Full text of "Commentaria in Aristotelem Graeca"

See other formats

Google

This is a digital copy of a book that was preserved for generations on library shelves before it was carefully scanned by Google as part of a project
to make the world's books discoverable online.

It has survived long enough for the copyright to expire and the book to enter the public domain. A public domain book is one that was never subject
to copyright or whose legal copyright term has expired. Whether a book is in the public domain may vary country to country. Public domain books
are our gateways to the past, representing a wealth of history, culture and knowledge that's often difficult to discover.

Marks, notations and other marginalia present in the original volume will appear in this file - a reminder of this book's long journey from the
publisher to a library and finally to you.

Usage guidelines
Google is proud to partner with libraries to digitize public domain materials and make them widely accessible. Public domain books belong to the

public and we are merely their custodians. Nevertheless, this work is expensive, so in order to keep providing this resource, we have taken steps to
prevent abuse by commercial parties, including placing technical restrictions on automated querying.

We also ask that you:

Ἔ Make non-commercial use of the files We designed Google Book Search for use by individual
personal, non-commercial purposes.

and we request that you use these files for

Ὁ Refrain from automated querying Do not send automated queries of any sort to Google's system: If you are conducting research on machine
translation, optical character recognition or other areas where access to a large amount of text is helpful, please contact us. We encourage the
use of public domain materials for these purposes and may be able to help.

Ἢ Maintain attribution The Google "watermark" you see on each file is essential for informing people about this project and helping them find
additional materials through Google Book Search. Please do not remove it.

* Keep it legal Whatever your use, remember that you are responsible for ensuring that what you are doing is legal. Do not assume that just
because we believe a book is in the public domain for users in the United States, that the work is also in the public domain for users in other
countries. Whether a book is still in copyright varies from country to country, and we can't offer guidance on whether any specific use of
any specific book is allowed. Please do not assume that a book's appearance in Google Book Search means it can be used in any manner
anywhere in the world. Copyright infringement liability can be quite severe.

About Google Book Search

Google's mission is to organize the world's information and to make it universally accessible and useful. Google Book Search helps readers
discover the world's books while helping authors and publishers reach new audiences. You can search through the full text of this book on the web
a[nttp: //books . google. con/]

ΤΙΝ ΘΟ ΡΟΝ ΤΟΙ ΣΤ ΗΙΤῪ,

RS NN .

COMMENTARIA
IN ARISTOTELEM
GRAECA

EDITA CONSILIO ET AUCTORITATE

ACADEMIAE LITTERARUM REGIAE BORUSSICAE

VOLUMEN VII

SIMPLICII DE CAELO

BEROLINI
TYPIS ET IMPENSIS GEORGII REIMERI
MDCCCLXXXXIIII

CONSILIO ET AUCTORITATE

ACADEMIAE LITTERARUM REGIAE DORUSSICAE

EDIDIT

I. L. HEIBERG

BEROLINI
TYPIS ET IMPENSIS GEORGII REIMERI
MDCCCLXXXXIIII

PRAEFATIO

De libris Simplicianis manu seriptis impressisque aestimandis alibi")
disserui, cuius disputationis summa haec est. omnium codicum soli
ABCDE in verbis Simplicii recensendis alicuius sunt momenti; ex his
ceteri pendent omnes. duas illorum quasi familias distinxi, alteram
paullo integriorem codd. AB complectentem, quibus plerumque adcedit
b, alteram DE; medium fere locum tenet C, ubi exstat, ita tamen, ut
propius cum priore familia sit coniuneta. quamquam igitur codicem À
ducem praecipuum habui, masjiydfzbi testimonio interpretationis Guilelmi
(b) confirmatur, tamen altera familia minime neglegenda est; saepe ibi
scriptura veraà servata est, saepe, ubi C deest, eleetio dubia. nune his
subsidiis novum addendum (F). nam post illam disputationem editam
cognovi, codicem Marcianum 221 (hie K, in illa dissertatione F) revera,
ut ibi suspicatus eram p. 69, in libris II—IV e codice Marciano 228
(hie F) descriptum esse, ut ex his maxime locis pro certo coneludi
potest:

p. 920,20 κατά] in F ita scriptum, ut alterum « propter accentum obscurum sit;

λ
κάτω K, sed corr. m. 1 || p. 879,23 δῆλον ὅτι] δη Ε subobscurum, ἢ. e. δηλονότι; δή K ||
p. 420,13 τίνα] ἣ τίνα K, ἢ ortum ex commate in F' hic posito || p. 422,16 ἀνελιττόυ-

u ε
56v] ε subobscurum F, ἀναλιττουσῶν K || p. 424,29 μὴ παρὰ] μὴ x F, ἢ. e. x — περὶ;
μήπω K || propter eandem formam litterae ε p. 480,14 pro ἐπήνεγχεν (sic F) in K scriptum

H ὡς
est ἀπήνεγχεν || p. 484, 29 τυγχάνει] τυγχα F, τυγχάνουσιν K || p. 489, 50 ὡς] καὶ ΕΚ,
b. e. xai in ὡς correctum; xai ὡς K || p. 440,5 ϑερμότης} in syllaba ϑερ- desinit linea F;

— — M —M M — M ÓÀ——aÓ —— ua

) Handschriftliches zum Commentar des Simplicius zu Aristoteles do caelo. Sitzungs-
ber. der Berliner Akad. 1892 p. 59 sqq.

VI PRAEFATIO

o e
μότης K, 9ep- suprascriptum K? || p. 444,6 πῶς] π F, περὶ K || p. 456,22 ἀρίστου) dpt F,
ἀριστοτέλους K || p. 460,27 ἔστιν ὅλως] macula obscurata F, lacun. K || p. 463,21 ἊἈλε-
5p
ξανδρείᾳ) ἀλεξαν F, ἀλεξάνδρον K || p. 480,5 διαμέτρου] διαμέτρου xol E, καὶ ortum ex

d ó
commate in F hic posito || p. 840,7 παρεχτείνεται) μεταφέρεται F, mg. παρεχτείνεται;

παρεχτείνεται μεταφέρεται Κα

Hoe praemisso ad codices, quibus usus sum, enumerandos transeo.

Α Con. MuriNENsIS III E 8 bombycinus saec. XIII—XIV, ab imperito
et neglegenti librario e codice bono et vetusto transscriptus. contulit
Hieronymus Vitelli, euius collationem totam in apparatu dedi exceptis
minutiis, accentuum maxime et adspirationis erroribus, quibus scatet codex.

A? correctiones manus (vel manuum) recentis nullius sunt auetoritatis.

B Cop. OrroBoNiANUs cR. 83 [Codices mss. Graeci Ottoboniani Biblio-
thecae Vaticanae .... rec. E. Feron et F. Battaglini p. 51] membrana-
ceus 8806. XVI [immo XV], ex archetypo codicis À pessime descriptus.
constat ex quaternionibus XVIII et desinit in p. 229,25 reliqua parte
revulsa. p. 33,29 διαφοραν — p. 201,1 ὑπεροχῆς πεπερασμένον diligentissime
eontulit Iohannes Tscehiedel; in ceteris collationi, quam alius olim con-
fecerat, diffidendum est, velut statim in loco gravissimo p. 3,13 λέγοντα,
non λέγοντας, in B scriptum esse nune ipse vidi. errores scribendi stul-
tissimos saepius in apparatu omisi.

C Cop. CorsuniNiANus 169 [Omont III p. 147—48] bombyeinus saec.
XIV(—XV), in monte Atho a perito librario ad praelectionem magistri
confectus. continet ex toto opere Simplieiano excerpta in margine verba
Aristotelis undique cingentia plerumque breviora. quorum initia et fines
quoniam sine magna molestia in apparatu indicari non potuerunt, de
seriptura codicis nihil concludi volo, nisi ubi nominatur.') ubi de seriptura,
quam exceerptor in suo codice invenit, propter rationem exeerpendi non

D Cop. CorsruiN1iANUS 166 [Omont III p. 147] bombycinus saec. XIV, in
monte Atho ex exemplari laeunoso perite et diligenter deseriptus.
maximam partem ego contuli, reliquam Holgerus Pedersen.

ἢ Itaque etiam consensum codicis C diserte notavi; qua re coactus sum, ne obscu-
raretur apparatus, in talibus locis etiam consensum ceterorum codicum indicare, quod
in codicibus ABDE, qui toti collati sunt, non feci, ubi C deest.

PRAEFATIO vi

Cop. Μαβσιάνυβ 491 bombycinus saec. XIII, ex eodem exemplari,
quo D, ut demonstrant lacunae plurimae eommunes, ab indocto librario
deseriptus; ordo foliorum archetypi turbatus erat, quem tacite restitui;
multis locis lemmata Aristotelea falso interposita, quod plerumque non

. eommemoravi (cf. ad p. 22,12). totum codicem correxit Bessario (E?) E?

adhibita interpretatione latina Guilelmi de Morbeka. maximam partem
contulit Holgerus Pedersen, reliquam ego.

Cop. ManciaNus 228 chartaceus saec. XV, continet libros II—IV.
contuli, ubi DE desunt, et multos alios locos inspexi, sed e& tantum
recepi, quae utilia videbantur; quare ex silentio nibil de seriptura eius
coneludendum est. pendet enim ex archetypo codicis A (ef. p. 407,37;
664,7; 615,18), sed audaeter interpolatus est (cf. p. 377,11; 382,18; 426,
11; 609,15; 640,27; 666,1; 612,5).)

Cop. NEAPor. BonBowicus III D 18 ehartaceus saec. XV, descriptus
est e codice ἃ, quare nihil inde petitum nisi una aut altera coniectura
bona. partes nonnullas contulit Augustus Mau, cuius collationis praeter
ea, quae citavi in Rel. Academiae Berol. 1892 p. 60, hie specimen ad-
iungo p. 241,3 — p. 242,34.

p. 241,7. καὶ --- ἄλλου (8) om. || 15. ὑπὸ) ἀπὸ || 16 οὐδὲν] οὐδὲ || 17 τὸ δὲ] πᾶν ||
18 ὅπερ) z-. mg. d- ὥσπερ || 28 τὰ] τε || οὕτως] οὕτω || 25 δὲ] δ᾽ || 27 δόξειε δ᾽
dv] δόξαι ἐδ᾽ ἄν || 81 ἐνδόξως ἐνδόξη || 33 οὕτως] οὕτω || p. 349,1 τῷ] τῶν !]| 2 ἂν)
om. || 6 ἑαυτοῖς] αὐτοῖς || 8 οὔτε ὡς] οὐ τέως || 10 οὐδὲ] οὔτε || 11 xat] κατὰ || 14 οὐδὲν]

οὐδὲ || 15 ἐστιν] ἐστι || οὐδὲ) οὐδ᾽ || 17 ὑπετίϑεντο] ὑποτίϑεντο || 24 ὅπῃ] ὅποι || 26 συν-
ϑέτων] ϑέσεων || 28 πλείονα] πλείω.

Cop. NraPor. ΒοΟΒΒονιοῦβ III D 10 ehartaceus saec. XIV (?), partes
tantum continet aliis commentariis intermixtas, sed olim integrior fuit.
nonnulla contulit Augustus Mau. paucissimas scripturas memorabiles
eonieeturasque recepi; est enim et ipse ex ἃ descriptus (Relat. Acad.
Berol 1892 p.60 —61). speciminis eausa collationem p. 241,3 — 242,34
subiungo.

p. 941, τ xai— ἄλλου (8) om. || 12 ἐστι] ἐστιν || 13 ὑφ᾽ ἀφ᾽ || ὑπὸ] ὑπ᾽ || 16 οὐδὲν]
οὐδὲ || καὶ] om. || 17 ἐστι, τὸ δὲ] ἐστιν παρὰ || 18 ὅπερ] ὅτι δὲ || 22 γὰρ] om. || 23 τὰ]

τε |; οὔτως] οὕτω || 2:
|

όξη || ὃ8 οὕτως] οὕτω || p. 242,9 àv] om. || 5 φύσει) φύσιν || ὃ οὔτε ὡς]

1) Interpolatorem deprehendimus p. 417,6 (v. adnot.) et p. 430,2, ubi pro ἐπιτείνεσθαι
in F errore scriptum erat τείνεσϑαι, quod librarius in γίνεσθαι mutavit.

ΥΠῚ PRAEFATIO

οὐ τέως || 9 καὶ παρὰ φύσιν] om. || 15 ἐστιν] ἐστι || οὐδὲ] οὐδ᾽ || 17 ὑπετίϑεντο] ὑποτίϑεν-
to || 34 ὅπῃ] ὅποι || 25 τῶν] om. || 26 καὶ (pr.)] om. || συνθέτων] ϑέσεων || 28 πλείονα]
πλείω || εἰ σχήμασι] ἐχόμενα || μεγέϑεσι] μεγέϑει || 82 τὰς δὲ --- χούφας (33) om.

J Cop. ΤΑΌΒΙΝΕΝΒΙΒ C 118 [Pasinus I p. 91] chartaceus saec. XVI, ex
B descriptus. locos nonnullos edidit Peyron (Empedoclis et Parme-
nidis fragmenta. Lipsiae MDCCCX), alios inspexit Iohannes Tschiedel.
seripturas recepi ad extremam partem libri IV, quae in A deest, plures
speeiminis eausa hie dabo.

p. 12, 24 πέντε] πάντα || p. 17, 27 ἀκρότητος] ὑγρότητος || p. 18,26 ἡ δὲ ἁπλῇ] om. ||
p. 19,7. πάντως ἐστί τι] om. || p. 20, 23. μένει μὲν --- χινεῖται (24)] om. || 80 χινήσεως] xt-
νήσεων || p. 61, 82 χύχλῳ] om. || p. 88,15. λύττης] γλύτης || p» 91, 6 ἐνταῦϑα --- δεόμεϑα
(7)] om. || 1 δεικνύντος) δεικνῦντα || p. 229,28 παρῆχεν] rapijxe || 29 δειχνύον] Sexvómv ||
30 διδόναι] corr. ex διδῶναι || p. 280,2 παρ] om. || 8 λαμβάνει] λαμβάνοι || 9 ὁμοιομε-
ροῦς || 10 τοῦτο] τοῦτον || 13 ἣ (pr.)] om. || 14 οὐχ àv] οὐδ᾽ || 16 τοῦτο] τὸ || 21 ἄπει-

pov] ἄπειρον καὶ || μίαν] μίαν καὶ || 29 χινοῖτο] χινῶ τὸ || 27 δὲ (alt.)) om. || 32 οὐδὲν]
οὐδὲ || οὐδὲ] οὔτε || p. 281,7 xoi (alt.)] om. || 11 αὑτοῦ] αὐτὸν |] 19 ἔτι] ἐστὶ.

K Cop. MancraNus 221 cbartaeeus saec. XV (scripsit Georgius Cre-
tensis), in libro I ex E correcto descriptus et ex interpretatione Latina

Κ᾿ guppletus, in libris II—IV ex F, deinde totus ἃ Bessarione (K?) ad trans-
lationem Guilelmi eorreectus. recepi paucas coniecturas probabiles Bes-
sarionis, paucissimas librarii ipsius. contulimus ante EF cognitos ego
et Holgerus Pedersen.

In eodieibus conferendis spiritus, aecentus, interpunetio, τ sub-
seriptum semper fere neglecta sunt. v epagogicum posui e consuetudine
librarii eodieis À, de ceteris eodieibus hac in re nihil praestare possum.
eum DE semper seripsi γενητός et ἀγένητος: AÀ initio semper, versus
finem saepius γεννητός et ἀγέννητος praebet. lemmata dedi ex A adno-
tata scriptura codicis D, ceteris autem plerumque neglectis.

Codicum ἃ me non usurpatorum specimina in supplemento dabo;
Sed hoe loco pauca dicenda sunt de excerptis, quae sunt in Brandisii
scholiorum editione (Arist. IV p. 454 8q4.), quorum eodices potiores ab-
soluta demum editione ipse examinavi.

Partem priorem (Δαμασχίου προλεγόμενα εἰς τὸ πρῶτον ᾿Αριστοτέλους
περὶ οὐρανοῦ p. 454*6 — p. 455*46) ille e cod. Vaticano gr. 499 sumpsit.')
brevis est conspeetus prooemii Simplieiani usque ad p. 8,24. memora-

!) Bombycinus est saec. XV; sequitur σόνοψις τῶν περὶ οὐρανοῦ τεσσάρων βιβλίων
(inc. ἐν τῷ πρώτῳ τῶν περὶ οὐρανοῦ βιβλίων, des. διὰ τοῦτο περὶ ῥοπῆς διαλέγεται), Ari-
stoteles de caelo, Aristoteles de generatione cum prooemio Philoponi.

PRAEFATIO IX

bilis est scriptura ver& mspuóvtov p. 2,b. post μείωσιν p. 7,12 add. καὶ
γένησιν xal φϑοράν, cf. E*. plerumque eum D consentit (p. 4,30 ἅπερ, p. 6,
15 xóxhp, 35 ὡς, p.7,2 f$ φυχή), semel cum À contra D (p. 6,27
ἀἄφϑαρτον).

Altera pars maior (Παρεχβολαὶ ἀπὸ τοῦ Δαμασχίου 1) εἰς τὸ πρῶτον περὶ
οὐρανοῦ p. 455^1— p. 467571; nam quae sequuntur p. 467*9— p. 468*8
alius generis sunt, quamquam initium — ἀπορία Φιλοπόνου — ἃ Sim-
plieio p. 26,33 sq. alienum non est, nec in codice vetustissimo leguntur)
in compluribus codicibus invenitur (cod. Mare. 257 saec. XIV, Mare. 263
saec. XV, Ottobon. 45 saec. XVII, Escorial. Y I 9 saec. XVI, Paris. 1943
saec. XVI, Paris. 1944 saec. XVI), quorum vetustissimum Mare. 257 con-
tuli. excerpta sunt e libro I ἃ p. 12,3 ad p. 105,17 et nonnullas
seripturas bonas praebent.

Primum p. 41,31 pro τὸ recte τό ys habet cod. Marcianus 201 (τό τε
eeteri) deinde p. 43,31 coniecturam meam confirmat (τῆς προτέρας ἐλλει-
πούσης τι τελειότητος), item p. 59, 5 (εὑρίσχοντι) et p. 101,27 (ἄν habet);
p. 69, 18 reete ἀπορραπίσαντος habet cum E?b, p. 100,32 recte ὃ cum E*.
ceterum plerumque eum D conspirat, rarius cum ἃ. seripturas locorum,
ubi codices nostri dissentiunt, hie adiungo.

p.12," προλαμβάνει || p. 16,14 ἁπλῶν σωμάτων || p. 92,29 ἀφαιρεϑὲν comp. ||
p. 28,8 χωρίσαι || 10 οὐρανῷ || p. 25,1. ἁπλοῦ ἑνὸς || 9 xat [] 21. 32 διωλυγίων λόγων ||
33 ᾿Δριστοτέλους || p. 26,10 αὗται || p. 88,26 ὁ habet || p. 84, 19 χινουμένη || 28 ζη-
τοῦν || p. 89,4 καὶ] ἀλλὰ xal || 8 αὐξανόμενον || 22 xal] om. || 28 μηδὲν || 28 αὐξομέ-
vae {{πτελιχησδὲ || p. 41, ὃ πρότερον (alt.)] πρῶτον || 5 πρῶτος || p. 44, 27 φανῇ) om. ||
28 δύναμιν) τὴν δύναμιν || p. 46,8 ἐστὶ || p. 47,2 περιερχόμενον || 7 περιερχόμενον || 15 ἡ
αὐτὴ || 19 προστίϑεσϑαι || προσιὸν || 26 πρόσϑεσιν || πρόσϑεσις || p. 48,3 σφαῖρα || 4 ἔχει ||
11 ἀδιάφορον || p. 64, 32 ἣ || p. 85, 18 ἀνεγείρων || p. 58, 14 ὑπὸ || p. 59, 11 δρίμεχος ||
p. 65,7 δὲ || xàv habet || κινῆται || 10 καὶ || 11 ἐκείνου || 19 πυρὸς || 14 αὐτοῦ || 27 xol
(alt.) habet || 33 àv om. || ἐπηχολουϑεῖ || p. 66,26 χάτω || p. 67,13 ἂν om. || 17 ἔχωσι ||
27 σωμάτων αὐτοφυῶς || 28 εἶδε || p. 68,14 τῆς τοῦ || 15 παρατιϑέντος || p. 69,15. 16 γὰρ
6 || 16 μὲν om. || p. 70,26 συναγάγωμεν || p. 71, 26 φέρεσϑαι || 81 ἐν hab. || 33 καὶ ||
94 ἡκολούϑησεν || p. 72,3 εἴη || 18 μέρη || 28 δοχῶσιν || p. 78,21 μὲν om. || p. 74,25 post
ϑερμὸν add. xal τὸ ψυχρὸν || p.78,9 ὥρα || p.85,29 εἴχοσι] τὰ εἴχοσι || 28 ἀπὸ ||
p. 88, 16 μὲν habet || p. 89,17 ἁπτὰς || 20 ἁπτῶν || 23 οὐδὲν || 24 σῶμα habet || 31 τὴν
(alt.)] τῶν || p. 90,11 μέμψομαι || p.91, 1 στοιχείων αὐτὸν || 2 παραγομένων || 6 ἐν-

!) Quod excerptorum codices in libro I Damascii nomen praefigunt, concordant cum
A et excerptore codicis C (Rel. Acad. Berol. 1892 p. 73). ab altera parte stant inter-
pretatio Guilelmi et cod. B (titulum rubro colore ita habet ut nos, in mg. sup. postea
additum: σιμπλιχίου εἰς τὸ ἃ τοῦ dptat. περὶ οὐρανοῦ), quamquam huius auctoritas non
magni est propter J, qui titulo caret. sed librum I, qualem nunc habemus, Simplicio
tribuendum esse propter convicia in Philoponum, quae eodem modo et paene iisdem
verbis in commentario ad Physica leguntur, monuit Hermannus Diels.

ed. Venet.
1544.

X ; PRAEFATIO

ταῦϑα --- δεόμεϑα (7) habet || 7 δειχνύντος || p. 98,3 ἀγένητον om. || μόνον om. || 5 οὐ ||
7 y || 10. 11 ὁπωσοῦν προῆλθεν ἀπὸ τοῦ ἑνὸς || 17 ὃν || 23 ὑφιστάνον || 26 τε habet ||
29 γὰρ habet || 30 παράτασιν || p. 94, 2 ὑφειμένον || 10 διόπερ || ὃν habet || 19 τοδὶ τὸ ||
22 ixatàv || 26 ἀπῆλϑε || 91 εἶδος || 31. 32 ὑφεστηχὸς ;| p. 96, 1 8v] ὃν || ὃ τὸ || 8 ὃν ||
10 ὅτι μὴ || 13 συμπαραϑέει || 16 τοῦτο -- δύναμιν (19) habet || 17 μὲν || 18 τούτου ||
28 τοῦτο || 33 δὲ || p. 96,2 μᾶλλον εἶναι || 5 xci — ὃν (6) om. || 7 ὧν || 17 ὑπάρχει ||
2] τε habet || 22 σχηματισμοὺς |; 23 ὑπὸ || 28 ἀπὸ || 30 χαὶ habet || p. 92,6 ἀλλὰ] ἀλλ᾽
οὐ || 10 τὰ ]| τὰ || 30 «t habet || 80. 31 ἐλλάμπει || 31 τὸ habet || p. 98,1 ἐπιμένῃ pa-
χόμενα || 5 ἄλλου δὲ || 6 τε om. || 7 ἵππων || 9 γινομένης || 10 xai || 12 ἀνηβήσαντα ἢ
24 τοῦ ἐναντίου (alt.) om. || 31 τῶν --- ἑαυτῶν (p. 99,1) habet || κατὰ τὰς || p. 99,1 ὑφ᾽ ||
μὲν || 8 πάϑος τὸ || 4 καὶ οὐχ] οὐχ || 17 εἰς τὸ ἐναντίον om. || 18 μεταβάλλειν || 19 αὖ-
τὸν || 23 ἡ habet || 24 συνεργεῖ || 27 εἰς --- πάσχοντα habet || τὰ (tert.) habet || p. 100,3 προσ-
λαβὸν || 6 τῆς habet || 7 ἐχβαλλούσης || 8 μεγέϑη || 10 ποιότητας || 12 ἠδύνατο || 20 παρά-
χρωσις || 23 αὐξόμενον || p. 101,6 χατὰ || 7 συνεστώτων j| 8 χατὰ || 20 τὸ habet ||
21 ἄλληλα || δὲ habet || 22 εἰσὶ || 33 χατ᾽ || p. 102, 3 τι om. || 9 ἔστι τι || 10 ὑπάρχει ||
11 xai τὸ || 26 τε om. || 28 τότε || 30 ἡσσηϑέντων || p. 108, 5 ταύτην μόνην || τὸ εἶναι j|
4 ἀποδείξει || 12 πρώτην || 21 γενόμενόν te || 24 ἡνίχα j| 25 δευτέραν || p. 104,6. 7 τὰ
αὐτὰ || 7 ἀλόγου || 10 εἶναι habet || 1l γέγονεν mg. m. 2 || 12 γενόμενον || 16 καὶ ha-
bet || 23 ὑπὸ || 24 διὰ || p. 108, 1 χεχοινώνηχέ || 4 εἰς habet || 8 τοῦ οὐρανοῦ || 16 dve-
δείξατο.

Restat, ut de ἘΡΙΤΙΟΝΙΒΌΒ Simplicii disseramus.

EprrioNEM PRiNCIPEM (Venet. Ald. MDXXVI fol.) nihil praebere nisi
interpretationem Graecam interpretationis Latinae Guilelmi de Morbeka
demonstravit Peyron (cf. Rel. Acad. Berol. 1892 p. (48sq., ubi eam a
Bessarione profectam esse ostendi) quare nihil fere utilitatis habet,
nec scripturae discrepantiam adnotare potui; specimen infra dabitur.

INTERPRETATIONIS GuiLELMI ΡῈ MonnEkA EDITIO VENETA (apud Hie-
ron. Seotum) 1540 fol, cuius hoe est initium (addidi diserepantiam
editionis Venet. a. 1544):

Simplicii Philosophi Clarissimi Prohe-
mium super Quatuor Libros Aristotelis dc
Coelo.

Intentionem Tractatus Aristotelis de caelo
Alexander ait de mundo esse.
tripliciter αὖ Aristotele in his dici, videlicet
aplanorum sphaeram quod quidem et ezxtre-
mum caelum cum adiectione vocat. in hoc

caelum enim

libro, et totum diuinum et. circulare corpus
et adhuc etiam mundum, sicut et Plato caelum
nominavit Totum itaque caelum dicens aut

mundus aut et aliud quidem quodcunque no- ἢ
minatum utique suscipiatur. et Theophrastum |

]. 23 prooemium.

4 Intentionem] Propositum.

Ed. Aldina 1526.

Σιμπλιχίου ὑπόμνημα εἰς τὸ πρῶτον τῶν
᾿Αριστοτέλους περὶ οὐρανοῦ.

Τὸν σχοπὸν τῆς Ἱλριστοτέλους περὶ οὐ-
ρανοῦ πραγματείας ὁ μὲν ᾿Αλέξανδρος περὶ
χόσμου φησὶν εἶναι. τὸν γὰρ οὐρανὸν τρι-
y9 ὑπ᾽ ᾿Δριστοτέλους ἐν τούτοις λέγεσϑαι
τήν τε τῶν ἀπλανῶν σφαῖραν, ὅπερ xal
ἔσχατον οὐρανὸν μετὰ προσϑήκχης ἐν τούτῳ
τῷ βυβλίῳ καλεῖ, καὶ ἅπαν τὸ ϑεῖον καὶ
χυχλιχὸν σῶμα xal προσέτι τὸν χόσμον,
ὥσπερ xai [ἰλάτων ὀνομάζοι, ὁ δὴ πᾶς οὐ-
ρανὸς λέγων 7| χύσμος T) xal ἄλλο ὅτί ποτε

11 itaque] sane.

inerrantium.

PRAEFATIO XI

autem pro teste accipit in eo qui de caelo ὀνομαβόμενος μάλιστ᾽ ἂν δέχοιτο. χαὶ τὸν
non de diuino corpore dicentem solum, sed Θεόφραστον δὲ εἰς μαρτυρίαν λαμβάνει ἐν
etiam de his quae ἐπ generatione et de ho- τῷ περὶ οὐρανοῦ οὐ περὶ τοῦ ϑείου σώμα-
rum principis. Alexander igitur ait de toe λέγοντα μόνον ἀλλὰ xal περὶ τῶν ἐν
mundo et de Àis quae in ipso quinque cor- | 5| γενέσει xai τῶν ἀργῶν αὐτῶν. Λλέξανδρος
poribus scilicet. de caelesti εἰ de quatuor μὲν οὖν περὶ χόσμου φησὶ xal τῶν ἐν αὐτῷ
quae sub luna, igne aere aqua et terra. in- σωμάτων δηλονότι περὶ τοῦ οὐρανίου xal
duxerunt autem. ipsum in hanc existimationem τῶν τεσσάρων τῶν ὑπὸ σελήνην πυρός, ἀέρος,
problematizata de toto mundo in primo libro ὕδατος, γῆς. ἤγαγον δὲ αὐτὸν εἰς ταύτην
scilicet utrum unus mundus. aut multi. et | 10 τὴν ὑπόληψιν τὰ προβλνηϑέντα περὶ παντὸς
uirum finitus aut infinitus et ingenitus εἰ τοῦ χόσμου ἐν τῷ πρώτῳ βιβλίῳ, δηλονότι
incorruptibilis aut non. εἰ quod in duobus πότερον εἷς ὁ χόσμος ἢ πολλοί, xal πότε-
primis huius negocii libris de proprie dicto pov πεπερασμένος 7| ἄπειρος, xal ἀγένητος
caelo cum dixerit, in 39 et 49 de quatuor xal ἄφϑαρτος ἣ οὔ. xal ὅτι ἐν τοῖς δυσὶ
elementis fecit sermonem tanquam consequens | 15 πρώτοις ταύτης τῆς πραγματείας βυβλίοις
ei quod de primo corpore, propter quod et περὶ τοῦ χυρίως xaÀoupfvou οὐρανοῦ εἰπὼν
tertium iterum inchoans, quod de corporibus ἐν τῷ τρίτῳ xal τετάρτῳ περὶ τῶν τεσσά-
est physicum negocium, docet et concludens pov στοιχείων ἐποιήσατο λόγον ὥσπερ ἑπό-
prius dicta scribit haec. De primo quidem μενον τῷ περὶ τοῦ πρώτου σώματος. διὸ
igitur elementorum dictum est εἰ quale quid | Ὧ0 καὶ τρίτου πάλιν ἀρχόμενος, ὅτι περὶ σω-
secundum naturam εἰ quoniam incorrupti- μάτων ἐστὶν ἡ φυσιχὴ πραγματεία διδάσχει.
bile εἰ ingenerabile; reliquum autem. de xai συμπεραίνων τὰ πρότερον εἰρημένα γρά-
duobus dicere, duo dicens duas coniugatio- φει ταῦτα. περὶ μὲν οὖν τοῦ πρώτου τῶν
nes scilicet. eam quae leuis, in qua ignis στοιχείων εἴρηται xal ὁποῖον tt τὴν φύσιν
et aer, et eam quae grauis, in qua aqua | 25 καὶ ὅτι ἄφϑαρτον καὶ ἀγένητον. λοιπὸν δὲ
et terra. περὶ τοῖν δυοῖν εἰπεῖν, δύο λέγων τὰς δύο
Diuus autem lamblicus intentionem in συζυγίας, ὀηλονότι τὴν τοῦ χούφου, ἐν d
Àis facientem de caelesti diuino corpore πῦρ xal ἀήρ, καὶ τὴν τοῦ βαρέος, iv ᾧ
dit comprehendere εἰ eam quae de toto ὕδωρ xal γῆ. ὁ δὲ ϑεῖος ᾿Ιάμβλιχος τὸν
mundo theoriam tanquam utique contentam | 30 σχοπὸν ἐν τούτοις ποιούμενον περὶ τοῦ οὐ-
in ipsa secundum substantiam et seruientem pavíou xal ϑείου σώματός φησι περιλαμβά-
ipsi ad operationem generationis. — quin- νεῖν xal τὴν περὶ παντὸς τοῦ χόσμου ϑεω-
immo εἰ de elementis et de virtutibus, quae ρίαν ὡς δὴ περιεχομένην ὑπ᾿ αὐτοῦ xaT
in elementis existunt, quoniam haec omnia οὐσίαν xal ὑπείχουσαν abt πρὸς τὴν évép-
a caelo dependent et ab his quae penes | 35 γειαν τῆς γενέσεως. ἀλλὰ δὴ xal περὶ περὶ
caelum circueunt. τῶν στοιχείων xal τῶν ἐν τοῖς στοιχείοις
Syrianus autem magnus οἱ qui post ip- δυνάμεων ἐπειδὴ ταῦτα πάντα τοῦ οὐρανοῦ
sum sequuti sunt ipsum de dicto principa- ἐξήρτηται xal τῶν ἐν τῷ οὐρανῷ mepuóv-
liter caelo, hoc est de perpetuo et circulari των. |
corpore negocium esse ait et inscriptionem | 40 Συριανὸς δὲ ὁ μέγας xal οἱ μετ᾽ αὐτὸν
ut videtur aspicientes εἰ non acceptantes ἠκολουϑηχότες αὐτῷ περὶ τοῦ xaloupévou
Alerzandrum dicentem — intentionem 6886 de χυρίως οὐρανοῦ, τουτέστι περὶ τοῦ ἀιδίου

xal κύχλου σώματος τὴν πραγματείαν εἶναί
φασι τὴν ἐπιγραφὴν ὡς ὁρᾶται ἀχούοντες

mundo et de sunplicibus corporibus, | aiunt |

etenim, quaecunque de quatuor elementis |
dicuntur, non principaliter dici, sed fa- [5] καὶ οὐ παραδεχόμενοι ᾿λλέξανδρον λέγοντα

9 problematizata] proposita quaesita. 14 tertio et quarto. 27 intentionem] | proposi-
tum. 28 facientem] quod fit. diuino] et diuino. 91 ín ipsa] ab ipso. seruientem]
cedentem — 35. 80 penes caelum] in caelo. 40. ait] aiunt..— 41 aspicientes] intelligentes.

45. p. XIL,1 /aciunt] tanquam facientia.

XII

ciunt haec ad theoriam de caelestibus. ut
enim ostendatur, quod non ex quatuor ele-
mentis est caeleste corpus sed simplex me-
que unum de quatuor sed quintae sub-

PRAEFATIO

τὸν σχοπὸν elvat περὶ xóopou xal τῶν
ἁπλῶν σωμάτων. φασὶ γὰρ ὅσα περὶ τῶν
τεσσάρων στοιχείων λέγεται, οὐ προηγὸυ-
μένως εἰρῆσϑαι, ἀλλ᾽ ὡς συμβαλλόμενα πρὸς

stantiae neque grauitatem neque leuitatem | 5| τὴν περὶ τῶν οὐρανίων ϑεωρίαν. ἵνα γὰρ
habens sicut illa, sermonem de illis prose- δειχϑῇ, ὅτι οὐχ ἐκ τῶν τεσσάρων στοι-
cutus est illorum haec quidem leuia osten- χείων ἐστὶ τὸ οὐράνιον σῶμα, ἀλλ᾽ ἁπλοῦν,
dens haec autem grauia, propter quod et οὐδέ τι τῶν τεσσάρων ἀλλὰ πέμπτης οὐσίας,
quatuor in duo reduxit scilicet leue εἰ οὔτε βαρύτητα οὔτε χουφότητα ἔχον, ὥσπερ
graue. unusquisque autem dictorum diui- | 10 | ἐχεῖνα, ἐποιήσατο λόγον περὶ αὐτῶν. τὰ

sioni naturalium librorum Aristotelis ut. esti-
mo assequentem | intentionem secundum 86

assignat.

μὲν αὐτῶν χοῦφα δειχνὺς τὰ δὲ βαρέα. δὲ
ὃ χαὶ τὰ τέσσαρα εἰς δύο ἀνήγαγεν, δηλον-
ότι τὸ χοῦφον χαὶ τὸ βαρύ. ἕχαστος δὲ

τῶν εἰρημένων τῇ διαιρέσει τῶν Ἀριστοτέ-
| λους φυσιχῶν βυβλίων, ὡς οἶμαι, ἑπόμενος,
τὸν σχοπὸν χαϑ᾽ αὑτὸν ἀποδίδωσι.

Exemplum interpretationis Venetum anni 1563 non vidi; Peyron (Em-
pedoclis et Parmenidis fragmenta p. 8 not.) hoe eum prioribus consentire
putat, et quem adfert titulum (noviter fere de éntegro snterpretata ac cum
fidissimis codicibus graecis recens collata), eum exemplum anni 1544 prae
8e fert; praeterea in hae quoque editione Guilelmi nomen in solis libris
III et IV adparet. itaque, nisi in anno indieando erravit Peyron, editio
anni 1544 repetita esse.existimanda est a. 1563. ipsa, ut ex adno-
tatione discrepantiae adparet, repetita est ex editione a. 1540 paucis ex
arbitrio mutatis, non ad codices Graecos, sed ad editionem principem
(ef. p. XI,31 cedentem).

Interpretationem, quam Guilelmus de Morbeka Viterbii a. 1271 ad
codicem bibliothecae Bonifacii VIII confeeit, inspexi, ubicunque codices
dissentiebant. ubi propter interpretationis rationem minus constabat,

(b) quid Guilelmus in suo codice habuisset, (b) posui. fieri potest, ut editio
ἃ. 1540 (Gwillermo Morbeto interprete, quae omnia cum fidissimis codicibus
Graecis recens collata fuere) hic illic. emendata sit, sed hoe rarissime
factum esse eredo. finem libri primi, quem omisit editio Veneta, e cop.
CornnEen BarnLroLENsis Oxow. 99 sumpsi.

e Eprri0 KAnsrENG. (S?mplició: commentarius in. IV libros Aristotelis de
caelo ex rec. Sem. Karstenii mandato regiae Ácadem$ae disciplinarum
Nederlandicae editus. "Traiecti ad Rhenum CIOIOCCCLXV) his codicibus
nititur: p. 1—94,16 J, p. 94,16—550, p. 122,1—'26,3, p. 121,11—131

11. 12 estimo] existimo. 12 assequentem) sequens.

PRAEFATIO XIH

eod. Paris. 1910, p. 551—121,46, p. 126,4— 21,16 eod. Paris. suppl. gr.
16. paginas, columnas, versus huius editionis in margine adposui et in
apparatum omnes eius scripturas recepi exceptis locis p. 207,11— 211,18,
p. 216,26—246,4, p. 309,10—311,13, p. 343,13—9345,13, qui per Bessario-
nem in E suppleti sunt ad interpretationem Guilelmi et inde per codd.
K et Parisin. 1910 in editionem Karstenii migraverint. etiam lemmata
neglexi.

ExcxnPTA BaaNnisn in Seholiorum editione Berolinensi (Aristotelis IV
p. 468 54.) hie illie bonam scripturam praebuerunt sine dubio e coniectura;
nam quos enumerat codices p. 468 not. (B, Paris. 1910, D, Oxonienses,
Laurent.) aut nobis quoque ad manum fuerunt aut & nostris subsidiis
pendent. restat mystieus ille ,cod. Reg. 1903^, qui ubi lateat (nisi errori
originem debeat), nescio; certe cod. Parisin. gr. 1903 non est.

Molestiam indicum conficiendorum intercedente HegMANNo Drars be-
nevolenter suscepit EpuíAgRDus WEkLLMANN Berolinensis.

Finem praefandi faciam gratias agens PRAEFECTIS BIBLIOTHECARUM
PaniSINAE, BopLEIANAE, MaRCIANAE, qui meum in usum codices Hauniam
transmitti siverunt. non minore liberalitate me obligavit HEeNgICUs ΟΜΟΝΊ,
codicibus Graecis Parisinis praepositus, cuius benevolentiam inexhaustam
non nunc primum expertus sum.

Ser. Hauniae mense

Sextili MDCCCLXXXXIIII. L L. Hzrsrno.

SUPPLEMENTUM

Cop. VaricANUS GR. 254 chartaceus saec. XV, ex E nondum eorrecto
descriptus (ineipit p. 6,33 ἣ περὶ).

p. 0,34 φύσει] om. || 35 οἷον] ὡς || p. 7,1 ἐστιν] εἰσιν || 2 ψυχὴ) ἡ ψυχὴ || 6 τὰ]
postea add. || 12 δὲ] om. || 16 συνήγαγε || συνεστώτων] om. || 25 οὐ] postea add. || 27 δὲ]
om. || p. 8,11 πρώτως (pr)] πρῶτον || p. 9,32 εἰς ἀεὶ διαιρετὰ] postea add. || p. 10,13 ταῦ-
ta] ταύτας || τὰ — σωμάτων (15)) mg. || 14 κεχράτηται] χρατεῖται || 29 ἐχτὸς ἑαυτοῦ] αὑ-
τοῦ ἐχτὸς || p. 11,3 τοῦ] postea add. || p. 12,6 post αἰτίων lemma interponit || 8 ἡ ἁπλῇ]
ἁπλῇ ἡ.

Cop. Αμββοβιλχυβ C 253 inf. ehartaceus saec. XV, ex E correcto
descriptus (ineipit p. 6,33 $ περὶ).

p. 0,35 olov] ὡς || p. 2, 1 ἐστιν] εἰσιν || 2 ἡ ψυχὴ || 6 ἐχόντων σώματα || 12 post
μείωσιν add. τὸ δὲ χατὰ γένεσιν xai φϑορὰν || δὲ] γὰρ || 16 συνάγει || δηλοῖ] σημαίνει || διὰ
τοῦ γὰρ αἰτιολογιχοῦ συνδέσμου τῶν || 18 xai] suprascr. || 24 ἔλεγον || 31 μόνων || p. 8,8 λέ-
[ev || 24 ἔχειν || 25 τὸ τοιοῦτον --- τέλος (26) om. || p. 9,2 τὸ (alt.)] om. || 3 τὸ] om. ||
11 εἰς ἀπόδειξιν] om. || 12 διεστὸς (bis) || 19 μήποτε) ἴσως || 24 ὀρϑὰς γωνίας || p. 10,3 οὐχ
ἀδιαίρετά || 13 ταύτας || 28 τὸ] τὸν τοῦ || 29 αὐτοῦ ἐχτός.

Cop. BopLEiANvs MisckLL. 231 chartaceus saec. XVI, ex E correcto
descriptus (incipit p. 6,33 ἢ περὶ).

p. 6, 35 olov] ὡς || p. 2,1 εἰσιν || 2 ἡ ψυχὴ || 6 ἐχόντων σώματα || 12 post μείωσιν
add. τὸ δὲ xarà γένεσιν xal φϑορὰν || δὲ] γὰρ || 16 δηλοῖ] σημαίνει || διὰ τοῦ γὰρ αἰτιο-
λογικοῦ συνδέσμου || 18 $] φησιν 7| || 24 Παρμενίδην] μελίδην, corr. m. rec. || ἔλεγον ||
91 μόνων || p. 10, 29 αὐτοῦ ἐχτὸς.

Cop. Panis. 1910 chartaceus, ser. Iohannes Rhosus a. 1471, descriptus
e K (incipit p. 6,28 ut E*K).

p. 6,30 τεῦ om. || τῆς πραγματείας] τοῦ βιβλίου || 31 αὐτῆς || ὅτι --- ἐπειδὴ} ὡς τῇ
φυσιχῇ ἀχροάσει συνεχοῦς ὄντος ἐπεὶ || 82 ἦν] ἐπραγματεύσατο || ἔδει) ἀχόλουϑον ἦν || ἐχεῖνο ||
ἀπὸ] ix || λέγειν] εἰπεῖν || 33 δ᾽ ἔστι || προσεχῶς] δέ εἰσι προσεχῶς σώματα (omnia ut E*K) ||
95 olov] ὡς || p. 791 εἰσιν || 2 ἡ ψυχὴ || 6 ἐχόντων σώματα || 12 post μείωσιν add. τὸ
δὲ xatà γένεσιν xal φϑορὰν || δὲ] γὰρ || 16 συνάγει || δηλοῖ] σημαίνει || διὰ τοῦ γὰρ altto-
λογιχοῦ συνδέσμου || 18 ἢ] φησιν ἣ || 24 ἔλεγεν || 81 μόνων.

SUPPLEMENTUM xv

Cop. Manciauus 222 membranaceus saec. XV, ex K descriptus ad-
dito prooemio ad interpretationem Latinam translato, sicut legitur in
ed. Aldina (seripturae diserepantia: ed. Ald. f. 176 ὀνομάζοι] ὀνομάζει ||
8 μόνον] μόνον πεπραγματεῦσϑαι | 11 αὐτὸν] om. || 16 τρίτου] τοῦ τρίτου ||
20 χύχλου] χυχλιχοῦ | B2 ἀνήγαγε seq. ras. || 49 χρασμορίων] χρείας μορίων ||
f. 158 ᾿Αριστοτέλην || B παρέδωχε seq. ras. || 9 ἐδίδαξε seq. ras. || 29 συστοι-
χίαν || f. 2*3 βιβλίων || 10 οὐρανῷ).

p. 6,30 τε] om. || τῆς πραγματείας] τοῦ βιβλίου || 81 αὐτοῦ ὡς τῇ φυσιχῇ dxpodaet
συνεχοῦς ὄντος ἐπεὶ || ἐχείνη]} éxet || 32 ἦν, ἔδει] ἐπραγματεύσατο ἀχόλουθον ἦν || ἐχεῖνο ||
ἀπὸ] ἐκ || λέγειν] εἰπεῖν || 33 δέ εἰσι προσεχῶς σώματα || 35 olov] ὡς || p. 791 εἰσιν || 2 ἡ
Ψυχὴ || 6 ἐχόντων σώματα || 12 post μείωσιν add. τὸ δὲ χατὰ γένεσιν χαὶ φϑορὰν || 9i]

γὰρ || 16 συνάγει || δηλοῖ] σημαίνει || διὰ τοῦ γὰρ αἰτιολογιχοῦ συνδέσμου || 18 ἢ] φησιν
ἢ i| 81 μόνων.

Cop. LaunENTIANUS 85,27 chartaceus saec. XV; continet libros II—
IV et ex ἃ descriptus est (v. Rel. Acad. Berol. 1892 p. 63) praeter
p. 365,1 — p. 401,5. βιβλίῳ et p. 7130,11 παντα---". 131,29, quae manu re-
centiore (saec. XVI) ex editione Aldina addita sunt (in ed. Ald. f. 89
praeter βιβλίῳ et similia has solas diserepantias praebet codex: 1. 17
πομένως om. || 22 μέρους om. || 41 ἔστιν] ἐστι || 50 στοιχεῖα] corr. ex στι-
χεῖα. Sed l. 7 χυχλωφορητοῦ, 34 ἁπλανής errores typographicos religiose
gervavit.

Cop. PrnusrNUs Α 51 ehartaeeus saec. XV—XVI et ipse ab AÀ pen-
συμπλι
det, sed de eo parum mihi innotuit. cum lib. I inscriptus sit: Δαμασχίου

εἰς τὸ πρῶτον τῶν ᾿Αριστοτέλους περὶ οὐρανοῦ, nune non credo eum ex B
vel J deseriptum esse. manus prima desinit in τε p. 597,31, manus re-
centior in εἶδος p. 607,7. liber I desinit p. 361,16.

p. 201,11 δῆλον] δῆλον xai || p. 204,23 τοῦτο] om. || p.209,19 ἡ) $ ἡ ||
p. 211,22 τοῦ (alt.)] om. || p. 918,8 μηδὲ] μὴ || p. 216, 4 συμπερανάμινος || p. 219, 26 βά-
ρους habet || yàp] δὲ || p. 225,5 πεπερασμένῳ] πεπερασμένα.

Coppr. MurixENsiIs I1. H 8 (chart. saec. XV, — a infra), MurINENsIS II
G 8 (chart. saec, XV, — b), Panis. SUPPL. GR. 16 (chart. saec. XVI, — c),
Oxox. CorLEenu Novi 246 (chart. saec. XV, — d), Oxow. CorrEen Come.
Cunmisri 109 (ehart. saec. XVI, — e), omnes ab A pendent, sine dubio
per H (v. Rel. Aead. Berol. 1892 p. 61 sq.).

p.1,3 ὑπὸ] ἀπὸ Wide || 6 τὸν] καὶ τὸν de || ὀνόμασεν de || 17 ἐν τῷ τρίτῳ] ἐνταῦϑα
τῷ, mg. τῷ τελευταίῳ Hade; ἐν τελευταίῳ τῷ c || xai] om. e || 18 xat] om. Hde || 19 φυ-
σιχ ἢ} ttxi post lac. Hede || 23 βαρέως Hede || p. 391 φησι] καί φησι e || 2 ὅλου — xac]
bis Hce (xa8' priore loco ce) i| 2 ἐργασίαν ce || τῆς] om. e || 9 ταῦτα πάντα] τὰ τοιαῦτα
Hede j| ἤρτηται] εἴρηται ce || περιόντων IHlede || ὁ oi] ὁ e j| 9 τὸν ᾿Αλέξανδρον] om. Hede ||
11 τῶν οὐρανίων] οὐρανοῦ Hede || 12 συντελεῖν c || 13. ἀλλ᾽ om. e jj ἔχων d || τὸν] τὸ e [|
p. 8, 11 τοῦ] om. c, τῆς de || 12 μήποτε — Λριστοτέλην (14)] postea ins. e || 13 λέγοντα
σαφῶς) lac. Hed j| 15 ἕνα] τίνα He, τίσ de', τί e? || 16 αὐτῶν c || συνυφαίνονται e || ὅτι)

XVI SUPPLEMENTUM

om. Hede || 17 τοῦ] om. Hecde || 18 xai χρόνον χαὶ τὴν] om. Hede || 19 χοινὴν] χοινὴν
καὶ c || κόσμου] χρόνου Hede || παραδέδωχεν c || περί τε τῶν οὐρανίων] lac. Hcde || 20 περὶ
τῶν] om. Hede || τούτων] τὰ τούτων Hede || τε μετέωρα πολυπραγμονεῖ] lac. Hede ||
p. 678,25 χουφότητος bc (comp. Α) || 28 x«l] om. be || ὄγκον] dxov bc (syllaba ὄγ-

0
obscurata in À) || 33 τὸ (alt.)] τῷ bc || p. 679,2 αὐτὸς] αὐτὸ bc (αὖτ A) || p. 221,10 δι-
δάξει) δι seq. lac. bee, corr. e? || 18 μόνον] in lac. e?, lac. bc || transpositionem ad
p. 677,22 commemoratam habent Gbc, μέσον — ἔλεγον τὸ om. e. in ἄλληλα p. 721,16
desinunt abcd.

Cop. Panis. 68. 1948 (seripserunt Palaeocappa et Iac. Diassorinus)
excerpta continet ex Simplieio sine nomine, cop. Panis. 68. 1853 alia
excerpta ab eo non prorsus aliena; sed de iis nihil aliud mihi no-
tum est.

SIMPLICII
IN
ARISTOTELIS QUATTUOR LIBROS

DE CAELO COMMENTARIA

Comment. Arist. VII Simpl. de Caelo. B

XIMIIAIKIOY ΕἸΣ TO A TON ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥ͂Σ ΠΕΡῚ ΟΥ̓ΡΑΝΟΥ͂

ed.
Karstenii

Τὸν σχοπὸν τῆς Περὶ οὐρανοῦ ᾿Αριστοτέλους πραγματείας ὁ ᾿Αλέξανδρος p. 85
περὶ χόσμου φησίν" οὐρανὸν γὰρ τριχῶς ὑπὸ τοῦ ᾿Αριστοτέλους ἐν τούτοις
λέγεσϑαι τήν τε τῶν ἀπλανῶν σφαῖραν xal ὅλον τὸ ϑεῖον xal χυχλοφο-

5 ριχὸν σῶμα, ὅπερ xal ἔσχατον οὐρανὸν ἐν τούτῳ τῷ βιβλίῳ μετὰ προσ- ὅ
ϑήχης χαλεῖ, χαὶ ἔτι μέντοι τὸν χόσμον, ὥσπερ χαὶ [[λάτων ὠνόμασεν
“ὁ δὴ πᾶς οὐρανός," λέγων, "3| κόσμος T) xal ἄλλο τί ποτε χατονομαζό-
μενος dy δέχοιτο χαὶ τὸν Θεόφραστον δὲ μαρτύρεται ἐν τῷ περὶ οὐ-
ρανοῦ μὴ περὶ τοῦ ϑείου σώματος λέγοντα μόνον, ἀλλὰ χαὶ περὶ τῶν ἐν 10
10 γενέσει xal περὶ τῶν τοιούτων ἀρχῶν. περὶ χόσμου οὖν φησιν 6 ᾿Αλέ-
ξανῦρος xal περὶ τῶν ἐν αὐτῷ πέντε σωμάτων τοῦ τε οὐρανίου xal τῶν
ὑπὸ σελήνην τεσσάρων, πυρός, ἀέρος, ὕδατος, γῆς. ἐπήγαγε δὲ αὐτὸν εἰς
ταύτην τὴν ὑπόνοιαν τά τε περὶ τοῦ ὅλου χόσμου ἐν τῷ πρώτῳ προβλη- 15
ϑέντα βιβλίῳ, πότερον εἷς ὁ χόσμος T, πολλοὶ xal πότερον πεπερασμένος
15 7j ἄπειρος xal ἀγένητος xal ἄφϑαρτος ἣ οὖ, xal τὸ ἐν τοῖς δύο τοῖς
πρώτοις ταύτης τῆς πραγματείας βιβλίοις περὶ τοῦ χυρίως οὐρανοῦ εἰ-
πόντα ἐν τῷ τρίτῳ xal τετάρτῳ περὶ τῶν τεσσάρων στοιχείων ποιήσασϑαι 30
τὸν λόγον ὡς ἀχόλουθον τῷ περὶ τοῦ πρώτου σώματος. διὸ xal τοῦ
τρίτου πάλιν ἀρχόμενος, ὅτι περὶ σωμάτων ἔστιν ἣ φυσιχὴ πραγματεία.
20 Otódoxst, xal συμπεραινόμενος τὰ προειρημένα τάδε γέγραφε “περὶ μὲν οὖν
τοῦ πρώτου τῶν στοιχείων εἴρηται xal ποῖόν τι τὴν φύσιν xal ὅτι ἄφϑαρ- 25
τον xal ἀγένητον: λοιπὸν δὲ | περὶ τοῖν δυοῖν sixeiy", δύο λέγων τὰς p. 9b
δύη συζυγίας τήν τε τοῦ χούφου, ἐν ᾧ πῦρ xal ἀήρ, xal τὴν τοῦ βαρέος,
ἐν ᾧ ὕδωρ xal γῆ. ὁ δὲ ϑεῖος ᾿Ιάμβλιχος τὸν σχοπὸν περὶ τοῦ οὐρανίου

| Titulum dedi secundum B (cf. Prolegomena): δαμασχίο» εἰς τὸ πρῶτον τῶν ἀρι-
στοτέλους T. obp. A: σιμπλιχίου φιλοσόφου εἰς τὰ περὶ obp. mg. superscr. E?: titulum
om. DE!
2 Prooemium om. CDE: initia primorum sex versuum legi non possunt in B 6 Πλά-
τῶν] Tim. 28 ὃ 9 μόνου c 11 ἐν τῷ τρίτῳ A? ut videtur: in tertio b: év-
ταῦϑα τῷ A': ἐνταῦϑα B xai À: xal τῷ Bc xal περὶ c 20 συμπεραινόμενος c:
concludens b: συμπεραινόμενα AB γέγραφε] 298»6—8 oov om. B
Comment. Arist. VII. Simpl. de Caelo. 1

.
?"e
e
e
e

N*L. DE CAELO [I Prooemium

SJMBIRC d

xai. ϑείηυ. δώματος ἐν τούτοις ποιησάμενον περιλαβεῖν φησι xal τὴν περὶ 3b
QI τοῦ τχόσμδυ ὅλου ϑεωρίαν, ὡς ἄν περιεχομένην ἐν αὐτῇ xat! οὐσίαν xal 6

:***'Üouksüougav αὐτῇ πρὸς ἀπεργασίαν τῆς Ἰενέσεως, οὐ μὴν ἀλλὰ xal περὶ
τῶν στοιχείων xal τῶν ἐν τοῖς στοιχείοις ἐνυπαργουσῶν δυνάμεων, ἐπειδὴ 10
5 ταῦτα πάντα ἀπ᾿ οὐρανοῦ ἥρτηται xal τῶν χατ᾽ αὐτὸν περιιόντων. Συρια-
νὸς δὲ ὁ μέγας xal οἱ μετ᾽ αὐτὸν ἀχολουϑοῦντες αὐτῷ περὶ τοῦ χυρίως
οὐρανοῦ τουτέστι τοῦ αιδίγυ xal χυχλοφορητιχοῦ σώματος τὴν πραγματείαν
εἶναί φασιν εἰς τὴν ἐπιγραφήν, ὡς Sotxev, ἀποβλέποντες xai οὐχ ἀποῦδεχό-
μξνοι τὸν ᾿Αλέξανδρον περὶ χόσμου xal τῶν ἁπλῶν τοῦ χύσμου σωμάτων 16
10 λέγοντα τὸν σχοπόν. xai γὰρ ὅσα, φασί, περὶ τῶν τεσσάρων στοιχείων
ἐνταῦϑα λέγεται, οὐ προηγουμένως, ἀλλ᾽ εἰς τὴν περὶ τῶν οὐρανίων ϑεωρίαν
σωμάτων συντελεῖ’ τοῦ γὰρ ὀεῖξαι χάριν, ὅτι οὐχ ἐκ τῶν τεσσάρων στοι-
χείων τὸ οὐράνιον σῶμα, ἀλλ᾽ ἁπλοῦν, οὔτε ἕν τῶν τεσσάρων, ἀλλὰ ἕτερόν 90
τι παρὰ ταῦτα μήτε χουφότητα μήτε βάρος ἔχον ὥσπερ ἐχεῖνα, τὸν πρόσϑεν
18 πᾶντα λόγον διΐλῦε τὰ μὲν χοῦφα λέγων ἐχείνων, τὰ ὃὲ βαρέα, xal εἰς
δύο τὰ τέσσαρα συνεῖλε τό τε χοῦφον xal τὸ βαρύ. ἕχαστος ὃὲ τῶν εἰρη-
μένων τῇ διαιρέσει τῶν ᾿Αριστοτέλους φυσικῶν συγγραμμάτων, ὡς οἶμαι,
παραχολουϑοῦντες | τὸν xaÜü' ἑαυτὸν σχοπὸν ἀποδίδωσι. τούτων γὰρ τὰ 44
μέν ἐστι περὶ τῶν φυσιχῶν ἀρχῶν τῶν χοινῇ πᾶσιν ὑπαρχουσῶν τοῖς
20 φυσιχοῖς πράγμασιν οἷον ὅλης x«l εἴδους xal χινήσεως xai τόπου xal χρό-
νου xal περὶ τῆς φύσεως αὐτῆς xal τῶν παρυφισταμένων αὐτῇ ποιητιχῶν 5
αἰτίων x«l ἔτι τῶν δοχούντων μὲν ὁπάρχειν τοῖς φυσιχοῖς, μὴ ὑπαρχόντων
δέ, ὡς περὶ χενοῦ χαὶ ἀπείρου, περὶ ὧν τὰ βιβλία τῆς ἐπιγραφομένης Φυ-
σιχῆς ἀχροάσεως διδάσχει. υὑετὰ OE τὰς ἀρχὰς τῶν φυσιχῶν σωμάτων
95 ὄντων ἔδει λοιπὸν περὶ αὐτῶν τῶν σωμάτων ὀιδάσχειν. τῶν δὲ σωμάτων, 10
ὡς μὲν ᾿Αλέξανδρος εἴποι dv, τὰ μέν ἐστιν ἁπλᾶ, τὰ Oi σύνϑετα, χαὶ τῶν
ἁπλῶν τὸ μὲν ἀΐδιον xal χυχληφοριχόν, τὰ ὃὲ ἐν γενέσει xal εὐϑύπορα,
χαὶ περὶ πάντων τούτων τὸν ταύτης εἶναι τῆς πραγματείας σχοπόν φησι
xai περὶ τοῦ ἐχ πάντων συγχειμένου χόσμου" ὡς Ob οἱ ἕτεροί φασι, τῶν 15
30 φυσιχῶν σωμάτων τὸ μέν ἐστιν ἀΐδιον, περὶ οὗ f, παροῦσα πραγματεία,
τὰ δὲ ἐν γενέσει χαὶ φϑορᾷ, περὶ ὧν μέλλων διδάσχειν χοινῶς πρῶτον περὶ
γενέσεως χαὶ φϑορᾶς ἐποιήσατο τὸν λόγον χαὶ τότε τῶν γενητῶν χαὶ φϑαρ-
τῶν τὰ μὲν ἐν τοῖς μετεώροις διὰ τῶν Δετεωρηλογιχῶν παραδέδωχεν, τῶν 90

-........-.-

] xai prius B: τοῦ vel xal τοῦ A 2 αὐτῷ c 8 αὐτῷ c 4. ὃ ἐπειδὴ ταῦτα
πάντα scripsi: φμοπίαπι Àaec omnia b: ἐπειδ et post lac. 8 litt. τὰ /// αὐτὰ A: ἐπειδὴ τὰ
(suprascr. m. pr.) ταὐτὰ B: ἐπειδὴ tà τοῦ οὐρανοῦ αὐτὰ c 9 mepuóvcov Karsten p. VIII:
quae .. circueunt b: περιόντων ΑΒ: περιπολούντων c 4 χυχλοφοριχοῦ (B?)c

ὃ τὸν ᾿Αλέξανδρον scripsi cum ἢ (4): lac. 12 litt. A: om. Be 10 λέγοντα Α: ἄγοντα
B: λέγοντας c post oxoróv lac. 6 litt. A : intentionem esse b; fort. σχοπὸν (elvao

1l τοῦ οὐρανίου c 12 σώματος c 14 ἔχον Ba: Ey///v (ἔχειν) A

post éxeiva lac. 5 litt. A 15 λέγων B: ras. A: ostendens b post βαρέα lac.
6 lit. A: propter quod b; fort. βαρέα, (διόπερ) 18 παραχολουϑοῦντες A!B: παρα-
χολουϑοῦντα A?bc 28 τούτων] ab hoc vocabulo incipit D φασὶ D 29 éx]
lac. D 33 παραδέδωχε BDc

SIMPLICII IN L. DE CAELO I Prooemium 3

δὲ ἐν γῇ συνθέτων tà μέν ἐστιν ἔμψυχα, τὰ ὃὲ ἄψυχα’ xal περὶ μὲν τῶν 45
ἀψύχων τὰ περὶ μετάλλων γεγραμμένα διδάσχει, τῶν δὲ ἐμψύχων τὰ μέν
ἐστιν αἰσϑητιχὰ χαὶ χατὰ τόπον χινούμενα ὡς τὰ ζῷα, τὰ δὲ ἀναίσϑητα
xai χατερριζωμένα ὡς τὰ φυτά" xai δὴ xal περὶ φυτῶν αὐτῷ γέγραπται 25
5 xai περὶ ζῴων, τὰ μὲν χοινῶς ὡς τὰ περὶ γενέσεως αὐτῶν xal περὶ μορίων
διαφορᾶς xal χρείας xal περὶ χινήσεως xal ἐνεργείας, ἐν οἷς τά τε Περὶ
πορείας ζῴων καὶ Περὶ μνήμης xai ἐγρητόρσεως, τὰ δὲ ἰδίως χαϑ᾽ ἕχαστον
εἶδος τῶν ζῴων ἢ Περὶ ζῴων ἱστορία παραδίδωσι. τοιαύτης οὖν οὔσης 80
τῆς διαιρέσεως δῆλον, ὅτι μετὰ τὴν Φυσιχὴν ἀχρόχσιν ταύτην ἀναληπτέον
10 τὴν πραγματείαν χατὰ πάντας τοὺς ἐξηγητὰς τῶν ᾿Αριστοτέλους, ἀλλ᾽ ἢ ὡς
περὶ xó3uou xal τῶν ἐν αὐτῷ πέντε σωμάτων τῶν ἁπλῶν ἣ ὡς περὶ τοῦ 86
ἀιδίου xai χυχλοφηοριχοῦ σώματος. μήποτε δὲ χρὴ φάναι πρὸς μὲν τὸν
᾿Αλέξανδρον λέγοντα σαφῶς περί τε τοῦ χόσμου παντὸς χαὶ περὶ πάντων
τῶν ἁπλῶν σωμάτων τὸν λόγον ἐν τούτοις ποιεῖσϑαι τὸν ᾿Αριστοτέλην πρῶ-
15 τὸν μέν, ὅτι ἕνα γρὴ τὸν σχοπὸν εἶναι πάσης πραγματείας εἰς ἕν βλέποντα
xal πρὸς ἐχεῖνο τὰ χατὰ μέρος αὐτῆς συνυφαίνοντα" ἔπειτα ὅτι οὐ φαίνεται 40
περὶ τοῦ χόσμοηυ διδάσχων ἐν τούτοις, ὥσπερ ὁ [Πλάτων ἐν τῷ Τιμαίῳ τάς
τε ἀρχὰς τῶν φυσιχῶν, ὕλην τε xal εἶδος xal χίνησιν xat χρόνον, xal τὴν
χηινὴν σύστασιν τοῦ xücpou παραδέδωχε xat ἰδίᾳ περί τε τῶν οὐρανίων
20 xai περὶ τῶν ὑπὸ σελήνην ἐδίδαξε xal τούτων τά τε μετέωρα πολυπραγ- 45
μονεῖ xat τὰ ἐν γῇ μέταλλα xal φυτὰ xol ζῷα xal μέχρι τῆς ἀνθρώπου
συσταϊσεως xal τῶν μορίων αὐτοῦ" ἐνταῦϑα δὲ ἐλάχιστα περὶ τοῦ χόσμου 4b
παντὸς εἴρηται xal ταῦτα, ὅσα χοινὰ πρὸς τὸν οὐρανὸν ἦν αὐτῷ, ὅτι díOto;
χαὶ πεπερασμένος τῷ μεγέϑει χαὶ εἷς, χαὶ ταῦτα διὰ τὸν οὐρανὸν ἔχων, ὅ
25 ὅτι a(ótog οὗτος xal πεπερασμένος xal εἷς. ἀλλ᾽ εἰ βούλοιτό τις τὴν περὶ
χόσμου ϑεωρίαν τοῦ ᾿Αριστοτέλους ὁρᾶν, ἐν πάσαις αὐτὸν ἅμα ταῖς φυσι-
χαῖς ἑαυτοῦ πραγματείαις τὸν περὶ χόσμου λόγον ἀποδεδωχέναι ῥητέον.
ἀμέλει xal Νικόλαος ὁ Περιπατητιχός, εἴ τι μέμνημαι, Περὶ τοῦ παντὸς 10
ἐπιγράψας περὶ πάντων τῶν ἐν τῷ χόσμῳ xat εἴδη ποιεῖται τὸν λόγον.
80 ἀλλὰ xal αὐτὸς ᾿Δριστοτέλης xal ἐν τῷ τρίτῳ βιβλίῳ ταύτης τῆς πραγμα-
τείας περὶ τῶν ἐν αὐτῇ λεγομένων συνῃρημένως ἐχϑέμενος χαὶ ἐν τῷ τῶν

1 ἐν γῇ Db: ἐγγὺς AB 9 αἰσϑητὰ B 9 τὰ piv] x«l τὰ piv D 1 xai alt.]

xal περὶ ὕπνου xal D 12 μήποτε---Ἀριστοτέλην (14)] post Ἀριστοτέλους (11) transp. c

13 λέγοντα Db: lac. 12 litt. A: λέγοντας B: om. c σαφῶς Db: ὡς A: lac. B: ὡς
À

οὗ c 14 ᾿Αριστοτέλην D: "Aptstoxé. A: Δριστοτέλη B 15 ἕνα Db: γα (ἢ. e. ἕνα)

A: τινὰ Be 16 ὅτι Db: om. ABe 117 τοῦ B: evan. A(?): om. D 18 τὴν

ὅλην D τὸ εἶδος D καὶ χρόνον xai τὴν Db: xai τὸν ypóvov καὶ τὴν Be: lac. A

19 xóspoo BDb: χρόνου A περί τε τῶν οὐρανίων D: περὶ τῶν οὐρανίων Bbc: lac.

12 litt. ἃ 20 περὶ τῶν Bbc: om. AD τούτων Db: τὰ τούτων ABc

20. 21 τά τε μετέωρα πολυπραγμονεῖ Db: xal τὰ περὶ τῶν μετεώρων Be: τὰ seq. lac. 12

litt. A 2] xal tà ἐν γῇ μέταλλα ABbe: lac. D 22 αὐτοῦ ΑΙ: αὐτοῦ πραγ-

ματεύεται Βς 21 πραγματείαις BDe: πράγμασιν A τοῦ χόσμου Α

98 περιπατιχὸς Α

SIMPLICII IN L. DE CAELO I Prooemium

Μετεωρολογιχῶν προοιμίῳ οὐδετέρωϑι περὶ χόσμου φησὶν εἰρηχέναι οὐδὲ 4b
οὕτως περὶ οὐρανοῦ ὡς περὶ χόσμου, xdv ἐστί τι τοῦ οὐρανοῦ xal παρ᾽ 16
αὐτῷ σημαινόμενον [τὸ] τὸν ὅλον χόσμον δηλοῦν: παραϑήσομαι δὲ μετ᾽
ὀλίγον οἰχειοτέρως τὰς περὶ τούτων ῥήσεις. πρὸς δὲ τοὺς ἑτέρους ἐξηγη-
τὰς ῥητέον, ὅτι οὐ δοχεῖ πάρεργος ὃ περὶ τῶν τεσσάρων στοιχείων ἐν 20
τούτοις λόγος οὔτε διὰ τὴν περὶ τῶν οὐρανίων ἁπλῶς ϑεωρίαν παραλαμ-
βάνεσϑαι, ἀλλὰ προηγουμένως περὶ αὐτῶν διδάσχει. χαὶ γὰρ ἵνα παραλίπω
τὸ ἥμισυ σχεδὸν τῆς ὅλης εἶναι πραγματείας τὸν περὶ ἐχείνων λόγον, ἀλλὰ
xal μετὰ τὴν περὶ τῶν οὐρανίων διδασχαλίαν, ἣν ἐν τοῖς πρώτοις δύο 96
βιβλίοις τῆς πραγματείας παραδέδωχεν, ἀρχόμενος τοῦ τρίτου τῷ ἐπὶ τοῦ
πρώτου πάλιν προοιμίῳ χρῆται τὴν συνέχειαν τοῦ συγγράμματος φυλάττων
xai δειχνύς, ὅτι f| φυσιχὴ πραγματεία περὶ σώματα ἐστιν, ὡς τὸν αὐτὸν
σχηπὸν ἐχόντων xal τῶν δύο τῶν τελευταίων βιβλίων, xal ἐφεξῆς ἐπήγαγε 80
vdóe "repli μὲν οὖν τοῦ πρώτου τῶν στοιχείων εἴρηται xal ποῖόν τι τὴν
φύσιν xal ὅτι ἄφϑαρτον xal ἀγένητον: λοιπὸν δὲ περὶ τοῖν δυοῖν εἰπεῖν᾽᾽,
δύο λέγων τήν τε τοῦ χούφου συστοιχίαν καὶ τὴν τοῦ βαρέος. ἐν δὲ τῷ
τῶν μετεώρων προοιμίῳ τάδε γέγραφε “περὶ μὲν οὖν τῶν πρώτων αἰτίων 85
τῆς φύσεως xal περὶ πάσης φυσικῆς χινήσεως, ἔτι δὲ περὶ τῶν χατὰ τὴν
ἄνω φορὰν διαχεχοσμημένων ἄστρων χαὶ περὶ τῶν στοιχείων τῶν σωματι-
χῶν, πόσα τε xal ποῖα, xal τῆς εἰς ἄλληλα μεταβολῆς xal περὶ γενέσεως
xal φϑορᾶς τῆς χοινῆς εἴρηται πρότερον. ἐν δὴ τούτοις υβτὰ τὸν περὶ 40
τῶν φυσιχῶν ἀρχῶν λόγον χατὰ ταύτην δηλονότι τὴν πραγματείαν οὔτε
περὶ κόσμου φησὶν εἰρηχέναι, ὡς ὃ ᾿Αλέξανδρος οἴεται, οὔτε περὶ τοῦ ϑείου
χαὶ ἀιδίου μόνου σώματος, ὡς οἱ νεώτεροι τῶν ἐξηγητῶν, ἀλλὰ χαὶ περὶ
τῶν στοιχείων τῶν σωματιχῶν προηγουμένως, πόσα τε xal ποῖα. δοχεῖ
οὖν μοι σαφῶς ὃ ᾿Αριστοτέλης ἐν τούτοις περί τε τοῦ οὐρανοῦ xal περὶ
τῶν ὑπὸ σέληνην τεσσαΐρων στοιχείων τὸν λόγον ποιεῖσϑαι. ἵνα δὲ μὴ Da
διεσπασμένος ὃ σχοπὸς ἀλλὰ πρὸς ἔν τι βλέπων ἀποδειχϑῇ. ῥητέον, ὅτι
μετὰ τὸν περὶ τῶν φυσιχῶν ἀρχῶν λόγον, αἵτινες ἀρχαὶ τῶν φυσιχῶν σω-
των εἰσί, περὶ τῶν ἁπλῶν ἐνταῦϑα λέγει σωμάτων, ἅπερ ἀπὸ τῶν ἀρχῶν 5
τῶν φυσιχῶν συνίσταται προσεχῶς χαὶ μέρη τοῦ παντός ἐστιν. ὧν πρῶτον
μὲν τὸ οὐράνιόν ἐστι σῶμα, ἀφ᾽ οὗ ὡς τιμιωτέρου τὴν πραγματείαν ἐπέ-
γραψε" μετ᾽ ἐχεῖνο δὲ τὰ ὑπὸ σελήνην τέσσαρα στοιχεῖα τῶν συνϑέτων
σωμάτων γινόμενα. περὶ πάντων δὲ ὡς περὶ πρώτων xal ἁπλῶν ποιεῖται 10
τὸν λόγον, διὸ χαὶ στοιχεῖα πάντα χέχληχεν, οὐ τὰ ὑπὸ σελήνην μόνον,

δι

1 τοῦ χόσμου D 2 οὕτω ut semper ante conson. D τι] τὸ ς 9 τὸ
delevi 4 ἀλλὰ xà D παραλείπω Be 8 εἶναι Db: αὐτοῦ ABc
λόγον ἔχειν c 9 τῶν om. D 10 post βιβλίοις del. παρέδωχε D! 13 βιβλίων D:
βιβλία AB 11 τάδε] 29896—8 15 χαὶ ὅτι] ὅτι Ὁ τοῖν] τῶν D

γέγραφε] 338320 — 25 18 xoi] πόσα τε x«l ποῖα xal D 20 ὁποῖα D

22 τῶν om. D 29 post σωματιχῶν del. ἀριστοτέλης D 26 οὖν] γοῦν Bc
τε Oi. D 29 τὸν] τῶν A 30 ἅπερ Db: ὅπερ AB 94 πάντων AD:
τούτων Be: omnibus autem his b; fort. πάντων δὲ τούτων 39 σηλήνην A

SIMPLICII IN L. DE CAELO I Prooemium 5

ἀλλὰ xal τὸν οὐρανόν, ὅταν λέγῃ “᾿περὶ μὲν οὖν τοῦ πρώτου τῶν στοι- bs
χείων᾽᾽, χαϑ’ ὅσον xal αὐτὸς ἁπλοῦν ἐστι σῶμα, ἐπεὶ οὐχ ἄν χυρίως λέ-
otto στοιχεῖον ὃ οὐρανός" οὐδὲ γὰρ συντίϑεταί τι ἐξ αὐτοῦ, στοιχεῖον δέ 16
ἐστιν, ἐξ οὗ πρώτου συντέϑειταί τι xal εἰς ὃ ἔσχατον ἀναλύεται. xol εἴ
γε μὴ xal πεοὶ χύσμου᾽ τὸν σχοπὸν εἶπεν ὁ ᾿Αλέξανδρος, ἀλλὰ περὶ μόνων
τῶν ἁπλῶν σωμάτων, οὐχ dv διηνέχϑην πρὸς αὐτόν" εἰ δὲ xal περὶ χόσμου
λέγοι χαϑ᾽ ὅσον περὶ τῶν ἁπλῶν πάντων τῶν ἐν τῷ χόσμῳ ἢἣ ὡς ἐν τῷ 90
οὐρανῷ τοῦ ὅλου χόσμου περιεχομένου, ὡς ᾿Ιάμβλιχός φησιν, ἀλλὰ μὴ
περί τε τοῦ χόσμου παντὸς χαὶ περὶ πάντων τῶν ἁπλῶν σωμάτων, ὡς
αὐτὸς ἔγραψεν, οὐδὲν διαφέρομαι, ὥσπερ οὐδὲ πρὸς τοὺς περὶ τοῦ οὐρανοῦ
λέγοντας εἶναι τὸν σχοπόν, εἰ xai οὗτοι κατὰ τὸν ᾿Ιαμβλίχου νοῦν, χαϑ᾽ ὅσον 2s
dT. οὐρανοῦ xal τῶν κατ᾽ οὐρανὸν περιπολούντων ἤρτηται xal τὰ ὑπὸ σε-
λήνην τέσσαρα στοιχεῖα. ἀλλ᾽ ὅ γε ᾿Αλέξανδρος τὴν μετ᾽ ὀλίγα τῆς ἀρχῆς
Dpzow ἐξηγούμενος, ἧς ἢ ἀρχή “᾿περὶ μὲν οὖν τῆς τοῦ παντὸς φύσεως",
σαφῶς ἐν τῷ πρώτῳ βιβλίῳ προηγούμενον αὐτῷ λέγει τὸν περὶ τοῦ ὅλου 80
χόσμου λόγον, τὸ δὲ δεύτερον τοὺς ὑπὲρ τοῦ οὐρανοῦ λόγους ἔχειν, ὥσπερ
τὸ τρίτον χαὶ τὸ τέταρτον τοὺς περὶ τῶν τεσσάρων στοιχείων. ὅτι δὲ περὶ
τῶν ἁπλῶν xal ποώτων σωμάτων ἐστὶν ἢ πραγματεία ἑπομένη τῇ Φυσιχῇ
ἀχροάσει τῇ περὶ τῶν φυσιχῶν ἀρχῶν πραγματευομένῃ, δηλοῖ τὸ xal τῶν $5
πρώτων δυοῖν βιβλίων ἀρχόμενον, ἐν οἷς περὶ τοῦ οὐρανίου λέγει σώματος,
χαὶ τῶν τελευταίων τοῦτο ποιήσασϑαι προοίμιον, ὅτι ἢ περὶ φύσεως ἐπι-
στήμη περὶ σώματα ἐστι χαὶ τὰ τούτων πάϑη χαὶ τὰς χινήσεις, ὡς πρώ-
τως περὶ τῶν πρώτων σωμάτων τὸν λόγον ποιούμενος. διὸ χαὶ ἀπὸ τοῦ 40
συνεχοῦς τὴν ἀρχὴν εὐϑὺς τῆς διδασχαλίας ἐν τούτοις ποιεῖται, ὅπερ γένος
τοῦ σώματός ἐστιν, xal περὶ τῆς τοῦ σώματος φύσεως, χαϑ᾽ ὃ σῶμα, τὴν
τελειοτάτην διδασχαλίαν εὐϑὺς ἐν ἀρχῇ παραδίδωσι. τὰ δὲ περὶ τοῦ ὅλου
χόσμου λεγόμενα, ὅτι ἐν τούτοις ἀγένητος χαὶ ἄφϑαρτος, ὅτι εἴς χαὶ πεπε- 46
ρασμένος χαὶ σφαιριχὸς χαὶ οὐδὲν ἔξωϑεν ἑαυτοῦ ἀπολιπὼν οὔτε σῶμα οὔτε
χενόν, ταῦτα τῷ οὐρανῷ πρώτως ὑπάρχοντα xat διὰ τὸν οὐρανὸν τῷ ὅλῳ ὅν
χόσμῳ εἰχότως ἐν τοῖς περὶ οὐρανοῦ λόγοις προηγουμένως μὲν αὐτῷ λέγε-
ται τῷ οὐρανῷ ὑπάρχειν, ἔστι δ᾽ ὅτε μνήμης τυγχάνει τινὸς ὡς xal τῷ
ὅλῳ χόσμῳ ὑπάρχοντα. xal οὐ χρὴ διὰ τοῦτο περὶ χόσμου νομίζειν εἶναι 5
τὸν σχοπόν, ἀλλὰ περὶ τῶν ἁπλῶν σωμάτων, ὧν πρώτιστον ὁ οὐρανός ἐστι
τῶν ἑαυτοῦ ἀγαθῶν τῷ ὅλῳ χόσμῳ μεταδιδούς.

Ὁ μὲν οὖν σχυπὸς οὗτος ἄν εἴη τῆς προχειμένης πραγματείας ἀπὸ
τοῦ χυριωτέρου ἐν αὐτῇ xal οὗ τὰ λοιπὰ ἐξήρτηται τὴν ἐπιγραφὴν λαχού-

s τὴν δὲ τάξιν τῆς ἀναγνώσεως αὐτῆς xai ὁ ᾿Δριστοτέλης xal οἱ τού- 10
ΟὟ, 5. «yv οΞ ταςῖν τς αναγνωσέως v Ι ρ' ν eS J Iu 4
D 3 L , e r7 Y 1 1
τοῦ ἐξηγηταὶ uszà τὴν Φυσιχὴν dxpóaotw εἰχότως Opílouctv* εἴτε γὰρ περὶ

γὰρ Db: om. ABc 4 συντίϑεται Db; fort. recte 9 εἰπεῖν D 0 ὃιε-
νέχὺ" D 10 τοῦ AD: om. Be 11 ἧς 7, ἀργὴ in ras. D ἀρχή] 268^11

16
20

ἔχει Ὁ 20 δυεῖν 21 τοῦτο] τὸ αὐτὸ D 2) ἐστι BDe
τελεωτάτην D 2 ἐν τούτοις ὅτι be 28 ἀπολείπων D 2) ὑπάργοντα] o

corr. D 80 τοῦ οὐρανοῦ A ol] δὲ D

SIMPLICII IN L. DE CAELO I Prooemium. 1 [ÀArist. p. 268*1]

τῶν ἁπλῶν σωμάτων ὃ σχοπός ἐστιν, εἴτε περὶ τοῦ ἀιδίου xal Üsíou σώ- ὅν
μᾶτος ἁπλοῦ ὄντος, προηγεῖσθαι μὲν τῶν ἄλλων ὥφελεν, ἐν οἷς περὶ τῶν
συνθέτων xal γινομένων xat φϑειρομένων ὁ λόγος, ἔπεσϑαι OE τῇ περὶ 15
τῶν ἀρχῶν τῶν φυσιχῶν διδασχαλίᾳ. διαιρεῖται δὲ ἢ πραγματεία εἴς τε
τὰ περὶ τοῦ ϑείου xal χυχλοφορητιχοῦ σώματος, ἅπερ ἐν τοῖς δύο βιβ-
λίοις παραδίδοται τοῖς πρώτοις, χαὶ εἰς τὰ περὶ τῶν ὑπὸ σελήνην στοιχείων,
περὶ ὧν τὰ δύο γέγραπται τὰ λοιπά. ἐν δὲ τῷ πρώτῳ βιβλίῳ δείχνυσιν 20
ἐχ τῶν ἁπλῶν χινήσεων, ὅτι πέντε τὰ ἁπλᾶ σώματα ἐστι, τό τε χυχλο-
φορητιχὸν xai τὰ εὐθυπορούμενα τέσσαρα. xal ὅτι τὸ χυχλοφορητιχὸν οὔτε
ἕν τι τῶν τεσσάρων ἐστὶν οὔτε ἐχ τῶν τεσσάρων συγχείμενον, ἀλλὰ πέμπτη
τις οὐσία τῶν τεσσάρων ἐξῃρημένη xal ὑπερέχουσα. δείκνυσι δὲ χαί, ὅτι 96
ἀγένητός ἐστιν αὕτη xai ἄφϑαρτος, ἐχ τοῦ τὰς μὲν γενέσεις xal τὰς φϑορὰς
ἐξ ἐναντίων εἶναι xal εἰς ἐναντία, τῷ δὲ χυχλοφορητιχῷ σώματι μηδὲν
εἶναι ἐναντίον, τοῦτο δὲ ix τοῦ τῶν μὲν ἐναντίων καὶ τὰς χινήσεις ἐναντίας
εἶναι, τῇ δὲ χύχλῳ χινήσει μὴ εἶναι χίνησιν ἐναντίαν. εἶτα ἐφεξῆς, ὅτι 80
πεπερασμένος ἐστὶ τῷ μεγέϑει 6 οὐρανός, xal χαϑόλου, ὅτι ἀδύνατον
ἄπειρον εἶναι σῶμα xal μάλιστα χινούμενον, δείχνυσι, xal ὅτι εἷς xal οὔτε
πλείους οὔτε ἄπειροι χατὰ τὸ πλῆϑός εἰσιν οὐρανοί: οἷς ἕπεται τὸ xal τὸν
ὅλον χόσμον ἀγένητόν τε xai ἄφθαρτον xal πεπερασμένον εἶναι τῷ μεγέϑει a5
xal ἕνα χατ᾿ ἀριϑμὸν ἐξ Gmavto; τοῦ φυσιχοῦ xal αἰσϑητοῦ σώματος
συνεστηχότα μηδενὸς ἔξω τοῦ οὐρανοῦ μήτε σώματος ὑπολειπομένου μήτε
χενηοῦ. μετὰ δὲ ταῦτα τὸν περὶ τοῦ ἀγενήτου xai ἀφθάρτου λόγον ἄνα-
λαβὼν δείχνυσιν, ὅτι ἀγένητος xal ἄφϑαρτός ἐστιν ὁ οὐρανὸς xal δι᾽ αὐτὸν 40
ὃ χόσμος χαὶ οὔτε γενητὸς μέν, ἄφϑαρτος δέ, ὥς τινες οἴονται, οὔτε ἀγέ-
vato; xal φϑαρτός. xal πάλιν ἐπὶ τὸ χαϑολιχώτερον ἀνάγων τὸν λόγον
δείχνυσιν, ὅτι ἀνταχολουϑοῦσιν ἀλλήλοις τό τε γενητὸν xal τὸ φϑαρτὸν xai

αὖ πάλιν τὸ ἀγένητον καὶ τὸ ἄφϑαρτον. 46

p.26831 Ἢ περὶ φύσεως ἐπιστήμη ἕως τοῦ τὰ δὲ ἀρχαὶ τῶν ἐχόν- 6s
των εἰσί.

Τὸ προοίμιον τόν τε σχοπὸν τῆς πραγματείας διδάσχει χαὶ τὴν τάξιν
αὐτῆς, ὅτι πρὸς τὴν Φυσιχὴν ἀχρόασιν συνεχής" ἐπειδὴ γὰρ ἐχείνη περὶ ὅ
τῶν φυσιχῶν ἀρχῶν ἦν, ἔδει μετ᾽ ἐχείνην περὶ τῶν ἀπὸ τῶν ἀρχῶν λέγειν,
ταῦτα δ᾽ ἔστι τὰ σώματα προσεχῶς. xal συλλογίζεται οὕτως" 7, περὶ
φύσεως ἐπιστήμη περὶ τὰ φύσει συνεστῶτα ἐστι" τὰ δὲ φύσει συνεστῶτα
ἣ σώματα ἐστιν, οἷον πῦρ καὶ ὕδωρ xal λίϑοι xal ξύλα, T, ἔχοντα σώματα, 10

1 ἐστὶ A 2 ὥφειλεν De 9 τοῦ Om. € 9. 6 βιβλίοις 690 παραδέδοται c

9 εὐθυπόρα Bec 11 ἐξειρημένη A 15 χύχλῳ Db: χυρίως ΑΒς 11 δείχνυ-
σιν c 20 αἰσϑητιχοῦ ς 21 τὸ ἄφϑαρτον D: ἄφϑαρτον ABc 28 ἐπιστήμη --
εἰσι (29) om. D ἕως τοῦ om. c, ut solet τὰ δὲ om. B: τὰ 9 c 33 δὲ D

ἡ περὶ incipit E! 94 φύσει m. sec. E 39 οἷον AB: ὡς DE

SIMPLICII IN L. DE CAELO I 1 (Arist. p. 3681] 1

ὡς τὰ φυτὰ xal τὰ ζῷα, ἣ ἀρχαὶ τῶν ἐχόντων σώματά ἐστιν, ὥσπερ ὕλη 6a
χαὶ sióoc xal χίνησις xal τὰ τοιαῦτα: ἀρχὴ ὃξ xai Ψυχὴ τῶν ἐχόντων
σώματα ἐστιν, ὥσπερ τῶν ζῴων χαὶ τῶν φυτῶν. μετὰ οὖν τὸν περὶ τῶν
ἀρχῶν τῶν φυσιχῶν λόγον περὶ σωμάτων χρὴ xal τῶν ἐχόντων σώματα 16
διδάσχειν, xal δῆλον, ὅτι ἐν τούτοις πλείονα τὰ σώματά ἐστι xol πλείων ἢ
περὶ ταῦτα ϑεωρία" xal γὰρ τὰ ἔχοντα σώματα χαὶ αἱ ἀργαὶ τῶν ἐχόντων
ἀπὸ τῶν σωμάτων μαλιστα τοῖς φυσιχοῖς τινώσχονται. ὥστε ἣ περὶ
φύσεως ἐπιστήμη σχεδὸν f, πλείστη περὶ σώματα ἐστι xal τὰ πάϑη 20
τῶν σωμάτων, τουτέστι τὰς παϑητιχὰς ποιότητας, xa dec πασγουσί τε
10 xal ποιοῦσι, καὶ ἔτι μέντοι τὰς χινήσεις αὐτῶν: διάφορα γαάρ ἐστιν εἴδη
τῶν χινήσεων, τὸ μὲν χατὰ τόπον, τὸ δὲ xav ἀλληίωσιν, τὸ δὲ xat
αὔξησιν xal μείωσιν: λεγέσθω δὲ νῦν χίνησις xal ἢ γένεσίς τε xal ἢ φϑορά. 25
ἔοιχε ὃὲ ἀπὸ τῶν παϑῶν ἐπὶ τὰς χινήσεις ὡς ἐπὶ χαϑολιχώτερον ἀναβε-
Byxévat* χινήσεις γάρ τινες xal τὰ πάϑη, εἰ uy, apa χινήσεις τὰς ἐνεργείας
18 εἶπεν ἀντιδιαιρῶν αὐτὰς πρὸς τὰ πάθη. ὅτι ὁὲ διὰ μέσων τῶν φύσει
συνεστώτων συνήγαγε τὸν συλλογισμόν, δηλοῖ ὁ γάρ αἰτιολογιχὺὸς σύνδεσμος 80
ἐν τῷ τῶν γὰρ φύσει συνεστώτων τὰ μέν ἐστι σώματα xai τὰ ἑξῆς.
τὸ δὲ σχεδὸν ἢ πλείστη περὶ σώματα Y, ὅτι xal περὶ τὰ ἔχοντα
σώματα, ὅπερ ὕστερον προσέϑηχεν, T, εἰ xal ταῦτα τοῖς σώμασι συναριῦ-
90 gotto, ὅτι xal περὶ τὰς ἀρχάς, ὅπερ χαὶ αὐτὸς ἐπήγαγεν. εἰ δὲ xal πάντα 85
ταῦτα συνειλῆφϑαί τις λέγει τοῖς σώμασιν, dÀX ὁ περὶ τόπου xal χρόνου
χαὶ χενοῦ λόγος ἔξω ἄν εἴη τῶν τοιούτων, ἔτι δὲ χαὶ ὁ περὶ τῶν μὴ φυ-
σιχῶν έν, φυσιχὰς δὲ ἀπορίας ἐχόντων, περὶ ὧν ἐν τῷ πρώτῳ τῆς Φυ- 40
σιχῆς ἀχροάσεως ἐν τοῖς πρὸς Παρμενίδην xai Μέλισσον ἔλεγε λόγοις. οὐ
25 μὴν dÀM ἐπεὶ περὶ φύσεως μέν, οὐ φυσιχὰς δὲ ἀπορίας συμβαίνει λέγειν
αὐτοῖς, χαὶ ὃ περὶ τούτων οὖν λόγος ἔξω πως τῶν σωμάτων ἐστίν. εἴη
ὃὲ dy xal δ'ὰ φιλόσοφον εὐλάβειαν προσχείμενον τὸ σχεδόν, xal διὰ 4ὅ
τοῦτο ἴσως xal τὸ φαίνεται προσέϑηχε. τὸ ὃδὲ περὶ σώματα xal
μεγέϑη ix παραλλήλου χεῖται τὸ αὐτὸ σημαίνοντα, εἰ μὴ ἄρα ἐνδειχτιχόν 6b
80 ἐστι τοῦ πᾶν σῶμα μέγεθος ἔχειν χαὶ μὴ εἶναι ἄτομα 3, ἀμερῆ σώματα,
ὥς τινες ἔλεγον. T, ὅτι οὐ περὶ σωμάτων μόνον ἀλλὰ xal περὶ μήχους xal
πλάτους ὃ φυσιχός, χαϑ᾽ ὅσον πέρατα σωμάτων ἐστί, διαλέγεται. μήποτε b

] εἰσιν DE 2 ψυχὴ] ἡ ψυχὴ DE 9 πλεῖον A 6 τὰ m. sec. E

post ἐχόντων add. σώματα E? 8 incipit C 10 ἐστιν] e corr. D 11 χατὰ A
χατὰ E 12 post μείωσιν add. τὸ δὲ χατὰ γένεσιν xal φϑορὰν E? λεγέσϑω CDE: λε-
γέσϑων ABe δὲ om. ΕἸ: γὰο E* γέννεσις A τε om. BC 18 αὖ-
τὰς CDE?b: αὐτὰ ABE!c 15. 16 ὅτι---συνεστώτων bis D 16 συνήγαγε --- συνεστώ-
τῶν ([1) om. D: m. sec. E συνάγει E órol ae: insinuat b: δῆλον A : δῆλος B:
cruaivet E διὰ τοῦ Tap αἰτιολογικοῦ συνδέσμου τῶν E σύνδεσμος αἰτιολογιχὸς D
18 τὰ σώματα Be 1] φησιν ἢ E?c 19 σώμασιν Be 19. 20 συναριϑμεῖτο
A, sed corr.: ἀριϑμοῖτο B 20 αὐτὸς corr. in αὐτὸ D 20. 9] πάντα ταῦτα DEb:
ταῦτα πάντα ABc 21 λέγοι Ὁ 22 τῶν (prius) e corr. Ἐ 29. 24 Φυτικῆς
ἀχροάσπεως) ἡ 3. 18654 sqq. 21 Παρμενίδην] Μελλίδην E ἔλεγον E 29 δὲ
DE: om. AB: δ᾽ c 90 τοῦ] τὸ A 7| καὶ A 3l μόνων Ee

SIMPLICII IN L. DE CAELO I1 [Arist. p. 26821. 6]

δέ, ὅτι περὶ χρόνου xal τόπου" χαϑ᾽ ὅσον γὰρ συνεχῇ xal διαιρετά, μέγεϑος 6b
μὲν ἔχει xal ταῦτα, οὐ μέντο! σώματά ἐστιν. ὅλως δέ, εἰ περὶ συνεχοῦς
τοῦ φυσιχοῦ λέγει, οὐ πᾶν δὲ συνεχὲς σῶμα, ὡς αὐτὸς μετ᾽ ὀλίγον ἐρεῖ,
χαλῶς ἄμφω προήγαγεν τό τε σῶμα xal τὸ μέγεϑος. ὃ μέντοι ᾿Αλέξαν- 10
ὃρος χαὶ σημεῖον τοῦ ἐχ παραλλήλου ταῦτα χεῖσϑαι προστίθησι τὸ μὴ εἶναι.
ἄλλο τι φύσει συνεστὼς μέγεθος παρὰ τὸ σῶμα. χαίτοι xal 6 χρόνος,
οἶμαι, xal ὃ τόπος xal f χίνησις 7j τε γραμμὴ xal τὸ ἐπίπεδον συνεχῆ
ὄντα χαὶ ἀεὶ διαιρετὰ μεγέϑη μέν ἐστι φυσιχά, σώματα δὲ οὐχ ἔστι. 15

p.26836 Συνεχὲς μὲν οὖν ἐστιν ἕως τοῦ τὸ δὲ πάντη τοιοῦτον.

Μετὰ τὸ δεῖξαι περὶ σώματα τὸν φυσιχὸν ἔχοντα χαὶ δηλονότι περὶ 90
τὰ ἁπλὰ πρώτως" ταῦτα γάρ ἐστι χαὶ φυσιχὰ πρώτως ἐν ἑαυτοῖς ἀρχὴν
χινήσεως ἔχοντα φυσιχῇῆς᾽ βουλόμενος δρίσασϑαι τὸ σῶμα πρῶτον δρίζεται
τὸ συνεχές, ὕφ᾽ ὃ τὸ σῶμα xal τὰ ἄλλα μεγέϑη. ὅτι συνεχές ἐστι
πᾶν τὸ διαιρετὸν εἰς ἀεὶ διαιρετά, xdv τε ἐφ᾽ ἕν ἡ διαιρετὸν χἄν τε 56
ἐπὶ δύο xal τρία: xal γὰρ xal γραμμὴ xal ἐπιφάνεια συνεχῆ xal οὔπω
σώματα, ἀλλὰ τὸ μὲν ἐφ᾽ ἕν χαὶ συνεχὲς χαὶ διαιρετόν, τὸ δὲ ἐπὶ δύο, τὸ
δὲ σῶμα πάντη. παντη δὲ διαιρετὸν χαὶ πάντη συνεχὲς χαὶ διαστατὸν τὸ
σῶμα δείχνυσιν ἐχ τοῦ τριχῇ διαστατὸν χαὶ τριχῇ διαιρετὸν εἶναι" τὰ γὰρ 80
τρία πάντα ἐστὶ xal τὸ τρὶς πάντη. ὅτι δὲ τριχῇ διαστατὸν ὃν τὸ σῶμα
πάντη διαστατόν ἐστι, δείχνυσιν Bx τοῦ μὴ εἶναι μέγεθος πλείονας ἔχον
τῶν τριῶν διαστάσεων" τὸ οὖν τὰς τρεῖς ἔχον πάντη διαστατόν ἐστι. τὸ
δὲ αὐτὸ xal ἀπὸ τῆς τριαδιχῆς ἰδιότητος πιστοῦται. τὰ γὰρ τρία πάντα 85
ἐστί τε xal λέγεται xal τὸ τρὶς πάντη. xal ὅτι ὀρϑῶς λέγομεν, ἔδειξαν
οἱ Πυϑαγόρειοι συντόμως οὕτως" τὸ πᾶν ἀρχὴν ἔχει καὶ μέσον xal τέλος"
τὸ τοιοῦτον τῷ τῆς τριάδος ἀριϑμῷ ὥρισται. χαὶ μήποτε xal τὸ τέλειον
διὰ τὸ ἀρχὴν ἔχειν καὶ μέσον xal τέλος λέγομεν ὅτι πᾶν ἐστι" τὸ γὰρ μὴ 40
πᾶν ἐλλείπει τι πρὸς τὸ πᾶν εἶναι χαὶ ἀτελές ἐστιν. εἰ δὲ τοῦτο ἀληϑές,
οὐχ ἀναγχαίως, φαίη ἄν τις, 6 ᾿Αλέξανδρος διὰ τοῦ τέλειον εἶναι τὸ πᾶν
συνελογίσατο τὸ ἀρχὴν ἔχειν xal μέσα xal τέλος" τάχα γὰρ διὰ τοῦ παντὸς
xal τῷ τελείῳ τοῦτο ὑπάρχει, τάχα δὲ ἀντιστρέφει μὲν ταῦτα ἀλλήλοις 45
τὸ πᾶν xal τὸ τέλειον xal τὸ ἀρχὴν ἔχον xai μέσον xal τέλος, | τέλειον
δὲ ἀπὸ τοῦ ἔχειν τέλος λέγεται. τὸ δὲ ἔχον τέλος δηλονότι χαὶ ἀρχὴν
ἔχει xal μέσον. χαλῶς οὖν .ὁ ᾿Αλέξανδρος ἀπὸ τοῦ τελείου συνελογίσατο"
xal γὰρ xal 6 ᾿Αριστοτέλης ἐν τοῖς ἑξῆς ἀπὸ τοῦ τελείου τὸ πᾶν συνελο-
Ἰίσατο. ὅτι δὲ τὰ τρία πάντα xai τέλεια, δείχνυσι xai ix τῆς ἱερᾶς ἅγι- 5

^1
r

8 λέγοι A: λέγειν DE δὲ om. B 4 προήγαγε BDEc 9 ἕως---τοιοῦτον om. D
ἐστι c 10 περὶ τὰ Bc 17 δὲ (prius)] δὲ ἐπὶ E: corr. E? 18 εἶναι] μὲν elvat
DE: corr. E? 24 ἔχειν DE μέσην B 25 τριαδιχῆῇῆς AB 26 Éyov A
xai (alt.) om. A 27 ἐλλίπει E: corr. E? 28 οὐχ om. A τοῦ] τὸ c

ἔχον Βς μέσον bc 90 τῷ DEb: ἐν τῷ ABc ὑπάρχειν E: corr. E? μὲν]

μετὰ Β 91 ἔχειν DE

SIMPLICII IN L. DE CAELO I 1 [Arist. p. 26846. 98] 9

στείας τῷ ἀριϑμῷ τούτῳ χρωμένης, ἐπὶ πᾶσι δὲ xal ἀπὸ τῆς χρήσεως Τὰ
τῶν ὀνομάτων τὸ αὐτὸ ἐπιστώσατο τὸ τὰ τρία πάντα εἶναι χαὶ τὸ τρὶς
πάντη. ἐχ τῶν εἰρημένων δὲ δείχνυσι πάλιν, ὅτι τὸ σῶμα μόνον τῶν
μεγεθῶν πάντη διέστηχεν, ὡς εἴρηται πρότερον, xal τέλειόν ἐστι μόνον, 10
5 προσλαβών, ὅτι τὰ πάντα xal τὸ πᾶν xal τὸ τέλειον τῷ εἴδει τὰ αὐτά
ἐστι, χἄν χατὰ τὸ ὑποχείμενόν ποτε διαφέρῃ, διότι τὰ μὲν πάντα χατὰ
διωρισμένου ποσοῦ χατηγορεῖται, ὥς φησιν ὁ ᾿Αλέξανδρος, τὸ Ob πᾶν xarà
συνεχοῦς, ἄμφω Ob χατὰ τοῦ τελείου. συλλογίζεται 0À οὕτως" τὸ σῶμα 16
μόνον τῶν μεγεθῶν τριχῇ διέστηχε xal τρισὶν ὥρισται" τὸ τοιοῦτον τέλειον
10 xal πάντη διέστηχεν. ἐπιστῆσαι δὲ ἄξιον, ὅτι παρὰ τὸ σύνηϑες ὁ ᾿Αριστο-
τέλης ταῖς Πυϑαγοριχαῖς ἐνδείξεσιν εἰς ἀπόδειξιν ἐχρήσατο. ἴσως δὲ ἀπο-
ρήσοι dv τις, πῶς τὸ τριχῇ διεστὼς πάντη διεστώς ἐστιν, ἐπειδὴ τέλειος 90
ἀριϑμὸς ὁ τρία’ ὡς μὲν γὰρ ἀριϑμὸς ἔστω τέλειος ἀρχὴν ἔχων xal μέσα
xai τέλος πῶς δὲ διὰ τοῦτο τὸ τοῖς τρισὶν ὡρισμένον πᾶν xal τέλειον,
18 εἴπερ ἐνίοτε xal ἄλλων δέοιτο; dpa γὰρ ὃ τρεῖς δαχτύλους ἔχων ἄνθρω-
πος, ἐπειδὴ τρεῖς ἔχει, πάντας ἔχει τοὺς δαχτύλους, T, τὰ τρία στοιχεῖα 95
τῶν σωμάτων Y, τοῦ λόγου πάντα τὰ στοιχεῖά ἐστιν; ἢ εἰ μὲν τρεῖς εἰσιν
αἱ πᾶσαι διαστάσεις, τὸ τριχῇ διεστὼς πάντη διέστηχεν, ὡς μὴ εἶναι
ἄλλην διάστασιν; μήποτε οὖν ἐχ τοῦ μὴ εἶναι ἄλλην διάστασιν ἀποδείξας 80
20 τὸ πάντη διεστάναι τοῖς ἀπὸ τῶν τριῶν ἐπιχειρήμασι χατὰ τὸ ἔνδοξον
συνεχρήσατο. ὃ δὲ ϑαυμαστὸς [Πτολεμαῖος ἐν τῷ [Περὶ διαστάσεως μονο-
βίβλῳ καλῶς ἀπέδειξεν, ὅτι οὐχ εἰσὶ πλείονες τῶν τριῶν διαστάσεις, ἐχ τοῦ
ὄεῖν μὲν τὰς διαστάσεις ὡρισμένας εἶναι, τὰς δὲ ὡρισμένας διαστάσεις χατ᾽ 88
εὐθείας λαμβαάνεσϑαι χαϑέτους, τρεῖς δὲ μόνας πρὸς ὀρϑὰς ἀλλήλαις εὐθείας
95 δυνατὸν εἶναι λαβεῖν, δύο μὲν χαϑ᾽ ἃς τὸ ἐπίπεδον ὁρίζεται, τρίτην δὲ τὴν
τὸ βάϑος μετροῦσαν: ὥστε εἴ τις εἴη μετὰ τὴν τριχῇ διάστασιν ἄλλη,
ἄμετρος ἄν εἴη παντελῶς xal ἀόριστος. τὸ οὖν μὴ εἶναι εἰς ἄλλο μέγεϑος 40
μετάστασιν 6 μὲν ᾿Αριστοτέλης ἐχ τῆς ἐπαγωγῆς ἔδοξε λαμβάνειν, ὁ δὲ
[Πτολεμαῖος ἀπέδειξεν.

30 p. 268328 “Ὅσα μὲν οὖν διαιρετὰ τῶν μεγεϑῶν ἕως τοῦ πάντη
γάρ ἐστιν.

Ὁρισάμενος συνεχῆ εἶναι τὰ διαιρετὰ εἰς ἀεὶ διαιρετὰ xal τὸ σῶμα 45
πάντη ὁιαιρετὸν εἰπών, ἐφιστάνει, ὅτι, χἄν | ἐν τῇ Φυσιχῇ ἀχροάσει ἀπε- b

] χαὶ ἐπὶ D 2 τὸ (alt. om. E 9 τὸ om. E 9 ποολαβὼν DE 6 ὁὀιαφέρῃ

DE: διαφέρει comp. A: διαφέρουσι B 11 εἰς ἀπόδειξιν om. E 11. 12 ἀπορήσοι
E et e corr. D: ἀπορήτη A: ἀπορήσαι Be 12 διεστὸς bis E 13 ἀριϑμός (prius)]
ὁ ἀοιϑυὸς E μέσον Bc 14 τὸ om. D toi; om. E 15 γὰρ om. DE
post ἔχων del. ὁ E? 16 ante τρεῖς ins. ἔχει E? ἔχει τοὺς] τοὺς DE 18 óte-
216. E 19 ufxo:s— διάστασιν mg. E* μήποτε] ἴσως E 2] διαστάσεων Be
22 διαστάσεων DEb 24 εὐθείας prius DEb: εὐϑείαν A: εὐϑεῖαν De πρὸς ὀρϑὰς
AB: πρὸς ὀρϑὰς γωνίας DEb: προσόρους c εὐϑείαις DE: corr. E? 26 ὥστε] ὦ corr.
eX & À μετὰ — εἴη (21) om. B 28 μετάβασιν c ἔδοξε] ἔδειξεν D

JU ἕως — ἐστιν (31) om. D 93 6, τι xdv τῇ c Φυσιχῇ) Z 1

10 SIMPLICII IN L. DE CAELO I 1.2 (Arist. p. 2684128. t. 11]

δείχϑη τὸ τὰ συνεχῇ διαιρετὰ εἶναι ἐχ τοῦ μὴ ἐξ ἀμερῶν συγχεῖσϑαι τὰ Τὸ
μεγέϑη, ἀλλὰ νῦν οὔπω δέδειχται, δειχϑήσεται δέ. ὅτι μέντοι τὰ διαιρετὰ
συνεχῆ. πρόδηλον" εἰ γὰρ τὰ μὴ συνεχῆ διῃρημένα ἤδη xai οὐ διαιρετά ὅ
ἐστι, τὰ διαιρετὰ δηλονότι συνεχῇ ἐστιν ὥστε τὸ ὅτι τὸ σῶμα διαιρετὸν ὃν

5 συνεχές ἐστιν οὐ σαλεύεται. ἀλλ᾽ οὐδὲ τὸ πάντη διαιρετὸν αὐτὸ εἶναι" τοῦτο
γὰρ ἐδείχνυτο οὐχ ix τοῦ συνεχὲς εἶναι, ἀλλ᾽ ἐχ τοῦ μὴ εἶναι εἰς ἄλλο γένος
μετάβασιν: εἰ γὰρ ἦν, οὐχ ἄν ἣν τέλειον" $, γὰρ ἔχβασις κατὰ τὴν ἔλλειψιν. 10

ρ.308υ052 Τῶν μὲν οὖν ἐν μορίου εἴδει ἕως τοῦ xal μὴ τῇ μέν,
τῇ δὲ μή.

10 Εἰπὼν τὸ σῶμα, χαϑὸ σῶμα, τέλειον εἶναι τῶν διαστατῶν, διότι πάσας 16
ἔχει τὰς διαστάσεις, ἐπειδὴ xal 6 πᾶς xal ὅλος χόσμος τέλειός ἐστιν, ἵνα
μὴ νομίσῃ τις τὸ αὐτὸ ἀμφοῖν εἶδος λέγεσθαι τῆς τελειότητος xal παντό-
τητος, εἰχότως ταῦτα διορίζεται λέγων, ὅτι τῶν σωμάτων τὰ μὲν μέρη
ἐστὶ xal χεχράτηται τῷ εἴδει τῷ τοῦ μέρους, οἷον οὐρανής, πῦρ, ἀήρ, 90

15 ὕδωρ, γῆ» τὸ δέ ἐστιν ὅλον, οὗ ταῦτα μέρη" xal ὅτι ἐπὶ μὲν τῶν σωμάτων
τῶν ὡς μερῶν τὸ πᾶν xal τέλειον χατηγορεῖται χατὰ τὸν λόγον xal τὸν
ὁρισμὸν τὸν τοῦ σώματος, διότι σῶμα ἐστι τὸ τριχῇ καὶ πάντη διαστατόν,
διότι δὲ μεριχόν ἐστι xal οὐ πάντα περιείληφεν, ἀλλὰ πολλὰ ἔχει ἔξω 95
αὑτοῦ xal πολλῶν διώρισται ἁπτόμενον αὐτῶν, διὸ xal πολλὰ ἕχαστόν

90 ἐστι χατὰ τὰς τῶν πολλῶν ἐπαφὰς μεμερισμένον, διὰ τοῦτο οὐχ ἔστι πᾶν

. xal τέλειον τῇ ὑποστάσει" xal γὰρ ἔχει xatà τοῦτο ἐπ᾽ ἄλλο μετάβασιν
xai διὰ τοῦτο ἀτελές ἐστι" τὸ δὲ πᾶν xal ὅλον, οὗ ταῦτα μόρια, οὐ μόνον
χατὰ τὸν τοῦ σώματος ὁὀρισμὸν τέλειόν ἐστιν, ἀλλὰ xal χατὰ τὸ πάντα 80
περιέχειν xal μηδὲν εἶναι αὐτοῦ ἐχτὸς μηδὲ διωρίσϑαι πρός τι τῇ ἀφῇ:

95 ὥστε τοῦτο παντοίως τέλειον.

p. 2680υ11 llepl μὲν οὖν τῆς τοῦ παντὸς φύσεως ἕως τοῦ ἀρχὴν 86
ποιησάμενοι τήνδε.

Εἰπών, πῶς τέλειον ἑχάτερον σῶμα τό τε μέρος xai τὸ ὅλον, xal ὅτι

τὸ ὅλον τῷ μηδὲν ἐχτὸς ἑαυτοῦ ἔχειν, ἤσϑετο τὴν περὶ τούτου ἀπόδειξιν

80 ἀπαιτούμενος xal πότερον ὡς ἄπειρον οὐδὲν ἔχει ἑαυτοῦ ἔξω T ὡς πεπε-
ρασμένον. ἴσως δὲ χαὶ ἀχόλουϑον ἐδόχει μετὰ τὸν λόγον τὸν περὶ τῆς 40

2 δέ e corr. vel del. E tà m. sec. E 9 οὐχ ἀδιαίρετα DE 4 τὰ AE?b:
τὰ δὲ BE!Dc τὸ alt. DE: om. ABc 5 óv—iottv om. c αὐτῷ AB
À
8 poplo A ἕως τοῦ} τε rubr. col. D χκαὶ-- μή (9) in ras. D 10 διαιρε-
τῶν C 13 ταύτας DE 16 τέλειον ACDE: τὸ τέλειον Bc 17 τὸ corr.
ex τοῦ E? 18 περιείληφε A 20 μεμερισμένον] μεμερισ--- 6 corr. D
᾿ λ
29 τὸ] τὸν τοῦ E 24 μηδὲν CDE: μηδὲ AB 26 ἕως τοῦ] τε rubr. D

29 αὑτοῦ ἐχτὸς E ἔχειν om. E 30 ἀπαιτουμένην c

SIMPLICII IN L. DE CAELO 12 [Arist. p. 268511. 14] 11

φύσεως τοῦ ἁπλῶς σώματος περὶ τῆς τοῦ παντὸς φύσεως εἰπεῖν xal τότε 70
περὶ τῶν μερῶν. ἀλλ᾽ ἐπειδὴ τὸν περὶ τοῦ παντὸς λόγον, ὡς οἶμαι, τῷ
περὶ τοῦ οὐρανοῦ συλλαμβάνει" τὸν γὰρ οὐρανὸν δείξας πεπερασμένον ἔχει
πεπερασμένον τὸ mdv* διὰ τοῦτο τὸν περὶ τοῦ παντὸς ἀναβάλλεται λόγον 45
5 περὶ τῶν μερῶν αὐτοῦ πρῶτον, τίνα τέ ἐστι xal πόσα, προτιθέμενος εἰπεῖν.
τὸ δὲ εἴτε ἀπειρός ἐστι χατὰ τὸ μέγεθος χαλῶς εἶπεν, ἐπειδὴ 85
χατὰ τὴν τοῦ εἶναι παράτασιν xal τὸν χρόνον ἄπειρός ἐστιν. ὁ δὲ ᾿Αλέ-
ξανδρος xal προηγούμενον αὐτῷ φησι τὸν περὶ τοῦ παντὸς χόσμου λόγον,
ἐπάγεσθαι δὲ τὸν περὶ τοῦ ἀιδίου xal χυχλοφορητιχοῦ σώματος, ὃν ἐν τῷ 5
10 δευτέρῳ βιβλίῳ διαπεραίνεται, χαὶ ἐπὶ τούτοις τὸν περὶ τῶν τεσσάρων
στοιχείων ἐν τοῖς δύο τοῖς τελευταίοις παραδίδωσιν. ἐπειδὴ δὲ πρὸς τὸν
περὶ τοῦ παντὸς χόύσμου λόγον, ὅτι οὐχ ἄπειρος, ὅτι σφαιροειδής, ὅτι ἀγέ-
vQtos xal ἄφϑαρτος, συντελεῖν ἔμελλε τὰ πεοὶ τοῦ χυχλοφορητιχοῦ σώματος 10
λεγόμενα, πρῶτον τοῦτο δείχνυσιν, ὅτι ἔστι τι τοιοῦτον σῶμα, xal τότε τὰ
5 περὶ τοῦ παντὸς διδάσχει. προσεχτέον δὲ τοῖς περὶ τοῦ παντὸς λεγομένοις,
ὅτι οὐχ ἄπειρον, ὅτι σφαιροειδές, ὅτι ἀγένητον xal ἄφθαρτον, εἰ προηγου-
μένως περὶ τοῦ παντὸς εἴρηται χόσμηυ, ἀλλὰ μὴ χατὰ τὸν οὐρανὸν ἔχειν
λέγεται ταῦτα τὸ πᾶν. χαὶ γὰρ ἀρχόμενος τοῦ δευτέρου βιβλίου χαὶ συμ-
περαινόμενος, ὅτι οὔτε γέγονε οὔτε φϑείρεται 6 πᾶς οὐρανός, ὅτι, χἄν περὶ
20 τοῦ ὅλου χότμου λέγῃ. χατὰ τὸν οὐρανὸν ἔχειν ταῦτα τὸν χόσμον φησίν,
ἐδήλωσεν αὐτός, ἐξ ὧν μετ᾽ ὀλίγα τῆς ἀρχῆς ἔγραψεν ὧδε: “διόπερ χαλῶς
ἔχει συμπείϑειν ἑαυτὸν τοὺς ἀρχαίους xal μάλιστα πατρίους ἡμῶν αληϑεῖς
εἶναι λόγους, ὡς ἔστιν düdvatóv tt xai ϑεῖον τῶν ἐχόντων μὲν χίνησιν,
ἐχόντών δὲ τοιαύτην ὥστε μηδὲν εἶναι πέρα: αὐτῆς xal τὰ ἕξῆς, ἵνα
95 μὴ πολλὰ παραγράφω. κατ᾽ εἶδος δὲ μόρια τοῦ παντός φησι τὰ xat 85
εἴὸηος ἀλλήλων διαφέροντα, οὐρανόν, πῦρ, ἀέρα, ὕδωρ, γῆν" ταῦτα γάρ ἐστι
τὰ προσεχῆ τοῦ παντὸς μέρη. ἐπεὶ xai τὰ τῆς γῆς xai ἐχάστου τῶν
ἄλλων ὁμοιομερῇ ὄντα μέρη χαὶ τοῦ παντός ἐστιν, ἀλλ᾽ οὐ προσεχῶς,
ἀλλὰ τῶν μερῶν μέρη" xal ταῦτά ἐστι τὰ χυρίως οὐ μέρη, ἀλλὰ μόρια. so
80 τὰ οὖν προσεχῆ μέρη τοῦ παντὸς ταῦτα ἐστι τὰ χατ᾽ εἶδος διαφέροντα.

tá
*

-—

ὃ

p.268514 [[Ἐἄντα γὰρ τὰ φυσιχὰ σώματα ἕως τοῦ αἴτιον δέ,
ὅτι xal τὰ μεγέϑη ταῦτα ἁπλᾶ μόνον $ xe cb Ostia xal f$ περι- 8ὅ
ep.
᾿Αρχόμενος τοῦ περὶ τοῦ οὐρανίου σώματος λόγου xal βουλόμενος

— — — ——

9 συλλαμβάνειν CD 1 τοῦ εἶναι CDEb: αὐτοῦ ABc χαὶ χατὰ τὸν c 9 ἐπά-
[to9at AB: ἔπεσϑαι DE κχυχλοφοριχοῦ Be 10 τὸν] τῶν AE: corr. E?
1] τὸν] τὸν τοῦ E 13 χυχλοφοριχοῦ E 14 τι CDEb: om. ABe 11 μὲν περὶ

DE 19 γέγονεν DE 20 ταῦτα] τοῦτο suprascr. E* 2] ὀλίγα DEb: ὀλίγον ABc
ἔγραψεν) 28422 sqq. 22 ἔχει] ἔχειν A: om. DE 24 μηδὲν DEb: μηδὲ ABc

21 μέρη evan. C: om. E 90 xac εἶδος} κυρίως D 91 ἕως — περιφερὴς (33)] xal
μεγέϑη Ὁ óc 94 ἀρχόμενος CDEb: ἀρχόμενος δὲ ABec τοῦ e corr. D
οὐρανοῦ comp. DE!: οὐρανείου E?

SIMPLICII IN L. DE CAELO I2 [Arist. p. 2685 14]

δεῖξαι, ὅτι αἰδιόν ἐστι, πρῶτον xavacxsud^e, ὅτι ἕτερον παρὰ τὰ τέσσαρα 8^
στοιχεῖα. τὴν δὲ τούτου χατασχευὴν ἐχ τῶν χινήσεων ποιεῖται τῶν φυσι-
χῶν. εἰ γὰρ τοῖς φυσιχοῖς τὸ εἶναι φυσιχοῖς ἐστιν ἐν τῷ φύσιν ἔχειν, f, 40
δὲ φύσις ἀρχὴ χινήσεως, ἢ ἀπὸ τῆς φυσιχῆς χινήσεως ἀπόδειξις ἅμα μὲν

.Éx τῶν ἐναργεστέρων ἐστὶν ὡς ἀπὸ ἐνεργειῶν: προφανέστεραι γὰρ τῶν

οὐσιῶν αἱ ἐνέργειαι: ἅμα δὲ ἐκ τῶν χυριωτέρων ὡς ἐξ αἰτίων. πρὸς δὲ
τὴν χατασχευὴν τὴν ἀπὸ τῶν χινήσεων ἔξ τινὰ προλαμβάνει τάδε, ὅτι δύο 45
εἰσὶν αἱ ἁπλαῖ χινήσεις ἦ τε χύχλῳ xal ἢ ἐπ᾽ εὐθείας, ὅτι ἢ ἁπλῇ |
χίνησις ἁπλοῦ σώματος, xal ὅτι τοῦ ἁπλοῦ σώματος ἁπλῇ ἢ χίνησις, 8b
xal ὅτι μία ἑνὸς χίνησις χατὰ φύσιν, xal ὅτι ἕν ἑνὶ ἐναντίον, xal ὅτι ὁ
οὐρανὸς χύχλῳ χινεῖται, ὡς ἢ αἴσϑησις ὑπαγορεύει. τούτων δὲ τῶν ὑπο-
ϑέσεων xal Πλωτῖνος ἐν τῷ [Περὶ χύσμου ἐμνημόνευσε. βουληϑεὶς γὰρ s
χατὰ []λάτωνα ἀποδεῖξαι τὴν τοῦ οὐρανοῦ ἀιδιότητά φησιν" “Ἀριστοτέλει
μὲν γὰρ οὐδὲν ἄν πρᾶγμα εἴη. εἴ τις αὐτοῦ τὰς ὑποθέσεις τοῦ πέμπτου
παραδέξαιτο σώυματος᾽᾽, ταύτας λέγων, ὅτι τούτων οὕτως ἐχουσῶν ἕπεται
ἢ ἀιδιότης ἢ xav ἀριθμόν. χαὶ Πλάτων δὲ ἄλλην ἔοιχεν οὐσίαν ἀποδι- 10
δόναι τῷ οὐρανῷ" εἰ γὰρ εἰδοποιὰ τὰ πέντε σχήματα τῶν πέντε σωμάτων
vouttet καὶ τῷ δωδεχαέδρῳ διεζῳγραφῆσθαι χατὰ τὸν οὐρανὸν ὡρισμένον
τὸ πᾶν φησιν ἄλλῳ ὄντι παρὰ τὴν πυραμίδα xai τὸ ὀχταξεῦρον xai τὸ εἰχο-
σαάεδρον xal τὸν χύβον, δῆλον, ὅτι xal xat' αὐτὸν ἄλλο τὴν οὐσίαν ἐστί. wb
xai ὅτι xai [Πλάτων πέντε εἶναι τὰ ἁπλᾶ σώματα νομίζει χατὰ τὰ πέντε
σχήματα, dpxei Ξενοχράτης ὁ γνησιώτατος αὐτοῦ τῶν ἀχροατῶν ἐν τῷ
Περὶ τοῦ Πλάτωνος βίου τάδε γράφων" "xà μὲν οὖν ζῷα οὕτω διῃρεῖτο
εἰς ἰδέας τε χαὶ μέρη πᾶντα τρόπον ὀιαιρῶν, ξως εἰς τὰ πέντε στοιχεῖα 90
ἀφίχετο τῶν ζῴων, ἃ δὴ πέντε σχήματα καὶ σώματα ὠνόμαζεν, εἰς αἰϑέρα
xai πὺρ xal ὕδωρ xai γῆν xal ἀέρα. ὥστε xal τὸ δωδεχαεδρον ἁπλοῦ
σώματος ἦν σχῆμα xat αὐτὸν τοῦ οὐρανοῦ, ὃν αἰϑέρα χαλεῖ. εἰ 0B ἐχ
πυρὸς τὸν οὐρανόν φησιν, ὡς ἐχ φωτὸς λέγει" xal τὸ ρῶς γὰρ πυρὸς εἶδός 25
φησι" τὰ ὃὲ ἄστρα Bx τῶν τεσσάρων, οὐ τῶν ἐν γενέσει, ἀλλὰ τοῦ μὲν
πυρὸς χατὰ τὸ φωτεινόν, τῆς δὲ γῆς χατὰ tà αἀντιτυποῦν τῇ αἰσθήσει, xdx
τῶν μεταξὺ χατὰ τὰ μέσα. εἰ οὖν xai ᾿Δριστοτέλης ὁμολογεῖ τὸ ὁρατὸν αὐτῶν
xal ἁπτόν, οὐδ᾽ dy αὐτὸς ἀπαξιώσαι ἐχ τούτων τῶν ἀχροτήτων συνεστάναι 90
τὰ οὐράνια, ἐν αἷς xai ἢ τελειότης ἐστὶ τῶν στοιχείων" βούλεται γὰρ αὐτὸν
πανταχοῦ τῶν ὑπὸ σελήνην xal εὐθυφορουμένων xal ἀτελῶν τεσσάρων ἐξῃ-

1 post ἕτερον add. ἐστι E? 9 φύσιν comp. A: φύσει B 9 ἐστὶν om. c
6 post αἰτίων lemma interponit E: del. E? προλαμβάνει AB: προσλαμβάνει BDE:

προ

λαμβάνοι ς 9 χαὶ--σώματος DEb: om. AB ὅτι (prius) om. c 12. Πλωτῖνος]

XXXVII, 2 13 ᾿Αριστοτέλει Eb: compendiose AD: ᾿λριστοτέλης Bec 16 xaxà DE

11
19

γὰρ] e corr. D 18 νομίζοι D διεζῳγραφῆσϑαι)] Tim. δῦ c τὰ χατὰ D
ἄλλο ὄν τι Ὁ 21 xal (alt) om. D τὰ (alt) om. Be 22 Ξενοχράτης]

fr. 53 p. 119, 13. Heinze 6] ὁ φυσικώτατος αὐτοῦ xal D αὑτοῦ om. D 29 βίῳ

DE
ἕως

οὕτως Εὶ διζοητο DE 24 ἰδέας DEb: ἰδέαν ABe ἕως τοῦ E:
o9 D πέντε bae: πάντων ADE: πάντα B 32 ἀπαξιώσῃ D: ἀπαξιώσοι E
οἷς c αὐτὸν ac, cf. p. 13,1 —2: αὐτὸ ABDE

SIMPLICII IN L. DE CAELO I 2 (Arist. p. 268υ 14] 13

ρῆσϑαι. δυοίως δὲ xdv ἁπλοῦν αὐτόν φησι, τὴν ἀπὸ τούτων σύνϑεσιν 8b
αὐτὸν ἀποφάσχειν εἰχός" ὅτι γὰρ ἔμψυχον αὐτὸν xol ζῷον λέγει, μαϑησό- 35
μεϑα, xal ὅτι τὰ ζῷα σύνϑετα ἔχειν σώματα βούλεται. ὅτι δὲ οὐ μόνον
χινητὰ τὰ φυσιχὰ σώματα, ἀλλὰ χατὰ τόπον μάλιστα χινητά, δῆλον ἐχ τοῦ
5 πρώτην μὲν εἶναι τῶν χινήσεων τὴν χατὰ τόπον χατὰ πάντας τοὺς τρόπους
τοῦ πρώτου, ὡς ἔδειξεν ἐν τῷ ἐσχάτῳ τῆς Φυσιχῆς ἀχροάσεως, τὴν δὲ 40
φύσιν ἀρχὴν οὖσαν χινήσεως τῆς πρώτης μάλιστα τῶν φυσιχῶν χινήσεων
ἀργὴν εἶναι καὶ αἰτίαν. διαιρῶν δὲ τὰς φυσιχὰς χινήσεις τὰς μὲν ἁπλᾶς
φησι, τὰς δὲ οὐχ ἁπλᾶς. δείξας δέ, ὅτι εἰσὶν ἁπλαῖ, ἔξει προχείρως, ὅτι
10 ἁπλῶν εἰσι σωμάτων, xal ὅτι τῶν ἁπλῶν σωμάτων ἅπλαϊ αἱ χινήσεις. 45
xal ὅτι μὲν ἅπλαϊ ἦ τε χύχλῳ xal ἢ ἐπ᾽ εὐϑείχς, πρόδηλον" οὐδετέρα γὰρ
αὐτῶν ἐχ διαφόρων | σύγχειται. ὅτι δὲ μόναι αὗται ἁπλαῖ, τοῦτο δείχνυσιν 94
διὰ τῆς τῶν γραμμῶν παραϑέσεως: πᾶσα γὰρ χίνησις ἐπί τινος γίνεται
γραυμιχηοῦ διαστήματος" εἰ οὖν αἱ ἁπλαῖ γραμμαὶ δύο μόναι, xal αἵ ἁπλαῖ
χινήσεις δύη. οὐχ ὡς ποιητιχὰ δὲ τῶν χινήσεων αἴτια παρέϑετο τὰ με- ὅ
γέϑη. ἀλλ᾿ ὡς ὑλιχά" xal τὸν τῶν, ὧν οὐχ ἄνευ, λόγον ἔχοντα, ὥς φησιν
᾿Αλέξανδρος" xal yàp χινήσεως μὲν οὔσης ἀδύνατον μὴ εἶναι μέγεϑος, . με-
γέϑους ὁὲ ὄντος οὐχ ἀνάγχη χίνησιν εἶναι, ὅπερ τῇ ὕλῃ προσήχει. ἐπι-
στῆσαι δὲ χρή, μήποτε χαὶ τὸ σχῆμα τοῦ ὑποχειμένου μεγέϑους αἴτιον
90 γίνεταί ποτε τῷ σχήματι τῆς χινήσεως xal τὸ σχῆμα τῆς χινήσεως αἴτιον
τῷ σχήματι τοῦ ὑποχειμένου μεγέϑους.
Ὁ δὲ Ξέναρχος πρὸς πολλὰ τῶν ἐνταῦϑα λεγομένων ἀντειπὼν ἐν τοῖς
Πρὸς τὴν πέμπτην οὐσίαν αὐτῷ γεγραυμένοις ἀντεῖπε xal πρὸς τὸ αἴτιον
δέ, ὅτι xal τὰ μεγέϑη ταῦτα ἁπλᾶ μόνον, T τε εὐϑεῖα xal f
25 περιφερής" “ἁπλῇ γάρ ἐστι, φησί, γραμμὴ xal f ἐπὶ τοῦ χυλίνδρου ἕλιξ,
διότι πᾶν μόριον αὐτῆς παντὶ ἴσῳ’ ἐφαρμόζει" εἰ δὲ ἔστι μέγεθος ἁπλοῦν
παρὰ τὰ 600, εἴη dv xai χίνησις ἁπλῆ παρὰ τὰς δύο xal σῶμα ἁπλοῦν
ἄλλο παρὰ τὰ πέντε τὸ τὴν χίνησιν ἐχείνην χινούμενον.᾽ πρὸς δὲ τὸν
Ξέναρχον ὃ ᾿Αλέξανδρος ὑπαντᾷ διχῶς, ποτὲ μὲν χατὰ ἀντιπαράστασιν" 20
80 συγχωρῶν γὰρ ἁπλῆν εἶναι τὴν χυλινδριχὴν ἔλιχα λέγει, ὅτι οὐχ ὡς ποιη-
τιχὰ αἴτια τῶν χινήσεων τὰ μεγέθη παρέϑετο ὁ ᾿Αριστοτέλης᾽ οὐ γάρ, εἰ

bab
Q

"-
et

] x3v] xai D αὐτὸν ac: αὐτὸ ABDE 2 αὐτὸν] (prius) αὐτῶν E 6 Φυσιχῆς]
9" post ἀχροάσεως lemma interp. E: del. E? 9 ἕξει) ἕξ DE ante ὅτι
ins. ἔξει E? 10 ἁπλᾶ εἰσι σώματα E? 12 δείχνυσι BDEc 14 αἱ (prius) om.
DE 15 ποιητικὰ corr. ex χινητιχὰ E? χινήσεως corr. ex ποιήσεως E?

16 τὸν τῶν ABCD: τὸν E: ταῦτα c ὧν ABCE?: λόγον E!: om. D: ὡς Ἢ

ἄνευ λόγον ACDE?: ἂν εὐλόγως Be: ἀνεύλογον E! ὥς] xoi B: om. c φησιν
6 E 19 τοῦ ὑποχειμένου μεγέϑους DEb: om. ABc 19. 20 αἵτιον γίνεταί ποτε
DE: est causa aliquando b: om. ABc 20 τῷ σχήματι DE!: τῷ σώματι E?: corporis
b: om. ABc xal τὸ σχῆμα τῆς χινήσεως} αἴτιον xal τὸ σχῆμα τῆς χινήσεως e corr.
D: om. ABEbc αἴτιον — μεγέϑους (21) del. E?: om. b 21 τοῦ σχήματος e
corr. D 24 ἡ om. AB 26 ἴσῳ ABD: ἴσως Ebc fort. recte, cf. Proclus in
Eucl. p. 105,4 | 21 ἡ χίνησις E: corr. E? 29 Eévapyov] ἔξαρχον AB ἀντι-
παρίστασιν Β

14 SIMPLICII IN L. DE CAELO 12 [Arist. p. 9685 14. 20]

τὸ ἁπλοῦν σῶμα ἁπλῆν χίνησιν χινεῖται xarà ἁπλῆς γραμμῆς, ἤδη xal χατὰ ga
πάσης ἁπλῆς γραμμῆς ἁπλοῦν σῶμα φυσιχὸν ἁπλῆν χινεῖται χίνησιν, ὅπερ $5
ὃ Ξέναρχος ἀξιοῖ’ οὐ γὰρ τοῦτο τίϑησιν ᾿Αριστοτέλης. μήποτε δὲ βιαιο-
τέρα ἐστὶν ἢ ὑπάντησις τοῦ ᾿Αριστοτέλους σαφῶς εἰπόντος, ὅτι αἴτιόν ἐστιν
5 τὸ xal τὰ μεγέϑη ταῦτα ἁπλᾶ μόνον εἶναι τήν τε εὐϑεῖαν xai τὴν περι-
φέρειαν: χἄν γὰρ ὡς ὑλιχὰ αἴτιά φησι xal xav αὐτὸ τοῦτο οὐχ ἀναγχη 80
xai ἄλλου μεγέϑους ὄντος ἁπλοῦ εἶναι xai ἄλλην ἁπλῆν χίνησιν, ἀλλὰ τό
γε μόνα ταῦτα ἁπλᾶ εἶναι μεγέϑη σαφῶς εἰρημένον ἀνατρέπεται, εἴπερ
ἔστι xat ἄλλο. χαλλίων οὖν ἢ κατὰ ἔνστασιν ὑπαντησις τοῦ ᾿Αλεξάνδρου
10 λέγοντος, ὅτι 0962 ἁπλῇ qpaxuur, ἐστιν ἢ ἐπὶ τοῦ χυλίνδρου ἕλιξ, εἴπερ ἐχ δύο Ss
χινήσεων ἀνομοίων γεννᾶται χυχλιχῇς τὲ xal ἐπ᾿ εὐϑείας" εὐϑείας γὰρ χύχλῳ
περὶ τὴν ἐπιφάνειαν τοῦ χυλίνδόρου περιατομένης xal σημείου τινὸς ἐπὶ τῆς
εὐθείας ὁμαλῶς χινουμένου γεννᾶται ἢ χυλινδριχὴ ἕλιξ, ὡς xal αὐτὸς 6
Ξέναρχος ὁμολογεῖ γράφων οὕτως" “ἔστω τι τετράγωνον xal τοῦτο περια- 40
15 Ἰέσϑω χύχλῳ μενούσης μιᾶς πλευρᾶς, ἥτις ἄξων τοῦ χυλίνδρου" ἐπὶ δὲ
τῆς ταύτῃ παραλλήλου τῆς χαὶ περιστρεφομένης φερέσθω τι σημεῖον, χαὶ
ἐν ἴσῳ χρόνῳ τοῦτο τὸ σημεῖον ταύτην διεξίτω τὴν Ἰραμμὴν xal τὸ παρ-
αλληλήγραμμον εἰς τὸ αὐτὸ ἀποχαϑιστάσθϑω πάλιν, OUsv ἤρξατο φέρεσϑαι" 45
ποιεῖ γὰρ οὕτως τὸ μὲν παραλληλόγραμμον xükwOpnv, τὸ δὲ φερόμενον 90
90 σηυεῖον ἐπὶ τῆς εὐθείας ἔἕλιχα xal ταύτην, ὥς φησιν, ἁπλῆν, Otótt Ouoto-
μερής᾽᾿. ἀλλὰ χἄἀν ὁμοιομερής ἐστιν, οὐχ ἔστιν ἁπλῆ" ἢ μὲν γὰρ ἁπλῇ
γραμμὴ, πάντως xal ὁμοιηομερής, ἢ ὃὲ δυοιομερὴς οὐ πάντως ἁπλῇ, ἐὰν ὃ
μὴ xal μονοειδὴς T, καί, εἰ ἀπὸ χινήσεως γίνοιτο, μονοξιδὴς ὑπάρχῃ καὶ
αὐτή, μᾶλλον ὃὲξ μία. xai 1ὰρ ἢ τῆς ἡλιαχῆς χινήσεω; ἔλιξ ὑπὸ 000
25 χυχλιχῶν γινομένη τῆς τε τοῦ ἡλίγυ ἐπὶ τοῦ ζῳδιαχοῦ xal τῆς (τῇ) ἀπλα-
νοῦς, ἐπειδὴ περὶ διαφόρους πόλους ἑχατέρα γίνεται, xal T; ἕλιξ μιχτὴν 10
ἔσχε φύσιν. ἔτι ὃέ, φησὶν ὁ ᾿Αλέξανδρος, αἱ ἁπλαῖ χινήσεις χατὰ τὴν πρὸς
τὸ τοῦ παντὸς μέσην σχέσιν τὸ ἁπλαὶ εἶναι ἔχουσιν: ἢ μὲν γὰρ περὶ τὸ
μέσον, αἱ δὲ ἀπὸ τοῦ μέσου xal πρὸς τὸ μέσον" ἢ ὃὲ ἕλιξ οὐ τοιαύτη.

80 p.268»520 Κύχλῳ μὲν οὖν ἐστιν ἕως τοῦ xal ἢ χίνησις αὐτοῦ. — 15
Εἰπὼν δύο εἶναι τὰς ἁπλᾶς χινήσεις τήν τε εὐθεῖαν xal τὴν χύχλῳ

1 χατὰ (prius) DEb: xal τὰ AB: καὶ χατὰ c 3 6 ᾿Δριστοτέλης DE 9. 4 βιαιοτέρα]

o e corr. D: corr. ex βία ἑτέρα E? 4 ἐστιν (alt.) A: ἐστι BDEec 9. 6 περιφερῇ c

6 xal xat B: xav AE*?c(b): καὶ DE! 71 ὄντος ἁπλοῦ AB: ἁπλοῦ DE!: ἁπλοῦ
ὄντος E? 10 ἐπὶ om. D 14. 15. περαγέσθω A 15 ἦτι B χυλινδριχοῦ AB:
χυλίνδρου γίνεται DE 16 τῆς ταύτῃ E?: τῆς ταύτης DE!: ταύτης ABc xal (prius)
om. c 11 διεξίτω corr. ex διέξειτο E? 18 ταὐτὸ DE 19 γὰρ] γὰρ xai B
20 φησιν E?b: φασιν ABDE! 29 ὑπάρχῃ c: ὑπάργει ABDE 24 αὕτη c

29 γινομένη del. E? ἐπὶ om. e τῆς τῆς Scripsi: τῇς ABDEbc 20 ἐπειδὴ
del. E? 21 ὃ om. DE 28 ἁπλαῖ DÉb: ἁπλοῦν ABe 30 ἕως ---αὐτοῦ) ἡ

περὶ τὸ μέσον D ἡ om. A 32 &xatépac ABc λέγει Bc et comp. A

SIMPLICII IN L. DE CAELO I2 [Arist. p. 268520] 15

διὰ τοῦ dpüpou ivsbsitaro, ὥς φησιν ᾿Αλέξανδρος, περὶ τὸ μέσον εἰπών". 95
ὥστε ἢ τῶν τροχῶν μὴ περὶ τὸ μέσον τοῦ παντὸς γινομένη οὐχ ἔστιν 0
[oi - , ) ) )
ἁπλῆ χύχλῳ: ἔχει γάρ πως xai τὸ ἄνω xai τὸ χάτω ἔχαάστου μέρους
ποτὲ μὲν ἄνω γινομένου, ποτὲ δὲ χάτω. εὐϑείας δὲ χινήσεις ἁπλᾶς φησι
τὴν μὲν ἄνω, τὴν ὃς χάτω xal τί τούτων Exdtspow, σαφηνίζων ἄνω μὲν
τὴν ἀπὸ τοῦ uégou φησί, χάτω δὲ τὴν ἐκὶ τὸ μέσον. xal ὅτι τὸ αὐτὸ 35
μέσον ἐπί τε τῆς χύχλῳ χαὶ τῶν ἐπ᾽ süls(a; ἐλάμβανεν, ἐδήλωσεν εἰπών"
ὥστε ἀναγχη πᾶσαν εἶναι τὴν ἁπλῆν φοράν xal τὰ ἑξῆς. ἐβουλήθη
68 χατὰ pav τὴν πρὸς τὸ μέσον σχέσιν πάσας παραδοῦναι" xal ἢ εἰς
10 δεξιὰ ὃὲ xat ἀριστερὰ xai fj ἔμπροσϑεν xal ὄπισϑεν, ὅταν ὦσιν ἁπλαῖ, ἐπὶ 80
τὸ ἄνω γίνονται ἢ ἐπὶ τὸ μέσον: ai γὰρ τῶν ζῴων οὐχέτι ἅἁπλαϊ χατὰ
χάμψιν xal ἔχτασιν τῶν χώλων γινόμεναι: ὥστε xal αἱ εἰς τὰ πλάγια ἄνω
τε χαὶ χάτω οὖσαι ἐπ᾽ εὐθείας. οὕτως μὲν ὁ ᾿Αλέξανδρος. μήποτε δὲ ἢ
ω,. 5 XN 1 3 1 x w ^ w 4 Ld e - M Ψ
εἰς ὀξξιὰ xal ἀριστερὰ xal ἔμπροσθεν xai ὄπισθεν οὐχ ἔστιν ἁπλῶν χατὰ 80
f , χλλὰ «᾽ F. - M ^ » ἡ 1 * M l v 9 l
15 φύσιν, ἀλλὰ τῶν ζῴων τῶν tà δεξιὰ xal ἀριστερὰ xal ἔμπροσθεν xa
Y uh —- i " - » « ν - L] ,
ὑπισῦεν ἐχόντων: γῇ δὲ T, πῦρ ἥ τι τῶν ἄλλων οὐ χινεῖται τὴν τοιαύτην
[4 lj , [4 , "A * , "A e * , ,
χίνησιν, εἰ μὴ βίᾳ. ῥιπτούμενα T, ὠὐούμενα T, ὑπὸ ἄλλων ἀντιχοπτόμενα.
προλαβὼν δὲ ἐχ τῆς ἐναργείαλς δύη εἶναι τὰς ἁπλᾶς Ἰραυμὰς τήν τε 40
εὐθεῖαν xal τὴν περιφερῆ. xal ὅτι αἱ ἀπλαῖ κινήσει; χατὰ τὰς ἁπλᾶς γί-
30 νονται Ἰραμμάς, συνελογίσατο δυνάμει οὕτως’ αἱ ἅπλαϊ χινήσεις χατὰ
ἀπλᾶς γίνονται γραμμάς" αἱ χατὰ ἁπλᾶς γινόμεναι γραμμὰς χατὰ εὐθεῖαν
, bi jJ , , . Qm »,
Ἰΐνονται xal xatà xoxÀov: xal τὸ συμπέρασμα δῆλον. εἶτα πάλιν, οἶμαι, 45
ὡς ἐναργὲς ἔλαβεν, ὅτι ἐν σφαίρᾳ ὡρισμένη μάλιστα εὐθεῖά ἐστιν ἢ ἀπὸ
τοῦ | χέντρου ἐπὶ τὴν περιφέρειαν: ὥστε xal αἱ xac εὐϑεῖαν ἐν σφαίρα 104
2ὺ ὡρισμέναι χινήσεις δύο ἢ uiv ἄνω ἢ ἀπὸ τοῦ μέσου, T, δὲ χάτω ἣ ἐπὶ
τὸ μέσον" τρεῖς ἄρα αἱ &mÀai χινήσεις πρὸς τὸ μέσην ἔχουσαι τὰς σχέσεις
$ μὲν ἀπὸ τοῦ uécou, ἢ ὃὲ ἐπὶ τὸ μέσον, T, ὃὲ περὶ τὸ μέσον. ἣ δὲ 5
χατὰ λόγον ῥηϑεῖσα ἀχολουϑία τοῦ τρεῖς εἶναι τὰς χινήσεις πρὸς τὸ
τριχῇ διαστατὸν εἶναι τὸ σῶμα παρὰ τὴν ᾿Αριστοτέλους ἀχρίβειαν δοχεῖ
30 uot, εἰ ux τις δείξει λόγος χοινωνίαν τινὰ τῶν χινήσεων πρὸς τὰς δια-

[44]

Gta 3sts.

— ——— — ——— — . .-...-..--- --.-

8 ὧστ᾽ Bc 11 ζῳδίων DE! 12 post πλάγια add. ἁπλαῖ DEb 14 ἡ ἔμ-
προσϑεν c οὐχ --- ὄπισϑεν (16) DEb: om. AB: οὐ τῶν ἁπλῶν φύσει ἀλλ᾽ τῶν ζῴων
ἐμόντων δεξιὰ xal ἀριστερὰ xal τὰ ἔμπροσθεν xal ὄπισϑεν c ἁπλῶν Ὁ: ἁπλῶν σωμά-
τῶν DE 15 τῶν τὰ b: τῶν xai τὰ DE 16 ἐχόντων om. c 18 προσλαβὼν
Bbc ἐναργείας E?b: ἐνεργείας ABDE'! τήν om. DE 19 τὰς om. DE

2U post γραμμάς rep. e v. 21 αἱ κατὰ ἀπλᾶς γινόμεναι γραμμαί AB συνελογίσατο ---
γραμμάς prius (21) om. DE!: συλλογίζεται οὕτως" αἱ ἁπλαῖ χινήσεις χατὰ ἁπλᾶς γίνονται
γραμμὰς mg. E? ó9vdpet om. bc 2l] ai— γραμμάς om. D γραμμάς) γραμ-
μαί E 23 εὐϑείας ἐστὶν 7] D 24 ἐν E?*: omn. DE! σφαῖραι DE!: corr. E?

25 ἄνω corr. ex ἄλλῳ E? 28 χατὰ λόγον] 268525 29 ἀχρίβειαν] χατηγορίαν ΠΕ}:
corr. E? 30 δείξει Db: corr. ex δείξη E?: δόξει AB

16 SIMPLICII IN L. DE CAELO I 2 (Arist. p. 268526]

p.268»26 Ἐπεὶ δὲ τῶν σωμάτων ἕως τοῦ χινεῖσϑαι δὲ xarà τὸ 10s
ἐπιχρατοῦν. n

Κατασχευάσας τὴν πρώτην ὑπόϑεσιν τὴν λέγουσαν, ὅτι τρεῖς εἰσιν αἱ
ἅπλαϊ χινήσεις ἢ ἀπὸ τοῦ μέσου xal ἢ πρὸς τὸ μέσον xal ἢ περὶ τὸ
5 μέσον, μέτεισιν ἐπὶ τὴν δευτέραν xal τρίτην δειχνύς, ὅτι τοῦ ἁπλοῦ σώμα- 15
tog ἁπλῇ ἢ χίνησις xal ἢ ἁπλῇ χίνησις ἁπλοῦ σώματος. δείχνυσι δὲ αὐτὰ
διελὼν ὥσπερ πρότερον τὰς χινήσεις εἰς τὰς ἁπλᾶς χαὶ τὰς μιχτὰς οὕτως
γῦν τὰ σώματα εἴς τε τὰ ἁπλᾶ xal τὰ σύνθετα. χαὶ ὀρισάυενος τὰ ἁπλᾶ
σώματα ἀποδίδωσιν οἰχείως τὰς μὲν ἁπλᾶς χινήσεις τοῖς ἁπλοῖς σώμασιν, 20
10 τὰς ὃὲ μιχτὰς τοῖς συνϑέτοις" xal γὰρ πᾶσα χίνησις σώματός ἐστί τινος ἢ
χατὰ τόπον. ἁπλᾶ ób σώματα φησιν, ὅσα χινήσεως ἀρχὴν ἔχει τῆς κατὰ
τὴν φύσιν μόνην" ἀρχὴν μὲν γὰρ χινήσεως ἔχει xal τὰ ζῷα xal τὰ φυτά, 25
ἀλλ᾽ οὐ τῆς χατὰ τὴν φύσιν, χαϑὸ τοιαῦτα, ἀλλὰ τῆς χατὰ τὴν ψυχήν,
διὸ xal ἄλλοτε ἄλλως χινεῖται. τὰ γὰρ σύνϑετα οὐχ ἔμεινεν ἐπὶ τῶν
18 ὁμοιομερῶν μόνων μερῶν, ἀλλὰ xai ὀργανιχὰ προσεχτήσατο ὡς ψυχὴν
προσλαβόντα τὴν ὡς ὀργάνῳ χρωμένην τῷ σώματι. ἢ δὲ φύσις ἁπλῆς 80
χινήσεως ἀρχή, διὸ xal τὰ φύσιν ἔχοντα μόνην ἁπλῆν ἔχει τὴν χίνησιν.
τίνα ὁὲ ταῦτα λέγων ἐπήνεγχεν οἷον πῦρ xal γῇ xal τὰ τούτων εἴδη
xal τὰ συγγενῆ τούτοις, εἴδη γῆς λέγων ἀμμώδη καὶ λιϑώδη xal
20 βῶλον xal λευχὴν ἢ μέλαιναν xal τὰ τοιαῦτα: πυρὸς δὲ εἴδη ἀνϑραξ, Ss
φλόξ, φῶς, ὥς φησιν ὁ [᾿λάτων. χαλῶς δὲ xal οὕτως ὃ ᾿Αλέξανδρος
ἐξηγήσατο" “εἰπὼν γάρ, φησίν, οἷον πῦρ xal γῆν ἐπήνεγχε τὸ xal τὰ
τούτων εἴδη ἀντὶ τοῦ χαϑόλου πᾶν πῦρ, οὐ τόδε τὸ πῦρ μόνον, xal χαῦ-
ὅλο" πᾶσαν γῆν, οὐ τήνδε τινὰ μόνην, ἀλλὰ τὸ πυρὸς χαὶ γῆς εἶδος, 40
25 χαϑὸ πῦρ ἐστι xal γῆ. συγγενῆ δὲ πυρὸς μὲν ἀήρ, γῆς δὲ ὕδωρ, xal εἴ
τι ἄλλο ἁπλοῦν, ὡς δειχϑήσεται τὸ πέμπτον σῶμα" φυσιχὸν Ἰὰρ xal τοῦτο.
"el δὲ τοῖς σώμασι τοῖς φυσιχοῖς, φησὶν ᾿Αλέξανδρος, τὸ εἶναι ἔστιν ἐν τῷ
χινήσεως ἀρχὴν ἐν ἑαυτοῖς ἔχειν, τούτων δὲ τὰ μὲν ἁπλᾶ ἐστι, τὰ δὲ ἐχ 46
τούτων σύνϑετα, ἀχολουϑήσει τὸ τῶν μὲν ἁπλῶν σωμάτων ἁπλᾶς | τὰς 10»
30 χινήσεις εἶναι, τῶν ὃς συνθέτων συνθέτους . μήποτε ὃὲ ἀχριβέστερον ὃ
᾿Δριστοτέλης ἁπλᾶ σώματα εἶπεν, ὅσα χινήσεως ἀρχὴν ἔχει χατὰ φύσιν,
ὡς τῶν συνθέτων, χαϑὸ σύνϑετα, οὐ χατὰ τὴν φύσιν ἐχόντων τὴν ἀρχὴν
τῆς χινήσεως, ἀλλὰ χατὰ τὴν ψυχήν, διὸ xai μόρια ὀργανιχὰ προσεχτή- ὅ
cato. ἔστι δὲ ἢ ἁπλῇ χίνησις xal pía* ἢ 1ὰρ ἁπλῇ χίνησις ἁπλοῦ σώ-

] ἕως --- ἐπικρατοῦν (2)) τὰ μέν ἐστιν ἀπλᾶ D 3 atom. D 4 xai ἡ (prius)] xal E
b τοῦ τε C 6 αὐτὰς D: αὐτὸ c 1 δι᾿ ἔργων E!: διαιρῶν E? xal τὰς c
εἰς DEb: χαὶ εἰς A οὕτω ΒΟ. 9 σώμασι BDEc 10 κινήσεις E, sed
corr. ἡ A*DE: ἢ A!C 11 τῆς -- ἔχει (12) om. DE 18 τὴν (prius) om. DE
15 μόνον C: om. b I8 ἐπήνεγχε A T" € cum Aristot. 19 τούτων Bc
xal λιϑώδη om. DE 20 7] καὶ ς 2] Πλάτων] cf. Tim. p. 58c 22 ἐπή-

veyxev B 23 τὸ πᾶν ΑΒ-ς 24 μόνον Β 28 αὐτοῖς CDE 34 xal om. D

SIMPLICII IN L. DE CAELO I2 [Arist. p. 269 42] 17

ματός ἐστι τὸ δὲ ἁπλοῦν σῶμα, εἴπερ ἐστὶν ἁπλοῦν, μιᾶς χινήσεως ἀρχὴν 10"
ἐν ἑαυτῷ ἔχει" εἰ γὰρ πολλῶν ἔξει χινήσεων ἀρχήν, xdv ἁπλῶν, οὐχέτι
e ^ v * ? / , ev ÁI 9 A w
ἁπλοῦν ἔσται, ἀλλ᾽ ἐχ τοσούτων σωμάτων, ὅσων χινήσεων ἀρχὰς ἔχει" 10
xal ταύτῃ γὰρ τὸ σύνϑετον τοῦ ἁπλοῦ διαφέρει τῷ πολλῶν ἁπλῶν χινή-
* . ΠῚ L4 --ῳ » e , , - 4 , e T. e i
5 σεων ἀρχὰς ἐν ἑαυτῷ ἔχειν. ἣ δὲ μία χίνησις οὐ πάντως ἁπλῇ" T, μὲν
-- [4 , - Y
Ἱὰρ τῶν ζῴων χίνησις οὐδὲ μία, οἶμαι, χυρίως ἐστὶ xarà ἔχτασιν xai
, - /, , e ^ MJ [4 » p.d ^ , 3, -!
χάμψιν τῶν χώλων γινομένη, ἢ δὲ λοξὴ xvmats, ofa τῶν διχττόντων ἐστί, 16
΄ - , * ^w Ww » [si
μία μέν, οὐχ ἁπλῆ Oi: ἀπὸ γὰρ τῆς ἄνω xai χάτω συνέστηχε᾽ xal ἢ
χατὰ ἕλιχα ἀπὸ εὐθείας xal περιφεροῦς. μιχτὰς δέ πως εἶπε τὰς χινή-
cet; εἰρῇσϑαι 6 ᾿Αλέξανδρος, “διότι, φησί, μὴ οὕτως f| χίνησις μέμιχται
10 σεις εἰρη φανόρος, » Φησί, μὴ οὐτῶς ἢ χίνησις μὲμ
e Ἁ , jl M , , , , τιν ν *, /
ὡς tà σώματα" τὰ μὲν γὰρ σώματα ὑφέστηχέ ve xal ἅμα ἔστιν ἀλλήλοις
τὰ ἁπλᾶ ἐν τῇ μίξει. ἐπὶ ὃὲ τῆς χινήσεως οὐχ ὑπομένει ἢ προτέρα τὴν
δευτέραν, ὡς δύνασθαι λέγειν ἡμᾶς τήνδε τῇδε μεμῖχϑαι᾽. μήποτε δὲ
ἐπὶ μὲν τῶν μιχτῶν ὡς παρὰ μέρος, οἷον ὡς ἐπὶ τῆς ἐχτάσεως χαὶ
15 χάμψεως τῶν χώλων, ἀληϑὲς τὸ μὴ ὑπομένειν τὴν προτέραν χίνησιν, ἐπὶ 90
uévtot τῶν λοξῶν χινήσεων, ἐφ᾽ dv μέμιχται τὸ ἄνω xal τὸ χάτω χατὰ
μίαν ἰδέαν, οὐχέτι, οἶμαι, ἀληϑές, xal ἐπὶ τῶν χατὰ ἔλιχα" ἀλλὰ τὸ πως
χατὰ τὸ χινήσει προσῆχον μᾶλλον ἀποδεχτέον. τῶν ὃὲ συνθέτων σωμάτων
ἢ φυσιχὴ χίνησις χατὰ τὸ ἐπιχρατοῦν γίνεται’ χαὶ γὰρ σῶμα ἀνϑρώπινον, 30
20 εἴ τις ῥίψει, χάτω φέρεται διὰ τὸ ἐπιχρατεῖν ἐν αὐτῷ τὸ γεῶδες. προσέ-
ϑηχε δὲ ὁ ᾿Αριστοτέλης, οἶμαι, τὸ χινεῖσϑαι 08 χατὰ τὸ ἐπιχρατοῦν
εἰς τὰ τέσσαρα ταῦτα τὰ παρ᾽ ἡμῖν καλούμενα στοιχεῖα ἀποβλέψας, ἅπερ
* Y , e - 4 MJ 4 , — ^— ἢ e — » v
οὐχ ἔστιν χυρίως ἁπλᾶ, ἀλλὰ χατὰ τὸ ἐπιχρατοῦν χινεῖται τὰς ἁπλᾶς χινή- 35
σεις" οὐδὲ γὰρ ἄν εἴη τὰ ἁπλᾶ ἐν τόποις ἀφωρισμένα, εἴπερ πρὸς σύνϑεσιν
25 πεποίηται τοῦ παντός. μήποτε δὲ xal ὁ οὐρανὸς μὲν σύνθετός ἐστιν ἐχ
τῶν ἀχροτήτων τῶν τεσσάρων στοιχείων, εἴπερ ὁρατὸς xal ἀπτός ἐστιν,
ἀλλ᾿ ἐπιχρατούσης ἐν αὐτῷ τῆς τοῦ πυρὸς ἀχρότητος, ἁπλοῦς δὲ xal αὐτὸς 40
λέγεται ὥσπερ xai τὰ τέσσαρα ταῦτα ἁπλᾶ πρὸς σύγχρισιν τῶν συνθέτων.
πᾶν δὲ τὸ ἁπλῆν χίνησιν χινούμενηον σῶμα ἢ ἁπλοῦν ἐστιν Tj xaxd τι τῶν
30 ἐν αὐτῷ ἁπλῶν ἐπιχρατοῦν χινεῖται ταύτην τὴν χίνησιν. εἰ δὲ τοῦτο ἀλη-
ϑές, xdv σύνϑετον ἢ τὸ χύχλῳ χινούμενον, χατά τι τῶν ἐν αὐτῷ ἁπλῶν “
ἐπιχρατοῦν τὴν ἁπλῆν ταύτην χίνησιν χινεῖται" τὸ γὰρ σύνϑετον ἁπλῆν χί-
γησιν χινεῖται οὐ χαϑὸ σύνϑετον.

9 ἕξει) corr. ex ἔχει D 9 σωμάτων AB: σύνθετον DEb, fort. recte ὅσων — σύν-
ϑετον (4) om. DE: ὅσων χινήσεων ἀρχὰς ἔχει" τὸ γὰρ οὕτω σύνϑετον τοῦ ἁπλοῦ mg. E?

4 τοῦ ἀπλη}) τὸ ἁπλοῦν E: del. E* τῷ Db: corr. ex τῶν E?: τὸ AD ἢ ante
ἀογὰς del. ἀρχῶν xt D 4 γινομένην A διχττόντων] διαϊττόντων A: διαττόντων corr.
ex διαιτώντων E? 12. 13 δευτέρα τὴν προτέραν E 14 ὡς (alterum) om. D ἐπὶ]
πὴν δευτέραν ἐπὶ c 16 ἐφ᾽] ὑφ᾽ A 18 χινήσεις ὁ 20 ἐπιχρατεῖν CDE: ἐπιχρα-
τοῦν ABc ἐν suprascr. Αἱ 21 δὲ (alterum) om. D 22 τὰ παρ] παρ DE
ὑμῖν A 28 ἐστι BDEc 21 ὑγρότητος AB δὲ] del. E?: ór De 29 ἢ om.
D: m. sec. E 30 χινεῖται ταύτην τὴν χίνησιν DEb: ταύτην τὴν χίνησιν χινεῖται
ABe 32 τὸ γὰρ --- xtveizat (23) DEb: om. ABc

Comment. Arist. VII 8impl. de Caelo. p

18 SIMPLICII IN L. DE CAELO I 2 [Arist. p. 26942. 7]

p.26949 Εἴπερ οὖν ἐστιν ἁπλῇ κίνησις ἕως τοῦ χατὰ τὴν 114
αὑτοῦ φύσιν.

είξας τὴν χύχλῳ χίνησιν ἁπλῆν ἐχ τοῦ xal τὸ μέγεϑος, ἐφ᾽ οὗ
γίνεται, ἁπλοῦν εἶναι, δείξας δὲ χαί, ὅτι ἢ ἁπλῆ, χίνησις ἁπλοῦ σώματος ὅ
5 χαὶ τοῦ ἁπλοῦ σώματος ἁπλῇ f| χίνησις, συλλογίζεται λοιπὸν οὕτως" ἐπεὶ
ἢ χύχλῳ χίνησις ἁπλῇ. ἢ 0b ἁπλῇ χίνησις ἁπλοῦ σώματος xai τοῦ ἁπλοῦ
σώματος ἁπλῇ ἣ χίνησις, ἀναγχαῖον εἶναί τι σῶμα ἁπλοῦν, ὃ πέ-
4 , , MJ lj e - ,
φυχε φέρεσϑαι τὴν χύχλῳ χίνησιν κατὰ τὴν αὑτοῦ φύσιν. ἀλλὰ 10
μὴν τὸ ἡγούμενον: δέδειχται γάρ’ τὸ ἄρα λῆγον. ὡς δέ φησιν 6 ᾿Αλέ-
10 ξανδρος, “᾿εἰχότως οὐχ ὑποθετιχῶς προήγαγεν, εἰ ἁπλῇ T, χύχλῳ χίνησις
* MJ [4 cz. $ ἢ - ^ , - P d -
xai τὰ ἑξῆς, ἀλλὰ παρασυναπτιχῷ ἐχρήσατο τῷ εἴπερ, ἐπειδὴ προαπέ
ὄξιξεν πάντα τὰ λήμματα. μήποτε δὲ τὸ εἴπερ ὑποϑετιχὸν ἔτι ἐστὶν οὐχ
ἰσοδυναμοῦν τῷ ἐπειδήπερ' τὸ γὰρ περ τῷ εἰ ὑποϑετιχῷ προστιϑέ- 15
μενον οὐχ ἀμείβει τὴν δύναμιν αὐτοῦ, ὥσπερ οὐὸὲ τῷ ἐπειδὴ παρασυν-
15 ἀπτιχῷ ὑποϑετιχῶς δὲ αὐτὸ διὰ φιλόσοφον ἴσως εὐλάβειαν προήγαγεν.
m- » 34 e A -- L4 3 , ΄
δῆλον üé, ὅτι τὰ ὑποϑετιχὰ τῶν λημμάτων ἀποδειχϑέντων xal χατηγοριχῶς
προάγεσθαι δύναται ὥσπερ xal τοῦτο, ἢ χύχλῳ χίνησις ἁπλῇ" T, ἁπλῆ 99
χίνησις ἁπλοῦ σώματός ἐστιν" ἢ ἄρα χύχλῳ χίνησις ἁπλοῦ σώματός ἐστιν"
ἔστιν ἄρα ἁπλοῦν σῶμα τὸ τὴν χύχλῳ χίνησιν χινούμενον χατὰ φύσιν.

20 p.26947 Βίᾳ μὲν γὰρ ἐνδέχεται ἕως τοῦ ἢ χατὰ φύσιν τῶν 35
ἁπλῶν.

Δείξας εἶναί τι σῶμα ἁπλοῦν, ὃ πέφυχε φέρεσθαι τὴν χύχλῳ χίνησιν
χατὰ τὴν αὑτοῦ φύσιν, ἐφεξῆς δείχνυσιν, ὅτι οὐδὲν τῶν τεσσάρων ἐστὶ τὸ
τὴν χύχλῳ χίνησιν χινούμενον οὔτε χατὰ φύσιν οὔτε παρὰ φύσιν. χαὶ ὅτι 80

25 μὲν οὐ χατὰ φύσιν, ἔδειξεν οὕτως: εἰ μία ἑχάστου τῶν ἁπλῶν σωμάτων
ἢ χατὰ φύσιν χίνησις" τῶν γὰρ ἁπλῶν ἁπλῇ, f, δὲ ἁπλῇ xal μία: δῆλον,
ὅτι xal τῶν τεσσάρων στοιχείων ἑκάστου ἁπλοῦ ὄντος ἁπλῇ xol μία ἣ
χίνησις ἢ χατὰ φύσιν. εἰ οὖν ἐπ᾽ εὐθείας ἐστὶν αὐτοῖς ἢ χατὰ φύσιν S5
χίνησις. δῆλον, ὅτι ἢ χύχλῳ οὐχ ἄν αὐτοῖς εἴη χατὰ φύσιν, ἀλλ᾽, εἰ dpa
80 ἔστι, βίαιος αὐτοῖς ἐστι’ βία μὲν γὰρ ἐνδέχεται τὴν ἄλλου χίνησιν καὶ
1 ξως--φύσιν (2)] ἁπλῇ ὃ᾽ ἡ χύχλῳ χίνησις D 2 αὐτοῦ A: ἑαυτοῦ Ec 9 xal ABC:
om. DEb τὸ μέγεθος] corr. ex μεγέϑους E? 4 ἡ CDE: om. AB
8 αὑτοῦ E?: ἑαυτοῦ c: αὐτοῦ ABCDE' 9 ó om. DE 10 προήγαγε A
11 παρασυναπτιχῷ DEÉb: παρασυναπτιχῶς ABc 11. 12 προαπέδειξε BDEc 12 δὲ
DEb: om. ABe ἔτι DEb: τί ABc 13 el om. E 15 αὐτὸ DEb: αὐτὸς
ABe προήγαγε BDEc 16 τὰ om. c 19 ἄρα ABb: ἄρα τι CDE τὸ] corr.
ex τῷ E? 20 Éw;— ἀ«πλῶν (21)] τὴν ἄλλου xai ἑτέρου D 23 αὑτοῦ E?: αὐτοῦ
ABDE': ἑαυτοῦ Ce 26 ἡ δὲ ἀπλῆ om. Bc 28 εἰ --- φύσιν (29) mg. E?
ἐπ᾽ εὐθείας] ἡ xax! εὐθεῖαν E 29 ἂν] ἔσται E εἴη χατὰ φύσιν αὐτοῖς D: erü
ipsis secundum naturam Ὁ dpa] xai Bc 90 ἐστι (alt.) ABb: ἔσται CDE

SIMPLICII IN L. DE CAELO I2 [Arist. p. 26927. 9] 19

ἑτέρου εἶναι τὴν αὐτήν, ἢ βίᾳ ἐνδέχεται τὴν ἄλλου χίνησιν χινεῖσϑαί τι 115
χαὶ οὐχ ἑνὸς μόνου, ἀλλὰ xal ἑτέρου: τὸ γὰρ πῦρ ἐνδέχεται βίᾳ xai
χάτω χινεῖσθϑαι xal χύχλῳ᾽ χατὰ φύσιν δὲ ἀδύνατον τὴν ἄλλου χινεῖσθϑαι, 40
εἴπερ ἐχάστου μία f, χατὰ φύσιν. ὥσπερ δὲ ἔδειξε πρότερον, ὅτι, xdv

5 σύνϑετον εἴη τι τὸ χινούμενον τὴν χύχλῳ χίνησιν, ἐπειδὴ ἁπλῇ ἐστιν αὕτη,
χατά τι ἁπλοῦν τῶν ἐν αὐτῷ ἐπιχρατοῦν αὐτὴν χινεῖται, οὕτως νῦν ἔδειξεν,
ὅτι, xdv βίᾳ τι χινῆται τὴν χύχλῳ χίνησιν, ἐπειδὴ ἁπλῇ, ἐστιν αὕτη, πάν- 4
τως ἔστι τι τὸ χατὰ φύσιν αὐτὴν χινούμενον. |

p.26939 Ἔτι, εἰ ἢ παρὰ φύσιν ἐναντία ἕως τοῦ εἰ δὲ ἢ χάτω, llb
10 ὕδωρ ἢἣ γῆ:

Ἐφεξῆς δείχνυσιν, ὡς, εἰ py κατὰ φύσιν ὑπάρχει τινὶ τῶν τεσσάρων
ἢ χύχλῳ χίνησις, ὑπάρχειν δὲ ὅμως ὑποτεϑῇ, ἀναάγχη παρὰ φύσιν αὐτῷ ὅ
εἶναι. ἐὰν οὖν δειχϑῇ, ὅτι οὐδὲ παρὰ φύσιν αὐτῷ ὑπάρχει, δεδειγμένου,
ὅτι μὴ χατὰ φύσιν, συνάγεται τὸ μηδαμῶς ὑπάρχειν. ὅτι μὲν οὖν, εἰ μὴ
15 χατὰ φύσιν, παρὰ φύσιν, ἔδειξεν ἐχ τοῦ τῷ χατὰ φύσιν τὸ παρὰ φύσιν
εἶναι ἐναντίον. μὴ παρόντος οὖν τοῦ χατὰ φύσιν ἀνάγχη τὸ παρὰ φύσιν 10
ὑπάρχειν, xal τοῦτο εἶναι, οὐχ ἄλλο τι, ἐναντίον, εἴπερ ἕν ἑνὶ ἐναντίον"
οὐ γὰρ ἄδιχος f, φύσις ἑνὶ πολλὰ ἀντιτάττουσα. τοῦ οὖν χατὰ φύσιν μὴ
παρόντος παρὸν αὐτό ἐστι τὸ ἐναντίον xal παρὰ φύσιν, εἴπερ τῷ xatà
30 φύσιν ἐναντίον τὸ παρὰ φύσιν xal ἕν ἑνὶ ἐναντίον. ϑαυμαστῶς δὲ αἴτιον 1ῦ
εἶπεν τοῦ, εἰ μὴ εἴη χατὰ φύσιν $ χύχλῳ, παρὰ φύσιν εἶναι τὸ ἁπλῆν
αὐτὴν εἶναι: εἰ μὲν γὰρ μὴ ἦν ἁπλῇ, ἐδύνατο μήτε ἐναντία εἶναι μήτε
παρὰ φύσιν, ἀλλὰ μόνον οὐ χατὰ φύσιν’ τὸ μέντοι ἁπλῆν χινούμενον χί-
vag», εἰ χινεῖται, ἀνάγχη T, τὴν χατὰ φύσιν ἢ τὴν παρὰ φύσιν χίνησιν 90
95 χινεῖσϑαι' ἥ τινα τῶν μεταξύ, ἥτις οὐχ ἔστιν ἁπλῆ, ἢ δὲ χύχλῳ ἁπλῇ.
ὅτι ὃΣ οὐδὲ παρὰ φύσιν τῶν τεσσάρων τι στοιχείων ἐστὶ τὸ χύχλῳ περι-
φερόμενον, δείχνυσι πάλιν προσχρώμενος τῷ ἕν ἑνὶ ἐναντίον εἶναι. εἰ γὰρ
τῷ πυρὶ χατὰ φύσιν T, ἄνω χίνησις, τῇ δὲ ἄνω ἐναντία T) χάτω xal ἕν $5
ἑνὶ ἐναντίον, οὐχ ἄν εἴη οὐδὲ παρὰ φύσιν ἢ χύχλῳ χίνησις τοῦ πυρός, διὰ
80 τὰ αὐτὰ δὲ οὐδὲ τῶν τριῶν τινός.

p———O — ss d — — — —

1 ? ABb: ἡ’ D: ἡ E': εἰ E? 9 xal (pr. DEb: om. ABc μόνον c βίᾳ
om. D 4 pía) corr. ex βία E* post φύσιν del. ἐπεὶ ἁπλῇ ἡ κύχλῳ" εἰ μὴ
ἔσται E? δὲ suprascr. E? ὅτι Sqq. om. E sine lacuna: ing. ἐνδεῖ τῆς ἐξηγήσεως E?
ὅτι xiv ABb: δηλαδὴ xdv C: οὐχ ἂν D 9 cn] τὺ ἀπλᾶ c 6 ante αὐτὴν
lac. D 7 ἐπειδὴ — αὕτη om. Db 7. 8 πάντως ἔστι τι Db: om. AB: ἀεὶ ἔστι
τι c 9 δὲ Α): δ᾽ ς 12 ante δὲ del. ὑποτεϑτ, D 13 ὅτι] CD: om. ABe
ὑπάρχειν Bc 14 μὴ] μηδὲ CD ὅτι μὲν οὖν CD: ὁτιοῦν ABc 16 μὴ —- pr. ἐναν-
zio» (11) om. D 17 τούτῳ c 18 τοῦ] «6 D τὴν q23t D? 19 αὐτὸ Db:
αὑτῷ ABc 21 εἶπε BDc 22 εἶναι αὐτὴν D ἠδύνατο D ἐναντίον Be

25 δὲ CDb: om. ABe 20 τὸ om. c 26. 27 φερόμενον D 21 τῷ D:
τὸ ABC 28 δὲ om. Bc 30 τὰ αὐτὰ] ταῦτα CD

20 . . SIMPLICII IN L. DE CAELO I2 [Arist. p. 26949]

Ὅτι δὲ οὐδὲ ἄλλου τινὸς ἁπλοῦ παρὰ φύσιν ἐστὶν ἢ χύχλῳ χίνησις, 11»
δείχνυσιν ἐχ τοῦ δεῖν εἶναί τινα χατὰ φύσιν ἐχείνου χίνησιν ἁπλοῦ ὄντος
ἁπλῆν" ἁπλαῖ ὃὲ ἢ ἄνω xal ἢ χάτω μόναι" dv εἴ τινα ἐχινεῖτο, ἕν τι 80
τῶν τεσσάρων ἦν τοῦτο xal οὐχ ἄλλο. δύο ὃξ οὐσῶν ἐπ᾽ εὐϑείας χινή-

5 σεων ἁπλῶν τῆς τε ἄνω xai τῆς χάτω οὐ δύο μόνα γέγονεν εὐθυποροῦντα
στοιχεῖα, ἀλλὰ τέσσαρα. τὴν ὃὲ αἰτίαν αὐτὸς ἐν τοῖς περὶ τοῦ βαρέος
xal χηύφου λόγοις ἐρεῖ, ὅτι βαρὺ μὲν ἁπλῶς f, γῆ, xoügov δὲ ἁπλῶς τὸ $5
πῦρ, ὅτι τὸ μὲν πᾶσιν ὑφίσταται, τὸ δὲ πᾶσιν ἐπιπολάζει, ἀὴρ ὃὲ xal
ὕδωρ ἀμφοτέρων χεχοινωνήχασι" βαρέα γὰρ xai xoüqa, οὐ πρὸς τὸ αὐτὸ

10 δέ" διὸ δύο τὰ χυρίως ἁπλᾶ στοιχεῖα, πὺρ xal γῆ. ἰστέον δέ, ὅτι xai
Πτολεμαῖος ἐν τῷ Περὶ τῶν στοιχείων βιβλίῳ χαὶ ἐν τοῖς ᾿Οπτιχοῖς χαὶ 40
Πλωτῖνος ὃ μέγας χαὶ Ξέναρχος δὲ ἐν ταῖς Πρὸς τὴν πέμπτην οὐσίαν
ἀπορίαις τὴν μὲν ἐπ᾽ εὐϑείας χίνησιν τῶν στοιχείων γινομένων ἔτι xai
ἐν τῷ παρὰ φύσιν ὄντων τόπῳ, ἀλλὰ αήἥπω τὸν χατὰ φύσιν ἀπειληφότων

15 εἶναί φασι. τούτῳ ὃὲ xal ᾿Αριστοτέλης ἔοιχε συγχωρεῖν xal ἐν τῷ τετάρτῳ 45
τῆσδε τῆς πραγματείας λέγων "xà εἰς τὸν αὑτοῦ τόπον φέρεσϑαι εἰς τὸ
αὑτοῦ | εἶδός ἐστι φέρεσϑαι᾽ xal ἐν τῇ [Περὶ γενέσεως καὶ ᾿Αλέξανδρος 135
ἐν τούτοις, ὡς λεχϑήσεται. τῷ γὰρ ὄντι. εἰ τῶν οἰχείων τόπων xal τῆς
οἰχείας ὁλότητος ἐφιέμενα χινεῖται ἀπὸ τοῦ ἀλλοτρίου τόπου xal τῆς παρὰ
20 φύσιν διαθέσεως, δῆλον, ὅτι οὐ χατὰ φύσιν ἔχοντα τελέως χινεῖται, ἀλλ᾽,
ὥς φασιν οἱ εἰρημένοι πρότερον ἄνδρες, [Π᾿τολεμαῖος, Ξέναρχος, [ἰλωτῖνος,
χατὰ φύσιν ἔχοντα xal ἐν τοῖς οἰχείοις τόποις ὄντα τὰ στοιχεῖα T, μένει T) 6
χύχλῳ xtveizat* μένει μὲν ἢ γῆ δηλονότι xal τὸ ὕδωρ xal τοῦ ἀέρος τὸ
λιμνάζον, χύχλῳ δὲ χινεῖται τό τε πῦρ xal τοῦ ἀέρος τὸ εὐαγὲς τῷ οὐρανῷ
25 συμπεριπολοῦντα χατὰ τὴν πρὸς αὐτὸν οἰχειότητα. εἰ οὖν τοῦτο ἀληϑές,
xal αὐτὸς δὲ 6 ᾿Αριστοτέλης ἐν τοῖς Μετεωρολογιχοῖς τὸ ὑπέχχαυμα χύχλῳ
χινεῖσϑαί φησι τεχμαιρόμενος ἀπό τε τῶν χομητῶν xal τῶν ἄλλων τῶν ἐν 10
αὐτῷ συνισταμένων φασμάτων ἀνατελλόντων τε χαὶ δυνόντων. μετὰ τῶν
ἄστρων, πῶς ἐν τούτοις ὃ ᾿Αριστοτέλης πρῶτον μέν πως ἀπὸ τῆς παρὰ
80 φύσιν τῶν ὑπὸ σελήνην χινήσεως τὴν πρὸς αὐτὰ ὑπεροχὴν χαὶ ἐξαίρεσιν
τοῦ οὐρανίου σώματος ἐπιχειρεῖ δειχνύναι; ἀλλὰ τοῦτο τὸ ἄπορον μετ᾽ 15
ὀλίγον ὡς τοῦ Ξενάρχηυ προβαλλομένου διαλύσομαι: νῦν δὲ ἀπορητέον,
πῶς οὔτε πῦρ οὔτε ἀλλο τι τῶν τεσσάρων χύχλῳ φέρεσϑαί φησιν οὔτε
χατὰ φύσιν, εἰ μία ἑχάστου ἢ χατὰ φύσιν χίνησις. ἐπ᾽ εὐθείας δὲ $ τού-
35 τῶν, οὔτε παρὰ φύσιν, εἰ ἕν ἑνὶ ἐναντίον, ἐναντίον δὲ τῷ ἄνω τὸ χάτω, 90

ἀλλ᾽ οὐχὶ τὸ χύχλῳ.

1 δὲ Db: om. ABCe 4 τοῦτο Cb: τούτων ABDc ἁπλῶν ἐπ᾽ D 5 ἁπλῶν
om. D ὃ ὅτι] διότι D 10 διὸ] corr. ex δύο D 18 γινομένην Ὦ

15 τετάρτῳ] Δ 3. 810508 --- 84 16 τῆσδε τῆς Db: τῆς αὐτῆς ABc αὑτοῦ
scripsi cum libris Arist.: proprium b: αὐτὸν Dc: αὐτῶν ΑΒ 11 αὑτοῦ b: αὐτοῦ ABD:
αὐτὸ c 19 ἀπὸ --- χινεῖται (20) Db: om. ABe 29 μένει μὲν — χινεῖται (24) ADb:
om. Bc 24 πῦρ τε D εὐαδὲς c 26 6 om. D Μετεωρολογιχοῖς)] A 77
30 χινήσεως Db: χινήσεων AB ἐξαίρεσιν --- σώματος (31) evan. A: ἐξαιρετὸν τοῦ ob-

ρανίου σώματος Β 80 τὸ BD: τῷ AB

SIMPLICII IN L. DE CAELO I 2 [Arist. p. 269239] 21

ἜἘπιστῆσαι δὲ ἄξιον, μήποτε οὐ τοῦτο λέγει 6 ᾿Αριστοτέλης τὸ μηδὲν 12»
τῶν τεσσάρων στοιχείων χύχλῳ χινεῖσϑαι ἁπλῶς, ἀλλὰ μήτε χατὰ φύσιν
μήτε παρὰ φύσιν" ἀποδείξας γὰρ εἶναί τι τὸ χύχλῳ χινούμενον χατὰ φύσιν 90
μήτε πῦρ ὃν μήτε ἄλλο τι τῶν τεσσάρων στοιχείων: εἰ γὰρ πῦρ ὑποτε-
ϑείη. οὔτε χατὰ φύσιν ἄν ἔχοι ταύτην τὴν χίνησιν: ἢ γὰρ τοῦ πυρὸς ἐπ᾽
εὐθείας, μία δὲ ἑχάστου T, χατὰ φύσιν’ οὔτε μέντοι παρὰ φύσιν: ἣ γὰρ
παρὰ φύσιν χίνησις τοῦ πυρὸς ἐπὶ τὸ χάτω, ἕν δὲ ἑνὶ ἐναντίον: xal ὅτι 80
μὲν οὐδὲν τῶν τεσσάρων ἐστὶ στοιχείων τὸ τὴν χύχλῳ χίνησιν ταύτην χι-
γούμενον, οὕτως ἔδειξεν, ὅτι Ob οὐδὲ ἄλλου τινός ἐστι σώματος ἢ χύχλῳ
χίνησις αὔτη παρὰ φύσιν αὐτὴν χινουμένου ἁπλῆν οὖσαν, δείχνυσιν ix τοῦ
δεῖν xal χατὰ φύσιν ἔχειν τινὰ χίνησιν ἐχεῖνο ἁπλῆν xai δηλονότι ἐπ᾽ εὖ- S5
ϑείας: οὐ γὰρ ἔστιν ἄλλη παρὰ τὴν κύχλῳ ἁπλῇ χίνησις: ὥστε παλιν
τῶν τεσσάρων ἄν εἴη τι στοιχείων, ὅπερ ἀδύνατον. ταῦτα μὲν οὖν ἐχέτω
τινὰ λόγον: ἀλλ᾽ εἴπερ χύχλῳ χινεῖται τὸ πῦρ xal χατὰ ᾿Αριστοτέλην;
πότερον χατὰ φύσιν ἐχείνην χινεῖται τὴν χίνησιν ἢ παρὰ φύσιν: εἰ μὲν
Ἰὰρ χατὰ φύσιν, οὐχέτι μία ἑνὸς ἢ χατὰ φύσιν, εἴπερ ἐπὶ τὸ ἄνω χινεῖται 40
χατὰ φύσιν" εἰ δὲ παρὰ φύσιν, οὐχέτι ἕν ἐνὶ ἐναντίον: τῷ γὰρ πυρὶ παρὰ
φύσιν ἢ ἐπὶ τὸ χάτω. μήποτε οὖν T, χύχλῳ χίνησις τῷ πυρὶ οὔτε κατὰ
φύσιν ἐστὶν ὡς ἰδία, εἴπερ τῇ ἀπλανεῖ συμπεριφέρεται: οὐδὲ γὰρ ταῖς
πλάνωμέναις χατὰ φύσιν οὕτως ἢ ἀπ᾽ ἀνατολῶν χίνησις. ἀλλ᾽ οὔτε παρὰ 45
φύσιν ὡς ἐναντία τῇ χατὰ φύσιν: ἢ yàp | τοιαύτη βλαβερὰ xal οὐ μόνι- I2»
μος GÀX ἑτέρα μὲν παρὰ τὴν χατὰ φύσιν, ὡς χρείττονος δὲ οὖσα τινος
χρατοῦντος. xal τάχα διὰ τοῦτο 6 ᾿Αριστοτέλης οὐχ εἶπεν, ὅτι παρὰ φύσιν
ἐνδέχεται τὴν ἄλλου xal ἑτέρου εἶναι, ἀλλὰ βία" ἔστιν γὰρ βία ἐπωφελής, 5
ἥτις οὐ παρὰ φύσιν, ἀλλ᾽ ὑπὲρ φύσιν ἄν λέγοιτο.

᾿Αλλ᾽ ἐρωτήσοι (dv) τις ἡμᾶς εἰχότως, εἰ τὴν χύχλῳ χίνησιν τὴν
ὁρωμένην ἀλλοτρίαν xai ὅπὲρ φύσιν 7| τοῦ πυρὸς ὁλότης χινεῖται, dpa ἔχει
τινὰ αἰδίαν χίνησιν χατὰ φύσιν ἣ ὥσπερ f, γῆ καὶ τὸ ὕδωρ ὅσον ἐφ᾽ ἕαυ-
τοῖς ἠρεμεῖ xal τὰ ἄνω στοιχεῖα τὸν οἰχεῖον τόπον ἀπειληφότα; λέγω 10
τοίνυν, ὅτι ἢ ῥοπὴ χαὶ τοῦ πυρὸς ὅλου πρὸς τὸν οὐρανόν ἐστιν ὥσπερ τῆς
Υς πρὸς τὸ χέντρον, τελειότερον δὲ ἐν τοῖς ἐφεξῆς ῥηϑήσεται, ἔνϑα λέγει
ὃ ᾿Αριστοτέλης εἰς ταὐτὸ φέρεσθαι τὸ ὅλον xal τὸ μόριον.

Ὁ Ξέναρχος δὲ δευτέραν ἀπορίαν ἐν τοῖς Πρὸς τὴν πέμπτην οὐσίαν 15
ἠπορημένοις μετὰ τὴν περὶ τῶν ἁπλῶν γραμμῶν ἀπορεῖ πρὸς τὸ τοῦ
ἁπλοῦ σώματος ἁπλῆν εἶναι χατὰ φύσιν τὴν χίνησιν. “οὐδενὶ γάρ, φησί,
τῶν τεσσάρων στοιχείων ἤδη ὄντι χατὰ φύσιν ἐστὶν ἢ ἐπ᾽ εὐϑείας χίνησις,
ἀλλὰ γινομένῳ μόνον" τὸ δὲ γινόμενον οὐχ ἔστιν ἁπλῶς, ἀλλὰ τοῦ τε 30

A — —— M —À —À —À —
———

] $ rursus inc. E μηδὲ AB 2 μήτε) μήποτε B 14 παρὰ] κατὰ DE:
corr. E? 8 οὐδὲ AB 9 δὲ om. D: m. sec. E 15 πρότερον DE: corr. E?

16
90

»
αν

εἴπερ — zaxà. φύσιν (17) om. D 11 o)«éu] οὐχ ἔστιν AB 1) ἀπλανῆ A
οὕτως del. E? ἀπ᾽) ἐπ᾽ Be nonne οὐδὲ 24 ἔστι ΒΗ Ὡς 20 ἐρωτήτσοι
scripsi: ἐρωτήσοι AD: ἐρωτήσει BEb: ἐρωτήσαι c 2 ὁρωμένην) corr. in εἰρη-

μένην D 28 τινὰ DEb: τὴν ABe ἀιδίαν ABe 93 6 om. D

99 SIMPLICII IN L. DE CAELO I 2 [Arist. p. 26949]

elvat xal τοῦ μὴ slvat μεταξύ, χαθάπερ xai τὸ xwoüusvov: xal γὰρ τοῦτό 12^
ἐστιν ἐν μέσῳ τοῦ τε ἐπιλαμβανομένου τόπου xal τοῦ προχατεχομένου,
xai ἔστι συγγενὴς T, γένεσις τῇ χινήσει μεταβολή τις οὖσα xal αὔτη. xal
διὰ τοῦτο τὸ ἄνω φέρεσθαι λεγόμενον πῦρ οὔ φαμεν εἶναι χυρίως πῦρ, 25
5 ἀλλὰ γινόμενον, ἐλθὸν δὲ ἐπὶ τὸν οἰχεῖον τόπον xal ἐπιπολάσαν τοῖς ἄλλοις
ΜΞ’: - , , , - - »; 7 ) M
xal ἠρεμῆσαν τότε γενέσϑαι χυρίως᾽ εἰδοποιεῖσθα! γὰρ αὐτό, xa ὅσον ἐστὶ
χοῦφον, τῇ ϑέσει ταύτῃ xal ἢ γῆ τότε χυρίως ἐστὶ 1ῆ. ὅταν ὑποστῇ
τοῖς ἄλληις x«l τὸν μέσον ἐπισχῇ τόπον" xal τὸ ὕδωρ xal ὁ ἀήρ, τὸ μὲν 80
ὕδωρ, ὅταν ἐπιπολάζῃ μὲν τῇ γῇ, ὑφίσταται δὲ τῷ ἀέρι, 6 δὲ ἀήρ, ὅταν
10 ἐπιπολάζῃ μὲν τῷ ὕδατι, ὑφίσταται δὲ τῷ πυρί. τὸ οὖν τοῦ ἁπλοῦ σώ-
» , σ΄ - ἷ , 4 , h.m , ^^
ματος, φησίν, ἁπλῆν εἶναι xatà φύσιν τὴν χίνησιν ψεῦδός ἐστιν" δέδειχται
γάρ. ὡς οὐ τῷ ὄντι, ἀλλὰ τῷ γινομένῳ συμβεβηχός ἐστιν ἣ χίνησις" εἰ 86
δὲ ἄρα χρὴ xal τοῖς ζδη οὖσιν ἀποδιδόναι τινὰ χίνησιν xal ταύτην ἁπλῆν,
A , , ^w , ν , , » e - ty ,
τὴν ἐγχύχλιον ἀποδιδόναι χρή, εἴπερ δύο μόναι αὗται ἁπλαῖ T, τε χύχλῳ
15 χαὶ ἢ ἐπ᾽ εὐθείας, ἢ δὲ ἐπ᾽ εὐϑείας γινομένων ἐστίν, ἀλλ᾽ οὐχ ὄντων τῶν
τεσσάρων: οὐχ ἄν οὖν ἀτόπως ἀποδοίη τις τῷ πυρὶ τὴν ἐγχύχλιον, τοῖς 40
ἊΝ A à $ , }) ᾿
δὲ ἄλλοις τρισὶ τὴν ἠρεμίαν".
Ταύτην τὴν ἀπορίαν λύων ὁ ᾿Αλέξανδρος, ὅτι μὲν οὐ πάντη τελείοις
οὖσιν ὑπάρχει ἢ ἐπ᾽ εὐθείας, ὁμολογήσαντος τοῦτο τοῦ ᾿Αριστοτέλους ἐν
30 τοῖς [Περὶ γενέσεως, xai ἐνταῦϑα ὁμολογεῖ xai αὐτὸς σαφῶς λέγων, ὅτι
οὐδὲ οἷόν τε ἦν τούτοις χινεῖσϑαι, εἰ μὴ ἦν τι ἐν αὐτοῖς δυνάμει" ἧ γὰρ 4ὅ
χίνησις τοῦ δυνάμει ἐστὶν ἐντελέχεια’ xal ὅτι τέλεια πάντη τότε ἐστίν,
ὅταν | ἢ ἐν τοῖς χατὰ φύσιν αὐτοῖς τύποις" ἐνδεῖν δέ φησι τῷ ἄνω χι- [88
νουμένῳ οὐχ εἰς τὸ πυρὶ εἶναι, ἀλλ᾽ εἰς τὸ ὄντι αὐτῷ πυρὶ ἐν τῷ χατὰ
25 φύσιν εἶναι τόπῳ, ἐφ᾽ ὃν φέρεται, xal ἐπὶ τῶν ἄλλων ὁμοίως" ὅτι γάρ,
φησί, xal τοῖς ἤδη χατὰ τὸ εἶδος τελείοις αἱ προειρημέναι χινήσεις χατὰ 5
’ , ^ - , 2 ^ , Φ v^ - Ad
φύσιν εἰσίν, OTAoy ἐχ τοῦ, ἐάν τις Éx τοῦ χάτω, ἐν ᾧ ἤδη f, γῇ οὖσα
ἐνεργείᾳ ἐστὶ γῆ. μετεωρίσας ἀφῇ γῆν. εἰς τὸ χάτω φέρεσθαι αὐτὴν
e * ^ - , “- *
ὁμοίως" οὐ γὰρ ἀφαιρεϑεῖσα τοῦ οἰχείου τόπου παύεται τοῦ slvat, 6 ἐστιν.
80 ἔτι ὃέ, φησίν, εἰ βαρεῖα ἢ γῆ. τὸ ὃὲ πῦρ χοῦφον, χατὰ φύσιν δὲ τούτοις 10
αἱ τοιαῦται χινήσεις, οὐ σαλεύεται ὃ λόγος, εἰ μὴ ἄρα χοῦφον ὁρίζοιτό
* ^e , * 1 4 ^ * » LY 4
τις οὐ τὸ ἐπὶ τὸ ἄνω φερύμενον, ἀλλὰ τὸ πᾶσιν ἐπιπολάζον, xai βαρὺ

, )]

οὐ τὸ ἐπὶ τὸ χάτω φερόμενον, ἀλλὰ τὸ πᾶσιν ὑφιζηχός. xai yàp xal ὁ
ε'

2 μέσῳ DEb: x/ A: χεφαλαίῳ B: μεταιχμίῳ c προχαταγομένου DE i ἄνω φέ-
ρεσϑαι be: ἀναφέρεσϑαι ABDE ληγόμενον Β φαμεν DEb: φασὶν ABc χυρίως
εἶναι Bb 9 ἐλθὼν A 6 γενέσϑαι be: γίνεσϑαι ABDE 9 ὅτε ἂν (pr) AB
10 τῷ ὕδατι DEa (b hic in edit. lacunosa): τῇ γῇ ABe 11 ἐστι B 12 ante εἰ lemma
interponit E ut saepius, quod posthac non notabo 18 ὅτι] φησιν ὅτι e 20 Περὶ γε-
νέσεως) BD 10 21 χινεῖσϑαι mg. A!': om. BDEbe 239 αὐτῆς Bc δέ} corr.
ex δὺο E? to] τοῦ ABc 23. 24 χινουμένῳ Bc 21 τὸ] (pr) τῷ A
35) 0v] ὧν E 20 xatà τὸ] xat' c 27 εἰσί BDEc 28 μετεωρίσασα DE
ἀφῇ) lac. 2 litt. D: om. E ]y?»] mut. in ἀφῇ E? 29 ὅμως c ἀφαιρεϑεῖσα bc:
ἀφαιρεϑεὶς B: ἀφαιρεϑὲν DE et comp. A 33 καὶ (alt.) om. Bc

SIMPLICII IN L. DE CAELO I2 [Arist. p. 269 49] 29

τοῦ Πλάτωνος Τίμαιος ἀπέδειξε τὸ dvo xal χάτω πρός τι μᾶλλον ὑπάρ- 185
χὸν, dÀX οὐ xaÜ' αὑτό: εἰ γὰρ ὁμολογεῖ xal 6 ᾿Αριστοτέλης τὸ ἐπὶ τὸν 16
οἰχεῖον τόπον φερόμενον ἐπὶ τὸ εἶδος τὸ αὑτοῦ φέρεσϑαι, xal 6 ᾿Αλέξανδρος
τὸ πάντη τέλειον ἐν τοῖς οἰχείοις ἔχειν τόποις, ἐχείνων μάλιστα χρὴ τοὺς
5 ὁρισαοὺς ἀποδιδόναι͵ ἀλλ᾽ ὁ Ex τῶν χινήσεων ἐπιχειρεῖν βουλόμενος οὐ 29
δεῖται τούτων τῶν ὁρισμῶν. μήποτε οὖν οἷδε μὲν xai ὁ ᾿Αριστοτέλης τὴν
ἐπ᾿ εὐθείας χίνησιν ἀτελῶν xal ἐνδεῶν οὖσαν τῶν στοιχείων xal ἐν τῷ
Ἰίνεσϑαι xal φϑείρεσϑαι ὄντων, βουλόμενος δὲ τούτων χωρίσαι τὰ οὐράνια
ἀπὸ τῆς χινήσεως ἐπεχείρησεν ἐχείνοις μὲν δειχνὺς ὑπάρχουσαν χίνησιν 25
10 τὴν γενέσει χαὶ φϑορᾷ πρέπουσαν, τῷ δὲ οὐρανίῳ τὴν ἀιδιότητος δεχτιχήν.
᾿Απορεῖ δὲ πάλιν 6 Ξέναρχος οὐχ ἀνάγχην εἶναι λέγων, εἰ τοῖς ἁπλοῖς
φυσιχοῖς σώμασιν ἁπλᾶς ἀποδέδωχε τὰς οἰχείας καὶ συγγενεῖς χινήσεις f
φύσις, ἤδη διὰ τοῦτο χαὶ ταῖς ἁπλαῖς χινήσεσιν ἁπλᾶ ἀποδεδωχέναι τὰ 80
φυσιχὰ σώματα" οὐδὲ γὰρ σύνϑετον ταῖς συνϑέτοις ἀπέδωχεν: ἦν γὰρ dv
15 ἄπειρον αὐτῶν τὸ πλῆϑος: ἄπειροι γάρ εἰσιν αἱ σύνϑετοι χινήσεις. πρὸς
δὲ ταύτην τὴν ἀπορίαν, οἶμαι, ῥητέον, ὅτι ταῖς συνϑέτοις χινήσεσιν σύνθετα
ἀποδέδοται τὰ φυσιχὰ σώματα οὐ τῷ ἄπειρα εἶναι" οὐδὲ γὰρ αἱ σύνϑετοι
χινήσεις ἄπειροι τοῖς εἴδεσιν, εἰ μὴ τῷ παλιν xal πάλιν ὥσπερ τὰ σώ- 85
ματα xdv γὰρ ἕχαστον σύνϑετον σῶμα πολλὰς χινῆται συνϑέτους χινήσεις,
20 dÀX οὐχ ἀπείρους τῷ εἴδει, ἀλλ᾽, εἰ ἄρα, τῷ ἀριϑμῷ χατὰ τὸ ἐπ᾽ ἀπειρον"
ὅπερ οὐχ ἀναγχάζει ἄπειρα εἶναι τῷ ἀριϑμῷ τὰ χινούμενα, εἰ μὴ ἄρα xal 40
αὐτὰ τῷ ἐπ᾽ ἄπειρον. ὃ δὲ ᾿Αλέξανδρος εἴτε ταύτην ἄλλως ἐχδεξάμενος
τοῦ Ξενάρχου τὴν ἔνστασιν εἴτε ἄλλης μνημονεύων πρὸς τοιαύτην ὑπαντᾶν
pot Ooxei* εἰ τὸ σύνϑετον γεγονὸς ἕν ἐστι, τοῦ δὲ ἑνὸς μία T χίνησις, ἢ
45 αὐτὴ ἔσται τοῦ τε ἁπλοῦ xai τοῦ συνϑέτου χίνησις᾽ μία γὰρ xal fj τοῦ 46
ἁπλοῦ. λύει τοίνυν ὁ ᾿Αλέξανδρος λέγων: xdv μία fj τοῦ συνθέτου, ἀλλ᾽
oby ἁπλῇ" f μὲν | γὰρ ἁπλῇ xal μία, ἢ ób μία οὐ πάντως ἁπλῇ οὐδὲ 18»
γὰρ τὸ σῶμα διὰ τὸ ἕν ἤδη xal ἁπλοῦν: ὥστε xai τοῦ συνθέτου μία μέν,
ἀλλ' οὐχ ἁπλῆ" εἰ ὃὲ xai ἀπλῆ, ἀλλ΄ οὐχ ὡς συνθέτου, ἀλλὰ xatà τὸ
80 ἐπιχρατοῦν’ ἐν γὰρ τῷ συνθέτῳ πλείους αἱ τῆς χινήσεως ἀρχαί, διὸ xal ὅ
σύνϑετον. ἔστιν ὃὲ χαὶ ταῦτα τοῦ Ξενάρχου" ' φέρε OE xai δύο μὲν εἶναι
τὰς ἁπλᾶς γραμμὰς τήν τε περιφερῇ xal τὴν εὐθεῖαν, τῶν δὲ τεττάρων,
γῆς xal ὕδατος xal ἀέρος xal πυρός, ἕχαστον, ἐπειδὰν T, χυρίως χατὰ
φύσιν ἔχειν χίνησιν τὴν xatà τῆς εὐϑείας: ἀλλὰ τί δὴ χωλύει xal τούτων 10

] Τίμαιος] 63a sq. χάτω] τὸ χάτω B 2 xal om. E ὃ om. Bc 9 αὑτοῦ K?:
αὐτοῦ ABDE ὃ οὐ ac (in b om. in edit.): om. ABDE 6 6 om. Be 8 χωρίσαι] óci-
Fat DE!: διελεῖν E? 10 οὐρανίῳ DEb: οὐρανῷ ABc αἀιδιότητα B 11 ἀπορεῖ
DEA?b: ἀπιστεῖ ΑἸΒς ἁπλῶς E 11 σύνϑετον] σύνϑετα E ἀποδέδωχεν DE
16 χινήσεσι BDEc 11 o) τῷ ἀπειρα εἶναι 30: ἄπειρα εἶναι ΑΒΕ}: xai οὐ μᾶλλον
ói3 — —— repa εἶναι , D.

ταῦτα d in ras. breviore D: οὐ διὰ τὸ ἀπειρὰ elvat c 19 xtvetzat ABc
33 ἀπαντᾶν E 24 δὲ om. Be 24. 25 ἢ αὐτὴ — κίνησις om. D 21 ἡ
μὲν — o5, àrÀr (29) om. DE 28 διὰ scripsi: quod b, xal ABe 91 ἔστι BDEc

μὲν om. D

94 SIMPLICII IN L. DE CAELO I 2 [Arist. p. 26949]

ὑποχειμένων χατὰ φύσιν εἶναι xal τὴν ἐν χύχλῳ τινὸς ἤ τινων ἣ xal παν- 13b
των αὐτῶν; οὐ γὰρ δὴ xat τοῦτο προσυπεϑέμεϑα, μίαν εἶναι τὴν ἑχάστου
χατὰ φύσιν" ἔστι δὲ οὐδὲ δυνατὸν προσυποϑέσϑαι. ψεῦδος γάρ ἐστι προ-
φανῶς. ἑχάτερον γὰρ τῶν ἐν μέσῳ δύο τὰς χατὰ φύσιν ἔχει χινήσεις" 1
5 τό τε γὰρ ὕδωρ ἐχ μὲν γῆς ἄνω φέρεται χατὰ φύσιν, ἐκ δὲ πυρὸς xal
ἀέρος εἰς τοὐναντίον, 6 τε ἀὴρ χάτω μὲν ἐχ τοῦ πυρός, ἄνω δὲ ἐχ τοῦ
ὕδατος. ἀλλ᾽ ὅτι μὲν προὐπεθέμεϑα, μίαν εἶναι τῶν ἁπλῶν χατὰ φύσιν
χίνησιν, δῆλον, τοῦ ᾿Αριστοτέλους εἰπόντος “᾿βίᾳ μὲν γὰρ ἐνδέχεται τὴν 90
ἄλλου xal ἑτέρου" χατὰ φύσιν δὲ ἀδύνατον, εἴπερ μία ἑκάστου χίνησις f$
10 χατὰ φύσιν τῶν ἁπλῶν. ὅτι δὲ τὰ μέσα στοιχεῖα οὐχὶ δύο χινήσεων
ἀρχὰς ἔχει χαϑ᾽ αὑτά, ἐντεῦϑεν δῆλον" χοῦφος μέν ἐστιν ὁ ἀήρ, ἔλαττον
δὲ ἢ τὸ πῦρ, xal τὸ ὕδωρ βαρύ, ἔλαττον δὲ ἥπερ ἢ γῇ" ἣ δὲ ἐπὶ τὸ 96
χάτω τῷ ἀέρι xal ἐπὶ τὸ ἄνω τῷ ὕδατι βία xal οὐ χατὰ φύσιν ὑπάρχουσι,
τὸ δὲ μᾶλλον xai ἧττον οὐχ ἀμείβει τὰ εἴδη. εἰ δέ τις βούλοιτο μίξει
15 τοῦ ἐναντίου τὸ μὲν ἧττον εἶναι χοῦφον, τὸ δὲ ἧττον βαρύ, ἐρεῖ ταῦτα μὴ
εἶναι χυρίως ἁπλᾶ, ὅπερ xai τῷ ᾿Αριστοτέλει δοχεῖ, ἀλλὰ χινεῖσϑα: μὲν 80
ὡς ἐπίπαν χατὰ τὸ ἐπιχρατοῦν, ἐνίοτε δὲ χαὶ ἐπαμφοτερίζειν. τὸ γὰρ
ἁπλοῦν σῶμα τοῦ μὴ ἁπλοῦ τούτῳ χωρίζεται τῷ μιᾶς φύσεως ἀρχὴν ἔχειν,
xai διὰ τοῦτο ἴσως ὁ ᾿Δριστοτέλης ὡς περὶ δυεῖν διαλέγεται τῶν ἁπλῶν
20 τὰ πολλά. ταύτας μὲν οὖν τὰς ἐνστάσεις τοῦ Ξενάρχου ἐν τούτοις τίϑησίν S5
τε xal διαλύει ὃ ᾿Αλέξανδρος. λέγει δὲ xal ἄλλην ὃ Ξέναρχος τοιαύτην"
“τὴν χύχλῳ χίνησιν ἀδύνατον ἁπλοῦ σώματος εἶναι χατὰ φύσιν, εἴπερ ἐν
μὲν τοῖς ἁπλοῖς σώμασιν ὁμοιομερέσιν οὖσιν ἰσοταχῇ πάντα τὰ μόριά ἐστιν"
ἐν OR τῷ χύχλῳ τὰ πρὸς τῷ χέντρῳ det βραδύτερα τῶν πρὸς τῇ περι- 40
25 φερείᾳ ἐστίν, εἴπερ ἐν τῷ αὐτῷ χρόνῳ ἐλάττονα χινοῦνται διάστασιν" ἀλλὰ
xai ἐν σφαίρᾳ oi περὶ. τοὺς πόλους χύχλοι βραδύτερον χινοῦνται τῶν πόρ-
ρωϑεν xal τάχιστα πάντων ὃ μέγιστος τῶν παραλλήλων᾽᾽. ῥητέον δὲ xal
πρὸς ταύτην, οἶμαι, τὴν ἀπορίαν, ὅτι ὃ μὲν ᾿Αριστοτέλης τὴν χύχλῳ χίνη- 45
σιν ἁπλῆν εἶπεν τὴν χατὰ γραμμὴν χυχλιχὴν γινομένην μίαν ἑνός" ὁ δὲ
80 ἀπορῶν λόγος πολλοὺς ἐν σφαίρα χύχλους | ἀνισοταχεῖς λαβὼν xai παλιν 144
ἐν ἐπιπέδῳ χύχλῳ τοὺς μὲν πρὸς τῷ χέντρῳ, τοὺς δὲ πρὸς τῇ περιφε-
ρβία, ὡς μίαν τὴν ἐχ πάντων χίνησιν σύνϑετον πειρᾶται δειχνύναι xal οὐχ
ἁπλῆν" ἐπεί, ὅτι γε f$ xaÜ £xactov χύχλον τῶν ἐν τῇ σφαίρᾳ χίνησις 5
ἁπλῇ ἐστι xal ἢ χαϑ᾽ ἔχαστον τῶν ἐν τῷ χυχλιχῷ ἐπιπέδῳ, οὐχ ἀνηρηχεν"

2 προσυπεϑέμεϑδα ADE!: προυπεϑέμεϑα BE?c 9 προσυποϑέσϑαι ADE!: προυποϑέσϑαι
BE?c 6 ἀέρος Be: τοῦ ἀέρος ADE tt] τ᾿ Be 9 ἄλλου εἶναι c 12 δὲ
(tertium)] δ᾽ Be 16] e corr. E! 18 βίᾳ DEb: βίαιοι ABc 15 ἧττον εἶναι b:
ἢ e corr. D: εἶναι ἧττον E: ἧττον ABc ἐρεῖς c 19 ὡς περὶ] corr. ex ὦσπε-

ρεί E? 20 ἐν] καὶ ἐν DE τίϑησι BDEc 21 τε om. D 24 ἀεί] e corr. D
26 σφαῖρα EA!: corr. A? βραδότεροι A 29 cire BDEc 30 λόγος} corr. ex λό-
1o» E σφαῖρα A'!E: corr. À? δ] χύχλῳ ABD: χύχλου Eb: χυχλιχῷ c

33 γε om. DE χύχλων E σφαῖρα Αἷ: corr. A? 34 ἀνήρηχε E*?: dv εἴρηχεν A:
dv εἴρηχε BDE!e: reflectitur b

SIMPLICII IN L. DE CAELO I2 [Arist. p. 26949] 2b

xal γὰρ ὁμοίως ἁπλῇ ἧ τε χατὰ τὸν del φανερὸν χύχλον γινομένη χίνησις 14a
xal 7, χατὰ τὸν ἰσημερινόν, xdv ἢ μὲν βραδυτάτη ἐστίν, ἥ δὲ ταχίστη,
χαὶ τῶν ἐν τοῖς ἐπιπέδοις τῶν χύχλων τούτων γραφομένων χύχλων ἕχάστου 10
ὁμοίως ἁπλῆ ἢ χίνησις xal ἁπλοῦ σώματός ἐστι τοῦ xav! ἐχεῖνο τὸ μέρος"

5 οὐδὲ γὰρ εἶπεν ᾿Αριστοτέλης, ὅτι αἴ πολλαὶ χυχλιχαὶ χινήσεις ἁπλῆ μία
χίνησίς ἐστιν Y, ἁπλοῦ σώματος, ἀλλ᾽ ὅτι ἢ ἁπλῇ χίνησις, ἦτις xal μία,
πάντως ἐστὶν ἁπλοῦ σώματος, xal τοῦ ἁπλοῦ xal ἑνὸς σώματος ἁπλῇ χαὶ i5
μία f, χίνησις. ὥστε xal τῷ ὅλῳ οὐρανῷ ὡς ἑνὶ ἀδιαιρέτῳ ἐφαρμόττειν
τὸν λόγον, x&v εἰς μέρη τις αὐτὸν διέλῃ, xai ἑχάστῳ ἐφαρμόττειν: μόνον

10 ὡς περὶ μιᾶς χινήσεως χαϑ᾽ ἕνα χύχλον γινομένης ληπτέον τὴν ὑπόϑεσιν.
τελευταῖον δὲ ἐν τούτοις μέμφεται Ξέναρχος, ὅτι περὶ φυσιχῶν διδάσχοντες 20
μαϑηματιχὰς τὰς ἀποδείξεις ποιούμεϑα γραμμῶν εἴδεσι προσχεχρημένοι,
ὅταν τὰς αἰτίας τῶν ἁπλῶν χινήσεων τῶν ἁπλῶν γραμμῶν ἀπαρτῶμεν.
ἀλλ᾽, εἰ μὲν μαθηματιχῶς ἐχρώμεϑα ταῖς γραμμαῖς, τῷ ὄντι παρηλλάττο-

15 μὲν (ἄν) τοῦ σχοποῦ εἰ δέ, πάσης χινήσεως χατὰ διάστασιν γραμμιχὴν 26
γινομένης, τῆς μὲν ἁπλῆς χατὰ ἁπλῆν, τῆς δὲ συνθέτου χατὰ σύνϑετον,
εἰς δεΐγμα τῆς τῶν χινήσεων ὀιαφορᾶς παρεϑέμεϑα τὰ τῶν διαστάσεων
εἴδη. πῶς μαϑηματιχῶς τὰ φυσιχὰ δειχνύναι λεγόμεϑα; εἰ γὰρ ταῖς γραμμαῖς
xal ὃ φυσιχὺς χρῆται xal ὁ μαϑηματιχὸς ὡς xal ἐπιφανείαις xal σώμασιν, 80

20 οὐ τὸ γραμμαῖς ἁπλῶς χρήσασθαι μαϑηματιχόν ἐστιν, ἀλλὰ τὸ μαϑηματι-
χῶς χρήσασδϑαι.

Ταῦτα μὲν 6 Ξέναρχος ἀντείρηχεν πρὸς τὰς ὑπὸ τοῦ ᾿Αριστοτέλους
παραληφϑείσας ὑποϑέσεις. τῶν δέ τις ἐφ᾽ ἡμῶν δόξης, ὡς ἔοιχεν, ϑηρατὴς
τῶν τε Ξενάρχου τινὰς ἐνστάσεις ὑποβαλόμενος xal ἄλλας τοιαύτας ἀϑροίσας a5

25 χατήγορος ἀνέδυ τοῦ ᾿Αριστοτέλους σχοπὸν μὲν τὸν ὅλον ἐνστησάμενος, ὥς
φησι, φϑαρτὸν ἀποδεῖξαι τὸν χόσμον ὡς ἔπαϑλόν τι μέγα παρὰ τοῦ ὃη-
μιουργοῦ ληψόμενος, si φϑαρτῶν μόνων αὐτὸν ἀποδείξει δημιουργόν, μη-
ὀενὸς δὲ ἀφθάρτου. διὰ ταύτην δὲ τὴν προϑυμίαν τοῖς ἐνταῦϑα λεγομένοις 40
ὑπὸ τοῦ ᾿Αριστοτέλους ἀντιλέγειν προτίθεται διὰ πολυστίχων βιβλίων οὐ

30 μόνον τῷ πλήθει χαταπλήττειν ἐλπίσας τοὺς ἀνοήτους, ἀλλὰ xal ἀποτρέ-
πων, οἶμαι, τοὺς πλείστους xal μάλιστα τοὺς χαϑαριωτέρους τῆς τῶν διω-
λυγίων φληνάφων ἐντεύξεως: ὥστε ἀνεπίχριτα μείναντα τὰ γραφέντα ἐχ 46
τοῦ πρὸς ᾿Αριστοτέλην μόνον ἀντειπεῖν τοσαύτας σελίδας δόξαν σοφίας
παρασχέσϑαι τῷ γράφοντι. | ἐγὼ δὲ οἷδα τὰ τοιαῦτα τῶν τολμημάτων, 14b

35 ὥσπερ τοὺς ᾿Αδώνιδος χαλουμένους χήπους, ἀνϑεῖν παρὰ τοῖς ἀνοήτοις
δόξαντα, ἐν ὀλίγαις ἡμέραις ἀποσβεσθέντα. χαΐί μοι τὴν ᾿Αριστοτέλους

6 z]corr.ex ἡ E? ἁπλοῦ ABb: ἁπλοῦ ἑνὸς DE Ὁ xai] χἂν ABc ἐφαρμόττη €
11 $' Be 14. 15 παρηλλάττομεν DEb: παραλλάττομεν ABc 15 àv addidi: om.
ABDE«c 19 ὡς xai] ὡς ς 23 ἀντείρηχεν A: ἀντείρηχε BEc: ἀντίρηχε D

ὑπὸ om. DE 23 τις} Philoponus ἔοιχε BDEc 24 τε] τοῦ ς ὑποβαλλόμενος
BDEc 35 ἐνιστάμενος c 21 μόνον D 29 τοῦ om. Bc 3] χαϑαρειοτέ-
poos c 31. 32 διωλυγίων] διὸ λογίων E: διολυγίων D 23 λριστοτέλην E: comp.

A: Ἀριστοτέλους B: Δριστοτέλει D σελίδας] -cÀ- evan. D 96 xat ἐμοὶ c

20 SIMPLICI] IN L. DE CAELO I2 [Arist. p. 26929]

Περὶ οὐρανοῦ πραγματείαν σαφηνίσαι προθεμένῳ χατὰ τὸ δυνατὸν ἔδοξε 140
μὴ παριδεῖν τὰς τοῦδε τοῦ ἀνὸρὺς ἐνστάσεις ἐνοχλούσας τῶν μὲν πεπαι- 6
δευμένων οὐδένα, τῶν δὲ ἀπαιδεύτων τούς τε del ξένοις χαίροντας xal τῶν
παλαιῶν ἀνδρῶν ταῖς εὐχλείαις βαρυνομένους χαὶ ἔτι μέντοι τοὺς ϑεοσεβεῖν
οἰομένους, ἐὰν τὸν οὐρανὸν πρὸς ὑπηρεσίαν, ὥς φασι, τῶν ἀνθρώπων γε- 19
γονήότα μηδὲν ἐξαίρετον ἔχειν πρὸς τὰ ὑπὸ σελήνην νομίζωσιν xal φϑαρτὸν
χαὶ αὐτὸν ὁμοίως τούτοις ὑπολαμβάνωσιν. οὗτοι γὰρ συνηγορεῖν αὐτῶν
τῇ περὶ θεοῦ δόξῃ τὰς ἐνστάσεις ταύτας οἰόμενοι διὰ μεγάλης ἄγουσι τιμῆς
οὐδὲν μὲν οὐδὲ τούτων εἰδότες οὐδὲ τῶν ᾿Αριστοτέλους ἔτι μᾶλλον, πρὸς 16
Ι0 ἃ τολμῶσιν αὐτὰς ἐνίστασθαι, ἀλλήλοις δὲ ϑρυλλοῦντες xal πρὸς ἡμᾶς
νεανιευόμενοι, ὅτι τὰ τῶν φιλοσόφων ἀνατέτραπται δόγματα. τούτων οὖν
εἴνεκα xal τῶν εὐχολωτέραν ἐχόντων τὴν ἀχοὴν xal τοῦ τὴν ᾿Αριστοτέλους
[Περὶ οὐρανοῦ πραγματείαν xal τὴν ϑεοσεβῇ περὶ τοῦ παντὸς ἔννοιαν ἐπὶ 20
τῆς παλαιᾶς εὐχλείας μένειν ἀνέλεγχτον ἔδοξέ μοι χαὶ ταύτας προϑεῖναι
15 τὰς ἐνστάσεις xol διαλῦσαι χατὰ τὴν ἐμὴν δύναμιν" οἰχειότερον γὰρ ἐφάνη
τὸ τοῖς ὑπομνήμασι τῆς πραγματείας συντετάχϑαι καὶ τὰς ἐνστάσεις χαὶ
τὰς λύσεις αὐτῶν. εἰ δέ mou φανείην πρὸς τὸν ἄνδρα τοῦτον τραχύτερον 95
ἀπορρίπτων λόγον, μὴ νεμεσήσῃ τις’ οὐ γὰρ ἔστι μοί τις πρὸς τὸν ἀνδρα
φιλονβιχία, ὃν οὐδὲ ϑεασάμενος olód πώποτε. ἀλλὰ πρῶτον μὲν ἐμμελῇ
20 δίχην ἄξιον ἐπιτιϑέναι τούτῳ τῷ παρὰ ᾿Δριστοτέλους μὲν xal τῶν ἐξηγη-
τῶν αὐτοῦ μαδόντι, εἴπεο τι ἄρα περὶ τούτων μεμάϑηχεν. οὐ γὰρ ἀπὸ 80
δίενανδρου xal “ΠΠρωδιανοῦ xai τῶν τοιούτων ἦλθεν ἡμῖν ἀχριβέστερον
'Δριστοτέλους τὰ περὶ τῆς φύσεως τῶν ὄντων πεπαιδευμένος. xal ὅμως
οὐχ αἰδουμένῳ περὶ ᾿Δριστοτέλους γράφειν, ὃν αὐτῆς ἀφίδρυμα τῆς δεινότη-
9^ τῆς, μᾶλλον δὲ πατέρα χαλῶν τις οὐχ ἂν ἄυαρτοι, xai ὅτι δεινὸς συσχιάσαι 86
τὴ ἀχλύι τῶν παραλογισαῶν τὴν ἀλήϑειαν, xai ὅτι τῷ ποιχίλῳ τῆς συμ-
πλοχὴς ὁ δεινὸς ᾿Δριστοτέλης συνεσχίασε τὴν ἀλήϑειαν. πολλαχοῦ δὲ xal
ὡς σοφώτερος αὐτοῦ xal τῶν ἐξηγητῶν αὐτοῦ βρενϑύεται. ἔπειτα ἔδοξέ
uot χαλῶς ἔχειν τοῖς ὑπὸ τὴς τούτου ϑρασύτητος εἰς χαταφρύνησιν τῶν 40
δ ᾿Δριστοτέλους ὑπαγομένοις xal ταύτῃ βοηδϑεῖν τῷ κχατάπτυστον αὐτοῦ
ὀξιχνύναι τὴν χενόδοξον ἀπαιδευσίαν. πρώτην τοίνυν ἕνστασιν 6 ἀνὴρ
οὗτος ποὺς τὰς προληφϑείσας τοῦ ροιστοτέλους ὑποθέσεις τέϑειχεν απὸ

τῶν Zsvdoyou παρετϑαριένην τοιαύτην" εἰ αἱ διάφοροι χινήσεις ὑπὸ Ota- 45

-
-

φύρων τίνονται φύσεων, ἀποχληοωτιχὸν ἂν εἴη τὸ ul, xal τῶν αὐτῶν χινή-
δέὼν υἱᾶν xai τὴν αὐτὴν εἶναι φύσιν’ ἐπεὶ οὖν iX, χαὶ ὕδωρ ἐπὶ τὸ 155

χέντοον ἄμφω χινεῖται,. τῆς αὐτῆς ἂν εἴη φύσεως xai τοῦ αὐτοῦ εἴδοὺς"
ἀμοῖως δὲ χαὶ πὺρ χαὶ dip duze ποὸς τὸ ἄνω csoóusva^ ὧστε xai

“-
Φ,α
w

JuÀA"3uS5w αὐτῷ inssUar τολλύτον" iE χαὶ ὑδωςρ ἀπλὰ 61 σώματα xal

*
à

ἀ τὸ ieu BR e ovanenzOBRDE:S à αὐτῶν v lO αὐτὰς scripsi: dos imstas-
Tes δὲ χὐται AGE: cóc Ὡς ϑιλλοῦντες v l4 «ux B προῦτνχι A

DS κατὰ καὶ χετὸ DE. cen E! 13 gàsvaxez ἢ 20 isa: D 25 $a)
TIMES Tales maiale DE δῶν τὰ Sb πρῶτον B

SDoer o cs4«qdausva qe ὅτ} eu.oe SN veux B

SIMPLICII IN L. DE CAELO I2 [Arist. p. 26949] 2T

ἐπὶ τὸ μέσον ἄμφω φερόμενα ὑπὸ τῆς αὐτῆς dv χινοῖτο φύσεως χατὰ τὸν 15s
᾿Αριστοτέλην" τὰ δὲ ὑπὸ τῆς αὐτῆς φύσεως χινούμενα ὁμοφυῇ χαὶ δμοειδῇ 5
ἐστιν. f$, ἄρα γῇ χαὶ τὸ ὕδωρ κατὰ ταῦτα τοῦ αὐτοῦ ἐστιν εἴδους, ὅπερ
ἐναργῶς ἄτοπον εἶναί φησιν, εἴπερ τὸ μὲν ξηρόν ἐστι, τὸ δὲ ὑγρόν. ἐν
5. δὲ τούτοις ἄξιον ἐπιστῆσαι πρῶτον μέν, τίς χρεία τοῦ βάρους τῇς ἀπο-
χληρώσεως αὐτοῦ σαφῶς εἰπόντος τοῦ ᾿Αριστοτέλους τὴν μίαν χαὶ ἁπλῆν 10
χίνησιν ἑνὸς xai ἁπλοῦ τὴν φύσιν εἶναι σώματος, ᾧ ἀκολουϑεῖ τὸ τὰς
διαφόρους χινήσεις ὑπὸ διαφόρων γίνεσθαι φύσεων: οὗτος ὃὲ τοῦτο λαβὼν
ὡς ὁμολογούμενον ἀποχληρωτιχὸν εἶπεν τὸ μὴ χαὶ τῶν αὐτῶν χινήσεων
10 τὴν αὐτὴν εἶναι φύσιν, ὅπερ ὡς ἄτοπον ἐπάγει. τοσαύτη τίς ἐστιν αὐτῷ 1
λόγων ἀχολουϑίας συναίσϑησις. ἰστέον δέ, ὅτι ἔπειτα, xdv τῷ γένει μία
ἢ ἐπὶ tà χάτω χίνησις xal πάλιν ἢ ἐπὶ τὸ ἄνω, ἀλλὰ τῷ εἴδει διάφοροι
5j τε τῆς γῆς xal τοῦ ὕδατος: ἣ μὲν γὰρ γῇ πρὸς τὸ χέντρον ἵεται xal
τούτῳ βούλεται περιφύεσθϑαι xai πᾶσιν ὑφίστασθαι τοῖς ἄλλοις στοιχείοις, 90
15 τὸ ὃὲ ὕδωρ οὐ πρὸς τὸ χέντρον ἔχει τὴν ὁρμήν, ἀλλ᾽ ἐπιπολάζειν ἐϑέλει
τῇ γῇ x«i ἐπὶ ταύτης ὀχεῖσθαι. ὁμοίως δὲ xal τὸ πῦρ xai 6 ἀὴρ ἔχει
πρὸς ἄλληλα. οὐ γὰρ δύο μόνα πέρατα τῆς ἐπ᾽ εὐϑείας χινήσεως ἔστιν,
ὡς οὗτος οἴεται, τὸ ἄνω xat τὸ χάτω, ἀλλ᾽ ἑχατερον τούτων εἰς δύο διαι- 25
ρεῖται. διὸ xal τέσσαρα τὰ ἐπ᾽ εὐϑείας χινούμενα γέγονεν τῆς μὲν χάτω
90 εἴς τε τὴν ἐπὶ τὸ χέντρον xal εἰς τὴν ἐπὶ τὴν τῆς γῆς ἐπιφάνειαν διαιρου-
μένης, τῆς δὲ ἐπὶ τὸ ἄνω εἰς τὴν ἐπὶ τὸ χοῖλον τοῦ οὐρανοῦ περατουμένην
xai εἰς τὴν ἐπὶ τὸ χοῖλον τοῦ ὑπεχχαύματος: ὥστε χατά γε ταῦτα οὐ τὴν 80
αὐτὴν χίνησιν τὸ ὕδωρ χινεῖται xal ἢ γῇ οὐδὲ ὁ ἀὴρ xal τὸ πῦρ. εἰ δὲ
xaü' ὅσον ἐπὶ τὸ χάτω ἣ ἐπὶ τὸ ἄνω τὴν αὐτὴν λέγοι τις χινεῖσϑαι, xal
25 φύσιν dv τὴν αὐτὴν ἔχοιεν. εἰ γὰρ τὴν φύσιν νῦν 6 ᾿Αριστοτέλης ἀρχὴν
χινήσεως οὐ τῆς τυχούσης ἀλλὰ τῆς xarà τόπον λαμβάνει, ὡς δηλοῖ λέ- 80
Ἴων “πάντα γὰρ τὰ φυσιχὰ σώματα xal μεγέϑη xaÜ' αὑτὰ χινητὰ λέγο-
usv εἶναι χατὰ τόπον’ τὴν γὰρ φύσιν χινήσεως ἀρχὴν εἶναί φαμεν ἐν
αὐτοῖς" πᾶσα δὲ χίνησις, ὅση χατὰ τόπον, T, εὐϑεῖα TY, χύχλῳ T, ἐχ τούτων
30 μιχτή ᾿, ὄγλον, ὅτι χαὶ τὰ τὴν αὐτὴν χατὰ τόπον χίνησιν ἔχοντα xal φύσιν 40
ἂν τὴν αὐτὴν ἔχοι xarà τὸ νῦν λεγόμενον. ἀλλ' οὐχὶ τὰ ξηρὰ ὁμοίως 7
ὑγρά: ὅσον γὰρ ἐπὶ ταῖς τοιαύταις διαφοραῖς χαὶ λίϑος ἄν εἴη λίϑου διά-
copos τὴν φύσιν xai βῶλος βώλου xat ὕδωρ ὕδατος. εἰ OX xal πάντα
ἠχολούϑησε τῷ τὰς διαφόρους χινήσεις ὑπὸ διαφόρων γίνεσϑαι φύσεων, 46
35 τοῦτο δὲ ἀληϑὲς παντὸς μᾶλλον, πῶς ἄτοπα τὰ ἀχολουϑήσαντα συμβαίνει:

] χινῶτο D: χενώτω E!: corr. E?: mg. χινεῖται E7 4 δὲ] on? D 6 τῇ} τὸ τὴν
DE 9 εἶπε BDEc τὸ] τῷ AB 11 ἀχολουϑίας DEb: ἀχολούϑων ABe

ἔπειτα ὅτι E?b 12 διάφοροι DEb: διάφορος ADc 16 «ai (pr) DEb: 7 ABe

lI? ἐπ᾿ om. ABbec 18 οὗτος om. D 19 γέγονε BDEc κάτω) ἄνω D 2] πε-
ρατουμένην b: περατουμένης ABDEc "4 λέγει E 28 αμὲν εἶναι e ἐν om. c
cum Arist. 268516 90 xal 14] χατὰ DE: del. E* αὐτὴ 4] αὐτὴν χίνησιν DE:
corr. E? 31 ἢ) καὶ ε 32 γὰρ) γὰρ ὁμοίως DE λίϑου om. B 33 πάντα]

πάντως E?: haec b

28 SIMPLICII IN L. DE CAELO 12 [Arist. p. 26929]

ἀληθεῖ γὰρ οὐχ | ἕπεται ψεῦδος, ὡς μεμαϑήχαμεν. ἀλλ᾽ οὗτος ὡς ὅμολο- 15b
γούμενον λαβών, χαὶ ὅτι διάφορα τὴν φύσιν ἐστὶν ὕδωρ χαὶ γῇ τὸ μὲν
ὑγρὸν ὄν, f, δὲ ξηρά, καίτοι μὴ χατὰ ταῦτα νῦν τῆς φύσεως λαμβανομένης,
xal ὅτι τὴν αὐτὴν χίνησιν χινοῦνται τὴν ἐπὶ τὸ χάτω, xaítot μηδὲ τοῦτο ὅ
5 χατὰ τὸ αὐτὸ ἔχοντα, δεύτερον ἐπάγει συλλογισμόν, ᾧ xal ἐν τοῖς ἑξῆς
χαταχέχρηται, τοιοῦτον: εἰ τὰ διαφόρου φύσεως ὄντα ὥσπερ γὴ xai ὕδωρ
τὴν αὐτὴν ἐνδέχεται χινεῖσϑαι χίνησιν, σὺν ἀντιϑέσει, φησίν, ἀντιστρέφων
ἐρεῖς. τὰ διάφορα xal μὴ τὴν αὐτὴν χινούμενα χίνησιν οὐδὲν χωλύει ὅμο- 10
φυῇ εἶναι, ὥστε, xdv 6 μὲν οὐρανὸς χύχλῳ χινῆται, τὰ δὲ ὑπὸ σελήνην
10 xat' εὐθεῖαν, οὐδὲν χωλύει ὁμοφυῇ εἶναι τὸν οὐρανὸν τοῖς ὑπὸ σελήνην
χαὶ ὁμοίως ἐχείνοις φϑαρτόν: εἰς τοῦτο γὰρ αὐτῷ πανταχοῦ σπουδάζει τὸ
γράμμα. καί ἐστι μὲν ἐχ τῶν εἰρημένων Tm πρόδηλος t$, ἀτοπία τοῦ 16
λόγου, εἰ ἢ φύσις ἀρχὴ χινήσεώς ἐστι τῆς χατὰ τόπον, ὡς xal οὗτος
ὁμολογεῖ. ἐπειδὴ δὲ πολύς ἐστιν τῇ σὺν ἀντιϑέσει γρώμενος ἀντιστροφῇ,
18 οὐδὲν ἴσως χωλύει δεῖξαι μηδὲ τὴν ἀγωγὴν αὐτῆς ἐπιστάμενον αὐτόν. τὸν
γὰρ λόγον ἐρωτήσας οὕτως "el τὰ διάφορα τὴν φύσιν τὴν αὐτὴν χίνησιν 90
ἐνδέχεται χινεῖσϑαι, τὰ μὴ τὴν αὐτὴν χινούμενα χίνησιν οὐδὲν χωλύει᾽",
ὅπερ ταὐτόν ἐστι τῷ ἐνδέχεται, “ἀδιάφορα τὴν φύσιν εἶναι πρῶτον μὲν
τὸ ἀρνητιχὸν μόριον οὐ προσέϑηχε τῷ τρόπῳ ἐν τῇ λήψει τῆς ἀντιχειμένης
20 ἀποφάσεως τῇ ἑπομένῃ χαταφάσει χατὰ τὸν διαλεχτιχὸν νόμον. εἰπὼν $5
4&p “᾿τὴν αὐτὴν χίνησιν ἐνδέχεται χινεῖσϑαι᾽ xal τὴν ἀντιχειμένην ταύτῃ
τῇ χαταφάσει βουλόμενος ἀπόφασιν λαβεῖν οὐχ εἶπεν “ἃ μὴ ἐνδέχεται
τὴν αὐτὴν χίνησιν χινεῖσϑαι᾽᾽, ὥσπερ ἐχρῆν εἰπεῖν τῷ τρόπῳ προστιϑέντα
τὸ ἀρνητιχὸν μόριον, ἀλλὰ “τὰ μὴ τὴν αὐτὴν χινούμενα χίνησιν ἐνδέχεται 80.
25 ἀδιάφορα τὴν φύσιν εἶναι. πῶς οὖν δυνατὸν τὴν σὺν ἀντιϑέσει ἀντι-
στροφὴν γινώσχειν τὸν ἀγνοοῦντα τὴν ἀντιχειμένην ἀπόφασιν τῇ ἑπομένῃ
τῷ ἡγουμένῳ χαταφάσει;: xal τί λέγω τὴν σὺν ἀντιϑέσει ἀντιστροφήν;
πῶς συλλογισμὸν ὁποιονοῦν δυνατὸν γινώσχειν τὸν ἀγνοοῦντα, πῶς ἐχ τῶν
χαταφάσεων γίνονται αἱ ἀποφάσεις; xal αὐτὸ ὁὲ τοῦτο ἠγνόησεν, ὅτι ἐπὶ 86
80 τῆς ἐνδεχομένης ὕλης, ἐφ᾽ ἧς οὐδὲν μᾶλλον ἕπεται τὸ τιϑέμενον ἔπεσϑαι
ἢ τὸ ἀντιχείμενον αὐτῷ, οὐχ ἔχει τὸ ἀναγκαῖον ἢ σὺν ἀντιϑέσει ἀντι-
στροφή. τοιοῦτον γοῦν τὸ ἑπόμενον ὁ τοιοῦτος ἔλαβεν, ὡς τὸ ἀντιχείμενον

———— ..-.-ρ-΄᾿----.-

1 μεμαϑήχαμεν DEb: μεμάϑηχεν ABc 2 γῇ] ἡ γῆ 8 ταὐτά DEc
7 κίνησιν om. Bc 8 διάφορον A 9 μὲν ὁ E χινεῖται AE!: corr. E?
11 αὐτῷ DE: sua b: αὐτὸ ABc 14 ἐστι BDEc 15 ἴσως) ὦ e corr. D 11 ἐνδέ-
χεσϑαι Β 18 ἀδιάφορον Β post μὲν add. οὖν E? 20 χαταφάσει E?b: dmo-
φάσει ABDE! 2] καὶ --- χινεῖσϑαι (23) om. AB 21. 22. 29 xal τὴν τῇ χαταφάσει
ταύτῃ ἀντιχειμένην ἀπόφασιν βουλόμενος λαβεῖν οὐχ ὥσπερ ἐχρῆν εἶπεν tà μὴ ἐνδεχόμενα

τὴν αὐτὴν χίνησιν χινεῖσϑαι τῷ χτλ. c 28 προστιϑέντα E: evan. D: προστι seq.
ras. A: πρός τι B: προστιϑεὶς c 25 τὴν (alterum)] τῇ E ἀντιϑέσεως B
25.96 ἀντιστροφὴν] ἀντιϑέσεως mut. in ἀντιϑέσει m. sec. A? 26 τὸν] τὰ A
21 τοῦ ἡγουμένου c χαταφάσει) χατὰ φύσιν B et comp. A τὴν] corr. ex

τῇ E? 28 τὸν] τὰ AB 92 γοῦν] οὖν c 6 τοιοῦτος AB: iste b: οὗτος DE

SIMPLICII IN L. DE CAELO I2 [Arist. p. 26959] 29

αὐτῷ μᾶλλον ἕπεσθαι τῷ ἡγουμένῳ ἥπερ αὐτὸ τὸ ληφῦέν τοῖς γὰρ ὃια- [ὃν
φόροις τὴν φύσιν μᾶλλον ἕπεται τὸ μὴ τὴν αὐτὴν χίνησιν ἔχειν ἀλλὰ 41
διάφορον ἥπερ τὸ τὴν αὐτήν. τούτου δὲ οὕτως ἔχοντος οὐχέτι τῷ avit
χειμένῳ τοῦ ἑπομένου ἀναγχαίως ἕπεται τὸ ἀντιχείμενον τοῦ ἡγουμένου,

5 ὅπερ f σὺν ἀντιϑέσει ἀντιστροφὴ ἀπαιτεῖ, ἀλλὰ μᾶλλον αὐτὸ τὸ ἡγούμενον" 45
τῷ γὰρ μὴ τὴν αὐτὴν ἔχειν χίνησιν μᾶλλον ἕπεται τὸ διάφορα τὴν φύσιν
εἶναι ἥπερ τὸ τὰ αὐτά. τάχα δὲ οὐχ ἄτοπον ὀλίγα διὰ τοὺς ὀψιυαϑε- 165
στέρους προσϑεῖναι. ἰστέον οὖν, ὅτι ἐπὶ τῶν ἐνδεχομένων, εἰ μὲν οὕτω
ληφϑῇ τὸ ἐπόμενον ὡς παντὶ τῷ ἡγουμένῳ xal ὑπάρχειν δυνάμενον xal

10 μὴ ὑπαρχειν, ὡς εἰ λέγοιμεν: εἰ ἀνϑρωπός ἐστι, γραμματιχὸν αὐτὸν εἶναι 6
ἐνδέχεται" τότε ὀρθῶς ληφϑείσης τῆς αντιχειμένης ἀποφάσεως τῇ ἑπομένῃ
χαταφάσει οὕτως" εἰ μὴ ἐνδέχεται γραμματιχὸν εἶναι" ἕπεται τὸ ἀντιχεί-
uevov τῷ ἡγουμένῳ, ὅτι οὐχ ἔστιν ἀἄνϑρωπος" εἰ μέντοι τὸ ἑπόμενον οὖ-
τως ἐνδεχομένως ἔπεσϑαι ληφϑῃῇ ὥς τινι μὲν τοῦ ἡγουμένου ἑπόμενον" χαὶ 10

18 ταῦτα γὰρ ἐνὸεχομένως λέγεται ἔπεσϑαι, ὡς εἰ λέγοις" εἰ (gov, ἐνδέχεται
τὴν ἄνω γένυν xweiv* τοιοῦτον γὰρ ζῷον O χροχόδειλος" τότε οὐχέτι σώ-
ζεται T] ἀντιστροφή, χἄν ὀρϑῶς τις λάβῃ τὸ ἀντιχείμενον τῷ ἐπομένῳ"
τῷ γὰρ μὴ ἐνδέχεσθαι τὴν ἄνω γένυν χινεῖν, ὅπερ ἀντίχειται τῷ ἐνδέχε-
σϑαι τὴν ἄνω γένυν χινεῖν, οὐχ ἔπεται τὸ μὴ εἶναι ζῷον" τὰ γὰρ πλείονα 16

20 τῶν ζῴων οὐ τὴν ἄνω γένυν, ἀλλὰ τὴν χάτω γένυν χινεῖ. τοιοῦτον δὲ
xai τὸ ὑπὸ τούτου ληφϑὲν ἐνδεχόμενον. χἄν γὰρ ἀληϑὲς ὑποτεϑῇ τὸ τὰ
διάφορα τὴν φύσιν τὴν αὐτὴν χίνησιν ἔχειν, οὐ πᾶσιν ὑπάρχει τοῦτο τοῖς
διαφόροις τὴν φύσιν, ἀλλ᾽, εἴπερ ἄρα, ἐλαχίστοις τισίν, τοῖς δὲ πλείοσιν τὸ
ἐναντίον ὑπάρχει. διὸ τὸ ἀντιχείμενον τῷ ἑπομένῳ τὸ μὴ ἐνδέχεσϑαι 90

25 τὴν αὐτὴν χίνησιν ἔχειν μᾶλλον ὑπάρχει τῷ ἡγουμένῳ ἣ τῷ ἀντιχειμένῳ
αὐτοῦ" μᾶλλον γὰρ τὰ μὴ ἐνδεχόμενα τὴν αὐτὴν χίνησιν ἔχειν ἕπεται τοῖς
διαφόροις τὴν φύσιν ἥπερ τοῖς τούτων ἀντιχειμένοις τοῖς ἀδιαφόροις. οὕτως
δέ, ἐὰν εἴπω" εἰ ἄρτιόν ἐστιν, ἐνδέχεται μὴ μέχρι μονάδος διαιρεῖσθαι" 25
ὡς ἐπὶ τῶν ἀρτιοπερίσσων καλουμένων ἀριϑμῶν ἔχει xal τῶν περισσαρ-

80 τίων, εἶτα λάβω τὸ ἀντιχείμενον τῷ ἑπομένῳ τὸ μὴ ἐνδέχεσθαι μὴ μέχρι
μονάδος διαιρεϑῆναι xal συναγάγω τὸ ἀντιχείμενον τῷ ἡγουμένῳ τὸ μὴ
ἄρτιον εἶναι, οὐχ ἀληϑεύσω: τὸν γὰρ ἀρτιάχις ἄρτιον ἄρτιον ὄντα μάλιστα 80
οὐχ ἐνδέχεται μὴ μέχρι μονάδος διαιρεϑῆναι. ἀλλὰ καί, εἰ τὰ διάφορα
χατ᾿ εἶδος ὑπὸ τὸ αὐτὸ γένος ἐνδέχεται εἶναι οἷον ἄνϑρωπον xal ἵππον

85 ὑπὸ τὸ (ov, τὰ μὴ ἐνδεχόμενα ὑπὸ τὸ αὐτὸ γένος εἶναι ταῦτα ἀδιάφορα
τῷ εἴδει ἐστὶν $, ὡς οὗτος ἀμεϑόδως προήγαγε, τὰ μὴ ὑπὸ τὸ αὐτὸ γένος S5

] τοῖς D: τὸ AE: τῷ Bc l. 2 διαφόροις DE: comp. A: διαφόρῳ Be: differen-
tibus b 2 τὸ] mutat. in τῷ E? 6 τὸ] τὰ AB 8 piv] μὲν γὰρ E: corr. E?
10 λέγοιμεν ΘΕΌ: λέγομεν ABc 11. 12 τῇ ἑπομένῃ χαταφάσει om. e 14. μὲν
del. E? 15 λόγοις A: λέγεις D, sed corr. εἰ DEb: om. ABc post ζῷον
add. ἐστιν E?: est b 18 ὅπερ — xtveiv (19) DEb: om. ABe 20 ἀλλὰ τὴν χάτω
om. Bc γένον om. ABe: tantum b χινεῖν Α 23 τισί BDEc πλείοσι BDEe

24 διὸ] διὸ xal B 29 ὑπάρχειν DE 21 dótagópot;] διχφόροις A 30 λαβὼν B
92 ἄρτιον ὄντα] ἀριϑμὸν τὰ c 94 αὐτὸ om. B 96 ción D

—

SIMPLICII IN L. DE CAELO I2 (Arist. p. 26939]

ὄντα ἐνδέχεται τῷ εἴδει τὰ αὐτὰ εἶναι χατὰ τὴν σὺν ἀντιϑέσει τούτου 16a
ἀντιστροφήν, ὥστε ἄνθρωπον χαὶ cox ἕτερα ἔχοντα τὰ γένη ζῷον xoi
φυτὸν ὁμοειδῇ xav αὐτὸν εἶναι’ οὗ τί ἄν εἴη ἀδυνατώτερον: τὰ γὰρ
δμοειδῇ xal ὁμογενῆ πρότερον ἀναγχη εἶναι, εἴπερ ix γένους xal διαφορῶν 40
τὸ εἶδος. χαὶ οὕτως μέν, χἄν ἀληϑῶς ληφϑῇ τὸ ἑπόμενον, ἐνδεχομένως
δέ, οὐ σώζεται τὸ ἀναγκαῖον τῆς σὺν ἀντιϑέσει ἀντιστροφῆς. οὗτος δὲ
* i 6 , 1 ^ Ἂ«-᾿ Ἁ , 1 ,
xai τὸ ἡγούμενον ψευδῶς ἔλαβεν τὴν φύσιν xatà ϑερμότητα xal ψυχρότητα
λαβών, ἀλλ᾽ οὐχὶ κατὰ τὴν χατὰ τόπον χίνησιν, ὡς 6 ᾿Αριστοτέλης ἠξίωσε, 45
* , /, jJ 1 1 - , ^ ες
xai τὸ ἑπόμενον ψευδές: οὐ γὰρ τὴν αὐτὴν χινεῖται χίνησιν γῇ xal ὕδωρ,
εἴπερ ἢ μὲν | ἐπὶ τὸ χέντρον, τὸ δὲ ἐπὶ τὴν γῆν. ἀλλὰ xal τὸ συνημ- 100
μένον ψευδῶς ἔλαβεν: εἰ γὰρ διάφορα τὴν φύσιν, ἐστὶ ὃὲ ἣ φύσις ἀρχὴ
xal αἰτία χινήσεως, xal μάλιστα τῆς χατὰ τόπον, ἀναάγχη διαφόρους αὐτὰ
χινεῖσθαι χινήσεις χαὶ οὐχὶ τὴν αὐτήν, ὡς οὗτος οἴεται" εἰ γὰρ διάφορος
$ ἀρχὴ xal αἰτία τῆς χινήσεως, δῆλον, ὅτι xai ἢ χίνησις διάφορος ἔσται.
, A κ«0 D 4 1 »* * ^ 7 , ,
ἀλλὰ δὴ χαὶ τὴν ἀντιστροφὴν ἴδωμεν, ἣν οὗτος δεύτερον συνημμένον ἐχά- ὅ
λεσεν οὐὸὲ τὰ συνήϑη τοῖς συλλογισμοῖς τούτοις ὀνόματα γινώσχων, ὅτι
οὐχὶ δεύτερον συνημμένον τὴν ἀντιστροφὴν χαλοῦσιν, ἀλλὰ τὴν μὲν τοῦ
4 , ΄“ f , Y t )À. ! Ó , δὲ -νώ ὰ .
ἀντιχειμένου τῷ ἑπομένῳ λῆψιν πρόληψιν ὀνομάζουσιν, τὴν δὲ τοῦ ἀντιχει
μένου τῷ ἡγουμένῳ ἐπιφορᾶν. χαὶ T, ἀντιστροφὴ οὖν εἰχότως ἡμάρτηται 10
$ Aéyouca: τὰ διάφορα xal μὴ τὴν αὐτὴν χινούμενα χίνησιν ἐνδέχεται
ὁμοφυῇ εἶναι" οὐ μόνον ὅτι ἀποφατιχῶς προενεχϑεῖσα τὸ ἀρνητιχὸν μόριον
οὐχὶ τῷ τρόπῳ προσέϑηχε τῷ ἐνδέχεται, χαὶ ὅτι ὅλως ἐπὶ τοιαύτης
ἐνδεχομένης ὕλης πρόεισιν, ἀλλ᾽ ὅτι τῶν ἀδυνάτων ἐστὶ τὰ διάφορον ἔχοντα 15
τὴν χατὰ φύσιν χίνησιν τῆς αὐτῆς εἶναι φύσεως, εἴπερ ἢ φύσις χινήσεως
ἀρχή. dpa οὖν οὐ χαταγέλαστος οὗτός ἐστιν ὁ ἀνὴρ τῇ σὺν ἀντιϑέσει
ἀντιστροφῇ χαταχρώμενος τοσοῦτον αὐτὴν ἀγνοῶν; ἐφεξῆς ὃὲ συγχωρήσας
μήτε βάρος μήτε χηυφότητα τὸν οὐρανὸν ἔχειν πειρᾶται δειχνύναι, ὅτι 90
οὐδὲν χωλύξι αὐτὸν ϑερμότητα xai ψύξιν ἔχειν. γράφει ὁὲ οὕτως" ἀνάγχη
γὰρ xai ἐμὲ ληρεῖν: “᾿οὐδὲ γάρ, εἰ τὰ χοῦφα τῶν σωμάτων πάντως xal
ϑερμὰ τυγχάνει, ὁμοίως xat, εἰ τὰ βαρέα πάντως ἐστὶ ψυχρά, ἕψεται ἐξ
ἀνάγκης τὰ μήτε χοῦφα μήτε βαρέα ταῦτα Ψψύξεως xai ϑερμότητος ἐξῃρῆ- ss
cat οὐ γὰρ ὑγιὴς ἢ ἐχ τοῦ ἡγουμένου ἀντιστροφή. ἰδοὺ γάρ" εἴ τις
piv ἄνθρωπος, πάντως xal ζῷόν ἐστιν, οὐ μήν, εἴ τις οὐχ ἔστιν ἄνϑρω-

3 ^ «t ^A 3) Ld ^ -— 4 ^
πος, ἀληϑὲς τοῦτον μηδὲ ζῷον εἶναι ᾿. ἔδει δὲ ἐννοεῖν, ὅτι, εἰ τὰ χοῦφα
ϑερμά ἐστιν, ἔτι μᾶλλον τὰ ϑερμὰ χοῦφα ἔσται" λεπτομερῇ γὰρ τὰ
ϑερμά, τῇ δὲ λεπτομερεία ἢ χουφότης ἀχολουϑεῖ. διὰ τὰ αὐτὰ δὲ xal τὰ 80

2 συχῆν] corr. ex οὐχ ἦν E? ὃ εἶναι xat! αὐτόν Bc ἰ ψευδῶς AB: false b:
ψεῦδος DE ἔλαβε BDEc 8 ὁ om. Bc 9 ψευδές AB: falsum b: ψεῦδος DE: ψευ-
δῶς c 11 ψευδῶς DE: /faíso b: ψεῦδος AB ἔλαβε X διάφορα DEb:
διάφορον ABc ἡ B: om. ADE 12. xal μάλιστα — χινήσεως (143) DEb: om.
ABe 14 ἐστιν Bc 18 πρόληψιν B: πρόσληψιν ADE ὀνομάζουσι BDEc

20
25

ἐνδέχεται δὲ AB 38 πρόεισιν ABDEa: οὐ πρόεισιν c: non procedit b in edit.
ó om. E 28 δὲ] yap B: om.c 30 πάντα D ὅδ ἐστιν D: ἐστι

ABc ἔσται ΘΕΌ: ἐστι ABc 36 λεπτομερίᾳ E

SIMPLICII IN L. DE CAELO I 2 [Arist. p. 26939] 31

ψυχρὰ τῷ τῆς Ψύξεως λόγῳ πυχνοῦντι βαρέα. εἰ οὖν ἐξισάζει ταῦτά, οὐδὲν 16b
χωλύει xai ἀπὸ τοῦ ἡγουμένου ποιεῖσϑαι τὴν ἀντιστροφήν" εἰ γὰρ ἀνϑρω-
πὸς γελαστιχόν, xal εἰ μὴ γελαστιχὸν οὐδὲ ἄνθρωπος, ἀληϑὲς εἰπεῖν xal εἰ S5
μὴ ἄνθρωπος οὐ γελαστιχόν, διὰ τὸ ἐξισάζειν ἄμφω. ὥστε xal ἐνταῦϑα
5 φαίνεται τὰ ἴδια τῆς σὺν ἀντιϑέσει ἀντιστροφῆς ἀγνοῶν, χαὶ ὃ οὐρανὸς
μάτην ὑπ᾽ αὐτοῦ Ψυχρὸς ἣ ϑερμὸς εἶναι καταχρίνεται. xal ἄλλο δὲ τοῖς
περὶ τῶν ἁπλῶν χινήσεων λόγοις ἐπάγει τοιοῦτον: “ὥσπερ ἐπὶ τῶν
τεσσάρων στοιχείων, εἰ xal τῷ γένει μία ἐστὶν ἢ χατ᾽ εὐϑεῖαν χίνησις, 40
dÀX οὖν, ἐπειδὴ χατ᾽ εἶδος διάφορός ἐστιν ἢ ἀπὸ τοῦ μέσου τῇ ἐπὶ τὸ
10 μέσον, διὰ τοῦτο διάφορα τῷ εἴδει γέγονε πῦρ xal γῆ, οὕτως, ἐπειδὴ διά-
φορὸς f, ἀπὸ ἀνατολῶν χίνησις τῇ ἀπὸ Oucuódv κατ᾽ εἶδος, ἐξήλλακται τὰ
χινούμενα. xal αἱ πλανώμεναι δέ, εἴπερ τῷ τάχει διαφέρουσιν ἀλλήλων 45
χατὰ φύσιν ὥσπερ f, γῆ xal τὸ ὕδωρ, xdv τὴν | αὐτὴν ἔχωσι ῥοπὴν τὴν 174
ἐπὶ τὸ χάτω. διαφέρουσι κατ᾽ εἶδος διὰ τὸ ϑᾶττον xal βραδύτερον᾽᾿. οὐ
15 πέντε οὖν μόνα φησὶ τὰ ἁπλᾶ σώματα, ἀλλ᾽ ἰσάριϑμα ταῖς σφαίραις xal
τοῖς τέτταρσι στοιχείοις. xat μοι δοχεῖ μηδὲ ἐνταῦϑα οὗτος ὁ ἀνὴρ εἰς τὸν 5
τοῦ ᾿Αριστοτέλους ἀποβλέψαι σχοπόν. οὐδὲ γὰρ ἀντείποι ἂν ᾿Αριστοτέλης,
ὅτι ἔστι τις xat! εἶδος διαφορὰ τῶν οὐρανίων σφαιρῶν, ὥσπερ xal τῶν
ὑπὸ σελήνην στοιχείων. τοιγαροῦν αὐτὸς ἀπὸ τῶν οὐρανίων σφαιρῶν τὸ
20 πλῆϑος τῶν ἀχινήτων αἰτίων συνελογίσατο, xat' εἶδος δηλονότι διαφερόν-
των" οὐ γὰρ δὴ χατὰ τὴν ὕλην: ἀλλ' ὥσπερ τοῖς ὑπὸ σελήνην πᾶσιν τὸ 10
xat' εὐθεῖαν χινεῖσθϑαι αἴτιον xal τεχμήριον νομίζει τῆς γενέσεως xal
φϑορᾶς, οὕτως τοῖς οὐρανίοις τὴν ἐγχύχλιον χίνησιν ἐπιτηδείως δέχεσϑαι
τὴν ἀιδιότητα: xdv ἀπ᾿ ἀνατολῶν οὖν xdy ἀπὰ δυσμῶν, x&v ϑᾶττον xdv
25 βραδύτερον, ἐγχύχλιος T, χίνησις xal διὰ τοῦτο ἀεὶ ἐν τέλει καὶ ἀνέχλειπτος 1δ
xai ἀΐδιος, ὡς δέδειχται" παλιν δέ, χἄν ἀπὸ τοῦ μέσου χἄν ἐπὶ τὸ μέσον,
xdv ϑᾶττον xdv βραδύτερον, f, ἐπ᾽ εὐθείας xai περατουμένη xal διὰ τοῦτο
γἹενεσιουργόςς. τοῦ δὲ τὰ μὲν ὑπὸ σελήνην διελεῖν εἰς τέσσαρα, τὸ δὲ οὐ-
ράνιον ἄσχιστον ἐᾶσαι τέως αἴτιον, οἶμαι, τὸ τῶν ἐν γενέσει χαὶ φϑορᾷ, 20
30 περὶ ὧν τὸ πολὺ τῆς φυσιολογίας, τὰς ἀρχὰς ἐϑέλειν διαχρῖναι, ἀφ᾽ ὧν
xal τὰς αἰτίας τῶν ἐν αὐτοῖς συμβαινόντων ἀπολογιεῖται: ἐπεὶ ὅσον γε
ἐπὶ τῇ τοῦ οὐρανοῦ πρὸς τὰ ὑπὸ σελήνην διαφορᾷ ἤρχει ἣ ἐπ᾽ εὐϑείας
χίνησις ὡς μία πρὸς μίαν τὴν χύχλῳ διορισϑεῖσα. τοιγαροῦν xal 623
᾿Αριστοτέλης τὰ πολλὰ οὐχ ὡς περὶ τεσσάρων, ἀλλ᾽ ὡς περὶ δυεῖν τῶν
35 ὑπὸ σελήνην διαλέγεται, ἐν μέντοι τῷ ἑξῆς βιβλίῳ καὶ τὸ ἀπλανὲς ἀπὸ

9 ἀληϑὲς Bc: ἀλλ᾽ ἀληϑὲς ADEb 6 ἢ] καὶ Be ἄλλως Bc 11 ἐξήλλαχται)
τὴ- absumpta A: ἐξήλαχται B 13 τὴν (alt) DE: om. ABe 15 πέντε] πάντα DB
16 τέτταρσι B: τέταρσι D: τέτρασι AEc lí ἀποβλέψαι DEb: ϑλέψαι ABc "Aptaro-

τέλης Db: comp. E: Δριστοτέλει ABc 20. 21 διαφερουσῶν c 21 πᾶσι BDEc
23 οὕτω BDc 26 xal om. D: m. sec. E 27 ἡ ac: om. ABDE 28 «à
comp. A: τὸ Bc 3l. 32 ὅσον γε ἐπὶ om. c 32 τῇ DE: τῆς ABe διχφορᾶς

ABc 88 διορισϑεῖσαν DE ὃ om. c 94 τεσσάρων ---περὶ om. D: m. sec. E
δυοῖν B?

32 SIMPLICII IN L. DE CAELO I2 [Arist. p. 26919]

τοῦ πλανωμένου διορίζει. οὗτος δὲ ἐν τῷ ἑβδόμῳ αὐτοῦ χεφαλαίῳ “εἰ l7»
χαλῶς, φησίν, ἐπέστησεν ὁ ᾿Αλέξανδρος, ὅτι χυρίως ταύτην εἶναι λέγει 80
χύχλῳ χίνησιν ὁ ᾿Αριστοτέλης τὴν περὶ τὸ τοῦ παντὸς γινομένην χέντρον,
ὅσαι 0E μὴ περὶ τὸ τοῦ παντὸς γίνονται χέντρον, οὔτε χυρίως χύχλῳ οὔτε
5 ἁπλαῖ, xal οἱ ἀστέρες δὲ τὴν ἰδίαν παρὰ τὰς σφαίρας χινούμενοι χίνησιν,
χαϑὰ τοῖς ἀστρονόμοις δοχεῖ, περὶ τὰ ἴδια χινοῦνται χέντρα οὐχ ὄντες 8ὅ
ὁμόχεντροι τῷ παντί, οὔτε αὐτοὶ of ἀστέρες οὔτε οἱ τούτων ἐπίκυχλοι οὔτε
ai καλούμεναι ἔχχεντροι σφαῖραι δηλονότι οὔτε χυρίως χυχλιχὴν ποιοῦνται
χίνησιν οὔτε ἁπλῆν ἐνθεωρουμένης xal τῆς ἐπὶ τὸ χάτω xal τῆς ἐπὶ τὸ
10 ἄνω: χἄν γὰρ παρὰ τὰς ᾿Αριστοτέλους, φησίν, ὑποθέσεις ἐστὶ ταῦτα, 40
ἀλλ᾽ ἐναργῶς φαίνονται περίγειοι χαὶ ἀπόγειοι γινόμενοι οἱ ἀστέρες".
λέγω τοίνυν. ὅτι ἐν τούτοις μὲν ὁ ᾿Αριστοτέλης τοσοῦτον μόνον λέγει, ὅτι
ἢ χύχλῳ χίνησις περὶ τὸ μέσον ἐστί’ τοῦτο γὰρ πάσῃ χυχλιχῇ χινήσει.
προσήχει" εἰ δὲ ἐν ἄλλοις τὰ χυχλοφορούμενα σώματα περὶ τὸ τοῦ παντὸς 46
15 χέντρον χινεῖσϑαί φησιν, ἰστέον, ὅτι xatà τὰς τῶν πρεσβυτέρων ἀστρονόμων
ὑποθέσεις ποιεῖται τὸν λόγον. | ot γὰρ περὶ Εὔδοξον xai Κάλλιππον χαὶ 170
μέχρι τοῦ ᾿Αριστοτέλους τὰς ἀνελιττούσας σφαίρας ὑποθέμενοι ὁμοχέντρους
τῷ παντὶ OU ἐχείνων ἐπειρῶντο σώζειν τὰ φαινόμενα περὶ μὲν τὸ τοῦ
παντὸς χέντρον πάσας λέγοντες χινεῖσϑαι τὰς σφαίρας, τῶν δὲ ἀπογείων ὅ
20 xal περιγείων xai τῶν δοχούντων προποδισμῶν xal ὑποποδισμῶν xal τῶν
ἐν ταῖς χινήσεσι φαινομένων ἀνωμαλιῶν τὰς αἰτίας οὐχ ἰσχύοντες xat
ἐχείνας τὰς ὑποθέσεις ἀποδιδόναι. διά τοι τοῦτο οἱ περὶ τὸν “Ἵππαρχον
χαὶ εἴ τις πρὸ τούτου xal μετὰ τοῦτον ὁ [ἰτολεμαῖος τὰς ἐχχέντρους
σφαίρας καὶ τοὺς ἐπιχύχλους ὑπέθεντο διὰ τούτων τὸ μὲν περὶ τὸ τοῦ 10
25 παντὸς χέντρον πάντα χινεῖσθαι τὰ οὐράνια mapibóvtec, τῶν Ob εἰρημένων
πρότερον τὰς αἰτίας τὰς ὑπ᾽ ἐχείνων παραλειφϑείσας οὗτοι χατὰ ταύτας
τὰς ὑποθέσεις ἀποδιδόντες, ὁ οὖν ᾿Αριστοτέλης ἐνταῦϑα μὲν οὐδὲν λέγει
περὶ τούτων, ἐν οἷς δὲ λέγει, ταῖς τῶν προτέρων ὑποϑέσεσιν ἀχολουϑῶν 1ὅ
φαίνεται. ὃὄγλον Of, ὅτι τὸ περὶ τὰς ὑποϑέσεις ταύτας διαφέρεσϑαι οὐχ
80 ἔστιν ἔγχλημα᾽ τὸ γὰρ προχείμενόν ἐστι, τίνος ὑποτεϑέντος σωϑείη ἂν τὰ
φαινόμενα; οὐδὲν οὖν ϑαυμαστόν, εἰ ἄλλοι ἐξ ἄλλων ὑποθέσεων ἐπειραάϑη-
σαν διασῶσαι τὰ φαινόμενα. οἱ ὃὲ ἀστέρες εἰ χινοῦνται περὶ τὰ ἑαυτῶν 90
χέντρα, ἀλλὰ χαὶ περὶ τὸ τοῦ παντὸς ὑπὸ τῶν σφαιρῶν περιαγόμενοι χι-
νοῦνται. παρὰ τίνι δὲ τῶν ἀστρονόμων ηὖρεν οὗτος, ὅτι οἱ ἀστέρες περὶ

1 οὕτως D? (evan.) 3 γενομένην Bc 4 ὅσαι DE: αἱ A: αἵ Bc δὲ del. E?

τοῦ om. ABec ante pr. οὔτε del. ὅσαι δὲ μὴ περὶ E?: αὖται οὔτε D 9 παρὰ DEb:
περὶ ABc 9 ἁπλῆν DEb: ἁπλῶς ABc τῆς (alt.) c: om. ABDE ll πρόσ-
qetot c οἱ om. ABce 16 άλιππον AEb 18 μὲν DE: μέντοι ABe
20 προσγείων c 21 dvopdhov AB 23 πρὸ τούτου D: περὶ τοῦτον ABE!e:
contemporanius tpsi b: ἐπὶ τούτου E? ὁ E!; ὡς 6E? 25 τῶν δὲ --- ἀποδιδόντες (271)
om. D: m. sec. E 26 τὰς ὑπ᾽ ὑπ᾽ E παραλειφϑείσας scripsi: praetermissas b:
παραληφϑείσας ΑΒ: παραλελειμμένας E xat. αὐτὰς A 21 παραδιδόντες E, sed
corr. 31 οὐδὲν — φαινόμενα (32) om. D 92 εἰ DEb: ol A: οὐ Bc

94 ηὗρεν] εὗρεν D

SIMPLICII IN L. DE CAELO I2 [Arist. p. 26949) 3a

τὰ Éautüv xévtpa xwvoüvtat; ἣ παρὰ τῶν ἐν τοῖς Kavóot τοῦ Πτολεμαίου 17b
παραχούσας, ὅτι ἄλλοι μέν εἰσιν ἀριϑμοὶ τοῦ χέντρου τοῦ ἐπιχύχλου, ἄλλοι 25
δὲ αὐτοῦ τοῦ ἀστέρος, ἐνόμισε τούτους τῆς περὶ τὸ οἰχεῖον χέντρον τοῦ
ἀστέρος χινήσεως εἶναι, οὐχ ἐπιστήσας, ὅτι οἱ μὲν ἀριϑμοὶ οὗτοι ὡς

5 μεταβαίνοντός εἰσι τοῦ ἀστέρος, ἢ δὲ mepl τὸ κέντρον χίνησις οὐ γίνεται
μεταβαίνοντος αὐτοῦ, ἀλλ᾽ οἱ μὲν τοῦ χέντρου τοῦ ἐπιχύχλου ἀριϑμοὶ τὴν 80
χίνησιν δηλοῦσιν τοῦ ὁμοχέντρου ἣ ἐχχέντρου, ἐφ᾽ οὗ φέρεται 6 ἐπίκυχλος,
oi δὲ τοῦ ἀστέρος τὴν χίνησιν τοῦ ἐπιχύχλου, ἐφ᾽ οὗ φέρεται 6 ἀστήρ;
αὐτοῦ μέντοι τοῦ ἀστέρος τὴν περὶ τὸ ἑαυτοῦ χέντρον χίνησιν ἀδύνατον

10 χαταλαβεῖν ἐν πόσῳ χρόνῳ ἀποχαϑίσταται: οὐδὲ γὰρ μεταβαίνει τόπον ἐχ 85
τόπου χατὰ ταύτην τὴν χίνησιν. διὰ τῶν μὲν ἀστρονόμων οὐδεὶς ἐπεχεί-
ρησε τὴν τοῦ ἀστέρος περὶ τὸ ἑαυτοῦ χέντρον ἀποχατάστασιν, ἐν πόσῳ
χρόνῳ γίνεται, συλλογίσασϑαι" οὐδὲ γὰρ χαταληπτὸν ἦν" ὁ μέντοι Πλάτων
xal ταύτην οἷδε τῶν ἀστέρων τὴν χίνησιν. ὃ δὲ ᾿Αριστοτέλης τί περὶ 40

15 τῆς τῶν ἀστέρων χινήσεως δοξάζει, ἐν τῷ δευτέρῳ ταύτης τῆς πραγμα-
τείας ἐρεῖ.

"Eu δὲ οὐχ ἐχ τῶν ὁμοίων, φησίν, ὃ ᾿Αριστοτέλης τὴν τῶν στοιχείων
χαὶ τὴν τοῦ οὐρανοῦ πεποίηται παρεξέτασιν, πῇ μὲν τὸ ὅλον λαβὼν ἐν
τῷ οἰχείῳ τόπῳ χινούμενον, πῇ δὲ τὸ μόριον τῶν οἰχείων τόπων ἐχατὰν 4ὅ

20 xal ἐν τῷ παρὰ φύσιν γενόμενον. λέγω οὖν xal ἐνταῦϑα συντόμως, ὅτι
6 τοῦ ᾿Αριστοτέλους σκοπὸς ἑτέρας φύσεως | ἐπιδεῖξαι τὰ οὐράνια παρὰ [84
τὰ τέσσαρα στοιχεῖα ἐκ τῆς τῶν χινήσεων διαφορᾶς. ἐπειδὴ οὖν τούτων
μὲν τὰ μέρη χινεῖται χαὶ ἀπὸ τοῦ παρὰ φύσιν χαὶ γενεσιουργὸν χίνησιν
τὴν ἐπ᾽ εὐθείας, ὁ δὲ οὐρανὸς ὅλος πρὸς ἀιδιότητα συγγενῆ τὴν ἐγχύχλιον, ὅ
35 εἰχότως ἀπὸ τούτων τὰ μὲν εἶναι γενητὰ xal φϑαρτὰ συνελογίσατο, τὸ δὲ
ἀίδιον. οὐχ ἀτόπως δὲ ὃ ᾿Αριστοτέλης ὑπέϑετο χαὶ τὴν ὅλην γῆν ἔξω
τοῦ μέσου, ἵνα δείξῃ τὴν τῆς ὅλης ῥοπὴν εἰς τὸ χέντρον συννεύουσαν᾽"
xal γὰρ πρόδηλον, ὅτι, ὅπερ dv τις αὐτῆς λάβῃ μέρος, τοιοῦτόν ἐστιν"
οὐχ ἀνάγχη οὖν τὸν διαφορὰν οὐσίας ἀπὸ χινήσεως συλλογιζόμενον τὰ χι- 10
80 νούμενα χατὰ φύσιν παραλαβεῖν: ἀλλὰ xdv τὸ μὲν μέρος ἧ, τὸ δὲ ὅλον,
xal τὸ μὲν ἐν τῷ παρὰ φύσιν, τὸ ὃὲ ἐν τῷ χατὰ φύσιν ἀεί’ ταῦτα γὰρ
χαὶ ἐναργέστερον δείχνυσι τὴν διαφοράν, ὅτι τῶν μὲν πέφυχε χωρίζεσϑαι
τὰ μόρια, τοῦ δὲ οὐ πέφυχε, xai τὰ μὲν ἐν τῷ παρὰ φύσιν γίνεσθαι, τὰ 15
óà ἀεὶ ἐν τῷ χατὰ φύσιν εἶναι" xdv αἱ ὁλότητες οὖν τῶν στοιχείων ἣ μέ-
35 νουσιν ἢ κχύχλῳ χινοῦνται, ἀλλ᾽ ἀρχεῖ xal ἀπὸ τῶν μερῶν αὐτῶν τὴν
χατὰ φύσιν διαφορὰν λαβεῖν, xal μάλιστα ὅταν πάντα τὰ μόρια ὁμοίαν
nm ῖ
2 ἄλλοι (prius) om. AB 1 δηλοῦσι BEc ἢ ἐχχέντρου om. D 10 οὐδὲ Bc: οὔτε ADE
12 ἐν] εἰπεῖν ἐν ABec 18 συλλογίσασϑαι DEb: om. ABc μέντοι] μὲν δὴ c
Πλάτων] Tim. 40 b 15 δευτέρῳ] cap. 7 sqq. 18 xal τὴν DE: xai ABc 19 τὸν
οἰχεῖον D τόπων om. Be: τόπον D 20 ἕν A 2] ὁ DE: om. ABc
σχοπὸς] ὁ σχοπὸς Bc 20 μὲν τὰ] μετὰ A 24 πρὸς] τὴν πρὸς ς 26 6 om. DE
27 τῇς] γῆς Be συνεύουσαν B 29 διαφόρου AB 30 δὲ] 0^ c 31 zapá—
τῷ om. AB φύσιν del c ἀεὶ om. c |
Comment. Arist. VII Simpl. de Caelo. 9

94 SIMPLICII IN L. DE CAELO I2 [Arist. p. 26949]

ἀλλήλοις ἔχοντα τὴν φύσιν φαίνηται, ὡς τὰ τῆς γῆς πρὸς τὸ μέσον ἱέμενα 18a
χαὶ τὰ τοῦ ὕδατος ἐπιπολάζοντα τῇ γῇ. εἰ δὲ at ὁλότητες τῶν στοιχείων 21
at μὴ ἐπ᾽ εὐθείας χινούμεναι ἀίδιοί εἰσιν, τὰ δὲ μέρη αὐτῶν τὰ γινόμενα
xal φϑειρόμενα ἐπ᾽ εὐϑείας χινεῖται, εἰχότως T, πρὸς τὰ μέρη μάλιστα
85 διαφορὰ τὸ τοῦ οὐρανοῦ ἐξῃρημένον ἐδήλωσε. φϑαρτὸν δὲ εἶναι xal τὸν 536
οὐρανὸν βουλόμενος οὗτος ὁμοφυῇ τοῖς στοιχείοις αὐτὸν σπουδάζει δειχνύναι
xal ἀπὸ τοῦ τὴν αὐτὴν χινεῖσϑαι χίνησιν. χύχλῳ γάρ, φησί, χινεῖται xal
τὸ ὑπέχχαυμα xal ὁ ἀὴρ χατὰ τὴν ἰδίαν φύσιν ταύτην ἔχοντα τὴν χίνησιν
ὥσπερ xal δ᾽ οὐρανός: 7| γὰρ xatà φύσιν, φησίν, ἣ βίᾳ καὶ παρὰ φύσιν" 80
10 χάλλιον δὲ τὸ μηδὲ ὅλως εἶναι τοῦ ἀεὶ ἐν τῷ παρὰ φύσιν εἶναι: ἔσται
δέ, φησί, xal τὸ ὅλον παρὰ φύσιν ὄντων τῶν μερῶν αὐτοῦ παρὰ φύσιν.
ταῦτα ϑοίνην ἑαυτῷ ποιούμενος ἐνδιατρίβει xal ἐπ᾽ αὐτῆς λέξεως πολλάχις
τὰ αὐτὰ φλυαρῶν. εἴρηται δὲ πρὸς ταύτην τὴν ἀπορίαν πρότερον χαὶ sé
μᾶλλον, οἶμαι, διηρϑρωμένως, λεγέσϑω δὲ xal νῦν, ὅτι $ χύχλῳ χίνησις
15 τοῦ πυρὸς οὐχ ἔστιν ἰδία, εἴπερ τῇ ἀπλανεῖ συμπεριφέρεται, ὥσπερ οὐδὲ
τῶν πλανωμένων ἢ ἀπ᾽ ἀνατολῶν ἰδία, οὐ μέντοι διὰ τοῦτο παρὰ φύσιν
οὕτως ὡς βλαβερά, ἀλλ᾽ ὡς ὑπὲρ φύσιν, χαϑ᾽ ὅσον ὑπὸ τοῦ xpsittovoc 40
χρατεῖται, πεφυχὸς μὲν τὴν τοῦ xpeittovog χινεῖσθαι, ὥσπερ xal f$, ψυχὴ
ἐνθουσιᾶν πέφυχεν, οὐ μέντοι ἰδίαν ταύτην χινουμένη τὴν τοῦ ϑεοῦ χίνησιν.
20 πῶς δὲ ἰδίαν νομίζει τὴν τοῦ πυρὸς χυχλιχὴν χίνησιν ἀποχαϑισταμένου τῇ
ἀπλανεῖ xal ταῖς ὑπ᾽ αὐτῆς χινουμέναις σφαίραις; ἔτι δὲ xal πρὸς τοῦτον 4ὅ
ἐνίσταται τὸν λόγον, ὡς “᾿βία μὲν τὴν ἄλλου χίνησιν ἐνδέχεται xal ἑτέρου
εἶναι, χατὰ φύσιν δὲ ἀδύνατον." τῇ | γὰρ γῇ καὶ τῷ ὕδατι χατὰ φύσιν 18*
ἐστὶν ἢ ἐπὶ τὸ μέσον τοῦ παντὸς χίνησις. οὐ καλῶς δὲ οἴεται τῷ ὕδατι
25 ταύτην εἶναι τὴν ῥοπήν, ἀλλὰ τὸ τῇ γῇ ἐπιπολάζειν: xdv ἕως οὖν τοῦ
χέντρου πρόεισιν ὑφαιρουμένης τῆς γῆς. διὰ τὸ χαταλαβεῖν που γῆν, ἡ 5
ἐπινήξεται, πρόεισιν, χἄν ἀφέλῃ τις τοῦ χέντρου τὴν γῆν, χαὶ τὸ χέντρον,
οἶμαι, παρελεύσεται τὸ ὕδωρ ἐπιζητοῦν γῆν" δηλοῖ δὲ τὸ γῆς ὑποχειμένης
χατὰ φύσιν ἠρεμεῖν xal μηχέτι δεῖσϑαι ἐπὶ τὸ χάτω χωρεῖν, εἰ μὴ ὅσον
30 ὑποσπωμένης τῆς γῆς ῥεῖν ἐπὶ τὸ χοιλότερον ἀνάγχη ῥευστὸν Ov. εἰ δέ, 10
ὡς οὗτος οἴεται, ἑχατέρῳ χατὰ φύσιν ἐστὶν ἢ ἐπὶ τὸ μέσον τοῦ παντὸς
χίνησις, οὐχέτι τὴν ἑτέρου, ἀλλὰ τὴν ἑαυτοῦ ἑχάτερον xatà φύσιν χινεῖται.
προσϑεὶς δὲ λέξιν τὴν λέγουσαν “ἔτι εἰ ἢ παρὰ φύσιν ἐναντία τῇ χατὰ
φύσιν᾽᾽ xal τὰ ἑξῆς, OU ὧν δείκνυσιν ὁ ᾿Αριστοτέλης, ὅτι d; χυχλοφορία
35 οὐ μόνον χατὰ φύσιν οὐχ ἔστι τινὸς τῶν στοιχείων, ἀλλ᾽ οὐδὲ παρὰ φύσιν, 15

— — — - ---—-.

1 φαίνηται] φαίνειτε DE: corr. E? ὡς] m. sec. E^ μέσον] e corr. E? 2 xal
τὰ] κατὰ AB ἐπιπολάξοντα)] ἐπι--- evan. A 9 εἰσι BDEc 9 xal (alterum)]
$e 10 χάλλιον DE: μᾶλλον AB: βέλτιον c 11 ὄντων --- φύσιν DEb: om. B:
lac. 30 litt. A: εἰ xal τὰ μέρη c 12 ϑοίνην DE: suavia b: τοίνυν AB: τὰ μουσεῖα c
αὐτῆς τῆς DE 11 ὡς] ὥσπερ c 18 πεφυχὼς Β 19 χινουμένη] scr. χινού-
μενον 2l σφαίραις om. Ec 22 λόγον) 26927 29 τὸ] τὸ μὴ B: μὴ τὸ c

21 πρόεισι BEc 28 τὸ ὕδωρ om. D ζητοῦν D 9l ἐστὶν om. Bc

93 προϑεὶς D ἔτι ABb: ὅτι DE; v. 26939 39 οὐχ ἔστι xatà φύσιν mut. in οὐχ
κατὰ φύσιν ἔστι E!

SIMPLICII IN L. DE CAELO I2 (Arist. p. 26929) 35

πολλὰ ληρῶν, ὡς οἶμαι, δειχνύναι πειρᾶται, ὅτι οὐχ ἔστιν παρὰ φύσιν f, 18b
χύχλῳ φορὰ τῷ πυρί, χαὶ τρῦ ᾿Αριστοτέλους τὸ αὐτὸ εἰπόντος, πλὴν ὅτι
ἐχεῖνος οὔτε χατὰ φύσιν οὔτε παρὰ φύσιν φησίν, οὗτος δὲ βούλεται μὲν
αὐτὸ χατὰ φύσιν ὑπάρχειν, δείκνυσι δὲ τέως, ὅτι οὐ παρὰ φύσιν, τῇ τοῦ 30
5 ᾿Αριστοτέλους ἀποδείξει προσχρώμενος. εἰ γὰρ ἕν ἑνὶ ἐναντίον, ἐναντία δὲ
τῇ κατὰ φύσιν τοῦ πυρὸς κινήσει T, ἐπὶ τὸ χάτω χίνησις, οὐχ ἄν εἴη xai
ἢ χύχλῳ αὐτῇ ἐναντία: ὥστε οὐδὲ παρὰ φύσιν τὸ γὰρ παρὰ φύσιν ἐναν-
τίον" χατὰ φύσιν ἄρα τῷ πυρὶ ἐν τῷ οἰκείῳ τόπῳ ὄντι ἢ χύχκλῳ χίνησις. 25
χαίτοι ἐχρὴν τῇ ᾿Αριστοτέλους ἀποδείξει προσχρώμενον εἰς ζήτησιν ἀναχι-
10 νηϑῆναι μᾶλλον, τί δήποτε ᾿Αριστοτέλης τὸ δοχοῦν ἀπεμφαίνειν εἵλετο λέγειν
τὸ αήτε xatà φύσιν μήτε παρὰ φύσιν αὐτὸ χύκλῳ χινεῖσϑαι, καίτοι χινού-
psvov χύχλῳ. ἀλλὰ πῶς, ὅπερ εἶπον, τὴν μὴ οὖσαν ἰδίαν χατὰ φύσιν dv 80
τις λέγοι; χάλλιον οὖν, εἴπερ ἔστιν ὅλως ἁπλῇ, ὑπὲρ φύσιν αὐτὴν λέγειν,
(va xol μία ἑνὸς ἢ ἢ χατὰ φύσιν: ὅπερ xal αὐτὸ παραχαράττει δύο λέγων
15 τοῦ πυρὸς χατὰ φύσιν χινήσεις, τὴν μὲν ἐπὶ τὸ ἄνω τῶν μερῶν αὐτοῦ τῶν
τῆς ὁλότητος ἀποσπασϑέντων, τὴν ὃὲ χύχλῳ τῆς ὁλότητος, ὥστε xal ὃ s
οὐρανὸς χύχλῳ χινούμενος οὐδὲν χωλύεται πῦρ εἶναι, οὐδὲ παρὰ φύσιν
αὐτῷ ἔσται ἣ χίνησις. xal δῆλον, ὅτι ἐν πᾶσιν τούτοις ἔσφηλεν αὐτὸν τὸ
τὴν χύχλῳ χίνησιν οὐρανίαν οὖσαν μὴ ὑπὲρ φύσιν νουΐζειν ὑπάρχειν τῷ
20 πυρί, ἀλλὰ κατὰ φύσιν. τὸ δὲ εἶναί τινα xal ἐπ᾽ εὐθείας ἐν αὐτῷ χίνησιν 40
ἰδίαν τοῦ πυρὸς ἀναβαινόντων xal καταβαινόντων μορίων αὐτοῦ τινων xal
μανουμένων χαὶ πυχνουμένων, ἀληϑῶς εἴρηχεν ὃ ᾿Αλέξανδρος μιχτὴν εἶναι
τὴν χίνησιν δειχνὺς χαὶ οὐχέτι ἁπλῆν, χαὶ οὕτως συνάγων, ὅτι οὔτε χατὰ
φύσιν οὔτε παρὰ φύσιν ἐστὶ τῷ πυρὶ 7| xoxÀogopía* xal διὰ τοῦτο οὔτε 4
46 δύη τοῦ αὐτοῦ χινήσεις εἶναι χατὰ φύσιν οὔτε δύο | ἑνὶ ἐναντία, ἀλλ᾽ 194
ἐπειὸὴ xal χυχλική τίς ἐστιν ἐν τῷ πυρὶ χίνησις καὶ ἐπ᾽ εὐθείας, ὡς εἴρη-
ται, τὴν μὲν χυχλιχὴν ἀπὸ τῶν οὐρανίων ὑπὲρ φύσιν αὐτῷ ῥητέον ἐνδί-
ὄοσθαι, τὴν δὲ ἐπ᾽ εὐθείας τῶν αὐτοῦ μερῶν εἶναι. οὗτος ὃὲ ἐπιμένει
δειχνύναι φιλονειχῶν ἰδίαν οὖσαν τῆς τοῦ ὑπεχχαύματος ὁλότητος τὴν ἐγ- ὃ
30 χύχλιον ἁπλὴν χίνησιν ὃ μηὸξ τὰ οὐράνια πρότερον συγχωρῶν τοιαύτην
ἔχειν τὴν χίνησιν: αἴτιον ὃὲ τὸ νομίζειν ἐχ τούτου συνάγειν, ὅτι, xdv
ἐγχύχλιον xai ἁπλῆν κίνησιν ὁ οὐρανὸς χινῆται, οὐδὲν χωλύει Op oput, τοῖς
ὑπὸ σελήνην ὄντα φϑαρτὸν δυοίως ἐκείνοις εἶναι xal αὐτόν. χαὶ ἔρχει 10
μὲν πρὸς τὸν dace, τε ἅμα καὶ ἀλόγιστον σχοπὸν τοῦτον τὸ δεδειχέναι
35 πρότερον, ὅτι οὐχ ἔστιν ἰὸία τοῦ ὑπεχχαύματος ἢ χύχλῳ χίνησις, ἀλλ᾽ ὑπὸ

] ἔστι BDEc 2 χυχλοφορία DE 4 αὐτὸ DEb: αὐτὸς B: comp. A τ 3t
Bc τὸ γὰρ — ἐναντίον (8)] ἐναντίον γὰρ c 10 ᾿Λριστοτέλει B ἐπιμφαίνειν B :
drozaivetv c λέγειν DEb: λέγων ABec 14 5 ἡ DE: z Be: ἢ A 16 6
om. B 18 αὐτῷ DEb: αὐτοῦ ABc πᾶσι BDEc αὐτὸν τὸ] e corr. D: corr.
ex αὐτὸ τὸ E? 2l. μορίων αὐτοῦ] αὐτοῦ μορίων E 23 xai (prius) om. B

οὐχέτι ἁπλῆν, corr. ex οὐχ ἁπλῆν D οὕτω BDec 24 ἐστὶ om. B« 27. 28 iv-
ὀεδόσαι c 28 αὐτῶν AB 9l] τούτων E 92 χινεῖται AB 94 σοῦ (e corr.)

μᾶλλον ἀπεβὴς (e corr.) ὁ σχοπὸς mg. D

86 SIMPLICII IN L. DE CAELO I2 (Arist. p. 26929]

τῆς οὐρανίας ἐνδίδοται περιφορᾶς ὑπὲρ φύσιν, ὡς δηλοῖ tà ἐχεῖ συνιστά- 194
μενα φάσματα συνανατέλλοντά τα xal συνδύνοντα τοῖς ἄστροις xal ἐπὶ 16
πολλὰς ἡμέρας: ἤρχει δὲ xal τὸ ἐφιστάνειν, ὅτι, x&v πύριος ὃ οὐρανὸς ἦν
ἐγχύχλιον ἁπλῆν ἔχων τὴν χίνησιν, ἀΐδιος ἂν ἦν οὐ χατὰ τὴν ὁλότητα
δ μόνην ἐχεῖνος ὥσπερ τὸ πῦρ, ἀλλὰ καὶ κατὰ τὰ μέρη, εἴπερ μηδὲν τούτων 90
ἀποσπᾶται τῆς οἰχείας ὁλότητος καὶ πάλιν αὐτῇ προσφύεται: ὥστε, xdv
χατὰ μηϑὲν ἄλλο, χατά Ye τοῦτο ἑτέρας dv εἴη φύσεως παρὰ τὰ ὑπὸ σε-
λήνην στοιχεῖα, δι᾿ ἣν οὐ χατὰ τὸ ὅλον μόνον, ὥσπερ τὰ στοιχεῖα, ἀλλὰ
xai χατὰ τὰ μέρη ἀγένητός τέ ἐστιν ἀπὸ χρόνου xal ἄφϑαρτος. ἐπειδὴ 85
10 δὲ πολλὰ πρὸς τὸν ᾿Αλέξανδρον εἶπεν δειχνύντα μὴ ἁπλῆν, ἀλλὰ μιχτὴν
οὖσαν τὴν τοῦ ὑπεχχαύματος χίνησιν, ὀλίγα τούτων βασανιστέον. λέγει
τοίνυν, χἄν τὰ μὲν ἄνεισιν τοῦ ὑπεχχαύματος xal τοῦ ἀέρος, τὰ δὲ χάτεισιν,
χαὶ τὰ μὲν πυχνοῦται, τὰ δὲ μανοῦται, χαὶ δῆλον, ὅτι τὸ μὲν ϑᾶττον χι- 80
νεῖται μέρος, τὸ δὲ βραδύτερον, οὐδὲν ἧττον ἁπλῆ f$ χύχλῳ χίνησίς ἐστιν
15 τοῦ ὅλου: ἐνδέχεται γάρ, φησί, xal πυρὸς ἐπὶ τὸ ἄνω φερομένου xal
ὕδατος ἐπὶ τὸ κάτω τῶν μορίων αὐτῶν τινα τὰ μὲν τῇδε, τὰ δὲ ἐχεῖσε
ὑπό τινος ἐξαχοντίζεσϑαι πνεύματος, ἀλλ᾽ ὅμως τὸ ὅλον ἁπλῆν τὴν ἀπὸ Ss
τοῦ μέσου xal ἐπὶ τὸ μέσον χινεῖται. καίτοι τίς ἄν εἴποι χυρίως ἁπλῆν
τότε τὴν τοῦ πυρὸς ἐχείνου xal τοῦ ὕδατος χίνησιν ἐξ ἀνομοίων συγχειμένο"
20 μερῶν τοῦ χινουμένου xal τοῦ μὲν ἄνω, τοῦ δὲ χάτω ἕλχοντος, ὅτε xal
λοξὴν εἰχὸς ἐπὶ τῶν εὐθυπορουμένων τὴν χίνησιν γίνεσϑαι; xai τῆς τοῦ 40
ἑωσφόρου δέ, φησί, περιαγομένης σφαίρας αὐτὸς 6 ἑωσφόρος ἐν τῷ ἰδίῳ
χινούμενος ἐπιχύχλῳ ποτὲ μὲν περιγειότερος, ποτὲ δὲ ἀπογειότερος γίνεται,
xal ἐπὶ τῶν λοιπῶν πλανωμένων ὡσαύτως. ἀλλ᾽ οὖν 6 ὅλος οὐρανὸς μίαν
ἐδ καὶ ἁπλῆν χινεῖται χίνησιν. xal χρὴ μὲν ἐφιστάνειν, ὅτι νῦν ταῦτα ὅμο- 45
λογεῖ, ὅτε νομίζει δύνασϑαι ἐξ αὐτῶν ἄλλα ἀνατρέπειν, ἐφιστάνειν δὲ xat,
ὅτι ὑπὸ ἀπειρίας τῶν | ἀστρονομιχῶν ὑποθέσεων ταῦτα φϑέγγεται. τίς 190
γὰρ οὐχ οἷδε τῶν ὁπωσοῦν πεπαιδευμένων, ὅτι τοῦτον ἔχουσι τὸν σχοπὸν
αἱ τῶν ἀστρονόμων ὑποϑέσεις τὸ ἐγχυχλίου xai ὁμαλῇς φυλαττομένης πάσης
80 τῆς τῶν οὐρανίων χινήσεως δι᾿ αὐτῶν td; τε προσϑαφαιρέσεις τῶν χινή- ὅ
σεων xal ἀναβάσεις xai χαταβάσεις xal προποδισμοὺς xal ὑποποδισμοὺς
x«l φάσεις xal πάντα τὰ φαινόμενα περὶ αὐτοὺς ἀποδεῖξαι τίνα τρόπον
γίνονται. χαὶ γὰρ ἔχάστου τῶν ἐχεῖ T; χίνησις ἁπλῇ τε xal ὁμαλή" xdv
συμπεριάγωνται οὖν τοῖς ὁλιχωτέροις τὰ μεριχώτερα, οὔτε f, τῶν δλιχωτέρων 10
35 χίνησις σύνϑετος γίνεται, ἀλλ' ἁπλῇ μένει xoi τοῖς μεριχωτέροις ἑαυτῆς

1 ἐνδέδοται ς περιφορᾶς DEb: διαφορᾶς ABc 9 πύριος DEb: πυρὸς ΑΒς
οὐράνιος E 9 μηδὲν DEb: μὴ δὲ ΑΒ T μηδὲν DE τὰ] τὴν B: τὴν τῶν c

8 στοιχείων Bc 10 εἶπε BDEc ἁπλοῦν E μιχτὴν in ras. D 12 ἄνεισι
BDEc χάτεισι BDEc 14 ἐστι BDEc 18 an χινεῖσϑαιῦ Diels καίτοι) xal τῷ
ΑΒ 19 συγχειμένην E 21 γενέσϑαι B 29 προσγειότερος c 21 ὑπὸ]
corr. ex ἀπὸ E? 29 ἀστρονομιῶν DE 90 προσαφαιρέσεις E: corr. E?

931 xel ὑποποδισμοὺς DEb: om. ABc 32 αὐτοὺς] scr. αὐτὰ: ipsa b 94 συμπεριάνων-
tat D, sed corr. 990 μένει DEb: μὲν εἰ ABc

SIMPLICII IN L. DE CAELO I2 [Arist. p. 269 49] 81

μεταδιδοῦσα, οὔτε τὰ μεριχώτερα τὴν ἑαυτῶν χίνησιν σύνϑετον ἴσχει, ἀλλ᾽ 190
ἐχείνης μενούσης ἁπλῆς ἄλλην ϑειοτέραν xai ἁπλουστέραν ἀπὸ τῶν ὁλιχω-
τέρων προσλαμβαάνουσιν. ἀλλ᾽ οὐδὲ εἴ τι, φησί, μόριον τοῦ ἀέρος ἣ τοῦ 15
ὑπεχχαύματος μανοῦται ἢ πυχνοῦται, τοῦτο ποιεῖ μὴ ἁπλῆν εἶναι τὴν τοῦ
ὅλου χίνησιν ὅλως γὰρ T, μάνωσις xal ἢ πύχνωσις ἀλλοιώσεις εἰσὶν xal οὐ
χατὰ τόπον χινήσεις" xal γάρ, εἰ βῶλον συμβῇ φερομένην ἐπὶ τὸ μέσον
ϑερμαίνεσϑαι ἣ ψύχεσϑαι, οὐ γίνεται τοῦτο αἴτιον τοῦ μὴ ἁπλῆν εἶναι τὴν 90
χίνησιν. ὅρα, ὅπως ἀσύνετα τὰ λεγόμενα μὴ ἐννοῦντος, ὅτι τὸ μὲν μανού-
μενον χουφότερον γίνεται, τὸ δὲ πυχνούμενον βαρύτερον, xal οὕτως ἀνισοτα-
χεῖς αἱ τῶν μορίων γίνονται χινήσεις xal χατὰ τόπον. ἀλλ᾽ οὐδὲ τὸ ὕδωρ,
ὅταν χαταφερόμενον γένηται χρύσταλλος, ἁπλῆν ἴσχει τὴν ἐπὶ τὸ χάτω 26
φοράν, ὡς οἴεται οὗτος: ἀλλὰ χαὶ τοῦ ᾿Αλεξάνδρου πάλιν παραϑέμενος
ῥῆσιν λέγουσαν "dua γὰρ αὐτὸ ἐπιφερόμενον ἀνάγκη xal χατὰ τὴν οἰχείαν
ῥοπὴν χινεῖσϑαι ἢ ἄνω, εἴ τι τῶν χούφων εἴη, ἢ κάτω, εἴ τι τῶν βαρέων"
γίνεσϑαι οὖν αὐτοῦ τὴν χίνησιν μιχτὴν ἔχ τε τῆς εὐθείας xal τῆς χύχλῳ᾽" 39
διασπᾷ χαχοσχόλως αὐτὴν ὡς περὶ τοῦ ὅλου τὸ ἄνω xal τὸ χάτω ἀχούων
χαὶ πειρᾶται δειχνύναι, ὅτι οὔτε ἄνω δύναται χινεῖσϑαι τὸ ὑπέχχαυμα
ἁπτόμενον τῆς σελην!αχῆς σφαίρας οὔτε χάτω χατὰ φύσιν. δῆλον δέ, ὅτι
τοῦ ὅλου ὑπὸ τοῦ οὐρανοῦ κύχλῳ χινουμένου μέρη φησὶν αὐτοῦ τὰ μὲν S5
ἄνω, τὰ δὲ χάτω χινεῖσϑαι, ὡς δηλοῖ f, ὑπ᾽ αὐτοῦ πρότερον ἐχτεϑεῖσα
τοῦ ᾿Αλεξάνδρου ῥῇσις" “οὔτε γὰρ ἁπλῶς᾽᾽, φησί, "xweitat χύχλῳ τήνδε
τὴν χίνησιν τό τε πῦρ xal ὃ ἀήρ οὔτε ἐπ᾽ εὐϑείας, ἀλλὰ μιχτήν" xai
γὰρ εἰς ὕψος τινὰ αὐτῶν πρόεισιν xal ταπεινότερα γίνεται ἐν τῇ τοιᾷδε 40
περιαγωγῇ. ἔτι te μανοῦται ἢ πυχνοῦται᾽᾽" ὥστε τινὰ αὐτῶν εἶπεν xal
οὐχ ὅλα μανοῦσϑαι 7, πυχνοῦσθϑαι, ἅπερ διαφορὰν χινήσεως τοπιχῆς
ποιοῦντα οὐ συγχωρεῖ μένειν ἁπλῆν τὴν χίνησιν τὴν χατὰ τόπον. ἐπειδὴ
δὲ πολλαχοῦ παράγει τό, εἰ μὴ χατὰ φύσιν ἐστὶν ἢ χυχλοφορία τῷ ὑὕπεχ- 45
χαύματι xai τῷ ἀέρι, παρὰ φύσιν οὖσαν μὴ ἄν ἐπὶ | πολὺ διαμένειν" καὶ 204
γὰρ τὸν ᾿Αριστοτέλην λέγειν, ὅτι τάχιστα φϑείρεται τὰ παρὰ φύσιν. μνη-

30 μονεύειν χρή, xal ὅτι οὐ πάντη ἁπλῇ ἐστιν ἢ ἐχείνων χίνησις, ὡς ὃ

᾿Αλέξανδρος ἔδειξε, διὰ τὸ παραπεπλέχϑαι τὴν ἐπ᾽ εὐϑείας χίνησιν τῶν dya- 5
βαινόντων xal καταβαινόντων, xal ὅτι τὸ χυχλιχὸν ἔχει ὑπὲρ φύσιν, ὅπερ
σώζει μᾶλλον τὰ μετέχοντα. χἄν [Πτολεμαῖος οὖν xdv [[λωτῖνος xdv
Πρόχλος xdv ᾿Αριστοτέλης αὐτὸς χινεῖσϑαι τὸ ὑπέχχαυμα λέγῃ, οὐχ ἰδίαν
αὐτοῦ ταύτην τὴν χίνησιν ἐρεῖ διὰ τὴν μετὰ τῆς ἀπλανοῦς συναποχατάστασιν, 10
ἀλλὰ πεφυχέναι μὲν πρὸς αὐτήν, ὡς μὴ βία ἕλχεσθϑαι, ἄλλῳ δὲ συγχινεῖ-

2 μενούσης DEb: μὲν οὔσης ABe 9 εἰσὶ BDEc 8 ὅπως] e corr. D 8. 9 μα-
vooutvoy] -o5- e corr. B 11 γίνηται D 29 πρόεισι BDEc 24 εἶπε BDEc

ὅλη DE: corr. E? 21 παράγει DEb: περιάγει ABe 29 ᾿Δριστοτέλη D
ἐστιν ἡ, ἐχεί--- in ras. B 92 ἔχουσιν DE ὑπὲρ] παρὰ c 33 οὖν Eb:

evan. D: om. ABc 94 λέγῃ] corr. ex λέγει E? 39 αὐτοῦ DE: mut. in αὐτῷ A:
αὑτῷ Bc διὰ τὴν μετὰ] διότι χατὰ c ἀπλανοῦς ἔχει c 96 ἄλλῳ δὲ συγχινεῖ-
σϑαι om. D συγκενεῖσθαι B, sed corr.

38 SIMPLICII IN L. DE CAELO I 2 (Arist. p. 26919. 18]

σϑαι, ὡς xal τὸ πλανώμενον τῇ dmÀavei- xai τούτου γὰρ οὐχ ἰδία ἢ 20^
χίνησις αὕτη, οὐ μὴν βίαιος, dÀX ὑπερφυής.
Ταῦτα μὲν οὖν τὰ μέχρι τῶνδε τῶν λόγων χαὶ ὑπὸ τούτου πρὸς τὸν
᾿Αριστοτέλην ἀντειρημένα τε χαί, ὡς οἶμαι, διαλελυμένα: ἐπανιτέον δὲ 16
5 πάλιν ἐπὶ τὰ ἑξῆς.

Ρ. 369418 ᾿Αλλὰ μὴν xal πρώτην γε ἀναγχαῖον εἶναι τὴν τοιαύ-
τὴν φορᾶν.

Δείξας, ὅτι ἔστιν ἁπλῇ κίνησις χατὰ φύσιν ἢ χύχλῳ ἄλλη παρὰ τὴν 30
ἐπ᾽ εὐθείας, xal ὅτι ἢ ἁπλῇ χίνησις ἁπλοῦ σώματος, συνήγαγεν ἐχ τούτων,
10 ὅτι ἔστι τι ἁπλοῦν σῶμα ἄλλο παρὰ τὰ τέσσαρα στοιχεῖα τὰ εὐθυπορού-
μενα, «p χατὰ φύσιν ἐστὶν ἣ χύχλῳ χίνησις. δείξας δὲ χαί, ὅτι [οὐδὲ χατὰ
φύσιν] οὐδὲ παρὰ φύσιν οἷόν τέ τι τῶν τεσσάρων στοιχείων χινηϑῆναι τὴν
χύχλῳ χίνησιν, δείχνυσιν ἐφεξῆς, ὅτι xal πρότερον τῶν εὐθϑυπορουμένων 25
σωμάτων τὸ χυχλοφορούμενόν ἐστι xal ϑειότερον. δείχνυσι δὲ αὐτὸ διὰ
15 τοῦ δεῖξαι τὴν χύχλῳ χίνησιν πρώτην χατὰ φύσιν τῶν ἄλλων χινήσεων,
τοῦτο δὲ διὰ τοῦ δεῖξαι τὴν χυχλιχὴν Ἰραυμὴν προτέραν τῇ φύσει τῆς
εὐθείας, τοῦτο δὲ διὰ τοῦ δεῖξαι τελείαν αὐτήν, ἀτελῆ δὲ τὴν εὐϑεῖαν,
ὥσπερ καὶ ἀπὸ τοῦ ἁπλῆν εἶναι τὴν χύχλῳ χίνησιν κατεσχεύασε τὸ εἶναί 80
τι ἁπλοῦν σῶμα τὸ τὴν χύχλῳ κίνησιν χατὰ φύσιν χινούμενον, ἀπὸ δὲ
20 τοῦ ἁπλῆν εἶναι τὴν χυχλιχὴν γραμμὴν τὸ ἁπλὴν εἶναι τὴν χύχλῳ χίνησιν.
συγκατασχευάζεται δὲ τῷ πρώτῳ τὸ ἁπλοῦν" τὰ γὰρ πρῶτα πάντως ἁπλᾶ,
διότι προηγεῖται τῇ φύσει τῶν συνϑέτων τὰ ἁπλᾶ. ἔδειξε δὲ xal ἐν τῷ
ὀγδόῳ τῆς Φυσικῆς, ὅτι ἢ χύχλῳ χίνησις προτέρα τῶν ἐπ᾽ εὐϑείας ἐστίν" sb
ἔδειξε δὲ ἐχεῖ διὰ τοῦ τελείαν τε xai ἀπλὴν xai χυρίως συνεχῆ εἶναι, xat
25 ἐνταῦϑα δὲ διὰ τοῦ τελείου γίνεται ἢ ἀπόδειξις" ὅτι γὰρ τὸ τέλειον πρότερον
τῇ φύσει τοῦ ἀτελοῦς, πρόδηλον, εἴπερ ἐχ τῶν τελείων τὰ ἀτελῆ ὅτι δὲ
τελεία ἢ; χύχλῳ χίνησις, ἔδειξεν ix τοῦ τὸν χύχλον τέλειον εἶναι, τοῦτο δὲ 40
ἐχ τοῦ πεπερασμένην τε εἶναι xal τέλος ἔχοντα, ὅπερ τοῖς τελείοις προσήχει,
xai μέντοι ἐχ τοῦ προσὴ)ήχην μὴ ἐπιδέχεσθαι μένοντος τοῦ εἴδους" T γὰρ
30 προσϑήχη χατὰ τὸ ἐλλεῖπον γίνεται. ἔδειξε δὲ οὐχ ἐπὶ τοῦ χύχλου ταῦτα,
ἀλλὰ ὃι’ ὧν τὴν εὐϑθεῖαν᾽ ἔδειξεν ἀτελῆ, διὰ τούτων μὴ παρόντων τῷ 45
χύχλῳ ἀλλὰ τῶν ἀντιχειμένων τὸν χύχλον ἔδειϊξε τέλειον: ὅτι δὲ πᾶσα 20b

1 τούτῳ B, sed corr. oby' ἰδία A 2 αὕτη DEb: αὐτὴ AB 9 πάλιν] α in
ras. B 6 εἶναι — φορὰν (1) om. D γε] xat B 4 qopdv E: διχρορὰν AB

10 τέσσαρα C: ὃ ADE: om. Be 11. 12 οὐδὲ κατὰ φύσιν delevi οὐδὲ παρὰ φύσιν
om. c 14 σωμάτων CDE(b?): om. ABc 15 τὴν κύχλῳ - δεῖξαι (16) CDEb:
om. ABc ἄλλων] ἄλλων τῶν ἁπλῶν C 16 τὴν] τελείαν τὴν E τὴν — εὐ-
ϑείας (17) om. D προτέραν C: πρώτην ABE 18 post τοῦ del. ἁπλῆν εἶναι τὴν
χυχλιχὴν γραμμὴν τὸ Ὁ κατεσχεύασε - - χίνησιν (19) om. DE 22 διότι — ἀπλὰ

om. c 23 ὀγδόῳ] Θ 9 προτέρα ba: πρώτη ABDE 29 γὰρ om. DE πρότερον
ba: πρῶτον ABDE 28 τέλους E 30 τὸ] τι c 32 ἀλλὰ τῶν] ἀλλ᾽ αὐτῷ c

SIMPLICII IN L. DE CAELO I 2 (Arist. p. 269418] 39

εὐθεῖα ἀτελής, δείχνυσι διελὼν πρῶτον εἰς τὴν ἄπειρον xal πεπερασμένην" 300
πᾶσα γὰρ ἣ ἀπειρός ἐστιν 7, πεπερασμένη, οὐχ ὅτι ἐστὶν ἄπειρος xac
αὐτὸν εὐθεῖα πεπερασμένου τοῦ παντὸς ὄντος, ἀλλ᾽ ὅτι τινὲς ἠήϑησαν εἶναι" δ
χἄν μὴ ἔστι δέ, χαὶ τὴν ὑπὸ τῆς φαντασίας ἀεὶ προσαυξομένην περιέλαβεν
5 f, διαίρεσις πᾶσαν ἀντιλογίαν ἀναιροῦσα. εἰ οὖν T μὲν ἄπειρος μὴ ἔχουσα
τέλος ἢ ὄρον, ἀλλ' ἀόριστος οὖσα, οὐχ dv εἴη τελεία" τέλειον γὰρ τὸ τε-
τελεσμένον ἤδη xal ὡρισμένον xal μηδὲν ἐλλεῖπον τῶν ἑαυτοῦ: T, δὲ πε- 10
περασμένη ἔχει τι ἐχτὸς ὥστε προσαύξεσϑαι, τὸ δὲ αὐξόμενον οὔπω πάντα
τὰ ἑαυτοῦ ἀπειληφὸς ἀτελὲς dv εἴη. ὁ μέντοι χύχλος xal πεπερασμένος
10 ἐστὶ καὶ ἔχων τέλος xal οὐδὲν ἐχτὸς ἔχει, οὐδὲ αὐξῆσαι δυνατὸν αὐτὸν
“μένοντος τοῦ εἴδους. ὃ δὲ ᾿Αλέξανδρος τὸν χύχλον τέλειον δείχνυσιν Bx 1ὅ
τοῦ ἀρχὴν xai μέσον xai τέλος ἔχειν, εἴ qe ἀρχὴ μὲν αὐτοῦ, φησί, τὸ
χέντρον, πέρας δὲ ἢ ἐξωτάτω γραμμή, μέσον δὲ τὸ μεταξὺ τούτων ἐπίπε-
ὃον. ἐπιστῆσαι δὲ ἀξιῶ, μήποτε ὁ ᾿Αριστοτέλης χύχλον νῦν τὸν γραμμιχὸν
15 ἔλαβε, xaü' ὃν 7, χίνησις ἐπιτελεῖται, ἀλλ᾽ οὐχὶ τὸν ἐπίπεδον: διὸ οὐδὲ 90
ἠξίωσεν οὕτως ἀποδεῖξαι ὡς ὁ ᾿Αλέξανδρος, ἀλλ᾽ ix τοῦ πεπερασμένον
ὄντα προσϑήχην μὴ ἐπιδέχεσθαι" ἔχοι δὲ dy xal ἀρχὴν χαὶ μέσον xal
τέλος, πλὴν ὅτι πανταχοῦ τούτων Éxagtov: ὅπερ γὰρ ἄν αὐτοῦ λάβῃς,
τοῦτο xal ἀρχὴ xal μέσον xal τέλος εἶναι δύναται" xal εἴη ἄν τοῦτο, 25
20 oluat, τεχμήριον τοῦ παντέλειον εἶναι τὸν χύχλον, εἴπερ κατὰ πᾶν ἑαυτοῦ
τὸ τέλειον ἐμφαίνει. ἀλλὰ πῶς πάσης πεπερασμένης γραμμῆς ἔστι τι ἐχ-
τός; τῆς γὰρ τοῦ παντὸς διαμέτρου xal πεπερασμένης οὔσης τί dy εἴη
ἐχτός, εἴπερ μηδὲν ἐχτὸς τοῦ χόσμου; πῶς δὲ οὐχ ἄτοπον πᾶσαν
εὐθεῖαν ἀτελῇ εἶναι, εἴπερ εἶδός τι τὸ τῆς εὐθείας ἐστὶν ὀφεῖλον xal αὐτὸ so
25 τελειότητος μετέχειν χαϑάπερ τὰ ἄλλα εἴδη. ὥστε, xdv εἰσιν ἀτελεῖς εὐ-
ϑεῖαι, ἀλλ᾽ εἶναι πάντως καὶ τελείαν τινά; 6 μὲν οὖν ᾿Αλέξανδρος ὡς τῷ
λόγῳ δυναμένων ἡμῶν αὔξειν πᾶσαν τὴν ληφϑεῖσαν οὕτως ἀχούει, οὐχὶ
τῆς εὐθείας αὐξομένης, ἀλλὰ τῆς τηλιχῆσδε εὐθείας. ὥστε τὸ μὲν εἶδος S5
τῆς εὐθείας χαϑὰ εὐθεῖα τέλειον πανταχοῦ xal ἐν μιχρᾷ καὶ ἐν μεγάλῃ,
80 τὸ δὲ μέγεϑος τέλειον ἐν τῇ τὸ ὅλον μέτρον ἀπολαβούσῃ τῆς εὐϑείας
τῆς χοσμιχῆς" τὸ δὲ τέλειον αὐτῆς xal χατὰ τὸ εἶδος ὡς πρὸς τὸ χυχλι-
χὸν εἶδος xal τὴν τούτου τελειότητα ἐλλείπει τῷ μὴ συννεύειν εἰς ἑαυτό, 40
dÀX ἐχχεχύσθαι ὅσον ἐφ᾽ ἑαυτῷ πρὸς ἀμετρίαν xal ἀπειρίαν, τοῖς δὲ δη-
αιουργικοῖς μέτροις δρισϑῆναι τὸ ποσὸν αὐτῆς. τοῦτο οὖν ἐνδείχνυται τὸ
35 πάσης πεπερασμένης γραμμῆς εἶναί τι ἐχτὸς τὸ ὅσον ἐφ᾽ ἑαυτῇ xal τῇ

| πρῶτον] πρότερον C xal] xal τὴν c 4 xai] ἀλλὰ c 9 εἰ οὖν ἡ μὲν] mut.
in ἡ μὲν γὰρ E? 17 τῶν] τοῦ B ἡ corr. ex εἰ E? ὃ αὐξόμενον CDE: αὐξα-
νόμενον ABc 12 τέλειον Β 14 ἀξιῶ ABb: ἄξιον DEc ]5 ἐπίπεδον E:
compendiose D: ἐπιπεδιχὸν Ace: ἐπιπεδιχὴν B lí μέσην DB 18 γὰρ om. E

23 εἴπερ μηδὲν ἐχτὸς om. D μηδὲν Eb: μηδὲ ABc ἐχτὸς τοῦ) corr. ex ἐχ
τοῦ E? 21 αὔξει B 28 αὐξανομένης AB τηλιχῆ σὸε scripsi: (anta b: τελι-
χησδὲ DE!: τελιχῆς ABe: τοσαύτης E? 90 4axoÀao^)3:t B: ἀπολαυούσῃ c τῇς]

e corr. D 32 τῷ] corr. ex τὸ E*: τὸ D συνεύειν B 31 ὡρισϑῆναι A

40 SIMPLICII IN L. DE CAELO I2 [Arist. p. 269418]

ἀορίστῳ χύσει ἔχειν τι del ἐλλιπὲς xal προστεθῆναι δυνάμενον. προσλα- 300
βὼν οὖν, ὅτι ἢ τελειοτέρα χίνησις προτέρα" τὸ γὰρ τέλειον, φησί, | πρότερον 31.
τῇ φύσει τοῦ ἀτελοῦς" xal ἀποδείξας, ὅτι ὁ χύχλος πρότερος φύσει τῆς
εὐθείας, διότι τελειότερος, ὡς δὲ αἵ γραμμαί, ἐφ᾽ ὧν αἱ χινήσεις, οὕτως
5 ἔχουσιν xai αἱ χινήσεις, ἔχει συνηγμένον, ὅτι ἢ χύχλῳ χίνησις προτέρα τῆς
ἐπ᾿ εὐϑείας- ταύτῃ τῇ προτάσει προσλαβὼν ἄλλην ἐναργῆ τὴν λέγουσαν"
$ προτέρα χίνησις προτέρου τῇ φύσει σώματος: πάλιν ἔχει συνηγμένον,
ὅτι 7| χύχλῳ χίνησις προτέρου τῇ φύσει σώματος τῶν ἐπ᾽ εὐϑείας, ὅπερ 5
ὡς σαφὲς παρῆχε συμπέρασμα τὰς δύο προτάσεις συνεχεῖς ἐχϑέμενος. εἶτα
10 βουλόμενος δεῖξαι, ὅτι τὸ πρότερον τοῦτο τῇ φύσει σῶμα, οὗ ἐστιν f
χύχλῳ κίνησις, xai ἔστι xol ἁπλοῦν ἐστι xal ἄλλο παρὰ τὰ τέσσαρα
στοιχεῖα, δείχνυσιν αὐτό, oluat, οὕτως" εἰ δύο αἱ ἁπλαῖ χινήσεις εἰσὶν 10
ἁπλῶν οὖσαι σωμάτων fj ve ἐπ᾽ εὐϑείας xoi $ χύχλῳ, f; δὲ ἐπ᾽ εὐθείας
τῶν ὑπὸ σελήνην ἁπλῶν σωμάτων ἐστὶ τῶν τε ἄνω χαὶ τῶν χάτω φερο-
15 μένων, ἀνάγχη xal τὴν χύχλῳ χίνησιν τῶν ἁπλῶν. τινος slvat σωμάτων
ἄλλου παρὰ τὰ ὑπὸ σελήνην. ἦ τε γὰρ χίνησις. χινουμένου πάντως ἐστὶ to
σώματος χαὶ $ ἁπλῇ ἁπλοῦ" χἄν γὰρ μιχτόν ποτε σῶμα ἀπλῆν χινῆται
χίνησιν, ὡς ἄνθρωπος ἀπὸ τέγους ἐχπεσὼν πρὸς τὸ μέσον φέρεται. ἀλλὰ
xai οὗτος χατὰ τὸ τῶν ἁπλῶν ἐν τῇ μίξει ἐπιχρατοῦν,͵. τουτέστι ι xatd τὸ
20 γεῶδες, φέρεται ταύτην τὴν φοράν. | |
Ὁ μέντοι ᾿Αλέξανδρος tà xal ἁπλοῦν εἶναι τὸ πρῶτον τοῦτῳ τῇ φύσει 20
σῶμα δείχνυσθαί φησι χατὰ τὴν τοῦ ἧττον χαὶ μᾶλλον ἐπιχείρησιν οὕτως,
ὡς συντόμως εἰπεῖν: εἰ, ὧν εὔλογον ἧττον χινήσεων τὰ χινητὰ σώματα
ἁπλᾶ εἶναι, ταῦτα ἁπλᾶ ἐστι, χαὶ ἧς εὐλογώτερον τῆς χύχλῳ ἁπλοῦν εἶναι
25 τὸ χινητόν, τοῦτο μᾶλλον ἄν εἴη ἁπλοῦν. μήποτε δὲ οὐχ ἔστε προφανὲς 50
τὸ τὴν χύχλῳ χινούμενον ἁπλῶς εὐλογώτερον ἁπλοῦν εἶναι, ἀλλ᾽, εἰ dpa,
τὸ τὴν προτέραν τῇ φύσει: πρότερα qàp τὰ ἁπλᾶ τῶν συνθέτων.. τάχα
οὖν οὕτως μᾶλλον ἐρωτητέον᾽ εἰ, ὧν ὑστέρων ὄντων τῇ φύσει, τουτέστι
τῶν ἐπ᾽ εὐθείας: τοῦτο γὰρ δέδειχται" ἧττον εὔλογόν͵ ἐστιν ἁπλῆν εἶναι
30 τὴν οὐσίαν, τούτων ἁπλῇ ἐστι, καὶ ὧν προτέρων ὄντων τῇ φύσει, τουτέστιν ᾿
τῶν ἐγκυχλίων, μᾶλλον εὐλογόν ἐστιν ἁπλῆν εἶναι τὴν οὐσίαν, τούτων 80
μᾶλλον ἄν εἴη ἁπλῇ. |

1 προστεϑῆναι) -ἡ- e corr. D: προστεϑεῖναι E 2 ἡ om. Ae χίνησις προτέρα] 1

προτέρα xívmote c 9 ἔχουσι BDEc xài Eye. D ἈἈἜἜσυνημμένον D προτέρα —
χίνησις (8) om. Bbec 6 ἐπ᾽ addidi: om. ADE ^| 7 ἡ] ὅτι ἡ D συνημ-
μένον D προτέρου — χίνησις (8) om. Ὁ 8 τῶν] an τῆς 9 τὰς] in ras,
plur. litt. D! 10 τὸ om. DE σῶμα] corr. ex σώματος E? 11 ἐστι]
ἔστι δὲ Β 12 αὐτό DEb: αὐτός AB 11 χινῆται D: κινεῖται ABEc

18 τέγους DE: στέγους A: στέγης Bc 19 χατὰ τὸ] corr. ex μετὰ E? . τῶν ἁπλῶν]
ἁπλοῦν D 20 γαιῶδες ΑΒ ταύτην] -a9- corr. ex » Β΄ . 21 χαὶ DEb: om.
ABc τοῦτο om. Be 29 εὔλογον ἧττον BDE: ἧττον εὔλογον A: Bdjtxov c χινή-
σεων DEb: χινήσεται ΑΒς χινητιχὰ DE 24 ἁπλᾶ (prius)) εὔλογον. καὶ ἁπλᾶ c
ἧς] εἰ ς 20 χινητιχὸν DE μήποτε --- εἶναι (26) om. D 21 τὴν] xà? D
προτέρα DE!: corr. E? tj] suprascr. E! 29 τῶν ἐπ᾽ --- τουτέστιν e DEb:

om. ABc 31 τῶν om. DE 32 dv c: om. ABDE

SIMPLICII IN L. DE CAELO I2 [Arist. p. 269418] 41

Ταῦτα μὲν οὖν πρὸς τὴν τῶν ᾿Αριστοτέλους σαφήνειαν εἰρήσϑω" 314
ἀποροῦσι δέ τινες, ὥς φησιν ᾿Αλέξανδρος, πρὸς τὸν εἰρημένον λόγον, ὅτι
τὸ τελειότερον πρότερον τῇ φύσει καὶ τὸ πρότερον ἁπλούστερον" εἰ γὰρ
τελειότερος 6 χύσμος ἑχάστου τῶν ἐξ ὧν ἔστι, τὸ δὲ τελειότερον πρότερον, 86

5 τὸ δὲ πρῶτον xal ἁπλοῦν, ἔσται 6 χόσμος xai πρότερος τῶν ἐξ ὧν ἔστι
xal ἁπλούστερος ἐχείνων: οὐ προὐπάρχει δὲ ὃ χόσμος τῶν αὑτοῦ μερῶν,
ὥς φησιν ᾿Αλέξανδρος, οὐ μὴν οὐδὲ ἁπλούστερος δοχεῖ ὁ ἐξ ἐχείνων
συγχείμενος. ἐνδοὺς δὴ τούτοις ὁ ᾿Αλέξανδρος πειρᾶται λύειν τὴν ἀπορίαν 40
τῷ τὸν μὲν χόσμον τελειότερον ὡς περιεχτιχώτερον λέγεσθαι, τὴν δὲ χύχλῳ

10 χίνησιν τῆς ἐπ᾽’ εὐθείας xal τὸν χύχλον τῆς εὐθείας οὐχ ὡς περιέχοντα,
dÀX ὡς χατὰ τὸ εἶδος: ἐπὶ τούτων οὖν τῶν χεχωρισμένων ἀληϑές, φησί,
τὸ τελειότερον xal πρότερον xal ἁπλούστερον εἶναι, ἐπὶ δὲ τῶν ὅλων χαὶ 4ὅ
τῶν μερῶν οὐχέτι. τελειότερον μὲν γάρ, φησί, καὶ τὸ ὅλον τῶν αὑτοῦ
μερῶν | xal τῇ φύσει καὶ τῇ οὐσία πρῶτον, dÀX οὐχέτι xal τῷ χρόνῳ" 210

15 τὸ γὰρ πρὸς τῷ ἁπλοῦν εἶναι χαὶ τέλειον τοῦτο χαὶ τῷ χρόνῳ πρῶτον.
ὅτι δὲ ἢ χύχλῳ χίνησις προτέρα τῆς ἐπ᾽ εὐθείας οὐ τῇ οὐσία μόνον ἀλλὰ
xai τῷ χρόνῳ, ἔδειξεν ὁ ᾿Αριστοτέλης ἐν τῷ ὀγδόῳ τῆς Φυσιχῆς ἀχροά- 5
σεως. ταῦτα μὲν ὁ ᾿Αλέξανδρος. μήποτε δὲ οὐ χατὰ χρόνον εἴληπται τὸ
πρότερον" οὐ γὰρ ἦν χρόνος, ὅτε χυχλιχὴ μὲν χίνησις ἦν, ἢ 0B ἐπ᾽

20 εὐθείας οὐχ ἦν, xdv αἰτία del ταύτης ἐχείνη, οὐδὲ ἔτι μᾶλλον, ὅτε χύχλος

μὲν Tv, εὐθεῖα 0b οὐχ Tjv: ἀλλὰ χατὰ φύσιν. σαφῶς γοῦν εἶπεν 6 ᾿Αριστο- 10

τέλης τὸ γὰρ τέλειον πρότερον τῇ φύσει τοῦ ἀτελοῦς xal πάλιν
ὥστε, εἴπερ 7j μὲν προτέρα χίνησις προτέρου τῇ φύσει σώμα-
τος. xai 6 χύσμος οὖν τελειότερος ὧν τῶν μερῶν πρότερος αὐτῶν ἐστι

τῇ φύσει, ὡς xal ὁ ᾿Αλέξανδρος ὁμολογεῖ, οἶμαι δέ, xai ἁπλούστερος" εἰ 1

γὰρ πρότερος τῇ φύσει, μᾶλλον νωμένος, τὸ δὲ μᾶλλον ἡνωμένον τῷ ἑνὶ
συγγενέστερον, τὸ δὲ τοιοῦτον ἁπλούστερον. ἡμεῖς ὃὲ οὐχ εἰς τὴν ὁλότητα
τοῦ χόσμου τὴν ἡνωμένην βλέποντες, χαϑ᾽ ἣν ἕν ζῷόν ἐστιν εἰχὼν τοῦ

γοητοῦ ζῴου, ἀλλ᾽ εἰς τὸ πλῆϑος αὐτοῦ τὸ διαχεχριμένον, xal τοῦτο χόσμον 90

80 λέγοντες ἁπλούστερον τοῦ ὅλου τὸ μέρος νομίζομεν xal πρότερα τὰ μέρη"
καίτοι τὸ ὅλον ἀπὸ τῆς ἑαυτοῦ ἑνώσεως ἐν ἑαυτῷ προάγει τὴν οἰχείαν
διάχρισιν. συναποδείξας δέ, ὅτι ἢ χύχλῳ χίνησις οὐ μόνον τελειοτέρου
ἐστὶ xal πρώτου, ἀλλὰ xal ἁπλοῦ σώματος ἁπλῇ οὖσα, ἵνα χαϑολικώτερος 96
ὃ λόγος 1, κἂν ἁπλοῦν xdv μικτὸν εἴη τὸ σῶμα τὸ οὐράνιον, ἐπάγει τῶν

ιῷ
Qt

— — —

1 :τῶν om. DE. εἰρήσϑω] om. D 3 πρότερον (prius) ae: πρῶτον ABDEb
πρότερον (alt.) ac: πρῶτον ABDED. 1 ἐχάστοῦ ABb: om. DE ἐξ ὧν DEb: ζῴων ADe
πρότερον bac: πρῶτον ABDE . 9. πρῶτον] πρότερον ba ποότερος bc: πρῶτος ABDE

6 αὑτοῦ c: αὑτοῦ ABDE: . 7 6;:0m. B 10 τῆς (prius)) corr. ex τὴν E: τὴν D 11 τὸ
om. B tv.om.c - 13 αὐτοῦ ABDEc 14 χρόνῳ] χρόνῳ πρῶτον c 15 τῷ (prius)]

eorr. ex τὸ E? post τέλειον add. ὃν E* 16 ὅτι] corr. ex ἔτι E*: ἔτι D

11 ὀγόόφῳ] 89 ^ — 180b om.D — 21 γοῦν] γὰρ E εἶπεν) 2692 19 22 xai —
σώματος (23) om. D -. — nrdhw] 269223 20 ἡνωμένη B ἡνωμένω B, sed
corr. 3l τὸ a: τό τε ABDEc ἐν DEb: om. ABc J) ἐστὶ om. E πρώ-

του ἐστὶν E 94 ἐπάγει] 269328—30 t&v—éntxpatoov (p. 42,1) del. E?

42 SIMPLICII IN L. DE CAELO I 2 [Arist. p. 269418]

ὡ-

γὰρ μιχτῶν τὴν φορὰν ἔφαμεν εἶναι χατὰ τὸ ἐπιχρατοῦν ἐν τῇ 21b
αίξει τῶν ἁπλῶν, ὡσεὶ ἔλεγε. xal τῶν μιχτῶν γὰρ τὴν φορὰν
xai τὰ ἑξῆς, xdv σύνϑετος οὖν ὧν ὁ οὐρανὸς χύχλῳ χινῆται, πάντως 80
ἔστι τι ἐν αὐτῷ ἁπλοῦν, οὗ κατὰ τὴν ἐπιχράτειαν χινεῖται τὴν χύχλῳ
5 χίνησιν.
᾿Απορεῖ δὲ xal ἐνταῦϑα τὰς αὐτὰς παλιν ἀπορίας ὃ Zévapyoc* πρῶτον
μὲν, ὅτι μαϑηματιχοῖς ἐχρήσατο τοῖς λήμμασιν ὁ λόγος τῇ τε εὐϑείᾳ xal
τῷ χύχλῳ- δεύτερον, ὅτι οὐχ ἔστιν ἁπλοῦν σῶμα φυσιχὸν χατὰ τῆς περι- 85
φεροῦς χινούμενον διὰ τὴν ἀνισοταχῆ χίνησιν τῶν πρὸς τῷ χέντρῳ xal
10 τῶν πρὸς τῇ περιφερείᾳ xai τῶν ἐν μέσῳ τούτων xtvoupévov* τρίτον, ὅτι,
χἄν ἔστι τὸ χύχλῳ xtvoüpevov, ἀλλ᾽ οὐχ ἄλλο πρὸς τοῖς τέτταρσιν, εἴπερ
xal ἐχείνων τὰ μὲν μένει, τὰ δὲ χύχλῳ χινεῖται, ὅταν Tj τέλεια, ὅπερ 40
μάλιστα τῷ πυρὶ ὑπάρχει: τὴν γὰρ ἐπ᾽ εὐθείας, ὡς καὶ τῷ ᾿Αριστοτέλει
δοχεῖ, ἀτελῇ οὖσαν ἀτελῇ ἔτι ὄντα χινεῖται. ταύτας τὰς ἐνστάσεις ὡς ἤδη
15 προταϑείσας τε xal διαλυθείσας οὐδὲ 6 ᾿Αλέξανδρος ἠξίωσεν ἐχϑέσϑαι, xal
ἐγὼ ὃς πειράσομαι λοιπὸν τὰς τοιαύτας παρατρέχειν. 45
'O δὲ νεαρὸς fuiv οὗτος κόραξ, μᾶλλον δὲ χολοιός " ἄχραντα γαρυό-
μενος Διὸς πρὸς ὄρνιχα Üetoy" ;, xatà τὸν μεγαλορρήμονα Πίνδαρον xai 224
πρὸς τὰ ἐνταῦϑα τῷ ᾿Αριστοτέλει ῥηϑέντα παρεχδυόμενος πρώτην μὲν Év-
20 στασιν ἐπάγει τὴν τοῦ Ξενάρχου τρίτην ὑποβαλλόμενος" χἄν γὰρ πρῶτον,
φησί, τὸ χύχλῳ χινούμενον, οὐχ ἤδη ἄλλο παρὰ τὰ τέσσαρα, εἴπερ χαὶ ὃ
ἐχείνοις τελείοις οὖσιν ὑπάρχει τὸ μένειν T, χύχλῳ χινεῖσϑαι. εἴρηται δὲ
πρότερον πολλάχις, ὅτι οὐχ ἔστι τοῦ ὑπεχχαύματος ἴδιος ἢ χύχλῳ χίνησις,
ἀλλ᾽ ὑπὲρ φύσιν αὐτὴν χινεῖται τὴν ἑαυτοῦ τῷ οὐρανῷ συμφερόμενον"
25 ὥστε τοῦ οὐρανοῦ χυρίως Sot. καὶ εἴπερ πρῶτόν ἐστι τῇ φύσει τὸ
χύχλῳ χατὰ φύσιν χινούμενον, 6 οὐρανὸς ἄν εἴη πρῶτος ἄλλος ὧν παρὰ 10
τὸ ὑπέχχαυμα, ὅ φαμεν εἶναι πῦρ. εἶτα συγχωρήσας τέως τέλειον εἶναι
τὸν xóxÀov ὡς ἀρχὴν ἔχοντα xal μέσον xal τέλος, τίς ἀνάγχη, φησί, xol
τὴν ἐπ᾽ αὐτοῦ γινομένην χίνησιν τελείαν εἶναι; εἰ γὰρ ὅτι ἔχει ἀρχὴν xal
80 μέσον xal τέλος, ὡς ᾿Αλέξανδρος ἀλλ᾿ οὐχ ᾿Δριστοτέλης εἶπεν, xal ἢ ἐπὶ 1
τῆς πεπερασμένης εὐϑείας ἔχει τοῦτος χαίτοι εἰ τέλειον μὲν εἶναι τὸν

] κατὰ om. E ἐν τῇ --- ἑξῆς (3) om. DE 3 χινεῖται DE 6 xal ABb: om.
DE 7 μαϑηυνατιχῶς c τῇ τε DE: τῆς ABc εὐθείᾳ DEb: εὐθείας ABc
xal DEb: om. AB 8 τῷ] τῇ DE 8. 9 τὴν περιφερῆ c 9 ἰσοταχῆ DE
corr. E? τῶν] τῷ DE: corr. E? 11 τοῖς om. Be τέτταρσιν À: τέσσαρσιν
D: τέταρσιν E: τέτρασιν Be 12 ὅπερ om. DE!: ὃ E? 13 τῷ (alterum) om. E
14 ἤδη] corr. ex εἴδη E? 15 προτεϑείσας c: post mpo— ras. 1 litt. E οὐδὲ] corr.
ex ὁ 6€ E? ὁ AB: om. DEec 11 ἡμῖν οὗτος ABb: οὗτος ἡμῖν DE

17. 18 γαρυόμενος] corr. ex γὰρ οἰόμενος E?: γαρθεν in ras., mg. οἰόμενος D! 18 óp-
νιϑα A μεγαλορήμονα E: corr. E? Hívóapov] Olymp. 1I 87 20 ὑποβαλό-
μενος A 21 τὸ om. c ἤδη DE?b: ἤδει ABE! xai om. D

22 ὑπάρχειν DE 24 συμπεριφερόμενον c 21 τέως] corr. ex τέλος E! 28 pé-
σην B 29 γινομένην om. Bc ὅτι DEb: ἔτι ABe 0 εἶπεν AE: εἶπε BDc
ἐπὶ om. D 31 εὐθείας DEb: εὐθεῖα ABc μὲν om. c

SIMPLICII IN L. DE CAELO I2 [Arist. p. 269218] 43

xóxÀov τέως συνεχώρησεν, ἀτελῇ δὲ δηλονότι τὴν εὐθεῖαν, ὡς ᾿Αριστοτέλης 222
ὑπέϑετο, πῶς ἄν ἔχοι τέλος ἣ εὐθεῖα ἀτελὴς οὖσα, εἴπερ τέλος ἀχούειν
χρὴ τὸ ποιοῦν τέλειον τὸ ἔχον xal μηδεμιᾶς προσϑήχης δεόμενον, ἀλλ᾽ so
οὐχὶ τὸ περαῖνον μόνον, ὅπερ xal τοῖς προσϑήχην δεχομένοις ὑπάρχει:
ὥστε ὁ τὸν χύχλον τέλειον xal τὴν εὐϑεῖαν ἀτελῇ ὑποθέμενος, ὅπερ οὗτος
τέως ἐποίησεν, οὐχ ἔχει χώραν τελείαν λέγειν τὴν ἐπ᾽ εὐϑείας κίνησιν,
εἴπερ μὴ ἔχει τέλος f, εὐϑεῖα, εἰ δὲ μὴ ἔχει τέλος, οὐδὲ μέσον τὸ ὡς 25
πρὸς τὸ τέλος. ἔτι, φησίν, ἐπειδήπερ ἀΐδιον τὴν ἐγχύχλιον ὑποτίθενται |
χίνησιν μήτε ἀρχὴν μήτε πέρας ἔχουσαν, δῆλον, ὅτι αὕτη μὲν ἀτελὴς ἄν
10 εἴη͵ ὡς ἄπειρος, τελεία δὲ ἢ κατ᾽ εὐθεῖαν τὴν πεπερασμένην" xal γὰρ τὴν
ἄπειρον εὐθεῖαν, φησίν, ἀτελῇ λέγουσι διὰ τὸ μὴ ἔχειν ἀρχὴν xal μέσον 80
χαὶ τέλος, χαίτοι mpocaótrot μὴ ἐπιδεχομένην. τοῦτο ἠπόρηται μέν,
οἶμαι, μετρίως, ὕφ᾽ οὔτινος οὖν ἠπόρηται" ἐπιστῆσαι δὲ ἄξιον, ὅτι xai ὃ
χύχλος ὀιὰ τοῦτο τέλειος τελείως, ὅτι πᾶν μέρος ἑαυτοῦ καὶ ἀρχὴν ἔχει

15 xal μέσον xal τέλος: xal ἢ ἐπὶ τοῦ χύχλου χίνησις xdv ἄπειρος ὡς ἐπ᾽ 8b
ἄπειρον ἰοῦσα, ἀλλ᾽ οὐχ ὡς ἐνεστηχὺς ἔχουσα τὸ ἄπειρον xai ἀόριστον,
ἀλλ᾽ ἀεὶ πεπερασμένον εἶδος ἔχει xai abt: πᾶν γὰρ τὸ λαμβανόμενον
αὐτῆς xal ἀρχὴ καὶ μέσον xai τέλος ἐστὶ περιόδου τινός, ὥστε ἀεὶ τελείαν
οὖταν ἐπ᾿ ἄπειρον προάγειν τὴν τελειότητα’ ὅλως γάρ, εἴ ποτε ἀτελὴς 40

20 ἐλήφϑη,. οὐχ ἐδύνατο ἐπ᾽ ἄπειρον προελθεῖν: οὔτε γὰρ ἀτελὴς οὖσα ὄδύνα-
μιν ἔχειν ἄπειρον ἐδύνατο οὔτε ποτὲ τελειωθεῖσα xal ἀρχὴν xoi ἀχμὴν
ἐν μέρει χρόνου λαβοῦσα μὴ x«i παραχμάζειν ἐν χρόνῳ τινί. ἐπειδὴ δὲ
οὐχ ἔστι, φησί, καϑ᾽ ὕπαρξιν εὐϑεῖα ἄπειρος, δῆλον, ὅτι καὶ πᾶσα χίνησις ἐπ᾽ 4ὅ
εὐὑὐείας ἕξει xai ἀρχὴν xal πέρας xal τὰ τούτων μεταξύ" οὐχοῦν xal τελεία,

35 ὅσον ἐπὶ τῷ τοῦ τελείου ὅρῳ. τοῦτο πάλιν τῆς αὐτῆς συγγενείας τοῖς 22b
ἄλλοις τοῖς τοῦδε τοῦ ἀνδρός ἐστιν ἀπορήμασιν, τὸ πέρας τῆς εὐϑείας
ὡς τέλος λαβόν, xaítot τέλος ἐχεῖνο xal οὗτος λεγόμενον olüev τὸ προσ-
ϑήχην ἄλλην μὴ δεχόμενον ὡς ἐλλιποῦς ὄντος τοῦ προτέρου, ὅπερ τῷ
χύχλῳ μὲν χαὶ τῇ χύχλῳ χινήσει ὑπάρχει, τῇ δὲ εὐϑείᾳ οὐχ ὑπάρχει.

30 χἄν γὰρ ἔχαστον χίνημα τοῦ χύχλου οὐ πέρας μόνον ἀλλὰ χαὶ ἀρχὴ χινή-
σεώς ἐστιν ἄλλης, οὐχ ὡς ἐλλειπούσης τι τῆς προτέρας τελειότητί ἐστιν,

[2]

2 οὖσα om. Bc 4 προσϑήχην BDE: προσϑήχης Abc δεχομένοις DE: δεομένοις
ABbc ὑπάρχειν B: comp. A 9 ἀτελῇ] eorr. ex ἀτελεῖ E! 6 τέως] corr.
ex τέλος E! τελείαν E: om. D: τέλειον ABc ἐπ᾿] ἐπὶ τῆς DE ἔχῃ D?

ἡ εὐθεῖα Eb: e corr. D: om. ABe εἰ δὲ ---τέλος Eb: om. ABDc 8 πρὸς supra-
scr. A! 9 μήτε (alterum)] μὴ E αὕτη ba: αὐτὴ BDEc et corr. ex αὐτῇ Α
11 λέγουσι DEb: λέγειν ABe 18 οὔτινος] e corr. D xai DEb: om. ΑΒς

15 ἐπὶ DEb: z Α: περὶ B 11 εἴδος bis E αὐτή A: αὔτη DE: αὐτό Be

2] ἀργὴν xai om. c 23 φησί Eb: comp. AD: μὴ B: om. c ἡ εὐϑεῖα c 24 τὰ
comp. ΑΔ: τὴν Bc τούτου B 25 τῷ τοῦ D: τοῦ ABc: τῷ E 600 DE: ὅρου
ABc τοῖς] xal τοῖς Be: evan. A 26 ἀπορήμαστι B 26. 27 τῆς εὐθείας ὡς
τέλος: in ras. D 27 ὡς τέλος] mg. E? λαβόν D: λαβών ABEc «ie DDEc
28 ὅπερ] post 2— ras. 1 litt. E: ὥσπερ D 29 τῇ δὲ---πάρχει om. D 31 ἐλλι-

ποῦύσης ABc tt Scripsi: in aliquo b: τῇ ABDEc

44 SIMPLICII IN L. DE CAELO I 2 [Arist. p. 269418]

ἀλλ᾿ ὡς τῆς αὐτῆς τελείας οὔσης τῷ εἴδει πάλιν xat πάλιν γινομένης" ἢ 0b 22^
ἐπὶ τῆς πεπερασμένης εὐθείας χίνησις, ὅταν εὐϑεῖα προστεϑῇ,, καὶ αὐτὴ προσ- 11
τίϑεται ἑνὸς εἴδους τοῦ μετὰ τῆς προσϑήχης γινομένου. αλλ᾽ εἰ τῆς τοῦ
παντὸς διαμέτρου φυσιχὴν εὐθεῖαν οὐχ ἔστι μείζονα λαβεῖν, πῶς οὐχ ἔστιν
5 αὔτη τελεία κατὰ τὸ χυρίως τέλος, Tt; τὸ ἑαυτῆς εἶδος ἀπειληφυῖα προσ- 15
ϑήχην οὐχ ἐπιδέχεται; T, xal πρὸς ταύτην εἴρηταί μοι τὴν ἀπορίαν, ὅτε
τὴν τοῦ ᾿Δριστοτέλους ἐπειρώμην σαφηνίσαι διάνοιαν οὐκ ἀρχεσϑεὶς τῇ τοῦ
᾿Αλεξανόρου ἐπιβολῇ λέγοντος ὡς τῷ λόγῳ δυναμένων ἡμῶν αὔξειν πᾶσαν
τὴν ληφϑεῖσαν οὕτως δεῖν dxoósw, ἀλλ᾽ ἀξιῶν τὸν ᾿Αριστοτέλην πρὸς αὐτὸ 30
10 τὸ εἶδος τοῦ τε χύχλου χαὶ τῆς εὐθείας ἀποβλέπειν, τὸ μὲν τῇ ἑαυτοῦ
φύσει συννεῦον, τὸ δὲ εἰς ἀοριστίαν ὅσον ἐφ᾽ ἑαυτῷ ἐχχεόμενον, χἄν
ὥρισεν αὐτὸ xal ἐμέτρησεν ὃ δημιουργιχὸς λόγος συνεργοῦντος, οἶμαι, xal
τοῦ χυχλιχοῦ σχήματος" συννεύσαντος γὰρ πρὸς ἑαυτὸ τούτου, xal αἱ 536
εὐϑεῖαι αἱ ἐν αὐτῷ πρὸς ἀπειρίαν ὅσον ἐφ᾽ ἑαυταῖς ὡρμημέναι πέρας τὸ
15 προσῆκον ἀπέλαβον. ἔτι δέ, φησίν, ἢ χίνησις τοῦ οὐρανοῦ xai ὁ μετρητι-
χὸς αὐτῆς χρόνος, εἰ μὲν τέλειά ἐστιν, ἔχει ἀρχὴν χαὶ μέσα χαὶ τέλος
xal οὐχ ἔστιν ἄπειρα οὐδὲ ἀνέχλειπτα, ὡς ᾿Αριστοτέλης οἴεται" εἰ δὲ 80
ἀνέχλειπτα, οὐχ ἔστι τέλεια' οὐ γὰρ ἔχει ἀρχὴν xal μέσα xal τέλος.
πάλιν δὴ τὰς αὐτὰς ἄνω χαὶ χάτω στρέφοντος ἀπορίας τούτου ἀνάγχη χαὶ
40 ἐμὲ τὰ αὐτὰ λέγειν, ὅτι ὡς 6 χύχλος οὕτως xai ἐχάστη χινήσεως περίοδος
xal ὃ μετρητιχὸς αὐτῆς χρόνος διόλου xal ἀρχὴν ἔχουσι xal μέσον χαὶ 8ὅ
τέλος" ὡς γὰρ πᾶν σημεῖον ἐν τῷ χύχλῳ xal ἀρχὴ xal μέσον xai τέλος
ἐστίν, οὕτως καὶ πᾶν ἐν τῇ χινήσει χίνημα xai πᾶν νῦν ἐν τῷ χρόνῳ, τὸ
δὲ ἀνέχλειπτον τῷ παλιν ἔχουσι xal πάλιν. τὸ εἶδος οὖν ἐστιν τὸ xoi
25 ἀρχὴν ἔχον πανταχοῦ καὶ μέσον καὶ τέλος xal προσϑήχην μὴ δεχόμενον, 40
dÀX οὐ τὸ ἀνέχλειπτον" τοῦτο γὰρ ἄλλην ἔχει τελειότητα τὴν ἀπειροδονα-
μίαν χαὶ ἴσως ταύτην ὑπερφυῶς, εἴπερ ἀληθὲς φανῇ τὸ πᾶν πεπερασμένον
σῶμα πεπερασμένην ἔχειν δύναμιν τῷ αὑτοῦ λόγῳ. εἴτε οὖν ἀπὸ τοῦ
μεγέθους τῆς ἀχολουϑίας ἀρχόμενός τις λέγοι; ὡς ἔχει τὸ μέγεϑος, οὕτως ὦ
80 ἔχειν χαὶ τὴν χίνησιν χαὶ τὸν χρόνον, εἴτε ἀπὸ τοῦ χρόνου. χατὰ τὸ dyd-
παλιν, δῆλον, ὅτι χατὰ | τὸ εἶδος ληπτέον τὸ τέλειον xol ἀῤῥγὴν xal μέσον 88ι
xai τέλος ἔχον τοῦ τε χυχλιχοῦ μεγέθους xal τῆς ἀποχαταστατικῆς χινή-
σεως xal τοῦ ταύτην μετροῦντος χρόνου: πάντων γὰρ τὸ εἶδος ἀρχήν τε.

- — ——— ————— — —Ó—

2 αὕτη DE ὃ εἴδους ABDE': specie imperfecti existente b: εἴδους ἀτέλους ὄντος E!:

εἴδους ὄντος c τῆς (prius) om. ὁ . 9 αὕτη ba: αὐτὴ BDEc: αὐτῇ A 6 ἢ)
ἤδη ὁ αὐτὴν ΑΒ Ἴ τοῦ om. DE. . 9 ἀλλ᾽ om.c 11 συνεῦον Β
ι

ἀοριστείαν E, sed corr. ἑαυτὸ A, sed eorr. 12 ὥρησεν B δημιουργὸς c
16 τέλεια D: τελεία ABEb pécov c — 17 δὲ] δὲ xal Bc 18 τελεία A ἔχει
om. E μέσον c 19. 20 xal ἐμὲ xà] χἀμὲ τὰ D et corr. ex «al μετὰ E?

20 οὕτω BDc 22 ἀρχὴ] corr. ex ἀρχὴν AE*c 33 οὕτω BD 24 οὗν] e
corr. D: corr. ex οὐ E ἐστιν A: ἐστι BDe et corr. ex σύνεστι E 26 ἔχει om. D
28 σῶμα DEb: om. ABe αὐτοῦ ABDE: ἑαυτοῦ c 32 τέλος} τέλον B ἔχον]

corr. ex ἔχων E?

SIMPLICII IN L. DE CAELO I2 [Arist. p. 269*18] 45

xal μέσα xal τέλος ἔχει xai πανταχοῦ ταῦτα τὰ τρία φαινόμενα, xal οὐδε- 384
μίαν προσϑήχην ὡς ἔχοντά τι ἐλλιπὲς ὑποδέχεται. ἀλλ᾽ οὐδὲ διάλληλος 6
ἢ δεῖξίς ἐστιν, ὡς οἴεται. “εἰ γὰρ ix τοῦ εἶναι, φησί, τὸν χύχλον τέλειον
ἠξίωσε xal τὴν ἐπ᾽ αὐτοῦ χίνησιν τελείαν εἶναι, ἐπὶ φυσιχοῦ δὲ χύχλου ἢ
5 χίνησις, οὗτος δέ ἐστιν τὸ οὐράνιον σῶμα, πάλιν δὲ ἐχ τοῦ τελείαν εἶναι 10
τὴν χύχλῳ χίνησιν, ὅτι χαὶ τὸ χινούμενον αὐτὴν τέλειόν ἐστιν, εἴληφεν,
τουτέστιν ὃ οὐρανός, διάλληλος ἄρα xal οὐχ ἀποδειχτιχὸς ὁ λόγος. ἐν
τούτοις αὐτὴν αὐτοῦ παρεϑέμην τὴν λέξιν πρὸς ἐπίστασιν τοῖς δυναμένοις
xal ἐξ ὀλίγων τὴν ἕξιν τοῦ ἀνδρὸς ἐπιγινώσχειν. πρῶτον μὲν οὖν οἴξται 15
10 τὴν χυχλιχὴν χίνησιν ἐπὶ χύχλου γίνεσϑαί τινὸς xal τὴν τοῦ οὐρανοῦ ἐπὶ
τοῦ οὐρανίου σώματος οὐχ ἐννοῶν, ὅτι τῆς χινήσεώς ἐστι τὸ χυχλιχόν,
δυνατὸν δὲ xal τὸ μὴ χυχλιχὸν χύχλῳ χινεῖσθαι: xal γὰρ χύβον δυνατὸν
περὶ ἄξονα χύχλῳ χινεῖσϑαι χαίτοι χύχλον ἐν ἑαυτῷ μὴ ἔχοντα" xal ὅτι 30
ὃ οὐρανὸς αὐτὸς χινεῖται χύχλῳ xal οἱ ἐν αὐτῷ χύχλοι. πῶς οὖν δυνατὸν
15 τὸ αὐτὸ εἶναι τὸ χινούμενον σῶμα xal τὸ ἐφ᾽ οὗ ἣ χίνησις; ἀλλ᾽ οὐδὲ τῷ
σφαιριχῷ τοῦ οὐρανοῦ τέως ὃ ᾿Αριστοτέλης συνεχρήσατο" τοῦτο γὰρ ὕστε-
pov ἀποδείχνυσιν’ ἀλλὰ τῇ χυχλιχῇ χινήσει, ἣν ἢ τῶν ἄστρων ἀπὸ τοῦ 25
αὐτοῦ ἐπὶ τὸ αὐτὸ περιφορὰ χατὰ ἴσην τὴν ἀπὸ τῆς γῆς ἀπόστασιν
δείχνυσιν᾽ ὥστε οὐχ ὡς ἀπὸ τοῦ οὐρανίου σώματος dq ἀπὸ χύχλου τελείαν
40 ἔδειξε τὴν χυχλιχὴν χίνησιν, ἀλλ᾽ ἀπὸ τοῦ εἴδους αὐτοῦ τῆς χινήσεως"
διάστασιν γὰρ ἔχουσά τινα xal σχῆμα ἔχει, ποτὲ μὲν εὐθύ, ποτὲ δὲ περι- 80
φερές: xal τοῦτον τὸν χύχλον ὡς τέλειον λαβὼν διὰ τὸ πανταχοῦ τοῦ
χύχλου εἶδος ἀπ᾿ αὐτοῦ τὴν xat' αὐτὸν ἐσχηματισμένην χίνησιν τελείαν
ἀπέδειξε xal ἀπὸ ταύτης ὡς ἀπὸ προφανεστέρας" προφανέστεραι γὰρ τῶν
25 οὐσιῶν αἱ ἐνέργειαι: τὴν οὐσίαν τοῦ οὐρανίου σώματος ἤτοι τοῦ χυχλο- 83
φορητιχοῦ ἁπλῶς τελείαν εἶναι συνελογίσατο’ ὥστε οὐδὲ διάλληλος f, δεῖξις,
ὡς οὗτος ὁ χρηστὸς οἴεται. ἀλλ᾽ εἰ xal τέλειον, φησίν, ἐστι τὸ οὐράνιον
διὰ τὸ σφαιρικὸν εἶναι, οὐδὲν ταύτῃ γε τῶν λοιπῶν διοίσει στοιχείων, ὧν
τὰς ὀλότητας σφαιρικὰς εἶναι βούλεται xal αὐτὸς ᾿Αριστοτέλης. πάλιν οὖν 40
30 ἀναγχάζομαι τὰ αὐτὰ λέγειν, ὅτι οὕπω μὲν σφαιριχὸς ὃ οὐρανὸς ἀποδέ-
δειχται οὐδὲ ὡς σφαιριχὸν τέως τέλειον εἶναί φησιν, ἀλλ᾽ ὡς χύχλῳ
χινούμενον, ταύτην τὴν χίνησιν ὡς τελείαν τοῖς τελείοις προσήχειν
βουλόμενος. xdv σφαιριχὰ οὖν ἐστι xal τὰ ἄλλα στοιχεῖα, ἀλλὰ πρῶτον 4ὅ

1 μέσον ς 2 ὡς DEb: om. ABc ἐλλειπὲς ἢ΄Α διάλληλον E 4 ἐπὶ]
seq. lac. 5 litt. B 9 ἐστι BDEc 6 τὴν] αὐτὴν B: αὖ τὴν c εἴληφε DE

8 αὐτοῦ DEb: αὖ ABc 9 ἕξιν DE: λέξιν ABbc 10 γίγνεσϑαι E τινος
DEb: τινές ΑΒ 11 τοῦ om. Bc τὸ xoxÀtxóv] in ras. D: δυνάμεως τὸ χυχλιχὸν
ΕἸ: δύναμις τὸ χυχλιχὸν E?: mg. ἢ εἶδος E* 12 δυνατὸν δὲ b: in ras. D: m. sec.
E: δυνατὸν ABc τὸν χύβον in lac. E? δυνατὸν] in lac. E? 13 περὶ] postea
ins. D: in lac. E? τὸν ἄξονα in lac. E? αὐτῷ D 14 οὖν] e corr. E:
o) D 15 τὸ (pr.) c: om. ABDEb αὐτὸ] mut. in αὐτὸν E? 18 xac c

19 ὡς (alterum) om. c 20 ἔδειξεν c 33 χύχλου DEb: χυχλιχοῦ ABc εἴδους e
25. 26 χυχλοφορητοῦ c 26 οὗ c 28 οὐδὲν DEb: οὐδὲ ABc 29 αὐτὸς ὁ

DEc 32 ταύτην τὴν χίνησιν DEb: τὴν χίνησιν ταύτην ABc

46 SIMPLICII IN L. DE CAELO I2 (Arist. p. 269418]

μὲν οὐχ ix τοῦ σφαιριχοῦ δέδειχται νῦν, ὅτι ἄλλο παρὰ τὰ τέσσαρα 38.
στοιχεῖά ἐστι τὸ οὐράνιον, ἔπειτα | οὐδὲ ἀχριβὲς ἐν τούτοις τὸ σφαιρικόν, 380
ἀλλὰ χαὶ αὐτό, ὃ ἔχει, παρὰ τῆς οὐρανίας ἔχει συσφίγξεως ὑπερφυῶς
τάχα xal τοῦτο δεχόμενα. πάλιν δὲ ὥσπερ μεταμελόμενος, ὅτι συνεχώ-

ὃ ρησε τελειότερον εἶναι τὸν χύχλον τῆς εὐϑείας, πειρᾶται τοὐναντίον ἐπι- ὅ
δειχνύναι. εἰ γὰρ ἐπίπεδος, φησίν, 6 χύχλος λαμβάνοιτο, ὡς τῷ ᾿Αλεξάνδρῳ
δοχεῖ, οὐχ ἔχει τὸ χέντρην ἐνεργείᾳ, ἵνα μὴ διῃρημένος ὧν κατ᾽ αὐτὸ μη-
χέτι ἐστὶ συνεχής" ὥστε οὐχ ἔχει ἀρχήν: τῆς δὲ πεπερασμένης γραμμῆς
εἴτε φυσιχῆς εἴτε μαϑηματιχῆς τὰ ἔσχατα ἐνεργεία ἐστίν: ὅσῳ οὖν, φησί, 10

10 τὸ ἐνεργείᾳ τοῦ δυνάμει τελειότερον, τοσοῦτον f, εὐθεῖα τοῦ χύχλου τελειο-
τέρα ἔσται. ἀλλ᾽ εἰ μὲν εἰς γυμνασίαν ταῦτα προύτεινε τοῖς νέοις, τάχα
ἄν εἶχέν τινὰ λόγον οὐχ ἄχαριν: ἐπειδὴ δὲ ὡς δόγματα προφέρει ταῦτα
χατὰ τῆς τοῦ οὐρανοῦ μαχαριότητος οὕτως ὄντα σαϑρα, ἐλεεινὸς αὐτός τε 16
dv εἴη δικαίως xal τῶν ἐντυγχανόντων οἱ ἀπατώμενοι. πῶς γὰρ τὸ χέν-

15 tpov τοῦ παντὸς δυνάμει φησὶν εἶναι, περὶ ὃ πᾶς ὁ οὐρανὸς χινεῖται τὴν
ἀίδιον χίνησιν; xal ὀηλονότι xai τοὺς πόλους δυνάμει νομίζει μόνον εἶναι
τοῦ οὐρανοῦ. f, δὲ αἰτία, OU ἣν εἵλετο ταῦτα λέγειν, ἔτι μᾶλλον αὐτοῦ 20
διελέγχει τὴν ἄνοιαν. οὐ γάρ ἐστιν ἐνεργείχ, φησί, τὸ χέντρον τοῦ χύχλου,
ἵνα μὴ τὸ συνεχὲς αὐτοῦ διαχόπτηται. καίτοι εἴπερ χατὰ τὸν ἀποδοϑέντα

40 τοῦ συνεχοῦς ὁρισμὸν συνεχῆ ἐστιν, ὧν τὰ ἔσχατα ἕν, τὸ δὲ χέντρον ἕν
ὃν χοινόν ἐστι τῶν ἀπ᾿ αὐτοῦ πρὸς τὴν περιφέρειαν φερομένων εὐϑειῶν, 23
πῶς ἂν ἐνεργείᾳ τοῦτο ὃν διαλύοι τὴν συνέχειαν; εἰ δὲ γραμμιχός, φησίν,

ὃ χύχλος, πρῶτον μὲν μαϑηματιχὸς ἔσται xal οὐ φυσιχός, ἔπειτα οὐ μόνον
τὸ χέντρον τοῦ τοιούτου χύχλου οὐχ ἔστιν λαβεῖν ἐνεργεία, ἀλλ᾽ οὐδὲ τὸ
25 μεταξὺ τῆς περιφερείας xal τοῦ χέντρου. χαΐτοι τίς γραμμικὸν ἀχούων 80
χύχλον μεταξύ τι τῆς περιφερείας ἔτι xal τοῦ χέντρου ζητεῖ; ἀλλ᾽ ἐπὶ τοῦ
τραυμιχηῦ, ὅπερ εἶπον, ἐφ᾽ οὔ τὸν λόγον 6 ᾿Αριστοτέλης ποιεῖται" γραυ-
μικὸς (do ἐστιν ὁ τῆς κατὰ τὴν χίνησιν διαστάσεως" πᾶν μέρος xal ἀρχὴ

xal μέσον xal tfÀog, διὸ xal ὅλος δι᾿ ὅλου τέλειός ἐστιν ὃ χύχλος. εἶτα 8ῦ

80 ἐνίσταται xal πρὸς τὸ τὴν πεπερασυένην εὐθεῖαν προσαύξειν δυνατὸν εἶναι
τὴν διάμετρον τοῦ χόσμηου παράγων xai τὴν ᾿Αλεξάνδρου ἐξήγησιν τὴν
λέγουσαν τῷ 15 λόγῳ μηδὲν χωλύειν πᾶσαν πεπερασμένην εὐϑεῖαν αὔξειν
ἐπινοίαις xal αὐτὸς duovousvo; χεναῖς. εἶπον δέ, ὅτι πρὸς τὴν φύσιν τῆς 40
εὐθείας ἀπεῖθδεν 6 ᾿Αριστοτέλης μὴ συννευούσης πρὸς ἑαυτήν, ὥσπερ 6

35 χύχλος, αλλ᾽ ὅσον ἐφ᾽ ἑαυτῇ πρὸς ἀοριστίαν ἐχχεομένης ὥσπερ xal ὃ

1 οὐχ] corr. ex οὖν Ε2: o9v Β {τάχα om.c ὥσπερ) ócc — 5.6 ἐπιδειχνύναι) corr.
ex ἀποδειχνόναι E! 8 ἐστὶ om. ce: an ἔσται συνεχὴς v c 10 τοῦ (alt.) bis D
12 elye BDEc 13 τῆς om. c τοῦ om. E 15 πᾶς ὁ ADE: πᾶς B: ὃ
πᾶς ς 18 διάνοιαν DE οὐ] οὐδὲ Be post φησί del. μὴ E 20 ἔσχατα)
πέρατα Bec 28 χύχλος DEb: χύχλος ἐστὶ ABe 24 ἔστι BDEc 27 ἐφ᾽ o5] om. c
γραμμιχὸς)] corr. ex γραμιχὸς E? 28 ὁ ABDE!: οὗ E?: ἐφ᾽ οὖ c τὴν om. c
32 μηδὲ B 99 ἀμυνόμενος om. É: post xevai; add. φερόμενος mg. E?: novis...

procedens b 94 συνευούτης B 94. 35 ὁ χύχλος---σπερ om. c

SIMPLICII TN L. DE CAELO I 2 (Arist. p. 269318] 41

τοῦὸς τοῦ ἀνδρὸς λόγος. χαὶ τῷ χύχλῳ γάρ, φησίν, εἴπερ σῶμα εἴη, xai 280
ἔτι τῇ σφαίρᾳ ἐξ ἴσου πανταχόϑεν σῶμα περιχεόμενον ἔξωϑεν xal προσ-
χρινόμενον μείζονα ποιεῖ. xal ὅρα, ὅτι οὐδὲ τὸν δρισμὸν οὗτος οἷδεν τοῦ 45
χύχληυ, εἴπερ σῶμα αὐτὸν ὑποτίθεται. xaítot οὐδὲ ἐπίπεδον αὐτὸν ὁ
5. ᾿Αλέξανδρος ὑποϑέϊμενος συμφώνως, οἶμαι, τῷ ᾿Αριστοτέλει τὴν ἐξήγησιν 345
ἐποιήσατο. πῶς δὲ ἄν προστίθεσθαι τῷ χύχλῳ 7, τῇ σφαίρᾳ λέγοιτο τὸ
ἔξωϑεν περιχεόμενον οὐχ ἀφανιζομένης τῆς προτέρας ἐπιφανείας; ὥσπερ
ἐπὶ τῆς εὐθείας, ὅταν αὐτὴν προσαυξήσωμεν, τὸ πρῶτον αὐτῆς πέρας ὃ
ἀφανίζοντες ἀντὶ διπήχους τριπήχη μίαν ποιοῦμεν εὐϑεῖαν, ἐπὶ δὲ τοῦ
10 χύχλου χύχλον περὶ χύχλον χαὶ σφαῖραν περὶ σφαῖραν περιβάλλομεν. ἀλλὰ
πολλά, φησί, χυχλιχὰ xai σφαιριχὰ ἐν ζῴων σώμασιν ὑπὸ τῆς τροφῆς τῆς
εἰσιούσης προσαύξεται, ὡς τὸ τῆς ἀνθρώπου χεφαλῇῆς xai ὁ τοῦ χερατοει- 10
δοὺς χιτῶνος ἐν ὀφϑαλμῷ χύχλος. οἱ ὃὲ ταῦτα ἀποροῦντες οὕπω τῆς
᾿Αριστοτέλους ἐννοίας περὶ τούτων ἐφίκοντο. τὴν γὰρ πεπερασμένην εὐϑεῖαν
15 ἀτελῆ φησιν, ὅτι ἐστίν τι ἐχτὸς αὐτῆς, εἰς ὃ προσαύξεται αὐτὴ μένουσα
xai μόνον τὸν διορισμὸν ἀπολέσασα' ὁ δὲ ὑπὸ τροφῆς αὐξόμενος χύχλος 16
ἢ σφαῖρα ἔνδοϑεν αὔξεται, οὐ προσϑήχης ἔξωϑεν αὐτῷ γινομένης ὥσπερ
ἐπὶ τῆς εὐθείας. διὸ xal λέγεται εἶναί τι ἐχτός" ἀλλ᾽ ὅλου τοῦ εἴδους
ἐπιδιδόντος " διὸ οὐ λέγεται τούτῳ προστίθεσθαι τὸ προσιόν: οὐ γὰρ ὑπο-
20 μένει τὸ δεχόμενον τὴν προσϑήχην ὡς ἢ εὐθεῖα. xdv αὐξηϑῇ οὖν ἢ τοῦ 90
παντὸς διάμετρος, οὐχ ὁμοίως αὐτῇ προσαύξζεται T) σφαιριχὴ ἐπιφάνεια,
ἀλλὰ τῆς μὲν εὐθείας μένει τὸ πρότερον μέρος τὴν προσϑήχην δεχόμενον,
διὸ xal ἀτελὲς ἐχεῖνο δοχεῖ, τῆς δὲ σφαιριχῇς ἐπιφανείας ἢ τοῦ χύχλου
οὐδὲν μένει τῶν προτέρων’ ἄλλη γὰρ ἢ περιαγωγὴ γίνεται τῆς περιφερείας 95
25 ὥστε οὐχ ὁμοίως ἐπί τε τοῦ χύχλου xal τῆς εὐθείας τὴν αὐξησιν ἐπινογν
véov, ἀλλ᾽ ὅπου μὲν χατὰ πρόσϑεσιν, f, δὲ πρόσϑεσις χατὰ τὸ ἐλλεῖπον,
ὅπου ὃξ ἐχ τελείου τελείου πάλιν γινομένου xal ὡρισμένου. μεμφόμενος
δὲ xal τὸν ἀποδοϑέντα τοῦ τελείου ὄρον εἰς πολλὴν ἐχπίπτειν ψυχρότητα 90
φησι τὸν πειρώμενον χεῖρα T, Ἰλῶτταν ἣ γῆν T, πὺρ ἥ τι τῶν ἄλλων
30 μορίων εἰς ἀρχὴν καὶ μέσον xal ἔσχατον διαιρεῖν. χαίτοι xdv μὴ βούλοιτό
τις τοῦτο τέλειον εἶναι τὸ ἔχον ἀρχὴν xai μέσα xai ἔσχατα, ἀλλὰ πᾶν qe
σῶμα, ᾧ μηδὲν ἐλλείπει, πάντως ἐχ τούτων συμπεπλήρωται. καὶ γὰρ 85

1 τοῦ postea ins. A 2 περιχεόμενον DEb: περιεχόμενον AB 2. ὃ mpoxptvó-
μενον A 3 οἷδε BDEc 6 σφαῖρα AE 7 περιεχόμενον AB 8 αὐτὴν om.
DE πρῶτον αὐτῆς} bis E, sed corr. 9 διπήχους) corr. ex δίπους E τρι-
πήχη) ττῇ e corr. D: corr. ex τριπήχους vel τριπήχου E? εὐθεῖαν ἐπὶ δὲ] mut. in
εὐθείαν οὕτω δὲ ἐπὶ E? 10 περιβάλλοντες E? 11 τῆς (alterum) om. Ac

12 τὸ τῆς AB: circulus b: ὁ τῆς e: om. DE χεφαλὴ E? 13 ὀφθαλμοῖς c

τῇς] τοῦ B, postea suprascr. τῆς 14 ἐφίχοντο)] £— e corr. B 15 ἀτελῆ} "Ape-
στοτέλης Be ἐστι BDEc αὐτὴ Bb: αὐτῇ A: αὕτη DE 1 2]7B

19 προτίϑεσϑαι AB τὸ om. ὁ προιὸν ΑΒ 20 ὡς om. AB 24 περι-
αγωγ}} z6........ 1» B 26 πρόϑεσιν AB πρόϑεσις ΑΒ J8 ἀποδόντα B

ἐχπίπτειν] post -(- ras. 1 litt. B ψυχρότητα) lac. 9 litt. B 91 τις lae. 3 litt. B:
om. c post τὸ del. ἔσχατον B 32 ᾧ] corr. ex ὁ E? ἐλλίπει E: corr. E?

48 SIMPLICII IN L. DE CAELO I2 [Arist. p. 269418]

χειρὸς πρῶτον μὲν dv εἴη μέρος, χαϑ᾽ ὃ τῷ ὅλῳ συμπέφυχεν, ἔσχατον 345
ὁὲ τὸ πρὸς τοῖς δαχτύλοις, μέσος δὲ 6 ἀγχών, xal γλώττης δυοίως- xol
σφαῖραι δὲ τὴν ἀρχὴν xaxd τι μὲν ἐν τοῖς χέντροις, xaxd τι δὲ ἐν ταῖς
περιφερείαις ἔχουσιν, τὰ ὃὲ ὁμοιομερῆ, dv T) τέλεια, ἔχει πάντως χαὶ

5 τὰ ἄλλα. xal ἐπὶ τοῦ σώματος τρεῖς ἔχοντος διαστάσεις οὐχ ἀπορήσομεν. 40
ὡς οὗτος οἴεται, ποία μὲν ἀρχῆς ἔχει λόγον, ποία δὲ μεσότητος, ποία δὲ
τελευτῆς OTÀov γάρ, ὅτι ἀρχὴ μὲν T, χατὰ γραυμὴν xal μῆχος, μέση δὲ
ἢ xatà τὴν ἐπιφάνειαν, τελευτὴ δὲ $ χατὰ τὸ βάϑος. εἰ δὲ ὁ χύ-
βος ἀπορεῖν ποιεῖ διὰ τὸ τὰς τρεῖς διαστάσεις ἴσας ἔχειν, ποία μὲν dpywv, 46

10 ποία δὲ μέση, ποία δὲ τελευτή, πάλιν ἐρῶ, ὅτι τὴν ὡς μῆχος ὄριζο- 340
μένην ἀρχὴν ληψόμεθα, χἂν ἀδιάφορον ὀϑενοῦν λαβεῖν: xal ἐπὶ τῆς
σφαίρας τὸ μὲν μῆχος ὃ μέγιστος ὁρίζει τῶν ἐν αὐτῇ χύχλων, τὸ δὲ πλάτος
e e Ld ΄-- , e , . , ^- "-

ἢ ὅλη ἐπιφάνεια, τὸ ὃὲ βάϑος ἢ χαϑήχουσα μέχρι τοῦ χέντρου ἀπὸ τῆς 5
ἐπιφανείας διάστασις. οἷον δὲ ἄλλο σοφὸν προσενενόησεν ὃ γεννάδας, εἰ
(ἐφ , , , ) ty 1 w ,

15 ὃ γραμμιχύός, φησί, χύχλης, xaü ὅσον μὲν ἀρχὴν ἔχει xal μέσον xal
τέλος, τέλειός ἐστι, χαϑ’ ὅσον δὲ οὐ τὰς τρεῖς ἔχει διαστάσεις, ἀτελής
ἐστιν, ὥστε xatd τι μὲν τέλειος" xatd τι δὲ ἀτελής" εἰ οὖν ἢ χυχλιχὴ
χίνησις ἐπὶ τῆς χυχλιχῆς γίνεται γραμμῆς χαὶ οὐχὶ χατὰ τῶν τριῶν δια- 10
στάσεων, ἀτελὴς χαὶ αὔτη. εἰ οὖν ἐχ. τοῦ τελείαν εἶναι τὴν χύχλῳ χίνη-

20 σιν ἐβούλετο, φησίν, ἀποδεῖξαι, ὅτι καὶ προτέρα τῆς εὐϑείας, ἔδει χαϑόλου
τὴν τοῦ τελείου ἔννοιαν ὁρίσασϑαι xai δεῖξαι παντὶ μὲν χύχλῳ τὸν ὁρισμὸν
ἐφαρμόζοντα, οὐδεμιᾷ Oi εὐϑεία᾽᾽. συγγινωσχέτω δὲ πᾶς ὃ μετ᾽ ἐπιστά- 15
σεως ἐντυγχάνων, εἰ τηλιχαύτας αὐτοῦ᾽ ῥήσεις xal ἐπ᾽ αὐτῆς αἱροῦμαι
παραγράφειν τῆς λέξεως" εὐλαβείᾳ γὰρ τοῦτο ποιῶ τοῦ μηδὲ πιστευϑῆναι

95 ἐνίοτε τὸ τὰ τοιαῦτα τοῦτον ἐννοοῦντα τῷ ᾿Αριστοτέλει τολμᾶν ἀντιγράφειν"
λέγει δὲ ὁηλονότι, ἐπειδὴ μὴ τὴν τοῦ σώυατος ἔχει τελείοτητα ὃ γραμμι- 90
χὸς χύχλος (oTov Of, ὅτι οὐδὲ τὴν τοῦ ἀνθρωπείου σώματος: οὐ γὰρ
v M / P^ Ν 1 —-— ^ ^ ,
ἔχει χεφαλὴν xal στέρνον xal πόδας: οὐδὲ τὴν τοῦ διχανιχοῦ λόγου"
προηίμια γὰρ αὐτῷ xai ἐπίλογοι x«i τὰ τούτων μέσα οὐχ ἔνεστιν), οὐχ

30 ἔστιν χυρίως τέλειος. ἐπειὸὴῆ μὴ πάντων εἰδῶν δμοῦ συλλαβὼν ἔχει τὰς 90
τελειότητας xaÜ' ἕν εἶδος αὐτὸς ἀφωρισμένος. τούτῳ δὲ τῷ λόγῳ οὐδὲ
e A , 4 A ». - X - e , e , /
ὅλος ἐστίν. οὐ γὰρ ἔχει τὴν τοῦ ἵππου ὁλότητα ὃ χύχλος. τὸν μέντοι
χοινὸν γαραχτῆρα τῆς τελειότητος τὸ ἀρχὴν ἔχειν xal μέσα xai τέλος xai
6 χύχλος ἔχει χατὰ τὸ ξαυτοῦ εἴδος, ὥσπερ τὸ σῶμα χατὰ τὸ οἰχεῖον. 80

35 xai ϑαυμαστόν, ὅτι xal τοῦ ᾿Αριστοτέλους ἀχούσας λέγοντος “᾿ τελευτὴ γὰρ
xai μέσον xai ἀρχὴ τὸν ἀριϑμὸν ἔχε! τοῦ παντός, τὸ δὲ πᾶν xal τὸ τέ-

1 τὸ ὅλον E 3 σφαῖρα AB 9 ἔχουσι BDc 6 μὲν] γὰρ B 10 δὲ (alterum)
om. A 11 λειψόμεϑα E: corr. E? xai E διάφορον AB 16 δια-
στάσεις ἔχει E 11 ἡ χυχλιχὴ] ras. 1 litt. E 20 ἐπιδεῖξαι ς χαὶ ὅτι Β
προτέρα ba: πρώτη ABDE 22) δὲ (alterum)] δὴ Eb 33. 23 ἐπιστασίας D

33 xal om. D 24 παραγράφην E: corr. E! — 25 τὰ om. E. 30 ἔστ᾽ BDEc. 32 ὅλως
AB τὸν) corr. ex τὸ D 99 μέσον c 39 λέγοντος] 268*11—13 γὰρ

om. E

SIMPLICII IN L. DE CAELO I 2 [Arist. p. 209218. 30] 49

$ κ'"

λειον οὐ xatà τὴν ἰδέαν διαφέρουσιν ἀλλήλων᾽᾽ xai αὐτὸς δὲ οὕτως μέχρι 24»
νῦν χρώμενος τῷ τοῦ τελείηυ ὀνόματι xal παρὰ πόδας πρὸς τοιαύτην S5
ἔννοιαν ἀντιλέγων. ὅταν λέγῃ “διὰ τί δὲ ὅλως τὸ ἀρχὴν ἔχον xal πέρας
χαὶ τὸ τούτων μεταξὺ τέλειόν ἐστιν ὅμως ἔτι ἀπαιτεῖ τὸν ᾿Αριστοτέλην

5 χαϑόλου τὴν τοῦ τελείου ἔννοιαν ὀρίσασϑαι. εἰ μὴ ἄρα χαϑόλου μὴ τὸ
χοινὸν λέγει, ἀλλὰ τὸ ἐχ πάντων τῶν χατὰ μέρος χατὰ τὰς διαφορὰς 40
αὐτῶν συναγόμενον. ὅπερ ἀδύνατον Tv. ἐρωτᾷ δέ" διὰ τί ὅλως τὸ ἀρχὴν
ἔχον xal πέρας xai τὸ τούτων μεταξὺ τέλειόν ἔστι xal uf μᾶλλον τὸ
μήτε ἀργὴν ἔχον μήτε πέρας οἷον ἢ ἄπειρος γραμμή" οὐδὲ γὰρ xav ἐπί-

10 voux» προσϑήχην T, αὔξησιν αὔτη δέχεται. xol ϑαυμαστόν, ὅτι xal γραμ- 45
υατικοῦ τὰ συγγράμματα ἐπιγράφων οὐδέποτε τοῦ τελείου τὴν ἐτυμολογίαν
ἐζήτησε παρὰ τὸ | τέλος πάντως λεγομένου: τὸ yàp ἔχον τέλος τῶν 25»
ηἰχείων πληρωμάτων πάντως xai μέσον ἔχει xal ἀρχήν, οὐ μέντοι τὸ

ἀρχὴν μόνην ἔχον ἣ ἀρχὴν χαὶ μέσον, μὴ ὡς μέσον δέ, ἤδη πάντως χαὶ
15 τὸ τέλος ἀπείληφε" xal διὰ τοῦτο xai ᾿Αριστοτέλης τὸ πᾶν xal τὸ τέλειον 5
μηδὲν διαφέρειν χατὰ τὴν ἰδέαν φησίν. εἰ ὃὲ χαὶ τέλος τὸ τελιχώτατον
ἀγαθὸν λέγοιμεν, τέλειον ἄν εἴη τὸ πάντων τῶν ἑαυτοῦ ἀγαϑῶν πεπληρω-
μένον πρώτων τε xal μέσων xal ἐσχάτων. χἄν μέγεϑος εἴη τοῦτο, τῶν
ἐπιβαλλόντων αὐτῷ μερῶν. ἢ δὲ ἄπειρος εὐθεῖα πρῶτον μὲν οὐδὲ ἔστιν,
20 ὥστε πάνυ χυρίως 6 γραμματιχὸς μόνον τῶν μεγεθῶν τὸ μὴ ὃν τέλειον
χαλεῖσϑαι νομοϑετεῖ᾽ ἔπειτα χἄν ὑφέστηχεν, ἀόριστον ἔχει xal ἀπερίληπτον
τήν τε ὑπόστασιν αὐτοῦ χαὶ τὴν περὶ τῆς ὑποστάσεως ἔννοιαν. τὸ δὲ
τέλειον ὡρίσθαι βούλεται xal τοῖς ἑαυτοῦ πληρώμασιν περιγεγράφϑαι. τού- 15
τοις μὲν οὖν χαὶ ταύτην τοῦ ᾿Αριστοτέλους τὴν λέξιν, ὅστις ποτέ ἐστιν
25 οὗτος, διὰ μαχρᾶς φλυαρίας ἐνοχλεῖν ἐπενόησεν. ἀλλ' ἐπὶ τὰ ἑξῆς ἰτέον.

p.269330 "Ex τε δὴ τούτων φανερόν, ἦτι πέφυχέ τις οὐσία σώ- 90
μᾶτος ἕως τοῦ xal προτέρα τούτων πάντων.

Kowóv συμπέρασμα τοῖς εἰρημένοις ἐπάγει. τεϑέντων γὰρ ἐχείνων

φανερὸν γέγονεν ἐξ αὐτῶν, ὅτι ἔστιν ἄλλο τι σῶμα ἁπλοῦν τὸ ἐγκχύχλιον

30 παρὰ τὰ τέσσαρα στοιχεῖα ϑειότερόν τε αὐτῶν xal πρότερον τῇ φύσει. εἰ
γὰρ δέδειχται,. ὅτι ἣ χύχλῳ χίνησις ἁπλῇ xal προτέρα τῇ φύσει τῆς ἐπ᾽ 5

| οὗτος D 2 ποδός c 3 λέγει E: eorr. ΕΞ δὲ] τε - πέρας] πόδας Β 4 post
ἐστιν del. xal μὴ v. 8 — δέγεται v. 1 ἢ "Ἀριστοτέλη ἢ 2 χκαϑόλου (pr))] xa9? ὃ B

4 τὸ] τὴν AB 10 αὐτὴ ABe 10. 11. γραμμικοῦ AB 13 πρώτως B 15] corr.
ex τὴν ΕΣ 15 τὸ (pr.) om. e 10. ὀϊταφέρειν μηδὲν FK 11 ἀγαϑὸν om. Be
λέγομεν Ὦ εἴη om. B« 11. 18 πεπληρωμένω E: corr. E? 18 τοῦτο] αὐτὸ c
19 οὐδὲν ABc 20 πάνυ om.D μόνων E 91 ὑφεστήκχει E: ὑφεστήχοι D: ὑφε-
στήχῃ͵ K? 23 ὥρισται e xal βούλεται c πληρώμασι BDEc περιγεγάφϑαι D

25 ἐπενόησεν c: intendit b: ὑπενόησεν ABDE ἱστέον A 21 ἔως τοῦ] ἄλλη παρὰ
τὰς ἐνταῦϑα συστάσεις ϑδειοτέρα D πάντων ABD: ἁπάντων c 28 χοινὸν — ἐπάγει]
χοινὸν τῶν εἰρημένων ἐπάγει συμπέρασμα mg. E* 39 τι om. D Ὁ] προτέρα ha;
ποώτη ABDE τῇ φύσει om. ΑΠῸ

Comment. Arist. VII Simpl. de Caelo. 4

50 SIMPLICIT IN L. DE CAELO 1 2 [Arist. p. 269430. 32]

εὐϑείας ἐστίν, T, 0b ἁπλῆ, καὶ προτέρα τῆς ἐπ᾽ εὐθείας ἁπλοῦ xai προτέρου 384
τῇ φύσει τῶν εὐθυπορηουμένων σωμάτων ἐστὶ σώματος, τὸ δὲ ἁπλοῦν xal
πρότερον τῇ φύσει xal ϑειότερόν ἐστι, δῆλον. ὅτι Ex τῶν κειμένων συνήχϑη
τὸ συμπέρασμα τοῦτο.

5 p. 2ῦ918), Kdv εἴ τις ἔτι λάβοι πᾶσαν εἶναι χίνησιν ἕως τοῦ 80
ἑτέρου τινὸς εἶναι χατὰ φύσιν.

O0 μόνον ἐχ τῶν ἤδη ῥηϑέντων συνάγεται τὸ ἄλλο εἶναι παρὰ τὰ
τέσσαρα στοιχεῖα τὸ χυχλοφορητιχὴν σῶμα. ἀλλὰ xal ἐξ ὧν νῦν προστίθησιν 8
ἐπιχειρημάτων. dv πρῶτόν ἐστιν. οἶμαι. τοιοῦτον κατὰ τὸν ᾿Αλέξανδρον"

10 πᾶσα χίνησις φυσιχὴ árAr ἢ χατὰ φύσιν ἐστὶ τῷ χινουμένῳ αὐτὴν ἁπλῷ
σώματι ἢ παρὰ φύσιν" ἢ δὲ παρὰ φύσιν οὖσά τινι ἄλλῳ χατὰ φύσιν ἐστί"
τοῦτο γάρ ἐστι τὸ παρὰ φύσιν χινεῖσϑαι φυσιχὴν χίνησιν τὸ τὴν ἄλλου 40
χατὰ φύσιν οὖσαν χινεῖσϑαι αὐτὸ μὴ χατὰ τὴν ξαυτοῦ φύσιν: πᾶσα γὰρ
χίνησις φυσιχὴ χατὰ φύσιν χινουμένου τινός ἐστιν. εἰ οὖν ἢ χύχλῳ χί-

15 νησις φυσιχή, 7| δὲ φυσική, εἰ παρὰ φύσιν ἐστίν. τινὶ ἄλλῳ χατὰ φύσιν
ἐστί, δῆλον, ὅτι ἢ, χύχλῳ χίνησις xdv τεϑῇ παρὰ φύσιν οὖσα τοῖς τέτρασι 45
στοιχείοις, οὐδὲν ἧττον ἔσται παρὰ ταῦτα σῶμα, ᾧ χατὰ φύσιν ἔσται τὸ
χύχλῳ xtjveigÜat, ἀπορεῖ δὲ πρὸς τοῦτο 0 ᾿Αλέξανδρος ἐπὶ τοῦ ὑπεχχαύ- 385

»" -φψ } - , - ΓΦ - LR L] 2 - n -« -
ματος xal τοῦ ᾿Αριστοτέληους λέγοντος. ὅτι τὸ ἐφεξῆς σῶμα τῷ χυχλοφο-

90 ρητιχῷ ἀεὶ ὑπ᾽ ἐχείνου περιφέρεται χύχλῳ, xal τοῦ Ξενάρχου δὲ ἐνιστα-
uévou* “᾿ἐρωτητέον οὖν, φησί, πότερον παρὰ φύσιν ἐστὶν ἐχείνῳ f$, χύχλῳ
χίνησις ἢ χατὰ φύσιν’ xal εἰ λέγοι τις παρὰ φύσιν, ἔσται τις αὐτῷ χατὰ

’ € M1 3 w ὯΝ T 4 Pd P , e ἢ A , ^£
φύσιν T, ἐπὶ τὸ ἄνω. ἐπειδὴ οὖν παρὰ φύσιν $xs(v ἢ ἐπὶ τὸ χάτω, δύο

€ "- 23)
Φ

ἑνὶ ἐναντία ἔσται: ὥστε χυχληφορητιχὸν χατὰ φύσιν ὅ τε ἀὴρ xai τὸ πῦρ
ἀπορεῖ δὲ πρῶτον ὡς ἐπὶ ξυλίνης ἢ πλινϑίνης σφαίρας: ἐὰν γάρ τις αὐτὴν 10
χινῶν χύχλῳ ἐρωτήσῃ. πότερον παρὰ φύσιν ἐστὶν ἢ χύχλῳ χίνησις αὐτῇ,
δειχϑήσεται, ὅτι οὐ παρὰ φύσιν: ἔσται ydp τις αὐτῇ χατὰ φύσιν 3 ἢ
ἄνω T, fj χάτω’" οὐ γάρ εἰσιν ἄλλαι παρὰ ταύτας ἁπλαῖ’ ὁποτέραν δὲ dy
Ξἴπγ, τις, ἢ ἑτέρα ἐναντία ἔσται. ἔστι δὲ xal 7, χύχλῳ παρὰ φύσιν ἐναν- 15

ND
[51]

30 tía: 090 ἄρα ἑνὶ ἐναντία. ἵνα οὖν uy, τοῦτο συμβῇ. xatà φύσιν ἀναάγχη

] προτέρα ba: πρώτη ABDE προτέρου ba: πρώτου ABDE 2 τῇ — πρότερον (3)
bis E: corr. E? 2 πρότερον ba: πρῶτον ABDE xai ϑειότερον)] in ras. ἢ
συγχειμένων A 4 dx] φησιν ex E ἤἥδει E, sed corr. 8 στοιχεῖα om. Be
xat om. B 9 τὸ πρῶτον D 10 χενουμένῳ E: corr. ἘΞ 12 ἄλλῳ D

15 ἡ -- εἴ ἢ E: ἡ φυσιχὴ δὲ εἰ ἘΠ ἐστὶ BDEc ἄλλο E!: corr. ΕΣ 10 τέτ-
ταρσι c 18 τοῦτο DE: ταὐτὸ AB: ταῦτα be ἐπὶ DE: om. AB: de b: περὶ ὁ

9] παρὰ] κατὰ c 92 χατὰ (prius)] παρὰ c λέγοι τις] λέγοιτο Be ἔσται ---
alt. φύσιν (23) mg. ΚΕ: ἄλλη, αὐτῷ E? 2) ἐπεὶ δὲ E? οὖν om. E*
ἐχείνῃ Be: ille b 35 λιϑίνης D 26 ἐρωτήσει AE!: corr. E? αὐτῇ bc:
αὐτὴ AB: αὕτη DE 27 ἡ om. E 28 ἡ om. E ὁπότερον E

ἐὰν B 29 εἴποι DE φύσιν οὖσα D

SIMPLICII IN L. DE CAELO 13 [Arist. p. 289322] 51

λέγειν καὶ τῇ τοιαύτῃ σφαίρᾳ τὴν χύχλῳ x(vasw. οὐχ ἀναγχαίως δέ, 95^
οἶμαι, σφαῖραν ὑπέθετο: οὐδὲ γὰρ 6 ᾿Αριστοτέλης τέως ὡς ἐπὶ σφαιριχοῦ
τοῦ οὐρανοῦ ποιεῖται τὸν λόγον, ἀλλ᾿ ἀπὸ τῆς χύχλῳ χινήσεως ἐπιχειρεῖ" 20
χύχλῳ ὃὲ δύναται χινεῖσϑαι xai χύβος χαὶ ὅλως τὰ μὴ χυχλιχὰ τῶν σω-
μάτων. λύει δὲ τὴν ἀπορίαν ᾿Αλέξανδρος λέγων, ὅτι οὔτε tb συμπερια-
Ἰόμενον τῷ οὐρανῷ σῶμα χυχλοφορητιχῶς χινεῖται. οὐδὲ γάρ ἔστιν ἁπλῇ
ἢ χίνησις αὐτοῦ: περιφερομένου γὰρ αὐτοῦ ἀνάγχη. si τι μὲν χοῦφον ἐν 5
αὐτῷ, ἄνω φέρεσϑαι, εἴ τι δὲ βαρύ, κάτω’ μιχτὴ οὖν ἢ χίνησις. ἀλλ᾽
οὐδὲ f, λιϑίνη σφαῖρα T, ξυλίνη κύχλῳ χινεῖται, φησίν, ἀλλ᾿ ἄνω xal χάτω,
10 εἴπαρ ἄνω μὲν τὸ ἀπὸ τοῦ μέσου τοῦ παντός, χάτω δὲ τὸ πρὸς τὸ μέσην.
ἀλλὰ τοῦτο μὲν ἑτοιμότερον ἦν, οἶμαι, λύειν, λέγοντα μὴ φυσιχὴν εἶναι 30
τὴν τοιαύτην χίνησιν μηδὲ ἁπλοῦ, ἀλλὰ τεχνητὴν χαὶ συνθέτου, χαὶ διὰ
τοῦτο μήτε ταύτῃ χατὰ φύσιν μήτε ἄλλῳ τινί, ὥστε οὐδὲ παρὰ φύσιν,
ξΞἴπερ μηδὲ ἄλλῳ χατὰ φύσιν. πρὸς δὲ τὴν περὶ τοῦ ὑπεχχαύματος λύσιν
15 ἐπαπορητέον τὸ πλανώμενον αὐτῷ παραφέροντα᾽ καὶ γὰρ x«i τοῦτο συμ- $5
περιφέρεται ὑπὸ τῆς ἀπλανοῦς, χαὶ δῆλον, ὅτι οὐδέν ἐστιν ἐν τούτῳ χοῦ-
yov T, βαρὺ οὐδὲ ἀναβαῖνον ἢ καταβαῖνον. χαὶ χατὰ φύσιν μὲν οὐχ dv
εἴη τούτῳ, εἴπερ ἄλλην ἔχει χατὰ φύσιν τὴν ἀπὸ δυσμῶν, μία δὲ ἑνὸς
ἐχάστηου τῶν ἁπλῶν T, χατὰ φύσιν χίνησις" παρὰ φύσιν OX οὐδὲ ᾿Αριστο- 40
20 τέλης συγχωρήσει μετ᾿ ὀλίγα λέγων χαλῶς, ὅτι ϑαυμαστὸν xal παντελῶς
ἄληγον τὸ συνεχῆ xat ἀΐδιον οὖσαν χίνησιν παρὰ φύσιν εἶναι’ τάχιστα
τὰρ φϑείρεται τὰ παρὰ φύσιν. ἀλλ᾽ εἴρηται πρότερον, ὅτι xai τῷ ὑπεχ-
χαύματι xai τῷ πλανωμένῳ T, τοιαύτη χίνησις οὔτε χατὰ φύσιν οὐτε παρὰ €
φύσιν, ἀλλ᾽ ὑπὲρ φύσιν ἐστί, χαὶ οὕτως παρὰ φύσιν, ὡς χατὰ τὴν ἀλίλου 204
25 φύσιν τοῦ χρείττονος ζωτιχὴν ἐνδιδόντος τὴν χίνησιν χατὰ ζωῆς ὑπέρτερα
μέτρα. τὸ δὲ τοιοῦτον παρὰ φύσιν οὐχ ἔστιν ἐναντίον: οὔτε γὰρ κατὰ
ἐναντίας ποιότητας ὑπάρχει, ὡς ἢ ἄνω xal ἢ χάτω, οὔτε μάχεται ἀλλή-
ληις σώζεται γὰρ μᾶλλον ἀπὸ τοῦ ὑπὲρ φύσιν τὸ χατὰ φύσιν. ἀλλ᾽ αὐτὸν 5
τὸν ᾿Αριστοτέλους λόγον ἐπισχεπτέον, πῶς εἶπε τὴν χύχλῳ χίνησιν ὑπαρ-
30 get παρὰ φύσιν τοῖς ὑπὸ σελήνην στοιχείοις, ὧν τὴν γῆν xal τὸ πῦρ xai
ὠνόμασεν: οὐδὲ γὰρ παρὰ φύσιν ὑπάρχει τῇ γῇ T, τῷ ὕδατι ἢ τῷ χάτω
τοῦ ἀέρος ἢ χύχλῳ χίνησις. χαίΐίτοι xat 6 ᾿Αλέξανδρος “ἔστι δέ. φησίν, τὸ

— —— — —— —— -ο.-ος-.-».ἥ- —

3 ἀλλὰ D 5 ἀπόρειαν BE, sed corr. 6 Ἀλέξανδρος E 6 χυχλοφορητιχὸν E

1 αὐτοῦ — κίνησις (8) om. D 8 εἴ τι) ἔτι E! 3) λιϑήνη E, eorr. E? χινεῖ-
“ϑαι E φύσιν E: corr. Ε ἀλλὰ D 11 ἦν om. D Àostv δὲ B

12 τὴν om. e ἁπλὴν E? τέγνη τὴν A: τεχνίτην B σονϑετον E? 15 45-
τὸ E?b 15 παραφερόμενον 13 16 ὑπὸ τῆς ἀπλανοῦς E: ὑπὸ τοῦ ἀπλανοῦς
ABe: τῇ ἀπλάνει D: cum ultima et «b. ultima h ἐστιν DE: ἐστι ABec IS χατὰ
yo ἔχει Ὁ 13 οὐδὲ ὁ D 20 λέγων] 9090 7 sq. 2] τὸ — εἶναι] τὸ μόνην
εἶναι Τυνεγῖ,͵ ταύτην τὴν χίνησιν καὶ ἀΐδιον οὖσαν παρὰ φῦτιν ὁ 25 χατὰ] παρὰ
Be παρὰ) κατὰ Bec 26 τὸ δὲ τοιοῦτον] mut. in τῷ δὲ τοιούτῳ D'
21 πιύότητας E: corr. E? 28 ἀπὸ] ὑπὸ ὁ 29 ἐπισχεπτέον) ἐ in ras.
2 litt. E? 90 καὶ (alterum) AB: eras. E: om. Dbe 32. χύχλῳ
om. B

SIMPLICII IN L. DE CAELO 1 2 (Arist. p. 269232. 59]

C
τῷ

ἢ χύχλῳ τοῖς τέσσαρσι σώμασιν παρὰ φύσιν, xal τὸ ἐπιχείρημα δὲ οὕτως 20.
εἰλΐφϑαι δοχεῖ τὴν ἄλλῳ παρὰ φύσιν ἑτέρῳ xatà φύσιν λέγον καὶ
τὰ παραδείγματα τῆς ἄνω xal χάτω xal πυρὸς xal γῆς. x«i ὅτι τῶν δύο
χινήσεων τούτων f; μὲν τῷ πυρί, ἣ δὲ τῇ γῇ παρὰ φύσιν καὶ κατὰ φύσιν 15
ἐστί. μήποτε οὖν τὸ ἐπειδὴ τούτοις παρὰ φύσιν, ἑτέρῳ χατὰ
φύσιν οὐχ οὕτως εἴρηται ὡς τῆς γῆς ἣ καὶ τῶν ἄλλων ὑπὸ σελήνην
στοιχείων παρὰ φύσιν μέν, χύχλῳ δὲ χινουμένων, ἀλλ᾿ ὡς ἀπόφασιν τοῦ
χατὰ φύσιν τὸ παρὰ φύσιν ἔλαβεν, ὡς εἰ ἔλεγεν" ᾿ἐπειδὴ τοῖς τέσσαρσι 20
στοιχείοις οὐ χατὰ φύσιν ἐστὶν $ χύχλῳ χίνησις φυσικὴ οὖσα xal ἁπλῇ,
10 εἴτε ὡς μηδὲ ὅλως χινουμένοις αὐτήν (χαὶ γὰρ τοῖς τοιούτοις οὐ χατὰ
φύσιν ἀληϑὲς εἰπεῖν) εἴτε ὡς χινουμένοις μὲν αὐτήν, οὐ μέντοι χατὰ τὴν
αὑτῶν φύσιν ἀλλὰ τὴν ἄλλου, ἀνάγχη ἑτέρου τινὸς αὐτὴν εἶναι χατὰ φύ- ?5
Gtv* χινουμένου γὰρ ἣ χίνησις᾽. οὕτως γὰρ xal προφαινομένην ἔνστασιν
λύσομεν τὴν λέγουσαν, πῶς ἀνωτέρω υήτε χατὰ φύσιν μήτε παρὰ φύσιν
15 εἰπὼν ὑπάρχειν τοῖς τέσσαρσι στοιχείοις τὴν χύχλῳ χίνησιν ἐνταῦϑα παρὰ
φύσιν αὐτοῖς εἶναί φησιν, εἴπερ ἐχεῖ μὲν παρὰ φύσιν εἴληπται τὸ στερη- 80
τιχῶς τῷ χατὰ φύσιν ἀντιχείμενον. Ot) xal δύο ἑνὶ ἐναντία συνήχϑη.
ἐνταῦϑα δὲ ἣ ἀπόφασις.

p.269»2 [Πρὸς ὃὲ τούτοις, εἰ μέν ἐστιν ἢ χύχλῳ τινὶ φορὰ χατὰ ss
30 φύσιν ἕως τοῦ τάχιστα φϑειρόμενα τὰ παρὰ φύσιν.

Ἔχ διαιρέσεως πάλιν τὸ αὐτὸ δείχνυσιν, ὅτι ἄλλο τι παρὰ τὰ τέσσαρα
— “ 2 ἢ , , , , ἊΝ ey » ,
στοιχεῖα ἐστι τὸ τὴν χύχλῳ χίνησιν xwoüusyoy. λέγει δὲ οὕτως δυνάμει"
f, χύχλῳ χίνησις, ἐπειδὴ φυσιχη, τίς ἐστι xal ἁπλῇ χίνησις, πάντως ὑπάρχει 40
τινὶ φυσιχῷ xal ἁπλῷ σώματι T; χατὰ φύσιν T, παρὰ φύσιν, ἐχ περιουσίας
95 τῷ διαιρετιχῷ χρώμενος. ἐπεὶ πρόδηλον, ὅτι φυσιχὴ οὖσα πάντως χατὰ
φύσιν ὑπάρχει τινί, διὰ ὃὲ τὸ τῆς διαιρέσεως ἄφυχτην xol ἅμα mo-
λυξιδῶς χατασχευάζων τὸ πρόβλημα xai toüto προστίϑησιν τὸ ἐπιχείρημα 4s
, , V , t. dl , Vr - Y ,
λέγων" εἰ uiv xaxà φύσιν ἐστὶν | 7, χύχλῳ φορὰ ἁπλῇ οὖσα χαὶ πρώτη. 26b
ὅπερ δέδειχται. πᾶσα δὲ χίνησις χινουμένου πάντως ἐστὶ σώματος, εἴη dv
80 tt σῶμα τῶν ἁπλῶν σωμάτων x«l πρώτων, ὃ πέφυχε ταύτην χινεῖσϑαι

| τέτρασι D: δ΄ A nt saepissime σώμασι BDEc xal] xal ᾿Αριστοτέλης c

δὲ om. c 2 εἰληφέναι c ἑτέρῳ D: ἑτέρῳ δὲ ABEb; cf. 269233 λέγων Ec

9 ἑτέρου ce: ἑτέρου τινὸς Arist. cf. Simpl. infra p. 57,30. 51 9 ἐστὶν om. D 10 τοῖς
om. E 11 4582] ---Οϑὲς renov. A? 12 αὑτῶν ὁ: αὐτῶν D: αὐτὴν AB: αὐτοῦ E
post ἄλλου add. παρὰ φύσιν e corr. A?: ἄλλου ἁπλῆν B 13 γὰρ ἡ χίνησις om. e
xai] τὴν c 12 τὴν] καὶ τὴν AB 10 εἶναι) ὑπάρχειν c εἴληπται τὸ παρὰ
φύσιν e 18 ἡ ἀπόφασις) ἀποφατιχῶς c 19 δὲ] δὴ D 21 ἔστιν ἄλλο τι C:
ἄλλο τί ἐστι ἢ 22 ἐστι om. CD: ἐστιν E οὕτω ΒΟ. 23 φησιχὴ B,
sed corr. 24 σώματι xal ἁπλῷ CD 25 ἐπειδὴ B 26 ὑπάρχειν E

2" προστίϑησι BDEe 28 post φόσιν add. τινὶ C: suprascr. D 29 ὅπερ xai CD

90 πρώτων DEb(C): corr. ex πρῶτον A: πρῶτον Be (C alio loco)

SIMPLICII IN L. DE CAELO I 2 (Arist. p. 26952, 10] 53

τὴν -χίνησιν, ἄλλο παρὰ τὰ εὐθυπορούμενα: ὡς γὰρ ἐχεῖνα τὴν ἐπ᾽ εὐθείας, 26^
οὕτως τοῦτο τὴν χύχλῳ χινεῖται. εἰ δὲ παρὰ φύσιν ὑπάρχει ἣ χύχλῳ ὁ
φορά, ᾧπερ ὑπάρχει" ταὐτὸν δὲ εἰπεῖν, εἰ παρὰ φύσιν φέρεται τὰ φερό-
μενα χύχλῳ τὴν χύχλῳ φοράν: ϑαυμαστὸν xal παντελῶς ἄλογόν ἐστι τὸ
τὴν χύχλῳ χίνησιν οὖσαν παρὰ φύσιν μόνην εἶναι συνεχῆ, καὶ ἀΐδιον, ὅπερ 10
ἐν τῷ ὀγδόῳ δέδειχται τῆς Φυσιχῆς ἀχροάσεως. ἀλλὰ θαυμαστὸν μὲν
τοῦτο, ὅτι πολὺ τὴν συνήϑη φύσιν τῶν πραγμάτων ἐχβέβηχε. ταῦτα γὰρ
ϑαυμαστά᾽ παντελῶς. δὲ ἄλογον, εἰ τὸ παρὰ φύσιν συνεχοῦς xal ἀιδίου
χινήσεώς ἐστιν αἴτιον: φαίνεται γὰρ ἐν τοῖς ἄλλοις τάχιστα φϑει- 15
10 ρόμενα τὰ παρὰ φύσιν’ χάμνει γὰρ ἑχάστη φύσις μὴ χατὰ τὸ ἑαυτῆς
εἶδος ἐνεργοῦσα. τὰ μὲν γὰρ κατὰ φύσιν χινούμενα ἀπὸ δυνάμεως αὐτο-
φυῶς ἐνεργούσης χινεῖται τῷ εἶναι συνυπαρχούσης, διὸ xal ἀπόνως ἐνεργεῖ,
τὰ δὲ παρὰ φύσιν πάσχει μᾶλλον ἥπερ ἐνεργεῖ οὐχ ὑπὸ τῆς φυσιχῇς ὃυ-
νάμεως χινούμενα, ἀλλ΄ ἔξωϑεν ὠϑούμενα βίᾳ’ διὰ τοῦτο γὰρ τὰ μὲν φυ- 30
ι8 σιχὰ σώματα ἀναπαύσεως οὐ δεῖται, ὅτι χατὰ τὴν φύσιν τὴν ἑαυτῶν ἐνεργεῖ,
τὰ ὃὲ τῶν ζῴων σώματα δεῖται πάντως ἀναπαύεσθαι, ὅτι μὴ τῶν σωμά-
των αὐτῶν εἰσιν χατὰ φύσιν αἱ ζωιχαὶ χινήσεις, ἀλλ᾽ ὑπὸ τῶν χρωμένων

ὡς ὀργάνοις αὐτοῖς Ψυχῶν ὡς ἑἕτεροχίνητα χινεῖται. 2)
. a , v - '
p.269^10 “ὥστ᾽ εἴπερ ἐστὶ πῦρ τὸ φερόμενον.
30 ὋὉ ᾿Αλέξανδρος xal τοῖς ἐπάνω δεδειγμένοις ἀχολουϑεῖν τοῦτο τὸ ῥητόν 80

φησι. τοῖς γὰρ λέγουσι χύχλῳ χινεῖσϑαι τὸ πὺρ ἀχολουῦεῖ τὸ παρὰ φύσιν
αὐτῷ ταύτην εἶναι τὴν χίνησιν οὐδὲν ἧττον ἢ τὴν ἐπὶ τὸ χάτω. εἴπερ
χατὰ φύσιν μὲν αὐτῷ 7, ἐπὶ τὸ ἄνω, μία δὲ ἑνὸς χατὰ φύσιν. μήποτε δὲ
οὐ τοῦτο τὸ λεγόμενόν ἐστιν, ὅτι τῷ πυρὶ παρὰ φύσιν ἐστὶν ἢ χύχλῳ χί- 35
35 vrOte* τοῦτο γὰρ εἴρηται πολλάχις" ἀλλὰ δείξας. ὅτι τῷ χυχλοφορητιχῷ
σώματι οὐχ ἔστι παρὰ φύσιν ἢ χύχλῳ χίνησις, εἴπερ συνεχὴς xai αἰδιος,
ἐφεξῆς δείχνυσιν τῷ προαποδειχϑέντι χρώμενος τῷ μὴ εἶναι παρὰ φύσιν
τῷ χυχλοφορητιχῷ σώματι τὴν χύχλῳ χίνησιν, ὅτι τὸ χυχλοφορητιχὸν 40
σῶμα οὐχ ἔστι πῦρ' δείκνυσι δὲ οὕτως" εἰ τὸ χυχλοφορητιχὸν σῶμα «Op
30 ἐστιν, ἀχολουϑεῖ τὸ παρὰ φύσιν εἶναι τὴν χυχλοφηρίαν αὐτῷ οὐδὲν ἧττον
3 τὴν ἐπὶ τὸ χάτω χίνησιν.: ἀλλὰ μὴν ἢ χύχλῳ χίνησις οὐχ ἔστι παρὰ

| ὥλο ὃν CD (àv om. C alio loco) τὴν (alterum) om. D 2 95:0 CD

τοῦτο οἴη. Bc 3 δὲ] ὃ D ) συνεχεῖ E: corr. E? 6 ὀγδόῳ} cap. 5 .) éztov
E: corr. ἘΞ ἐν] ἔν τε c (ut Arist. eodd. EF): ἔν γε Arist. vulg. 10 χάμνη E:
corr. E? 11 χατὰ] παρὰ E: corr. E? φύσι B 18 Treo -- ἀλλ᾽ (14) om. e
ἥπερ] corr. ex εἴπερ E? 11 εἰσι BDe et seq. ras. E 13 ὥστε BD 20 τοῖς
δειγμένοις B axolouüeiv] ἐπαχολουϑεῖν φησι D 2] φησι om. D' τὸ (alt.)]
τῷ B 22 οὐδὲ AB 24 οὐ om. E τοῦτο) τοιοῦτον D t] suprascr. D
25 τοῦτο — χίνησις (26) om. AB δείξας CD: ostenso b: δειχῆέντος c τῷ CD:
om. E 2 δείκνυσι BDEc τῷ (alterum) DEb: e eorr. C!: διὰ τὸ Ale

29 πῦρ ἔστι renov. A7 3l τὸ] τῷ A: e corr, D' χύχλῳ om. De

54 SIMPLICIT IN L. DE CAELO I 2 (Arist. p. 269v10)]

φύσιν τῷ χυχλοφορητιχῷ, εἴπερ συνεχὴς xat ἀίδιος: οὐδὲ τὸ χυχλοφο- 26b
ρητιχὸν ἄρα σῶμα πὺρ ἐστι. δυνατὸν δὲ χαὶ ἐν δευτέρῳ σχήματι χατη- 4
γοριχῶς συλλογίσασϑαι οὕτως" τῷ κυχλοφορητιχῷ σώματι | οὐχ ἔστι παρὰ 973
φύσιν ἢ χύχλῳ χίνησις" τῷ πυρὶ παρὰ φύσιν ἐστὶν ἢ χύχλῳ χίνησις" τὸ
5 dpa χυχλοφορητιχὸν σῶμα οὐχ ἔστι πῦρ. εἰ δὲ οὕτως ἀχούσομεν τοῦ
ῥηϑέντος, οὐὸὲ ἐνδεῖν τι τῇ λέξει τήσομεν, χαϑάπερ ὁ ᾿Αλέξανδρος λέγει,
ὃς xai τοῦτο προστίϑησιν. ὅτι xal οἱ λέγοντες αὐτὸ λεπτυνόμενον xal ὃ
: i, . V ΜῊΝ -
ἀτροφοῦν χύχλῳ χινεῖσϑαι περὶ τὴν τροφὴν Ou τὴν ἐπ᾽ εὐθείας εἰς ὕψος
ἀνάτασιν τῆς τροφῆς μηχέτι πρὸς αὐτὸ ἀφιχνουμένης χαὶ οὗτοι ὁμολογοῦσιν
10 αὐτὸ παρὰ φύσιν χινεῖσϑαι ὑπὸ τῆς τροφῆς ἀγόμενον βίᾳ" ἢ δὲ βίαιος
χίνησις παρὰ φύσιν, ἢ δὲ παρὰ φύσιν ὑστέρα τῆς κατὰ φύσιν, ὥστε οὐ 10
πρώτη T, χύχλῳ χίνησις, εἴπερ πῦρ εἴη τὸ χύχλῳ χινούμενον. ἐνταῦϑα
δὲ 6 ᾿Αλέξανδρος πολλοῖς ἐπιχειρήμασι xai πυχνοῖς χρῆται δειχνύς, ὅτι
οὐχ ἔστι τῷ πυρὶ χατὰ φύσιν ἢ χύχλῳ χίνησις. “οὐ γὰρ εὔλογον, φησί͵
18 μόνον τῶν φυσιχῶν σωυάτων δύο λέγειν χινεῖσϑαι χινήσεις χατὰ φύσιν᾽᾽. lo
χαίτοι οὐ τὸ πὺρ μόνον, ἀλλὰ xal τοῦ ἀέρος τὸ εὐαγὲς λέγουσιν χινεῖσϑαι
χύχλῳ. “ἄτοπον δέ, φησί, xal τὸ ἁπλοῦν ὑπάρχον τὸ πῦρ O00 χινήσεων
ἀρχὰς ἔχειν χατὰ φύσιν’ ὅτι γὰρ καὶ τὴν εἰς τὸ ἄνω φυλάσσει, δῆλον"
dv γοῦν χατασπασῦτ. πάλιν οὕτω χινηϑήσεται᾿. ωήποτε δέ. ἄν χατα- ἐὺ
20 σπασῦγ. ατελὲς γενόμενον τὴν ἐπ᾿ εὐϑδείας ἀντὶ τῆς χύχλῳ μεταλαυβᾶάνει,
ἄνω δὲ “Ξνόμενον xai τελειωϑὲν ἀποβάλλει uiv τὴν ἀτελεῖ προσήχουσαν
τὴν ἐπ᾽ εὐϑεία:, ὥσπερ καὶ τὸ ἀτελὲς slvat ἀποβάλλει, μεταλαμβάνει δὲ
τὴν τῷ τελείῳ προσήχουσαν, ὅτι τῷ τελειοτάτῳ γέγονε συγγενές" οὐχ ἀπὸ s»
τοῦ τόπου ὃὲ προσλαμβάνει τὴν χύχλῳ χίνησιν, ἀλλ΄ ἀπὸ τοῦ γειτνιῶντος
25 αὐτῷ τότε χυχλοφορητιχοῦ σώματος, οὐδὲ αἀλλάσσει τὸ εἶδης ἁπλῶς τὴν
χύχλῳ χίνησιν μεταλαβόν, Ξἴπερ ἢ μὲν ἐπ᾽ εὐϑείας γινομένου πυρὸς ἣν,
f, ὃὲ χύχλῳ τελειωϑέντος. οὐδὲ γὰρ τὴν τἣν τὸ εἶδος ἀλλάσσειν φαμέν, ὃ0
ἦταν χατενεχϑεῖσα ἠρεμῇ. ἀλλὰ τὴν uiv ἐπ᾽ εὐϑείας αὐτῇ χίνησιν ἀτελεῖ
οὔσῃ δίδομεν, τὴν OX μονὴν τελειωϑείσγ. ὁ μέντοι τὸ πῦρ χαϑὼ πὺρ ἐπὶ
30 τὸ ἄνω χινεῖσϑαι λέγων καὶ τὴν γῆν χαϑὸ γῇ ἐπὶ τὸ χάτω xal μὴ ὁιορίζων
αὐτῶν τὰς ἀτελείας xai τὰς τελειύτητας xal τὰς ἑχατέρα τούτων προση- S
χηύσας χινήσεις T, υὑονάς. λέγοι v τὰ τοῦ 'Alstavüpou χατὰ τι χαλῶς
λέγοντος.

2 σῶμα dpa K σῶμα om. D xai DEb: om. ABc 9 ἀχούσωμεν AD:
corr. D! 6 οὐδὲν c tt om. Die 8 περὶ DEb: παρὰ ABec 3 τῇ]
pij del X? 10 ἀγόμενος A, sed corr. 13 δὲ om. D 15 μόνον DE*:
μόνων ABE!b 16 λέγουσι BDEc 18 φυλάσσειν AB 19. 20 ἀντασπασϑὴ B
20 γενόμενον E: γινόμενον AD: κινούμενον B χύχλου E 2] ἀποβάλλει
μὲν τὴν om. E τῷ ἀτελεῖ c: ἀτελῆ AB 25 τῷ (prius) om. E τῷ (alterum)]
eorr. ex àv E? 24 τοῦ om. E ἀλλὰ D 25 ἀλάσσει AB

286 7} m. sec. E: ἢ A μὲν om. E χινουμένου B 2" τελεωϑέν-
τος E ἀλάτσειν AD 28 ἠρεμῇ E: corr. ex ἠρεμεῖ D: ἠρεμεῖ ΑΒ. 32 1,

DEb: xai ABc

SIMRLICII IN L. DE CAELO I 3 (Arist. p. 3690 18] 9D

p.369513 Διόπερ ἐξ ἁπάντων ἂν tt; τούτων συλλογιζόμενος 275
πιστεύσειεν. ΝΠ

Ἢ πίστις διττή ἐστιν, ἢ μὲν χωρὶς ἀποδείξεως ἀλόγως τινημένη. otav 40
τινὲς ἴσχουσι xai ἐπὶ τοῖς ἀτοπωταάτοις, ἡ ὃὲ μετὰ ἀπόδειξιν xal συλλο-

ὃ γισμὸν ἀποδειχτιχόν, ῆτις xal ἀσφαλής ἐστι xal ἀνέλεγχτος xal vf ἀληϑείχ
τῶν ὄντων συμπεφυχυῖα. ἐπειὸῃ οὖν αἀποδειχτιχῶς εἴρηται τὰ εἰρημένα,
εἰχύτως εἶπεν συλλογιζόμενος πιστεύσειεν. πλεονάζει δὲ ἡ τοιχύτη 46
πίστις τῆς ἐπιστημονιχῆς εἰδήσεω; τῇ συμπαϑεία τῇ ζωτιχῇ | διὸ xai 270
φιλοσόφως χαὶ οἰχείως ἐχρήσατο νῦν τῷ πιστεύσειεν, ὅτι τῇ περὶ τῶν

10 ϑειυτέρων γνώσει βεβαίᾳ xai συμπάϑεια ζωτιχὴ συναναχινεῖται. δύναται
óà τὸ πιστεύσειεν εἰπεῖν, xai διότι ἐξ ὑποθέσεων συνελογίσϑη, xat δῆ-
λον, ὅτι, ὡς ἔχουσιν αἴ ὑποϑέσεις ἐναργείας, οὕτως ἔξει χαὶ τὰ ἐξ αὐτῶν ὃ
πίστεως. χαάλλιον δέ, οἷμαι, λέγειν, ὅτι ταῖς ἀπηδειχτιχαῖς ἀναγχαις
προσεῖναι! παραινεῖ πανταχοῦ μέν, μάλιστα δὲ ἐν τοῖς περὶ τῶν ϑείων λό-

15 qot; τὴν ἀπὸ τῆς πίστεως συμπάϑειαν, οὐ uovov βεβαίωσιν τὴς ἀληϑοὺς
γγώσεως ἐμποιοῦσαν. ὅταν μετὰ τὴν ἀπόδειξιν ἐπιγένηται, ἀλλὰ χαὶ τὴν 10
πρὸς τὰ γνωστὰ ἔνωσιν, ἥτις ἐστὶ τὸ τέλος τῆς ἀνθρωπίνης μαχριότητος.
προηγεῖται μὲν γὰρ ὁ ἀναγωγὸς ἔρως ἔφεσιν τοῦ ϑεώυ χαάλλους ἐνεγείρων
ἐν ταῖς ψυχαῖς, ἕπεται δὲ ἢ; ἀληϑὴς ἐχείνου τοῖς ἀξίοις ἔχφανσις, ἐπὶ δὲ

20 τούτοις T, πίστις βέβαιον ἴδρυσιν ἐν ἐχείνῳ xal ἕνωσιν τὴν πρὸς αὐτὸ χο- 1
ρυη γεῖ. ὅτι δέ, ὅσῳ᾽ πλέον τῷ τόπῳ χεχώριστα'! τῶν ἐν γενέσει xal opi
τὰ οὐράνια, τοσούτῳ xal ἔτι μᾶλλον τῇ τιμιότητι τῆς οὐσίας ὑπερανέχει,
πρόδηλην ἄν εἴη" xal γὰρ ταῦτα μὲν εἰς τὸ ἔσχατον τοῦ παντὸς ἀπεῴσθϑη,

6 δὲ οὐρανὸς τὴν ἀχρότητα τοῦ σωματοειδοῦς ἐχληρώσατη. 20

25 Ἔν δὴ τούτοις τοῖς ἐχχειμένοις ζὸη ῥητοῖς ὃ Ξέναρχος ἐνίσταται xai
πρὸς ἄλλα μέν, περὶ ὧν ἤδη εἴρηται, xai μέντοι πρὸς τὸ ἕν ἑνὶ λέγεσϑαι
ἐναντίον. ῥάδιον γάρ, φησί, βιασαμένοις χινῆσαι τὸ πῦρ xal ὁτιοῦν γραμ-
μῆς εἶδος εἴτε ἁπλοῦν εἴτε xal ποιχίλον. “᾿ λέγομεν δέ, φησί, xai ἐν τοῖς 25
περὶ τῶν ἠϑῶν λόγοις, ἑχάστῃ τῶν ἀρετῶν δύο εἶναι τὰ ἐναντία, ὡς

80 φρονήσει μὲν πανουργίαν xai εὐήϑειαν, ἀνδρείᾳ δὲ ϑρασύτητα τε xal ὃε!-
λίαν xai ἐπὶ τῶν ἄλλων ὁμοίως. ῥητέον δὲ πρὸς μὲν τὸ πρῶτον. ὅτι

j supra ἀποδειχτιχὸν scr. ἐπιστημονιχὸν D ἀνέλεχτος BD (: εἶπεν À: sire Bc
et corr. ex εἰπεῖν E?: εἴρηχε D πιστεύσειε BD 8 ἐπιστημονηχῆς E 9 éxu]
5 B περὶ DEb: παρὰ ABc 10 συνανακινεῖται A?D Eb: συνανάχειται AT'Be

11 συνελογίσατο C et supra ser. σϑη D 11. 12 δῆλον, ὅτι] διότι Bec 12 évap-
γἹείας CDEb: ἐνεργείας AB ἔξει) nut. in. ἔχει Δ’ αὐτῶ B 14. παραιρεῖ E:
eorr. E? 11 τὰ evan. A 18 γὰρ om. ABc πρὸς ἔφεσιν D ἂνε-
χείρων DE 10 ἔκφασις A, sed corr. 20 πίστις) πίστις ἡ ϑεία D 22 τηποῦ-
«B υπαρανέχει D 2) τοῖς om. E ἐχχειμένοις E: ἐγχειμένοις AB:
χειμένοις D 24 οὐ ὑάδιον ὁ βιχσμένοις Ε΄: βιαζομένοις 17 νἱχῆσαι Be

πῦρ) πῦρ κινεῖσλαι c 28 χαὶ (prius) om. E 29 τῶν (prius) om. D ol] xai

ἐπὶ τῶν] del. E? ἄλλων ὁμοίως om. E ὑητέον — παρὰ (p. 06,1)] mir. 10

to
Qt

SIMPLICIT IN L. DE CAELO I 2 [Arist. p. 269513]

xal τὰς παρὰ φύσιν χινήσεις ἰδίας ἐχάστων slvat χρή" φύσει γὰρ xoi Zeb
αῦται, ἀλλ᾽ οὐχ ἐξ ἐπιτεχνήσεως. xal τὰ ποιχίλα δὲ τῶν γραμμῶν εἴδη si
οὐδὲν πρὸς τὸν λόγον. ἀπλαῖ γάρ εἰσιν αἱ τῶν ἁπλῶν χινήσεων γραμμαί.
ἔτι 6B τὰς παρὰ φύσιν τοιαύτας εἶναι χρὴ ὡς ἄλλοις εἶναι χατὰ φύσιν.
πρὸς δὲ τὸ δεύτερον, ἦτι συμμετρίας οὔσης ξχάστης τῶν ἀρετῶν τὰ παρ᾽ 35
ἐχάτερα αὐτῆς 006 ὡς ἀσυμμετρίχ μία πρὸς συμμετρίαν ἀντίχειται" χαὶ
γὰρ τὸ μέν ἐστιν ὑπερβολή, τὸ δὲ ἔλλειψις, ἀμφοῖν δὲ χοινὸν t, ἀσυμμετρία.

“ - « -ν L4 [4 ,
τοῦτο δὲ xal αὐτὸς προελθὼν συνεῖδεν, ὅτι τῇ uàv εὐηϑείᾳ 7, πανουργία
4 ^ ^" K , e ^ , “ δὰ ΄ v - w , v
ἀντίχειται xai τῇ ϑρασύτητι f, δειλία, τῇ δὲ φρονήσει οὔτε πανουργία οὔτε 40
εὐήθεια, ἀλλὰ τὸ ἀμφοῖν χοινόν, χαὶ τῇ ἀνδρεία τὸ χοινὸν ϑρασύτητος xai
δειλίας, ὥσπερ τῷ μὲν ὑπερβάλλοντι τὸ ἐλλεῖπον ἀντίκειται, τὸ δὲ χοινὸν
ἀμφοῖν ἢ ἀνισότης τῇ ἰσότητι. “ἀλλ᾽ εἰ ταῦτα ἀληθῆ, φησίν, οὐχ ἀναγχη
τὸν οὐρανὸν πέμπτου τινὸς εἶναι σώματος ὀιὰ τὸ μὴ δύο ἑνὶ ἀντιχεῖσϑαι 46
τὴν χύχλῳ τοῦ πυρὸς xal τὴν ἐπὶ τὸ χάτω τῇ ἐπὶ τὸ ἄνω" ἀντίχειται
nA. ς.. [4 * x Π ΄ 2 l w «- 4 , ta
γὰρ ὡς : μὲν ὑπερβολὴ xai ἔλλειψις ἢ ἐπὶ τὸ ἄνω τῇ ἐπὶ τὸ χάτω. ὡς 285
δὲ ἀνισότης πρὸς ἰσότητα ἢ ἀμφοῖν χοινή, τουτέστιν ἢ ἐπ᾽ εὐθείας, πρὸς
M ^. 2) -— am δὲ ν ὲ λ - 562 MP Y ὸ J
τὴν χύχλῳ᾽᾽. ταῦτα δὲ εἴρηται uiv γλαφυρῶς, οὐδὲν δέ, οἶμαι, πρὸς τὴν
ὑπὸ τοῦ ᾿Αριστοτέλους λεγομένην ἐναντίωσιν. οὐ γὰρ τὴν ἄνω χαὶ τὴν ὃ
χάτω ὡς δύο tfj κύχλῳ ἀντέϑηχεν, ἀλλὰ τὴν χύχλῳ xal τὴν χάτω τῇῷ
w * A ἢ , , M , --ψΦ ,
ἄνω. ἀλλὰ πρὸς τὴν ὑπόϑεσιν τὴν λέγουσαν πῦρ slvat τὸ φερόμενον
χύχλῳ, εἴπερ τούτου τοῦ ἐνταῦϑα πυρὸς ἔχουσα τὴν ἔννοιαν λέγει τοῦ

MJ , w , 4 * * e , eo *^€
κατὰ φύσιν ἄνω χινουμένου, οὐχ ἀτόπως εἶπεν ὁ ᾿Αριστοτέλης, ὅτι οὐδὲν 10
Ttov αὐτῷ παρὰ φύσιν ἢ χύχλῳ χίνησις τῆς κάτω" οὕτως δὲ xai πρότερον
ἀντετίϑει. ὁύο οὖν τὰ παρὰ φύσιν ἑνὸς τοῦ χατὰ φύσιν ληφϑέντα εἰχότως
δύο ἑνὶ ἐναντία συνήγαγεν.

ὋὉ o£ ᾿ραμματιχὸς ἐνταῦϑα τὴν ξαυτοῦ μετὰ προπετείας δυσσυνεσίαν
ἀγνωμησύνην ἐν τοῖς λόγοις τοῦ ᾿Αριστοτέλους οὐχ σχύνϑη, χαλεῖν xal 15
ἐναντίωσιν. Ξἴπερ φησίν: “ἐν uiv τῷ ὀευτέρῳ ἐπιχειρήματι δεῖξαι βουλόμε-
νος, ὡς οὐχ ἔστιν ἕν τῶν τεσσάρων στοιχείων τὸ χύχλῳ χινούμενον, ἔλεγε
μήτε χατὰ φύσιν εἶναι αἵτε παρὰ φύσιν τοῖς τέτρασι στοιχείοις τὴν χύχλῳ
χίνησιν, διότι ἢ παρὰ ύσιν αὐτοῖς ἐπ᾿ εὐϑείας ἐστὶ xal ἕν ἑνὶ ἐναντίον" so
ἐνταῦϑα ὃξ παλιν βουλόύμενης δεῖξαι, ὅτι ἀνάγχη τὴν κύχλῳ χίνησιν ἑτέρῳ
τινὶ παρὰ τὰ τέσσαρα στοιχεῖα χατὰ φύσιν εἶναι, ἔλαβεν ὁμολογούμενον.
ὅτι τοῖς τέτρασιν T, χύκχλῳ χίνησις παρὰ φύσιν ὑπάρχει, φυσιχὴν δὲ αὐτὴν
οὖσαν χαὶ ἁπλῆν χίνησιν ἔδει τινὶ πάντως χατὰ φύσιν Omupysw: εἰ δὲ wo

] φόσιν)] e corr. E* ἰδέας AB 3 οὐδὲ AB i ἄλλοις DEb: ἄλλῳ ABc

1 ἀφοῖν Α ὃ εὐϑεία ΑΒ 11 δειλίαν Α ὥστε Β τὸ (prius) om. AB
ἐλλίπον E: corr. E^ 14 τῇ ἤτοι D τὴ — χάτω (15) om. E l6 πρὸς (prius)]
πρὸς τὴν ὁ li ante μὲν ras. ? litt. E 18 οὐ] οὐδὲ D 19 τῇ (prius)] eorr. ex
τὴν E? 2] τοῦτο e 29 παρὰ] κατὰ Be 24 παρὰ] περὶ B φύσιν (prius)]
evan. A: om. B 26 Πραμματιχὸς] Philoponus, ef. p. 49, 10 προπέτειαν AB
δυσσυνεσίαν) δυσυνεσίαν B: δειχνὺς e 20. ὡς] ὅτι e al] χίνησιν om. D 3v] ἐν A

παλιν om. E

SIMPLICII IN L. DE CAELO 12 (Arist. p. 269513] 51

παρὰ φύσιν αὐτοῖς ἢ χύχλῳ χίνησις ὑπάρχει, ἐπειδὴ xal ἐπ᾽ εὐθείας ἐστί 28.
τις αὐτοῖς παρὰ φύσιν 7, ἀντιχειμένη τῇ χατὰ φύσιν, δύο ἄρα ἑνὶ ἐναντία
ἔσται xai κατὰ ταύτην τὴν ὑπόϑεσιν. ἢἣ οὖν ἐν ἐχείνοις, φησί, Ψευδῶς
εἴληφεν, ὡς οὐχ ἐνδέχεταί τι τῶν τεσσάρων στοιχείων εἶναι τὸν οὐρανὸν 80
5 παρὰ φύσιν χύχλῳ χινούμενον, ἣ νῦν χαχῶς ὑπέϑετο παρὰ φύσιν εἶναι
τοῖς τέτρασι στοιχείοις τὴν χύχλῳ xtygotv: ὅπερ γὰρ ἐχείνῃ τῇ ὑποϑέσει
συμβαίνειν ἔλεγεν ἄτοπον τὸ δύο ἑνὶ ἐναντία. τὸ αὐτὸ xal τῇ νῦν τεϑείσῃ
συμβαῖνον ἐδείχϑη᾽". ἐν δὴ τούτοις, si xal συντομώτερον, ἀλλ᾽ οὖν σχεδὸν ss
αὐταῖς αὐτοῦ ταῖς λέξεσιν ἐχχειμένοις πρῶτον μὲν ἐπιστῆσαι χρὴ τῷ
10 προσεχῶς εἰρημένῳ, εἴπερ ἐν ἑχατέρῳ τῶν λόγων τὸ αὐτὸ ἄτοπον συνήχϑη"
ἐχεῖ μὲν γὰρ ὁμολογουμένως εἰς ἄτοπον ὁ λόγος ἀπήχϑη τὸ μὴ σώζε-
σϑαι τὸ “ἕν ἑνὶ ἐναντίον εἶναι, ἐνταῦϑα δὲ συνήχϑη, τὸ τὴν χύχλῳ χί- “
νησιν, ἐπειδὴ τοῖς ὑπὸ σελήνην παρὰ φύσιν ἐστίν, ἄλλῳ τινὶ χατὰ φύσιν
ὑπάρχειν. ὅτι δὲ οὐχ ὡς ἀγνώμων οὐδὲ ὡς ἐναντιολόγος πρότερον μὲν
là μήτε χατὰ φύσιν μήτε παρὰ φύσιν ὑπάρχειν εἶπε τοῖς στοιχείοις τὴν χύχλῳ
χίνησιν ὁ ᾿Αριστοτέλης, νῦν δὲ παρὰ φύσιν, ἔδει μέν, οἶμαι, xal ἐξ αὐτοῦ 46
τούτου δυσωπηϑέντα τοῦ μὴ ἄν οὕτω παρὰ πόδας τὰ | ἐναντία φάναι τὸν 28b
᾿Αριστοτέλην xal τὴν αἰτίαν τοῦ εἰρημένου μᾶλλον ζητεῖν. ἐπεὶ δὲ πρὸς
τὸ χεῖρον ἀποχλίνει σεμνύνειν ξαυτὸν ὑπολαμβάνων, τὰ πρὸ ὀλίγου χατὰ
30 τὴν τῶν χωρίων ἐχείνων ἐξήγησιν ῥηϑέντα πάλιν ἀνάγχη λέγειν, ὅτι ἐχεῖ 5»
μὲν ᾿παρὰ φύσιν᾽ τὸ ἐναντίον ἔλαβεν: διὸ x«l συνήγαγεν δύο ἑνὶ ἐναντία,
ὡς xal τούτου παρὰ φύσιν ὄντος τῷ πυρὶ xal τοῦ ἐπὶ τὸ χάτω ἐνταῦϑα
δὲ ᾿παρὰ φύσιν᾽ ἔλαβε τὸ ᾿μὴ χατὰ φύσιν᾽ ἀποφατιχόν, ὅπερ δύναται μὲν
xal τῷ στερητιχῷ τῷ ᾿ παρὰ φύσιν᾽ ἐφαρμόττειν. δύναται δὲ καὶ ἐπὶ τοῦ 10
25 μηδὲ ὅλως ὑπάρχοντος ἀληϑεύεσϑαι. δύναται δὲ καὶ ἐπὶ τοῦ ᾿ὑπὲρ φύσιν᾽
ἀχουσϑῆναι: xal τοῦτο εἰχότως, διώτι τῶν ὑπὸ σελήνην στοιχείων τὰ μὲν
οὐδὲ ὅλως χινεῖται τὴν χύχλῳ χίνησιν, ὡς τῇ xai ὕδωρ xai τὸ λιμνάζον
τοῦ ἀέρος, τὰ δὲ χινεῖται μέν, αλλ᾽ ἄλλου χίνησιν, διὸ παρὰ φύσιν
τὴν ἑαυτῶν ὡς ὑπὲρ φύσιν: διὸ οὐδὲ συνήγαγεν ἐνταῦϑα τὸ “δύο ἑνὶ ἐν- 1
30 avcía', ἀλλ᾽ ᾿ἐπειδὴ τούτοις. φησί, παρὰ φύσιν ἢ χύχλῳ χίνησις, ἑτέρου
τινός ἐστι χατὰ φύσιν᾽. πῶς δὲ ὅλως, εἰ ὡς στερητικῶς ὑπάρχον εἴληπτο
νῦν τὸ 'zapA φύσιν. “ἐπειδὴ, τούτοις παρὰ φύσιν᾽᾽ ἔλεγε πυρὸς xal γῆς

2 ἐνὶ] corr. ex ἕν E? 3j ἐν om. D 4 ἐνδέχεται) év— ὁ corr. B τι DEb: om.
ΑΒε 3 ἢ νῦν] corr. ex ἣν E? χαλῶς B, sed corr. 8 $5] δὲ Bc ) ἐγχει-
μένοις E: corr. ΕΠ: ἐχχειμέναις D 10 post ἄτοπον del. ὁ λόγος ἀπήχϑη E?
supra συνήλϑη scr. ἐδείχϑη D ΕἸ τὸ --- συνήχϑτ, (12) oin. B 12 τὴν om. c

14 ἐναντιολόγος] alt. o e corr. B 15 παρὰ φύσιν μήτε xata D εἶπε) --e iu ras. E

I! δυσωπηϑῆναι Dc τοῦ DE: τῷ AB: τὸ c τὰ] τ D I8 xai fort. de-
lendumn 9] τὸ] τὸ ὡς D ἔλαβε BDEc συνήγαγε BDEc JÀ ἀποηφα-
τιχῶς c 21 τῷ (alterum) E: om. ABe: καὶ τῷ D 96€ DE?*b: om. ABE'c

25 μηδὲν AB δὲ om. D 2d oq pn D λημνάζον B, sed corr.

25 ἀλλὰ D ἀλλοῦ) corr. ex ἄλλην D 30 ἐπειδὴ xtÀ.] p. 26952, cef, supra
p. 52, 12 54. 32 ἐπειδὴ om. E τούτοις παρὰ φύσιν om. PE': τούτοις παρὰ 35

εἶναι mg. E*

58 SIMPLICII IN L. DE CAELO I2 [Arist. p. 269*13]

μνημονεύσας προσεχῶς, ἣν οὐδὲ ὅλως χινεῖσϑαι χύχλῳ βούλεται; "el δὲ 380
οὐχ ἐνδέχεσθαι οἴεται. φησί, τῶν στοιχείων τι οὐδὲ παρὰ φύσιν χύχλῳ fi
χινεῖσϑαι, ὅμως δὲ οὐδὲν ἧττον παρὰ φύσιν αὐτοῖς φησι τὴν χύχλῳ χίνη-
σιν, xal οὕτως παλιν δύη ἑνὶ ἔσται ἐναντία. ποῖα δύο, βέλτιστε, εἴπερ
5 f, χύχλῳ μηδὲ παρὰ φύσιν ὑπάρχει τινὶ τῶν στοιχείων “ἀλλ᾽ οὐδὲν χω- 25
λύει, φησί, καὶ ἡμᾶς ἀντιστρέψαντας τὸν λόγον τὰς ἐπ᾽ εὐϑείας χινήσεις
παρὰ φύσιν εἶναι λέγειν τῷ xat αὐτὸν πέμπτῳ xal χυχλοφορυυμένῳ σώ-
ματι, χἄν μηδέποτε αὐτὰς παρὰ φύσιν χινεῖται᾽’ ἅπλαϊ γὰρ xai αὗται'
οὐχοῦν πᾶλιν μιᾷ τῇ χύχλῳ αὐτοῦ χατὰ φύσιν χινήσει δύο αἱ ἐπ᾽ εὐθείας 30
10 παρὰ φύσιν αὐτοῦ χινήσεις ἐναντίαι ἔσονται. ἀλλ᾽ εἰ μηδέποτε αὗται
υηδὲ παρὰ φύσιν ὑπάρχουσι τῷ πέμπτῳ σώματι, ὥστε ἐναντία: εἶναι τῇ
χατὰ φύσιν αὐτοῦ, GÀ ὡς ἀπόφασις εἰρήσεται τὸ ᾿παρὰ φύσιν᾽ ἀντὶ τοῦ
“οὐ χατὰ φύσιν᾽., ὅπερ xai ἐπὶ τοῦ ᾿ μηδὲ παρὰ φύσιν᾽ ἐπαληϑεύει, οὐδὲν s
ἄτηπον οὕτως παρὰ φύσιν λέγειν: οὐδὲ γὰρ δύο ἑνὶ ἐναντία ἔσται. ἀπὸ
15 δὲ τῆς αὐτῆς ἐναντιολόγου λύττης πρὸς τὴν ἀλήϑειαν ἀποβλέπειν ἀδυνατῶν
xai τὸ ἐφεξῆς συνῆψε νομίζων τὸν ᾿Αριστοτέλην τῇ χύχλῳ χινήσει ἐναν-
tav τίϑεσϑαι τὴν ἐπ᾽ εὐϑείας, καίτοι μετ’ ὀλίγα μαχρούς, ὥς φησι, 49
χατατείνοντα λόγους. ἐν οἷς πειρᾶται δειχνύναι, ὅτι τῇ χύχλῳ χινήσει οὐχ
ἔστιν ἐναντία χίνησις. “᾿φυσιχαὶ γάρ, φησί, xal ἁπλαὶ χινήσεις αἱ xat
20 εὐϑεῖαν, xal οὐχ εἰσὶ χατὰ φύσιν τῷ πέμπτῳ σώματι" οὐχοῦν παρὰ φύσιν
αὐτῷ ἐξ ἀνάγχης ἔσονται" τὸ δὲ παρὰ φύσιν ἐναντίον τῷ χατὰ φύσιν: αἱ 46
ἄρα xat' εὐθεῖαν, φησί, χινήσεις ἁπλαῖ οὖσαι ἐναντίαι εἰσὶ τῇ xóxÀq."
χανταῦλα παλιν τὰς | ᾿μὴ χατὰ φύσιν᾽ xarà ἀπόφασιν ὡς ἐναντίας ᾿ παρὰ 395
φύσιν᾽ ἔλαβεν, ὅπερ ἐν ταύταις φαίνεται πάσαις πεπονθὼς ταῖς ἐναντιο-
25 Levate, μὴ γηήσας, πῶς εἶπεν ᾿Δριστοτέλης παρὰ φύσιν εἶναι τοῖς ὑπὸ
σελήνην στοιχείοις τὴν χύχλῳ χίνησιν, ὅτι τοῖς uiv ὡς οὐδὲ ὅλως χινου- 5
ufvot; αὐτὴν ὡς γῇ καὶ ὕδατι χαὶ τῷ λιμνάζοντι τοῦ ἀέρος, τοῖς OE ὡς
ὑπὲρ φύσιν τῷ οὐρανῷ συμπεριφερομένοις ὡς τῷ ὑπεχχαύματι xal τῷ
εὐαγεῖ τοῦ ἀέρης᾽ ὥστε οὐχ ἐμποδίσει ταῦτα τοῖς ἐφεξῆς δειχνυμένοις περὶ
80 τοῦ τῇ χύχλῳ χινήσει μὴ εἶναι ἐναντίαν χίνησιν. τὸ ὃὲ λέγειν, ὅτι ἢ 10
ἐπ᾿ εὐδείας χίνησις τοῖς τῶν στοιχείων μορίοις χατὰ φύσιν ὑπάρχει ὡς

ἐπὶ τὸ χατὰ φύσιν εἶδος ἐπανάγουσα, ὅπερ ἔξει διὰ τοῦ τὸν οἰχεῖον τόπον
1 J , 5*8 / ' - N M ) , ν ,
x«i τὴν οἰκείαν ὁλότητα ἀπολαβεῖν, xai πρὸς ᾿Αριστοτόλους εἴρηται Guvto-
[d N * , - S] »
ut, ὡς χαὶ οὗτος παρέϑετο, xal πρὸς ἄλλων φιλοσόφων πολλῶν" τὸ 15

35 μέντοι τῷ ὑπεχχαύματι χαὶ τῷ ἄνω τοῦ ἀέρος χατὰ φύσιν εἶναι τὴν
χύχλῳ χίνησιν ὡς ἰδίαν ζητεῖν ἄξιον, εἴπερ τῷ ἀπλανεῖ οὐρανῷ συμπερι-

] προσεχῶς DEb: συνεχῶς ABe 2 ἐνδέχεται B Ὁ οὐδὲ AD i οὕτω De:
οὗτε B 9 κύχλῳ] κύχλῳ «(vno D οὐδὲ AB 3. 6 φησι χωλύει D

12 εἴρηται D 13. 14 οὐδένα τόπον AB 14 οὕτω BDc ἀπὸ] ὑπὸ Ac

15 λύττης γλήμης ὁ ἀδύνατον E: corr. E 16 τῇ τὴν A 21 ἀναγ-
χης] ἀν D 24 ἐν om. e 26 ὡς DEb: om. ABce 2 ὡς (alterum)
DEb: om. ΑἸδὸ 29 ἐμποδίζει Dec Ob c6] corr. ex τῷ E

36 ἴδιον ABc

SIMPLICII IN L. DE CAELO TI 2. 8 [Arist. p. 269* 13. 18] 59

φέρονται. xal χάλλιον, οἶμαι, OnspouT, ταύτην λέγειν τὴν χίνησιν ὡς πε- 29»
φυχότων δηλονότι μετέχειν αὐτῆς" xal εἴ τις οὕτως λέγει ᾿ χατὰ φύσιν᾽. οὔτε 30
ἀτόπως ἐρεῖ, ὡς oluat, οὔτε τῷ ᾿Αριστοτέλει ἐναντιώσεται τὴν διαφορὰν
τοῦ οὐρανίου σώματος πρὸς τὰ ὑπὸ σελήνην ἀπὸ τῶν μερῶν μάλιστα τῶν
ὑπὸ σελήνην εὑρίσχοντι τῶν οὐρανίων μερῶν μηδὲν τοιοῦτο πεπονθότων.
μέγα δέ τι χατορϑοῦν᾽ οἴεται δειχνύς, ὅτι xal ἄλλοι πρὸς τὴν πέμπτην
ἀντεῖπον οὐσίαν, οὐχ ἐφιστάνων, ὅτι ἐχείνων οὐδεὶς τὴν αιδιότητα τοῦ
χύσυου σαλεύεσθϑαι νομίζων ἀντέγραψεν, ἀλλὰ τὰ ἐπιχειρήματα γυμνάζοντες
χαινηπρεπὲ: ἔχοντά τι πρὸς τὰς τῶν πρότερον φιλοσοφησάντων διδασχα-
10 λίας. xai οἱ μὲν διήμαρτον τῆς ᾿Δριστητέλους ἐννηίας, ὥσπερ οὗτος ὁ 90
δριμαχός. οἱ δὲ χρατήσαντες αὐτῆς πρὸς τὸ φαινόμενον ὑπήντησαν, ὅσοι
μὴ ἁπλοῦν ὄντα δεικνύναι τὸν οὐρανὸν ἐπιχειροῦσιν, οἱ δέ τι xai προσ-
ἐξηῦρον σηφόν, οὐδεὶς μέντοι χαχοσχόλως οὕτως εἰς μόνον ἀπέβλεψεν τὸ
ἀντιτετάχϑαι δοχεῖν τοῖς ἀίδιον τὸν χύσμην ἀποδειχνῦσι διὰ τὰς χρατούσας db
15 εὐτελεῖς ἐννοίας περὶ τοῦ τὸν χόσμον δημιουργήσαντος. ἐπιστῆσαι δὲ ἄξιον
ἐν πᾶσι τοῖς; παρὰ τοῦδε τοῦ ἀνδρὸς εἰρημένοις, ὅτι ὁμοφυΐ͵ ταῖς τῶν
τεσσάρων στοιχείων ὁλότησιν ἐσπούδασε ὀεῖξαι τὸν οὐρανὸν πρὸς τὴν
πέυπτην οὐσίαν μαχόμενος ὥστε οὔπω φϑαρτὸς οὐδὲ ἐχ τούτων ὁ οὐρανὸς 16
ἀποδέδειχται, εἴπερ χαὶ τῶν στοιχείων αἱ ὁλήτητες diótot δύνανται slvat,
20 χἂν τὰ μέρη qt[vóusva xal φϑειρόμενα xai xat' εὐϑεῖαν ἔχωσι χινούμενα"
εἰ δὲ τοῦ οὐρανοῦ τὰ μέρη μὴ φαίνεται ταῦτα πάσχοντα, δῆλον, ὅτι ὅσων
ἐπὶ τοῖς ὑπὸ τούτου λεγομένοις οὐδὲν χωλύξι μὴ uóvov χαϑ᾽ ὅλον, ἀλλὰ 45
xai χατὰ μέρη ἀΐδιον slvat τὸν οὐρανόν. |

Qt
&

p.269*18 Ἐπεὶ δὲ tà μὲν ὑπόχειται, τὰ δὲ ἀποδέ
"δ εἰρημένων, φανερόν, ὅτι οὔτε χουφότητα οὔτε Dd
σῶμα.

᾿Ἐπειὸὴ πᾶσα διδασχαλία xal πᾶσα anc; διανοητιχὴ ix προῦπαρ- 5
χούσης γίνεται γνώσεως, ὡς αὐτὸς ἡμᾶς ἐδίδαξεν ἐν τοῖς ᾿Αναλυτιχοῖς,
ἀνάγχη τινὰ προὐποχεῖσϑαι τῶν ἀποδείξεων, τὰ μὲν ὡς ἀφ᾽ ἑαυτῶν τὸ

80 πιστὸν ἔχοντα, τὰ δὲ ὡς προαποδεδειγμένα T, ὡς δειχϑησόμενα. χανταῦϑα
τοίνυν προὐπετέϑυ, τινὰ τῶν λημμάτων, τινὰ ὁὲ xal ἀπεδείχϑη προὐπετέϑη 10

] oreppost E: corr. E* 4 ἀπὸ — σελήνην (Ὁ) om. B ) εὑρίσχοντι scripsi: εὑρί-
j3x^v:$ ABDEe: εὑρόντι ἃ (invenient bin edit.) μηδὲ AB τοιοῦτον DE

τ οὐσίαν ἀντεῖπον 1) " χενοπρεπὲς À ll δριμαχκὸς D: δρίλαχος E: cervicosus Ὁ:
ópautxó; ABe; ,cf. Mípaxo; nomen fugitivi apud Nymplodorum fragm. 12. Müller. (ll
p. 318) et πλατυχὸς — πλατὺς“ Diels 12. 13 προσεξεῦρον E?ce: πρὸς ἐξεῦρον BE!

13 καχουγοτρλύόλως Dj ἀπέῤλεψε DEe: ἐπέφλεψε 1} 14. ἀντιγράψαι DE: contrariuri h
ἀποῤειχνύο)σι Bc 15 εὐτελεῖς DE: »anos Ὁ: ἀτελεῖς ABc περὶ] παρὰ B

πεοὶ τοῦ τὸν] e corr. D δημηουργήταντος A τ ἐσπούδαθε D 20 xai (alterum)
DEb: vm. AB« ἔχωσι E 24 τὰ δὲ ADD: τὰ 9 c 25.26 πᾶν σῶμα AB: 50 pa
ἅπαν Dc 21 ἐπειδὴ δὲ ἢ 28 γίγνεται E ἡμᾶς αὐτὸς D ᾿Λναλυτιχοῖς) 114]

30 ὡς (alterum) om. D 3l xal om. e προαπεδείχϑη D

SIMPLICII IN L. DE CAELO 1 3 [Arist. p. 3690 18]

μὲν τὸ δύο εἶναι τὰς ἁπλᾶς τραυμὰς τήν τε εὐθεῖαν xdi τὸν χύχλον, τὸ 290
ἄνω μὲν εἶναι χίνησιν τὴν ἀπὸ τοῦ μέσου, χάτω δὲ τὴν ἐπὶ τὸ μέσον,
χύχλῳ δὲ τὴν περὶ τὸ μέσον, xai τὸ ἕν ἑνὶ ἐναντίον εἶναι, xal τὸ μίαν
ἔχάστου χατὰ φύσιν εἶναι χίνησιν τῶν ἁπλῶν. ἀποδέδειχται δὲ τῶν
μὲν λημμάτων, ὅτι δύο αἱ ἁπλαῖ χινήσεις Tj τε χύχλῳ καὶ f, χατ᾽ εὐϑεῖαν, 15
χαὶ ὅτι τῶν ἁπλῶν ἁπλαῖ αἱ χινήσεις, xal αἱ ἁπλαῖ χινήσεις ἁπλῶν εἰσι
σωμάτων’ xai γὰρ xal τοῦτο, οἶμαι, δέδειχται ἐχ τῆς τῶν χινήσεων xai
τῆς τῶν σωμάτων διαιρέσεως xal τῆς οἰχείας ἐφαρμογῆς. αἀποδέδειχται
δὲ ἔχ τε τῶν ὑποτεθέντων xal ἐχ τῶν ἀποδειχϑέντων λημμάτων, ὅτι παρὰ »
τὰ τέσσαρα τὰ ὑπὸ σελήνην ἁπλᾶ σώματα ἐστιν ἄλλο τι πέμπτον, ᾧ xatd
φύσιν ἐστὶν ἢ χύχλῳ χίνησις. x«l τοῦτο τελειότερόν τε xai πρότερον xal τι-
αιώτεροόν ἐστι τὴν φύσιν τῶν ἄλλων σωμάτων. τούτοις δὴ τοῖς ὑποχειμένοις 33
xal ἀποδεδειγμένοις ἔξπεσϑαί φησι τὸ μήτε βάρος μήτε χουφότητα πᾶν ἔχειν
Gàua* εἰ γὰρ τὸ βαρὺ xal χοῦφον ἐξ αὐτοῦ τοῦ ὁρισμοῦ τῶν εὐϑθυπορου-
μένων ἴδια φανῇ, ἐδείχϑη δὲ τὸ χύχλῳ χινούμενον ἄλλη παρὰ τὰ εὐϑυ-
πορούμενα χαὶ οὕτως ἄλλο. ὡς μήτε χατὰ φύσιν μήτε παρὰ φύσιν
αὐτῷ δύνασθαι προσήκειν τὴν ἐπ᾽ εὐθείας χίνησιν, ἕπεται δηλονότι τὸ 80
uy, πᾶν σῶμα βάρος ἔχειν Y, χουφότητα, ὥστε xal χατὰ τοῦτο διαφέρον
δείχνυσϑαι τὸ οὐράνιον τῶν ὑπὸ σελήνην χατὰ τὸ μήτε βάρος ἔχειν μήτε
χουφόύτητα. τοῦτο ὃὲ αὐτῷ συντελέσει πρὸς δεῖξιν τοῦ ἀγένητον xai
ἀἄφρϑαρτον xai ἀναυξὲς xal ἀμείωτην xat ἀναλλοίωτον δειχϑῆναι τὸ οὐράνιον 35
σῶμα. εἰ μὲν γὰρ εἶχε βάρος Y, χουφότητα, ἦν ἂν τις τῇ χινήσει αὐτοῦ
ἐναντία χίνησις" εἰ δὲ τοῦτο, ἦν dv τι αὐτῷ ἐναντίον τὸ χινούμενον χατὰ
φύσιν τὴν ἐναντίαν αὐτῷ χίνησιν: εἰ δὲ τοῦτο, xai ἐγίνετο dy Bx τοῦ 40
ἐναντίου xal ἐφθείρετο εἰς τὸ ἐναντίον. εἰ δὲ μὴ ἔχει μήτε βάρος μήτε
χηουφότητα ἥτε ἐπ᾽ εὐθείας ὅλως χινεῖται, xaÜ' ἦν ἐστιν ἐναντίωσις,
ἀλλὰ χύχλῳ μόνον, δειχϑῇ δὲ vf, χύχλῳ χινήσει μὴ οὖσα χίνησις ἐναντία.
ὀῆλον, ὅτι οὐχ ἔξει τι ἐναντίον ἑαυτῷ τὸ χύχλῳ χινούμενον, ὥστε οὔτε “Ὁ
γίνεται ἔχ τινος οὔτε οϑείρεται εἴς τι. ἀναγχαίως οὖν τὸ μήτε βάρος

Ξ χουφότητα προέλαβεν ταὐϊτὸν ὃν τῷ μήτε ἄνω μήτε χάτω χι- U^
νεῖσϑαι, ὅπερ ταὐτὸν τῷ μὴ χινεῖσϑαι χίνησιν ἐναντίωσιν ἔχουσαν, tva
δείξας, ὅτι τῇ χύχλῳ χινήσει, ἣν xweitat, οὐχ ἔστιν ἐναντία χίνησις, dxo-
λουϑοῦν ἔχῃ τὸ μηὸὲ αὐτῷ εἶναί τι ἐναντίον, ᾧ ἕπεται ἐξ ἀνάγχης τὸ ὃ
αήτε γίνεσϑαι μήτε φϑείρεσϑαι, τούτῳ ὁὲ τὰ λοιπα.

2. εἶναι οἴ.) ἐἔ χίνησιν εἶναι D. 5 post ἁπλαῖ ras. litt. Ε 7; ve—pr. κινήσεις (6) om. E
9 τε om. e ἐκ om. D 11 πρότερον ba: πρῶτον ABCDE 19. 14 ἔχειν σῶμα πᾶν CD:
habere omne corpus Ὁ — 13 ἔχει E: corr. ΕΣ 14 τὸ χοῦφον CD 15 ἴδια CDEb: ἴδιον ABe

φερόμενον c 16 zai] m. sec. E οὕτως om. D 18 ὥστε---,χουφότητα (20) bis E:

corr. E? — ótiegopov De 13) 4c(xvucat] in ras. B μήτε (alt.)] ἡ E (non in repetitione)

20 à] γὰρ KE 28 τι] corr. ex tt τῇ χινήσει E? αὐτῷ] — e corr. E! 2" δὲ]

e corr. D 28 οὐχ ἕξει E: corr. E? τὸ] eorr. ex t0 E? J9 τὸ om. B

20 προέλαχεν A: προέλαχε seq. ras. B: προέλαβε DE 02 t1] eorr. ex τῷ E* 32. δ᾽ ἀχο-
οὖν

λουγψδῶν E! 3 ἔχει E αὐτῶν B: αὐτὸ E: corr. E? 0] corr. ex ὃ E?

SIMPLICII IN L. DE CAELO 1 ὃ (Arist. p. 269520) $1

p.269*»20 Δεῖ δὲ ὑποϑέσϑαι, τί λέγομεν τὸ βαρὺ xal κοῦφον. 30s

Ὅτι μὲν οὐ προηγούμενος ἐπὶ τοῦ παρόντος ὁ περὶ τοῦ χούφου xai 10
βαρέος λόγος ἐστὶν αὐτῷ, ὥσπερ ἐν τῷ τετάρτῳ βιβλίῳ. ἔνϑα περὶ τού-
τῶν προηγουμένως διαλέγεται, ἀλλὰ νῦν αὐτοῦ ὁὀεῖται πρὸς τὸ δεῖξαι τὸ

5 χυχλοφορητιχὸν σῶμα ἀγένητόν τε xal ἄφϑαρτον ix τοῦ μήτε βάρος ἔχειν
μήτε χουφότητα, αὐτὸς σαφῶς διὰ τῆς λέξεως ἐδήλωσε. προαναφωνήσας δὲ 15
τὸ συμπέρασμα τῶν δειχϑησομένων τρόπον τινὰ ἐν τῷ εἰπεῖν “φανερόν,
ὅτι οὔτε χουφότητα οὔτε βάρος ἔχει πᾶν σῶμα (τὸ γὰρ συμπέρασμα
ἐστιν αὐτό, ὅτι “τὸ χύχλῳ φερόμενον ἀδύνατον βάρος ἔχειν ἣ χουφότητα")

10 ὁρίζεται, τί τὸ βαρὺ xal τί τὸ χοῦφον xal τί τὸ βαρύτατον xal τί τὸ χου- 90
φότατον. ἐπειδὴ γὰρ τῶν χάτω φερομένων τὸ μὲν μέχρι τοῦ χέντρου
πρόεισιν, ταὐτὸν δὲ εἰπεῖν, μέχρι τοῦ χατωτάτω, ὥσπερ f (7. τὸ δὲ μέχρι
τῆς γῆς, χαὶ τῶν ἄνω τὸ μὲν μέχρι τοῦ ἀνωτάτω, τουτέστι τῆς σεληνια-
χῆς σφαίρας, τὸ πῦρ, τὸ δὲ μέχρι πυρός, εἰκότως τὸ μέν ἐστι βαρύ, τὸ ss

15 ὃξ βαρύτατον, xal τὸ μὲν χοὔῦφον, τὸ δὲ χουφότατον. εἰ οὖν βαρὺ τὸ
χάτω φερόμενον xal χοῦφον τὸ ἄνω, xal ἔστιν δρισμὸς ταῦτα τοῦ βαρέος
xal χούφου, δῆλον, ὅτι xai ἀντιστρέφει ἀναγχαίως, ὥστε τὸ φερόμενον.
ἄνω ἣ χάτω ἣ βαρύτητα ἔχειν ἢ χουφότητα. ἐπειδὴ δὲ xal τοῦ ἄνω 30
ἐστὶ τὸ μὴ τελέως ἄνω, ἀλλά τι χαὶ κάτω ἔχον, ὥσπερ ὁ ὑπὸ τὸ πῦρ

40 τόπης, χαὶ τοῦ χάτω τὸ μὴ τελέως χάτω.. τὰ ἐπὶ τούτους ἰόντα τοὺς τό-
πους ἄμφω διχαίως ἔχει xal βάρος xai χουφότητα, οὐ πρὸς τὸ αὐτὸ δέ"
οὐ γὰρ δυνατὸν τοῦ αὐτοῦ χουφότερον ἅμα χαὶ βαρύτερον εἶναι: ἀλλὰ 80
πρός τι τούτοις ἐστὶ τὸ βαρὺ xal χοῦφον. ὃ γὰρ ἀὴρ πρὸς τὸ ὅδωρ᾽
xoüqoc, οὐ μέντοι πρὸς τὸ πῦρ, xal τὸ ὕδωρ πρὸς τὴν γῆν. οὐ μέντοι

35 πρὸς τὸν ἀέρα" πρὸς γὰρ τοῦτον βαρύ. διὸ ταῦτα μὲν οὐ χυρίως χοῦφα,
οὐὸὲ χυρίως βαρέα οὐδὲ χυρίως ἁπλᾶ. xoüpov ὃὲ χυρίως καὶ ἁπλοῦν τὸ 40
πῦρ. xal βαρὺ χυρίως x«i ἁπλοῦν ἢ γῇ. τὸ μὲν πᾶσιν ἐπιπολάζον τοῖς
ἄνω φερομένοις, τὸ δὲ πᾶσιν ὑφιστάμενον τοῖς χάτω" ὥστε εἰ μὴ πάντη
ἁπλᾶ τὰ μέσα, nà χυρίως ἄν αὐτοῖς ὁ περὶ τῶν ἁπλῶν ἐφαρμόζοι λόγος.

| xai ABDE: xal τὸ c cum Árist. 2 ἐπὶ ΑΒΕ": ὃ περὶ Εἰ: περὶ D

9 τετάρτῳ] v. IV 1 9 te om. CD 6 ἐδήλωσεν E post zpo— ras. 1 litt. E

8 σῶμα ἅπαν c cum Arist. 9 αὐτὸ E!: αὐτῷ E? τὸ x)xÀo] p. 269929 τὸ δὴ,
πκύχλῳ σῶμα φερόμενον ἀδύνατον ἔχειν βάρος ἢ κουφότητα χύχλῳ σῶμα c

ἔχειν βάρος ς 10 xai (alt.) — χουφότατον (10. 11) om. E βαρύτατον D: βαρύτερον
ΑΒ 12 πρόεισι BDEc δ᾽ D χατωτάτω] χάτω χάτω KE!: χάτω DE?

13 τῆς (alt.)] μέχρι τῆς E(b) [1 ὡς τὸ πῦρ E* 16 βάρεως E I8 ἔχει Be ᾿
19 τὸ (pr)] τι ς post ἄνω rep. ἡ κάτω (18) — τελέως (19) D ἀλλὰ — τελέως (20)
om. D 20 τὸ] τι c post χάτω add. [ὡς ὁ τοῦ ὕδατος τύπος] c τούτοις
ED? τοὺς Om. c 2] τὸ om. E 22 χουφότατον E βαρύτατον E

24 οὐ (pr.)] corr. ex & KE* 25 τὸν om. DE 26 xai his A JÜ κυρίως bis K,
sed corr. piv] μὲν ἐπὶ D 28 χάτω φερουένοις D. 23 ἐφαρμόξοι C: ἐφαρ-

utt: ABDEc

69 SIMPLICII IN L. DE CAELO 1 ὃ [Arist. p. 269^20. 29)

οὐδὲ χαλῶς ἀπὸ τούτων ἐπεχείρουν τινὲς τὰς περὶ τῶν ἁπλῶν εἰρημένας 30»
ἀποδείξεις διασαλεύειν. | 4“

p.260»39 Τὴ δὴ χύχλῳ σῶμα φερόμενον ξως τοῦ τὴν ἑτέραν 80»
εἶναι χατὰ φύσιν.

δ . Τοῖς ἀποδοηϑεῖσιν δρισμοῖς τοῦ βαρέος καὶ τοῦ χούφου προσχρώμενος,
μᾶλλον ὃὲ ταῖς τῶν ὁρισμῶν ἀντιστροφαῖς, δείκνυσιν. ὅτι τὸ χύχλῳ φερό- δ
u£vov σῶμα ἀδύνατον βάρος ἔχειν T, χουφότητα' εἰ γὰρ ἔχει, ἣ xatd

, v * A , ΄ ἢ 9 ««ν 9 ,
φύσιν ἔχει T, παρὰ φύσιν, οὐδέτερον δὲ αὐτῶν δυνατὸν ἀποδειχϑήσεται"
δυσὶν τῶν ἠξιωμένων προσχρώμενος τῷ τε μίαν ἑκάστου τῶν ἁπλῶν τὴν

10 χατὰ φύσιν εἶναι χίνησιν xal τῷ τῶν ἐναντίων ᾧ 3$, ἑτέρα παρὰ φύσιν, 10
τὴν $rípav εἶναι χατὰ φύσιν. δείκνυσι ὃὲ οὕτως, ὡς ᾿Αλέξανδρης xai
Θεμίστιός φασι’ τὸ χύχλῳ χινούμενον οὔτε ἄνω οὔτε χάτω χινεῖται χατὰ
φύσιν" τὸ ἦτε ἄνω μήτε χάτω χινούμενηον χατὰ φύσιν οὔτε χοῦφον οὔτε
βαρύ ἐστιν. οὐχ ἔστι δὲ ἀποφατιχὴ ἥ ἐλάττων. ἦν γὰρ ἄν ἀσυλλόγιστον 15

, €^ 4 ^ 4 3 49) w ,
15 tà ἐρωτώμενον ἐχ δύο ἀποφατιχῶν" ἀλλ᾽ ἀόριστον ἔχει τὸ χατηγορούμενον,
e , - - , , , 2 - v w be , ξ΄
ὡς εἰ λέγοι τις: τὸ χύχλῳ χινηύμενόν ἐστιν οὔτε ἄνω οὔτε χάτω χινού-
uevoy χατὰ τὴν αὐτοῦ φύσιν. μήπητε δὲ τούτου σωζομένου τοῦ ἀόριστον
εἶναι τὸ χατηγορούμενον οὔτω μᾶλλον συνελογίσατο᾽ τὸ χύχλῳ φερόμενον 30
σίόυα οὔτε χατὰ φύσιν οὔτε παρὰ φύσιν ἀπὸ τοῦ μέσου T, ἐπὶ τὸ μέσον
20 ἐνδέχεται χινηϑῆναι, ὃ (gov ἐστὶ τῷ τὸ χύχλῳ φερόμενον σῶμα τοιοῦτόν
, , MJ , 4 “ ,
ἐστιν ὥστε ἦτε χατὰ φύσιν μήτε παρὰ φύσιν ἀπὸ τοῦ μέσου T, ἐπὶ τὸ
^ ^w v , ,
μέσην ἐνδέχεσϑαι χινηϑῆναι" τὸ τοιοῦτον οὔτε βάρος οὔτε χουφότητα ἔχειν $5
δυνατόν" χαὶ τὸ συμπέρασμα δῆλον. ἀλλ ὅτι μὲν τὸ αήτε ἐπὶ τὸ μέσων
υήτε ἀπὸ τοῦ μέσου χινούμενον οὔτε βάρος οὔτε χουφότητα ἔχει, δῆλον
25 ix τῆς τῶν ὁρισμῶν ἀντιστροφῆς" εἰ γὰρ βαρύ ἐστιν τὸ φέρεσϑαι πεφυχὸς
ἐπὶ τὸ uésov. χοῦφον δὲ τὸ ἀπὸ τοῦ μέσου, δῆλον, ὅτι τὸ αήτε ἐπὶ τὸ 80
ufgey μήτε ἀπὸ τοῦ μέσου φερόμενον οὐτα βαρὺ οὗτε χηῦφόν ἐστιν. τὴν
ób ἐλάττονα πρότασιν δείχνυσι ὀυνάμει οὕτως" τὸ χύχλῳ φερόμενον ἁπλοῦν
ἣν χαὶ ἀπλῆν χίνησιν xtvoousvov μίαν ἔχει χατὰ φύσιν τὴν χύχλῳ φορᾶν"
30 τὸ τοιοῦτον οὐχ ἔχει χατὰ φύσιν τὴν ἐπ᾽ εὐθείας φοράν. μᾶλλον δὲ χατὰ ss

wv ,

^ f - e — , , ey 4
τὸν δεύτερον τῶν ὑποϑετιχῶν τρόπον συνελογίσατη οὕτως" εἰ τῷ χύχλῳ

-..-Ὁ —— ————— ———— ——- -

1. 2 δείξεις εἰρημένας D 3 δὴ} corr. ex δὲ A?*: δὲ D post σῶμα ras. ὃ litt. A

9 ἀποδειχϑεῖσιν A, sed corr. βαρέως E 8 ἀποδειχϑήσεται A'BE: om. b: dro-
δείξει ΑἼο: ἀποδειχϑήσεται δείχνυσι δὲ ταῦτα CD 9 δυσὶ BDEc 10 παρὰ] χατὰ CD
11 χατὰ] παρὰ CD ὡς} m. sec. E 14 ἂν om. Be 15) τὸ (alt) E: τὸν
ABD 1G λέγοι Ab: comp. D: λέγει BE τὸ} ὅτι τὸ E ἐστιν] postea
ins. D 16. 17 κινούμενον] e corr. D deinde del. χατὰ (1}) --- ἐστιν (14) D

11 αὑτοῦ e: ξαυτοῦ D: αὐτοῦ ABE “σωζομένου τοῦτοῦ D σωζωμένου Β

109] τὸ E 18 τὸ (pr.) a: τὸν ABDE οὕτως Α οὕτω-- φερόμενον mg. E?
μᾶλλον om. E “ολλογίξεται E 20 ἐνδέχεσϑαι E 6] ᾧ ἐστιν D 21 ἐστὶ
om. D 250 ἐστι BDEe 21 ἐστιν AE!: ἐστι BE?c 28 χύχλω om. B

80 τὸ--- φορὰν om. E εὐθείας D: εὐϑείαν B: εὐθεῖαν Ac 51 τρόπων E

ΒΙΜΡΙΙΟΙΕΙΝ L. DE CAELO 13 [Arist. p. 209υ30, 21023] 63

φερομένῳ χατὰ φύσιν ὑπάρχει T, ἐπ᾽ εὐθείας φορά, ἔσται τὸ αὐτό τινι τῶν 300
ἐπ᾿ εὐθείας χινουμένων᾽ ἀλλὰ μὴν οὐκ ἔστιν, ὡς δέδεικται πολλάχις" οὐδὲ
ἄρα χατὰ φύσιν ὑπάρχει τῷ χύχλῳ φερομένῳ ἢ ἐπ᾽ εὐϑείας φορά. ὅτι 40
δὲ τὸ συνημμένον ἀληϑὲς τὸ εἰ χατὰ φύσιν αὐτῷ ἦν εἶναι αὐτὸ τὸ αὐτό
τινι τῶν οὕτω φερομένων, ὑπέμνησε διὰ τοῦ μία γὰρ ἦν ἑκάστου τῶν
ἁπλῶν" ὅτι δὲ οὐδὲ παρὰ φύσιν, δείχνυσιν, οἶμαι, κατὰ τὴν αὐτὴν ἔφοδον
οὕτως" εἰ τῷ χύχλῳ φερομένῳ f, ἐπ᾽ εὐθείας ὁποιαοῦν παρὰ φύσιν ἐστίν, 45
$ ἀντιχειμένη αὐτῇ χατὰ φύσιν ἔσται. xal τούτου πάλιν τοῦ συνημμένου
τὴν αἰτίαν προσέϑηχε διὰ τοῦ | ἔϑεμεν γάρ, τῶν ἐναντίων o ἢ ἑτέρα 831.
παρὰ φύσιν, τὴν ἑτέραν εἶναι χατὰ φύσιν. χαὶ αὐτὸς μὲν u£ypt
τοῦδε τὸν συλλογισμὸν προήγαγε τὰ λοιπὰ παρεὶς ὡς ἐχ τῶν προειρημένων
σαφῆ πρὸς ὃὲ τὸ τέλειον ἑνὸς ἄλλου χρεία συνημμένου τοιούτου: εἰ ἢ 5
ἀντιχειμένη ὁποιαοῦν εἴτε ἢ ἄνω εἴτε ἢ χάτω χατὰ φύσιν ἐστίν, ἔσται τὸ
αὐτὸ τῶν οὕτω τινὶ φερομένων, τουτέστιν τῶν ὑπὸ σελήνην τινί: ἀλλὰ μὴν
τοῦτη ἀδύνατον ἐδείχϑη οὐδὲ ἄρα τῷ χυχλοφορητιχῷ f, ἐπ᾽ εὐϑείας ὁποιαοῦν
παρὰ φύσιν ἐστίν. εἰ οὖν μήτε χατὰ φύσιν μήτε παρὰ φύσιν. δῆλον δέ, 10
ὅτι οὐδὲ ὑπὲρ φύσιν χείρων *& οὖσα, οὐδαμῶς οὗτε ἄνω οὔτε χάτω οἰσϑή-
σεται’ ὥστε οὔτε χοῦφον οὔτε βαρὺ ἔσται, εἴπερ τὸ μὲν ἄνω xoügnv, τὸ
ὁὲ χάτω βαρύ. ὃ uévtot Θεμίστιος οὐγ οὕτως συλλογίζεσθαι νουζζει. ἀλλ'
ὅτι, εἰ μὲν τὴν χάτω παρὰ φύσιν χινηϑείη, ἔσται αὐτῷ χατὰ φύσιν ἣ ἐναν- 15
τία ταύτη, ἢ ἄνω" ἦν δὲ xal ἢ χύχλῳ χατὰ φύσιν τῷ χυχλοφορητικῷ δύο
ἄρα ἑνὶ ἐναντία’ xdv τὴν ἄνω παρὰ φύσιν χινηϑείη, πάλιν T, χάτω xatd
φύσιν. xai τὸ αὐτὸ Gronov ἀχολουϑήσει τὸ δύη ἑνὶ ἐναντία εἶναι. χαὶ
ἔχει xal οὕτως λόγον. |

p.27033 Ἐπεὶ δὲ εἰς ταὐτὸν φέρεται τὸ ὅλον xal τὸ μόριον.

Δείξας, ὅτι τὸ χυχλοφορητιχὸν σῶμα οὔτε βάρος ἔχει οὔτε χουφότητα,
ὀείχνυσιν ἐφεξῆς. ὅτι οὐ μόνον τὸ ὅλον οὕτως ἔχει, ἀλλὰ xai τὰ μέρη 5
αὐτοῦ" xai γὰρ xal ταῦτα τὴν αὐτὴν τῷ ὅλῳ χίνησιν χινούμενα οὔτε
βάρος ἔχει οὔτε χουφότητα. δείχνυσιν ὁὲ αὐτὸ πρῶτον μέν, ὡς οἶμαι,
οὕτως" λαβών, ὅτι εἰς ταὐτὸν φέρεται τὸ ὅλον χαὶ τὸ μέρος χατὰ φύσιν,
συλλογίζεται οὕτως εἰ τὸ ὅλον οὔτε ἄνω οὔτε χάτω φέρεται, xal τὸ μέρος 80
οὕτως ξξει" εἰ δὲ τοῦτο, οὔτε χουφότητα οὔτε βάρος ftev ἀλλὰ μὴν τὸ
ἡγούμενον: τὸ ἄρα λῆγον. ὅτι δὲ τὸ προληφϑὲν ἀξίωμα ἀληϑὲς τὸ εἰς

4 αὐτὸ (pr.) om. c 9 μιᾶς E 1 φερμένῳ E: corr. E? εὐϑεῖα ὁποιανοῦν B

δ αὕτη E 11 post τῶν del. συλλογισμῶν E! 132 εἴτε (pr.)] corr. ex οὔτε E*
εἴτε (alt.)] corr. ex οὔτε E? 14 τουτέστι BDEc lo ἐπ᾿ εὐϑείας] εὐϑεῖα Bc I6 παρὰ
(pr. DEb: κατὰ ABc 11 χείρων] corr. ex χεῖρον E 20 ἡ om. Be 22 x4]
xai el c πάλιν] ἦν πάλιν D 25 563] δ᾽ De τὸ αὐτὸ e ex Vrist.

29 ó4t(xvoot BDEc μέν om. D 0 τὸ αὐτὸ c κατὰ φύσιν om. E

51 οὕτως] δὲ οὕτως D εἰ] εἰς E: εἰ τόδε CD J2 οὔτε βάρος bis E, sed corr.

ἔξει ΟΕ: ἔχει ABce: om. b

04 SIMPLICII IN L. DE CAELO I 3 [Arist. p. 21033)

ταὐτὸ φέρεσϑαι τὸ ὅλον xal τὸ μόριον χατὰ φύσιν, ἔδειξεν ἐχ τοῦ οἷον 3l«
πᾶσαν γῆν xai μιχρὰν βῶλην. εἰ γὰρ τὸ ὅλον πάντα τὰ μόρια ἐστι, $5
πάντα ὃὲ τὰ μόρια τὴν αὐτὴν ἔχει ῥοπήν, δῆλον, ὅτι xai τὸ ὅλον. ἔπειτα
xal οὕτως τὸ αὐτὸ δείχνυσιν, οἶμαι. χοινῶς ἐπὶ τοῦ ὅλου xal τῶν μορίων,

à ὅτι ἀδύνατον τὴν χατὰ τόπον χίνησιν χινηϑῆναι 7| ἄνω ἀνελχόμενην T,
χάτω χατασπώμενοην. ὀείχνυσι δὲ διὰ τῆς προσεχῶς ἐπὶ τοῦ ὅλου βρηϑείσης «o
ἀποδείξεως συντόμως αὐτῆς ὑπομνήσας. οὗτε γὰρ χατὰ φύσιν. φησίν,
ἐγδέχεται χινηϑῆναι χίνησιν αὐτῷ ἄλλην παρὰ τὴν χύχλῳ (μία
Ἱὰρ ἦν ἑχάστου τῶν ἁπλῶν χίνησι: ἢ χατὰ φύσιν) οὗτε παρὰ φύσιν

10 τινὰ τῶν ἐπ᾽ εὐθείας: ἣν γὰρ ἄν αὐτῷ ἢ, ἀντιχειμένη χατὰ φύσιν, xal «ὦ
οὐκέτι μία ἐχάστου χατὰ φύσιν. ἀλλὰ δύο τὰ χατὰ φύσιν ἑνὶ τῷ παρὰ
φύσιν ἐναντία. δῆλον ὃέ. ὅτι | xal αὔτη ἢ ἀπόδειξις ἐχείνου δεῖται mpoc- 810
υοληγημένου, εἰ μέλλοι xat ἐπὶ τοῦ μέρους ἀληϑεύξιν, τοῦ εἰς ταὐτὸν φέ-
ρεσϑαι τὸ ὅλον xal τὸ μέρος χατὰ φύσιν. τοῦτο ὃὲ ὅλον τὸ ἐπιχείρημα

15 τὸ περὶ τῶν μερῶν xal χαϑ᾿ αὐτὸ μὲν ἦν dvaq[xaiov τοῖς εἰρημένοις ἤδη ὃ
προσχείμενον ὁμοφυΐ͵ τὰ μέρη τῷ ὅλῳ δειχνύον, ὅτι xal τῶν ὑπὸ σελήνην
στοιχείων αἱ ὁλότητες οὐχ ἔχουσι τὸ βαρὺ xai xoüqov, ὡς δοχοῦσιν. ἀλλὰ
τὰ μέρη τὰ ἀποσπασϑέντα. διὸ χαὶ τοῦτο προύλαβεν εὐθὺς τὸ εἰς ταὐτὸν
φέρεσϑαι τὸ ὅλον xai τὸ μόριον χατὰ φύσιν. χαὶ μέντοι xal πρὸς ἐνστά- 10

0 σεις ὑπαντᾷ τήν τε λέγουσαν μὴ ἀπὸ τῶν ὁμοίων γενέσθαι τὴν παρεξέτασιν
τοῦ τε οὐρανοῦ xal τῶν ὑπὸ σελήνην στοιχείων. ἀλλὰ τῶν μὲν τὰ μέρη
ληφϑῆναι τὰ παρὰ φύσιν ἐχτὸς τῶν οἰχείων τόπων διαχείμενα, τοῦ δὲ τὸ
ὅλον xai ἔτι μέντοι πρὸς τοὺς οἰομένους xai τὸν οὐρανὸν ὁμοίως ἔχειν 15
tois ὑπὸ σελήνην τῇ uiv ὁλότητι xal αὐτὸν αΐδιην ὄντα. τοῖς Ok μέρεσι

25 Ἰενητὸν xal φϑαρτόν. εἰ γὰρ ἐπὶ μὲν τῶν ὑπὸ σελήνην στοιχείων xai
ἀποσπώμενα φαίνεται τὰ μέρη τῆς οἰκείας ὁλότητος xal παρὰ φύσιν δια-
τιϑέμενα xai τὴν ἐπ᾽ εὐθείας ἔχοντα ῥοπήν, τῶν δὲ οὐρανίων οὐδὲν ἐν 30
ἅπαντι τῷ παρεληλυϑότι χρόνῳ χατὰ τὴν παραδιδομένην ἀλλήλοις μνήμην
φαίνεται μεταβεβληχὺς οὔτε χαϑ’ ὅλον οὔτε xatà μόριον αὐτοῦ, OTÀow, ὅτι

80 διχαίως ἄλλης siyat φύσεως ὁ οὐρανὸς λέγεται παρὰ τὰ τέσσαρα στοιχεῖα,
χαὶ ἔοιχεν ἡ πίστις ἐξ αἰσϑήσεως εἶναι τῇς ἐξ ἀιδίου παραδοϑείσης. ἀλλὰ e
πῶς, ὅτι τὴν αὐτὴν φηρὰν φέρεται τῷ ὅλῳ τὸ μέρης, ἐπιστώσατο ἀπὸ

] ταὐτὸν D: τὸ αὐτὸ c φέρεται c τοῦ] τούτων K 2 πᾶσα γῆ καὶ μιχρὰ
βῶλος Dc βόλον E: corr. E? ἐστι] seq. ras. 1 litt. E 4 post μόρια
ras. 4 litt. E 4 x«i (pr.) om. D 5 χινεῖσθαι αὶ 6 προσεχοῦς Βα 7 φησὶν)
27029 8 αὐτῷ] mut. in αὐτὸ E? 9. οὔτε παρὰ φύσιν] mg. E? 10 τινὶ E!e

τῶν] postea ins. D 11 ἡ κατὰ CD xal δύο CD . ἐνὶ DE: ἑνὶ ἐν AB:
om. € τῷ} eorr. ex τὸ E? 12. 13 προομολογημένου, ἢ corr. ex «, A:
προωμοιγημένου B 13. μέλλει c τοῦ (pr.)] mut. in τὸ ἘΣ 16 δειχνύον
DE: δειχνύων AB: δειχνώντι c lí οὐχ om. c καὶ] χαὶ τὸ BDe ὡς -
ἀλλὰ) ἀλλ᾽ οὐ μόνον c ]8 ante διὸ add. ὡς δοχεῖ τισὶν c 19. 20 ἔνστα-
σιν Bec 20 ἀπαντᾷ Be τε Om. Bec 22 λειφϑῆναι D, sed corr. 26 ἀπο-
σπωμένων E τῷ μέρει E: corr. E? 28 παραδιδομένην A?*E?: παραδεδομένην

A!BDec 29 μόρια Bbc J] x«i DEb: ὡς ABe εἶναι om. D

SIMPLICII IN L. DE CAELO 18 [Arist. p. 270233] 65

τοῦ εἰς ταὐτὸ φέρεσθαι τὴν πᾶσαν γῆν xal μιχρὰν βῶλον; ἣ γὰρ πᾶσα 3l*
γῇ οὐδεμίαν φέρεται φορὰν ἱδρυμένη περὶ τὸ μέσον. ἣ τὴν πᾶσαν γῆν
εἶπεν τὴν xarà πάντα τὰ μόρια ϑεωρουμένην, ὡς εἶπον, ἀλλ᾽ οὐ χατὰ τὴν 80
ὁλότητα" διὸ καὶ ᾿πᾶσαν᾽, ἀλλ᾽ οὐχ ᾿ὅλην᾽ εἶπεν, ὡς εἰ λέγοι τις τὴν
5 πᾶσαν γῆν γενητὴν εἶναι xal φϑαρτήν, ὅτι πάντα τὰ μέρη τοιαῦτα xal
οὐδὲν αὐτῶν ἀζδιόν ἐστιν, οὐ μέντοι χατὰ τὴν ὁλότητα ἀληϑὲς εἰπεῖν.
ἔπειτα δὲ xal ἡ ὅλη γῇ χκαϑ᾿ ὅλην, xdv μὴ χινῆται τοπιχῶς, ἀλλὰ τὴν
ὅλην σύννευσιν xal ῥοπὴν πρὸς τὸ χέντρον ἔχει: διὸ xal σφαιροῦται περὶ 35
αὐτὸ ἢ ὅλη ἑχάστου τῶν μορίων πλησιάζειν τῷ χέντρῳ φιλονειχοῦντος,
10 ὅταν μὴ ὑπ᾽ ἄλλου μορίου προληφϑῇ" ἡ γὰρ ἔφεσις xai τοῦ ὅλου xal
τῶν μορίων πρὸς τὸ μέσον ἐστὶ χαὶ πρὸς ἐχεῖνο σώζεσϑαι βούλεται χαὶ
συνέχεσθαι σχεδαστὴν ἀφ᾽ ἑαυτῶν φύσει τὴν σύστασιν ἔχοντα, ὥσπερ xal 40
τοῦ πυρὸς τό τε ὅλον χαὶ τὰ μέρη τοῦ ϑείου σώματος ὡς συγγενοῦς
ἐφιέμενα πρὸς ἐχεῖνο σπεύδει πανταχόϑεν: διὸ xal σφαιροῦται ὅπ᾽ αὐτὸ
15 χαὶ τοῦτο πάντων αὐτοῦ τῶν μερῶν πλησιάζειν αὐτῷ βουλομένων χαὶ τῆς
Cote αὐτοῦ χινήσεως ἀπολαύειν. τῶν δὲ μέσων &xdtepoy τὸ πλη- 45
σιάζον χατὰ τὴν αὐτοῦ ῥοπὴν ἐφετὸν ἔχει, τὸ μὲν ὕδωρ τὴν γῆν, ἅτε 825
ἐπ᾿ αὐτῆς ἑδραζόμενον ῥευστὸν ὑπάρχον τῇ ἑαυτοῦ φύσει" διὸ xal τοῦτο
τὴν γῆν περιρρέον σφαιροῦται περὶ αὐτὴν xai συνέχεται διὰ τῆς γῆς
20 μέσης xal αὐτὸ τῆς χεντριχῇῆς ἀπολαῦον συνοχῆς" ὃ δὲ ἀὴρ ἐπὶ τὸ
πῦρ ἵεται τῆς ἑαυτοῦ ϑολώδους παχύτητος ἀπαλλαγῆναι xal ἐξαιϑερωϑῆναι 5
βουλόμενος ὅ τε ὅλος xal τὰ μέρη. 6 δὲ οὐρανός, ἅτε πάντων τῶν ἐν
τῷ χύσμῳ σωμάτων ϑειότερος x«l ὑπέρτερος ὥν, οὐδὲν ἄλλο ἐφετὸν ἔχει
οὐδὲ ἵεται πρὸς ἄλλο, ἀλλ᾽ εἰς ἑαυτὸν συννεύων xal ἑαυτοῦ ἐφιέμενος
25 xal τῆς ἑαυτοῦ ψυχῆς xai τοῦ νοῦ οὐχέτι τὴν ἐνδεῇ xal ἀτελῆ xal τῷ 10
δυνάμει πολλῷ συνοῦσαν xal πρός τι τῶν ἐχτὸς ἱεμένην τὴν xat! εὐθεῖαν
χινεῖται χίνησιν, ἀλλὰ τὴν ἀεὶ τελείαν xal ἐνεργητιχὴν xal τὸ ἀγαϑὸν ἐν
ἑαυτῇ ἔχουσαν τὴν χυχλιχήν. χαὶ εἰ λέγω τι ταῦτα λέγων, καλῶς εἶπεν
ὁ ᾿Αριστοτέλης, ὅτι εἰς ταὐτὸν φέρεται τὸ πᾶν xal τὸ μόριον κατὰ φύσιν, 15
30 xal ὅτι τῶν μὲν τὸ ἐφετὸν ἔξω ἑαυτῶν ἐχόντων καὶ τὰ ὅλα xal τὰ μέρη
ixs(vou ἐφιέμενα εὐθύπορον ἔχει ῥοπήν, διὸ xal ῥοπὴν ὅλως, ὅτι ἔξω τὸ
ἐφετὸν xal τοπιχὸν τὸ ἔξω. xal εἴ γε xaÜ' ὑπόϑεσιν ὃ οὐρανὸς ἐξήρϑη
μετεωρότερος, ἀφ᾽ ἧς ἔχει νῦν χώρας, xal τὸ πῦρ ἄν ἐπηχολούϑει" οὔτε 50

2 τὴν om. D 3 εἶπε BDEc post τὰ ras. 5 litt. E 4 λέγοι] comp. D: λέ-
γει E 9 γεννητὴν E': γενητὴν E? 6 ἀίδιον αὐτῶν E 1 δὲ DEb: δὲ εἰ
ΑΒς 3] suprascr. A xàv om. ABc χινῆται DE?: χινεῖται ABE'c

8 σύνευσιν B 9 ἡ] postea ins. D: om. c 10 καὶ (pr.) DEb: μετὰ ABc

11 ἐχείνου Ac 13 πυρὸς DEb: 7 seq. lac. A: οὐρανοῦ De αὐτὸ DEb: αὐτοῦ
ABc 15 τούτῳ D αὐτῷ om. D 16 αὐτοῦ] corr. ex αὐτῷ E?
ἀπολαύσειν D 17 αὑτοῦ D: αὐτοῦ ABE 18 ἐπ᾽ ἀπ᾿ B: ὑπ c

21 ἐξαερωϑῆναι E 23 post τῷ del. σχότω B ϑειότερος σωμάτων D ἄλλη)
ἕτερον D 24 ἑαυτὸ D: ἑαυτῶ E': corr. E? συννεύων E: συνεύων B: συννεῦην A
et D, sed corr. 27 ἀλλὰ] e corr. D τελέαν E: corr. E? xai (alt.) DEbh:
om. ABc 29 ὅτι) χαλῶς εἶπεν ὅτι D τὸ αὐτὸ D 292 μεϑήρϑη B 95 με-
τέωρος E ἂν E?: om. ABDc ἐπηχολούϑη E: corr. E?

e
Comment. Arist. VII Simpl. de Caelo. D

66 SIMPLICII IN L. DE CAELO I 3 (Arist. p. 2103]

γὰρ τόπου μοι Ooxsi τοσοῦτον ἐφίεσθαι τὰ τέσσαρα στοιχεῖα οὔτε ὁλότητος 32»
ὡς τῆς τοῦ χρείττονος mare, ἧς οὐδὲν ἧττον τὸ ὅλον ἐφίεται ἥπερ
τὰ μέρη.
Ταῦτα μὲν οὖν εἰ ἀληϑῶς εἴρηται, πολλῶν ἐνοχλήσεων οἱ τοῦ ᾿Αριστο- 25
à τέληυς ἀπαλλάσσονται λόγοι. xal οἶδα μέν, ὅτι περὶ τοῦ βαρέος xal χού-
qou ἄλλως μὲν ὑπὸ Πλάτωνος, ἄλλως δὲ ὑπὸ τοῦ ᾿Αριστοτέλους τεϑέντων
ἔδει τι χατὰ τοῦτον τὸν τόπον εἰπεῖν, ἀλλ᾽ ἵνα μὴ δὶς τὰ αὐτὰ λέγω,
φυλάττω ταῖς ἀντιλογίαις αὐτά. ἐπειδὴ δέ, xdv εἰς τὸ μέγα πέλαγος
ἐμπέσῃ τις xdv εἰς χολυμβήϑραν, μᾶλλον δὲ xdv εἰς βορβορῶδες τελμάτιον, 80
10 νήχεσϑαι ἀνάγχη, φέρε, πάλιν ἐχτραπέντες τὰ τοῦ Τελχῖνος ἴδωμεν ῥήματα.
λέγει τοίνυν, ὡς, εἰ προσχρησάμενος τῷ μηδὲν εἶναι τῶν τεσσάρων τὸ
οὐράνιον ἀπέδειξε τὸ μήτε βαρὺ μήτε χοῦφον αὐτὸ εἶναι, τὰ δὲ ἐχείνου ss
χατασχευαστιχὰ ἐπιχειρήματα λέλυται, δῆλον, ὅτι xal τὸ δι᾽ ἐχείνων χατα-
σχευαζόμενον τὸ μήτε βαρὺ αὐτὸ μήτε χοῦφον εἶναι συναπελέγχεται.
15 οὕτως εὐχόλως ὃ χρηστὸς οὗτος ταῖς ἑαυτοῦ φαντασίαις πεπίστευχεν. χαί-
tot τὸ ἄλλο xat' οὐσίαν εἶναι τὸ οὐράνιον, ὅπερ μέχρι νῦν προέβη δειχνὺς 40
ὁ ᾿Λριστοτέλης, τίς dv ἀμφισβητήσειεν ἄνθρωπος ὧν; ἐφεξῆς δέ “εἰ ὀρϑῶς,
φησίν, ὡρίσατο τὸ χουφότατον εἶναι τὸ «πᾶσιν ἐπιπολάζον τοῖς ἄνω φερο-
μένοις, ἐπιπολάζει δὲ πᾶσιν ὁ οὐρανός, πάντων ἄν εἴη χουφότατος᾽᾽, οὔτε
20 τῷ ᾿τοῖς ἄνω φερομένοις᾽ ἐπιστήσας οὔτε τῷ ᾿ἐπιπολάζειν᾽ τί σημαίνει, ἀλλὰ 45
ταὐτὸν νημίσας τῷ ἐπιχεῖσϑαι σημαίνειν. εἰπὼν δὲ χοῦφον εἶναι τὸ ἀπὸ
τοῦ μέσου, τουτέστι τὸ ἀνώφορον, | χουφότατον εἶναί φησι τὸ ἀνωφορώ- 88υ
τατον, ὅπερ χάτωϑεν ἀναβαῖνον πᾶσιν ἐπινήχεται: ἐπιπολάζει γὰρ xal τὸ
ἔλαιον τῷ ὕδατι παραχωροῦν αὐτῷ τοῦ χάτω τόπου. εἰ δὲ τὸ ἐπιπολάζον
25 ἄλλο παρὰ τὰ ἄνω φερόμενα ἔλαβεν πάντα, δῆλον, ὅτι xal τὸ πᾶσιν ὅφι- ὃ
στάμενον τοῖς χάτω φερομένοις ἄλλο λήψεται παρὰ τὰ χάτω φερόμενα,
χαὶ ἔσται τι ἄλλο σῶμα χατωτέρω τῆς γῆς. ἀλλ᾽ οὔτε ὑπὸ τῆς ὁμοίας
ἀποδόσεως οὗτος ἴσχυσε χειραγωγηϑῆναι οὔτε ὑπὸ τῶν τοῦ βαρέος xal
τοῦ χούφου ὁρισμῶν. εἰ γὰρ βαρὺ τὸ ἐπὶ τὸ χάτω φερόμενον xal χοῦφον 10
80 τὸ ἐπὶ τὸ ἄνω, δῆλον, ὅτι βαρύτατον μὲν ἄν εἴη τὸ χατωτάτω πάντων
τῶν χάτω φερομένων γινόμενον, ὅπερ χυριώτερον αὐτὸς ὁ ᾿Αριστοτέλης
ἡρμήνευσεν βαρύτατον εἰπὼν τὸ πᾶσιν ὑφιστάμενον τοῖς χάτω φερομένοις
χαὶ χουφότατον χατὰ τὴν ὁμοίαν ἀπόδοσιν. οὗτος δὲ τὸν [[λάτωνα νῦν 15

9 ἀπαλάσσονται A ὅτι] eras. B βάρεως E, sed corr. 6 ὑπὸ (prius)] ὑπὸ

0
τοῦ DE τὸν om. E τρόπον E: corr. E? 8 ἀντιλογίαις B xdv)
xal E: corr. E? 9 ἐμπέσει E: corr. E? 10 νήχεσϑαι] νεῖν E: πονεῖν D
TeAytvoc] Philoponi 11 εἰ om. B τεσσάρων στοιχείων Bc 13 ῥήματα D
ἐχείνου D, sed corr.; ἐχείνω E: corr. E? 15 πεπίστευχε DE 20 τῷ (prius)
om. D: τὸ Εἷς τῷ (alterum) AD: τὸ BEc ἐπιπολάζον ΑΒς 21 τῳ]
τὸ ΑΒ 22 τὸ (alt.)) corr. ex τῷ A 29 συμβαῖνον B 24 παραχωρῶν AB
25 ἔλαβεν BDEc 26 χάτω Db: πᾶσι ABE!: corr. E? λείψεται: E: corr. E?
21 οὔτε D: οὐδὲ ABE 28 αὐτὸς E ἴσγυσεν E οὔτε D: οὐδὲ ABE

ὑπὸ ac: ἀπὸ ABDE 30 μὲν om. B 32 ἡρμήνευσε D 33 ἀπόδοσιν] post -o- ras.

l litt. E οὕτως E: corr. E? δὲ] δὲ vov E
.

SIMPLICII IN L. DE CAELO 18 [Arist. p. 27033] 61

ἀποδέχεσθαι δοχεῖ ἐχ πυρὸς τὸν οὐρανὸν λέγοντα οὐχ εἰδώς, τί λέγει 6 32b
[Πλάτων πῦρ, xai ὅτι οὐ τοῦτο, ὅπερ ᾿Αριστοτέλης ἄνω φέρεσθαί φησι xal
διὰ τοῦτο χοῦφον εἶναι χαὶ πᾶσιν ἐπιπολάζειν τοῖς ἄνω φερομένοις χαὶ διὰ
τοῦτο χουφότατον, ἐχεῖνο δὲ τὸ πῦρ τὸ οὐράνιον φῶς εἶναι μόνον 6 [IAd- 20
5 τῶν βούλεται πυρὸς Bv εἶδος xal τὸ φῶς ἀφοριζόμενος, παλιν δὲ πολὺν
χατατείνει λόγον δειχνύναι πειρώμενος, ὅτι αἱ τῶν στοιχείων ὁλότητες οὐ
χινοῦνται ἐπ᾿ εὐθείας. xai μάλιστα μὲν ἐχρῆν ἐννοῆσαι, ὅτι τὸ ἐφιέμενον
ῥέπει πάντως πρὸς τὸ ἐφετόν, χαΐί, εἰ σώματα εἴη ἄμφω, xdv ἐφάπτηται 25
ἀλλήλων, τὴν ῥοπὴν ἔχοντα μένει, χαϑ᾽ ἣν οὐ παράχειται μόνον, ἀλλ᾽
10 ἐχόμενα τῶν ἐφετῶν xal ὡς δύναται εἰς αὐτὰ χωροῦντα παρᾶάχειται᾿
ὥστε xal fj τοῦ ὁπεχχαύματος ὁλότης τῆς τοῦ οὐρανοῦ πλησιάσεως ἐφιε-
μένη xal μᾶλλον ἣ τὸ μέρος αὐτῆς del μένει τὴν πρὸς αὐτὸ ῥοπὴν δια-
σώζουσα, ὥστε xal ἀχολουϑῆσαι ἄν, εἴ τις τὸν οὐρανὸν ἐχίνησε χαϑ᾽ so
ὑπόϑεσιν. ἔδει μὲν οὖν, ὅπερ εἶπον, xal τοῦτο μάλιστα ἐννοεῖν: εἰ δὲ
15 ὑπερβαίνει τὸν ἄνδρα τοῦτον ὑπὸ τοῦ σχοποῦ τῆς συγγραφῆς ἐχτυφλούμενον,
ἀλλ᾽ ἐχεῖνό γε πρόδηλον ἦν, ὅτι, xdv αἱ ὁλότητος τῶν στοιχείων οὐχ
ἔχωσι ῥοπὴν xal ταύτῃ, ὡς οἴεται, οὐδὲν αὐτῶν 6 οὐρανὸς διενήνοχεν, 80
ἀλλὰ τά 1εὲ μέρη τῶν στοιχείων εὐθυπορεῖται τῶν τοῦ οὐρανοῦ μηδὲν
τοιοῦτον πασχόντων, x«i ταύτῃ γοῦν τὴν διαφορὰν αὐτῶν ἀφορίζεσθϑαι.
20 ἀλλ᾽ ἐπειδὴ πρὸς ἀντιλογίαν οὗτος ὃ λόγος ἀποταϑεὶς ἀλήθειαν μὲν οὐχέτι
Ἱνωρίζειν οὔτε οἶδεν οὔτε βούλεται, περινοστεῖ δὲ συλλέγων, εἴ πού τις 40
ἄλλος ἔδοξε τοῖς αὐτοῖς ἀντιλέγειν, χαὶ μηδὲ τούτων τὸν σχοπὸν ἀνιχνεύων,
ὅτι μόνον ἀντείρηχέ τις τῶν ἐπιφανῶν, προάγων νεανιεύεται, φέρε, xal
τῶν συνηγόρων αὐτοῦ τοὺς λόγους ἐπισχοπήσωμεν. ὁ τοίνυν ϑειότατος
25 Πλάτων ζῶντα πάντα τὰ ἐν τῷ κόσμῳ ϑεασάμενος xal ἔφεσιν τῶν οἰχείων 45
ἀγαϑῶν ἔχοντα xai διὰ τοῦτο xal ῥοπὴν ἐπὶ τὰς οἰχείας ὁλότητας ἤτοι τὰ
χρήσιμα | τῶν πλησιαζόντων αὐτοῖς αὐτοφυῆ [σωμάτων] xal οὐ χατὰ 885
προαίρεσιν γινομένην ὁμοίως οἷδε χαὶ τὴν γῆν χαὶ τὸ πῦρ ἐπὶ τὰ οἰχεῖα
ἐφετὰ φερόμενα xal διὰ τοῦτο βαρεῖν ἕχαστον πρὸς τὸ ἑαυτοῦ quoc
30 βαρεῖν γάρ, ὅπου ῥέπει, φαμέν: ἐπεὶ δὲ ἀτελῇ ὄντα φυσιχῶς ἐπ᾽ αὐτὰ ὅ
χαὶ οὐ χατὰ προαίρεσιν φέρεται, ἀλλ᾽ ὁμοίως τῇ γῇ xdi τὰ ἄλλα οἷον
πίπτοντα, διὰ τοῦτο τὸν τόπον, εἰς ὃν τὰ τοιαῦτα φέρεται, χάτω φησὶ
Ἰράφων οὕτως" ᾿᾿τόδε γὰρ ἕν τι διανοητέον περὶ πάντων αὐτῶν, ὡς ἣ
μὲν πρὸς τὸ ξυγγενὲς ὁδὸς ἑχάστοις οὖσα βαρὺ μὲν τὸ φερόμενον ποιεῖ, 10

1 λέγοντα] Tim. 81 b ὃ ἐπιπαλάζειν Β 9 φῶς] cf. Tim. 58c 6 ὅτι DEb: καὶ
ὅτι ABc 8 xdv ἀσώματα ἡ c ἐφάπτεται E 13 dv D: om. ABEc 15 τοῦ-

το D 16 xdv] xai E: εἰ xai E? 11 ἔχωσι Ὁ : ἔχουσι ABEc οὐδὲ ΑΒ
αὐτὸ Β 18 εὐθύπορα D 19 τοιοῦτο A ταύτην E: corr. E* 21 συλ-
λέγων} εὖ λέγων AB 22 ἀντιλέγων ABc τοῦτον E: corr. E? 28 ὅτι εἴ ctc
ἀντείρρηχε corr. ex ἀντίρρηχε E 21 αὐτοφυῶς bc σωμάτων deleo 28 οἷδε Eb:
εἶδε BDc: εἶδεν A 29 φερόμενον Bc post φησι ras. 1 litt. E 30 ὅπου] ὅπερ c
ὑέπη E: corr. Ε7: ῥέπειν c 3l τάλλα c 33 γράφων] Tim. 63 e γράφων οὕτως]

γράφονται Β τὰ δὲ Β 94 ξυγγενὲς DE: συγγενὲς ABc ὁδὸς) ὁ δὲ πρὸς DB
ἑχάστοις DEb: £ seq. ras. litt. A: lac. 7 litt. B
D*

68 SIMPLICII IN L. DE CAELO I3 [Arist. p. 27013]

τὸν δὲ τόπον, εἰς ὃν τὸ τοιοῦτον φέρεται, χάτω. διὰ ταύτην οὖν τὴν 333
αἰτίαν οὐ νομίζει φύσει τὴν τοῦ βαρέος εἶναι χαὶ χούφου διαφοράν, εἴπερ
πάντα χατὰ φύσιν βαρέα δοχεῖ, xal μέντοι ὅτι τὸ ἄνω xal τὸ χάτω ἐπὶ
σφαιροειδοῦς ὄντος τοῦ παντὸς οὐ προσίεται μέσον xal πέριξ xal αὐτὸς 15
χαλῶν’ τὸ δὲ βαρὺ τὸ ἐπὶ τὸ χάτω δοχεῖ καὶ τὸ χοῦφον τὸ ἐπὶ τὸ ἄνω.
ἐπειδὴ δὲ τῶν [ἰλάτωνος οὐ συνιεὶς οὗτος τὸν Θεμίστιον παρεστήσατο
βοηϑὸν ῥῆσιν αὐτοῦ μαχρὰν ἀπὸ τῆς τοῦ τετάρτου βιβλίου τῶν περὶ οὐρανοῦ
παραφράσεως παραϑέμενος, ὡς xal αὐτοῦ μετὰ τοῦ [Πλάτωνος ἐνισταμένου 20
τῷ εἶναί τι χοῦφον T, βαρὺ ἐν τῷ οἰχείῳ τόπῳ, τοῦτο μὲν οὐ νομίζω
10 λέγειν αὐτόϑεν τὸν Πλάτωνα, dÀX ὅτι τὸ βαρὺ xal χοῦφον οὐχ ἔστι φύσει"
οὐδὲ γὰρ τὸ χάτω xal ἄνω σφαιροξιδοῦς τοῦ παντὸς ὄντος, ἀλλὰ πρὸς τὴν
ἡμετέραν χεφαλὴν xal πρὸς τοὺς πόδας χρίνομεν τοὺς ἡμετέρους. xai διὰ ?5
τοῦτο τὴν sixóva παρέϑετο τοῦ τὴν μὲν χεφαλὴν ἐν τῷ ἀέρι ἔχοντος,
τοὺς δὲ πόδας ἐπὶ τῆς τοῦ πυρὸς σφαίρας, xal ζυγὸν εἰς τὸν ἀέρα ἀνέλ-

5 χηντὸς xal δύο πυρὰ τιϑέντος ἐπὶ τῶν πλαστίγγων, τὸ μὲν μεῖζον, τὸ δὲ
ἔλαττον: “αἴρων γάρ, φησί, τὸν ζυγὸν 6 οὕτως ἑστὼς xal τὸ πῦρ ἕλχων 80
εἰς ἀνόμοιον ἀέρα βιαζόμενος, δῆλον, ὡς τοὔλαττόν που τοῦ μείζονος ῥᾷον
βιᾶται" ῥώμῃ γὰρ μιᾷ δυοῖν ἅμα μετεωριζομένοιν, τὸ μὲν ἔλαττον μᾶλλον,
τὸ δὲ πλέον ἧττον ἀνάγχη ποὺ χατατεινόμενον ξυνέπεσϑαι τῇ βίᾳ, καὶ τὸ

20 μὲν βαρὺ χαὶ χάτω φερόμενον χληϑῆναι, τὸ δὲ σμιχρὸν ἐλαφρὸν xal ἄνω. S6

ταὐτὸν δὴ τοῦτο δεῖ φωρᾶσαι δρῶντας ἣμᾶς περὶ τόνδε τὸν τόπον. ἐπὶ
γὰρ γῆς βεβῶτες γεώδη γένη διιστάμενοι χαὶ γῆν ἐνίοτε αὐτὴν ἕλχομεν
εἰς ἀνόμοιον ἀέρα βίᾳ καὶ παρὰ φύσιν ἀμφότερα τοῦ ξυγγενοῦς ἀντεχύμενα"
τὸ δὲ σμιχρότερον ῥᾷον τοῦ μείζονος βιαζομένοις εἰς τὸ ἀνόμοιον πρότερον 40
25 ξυνέπεται' χοῦφον οὖν αὐτὸ προσειρήχαμεν xal τὸν τόπον, εἰς ὃν βιαζό-
uzÜa, ἄνω, τὸ Ob ἐναντίον τούτοις πάϑος βαρὺ xal χάτω᾽᾿. ταῦτα ἐστι
τὰ τοῦ Πλάτωνος ῥήματα πρὸ ὀλίγων εἰπόντος, ὅτι “τοῦ παντὸς οὐρανοῦ
σφαιροειδοῦς ὄντος, ὅσα μὲν ἀφεστῶτα ἴσον τοῦ μέσου γέγονεν ἔσχατα, 45
ὁμοίως αὐτὰ χρὴ ἔσχατα πεφυχέναι, τὸ δὲ μέσον τὰ αὐτὰ μέτρα τῶν
80 ἐσχάτων ἀφεϊστηχὸς ἐν τῷ καταντιχρὺ νομίζειν δεῖ πάντων εἶναι. τοῦ δὴ 88"

μπῶ
σι

1 τὸν] τὸ D τοιοῦτον BD: τοιοῦτο AE χάτω᾽ διὰ] χατὰ seq. lac. 15 litt. B

2 βαρέος] corr. ex βαρέως E? xai] xai τοῦ D ὃ xal (prius)] οὐ B

ἐπεὶ B 4 προσίεται [δηλοῖ] c αὐτὸ B 9 τῷ (prius)) ABD: τὸ
μὴ Eb 10 αὐτόϑι c 11 ἄνω xol χάτω Eb 12 πρὸς om. D

18 ἔχοντας Β 14 τοῦ τῆς ΑΒ 19 πυρὰ τιϑέντος DE?: προτιϑέντος ABb: πυρὰ
τηϑέντος E! πλαστίγων Α 10 φησί Tim. 63 b—d 17 ἀνόμιον E: corr. E?
ὑᾷον) corr. ex ῥέον A 18 μετεωριζόμενον AB 19 κατατείνομεν E, sed corr.
20 μὲν] μὲν πολὺ c χλιϑῆναι DE: corr. E? μιχρὸν E 22 γῆς γὰρ AB

23 ἀνόμιον E: corr. E? τοῦ ξυγγενοῦς ἀμφότερα D 24 σμιχρότερον)] t in
ras. E βιαζομένοις] corr. ex βιαζόμενον D: βιαζόμενον E?: βιαζόμενοι E!

ἀνόμιον E: corr. E? 29 post χοῦφον supra add. yàp? D 25. 26 βιαζόμεϑ᾽ c
26 9c 21 πρὸς ὀλίγον D εἰπόντος) Tim. 62 d—e τοῦ μὲν B 21. 28 σφαι-
ροειδοῦς οὐρανοῦ seq. ras. 4 litt. E 28 ἐφεστῶτα AD 29 πεφηνέναι B

30 δεῖ] corr. ex δὴ E?

SIMPLICII IN L. DE CAELO I3 (Arist. p. 27033] 69

χόσμου ταύτῃ πεφυχότος, τί τῶν εἰρημένων ἄνω τις 7| κάτω τιϑέμενος 33*
οὐχ ἐν δίχῃ δόξει τὸ μηδὲν προσῆχον ὄνομα λέγειν; ὃ μὲν γὰρ μέσος ἐν
αὐτῷ τόπος οὔτε χάτω πεφυχὼς οὔτε ἄνω λέγεσθαι δίχαιος, ἀλλ᾽ αὐτὸ 5
ἐν μέσῳ: ὁ δὲ πέριξ οὔτε δὴ μέσος οὔτ᾽ ἔχων διάφορον ἑαυτοῦ μέρος
5 ἕτερον θατέρου μᾶλλον πρὸς τὸ μέσον ἥ τι τῶν χαταντιχρύ. τοῦ δὲ ὁμοίως
πάντη πεφυχότος ποῖά τις ἐπιφέρων ὀνόματα αὐτῷ ἐναντία xal πῇ καλῶς
ἄν ἡγοῖτο λέγειν; οὕτως ὃ Πλάτων τὸ ἄνω xal χάτω μὴ χυρίως ἐπὶ 10
τοῦ παντὸς λέγεσθαι νομίζων διὰ τοῦτο xal τὸ χοῦφον ἐπ᾽ αὐτοῦ xal τὸ
βαρὺ παρῃτήσατο, χαὶ ὃ Θεμίστιος, xaítot γε ἐν τοῖς πλείστοις τὸν Περί-
10 πατὸν προισχόμενος, ἐν τούτῳ τοῖς Πλάτωνος ἀρέσχεσϑαι δοχεῖ μᾶλλον.
ἐχρῆν δέ, οἶμαι, xal πρὸς τὸν σχοπὸν xal πρὸς τὰ ῥήματα ἀποβλέποντα 16
ἐννοεῖν, ὡς οὐ περὶ πραγμάτων, ἀλλὰ περὶ ὀνομάτων ἐστὶν ἐν τούτοις ἣ
τῶν φιλοσόφων διαφορά, τοῦ μὲν Πλάτωνος διὰ τὸ ἀκριβὲς ἀπορραπίσαντος
τὴν τῶν ὀνομάτων συνήϑειαν, τοῦ δὲ ᾿Αριστοτέλους τῇ συνηϑείᾳ χρωμένου
15 τῶν ὀνομάτων, ὡς μηδὲν παρὰ τοῦτο βλαπτομένης τῆς ἀληϑείας. xal γὰρ 90
6 μὲν Πλάτων τὴν φύσιν τοῦ βαρέος xal χούφου διαρϑρῶσαι προέϑετο, ὁ
δὲ ᾿Αριστοτέλης οὐ τοῦτον εἶχε νῦν τὸν σχοπόν, ἀλλ᾽ ὅτι τῶν ὑπὸ σελήνην
στοιχείων τὰ μὲν ἐπὶ τὸ μέσον φέρεται, τὰ δὲ ἀπὸ τοῦ μέσου, ὃ δὲ οὐ-
ρανὸς xal χαϑ᾽ ὅλον ἑαυτὸν xal χατὰ μέρη τῆς τοιαύτης ὑπερανέχει ῥοπῆς. 30
20 ἐπεὶ δὲ τὸ μέσον χάτω χαὶ τὸ ἔσχατον ἄνω σύνηϑες ἦν χαλεῖν χαὶ βαρὺ
τὸ χάτω ῥέπον καὶ χοῦφον τὸ ἄνω, διὰ τοῦτο τὴν ἐπὶ τὸ μέσον ῥοπὴν
χαὶ τὴν ἀπὸ τοῦ μέσου βαρύτητα χατὰ τὸ σύνηϑες ὡρίσατο χαὶ χουφότητα.
ὅτι γὰρ τὴν ῥοπὴν ταύτην xal ὁ [Ιλάτων οἶδεν, ἐδήλωσεν εἰπών “ὡς ἣ 80
μὲν πρὸς τὸ ξυγγενὲς ὁδὸς Éxdctot; οὖσα βαρὺ μὲν τὸ ταιοῦτον ποιεῖ, τὸν
95 δὲ τόπον, εἰς ὃν φέρεται τὸ τοιοῦτον, xáto". ὅτι δὲ ὁ ᾿Αριστοτέλης τῇ
χρατούσῃ συνηϑείᾳ συγχωρῶν ἐχρήσατο τοῖς ὀνόμασι, δηλοῖ μὲν καὶ ἐν-
ταῦϑα λέγων “᾿βαρὺ μὲν οὖν ἔστω᾽᾽, ἀλλ᾽ οὐχὶ ᾿“ ἐστίν᾽. εἰ οὖν μὴ αὐτὸς S5
ϑέμενος τὸ ὄνομα τὸ ᾿ἔστω᾽ εἶπεν, δῆλον, ὅτι σαγχωρῶν τοῖς ϑεμένοις
εἶπεν. ἐν δὲ τῷ τετάρτῳ βιβλίῳ πρῶτον διορίσαι περὶ αὐτῶν φησι δεῖν
80 χαὶ ϑέσϑαι χαϑὰ δὴ πᾶσιν φαίνεται χαὶ συγχωρεῖται, βαρὺ μὲν εἶναι ἁπλῶς
τὸ πᾶσιν ὑφιστάμενον, χοῦφον δὲ ἔμπαλιν τὸ πᾶσιν ἐπιπολάζον. πῶς δὲ 40
ἂν ἦν τούτου σαφέστερον δηλοῦν τὸ χατὰ τὴν συνήθειαν χρήσασθαι τοῖς
ὀνόμασιν: πλὴν χαὶ οὕτως ὀλίγον ἀπὸ τῆς συνηϑείας ἀποχεχώρηχε πρὸς

1 ταύτῃ] corr. ex ταῦτα A ϑέμενος D 2 μηδὲ ΑΒ ὃ πέφυχεν Β
4 οὔτε E αὑτοῦ ς 6 πάντη] —1 e corr. E? αὐτῷ xal B 1 ἡγοῖτο]
corr. ex ἡγεῖτο E λέγειν] καλεῖν D 11 édypr, E: corr. E? 12 ἀλλὰ --- ὀνομάτων
om. E 13 piv] μέντοι B διὰ] καὶ post lac. 4 litt. B ἀπορραπίσαντος
E?b: ἐπιρραπίσαντος ADE!c: ἐπιρραπίσαν B 14 τῇ συνηϑείᾳ] lac. 9 litt. B
15 μὴ δὲ B 15. 16 γὰρ ὃ DEb: δὴ ABe 16 μὲν D: om. ABEbe
Πλάτων μὲν Bc 17 νῦν ABEb: om. D τὸν D: om. ABEec 2] ῥέπων B,
sed corr. 22 χατὰ τὸ σύνηϑες ὡρίσατο βαρύτητα c 24 τοιοῦτο E 25 εἰς]
suprascr. B 27 λέγειν A ἔστω] 269*23; —«w e corr. D ἐστίν] —lv e
corr. D 28 8£pevoc] Θεμίστιος Bc εἶπε D 29 τετάρτῳ] 311516 sq.

30 πᾶσι BDc 33 ὀνόμασι BDEc οὕτως DEb: οὗτος ABc

10 SIMPLICII IN L. DE CAELO I3 [Arist. p. 27033]

τὸν Πλάτωνα τὸ βαρὺ καὶ χοῦφον εὐθὺς ὁὀρισάμενος οὐχ ἐπὶ τὸ χάτω xal 880
ἄνω ῥέπον, ἀλλ᾽ ἐπὶ τὸ μέσον xal ἀπὸ τοῦ μέσου. ἀλλὰ xal 6 θΘεμί-
στιος, ὃν οὗτος εἰς μαρτυρίαν παρήγαγεν, xdv ἀϑετῇ τὸ βαρὺ xal χοῦφον 45
xal μάλιστα ἐπὶ τῶν ἐν τοῖς οἰχείοις ὄντων τόποις, ἀλλὰ τήν γε ῥοπὴν 34s

5 ὑπάρχειν φησὶ τοῖς στοιχείοις ἐν ἀλλοτρίοις τόποις οὖσι λέγων “εὐλογώ-
τερον δὲ ἄν ἦν xal σύμφωνον τοῖς περὶ αὐτὰ φαινομένοις τὸ ἐν τοῖς
ἀλλοτρίοις τόποις μᾶλλον τὰς ῥοπὰς ἀποδιδόναι τοῖς στοιχείοις * ὅπερ
δηλονότι xal οὗτος ὁμολογεῖ τῷ οὐρανῷ μὴ ὑπάρχειν. τί οὖν τούτῳ 5
συνετέλεσε πρὸς τὸν οἰχεῖον σχοπὸν ἢ διωλύγιος τῶν Θεμιστίου παράϑεσις

10 ἀνδρὸς συμφώνως τῷ ᾿Αριστοτέλει τὸν οὐρανὸν καὶ xaü' ὅλον xal χατὰ
μέρη πάσης ῥοπῆς ἐξῃρῆσϑαι νομίζοντος: οὐ γάρ, εἰ μὴ ἔχουσι ῥοπὴν αἱ
τῶν στοιχείων ὁλότητες, εἴπερ μὴ ἔχουσιν, ἤδη διὰ τοῦτο ὁμοφυὴς αὐτοῖς
6 οὐρανός ἐστιν, ὅς γε οὐ μόνον xa0' ὅλον ἀλλὰ xal χατὰ τὰ μόριά ἐστιν
ἀρρεπής, ὁπότε, x&v ὁμοφυὴς ταῖς τῶν στοιχείων ὁλότησιν ὁ οὐρανὸς

15 ἐδείχϑη, οὐχ ἤδη διὰ τοῦτο φϑαρτὸς ἦν ὁ οὐρανός, ὡς οὗτος ἐπιϑυμεῖ,
χατὰ τὴν ὁλότητα, ἀλλ᾽, εἴπερ ἄρα, τοῖς μέρεσιν, ὥσπερ τὰ στοιχεῖα. τίς 16
οὖν χρεία τῶν πολλῶν τούτων λόγων σχοπὸν μὲν ἐχόντων ἀσεβῇ πρὸς
τὸ ϑεῖον, συστῆσαι Ob αὐτὸν ἐχ τῶν μὴ τὸν αὐτὸν ἐχόντων σχοπὸν ἀνοή-
τως φιλονειχούντων ;

20 Πρὸς δὲ τὸν Ξέναρχον λέγοντα υὴἣ ὑγιῶς ἀποδεδόσϑαι χοῦφον τὸ
πᾶσιν ἐπιπολάζον, διότι χάτω ὃν τὸ πῦρ οὔπω ἐπιπολάζει, ὥστε οὐδὲ 90
χοῦφον οὔπω ἐστί, μὴ ὃν δὲ χοῦφον, οὐδὲ ἐπὶ τὸ ἄνω χινήσεται, ῥητέον,
οἶμαι, προχείρως, ὅτι τὸ πεφυχὸς πᾶσιν ἐπιπολάζειν εἴρηται, ὅπερ ἐπὶ
τῶν ἄνω xal χάτω φερομένων προσέθηχεν εἰπών “᾿βαρὺ μὲν οὖν ἔστω τὸ

25 φέρεσϑαι πεφυχὸς ἐπὶ τὸ μέσον, χοῦφον δὲ τὸ ἀπὸ τοῦ μέσου" εἰ δὲ 30
τοὺς δύο τοῦ χούφου ὁρισμοὺς εἰς ταὐτὸ συναγάγωμεν τόν τε λέγοντα χοῦ-
qov εἶναι, ὃ del ἄνω πέφυχε φέρεσϑαι, xal τὸν λέγοντα τὸ πᾶσιν ἐπι-
πολάζον, ἔσται εἷς τέλειος ὁ λέγων χοῦφον εἶναι, ὃ del ἄνω φερόμενον
πᾶσιν ἐπιπολάζει. μήποτε δὲ χαὶ ἐν παντὶ τόπῳ ὃν τὸ χουφότατον πᾶσι 80

30 τοῖς πλησιάζουσιν αὐτῷ ἐπιπολάζει. τὸ γὰρ ὑπὸ γῆν, εἰ τύχοι, πῦρ, χἂν
ἔχῃ ὑπὲρ ἑαυτὸ καὶ ἀέρα καὶ γῆν ἐνίοτε xai ὕδωρ, ἀλλ᾽ ἀνώφορον ὑπάρ-
γον ὑπερτρέχει ἀεὶ τὰ πλησιάζοντα ἐπὶ τὸ ἄνω χαὶ πᾶσιν ἐχείνοις ἐπι-
πολαάζει.

*'AAX ἐπεὶ τόπου διαφοραί, φησὶν ὁ [ραμματιχός, χαὶ ἐναντιώσεις 86

με

1 εὐϑὺς} in ras. E! οὐχ ἐπὶ] οὐχέτι c τὸ] corr. ex τῷ E? 2 ἐπὶ] ὁ
corr. D 3 παρήγαγεν A: παρήγαγε D: προήγαγε BEc(b?) 6 φαιρομένοις E

8 τούτῳ] corr. ex τοῦτο AE? 8. 9 συνετέλεσε τούτῳ D 14 «x4v] γὰρ E

15 αὐτὸς D 16 ἀλλ᾽--- στοιχεῖα om. E: ἀλλ᾽ ἴσως xatà tà μέρη ὥσπερ τὰ στοιχεῖα
mg. E* 18 τὸν αὐτὸν] ὁ e corr. B 20 ἀποδίδοσϑαι B(b?) 21 πᾶσιν om. E

22 ἐστί] seq. ras. 1 litt. E χινηϑήσεται D ὑητέον] ῥᾶον εἰπεῖν corr. ex pàov
οὖν E* 24 οὖν om. E 29 εἰ δὲ] Db: corr. ex εἰς δὲ E?: ὥστε B: evan. A:
ὥστε εἰ c 26 συναγάγωμεν DE: συναγάγομεν À: συνάγομεν Be 27. 28 ἐπιπολά-
tetv B 39 μήποτε — ἐπιπολάζει (30) bis E: corr. E? τόπῳ] καὶ τόπῳ B 31 ἔχει
E: corr. E? ἀλλὰ D 92 ὑπεχτρέχει D 94 xai] xàv c

SIMPLICII IN L. DE CAELO I3 [Arist. p. 27033] 11

χατὰ ᾿Αριστοτέλην δύο μόναι εἰσὶν τὸ ἄνω xal τὸ χάτω, πᾶν ἄρα σῶμα ἐν 34^
τόπῳ ὑπάρχον ἣ ἐν τῷ ἄνω τόπῳ ἐστὶν T ἐν τῷ χάτω’ ἐπεὶ οὖν καὶ αἱ
τοῦ οὐρανοῦ σφαῖραι πλὴν τῆς ἀπλανοῦς ἐν τόπῳ εἰσὶ τῷ πέρατι τῆς
περιεχούσης σφαίρας, T, μὲν Σεληνιαχή, ὥς φησι, τῷ τῆς ᾿Αφροδισιαχῆς, 40
5 αὕτη δὲ τῷ τῆς Ἑρμαϊχῆς καὶ ἐφεξῆς, dvdqxv ἄνω αὐτὰς εἶναι" οὐ γὰρ
δὴ χάτω: ὥστε χουφότητος μεϑέξουσιν.᾽ὀ ὄρα, πόσον ἐν ὀλίγοις φαίνεται
τὸ τοῦδε τοῦ ἀνδρὸς ἀνεπίστατόν τε dua xai ἀπαίδευτον, xal μάλιστα εἰ
xal ᾿γραμματιχός᾽ ἐστιν, ὡς ἐπιγράφει: πρῶτον μέν, ὅτι ταὐτὸν ἐνόμισε
τὸ ἄνω xai τὸ ἐπὶ τὸ ἄνω, ὥστε τοῦ ᾿Αριστοτέλους χοῦφον εἰπόντος οὐχὶ |
10 τὸ ἄνω ὅν, ἀλλὰ τὸ ἐπὶ τὸ ἄνω φερόμενον xal τὸ τοῖς ἄνω φερομένοις 840
ἐπιπολάζον οὗτος τὸν οὐρανὸν ἄνω ὄντα χοῦφον ὑπὸ τοῦ ᾿Αριστοτέλους ἐξ
ἀνάγκης ὁμολογεῖσθαι νομίζει. χαίτοι xal τὸ ἄνω φερόμενον ὡς ἐπὶ τὸν
οὐρανὸν φέρεσϑαι λέγεται τό γε χυρίως xal προσεχῶς" τῆς γὰρ τοῦ οὐρανοῦ ὅ
πλησιάσεως τὸ πῦρ ὀρεγόμενον φέρεται. ἔτι δὲ τὸ δύο μόνας τοπιχὰς
15 ἐναντιώσεις χατὰ τὸν ᾿Αριστοτέλην νομίζειν τὸ ἄνω xal χάτω xal αὐτὸ δὲ
τοῦτο τὸ δύο ἐναντιώσεις χαλεῖν τὴν τοῦ ἄνω xal τοῦ χάτω μίαν οὖσαν
ἀντίθεσιν. τὸ δὲ ϑαυμαστόν, ὅτι ὁ μέχρι νῦν ἀγνοῶν, ὅτι ὑπὲρ τὴν σε- 10
λήνην f, τοῦ “Ἑρμοῦ προσεχῶς ἐστι σφαῖρα xal ὑπὲρ ἐκείνην f; τῆς ᾿Αφρο-
δίτης, ἀντιλέγειν τῷ ᾿Αριστοτέλει τολμᾷ. ἀλλ' ἐπειδὴ πολλοὺς χατατείνει
40 λόγους οἰόμενος χαὶ τὸν Θεμίστιον αὐτῷ συμμαρτυρεῖν, ὅτι ἐν τοῖς οἰχείοις
τόποις ὄντα τὰ στοιχεῖα οὔτε βάρους μετέχει οὔτε χουφότητος, ἀλλ᾽ Bx 15
τῆς ἐν τῷ παρὰ φύσιν ϑέσεως αὐτοῖς προσγίνεται, χαὶ συνάγειν οἰόμενος
ἐχ τούτου, ὅτι ἢ τοῦ πυρὸς ὁλότης, εἴποι δ᾽ ἄν xal τῶν ἄλλων στοιχείων,
οὔτε βάρους οὔτε χουφότητος μετέχει χαθάπερ 6 οὐρανός, ὥστε ὁμοφυῇ
25 dy εἴη" dÀX οὐδὲ διὰ τὸ τὴν γῆν ἐξ ὑποθέσεως ἀφαιρεϑεῖσαν τοῦ οἰχείου 30
τόπου xal ἀφεϑεῖσαν ἐπὶ τὸν αὐτὸν φέρεσθαι διὰ τοῦτο, φησί, χρὴ νομί-
ζειν, ὅτι χαὶ ἢ ὅλη γῆ βάρος ἔχει" xal γὰρ καὶ τὸν ὅλον χύσμον εἴ τις
ix τῆς ὁμοίας ὑποθέσεως μεταστήσειεν, ἐπὶ τὸν ἑξαυτοῦ πάλιν ἀφεϑεὶς
οἰσϑήσεται τόπον" χαΐτοι οὔτε βάρος οὔτε χουφότητα ἔχειν τὸν ὅλον χόσμον 50
80 δυνατὸν ἐν ἑαυτῷ πάντα περιειληφότα- ἀλλὰ τοῦτο μὲν ἴσως οὐδὲν χωλύει
xatd τὸ ἐπιχρατοῦν τῶν ἐν αὐτῷ χινεῖσϑαι, ἀλλ᾽ ὅτι οὐχ ἔχει τις εἰπεῖν,
πότερον ἐπὶ τὸ ἄνω ἣ ἐπὶ τὸ χάτω φέρεται τοῦ ἄνω xal χάτω ἐν αὐτῷ
ὄντος: ταῦτα οὖν xal τοιαῦτα λέγοντος αὐτοῦ πρῶτον μὲν ἐπιστῆσαι χρή, S0
ὅτι τὸ ἐπὶ τοῦ xóOpou ἄτοπον τῇ ἀτοπίᾳ τῆς ὑποθέσεως ἠχολούϑησε. τὸ

| ᾿Δριστοτέλη E εἰσὶ BDEc 9 αὐτὴ AB τῷ] τὸ A "Eppatxoi; E:
corr. E? 1 τὸ om. c ἀνδρὸς τὸ c 8 ὥσπερ Ὁ ἐπιγράφη, D, sed corr.

9 τὸ (alt.) om. DE 10 τὸ τοῖς] τοῖς D 11 τὸν --- ἄνω in ras. E ὄντα]
m. sec. E 12 νομίξοι AB ]4 δὲ τὸ] τὸ δὲ D 11 ὅτι (prius) om. D

6 om. ABc 19 τῷ om. A τολμᾷ] corr. ex τολμᾶν E? κατείνει D

21 οὔτε (prius) BD: οὐδὲ AE βάρος E: corr. E* χουφότητα Α 23 δ᾽ Ε:
δὲ Db: om. ABe 24 6 DE: om. ABce 26 παραφέρεσϑαι AB: πάλιν φέρε-
σϑαι c φησί Db: φησίν E: om. ΑΒε 21 γὰρ καὶ] γὰρ D 29 οἰσϑή σεται)
oigü— e corr. D 90 περιειληφότα)] pr. e e corr. B Ὁ] ἐν om. AB ὅτι

om. c 33 xal] τὰ B: xai τὰ Ac 94 ἠκολούϑησεν E: corr. E?

12 SIMPLICII IN L. DE CAELO 1 8 [Arist. p. 27013]

Ἱὰρ ἔχον xal περιέχον ἐν ἑαυτῷ τὴν τοῦ xdtw xal ἄνω διαφορὰν πῶς 34*
ἐπὶ τὸ χάτω xal ἄνω φέρεσθαι δύναται; ἣ μὴ ἔχον τὸ ἄνω xal τὸ χάτω
ἔξω ἑαυτοῦ πῶς ἄν βαρὺ 7 χοῦφον εἴη; xal οὐ τοῦτο λέγω, ὅτι οὐχ ἐχρῆν Ss
ἀδύνατον ὑποθέσθαι" οἶδα γάρ, ὅτι xal ὁ τὴν γῆν ἐξιστῶν τοῦ οἰχείου
5 τόπου ἀδύνατον ὑπόϑεσιν ὑποτίθεται, ἀλλ᾽ οὐ διὰ τὸ ἀδύνατον τῆς ὑποϑέ-
σεως ἀχολουϑεῖ τι ἄτοπον" οὐ γὰρ ἄτοπον τὸ ἐπὶ τὸν οἰχεῖον τόπον φέρε-
ρεσϑαι τὸν ἐπὶ τὸ μέσον, ὥσπερ οὐδὲ τὸν χόσμον ἄτοπον ἐχστάντα τοῦ 40
τόπου τοῦ οἰχείου πάλιν ἐπ᾽ αὐτὸν φέρεσϑαι: τὸ μέντοι ἐπὶ τὸ μέσον ἣ
τὸ ἔσχατον xal ἣ χάτω 7| ἄνω ἀδύνατον, ἐπειδὴ ταῦτα ἐντὸς ἑαυτοῦ
10 περιέχει. ταῦτα λέγω πρὸς τὸν εὐφραδῇ Θεμίστιον: ἀπ᾽ ἐχείνου γὰρ
ταύτην οὗτος ἐπορίσατο τὴν συνηγορίαν ἐπὶ χείρονι χρώμενος αὐτῇ σχοπῷ " 45
6c φησιν, ὅτι, xdv μὴ τὸν χόσμον τις ὑποτίϑεσθαι συγχωρῇ μεϑι[στάμενον, 35s
ἀλλ᾽ ἀστέρα τῆς οἰκείας ἕδρας ἐπὶ τὰ ἐντὸς ἀποπίπτοντα τί χωλύει ὗπο-
ϑέσϑαι; οὗτος δὴ οὖν εἰ νοοῖτο πάλιν ἐπὶ τὴν χατὰ φύσιν χώραν ἐπανερ-
15 χόμενος, δῆλον, ὡς ἐπ᾽ εὐθείας χινήσεται. ἀλλ᾽ ὅμως οὐδὲν τῶν οὐρανίων
οὔτε βάρους μετέχειν οὔτε χουφότητος 6 ᾿Αριστοτέλης βούλεται. ῥητέον 6
δὴ πρὸς τοῦτο, ὅτι, εἰ ἀποπεσὼν φυσιχῶς ἐπὶ τὸ ἄνω ἐνεχϑῇ, χουφότητος
dv μετέχοι" xal τί ἄτοπον; εἰ δὲ μὴ μόνον τὰ μέρη τῶν στοιχείων, ἀλλὰ
xal αἱ ὁλότητες ἐφίενται τοῦ τῶν συγγενῶν xal χρειττόνων πλησιασμοῦ xal
20 τῆς ἀπ᾿ αὐτῶν ἀπολαύσεως, f, μὲν γῆ τοῦ χέντρου xal τῆς ὑπ᾽ αὐτοῦ 10
συνοχῆς, τὸ δὲ πῦρ τῆς οὐρανίχς χαϑαρότητος, τῶν δὲ μέσων ὁ μὲν ἀὴρ
τῆς πυρίας λεπτότητος, τὸ δὲ ὕδωρ τῆς ἐν τῇ γῇ ἕδρας, δῆλον, ὅτι ἐπ᾽
ἐχεῖνα ἔχουσι τὰς ῥοπὰς xal αἱ ὁλότητες" διὸ xal ὁ ᾿Αριστοτέλης εἶπεν εἰς 16
ταὐτὸ φέρεσϑαι τὸ ὅλον xai τὸ μόριον χατὰ φύσιν: ὃ δὲ οὐρανὸς οὐχ
25 ἔχει τι χρεῖττον ἑαυτοῦ οὔτε χαϑ᾽ ὅλον οὔτε χατὰ τὰ μέρη, ἐφ᾽ ὃ οἰσϑή-
σεται, ὥστε οὐ τὰ αὐτὰ ἀξιωτέον ἐπί τε τῆς τῶν στοιχείων ὁλότητος xal
ἐπὶ τοῦ οὐρανοῦ. xai τὸ βαρὺ δὲ xai κοῦφον ἔχει τινὰς διαφορὰς τὰς χατὰ 90
τὴν διάφορον ῥοπήν, χἄν αἱ ἐπὶ πάντων ῥοπαὶ βαρύτητες εἶναι δοχῶσιν,
ὡς 5 Ιλάτων φησίν. ὅπερ δὲ πολλᾶάχις εἶπον ἀναγχαζόμενος τὰ αὐτὰ λέ-
30 γειν, οὐδὲν ὄφελος, οἶμαι, τούτῳ πρὸς τὸν οἰχεῖον σχοπὸν ὑπαντᾷ Bx τοῦ

2 χάτω] ἄνω Eb ἄνω] χάτω mg. E? φέρεσϑαι — xal] mg. E? φέροι-
τοὸ E δύναται om. E ἔχων E 10 (alterum) om. E τὸ (tertium) om. E

3 εἴη DE: ἐστι ABc 9 ἀλλὰ B οὐ om. B 6 ἀχολουϑῇ E: corr. E?

1 τὸν (prius)] del. E? ἐπὶ --- μέντοι (8)) ἀλλ᾽ ἐπὶ τὸν μέσον ὥσπερ οὐδὲ τὸ τὸν χόσμον
τοῦ ἰδίου τόπου μετατεϑέντα ἄτοπον ἐπ᾽ αὐτὸν φέρεσϑαι ἀλλ᾽ mg. E? τοῦ] in ras. B

9 xai ἢ] xàv ἡ c ἢ (alterum)] xàv ἡ c αὐτοῦ D 10 εὐφρανδὴ A

11 οὕτως E ἐπὶ) mut. in ἐπεὶ ἘΣ χείρωνι ΑΒ 12 χόσμον] γρόνον D
συγχωρεῖ AE 13 ἀλλὰ D ὑποπίπτοντα D 16 βάρος E: corr. E? οὔτε xou-
φότητος μετέχειν Bc 11 δὴ] δὲ ς ἐνεχϑείη D 18 μὴ δὴ D μέρη
DEB: βάρη ABc 20 τῆς (alterum)] e corr. D ὑπ᾿] corr. ex ἀπ᾿ D: ἀπ᾿ E
22 πυρείας BD 239 xal (prius) om. Bc xai (alterum)] χαλῶς D 26 ὥστε
om. E ἐπὶ] —: in ras. E! 28 xdv] xai c πάντα D βαρύτητος D
δοχοῦσιν ABc 29 δὲ} xai Be 30 ὥφελος E, sed corr. ἐκ om. E

τοῦ] mut. in τὸ E?

SIMPLICII IN L. DE CAELO I 3 [Arist. p. 210 48] 13

δεῖξαι xal τὰς τῶν στοιχείων ὁλότητας μήτε βάρος ἐχούσας μήτε χουφότητα 35s
x«i ταύτῃ τῷ οὐρανῷ ὁμοίας" οὐ γὰρ διὰ τοῦτο φϑαρτὸς 6 οὐρανός, ἀλλ᾽, 94
εἴπερ ἄρα, διὰ τὴν πρὸς τὸν οὐρανὸν ὁμοιότητα χαὶ αἱ τῶν στοιχείων
ὁλότητες τὸ ἀΐδιον ἔχουσιν. ἐπειδὴ δὲ πρόχειρός ἐστιν ἔνστασις πρὸς
5 τοὺς ὁμοφυῇ τὸν οὐρανὸν τοῖς ὑπὸ σελήνην λέγοντας στοιχείοις $ ἀπὸ
τῶν μερῶν διαφορά, εἴπερ τῶν μὲν στοιχείων τὰ μέρη χαὶ ἀποσπώμενα 80
τοῦ ὅλου xal γινόμενα xal φϑειρόμενα φαίνεται, τοῦ δὲ οὐρανοῦ ἐν ἅπαντι
τῷ παρεληλυϑότι χρόνῳ χατὰ τὴν παραδεδομένην ἀλήθειαν οὐδὲν φαίνεται
μόριον οὔτε ἀποσπασϑὲν οὔτε μεταβεβληχός, ταύτην λύων, ὡς οἴεται, τὴν S5
10 ἔνστασιν ὁ Γραμματιχὸς δυσπαϑέστερα χαὶ ἐν τοῖς ζῴοις τὰ χυριώτερα xal
ἀρχιχώτερα τῶν μορίων εἶναί φησιν ὥσπερ τὴν χαρδίαν χαὶ ὅμως ἐχ τῶν
αὐτῶν στοιχείων ἐστί. xal τὸν οὐρανὸν δὴ χυριώτερον τῶν ἐν τῷ χόσμῳ
σωμάτων ὁμολογῶν μάλιστα τῶν ἄλλων ἀπαϑέστερον εἶναί φησι, xal διὰ 40
τοῦτο δηλονότι οὔτε τὰ μόρια αὐτοῦ ταὐτὸν τοῖς τῶν στοιχείων μορίοις
15 πέπονθε. χἀνταῦϑα τοίνυν πολλά μοι δοχεῖ τῆς ἀληϑείας ἀγνοεῖν οὗτος,
πρῶτον μέν, ὅτι οὐδὲ τοῦτο ἀληϑές, ὅτι τὰ χυριώτερα δυσπαϑέστερα"
τρίχες γὰρ xal ὄνυχες tà ἀχυρότατα πάντων εἰσὶ δυσπαϑέστατα, xal τὰ 45
ὀστᾶ δὲ ἐγχεφάλου xal χαρδίας ἐστὶν δυσπαϑέστερα: ἔπειτα δὲ $ χαρδία,
χἄν φλεγμαίνειν οὐχ ὑπομένῃ προἰφϑειρομένου πολλάχις τοῦ ζῴου, ἀλλ᾽ 35*
20 ὑπὸ πυρετοῦ πάντως πρώτως πάσχουσα οὕτως αὐτὸν τῷ ἄλλῳ σώματι
διαδίδωσιν. ἀλλὰ τὸ μὲν προνοίας πλείονος τὰ χυριώτερα μόρια τοῦ ζῴου
τυχεῖν ἀληϑές, αἰσϑητιχοῦ δὲ ὄντος τοῦ ζῴου, τῆς αἰσθήσεως παϑητιχῆς 5
οὔσης τὰ δυσπαϑέστερα τῶν μορίων δυσαισϑητότερα xal dxupótspa μᾶλλόν
ἐστιν. ἀλλὰ ταῦτα μέν, ἐπειδὴ xdv τούτοις ὠήθϑη τι πλέον εἰδέναι πλέον,
25 οἶμαι, xal τῶν ἰδιωτῶν αὐτὰ ἀγνοῶν, ἀρχούντως εἰρήσϑω. ϑαυμαστὸν δέ,
ὅπως οὐχ ἐνενόησεν, ὅτι τὸ ἀρχὴν ἀπὸ χρόνου γενέσεως ἔχον xal
τελευτὴν ἀδύνατον τὸ αὐτὸ μένειν ἀπ᾿ ἀρχῆς ἄχρι véAou;, εἴτε ἄψυχον 10
εἴη εἴτε ἔμψυχον, εἴτε ζῷον εἴτε φυτόν, ἀλλ' ἀρξάμενον ἀπὸ τοῦ ἀτελε-
στέρου πρόεισιν ἐπὶ τὸ τελειότερον ἄχρι τῆς ἀχμῆς, ἀπὸ δὲ ἐχείνης xac
80 ὀλίγον μαραινόμενον ἐπὶ φθορὰν ὁδεύει. εἰ τοίνυν ὁ οὐρανὸς οὔτε χαϑ᾽ ὅλον 15
οὔτε χατὰ μόρια φαίνεταί τι παραλλάξας ποτέ, ἀλλὰ τὴν ἑαυτοῦ τελειότητα
ἔχων οὐ πρότερον μόνον, ἀλλὰ xal νῦν, ἐπ᾽ ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν, ὡς

1 μήτε (prius)) e corr. E? ὃ εἰ E αἱ om. D tv] e corr. D 4 αἱ
ὁλότητες D ἔχουσι c ἐπειδὴ δὲ om. c 9 λέγονταῦϑ A 8 παραδεδο-
μένην] e mut. in c A 9 μεταβεβηχὸς D λύον E: corr. E? deinde add. τὴν ἔν-
στασιν DE 9. 10 τὴν ἔνστασιν ABb: om. DE 11 τὴν DEb: xai τὴν ABc

12 ἐστίν E 13 φησι] seq. ras. 1 litt. E 15 πέπονθεν E 16 χυριώτατα E

|l? dxopótata c: ἀκυριότατα A: dxopá tata BDE εἰσὶ] ἀλλ᾽ οὐ Be 18 ἐστὶ BDEc
19 xdv DE: xv μὴ ΑΒ: xàv μὲν ς φλεγμονὴν c seq. ras. 6 litt. E: xàv
μένειν λέγεται οὐχ ὑπομένει mg. E? ὑπομένῃ D?: ὑπομένει ABEc 20 παντὸς
AB: om. c πρώτως Db: om. ABE 21 piv om. D: corr. ex μεν E?

29 ἀχυρώτερα B 20 dpxoovta ABc 26 ἄρχειν E: corr. E? 26. 27 xai τε-
λευτὴν ἔχον c 28. 29 ἀτεστέρου B 29 πρόεισιν] post o ras. 1 litt. E

32 ἔχον A ἐσχάτου Eb ἡμερῶν ὡς) —àGv ὡς in ras. B

14 SIMPLICII IN L. DE CAELO 13 (Arist. p. 27033]

οὗτος δηλονότι πεπίστευχεν, πῶς οἷόν τε αὐτὸν xatà τὴν αὑτοῦ φύσιν ἐν 935b
ἀχμῇ τῇ οἰχείᾳ φθαρῆναι, ὅτε μήτε ζῷον μήτε φυτὸν μήτε ἄλλο τι
τῶν εὐτελεστάτων ἐν τῷ χόσμῳ φϑαρτῶν ἀχμάζον ἔτι χωρίς τινος βίας so
ἀπόλλυται; ἀλλὰ ταῦτα μὲν ἔστω μὴ δρᾶν τὸν ὑπὸ φιλονείχου προλήψεως
τὰ ὄμματα τῆς ἑαυτοῦ ψυχῆς ἐχτυφλώσαντα “γραμματικὸς δὲ εἶναι λέγων,
πῶς ἀπαϑέστερον ἄλλου τινὸς λέγων τὸν οὐρανὸν φϑαρτὸν ὅμως εἶναι ὑπο-
λαμβάνει; εἰ γὰρ τὸ ἀπαϑὲς οὐχ dv φϑαρείη, πῶς τὸ ἀπαϑέστερον φϑεί- 56
petat; τὸ γὰρ συγχριτιχὸν ἐπίτασιν ἔχει τῆς ἰδιότητος" λευχότερον γὰρ τὸ
μᾶλλον λευχόν, καὶ εἰ οὐδὲ τὸ λευχὸν ἄν εἴη μέλαν, οὐδὲ πολὺ μᾶλλον τὸ
10 ÀAeuxótepov* ὁμοίως δὲ οὔτε τὸ. ἀπαϑὲς ἄν εἴη παϑητὸν οὔτε πολὺ μᾶλλον
τὸ ἀπαϑέστερον. ἀλλὰ τούτων μὲν ἅλις. εἰ δὲ τῶν μὲν στοιχείων τὰ 80
μόρια φαίνεται σαφῶς γινόμενά τε xal φϑειρόμενα xal πολυειδῶς μετα-
βάλλοντα, τοῦ δὲ οὐρανοῦ μηδὲν υηδέποτε μόριον ἐφάνη παραλλάξαν τῆς
ἑαυτοῦ τελειότητος, ὡς δηλοῦσιν καὶ ai χινήσεις πάντων αἱ αὐταὶ φυλαττό-
15 μεναι, τίς οὐχ dv ὁμολογήσοι xal σεφϑείη τὴν xat! οὐσίαν ὑπεροχὴν αὐὖ- 8ῦ
τοῦ πρὸς τὰ ὑπὸ σελήνην; παρατίϑεται δὲ χαὶ τὸν ᾿Αριστοτέλην ἐν τῷ
τετάρτῳ τῆσδε λέγοντα τῆς πραγματείας, ὅτι τὸ μὲν πῦρ πανταχοῦ χοῦφον
xai ἣ γῆ πανταχοῦ βαρεῖα, τὸ δὲ ὕδωρ ἐν μὲν τοῖς ἄλλοις βαρύ, ἐν γῇ
δὲ χοῦφον, 6 δὲ ἀὴρ ἐν ὕδατι μὲν καὶ γῇ χοῦφος, ἔξω δὲ τούτων βαρύς, «o
20 ὡς δηλοῖ τὸ πλέον ἕλχειν τὸν πεφυσημένον ἀσχὸν τοῦ χενοῦ. xal ix τού-
των συνάγει, ὅτι βαρύτης xai χουφότης οὐ χαϑ᾽ αὑτὰ τοῖς στοιχείοις Ümdp-
χει" "o0 γὰρ ἄν, φησί, τὰ αὐτὰ χατὰ τὰς αὐτὰς δυνάμεις μηδὲν ἔξωϑεν
προσλαμβάνοντα ἐχ μόνης τῆς πρὸς ἄλληλα σχέσεως ἀλλαχοῦ μὲν χοῦφα, 45
ἀλλαχοῦ δὲ βαρέα ἐτύγχανε, xai πρὸς ἄλλο μὲν κοῦφα, πρὸς | ἄλλο δὲ 805
35 βαρέα. τὸ γοῦν λευχὸν x«l τὸ μέλαν xal τὸ Üepuóv, ὅπως ἄν ἔχοι πρὸς
ἕτερα, τῆς ἑαυτῶν οὐχ ἐξίσταται τάξεως. ταῦτα xai ἐπ᾿ αὐτῆς λέξεως
τούτου λέγοντος ϑαυμάζω, πῶς οὐχ ἐννοεῖ, ὅτι xal ἐν τούτοις 6 ᾿Αριστο-
τέλης xouqótatov μὲν xal χοῦφον μόνως τὸ πῦρ εἶναι λέγει, βαρὺ δὲ μόνως ὃ
τὴν γῆν, τὰ δὲ μέσα ἀμφοῖν μετέχειν πρὸς ἄλλο xal ἄλλο: xal οὐ δήπου
30 τοῦτο ποιεῖ μὴ μετέχειν τὸ πρὸς ἄλλο xal ἄλλο xal xat' ἄλλο xai ἄλλο

1 πεπίστευχε BDc αὐτοῦ ABDE 2 μήτε (pr. om. ΑΒ ὃ εὐτελεστέρων
Bc φϑαρτὸν c ἀχμάξζων E βίας τινὸς D 4 προλείψεως E 6 πῶς
ἂν ς 9 εἰ AB: om. DEb πολλὺ B 10 τὸ om. ABc 11 piv (alt. om. D
14 δηλοῦσι BDEc 15 ὁμολογήσοι AE: e corr. B: mut. in ὁμολογήσῃ D: ὁμολογήσαι c

16 τὸν] αὐτὸν D 11 τετάρτῳ] corr. ex τεσσαρεσχαιδεχάτῳ E? λέγοντα]
δ1100 sq. ὅτι om. B 19 ante ἔξω lac. 4 litt. E τούτου E
229 φησὶ] seq. ras. 1 litt. E pi, δὲ AB 24 ἀλλαχοῦ δὲ βαρέα] mg. B (yp.) in
textu πρὸς ἄλλο δὲ βαρέα ἐτύγχανε) seq. ras. llitt. E 29 γοῦν] γοῦν τὸ AB

οι
post ϑερμὸν add. [xal τὸ Ψυχρὸν] c ἔχει E!: ἔχοι E? 26 ἑαυτοῦ Bc τάξεως]
ἕξεως corr. ex λέξεως E? 27 τούτου] xai corr. ex ὁ Ἀριστοτέλης E? λέγοντος---
᾿Αριστοτέλης (21. 28)] mg. E? αὐτοῦ λέγοντος E ὅτι xal] ὡς E 6] καὶ E
28 μόνως] μόριον B elvat om. c 29 μετέχειν om. B xal o9—alt. ἄλλο (30)
om. E 30 τοῦτο ποιεῖ] οἷόν τε c τὸ om. Bc xal (alt.)] m. sec. E: om. D

χατὰ DE

SIMBLICII IN L. DE CAELO I3 (Arist. p. 21048] (5

τῶν ἑαυτοῦ Bvepveiy: xal γὰρ τὸ φαιὸν πρὸς μὲν τοὺς εὐδιάχριτον ἔχοντας 362
τὸ ὄμμα ὡς λευχὸν ἐνεργεῖ, πρὸς δὲ τοὺς εὐσύγχριτον ὡς μέλαν διὰ τὸ 10
ἀμφοτέρων μετέχειν. τί δὲ ὅλως τῷ δειχνύντι λόγῳ χουφότητος T, βαρύ-
τητος μὴ μετέχειν τὰ οὐράνια παραποδίζει τὸ ἐπαμφοτερίζον τῶν μέσων
5 στοιχείων; εἴτε γὰρ φύσει εἴτε σχέσει εἴτε xaÜ' αὑτὸ εἴτε πρὸς ἄλλο τὸ
βαρὺ καὶ χοῦφόν ἐστιν, ἐν τοῖς ὑπὸ σελήνην εἶναι δέδειχται διὰ τὸ ταῦτα 15
εὐϑυπορεῖσθαι. καίτοι γε ἐχ τῶν εἰρημένων οὐδὲν χωλύει τὸ μὲν πῦρ xaÜ
αὑτὸ χοῦφον εἶναι: ἁπλῶς γὰρ xoüqov: τὴν δὲ γῆν χαϑ᾽ αὑτὸ βαρεῖαν"
ἁπλῶς γὰρ βαρεῖα. xdv ἐξισταμένοις τῶν οἰχείων τόπων ὑπάρχῃ ταῦτα,
10 ἀλλὰ καὶ τὸ ἐξίστασϑαι xol τὸ ἐξιστάμενα βαρέα γίνεσϑαι T, κοῦφα ἴδια 90
τῶν ὑπὸ σελήνην ἐστί, xal ἱχανὴ ἦν xal ἣ χατὰ ταῦτα διαφορὰ δειχνύναι
τὰ οὐράνια ἄλλης ὄντα φύσεως. εἰς ἄλλο δέ τι πάλιν τῶν τοῦ ἀνδρὸς
ἐμπεπτωχὼς λίαν ἀνόητον, ὡς οἶμαι, διὰ τὸ μὴ ἀπιστεῖν τοὺς ἐντευξο-
μένους, εἴ τις ἄρα xal τῶν γράφειν ἐπιχειρούντων οὕτως ἀσυνέτους xal $5
15 ἀναχολούϑους ἔσχεν ἐννοίας, αὐτά μοι παραγράφειν ἀνάγχη τὰ τούτου λη-
ρήματα. λέγει δὲ οὕτως ἐν τῷ τρισχαιδεχάτῳ χεφαλαίῳ τοῦ δευτέρου αὐὖ-
τοῦ βιβλύου: “᾿ἀλλὰ δὴ συγχεχωρήσθω μὴ μόνον ἐν τοῖς ἀλλοτρίοις τόποις
τὰ στοιχεῖα βάρος ἔχειν 7| χουφότητα, ἀλλὰ xal ἐν τοῖς ἰδίοις ὄντα ταῖς 80
τοιαύταις εἰδοποιεῖσϑαι δυνάμεσιν" οὐδὲ γὰρ οὕτως, οἶμαι, δεῖξαί τις λόγος
20 δυνήσεται, ὡς μόνον τὸ οὐράνιον σῶμα τούτων ἀπήλλαχται τῶν δυνάμεων,
ἐπειδὴ τὸ μήτε βάρους αὐτὸ μήτε χουφότητος μετέχειν ἐχ τοῦ μὴ πεφυ-
χέναι χινεῖσϑαι ἐπ᾽ εὐθείας 6 ᾿Αριστοτέλης συνήγαγεν" εἰς γὰρ ἀπόδειξιν 85
τοῦ μὴ πεφυχέναι χινεῖσθαι ἐπ᾽ εὐθείας τὸν οὐρανὸν τὸ ἕτερον εἶναι τῆς
τῶν εὐθυφορουμένων σωμάτων οὐσίας εἴληφεν. ἐκ δὲ τοῦ μὴ χινεῖσϑαι
45 ἐπ᾿ εὐθείας τὸ μήτε βάρους μετέχειν μήτε χουφότητος. εἴ τις ἄρα δείξειε
λόγος, ὡς, εἰ xal βάρους μετεῖχεν 6 οὐρανὸς T) χουφότητος ἣ xal σύνϑετος 40
ix βαρέων σωμάτων xal χούφων ὑπῆρχεν, οὐδὲν ἧττον xai οὕτως ἀδύνατον
ἦν αὐτῷ τὸ χινεῖσϑαι ἐπ᾽ εὐθείας, ὀλόν που πάντως, ὡς οὐδὲ διὰ τὸ μὴ
ἐπ᾿ εὐθείας χινεῖσϑαι ἤδη xai βάρους αὐτὸν xai χουφότητος ἀπηλλάχϑαι
80 ἀνάγχη. ἀρχὴ δὲ ἔστω τῆς ἀποδείξεως, φησίν, Te. εἶτα λαβών, ὅτι 4ὅ
στερρὸν xai ἀντίτυπον σῶμα ἐστιν ὃ οὐρανὸς xal οὐ δυνάμενον ὑπείχειν, 365
ὥσπερ τὸ ὕδωρ xal ὃ ἀήρ, οὐδ᾽, ἄν ἀποσπασϑῇ τι μόριον αὐτοῦ, συνεχὲς
ἔτι μένει ἀντιπεριιστάμενον ὥσπερ ταῦτα, xal αἴτιον τοῦ στερροῦ τὸ σφαι-

3 τῷ] e corr. E λύγῳ DE?: λέγω ABE!b 4 μὴ} suprascr. B μέσων] in
ras. E: μέσῳ B 9 ἑαυτὸ D 1 μὲν) μὲν γὰρ AB 8 εἶναι χοῦφον D

Ὁ ὑπάρχει AE: corr. E? 10 τὸ (alt)] τὰ D 11 ἐστί] seq. ras. 1 litt. E

ἦν ταῦτα DE: lac. 30 litt. A: ταῦτα B: ἡ κατὰ ταῦτα c 13 ἐμπεπτωχὸς E:
corr. E? 14 xai τῶν A: τῶν xai DE: τῶν c γράφειν xai τῶν B 16 τῷ
om. D τρεισχαιδεχάτῳ D: 0 A: -at- eorr. ex c E? l7 μὴ] μὲν ΑΒ

ἐν om. AB 18 ἀιδίοις B 2] χουφότητα A 22 ὃ - αὐϑείας (23) om. ΑΒ

5 om.c συνῆγεν c ἀπόδειξιν γὰρ c 23 τοῦ] corr. ex τὸ E* 24 εὐϑυ-
πορουμένων c 20 εἴ τις — κουφότητος (26) om. B tt E: corr. E?

26 μετέχειν E: corr. E? 21 x«i χούφων om. E 28 τὸ] τῷ E ποῦ} zos E

33 μενεῖ AB

16 SIMPLICII IN L. DE CAELO I3 [Arist. p. 27033]

ριχὸν εἰπὼν σχῆμα “᾿οὐχοῦν, φησίν, el μὲν χοῦφος 6 οὐρανός, δι᾽ αὐτό 36b
γε τοῦτο ἐπ᾽ εὐθείας οὐχ ἄν χινηϑείη τὸν ἑαυτοῦ τόπον ἐπέχων τὸν ἐξω- ὅ
τάτω, ὡς οὐδὲ ἣ ὅλη γῇ χατωτέρω φέρεσθαι δύναται τὸν φυσιχὸν ἔχουσα"
εἰ δὲ βαρύς, ἔξω μὲν πάλιν αὐτὸν ἐπ᾽ εὐϑείας χινεῖσϑαι ἀδύνατον: οὐδὲ
5 γὰρ ἔστι τι χενὸν ἔξω" xal ἄλλως τοῖς βαρέσιν ἐπὶ τὸ μέσον 7 χατὰ φύσιν
χίνησις: ἐπὶ τὸ μέσον δὲ οὐχ ἄν φέροιτο διά τε τὸ μηδὲν εἶναι μεταξὺ 10
χενὸν μηδέ, εἴπερ ἦν, χωρητιχὸν εἶναι τὸν ἐλάττονα τόπον τοῦ μείζονος
σώματος χαὶ διὰ τὸ πανταχόϑεν ὑπὸ τῶν αὑτοῦ μορίων ἐν τῷ σφαιριχῷ
συνέχεσϑαι σχήματι ἀδιαίρετον T, δυσδιαίρετον ὄντα. τῶν μὲν γὰρ ὑγρῶν 15
10 xal εὐδιαιρέτων xal ῥᾳδίως ὑπειχόντων τοῖς ἀντιβαίνουσιν εἴ τι τοῦ ὅλου
μόριον ὑπεξέλϑοι, ἀντιπεριιστάμενα ἀλλήλοις τὰ λοιπὰ μόρια συνεχὲς πάλιν
τὸ ὅλον ἐργάζεται, οἷά ἐστι τὰ λοιπὰ παρὰ τὴν γῆν στοιχεῖα. τῶν δὲ
ἀντιτύπων xal δυσδιαιρέτων εἴ τι μόριον ἀποπέσοι, φϑείρει τὸ τοῦ ὅλου 50
σχῆμα" ἔνϑεν, ἕως ἄν ἐν τῷ χατὰ φύσιν δέοι μένειν τὸν οὐρανὸν σχή-
15 ματι χαὶ τὸν ὅλον ὑφεστάναι χόσμον, ἀδύνατόν τι τῶν τοῦ οὐρανοῦ μορίων
τῆς τοῦ ὅλου συνεχείας ἐχπεσεῖν’ ὥστε οὐδὲ ζητήσομεν, διὰ τί τῶν μὲν
ἄλλων στοιχείων ἐχπίπτει μόρια, τοῦ δὲ οὐρανοῦ οὐχέτι. ἐχείνων μὲν
γὰρ εἰ xal ἀποσπασϑείη τινὰ μόρια, οὐδὲν ἧττον ἣ συνέχεια xal τὸ φυσιχὸν 35
σώζεται σχῆμα διὰ τὴν τῶν λοιπῶν μορίων ἀντιπερίστασιν, χαὶ οὐδεμία
20 τῷ παντὶ διὰ τοῦτο βλάβη προσγίνεται, ἐπὶ δὲ τοῦ οὐρανοῦ ἀδύνατον ἦν
τοῦτο συμβαίνειν’ ἕως οὖν αὐτόν τε xal τὸ πᾶν σώζεσθαι δέοι, ἀνάγκη
μηδὲν αὐτοῦ μόριον ἀποπίπτειν. τὸ δὲ οὕτως ἔχειν τὰν οὐρανὸν ἐπι- 8ὺ
γενέσϑαι μέν τι αὐτῷ εἶδος ἕτερον τῶν ἁπλῶν ἀποδείχνυσιν, οὐ μὴν
xal τῆς τῶν στοιχείων εἶναι φύσεως ἀλλότριον. xal γὰρ τὸ ὕδωρ πηγνύ-
25 μενὸν γένοιτο ἄν χρύσταλλος T, χιών, οὐ μὴν πέμπτης διὰ τοῦτο τῶν σω-
μάτων φύσεως ταῦτα εἶναι νομίζεται. συμπεραινόμενος δὲ τὰ εἰρημένα 8$
“οὐχοῦν, φησίν, εἰ xal βάρους αὐτὸν μετέχειν ὑποθέμενοι xal χουφότητος
ἀδύνατον ηὕρομεν αὐτῷ τὴν ἐπ᾽ εὐθείας χίνησιν, οὐχ ἄρα, οὐδὲ εἰ μὴ
χινεῖται ἐπ᾿ εὐθείας, ἤδη xal χουφότητος xai βάρους ἐστὶν ἐλεύϑερος.᾽"
80 ὅρα τοίνυν ἐν τούτοις πρῶτον μέν, ὅτι xal αὐτὸς ὁμολογῶν βαρὺ εἶναι τὸ 40
ἐπὶ τὸ μέσον χατὰ φύσιν χινούμενον χαὶ χοῦφον δηλονότι τὸ ἀπὸ τοῦ μέ-
Gou xal ἀποδειχνὺς ἀδύνατον εἶναι ἐπ᾽ εὐθείας χινεῖσϑαι τὸν οὐρανὸν ὅμως
βαρὺν αὐτὸν ἣ χοῦφον ὑποτίθεται xal οἴεται ix τούτου δεικνύναι, ὅτι, xdy
μὴ ἐπ᾽ εὐθείας χινῆται, οὐδὲν χωλύει βάρος αὐτὸν ἔχειν ἣ χουφότητα, 45

.----.....-....

3 ἔχουσα τόπον D(b) 4 οὐδὲν Β 9 ἔσται E χανὸν E: corr. E? toic]
Toi α ἢ] suprascr. E!: ἡ χίνησις D: om. ABc 6 χίνησις} om. D μὴ δὲ AB

7 xavóv E: corr. E? ἦν] seq. ras. 1 litt. E 8 σώματος DEb: σχήματος
ABc αὐτοῦ AB: αὐτῶν D 14 οὐρανὸν] seq. ras. 7 litt. E 15 τοῦ obpa-
νοῦ] οὐρανίων E 16 ζητήσωμεν E 11 δὲ om. B: ὃ᾽ c 19 χῆμα e corr. D
ἀντιπαράστασιν B: comp. A 20 προσγίγνεται E: comp. D ἐπεὶ E 21 οὖν)
οὗ D 22 μὴ δὲ AB 23 tt] τοι B αὐτὸ E ἁπλῶν] ἄλλων c

25 γένοιτ᾽ D ἢ] xc D χιὼν bE?: γρυσὸς ABDE! διὰ] χαὶ διὰ D

26 εἶναι νομίζεται ταῦτα D εἶναι om. E συμπερανόμενος Α 28 εὗρο-

μεν D οὐδ᾽ D 32 εἶναι om. c xt εἶσϑαι A 88 ἢ bis B

SIMPLICII IN L. DE CAELO 18 [Arist. p. 27033] 14

πῶς τοῦτο συνάγων, εἴπερ τὸ βαρὺ ἐπ᾽ εὐθείας xol τὸ μὴ ἐπ᾽ | εὐθείας 37*
ob βαρύ; οὐδὲ γὰρ τὸ ὑποθέσθαι βαρὺν ἢ χοῦφον μηδαμῶς ἐπ᾽ εὐϑείας
χινούμενον ἀποδεῖξαί ἐστι τό, xdy μὴ χινῆται ἐπ᾽ εὐθείας, βαρὸν εἶναι ἣ
xoüpov* ἀλλ᾽ ὃ οὕτως λέγων ὡς οὗτος ὅμοιόν τί μοι δοχεῖ λέγειν τῷ λέ-

5. Ἴοντι, ὅτι, ἐὰν ἀποδείξω, ὅτι ἄνϑρωπος οὐχ ἔχει πτερά, ὑποθῶμαι δὲ αὐτὸν 6
πέτεσϑαι, δεδειχὼς ἔσομαι, ὅτι, xv μὴ ἔχῃ πτερά, οὐχὶ διὰ τοῦτο χω-
λύεται πέτεσϑαι. καίτοι διὰ τοῦτο οὐ πέτεται, ὥσπερ διὰ τὸ μὴ ἐπ᾽ εὐ-
ϑείας χινεῖσθϑαι οὗτε βαρὺς οὔτε χοῦφός ἐστιν ὁ οὐρανός, ὥστε ἀναχόλουϑος
ἢ τοιαύτη ἀχολουϑία. ἐν δὲ τοῖς χατὰ μέρος πῶς ἀποφαίνεται μὴ δυνατὸν 10

10 εἶναι δεῖξαι βάρους χαὶ χουφότητος ἀπηλλάχϑαι τὸν οὐρανόν, εἴπερ ἐναργές
ἐστι τὸ χύχλῳ αὐτὸν ἀλλὰ μὴ ἐπ᾽ εὐϑείας χινεῖσϑαι; πῶς δὲ λέγει, ὅτι
εἰς ἀπόδειξιν τοῦ μὴ πεφυχέναι χινεῖσθαι ἐπ᾽ εὐθείας τὸν οὐρανὸν τὸ ἕτερον
εἶναι τῆς τῶν εὐθυφορουμένων σωμάτων οὐσίας εἴληφε; τοὐναντίον γὰρ 15
ἀπὸ τοῦ χύχλῳ χινεῖσϑαι τὸ ἕτερον εἶναι χατ᾽ οὐσίαν ἀπέδειξεν ὁμολογού-

15 μενον λαβὼν τὸ χύχλῳ χινεῖσϑαί τι σῶμα. λέγει γοῦν" “εἴπερ οὖν ἔστιν.
ἁπλῇ χίνησις, ἁπλῇ δὲ ἢ χύχλῳ χίνησις, ἀναγχαῖον εἶναί τι σῶμα ἁπλοῦν,

ὃ πέφυχε φέρεσθαι τὴν χύχλῳ χίνησιν χατὰ τὴν αὑτοῦ φύσιν. xal παν- 90
ταχοῦ δὲ ἀπὸ τοῦ μὴ xav εὐθεῖαν ἀλλὰ χύχλῳ χινεῖσϑαι τὸ εἶναί τινα
οὐσίαν ἄλλην παρὰ τὰς ἐνταῦϑα συμπεραίνεται. χαὶ ὅτι μὲν οὔτε ἄνω

20 οὔτε χάτω οὐδὲ ὅλως ἔξω τοῦ οἰχείου τόπου χινεῖται ὁ οὐρανός, xdv μὴ
στερρὸς 7| ἀντίτυπος ἦν, πρόδηλον, xal ὅτι χύχλῳ χινεῖται xal χατὰ φύσιν, 25
ἀλλ᾽ οὐχ ἐπ᾽ εὐθείας, xal ὅτι οὐδὲν ἔξω ἑαυτοῦ χρεῖττον ἔχει, πρὸς ὃ
χινήσεται, διὸ xal χύχλῳ χινεῖται. ϑαυμαστὴν δὲ αἰτίαν ἀπὸ τῆς τοῦ οὐ-
ρανοῦ στερρότητος ἀποδίδωσιν τοῦ μὴ ἀποσπᾶσϑαί τι τοῦ οὐρανοῦ μόριον,

95 xdy ὁμοφυὴς Tj τοῖς ὑπὸ σελήνην στοιχείοις. “οὐ γὰρ συνεφύετο, φησίν, 80
ἀποσπώμενα διὰ τὸ ἀντίτυπον xal δυσδιαίρετον xai ἔμεινεν ἄν ἀτελής."
χαίτοι xal τὴν γῆν ἀντίτυπον νομίζει’ πῶς οὖν ταύτης ἀποσπᾶται μόρια:
xal ἐν τοῖς ὑγροῖς δὲ χαχῶς τὴν ἀντιπερίστασιν ἠτιάσατο τοῦ μὴ ἀτελὲς
μένειν, ἐάν τι τῶν μορίων ὑπεξέλϑῃ. ἣ γὰρ ἀντιπερίστασις συνεχὲς μὲν 85

80 δύναται ποιεῖν ἐπὶ τῶν τοιούτων, οὐ μέντοι ὅλον, ἄν μὴ ἀντεισαχϑῇ τι τῷ
ἐξελϑόντι. ὅλως δέ, εἰ τῶν μὲν ὑπὸ σελήνην ἀποσπᾶται μέρη. τοῦ δὲ
οὐρανοῦ διὰ τὴν στερρότητα χαὶ τὴν ἰσχὺν τὴν ἀπὸ τοῦ σφαιριχοῦ σώ-
ματος ἐνδιδομένην οὐ πέφυχεν ἀποσπᾶσθαι, τίς οὐχ ἄν ἄλλης αὐτὸν φύσεως 40

2 ὑποτίϑεσθαι E μηδαμῶς---“οὔφον (4) om. D 9 ἀποδεῖξαι] ---ξαι suprascr. E!

χινεῖται Α 4 6 om. E ὡς om. b: del. E? pot δοχεῖ AB: δοχεῖ D: δοχεῖ
pot Eb ὃ ὅτι ὁ e corr. D 6 ἔχει B, sed corr. 7? διὰ] suprascr. E?
9 ἀποφαίνεται) ἀποδεῖξαι qaívexat c 10 δεῖξαι om. c 12 —vat χινεῖ---Ἴ in ras, E!
13 εὐθυπορουμένων c 14 χύχλου B 15 τι) τι τὸ B λέγει] 26922 sq.
11 αὑτοῦ K?: αὐτοῦ ABDE: ἑαυτοῦ c 19 μὲν om. B 21 xal (alt.) om. Dc

22 ἀλλ᾽] καὶ Bc 28 κινηϑήσεται D τοῦ) περὶ τοῦ E 24 ἀποδίδω-
σι BDEc ἀποσπασϑῆναι D 20 ὁμοφυὲς BE γὰρ) γὰρ ἂν c 21 óvo-
μάξζει c 28 ἠτηάσατο Β 29 μένειν] μὲν εἶναι E: μὲν del. E? μὲν om. E

30 ἀντιταχϑῃ ABc 3l μέρη om. E 92 στερότητα A 93 ἐνδε-

δομένην c

18 SIMPLICII IN L. DE CAELO I5 [Arist. p. 277023]

εἴποι xal οὐσίας: πῶς δὲ χἄν πολυχρονιώτερον οὐχ ἀνάγχη τὸν οὐρανὸν 874
εἶναι οὕτως ἰσχυρότερον ὄντα φύσει: ἰδοὺ γάρ, τὰ ὀστᾶ τῶν ζῴων, χἄν
φϑαρτὰ xal αὐτά ἐστιν, ἀλλ᾽ ὅμως στερροτέραν ἔχοντα τὴν σύστασιν πολὺ
χρονιώτερα σαρχῶν ἐστι xal φλεβῶν xal νεύρων xal τῶν ἄλλων ἐν τῷ 45
σώματι μορίων. ὥρα οὖν αὐτῷ φϑείρειν τὸν χόσμον ἐπιϑυμοῦντι τὸν οὐ-
ρανὸν ἀπολιπεῖν ἐπί τινα χρόνον | διαρχοῦντα μετὰ τὴν τοῦ ὑπὸ σελήνην 370
φϑοράν. χαίτοι ὡς χατὰ τὴν αὐτὴν ἡμέραν οὐρανὸν xal γῆν νομίζει γε-
γενῆσϑαι, χατὰ τὴν αὐτὴν ταῦτα xal φϑαρῆναι ἀχόλουϑον. πῶς οὖν, εἰ
ταῦτα, βέλτιστε, τοῖς σοῖς ἀχολουϑεῖ λόγοις, παραγγέλλεις μηχέτι ζητεῖν, ὃ
10 διὰ τί τῶν μὲν ἄλλων στοιχείων ἐχπίπτει μόρια, τοῦ δὲ οὐρανοῦ οὐχέτι,
χαίτοι ὁμοίως ὄντος φϑαρτοῦ xal παϑητοῦ τοῖς ἄλλοις xal ἰσοχρονίαν τὴν
σύστασιν ἔχοντος: ἐν δὲ τοῖς ἐφεξῆς ἄχρι τοῦ τέλους τοῦ δευτέρου βι-
βλίου οὐδὲν μὲν πρὸς τὰ προχείμενα φαίνεται λέγων οὐδὲ πρὸς τὸν ἑαυτοῦ 10
τάχα σχοπόν, ἐναντιολογίᾳ δὲ μόνον περιβαλεῖν τὸν ᾿Αριστοτέλην σπουδάζει,
15 xal οὕτως εἰς ἀντιλογίαν μόνην ἀπέβλεψεν 6 ἀνὴρ οὗτος ὥστε xal ἄνω
ποταμῶν ἀναστέλλεσθαι, τὸ λεγόμενον, xai πρὸ τοῦ τὸν ᾿Αριστοτέλην λέ-
γειν, ἅπερ ἐναντία λέγειν ἑαυτῷ νομίζει, προπηδᾶν ἐπ’ αὐτόν. ἀλλὰ τὸ 10
μὲν διὰ πολλῶν δειχνύναι λόγων συμφώνων, ὡς λέγει, τῷ Πλάτωνι τὸ χαὶ
φυσιχὴν εἶναι τὴν χυχλοφορίαν τοῦ οὐρανοῦ xal ὑπὸ ψυχῆς ἐνδεδόσϑαι,
40 διότι ζῷον ὃ οὐρανός ἐστιν, εἰ xal διὰ μαχροτέρων τῆς χρείας, ἀλλ' ἀληϑῶς
εἰρῆσϑαι νομίζω. μέμφεται δὲ τῷ ᾿Αριστοτέλει ἐν δευτέρῳ τῆσδε τῆς Ὁ
. πραγματείας ἀναιροῦντι, ὡς οἴεται, τὸ ὑπὸ ψυχῆς εἶναι τὴν ἐγχύχλιον χί-
νησιν, ὡς ἔδοξε Πλάτωνι, χαὶ λέγειν παρὰ φύσιν αὐτὴν οὕτως ἔσεσϑαι χαὶ
ἀναπαύλης δεῖσϑαι xal ἀντερείσεως, ὡς τὰ λοιπὰ ζῷα. — xaítot, φησί, xal
95 αὐτὸς ᾿Δριστοτέλης περὶ αὐτοῦ λέγων "6 δὲ οὐρανὸς ἔμψυχος, φησί, "xal ss
ἔχει χινήσεως ἀρχήν: xal περὶ τῶν ἀστέρων δὲ μὴ ὡς περὶ σωμάτων
μόνον xai μονάδων τάξιν μὲν ἐχόντων, ἀψύχων δὲ πάμπαν, διανοεῖσθαι,
δεῖν δὲ ὡς μετεχόντων ὑπολαμβάνειν πράξεως xal ζωῆῇς. “χαίτοι εἰ Ψυχὴν
ἔχει xal ἀρχὴν χινήσεως, ποίαν, φησί, χίνησιν ἄλλην ὑπ᾽ ἐχείνης χινηϑή- so

] xai — ἀνάγχη om. E 4 γειρότερα σαρχὸς Bec 9 ὅρα DEb 6 ἀπολεί-
πεῖν D τὸν ἄχρονον E: corr. E? τοῦ] τῆς B: τῶν c 1 ὡς] del. E?

χατὰ — γεγενῆσϑαι (7. 8)] εἰ τὸν οὐρανὸν xal τὴν γὴν γενητὰ νομίζει xal mg. E? 8 αὐτὴν
ἡμέραν E αὐτὰ D φϑαρῆναι) post p ras. 1 litt. E 11 xaírot om. E
ἰσόχρονον E?: ἰσοχρόνιον c 12 τοῦ (prius) om. E 13 προσχείμενα c

14 ἐναντιολογίαις D παραβαλεῖν B Ἀριστοτέλη B 15 οὗτος D ἀντιο-
λογίαν AB: ἐναντιολογίαν c οὗτος Om. c ὥστε c: ὥστ᾽ a: om. ABDEb

ἄνω ac: πρὸ ABDEb 16 ποταμοῦ D ἀναστέλλεσϑαι)] ἄνω χωρεῖ D ᾿Δριστοτέλη
BE!: corr. E? 17 ἅπερ om. c λέγειν DEb: μᾶλλον AB: αὐτὸν c

μᾶλλον νομίζει c αὐτόν. ἀλλὰ] ἄλλο ς 18 τὸ om. c 20 ἐστιν E: ἐστι
ABc εἰ DEb: oim. AB: ἅπερ εἰ c ἀλλὰ D 2] δευτέρῳ] 284227 sq.

29 xal λέγειν] quia dicebat b: xal λέγοντι c; fort. διὰ τὸ λέγειν 24 ἀναπαύλης D:
ἀναπαύλας E: ἀναπαύσεις AB: ἀναπαύσεως c xal ávte— bis E, sed corr.

25 αὐτὸς 6 E φησί] 285229 26 xai περὶ χτλ.}] 2922418 sq. δὲ) δὲ ἐπιτάτ-
τει D 27 μόνον BD: μόνων AEc xai— τάξιν] in ras. E! 28 66 om. c
μετεχόντων δὲ c “

SIMPLICII IN L. DE CAELO I3 (Arist. p. 27023] 19

σεται ἣ τὴν τοπιχήν, εἴπερ οὔτε γίνεται οὔτε φϑείρεται οὔτε αὔξεται οὔτε Jib
μειοῦται οὔτε ἀλλοιοῦται; εἰ δὲ xal ἐν τῷ ὀγδόῳ, φησί, τῆς Φυσιχῆς
ἀχροάσεως αὐτὸς ἔδειξεν, ὅτι τὸ οὐράνιον σῶμα πεπερασμένον ἐστί,
τὸ ὃὲ πεπερασμένον πεπερασμένην ἔχει δύναμιν, ἄπειρος δὲ ἣ χυχλο-
5 φορία, ἀνάγκη ἄρα αὐτὴν ὑπὸ ἀπειροδυνάμου αἰτίου δίδοσϑαι: ἣ δὲ φύσις 86
ἐν ὑποχειμένῳ οὖσα τῷ πεπερασμένῳ πεπερασμένη χαὶ αὐτή ἐστιν’ ἄλλο
dpa τι xal χατ᾽ αὐτὸν τὸ χινοῦν τὸν οὐρανὸν τὴν χύχλῳ χίνησιν. πῶς
οὖν Éx μόνης φύσεως ἐνταῦϑα δοχεῖ λέγειν αὐτήν; ταῦτα οὖν ἐν τούτοις
αἰτιώμενος αὐτὸς μὲν οὐχ ἀδύνατον εἶναί φησι τὴν αὐτὴν χίνησιν xal ὡς 40
10 ὑπὸ ψυχῆς ἅμα xal ὡς ὑπὸ φύσεως γίνεσϑαι. ὡς εἴ τις, φησίν, ἐπινοή-
σειε τῶν πτηνῶν τι ζῴων ἐπ᾽ εὐθείας ὡς ἐπὶ τὸ χέντρον τὴν πτῆσιν
ποιούμενον: συντρέχει γὰρ τῇ φυσιχῇ ῥοπῇ τοῦ σώματος ἣ τῆς ψυχῆς
ὁρμή" τὸν δὲ ᾿ Δριστοτέλην νομίζει μὴ οὕτως ἔχειν ἐνταῦϑα xal τὴν ᾿Αλε- 45
ξάνδρου ἐξήγησιν τοῦτο λέγουσαν ἀποσχευαζόμενος. χρὴ οὖν | ἀχοῦσαι 38^
15 τῆς ᾿Αριστοτέλους λέξεως, εἰς ἣν ἀποτεινόμενος ταῦτα πάντα γέγραφεν
ἔχουσαν οὕτως" “ἀλλὰ μὴν οὐδὲ ὑπὸ ψυχῆς εὔλογον ἀναγχαζούσης μένειν
ἀίδιον" οὐδὲ γὰρ τῆς ψυχῆς οἷόν τε εἶναι τὴν τοιαύτην ζωὴν ἄλυπον xal
μαχαρίαν. ἀνάγχη γὰρ xai τὴν χίνησιν μετὰ βίας οὖσαν, εἴπερ χινεῖ φέ- 5
ρεσϑαι πεφυχότος τοῦ πρώτου σώματος ἄλλως χαὶ χινεῖ συνεχῶς, ἄσχολον
40 εἶναι xal πάσης ἀπηλλαγμένην ῥᾳστώνης ἔμφρονος. τίς οὐχ ἂν ἀχηύσας
τοῦ ᾿Αριστοτέλους χαὶ φυσιχὴν τὴν χύχλῳ χίνησιν καὶ ἔμψυχον τὸν οὐρανὸν
λέγοντος ἐννοήσοι, ὅτι διὰ τούτων πρὸς ἐχείνους ἀποτείνεται τοὺς Ψυχιχὴν 10
μόνον λέγοντας τὴν χύχλῳ χίνησιν τὸ χατὰ φύσιν μὴ προσλογιζομένους ;
ἐπεὶ 6 γε Πλάτων καὶ ἐν Τιμαίῳ πρώτην αὐτῷ χατὰ τὴν φύσιν τὴν
25 χυχλιχὴν χίνησιν ἀποδίδωσιν xal τότε τὴν μετὰ τῆς ψυχῆς. λέγει δὲ
περὶ μὲν τῆς χατὰ φύσιν οὕτως’ “᾿χειρῶν δέ, αἷς οὔτε λαβεῖν οὔτε αὖ 15
τινα ἀμύνασθαι χρεία τις ἦν, μάτην οὐχ ᾧετο δεῖν αὐτῷ προσάπτειν οὐδὲ
ποδῶν οὐδὲ ὅλως τῆς περὶ τὴν βάσιν ὑπηρεσίας. χίνησιν γὰρ ἀπένειμεν
αὐτῷ τὴν τοῦ σώματος οἰχείαν τῶν ἑπτὰ τὴν περὶ νοῦν χαὶ φρόνησιν μά-
30 λιστα οὖσαν’ διὸ δὴ χατὰ ταὐτὰ ἐν τῷ αὐτῷ xal ἐν ἑαυτῷ περιαγαγὼν 20
αὐτὸ ἐποίησε χύχλῳ χινεῖσϑαι στρεφόμενον, τὰς δὲ BE ἁπάσας ἀφεῖλεν xal

"-
q

1 εἴπερ DEb: εἴπερ A: ἥπερ Bc 2 δὲ DEb: in ras. A: om. Bc xal om. Α
χαὶ --- ἀχρο- (3)] post ἔδειξεν repet. E seq. ras. 4 litt.: corr. E! ὀγδόῳ] cap. X
9 ἀπειροδυναμίας B αἰτίου DE: αἴτιον B: αἰτίας Ac δεδόσθαι c 6 οὖσα
om. c xal] ἐστὶ xal Dc. ἐστιν om. Dec ἄλλη B 10. 11 ἐπινοήσει E
13 ᾿Αριστοτέλη BE: corr. E? οὕτω λέγειν c 16 λέχουσαν A, sed corr. οὕτως
Eyoosav D οὕτως] 2842327—32 18 οὖσαν — πρώτου (19)] mg. E?
18. 19 χινεῖ φέρεσϑαι] χινεῖσϑαι c 19 ἀλλ᾽ ὡς E: corr. E? χινεῖσϑαι DB

dx
20 οὔσας A: οὖσαν post lac. 2 litt. B 22 évvofjoat Ec ψυχὴν E: corr. E?
24 χατὰ τὴν] χατὰ D: τὴν κατὰ c τὴν (alt.) bis B 25 ἀποδίδωσιν AE: dnool-
δωσι BD λέγει) Tim. 33d sq. 26 φύσεως AB 21 ἀμόύνεσϑαι AE
28 ὅλως Ab: ὅλης BDE τῆς] τὰς ὁ 30 ταὐτὰ] e corr. D αὐτῷ E
παραγαγὼν B Ὁ] αὐτὸς B ἀφεῖλε BDEc

80 SIMPLICI] IN L. DE CAELO 18 (Arist. p. 27048]

ἀπλανὲς ἀπειργάσατο ἐχείνων.ὀ περὶ δὲ τῆς Ψυχικῆς τάδε qéypaos μετ᾽ 384
ἐχεῖνα οὐ προσεχῶς" “ἐπειὸη χατὰ νοῦν τῷ ξυνιστάντι πᾶσα $, τῆς ψυχῆς
ξύστασις ἐγεγένητο, μετὰ τοῦτο πᾶν τὸ σωματοειδὲς ἐντὸς αὐτῆς ἐτεχτή- sb
vato xal μέσην μέσῃ ξυναγαγὼν προσήρμοττεν. ἣ δὲ Bx μέσου πρὸς τὸν
5 ἔσχατον οὐρανὸν πάντη διαπλαχεῖσα χύχλῳ τε αὐτὸν ἔξωϑεν περιχαλύψασα
αὐτὴ ἐν αὐτῇ στρεφομένη θείαν ἀρχὴν ἤρξατο ἀπαύστου xal ἔμφρονος
βίου. ὁ ὃὲ ᾿Αριστοτέλης τὸ ὑπὸ “ψυχῆς ἀναγχαζούσης᾽᾽ χινούμενόν φησιν 30
μήτε αὐτὸ “μένειν diütov", εἰ παρὰ τὴν ἑαυτοῦ δηλονότι φύσιν ἀναγχάζοιτο
ἄλλως αὐτὸ πεφυκός, μήτε “ἄλυπον xal paxapíav" συγχωρεῖν εἶναι τὴν
10 τοῦ χινοῦντος ζωήν. xal dpxsi πάντα τὰ ὑπὸ τοῦδε τοῦ ἀνδρὸς εἰρημένα
διαλῦσαι τὸ ᾿ἀναγχαζούσης᾽ προσχείμενον. εἰ δὲ xal τῷ σώματι χατὰ 86
φύσιν ἐστὶ xal τῇ νοερᾷ ψυχῇ T, χύχλῳ χίνησις, εἰχότως ἀΐδιόν ἐστι xal
μαχάριον xai τὸ χινοῦν xal τὸ χινούμενον. ϑαυμαστῶς δὲ οὗτος xal τῶν
τοῦ Πλάτωνός ἐστι διαχορὴς ὥσπερ τῶν τοῦ ᾿Αριστοτέλους. τοῦ γὰρ
Πλάτωνος xai πρὸ τοῦ τὴν ψυχὴν τῷ οὐρανῷ προσϑεῖναι τὴν ἐγχύχλιον 49
αὐτῷ χίνησιν ἀποδόντος οὗτος ὅμως ὡς ψυχικῆς μόνως ὑπ᾽ αὐτοῦ λεγο-
μένης ἀπολογεῖται ὑπὲρ τοῦ Πλάτωνος λέγων, ὅτι οὐχ ἔστι παρὰ φύσιν τῷ
σώματι, ἐπειδὴ οὐχ ἔχει τινὰ ἄλλην χατὰ φύσιν, ὥσπερ οὐδὲ τῷ παντὶ
χύσμῳ οὐδεμία τοπιχὴ χίνησίς ἐστι παρὰ φύσιν, ἐπεὶ μηδὲ χατὰ φύσιν ἐν 4
20 τύπῳ χινεῖται. ταῦτα οὖν xal πρὸς αὐτὸν βητέον περὶ τοῦ ὑπεχχαύματος
ὅλου ἐρωτῶντα, | εἰ χατὰ φύσιν ἐστὶν αὐτῷ Y, παρὰ φύσιν f| χύχλῳ χί- 88ν
νησις. μὴ γὰρ ἔχον τινὰ χατὰ φύσιν, εἴπερ μὴ ἔχει ταύτην, οὔτε xatd
φύσιν αὐτῷ ῥητέον οὔτε παρὰ φύσιν dÀX ὑπὲρ φύσιν, ὡς εἴρηται. ἐπειδὴ
δὲ σχοπὸν ἔχων, ὡς xal αὐτὸς ὁμολογεῖ, τοῖς περὶ τῆς ἀιδιότητος τοῦ 6
οὐρανοῦ λεγομένοις ἀντιτάττεσθαι, οὐχ ἠρχέσθϑη τοῖς ἐν τῇ Περὶ, οὐρανοῦ
Ἰεγραμμένοις ἀντιγράφειν, ἀλλὰ xai πρὸς τὸ ἐν τοῖς Μετεώροις ὑπὸ τοῦ
᾿Δριστοτέλους λεγόμενον, ὅτι οὐχ ἔστι πύριος ὁ οὐρανός, xal πρὸς τοῦτο
ἀντιλέγων τὸ τρίτον αὐτοῦ βιβλίον ἐδαπάνησεν, οὐδὲν χωλύει χαὶ τούτων 10
ὑποδεῖξαι τὸ σαϑρόν, χαὶ μάλιστα ὅτι συμβήσεται ἡμᾶς μαϑεῖν, ποῖον πῦρ

Dd
C

t -
en

1 ἀπλανεῖς D τάδε DEb: τόδε ABc γέγραφε Db: γραφὲν ABE!c: γράφει E?
γέγραφε) Tim. 80 d sq. 2 οὗ] αὖ c ἐπεὶ δὲ c ξυνιστάτη E: corr. E?

3 ξύστασις A: σύστασις BDE ἐγεγόνει E τὸ μετὰ E ἐν τοσαύτης AE:
corr. E?: ἐν τοσαύταις B ὃ. 4 ἐτεχτείνατο A: ἐτεχταίνετο c 4 μέσῃ) μέσης B
συναγαγὼν À, sed corr. δ᾽ c 6 αὐτὴ] ἀλύτως αὐτὴ D: αὐτή τε c αὑτῇ E*:
αὐτῇ ABDE! 1 Ἀριστοτέλης] de caelo B 1 284327 φησι DE 9 ἄλλως]
ἀλλ᾽ οὐχ ὡς c συγχωρεῖ ς 11 καὶ om. ΑΒς 12 ἀίδιον Ὁ: ἀίδιος ABDE

13 μαχάριον b: μαχαρία ABDE 14 ἐστι] seq. ras. ] litt. E 15 πρὸ] corr. ex
πρὸς A: πρὸς B ψυχὴν om. AB 16 μόνως) αὐτῷ μόνως D 17 λέγων)
-τν e corr. E? 18 χατὰ] παρὰ B 21 épw ceteris a bibliopega sublatis A: ὁρῶν-
τα B ἐστὶν — φύσιν om. D 21. 22 χίνησις ἣ παρὰ φύσιν ἐστὶν αὐτῷ D

22 ἔχων E ἔχοι Βς 23 ἀλλ --- φύσιν] mg. ΕΣ εἶναι ὡς c 29 ἐν τῇ
om. D 20 γεγραμμένης E: corr. E? ἀντιγραφῇ E πρὸς τὸ om. E

τὸ] postea add. A Μετεώροις] 1 ὃ 21 πύρειος D ταῦτα D 28 οὐδὲ
ΑΒ 29 ἀποδεῖξαι Ac μαϑεῖν ἡμᾶς DE

SIMPLICII IN L. DE CAELO 1 δ [Arist. p. 21033] 81

εἶναι τὸν οὐρανὸν 6 ᾿Αριστοτέλης ἀποφάσχει, ποῖον δὲ ὁ Πλάτων ἐνδείχνυ- 78*
ται τὸ τοῦ οὐρανοῦ πύριον, ποῖον δὲ οὗτος λέγων ὡς τῷ [Πλάτωνι σύμ-
φωνον οὐχ αἰσθάνεται. τοῦ τοίνυν ᾿Αριστοτέλους εἰπόντος ἐν πρώτῳ τῶν 15
Μετεώρων, ὅτι, εἴπερ éx πυρὸς ἦν 6 οὐρανὸς ὅλος μετὰ τῶν ἄστρων,
πάλαι φροῦδον ἦν Éxactov τῶν ἄλλων στοιχείων, οὗτος πρῶτον μὲν τὴν
ὁμοίαν ἀπορίαν xal τὸ ὑπέχχαυμα παρέχεσϑαί φησι μεῖζον τῶν ὑπ᾽ αὐτοῦ
περιεχομένων ὑπάρχον" ἀλλ᾽ οὐχ ἔστι, φησί, χαυστιχὸν οὔτε τὸ τοῦ Ümex- 90
χαύματος οὔτε τὸ οὐράνιον πῦρ, ἀλλὰ τὸ χαυστιχὸν τὸ παρ᾽ fuiy ἐστιν
ὑπερβολὴ πυρὸς ὃν χατὰ τὸν ᾿Αριστοτέλην. ἐν δὲ τούτοις ἐπιστῆσαι χρή,
10 ὅτι πᾶς ὁ λόγος αὐτῷ σπουδάζει πάλιν ὁμοφυὲς δεῖξαι τὸ οὐράνιον σῶμα
τοῖς ὑπὸ σελήνην, ὥστε xal φϑαρτὸν ὁμοίως αὐτοῖς ἀποδειχϑῆναι. εἰ οὖν 25
τὰ ὑπὸ σελήνην δρᾶν εἰς ἄλληλα xal πάσχειν π᾿ ἀλλήλων xal μεταβάλλειν
εἰς ἄλληλα πέφυχε, δῆλον, ὅτι χαὶ τὸ οὐράνιον, εἴτε πῦρ εἴτε ἄλλο τι τῶν
ὁμοφυῶν ἦν, πάσχειν ὑπὸ τῶν ὑπὸ σελήνην ἀνάγχη xal δρᾶν εἰς αὐτὰ xai
ἰσοσϑενὲς πρὸς αὐτὰ ὑπάρχειν. τοσαύτης οὖν οὔσης χατὰ μέγεθος τῶν
οὐρανίων πρὸς τὰ ὑπὸ σελήνην ὑπεροχῆς, ὅσην δείκνυσιν ἀστρονομία ση- 80
μείου xal χέντρου λόγον ἔχειν τὴν γῆν πρὸς τὰ ὑπὲρ τὸν ἥλιον δειχνῦσα,
ἐὰν xal τὸ ὑπέχχαυμα τῷ οὐρανῷ προσθῶμεν εἰς τὴν τοῦ πυρὸς ὁλότητα,
πῶς δυνατὸν ἰσοσθϑενεῖν τι πρὸς αὐτὸ τῶν ὑπὸ σελήνην στοιχείων: πῶς δὲ
20 οὐχ dy ῥᾳδίως ὑπ᾽ αὐτοῦ χρατηϑέντα τὰ ἄλλα φροῦδα παντάπασιν ἦν, οὐχὶ S5
χαιόμενα (τοῦτο γὰρ οὐδὲ ᾿Αριστοτέλης ἐπήγαγεν ἐν τούτοις), ἀλλὰ μετα-
βαλλόμενα εἰς ἐχεῖνο, ὁποῖόν ποτε ἄν ἦν; χαὶ μάτην πολλοὺς ἐν τούτοις
ἐδαπάνησε λόγους δειχνύς, ὅτι ai τῶν στοιχείων ποιότητες οὐ πρὸς ἀνα-
λογίαν ἐπαύξονται τοῦ ὄγχου τῶν σωμάτων, ἐν οἷς ἔχουσι τὸ εἶναι’ οὐδὲ 40
γὰρ τὸ μυριοπλάσιον, εἰ τύχοι, ὅδωρ μυριοπλασίονα τὴν ψῦξιν ἔχει, ἀλλ᾽
ὁμοίως ψυχρὸς ὃ ἀπὸ θαλάττης χύαϑος τῇ ὅλῃ ϑαλάττῃ. οὐχ ἐπέστησε
γάρ, ὅτι, χἄν μὴ ἐπιτείνηται τὸ εἶδος ὡς μᾶλλον γενέσθαι ψυχρόν, ἀλλὰ
συμπλεονάζεται τῷ ποσῷ τοῦ ὄγχου, διὸ xal δραστιχώτερον τὸ πλέον τοῦ 40
ἐλάττονος, xal μᾶλλον 6 ἐν μεγάλῳ οἰχήματι | ψυχρὸς ἀὴρ ψύχει τοῦ ἐν 39.
80 ἐλάττονι, xdv ἣ αὐτὴ ποιότης τῆς ψύξεως T, xal ἧττον πάσχει τὸ μεῖζον
ἥπερ τὸ ἔλαττον, ὅπερ xal οὗτος ὡμολόγησε. χἄν γὰρ ἣ ἔξωϑεν ἐπεισιοῦσα
ποιότης xal ἐν ἐλάττονί ποτε μεγέϑει σφοδροτέρα ποτέ ἐστιν, ἀλλ᾽ fj γε 5
χατὰ φύσιν ἀνάλογον ἔχει πρὸς τὸ μέγεϑος οὐ μᾶλλον γινομένη οὐδὲ

1 ἀποφάσχει) dxo— supra add. A 2 πύρειον D λέγει B: λέγειν c

29. 3 συμφωνῶν D 3 αἰσχύνεται e πρώτῳ] 34022 7 παρασχομέ-
νων B 8 τὸ (alterum) om. c 9 δὲ] δὴ Ὁ 12 pr. xai — ἄλληλα (13) om. c

13 τι ἄλλο D 14 ὑπὸ (pr.))) ἀπὸ DE ta)tQ c 15 ἰσοσϑενὲς E?b: -ἐς e corr. D:
ἰσοσϑενεῖν ABE! 16. 17 τὴν γῆν σημείου c 17 τὴν γῆν om. c 19 τι om. E
αὐτὸν E τῶν) mut. in τὰ E? στοιχείων] mut. in στοιχεῖα E? 22 ὁπόσον
AB xai) x4v AB πολλοῖς A 28 ἐδαπάνησα AB λόγον A, sed corr.
25 τὸ om. c τὸ ὕδωρ c μυριοπλάσιον D 26 ψυχρῶς A, sed corr. 21 μὴ
om. D ἐπιτείνηται D: ἐπιτείνεται ABE 28 δραστηχότερον B 29. 30 ἐν ἐλάτ-
tow] ἐλάττονος E 90 πάσχῃ c 3l εἴπερ AE: corr. A!E? ὡμολόγησεν E, sed
corr. ἐπιοῦσα D 32 ποιότης DE?b: πιότης E!: ποσότης AB
Comment. Arist. VII Simpl. de Caelo. 6

82 SIMPLICII IN L. DE CAELO I $ (Arist. p. 2708)

σφοδροτέρα, ἀλλὰ τῷ μεγέϑει, ἐν q ἐστι, cuvautouévg: διὸ xal δυσπαϑέ- 39»
στερά ἐστι τὰ μείζονα μεγέϑη χατὰ ποιότητα, διότι πλείων ἢ ποιότης ἐν
τοῖς μείζοσιν. οὐ γὰρ χατὰ τὸν ὄγχον πάσχει ἀλλοιούμενα, ἀλλὰ χατὰ 10
τὴν ποιότητα. εἰ οὖν ἐγγὺς ἀπειροπλάσιον τὸ οὐράνιον μετὰ τοῦ ὑπεχ-
5 χαύματός ἐστι τῷ μεγέϑει xal ἢ δύναμις τοσαυταπλασίων τῆς δυνάμεως,
πῶς οὐ “᾿πάλαι φροῦδον ἕχαστον ἦν τῶν ἄλλων στοιχείων᾽᾽ xatà τὸν ' Apr-
στοτέλην ὑπ᾽ ἐχείνων μεταβληϑέν; xal οὐ μάτην τὸ “ἕχαστον᾽ εἶπεν, 15
ἀλλ᾽ ἵνα τὴν ὑπερβολὴν αὐξήσῃ τῆς ὑπεροχῆς. οὗτος δὲ ἠρχέσϑη τῷ μὴ
χαυστιχὸν ἐχεῖνο τὸ πῦρ εἶναι οὐχέτι τὸ ὁμοφυὲς χαὶ τὴν εἰς ἄλληλα
10 μεταβολὴν αὐτῶν λογισάμενος. οἷα ὃὲ xal ταῦτα προστέϑειχεν οὗτος
6 δυστυχῶς τῶν ἐν φιλοσοφίᾳ λόγων ἀχηχοώς: ἀλλ᾽ ἐπειδὴ xal
ἀπιστεῖν νομίζω τινάς, εἴ τις τῶν γράφειν ἐπιχειρούντων οὕτως ἀνάγωγος 20
ἣν ὡς ταῦτα ἀγνοεῖν, ἀνάγχη μοι πάλιν αὐτὰ τὰ ὑπ᾽ αὐτοῦ λεγόμενα
παραγράφειν" “ὅτι γὰρ xal fj πολλὴ τῶν οὐρανίων διάστασις xal μάλιστα
15 τῶν ἄστρων, ἅπερ xal μᾶλλον τῆς τοῦ πυρὸς οὐσίας εἶναι τοῖς dpyato-
τέροις ἔδοξεν, ἀσϑενεστέραν ποιεῖ τὴν ἐξ ἐχείνων ἐγγινομένην τοῖς τῇδε 50
ϑερμότητα, σαφῶς ὃ ἥλιος δείχνυσιν ἐχεῖνα μάλιστα ϑερμαίνων, οἷς dv
πλησιαίτερος Ἰένηται. τί οὖν ἢ ἐν τῇ ἀπλανεῖ σφαίρᾳ ϑερμότης, εἰ ϑερ-
Urs; ἔτυχε φύσεως, εἰς τὰ περὶ γῆν τοσοῦτον διεστῶτα χατὰ ποιότητα
20 δράσειεν: οὔτε γὰρ T, ἐξωτάτω εἰς τὰς ἐφεξῆς σφαίρας ὁμοία: οὔσας οὔτε 89
ἐχεῖναι εἰς τὸ ὑπέχχαυμα χατὰ ποιότητα ποιεῖν ἐδύναντο" οὐ γὰρ πέφυχεν
ὑπὸ τοῦ ὁμοίου πάσχειν τὸ ὅμοιον: ἔμενεν οὖν ἐπὶ τῆς ἑαυτοῦ φύσεως
τὸ ὑπέχχαυμα μηδὲν ὑπὸ τῆς ἐν ταῖς σφαίραις ὑπομένον ϑερμότη-
to;, οὐδὲ αὐτὸ τὸ ὑπέχχαυμα πλέον τι ἥπερ νῦν εἰς τὰ ἐντὸς ἔδρασεν 86
25 dw, χἂν εἰ πύρια ἦν τὰ πέριξ ἅπαντα, xal μάλιστα ἐπειδὴ μηδὲ φλόγα
χαυστιχήν, ὅπερ πολλάχις εἴπομεν, ἐχεῖνο τὸ πῦρ ὑποτίϑενται᾽᾽. ἐν τού-
τοις δηλός ἐστιν οὗτος νομίζων. ὅτι ὁ ἥλιος διὰ τὸ πλησιάζειν ἡμῖν μᾶλλον
ἐν τῷ ϑέρει διὰ τοῦτο μᾶλλον ἡμᾶς τότε ϑερμαίνει, xal δῆλον, ὅτι χαὶ 40
υἀεσημβριάζοντα μᾶλλον ἡμῖν αὐτὸν νομίζει πλησιάζειν ἥπερ ἀνατέλλοντα
30 ἢ δύνοντα: ϑερμαίνει γὰρ ἡμᾶς μᾶλλον μεσημβριάζων: xai ἀγνοεῖ τοῦτο,

2 μεγέϑει D xatà τὰς ποιότητας E πλεῖον KE πιότης E: corr. E?

3 χατ᾿ ὄγχον A, sed corr. πάσχει τὰ D 4 πιότητα E: corr. E? 6 πῶς
ob DEb: αὐτοῦ ABc 6. 7 ᾿Αριστοτέλην)] Meteorol. A 3 34022 4 éxeivov E:
corr. E? 10 προστέϑηχεν A οὗτος om. E 12 τις] corr. ex «t E?

14 γράφειν Eb 16 ἐγγενομένην ABEc 11 ϑερμότητος A: ϑερμότητι E: corr. E?
18 ἡ add. E? 19 τοσοῦτος A, sed corr. xatà τὴν ABc πιότητα E:
corr. E? 20 ὃράσειεν dv? 2] ante xatà add. ὅμοιον ὃν mg. E? πιό-
τητα E: corr. KE? ποιεῖν — ὅμοιον (22)] ὅμοιον E: δρῶσιν οὐ γὰρ πέφυχε τὸ ὅμοιον
πάσχειν ὑπὸ τοῦ ὁμοίου ing. E? ἠδύναντο D 22 ἔμεινεν BE?c 34 οὐκοῦν
οὐδὲ D αὐτὸ] αὖ c tt] eorr. ex τῇ E? ἐχτὸς Ac ἔδρασε Bc

35 ἂν om. Bc xdv om. A εἰ] corr. ex ἢ E? πύρεια D μάλιστ᾽ B

β ᾶ
26 ὑποτίϑεται Βὺς 29 μᾶλλον ἡμῖν DEb: μᾶλλον ἡμῖν A: ἡμῖν μᾶλλον B deinde
rep. ἐν τῷ ϑέρει διὰ τοῦτο μᾶλλον ἡμῖν e lin. 28 AB

SIMPLICII IN L. DE CAELO 18 [Arist. p. 27043] 83

ὅτι xal πρὸς τὴν τοῦ ἡλίου σφαῖραν ἣ γῇ σχεδόν τι σημείου λόγον ἐπέχει, 39s
ὥστε καὶ ἐλαχίστην εἶναι τὴν παράλλαξιν διὰ τοῦτο τῆς ἀχριβοῦς ἐποχῆς 46
αὐτοῦ πρὸς τὴν ὅφ᾽ ἡμῶν δρωμένην. πῶς οὖν τοσούτῳ πλη[σιαίτερον 39b
ἡμῶν T, πορρώτερον γίνεται ὥστε διὰ τοῦτο τοσαύτην γίνεσϑαι τοῦ ϑέρους
πρὸς τὸν χειμῶνα χατὰ ϑερμασίαν διαφοράν: ἀγνοεῖ δὲ χαί, ὅτι, ὥσπερ
xaÜ' ἑχάστην ἡμέραν καίτοι ἴσον ἡμῶν ἀφεστηχὼς ὁ ἥλιος κατὰ πᾶσαν
αὐτοῦ ϑέσιν ϑερμαίνει μᾶλλον ἡμᾶς ἐν ταῖς μεσημβρίαις διὰ τὴν τῶν ἀχτί- 6
νων εἰς ἑαυτὰς μᾶλλον ἀνάχλασιν, οὕτως δὲ xal ἐν τῷ ϑέρει πλησιάζων
οὐχ ἡμῖν μᾶλλον, ἀλλὰ τῷ χατὰ χορυφὴν μῶν σημείῳ, χαὶ ἐν τῷ χει-
μῶνι πάλιν ἀφιστάμενος αὐτοῦ τὴν χατὰ ϑερμότητα xal ψῦξιν διαφορὰν
τῶν ὡρῶν ἀπεργάζεται. — dxoüet; δέ, ὅτι xal ϑερμὸν εἶναι τὸ οὐράνιον
σῶμα νομίζων xal ὁμοίᾳ ϑερμότητι τοῦ ὑπὸ σελήνην πυρὸς ἀδρανὲς αὐτὸ
μόνον τῶν ἐν τῷ χόσμῳ σωμάτων εἶναί φησι" μήτε γὰρ τὴν ἀπλανῇ δρᾶν
εἰς τὰς ὑφ᾽ ξαυτὴν τοῦ οὐρανοῦ σφαίρας μήτε τὸν ὅλον οὐρανὸν εἰς τὸ
ὑπέχχαυμα. ““οὐ γὰρ πέφυχε, φησίν, ὑπὸ τοῦ ὁμοίου πάσχειν τὸ ὅμοιον. 16
ἀλλὰ μόνον τὸ ὑπέχχαυμα εἰς τὰ ὕφ᾽ ἑαυτὸ Opa: xal δῆλον, ὅτι, xdv ζω-
τική τίς ἐστιν ἣ τοῦ οὐρανοῦ ϑερμότης, ὡς οὗτος βούλεται, οὐ μεταδώσει
τοῖς ὑπὸ σελήνην αὐτῆς πῶς δὲ τὸν μὲν ἀπλανῇ οὐρανὸν ϑερμὸν ὗπο-
ϑέμενος ἀδρανῇ φησιν αὐτὸν παντελῶς, τὸν δὲ ἥλιον ϑερμαίνειν ἡμᾶς : 50
xal γὰρ xal αὐτὸς χατὰ τὸν αὐτοῦ λόγον εἰς τὰς οὐρανίας οὐδὲν ὃδράσει
σφαίρας" “᾿“οὐ γὰρ πέφυχεν, ὥς φησιν, ὑπὸ τοῦ ὁμοίου πάσχειν τὸ Üpotoy".
ἀλλ᾽ οὐδὲ εἰς τὸ ὑπέχχαυμα, ὥστε οὐδὲ εἰς τὰ τῇδε. ἀλλ᾽ dpa οὐ ποιεῖ
μέν tt χατὰ τὰς ἑαυτοῦ ποιότητας εἰς τὰ ὑπὸ σελήνην ὁ οὐρανός, πάσχει 25
δὲ ὑπ᾽ αὐτῶν, ἣ μήτε ποιῶν μήτε πάσχων τὰς αὐτὰς ἔχειν ποιότητας xai
ὁδὁμοφυὴς αὐτοῖς ὑπὸ τούτου λέγεται τοῦ χρηστοῦ; δῆλον δέ, ὅτι κατὰ τοὺς
εἰρημένους ὑπ᾽ αὐτοῦ λόγους οὐδὲ τὸ ὑπέχχαυμα δράσει τι εἰς τὸν ἀέρα
πλὴν χατὰ τὸ ἔσχατον ἑαυτοῦ μέρος τὸ πλησιάζον τῷ ἀέρι χαὶ ὁ ἀὴρ 80
πάλιν χατὰ τὰ ἔσχατα. πῶς δὲ ὃ τὸν οὐρανὸν πρότερον στερρότερον xai
ἰσχυρότερον xal κυριώτερον ὁμολογῶν νῦν πάντων ἀπέφηνεν dOpavéatepov;
εἰπόντος δὲ τοῦ ᾿Αλεξάνδρου αἰτίαν εἶναι τοῦ σώζεσϑαι xal συμμένειν τὰ
στοιχεῖα xal μὴ φϑείρεσϑθαι ὑπ’ ἀλλήλων τὴν τῶν δυνάμεων αὐτῶν ἰσό- S5
τητα, πολὺ δὲ ἄν ὑπερβάλλοι ὃ ἀήρ, εἰ μέχρι τοῦ οὐρανοῦ διήχοι, xal
πρὸς ταῦτα ἀντιλέγων οὗτος "xal ὀλίγον, φησίν, ἐνδέχεται ἀέρα πάνυ χατε-
ψῦχϑαι ἣ τεϑερμάνϑαι xal πολὺν ἠρεμαιότερον᾽᾽ καὶ δῆλον, ὅτι τὰς μὲν
ἐπεισάχτους ποιότητας οὐδὲν χωλύει xal ἐν ὀλίγῳ σφοδροτέρας εἶναι, ὡς 40

| xai om. Abc 9 ὑμῶν E ὁρμωμένην B πλησιέστερον D 4 γίνεσϑαι]
γίνεται E: corr. ΕΣ *.— 10 τὴν om. D 12 αὐτῷ AE 13. φησὶν elvat D

15
IS

οὐ --- ὑπέχχαυμα (16) om. D 16 μόνον E?b: μένον ABE! ἑαυτῷ E
ἑαυτῆς c piv om. E οὐρανὸν om. E 20 οὗτος D αὐτοῦ

DEb: αὐτὸν ABc οὐρανίους E 22 οὐδὲ (prius)] οὐδ᾽ c εἰς (prius)
om. D 23 τὰ} suprascr. A 34 ἔχει Bc 25 τοῦ] τοῖς B χρηστοῖς Β

21
29

τὸ (prius) om. D αὐτοῦ E τῷ dépet (ἀέρι E?) τῷ (τὸ E?) πλησιάζον E
ἀδρανέστατον Ac 91 xai] ἢ B 32 ὑπερβάλοι D

84 ΒΙΜΡΙΙΟΠ IN L. DE clo I 3 [Arist. p. 27043]

εἴρηται, xal ἐν πολλῷ ἠρεμαιοτέρας, τὰς μέντοι χατὰ φύσιν τῷ ἀέρι mpoc- 39b
ούσας ἀνάγχη τῷ μεγέϑει αὐτοῦ συμπαρατετάσϑαι xal τὰς δυνάμεις τὰς
φυσικὰς χατὰ ταύτας λαμβάνειν, ἀλλ᾽ οὐχὶ χατὰ τὰς ἐπεισάχτους, xal τὴν
ἰσότητα τῶν δυνάμεων τούτων ἀχούειν χρή. εἰ τοίνυν ἀὴρ ἦν ἁπλῶς τὸ 45
5 ὑπὲρ τὴν γῆν ἄχρι τοῦ οὐρανοῦ πᾶν, πῶς dv ἦν cojototyov τοῖς ἄλλοις 40.
στοιχεῖον; ἢ πῶς ἰσοδύναμα τὰ ἄλλα ἦν αὐτῷ τοσαύτην ὑπεροχὴν ἔχοντι
χατὰ τὸ μέγεϑος; xdv γὰρ μὴ ἰσομεγέθϑη τὰ στοιχεῖα ἐστιν, ἀλλ᾽ ἔχειν
τινὰ χρὴ πρὸς ἄλληλα λόγον εὐάρμοστον, εἰ δὲ ὁ οὐρανὸς ὅλος xol
τὸ ὑπέχχαυμα πῦρ ἦν, τίς ἄν εἴη τῶν ἄλλων πρὸς ταῦτα λόγος χατὰ μέ- 5
10 γεϑος ἣ τῆς γῆς πρὸς τὸ ἀπὸ γῆς ἄχρι τοῦ οὐρανοῦ χύμα τοῦ ἀέρος:
ἐπεὶ δέ, οὐχ οἶδα ὅπως, tà []λάτωνος ἀρέσχειν τούτῳ δοχεῖ μήτε διδασχά-
)wv ἐν αὐτοῖς, ὥς φασι, τυχόντα μήτε αὐτὸν φιλομαϑῶς ἐζητηχότα τὸν
τοῦ Πλάτωνος νοῦν xal διὰ τοῦτο νομίζοντα ποτὲ μὲν ταῖς αὑτοῦ φαντα- 10
σίαις συνάδειν τὰ Πλάτωνος, ποτὲ δὲ τοῖς ᾿Αριστοτέλους ἐναντιοῦσϑαι,
15 ἴδωμεν, τίνα καὶ νῦν τῶν Πλάτωνος πρατίθϑεται. “Πλάτων, φησίν, οὐχ ἐχ
πυρὸς μόνου τὰ οὐράνια σώματα ὑπέϑετο, ἀλλὰ πλείστου μάλιστα μετέχειν
τοῦ τοιούτου πυρός, ὃ xal τῶν λοιπῶν στοιχείων τὴν μῖξιν εὐχραεστέραν 15
ποιεῖ, πάσης μέν, φησίν, ἀπὸ πάντων τῶν στοιχείων τῆς λεπτομεροῦς καὶ
χαϑαρωτάτης οὐσίας xal εἴδους πρὸς τὰ λοιπὰ λόγον ἐπεχούσης εἰς τὸ
20 τῶν οὐρανίων σωμάτων ἀποχριϑείσης σύγχριμα, τῆς δὲ ὑλικωτέρας αὐτῶν
xal ἵνα οὕτως εἴπω τρυγώδους μοίρας ὑποστάσης ἐνταῦϑα, xal τὰ ἄστρα 90
δὲ xai τὸν ἥλιον ἐχ τοιούτου πυρὸς εἶναι [Πλάτων βούλεται." εἰ τοίνυν
ἀπὸ τῆς λεπτομεροῦς χαὶ χαϑαρωτάτης τῶν στοιχείων οὐσίας ὃ οὐρανὸς
συνέστη xal εἴδους λόγον ἐχούσης ὡς πρὸς ὕλην xai τρύγα τὴν τῶν ἐν-
25 ταῦϑα στοιχείων οὐσίαν, πῶς ὁμοφυῇ τοῖς ἐνταῦϑα τὰ οὐράνια νομίζει $$
xal ὁμοίως φϑαρτά, τάχα δὲ xal ἔτι μᾶλλον, εἴπερ τούτων ἢ ὁλότης
ἄφϑαρτος δείχνυται; εἰ γὰρ ἢ ἄλλου φϑορὰ στοιχείου μεταβολή ἐστιν εἰς
ἄλλο xai γένεσις ἄλλου. πῶς δυνατὸν φϑαρῆναι τὸ τοιοῦτον μηχάνημα:
ἀλλ ἣ μὲν τοῦ οὐρανοῦ χαταφρόνησις διχαία τις ἔστω τιμωρία τοῖς εἰς 89
30 ϑεὸν ἡσεβηχόσιν. ὃ δέ γε ᾿Ϊλάτων πάντα μὲν τὸν χύσμον ix τῶν τεσσάρων
στοιχείων συνεστάναι φησὶ τὸ μὲν ὁρατὸν ἐχ τοῦ πυρὸς ἔχοντα, τὸ δὲ
ἁπτὸν Éx τῆς γῆς. τῶν OE μέσων στοιχείων εἰς ἐναρμόνιον σύνδεσιν τῶν
ἄχρων γεγενημένων, ἀλλὰ τὸν μὲν οὐρανὸν ix τοῦ χαϑαρωτάτου τῶν στοι- S$

l| ἠρεμαιωτέρας A ἀέρει E, sed corr. 2 αὐτὰς E συμπαρατάττεσϑαι E:
συμπαρεχτείνεσϑαι E? τὰς (pr.) om. D ὃ πᾶν, πῶς Eb: οὐ πάντως ABDc

6 στοιχείοις ς τὰ] in ras. B 7 τὸ om. D 9. 10 xatà μέγεϑος om. D

10 dzó] ἀπὸ τῆς D l1 οἵδ᾽ D τοῦτο Α, sed corr. 12 φησί cb
ἐξητηχότα E: ἐξηταχότα D suprascr. ζητὴ m. 2 18 αὐτοῦ BDE 16 πλείστοις
E: corr. E? 11 εὐχραεστέραν) post -a- ins. τ Ὁ! 18 λεπτοτέρας D

19 xal εἴδους om. e λοιπὰ εἴδους c 20 σύγκριμα] -xp- e corr. D $ B
21 τριγώδους A ὑποστάσης) -ἡ- e corr. E? xai] κατὰ B 22 δὲ om. D
éx] éx τοῦ E 99 ἀπὸ om. E: éx E? 24. 25 ἐνταῦϑα DE: ἐντεῦϑεν ABc

24 στοιχείων E 28 φϑαρῆναι) -7- e corr. E! 29 1] εἰ AB 81 συνεστάναι

στοιχείων Ὁ φησίν E

SIMPLICII IN L. DE CAELO [3 (Arist. p. 21048] 85

χείων xai εἴδους λόγον ἐχόντων συστῆναί φησι τὸ dxpov τῆς σωματιχῆῇς 40s
ἐπέχοντα φύσεως" διὸ xal ἀίδιός ἐστιν xal ϑεῖος, ὅτι τὰ πάντων ἀχρότατα
ἀίδια χαὶ ϑεῖα ἅτε τοῖς θεοῖς ἀνειμένα τοῖς πάντων ἀχροτάτοις" τοιγαρ-
οὖν xai οἱ πρῶτοι voi ϑεῖοι xal ai πρῶται ψυχαί: οὕτως οὖν xal σώματα 40
5 τὰ πρῶτα, xal χίνησιν διὰ τοῦτο τῆς χατὰ τόπον πρώτης οὔσης πρώτην
ἐν αὐτῇ τὴν χυχλοφορίαν ἐχληρώσατο χαὶ τοῖς ἄλλοις ταύτης γέγονεν.
αἴτιος. ἐχ πλείστου δὲ πυρὸς τὸν οὐρανὸν ὁ Πλάτων λέγει, διότι τριῶν 45
ὄντων εἰδῶν τοῦ πυρὸς xat αὐτὸν dvÜpaxóc τε xal φλογὸς καὶ φωτὸς
ix τοῦ χαϑαρωτάτου | xal φωτεινοτάτου μάλιστα συνέστηχε φωτός. ὡς 400
10 γὰρ τῶν ὑπὸ σελήνην χαλουμένων στοιχείων ἔχαστον συνέστηχε μὲν ἐχ
τῶν τεσσάρων τῶν ἁπλῶν χαὶ ἀληϑῶς στοιχείων, οὐσίωται δὲ χαὶ χα-
ραχτηρίζεται xal χαλεῖται χατὰ τὴν τοῦ ἑνὸς ἐπιχράτειαν, οὕτως xal ὃ 6
οὐρανὸς ἐχ τῶν ἀχροτήτων συνεστὼς τῶν τεσσάρων στοιχείων χατὰ τὸ
χρεῖττον τῶν ἄχρων οὐσίωται φωτεινότατος xal ὁλολαμπὴς ἀποτελεσϑείς,
15 διὸ xai Ὄλυμπος ἀνευφημεῖται. ὅτι γὰρ xal τῶν ὑπὸ σελήνην καλουμέ-
νων στοιχείων τά τε ὅλα χαὶ τὰ μέρη οὐχ ἔστι χυρίως ἁπλᾶ, δῆλον μὲν 10
xal ἐχ τῆς αἰσθήσεως. ἣ γὰρ γῆ συνέχεται μὲν xal οὐ χατατέϑραυσται
διὰ τὸ ἐν αὐτῇ ὕδωρ, χέχρωσται δὲ xal ἀνεζωπύρηται διὰ τὸ πῦρ, πλήρης
δέ ἐστιν ἀεὶ τῷ χενῷ χώραν οὐ διδοῦσα, x&y ἀπορρέῃ. διὰ τὴν τοῦ ἀέρος
20 παρείσζυσιν, δ ὃν xal ἔστηχεν ὀρϑὴ xal ἀνέχεται μὴ πεπτωχυῖα" οὕτως
δὲ xal ἐπὶ τῶν ἄλλων ἔστιν ἰδεῖν. δῆλον δὲ χαὶ ix τῆς στοιχειώδους 15
φύσεώς ἐστι τὸ λεγόμενον. τὰ γὰρ στοιχεῖα, χαϑὸ στοιχεῖά ἐστιν, ὥσπερ
χαὶ τὰ τοῦ λόγου εἴχοσι τέσσαρα στοιχεῖα, χαϑ᾽ αὑτὰ μὲν οὐδαμοῦ ἐστι,
δὲ ἀλλήλων δὲ del χεχωρηχότα τὸ σύνϑετον ἀποδίδωσι. xal γὰρ ὥσπερ
25 τὰ μέρη τοῦ λόγου ἐστὶ xai χαϑ' αὑτὰ εἶναι οὐ δύναται μέρη ὄντα, οὕτως 20
χαὶ τὰ στοιχεῖα τοῦ συνθέτου ἐστὶ xai δ ἀλλήλων ἀεὶ χεχώρηχε xal
οὐδέποτε χαϑ' αὑτὰ ὑφέστηχεν, ἀλλήλοις δὲ πρῶτον συναναχραϑέντα xai
xat' ἐπιχράτειαν ἑνὸς εἰδοποιηϑέντα οὕτως ὡς ἀπὸ ἁπλῶν τῶν χατ᾽ ἐπι-
χράτειαν xatà δευτέραν σύνϑεσιν τά τε ζῷα xal τὰ φυτὰ xal τὰ τούτων s
80 συνιστῶσιν μέρη τὴν ἀρχέγονον ἐν τοῖς ἑαυτῶν αἰτίοις ἕνωσιν τῇ πρὸς
ἄλληλα ἀεὶ συμφύσει διασώζειν φιλονεικοῦντα. ἀλλὰ πῶς ὃ ᾿Αριστοτέλης

| λόγωνα ἔχοντος δ 22. ἐστι ΒΌΕς 3 ϑεοῖς] ϑείοις ἢ — 4 voi] suprascr. E?: voi
xal A ϑεοὶ E: corr. E? 9 οὔσης} corr. ex οὐσίας D 6 ἐν αὐτῇ] ἧτοι c

7 λέγει DEb: εἶναι λέγει ABc 9 συνέστη xal B: συνέστη c φωτὸς BDEb: om. Ac;
fort. τοῦ φωτὸς 10 ὃ χαλουμένων D 11 τῶν (prius) om. D τῶν (alterum) DE:
om. ABc ἁπλῶς Bc 12 οὕτως A: οὕτω BDc et seq. ras. 1 litt. E

14 οὐσιοῦται E φωτινότατα B 11 xal (prius) DEb: om. ABc χατέϑραυ-
stat D 18 χέχρωσται B πλήρης] m e corr. E? 19 χάριν E: corr. E?
ἀπορρέῃ] -Ὁ e corr. E? τοῦ om. D 22 ὥσπερ — τέσ- (23)] in ras. E! 239 τὰ εἴ-
χοσι τέσσαρα E: τὰ χὸ D: xatà τέσσαρα A: χατὰ τεσσάρων B: xal τὰ τέσσαρα bc
στοιχείων Β χαϑ᾽ -- ἐστι) χαϑὸ στοιχεῖα ἐστὶν E: χαϑ᾽ αὑτὰ μὲν οὐχ εἰσὶ E?

24. ἀποδίδωσιν E 25 slvat] m. sec. E δύνανται DE οὕτως À: οὕτω
BDEc 26 ἐστὶ] seq. ras. 1 litt. E post ἀεὶ del. ἐχ D 28 ἀπὸ DE: ὑπὸ ABc
30 συνιστῶσι BEc: συνιστᾶσι D tj] corr. ex τὴν E? 91 φιλονιχοῦντα B

86 SIMPLICII IN L. DE CAELO I3 [Arist. p. 27023J

ἐναντίως δοχεῖ τῷ [Dtovt διατάττεσθαι περὶ τὴν τοῦ οὐρανίου σώματος 40b
οὐσίαν μήτε σύνϑετον αὐτὸ συγχωρῶν εἶναι, μήτε δὲ ἁπλοῦν, ὡς πῦρ ἣ 80
ἄλλο τι τῶν τεσσάρων χαλουμένων στοιχείων; ἣ τάχα τῶν ἀσεβῶν τούτων
ἀνϑθρωπίσχων προεμαντεύσατο τὴν γιγαντιχὴν κατὰ τῶν οὐρανίων ἀπόνοιαν
5 καὶ διὰ τοῦτο παντελῶς αὐτὸν ἐξῃρημένον τῶν ὑπὸ σελήνην xal ϑείαν
ἔχοντα πρὸς αὐτὰ τὴν ὑπεροχὴν ἐννοεῖσϑαι βουλόμενος xal τῶν ὀνομάτων 86
ἀπέσχετο τῶν εἰς ὁμοιότητα χαϑέλχειν αὐτὸν ἐπιχειρούντων: διὸ xal τῶν
συνθέτων αὐτὸν τῶν ἐνταῦϑα xal τῶν ἁπλῶν ὑπερήδρασεν’ ἐπεὶ ὅτι γε
χατὰ τὰς ἐννοίας αὐτὰς οὐ διηνέχϑη πρὸς τὸν Πλάτωνα μαϑεῖν ἔστιν
10 ἐννοοῦντα, ὅτι χαὶ αὐτὸς ὁρατὸν εἶναι χαὶ ἁπτὸν πάνυ ἄν ῥᾳδίως τὸν οὐρα- 40
νὸν ὁμολογήσειΕ. τὸ μὲν γὰρ ὁρατὸν καὶ ἡμῖν πρόδηλον ἀξιουμένοις ὁρᾶν,
ὅτι δὲ χαὶ ἐφάπτονται ἀλλήλων τὰ οὐράνια σώματα, πρόδηλον. εἰ οὖν
τὸ μὲν ὁρατὸν ὑπάρχει διὰ τὰ χρώματα, τὰ δὲ χρώματα φωτεινοῦ τινός
ἐστιν ἀπαυγάσματα, τὸ δὲ ἁπτὸν διὰ τὴν τῆς γῆς ἀντιτυπίαν, πῶς οὐχ 4
15 ἄν συγχωρήσοι καὶ ᾿Αριστοτέλης καὶ πῦρ εἶναι ἐχεῖ καὶ γῆν xai δηλονότι
xai τὰ | μέσα τούτων ἄχρων ὄντων xal δεομένων πάντως υὑεσότητος; Als
ἀλλ᾽ οὔτι γε ταύτην τὴν γῆν οὐδὲ τὸ πῦρ τοῦτο, ὧν τὰ μέρη xal ἀπο-
σπᾶται παρὰ φύσιν διατιϑέμενα xal xat' εὐθεῖαν χινεῖσϑαι πέφυχε διὰ τὸ
ἑαυτῶν ἀτελές. τοιγαροῦν τὴν τῶν οὐρανίων πρὸς τὰ ὑπὸ σελήνην Omsp- ὅ
40 οχὴν ἀπὸ τῆς χατὰ τὰς χινήσεις ταύτας τὰς ἀτελεῖς διαφορᾶς ἔλαβεν,
ἵνα xal γῆς ταύτης xal πυρὸς τούτου χωρίσῃ τὰ οὐράνια, ὧν xdv τὰ
ὅλα μένῃ χατὰ φύσιν, ἀλλὰ τά γε μέρη καὶ παρὰ φύσιν ποτὲ διατίθεται.
T ὡς ἀτελῶν τῶν ὑπὸ σελήνην σωμάτων xai ὡς τοῖς οἰχείοις xal τοῖς 10
ἑαυτῶν χρείττοσιν ἐπιπιπτόντων τὴν xat' εὐϑεῖαν λέγει χίνησιν, καὶ ἐν τοῖς
25 τελευταίοις ταύτης τῆς πραγματείας xal ἐν τοῖς Περὶ γενέσεως δηλοῖ. εἰ-
χότως οὖν οὐδὲ ἐχ πολλοῦ πυρὸς αὐτὸν εἶναι συγχωρεῖ τοῦτο τὸ πῦρ ἀπο-
φάσχων τὸ μεταβάλλον εἰς ἑαυτὸ τὰ ἄλλα, διό “εἴπερ ἐχ πυρὸς ἐχεῖνα 16
συνειστήχει, φησί, πάλαι φροῦδον ἄν ἦν Éxactov τῶν ἄλλων. ἐπεί, ὅτι
xal αὐτὸς xat' ἐπιχράτειαν ἑνὸς τῶν ἁπλῶν οἴεται xai τὰ ἐνταῦϑα χαλού-
80 μενα στοιχεῖα εἰδοποιεῖσϑαι, οἶμαι δὲ xal τὸν οὐρανόν, δῆλόν ἐστιν, ἐξ ὧν
πολλαχοῦ τὰς ἁπλᾶς χινήσεις, περὶ ὧν ὃ λόγος αὐτῷ, οὐ τὰ ἁπλᾶ μόνα 90
τῶν σωμάτων χινεῖσθαί φησιν, ἀλλὰ xai τὰ σύνϑετα χατὰ τὸ ἐπιχρατοῦν
ἐν τῇ μίξει. πῶς οὖν αὐτὸν ἐναντία τῷ [[λάτωνι λέγειν ἐν τούτοις φαμὲν

9 αὐτὸ om. E: αὐτὸν D 3 Cm τὸν ὄντως ἀσεβῆ Σιμπλίχιον ὅτι xal τὸν ᾿Αριστοτέλην
οἴεται δοξάζειν ἐκ τῶν ἀχροτήτων τῶν ὃ στοιχείων συντεϑειμένον τὸν οὐρανόν mg. D

4 τῶν] τὴν τῶν E 8 ὑπερήϑρισεν c 11 ὁμολογήσειεν E ἀξιουμένοις E: ἀξιοῦ-
σιν E? 12 ὁὲ] postea add. A ἐπάπτονται B πρόδηλον) φανερὸν c

οὖν] τοίνυν ς 13 τὰ δὲ χρώματα om. B 15 συγχωρήσαι c ᾿Αριστοτέ-
λει Β 16 δυομένων E: corr. E* πάντως DEb: πάντων ABc 11 οὔτι]
inter οὐ et τι ras. 4 litt. E οὐδὲ] xal E 20 ἀπὸ DEb: xal ἀπὸ ABc

21 χωρήσει E 22 μένῃ] -ἢ e corr. E: μένει A 29 ἀτελῶν [οὖν] c; locus
desperatus 24 xal] ὡς c 25 πραγματείας] IV 3? Περὶ γενέσεως] II 10?
πολλοῦ) comp. dubio A 28 συνιστήχει Α: συνεστήχει D φησὶ] Meteorol. A ὃ
9404] 29 ἑνὸς DEb: ix ABoc 31 αὐτοῦ ABc μόνον c

SIMPLICII IN L. DE CAELO [3 [Arist. p. 27033] 8T

τὸν μὴ περὶ τῶν αὐτῶν tà ἐναντία λέγοντα: xal ἵνα τὴν ἐμὴν ἔννοιαν 41.
εἴπω, δοχεῖ μοι xày τούτοις ταὐτὸν πεπονθέναι πάϑος ὁ ᾿Αριστοτέλης, ὅπερ 25
xal ἐπὶ τῶν ἰδεῶν πέπονθεν: xal γὰρ ἐπ᾽ ἐχείνων τὸ μὲν αἰτίας εἶναι
πάντων ἐν τῷ ϑεῷ xal διαχεχριμένας ταύτας σαφῶς φαίνεται δεδωχώς,

5 εἴπερ διττὴν εἶναί φησι τὴν τάξιν τὴν μὲν ἐνταῦϑα, τὴν δὲ ἐν τῷ δημι-
ουργῷ xal ταύτην ἀπ᾽ ἐχείνης, ὡς διττὴν τὴν τάξιν τὴν μὲν ἐν τῷ στρα- 80
τηγῷ. τὴν δὲ ἐν τῷ στρατοπέδῳ xal τὴν ἑτέραν ἐχ τῆς ἑτέρας: ὅπου
ób τάξις, ἐχεῖ πάντως xal διάχρισίς ἐστι. τὸ μέντοι τὰς αἰτίας τοῖς αὐτοῖς
ὀνόμασι τῶν τῇδε χαλεῖν παρῃτήσατο, ἄνθρωπον T, ἵππον ἤ τι ἄλλο τῶν

10 ἐνταῦϑα, διὰ τὸ ῥαδίως τοῖς ὀνόμασιν συνεχτρέχειν τῶν πολλῶν ἀνθρώπων 85
τὰς φαντασίας. οὕτως ὃὲ χανταῦϑα τὸ μὲν ix φωτεινῇς xal ἁπτῇῆς οὐσίας
συνεστηχέναι xal αὐτὸς ἄν εἴποι xal ἐπιχρατεῖν τὸ φωτεινόν, οὐ μέντοι ἐχ
τῶν ἐνταῦϑα τοιούτων, ἀλλ᾽ ἐκ τῶν ἀχροτήτων, ὡς δηλοῖ ϑεῖον αὐτὸ xal
πρῶτον λέγων, ἐν οἷς φησιν" “εἴπερ οὖν ἔστι τι ϑεῖον, ὥσπερ οὖν ἔστι, xaí 40

15 τὰ νῦν εἰρημένα περὶ τῆς πρώτης οὐσίας τῶν σωμάτων εἴρηται χαλῶς.᾽
χαὶ διὰ τοῦτο χαὶ πέμπτην οὐσίαν ὀνομάζειν αὐτὸ συνεῖδεν, ἵνα τὰς περὶ
αὐτοῦ ἐννοίας ὡς παντελῶς ἐξῃρημένου τῶν ἐνταῦθα προβάλλωμεν. ὅτι
δὲ οὐδὲ τοῦτο τῆς [Πλάτωνος ἀπάδει παραδόσεως, ὑπέμνησα xal πρότερον 45
ἐχ τοῦ xal τὸν [Πλάτωνα ἄλλοις μὲν σχήμασι τὰ ὑπὸ σελήνην στοιχεῖα διαζω-

20 Ἰραφῆσαι τὸν δημιουργὸν εἰπεῖν, ἄλλῳ ὃὲ τὸ οὐράνιον σῶμα. xal μέντοι xal 410
ἐχ τῶν ὑπὸ Ξενοχράτους περὶ τούτων ἱστορηϑέντων, ὧν οὐδὲν ἄν εἴη χεῖρον
xai νῦν ὑπομνῆσαι, ἐν τοῖς [Περὶ τοῦ []λάτωνος βίου Ἱεγραμμένοις ὧδε"
“τὰ μὲν οὖν ζῷα παλιν οὕτως διῃρεῖτο εἰς ἰδέας τε καὶ μέρη πάντα τρό- 5
πὸν διαιρῶν, ἕως εἰς τὰ πάντων στοιχεῖα ἀφίχετο τῶν ζῴων, ἃ δὴ πέντε

95 σχήματα καὶ σώματα ὠνόμαζεν, εἰς αἰϑέρα xal πῦρ x«l ὕδωρ καὶ γῆν xal
ἀέρα." καὶ ταῦτα μὲν ἀρχείτω περὶ τῶν []λάτωνί τε xol ᾿Αριστοτέλει δο-
χηύντων ἐν τοῖς προχειμένοις, εἴ τι ἄρα τῶν ἐχείνοις ἀρεσχύντων τοῖς ϑείοις 10
ἀνδράσι δέδωχεν ὁ ϑεὸς ἐννοεῖν.

ΠΠρὸς δὲ τοῦτον πάλιν ϑερμότηταάς τε xal ψυχρότητας, ξηρότητας τε

30 xai ὑγρότητας xol μαλαχότητας xal σχληρότητα; xal τὰς ἄλλας ἁπτὰς xal
παϑητιχὰς ποιότητας ἐν τῷ οὐρανῷ τιϑέναι φιλονειχοῦντα ῥητέον, ὡς, εἰ 15
μὲν ποιεῖν εἰς τὰ τῇδε xal πάσχειν ὑπὸ τῶνδε πεφύχασιν aí τοῦ οὐρανοῦ

| μὴ om. ΑΒ: μηδὲ bc τῶν om. D 2 ταὐτὸ D 9 xal (prius) DEb: om.
ABc πέπονθε D 4 διαχεχριμμένας B, sed corr. 10 ὀνόμασι E

συντρέχειν c: ἐχτρέχειν B 11 οὕτω δὴ D ἐχ τῆς D 14 φησιν] de caelo
A 3 2'10*10 οὖν om. D ut Arist. vulg.: xal c 17 ἐξηῃηρημένου DEb: ἐξῃρημένας
ABe προβάλλομεν E 18 δὲ] suprascr. E? τῆς τοῦ E παραδόσεως
ἀπάδει Eb ὑπέμνησε E 19 στοιχοῦν B 20 ἄλλο B: ἄλλως E? 24 εἰς

τὰ] εἰς τ A : εἰς τὸ B στοιχεῖον B 26 dpxei τῶν D: dpxet τῷ E? περὶ τῷ ΠΕ}:
παρὰ τῶν E? 21 εἰ] corr. ex τῷ μὴ E? τῶν] τῶν ἐν D J8 ἀνὸδρᾶσιν KE
ξδέδοχεν E: corr. E^ 2) $9:puótrtae DEb: ϑερμότητα ABe Ψυχρότητας ξηρό-
ja; DEb: Ψυχρότητα ξηρότητα ABe 90 ὑγρότητας DEb: ὑγρότητα ABe
μαλαχότητας xal σχληρότητας DEb: μαλαχότητα xal σχληρότητα ABe 91 ἐν] τῶν ἐν
E: corr. E? 32 τῶνδε ABD: τῶν τῇδε Eb

88 SIMPLICII IN L. DE CAELO 13 [Arist. p. 27043]

τοιαῦται ποιότητες, πῶς οὐδεμία μέχρι νῦν ἀλλοίωσις ἀπὸ τῶν τῇδε 410
φαίνεται γενομένη περὶ αὐτόν; x&y γὰρ δυσπαϑέστερός ἐστι τῶν τῇδε, ἀλλ᾽
ἐσχάτων ἤδη τῶν ἡμερῶν οὐσῶν, ὥς φασι, xal τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος
ὅσον οὐδέπω προσδοχωμένης ἔδει τι πάντως μέχρι νῦν ἀλλοῖον φανῆναι 90
5 περὶ τὸν οὐρανὸν xal τὴν τοῦ οὐρανοῦ χίνησιν. εἰ δὲ πάσχει μὲν ὑπ᾽ αὖ-
τοῦ τὰ τῇδε, δρᾶν δὲ εἰς αὐτὸν οὐδὲν πέφυχε, πῶς ὁμοφυῇ τολμῶμεν τού-
τοις ἐχεῖνον λέγειν xal πρὸς τοῦτο xai τὸν [Πλάτωνα ἐπαγόμεϑα μάρτυρα
ὡς ἐχ τῶν τεσσάρων στοιχείων τὸν οὐρανὸν λέγοντα; πῶς δὲ ἐχ τοῦ ϑερ- s5
μαίνειν τὰ τῇδε τὸν ἥλιον ϑερμὸν αὐτὸν εἶναι χατὰ ποιότητα νομίζει πολ-
10 λοῦ μετέχοντα πυρός, ὅπερ xal ἀπὸ τοῦ χρώματος τεχμαίρεται: ἰδοὺ γάρ,
χαὶ τῶν ἄλλων ἀστέρων πολλοῦ πυρὸς μετέχειν λεγομένων καὶ πύριον, ὥς
φησιν, ἐχόντων χρῶμα 6 τοῦ Κρόνου ἀστὴρ ψύχειν xal συγχρίνειν τὰ τῇδε se
πεπίστευται, xal δῆλον, ὅτι xatd τὸν αὐτὸν λόγον ψυχρὸς ἄν εἴη xal αὐ-
τὸς xal οὐ πύριος, ἀλλ᾽ ὁδάτινος μᾶλλον. ἀλλ' οὔτε ὃ ἥλιος ὡς πῦρ ὧν
15 τοῦτο τὸ συνεγνωσμένον ϑερμαίνει, οὔτε ὃ Κρόνιος ἀστὴρ ὡς ὑδάτινος
ψύχει, ἀλλὰ χοινῶς μὲν πάντες ταῖς ἑαυτῶν ἀσωμάτοις δυνάμεσι τρέπουσι 85
τὰ τῇδε σώματα πρὸς τὰς ἑαυτῶν ἰδιότητας, ὥσπερ xal τῆς ψυχῆς αἰδου-
μένης T, συννοούσης τι ἣ ἀσώματος αὕτη ἐνέργεια ποτὲ μὲν ἐρυϑραίνεσϑαι
ποτὲ δὲ συνοφρυοῦσϑαι τὸ σῶμα ποιεῖ. ὃ μέντοι ἥλιος χαὶ ταύτῃ τῇ
20 δυνάμει xal τῇ τῶν ἀχτίνων παρατρίψει ϑερμὸν τὸν ἀέρα ποιεῖ xal δι᾽ 40
αὐτοῦ τὰ ἄλλα ϑερμαίνει. δῆλον δὲ ἐχ τοῦ μᾶλλον ϑερμαίνειν εἰς ἑαυτὰς
τῶν ἀχτίνων ἀναχλωμένων. οὐ χρὴ τοίνυν τὰ ϑερμαινόμενα ὑπὸ τοῦ ἡλίου
νομίζειν χατὰ μετάληψιν τῆς ἐν ἡλίῳ ϑερμότητος ὁμοίας ϑερμαίνεσθϑαι,
ὥσπερ τὰ ὑπὸ πυρὸς ϑερμαινόμενα χατὰ μετάληψιν τῶν ἀπὸ τοῦ πυρὸς 4$
25 ἀπορρεόντων ϑερμαίνεται" ἐπεὶ οὕτω γε xal ἀπορρεῖν | τὸν ἥλιον ἀνάγχη 435
ὥσπερ τὸ map ἡμῖν πῦρ xal μὴ μόνον ϑερμαίνειν, ἀλλὰ xal αὐτὸν ψύ-
χεσϑαι, εἴπερ xal $ ἐν ἡμῖν ϑερμότης ψύχεται ἀπὸ τῆς ἐν αὐτῷ ἀπο-
μερισθεῖσα. οὐχ ὀχνῶν δὲ λοιπὸν ἀνέδην οὗτος, μᾶλλον δὲ μανιωδῶς,
χατὰ τοῦ οὐρανοῦ βλασφημεῖν xal δηλονότι χατὰ τοῦ τὸν οὐρανὸν ὗπο- 5
80 στήσαντος xal ὑφιστῶντος ϑεοῦ μὴ ἀλλοτρίας εἶναι φύσεως τῶν παρ᾽ ἡμῖν
στοιχείων τὰ οὐράνια σαφῶς Bod: “οὐδὲ γὰρ ἔστι, φησί, σχεδὸν τῶν ἐν
ἐχείνοις ἐνθεωρουμένων, ὃ μὴ xal τοῖς παρ᾽ fjuiv ὑπάρχει σώμασι’ καὶ

] τοιαῦται] ἀλλοιοῦνται B οὐδεμία DEb: οὐ μία ABc ἀπὸ) ὑπὸ ς τῶν]
τῆς D 2 γινομένη D: προσγινομένη E περὶ] ἐπ᾿ B ὃ τῶν ἡμερῶν ἤδη Εὶ

4 φανῇ E: φανῆναι E? 9 περὶ] καὶ περὶ E πάσχειν E 6 δὲ DEb: δὲ καὶ
ABc οὐδὲν πέφυχε] οὐ πέφυχε suprascr. E? 6. 1 τούτοις τολμῶμεν E
τοῦτον Β 11 πύρειον Ὁ 12 χρῶμα] corr. ex σχῆμα D! post ἀστὴρ ras.
3 litt. E xal] τε χαὶ D 14 πύρειος D 15. Kpóvetoz D 16 piv
DEb: om. ABc ἀσωμάτοις} ras. 2 litt. E 18 αὕτη ABD: αὐτῆς Ebc
ἐρυϑραίρεσϑαι D: εὐρυϑαίνεσϑαι E: corr. E? 20 post ποιεῖ ras. 14 litt. E 21 δὲ]
δὲ χαὶ E 2ὃ ὁμοίως De 24 ὑπὸ τοῦ D 27 ἡ) suprascr. B

21. 28 ἀπομερισϑεῖσαν A 28 ἀνήδη E: corr. E? 29 χατὰ] xal xatà Eb τοῦ
om. E 30 xal ὑφιστῶντος om. D τοῦ 9eo0 E 9l οὐδὲ ABE: οὐδὲν DE'c:

neque . . aliquid b

ΒΙΜΡΙΙΟΙΕΙΝ L. DE CAELO I3 (Arist. p. 27023] 89

τό τε διαφανὲς παράγει àv οὐρανῷ xal ἀέρι xal ὕδατι xal ὑάλῳ xal λίθοις 42s
τισὶν ὁμοίως φαινόμενον᾽᾽" οὐδὲ γὰρ τὸ “ὁμοίως προσϑεῖναι παρῃτήσατο" 1
χαὶ τὰ ἐν τοῖς ἄστροις διάφορα χρώματα οὐχέτι ὅμοια μόνον, ἀλλὰ χαὶ τὰ
αὐτὰ τοῖς παρ᾽ ἧἣμῖν χαλεῖ" "xal τὸ λαμπρόν, φησί, χαλούμενηον χρῶμα
5 χαὶ τὸ φῶς xal πάντα τὰ ἐν τῷ φωτὶ παρεπόμενα πάθη πολλοῖς xal τῶν 15
παρ᾽ ἡμῖν ὑπάρχει σωμάτων πυρί τε xal πυγολαμπίσι xal χεφαλαῖς τινων
7| λεπίσιν ἰχϑύων xal τοιούτοις ἄλλοις. dpa τοῦτον σωφρονεῖν δυνατὸν
τὸ τῶν οὐρανίων φῶς xal τὴν ἐχείνων λαμπρότητα πυγολαμπίσι xal λε-
πίσιν ἰχϑύων ὑπάρχειν λέγοντα; "xal τὸ σφαιριχὸν δὲ σχῆμα, φησίν, οὐ 90
10 τοῖς οὐρανίοις σώμασι μόνοις, ἀλλὰ xal τοῖς λοιποῖς ἅπασιν ὑπάρχει στοι-
χείοις xal ἔτι τῶν συνθέτων τισί, xal τὴν ἐγχύχλιον χίνησιν xal τῷ πυρὶ
ὑπάρχειν xai τισι τοῦ ἀέρος ᾽- οὕτως ἀναιδῶς ἣ ἀνεπιστάτως ἀπέχρυψεν
τὸ τὴν χυχλιχήν, ἣν λέγει, χίνησιν tà ὑπέχχαυμα ὑπὸ τοῦ οὐρανοῦ χινεῖ- 96
σθαι, ὡς δηλοῦσιν οἱ χομῆται xal τὰ ἄλλα τὰ ἐχεῖ φάσματα τοῖς ἀπλα-
18 νέσιν ἄστροις συνανατέλλοντα xal συνδύνοντα. εἰπὼν δὲ xal ἄλλα τοιαῦτα
ἐπάγει λοιπόν, ὅτι ὁρατὸς ὧν πάντως xal ámtóc ἐστιν, ἁπτὸς δὲ ὧν τὰς
ἁπτὰς ἔχει ποιότητας, σχληρότητα, μαλαχότητα, λειότητα, τραχύτητα, ξη- 80
ρότητα, ὑγρότητα xal τὰ τούτοις παραπλήσια xal τὰ πάντων τούτων περι-
extxà τήν τε ϑερμότητα xal τὴν ψῦξιν. xal ὅτι μὲν ámtóc, δῆλον xal ἐξ
20 ὧν ἐγὼ πρότερον εἶπον’ ὡς δὲ xal ἡμῖν ἁπτῶν τυγχανόντων τῶν οὐρανίων
οὕτως φαίνεται διατεινόμενος, ὅς qe xal τὴν τοῦ ἡλίου ϑερμότητα πολλάχις 85
παράγει, ἐπὶ τέλει δὲ χαὶ τὸ τριχῇ διαστατὸν τῶν τε οὐρανίων χαὶ τῶν
παρ᾽ uiv τὸ αὐτό φησιν εἶναι" οὐδὲν γὰρ τριχῇ διαστατὸν οὐδενὸς τριχῇ
διαστατοῦ, ᾧ τοιοῦτόν ἐστι, διοίσει, ἐπεὶ μηδὲ σῶμα σώματος, T] σῶμά
35 ἐστι. xal δῆλον, ὅτι ὁ λόγος οὗτος οὐ μόνον τὸν οὐρανὸν ὁμοφυῇ τοῖς 40
ἐνταῦϑα ποιήσει, ἀλλὰ xal εἴ τι νοητόν ἐστι xal τὸν ϑεὸν αὐτόν. ἔστω
δὲ μὴ ἐμός, ἀλλ᾽ ἐχείνου xal οὗτος ὃ λόγος χατὰ τὸ ἀχόλουθον, εἴπερ
xal ἐχεῖνα xai ταῦτα ὑφεστάναι δοχεὶ xal χοινὸν τὸ ὑφεστάναι. οὐχ ἄρα
μάτην ᾿Αριστοτέλης xal τὸ χαϑόλου τοῦτο διέβαλε τὸ ἐξ ἀφαιρέσεως ἐν 45
30 ἥμῖν, χκαϑ᾽ ὃ xal οὗτος τάς τε ἄλλας ἰδιότητας xal τὴν τοῦ τριχῆ δια:
στατοῦ παρέλαβε, xal μέντοι xal τὴν ταυτότητα τῶν ὀνομάτων τὴν ἐν 425

] xai (pr.) DEb: om. ABc ὃ xal (prius)] καὶ γὰρ c τὰ (prius) om. B
ἀστράσι ABc τὰ (alterum)] suprascr. E? 4 φησίν E 9 éy om. Dc
6 πυγαλαμπίσι B 8 πυγαλαμπίσι B, sed corr.: πυγολαμπίσιν E, sed corr. 9 δὲ

om. E 10 σώμασι Db: σχήμασι ABEc 11 τισὶ D: post ras. 3 litt. E: φησί AB
12 τισι] μέρεσί τισι c ἀπέχρυψε BDoc: ἀπέχρυψει seq. ras. 1 litt. E: corr. E? 14 xo-
μῖται Α et B, sed corr. φαντάσματα D 16 ὁρατὸς] οὐρανὸς Bc 11 ἁπτὰς DE:
easdem (h.e. αὐτὰς) b: ἀπτιχὰς AB σχληρότητας D 17. 18 μαλαχότητας λειότητας
τραχύτητας ξηρότητας ὑγρότητας D 19 τε om. E τὴν om. DE 20 δὲ om. B

ártàv] ἁπλῶν AB 21 οὗτος c φαίνεται) -v- e corr. E 232 ἐπεὶ B

23 οὐδὲ AB 24 lacet) e corr. D! σῶμα om. AB 26 εἴ τι] corr.
ex ἔστ A ἔστω — λόγος (21)] in ras. E 2" xal om. E 6 λόγος οὗτος E

28 xai (pr.) om. B ὑφιστάναι A 29 χαϑόλου)] ἀχόλουϑον c 30 αὐτὸς E

31 τὴν (alt.)] τῶν D

90 SIMPLICII IN L. DE CAELO I3 (Arist. p. 27033]

τοῖς πρώτοις xal ὑστέροις ἐπωφελῶς παρῃτήσατο. εἰ γὰρ τοσοῦτον τὸ τοῦ 42^
οὐρανοῦ φῶς xai τὸ λαμπρὸν τῶν παρ᾽ ἡμῖν διαφέροντα μὴ τοῖς αὐτοῖς
ὀνόμασιν ἐχεῖ τε xal παρ᾽ ἣμῖν ἐχαλεῖτο, οὐχ ἄν οὗτος ἐτόλμησεν εἰπεῖν 5
τὸ τοῦ οὐρανοῦ φῶς χαὶ ταῖς πυγολαμπίσι χαὶ ταῖς λεπίσι τῶν ἰχϑύων
5 ἐνυπάρχειν. xai εἰ μὲν χατὰ τὴν ὡς ἀφ᾽ ἑνὸς πρόοδον ἀπὸ τῶν πρώτων
τοῖς τε μέσοις xal τοῖς ἐσχάτοις ἐνδιδομένην ἐθεάσατο τὴν διαφορουμένην
χοινότητα, οὐχ ἄν ἐτόλμησεν ὁμοφυῇ λέγειν τὰ ἔσχατα τοῖς πρώτοις οὐδὲ 10
ἀγαναχτεῖν πρὸς τοὺς ἐξῃρημένην τῶν ὑπὸ σελήνην «τὴν οὐσίαν τῶν οὐρα-
νίων ἀποδειχνύντας: ἀλλὰ φῶς ἀχούσας ἐχεῖνο xal τοῦτο xai διαφανῇ xai
10 λαμπρὰ διὰ τὴν ἀπαίδευτον ἑαυτοῦ προπέτειαν χαὶ ὁμοφυῇ ταῦτα ἐνόμισεν
ἐχείνοις. xai τί μέμψομαι τὴν ἀπαιδευσίαν, ὅτε δοχεῖ μοι xal τὴν αἴσϑησιν 16
οὗτος, ὅστις ποτέ ἐστι, διεφθαρμένην ἔχειν, ὃς ὅμοιον καὶ ταὐτὸν ὑπολαμ-
βάνει τὸ οὐράνιον φῶς τῷ τῶν πυγολαμπίδων; ὑπὸ δὲ χενοδόξου φιλονει-
χίας ἔλαϑεν ἑαυτὸν xal τῷ Δαυὶδ ἐχείνῳ, ὃν πάντως τιμᾷ, τἀναντία δια-
15 ταττόμενος" ὅτι γὰρ οὐ τῆς αὐτῆς τοῖς ὑπὸ σελήνην φύσεως ἐνόμισε τὰ 30
οὐράνια, δηλοῖ τὸν οὐρανὸν διηγεῖσϑαι τὴν δόξαν τοῦ Θεοῦ λέγων xal τὴν
ποίησιν τῶν χειρῶν αὐτοῦ τὸ στερέωμα ἀναγγέλλειν, ἀλλ᾽ οὐχὶ τὰς πυγο-
λαμπίδας xal τὰς τῶν ἰχϑύων λεπίδας. ἀλλὰ xai ἐνταῦϑα τὸ τοῦ 'Áptoto-
τέλους εἰπεῖν εὔχαιρον, ὅτι “ἑνὸς ἀτόπου δοθέντος τὰ ἄλλα συμβαίνει. ὁ 30
40 γὰρ τὸν ϑεὸν ὁμοφυῇ πρὸς &£autóv νομίζων πῶς dv ὥχνησε χατὰ τῶν χαλ-
λίστων xai ἀρίστων τοῦ ϑεοῦ δημιουργημάτων νεανιεύσασϑαι; συμπεραινό-
μενος δὲ τοῦτον τὸν λόγον ἀγαναχτεῖν ἔοιχε πρὸς τοὺς ἀλλοτρίαν, φησί,
xal ξένην τῶν στοιχείων φύσιν xal ἀχοινώνητον πρὸς αὐτὰ τοῖς οὐρανίοις 30
σώμασιν ἐπεισάγοντας χαὶ ταῦτα πάντων τῶν ἐν φιλοσοφίᾳ διαβεβοημένων
25 ἐχ τῶν τεσσάρων στοιχείων τὸν οὐρανὸν ὑπολαμβανόντων. ἀλλ᾽ ὅτι μὲν
χαὶ οἱ ἐχ τῶν τεσσάρων στοιχείων εἰπόντες, εἰ παραχούειν οὕτως τινὰς
ἀσεβῶς ὑπελάμβανον ὡς ὁμοφυῇ διὰ τοῦτο τὰ οὐρανια τοῖς ὑπὸ σελήνην 88
νημίσαι, οὐχ ἄν οὕτως προήγαγον τὸν λόγον, πρόδηλον. ὅτι δὲ xal oi
πέμπτην λέγοντες οὐσίαν οὐχ ἀλλοτρίαν οὐδὲ ξένην οὐδὲ ἀχοινώνητον ἔλεγον
30 πρὸς τὰ ὑπὸ σελήνην. ἀλλ᾽ ἐξῃρημένην μὲν ἐχείνων οὐσίᾳ xal δυνάμει,
αἰτίαν δὲ αὐτῶν προσεχῆ τῆς τε γενέσεως καὶ τῆς ὑποστάσεως, σχήματός 40
τε xal χινήσεως, τῆς τε ποιήσεως αὐτῶν xal τῆς πείσεως, ἔλεγον ὁμοίως

Ι εἰ γὰρ τοσοῦτον] del. E? εἰ --- εἰπεῖν (2)] mg. E? τοσοῦτον om. E

to9— ἡμῖν (2)] ἐν οὐρανῷ xai τὸ παρ᾽ ἡμῖν φῶς τοσοῦτον E 2 μὴ] οὐ c à xai
παρ᾽ ἡμῖν] χἀνταῦϑα E ἐτόλμησεν οὗτος Eb ἐτόλμτισε D εἰπεῖν om. D
ὃ ὑπάρχειν D μὲν] del. i£? 6 ἐνδεδομένην c 10 λαμπρὰν E: corr. E?

1l μέμφομαι De ἀπαιδευσίαν] -εὐ- in ras. B μοι δοχεῖ B 12 8c] ὡς
AB 13 τῷ] eorr. ex τὸ E? ὑπὸ) ἀπὸ E φιλοδόξου c 13. 14 φιλο-
vetxeíac B 14 Δαυὶδ] δα ὃ ABDE: Aaef c [ὃ post γὰρ suprascr.
ἐχεῖνος E? 16 λέγων] Psalm. XVIII 2 17 post τὰς del. τοῦ E?

18 τῶν om. KE 18. 19 ᾿Δριστοτέλους1 Phys. A 2 185211 22 φημί D

24 πάντα E: corr. E* 28 νομίσαι] νομίσει B: vopíoctav c προσήγαγον E

29 πρώτην E λέγουσιν A 3] τε om. D ὑποστάσεως — τε alterum (32)]

om. B

SIMPLICII IN L. DE CAELO 13 [Arist. p. 27023. 12] 91

τοῖς ἐκ τῶν τεσσάρων στοιχείων αὐτὸν λέγουσι, πρόδηλον: οὐδὲ yàp ὁ ϑεός, 42*
ἐπειδὴ τῶν ὑπ᾽ ἀὐτοῦ παραγομένων ὑπερανέχει, ἀλλότριος dv καὶ ξένος
xai ἀχοινώνητος πρὸς αὐτὰ λέγοιτο. ἐν δὲ τῷ τέλει τῶν τοιούτων λόγων 45
xal χατὰ τὸν ᾿Αριστοτέλην σύνϑετον εἶναι τὸ οὐράνιον σῶμα | φησιν ἐν 438"
85 τῷ [Περὶ ψυχῆς λέγοντα, ὅτι πᾶν ἔμψυχον σῶμα σύνθετον ἐχ τῶν στοι-
χείων ἐστί, ἐνταῦϑα δέ, ὅτι ἔμψυχος ὁ οὐρανός ἐστι, σαφῶς εἶπεν ἐν τῷ
δευτέρῳ βιβλίῳ. ἄρα οὖν ἔτι λόγου τινὸς ἄλλου δεόμεϑα δειχνύντος, ὅτι
xal ᾿Αριστοτέλης τὰ μὲν αὐτὰ τῷ []λάτωνι δοξάζει περὶ τῆς τοῦ οὐρανίου ὅ
σώματος συστάσεως, ἀσφαλεστέρους δὲ προήγαγε τοὺς λόγους" τοῦ γὰρ
10 οὐρανοῦ τὴν ἐξῃρημένην πρὸς τὰ ὑπὸ σελήνην φύσιν ἀνυμνῆσαι βουλόμενος
ἔφυγε τὴν τῶν ὀνομάτων ταυτότητα χαὶ ἁπλοῦν μὲν αὐτὸν εἶπεν, ὡς τὰ
xav ἐπιχράτειαν τῶν ὑπὸ σελήνην ἁπλᾶ λέγεται, ἄλλης δὲ εἶναι παρὰ 10
ταῦτα φύσεως ἔδειξεν ἐκ τῶν ἀχροτήτων συνεστηχότα" xal τὴν διαφορὰν
τῆς οὐσίας ἀπὸ τῆς τῶν κινήσεων διαφορᾶς ἔδειξεν τῆς μὲν xat! εὐθεῖαν
15 ἐμφαινούσης τὴν ἐν τοῖς μέρεσι γένεσιν xal φϑορὰν xal πρὸς τὸ xatà φύσιν
te xal παρὰ φύσιν μετάστασιν, τῆς δὲ χυχλιχῆς τὸ ἀεὶ τέλειον τοῦ τε ὅλου 15
χαὶ τῶν μερῶν. ἐπιστῆσαι δὲ ἄξιον, ὅτι χαὶ ἔμψυχον τὸν οὐρανὸν εἶναι
βουλόμενος οὗτος παρὰ τοὺς ἄλλους τοὺς ἑαυτοῦ συστασιώτας ὅμως περὶ
αὐτὸν ἀσεβὴς οὐδὲν ἧττον φαίνεται τῶν παρ᾽ αὐτοῖς ἀλογιστοτάτων. ἀλλ᾽
20 ἐπανιτέον λοιπὸν πρὸς τὸ ἑξῆς τῶν ᾿Αριστοτέλους προβλημάτων. 40

p. 2704319. Ὁμοίως δὲ εὔλογον ὑπολαβεῖν περὶ αὐτοῦ, καὶ ὅτι ἀγέ-
νητον xal ἄφϑαρτον.

Δείξας, ὅτι ἄλλο τι παρὰ τὰ ὑπὸ σελήνην ἐστὶ τὸ χυχλοφορητιχὸν 25
σῶμα τελειότερον χαὶ πρότερον αὐτῶν χαὶ μήτε βάρος ἔχον μήτε χουφό-
25 τητα, δείχνυσιν ἐφεξῆς, ὅτι ἀγένητόν ἐστι τοῦτο xal ἄφϑαρτον καὶ
ἀναυξὲς xal ἀναλλοίωτον, ὥστε χατὰ μηδεμίαν ἄλλην μεταβολὴν μετα-
βάλλειν πλὴν τῆς χατὰ τόπον χαὶ ταύτης χατὰ τὴν χύχλῳ. ὥσπερ δὲ ἐν 80
τοῖς φϑάσασι τὴν πρὸς τὰ ὑπὸ σελήνην ἐξαίρεσιν αὐτοῦ ἀπὸ τῆς τῶν χι-
νήσεων διαφορᾶς ἐλάμβανεν, οὕτως χαὶ νῦν τὸ ἀγένητον τοῦ οὐρανοῦ τὸ

] τῶν om. E στοιχείων αὐτὸν E: στοιχείων αὐτὴν D: αὐτὴν στοιχείων ABc
λέγουσιν E 2 ὑφ᾽ αὑτοῦ ς παρηγμένων ED: payo mg. D!: παραδεδομένων c

ὃ λέγοιτο πρὸς αὐτὰ E τῶν τοιούτων] τούτων τῶν c 4 ᾿Αριστοτέλη E:
corr. E? 4. 5 ἐν τῷ] ἐν τε B, corr. mg.: ἐν τῇ DE: corr. E? 5 llepi
ψυχῆς) 4232413 λέγει B: comp. dub. A 6 ἐστὶν E ἐνταῦϑα — δεόμεϑα (7)
DEb: om. AB ὁ οὐρανὸς ἔμψυγος c εἶπεν] φησίν ς 1 δευτέρῳ] 284229

ip c λόγου — δεύμεϑα)] ἄλλον τινὰ ζητοῦμεν λόγον c δεικχνόντα ΑΒ

8 μὲν om. D ἀσφαλεστέρως D τὸν λόγον D 11 τὰ om. B

12 λέγειν B: comp. dub. A 14 ἔδειξε D εὐθείας BE 15 τὴν] corr.
ex τοῖς E? γένεσιν] suprascr. A τὸ] τὰ c 19 ἀσεβὲς DB 30 τὸ]
τὰ Ὁ 2] ὃ᾽ c 29 τὰ] τὸ E 24 πρότερον c: πρῶτον ABDEb 91 xal]

suprascr. D! 28 ἐξαιρετὰ DB

99 SIMPLICII IN L. DE CAELO 18 (Arist. p. 270*12]

πρὸς tà γενητὸν τῶν ὑπὸ σελήνην λεγόμενον xal τὸ ἀναυξὲς xai τὸ ἀναλ- 433
λοίωτον ἀπὸ τοῦ εἴδους τῆς χυχλικῇς χινήσεως λαμβάνει. xal πρῶτον, 36
ὅτι ἀγένητον xal ἄφϑαρτον, δείχνυσιν ἐν δευτέρῳ σχήματι συλλογι-
ζόμενος, ὡς οἶμαι, οὕτως" τὸ χυχλοφορητιχὸν σῶμα οὐχ ἔχει ἐναντίον"

5 τὸ γινόμενον xal τὸ φϑειρόμενον ἔχει ἐναντίον, ἐξ οὗ γίνεται xal εἰς ὃ
φϑείρεται: χαὶ συμπέρασμα, τὸ χυχλοφορητικὸν dpa σῶμα οὔτε γίνεται 40
οὔτε φϑείρεται. τούτων δὲ τῶν δυεῖν προτάσεων τὴν μὲν ἐλάττονα τὴν
λέγουσαν τὸ χυχλοφορητιχὸν σῶμα οὐχ ἔχει ἐναντίον δείχνυσι νῦν, τῆς δὲ
μείζονος τὴν ἀπόδειξιν ἀνέπεμψεν εἰς τὸ πρῶτον βιβλίον τῆς Φυσιχῆς dxpo-

10 ἄσεως" ἐκείνους γὰρ ᾿ πρώτους λόγους᾽ εἶπεν ὡς περὶ τῶν φυσιχῶν ἀρχῶν 46
πραγματευομένους. ὅτι δὲ τὸ χυχλοφοηρητιχὸν σῶμα οὐχ ἔχει ἐναντίον, 43b
δείχνυσι πάλιν χατὰ τὴν αὐτὴν ἀγωγὴν οὕτως: τὸ κύχλῳ φερόμενον οὐχ
ἔχει χίνησιν ἐναντίαν τῇ χατὰ φύσιν ἑαυτοῦ χινήσει᾽ τὸ ἔχον ἐναντίον xal
τὴν χίνησιν, ἣν τὸ ἐναντίον κατὰ φύσιν χινεῖται, ἐναντίαν ἔχει τῆς xatà ὃ

16 φύσιν ἑαυτοῦ χινήσεως, ὅπερ τέϑειχε διὰ τοῦ τῶν δὲ ἐναντίων, φυσιχῶν
δηλονότι, xal αἴ φοραὶ ἐναντίαι" xal τὸ συμπέρασμα τὸ χύχλῳ φερό-
μενον οὐχ ἔχει ἐναντών. ἐνταῦϑα δὲ πάλιν τὴν μὲν μείζονα πρότασιν ὡς
ἐναργῆ παρέλαβεν: τῶν γὰρ ἐναντίων quatxGv εἰδῶν xal αἱ φύσεις ἐναν- 19
τίαι, ὥστε καὶ αἱ χινήσεις" ἀρχὴ γὰρ χινήσεως T, φύσις. τὴν δὲ ἐλάττονα

20 τὴν λέγουσαν τῇ κινήσει τοῦ χυχλοφορητιχοῦ σώματος, τουτέστι τῇ χύχλῳ
φορᾷ, μὴ εἶναι ἐναντίαν χίνησιν πλείονα μεταξὺ εἰπὼν ὕστερον ἀποδείχνυτσιν.
dÀX ἐπειδὴ δυεῖν τούτων 6 λόγος ἤρτηται πᾶς ἑνὸς μὲν τοῦ εἰ μέλλει τι 1
γίνεσϑαι καὶ φϑείρεσϑαι, ὑποχείμενόν τε εἶναί τι πάντως δεῖ χαὶ ἐναντίον,
ἐξ οὗ γίνεται xal εἰς ὃ φϑείρεται, ἑτέρου δέ, ὅτι τῇ χύχλῳ χινήσει οὐχ

25 ἔστιν ἐναντία χίνησις, xai τούτου μὲν τὴν ἀπόδειξιν πολυειδῶς ὀλίγον
ὕστερον μετελεύσεται, τὸ δὲ πρότερον ὡς ἐν τῇ Φυσιχῇ ἀχροάσει Oc- 99
δειγμένον ἀναποδείχτως νῦν ἔλαβε, χρὴ τῶν ἐχεῖ λεγομένων ὑπο-
υνῆσαι, πρότερον ὃὲ διελόμενον τὰ τοῦ τινομένου σημαινόμενα, ἐπὶ
τίνος νῦν ποιεῖται τὸν λόγον ὃ ᾿Αριστοτέλης x«l ποῖον γινόμενον dmo-

30 φάσχει τοῦ οὐρανοῦ, διασαφῆσαι, ἵνα καὶ μάϑωμεν, πῶς ὁ μὲν []λάτων 96
γενητὸν λέγει τὸ πᾶν, ὃ δὲ ᾿ΑΔριστοτέλης ἀγένητον, οὐχ ἐναντιούμενοι
πρὸς ἀλλήλους.

Γενητὸν τοίνυν χοινῶς λέγεται τὸ τὴν ἑαυτοῦ ὑπόστασιν ἀπό τινος
αἰτίου δεχόμενον" xal γὰρ xai τὸ ποιούμενον ὑπό τινος ποιοῦντος ποιεῖται

1 λεγομένων ς xal (prius) DEb: 7| xat AB τὸ (tertium) om. E . 9 δευτέρῳ
CDE: τῷ δευτέρῳ ABc 4 σῶμα om. Ac τὸ (prius)] πᾶν τὸ e corr. D

τὸ (alterum) om. D 9 γίγνεται E 6 dpa] supraser. B 1 δυοῖν B

9 πρῶτον βιβλίον] cap. 7 18 χίνησιν om. Be ἐναντίον ς 14 χινεῖται xatd
φύσιν D τὴν φύσιν E 15 τέϑειχε] 270217 φυσιχῶν) del. E?

18 παρέλαβε D 19 ἐλάττω Be 232 δυοῖν B μέλλοι D 28 δεῖ Bb:
suprascr. E?: δὲ A: om. DE! 24 γίγνεται E εἰς ὃ om. Be 26 πρῶτον Bbc

Φυσιχῇ ἀχροάσει] I7 20. 21 δεδεγμένον E 21 χρὴ τῶν] corr. ex χρηστῶν E?
28 διέλωμεν D 80 διασαφήσωμεν D 33 λέγεται DEb: comp. dub. A: λέγει Be
34 ποιοῦται E: corr. E?

ΒΙΜΡΙΠΟΙ IN L. DE CAELO I 8 (Arist. p. 270412] 93

xai tà γεννώμενον ὑπό τινος γεννῶντος γεννᾶται, καὶ ἀδύνατον, ὥς φησι 43b
Πλάτων, χωρὶς αἰτίου γένεσιν σχεῖν. xal δῆλον, ὅτι xatà τοῦτο τὸ σημαι- 80
νόμενον ἀγένητον μόνον ἐστὶ τὸ πρῶτον τῶν πάντων αἴτιον, ὃ χαὶ ἕν χαὶ
ἁπλούστατόν ἐστιν, εἴπερ πάντα μετέχει τοῦ ἑνὸς καὶ τὸ μὴ μετέχον οὐδέν
5 ἐστι. τὸ δὲ ἕν οὐδὲ μετέχει τοῦ πλήϑους, ὥστε τὸ γινόμενον πᾶν πεπλη-
ϑυσμένον ἐστί: τὸ γὰρ πλῇϑος προσεχῶς ὑπὸ τοῦ ἑνὸς ὑφίσταται, εἴπερ $5
xal μετέχειν ἀνάγχη τὸ πλῆϑος τοῦ ἑνός, ἵνα μὴ ἀπειράχις ἄπειρον T; τὸ
δὲ ἕν ἀνέμφατον τοῦ πλήϑους ἐστίν, εἴπερ χυρίως ἕν. τὸ δέ γε πρῶτον
ἀπὸ τοῦ ἑνὸς προελϑὸν πλῆϑος ἅτε προσεχῶς αὐτοῦ μετέχον ἡνωμένον τέ
10 ἐστι xal ἐν τῷ ἑνὶ μένον, καὶ καϑ’ ὅσον μὲν ὁπωσοῦν προῆλθεν ἀπὸ τοῦ 4i
ívóc, τὸ ὁπωσοῦν γενητὸν ἔχει, xal διὰ τοῦτο ϑεογονίας ἡμῖν οἱ ϑεῖοι
ἄνδρες παραδεδώχασι ϑεῶν μὲν πλῆθος τὸ ἐν τῷ ἑνὶ μένον χαί, ὡς dy
εἴποι τις, χατὰ πολλαπλασιασμὸν ἐχείνου mpoióv, γένεσιν δὲ ὑμνοῦντες αὐὖ-
τοῦ, xaÜ' ὅσον ἀπὸ τοῦ ἑνὸς ὑφέστηχεν, ὥσπερ xal ἀριϑμῶν γένεσιν τὸν 45
15 ἀπὸ τῆς μονάδος ϑεωροῦμεν προποδισμόν" χαϑ᾽ ὅσον [μέντοι ἐν τῷ ἑνὶ 44"
μένον ἡνωμένον χατὰ ἄχραν ἕνωσίν ἐστιν οὕπω διαχρίσεως ἀναφανείσης,
ἐν ἢ πρώτως τὸ μὴ ὃν ἀναφύεται, πρώτως ὄν ἐστιν ἐχεῖνο xal ἀρχὴ xai
αὐτὸ τῶν ὄντων ἐστὶ xal οὐχ ἀπ᾿ ἀρχῆς μόνον: ἀρχὴ δὲ ἀγένητον, ὥς 6
ὃ ἐν Φαίδρῳ Σωχράτης δείχνυσι’ χαὶ γὰρ αὐθυπόστατον ὁπωσοῦν τοῦτο
20 πρῶτόν ἐστι xal χυρίως ὄν. τὸ μὲν γὰρ ἁπλῶς ὃν τοῦ ὄντος αἴτιον ὑπάρ-
yov xal τὸ αὐϑυπόστατον ὑπερέδραμεν διπλόην ἐμφαῖνόν τινα τοῦ τε Óqt-
στάνοντος xal τοῦ ὑφισταμένου: τὸ δὲ πρῶτον πλῆϑος τῷ ἑνὶ χεχρατη- 10
μένον τὸ μὲν ὑφιστάνειν ἔχει διὰ τὸ ἕν, τὸ δὲ ὑφιστάνεσϑαι διὰ τὸ mA
ϑος, καὶ διὰ τοῦτο ἕν μὲν ἁπλῶς οὐχ ἔστι τοῦτο, διότι ὑπὲρ αὐτὸ τὸ ἕν
25 ἐστι τὸ πάντων τῶν ὄντων αἴτιον. τὸ δὲ πρώτιστον xal χυριώτατον ὄν
ἐστιν ὅλον ἅμα ὑφεστηχὸς xatd τε τὸ εἶναι xal χατὰ τὴν τοῦ εἶναι παρά- 15
τασιν, διὸ xal 6 αἰὼν ἐνταῦϑα τὸ ἀεὶ τῷ εἶναι παρεχόμενος" ἀλλ᾽ ἐπειδὴ
xal οὗτος ἐν τῷ ἑνὶ μένει, τὸ ἀεὶ τοῦτο τὸ αἰώνιον συνῃρημένον ἐστί"
πλῆϑος γὰρ ἡνωμένον ὑπάρχον, μᾶλλον δὲ ἕν πεπληϑυσμένον, οὔτε διά-
30 στασιν χατὰ τὴν οὐσίαν οὔτε παράτασιν χατὰ τὸ εἶναι χυρίως ἐμφαίνει" διὸ 30

1 γενόμενον E 2 Πλάτων] Tim. 28 a γέννησιν E: corr. E? 2. 9 τὸ
σημαινόμενον om. b ὃ ἀγένητον Db: om. ABEc μόνον D: om. ABEbc

4 μετέχει πάντα E 9 οὐδὲ AB: οὐ D: οὐδὲν Eb 6 ἐστί seq. ras. 1 litt. E

1 καὶ om. E ἡ DE: ἦν ABe 9 προσελθὸν B ὅρα τὴν ληρώδη τούτου
ϑεολογίαν mg. D 10. 11] ἀπὸ τοῦ ἑνὸς προῆλθεν ὁπωσοῦν D 11 ϑεῖοι)] corr.

ex ϑεοὶ B 12 παραδεδώχασιν DE 13 γέννησιν E 14 rp^' ἀριϑμόν mg. B
τὸν] corr. ex τῶν E? 15 ϑεωρούμενον D xaÜ'| xai xa9' Bc 16 οὔπω]
οὐ Bc 11 πρώτως (alt.)] corr. ex πρῶτος E?: om. c ὄν (alt. DEb: ὃν τὸ δὲ
πρώτως ὄν ΑΒ: τὸ δὲ πρώτως ὄν c ἐστιν om. c 19 Φαίδρῳ) 245 d ἀνϑυ-
πόστατον B: ἀνυπόστατον c 21 ὑπερέδραμε Ὁ διπλὸν E: corr. E? 21. 22 ὑφι-
στάντος D 23 ὑφιστάνειν b: ὑφιστάνον E?c: e corr. D: ὑφιστάμενον ABE!

26 ὑφεστηχὼς E: corr. E? τε om. D 241 τῷ] corr. ex τὸ ἃ

28 ἐστῇ seq. ras. ] litt. E 29 γὰρ om. D 30 παράστασιν AB ἐμ.-
φαῖνον E

94 SIMPLICII IN L. DE CAELO I3 [Arist. p. 270412)

xai ὄντως ὄν ἐστιν, ὅπερ ἐστί μετὰ δὲ τοῦτο προσεχῶς ὑφίσταται τὸ 44s
τούτου προσεχῶς ὑφιστάμενον, ὅπερ χινηϑὲν ἀπὸ τοῦ ὄντος ἄλλο μὲν ἐγέ-
veto παρ᾽ αὐτὸ xal κατὰ ταύτην οὐσιώϑη τὴν χίνησιν, xal ὥσπερ αὐϑυ-
πόστατον ἐχεῖνο, οὕτως τοῦτο γέγονεν αὐτοχίνητον. χαϑ᾽ ὅσον μὲν γὰρ
5 ἐχινήϑη τοῦ ὄντος, διὰ χινήσεως ὑπέστη, xaÜ' ὅσον δὲ προσεχές ἐστι τῷ 30
ὄντι οὔπω διαστὰν ἀφ᾽ ἑαυτοῦ, αὐτοχίνητον γέγονεν, ὡς ἦν τὸ πρὸ αὐτοῦ
αὐθυπόστατον, ταὐτὸν ἔχον τὸ χινοῦν xal χινούμενον διὰ τὸ χεχορέσϑαι ἔτι
τοῦ ἑνὸς xal ὑπ᾽ αὐτοῦ χρατεῖσϑαι, ἀπὸ δὲ τούτου πρόεισί τι πεπληϑυσ-
μένον, μετέχον μέν πὴ xal αὐτὸ τοῦ &vóc, οὐ μέντοι ἐν τῷ ἑνὶ μένον 80
10 οὐδὲ ὑπ᾽ αὐτοῦ χρατούμενον, διόπερ μεμερισμένον ὃν οὐδὲ αὐθυπόστατον ἔτι
τοῦτό ἐστιν οὐδὲ αὐτοχίνητον, διότι τὴν ὑποηστατιχὴν τὴν κατὰ τὸ ἕν αἰτίαν
οὐχ ἐν ἑαυτῷ ἔχει ὥσπερ τὸ ἡνωμένον καὶ τὸ μετ’ αὐτό. εὐϑὺς δὲ τοῦτο
xal διάστασιν ὑπέμεινε τῆς τε οὐσίας xal τῆς χατὰ τὸ εἶναι παρατάσεως, 85
ἅτε τοῦ ἑνὸς ἀποφοιτῆσαν, καὶ διαστὰν πάντη σῶμα γέγονε xol τὰ σώμα-
15 τὸς συγγενῆ, xal χρόνος αὐτῷ συμπροῆλθεν ἀπὸ τοῦ αἰῶνος ἐχείνου τὴν
παράτασιν τοῦ εἶναι μετρῶν xal τὸ ἀεὶ τὸ ypovuxóv παρεχόμενος, οὐχέτι
δὲ ἅμα ὅλον ἐνταῦϑα οὔτε χατ᾽ οὐσίαν οὔτε χατὰ τὴν τοῦ εἶναι παράτασιν 40
T. ὡς ἂν εἴποι τις, χατὰ τὸν βίον: διὸ οὐδὲ χυρίως ὃν τοῦτο πολλοῦ τοῦ
αἡ ὄντος μετεσχηχός" οὔτε γὰρ τοδὶ τὸ τῆς οὐσίας αὐτοῦ μέρος ἐστὶν
20 ὅπερ τοδί, οὔτε τὸ εἶναι ταὐτόν ἐστιν, ἀλλ᾽ ἄλλοτε ἄλλο τοῦ χρόνου péov-
τος" ὥστε οὐδὲ τὴν ἀπὸ τοῦ αἰτίηυ γένεσιν ἅμα ὅλην ὑποδέχεται" ἦν γὰρ 46
dy ὃν xal τοῦτο ἀλλὰ | χατὰ μέρος ὡς δυνατόν: ἐχστὰν δὲ ὅλως τοῦ 440
ἑνὸς τὸ ἐν τούτῳ πλῆϑος καὶ ἐπεισάχτως αὐτοῦ μετέχον σύνϑετον ἀντὶ
ἡνωμένηυ γέγονε, διὸ xal τελέως ἑτέρωϑεν τὴν ὑπόστασιν. ἔχει. τὸ μὲν
95 γὰρ ἡνωμένον πλῆϑος ἐν ἑαυτῷ τὸ ἕν ἔχον, ἐπειδὴ τὸ ἕν ἐστι τὸ πάντων 6
ὑποστατιχὴν xal χυρίως ὑποστατιχύν, xdv ὑπῆλθε τοῦ μόνως ὑφιστάνοντος,
dÀX ὅμως ἐν ἑαυτῷ τὸ ὑφιστάνον ἔχον αὐϑυπόστατον γέγονεν" τὸ δὲ σύν-
Üstov πλῆϑος ἐπείσαχτον ἔχει τὸ τῆς συνθέσεως ἕν, xal γίνεται τοῦτο
εὐθὺς τὸ ἕν εἶδος ὡς ἐν ὕλῃ τῇ τοῦ τοιούτου πλήϑους ἀοριστία xal δια- 10
80 στάσει γινόμενον, ὥσπερ τὸ αὐτοχίνητον μέσως ἀμφοῖν ἔχει. τὸ οὖν ὡς
εἴδους ἐν ὕλῃ τοῦ ἑνὸς μετέχον διὰ τὴν σύνϑεσιν xal μὴ ἅμα ὅλον ὕφε-
στηχὺς μήτε xat οὐσίαν μήτε χατὰ τὴν τοῦ εἶναι παράτασιν xal μηδαμῶς

1 ὄντως] suprascr. E? ὅπερ] ὅπερ ὃν E: xal ὅπερ ὃν E? ὑφίστατο E: corr. E?
τὸ] τὸ ὑπὸ E 2 ὑφειμένον D 9 τοῦ] ὑπὸ τοῦ c 8 xai] χε E: corr. E?
χρατεῖσϑαι ὑπ᾽ αὐτοῦ E deinde del. χρατούμενον E* ἀπὸ — χρατούμε-
νον (10)] mg. E? 9 μέν πη] που E τοῦ] τὸ A 10 διόπερ --- ὃν om. D
αὐϑυπόσταστατον B 12 post ἡνωμένον rep. οὐδὲ αὐθυπόστατον (10) --- αἰτίαν (11) D

13 ὑπέμεινε) seq. ras. 1 litt. E 14 πάντῃ) πᾶν Be: πάντῃ xal E? γέγονε} mut.
in γεγονὸς E* 15 6 χρόνος c συμπροῆλϑεν) -ev e corr. E? 16 τοῦ] corr.
ex τὸ E? post ἀεὶ del. xai E? 19 τοδὶ τὸ] τὸ διττὸν AB: τὸ διττὸν A?
20 ἀλλὰ D 22 ὃν B: mg. ἕν ἐνστὰν D 23 τούτῳ] corr. ex τοῦτο E?
24 γέγονε) seq. ras. 1 litt. E 25 τὸ (pr.)] supraser. Ὁ! 26 ἐπῆλθε B: προῆλϑε
c: processit b 21 γέγονε B 29 post πλήϑους del. ὡς ἐν ὅλῃ E! 91 εἴδους
ABD: εἶδος Ebc 31. 32 ὑφέστηχε AB

SIMPLICII IN L. DE CAELO 18 [Arist. p. 270*12) 95

τοῦ εἶναι ἑαυτῷ αἴτιον διὰ τὸν μερισμόν, δὶ ὃν οὐχέτι ἐν ἑαυτῷ τὸ ἕν 440
ἔχει: τὸ γὰρ μεριστὸν μέρει μέρος ὑφιστάνον οὐχέτι ὅλον οὐδὲ χυρίως 15
ἐστὶν αὐθυπόστατον, ὥσπερ οὐδὲ τὸ μέρει μέρος χινοῦν χυρίως αὐτοχίνητον’
ἀμερὲς γὰρ ἀνάγχη xal ἀδιάστατον εἶναι xal ὅλον ὅλῳ ἑαυτῷ ἐφαρμόττον
5 τὸ χυρίως αὐθυπόστατόν τε xal αὐτοχίνητον, τὸ δὲ μεριστὸν καὶ διεστὼς 30
ἔξωϑεν μόνως ἔχει τὸ εἶναι" xal διὰ τοῦτο οὖν καὶ ὅτι σύνϑετον καὶ ὅτι μὴ
ὅλον ἅμα ἐστίν, ὅπερ ἐστίν, ἀλλ᾽ ἐν τῷ γίνεσϑαι τὸ εἶναι ἔχει, τοῦτο χυρίως
ἤδη γενητόν ἐστιν ὡς πρὸς τὸ χυρίως ὃν ἀντιδιῃρημένον, ὃ xat τὸ εἶναι παρ
ἑαυτοῦ ἔχει xal ἅμα ὅλον ἐστὶ τοῦτο, ὅπερ ἐστί. τὸ δὲ τοιοῦτον γενητὸν 96
10 xal μεταβολὴν εὐθὺς ἀπὸ τοῦ ὄντος ἔχει καὶ χίνησιν, ὅτι μὴ ἔμεινεν ἐν
τῷ χυρίως ὄντι" διὸ μὴ μένον ἐν τῇ αὐτῇ καταστάσει τελέως" ἔμενεν γὰρ
dv ἐν τῷ ἑνὶ χαϑάπερ τὸ ὄντως Ov* μεταβάλλει xai χινεῖται ἀεὶ ἀπὸ τῆς
προτέρας ἕξεως: διὸ xal 6 χρόνος αὐτῷ συμπαραϑέει μετρῶν αὐτοῦ xai 80
εὐϑετίζων ταύτην τὴν ἔχστασιν, ὥσπερ ἄλλο τι τὴν τῆς οὐσίας αὐτοῦ με-
15 μερισμένην διάστασιν εὐϑετίζει xal τὴν σωματιχὴν φύσιν, εἴτε ὃ τόπος εἴτε
ἄλλο τι ταύτην ἔχει τὴν δύναμιν. τοῦτο μὲν οὖν διὰ τὰς εἰρημένας αἰτίας
τὸ χυρίως γενητόν ἐστιν. αὐτοῦ δὲ τούτου τὸ μὲν προσεχῶς ἀπὸ τοῦ ὄντος S5
ὑφιστάμενον ἅτε ἀχινήτου τούτου ὄντος xal del τὴν αὐτὴν ἔχοντος χατά-
στασιν xal xat' οὐσίαν xal χατὰ δύναμιν xal xat! ἐνέργειαν δεῖ καὶ αὐτὸ
40 μένειν ἀεὶ γινόμενον τοῦ μὲν χυρίως ὄντος εἰς τὸ γινόμενον ὑπελϑόντος,
τοῦ δὲ ἀεὶ τοῦ αἰωνίου εἰς τὸ χρονιχὸν ἀεί. τὴν γὰρ τοῦ ὄντος τελειότητα 40
χαὶ παντότητα τὴν ἅμα ὅλην ὑφεστῶσαν τοῦτο χατὰ μέρος ὡς δυνατὸν
ὑποδέχεται τὴν ἄπειρον ἐχείνου δύναμιν τῷ ἐπ᾽ ἄπειρον τούτῳ μιμούμενον.
τοιοῦτος ἡμῖν ὃ πολυτίμητος οὐρανὸς ἀνεφάνη πρῶτος ἐν τῇ σωματιχῇ
25 φύσει μετὰ τὴν νοητὴν διαχόσμησιν ὑποστὰς εἰχὼν καλλίστη πρὸς τὸ τῶν 45
παραδειγμάτων ἄριστον: ἀπὸ γὰρ ἑνώσεως xal ταυτότητος εἰς | ὁμοιό- 48.
τητα τὴν πρὸς τὸ ὃν τὸ γενητὸν ὑπελθϑὸν εἰχὼν γέγονεν ἅτε τῷ ἐοιχέναι
λοιπόν, dÀX οὐχὶ τῷ εἶναι πρὸς τὸ ὃν συναπτόμενον. χινηϑεὶς δὲ ἀχινή-
τως ὁ οὐρανὸς xal μεταβαλὼν ἀμεταβλήτως μόνας ἐχείνας ἔσχε τὰς μετα-
80 βολάς, ὅσαι τῷ μονίμῳ συνυπάρχειν ἠδύναντο. διὸ χίνησιν μὲν τὴν κατὰ 6
τόπον ἔσχε τὴν μενούσης τῆς οὐσίας xal τῆς x«t οὐσίαν διαϑέσεως ὃδυνα-
μένην ἐπιτελεῖσθαι. αὕτη γὰρ τῶν μεταβολῶν ὡς ἥχιστα τῆς οὐσίας xoi
τῆς διαθέσεως ἅπτεται. xal τῆς χατὰ τόπον δὲ ἐχείνην ἔλαχε, χαϑ' ἣν
χαίτοι κατὰ τόπον χινούμενος οὐχ ἐξίσταται τοῦ τόπου, ἀλλ' ἐν τῷ αὐτῷ 10

J 16] τῷ ΑΒ 5 xai (alt.)] τε xal D 6 ἔχει μόνως E 7 γίγνεσϑαι ἕς 8 6v]
i» D 9 ἐστί (pr.)] seq. ras. 1 litt. E 10 xai ὅτι μὴ A: xol μὴ ὅτι B 11 μένον]

corr. ex μόνον E? ᾿ ἔμενε DEc 12 ὄντως] οὕτως D 13. συμπαραϑέει Db: e
corr. E: συμπαραϑέσει ΑΒΗ! 14 τῆς] τοῦ A 10 ἔχει ταύτην E τοῦτο —
δύναμιν (19) om. D 11 μὲν] μὴ AB ὄντως D 18 ἀκινήτου] renovat. m.
rec. A τούτου] τόπου AB 21 ὄντος] ὅλου Ὁ 22 ἅμα] renovat. im. rec.
A: ὅλην B 29 τῷ] corr. ex τὸ E?: τῶν B τούτῳ Ε΄: τοῦτο ABDE!

21 εἰχὸν E: corr. E? 28 c] corr. ex τὸ E? 30 ἐδύναντο D Jl τὴν]
cor. ex τῆς E? 33 ἅπτεται) corr. ex. ἕπεται E? δὲ] καὶ AB

θαχεν B

96 SIMPLICII IN L. DE CAELO 18 [Arist. p. 2704 12]

μένει χινούμενος, τῶν xat εὐθεῖαν χινουμένων οὐδὲ τὸ βραχύτατον ἐν τῷ 45»
αὐτῷ μενόντων τόπῳ’ ὥστε τὴν χύχλῳ χίνησιν μονὴν μᾶλλον εἶναι ἢ χί-
νησιν, εἴπερ τὰ xat' αὐτὴν χινούμενα ϑαυμαστὸν δή τινα τρόπον τῷ μὲν
ὅλῳ μένει, τοῖς μέρεσι δὲ περιδινεῖται, ἀΐδιος δὲ ὧν διὰ τὴν ἀπὸ τοῦ ἀχι- t5
δ νήτου προσεχῶς ὑπόστασιν τῆς ἀπὸ τοῦ μὴ ὄντος εἰς τὸ ὃν xal ἀπὸ τοῦ
ὄντης εἰς τὸ μὴ ὃν μεταβολῆς ὑπερανέχει, ὧν τὴν μὲν γένεσιν, τὴν δὲ
φϑορὰν καλεῖν ἔθος. εἰ γὰρ ἐγίνετό ποτε μὴ πρότερον ὄν, ἀνάγχη xal τὸ
αἴτιον αὐτοῦ ποιεῖν τί ποτε μὴ πρότερον πεποιηχὸς xai μηχέτι ἀχίνητον 90
μηδὲ xarà τὰ αὐτὰ xal ὡσαύτως ἔχον φυλάττεσϑαι, xal εἰ ἐφθείρετο,
10 αὐτό τε ἐξειστήχει dy τῆς πρὸς τὸ ἀχίνητον αἴτιον ὁμοιότητος, xal τὸ
αἴτιον τὸ προσεχὲς οὐχέτι αἴτιον ἦν οὐδὲ τῷ εἶναι ποιοῦν τὰ προσεχῶς
ὑπ᾽ αὐτοῦ ὑφιστάμενα. 7, ὃὲ αὔξησις xal μείωσις γένεσίς τις οὖσα xal 25
αὐτὴ xal φϑορὰ παντελῶς ἀλλοτρία τοῦ προσεχῶς ὑπὸ ἀχινήτου αἰτίου
παραγομένου γενητοῦ χαϑέστηχεν: ἣ 0b ἀλλοίωσις xatd τινα τρόπον, ὃν
15 ἴσως προϊόντες εἰσόμεθα, δυνατή πως ἐπὶ αὐτοῦ ϑεωρεῖσθαι. τοιοῦτον οὖν
ὑποστὰν τὸ πρώτιστον xal τελειότατον τῆς σωματιχῇς ὑποστάσεως γόνιμον 80
xai αὐτὸ ὑπάρχον, οὐ μέντοι παντελῶς ἀμεταβλητον- xdv γὰρ πολλῶν xal
μαχαρίων μετέσχεν ἀπὸ τοῦ γεννήσαντος ἀγαϑῶν, ὡς ἐν τῷ [loco
φησιν ὃ Πλάτων, ἀλλ' οὖν χεχοινώνηχέν γε καὶ σώματος, τουτέστι διέστη
20 xal ἐμερίσθη xal τὴν ἀπὸ τοῦ ὄντος ἔχστασιν ὑπέμεινε. διὸ μεταβολῆς 85
ἀμοίρῳ μένειν αὐτῷ παντάπασιν ἀδύνατον ἦν. μεταβάλλον δ᾽ οὖν xatd τε
τὴν τοπιχὴν χίνησιν χαὶ τοὺς σχηματισμοὺς καὶ ἄλλοτε ἐν ἄλλῃ ἕξει χαϑι-
στάμενην χατὰ τὴν ἄλλην xal ἄλλην ἀπὸ τῶν αἰτίων μέθεξιν τῆς ἐπιβαλ-
λούσης αὐτῷ ἀγαθότητος παράγει τὰ ὑφ᾽ ἑαυτὸν οὐχέτι ἀχινήτωξ, ὥσπερ 40
25 αὐτὸς παρήχϑη. ἀλλὰ χινουμένως αὐτὰ ὑφιστάνων. ἐνταῦϑα τοίνυν xal f,
xat οὐσίαν ἐξεφάνη μεταβολὴ πρώτως, καὶ γένεσις καὶ φϑορὰ τῆς οὐσίας
τὴν ἀρχὴν ἔσχον: ἀλλ' οὔτε ἐχ τοῦ πάντη μὴ ὄντος fj γένεσις οὔτε εἰς τὸ
πάντη μὴ ὃν T, φϑορά, διότι χαὶ τὰ αἴτια ἀπ’ ἄλλης ἕξεως εἰς ἄλλην 46
μεταβάλλοντα τὰς διαφορὰς τῶν ἐνταῦϑα mapao|uévev ὑφίστησιν. τάχα 4δυ
30 ὃὲ σαφέστερον ὧδε ῥητέον. τὸ μὲν νοητὸν πλῆϑος xai xatà τὴν διάχρισιν
τὴν ἑαυτοῦ τὴν ὡς ἐν νοητῷ ϑεωρουμένην ἡνωμένον ἐστὶν ἅτε παντὸς τοῦ

——

2. 9 εἶναι μᾶλλον ἣ χίνησιν D: μᾶλλον ἢ xlvqatv elvat Ec: sit magis mansio quam motus b

4 πυρὶ δινεῖται E: corr. E?: περιδονεῖται D 9 ὄντος --- 1o0] mg. E? xai — ὃν (6)]
D: om. ABb xai D: ἣ τῆς Ec ἔϑος χαλεῖν D ἐγένετο D ὃν E:
ὧν ABD 8 πεποιηχὼς E: corr. E? 9 xai (prius)) om. B ἔχων E:
corr. E* 10 τε] corr. ex δὲ Εἰ}: del. E?*: om. c ἐξιστήκει A: ἐξεστήχει c

11 τῷ] τὸ ς 12 xai γένεσις B 18 τοῦ] corr. ex xai E? 14 παραγενομέ-
vou c 15 ἐπὶ] ἐπὶ τοῦ D 16 ἐπιτάσεως E: corr. E? μόνιμον c

17 ὑπάρχει Εἷς 18 μετέσχεν om. Ec post γεννήσαντος add. μετέσχηχεν E?c
Πολιτιχῷ] 209 d 19 χεχοινώνηχε BDEc 20 ἐμερίσϑη) -με- e corr. E! 21 μετά-
βολον E: corr. E? τε om. D 22 μετασχηματισμοὺς D 23 ὑπὸ D

23. 24 ἐπιβαλούσης B 25 ὑφισταμένων E: corr. E? 28 ἀπὸ D 29 τῶν
ἐνταῦϑα παραγομένων τὰς διαφορὰς Ec ὑφίστησι DEc 90 xai BDb: om. AEc
31 ἡνωμένος E

SIMPLICII IN L. DE CAELO 1 ὃ [Arist. p. 270212] 91

ὄντως ὄντος ἐν τῷ ἑνὶ μένοντος" διὸ xal οὐ μόνον tà διάφορα εἴδη dua 45»
συνυφέστηχεν ἐν ἐχείνῃ τῇ οὐσίᾳ, ἀλλὰ xal τὰ ἐναντία, xal μετέχει ἀλλή- 8
λων χαὶ ἥνωται πρὸς ἄλληλα, ὡς μηχέτι ἐπείσαχτον εἶναι τὴν μέϑεξιν
μηδὲ τὸ ποιεῖν xal πάσχειν ἔτι χώραν ἔχειν ἐχεῖ, διὸ xal γενέσεως τῆς
5 χυρίως ἐξήρηται ἐχεῖνα. ἐν δὲ τοῖς πρώτοις τῶν χυρίως γινομένων διαστά- 10
σεως ἀναφανείσης xal μερισμοῦ xol μεταβολῆς, ἀλλὰ σωζομένης εἰλιχρινοῦς
τῆς πρὸς τὸ ἀμέριστον ὁμοιώσεως, διαχέχριται μὲν ἀλλήλων τὰ συμπλη-
ροῦντα τὴν οὐσίαν ἐχείνην καὶ μέρη χαὶ εἴδη, δρᾷ δὲ εἰς ἄλληλα χαὶ πάσχει
ὑπ’ ἀλλήλων ἅτε διαστάντα ἀπ᾿ ἀλλήλων, μενούσης δὲ ὅμως τῆς οὐσίας 15
10 xai δρᾷ τὰ δρῶντα xal πάσχει τὰ πάσχοντα τελειωτιχῇῆς οὔσης τῆς εἰς
ἄλληλα ἐνεργείας" τῇ γὰρ ἀλλήλων μετοχῇ τὴν ἐν τῷ ὄντως ὄντι ἕνωσιν
ἀπειχονίζεαται τὰ ἐν τῷ γινομένῳ εἴδη" ἀλλὰ τὰ μὲν ἐν τῷ προσεχῶς ὑπὸ
τοῦ ὄντος ὑφισταμένῳ τελεσιουργῶς τοῦτο ὃρᾷ, τὰ δὲ ἀπὸ τούτων ὑφιστά- 39
μενα λοιπὸν ἀπὸ τοῦ ἀεὶ τοῦ χρονιχοῦ πρὸς τὸ ποτὲ τὸ ἐν μέρει χρόνου
15 ὑπελϑόντα, διότι χατὰ τὰς ἄλλοτε ἄλλας γινομένας διαϑέσεις τῶν οὐρανίων
ὑφίσταται, ὡς ταδὶ μὲν ἐν τοῖσδε τοῖς ζῳδίοις τοῦ ἡλίου τυγχάνοντος, ταδὶ
δὲ ἐν τοῖσδε. πολλῆς οὖν γενομένης τῆς ἐν τῷ ἐσχάτῳ πλήϑει διαστάσεως 25
χαὶ τῶν ὑπὸ σελήνην οὐσιῶν ἐχ τῶν οὕτως διεστηχότων συντιϑεμένης οὔτε
πάντα μετέχει πάντων οὔτε πάντα ἐν πᾶσιν, ἀλλ᾽ ὅσα μὲν διάφορα ὄντα
40 ἐν ἐνὶ εἴδει συνδεδράμηχε, ταῦτα δύναται συνυπάρχειν ἀλλήλοις ἀστασιά-
στως ἀλλήλων μετέχοντα, τὰ δὲ ἐναντία τὴν πᾶσαν ἐνταῦϑα διάστασιν 80
ὑπομείναντα συνάγεται μὲν εἰς τοῦτο πάντως xal μάλιστα τὰ γενιχώτερα,
οἷον ϑερμότητες, ψύξεις, ξηρότητες, δγρότητες, xal τὰ συνεδρεύοντα τούτοις
ἑχάστῃ τῶν αἰσϑήσεων ἀντιληπτά, οἷον λευχότητες, μελανίαι, ὀξύτητες, βαρύ-
25 τήτες, γλυχύτητες, πιχρότητες, τραχύτητες, λειότητες, xal αἱ χατὰ τὰς ὀσμὰς 85
ἀντιθέσεις, συνάγονται δὲ οὐ χαϑ' αὑτά, ἀλλὰ μετὰ τῶν ὑποχειμένων αὐτοῖς
σωμάτων, ἐν οἷς ὑφεστήχασι" ταῦτα ὃέ ἐστι τὰ πρῶτα στοιχεῖα, πῦρ, ἀήρ,
ὕδωρ, γῆ» ἐξ ὧν τὰ ἄλλα συνίσταται τά τε ζῷα xal τὰ φυτά. ἀλλ᾽ ὅταν
μὲν ἐναρμονίου χαὶ συμμέτρου τινὸς ἀπὸ τῶν οὐρανίων τύχῃ συναγωγῆς 40
80 πρὸς τόδε τι ἢ τόδε τῶν συνθέτων εἰδῶν ἐπιτηδειότητα ἐχούσης, ἐλλάμ-
πει τότε τὸ εἶδος ἐχεῖνο χαὶ αὐτό τε συνέχει τὴν τῶν ἐναντίων συνδρο-
μήν, xai ὑπ᾽ αὐτῆς ἐχεῖνο συνέχεται" ὅταν δὲ τὰ ἐναντία, οἷον πῦρ xol

l1 ἅμα om. Ec 2 συναφέστηχεν A 9 γενομένων D et corr. in γινομένων E!
10 τὰ] τὸν AB τὰ] τὸν ΑΒ 11 ὄντος DE: corr. E? 12 «à (alterum)

om. D 13 ὑφισταμένῳ D! ὑφισταμένῳ — τούτων om. D 14 τὸ (alterum)]
corr. ex tq E? 15 ὑπελθϑόντα D: corr. ex ὑπελϑόντι E?: ἐπελθόντος AB mg. (post
ὑπελϑόντα) πρόσχειται ἐν ἄλλοις γενεσιουργῶς D! διότι] δὲ ὅτι ΑΒ xai ἄλλας E
16 τὰ δὴ Α ζῴοις D τοῦ --- τυγγάνοντος om. D 16. 17 τὰ δὲ δὴ Α

17 οὗν] corr. ex οὐ E? γινομένης Ec: λεγομένης B 19 πᾶσίν ἐστιν D

20. 21 ἀσταπιάστως ἀλλήλοις D 22 ταὐτὸ Dc 29 ϑερμότητας DB ξηρότητας
ὑγρότητας B 24 ἑχάστοις B αἰσϑη A ἀντιληπτιχὰ Β δ γλυχύτητες
πιχρότητες om. D 28 συνίστανται Ec τά τε om. D τὰ om. E

30 τάδε B tt om. AB 90. 91 ἐλάμπει AB 3l τὸ om. AB

Comment. Arist. VII Simpl. de Caelo. (

96 ΒΙΜΡΙΙΟΙΕΠΙΝ. DE CAELO 13 [Arist. p. 270412)

μένει χινούμενος, τῶν κατ᾽ εὐθεῖαν χινουμένων οὐδὲ τὸ βραχύτατον ἐν τῷ Abs
αὐτῷ μενόντων τόπῳ' ὥστε τὴν χύχλῳ χίνησιν μονὴν μᾶλλον εἶναι 7 χί-
νησιν, εἴπερ τὰ χατ᾽ αὐτὴν χινούμενα ϑαυμαστὸν δή τινα τρόπον τῷ μὲν
ὅλῳ μένει, τοῖς μέρεσι δὲ περιδινεῖται. ἀΐδιος δὲ ὧν διὰ τὴν ἀπὸ τοῦ ἀχι- 16
5 νήτου προσεχῶς ὑπόστασιν τῆς ἀπὸ τοῦ μὴ ὄντος εἰς τὸ ὃν xal ἀπὸ τοῦ
ὄντος εἰς τὸ μὴ ὃν μεταβολῆς ὑπερανέχει, ὧν τὴν μὲν γένεσιν, τὴν δὲ
φϑορὰν χαλεῖν ἔθος. εἰ γὰρ ἐγίνετό ποτε μὴ πρότερον ὄν, ἀνάγχη xal τὸ
αἴτιον αὐτοῦ ποιεῖν τί ποτε μὴ πρότερον πεποιηχὸς xai μηχέτι ἀχίνητον 90
μηδὲ χατὰ τὰ αὐτὰ xal ὡσαύτως ἔχον φυλάττεσθαι, xal εἰ ἐφθείρετο,
10 αὐτό τε ἐξειστήχει ἄν τῆς πρὸς τὸ ἀχίνητον αἴτιον ὁμοιότητος, xal τὸ
αἴτιον τὸ προσεχὲς οὐχέτι αἴτιον ἦν οὐδὲ τῷ εἶναι ποιοῦν τὰ προσεχῶς
ὑπ᾽ αὐτοῦ ὑφιστάμενα. ἣ δὲ αὔξησις xal μείωσις γένεσίς τις οὖσα χαὶ 25
αὐτὴ xal φϑορὰ παντελῶς ἀλλοτρία τοῦ προσεχῶς ὑπὸ ἀχινήτου αἰτίου
παραγομένου γενητοῦ χαϑέστηχεν: ἣ δὲ ἀλλοίωσις xatd τινα τρόπον, ὃν
15 ἴσως προϊόντες εἰσόμεϑα, δυνατή πως ἐπὶ αὐτοῦ ϑεωρεῖσϑαι. τοιοῦτον οὖν
ὑποστὰν τὸ πρώτιστον xal τελειότατον τῆς σωματιχῇς ὑποστάσεως γόνιμον 80
καὶ αὐτὸ ὑπάρχον, οὐ μέντοι παντελῶς dustafAwtov: xdv γὰρ πολλῶν xal
μαχαρίων μετέσχεν ἀπὸ τοῦ γεννήσαντος ἀγαϑῶν, ὡς ἐν τῷ []ολιτιχῷ
φησιν ὁ []λάτων, dÀX οὖν χεχοινώνηχέν γε xal σώματος, τουτέστι διέστη
20 xal ἐμερίσϑη xal τὴν ἀπὸ τοῦ ὄντος ἔχστασιν ὑπέμεινε" διὸ μεταβολῆς ss
ἀμοίρῳ μένειν αὐτῷ παντάπασιν ἀδύνατον ἦν. μεταβάλλον δ᾽ οὖν xatd τε
τὴν τοπιχὴν χίνησιν xal τοὺς σχηματισμοὺς καὶ ἄλλοτε ἐν ἄλλῃ ἕξει χαϑι-
στάμενον χατὰ τὴν ἄλλην χαὶ ἄλλην ἀπὸ τῶν αἰτίων μέθεξιν τῆς ἐπιβαλ-
λούσης αὐτῷ ἀγαϑότητος παράγει τὰ ὑφ᾽ ἑαυτὸν οὐχέτι ἀχινήτως, ὥσπερ 40
25 αὐτὸς παρήχϑη. ἀλλὰ χινουμένως αὐτὰ ὑφιστάνων. ἐνταῦϑα τοίνυν xal ἣ
xat οὐσίαν ἐξεφάνη μεταβολὴ πρώτως, xal γένεσις xal φϑορὰ τῆς οὐσίας
τὴν ἀρχὴν ἔσχον’ ἀλλ᾽ οὔτε ἐχ τοῦ πάντη μὴ ὄντος fj γένεσις οὔτε εἰς τὸ
πάντη μὴ ὃν 7, φϑορά, διότι xal τὰ αἴτια ἀπ᾽ ἄλλης ἕξεως εἰς ἄλλην 45
μεταβάλλοντα τὰς διαφορὰς τῶν ἐνταῦϑα παραγοϊμένων ὑφίστησιν. τάχα 4δὺυ
30 ὃὲ σαφέστερον ὧδε ῥητέον. τὸ μὲν νοητὸν πλῆϑος χαὶ χατὰ τὴν διάχρισιν
τὴν ἑαυτοῦ τὴν ὡς ἐν νοητῷ ϑεωρουμένην ἡνωμένον ἐστὶν ἅτε παντὸς τοῦ

2. 8 εἶναι μᾶλλον ἣ χίνησιν D: μᾶλλον 7) χίνησιν εἶναι Ec: sit magis mansio quam motus b

4 πυρὶ δινεῖται E: corr. E?: περιδονεῖται D 5 ὄντος --- τοῦ] mg. E? xai — ὃν (6)]
D: om. ABb xal D: ἣ τῆς Ec ἰ ἔϑος καλεῖν D ἐγένετο Ὁ ὃν E:
ὧν ABD 8 πεποιηχὼς E: corr. E? 9 xai (prius)) om. B ἔχων E:
corr. E? 10 τε] corr. ex δὲ ΕἸ: del. E?*: om. c ἐξιστήχει A: ἐξεστήχει c

11 τῷ] τὸ c 12 χαὶ γένεσις Β 13 τοῦ] corr. ex xoi E? 14 παραγενομέ-
vou C 15 ἐπὶ) ἐπὶ τοῦ D 16 ἐπιτάσεως E: corr. E? μόνιμον c

11 ὑπάρχει E?c 18 μετέσχεν om. Ec post γεννήσαντος add. μετέσχηχεν E?c
Πολιτιχῷ] 269 d 19 χεχοινώνηχε BDEc 20 ἐμερίσϑη) -με- e corr. E! 21 μετά-
βολον E: corr. E? te om. D 22 μετασχηματισμοὺς D 23 ὑπὸ D

23. 24 ἐπιβαλούσης B 25 ὑφισταμένων E: corr. E? 28 ἀπὸ D 29 τῶν
ἐνταῦϑα παραγομένων τὰς διαφορὰς Ec ὑφίστησι DEc 30 καὶ BDb: om. AEc
31 ἡνωμένος E

SIMPLICII IN L. DE CAELO I3 [Arist. p. 270212] 91

ὄντως ὄντος ἐν τῷ ἑνὶ μένοντος" διὸ xal οὐ μόνον τὰ διάφορα εἴδη ἅμα 45^
συνυφέστηχεν ἐν ἐχείνῃ τῇ οὐσίᾳ, ἀλλὰ καὶ τὰ ἐναντία, xol μετέχει ἀλλή- 6
λων xal ἥνωται πρὸς ἄλληλα, ὡς μηχέτι ἐπείσαχτον εἶναι τὴν μέϑεξιν
μηδὲ τὸ ποιεῖν xal πάσχειν ἔτι χώραν ἔχειν ἐχεῖ, διὸ xal γενέσεως τῆς
5 κυρίως ἐξήρηται ἐχεῖνα. ἐν δὲ τοῖς πρώτοις τῶν χυρίως γινομένων διαστά- 10
σεως ἀναφανείσης xal μερισμοῦ καὶ μεταβολῆς, ἀλλὰ σωζομένης εἰλιχρινοῦς
τῆς πρὸς τὸ ἀμέριστον ὁμοιώσεως, διαχέχριται μὲν ἀλλήλων τὰ συμπλη-
ροῦντα τὴν οὐσίαν ἐχείνην xal μέρη xai εἴδη, ὃρᾷ δὲ εἰς ἄλληλα xal πάσχει
ὑπ᾽ ἀλλήλων ἅτε διαστάντα ἀπ᾿ ἀλλήλων, μενούσης ὃὲ ὅμως τῆς οὐσίας 16
10 xal δρᾷ τὰ δρῶντα xal πάσχει τὰ πάσχοντα τελειωτιχῇς οὔσης τῆς εἰς
ἄλληλα ἐνεργείας. τῇ γὰρ ἀλλήλων μετοχῇ τὴν ἐν τῷ ὄντως ὄντι ἕνωσιν
ἀπειχονίζεται τὰ ἐν τῷ γινομένῳ εἴδη" ἀλλὰ τὰ μὲν ἐν τῷ προσεχῶς ὑπὸ
τοῦ ὄντος ὑφισταμένῳ τελεσιουργῶς τοῦτο ὃρᾷ, τὰ δὲ ἀπὸ τούτων ὑφιστά- 90
μενα λοιπὸν ἀπὸ τοῦ del τοῦ χρονιχοῦ πρὸς τὸ ποτὲ τὸ ἐν μέρει χρόνου
5 ὑπελθόντα, διότι χατὰ τὰς ἄλλοτε ἄλλας γινομένας διαϑέσεις τῶν οὐρανίων
ὑφίσταται, ὡς ταδὶ μὲν ἐν τοῖσὸες τοῖς ζῳδίοις τοῦ ἡλίου τυγχάνοντος, ταδὶ
δὲ ἐν τοῖσδε. πολλῆς οὖν γενομένης τῆς ἐν τῷ ἐσχάτῳ πλήϑει διαστάσεως 25
xal τῶν ὑπὸ σελήνην οὐσιῶν ἐχ τῶν οὕτως διεστηχότων συντιϑεμένης οὔτε
πάντα μετέχει πάντων οὔτε πάντα ἐν πᾶσιν, αλλ ὅσα μὲν διάφορα ὄντα
20 ἐν ἑνὶ εἴδει συνδεδράμηχε, ταῦτα δύναται συνυπάρχειν ἀλλήλοις ἀστασιά-
στως ἀλλήλων μετέχοντα, τὰ δὲ ἐναντία τὴν πᾶσαν ἐνταῦϑα διάστασιν 80
ὑπομείναντα συνάγεται μὲν εἰς τοῦτο πάντως xal μάλιστα τὰ γενιχώτερα,
οἷον ϑερμότητες, ψύξεις, ξηρότητες, ὑγρότητες, xal τὰ συνεδρεύοντα τούτοις
ἑχάστῃ τῶν αἰσϑήσεων ἀντιληπτά, οἷον λευχότητες, μελανίαι, ὀξύτητες, βαρύ-
τητες, γλυχύτητες, πιχρότητες, τραχύτητες, λειότητες, καὶ αἱ χατὰ τὰς ὀσμὰς S5
ἀντιϑέσεις, συνάγονται δὲ οὐ χαϑ᾽ αὑτά, ἀλλὰ μετὰ τῶν ὑποχειμένων αὐτοῖς
σωμάτων, ἐν οἷς ὑφεστήχασι’ ταῦτα δέ ἐστι τὰ πρῶτα στοιχεῖα, πῦρ, ἀήρ,
ὕδωρ, γῇ» ἐξ div τὰ ἄλλα συνίσταται τά τε ζῷα καὶ τὰ φυτά. ἀλλ᾽ ὅταν
μὲν ἐναρμονίου χαὶ συμμέτρου τινὸς ἀπὸ τῶν οὐρανίων τύχῃ συναγωγῆς 40
80 πρὸς τόδε τι Tj τόδε τῶν συνθέτων εἰδῶν ἐπιτηδειότητα ἐχούσης, ἐλλάμ.-
met τότε τὸ εἴδος ἐχεῖνο xal αὐτό τε συνέχει τὴν τῶν ἐναντίων συνὸρο-
μήν, χαὶ ὅπ᾽ αὐτῆς ἐχεῖνο συνέχεται ὅταν δὲ τὰ ἐναντία, οἷον πῦρ xal

eb
*

(2
Q

1 dpa om. Ec 2 συναφέστηχεν Α 9 γενομένων D et corr. in γινομένων E!

10 τὰ] τὸν AB τὰ] τὸν ΑΒ 11 ὄντος DE: corr. E? 12 «4 (alterum)
va

om. D 13 ὑφισταμένῳ D! ὑφισταμένῳ — τούτων om. B 14 τὸ (alterum)]

corr. ex τῷ E? 15 ὑπελϑόντα D: corr. ex ὑπελϑόντι E?: ἐπελϑόντος AB mg. (post
ὑπελϑόντα) πρόσχειται ἐν ἄλλοις γενεσιουργῶς D! διότι] δὲ ὅτι ΑΒ xai ἄλλας E

16 τὰ δὴ A ζῴοις D τοῦ — τυγχάνοντος om. D 16. 17 «à δὲ δὴ A

17 οὖν] corr. ex οὐ E? γινομένης Ec: λεγομένης B 19 πᾶσίν ἐστιν D

20. 21 ἀστασιάστως ἀλλήλοις D 22 ταὐτὸ Dc 28 ϑερμότητας B ξηρότητας
ὑγρότητας Β 24 ἑχάστοις D αἰσϑη A ἀντιληπτιχὰ Β 25 γλυχύτητες
πιχρότητες om. D 28 συνίστανται Ec τά τε om. D τὰ om. E

30 τάδε B tt om. AB 30. 31 ἐλάμπει AB 31] τὸ om. AB

Comment. Arist, VII Simpl. de Caelo. r

93 SIMPLICII IN L. DE CAELO 1.8 (Arist. p. 270312]

ὕδωρ, διὰ τὸ φύσει δύσμιχτον ἐπιμένῃ μαχόμενα χατὰ τὰς ἐναντίας motó- 45b
τητας, τότε ἀνάγχη ποτὲ τὸ ἕτερον ἐπιχρατοῦν ἐχ τῆς τοῦ ἀντιχειμένου 46 —
μειώσεως | αὔξεσθαι, xal φϑείρεται μὲν τότε τὸ σύνϑετον εἶδος ἐχεῖνο 404
τὸ τῇ τοιᾷδε συμμετρίᾳ τῶν στοιχείων πεφυχὸς ἐπιγίνεσϑαι, οἷον τὸ τοῦ
5 βοὸς ἢ τοῦ ἵππου, ἄλλου δὲ εἴδους συμμετρίας τοῖς στοιχείοις ἐγγενομένου
χατὰ τὴν πλεονεξίαν τε xal μειονεξίαν τῶν στοιχείων xal ἄλλης ἐπιτη- ὅ
δειότητος μέλιτται μὲν ἀπὸ βοός, σφῆχες δὲ ἐξ ἵππου γίνονται xal σχώ-
ληχες ἀπὸ διαφόρων ζῴων χαὶ φυτῶν διάφοροι. ἔστι δὲ ὅτε πολλῆς
τινος πλεονεξίας τῶν στοιχείων ἐν τοῖς συνϑέτοις γενομένης T) χαμόντα
10 λοιπὸν χαὶ γηράσαντα ἀνεπιτήδεια γίνεται πρὸς συνθέτου εἴδους ὑποδοχὴν
xal διαλυϑέντα τότε εἰς τὰς ἑαυτῶν ὁλότητας χωρεῖ xal ἐχνεασϑέντα ἐχεῖ
xai ἀνηβήσαντα τότε πάλιν ἔρχεται πρὸς σύνϑεσιν: δηλοῖ δὲ μάλιστα τὸ
ὕδωρ ταῦτα τότε μάλιστα πρὸς γένεσιν χαὶ τροφὴν ἐπιτήδειον ὑπάρχον,
ὅταν χαϑαρὸν γένηται καὶ ix τῆς ἑαυτοῦ ὁλότητος ἀπομερίζηται, ὡς ἀπὸ 15
15 πηγῶν δρᾶται. xal δῆλον, ὅτι xal 7| γένεσι; ἐνταῦϑα xal ἢ φϑορὰ μετα-
βολή τίς ἐστιν ὃπό τε τοῦ ἐναντίου γινομένη xal ix τῆς ἐναντίας ἕξεως
εἰς τὴν ἐναντίαν μεϑισταμένη, ἐπὶ μὲν τῶν στοιχείων τοῦ ὕδατος, εἰ τύχοι,
ὑπὸ τοῦ πυρὸς εἰς τὴν ἐναντίαν ἑαυτῷ σύστασιν τὴν πύριον μεταβαλλο- 90
μένου, xal οὕτως γίνεται τὸ πῦρ ἐξ ἐναντίου μὲν ἑαυτῷ τοῦ ὕδατος χατὰ
20 τὰς ἐναντίας ποιότητας, ὑπὸ ἐναντίου δὲ τῷ ὕδατι τοῦ πυρός" δεῖ γὰρ τὸ
μὲν φθειρόμενον ἐναντίον εἶναι τῷ φϑείροντι, τὸ ὃὲ γινόμενον ταὐτὸν τῷ
ποιοῦντι. ἣ γὰρ τῶν στοιχείων ποίησις εἰς ἑαυτὰ μεταβολὴ τῶν ποιούντων 2$
ix τῶν πασχύντων ἐστὶν ἐπιτηδείως ἐχόντων δηλονότι τῶν ὑποχειμένων
πρὸς ἐχάτερον, xai 7| φθορὰ πάλιν ὑπὸ τοῦ ἐναντίου γίνεται τοῦ ἐναντίου"
φϑείρεται γὰρ τὸ ὅδωρ ὑπὸ τοῦ πυρὸς εἰς τὸ müp* ὥστε xal $, ἄλλου
φϑορὰ ἄλλου γένεσίς ἐστι xal ἢ ἄλλου γένεσις ἄλλου φϑορά, τῶν μὲν 30
ποιοτήτων ἀπολλυμένων εἰς τὸ μὴ ὄν" ὅταν γὰρ ἐξ ὕδατος γίνηται τὸ πῦρ,
ἢ, Ψυχρὰ xai ὑγρὰ ποιότης οἴχεται τῆς σωματιχῆς οὐσίας τὰς τοῦ πυρὸς
μεταλαμβανούσης ποιότητας. xal τοῦτο μέν, ὅταν ἐξ οὐσίας τινὸς τοῦ ὅδα-
30 τὸς εἰς οὐσίαν ἄλλην τοῦ πυρὸς f, μεταβολὴ γίνηται. ὅταν δὲ ἀμυδροτέρα Sb
τις δρᾶσις xal πεῖσις εἰς ἄλληλα τῶν στοιχείων χατὰ ποιότητας γίνηται,

με

τῷ
C

—

1 ἐπιμένῃ μαχόμενα) ἐπιμαχόμενα AB l]. 2 πιότητας E: corr. E? 4 τῇ om. E
ἐπιγίγνεσϑαι Ec 9 ἄλλου δὲ E: ἀλλ᾽ οὐδὲ ABD τοῖς στοιχείοις bis A, sed
corr. ἐγγινομένου D 6 τε om. Ec 17 μέλιττα D xal σφῆχες
9 D ἵππου DEb: ἵππων AD 9 γινομένης De: γινομένοις E 10 καὶ) 1)
ΑΒ ἐνεπιτήδια E: corr. E? γίνονται E 11 ἑαυτὰς A xal
m. sec. E 12 ἀναβήσαντα A: ἀναζήσαντα B 13 ἐπιτήδιον E, sed corr.
14 post ὁλότητος ras. 20 litt. E ἀπομερίζεται A, sed corr. 16 γενομένη E

17 μεϑισταμένην E 18 zpetov CD 18. 19 μεταβαλλόμενον c 19 γίγνε-
ται Ec 22 ποίησις) ἢ in ras. E! 28 ἐπιτηδίως E: corr. E? 24 τοῦ évav-
τίου (alt.) om. Bc 26 ἐστιν eras. v E 21 τὸ (alterum) om. Dc 29 μετα-
βαλλούσης B 90 εἰς seq. ras. 2 litt. E ἡ om. c 3l τις ἡ D

xal] 7? Ec τῶν — ἑαυτῶν (p. 99,1) DEb: om. AB xatà D: xatd τὰς Ec

γένηται c

SIMPLICII IN L. DE CAELO I3 [Arist. p. 210419] 99

ὥστε διάϑεσιν ἀλλήλοις ἀφ’ ἑαυτῶν ἐμποιεῖν xal ϑερμαίνεσϑαι μὲν τὸ 40^
ὕδωρ μένον ὕδωρ, ψύχεσϑαι δὲ T, ὑγραίνεσθαι τὸ πῦρ μένον πῦρ, τότε
ἀλλοίωσις λέγεται χαὶ πάϑος τὸ συμβαῖνον, ὅτι μὴ ἄλλη τις οὐσία ἐξ 40
ἄλλης, ἀλλ’ ἀλλοία γέγονε μόνον. xol δῆλον, ὅτι xai οὐχ 7, τυχοῦσα
5 γίνεται ὑπὸ τοῦ τυχόντος διάϑεσις, ἀλλ᾽ ἣ ἐναντία ix τῆς ἐναντίας" οὐ
γὰρ φύχεται ὑπὸ ξηρότητος τὸ ψυχόμενον, ἀλλ᾽ ὑπὸ ψυχρότητος" τὸ γὰρ
πάσχον ὑπὸ ποιοῦντος πάσχον xal ποιοῦντος χατὰ τὴν ἑαυτοῦ φύσιν xal 45
αὐτῷ τῷ εἶναι" οὕτω γὰρ ποιεῖ τὰ κατὰ φύσιν ποιοῦντα" τοιοῦτον πάσχει
πάϑος, οἷον ἣν τὸ ποιοῦν, ἤτοι χαϑὸ ἐποίει | τὸ ποιοῦν, xal τὸ ποι- 46b
10 οὖν δὲ φυσιχῶς xal χαϑ' αὑτὸ τοιοῦτο πάϑος ἐμποιεῖ, ὁποία ἦν $ ποιό-
τῆς αὐτοῦ, xaÜ ἣν ποιεῖ’ τὸ γὰρ ποιοῦν φυσιχῶς εἰς ἑαυτὸ μεταβαλ-
λειν βούλεται τὸ πάσχον, μεταβάλλεται δὲ τὸ ἐναντίον εἰς τὸ ἐναντίον
χαὶ $ ἐν τῷ ψυχομένῳ ϑερμότης εἰς τὴν ἐν τῷ ψύχοντι ψυχρότητα. ἀλλ᾽ ὅ
ὅταν μέν, ὡς εἶπον, ἀλλοίωσις Tj τὸ γινόμενον, ἀτελῶς ταῦτα (vetat, καὶ
15 Ψύχεται μὲν τὸ πρότερον ὑπάρχον ϑερμόν, οὐχ οὕτως δὲ ὡς τελείως
ψυχϑὲν μεταβαλεῖν εἰς τὴν τοῦ ψύχοντος φύσιν, ὅπερ ἐπὶ τῶν γινομένων
καὶ φθειρομένων συμβαίνει. πάντως δὲ τὸ ἐναντίον εἰς τὸ ἐναντίον δρᾷ χαὶ t0
ἐχεῖνο φϑείρει μεταβαλεῖν εἰς ἑαυτὸ βουλόμενον τὸ πάσχον οἷον εἰ τὸ πῦρ
εἰς τὸν ἀέρα ποιεῖ μεταβάλλειν αὐτὸν εἰς ἑαυτὸ βουλόμενον χαὶ ἐχφλο-
90 γοῦν, ἐπειδὴ ϑερμὸς xal ὁ ἀὴρ ὑπόχειται, οὐ τὴν ϑερμότητα τοῦ ἀέρος
βούλεται μεταβάλλειν τὸ mop: αὕτη γὰρ δύναται xal ἐν τῷ πυρὶ εἶναι"
ἀλλὰ τὴν ὑγρότητα, διότι ταύτην τῷ πυρὶ συνυπάρχειν ἀδύνατον, xal
φϑείρει ταύτην οὐ τῇ ϑερμότητι χαϑ' αὑτό, ἀλλὰ τῇ ξηρότητι, καὶ ἣ ϑερ-
μότης χατὰ συμβεβηχὸς τῇ ξηρότητι συνεργεῖ. ὥστε χαὶ συλλογίσαιο ἄν
25 οὕτως. τὰ φυσιχῶς δρῶντα τῶν ὑπὸ σελήνην σωμάτων πολλαπλασιάζειν 20
ἑαυτὰ βουλόμενα δρᾷ" τὰ διὰ τὸ πολλαπλασιάζειν ἑαυτὰ δρῶντα μετα-
βάλλει τὰ πάσχοντα εἰς ἑαυτά’ τὰ μεταβάλλοντα εἰς ἑαυτὰ τὰ πάσχοντα
τὰ ἐν τοῖς πάσχουσι μὴ δυνάμενα συνυπάρχειν ἑαυτοῖς qÜe(poucty* τὰ μὴ
δυνάμενα συνυπάρχειν ἐναντία ἐστί, τὰ δὲ ἐναντία ὑπὸ τῶν ἐναντίων 25

μιά

1 ἀφ᾽ D: ὑφ᾽ Ec μὲν) μὲν εἰ τύχοι D ὃ τὸ πάϑος D τὸ om. E
ὅτι — μόνον (4) om. c ἄλλη) in ras. 5 litt. E 4 ἀλλὰ D xal οὐχ] οὐχ c:
xal αὕτη οὐχ D 6 ξηρότητος] ψυχρότητος E: ϑερμότητος E?c: ὑπὸ ξηρότητος mg. E?
1 ποιοῦντος (pr.)) τοῦ ποιοῦντος B πάσχει c 8 οὕτω] seq. ras. 1 litt. E: οὕτως A
10 τοιοῦτον DEc 13 ante καὶ add. οἷον τὸ ϑερμὸν (e corr.) εἰς τὸ ψυχρὸν D 14 ἀλ-
λοίωσιν Ὁ ἡ om. D γενόμενον E 16 μεταβαλλεῖν B: μεταβάλλειν c
ὅπερ xai Ec γενομένων E 17 τὸ (prius)] εἰς τὸ E?e εἰς τὸ ἐναντίον D:
om. ABEbc 18 μεταβάλλειν DEc 19 ἑαυτὸν AB 20 ἐπειδὴ δὲ «al AB
xai ὁ E(b): om. ABD ἀὴρ om. D ὑπόχειται ὁ ἀὴρ D 2] μεταβαλεῖν B
29 τῇ (pr)] corr. ex τῷ A ξηρότητι τῇ ἑαυτοῦ D xal om. B ἡ DE?: om.
ABE! 24 τῇ ξηρότητι om. Ec συνεργεῖ BDb: ἐνεργεῖ AEc 24. 25 οὕτως
συλλογίσαιο ἂν Ec 94 συλλογίαιο Β 20 πολυπλασιάζειν D 20 αὑτὰ Ec
κα] suprascr. E? αὐτὰ E: αὑτὰ c 21 «à (pr)] corr. ex τὸ E? εἰς — πάσχοντα
Eb: om. BD et lac. relicta A μεταβάλλοντα E?b: μέλλοντα E! τὰ (tert.) om. AB
28. 29 συνυπάρχειν μὴ δυνάμενα Ec 28 φϑείρουσι BDEc 29 ἐστίν E

100 SIMPLICII IN L. DE CAELO I3 (Arist. p. 270112]

qüs(pezat* τὰ γὰρ δυνάμενα συνυπάρχειν ἐν τῷ χοινῷ ὑποχειμένῳ οὐ 46b
φϑείρει ἄλληλα: φϑαρέντων οὖν τῶν ἐν τῷ πάσχοντι ἐναντίων ὑπὸ τῶν
ἐν τῷ ποιοῦντι ἐναντίων τὸ ὑποχείμενον προσλαβὸν τὰς τοῦ ποιοῦντος
ποιότητας T) ποσότητας, ἀνθ᾽ ὧν πρότερον ἔσχεν ἐναντίων αὐταῖς, μετα- 80
βάλλεται εἰς τὴν τοῦ ποιοῦντος φύσιν: xal γίνεται τὸ πρότερον ὃν ὕδωρ
ὑπὸ τοῦ πυρὸς πῦρ διὰ μέσου ἀέρος τῆς θερμότητος πρῶτον ὡς Opactt-
χωτέρας τὴν ψύξιν ἐχβαλούσης ἀπὸ τοῦ ὕδατος, εἶτα χαὶ τῆς ξηρότητος
τὴν ὑγρότητα’ xal μεγέϑη δὲ xal σχήματα, ὅσα μὴ δύναται συνυπάρχειν, $5
ἀμείβεται εἰς τὰ ἐναντία, xai οὕτως f, σωματιχὴ διάστασις τοῦ ὕδατος, T|
10 εἴ τι ἄλλο ἐστὶν ἐν αὐτῷ ὑλιχώτερον, τὰς ἐναντίας, ὧν εἶχε, ποιότητας
εἰσδεξάμενον μετέβαλεν εἰς πῦρ ἀπὸ ὕδατος μενόντων τῶν πρὸς τὸ πῦρ
χοινῶν, ἅπερ xal συνυπάρχειν ἑχατέραις ἐδύνατο ποιότησιν, εἴτε T, σωμα- 40
τιχὴ φύσις ἐστὶν αὐτῆς μετά τινων ἐνίοτε χοινῶν εἴτε ἣ πρώτη ὕλη" με-
ταβολῇς γὰρ γινομένης ἀνάγκη τι μένον εἶναι, περὶ ὃ γίνεται $ μεταβολή"
15 τοῦτο δέ ἐστι τὸ χυρίως μεταβαλλόμενον xazà τὰς ἐξιούσας ποιότητας.
αὐτῶν μὲν οὖν τῶν ποιοτήτων αἱ μὲν φϑείρονται, at δὲ γίνονται, τὸ δὲ 4
ὑποχείμενον xat' αὐτὰς μεταβάλλει, xal οὐ μόνον ἐπὶ τῆς γενέσεως οὕτως
ἔχει xal | τῆς ἀλλοιώσεως" εἴρηται γὰρ xal περὶ ταύτης, ὅτι, ὅταν μὴ 475
τελέα γένηται τοῦ πάσχοντος χατὰ τὰς ἐναντίας ποιότητας μεταβολή,
90 ἀλλὰ παράχρωσις μόνον τῶν ἑτέρων ἀπὸ τῶν ἑτέρων, ὡς τοῦ ϑερμαινο-
μένου ὕδατος, τότε ἄλλο μὲν οὐ γίνεται τὸ πάσχον, ἀλλοῖον δὲ μόνον" οὐ 5
μόνον οὖν ἐπὶ τούτων, ὡς εἶπον, ἀλλὰ χαὶ ἐπὶ τῆς αὐξήσεως χαὶ μειώσεως
τῆς φυσιχῆς. τὸ γὰρ αὐξανόμενον φυσιχῶς, οἷον τὸ τρεφόμενον, μεταβαλὸν
τῆς τροφῆς τὰς ἐναντίας πρὸς ἑαυτὸ διαϑέσεις καὶ ἐξομοιῶσαν αὐτὴν οὕτως
ἑαυτῷ προσφύει xal αὔξεται" xal χἄν ἔχῃ τι ψυχιχὸν ἢ ϑρεπτιχὴ δύναμις, 10
ἀλλὰ χατὰ τὰς φυσιχὰς μεταβολὰς οὕτως ἐπιτελεῖται. ἀλλὰ χαὶ τὰ χατὰ
τόπον χινούμενα μεταβάλλει τόπον ἐχ τόπου τοῦ χινουμένου μένοντος,
ὥστε πᾶσα ἢ ὑπὸ σελήνην τροπὴ μεταβολή ἐστι μένοντος xatd τι τοῦ
υεταβαλλομένου" διὸ οὐχ ix τοῦ μὴ ὄντος, ἀλλ ἐξ ὄντος γίνεται τὰ xatd 15
30 χρόνον γινόμενα. ὥσπερ γὰρ τοῦ χρόνου, χαϑ' ὃν ταῦτα γίνεται, προῦπ-
ἄρχει τις ἄλλης χρόνος, μεϑ' ὃν οὗτός ἐστιν, οὕτως xal τοῦ γινομένου
προύπάρχει τι ἄλλο, μεϑ' ὃ xai ἐξ οὗ γέγονε τὸ γενόμενον. εἰχότως

τῷ
C

3 post ἐν ras. 6 litt. E προσλαβὼν ABE τὰς) τὴν B 4 ποιότητα ἣ πο-
σότητα B εἶχεν D ἐναντίως Β 6 τῆς BD: om." AEc 1 ἐχβαλούσης
ABE: ἐχβαλλούσης DE?c: corr. D! 8 μεγέϑει AB σχήματα) comp. ambig. A:
σχήματι B δύνανται D 10 ποσότητας AB 11 μετέβαλλεν B

12 χοινὸν E: corr. E? ἐδύναντο D 14 πυρὶ E: corr. E? 17. 18 οὕτως ἔχει
χαὶ] ἀλλὰ καὶ ἐπὶ Ec 20 παράχρωσις DE: παραχώρησις Ac: παράχρησις B: super-
ventus b ὑπὸ c 22 ὡς] ὧν Ac 23 αὐξόμενον DEc 24 ἐξομοιοῦσαν E

25 καὶ (alt.) om. Ee ἔχει E, sed corr. mg. pp^' ἢ ϑρεπτιχὴ ἡ δύναμις D!
26 ψυχιχὰς E: corr. E? 21 τόπον (alt.)] τόπου B ix] ix τοῦ E 29 γίγνε-
ται E 90 γίγνεται Ec 3l γιγνομένου Ec 32 προυπάρχειν E τι ἄλλο)
τις ἄλλος γρύνος D ὃ E?*: ὃν D: οὗ ΑΒΕ! xdi] τὸ E: corr. E?

γεγενημένον D

SIMPLICII IN L. DE CAELO r$ [utat ER 21013] 101

οὖν xal ᾿Αριστοτέλης τὴν μεταβολὴν ὡς γένος ἔϑετο d πῆς ὑπὸ σελή- 47»
νὴν τροπῆς ἐν τοῖς Φυσιχοῖς’ εἰχότως δὲ xol ἀίδιός ἐστιν αὕτη ἡ μετὰ- 1
βολή, οὐ μόνον ὅτι ὑπὸ ἀιδίου τῆς ἐν τῷ οὐρανῷ μεταβολῆς τῆς χατὰ ᾿
τὴν τοπιχὴν χίνησιν xal τοὺς διαφόρους σχηματισμοὺς ὑφίσταται, ἀλλ᾽ ὅτι
5 xai ἢ ἄλλου φϑορὰ ἄλλου πάντως ἐστὶ γένεσις" εἰχότως δὲ τὰ ἐνταῦθα sb
ἁπλᾶ σώματα ταῖς μὲν ὁλότησι ταῖς ἑχυτῶν ἀΐδια μένει, χατὰ μέρη δὲ
τὴν γένεσιν ὑπομένει xal τὴν φϑοράν. εἰ γὰρ χαὶ fj τῶν συνεστώτων
μεταβολὴ χατὰ ταῦτα γίνεται πρώτως, xal διαλυόμενα φέρεται εἰς τοὺς
οἰχείους τύπους φυσιχῶς χαὶ τὰς οἰχείας ὁλότητας, μένουσιν ἐχεῖναι μέρη 80
10 ξαυτῶν πέμπουσαι xal πάλιν μέρη δεχόμεναι, xal τοῦτο ἀεὶ διὰ τὴν αἰδιό-
trta τῆς μεταβολῆς" εἰχότως δὲ μεταβολῆς οὔσης τῆς γενέσεως td τε γι-
νόμενα xai τὰ φθειρόμενα xal τὰ αὐξόμενα xai μειούμενα xoi τὰ ἀλλοιού-
μενα xai τὰ χατὰ τόπον τρεπόμενα xal ὅλως τὸ τὴν μεταβολὴν ὑπομένον 85
ἐξ ἐναντίας ἕξεως εἰς τὴν ἐναντίαν ὑπὸ τοῦ ἐναντίου ἑαυτῷ αἰτίου μετα-
15 βάλλεται" διόπερ ἐν τῷ πρώτῳ τῆς Φυσιχῇς ἀχροάσεως ὁ ᾿Δριστοτέλης
τὰς ἀρχὰς τῶν ἐν γενέσει xal φϑορᾷ φυσικῶν ζητῶν τὰ ἐναντία φησὶ xai
τὸ τοῖς ἐναντίοις ὑποχείμενον. xal δῆλον, ὅτι τὰ μὲν χατὰ ποιότητας γι- 40
νόμενα T φϑειρόμενα, οἷον χατὰ ϑερμότητα ἣ ξηρότητα, ἐναντίας ἔχοντα
ποιότητα: ἐξ ἐχείνων μεταβάλλει, τὰ δὲ χατ᾽ οὐσίαν μεταβάλλοντα, οἷον
20 τὸ πῦρ χαϑὸ πῦρ T ἀνϑρωπος χκαϑὸ ἄνϑρωπος, xal αὐτὰ μὲν μεταβάλλει
χατὰ τὴν τῶν ποιοτήτων εἰς ἀλλήλας μεταβολήν, χαϑὸ δὲ mop Y χαϑὸ
ἄνϑρωπος οὐσίαι εἰσίν, τῇ δὲ οὐσία οὐχ ἔστιν ἐναντίον εἶδος" ἐχ τίνος οὖν,
οὐχ ὡς ϑερμὸν ἢ ψυχρόν, dÀX ὡς ἄνϑρωπος γίνεται; δῆλον, ὅτι ἐχ τοῦ 45
μἢ ἀνθρώπου μέν, πεφυχότος δὲ γίνεσϑαι ἀνθρώπου. τοιοῦτον δὲ τὸ 470
25 σπέρμα xal τὸ χαταμήνιον, οὐ χαϑὸ σπέρμα ἁπλῶς οὐδὲ χαϑὸ χαταμήνιον,
ἀλλὰ χαϑὸ μὴ ὃν ἄνϑρωπος πέφυχεν ἄνθρωπος γίνεσθαι. οὔτε γὰρ ἀἄνϑρω-
πος ὃν qívotto ἄν ἀνθϑρωπος᾽ τὸ γὰρ ὃν οὐ γίνεται, ὅπερ ἐστίν: οὔτε μὴ
ὃν ἄνϑρωπος μηδὲ πεφυχὸς γίνεσϑαι γένοιτο ἂν ἀνϑρωπος. τί ποτε οὖν ὅ
τοῦτο χαλοῦμεν κοινῷ ὀνόματι, χαϑὸ μὴ ὅν τι πέφυχε γίνεσθαι τοῦτο:
30 στέρησιν ἔϑος χαλεῖν αὐτὸ xal ἐστερῆσθαι τὸ μὴ ἔχον μὲν ἐχεῖνο τὸ εἶδος,
οὗ λέγεται ἐστερῆσϑαι, πεφυχὸς δὲ ἔχειν αὐτό. οὕτως τὸ νεογενὲς σχυλά-
xtov ἐστέρηται ὀφθαλμῶν, ὅτι πέφυχεν ἔχειν, τὸ μέντοι τελέως ἐχτυφλω- 10
ϑὲν xat' ἄλλην στέρησιν xal οὐ χατὰ ταύτην στερηϑῆναι λέγεται τῶν

2 Φυσικοῖς] E 1 6 χατὰ τὰ D T συνθέτων D 8 xatd] μετὰ c

φέρεται) mut. in φϑείρεται D! 10 ἀεὶ] corr. ex δεῖ D! 14 ἑαυτῷ αἰτίου
om. B 15 πρώτῳ] cap. 7 11 ποιότητα B 18 οἷον --- μεταβάλλοντα (19)
om. Ec 19 ποιότητας BDb: comp. ambig. A 20 τὸ om. D 21 ἄλληλα D
μεταβολὴ E: corr. E? δὲ om. AB 22 εἰσὶ ΒΗ ἕο 24. τοιοῦτο Ec

2359 οὐ — καταμήνιον om. Ec 26 ἀλλὰ om. c γίγνεσθαι E 2i àv addidi:
om. ABDEc γίγνεται Ec p] corr. ex μὴν E? 28 γίγνεσθαι Ec
Ἰένοιτ᾽ D 29 ὄν τι] ὄν D: ὄντι c γίγνεσϑαι Ec 90 στέρησις D αὐτὸ)
corr. ex αὐτοῦ D 31 ante πεφυχὸς del. τὸ μὴ ἔχον μὲν ἐχεῖνο τὸ εἶδος D

32 ἐστερῆσϑαι D: corr. mg. μέντοι] corr. ex piv τὸ E 93 xat' AB:

xata DEc

109 SIMPLIGIT.IN:L.:DE CAELO I3 [Arist. p. 270412)

ógüaMGv-. οὐ γὰρ ἀναχάμπτει αὕτη, ἢ δὲ γενεσιουργὸς στέρησις, dy ἧς 47^
.- ei τὸ εἶδος μεταβάλλει τὰ λεγόμενα γίνεσϑαι, ἀνακάμπτει εἰς τὸ εἶδος.

e, * 2S, 1 Ύ νι σι 9 4 — , - , ^ 1 - e
ONES οὖν, xal ὅταν ἀπὸ ϑερμοῦ τι γίνηται ψυχρόν, ἀπὸ τοῦ μὴ ψυχροῦ τὸ

πεφυχότος δὲ γίνεσϑαι ψυχροῦ γίνεται καὶ διὰ τοῦτο Bx ϑερμοῦ" τὸ γὰρ

5 ξηρὸν οὐ πέφυχε μεταβάλλειν ὑπὸ τοῦ ψυχροῦ εἰς αὐτό, διότι συνυπάρχειν
αὐτῷ δύναται" εἰ οὖν τὸ μὲν Éx τοῦ ἐναντίου εἴδους γίνεσθαι τὸ γινόμενον
τοῦ τῷ ὑποχειμένῳ τέως συνόντος [τὸ ἐναντίον] οἷον ix ψυχροῦ γίνεσϑαι
ϑερμόν, οὐ πᾶσιν ὑπάρχει τοῖς γινομένοις: οὐ γὰρ δὴ πρώτως xal ταῖς 90
οὐσίαις. οὐ γὰρ ἔστιν οὐσίᾳ ἐναντίον. τὸ δὲ ἐχ μὴ τοιούτου πεφυχότος

10 δὲ πᾶσιν ὑπάρχει xal τοῖς ἐξ ἐναντίων εἰδῶν μεταβάλλουσιν, εἰκότως
χοινὰς τῆς γενέσεως ἀρχὰς εἶδος xal στέρησιν xal τὸ ὑποχείμενον εἶπεν
᾿Αριστοτέλης. ἐναντία δὲ χαλεῖ xal τὸ εἶδος xal τὴν στέρησιν, οὐ xatà τὸ 96
χύριον τοῦ ἐναντίου σημαινόμενον" εἴδη γάρ ἐστιν ἄμφω τὰ ἐναντία" ἀλλὰ
χατὰ τὴν ἀντίθεσιν ἀντίχειται γὰρ xal ταῦτα ἀλλήλοις.

15 Ταῦτα μὲν οὖν ἐπὶ πλέον ἐμήχυνα διαρϑρῶσαι τὴν περὶ αὐτὰ βουλό-
μενος ἕννοιαν ἐμαυτοῦ μὲν μάλιστα, εἰχὸς δὲ xal τῶν ἐντευξομένων ἐπιμε-
λῶς. οὗ δὲ ἕνεχεν ὃ λόγος ἅπας οὗτος ὡρμήϑη, πῶς τὸ γινόμενον ἐξ 80
ἐναντίου τέ τινος χαὶ ὑποχειμένου γίνεται χαὶ τὸ φϑειρόμενον ὑποχειμένου
τέ τινος xai ὑπὸ ἐναντίου xal εἰς ἐναντίον φϑείρεται, τοῦτο, οἶμαι, δῆλον

20 γέγονεν ἐκ τῶν εἰρημένων ἀναποδείχτως νῦν ὑπὸ τοῦ ᾿Αριστοτέλους τεϑὲν

διὰ τὸ ἐν τοῖς πρώτοις, ὥς φησι, δεδεῖχϑαι λόγοις. μεμνῆσθαι δὲ χρή, S

ὅτι, xdy πρώτως T, οὐσία μὴ ἐξ ἐναντίου γίνηται χυρίως μηδὲ εἰς ἐναν-

τίον φϑείρηται διὰ τὸ μὴ εἶναι οὐσίαν οὐσίᾳ ἐναντίαν, ἀλλὰ πρῶτον μὲν
ἐχ τῆς οἰχείας στερήσεως, ἔπειτα διὰ τῆς τῶν ἐναντίων ἐχ τῶν ἐναντίων

γενέσεως xal αὕτη τὸ γίνεσϑαι ἴσχει xal αὖ πάλιν διὰ τῆς τῶν ἐναντίων 40

εἰς τὸ ἐναντίον φϑορᾶς τὸ φϑείρεσϑαι. ὅταν γὰρ ai ἐν τῷ σπέρματί τε

χαὶ τῷ χαταμηνίῳ ποιότητές τε xal ποσήτητες, εἰς ἃς πεφύχασιν ἐναντίας
ἑαυταῖς οὖσας τὰς τοῦ ἀνθρώπου, μεταβάλλωσιν, τότε τὸ εἶδος τοῦ ἀνϑρώ-

ποῦ παραγίνεται" χαὶ πάλιν, ὅταν πλεονεχτησάντων τινῶν στοιχείων xal 45

30 τῶν ἐναντίων ἡσσωϑέντων εἰς ἀναρμοστίαν ὑπίενεχϑῇ τὸ ὑποχείμενον, τότε 48»
φϑείρεται, ἄλλως δὲ οὗ.

uz
C

9 γίγνεσθαι DE ὃ τι om. D γίγνηται E: γίνεται B 4 γίγνεσϑαι E

ψυχρὸν B 6 τὸ] m. sec. E μὲν om. Ec γίγνεσθαι E γηνόμενον E

ἡ τοῦ — Uepuóv (S)] del. E?: om. ce; eodem subiecto interim manente ut ez frigido sit (fü?)
calidum b συνάγοντος E τὸ ἐναντίον) deleo cum b οἷον D: om. ABE

8 γιγνομένοις E 95 om. B 9 ἔστι τῇ D 10 ὑπάρχειν D 11 καὶ τὸ]
τὸ D 13 ἐστιν om. D 15 αὐτὰ] corr. ex αὐτοῦ D 17 οὗτος ἅπας D
γηγνόμενον E ἐξ] m. sec. E 183 ἐναντίου) ὑποχειμένου Ec τινος — ὑποχεῖ-
μένου (pr.)] mg. E? ὑποχειμένου (pr.)) ἐναντίου Ec ἐξ ὑποχειμένου Ec

19 τέ om. Ec καὶ el] εἰς D 2] φησὶ] 210217 22 ἐναντίου] ἐ--- in ras. E
γίνεται B 23 φθείρεται E 25 γίγνεσϑαι Ec ἔχει D 26 φϑορᾶς} mut. in
φορᾶς A? τε om. c 2 ἐν τῷ D τε] seq. ras. 1 litt. E 28 μεταβάλλωσι
BD: μεταβάλωσιν AE: μεταβάλωσι c τότε καὶ D 930 ix τῶν B ἡσσωϑέν-

των ABD: ἡσωθϑέντων E: ἀνισωϑέντων E?c

SIMPLICII IN L. DE CAELO 18 [Arist. p. 210412] 103

Αλλ᾽ ἐπειδὴ τούτων ἅλις, ἴδωμεν ἐφεξῆς, χατὰ ποῖον μὲν τοῦ γενη- 485
τοῦ σημαινόμενον ὃ ᾿Δριστοτέλης ἀποφάσχει τοῦ οὐρανοῦ τὸ γενητὸν ἀγέ-
νητον αὐτὸν ἀποδεῖξαι σπουδάζων, χατὰ ποῖον δὲ ὁ [Πλάτων xal τὸν οὐρα- 5
γὸν xal τὸν ὅλον χόσμον γενητὸν εἶναί φησιν, ὁ μὲν οὖν ᾿Δριστοτέλης

5 ὅτι γένεσιν ταύτην μόνην χαλεῖ τὴν ἀπὸ τοῦ μὴ εἶναι εἰς τὸ εἶναι χατὰ
χρόνον μεταβολήν, ἣν πάντως φϑορὰ διαδέχεται, δῆλον μέν, ἐξ ὧν οὐχ
ἀγένητον μόνον ἀλλὰ xal ἄφϑαρτον ἀποδείξει τὸν οὐρανόν, ἔτι δὲ μᾶλλον, 10
ὅταν ἀποδείξῃ σαφῶς, ὅτι τὸ γινόμενον πάντως φϑείρεται xal τὸ φϑειρό-
μενον γίνεται" δῆλον γάρ, ὅτι γένεσιν xal φϑορὰν ταύτας λαμβάνει τὰς ἐν

10 μέρει χρόνου γινομένας χαὶ τοῖς ὑπὸ σελήνην ὑπαρχούσας, διόπερ ἄλλην
τινὰ πέμπτην οὐσίαν παρὰ τὰ ὑπὸ σελήνην ἀποδείξας τὴν τοῦ οὐρανίου 16
σώματος προτέραν τούτων τῇ φύσει xal τελειοτέραν, ὥσπερ βάρος xai
χουφότητα xal τὴν ἐπ᾽ εὐθείας χίνησιν τούτων ἴδια ὄντα τῶν ὑπὸ σελήνην
ἀποφάσχει αὐτῆς, οὕτως χαὶ τὸ γενητὸν αὐτῶν χαὶ τὸ φϑαρτόν. χαὶ

15 τοῦτο μὲν ἀναμφίλεχτον, οἶμαι. xal ἐχ τοῦ μεταβολήν τινα τὴν γένεσιν 20
λέγειν xal τὴν φϑορὰν ὡς ἄλλου μετ᾽ ἄλλο γινομένου τε xal φϑειρομένου,
xai ἐκ τοῦ πρὸς τοὺς λέγοντας γενητὸν μὲν ἄφϑαρτον δὲ τὸν xócuov ἀν-
τιλέγοντα δειχνύναι, ὅτι τὸ γινόμενον πάντως χαὶ φϑείρεται. χαὶ οὐδὲν
ϑαυμαστὸν τὰ πᾶσι πρόδηλα βουλόμενον ἀεὶ λαμβάνειν τὸν ᾿Δριστοτέλην 25

20 τοῦτο λέγειν γενητὸν τὸ πάσης γενέσεως μετέχον xal ἐναργῶς ὁρώμενον
ἐν μέρει χρόνου γινόμενόν τε xal φϑειρόμενον. ὁ δέ γε Πλάτων οἷδε μὲν
χαὶ ταύτην τὴν γένεσιν τὴν τῶν ὑπὸ σελήνην τὴν ἀντιχειμένην τῇ φϑορᾷ
ἐν τῷ δεχάτῳ τῶν Νόμων γράφων οὕτως" “γίνεται δὴ πάντων γένεσις, 80
ἡνίχ᾽ ἄν τί πάϑος 1j; δῆλον, ὡς ὁπόταν ἀρχὴ λαβοῦσα αὔξην εἰς τὴν

25 δευτέραν ἔλϑῃ μετάβασιν xal ἀπὸ ταύτης εἰς τὴν πλησίον χαὶ μέχρι
τριῶν ἐλθοῦσα αἴσϑησιν σχῇ τοῖς αἰσϑανομένοις: μεταβαῖνον μὲν οὖν
οὕτω xai μεταχινούμενον γίνεται ἅπαν. ἔστι δὲ ὄντως ὄν, ὁπόταν μένῃ. Sb
μεταβάλλον δὲ εἰς ἄλλην ἕξιν διέφϑαρται παντελῶς." οἶδεν δὲ xai τὴν
ἑτέραν, χαϑ' ἣν τὸ εἰς διάστασιν σωματιχὴν ὑπελθϑὸν οὐ δυνάμενον ἔτι

30 ἑαυτὸ παράγειν, ἀλλ ἐξ ἄλλου τινὸς αἰτίου μόνως ὑφιστάμενον γενητὸν
λέγεται πρὸς τὸ ὄντως ὃν ἀντιδιῃρημένον ὡς πρὸς αἴτιον ἑαυτοῦ mpoosyéc. 40
ἀνάγχη γὰρ τὸ γινόμενον xal τὸ τὴν ὑπόστασιν ἑτέρωθεν ἔχον ἀπὸ τοῦ

3 xal om. D 4 χόσμον ὅλον AB 9 ταύτην μόνην AD: μόνην ταύτην BEc

τὸ εἶναι] τὸ ἐναντίον ΑΒ Ἵ ἀποδείξει DE?: ἀποδεῖξαι ABE 8 πάντως] ὄντως
E; ab hoc vocab. deficit B 10 γενομένας c 11 οὐρανοῦ comp. A 12 προ-
τέραν c: πρώτην ADE: om. b 12. 13. καὶ κουφότητα — ὄντα] mg. E?

13 τούτων om. Ec ἴδια ὄντα τῶν] ἰδιοτάτων A 14 τὸ (alterum) om. D

19 ᾿Δριστοτέλη E: corr. E? 20 λέγει E: corr. E? τὸ] m. sec. E 21 μέρει]
corr. ex μέσῳ E? γινόμενόν τε AD: τε γιγνόμενον E: τε del. Ε΄: om. c

22 τῶν om. D 28 δεχάτῳ] 894 ἃ γίγνεται ς δὲ E 21 τνίκα D
a53 A 20 δευτέραν ADE: πρώτην E?bc ἔλϑοι E 26 μὲν om. Ec

27 γίγνεται c ἔστι] seq. ras. 1 litt. E 38 9' e μένῃ] mut. in μέλλῃ E,
sed rursus corr. 28 μεταβαλὸν c δ᾽ c οἶδε DEc 91 ὄντος E:
corr. E? 32 γιγνόμενον Ec

104 SIMPLICII IN L. DE CAELO 1 ὃ [Arist. p. 210412]

ὄντος xal αὐθυποστάτου ὑφίστασθαι ἢ ἐπ᾽’ ἄπειρον ἱέναι γενητὸν ἀεὶ 48^
τιϑέντας πρὸ γενητοῦ. τοῦτο δὴ τὸ γενητὸν μετὰ τοῦτο τὸ ὃν δρισά-
μδνος ἐν Τιμαίῳ xat' αὐτὸ γενητὸν εἶναι τὸν χύσμον φησί. xal 6 μὲν 46
ἀμφοῖν ὁρισμὸς ἀπὸ τῶν νωστιχῶν ἐν ἣμῖν δυνάμεων γενόμενος ὧδέ
5 πως ἔχει" “τί τὸ ὃν ἀεί, γένεσιν δὲ οὐχ ἔχον, xal τί τὸ γινόμενον μέν, 48υ
ὃν δὲ οὐδέποτε; τὸ μὲν δὴ νοήσει μετὰ λόγου περιληπτὸν ἀεὶ χατὰ τὰ
αὐτὰ xal ὡσαύτως ὄν. τὸ δὲ αὖ δόξῃ μετ᾽ αἰσϑήσεως ἀλόγου δοξαστὸν
γινόμενον καὶ ἀπολλύμενον, ὄντως δὲ οὐδέποτε ὧν. χατὰ τοῦτο ὃὲ τὸ
γενητὸν xal τὸν χόσμον ὑπὸ τοῦ ὄντως ὄντος ὑποστάντα ϑεοῦ προσεχῶς 6
10 γενητὸν εἶναί φησιν ὁ Πλάτων γράφων οὕτως περὶ τοῦ χόσμου᾽ " πότερον
ἣν del γενέσεως ἀρχὴν ἔχων οὐδεμίαν T, γέγονεν; γέγονεν. δρατὸς γὰρ
ἅπτός τέ ἐστι xal σῶμα ἔχων τὸ δὲ τοιοῦτον πᾶν γενόμενον xal γενη-
τὸν ἐφάνη. τὸ μὲν γὰρ αὐθυπόστατον ἀμερὲς εἶναι χρὴ χαὶ ὅλον ὅλῳ 10
ἑαυτῷ ἐφαρμόττειν, τὸ OE διαστὰν xal μερισϑὲν οὐ δυνάμενον ὅλον ὅλῳ
15 ἑαυτῷ ἐφαρμόττειν xal διὰ τοῦτο μὴ ὃν αὐθυπόστατον ὕφ᾽ ἑτέρου πάντως
ἔχει τὸ εἶναι χαὶ διὰ τοῦτο γενητὸν λέγεται. ἐπειδὴ δέ τινες τὸ ἐν τῷ
δρισμῷ τοῦ γενητοῦ “ἀπολλύμενον ἀταλαιπώρως ἀχούσαντες φϑορὰν τοῦ 16
χόσμου xal τοῦ οὐρανοῦ δηλονότι χαταγινώσχειν τὸν Πλάτωνα νομίζουσιν,
ἀναγχαῖον εἰπεῖν, τί ποτε τοῦτο τὸ “ἀπολλύμενον᾽᾽ σημαίνει. εὐϑὺς μὲν
20 οὖν τῷ γινομένῳ xal ἀπολλυμένῳ προστεθὲν τὸ “ὄντως ὃὲ οὐδέποτε Ov
ἐναργῶς, οἶμαι, τοῖς μὴ προειλημμένοις ἐνδείχνυται, ὅτι τοῦ μὲν ποτὲ ἐξύ- so
ρηται ἀΐδιον ὑπάρχον" τὸ γὰρ “᾿ οὐδέποτε᾽᾽ ἐπὶ τῶν ἀιδίων λέγεται χυρίως.
ἀεὶ ὃΣ ὑφεστὼς διὰ τὸ προσεχῶς ἀπὸ τοῦ ὄντως ὄντος xal τοῦ ἀχινήτου
παρῆχϑαι διὰ τοῦτο πάλιν τὸ μὴ αὐθυπόστατον xal τὸ μὴ ὄντως ὃν μηδὲ
ὅλον ἅμα xai πᾶν εἶναι, ὅπερ ἐστί, μεταβολὴν ἔχει τινὰ ἄλλοτε ἄλλην 25
δεχύμενον ἑαυτοῦ τελειότητα, del μέντοι δεχόμενον διὰ τὸ ποιοῦν προσε-
χῶς αἴτιον ἀκίνητον ὑπάρχον xal διὰ τὴν ἑαυτοῦ ἐπιτηδειότητα προσεχῶς
ἀπὸ τοῦ ὄντως ὄντος ὑποστάντος. xal ὅτι τὴν μεταβολὴν οὐχ ὡς ἐν
ufpst χρόνου γινομένῳ x«i φϑειρομένῳ νομίζει προσήχειν ὃ Πλάτων, ἀλλὰ 80
80 διὰ τὴν σωματιχὴν φύσιν, ÓU ἣν Gua πᾶσαν οὐχ ἔχει τὴν ἑαυτοῦ μαχα-
ó

t2
Ci

οἶμαι, χαταμαϑεῖν ῥάδιον. ἔχει δὲ οὕτω πως, ὡς μνημονεύω: "Oy δὲ
οὐρανὸν T, χύόσμον ἐπωνομάχαμεν πολλῶν μὲν xal μαχαρίων ὑπὸ τοῦ γεν- $5

2 τοῦτο (alt.)) del. Ἐ3: om. c ὃ αὐτὸ AÀ φασὶ E 9 ἔχει] Tim. 27 ἃ sq.
Tuqvéusvov c 6. 7 τὰ αὐτὰ] ταῦτα Α 1 δ᾽ De λόγου A 8 γιγνόμε-
voy € 10 εἶναι om. D γράφων] Tim. 28 b ll γενήσεως E: corr. E?
οὐδεμία A, sed corr. γέγονεν om. D 12 τέ] suprascr. E?: τ᾽ e γενό-
ϑενον Db: γινόμενον AE 16 xai om. D τὸ] corr. ex tà E 20 προσϑὲν
E: corr. E? ὄντος E: corr. E? 9 c οὐδέποτ᾽ c 2] ἐδείχνυται
A: ἐδείχνυτο m. rec. 28 ἀπὸ A: ὑπὸ DEc ἀχινήτου) &//[| ἧτου A: ἀγεννήτου
mg. A? 24 διὰ] δι΄ αὐτὸ D xal] εἴληχε xal c 29 ἐστίν E ἔχειν Ec
27 ἐπιτηδιότητα E, sed corr. 29 προσήχει A, sed corr. ὁ] seq. ras. 3 litt. E
31 Πολιτιχῷ] 269 d 32 οὕτως E ὃ) c 393 ἢ] xal c ὑπὸ] παρὰ Ec

33. p. 105,1 γεννήσαντος) γενηϑέντος E: corr. E?

SIMPLICII IN L. DE CAELO I3 [Arist. p. 210412] 105

νήσαντος μετέσχεν" ἀτὰρ χεχοινώνηχέν γε xal σώματος, ὅϑεν μεταβολῆς 48*
ἀμοίρῳ μένειν αὐτῷ παντάπασιν ἀδύνατον Tv. χαίτοι εἴπερ ἐφϑείρετο, εἰ
μὲν εἰς ἄλλον χόσμον, εἶχεν ἄν χώραν τὸ τῆς μεταβολῆς ὄνομα" εἰ δὲ
εἰς τὸ μὴ ὄν, οὐχ ἄν μεταβάλλειν ἐλέγετο’ μεταβάλλει γὰρ τὸ μεταβαῖνον 40
5 ἀπ᾿ ἄλλου εἰς ἄλλο. πῶς δὲ dv “ἀμοίμῳ παντάπασιν᾽᾽ εἶπεν, εἰ μή τι
xal ἀμετάβλητον εἶχεν; ἀλλὰ xai ὅτι μήτε ἐν μέρει χρόνου γεγονέναι τὸν
xóGuoy μήτε ἐν μέρει χρόνου φϑείρεσϑαι νομίζει ΠΙλάτων, ix τῶν ἐν Te
μαίῳ γεγραμμένων δῆλον" πρῶτον μέν, ὅτι τὸν χρόνον μετὰ τοῦ οὐρανοῦ 45
γεγονέναι φησὶ σαφῶς λέγων" “χρόνος ὃ οὖν | μετ᾽ οὐρανοῦ γέγονεν. 495
10 ἀδύνατον οὖν χρόνον εἶναι πρὸ οὐρανοῦ" εἰ δὲ τοῦτο, οὐχ ἄν ἀπὸ χρόνου
τινὸς ὁ οὐρανὸς ἤρξατο γίνεσϑαι’ προὐπῆρχε γὰρ dv αὐτοῦ χρόνος, xal
τοῦ ἐνεστῶτος ἐχείνου, χαϑ' ὃν ἐγίνετο ὃ χόσμος, πάντως ἦν τις προη-
γούμενος παρεληλυϑώς. ἀλλ᾽ οὐδὲ ἐν μέρει χρόνου φϑείρεσϑαι δυνατόν" ὃ
πάλιν γὰρ μετ᾽ ἐχεῖνον τὸν ἐνεστῶτα, xal Ov φϑείρεται, ἔσται τις μέλ-
15 λων. εἰ δὲ ἐπήγαγεν "(va ἅμα εννηϑέντες ἅμα xal λυϑῶσιν, ἄν ποτε
λύσις τις αὐτῶν γίνηται", δι’ αὐτοῦ τούτου τὸ ἄλυτον ἐνεδείξατο. εἰ γὰρ
ἀνάγχη τῷ χρόνῳ συλλύεσϑαι τὸν χόσμον, εἴπερ λύοιτο, ὃ δὲ χρόνος
ἄλυτος, εἴπερ τό ποτε λυόμενον ἔχει μεϑ' ἑαυτὸ χρόνον: τὸ γὰρ ποτὲ
μέρος χρόνου" δῆλον, ὅτι xal ὁ χόσμος ἄλυτος. τοιγαροῦν xal ἐπήγαγε
90 τοῖς εἰρημένοις ταῦτα" "xal χατὰ τὸ παράδειγμα τῆς διαιωνίας φύσεως,
ἵνα ὡς ὁμοιότατος αὐτῷ χατὰ δύναμιν ἢ" τὸ μὲν γὰρ δὴ παράδειγμα 16
πᾶντα αἰῶνα ἔστιν, ὃ 0b αὖ διὰ τέλους τὸν ἅπαντα χρόνον τεγονώς τε
xai ὧν xal ἐσόμενος. πῶς οὖν τὸ τοιοῦτον ἀπὸ χρόνου τινὸς γενόμενον
ἄν εἴη, οἷον πρὸ ἔξ, εἰ τύχοι, χιλιάδων ἐτῶν, ἢ ἐν χρόνῳ τινὶ φϑειρό-
μενον, ὃ πάντα τὸν χρόνον ἐστὶ γεγονὸς καὶ ὃν xal ἐσόμενον: ἀλλ᾽ ἀδυνα- 20
τοῦντες οὗτοι τὸ τοῦ χρόνου ἀΐδιον διορίζειν ἀπὸ τοῦ αἰωνίου ἀεὶ τὸν
χρόνον ἐν μέρει χρόνου γίνεσθαι καὶ φϑείρεσϑαι λέγοντες οὐχ αἰσχύνον-
ται xai τὸν [Πλάτωνα καλοῦσι μάρτυρα τὸν λέγοντα’ "tva τόδε ὡς δὁμοιό-
τατον ἢ τῷ τελείῳ xal νοητῷ ζῴῳ πρὸς τὴν τῆς διαιωνίας μίμησιν φύ- 25
30 σεως᾽. καίτοι πῶς dv ἦν ὁμοιότατον τῷ αἰωνίῳ τὸ ἐν μέρει χρόνου
ὑφεστηχὸς xal ὀλιγίστῳ, ὡς οὗτοί φασι xal μάλιστα, εἰ πρὸς τὸ ἀΐδιον
παραβαάλλοιτο; xal τί δεῖ πολλὰ λέγειν, ὅτε σαφῶς 6 [ἰλάτων εἶπεν, ὅτι
διὰ μὲν τὴν ἑαυτῶν φύσιν σωματιχὴν οὖσαν xal διαστατὴν τά τε οὐράνια 80
xai τὰ ὑπὸ σελήνην, Tj τε γῆ (περὶ ταύτης γὰρ σαφῶς λέγει) xal τῶν

t2
[2

l μετείληφεν E?: μετείληφεν ἀγαθῶν c post ἀτὰρ add. ἐν δὲ E? χεχοινώνη-
χε DEc 2 μέν mut. in μέν A 4 εἰς om. A 8 χρόνον -- οὖν (10)] mg. E?
τοῦ οὐρανοῦ Db: τὸν οὐρανὸν AEC 9 φησὶ γεγονέναι Ec λέγων] Tim. 3S b

11 ὁ om. D γίγνεσϑαι E dv] suprascr. E? 13 οὐδ᾽ D 15. ἐπήγαγεν)
Tim. 38 b lv c γενηϑέντες DE 16 γένηται DE: γίγνηται e
ἐπεδείξατο D 20 αἰωνίας c 21 ἵν᾽ Ac 22 αἰώνια Ab ἔστιν) ἐστιν
ὃν ς $c διατελεῖ D 29 γεγονὼς E ἀλλὰ D 26 ὁρίζειν E
2? γίγνεσϑαι E 28 λέγοντα] Tim. 39e τόδ᾽ ὁ 20 τελείῳ AD: mut. in τε-
λέῳφ E: τελέῳ c 32 δὴ E: corr. E? 94 xal (prius)) χὰ A τὰ D: om.

AE πυρὶ E: corr. E? σαφῶς ὁ [ἰλάτων c

106 SIMPLICII IN L. DE CAELO I3 [Arist. p. 23710412]

ἄλλων δηλονότι στοιχείων αἱ ὁλότητες, μεταβολῇς μετέχοντά τινος οὔχ 493
ἐστι πάμπαν ἀϑάνατα, διὰ δὲ τὴν ἀγαθότητα τοῦ προσεχῶς αὐτὰ δημιουρ-
Ἰοῦντος τὴν ἀεὶ τὰ οἰχεῖα ἀγαθὰ αὐτοῖς ἐπινάουσαν ἄλυτα τέ ἐστι xal οὐ 8ῦ
μὴ τεύξονται ϑανάτου μοίρα:. ἄμεινον δέ, οἶμαι, τῶν [lAdtovo; αὐτῶν
ἀχηύειν ῥημάτων, μᾶλλον δὲ τῶν ἀπὸ τοῦ δημιουργοῦ τῶν ὅλων, οὗ τὰς
νοήσεις ἣμῖν x«l ποιήσεις προφητεύων 6 [Πλάτων ἐξεφώνησε λέγων “ἐπειδὴ
οὖν πάντες, ὅσοι τε περιπολοῦσιν ἀφανῶς, xal ὅσοι φαίνονται, χαϑ' ὅσον 40
dv ἐϑέλωσιν, ϑεοὶ γένεσιν ἔσχον, λέγει πρὸς αὐτοὺς ὁ τόδε τὸ πᾶν γεννή-
σας τάδε- ϑεοὶ ϑεῶν, ὦν ἐγὼ δημιουργὸς πατήρ τε ἔργων, ἄλυτα ἐμοῦ γε
10 ἐθέλοντος. τὸ μὲν οὖν δὴ δεθὲν πᾶν λυτόν, τό γε μὴν καλῶς ἁρμοσϑὲν
χαὶ ἔχον εὖ λύειν ἐθέλειν χαχοῦ" διὸ xal ἐπείπερ γεγένησϑε, ἀϑάνατοι μὲν 4
οὐχ ἐστὲ οὐδὲ ἄλυτοι τὸ πάμπαν, οὐ μὴν λυϑήσεσϑέ | ve οὐδὲ τεύξεσϑε 49»
ϑανάτου μοίρας τῆς ἐμῆς βουλήσεως μείζονος ἔτι δεσμοῦ χαὶ χυριωτέρου
τυχόντες ἐκείνων, οἷς, ὅτε ἐγίνεσϑε, ξυνεδεῖσϑε. νῦν οὖν, ὃ λέγω πρὸς
15 ὑμᾶς ἐνδειχνύμενος, μάϑετε. ϑνητά ἐστι λοιπὰ τρία ἀγένητα. τούτων
δὲ μὴ γενομένων οὐρανὸς ἀτελὴς ἔσται: τὰ ὰρ ἅπαντα ἐν αὑτῷ Ἰένη
ζῴων οὐχ ἕξει, ἔδει δέ, εἰ μέλλοι τέλειος ἱχανῶς εἶναι" δι’ ἐμοῦ δὲ ταῦτα
γενόμενα xal βίου μετασχόντα ϑεοῖς ἰσάζοιτο ἄν. ἵνα οὖν ϑνητά τε T, τό
τε πᾶν τόδε ὄντως ἅπαν Tj, τρέπεσϑε χατὰ φύσιν ὑμεῖς ἐπὶ τὴν τῶν
20 ζῴων δημιουργίαν μιμούμενοι τὴν ἐμὴν δύναμιν περὶ τὴν ὑμετέραν γένεσιν.
xal xaÜ ὅσον μὲν αὐτῶν ἀϑανάτοις ὁμώνυμον εἶναι προσήχει ϑεῖον λεγό-
ἅενον ἡγεμονοῦν τε ἐν αὐτοῖς τῶν ἀεὶ δίχῃ xai ὑμῖν ἐθελόντων ἕπεσθαι,
σπείρας xal ὑπαρξάμενος ἐγὼ παραδώσω τὸ δὲ λοιπὸν ὑμεῖς ἀϑανάτῳ
ϑνητὸν προσυφαίνοντες ἀπεργάζεσϑε ζῷα xal γεννᾶτε τροφάς τε διδόντες 15
αὔξετε καὶ φϑίνοντα πάλιν δέχεσϑε.᾽ τί ἄν εἴη τούτων ἐναργέστερον εἰς
παράστασιν τοῦ τὸν [Πλάτωνα τὰ μὲν ὑπὸ τοῦ τοῦ ὅλου δημιουργοῦ προσε-
χῶς ὑποστάντα ἄλυτα τε xal ἀϑάνατα νομίζειν διὰ τὴν ἑαυτοῦ ἀγαϑότητα,
xdv αὐτὰ διὰ τὸ ἐπείσαχτον ἔχειν τὴν ἕνωσιν, ἣν ᾿ δεσμὸν᾽ ἐχάλεσεν, ὅσον 30

[Ὁ 1}

τῷ
[591]

ὃ ἐπινάουσαν Eb: e corr. D!: ἐπινεύουσαν Ac ἐστι] εἰσι Ec 4 τεύξωνται D
ἄμεινον] ἄμοιρον A αὑτοῦ ς 6 λέγων] Tim. 41a—d cf. Rawack de Platonis
Timaeo (Berolini 1888) p. 15 sqq. ἐπεὶ ὃ᾽ c ἵ περιπολλοῦσιν E, sed corr.: zept-
πολοῦσι c ἀφανῶς φανερῶς c 8 ἐθέλωσι DEc λέγει δὴ ς 8. 9 γεννή-
σας) συστήσας E 9 τ᾽ ς post ἔργων add. d δι᾽ ἐμοῦ γενόμενα bc: mg. E?

1€ 10 δὴ] om. E δηϑὲν E: corr. E? 11 διὸ] δι᾿ ἃ ς γεγένησϑε D:
corr. ex γεγένησθϑαι E?: γεγενῆσϑαι A 12 ἐστὲ ΠΕ: ἔσται AE οὐδ᾽ c

οὐ DE: οὔτι Ac μὴν] μὲν δὴ c λυϑήσεσϑαι E: corr. E? 1€
τεύξεσθαι E: corr. E? 13 δεσμοῦ Eb: δὲ ὁμοῦ AD χυριώτερον E: χυριω-
τέρας D 14 λαχόντες c ὅτ᾽ c ἐγίνεσθϑαι E: corr. ΕΞ: ἐγίγνεσϑε c
ξυνεδεῖσϑαι E: corr. E? 15 ἐστι ADE: ἔτι γένη E?bc τρί᾽ c 10 δέ]
οὖν ς 6 οὐρανὸς D αὑτῷ e: αὐτῷ ADE 11 δεῖ E?c μέλλει Ες
τέλεος Ec: comp. ambig. A 18 γινόμενα E: corr. E? ἰσάξοιτ᾽ c iv'c
T c 19 τόδ᾽ c 20 ἡμετέραν E: corr. E? 21 προσοίχει A 22 v' c

298 ἀπαρξάμενος D 24 τροφὴν c 20 αὐξάνετε c 20 τοῦ τοῦ c: τοῦ
ADE ὅλων D 28 xdv Ab: corr. ex xal D!: xal Ec

SIMPLICII IN L. DE CAELO I3 [Arist. p. 910412] 107

ἐφ᾽ ἑαυτοῖς, τουτέστιν ὅσον ἐπὶ τῇ οἰχείᾳ διαχρίσθι τε xal διαστάσει τῇ 49b
ἀπὸ τοῦ ὄντος, λυτὰ ἄν ἦν; τί δὲ ἦν σαφέστερον τοῦ “᾿ἀϑαάνατοι μὲν οὐχ
ἐστὲ τὸ πάμπαν, τουτέστι χατὰ πᾶσαν μεταβολὴν ἀμετάβλητοι, ὥσπερ 95
ἐγώ, “οὐ μὴν λυθήσεσϑέ γε οὐδὲ τεύξεσϑε ϑανάτου μοίρας :᾿ καὶ τίς

5 οὕτως ἀναιδής ἐστιν T) ἀνόητος, ὡς μετὰ ταύτην τὴν φωνὴν τὸν Πλάτωνα
νομίζειν φϑαρτὸν ἡγεῖσθαι τὸν οὐρανόν; οὐδὲν δὲ ἧττον, ὅταν λέγῃ ϑνητὰ
ἔτι τρία γένη περιλείπεσϑαι, ὡς αὐτῶν δηλονότι μὴ ὄντων ϑνητῶν, χαὶ 80
χελεύῃ τοῖς ἀιδίοις διὰ τῆς φυσιχῇῆς ἑαυτῶν τροπῆς xal χινήσεως τὸ ὕνη-
τὸν ἅπαν τῷ ἀιδίῳ τῷ ὑπὸ τοῦ δημιουργοῦ προαυφαίνειν: ἄλλως γὰρ οὐχ

10 ἦν ϑνητὰ γενέσϑαι, εἰ μὴ μεταβαλλόμενον τὸ ὑφιστάνον ἦν" διὸ xal οὕτως
εἶπεν: “ἵνα οὖν ϑνητά τε ἢ τό τε πᾶν τόδε ὄντως ἅπαν T, τρέπεσθϑε sb
χατὰ φύσιν ὑμεῖς ἐπὶ τὴν τῶν ζῴων δημιουργίαν. πῶς οὖν τὰ οὐράνια
ϑνητὰ ὑπὸ τοῦ ἀχινήτως xal αἰωνίως ἐνεργοῦντος δημιουργοῦ παραγόμενα:
τὸ ὁέ “᾿ἀπεργάζεσϑε ζῷα καὶ γεννᾶτε τροφάς τε διδόντες αὔξετε xal φϑί-

15 νοντα πάλιν δέχεσϑε᾽᾽ οἰχείως, οἶμαι. xal πρὸς τοὺς στοιχειοχράτορας λέ- 40
γεται ϑεοὺς τοὺς τῶν ὅλων στοιχείων ἐπιβεβηκότας, xaü' ὅσον ἔχουσίν τι καὶ
αὐτοὶ ἀΐδιον: ἀπὸ γὰρ τούτων προσεχῶς τῶν ὑπὸ σελήνην στοιχείων xal
γεννῶνται xal τρέφονται xal αὔξονται τὰ μερικὰ ζῷα xal φϑίνοντα πάλιν
εἰς τὰς τῶν στοιχείων δλότητας ἀναλύονται. ἀλλ' ὅτι μὲν τοσαῦτα λέγειν 46

20 πέρα τοῦ μέτρου δοχεῖ πρὸς τὴν τῶν ᾿Αριστοτέλους ἐξήγησιν, οὐδὲ αὐτὸς
ἀγνοῶ, λύειν δὲ τὰς ἐνσταίσεις προϑέμενος τῶν πρὸς τὸ ἀγένητον xal 50s
ἄφϑαρτον τοῦ οὐρανοῦ μαχομένων χαὶ τὸν Πλάτωνα κατὰ τοῦ ᾿Αριστοτέ-
λους ὡς αὐτοῖς συνηγοροῦντα παραφερόντων οὐχ ἀπειχότως, οἶμαι, τὰ τῷ
[Πλάτωνι δοχοῦντα περὶ τούτων ἀνέγραψα.

28 AXX ἐπὶ τὰ τοῦ ᾿Αριστοτέλους ἐπανιτέον: ὁμοίως δὲ εὔλογον ὅ
ὑπολαβεῖν περὶ αὐτοῦ, χαὶ ὅτι ἀγένητον χαὶ ἄφϑαρτον. εἴρη-
ται πρότερον, ὅτι τὸ χυχλοφορητιχὸν σῶμα δείξας χαὶ πρότερον τῇ φύσει 10
xal τελειότερον τῶν ὑπὸ σελήνην xai τῆς xat εὐϑεῖαν τοπιχῇς χινήσεως
ἐξῃρημένον προτϑεται χαὶ τὰς ἄλλας αὐτοῦ πάσας μεταβολὰς ἐξελεῖν τήν

30 τε γένεσιν xal τὴν φϑορὰν xal τὴν αὔξησιν xal μείωσιν xal τὴν ταύταις
σύστοιχον ἀλλοίωσιν, ἵνα μόνην ἔχοι τὴν χατὰ τόπον κίνησιν τὴν ἥχιστα 16
τῆς οὐσίας ἁπτομένην xal ταύτης τὴν χύχλῳ τὴν τοῖς ἀιδίοις προσήχου-

λυ λυ

l οἰχείᾳ) ἰδίᾳ Ec τῇ corr. ex τὴν A 2 λυτὰ D: «x τὰ mut. in α΄ τὰ A:
αὐτὰ E: διάλυτα E?c t(— xa- (3)] mg. E? ἦν om. Ec ὃ ἔσται A
τουτέστι] δηλονότι Ec 4 οὐ μὴν] οὔτι μὲν δὴ ς 18] τε A: γ᾽ e 9 οὗτος
A: corr. A? 6 λέγει E, sed corr. 7 γένη AD: om. Ec περιλείπεσϑε E:
corr. E? ϑνητῶν DEb: νοητῶν φϑαρτῶν A 8 χελεῦῃ c: χελεύει ADE

ῥοπῆς Ec 10 ὑφεστάνον E 11 ἵν᾽ ς tc τόδ᾽ c ἡ ac: εἴη
ADE 1i ἀπεργάζεσϑαι, sed corr., AE τροφὴν c αὐξάνετε c 14. 15 φϑεί-
vovza E, sed corr. 15. 16 λέγεσϑαι D 16 ἔχουσί DEc 18 φϑείνοντα E,
sed corr. 18. 19. —tv εἰς] e corr. D! 19 εἰς τὰς] εἰς ^. Α - 20 τοῦ
om. D 22 τοῦ (alterum)] τὸν E: corr. E? 28 τὰ] τὸ D 24 δοχοῦν D

29 ὅμως E δ᾽ Ec 28 τελεώτερον D 31 ἔχοι] corr. ex ἔχει E!

32 ταύτην Ec

108 SIMPLICII IN L. DE CAELO I3 (Arist. p. 370412]

σαν. εἴρηται δὲ xai, ὅτι πρῶτον τὸ ἀγένητον xal ἄφϑαρτον συλλογίζεται, 50s
χαὶ ἢ τῶν συλλογισμῶν ἀνάλυσις ἔχχειται. χαὶ ὅτι τὰς μὲν ἄλλας ἀπέ-
ὄξιξε προτάσεις ἐν τούτοις ὃ ᾿Αριστοτέλης τὴν μὲν λέγουσαν, ὅτι τὸ χυχλο- 20
φορητιχὸν σῶμα οὐχ ἔχει ἐναντίον διὰ τοῦ τῶν δὲ ἐναντίων καὶ αἵ
5 φοραὶ ἐναντίαι. εἰ γὰρ ἐναντία χατὰ φύσιν ἐστὶ τὰ ἐναντίας ἀρχὰς
χινήσεων ἔχοντα, δῆλον, ὅτι τῶν ἐναντίων ἐναντίαι εἰσὶν αἴ χινήσεις. εἰ
οὖν τῇ τοῦ χυχλοφορητικοῦ σώματος χινήσει χατὰ φύσιν, τουτέστι τῇ χύ- 96
χλῳ (περὶ γὰρ τῶν χατὰ φύσιν 6 λόγος), οὐχ ἔστιν ἐναντία χίνησις xaxd
φύσιν, δῆλον, ὅτι τῷ κυχλοφορητικῷ σώματι οὐχ ἔστιν ἐναντίον. ὁ δὲ
10 ᾿Αλέξανδρος ἐν τῷ πρώτῳ σχήματι συνάγει τὸν συλλογισμὸν οὕτως" οὗ
φυσιχοῦ σώματος τῇ χινήσει μὴ ἔστι χίνησις ἐναντία, οὐδ᾽ ἄν αὐτῷ τι 80
cim ἐναντίην: τῇ δὲ τοῦ χύχλῳ χινουμένου σώματος xatà φύσιν χινήσει
οὐδεμία χίνησις ἐναντία" οὐδὲ ἄρα τῷ χατὰ φύσιν χινουμένῳ ταύτην τὴν
χίνησιν. δύο τοίνυν προτάσεις τοῦ ὅλου συλλογισμοῦ ἀναποδείκτως ἔλαβε
15 τήν τε λέγουσαν, ὅτι τὸ γινόμενον καὶ φϑειρόμενον ἐξ ἐναντίου γίνεται xai 85
εἰς ἐναντίον φϑείρεται ὑποχειμένου τινός, χαὶ τὴν λέγουσαν, ὅτι τῇ χύχλῳ
χινήσει οὐχ ἔστιν ἐναντία. ἀλλὰ ταύτην μὲν ὡς αἰτήσας νῦν ὕστερον ὀιὰ
πολλῶν ἀποδείχνυσι, διὸ xol ἀνεςάλετο παρευβαλεῖν αὐτῆς τὴν ἀπόδειξιν"
ἧς δὲ ἑτέρας τὴν ἀπόδειξιν ἀνέπεμψεν εἰς τὰ ῥηϑέ ὰ τὸ πρῶτον 40
τῆς δὲ ἑτέρας τὴν ἀπόδειξιν ἀνέπεμψεν εἰς τὰ ῥηϑέντα χατὰ τὸ πρῶτον
20 τῆς Φυσιχῇῆς ἀχροάσεως, ὧν xal ἐγὼ χατὰ τὸ δυνατὸν διὰ πλειόνων τὴν
διάρϑρωσιν ἐποιησάμην. τούτων Oh χειμένων συνάγεται, ὅτι τὸ χυχλοφο-
pa-txóv σῶμα μὴ ἔχον, μήτε ἐξ οὗ γένηται μήτε εἰς ὃ φθαρῇ. ἀγένητον
L1 wv P , ^ e) , γέ v -
xai ἄφϑαρτον ἔσται. ἐπισημαίνεται δὲ ὁ ᾿Αλέξανδρος ἐν τούτοις, ὅτι, εἴπερ 45
ἐναντία μάλιστα χατὰ φύσιν ἐστὶ τὰ τὰς ἐναντίας ἔχοντα χινήσεις, ἐναντία
τῷ | πυρὶ μᾶλλον ἔσται ἢ γῇ ἥπερ τὸ ὕδωρ κατὰ φύσιν" xattot τὸ μὲν 50b
2 τῷ Up u NJ [* i T1 i i* ep D [" Y *
ὕδωρ Ψυχρὸν xal ὑγρὸν ὑπάρχον κατ᾽ ἄμφω τὰς ποιότητας avtixercat τῷ πυρὶ
( - D —€-— € ^ eo^ Élg4n. 3 3 o5 x * ) ,
ϑεομῷ xat ξηρῷ ὑπάρχοντι, ἢ óà γῇ ψυχρὰ xal ζηρὰ οὖσα xal ἕν μόνον
τὸ ψυχρόν. xai τοῦτο ὃὲ ἐπισημαίνεται. ὅτι εἰπὼν ὀρϑῶς τὴν φύσιν τὸ 5
ἀέλλον ἔσεσθαι ἀγένητον ἐξελέσϑαι ἐχ τῶν ἐναντίων ἐνεδείξατο, ὅτι χατὰ
80 φύσιν ἔχειν χρὴ τὸ ἀγένητον τὰ οὐράνια. χαὶ μὴ ὥς τινες φϑαρτὸν μὲν
αὐτὸ τῇ ἑαυτοῦ φύσει ποιοῦσιν, αἰτήματα ὃξ αἰτοῦνταί τινα ἄφϑαρτον
αὐτὸ ποιεῖν ἐϑέλοντες. χαὶ ἔοιχεν εἰς τὸν [Deva ἀπορριπτεῖν εἰπόντα 10
“αϑαάνατοι μὲν οὐχ ἐστὲ τὸ πάμπαν, οὐ μὴν λυϑήσεσϑέ γε διὰ τὴν ἐμὴν
βούλησιν, ὡς ἀπὸ τοῦ δημιουργοῦ λέγοντα. ἐνδείχνυται δὲ ὁ [ἰλάτων,
35 ὅτι, 6 iy ἐπὶ τῇ διαστατῇ xoi τιχῇ καὶ τοῦ ὄντως ὄντος ἐξελ
35 ὅτι, ὅσον μὲν ἐπὶ τῇ διαστατῇ xal σωματικῇ xal τοῦ ὄντως ὄντος -

|] xai (prius) om. D 2 ἔγχειται E: corr. E? ὅτι Om. c 2. ὃ ἀπέδειξε)
seq. ras. 1 litt. E 4 διὰ 509] 270417—18 9 qOopal A, sed corr. 9. 6 xt-
νήσεως ἀρχὰς Ec 6 χινήσεων AB: χινήσεως D τῶν] xai τῶν D
10 τῷ om. E πρώτῳ] τρίτῳ D σχήματι om. E 11 τι om. A 15 γιγνό-
μενον E γίγνεται E 18 ἀνεβάλετο D: ἀνέβαλε τὸ A!: ἀνεβάλλετο A?Ec
19 πρῶτον] cap. 7 20 xai om. Ec 21 ἐπιησάμην A: corr. A* ante ὅτι
ras. l litt. E 24 ἐστὶν E, v eras. 21 ξηρῷ] ψυχρῷ E ἕν] ἣν E
32 ἀποριπτεῖν Α εἰπόντα] "lim. 41 b 33 οὐ μὴν] οὔτι μὲν δὴ c 81 βου-

λὴν A λεγόμενα ς ἐδείχνυται A: corr. A? 959 ὄντως om. c

SIMPLICII IN L. DE CAELO I 3 (Arist. p. 270412. 22] 109

ϑούσῃ τῶν οὐρανίων φύσει xal διὰ τοῦτο μὴ δυναμένῃ πᾶσαν ἔχειν ἅμα δθὺυ
τὴν ἀιδιότητα. οὐχ ἔστιν ἀϑάνατα πάμπαν, διὰ δὲ τὴν προσεχῆ ἀπὸ τῆς 16
ἀχινήτου αἰτίας ὑπόστασιν ἀμετάβλητον αὐτῶν τὴν μεταβολὴν ποιοῦσαν
xoi τὴν ἀπὸ τῆς διαστάσεως λύσιν τῷ χρείττονι δεσμῷ τῆς ἑνώσεως προ- 90
λαμβάνουσαν ἄλυτα μένει. καὶ τό γε ᾿μὴ πάμπαν ἀϑανάτους᾽ πρόσχειται
δηλοῦν, ὡς οἶμαι, ὅτι οὐχὶ xai dq ἑαυτῶν xal ἀπὸ τῆς αἰτίας ἔχουσι
τὴν ἀϑανασίαν, ὥσπερ τὰ αὐϑυπόστατα, ἀλλ᾽ ἀπὸ τῆς αἰτίας μόνον, do
ἧς μόνης παράγονται. ἐπισημαίνομαι δὲ xai ἐγώ, ὅτι τῶν ἐναντίων ἐξῃ- 25
ρῆσϑαι βούλεται τὸ σῶμα τὸ οὐράνιον οὐχ ἁπλῶς τῶν χατὰ ἰδιότητα ἐναν-
10 τίων ἀλλὰ τῶν εἰς ἄλληλα μεταβαλλόντων χαὶ συνυπάρχειν ἀλλήλοις μὴ
δυναμένων, οἷα τὰ ὑπὸ σελήνην ἐστὶν ἐναντία" ἐπεὶ πρόδηλον, ὅτι χινήσεως
ἅμα χαὶ στάσεως μετέχει τὸ οὐράνιον σῶμα ἐν τῷ αὐτῷ τόπῳ περιδινού- 80
μένον xal ταυτότητος xal ἑτερότητος ἑνός τε xal πλήϑους, ἀλλὰ συνυπαρ-
χόντων ἀλλήλοις xat συνιστώντων ἄλληλα, οὐ μέντοι φϑειρόντων, ὡς τὰ
15 ὑπὸ σελήνην, οὐδὲ μεταβαλλόντων εἰς ἄλληλα.

p.2:70492 ᾿Αλλὰ μὴν καὶ τὸ αὐξανόμενον ἅπαν αὐξάνεται ὑπὸ 80
. συγγενοῦς.

Κἂν ἐξ ὑποθέσεως λαβών, ὅτι τῇ χύχλῳ χινήσει οὐχ ἔστιν ἐναντία
χίνησις χατὰ φύσιν, συνήγαγε τὸ ἀγένητον εἶναι χαὶ ἄφϑαρτον τὸ οὐράνιον 40
90 σῶμα, ἀλλὰ μέλλων ἀποδειχνύναι τὸ ὑποτεθὲν ὡς ἀποδεδειγμένῳ χρῆται
τῷ ἐξ αὐτοῦ συναγομένῳ τῷ ἀγένητον εἶναι xal ἄφϑαρτον xal τούτῳ προσ-
χρώμενος, ὅτι xal ἀναυξὲς xal ἀμείωτον, δείκνυσι λαβών, ὅτι ἣ αὔξησις
τένεσίς τίς ἐστι, χαί, ὥσπερ οὐ γίνεταί τι μὴ ἔχον ἑαυτῷ ἐναντίον, ἐξ οὗ 45
γενήσεται, οὕτως οὐδὲ αὔξεται οὐδὲ μειοῦται" xal γὰρ xal fj μείωσις φϑορά
25 τίς ἐστιν. ὥστε παλιν συλλογίζεσϑαι οὕτως: τὸ αὐξόμενον ἐξ ἐναντίου
αὔξεται, ἐξ οὗ xal γίνεται" τὸ χυχλοφορητιχὸν σῶμα οὐχ ἔχει ἐναντίον, ἐξ
οὗ γίνεται. ὅτι δὲ ἢ αὔξησις γένεσίς τίς ἐστιν xal τὸ αὐξόμενον ἐξ ἐναν-
τίου αὔξεται, δῆλον" | τὸ γὰρ προστιϑέμενον τῷ αὐξομένῳ ὅμοιον αὐτῷ 51.
γενόμενον οὕτως προστίϑεται χαὶ τρέφει χαὶ αὔξει τὸ ᾧ προστίϑεται τὸ
30 δὲ ὅμοιον γινόμενον τῷ d προστίθεται ἐξ ἀνομοίου αὐτῷ καὶ ἐναντίου γί-
νεται ὅμοιον. τῷ οὖν μὴ ἔχοντι ἐναντίον οὐ δυνατὸν ὅμοιόν τι γενέσϑαι, ὃ

4. 5 προσλαμβάνουσαν DEc 6 ὅτι] ὅτι καὶ E 1 ἀλλὰ Ec τῆς om. Ec

8 xal μόνης D 8. 9 ἐξηρεῖσϑαι E 9 xat' D ἰδιότητα ADb: ἀιδιότητα
Ec 10 συνυπάρχειν DE?: συνυπαρχ΄ A: συμπαρέχειν E μὴ] m. sec. E

16 αὐξόμενον E 16. 17 ὑπὸ συγγενοῦς A: om. D 19 συνήγετο D τὸ (pr.)
om. D 22 ὅτι (prius) ACE: om. D 23 τίς om. CD ἐστιν E

24 γίνεται D οὐδὲ (alt.) — καὶ γίνεται (26) om. c xal γὰρ xal DEb: xal γὰρ AC
29 αὐξόμενον CDE: αὐξανόμενον A 26 τὸ χυχλοφορητιχὸν — γίνεται (27)] ing. ἘΠ:
Om. c 21 ἢ] supraser. C': om. c ἐστι Dc et seq. ras. 1 litt. E
αὐξόμενον CDE: αὐξανόμενον Ac 29 γενόμενον] AC: e corr. D': γινόμενον Ec

390 τῷ] τὸ E xai ACD: xal ἐξ Ec 3l] τῷ] τὸ CD ἔχον τι CD οὐ ὃυ-

vatóv] ἀδύνατον CD

110 SIMPLICII IN L. DE CAELO 18 [Arist. p. 270322]

διότι τὸ γινόμενον πᾶν ἐξ ἐναντίου γίνεται" τὸ δὲ αὐτὸ ἐναντίον τοῖς ὁμοίοις bla
ἐστίν, ὥστε τὸ v προστιϑεμένῳ ἐναντίον xal τῷ ὁμοίῳ αὐτῷ d προστί-
ϑεται ἐναντίον ἐστίν. ὃ δὲ ᾿Αριστοτέλης ἔτι ἀχριβέστερόν τι ἐνεδείξατο
διὰ τοῦ τούτῳ δὲ οὐχ ἔστιν ἐξ οὗ γέγονεν. ἐξ οὗ γὰρ γίνεταί τι, 10
5 ἐχ τούτου τρέφεται xal αὔξεται 7| προσεχῶς ἣ πόρρωθεν. xal γὰρ ix
σπέρματος γίνεται καὶ χαταμηνίου τὸ ζῷον: ἀλλὰ τὸ σπέρμα xal τὸ χατα-
μήνιον ἐχ τούτων γίνεται, ἐξ ὧν τρέφεται καὶ αὔξεται τὸ ζῷον" xal τρέ-
φεται οὖν xal αὔξεται ἐξ ὧν γίνεται: τὸ οὖν μὴ ἔχον, ἐξ οὗ γίνεται, 15
οὐδὲ ἐξ οὗ τρέφεται xal αὔξεται ἕξει: οὐδὲ γὰρ τὸ προστιϑέμενον ἔτι
10 ἔσται, εἴπερ ἐξ αὐτοῦ καὶ τοῦτο γίνεται, ἐξ οὗ χαὶ ἐχεῖνο, ᾧ προστίϑεται.
6 δὲ ᾿Αλέξανδρος, εἰ ὅμοιόν τι, φησί, γίνεται τῷ χυχλοφορητιχῷ, ὃ προστι-
ϑέμενον αὔξει, ἔσται καὶ αὐτὸ xuxÀogoprtuxóv: ἐπὶ ταὐτὸ γὰρ χίνησις τοῖς 90
μορίοις xal τῷ ὅλῳ" εἰ δὲ τοῦτο, xal τὸ ὅλον ἄν εἴη γενητόν: ἀλλὰ μὴν
ἐδείχϑη ἀγένητον. ἀναλυομένου δὲ τοῦ προστιϑεμένου εἰς τὴν ὅλην
15 εἶπεν τοῦ ᾧ προστίϑεται, τουτέστιν εἰς σάρχας xol ὀστᾶ xal τὰ ἄλλα τὰ
δμοιομερῇ μόρια: ταῦτα γάρ ἐστι τὰ τρεφόμενα προσεχῶς: ἅπερ ὕλης 35
ἔχει λόγον πρὸς τὰ ὀργανιχὰ μόρια χαὶ τὸ ὅλον ζῴον. τῷ δὲ αὐτῷ λόγῳ,
ὅτι οὐδὲ μειοῦται, δειχϑήσεται. τὸ γὰρ μειούμενον ἀπιόντος τινὸς τῶν ἐν
αὐτῷ μέρους μειοῦται" τὸ δὲ ἀπιὸν ἀνόμοιον γενόμενον xal εἰς τοὐναντίον
20 αὐτῷ μεταβαλὸν ὥστε μηχέτι συνυπάρχειν ἄπεισιν. ὥστε τὸ μειούμενον 80
ἐναντίον ἔχειν ἀνάγκη, ἐξ οὗ καὶ αὔξεται xal γίνεται. τὸ ὃὲ χυχλοφορη-
τιχὸν σῶμα οὔτε αὔξεται οὔτε γίνεται οὔτε ἔχει ἐναντίον. ὅλως δέ, ὃ μὴ
πέφυχεν αὔξεσϑαι, εἰ μειοῦται, φϑείρεται" δέδειχται δὲ xal ἄφϑαρτον τὸ
οὐράνιον. διὰ τί δὲ ἄρα ὃ ᾿Αριστοτέλης οὐχ, ὥςπερ ἡμεῖς, τὴν αὐξησιν 86
25 διὰ τῆς τροφῆς συνελογίσατο, ἀλλ᾽ αὐτόϑεν τὸ αὖξον συγγενὲς εἶπεν ὀφεί-
λειν εἶναι τῷ αὐξομένῳ; ἣ διὰ τὸ πανταχοῦ ἀχριβές; xal γὰρ αὐξεσϑαι
μέν, ὡς ἔοιχε, φυσιχῶς xal τὰ ἁπλᾶ νομίζει σώματα τῇ τῶν ὁμοίων προσ-
ϑέσει, ὡς δηλοῖ μετ᾽ ὀλίγα λέγων, ὅτι ὁρῶμεν xal τὰ στοιχεῖα αὔξησιν 40
ἔχοντα xal φϑίσιν, τρέφεσθαι ὃξ τὰ ὀργανιχὰ οὐ φυσιχῶς, ἀλλ᾽ ὑπὸ τῆς
80 ϑρεπτιχῆς ψυχῆς. δῆλον δέ, ὅτι, x&v οὕτως ἔχῃ, οὐδὲν ἢ ἀπόδειξις ἢ
εἰρημένη παραποδίζεται" ἐξ οὗ γὰρ γίνεταί τι, ἐκ τούτου xal αὔξεται συγ-
γενοῦς γινομένου χαὶ προστιϑεμένου.

1 γιγνόμενον E 2 ᾧ] τῷ ᾧ ἢ 4 διὰ τοῦ] 2702325 τοῦ om. E τοὐτῳ]
τοῦτο E δ᾽ c 9 καὶ τρέφεται C καὶ (alterum)] κἂν D 6 γίνηται D
12 γὰρ] γὰρ ἡ c 14 ἀναλυομένῳ A: corr. A? 15 εἶπεν] 270224 εἶπε DEc
ἄλλα τὰ ACD: ἄλλα Ec 16 ἐστι ACD: εἰσι Ec 19 τὸ ἐναντίον CD

20 μεταβαλὸν CDE: μεταβαλὼν A: μεταβάλλον c συνυπαρχ΄ A 2] ἔχει E:
corr. E? 22 ἔχει om. E ἐναντίον ἔχει K?c 23 δὴ c 24 dpa om. Ebc

ὃ om. c 28 ὡς om. E: xal c λέγων] 270230 3l γίγνεται E 32 γιγνο-

μένου DE xal] τοῦ Ας

SIMPLICII IN L. DE CAELO I3 [Arist. p. 270225) 111

p. 210.25 Εἰ δέ ἐστι xal ἀναύξητον xal ἄφϑαρτον, τῆς αὐτῆς Dl»
διανοίας ἐστὶν ὑπολαβεῖν χαὶ ἀναλλοίωτον εἶναι.

Ὥσπερ τὸ ἀναύξητον διὰ τοῦ ἀγενήτου ἔδειξεν: “οὐ γὰρ ἔστι, φησί,
τούτῳ ἐξ οὗ γέγονεν" οὕτως τὸ ἀναλλοίωτον διὰ τοῦ ἀναυξήτου δείχνυσι 5
xai τοῦ ἀμειώτου, ὅπερ, οἶμαι, ἄφϑαρτον ἐχάλεσε νῦν, συλλογιζόμενος
οὕτως: τὸ ἀλλοιούμενον χατὰ ποιότητα μεταβάλλει’ τὸ χατὰ ποιότητα
μεταβάλλον χατὰ πάϑος μεταβάλλει: τριχῶς γὰρ λεγομένων τῶν σωματι-
χῶν ποιῶν, ἣ χατὰ πάϑος μόνον αἰσϑητόν, ὡς ὅταν ϑερμαίνηταί τις ἐπι- 10
πολαίως, T, χατὰ διάθεσιν, ὅταν διατεθῇ χατὰ τὴν ϑερμότητα ὡς xal λέ-
10 γεσϑαι ϑερμός, ἣ κατὰ ἕξιν, ὅταν μόνιμος ἢ διάϑεσις γένηται, πανταχοῦ

τὸ πάϑος ϑεωρεῖται, διὸ xol ὃ ᾿Αριστοτέλης οὐχ ἄνευ τῶν κατὰ τὰ πάϑη
μεταβολῶν γίνεσϑαί φησι. — xdv γὰρ ἄλλο εἶδός ἐστιν ἕξις xal διάθεσις, 15
ἀλλὰ xal αὗται μετὰ πάϑους ἐπιτελοῦνται" πάσχοντος γὰρ γίνονταί τινος"
ὥστε τὰ ἀλλοιούμενα χατὰ πάθος μεταβάλλει. τὰ δὲ χατὰ πάθος μετα-
15 βάλλοντα φυσιχὰ σώματα πάντα δρῶμεν αὔξησιν ἔχοντα xal μείωσιν: τά
τε γὰρ τῶν ζῴων σώματα xal τὰ φυτὰ καὶ τὰ ἁπλᾶ σώματα καὶ ἁπλῶς, 90
ὅσα χατὰ πάϑος μεταβάλλει. εἰ οὖν τὰ μὲν ἀλλοιούμενα σωματιχῶς
αὔξεται χαὶ μειοῦται, ὃ μήτε αὔξεται μήτε μειοῦται, τοῦτο οὐχ ἀλλοιοῦται"
οὐδὲ γὰρ χατὰ πάϑος μεταβάλλει. xal χατηγοριχῶς δὲ οὕτως" τὰ χατὰ
20 πάϑος ἀλλοιούμενα αὔξεται xal μειοῦται" τὸ χυχλοφορητιχὸν σῶμα οὐχ 30
αὔξεται οὐδὲ μειοῦται" τὸ χυχλοφορητιχὸν ἄρα σῶμα οὐχ ἀλλοιοῦται κατὰ
παάϑος. καὶ μᾶλλον οὕτως μοι δοχεῖ συνάγειν 6 ᾿Αριστοτέλης, καὶ τὸ συμ-
πέρασμα ἀναλλοίωτον οὕτως συνάγει ὡς χατὰ πάθος μὴ ἀλλοιούμενον.
᾿σημειωτέον δέ, φησὶν 6 ᾿Αλέξανδρος, ὅτι ἣ λέξις οὐχ ὡς ἀναγχαία, ἀλλὰ 80
25 χατὰ τὸ εὔλογον εἴρηται. οὔτε γάρ, εἰ ἐν τοῖς πάσχειν πεφυχόσιν αἱ
ἕξεις μετὰ παάϑους, ἤδη xal ἐν τοῖς ἀπαϑέσιν ἀναγχαῖον, οὔτε, εἰ τὰ
ἀλλοιούμενα αὐξόμενα xal μειούμενα δρῶμεν ἐν τοῖς map ἣμῖν, εὔλογον
xai χαϑόλου, εἴ τι ἀλλοιοῦται, τοῦτο αὔξεσϑαι. εἰ μὲν γάρ, ἡ ἀλλοιοῦται, $5
ταύτῃ αὔξεται xal μειοῦται, ἀνάγκην ὃ λόγος ἔχει, εἰ δὲ μή, οὔ. ἀλλὰ
30 xal ἐν Κατηγορίαις, φησίν, αὐτὸς 6 ᾿Αριστοτέλης εἶπεν, ὅτι οὔτε αὔξεσθαι
ἀναγχαῖόν ἐστι τὰ χατὰ πάϑος χινούμενα οὔτε μειοῦσϑαι. ὧν μὲν γάρ,
φησὶν ὁ ᾿Αλέξανδρος, τῇ οὐσίᾳ τῇ χατὰ τὸ εἶδος ἔστι τι ἐναντίον xal τοῖς 40

Ι δ᾽ ς 8 post ὥσπερ del. γὰρ E? ἀγεννήτου E, sed corr. φησῇ 2102925
4 οὕτως AC: οὕτω c et seq. ras. ] litt. E 6 ἀλλοιώμενον Α τὸ — μεταβαλ-
λον (7)] bis D 8 ποιοτήτων c μόνον om. Ec 9 ὡς ὅταν D 10 ϑερμός]
--μός in ras. E! ὡς ὅταν D γένηται) corr. ex γίνεται A 11 ὁ) om. D
τὰ] suprascr. D! 12 φησι] 270328—29 xüv] xal c ἡ ἕξις CD ἡ διά-
ϑεσις C 11 μὲν om. D 18 ἀλλοιοῦται] -o9- e corr. D! 20 οὐχ] οὐδὲ D
21 ἄρα om. D 22 συναγαγεῖν Ec 20 οὔτε c: οὐδὲ ADE 21 χαὶ μειού-
μενα] bis E: corr. E? ὁρῶμεν om. D 28 τι] seq. ras. 1 litt. E 30 εἶπεν]

15322 αὐξάνεσθαι Ec 582 Ἀλέξανδρός φησι E: ὁ ᾿Αλέξανδρος φησί c.— τῇ] καὶ τῇ D
ἔστι) seq. ras. 1 litt. E Tt] τι τὸ E

112 SIMPLICII IN L. DE CAELO 13 [Arist. p. 270425]

τῷ
C

πάθεσιν, ταῦτα διὰ μὲν τὴν κατ᾽ οὐσίαν ἐναντίωσιν ἔσται ὁμοῦ μὲν γενητὰ Dlb
xal φθαρτά, ὁμοῦ δὲ αὐζητά τε xal μειωτά, διὰ δὲ τὴν χατὰ πάϑος ἀλ-
λοιωτά: ὅσα δὲ μηδεμίαν ἔχοντα xat οὐσίαν ἐναντιότητα ἐν ποιύτησίν
ἐστιν ἐχούσαις ἐναντίωσιν, ταῦτα ἀγένητα ὄντα xal ἀναυξῇ οὐδὲν χωλύσει 45
ἀλλοιοῦσϑαί τε xal οὕτως πάσχειν. σημειωτέον δέ, φησί, xat, ὅτι | οὐ 52a
διὰ τὸ μηδὲν ἐναντίον εἶναι αὐτῶν τῇ συμβεβηχυίᾳ ποιότητι ἀναλλοίωτα
αὐτὰ δείχνυσι" καίτοι ἐχρήσατο dy αὐτῷ, εἰ οὕτως ᾧετο, ὥσπερ καὶ ἀγένητα
ἐδείχνυ τῷ μηδὲν εἶναι ἐναντίον. xal τοῖς λέγουσι, φησίν, ἄποιον ᾿Αριστο-
τέλην τὸ πέμπτον σῶμα λέγειν καὶ ἐντεῦϑεν δειχτέον, ὅτι μὴ ἴσασιν, ἃ 5
λέγουσιν: εἰ γὰρ ἄποιον ἔλεγεν αὐτὸ εἶναι, ῥᾷστον ἦν αὐτῷ ἐντεῦϑεν δεῖξαι,
ὅτι ἀναλλοίωτον: ὃ γὰρ μὴ τὴν ἀρχὴν ἔχει ποιότητα, οὐδ᾽ ἄν χατὰ ποιό-
τητα μεταβάλλοι. ἐπεσημηνάμην δέ, φησί, τοῦτο ὑπὲρ τοῦ δεῖξαι, ὅτι,
χἄν συμβαίνῃ τὸ μετὰ τὸν ἥλιον σῶμα χυχλοφορητιχὸν ϑερμαινόμενον ὑπὸ 10
τῆς τοῦ ἡλίου περιφορᾶς διαπέμπειν τῷ ὑπ᾽ αὐτὸ σώματι τὴν ἀπὸ τῆς
ἐχείνου χινήσεως γινομένην ϑερμότητα, οὐδὲν ἄτοπον ἐπιφέρεται τῇ τοῦ
χυχλοφορητιχοῦ σώματος οὐσίχ᾽ οὐ γὰρ παάψτως τὸ ἀλλοιούμενον φϑαρτόν,
ἀλλ ὅσα xat' οὐσίαν οἷά τε μεταβάλλειν: τοιαῦτα δέ, ὧν τῇ οὐσία καὶ 1
τῷ εἴδει ἔστι τι ἐναντίον. ὡς γὰρ αὐτὸς λέγει, ἀπαϑὲς ἐχεῖνο πάσης
ϑνητῆς δυσχερείας, ἀλλ᾽ οὐχ ἁπλῶς ἀπαϑές: οὐ γάρ, εἰ τῷ συμβεβηχότι
τινὶ ἐναντίον τι εἴη, ἤδη xal αὐτῷ ἀναάγχη ἐναντίον τι εἶναι. τὰ γοῦν
ἄστρα χρῶμα μὲν ἔχει, εἰ ὃὲ πᾶν χρῶμα T, λευχὸν Y, μέλαν T) μιχτόν, εἴη 90
dy ἣ ἐναντίον τι αὐτῷ τῷ χρώματι Y, ἐξ ἐναντίων τὸ χρῶμα αὐτῶν συγ-
χείμενον, ἀλλ οὐ διὰ τοῦτο φϑαρτὰ τὰ ἄστρα, ὅτι μὴ ἐν τῇ οὐσίᾳ αὐτῶν
τὸ χρῶμα. ταῦτα τοῦ ᾿Αλεξάνδρου λέγοντος αὐτῇ σχεδὸν τῇ λέξει πρῶτον
μὲν ἐφιστάνειν ἀξιῶ, εἰ ὁ ᾿Λριστοτέλης οὕτω σαϑρῶς ἐν τῇ τοιαύτῃ πραγ- 98
uacsía συνελογίζετο καὶ παραλόγως, xdv χατὰ τὸ εὔλογον οὗτος εἰλῆφϑαί
νος. ἔπειτα ῥητέον, οἶμαι, ὅτι ὁ ᾿Αριστοτέλης οὐ πᾶσαν ἀλ-
λοίωσιν ἀποφάσχει τῶν οὐρανίων: οὐ γὰρ δὴ χαὶ τὴν τελεσιουργὸν εἰς
ἄλληλα μεταδοσίν τε xai μετάληψιν, ἀλλὰ τὴν χατὰ πάϑος, ἥτις πολλᾶχις 80
μέν, εἰ xal χατὰ συμβεβηχύς, ἀλλὰ xai αἰτία γίνεται αὐξήσεώς τε xai
μειώσεως" τὰ γὰρ ξηραινόμενα xal πάσχοντα τὸ τῆς ξηρότητος πάϑος xal
μάλιστα χατὰ διάϑεσιν T, xai ἔτι μᾶλλον χατὰ ἕξιν μειοῦται, xal τὰ ὕγραι- 25
vóusva τῇ προστιϑεμένῃ ὑγρότητι αὔξεται, οὕτως δὲ xai τὰ μὲν πυχνού-
μενα μειοῦται, τὰ ὃὲ μανούμενα αὔξεται. πλὴν χἄν μὴ ὡς αἴτια ϑεω-
ρξῖται, ἀλλὰ συνεδρεύει πάντως τοῖς ἀλλοιωτιχοῖς πάϑεσιν ἢ αὔξησις xal
ἢ μείωσις, οὐ μέντοι πάσῃ ἀλλοιώσει" δῆλον γάρ, οἶμαι, ὅτι xal τὰ οὐρά- 40

οἷς
a
-
23
e?
o

ς
τ

| πάϑεσι DEc 2 xai (pr.)] 7 E 4 ὄντα om. E: post ἀναυξῇ colloc. K?c
ἀναύξηπα Ec χωλύει Ebc ὃ τε om. D 6 elvat ἐναντίον Ebc ἡ δείχνυ-
σιν DE ὃ ἐδείχνυ τῷ] ἐδείχνυντο A 8. 9 Ἀριστοτέλη E 12 μεταβάλοι D
ἐπισημεινάμην E: corr. E* 13 συμβαίη Ec 18 ἔστι seq. ras. 1 litt. E

αὐτὸς om. D 20 τι (pr.) om. Ec τι ἐναντίον c τι AE: del. E?: om. Db
23 ταῦτα D 29 οὕτως Ec τοιαύτῃ] αὐτή Α 92 ἢ om. Ec 34 pavob-

μενα] μαραινόμενα E 94. 39 ϑεωρῆται D 99 ἀλλοιωτοῖς E

SIMPLICII IN L. DE CAELO 1 ὃ [Arist. p. 270425) 113

για σώματα δρᾷ εἰς ἄλληλα xal μεταδίδωσιν ἀλλήλοις τῶν οἰχείων dya- 52»
ϑῶν ἄλλοτε ἄλλων χατὰ τοὺς διαφόρους σχηματισμούς. ὡς γὰρ f, σελήνη
φαίνεται ἄλλοτε χατ᾽ ἄλλο τι τῶν ἑαυτῆς μερῶν δεχομένη τὸ ἡλιαχὸν φῶς
χατὰ τὰς διαφόρους πρὸς αὐτὸν στάσεις, οὕτω xai πάντα εἰς ἄλληλα δρᾷ, 46
5 χἂν ἀφανεῖς ἡμῖν αἱ τοιαῦταί εἰσιν ἀλλοιώσεις. δῆλον γάρ, οἶμαι, τοῦτο
xal ἐχ τῶν εἰς | τὰ τῇδε ἀποτελεσμάτων: ἄλλοτε γὰρ ἄλλων αἴτια γίνε- 58b
ται ἐχεῖνα χατὰ τοὺς διαφόρους αὐτῶν σχηματισμοὺς χαὶ τὰς διαφόρους
συγχράσεις, xal οὔτε ἐπὶ τῆς σελήνης αὔξησις Y, μείωσις φαίνεται γινομένη
μετὰ τῆς τοιαύτης ἀλλοιώσεως καίτοι οὕτως ἐναργοῦς οὔσης οὔτε ἐπὶ τῶν 5
10 ἄλλων ἀστέρων, πλὴν ὅταν ἀπόγειοι ἣ περίγειοι γίνωνται" τότε γὰρ διὰ
τὴν πρὸς ἡμᾶς ἀπόστασιν διάφορον οὖσαν διάφορον ἡμῖν ἔχοντες φαίνονται
μέγεϑος. οὐδὲ γάρ εἰσιν αἱ μεταδόσεις αὗται παϑητιχαί, ἀλλὰ τελεσιουρ-
γοί: συνυπάρχειν γὰρ ἐχεῖ δύναται xal τὰ ἐναντία" ἐνταῦϑα μέντοι διὰ τὴν 10
ἀπ᾿ ἀλλήλων διάστασιν μὴ πεφυχότα συνυπάρχειν ἀλλήλοις ἀφανίζει ἄλ-
18 ληλα xal διὰ τοῦτο παϑητιχῶς ὃρᾷ. ὁ μὲν γὰρ σίδηρος ὑπὸ πυρὸς ϑερ- |
μανϑεὶς xal παϑητιχῶς ἀλλοιωθϑεὶς οὐχέτι ψύχειν δύναται χαίτοι ψυχρὸς 16
χατὰ φύσιν ὑπάρχων, διότι χατὰ τὸ πάϑος ἐνεργεῖ" fj μέντοι σελήνη, xdv
ἀλλοιοῦταί πως ὑπὸ τῶν ἡλιαχῶν ἀχτίνων xal διαπέμπει τὸ φῶς εἰς ἡμᾶς
τὸ ἡλιαχόν, ἀλλὰ μετὰ τῆς οἰκείας ἰδιότητος. οὐ γὰρ μετέβαλέ τι τῆς
90 οὐσίας αὐτῆς ἢ ἀλλοίωσις, dÀX ἐτελείωσε μόνον τὰς ὑπαρχούσας δυνάμεις. 90
χαλῶς γὰρ λέγει καὶ Μέλισσος, ὅτι “τὸ τριχὶ μιῇ μυρίοις ἔτεσιν ἑτεροῖον
γινόμενον (χατὰ τὴν οὐσίαν δηλονότι) ὀλεῖται ἄν ἐν τῷ παντὶ χρόνῳ᾿"
ὥστε, εἰ xal ἀλλοιοῦσϑαι λέγει τις τὰ οὐράνια ὑπ᾽ ἀλλήλων, μὴ κατὰ
παάϑος γίνεσϑαι λεγέτω τὴν ἀλλοίωσιν ταύτην, ἀλλὰ τελεσιουργόν, ὡς xai 90
25 ψυχὴ dv ἀλλοιοῦσϑαι λέγοιτο ἐνθεάζουσα. τὸ γὰρ πάϑος κατὰ μεταβολὴν
οὐσιώδους γίνεταί τινος" διὸ καὶ ἄλλο εἶδος ἀλλοιώσεώς ἐστι τὸ κατὰ πάϑος
παρὰ τὸ χατὰ δύναμιν. xal διὰ τοῦτο χαλῶς, οἶμαι, ὁ ᾿Αριστοτέλης οὐχ
ἁπλῶς πᾶσαν ἀλλοίωσιν, ἀλλὰ τὴν παϑητιχὴν ἀποφάσχει τῶν οὐρανίων, T 80
πάντως xal αὔξησις xal μείωσις xal γένεσις καὶ φϑορὰ συνυπάρχει, xal διὰ
30 τοῦτο τὰς ἀλλοιώσεις, ἃς ἔμελλεν ἀποφάσχειν, εἰς τὸ πάϑος μετέβαλεν εἰπών"
τοῦ δὲ ποιοῦ αἱ μὲν ἕξεις καὶ διαϑέσεις οὐχ ἄνευ τῶν χατὰ τὰ
πάϑη γίνονται μεταβολῶν᾽᾽- ἣ δὲ χατὰ πάϑος αὐτόϑεν ἔχει τὸ πά- sb

2 ὡς] ob E: ὥσπερ E?c 9 xat'] ante τ ras. 4 litt. E tt] evan. A 9 ἡμῖν)
εἰσὶν Ec εἰσιν] ἡμῖν Ec 6 ἄλλων) ἄλλο A 6. 1 γίγνεται E σχηματισ-
μοὺς αὐτῶν D διαφόρους αὐτῶν Ec 8 οὔτε c: οὔτε δὲ A: οὐδὲ DE

9 ἐναργῶς Ab 10 ἄλλων om. D 1l ἡμῖν] ἡμῖν οὖσαν E φαίνεται A, sed
corr. 12 οὐδὲ] οὐ A γάρ] m. sec. E 13 δύνανται Ec 10 τοῦ πυρὸς Ec
li τὸ om. A 18 ἀλλοιῶται D διαπέμπῃ D 19 μετέβαλλε E, sed corr.

2] τριχὶ μιῃ K*: τριχὶ A: τριχῆ pp E: τρισχιλίοις ἣ D; cf. Simplic. in Phys. p. 111,23
Diels 22 ὀλεῖται ADE et Simplic. in Phys. 1. 1.: ὄλοιτο c παντὶ] corr. ex map-
ὄντι ΕΞ 24 λέγω ς ἀλλὰ D: ἀλλὰ τὸ AE: ἀλλὰ χατὰ τὸ c 29 dv D: om.
AEc 21 διὰ Db: om. AE 90 μετέλαβεν D εἰπών] 270228 9] τὰ
om. c cum Arist. vulg. 32 γίγνονται c ἡ ADb: εἰ Ec

Comment. Arist. VII Simpl. de Caelo. 8

114 SIMPLICII IN L. DE CAELO I3 (Arist. p. 270325)

ϑος. xal προελθὼν δέ, ὅτι οὕτως ἀναλλοίωτον ὡς ἀπαϑὲς εἶπεν, ἐδήλωσε 52b
διὰ τοῦ "xal ἀναλλοίωτον xal ἀπαϑές ἐστι τὸ πρῶτον τῶν σωμάτων᾽".
ὥστε τῷ ᾿Αλεξάνδρῳ τὸ μὲν ἀλλοίωσιν ἐν τοῖς οὐρανίοις ἀπολιπεῖν χατὰ
τὸν ᾿Αριστοτέλην συγχωρητέον, ὡς xal ποιότητος ὑπαρχούσης ἐχεῖ, οὐ 40
μέντοι παϑητιχὴν τὴν ἀλλοίωσιν συγχωρητέον xat! αὐτόν: οὐ γὰρ dv
ἐσπούδασε διὰ τοῦ ἀπαϑοῦς ἀποδεῖξαι τὸ ἀναλλοίωτον. χαὶ χρὴ τοῦτο τῇ
ἀποδείξει προσεννοοῦντα τὸ ἀναγχαῖον αὐτῆς ὁρᾶν" τὰ γὰρ μεταβλητιχῶς
πάσχοντα τῶν χατὰ φύσιν σωμάτων xal αὔξεται xal μειοῦται xal γίνεται 46
χαὶ φϑείρεται, οὐ μέντοι τῷ ἀλλοιοῦσϑαι αὔξεται ἢ μειοῦται, ἀλλ᾽ ἔστι
μὲν | ἐν τοῖς ἐπιχήροις ἄμφω, λόγον δὲ ἔχοντα οἰχεῖον: διόπερ ἐν Κατη- 53»
γορίαις ὁ ᾿Δριστοτέλης εἶπεν, ὅτι οὔτε αὔξεσθαι ἀναγχαῖόν ἐστι τὰ χατὰ
πάϑος χινούμενα οὔτε μειοῦσϑαι- οὐ γὰρ τῷ λόγῳ τοῦ πάϑους αὔξεται T,
μειοῦται, χἄν ὑπάρχῃ πάντως τὸ αὔξεσϑαι xal μειοῦσϑαι τοῖς πάσχουσιν 6
μεταβολιχὴν ἔχουσι φύσιν. πῶς δὲ τὰ χατ᾽ οὐσίαν ἔχοντα ἐναντιότητα
ταῦτά φησιν αὔξεσϑαι xai μειοῦσϑαι ὃ ᾿Αλέξανδρος xal γίνεσϑαι καὶ φϑεί-
ρεσϑαι, εἴπερ τῇ οὐσίᾳ οὐδέν ἐστιν ἐναντίον πλὴν τῆς στερήσεως αὐτῆς,
ἥτις τὸ δραστήριον οὐχ ἔχει, ἀλλὰ τὸ ἐπιτήδειον μόνον ὁποτίϑησιν, χαὶ 10
ἐχ ταύτης τὸ γινόμενον οὐχ ὡς ποιούσης, ἀλλ ὡς μετὰ ταύτην xal ὡς ἐξ
ἐπιτηδείου πρὸς αὐτό: εἰ οὖν οὐ μόνον ἐξ ἐναντίου, ἀλλὰ xal ὑπὸ ἐναντίου f
γένεσις, ἢ δὲ ἐναντίωσις ἐν ταῖς ποιότησι θεωρεῖται, δῆλον, ὅτι χατὰ τὰ ma
τῶν ποιοτήτων xal αἱ γενέσεις xal αἱ φϑοραὶ συμβαίνουσιν xal αἱ αὐξήσεις 15
χαὶ μειώσεις. τῶν γὰρ στοιχείων χατὰ τὰς ποιότητας εἰς ἄλληλα μετα-
βαλλόντων ταῦτα συμβαίνει, μεταβάλλει δὲ δρῶντα εἰς ἄλληλα xal md-
ὄχοντα ὑπ᾽ ἀλλήλων: ὥστε τρόπον τινὰ χατὰ συμβεβηχὸς εἶναι τὴν xac

25 οὐσίαν μεταβολὴν τῇ χατὰ τὰς ποιότητας ἀχολουϑοῦσαν, διότι μεταβάλλειν 30

μὲν χυρίως xal προσεχῶς ἀναάγχη ὑπ᾽ ἐναντίου, τῇ δὲ οὐσίᾳ ἐναντίον οὐχ
ἔστιν, ἀλλὰ ταῖς συμπληρούσαις τὴν οὐσίαν ποιότησι" xal ταύτῃ xat
οὐσίαν ἢ υὑεταβολή, ὅτι τῶν xat' οὐσίαν ὑπαρχόντων ἐστί. χαλῶς οὖν
χαὶ ἀχριβῶς 6 ᾿Αριστοτέλης τὰ παϑητικῶς ἀλλοιούμενα ταῦτα xal xat' 26
οὐσίαν πάσχειν φησίν: ἐπιτεινόμενον γὰρ τὸ πάϑος μεταβολὴν πάντως ποιεῖ
τῶν τὴν οὐσίαν συνιστώντων Ototysiov* χαλῶς δὲ τὴν χατὰ παῦος ἀλλοί-
ὡσιν τῶν οὐρανίων ἀπέφησεν ἀρχεσϑεὶς τοῖς πρηοαποδεδειγμένοις. εἰ γὰρ
τὰ παϑητιχῶς ἀλλοιούμενα xal κατ᾽ οὐσίαν πάσχει γινόμενα xal φϑειρό- 80
μενα xal αὐξόμενα xal μειούμενα, δῆλον, ὅτι τὰ τούτων ἐξῃρημένα xal
τῆς παϑητιχῆς ἀλλοιώσεως ὑπερανέχει' ὥστε xai τὸ ϑερμαίνεσϑαι ὑπὸ τοῦ
ἡλίου τὰς μετ᾽ αὐτὸν σφαίρας καὶ διαπέμπειν εἰς τὰ τῇδε τὴν ϑερμότητα 80

2 διὰ τοῦ] 27092 9 ἀπολείπειν Ec 4 ᾿Δριστοτέλη E: corr. E? 9 μειοῦται
ADb: φϑείρεται Ec 10. 11 ὁ Δριστοτέλης ἐν Κατηγορίαις Ec 11 εἶπεν] 15122
13 πάσχουσι DEc 14 ἐναντίωσιν Ac 15 γίγνεσθαι DE 11 ὑποτίϑησι DEc

18 τὸ γινόμενον] προσγιγνόμενον E 20 ἐναντιώσεις E, sed corr. ποιότητες E:
corr. E? ϑεωροῦνται E 21 συμβαίνουσι DEc αἱ (tert) om. A 25 τῇ]
corr. ex τὴν E? 21 ποιότησιν Ec 28 ἐστί seq. ras. 1 litt. E 29 ὁ om. A
31 δὲ] δὲ xal Ec 92 εἴ] corr. ex οὐ A? 30 τὸ om. D 36 τὰς] mut. in

τὴν A? μετ᾽ αὐτὸν] in ras. D! σφαίρας} mut. in σφαῖραν A?

SIMPLICII IN L. DE CAELO I3 [Arist. p. 270225. *1] 115

λεγόμενον ὑπὸ τοῦ ᾿Αλεξάνδρου προσεχτιχῶς dxouctéov παϑητιχὴν μέν τινα 535
ϑέρμην οὐδαμῶς ἐχεῖ συγχωροῦντα συμβαίνειν’ πάντως γὰρ ἄν ἠχολούϑει
xal xat' οὐσίαν μεταβολή" τελεσιουργὸν δὲ xal ζῳοποιόν τινα καὶ συνυπ-
ἄρχουσαν ταῖς κατὰ φύσιν ἕξεσιν ἐχείνων τὴν ὑπὸ τοῦ ἡλίου μετάδοσιν 40
5 ῥητέον, dÀX οὐ μεταβλητιχὴν αὐτῶν, ὥσπερ τὴν χατὰ παάϑος ἀλλοίωσιν"
χαὶ γὰρ xal ἐνταῦϑα παϑητιχῶς ὁ ἀὴρ τὴν ζῳογόνον τοῦ ἡλίου δεχόμενος
ϑερμότητα παθητιχῶς τὰ τῇδε ϑερμαίνει" οὐ γὰρ μόνον τὰς ἡλιαχὰς ἀπορ-
ροίας, ἀλλὰ xal τὰς τῶν ἄλλων οὐρανίων παϑητικῶς ὑποδέχεται τὰ τῇδε. 45
εἰ δὲ ἀπαϑὲς τὸ οὐράνιον πάσης ϑνητῆς δυσχερείας ἐστί, δῆλον, ὅτι χαὶ
10 πᾶν πάϑος τοῖς ϑνητοῖς | ὑπάρχον ἀναίνεται: ὥστε xol τὴν ϑερμότητα 53b
ταύτην τὴν παϑητικήν, ἥτις ἐπιτεινομένη καὶ τὴν οὐσίαν διαλύει, μὴ προσ-
ἤχειν αὐτῷ μήτε τὸ εἶδος ὅλως τὸ τοιοῦτον γενεσιουργὸν ὑπάρχον. ὥστε,
εἰ μὲν τοῦτο μόνον πάϑος λέγεται, τὸ γενεσιουργὸν πᾶν πάϑος ὡς τοι- ὅ
οὗτον ὃν ἀποφάσχεται τοῦ οὐρανοῦ" εἰ δὲ ἔστι τι χαὶ τελεσιουργὸν πάϑος
15 λεγόμενον, ὃ xai τῷ οὐρανῷ προσήχει, ἄλλος ἄν εἴη περὶ ἐχείνου λόγος.
xdv ἐναντία δὲ χρώματα ἣ ἄλλας ποιότητας ἐν τοῖς οὐρανίοις ὑπόϑηταί
τις, οὐχ dy εἴη φϑαρτὰ ἐχεῖνα διὰ τὸ συνυπάρχειν ὁμονοητιχῶς ἐχεῖ τὰ 10
ἐναντία, ὡς εἴρηται πολλάχις, μὴ στασιάζοντα’ διόπερ οὐδὲ παϑητιχὴν
ἔχει τὴν εἰς ἄλληλα δρᾶσιν χαὶ πεῖσιν, ὅτι μηδὲ μεταβάλλειν ἄλληλα
40 βούλεται.

Ρ. 3100, Διότι μὲν οὖν ἀίδιον xal οὔτε αὔξησιν ἔχον οὔτε
φϑίσιν ἕως τοῦ φανερὸν ἐχ τῶν εἰρημένων ἐστίν.

“Ὑπομιμνήσχει τῶν προσεχῶς ἀποδειχϑέντων περὲ τοῦ χυχλοφορητιχοῦ 15
σώματος, ὅτι ἀΐδιον, εἴπερ μήτε γένεσιν ἔχει μήτε φθοράν, χαὶ ὅτι οὔτε
25 αὔξησιν οὔτε μείωσιν ἔχει" τοιοῦτον δὲ ὃν xal ἀγήρατόν ἐστι xal μέντοι
xal ἀναλλοίωτον xai οὕτως ἀναλλοίωτον ὡς ἀπαϑές. ἐμοὶ γὰρ οὐ
μάτην ἔδοξε τελευταῖον προσθεῖναι τὸ ἀπαϑές, dÀX ὡς πάντων τούτων 90
χατὰ πάϑη συμβαινόντων. τὸ δὲ εἴ τις τοῖς ὑποχειμένοις πιστεύει
λέγοι μὲν ἄν καὶ τὰς πρώτας ὑποϑέσεις, ἐξ ὧν αἱ ἀποδείξεις συνήχϑησαν,
80 περὶ ὧν xal Πλωτῖνος εἶπεν "'Aptstotélet μὲν γὰρ οὐδὲν ἄν πρᾶγμα εἴη.
εἴ τις αὐτῷ τὰς ὑποϑέσει: τοῦ πέμπτου παραδέξαιτο σώματος᾽᾽, ἐντεῦϑεν, 25
οἶμαι, λαβὼν αὐτό" λέγοι δὲ ἄν ὑποθέσεις xal τὰ λήμματα πάντα, ἐξ ὧν
αἱ ἀποδείξεις συνήχϑησαν. μήποτε δὲ οἰχειότερον ἀχούειν ὑπόϑεσιν τὴν
λέγουσαν, ὅτι τῇ χύχλῳ χινήσει οὐχ ἔστιν ἐναντία χίνησις, xal ὅτι τὰ γι-
35 νόμενα xal φθειρόμενα ἐξ ἐναντίων γίνεται χαὶ εἰς ἐναντία φϑείρεται" ταύ- 80

1 χἀχουστέον A 6 ὁ ---παϑητιχῶς (7) om. E τὴν D: τὸ A ζῳογόνον
om. c 6. 7 γόνιμον ϑερμότητα δεχόμενος c 10 ὑπάρχων E 12 μήτε] fort. μηδὲ
15 6) o E 16 δὲ] corr. ex ἃ E? ὑπόχειται À 18 οὐδὲν A 19 πεῖ-
σιν Db: ποίησιν AEc εἰς ἄλληλα c 20 ἐστι) seq. ras. 1 litt. E 80 npóttvoc
E: corr. E? εἶπεν͵)͵ XXXVII 2 οὐδὲν] οὐδὲ γὰρ A 3l παρεδέξατο E

32 év] hinc rursus inc. B f. 65r 33 τὴν ὑπόϑεσιν c J9 γίνονται D

φϑείρονται D
g*

116 SIMPLICII IN L. DE CAELO [3 (Arist. p. 270*1. 4]

τὰς γὰρ ὡς ὑποϑέσεις λαβὼν ἐξ αὐτῶν πάντα συνεπεράνατο τὴν μὲν νῦν 53b
μέλλων ἀποδειχνόναι, τὴν ὃὲ ἐν τοῖς Φυσιχοῖς ἀποδεδειγμένην.

P.270e4 "Eotxs δὲ 6 τε λόγος τοῖς φαινομένοις μαρτυρεῖν ἕως 80
τοῦ ἀδύνατον γὰρ ἄλλως.

5 Δύο ταῦτα πρὸς τὴν τῆς ἀληϑείας πίστιν ἡμῖν συμβάλλεται 6 τε
ἀποδειχτιχὸς λόγος xai ἢ χοινὴ τῶν ἀνθρώπων πρόληψις ἤτοι 7 ἀπὸ τῆς
αἰσϑήσεως ἐνάργεια: xat συμφωνούντων μὲν αὐτῶν xal μάλιστα ἐπὶ τῶν 40
φυσιχῶν πραγμάτων ἐξ αἰσϑήσεως ἐχόντων τὴν ἀπόδειξιν ἀναμφίλεχτος f,
πίστις γίνεται, διαφωνούντων δὲ ἀπορία τις περιλείπεται. εἰκότως οὖν

10 μετὰ τὰς ἀποδείξεις xal τὴν ἀπὸ τῶν φαινομένων παράγει πίστιν, Tj τισιν
xal τοῖς γε πλείστοις xal ἀρχεῖ πρὸς τὸ οὕτως ἡγεῖσϑαι. τρεῖς δὲ τὰς 45
ἀπὸ τῶν φαινομένων ἐπάγεται μαρτυρίας, μίαν μὲν τὴν ἀπὸ τῆς τῶν οὐρα-
νίων | παρὰ τοῖς ἀνθρώποις ὑπολήψεως, δευτέραν δὲ τὴν ἀπὸ τῆς αἰσϑή- 544
σεως χαὶ μνήμης τῆς περὶ αὐτῶν, καὶ τρίτην ἀπὸ τοῦ ὀνόματος αἰϑέρα

15 χαλούντων αὐτόν. τὸ δὲ πρῶτον εἰς δύο διαιρεῖ ὁ ᾿Αλέξανδρος εἴς τε τὸ
πᾶντας ἀνθρώπους ἡγεῖσϑαι ϑεοὺς εἶναι xal εἰς τὸ τὸ ϑεῖον ἐν τῷ ἄνω 5
τόπῳ ὑπολαμβάνειν. “εἶναι δέ, φησίν, ἀμφότερα ὁ λόγος ἔδειξε, καὶ ὅτι
ἔστι τὸ ϑεῖον" ὃ γὰρ ἀγένητον xal ἄφϑαρτον xal ἀναυξὲς καὶ ἀπαϑὲς δείξας
τι σῶμα λόγος xal πρότερον τῶν ἄλλων ἁπάντων xal τελειότερον οὗτος

40 εἶναι θεοὺς χατεσχεύασέν τε xal ἀποδέδειχεν. ἀλλὰ xai ὁ τοῦτο δείξας, 10
φησίν, εἶναι τὸ χύχλῳ xal περὶ τὸ μέσον τοῦ παντὸς: χινούμενον, ὅτι ἐν
τῷ ἄνω τοῦτό ἐστι, χατεσχεύασε.᾽ ταῦτα μὲν ὃ ᾿Αλέξανδρος. μήποτε δὲ
νῦν τὴν περὶ τοῦ εἶναι θεοὺς ὑπόληψιν μαρτύρεται πάντων ἀνθρώπων, ὅτι

πάντες ἄνϑρωποι, ὅσοι νομίζουσιν εἶναι ϑεούς, διά τε τοὺς Ἵππωνας xal 15

ὃ Διαγόρας χαὶ εἴ πού τινες ἐν ἀγνώστοις ἡμῖν τόποις εἰσὶ τοῦτο δυστυχοῦν-
τες" οἱ O οὖν νομίζοντες πάντες τὸν ἄνω τόπον τῷ ϑείῳ ἀποδιδόασιν.
ἀλλ οὐχ ix τοῦ σῶμα τοιοῦτον εἶναι ϑεοὺς εἶναι χατεσχεύασεν ὃ ᾿Αριστο-

τέλης, εἰ μὴ dpa ὡς ϑεῶν ὄντα ὀχήματα" ἐπεί, ὅτι εἰσὶ ϑεοὶ αἰώνιοι vospot, 20
ἐν τῷ ὀγδόῳ τῆς Φυσιχῇς ἀχροάσεως ἔδειξε xal ἐν τοῖς Μετὰ τὰ φυσικά.

30 χαὶ τὸ ὡς τῷ ἀϑανάτῳ τὸ ἀϑάνατον συνηρτημένον ἐπὶ τοῦ τόπου
χαὶ τοῦ οὐρανίου σώματος ἀχούει ὃ ᾿Αλέξανδρος ὡς τούτου ὄντος τοῦ ϑεοῦ,
xal τὸ ἀδύνατον γὰρ ἄλλως οὕτως ἀχούει, ὅτι ἀδύνατον τὸν ἄνω τόπον 25

"τῷ
x

9 Quotxoic] I 7 9 66 om. c 6 ἡ (alt.)) suprascr. E? 1 ἐνέργεια B

10 ἢ Eb: 7; ABD τισιν ABD: τις ἦν E: τισι E? 11 xai (pr.) Eb: ἢ ABD
xai (alt) ABDE(b?): del. E?: om. c (fort. scr. ) πᾶσιν ἣ τοῖς γε πλείστοις xal) 12 ἐπά-
1e CD 14 τρίτη AC: τρίτον BDE 15 τε] suprascr. B 18 ἔστι] seq. ras.
l] litt. E 19 τι DEb: τὸ ABc 20 χατεσχεύασέ BDE τε om. D xal (pr.)
om. B 21 φησί Ac εἶναι τὸ] elvat E: τὸ εἶναι c χαὶ DE: xal τὸ ΑΒ: om. c
χινούμενον Bv D 22 ἐστι] seq. ras. 1 litt. E χατεσχεύασεν E: corr. E? 23 πάν-
tov τῶν D ὅττι À 24 “Ἵππονας E: corr. E? «al om. AB 25 iv] dv A
εἰσὶν οὕτω c 21 οὐχ] suprascr. E? σῶματα (!) τοιαῦτα c 20 ὀγδόῳ] cap. 6

ἔδειξεν E Μετὰ τὰ φυσιχὰ)] A 6 91 ὡς] ὡς ἐπὶ AB 92 οὗτος B

SIMPLICII IN L. DE CAELO 18 [Arist. p. 270*4. 10. 11] 117

ϑεῖον εἶναι μὴ ὄντος ἐχεῖ ϑεοῦ. xal τοῦτο μὲν ἀληϑές" ἀϑανάτῳ δὲ τῷ 54b
ϑεῷ ἀθάνατον τὸ οὐράνιον σῶμα συνηρτῆσϑαί φησι xal οὐ τὸν τόπον"
xxi ἀδύνατον ἄλλως, τουτέστι μὴ τῷ αἀϑανάτῳ τὸ ἀϑάνατον συνηρ-
τῆσϑαι. τὸ δὲ πάντας xal οὐχ “ἕλληνας μόνους ἀλλὰ xal βαρβάρους φυ-

5 σιχήν τινα δείχνυσιν ἐν ταῖς ψυχαῖς τὴν τοιαύτην ὑπόληψιν. 80

p.270»10 Εἴπερ οὖν ἔστι τι ϑεῖον, ὥσπερ ἔστιν ἕως τοῦ εἴρηται
χαλῶς.

Κἀνταῦϑα 6 ᾿Αλέξανδρος τὸν συλλογισμὸν οὕτως προάγει: εἰ ἔστι τι
ϑεῖον, τουτέστιν εἰ εἰσὶν ϑεοί, καὶ τὰ ὑφ᾽ ἡμῶν εἰρημένα περὶ τοῦ χυχλο- 86
10 φορητιχοῦ σώματος εἴρηται καλῶς" ἀλλὰ μὴν εἰσὶν ϑεοὶ ἀΐδιοί τε xal
ἐν τῷ ἄνω τόπῳ xal πάντα, ὅσα εἰρήχαμεν" xal τὰ ὑφ᾽ ἡμῶν ἄρα slpm-
μένα περὶ τῆς πρώτης οὐσίας εἴρηται καλῶς. μήποτε δὲ οὐχὶ ᾿δεὶ
εἰσὶν Ücol' εἶπεν, ἀλλ᾽ εἰ ἔστι τι ϑεῖον σῶμα, τοῦτό ἐστι τὸ χυχλοφορη- 40
τικόν, χαὶ χαλῶς εἴρηται περὶ αὐτοῦ τὰ εἰρημένα. τὸ δὲ εἴπερ οὖν χαλῶς
15 ἐπέστησεν ὃ ᾿Αλέξανδρος, ὅτι παρασυναπτιχῷ ἔοιχε, διὰ τὸ ἐναργές. εἰ
1άρ εἰσιν ἐγχόσμιοι ϑεοί, ὅπερ ὡς δεδειγμένον xal ἐναργὲς ἀφῆχεν, ἔστι
τι ϑεῖον σῶμα τὸ ἐξημμένον αὐτῶν’ εἴπερ οὖν ἔστι τι ϑεῖον σῶμα,
χαλῶς εἴρηται τὰ περὶ τοῦ χυχλοφορητιχοῦ σώματος ὡς τούτου ὄντος τοῦ 45
ϑείου, ὡς ἐδήλωσεν xal 7| χοινὴ τῶν ἀνθρώπων πρόληφψις.

20 p. 7001 Συμβαίνει δὲ τοῦτο xal διὰ τῆς αἰσϑήσεως ἱχανῶς. δ4υ

Δευτέραν ταύτην τὴν πίστιν τοῖς ἀποδεδειγμένοις προστίθησιν περὶ τοῦ 5
ἀγένητόν τε xal ἄφϑαρτον xal ἀπαϑὲς εἶναι τὸ χυχλοφορητιχὸν σῶμα"
ἔστι δὲ $ ἀπὸ τῆς αἰσϑήσεως τῆς τε ἡμετέρας xal τῆς παραδεδομένης
ἡμῖν ἄνωϑεν, ἀφ᾽ οὗ μνῆμαι τῶν τοιούτων παρεδόϑησαν. ἤχουσα δὲ ἐγὼ

25 τοὺς μὲν Αἰγυπτίους ἀστρῴας τηρήσεις οὐχ ἐλαττόνων ἑξήχοντα τριῶν
υυριάδων ἐτῶν ἀναγράπτους ἐσχηχέναι, Βαβυλωνίους δὲ ἑχατὸν xal τεσσα- 10
ράχοντα xal τεσσάρων μυριάδων. ἀπὸ δὴ τοσούτων χρόνων, dq dv ἴστο-
ρίαι παρεδόϑησαν οὐδὲν ἱστόρηται τῶν mepl τὸν οὐρανὸν ἀλλοίως ἔχον
πρὸς τὰ νῦν οὔτε περὶ τὸν ἀριϑμὸν τῶν ἀστέρων οὔτε περὶ μέγεϑος αὐτῶν

30 7| χρῶμα οὔτε περὶ τὰς χινήσεις τὰς ἀποχαταστατιχάς. τὸ δὲ ἐν τοσού- 15

2 τὸ] xal τὸ e corr. D! συνηρτημένον B ob om. c 3 τοῦτο ἐστὶ B

4 τὸ δὲ] διὸ D 9 τινα ἔχειν c ἔχοντας τὴν D 8 προσάγει E 9 εἰσὶ BDEc
τοῦ) τὸ c 10 εἰσὶ BDEc 12 εἰ om. E 13 εἰσὶ BDEc 14 εἴπερ] corr.
ex εἶπεν E οὖν ABb: οὖν οὐ Ec et D sed οὐ del. 15 ἔοιχεν E 16 ἔστι]
seq. ras. l litt. E 11 αὐτῶ B 19 ὡς om. E ἐδήλωσε BDE!
21 δεύτερον c τὴν om. D προστίϑησι BDEc 23 ἔστι) seq. ras. ] litt. E
τε om. D 26 Βαβυλωνίους) ---ους in ras. E! 27 δὴ om. M: δὲ E?c ante τοὸ-
σούτων add. τῇ E: τῆς E? 21. 28 ἱστορία ἀφ᾽ ὧν E: ἱστορίας ἀφ᾽ ὧν E?: ἱστορίαι

áo ὧν ς 28 οὐδὲν] corr. ex οὐδὲ A? 29 μεγέϑους E: corr. E?

118 SIMPLICII IN L. DE CAELO I 3 [Arist. p. 270*11. 16]

totg ἔτεσι μηδὲν παραλλάξαν, d) ἐν τῇ ἀχμῇ tij ἑαυτοῦ τυγχάνον ἀεὶ 64*
πῶς δυνατὸν ἀχμάζον φϑαρῆναι; ἤδη γὰρ ἐσχάτας εἶναι τῷ χόσμῳ ταύτας
τὰς ἡμέρας οὐτοί᾽ φασι. χαίτοι, οἶμαι, καὶ τὸ μίαν ὥραν ἐν ταυτότητι μέ-
voy ἀπαραλλάχτῳ δήλόν ἐστι γενέσεως xal φϑορᾶς ἐξῃρημένον" τὸ γὰρ 30
5 Ἱενόμενον πᾶν ἐν ἀρχῇ τινος χρόνου ἐξ ἀτελοῦς ἀρξάμενον εἰς τελειότητα
τὴν ἑαυτοῦ xai τὴν ἀχμὴν προχόπτον ὁρῶμεν, xal οὕτως ἀπὸ τῆς ἀχμῆς
εἰς παραχμὴν ὑποφερόμενον φϑείρεται: τὸ δὲ πάντα τὸν συνεγνωσμένον
ἀνθρώποις χρόνον ἐν ταυτότητι μεῖναν δῆλόν ἐστι γενέσεως xal φϑορᾶς 25
ἀπηλλαγμένον χαὶ μήτε γινόμενον μήτε φϑειρόμενον. ἔσχατον δὲ οὐρα-
10 νὸν τὸ χυχλοφορητιχὸν εἶπε σῶμα ἀντιδιαστέλλων αὐτὸ πρὸς ὅλον τὸν
xógpov οὐρανὸν xal αὐτὸν χαλούμενον. ὅρα δέ, ὅτι, οἷς ἄν ἄλλος ὡς
ἐναργεστάταις ἀποδείξεσιν ἐχρήσατο, τούτοις αὐτὸς ὡς πίστεσιν χρῆται
μετὰ τὰς ἀποδείξεις, 80

p.370»16 "Eoixe δὲ xal τοὔνομα παρὰ τῶν ἀρχαίων παραδε-
15 δόσϑαι ἕως τοῦ ὀνομάζει γὰρ αἰϑέρα ἀντὶ πυρός.

Τρίτην πίστιν πρὸς τὴν αιδιότητα προσάγει τὴν ἀπὸ τοῦ ὀνόματος S5
τοῦ μέχρι νῦν ἀπὸ τῶν ἀρχαίων παραδοϑέντος. δύη δὲ ἡμῖν ἀπὸ τοῦ
ὀνόματος ἐχφαίνει περὶ αὐτοῦ τῶν ϑεμένων ἐννοίας" αἰϑέρα γὰρ αὐτὸν
προσηγόρευσαν χαὶ ὡς ἀχρότατον χαὶ πάντων ὑπεριδρυμένον τῶν ὑπὸ σε-

20 λήνην στοιχείων, ὦν ἕχαστον ἰδίῳ τινὶ χεχλήχασιν ὀνόματι, ἐξαιρέτως
τὸν οὐρανὸν τῷ τοῦ αἰϑέρος τιμήσαντες τὸ ἄχρον καὶ ὑπερανέχον δηλοῦντι 40
xal τῶν ὑφ᾽ ἑαυτὸν λεπτότατόν τε xal χαϑαρώτατον. ἐμφαίνει δὲ τοῦ-
voua xal τὸ ἀεὶ ϑεῖν τὴν ἀΐδιον αὐτοχίνησιν ἐνδειχνύμενον xal τὴν dibió-
trita τῆς ὑποστάσεως συνεμφαῖνον. βουλόμενος δὲ δεῖξαι μὴ μόνους τού-

95 τοὺς τοὺς ἀνθρώπους τοὺς ἀπὸ τῶν ϑεμένων τὸ ὄνομα μέχρι νῦν ταύτην 45
ἐσχηκότας τὴν δόξαν πλεονάχις φησὶν εἰς | τοὺς ἀνθρώπους ἀφικνεῖσϑαι 55a
τὰς αὐτὰς δόξας, xdv γένηταί ποτε μεταξὺ διαλείμματα. δῆλον OÉ, ὅτι
τὰς ἀληϑεῖς πολλάχις ἀφιχνεῖσϑαι δόξας τὰς αὐτὰς οἰητέον: μένουσα γὰρ f,
τῶν πραγμάτων φύσις χαὶ τοὺς πρὸς ὀλίγον ἀποπλανηϑέντας ἐπανάγει 5

30 πᾶλιν πρὸς ἑαυτήν, αἱ ὃξ ψευδεῖς δόξαι αὐριστοί τε οὖσαι xai ἀορίστως

l μηδὲν] corr. ex μηδὲ A* ὃ xal τὸ] ras. 7 litt. E 4 ἀπαραλλάχτως ΒΑ" ὃς

6 αὐτοῦ Β 1 τὸ] τὸν B 1. ὃ ἀνθρώποις συνεγνωσμένον χρόνον c 8 χρόνον
ἀνϑρώποις E μῆναν A, sed corr. 8. 9 ἐστι γενέσεως xal φϑορᾶς ἀπηλλαγμένον
xai D, om. ABEbc 9 γενόμενον ABc 12 πίστεσι BDe: πίστωσιν E 14. 15 δια-
δεδόσϑαι Ec 16 προσάγει DEb: μετάγει AB 18 ἐμφαίνει Ec 19. ἱδρυμένον
E: corr. E? 20 κεχλημένον B ἐξαιρέτως Bb: ἐξαιρέτῳ DE, A? 21 τῷ]
corr. ex τὸ E? 298 αὐτοχίνησιν A!E: αὐτοῦ χίνησιν A*DDe 24 συνεμφαῖνον
A: συνεμφαίνει Β: συνεμφαίνουσαν DEb μόνους CDEb: μόνον AB 290 ϑεμένων
ABCD: τιϑεμένων Ebce 21 αὐτὰς) postea ins. D! διαλήμματα B

98 ἀφιχνεῖσϑαι δόξας πολλάχις CD 29 γραμμάτων E: corr. E? 90 ἑαυτὴν] seq.
spat. 12 litt. E ola ἀόριστοι D et e corr. C

SIMPLICII IN L. DE CAELO I3 [Arist. p. 210016] 119

χινουμένων duy Gy γινόμεναι οὐχ οἶμαι ὅτι πάντως ἀναχυχλοῦνται αἱ αὐταί. 55»
αἰτιᾶται δὲ τὸν ᾿Αναξαγόραν οὐ χαλῶς ἐτυμολογήσαντα τὸ τοῦ αἰϑέρος
ὄνομα ἀπὸ τοῦ αἴϑειν, ὅ ἐστι τὸ χαίειν, xal διὰ τοῦτο ἐπὶ τοῦ πυρὸς 10
αὐτῷ χρώμενον. εἰ γὰρ ἦν αὕτη τοῦ ὀνόματος 7, κατὰ φύσιν ἔννοια, xal
5 παρ᾽ ἣμῖν ἄν τὸ πῦρ αἰϑὴρ ἐχαλεῖτο' τίς οὖν $ χρεία δυσὶν ὀνόμασιν εἰς
ἑνὸς σημασίαν ἀποχρησάμενον τὸ ἕτερον τῶν σημαινομένων ἐπισχιάσαι:
᾿Αλλ ἐπειὸὴ πάλιν οὗτος ὁ Γραμματιχὸν ἑαυτὸν ἐπιγράφων ἐναργῆ
σχοπὸν προβαλλόμενος τοὺς ὁμοίους ἑαυτῷ πεῖσαι φϑαρτὸν τὸν χόσμον 15
ὑπολαμβάνειν xal γενητὸν ἀπό τινος χρόνου διὰ τοῦτο δυσχεραίνει πρὸς
10 τοὺς τὸν οὐρανὸν ἀγένητον xal ἄφθαρτον ἀποδειχνύντας xal πρὸς τὰ εἰρη-
μένα παρὰ τοῦ ᾿Αριστοτέλους ἐν τούτοις πολὺν ἀναχινεῖ βόρβορον λόγων,
φέρε, τὸν μέγιστον Ἡραχλέα παραχαλέσαντες συνεργὸν ἐπὶ τὴν χάϑαρσιν 90
τῆς χόπρου τῆς ἐν τοῖς λόγοις αὐτοῦ χαταβαίνωμεν. προϑεὶς τοίνυν ἐν
ἀρχῇ τὴν ᾿Αριστοτέλους τοῦ ἀγενήτου χαὶ τοῦ γενητοῦ πρὸς τῷ τέλει τοῦ
15 βιβλίου τῶν σημαινομένων διαίρεσιν ζητεῖ, χατὰ ποῖον τῶν σημαινομένων
ἀγένητον νῦν ᾿Αριστοτέλης τὸν οὐρανὸν ἀποδείχνυσι, xal γράφει ταυτί, ὅτι 26
“οὐδὲ οὕτως ἀγένητος ἄν εἴη ὃ οὐρανὸς T| ὁ χύσμος ὡς τοῦ γίνεσθαι αὐτὸν
ἀδυνάτου τυγχάνοντος. ἔστι γὰρ δηλονότι xal τὸ τέλειον τῆς ξαυτοῦ φύ-
σεως ἀπείληφεν. οὐχοῦν μία χαὶ μόνη λοιπὸν ὑπόϑεσις λείπεται, εἰ οὐδὲ
20 οὕτως γενητὸς εἶναι δύναται ὡς ἀρχὴν τοῦ εἶναι ἔχων, xdv μὴ διὰ γενέ- 80
σεως εἰς τὸ εἶναι παρῆχται. ἐπεὶ οὖν τὴν τοιαύτην τοῦ χόσμου γένεσιν
ἀνελεῖν ὁ ᾿Αριστοτέλης βουλόμενος ἀξιώματι χέχρηται τῷ πᾶν τὸ γινό-
μενον ἐξ ἐναντίου γίνεσϑαι, ζητητέον, εἰ πᾶν τὸ χατὰ χρόνον γινόμενον ἐξ
ἐναντίου πάντως ἔχει τὴν γένεσιν ἐν δὴ τούτοις τὸ μὲν οὕτως ἀγένητον 35
25 ὡς ἀδύνατον γενέσϑαι, ὅπερ ἐστὶ τρίτον σημαινόμενον, ἀποφάσχει. “Ὡ ἔστι
γάρ, φησί, xol τὸ τέλειον ἀπείληφε." χαίτοι xol ὃ ᾿Αριστοτέλης πάντως
οἶδεν, ὅτι ἔστιν, ἀλλ᾽ οὕτως ἔστιν ὡς οὐ γενόμενος οὐδὲ δτὲ μὲν ὧν ὁτὲ
δὲ μὴ ὦν. μία οὖν, φησίν, ὑπόϑεσις λείπεται τοῦ ἀγενήτου, εἰ οὐδὲ 40
οὕτως ἀγένητος ὡς ἢ ἁφὴ xal ἢ ἀστραπὴ xai ὅλως τὰ ἐξαίφνης" ταῦτα
30 ydp ἐστι τὰ “᾿ἀρχὴν τοῦ εἶναι ἔχοντα, χἄν μὴ διὰ γενέσεως εἰς τὸ εἶναι
παρῆχχται. ποῖον οὖν τῶν ὑπὸ τοῦ ᾿Αριστοτέλους ἀπαριϑμηϑέντων τριῶν
τοῦ ἀγενήτου σημαινομένων ἐστὶ τὸ νῦν ζητούμενον: εἰ γὰρ μήτε τὸ ὡς 45

1 οὐχ E: corr. E? ai] ὡς AB αὐτὴ B 4 αὐτῷ] αὐτὸ E αὕτη)
αὐτὴ A?'BD: αὐτῇ A! ἡ E: om. D(b): ἦν ABc 7 γραμματιχὸς E: corr. E?
cf. supra p. 49,10 9 ὑπολαμβάνει A xal πρὸς Ec 1] χαὶ éivec
λόγον DE 13 καταβαίνομεν E: corr. E! 14. 15. τῶν σημαινομένων διαίρεσιν
πρὸς τῷ τέλει τοῦ βιβλίου ς 11 πρὸς τῷ τέλει} de caelo I 11 sq. 16 vov ὁ Ec
τὸν οὐρανὸν om. D l7 οὐδὲ] δὲ D οὗτος E: corr. E? γίγνεσθαι E

19 οὐδὲ εἰ AB 20 ὁ τῷ corr. in οὕτω D! ἀγέννητος ΑΒ ἀρχῆς Ε:
corr. E? 20. 21 γεννήσεως B 233 γίγνεσϑαι E γενόμενον c 25 ἀπο-
φάσχει] dnóg^ A: ἀπόφασις B 26 xal (alt.)] suprascr. D! 2 οὐ om. B
γενόμενον E 29 οὕτω γενητὸς D tà] καὶ B 30 τὰ] τὴν B elvat. (alt.))
εἰ Ὁ

190 SIMPLICII IN L. DE CAELO 1 8 [Arist. p. 2100 16]

ἐξαίφνης μήτε tà ὡς ἐνδεχόμενον uiv γενέσθαι μήπω δὲ γενόμενον μήτε | 55s
τὸ ὡς ἀδύνατον γενέσϑαι (σαφῶς γὰρ οὗτος λέγει, ὅτι οὐδὲ ὡς τοῦ γί- bbb
γεσϑαι αὐτὸν ἀδυνάτου τυγχάνοντος μάτην, ὡς λέγει, προέϑετο ζητεῖν),
χατὰ ποῖον τοῦ ἀγενήτου σημαινόμενον τῶν ὑπ᾽ αὐτοῦ διαιρεθέντων ἀγέ-

5 νητὴν τὸν xócuov φησὶν 6 ᾿Αριστοτέλης; xal ὅρα, ποίαν ὑπόϑεσιν λείπεσθαί ὁ
φησιν, εἰ οὐδὲ οὕτως γενητὸν ὡς τὸ ἐξαίφνης, τουτέστιν εἰ οὕτως ἀγένη-
τον: τὰ γὰρ ἐξαίφνης ἐν τοῖς ἀγενήτοις τέθειχεν ὁ ᾿Αριστοτέλης" xal
ὄζλον, ὅτι οὕτως ἀγένητον εἶναί φησι τὸν οὐρανὸν ὡς τὰ ἀδύνατα γε-
νέσϑαι, ἀλλ' οὐχ ὡς τὰ ἀδύνατα ὁπωσδήποτε ὑποστῆναι, ὡς ἐνόμισεν 10

10 οὗτος, (ῶς 15) τὰ δύο xal δύο ἀδύνατον εἶναι τρία γενέσθαι’ οὐ γάρ, ὅτι
διὰ γενέσεως οὐ δύναται τοῦτο ὑποστῆναι, ἀληϑὲς εἰπεῖν, ὅτι ἀδύνατον
γενέσϑαι, ἀλλ᾽ ὅτι ὅλως τῶν ὄντων οὐχ ἔστιν. ἄρα οὖν d ὁποῖος (dv)
ἀνὴρ οὗτος εἴη φρενήρης μηδὲ τὰ τοιαῦτα διαχρίνειν δυνάμενος xal τολ- 15
μῶν ἀντιλέγειν πρὸς ᾿Δριστοτέλην, μηδὲ τὸ προτεθὲν ὕπ᾽ αὐτοῦ δυνηϑεὶς

18 ἰδεῖν τοῦ ἀγενήτου σημαινόμενον xal μαχόμενος πρὸς αὐτό: ὁρᾷς γοῦν, ὅτι
τὴν τοιαύτην τοῦ χύσμου γένεσιν ἀναιρεῖν νομίζει τὸν ᾿Αριστοτέλην τὴν ὡς

ρχὴν τοῦ εἶναι ἔχουσαν, xdv μὴ διὰ γενέσεως εἰς τὸ εἶναι παρῆχται, 90

περ ἐπὶ τῶν ἐξαίφνης ἔστιν ἰδεῖν, χαὶ τό γε τοιοῦτον τὸ ἀρχὴν τοῦ εἶναι
χον, χἂν μὴ διὰ γενέσεως εἰς τὸ εἶναι παρῆλθεν, οὐ μόνον ὡς ἀγένητον

90 ὁ ᾿Αριστοτέλης κατὰ τὸ πρῶτον τοῦ ἀγενήτου σηυμαινόμενον ἀπηριϑμήσατο,
ἀλλὰ xal ὡς γενητὸν χατὰ τὸ πρῶτον τοῦ γενητοῦ, ὅτε ἔλεγεν, “ εἴτε γινό- 95
μενον εἴτε ἄνευ τοῦ γίνεσθαι ὁτὲ μὲν ὃν ὁτὲ δὲ μὴ Ov". χἄν οὗτος οὖν
ἀγνοῇ, πρὸς τί τὴν ἀντιλογίαν ποιεῖται, ἰστέον, ὅτι ἀγένητον τὸν οὐρανὸν
ὃ ᾿Αριστοτέλης xal ἀφϑαρτόν φησιν ὡς ἀΐδιον ὄντα, ὅπερ ἐσήμανεν διὰ τοῦ

95 τρίτου σημαινομένου τοῦ ἀγενήτου, ἐν οἷς ἔλεγεν “ἕνα δέ, εἴ τι ὅλως 80
ἀδύνατον Ἰενέσθϑαι, ὥστε ὁτὲ μὲν εἶναι ὁτὲ ὃὲ uf." xal οὕτως ἀδύνατον,
ὡς μὴ ἀληϑὲς εἶναι εἰπεῖν, ὅτι γένοιτο ἄν" τοιοῦτον δέ ἐστι τὸ μὴ πρό-
vepov μὲν μὴ ὃν ὕστερον ὃὲ ὃν xal πάλιν αὖϑις μὴ ὅν, dÀX del ὄν. γε-
νητὸν γὰρ ἀφορισάμενος χατὰ πρῶτον τρόπον, εἴ τι μὴ πρότερον ὃν ὕὅστε- $5

30 pov ἔστιν 7, δύναται ὅλως γενέσϑαι εἴτε διὰ παρατάσεως μεταβάλλον εἰς
τὸ εἶναι ἐχ τοῦ μὴ εἶναι εἴτε ἐξαίφνης τοῦ προτέρου χαὶ ὑστέρου μέρη

€ OQ ὦ,

— —— —À 5 . ---- ---- -------

] ἐνδεχόμενον) δεόμενον B ut — γενέσϑαι (2)] mg. E? γενόμενον) γεγονὸς Ec

2 αὐτὸς Ἐς 2. 9 γίγνεσθαι Ec 5 τὸν] εἶναι τὸν D ὅρα) evan. A:
πάλιν B 6 εἰ (alt.) om. B 1 τέϑηχεν E: τέϑνηχεν B 8 ὡς τὰ] ὥστε B

10 ὡς τὸ addidi: om. ABDEbc γενέσϑαι τρία D ὅτι] εἴ τι D 12 ἄρα
scripsi: ἄρα ABDE: ὅρα c ὁποῖος) corruptum dv addidi: utique b: om. ABDEc
14 "Λριστοτέλη E: corr. E? προστεϑὲν BE: corr. E? là γοῦν om. c

16 ᾿ΔΛριστοτέλη BE: corr. E? 18 τοιοῦτον D: τὸ τοιοῦτον ABEc τὸ om. e

post ἀρχὴν add. δηλονότι E?c 19 ἔχουσαν E: corr. E? παρῆλθεν) παρῆχται
ὅπερ Ἐς 21 ὅτε --- γίνεσϑαι (22) om. B ἔλεγεν] 280v 15 2]. 22 qtqvópe-
yov € 22 γίγνεσθαι c 29 ἀγνοεῖ A 21 φϑαρτὸν AB: corr. m. rec. A

ἐσήμανε BDEc 25 σημαινομενομένου E ἔλεγεν] 28001] 26 μὲν ὁτὲ DB
38 μὴ (pr. om. B 29 ἀφορισάμενος] 280" 14 sq. 20 ἢ] εἰ D μεταβαλὸν
Α: μεταβὰν Β -

SIMPLICII IN L. DE CAELO I3 [Arist. p. 5100 16] 121

χρόνου δηλοῦντος, xal φθαρτὸν αὖ παλιν τὸ τούτῳ ἐοιχός, ὃ πρότερον ὃν D5*
ὕστερον T, οὐχ ἔστιν T, δύναται μὴ εἶναι, εἴτε διὰ παρατάσεως εἴτε ἐξαίφνης 40
εἰς τὸ μὴ εἶναι μεταβάλλοι, ἀγένητον λέγει τὸν οὐρανὸν χαὶ ἄφϑαρτον ὡς
τῆς τοιαύτης ὑπερέχοντα γενέσεως χαὶ φϑορᾶς. χαὶ πρὸς τὴν τούτου ἀπό-

5 δειξιν ὀυσὶν χρῆται προτάσεσιν, ὡς εἴρηται πρότερον, τῇ te λεγούσῃ, ὅτι
τὸ γινόμενον ἐξ ἐναντίου γίνεται xal εἰς ἐναντίον φϑείρεται, xal τῇ λε- 45
γούσῃ, ὅτι τῇ χύχλῳ χινήσει οὐχ ἔστιν ἐναντία χίνησις. πρὸς τὰς | δύο 56s
οὖν ταύτας ἀντειπεῖν οὗτος προθέμενος πρὸς πρώτην ἀντιλέγει τὴν προτέραν"
xal ὅσα μὲν εἰπεῖν ἴσχυον πρὸς τὴν νόησιν τῆς ᾿Αριστοτέλους περὶ τούτων

10 ἐννοίας, εἴρηται πρότερον’ ἐξ ἐχείνων δὲ ῥᾳδίως, οἶμαι, xal τὰς τοῦδε
τοῦ ἀνδρὸς ἐνστάσεις διαλύειν ἔστι. λέγει τοίνυν, ὅτι ὃ μὲν ᾿Αριστοτέλης 5
xai ὃ τούτου ἐξηγητὴς ᾿Αλέξανδρος ἐπὶ τῶν χυρίως ἐναντίων ἀληϑεύειν
βούλονται τὸ τὰ ἐναντία ἐξ ἐναντίων γίνεσθαι, ἕτεροι δέ τινες ὡς ἐπὶ στε-
ρήσεως xai εἴδους ὑγιαίνειν φασὶ τὴν ὑπόθεσιν. xal ὅτι μὲν οὐδὲ ἐν

15 τούτῳ τὰ ὑπὸ τοῦ ᾿Αριστοτέλους λεγόμενα γινώσχει, δηλοῖ λέγων αὐτὸς 10
᾿Αριστοτέλης, ὅτι μουσιχὸν γίνεται οὐχ ἐχ μουσιχοῦ, πλὴν οὐχ ἐχ παντός,
ἀλλ᾽ ἐξ ἀμούσου, xal τὸ ἡρμοσμένον ἐξ ἀναρμόστου γίνεσϑαι xal τὸ dvdp-
uogtov ἐξ ἡρμοσμένου, xal φϑείρεσθαι τὸ ἡρμοσμένον εἰς ἀναρμοστίαν xol 16
ταύτην οὐ τὴν τυχοῦσαν, ἀλλὰ τὴν ἀντικειμένην διαφέρει δὲ οὐθὲν ἐφ΄

20 ἁρμονίας εἰπεῖν 7 τάξεως ἣ συνθέσεως. πῶς οὖν οὗτος τὸν ᾿Αριστοτέλην

φησὶν ἐπὶ τῶν χυρίως ἐναντίων τὸν περὶ τῆς γενέσεως λόγον ποιεῖσθαι

xal ἐν τῷ πρώτῳ τῆς Φυσιχῆς βιβλίῳ, ἀφ᾽ οὗ ταῦτα παρεθέμην ἐγώ : 0

ὅτι μέντοι xal ix τῶν χυρίως ἐναντίων, δῆλον, xal οὐχ ἔδει περὶ τούτου

μαχρολογεῖν οὐδὲ ἀνοητότερα τῶν πρόσϑεν ἐπεισάγειν, χαίτοι μηδὲν αὐτῶν
δεόμενον. προϑέμενος γὰρ δεῖξαι, ὅτι τὸν οὐρανὸν ᾿Αριστοτέλης φησὶ μηδὲν

ἔχειν ἐναντίον χατὰ τὸ χυρίως ἐναντίον, τοῦτο δειχνύναι πειρᾶται ἐχ τοῦ 30

στέρησιν ἔχειν ἀντιχειμένην τὸν οὐρανόν. οὐχ ἄν οὖν εἶπεν, φησίν, ὁ "Apt

στοτέλης μὴ ἔχειν τι τὸν οὐρανὸν ἐναντίον, εἰ ἐναντίον τὴν στέρησιν ἔλε-

ty
Q

1 φϑαρτὸν) 280521 sq. 2 ante δύναται del. ob E? à μεταβάλλοι D: μεταβαλ-
λον ς 9 δυσὶ BDEc 6 γιγνόμενον Ec γίγνεται Ec 8 αὐτὸς D
πρὸς πρώτην] πρῶτον c τὴν] πρὸς τὴν ς 9 τῆς] τὴν Ὁ περὶ ac: περὶ τῆς
ABDEb 10 προτέρων A ῥάδιον c 11 ἔστι) seq. ras. 1 litt. E

ὅτι om. B 13 βούλεται Ec γίγνεσϑαι Ec 15 τοῦ om. Ec αὐτὸς ὁ Ec
18. 16 Ἀριστοτέλης αὐτὸς D 16 ὅτι χτλ.] 18851 sq. γίγνεται Ec οὐχ éx
ABDE: suprascr. ἐξ οὐ D!: ἐξ οὐ c 17 γίγνεσθαι Ec 19 ταύτῃ E: corr. E?
ἀνακειμένην B διαφϑείρει E: corr. E? οὐδὲν Dc: οὐϑὲν seq. ras. 9 litt. E

19. 20 ἐφαρμονία B 20 ἕξεως post ras. 5 litt. B 7] καὶ B ᾿Αριστοτέλη E:
corr. E? 21 περὶ τῆς γενέσεως om. c 22 πρώτῳ om. c τῆς] περὶ τῆς A:
περὶ τῆς γενέσεως xal ἐν τῷ πρώτῳ τῆς c πάντα ἐθέμην Β 23 post μέντοι
rep. xal éx τῶν χυρίως ἐναντίων τὸν περὶ τῆς γενήσεως λόγον ποιεῖσϑαι ἐν τῷ πρώτῳ τῆς
φυσικῆς βιβλίῳ ἀφ᾽ οὗ ταῦτα παρεϑέμην ἐγώ. ὅτι μέντοι E: del. E? 2i οὐ δεῖ B
μὴ δὲ ΑΒ αὐτὸν E: corr. E? 20 ἐπιδεῖξαι B ὁ ᾿Αριστοτέλης B

26 ἐναντίον ἔχειν Ec 21 οὐχ --- οὐρανὸν (28)) om. E: φησὶν γοῦν οὐχ ἂν εἶπεν "Ape
στοτέληςς τὸν οὐρανὸν μηδὲν ἔχειν ing. E? et c εἶπε BD

122 | SIMPLICII IN L. DE CAELO I3 [Arist. p. 270*16]

γεν. ἀναάγχη δὲ xat αὐτοῦ παραγράψαι τὴν ῥῆσιν διὰ τοὺς ἀπιστήσον- ὅθε
τας, εἴ τις ὅλως οὕτως ἀνόητα γέγραφεν "el γὰρ καὶ συγχωρηϑείη, φησί, 80
τῇ τοῦ οὐρανοῦ χινήσει μὴ εἶναι χίνησις ἐναντία, στέρησιν γοῦν τῆς τοι-
αὐτῆς χινήσεως εἶναι οὐχ ἀδύνατον: παντὶ γὰρ πράγματι φυσιχῷ ἐν Óno-

ὅ χειμένῳ τὸ εἶναι ἔχοντι ἔστι τις ἀντιχειμένη στέρησις" φυσιχὸν δέ τι
πρᾶγμα xal T χίνησις᾽ 7| γὰρ πρὸ τῆς χινήσεως xal μετὰ τὴν παῦλαν τῆς 80
χινήσεως ἀχινησία στέρησις τυγχάνει τῆς τοιαύτης χινήσεως. εἰ οὖν τῇ
τοῦ οὐρανοῦ χινήσει στέρησιν μὲν εἶναι ἀντιχειμένην οὐχ ἀδύνατον, οὐχ
ἄρα τὰ xat' εἶδος xal στέρησιν ἀλλὰ τὰ ὡς ἐναντία παρέλαβεν." ἐν δὴ

10 τούτοις πρῶτον μὲν πῶς οὐχ ἐπέστησεν, ὅτι οὐχ ἄν ᾿Δριστοτέλης στέρησιν
εἶναι τῆς οὐρανίας χινήσεως συνεχώρησεν, ὅς γε νομίζει δεδειχέναι ἐν 40
ὀγδόῳ τῆς Φυσιχῆς ἀχροάσεως, ὅτι ἀΐδιός ἐστιν ἢ χύχλῳ; εἰ δὲ ἦν, ὡς
οὗτός φησι, xal πρὸ τῆς χινήσεως ταύτης xal μετὰ τὴν χίνησιν ἀχινησία,
πῶς ἀίδιος ἢ χίνησις Tv; δεύτερον δέ, πῶς οὐχὶ τὸ ζητούμενον ὡς ὅμο-

15 λογούμενον παρέλαβεν; ζητουμένου γὰρ νῦν, εἰ ἀίδιός ἐστιν ὁ οὐρανὸς xal 4$
ἢ τοῦ οὐρανοῦ χίνησις ἢ ἀπ᾿ ἀρχῆς τινος | χρονιχῇς γενόμενος xol 56b
τέλος ἔξει xatd τινα χρόνον τοῦ εἶναι, οὗτος ὡς ὁμολογούμενον xal ᾽Αρι-
στοτέλει λαμβάνει, ὅτι xal πρὸ τῆς χινήσεως ἦν στέρησις αὐτῆς xal μετὰ
τὴν χίνησιν, ἢ ἀγνοῶν, ὅ τι ποτὲ σημαίνει τὸ τῆς στερήσεως ὄνομα, T, 5

20 εἴπερ οἶδεν, ὅτι ἀπουσίαν εἴδους ἐν τῷ πεφυχότι ἔχειν αὐτὸ δηλοῖ, ϑαυ-
μαστῶς πως T) χαχουργῶν Y, ἀνοηταίνων 6 περὶ τῆς ἀιδιότητος ζητῶν
ὁμολογούμενον λαμβάνει τὸ xal προὐπάρχουσαν xol ἑπομένην ἔχειν στέρη-
σιν. οὐ γὰρ δή, οἶμαι, χαὶ τοῦτο ἀγνοεῖ, ὅτι τὴν στέρησιν ἀπουσίαν οὖσαν 10
τοῦ εἴδους ἀδύνατον συνυπάρχειν αὐτῷ xal τοῦ ᾿Αριστοτέλους σαφῶς εἰπόν-

25 tog ἐν Φυσιχοῖς. “οὐ γὰρ ταὐτὸν ἀνθρώπῳ xal τὸ ἀμούσῳ εἶναι" xal τὸ
μὲν ὑπομένει, τὸ δὲ οὐχ ὑπομένει" τὸ μὲν γὰρ μὴ ἀντιχείμενον ὑπομένει"

ὃ γὰρ ἀνϑρωπος ὑπομένει τὸ μουσιχόν: τὸ OE ἄμουσον οὐχ ὑπομένει. 15
πῶς οὖν T, ᾿Δριστοτέλης aitov νομίζων στέρησιν ἔχειν ὑπελάμβανεν, ἣ
οὗτος περὶ τοῦ ἀιδίου ζητῶν ὁμολογούμενον ἔλαβε τὸ στέρησιν ἔχειν; xal

80 εἴπερ τοῦτο ἐνόμιζεν ἀληϑές, ἄλλης ἔτι ἀποδείξεως ἐδεήϑη πρὸς τὸ δεῖξαι
τὸ σπουδαζόμενον αὐτῷ, ὅτι παραπλησίως αὐτῷ xat 6 οὐρανὸς χαὶ ὁ ὅλος 90
χόσμος εγύνασί τε ἀπ᾿ ἀρχῆς τινος χρονιχῆς xai ἐν μέρει χρόνου φϑαρής-
σονται. τὰ OT τοιαῦτα τῶν παροραμάτων αὐτοῦ μηχύνειν ἐπὶ πλέον ἀναγ-

] ῥῆσιν] corr. ex στέρησιν E^ 2 οὕτω E: corr. E? ὃ χίνησις E: comp. D: xí-
νησιν Ac: χίνησι B ἐναντίαν c γοῦν) in ras. E 9 tt om. Ec 6 ἡ
μετὰ D 1 áxtvgoía] —la in ras. seq. ras. 8 litt. E 8 μὲν om. c 9 ὡς
om. c 11 οὐρανίου B 12 ὀγδόῳ] Phys. VIII 8 ἀχρο᾿ἀχροάσεως A
19 παρέλαβεν A: παρέλαβε B: ἔλαβεν E: ἔλαβε ΠΕ ὃς 16 5 BDb: xai εἰ AE?c:
xai ἡ E ἀπαρχὴ A 18. 19 xal μετὰ τὴν χίνησιν om. D 20 εἶδεν E:
corr. E? 20. 21 ϑαυμαστὸν πῶς c 2l ἀνοητένων E: corr. E? 23 ἀγνοεῖς AB
ὅτι] corr. ex τί E*: τί AB 24 τοῦ (pr) om. A 259 ἐν) dv τοῖς D
Quotxoiz] 190217 sq. ἀνθρώπῳ] ἀνὼ D: ἄνω D: τὸ ἀνθρώπῳ c 27 τὸ δὲ] δὲ
xal τὸ c 9l ὅλος ὁ Ec 32 γεγόνασί xe] γεγόνασιν Ec 33 αὐτοῦ om. Ec

post μηχύνειν del. ἀναγκάζομαι D

SIMPLICII IN L. DE CAELO I3 [Arist. p. 2100 16] 123

χάζομαι, οὐχ ὅτι πολλῶν δεῖται λόγων εἰς BuiAucw: xal τυφλῷ γάρ, τὸ 56b
λεγόμενον, ἐστι δῆλα: ἀλλ᾽ ἵνα μάϑωσιν οἱ διὰ τὰ μεγέϑη τῶν βιβλίων 25
αὐτοῦ xal πρὸ τοῦ ἀναγνῶναι τεϑαυμαχότες αὐτόν, οἷα ἀγνοῶν οὗτος εἰς
οἵους ἀγῶνας παραποδύεται. τοιγαροῦν μετ᾽ ὀλίγα “᾿ τὸ γὰρ λευχόν᾽᾽ φησί
5 “καὶ τὸ μέλαν xal ὅλως, ὧν ἀντιχειμένων ἐστί τι μεταξύ, ἐναντία που
ταῦτα πάντως ἐστίν: εἴδους γὰρ xal στερήσεως οὐδὲν μεταξύ: ἐν τῇ ὕλῃ 80
γὰρ τούτων ἑχάτερον, xal οὐ μεταξὺ τούτων ἣ ὕλη. τί γάρ: τὸ λευχὸν
χαὶ τὸ μέλαν οὐχ ἐν τῇ ὕλῃ; τί δέ; μεταξὺ τοῦ λευχοῦ χαὶ τοῦ μέλανος
ἢ ὕλη ἐστί; πῶς δέ, εἰ ὁδός ἐστι xal παράτασίς τις ἀπὸ τῆς στερήσεως
10 εἰς τὸ εἶδος xal ἀπὸ τοῦ εἴδους εἰς τὴν στέρησιν, οὐχ ἔσται τι μεταξὺ xol S5
τούτων, χἄν μὴ ὠνόμασται; πολλὰ δ᾽ οὖν τοιαῦτα εἰπὼν προτίϑεται δεῖξαι
τέως, ὅτι οὐχ ἔστιν ἀληϑὲς τὸ ἐχ τῶν χυρίως ἐναντίων εἶναι τὴν γένεσιν,
xal μετὰ τοῦτο, ὅτι οὐδὲ ὡς ἐχ στερήσεως. xal ὅτι μὲν οὐχ ἐχ τῶν χυ-
ρίως ἐναντίων, διὰ πλειόνων οἴεται δειχνύναι, ὧν πρῶτόν ἐστι τοῦτο" “εἰ 40
15 μὴ μόνον, φησί, τὰ συμβεβηχότα, ἀλλὰ xal οὐσίαι γίνονται αἱ ἄτομοι, τῇ
δὲ οὐσίᾳ μηδέν ἐστιν ἐναντίον, ὡς ἐν Κατηγορίαις αὐτὸς ᾿Αριστοτέλης δι-
δάσχει, πῶς πᾶν τὸ γινόμενον ἐξ ἐναντίου γίνεται; δεύτερον, φησίν, εἰ xai
τῶν ἀλόγων ψυχῶν ἐστι γένεσις xal μὴ πᾶν εἶδος ψυχῆς ἀγένητον ὑπάρ- 45
χει xal ἄφϑαρτον, λεγέτω τις Tpiv, ix τίνος ἐναντίου ἣ τοῦ ἵππου ψυχὴ
20 xai f, τοῦ βοὸς xal ἢ ἑχάστου | τῶν λοιπῶν ἀλόγων ζῴων γεγένηται, ἢ 57a
εἰς τί πάλιν ἐναντίον φϑειρόμεναι ἀναλύονται. ἔτι δέ, φησίν, ἐναργέστερον
τὸ τοῦ λόγου ψεῦδος φανήσεται τὰ εἴδη τῆς ψυχῆς ἐπισχοπούντων. τί γὰρ
ἐναντίον τῷ ϑθυμιχῷ; τί δὲ τῷ γεννητιχῷ xal ϑρεπτιχῷ χαὶ αὐξητιχῷ καὶ 5
ὀρεχτιχῷ; τρίτον δέ, οὐχ ἐπὶ τῶν οὐσιῶν μόνων, φησίν, ἀλλὰ χαὶ ἐπ᾽
25 αὐτῶν τῶν συμβεβηχότων οὐχ ἀληϑῶς ἢ ὑπόϑεσις ᾿Αριστοτέλους ἔχουσα
φαίνεται: γίνεται γὰρ τρίγωνον χαὶ χύχλος χαὶ τὰ λοιπὰ τῶν σχημάτων,
xai δῆλον, ὡς οὐδὲν τούτων ἐξ ἐναντίου γίνεται, εἴπερ μή ἐστι σχήματι 10
σχῆμα ἐναντίον, ὡς xal αὐτῷ δοχεῖ. ἔτι δέ, φησί, τέταρτον, xal ἐχ
δεξιοῦ ἀριστερὸν γίνεται" ταῦτα δὲ πρός τι xal οὐχ ἐναντία. xol ἁπλῶς,
80 φησίν, ἐν ὅσαις τῶν χατηγοριῶν μὴ ἔστιν ἐναντία, δῆλον, ὅτι τὰ ἐν ταύ-
ταις ἄτομα οὐχ ἐξ ἐναντίων ἔχει τὴν Ἰένεσιν, πέμπτον xal τοῦτο προστι- 15
ϑείς. ἔχτον δέ, οὐδὲ ἐπ’ αὐτῆς τῆς ποιότητος, ἐν T] μάλιστα τὰ ἐναντία,
χαϑόλου ἐστὶν ἀληϑές, ὥς φησιν, οἷον ϑερμοῦ xai ψυχροῦ, ξηροῦ xal ὑγροῦ"
οὐδὲ γὰρ ταῦτα πάντως ix τῶν ἐναντίων dvd [xr γίνεσϑαι. εἰ γὰρ ὁ ἀήρ,
85 φησίν, οὔτε χρῶμα ἔχει οὔτε χυμόν, ὡς δηλοῖ τὸ μήτε ὁρατὸν αὐτὸν μήτε 90

2 δῆλον Dc ὃ ἀγνοῶν οὗτος] ἀγνοοῦντες E: ἀγνοῶν E? 9 ὧν] τῶν B

post μεταξὺ add. τοῦ λευχοῦ xal τοῦ μέλανος E ποὺ] παρὰ B 6 γὰρ] δὲ Ας

4 τῇ τοι B 8 τί] τὸ Β 9 ἐστί] seq. ras. 1 litt. E e] ἡ BE: eorr. E?
11 προστίϑεται E 13 ὡς οὐδὲ AB 16 μὴ δὲ AB Katnyopiatz]
ὧν 24 αὐτὸς ὁ Ec 17 γιγνόμενον Ec γίγνεται E 24 μόνον Ebe

25 ἡ ᾿Δριστοτέλους D 26 τρίγονον E, sed corr. 27 δῆλον ὡς om. B ἐναν-
tiov Ebc γίγνεται E ἐστιν E 28 δοχεῖ] 112v 192 32 ἀπ᾿ B

34 γίγνεσθαι E 39 χρῆμα D τὸ μὴ D

124 SIMPLICII IN L. DE CAELO Ι 8 (Arist. p. 270516]

γευστὸν εἶναι, μεταβάλλει δὲ εἰς ὕδωρ, ὅπερ xal χρῶμα ἔχει xal χυμόν, 57a
ἀπὸ ποίων ἐναντίων τῶν ἐν τῷ ἀέρι χρώματός τε χαὶ χυμοῦ γίνεται τὸ
ἐν τῷ ὕδατι χρῶμα xol ὁ ἐν τῷ ὕδατι χυμός: xdv εἰς γῆν δέ, φησίν, ὃ
ἀὴρ μεταβάλλει, χἄν εἰς πῦρ, τὰ αὐτὰ ῥητέον. ἀλλὰ xal χατὰ σῆψιν, φη- 30
5 Gv ἀέρος γίνεται ζῷα ποιχίλα χρώματα ἔχοντα xal χυμῶν διαφοράς" Bx
ποίων οὖν ἐν τῷ ἀέρι ἐναντίων τοῦ ἀέρος μὴ ἔχοντος; τὸ δὲ ἐχ τῆς
olxeíac στερήσεως, τουτέστιν ἐκ τοῦ ἐν τῷ ἀέρι ἀχρωμάτου, γίνεσϑαι συγ-
χωρεῖ. ἐπὶ δὲ τοῦ πυρὸς περὶ τοῦ χρώματος αὐτοῦ ζητῶν, τουτέστι τοῦ 80
φωτός, 7| ἔστι τι, φησίν, ἐναντίον τῷ φωτὶ T, οὐχ ἔστιν’ εἰ μὲν οὖν μὴ
10 ἔστιν, οὐδ' ἄν ἐξ ἐναντίου τὴν γένεσιν ἔχοι" εἰ δὲ ἔστι, τί ἄν ἄλλο εἴη
πλὴν τοῦ σχότου; ὃ δὲ σχότος στέρησις τοῦ φωτός, ὥς φησιν ἐν ἄλλοις
δεδειχέναι, ἀλλ οὐχ ἐναντίον. εἰ δέ τις, φησί, xal συγχωρήσει ἐναντίον 5
εἶναι τῷ φωτὶ τὸν σχότον, xal οὕτως οὐδὲν ἧττον εἰ μὴ xal μᾶλλον ὁ
᾿Αριστοτέλους ἀπελέγχεται λόγος. ὅταν γάρ, φησίν, ἀπὸ τοῦ μεϑ' ἡμέραν
15 πεφωτισμένου ἀέρος παρατριβομένου πῦρ γίνηται, οὐχ ὡς ἐκ πεφωτισμένου
δηλονότι γίνεται, ἀλλ᾽ ὡς ἐξ ἀέρος" τοιγαροῦν xal ix τοῦ νυχτερινοῦ γίνε- 40
ται. τὸ dpa ἐν τῷ γεγενημένῳ φῶς οὐχ ἐξ ἐναντίου γεγένηται. ταῦτα
τοίνυν ὡς ἀνατρεπτιχὰ τοῦ ᾿Αριστοτελιχοῦ λόγου διὰ πολλῶν στίχων τοῦδε
τοῦ ἀνδρὸς προαγαγόντος ὀλίγα τῶν ἤδη προειρημένων δέομαι πάλιν εἰπεῖν,
90 ἐξ dv, οἶμαι, xol ταῦτα xal τὰ ῥηϑησόμενα ὑπ᾽ αὐτοῦ διαλυϑήσεται. 45
ἀλλ ὅτι μὲν οὐχ ἐχ τῶν χυρίως χαλουμένων ἐναντίων πᾶσαν γένεσιν ὃ
᾿Αριστο[τέλης εἶναι βούλεται, ἀλλ᾽ Bx τῶν χατὰ εἶδος μάλιστα xal στέ- ὅ70
ρησιν ἀντιχειμένων ἀπὸ τῶν ἐν τῷ πρώτῳ τῆς Φυσιχῇς ἀχροάσεως εἰρη-
μένων, εἰς ἃ xal τὸν ἐνταῦϑα λόγον 6 ᾿Δριστοτέλης ἀνέπεμψεν, ἔξεστι μα-
ϑεῖν τινά uoo παραγράφοντος τῶν ἐχεῖ γεγραμμένων: “ληπτέον δὴ πρῶ- ὃ
τον, ὅτι πάντων τῶν ὄντων οὐθὲν οὔτε ποιεῖν πέφυχεν οὔτε πάσχειν τὸ
τυχὸν ὑπὸ τοῦ τυχόντος οὐδὲ γίνεται ὁτιοῦν ἐξ ὁτουοῦν, dv μή τις λαμ-
βάνῃ χατὰ συμβεβηκός. πῶς γὰρ ἂν γένοιτο λευχὸν ἐχ μουσιχοῦ, πλὴν εἰ
συμβεβηχὸς εἴη τῷ λευχῷ ἢ τῷ μέλανι τὸ μουσιχόν: ἀλλὰ λευχὸν uiv 10
80 γίνεται οὐχ ἐχ λευχοῦ xal τούτου οὐχ Éx παντός, ἀλλ᾽ Ex μέλανος ἣ τῶν

t2
en

2 ἐναντίων τῶν] bis D τῶν] corr. ex τῷ Α: τῷ B ἀέρι] ---τ in ras. E
χρώματι seq. lac. 8 litt. B τε xal] τότε B τὸ] corr. ex τῷ E! ὃ τὴν
γῆν Ἐς 4 μεταβάλλῃ DE*c 9 γίγνεται E 6 οὖν τῶν ἐναντίων ἐν τῷ
ἀέρι Β μὴ] ἐναντίον μὴ D ( τουτέστι Ac éx τοῦ D: om. ABE: τοῦ K?c
ἀχρωμάτου DEb: d seq. lac. AB γίγνεσϑαι E 8 ζητῶ D 10 εἴη om.
ΑΒ 11 σχότους DE* 6] τὸ DE? φησιν om. Ec 12 δεδοιχέναι D

deinde add. φησὶν E?c συγχωρήσει DE: comp. A: συγχωρήσειεν B: συγχωρήσειε c
13 τὸ σχότος D xai (alt.) om. D 14 ἐπελέγχεται E 15 παραγινομένου AB

γίγνηται E 16 γίγνεται E ἀλλ᾽ — γίνεται (16. 17)] om. E ὡς ἐξ ἀέρος] ἐκ
seq. lac. 10 litt. B l7 φῶς] πυρὶ φῶς D 20 χαὶ τὰ E?b: τὰ ABDE!
διαλυϑήσεσϑαι Ec 23 ἀλλὰ B xat' DEc 23 ἀπὸ om.c 24 ἃ 8 E
29 ληπτέον x1À.) 188231 sq. 26 ἁπάντων c οὐδὲν c 21 γίγνεται c ἐὰν c
27. 28 λαμβάνει EB: corr. E? 28 τὸ λευχὸν Bc εἰ] εἰς B: εἰ μὴ D: εἰ μὴ
χατὰ c 29 εἴη om. AB τῷ λευχῷ] τὸ λευχὸν AB: corr. A! 30 γίγνεται c

οὐχ éx (pr.)] ἐξ οὐ c

SIMPLICII IN L. DE CAELO 18 [Arist. p. 2100 16] 125

μεταξύ, xal μουσιχὸν οὐχ ix μουσιχοῦ, πλὴν οὐχ ἐχ παντός, ἀλλ᾽ ἐξ ἀμού- δῖ
σου ἣ εἴ τι αὐτῶν ἐστι μεταξύ. οὐδὲ δὴ φϑείρεται εἰς τὸ τυχὸν πρῶτον,
οἷον τὸ λευχὸν οὐχ εἰς τὸ μουσιχὸν, πλὴν εἴ ποτε χατὰ συμβεβηχός, ἀλλ᾽ 15
εἰς τὸ μὴ λευχόν, xal εἰς μὴ λευχὸν οὐχ εἰς τὸ τυχόν, ἀλλ᾽ εἰς τὸ μέλαν
5 ἢ τὸ μεταξύ: ὡς δὲ αὕτως xal μουσιχὸν εἰς τὸ μὴ μουσικόν, xal τοῦτο
οὐχ εἰς τὸ τυχόν, ἀλλ᾽ εἰς τὸ ἄμουσον, ἣ εἴ τι αὐτῶν ἐστι μεταξύ. ὁμοίως
δὲ τοῦτο χαὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων, ἐπεὶ χαὶ τὰ μὴ ἁπλᾶ τῶν ὄντων ἀλλὰ σύν- 90
Üsta χατὰ τὸν αὐτὸν ἔχει λόγον: ἀλλὰ διὰ τὸ μὴ τὰς ἀντιχειμένας διαϑέ-
σεις ὠνομάσϑαι λανθάνει τοῦτο συμβαῖνον: ἀνάγχη γὰρ πᾶν τὸ ἡρμοσμένον
10 ἐξ ἀναρμόστου γίνεσϑαι καὶ τὸ ἀνάρμοστον ἐξ ἡρμησμένου, xal φϑείρεσϑαι
τὸ ἡρμοσμένον εἰς ἀναρμοστίαν xal ταύτην οὐ τὴν τυχοῦσαν ἀλλὰ τὴν 9ὅ
ἀντικειμένην. διαφέρει δὲ οὐθὲν ἐφ᾽ ἁρμονίας εἰπεῖν T τάξεως T) συνϑέ-
σεως" φανερὸν γάρ, ὅτι ὁ αὐτὸς λόγος. ἀλλὰ μὴν χαὶ οἰχία χαὶ ἀνδριὰς
xal ὁτιοῦν ἄλλο γίνεται ὁμοίως: ἧ τε γὰρ οἰχία γίνεται ἐχ τοῦ μὴ συγ-
15 χεῖσϑαι ἀλλὰ διῃρῆσϑαι ταδὶ ὡδὲ xal ὁ ἀνδριὰς xal τῶν ἐσχηματισμένων 80
τι ἐξ ἀσχημοσύνης, καὶ ἕχαστον τούτων τὰ μὲν τάξις, τὰ δὲ σύνϑεσίς τίς
ἐστιν. εἰ τοίνυν τοῦτό ἐστιν ἀληϑές, ἅπαν dv γίνοιτο τὸ γινόμενον xal
φϑείροιτο τὸ φϑειρόμενον 7, ἐξ ἐναντίων ἣ εἰς ἐναντία xal τὰ τούτων με-
ταξύ: τὰ δὲ μεταξὺ ix τῶν ἐναντίων ἐστίν, ὥστε πάντα ἄν εἴη τὰ φύσει S5
20 γινόμενα ἣ ἐναντία | ἐξ ἐναντίων. χαὶ ἤρχει μέν, οἶμαι, xal ταῦτα δεῖ-
ξαι, ὅτι μᾶλλον τὸ εἶδος xal τὴν στέρησιν ἥπερ τὰ χυρίως ἐναντία χαλού-
μενα ἀρχὰς τῶν γινομένων xol φϑειρομένων ὃ ᾿Αριστοτέλης trot xal 40
τῶν παραδειγμάτων τὰ πλεῖστα ἐξ ἐχείνων φέρων, πολλὰ δὲ χαὶ ἐν τοῖς
ἑξῆς λεγομένοις τὸ αὐτὸ τοῦτο δηλοῖ. βραχὺ δὲ προσχείσϑω χαὶ τὸν ἀναι-
35 δέστατον, οἶμαι, χαταιδοῦν’ “᾿ πόσαι μὲν οὖν αἱ ἀρχαὶ τῶν περὶ γένεσιν
xal πῶς, εἴρηται" δῆλον, ὅτι δεῖ ὑποχεῖσθϑαί τι τοῖς ἐναντίοις xai τὰ ἐναν-
tía εἶναι. τρόπον δέ τινα ἄλλον οὐχ ἀναγχαῖον: ἱχανὸν γὰρ ἔσται τὸ ἕτερον 45
τῶν ἐναντίων ποιεῖν τῇ ἀπουσίᾳ xal παρουσίᾳ τὴν μεταβολήν." δῆλον, 58»
ὅτι ἢ ἀπουσία τοῦ εἴδους ἢ στέρησίς ἐστιν, ἣν μετὰ βραχὺ xol ἐπ᾽ ὀνόμα-
30 τὸς εἶπεν αἀντιϑεὶς αὐτὴν τῷ εἴδει. εἰπὼν γάρ, ὅτι μία ἀρχὴ τὸ ὑποχεί-

1 οὐκ ix (ργ.}] ἐξ οὐ c 2 ἐστιν αὐτῶν E δὴ om. B 3 οὐχ om. E τὸ om.

AD 4 εἰς (8ec.)) εἰ D: τὸ c 5 τὸ (pr) om. D: τὰ B ὡς δὲ αὔτως] ὡς
δὲ αὕτως AB: ὡς δ᾽ αὕτως D: ὡς δὲ ὡσαύτως E: ὡσαύτως δὲ c xal (pr.)) xal τὸ c
6 ἔστι αὐτῶν c 1 δὲ] δὲ xal E τούτῳ B μὴ] ἃ μὴ E: corr. E?

8 διὰ om. E τὸ] mut. in τῷ E? μὴ τὰς om. B 9 ὀνομάσϑαι E:
corr. E? λαμβάνει D 10 γίγνεσϑαι Ec ἡρμοσμένου] e corr. D!

12 οὐδὲν c 14 γίγνεται c γίγνεται ὁ 15 διηρεῖσϑαι E: corr. E?

ταδὶ ὡδὶ Eb: τὰ δύο δὲ A: τὰ δύο διξ seq. lac. 8 litt. B: ταδὶ D ὃ om. ΑΒ

17 τοῦτό] corr. ex οὗτος E?: τοῦτ᾽ € γένοιτο AB: γίγνοιτο c γιγνόμενον Ec
19 post ἐστίν add. olov χρώματα ix λευχοῦ xal μέλανος c 20 γιγνόμενα c 7, (alt.)
om. AB xal (pr. om. A 21 ἤπερ] corr. ex εἴπερ E?: ἅπερ B 22. «hot
A: δείχνοσι Ec 24 δὲ] δέ τι D τὸν] corr. ex τὸ E? 20 πόσαι *1À.]

19133 sq. 27 elvat] δύο εἶναι D 29 ὅτι] δὲ ὅτι DE?c

196 SIMPLICII IN L. DE CAELO I3 [Arist. p. 2700 16]

μένον, ἐπάγει " μία δὲ ὃ λόγος (τουτέστι τὸ εἶδος), ἔτι δὲ τὸ ἐναντίον τούτῳ 58a
ἢ στέρησις. ὅτι μὲν οὖν εἰς τὴν ἀντίθεσιν τὴν χατὰ τὸ εἶδος xal τὴν 6
στέρησιν ὡς πανταχοῦ ὑπάρχουσαν πάσας ἀπεχορύφωσε τὰς ἐναντιώσεις ἢ
ἀντιθέσεις, xal ix τούτων δῆλον xal ἐχ τῶν ἄλλων τῶν ἐν τοῖς χωρίοις
5 ἐχείνοις εἰρημένων, ἅπερ μαχρὸν ἦν παραγράφειν. ὅτι δὲ τούτου οὕτως 10
ἔχοντος πρῶτον μὲν ἀγνοῶν οὗτος ἀνὴρ φανεῖται παντελῶς τὰ ὑπὸ τοῦ
᾿Αριστοτέλους λεγόμενα, ὅς γε xal ἀποδειχνύναι νομίζει, ὅτι χατὰ τὴν τῶν
χυρίως ἐναντίων ἀντίϑεσιν μόνην τὴν γένεσιν xal τὴν φϑορὰν 6 ᾿Αριστο-
τέλης ἐπιτελεῖσθαί φησιν, ἔπειτα πᾶσαι al ἐνστάσεις αὐτοῦ, ἃς κατὰ τὴν 15
10 τοιαύτην ὑπόνοιαν ἐποιήσατο, xal ὡς παρὰ ϑύρας γενόμεναι μάτην γεγό-
γασιν xal τῆς ᾿Αριστοτέλους ἀποδείξεως οὐ χαϑάπτονται. μαρτυρεῖ γὰρ xai
οὗτος, εἰ xal μηδαμῶς ἀξιόχρεως εἰς μαρτυρίαν ἀγνοῶν, epi τίνων ὃ λό-
γος ἐστί, μαρτυρεῖ δὲ ὅμως, ὅτι ἐχ τῆς στερήσεως ἢ γένεσις, ὡς καὶ 50
᾿Αριστοτέλει Doxei- “τὸ γὰρ ἐξ ἀέρος γενόμενον πῦρ, χαϑό, φησί, χέχρω-
15 σται, οὐχ ἐξ ἐναντίου τὴν γένεσιν εἴληφεν, ἀλλ᾽ ἐχ μόνης τῆς οἰχείας στε-
prose". ἐπειδὴ δὲ οὐχ ἀρχεῖ τὰ τούτου σαϑρὰ δειχνύναι, ἀλλὰ xal
αὐτὸ χρὴ τὸ δόγμα βεβαιωϑῆναι, πῶς ἐξ ἐναντίων ἢ γένεσις xal τίνα
ταῦτα τὰ ἐναντία ἐστί, xal μέντοι xal τὰς ἐνστάσεις τὰς τούτου χαϑ᾽ ἔχά- 58
στὴν διαλῦσαι, ὀλίγων ἡμᾶς τῶν πρόσϑεν ὑπομνήσας οὕτως τραπήσομαι
20 πρὸς τὴν διάλυσιν’ τοσοῦτον δὲ προρρητέον, ὅτι ἄλλο ἐστὶ τὸ γινόμενον
xal ἄλλο τὸ ὃ γίνεται, ἄμφω δὲ ὑπὸ ποιοῦντος γίνεται’ πρὸς ἄλληλα γάρ
ἐστι τό τε ποιοῦν χαὶ τὸ γινόμενον, ὥστε χαὶ τὸ ποιοῦν γινόμενον ποιεῖν 80
xai τὸ γινόμενον πᾶν xal ὃ γίνεται ὑπὸ ποιοῦντος γίνεσθαι" ἀδύνατον γάρ.
ὡς xai Πλάτων φησί, χωρὶς αἰτίου γένεσιν σχεῖν xal αἰτίου ἄλλου δηλον-
25 ὅτι παρ ἑαυτό. τὸ μὲν γὰρ αὐθυπόστατον ὅλον dua εἶναι χρὴ ὑφιστά-
γὴν τε xal ὑφιστανόμενην, τὸ δὲ γινόμενον ὅλον ἅμα οὐχ ἔστιν. οὐ γὰρ ἄν S
ἐγίνετο. ἔστι δὲ γινόμενον μέν, εἰς ὃ ἢ τοῦ ποιοῦντος ἐνέργεια ἐναπερεί-
óstqt, τοῦτο δέ ἐστι τὸ ὑποχείμενον, οἷον ὁ γλυφόμενος εἰς Ἑρμῆν λίϑος"
τὸ δὲ ὃ γίνεται τὸ slüog τὸ ἀποτελούμενον ἐχ τῆς ἐνεργείας xal ἢ υορφή.
30 xul ὅρα, ὅτι ὁ γλυφόμενος ὑπὸ τοῦ γλύφοντος ἑρμογλύφου ὃ λίθος ἐστί,
ótótt οὗτός ἐστιν ὁ γινόμενος, τὸ δὲ ὃ γίνεται ἣ μορφή. πᾶν δὲ τὸ ὑπὸ
ποιοῦντος γινόμενον χατὰ τὸ εἶδος διατίθεται, xaU ὃ τὸ ποιοῦν ἐνεργεῖ, 40

1 ἐπάγει] 191213 ὁ] ἡ ὁ Ὦ ἔτι] ἔστι D ὃ ἐνστάσεις Β 6 οὗτος ὁ D

7 τῶν om. E 8 ante ὁ del. ἐπιτελεῖσϑαι D! 9 φησι E 9. 10 τὴν τοιαύτην]
τὴν αὑτὴν Α: τὴν αὐτὴν DB 10 ἐπίνοιαν Β 10. 11 γεγόνασι BDEc

11 ἀπιδείξεως A: ἐπιδείξεως c 13 ἐστίν E 16 ἐξαρχεῖ Ec 18 ἐστίν E

19 ὀλίγον D: oU ὀλίγων c ὑμᾶς C οὕτως] corr. ex οὗτος Α': οὕτω BD

20 προσρητέον ὁ γιγνόμενον E γίγνεται E 23 γιγνόμενον E ὥστε ---
γινόμενον (23) om. E xal om. c ποιεῖν] ποιεῖ c 29 καὶ ὃ γίνεται om. c
γίγνεται E γίγνεσϑαι E: γίνεται c 24 Πλάτων] Tim. 38 ἃ χωρὶς αἰτίου] χω-
ρῆσαι τί οὐ A: corr. A? ἔχειν Ὁ 25. γὰρ om. ΑΒ 25. 26 ὑφιστάνον)] e
corr. D! 27 ἔστι) seq. ras. 1 litt. E 28 εἰς --- γλυφόμενος (30) om. Ec
29 ὃ γίνεται τὸ om. D 90 ἐστί) seq. ras. 1 litt. E 3l διότι οὗτος om. B
γίγνεται E 92 εἴδος] post ras. 5 litt. E

SIMPLICII IN L. DE CAELO 1 ὃ (Arist. p. 2100 16] 121

otov 6 λίϑος xarà τὸ ἐν τῷ ἑρμογλύφῳ τοῦ 'Eppoü εἶδος xal τὰ ξύλα ὅδε
χατὰ τὸ ἐν τῷ ναυπηγῷ τῆς νεὼς χαὶ τὸ σπέρμα χαὶ τὸ χαταμήνιον χατὰ
τὸ ἐν τῇ φύσει εἶδος τοῦ ζῴου. πᾶν δὲ τὸ xatd τινα διάϑεσιν διατιϑέ-
μενον μὴ ἔχον αὐτὴν πρότερον διατίϑεται xav αὐτήν“ οὐ γὰρ ἄν λέγοιτο 45
διατίϑεσθαι: ἀλλὰ μὴν xal ἐπιτήδειον ὃν εἰς τὸ διαίτεθϑῆναι. ἀπουσίαν ὅ8υ
ἄρα τοῦ εἴδους ἐχείνου ἔχει πεφυχότος ἐγγίνεσθαι’ ἢ δὲ ἀπουσία τοῦ πε-
φυχότος στέρησίς ἐστι" στέρησιν ἄρα ἔχει τοῦ εἴδους, ὃ μέλλει δέχεσϑαι,
xal ἀνάγχη τὴν στέρησιν ἐχστῆναι, εἰ μέλλει παρέσεσθαι τὸ εἶδος" οὐ. γὰρ 5
δυνατὸν τὴν ἀπουσίαν ἅμα χαὶ τὴν παρουσίαν τοῦ εἴδους συνυπάρχειν.
10 χαὶ τοῦτο μὲν ἀπὸ τῆς οὐσιώδους γενέσεως ἀρξάμενον ἐπὶ πᾶσαν χωρεῖ
γένεσιν" xal γὰρ xoi ἐπὶ τῶν συμβεβηχότων ἀληϑὲς εἰπεῖν, ὅτι τὸ λευ-
χαινόμενον πρότερον μὴ Ov Aeoxov, ἀλλ᾽ ἀπουσίαν ἔχον λευχότητος xal
ἐπιτήδειον πρὸς αὐτὴν ὄν, λευχαίνεται ὑπὸ τοῦ λευχαίνοντος αἰτίου. ἐπὶ 10
δὲ τῶν ἐναντίων χυρίως λεγομένων τὸ πεφυχὸς πρὸς τὴν ἀντίθεσιν, εἰ μὴ
15 τὸ ἕτερον ἔχοι τῶν ἐναντίων, πάντως ϑάτερον ἔχει 7) τὸ μεταξύ" τὸ γὰρ
λευχαινόμενον ἀπουσίαν λευχότητος ἔχον ἢ μέλαν ἐστὶν T τι τῶν μεταξὺ
ἐξ ἀμφοῖν χεχραμένον xai πρὸς ἑχάτερον τῶν ἄχρων τὸν τοῦ ἀντιχειμένου 15
λόγον ἔχον" τοιοῦτον γὰρ τὸ φαιὸν πρός t& τὸ λευχὸν xal τὸ μέλαν xal
τὸ χλιαρὸν πρὸς τὸ ϑερμὸν xai ψυχρόν. ὁμοίως δὲ xal ἐπὶ τῶν χατὰ τὸ
20 πρός τι ἀντιχειμένων τὸ δεξιὸν γινόμενον T, ἐξ ἀριστεροῦ γίνεται δεξιόν,
τουτέστι πρότερον ἀριστερὸν ὄν, ἢ ἔχ τινος τῶν μεταξύ. χαὶ χατάφασις 90
δὲ εἰ γίνοιτο, ἐξ ἀποφάσεως γίνεται xal ἀπόφασις ix χαταφάσεως" ἔστι
γὰρ ταῦτα ἄμεσα. χοινὴ δὲ πανταχοῦ ἢ xxtà τὸ εἶδος xal τὴν στέρησιν
ἀντίθεσις" xai γὰρ τὸ ix μέλανος λευχὸν xal ἐξ ἀριστεροῦ δεξιὸν γινόμε-
25 vov ἐχ τοῦ μὴ τοιούτου γίνεται xal ἐξ ἀπουσίας τοῦ πεφυχότος. ὥστε 25
ἀνάγχη πᾶν τὸ γινόμενον ἀποβάλλον τὴν προτέραν διάϑεσιν μεταλαμβάνειν
ἐχεῖνο τὸ εἶδος, χαϑ' ὃ λέγεται γίνεσϑαι. xal τοῦτο εἰχότως" ἐξίστασθαι
γὰρ ἀνάγχη τὰ μὴ δυνάμενα συνυπάρχειν τῷ ἐγγινομένῳ εἴδει, οὐ δύναται
δὲ συνυπάρχειν τὰ ἀντιχείμενα xaÜ ἐχάστην τῶν ἀντιϑέσεων. πάντως δὲ 80
80 πρὸ τοῦ ἐγγενέσθαι τὸ εἶδος, xaÜ ὃ λέγεται γίνεσθαι τὸ γινόμενον, τὰ
ἀντιχείμενα ἐχείνῳ ἐνυπῆρχεν τῷ γινομένῳ, τουτέστι τῷ ὑποχειμένῳ, χοι-
wc μὲν πᾶσιν ἢ στέρησις τοῦ ἐγγινομένου εἴδους, εἴτε οὐσιῶδές ἐστιν εἴτε
συμβεβηχός, ἐπὶ δὲ τῶν εἰδῶν τῶν ὡς συμβεβηκότων πρὸς τῇ στερήσει 86
xal τὰ ἀντικείμενα τοῖς εἴδεσιν ἐχείνοις χατὰ τὰς ἄλλας ἀντιϑέσεις. εἰ δὴ

] xaxa (alt.)] corr. ex xal E? ἢ ἐστι) seq. ras. 1 litt. E τοῦ εἴδους ἔχει Ec
δέχεσϑαι] γένεσϑαι c 9 post εἴδους del. ἅμα A 12 ἀλλὰ D ἔχων E

16 ἔχει E 11 xexpapévov E ἔχαστον AB 18 ἔχον λόγον B 19 τὸ
ψυχρὸν B δὲ om. B τὸ (tert.)] τὰ DE 20 post alt. δεξιὸν rep. ἢ ἐξ ἀριστεροῦ
δεξιὸν AB 22 ἀποφάσεως) ἀφ A ἀπόφασις] drop" A ἔστι €: sunl
b: ἔστω ABDE 23 μέσα AB 34. 25 γινόμενον om. D 21 γίγνεσθαι E
28 τῷ — συνυπάργειν (29) om. E 29 ante xa9' del. à E? 90 ἐγγίνεσϑαι c
γίγωεσϑαι E γιγνόμενον E 91 ἐνυπῆρχε BD: ἐνυπάρχειν E γιγνομένῳ E

3l. 32 xal χοινῶς c 32 πᾶσι ADc 34 ἐχείνων D

128 SIMPLICII IN L. DE CAELO 1 8 [Arist. p. 270*16]

ταῦτα ἀληϑῇ λέγω, xal συλλογισαίμην dv ἐχ τῶν εἰρημένων οὕτως" πᾶν 58b
τὸ γινόμενον ὑπὸ ποιοῦντος γίνεται’ τὸ ὑπὸ ποιοῦντος γινόμενον χατὰ τὸ 40
εἶδος διατίθεται, χαϑ' ὃ τὸ ποιοῦν ἐνεργεῖ" τὸ χατά τι εἶδος διατιϑέμενον
ἀπουσίαν αὐτοῦ πρότερον ἔχον χαὶ ἐπιτηδειότητα πρὸς αὐτό, τουτέστι στέ-

δ ρησιν αὐτοῦ ἔχον πρότερον, οὕτως χατ᾽ αὐτὸ διατίθεται" τὸ στέρησιν ἔχον
τοῦ εἴδους, ὃ μέλλει γίνεσθαι, ἣ αὐτὴν μόνην, ὡς ἐπὶ τῶν οὐσιῶν, T xal 4
ἄλλα πρὸς τὸ ἐπιγινόμενον εἶδος ἀντίθετα, ὡς ἐπὶ τῶν συμβεβηχότων, ἀπο-
βαλὸν πρῶτον τὴν στέρησιν 7] | καὶ τὰ ἀντίθετα ὡς μὴ δυνάμενα συνυπάρ- 59»
χειν τῷ εἴδει, ὃ λέγεται γίνεσθαι, τότε διατίθεται xav! ἐχεῖνο τὸ εἶδος. τὸ

10 ἀποβαλὸν τὰ ἀντιχείμενα xal τότε γινόμενον, ὅπερ λέγεται, ἐχ τῶν ἀντιχει-
μένων εἰς τὸ ἀντιχείμενον εἶδος μεταβάλλει" τὸ γινόμενον ἄρα πᾶν ἐχ τοῦ ἀν- ὃ
τιχειμένου γίνεται, ὃ γίνεται, ὅπερ ἔδει δεῖξαι, ὡς οἱ γεωμέτραι φασίν, xal f,
γένεσις ἐχ τῶν ἀντιχειμένων xai ἢ φϑορὰ εἰς τὰ ἀντιχείμενα" τοῦ γὰρ εἴδους
ἀποστάντος τὰ ἀντιχείμενα αὐτῷ μεταλαμβάνει τὸ ὑποχείμενον, τὴν μὲν

15 στέρησιν ἐπὶ πάντων, ἐπὶ δέ τινων πρὸς ταύτῃ xal τὰς ἄλλας αντιϑέσεις. 10
ἀλλὰ πῶς 6 ᾿Αριστοτέλης οὐχ ἐχ τῶν ἀντιχειμένων ἀλλ᾽ Bx τῶν ἐναντίων
εἶπεν γίνεσϑαι τὸ γινόμενον; ἣ ὅτι ἐναντία τὰ ἀντιχείμενα πάντα χέχληχε
χατὰ τὸ μὴ δύνασθαι συνυπάρχειν ἀλλήλοις αὐτὰ χαραχτηρίσας, ὅπερ ὡς
ἀντιχειμένοις ὑπάρχει; διὸ ποτὲ μὲν ἐναντία, ποτὲ δὲ ἀντιχείμενα χαλεῖ τὰ 15

20 ἐξ ὧν ἢ γένεσις: ἢ γὰρ τὸ ὑποχείμενόν φησιν T, τὸ ἀντιχείμενον. λέγω
δὲ ὑποχεῖσθϑαι μὲν τὸν ἄνϑρωπον, ἀντιχεῖσϑαι δὲ τὸ ἄμουσον. xal πολλά-
χις χαὶ τὰ ἀντιχείμενα ἐναντία χαλεῖ xai τὰ ἐναντία ἀντιχείμενα χατὰ τὸ
μὴ ὑπομένειν αὐτὰ χαραχτηρίζων. λέγει οὖν, ὅτι "xà μὲν μὴ ἀντιχείμενον 20
ὑπομένει" ὁ γὰρ ἄνθρωπος ὑπομένει τὸ uouguxóv: τὸ δὲ ἄμουσον οὐχ ὑπο-

25 μένει. ἐν μέντοι ταῖς Κατηγορίαις αὐτὸ τοῦτο προθέμενος τὰς τῶν ἀν-
τιχειμένων διαφορὰς παραδοῦναι τὰ ἐναντία τῶν ἄλλων ἀφώρισε χατὰ τὸ
εἴδη ἄμφω εἶναι τὰ ἀντιχείμενα, ὥσπερ xal τὸ δεξιὸν xai ἀριστερὸν ἔχοντα 23
τὸν χοινὸν τῶν ἀντιχειμένων λόγον διὰ τὸ μὴ συνυπάρχειν xal τὸν τῶν
ἐναντίων διὰ τὸ εἴδη ἄμφω εἶναι ἄλλῃ τινὶ διαφορᾷ τῇ τῶν πρός τι, xaU'

80 ἣν ἐπλεύνασε ταῦτα, ἐνέδησε, xol τὸ εἶδος xal τὴν στέρησιν ἰδίας πάλιν

| συλλογισοίμην B 2 γιγνόμενον E γίγνεται E γινόμενον Ec 3 τι]
τὸ D 1 ἔχων E, sed corr. αὐτὸν E: corr. E? ὃ xat. αὐτὸ] χ ταῦτα A:
xai ταῦτα D 6 εἴδους] e corr. D! γίγνεσθαι E 4 ἐπιγιγνόμε-
vov E 1. 8 ἀποβάλλον E, sed corr. 8 πρότερον c 9 γίγνεσϑαι AEc

10 ἀποβάλλον DE: corr. E! γιγνόμενον E λέγεται] comp. ambig. A: λέγει B
ll qqvópevov E: γινόμενα B 12 ὃ γίνεται om. AB γίγνεται E φασί
BD 13 τὸ ἀντιχείμενον Ec 17 εἶπε BDEc γίγνεσθαι E γηνόμενον E
χέχλιχε seq. ras. 1 litt. E 18 ἀλλήλοις om. c 20 ὑποχείμενον) ἀντιχείμενον AB
ἀντιχείμενον A! BDEb: ὑποκείμενον A? et mg. B 21 dvttxeiodat] dvtt— e corr. D!

29 λέγει) 190218 24 τὸ (pr)] τὸ δὲ c τὸ 68] καὶ τὸ c 25 Κατηγορίαις]
cap. 10—11 26 τὰ] τὰ δ᾽ A: τὰ piv B ἀφώρισεν E: corr. E? 21 εἴδη
DE?: εἴδει AB: ἤδη E τὰ] τὰ δὲ D xai (pr. om. Ee xai (alt.)] xai τὸ c
28 μὴ τὸ AB τὸν] τὸ E 2) εἴδη DE?b: εἴδει AB: ἤδη E 20 post ἐνέ-
ónde rep. τῇ τῶν πρός τι DE

SIMPLICII IN L. DE CAELO I8 [Arist. p. 270516] 129

ἠξίωσεν ἀντιϑέσεως διαφέροντα τῶν ἄλλων xatà τὸ μὴ slvat ἄμφω εἴδη, 59s
xal τὴν χατάφασιν xoi ἀπόφασιν, xaü' ὅσον ἕν ἀναιροῦσα ἢ ἀπόφασις τὰ $1
ἄλλα οὐ χωλύεται εἰσαγειν.

Ex δὲ τῶν εἰρημένων xal πᾶσαι μὲν ἀϑρόως αἱ ἐνστάσεις αὐτοῦ δια-

5 λέλυνται ὡς παρὰ ϑύρας ὑπαντῶσαι, οὐδὲν δὲ χωλύει καὶ ἑχάστην συντό-
pee ἐπελϑεῖν. εἰ γὰρ μὴ μόνον ἐχ τῶν χυρίως ἐναντίων ἣ γένεσις, ὡς 85
δέδειχται, ἀλλὰ χαὶ ἐχ τῆς στερήσεως γίνεται τὸ εἶδος, χαὶ οὗτος ὁ τρό-
πος ἐστὶ πάντων τῶν γινομένων χοινός, οὐδὲν χωλύει δηλονότι xal τὴν
οὐσίαν γίνεσθαι, xal ὁ ᾿Δριστοτέλης οἰχίαν γίνεσϑαι xal ζῷον λέγων xal

10 φυτὸν χαὶ οὐσίαν γίνεσϑαί φησι. χαὶ οὐχ ἐχ συλλογισμοῦ τοῦτο συνάγω, 40
ἀλλ᾿ ἄχουσον αὐτοῦ σαφῶς λέγοντος" "Ott δὲ xal ai οὐσίαι xal ὅσα ἄλλα
ἁπλῶς ὄντα ἐξ ὑποχειμένου τινὸς γίνεται, ἐπισχοποῦντι γένοιτο ἄν φανε-
póv* ἀεὶ γὰρ ἔστι τι, ὃ ὑπόχειται, ἐξ οὗ γίνεται τὸ γινόμενον, οἷον τὰ
φυτὰ xai τὰ ζῷα ἐχ τοῦ σπέρματος χαὶ τοῦ ἀντιχειμένου, δηλονότι 45

15 ἀσχημοσύνης 7, ἀμορφίας 7, ἀταξίας. χαὶ ἐν ἄλλῳ δὲ χωϊρίῳ “ἀλλὰ δ90
uXv" φησί "xat οἰχία xal ἀνδριὰς xai ὁτιοῦν ἄλλο γίνεται ὁμοίως: ἥ τε
γὰρ οἰχία γίνεται ἐχ τοῦ μὴ συγχεῖσϑαι ἀλλὰ διῃρῆσϑαι ταδὶ ὡδί, xal ὃ
ἀνδριὰς xal τῶν ἐσχηματισμένων τι ἐξ ἀσχημοσύνης" xal ἕχαστον τού-
tov τὰ μὲν τάξις, τὰ δὲ σύνϑεσίς τίς ἐστιν᾽᾿. εἰ δὲ xal ἄλογοι ψυχαὶ 5

20 γίνονται xal φϑείρονται, ὡς οὗτός φησιν, εἶδός εἰσι δηλονότι τῶν ἐμψύχων
σωμάτων, ἅτινα ἐξ ἀψύχων γίνεται ἔμψυχα ὥσπερ ἐξ ἀμόρφων μεμορφω-
μένα xai πάλιν ἐξ ἐμψύχων ἄψυχα τῆς ψυχῆς φϑειρομένης, εἴπερ φϑεί- 10
potro. xai δῆλον, ὅτι xal τὰ εἴδη τῆς ψυχῆς ὁμοίως γίνεται’ πάντων
4&p τῶν τοιούτων χοινὴ ἣ ἀπὸ τῆς στερήσεως γένεσις, xal οὐδὲν ἄτοπον

25 ἀχολουϑήσει. xal πρὸς τὸ τρίτον δὲ τὸ ἀπὸ τοῦ σχήματος ἐπιχειροῦν ἀρ-
χεῖ μὲν xal τὸ ἐξ ἀσχημοσύνης, ἣν πολλαχοῦ ὁ ᾿Αριστοτέλης ὠνόμασε"
xdy γὰρ ἐξ ἄλλου γίνεται σχήματος, ὡς πρὸς τὸ μέλλον ἐπιγίνεσθαι ἀσχη- 15
μάτιστόν ἐστι τὸ ὑποχείμενον 7, μᾶλλον ἀγώνιον, εἰ χύχλος ὧν εἰς γεγω-
γιωμένον σχῆμα μεταβάλλει. πλὴν ὅτι καὶ ἐν τῷ σχήματι οἶδεν "Áptato-

30 τέλης ἀντίθεσιν, ἄχουσον τῶν ἐν τῷ πρώτῳ τῆς Φυσιχῇς περὶ Δημο-

2 xal (ρΓγ.})] suprascr. E? τὴν om. Ec ἕν) ἂν E: ἂν ἕν E? 4 δὲ] mut. in
δὴ ἘΠ: δὴ c 6 ὑπελϑεῖν Ec ἡ om. D 8 ἐστὶ] ἐπὶ D τῶν om. Ec
χοινῶς E: corr. E? οὐδὲν δὲ D 9 γίγνεσθαι DE, xai (pr.) — rt
νεσθαι om. B γίγνεσθαι E 10 γίγνεσϑαι E 11 λέγοντος) 1900]

δὲ) corr. ex δαὶ E 12 ὄντα om. D τινὸς om. D γίγνεται Ec
γένοιτ᾽ D 18 γίνεται om. B: γίγνεται Ec γιγνόμενον Ec 14 τοῦ (pr.
om. D 15 χωρίῳ] 188516 16 xai oixía φησί D ὁτιοῦν — ἀνδριὰς xal (18)
om. D γίγνεται Ec 11 γὰρ om. E γίγνεται Ec ἀλλὰ Ótnpro9at om. B
6] post lac. A: ὁδὶ B 19 xai ai D 20 γίγνονται E δηλονότι om. D

21 γίγνεται E 22 φϑειρομένης) bis A, sed corr. 29 xal (alt.)] suprascr. B cin]
e corr. E! γίγνεται E 24 χοινὴ) ante v ras. 4 litt. E ἡ) ὡς AB οὐδένα
τόπον Β 26 6 om. DE ὠνόμασε] seq. ras. 10 litt. E 27 γίνηται De:
γίγνηται E ἐπιγίγνεσθαι E 28. 29 γεγωνιαμένον B 29 τι σχῆμα D

30 Φυσιχῆς ἀχροάσεως B
Comment. Arist. VII Simpl. de Caelo. 9

130 SIMPLICII IN L. DE CAELO 13 [Arist. p. 2100 16]

xpírou prÜÉvtmv: "xal Δημόχριτος στερεὸν xal xevóv, ὧν τὸ μὲν ὄν, τὸ 59b
δὲ ὡς οὐχ ὧν φησιν" ἔτι ϑέσει, σχήματι, τάξει. ταῦτα δὲ γένη ἐναντίων f
ϑέσεως ἄνω, χάτω, πρόσϑεν, ὄπισθεν. σχήματος γωνία, τὸ εὐϑύ, περιφε-
ρές᾿ ἐχρῆν οὖν, εἴπερ ἄρα, ζητεῖν, εἴ τι φιλομαϑὲς εἶχε, πῶς ἐν Κατη-

5 γορίαις εἶπεν ὃ ᾿Αριστοτέλης, χαίτοι μὴ δυναμένων συνυπάρχειν ἀλλήλοις 25
τοῦ τε γεγωνιωμένου xal τοῦ περιφεροῦς ἐν τῷ αὐτῷ ὑποχειμένῳ. ἀλλὰ
xdv ἐχ δεξιοῦ ἀριστερὸν γίνηται, τοῦτο μὲν xal ἐξ ἐναντίου" τὰ γὰρ πρός
τι εἴδη ὄντα ἄμφω xal ἐναντία ἐστί, διαφέρει δὲ τῶν ἄλλων ἐναντίων τῷ
xal πρὸς ἕτερον λέγεσθαι, xai χατὰ ταύτην τὴν διαφορὰν ἐχαραχτηρίσϑη," 80

10 πλὴν τό γε ἐξ ἀντιχειμένου xal τούτῳ xal τοῖς ἄλλοις ὑπάρχει" ἣ γὰρ
xat εἶδος xal στέρησιν ἀντίθεσις πάσαις ὑπάρχει ταῖς χατηγορίαις, καὶ
ὅσαι τὰ χυρίως ἐναντία μὴ ἔχουσιν’ ὥστε xal τὸ τέταρτον αὐτοῦ xal πέμπ- S5
tov τῶν ἐγχλημάτων διαλέλυται. ὁμοίως δὲ διαλυϑήσεται xal τὸ ἔχτον,
ἐφ᾽ ᾧ δῆλός ἐστι βρενθυόμενος. xal γὰρ 6 ἀὴρ οὗτος 6 σύνϑετος πυρὸς

15 μετέχων καὶ ἐπιφάνειαν ἔχων πάντως ἔχει τι χρῶμα ὥσπερ xal fj ὕαλος,
διαφανὴς δὲ πάντων μάλιστα τῶν σωμάτων ὑπάρχων xal διαπορθϑμεύων
τὴν ὄψιν, ἀλλὰ μὴ ἀντερείδων πρὸς αὐτήν, ἀόρατος εἶναι xal ἀχρώματος 40
δοχεῖ. ἔπειτα ταῖς πρώταις ποιότησι, καϑ᾽ ἃς οὐσιοῦται τὰ τέσσαρα στοι-
χεῖα, οὐ πάσαις πᾶσαι οὐδὲ χατὰ πᾶσαν χρᾶσιν χεχραμέναις αἱ ἄλλαι

20 ποιότητες συνυφίστανται: ϑερμότητι λέγω xal ψυχρότητι xal ξηρότητι xal
ὁγρότητι οὐ πάσας τὰς ἄλλας ποιότητας τὰς χατὰ χρῶμα T, ψόφον ἣ χυμὸν 46
3 ἀτμὸν ἣ ἀντιτυπίαν ἔχάστῃ ἐχείνων ἣ | ταῖς ὁπωσοῦν πρὸς ἀλλήλας με- 60a
μιγμέναις συνυπάρχειν" ἀλλὰ ϑερμότητι μὲν xai ξηρότητι ταῖς τὸ πῦρ συνι-
τώσαις τὸ χρῶμα ἐπανϑεῖ, διὸ xal πύρια πάντα τὰ χρώματα ἐστι, ϑερμότητι

25 δὲ xal δγρότητι ταῖς τὸν ἀέρα εἰδηοποιούσαις ψόφος ἐπιγίνεται xal ἐπὶ τῶν ὃ
ἄλλων ὁμοίως. ὅταν οὖν ἐξ ἀέρος ὕδωρ T, πῦρ γίνηται, αἵ μὲν ἀρχικαὶ
ποιότητες εἰς τὰς ἐναντίας ἑαυταῖς μεταβάλλουσιν, αἱ δὲ ὀἐχεῖαι τοῖς στοι-
χείηις, otov χρῶμα T, χυμός͵, ἐκ τῶν οἰχείων στερήσεων ἀναφύονται. χἂν
γὰρ ἀχρώματης καὶ ἄχυμος xaÜ' αὑτὸν ὁ ἀήρ, ἀλλ' ἐπιτήδειος εἰς πῦρ 10

30 xal ὕδωρ μεταβάλλειν, οἷς τὰ χρώματα xal ot χυμοὶ συνεχφαίνονται"
οὕτως δὲ χαὶ τὸ φῶς εἴτε χρῶμα ὃν πυρός, ὡς οὗτός φησιν, εἴτε πυρὸς

1 ῥηθέντων] 188222 τὸ στερεὸν C ὡς ὃν c 2 ὃ᾽ ς ὃν εἶναι ὁ
ϑέσεις A 9 ϑέσεως ϑέσει ὡς c ἄνω] bis A? πρόσϑεν om. c σχήματι
γεγωνιωμένον c τὸ] seq. ras. 1 litt. E: om. c ὃ. 4 τὸ περιφερὲς D 4 οὖν
ζητεῖν c ζητεῖν om. c εἴ om. c 7 γίνεται Β: γίγνηται c μὲν om. c

xai om. D 8 ἐστὶν E, eras. v 9 ἐχαραχτηρίσϑαι c 10 ἡ] e corr. E

11 xaü A 12 ὅσα AB 13 λέλοται ὁμοίω B 14 ἐφ᾽ ἐν Ec βρενϑυνό-
μενος AE σύνϑετος ADE: συνεστὼς D: qp^' συνεστὼς suprascr. D! 15 τι] corr.
ex τὸ E? ὕαλος] supra add. Δ A 11 ἀχρωμάτιστος B 20 ϑερμότητες Β
ψυχρότητες B 20. 21 ὑγρότητες xal ξηρότητες B 21 τὰς (alt.) om. AB

22. 23 μεμιγμένας E: μιγμέναις A, corr. A? 23 ἀλλὰ καὶ B μὲν om. B

23. 24 συνεστώσαις DB 24 πύρεια D ϑερμύότησι B 25 ὑγρότησι B

γίγνεται Ε΄: γίνεται c 20 γένηται Ec 21 ἑαυτῶν Ec 28 χυμὸν E:

corr. E?

ΒΙΜΡΙΙΟΙΠῚΝ,. DE CAELO 1 δ [Arist. p. 2100 16] 131

εἶδος, ὡς 6 τῆς ἀληϑείας ἐξηγητὴς λέγει Πλάτων, ἐκ τοῦ ἀφωτίστου xal 60^
ὑπὸ τούτου γίνεσϑαι συγχωρεῖται. τὸ δὲ ἀφώτιστον τί ἄλλο ἐστὶν T) τὸ 15
ἐσχοτισμένον, εἴπερ ἀπουσίχ φωτὸς ὃ σχότος ἐστίν, ὡς xat τούτῳ δοχεῖ
xal ἀποδεδειχέναι φησὶν αὐτὸ οὐχ olóa ὅπου, ὥστε χαί, ὅταν ἐχ τοῦ uc"

5 ἡμέραν πεφωτισμένου: ἀέρος παρατριβέντος ἐξάπτηται πῦρ, πεφωτισμένον
ἐχ τοῦ ἐσχοτισμένου δηλονότι κατὰ τὴν αὑτοῦ φύσιν γέγονεν ἀέρος, ἀλλ᾽ 320
οὐχ ἀπὸ δρυὸς οὐδὲ ἀπὸ πέτρης οὐδὲ ἀπὸ τοῦ πάντη μὴ ὄντος, ὡς οὗτος
νομίζει. μεταβολὴν γεγενῆσθαι δυνατόν f$ γὰρ μεταβολὴ μεταθασίς ἐστιν
ἀπ’ ἄλλου εἰς ἄλλο. ὅταν δὲ χατὰ σῆψίν φησιν ἀέρος γίνεσθαι ζῷα ποι-

10 χίλα χρώματα ἔχοντα xal χυμῶν διαφορὰς xal ζητεῖ, ἐχ ποίων ἐναντίων $6
ἐγένετο ταῦτα τοῦ ἀέρος μὴ ἔχοντος, πόσου ἄν ἄξιος εἴη μηδὲ ταῦτα συν-
ἰδεῖν δυνατὸς ὥν, ὅτι ἀὴρ ἁπλοῦς xal χαϑαρὸς οὔτε σήπεσϑαι δύναται
xaÜ' ἑαυτὸν οὔτε ζῷα τοιαῦτα μόνος ἀπογεννᾶν: ἀλλ᾽ ὅταν ἐχ τῶν περὶ
γῆν ἀναϑυμιάσεων συμπεφυρμένων Éx τῶν τεσσάρων στοιχείων πλησϑῇ; 80

15 τότε ἐχ τούτων xal σηπεδὼν ἐν ἐχείνῳ συνίσταται τῷ τόπῳ χαὶ ζῴων
τοιούτων γένεσις. ταῦτα μὲν οὖν ἀρχείτω πρὸς τὴν τῶν ἐνστάσεων αὐτοῦ
διάλυσιν. τάχα δὲ οὐδὲ ἐδεῖτο τῶν ἐμῶν λόγων σαφῶς αὐτὸς ἐπ᾽ αὐτῆς
λέξεως ὁμολογήσας, ὅτι ὃ ᾿Αριστοτέλους λόγος ὃ λέγων τὰ γινόμενα ἐξ 8ῦ
ἐναντίων γίνεσθαι ἐπὶ εἴδους xal στερήσεως τῆς γενιχωτάτης ἀντιϑέσεως

20 ἀληϑεύσει, οὐχέτι δὲ πάντως ἐπὶ τῶν λοιπῶν ἐναντιώσεων. τὸ δὲ ἐφεξῆς
τούτῳ ῥηϑὲν χαχοσχόλως τὸν Θεμίστιον πρὸς τὸν ᾿Αριστοτέλην συνέχρουσε.
xal αὐτὸς γάρ, φησίν, ὃ Θεμίστιος, δι᾿ ὦν εἰς τὰ κατ᾽ εἶδος xal στέρησιν 40
ἀντιχείμενα τὴν τῶν ἐναντίων προσηγορίαν μετείληφεν, ἠρέμα πως, ὡς οὐχ
ἀληϑὴς ἢ ᾿Αριστοτέλους ὑπόϑεσις, μᾶς ἐδίδαξε. χαίτοι γε 6 Θεμίστιος

35 εἰδὼς τὰ ἐν τῇ Φυσιχῇ ἀχροάσει ῥηϑέντα, εἰς ἃ xal τοῦτον ἀνέπεμψε τὸν
λόγον 6 ᾿Αριστοτέλης, εἰκότως εἶπεν, ὅτι χαϑόλου λαμβάνει ὃ ᾿Αριστοτέλης 45
τὸ ἐξ ἐναντίου xal εἰς ἐναντίον τὴν γενικωτάτην λάμβανων ἐναντίωσιν
εἴδους xal στερήσεως. ἀλλ᾽ οὗτος ἐγίνωσχε τοῖς ἀπὸ τριόδου γράφων, 60b
διὸ μηδὲ ἀναγνούς, οἶμαι, 7j, εἰ ἀνέγνω, μὴ συνεὶς τὰ ἐν Φυσιχοῖς περὶ

30 γενέσεως ῥηϑέντα πρὸς τὸ τῶν ἐναντίων ὄνομα φλυαρίαν ἐξέπτυσε τοσαύ-
τὴν τὸ πλῆϑος ἀρχεῖν νομίσας αὐτοῦ τοῖς ἀχροαταῖς εἰς χατάπληξιν. ἀλλ᾽ 6
ἐπειδὴ χενοδόξως ἀλλ᾽ οὐ φιλομαϑῶς “συγχεχωρήσθϑω᾽᾽ φησίν “ἐναντία
χαλεῖν ἐνταῦϑα τὸν ᾿Αριστοτέλην τὸ εἶδος χαὶ τὴν στέρησιν, χαὶ πᾶν τὸ
γινόμενον ix τῆς οἰχείας στερήσεως γίνεσϑαι, ὥσπερ οὖν xal τὸ φϑειρό-

1 Πλάτων] Tim. 58c 2 γίγνεσϑαι E 9 ἐστὶν] —v del. E? 4 αὐτὸν D
τοῦ] τῆς B 6 αὐτοῦ ABDE οὐδὲ] ἀλλ᾽ οὐδὲ E πέτρας C 8 γενέ-
σϑαι D 9 ἀπὸ Ec χατὰ τὴν Β γίγνεσϑαι DE: γίνεται c 10 ζητῇ Β

11 μὴ — ἄξιος om. B ἀνάξιος A, sed corr. ταῦτα] τὰ τοιαῦτα B 13 ab-
τὸν D 19 xal (pr.)] xai ἡ Ec 16 ἀρχείτων B: dpxei τῶ A, sed corr.

11 ἐνδεῖτο A, sed corr. αὑτῆς τῆς Ec 18 τὰ] ὅτι τὰ D 10 ἐναντίου Ες

20 ἀληϑεύει Ebc δὲ οὐχέτι D 21 ᾿Αριστοτέλη E: corr. E? 22 εἴδη D

29 πως ὡς b: πῶς ABDE: ὡς c 24 ἐδίδαξεν E: corr. E? 24 εἰς} eL E: corr. E?

29 ἀναγνούς) ἀναγνῶναι B μὴ om. AB ἐν τοῖς D 90 γενέσε A 92 συγχεχω-

ρείσϑω D 88 ᾿Αριστοτέλη E: corr. Ε2 34 γιγνόμενον E γίγνεται E: γίγνεσθαι E?
9o*

132 SIMPLICII IN L. DE CAELO I3 [Arist. p. 3100 16]

μενον ἐχ τοῦ εἴδους ἀναχάμπτειν ἐπὶ τὴν στέρησιν᾽᾽ xal ταῦτα εἰπὼν ἐχ 60b
τούτων νομίζει δειχνύναι, ὅτι xal ὃ οὐρανὸς γενητὸς xal φθαρτὸς χατὰ 11
τὸν ᾿Αριστοτέλην φανήσεται, ἴδωμεν αὐτοῦ τὰς ϑαυμασίας ἐπιβολὰς xal
ταύτας, Bx ποίων ἐναργῶν ἀξιωμάτων συνάγει τὰ σπουδαζόμενα. “παντί,

5 φησιν, εἴδει φυσιχῷ ἐν ὑποχειμένῳ xal ὕλῃ τὸ εἶναι ἔχοντι ἔστι πάντως 16
ἀντιχειμένη στέρησις, ἐξ ἧς χαὶ γέγονεν xal εἰς ἣν φθειρόμενον ἀναλύεται"
xal ὃ οὐρανὸς δὲ xal 6 πᾶς χόσμος φυσιχῷ εἴδει εἰδοπεποίηται, ὥστε
ἕξουσι xal οὗτοι στέρησιν, ἐξ ἧς γεγόνασι xal εἰς ἣν φϑείρονται: ὡς γὰρ
ὃ ἄνθρωπος ἐξ οὐχ ἀνθρώπου γίνεται xal ἣ οἰχία ἐξ οὐχ οἰχίας, χαὶ "0

10 ἁπλῶς εἰπεῖν τῶν φυσιχῶν τε xal τεχνητῶν εἰδῶν ἕχαστον ἐξ οὐ τοιοῦδε
λαμβάνει τὴν γένεσιν, xal ὃ οὐρανὸς ἄρα φυσιχὸν xal αὐτὸς εἶδος ὑπαρ-
χων ἐξ οὐχ οὐρανοῦ γέγονεν χαὶ ὁ χόσμος ἐξ οὐ χόσμου. οὗτος δὲ ὃ λόγος
εἶναι μὲν ἴσως, φησί, πρὸ τῆς τοῦ χόσμου γενέσεως ὑποχείμενόν τι καὶ 96
ὅλην ἀξιοῖ, ἐν ᾧ fj τοῦ οὐρανοῦ xal τοῦ χόσμου στέρησις ὑπῆρχεν, ἐξ οὗ

15 μεταβεβληχότος γεγονέναι τὸν οὐρανὸν χαὶ τὸν χόσμον, οὐ μὴν ἄναρχον
xal ἀγένητον εἶναι τὸν οὐρανὸν ἀναγχάσει, ὅπερ ὁ φιλόσοφος δεῖξαι προῦ-
ϑετο, τοὐναντίον δὲ μᾶλλον γενητόν τε xal τοῦ εἶναι ἀρχὴν ἔχοντα. ταῦτα 80
xal αὐτῇ λέξει τούτου λέγοντος ἐρωτᾶν αὐτὸν ἄξιον, ἐπειδὴ ὡς ᾿Αριστο-
τέλει δοχοῦντα λέγει, ποῦ τὸν ᾿Αριστοτέλην δείχνυσι λέγοντα, ὅτι παντὶ

20 φυσιχῷ εἴδει πάντως ἐστὶν ἀντιχειμένη στέρησις, ἐξ ἧς γίνεται xal εἰς ἣν

φϑείρεται. ὅτι μὲν γὰρ φυσιχὸν σῶμα λέγει τὸν οὐρανὸν xal φυσιχὴν χί- S5

νησιν τὴν χύχλῳ χινούμενον, πρόδηλον: “πάντα γὰρ τὰ φυσιχά, φησί,
σώματα xal μεγέθη καϑ᾽ αὑτὰ χινητὰ λέγομεν εἶναι χατὰ τόπον" τὴν γὰρ
φύσιν χινήσεως ἀρχὴν εἶναί φαμεν ἐν αὐτοῖς" πᾶσα δὲ χίνησις, ὅση κατὰ

τόπον, ἣν χαλοῦμεν φοράν, ἢ εὐθεῖα 7| χύχλῳ 7| ἐχ τούτων μιχτή᾽᾽. χαὶ 40

οὗ δέομαι τούτου τὴν πίστιν μηχύνειν διαολογοῦντος x«i τοῦδε: ὅτι μέντοι

χαὶ φυσιχὸν ὄντα οὐ βούλεται στέρησιν ἔχειν αὐτὸν ἀντιχειμένην, ἐξ ἧς
γίνεται καὶ εἰς ἣν φϑείρεται, αὐτοῦ λέγοντος ἄχουσον, ὅτι ἢ φύσις αὐτὸν -

ἐξείλετο τῶν ἐναντίων" “ὀρθῶς γάρ, φησίν, ἔοιχεν f$ φύσις τὸ μέλλον 46

30 ἔσεσθαι ἀγένητον ἐξελέσϑαι ἐχ τῶν ἐναντίων ἐν τοῖς ἐναντίοις γὰρ ἣ γέ-
γεσις xal ἢ φϑορά᾽. ὅτι δὲ ταῖς ᾿Αριστοτέλους ϑέσεσιν ἀχολουϑεῖν vo- 65
μίζει τὸ γενητὸν xal φϑαρτόν, δηλοῖ τῷ εἰπεῖν, ὅτι “οὗτος 6 λόγος εἶναι
μὲν πρὸ τῆς τοῦ χόσμου γενέσεως ὑποχείμενόν τι xal ὕλην ἀξιοῖ, οὐ μὴν

ἄναρχον xal ἀγένητον εἶναι τὸν οὐρανὸν ἀναγχάσει, τοὐναντίον δὲ μᾶλλον ὃ

t»
Ca

3 ᾿Αριστοτέλη BE: corr. E? ἐπιβολὰς} ante À ras. 1 litt. E 4 ix ABb: xal ix
DEc 9 ἔστι] seq. ras. 1 litt. E 6 γέγονε BDEc 7 δὲ) postea add. A
8 γεγόνασιν E 9 ἄνθρωπος) ὀυνὸς B οὐχ ἀνθρώπου] corr. ex οὗ xàv ἀνϑρώ-
που A? γίγνεται E ἡ om. D 10 οὐ] οὗ AB: corr. A? 12 γέγονε BD
14 i] καὶ Ec obpavoo] dvoo D 17 δὲ om. Ee τε] 35A 18 αὐτῇ
τῇ ὁ 19 ᾿Αριστοτέλη E: corr. E? 20 γίγνεται E 22 φησὶν E: om. D;
v. 268514 26 μηχύνειν om. Ec xai om. E τοῦδε μηχύνειν Ec 21 post
ὄντα del. αὐτοῦ A 28 xal εἰς ἣν φϑείρεται D: om. ABEbc 29 φησίν] 220320
90 ἔσεσθαι om. E 9l xai ἡ] καὶ D 92 τῷ be: τὸ ABDE 39 μὲν be:

μέν τι ABDE τι om. D

SIMPLICII IN L. DE CAELO I 3 [Arist. p. 270*16] 133

γενητὸν xal φϑαρτόν. ἄρα οὖν οὕτως ἐπιπόλαιός ἦν ᾿Αριστοτέλης, ὡς 61a
στέρησιν ἀντιχεῖσϑαι τῷ οὐρανῷ νομίζων ἀΐδιον ὅμως αὐτὸν ἀποδειχνύναι
πειρᾶσϑαι xal ἐχ τούτου ἀποδειχνύναι Bx τοῦ μὴ ἔχειν τι ἀντιχείμενον ;
xal τί λέγω ταῦτα, ὅτε τὴν χυχλοφορίαν ἀΐδιον ἀποδείξαντος αὐτοῦ οὗτος 10
ὅμως νομίζει τῆς χύχλῳ χινήσεως στέρησιν αὐτὸν ὑποτίθεσθαι; εἰ δέ τις
οὐχ ὡς χατὰ ᾿Αριστοτέλην λέγοντος ἀχούει, ἀλλ᾽ αὐτοῦ συλλογισμὸν προ-
φέροντος τοιόνδε. ὃ οὐρανὸς φυσιχός᾽" τὸ φυσιχὸν ἀντιχβιμένην ἔχει στέρη-
σιν. ἀναγχαζέτω δεῖξαι τὸν ταῦτα λέγοντα, ὅτι πᾶν φυσιχὸν εἶδος ἐν ὑπο- 16
χειμένῳ τῇ ὕλῃ ὃν πάντως ἔχει στέρησιν ἀντικειμένην. τὸ μὲν γὰρ γινό-
10 μενον χαὶ φϑειρόμενον δηλονότι ἔχει" πόϑεν δέ, ὅτι πᾶν φυσιχὸν τοιοῦτον :
οὐχὶ δὲ xal σαφῶς 6 ᾿Αριστοτέλης xal ἐν τῷ πρώτῳ τῆς Φυσιχῆς dxpod-
σεως τὸ εἶδος xal τὴν στέρησιν ἀρχὰς εἶπεν οὐ πάντων τῶν φυσιχῶν, 90
ἀλλὰ τῶν γένεσιν ἐχόντων, γράφων οὕτως “᾿πόσαι μὲν οὖν αἱ ἀρχαὶ τῶν
περὶ γένεσιν φυσικῶν᾽᾽ χαὶ δι᾿ ὅλου τοῦ λόγου τῶν γινομένων xal φϑειρο-
15 μένων xal ὅλως τῶν μεταβαλλόντων ταύτας ἀρχὰς τιϑείς;: xal ἐν τῷ Ocu-
τέρῳ δὲ βιβλίῳ τῆς αὐτῆς πραγματείας "xal uiv" φησί “᾿τὰς πρώτας 25
αἰτίας ζητητέον xal περὶ γενέσεως xal φϑορᾶς xal πάσης τῆς φυσιχῆς
μεταβολῆς, ὅπως εἰδότες αὐτῶν τὰς ἀρχὰς ἀνάγειν πειρώμεϑα τῶν γινομέ-
γων ἕχαστον᾽᾽. ἀλλὰ xal τὴν πανουργίαν ἣ τὴν ἄνοιαν ὅρα τοῦ λόγου" ἐν
20 γὰρ τοῖς τοιούτοις ἀπορῶ, πότερον ἄνοιαν ἢ πανουργίαν αἰτιατέον, χαὶ 80
τάχα ἀμφότερα μᾶλλον. δύο γοῦν προσαγαγὼν προτάσεις τὴν λέγουσαν,
ὅτι φυσιχῷ εἴδει ὁ οὐρανὸς εἰδοπεποίηται xal ἐνύλῳ, xai τὴν λέγουσαν,
ὅτι τὸ φυσικῷ εἰδοπεποιημένον εἴδει στέρησιν ἀντιχειμένην ἔχει, ταύτην
μὲν ψευδῶς εἰλημμένην ὡς σαφῇ παρῆχεν, τὴν δὲ ἑτέραν τὴν λέγουσαν, 8b
ὅτι φυσιχὸν xal ἔνυλον εἶδος ὃ οὐρανός ἐστι, χαίτοι μὴ πάνυ ἀμφισβητου-
μένην διὰ πολλῶν πειρᾶται κατασχευάζειν ὑπὸ περιττῆς φρονήσεως ἀμφί-
βολα ποιῶν τὰ ὁμολογούμενα. οὐδὲν δὲ ἴσως χωλύει χαὶ τὰ ἐν τούτοις
αὐτοῦ λεγόμενα ἐπιδεῖν. “ἱπάνυ γελοῖον, φησί, τὸ oXov λέγειν τὸν 40
οὐρανόν’ οὐδὲ γὰρ νοητός ἐστιν, ἀλλ᾽ αἰσϑητός᾽. δῆλον δέ, ὅτι οἱ ἄυλον
80 λέγοντες αὐτὸν οὐχ ὡς νοητὸν ὄντα λέγουσιν ἄυλον, dÀX ὡς ὕλης ταύτης

οι

1 ὥστε c 2 οὐρανίῳ Ec 9 ix (pr)]) evan. A: om. c τούτου] τοῦ AB: τοῦτο c
4 οὗτος) ὄντος ΑΒ 6 χατὰ τὸν Ac Ἀριστοτέλην] comp. A (ut semper fere):
Ἀριστοτέλους B: Ἀριστοτέλη E: corr. E? 1 ἀντιχειμένην] ---μένην in ras. E

7. 8 post στέρησιν add. ὁ οὐρανὸς ἄρα ἀντιχειμένην ἔχει στέρησιν c 8 dvaqxatolto D

9 στέρησιν ἔχει πάντως Ec ὑποχειμένην Ec 9. 10 γιγνόμενον E 18 γράφων)
19133 οὕτω DE πόσα A αἱ om. Ec 14 γιγνομένων E 16 8à
om. AB qnot] 194* 20 l7 περὶ πάσης c 18 εἰδότες) εἴη ἄν τις B

ἀνάγειν εἰς αὐτὰς ς 18. 19 ζητουμένων ς 19 διάνοιαν ΑΒ: eu(votav) mg. A?

τοῦ λόγου ὅρα Ec ὅρα] ὅσα D 90 drop A: ἀπορῶν B: ἄπορον c 21 ἀμφό-
τερον B μᾶλλον om. D προαγαγὼν BD(b?) τήν τε D . 23 τὸ]
corr. ex τῷ E? φυσιχὸν B 24 παρῆχε c: v eras. E 29 τὸ φυσι-
xóv E ἐστι] seq. ras. 1 litt. E 21 ἴσως om. Ec τὰ om. BD 28 αὐτοῦ
om. D λεγόμενα αὐτῷ D ἐφιδεῖν A ἔνυλον c 29 γὰρ] postea add. D

30 οὐχὶ D

184 SIMPLICII IN L. DE CAELO 13 [Arist. p. 270016]

τῆς ἐν γενέσει xal φϑορᾷ xal δεχομένης τὰ εἴδη xal ἀποβαλλούσης ὕπερ- 61a
ἀνέχοντα. λέγει γοῦν 6 ᾿Αριστοτέλης ἐν τῷ Η τῆς Μετὰ τὰ. φυσιχὰ 45
ταῦτα" “περὶ μὲν οὖν τὰς φυσικὰς οὐσίας xal γείννητὰς ἀνάγχη οὕτως 6l*
μετιέναι, εἴ τις μέτεισιν ὀρθῶς. xal γὰρ αἴτιά τε ταῦτα xal τοσαῦτα, xal
5 δεῖ τὰ αἴτια γνωρίζειν. ἐπὶ δὲ τῶν φυσιχῶν μὲν ἀιδίων δὲ οὐσιῶν ἄλλος
λόγος. ἴσως ὰρ ἔνια οὐχ ἔχει ὕλην ἢ οὐ τοιαύτην, ἀλλὰ μόνον χατὰ 5
τόπον χινητήν. ἐπειδὴ γὰρ πανταχοῦ τὴν ὕλην ἀπὸ τῆς μεταβολῆς ἐϑεά-
σατο, ἐν δὲ τῷ οὐρανῷ μόνην οἷδε τὴν κατὰ τόπον μεταβολήν, εἰχότως
χαὶ ὕλην μόνην αὐτῷ τὴν τοιαύτην ἀπολέλοιπεν. ἔοιχε δὲ οὗτος ὕλην τὸ
10 σῶμα νομίζων, ὃ δεύτερον ὑποχείμενον οἱ Περιπατητιχοὶ χαλοῦσι, πολλοὺς 10
δαπανᾶν λόγους δειχνύναι σπουδάζων, ὅτι ἔχει σῶμα 6 οὐρανὸς xal διὰ
τοῦτο xal ὕλην. χαίΐίτοι τίς ἄν ἀμφιβάλοι σῶμα τὸν οὐρανὸν ἔχειν; οὐ
μέντοι, εἰ τὸ σῶμα τοῦτό ἐστιν αὐτοῦ ἣ ὕλη, ἀναάγχη xal στέρησιν ἔχειν
ἀντιχειμένην, ὡς οὗτος οἴεται, xal γενητὸν εἶναι xal φϑαρτόν" ἐχείνῃ γὰρ 1ὅ
15 τῇ ὕλῃ σύνεστιν ἢ στέρησις τῇ τοῖς γενητοῖς xal φϑαρτοῖς ὑποχειμένῃ.
περιττὸν οὖν ἴσως πρὸς τούτους αὐτοῦ τοὺς λόγους ἀντιλέγειν, πλὴν ὅτι
φαίνεται νομίζων, ἐπειδὴ τριχῇ διαστατὰ xal τὰ οὐράνια xal τὰ mb σελή-
νὴν ἐστί, μηδὲν διαφέρειν ἀλλήλων, πολὺ ταῖς χοινότησι τῶν ὀνομάτων 90
ἀποχρώμενος. τίς γὰρ ἄν εἴποι τῆς αὐτῆς φύσεως εἶναι τὸ οὐράνιον
20 σῶμα τοῖς τῇδε: πῶς δὲ ταδε γράφων “τί οὖν θαυμαστόν, ὥσπερ ταῖς
μυρίαις τῶν ὑπὸ σελήνην ἰδέαις μία xal ἣ αὐτὴ ὑποχεῖσϑαι ὕλη ὁμολογεῖ-
ται ἐπιτηδείως πρὸς πάντα τὰ εἴδη ἔχουσα, ὡς ἣ εἰς ἄλληλα πάντων με- 25
ταβολὴ δείχνυσιν, οὕτω δὴ xal τὰς τῶν οὐρανίων ἰδέας τὴν αὐτὴν ὕλην
πεφυχέναι δέχεσϑαι᾽᾽ οὐχ ἐνενόησεν, ὅτι, εἴπερ ἢ αὐτὴ ὕλη τῶν οὐρανίων
25 xal τῶν ὑπὸ σελήνην ἐστὶ xal τῶν αὐτῶν εἰδῶν ἐστι δεχτιχή, xal μετα-
βάλλειν ἔδει πάντως εἰς ἄλληλα; χαΐίτοι, xüv πάντα τολμηρῶς φϑέγγεται 80
χαὶ ἀπερισχέπτως, οὐχ οἶμαι τοῦτο ἄν εἰπεῖν αὐτόν, ὅτι τὰ οὐράνια χαὶ
τὰ ὑπὸ σελήνην εἰς ἄλληλα μεταβάλλοι: εἰ δὲ λέγοι τὰ ἄνω χάτω φαν-
ταζόμενος, μεϑύειν εἰχότως ἄν παρὰ τῶν νηφόντων νομίζοιτο. xol γὰρ
30 xal ἤδη, πολλάχις ἐχρῆν μεταβεβληχέναι, εἴπερ ἢ αὐτὴ οὖσα ὅλη ὁμοίως 85
εἶχεν ἑχατέρωϑι πρὸς τὸ μηδὲ ἐπ᾽ ὀλίγον στέγειν τὰ ἐγγινόμενα αὐτῇ
εἴδη. τὸ δὲ νομίζειν τὸ ἐν τοῖς οὐρανίοις τριχῇ διαστατὸν μηδὲν τοῦ παρ᾽

1 ὑποβαλλούτης E: corr. E? 2 λέγει --- Ἀριστοτέλης] bis D 6 om. D

H] τα ADE 9 ταῦτα] 1044*3 4 μετεῖναι ABE: corr. E? xal yàp) εἴπερ
dpa c αἴτιά τε] αἰτιᾶται DE: corr. E? 9 δεῖ xd] corr. ex δεῖται E? δὲ om.
AB 6 μόνην B 7 ὕλης B 10 xa«Àooct] seq. ras. 1 litt. E 12 xai]
om. AB ἀμφιβάλλοι Ec 13 τὸ] e corr. D 15 τὴ (alt)] ἡ c 16 τούτου B
18 ἐστῇ seq. ras. 1 litt. E διαφέρων E: corr. E? post πολὺ del. ἐν E?

20 τάδε] τάχα E 2] ὑπόχειται E: corr. E? 29 post ἰδέας del. xal τῶν ὑπὸ σελήνην
ἐστὶ D! 24 οὐχ) mut. in οὐδ᾽ E? ἐνόησεν D 29 ἐστὶν E, eras. v

25. 26 μεταβαλλεῖν A: μεταβαλεῖν B 26 φϑέγγηται D 27 οὐχ] corr. ex οὐχ E!:
oby^ corr. ex οὐχὶ A 28 τὰ (pr.)] in ras. B ἄλληλα] ἢ e corr. B μεταβάλλει
Dc λέγει DE 30 xal om. AB ἤδη] εἴδη A πολλάχις} in ras. E!

31 μηδὲν B 92 οὐρανίοις] ABb: οὐρανοῖς DEc py δὲ AB τοῦ] τῶν Ac

SIMPLICII IN L. DE CAELO I3 [Arist. p. 270*16] 135

ἡμῖν διαφέρειν, διότι τριχῇ διαστατὸν ἑχάτερον, πόσης ἐστὶ παχύτητος λο- 61b
γισμοῦ; οὕτως γὰρ οὐδὲ ἢ οὐσία τῆς οὐσίας χαϑὸ οὐσία οὐδὲ τὸ φῶς τὸ 40
Ἡλιαχὸν τοῦ ἐνταῦϑα xaÜó φῶς. ἀλλ᾽ ἐπιλήσμων, ὡς ἔοιχεν, εἰμὶ xal
βραδὺς ἐπιλαθόμενος, ὅτι γυμνῇ χεφαλῇ πρότερον ἔλεγεν οὗτος ταὐτὸν
5 εἶναι τὸ τοῦ ἡλίου φῶς τῷ τῆς πυγολαμπίδος. πῶς οὖν αὐτῷ ταῦτα ὡς
ἄτοπα παρατίϑημι; ἀλλὰ πρὸς ἐχεῖνό γε οὐχ οἶδα ὅπως ἕξει τὸ xal τὴν 45
ἀτιμοτάτην τῶν ἐνταῦθα οὐσιῶν χαϑὸ οὐσία λέγειν τῆς τοῦ δημιουργοῦ
μηδὲν διαφέρειν T, | τό γε ὄν τοῦτο τοῦ ἐχεῖ ὄντος. ἢ τάχα xal πρὸς 62»
τοῦτο ἀπερυϑριάσει ὃ τὰ ϑεῖα xai τὰ ἀνθρώπινα εἰς μίαν δίύχωνον συγ-
10 χυχῶν; ἐπειδὴ δὲ σπουδάζει δειχνύναι xal κατὰ ᾿Αριστοτέλην τὸν οὐρανὸν
ἔνυλον ἐντεῦϑεν αὐτὸν γενητὸν xal φθαρτὸν ἀποδειχϑήσεσθαι προσδοχῶν, 5
ἀχουσάτω τῶν π᾿ ἐμοῦ πρὸ ὀλίγου παρατεϑέντων, ἐν οἷς εἶπεν, ὅτι οὐ
τοιαύτην ὕλην ἔχει ὃ οὐρανός, οἷαν τὰ ἐν γενέσει, ἀλλὰ μόνον χινητὴν
χατὰ τόπον. προγινώσχων δέ, ὡς ἔοιχεν, ᾿Αριστοτέλης τὰς τῶν οὕτως
15 ἐπιπολαίων ἀνθρώπων παραχοὰς μετ᾽ ὀλίγα τῶν πρότερον ὑπ᾽ ἐμοῦ παρα- 10
τεθέντων τάδε γέγραφεν “οὐδὲ παντὸς ὕλη ἐστίν, ἀλλ᾿ ὅσων γένεσίς ἐστι
xal μεταβολὴ εἰς ἄλληλα’ ὅσα δὲ ἄνευ τοῦ μεταβάλλειν ἐστὶν ἢ μή, οὐχ
ἔστι τούτων ὕλη. χἄν λέγῃ οὖν ἐν τῇ Περὶ οὐρανοῦ τὸν οὐρανὸν ἔνυλον
εἶναι, ὡς xaÜ' Éxacta αὐτὸν xal αἰσϑητὸν λέγει, οὐ μέντοι ὡς τὴν τοῖς 15
20 γενητοῖς χαὶ φϑαρτοῖς ὑποχειμένην ὕλην ἔχοντα, ἀλλὰ μόνον τὴν χατὰ
τόπον xtvztZv* σαφῶς γὰρ τοῦτο διώρισεν. “ἀλλ᾽ εἰ διαφέρει, φησίν, f, οὐ-
ρανία ὕλη τῆς ὑπὸ σελήνην, σύνθετοι ἔσονται αἱ ὗλαι ἔχ τε τῆς χοινῆς
αὐτῶν φύσεως xal τῶν ἐν ταύτῃ διαφορῶν᾽᾽. τοῦτο δὲ εἶπε xat' εἶδος 20
μόνον γίνεσϑαι νομίζων τὰς διαφοράς, τὴν δὲ χατὰ ὕφεσιν, xaÜ ἣν ὡς
25 ἀφ᾽ ἑνὸς διαφέρει τὰ προϊόντα, οὐχ ἐννοεῖ" χαίτοι χατὰ ταύτην πάσης ἰδιό-
τητος αὐτῆς xaÜ' αὑτὴν ἣ πρόοδος ἐπιτελεῖται. ἐπειδὴ δὲ δυσχεραίνων
φαίνεται πρὸς τὴν ἀσώματον ὕλην xal ἀποδεδειχέναι φησὶν ἐν τῷ ἔνδε- 9ὅ
χάτῳ λόγῳ τῶν ἐλέγχων τῶν πρὸς τὰ [[ρόχλου, ὅτι ἀδύνατόν ἐστι τὴν
μυϑευομένην ἀσώματον xal ἀνείδεον ὕλην εἶναι, ἀλλ᾽ εἰς ἔσχατον τὸ τριχῇ
80 διαστατὸν ἀναλύεται τὰ σώματα, τοῖς μὲν ἐχεῖ χεχομπασμένοις αὐτῷ οὔτε
ἐνέτυχον οὔτε ἡδέως ἄν ἐντύχοιμι πλατέσι φληνάφοις, ὁπότε xal νῦν οὐχ 80
οἶδα ὅπως τὰ [Περὶ οὐρανοῦ τοῦ ᾿Δριστοτέλους σαφηνίσαι προϑέμενος εἰς

1 πόσης ἐστὶ om. B 3 ἀλλ᾽] ἀλλ᾽ ἐπειδὴ D εἰμὶ] εἰ μὴ ΑΒ 5 τῷ] corr.
ex τὸ E? 7 τῆς] corr. ex τοῖς E? 8 ἣ (alt.) om. B 9 6] xai B τὰ (alt.))
om. Ec Míxovov AB: Móxovov c 9. 10 συγχυχῶν) comp. A: σύγχειται B
10 Ἀριστοτέλη BE: corr. E! 12 εἴπερ B 13 ὕλην ἔχει ABb: ἔχει ὕλην DEc
μόνην ΑΒ 14 ὁ ᾿Δριστοτέλης c 18 ἐπὶ παλαιῶν ΑΒ ὀλίγον Ἐς τῶν]
m. sec. E προτέρων BE: corr. E? 16 γέγραφεν] 1011027 ὅσον E
ἐστιν E deinde del. ? μὴ E? 17 χαὶ -- pi] mg. E? ὅσα] τὰ E ó c
τοῦ om. E: τῆς AB μεταβολῆς BE ἐστὶν om. E μὴ] γενέσεως E

18 τὴ] τῷ Ec Περὶ οὐρανοῦ] 19 19 xai ABb: xal ὡς DEec 21 διαφέ-
pev B 28 εἶπεν E χαῦ A 24 γίγνεσθαι E νομίζων γίνεσϑαι D
28 ἐλέγχων] de aetern. mundi XI3 οἱ 6 ἐστί] seq. ras. 1 litt. E 29 dv(ósov D

εἰς] corr. ex εἰ E? 31 dv om. B φληνάφοις) post d ras. 2—93 litt. E

136 SIMPLICII IN L. DE CAELO I3 [Arist. p. 270*16]

τὴν Αὐγέου xózpov ἐμπέπτωχα. λέγω δὲ ὅμως xal πρὸς τὴν αὐθάδη περὶ 62»
τῆς ὕλης ἀπόφασιν, ὡς, εἰ τὸ τριχῇ διάστατόν ἐστιν ἢ πρώτη ὕλη, χαϑὸ
μὲν ὕλη, οὐδὲν αὐτῇ τῶν φυσιχῶν εἰδῶν ὑπάρχει xat οὐσίαν οὔτε S5
σχῆμα οὔτε μέγεθος οὔτε ἀριθμὸς οὔτε χρῶμα, χαϑὸ δὲ τριχῇ διάστα-
5 τόν ἐστι, xal πεπερασμένον δηλονότι’ οὐ γὰρ ἄπειρον. xal μέγεϑος ὡρισ-
μένον ἔχει xal σχῆμα xol χρῶμα χατὰ τὴν ἐπιφάνειαν xal εἴδεσιν καὶ
ἀριϑμοῖς διαχεχόσμηται. πῶς οὖν δυνατὸν τἀναντία συναληϑεύειν ἐπὶ τῆς 40
ὕλης, λεγέτω xal &* δεχάδας λόγων ἐπιγράφων τοὺς ἀνοήτους χαταπλητ-
τέτω. xal ἦν μὲν πρὸς τοῦτο τὸ δόγμα πολλὰς ἤδη παρασχὸν εὐθύνας
10 πολλὰ λέγειν ἐπιχειρήματα παλαιά τε xal νέα, ἀρχεῖ δὲ xal τούτῳ xal τὸ
εἰρημένον, εἴπερ συστρέφοιτο ζητεῖν μᾶλλον τὴν ἐν τοῖς ἀπορωτέροις τῶν 45
λόγων ἀλήϑειαν ἥπερ ἀπερισκέπτως τὸ ἐπιὸν ἀποφαίνεσθαι. ἀλλὰ μέχρι
τούτων, ὥς φησι, τοὺς | ἀγένητον εἶναι τὸν xócpov χατασχευάζοντας τοῦ θϑὺ
᾿Αριστοτέλους λόγους ἤλεγξεν, ὡς ἤλεγξε, τοιαῦτα ληρήσας" ὁμολογεῖ δέ,
15 ὅτι àx τῶν εἰρημένων τὸ ἐκ προὐπάρχοντος αὐτὸν τοῦ ὑποχειμένου γίνε-
σϑαι οὐ διήλεγξε. βούλεται οὖν δεῖξαι, ὅτι ἐκ μὴ ὄντος ὁ χόσμος ὑπέστη" δ
τάχα 0b xal τούτου τὴν δεῖξιν εἰς τὰ πρὸς [lpóxAov ἀνέπεμψεν, πλὴν τὸν
ἐνιστάμενον προφέρει λόγον xal διαλύειν αὐτὸν ἐπιχειρεῖ λέγων’ “εἰ γὰρ
γίνοιτό τι, φασίν, ἐχ τοῦ πάντη μὴ ὄντος, συμβήσεται τὸ μὴ ὃν εἶναι"
20 εἰς γὰρ τὸ ὃν μεταβέβληχεν. ἀλλ᾽ εἰ μέν τις οὕτως, φησίν, ἐχ τοῦ μὴ 10
ὄντος λέγει τὰ γινόμενα γίνεσθαι, ὥσπερ ἐχ ξύλων ναῦν, τουτέστιν αὐτοῦ
τοῦ μὴ ὄντος ὑποχξιμένου τῷ γινομένῳ xal εἰς αὐτὸ μεταβάλλοντος, συμ-
βήσεται τῇ αἀληϑεία τὸ μὴ ὃν εἶναι. GÀX οὐχ οὕτως οἶμαι, φησί, φρενῶν
ἀτυχῆσαί τινα, ὡς ἐχ τοῦ μὴ ὄντος οὕτω τὴν γένεσιν ὑποτίθεσθαι, ἀλλ᾽ 15
25 ὅτι, χαϑὸ γίνεται τῶν γινομένων Zxactov οὐδαμῶς ὃν πρότερον, εἰς τὸ
εἶναι mapryUr . ἐν δὴ τούτοις T, ἐγὼ παντάπασιν ἀγνοῶ τὰ ὑπὸ τούτου
λεγόμενα, T, οὔτος φαίνεται τῶν ἀρχαίων λόγων ἀσυνέτως ἀχηχοώς" οὔτε
γὰρ τὸ ἐχ μὴ ὄντος γύεσϑαι εἰς τοῦτό τις ἀπῆγε τὸ ἄτοπον τὸ τὸ μὴ ὃν 90
εἶναι. ἀλλ᾽ εἰς τὸ αηὸὲν Bx τοῦ μὴ ὄντος δύνασθαι γενέσϑαι διὰ τὴν τοῦ
80 μὴ ὄντος dópdvetav. τὸ γὰρ γινόμενον xal ὡς ἐξ ὑποχειμένου νομίζοντες
τίνεσϑαι xal ὑπὸ ποιητιχοῦ αἰτίου εἰχότως ἔλεγον ἐχ τοῦ μὴ ὄντος μηδὲν
Ἰίνεσϑαι μήτε ὡς ἐχ στοιχείου μήτε ὡς ἐχ ποιητιχοῦ αἰτίου. χαὶ γὰρ 96

] Αὐγείου Dc 2. ὃ χαϑὸ μὲν ὕλη om. AB 4. δὲ] καὶ B 6 καὶ εἴδεσιν
om. E εἴδεσι BDc 1 τὰ ἐναντία c ἐπὶ] περὶ D 8 ὑπογράφων Ec:
scribens b 10 χαὶ τούτῳ D: xal τοῦτο AE?c: xal τοῦτον BE: Aoc b 11 συστρέ-
qotzo)] mut. in ἀντιστρέφει τὸ Ε΄: ἀντιστρέφει τὸ ὁ τῶν om. B 18 τοῦ BD:
τοὺς AEc 14 λόγον B ἤλεγξε Ac ὡς ἤλεγξε om. Ec 15. 16 γίγνεσϑαι E
16 δεῖξαι om. c ὑπέστη] — e corr. B 11 ἀνέπεμψε BDEc 19 γίγνοιτο E
φησίν D 20 μεταβέβηχεν B μέν] bis E, sed corr.: supra add. εἰν vel av D!
21 ὄντως A γιγνόμενα γίγνεσθαι E 22 γιγνομένῳ E μεταβαλόντος B 29 γίγ-
νεται E γηνομένων E 21 ἣ om. c 28 γίγνεσθαι E εἰς} tt εἰς c

τις om. ὁ ἀπῆγεν BE: ἀπήγαγε E?c τὸ τὸ] τὸ ΑΒ ὅ0 γιγνόμενον E

91 γίγνεσϑαι E εἰχότως --- αἰτίου (32)] mg. E? οὐδὲν Ec 32 οὔτε Ec éx) ἀπὸ
Ec στοιχείων B οὔτε Ec ix] ἀπὸ Ec: ab b: fort. ὑπὸ γὰρ om. B

SIMPLICII IN L. DE CAELO [I3 [Arist. p. 2100 16] 131

Παρμενίδης 6 πρῶτος, ὦν dxoij ἴσμεν, τοῦτον tbv λόγον ἐρωτῶν ἐν τοῖς 62b
ἔπεσι περὶ τοῦ ἀγένητον εἶναι τὸ ὃν τάδε γέγραφε"
τίνα γὰρ γένναν διζήσεαι αὐτοῦ;
πῆ πόϑεν αὐξηϑέν: οὔτ᾽ ἐχ μὴ ἐόντος ἐάσσω
5 φάσθαι σ᾽ οὐδὲ νοεῖν" οὐ γὰρ φατὸν οὐδὲ νοητὸν 80
ἐστὶν ὅπως οὐχ ἔστι.
χαὶ ᾿Αριστοτέλης δὲ οὕτως ἐκτίθεται τὴν ἀπορίαν" " xat φασιν οὔτε γίνεσϑαί
tt τῶν ὄντων οὔτε φϑείρεσϑαι διὰ τὸ ἀναγχαῖον μὲν εἶναι γίνεσϑαι τὸ qt-
νόμενον ἢ ἐξ ὄντος ἢ ἐχ μὴ ὄντος, ἐχ δὲ τούτων ἀμφοτέρων ἀδύνατον 85
10 εἶναι. οὔτε γὰρ τὸ ὃν γίνεσϑαι" εἶναι γὰρ ἤδη" ἔχ τε μὴ ὄντος οὐθὲν dy
γενέσθαι’ ὑποχεῖσθϑαι γάρ τι δεῖ. τίς οὖν ἐστιν 6 εἰς τοῦτο ἀπάγων τὸ
ἄτοπον εἰς τὸ τὸ μὴ ὃν μεταβεβληχέναι εἰς τὸ ὅν; ὅλως δέ, εἰ, χαϑὸ
γίνεται τῶν γινομένων ἔχαστον, ὡς αὐτός φησιν, οὐδαμῶς ὃν πρότερον εἰς 40
τὸ εἶναι παρήχϑη, τί χωλύει, xdv μὴ χαϑὸ γίνεται ἔστι, γίνεται δὲ χατὰ
15 τὴν μορφήν, ἀλλὰ χατὰ τὸ ὑποχείμενον εἶναι, ὡς 6 λίθινος Ἑρμῆς χατὰ
μὲν τὴν μορφὴν οὐχ ἔστιν πρὸ τοῦ γενέσϑαι, χατὰ δὲ τὸν λίϑον ἔστι; πει-
ρᾶται δὲ διὰ πολλῶν δειχνύναι, ὅτι τὰ ἀμέσως ὑπὸ Θεοῦ γινόμενα οὐχ ἐξ 45
Ómoxetuévou τινὸς γίνεται προὐπαάρχοντος, ἀλλὰ μετὰ τοῦ ὑποχειμένου τὸ
εἶδος. xal [εἴθε γε ἐνόει, τί σηυαίνει τὸ ἀμέσως ὑπὸ τοῦ δημιουργοῦ θ88
20 ϑεοῦ γίνεσϑαι- οὐ γὰρ ἄν, οἶμαι, ταύταις ταῖς περὶ τοῦ οὐρανοῦ βλασφη-
μίαις περιεπεπτώχει. xai γὰρ xal ἡμεῖς οὔτε ἐχ ταὐτομάτου οὔτε ὑπ᾽ dÀ-
los τινὸς αἰτίας τὸ ὑποχείμενον τῷ δυμιουργῷ παρασχευασϑῆναί φαμεν, ὅ
ἀλλ ἅμα τῷ εἴδει xal τὸ ὑποχείμενον, εἴ τί ποτε ἔστι, τοῦ οὐρανοῦ τὸν
δημιουργὸν ϑεὸν ἀμέσως παραγαγεῖν λέγομεν, οὐ μέντοι διὰ γενέσεως οὐδὲ
25 ὡς πρότερον μὴ ὄντα ὕστερον γενέσθαι, ἀλλὰ διὰ τὴν ἀγαθότητα τοῦ ϑεοῦ
δπ᾽ αὐτοῦ παραγόμενον αὐτῷ τῷ εἶναι τὸν ϑεὸν xal οὐ τῷ ἄλλοτε ἀλλοῖα 10
προαιρεῖσθαι χαὶ ἐνεργεῖν ἀεὶ τῆς ἀγαθότητος αὐτοῦ χαὶ τῆς τοῦ εἶναι
διαιωνίου διαμονῆς ἐξηρτῆσθαι, ὥσπερ οὗτοι τὸν ΥἹὸν λέγειν εἰώϑασιν. οὐ
γὰρ δυνατὸν ϑεὸν γόνιμον xal δημιουργὸν ἄπραχτον xal ἀργὸν εἶναί ποτε,

1 ὧν] corr. ex ὃν E*: ὃν D 2 γέγραφα A cf. Parmenid. 67 Stein

8 δίξήσεαι A 4 οὔτε DE ὄντος AB ἑάσσω D (cf. Simpl. Phys. p. 145,7
cod. ΕἾ: ἐασέω AB: ἐάσω Ec 5 σ᾽ c: σε DE: ἃ AB οὔτε c ob] οὐδὲ AB

6 ad ὅπως mg. 3) ἄλλως ὃ (Ὁ) ὄντως οὐχ ἔστιν E? ἔστι] seq. ras. 1 litt. E: comp. A
765 B φησιν BEc; v. 191327 sq. γίγνεσϑαι DE 8 γίνεσθαι) γίγνεσϑαι E:
φϑείνεσϑαι A: φϑείρεσϑαι B 8. 9 γηνόμενον E 10 γὰρ] m. sec. E γίγνε-
σϑαι E οὐδὲν ς 18 γίγνεται E γιγνομένων E οὗτος D

14 γίγνεται E ἔστιν E γίγνεται E δὲ] δὲ οὐ D 15 λίϑινος] -t- in
ras. B "Eppzc) corr. ex ix pop E? 16 μὲν] δὲ AB ἔστιν] ἔστι BDEc
ἔστι] seq. ras. 1 litt. E 17 γιγνόμενα E 18 γίγνεται E 19 ἐνενόει c
20 ϑεοῦ om. B γίγνεσϑαι E 21 περιπεπτώχει D 22 τῷ δημιουργῷ τὸ ὑπο-
xtíutvov Ec post δημιουργῷ add. λέγομεν E?, sed del. παρασχευασϑῆ vat — ὑποχεί-
μενον (23)] om. E: προετοιμασϑῆναι ἀλλ᾽ ἅμα τῷ εἴδει xal τὸ ὑποχείμενον E*c 26 παρα-
γόμενα Ἐς τῷ] τὸ Β οὐ τῷ] οὕτω A : οὕτως B 21 ἀλλ᾽ ἀεὶ Ac 28 διαιωνίας Β
ἐξηρτημένα c ὥσπερ --- εἰώϑασιν) uncis incl. c 29 ϑεὸν BD: τὸν ϑεὸν A: om. E:
τὸν E? post δημιουργὸν add. ϑεὸν E?c post ποτε add. οἶμαι D

138 SIMPLICII 'IN L. DE CAELO 1 8 [Arist. p. 9100 16]

ὥσπερ οὐδὲ ἥλιον μὴ φωτίζοντα οὐδὲ πὺρ μὴ ϑερμαῖνον, xal οὕπω γένε- 633
σις xal φθορὰ χατὰ ταύτην ἀνεφάνη τὴν ὑπόστασιν. ἔνϑα δὲ τὸ πρότερον 16
μὴ ὃν ὕστερον ἔστιν, εἰ μηδεμίαν ἔχει προηγουμένην ἐπιτηδειότητα, τί
δήποτε τότε προῆλθεν ἀλλὰ μὴ ἄλλοτε; ἢ ὥσπερ χρόνον ἔχει προη-
5 Ἰούμενηον τοῦ χρόνου τῆς εἰς τὸ εἶναι ἐχφάνσεως, xal συνεχής ἐστιν 90
οὗτος ἐχείνῳ xal τέταχται μετ᾽ ἐχεῖνον: xdv εἴπῃ τις’ διὰ τί ἣ σήμερον
ἡμέρα νῦν ἐξεφάνη; ἕτοιμον εἰπεῖν, ὅτι ταύτην ἔλαχεν ἐν τῷ ὅλῳ χρόνῳ
τὴν τάξιν τῶν μὲν προηγουμένων αὐτῆς, τῶν δὲ δπομένων. οὕτως xal
τὸ ἐν τῷ παρόντι χρόνῳ γινόμενον ἔχει προηγούμενα xal ἑπόμενα, ἐξ ὧν s$
10 τε γίνεται xal εἰς ἃ μεταβάλλεται" χαὶ γὰρ ἣ χίνησις τῶν οὐρανίων, ὑφ᾽
ἧς προσεχῶς ἐπιτελεῖται, xal προηγουμένην ἔχει τινὰ xal ἑπομένην αὐτῇ,
xal διὰ τοῦτο οὔτε πρότερον οὔτε ὕστερον ἀλλὰ νῦν γίνεται xal νῦν φϑεί-
ρεται τὰ τοιαῦτα" ὡς, εἴ γε Bx τοῦ μὴ ὄντος ὑφίστατο xal εἰς τὸ μὴ ὃν 80
ἐφθείρετο, οὐχ ἄν τις, οἶμαι, τὴν αἰτίαν εἶχεν ἀποδοῦναι τοῦ νῦν ἀλλὰ μὴ
15 πρότερον. τὸ μέντοι ἀεὶ ὑφεστός, ἅτε μὴ χατὰ μεταβολὴν ὑφιστάμενον,
οὐχ ἀπαιτεῖ τὸ διὰ τί νῦν ἀλλὰ μὴ πρότερον, dÀX ἀμέσως ὑπὸ τοῦ δη-
μιουργοῦ παραχϑὲν χατὰ τὴν ἀχίνητον αὐτοῦ xai αἰώνιον xal ἅμα πᾶσαν 3$
ὑφεστῶσαν ἀγαϑότητα ἀΐδιον μὲν ὑπέστη διὰ τὸ ὑπὸ ἀχινήτου αἰτίου παρ-
ἄγεσθαι προσεχῶς τῷ εἶναι ποιοῦντος, ὑφειμένην δὲ πρὸς τὸ ἑαυτοῦ
20 αἴτιον τὴν ὑπόστασιν ἔλαχε διέστη τε περὶ αὑτὸ χατὰ τὸ τελειότατον τῶν
σχημάτων τὸ σφαιριχὸν xal χίνησιν ἐχινήϑη τὴν χυχλοφορητιχὴν ἅτε ἀνέχ- 40
λειπτον οὖσαν μόνην τῶν φυσιχῶν χινήσεων. ἔδει γὰρ τὸ πρῶτον διαστὰν
ἀπὸ τοῦ ἀδιαστάτου χαὶ πρῶτον χινηϑὲν ἀπὸ τοῦ ἀχινήτου χαὶ χατὰ σχῆμα
διαστῆναι τὸ τελεώτατον χαὶ χατὰ χίνησιν χινηϑῆναι τὴν ἀνέχλειπτον χαὶ
25 τῇ ἀιδίῳ συνυπάρχειν οὐσίᾳ δυναμένην. ἐπεὶ δὲ οὐχ ἔδει μέχρι τῶν 46
ἀιδίων στῆναι τὴν ἀγαθότητα τοῦ δημιουργοῦ, ἀλλὰ xal τὰ ἐν μέρει χρό-
you τὸ εἶναι λαχόντα πρὸς τοῖς ἐσχάτοις ὑποστῆναι τοῦ παντός, ἵνα τὸ 080
πᾶν ὄντως πᾶν T, Ot αὐτοῦ δὲ τοῦ δημιουργοῦ ἀμέσως γινόμενα xal ταῦτα
ἀίδια ἄν Tv διὰ τὴν ἀχίνητον ἐχείνου ἐνέργειαν, τούτου χάριν διὰ τῆς ἐν-
80 δοϑείσης ὑπ᾽ αὐτοῦ τοῖς οὐρανίοις ἀιδίου χινήσεως xai τῶν ἄλλοτε ἄλλων ἐν ὃ
ἐχείνοις σχηματισμῶν τὰ ὑπὸ σελήνην πάντα διαχοσμεῖ, ὡς xai οὗτος Ópo-
λογεῖ λέγων: "6 δὲ οὐρανὸς xal xaÜ' ὅλον αὐτὸν καὶ xatà μέρη τὸ χυ-
ριώτατόν τε χαὶ συνεχτιχώτατον εἶναι τῶν τοῦ χόσμου μερῶν ὡμολόγηται"
τῇ γὰρ τούτου χινήσει φυσικῶς τὰ ἐντὸς ἰθύνεται πάντα σώματα. ἐν δὲ 10

ὃ ἔχῃ A: ἔχοι D 4 τότε) corr. ex τοῦτο E? 6 εἴποι DEc 4 ἕτοιμον εἰπεῖν
D, est dicere b: εἰπεῖν ἔστιν Ec: εἰπεῖν ΑΒ 8 οὕτω BD 9 γιγνόμενον E
προυγούμενα B 10 γίγνεται E οὐρανίων) ἐναντίων D 12 γίγνεται E

13 μὴ (alt.) om. B 10 τὸ μέντοι] τὸ τὸ μέντοι B: om. E: τὸ δὲ E?c ὑφεστὼς
DEe: corr. E? χατὰ τὴν D 11 πᾶσιν DE: corr. E? 18 ὑπὸ om. E: ὑπ᾽ E*e
αἰτίας AB 19 τῷ] corr. ex τοῦ E? 20 ἔλαχεν E: corr. E? αὐτὸ ABDE

χατὰ] καὶ DE 21, 32 ἀνέχληπτον B 23 «ai (pr.)] xai τὸ c 24 τελειότατον D
τὴν Db: τὸν AB: τῇ Ec ἀνέκληπτον B: ἀνεχλείπτῳ Ec 25 ἔδει) ἔχει E 28 ἀμέ-
go; B γενόμενα c 30 τοῖς] τῆς comp. A 32 xal (pr. om. D

94 φυσιχῇ B

SIMPLICII IN L. DE CAELO I3 [Arist. p. 270*16] 139

τοῖς ὑπὸ σελήνην xal γένεσίς ἐστι xal φϑορὰ xal τὰ ὑπὸ τοῦ ᾿Δριστοτέ- 63b
λους ἀξιούμενα" ἐνταῦϑα γὰρ κατὰ μεταβολὴν f τροπή, καὶ ἐξ ὑποχειμένου
χαὶ ἐχ τῶν ἀντιχειμένων γίνεται τὰ γινόμενα, χαὶ ἢ ἄλλου φϑορὰ ἄλλου
γένεσίς ἐστιν, ὡς μηδὲ ἐν τοῖς ἐσχάτοις τοῦ παντὸς οὐσίαν ὅλην ἀπολέσϑαι 16
τινά, ἀλλὰ τρόπον τινὰ ἀλλοίωσιν μόνον εἶναι χαὶ τὴν ἐνταῦϑα μεταβολὴν
οὐσίας μὴ ἀπολλυμένης. οὐ χρὴ τοίνυν τὰ ἐπὶ τῆς τῶν ὑπὸ σελήνην
γενέσεως εἰς τὸν οὐρανὸν μεταφέρειν, ὃν παντελῶς ἐξῃρημένον xal τῆς
ὅλης φύσεως τῶν ὑπὸ σελήνην xal τῆς γενέσεως αὐτῶν ἀποδεῖξαι mpoé- 20
ϑετο, διὸ xal ἄυλον αὐτὸν εἶπεν εἶναι τὰς παραχοὰς φυλαττόμενος, χαΐτοι
σαφῶς εἰπών, ὅτι ὡς χινητὸς χατὰ τόπον ἔχοι ἄν τι χαὶ αὐτὸς ὑποχεί-
μενον τῇ χατὰ τόπον μεταβολῇ, οὐ μέντοι τῇ xat! οὐσίαν ὡς τὰ ὑπὸ σε-
λήνην. ταῦτα τοίνυν, εἰ βούλεται, πρὸς τὰ ὕφ᾽ ἑαυτοῦ ῥηϑέντα παραβαλὼν 25
οὗτος ἐπισχοπείτω, τίνα μᾶλλον τῇ τε τοῦ ϑεοῦ μεγαλειότητι xoi τῇ φύσει
τῶν πραγμάτων συνάδειν δοχεῖ, χαὶ τῶν ᾿Αριστοτέλους χανόνων ὡς ἐπὶ
τῶν ὑπὸ σελήνην εἰλημμένων ἀχουέτω, ἅπερ μόνα γίνεσϑαι καὶ φϑείρεσϑαί
φησιν ἐχεῖνος, χαίτοι xai τὸν οὐρανὸν ὑπὸ τοῦ ϑεοῦ παράγεσθαι νομίζων, 80
ὡς xul οὗτος ὁμολογεῖ, ἀλλὰ τὰ ὀνόματα συγχέων, τὸν οὐρανὸν ὑπὸ τοῦ
ϑεοῦ γίνεσϑαι λέγων, εὐθὺς τὰ προσήχοντα τῇ γενέσει τῶν ὑπὸ σελήνην
ἐπὶ τὴν τοῦ οὐρανοῦ μεταφέρει γένεσιν τὸ ἐξ ὑποχειμένου xal ix στερή-
σεως γίνεσθαι. χαίτοι τοῦ ᾿Αριστοτέλους, ὅπερ εἶπον, ταῦτα μὲν ἐπὶ τῆς S6
ὑπὸ σελήνην γενέσεως ἀξιοῦντος, τὸν δὲ οὐρανὸν ἐξῃρῆσθαι παντελῶς τῆς
τοιαύτης Ἰενέσεως τῆς ἐχ τῶν ἀντιχειμένων ἀποδειχνύντος. ἀλλ᾽ ἀρχείτω
ταῦτα: xal γὰρ εἴρηται xal πρότερον περὶ αὐτῶν. ἐπειδὴ δὲ τοὺς βιαιοτέ-
ρους, ὡς οἴεται, τῶν ᾿Αριστοτέλους λόγων περὶ τῆς τοῦ xócuou ἀγενησίας 40
χαταγωνισάμενος οὗτος ἐφεξῆς xal τὴν ἀπὸ τῆς χοινῇῆς τῶν ἀνθρώπων
δόξης χαὶ τῆς αἰσθήσεως πίστιν προτίθεται σαλεύειν, ἴδωμεν αὐτοῦ χαὶ
τὴν πρὸς ἐχείνους τοὺς λόγους παρασχευήν. εἰπόντος τοίνυν τοῦ ᾿Αριστο-
τέλους, ὅτι πάντες ἄνθρωποι τὸν ἄνω τῷ ϑείῳ τόπον ἀποδιδόασιν xal 45
Ἕλληνες χαὶ βάρβαροι ὡς τῷ ἀϑανάτῳ τὸ ἀϑαάνατον συνηρτημένον, μετ᾽
ὀλίγον δὲ τὰς τῶν | προτέρων δόξας ἱστοροῦντος περὶ τῆς τοῦ χύσμου θ45
συστάσεως xal λέγοντος, ὅτι “γενόμενον ἅπαντες εἶναί φασιν, ἀλλ᾽ οἱ μὲν
ἀίδιον, οἱ δὲ φϑαρτόν, oi δὲ ἐναλλὰξ ὁτὲ μὲν οὕτως ὁτὲ δὲ ἄλλως ἔχειν
φϑειρόμενον, xal τοῦτο ἀεὶ διατελεῖν οὕτως, ὥσπερ Ἐμπεδοχλῆς ὁ ᾿Αχρα- 6
ταντῖνος xal Ἥραχλειτος ὃ "Exéatoz", ϑοίνην οὗτος ἑαυτῷ παρεσχευάσϑαι

2 xal om. D 8 γίγνεται E γηνόμενα Εὶ 6 οὐσίαν A, sed corr.

12 παραβάλλων D 18 τε om. AB 15 γίνεσϑαι μόνα D γίγνεσθαι E

16 καίτοι — ἀλλὰ (17)] mg. D! 17 αὐτὸς Ec τὰ — συγχέων) in ras. D!

18 γίγνεσθαι E 20 γίγνεσϑαι E 2] τὸν — γενέσεως (22)] mg. E? τὸν δὲ] xoi
τὸν E οὐρανὸν δὲ ς ἐξῃρημένον ὅλως Ec 22 τῆς om. D ἀλλὰ D
ἀρχεῖ τῶ Α 23. 24 βεβαιοτέρους Ec 24 ἀγενεσίας ABE 26 εἴδομεν E:
corr. E? 28 ἀνωτάτω c τόπον] τὸ πᾶν AB ἀποδιδόασι BDE 91 λέγοντος]
2190 12 --- 17 ὅτι τὸ Ἐς λεγόμενον AB: corr. A! 32 ἄφϑαρτον B

ἐξαλλὰξ B ἔχει B 84 οὕτως E: corr. E? παρασχευάσϑαι ABE

140 SIMPLICII IN L. DE CAELO I3 [Arist. p. 2100 16]

νενόμιχεν τὸ ταῖς μαρτυρίαις χρώμενον αὐτὸν τῶν πολλῶν ἀνθρώπων μετ᾽ 642
ὀλίγα τοὺς ἐν φιλοσοφίᾳ χλεινοὺς παράγειν τἀναντία μαρτυροῦντας περὶ τοῦ
οὐρανοῦ. χαίΐτοι γε, εἰ ἐπὶ τοῦ ἕν εἶναι τὸ ὃν τήν τε χοινὴν πρόληψιν 10
ἐμαρτύρατο πολλὰ τὰ ὄντα νομίζουσαν xal τὴν [[αρμενίδου xai Μελίσσου
5 δόξαν εὐθύνειν προέϑετο, παντὸς ἄν, οἶμαι, xal τῶν ὀψιμαϑῶν ἦν λέγειν,
τι τὴν χοινὴν πρόληψιν ἀληϑῇ νομίζων πρὸς τὸ φαινόμενον τῶν ἀνδρῶν 15
ἐχείνων ὑπήντησεν ὑπὲρ τοῦ μὴ τοὺς ἐπιπολαιοτέρως τῇ δόξῃ προσέχοντας
τῶν ἀνδρῶν χαὶ τὸ βάϑος αὐτῶν ἑλεῖν μὴ δυναμένους πρὸς τὰ οὕτως
ἐναργῆ τῶν δογμάτων ταράττεσϑαι. dpa οὖν ἠγνόησεν ᾿Αριστοτέλης, ὅτι
10 Ἱενητὸν τὸν χόσμον οὐχ ἀπὸ μέρους χρόνου τινὸς ὁ [Ιλάτων εἶπεν, ὅς γε 90
μετ᾽ οὐρανοῦ γεγονέναι τὸν χρόνον φησὶ xal σαφῶς τὴν αἰτίαν προσέϑηχε,
δι᾿ ἣν γεγονέναι φησὶν αὐτόν: οὐ γὰρ ὅτι πρὸ τοσῶνδε ἐτῶν εἰς τὸ εἶναι
παρῆλθεν, ἀλλ' ὅτι δρατὸς ἅπτός τέ ἐστι xol σῶμα ἔχων, ὅπερ τὸ μηδὲν
αὐθϑυπόστατον ἔχειν ἐνδείχνυται, ἀλλ᾽ ἑτέρωθεν μόνον τὴν ὑπόστασιν ἔχον 85
15 εἰχύότως γενητὸν λέγεσθαι" τὸ μὲν γὰρ αὐθυπόστατον ἀμέριστον εἶναι χρὴ
χαὶ ὅλον ὅλῳ ἑαυτῷ ἐφαρμόττειν, τὸ δὲ σῶμα διέστηχε χαὶ μεμέρισται
xal διὰ τοῦτο παρ᾽ ἄλλου μόνως ἔχον τὸ εἶναι γενητὸν λέγεται, οὐ χατὰ
τὸ ᾿Αριστοτέλους τῆς γενέσεως σημαινόμενον τὸ μεταβολὴν ἐξ ἄλλου εἰς 80
ἄλλο δηλοῦν. xal ὅτι ἄλλο τοῦτο τῆς γενέσεως σημαινόμενον, xdv τοῖς
20 Πλάτωνος οὗτος οὐχ ἦν ἱκανὸς παρακολουθεῖν, ἀλλὰ xdv τοῖς ᾿Αριστοτέ-
λους, οἷς παρέϑετο, παραχολουϑεῖν ἔδει χατὰ τὸν Πλάτωνα λέγοντος τὸν
. οὐρανὸν γενέσϑαι μέν, οὐ μὴν ἀλλ᾽ ἔσεσθαί γε τὸν ἀεὶ χρόνον. τίς γὰρ $$
ἀχηύσας ταῦτα τοῦ ᾿Αριστοτέλους λέγοντος ὑπένοησεν ἄν αὐτὸν νομίζειν
τὸν Πλάτωνα xat! ἐχεῖνο τὸ γενητὸν γεγονέναι λέγειν, ὅπερ αὐτὸς dmo-
25 φάσχει τοῦ οὐρανοῦ; ὁμοίως δὲ xal Ἐμπεδοχλῇῆς τόν τε ὑπὸ τῆς Φιλίας
ἑνούμενον νοητὸν χόσμον παραδιδοὺς αἰνιγματωδῶς, ὡς ἔϑος ἦν τοῖς Πυ- 40
ϑαγορείοις, καὶ τὸν ὑπὸ τοῦ Νείκους ἀπ᾽ ἐχείνου διαχρινόμενον αἰσθητὸν
οὔτε γινόμενα ταῦτα οὔτε φϑειρόμενα ἐν χρόνῳ φησίν, ἀλλὰ τὸν μὲν
γοητὸν χόσμον χατὰ τὸ ὃν ἑστάναι, τὸν δὲ αἰσθητὸν χατὰ τὸ γινόμενον
30 xal τοῦτον τῇ διαδοχῇ φησιν ἀιδίως ἀναχυχλεῖσϑαι. χαὶ ἵνα μὴ δοχῶ 46
τισιν χενὰς μαχαρίας ἀναπλάττειν, ὀλίγα τῶν Ἐμπεδοχλέους ἐπῶν παραϑή-

σομαι"

| νενόμιχε BDE? 2 ὀλίγον AB 9 ἑνὸς AB t£ 0m. Ec

χοινὴν --- ὅτι (6)) mg. E? πρόληψιν] τῶν ἀνθρώπων ὑπόληψιν Ec 4 εἰς μαρτυρίαν
εἰλήφει νομίζουσαν πολλὰ εἶναι τὰ ὄντα Ec 9 εὐθύνειν προέϑετο) ἐπανορϑοῦν ἠβούλετο
Ες παντὸς] omnino b (h.e. πάντως): πάντων Ec ἄν om. Ec οἶμαι D: ofo-
μαι AB: ὡς οἴομαι Ec ὀψιμαϑῶν] τὴν διάνοιαν βραδέων Ec 9. 6 λέγειν ὅτι) dv
εἰπεῖν ὡς Ec 6 τὴν] corr. ex τε E? 1 oónávtnoev B ἐπιπολαιοτέρους E: corr.
E?: παλαιοτέρους BD δόξει A 11 φησὶ] Tim. 38 b προσέϑηχε] φησὶ D; v.
Tim. 31b 12 αὐτόν φησιν D τῶν σῶν δὲ E 18 τ᾽ ς μηδὲ AB: μὴ ὁ

14 ἔχοντα B 11 γενητὸν om. c 18 τὸ (pr)] τὸ τοῦ DEc τὸ (alt.) — σημαινό-
μενον (19)] om. E: ὃ τὴν ἐξ ἄλλου εἰς ἄλλο μεταβολὴν σημαίνει xal ὅπερ ἄλλο γενέσεως
σημαινόμενόν ἐστι E?c 19 χἂν ABDE: xàv οὖν E?c 20 xàv] dpa c

36. 27 Πυϑαγορίοις A 2 νίχους A 29 xarà (pr)) καὶ D 31 τισι BDEc
μαρτυρίας c "EpneboxAMovc] 67 Stein

SIMPLICII IN L. DE CAELO I3 (Arist. p. 270* 16] 141

ἄλλοτε μὲν Φιλότητι συνερχόμεν᾽ εἰς ἕν ἅπαντα, 64*
ἄλλοτε δ᾽ αὖ δίχα πάντα φορούμενα Νείκχεος ἔχϑει,
ἠδὲ πάλιν διαφύντος ἑνὸς πλέον᾽ ἐχτελέϑουσι,
τῇ μὲν γίγνονταί τε xal οὔ σφισιν ἔμπεδος αἰών"
5 ἡ δὲ διαλλάσσοντα διαμπερὲς οὐδαμὰ λήγει, 5
ταύτῃ δ᾽ αἰὲν ἕασιν ἀχίνητοι χατὰ χύχλον.
ὥστε τὰ ἀπὸ τοῦ νοητοῦ χύσμου διὰ τοῦ Νείχους διαχριϑέντα ἀντὶ τοῦ
αἰωνίως εἶναι γίνονται μὲν xal “οὔ σφισιν ἔμπεδος αἰών᾽᾽, ἀιδίως δὲ ἀνα-
κυχλοῦνται. χαὶ οὐχ ἄν ταῦτα σαφῶς οὕτως ὡς αἰνίγμασιν λεγόμενα ἠγ- 10
10 νόησεν 6 ᾿Αριστοτέλης, ἀλλὰ πρὸς τὸ φαινόμενον ὑπαντῶν xal πρὸς ταῦτα
ἀντιλέγει. εἰ δὲ xal ἐν ἄλλοις ἀντιλέγοντες ἀλλήλοις, ὡς οὗτός φησιν, ἐν
τούτῳ ὅμως ὁμογνωμονοῦσιν πάντες τῷ τὸν ἄνω τόπον τῷ ϑείῳ ἀποδι-
δόναι, xal χατὰ τοῦτο ἄν εἴη βέβαιον τὸ δόγμα xatà χοινὰς ἐννοίας ἐνε- 15
σπαρμένον ταῖς τῶν ἀνθρώπων ψυχαῖς. “ἀλλ οὐδὲ εἰ τὸν ἄνω, φησί,
15 τόπον τῷ ϑείῳ πάντες ἀποδιδόασι, τεχμήριον τοῦτό ἐστι τοῦ ἄφϑαρτον
τὸν οὐρανὸν ὑπολαμβάνειν" καὶ γὰρ πρὸς τὰ ἱερὰ καὶ τοὺς νεὼς ϑεῶν εἶναι
πλήρη νομίζοντες ἀνατείνουσι πρὸς αὐτὰ τὰς χεῖρας, καὶ οὐδεὶς ἄναρχα 790 -
ἄφθαρτα νομίζει ταῦτα, dÀX ὡς τόπον ἄλλον ἄλλου μᾶλλον οἰχειότερον
τῷ ϑεῷ νομίζοντες. ταῦτα λέγων οὗτος πάλιν xal τῇ διαφορᾷ τῶν
40 οὐρανίων πρὸς τὰ τῇδε μὴ ἐφιστάνων, ἀλλ᾽ εἰς τὴν αὐτὴν αὐτὰ τάξιν τι-
ϑείς, δῆλος μέν ἐστι τὰ τῆς ψυχῆς ὄμματα βεβλαμμένος ῥητέον δὲ ὅμως 25
xal πρὸς ταῦτα, ὅτι xal τοὺς ἐπὶ γῆς νεὼς xal τὰ ἱερὰ xal τὰ ἀγάλματα
οἱ ἄνθρωποι πρὸς μίμησιν τῶν οὐρανίων ἀπετυπώσαντο xal συμμετροτέρας
ἑαυτοῖς xal προσεχεστέρας ὑποδοχὰς τῶν ϑείων ἐλλάμψεων ἐν τούτοις
25 ἐμηχανήσαντο. χαὶ τί λέγω τὴν ἱερὰν ϑρησχείαν τὴν μετὰ τοῦ χόσμου 80
τὴν ὑπόστασιν ἔχουσαν; ἀλλὰ xal 6 παρ᾽ Ἰουδαίοις προφήτης Δαυὶδ περὶ
τοῦ Θεοῦ λέγων "iy τῷ ἡλίῳ᾽᾽ φησίν ᾿᾿ἔϑετο τὸ σχήνωμα αὑτοῦ. xal
ὅτι οὐχ ὡς πρὸς χρόνον τινὰ αὐτὸν εἰσοιχισϑῆναι νομίζει, δηλοῖ λέγων
"6 ϑεμελιώσας τὴν γῆν πρὸς τὸ μὴ χλιϑῆναι εἰς τὸν αἰῶνα τῶν αἰώ-

1 συνερχόμεν᾽ c: συνερχόμενα ABDE ἕνα πάντα ΑΒ 2 δέχα A φορούμενα)
Simplic. in Phys. p. 88: φορεύμενα Dc: om. AB: φρουρούμενα E: φερόμενα E?

8 ἠδὲ] codd. duo in Phys. l. c.: ἧδε A: fj δὲ BDEc πλέον in Phys. l. c.: πλέονα
ABE: πλείονα D ἐχτελέϑουσιν AE 4 γίνονται ABD ob σφισιν] οὔσφησϊ A:
obc φησιν B 9 1) ἧδε A διαλάσσοντα B οὐδαμοῦ AB λήγειν E

6 al ενέασιν AB ἀχίνητα c: ἀκχινητὶ Panzerbieter, sed v. Simplic. in Phys. p. 34
Diels 8 γίγνονται E ob σφισιν] οὕς φησιν AB 9 xal] corr. ex xdv E ὡς
ἐν Ec αἰνίγμασι BDEc 10 ἀπαντῶν c: ὑπ᾽ αὐτῶν D 12 ὁμογνωμονοῦσι BDEc
τῷ (pr.)) bis E, sed corr. 14 εἰ] corr. ex εἰς E? 15 πάντες om. Ec ἐστι
τοῦτο D 16 ναοὺς c 19 ϑείῳ AB xai] ἐν D 20 πρὸς tà τῇδε]
προστάτη δὲ A: προστάτην δὲ B ὑφιστάνων B: ἐφισταμένων E: corr. E?

αὐτὰ om. c 22 ἱερὰ xal τὰ om. Ec 20 συμμετρωτέρας AEc: corr. E?

24 ἐλάμψεων AB 26 ἔχοντα E: corr. E? παρὰ D Δαυὶδ] δᾶ ὃ ABDE:
Δαβὶδ ς 21 λέγων] Psalm. XVIII 6 αὐτοῦ ADE 28 νομίζξει --- χλιϑῆναι (29)
om. B λέγων] Psalm. CIII 5 29 χλεισϑῆναι A

142 SIMPLICII IN L. DE CAELO 1 3 (Arist. p. 2700 16]

νων". δῆλον δέ, ὅτι, xdv ᾿ τῷ αἰῶνι᾽ χρῆται πολλάχις ἀντὶ τοῦ πολλοῦ 64*
χρόνου, ἀλλὰ "xbv αἰῶνα τῶν αἰώνων᾽᾽ ὡς ἀνέχλειπτον παραλαμβάνει" εἰ 85
δὲ ἢ γῆ τοιαύτη, δῆλον, ὅτι xai 6 οὐρανὸς xal 6 ἥλιος. ἔπειτα εἰ τοὺς
μὲν ναοὺς χατὰ γρόνον ἐρημουμένους τοῦ ϑείου φωτὸς ὁρῶσιν ot ἄνϑρωποι
5 xal ἄλλοτε πρὸς ἄλλους ἵενται, τὸν δὲ οὐρανόν, ἐξ οὗ γένος ἀνθρώπων 40
ἔστι, τῷ ϑεῷ πάντες ἀνιεροῦσιν, ἀχόλουϑον τοὺς μὴ διεφϑαρμένους ὑπὸ
ματαίων προλήψεων ἀΐδιον ταύτην νομίζειν τὴν οἰχειότητα. “ἀλλὰ μήν,
φησίν, οὐδὲ τὸ ἐν ἅπαντι τῷ παρεληλυϑότι χρόνῳ μὴ φαίνεσθαι τὸν οὐρα-
νὸν χαϑ'᾽ ὅλον Y, χατὰ μέρη μεταβεβληχότα ἀπόδειξιν οἴεσϑαι δεῖ τοῦ παν- 45
10 τελῶς ἄφϑαρτον αὐτὸν εἶναι xai ἀγένητον. xai γὰρ τῶν ζῴων, | φησίν, 65s
ἄλλα ἐστὶν ἄλλων μαχροβιώτερα, xal μόρια τῆς γῆς. οἷον ὄρη. xal λίθοι,
ὡς οἱ ἀδάμαντες, σχεδὸν τῷ παντὶ χρόνῳ συμπαρατείνονται, χαὶ οὐχ ἔστι
μνήμη, φησί, τοῦ τὸν Ὄλυμπον τὸ ὄρος 7, ἀρχὴν τοῦ εἶναι λαβεῖν ἣ
αὔξησιν T, μείωσιν: xal ἐν τοῖς ὕνητοῖς δὲ ζῴοις, ἕως ἄν σώζεσθαι δέῃ, 5
15 ἀνάγχη τὰ χυριώτατα τῶν μερῶν αὐτῶν διαμένειν ἐπὶ τῆς οἰχείας φύσεως,
ὥστε xai ἕως dv ὁ Θεὸς τὸν χόσμον εἶναι βούλεται, ἀνάγχη τὰ χυριώτατα
αὐτοῦ τῶν μερῶν διασώζεσϑαι. ὁ Ob οὐρανός, φησί, καὶ xa0' ὅλον αὐτὸν
xai χατὰ μέρη τὸ χυριώτατόν τε xal συνεχτικώτατον εἶναι τῶν τοῦ χόσμου 10
μερῶν ὡμολόγηται: τῇ γὰρ τούτου χινήσει φυσιχῶς τὰ ἐντὸς ἰθύνεται
20 πάντα σώματα" οὐχοῦν ἀνάγχη. ἕως ἄν τὸν χόσμον σώζεσϑαι δέῃ, χατὰ
υηδὲν τὸν οὐρανὸν τῆς οἰχείας ἐξίστασϑαι φύσεως μήτε xa ὅλον μήτε
χατὰ μέρη. εἰ δὲ χαλῶς, φησί, τῷ ᾿Αριστοτέλει δέδειχται, ὅτι πᾶν σῶμα 15
πεπερασμένης ἐστὶ δυνάμεως, σῶμα δὲ xal ὃ οὐρανός, δῆλον, ὅτι xal
φϑορᾶς ἐστι δεχτιχὸς τὸν τῆς φϑορᾶς ἔχων λόγον, xdv μηδὲν τέως τῶν
25 εἰς φϑορὰν ἀγόντων πάσχων φαίνηται. ταῦτα μαχρότερα παρεϑέμην ἐν
ἑαυτοῖς ἔχοντα τὸν ἔλεγχον ὡς οἱ τὸν ἄτοπον Εὐρυχλέα περιφέροντες 90
χατὰ τὴν παροιμίαν: ἵνα γὰρ συντόμως εἴπω πρὸς ἅπαντα, τί τῶν γινο-
μένων xal φϑειρομένων οὐχὶ xai ἀρχὴν ἔχει xal dxu*v xal παραχμὴν
τῆς οἰχείας ὑποστάσεως xal δυνάμεως; xai γὰρ αἱ xopavat xal οἱ xópaxsc
30 xai ὃ Ὄλυμπος τὸ ὄρος xaU' ἡμέραν μὲν xal καϑ᾽ ὥραν μεταβολὴν ἔχουσί sS
τινα, ἐν δὲ χρόνῳ τινὶ xai αἰσϑητὴν ταύτην πάντως γὰρ ἀπορρήγνυνται
uípg τοῦ Ὀλύμπου τινὰ xal μετασχηματίζεται, xal ἀχμάζει τὰ ζῷα xai
παραχυάζει χαὶ τὰ ἐν αὐτοῖς χυριώτερα μόρια" μίαν γοῦν ὥραν ἐν ταυτό-
τὴητι τελέως μένον τι διὰ τί μὴ καὶ τὴν ἑξῆς xal τὴν μετ᾽ ἐχείνην xal 80
35 τὸν ἄπειρον χρόνον: εἰ οὖν ὃ οὐρανός, ἀφ᾽ οὗ μνήμη τίς ἐστι περὶ αὐτοῦ

9 εἰ DEb: xal ABc 4 ἐρημουμένους B: ἠρημουμένους A: ἐρημομένους E: ἠρημωμένους

Dc οἱ om. D 6 ἀνιεροῦσι πάντες D ἀφιεροῦσιν Ec ἀκόλουϑον) comp. A:
ἀχολουὃ seq. lac. 13 litt. B 1 νομίζων AB ὃ τὸ DE?b: τῷ ABE παντὶ Β,
sed corr. μὴ] postea add. A! J óci] corr. ex del E* 10 ἀγένητον] ἀίδιον Ec
12 ὡς om. AB συμπαρατίνονται À: corr. A? 14 δέῃ} ὃεν A: δύνανται B

16 βούληται c 17 τῶν μερῶν αὐτοῦ Ec φησίν E 18 τε) τε ἅμα
Ec 20 ἂν τὸν] αὐτὸν A 21 φύσεως ὁ ΑΒ 23 xal (pr) om. c

24 μὴ δὲ AB 27. 28 γιγνομένων E Jl αἰσϑητὸν Ec 98 μόρια om. Ec

οὖν c 34 μένον τι BD: μένοντι AE: μὴ μένοντα E?bc

SIMPLICII IN L. DE CAELO I3 [Arist. p. 210016] 143

διαδοϑεῖσα, xal πρὸς τοῖς τέλεσιν dw, ὥς φασιν, ἤδη τῶν τῆς οἰχείας 05s
ὑποστάσεως ἡμερῶν οὐδὲν φαίνεται παραλλάξας οὔτε κατ᾽ οὐσίαν οὔτε
χατὰ μέγεθος οὔτε χατὰ ἀριθμὸν τῶν συμπληρούντων αὐτὸν μορίων, τὸ 85
δὲ ϑαυμαστόν, ὅτι οὐδὲ χατὰ τὴν τῆς χινήσεως ταχύτητα, πῶς δυνατὸν
5 ἀκυάζοντα χατὰ τὸν ἴδιον αὐτοῦ τῆς φύσεως λόγον, ὥς φησιν οὗτος, xal
οὐδὲ χατὰ βίαν φϑαρῆναι: δῆλον δέ, ὅτι, εἰ τῇ τοῦ οὐρανοῦ χινήσει φυσι-
χῶς τὰ ἐντὸς ἰϑύνεται πάντα σώματα, ὡς οὗτός φησι, τῆς χινήσεως ἀεὶ 40
τὴν οἰχείαν ἐχούσης τελειότητα xal τὰ ὑπ᾽ αὐτῆς ἰϑυνόμενα μένει μηδὲν
πρὸς τὸ χεῖρον ὑποφερόμενα. εἰ δὲ τὸ πεπερασμένον σῶμα πεπερασμένην
10 ἔχειν δύναμιν τῇ ἑαυτοῦ φύσει ὃ ᾿Αριστηοτέλης ἀπέδειξε, xal οὐχ ᾿Αριστο-
τέλης μόνος, ἀλλὰ xal πρὸ τοῦ ᾿Αριστοτέλους ὃ Πλάτων, ἐπειδὴ πρὸς 45
τούτῳ xal ἀΐδιον εἶναι τὴν χυχλοφορίαν ᾿Δριστοτέλης ἀπέδειξε xal ἀγέ- 65b
vtov xal ἄφθαρτον τὸν οὐρανόν, xal [Ιλάτων δὲ ἄλυτα τὰ οὐράνια διὰ
τὴν τοῦ ϑεοῦ βούλησιν εἶναί φησι, πόσῳ χάλλιον ἦν τούτῳ τὴν φιλόνειχον
15 κενοδοξίαν ἀποϑεμένῳ ζητεῖν, πῶς ἀνδρῶν σοφῶν λόγοι διαφωνεῖν 0o-
χηῦντες τοῖς ἀταλαιπώρως dxoóoucty αὐτοὶ τὴν ἑαυτῶν συμφωνίαν τοῖς 6
προσεχτιχωτέροις ἐπιδειχνύουσιν: xal γὰρ ἑχάτερος τῶν φιλοσόφων ἀχώρι-
στὴν οὖσαν τὴν σωματιχὴν τοῦ οὐρανοῦ φύσιν τῆς ἀχινήτου xal αἰωνίου
δημιουργιχῆς ἀγαθότητος ἐχώρισε τῷ λόγῳ βουλόμενος ἰδεῖν τὴν ἑκατέρου
20 xaü' αὑτὸ δύναμιν: ὅπερ ὁ [Πλάτων ἐν [Πολιτιχῷ σαφέστερον πεποίηχεν 10
ἀποστήσας τῷ λόγῳ τῆς φυσιχῆς ὑποστάσεως τοῦ χόσμου τὴν τοῦ δὴημι-
ουργοῦ προνοητιχὴν ἀγαθότητα. δῆλον δέ, ὅτι, xdv ἐπισχευαστὴν ἔχῃ τὴν
ἀθανασίαν ὁ οὐρανός, ἀλλὰ τῷ προσεχῶς ὑπὸ ἀχινήτου xal αἰωνίου παρ-
ἤχϑαι δημιουργοῦ συγγενὴς ὧν ἐχείνῳ xat! οὐσίαν ἐστὶν ἐπιτήδειος πρὸς
35 τὴν ἀνέχλειπτον μέθεξιν τῆς χορηγουμένης ὑπ᾽ αὐτοῦ ἀγαθότητος xal
πρὸς τὸ συμφυῶς τὸν ἅπαντα χρόνον τῆς δημιουργιχῇῆς ἐξηρτῇσϑαι δυνά-
μεως, ὡς μήτε τὸν δημιουργὸν ἀτελῇ τότε τὴν ἑαυτοῦ ἔχειν δύναμιν xai
τὴν ἀγαϑότητα πρόσχαιρον μήτε τὸ δημιούργημα DU ἀνεπιτηδειότητα πρὸς 30
τὸ μὴ ὃν ὑποφέρεσθαι. ἀναγχαῖον δὲ ἐν τούτοις τῶν παρὰ τῷ []λάτωνι
30 τοῦ δημιουργοῦ λόγων πρὸς τοὺς οὐρανίους ῥηϑέντων ὑπομνησϑῆναι, ἵνα
μὴ δὶς τὰ αὐτὰ γράφων μηχύνω. ἐπειδὴ δὲ ταῖς ᾿Αριστοτέλους παρα-

1 teÀfotv A: τελείοις B ὃ xatà (alt.)] κατ᾿ BDc αὐτῶν A: αὐτῷ B

4 οὐδὲ scripsi: οὔτε ABDEc τραχύτητα Α 5 φύσεως] χινήσεως B 6 βίαν]
μίαν E δέ om. D εἴ ἐν Ec φησιν E 8 μὴ δὲ ΑΒ 10 ἔχει" D
ἀπέδειξε) seq. ras. 1 litt. E; v..Phys. VIII 10 11 μόνος ABb: μόνον DEc

12 τοῦτο BE: corr. E? ἀπέδειξεν ᾿Αριστοτέλης D ἀπέδειξεν E; v. Phys. VIII 8,
de caelo I 12 14 φησι] Tim. 41 b τοῦτο E: corr. E? 15 φιλοσόφων Ec
17 δειχνύουσι B: ἐπιδεικνύουσι c et seq. ras. 1 litt. E 19 δημιουργίας xal Ec
ἐχώρησεν E: corr. E? 20 Πλάτων] Politic. 269d sq. Πολιτιχοῖς B: τῷ Πολι-
τιχῷ Ὁ 21 λόγῳ] corr. ex λοιπῷ E? 21. 22 τὴν προνοητιχὴν τοῦ δημιουργοῦ
Ec 22 ἔχῃ) — e corr. E 28 ὑπ᾽ Ac 26 ἐξηρτεῖσϑαι E: corr. E!

27 bnpioupptxóv AB τότε] ποτε Dc: nunc b ἔχει B δύναμιν ἔχειν DEc
29 ἀποφέρεσϑαι D, sed corr. V B τῷ om. B 80 λόγων] Tim. 41 9l pi
xo A: μηχυνῶ B ταῖς] τοὺς A

144 SIMPLICII IN L. DE CAELO 13 (Arist. p. 270516. 26]

χολουϑοῦντι ῥήσεσιν ἔδοξέ μοι τὰς πρὸς αὐτὰς ἀντιλογίας διαλύειν, xal 65^
μέχρι τοῦδε προῆλθον αἱ πρὸς τὰς ἐχτεθϑείσας ἤδη ῥήσεις ἐνστάσεις τε 96
xai διαλύσεις, φέρε, πάλιν τὰς συνεχεῖς ταῖς προειρημέναις ῥήσεσιν ἐχϑέ-
μενοι σαφηνίζωμεν.

5 p. 270*26 Φανερὸν δὲ ἐχ τῶν εἰρημένων, xal διότι τὸν ἀριϑμὸν so
ἀδύνατον εἶναι πλείω τὸν τῶν λεγομένων σωμάτων ἁπλῶν.

Δείξας, ὅτι ἀγένητος xal ἄφϑαρτός ἐστιν ὁ οὐρανός, καὶ ix τούτου,
τι xal ἀναυξὴς xal ἀμείωτος xal ἀναλλοίωτος, xal προσχρησάμενος ἐν τῇ S»
sitet δυσὶν προτάσεσιν τῇ τε λεγούσῃ, ὅτι τὸ γινόμενον ἐξ ἐναντίου γίνεται;
10 ἧς τὴν ἀπόδειξιν ἀνέπεμψεν εἰς τὰ πρῶτα τῆς Φυσιχῆς ἀχροάσεως, xai
ἑτέρᾳ, ὅτι τῷ χυχλοφορητιχῷ σώματι οὐχ ἔστι τι ἐναντίον, χαὶ τοῦτο δεί-
Cac ἐκ τοῦ, εἰ τῷ χυχλοφορητικῷ σώματι ἔστι τι ἐναντίον, xal τῇ χυχλο- 40
φορίᾳ εἶναι πάντως ἐναντίαν φοράν, xal τὸ συνημμένον τοῦτο παραμυϑη-
σάμενος διὰ τοῦ “τῶν ὃὲ ἐναντίων xal αἱ φοραὶ ἐναντίαι᾽" ἔχει διὰ τῆς
15 ἀντιστροφῆς. ὅτι, εἰ μὴ ἔστι τῇ χύχλῳ ἄλλη ἐναντία φορά, οὐδὲ τῷ χυ-
χλοφορητιχῷ σώματι ἔστι τι ἐναντίον: ὥστε τὴν πᾶσαν ἀπόδειξιν ἠρτῆσϑαι 46
λοιπὸν τοῦ τῇ χύχλῳ φορᾷ μὴ εἶναι ἐναντίαν ἄλλην φοράν. ταύτην οὖν
ἀποδεῖξαι βουλόμενος | τὴν πρότασιν ὑπουιμνήσχει πάλιν τῶν τε ἁπλῶν 662
σωμάτων xal τῶν ἁπλῶν χινήσεων᾽ ἔδει γὰρ ταύτας ὑπ᾽ ὄψιν προϑεῖναι,
20 διότι ἁπλῇ οὖσα T, χύχλῳ χίνησις, εἴπερ εἶχέ τινα χίνησιν ἐναντίαν, μίαν
(ἄν) τινα τῶν ἁπλῶν εἶχεν: τῶν δὲ ἁπλῶν σωμάτων ὑπέμνησε, διότι, εἴπερ 5
εἶχέ τι ἐναντίον τὸ χυχλοφορητιχὸν σῶμα ἁπλοῦν ὄν, τούτων ἄν τι τῶν
ἁπλῶν εἶχεν. ἔστιν δὲ xal ἀλλήλων ταῦτα χκατασχευαστιχά" εἰ γὰρ ἁπλᾶ
σώματα ἐστι τὰ τὰς ἁπλᾶς χινήσεις χινούμενα, εἰ ταῦτα μόνα τὰ πέντε
25 ἐστὶν ἁπλᾶ, xal αἱ χινήσεις αἱ τρεῖς αὗται μόναι ἁπλαῖ χινήσεις, xal ταῦτα 10
pova ἁπλᾶ σώματα τὰ πέντε τριῶν οὐσῶν τῶν χινήσεων τῆς τε χύχλῳ
xal τῆς ἄνω xai τῆς χάτω. ἵνα οὖν μὴ ἐν αἀορίστοις ζητῶμεν τὴν ἐναν-
τίωσιν τοῦ τε χυχλοφορητιχοῦ σώματος xal τῆς χύχλῳ χινήσεως, ἀλλ᾽ ἐν
ὡρισμένοις τοῖς ἁπλοῖς, διὰ τοῦτο ταῦτα πάλιν προστέϑειχεν. αἴτιον δὲ 15
30 τοῦ τὰς μὲν ἁπλᾶς χινήσεις τρεῖς εἶναι, τὰ δὲ ἁπλᾶ σώματα πέντε, ὅτι
ἐπὶ μὲν τῶν ἐπ᾽ εὐθείας χινουμένων ἔστι τι τὸ μὲν ἁπλῶς βαρύ, τὸ δὲ
ἁπλῶς χοῦφον, ἐναντία ἀλλήλοις, ἔστι ὃὲ xal δύο μέσα ἀμφοτέρων μὲν

ὥ) ὧν

2 ἐνστάσεις om. E 4 σαφινίξωμεν B ὅ δ᾽ c διότι xal E 6 τὸν om. D
8 ἄναυξ᾽ A!: ἀναύξης A]: ἄναυξις B 9 δυσὶ BDEc προτάσεσι BD τῇ τε
λεγούσῃ om. Ec γιγνόμενον E γίγνεται E 11 xai — ἐναντίον (12)) mg. E?
ταύτης] τοῦτο Ec 11. 12 δείξας Ec 12. 13. χκύχλῳ φορᾷ D 14 τοῦ]
210217 ἐναντίαι] ἐναντίας B 15 χύχλῳ] χύχλῳ φορᾷ D 11 τοῦ om.
ΑΒ 19 αὐτὰς c 21 ἂν] addidi: om. ABDEbe εἶχε BDE? 22 dv
tt] corr. ex ἀντὶ A? 23 ἔστι BDEc 21 post εἰ del. γὰρ E? 29 al τρεῖς ---
χινήσεις] om. D: αὗται μόναι ἁπλαὶ al τρεῖς Ec 21 μὴ οὖν E ζητοῦμεν ΑΒΕ:
corr. E* 29 ὁρισμένοις A προτέϑειχεν AB 32 ἔστι] seq. ras. 1 litt. E

μὲν om. Ec .

SIMPLICII IN L. DE CAELO 1 ὃ. 4 [Arist. p. 270027. 82] 145

μετέχοντα, ἀλλ᾽ Éxdtepov μᾶλλον ϑατέρου. ταῦτα τοίνυν χινεῖται μὲν τὴν 664
αὐτὴν χίνησιν ἐχείνοις, ὧν μᾶλλον μετέχει" χινεῖται γὰρ χατὰ τὸ ἐπιχρα- Ξ1
to0v* dÀX οὐχ ὁμοίως ἐχείνοις: t7; μὲν γὰρ μέχρι τοῦ χέντρου xal πῦρ
ἕως οὐρανοῦ, τὰ δὲ μέσα μέχρι τῶν ἄχρων στοιχείων. διότι οὔτε χοῦφος

5 ἄχρως 6 ἀὴρ οὐδὲ βαρὺ ἄχρως τὸ ὕδωρ, ὥστε δυνατὸν ἦν xol τὰς χινή- 96
σεις εἰς πέντε διελεῖν. ἐὰν δὲ δειχϑῇ, ὅτι τῇ χύχλῳ χινήσει οὐχ ἔστιν
ἐναντία, εἰκότως ἣ χύχλῳ χίνησις ἀδιαίρετος ἔμεινεν οὐ γὰρ ἔστι τι ἧττον
χυχλοφορητιχόν, ὡς ἧττον χοῦφον xal ἧττον βαρύ" τὸ γὰρ ἧττον τούτοις
διὰ τὴν τοῦ ἐναντίου μίξιν συνέβη.

10 ρ.3100890 Ὅτι δὲ οὐχ ἔστι τῇ χύχλῳ φορᾷ ἐναντία ἄλλη φορά,
πλεοναχόϑεν ἂν τις λάβοι τὴν πίστιν.

Διὰ πλειόνων ἐπιχειρημάτων δείχνυσιν, ὅτι τῇ χύχλῳ φορᾷ οὐχ ἔστιν Ss
ἐναντία ἄλλη φορά, ἐχ διαιρέσεως, οἶμαι, προάγων τὸν λόγον. ἐπειδὴ γὰρ
ἁπλαῖ χινήσεις εἰσὶν 7j τε χύχλῳ xal αἵ ἐπ᾽ εὐθείας δύο, εἰ ἔστι τῇ χύ-

15 χλῳ χινήσει ἐναντία, ἀνάγχη ἣ τῶν ἐπ᾽ εὐθείας τινὰ εἶναι T, εἰ μὴ τοῦτο,
τὰς ἐπὶ περιφερείας, xal ἤτοι τὰς ἐπί τινος τμήματος ἑνὸς χύχλου ἐναν-
τίας slvat ἣ μείζονος 7| ἐλάττονος ἡμιχυχλίου ἢ τὰς ἐπὶ ἡμιχυχλίου ἑνὸς 40
ἢ τὰς ἐπὶ δυοῖν ἡμιχυχλίων ἑνὸς χύχλου ἢ τὰς ἐπὶ χύχλου ἑνός" εἰ δὲ
μηδεμία τούτων ἐναντία ἐστίν, οὐδὲ ἔστιν ὅλως ἐναντία. τούτων δὲ τὸ

20 πρῶτόν ἐστι τοιοῦτον" εἰ ἔστιν ἐναντία τις τῇ χύχλῳ χινήσει χίνησις, ἢ
ἐπὶ τῆς εὐθείας μάλιστα ἄν εἴη ἀλλὰ μὴν f$ ἐπ᾽ εὐϑείχς χίνησις οὐχ 45
ἔστιν ἐναντία τῇ χύχλῳ’' οὐχ ἄρα ἔστι τὶς τῇ χύχλῳ χινήσει ἐναντία
ἄλλη | χίνησις. xal τὸ μὲν συνημμένον δείχνυσι δυνάμει οὕτως" ci τῇ 665
περιφερεῖ γραμμῇ fj εὐθεῖα μάλιστα ἀντιχεῖσϑαι δοχεῖ ὡς ἄχλαστος πρὸς

45 πανταχόϑεν περιχεχλασμένην, xal $ ἐπ᾽ εὐθείας χίνησις τῇ χύχλῳ χινήσει
μάλιστα ἀντιχεῖσϑαι δόξει" ἀλλὰ μὴν τὸ ἡγούμενον: τὸ dpa λῆγον. πρὸς 5
δὴ τὴν πρόσληψιν ταύτην ἔνστασίν τινα φερομένην διαλύει μεταξὺ τὴν λέ-
γουσαν, ὅτι τὸ χοῖλον τὸ ἐν τῇ περιφερείᾳ ἀντίχειται τῷ χυρτῷ μάλιστα.
λέγει οὖν, ὅτι τὸ χοῖλον χαὶ τὸ χυρτὸν ταὐτὸν ὄντα τῷ ὑποχειμένῳ, σχέσει

30 δὲ μόνῃ διαφέροντα, xdv ἀλλήλοις ἀντίχειται χατὰ τὴν σχέσιν, dÀN ὅταν 10
συνδυασϑῶσι xal συντεθῶσιν εἰς μίαν τὴν περιφέρειαν, τότε πρὸς τὴν εὐ-
ϑεῖαν ἀντίχεινται᾽ ἣ δὲ τῶν χινήσεων διαφορὰ οὐ χατὰ τὰς σχέσεις γίνε-
ται ὦστε τὸ ἐξ ἀρχῆς ἀληϑές, ὅτι ἢ περιφέρεια πρὸς τὴν εὐθεῖαν ἀντί-
χειται, xal τὸ συνημμένον τὸ πρότερον ἀληϑὲς τό, εἰ ἔστιν ἐναντία τις τῇ 16

4 ξως) ἕως τοῦ c ἄχρι Ἐς χούφως D 9 ἄχρως (alt)] ἄχρος E: corr. E!
6 δὲ] suprascr. D! 1 μένει Ec 9 ante μίξιν del. Co ἐστίν E! 108 c
14 at— τῶν (15)] mg. A! ai] ἡ B 18 δυεῖν D ἑνὸς χύχλου] ἡμι-
χυχλίου E: χύχλου E? ἣ - ἑνὸς om. c 19 οὐδὲ --- ἐναντία bis, lemmate inter-
posito E 22 τῇ (alt)] corr. ex τῆς D! 29 περιχεχλασμένην CDEb: meptxe-
xÀacpévn ABE? 21 πρόληψιν E 93 ótt — ἀληϑὲς (34) om. E τὴν om. B

94 τὸ πρότερον om. Ec
Comment. Arist. VII Simpl. de Caelo. 10

148 SIMPLICII IN L. DE CAELO 1 4 (Arist. p. 9105 88. 27125)

χύχλῳ χίνησις, τὴν ἐπ᾽ εὐθείας μάλιστα ἐναντίαν εἶναι. ὅτι δὲ xal $ 669
πρόσληψις ἀληϑὴς τοῦ ἐξ ἀρχῆς συλλογισμοῦ ἣ λέγουσα: ἀλλὰ μὴν ἣ ἐπ᾽
εὐϑείας χίνησις οὐχ ἔστιν ἐναντία τῇ χύχλῳ᾽ δείχνυσιν ἐχ τοῦ τὰς ἐπ᾽ εὐὖ-
ϑείας ἀλλήλαις ἠναντιῶσϑαι τὴν ἐπὶ τὸ ἄνω τῷ ἐπὶ τὸ χάτω. τὸ γὰρ 39

5 ἄνω xal χάτω τόπων εἰσὶν ἐναντιώσεις, αἱ 0b φοραὶ ἀπὸ τῶν τόπων μά-
λιστα τὴν ἐναντίωσιν ἔχουσιν: ἐναντίαι γὰρ φοραὶ αἱ ἀπὸ τῶν ἐναντίων
τόπων εἰς τοὺς ἐναντίους γινόμεναι. εἰ οὖν αἱ ἐπ᾽ εὐϑείας ἀλλήλαις εἰσὶν
ἐναντίαι xal ἕν ἑνὶ ἐναντίον, ὅπερ νῦν ὡς σαφὲς παρῆχε διὰ τὸ πολλάχις 36
εἰρῆσϑαι, xal δύη εἰσὶν αἱ ἐπ᾽ εὐθείας xal οὐ πλείους, διὸ xal προεξέϑετο

10 τὰς τῶν ἁπλῶν χινήσεων διαφοράς, οὐχ ἄν τῇ χύχλῳ ἐναντία εἴη ἣ ἐπ᾽
εὐθείας. ἐπιστῆσαι δὲ χρή. εἰ, ὥς φησιν ᾿Αλέξανδρος, ἀπὸ τοῦ μᾶλλον
xal ἧττόν ἐστιν αὕτη 7, ἐπιχείρησις, διότι, ὡς οἶμαι, τῷ μὰν μᾶλλον ἀν- 89
τίχειται τὸ ἧττον, τῷ δὲ μάλιστα οὐχ ἀντίχειται, εἰ μὴ dpa ἀντὶ τοῦ
μᾶλλον εἴληπται νῦν τὸ μάλιστα, ἣ χαὶ ἢ ἀπὸ τοῦ μάλιστα χαὶ τοῦ

15 ἀντιχειμένου αὐτῷ οὐδαμῶς ἀπόδειξις ἀπὸ τοῦ γένους τοῦ μᾶλλον xal
Ἧττόν ἐστιν.

p.27145 Ἔπειτα εἴ τις ὑπολαμβάνει τὸν αὐτὸν εἶναι λόγον.

Εἰπόντος, ὅτι αἱ ἐπ᾽ εὐθείας κινήσεις ἐναντίαι εἰσὶν αἱ ἀπὸ τῶν ἐναν- 40
τίων τόπων, πρόχειρον ὑπολαβεῖν, ὅτι xai ἐπὶ τῆς περιφερείας τῆς μείζο-
20 νος ἣ ἐλάττονος ἡἩμιχυχλίου ai ἀπὸ τῶν αἀντιχειμένων ἐπὶ τὰ ἀντιχείμενα
φοραὶ ἐναντίαι εἰσίν, οἷον ἢ ἀπὸ τοῦ Α πρὸς τὸ B φορὰ ἐναντία τῇ ἀπὸ

Α Β
τοῦ B πρὸς τὸ ÀÁ. λέγει τοίνυν, ὅτι ἢ τοιαύτη λῆψις, χἄν ἐπὶ περιφερείας 46
δοχῇ. ἀλλὰ xatd γε τὸ ἀληϑὲς ὡς ἐπ᾽ εὐϑείας εἴληπται, ἐὰν ὡς ἀπὸ
ἐναντίου τόπου ἐπὶ ἐναντίον λαμβαάνωνται. χαὶ τὴν αἰτίαν ϑαυμασίως 67^
25 προσέϑηχεν εἰπών αὔτη γὰρ πεπέρανται, περιφέρειαι ὃὲ ἄπειροι
ἂν εἶεν περὶ τὰ αὐτὰ σημεῖα, τὸ μὲν πεπέρανται ἀντὶ τοῦ “μία
ἐστὶν εἰπών: ἀπὸ γὰρ σημείου ἐπὶ σημεῖον ἀδύνατον πλείους μιᾶς εὐθείας 5
ἐπιζεῦξαι" εὐθεῖα γάρ ἐστιν ἢ ἐλαχίστη τῶν τὰ αὐτὰ πέρατα ἐχουσῶν, ἣ
ὁὲ ἐλαχίστη μία. xal ὅτι τῷ ἀριϑμῷ dÀX οὐ τῷ μεγέϑει πεπερασμένην
30 τὴν εὐϑεῖαν εἶπεν, δηλοῖ τὸ xal τὰς περιφερείας ἀπείρους εἰπεῖν. xal γὰρ

] χίνησις ADEb: χινήσει CB εὐθεῖαν B 2 πρόληψις E: corr. E? 4 ἀλλή-
λας E 1 τοὺς] corr. ex τὰς E! 8 παρῆχε) seq. ras. 1 litt. E: maprxev B

9 xai (tert.)] καὶ οὐ AB 12 αὐτὴ AB 18 τῷ] corr. ex τὸ E?: τὸ AC 14 post
pr. μάλιστα ras. 20 litt. E ἡ om. AB 17 ἔπειτ᾽ c ὑπολαμβάνοι BE
19 πρόδηλον E: corr. E?: πρόχειρον ἦν CD xai αἱ c 20. 21 φοραὶ ἐπὶ τὰ
ἀντιχείμενα Β 21 A] corr. ex πρῶτον A? 22 ἐπὶ] ἐπὶ τῆς c 23 xatd om.
CD ἀπὸ BCD: ἀπὸ τοῦ AEec Figuram habent AB et paullo aliter CD

24 ἐναντίον] ἐναντίων CE: corr. E? 29 πεπέραται B περιφερεῖς δ᾽ ex Aristotele c
90 εἶπε BDE?

BSIMPLICII IN L. DE CAELO I 4 [Arist. p. 27135. 10] 147

αὗται τῷ ἀριϑμῷ ἄπειροι, ἀλλ᾽ οὐ τῷ μεγέϑει" περιφερεῖς γὰρ ἀπείρους 67«
ἔστι περιγράψαι. εἰ γὰρ αἱ ἀπὸ τοῦ Α x«l B χινήσεις ἐναντίαι εἰσίν, αἱ 11
δὲ ἐναντίαι χινήσεις ἀπὸ ἐναντίων τόπων εἰσίν, αἱ δὲ ἀπὸ τῶν ἐναντίων
τόπων ἀπὸ τῶν πλεῖστον διεστηχότων εἰσίν, αἱ δὲ ἀπὸ τῶν πλεῖστον διε-

5 στηχότων ἀπὸ ὡρισμένην διάστασιν διεστηχότων εἰσίν: $ γὰρ πλείστη διά- 16
στασις ὥρισται" αἱ δὲ ἀπὸ ὡρισμένων διαστάσεων ἀπὸ τῶν εὐθεῖαν ἐχου-
σῶν μεταξύ“ 7, γὰρ δρίζουσα xal μετροῦσα τὰς διαστάσεις εὐθεῖα ἐστιν"
αὕτη γὰρ ὥρισται μόνη, διότι μόνη ἐλαχίστη ἐστὶ τῶν τὰ αὐτὰ πέρατα
ἐχουσῶν’ αἵ δὲ ἀπὸ τῶν διαστάσεων τῶν ὡς εὐθεῖαν ἐχουσῶν μεταξὺ γι- 20

10 νόμεναι χινήσεις ὡς ἐπ᾽ εὐθείας γίνονται, αἱ ἄρα ἀπὸ τοῦ Α xal B χινή-
σεις, εἰ ὡς ἐναντίαι λαμβάνοιντο, ὡς ἐπ᾽ εὐθείας λαμβάνονται. αἱ δὲ πε-
ριφέρειαι αἱ ἐπὶ τὰ αὐτὰ σημεῖα περιγραφόμεναι ἀόριστοί εἰσιν xal ἄπειροι"
εἴπερ οὖν ἐναντίαι αἱ ἀπὸ ἐναντίων τόπων, ἣ ἀπὸ τοῦ Α ἐπὶ τῆς ἐλαχίστης 25
περιφερείας οὐδὲν μᾶλλον τῇ ἀπὸ τοῦ DB ἐπὶ τῆς αὐτῆς ἐναντία ἔσται ἥπερ

15 τῇ ἀπὸ τοῦ DB ἐπὶ τῆς μεγίστης’ ὁμοίως γὰρ xal ἐπὶ τῆς μεγίστης τὸ B
ἐναντίην τῷ Α. ὁ δὲ αὐτὸς λόγος χαὶ ἐπὶ τῶν ἀπείρων: οὐδὲ γὰρ οὐδὲ
τὸ πλεῖστον οὐδὲ τὸ ὡρισμένον ἔστιν ἐπὶ τῶν περιφερειῶν λαβεῖν τῷ δύ- 80
νασϑαι πάσης τῆς περιγεγραμμένης περιφερείας χαὶ μείζονα χαὶ ἐλάττονα
λαβεῖν. ἔτι δέ, εἰ ἣ ἀπὸ τοῦ Α φορὰ ἐναντία τῇ ἀπὸ τοῦ B, ἔσται $

20 ἐπ᾽ εὐθείας φορὰ ἐναντία τῇ χύχλῳ, εἰ ἢ μὲν ἀπὸ τοῦ Α ἐπὶ τῆς εὐϑείας
τῆς μεταξὺ τῶν Α DB γίνοιτο, f, δὲ ἀπὸ τοῦ B ἐπὶ περιφερείας. 25

p.271310 Ὁμοίως δὲ xal ἣ ἐπὶ τοῦ ἡμιχυχλίου τοῦ ἑνός,

᾿Ανελὼν τὸ ἐναντίας εἶναι τὰς ἐπὶ τῆς μείζονος 7| ἐλάττονος futxo- 40
χλίου περιφερείας χινήσεις Éx τοῦ ἀπείρους xal ἀορίστους εἶναι τὰς περι-
25 φερεῖς δέδωχεν ὑπονοεῖν, ὅτι διὰ τὸ πλῆϑος ἐχείνων συνήχϑη τὸ εἰρημένον
xal οὐ διὰ τὴν τῆς περιφερείας xal τῆς εὐθείας φύσιν: νῦν οὖν ἐπὶ ἑνὸς
ἡμιχυχλίου, μίαν δηλονότι περιφέρειαν ἔχοντος, τὸ αὐτὸ πάλιν δείκχνυσιν. 45
xal γὰρ ἐπὶ τοῦ ἡμιχυχλίου τοῦ ἐπὶ τῆς [Δ περιγεγραμμένου, αἱ ἀπὸ τοῦ

Γ Δ
D χαὶ Δ ἐπὶ τῆς περιφερείας | χινήσεις, εἰ ὡς ἐναντίαι λαμβάνοιντο, αἱ 67*

] περιφερείας D 9 ἀπὸ (pr.)] ἀπὸ τῶν DEc ἀπὸ τῶν] ἀπὸ A 5 διωρισμένην B
5. 6 διάϑεσις A: corr. A. 6 τῶν ὡρισμένων Ec. 717 ὡρίζουσα ΒΞ ἡ εὐϑεῖα Ὁ 8 ἐστὶ]
seq. ras. 1 litt. E αὐτὰ] corr. ex τοιαῦτα A 10 γίγνονται E τοῦ] τῶν D τοῦ
BE lléc(pr)om.c εὐθεῖαν [2 ἐπὶ) ἀπ ΑΒ τῶν αὐτῶν σημείωνΒὨ αὐτὰ]
bis E: corr. E! εἰσι BDEc 13 ἐναντία Ec al CDb: om. ABE: ἡ E?c ἀπὸ τῶν
CDEc τόπων] τούτων B ἡ] corr. ex ἢ E? 15 ὁμοίως — μεγίστης om. AB B]
δεύτερον Α 11 τῷ] corr. ex τὸ E? 19 el] supraser. ΕΞ τῇ] ecorr. D'— ἐστὲ A
20 ἐπ᾽ εὐϑείας) εὐθεῖα B 21 γίγνοιτο DE i om. B 22 ἐπὶ] ἀπὸ D 24 xal
om. B 2" δείκνυσι ΒΌ 6 28 περιγεγραμμένης E ai] corr. ex xai E? 29 xai
om. Bb Fig. om. E λαμβάνοιντο — ἐναντίαι (p. 148,1)] mg. E?
10*

148 SIMPLICII IN L. DE CAELO I 4 (Arist, p. 271410. 18)

αὐταὶ τῇ ἐπὶ τῆς διαμέτρου εἰσίν. εἰ γὰρ ai ἐναντίαι πάλιν διὰ τὸ ἀπὸ 67»
τόπων πλεῖστον ἀλλήλων ἀπεχόντων ἐναντίαι εἰσίν, f, δὲ πλείστη ἀποχὴ
ὥρισται, τὴν δὲ ὡρισμένην ἀποχὴν χρίνομεν τῇ ἐλαχίστῃ τῶν τὰ αὐτὰ δ
πέρατα ἐχουσῶν, αὔτη δέ ἐστιν f, εὐθεῖα, δῆλον, ὅτι ὡς ἐπ᾽ εὐθείας αἱ
χινήσεις γενήσονται xal ἐπὶ ταύτης τῆς ὑποθέσεως, xal οὐδὲν ἔλαττον ἢ
ἀπόδειξις ἔσχεν ἐπὶ ἑνὸς ἡμιχωχλίου γενομένη" ὁμοίως δὲ καὶ ἐνταῦϑα ὥσπερ
ἐχεῖ, εἰ ἐναντία ἢ ἀπὸ τοῦ Α τῇ ἀπὸ τοῦ D, xal γίνοιτο ἥ μὲν ἐπὶ τῆς 10
εὐθείας, ἢ δὲ ἐπὶ τῆς περιφερείας, ἔσται ἐναντία ἢ ἐπ᾽ εὐϑείας τῇ χύχλῳ.
ὅτι δὲ xal τῶν ἐπὶ τῆς περιφερείας χινουμένων ἢ ἐναντίωσις ὡς ἐπ᾽
εὐθείας χινουμένων λαμβάνεται, δῆλον ἐχ τοῦ χατὰ τὴν πλείστην διάστασιν
εἰλγφϑαι, τὴν ὃὲ πλείστην διάστασιν χατὰ τὴν εὐθεῖαν ὡρίσθαι" περιφε- 15
ρείας γὰρ ἔστιν ἄλλας ἄλλων χαὶ μείζονας χαὶ ἐλάττονας ἐπὶ τὰ αὐτὰ
σημεῖα περιγράψαι xal περὶ τὰ ἔλαττον διεστηχότα σημεῖα μεῖζον χύχλου
τμῆμα περιγράψαι xal περὶ τὰ πλέον διεστῶτα ἔλαττον. "sl δέ τις, φησὶν

᾿Δλέξανδρος, τὰ ἐναντία τὸ ἄνω xal χάτω ὁρίσας xai ἐπιζεύξας τὴν ΓΔ Ὁ

περιγράψει περὶ αὐτὴν ἡμικύχλιον νομίζων μὴ τῇ εὐϑείᾳ λοιπὸν ὡρίσϑαι
τὸ ἄνω xal χάτω, πρῶτον μέν, φησίν, οὐδὲν τῶν φύσει xwoupévoy T, ἄνω
M. , 3 - € [4 ^ 3 M ) - 1 a
ἢ χαάτω ἐπὶ τοῦ ἡμιχυχλίου χινεῖται, ἀλλὰ xav' εὐθεῖαν. xatà γὰρ τὴν
ἐλαχίστην" καὶ γὰρ xal οἱ ὄνοι, φησὶ Διογένης, χατὰ τὰς εὐθείας ἐπὶ τὴν 36

1 ; ^ A , v ^ e ων , e -
τροφὴν ἀπίασι xal τὴν πόσιν’ ἔπειτα οὐδὲ ἁπλῇ χίνησίς ἐστιν ἢ ἐπὶ τοῦ
τοιούτου ἡμιχυχλίου τοῦ ἔχοντος πέρατα τὸ ἄνω xal τὸ χάτω οὐ γὰρ
μόνον χυχλιχή ἐστιν, ἀλλ᾽ ἅμα ἐπὶ τὸ ἄνω ἣ τὸ χάτω" οὐδὲ γάρ, dv χύ-
xÀov ὅλον, φησί, περιγράψῃς τῇ ἀπὸ τῆς γῆς ἐπὶ τὸν οὐρανὸν εὐθείᾳ, τὸ 80
ἐπὶ τοῦδε χινούμενον ἁπλῆν χινεῖται χίνησιν, ἀλλ ἅμα xal τὴν ἐπὶ τὸ
ἄνω xal κάτω μετὰ τῆς περιφεροῦς: μόνη γὰρ ἁπλῇ xai χύχλῳ ἣ περὶ
τὸ μέσον.

p. 271313. Ὁμοίως δὲ xdv εἴ τις χύχλον ποιήσας.

Μετὰ τὸ δεῖξαι καὶ ἐπὶ ἑνὸς ἡμιχυχλίου, ὅτι οὐχ εἰσὶν ἐναντίαι χινή-

] τῇ] εἰσι ταῖς E: εἰσι τῇ c ἐπὶ) ἀπὸ Β τῆς om. E εἰσίν om. Ec
5 οὐδὲ AB 6 γινομένη B 1 εἰ) corr. ex ἡ E? ἡ om. AB τοῦ] τῆς

ΑΒ
11
16]
11
E:

τοῦ] τῆς AB xal om. Α 10 διάστασιν] bis E, sed corr.
ὥρισται E: corr. E? 13 διεστῶτα c 11 πλεῖον Ec 15 ὁ Ἀλέξανδρος D
τῷ Ες post καὶ (pr.) eras. τῷ E Fig. om. DE 16 περιγράψῃ ABE: corr. E?
τὸ χάτω D οὐδὲ Β 19 οἱ om. B Διογένης] an. Cynicus? 21 πέρα
corr. E* 22 ἅμα] ἅμα 7| E ἢ] καὶ c οὐδὲ DEb: ob ΑΒ 28 φησῆ

seq. ras. 1 litt. E περιγράψας AB ἀπὸ] corr. ex ἐπὶ B εὐθείας B

xal om. D ἐναντία B

SIMPLICII IN L. DE CAELO I 4 [Arist. p. 271413] 149

σεις αἱ ἐπ᾿ αὐτοῦ ἀπὸ τῶν περάτων τῆς διαμέτρου γινόμεναι, διότι οὐχ 67b
δρίζεται ἣ πλείστη διάστασις, ft εἰδοποιεῖ τὰ ἐναντία, ὁπὸ τῆς περιφε- 41
ρείας ἀλλ᾽ ὑπὸ τῆς εὐϑείας, νῦν ἐπὶ δυεῖν συνημμένων ἡμιχυχλίων εἰς ἕνα
χύχλον τοῦ τα Hi xai τοῦ Θ δείχνυσιν, ὅτι, χἄν τὸ μὲν ἐπὶ τοῦ H ἡμιχυ-

(ΟΝ

5 χλίου χινῶ τὸ ἀπὸ τοῦ E ἐπὶ τὸ Z, τὸ δὲ ἐπὶ τοῦ Θ ἀπὸ τοῦ Z πρὸς 45
τὸ E, οὐδὲ οὕτως ἐναντίαι εἰσὶν αἱ χινήσεις διὰ τὴν αὐτὴν αἰτίαν: οὐδὲ
γὰρ δρίζουσιν [αἱ περιφέρειαι τὴν πλείστην διάστασιν, χαϑ’ ἣν τὰ ἐναν- 685
τία χαραχτηρίζεται, ἀλλὰ χατὰ τὴν EZ διάμετρον ὁρίζεται: xal διὰ τοῦτο
πάλιν. εἰ ὡς ἐναντίαι λαμβάνοιντο αἵ χινήσεις, ὡς τὴν ἐπὶ τῆς εὐθείας 5

10 διάστασιν χινούμεναι λαμβάνονται, ἀλλ᾽ οὐχὶ τὴν ἐπὶ τῆς περιφερείας.

Δείξας δὲ ἐπί τε τῆς περιφερείας τῆς μείζονος T, ἐλάττονος ἡἣμιχυ-
χλίου χαὶ τοῦ ἑνὸς ἡμιχυχλίου χαὶ τῶν δυεῖν τῶν συνημμένων, ὅτι οὐχ
εἰσὶν αἱ ἐπὶ τούτων φοραὶ ἐναντίαι, xdv ἀπὸ τῶν ἀντιχειμένων δοχῶσι γί-
νεσϑαι, ἐπάγει" εἰ δὲ xal αὗται ἐναντίαι, ἀλλ᾽ οὔτι γε αἱ ἐπὶ τοῦ 10

15 ὅλου χύχλου φοραὶ ἀλλήλαις διὰ τοῦτο ἐναντίαι, χατὰ ἀντιπερί-
στασιν ἐπιχειρῶν. οὐδὲ γὰρ 6 ὁὀείξας τὰς ἐπὶ τῶν ἡμιχυχλίων ἐναντίας
ἤδη xal τὰς ἐπὶ τοῦ χύχλου δέδειχαν, ἐφ᾽ οὗ πρόχειται νῦν fjuiv $ ἀπό-
δειξις. ἐπὶ μὲν γὰρ τῆς περιφερείας xal τῶν ἡμιχυχλίων διὰ τὸ ἀντιχεῖσϑαι 15
τὰ τῶν περιφερειῶν πέρατα, ἀφ᾽ ὧν xal ἐφ᾽ ἃ χινοῦνται, δοχοῦσιν ἐναν-

20 τίον ἔχειν αἱ ἀπ᾿ αὐτῶν χινήσεις, ἐπὶ δὲ τῶν ἐφ᾽ ὅλου τοῦ χύχλου γινο-
μένων χινήσδων δύο τινῶν ἀντιχινουμένων ἀλλήλοις οὐχ εἰσὶν ἀντιχείμεναί
τινες ἀρχαὶ τῶν χινήσεων᾽ ἀπὸ γὰρ τοῦ αὐτοῦ ἐπὶ τὸ αὐτὸ ἑκατέρα. σα- 90
φεστέραν δὲ αὐτὸς ποιήσει τὴν διαφορὰν τῶν ἐπὶ ἡμιχυχλίου xal χύχλου
χινήσεων, ἐν οἷς δείχνυσιν ἐφεξῆς, ὅτι αἱ ἐπὶ τοῦ ὅλου χύχλου γινόμεναι

25 χινήσεις οὐχ εἰσὶν ἐναντίαι: ὥστε ἐχ περιουσίας ἐπὶ τῶν περιφερειῶν xal
τῶν ἡμιχυχλίων ἀποδείξεις αὐτῷ παρελήφϑησαν, οὐ μέντοι μάτην, ἀλλὰ 30
δείχνυσιν δι’ αὐτῶν. ὅτι ἢ τῆς περιφερείας ὅλως φύσις οὐ δέχεται τὴν
χατὰ χίνησιν ἐναντίωσιν.

1 τῆς] τοῦ ΑΒ 1. 2 οὐκ ὁρίζεται A 2 fv] corr. ex εἴτις E! ὃ δυεῖν A:
δυοῖν ΒΕ δυσὶ συνημμένοις ἡμικυχλίοις CD Fig. om. E; litt. H Θ permutat D
4 H (alt) om. Ec 5 χινῶ τὸ] xwoito B: χινῆται D 6 αὐτοῦ E 8 ἀλλὰ ---

EZ) in ras. E! xatà] xal E 12 δυοῖν Bc 13 ἀντιχειμένων] ἐναντίων c
δοκοῦσι Α 13. 14 γενέσϑαι Ec 14 ἐπάγει) 271317—19 αἱ DEb: xal αἱ
ABc 15. 16 ἀντιπερίστασιν ADE: ἀντιπαράστασιν BE?be 16 τὰς om. D

19. 20 ἐναντίον] ἐναντίον τι CD: ἐναντίως c: contrarietatem b 20 ὅλον AB 3] ἀντι-
χινουμένων AD: ἀντιχειμένων BCEb 22 ἀρχὴ A αὐτοῦ] bis E, sed corr.

23 ἐπὶ τοῦ Ec xal xóxÀou om. c 24 ἐν) ἐφ᾽ AB οἴ: e corr. B ἐπὶ]
ἀπὸ ΑΒ χύχλου ὅλου D 25 ἐπὶ ABE: αἱ ἐπὶ DE?c 25. 26 ἡμικυχλίων

xal τῶν περιφερειῶν Ec 27 δείχνυσι BDEc 28 χίνησιν] φύσιν B

150 SIMPLICII IN L. DE CAELO 1 4 (Arist. p. 271419. 27]

p.271319 ᾿Αλλὰ μὴν οὐδὲ ἣ ἀπὸ τοῦ Α ἐπὶ τὸ Β χύχλῳ φορὰ 68.
ἐναντία τῇ ἀπὸ τοῦ À ἐπὶ τὸ T.

Νῦν αὐτὸ δεΐχνυσιν προσεχῶς τὸ προχείμενον, ὅτι μηδὲ ai ἐπὶ τοῦ 30
ὅλου χύχλου ἀνάπαλιν γινόμεναι χινήσεις ἐναντίαι ἀλλήλαις εἰσίν. δείχνυσι
δὲ αὐτὸ ἀπὸ τοῦ τῶν ἐναντίων χινήσεων δρισμοῦ" ἐναντίαι γὰρ ἦσαν χινή-
σεις αἱ ἀπὸ ἐναντίων τόπων εἰς ἐναντίους γινόμεναι" καὶ ἀπὸ τοῦ ὁρισμοῦ
τῆς κύχλῳ χινήσεως: ἐὰν γὰρ ἢ χύχλος ὁ ABT, καὶ χινοῖτό τι ἀπὸ τοῦ 2

A ἀρχόμενον ἐπὶ τὸ B μέρος τοῦ χύχλου μέχρι τοῦ Α, ἄλλο δέ τι ἣ
xai τὸ αὐτὸ ἀπὸ τοῦ Α ἀρξάμενον xal ἔμπαλιν διὰ τοῦ [' μέρους τοῦ
χύχλου ἰὸν ἔρχοιτο xal αὐτὸ ἐπὶ τὸ Α, αὗται αἱ χινήσεις ἄμφω ἀπὸ τοῦ 40
Α ἐπὶ τὸ Α γίνονται, τουτέστιν ἀπὸ τοῦ αὐτοῦ ἐπὶ τὸ αὐτὸ" τὸ γὰρ χύ-
χλῳ χινηϑῆναι τὸν ὅλον χύχλον περιενεχϑῆναί ἐστιν" αἱ δὲ ἐναντίαι χινή-
σεις ἀπὸ ἐναντίων εἰσὶ τόπων ἐπὶ ἐναντίους, οὐχ ἀπὸ τοῦ αὐτοῦ ἐπὶ τὸ
αὐτό" ὥστε αἱ χύχλῳ χινήσεις οὐχ εἰσὶν ἐναντίαι. ἐν δευτέρῳ σχήματι ἣ ὦ
συναγωγή. τῇ ὃὲ ἐπιχειρήσει ταύτῃ. φησὶν ὁ ᾿Αλέξανδρος, ἐνὴν xai ἐπὶ
τῶν προειρημένων | χρήσασθαι: οὐδεμία γὰρ ἀπὸ ἐναντίου εἰς ἐναντίον 68^
ἐγίνετο’ φανερώτερον δέ ἐστιν ἐπὶ τοῦ χύχλου, ἐφ᾽ οὗ οὐ μόνον oóx ἀπὸ
ἐναντίου εἰς ἐναντίον, ἀλλ᾽ οὐδὲ ἀπὸ ἑτέρου εἰς ἕτερον, ἀλλ᾽ ἀπὸ τοῦ αὐ-
τοῦ εἰς τὸ αὐτὸ ἢ χίνησις γίνεται" διὸ xat ἐπὶ τοῦτο παρέϑετο αὐτήν. b

p. 271427. Εἰ δὲ xai Tv ἢ χύχλῳ τῇ χύχλῳ ἐναντία, μάτην dv
ἣν f, ἑτέρα ἕως τοῦ 6 δὲ ϑεὸς xal f φύσις οὐδὲν μάτην ποι-
οὔσιν.

Δείξας, ὅτι οὐχ εἰσὶν ἐναντίαι αἱ ἐπὶ τοῦ αὐτοῦ χινήσεις ἔμπαλιν 10
ἀλλήλαις γινόμεναι, νῦν τὸ αὐτὸ xai διὰ τῆς εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγῆς
δείχνυσιν συλλογιζόμενος οὕτως: εἰ ἣν f, ἐπὶ τοῦ αὐτοῦ χύχλου χίνησις

, ^ - -,χ,ὦνν , , e , * Ll
ἐναντία τῇ ἐπὶ τοῦ αὐτοῦ ἔμπαλιν γινομένῃ, μάτην ἄν ἦν ἢ ἑτέρα αὐτῶν.

1 οὐδ᾽ c 3 δείχνυσι BDEe τὸ προσεχῶς C al om. ΑΒ 4 γιγνόμεναι E
εἰσὶ B 6 ἀπὸ (pr) AD: ἀπὸ τῶν BEc γιγνόμεναι Ec 1 γὰρ om. AB

ὁ om. B xtyotto] xtv τὸ Δ: χινῶτο E: χινῆται D 9 τὸ om. c 10 τὸ] τὸ
αὐτὸ ἐπὶ τὸ E: τὸ αὐτὸ τὸ c 11 ἐπὶ τὸ À ADEb: om. B: ἐπὶ τὸ Γ E?c γίγνον-
ται E 18 τῶν ἐναντίων Ἐς 15 ὁ om. DEc 16 οὐδεμία) οὐδὲ E

11
23

οὐ om. B μόνου AB 18 εἰς (alt.)) ἐπὶ Ec 19 γίγνεται E toutou D
ἐπὶ] ἀπὸ AB αὐτοῦ (χύχλου) c 24 γινόμεναι om. E 35 δείχνυσι BDEc

ἡ] suprascr. E? 26 αὐτοῦ xoxÀou c μάτην ἂν --- χύχλου (p. 151,2) om. c ἦν)
suprascr. B

SIMPLICII IN L. DE CAELO I 4 (Arist. p. 271427] 151

ἀλλὰ μὴν ἀδύνατον τὸ μάτην εἶναι. οὐχ dpa ἐναντία ἣ χύχλῳ χίνησις τῇ 68b
χύχλῳ. xal τὸ μὲν συνημμένον δείχνυσιν οὕτως" τὰ ἐπὶ τοῦ αὐτοῦ χύχλου
ἀντιφερόμενα, ὁπόϑεν ἄν ἄρξηται, εἰς πάντας ἄμφω ἀφιχνεῖται τοὺς ἐν τῷ 15
χύχλῳ τόπους, xal εἴπερ ἐναντίαι εἰσὶν αὗται αἱ φοραί, ὡς ὑπόκειται,
5 αἱ δὲ τῆς φορᾶς ἐναντιώσεις χατὰ τὰς τῶν τόπων εἰσὶν ἐναντιώσεις,
εἰς πάντας ὁμοίως ἀφιχνοῦνται τοὺς ἐναντίους ἐν τῷ κχύχλῳ τόπους
ἄμφω" εἰσὶν δὲ τόπου ἐναντιότητες τὸ ἄνω xal τὸ χάτω xal τὸ πρόσϑιον 90
xal τὸ ὀπίσϑιον xal τὸ δεξιὸν xal τὸ ἀριστερόν, xal εἴπερ ἔστιν ἐν τῷ
χύχλῳ τόπου ἐναντίωσις, πᾶσαι ἅμα εἰσίν: οὐδὲν γὰρ μᾶλλον ἄλλη ἄλλης"
10 διὰ παντὸς οὖν ἄμφω τοῦ χύχλου ἀντιφερόμενα ὑπαντᾷ ἀλλήλοις, χαὶ ὡς
ἐξ ἐναντίων τόπων πανταχοῦ xal ἐναντίας ἔχοντα φύσεις (οὐ γὰρ ἄν ἐναν- 25
τίως ἐχινεῖτο μὴ ἐναντίας ἀρχὰς ἔχοντα χινήσεως) μάχονται ἀλλήλοις.
xal εἰ μὲν ἰσοσϑενῇ εἴη" τοῦτο γὰρ σημαίνει τὸ ἴσαι" οὐχ ἄν ἦν χίνησις
αὐτῶν᾽ τὰ γὰρ ἰσοσϑενῇ ἐξ ἐναντίας φερόμενα ἵστησιν ἄλληλα, ὥστε μάτην
15 ἔσται ἄμφω ἀχίνητα μένοντα’ εἰ δὲ f ἑτέρα χίνησις χρατεῖ, τὸ χρατού- 80
μένον ὑπὸ τοῦ χρατοῦντος τὴν τοῦ χρατοῦντος περιαχϑήσεται χίνησιν, xat
οὕτως μία ἄν γίνοιτο ἢ χύχλῳ χίνησις τῆς χρατουμένης μὴ συμπληρούσης
τὸν χύχλον. οὕτως δὲ μάτην ἄν εἴη ἣ ἑτέρα μὴ δυναμένη πρὸς τέλος
ἀφιχέσϑαι τῆς οἰχείας ἐνεργείας: μάτην γὰρ ἐχεῖνο λέγομεν, ὃ τὴν ἑαυτοῦ 88
20 χρείαν μὴ παρέχεται, ὥσπερ ὑπόδημα" ὥστε, εἰ μὲν ἰσοσϑενῇ ἐστιν, ἀχί-
νητα μένοντα ἄμφω ἔσται μάτην, εἰ δὲ ἐπιχρατεῖ ϑάτερον, τὸ χρατούμενον
ἔσται υάτην, xai οὕτως τὸ ἐν τῷ συλλογισμῷ συνημμένον ἀποδείκνυται.
ἕπεται μὲν Ἰὰρ τῷ ἔμπαλιν ἐπὶ τοῦ αὐτοῦ χύχλου χινεῖσϑαι τὸ συμβάλλειν 40
ἀλλήλοις αὐτά, τῷ δὲ ἐναντία χατὰ φύσιν ὑποχεῖσϑαι xai ἐξ ἐναντίων
25 τόπων ἰέναι τὸ συμβάλλοντα μάχεσθαι" διὰ γὰρ τοῦτο, οἶμαι, τοὺς ἐναν-
τίους ὑπέθετο τόπους ὃ ᾿Αριστοτέλης καὶ ὠνόμασεν αὐτοὺς ἐνδειχνύμενος,
ὅτι, εἴπερ ἐναντίαι εἰσὶν αἱ ἐν τῷ χύχλῳ χινήσεις, xal τόποι ἐναντίοι 46
εἰσὶν ἐν παντὶ τῷ χύχλῳ᾽ οὐδὲν γὰρ μᾶλλον τῇδε 7| τῇδε" xal | τὰ χινού- 693
μενα ὁμοίως εἰς πάντας ἀφιχνούμενα τοὺς ἐναντίους τόπους ἀεὶ νεάζουσαν
80 ἔχειν τὴν πρὸς ἄλληλα ἐναντίωσιν χαὶ διὰ τοῦτο μάχεσϑαι. τῷ δὲ μά-
χεσϑαι ἕπεται ἣ τὸ ἱστᾶν ἄλληλα 7| τὸ χρατοῦν ἑαυτῷ συμπεριάγειν τὸ
χρατούμενον, ἐφ᾽ οἷς ἀνάγχη Tj ἄμφω μάτην εἶναι ἣ ϑάτερον. τὴν δὲ ὁ
πρόσληψιν τὴν λέγουσαν: ἀλλὰ μὴν ἀδύνατον τὸ μάτην εἶναί τι τῶν φύσει"
δείχνυσι προσλαβὼν ἄλλην πρότασιν τὴν λέγουσαν: ὧν ϑεὸς χαὶ φύσις
35 αἴτιοι, οὐδὲν μάτην ἐστίν, ὅτι μηδὲν μάτην ποιοῦσιν: xal συνάγω δυνάμει 10

1 χίνησις om. C 9 ἐπιφερόμενα B ἀμφότερα c. 7Ἷἔἧ εἰσὶ BDEc πρόσϑεν Ac
8 τὸ (pr. om. ΑΒ ὄπισϑεν Ac 9 ἐναντίωσις] — wor in ras. B οὐδὲν Cb: οὐδὲ
ABDEc 10 ἀμφότερα c 12 μάχεται D 13 ἴσαι] (271229) ἴση B: ἴσα D

14 φερόμενα) χινούμενα CD 15. ἀμφότερα c 17 οὕτω B ἂν μία D: μία
dv μία C γένοιτο Ec συμπαρούτης E: corr. E? 18 οὕτω BD τάτην B,
corr. mg. 20 μὴ] οὐ CD 21 μένοντα] μὲν ὄντα A: suprascr. E? ἀυφότερα ς

21 αἱ --- εἰσὶν (28) oin. E 28 1 τῇδε om. D 91 τὸ (alt.)] τὸ τὸν ἑαυτοῖς Β
82 ?) (pr. om. Ec ἀμφότερα c 93 πρόληψιν D 94 ἡ φύσις B 99 μηδὲν
E: μὴ δὲ AB: οὐδὲν D ποιοῦσι BDEc συναγαγών Ec

152 SIMPLICII IN L. DE CAELO I 4 (Arist. p. 271421]

οὕτως" τῶν φύσει ὄντων ϑεὸς xal φύσις αἴτιοι" dy ϑεὸς xal φύσις αἴτιοι, 69.
οὐδὲν μάτην ἐστί’ τῶν ἄρα φύσει ὄντων οὐδὲν μάτην ἐστίν. οὕτως μὲν
οὖν αὐτὸς ἐνόμισα δεῖν τὴν ᾿Αριστοτέλους ἀπόδειξιν ἀναλύειν xai διὰ τὰς
εἰρημένας αἰτίας. 6 μέντοι ᾿Αλέξανδρος “διὰ τοῦ εἰπεῖν, φησίν, εἰς πάν - 15
5 tac ὁμοίως ἀφιχνεῖσθαι τοὺς ἐναντίους τόπους οὐ τοῦτο εἶπεν,
ὅτι εἰσὶν ἐναντίοι τινὲς ἐν τῷ χύχλῳ τόποι, ἀλλ᾽ εἰς δήλωσιν τοῦ πᾶν
μόριον ὀφείλειν τοῦ χύχλου τὸ τὴν χύχλῳ χινούμενον διελϑεῖν. χαίτοι τὸ
χύχλῳ χινούμενον ἐξ ἀνάγχης πᾶν μόριον διέρχεται τοῦ χύχλου, xal οὐ
χρεία πρὸς τοῦτο ἦν τῆς τῶν τόπων ἐναντιώσεως. προελθὼν δὲ χάλλιον, 20
10 οἶμαι, ἐπέστησεν, ὅτι, εἰ ἐναντίαι χινήσεις εἰσὶν ἐπὶ τοῦ χύχλου. δεῖ xal
ἐναντίους εἶναι τόπους’ αἵ γὰρ ἐναντίαι χατὰ τόπον χινήσεις χατὰ τὰς
τῶν τόπων ἐναντιώσεις γίνονται’ πλὴν ὅτι τὸ ἐναντίους ἐν τῷ χύχλῳ τό-
πους εἶναι ὡς ἄτοπον, φησίν, ἐπάγει τῷ ἐναντίας ἐν τῷ χύχλῳ χινήσεις 36
γίνεσϑαι xol τὸ μὲν ἄνω τὸ δὲ χάτω εἶναι ἐπὶ τῆς περιφερείας xal τὰς
15 ἄλλας ἀντιϑέσεις᾽ οὐ φαίνεται δὲ τοσοῦτον ὡς ἄτοπον ἁπλῶς ἐπάγων, xdy
ἄτοπον εἴη, ὅσον ὡς ἀχόλουθον μὲν τῇ ὑποϑέσει, πρὸς δὲ τὸ μαχητιχὸν
τῶν ἀντιχινουμένων συμβαλλόμενον τὸ ἀπὸ ἐναντίων ὡρμῆσϑαι τόπων. 90
τεχμαίρομαι δὲ ἐχ τοῦ τὸ μὲν ἄτοπον τοῦτο τῷ εἶναι τοὺς ἐναντίους τό-
πους ἀχολουϑεῖν, αὐτὸν δὲ προσχρήσασθαι τῷ τὸ χινούμενον, ὁδὁπόϑεν dv
20 ἄρξηται, εἰς πάντας ὁμοίως ἀφιχνεῖσϑαι τοὺς ἐναντίους τόπους,
ᾧ ἕπεται τὸ ἀεὶ νεάζειν χατὰ τὴν ἐναντίωσιν τῆς δυνάμεως. “ἀλλὰ καὶ 8
δύο, φησὶν ᾿Αλέξανδρος, δύνανται ἐπιχειρήσεις εἶναι διὰ τῆς λέξεως ταύτης
λεγόμεναι" μία μέν, ὅτι μάτην ἢ ἑτέρα ἐστίν, ὃ εἰπὼν ὕστερον αὐτοῦ τὴν
αἰτίαν ἀποδίδωσιν μετὰ τὴν ἑτέραν ἐπιχείρησιν, δι᾿ ὧν ἐπιφέρει εἰ μὲν
45 γὰρ ἴσαι ἦσαν, οὐχ ἄν ἦν χίνησις αὐτῶν" ταῦτα γὰρ τοῦ μάτην ἄν 40
εἶναι τὴν ἑτέραν δειχτιχαά χαίΐτοι τὸ οὐχ ἄν ἦν χίνησις αὐτῶν ἀμφύ-
τερα μάτην ἔσεσϑαι σημαίνει, xal ὁ ᾿Δριστοτέλης τὸ μάτην dv ϑάτερον
ἣν σῶμα ἐπὶ τῆς ἑτέρας ὑποϑέσεως ἐπήγαγε, χαϑ᾽ ἣν τὸ μὲν χρατεῖ, τὸ
δὲ χρατεῖται, χοινῶς δὲ τὸ ὁ δὲ ϑεὸς xal f$ φύσις οὐδὲν μάτην ποι- 45
80 οὖσιν. “τὸ δὲ μεταξύ, φησὶν ᾿Αλέξανδρος, τῶν λέξεων τούτων ἄλλη τις |
ἄν ἐπιχείρησις εἴη: καὶ γὰρ £v τισιν ἀντιγράφοις οὐχ οὕτως φέρεται ἣ 69"
Ἰραφή" ὅτι dvdqxv, τὸ χύχλῳ φερόμενον, ἀλλ᾽ οὕτως" ἔτι ἀνάγχη
τὸ χύχλῳ φερόμενον, ὡς ἄλλο τι προστιθέντος αὐτοῦ τῷ προειρημένῳ"
xai εἴη dv τὸ προστιϑέμενον, ὅτι, dv γίνωνταί τινες ἐπὶ τοῦ αὐτοῦ χύχλου ὃ

| ἡ φύσις B ἡ φύσις B 2 ἐστῇ ἐστίν BE: v eras. E 9 ἐνόμισε E:
corr. E? xai— αἰτίας (4) om. D 9 τοὺς τόπους τοὺς ἐναντίους D 6 πᾶν.---
alt. τὸ (7)] πᾶν μόριον ὀφείλειν τοῦ E: τὸ χύχλῳ χινούμενον πᾶν μόριον ὀφείλειν τοῦ χύχλου
περιελθεῖν τὸ γὰρ E? et c nisi quod pro τὸ γὰρ hab. καίτοι τὸ ὠφείλειν B

10 δεῖ δὲ Β 12. γίγνονται E τὸ] τῷ Εἰς 13 τῷ (pr.)) τὸ Ec 11 r&-
νεσϑαι E 10 ἁπλῶς ὡς azozov D li ἀντιχειμένων Ec 18 τοῦ τὸ] τοῦτο A:
πούτου E: corr. Ε 13. 20 ἂν ἄρξηται] ἀπάρξνται E 30 ὁμοίως εἰς πάντας D
Ὁ] ἕπεται τὸ] ἐπέτατο AB 234 ἀποδίδωσι BD 259 ἦσαν ἴσαι Ec 236 v]
ὃν B 26. 21 dpgottpov DB 28 ἐπήγαγε) seq. ras. l litt. E 29. 80 mot-

093t B 30 ἀλλη] ἀλλ᾽ εἰ e corr. A 4 γένωνται ABc: γίνονται E

SIMPLICII IN L. DE CAELO 14 [Arist. p. 21] 4217] 153

ἐναντίαι χινήσεις, dyd xr διὰ πασῶν ἐνεχϑῆναι τῶν ἐν τῷ χύχλῳ χατὰ 69b
τόπον ἐναντιώσεων, xal τίνες αἱ τῶν τόπων ἐναντιώσεις, προσέϑηχεν" ὥστε
ἀναγχαῖον ἐπὶ τῆς περιφερείας εἶναι χατὰ τόπον ἐναντιώσεις" ἢ γὰρ τῷ
ἐπ᾿ ἐναντία, φησί, χινεῖσϑαι ἣ ἐναντία χίνησις ἐπὶ τοῦ χύχλου ὡς ἐπ᾽ 10
5 εὐθείας, ἣ εἰ μὴ τοῦτο, τῷ δι᾽ ἐναντίων γίνεσϑαι τόπων, ὃ ἔχοι dv ἢ
χύχλῳ, εἰ ἔχοι ἐναντίωσιν, ἐπεὶ μὴ τὸ ἐπ᾽ ἐναντίους γίνεσϑαι τόπους ἔχει,
εἴ γε ἐπὶ ταὐτόν: ὃ εἰπών, φησίν, οὐχέτι προσέϑηχε τὸ τοῦτο ἄτοπον
εἶναι τὸ ἐπὶ μιᾶς xai συνεχοῦς οὔσης τῆς χύχλῳ περιφερείας λέγειν εἶναι 15
ἐναντίους τόπους, τὸν μὲν ἄνω, τὸν δὲ χάτω, ἣ τὰς ἄλλας ἀντιθέσεις 7)
10 xal πάσας, ἀλλ' ἐπαναλαβὼν ἔδειξε, πῶς προεῖπεν, ὅτι ἢ ἑτέρα μάτην."
οὕτως μὲν ὁ ᾿Αλέξανδρος: μήποτε δὲ 6 ἔτι ἀνάγχη γράψας οὐ συνῇσϑετο
τῆς συνεχείας τοῦ λόγου ἑνὸς ὄντος, οὐδὲ ὅτι παρὰ τὴν ᾿Αριστοτέλους Guv- 90
Xüsuv ἐστι τὸ τοιούτοις ὑπερβάτοις χρῆσθαι. πῶς δέ φησι’ τὸ ἐπὶ
ἐναντίους γίνεσϑαι τόπους οὐχ ἔχει fj χύχλῳ χίνησις, εἴ γε ἐπὶ ταὐτὸν ;
15 ὅλως γὰρ ἐὰν ὑποτεθῇ 6 χύχλος ἔχων ἐναντίους τόπους, xal BU ἐναντίων
ἢ χίνησις πάντως, οἶμαι, xal ἐπὶ ἐναντίους. συνῃρημένως δὲ ὃ ᾿Αλέξανδρος, 25
ὥς φησι, χατὰ τὸν αὑτοῦ διδάσχαλον ᾿Αριστοτέλην οὕτως ἐξέϑετο τὴν ἀπύ-
δειξιν τοῦ τῇ χύχλῳ χινήσει μὴ εἶναι ἐναντίαν χίνησιν μηδὲ τῷ χυχλοφο-
ρητιχῷ σώματι ἐναντίον: “εἰ γὰρ ἔστι, φησί, τῇ χύχλῳ χινήσει ἐναντία
20 χίνησις, ἤτοι ἐπ᾽ εὐϑείας τίς ἐστιν ἢ χυχλιχή" οὐδετέρα δέ, ὡς δειχϑήσε- 99
ται ὥστε οὐδὲ ἔστιν. ἐπ᾽ εὐθείας μὲν οὖν οὐχ ἔστι χίνησις ἐναντία τῇ
χυχλιχῇ᾽ ποία γὰρ τῶν ἐπ᾽ εὐθείας ἔσται αὐτῇ ἐναντία, xal τί μᾶλλον fj
ἑτέρα τῆς ἑτέρας: ἔτι ἀλλήλαις εἰσὶν αἵ ἐπ᾽ εὐθείας ἐναντίαι, xai Ev ἑνὶ ἐναν-
τίον" εἰ δὲ μηδεμίαν δυνάμεϑα τῶν ἐπ᾽ εὐϑείας ἐναντίαν δεῖξαι τῇ χύχλῳ, οὐδ᾽ 35
25 ἄν χαϑόλου ἣ ἐπ᾽ εὐθείας εἴη τῇ χύχλῳ ἐναντία. ἀλλὰ οὐδὲ $ χύχλῳ
ἐστὶν ἐναντία" ἐναντίαι γὰρ αἱ ἐξ ἐναντίων εἰς ἐναντία γινόμεναι" αἱ γὰρ
τῆς φορᾶς ἐναντιώσεις χατὰ τὰς τῶν τόπων εἰσὶν ἐναντιώσεις, τὰ δὲ χυ-
χλιχῶς xal ἐπὶ χύχλου χινούμενα ἀπὸ τοῦ αὐτοῦ ἐπὶ τὸ αὐτὸ χινεῖται, 40
xdv ἀντιχινῆται ἀλλήλοις, αὐτὸ δὲ αὑτῷ οὐδέν ἐστιν ἐναντίον: ὥστε οὐχ dv
80 αἱ χύχλῳ “λλήλαις εἶεν ἐναντίαι" ὑπεναντίον μὲν γάρ τι πάσχει τὰ οὕτως
ἀντιχινούμενα ἀλλήλοις, οὐ μὴν ἐναντίαι αἱ χινήσεις αὐτῶν" οὐ γὰρ ἐπιδέ-
χονται τὸν τῶν ἐναντίων λόγον. εἰ δὲ μήτε ἢ ἐπ᾽ εὐθείας μήτε TQ ἐπὶ 4
τοῦ χύχλου τῇ χύχλῳ χινήσει ἐναντία χίνησίς | ἐστιν, οὐδ᾽ ἄν τῷ χατὰ 70ε

ὃ τῷ] τοῦ ΑΒ 4 ἐναντία (pr.)] ἐναντίας B 5 γίγνεσθαι ABE ἔχοιεν E

6 ἔχει B γίγνεσθαι E —— 71 οὐχέτι] οὐ B: οὔτε ἢ npostüsxe] seq. ras. 1 litt. E

9 τὸ B 10 B ἣ (alt.) om. AB 11 ἔτι] suprascr. E? συνήσϑητο B

12 παρὰ] περὶ B et comp. A 14 γίγνεσϑαι E 15 ὅλος A 16 οἶμαι om. E
ἐναντίους} τοὺς ἐναντίους οἶμαι E: τοὺς ἐναντίους c συνῃρημένος E: corr. E? l7 ab-
τοῦ E?: αὐτοῦ ABDE "AptstoctAny] comp. A: Ἀριστοτέλη B: Δριστοχλέα veri simili-
ter bc οὕτως om. D 20 ἤτοι] 7j— e corr. B 22 χύχλῳ D μάλιστα E

25 ἀλλ᾽ DEc 26 ἐναντία (alt.)) ἐναντίας D 21 φϑορᾶς E: corr. E? 29 ἀντιχι-
νεῖται AE: corr. E? αὑτῷ DE?: αὐτῷ ABE οὐχ dv] οὐδ᾽ D 90 ἐναντία " D
31 ἀντιχινούμενα Ab: ἀντιχείμενα BDEc οὐ μὴν] οὐχ ἦν AB: corr. A* 92 τὸν
om. ΑΒ λόγων E, sed corr. 39 ἐναντία ἐστὶ D ἐστιν om. D

154 SIMPLICII IN L. DE CAELO I 4 [Arist. p. 271227]

φύσιν αὐτὴν χινουμένῳ εἴη dy τι ἐναντίον. ὅτι δὲ oby ὁμοίως τὰ ἐπὶ τοῦ 70^

ἡμιχυχλίου λέγεται χινεῖσθαι xal ἐπὶ τοῦ χύχλου, δῆλον ἐχ τοῦ τὰ μὲν

χύχλῳ χινούμενα ἀπὸ τοῦ αὐτοῦ ἐπὶ τὸ αὐτὸ χινεῖσθαι χατὰ τὸ συνεχές,

ai δὲ ἐπὶ τῆς διαμέτρου χινήσεις οὐ συνεχεῖς" ἀναχάμψαι γὰρ δεῖ τὸ χι- ὃ
5 νούμενον, τὸ δὲ ἀναχάμπτον ἀνάγχη στῆναι πρῶτον."

Ταῦτα μὲν οὖν ἀρχείτω πρὸς τὴν τῶν ῥηϑέντων ὑπὸ τοῦ ᾿Αριστοτέ-
λους σαφήνειαν, xal προσχείσϑω, ὅτι τοῖς νομίζουσι μὴ λέγειν τὸν ᾽Αρι-
στοτέλην ποιητιχὸν αἴτιον τὸν ϑεόν, ἀλλὰ τελιχὸν μόνον, ἔδει xal τὸ ἐν- 10
ταῦϑα ῥηϑὲν προφέρειν οὕτως σαφῶς εἰρημένον, ὅτι ὃ ϑεὸς χαὶ ἣ φύσις

10 οὐδὲν μάτην ποιοῦσιν. χαίτοι γέ τινες xal τοῦτο βιαζόμενοι οἱ μὲν
τὸν ϑεὸν τὸν οὐρανὸν dxoóoucw, διότι ἣ τούτου χίνησις τῆς τῶν ἐνταῦϑα
φύσεώς ἐστιν αἰτία. xal ἀληϑῇ λέγουσιν, εἴπερ τὸ ᾿ προσεχῶς προστεϑεί- 15
xadty* ὁ γὰρ ϑεὸς δι’ ξαυτοῦ τὰ οὐράνια ὑφιστῶν διὰ τῆς ἐχείνων χινή-
σεως xal τὰ ὑπὸ σελήνην δημιουργεῖ γινόμενα ὄντα xal φϑειρόμενα" τὸ

15 γὰρ ἀχίνητον αἴτιον, ὅσα 50 ἑαυτοῦ ποιεῖ, αἀΐδιά τε xal ϑεοῖς ἰσαζόμενα
ποιεῖ, ὡς xal ὁ Πλάτων φησί. τινὲς δὲ τὸν ϑεὸν ἐν τούτοις τὸν ᾿Αριστο- 30
τέλην τῇ φύσει συντάξαι φασὶ διὰ τὸ ἀξίωμα χαταχρώμενον.

᾿Αλλ ἐπειδὴ διὰ τῶν ἐνταῦϑα ῥηϑέντων ὁ ᾿Δριστοτέλης ὡς ἐφ᾽ ἑνὸς
χύχλου γινομένης τῆς χινήσεως ἔδειξεν, ὅτι τῇ κύχλῳ χινήσει οὐχ ἔστιν

90 ἐναντία χίνησις, xdv ἔμπαλιν ἀλλήλοις ἐπὶ τοῦ αὐτοῦ χινοῦνται χύχλου"
3 γὰρ ἄμφω μάτην ἔσται ἄμφω βιαίως ἰστάμενα T, τὸ ἕτερον, ὅταν ὑπὸ s5
τοῦ ἰσχυροτέρου συμπεριάγηται: ζητεῖν ἄξιον, πῶς οὐχ ἐναντία χίνησίς
ἐστιν fj τῶν πλανωμένων τῇ τῆς ἀπλανοῦς σφαίρας" οὐ γὰρ ἀντιχινοῦνται
μόνον. ἀλλὰ xal ἀπὸ τῶν ἀντιχειμένων τόπων ἐπὶ τοὺς ἀντιχειμένους δο- 30

25 χοῦσι χινεῖσθαι, εἴπερ ἣ μὲν ἀπλανὴς ἀπ᾽ ἀνατολῶν ἐπὶ δύσιν, αἱ δὲ πλα-
νώμεναι ἀπὸ δύσεως ἐπ᾽ ἀνατολήν" οὐδὲ γὰρ τὸ μὴ ἐπὶ τοῦ αὐτοῦ χύχλου
γίνεσϑαι τὴν χίνησιν δοχεῖ χωλύειν τὴν ἐναντίωσιν: οὐδὲ γὰρ τὰ ἀπὸ τοῦ
μέσου xal ἐπὶ τὸ μέσον ἐπὶ τῆς αὐτῆς εὐθείας ἀνάγχη χινεῖσϑαι πάντα $5
οὐδὲ ὑπαντᾶν πάντως ἀλλήλοις. xai ὅλως αἵ ἐπὶ ἑνὸς χύχλου ἐναντίαι

80 δοχοῦσαι χινήσεις τῷ ἔμπαλιν χινεῖσϑαι τὴν δοχοῦσαν ἐναντιότητα ἔχουσιν,
οὐ μέντοι τῷ ἀπὸ ἐναντίων γίνεσϑαι τόπων, ὅπερ μάλιστα τῶν ἐναντίων
χινήσεών ἐστιν ἴδιον. τὸ δὲ ἀπλανὲς xal τὸ πλανώμενον ἀπὸ ἐναντίων 40
δοχοῦσι χινεῖσθαι τόπων. ῥητέον τοίνυν, ὅτι τὰς ἐναντίας χινήσεις, περὶ
ὦν νῦν ὁ λόγος ζητεῖ, καὶ ἐξ ἐναντίων εἶναι χρὴ τόπων xal εἰς ἐναντίους"

| τοῦ om. c 2 λέγεται] comp. A: corr. ex λέγεσϑαι E?: λέγει B ἐπὶ ABDE:
τὰ ἐπὶ E?c 9 χύχλῳ] χύχλου D 6 ἀρχεῖ τῷ A: dpxet B 7 νομίζουσι) seq.
ras. 1 litt. E 1. 8 Ἀριστοτέλη BE: corr. E! 9 ῥητὸν D οὕτω BD
σαφῶ Α 10 ποιοῦσι B: ποιεῖ E xal χαίτοι B 11 ἀκούουσι BDE?c
12. 18 προστεϑήκασιν E: corr. E? 16 φησί] Tim. 41 c 16. 17 ᾿Δριστοτέλη BE:
corr. E? 20 ἔχπαλιν B κινῶνται D 2] ἀμφότερα c ἀμφότερα c

22 συμπεριάγεται E 24 ἐπὶ] εἰς Ec 25 ἀνατολῆς D 27 γίγνεσθαι E
χωλῦειν] λύειν Ec 28 τὸ μέσον] τοῦ μέσου xal ἐπὶ τὸ μέσον E 29 ante ἑνὸς
del. τοῦ D 90 ἐναντιώτητα E, sed corr. 31 ἀπ᾿ DE γίγνεσθαι E 94 xal
εἰς] xàv εἰς AB

SIMPLICII IN L. DE CAELO I 4 [Arist. p. 271 427] 155

οὗτος γὰρ τῶν ἐναντίων χινήσεων δρισμός" xal μέντοι τὰ xwoóusva xat 70»
αὐτὰς ἰσοσϑενῇ χατὰ τὸ δυνατὸν ἀλλήλοις εἶναι προσήχει, εἴπερ μὴ μέλλοι 46
τοῦ ἑτέρου χρατοῦντος ταχέως ἐχλείπειν ἣ ἐναντίωσις. ἀλλὰ xai συμβαλ-
λειν ἀλλήϊλοις χρὴ τὰ χινούμενα χατ᾽ αὐτὰς xal ἐναντία εἶναι χατὰ φύ- 70b
σιν, εἴπερ ἐναντίας λέγοιμεν χινήσεις τὰς τῶν ἐναντίων χατὰ φύσιν, xal
μεταβάλλειν εἰς ἄλληλα χοινὸν ὑποχείμενον ἔχοντα" ἐναντία γὰρ οὕτως τὰ
ἐξ ἀλλήλων γινόμενα" τοῦτο γάρ, οἶμαι, δέδειχται μετρίως. ἴδωμεν τοίνυν, 5
εἴ τι τούτων τῶν ἀφωρισμένων ἔχουσιν fj τε τοῦ πλανωμένου χίνησις xal
ἢ τοῦ ἀπλανοῦς. ἣ μὲν οὖν ἀνατολὴ xal δύσις, ἀφ’ ὧν ὡς ἀντιχει-
μένων δοχοῦσι χινεῖσϑαι, πρῶτον μὲν χατὰ τὴν πρὸς ἡμᾶς σχέσιν ἔχουσι
τὸ εἶναι xal οὐ πρὸς τὸ πᾶν’ ἣ γὰρ πρὸς ἄλλους ἀνατολὴ πρὸς ἄλλους 10
ἐστὶ δύσις. ἔπειτα Éxatépa τούτων χατὰ ταὐτὸν ἀπ᾽ ἀνατολῆς τε xal ἀπὸ
δυσμῶν ἄν λέγοιτο χινεῖσθϑαι" τῆς γὰρ ἀπλανοῦς ὥσπερ τὸ ὑπὲρ γῆν ἧἣμι-
σφαίριον ἀπ᾽ ἀνατολῆς φαίνεται χινούμενον ἐπὶ δύσιν, οὕτως τὸ ὑπὸ γῆν

15 ἔμπαλιν ἀπὸ δύσεως ἐπὶ ἀνατολήν’ οὐ γὰρ ἄν οἱ δεδυχότες ἀστέρες πάλιν 15
dvéteÀÀoy* τοῦ δὲ πλανωμένου τὸ μὲν ὑπὲρ γῆν ἀπὸ δύσεως ἐπ᾽ ἀνατολὴν
δοχεῖ xtveigÜat, τὸ δὲ ὑπὸ γῆν ἔμπαλιν, ἄμφω δὲ ἀπὸ τῶν αὐτῶν ἐπὶ τὰ
αὐτὰ ἀναχυχλούμενα φέρονται, xdv νοήσῃς τι σημεῖον ἔξωϑεν ᾿ἑχατέρας
αὐτῶν, πᾶν μέρος ἀρχόμενον ἀπ᾽ ἐχείνου πάλιν εἰς αὐτὸ τελευτᾷ, xai 90

20 ὁμοίως χατὰ φύσιν ἄμφω ἀφίστανταί τε αὐτοῦ xal πρὸς αὐτὸ ἵενται. πῶς
δὲ ὅλως ix τῶν ἐναντίων εἰς τἀναντία λέγοιντο ἄν χινεῖσϑαι, ὅταν ἑχατέρα
αὐτῶν ἐν πᾶσιν ἔστιν del τοῖς τόποις, εἰ xal ἄλλοτε χατ᾽ ἄλλο μόριον,
xai ἀπὸ πάντων xai ἐπὶ πάντας ὁμοίως xatà φύσιν χινοῦνται: χαίτοι xal 3
τὰ ὑπὸ σελήνην ἐπ᾽ εὐθείας χινούμενα στοιχεῖα, εἰ διαύλους συνεχεῖς ἐποι-

25 οὖντο χινούμενα xal ὁμοίως χατὰ φύσιν ἀνέβαινέν τε xal χατέβαινε xal μά-
λιστα ἐν ἄλλῳ τόπῳ, ὡς μηδὲ ὑπαντᾶν ἀλλήλοις, xal τὰ μὲν ἐπὶ δεξιὰ
τὰ δὲ ἐπ᾽ ἀριστερὰ τὴν χίνησιν ἐποιεῖτο, οὐδεὶς dv, οἶμαι, οὔτε τὰς χινή- 80
σεις αὐτῶν ἐναντίας οὔτε αὐτὰ τὰ χινούμενα ἔλεγεν ὁμοίως πρὸς πάντας
ἔχοντα tob; τόπους: τῶν γὰρ ἐναντίως χινουμένων ἑχάτερον ἀπ᾽ ἐναντίου

80 τόπου πρὸς ἐναντίον χινούμενον πρὸς μὲν τὸν ἕτερον οἰχείως ἔχει, πρὸς δὲ
τὸν λοιπὸν ἀλλοτρίως. ἀλλ᾽ οὐδὲ ἰσοσϑενὴς ἀμφοῖν ἢ χίνησις, εἴπερ ἣ 86
ἀπλανὴς συμπεριάγει τὸ πλανώμενον" οὐ μέντοι οὐδὲ f$ χρατοῦσα τὴν xpa-
τουμένην βιάζεται οὐδὲ ἀφανίζει τὴν xatà φύσιν χίνησιν αὐτῆς, ὅπερ ἐπὶ
τῶν ἐναντίων συμβαίνει χινήσεων. ὅτι δὲ οὐ βιάζεται, δῆλον ἐκ τοῦ τὸ

35 πλανώμενον xal τῆς τῆς ἀπλανοῦς χινήσεως χορεσϑὲν τὴν χατὰ φύσιν 40

1 ὁ δρισμὸς D 9 ἐχλιπεῖν E? 3. 4 συμβαλεῖν B 4 ypr, ἀλλήλοις D

αὐτοῦ AB ἐναντίαι AB 6 μεταβαλλεῖν A: μεταβαλεῖν B οὕτως ἐστι c

9 τοῦ] τῆς Ὁ 9. 10 ἀντιχειμένων] ἐξ ἐναντίων D 12 ἑχατέραν D: ἕκαστα B

ἀπὸ] suprascr. B: om. Ec 14 οὕτως xoi B 17 δὲ (pr.)] postea add. A γῆν

om. À 19 éxeivo E: corr. E? τὸ αὐτὸ B 20 τε om. AB 2] τὰ

ἐναντία Ec λέγοιντ᾽ D: λέγοιτο Ec χινῆσϑαι A 22 μόριον] in ras. B

23 κινῶνται D 24 1d) τὸ A 29 ἀνέβαινέ BDEc 26 xai) κἂν D

28 πρὸς om. B 29 ἔχονται B 80 τὸ ἐναντίον E τὸν om. B δὲ] μὲν B

35 τῆς τῆς] scripsi cum b: τῆς ABDEc

156 SIMPLICII IN L. DE CAELO 14 (Arist. p. 27127]

ὅμως ἑαυτοῦ διαφυλάττειν ἐν τοῖς αὐτοῖς del μέτροις ἀνελιττόμενον" χαίτοι 70
εἴπερ ἐξ ἐναντίας xal οὕτως ἰσχυροτέρας ἐβιάζετο χινήσεως, μάλιστα μὲν
ἄν xal τελέως ἐπέπαυτο πάλαι τῆς οἰχείας χινήσεως, εἰ δὲ μή, ἀλλ' οὐχ
ἂν αὐτῆς τὸν ἀεὶ χρόνον τὴν ταυτότητα διεφύλαττεν βιαζόμενον. ὥστε οὐδὲ 4&

5 ἐναντία τὰ οὕτως χινούμενα. χἄν ἐναντίαι δὲ ἦσαν αἱ χινήσεις αὗται |
τῷ ἀντιφέρεσϑαι,. ἀλλ’ οὔτι γε οὕτως ἐναντίαι 3j ἐναντίων ὡς εἰς ἄλληλα 71:
μεταβάλλειν, εἴπερ τὰ χινούμενα χατ᾽ αὐτὰς τόποις ἰδίοις ἀφωρισμένα μὴ
πέφυχεν ἀλλήλοις ὑπαντᾶν μήτε xaÜ' ὅλα μήτε χατὰ μέρος" χἄν γὰρ
ἐφάπτεται ἀλλήλων, οὐχ ὡς ἐξ ἐναντίων ἰόντα τόπων xai χατὰ ἐναντίας δ

10 φύσεις, ἀλλ᾽ ὡς ἀεὶ συνόντα ἀλλήλοις συνήϑη τέ ἐστι xal προσήγορα.
ὅλως δὲ τὰ μεταβάλλοντα ἄλληλα χοινὸν ὑποχείμενον ἔχοντα χαὶ συνυπάρ-
χειν ἀλλήλοις ἐν αὐτῷ μὴ δυνάμενα μάχεταί τε περὶ τοῦ ὑποχειμένου xal
μεταβάλλει ἄλληλα" ταῦτα δὲ οὔτε ὑποχείμενον ἔχει χοινόν, ἀλλ᾽ ἰδίᾳ ἔχα- 10
στὴν, xal συνυπάρχειν πέφυχεν ἀλλήλοις φιλικῶς ἐφαπτόμενα. ἀλλ᾽ οὐδὲ

15 τῶν ὑπὸ σελήνην αἱ ὁλότητες ἀλλήλας μεταβάλλουσιν, ἀλλὰ τὰ ἀποσπώ-
μενα μέρη" εἰ οὖν μηδὲν τούτων ἀποσπᾶται μόριον, οὐδὲ μεταβάλλειν εἰς
ἄλληλα πέφυχεν, εἰ δὲ χαϑ᾽ ὅλα μεταβάλλει, εἰ μὲν συνεστῶτος τοῦ παν- i5
τός, ἄλλος ἄν ἐξ ἄλλου γένοιτο 6 χόσμος, εἰ δὲ φϑειρομένου, οὐχέτι μετα-
βάλλει, ἀλλὰ συμφϑείρεται. τί οὖν; οὐδεμίαν, φαίη τις ἄν, ἔχει δύναμιν

20 f, ἀντιφορὰ τῶν σφαιρῶν οὐδὲ διαφέρει τι τὸ οὕτως ἣ ἐχείνως ἔχειν: ἣ
δύναμιν μὲν ἔχει μεγίστην τόν τε ὅλον χόσμον συναρμόζουσα χαὶ τῆς 30
ὑπὸ σελήνην γενέσεώς τε χαὶ φϑορᾶς τὴν αἰτίαν παρεχομένη, οὐ μέντοι
οὕτως, ὥστε τὴν ἑτέραν ὑπὸ τῆς ἑτέρας μεταβάλλεσθαι, ὅπερ ὁ λόγος
ζητεῖ, ἀλλ᾿ ὡς ἐναρμόνιον σύνταξιν δευτέρων πρὸς πρότερα γίνεσθαι.

25 Ταῦτα μὲν οὖν εἰρήσϑω πρὸς τὴν ζήτησιν. ἐπειδὴ δὲ “πάλιν ἧ ὗς 56
παρορίννει᾽᾽, χατὰ τὸν μελοποιὸν ᾿Αλχαῖον, πάλιν ἀνάγχη πρὸς τὸν Γραμ-
ματιχὸν ἀποχλίνειν τοῦτον μετὰ τῆς ἀνοίας xai χαχοτροπίαν ἐν τοῖς λόγοις
πολλὴν ἐνδειχνύμενον. ἐν τούτοις γοὺν εἰπών, ὅτι διὰ δύο τινῶν ὑποϑέ-
σεων τοῦ ᾿Αριστοτέλους δειχνύντος ἀγένητον εἶναι xal ἄφϑαρτον τὸν οὐρανόν, 80

80 μιᾶς μὲν τῆς πᾶν τὸ γινόμενον ἐξ ἐναντίου λεγούσης 1ίνεσϑαι, ἑτέρας δὲ
τῆς μηδὲν ἐναντίον εἶναι τῷ οὐρανίῳ σώματι ὑποτιϑεμένης, “ἡμεῖς, φησὶν
οὑτωσὶ xal τοῖς ρήμασι λέγων, τῇ δευτέρα τῶν ὑποϑέσεων συγχωρήσαντες,
φημὶ δὴ τῷ μηδὲν εἶναι τῷ οὐρανίῳ σώματι ἐναντίον, ἐπεὶ μηδὲ ὅλως Sb

] φυλάττειν Ec ἀνελιττώμενον À 2 βιάζετο AB 3 ἀλλ οὐλλ᾽ D

4 διεφύλαττε BD: διεφύλαξε Ec 8 χαϑόλου comp. D 9 ἐφάπτηται DEc

ἰόντα ABb: ὄντα DEc xal om. Ebc xat' c 10 συνήϑη τε] σύνθετα Ec

11 εἰς ἄλληλα c 13 ἰδίαι A: ἰδίας B 14 quitxàc] corr. ex πεφυχῶς E? 15 εἰς
ἀλλήλας c 17 χαϑόλου c 19 ἔχειν BDE 20 ἀντισφορὰ A: corr. A?
διαφϑείρει E: corr. E? 21 ἔχειν AE συναρμόζουσαν Eb 23 οὕτως
ἔχει D 24 προτέραν BE: corr. E? γίγνεσϑαι E 29 οὖν om. D

τὴν om. B: τὸ E?c ζήτημα Εἷς 26 παρορίννει AE: παρορίνει BDc; v. Meisteri Gr.
Dial. 1 141. quodsi hic aeolismus servatur, verisimile etiam ἁ σῦς Simplicium scripsisse
AàAxatov] fragm. 99 Bergk J( τοῦτον ἀποχλίνειν D 30 γιγνόμενον E γίγνεσϑαι E
32 οὕτω D συγχωροῦντες Ec 33 τῷ] τῷ c ἑναντίον elvat τῷ οὐρανίῳ σώματι c

ων

SIMPLICII IN L. DE CAELO I 4 (Arist. p. 271327) 151

τῇ οὐσίᾳ ἐστὶν ἐναντίον, τὴν προτέραν ψευδῇ οὖσαν ἠλέγξαμεν᾽. ὁ δὴ 7h
ταῦτα εἰπὼν βιβλίον ὅλον δαπανᾷ τὸ πέμπτον φιλονειχῶν ἐλέγχειν τοὺς:
ἀποδειχνύντας λόγους, ὅτι τῇ χύχλῳ χινήσει οὐχ ἔστιν ἐναντία χίνησις, xal
οὐ συνῆχεν, ὅτι, εἰ τῇ οὐσίᾳ τοῦ οὐρανοῦ, τουτέστι τῇ xatd φύσιν αὐτοῦ 40
συστάσει, μὴ ἔστιν ἐναντία φυσιχὴ σύστασις, οὐδὲ τῷ χατὰ φύσιν αὐτοῦ
χινήσει ἔστιν ἐναντία φυσιχὴ χίνησις, εἴπερ ἀρχὴ χινήσεώς ἐστιν ἣ φύσις"
ἀλλὰ δοὺς τοῦτο τὸ μηδὲν ἐναντίον εἶναι τῷ οὐρανῷ, ὅπερ ᾿Αριστοτέλης 45
λαβὼν οὐχ ἄν ἔτι ἐδεήϑη αὐτὸ ἀποδεῖξαι διὰ τοῦ τῇ χύχλῳ χινήσει μηδὲν
εἶναι ἐναντίον, πρὸς τὴν ἀπόδειξιν μάχεται ταύτην ὑπὸ χενοδοξίας δηλον-
ότι" ὁ γὰρ | πρὸς ἀλήθειαν βλέπων, εἰ τὸ ἀποδειχνύμενον δίδωσιν, τί ἄν 71^
πρὸς τὸν τρόπον τῆς ἀποδείξεως διαφέροιτο; τοῦτο μὲν οὖν ἔστω τῆς dve-
πιστάτου φιλονειχίας τούτου τεχμήριον. ἡμᾶς δὲ τέως ἐφιστάνειν χρή, ὅτι
τῆς λεγούσης προτάσεως τὸ γινόμενον ἐξ ἐναντίου γίνεσϑαι βεβαιωθείσης, 5
οἶμαι, χαὶ διὰ τοῦ τὰ πρὸς αὐτὴν ἀντειρημένα παρὰ ϑύρας τε χαὶ ἀνοή-
τως εἰρημένα δειχϑῆναι xal τῆς ἐλάττονος τῆς λεγούσης τῷ οὐρανῷ μηδὲν
εἶναι ἐναντίον ὑπὸ τούτου συγχωρουμένης αὐτόϑεν ἐν δευτέρῳ σχήματι
συνάγεται τὸ τὸν οὐρανὸν μὴ εἶναι γενητόν, οὐχέτι χρείαν ἐχόντων ἡμῶν 10
ἀποδεῖξαι τὸ μηδὲν ἐναντίον ἔχειν τὸν οὐρανὸν ἐχ τοῦ τῇ χύχλῳ χινήσει
μὴ εἶναι ἐναντίαν χίνησιν. πλὴν ἐπειδὴ xal τὴν ἀπόδειξιν ταύτην οὐδὲ
συντελεῖν τι πρὸς τὸ προχείμενον νομίζων ἀνατρέπειν φιλονειχεῖ, φέρε, xal
τούτους αὐτοῦ τοὺς λόγους, ὅπῃ σαϑρὸν φϑέγγονται, περιχρούσωμεν. τοῦ 16
τοίνυν ᾿Αριστοτέλους προϑεμένου δεῖξαι, ὅτι τῷ χυχλοφορητιχῷ σώματι
οὐδὲν ἔστιν ἐναντίον ἐχ τοῦ τῶν ἐναντίων χαὶ τὰς φορὰς ἐναντίας εἶναι,
τῇ ó& χύχλῳ χινήσει μὴ εἶναι ἐναντίαν χίνησιν, πρὸς ἄμφω ταῦτα ἐνέστη
καὶ πρῶτον πρὸς τὸ τῶν ἐναντίων xal τὰς φορὰς ἐναντίας εἶναι, xal 90
ἐρωτᾷ, “᾿ἱπότερον τὰς οὐσίας ἐναντίας εἶναι βούλεται τούτων, ὧν ἐναντίας
λέγει τὰς φορὰς 6 ᾿Αριστοτέλης. T, ὅτι, xdv μὴ αὐταὶ τῶν σωμάτων αἱ
οὐσίαι ὦσιν ἐναντίαι, μετέχουσι γοῦν πάντως ἐναντίων ποιοτήτων, ὡς τὸ
πὺρ καὶ τὸ ὕδωρ ἐναντίως χινούμενα τὸ μὲν ϑερμῆς τὸ δὲ ψυχρᾶς μετέ- 9ὺ
χει ποιότητος, xal $ τοῦ Αἰϑίοπος δέ, φέρε, σὰρξ xdv μὴ ἐναντία εἴη
xat' οὐσίαν τῇ τοῦ Σχύϑου σαρχί, χρωμάτων γοῦν ἐναντίων μετέχουσιν.
xai, εἰ μὲν αὐτὰς τῶν σωμάτων τὰς οὐσίας ἐναντίας εἶναί φησιν, ὅσαι xe
νήσεις ἐναντίας χινοῦνται, αὐτὸς ἑαυτῷ τἀναντία λέγων ὃ ᾿Αριστοτέλης 80
ἁλώσεται. αὐτὸς γὰρ ἐν Κατηγορίαις ἡμᾶς ἐδίδαξεν, ὅτι οὐδὲν ἔστιν ἐναν-

35 τίον τῇ οὐσίᾳ xal μάλιστα τῇ ἐξ εἴδους xal ὕλης" ἐδίδαξε δὲ ἐν ἐχείνοις

τὸ τῆς οὐσίας ἴδιον εἶναι τὸ ταὐτὸν xal ὃν ἀριϑμῷ ὃν τῶν ἐναντίων εἶναι

1 ἐστὶν om. Ec ὃ σύστασις — φυσιχὴ (6)] bis B 10 δίδωσι BDEc 11 dmo-
δείξεως) comp. ambig. E διαφέρει E 12 γιγνόμενον E γίγνεσθαι E

14 τοῦ] τοῦτο AB τὰ] suprascr. E? 16 ἐναντίον εἶναι Ec 19 οὐδὲν c
21 φϑέγγωνται Ec παραχρούσωμεν B τοῦ om. D 26 πρότερον E: corr. E?
28 γοῦν om. Ec πάντων A, sed corr. 29 ψυχροῦ AB 9l μετέχουσι
BDc 32 χρωμάτων D ὅσα E 84 ἁλώσεται] À e corr. E Κατη-

τορίαις) 8024 95 ὅλης xal εἴδους Ec εἴδους) corr. ex ὕδους B ἐδίδαξε) 4410
36 ὃν DE?b: om. ABE

158 SIMPLICII IN L. DE CAELO 14 [Arist. p. 271327)

δεχτιχόν. πῶς οὖν τὰ τὰς ἐναντίας χινήσεις χινούμενα ἐναντία ἐστίν: ἔσται 710
γὰρ αὐτὴ ἑαυτῇ ἐναντία f, οὐσία f, ταῖς ἐναντίαις χινήσεσιν ὑποχειμένη, 88
λευχᾶνσει xal μελάνσει, ϑερμάνσει xal ψύξει xal αὐξήσει xal μειώσει" ἀπὸο-
χληρωτιχὸν γάρ. φησί, τὰ μὲν ἐναντίας χινούμενα χατὰ τόπον χινήσεις
5 ἐναντία λέγειν, τὰ δὲ χατὰ ἀλλοίωσιν T, αὔξησιν xai φϑίσιν μηκέτι: ἀρχὴ 49
γὰρ χινήσεως xal ἠρεμίχς ἢ φύσις οὐ μόνης τῆς χατὰ τόπον, ἀλλὰ xal
τῆς χατὰ ποιότητα xai ποσότητα, xal δῆλον, ὅτι, xdv μὴ προσέϑηχεν
οὗτης, xal τῆς xav' οὐσίαν: φυσιχὴ γὰρ xal fj χατὰ γένεσιν xai φϑορὰν
μεταβολή" χαὶ μᾶλλον. φησίν, ἐναντία ἄν εἴη σώματα τὰ χατὰ ἀλλοίωσιν
10 χινούμενα xal γένεσιν ἧπερ τὰ χατὰ τόπον, εἴπερ ἣ χατὰ τόπον μεταβολὴ 4
χατὰ συμβεβηχός τι γίνεται μόνον. οὐχ [ ἐπὶ τῶν ἄλλων δὲ μόνον, φησί, 72»
τῆς χινήσεως εἰδῶν δρῶμεν τὰ αὐτὰ χατ᾽ ἀριϑμὸν σώματα τὰς ἐναντίας
χινήσεις φυσιχῶς χινούμενα, ἀλλὰ xal ἐπ᾽ αὐτῆς τῆς χατὰ τόπον. ὃ γὰρ
ἀὴρ οὐ μόνον τῆς ἐπὶ τὸ ἄνω χινήσεως ἀρχὴν ἔχει, ἀλλὰ xal τῆς ἐπὶ τὸ 5
15 χάτω" εἰ γὰρ ὑποσπασϑείη τι τῆς ὑποχειμένης αὐτῷ γῆς ἢ τοῦ ὕδατος,
εὐθὺς τὴν χώραν ἐχείνην πληροῖ, ὥσπερ ἀφαιρεϑέντος τινὸς τῶν ὑπερχει-
μένων ἐπὶ τὸ ἄνω φέρεται. εἰ δὲ τὴν τοῦ χενοῦ βίαν αἰτιᾶταί τις, φησί,
τῆς ἐπὶ τὸ χάτω χινήσεως xal οὐ φυσιχὴν ἀρχήν, τί xeÀós xal τῆς
ἐπὶ τὸ ἄνω φορᾶς αὐτοῦ τὴν αὐτὴν αἰτίαν εἶναι λέγειν: xal γὰρ ἄνω χενῆς 10
40 τυγχάνων χώρας ἀναφέρεται, ἄλλως δὲ o0. xal τάχα, φησίν, οὐχ ἐνδεχό-
μενον μόνον, ἀλλὰ xal ἀναγχαῖον, ὥσπερ ἐπὶ τῶν ἄλλων ἐναντίων χινή-
σεων οὕτως xal ἐπὶ τῶν χατὰ τόπον xal γένος ὃν αὐτῶν τὴν φορὰν εἶναι
xal ὑποχείμενον ὃν τὸν ἀέρα, ὥστε, φησίν, οὐχ ἕπεται τοῖς ἐναντίας χινή- 16
σεις ἔχουσι τὸ ἐναντία εἶναι xav! οὐσίαν" οὐδὲν γὰρ αὐτὸ ἑαυτῷ ἐναντίον.᾽"
25 ταῦτα τοίνυν εἰ μὲν ἀπορῶν οὗτος xal ζητῶν προεβάλλετο, πῶς ἀνδρὸς
ο΄ σηφοηῦ διαφωνεῖν δοχοῦντες λόγοι συνάσονται of τε ἐν Κατηγορίαις λέγοντες
τῇ οὐσίᾳ μηδὲν εἶναι ἐναντίον xai τὴν αὐτὴν xal μίαν τῷ ἀριϑμῷ οὐσίαν 20
τῶν ἐναντίων εἶναι δεχτιχὴν χαὶ τὸ ἐνταῦϑα λεγόμενον τὸ τῶν ἐναντίων
x«i τὰς χινήσεις εἶναι ἐναντίας, φιλομαϑὺὴς ἄν διχαίως ἐνομίζετο. εἰ γὰρ
80 τὰ ἐναντίας ἔχοντα χινήσεις, ὡς ὁ ᾿Αλέξανδρος εἶπεν (οὐδὲ γὰρ ᾿Αριστοτέ-
Anz), ἐναντία ἐστίν, ἢ οὐσία αὐτὴ ἑαυτῇ δόξει ἐναντία, xal οὐ μόνον ἕξει se
τι ἐναντίον ἢ οὐσία. ἀλλὰ xal αὐτὴ ἑαυτήν. εἰ δὲ μὴ ζητητιχῶς ἀλλὰ
προπετῶς ἀποφαίνεται λέγων “᾿ἀνάγχη dpa πᾶσα T, τὰ ἐν κατηγορίαις δε-
δειγμένα ὡς ψευδὴ παραγράφεσϑαι T, τὰ ἐνταῦϑα᾽ εἰ τοίνυν ἐχεῖνά ἐστιν

] ἐστίν] ἔσται Ec 2 αὐτὴ] corr. ex αὕτη E?: αὐτῇ A 5 κατ᾿ BD

ἢ] καὶ D ἀρχὴ] bis E, sed corr. 8 οὕτως E: corr. E? 9 xav' D

10 εἴπερ] corr. ex ἥπερ E* 11 γίγνεται E μόνον] μόνων εἰδῶν D φησί
om. Ee 12 εἰδῶν om. D xatà B 14 τῆς ἐπὶ τὸ] ἐπὶ τῆς D

15 ὑποσπασϑη A l7 φησί] seq. ras. 1 litt. E 19 τὴν αὐτὴν] ταύ-
την D 235 οὗ A 24 ἔχουσιν Ee ἐναντίον B οὐδὲ ABb

20 συνάσονται E?b: συνέσονται ADDE et] corr. ex ὅ E* t€] τε γοῦν E:
corr. E* 25 post μίαν del. οὐσίαν E! 29 ἐναντίας εἶναι Ec ἂν] ὧν D
30 τὰ] suprascr. E^ τὰς ἐναντίας Ec γὰρ] γὰρ ὁ Ες 32 ζητικχῶς AE:

corr. E!

SIMPLICII IN L. DE CAELO I 4 [Arist. p. 271227) 159

ἀληϑῇῆ καὶ τῇ φύσει τῶν πραγμάτων συνάδοντα, ψεῦδός ἐστι τὸ ἐναντία 72»
εἶναι xat' οὐσίαν σώματα τὰ χινήσεις ἐναντίας χινούμενα᾽᾽, οὐχέτι φιλο- 8
μαϑὴς ἀλλ’ ὀψιμαϑής, οἶμαι, διχαίως χριϑήσεται. οἱ μὲν γὰρ ἐχ παίδων
ἐν λόγοις γεγυμνασμένοι, ὅταν ἀχούσωσί τι διάφωνον δοχοῦν χαὶ μάλιστα
5 παρὰ ἀνδρῶν τοιούτων, ἀταράχως, εἴ πῃ συμφωνεῖν ἀλλήλοις τὰ τοιαῦτα 35
δύνανται, ἀναζητοῦσιν ἅτε ἤδη πολλὰ τῶν δοχούντων διαφωνεῖν σύμφωνα
ἀνευρηχότες" οἱ δὲ ὀψιμαϑεῖς ἅτε εἰς ὀλίγα βλέποντες ὑπὸ τῆς δοχούσης
διαφωνίας πληγέντες πρὸς ϑάτερον, ὡς ἄν τύχωσιν, ἀποχλίνοντες χαταψὴη-
φίζονται τοῦ λοιποῦ" ὅπερ οὗτος xal ἐνταῦϑά μοι πεπονθέναι δοχεῖ. ῥη- 40
10 τέον δέ, ὅτι τὸ μὲν τῶν xatà φύσιν ἐναντίων xal τὰς χινήσεις ἐναντίας
εἶναι τίς dv ἀμφιβάλλοι νοῦν ἔχων, εἴπερ ἣ φύσις ἀρχὴ χινήσεώς ἐστι
xal ἠρεμίας; ὅμοιον γάρ, εἴ τις ἀμφιβάλλοι πρὸς τὸν λέγοντα τῶν χατὰ
φύσιν ἀγαϑῶν ἀγαϑὰς εἶναι τὰς ἐνεργείας. ζητεῖν δὲ χρὴ λοιπόν, πῶς 45
χαὶ ἐχεῖνο ἀληϑὲς τὸ τὴν οὐσίαν τὴν μίαν χαὶ τὴν αὐτὴν τῷ ἀριϑμῷ |
15 ταῖς ἐναντίαις χινήσεσιν ὑποχεῖσθαι, λευχάνσει xal μελάνσει, ϑερμάνσει 72b
χαὶ ψύξει, αὐξήσει χαὶ μειώσει χαὶ τῇ ἄνω χαὶ χάτω, ὡς ἐπὶ τοῦ ἀέρος.
πῶς γὰρ οὐχ ἔσται αὐτὴ ἑαυτῇ ἐναντία ἣ οὐσία ἣ τὰς ἐναντίας χινήσεις
χινουμένη; χαίτοι τὴν οὐσίαν οὐδὲ πρὸς ἄλλην οὐσίαν ἐναντίωσιν ἔχειν 5
φαμέν. xal χρὴ πρῶτον ἐπιστῆσαι, ὅτι xal αὐτὰ τὰ ἐν Κατηγορίαις λεγό-
20 μενα, ἅπερ οὗτος dÀmÜT xal τῇ φύσει τῶν πραγμάτων συνάδοντά φησι,
τό τε μὴ εἶναι τῇ οὐσίᾳ ἐναντίον χαὶ τὸ ταὐτὸν χαὶ ἕν ἀριϑμῷ οὖσαν
τὴν οὐσίαν ἐπὶ τὰ ἐναντία πεφυχέναι χινεῖσϑαι xal μεταβάλλειν, xal ταῦτα 10
πρὸς ἄλληλα διάφωνα χαὶ ἐναντία τοῖς ἐπιπολαίοις δοχεῖ διὰ τὰς αὐτὰς
ἐνστάσεις. εἰ γὰρ ἣ αὐτὴ τῷ ἀριϑμῷ οὐσία ἐναντίως διατίϑεται λευχαι-
25 νομένη xal μελαινομένη, τὰ δὲ ἐναντίως διαχείμενα ἐναντία ἀλλήλοις ἐστί,
πῶς οὐχ αὐτὴ πρὸς ἑαυτὴν ἐναντία ἢ οὐσία ἔσται; ἀλλὰ πρὸς τὴν τούτων 16
διάλυσιν ἐπιστῆσαι χρή, ὅτι τῶν φυσιχῶν χινήσεων al μέν εἰσιν ἐνεργητι-
xa(, αἱ δὲ παϑητιχαί, ivepyquxal μέν, καϑ' ἃς ἐνεργεῖν λέγεται τὰ φυ-
σιχὰ σώματα, ϑερμαίνοντα ψύχοντα, λευχαίνοντα μελαίνοντα, αὔξοντα μει-
30 oüvta, παϑητιχαὶ δέ, xaü' ἃς ὑπὸ τῶν ποιούντων ταῦτα φυσιχῶς πάσχει 90
φυσιχῶς τὰ πάσχοντα, ϑερμαινόμενα ψυχόμενα xal κατὰ τὰς ἄλλας πείσεις.
ἣ ὃὲ χατὰ τόπον χίνησις ἐνεργητιχὴ μόνως ἐστί, διὸ οὐδὲ χινεῖταί τι χατὰ
τόπον φυσιχῶς ὑπ᾽ ἄλλου, ὥσπερ ϑερμαίνεται T, μελαίνεται, ἀλλ᾽ ὑπὸ τῆς
ἐν ἑαυτῷ μόνης φύσεως. τούτων δὲ οὕτως ἐχόντων, ὅταν μὲν λέγῃ ὁ $5
35 ᾿Αριστοτέλης ἐν τούτοις, ὅτι τῶν ἐναντίων xal ai φοραὶ ἐναντίαι, περὶ τῶν

1 ἐστι) δὲ Β 2 τὰ] τὰς A 9 γὰρ] suprascr. E? 4 ἐν λόγοις] om. E: πρὸς
ϑέσεις E?c 5 παρ᾿ B 1 ἅτε om. B 8. 9 καταφίζονται Α 9 χαὶ οὗτος
Ἐς μοι om. c 14 ἐχείνῳ E: corr. E? τὸ] xai B 15 χινήσεσι B
ἀποχεῖσϑαι E: corr. E? 16 τῇ] τὸ B τοῦ om. D 11 ἡ (pr) om. c

ἡ (alt.) om. E 22 τἀναντία Ec 24 ei] corr. ex ἡ E? 26 ἡ οὐσία ἐναντία AB,
contraria b 29 xal ψύχοντα Ec λευχαίνοντα ψύχοντα AB 90. 21 φυσι-
κῶς πάσχει φυσιχῶς tà] φυσιχῶς E: φυσιχῶς πάσχει τὰ φυσικῶς Εἷς 91 τὰς ἄλλας) ἄλλας

ΑΒ 34 αὐτῷ Dc

160 SIMPLICII IN L. DE CAELO I 4 [Arist. p. 271427)

ἐνεργητιχῶν λέγει xivjoeov* ἀρχὴ γὰρ χινήσεως ἐπὶ τούτων 7, φύσις ὡς 73.
χινοῦσα, ἀλλ᾽ οὐχ ὡς χινουμένη. xal ὡς ἐνεργούντων, ἀλλ᾽ οὐχὶ πασχόν-
των διὸ xal τὸ πῦρ xal τὸ ὕδωρ ἐναντία λέγεται ὡς ἐναντίας χινήσεις, 90
ταὐτὸν δὲ εἰπεῖν, ὡς ἐναντίας ἐνεργείας ἐνεργοῦντα, τὸ μὲν ϑερμαῖνον xal
5 ξηραῖνον, τὸ δὲ ψῦχον xal ὑγραῖνον, χαὶ τὸ μὲν ἐπὶ τὸ ἄνω ἰόν, τὸ δὲ
ἐπὶ τὸ χάτω" xal γὰρ xal αὗται, ὡς εἶπον, ἐνέργειαί εἶσιν. ὅταν δὲ λέγῃ
ὃ ᾿Αριστοτέλης τὴν οὐσίαν ταὐτὸν xal ἕν οὖσαν τῷ ἀριϑμῷ τῶν ἐναντίων 35
εἶναι δεχτιχήν, παϑητιχὰ τὰ ἐναντία παραλαμβάνει. πάσχει γὰρ τὸ δεχό-
μενον, ὥσπερ ποιεῖ τὸ διδόν: ἢ τοίνυν αὐτὴ οὐσία ἣ ὑποχειμένη λευχαίνε-
10 tat xal μελαίνεται χαὶ αὔξεται xal φϑίνει, οὐ μέντοι ἣ αὐτὴ λευχαίνει xal
μελαίνει χαϑ᾽ αὑτό: τὸ μὲν γὰρ ἐνεργοῦν χατὰ τὴν ἑδαυτοῦ οὐσίαν τὴν ἤδη 40
τελείαν οὖσαν ἐνεργοῦν οὐ δύναται τὰς ἐναντίας ἐνεργεῖν ἐνεργείας τὰς ἀπὸ
τῆς οὐσίας προβαλλομένας, xal μάλιστα φυσιχόν τι xal ἁπλοῦν ὑπάρχον.
τὸ δέ v& πάσχον χατὰ τὸ ἀτελὲς τὸ ἑαυτοῦ xal τὸ δονάμει πάσχον τὸ
15 πρὸς ἄμφω τὰ ἀντιχείμενα πεφυχὸς εἰχότως παρὰ μέρος τἀναντία πάσχειν 4s
λέγεται, xal ἐπὶ τούτου οὐδὲν ἄτοπον τὸ αὐτὸ | αὑτῷ ἐναντίον εἶναι, ἀλλ᾽ 785
οὐ χατὰ ταὐτόν, ἀλλὰ χαϑ᾽ ὅσον παρὰ μέρος τὰς ἐναντίας ἴσχει διαϑέσεις,
ὥσπερ τὸ σῶμα τὸ ποτὲ μὲν ϑερμαινόμενον ποτὰ δὲ φυχόμενον, ἤτοι
οὐσιωδῶς, ὅταν ποτὲ μὲν πῦρ γίνηται ποτὲ δὲ ὕδωρ, ἢ χατὰ συμβεβηχός" ὃ
20 τὸ δὲ πῦρ οὐ δύναται ποτὲ μὲν ϑερμαίνειν ποτὲ δὲ ψύχειν, ἀλλ᾽ οὐδὲ
ποτὲ μὲν ἄνω φυσιχῶς ἱέναι ποτὲ δὲ χάτω. xal οὐ μάτην dpa ὁ 'Ápi-
στοτέλης ἀπὸ τῶν χατὰ τόπον χινήσεων χαὶ οὐχ ἄλλων τὰς τῶν φυσι-
χῶν οὐσιῶν διαφορὰς ἀνιχνεύει, διότι αὗται μόνως ἐνεργητιχαί εἰσιν
χατὰ τὴν ἐν ἑαυτῷ φύσιν ἐνεργοῦντος τοῦ χινουμένου χατὰ τόπον, ai δὲ 10
25 ἄλλαι χινήσεις xal ἐνεργητικαὶ οὖσαι xal παϑητιχαὶ xal χατὰ φύσιν ἄμφω,
ὅταν ὡς παϑητιχαὶ ληφϑῶσιν, αὐτὴν ἑαυτῇ ἐναντίαν τὴν ὑποχειμένην
οὐσίαν φαίνεσϑαι ποιοῦσιν’ ἢ δὲ χατὰ τόπον ἐνεργητιχή ἐστιν, ὡς εἶπον,
διὸ οὐδὲν φυσιχῶς κατὰ τόπον ὑπ᾽ ἄλλου χινεῖται, ϑερμαίνεται δὲ xal λευ-
χαίνεται xal γίνεται xal αὔξεται xal τὰ ἐναντία τούτων ὑπ᾽ ἄλλου" φυσι-
30 χῶς γὰρ ὃρᾷ ταῦτα εἰς ἄλληλα τὰ σώματα xal πάσχει ὅπ᾽ ἀλλήλων.
ἐπειδὴ δὲ τὸν ἀέρα xal τὴν χατὰ τόπον τῶν χινήσεων ἐναντίωσιν ἔχειν
οὗτός φησι, ϑαυμαστόν, ὅπως οὐχ ἐνενόησε ταῦτα, ἅπερ αὐτὸς εἶπεν, ὅτι 90
ἐν τῷ τετάρτῳ τῆσδε τῆς πραγματείας ὁ ᾿Αριστοτέλης ἁπλῶς μὲν βαρύ
φησιν εἶναι τὸ πᾶσιν ὑφιστάμενον οἷον γῆν xal ἁπλῶς χοῦφον τὸ πᾶσιν
35 ἐπιπολάζον οἷον πῦρ, τὰ ὃὲ μέσα τούτων, ὕδωρ λέγω xal ἀέρα, τοῖς μὲν

με

2 ἀλλ᾽ (pr.) om. Ee xai om. D 3 κινήσεις) κινοῦντα κινήσεις D 49 D
ἐνεργείας} supraser. E? piv] μὲν γὰρ AB 9 τὸ (pr)) καὶ D δὲ (pr.)
om. B 6 xal (alt.) om. AB 9 ἡ (pr)] εἰ BD αὐτὴ τοίνυν E?c αὐτὴ] αὕτη
ΑΒΕ: αὕτη ἡ D 3] xal Ec: ἡ corr. ex 0 B 12 ἀπὸ] ὑπὸ c 13 «t) τε BD
14 τὸ (quart. suprascr. B 16 οὐδὲ AB αὐτῷ BE 11 ἴσχειν DE: corr. E?

18 ποτὲ (pr. om. B 19 γίνεται B 29 εἰσι BDEc 25 xal (pr.) om.
Ec 26 ἑαυτῇ] ἑαυτὴν E ἐναντίαν) bis A, sed corr. 28 οὐδὲ AB
ϑερμαίνεται --- αὔξεται (29)]. mg. E? 29 αὐξάνεται E 32 ἐνόησε BD 33 τε-

τάρτῳ] cap. 4

SIMPLICII IN L. DE CAELO I4 [Arist. p. 271327) 161

ἐπιπολάζοντα, τοῖς δὲ ὑφιστάμενα, βαρέα τε εἶναι xai χοῦφα. xal molÀd- 784
χις ὁ ᾿Αριστοτέλης εἶπεν, ὅτι οὐδὲ ἁπλᾶ ταῦτα χυρίως ἐστίν, ὥστε τί ϑαυ- 25
μαστόν, εἰ κατὰ τὸ ἀεὶ ἐπιχρατοῦν ἐν αὐτῷ ὁ ἀὴρ χινεῖται ποτὲ μὲν ἄνω
ποτὲ δὲ χάτω, οὐχ ἄμφω χατὰ ταὐτὸν ἔγων τὰς ἐναντίας ταύτας ἐνεργη-
5 τιχὰς δυνάμεις, ἀλλὰ χατὰ τὴν ἑαυτοῦ διάφορον ἀλλοίωσιν αὐτὰ προβαλλό- so
μενὸς: παχυνϑεὶς μὲν γὰρ ἐπὶ τὸ χάτω ῥέπει, λεπτυνόμενος δὲ ἐπὶ τὸ
ἄνω. ὅταν μέντοι χενουμένου χάτω τόπου τινὸς ἀὴρ εἰς αὐτὸν χαϑέλχηται,
διὰ τὴν χένωσιν τότε συμβαίνει τοῦτο τοῦ παντὸς ἀεὶ περισφίγγοντος ξαυτὸ
xai χενὴν εἶναι χώραν μὴ συγχωροῦντος, ἀλλὰ τὰ λεπτότερα xal εὐχινη- 95
10 τότερα συνωθοῦντος εἰς τὰς χινδυνευούσα: χενωϑῆναι χώρας" ἐπεὶ κατά
46€ τὴν ἑαυτοῦ φύσιν χουφότερος μᾶλλον ὧν ὁ ἀὴρ ἐπὶ τὸ ἄνω πέφυχε
φέρεσθαι, xdv μὴ ὑπεχστῇ τι τῶν ἄνω τῷ ἀναβαίνοντι ἀέρι, πύχνωσιν
ἀνάγχη γενέσθαι τινῶν σωμάτων 7| ἀντιπερίστασιν, ἵνα τὸν ἀπὸ τοῦ ὕδατος 40
γενόμενον ἀέρα δέξηται ὃ τόπος. οὐ χαλῶς οὖν οὗτος ὁμοίως roiv ἄνω
15 xal χάτω τὸν ἀέρα μεϑίστασϑαι, ὥστε, εἰ χάτω διὰ τὸ μὴ γενέσθαι χενόν,
xal ἄνω διὰ τοῦτο᾽ δηλοῖ γὰρ ὃ ἀπὸ τοῦ ὕδατος γινόμενος ἀὴρ χαίτοι 45
ὑγρότερος ὧν ὅμως ἐπὶ τὸ ἄνω ϑέων xal πυχνοῦσϑαι προσαναγχάζων τὰ
ὑπερχείμενας. ὥστε ἐχ τῶν εἰρημένων δῆλον, | ὅτι τὸ ταῖς ἐναντίαις χι- 780
γήσεσιν ὑποχείμενον παϑητιχῶς xdy αὐτὸ ἑαυτῷ ἐναντίον γίνηται, οὐδὲν
20 ἄτοπον, τὸ δὲ ἐνεργητικὸν οὔτε ἐνεργεῖ τὰς ἐναντίας χινήσεις οὔτε αὐτὸ
ξαυτῷ ἐναντίον dy γένοιτο. ἀλλ᾽ οὐδὲ ἀποχληρωτιχὸν τὸ τὰ μὲν χατὰ
τόπον φυσιχῶς χινούμενα τὰς ἐναντίας χινήσεις ἐναντία εἶναι, τὰ δὲ xav! 5
ἀλλοίωσιν 3, αὔξησιν xal φϑίσιν μηχέτι, εἴπερ αἵ μὲν χατὰ τόπον χινήσεις
φυσικαὶ ἐνεργητιχαὶ μόνως εἰσίν, χαὶ οὐ δυνατὸν τὴν αὐτὴν οὐσίαν χατὰ
25 φύσιν τὰς ἐναντίας ἐνεργείας ἐνεργεῖν τῷ εἶναι τῆς φύσεως ἐνεργούσης,
αἵ δὲ παθητιχαὶ περὶ τὸ αὐτὸ ὑποχείμενον αἱ ἐναντίαι συνίστανται. χαὶ 10
οὐχ ἐχρῆν ἀδιορίστως οὕτως xal συγχεχυμένως τὰς ἐναντίας χινήσεις δρᾶν
xal τὰ ἐπὶ τῶν παϑητιχῶν συμβαίνοντα ταῖς ἐνεργητιχαῖς προσνέμειν. ἐπειδὴ
ὃΣ πολύς ἐστιν οὗτος οἰόμενος τὸν ἀέρα χατὰ φύσιν ἄνω τε xal χάτω 15
80 ὁμοίως χινεῖσϑαι, ἐρωτητέον αὐτόν, πότερον οὕτως ἄμφω φησὶν Éyew
αὐτὸν καὶ βάρος xal χουφότητα, ὥσπερ ᾿Αριστοτέλης φησίν, μὴ πρὸς τὸ
αὐτό, ἀλλ’ ὡς μὲν πρὸς τὸ ὕδωρ χουφότητα, ὡς δὲ πρὸς τὸ πῦρ βαρύ-
tta, 7| xal χαϑ᾽ αὑτὸ ἄμφω, xal εἰ τοῦτο, πότερον χατ᾽ ἄλλο μέν τι τὸ

1 ἐφιστάμενα ΑΒ 2 ὥστε] ἢ τὲ AB 4 ἐναντίας ταύτας] αὐτὰς ἐναντίας D

5 αὐτὰ] ταύτας 1 κινουμένου ΑΒ αὐτὸν] ταυτὸν Β 8 ἑαυτῷ E?c

9 ἀλλὰ --- συνωϑοῦντος (10)] bis D τά] τε B 10 χενωϑῆναι] χενω--- e corr. D!
11 ὧν μᾶλλον D 12 χαταβαίνοντι Β ἀέρι] ---ἰ e corr. E 12. 13 ἀνάγχη
πύχνωσιν Ec 14 γινόμενον D 16 τοῦτο] τὸ αὐτὸ c γενόμενος Β

18 ὑποχείμενα D, sed corr. 19 αὐτὸ] corr. ex αὐτῷ E? 20 οὔτε (alt.) om.
AB 21 àv γένοιτο] γίνηται E 29 xarà Ec 24 εἰσί BDEc 35 τῷ]
corr. ex τὸ E? 26 περὶ] παρὰ B 28 ἐπεὶ Ec 29 ἄνω xal «dtt κατὰ φύ-
otv D 30 ὁμοίως om. D πρότερον E: corr. E? 91 ὥσπερ — κουφότητα (32))
mg. E? 3l ὡς Ec φησί B μὴ] οὐ Ec 92 ἀλλὰ Ec 3J xat (pr.)
om. Ec Ti) corr. ex «ot E?

Comment. Arist. VII 8impl. de Caelo. 11

162 SIMPLICII IN L. DE CAELO I 4 (Arist. p. 271*27)

iv αὐτῷ παχύτερον βάρος ἔχειν λέγεται, xar! ἄλλο δέ τι τὸ λεπτότερον 780
χηουφήτητα. ἢ χατὰ πᾶν μόριον duxo. χαὶ δῆλον, ὅτι τοῦτο ἀδύνατον" fl
ἀχίνητος γὰρ ἔσται παντελῶς ἐχατέρας δυνάμεως ἐφ᾽ ξαυτὴν χατὰ τοῦτον
ἑλχούσης. εἰ δὲ xav' ἄλλο μέν τι τῶν ἐν αὐτῷ μερῶν χοῦφός ἐστι, xat
5 ἄλλο δὲ βαρύς, ὥσπερ xai ἡμεῖς χατὰ μὲν τὸ ἐν fuiv πῦρ xoügot, χατὰ Sé
ὃξ τὴν γῆν βαρεῖς, σύνϑετος ἔσται ὃ ἀήρ, xal ἀληϑὲς xat ἐπὶ αὐτοῦ λέγειν
ὥσπερ xai ἐφ᾽ ἡμῶν, ὅτι τῶν ἐναντίων χατὰ φύσιν ἐν αὐτῷ οὐσιῶν xai αἱ
χινήσεις ἐναντίαι χατὰ φύσιν" xdv αὐτὸν αὑτῷ ἐναντίον ἐθέλῃς λέγειν ὡς ἐξ
ἐναντίων συγχείμενον μερῶν. οὐδὲν ἄτοπον. εἰ ὃὲ πρὸς ἄλλο μὲν χοῦφον, 80
10 πρὸς ἄλλο δὲ βαρὺν ὄντα τὸν ἀέρα οὕτως ἄμφω τὰς χινήσεις ἔχειν φησί,
λον, ὅτι xat' ἄμφω ἐπὶ τὸν αὐτὸν τόπον χινήσεται, ὃς ὑπόχειται μὲν
τῷ πυρί, ὑπέρχειται ὃὲ τοῦ ὕδατος, xai πάλιν μία f, χατὰ φύσιν χίνησις
τοῦ ἑνὸς xal οὔτε αἱ χινήσεις ἐναντίαι xal ὕπαρξιν, ἀλλὰ χατὰ σχέσιν μό- S5
νον, οὔτε τὸ χινούμενον αὐτὸ ἑαυτῷ ἐναντίον. ὅλως δὲ ὁ ᾿Αριστοτέλης " tv
15 àyavtitov" φησί “᾿χαὶ at φοραὶ ἐναντίαι᾽᾽. ἵνα τῆς ἀντιστροφῆς ἀληϑευούσης
τῆς σὺν ἀντιϑέσει λεγούσης" οὗ τῇ φηρᾷ μή ἐστιν ἐναντία φορά, οὐδὲ
αὐτῷ τι ἔστιν ἐναντίον ἐὰν ὀείξῃ τῇ χύχλῳ χινήσει μὴ οὖσαν ἄλλην ἐναν- 40
τίαν χίνησιν, ἔχῃ δεδειγμένον, ὅτι τῷ χυχλοφορητιχῷ σώματι οὐχ ἔστιν
ἐναντίον, ὅπερ οὗτος, ὥς φησι, χαὶ γωρὶς ἀποδείξεως συγχωρῶν τοσούτους
20 ὅμως κχατέτεινε λόγους. ὃ μὲν οὖν ᾿Αριστοτέλης οὕτως. ὁ δὲ [ραμμα-
τιχὸς ἀποχληρωτιχόν φησι τὰ μὲν ἐναντίας χινούμενα χατὰ τόπον χινήσεις 46
σώματα ἐναντία εἶναι λέγειν, τὰ δὲ χατ᾽ ἀλλοίωσιν ἣ xal | αὔξησιν ἐναν- 744
tac χινούμενα χινήσεις μηχέτι εἶναι λέγειν ἐναντία, νομίζων, ὡς ἔοιχεν,
Oct, εἰ τῶν ἐναντίων xal αἱ φοραὶ ἐναντίαι. xal ὧν αἱ φοραὶ ἐναντίαι,
25 ταῦτα ἐναντία" χαίτοι, εἰ μὴ ἐξισαάζει, οὐχ ἀληϑὲς τῇ ϑέσει τοῦ ἑπομένου
τιϑέναι τὸ ἡγούμενον. οὔτε ἀχολουϑεῖ τῷ ὑπ᾽ ᾿Αριστοτέλους ῥηϑέντι τὸ
τὰς ἐναντίας χινούμενα χινήσεις χατὰ ἀλληίωσιν T, χατὰ τόπην. ὥς φησιν,
αὐτὰ ξαυτοῖς ἐναντία εἶναι μὴ προδειχϑέντος τοῦ ἐξισασμοῦ. εἰ δὲ ἐξισάζει
ταῦτα ἀλλήλοις, xal τῶν ἐναντίων xal αἱ φοραὶ ἐναντίαι. xai ὧν αἱ φοραὶ
80 ἐναντίαι, ταῦτα ἐναντία. δῆλον, ὅτι οὐχ ἔσται ἄτοπον τὸ ἑπόμενον. ἀλλὰ 10
τὸ μὲν πρᾶγμα ὅπως ἔχει, πρότερον, ὡς ἐνόμισα. Org)Üov, νῦν δὲ ταῦτα
παρεϑέμην εἰς ὀΐλωσιν τοῦ μηδὲ ἀχολουϑίας λόγων ἐπαισθανόμενον τοῦτον

ξαυτών t2

πατᾶν ὥς τι λέγοντα xal τοὺς ἀνοήτως προειλημμένους. ἐπι-
λαϑόμενος oí
ι

a
^ e v e EI ^ EA « , ^ ,
OS. ὡς ἔοιχεν, ὅτι περὶ φυσιχῶν xai ἁπλῶν χινήσεων ὁ λογος 15

2 χουφότατον Β à τοῦτον] ταὐτὸν τοῦτον D 4 αὑτῷ] αὐτῷ ABD: ἑαυτῷ Ec
ἐστι) seq. ras. ] litt. E 5 χοῦφος E: corr. E? 6 βαρὺς E: corr. E?
αὐτοῦ) τοῦ αὐτοῦ E: τούτοῦ c 1 οὐσιῶν] mut. in οὐσῶν E 8 αὑτῷ DE?: aóto
ABE ἐθέλῃς E: ἐϑέλοις AD: Oe B 9 εἰ] o9 D 14 ἑαυτῷ) αὐτῷ AB
15 φασί AB: corr. B! 11 αὐτὸ E: corr. E* δείξει E, sed corr. 11. 18 ἐναντίαν
ἄλλην D 18 ἔχῃ E?: comp. A: ἔχει BDE 19 ὡς om. B 22 xal om. D:
xat c 29 χινήσεις) -f- e corr. B: corr. ex χινούμενα E! 24 xal (pr.) om. D

23 ἐξισάξοι B 36 τίϑεσδαι c τὸ (pr.)] τὸν B 27 xarà (pr))] xat' D

99 xal ὧν — ἐναντίαι (30) om. E 30 xal ταῦτα c J1 ἔχοι B 33. 34 ἐπι-
λαϑόμενον D, sed corr.

SIMPLICII IN L. DE CAELO I 4 [Arist. p. 271227) 163

ἐστί, xal ἢ ψυχή, φησίν, ἐπ’ ἀρετὴν χινουμένη xal xaxíav Y, χινεῖσϑαι 745
δυναμένη xal ἔτι ἐπὶ ψευδῇ γνῶσιν xal ἀληϑῇ αὐτὴ ἑαυτῇ κατὰ τὸ αὐτὸ
νῦν ἐναντία ἔσται. χαίτοι τοῦτο ἐννοήσαντα ἐχρῆν ἀπορῆσαι, πῶς fj μὲν
ψυχὴ χατὰ ἀρετὴν ἐνεργεῖ xal χατὰ χαχίαν, τὸ δὲ πῦρ οὐδέποτε χατὰ 20
5 ψῦξιν ἐνεργεῖ, xal ἀπορήσαντα εὐπορῆσαι, ὅτι τὰ μὲν φυσιχὰ xal ἁπλᾶ
τῷ εἶναι ἐνεργεῖ (διὸ καὶ τὰς αὐτὰς ἐνεργείας, ἕως dv T, ἐνεργεῖ μονοει-
δεῖς οὔσας). ἣ δὲ ψυχὴ ζῳοποιεῖ μὲν τῷ εἶναι (διὸ xal ἀεὶ ταύτην ἔχει
πρόχειρον τὴν ἐνέργειαν), xav! ἀρετὴν δὲ ἢ χαχίαν T, ψεῦδος T, ἀλήθειαν 25
ἐνεργεὶ οὐ τῷ εἶναι, ἀλλὰ τῷ δύξας xal προχιρέσεις ἄλλοτε ἄλλως mpo-
10 βάλλεσϑαι. ἀλλ᾽ ἐπὶ τὰ ἑξῆς ἴωμεν, εἴ τι ἄρα ἐχεῖνα τῶν πρόσϑεν dxo-
λουϑότερον φϑέγγεται. γράφει τοίνυν ταῦτα (πάλιν γὰρ ἀνάγχη με πλείονα
τῶν τούτου παραγράψαι, ἵνα μὴ τοῖς ἀπιστοῦσι συχοφάντης φανῶ)" “ταῦτα 80
μὲν οὖν, εἰ χατ᾽ οὐσίαν ἐναντία λέγοιεν σώματα τὰ χινήσεις ἐναντίας χι-
voópeva. εἰ ὃὲ μὴ xat' οὐσίαν ἐναντία εἶναι ταῦτα λέγοι τις διὰ τὸ χαῦ-
15 ὅλου tij οὐσίᾳ μηδὲν εἶναι ἐναντίον, ἀλλὰ ποιοτήτων πάντως ἐναντίων
μετέχειν τὰ ἐναντίως χινούμενα, ὡς ἐπὶ πυρὸς ἔχει xal γῆς" τὸ μὲν γὰρ 35
ϑερμόν, ἢ δὲ ψυχρὰ τυγχάνει, καὶ τὸ μὲν χοῦφον, f, δὲ βαρεῖα" τούτῳ
μὲν ἔψεται χατὰ τὴν σὺν ἀντιϑέσει ἀντιστροφὴν τὸ τὰ uf μετέχοντα moto-
τήτων ἐναντίων μηδὲ χινήσεις ἐναντίας χινεῖσϑαι μηδὲ εἶναι ὅλως τῇ τού-
20 τῶν χινήσει ἐναντίαν χίνησιν. οὐ μήν, εἴ τινος σώματος μὴ εἴη τῇ χινή- 40
cet ἐναντία χίνησις, τοῦτο μηδὲ ποιότητος ἐναντίας μετέχειν ἀληϑές" οὐχ
ὑγιὲς γὰρ ἐχ τοῦ ἡγουμένου ἀντιστρέφειν. εἰ δὲ λέγοι τις ἐξισάζειν ταῦτα,
ὥστε xal ὧν τῇ χινήσει ἔστιν ἐναντία χίνησις, ταῦτα xal ποιοτήτων ἐναν-
τίων μετέχειν, xal ὅσα ποιοτήτων ἐναντίων μετέχει, τούτων πάντως xal 45
25 τῷ χινήσει εἶναι χίνησιν ἐναντίαν, οὗτος | ϑέσιν ἀναπόδειχτον ἀξιῶν αὐτῷ 74b
συγχωρηϑῆναι ὅμως ὑπ᾽ αὐτῶν τῶν πραγμάτων ἐλέγχεται: αἱ γὰρ τῶν
στοιχείων ὁλότητες σαφῶς ποιοτήτων ἐναντίων μετέχουσιν, τῇ γε μὴν τοῦ
ὑπεχχαύματος xal τῇ τοῦ ἀέρος χινήσει χυχλιχῇ οὔσῃ οὐχ ἔστιν ἐναντία 5
χίνησις, χαϑὼς αὐτῷ τῷ Αριστοτέλει δοχεῖ τῇ χύχλῳ χινήσει μὴ εἶναι
30 χίνησιν ἐναντίαν." πρῶτον τοίνυν ἐν τούτοις ἐπισημαίνομαι τὸ νομίζειν, ὅτι
τὰ ποιοτήτων ἐναντίων xat οὐσίαν μετέχοντα, ὡς πῦρ ἔχει xal γῆ, ταῦτα
οὐχ ἔστι xat οὐσίαν ἐναντία" εἰ γὰρ μὴ χατὰ ταῦτά ἐστιν ἢ οὐσιώδης 10
ἐναντίωσις, λείπεται χατὰ τὴν ὕλην αὐτὴν εἶναι, ὅπερ οὐδὲ οὗτος dv,
οἶμαι, εἶπεν, xol ὅμως τὸν ᾿Αριστοτέλην λέγειν οὕτως ὑπολαμβάνει. τὸ δὲ
35 ἐφεξῆς πάσης ἀνοίας, οἶμαι, xal ἀνεπιστασίας πεπλήρωται. τοῦ γὰρ 'Ápt-

4 χατὰ (pr) AB: xal κατ᾽ D: xav' Ec xal — ἐνεργεῖ (5) om. E 6 τῷ] corr.
ex τὸ E? 8 χατὰ Ec 9 ἄλλως] ἄλλας De 12 περιγράψαι B 13 «à
om. AB 15 πάντως D: πάντων Ab: πάντων πάντων E, sed corr.: πάντων τῶν B
16 ἐναντίως} bis A, sed corr. 11 βαρέα A: corr. m. rec. 18 ἀντίθεσιν A: corr.
m. rec. τὸ] corr. ex τε E? 22 λέγει B 23 xal (alt.) om. AB

29 ἀνεπίδεχτον AB ἀξιοῦν E, sed corr. 26 ὑπ᾽ αὐτῶν] corr. ex ὑπαντώντων E?
21 μετέχουσι BDEc JO πρῶτον] ρῶτον post lac. 9 litt. B ἐπισημαίνομεν E:
corr. E? τὸ] τῷ AB 82 ἐναντίαν A 94 εἶπε BDEc ᾿Δριστοτέλη
BE: corr. E? ὑπολαμβάνειν B

11*

104 SIMPLICII IN L. DE CAELO I 4 (Arist. p. 271 Δ97]

στοτέλους εἰπόντος τῶν ἐναντίων xal τὰς φορὰς ἐναντίας εἶναι, οὗτος dv- 740
τιστρέψας τὰ ἐναντίως χινούμενα ἐναντία εἶναι ὑποτίϑεται ὡς ποιοτήτων 15
ἐναντίων μετέχοντα. χαὶ εἰ μὲν ὡς μὴ ἐξισαζόντων τῶν ὅρων ἀντέστρεψε
τὴν πρότασιν, αὐτὸς ἡμῖν λεγέτω, τίνα αὐτὸν ὑπολαμβάνειν ἐχρῆν μηδὲ
5 τοῦτο γινώσχοντα, ὅτι ἐπὶ τῶν μὴ ἐξισαζόντων οὐ δυνατὸν ἀντιστρέφειν
οὐδὲ ἀδιάφορον οὕτως T, ἐχείνως προφέρειν’ εἰ Dk ἐξισάζειν νομίζων οὖ- 90
τως προήγαγε, πῶς αὐτὸς λέγει μὴ ἐξισάζειν χαὶ διὰ τοῦτο μὴ δύνασϑαι
ἐχ τοῦ γουμένου ἀντιστρέφοντα λέγειν, εἴ τινος σώματος μὴ εἴη ἐναντία
χίνησις. τοῦτο μηδὲ ποιότητος ἐναντίας μετέχειν; ὅρα οὖν, ὅπως 6 λέγων
10 τὸν ἐξισάζειν νομίζοντα ϑέσιν ἀναπόδειχτον ἀξιοῦν ἑαυτῷ συγχωρηϑῆναι 25
ὡς ἐξισάζοντα λαβὼν ἀντέστρεψε. τοὺς ὑπὸ τοῦ ᾿Αριστοτέλους τεϑέντας
ὅρους. ὅτι γὰρ ἀντέστρεψε, δηλοῖ λέγων τὰ ἐναντίως χινούμενα ποιοτήτων
ἐναντίων μετέχειν xal χατὰ τὴν σὸν ἀντιϑέσει ἀντιστροφὴν αὐτοῦ τὰ μὴ
μετέχοντα ποιοτήτων ἐναντίων μηδὲ χινήσεις ἐναντίας χινεῖσϑαι, ὡς ἥγου- 80
18 μένων μὲν τῶν χινήσεων, ἑπομένων δὲ τῶν ἐναντίων- ἀπὸ γὰρ τούτων καὶ
τῆς ἀντιστροφῆς ἤρξατο οὐχ ἐννοήσας, ὅπερ χαὶ πρότερον εἶπον, ὅτι ὁ
᾿Αριστοτέλης ἐχ τοῦ μὴ εἶναι τῇ χύχλῳ ἐναντίαν χίνησιν βούλεται δεῖξαι,
ὅτι οὐδὲ τῷ χυχλοφορητιχῷ ἔστι τι ἐναντίον. ἀντιστρέψας δὲ οὗτος τοὺς 56
ὅρους συνήγαγε τὸ τῇ χύχλῳ χινήσει μὴ εἶναι ἐναντίαν χίνησιν, ὅπερ διὰ
40 οἰχείας ἀποδείξεως δείξει ἐξ ἐχείνου συναγαγεῖν βουλόμενος τὸ τῇ οὐσίᾳ
τοῦ οὐρανοῦ μὴ εἶναι ἐναντίον: τούτου γὰρ ἐδεῖτο πρὸς τὸ ἀγένητον. οὗτος
δὲ xal ἐπιμένει δειχνύναι φιλονειχῶν ἀπὸ τῶν πραγμάτων, ὡς λέγει, ὅτι 40
οὐδὲ ἐξισάζει οὐδὲ δυνατὸν ἀντιστρέφειν τοὺς ὅρους. χἀνταῦϑα πάλιν ἔτι
ἀνοητότερον ἀναστρέφεται" ὁ γὰρ ἀήρ, φησί, xal τὸ ὑπέκχαυμα ἐναντίας
25 ἔχοντα ποιότητας ἄμφω χυχλιχὴν ἔχουσι χίνησιν εἰ οὖν ἢ χύχλῳ τῇ χύ-
χλῳ οὐχ ἔστιν ἐναντία, ποιότητας ἐναντίας ἔχοντα χινήσεις ἐναντίας οὐχ 4à
ἔχε!. χαὶ ἐν τούτοις οὖν πρῶτον μὲν ἐχείνας τὰς ποιότητας, αἷς ἢ χατὰ 785
τόπον χίνησις ἀχολουϑεῖ, οὐχ ἔχουσιν ἐναντίας τὸ πῦρ xal ὁ ἀήρ’ ἄμφω
γὰρ ϑερμὰ xal ἄμφω χοῦφα, εἰ xai τὸ μὲν μᾶλλον διὰ τὴν ξηρότητα, τὸ
30 δὲ ἧττον διὰ τὴν ὑγρότητα’ ἔπειτα ἥ χύχλῳ χίνησις ὅτι μὴ τῆς τοῦ πυ- ὃ
ρὸς xal τοῦ ἀέρος φύσεώς ἐστιν ἰδία, ἀλλὰ χρειττόνως αὐτῆς μετέχει ἐπι-
τηδείως δηλονότι πρὸς τὴν μέϑεξιν ἔχουσα, δέδειχται πρότερον, οἶμαι, με-
τρίως ἐχ τοῦ τῇ ἀπλανεῖ συγχινεῖσϑαι, ὡς δηλοῦσιν οἱ ἐν αὐτοῖς συνιστά-
μενοι χομῆται xal τὰ ἄλλα φάσματα συνανατέλλοντα xal συνδύνοντα τοῖς 10
35 ἀπλανέσιν ἄστροις" xal οὐχ αὖται μόναι τῷ ἀπλανεῖ συγχινοῦνται, ἀλλὰ

]. 2 ἀντιγράψας c ὃ. ἐξισάζοντας AB τὸν ὅρον E: corr. E? 9 τῶν μὴ)
μὲν τῶν ΑΒ; fort. μὴ τῶν 6 διάφορον A, sed corr. 9 οὖν om. D

6 om. AB 10 ἀξιοῦντα D 11 ἐξισάζοντας be 18 ἔστι] seq. ras. 1 litt. E
19 τὸ] corr. ex τῷ E? ὅπερ] corr. ex εἴπερ E? 0t Ec 20 δείξει) ὁ Ape-
στοτέλης δείξει D 24 6] 6 μὲν ΑΒ 26 ποιότητας ABDE: τὰ ποιότητας E!c

97 τὰς om. B 30 ὃ D 3l ἰδεία E: corr. E? 31. 32 ἐπιτηδίως E:
corr. E? 32 μέϑεσιν B, sed corr. JÀ ἁπλανῇ A ἑαυτοῖς D 95 xal

om. B οὐχ AB αὐταὶ Α: αὐτὰ DB μόνα Β συγχινοῦντα ΑΒ

SIMPLICI IN L. DE CAELO I 4 [Arist. p. 271327] 165

xal τὸ πλανώμενον, ἀλλ᾽ ἐχεῖνο μὲν xal ἰδίαν ἔχει χίνησιν, ai δὲ ὑπὸ ce- 75^
λήνην σφαῖραι ταῖς ὁλότησι χατὰ τὴν χρείττονα μέϑεξιν χινοῦνται. ταῦτα
μὲν οὖν ἀρχούντως εἰρήσϑω, εἰ μή τις dpa xal περιττὴν ἡμῖν ἀσχολίαν 15
ἐγχαλεῖ χαταφρονῶν τῆς τῶν τοῦδε λόγων σαϑρότητος" γινωσχέτω δὲ xal
5 ἐμὲ μὴ τῶν λόγων αὐτοῦ χάριν τῆς ἀσχολίας ταύτης ἀνέχεσθαι, ἀλλὰ
τῶν ὑπὸ τοῦ πλήθους αὐτοῦ τῶν λόγων ἀπατωμένων xal αὐτῆς δὴ ταύτης
τῆς πρὸς ᾿Αριστοτέλην ἀντιλογίας. τοιγαροῦν οὐχ ἀγνοῶ, ὅτι τοῖς μεϑ᾽
ἡμᾶς οὐ τὰ ἐχείνου μόνον, ἀλλὰ xal ταῦτα περιττὰ xal οὐ σπουδῆς ἄξια 90
νημισϑήσεται" πλὴν ἀνάγχη xal τὸ λοιπὸν ἀναμετρήσασϑαι τῆς Χαρύβδεως.
10 ἐν δὴ τούτοις τοῖς προεχχειμένοις πολλαχοῦ προισχόμενος τὸ τῇ οὐσίᾳ
μηδὲν εἶναι ἐναντίον xal νομίζων τὸν ᾿Αριστοτέλην πρὸς ξαυτὸν διαφωνεῖν
ἐν Κατηγορίαις μὲν εἰπόντα τοῦτο σαφῶς, ἐνταῦϑα δὲ τῶν ἐναντίων xat' $5
οὐσίαν xal τὰς φορὰς ἐναντίας εἶναι λέγοντα, δοχεῖ μοι παντάπασιν ἀγνοεῖν,
πῶς εἴρηται τὸ τῇ οὐσία μηδὲν εἶναι ἐναντίον. τεχμαίρομαι δὲ ἐχ τῆς
15 διαιρέσεως, xaü' ἣν ἐποιήσατο τὴν ὑπάντησιν, ἣν ἐν τοῖς πρώτοις τῆς ἐχ-
χειμένης αὐτοῦ προσεχῶς ῥήσεως ὅπως νοεῖ, σαφῶς ἀπεκάλυψε γράφων" 80
“ταῦτα μὲν οὖν, el xat! οὐσίαν ἐναντία λέγοιεν σώματα τὰ χινήσεις ἐναν-
τίας χινούμενα. εἰ δὲ μὴ xat οὐσίαν ἐναντία λέγοι τις διὰ τὸ χαϑόλου
τῇ οὐσίᾳ μηδὲν εἶναι ἐναντίον, ἀλλὰ ποιοτήτων πάντως ἐναντίων μετέχειν
20 τὰ ἐναντίως χινούμενα, ὡς ἐπὶ πυρὸς ἔχει xal γῆς" τὸ μὲν γὰρ Üepuóv, 85
ἢ δὲ ψυχρὰ τυγχάνει, καὶ τὸ μὲν χοῦφον, f, δὲ Bapein * ὁρᾶς, ὅτι τοῖς
χατ᾽ οὐσίαν ἐναντίοις τὰ χατὰ ποιότητα ἐναντία ἀντέϑηχεν ὡς ἄλλα δηλον-
ότι παρ᾽’ ἐχεῖνα νομίζων αὐτὰ xal οὐδὲ χατὰ τὰς τυχούσας ποιότητας dv-
τιχείμενα ἀλλὰ τὰς οὐσιώδεις, ὡς ἐπὶ πυρός, φησί, xal γῆς ἔχει" τὸ μὲν 40
25 γὰρ Üepuóv, ἢ δὲ ψυχρὰ τυγχάνει, xal τὸ μὲν χοῦφον, ἣ δὲ βαρεῖα. εἰ
τοίνυν μὴ ταῦτα νομίζει xai τὰ τοιαῦτα xat' οὐσίαν ἐναντία, ἐπειδὴ πᾶσα
σύνθετος οὐσία, dj μάλιστα νομίζει μηδὲν εἶναι ἐναντίον, ἔχ τε τῆς ὕλης
ἐστὶ χαὶ τῶν οὐσιωδῶν ποιοτήτων, τίς ἄλλη περιλείπεται οὐσία φυσιχὴ
σύνϑετος, ἐφ᾽ ἧς ἀληϑεύειν νομίζει τὸ τῇ οὐσία μηδὲν εἶναι ἐναντίον; ὅτι 46
30 γὰρ ἐπὶ τῆς συνθέτου οὐσίας ἐν Κατηγορίαις εἰρῆσϑαι τοῦτο | νομίζει, 785
σαφῶς ἔγραψεν εἰπὼν ἐν τῷ τρίτῳ χεφαλαίῳ τοῦ πέμπτου ἑαυτοῦ βιβλίου
“εἰ μὲν οὖν αὐτὰς τῶν σωμάτων τὰς οὐσίας ἐναντίας εἶναί φησιν, ὅσαι
χινήσεις ἐναντίας χινοῦνται, αὐτὸς ἑαυτῷ ταναντία λέγων 6 ᾿Αριστοτέλης
ἁλώσεται" αὐτὸς γὰρ ἐν Κατηγορίαις ἡμᾶς ἐδίδαξεν, ὅτι οὐδὲν ἔστιν ἐναν- 6
35 τίον τῇ οὐσίᾳ xal μάλιστα τῇ ἐξ ὕλης xai εἴδους συνθέτῳ᾽᾽" ποῖον οὖν

6 δὴ] δὲ Ec 8 οὐ (alt.) om. Ec ἄξια ABDE: ἀνάξια E?c 9 Χαρίβ-
ὅδεως D 10 προχειμένοις B: προεγχειμένοις E: corr. E? 11 ᾿ΔΛριστοτέλη BE

15. 16 τοῖς ἐγχειμένοις E: corr. E? 18 εἰ-- χινούμενα (20)] bis E: corr. E?

λέγοι] ταῦτα λέγοι D: λέγοιτο E. in repetit. τις om. E in repetit. 22 ποιότητας
Ec ἀντέϑηχεν) -ἡ- e corr. B 239 xarà] τὰ χατὰ D 26 νομίζη AB

xat'] τὰ xat' Db 21 νομίζειν E: corr. E? μηδὲν εἶναι νομίζει ΑΒ 28 τίς ---
σύνθετος (29)] D: om. ABEbc 29 νομίζειν B 30 νομίζει τοῦτο D 3l τρίτῳ BD:
| A: om. E: B? E?bc αὐτοῦ DEc 92 ὅσα Ec 90 συνθέτου A

166 SIMPLICII IN L. DE CAELO 14 [Arist. p. 271327]

ἐστι φυσιχὸν σῶμα σύνθετον ἐξ ὕλης xal εἴδους, ὃ μὴ ταῖς ἀντιχειμέναις 75b
ποιότησιν εἰδοποιεῖται; χἄν γὰρ αὐτό τις τὸ τριχῇ διαστατὸν λαμβάνῃ,
χατὰ μὲν τὸν γραμματιχὸν τοῦτον ἢ ὕλη τοῦτό ἐστι, xul ταῖς ἀντιθέτοις 10
ποιότησιν εἰδοποιηϑὲν φυσιχὸν γίνεται σῶμα xal οὐσία σύνϑετος, xal οὐχ
ἄλλη παρὰ ταύτην ἐστὶν f| ταῖς ἐναντίαις ποιότησιν εἰδοποιουμένη. εἰ δὲ
xal μὴ ὕλη τὸ σῶμα ἐστιν, ἀλλὰ σύνθετον ἐξ ὕλης xal εἴδους, xai αὐτοῦ
τὸ εἶδος ἀντιϑέτους ἔχει διαφοράς" ἔστιν γὰρ χαὶ σώματος ὕλη, φησὶν
᾿Αριστοτέλης, καὶ μεγάλου xal uixpoO ἢ αὐτή. ποία οὖν ἐστιν οὐσία σύν-
Üero; ἐξ ὕλης xal εἴδους παρὰ τὴν ταῖς ἀντιϑέτοις ποιότησιν εἰδοποιουμέ-
10 νὴν τοῦ ϑερμοῦ xai ψυχροῦ xai χούφου xal βαρέος, ἐφ᾽ ἧς ἀληϑεύειν vo-
αἵζει τὸ τῇ οὐσίᾳ μηδὲν εἶναι ἐναντίον ; ἐπὶ γὰρ ταύτης συγχωρεῖν ἔοιχε 90
u3 ἀληϑεύειν. τοιγαροῦν ἄλλως πειρᾶται μετιέναι τὸν λόγον τὸ σχῆμα τῆς
ἀντιστροφῆς αἰτιώμενος, ἣν xal αὐτὴν ἀγνοῶν ἐφάνη. ἀλλ᾽ οὗτος μὲν xal
ἐχ τῶν ἑξῆς, ὁποίαν ἕξιν ἔχει περὶ λόγους, φανήσεται" αὐτὸ δὲ τοῦτο xal)
ιὸ αὑτὸ πῶς εἴρηται τὸ τῇ οὐσίᾳ μὴ εἶναι ἐναντίον, ἐμαυτῷ μὲν πρῶτον, ss
ἤδη δὲ xal τοῖς φιλομαϑέσι διαρϑρῶσαι χαλόν. τὴν χυρίως οὐσίαν ἐν Κατ-
ηγορίαις τὴν ἄτομον λαβὼν τὴν σύνθετον ἐξ ὕλης xal εἴδους ὡς ὑποχεί-
μενον αὐτὴν ἔλαβεν" διὸ οὐδὲ ἐν ὑποχειμένῳ οὐδὲ χαϑ᾽ ὑποχειμένου φησὶν
αὐτὴν εἶναι, ἵνα πανταχόϑεν, ὅτι ὑποχείμενόν ἐστι, σημαίνῃ" τὰ δὲ ἐναν- 80
90 τία χαϑὸ ἐναντία συμβεβηχότα ἐστίν: διαφοραὶ γάρ εἰσιν, αἱ δὲ διαφοραὶ
ποιότητες xai συμβεβηχότα, χαί εἰσιν αὗται οὐχ ἐναντίαι τῇ οὐσίᾳ, ἀλλ᾽
ἐν τῇ οὐσίᾳ τὴν ἐναντίαν ἑαυτῶν ὑπόστασιν ἔχουσιν" διόπερ ἀμφότερα εἶπεν,
xal ὅτι τῇ οὐσίᾳ οὐδὲν ἔστιν ἐναντίον, xal ὅτι ἢ οὐσία ταὐτὸν xal ἕν οὖσα 8ῦ
τῷ ἀριϑμῷ τῶν ἐναντίων ἐστὶ δεχτιχή. διὰ ταῦτα μὲν οὖν ἀληϑὴς ὃ ἐν
25 ΚΝατηγορίαις λόγος, ὅτι τῇ οὐσίᾳ οὐδὲν ἔστιν ἐναντίον: οὔτε γὰρ κατὰ τὴν
ὕλην, Tits μόνως ἐστὶν ὑποχείμενον, οὔτε χατὰ τὸ slüog τὸ σύνϑετον ix
4ívouz xal ὀιχφορῶν" οὐσία γὰρ xal τοῦτο χαί, xdy ἐν τῇ ὕλῃ ἐστίν, ἀλλὰ 4o
ἀξτὰ τῆς ὕλης ὑπόχειται τοῖς ἐναντίοις" οὔτε πολλῷ μᾶλλον χατὰ τὸ σύν-
ϑετον ἐξ εἴδους xal ὕλης" τοῦτο γὰρ ἔτι μᾶλλον ὑποχείμενον τοῖς ἐναντίοις,
80 τὸ δὲ ὑποχείμενον οὐ δύναται εἶναι ἐναντίον: οὔτε γὰρ ἄμφω τὰ ἐναντία 45
εἶναι δύναται" ἐν ὑποχειμένῳ γὰρ &xelya* οὗτε τὸ ἕτερον, xal ὅτι ἐν Ümo-

χειμένῳ xai xo0to, ἀλλ᾽ οὐχ ὑποχείμενον, | xal ὅτι, εἴπερ εἴη τοῦτο, τὸ 762

ἀντιχείμενον οὐχ dv δέξαιτο. ἐπειδὴ δὲ σύνϑετός ἐστιν ἢ χυρίως οὐσία

xat αὐτὸν ἢ ἄτομος, ἥτις xal Ἰενητὴ χαὶ φϑαρτή ἐστιν, ἐξ ὕλης xai εἴ
35 δους, τὸ δὲ εἶδος, ὃ xal ὁριζόμεϑα, Ex γένους ἐστὶ xal διαφορῶν, αἱ δὲ 6

1 λαμβάνει E: corr. E^: λαμβάνῃ εἰ D 9 ἐστι] seq. ras. 1 litt. E xal] e
corr. D! 4 γίγνεται E ὃ ἄλλη] corr. ex ἀνάγχη ἘΠ 6 εἴδους xal ὕλης
AB xal αὐτοῦ — εἴδους (9) om. D 1 tot BDEc φησὶν] 3209232

10 ἧς] οἷς D 11 τὸ om. AB 18 ἔλαβε BDEc 19 σημαίνῃ] σημάνῃ
ΑΒ 20 ἐστί DEc 22 ἔχουσι Bc et seq. ras. 1 litt. E: ---σι e corr. D!

εἶπεν AE: εἶπε BDE?c 23 ἢ] corr. ex τῇ E?: om. AB 21 xal, xv]
xàv B 20 ἔτι] ἐστι AB 3l xal — ὑποχείμενον (32)] mg. E? xal
om. c 32 ἀλλ᾽ om. E οὐχὶ D 94. 35 εἴδους xal ὅλης AB

85 ὃ om. AB

SIMPLICII IN L. DE CAELO I 4 [Arist. p. 271227] 161

διαφοραὶ ποιότητες οὖσαι ἀντίθεσιν ἔχουσιν πρὸς ἄλλας ποιότητας" χατὰ γὰρ τι
ἀντίϑεσιν ἀπὸ τῶν οἰχείων γενῶν αἱ διαφοραὶ διαιροῦνται" χατὰ ταύτας
οὖν τὰς διαφορὰς ἐναντίαι λέγονται αἱ οὐσίαι, οὐ χαϑὸ οὐσίαι xal ὑποχεί-
μενα xal xaÜ' ἑαυτὰ ὑφεστῶτα, ἀλλὰ χαϑὸ ἐξ ἐναντίων διαφορῶν συνε-

5 στήχασι xal εἰδοποιοῦνται, οἷον τὸ πῦρ xal τὸ ὕδωρ χαϑὸ μὲν πῦρ χαὶ 10
χαϑὸ ὕδωρ οὐχ εἰσὶν ἐναντία: οὐσίαι γάρ εἰσιν ὑποχείμεναι τοῖς ἐναντίοις
συμβεβηκόσιν κατὰ ταῦτα" χαϑὸ δὲ τὸ μὲν ϑερμὸν καὶ ξηρόν, τὸ δὲ ψυχρὸν
xal ὑγρόν, xal τὸ μὲν χοῦφον, τὸ δὲ βαρύ, χατὰ ταῦτα ἐναντιοῦνται xal t5
μάχονται ἀλλήλοις χαὶ μεταβάλλουσιν εἰς ἄλληλα, οὐ χαϑὸ οὐσίαι χαὶ ὑπο-

10 χείμενα, ἀλλὰ χατὰ τὰς ἐναντίας ποιότητας. διὸ ἐν μὲν Κατηγορίαι: τὴν
τοιαύτην οὐσίαν τὴν σύνϑετηον ἐξ ὕλης xal εἴδους ὡς ὑποχείμενον λαβὼν
τῶν ἐναντίων παρὰ μέρος εἶπεν εἶναι δεχτιχὴν τὴν αὐτήν, ἐναντίων δὲ τῶν 20
χατὰ συμβεβηχὸς ὑπαρχόντων. xal μὴ εἶναί τι τῇ τοιαύτῃ οὐσίᾳ ἐναντίον "
ἐνταῦϑα δὲ τὰς διαφορὰς λαβὼν τὰς κατ᾽ οὐσίαν ὑπαρχούσας: ἄλλης χαὶ

15 ἄλλης οὐσίας Éxatépav τῶν ἐναντίων συμπληρωτιχὴν οὖσαν xal xal" αὑτὸ
ὑπαρχούσας ταῖς οὐσίαις, ἀλλ᾽ οὐ χατὰ συμβεβηχός, ἐναντίας τὰς οὐσίας 25
ἀλλήλαις κατ᾽ ἐχείνας τὰς διαφορὰς ἔφατο τὰς ταῖς διαφόροις οὐσίαις χαϑ᾽
αὑτό ὑπαρχούσας" αἵ γὰρ χατὰ συμβεβηχὺς ὑπάρχουσαι διαφοραὶ περὶ τὴν
αὐτὴν οὐσίαν παρὰ μέρος ὑφίστανται. ὅταν οὖν λέγῃ “᾿τῶν ἐναντίων χαὶ

20 aí φοραὶ ἐναντίαι᾽᾽, οὐσίας μὲν ἐναντίας λέγει τὰς ἐχούσας οὐσιώδεις ἐναν- 80
τίας πρὸς ἀλλήλας διαφοράς, οὐ χαϑὸ δὲ οὐσίαι xal χαϑ’ αὑτὰς ὑφεστῶ-
σαι, ἀλλὰ χαϑὸ ἐξ ἐναντίων συνεστήχασιν διαφορῶν, αἷς xal ἀχολουϑοῦσιν
αἱ ἐναντίαι χινήσεις" xal γὰρ ἢ μὲν ἐπὶ τὸ ἄνω ϑερμότητι xal χουφότητι
σύνεστιν, T, δὲ ἐπὶ τὸ χάτω ψυχρότητι καὶ βαρύτητι" xal οὔτε ἐναντιοῦται 85

45 ταῦτα τοῖς ἐν Κατηγορίαις εἰρημένοις οὔτε, ὡς οὗτός φησιν, ἀναγχη τὸ
τῶν ἐναντίων τὰς φορὰς ἐναντίας εἶναι διαγράφειν διὰ τὸ ἐχεῖνα νομίζειν
ἀληϑῆ. ἰστέον δέ, ὅτι ἐν τῷ πρώτῳ τῆς Φυσιχῆς ἀχροάσεως τῷ εἴδει
τῷ ἐνύλῳ ἐξ ἐναντίων ποιοτήτων συνεστῶτι ἐναντίαν ἔφατο τὴν στέρησιν 40
αὐτοῦ xal ἐχ ταύτης γίνεσϑαι τὸ εἶδός φησι, διότι οὐ παντὶ εἴδει πάντως

30 ἔστιν ἐναντίον εἶδος: οὐ γὰρ δὴ xal τῷ ἀνθρώπῳ 7, τῷ μουσιχῷ" στέρη-
σις δέ ἐστι πανταχοῦ, ἀλλὰ ποτὲ μὲν ἢ στέρησις μετὰ εἴδους ἐστὶ τελείου
τελείας ἔχοντος τὰς συστατιχὰς αὐτοῦ ποιότητας, ὥσπερ ἢ ἐν τῷ ὕδατι 45
τοῦ πυρὸς στέρησις σύνεστιν τῷ εἴδει τοῦ ὕδατος τελείῳ ὄντι xal τελείας 76b
ἔχοντι τὰς ἐν αὐτῷ ποιότητας ψυχρότητα χαὶ ὑγρότητα τὰς ἐναντίας ταῖς

35 τοῦ πυρὸς ποιότησιν, xal διὰ τοῦτο τὸ πῦρ οὐ μόνον ἐχ τῆς στερήσεως τῆς
ἑαυτοῦ, ἀλλὰ xal ἐχ τοῦ ἐναντίου ἑαυτῷ εἴδους λέγεται γίνεσθαι: ὅταν δὲ 5

Ι ἔχουσι BDEc 2 γενῶν] μερῶν ΑΒ 3 ἐναντίας c οὗ om. AB 4 xal
om. c ἐξ om. B 1 συμβεβηχόσι BDe: v eras. E δὲ (pr.)] supra-
scr. E? 15 ἑχατέρας AB xaÜ' αὑτὸ] χαϑὸ B 16 ὑπάρχουσαν c

19 post αὐτὴν ras. 4 litt. E λέγει E, sed corr. 20 διαφοραὶ c 22 συνεστή-
χασι BDEc 26 διαφορὰς D 20 πρώτῳ] cap. ὃ 28 τῷ ἐξ D
ἐναντίαν) ἐναντίον E 29 γίγνεσθαι E ὡς φησί ς 90 xal om. B 93 σύν-
εστι BDEc 99 ποιότησι BDEc

168 SIMPLICII IN L. DE CAELO I 4 (Arist. p. 271227]

f, στέρησις μὴ εἴδει τελείῳ συνυπάρχῃ, ἀλλ᾽ ὑλιχῷ τινι ἐπιτηδείως ἔχοντι 76b
δέξασθαι τὸ εἶδος τὸ ἀντιχείμενον τῇ στερήσει, ὡς ἣ ἐν τῷ σπέρματι τοῦ
ἀνθρώπου στέρησις, τότε οὐχ ἐξ εἴδους ἐναντίου dÀX ἐχ στερήσεως λέγε-
vat γίνεσϑαι τὸ γινόμενον, οὐχ ὅτι οὐχ ἔστιν εἶδός τι xal τὸ σπέρμα, ἀλλὰ 10
5 ἀτελὲς εἶδος xal ὕλης λόγον ἔχον πρὸς τὴν τοῦ τελείου εἴδους ὑπόστασιν
xal εἰς ἐχεῖνο τὴν ὅλην ἔχον ἀναφοράν, διὸ οὐχ ὡς ἐξ εἴδους ἐναντίου τοῦ
σπέρματος γίνεται ὃ ἄνθρωπος. xal δῆλον, ὅτι εἰσίν τινες xal ἐν τῷ σπέρ-
μάτι ποιότητες ἐναντίωσιν ἔχουσαι πρὸς ἀλλήλας, ἀλλ᾽ ἀτελεῖς καὶ αὗται
χαὶ οὐχ ὡς αἱ τῶν τελείων εἰδῶν τέλειαι" διὸ ὅσαι μὲν ἐναντίαι ταῖς τοῦ
10 ἀνθρώπου ποιότησίν εἰσιν, εἰς ἐχείνας μεταβάλλουσιν τοῦ μὲν ὁγροῦ τοῦ ἐν
τῷ σπέρματι ξηραινομένου, τοῦ δὲ σφαιριχοῦ ἐχτεινομένου" ὅσαι δὲ ὅμοει-
δεῖς εἰσι ταῖς τοῦ ἀνθρώπου, ἐκ τοῦ ἀτελοῦς; μεταβάλλουσιν εἰς τὸ τέλειον. 90
διὰ οὖν τὸ ἀτελὲς τῆς διαϑέσεως τοῦ ὑποχειμένου, ὅταν ἐκ σπέρματος τὸ
ζῷον ἣ ἐξ ἀμούσου γίνηται τὸ μουσιχόν, οὐκ ἐξ ἐναντίου εἴδους dÀX ix
15 τῆς στερήσεως τοῦ εἴδους λέγεται γίνεσϑαι. ὅτι δὲ οὐχ ἐμαυτοῦ ταύτας
ἐπινοίας γράφω, ἀλλὰ xal τοῖς δοχίμοις τῶν ἐξηγητῶν δοχοῦντα xal ὑπ᾽ $5
αὐτοῦ τοῦ ᾿Αριστοτέλους λεγόμενα, ἄχουσον τῶν ὑπὸ ᾿Αλεξάνδρου γεγραμ-
μένων ἐν τῷ τῶν Κατηγοριῶν ὑπομνήματι. προϑεὶς γὰρ τὴν λέξιν τὴν
λέγουσαν “ὑπάρχει δὲ xal ταῖς οὐσίαις xal τὸ μηδὲν ἐναντίον αὐταῖς slvat"
40 ἐπάγει ταῦτα" “ἄλλο τι πάλιν δείχνυσι τῶν τῇ οὐσίᾳ παραχολουϑούντων, 80
ὃ οὐδὲ αὐτὸ ἴδιον τῆς οὐσίας ἐστίν, ὡς xal αὐτὸς λέγει" ἔστιν δὲ τοῦτο τὸ
μηδὲν ἐναντίον αὐτῇ εἶναι. xal ὁμολογουμένως ταῖς ἐχχειμέναις οὐσίαις
οὐδέν ἐστιν ἐναντίον’ τῇ μέντοι χατὰ τὸ εἶδος οὐσίᾳ ἐρεῖ ἐν τῇ Φυσιχῇ
ἀχροάσει τὴν στέρησιν ἐναντίαν εἶναι, T) χἀχεὶ χοινότερον ἣ στέρησις ἐναν- S5
25 tía εἴρηται. ἔθος γὰρ αὐτῷ ἐναντία λέγειν xal τὰ χατὰ στέρησιν ἐναντία
χείμενα- dÀM ἐπί γε τῶν στοιχείων τὰ εἴδη τῶν στοιχείων, xaü' ἃ πῦρ
χαὶ ἀὴρ καὶ ὕδωρ xal γῆ, ἐναντία, ὡς xai αὐτὸς ἐν τοῖς Περὶ γενέσεως
xai φϑορᾶς λέγει" διὰ τοῦτο γὰρ εἰς ἄλληλα αὐτοῖς ἢ μεταβολή. ταύταις 40
οὖν ταῖς οὐσίαις ταῖς ἐχχειμέναις λέγοι ἄν υηδὲν εἶναι ἐναντίον" ἐπεὶ ἔδειξέ
30 γ8 ἐν τῷ δευτέρῳ [Περὶ γενέσεως εἰδοποιοὺς τῶν ἁπλῶν xal πρώτων σώ-
μάτων ξηρότητα ὑγρότητα, θερμότητα ψυχρότητα, ταῦτα δὲ αὐτὰ xal ἐναν-

3 τότε οὐχ] e corr. D! 4 γίγνεσϑαι E γηνόμενον E ἀλλ᾽ D 9 πρὸς ---
εἴδους} mg. E? ὑπόστασιν — ἔχον (6) om. E 1 γίνεται E εἰσί BDEc
S ποιότητα B ἀλλήλας) ἄλλας AB 9 xal οὐχ] οὐχ D lO μεταβάλλουσι

BDe: v eras. E 14 γίνηται) scripsi: γένηται B: λέγηται ADE: λέγηται γίνεσθαι bc
15 γίγνεσθαι E 16 τῶν om. D ἐξηγηταῖς D 18 προσϑεὶς B 19 xai (pr.)
om. D αὐταῖς ἐναντίον D 20 δείχνυσιν E 91 ἔστιν] ἔστι BDEc 22 μηδὲ Α

ὁμολογουμέναις B: ὁμολογούμενον ὡς E ταῖς ἐχχειμέναις om. B ἐγχειμέναις E:
corr. E? 25 τὰ] suprascr. E? 26 ἐπί] ἐπεί AB 27 ἐναντίαι B Περὶ
γενέσεως} 331^14 28 λέγοι E 29 ἐγχειμέναις E: corr. E? μηδὲ A

πεὶ ἔδειξέ D: ἐπέδειξε AE: ἐπέδειξα B: ἀπέδειξε E?bc 30 γε ABDE: δέ γε E?c:
autem Ὁ δευτέρῳ om. DE Περὶ γενέσεως] 11 3 γενέσεως ἐν τῷ B? D
91 ξηρότητα xal c ὑγρότητα] suprascr. E? ϑερμότητα xal c αὐτὰ xal)

scripsi: dv τὰς ABDE: del. E?: om. bc

SIMPLICII IN L. DE CAELO 14 (Arist. p. 27127] |. 169

τιώσεις. ἐξ ob xol αὐτοῦ δῆλον, ὅτι τὴν διαφορὰν τῆς οὐσίας οὐχ εἶπεν 70b
οὐσίαν εἶναι, ὅτι μὴ τῶν ἐχχειμένων τις ἦν." ἀλλὰ xai ὁ ϑεῖος ᾿Ιάμβλι- 46
χος ἐν τῷ εἰς τὰς Κατηγορίας | ὑπουνήματι τάδε γέγραφεν’ “ὑπάρχει 7784
μὲν οὖν ταῖς οὐσίαις τὸ μηδὲν ἐναντίον αὐταῖς εἶναι" τὰ μὲν γὰρ ἐναντία
5 ὕφ᾽ ἕν γένος ἀεὶ ὑποτάττεται, ἢ δὲ οὐσία οὐδὲν ἔχει ἀνωτέρω γένος ἕν,
ὕφ᾽ ὃ ταχϑήσεται, xal τὰ μὲν ἐναντία σχέσιν ἔχει πρὸς ἄλληλα, ἢ δὲ 5
οὐσία ἄσχετός ἐστι xal οὐδὲν προσδεῖται τῆς χατὰ τὴν ἐναντίωσιν σχέ-
σεως. ἔτι τὰ μὲν ἐναντία πρὸς ἄλληλα ἀπονεύει, f, δὲ οὐσία χαϑ' &autiy
ὥρισται. αὐτός γε μὴν ἀπὸ τῆς ἐπαγωγῆς τῶν πρώτων xal δευτέρων
10 οὐσιῶν τὸ μηδὲν εἶναι ἐναντύον αὐτῇ χατασχευάζει xal μετ᾽ ὀλίγα τάδε 10
γέγραφεν’ “ἀποροῦσι δέ τινες, πῶς τὸ λογικὸν ζῷον τῷ ἀλόγῳ οὐχ ἔστιν
ἐναντίον, ἡμεῖς δὲ ἐροῦμεν, ὡς μέν τινι διαφορᾷ τὴν ἐνυπάρχουσαν ὃια-
φορὰν ἐναντίον, τὸ δὲ ὅλον τῷ ὅλῳ οὐχ ἔσται ἐναντίον. λόγος δὲ τούτου
τοιοῦτος" τὸ ἐπιδεχόμενον τἀναντία οὐχ ἔστιν αὐτὸ ἐναντίον: εἰ γὰρ χατέ-
15 yotto ὕφ᾽ ἑνὸς τῶν ἐναντίων, οὐχ ἄν δύναιτο xal πρὸς τὴν τοῦ ἑτέρου t6
χαταδοχὴν ἐπιτηδείως χατεσχευάσθϑαι, οἷον ψυχή. σῶμα, αἱ ἄτομοι οὐσίαι
xal δεύτεραι οὐσίαι, εἴπερ ἐπιδέχοιντο τἀναντία, οὐχ ἔσται αὐτὰ ἐναντία.
dÀX οὐδὲ εἰ διαιροῖτό τι εἰς τὰ ἐναντία, ὥσπερ τὸ ζῷον, οὐδὲ οὕτως ἔσται
ἐναντίον, εἰ χοινῶς ve περιέχει τὴν τῶν ἐναντίων διαίρεσιν, ὥστε οὐδὲν 590
20 τούτων ἔσται ἐναντίον. γνοίη δὲ ἄν τις xal ἀπὸ τοῦ Ópou τῶν ἐναντίων
τοῦτο’ πλεῖστον γὰρ χεχωρίσϑαι αὐτὰ ἀπ᾿ ἀλλήλων ἀφοριζόμεϑα: ὡς δὲ
νῦν λέγεται, περὶ τὴν αὐτὴν οὐσίαν τοῦ ζῴου συνυπάρχει. ἀλλὰ πῶς τὸ
πῦρ τῷ ὕδατι xal τὸν ἀέρα τῇ γῇ ἐναντία λέγει ὃ ᾿Αριστοτέλης; κατὰ τὰς 25
εἰδοποιοὺς δηλονότι διαφορὰς φήσομεν, αἵτινες οὐχ εἰσὶν οὐσίαι. τὸ μὲν οὖν
25 ψυχρὸν xal ϑερμὸν xal ξηρὸν xal ὑγρὸν ἀλλήλοις ἐναντία ὑπάρχει, αἱ δὲ
ὅλαι οὐσίαι πρὸς τὰς ὅλας οὐσίας οὐχ ἔχουσιν ἐναντιώσεις xal ἐπὶ τῆς
αὐτῆς ὕλης συνυφεστήχασιν᾽᾽. xal τί δεῖ μηχύνειν τῶν ἐξηγητῶν μαχρὰς 30
παραγράφοντα ῥήσεις, ὅτε δυνατὸν αὐτὸν παράγειν τὸν ᾿Αριστοτέλην τὴν
ἑαυτοῦ Ἰνώμην σαφῶς ἀποχαλύπτοντα μετ᾽ ὀλίγα τῆς ἀρχῆς τοῦ δευτέρου
80 τῶν [Περὶ γενέσεως xai φϑορᾶς βιβλίων; γράφει δὲ οὕτως" “ὄντων δὲ τεσ-
σάρων τῶν ἁπλῶν σωμάτων ὁχάτερα τοῖν δυοῖν ἑχατέρου τῶν πρώτων 35
ἐστίν πῦρ μὲν οὖν xal ἀὴρ τοῦ πρὸς τὸν ὅρον φερομένου, γῇ δὲ καὶ ὕδωρ

1 αὐτοῦ) mut. in αὐτὸς m. rec. A 2 slvat om. D ἐγχειμένων E: corr. E?

9 ἀνώτερον B 6 8] Ec 8 ἀπονεύει om. E: ἀπονεύουσιν c, suprascr. E?

post οὐσία rep. 7 ἄσχετος --- σχέσεως (1.8) E αὑτὴν Ac 11 λόγῳ B, supra-
ser. d 12 ante ὡς del. ᾧ μὲν E? 12 διαφορᾷ ΕΣ: διαφορὰ AB: διαφορὰν
DE 13 ἐναντίων c τὸ] ἔχουσιν, τὸ c ἔσται ABb: ἔστιν DEc 14 τοιοῦ-
τὸς] τοῦ ὄντος ΑΒ 14. 15 μετέχοιτο Β 15 τοῦ om. Ec 16 χατασχευάσϑαι
AB: παρεσχευάσϑαι D 19 οὐδὲ AB 2] χεχωρίσϑαι D: corr. ex χεχώρισται AE?:
χεχώρισται B ἀφοριζόμενα B, determinata b 28 τὰ ὕδατα D ὁ om. DEc
26 xai ἐπὶ] ἐπὶ A: ἐπὶ δὲ B 21 συνεφεστήχασι D: συνυφεστήχασι De: v eras. E

28 περιγράφοντα B περιάγειν B Ἀριστοτέλη BE 90 γράφει) 330920 sq.

δὲ (alt.)) δὲ τῶν B 80. 31 τεττάρων c 31 τῶν] εἶναι E, del. E? ἑχάτερον c
ἑχατέρου)] ἑκατέρα A: ἑχάτερα B πρώτων] τόπων c cum codd. Arist. 32 ἐστί BD;
vy eras. E οὖν] γὰρ c ὅρον] mut. in οὐρανὸν E!

170 SIMPLICII IN L. DE CAELO I 4 [Arist. p. 271227]

τοῦ πρὸς τὸ μέσον: xal ἄχρα piv xal εἰλιχρινέστατα γῇ xal πῦρ, μέσα δὲ 77»
xal usutyuéva μᾶλλον ὕδωρ x«i ἀήρ᾽ xal ἐχάτερα ἑχατέροις ἐναντία" πυρὶ
μὲν γὰρ ἐναντίον ὕδωρ, ἀέρι δὲ γῇ" ταῦτα γὰρ ἐχ τῶν ἐναντίων παϑημά- 40
των συνέστηχεν.᾽᾿ ἰδοὺ τοίνυν xal ἐναντίας οὐσίας οὐσίαις εἶναί φησι, πυρὶ
5 καὶ ἀέρι ὕδωρ xal γῆν, xai ὅπως ἐναντία, δεδήλωκεν, ὅτι οὐ χαϑὸ οὐσίαι
xal ὑποχείμενα, ἀλλὰ χαδγὸ ἐξ ἐναντίων ποιοτήτων συνεστήχασιν εἰς ἀλλή-
λας ὃρᾶν xal πάσχειν ὑπ’ ἀλλήλων δυναμένων. ταῦτα μὲν οὖν ἰχανῶς, 45
ὡς οἶμαι, μέχρι τοῦδε προελήλυϑε. xal ὅπως οὗτος ἀνεστράφη περὶ τὴν
ἀν[τίρρησιν τῆς λεγούσης προτάσεως τῶν ἐναντίων xal τὰς φορὰς εἶναι 770
10 ἐναντίας, φανερόν, οἶμαι, γέγονε χαὶ τοῖς μετρίαν συναίσϑησιν ἔχουσι λό-
Ἴων ἀχολουϑίας. ὁ δὲ χρηστὸς οὗτος ὃ τῷ ᾿Αριστοτέλει δεινότητα λόγων
ἐγχαλῶν, τοῖς μὲν μὴ παραχολουϑῶν αὐτός, τὰ δὲ ὡς ἐπίοειξιν δεινότητος 5
ποιούμενος μετὰ πολλὰς ἀντιρρήσεις ἐχ φιλοτιμίας συγχωρεῖν toic ἀνατρα-
πεῖσι δοχεῖ xal τάδε ἐφεξῆς γέγραφε" "xdv ἀληθὲς δὲ συγχωρήσωμεν τὸ
15 εἶναι σῶμα σώματι ἐναντίον xal ἔτι τῶν ἐναντίων σωμάτων xal τὰς φορὰς
εἶναι ἐναντίας xal διὰ τοῦτο πάλιν, οὗ σώματος τῇ χινήσει μὴ ἔστιν ἐναν- 10
tía χίνησις, μηδὲ αὐτῷ εἶναι σῶμα ἐναντίον, ἀνάγχη δηλονότι δειχϑῆναι,
ὅτι τῇ χύχλῳ χινήσει μὴ ἔστιν ἐναντία χίνησις. ἐὰν οὖν τῶν λόγων Éxa-
στην, Ot ὦν τοῦτο χατασχευάζειν ὃ ᾿Αριστοτέλης ἐπιχεχείρηχε, παραϑέντες
20 ἐλέγξωμεν, δῆλον, ὅτι μὴ «δειχϑέντος, ὅτι τῇ χύχλῳ χινήσει μὴ ἔστιν ἐναν- 15
τία χίνησις, οὐδὲ ὅτι τῷ χινουμένῳ αὐτὴν σώματι οὐχ ἔστιν ἐναντίον σῶμα,
δεδειγμένον ἄν eim ὁ τοίνυν τοιαῦτα ἀνατεινόμενος ὅρα ὅπως οὐδὲ παρ-
αχολουϑῶν φαίνεται τοῖς γεγραμμένοις. παραϑέμενος 1ὰρ τὴν ᾿Δοιστοτέ-
λους ῥῆσιν τοῦ πρώτου ἐπιχειρήματος xal τὴν ᾿Αλεξάνδρου ἐξήγησιν ἐάσας 50
25 τὸν ᾿Δριστηοτέλην χατὰ τοῦ ᾿Αλεξανδρου χεχώρηχε λέγων, ὅτι ἐπαγγειλάμε-
vos δεῖξαι, ὡς οὐχ ἔστι τῇ περιφερεῖ γραμμῇ 7, εὐϑεῖα ἐναντία, οὐδὲν δε-
δειχὼς φαίνεται. τοῦτο ὃὲ οὐτε ᾿Αριστητέλης οὔτε ᾿Αλέξανδρος ἐπυηγγεί-
λαντο δειχνύναι, ἀλλὰ τὴν ἀγωγὴν οὗτος ἠγνόησε τοῦ λόγου ἔχουσαν οὔ- 25
τως" εἰ ἔστιν ἐναντία τις τῇ χύχλῳ χινήσει. ἢ ἐπ᾽ εὐϑείας ἐστίν: ἀλλὰ
30 μὴν f, ἐπ᾽ εὐθείας οὐχ ἔστιν: οὐχ ἄρα ἔστι τις ἐναντία τῇ χύχλῳ χίνησις.
xal τὸ μὲν συνημμένον δείχνυσιν ἐχ τοῦ τῇ περιφερεία τὴν εὐθεῖαν ἀντι-
χεῖσϑαι Ooxsiv* χἀν ἀντίχεινται ὃὲ αὗται, αἵ ἐπ᾿ αὐτῶν χινήσεις οὐχ εἰσὲν 80
ἐναντίαι, διότι μία οὐχ ἔστιν ἢ ἐπ᾽ εὐϑείας, ἀλλὰ δύο, ἑχατέρα δὲ αὐτῶν
τῇ ἑτέρα ἀντίχειται, καί ἐστιν ἕν ἐνὶ ἐναντίην, ὡς πολλάχις εἴρηται. τοῦ

Ι τὸ om. B πῦρ χαὶ γῆ c 2 xal (tertium) om. AB ixacépa δὲ c

πυρὶ] corr. ex περὶ E? 9 ἐναντίου E 4. συνέστηχε E: corr. E? οὐσίαις]
οὐσίας A εἶναι οὐσίαις ς 9 xal γῆν] γῆν E 8 ὡς om. Ec προσελήλυϑε D
αὐτὸς D 10 μετρίαν] seq. ras. 7 litt. E 10. 11 λόγον E: corr. E?

11 οὗτος om. D δεινότατα E: corr. E? λόγων DE?: λέγων ABE, dicit b
12 à' B δεινότατος E: corr. E? 15 xai (alt.) om. B 17 μηδὲ) μηδὲν
xal c αὐτὸ E 19 ὁ om. B πειραϑέντες B: παρεϑέντες E: corr. E?

20 ἐλέγξομεν E 2] οὐδὲ corr. ex εἰ δὲ E? 25 ᾿Δριστοτέλη BE: corr. E?

236 ἡ om. DE 29 χίνησις comp. D 90 ἐναντία τις c κινήσει c 34 xal)

xal οὐχ AB

SIMPLICII IN L. DE CAELO I 4 (Arist. p. 271227] 11

δὲ ᾿Αλεξάνδρου τὴν εὐθεῖαν χίνησιν τῇ χύχλῳ παραβάλλοντος, ἐν οἷς φη- {τὺ
σιν "f, δὲ εὐθεῖα ἐναντία δοχεῖ τῇ χύχλῳ διὰ τὸ ἐχείνην μὲν ὀοχεῖν S5
πανταχόϑεν περιχεχλάσθαι, τὴν δὲ εὐθεῖαν ὡς ὅτι μάλιστα ἀχλαστοτάτην
εἶναι πασῶν τῶν γραμμῶν" εἰ οὖν αὔτη μή ἐστιν ἐναντία τῇ κύχλῳ, οὐδ᾽
dv τῶν ἄλλων τις τῶν ἧττον ἀντιχεῖσϑαι δοχουσῶν αὐτῇ, οὗτος νομίσας
τὴν εὐθεῖαν τῷ χύχλῳ συγχρίνεσϑαι xal μεταγράφειν ἐτόλμησε τὴν ᾿Αλεξ- 49
ἄνδρου λέξιν, ἐν οἷς ἔγραψε: “μαλιστα Of", φησίν, “᾿ἢ εὐθεῖα ἀντιχεῖ-
σϑαι δοχεῖ τῷ χύχλῳ,᾽ xaítot ἐχείνου τῇ χύχλῳ γράψαντος, ὡς xal τὰ
ἐφεξῆς δηλοῖ. χἄν γὰρ ἀπὸ τῶν γραμμῶν f, ἐπιχείρησις, ἀλλ᾽ ἐπὶ τῶν
χινήσεων ἐρρήϑη, xal τὸ ἄχλαστον xai χεχλασμένον ἀπὸ μὲν τῶν γραμ-
μῶν, ἐπὶ óà τῶν χινήσεων εἴρηται ὑπὸ τοῦ ᾿Αλεξάνδρου, ὡς δηλοῖ τὸ
ἐπαχϑέν’ “εἰ οὖν αὔτη μή ἐστιν ἐναντία τῇ χύχλῳ᾽᾽. αλλ' οὐδὲ ἐχ τοῦ 46
τὴν εὐθεῖαν γραμμὴν μὴ εἶναι ἐναντίαν τῷ γραμμιχῷ χύϊχλῳ νομίζει πε- 785
ραίνεσθϑαι τὴν ἀπόδειξιν ὁ ᾿Αλέξανδρος, ἵνα xal ἐπηγγείλατο τοῦτο δεῖξαι.
χἄν γὰρ αἱ γραμμαὶ ἐναντίαι, ἀλλ᾽ ai χινήσεις οὐ δύνανται ἐναντίαι εἶναι
διὰ τὸ τὴν ἐπ᾽ εὐθείας τῇ ἐπ᾽ εὐθείας ἀντιχεῖσϑαι xai ἕν ἑνὶ ἐναντίον
εἶναι. ἐφεξῆς δὲ τὴν ἐπ᾽ εὐθείας χίνησιν ἐναντίαν πειρᾶται δειχνύναι xai 5
τῇ ἐπ᾽ εὐϑείας xal τῇ χύχλῳ, xat ἄλλο δὲ xai ἄλλο, ὥσπερ τὴν ὑπερ-
βολὴν καὶ πρὸς τὴν ἔλλειψιν χαὶ πρὸς τὴν συμμετρίαν χαὶ τὴν πλεονεξίαν
πρός τε τὴν μειονεξίαν xal τὴν διχαιοσύνην xal ἁπλῶς, ἐφ᾽ ὧν ὡς ἀσύῳ-
μετρα τὰ παρ᾽ ἑχάτερα τοῦ συμμέτρου ἀλλήλοις τε ἀντίχειται xai τῷ συμ- 10
μέτρῳ. "xal τῷ πυρὶ δέ, φησί, xai ó ἀὴρ μάχεται xal ἢ γῆ. xav ἄλλο
δὲ xai ἄλλο, xal τὸ ψεῦδος, φησί, xal f, ἀγνοια τῇ ἀληϑείχ, ἀλλὰ τὸ μὲν
ὡς ἐναντίον, ἢ ὃὲ ὡς στέρησις' οὕτως οὖν, φησί, χἀνταῦϑα f, μὲν ἄνω 15
χίνησις τῇ χάτω χατὰ τὴν τῶν τόπων ἐναντίωσιν μάχεται, ἢ δὲ χύχλῳ
&xatépq τῶν ἐπ᾽ εὐθείας οὐ χατὰ τὴν τῶν τόπων ἐναντίωσιν ἀλλὰ xac
αὐτὴν τὴν ἰδέαν τῆς χινήσεως, ὅτι ταῖς μὲν ἀπ᾿ ἄλλου σημείου ἐπ᾽ ἄλλο
ἣ χίνησις xal χατὰ πᾶν μόριον ἄχλαστος, τῇ δὲ ἀπὸ τοῦ αὐτοῦ εἰς τὸ 30
αὐτὸ μηδὲ τοῦ τυχόντος ἀχλάστου μορίου μένοντος, xai ὅτι τὴν μὲν ἀδύ-
vatov ἄνευ στάσεως ὃὶς ἐπὶ τῆς αὐτῆς γενέσϑαι, ἢ δὲ χύχλῳω τὴν αὐτὴν
ἄνευ στάσεως ἀπειράχι; περίεισιν. εἰ οὖν χατὰ τὰ ἐναντία, φησί, yapax-
τηρίζεται, δῆλον, ὅτι xal ἐναντίαι ἄν εἶεν." ὁρᾶς, ὅπως οὐ mapaxokou- 25
ϑεῖ τῷ σχοπῷ τῶν εἰρημένων" τοῦ γὰρ ᾿Αριστοτέλους ἀποδειχνύντος, ὅτι
τῇ χύχλῳ χινήσει τοπιχῇ οὔσῃ οὐχ ἔστιν ἐναντία χατὰ τόπον χίνησις xai
εἰπόντος αὐτῇ λέξει, ὅτι "al τῆς φορᾶς ἐναντιώσεις χατὰ τὰς τῶν τόπων

"---......--....-.--ςς΄.....-..-.

2 ἐχείνη E: corr. E? 3 μάλλιστα A 4 aót AB 9 αὐτῇ om. B

6 τῷ AB, e corr. Ὁ}: τῇ Ebc 10 xal τὸ - εἴρηται (11) om. c 10. 11 μὲν τῶν
τραμμῶν) t&v γραμμῶν E: τῶν γραμμῶν μὲν E? 12 αὐτὴ AB 13 μὴ] -- ἢ corr.
ex ec B γραμιχῷ E: corr. E?. 15 ἀλλ᾽ αἱ] ἀλλὰ Ec l6 τῇ —- ἀντιχεῖσϑαι) avzt-
χεῖσϑαι E: ἀντιχεῖσϑαι τῇ ἐπ᾿ εὐϑείας E?c 20 πρός τε τὴν μειονεξίαν 1120: om.
ΑΒΕ! τε om. E 29 ἀληϑείᾳ μάχονται D 28 «xal om. Kc
ἄχλαστον D 31 περίησιν D 31. 32 χεχαραχτηρίζεται B: γαραχτηρίζονται D
99 εἰπόντος) 2712271 αὐτολεξεὶ D

112 SIMPLICII IN L. DE CAELO I 4 (Arist. p. 271327)

εἰσὶν ἐναντιώσεις." οὗτος χαίτοι xat αὐτὸς ἐπὶ λέξεως εἰπών ᾿τῷ δὲ χύχλῳ 784

&xatípa τῶν ἐπ᾽ εὐθείας οὐ χατὰ τὴν τῶν τόπων ἐναντίωσιν μάχεται, S
ἐφ᾽ oüg τὰ xat' αὐτὰς χινούμενα φέρεται, ἀλλὰ xav αὐτὴν τὴν ἰδέαν
τῆς χινήσεως᾽᾽ ὅμως ἐναντίαν οἴεται δειχνύναι τὴν χύχλῳ κίνησιν τῷ
ἐπ᾿ εὐθείας xarà τὴν ἐναντίωσιν, ἣν 6 ᾿Αριστοτέλης ἀπεῖπεν. αὕτη δὲ
ἦν $, χατὰ τοὺς τόπους, xaÜ' ἣν χαὶ μάχεσθαι ἀλλήλοις τὰ ἐναντία 86
xal μεταβάλλειν εἰς ἄλληλα δυνατόν: τὰ γὰρ ἐπὶ τοὺς ἐναντίους “ἀλλή-
λοις τόπους χατὰ φύσιν ἱέμενα ἐναντίαις πάντως ποιότησιν εἰδοποιοῦνται,
ϑερμότητι καὶ Ψυχρότητι, χουφότητι xai βαρύτητι, καὶ τὰ ταῖς ἐναντίαις
ταύταις ποιότησιν εἰδοποιούμενα ταῖς τῶν διαφόρων ῥοπῶν αἰτίαις ἐπὶ 40
τοὺς ἐναντίους ἵενται τόπους" ταῦτα δέ ἐστι τὰ ἐξ ἀλλήλων γινόμενα
ἐναντία, ἀλλ᾽ οὐχὶ τὰ ἄχλαστα xal xexÀaopéva: οὐ γὰρ ὁ χύχλος εἰς
τὴν εὐθεῖαν μεταβάλλει οὐδὲ τὰ χύχλῳ xtwoüpsva εἰς τὰ ἐπ᾽ εὐϑείας
οὐδὲ τὰ ἀπὸ τοῦ αὐτοῦ σημείου ἐπὶ τὸ αὐτὸ χινούμενα εἰς τὰ ἀπ᾽ ἄλλου 45
xai ἄλλου οὐδὲ τὰ στάσει διαλαμβανόμενα | εἰς τὰ συνεχῆ τὴν χίνησιν 785
ἔχοντα" οὐ γάρ εἰσιν ἐναντιώσεις αὗται χατὰ ποιότητας παϑητιχάς τε xal
δραστιχὰς οὐδὲ τὸ αὐτὸ ὑποχείμενον ἔχουσιν, ἐπεὶ συνέβαινεν καὶ τὰ ὑπὸ
σελήνην εἰς τὰ οὐράνια μεταβάλλειν χαὶ τὰ οὐρανια εἰς τὰ ὑπὸ σελήνην,
ὅπερ οὐδὲ τοῦτον προσίεσθαι νομίζω σαφῶς ὑπερεχούσης φύσεως τὸν οὐρα-
νὸν εἶναι λέγοντα, ἐν οἷς φησιν “ὁ δὲ οὐρανὸς xal χαϑ᾽ ὅλον αὐτὸν xal
χατὰ μέρη τὸ χυριώτατόν τε xal συνεχτικώτατον τῶν τοῦ χόσμου μερῶν
ὡυολόγηται᾽" τῇ γὰρ τούτου χινήσει τὰ ἐντὸς ἰθύνεται πάντα σώματα᾽". 10
πῶς οὖν ἔμελλεν εἰς ἄλληλα ταῦτα μεταβάλλειν; εἰ δὲ ἀνάγχη τὰ τοιαῦτα
ἐναντία τὰ μεταβάλλοντα εἰς ἄλληλα χατὰ τὴν τῶν τόπων ἐναντίωσιν εἰ-
λῆφϑαι, μάτην τοὺς πολλοὺς xai ἐν τοῖς ἑξῆς ἐδαπαάνησε λόγους δειχνύναι
φιλονειχῶν, ὅτι, xdv μὴ χατὰ τοὺς τόπους ἐναντίαι εἰσὶ χινήσεις ἦ τε ἐπ᾽ 15
εὐθείας xal f, χύχλῳ, ἀλλὰ xav! ἄλλους τρόπους ἠναντίωνται, xat ὅτι εὐ-
ληγώτερον ἥ κχύχλῳ χίνησις τῇ ἐπ᾽ εὐϑείας ἐναντία (ἄν) ρῥηϑείη χατὰ
πολλὰ ἀντιχειμένη ἥπερ ἢ ἄνω τῇ χάτω χατὰ μόνους τοὺς τόπους τὸ
ἐναντίον ἔχουσα. χαὶ γὰρ τὰ γινόμενα χαὶ φϑειρόμενα ἀλλήλοις μὲν ὄντα 90
συγγενῆ. πρὸς ὃὲ τὰ ἀγένητα καὶ ἄφϑαρτα χατὰ πολλοὺς τρόπους ἀντιχεί-
μενα, πρὸς ἄλληλα μὲν ἐνάντίωσιν ἔχειν λέγεται, καϑ’ ἣν εἰς ἄλληλα με-
ταβάλλει, πρὸς δὲ τὰ ἀγένητα. xal ἄφϑαρτα οὐχέτι. ἀλλ᾽ ἐπειδὴ xal δύο
ἑνὶ μάγεσϑαι ἐναντία πρότερην ἔλεγεν, ὥσπερ τῷ πυρὶ τὴν γῆν xal τὸν
ἀέρα, τὴν μὲν ὡς ψυχρὰν ϑερμῷ. τὸν ὃδὲ ὡς ὑγρὸν ξηρῷ, ϑαυμαστή μοι 3ὅ
δηχεῖ τῆς ἀνεπιστασίας f, ὑπερβολή. xai γὰρ ὅτι μὲν ὡς γῇ xal ὡς ἀὴρ

- νυν ——— -

3 τὰ] καὶ E αὐτὰς} αὐτοὺς E: αὐτὸν E?: αὐτὰ c χατὰ ταύτην Εὶ

6 τοὺς om. e 8 “ἐναντίαις] ἐναντίαι ὡς A: ἐναντίαις ὡς B 9 xal χουφότητι
xai Ec τὰ] suprascr. E* 10 ῥοπῶν αἰτίαις corr. ex ῥητῶν εὐϑείαις E?

11 ἐξ] καὶ ἐξ BE. κ᾿. γιυνόμενα E 15 στάσιν B τὴν BD: om. AEc

11 συνέβαινε BDEc κκαὶ τὰ — alterum σελήνην (18) om. D 19 προσιέναι E: corr. E?
νομίζει AB 20 λέγοντα] comp. ambig. A: λέγει B 2l] χυρυώτατον B 23 μετα-
βάλλειν ταῦτα Ec 28 τῇ] τῆς E dv] addidi: oim. ABDEbc 30 γιγνόμενα E
3] ἀγένη E: corr. E? 91 post ἐναντία del. μάχεσϑαι E?

SIMPLICII IN L. DE CAELO 14 [Arist. p. 271327] 113

xal πῦρ xal ὅλως ὡς οὐσίαι οὐχ εἰσὶν ἐναντία, πολλάχις αὐτὸς διετείνατο, 78b
ὅτι δέ, εἰ τὸ ϑερμὸν τῷ ψυχρῷ καὶ τὸ ξηρὸν τῷ ὑγρῷ ἐναντίχ, οὐ δύο
ἑνὲ ἀλλ᾽ ὃν ἑνί ἐστιν ἐναντίον, χαϑὰ xal μεταβάλλει εἰς ἄλληλα τὰ στοι- 30
χεῖα, πῶς οὐ συνίησιν; ὅλως ὃέ, εἰ μὴ χατὰ τὸ αὐτὸ 000 τῷ ἐνὶ ἐναντία
5 ἀλλὰ xat' ἄλλο xal ἄλλο, ὡς οὗτός φησι xal ἐπὶ τῆς ὑπερβολῆς xal ἐλ-
λείψεως xal τῶν τοιούτων αὐτοῦ πολλῶν παραδειγμάτων xat ἄλλη μὲν
ἀμφοῖν τῇ ἰσότητι μαχομένων χατὰ τὸ χοινὸν τῆς ἑαυτῶν ἀνισότητος xal $5
τῇ συμμετρία χατὰ τὸ xowby τῆς ἀσυμμετρίας, κατ᾽ ἄλλο δὲ ἀλλήλοις, πῶς
πάλιν δύο ἑνὶ ἐναντία xal οὐχὶ ἕν ἑνί; ἕν γὰρ ἢ συμμετρία xal ἕν ἢ dvi-
10 σότης. ἀλλ᾽ εἰ 6 ἄνω τόπος, φησίν, ἐφ᾽ ὃν τὰ ἐπὶ τὸ ἄνω χινούμενα
φέρεται, ἢ χοίλη περιφέρεια τῆς σεληνιαχῆῇς σφαίρας ἐστί, καὶ ἔστιν 6 ἄνω 40
τόπος τῷ χάτω ἐναντίος, μετέχει ÜDarépou τῶν ἐναντίων τόπων 6 οὐρανὸς
χαὶ χατὰ τοῦτο ἐναντίος ἔσται τινί, ὥσπερ τὸ πῦρ τῷ ὕδατι, χἄν μὴ χαϑὸ
σώματα T, χαϑὸ οὐσίαι, ἀλλὰ χατὰ τὰς ποιότητας τὰς ἐναντίας ἐναντία
15 ἐστίν. παλιν οὖν οὗτος ἐπελάϑετο τοῦ εἴδους τῆς ἐναντιώσεως, χαϑ᾽ ὃ γί- 45
vetat 7, εἰς ἄλληλα τῶν ἐναντίων μεταβολή" xdv γὰρ 6 ἄνω τόπος τῷ 794
χάτω τόπῳ ἐναντίος, οὐχ ὡς μεταβάλλοντες εἰς ἄλληλα ἐναντίοι (οὔτε γὰρ
6 ἄνω τόπος γίνεταί ποτε χάτω οὔτε 6 χάτω ἄνω), ἀλλὰ τὰ ἐν τοῖς τό-
ποῖς ὄντα τούτοις χαὶ τὰ ἐπ᾽ αὐτοὺς χινούμενα ταῦτα ἐστιν τὰ οὕτως ἐναν- 6
20 τία ὡς xal μεταβάλλειν εἰς ἄλληλα. διὸ xdy ἐν τῷ οὐρανῷ τὸ ἄνω ἐστὶ
χαὶ ἐν τῇ γῇ τὸ χάτω, οὐχ οὕτως ἐναντία γῇ χαὶ οὐρανὸς ὡς μεταβάλλειν
εἰς ἄλληλα, οὐδὲ ἔχει τι ὁ οὐρανὸς τοιοῦτον ἐναντίον, ὁπότε χαὶ αὐτὸς
οὗτος olüey, ὅτι ἢ τοῦ τόπου ἀπόδοσις ἢ λέγουσα τὸ πέρας τοῦ περιέχον-
τος εἶναι τὸν τόπον οὐ τελέως ἀποδέδοται παρὰ τοῦ ᾿Αριστοτέλους ἅτε
25 πρώτου ζητήσαντος αὐτόν. ἐφεξῆς 0$ “τὸ χυρτόν, φησί, xal χοῖλον ὡς 10
ἐναντία ἀντίχειται᾽ οὔτε γὰρ ὡς τὰ πρός tt, ἐπεὶ μὴ del συνυπάρχει" xal
Ἱὰρ τὸ χυρτὸν ἔστιν ἐπὶ τῆς σφαιριχῇς ἐπιφανείας χοίλου μὴ ὄντος, ὅταν
ναστὴ 1j f, σφαῖρα, xal τὸ χοῖλον ἐπὶ τῶν ὀρόφων τῶν ἔνδοϑεν μὲν χοί-
λων, ἐχτὸς δὲ ἐπιπέδων΄ ἀλλ᾽ οὔτε ὡς ἕξις xal στέρησις" ποιότης γάρ, 15
30 φησίν, ἑχάτερον᾽᾽, ἀγνοῶν, ὡς ἔοιχεν, ὃ προπετὴς οὗτος, ὅτι xal ἢ στέρησις
ὃν εἶδος ποιότητός ἐστι. πῶς qàp ἄν ἔλεγε τὸ χυρτὸν xai χοῖλον διὰ τὸ
ποιότητας εἶναι μὴ χατὰ ἕξιν xal στέρησιν ἀντιχεῖσθϑαι; ἀλλ᾽ “οὔτε ὡς

1 ὅλως ὡς] ὅλως B οὐσία D 2 τὸ (alt.)] corr. ex τῷ E? 5 αὐτὸς Ec

8 τῆς συμμετρίας E: corr. E? ἀλλήλοις] ἄλλοις c 9 δύο πάλιν D ἀσυμ-
μετρία D 11 ἐστί seq. ras. 1 litt. E 12 τῷ] tj AE: corr. E? 13 ἐναντίως
E: corr. E? ἐστὶ Ὁ 14 ποιότητας τὰς om. c ἐναντίας] comp. ambig. E
ἐναντία (sc. τὸ πῦρ xal τὸ ὕδωρ) ABDE: ἐναντίον E?c 15 ἐστὶ BDe: v eras. E

15. l6. γίγνεται E 16 6] suprascr. B τῷ] mut. in τὸ A! 11 τόπῳ
om. D ἀλλήλους B 18 γίγνεται E ἄνω χάτω B, sed corr.

19 αὐτοῖς E ταὐτὰ E: corr. E? ἐστιν] ἐστι BD: γὰρ Ec 20 μεταβαλλεῖν A :
μεταβαλλεῖν B διὸ — ἄλληλα (22) om. Ec 2] μεταβαλλεῖν A: μεταβαλεῖν D

23 οὗτος om. B τὸ] τοῦ A 21 post ὅταν lac. 11 litt. B 28 xal] corr. ex
xatà E? 30 προτελὴς B 81 ἐστι) seq. ras. 1 litt. E τὸ χοῖλον D

32 ποιότητα B |

174 SIMPLICI IN L. DE CAELO I 4 (Arist. p. 271427)

χατάφασις, φησί, xal ἀπόφασις. λείπεται οὖν ὡς ἐναντία ἀντιχεῖσθαι τὸ 79a
χοῖλον xal τὸ χυρτόν. ““εἰ οὖν ταῦτα. φησί, τοῦ οὐρανίου σώματος ποιό- 91
τητές τινές εἰσιν 7j παάϑη. ósxttxóv ἐστι τῶν ἐναντίων τὸ οὐράνιον, ὥστε

2)
-

xai φθορᾶς xal γενέσεως. ἄρα οὐχὶ χἀνταῦϑα φαίνεται παντελῶς παρ-
αλλάττων οὗτος τοῦ τῶν εἰρημένων σχοποῦ; πρῶτον μὲν ὅτι τοῦ '"Ápt- Ὁ
στοτέλους τὸ χοϊλον xai τὸ χυρτὸν ἐπὶ γραμυῆς λαβόντος, χαϑ᾽ ἣν T, χύ-
ν €- (9 p τ γρᾶάμμη $ i i
χλῳ χίνησι: γίνεται (χατὰ γραμμὴν γὰρ πᾶσα χίνησις ἐπιτελεῖται), οὗτος
e 3 Ν ^ , ij ^ P, M , € Ou w
ὡς ἐπὶ στερεοῦ ἔλαβε λέγων μὴ ἐνδέχεσθαι γραμμὴν xaÜ' αὐτὴν ἄνευ
, * * D - 1 1 ? " v .
σώματως εἶναι. ἀλλὰ πᾶσαν φυσιχὴν γραμμὴν ἐν σώματι τὸ εἶναι ἔχειν
10 ἐν ἄλλῳ δὲ χαὶ ἄλλῳ τοῦ σφαιρικοῦ σώματος πέρατι τὸ χοῖλον τυγχάνει 80
xai τὸ xoptóv* xai διὰ τοῦτο xai τῷ Δλεξανδρῳ μέμφεται εἰπόντι. ὅτι,
εἴπερ εἴη ἐναντίον τὸ xov τῷ χυρτῷ ἐπὶ μιᾶς γραμμῆς ϑεωρούμενον,
αὐτὴ ἂν εἴη ἑαυτῇ ἐναντίχ ἢ Ἰραμμή. χαίτοι εἰ τὸ χοῖληον xal τὸ χυρτὸν
ὃ ᾿Αριστοτέλης κατὰ τὴν διάστασιν ἔλαβε, χαϑ' ἣν 7 χύχλῳ χίνησις γίνε- 85
15 tat, ἀπλατὴς δὲ αὔτη. OTÀkov, ὅτι χαλῶς xal ὃ ᾿Αλέξανδρος εἴρηχεν. οὐ
ἢ " - [| -- wv e ») , DJ wv e 9
γὰρ περὶ τούτου τοῦ χοίλου xal χυρτοῦ οὔτε ὃ ᾿Αλέξανδρος οὔτε ὁ 'Ápt-
στοτέλης εἰρήχασι τοῦ ἐν ἄλλῳ χαὶ ἄλλῳ πέρατι τοῦ σφαιριχοῦ σώματος
ὄντος, αλλὰ τῶν ἐν τῇ Ἰραμμιχῇ διαστάσει, χκχαϑ᾽ ἣν ἢ χύχλῳ χίνησις 49
ἐπιτελεῖται. χἄν τὸ χοΐλον ὃὲ xal τὸ χυρτὸν ὃ οὐρανὸς ἔχῃ ἐν ἄλλῳ xal
20 ἄλλῳ πέρατι τοῦ σφαιριχοῦ σώματος, χαὶ ἐναντία ταῦτα ἀλλήλοις ἔχει χαὶ
ἄλλας ἐν ἑαυτῷ πολλὰς ἐναντιώσεις" xal γὰρ χίνησις ἐν αὐτῷ xal στάσις
χαὶ τὸ περιττὸν χαὶ τὸ ἄρτιον xal ταυτότης xai ἑτερότης xal ἕν χαὶ 4s
πολλὰ x«i ἄλλα μυρία τοιαῦτα. ἀλλὰ πρῶτον μὲν τὸ χοῖλον xal τὸ 79b
χυρτὸν ἐν ἄλλῳ x«i ἄλλῳ πέρατι ὄντα πῶς οἷα τε συμβαλεῖν ἀλλήλοις 7,
ὋἫι΄Λ| “ὦ ^ , p . 7 σ , Ἃ ^v ,
25 ὃρᾶν εἰς ἄλληλα T, πάσχειν ὑπ᾽ ἀλλήλων, ὥστε γενέσεως T, φϑορᾶς C
νεσϑαι αἴτιχ μεταβάλλοντα εἰς ἄλληλα; ἔπειτα ἐννοεῖν χρή, ὅτι, ὅπου μὲν ὃ
“ἕνεσις xal φορά, πάντως εἶναι γρὴ τὰ ἐναντία, ἐξ ὧν ἢ γένεσις καὶ εἰς
ἃ ἢ φορά, οὐχ ὅπου Of ἐστιν ἐναντία, ἐχεῖ πάντως γένεσίς ἐστι xal

[s]

φθορά" οὐ τὰρ πάντα τὰ ἐναντία Op&v εἰς ἄλληλα καὶ πάσχειν ὑπ᾽ ἀλλή-
30 λὼν πέφυχεν οὕτως ὡς xal μεταβάλλειν εἰς ἄλληλα, dÀX ἐχεῖνα μόνα τὰ 10
χατὰ τὰς ὁραστιχὰς xal παϑητιχὰς ποιότητας ϑεωρούμενα, τουτέστι ϑερμό-
τητας. ψυχρότητας, ξηρήτητας. ὑγρότητας xal τὰς ταύταις συνεδρευούσας,
λευχότητας. μελανήτητας, γλυχύτητας, πιχρότητας, χηυφότητας, βαρύτητας
χαὶ τὰ τοιαῦτα χατὰ γὰρ τὴν τηύτων εἰς ἄλληλα μεταβολὴν xal τὰ ἄλλα 15
35 ἐναντία. οἷον τὸ χοῖλον xal τὸ χυρτόν, εἰ τύχοι, xol τὸ περιττὸν xal τὸ

] χατάφατις Β!», comp. A: χατάφασιν DE: χατὰ φάσιν c ἀπόφασις Bb: ἀπόφασιν
ADEc 3 οὐράνιον σῶμα D G xai τὸ] χαὶ D 4 γίνεται χίνησις D 9 ἀλλὰ --
εἶναι) add. E? 10 zapdzt E: corr. E? 11 ὅτι om. D 13 ἐναντία αὑτῇ D
14. 10 γίγνεται E 16 χαὶ] «al τοῦ Ec 6 (pr. om. e 19 ἔχει A, sed
corr. 20 ἐναντία — πολλὰς (21)] add. E? ἔχῃ D 24 συμβαλλεῖν A

35. 26 γίγνεσθαι E: γενέσϑαι D 26 post αἴτια del. ἃ E ὅτι om. c 21 χρὴ
εἶναι D JO μεταβαλλεῖν A: μεταβαλεῖν B 2] x«i παϑητιχὰς om. Ec

31. 32 ϑερμότητα ψυχρότητα B 52 ξηρότητας om. B ὑγρότητα B

SIMPLICII IN L. DE CAELO I4 (Arist. p. 2712927) 175

ἄρτιον, τὴν εἰς ἄλληλα μεταβολὴν ἴσχει, ὥσπερ xai αὐταὶ αἱ οὐσίαι, ὡς 790
εἴρηται πρότερον. εἰ τοίνυν ἐχείνης ἐξήρηται τῆς ἐναντιώσεως ὁ οὐρανὸς
τῆς κατὰ τὰς ὁραστιχὰς xal παϑητιχὰς ποιότητας, εἰχύτως γενέσεως ἐξύ- 90
ρῆται xal φθορᾶς. χαὶ τούτῳ δὲ ἄξιον ἐφιστάνειν, ὅτι, εἴπερ εἶχέν τι
ἐναντίον 6 οὐρανὸς ὡς μεταβάλλειν εἰς ἐχεῖνο, ἔξω τῆς οὐσίας αὐτοῦ τὸ
ἐναντίων dv ἦν ἐκεῖνο καὶ οὐχ ἐν αὐτῷ" οὐ γὰρ dv ἔφϑειρεν αὐτὸ συστα-
τιχὸν ὑπάρχον αὐτοῦ. τοιγαροῦν xal τοῦ ὑπὸ σελήνην μέρη ὄντα τὰ ἐναντία 2»
μάχεται μὲν ἀλλήλοις xai μεταβάλλει εἰς ἑαυτὰ ἄλληλα, τὸ ὃὲ ὅλον 1ενη-
τὸν OU αὐτὸ τοῦτο αἰδιύόν ἐστι, διότι ἢ ἄλλου φϑορὰ ἄλλου πάντως γένε-
σίς ἐστιν’ ὥστε ὃ τὸν ᾿Αριστοτέλους λόγον ἐλέγξαι βουλόμενος ὁὀειχνύτω τι
ἔχοντα τὸν οὐρανὸν ἐναντίον ἐχτὸς ἑαυτοῦ, χἄν μὴ χατὰ τὴν οὐσίαν. ἀλλὰ 80
χατὰ τὰς ἐν αὐτῷ ποιότητας, ὡς ἔχει τὸ πῦρ ἐναντίον ἑαυτῷ τὸ ὕδωρ ὡς
ἐναντίας ἔχον ποιότητας. ἐπεὶ οὐδὲν dv σοφὸν συνάγοι λέγων" "si μὲν χαϑ-
ὄλου τὸ τῶν ἐναντίων ὁποιωνοῦν μετέχειν T, ἀμφοτέρων Y, ϑατέρηου ἀπό-
δειξιν εἶναί φασι τοῦ γενητὸν xal φϑαρτὸν εἶναι τὸ μετέχον, ἐπεὶ xal τὸ 85
οὐράνιην σῶμα τῆς χατὰ τὸ χοῖλον xal χυρτὸν ἐναντιώσεώς ἐστι δεχτιχόν,
ἔτι ὃὲ xal τὸ χοῖλον τῆς σεληνιαχῇς σφαίρας τῶν ἐναντίων τόπων ἐστὶν
6 ἕτερος, καὶ τὸν οὐρανὸν γενητὸν εἶναι xai φϑαρτὸν λεγέτωσαν εἰ ὃὲ μὴ
πᾶσα ἐναντίωσις γενέσεώς ἐστιν αἰτίχ χαὶ φϑορᾶς τοῖς σώμασιν, ὥσπερ 40
οὐὸὲ τὸ χατὰ τόπον ἐναντίως ἄνω ἢ χάτω χινεῖσϑαι γένεσις Y, φϑορὰ
τυγχάνει, οὐδὲ ἄρα τὰ τῶν ἐναντίων xatà τόπον χινήσεων ἐστερημένα ὃι᾿
αὐτό γε τοῦτο μόνον xal γενέσεως xai φϑορᾶς ἐστέρηται. xal γὰρ τὸ
μὲν ἀμφοτέρων ἅμα τῶν ἐναντίων μετέχειν, ὡς ὁ οὐρανὸς τοῦ χοίλου χαὶ 45
χυρτοῦ, οὐχ ἔστι δειχτιχὸν τοῦ γενητὸν xal φϑαρτὸν εἶναι" τὰ γὰρ δυνά-
μενα συνυπάρχειν ἐναντία οὐ μάϊχεται ἀλλήλοις οὐδὲ ἀναιρεῖ ἄλληλα xai 80.
διὰ τοῦτο οὐχ ἔστι γενέσεως xal φϑορᾶς αἴτια- τὸ ὃὲ Üdtepov τῶν ἐναν-
τίων ἔχον xai χοινὸν ὑποχείμενον πρὸς ἐχεῖνο τὸ τοῦ ἑτέρου ἐναντίου μετ-
ἔχον τοῦτο γενέσεως xal φϑορᾶς ἐστι Osxttxóv τῶν ἐναντίων περὶ ἕν ὑπο- ὃ
χείμενον ἄλληλα μεταβαλλόντων. τὸ ὃὲ χατὰ τόπον ἄνω T, χάτω χινεῖσϑαι
αὐτὸ μὲν οὐχ ἔστι γένεσις ἢ φϑορά, τῶν OE γινομένων xal φϑειρομένων
ἐστὶν ἴδια" τὸ μὲν γὰρ χοῦφόν ἐστι, τὸ δὲ βαρύ, ταῦτα δὲ ϑερμὰ xal ψυ-
4p* καὶ ξηρὰ xal ὑγρά, οἷς ἢ γένεσις ἕπεται xai T, φϑορὰ διὰ τὴν εἰς 10
ἄλληλα περὶ τὸ αὐτὸ ὑποχείμενον μεταβολήν. τάχα δὲ χαὶ αὐταὶ αἱ ἐπὶ
τὸ ἄνω χαὶ ἐπὶ τὸ χάτω χινήσεις γενέσεις πώς εἰσιν χαὶ φϑοραί, εἴπερ τὸ

2 ἐξήρτηται Β 8 ποιότητος ΑΒ . 3. 4 ἐξήρτηται B 4 τούτῳ ADE: τοῦτο
BE?c εἶχέ BDE?c 9 μεταβαλλεῖν A: μεταβαλεῖν B 6 αὐτὸ] corr.

αὐτῷ E? 8 ἑαυτὰ om. c 9 ἡ om. Ec 13 ἔχον] corr. ex ἔχων E?

συνάγοι DE?: comp. A: συνάγει BE μὲν] mut. in γε ἢ: qec l4 μετέ-
y^» B ϑατέρων E 15 φαίη c φϑαρτὸν b: corr. ex ἄφϑαρτον D:
ἄφϑαρτον ABE ἐπεὶ] ἐπεὶ διότι c 1τ ἔτι) ἔστι B 23 μετέχον D

xai φϑαρτὸν om. c 25 ἄλληλα om. AB 26 ὁὲ] yap ΑΒ 26. 21 évav-

τίον D 21 ἐχείνῳ Εἷς τὸ om. Ec 29 ἄλληλα) εἰς ἄλληλα Τὸ

31
94

γὰρ] suprascr. E? ϑερμὰ] -pà in ras. B 33 αὖται DEc
εἰσι BDEc

116 SIMPLICI! IN L. DE CAELO I 4 [Arist. p. 571 4917]

πὸρ ἐπὶ τὸ ἄνω xai ἢ γῇ ἐπὶ τὸ χάτω χινοῦνται τὸ εἰλιχρινὲς εἶδος Éaqu- 80s
τῶν ἀπολαβεῖν ἐφιέμενα. εἰ οὖν τὰ ταῖς ἐναντίαις ποιότησι ταῖς ὄραστι- 18
χαὶς xal παϑητικαῖς εἰδοποιούμενα ἐναντίαν ἔχει πάντως χατὰ φύσιν τὴν
τοπιχὴν χίνησιν διὰ τὸ xat' οὐσίαν ἐχείναις συνδιῃρῆσϑαι τὴν χουφότητα
5 χαὶ βαρύτητα, ἀληϑὲς εἰπεῖν, ὅτι τὰ τῶν ἐναντίων χατὰ τόπον χινήσεων
ὑπερέχοντα πάντως xal γενέσεως ἐξύρηται xal φϑορᾶς, διότι xal τῆς χατὰ so
τὰς ποιότητας τοιαύτης ἐναντιώσεως" διὸ χαὶ ᾿Αριστοτέλης τῶν ἐναντίων
οὕτως xal τὰς φορὰς ἐναντίας εἶπεν χαί, εἴπερ τῇ χύχλῳ φορᾷ μή ἐστιν
ἐναντία χίνησις, μηδὲ τῷ χυχλοφορητιχῷ εἶναί τι ἐναντίον: χαὶ ἐπήγαγεν,
10 ὅτι ὀρθῶς ἔοιχεν ἢ φύσις τὸ μέλλον ἔσεσϑαι ἀγένητον ἐξελέσϑαι ἐχ τῶν 95
ἐναντίων" ἐν τοῖς ἐναντίοις γάρ, τοῖς τοιούτοις δηλονότι τοῖς περὶ ἕν ὑπο-
χείμενηον μαχομένοις, f, γένεσίς ἐστι xai ἢ φϑορα.
(ὑὕτως μὲν οὖν ὁ χρηστὸς οὗτος μάτην τοὺς πολλοὺς λόγους τοὺς ἀν-
τιλέγοντας τῷ πρώτῳ τῶν ἐπιχειρημάτων συνέγραψεν’ ἴδωμεν δέ, ὅπως 80
15 xal πρὸς τὸν δεύτερον ὑπαντᾷ λόγον. τοῦ τοίνυν 'ÁptototéAou; ἐχ τῶν
προειρημένων ἔχοντος. ὅτι ἐναντίαι χατὰ τόπον εἰσὶν χινήσεις αἱ ἀπὸ ἐναν-
τίων τόπων, χαὶ ὅτι ἐναντίοι τόποι εἰσὶν οἱ πλεῖστον διεστηχότες, χαὶ ὅτι
ἢ πλείστη διάστασις ὡρισμένη ἐστὶν ὥσπερ καὶ ἢ ἐλαχίστη, xal ὅτι πᾶσα
διάστασις ὡρισμένον ἔχουσα ποσὸν τῇ μεταξὺ τῶν διαστάσεων εὐθείᾳ με- S5
20 tpeixat* αὕτη γὰρ μία xai ὡρισμένη ἐστί, διότι ἢ ἐλαχίστη ἐστὶ τῶν τὰ
αὐτὰ πέρατα ἐχουσῶν, αἱ δὲ περιφέρειαι ἄπειροι αἱ ἐπὶ τὰ αὐτὰ σημεῖα
ἐπιζευγνύμεναι xal διὰ τοῦτο ἀόριστοι xal διὰ τοῦτο τὴν μεταξὺ τοῦ Α
χαὶ B διάστασιν οὐχ ὁρίζουσιν, xai διὰ τοῦτο xat' ἐχείνας οὐχ ἔστιν ἢ 40
πλείστη διάστασις αὔτη. xal διὰ τοῦτο οὐχ εἰσὶν ἐναντίοι οἱ τόποι οἱ τοῦ
25 Α χαὶ B, καὶ διὰ τοῦτο οὐχ εἰσὶν ἐναντίαι αἱ ἀπὸ τοῦ Α χαὶ B χινήσεις,
ἐὰν ὡς ἐπὶ περιφερείας xai μὴ ὡς ἐπ᾽ εὐθείας γίνωνται’ ταῦτα οὖν τοῦ 45
᾿Δριστοτέλους ἐξ ἀναμφιλέχτων οὕτως λημμάτων συναγαγόντος οὗτος μὴ
παραχηλουϑῶν τοῖς εἰρημένοις “πάνυ τεϑαύμαχα.᾽ φησίν "si μὴ παί- 800
ζων μᾶλλον ἥπερ σπουδάζων τοῖς τοιούτοις ἐπιχειρήμασιν ὃ φιλόσοφος χέ-
30 χρηται. καὶ δῆλον. ὅτι παιδιὰν μὲν τὴν οὕτως ἀχριβῇ τῶν λόγων dxo-
λουϑίαν ἡγούμενος, σπουδὴν δὲ τὰς οἰχείας ἐπιχειρήσεις, ὧν ἀχουσόμεϑα, 5
πολλοῦ ἂν τινὴς ἄξιος φαίνοιτο. παραθέμενος γὰρ πρῶτον τὴν Θεμιστίγυ
παράφρασιν τῆς ᾿Αριστητέλους λέξεως, εἶτα xal τὴν ᾿Αλεξάνδρου τοῦ ᾿Αφρο-
δισέως ἐξήγησιν, ἵνα xal ταύτῃ δοχῇ σοφός, χαϑ᾽ ἑχατέραν ἐλέγχειν τὴν

l. 2 αὐτῶν Ec 2 ποιήότησιν E, v eras. 4 συνδιηρεῖσϑαι E 9 τόπων E, sed
corr. 8 οὕτω BD φορὰς b: φϑορὰς ABDE(?)c εἶπε BDEc φϑορᾷ E

12 ἐστι om. D ἡ om. E 13 οὕτω DD 14 ὅπως} τὸ πῶς E: πῶς c
16 ἔχοντα ΑΒ εἰσὶ BDEc zó] ἀπὸ τῶν B 19 τῇ. suprascr. D

20 γὰρ] καὶ ABec ἐστί] seq. ras. 1 litt. E ἢ ἢ] del. ἘΞ: om. c ἐστὶν E

22 A] πρώτου Ec 23 καὶ om. AB B] τοῦ B D: δευτέρου Ec δρίζουσι
BDEc 24 αὕτη) αὐτὴ AD: αὐτῶν D -lot ot τόποι oi τοῦ] in ras. D'

ot om. AB οἱ om. D 25 διὰ --- ἐναντίαι) in ras. D' 26 rlvov-
ται D 27 οὕτω BD Ὁ] ὧν] ὧν εἰ B 89. 94 ᾿Αφροδισιέως Dc

»
2

94 δοχεῖ A σοφῶς E: corr.

ΒΙΜΡΙΠΟΙΠΙΝ,.. DE CAELO I 4 (Arist. p. 271227] 177

᾿Αριστοτέλους δόξαν προτίϑεται. xal δὴ τοῦ Θεμιστίου τοὺς λέγοντας τὰς 80
ἐπὶ τῆς περιφερείας ἐναντίας εἶναι εἰς ἄτοπον ἀπάγεσθαι λέγοντος τὸ μιᾷ τι
ἀπείρους ἀντιτιϑέναι, διότι ἀπειροί εἰσιν αἱ περὶ τὰ Α DB. γραφόμεναι πε-
ριφέρειαι, οὗτος διαπαίζει τὸν λόγον ταῖς ἀπείροις χινήσεσιν ἀπείρους ἐναν-
τίας εἶναι λέγων. χαϑ’ ἑχάστην γὰρ τῶν ἀπείρων περιφερειῶν δύο λέγει 15
χινήσεις ἐναντίας ἀλλήλαις χαὶ οὐχ ἐφιστάνει τέως, ὅτι, εἴπερ ἐναντίαι χι-
νήσεις εἰσὶν aí ἀπὸ τῶν ἐναντίων τόπων, τῇ μιᾷ χινήσει τῇ ἀπὸ τοῦ Α
ξχάστη τῶν ἀπὸ τοῦ B ἀπείρων ἐναντία ἔσται’ ὥστε xal ἄπειροι, xal
ἀληϑὴς 6 τοῦ Θεμιστίου λόγος. δεύτερον δὲ ἐπάγει τῷ λόγῳ τό, xdy 20
10 ἄπειροί εἰσιν αἱ ἐπὶ τῶν Α B περιφέρειαι, ἀλλ' οὖν ὁμοειδεῖς ἀλλήλαις
εἶναι xal διὰ τοῦτο τὰς ἀπὸ τοῦ α πάσας ὡς μίαν ταῖς ἀπὸ τοῦ B ὡς
μιᾷ ἀντιχεῖσϑαι. εἶτα xol παραδείγματα περιττῶς παρατιθέμενος “Ὑϑαυ-
μάζω᾽ φησί “πῶς οὐ συνεῖδε τὸ αὐτὸ xal ἐπὶ τῶν xat! εὐθεῖαν χινή- 25
cecv συμβαῖνον" ἑνὸς γὰρ ὄντος τοῦ χέντρου τοῦ παντός, ἐφ᾽ ὃ τὰ βαρέα
15 πάντα φέρεται, οὐχ εἰς ἕν σημεῖον ἀπὸ τοῦ χέντρου ἐπὶ τὸ πέριξ χινού-
μενα τὰ χοῦφα τελευτᾷ, ἀλλ᾽ εἰς ἀπειρα᾽᾽. xal διαγράμματα γράφειν ἐν
τούτοις ἀπειροχάλως οὐχ ὀχνεῖ χέντρον τοῦ παντὸς χαὶ τὸν πέριξ χύχλον 80
xal τὰς ἀπὸ τοῦ χέντρου τυπῶν ὃ μὴ δυνηθεὶς πάλιν τὸ αὐτὸ συνιδεῖν,
ὅπερ αὐτῷ καὶ πρότερον τῆς ἀγνοίας γέγονεν αἴτιον, τὸ ἐναντίας εἶναι
20 χινήσεις τὰς ἀπὸ ἐναντίων τόπων, ἐναντίγυς δὲ εἶναι τόπους τοὺς πλεῖστον
ἀλλήλων διαστηχότας, τούτους δὲ ὡρισμένους εἶναι xal ὡρισμένην ἔχειν 85
τὴν μεταξὺ διάστασιν. εἰ γὰρ ταῦτα ἐνόησεν οὗτος, οὐχ dv ἐθαύμαζε,
πῶς ᾿Δριστοτέλης 6 ταῦτα ἐναργέστατα ὄντα προαξιώσας οὐ συνεῖδε τὸ
αὐτὸ συμβαῖνον ἐπὶ τῶν χατ᾽ εὐθεῖαν χινήσεων, ὅπερ ἐπὶ τῶν περιφερειῶν.
25 οὐδὲ γὰρ τὸ αὐτὸ συμβαίνει, εἴπερ ἐπὶ μὲν τῶν ἐχ τοῦ κέντρου ἴσων οὐ- 40
σῶν πασῶν ὥρισται τὸ μεταξὺ τοῦ ἄνω χαὶ χάτω διάστημα τὸ πλεῖστον
ὃν ἐν τῇ διαστάσει ταύτῃ, xal διὰ τοῦτο πάντα τὰ ἐν τῷ πέριξ σημεῖα
ὡς ἑνὸς τοῦ ἄνω τόπου ἀντίχειται πρὸς τὸν χάτω" αἱ δὲ περιφέρειαι αἱ
μεταξὸ τοῦ Α xai B ἄνισοι οὖσαι ἄνισα ποιοῦσαι τὰ μεταξὺ τοῦ Α xal B 45
80 διαστήματα οὐχέτι χατὰ πάσας τὸ πλεῖστον διεστηχέναι | ποιοῦσι τὸν Α 814
τόπον ἀπὸ τοῦ B τόπου, ὥστε οὐδὲ ἐναντίοι εἰσίν, εἴπερ μὴ μίαν xal
ὡρισμένην ἔχουσι τὴν πλείστην πρὸς ἀλλήλους διάστασιν. τούτοις δὲ μὴ
παραχολουϑῶν οὗτος xal πολλῷ εὐλογώτερον τὸ ἄτοπον ἐπὶ τῶν εὐθειῶν
ἀχολουθεῖν φησιν ἥπερ ἐπὶ τῶν περιφερειῶν διὰ τὸ τὰς μὲν τῶν περιφε- 6
85 ρειῶν ἀπὸ τοῦ αὐτοῦ ἐπὶ τὸ αὐτὸ οὔσας συγγενεῖς εἶναι xal ὁμοειδεῖς,

ὧν

2 τὸ] τῷ Ὁ ὃ γραφόμενα E 5 περιφερειῶν] add. E? λέγειν E

8 ixár B: corr. mg. ἄπειροι ΕΞ: αἱ ἄπειροι ABDE 10 ἐπὶ] ἀπὸ ΑΒ ἀλλή-
λοις E 18 συνεῖδεν E: corr. E? 14 τοῦ κέντρου] bis D 6| o E

15 οὐχ A πέριξ] in ras. E 16 ἄπειρον D 18 τὰς AB: πάντας DEc

19 αὐτὸ E: corr. E? ἐπὶ τῆς B 20 ἀπὸ τῶν Β 22 ἐνενόησεν c 23 0
"Aptoroté)re Ec ὃ om. D συνεῖδεν E: corr. E? — . 24 ἐπὶ] xal ἐπὶ D
ἐπὶ] xal ἐπὶ D 26 πασῶν om. c διαστήματος B 29 B (pr)] τοῦ B Ec
ποιοῦσι C 90 ποιοῦσαι Ec 31 τόπον om. B B] corr. ex δευτέρου E?

35 συγγενεῖς) alt. 1 e corr. E!
Comment. Arist. VII Simpl. de Caelo. 19

118 SIMPLICII IN L. DE CAELO I 4 (Arist. p. 271221]

τὰς δὲ τῶν εὐθειῶν xdv ἀπὸ τοῦ αὐτοῦ, ἀλλ᾽ οὐχ ἐπὶ τὸ αὐτό: ὥστε 815
ἐπὶ τῶν εὐθειῶν μᾶλλον ἄπειροι ἑνὶ ἐναντίαι ἥπερ ἐπὶ τῶν περιφερειῶν.
δῆλον 65 ἐκ τῶν εἰρημένων, ὅτι ἐπὶ μὲν τῶν εὐθειῶν τὸ ἄνω πᾶν ὡς By 10
τὴν αὐτὴν διάστασιν τοῦ χάτω διεστὸς ὡς πρὸς ἕν τὸ χάτω αντίχειται,

5 ἐπὶ δὲ τῶν περιφερειῶν διάφορα τὰ τῶν διαστάσεων εἴδη ἐχουσῶν οὔτε
ἕν εἰδής ἐστιν, ὡς οἴεται, οὔτε ὅλως ἐναντιότης xat αὐτὰς τοῦ Α πρὸς
τὸ B. τοῦ ὃὲ ᾿Αλεξάνδρου προσφυέστερον εἰς τοῦτο τὸν λόγον ἀπαγαγόν- 15
τος τὸ μὴ εἶναι ὅλως ἐναντίας τὰς ἐπὶ τῆς περιφεροῦς διὰ τὸ μὴ πλεῖ-
στὴν ἀλλήλων διεστηχέναι τὸ Α τοῦ B χατὰ τὴν περιφέρειαν, ὡς δηλοῖ

10 τὸ ἀπείρους δυνατὸν εἶναι γράφειν περιφερείας ἐπὶ τὸ À xal B σημεῖον
διάφορα ἐχούσας τὰ διαστήματα, οὗτος πάλιν μαχρὰ φλυαρεῖ μεμφόμενος 90
τῷ ἀπὸ τῶν γεωμετριχῶν ἀρχῶν τὰ περὶ τὴν φύσιν ἀποδειχνύειν πει-
ρᾶσϑαι. “τὸ γὰρ ἀπὸ τῶν αὐτῶν σημείων ἐπ᾽ ἄπειρον, φησί, γράφειν
περιφερείας δύνασθαι ὡς μὴ εἶναι λαβεῖν τὴν μείζονα ἐπὶ μὲν τῶν μαϑη-

15 μάτων ἐξ ἀφαιρέσεως ὄντων ἀληϑῶς λέγεται, ἐπὶ δὲ τῶν φυσιχῶν μετὰ ὦ
πάδους xal ὕλης λαμβανομένων ἀδύνατον. ἔστιν ἄρα, φησί, τὴν μεγίστην
ἐν τῷ παντὶ λαβεῖν φυσιχὴν περιφέρειαν: οὐχοῦν τὰ ἀπὸ τῶν περάτων
τῆς τοῦ παντὸς διαμέτρου ἀπ᾽ ἐναντίας ἐπὶ τῆς μεγίστης τοῦ παντὸς περι-
φερείας χινούμενα ἐναντίας χινεῖται χινήσει;, ἐπειδὴ χαὶ τὰ σημεῖα, ἐξ ὧν 80

20 χεχίνηται, πλεῖστον ἀλλήλων χατὰ τὴν περιφέρειαν διέστηχε" μείζονα γὰρ
τῆς ἐξωτάτω τοῦ παντὸς περιφερείας γίνεσϑαι ἀδύνατον. εἰ τοίνυν, φησίν,
ἀπὸ τῶν σημείων τῆς διαμέτρου, xaÜD' ἃ τὰ πέρατα τῶν ἐξωτέρω σφαι-
ρῶν ἀλλήλοις ἁρμόζουσιν τό τε χοῖλον τῆς ἀπλανοῦς xai τὸ χυρτόν, φησί, Ss
τῆς πλανωμένης, ἀπ᾽ ἐναντίας ἀλλήλαις αἵ δύο χινοῦνται περιφέρειαι. ἢ

25 ἐντὸς xal ἐχτὸς ἐναντίας χινήσεις χινοῦνται, xal διὰ τοῦτο xal αὐτὰ τὰ
σώματα αὐτῶν ἐναντία ἐστί τούτων τὰ υὑὲν πλείονα χατὰ συνέχειαν,
ὀλήχα 6& σποράδην ὑπ᾽ αὐτοῦ γεγραμμένα συνήγαγον διὰ συντομίαν, xai 40
χρὴ κἀνταῦϑα τὴν ἀσύνετον αὐτοῦ φιλονειχίαν ἐπιδεῖξαι. πρῶτον μὲν γὰρ

τὸ ἐπ’ ἄπειρον γράφειν περιφερείας ἀπὸ τῶν αὐτῶν σημείων δύνασθαι ὡς

30 uy, sivat λαβεῖν τὴν μείζονα ἐπὶ μὲν τῶν μαϑημάτων ἀληϑὲς λέγει, ἐπὶ

j& τῶν φυσιχῶν ἀδύνατον. ἄρα οὖν ἀγνοεῖ, ὅτι πᾶν σῶμα φυσιχὸν πεπε- 45
ρασμένον ὃν ἐπιφάνειαν ἔχει xal πᾶσα ἐπιφάνεια συνεχὴς | xal πᾶν τὸ 810
συνεχὲς ἐπ᾽ ἀπειρόν ἐστι διαιρετόν, εἴπερ οὗτος ὁ τοῦ συνεχοῦς ὁρισμός:
xai ὄγλον, ὅτι τὰ μὲν ὀδιαιρεῖσϑαι πεφυχότα διαιρεῖται οὐχ εἰς ἄπειρα μέν,

35 ἐπ᾽ ἄπειρον δέ, ὡς μὴ εἶναι λαβεῖν μέγεθος, ὃ μὴ xal αὐτὸ διάστασιν
ἔχον τῷ ὡς πρὸς αὐτὸ ἀδιαστάτῳ διαιρεῖται, τὸ μὲν σῶμα ἐπιπέδῳ, τὸ ὁ

4 διεστὸς ABE?: διεστὼς DEc 9 ἐπὶ] e corr. E? 6 ὅλος AB xat' αὐτὰς]
χατὰ τὰς Ec 7 τοῦτον E: corr. E? 8 τὸ (pr.)] εἰς τὸ D περιφεροῦς] -οὖς
e corr. D! 11 τὰ om. Ee 12. τῷ] τὸ Ec δειχνύειν Ec 13 τὸ] τὰ
ΑΒ 14 τὴν] τὰ Β 14. 15 μαϑημάτων] supra p. ser. x B: μαϑηματιχῶν c

21 περιφερείας κινούμενα Ec γενέσϑαι DE« δυνατόν AB 29 ἐξωτέρω BD:
ἐξωτέρων AEc 23 ἁρμόζουσι BDEc φησί om. D 26 ἐστί seq. ras. 1 litt. E
τὰ om. AB 90 παϑημάτων AB Jl dp' e ΟΣ τὸ om. e

SIMPLICII IN L. DE CAELO I 4 [Arist. p. 271427] 179

δὲ ἐπίπεδον γραμμῇ, fj 08 γραμμὴ σημείῳ: τὰ δὲ φύσει ἀδιαίρετα, ὥσπερ 8l»
τὰ οὐράνια, xal αὐτὰ διάστατα ὄντα τὴν μὲν διαίρεσιν χατ᾽ ἐπίνοιαν ἔχει,
τὴν δὲ τῶν ἀντιχεῖσθαι δοχούντων σημείων διάστασιν χατὰ μόνην τὴν ἐπ᾽
αὐτὰ ἐπιζευγνυμένην εὐθεῖαν ὡρισμένην ἔχει, περιφέρειαν δὲ μεταξὺ τῶν 10
5 σημείων οὐχέτι μίαν ἔστι λαβεῖν: οὐδὲ γὰρ φυσική τίς ἐστιν, ἀλλὰ xac
ἐπίνοιαν fj ἐπὶ τῆς χοίλης ἐπιφανείας τῆς ἀπλανοῦς xal ἐπὶ τῆς χυρτῆς ἐν
τῇ πλανωμένη. διὰ τί οὖν μὴ xal ἐν τῷ βάϑει ἑχατέρας γραφήσονται
xat' ἐπίνοιαν περιφέρειαι ἀπὸ τῶν αὐτῶν σημείων, αἱ μὲν ἐν τῇ ἀπλανεὶ 15
μείζονε;, ai δὲ ἐν τῇ πλανωμένῃ ἐλάττονες; πῶς γὰρ ὅλως ἐνενόησεν
10 εἰπεῖν, ὅτι τῆς χατὰ τὸ xoilov τῆς ἀπλανοῦς περιφερείας οὐχ ἔστι μείζων
ἐν τῷ οὐρανῷ περιφέρεια; ἢ γὰρ ἐν τῷ χυρτῷ μείζων ἄν εἴη ταύτης,
εἴπερ ἔχουσι βάθη τὰ τῶν σφαιρῶν σώματα χαὶ μὴ μόναι εἰσὶν ἐπιφά- 90
vetat, xal τὰ ἐν τῷ χυρτῷ αὐτῆς σημεῖα χατὰ μειζόνων φέρεται χύχλων.
χαίτοι χἄν τῆς εἰρημένης ὑπ᾽ αὐτοῦ περιφερείας μὴ ἦν μείζονα λαβεῖν ἐπὶ
15 τὰ αὐτὰ σημεῖα γραφομένην, ἀλλ' ἐλάττονά γε πάντως ἣν λαβεῖν ἐν ταὶς
ἐνδοτέρω σφαίραις, xal xdv μή εἰσιν φυσιχαὶ περιφέρειαι γεγραμμέναι τοι- 25
αὖται ἐν τῷ οὐρανίῳ σώματι, ἀλλ᾽ αὖ γε τῶν σημείων διαστάσεις διάφοροι
ἄν εἶεν ἀρχούσης εἰς τοῦτο χαὶ τῆς ἐπινοίας. ὅταν γὰρ ἐχπέσῃ τὰ σημεῖα
τῆς εὐθείας τῆς μεταξύ, ἀόριστον ἔχει λοιπὸν τὴν πρὸς ἄλληλα διάστασιν,
20 ὥστε οὔτε τὸ πλεῖστον ἀλλήλων διέστηχεν οὔτε ἐναντίοι ἀλλήλοις εἰσὶν οἱ 80
xat αὐτὰ τόποι οὔτε ἐναντίαι αἱ ἀπ’ αὐτῶν χινήσεις οὔτε ἐναντία τὰ χι-
νούμενα σώματα, ἀλλὰ πάντα μάτην αὐτῷ συνῆχται τὰ ὑπὸ τοῦ ᾿Δριστο-
τέλους εἰρημένα χαὶ τῶν αὐτοῦ ἐξηγητῶν ἀγνοήσαντι.
Πρὸς δὲ τὸ τρίτον τῶν ᾿Αριστοτέλους ἐπιχειρημάτων ἀντεπιχειρῶν 35
25 οὗτος τὸ λέγον, ὅτι, χἄν μὴ ἐπὶ ἀορίστου περιφερείας ἣ ἀντιχίνησις λαμ-
βάνηται, ὡς δυνατὸν εἶναι ἀπείρους περιφερείας περὶ τὰ αὐτὰ σημεῖα πε-
ριγράφειν, ἀλλ᾽ ἐπὶ μιᾶς ὡρισμένης, οἷον τοῦ ἡμιχυχλίου, xal οὕτως ἣ διᾶά-
στασις τοῦ Γ πρὸς τὸ Δ χατὰ “τὴν εὐθεῖαν μετρηϑήσεται, μήτε τῶν ᾿Αρι- 40
στοτέλους λόγων μήτε τῶν ἐξηγητιχῶν συναισθανόμενος πολλοὺς χατατείνει
80 λόγους δειχνύναι πειρώμενος, ὅτι οὐ παντὸς μεγέϑους μέτρον εἶναι τὴν εὐ-
ϑεῖαν ἀνάγχη οὐδὲ πάσης γραμμῆς, ἀλλὰ τῶν ὁμοειδῶν μόνων xal οἷς
ἄν ἐφαρμόζῃ, οὐχ ἐφαρμόζει δὲ τῇ περιφερείᾳ" xal οὕτως παντας ποιεῖται 45
τοὺς λόγους ὡς λέγοντος τοῦ ᾿Αριστοτέλους χαὶ τῶν ἐξηγητῶν, ὅτι τὸ τῆς
περιφερείας διάστημα ὑπὸ | τῆς εὐϑείας μετρεῖται. χαὶ τάχα πάλιν 825
35 ἀνάγχη διὰ τοὺς ἀπιστήσοντάς τινα τῶν ὑπ᾽ αὐτοῦ ῥηϑέντων παραγράψαι"

1 σημεῖον E: corr. E? ὃ σημείων om. c 7 xal om. c γραφήσονται)
γραφῆς ὄντα AB 8 περιφερῇ Β 9 αἱ δὲ ἐν] ἐν δὲ Ec ἐλάσσονες Ec

10 εἰπών ΑΒ μείξων) μεῖζον E 14 τῆς] corr. ex τοῖς E? 16 εἰσι BDEc
20 τὸ] τὰ B, comp. A 21 al— κινήσεις} in ras. E! 22 ὑπὸ] ἀπὸ E 25 μὴ
oin. Ec ἐπ᾿ D 26 ὡς ABDE: ὡς μὴ E?c: tanquam impossibile b 2 olov] 6
ὄν A: ὁ.. ὄν.. B 28 μετριϑήσεται, ult. « in ras. E: corr. E? 29 ἐξηγητῶν c

συναιπϑόμενος B 91 μόνον D, sed corr. 32 ἐφαρμόζῃ) ἐφαρμηῦ A: ἐφαρμό-
ζοι D οὕτω BD 339 ὅτι] ὅτι xal Ec 35 πγάψαι A
12*

180 SIMPLICII IN L. DE CAELO 14 [Arist. p. 271227]

€

"o0xouv οὐδὲ εἰ τῶν περὶ τὰ αὐτὰ σημεῖα γραφομένων γραμμῶν τυγχάνει 82»
τὸ ἐλάχιστον fj εὐϑεῖα, ἤδη xal πάσης γραμμῆς xal παντὸς μεγέθους μέ- ὃ
τρον εἶναι αὐτὴν ἀνάγχη, ἀλλὰ τῶν ὁμοειδῶν δηλονότι xai οἷς ἂν ἐφαρμό-
ζειν δύνηται. οὐχ ἐφαρμόζει δὲ τῇ περιφερείχ οὐδέ ἐστιν αὐτῆς ὁμοειδής"

5 οὐδὲ ἄρα μέτρων αὐτῆς εἶναι δύναται. dpa οὐ πρόδηλός ἐστιν οἰόμενος
λέγειν αὐτούς, ὅτι τῇ εὐϑείᾳ μετρεῖται ἢ περιφέρεια; εἰ δὲ μὴ ἀρχεῖ 10
ταῦτα δεῖξαι τὴν ἀσυνεσίαν αὐτοῦ, xal τῶν ἐφεξῆς dxous: "el γὸρ xal τῇ
εὐθείᾳ πολλάχις, οἷον τῷ πήχει, ὑπὸ τῶν τεχνιτῶν περιφερῇ τινα μετρεῖ-
ται χατασχευάσματα, dÀX οὐ χατ᾽ αὐτὴν τὴν περιφερῇ γραμμὴν τῷ πήχει

10 μετροῦνται, ὥσπερ ἐπὶ τῶν εὐθυγράμμων χατασχευασμάτων αὐτῇ vij ἰθυ- 15
τενεῖ γραμμῇ τοῦ χατασχευάσματος ἐφαρμόζεται ὁ πῆχυς, οὐχ οὕτως οὖν
χαὶ ἐπὶ τῆς περιφερείας αὐτῇ τῇ περιφερείᾳ τὸν πῆχυν ἐφαρμόζουσιν"
ἀδύνατον γάρ' ἀλλὰ τὰ χατ᾽ εὐϑεῖαν τῆς περιφερείας ἀποστήματα λαβόν-
te; ταῦτα τῇ εὐθείᾳ μετροῦσιν, ὥστε πάλιν ὅμοιον εἶναι τῷ μετροῦντι τὸ 90

15 μετρούμενον. εἰ δέ, ὅτι τῷ γνῶναι, πόσου ποτέ ἐστι μεγέθους f τοῦ χύ-
xÀou διάμετρος, xal ἢ περίμετρος τοῦ χύχλου πόσου ἐστὶ γινώσχεται, διὰ
τοῦτο τὸ μέτρον εἶναί τις τὴν εὐθεῖαν τῆς περιφερείας ἀξιώσει, ἐπειδὴ xai
τῆς περιμέτρου Ἰνωσϑείσης δυνατὸν ἐξ αὐτῆς γνωσθῆναι xal τὴν διάμε- 86
tpov, λεγέτω xal τὴν περιφέρειαν τῆς εὐθείας εἶναι μέτρον’ xal τοῦ ἰσο-

20 πλεύρου δὲ τριγώνου ὅτι αἱ τρεῖς εὐϑεῖαι ἴσαι ἀλλήλαις εἰσίν, οὐχ ἄλλως
γινώσχομεν T, ἐχ τῶν περὶ διάμετρον μίαν τῶν τοῦ τριγώνου πλευρῶν γρα-
φομένων χύχλων’ τί οὖν μᾶλλον ἐχ τῆς εὐθείας ἣ περιφέρεια ἣ ἐχ τῆς 90
περιφερείας ἢ εὐϑεῖα xpívexat" ; xal μή τίς με τῶν χαϑαριωτέρων αἷτι-
ἄσϑω ὡς ἄχαιρον ἄγοντα σχολήν, εἰ τοιαῦτα xal τοσαῦτα τούτου παραγρά-

25 «ety αἱροῦμαι, ἀλλὰ τοὺς ἀχρίτως τοῖς τούτου λόγοις προσέχοντας αἰτιάσϑω
xai τοὺς ἐνίοτε ἀπιστήσοντας, ὅτι τοιαῦτα τις γράφων οὕτως ἀναιδῶς ἀν- 8
τιλέγειν ἐτόλμησε. ποῦ γὰρ ᾿Δριστοτέλης 7, τις τῶν ᾿Αριστοτέλους ἐξηγη-
τῶν τὴν περιφέρειαν ὑπὸ τῆς εὐϑείας εἶπεν μετρεῖσθαι; ἀλλ᾽ οὐ συνῆχεν
οὗτος, ὅτι τὴν μεταξὺ τῶν περάτων διάστασιν... οἷον τοῦ Γ xol Δ, ὡς

30 ᾿Δριστοτέλης φησί, τῇ εὐθείᾳ τῇ ἐπ᾽ αὐτὰ ἐπιζευγνυμένῃ λέγουσι μετρεῖ- 40
σθαι, ἀλλ᾽ οὐ τῇ περὶ αὐτὰ γραφομένῃ περιφερείᾳ, οὐ μέντοι ὅτι ἢ περι-
φέρεια τῇ εὐϑείᾳ μετρεῖται" τοῦτο γάρ, xdv ἀληθὲς ἦν, οὐ πάνυ τι πρὸς
τὸν λόγον" τὸ γὰρ προκείμενον Ty δεῖξαι, ὅτι τὰ ἐπὶ τοῦ ἡμιχυχλίου ἀντι-
φερόμενα οὐ χινεῖται ἐναντίας χινήσεις, διότι τὰ πέρατα αὐτοῦ τὸ Γ᾽ xai 45

| γραφομένων om. AB 4 αὐτῆς) comp. A: αὐτῇ c ὁμοειδές D 6 τῇ t-
ϑείᾳ] ὑπὸ τῆς εὐϑείας D 8 οἷον DE?b: οἱ ABE 11 ἐφαρμόζηται AB

12 post περιφερείας del. ἀπουτήματα λαβόντες ταῦτα A 15 τῷ] corr. ex τὸ E?
ποτέ AB: τε DE: om. bc 16 πόση D 11 τούτου E: corr. E? τὸ
om. D τῆς περιφερείας τὴν εὐθεῖαν D ἀξιώσει Db: ἀ- e corr. E!: ἐξίσι A:

ἐξίση Β 18 γνωσθῆναι ABb: γνῶναι DEc 29 χαϑαρειοτέρων D: μαχαριωτέρων Ec
24 εἰ) e corr. D 25 τοὺς à-] e corr. D 26 post ἀπιστήσοντας add. ἂν E?

ἀναιδὴς B 21 5j, om. E 28 εἶπε ΒΗ τς 90 αὐτῇ Ec 32 tt ADE: «ot
BE?c 34 αὐτὸ B

SIMPLICII IN L. DE CAELO I 4 [Arist. p. 271 4217] 181

Δ οὐχ εἰσὶν ἐναντίοι τόποι, τοῦτο δέ, διότι οὐ πλεῖστον διεστήχασιν ἀλλή- 82^
λων χατὰ τὴν τοῦ ἡμιχυχλίου περιφέρειαν" δυνατὸν γὰρ xal μείζονα τοῦ 82b
ἡμιχυχλίου περιφέρειαν ἐπ᾽ αὐτὰ γράψαι, xaO ἣν πλέον ἀλλήλων διεστή-
χασιν ἥπερ χατὰ τὴν τοῦ ἡμιχυχλώυ. ἀλλ᾽ ὃ λαμβάνων τὰς ἐναντίας τὰς
5 ἀπὸ τοῦ D καὶ A χινήσεις, ὡς ἐπὶ τῆς διαμέτρου γινομένας λαμβάνει" ἢ 5
γὰρ ὡρισμένη διάστασις χατὰ ταύτην ἐστίν, ἣ δὲ πλείστη ὥρισται, ἣ δὲ
ἐναντία πλείστη. διὸ χαὶ ᾿Αριστοτέλης οὕτως εἶπεν, ὅτι τὰ ὡρισμένην διά-
στασιν διεστῶτα, οἵα ἐστὶ πλείστη, ἣν ol ἐναντίοι τόποι διεστήχασι, ταῦτα
τὴν εὐθεῖαν ἀπέχειν τίϑεμεν: αὕτη γάρ ἐστιν ἢ μεταξὺ τῶν περάτων 10
10 ὡρισμένη ἐλαχίστη οὖσα, διὸ xal ταύτῃ μετρεῖται τὸ διάστημα. xal ὁ
᾿Αλέξανδρος δὲ ἐξηγούμενος “ἀλλὰ wáv" φησί "t χαταμετροῦντι ἔστιν εὗ-
ρεῖν τὸ πλεῖστον διεστὸς xol ἐναντίον: τῇ εὐθείᾳ ἄρα xai ἐπὶ ταύτης τὸ
ἐν τοῖς διαστήμασίν ἐστιν ἐναντίον: οὐχ ἄρα ἐπὶ τῆς περιφεροῦς οὐδὲ ἐπὶ 1ὅ
τοῦ ἡμιχυχλίου ἐναντίαι χινήσεις αἱ ἐπὶ τοῦ [Δ διαστήματος. dpa τού-
15 τῶν τις τὴν εὐθεῖαν μέτρον εἶπε τῆς περιφερείας, GJ) οὐχὶ τῆς μεταξὺ
τοῦ | xai Δ διαστάσεως: οὗτος δὲ ἀγνοεῖ τὸν σχοπὸν τῶν προχειμένων,
ὅτι πρὸς ἔλεγχον αὐτῶν, ὡς οἴεται, προήγαγε τὸ τοὺς μετροῦντας τὰ πε- 20
ριφερῇ τῶν χατασχευασμάτων τὰ xat' εὐθεῖαν τῆς περιφερείας ἀποστή-
pata λαβόντας ταῦτα τῇ εὐθείᾳ μετρεῖν, οὐχ ἐφιστάνων, ὅτι τοῦτό ἐστιν,
90 ὅπερ εἶπεν ᾿Αριστοτέλης "del γὰρ ἀπέχειν ἕχαστον τίθεμεν. ἀλλ᾽, ὥσπερ
εἴωϑε, συγχωρήσας πάλιν ἀληϑὲς εἶναι τὸ παντὸς διαστήματος μέτρον 25
εἶναι τὴν εὐθεῖαν, οὐδὲ οὕτως, φησίν, οὐδὲν πλέον αὐτοῖς ὃ λόγος προ-
χόψει εἰς τὸ δεῖξαι, ὡς οὐχ εἰσὶν ἐναντίαι αἱ ἀπὸ τῶν περάτων τοῦ ἧἣμι-
χυχλίου ἀπ᾽ ἐναντίας γινόμεναι χινήσεις" “ἐπειδὴ γάρ, φησί, μέγεϑός ἐστιν
25 6 χύχλος, ἔστι τινὰ μόρια αὐτοῦ μᾶλλον χαὶ ἧττον ἀλλήλων διεστῶτα" 80
τῆς γὰρ ἀρχῆς τοῦ Κριοῦ μᾶλλον οἱ Δίδυμοι διεστήχασιν ἥπερ ὁ Ταῦρος,
xai τούτων μᾶλλον ὁ Kapxivoc: ἔστιν dpa xal τὰ πλεῖστον ἐν αὐτῷ διε-
στῶτα, οἷον Κριὸς xal Zuqóc: ἐξ ἑχατέρου γὰρ ἡμιχυχλίου ἴση τούτων
ἐστὶν ἢ ἀπόστασις: Κριὸς γάρ, φέρε, xol Σχορπίος εἰ xal xatà ϑάτερον ss
80 τοῦ χύχλου μόριον μείζονα τὴν ἀπόστασιν ἔχουσιν ἑπτὰ ζῳδίοις ἀλλήλων
διεστῶτα, ἀλλὰ χατὰ τὸ λοιπὸν ἐγγὺς ἀλλήλων μᾶλλόν εἰσι πέντε ζῳδίοις
ἀπέχοντα" μόνα ἄρα πανταχόϑεν τὴν πλείστην διάστασιν διέστηχε Κριὸς
xal Ζυγὸς xol ὅλως τὰ εἰς δύο ἴσα τὸν χύχλον τέμνοντα. ταῦτα εἰπόντα 40
δίχαιον ἐρωτᾶν, τὴν διάστασιν τῶν ἐν τῷ χύχλῳ μορίων πότερον χατὰ τὴν
35 περιφέρειαν λαμβάνει ἢ χατὰ τὴν ἐπιζευγνυμένην μεταξὺ αὐτῶν εὐϑεῖαν.

1 διέστηχεν B 2 δυνατὸν — περιφέρειαν (2)] mg. E? γάρ ἐστι Ec τοῦ om.
Ec 9 περιφέρειν B 4 τὰς (pr.)] ὡς D 6 διωρισμένη AB 1 διότι D
xai ὁ DE 8 πλείστην B 3v] corr. ex ἦν A?: om. B διεστήχασιν E

10 οὖσα) corr. ex o055 E? 11 φησίν D 12 διεστὸς ΑΒΕ“: διεστὼς DEc
ἐναντία Β 11 τὸ om. AB 17. 18 περιφερεῖ E: corr. E? 20 post ἕχαστον
add. τὴν εὐθεῖαν D 22 οὗτος B οὐδὲν om. B 24 φησί om. D

ἐστιν DEb: φησίν A: om. B 25 διεστῶτα ἀλλήλων D 26 Ταῦρος] xapxivoc B

21. 28 διεστηχότα B 31 εἰσι] seq. ras. 1 litt. E 32 τὴν om. AB 39 xal (alt.)]
bis E: corr. E? 34 τῶν] τὴν E

182 SIMPLICII IN L. DE CAELO I 4 [Ατίβί. p. 271427]

εἰ μὲν γὰρ χατὰ τὴν περιφέρειαν, δῆλον, ὅτι χατὰ τὴν μείζονα περιφέ- 80
ρειαν μᾶλλον ἀφέστηχεν ὁ Ταῦρος τῆς ἀρχῆς τοῦ Κριοῦ ἥπερ οἱ Δίδυμοι, 45
χαὶ ὁ τοῦ Κριοῦ τόπος μᾶλλον ἐναντίος τῷ τοῦ Τοξότου χατὰ τὴν μείζονα
περιφέρειαν ἥπερ τῷ τοῦ Ζυγοῦ, | διότι πλέον xat! ἐχείνην διέστηχεν, 83^
ἐναντίοι δὲ τόποι οἱ πλεῖστον ἀλλήλων διεστῶτες. πῶς γὰρ ὅλως, εἰ ἐπὶ
τῆς περιφερείας τὴν διάστασιν ἔλαβεν, ἐτόλμα λέγειν, ὅτι πανταχόϑεν τὴν
πλείστην διάστασιν διέστηχε Κριὸς xai Zoyóc; ἴσην μὲν γὰρ πανταχόϑεν ὃ
ἀληϑὲς εἰπεῖν, τὴν πλείστην δὲ οὐδαμόϑεν δυνατόν: τὴν γὰρ πλείστην τὰ
πλησιάζοντα ἀλλήλοις διέστηχε χατὰ τὴν ἑτέραν περιφέρειαν" εἰ δὲ μὴ
10 χατὰ τὴν περιφέρειαν ὁρίζει τῶν ἐν τῷ χύχλῳ μορίων τὴν διάστασιν,
ἀλλὰ κατὰ τὴν ἐπιζευγνυμένην ἐπ᾽ αὐτὰ εὐθεῖαν, τὸ αὐτὸ τῷ ᾿Δριστοτέλει
λέγει μὴ συναισϑανόμενος. ἣ γὰρ ἀπὸ τοῦ [', φησὶν ἐχεῖνος, xal fj ἀπὸ
τοῦ Δ, εἰ ὡς ἐναντίαι λαμβαάνοιντο, f; αὐτὴ τῇ ἐπὶ τῆς διαμέτρου ἐστίν.
6 δὲ συγχωρεῖ μὲν xatà τὴν διάμετρον εἶναι τὴν πλείστην τῶν D Δ διά-
15 στάσιν, λέγει δὲ xal κατὰ τὴν περιφέρειαν εἶναι. διότι ἴσον πανταχόϑεν 15
ἀπέχει. καίτοι τί τοῦτο πρὸς τὴν πλείστην διάστασιν συντελεῖ, ἣν οἱ
ἐναντίοι τόποι διεστήχασιν, ἀφ᾽ ὧν ai ἐναντίαι χινήσεις; ἐπαχολουϑῶν δὲ
xai ἑξῆς τῇ ἑαυτοῦ μετὰ προπετείας ἀνοία " τοῦτο, φησί, xal τῆς ἀπάτης
τῷ ᾿Αλεξάνδρῳ γέγονεν αἴτιον: λαβὼν γάρ, ὅτι f, εὐϑεῖα μέτρον, xal τῷ 90
40 μέτρῳ ἔστιν εὑρεῖν τὰ πλεῖστον ἀλλήλων διεστηχότα xol ἐναντία, ἀχόλου-
Üov ὃν συναγαγεῖν συμπέρασμα τὸ λέγον’ τῇ ἄρα εὐθείᾳ ἔστιν εὑρεῖν τὰ
ἐν τοῖς διαστήμασι πλεῖστον ἀλλήλων διεστηχότα xal ἐναντία" 6 δὲ χαχούρ-
ως, φησί, προσέϑηχε τὸ ἐπὶ ταύτης εἰπών" ἱτῇ ἄρα εὐϑείᾳ xal ἐπὶ ταύ- 35
τῆς ἐστὶ τὸ ἐν τοῖς διαστήμασιν ἐναντίον᾽, ὅπερ οὐχ ἔχει χείμενον ἐν ταῖς
προτάσεσιν. παλιν οὖν ἐν τούτοις ἐπιστῆσαι χρὴ πρῶτον μέν, ὅτι τὸν
᾿Αλέξανδρον ἠπατῆσϑαι εἰπὼν εὐθὺς παρὰ πόδας χαχουργεῖν ἐπὶ τῷ αὐτῷ
λέγει, ἐφ’ ᾧπερ αὐτὸν ἠπατῆσϑαί φησιν, οὐχ ἐννοῶν, ὅτι 6 Or ἀπάτην
τι λέγων οὐ χαχουργεῖ, εἴπερ ἢ μὲν ἀπάτη Ov ἀγνοιαν, ὃ δὲ χαχουργῶν 80.
ἐν λόγοις εἰδὼς τὸ ἀληϑὲς διαστρέφειν αὐτὸ σπουδάζει. ἔπειτα πῶς λέγει
30 μὴ λαβεῖν ἐν ταῖς προτάσεσιν αὐτὸν τὸ ᾿ἐπὶ τῆς εὐθείας᾽ οὕτως ἐχϑεμένου
τοῦ ᾿Αλεξάνδρου τὸν λόγον, ὡς xal αὐτὸς οὗτος ἀνέγραψε᾽ “᾿πᾶν μὲν γὰρ
διάστημα τῷ ἐλαχίστῳ χαταμετρεῖται" ἐλάχιστον δὲ διάστημα πᾶσιν τὸ ἐπὶ 86
τῆς εὐϑείας: παντὸς ἄρα διαστήματος f, εὐθεῖα xal τὸ ἐπὶ τῆς εὐϑείας
μέτρον. ἀλλὰ μὴν τῷ χαταμετροῦντι ἔστιν εὑρεῖν τὸ πλεῖστον διεστὼς χαὶ

(2
Q1

3 τῷ] corr. ex τὸ E? 4 τῷ] corr. ex τὸ E?: om. B διέστηχε E 6 τολμᾷ D

8 οὐδαμῶϑεν E: corr. E? l0 τῶν om. Ec μορίω seq. ras. 1 litt. E

11 τὸ αὐτὸ] corr. ex τῷ αὐτῷ E! 14 εἶναι om. D Δ] χαὶ ἃ Ec 14. 15 διά-
στασιν εἶναι D 15 καὶ om. D πανταχόϑεν ἴσον D 18 ἀνοίας E, sed ς eras.
φησίν D 22 διεστῶτα DEc 29 ἐπ᾽ αὐτῆς Ec xal] xai τῷ Ε ἧς 24 ταῖς)
τοῖς À 20 προτάσεσι ΒΕ ς 21 λέγει] comp. ambig. A: λέγων B: λόγῳ Ec: λόγῳ
εἶπεν D ᾧπερ] ᾧ περὶ D ἠπατεῖσϑαι E: corr. E? ὅτι om. E: ὡς K?c
29 év] seq. ras. 1 litt. E αὐτῷ E: corr. E? 30 αὐτὸ D 3l οὗτος om. c
μὲν om. B 32 post διάστημα del. πᾶσι τὸ ἐπὶ τῆς εὐθείας D πᾶσι BD

34 διεστὸς B

τῷ
1

SIMPLICII IN L. DE CAELO I 4 (Arist. p. 271427] 183

ἐναντίον" τῇ εὐθείᾳ dpa xal ἐπὶ ταύτης τὸ ἐν τοῖς διαστήμασίν ἐστιν ἐναν- 884
t(ov* οὐχ ἄρα ἐπὶ τῆς περιφερείας." οὐ πρόδηλός ἐστιν ὁ ᾿Αλέξανδρος καὶ 40
ἐν τῇ προτάσει ϑεὶς τὸ ἐπὶ τῆς εὐϑείας xal συλλογιζόμενος οὕτως" πᾶν
διάστημα τῷ ἐλαχίστῳ διαστήματι χαταμετρεῖται, διότι τοῦτο ὡρισμένον
ἐστί᾽ τὸ τῷ ἐλαχίστῳ διαστήματι καταμετρούμενον τῇ εὐθείᾳ xal τῷ ἐπὶ
τῆς εὐθείας διαστήματι. χαταμετρεῖται᾽ αὕτη ἄρ ἐστιν ἢ ἐλαχίστη τῶν 4
τὰ αὐτὰ πέρατα ἐχουσῶν γραμμῶν ἤτοι διαστάσεων" | χαὶ συμπέρασμα 83b
λοιπόν, ὅτι παντὸς διαστήματος f, εὐθεῖα xal τὸ ἐπὶ τῆς εὐϑείας διάστημα
μέτρον ἐστί; τούτῳ δὲ προσλαβὼν ἄλλην πρότασιν τὴν λέγουσαν ᾿ τῷ χα-
ταμετροῦντι ἔστιν εὑρεῖν τὸ πλεῖστον διεστὼς xal ἐναντίον᾽ συνήγαγεν, ὅτι
τῇ εὐθείᾳ xal τῷ ἐπὶ ταύτης διαστήματι τὸ ἐν τοῖς διαστήμασι πλεῖστον ὅ
διεστὼς xal ἐναντίον εὑρίσχεται" εἰ δὲ τούτῳ εὑρίσχεται, δῆλον, ὅτι τούτῳ
ὥρισται xal κατὰ τοῦτό ἐστι τὰ ἐναντία διαστήματα" xal ὃ γὰρ εὑοίσχε-
ται, χατὰ τοῦτο ὥρισται, xal χαϑ᾽ ὃ ὥρισται, χατὰ τοῦτό ἐστι. πότερος
ἄρα τούτων ἠπατῆσϑαι ἢ χαχουργεῖν ἄν λέγοιτο διχαίως 6 ταῦτα οὕτως 10
ἀχολούϑως συλλογισάμενος T, 6 τούτῳ ἀπάτην xal χαχουργίαν ἐγχαλῶν,
διότι συνήγετο μέν, ὥς φησι, τῇ ἄρα εὐθείᾳ ἔστιν εὑρεῖν τὰ πλεῖστον
διεστῶτα xal ἐναντία, 6 δὲ προσέϑηχε τῷ συμπεράσματι, ὅτι καὶ “ἐπὶ τῆς
εὐθείας᾽ τὸ ἐν τοῖς διαστήμασίν ἐστιν ἐναντίον; xal οὐ συνενόησεν, ὅτι, 15
xaU' ὃ διάστημα εὑρίσχεται f, τῶν τόπων ἐναντίωσις, χατὰ τοῦτο xai διε-
στήχασιν οἱ τόποι. ὃ δὲ μηδὲν συνεὶς τῶν εἰρημένων πολλοὺς δαπανᾷ
λόγους πάλιν δειχνύς, ὅτι τὰ πλεῖστον ἀλλήλων διεστῶτα σημεῖα, ἐὰν πή-
χει μετρήσωμεν, οὐχ ἔστιν ἐν τῷ μετρήσαντι πήχει οὐδὲ ἐν αὐτῷ διέ- 30
στηχε τὴν πλείστην διάστασιν, χαὶ οὐδὲ τοῦτο ἴσχυσεν ἐννοῆσαι, ὅτι, εἴπερ
μόνου πήχεως ἦν ἣ διάστασις, ἐν τοῖς τοῦ πήχεως πέρασιν ἦν ἄν τὰ
διεστῶτα, οὐ τοῦ ξυλίνου 7| χαλχοῦ, ἀλλὰ τοῦ χατὰ τὴν μεταξὺ εὐϑεῖαν,
xal χατὰ ταύτην ἄν αὐτοῖς ἢ πλείστη διάστασις τὴν μετροῦσαν μὲν ὡς 9ῦ
ὡρισμένην, ὅτι ἐλαχίστη ἐστί, μετρουμένην δὲ ὡς ἀόριστον διάστημα. οὐ
γὰρ προστίθησι τὸ μέτρον ὁ ξύλινος πῆχυς, ἀλλ' ἐνυπάρχον δῆλον ποιεῖ,
6 δὲ τοσοῦτον ἀπάδει τῆς τῶν εἰρημένων ἐννοίας ὡς αὐτῇ λέξει τάδε γρά-
qsty “ὅλως γὰρ τὰ ἐν τῷ μετρουμένῳ διὰ τοῦ μέτρου χαταλαμβανόμενα 80
ταῦτα xal ἐν τῷ μέτρῳ εἶναι λέγειν πάνυ ἐστὶν εὔηϑές τε xal Gtomov",
οὐχ ἐννηήσας, ὅπως χαὶ μέτρον χαὶ μετρούμενόν ἐστι τῆς πλείστης διαστά-
σεως τὸ χατὰ τὴν εὐθεῖαν διάστημα" ἀλλ᾽ ἀνεπιστάτως χριτήρια πολλὰ

1 xai om. D 8 ἐπὶ τῆς εὐθείας) xav εὐθεῖαν Ec 5 τῷ (pr.)) suprascr. D: om.

9 ἐστίν BE: v eras. E τούτῳ] corr. ex τοῦτο E?: οὗτος B 10 διεστὸς B

συνήγαγεν — ἐναντίον (12) om. D 11 τῇ] ἐστὶν E: del. E? 12 διεστὸς B

εἰ — ευρίσχεται om. Ec τούτῳ] corr. ex τοῦτο E? 13 ἂν λέγοιτο] corr. ex ἀντι-
λέγοιτο E? 16 συλλογιζόμενος D 21 μὴ δὲ AB 22 λόγους πάλιν] πάλιν
DE: πάλιν λόγους E?c 25 πήχεος BDEe: corr. B ἐν τοῖς] bis B πήχεος

Ες

26 ob] corr. ex ἣ E? 21 dv] ἦν ἂν E?c αὐτῆς comp. Α: αὐτῇ B

piv Eb: μὴ ΑΒ: om. D 28 ἐστῇ seq. ras. 1 litt. E μετρουμένη E:

corr. E? οὐ om. B 90 ἀπαίδει A: ἀπέδει B 30. 31 γέγραφεν B

ὅπερ B

184 ΒΙΜΡΙΙΟΙ IN L. DE CAELO I 4 (Arist. p. 271397)

συνήγαγε δειχνύς, ὅτι οὐχ ἔστιν ἐν τοῖς χριτηρίοις ἣ τῶν χρινομένων ἐναν- 83»
τίωσις xal διάστασις“ “᾿οὔτα γὰρ ἐν τῇ ἀποδείξει, φησίν, $ τοῦ ἀληϑοῦς ss
xal ψεύδους διάστασίς ἐστιν οὔτε ἢ τοῦ ἀγαϑοῦ xal xaxoD, οὔτε ἐν tij
ὀπτιχῇ δυνάμει τὸ λευχὸν xol μέλαν ἢ τὸ τρέχειν xal ἑστάναι, οὔτε ἐν
5 τῇ ἀχουστιχῇ ἣ ὀξεῖα φωνὴ xai $ βαρεῖα, dÀX οὐδὲ ἐν τῷ xavóvi φησί, 40
τὸ διεστραμμένον: ἀλλ᾽ οὐδὲ τὸ εὐθὺ τοῦτο ἔχει ὃ χανών, ὅπερ ἐν τῷ
ξύλῳ, φέρε, τυγχάνον δι᾽ αὐτοῦ μεμαϑήχαμεν.᾽ xal ὅτι μὲν ταῦτα μάτην
παρεισεχύχλησε, δῆλον, εἴπερ τὸ χατὰ τὴν εὐθεῖαν μέτρον οὐ τὸ ἔξωϑεν
προσιόν, οἷός ἐστιν ὃ πῆχυς 6 χαλχοῦς, εἴληπται, ἀλλὰ τὸ χατὰ τὸ μεταξὺ 45
10 τῶν διεστώτων διάστημα, ὅπερ ὡς μὲν ἀόριστον διάστημα μετρεῖται, ὡς
δὲ εὐθὺ xal ἐλάχιστον xal ὡρισμέϊνον μετρεῖ τὴν ἀπ’ ἀλλήλων ἀπόστα- 845
σιν τῶν διεστώτων" διὰ τοῦτο μὲν οὖν οὐδὲν ὅμοιον ἔχει τοῖς ἔξωϑεν χρι-
τηρίοις ἣ χατ᾽ εὐθεῖαν διάστασις, ἀλλ᾽ ἐχείνοις ὃ χαλχοῦς πῆχυς ἀναλογεῖ.
πλὴν οὐδὲ τούτων αὐτῶν, ὧν παρήγαγε, γινώσχων τὴν ἰδιότητα φαίνεται" ὃ
15 χαὶ γὰρ τὰ χριτήρια εἰ μὴ τοὺς λόγους ἔχει τῶν χρινομένων, οὐχ ἄν δύ-
ναιτὸ xpiyetv. πῶς γὰρ ἣ ὀπτιχὴ δύναμις τὸ μέλαν διαχρίνει xal τὸ λευ-
xóv, εἰ μὴ τὸν τύπον προείληφε τούτων; ἔχει δὲ οὐχ ὡς λευχὴ οὖσα ἣ
μέλαινα, ἀλλὰ χριτιχῶς" οὕτως δὲ xal $ ἀπόδειξις f, διαχρίνουσα τὸ ἀλη- 10
ϑὲς xal τὸ ψεῦδος xal ὃ χανὼν ὁ τὸ εὐθὺ xai διάστροφον ἐλέγχων, ἢ .
40 μὲν τὸ ἀληϑὲς ἐπάγουσα τῷ χρινομένῳ, 6 δὲ τὸ εὐθύ, τὸ μὲν χατὰ τὴν
ἐφαρμογὴν xptvet, τὸ δὲ κατὰ τὴν παράλλαξιν. χαὶ δῆλός ἐστιν αὐτὸς
χύδην ἐχϑέμενος τὰ παραδείγματα, ὅτι οὐδὲ τούτῳ ἐπέστησε τῷ ἄλλως μὲν 15
τὴν ὀπτιχὴν δύναμιν τὸ λευχὸν xal μέλαν χρίνειν ὡς εἴδη ἄμφω χατὰ εἰδη-
τικὴν συναίσθησιν εἴτε ἐνεργεία εἴτε δυνάμει τῶν εἰδῶν ἐν τῇ αἰσθήσει
25 προειλημμένων, ἄλλως δὲ ἢ ἀπόδειξις xal ὁ χανὼν τὸ μὲν ἀληϑὲς xal τὸ
εὐθὺ τῷ εἴδει τῷ ἐν αὐτοῖς ὡς ἐφαρμόττοντι χρίνουσιν, τὸ δὲ ψεῦδος xai τὸ 0
διάστροφον τῷ παρὰ τοῦτο" τὸ γὰρ μὴ ζῴῷον ψεῦδος λέγειν ἄνϑρωπον. xol
αἰσχύνομαι μέν, εὖ ἴστε, τοῖς τοιούτοις ἐνδιατρίβων, ἀλλ᾽ ἐπειδὴ διὰ τού-
των ἀναιρεῖν ἐπιχειρεῖ τοῦ μὲν οὐρανοῦ τὴν μαχαρίαν ἀιδιότητα, τοῦ δὲ
80 δημιουργοῦ τὴν ἀμετάβλητον ἀγαθότητα, ἀνάγχη τὸ σαϑρὸν αὐτῶν ἐλέγ- 30
χειν τοῖς ἐπιπολαίως ἀχούουσιν αὐτοῦ βοηϑοῦντα. οἱ γὰρ μετρίως ἠγμένοι

3 οὔτε (pr.)) οὐδὲ D ἡ τοῦ om. Ec 4 τὸ μέλαν BD τὸ ἑστάναι AEc

4. ὅ οὔτε ἡ βαρεῖα xal ὀξεῖα φωνὴ ἐν τῇ ἀχουστιχῇ c, οὔτε ἡ βαρεῖα ἐν τῇ ἀχουστιχῇ (corr.
ex ἀντὶ ἀχουστιχῆς E?) xai ὀξεῖα φωνὴ E 9 οὐδ᾽ B 1 τυγχάνων B, sed corr.
μάτην om. AB 8 παρεισεχύχλησε] mut. in παρενϑεὶς ἐχύχλησε E?: παρενϑεὶς ἐχύ-
xÀn3t c εἴπερ] corr. ex ἥπερ E? 9 τὸ xata] xatà Ec 15 ἔχοι B

17 post Aeux; del. δύναμις τὸ μέλαν διαχρίνει xal τὸ Aeuxóv A 18 οὕτω BD

21 δηλός) 05), A: δὴ λόγος B οὗτος D 22 τῷ παραδείγματι AB τὸ E
piv] χατὰ B 29 τὸ μέλαν D χατὰ thv B 26 ἐφαρμόττοντι D: corr. ex
ἐφαρμόττειν 3: adaptatum. aliquid b: ἐφαρμόττον AB χρίνουσι Ec 21 τῷ
om. D 28 ἴσϑε E: corr. E? ἐνδιατρίβειν E διὰ om. B 29 μὲν] piv
γὰρ AB ἰδιότητα E: corr. E? 30 ἀϑότητα B 81 oi] οἱ μὲν Ec
ἠγμένοι E: ἡγούμενοι ABD (qui mediocriter. intelligunt. bY

SIMPLICII IN L. DE CAELO 14 [Arist. p. 2714271] 185

οὐ tà τούτου μόνον εὖ οἶδα ὅτι περιπτύουσιν, ἀλλὰ xal τοὺς ἐμοὺς λόγους 84a
σχιαμαχίας ἡγούμενοι σχολῆς οὐχ εὐτυχοῦς ἔργον αὐτοὺς ὑπολήψονται.
dxoóetv οὖν ἀνάγχη xal τῶν ἐφεξῆς. πῶς οὖν οὐ παντελῶς τοῖς λόγοις 80
ἐστὶν ἐπηρεάζοντος, τὴν ἐπὶ τοῦ ἡμιχυχλίου τῶν χινήσεων ἀντίθεσιν τὴν
5 αὐτὴν εἶναι λέγειν τῇ ἐπὶ τῆς διαμέτρου διὰ τὸ ὑπὸ τῶν αὐτῶν σημείων
τό te ἡμιχύχλιον περατοῦσϑαι xal τὴν διάμετρον; ὁρᾷς, πῶς οὐχ ἐφιστάνει,
ὅτι οὐχ ἁπλῶς τὰς ἐπὶ τοῦ ἡμιχυχλίου χινήσεις τὰς αὐτὰς ταῖς ἐπὶ τῆς ss
διαμέτρου λέγει ὁ ᾿Δριστοτέλης, ἀλλ᾽ ὅταν ὡς ἐναντίαι λαμβάνωνται, τουτ-
ἔστιν ὡς ἀπὸ ἐναντίων. τόπων, ταὐτὸν δὲ εἰπεῖν τῶν τὸ πλεῖστον διεστη-
10 χότων, ταὐτὸν δὲ εἰπεῖν τῶν ὡρισμένην ἐχόντων τὴν μεταξὺ διάστασιν.
ἢ γὰρ πλείστη ὥρισται" ταὐτὸν δὲ εἰπεῖν τὴν τῇ ἐλαχίστῃ μετρουμένην" 40
αὔτη γάρ ἐστιν f$ ὡρισμένη. ὅτι δὲ $ ἐλαχίστη τῶν τὰ αὐτὰ πέρατα
ἐχουσῶν γραμμῶν ἣ εὐθεῖα ἐστιν, εἰ ἀγνοεῖ, μανϑανέτω. εἰπόντος δὲ τοῦ
᾿Αλεξάνδρου, ὅτι τὰ ἐπὶ τοῦ ἡμιχυχλίου ὡς ἐξ ἐναντίων τόπων χινούμενα,
15 εἰ xal μὴ ἐπὶ τῆς εὐϑείας χινεῖται, ἀλλ᾽ οὖν τῷ τοσοῦτον τὸ μεταξὺ αὐ- 45
τῶν διάστημα χινεῖσϑαι, ὅσον χατ᾽ εὐθεῖαν ἀφέστηχε, ταύτῃ τὴν ἐναντίαν
χινεῖται, τουτέστι τὴν | ἀπὸ τῶν πλεῖστον διεστηχότων τόπων, οὐδὲ οὔ- 840
τως, φησὶν οὗτος, τὸ ἐναντίας εἶναι ὁμολογεῖν τὰς ἐπὶ τοῦ ἡμιχυχλίου
ἔμπαλιν γινομένας ἐχφεύξεται, χἄν τε διὰ τὸν χύχλον ἔχωσι τὸ εἶναι ἐναν-
20 τίαι, xdy τε διὰ τὴν τούτου διάμετρον" χαίτοι εἰ διὰ τὴν διάμετρον, οὐχ δ
ὡς ἐπὶ τοῦ ἡμιχυχλίου χινούμεναί εἰσιν ἐναντίαι᾽ οὐ γὰρ ὡς ἡμ'χυχλίου
πέρατα τὰ Γ Δ πλεῖστον ἀλλήλων διέστηχεν, ἀλλ᾽ ὡς ἐπὶ τῆς εὐϑείας.
εἶτα τοῦ ᾿Αλεξάνδρου εἰπόντος, ὡς, εἰ μὴ τῇ εὐθείᾳ πᾶν διάστημα ἐμε-
τρεῖτο ἀλλὰ τῷ περιφερεῖ, οὐδὲν ἦν δυνατὸν ληφϑῆναι διεστὼς πλεῖστον 10
25 τῷ δύνασϑαι xal τῶν ἐγγὺς ὄντων ποιῆσαι περιφέρειαν μεταξὺ μεγίστην
σφόδρα περιγράψαντας χυρτὴν περιφέρειαν χαὶ τῶν πάμπολυ διεστώτων
ἐλάττονα, οὗτος πάλιν μαχροὺς ἀποτείνει λόγους δειχνύναι φιλονειχῶν, ὅτι
xal ἐπὶ τῆς περιφερείας ἣ πλείστη διάστασις ἢ χατὰ τὸ πανταχόϑεν ἴσον 15
ἀφεστάναι ἐστίν, ὡς ἣ τοῦ Κριοῦ πρὸς τὸν Ζυγόν, οὐχ ἐννοῶν, ὅτι ἄλλο
80 μὰν τὸ πανταχόϑεν ἴσον, ἄλλο δὲ τὸ πλεῖστον, xal ὅτι ἣ ἀπὸ τοῦ Κριοῦ
διὰ τοῦ Ζυγοῦ φερομένη ἄχρι τοῦ Τοξότου διάστασις ἐπὶ τῆς περιφερείας

1 o5] corr. ex καὶ E? οἶδ᾽ D περιπτύσσουσι B: conspuent b 2 ἀτυ-

χοῦς B αὐτοῖς E: corr. E? 9 ob om. AB 9 τῇ om. B 6 ὅπως D

8 ἐναντίαι] ἐναντία Ἐς λαμβάνονται E: corr. E? 9 ἀπ᾿ Ac τῶν] corr.
ὧν ων

ex τὸν Α 10) τε B 10 τῶν] ὡς B τήν D μετρουμένην D

12 αὐτὴ E 19 τῷ] corr. ex τὸ E? 16 ἀφέστηχε) seq. ras. 1 litt. E

11 πλείστων AB 18 ἐναντίον Β 19. 20 ἐναντία D: ἐναντίον Ec 90 καίτοι

εἰ διὰ τὴν διάμετρον om. E: εἰ xal χατὰ τὴν ὀιάμετρον E?c 21 χινούμενα Ec

ἐναντία Ec ὡς} ὡς ἐπὶ τοῦ DE: corr. E? 22 πλεῖστον om. AB διεστηχέ-

ναι D 28. 24 ἐπιμετρεῖτο A: ἐπεμετρεῖτο B 24i t$) p D διεστὸς B

πλεῖστο E: corr. E? 26 τὴν χυρτὴν Ac διεστηχότων B 28 χατὰ τὸ] κατὰ

E: del. E?: om. c ἴσως c 29 ἀφεστῶσα E*?bc 9l 9] χαὶ B φερο-

μένην) -ἣν in ras. Εἰ

186 SIMPLICII IN L. DE CAELO I 4 [Arist. p. 271527)

λαμβανομένη μείζων ἐστὶ τῆς ἄχρι τοῦ ZuqoO. εἰ μέντοι ἐπὶ τῶν μεταξὺ 84^
τῶν περάτων εὐθειῶν λαυβανοιντο αἱ διαστάσεις, πλείστη ἐστὶν ἢ ἀπὸ ει
Κριοῦ ἐπὶ Zoyóv, διότι μείζων πασῶν τῶν εἰς τὸν χύχλον διαγομένων εὐ-
ϑειῶν f, διάμετρός ἐστιν, εἰ δὲ ἐπὶ περιφερειῶν ἣ διάστασις λαμβάνοιτο,

5 δυνατὸν πλειόνων περιφερειῶν ἐπὶ τὰ αὐτὰ σημεῖα γραφομένων, ὡς εἶπεν 35
6 ᾿Αλέξανδρος, ἄλλοτε xat! ἄλλην περιφέρειαν τῆς πρὸς ἄλληλα τῶν ση-
μείων διαστάσεως λαμβανομένης μηχέτι ὡρισμένον εἶναι τὸ πλεῖστον. οὖ-
τος 0b πάλιν μὴ συννοῶν τὰ λεγόμενα “τὸ λέγειν᾽᾽ φησίν “ὅτι xal ἀπὸ
τῶν πολὺ διεστώτων ἐλάττονα δυνατὸν περιγράψαι πέριφέρειαχν xol ix τῶν 30

10 ἐγγὺς μείζονα, οὐχ οἷδα εἰπεῖν, πότερον παραλογίσαι. βουλομένου ἐστὶν
ἢ ἀγνοοῦντος, ὡς οὐ ϑαυμαστόν, εἰ ἐπὶ διαφόρων χύχλων τὰ μὲν ἐγγὺς
ὄντα ἐν ϑατέρῳ τῶν χύχλων σημεῖα, εἰ ποδιαίαν ἔχοι τὴν περίμετρον καὶ
ἡμιποδίῳ διεστήχοι, πλεῖστον διεστάναι λέγεται, τὰ δὲ ἐν τῷ p ποδῶν τὴν ss
περίμετρον ἔχοντι διεστηχότα ἀλλήλων σημεῖα χε πόδας οὐ πλεῖστον ἀλλή-

15 λων διέστηχε." τὰ δὲ αὐτὰ xal ἐπ᾽ εὐθειῶν φλυαρεῖ τῆς μὲν πηχναίας
τὰ πέρατα πλεῖστον διεστάναι λέγων᾽ τὸ γὰρ ὅλον διέστηχε" τῆς δὲ ἔχα-
τονταπήχους τὸ μέσον ἀπὸ τοῦ ἄχρου οὐ τὸ πλεῖστον: οὐδὲ γὰρ τὸ ὅλον, 40
ἀλλὰ τὸ ἥμισυς χαὶ ταῦτα γράφει νομίζων τὸν ᾿Αλέξανδρον ἐπὶ ἄλλων
χαὶ ἄλλων σημείων λαμβάνειν τὴν πλείστην χαὶ οὐ πλείστην διάστασιν,

20 ἐπειδὴ εἶπεν “τῷ δύνασθαι xal τῶν ἐγγὺς ὄντων ποιῆσαι περιφέρειαν με-

γίστην xal τῶν οὐχ ἐγγὺς ὄντων ἐλάττονα᾽᾽, οὐχ ἐννοήσας, ὅτι οὐδὲν 45

dy αὐτῷ προεχώρησεν οὕτως ὑποϑθεμένῳ τοῦ ᾿Αριστοτέλους προϑεμένου

δεῖξαι, ὅτι xal ἀπὸ τῶν τοῦ ἡμιχυχλίου περάτων αἱ ἀντιχινήσεις, 884

εἰ ὡς ἐναντίαι λαμβάνοιντο, τουτέστιν εἰ ὡς ἀπὸ πλεῖστον διεστηχότων

τόπων. ὡς ἐπὶ τῆς διαμέτρου λαμβάνονται. ἀλλ᾽ ὁ ᾿Αλέξανδρος βουλό-

μενος δεῖξαι, ὅτι ἐπὶ τὰ αὐτὰ σημεῖα xal μείζονας xal ἐλάττονας δυ- 6

νατὸν περιγράφειν περιφερείας, ἐχ περιουσίας ὡς ἐπὶ ἄλλων χαὶ ἄλλων

περάτων ἐποιήσατο τὸν λόγον δύνασϑαι λέγων xal τῶν ἐγγὸς ὄντων περά-
των μεταξὺ μεγίστην ποιήσασθαι περιφέρειαν xal τῶν πάμπολυ διεστώτων

ἐλάττονα" εἰ δὲ ἐπὶ τῶν διαφόρων δυνατόν, δῆλον, ὅτι πολλῷ μᾶλλον ἐπὶ 10

80 τῶν αὐτῶν. ὅπερ μὴ συνεὶς οὗτος πολλοὺς χατέτεινε λόγους δειχνύς, ὅτι
ἐν ἄλλῳ xai ἄλλῳ μεγέϑει οὐδὲν ϑαυμαστὸν τὰ μὲν ἐγγυτέρω πλεῖστον
ἀλλήλων διεστάναι. τὰ δὲ πορρωτέρω μὴ πλεῖστον. "x&v ἐπὶ τῶν αὐτῶν

t2
CQ

] τῶν] τὴν D 2 πλεῖστον Ec 9 μεῖζον E: corr. E? ὡρισμένην E:
corr. E? 8 συννουσῶν B xal om. D 10 παραλογίσασϑαι c ἐστὶν BD:
ἐστὶ AEc 11 7; Db: xai ΑΒΕς ἀγνοῦντος B 12 ἔχει B 13 διεστήχοι)
scripsi: διεστήχει ABDE: διειστήχει c λέγεται] addidi: om. ABDEbc ποδῶν
om. B 14 ἔχοντι b: ἔχοντα ADEc: oin. B 1d. 19 διέττηχεν ἀλλήλων D
15 πηχυαίου AB 16 τὸ] τὸν D 18 γράφειν AB 20 εἶπε BDEc ποιῆσαι---
μαχρὰν
τῶν (21) om. AB 21 οὐχ ἐγγὺς ὄντων] scripsi: ἐγγὺς ὄντων D: ἐγγὺς ὄντων E: valde
longe entium Ὁ: πάνυ μαχρὰν ὄντων a: om. AB: πάμπολυ διεστώτων e p. 185,26 K?e
post ὄντων add. ποιῆσαι περὶ E: ποιΐσαι περιφέρειαν Εἰς 29 αἱ om. D: suprascr. E?
26 περιουσίας ὡς] in ras. E! 30 συνιεὶς D αὐτὸς D 82 ἀφεστάναι B

SIMPLICII IN L. DE CAELO I 4 [Arist. p. 271497] 181

δέ, φησί, σημείων otov τῶν À B xal μεγίστην περιγράφωμεν περιφέρειαν 852
xai ἐλαχίστην, οὐ συμβήσεται τὰ Α DB σημεῖα xol πλεῖστον διεσταναι διὰ 16
τὴν μείζονα περιφέρειαν xal ἔλαττον διὰ τὴν ἐλάττονα" εἰ γὰρ ἀναπληρω-
ϑεῖεν, φησί, τῶν δύο χύχλων ai λοιπαὶ περιφέρειαι, δυνάμει τὰ À B ση-

5 μεῖα οὐ δύο ἐστίν, ἀλλὰ τέσσαρα’ ἄλλην γὰρ σχέσιν ἔχουσι πρὸς ἄλληλα 20
ἐν ἑχατέρῳ τῶν xóxAev". ταῦτα λέγων αὐτῇ λέξει οὐ δῆλός ἐστι μήτε
συνιεὶς τὰ λεγόμενα xal λόγους μόνον ἐχφυσῶν xsvoóc; τί γὰρ ἐν τούτοις
τοῦ “δυνάμει χρεία τῶν διαστάσεων ἐνεργείᾳ τῶν αὐτῶν μενουσῶν τῶν
À B σημείων πρὸς ἄλληλα, ἄλλης μὲν τῆς ἐπὶ τῆς μείζονος περιφερείας, 25

10 ἄλλης δὲ τῆς ἐπὶ τῆς ἐλάττονος, xal ἄλλης τῆς ἐπὶ τῆς μεταξὺ αὐτῶν εὐ-
ϑείας, ταύτης μὲν ὡρισμένης ἀεὶ τῆς διαστάσεως διὰ τὸ ὑπὸ ὡρισμένης
τῆς εὐθείας μετρεῖσθαι" μία γὰρ xal ἐλαχίστη ἐστὶ τὰ αὐτὰ πέρατα ἔχουσα
γραμμή τῶν δὲ χατὰ τὰς περιφερείας ἀορίστων οὐσῶν, ὅτι πολλαὶ xal 80
ἄνισοι περιφέρειαι δύνανται τὰ αὐτὰ πέρατα ἔχειν, χαὶ διὰ τοῦτο οὐχ οἷόν

15 τε τὴν πλείστην τῶν ἐναντίων διάστασιν ὡρισμένην οὖσαν ταῖς περιφερείαις
δρίζεσθαι, ἀλλὰ τῇ εὐθείᾳ μόνον. οὐχ ἐννοήτας δὲ οὗτος, ὅπως λέγεται
τὸ τῇ εὐθείᾳ μετρεῖσθαι τὸ διάστημα, ὅτι xav εὐθεῖαν ἔχει τὴν ϑέσιν s5
ὥστε τὰ μέσα τοῖς ἄχροις ἐπιπροσϑεῖν, ἀλλὰ νομίζων, ὅτι διὰ τοῦτο λέγε-
ται ἐπ᾽ εὐθείας, ὅτι ἢ ἔξωϑεν προστιϑεμένη τῇ διαστάσει εὐθεῖα ποιεῖ

20 αὐτὴν εὐϑεῖαν, “᾿πόϑεν, φησίν, ὁ ᾿Αλέξανδρος μὴ εἶναί φησι τὰ ἐν χύχλῳ
πλεῖστον ἀλλήλων διεστῶτα σημεῖα, εἰ μὴ τῇ εὐθείᾳ πᾶν χαταμετρεῖται 40
διάστημα, παντὸς μέτρου μόνον τὸ γνωρίζεσθαι τῷ μετρουμένῳ παρέχον-
τος, οὐ μὴν τὸ εἶναι, οὕτως ὡς ἔχον ix φύσεως διὰ τοῦ μέτρου γνωρίζε-
4t; δῆλον γάρ, ὅτι διὰ τὸ εὐθεῖαν εἶναι τὴν διάστασιν τὸ εὐθὺ μέτρον

25 ἐφαρμόττει." οὐ μέντοι 6 ᾿Αλέξανδρος εἰς τὸ ἔξωθεν προσαγόμενον μέτρον 45
ἀπεῖδεν, ἀλλ᾽ εἰς τὸ ποτὲ μὲν εὐθείᾳ ϑέσει τὴν διάστασιν ὡρίσϑαι, ποτὲ
δὲ περιφεροῦς οὔσης τῆς διαστάσεως ἀόριστον | εἶναι.᾿ 85b

Προϑεὶς ὃὲ xal τὸ τέταρτον ἐπιχείρημα τὸ δειχνύον, ὅτι, xdv ἐπὶ ἑνὸς
χύχλου δύο τις χινήσεις λαμβάνῃ, τὴν μὲν ἀπὸ τοῦ E ἐπὶ τὸ 2 διὰ τοῦ

30 Η ἡμιχυχλίου, τὴν δὲ ἀπὸ τοῦ Z ἐπὶ τὸ E διὰ τοῦ O ἣμιχυχλίου, οὐδὲ

] περιγράφομεν E: corr. E? 9 ἔλαττον b: ἐλάττονα ABDE 4 τὰ BDb: τοῦ AEe

6 post £xatépw del. τὴν σχέσιν A 1 ante τί ras. 15 litt. E 8 τῶν (pr.) om. D
τῶν (tert.)] τοῦ E 11 τῆς om. Ec 12 ἐστὶ ba: ἐστὶν ἡ ABDEc 15 διαστα-
otov B 11 τῆς εὐθείας E: corr. E? 18. 19 λέγεται] comp. ambig. A: λέγει B

19 εὐθείας} εὐϑεῖαν B 20 φησι om. B 2] χαταμετρῆται A 22 μόνου c τὸ]
τῷ D 23 ἔχων E: corr. E? 25 προσαγώμενον E, sed corr. μέτρον om. DE
28 προϑεὶς Ab: προσϑεὶς BDEc 29 λαμβάνει E: corr. E? τὸ B: τοῦ ADEc

Z) corr. ex E E? 30 H] in ras. B τὴν — ἡμικυχλίου] ing. E? 2] E AB; cf
p. 149,4 sq. E] Z AB Fig. om. ABDE., locus ei relictus in A

188 SIMPLICII IN L. DE CAELO I 4 [Arist. p. 271227]

αὗται ἐναντίαι αἱ χινήσεις εἰσίν, διότι οὐχ ἀπ᾽ ἐναντίων τόπων" οὐ γὰρ 885
ὡρισμένην ἐχόντων τὴν διάστασιν’ ὁ χρηστὸς οὗτος ἐθάρρησεν οὕτως τοῖς 6
ὑπ᾽ αὐτοῦ διὰ xevic ῥηϑεῖσιν λόγοις, ὡς εἰπεῖν, ὅτι "el διὰ τῶν αὐτῶν
ἐπιχειρημάτων τῷ πρὸ αὐτοῦ xal οὗτος περαίνεται, οὐδὲν ἣμᾶς πρὸς τοῦ-

5 τὸν δεήσει λέγειν ἤδη πρὸς τὸν πρὸ αὐτοῦ χατὰ δύναμιν ἀπαντήσαντας᾽". 10
εἶτα μέμφεται τῷ Θεμιστίῳ εἰπόντι, ὅτι τὰ αὐτὰ λεχτέον τοῖς ἐπὶ τοῦ λό-
4ou τοῦ πρὸ τούτου τοῖς περὶ τῶν ἐπὶ μόνου τοῦ ἡμιχυχλίου χινουμένων,
χαί φησιν, ὅτι οὐ διὰ τῶν αὐτῶν ὑποθέσεων οὗτος ὁ λόγος τῷ πρὸ αὐτοῦ
περαίνεται" ἐχεῖνος μὲν γὰρ ἐπὶ ἑνὸς xal τοῦ αὐτοῦ ἡμιχυχλίου ἄπεναν- 15

10 τίας ἀλλήλαις γινομένας χινήσεις ὑπετίθετο, οὗτος δὲ οὐχ ἐπὶ τοῦ αὐτοῦ,
ἀλλὰ μίαν ἐπὶ χύχλου λαμβάνει χίνησιν διαιρουμένην χατὰ τὴν τῶν fut-
χυχλίων διαίρεσιν. “εἰκότως οὖν, φησίν, αὗται οὐχ ἐναντίαι" μία γάρ ἐστιν
ἐπὶ χύχλου ἄμφω, εἰ λάβοιεν ἕνωσιν: οὐδὲ γὰρ ἢ ἀπ᾽ ἀνατολῶν ἐπὶ δυ- 30

σμὰς χίνησις ἐπὶ ϑατέρου τῶν ἡμισφαιρίων, οἷον τοῦ ὑπὲρ γῆν, ἐναντία
15 ἐστὶ τῇ ἀπὸ δυσμῶν ἐπ᾽ ἀνατολὰς ἐπὶ τοῦ λοιποῦ τοῦ ὑπὸ γῆν" οὐχ ἄρα
6 αὐτός ἐστιν οὗτος λόγος τῷ πρὸ αὐτοῦ; xal ὅτι μὲν ὡς ἐπὶ ἑνὸς χύ-
χλοὺ γινόμεναι αἱ χινήσεις οὐχ εἰσὶν ἐναντίαι, ἴσχυσε συνιδεῖν, ὅτι δὲ δύο 25
εἰσὶν οἱ λόγοι, ὃ μὲν δύο ἡμιχύχλια συνημμένα ὑποτιθέμενος xal τὰς ἐπ᾽
αὐτῶν χινήσεις ὁμοίως τῷ πρὸ τούτου ϑεωρήματι τότε μόνον ἐναντίας λέ-
20 γων, ὅταν ὡς ἐπὶ τῆς διαμέτρου, ἣν xal διεστήχασιν ἀλλήλων τὰ E Ζ
σημεῖα, γινόμεναι ϑεωροῖντο, 6 δὲ ἕτερος τῶν λόγων χατὰ συγχώρησιν ἐν- 80
δοὺς ταύτας xal ἐπὶ τῶν ἡμιχυχλίων ἐναντίας ὑποτίθεσθαι ἐπήγαγεν" ἀλλ’
οὔτι γε αἱ ἐπὶ τοῦ ὅλου χύχλου φοραὶ ἀλλήλαις διὰ τοῦτο ἐναντίαι" οὗτος
δὲ τοῦτον ἐνόμισεν εἶναι μόνον τὸν λόγον τὸν ἐπὶ τοῦ χύχλου λέγοντα μὴ
25 εἶναι ἐναντίας τὰς χινήσεις. xal οὐχ οἶδα, ὅπως xdv τούτῳ χωρὶς ἐναν- δῦ
τιολογίας συνέθετο’ τάχα ὃὲ ἠρχέσϑη τῷ πρὸς τὸν Θεμίστιον ἀντειπεῖν
λέγοντα, ὅτι τὰ αὐτὰ λεχτέον τοῖς ἐπὶ τοῦ πρὸ τούτου λόγου, χαίτοι xai
τοῦ ᾿Αριστοτέλους, ὡς οἶμαι, διὰ τοῦ ὁμοίως δέ σαφῶς δηλοῦντος, ὅτι
χατὰ τὸ πρὸ αὐτοῦ ἐπιχείρημα xal τοῦτο πρόεισιν τὸ ἐπὶ τῶν δύο ἥμιχυ- 40
30 χλίων, x«l τοῦ Θεμιστίου μερίσαντος ἐν τῇ παραφράσει τοὺς λόγους xal

] αὐταὶ A αἱ χινήσεις ἐναντίαι B αἱ om. Ec εἰσί BDEc 2 οὕτως]

οὗτος E, sed corr.: οὕτω BD τοῖς] tA 3 ὑπ᾽ ἀπ᾿ AB ῥηθεῖσι BDEc
λόγοις om. Ac 4 τῷ B: corr. ex tt E?*: τὸ D: τῶν Ac οὗτος] οὗτος ὃ
λόγος c οὐδὲ ΑΒ 9 τὸν] τὸ D 4 πρὸ τούτου toic) πρώτου τούτοις ΑΒ
ἐπιχυχλίου c 9 μὲν om. D xal τοῦ αὐτοῦ om. D ἡμικυχλίου) in ras. E!
9. 10 ἀλλήλαις ἀπεναντίας D 10 ὑπέϑετο c οὐχ Om. c 13 χύχλον E:
χύχλων c dz] iz E 159 ἐστὶ τῇ ἐστὶν ἡ B τοῦ (alt) om. D

16 ἐστι D οὗτος om. B: οὗτος ὁ c λόγῳ E: corr. E? 1" περιιδεῖν B
21 γινόμεναι ἃ: γινόμενα ABDEc ϑεωρεῖν E: ϑεωρῆται E?c 28 οὔτοι E'c

24 δὲ] μὴ συνεὶς K?c τοῦτο hc post τοῦ del. ἐπὶ E? 29 xdv BDE*:
κἂν AE: xal c τοῦτο E, sed corr. 26 τῷ] corr. ex τὸ E? 28 ὁμοίως δέ]
211213 29 πρόεισι BDEc 90 τοῦ] τοῦ τε B μαρτυρήσαντος Β τοῦ
λόγου DE

SIMPLICII IN L. DE CAELO I4 [Arist p. 271327] 189
9
ἐπὶ piv τοῦ προτέρου λέγοντος, ὅτι τὰ αὐτὰ Aextéov τοῖς ἐπὶ τοῦ πρὸ 8b
τούτου λόγου. ἐπὶ δὲ τοῦ δευτέρου "xdv συγχωρήσῃ t φησί "ta ἐπὶ
τῶν ἡμιχυχλίων φοραῖς ἐναντίαις εἶναι, ἀλλ᾽ οὐ τὴν ἐπὶ τοῦ ὅλου χύχλου, 45
περὶ ἧς 6 λόγος, συγχωρήσειεν dv τις μερίζεσθαι ὡς εἰς ἐναντίας".

5 Ὅπως δὲ εἰς τὴν | τῶν δύο τούτων ἡμιχυχλίων ὑπόϑεσιν προῆλθεν Ó 80^
λόγος τῷ ᾿Αριστοτέλει, εἴρηται μὲν ἐν ταῖς ἐξηγήσεσι τῶν ἐπιχειρημάτων,
οὐ χεῖρον δὲ xal νῦν ὑπομνῆσαι. τὸ μὲν γὰρ πρῶτον ἐπιχείρημα τῶν
δειχνύντων, ὅτι τῇ χύχλῳ χινήσει οὐχ ἔστιν ἐναντία χίνησις, χαϑολιχώτερον 5
ἀπὸ τοῦ μᾶλλον ἐπεχείρει λέγων" " dote, εἴπερ ἐναντία τίς ἐστιν, τὴν ἐπὶ

10 τῆς εὐθείας μάλιστα ἀναγκαῖον ἐναντίαν εἶναι πρὸς τὴν χύχλῳ χίνησιν, αἱ
δὲ ἐπὶ τῆς εὐθείας ἀλλήλαις ἀντίχεινται διὰ τοὺς τόπους. τὸ δὲ δεύτε-
pov ἔδειξεν, ὅτι αἱ ἐπὶ τῆς τυχούσης περιφερείας ἀνάπαλιν γινόμεναι χινή- 10
σεις οὐχ εἰσὶν ἐναντίαι διὰ τὸ ἀπείρους εἶναι περὶ τὰ αὐτὰ πέρατα περι-
φερείας. τὸ δὲ τρίτον ἐπὶ ὡρισμένης περιφερείας τῆς τοῦ ἡμιχυχλίου τὴν

15 ὑπόϑεσιν ποιησάμενον τὰ αὐτὰ συνήγαγεν. ἀχολούϑως οὖν τὸ τέταῤτον
τοῦτο δύο ἡμιχύχλια ὑποθέμενον συνημμένα xal ἐπὶ τούτων τὰ αὐτὰ συμ- 15
βαίνειν φησί, συγχωρήσας δὲ τούτοις ὡς ἐχτὸς οὖσιν τοῦ προβλήματος ἐπὶ
τοῦ χύχλου σχοπεῖν ἀξιοῖ" ἦν γὰρ τὸ πρόβλημα, ὅτι τῇ χύχλῳ χινήσει
οὐχ ἔστιν ἐναντία χίνησις. εἰ δὲ ταῦτα ἀληϑῇ λέγω, παντός, οἶμαι, τὸ

40 λοιπὸν συνιδεῖν ἐστιν, ὅτι οὗτος ἀνὴρ οὔτε τοῦ σχοποῦ τῶν ᾿Αριστοτέλους 90
λόγων συναισθάνεται οὔτε τοῖς τῶν ἐξηγητῶν παραχολουϑεῖ.

᾿Αλλὰ δὴ xal ἐπὶ τὸ πέμπτον τῶν ἐπιχειρημάτων ἀναζωσάμενος τὸ
τὰς ἐπὶ τοῦ αὐτοῦ χύχλου δύο χινήσεις ἀπὸ τοῦ αὐτοῦ μὲν σημείου ἐπὶ
τὸ αὐτό, ἀνάπαλιν δέ, γινομένας τῷ τὸ μὲν ἀπὸ τοῦ Α διὰ τοῦ B ἧἣμι- 25

35 χυχλίου ἐπὶ τὸ Α χινεῖσθαι, τὸ δὲ ἀπὸ τοῦ Α διὰ τοῦ ἑτέρου ἡμιχυχλίου
τοῦ Γ ἐπὶ τὸ αὐτὸ πάλιν τὸ Α, xal ταύτας δειχνύον μὴ οὔσας ἐναντίας
διὰ τὸ ταύτας μὲν ix τοῦ αὐτοῦ εἰς τὸ αὐτὸ εἶναι, τὰς δὲ ἐναντίας ix
τοῦ ἐναντίου εἰς τὸ ἐναντίον, δαπανήσας, ὡς ἔοιχε, τὰς ἑαυτοῦ ἀντιλογίας
xai στενοχωρηϑεὶς νῦν ἐνίσταται πρὸς τὸ ἐναντίας χινήσεις. ἐχείνας εἶναι 80

80 χαϑόλου τὰς ἀπὸ ἐναντίων τόπων, χαίτοι χαὶ ἐν τοῖς ἄλλοις ἐπιχειρήμασι
τούτῳ χρησαμένου τοῦ ᾿Αριστοτέλους τῷ ἀξιώματι xal διὰ τοῦτο τῇ κύχλῳ
χινήσει μὴ βουλομένου εἶναι ἐναντίαν χίνησιν διὰ τὸ μὴ εἶναι ἐν τῷ χύ-

2 ἐπὶ (pr)) in ras. D συγχωρήσει E, sed corr. τὰς bc 8 φορὰς ἐναντίας be

4 sic om. c 6 ἐξηγήσεσιν D ἡ γὰρ] postea add. A! 8 χυχλιχῇ D

9 λέγων] mut. in λέγον E? dore] 271^2 ὥστ᾽ Ec ἐστι BD ἐπὶ) ἐπ᾽
D: ἀπὸ Ec 10 τῆς om. D εἶναι ἐναντίαν D 12 περιφερείας om. c

15 ποιησάμενος Β 11 οὗτι BDEc 19 παντός ΑΒ: πάντως DE: om. b 20 ὁ
ἀνὴρ DE οὔτε --- συναισϑάνεται (21)) om. E: οὔτε τὸν τῶν ᾿Δριστοτέλους λόγων σχοπὸν
ἐννοεῖ E?c 22 δὴ] δεῖ ΑΒ τὸ (alt.)] corr. ex τῷ E? 23 μὲν] supra-
ser. D 259 τοῦ À DEb: τοῦ πρώτου AB: om. c διὰ om. c τοῦ] τὸ τοῦ
B: om. D post ἡμιχυχλίου rep. ἐπὶ τὸ Α χινεῖσϑαι τὸ δὲ ἀπὸ τοῦ πρώτου διὰ
τοῦ ἑτέρο"» ἡμιχυχλίου B 26 post Α rep. διὰ ἑτέρου ἡμιχυχλίου τοῦ T ἐπὶ τὸ αὐτὸ
πάλιν τὸ A D δεικνήύων DEoc: corr. E? 28 αὐτοῦ Ec 90 ἀπὸ τῶν D

91 τούτῳ] τοῦτο E

190 SIMPLICII IN L. DE CAELO [4 (Arist. p. 271427]

χλῳ τοὺς πλεῖστον ἀλλήλων διεστηχότας τόπους, el μὴ xatà τὴν διάμετρον 86s
δρίζοιντο. λέγει οὖν οὗτος, ὅτι τῶν τῷ εἴδει διαφερόντων διάφοροι xai αἱ 88
ἐναντιώσεις" οὐχ ἄρα, εἰ αἱ χατ᾽ εὐϑεῖαν ἐναντίαι χινήσεις ἀπὸ ἐναντίων
εἰσὶ τόπων, ἤδη xal τὰς χύχλῳ οὕτως ἐναντίας εἶναι ἀνάγχη" " el γάρ, ὅσα,

5 φησί, ταῖς xat' εὐθεῖαν ὑπάρχει χινήσεσι, τοσαῦτα xal ταῖς χατὰ χύχλον 49
ὑπάρχειν ἀξιώσουσι, συμβήσεται μηδὲ ὅλως χίνησιν εἶναι τὴν χύχλῳ᾽ πᾶσα
γάρ, φησί͵ κατ᾽ εὐϑεῖαν χίνησις ἀπό τινός ἐστιν ἐπί τι μεταβολή" αἱ δέ
γε φυσιχαὶ xal ἁπλαῖ χινήσεις xai ἐξ ἐναντίου εἰς ἐναντίον. ἢ γὰρ ἐπὶ τὸ
ἄνω τῶν χούφων φορά, οἷον πυρός, χάτωϑεν ἄνω γίνεται, ἐναντίον δὲ τὸ 4»

10 ἄνω τῷ χάτω, xal ἣ τῶν βαρέων ἔμπαλιν, | οἷον γῆς. xal ἐπὶ τῆς 86»
χατὰ ποσότητα δὲ χαὶ ἐπὶ τῆς χατὰ ποιότητα χινήσεως ἐξ ἄλλου πάντως
εἰς ἄλλο μεταβαίνει τὸ χινούμενον. εἰ τοίνυν πᾶσα χίνησις ἐξ ἐναντίου εἰς
ἐναντίον T, ἁπλῶς ἐξ ἄλλου εἰς ἄλλο, οὐδεμία δὲ τῶν χύχλῳ ἐξ ἄλλου 6
ἐστὶν εἰς ἄλλο, ἀπὸ τοῦ αὐτοῦ δὲ εἰς τὸ αὐτὸ, οὐδ᾽ ἄρα χίνησις ἔσται ἣ

15 χύχλῳ.᾿ xal τί με δεῖ πολλὰ τῶν τούτου παρατιθέναι xal τῆς ἐν αὐτοῖς
φλυαρίας ἐμαυτὸν ἀναπιμπλάναι: ἀλλὰ xai ἐν τούτοις xal ἐν τοῖς ἐφεξῆς
αὐτῷ λεγομένοις ἐπιστῆσαι χρή, πρῶτον μὲν ὅτι τῇ χύχλῳ χινήσει σαφῶς 10
ὁμολογεῖ μὴ εἶναι ἐναντίαν χίνησιν ὡς ἐξ ἐναντίων τόπων, ἐναντίοι δὲ ὃγ.-
λονότι τόποι εἰσὶν οἱ πλεῖστον διεστηχότες, χαίτοι τοσούτους χατατείνας λό-

90 qouc ἐν τῷ δειχνύναι, ὅτι πλεῖστον ἀλλήλων διέστηχεν ἐν τῷ χύχλῳ
μόρια τὰ χατὰ διάμετρον, xal τάδε γράφων ἐν τῷ x& χεφαλαίῳ τοῦ 16
πέμπτου βιβλίου ἐπ᾿ αὐτῶν τῶν ῥημάτων’ “πλεῖστον οὖν τῶν περάτων
τοῦ ἡμιχυχλίου διεστώτων χαὶ τὰς ἀπ᾿ αὐτῶν ἀπ᾽ ἐναντίας γινομένας xt-
νήσεις ἀνάγκη ἐναντίας εἶναι διὰ τὸν τῶν ἐναντίων δρισμόν᾽᾽- ὁρᾷς οὖν,

25 ὅπως συμφωνεῖ τούτοις τὰ ἐνταῦϑα λεγόμενα "el τοίνυν πᾶσα χίνησις ἐξ
ἐναντίου καὶ τὰ ἑξῆς. εἶτα ἐπιστήσωμεν, ὅτι ἐχ πλείονος περιουσίας οὖὗ- 90
τος τὸ τῷ ᾿Αριστοτέλει προχείμενον πειρᾶται δειχνύναι τὸ τῇ χύχλῳ χινή-
σει ἡ εἶναι ἐναντίαν κίνησιν, πρὸς ὃ πᾶσαν αὐτοῦ τὴν ἀντιλογίαν mpob-
βάλετο λέγων “᾿τοῦτο τοίνυν ἡμῖν ἀποδεῖξαι προχείσϑω, ὡς οὐδεὶς λόγος

80 τῶν χατασχευαζόντων τῇ χύχλῳ χινήσει μὴ εἶναι χίνησιν ἐναντίαν ὑγιὴς 25
ὑπάρχει" εἰ γὰρ μηδεμία τῶν χύχλῳ, ὡς λέγει. ἐξ ἐναντίου ἐστὶν εἰς
ἐναντίον. ἀλλὰ μηδὲ ἐξ ἄλλου ὅλως εἰς ἄλλο’ τοῦτο γὰρ xal ὑπὲρ τὰ

2 λέγοι D οὖν] δὲ D οὕτως D xal] bis B, sed corr. ai otn. Ec
2 ἀπὸ τῶν D 9 κινήσεσιν D ὁ ἀξίως οὖσι A συμβήσεσϑαι Β τὴν]
corr. ex τῶν E! * τῇ μεταβολῇ AB 8 qc] om. B ἐναντίου) ἐναντίας AB
9 γίγνεται E τὸ] τῷ c 10 τῷ] τὸ Ἐς 12 τι νῦν E: corr. E?
ἐναντίας AB 13 οὐδεμία — ἄλλο (11) om. ΑΒ 14 οὐδ᾽ οὐχ B 13 δεῖ
pe B 1090109 ABb: πρὸ τούτου DEc τῆς] corr. ex τὰς E? αὐτοὺς A

É a
16 ἐμαυτὸν om. c 19 διεστηχότες] διεστί κότες ἀλλήλων D 2] μόρια om. B
χε om. DE: corr. E^: 22 b 22 πλείστων E, sed corr. 21 ὁρισμόν) -ό-
in ras. B 26 post ἐναντίου add. xal εἰς ἐναντίον Ec ἐπιστήσομεν Ebc
28. 29 προὐβάλλετο Ec 3] τῶν] τῷ D ἐναντίου] ἐναντίας B 32 τοῦτο ---

ἄλλο (p. 191.2}} mg. E?

SIMPLICII IN L. DE CAELO [4 [Arist. p. 271*27] 191

ἐσχαμμένα πηδᾶν xatà τὴν παροιμίαν ἐστίν. τὸ γὰρ μηδὲ ἐξ ἄλλου εἰς 86*
ἄλλη, πολλῷ μᾶλλον οὐδὲ ἐξ ἐναντίου εἰς ἐναντίον: δῆλον, ὅτι τῷ ἐναν- 80
τίαν χίνησιν τὴν ἐξ ἐναντίων τόπων ὑποϑεμένῳ, ὅπερ xai οὗτος ἔμπροσθεν
συνεχώρησεν εἰπών “διὰ τὸν δρισμὸν τῶν ἐναντίων, ἐξ ἀνάγχης ἕπεται
5 τὸ τῇ χύχλῳ χινήσει μὴ εἶναι ἐναντίαν χίνησιν. τρίτον δὲ ἐπιστάσεως
ἄξιον, ὅπως ἰδιωτιχῶς διατείνεται ἐν τῇ χύχλῳ χινήσει μὴ εἶναι τὴν ἀπ᾽ 8ὺ
ἄλλου εἰς ἄλλο μετάβασιν, ἐπειδὴ ἀπὸ τοῦ αὐτοῦ εἰς τὸ αὐτὸ γίνεται ἢ
περιφορά. χαίτοι εἰ μὴ sim ἐξ ἄλλου εἰς ἄλλο τὸ ἀεὶ πλησιάζον μετάβα-
σις. οὐδὲ χίνησις ἄν εἴη. ἀλλὰ xal τοῦτο dv τις αὐτοῦ τῆς ἀνεπιστασίας
10 ϑαυμάσοι, πῶς ὡς ἄτοπον ἐπάγει τῷ ᾿Αριστοτέλει τὸ μηὸὲ χίνησιν ὅλως 40
τὴν χύχλῳ λέγειν, εἰ πᾶσα χίνησις, φησίν, ἐξ ἐναντίου εἰς ἐναντίον. χαί-
τοι πρὸς τοῦτον ἐνίσταται τοῦ ᾿Αριστοτέλους τὸν λόγον τὸν δειχνύντα, ὅτι
τῇ χύχλῳ χινήσει οὐχ ἔστιν ἐναντία χίνησις, ἐναντίαν χίνησιν τὴν ἀπὸ
ἐναντίων τόπων ὀρισαμένουι. πῶς οὖν ὁ ταῦτα λέγων πᾶσαν χίνησιν ἄν 45
15 εἶπεν ἐξ ἐναντίου εἰς ἐναντίον; ἀλλ᾽ ὅτι μὲν τῇ χύχλῳ χινήσει οὐχ ἔστιν
ἐναντία χίνησις ἢ ὡς ἐξ | ἐναντίων τόπων, σαφῶς οὗτος συνεχώρησε xal 8758
τὴν αἰτίαν λέγων, ὅτι ix τοῦ αὐτοῦ εἰς τὸ αὐτό" τοῦτο γάρ φησι πάσης
χυχλοφορίας ἴδιον. ὅτι δὲ ὃ χατ᾿ ἄλλον τρόπον ἐναντιώσεως ἐναντία λέ-
(ev τῇ χύχλῳ χινήσει οὐ πρὸς τὸν ᾿Αριστοτέλους ἐνίσταται λόγον, οὐ Guv- 5
20 ἤχεν οὗτος, dÀX οὐδὲ μεμνημένῳ &otxe, διὰ τί προὔϑετο δειχνύειν ᾽Αρι-
στοτέλης, ὅτι τῇ χύχλῳ χινήσει οὐχ ἔστιν ἐναντία χίνησις. χρὴ τοίνυν
ὑπομνησθῆναι, ὅτι δύο παρελήφϑησαν προτάσεις εἰς χατασχευὴν τοῦ τὸν
οὐρανὸν ἀγένητον χαὶ ἄφϑαρτον εἶναι, ἣ μὲν μείζων λέγουσα, ὅτι τὸ γινό- 10
μενον xai φϑειρόμενον ἐναντίον ἔχειν ἀνάγχη, ἐξ οὗ γίνεται xal εἰς ὃ φϑεί-
25 petat, ἢ δέ, ὅτι ὃ οὐρανός, ταὐτὸν δὲ εἰπεῖν ὅτι τὸ χυχλοφορητιχὸν σῶμα,
οὐχ ἔχει ἐναντίον. πρὸς δὴ τὴν ταύτης ἀπόδειξιν ἄλλος παρελήφϑη λόγος
τοιοῦτης: εἰ τῶν ἐναντίων xal αἱ φοραὶ ἐναντίαι, οὗ τῇ φορᾷ μή ἐστιν 16
ἐναντία φορά, τοῦτο οὐδὲ αὐτὸ ἔχει τι ἐναντίον. διὰ τοῦτο οὖν ἐγένετο
χρεία δεῖξαι, ὅτι τῇ χύχλῳ φορᾷ οὐχ ἔστιν ἐναντία. xal τὸν τρόπον τῆς
80 ἐναντιώσεως, ἣν ἀποφάσχει, αὐτὸς ἐδήλωσεν ἐν τῷ πέμπτῳ ἐπιχειρήματι
εἰπών’ “αἱ δὲ τῆς φορᾶς ἐναντιώσεις χατὰ τὰς τῶν τόπων εἰσὶν ἐναντιώ- 90

1 ἐσχεμμένα B χατὰ τὴν παροιμίαν om. Ec ἐστί BD γὰρ om. Ee

2 ἐναντίου) corr. ex ἀντίου A? 6 ἀπ᾿ DE?: ἐπ᾿ ABE: ex b 1 ἄλλο) ἄλλου A
γίνεται E 8 τὸ] mut. in τῷ E?: τῷ c πλησιάζοντι E?c 10 ϑαυμά-
cue c τοῦ Ἀριστοτέλους B 11 ἐναντίου) ἐναντίας ΑΒ post ἐναντίον del.
ἀλλ᾽ ὅτι piv τῇ χύχλῳ χινήσει E? 12 τὸν (alt) BD: om. AEc 14 óptod-
μενος B 15 ἐναντίου] comp. ambig. A: ἐναντίας B piv τῇ τῇ μὲν D

16 ἡ) ἣ B οὕτως E: corr. E?: οὕτω D 11 αἰτίαν] ἐναντίαν B 18 χατὰ
comp. D ἐναντία DE: om. AB: ἐναντίαν Ec: contrarium b 22 παρετάϑησαν
E: προετάϑησαν c 23 μεῖζον E: corr. E? λέγουσα] comp. ambig. A: λέγει B
23. 24 γιγνόμενον E 24 γίγνεται E 25 6 om. B ὅτι (alt.) om. D
χυχλοφοριχὸν D 21 xal om. D 28 οὐδὲ] corr. ex 608 A 29 ἐναντία]
ἐναντία χίνησις D 90 αὐτὸς ABb: οὕτως DEc 3l εἰπών] 271227 δὲ] διὰ

DE: corr. E?: om. c

192 SIMPLICII IN L. DE CAELO I 4 [Arist. p. 271221)

σεις) xal τοῦτο εἰκότως, διότι τὰ ἐξ ἐναντίων τόπων ἐναντίας ἔχει τὰς 87^
ῥοπάς, τὰ μὲν βαρέα ὄντα, τὰ δὲ χοῦφα, ταύταις δὲ ταῖς ποιότησι xai αἵ
ὃραστιχαὶ καὶ παθϑητιχαὶ ποιότητες συνεδρεύουσιν, ϑερμότητες, ψυχρότητες,
ξηρότητες, xal πᾶσαι, χαϑ᾽ ἃς αἱ εἰς ἄλληλα μεταβολαὶ xal ai γενέσεις 95
δ χαὶ φϑοραὶ τῶν σωμάτων ἐπιτελοῦνται" ὥστε αἱ οὕτως ἀντίθετοι χινήσει;
ὡς μὴ ἀπὸ ἐναντίων τόπων, ἀνάπαλιν δὲ μόνον γινόμεναι, ὡς ἣ τοῦ πλα-
νωμένου χαὶ τοῦ ἀπλανοῦς" ταύτας γὰρ οὗτος ἐναντίας ἀξιοῖ λέγειν" οὐδὲν
πρὸς τὸν λόγον εἰσίν, ὅτι μὴ ἀπὸ ἐναντίων εἰσὶ τόπων, ὅπερ xal οὗτος 80
συγχωρεῖ λέγων: “οὐδεμία δὲ τῶν χύχλῳ ἐξ ἄλλου ἐστὶν εἰς ἄλλο, ἀπὸ
10 τοῦ αὐτοῦ δὲ εἰς τὸ αὐτό". τὰς δὲ τοιαύτας οὐδαμῶς ἐναντίας 6 "Ape
στοτέλης ἀξιοῖ χαλεῖν, ἀλλὰ χαὶ διαχρίνει αὐτὰς ἀπὸ τῶν ἐναντίων λέγων
ἐν τῷ πέμπτῳ ἐπιχειρήυατι" “᾿ἀλλὰ μὴν οὐδὲ ἥ ἀπὸ τοῦ Α ἐπὶ τὸ B
χύχλῳ φορὰ ἐναντία τῇ ἀπὸ τοῦ À ἐπὶ τὸ Γ᾿ ἐχ ταὐτοῦ γὰρ εἰς τὸ αὐτὸ 85
$ χίνησις, ἣ δὲ ἐναντία διωρίσϑη φορὰ ἐχ τοῦ ἐναντίου εἰς τὸ àvavt(ov".
15 χαὶ οὗτος δὲ ἄλλο εἶδος ἐναντιώσεως εἶπεν τῶν χύχλῳ χινήσεων χαὶ ἄλλο
τῶν ἐπ᾽ εὐϑείας, δι’ dv τε παρεϑέμην βητῶν xal ἐν ἀρχῇ τῆς τοῦ ἔχτου
ἐπιχειρήματος, ὡς λέγει, λύσεως τάδε γράφων: "Oc μὲν οὖν διαφόρων 40
δμολογουμένως οὐσῶν τῆς τε xat' εὐθεῖαν xal τῆς χύχλῳ χινήσεως δια-
φόρους δεῖ xal τὰς ἐναντιώσεις εἶναι, εἴρηται φησίν. ὅλως δέ, εἰ βούλει
20 τὴν ἀλλοχοτίαν τῶν ὑπὸ τούτου λεγομένων ἰδεῖν χαὶ ὅτι μόνον ἀντιλέγειν
πρὸς πᾶν τὸ ῥηϑέν, ὁποῖον ἄν T, προεβάλετο, ἄχουσον τῶν τε ἐνταῦϑα 45
λεγομένων, ἐν οἷς φησιν ἄλλο μὲν εἶδος ἐναντιώσεως ταῖς | χατ᾽ εὐθεῖαν 870
ὑπάρχειν χινήσεσιν, ἄλλο δὲ ταῖς ἐν χύχλῳ, xal τῶν ἐν τοῖς πρὸς τὸ
πρῶτον ἐπιχείρημα ῥηϑέντων, ἐν οἷς ἀξιοῖ τὴν χύχλῳ χίνησιν μᾶλλον ἀν-
25 τιχεῖσθϑαι τῇ xat! εὐθεῖαν ἥπερ τὰς ἐπ᾽ εὐθείας ἀλλήλαις: χαίτοι εἰ διά-
qopa τὰ εἴδη τῶν ἐναντιώσεων ἦν, οὐχ ἄν ὅλως ἢ χύχλῳ πρὸς τὴν ἐπ᾽ εὖ- 5
ϑείας ἀντέχειτο. ἀλλ᾽ ἐχεῖ μὲν τάδε γέγραφεν" “᾿τάχα δὲ dv τις εὐληγώτε-
pov τὴν χύχλῳ χίνησιν μᾶλλον ἐναντίαν εἶναι τῇ ἐπ᾽ εὐθείας συγχωρήσειεν
ἥπερ τὴν ἄνω xoi κάτω ἀλλήλαις" ἐνταῦϑα δὲ τάδε γέγραφεν" “οὐδ᾽
30 ἄρα, ὅσα ταῖς κατ᾽ εὐθεῖαν ἐναντίαις ὑπάρχει χινήσεσιν, ταῦτα xal ταῖς ἐν 10
χύχλῳ ἐναντίαις ὑπάρχει" ἄλλων γὰρ ὄντων τῶν εἰδῶν τῆς χινήσεως xol
τὰς ἑχατέρῳ εἴδει ἐναντιώσεις, αἴτινές mots ἄν εἶεν, ἄλλας εἶναι ἀνάγχη,
ὥσπερ ἀμέλει χρῶμα piv xal χυμὸς ἄμφω ποιότητες, dÀX ἐπεὶ τὰ εἴδη

2 ταῦτα E: corr. E? 9 συνεδρεύουσι BE: συντρέχουσι K?c 4 ξηρότητες
om. c 5 xal] xal αἱ Ec ἐπιτελεῖται Α οὕτω Β 6 ἀπὸ τῶν Ec
γιγνόμεναι E 7 οὕτως DE: corr. E? οὐδὲ AB 8 μὴ] μηδὲ D εἰσὶ
om. DEc τόπων εἰσίν D 9 τῶν] τῷ AP,c 10. 11 ὁ Ἀριστοτέλης ἐναντίας D
11 αὐτὸς Ὁ 12 πέμπτῳ Eb: 9" AB: om. D ἐπιχειρήματι τῷ εὖ D ἀλλὰ
xtÀ.] 271419 οὐδ᾽ D ἡ DE?: om. ABE 15 εἶπε BDEc 19 δεῖ DE?b:
δὴ AB: δὲ E βούλῃ E: corr. E? 21 πᾶν om. Ec προεβάλλετο AB: po5-
βάλετο c 28 ὑπάρχει D 20 εἴπερ E: corr. E? τὰς] ταῖς DE: corr. E?
εὐθεῖαν B 26. 27 εὐθεῖαν D 21 γέγραφε BDE 29 τάδε] ταῦτα B: om. Ec
γέγραφεν ABb: γέγραπται DEc οὐχ B 30 χινήσεσι BEc 3l post ὑπάρχει

del. χινήσεσι E!

SIMPLICII IN L. DE CAELO 1 4 [Arist. p. 271427] 193

τούτων διάφορα, xal αἱ ἐπὶ τῶν εἰδῶν τούτων ἐναντιώσεις διάφοροι. χαί- 87b
τοι εἰ ἢ χύχλῳ τῇ ἐπ᾽ εὐϑείας ἐναντία, ὡς πρότερον εἶπεν, μίαν xal τὴν 16
αὐτὴν ἐναντίωσιν ἀμφοῖν εἶναι μεταξὺ ἀνάγχη. χαὶ πάλιν δὲ τῶν ἐνταῦϑα
ῥηϑέντων ἐπιλαϑόμενος ἐν τοῖς ἑξῆς “τί τὸ χωλῦον᾽᾿ φησίν “ἐστὶν τὴν ἐπ᾽
5 εὐθείας χίνησιν χατὰ τὸ γένος ἐναντίαν εἶναι τῇ χύχλῳ᾽᾽; οὕτως δὲ ἄν 90
xal τὸ λευχὸν ἐναντίον φαίη τῷ γλυχεῖ ὁμοίως λέγων διαφέρειν τὴν χύχλῳ
χίνησιν τῆς ἐπ᾽ εὐθείας, ὡς τοῦ χρώματος τὸν χυμόν. οἷα δὲ xal ταῦτα
προσεφλυάρησεν᾽ “ὡς γὰρ ἐπὶ τῶν xat! εὐθεῖαν, φησίν, ἐναντίων χινήσεων
ἢ μάχη τῶν ἐναντίων γίνεται διὰ τὸ τοῖς πέρασιν ἐνηλλαγμένως xeypT $5
10 σϑαι ὅπερ γάρ ἐστι τοῖς χούφοις ἀρχή, τοῦτο τοῖς βαρέσι γίνεται πέρας"
οὕτως χαὶ ἐπὶ τῶν ἐγχυχλίων χινήσεων χοινὸν μὲν τὸ ἀπὸ τοῦ αὐτοῦ εἰς
τὸ αὐτό, f$ δὲ μάχη ταῖς ἐναντίαις γίνεται, διότι, ἀφ᾽ οὗπερ f, ἑτέρα dp-
χεται, ἐπὶ τοῦτο τῇ λοιπῇ τὸ πέρας" τῶν δύο γάρ, φέρε, ἀπὸ Κριοῦ, φη- so
σίν, ἀρξαμένων ἢ μὲν ἐχτὸς ὡς ἐπὶ τὰ ἡγούμενα τοῦ Κριοῦ φέρεται ἐπὶ
15 ᾿Ιχϑύας xal ᾿ Υδροχόον xal τὰ ἑξῆς, ἢ δὲ ἐντὸς ὡς ἐπὶ τὰ ἑπόμενα, Ταῦ-
ρόν φημι χαὶ Διδύμους, χαὶ ὅπερ ἢ ἐχτὸς μετὰ τὸν Κριὸν ἀρχὴν ὥσπερ
πεποίηται χινήσεως τοὺς ᾿Ιχϑύας, τούτους πέρας f, πλανωμένη ποιεῖται, S5
xal ὅπερ ἢ πλανωμένη μετὰ τὸν Κριὸν ἀρχὴν ἔσχε, τὸν Ταῦρόν φημι,
οὗτος τῇ ἀπλανεῖ πέρας ὑπάρχει". ἐπίστησον οὖν πρῶτον μέν, ὅτι τὰς
20 δύο ἀπὸ Κριοῦ εἰπὼν ἄρχεσθαι πάλιν τὴν μὲν ὡς ἀπὸ ᾿Ιχϑύων ἀρχομέ-
γην. τὴν δὲ ὡς ἀπὸ Ταύρου παραδίδωσιν: ἔπειτα πολλάχι; εἰπών, ὅτι 40
χοινὸν πάσαις ταῖς χύχλῳ χινήσεσιν τὸ ἀπὸ τοῦ αὐτοῦ εἰς τὸ αὐτό, οὐχ
ἐφιστάνει, ὅτι συνεχοῦς οὔσης τῆς χινήσεως T| οὔτε ἀρχὴν οὔτε πέρας ἔστι
λαβεῖν αὐτῆς, T] πᾶν σημεῖον χαὶ ἀρχὴ xal τέλος ἐστὶν αὐτῆς. πῶς οὖν
25 οἱ ᾿Ιχϑύες ἣ ὁ Ταῦρος τῆς μὲν ἀρχὴ τῆς δὲ πέρας ἔσονται ὁμοίως ἀμφοῖν 45
ἐχόντων πρὸς ἑχάτερον; ποία δὲ xal μάχη τούτων τῶν χινήϊσεων: τὰ 884
μὲν γὰρ ἐπ᾽ εὐθείας ἀντιφερόμενα ἅτε ἀπὸ ἐναντίων τόπων ἰόντα χατὰ
ἐναντίας ποιότητας ὑπαντήσαντα μάχονται μεταβάλλειν εἰς ἑαυτὰ φιλονει-
χοῦντα τὰ ἀντιχείμενα xal τὴν ὁδὸν εὔλυτον ἑαυτοῖς παρασχευάζειν᾽ τοῦ ὅ
80 δὲ ἀπλανοῦς xal πλανωμένου τίς dv εἴη μάχη μήτε ὑπαντώντων ὅλως ἀλ-
λήλοις μήτε ἐμποδιζόντων ταῖς ἀλλήλων χινήσεσιν μήτε ποιότητας ταύτας
τὰς δραστιχὰς xal παϑητιχὰς ἐχόντων μήτε μεταβάλλειν πεφυχότων εἰς
ἄλληλα; εἰ δέ τις τὴν χρείαν ἐπιποϑεῖ μαϑεῖν τῆς ἔμπαλιν ταύτης γινομέ- 10

] αἱ DE?*: om. ABE 2 el] καὶ B eire BDE pla E: corr. E? 4 χω-
Àoov] -«- iu ras. B ἐστὶ BDE 9 γένος] γεγονὸς DE: corr. E? tj] corr. ex
τὴν E? 6 φαίη] - e corr. E γλυχὺ E 7 ὡς) suprascr. E^: om. D: 7; B
9 ἐνηλλαμένως B 10 γίγνεται E 11 ἐγχυχλίων] ἐν χύχλῳ E 13 φέρε)
σφαιρῶν K?c ἐπὶ (alt.)) ἐπ᾿ AB 15 ἐντὸς} ἐν τοῖς ΑΒ 16 φησὶ DE

ἢ) E?: id quod b: om. ABDE 18 ἔχει c 19 οὕτως E: corr. E? áravm B,
sed corr. 21 ὅτι] ὅτι τὸ Ec 22 χινήσεσι ΒΕς 28 ἔστι om. c

25 οἱ ταῦροι D τῆς) τοῖς Ec τῆς] τοῖς Ec 28 ὑπαντήσαντες E:
corr. E? μάχεσϑαι B μεταβαλεῖν DEc 90 μήτε] μήποτε D

30. 31 ἀλλήλοις] -o« e corr. E! 91 χινήσεσι BEc 92 μεταβαλεῖν e
corr. E,c

Comment. Arist, VII Simpl. de Caelo. 13

194 SIMPLICII IN L. DE CAELO 14 [Arist. p. 271 4217)

vae τῶν οὐρανίων χύχλων χινήσεως, λέγει μὲν xal αὐτὸς ᾿Δριστοτέλης 885
προελθών, εἶπον δὲ χαὶ ἐγὼ τὸ ἐπελθὸν ἐν τῇ τῶν χωρίων τούτων διευ-
χρινήσει xal νῦν ὃὲ τοσοῦτον ἄν εἴποιμι, ὅτι τὴν ἁρμονίαν τοῦ παντὸς
συνέχει χύσμου χαὶ τῶν ὑπὸ σελήνην πάντων τῆς ἀνεχλείπτου γενέσεως
χαὶ φϑορᾶς τὴν αἰτίαν παρέχεται. 15
᾿Αλλ᾽, εἰ Ooxet, xai τὰ πρὸς τὸ Éxtov, ὡς οὗτός φησιν, ἐπιχείρημα
τούτῳ ῥηϑέντα περιχρούσωμεν xal πρῶτόν γε. ὅτι μηδὲ τούτῳ ἐπέστησεν,
ὅτι τοῦ πέμπτου ἐπιχειρήματος pépoc τοῦτό ἐστι, χαίτοι τοῦ ᾿Αλεξάνδρου
εἰπόντης, ὅτι προσεπιχείρημα ἐχ περιουσίας ἐστίί xal ἤδη μὲν αὐτοῦ τὴν 90
10 ὅλην ἔννοιαν, ὡς ἐμοὶ δυνατὸν ἦν, διεσάφησα τὴν ᾿Αριστοτέλους ἐξηγούμε-
νος λέξιν, ἀνάγχη δὲ xai νῦν τινων ἐχεῖ ῥηϑέντων ὑπομνῆσαι, ὅτι μετὰ τὸ
δεῖξαι xal τὰς ἐπὶ περιφερείας xal τὰς ἐπὶ ἡμιχυχλίου ἑνὸς xal τὰς ἐπὶ
δυεῖν ἡμιχυχλίων ἔμπαλιν γινομένας χινήσεις μὴ οὔσας ἐναντίας ἐπ᾽ αὐτὸ 95
λοιπὸν ἐλθὼν τὸ προχείμενον, ὅτι μηδὲ αἱ ἐπὶ τοῦ ὅλου χύχλου ἀνάπαλιν
18 γινόμεναι ἐναντίαι εἰσίν, προὐβάλετο δειχνύναι χαὶ δείξας αὐτὸ πρότερον ἀπὸ
τοῦ τῶν ἐναντίων χινήσεων ὁρισμοῦ νῦν τὸ αὐτὸ διὰ τῆς εἰς ἀδύνατον
ἀπαγωγῆς δείχνυσι. χαὶ ταῦτα οὐ χρὴ δισσολογεῖν πρὸ ὀλίγου ῥηϑέντα, 80
ἀλλ᾽ ἐχείνοις ἐντυχόντα μαϑεῖν, ὅτι τὴν ἀγωγὴν ἠγνόησεν οὗτος τοῦ λόγου
χαὶ διὰ τοῦτο ἔχτον ἐπιχείρημα τοῦτο ἐνόμισε τῆς πέμπτης ὑποϑέσεως
20 τῆς ἐφ᾽ ἑνὸς χύχλου τὰς ἔμπαλιν γινομένας ἐξεταζούσης τρόπον ὄντα ἕτε-
pov ἀποδείξεως τῆς αὐτῆς. ἐγχαλεῖ δὲ οὗτος, διὰ τί ἐπὶ ἑνὸς ὑπέϑετο χύ- S5
xÀou τὴν ἔμπαλιν χίνησιν xai μὴ ἐπὶ δυεῖν, ὡς ἐπὶ τῆς ἀπλανοῦς xal
πλανωμένης" χαίτο! περὶ τοῦ οὐρανοῦ ζητῶν xai τὸν ᾿Αλέξανδρόν φησιν
αἰσθανόμενον τοῦ σαϑροῦ τῆς προχειμένης ἐπιχειρήσεως πειρᾶσθαι τῷ λό-
qo βοηϑεῖν ἀξιοῦντα, φησί, “᾿τὰς μὲν ἐπ᾽ εὐθείας ἐναντίας χινήσεις διὰ 40
τὸ ἀπὸ ἐναντίων εἰς ἐναντίους γίνεσθαι τόπους. xdv μὴ ἐπὶ μιᾶς xal τῆς
αὐτὴς εὐθείας γίνωνται, μηδὲν ἧττον ἐναντίας εἶναι, τὰς δὲ χύχλῳ xai
ἀνάπαλιν γινομένας, εἴπερ ἐναντίαι εἶεν, ἐπὶ ἑνὸς γίνεσθαι χύχλου" ἀλογώ-
vaxsov γάρ, φησί, τὴν ἐπ᾽ ἄλλου χύχλου γινομένην χίνησιν τῇ ἐπ᾽ ἄλλου 46
80 ἐναντίαν εἶναι, μὴ προστιϑεὶς μηδὲ χατασχευάζων, διὰ τίνα λόγον. xal
ὅτι μὲν τῷ ᾿Αλεξανόρῳ τέως οὐ χαλῶς ἐπισχήπτει, δῆλον, εἰ φυλάτ- 88b
totuzy τὸν τῶν ἐναντίων χινήσεων Óptguóv τὸν λέγοντα ἐναντία; εἶναι χι-
νήσεις τὰς ἐξ ἐναντίων τόπων. εἰ δὲ λέγει τοῦτον μὲν τῶν ἐπ᾽ εὐϑείας
ἐναντίων εἶναι τὸν ὁρισμόν, ἄλλον δὲ τῶν χατὰ χύχλον, ἐπιλανθάνεται πά- ὅ

[ὁ

ιῷ
C

] χύχλων ADBb: χύχλῳ DEc 2 ἐπελϑὼν E: corr. E 2. ὃ διευχρινήσειν D:
διαχρινήσει E: διεξηγήσει c i τῶν b: τὴν ΑΒΕ ἀνεχλείπου Β 6 τὰ]
del. E?? (4 τοῦτο B 8 τοῦτό ἐστι μέρος DEc 9 προσεπιχείρημα scripsi:
πρὸς ἐπιχείρημα ABDE: ἕτερον ἐπιχείρημα E?c ἐστί] seq. ras. 1 litt. E αὐτῷ
AB 12 ἡμικχυχλείου E: corr. E? ἑνὸς xal τὰς} ἐναντίας B 13 δυοῖν BEc

14 ἐπελϑὸν B τοῦ ὅλου) ὅλου A: ὅλου τοῦ B 19 γυηνόμεναι DE εἰσί BDEc
προὐβάλλετο Ec 11 ἐπαγωγῆς ΑΒ 183 ἠγνόησε E: corr. E? 20 γιγνομέ-
νας αὶ 20. 21 ἕτερον] seq. ras. 5 litt. E 22 δυοῖν BDEc 26 ἀπ᾿ DEc
γίνεσϑαι ABb: om. DEc 21 τὰς] τοὺς c 28 γίγνεσϑαι E 28. 29 ἀλογώ-
τερον D 3l ἐπιτχώπτει B 32 ἐναντίας) ἐναντία E, sed corr. 39 τούτων AB

SIMPLICII IN L. DE CAELO 14 [Arist. p. 271327] 195

λιν τοῦ σχοποῦ τῆς ἀποδείξεως, ὅτι ἐναντίως χινεῖσϑαι λέγει τὰ μαχόμενα 885
ἀλλήλοις xal μεταβάλλοντα εἰς ἄλληλα: ταῦτα δέ ἐστι τὰ χατὰ τὰς ὃρα-
στιχὰς xai παϑητιχὰς ποιότητας ἀντιχείμενα, αἷς xal τὰ βάρη xal αἱ χου-
φότητες ἀχολουϑοῦσιν, χαϑ᾽ ἃ γίνονται αἵ ἐναντίαι χατὰ τόπον τῶν φυσι- 10
5 x&v σωμάτων χινήσεις" τὸ οὖν βαρὺ τῷ χούφῳ ἐναντίον xal τὸ ϑερμὸν
τῷ ψυχρῷ, καὶ ἐξ ἐναντίων ὁρμώμενα τόπων, χἄν ἐπ᾿ ἄλλης xal ἄλλης
εὐϑείας χινῆται, τῷ εἴδει ἐναντία ἐστί. xal γὰρ τὸ ψυχρὸν τὸ ἐνταῦϑα τῷ
ἐν Ῥώμῃ ϑερμῷ ἐναντίον ἐστί, διότι τοιαύτην ἔχει φύσιν ὡς ἐν ταὐτῷ
γενόμενα μάχεσθαι ἄν xal μεταβάλλειν εἰς ἄλληλα. εἰ δὲ ἐναργέστερον ἣ
10 ἐναντίωσις φαίνεται, ὅταν ἐπὶ τῆς αὐτῆς εὐθείας ληφϑῶσιν, ἀποδέχεσϑαι
μᾶλλον χρὴ τὸν ᾿Αριστοτέλην ἐπὶ ἑνὸς χύχλου τὰ ἀνάπαλιν χινούμενα Àa-
βόντα εἴπερ γὰρ ἦν αὐτοῖς ἐναντίωσις, ἐπὶ ἑνὸς χύχλου χινουμένοις μᾶλ- 90
λον ἄν ἐφαίνετο, ὥστε, εἰ ἐπὶ δυεῖν ἐπειράϑη δεῖξαι, τότε μᾶλλον ὕποπτος
ἦν. “ἀλλ᾽ ἔδει, φησί, φυσιχῆῇς οὔσης τῆς προχειμένης περὶ οὐρανοῦ ϑεω-
15 ρίας ἐπὶ τῆς ἀπλανοῦς xai τῶν πλανωμένων δειχνύναι, ὅτι οὐχ εἰσὶν αὐτῶν
αἱ χινήσεις ἐναντίαι, ὥστε, φησί, παρὰ ϑύρας xai ἔξω τοῦ σχοποῦ βέβλη- 35
xev ἕτερόν tt xal οὐ τὸ ζητούμενον ἀποδείξας. χαὶ πάλιν ἄξιον ἐπιστῆῇ-
σαι, πῶς ἀσυνέτως οὗτος ἀπαιτεῖ τὸν ᾿Αριστοτέλην τὰ ἐναργέστατα καὶ
τυφλῷ, φασί, δειχνύναι. χαὶ γάρ, ὅτι οὐχ εἰσὶν ἐναντίαι αἱ τῆς ἀπλανοῦς
20 xal τῶν πλανωμένων χινήσεις χατὰ τοῦτο μάλιστα τῆς ἐναντιώσεως τὸ 80
εἴδος, καϑ’ ὃ τὰ ἐναντίως χινούμενα ἐναντία ὄντα υὑεταβάλλειν εἰς ἄλληλα
πέφυχε, πρόδηλον ix τῶν ὁρωμένων αὐτῶν. ἐν γὰρ τῷ παντὶ αἰῶνι οὐ
φαίνονται μεταβεβληχότα εἰς ἄλληλα τὰ τούτων σώματα χαίτοι xal ἐφαπτό-
usya ἀλλήλων" ἔπειτα οὐδὲ ἐξ ἐναντίων τόπων οὐδὲ εἰς ἐναντίους αἱ τού- 86
25 τῶν χινήσεις, ὡς xal οὗτος ὁμολογεῖ. εἰ γὰρ πᾶσχ χυχλιχὴ χίνησις ἐχ
τοῦ αὐτοῦ εἰς τὸ αὐτό, χαὶ πᾶν σημεῖον ἀρχὴ χαὶ τέλος ἐστὶ τῆς χινή-
σεως, τίς ἄν εἴη ἐναντίωσις τῶν ἐν τοῖς διαφόροις χύχλοις τόπων: ἔτι
δὲ ἐναντίως τότε λέγεται χινεῖσϑαί τινα, ὅταν, ἀφ᾽ οὗ τόπου τὸ ἕτερον ἄρ- 40
χεται, εἰς ἐχεῖνον χαταλήγῃ τὸ λοιπόν, χαί ἐστιν ἑχάτερηος τῶν τόπων τῷ
80 μὲν ἑτέρῳ χατὰ φύσιν, τῷ δὲ ἑτέρῳ παρὰ φύσιν, οὔτε δὲ ἢ ἀπλανὴς ἀπὸ
τοῦ τῆς πλανωμένης τόπου ἐπ᾽ ἐκχεῖνον χινεῖται οὔτε ἢ πλανωμένη ἀπὸ
τοῦ τῆς ἀπλανοῦς ἐπ᾽ ἐχεῖνον, οὐδέ ἐστί τις τόπος τῇ μὲν χατὰ φύσιν, 45

με

4 ἀχολουϑοῦσι BEc 9 τὸ] τῷ D βαρεῖ D τὸ χοῦφον D ὅ. 6 τῷ
ϑερμῷ τὸ ψυχρὸν D 7 κινῆται εὐθείας D χινεῖται E τῷ] τῶν comp. A
ἐστί) seq. ras. 1 litt. E τὸ (alt)] τοῦ A 8 ϑερμὸν E: corr. E? ἐστί]
seq. ras. 1 litt. E 9 γινόμενα B 11 τὰ] τὸ Ec κινούμενον E?c
τ

11. 12 λαβόντα b: λαβόν D: λαβόντος ABE 12 αὐτοῖς] ἐν αὐτοῖς D 13 δυοῖν
Βς 16 φησί] -ἡ- e corr. B 11 ob] add. E? ἄξιον] add. ΕΣ

e
18 οὗτος D: οὕτως Ec 19 αἱ B: ἡ DE: om. Ac 20 x«i] xai αἱ D
23 φαίνεται D xal] x4v B 20 ὡς -- χίνησις] mg. E* κυκλιχὴ xivnsu] ἡ
κύχλῳ E?c 28 δὲ AB: δὲ εἰ DEbc λέγει ΑΒ 29 χαταλήγει E: corr. E?
30 δὲ (alt) om. c 32 τοῦ τῆς] τῆς τοῦ E ἐχεῖνο E

13*

196 SIMPLICII IN L. DE CAELO I 4 [Arist. p. 271327)

τῇ δὲ παρὰ φύσιν, ὅλως δὲ ἑχατέρας αὐτῶν τὸ ὑπὲρ γῆν ἡμισφαίριον 885
ὁμοίως χινεῖται τῷ ὑπὸ γῆν τῆς | ἑτέρας. al δὲ αὐτὴν ταύτην ἐναντίω- 894
σίν τις βούλεται χαλεῖν, οὐ περὶ ταύτης 6 λόγος τῷ ᾿Δριστοτέλει, ἀλλὰ
περὶ ἐχείνης τῆς τῶν εἰς ἄλληλα μεταβαλλόντων ταῦτα γάρ ἐστι τὰ ταῖς
5 ὁραστιχαῖς xal παϑητιχαῖς ποιότησιν ἐναντιούμενα ἀλλήλοις, αἷς ἀχολου- ὃ
ϑοῦσιν αἱ ἐναντίαι τῶν σωμάτων ῥοπαὶ ταῖς τῶν τόπων ἐναντιώσεσιν συν-
διῃρημέναι. διὸ xat ὁ ᾿Αριστοτέλης ἀπὸ τοῦ ὀρισμοῦ τῶν οὕτως ἐναντίων
χατὰ τόπον χινήσεων τὰς ἀποδείξεις πολλαχοῦ ποιεῖται. πῶς δὲ ἂν τις
ἐναντίας εἶπε τὴν τοῦ πλανᾶσθαι λεγομένου χίνησιν πρὸς τὴν τῆς ἀπλα- 10
10 νοῦς, εἴπερ τὰς μὲν ἐναντίας ἰσοσϑενεῖς ὡς δυνατὸν εἶναι χρὴ χαὶ τὴν τῷ
ἑτέρῳ κατὰ φύσιν τῷ λοιπῷ παρὰ φύσιν εἶναι, ἢ δὲ ἀπλανὴς οὕτως ἐπι-
χρατεῖ τῆς πλανωμένης. ὡς τὸ πλανώμενον, ἐν ὅσῳ μίαν ποιεῖται τὴν oi-
χείαν δοχοῦσαν περιφοράν, πλείστας ὅσας τῇ ἀπλανεῖ συμπεριφέρεσϑαι;
ἀλλ᾽ οὐδὲ παρὰ φύσιν συμπεριφέρεται τῷ ἀπλανεῖ τὸ πλανώμενον᾽ οὐ γὰρ
13 ἄν ἔμενεν ἐν τῇ ἑαυτοῦ τελειότητι τὸν πάντα αἰῶνα παρὰ φύσιν χινούμε-
yov* GÀX ὑπὲρ τὴν αὐτοῦ φύσιν ἣ χίνησις αὕτη ἐνδιδομένη τελειοτέρας
αὐτὸ πληροῖ (wee xal συντομωτέρας τοῦ ἀγαϑοῦ μεταλήψεως. ὅλως δὲ 90
παρὰ φύσιν ἐχείνη λέγεται χίνησις ἢ τῷ χατὰ φύσιν ἰσοστοίχῳ ἀντιχειμένη
xal τῷ ἐναντίῳ ἰσοστοίχῳ ὄντι χατὰ φύσιν ὑπάρχουσα" διὰ τοῦτο γὰρ ἣ
40 ἐπὶ τὸ ἄνω τῇ γῇ παρὰ φύσιν, ὅτι τῷ ἐναντίῳ αὐτῇ τῷ πυρὶ κατὰ φύσιν
ὑπάρχει. δῆλον οὖν, οἶμαι, ix τῶν εἰρημένων, ὅτι χαλῶς ὃ ᾿Αριστοτέλης 96
οὐχ ἐπὶ τούτων ἔδειξεν, ὅτι τῇ χύχλῳ χινήσει οὐχ ἔστιν ἐναντία χίνησις,
ἐφ᾽ ὧν ἐναργὲς ἦν, ὅτι οὐδεμία τούτοις εἰς ἄλληλά mote ὑπάρχει μετα-
βολή. ἀλλ᾽ εἴ τις ὅλως ἐναντία τοιαύτη χίνησις ἦν τῇ χύχλῳ τοῦ οὐρα-
νοῦ χινήσει ὡς ὀφείλειν τὰ χινούμενα μεταβάλλειν εἰς ἄλληλα, συμβάλλειν 80
dva'(xaiov ἦν ἀλλήλοις ποτέ, συνέβαλλον δὲ ἐπὶ τοῦ αὐτοῦ χύχλου χινού-
υενὰ xai οὐχ ἐπὶ ἄλλου xai ἄλλου" εἰ γὰρ xai ἐπὶ ἄλλου ποτέ, ὡς xci
τὰ ἐπ᾽ ἄλλης xal ἄλλης εὐθείας οὐ χωλύεται ἐναντίως χινεῖσϑαι τῷ εἴδει
ἐναντία ὄντα, ἀλλ΄, ὡς τὰ ἐπὶ τῆς αὐτῆς εὐθείας μᾶλλον ἐμφαίνει τὴν ἐναν- 35
30 τιότητα, οὕτως. εἴπερ ἦν ἐναντία τις χίνησις τῇ χύχλῳ χινήσει. μᾶλλον
dv ἐπὶ τοῦ αὐτοῦ χύχλου ὀιεφαίνετο" ὡς εἴ γε τὰ ἐφ᾽ ἑνὸς χύχλου dvd-
παλιν χινούμενα δειχϑείη μὴ ἐναντίας χινούμενα χινήσεις, πολὺ μᾶλλον xai
ἐναργέστερον ἄν εἴη δεδειγμένον, ὅτι αἴ ἐπὶ τῶν διαφόρων χύχλων ἀνά- 40
πάλιν γινόμεναι χινήσεις οὐχ εἰσὶν ἐναντίαι. ἀλλὰ χαὶ τοῦτο ἐπιπολαίως
35 εἴρηχεν οὗτος, ὅτι, ὥσπερ ἐπὶ τῶν xat' εὐθεῖαν τὸ ἄνω σημεῖον πέρας

μέν ἐστι τῶν χούφων, ἀρχὴ ὃὲ τῶν βαρέων, τὸ δὲ χάτω ἀνάπαλιν, οὕτω

má

tU»
Qt

6 ἐναντιώσεσι BE?c 8 τόπων A 9 ἐναντίαν ὃς 11 ἡ) corr. ex
εἰ E? 18 ὅσας DEb: οὔσας ABe 14 τῷ] τῇ ς 15 αὐτοῦ E: αὑτοῦ c

16 διδομένη AB: ἐνδεδομένη c 11 αὐτὸ] corr. ex αὐτῷ E?: om. D ζωῆς αὐτὸ D
18 χίνησις om. D 19 τὸ ἐναντίον E: corr. E? γὰρ om. D 20 τὸ évav-
tiov B αὐτῆς DEc τῷ om. c 290 μεταβαλεῖν B 26 συνέβαλον AB
ἐπὶ] τὰ ἐπὶ E?c 38 ἐπ᾿ ἀπ᾿ D 29. 230 ἐναντίωτητα E, sed corr. 30 ἦν
om. Ec 32 ἐναντίαν B χίνησιν B 94 γιγνόμεναι E 936 τὸ] corr.
ex 6 E

SIMPLICIT IN L. DE CAELO I 4 (Arist. p. 271427) 197

xal ἐπὶ τῶν χατὰ χύχλον, el xal τῷ αὐτῷ σημείῳ xal ἀρχῇ χρῶνται xol 895
πέρατι, ἀλλὰ χατὰ σχέσιν ἄλλην xal ἄλλην: τοῦ μὲν γάρ ἐστιν ἀρχὴ ἣ 46
ὡς ἐπὶ τὰ ἡγούμενα, τοῦ δὲ $ | ὡς ἐπὶ τὰ ἑπόμενα. πῶς δὴ ταῦτα λέ- 89^
γει; τὸ γὰρ αὐτὸ σημεῖον, οἷον τὸ ἀνατολιχόν, ἀμφοτέροις ἀρχὴ xal τῷ
ἀπλανεῖ xal τῷ πλανωμένῳ: xal γὰρ ἀπὸ τούτου ἄμφω xal ἐπὶ τὸ δυτι-
xóv ἄμφω, πλὴν ὅτι τοῦ μὲν ἀπλανοῦς τὸ ὑπὲρ γῆν ἡμισφαίριον, τοῦ δὲ ὃ
πλανωμένου τὸ ὑπὸ γῆν. τοῦ δὲ ᾿Αριστοτέλους εἰπόντος εἰ δὲ χαὶ ἦν ἢ
χύχλῳ τῇ χύχλῳ ἐναντία, μάτην ἄν ἦν ἣ ἑτέρα, διότι ἐξ ἐναντίων
ἰόντα τόπων xal μαχητιχῶς διαχείμενα οὕτως ἔχει ὡς τὸ χρατοῦν παύειν
10 τὴν τοῦ χρατουμένου χίνησιν, ἀντιλέγει πρὸς τὸ ῥηϑὲν οὗτος, διὰ τί, λέ-
Ἴων, μὴ xal ἐπὶ τῶν χατ᾽ εὐθεῖαν ἀντιχινουμένων τὸ αὐτὸ ἄτοπον συμ- 10
βαίνει τὸ μάτην εἶναι τὴν ἑτέραν τῆς ἑτέρας ἐπιχρατούσης; εἰ δὲ ἰσοσϑενῆ
εἴη, ἴστησιν ἄλληλα xal ἄμφω μάτην ἔσται, εἴπερ μάτην φαμὲν τὸ τὴν
ἑαυτοῦ ἐνέργειαν μὴ ἐνεργοῦν᾽ τοῦτο δὲ ἄτοπον, διότι οὐδὲν μάτην ποιεῖ
15 οὔτε ὁ ϑεὸς οὔτε ἢ φύσις. xal ὅ γε πρῶτος ὡς ἀπορίαν ταύτην προαγα- 15
γὼν ἠπόρησε μετρίως’ ἐννοητέον δέ, ὅτι τὰ μὲν xat! εὐθεῖαν χινούμενα,
xdv ἴστηται ὑπ᾽ ἀλλήλων, οὐχ ἔστι μάτην, διότι ταῦτα xal ἴστασϑαι πέ-
quxe. xal γὰρ xoi ἢ γῇ καὶ τὸ ὕδωρ xal ὁ ἀὴρ xai χινεῖσϑαι xal (ota-
σϑαι πέφυκε, xal τὸ πῦρ δέ, ὅπερ ἀδιχίνητον δοχεῖ, εἴπερ ποτὲ μὲν χάτω- 20
20 ϑὲν ἄνω, ποτὲ δὲ ἄνωθεν χινεῖται, αἱ δὲ ἐναντίαι χινήσεις στάσει διαλαμ-
βάνονται, δηλονότι ἵσταται xal αὐτὸ μεταξὺ τῶν ἐναντίων χινήσεων" τὰ δέ
γε χύχλῳ χινούμενα συνεχῆ πεφυχότα χινεῖσϑαι χίνησιν, εἰ στήσονται, μά-
τὴν ἄν εἴη. xol τὰ μὲν xat! εὐθεῖαν ἀντιχινούμενα ἐναντίας ἔχοντα τὰς 25
κατὰ φύσιν ῥοπὰς διὰ τὰς ἐναντίας ἐν αὐτοῖς δραστιχὰς χαὶ παϑητιχὰς
25 ποιότητας συναντῶντα ἀλλήλοις δρᾶν εἰς ἄλληλα xal πάσχειν ὑπ᾽ ἀλλήλων
πέφυχε xal ἐξ ἀλλήλων τὴν γένεσιν ἔχειν’ τὰ δὲ χύχλῳ χινούμενα μήτε
χουφότητα μήτε βάρος ἔχοντα δηλονότι οὐδὲ τὰς δραστιχὰς χαὶ παϑητιχὰς 80
ἔχει ποιότητας, ϑερμότητας, ψύξεις, ξηρότητας, δγρότητας: 7) γὰρ ἄν χαὶ
χουφότητας εἶχον xal βαρύτητας. μὴ δρῶντα δὲ εἰς ἄλληλα μηδὲ πά-
30 σχοντα ὑπ᾽ ἀλλήλων οὐδὲ μεταβάλλειν εἰς ἄλληλα πέφυχεν, ὥστε, εἰ τὸ
ἰσχυρότερον ὑπαντῶν εἰς τὴν ἑαυτοῦ χίνησιν περιάγοι τὸ ἀσθενέστερον, ἐπὶ s5
μὲν τῶν xat! εὐθεῖαν μεταβαλλόμενον τὸ περιαγόμενον εἰς τὸ περιάγον xai
προσθήχη ἐχείνου γινόμενον οὐχ ἄν εἴη μάτην προσαῦξον αὐτό, xal ὅτι
χρείαν ἐποίησέ τινα xal ὅτι μηχέτι ἔστιν αὐτό: ἐπὶ δὲ τῶν χύχλῳ χινου-

[1]

2 ἡ ἀρχὴ AB ὃ δὲ ἡ] δὲ A 5. 6 δυιχὸν B 6 τὸ] seq. ras. 1 litt. B

1 εἰπόντος) 271222 ἦν om. c 8 ἡ om.c 11 ἀντιχειμένων Bc 18 εἴη
om. D 14 οὐδὲ AB 15 6 om. Ec πρώτως D 16 ὅτι] διότι D

17 ἵσταται Ec οὐ μάτην ἔσται D διὸ Ὁ 18 γὰρ καὶ] γὰρ D ἡ γῆ
xai om. E xal ὁ dip om. D 20 post ἄνωϑεν add. χάτω Kc 22 στήσον-
ται AB: σταίη DEc: contra veniant b 23 ἀντιχείμενα B 24. 25 ποιότητας
xal παϑητιχὰς D . 9" βάρος μήτε κουφότητα D 29 μηδὲ) μήτε ὁ

31 ὑπαντῶν)] ὑπ᾽ αὐτῶν E: αὐτῶν Ec reptáyot] -ot e corr. E! 32 μὲν
om. B 33 γενόμενον B 94 fet] seq. ras. 1 litt. E αὐτῷ E,

sed corr.

198 SIMPLICII IN L. DE CAELO I 4 [Arist. p. 271321]

μένων τὸ περιαγόμενον μήτε μεταβάλλειν πεφυχὸς εἰς tà περιάγον μήτε 890
τὴν ξχυτοῦ ἐνέργειαν ἐνεργοῦν μάτην ἄν εἴη. διὸ xal τῷ τοῦ ὑποδήματος 41
ὑποδείγματι προσεχρήσατο ὃ ᾿Αριστοτέλης, ὅπερ ἔστι μέν, τὴν δὲ ἐνέργειαν
τὴν ἑαυτοῦ οὐχ ἀποδίδωσιν" τοιοῦτον γὰρ τὸ μάτην Ov: τὸ δὲ μεταβάλλον

5 εἰς ἄλλη οὔτε ἔστιν ἔτι xal αὐτὸ τὸ μὴ εἶναι αὐτοῦ χρείαν τῷ παντὶ 4ὃ
συνεισήγαγεν.

Οὐχ ἀρχεσϑεὶς δὲ οὗτος ταῖς πρὸς τὰ χατὰ | μέρος ἀντιλογίαις 90»
χοινὰ ἐπιχειρήματα περὶ τῆς τῶν οὐρανίων χινήσεως ἐχτίϑεται δειχνύναι
σπουδάζων, ὅτι ἑτεροειδεῖς εἰσιν αὐτῶν ai χινήσεις xal διὰ τοῦτο xal αἱ

10 οὐσίαι. ἀναγχη τοίνυν χἀνταῦϑα τὰ μὲν χοινῶς πρὸς τὸν ὅλον αὐτοῦ
σχοπὸν τῆς ἀντιλογίας ἀντιγράψαι, τὰ δὲ ἰδίᾳ τῶν οὐ χαλῶς εἰρημένων ὃ
ἔχαστον ἐπισχέψασθαι. χοινῶς μὲν οὖν πρὸς τὸν ὅλον λέγω σχοπόν, ὅτι
τὸ χυχλοφορητιχὸν ἅπαν ὡς Bv τοῦ εὐθυφορουμένου παντὸς ἐξῃρημένον 6
᾿Αριστοτέλης δεῖξαι προθέμενος xal ἄλλην ἔχον παρ᾽ ἐχεῖνο φύσιν τὴν uiv

15 ἐπ᾽ εὐθείας χίνησιν ἔδειξεν εἰς ἐναντία διῃρημένην, τὴν δὲ χύχλῳ μηδὲν 10
ἔχουσαν ἐναντίον. ἔχων δὲ ἐν τοῖς Φυσιχοῖς προαποδεδειγμένον, ὅτι ἐχ
τῶν ἐναντίων αἱ γενέσεις χαὶ εἰς τὰ ἐναντία αἱ φϑοραί, συνήγαγεν εἰχό-
τως, ὅτι τὰ μὲν ὑπὸ σελήνην ἅτε εὐθυφορηύμενα γίνεσθαι xal φϑείρεσϑαι
ἀνάγχη, τὰ ὃὲ οὐράνια χύχλῳ χινούμενα ἀγένητα xai ἄφϑαρτα διατελεῖν.

20 χἄν ἔστιν οὖν διαφορὰ χατὰ τὰς χινήσεις ἐν τοῖς οὐρανίοις, ἀλλ᾽ οὐ μέχρι
ἐναντιώσεως προῆλθον αἱ διαφοραί. obte γὰρ ἣ τῆς ἀπλανοῦς χίνησις τῇ
τῶν πλανᾶσϑαι λεγομένων ἐστὶν ἐναντία, ὡς διὰ πλειόνων, οἶμαι, δέδειχται,
οὔτε 7, ϑάττων ἐν τῷ αὐτῷ εἴδει τῇ βραδυτέρᾳ: xal 4àp ἐνταῦϑα ἣ μείζων 90
βῶλος τῆς βραχυτέρας ϑᾶττον χινουμένη οὐ λέγεται ἐναντίαν ἔχειν χίνησιν.

25 χἄν αἱ οὐσίαι τοίνυν ἔχωσί τινα διαφορὰν πρὸς ἀλλήλας, αλλ᾽ οὐχ évav-
τίως διάχεινται ὥστε γίνεσϑαι ἐξ ἀλλήλων. ἔδει τοίνυν τὸν ἐλέγχειν τὰ
᾿Δριστοτέλους νομίζοντα μὴ τοῦτο δειχνύναι, ὅτι διάφοροι al χινήσεις αὖ- 35
τῶν εἰσι xal αἱ οὐσίαι, ἀλλ᾽ ὅτι ἐναντίας ἔχουσι τὰς διαφοράς. ἀλλ᾽ οὐδέ,
εἰ ἔστι τις xat οὐσίαν ἐν αὐτοῖς διαφορά, ἀναάγχη μὴ εἶναι ἁπλᾶ τὰ οὐ-

30 pdvta χατὰ τὴν εἰρημένην αὐτῶν ἁπλότητα" εἰ γὰρ τὰ ὑπὸ σελήνην στοι-

χεῖα οὐ μόνον διαφέροντα ἀλλήλων, αλλὰ xai ὑπεναντίως διαχείμενα, οὐ 80

] μήτε] μὴ D εἰς) δὲ εἰς E: corr. E? 2 τὴν] εἰς τὴν Ὁ ἐνεργοῦν ΑΒ: ἐνερ-

γεῖν DEÉbe τῷ] τὸ Β ὑποδήματος B: mg. ὑποδείγματος B 9 παραδείγμα-
τι Kc προτεχρήσατο] 211^32 4 ἀποδίδωσι BDEc 6 συνήγαγεν AB
ως

4 οὗτος D: οὕτως E 9 εἰσιν αὐτῶν ABb: αὐτῶν εἰσιν DEc 9. 10 αἱ οὐσ-
in ras. D 10 τὰ] τὸ AB 13 «oxÀogoptxóv D 14 ἔχον] suprascr. «v
A?E!: corr. E? q23tv] φησί B et comp. A 15 εὐϑεῖαν B 16 Φυσιχοῖς])
1 5 προχποδεδεμένον E: corr. E? 18 εὐθεία φορούμενα Β΄ γίγνεσθαι E

19 ἀνάγκη] ἀναγχαῖον xoi B δὲ] μὲν DB 20 ἀλλ᾽ οὐ] corr. ex ἀλλὰ E?

23 ϑάττων)] θᾶττον DEc vij θραδυτέρᾳ b: τῆς βραδυτέρας ABo: τῆς βαρυτέρας
DE καὶ γὰρ — βραχυτέρας (24)] om. Ee j scripsi: ὁ ABD 24 βρα-
δυτέρας A 20 ἔχουσι Ec τίνα] τὴν ΑΒ 20 γίγνεσθαι E ἀλλήλων] ἐναν-

τίων E ἐλέγχειν τὰ] ing. E? 2í αἱ om. DB 28 τὰς] xol τὰς D

ΒΙΜΡΙΠΟΙΙ IN L. DE CAELO 14 [Arist. p. 271427] 199

χωλύεται ἁπλᾶ elvat χοινὸν ἔχοντα πάντα τὸ εὐθυπορεῖσϑαι, τί χωλύει xal. 90s
τὰ οὐράνια χυχλοφορούμενα πάντα xal ἁπλᾶ εἶναι τὴν φύσιν xal μίαν ἔχειν
ἰδιότητα χοινήν, ἣν πέμπτην οὐσίαν ὁ ᾿Αριστοτέλης ἐχάλεσε, χατὰ τὴν χυ-
χλοφορητιχὴν χαὶ τῆς γενέσεως ἐξῃρημένην χοινότητα xal διαφορὰν ἐν ἀλ- 85
5 λήλοις οὐ προϊοῦσαν εἰς ἐναντίωσιν; τίς γὰρ οὐχ ἄν εἴποι διαφορὰν τῶν
ἀστρῴων σωμάτων πρὸς τὰ οὐράνια χαὶ τοῦ φωτίζοντος ἡλίου πρὸς τὴν
φωτιζομένην σελήνην; ἀλλ᾽ ἔστι πάντα χυχλοφορούμενα xal ἁπλᾶ πάντα
χαὶ πάντα τῆς γενέσεως ὑπερέχοντα χαὶ χατὰ ταῦτα ἐν μιᾷ τῇ πέμπτῃ 40
οὐσίᾳ ἀφωρισμένα" οὐ γὰρ τοῦτο προὔχειτο νῦν τὴν χατ᾽ εἶδος τῶν obpa-
10 νίων διαφορὰν ἐπισχέψασϑαι, ἀλλὰ τὴν χοινὴν πρὸς τὰ ὑπὸ σελήνην ὑπερ-
οχήν, ἅτινα διελεῖν ἀνάγχη γέγονε διὰ τὴν ἐναντίωσιν τῆς xav! εὐϑεῖαν
χινήσεως" τοιγαροῦν εἰς δύο διεῖλε τὰ ὑπὸ σελήνην ἁπλᾶ, ἐν οἷς φησι" 4
“λέγω δὲ ἁπλᾶ, ὅσα χινήσεως ἀρχὴν ἔχει χατὰ φύσιν, οἷον πῦρ xal γῆν
xal τὰ τούτων εἴδη | xal τὰ συγγενῇ * xal ἐν τῷ T δὲ τῆς πραγματείας 90^
15 ταύτης “λοιπὸν 0€" φησί “περὶ τοῖν δυοῖν εἰπεῖν εἴς τε τὸ χοῦφον xal τὸ
βαρὺ τὰ τέσσαρα στοιχεῖα συνελών. εἰ οὖν χαὶ τὰ εἴδη τούτων χαὶ τὰ
συγγενῇ αὐτῶν συνεῖλεν εἰς τὴν δυάδα τῆς ἐναντιώσεως, τί ἄτοπον ἦν xai 6
τὸ τῆς ἐναντιώσεως ἐξῃρημένον ὡς ἕν παραλαβεῖν τῶν ἁπλῶν; εἰ δὴ
ταῦτα ἀληϑῇ λέγω, μάτην ἄν εἴη πάντα φλυαρήσας οὗτος τὰ ἐν τοῖς χοι-
20 νοῖς, ὡς λέγει, ἐπιχειρήμασιν, ἔτι δὲ μάτην, εἴ τις ἐφιστάνοι, ὅτι χαὶ ταῦτα
τοῖς πρότερον ὑπ᾽ αὐτοῦ ῥηϑεῖσιν ὡς ἀνελέγχτως εἰρημένοις ἐπαναπαύεται 10
χαίτοι σαϑροῖς οὕτως xal ἀσυνέτοις, ὡς οἶμαι, δεδειγμένοις.

Ἐπεὶ δὲ ἐν τοῖς χατὰ μέρος ὡς ὁμολογούμενον ἔλαβεν, ὅτι ἣ τοῦ
Κρόνου σφαῖρα βραδύτερον τῶν ὅπ᾽ αὐτὴν χινεῖται, γινωσχέτω μὴ πάντως
25 τοῦτο οὕτως ἔχειν: δυνατὸν γὰρ ἦν τὴν τοῦ μεγέϑους ὑπεροχὴν πολλὴν 16
οὖσαν, χἄν ϑᾶττον ἐχινεῖτο τῶν ὑπ᾽ αὐτήν, βραδυτέραν τὴν ἀποχατάστασιν
ποιεῖσθαι. ἐπειδὴ δὲ χαὶ τοιοῦτόν τι προστέϑειχεν, ὡς, εἰ μὴ φυσιχῶς τὸ
οὐράνιον σῶμα τὴν χύχλῳ φορὰν χινεῖται, ἀλλ᾽ ὑπὸ ψυχῆς, ὡς ἐπὶ τῶν

ζῴων, ἣ ὑπὸ ἄλλης τινὸς ὑπερτέρας δυνάμεως, οὐδὲ ὅτι γενητὸς οὐδὲ ὅτι 520
30 ἀγένητός ἐστιν ὁ οὐρανὸς &x τῆς χινήσεως αὐτοῦ δυνατὸν συλλογίσασθαι,
xal τὸν ᾿Αριστοτέλην μαρτύρεται ἐν τῷ ὀγδόῳ τῆς Φυσιχῆς ἀχροάσεως ἐξ
ὑπερτέρας αἰτίας λέγοντα χινεῖσϑαι τὸν οὐρανόν, δῆλός ἐστιν οὐχ ἐννοῶν,
ὅτι δυνατὸν τὴν αὐτὴν χίνησιν ἀπὸ διαφόρων αἰτιῶν ἐπιτελεῖσθαι xal ἀλ- 25
λως μὲν ὑπὸ φύσεως χυχλοφορεῖσϑαι τὸ οὐράνιον ὡς σῶμα φυσιχόν, ἂλ-
35 λως δὲ ὑπὸ ψυχῆς ὡς ἔμψυχον καὶ ὑπὸ νοῦ πάλιν ὡς ἔννουν: xal ἀπὸ

1 πάντα om. ΑΒ 2 εἶναι c: ὄντα ABDEb μίαν om. c 9 προσοῦσαν B
12 φησι) 268* 27 14 τῷ 7] 298*7 16 τέτταρα B: ὃ ADE 18 εἰρημένον
E: corr. E? 20 ἐπιχειρήσας B ἐφιστάνει DEc 31 ἀνελέχτως E

εἰρημένα E 22 χαίτοι] xal τοῖς DE(b?) 23 ἐπειδὴ DEc 26 τῶν] corr. ex
τὸν E? 27 ἐπειδὴ — φυσιχῶς} mg. E? ἐπεὶ E?c τοιοῦτόν τι b: τοιοῦτόν δὲ
AB: τι τοιοῦτον DEc προστέϑηχεν B: προσέϑηχεν Ee φύσει Ec 29 οὐδὲ]
oct? οὐδὲ ὅτι γενητὸς] bis D οὐδὲ] οὔτε ἢ 31 ᾿Δριστοτέλη͵ BE: corr. E!
ὀγδόῳ] cap. 6 sq. 33 δυνατὸν om. E ἀπὸ) ὑπὸ D ἐπιμελεῖσϑαι ΑΒ

34 ὡς σῶμα ABD: σῶμα E: σῶμα ὡς E?bc

900 SIMPLICII IN L. DE CAELO I4 (Arist. p. 271327)

μὲν τοῦ νοῦ ἀχινήτου ὄντος τὸ ἀχίνητον xal ἀνέχλειπτον xol del xarà τὰ 900
αὐτὰ χαὶ ὡσαύτως ἐπιτελούμενον τῆς χινήσεως ὑποδέχεται, ἀπὸ δὲ τῆς
ψυχῆς χατὰ τὰς μεταβατιχὰς ἐχείνης νοήσεις τοῦ del ἐν τέλει, ἄλλοτε δὲ so
ἄλλῳ, τῆς μεταβατιχῇς χινήσεως ἀπολαύει’ χατὰ δὲ τὴν δαυτοῦ φύσιν 6

5 οὐρανὸς ἔχει τὸ δύνασθαί τε xal ἐνεργεῖν τὰς τῇ οὐσίᾳ τῇ τοιᾷδε mpocm-
χούσας ἐνεργείας, ὧν μία xol f, χυχλοφορία οἰχεία τῇ ἁπλότητι. καὶ δῇ-

λον, ὅτι χατὰ τὴν φυσιχὴν ἐπιτηδειότητα xal τὰ ἀπὸ νοῦ xal τὰ ἀπὸ ψυ- S
χῆς ἀγαθὰ παραγίνεται. οὐ γὰρ ἔστιν ἔννουν εἶναι μὴ πρότερον ἔμψυχον
ὑπάρχον" “νοῦν γὰρ ἄνευ ψυχῆς ἀδύνατον παραγενέσϑαι t", φησὶν ὁ

10 Πλάτων: οὐδὲ ἔμψυχον ἄνευ φύσεως. διὸ xal 6 ᾿Αριστοτέλης τὴν ψυχὴν
ἐντελέχειαν εἶναι σώματος οὐ τοῦ τυχόντος φησίν, ἀλλὰ φυσιχοῦ, ὥστε, 40
χἄν ἔμψυχος xal ἔννους 6 οὐρανός, οὐ χωλύεται xal φυσιχὸς εἶναι, μᾶλλον
δὲ ἀνάγχη φυσιχὸν ὄντα xal ψυχῆς μετέχειν xal νοῦ, ὥστε xal τὴν χυχλο-
φορίαν κἄν ἀπὸ ψυχῆς ἔχῃ καὶ νοῦ, ἀλλ᾽ ἔτι πρότερον ἀπὸ φύσεως. καὶ

18 ἦν μέν, οἶμαι, δυνατὸν xai ῥᾷον ἴσως xal ὡς ἀπὸ ψυχῆς xal ὡς ἀπὸ νοῦ 46
τῆς χυχλοφορίας οὔσης ἐξ αὐτῆς δειχϑῆναι τὴν | τοῦ οὐρανοῦ ἀιδιότητα" 91-
τοιγαροῦν xal δέδειχται ἀΐδιος ἢ χυχλοφορία ἐν τῷ ὀγδόῳ τῆς Φυσιχῆῇς
χατὰ τὴν ἀπὸ τοῦ ἀχινήτου αἰτίου μετάδοσιν. ἐν τούτοις δὲ ὁ ᾿Αριστοτέλης
ὡς ἀπὸ φυσιχῆς χινήσεως τὴν ἀιδιότητα προέϑετο δεῖξαι, διότι χατὰ τὴν ὅ

90 ἐξῃρημένην ἀπὸ τῶν ὑπὸ σελήνην ὑπόστασιν τὴν ἀιδιότητα xal τὴν ὑπερ-
οχὴν ἐβουλήϑη δεῖξαι τοῦ οὐρανοῦ. GÀX οὗτος μὲν οἴεται xal τούτους
λελυχὼς τοὺς λόγους τοὺς δειχνύντας τῇ χύχλῳ χινήσει μὴ εἶναι ἐναντίαν
χίνησιν χαὶ τοὺς ἐν Φυσιχῇ τὰ γινόμενα ἐξ ἐναντίων γίνεσϑαι λέγοντας χαὶ 10
τὰ φθειρόμενα εἰς ἐναντία φϑείρεσϑαι τρόπαιον ἀνωρϑωχέναι τι τὴν χατα-

5 γέλαστον ταύτην βίβλον χατὰ τῆς τοῦ οὐρανοῦ ἀιδιότητος. εἰ δὲ ἐφάνη
πολλαχοῦ μὲν μηδὲ παραχολουϑῶν τοῖς ὑπὸ τοῦ ᾿Αριστοτέλους xal τῶν
ἐξηγητῶν αὐτοῦ λεγομένοις, πανταχοῦ δὲ χενὴν ὄντως χαὶ μάταιον δόξαν
ἑαυτῷ περιποιεῖν νομίζων ἐχ τῆς πρὸς τοὺς ἐν φιλοσοφίᾳ χλεινοὺς ἀντιλο- 15
γίας, οὗτος μὲν χείσϑω μετ᾽ ἰχϑύσιν ἐν τῷ τῆς ἀλογίας πόντῳ νηχόμενος,

30 χείσϑω δὲ xai uer ἐχείνου, ὅν φασιν ἀπερριμμένον ὄντα τινὰ xal βουλό-

usvov ὁπωσοῦν ὀνομαστὸν γενέσϑαι τὸν τῆς Ἐφεσίας ᾿Αρτέμιδος ἐμπρῆσαι
νεών. 6 γὰρ τὴν φϑορὰν τοῦ οὐρανοῦ χατὰ παᾶντα τρόπον συνιστάνειν ἐπι- 90
χειρῶν ἣ μᾶλλον ἐπιϑυμῶν διὰ τὸ ὀνομαστὸς γενέσϑαι, τάχ᾽ dv, εἴ τινα
δύναμιν εἶχε, διὰ τὸ τυχεῖν τοῦ σπουδαζημένου xal τῆς φϑορᾶς τοῦ οὐρα-

ιῷ
C

3 ἐχείνης} comp. ambig. A: éxe(va; B vo-] in ras. E' τοῦ) τὸ c 4 ἄλλῳ
AE: ἄλλο ΑΒ: ἄλλως Dbc ἀπολάβει Y: ἀπολαμβάνει c 6 τῇ K?b: tj τε
ABDE 7 tov] om. D Ὁ ὑπάρχειν E 10 Πλάτων] Tim. 80 b

ὁ om. DEe 11 φησίν] 11232?7 14 ἔχει E: corr. E? 16 αὐτοῦ B

17 ὀγδόῳ) cap. 9 Φυσιχῆς ἀχροάσεως B 19 ὡς om. B 21 ἠβου-
λήδη B 239 dv] iv τῇ e Φυσιχῇ] 15 sq. 24 εἰς ἐναντία] ὡς Ev τι AB
26 μηδὲ] μὴ B: οὐδὲ D 27 ματαίαν c 29 οὕτως E: corr. E? ἀλογίας
ABb: ἀντιλογίας DEc 30 ἀπερριμένον AE: corr. A? 81 ἐφεσίου AB

323. 33 ἐπιχειρῶν] e corr. D: om. ABEbe 33 ἢ μᾶλλον D: om. ABEbc τάχ᾽
ἂν c: τάχα ABDEb 94 ἔσχε B τυχὸν B

SIMPLICII IN L. DE CAELO I 4. 5 (Arist. p. 9712327. ^1] 201

νοῦ συνεφήψατο᾽ ἡμᾶς δὲ ποτίμοις λοιπὸν λόγοις χρὴ τὴν ἁλμυρὰν ταύ- 91"
τὴν ἀχοὴν ἀποχλύσασϑαι xal μεταβαίνειν ἐπὶ τὰ ἑξῆς τῶν ᾿Αριστοτέλους. 25
ἐπειδὴ δὲ xal τὰ ἐν τῷ ὀγδόῳ τῆς Φυσιχῇς ἀχροάσεως ἀΐδιον τὴν χυχλο-
φορίαν δειχνύντα πειρᾶται διελέγχειν οὗτος xal πρὸς τὰς ἀδεσπότους, ὥς
φησι, χατασχευὰς τῆς ἀιδιότητος ὑπαντᾶν τοῦ χόσμου, νῦν μὲν ἐάσθω
τέως Éxeiyd* τὰ γὰρ ἐν τῇ Περὶ οὐρανοῦ ὑπὸ τοῦ ᾿Αριστοτέλους ἀποδειχ- 80
ϑέντα βουλόμενος χαὶ ὑπὸ τῆς νέας ταύτης φλυαρίας ἀσάλευτα μεμενηχότα
δεῖξαι τοῖς φιλομαϑέσιν, εἰς ταύτην περιεσπάσϑην τὴν ἀσχολίαν" εἰ δέ ποτε
δόξει καὶ τὰ λοιπὰ τῶν ὑπὸ τούτου ῥηϑέντων βασανίσαι, ἀπ᾽ ἄλλης ἀρχῆς
αὐτῶν ποιήσομαι τὴν ἐξέτασιν.

p. 21101 ᾿Αλλ ἐπεὶ δῆλον περὶ τούτων, xal περὶ τῶν λοιπῶν
σχεπτέον ἕως τοῦ διόπερ περὶ αὐτοῦ λεχτέον ἐξ ἀρχῆς dva-
λαβοῦσιν"

Ὃ ᾿Αλέξανδρος προχεῖσθϑαί φηδι περὶ τοῦ παντὸς χόσμου ζητεῖν, εἰ 40
ἄπειρος ἢ πεπερασμένος. xal γὰρ ἐν ἀρχῇ τοῦτο προβαλλόμενος ἀνεβά-
λετο, ὅτε ἔλεγε " mepl μὲν οὖν τῆς τοῦ παντὸς φύσεως, εἴτε ἄπειρός ἐστι
χατὰ τὸ μέγεϑος εἴτε πεπέρανται τὸν σύνολον ὄγχον, ὕστερον ἐπισχεπτέον᾽.
μέλλων δὲ τὸ πεπερασμένον αὐτοῦ δειχνύναι ἐχ τοῦ μηδὲν τῶν ἁπλῶν, ἐξ 4ὅ
ὧν συνέστηχεν, ἄπειρον εἶναι, ἐπειδὴ οὐχ ἦν περὶ τοῦ πέμπτου σώματος
δειχνύναι, ὅτι οὐχ ἐστὶν ἄπειρον, μὴ πρόϊἱτερον περὶ τῆς οὐσίας αὐτοῦ εἰ- 915
πόντα χαὶ δείξαντα, ὅτι ἔστι τι πέμπτον σῶμα, διὰ τοῦτο μετ᾽ ἐχείνους
τοὺς λόγους ἐπὶ τὸ προχβίμενον ἐλθὼν δείχνυσιν, ὅτι xal τῷ μεγέθει πε-
περασμένα ἐστὶ τὰ ἁπλᾶ πέντε σώματα. τῷ γὰρ ὄντι προδείξας ἐχ τῶν ὃ
χινήσεων, ὅτι τῷ ἀριθμῷ πεπέρανται τὰ ἁπλᾶ πέντε ὄντα, δειχνὺς δὲ
νῦν χαὶ τῷ μεγέϑει, ἔχει πεπερασμένον, ὅτι πᾶς ὁ χόσμος πεπερασμένος
τῷ μεγέϑει ἐστίν. dÀX ὁ μὲν ᾿Αλέξανδρος xal τὴν ὅλην πραγματείαν περὶ
τοῦ παντὸς χόσμου προηγουμένως εἶναι νομίζων ἀχολούϑως χαὶ ταῦτα
πρὸς τὴν περὶ τοῦ παντὸς ϑεωρίαν ἐχδέχεται. εἰ δὲ ἀληϑῶς πρότερον
εἶπον, ὅτι προηγουμένως περὶ τῶν ἁπλῶν σωμάτων ἐν ταύτῃ διδάσχειν τῇ
πραγματείᾳ προτίθεται, μετὰ τὴν περὶ τῶν ἀρχῶν ϑεωρίαν, ἐξ ὧν τὰ φυ-
σιχὰ συνέστηχε σώματα xal πρῶτα τὰ ἁπλᾶ, x«l τὸ ἄπειρον δὴ xal πε-
περασμένον προηγουμένως μὲν ἐπὶ τῶν ἁπλῶν στοιχείων προβάλλεται ζη- 15
τεῖν χαὶ δείχνυσιν, ὅτι πεπερασμένα χαὶ χατὰ τὸν ἀριϑμὸν χαὶ χατὰ τὸ

1 ποτίμοις λοιπὸν] in ras. D χρὴ om. D 2 τῶν] τοῦ c ὃ τὰ om. B

3 φασί B 10 αὐτῷ B 11 δῆλον xal B xai om. E 15 προβαλό-
μενος c 15. 16 ἀνελάβετο BE: corr. E? 16 ἔλεγε] 268911 18 μέλλων] corr.
ex μᾶλλον E? τὸ om. Dc περασμένον E: corr. E? αὐτὸν c 2] τι
om. B 28 ὄντι γὰρ c 35 νῦν om. c πεπερασμένον ABCDE: συμπεπε-
ρασμένον E?c: ἣ πεπεισμένον mg. E?: persuasum b πᾶς ὁ CD: ὁ πᾶς AB: πᾶς E
26 ἐστίν] ἐστί C: ἔστω DE 21 εἶναι προηγουμένως χόσμου D προηγούμενος Β

ἀναχολούϑως E: corr. E? 28 περὶ om. D 80 περὶ om. B 99 ὅτι) ὅτι xal c

202 SIMPLICII IN L. DE CAELO I 5 (Arist. p. 271*1]

μέγεθος, ἑπόμενον δὲ xal τὸν ὅλον χόύσμον tbv €x τῶν ἁπλῶν συνεστῶτα 91^
τούτων πεπερασμένον εἶναι διχαίως προστίθησιν. χαλῶς δὲ ἐπὶ τὸ χαϑολι-
χώτερον ἀνάγων τὸν λόγον, πότερον ἔστι τι σῶμα, φησίν, ἄπειρον ἣ 30
τοῦτο Éy τι τῶν ἀδυνάτων, ἐχ διαιρέσεως ἀναγχαίας λαβών, ὅτι, εἴ τι
5 ἔστιν ἄπειρον τῷ μεγέθει σῶμα, ἢ ἁπλοῦν τί ἐστιν 7| σύνθετον, καὶ δεί-
ξας, ὅτι οὐδὲν τῶν ἁπλῶν ἄπειρον τῷ μεγέϑει, ἔχων δέ, ὅτι xal τῷ πλή-
ϑει πεπερασμένα τὰ ἁπλᾶ σώματά ἐστιν, ἀναγχαίως ἑπόμενον ἔχει, ὡς 25
εἶπον, ὅτι χαὶ τὸ σύνϑετον «ὅλον πεπέρανται. πρῶτον δὲ δείχνυσιν, ὅτι ἀν-
αγχαῖος τῷ φυσιχῷ 6 διαχρίνων λόγος, εἴτε ἔστι τι σῶμα ἄπειρον εἴτε μή,
10 ἐχ τοῦ ταύτην τὴν διαφορὰν αἰτίαν γενέσϑαι σχεδὸν πάσης τῆς παρὰ τοῖς
φυσιολόγοις ἐναντιώσεως" διὰ ταύτην γὰρ οἱ μὲν ἕνα χόσμον xal πεπερασ- 80
μένον ἔλεγον, ὅσοι μὴ ἐδέχοντο τὸ ἄπειρον ἐν ἀρχῇ, ὡς ᾿Αριστοτέλης
χαὶ Πλάτων, οἱ δὲ ἕνα ἄπειρον, ὡς ᾿Αναξιμένης, ἀέρα ἄπειρον τὴν ἀρχὴν
εἶναι λέγων, οἱ δὲ χαὶ τῷ πλήϑει ἀπείρους χόσμους, ὡς ᾿Αναξίμανδρος μὲν
15 ἄπειρον τῷ μεγέϑει τὴν ἀρχὴν ϑέμενος ἀπείρους ἐξ αὐτοῦ τῷ πλήϑει χόσ- S5
μοὺς ποιεῖν δοχεῖ, Λεύχιππος δὲ xal Δημόχριτος ἀπείρους τῷ πλήϑει τοὺς
χύσμους ἐν ἀπείρῳ τῷ xev xal ἐξ ἀπείρων τῷ πλήϑει τῶν ἀτόμων Guv-
ἰστασϑαί φησι’ xai εἴη ἄν λέγων ἀρχὴν πασῶν τῶν ἐναντιώσεων τὸ Ümo-
ϑέσϑαι τὸ ἄπειρον ἢ μὴ ὑποθέσϑαι, ὅτι οἵ χόσμοι xal τὰς ἄλλας ἐναν- 40
20 τιώσεις πάσας περιέχουσι. χαὶ μέντοι διὰ ταύτην τὴν διαφωνίαν ol μὲν
ἀναιροῦσι τὴν γένεσιν ἐχχρίσει πάντα ὑφίστασθαι λέγοντες, ὥσπερ ᾿Αναξα-
Ἰόρας, οἱ δὲ ἐξ ἑνὸς πάντα γίνεσϑαι λέγουσι xat! εὐθεῖαν, ὡς ᾿Αναξίμαν-
ὃρος xal ᾿Αναξιμένης, οἱ δὲ καὶ γένεσιν εἶναι λέγουσι xal ἐξ ἀλλήλων τὴν 4$
Ἱένεσιν ποιοῦσι τὴν ἄλλου φϑορὰν ἄλλου γένεσιν ὁρῶντες, ὡς ot me-|
25 περασμένας τὰς ἀρχὰς λέγοντες. ὅτι δὲ τὸ ἐν ταῖς ἀρχαῖς ἐλάχιστον 934
δοχοῦν mapopaua προϊοῦσι μυριοπλάσιον φαίνεται, xal ἐχ τῆς ἐπαγωγῆς
ἐπιστώσατο xal ἐκ τοῦ λόγου" ἐχ μὲν τῆς ἐπαγωγῆς, ὅτι Δημόχριτος ἢ
ὅστις dv οὕτως ὑπόϑοιτο μιχρά τινὰ ὑποϑέμενοι τὰς ἀρχὰς x«i ἐλάχιστα 6
μεγέϑη διὰ τὸ μεγίστην δύναμιν ὡς ἀρχὰς ἔχειν ἁμαρτόντες περὶ αὐτὰ τὰ
80 μέγιστα τῶν ἐν γεωμετρίᾳ ἐχίνησαν τὸ ἐπ᾽ ἄπειρον εἶναι τὰ μεγέϑη διαι-
ρετά, δι᾿ ὃ xai τὴν δοϑεῖσαν εὐθεῖαν δίχα τεμεῖν δυνατόν. xol χαριέντως
τὸ ἐλάχιστον παρόραμα ἐπὶ τῆς χατὰ τὸ ἐλάχιστον μέγεθος ὑποϑέσεως 10

] ἑπομένως E?c δὲ] δὲ τὸ B τὸν (411.) om. D 2 προστίϑησι BDEc
3 ἀναγαγὼν D φησί E: corr. E? 4 ἀναγκαίως D ὅτι om. Ec 8 δείχ-
vost E 8. 9 ἀναγχαίως E: corr. E? 9 pf] καὶ μή D 10 σχεδὸν ABC:
σχεδόν τι DEc 13 ἕν AB "Avatnpévne B 14 xai om. AB 15 τὴν —
πλήϑει om. E 10 πλείϑει B, sed corr. 18 φησι ABCDE: φασι Kc λέγων]
211*^6 20 περιέχουσιν E 21 ἐχχρίσει Db: ἐν χρίσει ABE: ἐν διαχρίσει E?c

α
25 ἐν) χατὰ B τῶν ἀρχῶν Β 20 παρόρμα Β 21 ante ὅτι rep. ἐπιστώ-
gato xal ἐκ τοῦ λόγου E: del. E? 28 ὑποϑέμενος D 29 ante διὰ del. xai E?
ἁμαρτῶντες E: corr. E? J0 ἐχινήσαντο E: corr. E? τὸ Scripsi: τότε ABD:
καὶ E: δηλονότι τὸ: seilicet b 30. 31 διαιρετά] corr. ex διαιρεῖ τὰ E

3l τέμνειν AB

SIMPLICII IN L. DE CAELO I 5 (Arist. p. 2115]. 17] 203

διὰ τὸ μεγίστην δύναμιν ὡς ἀρχὴν ἔχειν ὡς us[(otav αἴτιον ἁμαρτημά- 92s
τῶν γινόμενον ἔδειξε. τὸ δὲ αὐτὸ τοῦτο xal διὰ τοῦ λόγου παρέστησε
τὴν αἰτίαν προσθείς: ἣ γὰρ ἀρχή, φησί, δυνάμει μείζων 7| μεγέθει ἐστί͵
διὸ xal τὸ μιχρὸν δοχοῦν περὶ τὴν ἀρχὴν παρόραμα δυνάμει μέγιστον ὃν 16

5 προϊοῦσιν ἐχφαίνεται xal γίνεται παμμέγεθες. εἰ δὲ τὸ ἐλάχιστον μέγεϑος
ἐν ἀρχῆς λόγῳ χαχῶς ὑποτεθϑὲν μεγίστων αἴτιον ἁμαρτημάτων τίνεται. τὸ
ἄπειρον μέγεθος ἐν ἀρχῇ χαχῶς ὑποτεθὲν πολλῷ μειζόνων dv χαχῶν at-
τιον γίνοιτο. εἰ τοίνυν τὸ ἄπειρον xal ὡς ἀρχὴ τῶν ὄντων παρά τινων 20
ὑποτίθεται xal ἐν ταῖς ἀρχαῖς τοῦ ποσοῦ ζητεῖται (τό τε γὰρ συνεχὲς πο-

10 σὸν xai τὸ διωρισμένον ἣ πεπερασμένα ἐστὶν ἢ ἄπειρα), δῆλον, ὅτι μεγί
στὴν ἔχει δύναμιν χαὶ πλείστην ποιήσει διαφορὰν ἐν τοῖς ἀπὸ τῆς ἀρχῆς
τὸ εἶναι τὸ ἄπειρον ἣ μὴ εἶναι" διὸ χρὴ τοῦτο διαχρῖναι, εἴτε ἔστι σῶμα 25
ἄπειρον εἴτε μὴ ἔστι τὸ τοῦ παντός" εἰ γὰρ ἔστιν ὅλως ἄπειρον, τοῦτο ἄν
εἴη. ὅτι δὲ ἀρχῆς ἔχει δύναμιν τὸ ἄπειρον, δῆλον: xal γὰρ ὁ ζητῶν, εἰ

15 ἄπειρος ὁ χόσμος ἐστὶν εἴτε μή, ζητεῖ, εἰ ἀρχή τις ἔστιν ἄπειρος" οὐ γὰρ
οἷόν τε τὸν χόσμον ἄπειρον εἶναι μὴ ἐν ταῖς ἀρχαῖς οὔσης ἀπειρίας, 80
ἀρχαὶ δὲ τοῦ χόσμου τὰ ἁπλᾶ σώματα, dv πεπερασμένων ὄντων τῷ
ἀριϑμῷ, εἰ xai τὸ μέγεθός ἐστι πεπερασμένον, ἔσται xal τὸ ἐξ αὐτῶν
πεπερασμένον.

20 p.271*17. ᾿Ανάγχη δὴ πᾶν σῶμα ἤτοι τῶν ἁπλῶν εἶναι Éuc τοῦ 35
ἐχ τῶνδε δῆλον.

Προλαβών, ὅτι, εἴπερ ἔστι τὸ ἄπειρον, ἀνάγχη αὐτὸ Y, ἁπλοῦν Y, σύν- 40
ϑετον εἶναι ἐχ τοῦ τὸ ἄπειρον σῶμα εἶναι, πᾶν δὲ σῶμα Y, ἁπλοὺν ἣ σύν-
ϑετον εἶναι, προλαβὼν δὲ χαί, ὅτι τῶν ἁπλῶν πεπερασμένων πλήθει xal

25 μεγέϑει xal τὸ σύνϑετον ἀνάγχη πεπερασμένον εἶναι, διότι τοσοῦτον ἔσται
τὸ σύνθετον ὅλον τῷ μεγέϑει, ὅσον ἔσται τὸ τῶν συντιϑέντων αὐτὸ ἅμα 4
λαμβανομένων, εἶτα δειχνύς, ὅτι οὐδὲν τῶν ἁπλῶν ἄπειρον εἶναι δυνατόν,
ἀλλὰ δῆλον, ὅτι πεπερασμένα τῷ πλήϊϑει τὰ ἁπλᾶ xal τῷ μεγέϑει πε- 920
περασμένα ἐστίν, ἔχει δεδειγμένον ἐναργῶς, ὅτι οὐχ ἔστιν ἄπειρον σῶμα

30 οὔτε ἁπλοῦν οὔτε σύνϑετον, ὥστε οὐδὲ τὸ πᾶν ἄπειρον. πρῶτον τοίνυν τὸ
πρῶτον τῶν ἁπλῶν σωμάτων τὸ οὐράνιον προχειρισάμενος δείχνυσιν, ὅτι 5
ἀνάγχη πεπερασμένον αὐτὸ εἶναι χαὶ ἀδύνατον ἄπειρον εἶναι.

1 ὡς (prJ)) in ras. E! 2 γιγνόμενον E δ᾽ Dc 9 ἐστίν E 6 χαχῶς corri-

gere voluit A?: xaxóv B μεγίστον B μεγίστων — xax&c (7)] om. D αἴτιον ---
χαχῶὼς (7)] mg. E? αἴτιον ἁμαρτημάτων AB: ἁμαρτημάτων αἴτιον C: ἁμαρτημάτων αἰτία
E?c 1 ἐν ἀρχῇ ABC: iv ἀρχῆς λόγῳ E?c τεϑὲν DE 8 γίνοιτο ACDE: γέ-
votto Bc 11 ποιήσει om. DE: /acit b 19 ἀρχὴ] ἐν ἀρχῇ B 16 τὸν om. Ec

18 εἰ xai] corr. ex εἰς E? xai (alt. om. Ec 20 ἦτοι ABD (Arist. codd. FH):
5 corr. ex εἰ E?: ἢ c ex Arist. vulg. 22 αὑτὸ] αὐτῷ c 23 éx — elvat om. D

24 πλήϑει] ὄντων πλήϑει c 26 συντιϑέντων] e corr. D: συνϑέτων B 21 οὐ-
δὲ Ὁ 30. 31 τὸ πρῶτον om. D 91 σωμάτων τὸ πρῶτον D προχειρησάμε-
νος E: corr. E? 32 πεπερασμένον om. Ec αὐτὸ] bis A, sed corr. post

εἶναι add. πεπερασμένον E?c

204 SIMPLICII IN L. DE CAELO I5 (Arist. p. 271928)

p.271»28 Ei γὰρ ἄπειρον τὸ χύχλῳ φέρομενον σῶμα ἕως τοῦ 92b
τῶν γὰρ πεπερασμένων ἀεὶ ἔσται πεπερασμένον. 10

Ὅτι τὸ χυχλοφορητιχὸν σῶμα οὐχ ἔστιν ἄπειρον, διὰ τῆς εἰς ἀδύνα-
toy ἀπαγωγῆς δείχνυσιν οὕτως" εἰ ἔστιν ἄπειρον τῷ μεγέϑει τὸ οὐράνιον
5 σῶμα, οὐχ ἐνδέχεται χύχλῳ χινηϑῆναι τὸν οὐρανόν. ἀλλὰ μὴν χινεῖται χύχλῳ 15
6 οὐρανός: οὐχ dpa ἐστὶν ἄπειρος. χαὶ ἣ μὲν πρόσληψις δήλη, ὅτι χινεῖται
6 οὐρανὸς χύχλῳ, xal ὑπέμνησεν αὐτὴν συντόμως διὰ τοῦ “τὸν δὲ οὐρανὸν
δρῶμεν χύχλῳ στρεφόμενον." τὸ δὲ συνημμένον δείχνυσιν οὕτως" εἰ ἔστιν
ἄπειρον τῷ μεγέϑει τὸ οὐράνιον σῶμα, ἄπειροι ἔσονται αἱ ἀπὸ τοῦ χέντρου 30
10 ἐχβαλλόμεναι χατὰ μῆχος" εἰ δὲ ἄπειροι χατὰ μῆχος, ἄπειρον τὸ μεταξὺ διά-
στημα ἕξουσιν αἱ ἐχβαλλόμεναι ἀπὸ τοῦ χέντρου γραμμαί, τουτέστι τὸ με-
ταξὺ πλάτος" εἰ δὲ τοῦτο, ἀδιεξίτητον ἔσται τοῦτο τὸ διάστημα, xal οὐδέ-
ποτε χύχλῳ περιενεχϑήσεται 6 οὐρανός. xal ὅτι μὲν ἄπειροι αἱ ἐχ τοῦ 3$
χέντρου τῷ μήχει, ὡς ὁμολογούμενον ἔλαβεν ἐναργὲς Ov, εἰ ἄπειρος ὅποτε-
15 ϑείη τῷ μεγέϑει 0 οὐρανός: ὅτι δὲ τὸ μεταξὺ τῶν ἀπείρων χατὰ μῆκος
Ἰραμμῶν διάστημα ἄπειρον ἔσται, δείχνυσι πρῶτον σαφηνίσας, ποῖόν ἐστι
τοῦτο τὸ διάστημα, ὅτι τὸ οὗ μηδὲν ἔστιν ἔξω λαβεῖν μέγεϑος ἅπ- 30
τόμενον τῶν γραμμῶν" τούτου γὰρ τοῦ μεταξὺ τῶν γραμμῶν πλάτους
οὐδὲν ἔστιν ἔξωϑεν λαβεῖν μέρος ἁπτόμενον αὐτῶν: ἔνδοθεν γάρ ἐστι τὸ
20 ὅλον xai ἔνδοϑεν ἅπτεται τῶν περιεχουσῶν αὐτὸ γραμμῶν. ὅλως γὰρ
ἄπειροι οὖσαι αἱ γραμμαὶ χατὰ μῆχος πῶς ἕξουσί τι ἔξω ἑαυτῶν ἀἁπτόμε- S5
νον αὐτῶν: ὥστε οὐὸὲὲ τὸ μεταξὺ τῶν εἰς ἄπειρον ἐχταϑεισῶν γραμμῶν
διάστημα ἕξει μέρος τι ἑαυτοῦ ἔξω μέγεθος: ἐφάψεται γὰρ τοῦτο τῶν χατὰ
τὰς γραμμὰς περάτων, χαὶ οὐχέτι ἔσονται ἄπειροι. εἰ οὖν ἄπειροι αὗται,
τὸ μεταξὺ τῶν γραμμῶν διάστημα οὐχ ἕξει τι ἔξω ἑαυτοῦ, τὸ δὲ ἐπ᾽ 40
ἄπειρον ἐχτεινόμενον xal μηδὲν ἔχον ἑαυτοῦ ἔξω δῆλον ὅτι ἀπειρόν ἐστιν"
εἰ γὰρ ἐπ᾿ ἄπειρον προϊὸν ἔτι πεπερασμένον Tv, πάντως εἶχέ τι ἑαυτοῦ
ἔξω. χαλῶς οὖν ἀπὸ τοῦ μηδὲν ἔχειν ἔξω ἑἕαυτοῦ μέγεθος τὸ ἐπ᾽ ἄπει-
ρον προϊὸν μεταξὺ τῶν γραμμῶν διάστημα ἐδήλωσε xal ἀπέδειξεν dua τὸ 45
80 μεταξὺ τῶν γραμμῶν διάστημα dastpov ὃν: τὸ γὰρ πεπερασμένον, φησί,
διάστηαα ὑεταξὺ γραμμῶν ὃν xal αὐτῶν πεπερασμένων ἐστὶ μεταξύ. 93s
ὃ μέντοι ᾿Αλέξανδρος "o0 μεγέϑους᾽᾿ φησί (τὸ ὰρ διάστημα μέγεϑος)
“μηδέν ἐστιν. ὃ τῷ ἐχτὸς εἶναι τῶν γραμμῶν ἅπτεται αὐτῶν, ἀλλ᾽ ἔστιν
ἁπτόμενόν τε αὐτῶν xal οὐχ ἐχτὸς αὐτῶν᾽᾽. τοῦτο μεταξύ τέ ἐστιν αὐτῶν ὅ

tU»
[1]

2 τῶν) τὸ AB 4 τῷ} corr. ex zt E! 1 τοῦ] τούτου B τὸν xtÀ.] 27235

1? τὸ om. Ec 15 τὸ CDE: om. AB 16 ἔσται ἄπειρον CD 17 τὸ (alt.) CDEb:
om. AB οὐ χτλ τ]ὸ] 18 pr. τῶν — ἁπτόμενον (19) om. B 20 supra
γὰρ ser. δὲ ΑἹ 22 ἐχτεϑεισῶν E 23 τι μέρος CD μεγέϑους c τοῦτο
τῶν CDEb: τῶν corr. ex τούτων Α: τῶν B 3l γραυαμῶν CDE: τῶν γραμμῶν AB
πεπερασιένον li o3 μηδὲ AB 94 τέ ἐστιν del. E: om. c post αὐτῶν

supraser. ἐστι E: αὐτῶν ἐστὶ e

SIMPLICII IN L. DE CAELO I 5 (Arist. p. 271028, 35] 20b

διάστημα, xal χαλῶς xal αὐτὸς ἐνόησε τὸ τοῦ μεταξὺ διαστήματος μηδὲν 985
εἶναι ἐχτὸς τῶν ἀπείρων γραμμῶν: εἰ γὰρ ἣν τι αὐτοῦ μέρος ἐχτὸς τῶν
τραμμῶν, τὸ ἐντὸς ἐχείνου τὸ μεταξὺ τῶν γραμμῶν πεπερασμένον ἔμελλεν
εἶναι" πλὴν ὅτι 6 ᾿Αλέξανδρος οὐχ ix τοῦ μηδὲν ἔξω ἔχειν νομίζει συνά- 10
δ. γεσϑαι τὸ ἄπειρον τοῦ μεταξὺ διαστήματος, ἀλλ᾽ ix μόνου τοῦ ἀπείρους
εἶναι τὰς ix τοῦ xívtpou. μήποτε δὲ ὁ ᾿Αριστοτέλης τούτῳ μὲν ἑπόμενον
ἔλαβεν τὸ μηδὲν ἐχτὸς εἶναι τοῦ μεταξὺ τῶν ἐχ τοῦ χέντρου γραμμῶν δια-
στήματος, τούτῳ ὃὲ τὸ ἄπειρον εἶναι τὸ μεταξὺ τῶν γραμμῶν διάστημα" 15
οὗ γὰρ ἐπ᾽ ἄπειρον προϊόντος μηδέν ἐστιν ἐχτός, τοῦτο ἄπειρον ἀναγχη
10 εἶναι" τοῦ γὰρ πεπερασμένου xal ἐπ᾽’ ἄπειρον ἰόντος πάντως ἔστι τι ἐχτὸς
λαβεῖν. πρόδηλον δὲ τὸ τὰ μεταξὺ τῶν ἀπείρων γραμμῶν διαστήματα
ἄπειρα εἶναι xal ix τοῦ xav ἀναλογίαν τῆς τῶν τραμμῶν αὐξήσεως αὖ- 90
ξεσϑαι χαὶ τὸ μεταξὺ αὐτῶν διάστημα, διὸ χαὶ τὸ τῶν πεπερασμένων ἀεὶ
ἔσται πεπερασμένον, ὡς xal αὐτός φησιν ᾿Αριστοτέλης" τούτῳ δὲ ἀχολουϑεῖ
15 τῶν μὴ πεπερασμένων τὸ μεταξὺ ἄπειρον εἶναι.

p.271933 Ἔστι δὲ εἰ ἔστιν τοῦ δοϑέντος μεῖζον λαβεῖν ἕως τοῦ $5
ὃ αὐτὸς λόγος καὶ περὶ τοῦ διαστήματος.

Καὶ τοῦτο δειχτιχόν ἐστι τοῦ ἄπειρον εἶναι τὸ μεταξὺ τῶν Ἰραμμῶν
διάστημα, μᾶλλον ὃὲ τοῦ ἐπ᾽ ἄπειρον αὔξεσθαι αὐτό" εἰ γὰρ ἔστι τοῦ δο-
20 ϑέντος ἐν αὐτῷ μεγέθους ἀεὶ μεῖζον χατὰ τὸ πλάτος λαβεῖν, ὥσπερ τοῦ 80
δοϑέντος ἀριϑμοῦ ἀεὶ μείζονα, ἀνάγχη, ὡς 6 ἀριῦμὸς ἐπ᾽ ἄπειρον αὔξεται
διὰ τοῦτο, οὕτως xal τὸ μεταξὺ τῶν ραμμῶν πλάτος ἐπ᾽ ἄπειρον αὖξε-
σϑαι’ τὸ δὲ ἐπ᾽ ἄπειρον αὐξόμενον οὐχ ἔχει πέρας" ἄπειρον ἄρα xai ἀδιεξ-

ἔτητον. διχῶς δὲ φέρεται ἢ Ἰραφή, 7, μὲν ἔτι δὲ εἰ ἔστιν, ἢ δὲ ἔτι δὲ sb
25 ἀεὶ ἔστι" xal δῆλον, ὅτι σαφεστέρα αὕτη" ἀνελλιπὴς (dp, οἶμαι, xal ἢ

προτέρα. δῆλον γάρ, ὅτι περὶ τοῦ ἄπειρον εἶναι τὸ μεταξὺ διάστημά

ἐστιν ἢ ἀπόδειξις, ὅπερ ἀχολουϑεῖ xal τῷ μηδὲν ἔχειν ἐχτὸς ἐπ᾽ ἄπειρον

προϊὸν xal τῷ τοῦ δοϑέντος εἶναι μεῖζον λαβεῖν’ τὸ δὲ τοῦ δοϑέντος μεῖ- 40

ζον λαβεῖν χατὰ γεωμετριχὴν εἰρημένον συνήϑειαν ἔχει τὸ ἀεὶ συνεμφαι-
30 νόμενον.

4 ἔξω) bis E, sed corr. 1 ἔλαβε BDEc μηδὲ AB τοῦ μεταξὺ — εἶναι (8)
om. AB 11 τὰ om. Ec διαστήματα del. E: om. c 12 ἄπειρον c

xat ἀναλογίαν] ἀναλόγως CD 13 τὸ (alt.) om. c τῶν πεπερασμένων c(b): πεπε-
ρασμένον ABCDE 14 φησιν CDE: φησιν ὁ AB 10 δὲ εἰ AB: suprascr. D:
δ᾽ ἀεὶ DEc, cf. v. 24 ἔστι c mg. yp. δὲ ἔτι δὲ εἰ ἔστι A? 18 τὸ --
pr. τοῦ (19) mg. E? 19 «o9 (pr.) DE?b: om. AB ἔστιν E: om. B 29 ἄπειρον
(alt.)] in ras. E! 24 γραμμή E: corr. E? ἔτι δ᾽ c ἔτι c

25 ἔστν E γάρ] δέ E?c 21 τῷ] corr. ex τὸ E? 28 τῷ D: τὸ ABEb

τὸ — λαβεῖν (29) om. BE 28. 29 μεῖζον] μείζονα D: εἶναι μεῖζον c 29 xa:à] corr.

ex xai E? εἰρημένην B

206 SIMPLICII IN L. DE CAELO I 5 (Arist. p. 27243)

p. 27233 Ei οὖν τὸ μὲν ἄπειρον μὴ ἔστι διελθεῖν ἕως τοῦ τὸν δὲ 93s
οὐρανὸν ὁρῶμεν χύχλῳ στρεφόμενον. 45

Δείξας, ὅτι ἄπειρον ἔσται τὸ πλάτος τὸ μεταξὺ τῶν ix | τοῦ xév- 93»
τρου ἐχβαλλομένων γραμμῶν ἀπείρων xal αὐτῶν οὐσῶν, εἴπερ ἄπειρον εἴη
τὸ χυχλοφορητιχὸν σῶμα, ἐπαγει, ὅτι ἀπείρου ὄντος τοῦ μεταξὺ τῶν γραμ-
μῶν διαστήματος οὐχ ἐνδέχεται χινηϑῆναι χύχλῳ. εἰ γὰρ τὸ μεταξὺ διά-
στημὰα δυεῖν εὐθειῶν ἀλλήλων πλησίον ἀπὸ τοῦ χέντρου ἐχβαλλομένων ὃ
ἀδιεξίτητον, πολὺ μᾶλλον ἢ πᾶσα περιφέρεια, ἧς μέρος ἦν ὀλίγον τὸ ληφ-
ϑὲν διάστημα" εἰ οὖν τὸν οὐρανὸν ὁρῶμεν χύχλῳ στρεφόμενον χαϑ᾽ Éxd-
10 στὴν ἡμέραν, δῆλον, ὅτι, ὅπερ ἄν σημεῖον τοῦ χύχλου χινούμενον ἐπὶ τῆς

περιφερείας ληφθῇ. τοῦτο ἐν τῇ περιφορᾷ οὐχ ἕν μόνον, ἀλλὰ πάντα τὰ 10
μεταξὺ τῶν ἐχ τοῦ χέντρου ἐχβαλλομένων εὐθειῶν διαστήματα διέξεισι"
χαίτοι, εἰ ἄπειρον ἦν τὸ μεταξὺ δυεῖν εὐθειῶν, οὐδ᾽ ἄν ἐχεῖνο διεξῆλθεν.
εἰ οὖν ἀπείρου ὄντος χατὰ μέγεϑος τοῦ οὐρανίου σώματος ἀδύνατον χύχλῳ
15 χινηϑῆναι τὸν οὐρανόν, φαίνεται ὃὲ ὃ οὐρανὸς χύχλῳ περιφερόμενος xal 1
ἀπὸ τοῦ αὐτοῦ εἰς τὸ αὐτὸ χαϑιστάμενος, δῆλον, ὅτι ἀδύνατον ἄπειρον
εἶναι κατὰ μέγεθος τὸ τοῦ οὐρανοῦ σῶμα. εἰπὼν δέ, ὅτ' τὸν δὲ οὐρα-
νὸν ὁρῶμεν χύχλῳ στρεφόμενον, xal ἀπὸ τῆς αἰσϑήσεως τὴν πρόσ-
ληψιν τοῦ συλλογισμοῦ πιστωσάμενος xai τῷ λόγῳ φησὶ δεδεῖχϑαι τοῦτο 90
20 ἐχείνου τοῦ λόγου ὑπουιμνήσχων ἡμᾶς, ἐν ᾧ ἐδείχνυ ἀναγχαῖον εἶναί τι
σῶμα ἁπλοῦν, ὃ πέφυχε φέρεσϑαι τὴν χύχλῳ χίνησιν κατὰ τὴν αὑτοῦ φύ-
σιν. ὃ δὲ ᾿Αλέξανδρος χοινῶς ἐπιχειρῶν δείχνυσιν, ὅτι οὐδὲν σῶμα οὔτε
τῶν ἁπλῶν οὔτε τῶν συνϑέτων εἴη dv ἄπειρον. ᾿᾿πᾶν γὰρ σῶμα, φησὶν 8Ὁ

ὡς ἐπὶ τῶν ἁπλῶν λέγων. ἤτοι πυχνόν ἐστιν ἢ uavóv: ὑπὸ γὰρ ταύτας
δὺ τὰς διαφορὰς πᾶν σῶμα πίπτει. ταῦτα δὲ ἥτοι ἄμφω πεπερασμένα T, du-
qu ἄπειρα. 7, τὸ μὲν ἄπειρόν ἐστιν αὐτῶν. τὸ δὲ πεπερασμένον. ἀμφό-
τερα μὲν οὖν ἀδύνατον ἄπειρα εἶναι" ἔσται γὰρ πλείω σώματα ἄπειρα, 90
ὅπερ ἐστὶν ἀδύνατον: τὸ γὰρ ἄπειρον πανταχοῦ, ὥστε, εἰ ϑάτερον εἴη
ἄπειρον, οὐχ ἄν εἴη Üdtepov. ἀλλὰ xal τὸ ἐξ ἀμφοτέρων τῶν ἀπείρων
30 guixs(uzvov ἢ ἴσον ἔσται ἑχατέρῳ αὐτῶν T, μεῖζον ἑχατέρου: οὐ γὰρ δὴ
ἔλαττον: αλλ εἰ μὲν μεῖζον, ἄπειρον ἀπείρου μεῖζον ἔσται xai ἄπειρον
ἀπείρου διπλάσιον. εἴπερ ἴσα εἴη ἄμφω τὰ ἄπειρα" τὸ δὲ διπλάσιον xal s$
ἥαισυ ἐν πεπερασμένοις ἐστίν. εἰ δὲ ἴσον ἑχατέρῳ τῶν ἀπείρων τὸ ἐξ
dunt, ἄτοπον ἀπείρου διαστήματος πρηστεϑέντος τινὶ μηδεμίαν αὔξησιν
3à γεγονέναι. ὅπου γε. χὰν μιχρύότατον σῶμα προστεθῇ σώματι, ἀνάγχη τὸ
ὅλην γεγονέναι μεῖζον. ἔτι δέ, φησίν, εἰ ἄμφω τὰ ἁπλᾶ ἄπειρα, ἤτοι ἴσα 40

] εἰ] εἰ μὲν B 2 φερόμενον B 4 δυοῖν Be 9 xa9'] xal xa9' Ec

l0 σημείου B xtvo9utvov CDE:. χινουμένου ABb 12 διέξεισι) seq. ras. 1
litt. E 13 δυοῖν Be οὐχ he là δὲ (alt.) om. B 20 τι om. c

2| αὑτοῦ K?: αὐτοῦ ABE: ἑαυτοῦ CDD 22 οὐδὲ AB 34 ἐπὶ τῶν om. E: de b:
περὶ Re 28 ϑατέρων E, sed corr. 39 Suuxpócazov D 36 410] ἦτοι 7; E

SIMPLICII IN L. DE CAELO 1 5 [Arist. p. 27243) * 901

ἔσται ἣ ἄνισα: ἀλλ᾽ εἰ μὲν ἴσα, ἔσται ἴσων μέτρων: τὰ δὲ ἴσων ὄντα 93b

uétpov μεμέτρηται xal πεπέρανται, ὥστε οὐχ ἄπειρα, ὥστε οὐδὲ τὸ ἐξ
αὐτῶν ἄπειρον εἰ δὲ ἄνισα, τὸ ἕτερον αὐτῶν μεῖζον ἔσται xal ὑπερέχον"
ἀλλὰ τὸ ὑπερεχόμενον πᾶν, χαϑὸ ὑπερέχεται, πεπέρανται, ὥστε οὐχ ἄμφω

4ὃ

ἄπειρα. ὅλως δέ, ᾧ ὑπερέχει τὸ ἄπειρον τοῦ ἀπείρου, ἢ πεπερασμένον 94a

ἀνάγχη τοῦτο εἶναι T) ἄπειρον" xal εἰ μὲν πεπερασμένον, xal τὸ ὅλον ἔσται
πεπερασμένον" xal γὰρ τὸ μέχρι τῆς ὑπεροχῆς πεπερασμένον, xal πεπε-
ρασμένῳ μέρει χαταμετρεῖται τὸ ὅλον. εἰ δὲ ἢ ὑπεροχὴ ἄπειρος, ἔσται τὸ
μέρος τῷ ὅλῳ ἴσον xal ἄπειρον ἀπείρου ἀπείρῳ μεῖζον, ὅπερ ἄτοπον, εἴ
18 τὸ ὅλον ἀνάγχη μεῖζον εἶναι τοῦ uopíou. εἰ δὲ ἄμφω πεπέρανται, xal
τὸ ἐξ αὐτῶν ἔσται πεπερασμένον: εἰ δὲ τοῦτο, οὐδὲν οὔτε ἁπλοῦν οὔτε
σύνϑετον ἄπειρον ἔσται σώμα. ἀλλ᾽ οὐδὲ τὸ ἕτερον αὐτῶν οἷόν τε λέγειν
ἄπειρον εἶναι, xal ὅτι πανταχοῦ ὃν τὸ ἄπειρον τῷ ἑτέρῳ παρείσδυσιν οὐ
χαταλείψει, xal ὅτι, ὡς ἔδειξεν αὐτὸς ἐν τῷ τρίτῳ τῆς Φυσιχῇς dxpod-
σεως, ἐν τῇ μίξει xal τῇ συνθέσει πλεονάζον Üdtepov διαφϑείροι dv τὸ
£xepov: εἰ δὲ τοῦτο, οὐχ ἄν εἴη σύνθετον τὸ τοιοῦτον, ὥστε οὐδ᾽ ὁ χό-
Guoc* ἐχ γὰρ τῆς τῶν στοιχείων συνθέσεως ὃ κόσμος. ὅτι δὲ μηδὲ τὸ
ἐγχύχλιόν τε xal σφαιριχὸν σῶμα οἷόν τε ἄπειρον εἶναι, οὕτως ὁ ᾿Αλέξαν-
ὄρος ἐπιχειρεῖ Oerxvüvat* χύκλον γὰρ T, σφαῖραν ἄπειρον εἶναι οὐχ οἷόν τε,
εἴ γε χύχλος ἐστίν, οὗ ἀφ᾽ ἑνὸς σημείου τῶν ἐντὸς τοῦ σχήματος χειμέ-
νῶν πᾶσαι ai πρὸς τὴν περιφέρειαν προσπίπτουσαι εὐϑεῖαι ἴσαι ἀλλήλαις
εἰσί, τὸ δὲ ἴσον ἐν πεπερασμένοις" ὃ αὐτὸς δὲ xal ἐπὶ σφαίρας λόγος.
ἔτι τὸ μὴ πεπερασμένον οὐχ ἀνάγκη πρός τι περαίνειν, τὸ δὲ πρός τι πε-
ραῖνον ἀνάγχη πεπεράνθαι’ αἱ δὲ εὐθεῖαι πρὸς τὴν περιφέρειαν περαί-
γουσιν’ ὥστε xal τὸ διάστημα τοῦ χύχλου᾽ χαὶ τῇς σφαίρας πεπερασμένον
ἐστίν, ὥστε xal 6 χύχλος xai ἢ σφαῖρα. ὅσον γὰρ τὸ διάστημα αὐτῶν,
τοσοῦτοι xal οὗτοι. ὅλως δὲ τὸ ἄπειρον χύχλον 7| σφαῖραν λέγειν ἀναιρεῖν
ἐστι χύχλον xal σφαῖραν" τὸ γὰρ εἶναι αὐτοῖς ἐν τῷ σχήμασιν εἶναί ἐστιν,
οὐδὲν δὲ σχῆμα ἄπειρον" δηλοῦσι δὲ xai οἱ δρισμοὶ αὐτῶν. ἔτι, ἐν ᾧ τί
ἐστιν ἐξωτάτω χαὶ μέσον, τοῦτο οὐχ οἷόν τε ἄπειρον λέγειν. ἔτι, ἐν ᾧ
ἔστιν ἀρχὴ xal πέρας, τοῦτο οὐχ ἄπειρον: ἐν ὃὲ τούτοις πᾶν τὸ ληφϑὲν
σημεῖον ἐπὶ τῆς περιφερείας ἀρχή τε χαὶ πέρας τοῦ παντός ἐστιν. ἔτι, εἰ
ἄπειροι αἱ ἀπὸ τοῦ κέντρου ἀγόμεναι, ἐξ ὧν ἢ διάμετρος, ἤτοι ἀμφότεραι
ἄπειροι ἔσονται ἣ ἀμφότεραι πεπερασμέναι ἣ ἣ ἑτέρα αὐτῶν" ἀλλ᾽ εἰ μὲν

"πὸ

2 μεμέτρηνται DE 4 πεπέραντα B 6 xal (alt.) — pr. πεπερασμένον (T) om. E 8 μέ-
pe] mut. in μέρη A: μέτρῳ ὃς τὸ (pr.) om. Bc 9 ἀπείρῳ addidi: om. ABDEbe
εἰ) et sequentia ad p. 211,18 om. E: prorsus aberrat c 12 σῶμα] τὸ σῶμα B
ϑάτερον Β οἷόν τε λέγειν om. D 14 τρίτῳ] cap. 5 1ῦ xal t$ BD: καὶ A

Η
διαφϑείροι D: διαφϑείρει A: φϑείροι B 15. 16 ϑάτερον B 16 οὐδὲ D 17 μηδὲ]

scripsi: μήτε ABD 22 εἰσίν B 23 μὴ] μὲν D οὐχ om. D 21
σοὗτον B ἢ] χαὶ A 30 ἐστιν B: ἐστι AD ἐξωτάτω) ἔξω τούτῳ D
JI οὐχ AD: οὐχ ἔστιν Bb 32 εἰ D: οἱ corr. ex αἱ A: αἱ B 93 αἱ

om. ABD

40-

208 SIMPLICII IN L. DE CAELO I 5 (Arist. p. 27248. 1]

ἢ ἑτέρα μόνη ἄπειρος, οὐχ ἔσονται αἱ ἀπὸ τοῦ xévtpou ἴσαι, ὥστε οὐδὲ 94a
χύχλος οὐδὲ σφαῖρα" εἰ δ᾽ ἴσαι αἱ ix τοῦ χέντρου, πεπερασμένον ἀπείρῳ
ἴσων ἔσται. εἰ δ᾽ ἄμφω πεπερασμέναι, xal ὅλη ἢ διάμετρος πεπερασμένη
χαὶ ὅλος ὁ χύχλος xal ἢ σφαῖρα" εἰ δ᾽ ἄμφω ἄπειροι, ἔσται πλείω τὰ 40

5 ἄπειρα xai ἄπειρον ἀπείρου μεῖζον xal διπλάσιον. ἔτι, εἰ ἄπειρος 7] διά-
μετρος, οὐχ ἔσται αὐτῆς μέσον, εἰ δὲ μὴ ταύτης, οὐδὲ τοῦ χύχλου οὐδὲ
τῆς σφαίρας" εἰ δὲ μὴ μέσον, οὐδὲ xévtpov: εἰ δὲ μὴ xévtpov, οὐδὲ χύ-
xÀoe T σφαῖρα ἔσται. ἐπιστῆσαι δὲ ἄξιον, ὅτι ὁ ᾿Αριστοτέλης ὡς μήπω 45
δείξας, ὅτι σφαιριχός ἐστιν ὁ οὐρανός, οὐχ ἠξίωσε τοιαύτῃ χρήσασϑαι ἀπο-

10 δείξει. xal γὰρ εἰ σφαιριχὸς 6 | οὐρανὸς ὁμολογηϑῇ. περιττὸν ἔτι [τὸ] 940
ζητεῖν, εἰ πεπερασμένος T, ἄπειρος, xal ὅλως ἐχρῆν πρῶτον πεπερασμένον
δεῖξαι χαὶ οὕτως περὶ τοῦ σχήματος ζητεῖν.

p.272? "Ett ἀπὸ πεπερασμένου χρόνου ἐὰν ἀφέλῃς πεπερασ- 5
μένον ἕως τοῦ ὁμοίως δὲ τοῦτο xal ἐπὶ τῶν ἄλλων.

15 Δέδεικται ἐν τῇ Φυσιχῇ ἀχροάσει, ὅτι dxolouüet ὃ μὲν χρόνος τῇ
χινήσει, T, δὲ χίνησις τῷ μεγέϑει τοῦ χινουμένου xal τῷ ἐφ᾽ οὗ T, χίνησις,
χαὶ ὅτι, dy ὁ χρόνος ἢ πεπερασμένος, ἀνάγχη xal τὴν χίνησιν εἶναι πεπε- 10
ρασμένην xal τὸ μέγεϑος ἀμφοῖν τοῦ te χινουμένου xal τοῦ ἐφ᾽ οὗ 7, χί-
νησις᾽ οὔτε γὰρ πεπερασμένον τι μέγεϑος ἄπειρον διάστημα οὔτε ἄπειρον

20 μέγεθος πεπερασμένον διάστημα ἐν πεπερασμένῳ ἄν διεξέλθοι χρόνῳ, ὡς

xal τοῦτο ἐχεῖ δέδειχται. εἰ οὖν ὁ χρόνος τῆς χύχλῳ περιφορᾶς τοῦ οὖ- tà

ρανίου σώματος ὡρισμένος xal πεπερασμένος ἐστὶν ἐν xà ὥραις, εἰ τύχοι,
γινόμενος, xal ἢ χίνησις ἄρα xal τὸ μέγεϑος ὥρισται, xal ἑχάτερον ἀρχὴν
ἔχει xal τελευτήν, xal πανταχοῦ τῇ ἀρχῇ τὸ τέλος xal τῷ τέλει σύνεσ-

τιν ἢ ἀρχή" εἰ ob τοῦτο, οὐχ ἔστιν ἄπειρον τὸ χύχλῳ χινούμενον σῶμα, 90

xüv χινῆται ἐπ᾽ ἄπειρον. ἐνῆν μὲν οὖν οὕτως ἀποδεῖξαι τὸ προχείμενον,

ἀλλ αὐτὸς ταύτην μὲν ὡς σαφῆ παρῆχε τὴν μεταχείρισιν, διὰ δὲ τῆς εἰς
ἀδύνατον ἀπαγωγῆς τὸ αὐτό πως δείχνυσιν. ἀλλὰ νῦν μὲν ἄπειρον ὗπο-
ϑέμενος τὸν οὐρανὸν συνάγει, ὅτι ἐν πεπερασμένῳ χρόνῳ ἄπειρον διά- 2$

30 στημα διελεύσεται, xal ὅτι ἀρχὴν ἔξει τὸ ἄπειρον, ἅπερ ἄμφω ἀδύνατα,
ἐν δὲ τῷ ἐφεξῆς ϑεωρήματι, ὅτι τὸ ἄπειρον ἐν πεπερασμένῳ χρόνῳ πε-
περασμένον τι διάστημα διελεύσεται, ὅπερ xal αὐτὸ ἀδύνατον. xal τὸ μὲν
παρὸν δείχνυσιν οὕτως: λαβών, ὅτι πεπερασμένος ἐστὶν ὁ τῆς περιφορᾶς 80
τοῦ οὐρανοῦ χρόνος x0 ὡρῶν ὑπάρχων, xal προσλαβών, ὅτι, ἐὰν ἀπὸ πε-

ιῷ
C

—— A—— M — —— —M— M — a - - τ. -ς-ς..

l. 2 οὔτε χύχλος οὔτε καὶ 2 εἰ ὃ corr. ex οὐδὲ A? τὸ πεπερασμένον D

9 δὲ Α 4 δὲ Α 10 ἔτι] ἐστι D: est adhuc b; fort. ἐστιν ἔτι τὸ deleo:
om. Kc 15 Φυσιχὴ] IV. 12 sq. 16 οὗ AB: Q9 D: 6€ 11 χαὶ --- χίνη-
σις (18.19) om. D 18 οὗ] ὃ C 21 ἐχεῖ] Phys. VI 7 φορᾶς CD

26 xai εἰ κινεῖται B 21 μεταχείρισιν ABD: ἐπιχείρισιν suprascr. Ὁ": ἐπιχείρησιν C:
manuductionem b Ὁ] ἑξῆς DB 93 δείχνυσιν ac: δείχνυσι ABD οὕτως ABb:
om. D

SIMPLICII IN L. DE CAELO I 5 [Arist. p. 27217. 11] 209

περασμένου χρόνου ἀφέλῃς πεπερασμένον, ἀνάγχη xal τὸν λοιπὸν εἶναι 94b
πεπερασμένον xal ἔχειν ἀρχήν, χαϑ᾽ ὃ ἣ ἀπὸ τοῦ ὅλου ἀφαίρεσις γέγονεν"
εἰ γὰρ τὴν πρώτην ἀφέλῃς ὥραν, ἣ τῆς δευτέρας ὥρας ἀρχὴ ἀρχὴ γίνε- 85
ται τοῦ χαταλειπομένου χρόνου, τουτέστι τῶν xy ὡρῶν. ὡς ἐπὶ βαδίσεως
οὖν ποιησάμενος τὸν λόγον, εἰ ὃ χρόνος, φησίν, ὁ τῆς βαδίσεως, xdv συν-
εχής ἐστιν, ἔχει ἀρχήν, xaÜ' ἣν ἀφύρηται, 6 πρὸ τῆς ἡμερησίας, εἰ τύ-
χοι, βαδίσεως πεπερασμένος χρόνος ἔσται χαὶ τῆς χινήσεως ἀρχὴ χαὶ τοῦ 40
μεγέθους τοῦ xtvoupéyou: $ γὰρ ἀρχὴ τῆς χινήσεως χατὰ τὴν ἀρχὴν τοῦ
χινουμένου μεγέθους xal τοῦ ἐφ᾽ ob $ χίνησις ἐπιτελεῖται. ὁμοίως δὲ
10 τοῦτο, φησί, x«l ἐπὶ τῶν ἄλλων, τῶν τὸ χινήσεων δηλονότι xal τῶν χι-
γουμένων xal τοῦ χρόνου τοῦ τὰς χινήσεις μετροῦντος. εἰ οὖν ἀρχὴν ἔχει 46
6 χρόνος τῆς τοῦ οὐρανοῦ μιᾶς περιστροφῆς, xaÜ' ἣν ἢ ἀπ᾽ αὐτῆς ἀφαί-
ρεσις γέγονε, xal ἣ χίνησις ἀρχὴν ἕξει xal τὸ χινούμενον μέγεϑος xal 95»
οὐχ ἔστιν ἄπειρον’ τὸ γὰρ ἔχον ἀρχὴν καὶ τέλος ἔχει xal οὐχ ἔστιν ἄπει-
15 pov. διὰ τί δὲ χαίτοι ἔχων ἐναργῶς, ὅτι πεπερασμένος ἐστὶν 6 χρόνος
τῆς τοῦ οὐρανοῦ περιστροφῆς, οὐχ ἐχρήσατο τῷ ὅλῳ, ἀλλὰ τῷ μετὰ τὴν 6
ἀφαίρεσιν ὡς ἀρχὴν ἔχοντι xal πεπερασμένῳ, μαϑησόμεϑα, οἶμαι, ἐχ τῆς
ἐχϑέσεως αὐτοῦ τῆς γραμμικχῆς.

[41]

p.272s11. Ἔστω δὴ γραμμὴ ἄπειρος, ἐφ᾽ ὕ ATE ἕως: τοῦ ὥστε
20 οὐδὲ τὸν χόσμον, εἰ ἦν ἄπειρος.

Δύο γράφει. γραμμὰς ἐν τῷ τοῦ παντὸς σώματι τὴν μὲν ADE τὸ μὲν
Α ἔχουσαν πρὸς τῷ χέντρῳ, χατὰ δὲ τὸ D χυχλογραφοῦσαν ἐν τῇ περι-
. Gtpogij περὶ τὸ χέντρον, ἐπὶ δὲ τὸ Εἰ εἰς ἄπειρον ἐχβαλλομένην τὸ οὐρά- 15

i
r4
lA
B. ΒΒ
vtoy σῶμα, γράφει δὲ xal ἑτέραν, ἐφ᾽ ἡ τὰ ΒΒ, οὐχέτι διὰ τοῦ χέντρου,
25 ἀλλ' ἐχτὸς τοῦ χέντρου, χεχωρισμένην τῆς ΑΓΕ x«i ἐφ᾽ ἑχάτερα τὰ ΒΒ
ἄπειρον xal ἀχίνητον. ἐχτὸς δὲ τοῦ χέντρου γράφει τὰ ΒΒ, ἵνα μὴ περι-
φερομένη ἣ AUTE ἐφαρμόσασα τῇ τὰ ΒΒ ἀϑρόον παραλλάττῃ αὐτήν" οὐ γὰρ 90
συνάγεται οὕτως τὸ ἄτοπον τὸ ἀδιεξίτητον αὐτὴν οὖσαν διεξιέναι. ἀλλ᾽ ἵνα
τέμνῃ χατ᾽ ὀλίγον αὐτήν. ἐὰν οὖν, φησίν, $ ATE τοῦ παντὸς περιστρε-
30 φομένου περιαχίγῇ χύχλῳ ὥστε τὸ Γ᾿ χυχλογραφῆσαι περὶ τὸ Α χέντρον, 25

1 xal τὸν λοιπὸν ἀνάγχη D xai om. B 1. 2 πεπερασμένον elvat D 19 ἡ] ἡ
ἡ A: ἧς D 22 ἔχουσαν om. B xatà δὲ τὸ] τὸ δὲ B 29 περὶ] πρὸς D εἰς}
τὴν ες Β Fig. om. A: aliam e corr. D 20 τῆς D: evan. A: τοῦ Β. xal om. B
BB) B A 26 xal b: 7?) ABD τὰ ABD: τὴν be; fort. τὴν τὰ 90. 21 περι-
στρεφομένη Β 29. 80 περιγραφομένου Β 80 χυχλογραφῆναι Β

Comment. Arist. VII Simpl. de Caelo. 14

210 SIMPLICII IN L. DE CAELO I 5 [Arist. p. 272311]

δῆλον, ὅτι iv ἐχείνῃ τῇ περιφορᾷ ἢ ΑΓΕ ἕν τινι ἀρχῇ χρόνου ἐφάψεται 952
τῆς τὰ ΒΒ χατὰ ἀρχὴν αὐτῆς τινα: οὐ γὰρ ὑπερβάλλεται τὸ Εἰ ὑπὸ τοῦ
Β- x«i γὰρ ἢ ATE ἐπὶ τὸ Εἰ ἄπειρος" xal πᾶσαν αὐτὴν τὴν τὰ ΒΒ τέμ-
νηυσα διελεύσεται, ἕως τὸ Γ εἰς τὸν αὐτὸν ἀποχαταστῇ τόπον, τουτέστιν 80
ἕως ἢ ADE χύχλῳ περιαχϑῇ τούτου γάρ, οἶμαι, τεχμήριον $ τοῦ D χυ-
χλογραφία παρείληπται. εἰ οὖν ἀδύνατον ἄπειρον οὖσαν xai ἀδιεξίτητον
τὴν BB διελϑεῖν, ἀδύνατον τὴν ADE ἄπειρον xal αὐτὴν οὖσαν χύχλῳ πε-
ριενεχϑῆναι, ὥστε τὸ Γ χυχλογραφῇσαι" ὥστε οὐδὲ τὸν χόσμον, οὗ Ex τοῦ S5
χέντρου ἐστὶν ἣ AT'E, εἴ ἐστιν ἄπειρος, χύχλῳ στραφῆναι δυνατὸν xal μά-
10 λιστὰ ἐν πεπερασμένῳ χρόνῳ τῷ ἀφ᾽ οὗ ἄρχεται $, ATE. τέμνειν τὴν τὰ
BB, ἕως ἀποχαταστῇ. διὰ τοῦτο γὰρ οἶμαι ἀπὸ πεπερασμένου χρόνου
τοῦ τῆς περιστροφῆς ἀφελεῖν πεπερασμένον χρόνον τὸν ἕως dv ἣ ΑΓΕ 4o
ἄρξηται τέμνειν τὴν τὰ ΒΒ, ἵνα τῆς τομῆς ταύτης καίτοι ἀδιεξιτήτου ὑπο-
τιϑεμένης ἀρχὴν καὶ τελευτὴν ἐπιδείξῃ διὰ τῆς τοῦ Γ χυχλογραφίας, OU
ἧς τὴν εἰς τὸ αὐτὸ ἀποκατάστασιν τῆς AED ἐδήλωσε. xdv μὴ γραμμὴ
ó& ἄπειρος ὑποτεθῇ ἣ τὰ ΒΒ, διάστημα δὲ μόνον, xal οὕτως ἄπειρον τὸ 45
διάστημα ἣ ADE ἐν πεπερασμένῳ χρόνῳ διελεύσεται, ὅπερ | ἀδύνατον. 95"
xal δῆλον, ὅτι τὸ ἀδύνατον ἠχολούϑησε τῷ τὸν μὲν χρόνον τῆς τοῦ οὐρα-
νοῦ περιστροφῆῇς xal πεπερασμένον elvat xal εὐσύνοπτον, εἴπερ xà ἐστὶν
20 ὡρῶν, τὸ δὲ χινούμενον ἄπειρον ὑποτεϑῆναι. ὁ δὲ ᾿Αλέξανδρος δύο φησὶν
εἶναι τὰ συναγχόμενα ἄτοπα, τοῦτό τε τὸ ἐν πεπερασμένῳ χρόνῳ τὸ ἄπει- δ
pov διάστημα διεξιέναι, ὅπερ ἐσήμηνε διὰ τοῦ τέμνουσα ποτε olcÜ0 ἥ-
σεται χύχλῳ τὴν τὰ ΒΒ ἣ τὸ AUTE πεπερασμένον χρόνον, xal ἔτι
μέντοι, ὅτι τοῦ ἀπείρου ἔσται ἀρχή, ὅπερ δηλοῖ διὰ τοῦ ἔσται ἄρα τις
25 ἀρχὴ πρώτον, qj f, τὸ ATE τὴν τὰ ΒΒ ἔτεμεν: ἀλλ᾽ ἀδύνατον.
δῆλον δέ, ὅτι xal ἐχεῖνο τὸ ἄτοπον ἀχολουϑεῖ τούτῳ τὸ ἄπειρον μέγεϑος
οἷον τὴν ΑΓῈ ἐν πεπερασμένῳ χρόνῳ ἄπειρον διάστημα διεξιέναι χαὶ
τὰρ τοῦτο ἀδύνατον ἐδείχϑη ἐν τῇ Φυσιχῇ εἰ μὴ ἄρα οὐ μάτην τοῦτο
παρῆχε νῦν τὸ ἀδύνατον ὃ ᾿Αριστοτέλης, dÀX ὅτι ἢ ADE, xdv ἄπειρός
80 ἐστιν ἐπὶ τὸ E, ἀλλὰ γραμμὴ οὖσα xaÜü' ὅλον χινεῖται ἐν τῇ περιστροφῇ t5
xai οὐ κατὰ μέρος" οὕτως γὰρ ἄν ἦν ἄτοπον τὸ ἄπειρον μέγεϑος ὅλον ἐν
πεπερασμένῳ χρόνῳ χινηϑῆναι. ἀφῃρημένον δὲ χρόνον δύναται μὲν λέ-
48 xal τὸν ξως ἐφέρετο ἢ ADE ἐπὶ τὴν B, δύναται δὲ xai τὸν ἀφ᾽ οὗ
ἤρξατο τὴν D τέμνειν, ἕως οὗ ἀποχατέστη εἰς τὸ αὐτό" xal γὰρ οὗτος 90

|
e

2 BB Db: B AB 9 AT B 9. 6 χυχλογραφία Db: xuxAogopía AB ΒΡ

τὴν) τὰ Β ) κύχλῳ στραφῆναι AD: χυχλογραφῆσαι D 10 ἄρχεται ΑΒΌ: 7jp-
ξατο D 11 BB Db: B AB 12 ἀφελεῖν AB: ἀφεῖλε Db τὸν πεπε-
ρασμένον D 13 τὴν om. B τῆς] διὰ τῆς D ἀδιεξιήτου D 14 χυχλο-
φορίας Β 15 AUTE D xal ἐὰν B 16 ἡ om. B τὸ] τι D 19 πε-
περασμένης A, sed corr. dsovontov B 21. 22 ἄπορον B 24 ἔσται (alt.)]
ἔστιν D 25 πρώτη B ἡ τὸ] τὰ B τὰ om. B ἀλλὰ D

26 ὃ B xáxtivo B τούτῳ b: τῷ AB: τὸ D 21 διάστασιν D 28 Φυτιχῇ)
2 1. 2398v138 90 περιφορᾷ D 92 ἀφγρημένου B χρόνου B

93 τὴν] τὸν A

SIMPLICII IN L. DE CAELO 15 (Arist. p. 912411. 21] 911

μέρος ἐστὶ τοῦ χρόνου τῆς ὅλης περιστροφῆς. xal μᾶλλόν γε τοῦτον dv 955
λέγοι τὸν ἀφῃρημένον, ὥς φησιν ᾿Αλέξανδρος. τὸ γὰρ ὃν ἢ τέμνουσα
ἐφέρετο τούτῳ προσήχει, διότι ἐν τῷ πρὸ τούτου οὕπω ἔτεμνεν. οὗτος
δέ ἐστι xal 6 ἀπὸ πεπερασμένου πεπερασμένος ἀφαιρεθεὶς xal ἀρχὴν
5 ἔχων" εἰ δὲ ὃ χρόνος ἔχει ἀρχήν, xal ἢ χίνησις xol τὸ μέγεθος τό 35
τε χινούμενον xai τὸ ἐφ᾽ οὗ ἢ χίνησις. xal ἔσται πεπερασμένης" xal
γὰρ ἀπὸ πεπερασμένου χρόνου ἀφήρηται οὗτος ὃ χρόνος τοῦ τῆς περι-
στροφῆς.
Ἐπιστῆσαι δὲ χρή, ὅτι xal ὁ ᾿Αλέξανδρος ὁμολογεῖ, ὅτι ἐν τούτοις f) 90
10 πρόϑεσίς ἐστιν οὐ τὸν χόσμον δεῖξαι μὴ ὄντα ἄπειρον, ἀλλὰ τὸ ἐγχύχλιον
σῶμα, οὑτωσὶ καὶ τῷ ῥήματι λέγων" "xal ὅτε, φησίν, εἶπεν ὥστε οὐδὲ τὸν
χόσμον, εἰ ἦν ἄπειρος, χόσμον, φησί, τὸ χυχλοφορητιχὸν εἶπεν σῶμα,
ὃ πρὸ ὀλίγου οὐρανὸν εἶπεν: ὥστε χἄν δείκνυσιν, ὅτι οὐχ ἔστιν ἄπειρος ὃ
χόσμος χατὰ μέγεθος, προηγουμένως τὸν οὐρανὸν δείκνυσι πεπερασμένον" 85
15 διὰ γὰρ τὸ τὸν οὐρανὸν πεπερασμένον slvat xai ὁ χύσμος πεπέρανται" xal
ἀπὸ τῆς χινήσεως δὲ χαὶ τοῦ χρόνου, ἐν ᾧ ἢ χίνησις, ἔφοδοι τοῦ οὐρανοῦ
εἰσιν οἰχεῖαι πλεῖσται τοιαῦται ἐν τούτοις παρειλημμέναι, καὶ ὅλως περὶ
τοῦ χυχλοφορητιχοῦ προὔχειτο δειχνύναι." 40

p.272321 Ἔτι δὲ xal àx τῶνδε φανερόν ἕως τοῦ ἀδύνατον dpa
20 ἄπειρον εἶναι τὸ χύχλῳ. 45

Ὅτι ἀδύνατον ἀχολουϑεῖ toig τὸ χυχλοφορητιχὸν σῶμα ἄπειρον λέ-

τουσι χατὰ μέγεθος, προθέμενος δεῖξαι | ἀπό τε τοῦ xtvouuévou χαὶ τοῦ 964
δ'᾽ ob ἣ χίνησις xal τῆς χινήσεως αὐτῆς xal τοῦ χρόνου, ἐν d ἣ χίνη-
σις, συστοίχως ἐχόντων πρὸς ἄλληλα χαὶ δείξας πρότερον, ὅτι τῷ ἄπειρον

25 χατὰ μέγεθος ὑποθεμένῳ τὸ χυχλοφορητιχὸν σῶμα πεπερασμένου τοῦ χρόνου 6
τῆς περιστροφῇς ὁρωμένου δύο ἀδύνατα ἀχοληουϑήσει τό τε ἀρχὴν ἔσεσϑαι
τοῦ ἀπείρου xal τὸ ἐν πεπερασμένῳ χρόνῳ ἀπειρόν τι διάστημα διελϑεῖν,
νῦν τῶν αὐτῶν ὑποχειμένων δείχνυσιν, ὅτι ἐν πεπερασμένῳ χρόνῳ τὸ ἄτπει-

pov σῶμα διάστημά τι ὅλως διελεύσεται, ὅπερ xai αὐτὸ ἀδύνατον ἐν τῇ Φυ- 10
30 σιχῇ ἀχροάσει ἐδείχϑη. ἔσται γὰρ ἐν τῷ αὐτῷ χρόνῳ τῷ αὐτῷ τάχει χρώ-
μενόν te πεπερασμένον τε xal ἄπειρον διελθεῖν, εἴπερ τὸ ὁποιῳοῦν τάχει
χρώμενον ἐν πεπερασμένῳ χρόνῳ πεπερασμένην διελθεῖν δυνατόν. εἰ οὖν τὸ

2 τὸν om. D 8 διότι] ὅτι Ὁ οὔπω] οὕπω πως D 4 ἀπὸ] om. B
5 εἰ ἡ B ἀρχὴν ἔχει D 6 πεπερασμένος scripsi: πεπερασμένον AB: πεπερασμένα
D: infinita b 1 γὰρ Db: τὸ AB 11 οὕτω D 12 χόσμον (alt.) Db: κόσμος
AB φησί AD: om. Bb εἶπε BD 15 χαὶ (alt.)) καὶ αἱ D 11 παρ-
εἰλημμέναι ἐν τούτοις D 19 Hinc rursus inc. E(c) 21 ὅτι — δεῖξαι (22) om. E:
προθέμενος δεῖξαι ἀδύνατα λέγειν τοὺς λέγοντας τὸ κύχλῳ φερόμενον σῶμα ἄπειρον εἶναι
χατὰ τὸ μέγεθος E?c 22 ἀπὸ --- αὐτῆς (23)] mg. E? ἀπό τε] xal ἀπὸ K?c
τοῦ (alt. om. ΑΒ 28 αὐτῆς τῆς χινήσεως E αὐτῆς b: αὐτοῦ ABD: οἴῃ. ἐ
24 τῷ] τὸ B 26 te] τε τὴν B 29 διαστήματι E: corr. E? 29. 30 Φυσιχῃ])
Z1. 228 b 91 πεπερασμένην A 92 πεπερασμένην) πεπερασμένον c

145

212 SIMPLICII IN L. DE CAELO I 5 (Arist. p. 272321]

μὲν ἄπειρον τῷ μεγέϑει xal τὸ πεπερασμένον διάστημα ἐν ἀπείρῳ δίεισι 964
χρόνῳ, κἄν μέρος τι τοῦ οὐρανίου διαστήματος ὑποτεθῇ τὸ πεπερασμένον 16
διάστημα, ὃ δὲ οὐρανὸς ἐν πεπερασμένῳ χρόνῳ τὸ ὅλον ἑαυτοῦ διάστημα
περίεισι, δῆλον, ὅτι οὐχ ἔστιν ἄπειρος τῷ μεγέθει. χαὶ ὅλως, φησίν, ix
τούτων δειχϑήσεται, ὅτι τὸ ἄπειρον ἀδύνατον χινηϑῆναι ἐν πεπερασμένῳ 90
χρόνῳ. εἰ γὰρ μήτε πεπερασμένον μήτε ἄπειρον διάστημα δυνατὸν χινη-
ϑῆναι τὸ ἄπειρον σῶμα ἐν πεπερασμένῳ χρόνῳ, δῆλον, ὅτι xal χινηϑῆναι
ὅλως ἀδύνατον" εἰ οὖν χινεῖται τὸ οὐράνιον σῶμα ἐν πεπερασμένῳ χρόνῳ,
δῆλον, ὅτι οὐχ ἔστιν ἄπειρον. ταῦτα οὖν δεῖξαι βουλόμενος ἐναργῶς πρῶ- 56
10 τὸν μὲν δύο γραμμὰς λαμβάνει πεπερασμένας χινουμένην τὴν ἑτέραν παρὰ
τὴν ἑτέραν xai δείκνυσιν, ὅτι, x&v τε ἄμφω ἀντιχινῶνται χἄν τε ἢ ἑτέρα
παρὰ μένουσαν τὴν ἑτέραν, ἐπειδὴ ἅμα ἀλλήλων ἀπολύονται: τὸ γὰρ χω-
ριζόμενον χωριζομένου χωρίζεται" δῆλον, ὅτι χαὶ ὃ χρόνος ἔσται πεπερασ- 80
μένος, ὅταν ἄμφω πεπερασμέναι ὦσιν. ὅπερ παραλιπών, ὡς οἶμαι, προσ-
ϑεῖναι ἀσάφειαν πολλὴν ἐνεποίησε τῷ λόγῳ d)X εἰ μὲν ἀντιχινοῦνται,
ἐλάττων ὃ χρόνος ἔσται τῆς ἀπολύσεως, εἰ δὲ μενούσης τῆς ἑτέρας ἢ
ἑτέρα δι᾿ αὐτῆς χινεῖται, πλείων, εἰ μὴ dpa ϑᾶττον χινεῖται τότε τὸ χι-
νούμενην, ἥπερ ὅτε dvtextvoüvio: ὅπως δὲ ἄν ἔχῃ, πεπερασμένος ἔσται ὃ 35
χρόνος. εἰ μέντοι ἄπειρος ὑποτεϑῇ ἣ χινουμένη γραμμὴ T, τὸ χινούμενον
90 μέγεθος" ταὐτὸν γάρ ἐστιν: 7j τὸ μὲν χινούμενον πεπερασμένον, τὸ δὲ δι᾽
οὗ χινεῖται ἄπειρον, ἀδύνατον ἐν πεπερασμένῳ χρόνῳ διελθεῖν. ὥσπερ
4&p τὸ πεπερασμένον μέγεθος παρὰ τὸ πεπερασμένον διάστημα, κἂν ἀντι- 40
χινῶνται xdy παρὰ μένην τὸ ἕτερον χινῆται τὸ λοιπόν, ἐν πεπερασμένῳ
χρόνῳ ἅμα ἀπολύονται ἀλλήλων, οὕτως, χἄν τε τὸ πεπερασμένον δι᾽ ἀπεί-
25 pou χἄν τε τὸ ἄπειρον διὰ πεπερασμένου xdv τε ἀντιχινῶνται χἄν τε τὸ
ἕτερον παρὰ ἠρεμοῦν τὸ ἕτερον χινῆται, ἄπειρος ἔσται ὃ χρόνος, ἐν «45
ἀπολυϑήσονται ἀλλήλων, τουτέστιν οὐδέποτε ἀπολυϑήσονται" xdv γὰρ τὸ
ἐλάχιστον | ὀιάστημα διέλθῃ τὸ ἄπειρον μέγεϑος ὅλον T, τὸ ἐλάχιστον 96b
μέγεϑος δι᾿ ἀπείρου διέλϑῃ διαστήματος, ἀνάγχη ἄπειρον γενέσθαι τὸν
80 4póvov* ὅλως γάρ, ἄν διέλθῃ τὸ ἄπειρον διὰ τοῦ πεπερασμένου, χαταμε-
τρηϑήσεται ὑπὸ τοῦ πεπερασμένου τὸ ἄπειρον xal οὐχέτι ἄπειρον ἔσται. ὃ
εἰ οὖν ὁ οὐρανὸς ὅλος ἐν πεπερασμένῳ χρόνῳ τῷ τῆς περιστροφῆς περί-
εισι τὴν ἐντὸς αὐτοῦ ὑποτιϑεμένην ὁσηνηῦν γραμμήν, δῆλον, ὅτι οὐχ ἔστιν
ἄπειρος τῷ μεγέϑει" οὐ γὰρ ἄν αὐτῆς ἀπελύϑη ποτὲ ὅλος. νόησον δὲ τὴν

à
[51]

| -pa ἐν me-] in ras. E! xal— ἀδύνατον (8)] οὐχ ἔστιν ἄπειρον E χινεῖσϑαι Βς
8 εἰ--- ὅτι (9)] mg. E? οὗν] δὲ E?c τὸ οὐράνιον σῶμα χινεῖται ἐν χρόνῳ πεπε-
ρασμένῳ Ες 9 ὅτι) ὡς Ec οὐχ ἔστιν ἄπειρον) om. E (cf. ad v. 1—8)

9. 10 πρῶτον μὲν) om. Ec 11 ἀντιχινῶνται] ante ὦ ras. 1 litt. E 13. 14 πεπε-
ρασμένα DE 14. 15 προϑεῖναι E: corr. E? 16 ἔσται om. D τῆς (prJ]
corr. ex τοῖς E? 11 τὸ AB: om. DEc 18 ἀντεκινοῖτο B ἔχει E, sed corr.
19 7j om. D: suprascr. E? 22 τὸ (pr)] corr. ex τε A 23 χινεῖται E, sed
corr. 25 τὸ (pr) om. E ἀντιχινοῦνται E: corr. E? 26 χινῆται, ἄπειρος]
in ras. E! χρόνον A 21 ἀλλήλων — ἀπολυϑήσονται om. D γὰρ om.
AB 29 μέγεϑος ABb: om. DEc διὰ A 92 ὅλως D 94 ἂν om. A

SIMPLICII IN L. DE CAELO I 5 (Arist. p. 272221. 017] 213

AB γραμμὴν ἡρμοσμένην τῷ βάθει τοῦ οὐρανοῦ, μένουσαν δὲ αὐτὴν χρὴ 96*
νοῆσαι. χατὰ δὲ τὴν λέξιν, ὅταν λέγῃ εἰ οὖν ἄπειρος 6 χρόνος, ὃν ἣ τι
πεπερασμένη ἀπολύεται xivoupévm, προσυπαχούειν δεῖ τὸ “διὰ τῆς
ἀπείρου᾽- ἐφεξῆς γὰρ τὸ ἀντίστροφον ἀποδίδωσι διὰ τοῦ xal ἐν d ἢ

5 ἄπειρος τὴν πεπερασμένην ἐχινήϑη. ἐπὶ γραμμῶν δὲ τὸν λόγον διὰ 15
τὴν ἐχϑετιχὴν ἐνάργειαν ἐποιήσατο ἀντὶ τοῦ χινουμένου xal τοῦ δι᾿ οὗ χι-
νεῖται τὰς γραμμὰς λαβών.

p.272»17 Ἔτι ὥσπερ γραμμήν, ἧς πέρας ἐστίν ἕως τοῦ εἰ μηδὲ
ὃ χύχλος ἄπειρός ἐστι.

10 Δείξας διὰ τοῦ ἐν πεπερασμένῳ χρόνῳ χινεῖσϑαι τὸ χυχλοφορητιχὸν
σῶμα πεπερασμένην χίνησιν, ὅτι ἀδύνατον ἄπειρον αὐτὸ εἶναι, νῦν ἀπὸ 90
τῆς χινήσεως δείκνυσιν, ὅτι fj χύχλῳ χίνησις οὐχ ἔστιν ἄπειρος οὕτως, ὡς
ἀεὶ μὲν γίνεσϑαι, μηδέποτε δὲ ἐνηνέχϑαι τὴν πᾶσαν τὸ χύχλῳ χινούμενον,
ἀλλὰ τὸ ἄπειρον ἔχει τῷ πάλιν x«l πάλιν: οὔτω δὲ xol τὸ χύχλῳ χινού-

15 μενον οὐχ dv εἴη ἄπειρον" οὐ γὰρ ἄν πεπερασμένην χίνησιν ἐχινεῖτο. δεί- ὃ0
xvugty δὲ αὐτὸ οὕτως: ὥσπερ f πεπερασμένη γραμμή, χαϑὸ πεπέρανται,
οὐχ ἔστιν ἄπειρος, ἀλλ᾽ εἴπερ ἄρα, ἐπ᾽ ἐχεῖνο τὸ μέρος, ἐφ᾽ ὃ τὸ μῆχός
ἐστιν ἄνευ πέρατος, ὁμοίως δὲ xal ἐπίπεδον, χαϑὸ πέρας ἔχει, οὐχ ἐνδέ-
χεται ἄπειρον εἶναι, xAv χατὰ ἕτερον μέρος ἐνίοτε μὴ πεπέρανται, οὕτως S5

20 τὸ πανταχόϑεν πεπερασμένον xal ὡρισμένον, οἷα τὰ σχήματα ἐστι td τε
ἐπίπεδα πάντα xal τὰ στερεά, διότι σχῆμα ἐστι τὸ ὑπό τινος Tj τινων
ὅρων περιεχόμενον, οὐδαμόϑεν dv ἔχοι τὸ ἄπειρον: xal γὰρ xal γραμμὴ
ἢ δχατέρωθεν ὡρισμένη, ὡς f, ποδιαία, οὐδαμόϑεν ἔχει τὸ ἄπειρον. εἰ 40
οὖν μήτε σφαῖρα μήτε χύχλος ἐστὶν ἄπειρος, 7| δὲ χύχλῳ χίνησις τῷ χύ-

25 χλῳ εἰδοποιεῖται" τοιγαροῦν μὴ ὄντος χύχλου οὐδ᾽ dv f, χύχλῳ εἴη χίνη-
σις" δῆλον, ὅτι μηδὲ ἀπείρου ὄντος χύχλου οὐχ ἄν εἴη ἄπειρος ἣ χύχλῳ
χίνησις" εἰ δὲ f| χίνησις πεπερασμένη τῷ διαστήματι, πεπερασμένον ἄν 4ὅ
εἴη τῷ «μεγέϑει xal τὸ χινούμενον: ἄπειρον γὰρ ὃν οὐχ ἄν πεπερασμένην
&xteito. ὡς οὖν πρότερον ἀπὸ τοῦ | πεπερασωένον εἶναι τὸν χρόνον πε- 97^

30 περασμένον ἐδείχνυτο τὸ χινούμενον, οὕτως νῦν ἀπὸ τοῦ πεπερασμένην
εἶναι τὴν χίνησιν πεπερασμένον δειχθήσεται. δῆλον δέ, ὅτι ἢ τοιαύτη
δεῖξις προῆλθεν, ὡς σφαιριχοῦ μὲν οὕπω δεδειγμένου τοῦ πέμπτου σώμα-
τος, ἐγχυχλώύυ δὲ αὐτοῦ τῆς χινήσεως ὑποχειμένης. χατὰ ὸὲ τὴν ἀρχὴν 5

2 λέγῃ] 27299 4 xal om. D 6 ἐνέργειαν A ἐποιεποιήσατο E, sed corr.
8 ἔτι δὲ Ὁ μηδ᾽ ς 9 ἐστιν DE 12 ὡς] ὥστε CD 18 μὲν om. CD
ἀνηνέχϑαι E: corr. E? 14 ἀλλὰ — χινούμενον (14. 15)] mg. E? τὴν ἀπειρίαν
E?c ἔχειν c αὖϑις χαὶ αὖϑις E?c οὕτως BE?c 6ξΞ14. 1 κύχλῳ χινού-
μενον] χυχλοφορητιχὸν σῶμα E?c: χύχλῳ χινούμενον σῶμα B 15. 16 δείκνυσι BDEc
11 μῆχός] μῆ- in ras. E 21 διότι] corr. ex διὰ τὸ E? 22 καὶ γὰρ --
ἄπειρον (23) om. Db 29 ὡς BE: ὥσπερ A 25. 26 χίνησις — εἴη (20) om. B

30 ἐδείχνυ C: ἐδείχνει D 91 μιχϑήσεται A JJ ἀρχὴν] dp- in ras. E

214 SIMPLICII IN L. DE CAELO 1 [Arist. p. 212011, 25. 28)

τῆς λέξεώς τινες ἀντὶ τοῦ ἀλλ᾽ εἴπερ, ἐπὶ μῆχος ᾿ἀλλ' εἴπερ, ἐπὶ 974
ϑάτερα᾽ γράφουσι σαφεστέραν ποιοῦντες τὴν ἔννοιαν.

p.272995 "Ett εἰ τὸ [᾿ χέντρον ἕως τοῦ οὐχ ἄρα περίεισι χύχλῳ 10
ἢ ἄπειρος.

δ Πέμπτον τοῦτο ἐπιχείρηαα xal αὐτὸ ἀπὸ τῆς χινήσεως δειχνύον, ὅτι
οὐχ ἔστιν ἄπειρον τῷ μεγέϑει τὸ χυχλοφορητιχὸν σῶμα" εἰ γὰρ ἄπειρον,
οὐχ ἄν χύχλῳ περιενεχϑείη" ἀλλὰ μὴν περίεισιν. οὐχ ἄρα ἄπειρον. ἣ ὃὲ 15
ἀπόδειξις τοιχύτη" λαβὼν τὸ D χέντρον τοῦ χυχλοφορουμένου x«i δι᾿ ab-
τοῦ διαγαγὼν τὴν ΑΒ ὥσπερ διάμετρον ἄπειρον ἐφ᾽ ἑχάτερα xal ταύτῃ

10 πρὸς ὀρθὰς ἀγαγὼν τὴν Εἰ ἔξω τοῦ κέντρου xal αὐτὴν ἐφ᾽ ἑχάτερα ἄπει-
pov xal ἀπὸ τοῦ [' χέντρου ἐχβαλὼν ἐπ᾽ ἄπειρον τὴν ΓΔ τέμνουσαν τὴν 99
E κατὰ τὸ Ζ λέγει, ὅτι τῶν ἄλλων μενουσῶν ἣ DÀ χινουμένη μετὰ τοῦ
ὅλου χυχλοφορητιχοῦ σώματος οὐδέποτε ἀπολυϑήσεται τῆς E, ἀλλ᾽ ἀεὶ
ἕξει πρὸς αὐτὴν ὥσπερ ἢ ΓΕ, τουτέστιν ἢ ΑΒ’ ταύτης γὰρ μέρος τὸ ἀπὸ

15 τοῦ Γ΄ ἐφαπτόμενον τῆς E. x«l γὰρ xai τῆς ΓΔ τὸ πρὸς τὸ Z μέρος $$
τέμνει τὴν Εἰ ἀεὶ ἄλλοτε κατ᾽ ἄλλο μέρος xal οὐδέποτε αὐτῆς ἀπολύεται
διὰ τὸ ἀπείρους αὐτὰς εἶναι’ μὴ ἀπολυομένη δὲ $ ΓΔ τῆς E οὐδέποτε
περιελεύσεται χύχλῳ, ὥστε οὐδὲ τὸ ὅλον σῶμα, ἐν d ἔστιν $, ΓΔ, χύχλῳ
περίεισιν, εἴπερ ἄπειρον εἴη, ὥστε xal τὴν E xal τὴν ΓΔ ἀπείρους ἐν 80

20 αὐτῷ διάγεσϑαι. ἀλλὰ μὴν περίεισι χύχλῳ ὃ οὐρανός: οὐχ ἄρα ἄπειρός
ἐστι τῷ μεγέϑει. ἀσαφῶς δὲ εἴρηται ἐν τούτοις τὸ τέμνει γὰρ ἢ τὸ Z
τὴν ΓΔ χαλέσαντος αὐτοῦ Z, ὅτι χατὰ τὸ 2 γέγραπται τέμνουσα τὴν Εἰ ἢ
ΓΔ, ὥσπερ τὴν ΑΒ DE ἐχάλεσεν, ὅτι χατὰ ταύτην τέμνει τὴν E ἢ AB. s

p.272»28 "Ett εἴπερ ἄπειρος ὃ οὐρανός ἕως τοῦ ἀλλὰ τοῦτ᾽ ἣν
25 ἀδύνατον.

Δείξας, ὅτι οὐχ ἔστιν ἄπειρον τὸ χυχλοφορητιχὸν σῶμα ἐχ τοῦ μὴ dy 40

— —MM -- - ——

] τῆς λέξεως om. D 2 γράφουσιν E: γράφοντες B ποιοῦντες DEb: ποιοῦνται
ΑΒ 2 ἔτι e 50 δειχνύων AB 9 fig. hab. C: e corr. D: similem E?:
om. AB 10 ὀρϑὰς)] ὀρϑὰς γωνίας Bc 14. 15 ἀπὸ τοῦ T] ΓῈ Be 15 ἀπτό-
μενον Be τῆς E scripsi: /ineam e b: τοῦ ἢ ABCDEc γὰρ xal] yàp BEc

19 ἀπείρως BE?c 2] ἐστιν E ἡ) X Ce ex Arist. codd. dett. 22 Z (pr.)
ACD: τοῦ Z E: τὸ Z BE?c 28 κατὰ ταύτην CDEb: xat' αὐτὴν AB

24 τοῦτο D 20 τοῦ] περὶ τοῦ c

SIMPLICII IN L. DE CAELO [5 [Arist. p. 272928. 9781] 215

αὐτὸ περιελθεῖν χύκλῳ, εἴπερ ἄπειρον εἴη, τουτέστιν ἐχ τῆς χινήσεως, νῦν 97^
ὑποθέμενος περιιέναι χύχλῳ συνάγει, ὅτι τὸ ἄπειρον ἐν πεπερασμένῳ
χρόνῳ διελεύσεται, ὅπερ ἀδύνατον. ἐναργῶς δὲ τοῦτο ἔδειξεν, οὐχ, ὡς
᾿Αλέξανδρος, οἶμαι, φησί, δύο σφαίρας ὑποϑέμενος τὴν μὲν ἐχτὸς xal περι- 46

5 ἔχουσαν, τὴν δὲ ἐντὸς xal περιεχομένην' χἄν γάρ, ὥς φησιν, ἢ χοίλη ἐπι-
φάνεια τῆς περιεχούσης ἴση ἐστὶν | τῇ χυρτῇ τῆς περιεχομένης, ἀλλ᾽ ὅλος 970
τῷ ὅλῳ οὐχ ἔστιν ἴσος 6 οὐρανός, ὥσπερ ὃ ᾿Δριστοτέλης φησίν: ἀλλὰ ϑαυ-
μαστῶς, οἶμαι, διττὸν ὑπέϑετο διάστημα, τὸ μὲν τοῦ χινουμένου μεγέϑους,
τὸ δὲ τῆς χώρας, ἐν ἡ χινεῖται τὸ χινούμενον, ἠρεμοῦν τοῦτο ταῦτα γὰρ 5

10 ἴσα ἐστί. xal ὅλως οὐδαμοῦ ἐν τούτοις ὁ ᾿Αριστοτέλης ὡς περὶ σφαίρας τοῦ
οὐρανοῦ διαλέγεται διὰ τὸ μήπω ἀποηδεδειχέναι τι περὶ τοῦ σχήυατος αὖ-
τοῦ. λέγει οὖν, ὅτι, εἰ χύχλῳ περίεισιν ὃ οὐρανός, ἄπειρον ἐχεῖνο τὸ Oui
στημὰ τὸ μένον ἐν πεπερασμένῳ χρόνῳ τῆς περιστροφῆῇς διελεύσεται, ὅπερ 10
ἀδύνατον ἐδείχϑη. ἔστι δὲ xal αὕτη ἢ ἀπόδειξις ἀπὸ τοῦ χρόνου. ἐπι-

15 στῆσαι δὲ ἄξιον, ὅτι οὐχ ἐπὶ σφαίρας μόνον ἴση ἐστὶν ἣ χώρα τῷ ἐν
αὐτῇ χύχλῳ χινουμένῳ, ἀλλ᾽ ἐπὶ πάντων τῶν χυχλιχῶν, οἷον χυλίνδρου
xal χώνου" τὰ γὰρ γἸεγωνιωμένα, οἷον χύβος, μείζονος δεῖται χώρας χύχλῳ 15
χινούμενα διὰ τὰς τῶν γωνιῶν ἐξοχάς.

p.27331 Ἔστι δὲ xal ἀντεστραμμένως εἰπεῖν ἕως τοῦ πεπέραν-
20 ται dpa xal αὐτός.

“γποθέμενος ἄπειρον τῷ μεγέϑει τὸν οὐρανὸν ἔδειξεν, ὅτι ἀδύνατον 30
αὐτὸν ἐν πεπερασμένῳ χρόνῳ περιστραφῆναι" ἄπειρον γὰρ ὄντα ἄπειρον Tv
ἀνάγχη διιέναι μέγεϑος, ὅπερ ἀδύνατον ἦν ἐν πεπερασμένῳ ποιεῖν χρόνῳ.
νῦν δὲ ὑποθέμενος ἐν πεπερασμένῳ χρόνῳ περιστρέφεσθαι τὸν οὐρανὸν

28 συνάγει, ὅτι ἀνάγχη πεπερασμένον αὐτὸν εἶναι τῷ μεγέϑει, ὅπερ ἀντ-
᾿εστραμμένως ἐχάλεσε. τῶν γὰρ αὐτῶν ὑποχειμένων τοῖς πρόσϑεν, φημὶ ss
δὴ τοῦ ἴσον ὑποχεῖσϑαι τὸ χινούμενον xal τὸ διάστημα, ἐν ᾧ κινεῖται,
ἀνάγχη τοῦ χρόνου πεπερασμένου ὄντος χαὶ τὸ μέγεϑος πεπερασμένον
εἶναι. ὃ περιελήλυϑεν. (oov δέ ἐστι τό τε χινούμενον xal τὸ διάστημα, ὃ

30 χινεῖται, ἐπὶ τῶν χύχλῳ χινουμένων: πεπέρανται dpa xal αὐτὸς 6 οὐ- 80
ρανὸς τῷ μεγέθει. xal χρὴ xal ἐντεῦϑεν ἐπιστῆσαι, ὅτι τὸ ἴσον τῷ
οὐρανίῳ μεγέθει πρότερον οὐχ ἐλάμβανεν ἄλλην σφαῖραν, ἀλλὰ τὸ διά-
στημα, ὃ περίεισι, περὶ o0 ἐνταῦϑα εἶπε xal τὸ μέγεϑος, ὃ περιελή-
λυϑεν.

1 εἴπερ ἄπειρον) bis E, sed corr. 2 περιειέναι E, sed corr. ὃ ὡς] ὡς ὁ DEc

6 ἐστὶ D T ὃ (pr) om. A φησίν) 272531 9 ἠρεμοῦν τοῦτο] ἠρεμοῦν-
τος E: ἠρεμούσης abt; E?c 10. 11 τοῦ οὐρανοῦ] suprascr. A 12 ei] corr. ex
; E? 11 τὰ) καὶ B χύβος] χύχλος B 18 τὰς] παντὸς E ἐξοχάς]
ἐξοχ ΠΑ 26 ἐχάλεσεν E: corr. E? 3l καὶ (pr.)— μεγέϑει (32) om. D

89. 34 διελήλυϑεν plerique codd. Aristotelis

216 SIMPLICII IN L. DE CAELO I 6 [Arist. p. 27317. 8]

p 2131 ᾿Αλλὰ μὴν οὐδὲ τὸ ἐπὶ τὸ μέσον οὐδὲ τὸ ἀπὸ τοῦ μέσου 970
φερόμενον ἄπειρον ἔσται.

Συμπερανάμενος, ὅτι τὸ χυχλοφορητιχὸν σῶμα οὐχ ἔστιν ἄπειρον τῷ
μεγέϑει, ἐφεξῆς δείχνυσιν, ὅτι οὐδὲ τῶν ἄλλων τι τῶν ἁπλῶν σωμάτων 40
5 ἄπειρόν ἐστι χατὰ τὸ μέγεϑος: ταῦτα δέ ἐστι τὰ ἐπ᾽ εὐϑείας χινούμενα,
τὰ μὲν ἀπὸ τοῦ μέσου, τὰ δὲ ἐπὶ τὸ μέσον. xal χρὴ ἐφιστάνειν, ὅτι, xdv
συναποδείχνυται, ὅτι xal ὃ ὅλος χόσμος πεπερασμένος ἔσται τῷ μεγέθει,
εἴπερ τὰ μέρη αὐτοῦ xal τῷ ἀριϑμῷ xol τῷ μεγέθει πεπέρανται, ἀλλ᾽ ὅ 46
4€ προηϊούμενος σχοπὸς xal ἐν τούτῳ τῷ χεφαλαίῳ περὶ τῶν ἁπλῶν ἐστιν
10 ἐν τῷ χόσμῳ | σωμάτων, ὅτι πεπερασμένα ἐστὶ τῷ μεγέθει, δειχνύναι, 984
ὥσπερ πρότερον, ὅτι πεπερασμένα τῷ πλήϑει, ὅτε καὶ συμπεραινόμενος
ἔλεγε “᾿ φανερὸν δὲ ix. τῶν εἰρημένων xal διότι τὸν ἀριϑμὸν ἀδύνατον εἶναι
πλείω τῶν λεγομένων σωμάτων ἁπλῶν᾽᾽" xal τὴν αἰτίαν ἐχεῖ προστέϑειχε 5
τοῦ μὴ πλείω τῶν τριῶν εἶναι ἤτοι τῶν πέντε, εἴ τις τὸ ἄνω xal τὸ
16 χάτω διέλοι.

p.27348 Ενάντίαι γὰρ αἱ φοραὶ ἣ ἄνω xal ἣ χάτω ἕως τοῦ xal 10
τὰ σώματα ἔσται πεπερασμένα.

Ἢ πρώτη ἐπιχείρησις ἢ δειχνῦσα xal τὰ ἐπ’ εὐθείας χινούμενα
ἁπλᾶ σώματα πεπερασμένα εἶναί ἐστι τοιαύτη ἀπὸ τῆς χινήσεως ὥρμη-
20 μένη xal τῆς xat' αὐτὴν ἐναντιώσεως" τὰ ἐπὶ τὸ ἄνω xol τὸ χάτω χ'- 15
νούμενα ἐναντίας χινεῖται φοράς" τὰ ἐναντίας χινούμενα χινήσεις ἐξ ἐναν-
τίων τόπων εἰς ἐναντίους χινοῦνται᾽ τὰ εἰς ἐναντίους χινούμενα τόπους εἰς
ὡρισμένους xtvoüvcat τὰ εἰς ὡρισμένους χινούμενα τόπους εἰς πεπερασμέ-
νους χινεῖται' τὰ εἰς πεπερασμένα χινούμενα xai αὐτὰ πεπερασμένα ἐστίν"
25 οὐ γὰρ οἷόν τε ἐν πεπερασμένῳ τόπῳ ἄπειρόν τι εἶναι’ ὥστε τὸ πῦρ χαὶ 30
ἢ Yi, ὧν τὸ μὲν ἄνω, τὸ δὲ χάτω ἐστί, πεπερασμένα ἐστί. τούτων δὴ τῶν
προτάσεων πασῶν ἐναργῶν οὐσῶν xai ἣ λέγουσα τοὺς ἐναντίους τόπους
ὡρισμένους εἶναι οὐδὲν ἧττον τῶν ἄλλων σαφής ἐστιν, εἴπερ ἐναντία μέν

ἐστι τὰ πλεῖστον ἀλλήλων διεστηχότα, τὸ δὲ πλεῖστον ὥρισται. αὐτὸς δὲ s5
80 ταύτην παρεὶς τὴν ἀπόδειξιν ὡς χοινὴν οἰχείως τῷ προχειμένῳ δείχνυσιν ἐχ
τοῦ τὸ ἕτερον τῶν ἐναντίων τὸ μέσον ὡρισμένον εἶναι’ τοῦτο δὲ δείχνυσιν

3 συμπερανόμενος B 9 τὸ om. DEc ἐστιν E 1 ὁ ὅλος ABCD: ὅλος
ó Ec 11 συμπερανόμενος A, sed corr. 12 &eye] 270* 26 13 τῶν] τὸν τῶν
Ec 14 πλέω Ec 15 ὄδιελλοι A l7 σώματα] bis D 18 τὰ om. B
91 τὰ] corr. ex τὰς E? xtwo)ptva] bis E: corr. E? 22 χινεῖται B
τόπους — χινούμενα (23) om. Ee 25 dv om. E 26 post γῆ del. οὐ γὰρ οἷόν τε
ἐν πεπερασμένῳ E? ὧν — alt. ἐστῇ mg. E? τὸ μὲν] piv τὸ AB τὸ δὲ CDE?b:
χαὶ τὸ ΑΒ ἐστί] χινεῖται E?c πεπερασμένα om. D ἐστί ΑΒ: ἐστίν C: om.
D: εἰσίν E?c τούτων δὴ om. E: τούτων οὖν E? τῶν] seqq. om. E: prorsus

aberrat c 29 ἐστι] εἰσι B 31 τῶν CD: τὸ τ eum ras. A: τὸ τῶν B

SIMPLICII IN L. DE CAELO 16 [Arist. p. 27338. 15] 211

éx τοῦ τὰ πανταχόϑεν ἐπὶ τὸ μέσον φερόμενα εἰς ὡρισμένον φέρεσϑαι τὸ 98s
μέσον καὶ μὴ παριέναι. ὡρισμένου δὲ τοῦ μέσου ὄντος xal τὸ ἄνω ὧὡρί- δι
σϑαι ἀνάγχη. ἀόριστον γὰρ ὃν οὔτε ἄνω dy εἴη" τὸ γὰρ ἄνω ὅρος ὡς
πρὸς τὸ μέσον: dÀX οὐδὲ ἐναντίον". οὐ γὰρ πλεῖστον διεστηχός" τὸ γὰρ

5 πλεῖστον ὥρισται" εἰ δὲ μὴ ὡρισμένον εἴη τὸ ἄνω, ἀλλ' ἄπειρον, ἀεὶ dv 85
τοῦ ληφθέντος μεταξὺ πλεῖόν τι εἴη ἀφεστὼς ἀπὸ τοῦ χάτω, οὐδὲν δὲ πλεῖ-
στον. ὅτι δὲ τὸ χάτω φερόμενον φύσει μὴ ἐνδέχεται πορρωτέρω ἐνεχϑῆ-
ναι τοῦ μέσου, 6 μὲν ᾿Αλέξανδρος ἔχ τε τῆς αἰσθήσεως ὑπομιμνήσχει" φέ-
ρεται γὰρ ἐπὶ τὴν γῆν᾽ καὶ ix τοῦ ἅμα τῷ παραλλάξαι τὸ μέσον, εἴ τι 40

10 παραλλάξει, μηχέτι χάτω φέρεσθαι, ἀλλὰ πρὸς τὸ ἄνω, ὅπερ ἀδύνατον"
ἔσται γὰρ αὐτὸ ἑαυτῷ ἐναντίον. μήποτε δὲ ἐναργὴς ἀπόδειξις τοῦ πρὸς
τὸ μέσον τετάσϑαι φερόμενα πάντα τὰ βαρέα τὸ πρὸς ὀρθὰς αὐτὰ φέ-
ρεσϑαι;

p. 273315 Ἔστι εἰ τὸ ἄνω xal τὸ χάτω ὥρισται ἕως τοῦ τὸ δὲ ἐπὶ 98»
15 τὸ μέσον.

Ἐπειδὴ τοῦ τόπου τὸ μὲν ἄνω, τὸ δὲ χάτω ἐστί, τὸ δὲ μεταξύ, δεί-
Cac πρότερον ἀπὸ τοῦ ὡρίσϑαι τὸ ἄνω xal τὸ κάτω, ὅτι xal τῶν στοι- ὅ
χείων τό τε ἄνω xal τὸ χάτω, τουτέστι τό τε πῦρ xal ἣ γῆ. ὥρισται καὶ
οὐχ ἔστιν ἄπειρα χατὰ μέγεθος, νῦν τὸ μεταξὺ δείξας ὡρισμένον ἐχ τού-
20 τοῦ συνάγει, ὅτι xal τὰ ἐν τῷ μεταξὺ στοιχεῖα, τουτέστι τό τε ὕδωρ xal
ὃ ἀήρ, ὡρισμένα τέ ἐστιν xal πεπερασμένα τῷ μεγέϑει. ὅτι δὲ ὥρισται 10
τὸ μεταξὺ διὰ τῆς εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγῆς δείχνυσιν οὕτως" εἰ τὸ ἄνω xal
τὸ χάτω ὥρισται, xal τὸ μεταξὺ ἀνάγχη ὡρίσϑαι: εἰ γὰρ μὴ ὥρισται
τοῦτο, ἀλλ᾽ ἄπειρον τὸ μεταξύ, ἄπειρος ἄν εἴη ἣ χίνησις ἦ τε ἀπὸ τοῦ
45 ἄνω ἐπὶ τὸ χάτω xai ἣ ἀπὸ τοῦ χάτω ἐπὶ τὸ ἄνω, xal ἄπειρον τὸ διά- 15
στημα, ὥστε τὸ ἄπειρον διάστημα ἐν πεπερασμένῳ χρόνῳ χινηϑήσεται τὰ
χινούμενα, ὅπερ ἀδύνατον δέδειχται πρότερον’ οὕτως μὲν οὖν ἔδειξεν, ὅτι
τὸ μεταξὺ ὡρισμένον ἐστί, χαὶ ἐπὶ τούτῳ ἐπήγαγεν “ ὥρισται ἄρα τὸ μέ-
σον, ὥστε xal τὸ ἐν τούτῳ σῶμα Y ὃν T γενέσθαι δυνατόν᾽᾽, ὃν μὲν aí 30
30 τῶν μέσων στοιχείων ὁλότητες, γενέσϑαι δὲ δυνατὸν ἐν τῷ μεταξὺ τόπῳ
τό τε ἀπὸ τῶν χάτω ἐπὶ τὰ ἄνω φερόμενον, τουτέστι τὸ πῦρ, xal
τὸ ἀπὸ τῶν ἄνω ἐπὶ τὰ χάτω, τουτέστιν ἢ γῆ- εἰ γὰρ τὸ μὲν ἐπὶ τὸ
ἄνω χινεῖται χατὰ φύσιν, τὸ δὲ ἐπὶ τὸ χάτω, ταῦτα δηλονότι ἐν τῷ με- ?5
ταξὺ γίνεται, χαὶ οὐχ ἄν εἴη ἄπειρον τὸ μεταξύ" εἰ γὰρ εἴη ἄπειρον, οὐχ
35 ἂν ἐν τῷ ἄνω γένοιτό ποτέ τι τῶν χατὰ φύσιν ἄνω χινουμένων σωμάτων

ὅ εἴη ἄν B 3. 4 ὡς πρὸς ΑΒ: ὥσπερ xal D: sicut b 4 διέστηχε Β

ὅ ἀλλὰ Ὁ 1 τὸ om. B μὴ ἐνδέχεται) in ras. A 8 τε om. D αἰσϑή-
9€€0.] ἀναϑέσεως B 9 παραλλάξει] παραλλάξοι D 11 αὐτὸ] τὸ D 12 τὰ
om. B τὸ AD: ἐχ τοῦ Bb ὀρθὰς γωνίας B 18 τοτέστι D

20 τό te] τὸ B 21 ἐστι D 22 οὕτως CD: οὕτω AB 24 τε om. B

πὲ οὕτω BD 81 τὰ Ab: τὸ BCD 31. 32 xal τὸ BCb: τὰ AD

39 τίνοιτο B

218 SIMPLICII IN L. DE CAELO I 6 [Arist. p. 273315. 21]

τὸ μεταξὺ διελϑὸν οὔτ᾽ dv ἐν τῷ χάτω τῶν ἐπὶ τοῦτο φύσει φερομένων. 98b
εἰ δὲ ἀδύνατον ἐν τούτοις “εἐνέσϑαι τοῖς τόποις, οὐδ᾽ ἄν χινοῖτό ποτε ἐπ᾽ 80
αὐτοὺς xatà φύσιν" τὸ γὰρ ἀδύνατον γενέσθαι οὐδὲ τὴν ἀρχὴν γίνεται, ὡς
αὐτὸς ἐν τῷ τέλει τῆς Φυσιχῇς ἀχροάσεως ἔδειξε. λαμβάνει δὲ ὡς Opo-

5 λογούμενον τὸ γίνεσϑαί τινα ἐν τῷ μέσῳ καὶ τῶν χάτωϑεν ἄνω χινουμέ-
νων xal τῶν χάτω" xai περὶ τούτων 1ὰρ ἀχούειν χρὴ χατὰ χοινοῦ τὸ s$
ἡ ἐν τούτῳ γενέσϑαι᾽᾽. τούτου γὰρ ὄντος ἐναργοῦς ἀδύνατον ἀπείρους τὰς
χινήσεις εἶναι" εἰ δὲ μὴ αἱ χινήσεις ἄπειροι, οὐδὲ ὃ τόπος ἄν ἄπειρος ὃ
μεταξὺ εἴη, τοῦ δὲ τόπου πεπερασμένου ἀναγχη xai τὸ ἐν αὐτῷ σῶμα

10 πεπερᾶνϑαι.

Δύναται, φησὶν ὃ ᾿Αλέξανδρος, τὸ τοῦτο δὲ ὅτι ἀδύνατον, δέδει- 40
χται πρότερον ἐχείνης ὑπομιμνήσχειν τῆς δείξεως τῆς δειχνυούσης, ὅτι
ἀδύνατον τὸ μεταξὺ τοῦ χύχλῳ τε χαὶ περὶ τὸ μέσην χινουμένου σώματος
ἄπειρον εἶναι, διότι χαὶ αἱ διαγόμεναι γραμμαὶ ἄπειροι ἔσονται, χαὶ ἔσται

15 τι διεξιὸν τὸ ἄπειρον ἐν πεπερασμένῳ γρόνῳ. 4ὅ

Λέγει xal τοιαύτην ἐπιχείρησιν ὃ ᾿Αλέξανδρος πρὸς τὸ τῶν ἄνω xal
χάτω φερομένων σωμάτων μηδὲν εἶναι ἄπειρον" εἰ γὰρ ἐναντίοι ὁ ἄνω 994
xal ὃ χάτω τόπος, ἐναντία δὲ τὰ πλεῖστον ἀλλήλων διεστῶτα, ἐν ᾧ δὲ τὸ
πλεῖστον ἔστι λαβεῖν, τοῦτο οὐχ οἷόν τε ἄπειρον εἶναι, πᾶν ἄρα, ἐν ᾧ τὸ

20 μὲν ἄνω, τὸ δὲ χάτω ἐστίν, τὸ δὲ μεταξύ, οὐχ ἄπειρον’ εἰ δὲ τὸ πᾶν μὴ ὅ
ἄπειρον, οὐδὲ τούτων τι ἄπειρον’ τὰ γὰρ μέρη τοῦ πεπερασμένου οὐχ
ἄπειρα" εἰ δὲ μὴ οἱ τόποι ἄπειροι, οὐδὲ τὰ ἐν τοῖς τόποις σώματα ἄπειρα
ἄν εἴη. ὅλως δὲ εἰ τὸ μεταξύ ἐστιν, ᾧ διέστηχε τὸ ἄνω τοῦ χάτω, ᾧ
ὃὲ διέστηκε τὸ ἄνω τοῦ χάτω, τὸ πλεῖστόν ἐστι, τὸ δὲ πλεῖστον ὥρισται, 10

95 τὸ μεταζὺ ἄρα ὥρισται.

p.273^21 "Ex τε δὴ τούτων φανερόν, ὅτι οὐχ ἐνδέχεται σῶμα
ἄπειρον εἶναι.

Δείζας, ὅτι xal τὸ χυχλοφηρητιχὸν σῶμα xal τὰ ὑπὸ σελήνην ἁπλᾶ 15
σώματα τέσσαρα πεπερασμένα τῷ μεγέϑει ἐστίν, εἰχότως συνεπεράνατο,
30 ὅτι οὐχ ἐνδέχεται σῶμα εἶναι ἄπειρον. οὔτε γὰρ ἁπλοῦν: οὐ γὰρ ἔστιν
ἄλλο παρὰ ταῦτα τὰ πέντε’ οὔτε σύνϑετον: τῶν γὰρ ἁπλῶν πεπερασ-
uívov xal πλήϑει xai μεγέϑει dvdqxr xal τὰ σύνθετα πεπερασμένα
᾿
εἶναι. 30

9 χινῶτο À 4 τέλει) 8 9. 265219 0 χάτω ABb: ἄνωθεν χάτω D 8 οὐδ᾽ Β

12 δείξεως) 271v 28 13 τὸ μεταξὺ om. B χύχλῳ Db: χύχλου AB χινου-
pev cum ras. Α σώματα Α 18 ὁ om. D δὲ (pr)] ὃ A 20 ἐστί BD
δὲ (alt.) om. D 22 σώματα om. Bb 29 ᾧ — χάτω (24) Db: om. AB 27 slvat

ἄπειρον B

SIMPLICII IN L. DE CAELO I 6 [Arist. p. 273222] 219

p.273392 Kal πρὸς τούτοις εἰ βάρος μή ἐστιν ἄπειρον ἕως τοῦ 99s
ὥστε τὸ αὐτὸ ἔσται ἀδύνατον.

Δείξας ἀπό τε τῆς χινήσεως χαὶ τῶν τόπων, ὅτι οὐδὲν τῶν ὑπὸ σε-
λήνην στοιχείων ἄπειρόν ἐστι τῷ μεγέϑει, νῦν ἀπὸ τῶν ῥοπῶν τὸ αὐτὸ
δείχνυσιν τῆς το βαρύτητος, φημί, καὶ τῆς χουφότητος, χατὰ τὴν ἐξ ἀχολου-
ϑίας ἀναίρεσιν χάνταῦϑα ποιούμενος τὴν ἀπόδειξιν οὕτως" εἰ ἔστιν ἄπειρον 80
τῷ μεγέθει τῶν ὑπὸ σελήνην τι σωμάτων T, βαρὺ Y, xoüpov: τοιαῦτα γὰρ
τὰ ὑπὸ σελήνην" ἔσται xal βαρύτης μὲν ἢ τοῦ ἀπείρου βαρέος ἄπειρος, χου-
φότης δὲ fj τοῦ ἀπείρου χηούφου" ἀλλὰ μὴν ἀδύνατον βαρύτητα T, κουφό-
τητα ἄπειρον εἶναι. οὐχ ἄρα ἐστὶν ἄπειρόν τι σῶμα τῶν βαρέων ἣ χού-
φων ἣ ὅλως τῶν ἐπ᾽ εὐϑείας χινουμένων: καὶ τὸ μὲν συνημμένον τὸ λέ- S6
1ον, ὅτι, εἰ ἔστιν ἄπειρον σῶμα βαρὺ 7| κοῦφον, ἀνάγχη ἄπειρον αὐτοῦ
εἶναι τὴν βαρύτητα ἣ τὴν χουφότητα, δείχνυσιν ἐχ τοῦ δεῖν 7) πεπερασμέ-
νην 3| ἄπειρον εἶναι" δείξας οὖν, ὅτι ἀδύνατον πεπερασμένην εἶναι, ἔχει,
ὅτι ἀνάγχη ἄπειρον εἶναι. τὴν δὲ πρόσληψιν τὴν λέγουσαν, ὅτι ἀδύνατον 40
βάρος 7| χουφότητα ἄπειρον εἶναι, ἐφεξῆς δείχνυσιν. ὅτι δὲ τοῦ ἀπείρου
σώματος οὐ πεπερασμένον, dÀX ἄπειρόν ἐστιν, εἴπερ ἔστι, τὸ βάρος ἣ ἢ
χουφότης, δι’ ἀδυνάτου δείχνυσιν ἐπὶ στοιχείων ἐχϑέσεως οὕτως" εἰ γὰρ
λέγοι τις, φησί, μὴ εἶναι ἄπειρον ἀλλὰ πεπερασμένον τοῦ ἀπείρου σώμα- 45
voc τὸ βάρος ἣ τὴν χουφότητα, συμβήσεται | ἴσον εἶναι τὸ τοῦ πεπερασ- 990
μένου xal τοῦ ἀπείρου σώματος βάρος, ὅπερ ἐστὶν ἀδύνατον. ὅτι δὲ
τοῦτο συμβαίνει τοῖς πεπερασμένον τὸ τοῦ ἀπείρου βάρος λέγουσι, δείχνυ-
σιν ἄπειρον μὲν σῶμα λαβὼν τὸ ἐφ᾽ ᾧ AB, πεπερασμένον δὲ αὐτοῦ βά-
poc τὸ ἐφ᾽ d L', xal ἀφελὼν ἀπὸ τοῦ ἀπείρου μεγέϑους πεπερασμένον 6

A AZ H

.E r

μέγεϑος τὸ ἐφ᾽ ᾧ ΒΔ καὶ τούτου βάρος Üel; τὸ ἐφ᾽ ᾧ E, ὅπερ δηλονότι
ἔλαττόν ἐστι τοῦ ἐφ᾽ ᾧ Γ βάρους" τοῦτο γὰρ ἀπείρου μεγέϑους Tv, τὸ δὲ
τοῦ ἐλάττονος βάρος ἔλαττον. τούτων τεθέντων τὸ D βάρος Ti^ κατα-
μετρεῖ τὸ Γ βάρος ὥστε ἀπαρτίζειν ἢ οὐ χαταμετρεῖ. λαβὼν δὴ πρῶτον 10
χαταμετρεῖν ποιεῖ, ὡς τὸ ἔλαττον βάρος πρὸς τὸ μεῖζον βάρος, οὕτως τὸ

30 ΒΔ μέγεϑος, οὗ ἐστι τὸ ἔλαττον βάρος, πρὸς ἄλλο τι μεῖζον μέγεϑος ἀπὸ

39 τῶν τόπων] corr. ex τὸν τόπον A? οὐδὲν] corr. ex οὐδὲ A? 9 δείχνυσι C
κατὰ) xai D 5. 6 ἐξ ἀχολουϑίας CDb: ἐἑἐξαχολουϑίαν AB 9 δὲ 7]
δὲ B 11 εὐθείας] comp. A: εὐθεῖαν B 12 ὅτι om. D 13. 14 πεπερασμέ-
γὴν b: πεπερασμένον ABD 14 πεπερασμένην b: πεπερασμένον ABD 11 ἐστιν
C: ἐστι AD: om. B 21 τοῦ om. B 23 AB] B D Fig. hab. AB: om.
CD 26 Bápou; om. B γὰρ] δὲ B: γὰρ τοῦ D ἦν --- ἐλάττονος (21) evan.
Α: ἣν δὲ τὸ τοῦ ἐλάττονος βάρος ἔλαττον mg. A? 30 πρὸς D: corr. ex μὴ πρὸς Α:
μὴ πρὸς Β

290 SIMPLICII IN L. DE CAELO 16 [Arist. p. 273422. *15]

τοῦ ἀπείρου ἀφαιρεθὲν τὸ ΒΖ: ὥστε τὸ Γ᾿ βάρος εἶναι τοῦ ΒΖ μεγέϑους, 99^
ὡς ἣν τὸ E τοῦ ΒΔ’ ἣν ὃὲ τὸ D xal τοῦ ΑΒ τοῦ ἀπείρου σώματος βά- 16
pos* τὸ αὐτὸ ἄρα βάρος ἔσται τοῦ τε ἀπείρου μεγέϑους xal τοῦ πεπερασ-
μένου" αὐτὸς δὲ ἴσον slre: τὸ γὰρ ταὐτὸν ποσὸν xal ἴσον εἶναι ἀνάγχη"

5 τοῦτο δὲ ἀδύνατον. ἀλλὰ xal ἄλλη τούτου ἀδυνατώτερον ἐπάγει. εἰ γὰρ 30
τὸ τοῦ μείζονος σώματος βάρος μεῖζόν ἐστιν ὁμοιομεροῦς ὑπάρχοντος τοῦ
σώματος, ληφθῇ δὲ τοῦ ΒΖ μεγέθους μεῖζόν τι μέγεθος τὸ ΒΗ ἔστι γὰρ
ἀπὸ τοῦ ἀπείρου παντὸς τοῦ προτεϑέντος πεπερασμένου μεῖζον ἀφελεῖν"
ἔσται xal τὸ βάρος τοῦ ΒΗ μεῖζον τοῦ βάρους τοῦ ΒΖ' τὸ δὲ βάρος τοῦ ss

10 ΒΖ τὸ D ἦν, ὅπερ ἦν καὶ τοῦ ἀπείρου, ὥστε μεῖζον ἔσται τὸ τοῦ meme-
ρασμένου βάρος τοῦ ΒΗ ἤπερ τὸ τοῦ ἀπείρου, ὅπερ ἔτι ἀδυνατώτερόν ἐστι
τοῦ ἴσον εἶναι. χαὶ ἄλλο δέ τι ἄτοπον ἐπάγει τρίτον τῶν πρόσϑεν χαλαρ-
ώτερον τὸ τὸ αὐτὸ βάρος εἶναι τῶν ἀνίσων μεγεθῶν" ἄνισον γὰρ τῷ πεπε- 80
ρασμένῳ τὸ ἄπειρον. ἐπειδὴ δὲ σύμμετρον ὑποθέμενος τὸ E βάρος τῷ D

18 βάρει συνήγαγε τὰ εἰρημένα συμπεράσματα, οὐδέν, φησί, διαφέρει τὰ βάρη
σύμμετρα εἶναι ἣ ἀσύμμετρα" τὰ γὰρ αὐτὰ ἄτοπα ἀχολουϑήσει xal ἀσυμ-
μέτρων ὑποτεϑέντων" εἰ γὰρ τὸ E βάρος τοῦ ΒΔ σώματος τρίτον μετρῆ;- ss
σαν τὸ Γ βάρος ὑπερβάλλει αὐτοῦ, ἐὰν τὸ ΒΔ μέγεϑος τριπλασιάσωμεν, τὸ
τοῦ γινομένου βάρος ἐχ τριῶν τῶν E βαρῶν συγχείμενον ὑπερβαλεῖ τὸ [D

20 βάρος, ὥστε μεῖζον ἔσται πάλιν τὸ τοῦ πεπερασμένου βάρος ἔπερ τὸ τοῦ
ἀπείρου" τὸ γὰρ Γ τοῦ ἀπείρου ἦν. εἰ δὲ τριπλασιασϑὲν τὸ Εἰ μὴ ὑπερ-
βάλλῃ τοῦ Γ μέρει ἑαυτοῦ τινι, τετραπλασιασϑὲν ὑπερβαλεῖ, xal τὰ αὐτὰ 40
ῥηϑήσεται. ὥστε xdv σύμμετρα ὑποτεθῇ τὰ βάρη xdv ἀσύμμετρα, τῷ
λέγοντι ἀπείρου σώματος πεπερασμένην εἶναι βαρύτητα ἣ χουφότητα ἀδύ-

25 vata ἀχολουϑήσει τὰ αὐτά. |

p.273915 Ἔτι δὲ xal ἐγχωρεὶ σύμμετρα λαβεῖν ἕως τοῦ ὅὃπο- 1005
σαοῦν ἣ ἀφαιροῦντας ἣ προστιϑέντας.

ἜἘφιστάνει χαλῶς, ὅτι οὐδὲ χρεία τῆς ὑποδιαιρέσεως ταύτης τῆς
εἰς σύμμετρα ἢ ἀσύμμετρα μεριζούσης τὴν ὑπόϑεσιν. ἀδιαφόρου γὰρ ὃ
80 ὄντος τοῦ ἀπὸ τοῦ βάρους ἢ ἀπὸ τοῦ μεγέθους ἄρχεσθαι, ἐὰν ἀπὸ
τοῦ βάρους ἀρξώμεθα x«i ληφθῇ τῷ D βάρει πεπερασμένῳ, ὅπερ ἦν
τοῦ ἀπείρου, σύμμετρόν τι ἔλαττον αὐτοῦ βάρος, οἷον τὸ τρίτον αὐτοῦ τὸ
E, καὶ ἀπὸ τοῦ ἀπείρου μεγέϑους ἀφαιρεϑῇ τι μέγεϑος τὸ BA, οὗ βάρος 10
ἐστὶ τὸ E, xal γένηται, ὡς τὸ E βάρος πρὸς τὸ D, οὕτως τὸ BA μέγεϑος

2 τοῦ AB] corr. ex τὸ AB A 590' B 6. ἡ τοῦ σώματος om. B 1 BZ Bb:
ZB AD 8 πεπερασμένου μεῖζον b: πεπερασμένον ABD 9 τοῦ BH] τὸ BH D
11 τοῦ ΒΠῚ τὸ BH D 18 ὑπερβάλη D et corr. in ὑπερβάλλη C αὐτοῦ AB:
αὐτὸ CD ἐὰν] εἰ CD τριπλασιάσομεν CD 19 γενομένου D E om. D
19. 20 ὑπερβαλεῖ τὸ l' βάρος om. B 21 ΓῚ in ras. 3 litt. A 21. 22 ὑπερβάλλῃ)
corr. ex ὑπερβάλῃ C: ὑπερβάλῃ D 22 τοῦ] τὸ CD τριπλασιασϑὲν Cb 32 τὸ

τρίτον] τοῦ Ὁ D 93 τι Db: τὸ ΑΒ 34 οὕτω BD

SIMPLICII IN L. DE CAELO I 6 [Ατὶβί. p. 2180 18, 26] 291

πρὸς τὸ ΒΖ μέγεϑος" δυνατὸν γὰρ ἀπὸ τοῦ ἀπείρου ὁσονοῦν ἀφελεῖν" toó- 1004
τῶν γενομένων ὄσται σύμμετρα xal τὰ μεγέϑη xal τὰ βάρη, xal τὰ ὡς
ἐπὶ συμμέτρων αὐτῶν ἀδύνατα ἀχολουϑήσει, xal οὐχ ἔσται χρεία τῆς τῶν 16
ἀσυμμέτρων ὑποθέσεως" τὸ γὰρ τοῦ ΒΖ βάρος ἴσον ἔσται τῷ [D βάρει,
ὅπερ ἦν τοῦ ἀπείρου. χἄν μεῖζόν τι τοῦ ΒΖ ἀφέλωμεν ἀπὸ τοῦ ἀπείρου
μεγέϑους, τὸ ἐχείνου βάρος πεπερασμένου μεγέϑους ὃν βάρος μεῖζον ἔσται 30
τοῦ Γ βάρους, ὅπερ τοῦ ἀπείρου μεγέθους βάρος ἦν. ἐπειδὴ δὲ τῶν σω-
μάτων τὰ μέν ἐστιν ὁμοιομερῇ, τὰ δὲ ἀνομοιομερῇ, ταὐτὸν δὲ εἰπεῖν
δμοιοβαρῇ xal ἀνομοιοβαρῇῆ. οὐδέν, φησίν, οὐδὲ τοῦτο διοίσει πρὸς τὴν
10 ἀπόδειξιν τὸ ὁμοιομερὲς λαβεῖν T, ἀνομοιομερὲς τὸ ἄπειρον’ ἐπὶ γὰρ τῶν
ἀνομοιομερῶν οὐ χατὰ τὸ μέγεϑος ἢ ἀναλογία ληφϑήσεται, ἀλλὰ xarà 95
βάρης" τῷ 1ὰρ ΒΔ ἀπὸ τοῦ ΑΒ ἀπείρου οὐχέτι ἴσα 63a00v, ἀλλ᾽ ἰσοβαρῇ
ἀφελοῦμεν' τῆς γὰρ ἐν τῷ βάρει χρήζομεν ἀναλογίας, xoi δυνατὸν ἀπὸ
τοῦ ἀπείρου χατὰ μέγεθος ὁποσαοῦν ἰσοβαρῇ μεγέθη ἀφελεῖν, ποτὲ μὲν
15 ἀφαιροῦντας τοῦ μεγέθους τῶν λαμβανομένων xal βραχύτερα τῶν πρόσϑεν so
εἰλημμένων λαμβάνοντας, ὅταν βαρύτερα τῇ συστάσει τὰ μέρη ἐχεῖνα τοῦ
ἀπείρου τυγχάνῃ ὄντα, ποτὲ δὲ προστιθέντας τῷ μεγέϑει τῶν ἀφαιρουμέ-
νων xal μείζονα αὖ τῶν πρόσϑεν ἀφαιροῦντας, ὅταν ἧττον βαρεῖαν ἔχῃ τὴν
σύστασιν ἐχεῖνα τοῦ ἀπείρου τὰ μέρη. ἐπιστῆσαι δὲ ἄξιον, μήποτε, ἐὰν 80
20 πεπερασμένον ὑποτεθῇ τὸ τοῦ ἀπείρου βάρος, x&v μὴ τὸ μέγεϑος τὸ ἄπει-
pov ἐν τῷ ἀφαιρέσει χαταναλίσχηται, τὸ βάρος τὸ πεπερασμένην χατανα-
λίσχεται: δηλοῖ δὲ xal τὸ τοῦ πεπερασμένου μεγέθους, τουτέστι τοῦ ΒΗ,
μεῖζον συνάγεσθαι βάρος ἥπερ τὸ τοῦ ἀπείρου, ὅ ἐστι τὸ Γ’ dÀX εἰ 40
τοῦτο, ἔσται μέγεθος ἄπειρον τὸ περιλειφϑὲν μηδὲν ἔχον βάρος, ὅπερ χαὶ
25 αὐτό ἐστιν ἀδύνατον ἔτι μᾶλλον.

p. 273»26 Ὥστε δῆλον ἐχ τῶν εἰρημένων ἕως τοῦ ix τῶνδε
φανερόν. 45

Συμπεραίνεται τὸ προσεχῶς ἀποδειχϑέν, ὅτι τοῦ ἀπείρου σώματος 100b
οὐχ ἔστι πεπερασμένον τὸ βάρος ἣ ἢ χουφότης" ὁ γὰρ αὐτὸς ἐπ᾽ ἀμφοῖν
80 λόγος. εἰ οὖν ἀνάγχη τὸ βάρος ἣ χουφότητα ἔχον τῶν σωμάτων" περὶ
τὰρ τῶν ὑπὸ σελήνην νῦν ὃ λόγος" ἐάν τι ἄπειρον ὑποτεθῇ, ἣ πεπερασ-
μένον ἣ ἄπειρον ἔχειν βάρος ἣ κουφότητα, δέδειχται δέ, ὅτι τὸ πεπερασ- ὅ
μένον ἀδύνατον, ἄπειρα ἄρα. εἰ τοίνυν τὸ ὅλως ἄπειρον εἶναι βάρος ἣ

2 γινομένων D 4 ἀσυμμέτρων Db: συμμέτρων AB 5 ΒΖ) ZB corr. ex B D
6 μεγέϑους ὃν βάρος} evan. A: add. mg. A? 1 ἐπειδὴ} éneu/// A: mg. qp. ἐπειδὴ A?
8 ταὐτὸ B δ᾽ D 11 xatà (alt.)] κατὰ τὸ D 12 ἰσοβαρεῖ A, sed corr.
14 μεγέϑη]) e corr. D 15 βραχύτερα] βαρύτερα D 16 ὅταν] ὅτε D 11 τυγ-
yt» D 17. 18 ἀφαιρεϑέντων B 18 μείζονα Db: μεῖζον AB αὖ τῶν scripsi :
αὐτῶν ABD ἔχει B 20 τὸ τοῦ K: τοῦ ABD 232 τὸ om. D 23 6
Db: om. AB 24 mepümpBày D 31 üzoteÜpy] ὑ- evan. A 32 ἔχειν βάρος
CDb: βάρος ἔχειν A: βάρος ἔχον B ἣ χουφότητα AB: om. CDb τὸ om. CD

33 ἄπειρα ABC: ἄπειρον Db

222 SIMPLICII IN L. DE CAELO 16 [Arist. p. 273*26. 80. 27433]

χουφότητα ἀδύνατον δειχϑῇ, δῆλον, ὅτι xal τὸ dmetpóv tt εἶναι σῶμα 100»
ἀδύνατον. ἐπὶ τὸ Ozitat οὖν, ὅτι ἀδύνατον ἄπειρον εἶναι βάρος, παρασχευ-
ἄζεται χαὶ δηλονότι διὰ τὰ αὐτὰ χαὶ χουφότητα.

ρ. 218580 Ei γὰρ τὸ τοσόνδε βάρος τὴν τοσήνδε ἕως τοῦ ἔν τινι
5 πεπερασμένῳ χρόνῳ.

Προϑέμενος δεῖξαι, ὅτι ἀδύνατον ἄπειρον εἶναι βάρος, τρία τινὰ χρή- 15
σιμα πρὸς τὴν ἀπόδειξιν προλαμβάνει οἷον ἀξιώματα: πρῶτον μέν, ὅτι
δυοῖν βαρῶν ὄντων τοῦ μὲν ἐλάττονος, τοῦ δὲ μείζονος, ὃ λέγει τοσοῦ-
tov xal ἔτι’ τὸ γὰρ μεῖζον ἔχει τὸ ἔλαττον xal ἔτι ἄλλο τι πρὸς τούτῳ"

10 τούτων οὖν τῶν βαρῶν τὸ μεῖζον τὴν αὐτὴν διάστασιν ἐν ἐλάττονι χρόνῳ 390.
χινεῖται ἥπερ τὸ ἔλαττον. ὀεύτερον Ob προλαμβάνει τῷ προτέρῳ ἀκόλου-
Üov, ὅτι τὰ βάρη xai οἱ χρόνοι τὴν ἀναλογίαν ἀνάπαλιν ἕξουσιν: dy γὰρ
τὸ μεῖζον βάρος διπλάσιον ᾧ τοῦ ἐλάττονος, ὃ χρόνος, ἐν ᾧ τὸ μεῖζον
διάστημα τι χινεῖται, ἥμισυς ἔσται τοῦ χρόνου, ἐν ᾧ τὸ ἔλαττον τὸ αὐτὸ sé

15 διάστημα χινεῖται" εἰ οὖν, οὗ μὲν ὁ χρόνος ἥμισυς, τούτου τὸ βάρος διπλά-
Giov, οὗ δὲ τὸ βάρος ἥμισυ, τούτου ὁ χρόνος διπλάσιος, εἰχότως ἀνάπαλιν
ἔχειν τὴν ἀναλογίαν oi χρόνοι τοῖς βάρεσι λέγονται. τρίτον προλαμβάνει,
ὅτι τὸ πεπερασμένον βάρος πᾶσαν πεπερασμένην διάστασιν ἐν πεπερασμένῳ 80
δίεισιν χρόνῳ. ἐδείχϑη γὰρ ἐν τῇ Φυσιχῇ ἀχροάσει, ὅτι οὐδὲν πεπερασμένον

20 πεπερασμένην διάστασιν ἐν ἀπείρῳ δίξισι χρόνῳ. χρησιμεύει δὲ τοῦτο πρὸς
τὸ δεῖξαι, ὅτι πᾶς χρήόνυς, xal ὁ ἐν ᾧ τὸ βραχύτατον βάρος τὴν μεγίστην
δίεισι διάστασιν, xai ὃ ἐν ᾧ τὸ πολλαπλάσιον αὐτοῦ βάρος τὸ αὐτὸ διά- 85
crga διεξέρχεται, λόγον ἔχουσι πρὸς ἀλλήλους" εἰ γὰρ τὸ πεπερασμένον
βάρος τὴν πεπερασμένην διάστασιν ἐν ἀπείρῳ διεξήει χρόνῳ, οὐχ dv ἣν

25 τις τῶν χρόνων πρὸς ἀλλήλους λόγος xal ἀναλογία, ᾧ χρῆται πρὸς τὴν

ὀεῖξιν. ὅτι δὲ πᾶν πεπερασμένον βάρηος πᾶσαν πεπερασμένην διάστασιν ἐν
πεπερασμένῳ δίεισι χρόνῳ, δῆλον’ ἐπεὶ γὰρ μόριόν τι τῆς διαστάσεως πε- 40
περασαένην τι βάρος ἐν πεπερασμένῳ δίεισι χρόνῳ, ὁσαπλασίων ἐστὶν ἢ ὅλη
διάστασις τοῦ μορίου. τοσαυταπλασίων xal ὃ χρόνος ἔσται, ἐν ᾧ τὴν ὅλην

80 δίεισι, τοῦ ἐν ᾧ τὸ μέρος. προσχρῆται ὃὲ xal ἐχείνῳ πολλάχις ἐνταῦϑα,
ὅπερ ἐν τῇ Φυσιχῇ ἀποδέδειχται, τῷ ἀδύνατον εἶναι ἐν πεπερασμένῳ 45
χρόνῳ ἄπειρον ὀιελϑεῖν.

ρ. 314. ᾿Αναχη ἄρα ἐχ τούτων ἕως τοῦ ἀλλὰ ἀδύνατον. 101.

Προσχρώμενος τοῖς εἰρημένοις διὰ τῆς εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγῆς δεί-

2 ἄπειρον] postea ins. ΟἹ: om. ABD (esse gravitatem infinitam Ὁ) 8 δυεῖν D

11 ἤπερ Db: ἦνπερ AB προσλαμβάνει Db 14 τι om. D 19 χρόνῳ δίεισι
B(b?) Qoor45] 233332 οὐδὲν Db: οὐδὲ AB 20 χρησιμεύει) χρήπιμον B
21 ὁ om. B 22 6 om. B 20 διάστασιν πεπερασμένην D 29 To3auro-
πλασίων B ὃ] Φυσιχῇ] 2 3. 232331 τῷ] τὸ Β

SIMPLICII. IN L. DE CAELO I 6 (Arist. p. 27423] 223

χνυσιν, ὅτι οὐχ ἔστιν ἄπειρον βάρος" εἰ γὰρ εἴη, συμβήσεται ix τῶν xev 1015
μένων xal χινεῖσθαι αὐτὸ xal μὴ χινεῖσϑαι, ὅπερ ἀδύνατον. χινεῖσϑαι μὲν 6
Ἱὰρ ἀναγχαῖον αὐτὸ διὰ τὸ πρῶτον τῶν ἀξιωθέντων: εἰ γὰρ τὸ τοσόνδε
βάρος τὴν τοσήνδε ἐν τῷ τοσῷδε χρόνῳ χινεῖται, τὸ δὲ τοσόνδε xal ἔτι
δ τὴν αὐτὴν ἐν ἐλάττονι, τὸ δὲ ἄπειρον βάρος τοσόνδε χαὶ ἔτι ἐστί, δῆλον, 10
ὅτι χινηϑήσεται ἐν ἐλάττονι χρόνῳ. παλιν δὲ οὐ δυνατὸν αὐτὸ χινηϑῆναι,
διότι χεῖται μέν͵ ἣν ἀναλογίαν ἔχει πρὸς ἄλληλα τὰ βάρη τὰ χινούμενα
τὸ αὐτὸ διάστημα, ταύτην ἀνάπαλιν ἔχειν τοὺς χρόνους πρὰς ἀλλήλους, ἐν
οἷς ἑχάτερον τῶν βαρῶν ἐχινεῖτο, xal ἣν οἱ χρόνοι δηλονότι, ταύτην dvd-
10 παλιν τὰ βάρη. παντὸς δὲ χρόνου memspacuévou πρὸς πεπερασμένον
λόγος τίς ἐστιν’ εἰ οὖν 6 χρόνος, ἐν ᾧ τὸ βάρος τὸ τοσόνδε xal ἔτι,
τουτέστι τὸ ἄπειρον, ἐλάττων ὧν ἄλλου χρόνου πεπερασμένος ἐστί,
ὀῆλον, ὅτι τοῦ μὲν χρόνου πρὸς τὸν χρόνον ἔσται λόγος τοῦ ἐλάττονος 90
πρὸς τὸν μείζονα πεπερααμένου πρὸς πεπερασμένον, τοῦ δὲ βάρους τοῦ
15 τοσοῦδε xal ἔτι, τουτέστι τοῦ ἀπείρου, πρὸς τὸ πεπερασμένον βάρος οὐδείς
ἐστι λόγος" ἀλλὰ μὴν ἀνάγχη τὴν αὐτὴν εἶναι ἀναλογίαν χατὰ τὸ ἀνάπαλιν
ἔν τε τοῖς βάρεσι τοῖς τὸ αὐτὸ διάστημα χινουμένοις χαὶ ἐν τοῖς χρό- 25
νοις" ὥστε οὐδεὶς χρόνος ἐστίν, ἐν ᾧ χεχίνηται τὸ ἄπειρον βάρος τὴν πε-
περασμένην διάστασιν: ὥστε οὐδὲ χεχίνηται' πᾶν γὰρ τὸ χινούμενον ἐν
20 χρόνῳ δέδειχται χινούμενον. χἄν μὴ τὴν αὐτὴν δὲ ἀναλογίαν ὑπόθηταί
τις τῶν τε βαρῶν χαὶ τῶν χρόνων χατὰ τὸ ἀνάπαλιν, μόνον δὲ πεπερασ- 80
μένους τοὺς χρόνους, xal οὕτως ἔσται τις αὐτῶν λόγος. τὸ δὲ ἀλλ᾿ del
ἐν ἐλάττονι προσέϑηχεν δειχνύς, ὅτι, xdy ἐπὶ τὸ ἔλαττον προχόπτῃ ὁ χρό-
νος, ἔσται μὲν ἣ ἀναλογία ἀεὶ ἐν ἐλάττονι, ἐλάχιστος δὲ οὐκ ἔστι χρόνος"
25 οὐδὲ γὰρ ἄλλο τι τῶν συνεχῶν διὰ τὸ ἐπ᾽ ἄπειρον εἶναι διαιρετά. χαὶ εἰ 85
ἦν δέ, φησίν, ἐλάχιστος χρόνος, οὐδὲν ἄν ἦν ὄφελος τοῖς οἰομένοις ἐν
αὐτῷ χινεῖσϑαι τὸ ἄπειρον βάρος xal χατὰ τοῦτο διαφεύγειν τὸν λόγον τὸν
ἀπὸ τῆς ἀναλογίας ἔλεγχον. ὑποϑέμενος οὖν ἐλάχιστον εἶναι χρόνον καὶ
ἐν αὐτῷ κχινεῖσϑαι τὸ ἄπειρον βάρος δείχνυσί τι ἀδύνατον ἑπόμενον xai 40
30 οὕτως τὸ ἐν ἴσῳ χρόνῳ τὴν ἴσην διάστασιν χινεῖσθϑαι τὸ ἄπειρον βάρος τῷ
πεπερασμένῳ. ἔστω γὰρ f, ἄπειρος βαρύτης ἐν τῷ ἐλαχίστῳ χρόνῳ χεχινη-
μένη διάστημά τι’ δῆλον, ὅτι πεπερασμένον ἔσται toüto* οὐ γὰρ οἷόν τὲ
ἐν v πεπερασμένῳ χρόνῳ xal μάλιστα τῷ ἐλαχίστῳ χινηϑῆναί τι ἄπει- 45
pov διάστημα, οὔτ᾽ ἄν πεπερασμένον οὔτ᾽ ἄν ἄπειρον ἡ τὸ χινούμενον᾽ ἐν
35 τίνι γὰρ | χρόνῳ χινηϑήσεται τὸ μέρος τοῦ ἀπείρου διαστήματος; τοῦ 1010
4&p ἐλαχίστου ἐλάττων οὐχ ἔστιν. ἐπεὶ οὖν χεῖται ἐν τοῖς περὶ χινήσεως
πᾶν τὸ πεπερασμένον βάρος πᾶσαν πεπερασμένην διάστασιν ἐν πεπερασ-

3 el γὰρ τὸ] εἶτα B 4 τῷ —éy (5) om. D 6 οὐ om. D μὴ κινηϑῆναι
αὐτὸ D 11 τὸ (alt.)] e corr. C: om. B 13 πεπερασμένος BC: πεπερασμένον
AD 14 μείξω B 20 διαιρετά] Db: διαιρετ } A: διαιρετόν B 28 ἀπὸ
τῇς) bis D χρόνον εἶναι D 81 ἐλαχίστῳ om. D 32 τι Db: om. AB
33. 94 διάστημα ἄπειρον D 96 ἔλαττον B χεῖται Db: corr. ex χινεῖται A: κινεῖ-
ται B περὶ κινήσεως) Phys. VI 1

294 SIMPLICII IN L. DE CAELO I6 [Arist. p. 27448]

μένῳ χρόνῳ διιέναι, δῆλον, ὅτι xal ταύτην τὴν πεπερασμένην διάστασιν, 101»
ἣν τὸ ἄπειρον ἐν ἐλαχίστῳ χρόνῳ χεχίνηται, πεπερασμένον τι βάρος ἐν πε- 6
περασμένῳ χινηϑήσεται χρόνῳ. τοῦ αὐτοῦ οὖν ὄντος διαστήματος, ὡς
ἔχουσιν ot χρόνοι πρὸς ἀλλήλους ὅ τε ἐλάχιστος, ἐν ᾧ τὸ ἄπειρον ἐχινεῖτο
βάρος, x«l 6 πεπερασμένος, ἐν ᾧ τὸ πεπερασμένον. οὕτως ἔχουσι xal τὰ 10
χινούμενα βάρη πρὸς ἄλληλα, ὅπερ ἀδύνατον: οὐδεὶς γὰρ λόγος ἐστί τοῦ
ἀπείρου πρὸς τὸ πεπερασμένον. αὐτὸς δὲ οὐ τοῦτο τὸ ἄτοπον ἐπήγαγεν.
ἀλλὰ τὸ ἐν ἴσῳ χρόνῳ τὴν ἴσην χινεῖσϑαι τὸ ἄπειρον τῷ πεπερασμένῳ.
λέγει οὖν, ὅτι οὐδὲ τὸ ὑποθέσθαι χρόνον ἐλάχιστον, ἐν ᾧ τὸ ἄπειρον βά-
10 pog τὴν πεπερασμένην διάστασιν χινεῖται, ἐχφεύγει τὴν ἀτοπίαν" ἐλήφϑη
γὰρ (ἀντὶ τοῦ ληφϑείη γαρ) dv ἄλλο τι πεπερασμένον μέγεθος τὴν αὐ-
τὴν διάστασιν ἐν πεπερασμένῳ χρόνῳ χινούμενον ἐν τῷ αὐτῷ λόγῳ ὃν
πρὸς ἕτερόν τι μεῖζον ἑαυτοῦ βάρος τῷ τοῦ ἐλαχίστου χρόνου, ἐν ᾧ τὸ 90
ἄπειρον βάρος ἐχινεῖτο, πρὸς τὸν χρόνον τὸν μείζονα τοῦ ἐλαχίστου, ἐν ᾧ
15 τὸ ἔλαττον τῶν πεπερασμένων βαρῶν ἐχινεῖτο᾽ ἀνάπαλιν γὰρ ἔχει τὰ βάρη
πρὸς τοὺς χρόνους, ὡς εἴρηται: ἐν ἴσῳ ἄρα χρόνῳ, μᾶλλον δὲ ἐν τῷ
αὐτῷ τῷ ἐλαχίστῳ, τό τε ἄπειρον βάρος χινηϑήσεται xal τῶν ληφϑέντων $5
πεπερασμένων τὸ μεῖζον. ἣ ἀχριβέστερον αὐτὸς εἶπεν τὸ ἐλήφϑη; ἐὰν γὰρ
ὑποτεθῇ τὸ ἄπειρον ἐν ἐλαχίστῳ χρόνῳ χινούμενον, αὐτῷ τούτῳ ἄλλο ἂν
20 τι πεπερασμένον βάρος ἐλήφϑη ἐν τῷ αὐτῷ λόγῳ πρὸς ἕτερον μεῖζον, ἐν ᾧ
τὸ ἄπειρον: εἰ γὰρ xal τὸ μεῖζον ἐν τῷ ἐλαχίστῳ χρόνῳ ἐχινεῖτο, διότι, 80
ὡς ἔχει ὃ χρόνος ὃ μείζων πρὸς τὸν ἐλάχιστον, οὕτως τὸ ἔλαττον τῶν
πεπερασμένων μεγεθῶν τὸ ἐν τῷ μείζονι χρόνῳ χινούμενον πρὸς τὸ μεῖ-
Cov τὸ ἐν τῷ ἐλαχίστῳ, χινεῖται δὲ xal τὸ ἄπειρον βάρος ἐν τῷ ἐλαχί-
25 Gtp, δῆλον, ὅτι ἐν τῷ αὐτῷ λόγῳ ἔσται τὸ ἔλαττον πεπερασμένον πρός 35
τε τὸ μεῖζον xal τὸ ἄπειρον. χαί ἐστι μὲν xal αὐτὸ ἄτοπον τὸ εἶναι
λόγον πεπερασμένου πρὸς ἄπειρον. 6 δὲ τὸ ἕτερον ἐπήγαγε τὸ ἐν ἴσῳ χρόνῳ
χινεῖσθαι τὴν ἴσην διάστασιν τὸ ἄπειρον xal τὸ πεπερασμένον. ἔνεστι δέ,
φησὶν ᾿Αλέξανδρος, ἐπὶ τῆς πεπερασμένης διαστάσεως τὰ μόρια αὐτῆς λα- 40
30 βόντα λέγειν, ὅτι ταῦτα ἐν ἐλάττονι τοῦ ἐλαχίστου χρόνῳ χινηϑήσεται f,
ἄπειρος βαρύτης" ἀλλ᾽ οὐχ ἔστι τοῦ ἐλαχίστου ἐλάττων: ὥστε ἣ οὐχ ἔστιν
ἐλάχιστος χρόνος, T, εἰ ἔστιν, ἐν τῷ ἐλαχίστῳ χρόνῳ ἐλάχιστον διά-
στηυα, τὸ αὐτὸ δηλονότι. ἕν γὰρ τὸ ἐλάχιστον: xal τὸ ἄπειρον βάρος 46
xal τὸ πεπερασμένον xai πάντα τὰ ανισοβαρῇ | χινηϑήσεται" ὅπερ ἐστὶν 102a
35 ἀτοπώτατον. ἰσοταχὴ γὰρ οὕτως ἔσται τὰ πάμπολυ ἀλλήλων χατὰ τὰς
ῥοπὰς διαφέροντα xal ἢ ἄπειρος βαρύτης τῇ πεπερασμένῃ. ὃ γὰρ τὸ
ἧττον βάρος ἐν τῷ ἐλαχίστῳ χεχίνηται χρόνῳ, τοῦτο τὸ βαρύτερον ἣ οὐ ὅ

“πὸ

ὃ οὕτως Db: oin. AB 1 τοῦτο Db: τούτου AB 9 λέγει oov] λέγων οὕτως D
13 χρόνου Db: χρόνῳ AB 11 xai b: om. ABD ληφϑέντων D: ληφϑέντων τῶν

ΑΒ 18 εἶπε BD 23 μείζων Α 29 τὰ] τὸ Β 90 χρόνῳ ΑΒ: χρόνου D
Ὁ] οὐχ ἔστι Db: οὐ}! A: οὐ μετὰ B ἐλάττων AB: ἔλαττον D |. 82 εἰ
om. D 35 πάμπολλα B 36 ῥοπὰς Db: διαφορὰς ὑοπὰς Α: φορὰς Β

τὸ om. D

SIMPLICII IN L. DE CAELO I6 (Arist. p. 27433. 13. 17] 225

χινηϑήσεται ἢ οὐχ ἐν χρόνῳ χινηϑήσεται ἢ οὐχ ἐν ἐλάττονι τοῦ ἐλαχί- 102a
στου" οὗ γὰρ ἔστι τοῦ ἐλαχίστου ἔλαττον" εἰ δὲ ταῦτα ἀδύνατα, xal αὐτὸ
ἐν τῷ ἐλαχίστῳ χινηϑήσεται. λέγει δὲ 6 ᾿Αλέξανδρος, ὅτι ταύτην ἐποιή-
gato τὴν ἀπόδειξιν τῷ τρίτῳ τῶν προαξιωθϑέντων χρησάμενος τῷ τὸ πε- 10

.5 περασμένον βάρος ἅπασαν πεπερασμένην ἐν χρόνῳ διεξιέναι πεπερασμένῳ.
xai ἢ λέξις, φησίν, οὕτως ἄν ἔχοι τὸ κατάλληλον: ἄλλη γὰρ ἄν πεπερασ-
μένον ἐλήφϑη ἐν τῷ αὐτῷ λόγῳ ὃν πρὸς ἕτερον μεῖζον, ἐν ᾧ πρὸς τὸ
ἄπειρον αὐτὸ τοῦτο.

Ρ. 3141183 ᾿Αλλὰ μὴν ἀνάγχη γε ἕως τοῦ ἀδύνατον ἄρα ἄπειρον
10 εἶναι βάρος.

Εἰπὼν ὡς ἐξ ὑποϑέσεώς τινος τὸ “ἄλλη γὰρ dv τι πεπερασμένον ἐλήφ-
04" τὸ ἐν τῷ ἐλαχίστῳ χρόνῳ xtwoópsvov, ἐν ᾧ xal τὸ ἄπειρον, εἴπερ 90
ὅλως ὑποτεϑῇ τις ἐλάχιστος εἶναι χρόνος, νῦν προστίθησιν, ὅτι xai ἀνάγχη,
εἴπερ τὸ ἄπειρον βάρος εἴτε ἐν ἐλαχίστῳ εἴτε ἐν ὁπηλιχῳοῦν ὑποτεθῇ πε-
15 περασμένῳ πεπερασμένον διάστημα χινούμενον, χαὶ ἄλλο ἐν τῷ αὐτῷ
χρόνῳ πεπερασμένον βάρος πεπερασμένην διάστασιν χινεῖσϑαι. τοῦ οὖν 25
χρόνου τοῦ αὐτοῦ ὄντος ἔσται, ὡς ἢ πεπερασμένη διάστασις, ἣν χινεῖται
τὸ πεπερασμένον βάρος ἐν τῷ αὐτῷ χρόνῳ, πρὸς τὴν πεπερασμένην διά-
στασιν, ἣν χινεῖται τὸ ἄπειρον βάρος, οὕτως τὸ πεπερασμένον βάρος πρὸς
20 τὸ ἄπειρον βάρος. εἰ δ᾽, ὁσαπλάσιόν ἐστι τὸ διάστημα, ὃ χινεῖται τὸ πε- 80
περασμένον βάρος, τοῦ διαστήματος, ὃ χινεῖται τὸ ἄπειρον ἐν τῷ αὐτῷ
χρόνῳ, τοσαυταπλάσιον τοῦ πεπερασμένου βάρους ἐλήφϑη βάρος, τοῦτό τε
xal τὸ ἄπειρον ἐν τῷ αὐτῷ χρόνῳ τὴν αὐτὴν διάστασιν χινηϑήσονται. εἰ
οὖν ἀδύνατον λόγον ἔχειν τὸ ἄπειρον πρὸς τὸ πεπερασμένον, ἀδύνατον δὲ 80
25 xal τὸ ἐν ἴσῳ χρόνῳ τὴν αὐτὴν διάστασιν χινεῖσϑαι τὰ ἄνισα, ἀδύνατον
ἄπειρον εἶναι βάρος. ὁ δὲ ἐλάχιστος χρόνος εἰς τὸν ὁπηλιχονοῦν μεταληφ-
ϑεὶς χαϑολιχωτέραν ἐποίησε τὴν ἀπόδειξιν.

ρ. 3141] Ὁμοίως δὲ xal χουφότητα ἕως τοῦ xal χουφότητα
ἀδύνατον.

30 Τὰ ἐπὶ τῆς βαρύτητος εἰρημένα χαὶ ἐπὶ τῆς χουφότητος ἁρμόσει λέ- 40
48v ἀντὶ τῆς ἐπὶ τὸ χάτω χινήσεως τὴν ἐπὶ τὸ ἄνω μεταλαμβανόντων
ἡμῶν. εἰ οὖν μήτε βαρύτητες μήτε χουφότητές εἰσιν ἄπειροι, οὐδ᾽ ἄν
τὰ βάρος ἣ χουφότητα ἔχοντα σώματα ἄπειρα ἄν εἴη" τοῦτο γὰρ ἤδη δέ-
ὥειχται.

5 πεπερασμένῳ) πεπερασμένα B 11 ἄλλο γὰρ] ἄλλογον B 14 ἐν (alt) Ab: om. BD

15 χινούμενον διάστημα D τῷ αὐτῷ b: corr. ex τῷ αὐτοῦ D: τούτῳ ΑΒ 10 οὖν]
μὲν οὖν Β 19 οὕτως A: οὕτω ΒΟ τὸ CD: om. AB 20 δ᾽ AB: δὲ D
20. 2] τὸ πεπερασμένου — κινεῖται (21) om. b πεπερασμένον] immo ἄπειρον 21 δια-
στήματος ὃ κινεῖται) in ras. D 23 ἄπειρον) immo πεπερασμένον 21 ἐπὶ (pr.) D:
ἀπὸ AB 98 εἴη D: εἶναι AB ἤδη om. D

Comment. Arist. VII Simpl. de Caelo. 10

226 SIMPLICII IN L. DE CAELO 10 (Arist. p. 274419. 24]

p.274319 Ὅτι μὲν οὖν ἄπειρον οὐχ ἔστι σῶμα ἕως τοῦ ἀλλὰ 102
χαὶ νῦν ἄλλον τρόπον.

Δείξας, ὅτι οὐδὲν τῶν ἁπλῶν σωμάτων ἄπειρόν ἐστι τῷ μεγέθει"
οὔτε γὰρ τὸ χυχλοφορητιχὸν οὔτε τῶν ὑπὸ σελήνην οὐδέν, εἴπερ μήτε βά- ὃ
δ poc ἔχον τι μήτε χουφότητα, ταῦτα δ᾽ ἦν τὰ ὑπὸ σελήνην, βαρέα μὲν τὰ
ἐπὶ τὸ χάτω φερόμενα, γῆ xal ὕδωρ, χοῦφα δὲ τὰ ἐπὶ τὸ ἄνω, ἀὴρ καὶ
πῦρ᾽ πεπερασμένων δὲ xat ἀριϑμὸν πρότερον δειχϑέντων τῶν ἁπλῶν σω-
μάτων πέντε γὰρ ἐδείχϑη τὰ πάντα, τρία χατὰ τὴν εἰς δύο τὸ βαρὺ xal 19
τὸ χοῦφον τῶν ὑπὸ σελήνην συναίρεσιν. δειχϑέντος δὲ xal νῦν Éxdctou
10 τούτων χατὰ τὸ μέγεθος πεπερασμένου δῆλον, ὅτι οὐδὲ σύνθετόν ἐστι τι
ἄπειρον σῶμα. ϑαρρῶν οὖν συνεπεράνατο δῆλον εἶναι λέγων διὰ τῆς τῶν
χατὰ μέρος ϑεωρίας, τουτέστι διὰ τῆς xaÜ' Éxactov τῶν ἁπλῶν, ὅτι οὐχ 15
ἔστιν ἄπειρον σῶμα οὔτε ἁπλοῦν οὔτε σύνϑετον. ἐπειδὴ δὲ ἐπιστημονιχώ-
τερός ἐστιν 6 διὰ τῶν χαϑόλου τρόπος τῆς ἀποδείξεως ἤπερ 6 διὰ τῶν
18 χατὰ μέρος, προϑέμενος xal xaÜóÀou δεῖξαι, ὅτι οὐχ ἔστιν ἄπειρον σῶμα
χατὰ μέγεϑος, ὑπομιμνήσχει πρῶτον ἡμᾶς τῶν ἐν τῷ τρίτῳ τῆς Φυσιχῇς 39
ἀχροάσεως ἐπιχειρημάτων χαϑόλου δειχνυόντων, ὅτι οὐχ ἔστιν ἄπειρον
σῶμα, ἵνα μὴ δὶς τὰ αὐτὰ λέγῃ τότε ἄλλα προστίϑησιν xat ἄλλην μέῦ-
οὖον εἰλημμένα. χαλεῖ δὲ περὶ ἀρχῶν τὰ τέσσαρα πρῶτα βιβλία τῆς
20 Φυσιχῇς ἀχροάσεως, ὥσπερ τὰ λοιπὰ τέσσαρα περὶ χινήσεως ἐχάλει πρὸ 96
ὀλίγου λέγων “Ἁ“ ἀλλ᾽ ἐχεῖνό γε φανερόν, ὅτι ἀδύνατον τὴν ἄπειρον διελϑεῖν ἐν
πεπερασμένῳ χρόνῳ: ἐν ἀπείρῳ ἄρα δέδειχται γὰρ τοῦτο πρότερον ἐν
τοῖς περὶ χινήσεως᾽᾽.

Ρ. 2721412 Μετὰ δὲ ταῦτα ἐπισχεπτέον ἕως τοῦ μὴ μέντοι γε
28 ἀπείρους.

ΠΙΠΙροϑέμενος χαϑολικὴν ἀπόδειξιν εἰπεῖν τοῦ μὴ εἶναι ἄπειρον σῶμα
πρῶτον ἐχτίθεται, περὶ οὗ μετὰ ταύτην τὴν ἀπόδειξιν προϑήσεται λέγειν
ἀχολούϑως" τοῦτο δέ ἐστιν, εἰ πεπερασμένον ἐστὶ τὸ πᾶν σῶμα, dpa τοσ- $5
oütov, ὥστε πλείονας εἶναι οὐρανούς, τουτέστι χόσμους, T, ἕνα; ὅσον γὰρ

80 ἐπὶ τῷ πεπερασμένον εἶναι τὸ πᾶν σῶμα οὐδὲν χωλύει χαὶ ἄλλους ὁμοίους
εἶναι τῷ περὶ μᾶς κόσμῳ, μὴ μέντοι ἀπείρους τὸ πλῆϑος: ἄπειρον γὰρ
ἄν ἣν xal τὸ πᾶν μέγεϑος.

ὃ δὲ Ὁ 6 τὸ (pr) BD: 134 A 1 πεπερασμένων Db: πεπερασμεν cum ras. A:
πεπερασμένα B δὲ om. B xat' BD: xarà seq. ras. A: xatà τὸν H

ὃ τρία] et tria b 10 οὐδὲ] οὐ B 13 οὔτε (pr.)] o9" B ἐπεὶ B

13. 14 ἐπιστημονιχώτερον B 16 τρίτῳ] cap. 4 sq. 18 ἵνα CDb: ἵνα δὲ AB
τότε D: e! tunc b: om. AB ἄλλα b: ἀλλὰ ABD προτίϑησι D 19 τέσταρα
om. CD 20 τέσσαρα] τὰ τέσταρα B 21 λέγων] 272228 διελϑεῖν τὴν ἄπει-
ρον Ὁ 26 προϑέμενος χτλ. om. D (usque ad p. 227,27)

SIMPLICII IN L. DE CAELO [I 6.7 [Arist. p. 274228. 30] 22'l

p.274:28 Πρῶτον δ᾽ εἴπωμεν χαϑόλου περὶ τοῦ ἀπείρου. 102v

Χρὴ πρῶτον ὑπομνησϑῆναι τῶν ἐν τῷ Y τῆς Φυσιχῇς ἀχροάσεως εἰ
χαϑόλου δειχϑέντων περὶ τοῦ μὴ εἶναι σῶμα ἄπειρον, ἐπειδὴ xal αὐτὸς
ἐχείνων ἐμνημόνευσε, καὶ οὕτως τὰ ἐνταῦϑα ἐπιχειρηϑέντα συνάψαι. δεί-

5 χνυσι τοίνυν ἐν ἐχείνοις, ὅτι οὐδὲν σῶμα ἄπειρον, λογιχῶς μὲν ἐπιχειρῶν
οὕτως: πᾶν σῶμα ἐπιπέδῳ ὥρισται, τὸ δὲ ἐπιπέδῳ ὡρισμένον οὐχ ἄπει- 46
pov* φυσιχῶς δὲ ἀπὸ τοῦ τὰ στοιχεῖα πεπερασμένα τὸν ἀριϑμὸν ὄντα 1085
χατὰ τὸ μέγεϑος εἶναι πεπερασμένα μήτε γὰρ πᾶντα ἄπειρα οἷόν τε εἶναι"
οὐ γὰρ ἄν εἴη πολλὰ ἄπειρα’ μήτε ἕν τι ἐξ αὐτῶν" εἰ γὰρ μέλλει σώζε-

10 σϑαι xal γίνεσϑαί τι ἐξ ἀλλήλων, ἐξισάζειν ὡς δυνατὸν ἀνάγχη τὰς Ouva-
μεις αὐτῶν xal ἀνάλογον ἔχειν: εἰ οὖν τοῦ ἀπείρου ἄπειρος ἣ δύναμις, 5
οὐδεὶς δὲ λόγος ἐστὶ τοῦ ἀπείρου πρὸς τὸ πεπερασμένον, δῆλον, ὅτι οὐχ
ἄν εἴη τι αὐτῶν ἄπειρον. εἰ οὖν τῶν ἁπλῶν χαὶ ὁ ἀριϑμὸς χαὶ τὸ μέγε-
ὃος πεπερασμένα ἐστί, δῆλον, ὅτι xal τὸ μέγεθος τὸ ἐξ αὐτῶν πεπέρανται.

15 ἀλλ᾽ οὐδὲ ὑπόχειταί τι τοῖς στοιχείοις ἄπειρον μέγεϑος, ὡς 'Avab(uavópoc 10
ἔλεγεν xal ᾿Αναξιμένης, ἐξ οὗ γίνονται’ ἣ γὰρ dv xal φϑειρομένων εἰς
αὐτὸ ἐγίνετο ἣ ἀνάλυσις. ἔτι εἰ παντὸς σώματος φυσιχοῦ οἰχεῖός ἐστι τό-
πος, εἰς ὃν φέρεται χαὶ ἐν ᾧ μένει, τοῦ δὲ ἀπείρου μή ἐστιν οἰχεῖος τό-
πος, οὐχ dv εἴη σῶμα φυσιχὸν ἄπειρον. ἕἔτι δὲ οὐδὲν μᾶλλον χάτω ἢ 15

80 ἄνω οἰσθήσεται τὸ ἄπειρον 7| μενεῖ ὁμοίως ἔχον πρὸς πάντα τόπον. ἔτι
ἀδύνατον ἄπειρα τῷ εἴδει διαφέροντα ἀλλήλων εἶναι τὰ στοιχεῖα" ἦσαν γὰρ
dv xal τόποι ἄπειροι ἀλλήλων διαφέροντες. ἔτι ἀπὸ τοῦ πάντα μὲν τὰ
στοιχεῖα χατὰ φύσιν ἣ ἄνω Y, χάτω χινεῖσϑαι, ἐν δὲ τῷ ἀπείρῳ μηδὲν 90
εἶναι μήτε χάτω μήτε ἄνω.

25 p. 274430 ᾿Ανάγχη δὲ τὸ σῶμα πᾶν ftot ἄπειρον εἶναι ἕως τοῦ
δέδειχται γάρ, ὅτι οὔτε βάρος οὔτε χουφότης ἐστὶν ἄπειρος.

Προϑέμενος xal νῦν χκαϑόλου ζητῆσαι περὶ τοῦ παντὸς σώματος, εἴτε 25
ἄπειρόν ἐστιν εἴτε πεπερασμένον, ἐχ διαιρέσεως προάγει τὸν λόγον λέγων
ἀνάγκη πᾶν σῶμα ἤτοι ἄπειρον εἶναι 7] πεπερασμένον, ἵνα δείξας

80 μὴ ὃν ἄπειρον ἔχῃ, ὅτι πεπερασμένον ἐστίν: ἀντιφατιχὴ γάρ ἐστιν ἢ διαί-
ρεσις. ὅτι δὲ οὐχ ἄπειρον, ἄλλην πάλιν διαίρεσιν προσλαβὼν τὴν λέγουσαν" 80
εἰ ἄπειρόν ἐστιν, ἀνάγκη ἣ ἀνομοιομερὲς αὐτὸ εἶναι ἢ ὁμοιομερές: xal
αὕτη γὰρ ἄμεσος f, διαίρεσις. ἐξ ἀχολουθϑίας ἀνασχευαστιχὸν προάγει τὸν
λόγον" εἰ γὰρ ἀνάγχη μέν, εἰ ἔστιν ἄπειρον σῶμα, ἥτοι ὁμοιομερὲς αὐτὸ

l πρῶτον --- ἀπείρου addidi: ἀνάγκη δὲ τὸ σῶμα πᾶν post spat. 3 litt. AB: nullum lemma

bic b (oportet autem) 2 ὑπομνησϑῆναι A: μεμνῆσϑαι B 1] cap. 9 4 οὕτως
ἂς: οὕτω B ὅ οὐδὲν ΒΡ: οὐδὲ Α 11 ἀπείρου Ab: om. B 16 ἔλεγεν Hb:
Üttrov AB 19 οὐδὲν Bb: οὐδὲ A χάτω μᾶλλον B 21 προϑέμενος] hinc
"Ursus ἴῃς. D τοῦ om. B 30 ἐστί (pr.) B 32 ἢ (pr. Bb: «al D: om. A

15*

228 SIMPLICII IN L. DE CAELO I7 (Arist. p. 274480]

εἶναι ἢ ἀνομοιομερές, δειχϑῷῇ 0£, ὅτι οὐδέτερόν ἐστι τούτων ἄπειρον, δῇ- 1033
λον, ὅτι οὐδ᾽ ὅλως ἀπειρόν ἐστι. πρῶτον δὲ προθέμενος δεῖξαι, ὅτι οὐχ 86
ἔστιν ἀνομοιομερές, διαιρετιχῷ χἀνταῦϑα χρῆται τῷ λέγοντι" εἰ ἀνομοιο-
μερές, ἢ ix πεπερασμένων εἰδῶν ἐστιν T, ἐξ ἀπείρων: εἰ οὖν μήτε ἐξ
5 ἀπείρων μήτε ἐκ πεπερασμένων, δῆλον, ὅτι οὐχ ἔστιν ἀνομοιομερές. ἀλλ᾽ 40
ὅτι μὲν οὐχ ἐξ ἀπείρων τῷ πλήϑει xav εἶδος διαφερόντων ἀνομοιομερές
ἐστι τὸ ἄπειρον, δείχνυσθαί φησιν, εἴ τις ἐάσει μένειν τὰς πρώτας ὑποϑέ-
σεις᾽ λέγει δὲ πρώτας ὑποθέσεις τὰς ἐν ἀρχῇ προὐποτεθϑείσας. εἰσὶ δὲ
αὗται, ὅτι πᾶν σῶμα φυσιχὸν χίνησιν ἔχει χατὰ τόπον ἀφ᾽ ἑαυτοῦ, χαὶ 45
10 ὅτι τρεῖς αἱ ἁπλαῖ χινήσεις, xal ὅτι τῶν ἁπλῶν σωμάτων ἁπλαῖ αἱ χατὰ
φύσιν | χινήσεις, xal ὅτι μία ἐχάστου τῶν ἁπλῶν f, χατὰ φύσιν χίνησις 103b
ἁπλῇ" τούτων γὰρ χειμένων ἀνάγχη τὰ εἴδη τῶν ἁπλῶν σωμάτων πεπερασ-
μένα εἶναι τῷ ἀριϑμῷ. εἰ γὰρ πᾶντα τὰ φυσιχὰ σώματα τὰ ἁπλᾶ χινή-
σεις ἔχει κατὰ τόπον ἁπλᾶς μίαν ἕχαστον, αἱ ὃὲ ἁπλαῖ φυσιχαὶ χινήσεις ὅ
15 πεπερασμέναι τῷ ἀριϑμῷ" τρεῖς γὰρ ἅπασαι T, πέντε" αἱ δὲ πεπερασμέναι
χινήσεις πεπερασμένα τῷ εἴδει παρέχονται τὰ χινούμενα φυσιχῶς" εἰδο ποιοὶ
γάρ εἰσιν αἱ φυσικαὶ χινήσεις τῶν φυσιχῶν σωμάτων, διότι ἣ φύσις ἀρχὴ
χινήσεώς ἐστι τοῖς ἔχουσι’ ταύταις γὰρ πρότερον χρησάμενος ταῖς ὑποϑέ-
σεσιν ἔδειξεν, ὅτι τρία T, πέντε τὰ ἁπλᾶ σώματα ἐστι xal οὔτε πλείονα
20 οὔτε ἐλάττονα' xal γὰρ 6 ἀὴρ διαφέρει τοῦ πυρὸς χοῦφος μὲν ἀλλ᾽ οὐ
χηυφότατος ὑπάρχων, xal τὸ ὕδωρ διαφέρει τῆς γῆς βαρὺ μὲν ἀλλ᾽ οὐ
βαρύτατον ὑπάρχον, xal οὕτως τὰ τρία πέντε qeyóvagw* ὥστε, εἰ ἀνομοιο- 15
μερὲς ὑποτεθείη τὸ ἄπειρον σῶμα, οὐχ ἔσται ἄπειρα τῷ εἴδει τὰ ἐξ dv
σύγχειται. ἀλλὰ μὴν οὐδὲ πεπερασμένα δυνατὸν εἶναι xat' εἶδος τὰ τοῦ
25 ἀνομοιομεροῦς ἀπείρου μόρια" εἰ γὰρ εἴη πεπερασμένα τῷ εἴδει, ἀναάγχη
ἔχαστον τῶν μορίων ἄπειρον εἶναι χατὰ μέγεϑος" εἰ γὰρ χατ᾽ εἴδης πεπε- 90
paouéva τὰ μόρια xal τῷ μεγέϑει πεπερασμένα Tj, xal τὸ ὅλον ἔσται τῷ
μεγέϑει πεπερασμένον, ὑπόχειται δὲ ἄπειρον. εἰ οὖν ἀδύνατον ἔχαστον
τῶν μορίων, οἷον ὕδωρ 7| rop ἢ τὸ χυχλοφοηρητιχόν, ἄπειρον εἶναι χατὰ
30 μέγεϑος, δῆλον, ὅτι οὐδὲ ἐχ πεπερασμένων εἰδῶν ἔσται τὸ ἄπειρον. ἀλλὰ $
πῶς. εἰ Éx πεπερασμένων εἰδῶν τὸ ἀνομοιομερὲς ἄπειρόν ἐστιν, ἀνάγχη
ἔχαστον τῶν μορίων εἶναι ἄπειρον; δυνατὸν γὰρ xai ἑνὸς τῶν μορίων
ἀπείρου ὄντος εἶναι τὸ ὅλον ἄπειρον. ἣ ταύτην παρῆχε τὴν ὑπόϑεσιν, διότι
δέδειχται πρότερον, ὡς, εἰ μὴ πάντα ἐξισάζοι, ἕν δέ τι εἴη ἐξ αὐτῶν ἄπει- 80
35 pov, φϑείροι ἄν τὰ ἄλλα; πόϑεν οὖν δῆλον, ὅτι ἀδύνατον ἄπειρον εἶναι
ἔχαστον, οἷον ὕδωρ T, πῦρ; ὅτι δέδειχται, φησίν, μήτε βάρος μήτε χουφό-

] δὲ ABC: om. D 2 οὐδὲ CD 9 λέγοντι ABb: λόγῳ D 8 λέγει — ὑπο-
ϑέσεις b: om. AD (B hic lacer est) J φυσιχὴν D ἔχειν D 18 γὰρ
om. B 18. 19 ταῖς ὑποϑέσεσι χρησάμενος D 19 ἐστιν Β 21 κχουφότατος)
comp. À: κουφότης B 22 ὑπάρχον B: comp. dub. D: ὑπάρχων A 28 «d
om. D 25 dnetpa D τῷ B: corr. ex τὰ D: τῇ A 26 ἕχαστον D: comp.
A: ἑχάτερον B 94 τι Db: τοι A (B hic lacer est) εἴη om. D 94. 35 ἄπει-

pov ἡ D

SIMPLICII IN L. DE CAELO 1 7 (Arist. p. 274230. υ8] 299

τητα εἶναι ἄπειρον, xal ὅτι αἱ πεπερασμέναι δυνάμεις πεπερασμένων εἰσὶ 103b
σωμάτων" τῶν γὰρ ἀπείρων ἄπειροι. εἰ οὖν βαρέα xal χοῦφα ταῦτα, ἀδύ- $5
vatoy ἄπειρα εἶναι χατὰ μέγεϑος" ἐδείχϑη δέ, ὅτι οὐδὲ τὸ χυχλοφορητιχὸν
ἀπειρόν ἐστιν, χαὶ τὸ ὅλον ἀδύνατον ἄπειρον εἶναι.

5p.27498 "Ext ἀναγκαῖον ἀπείρους τῷ μεγέϑει εἶναι xal τοὺς 40
τόπους ἕως τοῦ πάντῃ γὰρ ἔχαστον δεῖ ἄπειρον εἶναι.

Τοῦ αὐτοῦ καὶ ἄλλην ἀπόδειξιν ἐπιφέρει τὴν ἀπὸ τῶν χινήσεων χαὶ
τῶν τόπων: εἰ γὰρ ἄπειρον τῷ μεγέϑει τῶν μορίων ἔχαστον ὑποτεθῇ, 45
ἀπείρους ἀνάγχη xal τοὺς τόπους αὐτῶν εἶναι. xal ἦν μὲν τοῖς προαπο-
10 δεδειγμένοις χρησάμείνον δειχνύναι, ὅτι οὔτε ὁ ἄνω τόπος οὔτε ὁ χάτω 104»
ἄπειρός ἐστιν οὔτε ὁ μεταξύ, ὥστε οὐδὲ τῶν ἐν αὐτοῖς γινομένων σωμά-
τῶν ἄπειρόν τί ἐστι τῷ μεγέϑει. 6 δὲ ταύτην μὲν ὡς ἤδη ῥηϑεῖσαν τὴν
ἀπόδειξιν παρῆχεν, ὅτι δὲ μὴ ἄπειροι οἱ τόποι, διὰ τῶν ἐπ᾽ αὐτοὺς xal 6
δι’ αὐτῶν χινήσεων δείχνυσιν. εἰ γὰρ ἄπειροι οἱ τόποι Ó τε ἄνω xal ὃ
15 χάτω xal 6 μεταξύ, ἄπειροι xal αἱ χινήσεις τῶν τε ἄνωϑεν χάτω xai
τῶν χάτωϑεν ἄνω διὰ τοῦ μεταξὺ φερομένων" εἰ γὰρ τὸ διάστημα ἄπει-
pov, xai ἢ χίνησις ἄπειρος. εἰ οὖν ἀληθεῖς αἱ πρῶται ὑποϑέσεις" λέγει 10
δὲ νῦν πρώτας ὑποϑέσεις τὰ ἐν τῷ ὀγδόῳ τῆς Φυσιχῇς ἀχροάσεως δεδειγ-
μένα, ὅτι, ὃ μὴ οἷόν τε ἐνεχϑῆναί που, τοῦτο οὐδὲ φέρεται τὴν ἀρχὴν
20 ἐπ᾽ ἐκεῖνο οὔτε ἐπὶ ποιοῦ οὔτε ἐπὶ ποσοῦ οὔτε ἐπὶ τοῦ χατὰ τόπον, xai
χαϑόλου, ὃ μὴ οἷόν τε γενέσϑαι, τοῦτο μηδὲ γίνεσθαι τὴν ἀρχήν" εἰ οὖν 15
ἀδύνατον ἀπείρων ὄντων τῶν τόπων, ἀφ᾽ ὦν xal εἰς oüc xal δι᾿ ὧν αἱ
χινήσεις, γενέσϑαι ἄνω 7| χάτω τὸ φερόμενον, ἀδύνατον dpa xal γίνεσθαι
τὴν τοιαύτην χίνησιν, ὥστε οὐδὲ τὴν ἀρχὴν χινήσεταί τι ἐπὶ τὸ ἄνω ἣ
25 ἐπὶ τὸ χάτω. εἰ οὖν φαίνεται ἐναργῶς τὰ μὲν ἄνω, τὰ δὲ χάτω χινού- 90
μενα, δῆλον, ὅτι οὐχ εἰσὶν ἄπειροι οἱ τόποι" εἰ δὲ μὴ οἱ τόποι, οὐδὲ τὰ
ἐν τοῖς τόποις. αὐτὸς δὲ εἰς τοῦτο ἀγαγὼν τὸν λόγον εἰς τὸ μὴ φέρεσϑαί
τι ἄνω ἣ χάτω τὰ λοιπὰ ὡς ἐναργῶς ἑπόμενα παρῆχεν. καὶ τρίτον ἐπι-
χείρημα προσϑεῖναι βουληϑεὶς δειχνύον, ὅτι ἀδύνατον ἕχαστον τῶν τοῦ dvo- 25
80 μοιομεροῦς μορίων ἄπειρον εἶναι, ix τοῦ Éxactov πανταχοῦ ὃν μὴ διδόναι
τοῖς λοιποῖς χώραν πρῶτον δείχνυσιν, ὅτι, xdv μὴ ὃν συνεχὲς ἄπειρον ἕχα-
στον ὑποτεθῇ, ἀλλ᾽ ἐχ διεσπασμένων ἀπείρων τῷ πλήϑει συνεστώς, ὡς
᾿Αναξαγόρας ἐδόχει λέγειν χαϑ᾽ ἕχαστον εἶδος ἀπείρους τῷ πλήϑει ὅμοιο- 80

9 ἄπειρον B χυχλοφορητιχὸν)] xoxAogoptxóv σῶμα D 4 ἐστιν — εἶναι BD: om. A
(est infinitum) in unum ostensum est non esse infinitum corpus b 1. ὃ καὶ τῶν BD:
xal A: xal ἀπὸ τῶν C 9 ἀνάγχη ἀπείρους D 10 οὔτε (pr.)] suprascr. A
ὁ (pr.)] suprascr. D 11 οὐδὲ Κα: οὔτε ABD 13 μὴ Db: εἰ AB διὰ —
τόποι (14) Db: om. AB 14 ὅ τε ---- ὁ (15)] in ras. D τε om. BD
ἄνω BDHb: κάτω A ὃ BDb: om. AH 15 χάτω BDHb: ἄνω A 18 ὀγδόῳ]
cap. 9 19 ὅτι om. CD οὐδὲ CDb: δὲ οὐ AB 20 ποσηῦ]) τοσοῦ B
28 γενέσϑαι) γίνεσθαι B 24 τὴν (alt)] e corr. D 25 évap-] desinit B

28 παρῆχε D τρίτον Ab: τρίτον δὲ D 29 δειχνόων A 31. 32 ἕχαστον om. D

35. SNCTST ΤΕΣ ὉΣ ΠΑΥ͂Σ II Acme po “πῖνε 97

μρηκίας A ὥς “1 aftu ἡξεῖσες τσ o6 ταῦ ricwonc- x€s S Mb
TE, £r) cna VE rr Vua τὲ τῆ Tuae Lxxicm». dI om)
Zexlco ru2259 ri τῶῦπαν» ἔχετ» P22- τὶ "ullws τὰ ἐξ CGEDEROEe τῶν
Lacwuecawe τῆ TUA νὴ ὙΞε συ L27E τῶ. τὶ nO» JE. we» ἔσιν cs
τῆῦχξι LüzxTo ἔ,». Ἔξεων δὲ σα τὸ τῆντῃ £I dope διτεττώς.

TAS U^ TL IM XEM τὸν ual Laenea wu τὸς Uwe Ven dà
e τῖστὰ ἢ») rwr. αζωα je τὰς: XIU:wo V5 ἴντα, C3» OGAS «Ux ἂν
- e ἄλλαν» τ: γείανν τς τὸ SUE gem» λαπιήσοει. 4£37E τὶ ἀνέχει Ὁ
τὰ τὖ σσαεσῶς XTUZD AUC αἴ, ὄντε ZEB εἴδει. XAR. εἕζερ
p) ἄσχα. τεξεζαϑαξ.. X373 πξ,τῦνς IE Ἔξετα. Cum δὲ ξάνπκτι» ἐδείχϑε,
Vt. ὅτ: οἷα ἅν oreet τεξεασαξνα τὰ τοῦ Ἰνυδονπερλὸς dixipoo
wa. Lex). £2 VR d-nyr o Hoy ἀνάσα τὸ d*eoatph:
- * -» *- - - Lo] * » - .
dcutyy εἶξε; Ur. Y ἅξεια τῷ Le ἢ CtclrpEGafvR Op ti$e τὰ ^or ὦ
fy: πηρέτεγυν» Lr Verx δῆλον. ὅτι “ὧχ ἢν Seauearphk Xre-
)5 » vr, τῶμα.

Eizévw, ὅτι, εἰ ἔστιν ἀπειρῶν σῶμα. ἀνάγκη͵ ἢ ἀνομοιυμερὲς ἢ ónoto- ὃ
pipi. αὐτὸ εἶναι, xai δείξας, ἦτι ἀνοινκομερὲς αὐτὸ εἶναι ἀδόνατον, ἐφεξῆς,
“0 ὅτι οὐδ Gunvpzpes εἶναι δυνατὸν ἀποδείχνυσιν ἀπὸ τῶν χινήσεων πάλιν
τῶν φυσιχῶν. εἰ τὰρ ἄπειρον ὁμοιομερές ἐστι, μίαν τὴν αὐτὴν ἔξει τὸ
£)^v κίνη τιν τριῶν οὖν οὐτῶν τῶν χατὰ τύσιν χινήσεων τῆς ἐξὶ τὸ ἄνω ΝΜ
καὶ τῆς ἐπὶ τὸ χάτω xai τῆς χύχλῳ, εἰ μὲν ἐπὶ τὸ ἄνω χινοῖτο ἀπειρὴν
ὄν, ἄπειρον ἔξει χρυφότητα, εἰ OR ἐπὶ τὸ χάτω. ἄπειρον ϑαρύτητα. εἰ οὖν
“Ὁ ύδτικται ἀδύνατον τὸ ἄπειρον εἶναι χουφότητα T, δαρύτητα, ἀδύνατον τὸ
ἄπειρον ἢ ἄνω T, χάτω χινεῖσθαι. ὅλως δέ, εἰ μὲν ἄνω χινεῖται, πὸρ dy 15
εἰ δὲ χάτω, τῆ. ὄξδειχται Ob πρότερον. ὅτι ἀδύνατον πῦρ 7, γὴν Tj
Ges κοῦφον T, dap) ἄπειρον εἶναι χατὰ μέγεθος. ἀλλὰ μὴν οὐδὲ τοιοῦτον
ἔσται olov τὸ χυχλοφορηπικήν" δέδειχται γάρ, ὅτι ὁ οὐρανὸς οὐχ ἔστιν ἄπει-
30 pos. εἰ οὖν ἀνάγκη ὁμοιομερὲς ὑποτεθὲν τὸ ἄπειρον μίαν xal τὴν αὐτὴν 9
ἔχειν χίνησιν, μίαν δὲ ἔχον ἢ βαρὺ T, χοῦφον ἔσται ἢ χυχλοφορητιχόν, δέ-
ὄξιχται δέ, Ott οὐδὲν τούτων ἄπειρον εἶναι δυνατόν, δῆλον, ὅτι οὐδὲ ὁμοιο-

μερὸς ὧν ἄπειρον ἄν εἴη.

ἢ διάγτατιν - πάντη om. D 6 πλείω om. D 9 ἀνομοιομεροῦς Kb: ὁμοιομεροῦς
AD 13 ?, (pr. CD: om. Ab 14 τούτου D οὐχ CDb: οὐδ᾽ A ἂν
CDb: oim. A 16 τοῦτο D: τὸ A 20 ὁμοιομερὲς αὐτὸ D 21 φυσικῶν)
ὧν post lac. D ἄπειρον CDb: ἄπειρον xal A 28 χινοῖτο] xtv) τὸ A

32 οὐδὲν CDb: οὐδὲ A οὐδὲ Καὶ: οὔτε ACD 33 dv CD: om. Ab

SIMPLICII IN L. DE CAELO I7 [Arist. p. 274*29. 33] 231

p.274»29 ᾿Αλλὰ μὴν οὐδὲ ὅλως γε τὸ ἄπειρον ἐνδέχεται xivei- 1040
σϑαι ἕως τοῦ τὸ δὲ ἀδύνατον.

Δείξας ἰδίᾳ xaÜü' ἑἕχάτερον, ὅτι οὐδὲ ὡς ὁμοιομερὲς δύναται εἶναι τὸ 25
ἄπειρον xal διὰ τοῦτο οὐδὲ εἶναι ὅλως, εἴπερ ἀνάγχη ἦν Y ὁμοιομερὲς
αὐτὸ εἶναι 7, ἀνομοιομερές, νῦν χοινῶς δείχνυσιν, ὅτι οὐδὲ ὅλως ἐνδέχεται
χινεῖσϑαι τὸ ἄπειρον. ἀνάγχη γὰρ τὸ χινούμενον φυσιχὸν σῶμα ἣ κατὰ 80
φύσιν ἣ βίᾳ χινεῖσϑαι χαί, εἰ βίᾳ, πάντως ἔχειν τινὰ xal χατὰ φύσιν χί-
γησιν- βίᾳ γὰρ καὶ παρὰ φύσιν ἐχεῖνα χινεῖσϑαι λέγομεν, ὅσα τὴν ἐναντίαν
τῇ κατὰ φύσιν χινεῖται" δεύτερον γὰρ τὸ παρὰ φύσιν xai βίαιον τοῦ xatd
φύσιν. εἰ οὖν xal xatà φύσιν πέφυχε χινεῖσθϑαι, χατὰ φύσιν δὲ χινεῖται 85
τὸ εἰς τὸν αὑτοῦ τόπον χινούμενον, εἴη ἄν ἄλλος ἴσος αὐτῷ τόπος, εἰς ὃν
οἰσϑήσεται. τοῦτο δὲ ἀδύνατον: εἰ γὰρ ἄπειρον ἦν, xal πρὸ τοῦ χινηϑῆ-
ναι πάντα χατειλήφει τὸν τόπον. τοῦτο δὲ τὸ ἐπιχείρημα ἐπὶ τῶν κατ᾽
εὐϑεῖαν φερομένων xal μεταβαλλόντων τοὺς τόπους ἁρμόττει, περὶ dv προσ- 40
εχῶς 6 λόγος: τὸ γὰρ χύχλῳ φερόμενον ἐν τῷ αὐτῷ τόπῳ περιφέρεται.
ἐπιστῆσαι δὲ ἄξιον, οἶμαι, ὅτι νῦν τὸν τόπον οὐχ ὡς πέρας τοῦ περιέχον-
τὸς ἐνενόησεν, dÀX ὡς χώραν χαὶ διάστημα. τί γὰρ ἄν εἴη περιέχον τὸ
ἄπειρον, ὥστε τὸ πέρας αὐτοῦ τὸ πρὸς τῷ ἀπείρῳ τόπον εἶναι τοῦ ἀπεί- 45
pou, πῶς δὲ ἄπειρον ἔτι τὸ περιεχόμενον: |

p.274*33 Ὅτι δὲ ὅλως ἀδύνατον ἄπειρον ἕως τοῦ τὸ γὰρ ἄπει- 108.
pov πρὸς τὸ πεπερασμένον ἐν οὐδενὶ λόγῳ ἐστίν.

Καὶ δι᾽ ἄλλης ἐπιχειρήσεως καϑόλου δείχνυσιν, ὅτι οὐδὲν τῶν φυσι- ὃ
χῶν σωμάτων ἐστὶν ἄπειρον, προσλαβὼν ἀξίωμα, ὅτι πᾶν σῶμα φυσιχὸν
ἢ ποιεῖ 3| πάσχει 7| ἄμφω. καὶ δειχνύς, ὅτι τὸ ἄπειρον οὔτε ποιεῖ οὔτε
πάσχει, συνάγει, ὅτι οὐχ ἄν εἴη σῶμα φυσιχὸν ἄπειρον. παντοδαπῶς δὲ
δείχνυσιν, ὅτι οὔτε ποιεῖ οὔτε πάσχει τὸ ἄπειρον, δειχνύς, ὅτι οὔτε πάσχει
τὸ ἄπειρον οὔτε ὑπὸ πεπερασμένου οὔτε ὑπὸ ἀπείρου οὔτε ποιεῖ οὔτε εἰς 10
πεπερασμένον οὔτε εἰς ἄπειρον. ἣ δὲ δεῖξις ὡς ἐπὶ ἀξιώματι προειλημ-
μένῳ γίνεται τοιούτῳ, τὰ ἴσα ποιητιχὰ ἐν τῷ ἴσῳ χρόνῳ ἴσα ποιεῖ xal
χινεῖ, ἐὰν ὅμοια ἡ τὰ χινούμενα, εἰ δὲ τὸ μὲν μεῖζον εἴη τῶν ποιούντων,
τὸ δὲ ἔλαττον, ἐν τῷ αὐτῷ χρόνῳ τὸ μὲν μεῖζόν τι ποιήσει, τὸ δὲ ἔλατ- 15
τον, χαὶ τοσούτῳ μεῖζον, ὅσῳ μεῖζον αὐτό ἐστι, καὶ τοσούτῳ ἔλαττον, ὅσῳ
ἔλαττον. ἐπὶ τούτοις οὖν ἔστω, φησίν, ἄπειρον τὸ À, πεπερασμένον ἐφ᾽

] τὸ AD: τοῦτο K 5 δείχνυσι χοινῶς D οὐδ᾽ D 7 ἔχει D xai Db:
om. A 11 αὑτοῦ b: αὐτοῦ D: αὐτὸν A 12 ἦν xai CD: evan. A

12.

13 χινηϑῆναι CD: χινηϑίζναι A 14 εὐθεῖαν DH: comp. ambig. A 15 ént-

φέρεται D l7 ivevónoe A ἀλλὰ D 18 τόπον] corr. ex τόπῳ D

οὐδὲν CDb: οὐδὲ A 25 παντοδαπῶς — ἄπειρον (27) CDb: om. A 31 δὲ (pr.)]

δ᾽ CD 32 xal τοσούτῳ — ἔλαττον (33) CDb: om. A

992 SIMPLICII IN L. DE CAELO I7 [Arist. p. 274533]

ob B, χρόνος ἐν ᾧ τὸ ἄπειρον ὑπὸ τοῦ πεπερασμένου ἔπαϑέ τι ὃ Γ᾿ πᾶσα 105»
γὰρ χίνησις ἐν χρόνῳ. εἰ οὖν ὑπὸ τοῦ πεπερασμένου τὸ ἄπειρον ἔπαϑέ i

.-Ξ--.-.ο.ο.- -ος-ς-ς-----.-ς---αΞςςΞ.Ξ.-.-ς-Ἑς-τς-.ς-...:

τι ἐν τῷ Γ χρόνῳ, ἐὰν λάβωμέν τι τοῦ Β ἔλαττον, τὸ ἔλαττον ἐν τῷ ἴσῳ
χρόνῳ τῷ D δηλονότι ἔλαττόν τι χινήσει, οὗ τὸ B ἐχίνει. εἰλήφϑω οὖν
5 ἔλαττον τοῦ Β τὸ Δ' τοῦτο δὴ ἐν τῷ D χρόνῳ ἔλαττόν τι τοῦ ἀπείρου 35
τοῦ ἡ, ὃ ἐχίνει τὸ B, χινήσει xal ποιήσει. ἔστω τὸ E τὸ ὑπὸ τοῦ Δ
ἀλλοιούμενον" τὸ γὰρ ἔλαττον, ὡς εἴρηται, ἐν τῷ ἴσῳ χρόνῳ δῆλον ὡς
ἔλαττόν τι χινήσδι 7| τὸ μεῖζον. ἄν δή, ὡς τὸ Δ ἔχει τὸ χινοῦν πρὸς τὸ
Hj τὸ xal αὐτὸ χινοῦν xal μεῖζον ὄν, ποιήσωμεν τὸ ὑπὸ τοῦ Δ χεχινημέ-
vov, 6 ἐστι τὸ E, πρὸς ἄλλο τι, ἕξει τὴν ἀναλογίαν πρὸς πεπερασμένον
δηλονότι' ὁσαπλάσιον γὰρ τὸ B τοῦ Δ, dy τοσαυταπλάσιον τοῦ ὑπὸ τοῦ Δ 80
κεπονϑότος τοῦ Εἰ λαβωμέν τι. πεπερασμένον xal αὐτὸ ἔσται. ἐὰν οὖν
ὑποτεθὴ ὑπὸ πεπερασμένου τινὸς τὸ ἄπειρον ἐν χρόνῳ τινὶ χινούμενον,
ἄλλο τι ληφθήσεται ἔλαττον ἐν τῷ ἴσῳ χρόνῳ ὑπὸ ἐλάττονος ἢ τὸ B χε- s$
15 κινημένον, ὅ ἐστι τὸ Δ χεχινηχὸς τὸ E- ἐὰν οὖν, ὡς τὸ Δ πρὸς τὸ B,
οὕτως πρὸς ἄλλο τι γένηται τὸ E, χινηϑήσεται ἐχεῖνο ὑπὸ τοῦ B πεπερασ-
μένον ὅν, διότι ἐν πεπερασμένῳ ἐστὶ λόγῳ" τοῦτο δὲ ἀδύνατον, διότι τὸ ἄπει-
ρων ἦν τὸ ὑπὸ τοῦ B χινούμενον, xal οὐχ dv ὑπὸ τοῦ αὐτοῦ ἐν τῷ αὐτῷ
χρήνῳ τὸ ἄπειρον xal τὸ πεπερασμένον xtvrÜüsir- ἴσα γὰρ χινεῖ τὸ αὐτὸ 40
40 ἐν τῷ αὐτῷ χρόνῳ. ἀλλ΄ οὐδὲ δυνατὸν ἐν τῷ λόγῳ τοῦ E πρὸς τὸ Δ
εἶναι τὸ ἡ πρὸς τὸ D, ὥστε χινεῖσϑαι ὑπ᾽ αὐτοῦ: τὸ γὰρ ἄπειρον πρὸς τὸ
πεπερασμένον ἐν οὐδενὶ λόγῳ ἐστίν.
᾿Ασάφειαν δὲ ἐνεποίησε τῷ λόγῳ μεταξὺ παρενϑεὶς τὰ ἀξιώματα, ἐν 4
οἷς φησιν ἔστω δὴ τὸ μὲν (cov ἐν ἴσῳ χρόνῳ ἴσον ἀλλοιοῦν xal
95 τὰ δξῆς, xal οὕτως τὸ συμπέρασμα ἐπάγων διὰ τοῦ οὐχ dpa τὸ ἄπει- 105b

μὴν ὑπ᾽ οὐδενὸς πεπερασμένου χινηϑήσεται ἐν οὐδενὶ χρόνῳ.
καὶ τὴν αἰτίαν ἀσαφῶς ἐπήγαγεν ἔλαττον γὰρ ἄλλο τὸ E λέγων ἐν
τῷ ἴσῳ χρόνῳ τῷ D ὑπὸ ἐλάττονος τοῦ Δ χινηϑήσεται, πρὸς ὃ 5
ἔλαττων, τουτέστι τὸ ἡ. τὸ ἀνάλογον ἔχον, ἦταν γένηται, ὡς τὸ Δ πρὸς

0 τὸ ᾿ς οὕτως τὸ [δ πρὸς ἄλλο. πεπερασμένον ἔσται" πεπερασμένον

2 alvi, om. D Fig. om. AD 6 éx(vet Ab: xtvet D τὸ (tert.) b: τοῦτο
pioom. Δ 8 Ey D 10 πεπερασμένον CD: τὸ πεπερασμένον A 11 ἐὰν C

169. ([4.}} τὸ D 12 οὖν addidi: om. ADb: δὴ Καὶ 13 τινὸς τὸ ἄπειρον Ab: τὸ
ὑπὴ ἀπείρων τινὸς D 11 ἄλλο τι D: ἀλλ᾽ ὅτι Δ: et quia Ὁ ἐν τῷ ἴσῳ χρόνῳ
ἔλαττον D l8 ἐν ADb: τὸ αὐτὸ ἐν C 20 τῷ (pr) om. A 29 ἐπαγα-

pov D 40) πεπερασμένον ἔσται addidi coll. Arist. 275*12: om. ACDb

SIMPLICII IN L. DE CAELO I 7 (Arist. p. 214088. 27752314] 233

γὰρ ἔσται τοῦτο ἐν τῷ αὐτῷ λόγῳ γενόμενον πρὸς τὸ B, ἐν ᾧ xal 105b
τὸ ἄπειρον ἦν τὸ ὑπὸ τοῦ B χινούμενον. εἰ οὖν τοῦτο ἀχολουϑεῖ, εἰχότως
εἶπεν, ὅτι τὸ ἄπειρον ὑπ᾽ οὐδενὸς πεπερασμένου χινηϑήσεται" xal 10
τὴν αἰτίαν ἐπήγαγεν ἐπὶ τέλει εἰπών τὸ γὰρ ἄπειρον πρὸς τὸ πεπε-

5 ρασμένον ἐν οὐδενὶ λόγῳ ἐστίν. ὥστε τὴν ὅλην τοῦ λόγου συναγωγὴν
τοιαύτην εἶναι’ εἰ τὸ ἄπειρον ὑπὸ πεπερασμένου χινεῖται ἣ πάσχει, ἔσται
τοῦ ἀπείρου λόγος πρὸς πεπερασμένον, xai ὑπὸ τοῦ αὐτοῦ ἐν τῷ αὐτῷ 15
χρόνῳ πεπερασμένον τι xal ἄπειρον χινηϑήσεται: ἀλλὰ μὴν ταῦτα ἀδύ-
νατα χατὰ τὸν δεύτερον ἀναπόδειχτον" οὐχ ἄρα τὸ ἄπειρον ὑπὸ πεπερασμέ-

10 νοῦ πείσεται.

Ρ. 215ι14 ᾿Αλλὰ μὴν οὐδὲ τὸ ἄπειρον ἐν οὐδενὶ χρόνῳ ἕως τοῦ 90
f δὲ ποίησις xal τὸ πάϑος ἔχει.

Δείξας, ὅτι τὸ ἄπειρον οὐδὲν πάσχει ὑπὸ πεπερασμένου, νῦν δείχνυσιν,
ὅτι οὐδὲ τὸ πεπερασμένον ὑπὸ τοῦ ἀπείρου πάσχειν δυνατόν, χαὶ τοῦτο
15 διὰ τῆς εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγῆς συνάγων" τὸ γὰρ ἄπειρον xal τὸ πεπερασ- 25
μένον κἀνταῦϑα ἐν τῷ ἴσῳ χρόνῳ τὸ αὐτὸ ἀλλοιώσει, ὅπερ ἐστὶν ἀδύ-
νατον᾽ ἐν ἐλάττονι γὰρ χρόνῳ τὸ μεῖζον ἀλλοιοῦν ὑπέχειτο. ἔστω ὑπὸ
ἀπείρου δυνάμεως τῆς À πεπερασμένον τι μέγεθος τὸ ΒΖ, χινεῖσϑαι ἐν

τῷ [' χρόνῳ, xal εἰλήφϑω τις πεπερασμένη δύναμις ἢ Δ' αὕτη δὴ ἐν τῷ 80

Δ Ε

I —————————M ι.----------- --ι
20 Γ᾽ χρόνῳ ἔλαττον τοῦ ΒΖ χινήσει' ἐλάττων γάρ ἐστι τῆς Α ἀπείρου οὔ-
σης οὖσα πεπερασμένη. ἔστω δὴ χινούμενον ὑπὸ τοῦ Δ ἐν τῷ Γ χρόνῳ
ἔλαττον τοῦ ΒΖ τὸ 2: xal εἰ πεπερασμένον ἐστὶ μέγεθος τὸ ΒΖ, πεπερασ-
μένον δὲ xal τὸ Z, ἔστι τις λόγος αὐτῶν πρὸς ἀλληλα" ὃν δὴ ἔχει λόγον 85
τὸ Z πρὸς τὸ ΒΖ, τοῦτον ἐχέτω ἢ Δ δύναμις πρὸς ἄλλην τινὰ δύναμιν
25 πεπερασμένην. ἔστω αὕτη fj E- ἔσται οὖν, ὡς τὸ Z πρὸς τὸ BZ, οὕτως
ἢ Δ δύναμις πρὸς τὴν E, χαὶ ὡς f, Δ πρὸς τὴν E. οὕτω τὸ Z πρὸς τὸ
LB: καὶ ἐναλλὰξ ἄρα, ὡς $ Δ πρὸς τὸ Ζ, οὕτως ἣ E πρὸς τὸ ΒΖ. ἔστιν 4o
δὲ ἢ Δ δύναμις τοῦ Z χινητιχὴ ἐν τῷ Γ χρόνῳ" ἔσται ἄρα xal ἣ Εἰ χινη-
tx τοῦ ΒΖ ἐν τῷ D χρόνῳ. ἦν δὲ χαὶ ἢ À ἣ ἄπειρος τοῦ BZ χινη-

9 το λόγου Db: τοῦ ὅλου A 6 εἰ CDb: xal A χινεῖται Àb: χινήσεται C: χινη-
ϑέγσεται D 16 ἐστὶν Ab: om. CD 18 τὸ D: τοῦ A Fig. om. AD

. 20 ὅλαττον] ἐλάττονι D 22. 29 πεπερασμένον] xal πεπερασμένον D 24 À Db:
om. ἃ 236 Z]) BD 27 ἔστι D 28 ἡ Δ om. D τοῦ Z om. D

Eo xat — πρόνῳ (29) om. D

294 SIMPLICII IN L. DE CAELO 17 [Arist. p. 275414. 24)

tuc ἐν τῷ Γ χρόνῳ" ἐν dpa τῷ ἴσῳ χρόνῳ χινεῖται τὸ ΒΖ ὑπό τε τῆς 105*
ἀπείρου τῆς Α δυνάμεως καὶ ὑπὸ τῆς πεπερασμένης τῆς E, ὅπερ ἀδύνα- 45
τον" οὐχ dpa πείσεταί tt τὸ πεπερασμένον ὑπὸ τοῦ ἀπείρου.
᾿Ασάφειαν δὲ ἐνεποίησε τῇ λέξει τὸ τὸ D, ὅπερ ἢ ἄπειρος ἐχίνει 1064

δύναμις, διὰ τὸ περιέχειν ἐν ἑαυτῷ τὸ 2 ἔλαττον ὃν αὐτοῦ ΒΖ προϊόντα
ὀνομάσαι. συναγαγὼν δέ, ὅτι ἀνάγκη, εἰ τὸ πεπερασμένον ὑπὸ ἀπείρου
πάσχει, ἐν τῷ ἴσῳ χρόνῳ τὸ ἄπειρον xal τὸ πεπερασμένον ἀλλοιοῦν τὴν 5
αὐτὴν ἀλλοίωσιν, ὅπερ ἀδύνατον, διότι χεῖται τὸ μεῖζον ἐν ἐλάσσονι ποιεῖν,
ἐπάγει ἀλλ ἀεὶ ὃ ληφϑεὶς χρόνος τοῦτο ποιήσει, ὡς εἰ ἔλεγε" xdv
ἐλάττονα ἣ μείζονα χρόνον λάβοις τοῦ [', τὸ αὐτὸ ποιήσει. ὥστε οὐχ ἔσται
χρόνος οὐδεὶς πεπερασμένος, ἐν ᾧ χινήσει τὸ ἄπειρον. ὥστε οὐδὲ χινήσει 10
ὅλως, εἴπερ πᾶν τὸ χινοῦν ἐν χρόνῳ χινεῖν ἀνάγχη. δέδειχται δέ, ὅτι
οὐδὲ χινηϑήσεται: οὐχ ἄρα ἔσται σῶμα φυσιχὸν ἄπειρον. ἀλλὰ μήποτε
τὸ ἄπειρον ἐν ἀπείρῳ χρόνῳ χινήσει τὸ πεπερασμένον; ἀλλὰ xal τοῦτο
15 ἀδύνατον: τὸ γὰρ ἐπ᾽ ἄπειρον ἀλλοιούμενον ἀδύνατον ἠλλοιῶσϑαι T) χεχι-

νῆσϑαι: πέρας γὰρ οὐχ ἔχει: ἀδύνατον δὲ γίνεσθαι, ὃ μὴ ἐνδέχεται γε- 15

νέσϑαι. .

p.275394 Οὐδὲ ἄπειρον δὲ ὑπὸ ἀπείρου ἐνδέχεται ἕως τοῦ ἀδύ-
νατόν τι σῶμα ἄπειρον αἰσϑητὸν εἶναι.

20 Ἐφεξῆς xal τὸ λοιπὸν δείχνυσιν, ὅτι οὐδὲ ἄπειρον ὑπὸ ἀπείρου πά- 90
σχειν οἷόν τε οὔτε ἐν πεπερασμένῳ χρόνῳ οὔτε ἐν ἀπείρῳ, xal πρῶτον,
ὅτι ἐν πεπερασμένῳ οὐχ οἷόν te. δι ἀδυνάτου δὲ xal τοῦτο δείχνυσιν
ἀξιώμασι προσχρώμενος τῷ τε ἐν ἐλάττονι γρόνῳ ἔλαττον χινεῖσϑαι ὑπὸ
τῆς αὐτῆς δυνάμεως xal τῷ ἐν τοῖς ὑπὸ τῆς αὐτῆς δυνάμεως χινουμένοις 2$

258 ἀνίσοις τὴν αὐτὴν ἀναλογίαν εἶναι ἔν τε τοῖς τῶν χινουμένων μεγέϑεσι xai
ἐν τοῖς χρόνοις, ἐν οἷς χινοῦνται. ἣ ὃὲ δεῖξις τοιαύτη. ὑποτίθεται τὸ
μὲν χινοῦν ἄπειρον τὸ Α, τὸ δὲ χινούμενον ὑπὸ τοῦ Α ἄπειρον Ov xal
αὐτὸ τὸ B, τὸν δὲ χρόνον τὸν πεπερασμένον, ἐν ᾧ τὸ B ἔπαϑεν ὑπὸ τοῦ

2
|----.--.-- .--τὉ ὁ
A, τὸν ΓΔ καὶ λαμβάνει μόριον τοῦ B. τὸ Ε. ἐπεὶ οὖν τὸ ὅλον Β ὑπὸ $
80 τοῦ Α πέπονθεν ἐν τῷ [Δ χρόνῳ, δῆλον, ὡς τὸ μόριον αὐτοῦ τὸ E ὑπὸ

3 AAb: BD ὑπὸ A: om. D 9 περιέχειν D: περιέχον A 8 ὅπερ D:
{περ A 12 χινοῦν Ab: χινούμενον D xtvelv. ἀνάγχη Ab: χινεῖται dvaqxalox D
15 ἠλλοιῶσϑαι AD: ἀλλοιοῦσϑαι C 20 οὐδὲ Καὶ: οὔτε ACD 28 τε CD: τ A
27 τ A A: AD 28 δὲ om. D Fig. om. AD

SIMPLICII IN L. DE CAELO I 7 (Arist. p. 275334] 235

τοῦ Α ἐν ἐλάττονι χρόνῳ πεπονθὸς ἔσται" τὸ γὰρ ἔλαττον ἐν ἐλάττονι παά- 1062
σχειν χρόνῳ ὑπὸ τοῦ αὐτοῦ ἠξίωται. ἔστω οὖν χρόνος, ἐν ᾧ τὸ E τὸ
τοῦ B μέρος πέπονθεν ὑπὸ τοῦ ἃ ἀπείρου, ὁ Δ μέρος ὧν τοῦ ΓΔ, ἐν ᾧ δῦ
ὅλον ἔχειτο τὸ B ὑπὸ τοῦ Α πεπονθέναι: ὡς δὴ ἔχει ὁ Δ χρόνος πρὸς
τὸν ΓΔ μέρος ὧν αὐτοῦ πεπερασμένον πεπερασμένου, ἄν ποιήσωμεν οὕτως
τὸ E ἔχον πρός τι μόριον τοῦ ἀπείρου" ἐν ᾧ γὰρ ἄν λόγῳ ἢ ὁ Δ χρόνος
πρὸς τὸν ΓΔ, ἐν τούτῳ ἔστι xal τὸ Εἰ μέγεθος πρὸς ἄλλο τι μέγεθος πε- 40
περασμένον λαβεῖν, ὃ μέρος ἔσται xal αὐτὸ τοῦ B- ἔστω τοῦτο τὸ Ζ, ab-
τὸς δὲ οὐ λαμβάνει ἐν τῇ λέξει xat! αὐτοῦ στοιχεῖον: ἔσται, ὡς ὁ Δ χρό-
νος πρὸς τὸν [Δ, τὸ Εἰ μέγεθος πρὸς τὸ Ζ, xol ἐναλλάξ, ὡς 6 Δ χρόνος 45
πρὸς τὸ E, οὕτως ὁ ΓΔ πρὸς τὸ Ζ. ἀλλὰ μὴν 6 Δ χρόνος πρὸς τὸ E |
οὕτως ἔχει, ὡς ἐν αὐτῷ ὑπὸ τοῦ Α τοῦ ἀπείρου χεχινῆσϑαι αὐτὸ τὸ 106b
E- καὶ ἐν τῷ ΓΔ οὖν χρόνῳ τὸ Z χινήσεται ὑπὸ τοῦ Α τοῦ ἀπείρου.
ἀλλ᾽ ἔχειτο καὶ ὅλον τὸ B ἄπειρον ὑπὸ τοῦ À ἐν τῷ ΓΔ χρόνῳ χινεῖσϑαι,
ὅπερ ἀδύνατον διὰ τὸ τὸ μεῖζον ὑπὸ τῆς αὐτῆς δυνάμεως ἐν πλείονι χινεῖ- 6
σθαι χρόνῳ, μεῖζον δὲ τὸ B ἄπειρον ὄν τοῦ Z πεπερασμένου. ὥστε xal
τοῦτο εἰς ἀδύνατον ἀπήχϑη τὸ τὸ μεῖζον χαὶ τὸ ἔλαττον ἐν τῷ αὐτῷ
χρόνῳ ὑπὸ τοῦ αὐτοῦ χινεῖσϑαι. τὸ δὲ ἐπεὶ ὅλον πέπονθε τὸ DB, οὐχ
&v ἴσῳ χρόνῳ τὸ αὐτό, τουτέστιν οὐχ ἐν ἴσῳ χρόνῳ χινήσει τὸ αὐτὸ 10
τό τε μεῖζον xal τὸ ἔλαττον, διότι ὑπόχειται ἐν ἐλάσσονι χρόνῳ χινεῖσϑαι
τὸ ἔλαττον ὑπὸ τοῦ αὐτοῦ, ὥσπερ ἐν τῷ πλείονι χαὶ ἐλάττονι χρόνῳ ὑπὸ
τοῦ αὐτοῦ τὸ μεῖζον χαὶ τὸ ἔλαττον πάσχει, ὅσα πάσχοντα ἣ ποιοῦντα
χατὰ τὴν αὐτὴν ἀναλογίαν τῷ χρόνῳ διύρηται. ὥστε οὐχ ἁπλῶς τὸ μεῖ- 15
Cov xal ἁπλῶς τὸ ἔλαττον πάσχει, ἀλλὰ τὰ χατὰ τὴν ἀναλογίαν τοῦ χρό-
νοῦ διῃρημένα μεῖζόν τε χαὶ ἔλαττον. εἰ οὖν ἀδύνατον τὸ τὸ μεῖζον χαὶ
ἔλαττον ἐν τῷ αὐτῷ χρόνῳ πεπερασμένῳ ὑπὸ τοῦ αὐτοῦ χινηϑῆναι, sixó-
τως ἐπήγαγε τὸ ἐν οὐδενὶ ἄρα χρόνῳ δυνατὸν πεπερασμένῳ ἄπει- 20
pov ὑπὸ ἀπείρου χινηϑῆναι. ἀλλὰ μήποτε ἐν ἀπείρῳ χρόνῳ τὸ ἄπει-
pov ὑπὸ τοῦ ἀπείρου χινηϑῆναι δυνατόν ; ἀλλ᾽ ὅτι xal τοῦτο ἀδύνατον, συν-

30 τόμως ὑπέμνησεν εἰπών: ἀλλ᾽ ὁ μὲν ἄπειρος χρόνος οὐχ ἔχει τέλος,

τὸ δὲ χεχινημένον ἔχει’ τὸ μὲν γὰρ ἐν ἀπείρῳ χρόνῳ πάσχον ἣ ποι- 25
οὖν ἐπ᾽ ἄπειρον προϊὸν οὐχ ἔρχεται εἰς τέλος οὐδὲ ῥηϑείη ἄν πεποιηχέναι
j| πεπονθέναι. τὸ δὲ μὴ εἰς τέλος ἰέναι πεφυχός, εἰ μηδὲν χωλύει, οὐδ᾽
ἂν τὴν ἀρχὴν ποιεῖν ἢ πάσχειν δύναιτο, ὡς εἴρηται πρότερον’ ὃ γὰρ μὴ

35 ἐνδέχεται γενέσϑαι, οὐδὲ γίνεσϑαι ἐνδέχεται. ὥστε εἰχότως τούτοις ῥη- 30

ϑεῖσιν ἐπήγαγε τοῦ ὅλου λόγου τὴν συναγωγὴν ἐν δευτέρῳ σχήματι συλλο-
γζόμενος οὕτως" πᾶν σῶμα αἰσθητὸν ἔχει δύναμιν ποιητιχὴν 7] παϑητιχὴν
3 ἄμφω: οὐδὲν ἄπειρον σῶμα ἔχει δύναμιν ποιητικὴν Tj παϑητιχὴν ἣ

πέπονθεν b: comp. D: πεπονϑὸς A 10 τὸ 2) τὸν Z D 11 τὸ E (pr)] τὸν E D

12 χεχινῆσϑαι — ἀπείρου (13) om. D 13 ΓΔ b: corr. ex AH: A A οὖν scripsi:

ig£u b: om. A 15 ὅπερ A: ὅπερ xal D: quod est b τὸ τὸ] τὸ D 117 τὸ
TO ὃ: τὸ α 28 ἀλλὰ --- κινηϑῆναι (29) om. D 91 χεχινημένον Db: xtvobpe-
γον ἃ 33 μὴ] μὴ καὶ D μηδὲν} corr. ex μηδὲ A 94 γὰρ] δὴ D

98 (énooy σῶμα D

236 SIMPLICII IN L. DE CAELO I7 (Arist. p. 275224. *6]

ἄμφω" οὐδὲν ἄρα σῶμα ἄπειρον αἰσϑητόν ἐστιν, xal ἀντιστρέψαντι, οὐδὲν 106»
dpa σῶμα αἰσθητὸν ἀπειρόν ἐστι. τὸ δὲ αἰσϑητὸν πρὸς ἀντιδιαστολὴν 36
τοῦ μαθϑηματιχοῦ προστέϑειχεν ἀπείρου πολλάχις ὑποτιθεμένου τοῦ μαϑη-
ματιχοῦ.

p.275v6 ᾿Αλλὰ μὴν xal ὅσα γε σώματα ἐν τόπῳ ἕως τοῦ αἰσϑθὴη- 4o
τὸν δ᾽ οὐϑέν.

Δείξας πρότερον διὰ πολλῶν ἐπιχειρημάτων, ὅτι οὐδὲν σῶμα ἄπειρόν
ἐστι, xal τούτοις ἀχόλουϑοην εἰπὼν εἶναι τὸ ἐπισχέψασϑαι, xdv εἰ μὴ ἄπει-
ρόν ἐστι τὸ πᾶν σῶμα, μήποτε τοσοῦτόν ἐστιν, ὥστε εἶναι πλείους οὐρα-
γνούς, τοῦτο ὑπερθέμενος πάλιν διὰ χαϑολιχωτέρων xal πραγματειωδεστέρων 45
ἀποδείξεων δείχνυσιν, ὅτι οὐχ ἔστι σῶμα ἄπειρον" xal δῆλον, ὅτι περὶ αἱ-
σϑητοῦ σώματος ὄντος | τοῦ λόγου" οὐ γὰρ δὴ μαϑηματιχοῦ" συνεπερά- 1072
νατο, ὅτι ἀδύνατόν τι σῶμα ἄπειρον αἰσθητὸν εἶναι" εἰ δὲ τοῦτο, xal τὸ
ἀντίστροφον ἀληϑὲς τὸ μηδὲν σῶμα αἰσϑητὸν ἄπειρον εἶναι. ταύτῃ οὖν
τῇ χαϑόλου ἀποφατιχῇ προτάσει προσέλαβε νῦν χαταφατιχὴν τὴν λέγουσαν ὅ
τὰ ἐν τόπῳ σώματα πάντα αἰσϑητὰ εἶναι, οἷς ἐπάγεται συμπέρασμα τὸ
μηδὲν ἐν τόπῳ ὃν σῶμα ἄπειρον εἶναι. ταύτῃ δὲ πάλιν προσληφϑεῖσα
πρότασις ἑτέρα ἢ λέγουσα τὸ ἔξω τοῦ οὐρανοῦ ἐν τόπῳ συνάγει συμπέ-
paopa τὸ ἔξω τοῦ οὐρανοῦ μηδὲν ἄπειρον εἶναι σῶμα. ἀλλὰ τὸ μὲν συμ-
πέρασμα τοῦ προτέρου συλλογισμοῦ τὸ μηδὲν ἐν τόπῳ ὃν σῶμα ἄπειρον
εἶναι παρῆχεν ὡς τὰς προτάσεις ϑεὶς τὴν τε λέγουσαν" οὐδὲν σῶμα αἰσϑη-
τὸν ἄπειρόν ἐστι" xal τὴν λέγουσαν: πᾶν σῶμα ἐν τόπῳ αἰσϑητόν ἐστι" τὴν
δὲ ἐλάττονα τὴν λέγουσαν τὸ ἔξω τοῦ οὐρανοῦ ἐν τόπῳ μετ᾽ ὀλίγον τί- 15
ϑησι διὰ τοῦ τὸ γὰρ ἔξω xal εἴσω τόπον σημαίνει ὥστε διὰ τούτου δε-
δειγμένον εἶναι τέως αὐτῷ, ὅτι ἔξω τοῦ οὐρανοῦ σῶμα ἄπειρον οὐχ ἔστιν.

Ὁ μέντοι ᾿Αλέξανδρος ἐν δευτέρῳ σχήματι συνάγει τὰ συμπεράσματα
οὕτως: πᾶν τὸ ἐν τόπῳ ὃν σῶμα αἰσθητόν ἐστι’ τὸ ἄπειρον οὐχ ἔστι s
σῶμα αἰσϑητόν" τὸ ἄπειρον ἄρα σῶμα οὐχ ἐν τόπῳ. xal πάλιν" τὸ ἄπει-
pov σῶμα οὐχ ἐν τόπῳ’ τὸ ἔξω τοῦ οὐρανοῦ ἐν τόπῳ’ τὸ ἄπειρον ἄρα
σῶμα οὐχ ἔστιν ἔξω τοῦ οὐρανοῦ. δῆλον δέ, ὅτι, ὅπου δυνατὸν εἰς ἄμφω
τὰ σχήματα τό τε πρῶτον xai τὸ δεύτερον ἀναλύειν τοὺς συλλογισμούς, 95
προτιμητέον εἰς τὸ πρῶτον, εἴπερ χαὶ οἱ ἐν δευτέρῳ σχήματι συλλογισμοὶ
διὰ τοῦ πρώτου τελειοῦνται, ἢ δὲ τοιαύτη ἀνάλυσις τοῦ λόγου ἣ τὸ συμ-
πέρασμα λαμβάνουσα καὶ προσλαμβάνουσα ἄλλην πρότασιν χατὰ τὸ τρίτον

ins

1 ἐστι D χαὶ — ἐστι (2) om. D 3 προσέϑηχεν C 6 οὐδέν D
10). ὑπερϑέμενος A: ὑποϑέμενος D: proponens b 14 ante ἀληϑὲς del. xal τὸ A
μηδὲν Db: μηδὲ A ra)tr] mut. in ταύτην D 11 μηδὲν Db: μηδὲ A 19 μη-

δὲν ἄπειρον εἶναι Db: μηδὲν εἶναι ἄπειρον A 2] οὐδὲν b: τὸ οὐδὲν D: οὐδὲ A
23 ἐλάττονα) lac. ὦ litt. D 20 περάσματα A: corr. A? 32 ἐν] iv
τῷ D

SIMPLICII IN L. DE CAELO I" (Arist. p. 27506] 231

λεγόμενον παρὰ toig Στωιχοῖς ϑέμα περαίνεται, οὗ λόγος xatà τοὺς ma- 1015
λαιοὺς τοιοῦτος" ἐὰν ἐχ δυεῖν -τρίτον τι συνάγηται, τὸ δὲ συναγόμενον 80
μετ᾽ ἄλλου τινὸς ἔξωϑεν συνάγῃ τι, xal ix τῶν πρώτων δυεῖν xal τοῦ
ἔξωδεν προσληφϑέντος συναχϑήσεται τὸ αὐτό" οἷον διὰ τῆς λεγούσης" πᾶν
5 τὸ ἐν τόπῳ σῶμα αἰσϑητόν' xal τῆς" οὐδὲν σῶμα αἰσϑητὸν ἄπειρον xal
τῆς προσληφϑείσης τῷ τούτων συμπεράσματι τῆς λεγούσης" τὸ ἔξω τοῦ 86
οὐρανοῦ ἐν τόπῳ συνάγεται τὸ μηδὲν ἄπειρον σῶμα ἔξω τοῦ οὐρανοῦ εἶναι.
ἀλλὰ τοῦτο xai διὰ τῶν προτέρων ἐπιχειρημάτων ἐδέδειχτο" εἰ γὰρ μὴ
ἔστιν ὅλως σῶμα ἄπειρον, δῆλον, ὅτι οὐδὲ ἔξω τοῦ οὐρανοῦ ἔστι. μέλλων
10 δὲ δειχνύναι μετ᾽ ὀλίγον, ὅτι εἷς ἐστιν 6 μονογενὴς χόσμος xal οὐχ εἰσὶν 40
ἄλλοι παρ᾽ αὐτὸν οὔτε πεπερασμένοι τῷ ἀριϑμῷ οὔτε ἄπειροι, χαϑόλου
τοῦτο προχατασχευάζει δειχνύς, ὅτι οὐχ ἔστι σῶμα ἔξω τοῦ οὐρανοῦ οὔτε
ἄπειρον οὔτε πεπερασμένον, ὥστε οὐδὲ κόσμοι ἄλλοι παρὰ τοῦτον οὔτε
πεπερασμένοι τῷ ἀριϑμῷ οὔτε ἄπειροι. δείξας οὖν, ὅτι ἄπειρον σῶμα οὐχ 45
15 ἔστιν ἔξω τοῦ χόσμου, ἑξῆς προστίθησιν, ὅτι οὐδὲ | πεπερασμένον. ὅπερ 107*
χαλεῖ μέχρι τινός" τὸ γὰρ μέχρι τινὸς xai μὴ ἐπίπαν ἐχτεινόμενον σῶμα
πεπερασμένον ἐστί. τοῦτο δὲ νῦν ἀναποδείχτως τίϑησι συμπληρῶν τὴν ἐχ
διαιρέσεως δεῖξιν τὴν λέγουσαν" εἰ ἔστι σῶμα ἔξω τοῦ οὐρανοῦ, ἣ dmetpóv ὃ
ἐστιν ἣ πεπερασμένον: ἀλλὰ μὴν οὔτε ἄπειρον οὔτε πεπερασμένον: οὐχ
20 ἄρα ἔστι. μετ᾽ ὀλίγον δὲ αὐτὸ δείξει" διόπερ ὡς τὸ μὲν ἀποδείξας, τὸ δὲ
ὑποθέμενος, ἐπήγαγε τὸ συμπέρασμα" οὐδὲν ἄρα ὅλως σῶμα τοῦ οὐρανοῦ
ἔξω οὔτε νοητὸν οὔτε αἰσθητόν. εἰ μὲν γὰρ νοητόν τις λέγοι τὸ ἔξω τοῦ 10
οὐρανοῦ σῶμα, ἐν τόπῳ αὐτὸ ποιήσει" τὸ γὰρ ἔξω xal εἴσω τόπον σης
μαίνει" τὸ δὲ ἐν τόπῳ σῶμα πᾶν αἰσθητόν, ὡς ἤδη ἐλήφθη" τὰ γὰρ ἐν
25 τόπῳ σώματα μετά τινός ἐστιν αἰσϑητῆς διαφορᾶς xai τέως τῆς xatà τὴν
ῥοπήν, καθ᾽ ἣν ἔχαστον xal φέρεται ἐπὶ τὸν οἰχεῖον τόπον xal μένει. εἰ 1ὅ
δὲ xal περιέχεται ὑπὸ τοῦ τόπου xal τὴν ἐπιφάνειαν ἁπτήν τε ἔχει xal
χρῶμά τι ἐπιφαίνουσαν, οὐχέτι νοητόν, ἀλλ᾽ αἰσϑητόν ἐστιν, εἴπερ ἔξω τοῦ
οὐρανοῦ ὑποτίθεται: ἀλλὰ μὴν αἰσθητὸν σῶμα οὐδὲν ἔστιν ἔξω τοῦ οὐρα-
40 νοῦ" οὔτε γὰρ ἄπειρον, ὡς ἐδείχϑη, οὔτε πεπερασμένον, ὡς ὑπετέϑη. δύο 30
οὖν ἄτοπα ἀχολουθεῖ τοῖς ἔξω τοῦ οὐρανοῦ νοητὸν σῶμα ὑποτιϑεμένοις, Bv
μὲν τὸ μηχέτι νοητόν, ἀλλ᾽ αἰσθητὸν αὐτὸ ποιεῖν, εἴπερ ἔξω xal ἐν τόπῳ
ἐστίν, ὅπερ xal ᾿Αριστοτέλης ἐδήλωσε διὰ τοῦ ὥστε ἔσται αἰσθητόν,
χαὶ οὐχέτι δηλονότι νοητόν" τῷ δὲ αἰσθητὸν εἶναι τὸ μηδὲ εἶναι ὅλως ἕπε- 23
35 ται, εἴπερ οὔτε ἄπειρόν ἐστιν, ὡς ὀέδειχται, οὔτε πεπερασμένον, ὡς ὑπό-
χειται. δύναται δέ, φησὶν 6 ᾿Αλέξανδρος, μὴ ὡς ὑποτιϑέμενος λέγειν τὸ
“ἀλλὰ μὴν οὐδὲ μέχρι τινός, ὃ ταὐτόν ἐστι τῷ οὐδὲ πεπερασμένον δέ-
δειχεν γάρ, ὅτι πᾶν αἰσθητὸν σῶμα Y, ἄνω T, χάτω ἐστὶν T, πέριξ, ὧν τὸ 80

σ
2 σωνάγεται D ὃ συνάγει D πρώτων ΑΒ: προτέρων D 6 προληφϑεί-
στὶς À ἢ εἶναι om. D 10 ὁ A: ὅδε D: hic et b; fort. ὅδε xal μονογενὴς ὁ
κόσμος 12 προτασχευάζει A 13 παρὰ Db: περὶ A 10 ἐχτεινόμενον)
-6- in ras. D 21 οὐδὲν Db: οὐδὲ A 21 τὴν A: om. D 94 εἶναι

om. D 36 ὑποθέμενος D 91. 38 δέδειχε D

238 SIMPLICII IN L. DE CAELO I 7 (Arist. p. 275*6. 12)

μὲν ἄνω xol χάτω ἐντὸς τοῦ οὐρανοῦ, τὸ δὲ πέριξ αὐτὸς 6 οὐρανός" el οὖν 107*
μηδὲν ἔστι παρὰ ταῦτα σῶμα αἰσθητόν, οὐδ᾽ dy ἔξω τοῦ οὐρανοῦ εἴη ai-
σϑητὸν σῶμα.

ρ. 315012 Λογιχώτερον δὲ ἔστιν ἐπιχειρεῖν xal ὧδε.

5 Τὰ λογικώτερα ἐπιχειρήματα πρὸς ἀντιδιαστολὴν τῶν πραγματιχῶν λέ- S6
γεται. πραγματιχὰ δέ ἐστι τὰ ἀπὸ τῶν προσεχῶν τῷ προχειμένῳ λαμβα-
νόμενα xal ἀπ᾿ αὐτοῦ τοῦ πράγματος ἐπιχειροῦντα, ὡς μὴ ῥάδιον εἰς ἄλλο
μεταγαγεῖν τὴν ἀπόδειξιν. τὰ δὲ λογιχά, ἅπερ xal διαλεχτιχὰ χαλοῦσιν,
ἀληϑῇ μέν ἐστιν xal αὐτά, χοινότερα δὲ xal δυνάμενα xal ἄλλοις ἐφαρμότ- 40

10 τειν xal ἐξ ἐνδόξων μᾶλλον εἰλημμένα, ὧν τὴν μέϑοδον ἐν τοῖς Τοπιχοῖς
ἐπιγραφομένοις 6 ᾿Αριστοτέλης παραδέδωκεν τόπους τὰς χοινότητας χαλέσας,
χαϑ᾽ ἃς λαμβάνεται τὰ ἐπιχειρήματα. δείξας οὖν πρότερον δι᾽ οἰχείων
xai προσεχῶν ἐπιχειρημάτων τῶν ἀπὸ τῆς φυσικῆς ἑχάστων χινήσεως, ὅτι 45
οὐδὲν σῶμα ἁπλοῦν ἐστιν ἄπειρον, τὸ αὐτὸ xal διὰ χοινοτέρων ἐπιχειρη-

15 μάτων δείχνυσιν. |

p.275312. Οὔτε γὰρ χύχλῳ οἷόν τε χινεῖσϑαι τὸ ἄπειρον ἕως τοῦ 1081
χαὶ ἄλλον τοσοῦτον, εἰς ὃν παρὰ φύσιν.

Προλαβών, ὅτι πᾶν σῶμα φυσιχὸν κινεῖται χατὰ τόπον, εἴπερ ἣ φύσις
ἀρχὴ χινήσεώς ἐστι, δείχνυσιν, ὅτι οὐδὲν σῶμα ἄπειρον οὔτε συνεχὲς οὔτε 5
90 διωρισμένον δυνατὸν χινεῖσϑαι χατὰ τόπον, ἐξ οὗ συνάγεται, ὅτι οὐδὲν
σῶμα φυσιχὸν οὔτε συνεχὲς οὔτε διωρισμένον ἄπειρον εἶναι δυνατόν. χαὶ
πρῶτον ἐπὶ τῶν συνεχῶν, ὅτι τὸ χύχλῳ χινούμενον ὁμοιομερὲς xal ἁπλοῦν
οὐχ ἔστιν ἄπειρον, δείχνυσιν ἐν δευτέρῳ σχήματι συνάγων οὕτως" τὸ χύ- 10
χλῳ χινούμενον ὁμοιομερὲς σῶμα μέσον ἔχει" τὸ ἄπειρον μέσον οὐχ ἔχει.
95 xotwotépa δὲ δεῖξις αὔτη οὐχ ἀπὸ τῆς φυσιχῆς μόνης χινήσεως εἰλημμένη
οὐδὲ μόνοις τοῖς φυσιχοῖς ἐφαρμόζουσα οὐδὲ τοῖς σφαιριχοῖς σώμασι μόνοις
οὐδὲ μόνοις τοῖς οὐρανίοις, ἀλλὰ πᾶσι τοῖς χύχλῳ χινουμένοις, xdv φυσιχὰ 18
ἡ κἂν τεχνητά, χἄν σφαιριχὰ χἄν ἄλλου σχήματος, χἄν οὐράνια xdv ἐπὶ
Ἰῆς᾽ πάντα γὰρ τὰ χύχλῳ χινούμενα περὶ μέσον ἀνάγχη χινεῖσϑαι. ἐν δὲ
30 τοῖς προλαβοῦσιν ἐπιχειρήμασιν ἔδειξεν, ὅτι οὔτε τὸ οὐράνιον οὔτε τὰ ὑπὸ
σελήνην σώματα δύνανται ἄπειρα εἶναι, ἐχ τῶν χατὰ φύσιν αὐτοῖς ὕπαρ- so
χουσῶν χινήσεων᾽ οὔτε γὰρ τὸ χυχλοφορητιχὸν χύχλῳ φέρεσϑαι ἐδύνατο,
εἴπερ dmetpov ἦν, οὔτε τὰ ὑπὸ σελήνην εὐθυπορεῖσϑαι" ἄπειρον γὰρ dy
εἶχον βαρύτητα T, χουφότητα, ὅπερ ἀδύνατον ἐδείχϑη. xal ἣ ἀπὸ τῆς

2 παρὰ Α: περὶ Ὁ οὐδ᾽ AD: nullum Ὁ 9 ἐστι D δυνάμενα] αὐτὰ xal
- δυνάμενα D 13 xal] postea add. A τῆς 0m. A χινήσεως Db: χινήσεων A
14 οὐδὲν Ab: οὐδὲ D xai Db: om. A 22 συνεχῶν CDb: προσεχῶν A

91 ἐχ τῶν xatà φύτιν] lac. 14 litt. D αὐτοῖς] αὐτ seq. lac. 3 litt. D

320

SIMPLICII IN L. DE CAELO I 7 [Arist. p. 275*12. 18] 239

ἀναλογίας δὲ τῶν μεγεθῶν xal τῶν χινήσεων xal τῶν χρόνων ἀπόδειξις 1084
οἰχείως ἐγίνετο ἐπὶ τῶν φυσιχῶς χινουμένων σωμάτων. 26

Τὸ δὲ “ ὁμοιομερὲς ὃν Óy" πρόσχειται, οὐχ ὅτι τὰ ἀνομοιομερῇ xal σύν-
ϑετα χύχλῳ χινούμενα οὐχὶ περὶ μέσον xtveitat* πᾶν γὰρ τὸ χύχλῳ χινού-
μενον περὶ μέσον χινεῖται" ἀλλ᾽ ὅτι περὶ τῶν ἁπλῶν νῦν σωμάτων ὁ λόγος 80
ἦν. τὸ γὰρ ὁμοιομερὲς ὃν ἀντὶ τοῦ ἁπλοῦν πρόσχειται᾽ ἐπὶ γὰρ τούτου
ποιεῖται τὴν ἀπόδειξιν, διότι xal τοῖς συνθέτοις ἢ φυσιχὴ χίνησις χατὰ τὴν
ἐπιχράτειαν τῶν ἐν αὐτοῖς ἁπλῶν τινος γίνεται.

Ὅτι δὲ οὐδὲ ἐπ᾽ εὐϑείας χινηϑήσεται τὸ ἄπειρον, διὰ τῆς εἰς ἀδύνα-
τὸν ἀπαγωγῆς δείχνυσιν οὕτως" εἰ χινεῖται ἐπ᾽ εὐθείας τὸ ἄπειρον, ἐπειδὴ 35
τὰ ἐπ᾽ εὐθείας χινούμενα xal χατὰ φύσιν χινεῖται, ὅταν ἐπὶ τὸν οἰχεῖον
φέρηται τόπον, xal παρὰ φύσιν, ὅταν ἐπὶ τὸν ἐναντίον, ἀνάγχη δύο ἀπεί:
ρους εἶναι τόπους τόν τε, εἰς ὃν χατὰ φύσιν φέ ἔρεται, xal τὸν εἰς ὃν παρὰ 40
φύσιν: ἀλλὰ μὴν ἀδύνατον δύο ἀπείρους εἶναι τόπους" οὔτε γὰρ σώματα
οὔτε τόποι δύο ἄπειροι ἔσονται, εἴπερ πανταχοῦ τὸ ἄπειρον. χαὶ οὕτως
μὲν αὐτὸς ἐκ τοῦ χατὰ φύσιν xal παρὰ φύσιν χινεῖσϑαι τὰ ἐπ᾽ εὐϑείας
διπλοῦν ἀπέδειξε τὸ dmetpov: δυνατὸν δὲ τὸ αὐτὸ δείχνυσϑαι, xal εἰ μετα- 4ὅ
Baívot ὁπωσοῦν τὸ ἄπειρον ἀπὸ τόπου εἰς τόπον" δύο γὰρ ἔσονται τόποι,
ὅν τε ἀπέλιπε χαὶ εἰς ὃν μετέβη. 108^

Kotvorépa δὲ xal αὕτη δοχεῖ ἣ δεῖξις, χαϑ᾽ ὅσον ἣ αὐτὴ τοῖς τε xoó-
φοις ὁμοίως ἐφαρμόττει xal τοῖς βαρέσι. τὸ δὲ αὐτὸ τοῦτο ἐπιχείρημα
xai ἤδη τέϑειχεν, ὅτε ἔλεγεν “᾿ἀλλὰ μὴν οὐδὲ ὅλως γε τὸ ἄπειρον ἐνδέχε-
ται χινεῖσϑαι. ἣ γὰρ κατὰ φύσιν χινήσεται 7| βία" xal εἰ βίᾳ, ἔστιν αὐτῷ δ
xal ἣ κατὰ φύσιν, ὥστε xal τόπος ἴσος ἄλλος, εἰς ὃν οἰσϑήσεται" τοῦτο
δὲ ἀδύνατον. xol ὃ μὲν ᾿Αλέξανδρος ἐπισημηνάμενος τοῦτο εὐλογώτερόν
φησιν ἐνθάδε χεῖσθαι αὐτὸ λογιχώτερον ὑπάρχον, xal ὅτι ἐνταῦϑα πρόσχει-
ται τὸ μηδὲ ὡς τὸ χύχλῳ φερόμενον χινήσεσϑαι διὰ τὸ μὴ ἔχειν μέσον,
τότε δὲ τούτου οὐχ ἐμνημόνευσε. μήποτε δὲ ὡς τῆς δείξεως xal ἀπὸ
τῶν οἰχείων τοῖς ἐπ᾽ εὐθείας εἰλημμένης οἰχεῖα γὰρ τούτοις τὸ χατὰ φύ-
σιν xal παρὰ φύσιν: xal ἀπὸ τῶν χοινῇ τοῖς τε χούφοις xal τοῖς βαρέσιν
ὑπαρχόντων" xoti, γὰρ αὐτοῖς ὑπάρχει τὸ xatà φύσιν xal παρὰ φύσιν’ εἰ- 15
κότως αὐτὴν ἔν τε τοῖς ἀπὸ τῶν ἰδίων ἐπιχειρήμασι τέϑειχεν χαὶ ἐν τοῖς
ἀπὸ τῶν χοινῶν. τὸ δὲ χύχλῳ χινούμενον ὡς χοινὸν ἐνταῦϑα παρείληπται.

Ρ. 212δυ᾽18} "Ext εἴτε φύσει ἔχει χίνησιν τοῦ εἰς εὐθύ ἕως τοῦ
ἔσται δύο ἄπειρα τό τε χινοῦν οὕτω xal τὸ χινούμενον. 0

Δείξας, ὅτι οὐχ ἔστιν ἄπειρον τὸ χινούμενον ἐπ᾽ εὐθείας σῶμα ἐχ τοῦ
δύο ἀπείρους ἔσεσθαι τόπους, ὅπερ ἀδύνατον, νῦν τὸ αὐτὸ δείχνυσιν ἐχ τοῦ

1 xai (pr.)) postea add. D τῶν (alt) D, om. A 2 φυσιχῶς Db: φυσιχῶν A

5 y)» CD: om. A (corporibus nunc b) 6 ὃν] e corr. D ἁπλοῦν A: ἁπλοῦ CD(b)
ἢ ἀπόδειξιν A : δεῖξιν CD χίνησιν A 9 οὐδὲ D: οὐδ᾽ A 13 τόν τε --- τόπους (14)
om. CD 11 ἀπέδεξε A 19 ἀπέλειπε A 22 ἔλεγεν] 214529 24 ἴσος -- ὃν]
lac. 17 lit. Ὁ 21 ὡς Ὁ: om. AD 32 ἐπιχειρήμασι Db: ἐπιχειρημάτων A. τέϑειχε D

940 SIMPLICII IN L. DE CAELO I 7 (Arist. p. 275518]

δύο ἄπειρα ἔσεσθαι σώματα ἀδυνάτου xal αὐτοῦ ὁμοίως ὄντος. δείχνυσι 108b
δὲ ἐχ δυεῖν προαποδειχϑέντων αὐτῷ τοῦ τε πᾶν τὸ χινούμενον ὑπό τινὸς 96
χινεῖσϑαι, ὅπερ ἐν τῷ ἢ τῆς Φυσιχῆς ἀχρυάσεως ἀπέδειξε, xal τοῦ, εἰ
χινοῖτο τὸ ἄπειρον, ὑπὸ ἀπείρου χινεῖσϑαι δυνάμεως, μηδὲν δὲ πεπερασμέ-

5 vov μέγεθος ἄπειρον ἔχειν δύναμιν, ἅπερ ἐν τῷ 8 τῆς αὐτῆς πραγματείας 80
ἀπέδειξεν. εἴτε οὖν χατὰ φύσιν ἐπ᾽ εὐϑείας χινεῖται τὸ ἄπειρον σῶμα εἴτε
παρὰ φύσιν xal βίᾳ, ἀμφοτέρως ἄπειρον ὃν ὑπὸ ἀπείρου δυνάμεως χινηϑή-
σεται τοῦ χινοῦντος αὐτὸ σώματος ἀπείρου xal αὐτοῦ ὄντος. ἧ τε γὰρ
ἄπειρος ἰσχὺς ἀπείρου σώματός ἐστιν, xal τοῦ ἀπείρου σώματος ἄπειρός Sá

10 ἐστιν $ ἰσχύς, ὃ ὡς προαποδεδειγμένον ἠξίωται νῦν. ἐπειδὴ δὲ τὰ μὲν χατὰ
φύσιν χινούμενα, χἄν ὑπό τινος χινῆται, ἔνδον ἐν ἑαυτοῖς xal ἀσώματον
ἔχει τὸ χινοῦν (τοῦτο δὲ οὐδὲν συντελεῖ πρὸς τὴν τοῦ ἀτόπου συναγωγὴν 40
τοῦ δειχνύντος δύο ἔσεσϑαι ἄπειρα σώματα), εἰχότως προσέϑηχεν εἰ οὖν
τὸ χατὰ φύσιν xal παρὰ φύσιν ἐνδέχεται κινηϑῆναι καὶ τότε ἐπή-

15 γαγε τὸ ἔσται δύο ἄπειρα τό τε χινοῦν οὕτως xal τὸ χινούμενον
εἰχότως xal τὸ οὕτως προσϑείς" τῷ γὰρ βίᾳ χινουμένῳ ἕπεται τὸ ἄλλο 45
παρ᾽ αὐτὸ τὸ χινοῦν εἶναι. ἐπειδὴ οὖν τὸ χατὰ φύσιν χινούμενον xal παρὰ
φύσιν | ἐνδέχεται χινεῖσϑαι, τὸ δὲ τοιοῦτον ἔξωϑεν ἔχει τὸ χινοῦν, xal 109.
εἰ ἄπειρον εἴη χινούμενον, ἄπειρον ἀνάγχη xal τὸ χινοῦν εἶναι, εἰχότως

90 εἶπεν, ὅτι, xdv φύσει χἄν βία τὸ ἄπειρον ἐπ᾽ εὐθὺ χινῆται, ὑπὸ ἀπείρου
χινηϑήσεται, οὐχ ὅτι χατὰ φύσιν χινεῖται, ἀλλ᾽ ὅτι ἐνδέχεται τὸ φύσει χι- ὁ
νούμενον ἐπ᾿ εὐθείας xai βίᾳ χινηϑῆναι" τούτῳ δὲ ἕπεται τὸ ὁπὸ ἀπείρου
τινὸς ἔξωϑεν χινεῖσθϑαι, ὡς εἶναι τὴν τοῦ λόγου συναγωγὴν τοιαύτην" τὸ
ἄπειρον σῶμα εἴτε κατὰ φύσιν εἴτε παρὰ φύσιν λέγοιτο χινεῖσθαι ἐπ᾽ εὖ-

25 ϑείας, ἐνδέχεται αὐτὸ βίᾳ xal παρὰ φύσιν χινεῖσϑαι’ τὸ βίᾳ χινούμενον 19
σῶμα ἔξωϑεν ὑπό τινος χινεῖται σώματος τοῦ χινοῦντος αὐτό: τὸ ἔξωϑεν
οὕτως χινούμενον, ἐὰν ἄπειρον Tj, ὑπὸ ἀπειροδυνάμηου χινηϑήσεται" τὸ δὲ
ἀπειρηοδύναμον σῶμα ἄπειρον xal αὐτό ἐστι χατὰ μέγεθος" τὸ ἄρα ἄπειρον
σῶμα ὑπὸ ἀπείρου τινὸς ἄλλου σώματος χινηϑήσεται: δύο ἄρα ἔσται τὰ τὸ

80 ἄπειρα τό τε χινοῦν xal τὸ χινούμενον, ὅπερ ἀδύνατον. ἀλλ' ἐν μὲν τοῖς
προλαβοῦσιν ἔδειξεν, ὅτι ἀδύνατον ἄπειρον ὑπὸ ἀπείρου παϑεῖν τι, ἀπὸ
πρησεχῶν xal οἰκείων τῶν ἀπὸ τῆς ἀναλογίας εἰλημμένων, ἐνταῦϑα δὲ
ἠρχέσϑη εἰς ἀδοξόν τι τὸν λόγον ἀπαγαγεῖν τὸ δύο ἔσεσθαι ἄπειρα, διὸ 90
χαὶ λογιχώτερον τὸ ἐπιχείρημα χέχληχεν.

δὴ CD: ἦτα A ἀπέδειξε] cap. 1 4 μηδὲν CDb: xai τοῦ μὴ A

5 8 A: ϑῆτα D: om. C πραγματείας) cap. 10 6 ἀπέδειξε A 9 ἐστιν
D: comp. A 10 ὃ A: om. D (wt enim b) ἐπειδὴ A: ἐπεὶ D 12 ἀτό-
που] lac. * litt. D 13 eixótws;] lac. 10 litt. D: movens et motum merito b

15 οὕτω D 16 χαὶ Hb: del. A: om. D οὕτω D 19 ἀνάγχη xai
τὸ χινοῦν CDb: om. A elvat] bis A 20 εἶπε CD ὅτι Ab: om.

CD 2] ὅτι (pr) CD: ὅταν Ab χινεῖται CD: χινῆται Α 29 τὴν] τοιαύτην

τὴν ἢ τοιαύτην Ab: om. D 24 xt('eisüat A 26 ἔξωϑεν σῶμα D
239 τινὸς Db: om. A

SIMPLICII IN L. DE CAELO I 1 (Arist. p. 215025)] 241

p.275»95 "Ett τὸ χινοῦν τὸ ἄπειρον τί ἔστιν; ἕως τοῦ διαφέροντα 1095
τὴν μορφὴν xal τὴν δύναμιν. 25

Δείξας, ὁ 'Alétavbpóc φησι, τὸ ἑπόμενον ἄτοπον τῷ ia χινεῖσϑαι τὸ
w eo LAE Υ v - 3.7 - P
ἄπειρον, ὅτι ἀνάγκη ἔξωθεν ἄλλο ἄπειρον εἶναι τὸ χινοῦν αὐτό, νῦν δεί-
δ΄ χνυσιν, ὅτι, xdv χατὰ φύσιν χινῆται, τὸ αὐτὸ ἄτοπον ἕπεται. εἰ γὰρ πᾶν,
φησί, τὸ χατὰ φύσιν χινούμενον ὑπό τινος χινεῖται xai ἢ ὑφ᾽ ἑαυτοῦ ἣ 80
ὑπὸ ἄλλου, xal τὸ ἄπειρον χατὰ φύσιν χινούμενον ἢ 0c ἑαυτοῦ ἣ ὑπ᾽
ἄλλου χινεῖται. GÀX εἰ μὲν ὑφ᾽ ἑαυτοῦ, ἔμψυχον ἔσται: μόνα γὰρ ταῦτα
αὐτοχίνητα ὑπὸ τῆς ἐν αὐτοῖς ψυχῆς χινούμενα- ἀλλ᾽ εἰ τοῦτο, ζῷόν ἐστι
10 τὸ ἄπειρον σῶμα: ἀδύνατον δὲ ζῷον ἄπειρον εἶναι" τὸ γὰρ ζῷον μεμόρ- 85
φωται xal πεπεράτωται τῇ μορφῇ. τὸ δὲ ἄπειρον οὐ μεμόρφωται, xal τὸ
^w , « LI ^ -T A ἢ ww
μὲν ζῷον ἐν Guppetpia τῇ πρὸς ἄλληλα τῶν μερῶν ἐστι, τὸ δὲ ἄπειρον
οὐδὲν ἔχει σύμμετρον. εἰ οὖν μὴ ὑφ᾽ ἑαυτοῦ χινεῖται, ἀλλ᾽ ὑπὸ ἄλλου,
, w , - , 1 ,
ἔσται δύο ἄπειρα τό τε χινοῦν xal tà χινούμενον διαφέροντα τὴν μορφήν, 40
16 τουτέστιν ἐν οἰχείᾳ περιγραφῇ ἀφωρισμένα" εἰ γὰρ συνεχὴ Tv, οὐχ dv
ἔπασχεν ὑπ᾽ ἀλλήλων: οὐδὲν γὰρ ὑφ᾽ ἑξαυτοῦ πάσχει" διαφέροντα δὲ xoi
τῇ δυνάμει, εἴπερ τὸ μὲν χινοῦν ἐστι, τὸ δὲ χινούμενον, ἄπειρα: ἄμφω" δύο 45
ἄρα ὄντως ἄν Ty τὰ ἄπειρα, ὅπερ ἀδύνατον xal πρότερον εἴρηται. δύναται
δέ, φησὶν 6 ᾿Αλέξανδρος, τὰ προειρημένα xal πλείους ἐπιχειρήσεις εἶναι 1090
20 xal πάντα μιᾶς ἐπιχειρήσεως μόρια λέγοντος αὐτοῦ ἐπεὶ πᾶν τὸ χινούμενον
ὗπό τινος χινεῖται xal T; ὑφ᾽ ἑαυτοῦ T) ὑπ᾽ ἄλλου T, xatà φύσιν T) παρὰ
φύσιν, xal δειχνύντος ἔχάστῳ αὐτῶν ἀδύνατόν τι ἀχολουϑοῦν: εἴτε γὰρ 5
παρὰ φύσιν, πλείω τὰ ἄπειρα μεγέϑη᾽ ἐχτὸς γὰρ τὸ οὕτως χινοῦν xai βια-
ζόμενον" εἴτε χατὰ φύσιν, εἰ μὲν ὑφ᾽ ἑαυτοῦ, ἄπειρόν τι ζῷον ἔσται, ὅπερ
25 ἀδύνατον, εἰ δὲ ὑπ᾽ ἄλλου, ἄπειρόν τι σῶμα πάλιν ἄλλο ἔσται. ὃ τῇ ἀπείρῳ
ἑαυτοῦ δυνάμει χινήσει τὸ ἄπειρον σῶμα.
Δόξειε δ᾽ ἄν, φησὶν ὁ ᾿Αλέξανδρος, xal παρεῖσϑαι τὰ κατὰ φύσιν χινού-
"n » ἢ - v v, , v 4 ^v ΄ Y
μενα, ἃ οὔτε χατὰ ψυχὴν χινεῖται οὔτε ἔξωϑέν τι ἔχει τὸ χινοῦν αὐτά, εἴ
4€ χατὰ τὴν ἐν αὐτοῖς δύναμιν χινεῖται. "7| τοῦτο, φησί, παρείασεν ὡς δε-
30 δειγμένον διὰ τὸ μήτε βαρύτητα μήτε χουφότητα δύνασϑαι ἄπειρον εἶναι:
T" μη ρύυτητα μὴ qot, p t
ἢ xal διὰ τοῦτο Aeque ἢ ἐπιχείρησις; ἐνδόξως γὰρ τὴν διαίρεσιν ἐποιή-
σατο ἣ xai ταῦτα ὑπό τινος ἔξωϑεν χινοῦντος δέδειχται ἐν τῇ Φυσιχῇ
ἀχρόασει; τοῦ γὰρ τῆς γενέσεως αὐτοῖς αἰτίου. οὕτως μὲν οὖν 6 ᾿Αλέξαν-

μεθ

ὃ

9 φησὶν ὁ Ἀλέξανδρος D(b) 7 ὑπὸ A: ὑπ᾿ D post ἄλλου del. ἀλλ᾽ εἰ piv ὑφ᾽

ἑαυτοῦ ἔμψυχον ἔσται D (ab alio movetur b) xal — ἄλλου (8) Db: om. A 12 τῇ
A: om. D 13 ὑπὸ D: ἀπὸ A 16 οὐδὲν Db: οὐδὲ A 11 τὸ δὲ CDb: παρὰ
H: πᾶν A 18 ὄντως Ab: οὕτως D ὅπερ D: lacuna absumptum A

19 εἰρημένα D 28 τὰ] τε α 25 ἔσται ἄλλο D 21 δόξειε H suprascr. at,
δόξαιε A: δόξαιεν D παρειᾶσϑαι D(b) 29 τοῦτο, φησί, παρείασεν Ab: τοῦτο map-
t(aGtv φησί D 31 ἐνδόξως Db: ἐνδόξη A 32 ἔξω D Quoi] B 1

33 dxpedort] auditu moreri b οὖν om. D

Comment. Arist. VII 8Simpl. de Caelo. 16

940 SIMPLICII IN L. DE CAELO I 7 (Arist. p. 9755 18]

δύο ἄπειρα ἔσεσϑαι σώματα ἀδυνάτου xal αὐτοῦ ὁμοίως ὄντος. δείχνυσι 108b
δὲ ἐχ δυεῖν προαποδειχϑέντων αὐτῷ τοῦ τε πᾶν τὸ χινούμενον ὑπό τινος 96
χινεῖσθϑα', ὅπερ ἐν τῷ ἢ τῆς Φυσιχῇῆς ἀχροάσεως ἀπέδειξε, xal τοῦ, εἰ
xtvoito τὸ ἄπειρον, ὑπὸ ἀπείρου χινεῖσθαι δυνάμεως, μηδὲν δὲ πεπερασμέ-

5 vov μέγεϑος ἄπειρον ἔχειν δύναμιν, ἅπερ ἐν τῷ OU τῆς αὐτῆς πραγματείας 30
ἀπέδειξεν. εἴτε οὖν χατὰ φύσιν ἐπ᾽ εὐθείας χινεῖται τὸ ἄπειρον σῶμα εἴτε
παρὰ φύσιν χαὶ βίᾳ, ἀμφοτέρως ἄπειρον ὃν ὑπὸ ἀπείρου δυνάμεως χινηϑή-
σεται τοῦ χινοῦντος αὐτὸ σώματος ἀπείρου xal αὐτοῦ ὄντος" ἥ τε γὰρ
ἄπειρος ἰσχὺς ἀπείρου σώματός ἐστιν, xai τοῦ ἀπείρου σώματος ἄπειρός S5

10 ἐστιν ἣ ἰσχύς, ὃ ὡς προαποδεδειγμένον ἠξίωται νῦν. ἐπειδὴ δὲ τὰ μὲν κατὰ
φύσιν χινούμενα, χἄν ὑπό τινος χινῆται, ἔνδον ἐν ἑαυτοῖς xal ἀσώματον
ἔχει τὸ χινοῦν (τοῦτο δὲ οὐδὲν συντελεῖ πρὸς τὴν τοῦ ἀτόπου συναγωγὴν 40
τοῦ δειχνύντος δύο ἔσεσθαι ἄπειρα σώματα), εἰκότως προσέϑηχεν εἰ οὖν
τὸ χατὰ φύσιν xal παρὰ φύσιν ἐνδέχεται χινηϑῆναι xal τότε ἐπή-

15 γαγε τὸ ἔσται δύο ἄπειρα τό τε χινοῦν οὕτως καὶ τὸ κινούμενον
εἰχότως xai τὸ οὕτως προσϑείς" τῷ γὰρ βία κινουμένῳ ἕπεται τὸ ἄλλο 45
παρ᾽ αὐτὸ τὸ χινοῦν εἶναι. ἐπειδὴ οὖν τὸ χατὰ φύσιν χινούμενον xal παρὰ
φύσιν | ἐνδέχεται χινεῖσϑαι, τὸ δὲ τοιοῦτον ἔξωϑεν ἔχει τὸ χινοῦν, καὶ 109.
εἰ ἄπειρον εἴη χινούμενον, ἄπειρον ἀνάγχη xal τὸ χινοῦν εἶναι, εἰχότως

90 εἶπεν, ὅτι, xdv φύσει χἂν βίᾳ τὸ ἄπειρον ἐπ᾽ εὐθὺ χινῆται, ὑπὸ ἀπείρου
χινηϑήσεται, οὐχ ὅτι χατὰ φύσιν χινεῖται, ἀλλ᾽ ὅτι ἐνδέχεται τὸ φύσει χι- ὁ
νούμενον ἐπ᾽ εὐθείας xai βίᾳ χινηϑῆναι" τούτῳ δὲ ἕπεται τὸ ὑπὸ ἀπείρου
τινὸς ἔξωϑεν χινεῖσϑαι, ὡς εἶναι τὴν τοῦ λόγου συναγωγὴν τοιαύτην" τὸ
ἄπειρον σῶμα εἴτε xatà φύσιν εἴτε παρὰ φύσιν λέγοιτο χινεῖσθαι ἐπ᾽ εὖ-

25 ϑείχς, ἐνδέχεται αὐτὸ βίᾳ xal παρὰ φύσιν χινεῖσϑαι’ τὸ βίᾳ χινούμενον 10
σῶμα ἔξωϑεν ὑπό τινος χινεῖται σώματος τοῦ χινοῦντος αὐτό: τὸ ἔξωϑεν
οὕτως χινούμενον, ἐὰν ἄπειρον ἢ, ὑπὸ ἀπειροδυνάμου χινηϑήσεται" τὸ δὲ
ἀπειρηοδύναμον σῶμα ἄπειρον xal αὐτό ἐστι χατὰ μέγεθος" τὸ ἄρα ἄπειρον
σῶμα ὑπὸ ἀπείρου τινὸς ἄλλου σώματος χινηϑήσεται" δύο ἄρα ἔσται τὰ 10

80 ἄπειρα τό τε χινοῦν xal τὸ χινούμενην, ὅπερ ἀδύνατον. ἀλλ᾽ ἐν μὲν τοῖς
προλαβοῦσιν ἔδειξεν, ὅτι ἀδύνατον ἄπειρον ὑπὸ ἀπείρου παϑεῖν τι, ἀπὸ
πρησεχῶν xal οἰχείων τῶν ἀπὸ τῆς ἀναληγίας εἰλημμένων, ἐνταῦϑα δὲ
ἠρχέσϑη εἰς ἀδοξόν τι τὸν λόγον ἀπαγαγεῖν τὸ δύο ἔσεσθαι ἄπειρα, διὸ 90
xdi λογικώτερον τὸ ἐπιχείρημα χέχληχεν.

CD: ἦτα A ἀπέδειξε] cap. 1 4 μηδὲν CDb: xal τοῦ μὴ A

A: ϑῆτα D: om. C πραγματείας] cap. 10 6 ἀπέδειξε A 9 ἐστιν
D: comp. A 10 ὃ A: om. D (ut enim b) ἐπειδὴ A: ἐπεὶ D 12 ἀτό-
που] lac. * litt. D 13 εἰχότως) lac. 10 litt. D: movens et motum merito Ὁ

15 οὕτω D 16 xoci Hb: del. A: om. D οὕτω D 19 ἀνάγκη καὶ
τὸ χινοῦν CDb: om. A εἶναι) bis A 20 εἶπε CD ὅτι Ab: om.
CD 2] ὅτι (pr.) CD: ὅταν Ab χινεῖται CD: χινῆται A 28 τὴν] τοιαύτην

1
ὃ

τὴν D τοιαύτην Ab: om. D 24 χι εῖσϑαι A 26 ἔξωϑεν σῶμα D
29 τινὸς Db: om. A

SIMPLICII IN L. DE CAELO I 7 (Arist. p. 2780 29] 243

μίαν ἔχοντα φύσιν μίαν ἔχειν ῥοπήν, xal διὰ παραδειγμάτων δείχνυσι τοῦ 1104
τε χατὰ τὸν χρυσόν’ ὁποῖα γὰρ ἄν T, τὰ σχήματα τῶν πλειόνων χρυσίων, 90
ἢ pomy πάντων $ αὐτή ἐστιν’ xai ἀπὸ τῶν ἁπλῶν σωμάτων: ὅπου γὰρ
μία βῶλος, xal ἢ σύμπασα γῆ φέρεται, καίτοι τοσαύτης οὔσης ἐν τῷ με-
γέϑει xal xarà τὸ σχῆμα δέ, ὡς εἰχός, διαφορᾶς: xal τὸ πᾶν δὲ πῦρ καὶ

ὁ σπινθὴρ εἰς τὸν αὐτὸν φέρεται τόπον: ὥστε xal τῶν ἀτόμων, ἐφ᾽ ὃ φέ- 9
ρεται ἣ μία, ἐπὶ τοῦτο xal πᾶσαι οἰσϑήσονται: ὥστε ἢ χοῦφα μόνως ἔσται ᾿
πᾶντα τὰ σώματα 7| βαρέα μόνως. εἰ γὰρ τὰ ἁπλᾶ οὕτως, δῆλον, ὅτι καὶ
τὰ σύνϑετα" xal γὰρ xal τὰ σύνθετα χατὰ τὴν τῶν ἐν αὐτοῖς ἁπλῶν ἐπι-
χράτειαν τὴν χατὰ τὰς ῥοπὰς διαφορὰν ἔχει. .

Δευτέρῳ δὲ χρῆται ἐπιχειρήματι τοιῷδε ἐχ τοῦ προδεδειγμένου" εἰ 80
μὲν βάρος ἔχουσιν αἱ ἄτομοι, ἔσται τοῦ παντὸς μέσον, εἰς ὃ φέρεται τὰ
βαρέα, εἰ δὲ κουφότητα, ἔσται ἔσχατον, εἰς ὃ φέρεται τὰ xoüqa* ἀλλὰ μὴν
ἀδύνατον 3| μέσον εἶναι 7, ἔσχατον ἀπείρου ὄντος τοῦ χενοῦ". ἀδύνατον dpa
βάρος 3| χουφότητα ἔχειν τὰς ἀτόμους. εἰ οὖν πᾶν φυσικὸν σῶμα T, χατὰ 35
βάρος ἣ χατὰ χουφότητα χινεῖται, αἱ δὲ ἄτομοι οὔτε βάρος οὔτε χουφότητα
ἔχουσι, δῆλον, ὅτι οὐ χινηϑήσονται.

Τρίτῳ δὲ ἐπιχειρήματι χρῆται τοιούτῳ χαὶ αὐτῷ πάλιν ix τοῦ προ-
δεδειγμένου" ἐν τῷ ἀπείρῳ χενῷ ἀοριστία ἐστίν. ὅπου δὲ ἀοριστία ἐστίν,

20 οὔτε μέσον ἐστὶν οὔτε ἔσχατον᾽ οὗ δὲ μήτε μέσον ἐστὶ μήτε ἔσχατον, ἐν 40

-—

τούτῳ οὔτε τὸ ἄνω ἐστὶν οὔτε τὸ χάτω" οὗ δὲ μήτε τὸ ἄνω ἐστὶ μήτε τὸ
χάτω, ἐν τούτῳ τόπος οὐχ ἔστιν. οὗ δὲ τόπος οὐχ ἔστιν, ἐν τούτῳ ἣ
χατὰ τόπον χίνησις οὐχ ἔστιν. ἐν τῷ χενῷ dpa f, χατὰ τόπον χίνησις οὐχ
ἔστι. χαὶ τὰ μὲν ἄλλα Gag, ὅτι δὲ τόπου μὴ ὄντος χίνησις οὐχ ἔστιν, 45
δείχνυσιν οὕτως" εἰ τὸ χινούμενον ἣ xatà φύσιν ἢ παρὰ φύσιν χινεῖται, τὸ
δὲ κατὰ φύσιν καὶ παρὰ φύσιν χινεῖσϑαι τοῖς τόποις ὥρισται, εἴπερ τὸ [100
χατὰ φύσιν μέν ἐστι χινεῖσϑαι τὸ ἐπὶ τὸν οἰχεῖον τόπον, παρὰ φύσιν δὲ τὸ
ἐπὶ τὸν ἀλλότριον: εἰ οὖν τόπου μὴ ὄντος οὐχ ἔστιν ὃ χατὰ τόπον Ópic-
μός, οὐδὲ χινούμενον ἄν εἴη.

Τέταρτον ἐπαγει τὸ “ ἔτι εἰ, οὗ παρὰ φύσιν τι μένει ἣ φέρεται, ἀνάγχη ὅ
ἄλλου τινὸς εἶναι τοῦτον τὸν τόπον κατὰ φύσιν᾽᾽. τοῦτο δὲ ᾿Αλέξανδρος dxo-
λουϑεῖν φησι τῷ πρώτῳ ἐπιχειρήματι" δείξας γὰρ ἐν ἐχείνῳ, ὅτὶ τοῖς μιᾶς
xal τῆς αὐτῆς φύσεως τὰς ἀτόμους λέγουσιν ἕπεται τὸ πάντα τὰ σώματα
ἣ βαρέα μόνως εἶναι ἣ χοῦφα μόνως, νῦν δείχνυσι τοῦτο ἀδύνατον ὃν ἐχ 10
τοῦ τὸν ἄλλῳ παρὰ φύσιν ὄντα τόπον ἄλλῳ χατὰ φύσιν εἶναι, ὅπερ ἐχ
τῆς ἐπαγωγῆς ἐπιστώσατο" ὃ γὰρ τῇ γῇ παρὰ φύσιν ὧν τόπος, οὗτος δέ

l1 δείχνυστ A 9 ἐστιν C: ἐστι D: lac. A 4 pla D: ἡ pía A περιφέρε-
ται D 9 καὶ γὰρ] εἰ γὰρ Α 11 χρῆται ἐπιχειρήματι Ab: ἐπιχειρήματι χρῆται D
11 ἔχουσιν D 18 αὐτὸ D 19 ἐστίν (alt.) D: om. A 20 οὗ δὲ] οὐδὲν A

21 ἐστὶν] ἐστὶ Α οὗ --- κάτω (22) om. CD 22 ἐν τούτῳ A: ἐνταῦϑα CD:
om. b ἡ - ἔστιν (23) Ab: οὐδὲ κίνησις CD 24 ἔστιν A: ἔστι CD 80 εἰ
A: om. Db 31 τοῦτον om. D 6 ᾿Αλέξανδρος D 39 ἄλλῳ (pr.)) corr. ex
ἄλλο» A

16*

949 SIMPLICII IN L. DE CAELO I 7 (Arist. p. 275925. 29]

ὄρος οὗ προσεσχηχώς, οἶμαι, τῷ “εἴτε φύσει ἔχει χίνησιν τοῦ εἰς εὐθὺ 1090
εἴτε βίλ᾽- οὐ γὰρ ἄν εἶπεν παρεῖσϑαι τῇ διαιρέσει ταύτῃ τὰ χατὰ φύσιν fi
χινούμενα. μήποτε οὖν τοιαύτῃ χρῆται τῇ διαιρέσει ὁ ᾿Αριστοτέλης" τὸ
ἄπειρον σῶμα, εἰ ἔχει χίνησιν, 7, χατὰ φύσιν αὐτὴν ἔχει T, βία, xal εἰ

ὃ χατὰ φύσιν, T, φύσει ὡς τὰ φυσιχὰ λεγόμενα οἷον γῇ καὶ πῦρ T) ὡς τὰ
αὐτοχίνητα λεγόμενα τὰ ὑπὸ τῆς ἐν ἑαυτοῖς χινούμενα ψυχῆς" τὸ γὰρ βίᾳ ss
πρὸς duce ταῦτα ἀντιδιύρηται. δείξας οὖν, ὅτι οὐ Día: ἀνάγχη γὰρ εἶναί
τι ἔξωϑεν ἄλλη ἄπειρον τὸ xtvoüv* οὔτε ὡς τὰ φυσιχά, διότι τὰ χατὰ φύ-
σιν xal παρὰ φύσιν ἐνδέχεται χινηϑῆναι, καὶ πάλιν βία, xal ἔξωϑεν τὸ χι- 39

10 νοῦν, δείχνυσιν, ὅτι οὐδὲ ὡς τὰ αὐτοχίνητα ὑφ᾽ ἑαυτοῦ χινεῖται, ἵνα μὴ
ζῷον T, ἀνάγχη οὖν ὑπ᾽ ἄλλου, xal πάλιν ἔξωϑεν τὸ χινοῦν.

ρ. 212 0299 Ei δὲ μὴ συνεχὲς τὸ πᾶν ἕως τοῦ ὅτι μὲν οὖν οὐχ ἔστι 8$
τὸ σῶμα τοῦ παντὸς ἄπειρον, ἐχ τούτων φανερόν.

Δείξας, ὅτι οὐδὲν σῶμα φυσιχὸν ἁπλοῦν συνεχές, οἷαπερ τὰ στοιχεῖα

15 ἐστιν, ἄπειρον εἶναι δυνατόν, δείχνυσιν ἐφεξῆς, ὅτι οὐδὲ ὡς διωρισμένα 4
ἄπειρα τῷ πλήϑει δυνατὸν εἶναι τὰ στοιχειώδη σώματα, ὡς οἱ περὶ Λεύ-
χιππὴὸν xai Δημόχριτον ὑπετίθεντο πρὸ αὐτοῦ τεγονότες xal μετ᾽ αὐτὸν
᾿Επίχουρος. οὗτοι γὰρ ἔλεγον ἀπείρους εἶναι τῷ πλήϑει τὰς ἀρχάς, ἃς

χαὶ ἀτόμους xai ἀδιαιρέτους ἐνόμιζον καὶ ἀπαϑεῖς διὰ τὸ ναστὰς εἶναι καὶ 4
20 ἀμοίρους τοῦ χενοῦ" τὴν γὰρ διαίρεσιν χατὰ τὸ χενὸν τὸ ἐν τοῖς σώμασιν

ἔλεγον γίνεισϑαι, ταύτας Ob τὰς ἀτόμους ἐν ἀπείρῳ τῷ κενῷ χεχωρισ- 110»
μένας ἀλλήλων χαὶ διαφερούσας σχήμασί τε xal μεγέϑεσι καὶ ϑέσει xal
τάξει φέρεσϑαι ἐν τῷ χενῷ χαὶ ἐπιχαταλαμβανούσας ἀλλήλας συγχρούεσθϑαι,

χαὶ τὰς μὲν ἀποπάλλεσθαι, ὅπῃ ἄν τύχωσι, τὰς δὲ περιπλέχεσϑαι ἀλλή- ὁ
25 lau; χατὰ τὴν τῶν σχημάτων χαὶ μεγεθῶν xai θέσεων xai τάξεων συμμε-
τρίαν, xal συμβαίνειν [xai] οὕτως τὴν τῶν συνθέτων γένεσιν ἀποτελεῖσϑαι.
πρὸς οὖν τὴν τοιαύτην τῶν στοιχείων ἀπειρίαν 6 ᾿Δριστοτέλης ἀντιλέγων

πλείονα συνάτει συμπεράσματα: πρῶτον, εἰ σχήμασι μὲν xal μεγέθεσι xal 10
τοῖς τοιούτοις διαφέρουσιν ἀλλήλων ai ἄτομοι, ἧ δὲ σύστασις αὐτῶν xal
30 ἥ φύσις ἐστὶν T, αὐτή. ἐπειδὴ χατὰ τὴν φύσιν T, χίνησις καὶ οὐ χατὰ τὸ
Z4 ua ἣ τὸ μέγεϑος. dvdqxr πασῶν τὴν αὐτὴν εἶναι χίνησιν, ὥστε μὴ
τὰς υὲν βαρείας αὐτῶν εἶναι, τὰς ὃὲ χούφας, ἀλλὰ πάσας βαρείας ὁμοίως

ἢ χηούφας, ἤπερ xal παρὰ τὰ ἐναργῆ φαίνεται xal δείξει προελθών, ὅτι 16
τῶν φυσιχῶν σωμάτων τὰ μὲν βαρέα. τὰ δὲ χοῦφα ἐστιν. ὅτι δὲ ἀναγχη

τῷ DH: τῶν A εἴτε χτλ.] 2118 2 ἂν Db: om. A εἶπε D
8 οὔτε ὡς] οὐ τέως A 10 οὐδὲ Κα: οὔτε AD 18 τούτου D 14 συνεχὲς
Ab: xal συνεχὲς D 15 ἐστ A οὐδὲ D: οὐδ᾽ A 17 ὑποτίϑεντο A
21 ὅπῃ CDb: ὅποι A 26 xai (pr.) Cb: lac. absumptum A: om. DH xal (alt.)
om. b: delendum puto οὕτως AC: οὕτω D συνϑέτων CDb: ϑέσεων A
92 αὐτῶν Ab: om. CD 32. 33 βαρείας ὁμοίως 7, χούφας A(b): βαρείας ἢ χούφας

ὁμοίως CD

SIMPLICII IN L. DE CAELO I" [Arist. p. 2750 29] | 245

χίππῳ xai Δημοχρίτῳ, ἀναιρεῖ γενναίως. εἰ γάρ ἐστι χίνησις ἢ μὲν παρὰ [115
φύσιν, ἢ δὲ χατὰ φύσιν, xal ὡρισμένοι εἰσὶν οἵ τόποι, ἐφ᾽ o0; αἱ χινήσεις,
xai οὐχ ἐν ἀπείρῳ τῷ χενῷ f, φορά, xal τὰ φερόμενα τῇ φύσει διενήνοχεν 10
ἀλλήλων, ἀλλ᾽ οὐ σχήμασι μόνον xal μεγέϑεσι. τὸ μέντοι μὴ συνεχὲς
ὃ μέν, ἄπειρον δὲ χατὰ πλῆϑος εἶναι τὸ σῶμα τοῦ παντὸς οὐ δοχεῖ ἀναιρεῖν
6 λόγος: πῶς οὖν ἐκ τούτων φανερὸν εἶναί φησιν, ὅτι οὐχ ἄπειρον τὸ
σῶμα τοῦ παντός: ταύτην δὴ τὴν ἔνστασιν ἐννοήσας 6 ᾿Αλέξανδρος “ὅτι 16
6f" φησίν “᾿μή ἐστιν οἷόν τε ἀπείρους ἀτόμους εἶναι, ἔστι δειχνύναι προσ-
χρωμένους τοῖς πρὸ ὀλίγου εἰρημένοις ὑπ᾽ αὐτοῦ" εἶπεν γάρ, ὅτι, εἰ xai
10 διεσπασμένα ἐστίν, οὐδὲν ἧττον ἐνδέχοιτο ἄν τὸ ἐξ ἁπάντων πῦρ ἄπειρον
εἶναι. τὸ γὰρ αὐτὸ xal ἐπὶ τῶν ἀτόμων ἐροῦμεν: ὥστε, εἰ πάντῃ τὸ ἐχ 0
τῆς τῶν ἀτόμων συνθέσεως διέστηχεν ἐπ᾿ ἄπειρον ἕν σῶμα, οὐχέτι χενὸν
ἔσται" εἰ γὰρ τρίγωνα σώματα ἄπειρα, τὸ ἐχ τούτων συντεϑέντων ἄπειρον
τοῖς ἐχ τῶν ἄλλων σχημάτων σώμασιν οὐ δώσει χώραν. ἀλλὰ δυνατὸν
15 μὲν ἦν προδείξαντα, ὅτι οὐχ ἔστι μεγέϑει ἄπειρον τὸ πᾶν, δειχνύναι, ὅτι 25
οὐδὲ πλήθει ἄπειρόν ἐστιν, διότι τὸ ἐξ ἀπείρων συγχείμενον ἀνάγχη ἄπει-
pov εἶναι. οὐ μέντοι πρός τοῦτο φαίνεται νῦν ἀντιλέγων ὃ ᾿Αριστοτέλης τὸ
ἀπείρους τῷ πλήϑει εἶναι τὰς ἀτόμους, οὐδὲ πρὸς τοῦτο συνῆχται τὰ Gup-
περάσματα, ἀλλὰ τὰ μὲν πρὸς τὸ ἄπειρον χενόν, τὰ δὲ πρὸς τὸ ὁμοφυεῖς 80
20 ὑποτίθεσθαι αὐτοὺς τὰς ἀτόμους. μήποτε οὖν ἐν μὲν ταῖς πραγματιχαῖς
ἀποδείξεσι προλαβών, ὅτι τὸ μὲν ix πεπερασμένων τῷ πλήϑει μεγεθῶν
μέγεθος xai αὐτὸ πεπερασμένον ἐστί, τὸ ὃὲ ἐξ ἀπείρων ἄπειρον, δείξας,
ὅτι πεπερασμένον ἐστὶν τῷ μεγέϑει τὸ πᾶν, ἔχει δεδειγμένον, ὅτι οὐχ ἔστιν 85
ἐξ ἀπείρων τῷ πλήϑει" ἐνταῦϑα δὲ λογιχώτερον ὑπαντήσας πρὸς τοὺς συν-
25 εχὲς μὲν ἄπειρον δὲ τὸ πᾶν λέγοντας μετῆλθεν ἐπὶ τοὺς διωρισμένον τῷ
χενῷ λέγοντας τὸ πᾶν ὡς ἐξ ἀτόμων ὁμοφυῶν ἐν τῷ xev φερομένων
συνεστηχός, xal χοινότερον ὑπαντῶν αὐτὸ τοῦτο ἀναιρεῖ τὸ ἐχ τοιούτων
συνεστάναι, εἴτε ἄπειροι τὸ πλῆθος εἶεν εἴτε πεπερασμέναι. δῆλον qdp,
ὅτι τὰ συναγόμενα συμπεράσματα, κἄν ἄπειροι τὸ πλῆϑος αἵ ἄτομοι λέ-
30 γοῖντο, συνάγονται. εἰχότως οὖν ἐν μὲν τῇ ὑποϑέσει ἀπειρίας οὐχ ἐμνήσθη
εἰπών: εἰ δὲ μὴ συνεχὲς τὸ πᾶν, ἀλλ᾽, ὥσπερ λέγει Δημόχριτος 4
xal Λεύχιππος, διωρισμένον τῷ χενῷ᾽ περιέχεται γὰρ ἐν τῷ “᾿διω-
ρισμένῳ᾽᾽ τό τε ἄπειρον τῷ πλήϑει | xal τὸ πεπερασμένον. ἐν δὲ τῷ lib
συμπεράσματι “ὅτι μὲν οὖν φησίν “οὐχ ἔστι τὸ σῶμα τοῦ παντὸς ἄπει-

"ἢν

1 ἐστιν E παρὰ AEb: χατὰ CD 2 xatà AEb: παρὰ CD 4 ἀλλ᾽ οὐ
om. D σχῆμα A 9 xatd] xatà τὸ A 6 éx Ab: xal ἐκ DE

τούτου D 8 ἐστιν E: ἐστι A: om. D 9 ὑπ᾽ περὶ D εἶπε DE

ὅτι xxÀ.] 24918 10 ἐστί A ἐνδέχοιτ᾽ D τὸ om. E 15 ἦν
piv E 16 πλήϑει ΠΕ: πλῆϑος A ἐστι DE τὸ ---εἶναι (17) A: ἀνάγχη εἶναι
D: οὐδὲ ἀνάγχη εἶναι E: necesse est magnitudine esse b 11 τὸ om. E 18 ἀπεί-
ρους om. E 20 τὰς] τε A 22 αὐτὸ] seq. ras. 3 litt. E ἀπείρων ἄπειρον
A(b): ἄπειρον E: ἀπείρου D 233 ἐστὶ DE ἔστι A 21 δὲ om. E τοὺς]

τὸ Καὶ 25 μετῆλθε A 29 ἄπειρα DE 32 διωρισμένα Arist. codd. plerique
τῷ (prius)) τὸ E

944 SIMPLICI! IN L. DE CAELO I 7 [Arist. p. 275^29]

ἐστιν ὁ ἄνω, ἐφ᾽ ὃν βίᾳ φέρεται. τῷ πυρὶ χατὰ φύσιν ἐστί, τούτου δὲ 1100
οὕτως ἔχοντος, εἰ μὲν τὸ χάτω χινεῖσϑαι ταῖς ἀτόμοις παρὰ φύσιν οὔσαις 16
χούφαις, εἴη ἄν τινι ἄλλῳ σώματι f$ χάτω χίνησις χατὰ φύσιν" εἰ δὲ j
ἄνω παρὰ φύσιν ἐχείναις, ἄλλῳ τινὶ κατὰ φύσιν ἢ ἄνω ἄλλης ὄντι φύσεως"
5 εἰ ὃὲ τοῦτο, δεῖ xal ἄλλην τινὰ εἶναι σώματος φύσιν, T κατὰ φύσιν ἔσται
6 τε τόπος xal ἢ χίνησις ὁ ταῖς ἀτόμοις παρὰ φύσιν. οὕτως γὰρ 6 ᾿Αλέ- so
ξανδρος προσεσχηχὼς μάλιστα ἐπαχϑέντι τῷδε “Ἥαναάγχη δὴ μὴ πάντα ἣ
βάρος ἔχειν ἣ χουφότητα, ἀλλὰ τὰ μέν, τὰ δὲ μή. μήποτε δέ, εἰ ὡς
ἀχόλουθον τοῦτο τῷ πρώτῳ ἐπιχειρήματι ὁ ᾿Δριστοτέλης ἐπήγαγεν, οὐχ ἄν 96
10 τὸ ἔτι προέταττεν αὐτλῦ τοσαύτης γενομένης τῆς ἀποστάσεως, ἀλλ᾽ ἔοιχε
xal τοῦτο δειχτιχὸν εἶναι τοῦ αὐτοῦ, οὗπερ xal τὸ προσεχῶς εἰρημένον,
τοῦ χίνησιν μὴ εἶναι τόπου μὴ ὄντος" εἰ γάρ, οὗ παρὰ φύσιν τι μένει ἣ
φέρεται, ἀνάγχη ἄλληυ τινὸς εἶναι τοῦτον τὸν τόπον xatà φύσιν, δῆλον. 30
ὅτι οὔτε χατὰ φύσιν οὔτε παρὰ φύσιν ἔστι χινεῖσϑαι 3, μένειν μὴ ὄντος
15 τόπους ἀλλ᾽ ἐν μὲν τῷ προσεχῶς εἰρημένῳ τοῦτο ἔδειξε διὰ τοῦ τὴν
χατὰ φύσιν xai παρὰ φύσιν χίνησιν τοῖς τόποις ὡρίσθαι, ἐνταῦϑα δὲ διὰ
τοῦ τὸν ἄλλου παρὰ φύσιν ἄλλου κατὰ φύσιν εἶναι’ xal $ ὑπόϑεσις δὲ ἣ 85
λέγουσα "sl οὗ παρὰ φύσιν τι μένει" ὡς ἐπὶ τῷ μέλλοντι ῥηϑήσεσϑαι
ἐλέγετο, ἀλλὰ μὴ ὡς ἐπὶ τῷ προειρημένῳ’ οὐ γὰρ ἄν συνεπληροῦτο ἐν
20 τῷ “ἀναάγχη ἄλλου τινὸς εἶναι τοῦτον τὸν τόπον χατὰ φύσιν" τοῦτο δὲ πι-
στὸν ἐχ τῆς ἐπαγωγῆς. xal ὡς ἀπ᾽ ἄλλης ἀρχῆς ἐπήγετο τὸ “ ἀνάγχη
δὴ μὴ πάντα T, βάρος ἔχειν 7, χουφότητα᾽᾽, ἀλλ᾽ εἶπεν ἄν’ εἰ οὗ παρὰ 40
φύσιν τι μένει ἣ φέρεται xal τὰ ἑξῆς, ἀνάγχη μὴ πάντα βάρος ἔχειν ἣ
χουφότητα. νῦν δὲ xal ix ταύτης τῆς ἐπιχειρήσεως δείξας, ὅτι χινήσεως
οὔσης xal μονῆς, τῆς μὲν χατὰ φύσιν, τῆς δὲ παρὰ φύσιν, xal τόπον
ἀνάγχη εἶναι τὸν μὲν οἰχεῖον. τὸν ὃὲ ἀλλότριον, ὡς πόρισμα λοιπὸν xai
ἀχόλουϑον τοῖς εἰρημένοις ἐπήγαγεν τὸ “᾿ἀνάγχη δὴ μὴ πάντα T) βάρος €
ἔχειν T, χουφότητα, ἀλλὰ τὰ μέν, τὰ δὲ μή. εἰ γὰρ τὸ παρὰ φύσιν xai
χατὰ φύσιν τοῖς τόποις ὥρισται, καὶ εἰ | τὸ ἄλλου παρὰ φύσιν ἄλλου lll»
30 κατὰ φύσιν ἐστίν, ἀνάγχη μὴ πάντα βαρέα T, πάντα χοῦφα εἶναι" εἰ γὰρ
pía ἢ poxY, ἦν, οὐχ ἄν τὰ μὲν παρὰ φύσιν ἐχινεῖτο, τὰ δὲ χατὰ φύσιν"
εἷς γὰρ dv ἣν xal ὁ τύπος: οὐδὲ τὸ ἄλληυ οὖν παρὰ φύσιν ἄλλου χατὰ

ιὸ
C

φύσιν Tv.
Ταῦτα δὴ τὰ ἐπιχειρήματα τὸ μὲν ἀτόμους ὁμοίας τὴν φύσιν iv
35 ἀπείρῳ τῷ χενῷ φερομένας εἶναι τὰ πρῶτα στοιχεῖα, ὡς ἐδόχει Λευ-

2 παρὰ Ab: εἴη παρὰ D 6 τε D: om. A 7 τῷδε Ab: τῷ D ἀνάγκη) hinc
rursus incip. E 8 δὲ (pr.)) corr. ex δὴ E gl] εἴ E: ἡ E? 9 ἐπῆγεν DE

1] οὔπερ] εἴπερ E 13 χατὰ Ab: παρὰ DE ónov] δηλονότι A 15 ἔδει-
ξεν E τοῦ τὴν] τὴν 509 A 16 xal παρὰ φύσιν) mg. E! 11 τὸν A:
τὴν D: τὸ E 13 οὐ γὰρ b: οὐχ ADE 22 μὴ D: om. AEb 25 τῆς
(pr)) τῇ A 26 xal A: xat ὡς DE: ut b 21 ἐπήγαγε DE ἢ om. A

29 εἰ ADEb: om. C τὸ] τοῦ E 90 ἐστίν om. D: ἡ C πάντα (alt.)
om. Cb 3l μία ἡ) ἡ μία E 32 dv om. E τὸ) τοῦ Α 34 6i]
δὲ E

SIMPLICII IN L. DE CAELO 17 [Arist. p. 975}99] | 245

χίππῳ xal Δημοχρίτῳ, ἀναιρεῖ γενναίως, εἰ γάρ ἐστι χίνησις ἢ μὲν παρὰ Iia
φύσιν, ἢ δὲ χατὰ φύσιν, xal ὡρισμένοι εἰσὶν οἱ τόποι, ἐφ᾽ o0; αἱ χινήσεις,
xat οὐχ ἐν ἀπείρῳ τῷ χενῷ T, φορά, xal τὰ φερόμενα τῇ φύσει διενήνοχεν 10
ἀλλήλων, ἀλλ᾽ οὐ σχήμασι μόνον xal μεγέθεσι. τὸ μέντοι μὴ συνεχὲς
ὃ μέν, ἄπειρον δὲ χατὰ πλῆϑος εἶναι τὸ σῶμα τοῦ παντὸς οὐ δοχεῖ ἀναιρεῖν
6 λόγος: πῶς οὖν Bx τούτων φανερὸν εἶναί φησιν, ὅτι οὐχ ἄπειρον τὸ
σῶμα τοῦ παντός: ταύτην δὴ τὴν ἔνστασιν ἐννοήσας ὃ ᾿Αλέξανδρος "Ort τὸ
6£" φησίν “᾿μή ἐστιν οἷόν τε ἀπείρους ἀτόμους εἶναι, ἔστι δειχνύναι προσ-
χρωμένους τοῖς πρὸ ὀλίγου εἰρημένοις ὑπ᾽ αὐτοῦ" εἶπεν γάρ, ὅτι, εἰ xai
10 διεσπασμένα ἐστίν, οὐδὲν ἧττον ἐνδέχοιτο ἄν τὸ ἐξ ἁπάντων πῦρ ἄπειρον
εἶναι. τὸ γὰρ αὐτὸ xal ἐπὶ τῶν ἀτόμων ἐροῦμεν: ὥστε, εἰ πάντῃ τὸ Bx 20
τῆς τῶν ἀτόμων συνθέσεως διέστηχεν ἐπ’ ἄπειρον ἕν σῶμα, οὐχέτι χενὸν
ἔσται" εἰ γὰρ τρίγωνα σώματα ἄπειρα, τὸ ἐχ τούτων συντεθέντων ἄπειρον
τοῖς ἐχ τῶν ἄλλων σχημάτων σώμασιν οὐ δώσει χώραν. ἀλλὰ δυνατὸν
15 μὲν ἦν προδείξαντα, ὅτι οὐχ ἔστι μεγέϑει ἄπειρον τὸ πᾶν, δειχνύναι, ὅτι 25
οὐδὲ πλήϑει ἄπειρόν ἐστιν, διότι τὸ ἐξ ἀπείρων συγχείμενον ἀνάγχη ἄπει-
pov εἶναι. οὐ μέντοι πρός τοῦτο φαίνεται νῦν ἀντιλέγων ὁ ᾿Δριστοτέλης τὸ
ἀπείρους τῷ πλήϑει εἶναι τὰς ἀτόμους, οὐδὲ πρὸς τοῦτο συνῆχται τὰ συμ-
περάσματα, ἀλλὰ τὰ μὲν πρὸς τὸ ἄπειρον χενόν, τὰ δὲ πρὸς τὸ δμοφυεῖς 80
20 ὑποτίθεσθαι αὐτοὺς τὰς ἀτόμους. μήποτε οὖν ἐν μὲν ταῖς πραγματιχαῖς
ἀποδείξεσι προλαβών, ὅτι τὸ μὲν ix πεπερασμένων τῷ πλήθει μεγεθῶν
μέγεθος xai αὐτὸ πεπερασμένον ἐστί, τὸ δὲ ἐξ ἀπείρων ἄπειρον, δείξας,
ὅτι πεπερασμένον ἐστὶν τῷ μεγέϑει τὸ πᾶν, ἔχει δεδειγμένον, ὅτι οὐχ ἔστιν 8ὅ
ἐξ ἀπείρων τῷ πλήϑει" ἐνταῦϑα δὲ λογιχώτερον ὑπαντήσας πρὸς τοὺς συν-
25 εχὲς μὲν ἄπειρον δὲ τὸ πᾶν λέγοντας μετῆλθεν ἐπὶ τοὺς διωρισμένον τῷ
χενῷ λέγοντας τὸ πᾶν ὡς ἐξ ἀτόμων ὁμοφυῶν ἐν τῷ χενῷ φερομένων
συνεστηχός, χαὶ χοινότερον ὑπαντῶν αὐτὸ τοῦτο ἀναιρεῖ τὸ ἐχ τοιούτων 40
συνεστάναι, εἴτε ἄπειροι τὸ πλῆϑος εἷεν εἴτε πεπερασμέναι. δῆλον dp,
ὅτι τὰ συναγόμενα συμπεράσματα, χἄν ἄπειροι τὸ πλῇϑος αἱ ἄτομοι λέ-
30 γοιντο, συνάγονται. εἰχότως οὖν ἐν μὲν τῇ ὑποθέσει ἀπειρίας οὐχ ἐμνήσϑη
εἰπών: εἰ δὲ μὴ συνεχὲς τὸ πᾶν, ἀλλ, ὥσπερ λέγει Δημόχριτος 4
xal Λεύχιππος, διωρισμένον τῷ χενῷ" περιέχεται γὰρ ἐν τῷ “διω-
ρισμένῳ᾽᾽ τό τε ἄπειρον τῷ πλήϑει | xal τὸ πεπερασμένον: ἐν δὲ τῷ 1110
συμπεράσματι “ὅτι μὲν οὖν φησίν "oóx ἔστι τὸ σῶμα τοῦ παντὸς ἄπει-

1 ἐστιν E παρὰ AEb: χατὰ CD 2 χατὰ AEb: παρὰ CD 4 ἀλλ᾽ οὐ
om. D σχῆμα A ὃ xatà] xatà τὸ A 6 ix Ab: xal ix DE

τούτου D 8 ἐστιν E: dott A: om. D 9 ὑπ᾽ περὶ D eine DE

ὅτι χτλ.] 2140 18 10 ἐστί A ἐνδέχοιτ᾽ D τὸ om. E 15 ἦν
piv E 16 πλήϑει DEb: πλῆϑος A ἐστι DE τὸ — elvat. (17) A: ἀνάγχη εἶναι
D: οὐδὲ ἀνάγχη εἶναι E: necesse est magnitudine esse b 11 τὸ om. E 18 ἀπεί-
ρους om. E 20 τὰς] τ A 22 αὐτὸ] seq. ras. 3 litt. E ἀπείρων ἄπειρον
A(b): ἄπειρον E: ἀπείρου D 23 ἐστὶ DE ἔστ A 24 δὲ om. E τοὺς]

τὸ É 25 μετῆλθε A 29 ἄπειρα DE 32 διωρισμένα Arist. codd. plerique
τῷ (prius)] τὸ E

246 SIMPLICII IN L. DE CAELO I 7 [Arist. p. 275»29. 2762318)

pov, ix τούτων φανερόν᾽᾽" συναπεδείχϑη γὰρ καί, ὅτι οὐδὲ ὡς διωρισμένον [110
ἄπειρόν ἐστιν, ὡς Δημόχριτος xal Λεύχιππος ἔλεγον, εἴπερ ἀδύνατον τὸ ὃ
οὕτως διωρισμένον ἐδείχϑη, xdv τε ἐξ ἀπείρων ἦ τῷ πλήϑει xdv τε ἐχ
πεπερασμένων.

5 p. 276418 Διότι δὲ οὐδὲ πλείους τοὺς οὐρανοὺς οἷόν τε εἶναι ἕως
τοῦ εἰρῆσϑαι τὸν λόγον. 10

Μετὰ τὸ δεῖξαι, ὅτι οὐχ ἔστιν ἄπειρον τῷ μεγέϑει σῶμα, ἐχ τοῦ μήτε
τὸν οὐρανὸν ἄπειρον εἶναι μήτε τὰ ὑπὸ σελήνην στοιχεῖα ἐφεξῆς ὥρμησε
ζητεῖν, χἄν εἰ μὴ ἄπειρόν ἐστι τὸ σῶμα τὸ πᾶν, μήποτε τοσοῦτόν ἐστιν,
10 ὡς δυνατὸν xal πλείονας εἶναι χόσμους ἐξ αὐτοῦ. ἀλλ' ὑπερθέμενος τότε 15
τοῦτο τὸ πρόβλημα χαθϑόλου πρῶτον συνεῖδε ζητεῖν, εἰ ἔστι σῶμα φυσιχὸν
ἄπειρον, οὐχέτι ἐπὶ οὐρανοῦ χαὶ τῶν ὑπὸ σελήνην ζητῶν, ἀλλὰ κοινότερον,
εἰ ἔστιν ὅλως σῶμα ἄπειρον, ὡς x«l ἐν τῷ τρίτῳ τῆς Φυσιχῇῆς ἀχροάσεως
ζητεῖ. xal δείξας, ὅτι οὐχ ἔστι, προσαπέδειξεν, ὅτι ἔξω τοῦ οὐρανοῦ οὐχ 30
15 ἔστι σῶμα οὔτε ἄπειρον οὔτε πεπερασμένον οὔτε νοητὸν οὔτε αἰσθητόν.
xal τότε ληγιχωτέραις ἐφόδοις ἐχρήσατο δειχνὺς πάλιν, ὅτι οὐδὲ χυχλοφο-
ρητιχὸν σῶμα ἄπειρόν ἐστιν οὐδὲ τῶν ἐπ᾽ εὐϑείας τι φερομένων: xol
συμπερανάμενος, ὅτι οὐχ ἔστι τὸ σῶμα τοῦ παντὸς ἄπειρον, προχειρίζεται 35
λοιπὸν τὴν ἀναβληϑεῖσαν ζήτησιν, μήποτε, χἄν μὴ ἄπειρος ὃ οὐρανὸς
40 οὗτος ἤτοι 6 χόσμος χατὰ τὸν οὐρανὸν μηδὲ ἔστιν ὅλως ἄπειρον σῶμα,
ἀλλὰ τοσοῦτόν γε ἐστιν, ὡς εἶναι πλείονας χόσμους. τοῦτο δὲ ταὐτόν ἐστι
τῷ πότερον εἰς μονογενής ἐστιν ὅδε οὐρανὸς ἢ χόσμος Y, πλείονας εἶναι 80
δυνατόν: οὐρανοὺς δὲ xal νῦν χαλεῖ τοὺς χόσμους τοὺς xal τὸ ὑπὸ σελή-
vr» ἔχοντας. δῆλον δέ, ὅτι, εἰ μὲν χαϑόλου τις ἀποδεδεῖχϑαι νομίζοι πρό-
95 τερον, ὅτι ἀδύνατον ὁτιοῦν σῶμα ἐχτὸς εἶναι τοῦδε τοῦ χόσμου, οὐχέτι ζη-
τήσει, εἴτε ἔστιν ἄλλης σωματιχὸς χόσμος εἴτε μή" εἰ δὲ νομίζει τις ἐπὶ S5
μόνων τῶν ἀορίστως κειμένων εἰρῇσϑαι τὸν λόγον ἐχεῖνον, εἰχότως ζητεῖ,
εἰ δυνατὸν xai ἄλλους εἶναι χύσμους. τὸ δὲ ἀορίστως χειμένων 6
᾿Αλέξανδρος ἐπὶ τῶν ἀπείρων ἀχούει xai ἐξηγεῖται οὕτως" "el γάρ τις"
30 φησί “᾿μὴ ἡγεῖται ἡμᾶς ἀποδεδειχέναι χαϑόλου, ὅτι οὐδὲν ἔστι σῶμα ἐχτὸς 40
τοῦδε τοῦ χύσμου τούτων, ἐξ ὧν ὁ χύσμος συνέστηχεν, ὃ δέδειχται xal
αὐτό, ἀλλὰ μόνον ἡμῖν ἡγεῖται τὸν λόγον γεγονέναι περὶ τοῦ μηδὲν ἄπει-
pov εἶναι σῶμα᾽ τὸ γὰρ ἄπειρον λέγει τὸ ἀορίστως χείμενον, ἐπεὶ μηὃ-

Ι οὐδὲ] om. DE 2 ἐστι E: corr. E? J y A: ἦἧεν DE 9 οὐδὲ) οὐ D

7 Hinc rursus seripturas variantes ex c enotavi Ὁ ἀπειρόν) seq. ras. 4 litt. E

10 πλείους e ἐξ] ἔξω ς 13 τρίτῳ] cap. 4 sq. 16 οὔτε ac 11 οὔτε
ac 2] πλείους Ec 32 τῷ] τὸ E ὅδε] ὁ D: ὅδε ὁ c ὁ χόσμος c
πλεῖον E: πλείους Εἷς 99. xai τὸ Ab: χάτω DE: xai tà E?c: χάτω xal omisso
ἔχοντας C 24 νομίξει c 26 δὲ] δὲ μὴ DE: corr. E? νομίζοι D 27 ζητήσει
Ec 3] ὃ] eorr. ex ἃ E? 32 ἡμῖν om. ὁ περὶ b: xai περὶ ADE

938

SIMPLICII IN L. DE CAELO 1 8 [Arist. p. 276 *18. 22] 941

εἰς ἔστι τόπος ἀφωρισμένος τοῦ ἀπείρου τῷ xal αὐτὸ ἀόριστον εἶναι 110
ἄπειρόν γε ὄν: δείξομεν ἐφεξῆς, ὅτι μηδὲν σῶμα ἐχτός ἐστιν τοῦδε τοῦ 46
χύσμου" οὗ | δειχϑέντος ἕπεται τὸ μηδὲ χόσμους εἶναι δύνασϑαι πλείους. 112»
μήποτε δὲ τὸ ἀορίστως χειμένων οὐ τὸ ἄπειρον σημαίνει. οὐ γὰρ dy
αὐτὸ πληθυντιχῶς εἶπεν. οὐ γάρ ἐστι πολλὰ ἄπειρα" ἀλλὰ xoi τὸ “εἴ τις
ἡ νομίζει χαϑόλου δεδεῖχϑαι περὶ τῶν σωμάτων, ὅτι ἀδύνατον ἐχτὸς ὅ
εἶναι τοῦ χόσμου τοῦδε ὁτιοῦν αὐτῶν᾽᾽ οὐχ ἐπὶ τούτων οἶμαι λέγεσθαι, ἐξ
ὦν ὃ χόσμος συνέστηχεν" οὐ γὰρ ἦν τοῦτο χαϑόλου ὡς πρὸς μεριχώτερα τὰ
ἀορίστως χείμενα ἀντιδιαιρεϑέν: ἀλλὰ περὶ ἐχείνου, περὶ οὗ δείξει ἐφεξῆς,
ὅτι μηδὲν ὅλως σῶμα ἐχτός ἐστι τοῦδε τοῦ χόσμου, οὗ δειχϑέντος, ὡς
xal ὃ ᾿Αλέξανδρος δυολογεῖ, ἕπεται τὸ μηδὲ κόσμους εἶναι δύνασθαι πλείους.
xal τὸ ἀορίστως δὲ χειμένων πρὸς ἀντιδιαστολὴν εἰρῆσθαι νομίζω τῶν
συντελούντων πρὸς τὴν τοῦ χύσμου διάθεσιν. εἰ γὰρ τὰ ἀορίστως χείμενα
μόνα ἐδείχϑη μὴ ὄντα ἔξω τοῦ οὐρανοῦ, ἄδηλον, μήποτε τὰ συντελοῦντα 16
ἐστι xal διὰ τοῦτο xal ἄλλοι χόσμοι εἰσίν. εἰ οὖν μὴ νομίζει τις τὸ χαῦ-
ὅλου δεδεῖχϑαι, νῦν χρὴ δεῖξαι, ὅτι οὐδὲν σῶμα ἐχτός ἐστι τοῦδε τοῦ
χόσμου. xal εἰχότως τοῦτο νῦν ἀποδείξεως νομίζει χρήζειν: ἐν γὰρ τοῖς
προλαβοῦσιν, ὅτι μὲν ἄπειρον σῶμα οὐχ ἔστιν ἔξω τοῦ οὐρανοῦ οὐδέν, 90
ἔχει δεδειγμένον, εἴπερ δέδεικται χαϑόλου, ὅτι οὐχ ἔστιν σῶμα ἄπειρον"
τι δὲ οὐδὲ πεπερασμένον σῶμα ἔστιν ἔξω τοῦ οὐρανοῦ, ὃ “μέχρι τινὸς᾽
ἐν ἐχείνοις ἐχάλεσεν, ὡς ὁμολογούμενον ἢ ὡς νῦν δειχϑησόμενον ὑποϑέ-
μενος ἐπήγαγε χαϑόλου “οὐδὲν ἄρα σῶμα τοῦ οὐρανοῦ ἔξω᾽᾿. 6 δὲ 'AXÉ-s5
ξανδρος καὶ πρότερον ἔλεγε χαὶ νῦν φησιν, ὅτι δυνατὸν μὴ ἐξ ὑποθέσεως
εἰρῆσϑαι τὸ “ἀλλὰ μὴν οὐδὲ μέχρι τινός᾽᾽, ὃ ταὐτόν ἐστι τῷ οὐδὲ πεπε-
ρασμένον, εἴπερ δέδειχται, ὅτι πᾶν σῶμα αἰσθητὸν ἢ ἄνω Y, xdtw ἐστὶν
ἢ πέριξ τοῦτο δὲ xai ἀπὸ τῶν ἁπλῶν χινήσεων δέδειχται, καί ἐστι τὸ 80
μὲν ἄνω χαὶ χάτω ἐντὸς τοῦ οὐρανοῦ, τὰ δὲ πέριξ αὐτὸς ὁ οὐρανός.

p.2762422 Ἅπαντα γὰρ xal μένει xal χινεῖται ἕως τοῦ ἔτι, εἰ βίᾳ
50e ἢ φορά, ἣ ἐναντία χατὰ φύσιν. 35

Δύο ἀξιώματα τῶν δειχϑησομένων προλαμβάνει ὡς ἐναργῆ, ἕν μέν,
ὅτι πάντα τὰ φυσιχὰ σώματα χαὶ μένει χαὶ χινεῖται χαὶ χατὰ φύσιν χαὶ
βίᾳ, xal ἐν ᾧ μένει χατὰ φύσιν, εἰς τοῦτο xal φέρεται χατὰ φύσιν, xal
τὸ ἀνάπαλιν, εἰς ὃ φέρεται χατὰ φύσιν, ἐν τούτῳ xal μένει χατὰ φύσιν, 40
xxl αὖ παλιν, ἐν ᾧ μένει βίᾳ, καὶ φέρεται βίᾳ εἰς τοῦτο, xal εἰς ὃ φέρε-

35 ται βίᾳ, xal μένει ἐν τούτῳ βίᾳ. τὸ δὲ ἅπαντα γὰρ καὶ μένει xal

1 ἀόριστον εἶναι om. E 2 ἐστι Dc 4 χειμένων οὐ τὸ] corr. ex χείμενον
αὐτὸ E? 9 πληϑυντιχῶς) comp. obscuro D 6 μὴ add. E? νομίζοι D:
vou, E: corr. E? δεδεῖχϑαι DE?b: ótbetyévat A: δέδειχεν αἱ E 10 μηδὲ A
14 μόνα Ab: om. DEc 16 ἐστιν E 18 προληφϑεῖσιν c 19 ἔστι DEc

21 ὡς (prius)) suprascr. E* 22 ἐπήγαγε] 275v9 οὐδὲ A 21 ἐχτὸς A

xal (pr. om. c

248 SIMPLICII ΙΝ L. DE CAELO I8 [Arist. p. 276422)

χινεῖται xal κατὰ φύσιν xal βίᾳ δύναται, φησὶν 6 ᾿Αλέξανδρος, ὡς 113.
ἐπὶ τῶν μένειν πεφυχότων λέγεσθαι πάντων: τὰ γὰρ μένειν πεφυχότα 45
xal μένει xal χινεῖται xal παρὰ φύσιν xal βίᾳ’ τοιαῦτα δὲ τὰ ὑπὸ |
σελήνην" τὸ γὰρ χύχλῳ χινούμενον οὔτε χινηϑῆναι δύναται παρὰ φύσιν 11Συ
5 οὔτε μεῖναι" xal ὅλως τὰς ἐχ τούτων τῶν ἀξιωμάτων ἀποδείξεις περὶ τῶν
ὑπὸ σελήνην ποιεῖται σωμάτων, ὡς μαϑησόμεϑα. εἰ δὲ βιάζεταί τις τὸ
ἅπαντα γὰρ xal μένει xal χινεῖται χαθολιχῶς ἀχούειν, δύναται, οἶμαι, 5
λέγεσθαι. ὅτι xal f, μονὴ τῶν μενόντων xal ἢ χίνησις τῶν χινουμένων f,
μέν ἐστι παρὰ φύσιν, f, δὲ χατὰ φύσιν, τὰ δὲ καὶ μονὴν ἔχοντα xal χί-
10 νησιν ἐν ἑχατέρῳ τὸ χατὰ φύσιν ἔχει καὶ παρὰ φύσιν. δεύτερον δὲ ἀξί-
epa εἰ βίᾳ $0& f, φορά, f ἐναντία αὐτῇ κατὰ φύσιν" λέγει δέ, 10
ὅτι ἢ ἐναντίχ τῇ παρὰ φύσιν τινὸς χινήσει χατὰ φύσιν αὐτῷ ἐστιν. ὑπο-
ϑέμενος δὲ ὁ ᾿Αλέξανδρος πλείους δύνασθαι τοῦ ἑνὸς εἶναι παρὰ φύσιν χι-
γήσεις, διότι τὸ μὴ xatà φύσιν εὐθὺς παρὰ φύσιν ἐστίν: ἣ γὰρ βῶλος οὐ
15 μόνον ἐπὶ τὸ ἄνω χινεῖται παρὰ φύσιν, ἀλλὰ καὶ ἐπὶ τὰ πλάγια" τοῦτο 15
οὖν ὑποθέμενος τὸν μὲν ᾿Αριστοτέλους λόγον δοχεῖ σῴζειν" αἱ γὰρ πλείους,
φησί, παρὰ φύσιν χινήσεις οὐχ εἰσὶν ἐναντίαι, ἢ δὲ ἐναντία τῇ παρὰ φύ-
σιν εὐϑὺς χατὰ φύσιν ἐστίν: ἀπορίας δὲ ἑαυτῷ πρὸς ταῦτα ἐπαγει" εἰ
γὰρ πλείους, φησίν, αἱ παρὰ φύσιν, ἑχάστῃ δὲ αὐτῶν ἐστιν ἐναντία τις, 90
20 xai f, ἐναντία τῇ παρὰ φύσιν xatà φύσιν, πλείους ἔσονται αἱ κατὰ φύσιν
χινήσεις ἐχάστου σώματος τῶν ἁπλῶν: ὅπερ ἄτοπον’ μία γὰρ ἑνὸς δέ-
δειχται. εἰ δὲ μίαν τις λέγοι ταῖς παρὰ φύσιν εἶναι τὴν ἐναντίαν οὔσαις
πλείοσιν, οὐχέτι ἕν ἑνὶ ἐναντίον: ὅπερ xal τοῦτο ἄτοπον. xal Àóst λέγων, 25
ὅτι ὀέδειχται ἐν τοῖς πρώτοις, ὅτι πᾶν τὸ μὴ χατὰ φύσιν χινούμενον παρὰ
35 φύσιν τε xal τὴν ἐναντίαν χινεῖται, ἐπεὶ xal τὸ μεταβάλλον πᾶν εἰς τὸ
ἐναντίον μεταβάλλει" xai τὰρ τὸ μεταξὺ ἐναντίον πως’ ὥστε τῇ παρὰ φύ-
σιν τινὸς χινήσει ἐναντία ἢ χατὰ φύσιν. Gone δὲ τοῦτο λέγειν διὰ τούτων 80
6 ᾿Αλέξανδρος, ὅτι ἐπὶ τῶν ἁπλῶν φυσιχῶν χινήσεων ὥσπερ μία ἑνὸς ἣ
χατὰ φύσιν, οὕτως xal px ἢ παρὰ φύσιν ἐναντία τῇ χατὰ φύσιν, αἱ δὲ
80 ἄλλαι πᾶσαι μιχταὶ xal οὔτε παρὰ φύσιν ἁπλῶς λέγοιντο ἄν οὔτε χατὰ
φύσιν" xal εἰ λέγοιτο τὸ μὴ χατὰ φύσιν εὐθὺς παρὰ φύσιν εἶναι, οὐχ ὡς 8ὅ
τὸ ἐναντίον τῷ χατὰ φύσιν λέγεται παρὰ φύσιν, dÀX ὡς παρὰ τὸ χατὰ
φύσιν ὑπάρχον.

] χατὰ] παρὰ D δύναται --- βίᾳ (3) om. D 2 μένειν πεφυχότων] μὲν ἐνπεφυχό-
των E: μὲν ἐμπεφυχότων ΕΣ γὰρ] δὲ e i δύναται] corr. ex δυνατὸν E

5 ἀποδείξεις} suprascr. E? 6 μαϑησόμενα A, sed corr. m. rec. 4 olpat E: ὡς οἶμαι
Εἷς 10 τὸ] corr. ex τῷ E* ἔχει τὸ χατὰ φύσιν ἐχεῖνο c ἔχει Ab:
ἐχεῖ DE 11 ἦδε] corr. ex δὲ E! ἐναντία αἰτία DE: corr. E?

αὐτῇ) αὕτη DE: corr. E? 19 ἐπὶ (prius) A: εἰ tt E: εἰς DE*c 23 τοῦτο)
αὐτὸ De: om. b 24 ἐν xoig πρώτοις] Phys. 15 20 γὰρ om. A 28 6

om. ἃ 90 λέγοιντο b: λέγοιτο ADE?,c

SIMPLICII IN L. DE CAELO I 8 [Arist. p. 276327] 249

P JA

p.276a27 Ἐπὶ δὴ τὸ μέσον τὸ ἐνταῦϑα ἕως τοῦ μία γὰρ f, χατὰ [120
φύσιν.

Χρώμενος τοῖς προληφϑεῖσι τοιοῦτόν tt χατὰ τὸν ᾿Αλέξανδρον ἐπάγει" 40
“ἢ γὰρ γῆ ἔξω τοῦδε τοῦ χόύόσμου οὖσα, εἰ μὲν ἐπὶ τὸ μέσον τοῦδε τοῦ
5 χήσμου φέρεται βία xai παρὰ φύσιν, ἐντεῦϑεν ἐχεῖ χινηϑήσεται χατὰ φύ-
σιν’ χεῖται γὰρ τὴν ἐναντίαν τῆς παρὰ φύσιν χατὰ φύσιν εἶναι, ἐναντία δὲ
ἢ ἀπὸ τοῦ μέσου τοῦ χόσμου τοῦδε τῇ ἐπὶ τὸ μέσον: οὕτως δὲ εἴη dv 4
αὐτῇ f, ἄνω xatà φύσιν’ ἄνω γὰρ ἀπὸ τοῦ μέσου. ἀλλὰ xal εἰ μένει [{85
$, ἔξω τοῦδε τοῦ χόσμου γῇ ἐν τῷ τοῦδε τοῦ χόσμου μέσῳ χατὰ φύσιν
10 xai μὴ βίᾳ, καὶ οἰσθήσεται ἐπὶ τὸ μέσον τοῦτο χατὰ φύσιν" χεῖται γὰρ
xai τοῦτο, ἐν ᾧ τι μένει μὴ βίᾳ, ἐπὶ τοῦτο xal φέρεσϑαι. ταῦτα ϑείς, 5
φησί, προσέϑηχε τὸ μία δὲ ἢ κατὰ φύσιν ἐνδειχνύμενηος, ὅτι, εἰ ἐπὶ
τοῦτο χατὰ φύσιν φέρεται, ἐπ᾽ οὐδὲν ἄλλο xatà φύσιν χινηϑήσεται. ταῦτα
ϑείς, φησί, προσλαμβάνει τούτοις τὸ δεῖν, εἰ πλείους εἶεν χόσμοι, ἐξ Ópo-
15 εἰὸῶν αὐτοὺς σωμάτων ἀλλήλοις elvat."

Ταῦτα 6 ᾿Αλέξανδρος αὐτοῖς ῥήμασιν ἔγραψε τὴν λέξιν ἐξηγούμενος 10
ταύτην. καί μοι δοχεῖ δύο νομίζειν ἄτοπα ἐπάγεσϑαι τῷ λόγῳ, ἕν μέν,
εἰ ἢ ἐχεῖϑεν γῇ κατὰ φύσιν ἐντεῦϑεν ἐχεῖ χινεῖται, τὴν ἐπὶ τὸ ἄνω χίνη-
σιν xatà φύσιν αὐτῇ εἶναι γῇ οὔσῃ, ἕτερον δέ, εἰ ἐπὶ τὸ χατὰ φύσιν φέ-

20 ρεται, ὅτι ἐπ᾽ οὐδὲν ἄλλο χατὰ φύσιν χινηϑήσεται. μήποτε δὲ οὗτε τὸ τῦ
“μία ἢ κατὰ φύσιν᾽᾽ διὰ τοῦτο προσέϑηχεν ὁ ᾿Δριστοτέλης" μία γὰρ ἣ ἐπὶ
τὸ μέσον, χἄν ἐπὶ τὸ τοῦδε τοῦ χόσμου μέσον χἄν ἐπ᾽ ἄλλου, ὁμοειδῶν
ὄντων x«l συνεστηχότων ἐχ σωμάτων τὰς αὐτὰς δυνάμεις ἐχόντων, ὡς
αὐτὸς ἐρεῖ προελθών: οὔτε δὲ εἰς ἄτοπον, ὡς οἶμαι, τοῦτο ἀπάγει τὸν 30

25 λόγον τὸ τὴν ἐπὶ τὸ ἄνω χίνησιν κατὰ φύσιν ἔσεσθαι τῇ γῇ τοῦτο γὰρ
ἐν τῷ ἑξῆς ἐπιχειρήματι ἐπάγει, ὅταν λέγῃ “τούτου γὰρ συμβαίνοντος
ἀνάγχη φέρεσθαι ἄνω μὲν τὴν Ἰῆν ἐν τῷ οἰχείῳ χόσμῳ, τὸ ὁὲ πῦρ ἐπὶ
τὸ μέσον. ἀλλ᾽ εἴ τι χρὴ τῇ ἐμῇ υαντείᾳ προσέχειν τὸν νοῦν, ὑποϑέ- 86
μενος 6 ᾿Αριστοτέλης τοῦτο, ὅπερ ἐφεξῆς δείξει, τὸ εἰ πλείους εἰσὶ χόσμοι

80 ὁμοίους τε ἀλλήλοις εἶναι xal ix τῶν αὐτῶν συνεστῶτας σωμάτων, εἰς
ἄτοπον ἀπάγει τὸν λόγον τὸ μὴ μίαν ἑχάστου τῶν ἁπλῶν χίνησιν ἔσεσϑαι,
ἀλλὰ δύο" ἢ γὰρ ἐξ ἄλλου χόσμου γῇ ὁμοειδὴς οὖσα τῷ ἐνταῦϑα xal τὴν 80

€

l ἐπὶ t DE?*: ἐπειδὴ AE: ἐπὶ δὲ c γὰρ ADE: ὃ᾽ ς ὃ τι] τὸ ς 4 μὲν)
evan. A 9 xóspou Ab: χόσμου οὖσα DE 1 τοῦ μέσου om. A 8 αὐτῇ]
αὕτη DE: corr. E? 10 μὴ] suprascr. E? 11 dv ᾧ tt μένει] ἐνατί μὲν εἰ corr. in
ἐναντίον μενεῖ E: 1p. ἐν ᾧ μένει μὴ βίᾳ mg. E? tt om. c 12 προέϑηχε E,
Sed corr. εἰ ἐπὶ A: εἴ τι Ὁ: εἰ εἴη corr. in εἰ ἐστι E: εἰ εἰς E?c 14 φησί]
del. py παραλαμβάνει Ec 15 ἀλλήλους D 11 xaí pot] xaíxot A

ἰδ ἐχεῖϑεν A: ibi b: om. DEc 19 qst (alt.) Ab: φύσιν αὐτῇ εἶναι DE: φύσιν αὐτῇ
Etc 21 μία Ab: βία D et e corr. E ἡ Ab: om. DEc 26 ἐπάγει Ab: om.
DE: ἐπιφέρει E?c λέγει E: corr. E? τούτου xtÀ.] 276*14 3l ἐπάγει c
τῶν) τὴν τῶν D: τοῦ τῶν E

950 SIMPLICII IN L. DE CAELO I 8 (Arist. p. 276227. 30]

αὐτὴν ἔχουσα ῥοπήν, ὅπερ δείξει μετ᾽ ὀλίγον, εἰ φέροιτο ἐπὶ τὸ τοῦδε τοῦ 118.
χόσμου μέσον, ἢ βίᾳ φέρεται x«l παρὰ φύσιν" xai δῆλον, ὅτι ἐπὶ τὸ τοῦ
ἑτέρου χόσμου μέσον xatà φύσιν οἰσθήσεται" χεῖται γὰρ τὸ τὴν ἐναντίαν
τῇ παρὰ φύσιν χατὰ φύσιν εἶναι" ἔσονται οὖν ἐχείνῃ τῇ γῇ δύο κατὰ φύσιν 85

5 χινήσεις xal ἀλλήλαις ἐναντίαι Tj, τε ἀπὸ τοῦ μέσου τοῦδε xal fj ἐπὶ τὸ
μέσον ἐχείνου. εἰ ὃὲ μὴ χατὰ φύσιν ἐστὶ τῇ ἐχεῖθεν γῇ fj ἐκεῖ φορά,
ἀλλὰ τὸ μένειν ἐνταῦϑα, τοῦτο κατὰ φύσιν ἐστὶν αὐτῇ d γὰρ τὸ φέρε-
σϑαι ἐντεῦθεν ἐχεῖ παρὰ φύσιν ἐστί, τούτῳ τὸ μένειν ἐνταῦϑα κατὰ φύσιν 40
ἐστίν: ἐν ᾧ δὲ μένει τι κατὰ φύσιν, εἰς τοῦτο xai φέρεται χατὰ φύσιν"

10 xal τοῦτο γὰρ προηξίωται: πάλιν οὖν τὸ κατὰ φύσιν ἐνταῦϑα φερόμενον
δύο χινήσεις ἔχει xatà φύσιν τήν τε ἀπὸ τοῦ μέσου xal τὴν ἐπὶ τὸ μέ-
σον τοῦ τε ἐχεῖ χαὶ τοῦ ἐνταῦϑα, ὅπερ ἄτοπον. ἀλλὰ τοῦτο μὲν παρ-
ἔλιπε, τὴν δὲ αἰτίαν ἐπήγαγε τοῦ ἀτόπου εἰπὼν "guía γὰρ fj κατὰ φύσιν᾽᾽, 45
ὡς δηλοῖ καὶ ὃ γάρ αἰτιολογιχὸς σύνδεσμος. |

15 p. 276430 "Ext ἀνάγχη πάντας àx τῶν αὐτῶν ἕως τοῦ διὰ τὸ τοὺς 1180
χόσμους οὕτω χεῖσϑαι πρὸς ἀλλήλους. δ

"O μὲν ᾿Αλέξανδρος προσλαμβάνεσθαι ταῦτα τοῖς προειρημένοις φησὶ
xai προστίθεσθαι τὸ δεῖν, εἰ πλείους εἰσὶν οἱ χόσμοι, ἐκ τῶν αὐτῶν χατ᾽
εἶδος αὐτοὺς εἶναι σωμάτων. μήποτε δὲ ἄλλο τὸ ἐπιχείρημα τοῦτό ἐστιν,

80 ὡς δηλοῖ xal τὸ ἔτι προσχείμενον, καὶ εἰς ἄλλο ἄτοπον ἀπάγον τὸ ἄνω 10
μὲν τὴν γῆν φέρεσθαι, τὸ δὲ πὺρ ἐπὶ τὸ μέσον, ὅπερ ποιεῖ μηχέτι γῆν
εἶναι μηδὲ πῦρ. πρῶτον δὲ δείκνυσιν ἀχολουϑοῦν τῷ πλείονας λέγοντι
χόσμους τὸ &x τῶν αὐτῶν τῷ εἴδει σωμάτων εἶναι μόνῳ τῷ ἀριϑμῷ δια-
φερόντων, πυρὸς xal γῆς xai τῶν μεταζὺ τὰς αὐτὰς δυνάμεις ἐχόντων, 15

35 Üspuótrta μὲν xal χηουφότητα ἔχοντος τοῦ πανταχοῦ πυρός, ψῦξιν δὲ xai
βαρύτητα τῆς γῆς. δείχνυσι δὲ αὐτὸ οὕτως" οἱ πλείους λέγοντες χόσμους
ὁμοίους αὐτοὺς εἶναι λέγουσιν ἀλλήλοις, ὡς τῷ εἴδει μὲν τοὺς αὐτοὺς
ὄντας, ἀριϑμῷ δὲ μόνῳ διαφέροντας: εἰ οὖν ὅμοιοι τὴν φύσιν, ἐχ τῶν 90
αὐτῶν εἰσι σωμάτων τῷ εἴδει τὴν αὐτὴν δύναμιν ἐχόντων, οἷον ἐχ πυρὸς

30 xal γῆς xal τῶν μεταξὺ xai τοῦ χυχλοφορητιχοῦ σώματος" χόσμος γὰρ τὸ
éx τούτων συνεστὼς νομίζεται. εἰ δὲ ὁμώνυμα τὰ ἐνθάδε τοῖς ἐν ἄλλῳ
xó3u« λέγει τις, ἀλλὰ μὴ συνώνυμα xal τοῦ αὐτοῦ εἴδους, ἀνάγκη χαὶ τὰ ἐδ

-------. — — -—

] ἔχουσαν A 9 ἢ] corr. ex εἰ E? 6 éxeivo DE: corr. E? ἐστὶν E, sed v
eras. ἐντεῦϑεν c 1 τοῦτο om. b τοῦτο — ἐνταῦϑα (8) om. A αὐτῷ!
corr. ex αὕτη E? 8 ἐστί seq. ras. 1 litt. E 10 ἐνταῦϑα] ἐντεῦϑεν c
14 ὁ γάρ] γὰ 6 A 15 ἔτι ὃ᾽ c 19. 10 πάντας τοὺς χόσμους Ec 15 τοὺς]
corr. ex τοῦ À 16 οὕτως E χινεῖσϑαι A 11 προλαμβάνεσϑαι A
20 xal (pr. AD: om. Ebe ἄλλο Om. c ἀπάγων DE: corr. E? 21 γὴν (alt.)]

2 τῷ] corr. ex τὸ A 26 τῆς add. E? 21 εἶναι om. D

τὴν γῆν DE 27
τῷ ἃ Jl συνεστὸς e corr. E 32 λέγοι E?c: comp. ambig. D:

28 τῶν] eorr. ex
dicat b

SIMPLICII IN L. DE CAELO I8 [Arist. p. 276230) 251

ἐξ αὐτῶν συνιστάμενα οὐχέτι ὁμοειδῆ εἶναι, ὡς ὑπετέϑη, ἀλλ᾽ ὁμωνύμως [180
λέγεσϑαι χόσμους. εἰ οὖν ὁμοειδεῖς ὑποτίθενται, xal τὰ ἐξ ὧν συνεστήχα-
σιν ὁμοειδῇ ἀνάγχη εἶναι" εἰ δὲ ὁμώνυμοι οἱ χόσμοι, περὶ τῆς ἑχάστου
φύσεως χρὴ διδάσχειν. ταῦτα οὖν δείξας, ἀχόλουθϑον ἐπάγει τῷ ὁμοειδῆ 80

5 τοῖς ἐνταῦϑα εἶναι τὸ τὸ μὲν ἀπὸ τοῦ μέσου φέρεσθαι, τὸ δὲ ἐπὶ τὸ
μέσον xai ἐν ἐχείνοις τοῖς χόσμοις, εἴπερ πῦρ ἐστι xal ἐχεῖ xal γῆ, xai
πᾶν πῦρ ὁμοειδές ἐστι παντὶ πυρὶ χαὶ τῶν ἄλλων ἕχαστον οὕτως, ὥσπερ
χαὶ τὰ ἐν τούτῳ τῷ χόσμῳ μόρια τοῦ πυρὸς ὁμοειδῇ ἐστιν ἀλλήλοις xal S5
τὰ τῆς Ἰῆς ὁμοίως xal τῶν ἄλλων. οὕτως μὲν ἐκ τοῦ ὁμοειδῆ, εἶναι τὰ

10 ἐν τοῖς ἄλλοις χόσμοις τοῖς ἐν τῷδε ἔδειξεν, ὅτι τὸ μὲν ἀπὸ τοῦ μέσηυ
χινεῖται xal ἐν ἐχείνοις τὸ πῦρ, τὸ δὲ ἐπὶ τὸ μέσον ἣ γῆ. δείχνυσι δὲ τὸ
αὐτὸ χαὶ ἀπὸ τῶν περὶ τὰς χινήσεις ὑποθέσεων τῶν ἐν ἀρχῇ τοῦ βιβλίου 40
προληφϑεισῶν, ἃς ὑποθέσεις μὲν ὡς πρὸς τὰ ἀπ᾽ αὐτῶν δειχνύμενα χαλεῖ,
ἐπεὶ δέδειχταί qe ἐν ἐχείνοις, ὅτι ἀνάγχη πᾶσαν εἶναι τὴν ἀπλὴν φορὰν

15 τὴν μὲν ἀπὸ τοῦ μέσου, τὴν δὲ ἐπὶ τὸ μέσον, τὴν δὲ περὶ τὸ μέσον,
εἴπερ xal γραμμαί, xa0' ἃς ἢ χίνησις γίνεται, δύο εἰσὶν ἁπλαῖ 7j τε εὐϑεῖα 45
xai ἣ χύχλῳ. δέδειχται οὖν, ὅτι ὡρισμέναι εἰσὶν αἱ ἁπλαῖ χινήσεις" τοῦτο
γὰρ σημαίνει τὸ πεπερασμέναι" xal ὅτι δύο αἱ ἐπ᾽ εὐϑείας χινήσεις,
χαὶ ὅτι τῶν στοιχείων | Éxactov κατ᾽ αὐτὰς εἰδοποιεῖται. εἰ οὖν αὗται [144

20 μόναι εἰσὶν ἁπλαῖ χινήσεις, οὐχ ἐνταῦϑα μόνον, ἀλλά, xdv πλείονες εἶεν
χόσμοι, xal ἐν τοῖς ἄλλοις, ταῖς δὲ χινήσεσιν ὀρίζεται τὰ στοιχεῖα, δῆλον,
ὅτι xal τὰ στοιχεῖα xal σώματα τὰ αὐτὰ dv εἴη πανταχοῦ. 6

Λέγει δὲ ὁ ᾿Αλέξανδρος, ὅτι δύναται τὸ αὖ τε γὰρ χινήσεις πεπε-
ρασμέναι u$ μόνον λέγειν πεπερασμένας τὰς χινήσεις τῷ πλήθει, ἀλλὰ

25 xal τῷ ἑχάστην πέρας τι ἔχειν xal μὴ ἐπ᾽ ἄπειρον γίνεσϑαι" τὸ γὰρ
ἀδύνατον γενέσϑαι οὐ γίνεται. ἐπιστῆσαι δὲ χρή, ὅτι πρῶτον μὲν οὐδὲν 10
ἂν εἴη πρὸς τὸ νῦν προχείμενον τὸ μὴ ἐπ᾽ ἄπειρον γίνεσϑαι, ἔπειτα οὐδὲ
ἀληϑὲς ἐπὶ τῆς χυχλοφορίας. αὔτη γὰρ ἐπ᾽ ἄπειρον μὲν πρόεισιν, ἀεὶ δὲ
οὐ μόνον γίνεται, ἀλλὰ χαὶ γέγονε.

80 Δείξας δέ, ὅτι ὀμοειδῇ ἀλλήλοις ἔσται τὰ ἐν πᾶσι τοῖς κόσμοις σώ-
ματα, χἄν πλείους εἶεν χόσμοι, ἐπάγει τὸ τούτῳ ἑπόμενον ἐξ ἀνάγχης" τοῦτο 15
δέ ἐστι τὸ πεφυχέναι φέρεσθαι xal ἐπὶ τὸ τοῦδε τοῦ χόσμου μέσον τὰ ἐν
τοῖς ἄλλοις χόσμοις τῆς γῆς μόρια χαὶ τὰ ἐνταῦϑα δηλονότι ἐπὶ τὰ τῶν
ἄλλων μέσα, ὁμοίως: δὲ xal τὸ πανταχοῦ πὺρ πρὸς πᾶν τὸ ἔσχατον" τὰ

35 γὰρ ὁμοειδῇ σώματα πάντα ἐπὶ τὸ αὐτὸ φέρεται: ὅπου γὰρ μία βῶλος, 30
ἐχεῖ xal πᾶσα ἣ γῇ ἔστι δὲ ὁμοειδῇ xal τὰ μέσα ἀλλήλοις xal τὰ ἔσχατα.

1 ὡς --- εἶναι (3) om. D ὃ τῆς om. D 9 τὸ (pr.)) corr. ex τῷ E? 6 ἐστιν
E: corr. E? xal éxet xal D et altero xal macula obscurato A: xal éxet Εἰ: éxet
xal E?bc 7 xal] τε xal A 8 τούτῳ om. D 12 τοῦ DEb: τοῦδε τοῦ Ac

15 δὲ (pr.)) corr. ex δὴ A! ἐπὶ] ἐπὶ post ras. 8 litt. E 17 ἡ κύχλῳ AE?: ὁ χύχλος
CD: circularis seu circulus b τοῦτο — χινήσεις (18) om. Ec 18 πεπερασμέναι]
2169 19 xal om. A 20 ἀλλά, xdv] ἀλλὰ xal E: ἀλλ᾽ εἰ καὶ E?c 21 ταῖς
δὲ) ταῖσδε ταῖς D 22 τὰ (pr) om. A σώματα] τὰ σώματα D 25 πέρα E:

corr. E? 21 γίγνεσϑαι E 29 γίγνεται E 35 μία] in ras. ΕΞ: om. D

202 SIMPLICII IN L. DE CAELO I8 (Arist. p. 276230]

“δῆλον δέ, φησὶν ᾿Αλέξανδρος, ὅτι πεφύχοι dv ἢ πανταχοῦ γῇ xal τὸ παν- 1145
ταχοῦ πῦρ φέρεσθαι ἐνταῦϑα, ix τοῦ μένειν ἄν αὐτὰ ἐν τούτοις τοῖς τό-
ποις χατὰ φύσιν, εἴ τις ἀπέϑετο" οὐ γὰρ δὴ ἐροῦσιν, ὅτι τεϑέντα ἐν τού- ?5
τοις οὐ μενεῖ, xal τῶν σωμάτων ὁμοειδῶν ὄντων xal τῶν τόπων: ὅπου
δὲ μένει τινὰ χατὰ φύσιν, ἐπὶ τοῦτο xal χινεῖται χατὰ φύσιν. εἰ οὖν τοῖς
πλείους λέγουσι χόσμους ἀχολουϑεῖ τὸ πεφυχέναι φέρεσθαι xal ἐπὶ τοῦτο
τὸ μέσον τὴν ἐν ἄλλῳ χόσμῳ γῆν xal τὸ ἐν ἄλλῳ πῦρ ἐπὶ τοῦτο τὸ 80
ἔσχατον, τοῦτο δέ ἐστιν ἀδύνατον, ὡς δείξει, δῆλον, ὅτι ἀδύνατον εἴη xal
ἐχεῖνο, ᾧ τοῦτο ἠχολούϑησεν. εἰ γὰρ οὕτως ἔχει τῶν χόσμων ἣ ϑέσις,
10 ὡς εἶναι αὐτῶν χατὰ τὰ ἔσχατα τὰς ἅφας, εἰ μέλλοι fj ἀπὸ ἑτέρου γῆ
ἐπὶ τὸ τοῦδε τοῦ χόσμου μέσον φέρεσθαι, ἀνάγχη πρῶτον αὐτὴν ἐπὶ τὸ ss
πέριξ ἐχείνου καὶ τὸ ἄνω ἐνεχϑεῖσαν οὕτως εἰς τοῦτον μεταβῆναι τὸν
χύόσμον xal ἐπὶ τὸ μέσον αὐτοῦ χατενεχϑῆναι xai τὸ ἐχεῖ πῦρ μετελϑὸν
ἐχεῖθεν xai γενόμενον ἐν τῷ ἐσχάτῳ οὐρανῷ τοῦ τῇδε χόσμου ἀπ᾽ αὐτοῦ
15 χαταβαίνειν εἰς τὸ ὑπὸ σελήνην’ τούτου δὲ συμβαίνοντος ἀνάγχη φέρεσϑαι 40
ἄνω μὲν τὴν γῆν ἐν τῷ οἰχείῳ χόσαῳ, τὸ δὲ πῦρ ἐπὶ τὸ μέσον xal χάτω
ἐν τούτῳ τῷ xócpp, ὁμοίως δὲ xal τὴν ἐντεῦϑεν γῆν ἐχεῖ φερομένην
ἀπὸ τοῦ μέσου φέρεσθαι χατὰ φύσιν τοῦ ἐνταῦϑα πρὸς τὸ ἐχεῖ μέσον,
ὅπερ ἀδύνατον, γῆν οὖσαν ἀπὸ τοῦ μέσου φέρεσϑαι. συμβαίνει δὲ ταῦτα
20 οὕτως διὰ τὸ τοὺς πλείονας χόσμους, εἴπερ εἰσί, χατὰ τὰ ἔσχατα ἐφάπτε- 45
σϑα: ἀλλήλων ἣ πλησιάζειν ἀλλήλοις. κχἀγὼ | μὲν τὴν λέξιν ἐχείνην 1140
τὴν λέγουσαν τούτου γὰρ συμβαίνοντος ἀνάγχη φέρεσϑαι ἄνω μὲν
τὴν γῆν ἐν τῷ οἰχείῳ xóouw, κάτω δὲ τὸ πῦρ οὕτως ἐνόησα, ὡς
τῆς μὲν Ἰῆς ἐν τῷ οἰχείῳ χύσμῳ ἄνω φερομένης, τοῦ δὲ πυρὸς χάτω ἐν
95 τῷδε τῷ χόσμῳ" ὁ δὲ ᾿Αλέξανδρος κατὰ χοινοῦ τὸ ἐν τῷ οἰχείῳ χόσμῳ 5
ἀχούσας λέγει, ὅτι xal τὸ πῦρ ἐπὶ τὸ μέσον τότε πρῶτον οἰσθήσεται τὸ
ἐν τῷ οἰχείῳ χόύόσμῳ, ἵνα ἐπὶ τὸ ἄνω ἐν τῷδε τῷ χόσμῳ χινηϑῇ. "si
γὰρ ὑποχείμενός τις, φησίν, εἴη χόσμης τῷδε τῷ χόσψῳ, οὗτος δὲ ὑπὲρ
αὐτὸν χείμενος, τὸ πῦρ τὸ χαταντιχρὺ τῆς ἁφῆς τῶν χόσμων ὃν ἐν 10

30 τῷ ἑτέρῳ χόσμῳ ἐπέχεινα τῆς ἐχεῖ γῆς. (va ἐπὶ τοῦτο ἔλθῃ τὸ ἐν τῷδε
τῷ χόσμῳ ἄνω, δεήσει πρῶτον αὐτὸ χινηϑῆναι τὴν τοῦ χόσμου τοῦ ἐν ᾧ
ἔστι διάμετρον χατὰ φύσιν, εἴ γε ἐπὶ τὸ ἐν τούτῳ ἄνω χινεῖται κατὰ φύσιν
ἐπ᾽ εὐθείας: ἀλλὰ ταύτην χινούμενον xal ἐπὶ τὸ μέσον ἀναγχαίως ἀφίξε- 15
ται τὸ ἐν ἐχείνῳ τῷ χόσμῳ, ὅπερ ἐστὶ χάτω, ὥστε πρῶτον εἰς τὸ χάτω

35 xaxà φύσιν χινηϑήσεται: οὐ γὰρ δὴ τὸ μὲν ἁπτόμενον αὐτοῦ ἣ ἐγγὺς αὐὖ-

-“ ὋἋ ^ 9 , ^ MJ FUA é ' δ —-— .w ὸ δὲ é , E.
τοῦ ὃν πῦρ χινηϑήσεται χατὰ φύσιν ἐπὶ τὸ τοῦδε ἄνω, τὸ δὲ ἐπέχεινα ὃν

2 ἂν addidi: om. ADEbe 6 xai om. D 9 ἔχοι C 10 τὰς ἁφάς) corr. ex
σφᾶς E* μέλλοι] comp. ambig. D 15 τὸ] τὰ A 18 xatd — φέρεσϑαι (19)
om. D 13 συμβαίνει) eorr. ex συμφέρει E? 20 εἰσί] seq. ras. 1 litt. E

26 ἀχούσας om. E τότε 0m. be τὸ (tert.)] corr. ex τῷ E? 28 εἴη] εἴη
ὁ Ἐς Ὁ τὸ] corr. ex τῷ E* 32 ἔστι] corr. ex ἔστιν E JJ xai om. D
o4 τὸ (pr) eorr. ex τῷ ΕΣ Ἢ JÀ χάτω xatà φύσιν Ab: xatà φύσιν χάτω DEc

35. 36 αὐτοῦ ΔΕ": αὐτῷ DE

SIMPLICII IN L. DE CAELO I8 [Arist. p. 216480] 253

oüxétt* πάντα γὰρ ἐπὶ τὸ αὐτὸ φέρεται xatà φύσιν. ταῦτα ὁ ᾿Αλέξαν- 1140
ὃρο: ἠναγχάσϑη λέγειν χατὰ χοινοῦ τὸ ἐν τῷ οἰχείῳ χόσμῳ ἀχούσας 1
ἐπί τε τῆς γῆς χαὶ τοῦ πυρός, οὐχ ἀναγχαίως, ὡς οἶμαι. ἐθαύμασα δὲ
αὐτοῦ τὴν σφαιροποιίαν ὑποχείμενον ἄλλον τῷδε τῷ χόσμῳ λαβοῦσαν

5 χόσμον xal τοῦτον ὑπερχείμενον. τί γὰρ ἔσται τὸ δρίζην τὸ πρὸς ἀλλή- 2s
λους ἄνω xai χάτω τῶν χόσμων;: εἰ μὴ ἄρα τὸν μὲν ὑπὸ τοὺς πόδας τοὺς
ἡμετέρους χάτω λέγοιμεν, τὸν δὲ ὑπὲρ χεφαλὴν ἄνω" ἀλλὰ πρὸς τοὺς dv-
τίποδας ἡμῖν ἐναντίως ἕξει. τίς δὲ xal χρεία τοῦ ὑποχεῖσθαι xal ὑπερ-
χεῖσθαι; xdv γὰρ ἐχ πλαγίου ἦν, τὰ αὐτὰ συνέβαινε. τοῦτο δὲ χαλῶς 80

10 προστίθησιν ὁ ᾿Αλέξανδρος, ὅτι πρὸς τῷ Éxactov τὴν παρὰ φύσιν xal ἐναν-
τίαν χίνησιν χινεῖσϑαι ἢ ὡς χατὰ φύσιν συμβαίνει: xal τὸ τὰς ἐναντία: χι-
γήσεις ἅμα χατὰ φύσιν αὐτοῖς εἶναι τήν τε ἄνω καὶ τὴν κάτω, ὅπερ ἀδύ-
yatov* χεῖται γάρ, τῶν ἐναντίων εἰ f, ἑτέρα παρὰ φύσιν τινὶ σώματι, τὴν 85
ἑτέραν εἶναι xatà φύσιν αὐτῷ τούτῳ, xal ἔτι μίαν Éxdotp τῶν ἁπλῶν

15 τὴν χατὰ φύσιν εἶναι χίνησιν. “διὰ τοῦτο δέ, φησὶν ὁ ᾿Αλέξανδρος, μετα-
πεσεῖται xal τὰ ἐν τῷδε τῷ χύσμῳ σώματα, εἴπερ xal τοῖς ἐνταῦϑα χατὰ
φύσιν ἐστὶ τὰ ἐχεῖ μέσα xal ἔσχατα" πᾶσι γὰρ τοῖς χατ᾽ εἶδος τοῖς αὐ- 40
τοῖς οἱ αὐτοὶ τόποι oixeiot" εἰ τοίνυν ὑποτεθέντος τοῦ πλείους εἶναι
χύσμους ἠχολούϑησεν ἐξ ἀνάγχης τὸ τὰς ἐναντίας χινήσεις dua κατὰ φύσιν

20 εἶναι τοῖς ἁπλοῖς σώμασι, τοῦτο δὲ ἀδύνατον, χαὶ ἢ ὑπόϑεσις ἀδύνατος ἄν
εἴη. εἰ γάρ τις λέγοι τὴν ἐξ ἄλλου κόσμου qv ἐπὶ τὸ ἐν τούτῳ μέσον 45
βία χινεῖσϑαι xal μὴ κατὰ φύσιν, οὗτος ἐρεῖ τὴν ἐχ τοῦδε τοῦ χόσμου
χίνησιν | χατὰ φύσιν εἶναι τῇ αὐτῇ, χαί ἐστιν αὔτη ἄνω f, ἀπὸ τοῦδε lis
τοῦ μέσου.

25 Ἔστι δὲ ἢ ὅλη τοῦ λόγου συναγωγὴ τοιαύτη: εἰ πλείους oi χόσμοι
ὅμοιοι τὴν φύσιν ὄντες xal μὴ ὁμωνύμως χόσμοι λεγόμενοι, ἀνάγχη πᾶν-
τας ἐχ τῶν αὐτῶν xat' εἶδος εἶναι σωμάτων ἀριϑμῷ μόνῳ διαφερόντων" 5
εἰ δὲ τοῦτο, τὰς αὐτὰς ἔχουσι δυνάμεις τὰ σώματα xal τὰς αὐτὰς κατὰ
φύσιν χινήσεις, ὥστε πῦρ εἶναι ἐν ἐκείνοις xal γῆν xai τὰ μεταξὺ ὥσπερ

30 ἐνταῦϑα᾽ εἰ δὲ τοῦτο, δῆλον, ὅτι τὸ μὲν ἀπὸ τοῦ μέσου πέφυχε φέρεσϑαι,
τὰ δὲ ἐπὶ τὸ μέσον" ὁμοειδῇ γάρ ἐστι τοῖς ἐνταῦϑα, ὡς xal τῶν ἐνταῦθα 10
ἑχάστου τὰ μόρια ἀλλήλοις" xal μέντοι δύο μόναι χινήσεις ἁπλαῖ xat εὐ-
ϑεῖαάν εἰσιν T, τε ἄνω καὶ ἢ χάτω, οὐ μόνον ἐν τούτῳ τῷ χόσμῳ, ἀλλὰ
xai ὅπου ἄν ἢ φυσιχὴ χίνησις" εἰ οὖν ταῦτα οὕτως, xal τῶν ὁμοειδῶν ἐν

35 Éxdot χόσμῳ τὰ μὲν ἀπὸ τοῦ μέσου φέρεται, τὰ δὲ ἐπὶ τὸ μέσον, ἔστι δὲ τὸ
xal τὰ μέσα καὶ τὰ ἔσχατα τὰ ἐν τοῖς χόσμοις ὁμοειδῇ xal οὐχ ὁμώνυμα,

3 ὡς om. Ec 1 ὑπὲρ] ὑπὲρ τὴν A 9 συνέβαινεν E: corr. E? 10 τῷ] corr.
ex τὸ E? 11 ἣ ὡς scripsi: ὡς ADEoc: et eo qui b 12 χάτω Ab: xdtw ῥοπήν
DEc 15 τοῦτο] ταῦτα A 6 om. D 16 ἐν Ab: om. DEc 11 ἐστὶ)
corr. ex ἐστὶν E 21 Aéqot) comp. ambig. D 20 1 ὅλη DE: ὅλη A

τοῦ λόγο) συναγωγὴ ACDb: συναγωγὴ τοῦ λόγου Ec 26 μὴ om. C χόσμοι ACb:
κόσμοι δὲ DE 29 ἐν] χαὶ ἐν A 90 ταῦτα CDb 31 ἐστι] seq. ras.

l litt. E 35 ἔστι) seq. ras. 1 litt. E 36 οὐχ E, sed corr.

254 SIMPLICI IN L. DE CAELO I8 (Arist. p. 276230. *18. 21]

δῆλον, ὅτι πέφυχε φέρεσϑαι xal ἐπὶ τόδε τὸ μέσον tà ἐν ἄλλῳ χόσμῳ 1184
τῆς γῆς μύρια xal πρὸς τόδε τὸ ἔσχατον τὸ ἐχεῖ πῦρ᾽ εἰ δὲ τοῦτο, ἀνάγχη
τὴν μὲν γῆν ἀπὸ τοῦ μέσου φέρεσθαι ἄνω, τὸ δὲ πῦρ ἐπὶ τὸ μέσον χαὶ to
χάτω χατὰ φύσιν. εἰ οὖν ταῦτα ἀδύνατα, ἀδύνατος xal ἢ ἐξ ἀρχῆς ὑπό-

5 ϑεσις, ἦ ταῦτα ἠκολούθησε, τὸ πλείονας εἶναι χόσμους.

p.276918 Ἢ γὰρ οὐ ϑετέον τὴν αὐτὴν εἶναι φύσιν ἕως τοῦ τού- 95
tou δὲ ὄντος ἀδύνατον εἶναι χόσμους πλείους ἑνός.

Δείξας τὰ ἑπόμενα ἄτοπα τοῖς πλείονας λέγουσι χόσμους ἐξ ὁμοφυῶν
τῶν ἐν αὐτοῖς; ἁπλῶν σωμάτων συγχειμένους xal τὴν αὐτὴν ἐχόντων χί-
10 νησιν x«l πλείονα τὰ μέσα xai τὰ ἔσγατα νῦν ἀποδείχνυσιν, ὅτι τοὺς ὅμο- 80
φυῇ τὰ ἁπλᾶ λέγοντας σώματα ἀνάγχη ἕν λέγειν εἶναι τὸ μέσον xal ὃν τὸ
ἔσχατον οὐ τῷ εἴδει, ἀλλὰ τῷ ἀριϑμῷ ἐπὶ γὰρ τὸ αὐτὸ τῷ ἀριϑμῷ μέσον
χαὶ ἔσχατον τοῖς βαρέσιν ἐστὶν ἢ φορὰ xal τοῖς χούφοις, ἵνα μὴ τὰ εἰρη-

μένα ἀδύνατα ἀχολουϑήσῃ πλειόνων τῷ αἀριϑμῷ τῶν μέσων xal τῶν ἐσχά- 88
15 των ὑποτεθϑέντων τὸ τὴν γῆν ἄνω φέρεσθαι καὶ τὸ πὺρ κάτω xal τὸ δύο
χινήσεις ἐναντίας Éxagtov τῶν ἁπλῶν κατὰ φύσιν ἔχειν. οἷς ἀτόποις xal
αὐτοῖς οὖσιν ἔτι ἀτοπώτερον ἕπεται τὸ μηδὲ εἶναι μηχέτι τὰ ἁπλᾶ τοῦτο,
ὅπερ λέγεται εἶναι, οἷον τὴν γῆν μηχέτι γῆν εἶναι μηδὲ τὸ πῦρ ἔτι πῦρ. 40
εἰ γὰρ f, ἑχάστου οὐσία xal τὸ εἶναί ἐστιν ἐν τῇ τοιᾷδε χατὰ φύσιν χινή-
20 Ost, ταύτης ὑπαλλαττομένης ἀνάγχη xal τὴν οὐσίαν αὐτῶν μεταπίπτειν. εἰ
οὖν ἕν τῷ ἀριϑμῷ τὸ μέσην καὶ Bv τὸ ἔσχατον, ἀδύνατον εἶναι χόσμους
πλείους ἑνός: ἕχαστον γὰρ xóopov ἀνάγχη xai μέσον ἔχειν καὶ ἔσχατον" 45
ὥστε τοῖς λέγουσι τῶν ἁπλῶν σωμάτων τῶν ἐν πᾶσι τοῖς χόσμοις τὴν
αὐτὴν | δύναμιν εἶναι ἀχολουϑεῖν τὸ ἕν λέγειν μέσον xal ἕν ἔσχατον, li5*
95 τούτῳ δὲ τὸ ἕνα χύσμον εἶναι xal μὴ πλείους ἑνός.

- wv

p. 216521 Τὸ δὲ ἀξιοῦν ἄλλην εἶναι φύσιν ἕως τοῦ τὸ δὲ εἶδος
τὸ αὐτό. δ

"Evozaotv τινα πρὸς τὰ εἰρημένα φέρεσθαι δυναμένην λύει τὴν λέγου-
σαν τὴν ἐν ἄλλῳ xócum γῆν μὴ φέρεσθαι χατὰ φύσιν ἐπὶ τοῦτο τὸ μέσον
80 ὀιὰ τὴν πολλὴν ἀπόστασιν, εἰ Oi τοῦτο, μηχέτι τὰ ἐπαχϑέντα ἄτοπα τοῖς
, , , 4 - ν 3 - ν w
πλείονας λέγουσι xósuou; axoÀouüsiv: οὔτε γὰρ f γῆ ἐπὶ tà ἄνω οὔτε τὸ 10

3 ἄνω] evan. E 4 φύσιν ACE?b: φύσιν ἔσται DE 5 ταῦτ᾽ D 6 ϑα-
τέον A τ $9 Ec ὄντος) ὄντος τοῦ ἀτόπου E: ὄντος ἀτόπου E!c 10 ὑπο-
6etxv9o93t Α 11 εἶναι om. A ἕν om. A 12 οὐ τῷ — ἔσχατον (13) om. E:
οὐχ εἴδει ἀλλ᾽ dpuluo ὅπου E?c ἐπὶ D: ἐπεὶ A 13 φορὰ] φοβερὰ A xal τοῖς
om. E: xai E? 15 xai τὸ 629 scripsi: et b: τὸ 6920 ADEc 11 μηχέτι — γῆν (18)
om. E: μηχέτι ἁπλαῖ τὸ ὃ λέγονται εἶναι οἷον τὴν γῆν E?c 19 εἰ ἡ A 23 τῶν
ἐν Ab: om. CDEec 24 ἀχολουϑεῖ c ἕν (alt) om. Ec 29 τούτῳ AD:

τοῦτο CE: Ac b τὸ] eorr. ex τὸν E? 20 à' c φύσιν εἶναι E c

SIMPLICII IN L. DE CAELO I 8 [Arist. p. 276»21. 26] 255

πῦρ ἐπὶ τὸ κάτω οἰσθήσεται. τὸ τοίνυν τὰς ἀποστάσεις αἰτιᾶσϑαι, φησί, 11δὺ
τῆς τῶν οἰχείων δυνάμεων τοῖς σώμασιν ἀποβολῆς οὐχ ἔχει λόγον" οὐδὲ
γὰρ ἄλλη φύσις, τουτέστιν ἄλλη χίνησις ἢ χατὰ φύσιν, ἐγγίνεται τοῖς
ἁπλοῖς σώμασιν, ἐὰν πλέον Y, ἔλαττον ἀποστῶσι τῶν οἰχείων τόπων. τί 1ὅ
γὰρ ἐν τῷδε τῷ χόσμῳ διαφέρει τὸ τοσονδὶ μῆχος ἀποσχεῖν Y) τοσονδί. ἣ
τούτῳ μόνον διοίσει τῷ τὰ πόρρωϑεν ἐπὶ τοὺς οἰχείους τόπους χινούμενα
ἀσθενέστερον ἄρχεσϑαι τῆς χινήσεως xal χατὰ λόγον, ὅσῳ πλεῖον τὸ μῆ-
χης τῆς ἀποστάσεως, τοσούτῳ μᾶλλον ἀσϑενέστερην᾽ τὸ μέντοι εἶδος τῆς 90
χινήσεως, xdy πλείων ἡ xdv ἐλάττων ἣ ἀπόστασις, τὸ αὐτὸ μένει. οὕτως
10 οὖν xai τὰ ἐν τοῖς ἄλλοις χόσμοις, εἴπερ ἦν, ἀσθενέστερον μὲν dy τῆς ἐπὶ
τὰ ἐνθάδε χινήσεως ἤρχοντο χατὰ λόγον τῆς ἀποστάσεως, οὐ μέντοι τὸ
εἶδος τῆς χατὰ φύσιν χινήσεως ὑπήλλαττον, τουτέστιν τῆς οὐσίας αὐτῶν 96
ἄλογον γὰρ φθορᾶς xal γενέσεως αἰτιᾶσϑαι τὸ μῆχος τῆς διαστάσεως. ἀλλ᾽
οὐδὲ τὸ μέσα εἶναί τινα ἀνομοειδῇ, οἷον τὸ ἐχεῖ xai τὸ ἐνταῦθα πῦρ με-
18 ταξὺ τῆς ἐχεῖ γῆς xal τοῦ ἐνταῦϑα μέσου, αἴτιον ἔσται τοῦ τὴν xarà
φύσιν φορὰν ἀποβαλεῖν τὴν ἐχεῖ γῆν τὴν ἐπὶ τοῦτο τὸ μέσον: οὐδὲ γὰρ 80
ἐν τῷδε τῷ κόσμῳ. ἄν μέσον ὑπόϑηταί τις πῦρ εἶναι γῆς τε ἄνω χατε-
χημένης xal τοῦ κάτω τόπου, κωλυθϑήσεται χατὰ φύσιν ἢ γῆ ἐκείνη ἐπὶ
τὸ μέσον φέρεσθαι. ἔτι, ὅπερ αὐτὸς πρότερον εἶπεν, εἰ fj ἐν ἐχείνῳ τῷ
20 χόσμῳ γῆ ἐν τῷ τούτου μέσῳ τεϑεῖσα χατὰ φύσιν τὴν αὐτὴν ἠρεμήσει 85
— τί γὰρ τὸ ἐξιστῶν ἔσται; --- δῆλον, ὡς xal χινήσεται χατὰ φύσιν ἐπὶ
τὸ ἐνταῦϑα μέσον" χεῖται γάρ, ἐν ᾧ τι ἠρεμεῖ χατὰ φύσιν, ἐπὶ τοῦτο χι-
νεῖσϑαι χατὰ φύσιν.

ἢ 2

p.216»26 ᾿Αλλὰ μὴν ἀνάγχη γε εἶναί τινα χίνησιν αὐτῶν ἕως τοῦ 40
25 ἀδύνατον τοῦτο χινεῖσϑαι βίᾳ.

Ὅτι μὲν ἑχάστῳ τῶν ἁπλῶν σωμάτων ἔστι τις χατὰ φύσιν χίνησις,
δέδειχται μέν. οἶμαι, xal xat! ἀρχάς, ὅταν τριῶν ἀποδειχϑεισῶν τῶν χατὰ
φύσιν χινήσεων διὰ τὸ τρεῖς εἶναι τὰς ἁπλᾶς γραμμὰς ἢ μὲν χυχλιχὴ τῷ 46
πέμπτῳ σώματι πρησήχειν ἐδείχθη, αἱ δὲ ἐπ᾽ εὐθείας δύο τοῖς ὑπὸ |

30 σελήνην, δειχϑήσεται δὲ περὶ τούτων xai ἐν τῷ τρίτῳ τῆσδε τῆς πραγ- [164
ματείας βιβλίῳ’ xal νῦν δὲ αὐτὸ δείχνυσι χρήσιμον αὐτῷ πρός τε τὰ ἐφε-
ξῆς ὑπάρχον xal πρὸς τὰ ἤδη ῥηϑέντα' ὡς γὰρ ἐπ᾽ ἀξιώματι τούτῳ τὴν

3 ἐγγίγνεται E 4 τῇ ἔτι E 4. ὃ τί γὰρ — ἀποσχεῖν bis D 9 τοσονδὶ] τοσόνδε CD
τοσονδί] τοσόνδε C 6 τούτῳ A: τοῦτο CDEc τῷ AD: τὸ CEc Ἵ πλεῖον] corr. ex

πλείω A! 9 πλείω" A p) corr. ex ἢ E? 12 ὑπήλλαττον AC: ἀπήλλαττον
D: ὑπέλλαττον E: ἐπέλλαττον E! toutégtt DEc 11 ἀνομοιοειδῆ c 10 οὐ-
δὲν Ὁ 11 τε] τῆς D 18 χωλυϑήσεται) ante 9 ras. 1 litt. E 20 τούτῳ D
τιϑεῖσα E τὴν αὐτὴν (eodem modo?) AEb: εἰς αὐτὴν D: τὴν αὐτῆς Ec 32 ἐν
DE: τὸ ἐν A(b) τοῦτο] corr. ex τοῦ E? 24 γ᾽ c 26 μὲν] μὲν οὖν E?c
27 οἶμαι) εἶναι E: ὡς οἶμαι E?c 29 προσήχειν ἐδείχϑη σώματι D 30 τρίτῳ]
cap. 4 92 ὑπάρχοντα E: corr. E? ἤδη) corr. ex εἴδη A ὡς] xat D

256 SIMPLICII IN L. DE CAELO 18 [Arist. p. 2160υ20. 29]

46 €

iy ἄλλῳ κόσμῳ γῆν xal τὸ ἐχεῖ πῦρ ἐπὶ τόδε τὸ μέσον xai τόδε τὸ 116^
ἔσχατον φέρεσθαι χατὰ φύσιν ἠνάγκαζεν. ὁ δὲ ᾿Αλέξανδρός φησιν "si μὴ 6
ἦν τις τοῖς σώμασι χίνησις κατὰ φύσιν, ἐδύνατο ἄλλα ὑπ᾽ ἄλλων χινού-
μενα ἐπ᾽ ἄλλα xal ἄλλα πλείους ποιεῖν χόσμους τῷ μὴ ἐπὶ τὰ αὐτὰ φέ-
ρεσϑαι. μήποτε δὲ ἀτάχτως φερόμενα ἀχοσμίας μᾶλλον, ἀλλ᾽ οὐχὶ 10
χόσμηυς πλείονας ἐποίουν. ὅτι οὖν ἀναάγχη εἶναί τινα χίνησιν τῶν ἁπλῶν
σωμάτων χατὰ φύσιν (τοῦτο γὰρ προσυπαχηυστέον), δείχνυσι λαβὼν ὡς
ἐναργὲς τὸ χινεῖσϑαι πάντα τὰ ἐν πᾶσι τοῖς χόσμοις ἁπλᾶ σώματα. xal ὅτι
τὰ ἐν τούτῳ τῷ κόσμῳ ὁρᾶται χινούμενα, ὅμοιοι δὲ ὑπόχεινται ἀλλήλοις 15
οἱ κόσμοι, καὶ ὅτι τὰ φυσικὰ σώματα τῶν μαϑηματιχῶν ἀχινήτων ὄντων τῷ
χινεῖσϑθϑαι μάλιστα διενήνοχεν. οὕτως ἐρωτὰ δυνάμει τὸν λόγον. τὰ ἁπλᾶ
ἐν τοῖς xócpot; σώματα, ἐπειδὴ χινεῖται, ἢ xal χατὰ φύσιν χινεῖται 7,
μόνως βίᾳ καὶ παρὰ φύσιν; ἀλλ᾽ εἰ μὲν xal χατὰ φύσιν, ἔχομεν τὸ ζη- 90
τούμενηον. ὅτι ἀνάγχη εἶναί τινα χίνησιν αὐτῶν χατὰ φύσιν" εἰ δὲ παρὰ
φύσιν͵ πάσας χινοῦνται xal τὰς ἐναντίας, οἷον τὴν ἀπὸ τοῦ μέσου καὶ ἐπὶ
τὸ μέσον.

Πρόχειρον μὲν ἦν, ὅτι ἀδύνατον τοῦτο, ἐχ τῶν χειμένων δειχνύναι"
χεῖται γάρ, ὅτι ἢ ἐναντία τῇ παρὰ φύσιν xal βιαίῳ φορᾷ κχατὰ φύσιν 25
ἐστίν. ὁ δὲ τοῦτο μὲν οὐχ ἐπήνεγχε xal ὡς ἤδη βηϑὲν xal ὡς λόγου δεό-
μενον, éxsiyo δὲ ὡς προφανέστατον, ὅτι, ὃ μὴ πέφυχεν ὅλως χινεῖσϑαι,
τοῦτο βίᾳ χινεῖσθϑαι ἀδύνατον: εἰ γὰρ μὴ πέφυχεν ὅλως: χινεῖσϑαι, οὐδ᾽
dv χινηϑείη ὅλως" εἰ δὲ χινεῖται ὁπωσοῦν, δῆλον, ὅτι πέφυχε χινεῖσθαι" 30
τοῖς δὲ πεφυχόσι χινεῖσϑαι ἔστι τις πάντως χίνησις χατὰ φύσιν, ἣν πεφύ-
χασι χινεῖσϑαι. xai θαυμαστὸς ὁ λόγος: πᾶν γὰρ τὸ παρὰ φύσιν τῷ χατὰ
φύσιν παρυφίσταται, χαὶ μὴ ὄντος τοῦ χατὰ φύσιν οὐδ᾽ ἄν τὸ παρὰ φύσιν
ὑφίσταιτο. 35

p.276029 Εἰ τοίνυν ἔστι τις χίνησις ἕως τοῦ διαφέρουσι τὰρ
οὐϑὲν εἴδει ἀλλήλων.

Δείζας, ὅτι χατὰ φύσιν ἔστι τις χίνησις ἔχάστῳ τῶν ἁπλῶν, τούτῳ ἐξ 40
ἀνάγχης ἕπόμενηον δείχνυσι τὸ τῶν ὁμοειδῶν πάντων xai τῶν κχαῦ᾽
ἔχαστα πρὸς ἕνα ἀριϑμῷ τόπον ὑπάρχειν τὴν xatà φύσιν χίνη-
σιν. otov πρὸς τόδε τι μέσον ἐν τῷδε τῷ χόσμῳ xal πρὸς τὸ ἐν
τούτῳ ἔσχατον T, τὰ ἐν ἄλλῳ χύσυῳ:᾽ εἰ γὰρ χατὰ φύσιν τὰ βαρέα πρὸς €
τὸ μέσον φέρεται, 7, πρὸς ἕν τῷ αἀριϑμῷ μέσον πάντα οἰσθήσεται ἣ |

o;] 9' D 8 ἐναργὲς} corr. ex évapy/, A πᾶσι) seq. ras. 1 litt. E

Ὁ ὁρατὰ E: corr. E? ἀλλήλοις ὑπόχεινται Ec 10 μαϑημάτων A 11 μάλλιστα

EK.
21
21

sed corr. épwt2] corr. ex ἔρρωται E 12 σώυασιν A 13 μόνον D
τοῦτο día κινεῖσηαι ἀδύνατον AD: ἀδύνατον E: ἀδόνατον τοῦτο χινεῖσϑαι βίᾳ Ec
δαυμαστὸς AC: ϑαύματος DE τῷ] τῶν c 22 οὐδ᾽ οὐχ A 28 οὐδὲν

2 τοῦτο E: corr. E?: om. c 32 τῇ τὸ c 94 iv] τὸ ἕν A

SIMPLICII IN L. DE CAELO [8 (Arist. p. 276929] - 95
πρὸς εἴδει μὲν ἕν μέσον, ἀριϑμῷ δὲ διάφορα. εἴ τις οὖν τοῦτο λέγοι, ὅτι, 106v
ὥσπερ αὐτὰ τὰ βαρέα χαὶ αὐτὰ τὰ χοῦφα εἴδει μὲν ἑχάτερηον ἕν ἐστιν,
ἀριϑμῷ δὲ πλείονα, οὕτως xai τὸ μέσον, ἐφ᾽ ὃ φέρεται τὰ βαρέα, xol τὸ
ἔσχατον, ἐφ᾽ ὃ φέρεται τὰ χοῦφα, εἴδει μὲν ἕν ἐστιν ἑχάτερον, ἀριϑμῷ 5
δὲ πλείονα, xal φέρεται τὰ μὲν ἐπὶ τόδε τὸ ἔσχατον, τὰ δὲ ἐπ᾽ ἄλλα τινὰ
ὁμοειδῆ μὲν τούτοις, xat' ἀριϑμὸν δὲ ἀλλήλων διαφέροντα, ὥσπερ ἔχει xal
αὐτὰ τὰ φερόμενα πρὸς ἄλληλα, οὕτως δὲ φερομένων πλείους ἔσονται χό-
σμοι ὁμοειδεῖς μὲν ἀλλήλοις, χατ᾽ ἀριϑμὸν δὲ διχφέροντες xal χεχωρισμένοι" 10
εἴ τις οὖν ταῦτα λέγοι, φησί, ῥητέον αὐτῷ. ὅτι τὰ xaÜ' ἔχαστα οὐ τῷ
μὲν τῶν μορίων τοιόνδε ἔσται, τῷ δὲ ἀλλοῖον οὐ γὰρ ἀλλοῖόν ἐστι τὸ xal
ἔχαστα χατὰ τὴν ἐνταῦϑα βῶλον xai ἀλλοΐην χατὰ τὴν ἐν ἄλλῳ χόσμῳ,
dÀX ὅμοιον: δμοίως γὰρ ἅπαντα χατ᾽ εἶδος ἀδιάφορα ἀλλήλων ἐστί, xdy 15
τῷ ἀριϑμῷ ἕτερον ὁτιοῦν ἐστιν, οὐ μόνον τὰ ἐνταῦϑα πρὸς ἄλληλα xai
τὰ ἐχεῖ ὁμοίως, ἀλλὰ xal τὰ ἐνταῦϑα πρὸς τὰ ἐχεῖ͵ xal τὸ ληφϑὲν ἐντεῦ-
ὃεν μόριον γῆς Y, πυρὸς οὐδὲν ἔχει διάφορον πρὸς τὰ ἐνταῦϑα ὁμοειδῆ,
αὐτοῦ μόρια T, πρὸς τὰ ἐν ἑτέρῳ χύσμῳ. ὡς οὖν τὰ ἐνταῦϑα μόρια τῆς 90
τῆς εἴδει μὲν τὰ αὐτὰ ὄντα, ἀριϑμῷ δὲ μόνῳ διαφέροντα πρὸς ὃν ἀριϑμῷ
τόδε τὸ μέσον φέρεται, οὕτως xal τὰ τούτοις ὁμοξιδῇ τὰ ἐν ἑτέρῳ χόσμῳ,
εἴπερ εἴη xat ἀριϑμὸν διαφέροντα τούτων, ἐπὶ τὸ αὐτὸ τοῦτο μέσον
οἰσϑήσεται. διὰ τί γάρ, πάντων τῶν τῆς γῆς μορίων τῷ εἴδει τῶν αὐτῶν 95
ὄντων, τῷ δὲ ἀριϑμῷ ἑτέρων, τάδε μὲν πρὸς τόδε μόνην τὸ μέσον φέρε-
ται χατὰ φύσιν xal οὐ πρὸς ἄλλο, ἄλλα δὲ ὁμηειδῇ τούτοις ὄντα xal χατ᾽
ἀριϑμὸν μόνον ἀλλήλων τε xai τούτων διχλλάττοντα μηκέτι πρὸς τοῦτο
φέρεται, ἀλλ᾽ ἐπ᾽ ἄλλο τι τούτῳ ὁμοειδές; εἰ γάρ ἐστιν ἢ χατ᾽ ἀριθμὸν
τῶν χινουμένων διαφορὰ αἰτίχ τόπων ἑτέρων τῷ ἀριϑμῷ, ἔδει xal τῶν
ἐνθάδε βαρέων Éxactov τῶν ἀριϑμῷ μόνῳ διαφερόντων εἰς ἄλλο xal ἄλλο
μέσον ἰδίᾳ φέρεσϑαι.

Λέγει δὲ ὁ ᾿Αλέξανδρος, ὅτι οὐχ εἰσὶν ἐν τοῖς χόσμοις οἱ τόποι πρὸ
τῆς τῶν σωμάτων διαφορᾶς ἀφωρισμένοι xal μένοντες T, ἐπισπώμενοι τὰ 35
ἐπ᾿ αὐτοὺς σώματα χινούμενα, ὡς διὰ τοῦτο ἐν ἑχάστῳ χόσμῳ τὰ ἐν αὐὖ-
τοῖς σώματα ἐπὶ τοὺς καϑ᾽ ἕχαστον αὐτῶν οἰχείγυς xal ἀποχεχριμένους
φέρεσϑαι τόπους: ἀλλ᾽ αἱ διαφοραὶ τῶν τόπων ὁρίζονται ταῖς τῶν σωμά-
τῶν φύσεσι xal ῥοπαῖς, xaÜ' ἃς ἕκαστον αὐτῶν χινεῖται χατὰ φύσιν" οὐ 40
Ἰὰρ ἦν ἀφωρισμένον οὕτως xal διατεταγμένον, ἀλλ᾽ ἔστι χάτω τοῦτο, ἐφ᾽
ὃ ἢ τῇ χατὰ φύσιν φέρεται xal τὰ βαρέα, ὁμοίως καὶ ἄνω, ἐφ᾽ ὃ τὰ
χοῦφα, ὥστε, εἰ παρὰ τὴν τῶν χινουμένων διαφορὰν f, τῶν τόπων δια-

] λέγοι) comp. ambig. D 2 ἔνεστιν E: corr. E? 4 ἕνεστιν E: corr. E?

9 τὰ] τὸ A ob τῷ] οὕτω E: οὐ τὸ E*e lO τῷ] τὸ Ec 17 μόνα E
πρὸς ἕν ἀριϑμῷ) τούτων ἐπὶ τὸ αὐτὸ c 18 τόδε} e corr. E? 21 τάδε] corr. ex
τὸ E? τὸ μέσον μόνον D 23 τοῦτο] τούτῳ E 24 φέρεται b: φέρεσθαι ADEc
τούτου D χατὰ Α 25 τῶν] τῷ Ac 21 ἰδίᾳ μέσον Ec 28 πρὸ] πρὸς Ας
29 ἣ A: et b: om. DE: χαὶ ς 30 αὐτοῦ D xtvobpeva σώματα Α 3l ἀπο-
χεχρυμένους E: corr. E? 92 ἀλλὰ A 36 "oa A εἰ) «al A

Comment. Arist. VII Siinpl. de Caelo. 11

208 SIMPLICII IN L. DE CAELO I 8 [Arist. p. 276529. 27739]

qopd, πάντα ἂν ἀπ᾽ ἀρχῆς τὰ ὁμοειδῇ ἐπὶ τὸν αὐτὸν xav' ἀριϑμὸν τόπον 116»
φέροιτο μηδενὸς χωλύοντος αὐτά. ταῦτα τοῦ ᾿Αλεξάνδρου λέγοντος | 4€
ἀπορῶ πρὸς αὐτά, εἰ ὃ τόπος τὸ πέρας τοῦ περιέχοντός ἐστι, xa0' ὃ 1174
περιέχει τὸ περιεχόμενον, πῶς ai διαφοραὶ τῶν τόπων ὁρίζονται ταῖς τῶν
5 περιεχομένων σωμάτων φύσεσι xai ῥοπαῖς, xal οὐχὶ μᾶλλον τὸ ἀνάπαλιν.
χἄν γὰρ χάτω λέγωμεν τοῦτο, ἐφ᾽ ὃ f$ γῆ. xai ἄνω, ἐφ᾽ ὃ τὸ πῦρ, δ
τεχμηριώδης μᾶλλόν ἐστιν ἢ τοιαύτη ἀπόδοσις" οὐσία δὲ τοῦ βαρέος ἐστὶ
τὸ πεφυχέναι φέρεσθαι ἐπὶ τὸ μέσον xal τοῦ χούφου τὸ ἐπὶ τὸ ἔσχατον,
xai οὕτως αὐτὰ ἐν τούτοις ὁ ᾿Αριστοτέλης ὡρίσατο. ὅλως δὲ τὸ μέσον
10 xal τὸ ἔσχατον ἔστι, χἄν τὰ μεταξὺ στοιχεῖα τὰ ἐπ᾽ αὐτὰ φερόμενα ἐπι- 10
νοήσῃ τις μὴ ὄντα. πῶς οὖν ταῖς διαφοραῖς τῶν ἐπὶ τοὺς τόπους ἐόντων
σωμάτων αἱ τῶν τόπων ὁρίζονται διαφοραί;
᾿Αλλὰ τοῦτο μὲν xal αὖϑις ζητητέον: ἣ ὃὲΣ συναγωγὴ τοῦ λόγου τοι-
αὐτη" εἰ ἔστι τῶν ἁπλῶν σωμάτων χίνησις xatà φύσιν, ἀνάγχη τῶν Ópo- 15
15 εἰδῶν ἐχάστῳ πρὸς ἕνα ἀριϑμῷ τόπον τὴν κατὰ φύσιν χίνησιν ὑπάρχειν"
ἀλλὰ μὴν τὸ ἡγούμενον: xal τὸ λῆγον ἄρα. χαὶ τὴν μὲν πρόσληψιν, ὅτι
ἔστιν $ χατὰ φύσιν χίνησις, ἔδειξε προσεχῶς, τὸ δὲ συνημμένον δείχνυσι
διὰ τοῦ xal τὰ ἐνταῦϑα ὁμοειδῇ τῷ ἀριϑμῷ μόνῳ διαφέροντα, τουτέστι 20
τὰ πολλὰ τῆς γῆς μέρη, πρὸς ἕν τῷ ἀριϑμῷ μέσον φέρεσϑαι χαὶ τὰ
40 πολλὰ πυρὰ πρὸς ἕν τῷ ἀριϑμῷ ἔσχατον" εἰ οὖν ὁμοειδῇ xal τὰ ἐν τοῖς
ἄλλοις χόσμοις σώματα πρὸς τὰ ἐνταῦϑα, δῆλον, ὅτι, πρὸς ὃ ταῦτα, πρὸς
τὸ αὐτὸ xai ἐχεῖνα οἰσϑήσεται. εἰ δὲ λέγει τις ὑπὸ τοῦ χυχλοφορητιχοῦ $$
σώματος ἀποχεχλεῖσϑαι αὐτῶν τὴν ἐπὶ τὸν ἐν ἑτέρῳ κόσμῳ τόπον ὅμο-
εἰδῇ χίνησιν, πρὸς τῷ ὑπόϑεσιν λαμβάνειν τὸ εἶναι πλείους οὐρανοὺς xai
πλείω χυχλοφορητιχὰ σώματα, ὅπερ δείξει ἀδύνατον, συγχωρεῖ σαφῶς, εἰ
ur, ἐκωλύετο, φέρεσϑαι ἄν αὐτὰ ἐπὶ τόδε τὸ μέσον xal ἐπὶ τόδε τὸ ἔσχα- 99
τον, ὥστε χατὰ φύσιν αὐτοῖς ἢ ἐπὶ ταῦτα χίνησις. τῷ δὲ ᾿Αλεξάνδρῳ οὐχ
οἷδα διὰ τί ἢ λέξις ἔδοξεν ἔχειν τι ἀχαταλληλότερον.

τῷ
an

p. 21149. ὥστε dvaqxatov ἣ χινεῖν ταύτας τὰς ὑποθέσεις ἕως τοῦ 8
30 xai ταῖς αὐταῖς ἀναγκαις.

“Ὁ μὲν ᾿Αλέξανδρος ταύτας τὰς ὑποϑέσεις πάσας τὰς προειρημέ-
νας εἶναί φησι τὰς τε vov ῥηϑείσας xai τὰς ἔμπροσθεν, ὅτι τε ἔστι χατὰ
φύσιν χίνησις £xdgte τῶν ἁπλῶν σωμάτων, xal ὅτι τὰ δμοειδῇ ἐπὶ τὸν
αὐτὸν τῷ ἀριϑμῷ φέρεται τόπον. τούτοις γὰρ τεϑεῖσιν ἕπεται τὸ ἕν εἶναι 40

35 τῷ ἀριϑαῷ τὸ μέσον xal τὸ ἔσχατον" τούτου δὲ ὄντος ἀνάγχη xal τὸν
χύσμον ἕνα εἶναι xai μὴ πλείους" οὐρανὸν γὰρ xal νῦν τὸν χόσμον xa-

Ι τόπον om. Α 6 χάτω λέγωμεν τοῦτο] Ab: τοῦτο χάτω λέγωμεν DEc 11 ἔστιν

CD: ἔστι AEe 13 μέσον ---ἀριϑμῷ (200) mg. E? φέρονται Ec 20 πυρὰ] τοῦ

πυρὸς Ec 22 λέγει AC: comp. ambig. D: λέγοι Ἐς 24 τῳ] τὸ CE: corr. E?

25 σαφῶς CE: 3a A: σαφῶς ὡς D 26 ἂν φέρεσϑαι CD 27 dtt] ὥστε xal

C: de 2U ὥστ᾽ e 8l τὰς qpr)] del. E?

SIMPLICII IN L. DE CAELO 18 (Arist. p. 977 "9] 959

ket. δῆλον γάρ, ὅτι τὸν συγχωροῦντα ταῖς ὑποθέσεσιν ἀνάγχη xol τὰ 1174
ἀχόληουϑα ταῖς ὑποϑέσεσι συγχωρεῖν. 45
'Evctácew δέ τινας πρὸς τὸν λόγον τοῦτον φερομένας διαλύων ὃ
᾿Αλέξανδρος ““οὐ δεῖ, φησί, προσλαμβαϊίνοντα τὸ εἶναι χόσμους πλείους 1170
5 ἤδη χατεσχευασμένους ὑπό τινος ἔχοντας ἐν αὐτοῖς τὸ ἄνω χαὶ χάτω
διωρισμένον οὕτως λέγειν ἐπὶ τοὺς χατ᾽ εἶδος μὲν τοὺς αὐτοὺς τόπους,
ἀριϑμῷ δὲ διαφέροντας τὰ ἐν τοῖς διαφέρουσι χόσμοις ὁμοειδῆ σώματα ὅ
ἐνεχϑήσεσϑαι, τὰ μὲν βαρέα ἐπὶ τὸν ἑχάστῳ χάτω xai τὰ χοῦφα ὁμοίως
ἐπὶ τὸ ἄνω" τὸ γὰρ οὕτως λέγειν προλαμβάνειν ἐστὶ τὸ ζητούμενον" ζη-
10 τεῖται γὰρ τὸ εἰ πλείους εἰσίν’ ἀλλ᾽ ἀπὸ τῆς τῶν σωμάτων φυσιχῆς φο-
ρᾶς ἀρξαμένους, ὑφ᾽ ἧς xal δι᾿ ἣν ἣ τοιάδε τάξις xal χόσμος, εἰ μὲν οἷόν
τε αὐτὰ xatà τὴν οἰχείαν φύσιν χινούμενα ἐπί τινας ἑτέρους τόπους χατ᾽
ἀριθμὸν διαφέροντας χινεῖσϑαι xai τήνδε τὴν τάξιν ποιεῖν χατὰ τὴν φυσι-
χὴν χίνησιν αὐτῶν, ὁποία ἐστὶν ἐν τῷδε τῷ χόσμῳ, συγχωρεῖν τὸ xal
15 χόσμους πλείονας εἶναι δύνασϑαι" εἰ δὲ ἀδύνατον εἴη τοῦτο τὴν ἀρχὴν ἐπι- 16
νοηϑῆναι, ἀναιρεῖν καὶ τὸ πλείονας δύνασθαι χόσμους εἶναι, ᾧ τὸ ἀδύνατον
ἕπεται τοῦτο, ταῦτα τοῦ ᾿Αλεξανδρου λέγοντος τὸ μὲν ὑποϑέσϑαι πλείονας
χόσμους οὔπω ἄτοπον" ἔξεστι γὰρ ἑχάστῳ τὸ δοχοῦν ὑποτίθεσϑαι δέχεσϑαι
μέλλοντι τοὺς ἐλέγχους τῆς ὑποθέσεως: τὸ δὲ τὰ πρὸς ἔλεγχον τῆς ὑπο- 90
20 ϑέσεως τείνοντα ὡς συμφωνοῦντα τῇ ὑποϑέσει χαὶ αὐτὰ ὑποτίθεσϑαι τοῦτο
προλαμβάνειν ἐστὶ τὸ ζητούμενον. ὥσπερ xal ἐνταῦϑα τὸ μὲν ὑποτίθεσϑαι
πλείους χόσμους οὕπω προλαβεῖν ἐστι τὸ ζητούμενον, τὸ δὲ λαμβάνειν τὰ
ἐν τοῖς χόσμοις ὁμοειδῇ σώματα οἷον τὰ βαρέα ἐπὶ τὸ ἐν ἑχάστῳ μέσην
φέρεσϑαι xal τὰ χοῦφα ἐπὶ τὸ ἐν ἔχάστῳ ἔσχατον xal μὴ πρὸς ἕν τῷ 25
25 ἀριθμῷ λαμβάνειν ἐστὶ τὸ ζητούμενον: ζητουμένου γάρ, εἴτε ἐφ᾽ ἕν τῷ
ἀριϑμῷ φέρεται τὰ ὁμοειδῇ εἴτε ἐπὶ διάφορα, ὡς ἐχ τούτου καὶ τοῦ πλή-
ϑους τῶν χόσμων δειχνυμένου, ὁ ὑποτιθέμενος ἐπὶ διάφορα φέρεσϑαι
προλαμβάνει τὸ ζητούμενον. τούτῳ γὰρ ἐξ ἀνάγχης ἕπεται τὸ πλείονας 80
εἶναι χόσμους.

ΖΕ 49 Καὶ ἑτέραν δὲ ἔνστασιν ὁ ᾿Αλέξανδρος λύων "t5 δὲ ἐπὶ τῶν (ov,
φησί, παραλαμβανόμενον οὐχ ὅμοιον: ἀξιοῦσι γάρ, ὡς ἐπὶ τῶν ἀριϑμῷ
χεχωρισμένων, εἴδει δὲ τῶν αὐτῶν, οἷον ἀνϑρώπων, xal τὰ μέρη τὰ ἐν
ἑχάστῳ ὁμοειδῇ τοῖς τῶν ἄλλων ὄντα ἐν χεχωρισμένοις κατ᾽ ἀριϑμόν 35

mé

ὃ «χριρομένας τοῦτον D 4 προσλαμβάνοντα AE?b: προλαμβάνοντα DE 9 χάτω]
τὸ π-πάτω Ὁ 13 dpiüuo E 15 πλείους A 18 τὸ δοχοῦν Ab: tà δοχοῦντα
DES « ὑπρϑέσϑαι DEc 2] ὥσπερ — ζητούμενον (22)) mg. E? χἀνταῦϑα Ec
227 ^ a)slovac Ec ἐστὶ λαβεῖν Ec 28 ἐπὶ --- κοῦφα (24) scripsi: om. ADE: ἐφ᾽ ἕν
τῷἅὝ,ο εἴδει μέσον φέρεσθαι xai τὰ χοῦφα E?c (quae in mundis ad unum specie medium eiusdem
spe «7 26i corpora puta gravia Jerri et. levia ad unum ertremum b) 24 pij A: non b: om.
DE- - οὐ Εἰς 35 post ἀριῦμῷ add. φέρεσθαι E?c λαμβάνειν DE: om. A:
x9. ἀμβάνειν E?bc ζητουμένου DE: ζητούμενον Ac: querimus b εἴτε) εἴ τις E:
εἰ E? 20 τὰ AE^: om. DE 28 λαμβάνει D τοῦτο E: corr. E? 3l] τῶν]
c0" Y. ex τῷ E? 92 olov om. c 33 ἐν] -v in ras. E? χεχωρισμένοις ADE:
πζρισμένοις τόποις E?bc

118

960 SIMPLICII IN L. DE CAELO I 8 (Arist. p. 27729. 19]

ἐστιν, οὕτως δὲ xai ἐπὶ τῶν χύσμων ἔχειν. οὐχ ὅμοιον δὲ τὸ παραβαλ- 1170
λόμενην: ὡς γὰρ τὰ ζῷα οὐ χατὰ τὴν τῶν σωμάτων, ἐξ ὧν ἔστι, χινεῖται
φύσιν (ἄλλη γὰρ Éxdatou τούτων ἢ xatà φύσιν χίνησις, παρ᾽ ἣν ὡς ἔμ-
ψυγα χινεῖται), οὕτως οὐδὲ τῶν ἐν αὐτοῖς τι σωμάτων χατὰ τὴν αὑτοῦ 40

5 χινεῖται φύσιν. GÀX οὐδὲ τὴν ἀρχὴν f, σύστασις τῶν ζῴων ἐχ τῆς χατὰ
τόπον φορᾶς τῶν μερῶν αὐτοῦ: οὐ γὰρ χαρδίας uiv ἐπὶ τόδε τι ἐνεχϑεί-
σης. ἥπατος δὲ xal ὀστοῦ xal ἑἐχάστου τούτων ἐπ᾽ ἄλλο τι τὸ ζῷον συν-
ἔστη, GÀX ἔχαστον τούτων, ἐν ᾧ ἔστι, xal τὴν ἐξ ἀρχῆς ἔσχε γένεσιν, 46
τά τε τρέφοντα αὐτὰ οὔτε χατὰ τὴν αὐτῶν φύσιν χινούμενα φέρεται πρὸς

10 αὐτά" οὔτε γὰρ ἣν ἔξωϑεν προσφέρεται τροφήν, χατὰ φύσιν ἐπ᾽ αὐτὰ φέρε-
ται οὔτε ἢ χατεργασϑεῖσα ἤδη, ἀλλ᾽ ὑπὸ τῆς ϑρεπτιχῆς Ψυχῆς xatsp- 118»
τάζεταί τε xal τοῖς μέρεσιν ἐποχετεύεται. ἀλλ΄ οὐδὲ ενόμενα ἀλλαχοῦ τὸ
μὲν ὀστοῦν, τὸ δὲ νεῦρον, τὸ δὲ σάρξ, οὕτως πρὸς τὰ οἰχεῖα xal ὁμοειδῆ
αὐτοῖ; φέρεται. ἀλλ᾽ οὐδ᾽, ἄν ἀποσπασϑῇ τούτων τινός, οἷς ἐστι συνεχές, 5

15 xal γωρισϑῇ., παλιν ἀφεθὲν ἐπ᾽ αὐτὰ φέρεται" οὐ γάρ ἐστι τῷ ζῴῳ τὸ
εἶναι ζῴῳ ἐν τῇ τῶν σωμάτων, ἐξ ὧν ἔστιν, ἐπὶ τοὺς οἰχείους τόπους
φυσικῇ, φορᾷ. τῷ δὲ χόσμῳ ἐν τῇ κατὰ φύσιν χινήσει τῶν ἁπλῶν σωμᾶ-
τῶν τὸ εἶναι."

- 9 [^ Eod -
p.277»12 ἋὋΟτι δὲ ἔστι τι, οὔ πέφυχεν ἢ γῆ φέρεσϑαι ἕως τοῦ
90 ὥστε ταῦτα ἔσται πέρατα τῆς φορᾶς.

Δείξας, ὅτι εἰς ἐστιν ὃ χόσμος, ἐχ τοῦ ἕν εἶναι τὸ μέσον xal Sv τὸ 1ὅ
ἔσχατον, μέσον μέν, ἐφ᾽ ὃ τὰ βαμέα φέρεται πάντα, ἔσχατον δέ, ἐφ᾽ ὃ
Α - - - $205 ^. v , e Y àe! δ ,
τὰ χοῦφα. νῦν τοῦτο αὐτὸ δεῖζαι προτίθεται, ὅτι ἔστι tt, ἐφ ὃ χατὰ φύ-

[4 Ne Á -- AN ? - (n f MA, M ^ « oc “᾿ς οὐδέ [sd ,
σιν ἢ qT, φέρεται xal τὸ πῦρ. τούτου γὰρ μὴ δειχϑέντος οὐδέ, ὅτι μέσον
v 3 ve ^ ^ $ ^ σ e M , " Y e. ,

95 ἔστι xal ἔσχατον, δέδειχται, οὐδὲ ὅτι ἕν τὸ μέσον καὶ τὸ ἔσχατον, οὐδὲ 0
C » [4 , AJ , 1 v P , 2X , ἢ --
ὅτι εἷς 6 χύσμος χατὰ ταύτην τὴν ἔφοδην. δείχνυσι ὃὲ αὐτὸ διὰ τοῦ
δεῖξαι, ὅτι ἐστὶ πέρατα τῆς χινήσεως αὐτῶν τὸ χάτω χαὶ τὸ ἄνω, τοῦτο
δὲ δείχνυσι διὰ τοῦ δεῖξαι, ὅτι πεπερασμέναι εἰσὶν at χινήσεις αὐτῶν xai
οὐχ ἐπ᾽ ἀπειρὴν γινόμεναι, τοῦτο ὃὲ διά τε τοῦ πᾶσαν μεταβολὴν πεπε- 95

30 ρασμένην εἶναι xal διὰ τοῦ ἐξ ὡρισμένου xai εἰς ὡρισμένον, τοῦτο δὲ διὰ
τοῦ ἐξ ἀντιχειμένου εἰς ἀντιχείμενον, τοῦτο δὲ διὰ τοῦ ἔχ vwoc εἴς τι xal
ἐχ διαφέρηντος τῷ εἴδει εἰς διαφέρον. χαὶ T, μὲν ἀνάλυσις τοῦ λόγου
τοιαύτη. ἢ ὃὲ σύνθεσις οὕτως ἄν ἔχοι: τὰ κατὰ τόπον χινούμενα Ex 80

] δὲ (alt) A: δὴ DE: wtique b Jj παρ᾽] xa9' c 4 αὑτοῦ K?: αὐτοῦ ADE
" xai (alt.) Db: om. AEec τὸ Om. Ee 9 τά τὲ] οὔτε τὰ c οὔτε Om. c
αὑτῶν K?*: αὐτῶν ADE 10 οὔτε — φέρεται (10. 11) Ab: om. DEc 11 οὔτε --
ἤδη] sed elaboratum ἴανι b: om. c 15 xe] e corr. E ἀφεϑὲν DE: divisum b:
om. A αὐτὰ Db: αὐτὸ AEc 19 $5? Ec 90 ταῦτ᾽ E ἀπέρατα
E: corr. E? 23 τοῦτο αὐτὸ] τὸ αὐτὸ C: τοῦτο c δεῖξαι) corr. ex εἶναι E?: ἀπὸ-
δεῖξαι c ἔστι] seq. ras. I litt. E 34. μέσον] τὸ μέσον Ec 95 δέδειχται] om. b
οὐδὲ — ἔσχατον CDE: om. Ab 21 ἐστὶ --- ὅτι (28)] bis E: corr. E? 30 εἰς] xol

e; CD δὲ add. ἢ:

SIMPLICII IN L. DE CAELO [8 (Arist. p. 277212. 23] 261

τινος εἴς tt μεταβάλλει" μένοντα γὰρ ἐν ταὐτῷ οὐχ dv μεταβάλλοι. ὅτι 1185
δὲ τὰ ἐξ ὧν ἢ μεταβολὴ xai εἰς ἃ διάφορα τῷ εἴδει ἐστὶ xal ἀντιχεί-
μενα, ἔδειξεν ἐν τῷ πρώτῳ τῆς Φυσιχῇῆς ἀχροάσεως" xal γὰρ ἢ ἀπὸ τῶν
μεταξὺ χίνησις ὡς ἀπὸ ἐναντίου εἰς ἐναντίον γίνεται. χατὰ συνέχειαν δὲ sb
5 προβαίνων πρῶτον ἔλαβεν ἐχ διαφόρου εἴδους εἰς διάφορον χινεῖσϑαι τὸ
xtwoüpsvov* ἀπὸ γὰρ τοῦ αὐτοῦ εἴδους εἰς τὸ ᾿αὐτὸ οὐχ ἄν γένοιτο μετα-
βολή᾽ τὸ γὰρ μεταβάλλον ἐξίσταται ἐχείνου, ἀφ᾽ οὗ μεταβάλλει. εἰ δὲ
ἐξ ἀντιχειμένου xai εἰς ἀντιχείμενον, ἐξ ὡρισμένου xal εἰς ὡρισμένον᾽ 40
ὥρισται γὰρ τὰ ἀντιχείμενα ἤτοι τὰ ἐναντία ἅτε πλεῖστον ὑπὸ τὸ αὐτὸ
10 γένος διεστηχότα, τὸ δὲ πλεῖστον ὥρισται. εἰ δὲ ὥρισται ταῦτα, δῆλον,
ὅτι πέρατα ἐστι, xai ἢ ἐπ᾽ αὐτὰ γινομένη χίνησις xal μεταβολὴ πεπερασ-
μένη ἐστίν. xal μέντοι διὰ τοῦ πᾶσα δὲ πεπερασμένη μεταβολὴ xoi €
ἐχείνης ἔοιχεν ὑπομιμνήσχειν τῆς ἀποδείξεως τῆς λεγούσης, ὅτι τὸ ἀδύ-
νατὴν χινηϑῆναι | ἐπί τι τὴν ἀρχὴν οὐδὲ χινεῖται ἐπ᾿ αὐτό, ἐπὶ δὲ τὸ 1180
ι8 ἄπειρον διεστὼς ἀδύνατον ἀφιχέσϑαι τι χινούμενον. xal διὰ τῆς ἐπαγωγῆς
δὲ ἐπιστώσατο τὸ ἐπὶ πεπερασμένα γίνεσϑαι τὴν μεταβολὴν δειχνὺς ἐπί τε
τῶν xat' ἀλλοίωσιν xal ἐπὶ τῶν χατὰ αὔξησιν χαὶ μείωσιν μεταβαλλόντων, ὅ
ὅτι xal τὸ ἐξ οὗ xal τὸ εἰς ὃ τῷ εἴδει διαφέροντα ἐστι xal ὡρισμένα xai
πεπερασμένα. xal γὰρ xai ἢ αὔξησις ἢ φυσιχὴ xal 7 μείωσις ὥρισται
20 xal ὅλως f χατὰ τὸ ποσὸν μεταβολή, xai τὸ ἐπέχεινα παρὰ φύσιν λοι-
πόν ἐστιν. ὡς δὲ ἐπὶ τῶν χατὰ ποιότητα χαὶ ποσότητα μεταβαλλόντων 10
ποϑέν ποί ἐστιν ἢ μεταβολή, καὶ εἴδει διαφέρει τὸ ἐξ οὗ xal εἰς ὅ, xal
ἐναντία xal ὡρισμένα xal πέρατά ἐστιν, οὕτως xai ἐπὶ τῶν χατὰ τόπον
μεταβαλλόντων αἱ τοῦ τόπου διαφοραὶ τῶν χατὰ φύσιν χινουμένων τὸ
29» ἄνω xai τὸ χάτω ἐστὶ διάφορα τῷ εἴδει ὄντα xal ἐναντία xal ὡρισμένα 15
xai πεπερασμένα. ἐπὶ ταῦτα ἄρα ai χινήσεις χατὰ φύσιν τῇ γῇ x«i τῷ
πυρί" ἔστιν ἄρα τι, ἐφ᾽ ὃ χατὰ φύσιν ἢ γῆ φέρεται xai τὸ πῦρ, τό τε
πάτω xal τὸ ἄνω. τὸ δὲ οὐχ οὗ ἔτυχεν οὐδὲ οὗ βούλεται ὁ χινῶν,
ἐπειδὴ τὸ ὑγιαζόμενον ὅλως, εἴπερ ὑγιάζεται, x&v μὴ βούληται ὃ ὑγιάζων, 29
O κεἰς ὑγίειαν μεταβάλλει ἢ οὐδ᾽ ἂν ὑγιάζοιτο.

g».971423 Ἐπεὶ xal $ χύχλῳ ἔχει πως ἀντιχείμενα ἕως τοῦ εἰς
ἀντιχείμενα χαὶ πεπερασμένα. 25

Εἰπών, ὅτι xal ἢ xarà τόπον μεταβολὴ ἐξ ἀντιχειμένου εἰς ἀντιχεί-

(o MÉvoytoc D μεταβάλλει E, sed corr. 2 ἐξ ὧν] corr. ex ἔξω E? à om. E
ὃ τορορ»τῳ] cap. 6 sq. 4 χίνησις ὡς Ab: κινήσεως E: χινήσεων DE? 1 peta(ia)-
Mt X 8 xai (pr) AD: om. Ebe ἐξ) aai ἐξ be xai (alt.) om. be
x ἐστι] seq. ras. 1 litt. E 12 ἐστί DEc xai (alt.) om. D 13. ἐχείνως C
ὡς fotxry Ec ὑπομιμνήσχειν ACEb: ὑπομιμνήσκων D: ὑπομιμνήσκει E?c 15 ἐφι-
TEslat A 16 γίγνεσθαι E δειχνὺς om. A 11 τῶν (prius)] corr. ex τὴν E?
1914| «o7? Dc 20 παρὰ] corr. ex xaxa E* 22 ἐστιν Ab: oin. CDEc εἰς] τὸ elc e
ἽΑ τόπων E 25 ἐστὶ] seq. ras. 1 litt. E 28 ἄνω xal τὸ «dto D 29 βούλεται E:

Cm. E' 31 post ἐπεὶ add, δὲ E? 5] ἡ ἐν E εἰς] εἰς τὰ c 9J xal om. D

262 SIMPLICI] IN L. DE CAELO 1 8 [Arist. p. 277423. 26]

μενον γίνεται ἣ xav εὐθεῖαν (αὔτη γάρ ἐστιν ἢ χυρίως φορά), ἐχ meptou- 118*
σίας προστίθησιν, ὅτι xal ἢ χύχλῳ χίνησις, xdv μὴ φορὰ ἁπλῶς ἐστιν
ἀλλὰ περιφορά, ἐπειδὴ χίνησις ὅλως xal μεταβολή, xai αὕτη, φησίν, ἔχει 30
πως ἀντιχείμενα τὰ χατὰ διάμετρον" ἣ γὰρ ὡρισμένη xal πλείστη
αὕτη ἐστὶν ἐν χύχλῳ διάστασις. ὥστε χαὶ τούτοις τρόπον τινὰ ἣ χί-
νησις εἰς ἀντιχείμενα xal πεπερασμένα. εἰ δέ τις ἀπορεῖ, πῶς διὰ
πολλῶν πρότερον ἀποδείξας ὁ ᾿Δριστοτέλης, ὅτι τῇ χύχλῳ φορᾷ οὐχ ἔστιν S
ἐναντία φορά, xal αὐτὸ δὴ τοῦτο, ὅτι τὰ ἀπὸ διαμέτρου ἀντιχείμενα ἀλλή:
λοις οὐχ ὡς χύχλῳ, ἀλλ᾽ ὡς τὴν διάμετρον χινούμενα ἀντίχειται, νῦν ὡς
10 παρὰ πόδας μεταβαλλόμενος χαὶ ἣ χύχλῳ φησὶν ἔχει πως ἀντιχεί-
μενα τὰ κατὰ διάμετρον, πρῶτον μὲν ἐπιστησάτω τῇ ᾿Αριστοτέλους 40
ἀχριβείᾳ: οὐ γὰρ ἁπλῶς εἶπεν. ὅτι ἢ χύχλῳ ἔχει ἀντιχείμενα, dÀX ὅτι
ἔχει πως ἀντιχείμενα, xai ὅτι xal τούτοις τρόπον τινὰ ἢ χίνησις
εἰς ἀντιχείμενα. καὶ γὰρ ἀντιχεῖσϑαι μὲν ἀλλήλοις λέγεται χυρίως τὰ
15 ἐπὶ ἐναντίους χινούμενα τόπους, ἐναντίοι δέ εἰσιν οἱ πλεῖστον ἀλλήλων 46
διεστηχότες" τὰ δὲ χύχλῳ χινούμενα οὔτε ἐπὶ τὸν κατὰ διάμετρον τόπον
ὡς ἐπὶ τέλος χινεῖται,. ἀλλ ἀπὸ | τοῦ αὐτοῦ ἐπὶ τὸ αὐτό, οὔτε πλείστη 1195
χίνησίς ἐστι τῷ χύχλῳ χινουμένῳ ἢ ἐπὶ τὴν διάμετρον" πλείστη γάρ ἐστιν
ἢ μὴ δεχομένη προσϑήχην, μετὰ δὲ τὴν χατὰ διάμετρον διάστασιν ἔτι δέ-
20 χεται προσϑήχην T, χίνησις xai ἢ διάστασις μέχρι τῆς εἰς τὸ αὐτὸ ἀπο- ὃ
χαταστάσεως. πάνυ δὲ ἀχριβῶς εἰπὼν ἐπεὶ xal ἢ χύχλῳ ἔχει πως
ἀντιχείμενα τὰ χατὰ διάμετρον προσέϑηχε τὸ τῷ δ᾽ ὅλῃ οὐχ ἔστιν
ἐναντίον οὐδέν᾽ xal γὰρ αὐτὸ τὸ δοχοῦν χρῶμα τῆς ἀντιϑέσεως ἐν τοῖς
μέρεσίν ἐστι τῆς χύχλῳ χινήσεως xal οὐχ ἐν τῇ ὅλῃ, xai ἐν τοῖς μέρεσι 19
25 δὲ οὐ χυρίως, εἴπερ αἱ μὲν ἀντιχείμεναι χυρίως χινήσεις στάσει διαλαωβά-
vovtat, xal ὅταν ἕν T, τὸ αὐτὸ τὰς ἀντιχειμένας χινήσεις χινούμενον φυ-
σιχῶς, τὴν μὲν χατὰ φύσιν χινεῖται, τὴν δὲ παρὰ φύσιν, τὰ δὲ χύχλῳ
κινούμενα οὔτε ἵσταται εἰς τὴν διάμετρον ἐλθόντα: οὐὸὲ γὰρ xaÜ' αὑτὰ tb
χινεῖται" οὔτε τὸ μὲν τῶν ἡμιχυχλίων κατὰ φύσιν χινεῖται, τὸ δὲ παρὰ
90 φύσιν.

[51

p.277336 ᾿Αναάγχη ἄρα slvat tt τέλος xai μὴ εἰς ἄπειρον φέ-
ρεσϑαι.

Δείξα; τὰς τοπιχὰς χινήσεις χαὶ μάλιστα τὰς ἐπ᾽ εὐϑείας (τούτων γὰρ 20

] γίγνεται E 2 προστίϑηγιν — ἀλλὰ (3) om. E: προστίϑησιν ὡς xal ἡ περιφορὰ
(κύχλῳ c) xattot μὴ φορὰ ἁπλῶς 0952 ἀλλὰ Εἷς 2 xai om. D ἐστιν C: ἐστι
AD ὃ αὕτη AÀ οὐχ -- φορά (8) mg. Ε 8 φορὰ] χένησις E*c ἀντι-
χείμενα Ab: ἀντιχινούμενα DEc 9 ὡς (tert.) — διάμετρον (11)] οἷον εὐϑὺς μεταβαλὼν φησί:
xal ἡ κύχλῳ ἔχει πως ἀντιχείμενα c [1 ἐπιστησάτω AE?: ἐπιστῆσαι D: ἐπιστήσει E

12 ἀλλ᾽ ---- ἀντιχείμενα (13) om. A 15 7; AE": om. DE 15 ἐπ᾿ c 16 χινούμενα —
χύχλῳ (18) om. D 18 ἐστι) seq. ras. ] litt. E 20 ἡ (alt) om. E 22 τὸ
om. D 24 ἐστι] seq. ras. ] litt. E 20 τὸ] xai τὸ E?c ante τὰς postea
add. τὸ E: τὸ τὰς c χινηύμενα E: corr. E? 28 οὐδὲ scripsi: οὔτε ADE: οὐ c

4»

jo»

—

SIMPLICII IN L. DE CAELO I8 (Arist. p. 277226. 27] 263

ὃ λόγος ἐδεῖτο πρὸς τὴν ἀπόδειξιν τοῦ ἕν εἶναι τὸ μέσον xal ἕν τὸ ἔσχα- [195
tov) μὴ ἐπ᾽ ἄπειρον γινομένας, dÀM εἰς ἀντιχείμενα xal ὡρισμένα xai
πεπερασμένα τελευτώσας xai προσϑείς, ὅτι xal ἢ χύχλῳ χίνησις ἔχει πως
dvttxe(ueva, συνεπεράνατο λοιπόν, ὅτι ἀνάγχη εἶναί τι τέλος xal μὴ 35
εἰς ἄπειρον φέρεσϑαι τὰ φερόμενα, εἰ δὲ τοῦτο, ἔστι τι, ἐφ᾽ ὃ πέφυχε
xai f, γῆ φέρεσθαι xal τὸ πῦρ, εἰ ὃὲ τοῦτο, ἕν τὸ μέσην xai ἕν τὸ ἔσχα-
τον. xai ἢ χύχλῳ ὃὲ χίνησις xdv ἀδιάχοπός ἐστι xoi ἐπ᾽ ἄπειρον φέρε-
ται, οὐ τοιοῦτον τὸ ἐπ᾽ ἄπειρον, οἷον τὸ ἐπ᾽ εὐϑείας dv ἦν ἐν ἄλλῳ xal 80
ἄλλῳ τόπῳ ἀεὶ γινομένου τοῦ χινουμένου. ἢ γὰρ χύχλῳ χίνησις ἀεὶ ἐν
τέλει ἐστὶν ὥσπερ χαὶ ἐν ἀρχῇ ἀεί.

p.271427 Ἱεχμήριον δὲ τοῦ μὴ εἰς ἄπειρον ἕως τοῦ xal fj τῆς 86
ταχύτητος ἐπίδοσις ἄπειρος dv 1v.

Τοῦ εἰς ὡρισμένον τὸ χάτω χαὶ τὸ ἄνω χαὶ μὴ εἰς ἄπειρον φέρεσϑαι
τὰ xat' εὐθεῖαν χινούμενα τεχμήριον παρατίϑεται τὸ τὴν μὲν γῆν, ὅσῳ
ἄν ἐγγυτέρω ἢ τοῦ μέσου, Üdttov φέρεσθαι, τὸ ὃὲ πῦρ, ὅσῳ τοῦ ἄνω 40
ἐγγυτέρω 1j, τοσούτῳ ϑᾶττον φέρεσθαι: εἰ γὰρ τοῦτο, εἰ ἄπειρος $ διᾶ-
τασις xal μὴ ὡρισμένον τὸ τέλος, εἰς ἄπειρον ἀεὶ πρησετίϑετο τῇ ταχύ-
τητι. εἰ οὖν ἣ ταχύτης διὰ τὰς φυσιχὰς γίνεται fonde. τοῖς μὲν χάτω
χινουμένοις διὰ βαρύτητα πλείονα, τοῖς ὃὲ ἄνω διὰ χουφότητα, δῆλον, ὅτι 46
xai f$, βαρύτης καὶ ἢ χουφότης ἔνδοϑεν οὖσαι φυσιχαὶ δυνάμεις τὴν εἰς
ἄπειρον προσϑήκην ἐδέχοντο, εἰ O& τοῦτο, χαὶ αὐτὰ τὰ χινούμενα ἄπειρα 1190
μὲν οὐχ ἀναγχαῖον ἦν εἶναι, ὡς ᾿Αλέξανδρος οἴεται, εἰς ἄπειρον δὲ προσ-
ϑήχην καὶ αὐτὰ δέχεσθαι" πεπερασμένου γὰρ σώματος xol μὴ xal αὐτοῦ
ἀεὶ προσϑήχην δεχομένου τὴν δύναμιν ἐπ᾽ ἄπειρον αὔξεσϑαι τὴν οἰχείαν ὅ
ἀδύνατον ἦν. εἰ οὖν xal ἢ γῇ xxi τὸ πῦρ φανερά ἐστι μὴ ἐπ᾽ ἄπειρον
αὐξόμενα, εἴπερ τὰ μέρη τῆς γῆς τὰ συνεγνωσμένα τὰ αὐτὰ μέτρα δῖαφυ-
λάττει, δῆλον, ὅτι οὐδὲ T, ταχύτης αὐτῶν αὐξεται" εἰ δὲ μὴ T7, ταχύτης,
οὔτε ἢ βαρύτης οὔτε ἣ χουφότης" ἐχείνων γὰρ αὐξομένων ἀνάγχη xal τὴν 10
ταχύτητα παραχολούϑημα οὖσαν ἐχείνων αὔξεσϑαι" εἰ δὲ μὴ ταῦτα, οὐχ
εἰς ἄπειρον $ πρόοδος τοῖς ἐπ᾽ εὐϑείας χινουμένοις, ἀλλ᾽ εἰς ὡρισμένον τι
τέλος γίνεται.

[Ivo ὃΣ ἀχριβῶς τεχμήριον ἐχάλεσε τὴν ἀπὸ τῆς ταχύτητος πίστιν
τῶν φυσιχῶν χινήσεων, διότι αἰτίαι τῆς ταχύτητός εἰσιν αἱ φυσιχαὶ ῥοπαί, 16
ἢ δὲ ἀπὸ τῶν αἰτιατῶν πίστις τεχμηριώδης νενόμισται.

Ὅτι δὲ ἢ ἐπ᾽ ἄπειρον αὔξησις τῆς ταχύτητος, εἰ ἦν ἐφ᾽ ἑνὸς xai

σ----- —— .....-.. — — ---

3 “τελευτήσας c 1. 8 φέρηται A 11 ἄπειρα Ac 14 γὴν μὲν A 16 γὰρ] γὰρ

νὴ

« εἰ (alt) Ab: e D: ἦν E: ἀλλ᾽ εἰς c ἄπειρος Ab: ἄπειρον DEc

ἢ Om. A 18 τοῦ φυσιχοῦ ἃ γίγνεται E 19 τοῖς δὲ ἄνω ὃιὰ χουφότητα])
eB. E δ᾽ E χουφότητα πλείονα CD 20 βαρύτης Ab: χουφότης CDEc
Ἰουκρότης Ab: βαρύτης CDEc 2] αὐτὰ tà c: ταῦτα ADE: ταῦτα τὰ E?: ea quae b
5» γὰρ) δὲ τοῦ A καὶ μὴ Ab: μὴ DEc 94 αἰτιῶν c

904 SIMPLICII IN L. DE CAELO [8 [Arist. p. 277227]

τοῦ αὐτοῦ, διὰ τὴν ἐπ᾽ ἄπειρον αὔξησιν τῆς βαρύτητος xal τῆς χουφότητος [190
ἐγίνετο, δείχνυσιν ἐπὶ δυεῖν ποιούμενος τὸν λόγον" ὡς γὰρ τὸ χατωτέρω 90
φερόμενον ἄλλη ἄλλου, τουτέστι προλαμβαάνον xai ϑᾶττον ἐπὶ τὸ χάτω φε-
ρύμενον διὰ τὴν πλείγνα ταχύτητα, βαρύτητος προσθϑήχῃ ϑᾶττον ἄν ἦν.
οὕτως xai ἐπὶ τοῦ αὐτοῦ, εἰ ἄπειρος T, τοῦ βάρους ἐπίδοσις, xal ἢ τῆς
ταχύτητος ἐπίδοσις ἄπειρος ἄν ἦν, οὐχέτι ἀπὸ τεχμηρίου dÀX ἀπὸ αἰτίου ἐδ
νῦν γενομένης τῆς ἀποδείξεως: τὸ γὰρ βάρος τὸ πλέον τῆς ταχύτητος
αἴτιον.
Ὅταν δὲ λέγῃ 6 ᾿Αλέξανδρος “ἦν dv xal αὐτὰ τὰ χινούμενα ἄπειρα,
10 εἰ ἦσαν αὐτῶν ἄπειροι ταχύτητες καὶ βαρύτητες καὶ χουφότητες᾽᾽, οὐχ ὡς
ἐνεργείᾳ ἄπειρα ἀχουστέον (οὐ γὰρ ἕπεται τοῦτο τῇ εἰς ἄπειρον qopa), 9
ἀλλ ὡς ἐπ᾽ ἄπειρον αὐξόμενα. εἰς τοῦτο δὲ ἀγαγὼν τὸν λόγον ὁ ᾿Αρι-
στοτέλης τὸ xal τὰς βαρύτητας xal τὰς χουφότητας ἐπ᾽ ἄπειρον αὔξεσθαι
ἠρχέσϑη διὰ τὸ προδεδεῖχϑαι, ὅτι οὔτε βαρύτης οὔτε χουφότης ἐστὶν ἄπει-
15 pos οὕτως, οὐδὲ σώματος πεπερασμένου ἐπ᾽ ἄπειρον αὔξεσθαι τὴν δύνα- ss
utv* παρῆχε δὲ xal ἡμῖν 6 ᾿Αριστοτέλης ἐπαγαγεῖν ὡς εὐσυννόητον ἴσως,
ὅτι, εἴπερ πλησίον γινόμενα τὰ μὲν βαρέα τῷ κάτω, τὰ δὲ χοῦφα τῷ ἄνω
ϑᾶττον φέρεται, δῆλον. ὅτι χατὰ φύσιν αὐτοῖς εἰσιν οἷδε οἱ τόποι, ἐπὶ δὲ
τοὺς ἀντιχειμένους αὐτῶν ἀντιχειυένως φέρεται. . 40
20 Ἔν δὴ τούτοις τὸ uiv ϑᾶττον φέρεσϑαι tà σώματα πλησιαίτερόν πως
τῶν οἰχείων τόπων γινόμενα χοινῶς ὀὁμολογεῖσϑαι δοχεῖ, τὴν δὲ αἰτίαν
ἄλλοι ἄλλην ἀπολογίζονται. ᾿Αριστοτέλης μὲν γὰρ ἀπὸ τῆς οἰχείας ὁλό-
τητὸς δυναμοῦσϑαι μᾶλλον τὰ πλησιάζοντα νομίζει xal τὸ εἶδος τελεώτερον
ἀπολαμβάνειν: βάρους γοῦν προσϑήχῃ τὴν γῆν ϑᾶττον φέρεσϑαι πρὸς τῷ 46
uico γινομένην. Ἵππαρχος δὲ ἐν τῷ ἐπιγραφομένῳ Περὶ τῶν διὰ βα- 119»
ρύτητα χάτω φερομένων ἐπὶ μὲν τῆς ἀναρριφϑείσης ἄνω γῆς τὴν ἀναρ-
ρίψασαν ἰσχύν. ἕως dv χηατῇ τῆς τοῦ ῥιπτουμένου δυνάμεως, αἰτίαν εἶναί
φησι τῆς ἄνω φορᾶς, χαὶ ὅσῳ αὕτη χρατεῖ, τοσούτῳ ϑᾶττον ἐπὶ τὸ ἄνω
φέρεσϑαι τὸ φερόμενον, ἐλαττηουμένης ὃὲ ἐχείνης πρῶτον uiv μηχέτι ἐν ὃ
30 ὁμοίῳ τάχει ἄνω φέρεσϑαι, λοιπὸν Ob χάτω φέρεσϑαι χρώμενον τῇ οἰχείᾳ

[417

NH
C

] τῆς (alt. om. c 2 δυοῖν c χάτω A 9 ἄλλο — φερόμενον (ὃ. 4) om. D
τουτέστι τὸ Ec παραλαυβάνον KE: corr. E? 9 ἢ (pr)] ἡ ἐπὶ E: corr. E? xai—
ἐπίδοτις (6)] mg. E? 6 χουφότητος Ec " λέγῃ] DE?: comp. ambig. A: λέγει E

11 ἐνέργειαι E ἄπειρα Α: ἄπειροι DE τῇ) τῷ τῆς Α 12 ἀνάγων c

15 οὐδὲ seripsi: οὔτε A: οὔτε κουφότης ἐστὶν οὔτε DE: γὰρ οὔτε χουφότητος ἔστιν οὔτε
ΕΞ: (ἐμὰ ut. neque. eorporis initi in. infinitum. crescere. virtutem possibile sit b) 15. 16 δύ-
ναμιν] $55 Δ l6 καὶ ἡμῖν A: ἡμῖν D: xal seq. ras. 4 litt. E: del. E?: otn. be
εὐσύνοπτον € 11 εἴπερ πλησίον γινόμενα om. E: εἰ πλησιάζοντα in ras. 20 litt. E?,c
18 ὅτι add. E? χατὰ t23tv] φύσιν E: φήσει E?c οἵδε οἱ] ot δὲ E: ol E?c

ἐπὶ δὲ] lac. S litt. E: οὗτοι" εἰς γὰρ K?e δὲ] nam ἢ 19 τῆς ἀντιχειμέ-
νης D ἀντιχειμένως) in τὰν, E? 20 πως Ab: om. Ὁ Ει 22 οἰχείας om.
Ec 24 ἐναπολαμβάνειν € npo2l «ne A 2 xpatti E: corr. E? 28 τοσούτῳ

ϑᾶττον Ab: τοσοῦτον DEe ἄνω} ἄνω Üzzzov DEe 29 φέρεσϑαι scripsi: φέρεται ADEbc
ἐλαττομένης E: corr. E πρῶττην A 30 χάτω φέρεσϑαι] χαταφέρεσϑαι Ec

SIMPLICII IN L. DE CAELO I8 [Arist. p. 277321] 265

ῥοπῇ παραμενούσης πως xai τῆς ἀναπεμψάχης δυνάμεως, ἐξιτήλου δὲ 120»
μᾶλλον γινομένης τὸ χαταφερόμενον ἀεὶ μᾶλλον ϑᾶττον φέρεσϑαι xat tà-
χιστα, ὅταν ἐχείνη τελέως ἐπιλείπῃ. τὴν αὐτὴν δὲ αἰτίαν ἀποδίδωσι xal 10
τῶν ἄνωθεν ἀφιεμένων: xal γὰρ τούτοις μέχρι τινὸς παραμένειν τὴν τοῦ
5 χατασχόντος αὐτὰ δύναμιν, ἣν ἐναντιουμένην αἰτίχν γίνεσϑαι τοῦ βραδύτε-
pov xat' ἀρχὰς φέρεσϑαι τὸ ἀφεϑέν. “ἑἱταῦτα δέ, φησὶν ὁ ᾿Αλέξανδρος,
ἐπὶ μὲν τῶν βίᾳ χινηϑέντων ἣ βίᾳ μεινάντων ἐν τῷ παρὰ φύσιν τόπῳ 1o
ὀρθῶς dv λέγοιτο, ἐπὶ δὲ τῶν μετὰ τὸ γενέσϑαι φερομένων χατὰ τὴν
οἰχείαν φύσιν ἐπὶ τὸν οἰχεῖον αὐτοῖς τόπον οὐχέτι ἁρμόζει λέγεσϑαι.᾿ περὶ
10 δὲ τοῦ βάρους τὰ ἐναντία τῷ ᾿Αριστητέλει φησὶν ὁ “Ἵππαρχος: βαρύτερα
γάρ φησι xai τὰ πλέον ἀφεστῶτα. ἀπίθανον δὲ xal τοῦτο τῷ ᾿Αλεξάνδρῳ 90
δοχεῖ: " moÀb γάρ, φησίν, εὐλογώτερον τὰ μεταβάλλοντα ἐκ τῆς ἐναντίας
φύσεως xal γενόμενα ἐχ xoóquy βαρέα ἔτι τῆς φύσεώς τι τῆς πρώτης
ἔχειν ἐν τῇ πρώτῃ χαταφορᾷ σχεδὸν ἔτι γινόμενα xal μεταβάλλοντα ἐπὶ
18 τὸ εἶδος τοῦτο, εἰς ὃ μεταβάλλοντα χάτω φέρεται, βαρύτερα ἀεὶ προϊόντα 35
γίνεσθαι, ἥπερ φυλάσσειν ἔτι τὴν ἀπὸ τοῦ χρατήσαντος αὐτὰ ἄνω τὴν
ἀρχὴν καὶ χωλύσαντος χάτω φέρεσϑαι δύναμιν. ἔτι δέ, φησί, καὶ εἰ τῷ
βάρει χατὰ φύσιν ἐστὶ τὸ εἶναι ἐν τῷ χάτω" διὰ γὰρ τοῦτο xal ἢ ἐπὶ
τοῦτο χίνησις" εἴη ἄν τελέως βαρέα xal τὸ οἰχεῖον χατὰ τοῦτο εἴδος ἀπει- 30
20 ληφότα, ὅταν ἐν τῷ χάτω ij xal ἐγγυτέρω ἤδη γινόμενα xal πλησιάζοντα
τῷ xarà τὴν ῥοπὴν τελβιότητα ἔχειν εὔλογον προσϑήχην τινὰ xal ἐπίδοσιν
χατὰ τὸ βάρος AapBavsw: xai γὰρ ἄτοπον ἀεὶ τῶν χάτω χινουμένων xal
φερομένων χατὰ φύσιν ϑᾶττον χινουμένων χατὰ τὴν πλείονα ἀπὸ τοῦ ἄνω $5
ἀπόστασιν λέγειν αὐτά, ὅτε ἧττόν ἐστι βαρέα, τοῦτο πάσχειν" ἀναιρεϑήσεται
25 γὰρ τὸ διὰ βαρύτητα αὐτὰ φέρεσϑαι χάτω. εἰ γὰρ μὴ ἐπὶ πάντων οὕτως
ἐγίνετο, ἴσως ἄν ἦν τι λέγειν, νῦν δὲ xai ἐπὶ τῶν ἀναρριφϑέντων ἄνω
βίᾳ xal ἐπὶ τῶν χρατηϑέντων ἄνω xai ἐπὶ τῶν μεταβαλλόντων ἐν τῷ 40
ἄνω εἴς τι τούτων, οἷς χατὰ φύσιν ἐστὶ τὸ φέρεσϑαι χάτω, τὸ αὐτὸ ὁρᾶται
4tvógevov. ταῦτα πρὸς τὸν “Ἵππαρχον ὁ ᾿Αλέξανδρος" xai λέγει χαλῶς,
80 οἶμαι. μάλιστα, ὅτι, εἰ διὰ βαρύτητα ἢ ταχύτης, ὡς ἐπὶ τῆς τῶν πλα-

2 φέρεσϑαι scripsi: φέρεται ADEbc ὃ ἐπιλίπῃ A: ἐπιλείπει E 4 ἀφιεμένων) ἀ- e
et a
corr. E 5 γίγνεσθαι DE 1 μεινάντων] τῶν post lac. 12 litt. E: μενόντων E?
8 ὀρϑῶς dv λέγοιτο] lac. E: χαλῶς εἶναι (7) λέγοιντο E?: χαλῶς ἂν λέγοιτο c ἐπὶ δὲ]
corr. ex ἐπειδὴ E? φερομένων] lac. E: χινουμένων E?c 9 ἐπὶ τὸν olxciov] lac.
E: εἰς τὸν ἴδιον E?c ἁρμόζοι E: ἁρμόζοιτ᾽ c λέγεσϑαι}) lac. E: τὰ λεγόμενα E?b:
ἂν λεγόμενα c 11 φησι E?b: lac. DE: om. A xai AD: oin. Ebc πλεῖον ἃ
ἀπείϑανον E: corr. E? 13 γινόμενα c 14 γενόμενα A ἐπὶ — μεταβάλλοντα
(15) Ab: om. DE: εἰς τοῦτο τὸ εἶδος εἰς ὃ μεταβάλλοντα [δ )ς 15 βαρύτερα] x«l Bapo-
τερὰ € 16 γίγνεσϑαι Ec ἄνω] ἀνωτέρω A 11 κάτω φέρεσϑαι Ab: κατα-
φέρεσϑαι DEc φησί seq. ras. 1 litt. E 18. 19 ἐπὶ τούτου ἃ 102. εἶδος]
τὸ εἶδος E: corr. E? 20 ἤδη om. D 21 τῷ] corr. ex τὸ E 22 del] ἐστὶ e
xal — χινουμένων (23) 0m. E: xal χατὰ φύσιν φερομένων tà ταχύτερον χινούμενα Ec
24 ὅτε) ὅτι Ec 28 ἐστὶ] seq. ras. 1 litt. E κάτω] «212 A 20 γιγνόμενον
Ec 30 τῶν om. D

266 SIMPLICII IN L. DE CAELO I8 [Arist. p. 271.427)

στίγγων χινήσεως δῆλον γίνεται προχατασπωμένου τοῦ βαρυτέρου, ἀδύνατον 120^
ἦν βαρύτερον μὲν εἶναι τὸ πορρώτερον, ϑᾶττον δὲ | χινεῖσθϑαι τὸ πλησι- 1205
aívepov ταχύτερον ὑπάρχον. τινὲς 0i xal οὐχ ὀλίγοι αἴτιον εἶναί φασι τοῦ
τὰ φερόμενα πρὸς τὸ χάτω, ὅσῳ πλησιαίτερον γίνεται τοῦ χάτω, τοσούτῳ
5 ϑᾶττον φέρεσϑαι τὸ τὰ μὲν ἀνωτέρω ὄντα ὑπὸ πλείονος ἀέρος ὀχεῖσθαι δ
τοῦ ὑποχειμένωου, τὰ δὲ χατωτέρω γινόμενα ὑπὸ ἐλάττονος, xai τὰ βαρύ- ᾿
τερα δὲ διὰ τοῦτο ταχύτερον φέρεσθαι, ὅτι ῥᾷον ἐχεῖνα διαιρεῖ τὸν ὑπο-
χείμενον ἀέρα. ὡς γὰρ τὰ ἐν ὕδατι χαταφερόμενα χουφότερα δοχεῖ τοῦ
ὕδατος ἀνέχοντως xal ἀντιπράττοντος αὐτῶν τῇ χάτω φορᾷ, οὕτως xal τὰ 19
10 ἐν ἀέρι πάσχειν εὔλογον, χαὶ ὅσῳ πλείων ὁ ὑποχείμενος ἀήρ ἐστι, το-
σούτῳ μᾶλλον ἀνεχόμενα χουφότερα δοχεῖν. ὁμοίως δὲ χαὶ τὸ πλέον πῦρ
ϑᾶττον ἄνω φέρεται ὡς εὐχολώτερον διαιροῦν τὸν ὑπερχείμενον ἀέρα, xal
ὅσῳ πλείων ὁ ὑπερχείμενός ἐστι, τοσούτῳ ἀργότερον χινεῖται τὸ OU αὐτοῦ 1ὸ
φερόμενον: x&v γὰρ μὴ ὁμοίως τῷ ὕδατι πέφυχεν ἔχειν 6 ἀήρ, ἀλλὰ xai
15 αὐτὸς σῶμα ὧν ἐμποδίζει τῇ χινήσει τῶν δι᾿ αὐτοῦ φερομένων. εἰ δὲ
τοῦτο ἀληϑές, οὐ προσϑήχῃ βάρους, ὡς ὁ ᾿Αριστοτέλης φησίν, f, χατὰ τὴν
ταχύτητα ἐπίδοσις γίνεται, ἀλλ᾽ ἀναιρέσει τοῦ ἐμποδίζοντος.
Καλῶς ói ἐπέστησεν ὁ ᾿Αλέξανδρος, ὅτι, xdv τοῦτο οὕτως ἔχῃ, ἢ τοῦ 30
᾿Αριστοτέλους ἐπιχείρησις ἀνέλεγχτος μένει ἢ δειχνῦσα ὡρισμένους τοὺς
20 τόπους τῶν σωμάτων xal μὴ ἐπ᾽ ἄπειρον αὐτὰ φέρεσθαι ἐχ τοῦ ϑᾶττον
φέρεσϑαι τὰ ἐγγυτέρω γινόμενα τῶν οἰχείων τόπων: τὸ γὰρ ἐπὶ ἀπείρου
διαστήματος: φερόμενον οὐδέποτε ἐγγυτέρω γίνεται, οὐδὲ ἐλάττων T, πλείων 5:
ὁ ὑποχείμενος ἀὴρ ἄπειρος ὦν, εἴπερ ἄπειρον τὸ διάστημα, ὥστε, xdv
ταύτην τις αἰτίαν dmoofgotto τῆς ϑάττονος πρὸς τὸ χάτω χινήσεως, xai
25 οὕτως δείχνυται ἐξ αὐτῆς τὸ μὴ εἰς ἄπειρον φέρεσϑαι τὰ φερόμενα. εἰ
2:

* , 3 - ΄-- , - . L] -
ἀπείρου ὄντος τοῦ διαστήματος ϑᾶττον φέρεται πρὸς τὸ χάτω μὴ Ota 80
ἐλάττονα εἶναι τὸν ὑποχείμενον ἀέρα, δῆλον, ὅτι διὰ προσϑήχην βάρους
θᾶττον οἰσϑήσεται. τί γὰρ ἄν ἄλλο εἴη αἴτιον ἐπὶ τῶν φύσει φερομένων
M 1 JA eL "l v . , , ^f M μὲ ᾿Αλέξ ὃ
xai μὴ βιαίως, ὡς Ἵππαρχος ἔλεγεν; “ἀμείνων 0f, φησὶν ὁ ᾿Αλέζανδρος,
80 xai φυσιχωτέρα αἰτίχ τοῦ ϑᾶττον φέρεσθαι τὰ ἐγγυτέρω γινόμενα τῶν 38
4 , /, e € A 3 /, e € - bi Q7 wv P1 ΄
οἰχείων τύπων T, ὑπὸ ᾿Λριστοτέλους ῥηϑεῖσα τὸ προσϑήχην ἴσχειν τὸ βα-
pos xai τὴν χουφότητα. τοῦτο ὃξ dv εἴποι γίνεσϑαι ᾿Αριστοτέλης τοῦ mÀm-
σιάζηοντης τῷ οἰχείῳ τόπῳ εἰλιχρινέστερον ἀεὶ τὸ εἶδος ἀπολαμβάνοντος
χαὶ διὰ τοῦτο, εἰ μὲν βαρὺ τυγχάνει, βαρυτέρου γινομένου, εἰ δὲ χοῦφον, 40
35 xoupotípoU. ἐγὼ ὃξ πρῶτον μὲν αὐτὸ τοῦτο ζητεῖν ἀξιῶ τὸ παρὰ παν-
τῶν λεγύμενον ὁμολογεῖσθαι, πῶς ἄν χαταληφϑείη τὸ πρὸς τοῖς οἰχείοις

c^ (n

] γίγνεται E 9 εἶναί] αὐτοῦ A 4 γίγνεται Ec 9 τὸ τῶ A 10 ἀέρει
E: corr. E* 13 τοσοῦτον A 14 ὁ om. Ec 15 αὐτὸ Ec ὃν Ee
16 ὁ om. Ec 17 γίγνεται E 18 ἔχει E, sed corr. 21] τὰ om. A
γινόμενα] e corr. E! 22 γίγνεται E 23 ἄπειρον] ἄπειρος E 26 ἀπείρου]
ἄπειρος A ὄντως À 21 &Aaxtov E: ἐλάττω c 29 ὡς add. E? “Ἵππαρ-
y^» ^ Jl τὸ (prius) A: om. DE: δηλονότι E?c Ὁ] ἴσχει E: corr. E?
33 τῷ οἰχείῳ] bis D o4 γιγνομένου E 36 τὸ AD: τὰ Ebc; fort. τὸ τὰ

SIMPLICII IN L. DE CAELO I8 [Arist. p. 277227. 33] 201

τόποις γινόμενα ϑᾶττον φέρεσθαι: ἔπειτα εἰ προσϑήχη βάρους Y, χουφό- 120*
τήτὴς γίνεται, συμβήσεται τὸ ἐν ἀέρι σταϑμιζόμενον. ὅταν ἀπὸ ὑψηλοῦ €
πύργου τις ἢ δένδρου ἢ ἀχρωρείας ἀποτόμου ἑαυτὸν ἐχτείνας ἐν ἀέρι [315
σταϑμίζι,, βαρύτερον φαίνεσθαι ἐν τῷ ὑποχειμένῳ τῆς γῆς ἐδάφει ἑστῶτος

5 τοῦ σταϑμίζοντος, ὅπερ πλασματῶδες Ooxsi- εἰ μὴ ἄρα ἐπὶ τούτων ἀνεπαίσ-
ϑητόν τις λέγοι γίνεσϑαι τὴν διαφορᾶν.

Ρ. 3171188 ᾿Αλλὰ μὴν οὐδὲ ὑπ᾽ ἄλλου φέρεται αὐτῶν τὸ μὲν ἄνω,
τὸ δὲ χάτω ἕως τοῦ ἔστι λαβεῖν τὴν πίστιν περὶ τῶν λεγομένων
ἱχανῶς.

μεθ

10 Πρὸς ἀπόδειξιν τοῦ ἕνα τὸν χόσμον εἶναι χρησάμενος τῷ ἕν εἶναι τὸ 10
μέσον χαὶ ἕν τὸ ἔσχατον χαὶ τοῦτο δείξας ἐχ τοῦ τὰς χατὰ φύσιν οὔσας
τῶν σωμάτων χινήσεις ἐπὶ ὡρισμένον τι γίνεσϑαι xal πεπερασμένον, ἐφ᾽
ὃ πεφύχασι φέρεσθαι, τοῦτο ὃὲ ἐχ τοῦ θᾶττον φέρεσθαι τὰ σώματα πρὸς
τοῖς οἰχείοις γινόμενα τόποις, νῦν δείχνυσιν, ὅτι χατὰ φύσιν αἱ τῶν σωμᾶ- l5

15 των αὗται γίνονται χινήσεις, ᾧ xal ἐν τοῖς προσεχῶς εἰρημένοις ἐχρήσατο
xai ἐν τοῖς φϑάσασι πολλαχοῦ. δείχνυσι ὃὲ αὐτὸ ἐχ τῇς τῶν αντιχειμένων
ϑέσεων ἀναιρέσεως" τὰ γὰρ στοιχειώδη σώματα ἣ χατὰ τὴν αὑτῶν φύσιν
κινεῖται ἢ ὑπ᾽ ἄλλου τινὸς φερόμενα T, ὑπ᾽ ἀλλήλων ἐχϑλιβόμενα“ δείχνυ- 20
σιν οὖν, ὅτι οὔτε ὑπ’ ἀλλήλων ἐχθλιβόμενα οὔτε ὑπ᾽ ἄλληυ φερόμενα, xal

20 πρῶτον, ὅτι οὐχ ὑπ᾽ ἄλλου φερόμενα, ἐχ τοῦ τὸ πλεῖον πῦρ ϑᾶττον φέ-
ρεσϑαι τοῦ ἐλάττονος χαὶ τὴν μείζονα βῶλον τῆς βραχυτέρας" χαίτοι εἰ
μὴ πεφυχότα οὕτως xtyetgÜat ὑπό τινος ἐφέρετο βίᾳ, τὸ πλέον dv βραδύ- 25
τερον ὑπὸ τοῦ αὐτοῦ ixtveito* εὐβιαστότερον γὰρ τὸ ἔλαττον xai εὐχομισ-
τότερον. εἰ δέ τις λέγοι τὸ πλέον ὑπὸ πολλαπλασίονος δυνάμεως φερύ-

25 μενον ϑᾶττον φέρεσθαι. πλασματώδης ὁ λόγος οὐ γὰρ ἀναγχη ἀεὶ τὸ
πλέον ὑπὸ πλείονος φέρεσθαι, ἀεὶ δὲ τὸ πλέον ϑᾶττον φέρεται. δῆλον δὲ
τοῦτο xal ix τῆς ἀντιχειμένης χινήσεως" χαάτω γὰρ τὸ πλέον πὺρ βραδύ- 30
τερον χατασπᾶται.

Ὅτι δὲ οὐδὲ τῇ ὑπ’ ἀλλήλων ἐχϑθλίψει βιαζόμενα χινεῖται, δείχνυσιν

80 ἐφεξῆς. ταύτης δὲ γεγόνασι τῆς δόξης μετ᾽ αὐτὸν Στράτων τε xai ' ᾿᾿πίχουρος

1 προσϑήχην A: προσϑήχῃ c 3 post ἑαυτὸν add. τις E?c ἐν — ἐδάφει (4)]
mg. E? ἐν Db: om. A: ἐν ty Εἷς 4 ἐν τῷ] 7| dv E?: ἐν c ἐδάφει τῆς
γῆς E?c ὅ. 6 ἀνεπαίσϑητον] -a(- e corr. E! 6 γίγνεσθαι E 7 οὐδ᾽ DE

8 περὶ ὧν λέγομεν Arist. codd. vulg. 11 οὐσίας E 12 γίγνεσϑαι E

14 χατὰ-- σωμάτων (14.15) Ab: éx τῶν σωμάτων κατὰ φύσιν CDE: τῶν σωμάτων χατὰ
φύσιν E!c 15 γίγνονται E 17 ϑέσεως A αὐτῶν AE 18. 19 δείκνυσιν ---

φερόμενα (19) DE: om. A: ostendit. igitur, quod neque αὖ alio. feruntur. neque ab. incieem
extruduntur b; fort. δείχνυσιν οὖν, ὅτι οὔτε ὑπ᾽ ἄλλου φερόμενα οὔτε ὑπ᾽ ἀλλήλων ἐχϑλι-

βόμενα 22 πλεῖον c 23. 24 εὐχοσμητότερον E, v corr. ex t E? 24 πλεῖον c
26 πλέον (pr.)] πλεῖον c πλέον (alt.)] πλεῖον DEc δὲ} supraser. E? 2 πλεῖον c
29 οὐδὲ a: οὔτε DEc: ὅτι οὔτε A 30 δὲ om. Ec "Eztxeopo:] fr. 216. p. 126,27

ed. Usener

268 SIMPLICII IN L. DE CAELO I8 [Arist. p. 277333]

Uu»
C

πᾶν σῶ f 1 ἴζοντες xal πρὸς τὸ μέ ἔρεσϑα p 1214
μα βαρύτητα ἔχειν νομίζοντες χαὶ πρὸς τὸ μέσον φέρεσϑαι, τῷ
óà τὰ βαρύτερα ὑφιζάνειν τὰ ἧττον βαρέα ὑπ᾽ ἐχείνων ἐχϑλίβεσϑαι βίᾳ 86
πρὸς τὸ ἄνω, ὥστε, εἴ τις ὑφεῖλε τὴν γῆν, ἐλθεῖν ἄν τὸ ὕδωρ εἰς τὸ
χέντρον, xal εἴ τις τὸ ὕδωρ, τὸν ἀέρα, xal εἰ τὸν ἀέρα, τὸ πῦρ. ἐλέγχει
δὴ xal τοῦτον ὃ ᾿Αριστοτέλης τὸν λόγον διὰ τοῦ τὰ μὲν ἐχϑλιβόμενα
* ’ ^ ^ A / ^ * ἃ
πορρώτερον ἀφιστάμενα τοῦ ἐχϑλίβοντος xai βιαζομένου βραδύτερον dei «o
χινεῖσϑαι χατὰ τὴν ἀναλογίαν τῆς ἀποστάσεως, ἐπὶ δὲ τῆς τῶν σωμάτων
τούτων χινήσεως πᾶν τοὐναντίον δρᾶται γινόμενον: ταχυτέρα γὰρ αὐτοῖς T,
χίνησις ἀεὶ γίνεται προϊοῦσιν ἀπὸ τῆς ἀρχῆς xai τάχιστα χινεῖται πλη-
σιάζοντα ἐχείνοις, ἐφ᾽ ἃ χινεῖται. χαὶ ὀυνατὸν μὲν ἦν xai τῇ ἐπὶ τῶν 46
e 1) w , - , 13 n ΄ : . [4] 1 L4
ὑπ᾽ ἄλλου φερομένων προΞξιρημένῃ ἐπιχειρήσει χρήϊσασϑαι xal ἐπὶ τῶν I2]
ἐχϑλιβομένων: ὡς γὰρ βραδύτερον ὑπὸ τοῦ αὐτοῦ χινεῖται τὸ πλέον, οὕτως
3 , 4 , - ^ , , - -- ,.ϑ ἡ
χαὶ αἀτονώτερον ἐχϑλίβεται. νῦν ὃὲ φαίνεται τὸ πλέον πὸρ θᾶττον ἐπὶ τὸ
ἄνω φερόμενον. ἀλλ᾽ ἅμα μὲν Ot εὐπορίαν ἐξήλλαξε τὸ ἐπιχείρημα, ἅμα ὃ
^ v v e ^ / σ jl /, ? on - ,
δὲ xal ἔνστασιν ἴσως ὑφείλετο τὴν λέγουσαν. ὅτι τὸ πλέον ὑπὸ τοῦ πλεί-
ονος del περιέχοντος ἐχϑλίβεται xai δυνάμει χρωμένου πλείονι, ὅπερ ἐπὶ
τοῦ φέροντος οὐχ ἦν ἀναγχαῖον. χωρὶς δὲ ὑπαντήσας πρός τε τοὺς ὑπ᾽
ἄλλου φέρεσϑαι λέγοντας xal τοὺς χατὰ ἔχϑὕλιψιν χινεῖσϑαι χοινὸν ἐπιχεί- 10
papa προστίθησι πρὸς τοὺς βίᾳ xal μὴ χατὰ φύσιν τὴν χίνησιν λέγοντας.
εἰ γάρ, ἀφ᾽ οὗ τόπου βία φέρεται xal ὀνδήποτε βίας τρόπον, εἰς ἐχεῖνον
φαίνεται μηχέτι βίᾳ φερόμενα, δῆλον, ὅτι κατὰ φύσιν φέρεται" οὐδὲ γὰρ
τὴν ἀρχὴν ἐξ ἐχείνου τοῦ τόπου Día ἐχινεῖτο, εἰ μὴ χατὰ φύσιν ἦν αὐτοῖς 18
τὸ ἐν αὐτῷ εἶναι, ἐν ᾧ ὃὲ μένει τι χατὰ φύσιν, ἐπὶ τοῦτο xal φέρεται
χατὰ φύσιν" ὥστε τῷ λέγοντι βία χινεῖσθαι τὰ σώματα xal μὴ xatà φύσιν
ἀχολουϑεῖ xal tà χατὰ φύσιν αὐτὰ λέγειν χινεῖσϑαι. εἰ ὁὲ πᾶσα αὐτοῖς ἢ
χίνησις βίαιος ἦν, διυοίως ἐχρῆν ἐπὶ τὰ ἀντιχείμενα xweisUat: νῦν δὲ φαί- 20
νεται 7, γὴ ἄνω μὲν βίᾳ χινουμένη. χάτω Ob αὐτηοφυῶς xai τὸ mop dva-
παλιν. εἰχόώτως οὖν ἐπὶ ταύταις ταῖς ἀποδείξεσιν ἐπήγαγεν, ὅτι ἐχ τούτων
ὑεωροῦσιν ἔστι λαβεῖν τὴν πίστιν περὶ τῶν λεγομένων ἱκανῶς, ὅτι ἐστὶ
χατὰ φύσιν τοῖς σώμασι χίνησις ἢ πρὸς τοὺς οἰχείους τόπους χαὶ τὸ
συγγενὲς γινομένη. δῦ
Ot 0$ τοῦ πάντα πρὸς τὸ μέσον φέρεσϑαι χατὰ φύσιν τεχμήριον χομί-
ζοντες τὸ τῆς γῆς ὑποσπωμένης τὸ ὕδωρ ἐπὶ τὸ χάτω φέρεσϑαι xal τοῦ
ὕδατος τὸν ἀέρα αγνοοῦσι τὴν τηύτου αἰτίαν τὴν ἀντιπερίστασιν οὖσαν"

| μέσον AK?b: μέρος D: μεῖζον E 3. 4 εἰς τὸ χέν- in ras. E τὸν λόγον ὁ

᾿λριστοτέλης A διὰ} διὰ τὸ A μὲν Om. c 6 ἀφισταμένου c βαρύτερον

corr. I7 8 πᾶν] ἐπαν E: drav E?e ὁρᾶτι E, sed corr. γινόμενον CD:

γενόμενον A: τὸ γιγνόμενον FE: γιγνόμενον I 9 γίγνεται E προϊοῦσιν AE?b:
προιοῦσα D: προιοῦσαν E lU xai (411.) del. E: om. be ἐπὶ Ab: ὑπὸ DE

12 τοῦ αὐτοῦ] corr. ex τὸ αὐτὸ E? [ὃ ὑφείλετο A: ὑφείδετο DE: ὑπείδετο Ec:
previdit Ὁ 18 «az Ec 20 φέρεται A: φέρονται CDEec οἱονδήποτε Ec

φαίνεται) φέρεται A 92. 33 κομίζοντες Ab: νομίζοντες DEe 33 ἀποσπωμέ-

vis D 9. τὴν (pr.) del. E7: oim. e et Useuer 1l. c. p. 126,2

«Ὁ»

-- ----

SIMPLICII IN L. DE CAELO I8 [Arist. p. 277433. 09] 269

τῶν γὰρ παχυτέρων εἰς τὴν τῶν λεπτοτέρων χώραν μετατιϑεμένων τὰ 12]
λεπτότερα τὴν τῶν παχυτέρων χώραν μεταλαμβάνει περιωθούμενα πρὸς 80
τὸ χάτω διὰ τὸ μηδὲν εἶναι χενὸν μηδὲ σῶμα διὰ σώματος χωρεῖν.
ἰστέον δέ, ὅτι οὐ Στράτων μόνος οὐδὲ 'Emüxoupo:; πάντα ἔλεγον εἶναι τὰ
σώματα βαρέα xai φύσει μὲν ἐπὶ τὸ χάτω φερόμενα, παρὰ φύσιν δὲ ἐπὶ
τὸ ἄνω, ἀλλὰ x«i ὁ [ἰλάτων olós φερομένην Ὁ αὐτὴν xal διελέγχει τό τε do
xdt xai τὸ ἄνω ἐπὶ τοῦ χόσμου μὴ χαλῶς εἰρῇσϑαι νομίζων xai τὸ βα-
ρέα λέγεσϑαι οὕτως ὡς πρὸς τὸ χάτω φερόμενα μὴ ἀποδεχόμενος. γρᾶ-
qst δὲ ἐν Τιμαίῳ τάδε" “᾿ φύσει γὰρ δή τινας τόπους δύο εἶναι διειληφότας
διχῇ τὸ πᾶν ἐναντίους, τὸν μὲν χάτω, πρὸς ὃν φέρεται πάντα, ὅσα τινὰ 40
ὄγχον σώματος ἔχει, τὸν δὲ ἄνω, πρὸς ὃν ἀχουσίως ἔρχεται πᾶν, οὐχ
ὀρϑὸν οὐδαμῇ νομίζειν. xai γὰρ xai ol τὰς ἀτόμους λέγοντες ναστὰς
οὔσας βαρείας ἔλεγον αὐτὰς xai βάρους τοῖς συνϑέτοις αἰτίας, ὥσπερ χου-
φότητης τὸ χενόν.

᾿Εφιστανειν ὃὲ ἐν τούτοις ἅπασι γρή. τίνα λέγει τὸν χάτω τόπον ὁ 46
᾿Αριστοτέλης, εἴπερ ὃ τόπος tà πέρας τοῦ περιέχον τής ἐστι, χαϑὸ περι- 1222
ἔχει τὸ περιεχόμενον. ὃ μὲν γὰρ ἄνω τόπος ἔστω τὸ χοΐληον τῆς σελη-

νυχχῆς σφαίρας" χαίΐτοι καὶ τοῦτο ἀδύνατον, διότι τοῦ μὲν ἄνω τήπου οὐχ

dy εἴη τι ἀνωτέρω. τῆς δὲ σεληνιαχῆς σφαίρας πολλὰ τὰ ἀνωτέρω. 6 ὃὲ 5
χάτω τόπος, εἰ μὲν 7, τῆς γῆς ἐστιν ἐπιφάνεια, πρῶτον μὲν οὐ περιέχει
αὐτή, ἀλλὰ περιέχεται, ἔπειτα, πῶς xal χατωτέρω τῆς ἐπιφανείας τῆς
Ὡς αὐτή τε fj γῇ φέρεται καὶ πάντα τὰ βαρέα; τοῦ γὰρ χάτω τύπου
χατωτέρω τις οὐχ ἄν εἴη. εἰ δὲ τὸ χέντρον τοῦ παντός ἐστιν 6 χάτω
τόπος, δῆλον, ὅτι xal ὃ ἄνω τὸ πέριξ, xal οὐχέτι τόπος ἐστὶ τὸ πέρας 10
τοῦ περιέχοντης, χαϑὸ περιέχει τὸ περιεχόμενον. ἀλλ᾽, ὡς ἔοιχε, τῷ ὄντι
πρῶτος 6 ᾿Αριστοτέλης, τί ποτέ ἐστιν ὁ τύπος, ἐπιχειρήσας ζητεῖν «εριχῇ;ς
ἐννοίας αὐτοῦ τῆς χατὰ τὸ περιέχειν ἔξωϑεν χατεδράξατο χαὶ διὰ τοῦτο
πολλαῖς ἐνστάσεσιν ὑπεύϑυνον ἐποίησε τὸν λόγον. 165

p2779 "Ett δὲ xal διὰ τῶν àx τῆς πρώτης φιλοσοφίας ἕως τοῦ
xal ἐν τοῖς ἄλλοις κόσμοις.

Πρώτης μὲν φιλοσοφίας λόγους τὴν Μετὰ τὰ φυσιχὰ πραγματείαν 20
χαλεῖ xat φησιν ἔχ τε τῶν ἐχεῖ ῥηϑέντων xai ἐκ τῶν ἐν τῷ Θ᾽ τῆς Φυσι-
Xi; ἀχροάσεως δείχνυσθαι. ὅτι εἷς ὁ χόσμος ἐστίν. ἐν μὲν γὰρ τῷ 8

—— —— —————— — ——— — — ————--

"τ ὧν (alt.) om. A λεπτοτέραν A 2 μεταλαμβάνουσι A 4 ἔλεγον] Vel D

o* EK αὐτὴν) ταύτην τὴν ὁόξαν bc 9 Ἰϊμαίῳ] 62 e δή Ab: om. DEe
XY m, 12 λέγοντες Ab: λέγοντες εἶναι DEc 13 ὥσπερ] ὥσπερ οὖν D 15 λέ-
ἥτε E: corr. E? 21 αὐτή Ab: αὕτη DE: αὐτήν c πῶς xal A: πῶς DEc:

ona. ἢ 21. 22 τῆς γῆς Ab: om. DEc 22 αὐτή Ab: αὕτη DE 33 τις οὐχ Ab:
"s DE. 24 τόπος (alt.)] ὁ τόπος c 25 χαϑὸ Db: «xaü4 AE 26 ὁ (pr.) om. A
1$. 91 μεριχῆς ἐννοίας μεριχὴν évvolav c 21 τῆς] τὴν c περιέχειν Eb: περιέχον

c χατεδέξατο c 32 0] ϑῆτα ADE δῦ 0] 05:4 ΑΕ

210 SIMPLICII IN L. DE CAELO IS (Arist. p. 27799]

περὶ τῆς χύχλῳ χινήσεως δέδειχται, ὅτι ἀΐδιός ἐστιν, ὅπου dv T, xdv ἐν 1223
τούτῳ τῷ xósut xdv ἐν ἄλλῳ τινί, xal ὅτι ὑπὸ ἀχινήτου αἰτίου χινεῖται, 35
ὃ ἐδείχϑη ἀσώματόν τε xal ἀμερὲς διὰ τὸ ἄπειρον μὲν μηδὲν εἶναι σῶμα,
πεπερασμένον ὃὲ μηδὲν ἄπειρον ἔχειν δύναμιν, ἄπειρος δὲ δύναμις ἣ ἐπ᾿
5 ἄπειρον χινοῦσα. ἐν δὲ τῇ Μετὰ τὰ φυσιχά, ὥς φησιν ᾿Αλέξανδρος, δεί-
χνυσιν, ὅτι ἕν ἐστι τὸ χινητιχὸν τοῦτο τοῦ χυχλοφορητιχοῦ σώματος" ἄυλον 80
Ἱὰρ ὃν xal ἀσώματον xal λόγος μόνος xal εἶδος ταὐτὸν ἔσται xat! ἀριϑ-
μόν" εἰ δὲ τοῦτο ἕν, xal τὸ χινούμενον ὑπ᾽ αὐτοῦ ἕν, δνὸς δὲ ὄντος τοῦ
χυχλοφορητιχοῦ, ἀναάγχη xal xócpov ἕνα εἶναι, ἐφ᾽ οἷς ἀπορεῖ 6 'AM-
10 ξανδρος, διὰ ποίαν αἰτίαν Bv ὃν τὸ πρῶτον χινοῦν οὐ δυνήσεται xal πλείω 8δ
χινεῖν χυχλοφηρητιχὰ σώματα, εἴ γε χινήσει ἐφέσει τῇ αὐτοῦ xal ὡς ἐρώ-
μενον᾽ οὐδὲν γὰρ χωλύει πλείω τοῦ αὐτοῦ ἐφίεσϑαι. xal ταῦτα εἰπὼν
“ἢ χατὰ τὸ εὔλογον, φησίν, Tbe ἢ ἐπιχείρησις προΐοι dv, οὐχ ὡς ἀνάγ-
χαῖόν τι δειχνύουσα᾽᾽; ἀξιῶ οὖν πρῶτον μὲν ἐπιστῆσαι, ὅτι οὐ φησὶν ᾿Αρι- 40
15 στοτέλης ἕν εἶναι τὸ χινητιχὸν τοῦ χυχλοφορητιχοῦ σώματος, ἀλλὰ τὴν μὲν
ἁπλῆν φορὰν τὴν τῆς ἀπλανοῦς ὑπὸ τῆς πρώτης οὐσίας χινεῖσϑαί φησι,
τῶν δὲ πλανωμένων σφαιρῶν ἑχάστην ὑπὸ ἀχινήτου χινεῖσϑαι xal ἀιδίου
οὐσίας. γράφει δὲ ἐν τῷ Λ τῶν Μετὰ τὰ φυσιχὰ τάδε’ “᾿ἣ μὲν γὰρ 4
ἀρχὴ καὶ τὸ πρῶτον τῶν ὄντων ἀχίνητον xal χαϑ᾽ αὑτὸ xal χατὰ συμβε-
20 βηχός, | κινοῦν δὲ τὴν πρώτην ἀΐδιον xal μίαν χίνησιν. ἐπεὶ δὲ τὸ χι- 122
vobusvoy ἀνάγχη ὑπό τινος χινεῖσϑαι xal τὸ πρῶτον χινοῦν ἀχίνητον εἶναι
xaü' αὑτὸ xal τὴν ἀΐδιον χίνησιν ὑπὸ ἀιδίου χινεῖσθαι xal τὴν μίαν ὑφ᾽
ἑνός, ὁρῶμεν ὃὲ παρὰ τὴν τοῦ παντὸς τὴν ἁπλῆν φοράν, ἣν χινεῖν φαμεν δ
τὴν πρώτην οὐσίαν χαὶ ἀχίνητον, ἄλλας φορὰς οὔσας τὰς τῶν πλανήτων
25 ἀιδίους (ἀΐδιον γὰρ xai ἄστατον τὸ χύχλῳ σῶμα), ἀνάγχη xal τούτων
ἐχάστην τῶν φορῶν ὑπ᾽ ἀχινήτηυ τε χινεῖσϑαι χαϑ᾽ αὑτὸ καὶ ἀιδίγυ οὐ-
σίας." ἔπειτα πῶς οὐχ ἄτοπον τοὺς ἀπὸ τῆς πρώτης φιλοσοφίας xal τῆς 1C9
ἀχριβεστάτης αὐτοῦ φυσιχῆς πραγματείας εἰς μαρτυρίαν χληϑέντας λόγους
ux τὸ ἀναγχαῖον ἔχειν τῶν ἀποδείξεων; ἀλλὰ xdv πολλὰ τὰ χινοῦντα
30 αἴτια xai ἕν πρὸ τῶν πάντων ἐστίν, ἀναγχη xal μίαν εἶναι πάντων σύν-
ταξιν πρὸς τὸ ἕν αἴτιον συντεταγμένων xal χύσμον νοητὸν ἕνα, ἀφ᾽ οὗ xal 1———
πρὺς ὃν ὁ αἰσθητὸς κόσμος ὑποστὰς εἷς xal αὐτὸς γέγονεν ix περιεχόντων
xai περιεχομένων, ὥσπερ xal ὃ νοητὸς εἷς. xai εἴπερ οἱ λέγοντες τοὺς
πολλοὺς χόσμους εἰς μίαν σύνταξιν αὐτοὺς συνῆγον, ὡς εἶναι xal ἕνα τὸν
35 ἐχ πάντων τῶν uiv ὀλιχωτέρων, τῶν Oi μεριχωτέρων, xal τῶν μὲν περι- 9977

1 δέδειχται)] Phys. VIILS sq. 2 αἰτίας A 9 xal d-] bis E: corr. E?

εἶναι] αὐτοῦ A 5. G6 δείχνυσιν] Metaph. A 6 sq. ὁ τοῦτο] τὸ c l| e—*
supraser. E? 11. 12 ἐρώμενον) post p ras. 1 litt. E 12 πλείω] corr. ex πλεῖον E?

13 75 om. Ebe 1l? δὲ om. D ἑχάστου D ὑπὸ] 7] ὑπὸ D ἀκιν “»Ξ
τοῦ ADE: tnmolhili et. aeterna substantia b: τῇς πρώτης οὐσίας c 18 A] λάβδα AKT
λάμβδα D τῶν] τῆς D φυσιχὰ πραγματείας Ὦ τάδε] Metaph. A 8. 1073223

20 xtvoov] xtvet A 2] τὸ om. A χινοῦν om. E 33 τὴν (alt.) om. A

26 ὑπ᾽] ἐπ᾿ A 28 λόγους om. E 30 elvat] αὐτοῦ A 32 ix] ἐκ τῶν Ec
33 6 om. A 34 τὸν] corr. ex τῶν E?

SIMPLICII IN L. DE CAELO I8 [Arist. p. 277^9. 12] 271

ἐχόντων, τῶν δὲ περιεχομένων, ἔλεγον μὲν elxóva, τοῦτον δὲ ἔλεγον τὸν 1220
ἕνα xócuov ἐχ πολλῶν χόσμων συνεστηχότα" χόσμος γὰρ xal τῶν οὐρανῶν
ἔχαστος xal τῶν ὑπὸ σελήνην πληρωμάτων" χαὶ γὸρ f$ γῇ χόσμος xal τὸ
ὕδωρ xal ὁ ἀὴρ xal ὃ αἰϑήρ. διὰ τοῦτο οὖν εἷς ὅδε ὁ χόσμος, ὅτι καὶ 95
ὃ νοητὸς χύσμος εἷς ὁ τούτου χινητιχός τε xat ποιητιχὸς πλῆϑος μὲν xal
ἐχεῖνος ἔχων συντεταγμένον, ἀλλ᾽ αἰτιῶδες πλῆϑος xal ἡνωμένον, οἷον ἐν
τῇ Μετὰ τὰ φυσιχὰ ὃ ᾿Αριστοτέλης ἀπέδειξε τὸ τῶν πρώτως χινούντων
ἀχινήτων νοητῶν αἰτίων, εἰς ἃ νῦν τὸν λόγον ἀνέπεμψεν. εἰ γὰρ ὑφ᾽ so
ἑνὸς νοητοῦ χόσμου ἐχ πολλῶν ἀχινήτων αἰτίων συνεστηχότος αἱ ἀΐδιοι
χυχλοφηρίαι πρώτως χινοῦνται, δῆλον, ὅτι καὶ αὖται εἰς ἕνα τελοῦσι τὸν
αἰσϑητὸν χόσμον. οὔτε οὖν εὔλογος μόνον ἢ ἐπιχείρησις, ὡς ᾿Αλέξανδρος
οἴεται, τοῦ ἀναγχαίου στερουμένη f, ἀπὸ τῆς πρώτης φιλοσοφίας xal τῆς 85
ἀιδίου χυχλοφορίας, οὔτε μέντοι τελιχὸν μόνον αἴτιον τοῦ χύσμου τὸν ϑεὸν
6 ᾿Δριστοτέλης ὑπολαμβάνει, ἐξ οὗ ἠπόρησεν 6 ᾿Αλέξανδρος, ἀλλὰ xal ποιη-
τιχόν. xal ἀρχεῖ μὲν ἀντὶ πολλῶν εἷς αὐτοῦ λόγος λέγοντος ἐν τούτῳ τῷ
βιβλίῳ. ὅτι οὐδὲν μάτην ποιεῖ οὔτε ὁ ϑεὸς οὔτε f, φύσις, ἀρχεῖ δὲ καὶ τὸ 40
δεῖξαι τὴν ἀΐδιον χίνησιν ἐχεῖϑεν ἐποχετευομένην τῷ χυχλοφορητιχῷ σώ-
μάτι πεπερασμένην ἀφ᾽ ἑαυτοῦ τὴν δύναμιν ἔχοντι, ἀρχεῖ δὲ ἱχανῶς xal
ὃ ἡμέτερος χαϑηγεμὼν ᾿Αμμώνιος ἐν ὅλῳ τῳ βιβλίῳ τοῦτο δειχνύς, ὅτι
οὐ τελιχὸν μόνον, ἀλλὰ χαὶ ποιητιχὸν αἴτιον οἷδε τοῦ χόσμου τὸν ϑεὸν ὁ 45
᾿Αριστοτέλης. εἰ δὲ xal ἐφετόν τις αὐτὸν μόνως λέγων ἀπορεῖ, διὰ τί μὴ
ὕφ᾽ ἑνὸς ἐφετοῦ πλείους οὐρανοὶ χινοῦνται, ῥάδιον λέγειν, ὅτι τῷ ἑνὶ τὸ 1280
πλῆϑος oM προσεγγίζει μὴ xal αὐτὸ ἐνωθέν: τῷ γὰρ ὁμοίῳ τὸ ὅμοιον
πελάζει" διόπερ οὐδὲν τῶν χαϑ᾽ ἔχαστον μερισϑέντων ἐνοῦσϑαι χαϑ᾽ αὐτὸ

Ζ»5 δύναται τῇ παντότητι τοῦ ἑνός, dÀX ἀναγχη πρὸς τὰ ἄλλα πρῶτον τὰ ἀπὸ ὅ
i

Β4»

T -α-ἰ-ἰ-

τοῦ ἑνὸς προελθόντα συνενωθὲν πανσυδίῃ μετ᾽ ἐχείνων πρὸς τὸ ἕν ava-
τείνεσϑαι.

p.277919 Δῆλον δὲ x&v ὧδε γένοιτο ἕως τοῦ δῆλον ἡμῖν ἐχ τῶν
εἰρημένων. 10

Προϑέμενος δεῖξαι, ὅτι εἷς ὁ xócpoc, ix τοῦ ἑχάστῳ τῶν στοιχείων
εἶναί τινα χατὰ φύσιν τόπον οἰχεῖον ἀφωρισμένον, ἐφ᾽ ὃν φέρεται, xai
τοῦτον ἐν τῷδε τῷ χόσμῳ εἶναι, δείξας, ὅτι ἐστὶ χατὰ φύσιν ἑχάστῳ τό-

πος οἰχεῖος ἀφωρισμένης, ἐφ᾽ ὃ ὡρισμένη xal πεπερασμένη ἐστὶν f χίνη- 15

M —— AM ———— o —À à e € ..

b gady) μὲν ἂν E? τοῦτο Ας δὲ] δ᾽ ἂν E?c 2 γὰρ Ab: δὲ DEc
*7t]) ὁ E: del. E*:: om. c 4 οὖν Ab: om. DEc ὅδε) corr. ex ὧδε E?
9 € (pr) om. A εἷς χινητιχός om. E: el; ἐστι τοῦ αἰσϑητοῦ τούτου χινητιχός E?c
3 “ἀνέπεμψε E: corr. E? 9 αἱ om. A 13 μέντοι A: μὲν τὸ DE: piv E*:
ur 16 βιβλίῳ] 271233 19 τῳ] τῷ AE: om. Dbc 22 ὑφ᾽ ἐφ᾽ D
"^ οὐδὲν DE: οὐδὲ AE'?be ἕχαστα Ec μεοισϑέντων ADE: μερισϑέντων τὸ πλῆ ϑος
ἕξ be 25 ἀλλ᾽ om. Ab 26 συνενωθέντα Εἰς πανσυδίῃ A: «a; οὐδίη E:
Vl. Et: om, De 28 ἡμῖν] ἡμῖν γένοιτο D 90 ἕχαστα Α 41 ὃν] o E
» ἐστὶ] seq. ras. ] litt. E 32. 33 ἑχάστῳ τόπος οἰχεῖος] οἰχεῖος ἑχάστῳ D

2129 SIMPLICII IN L. DE CAELO I8 [Arist. p. 277912)

σις. xal τοῦτο πιστωσάμενος ἐχ τοῦ πρὸς τοὺς οἰχείους τόπους ϑᾶττον qé- 123^
ρεσϑαι τὰ φερόμενα xal παρεμβαλὼν τὴν ἐχ τῆς πρώτης φιλοσοφίας μαρ-
τυρίαν, ἐν Ἢ xal τῶν ἀνελιττουσῶν σφαιρῶν τὸ πλῆϑος ἠναγχάσϑη, συλλο-
γίσασϑαι, ἵνα τὸ πλῆϑος εὔρῃ τῶν ἀχινήτων αἰτίων τῶν χινούντων αὐτάς. 20
5 τὸ λεΐπον ἀποδίδωσι τοῦ ἐπιχειρήματος" ἦν δέ, ὅτι εἷς xav ἀριϑμόν ἐστιν
ὁ χατὰ φύσιν ἐχάστου τῶν στοιχείων τόπος. προτάξας οὖν τὸ πρόβλημα,
ἰς ὃ τείνει τὰ δειχνύμενα (ἦν δέ, ὅτι ἀνάγχη ἕνα εἶναι τὸν xóGpov),
δείχνυσιν ἐφεξῆς, ὅτι εἷς xav ἀριθμὸν ὁ χατὰ φύσιν ἔἐχάστου τῶν στοι- 36
χείων τόπος, οὕτως" ὅσαι τῶν σωματιχῶν στοιχείων, ἐξ dv ὁ χόσμος
10 συνέστηχεν, εἰσὶ διαφοραὶ χατὰ τὴν τοπιχὴν αὐτῶν χίνησιν, τοσαύτας
ἀναγχη, x«l τόπων εἶναι διαφορὰς ἐν τῷ χόσμῳ" τριῶν οὖν ὄντων τῶν
σωματιχῶν στοιχείων ὡς χατὰ γένος εἰπεῖν τρεῖς ἔσονται xal οἱ τόποι, ὃ 89
μὲν τοῦ βαρυτάτου xai πᾶσιν ὑφισταμένου σώματος ὃ περὶ τὸ μέσον,
ἄλλος δὲ ὁ ἔσχατος 6 τοῦ πάντα περιέχοντος χυχλοφορητιχοῦ σώματος,
15 x«l τρίτος ὃ τοῦ μεταξὺ εἰς πλείονα διῃρημένου" εἴς τε γὰρ τὸ κχοῦφον
xai πᾶσιν ἐπιπολάζον τοῖς ἐπ᾽ εὐθείας χινουμένοις, ὅπερ ἐστὶ πῦρ, καὶ εἰς 35
τὰ μεταξὺ τούτου τε xal τοῦ βαρυτάτου δύο σώματα τόν τε ἀέρα xai τὸ
O0mp. ὅτι δὲ ἐν τούτῳ τῷ χόσμῳ εἰσὶν οἷδε οἱ τόποι xal οὐκ ἐν ἄλλῳ,
δείχνυσιν, οἶμαι, ἐφ᾽ ἑνὸς τοῦ πυρός. ὥσπερ πρότερον ἐπὶ τῆς γῆς ἐδείχνυ "
20 ἀνάγχη γὰρ τὸ ἐπιπολάζον τοῦτο, τουτέστι τὸ πῦρ, T) ἐν τούτῳ εἶναι τῷ
μεταξὺ ἣ ἔξω τοῦδε τοῦ τόπου, ἐν ᾧ χεῖται’ οὕτως γὰρ 6 ᾿Αλέξανδρος 40
dxoóst, οὐχ ὡς ἐν ἄλλῳ χόσμῳ τὸ ἔξω, ἀλλ᾽ ἐν τούτῳ: "6 γὰρ αὐτός,
φησί, λόγος, x&v ἔξω τοῦδε τοῦ xóGuoU ἡ καὶ γὰρ ἐχεῖ ὃν ἔσται που
xal ἐν τόπῳ. xal εἰ ἐν τόπῳ, τούτων τινὶ τῶν τριῶν. ἐχτὸς δὲ ὃν αὐ-
90 τοῦ, ἕνα μὲν τὸ χύχλῳ χινούμενόν ἐστιν, οὐχ ἔσται" ἐχείνου γὰρ ἢ χώρα 45
702. ἧς οὐδὲ ἐχστῆναι δύναται" ὅτι δὲ οὐδὲ ἐν τῷ χάτω χατὰ | φύσιν 193^

ὧν

“:

εἶναι δύναται, δείχνυσι ὀιὰ τοῦ τοῦ βάρος ἔχοντος σώματος τοῦτον οἰχεῖον
* - L1 e ) ΤΡ» - w /, Ύ
εἶναι τύπον" ὁμηίως ὃὲ τοῦτο, φησὶν ὁ ᾿Αλέξανδρος, dv τε ἐν τούτῳ ἡ
τῷ χύσμῳ ἂν τε ἐν dile τριῶν Tap ὄντων xai ἐν ἐχείνῳ τόπων ὅμοιος

30 6 λόγος xai ἐπ᾽ ἐχείνου τοῦ χύσμου" εἰ γὰρ τὸ ἐχεῖ μεταξὺ λέγοι τις χατὰ 5

Y M 3

φύσιν αὐτῷ εἶναι, onov, ὅτι xat, ἐπεὶ ἐν τούτῳ ἐστί τι μεταξὺ ταὐτὸν ὃν

τῷ εἴδει ἐχείνῳ τῷ τόπῳ, ἔσται xal ἐν τούτῳ τῷ μεταξὺ τῷ ἐν τῷδε

- , ἢ , ) ey L1 e » ^» ^ - , D

τῷ κόσμῳ xazà φύσιν. οὔτως μὲν 6 ᾿Λλέξανδρηος ἐξηγεῖται. μήποτε δὲ
οὐδὲν ἂν εἴη πρὸς τὰ προχείμενα τὸ δεῖξαι, ὅτι τὸ πῦρ τοῦτον ἔχει χατὰ 10

3à φύσιν ἐν τῷδε τῷ χόσμῳ τὸν τόπον" ἄμεινον οὖν, εἰ δυνατόν, τὸ ἀλλ᾽

ἀδύνατον ἔξω οὕτως ἀχούειν. ὡς τοῦ ᾿Αριστοτέληους δειχνύντος, ὅτι ἀδύ-

Ι τοῖς οἰκείοις τόποις AD 2 παραβάλλων E: παραβαλλὼν E? 9 λεῖπον DE: λοι-
πὸν Àc: residuum " ἦν δὲ om. D 8 6] ἐστιν 6 c 13 πᾶσι E, sed corr.

l4 ἄλλου E $ (pr. om. D 15 διῃρημόνος D 19 ἐδείχνυεν D 20 τοῦτο
om. D 22 πὸ] τῶ A ἔξω) 211518 23 τοῦδε om. A 25 ἔνϑα μὲν
AKE?b: ἔνϑα δὲ E: ἔνϑα D 21 τοῦτον] τὸν A 28 τόπον εἶναι Ec

90 λέγει DD ol ἐν τούτῳ] ἕν τοῦτο D τι addidi: om. ADEbe ταὐτὸν ---
μεταξὺ (32) om. E: ὁμοειδὲς ἐκείνῳ τῷ τόπῳ ἔσται xdv τῷ μεταξὺ τούτῳ E*c

32 τῷ (quart.)) τῶν D 95 ἀλλ᾽ om. A

SIMPLICII IN L. DE CAELO I 8 [Arist. p. 2770 12] ΄ 273

vatov ἔξω τοῦδε τοῦ χόσμου τόπον εἶναι τῷ ἐπιπολαστιχῷ᾽ εἰ γὰρ ἔξω, 123b
ἢ ἀνωτέρω τούτου τοῦ χόσμου ἔσται ἣ χατωτέρω. δυοῖν οὖν ὄντων χατὰ 15
γένος σωμάτων τοῦ μὲν ἀβαροῦς, τουτέστι τοῦ κούφου, τοῦ δὲ βάρος ἔχον-
τος, εἰ μὲν ἔξω τοῦδε τοῦ χόσμου, χατωτέρω δὲ εἴη τὸ ἐπιπολάζον, [6]

5 τοῦ βάρος ἔχοντος σώματός ἐστιν ὁ χάτω τόπος, εἴπερ ὃ πρὸς τῷ μέσῳ
τούτου οἰχεῖος, xal οὐ τοῦ ἐπιπολάζοντος. εἰ δὲ ἀνωτέρω εἴη, πῶς πάλιν 90
τὸ ἐνταῦϑα ἐπιπολαστιχὸν χατωτέρω ἄν εἴη ἀβαρὲς ὃν αὐτό, εἴπερ χατω-
τέρω τόπος ὁ τοῦ βάρος ἔχοντος σώματός ἐστιν; εἰ δὲ λέγοι τις παρὰ
φύσιν εἶναι τὸ ἐπιπολάζον ἤτοι ἐν τούτῳ τῷ τόπῳ, ἐν ᾧ νῦν ἐστιν, ὡς ὃ

10 ᾿Αλέξανδρος ἀχούει, T, ἔξω τοῦδε τοῦ χόσμου, ὡς νῦν ἐφοδεύων ἐπαυσά- s5
μην. ἔσται τινὸς ἄλλου σώματος χατὰ φύσιν ἤτοι ὁ τοῦδε τοῦ πυρὸς τόπος,
ἐν ᾧ νῦν παρὰ φύσιν εἶναι λέγεται, ἤτοι 6 ἔξω τοῦδε τοῦ χόσμου ὑποτι-
Üéusvoc* τὸ γὰρ ἄλλῳ παρὰ φύσιν ἄλλῳ χατὰ φύσιν ἐστίν: ἄλλο δὲ σῶμα
παρὰ ταῦτα τό τε βὰρὺ xal τὸ χοῦφον οὐχ ἦν, ὡς ἐδείχϑη ἀπὸ τῆς τῶν 80

15 χινήσεων ἀνάγχης. ὥστε χατὰ φύσιν οὗτος ὃ μεταξὺ τόπος παντὸς τοῦ
χούφου ἐστίν, εἰ μὴ δυνατὸν ἔξω τοῦδε τοῦ χύσμου χοῦφον slvat μήτε
παρὰ φύσιν μήτε xatà φύσιν: ᾧ ἕπεται τὸ ἕνα εἶναι xat ἀριθμὸν τὸν
χατὰ φύσιν ἑχάστου τόπον, τούτῳ δὲ τὸ ἕνα εἶναι τὸν χόσμον, ὅπερ οὐχ Sb
ἕπεται τῷ τοῦ πυρὸς οἰχεῖον εἶναι τοῦτον, ὃν χατέχει τόπον, εἰ μή τις

20 προσλάβῃ, ὡς ὁ ᾿Αλέξανδρος, ὅτι ἐπὶ τοῦτον τὸ χοῦφον ἐνεχϑήσεται πᾶν,
ὅπερ ἦν τὸ ζητούμενον.

Εἰπὼν δέ, ὅτι τὸ ἐπιπολάζον ἐν τῷ μεταξύ ἐστι τοῦ τε μέσου χαὶ
τοῦ ἐσχάτου, ἐπειδὴ οὕτως ἀδιορίστως τὸ μεταξὺ ληφϑὲν οὐ μόνον τοῦ 40
ἐπιπολαστιχοῦ ἐστι, τουτέστιν τοῦ πυρός, ἀλλὰ xal ἀέρος xal ὕδατος, εἰχό-

25 τως προσέϑηχε τὸ τούτου δὲ αὐτοῦ, δηλονότι τοῦ μεταξύ, τίνες εἰσὶν
αἱ διαφοραί, ὕστερον ἐροῦμεν. ἐν γὰρ τοῖς τελευταίοις βιβλίοις περὶ
τῶν ἐν τῷ μεταξὺ τούτῳ πλάτει xal τῆς τάξεως αὐτῶν διαλέξεται.

Σημειοῦται δὲ ἐν τούτοις 6 ᾿Αλέξανδρος, ὅτι xal τὸ αἰϑέριον σῶμα 45
στοιχεῖον εἶπεν 6 ᾿Αριστοτέλης εἰπών: τριῶν γὰρ | ὄντων τῶν σω- 124.

30 ματιχῶν στοιχείων᾽ “τοῦτο δέ, φησίν, εἶπεν 7| ὡς xal αὐτοῦ πρὸς τὴν

τοῦ χόσμου σύστασίν τε xal οὐσίαν στοιχείου λόγον ἔχοντος T, ὡς τῶν

1 τόπον — χόσμου (2)) mg. E? ἐπιπολαστιχῷ] ἐπιπολάζοντι σώματι E?c εἰ AE? b:
3 CDc 2 τοῦ χόσμου τούτου E?c δυεῖν D 4 6] quod b; deleo ὃ χάτω
ACDE: χάτω δηλονότι E?c 1 ἂν — σώματός (8) om. A αὐτῷ D post αὐτό
rep. εἴπερ χάτω dv εἴη ἀβαρὲς ὃν αὐτό E: del. E? 8 post ἐστιν rep. ὃ χάτω (5) — ἐπι-
πολάζοντος (6) D, sed del. λέγοι E: comp. ambig. AD 10 ἔξω c: om. ADE
10. 11 ἐπλασάμην c 12 νῦν om. D 18 τὸ] corr. ex τῷ E* 15 οὗτος om. Ec
11 παρὰ Ab: χατὰ DEc χατὰ Ab: παρὰ DEc 18 φύσι E: corr. E? τοῦτο D
elvat] αὐτοῦ A τὸν--- elvat (19)] bis E: corr. E? οὐχ E (alt. loco): corr. E! . 19 τῳ]
τὸ E (alt.loco) τὸν τόπον DE: corr. E! μή τις) μήτε D 20 τὸ] corr. ex τὸν E?
22 ἐστιν E 28 λειφϑὲν E: corr. E? 24 ἐστι] seq. ras. 1 litt. E τουτέστι DEc

25 προσέϑηχε)] -ε in ras. ὃ litt. E? τούτου] τοῦ A τίνες — μεταξὺ (27) mg. E? .
26. 26 εἰσὶν ai] εἰσὶ E?: εἰσὶν c 27 ἐν τῷ μεταξὺ] μεταξὺ τῶν ἐν E?c τούτῳ τῷ
Εξς 28 ὁ Ἀλέξανδρος] lac. 12 litt. D 29 εἰπών om. D 30 ὡς xol] xal ὡς Ec

Comment. Arist. VII Simpl. de Caelo. 18

914 SIMPLICII IN L. DE CAELO 1 8. 9 (Arist. p. 3715 19. 97]

ἁπλῶν σωμάτων παάντων xotvótepov στοιχείων χαλουμένων, διότι xat τὸ 134.
στοιχεῖον ἁπλούστατον εἶναι βούλεται. καὶ ἐφεξῆς δὲ εὐθὺς συμπεραινό- 5
μενος στοιχεῖα τὰ ἁπλᾶ σώματα καλεῖ καὶ ἔτι σαφέστερον ἀρχόμενος τοῦ
τρίτου βιβλίου. “᾿σωματιχὰ᾽᾿ δὲ στοιχεῖα λέγει τὰ σώματα ὄντα στοιχει-

5 ὠδη ἀντιδιαστέλλων αὐτὰ πρός τε τὸ εἶδος xal τὴν ὅλην" ἐχεῖνα γὰρ στοι-
χεῖα μὲν τῶν σωμάτων, xal χυρίως qc xal πρώτως, οὐ μὴν ὡς σώματα 10
στοιχεῖα.

p.2771»27 “Ὅτι δὲ οὐ μόνον εἷς ἐστιν ἕως τοῦ ἥτοι ἔστιν ἣ ἐνδέ-
χεται πλείω γενέσϑαι τὰ xaB' ἕχαστα. 15

10 Πολλαχοῦ τὸ μὲν οὕτως ἔχειν tt, ὡς ἔχει. πρόδηλόν ἐστι, τὸ δὲ
ἀδύνατον ἄλλως ἔχειν, ὥστε, εἰ νῦν μὴ ἔστι, μηδὲ γενέσθαι dv, οὐχέτι
φανερόν: xal γὰρ ὅτι μὲν πενταδάχτυλος χατὰ φύσιν 6 ἄνϑρωπος, πρό-
χεῖρον ἰδεῖν, ὅτι δὲ ἀδύνατον ἄλλως ἔχειν τὸ χατὰ φύσιν οὐχέτι παντὸς 20
ἐπιστῆσαι. δείξας οὖν, ὅτι εἷς ἐστιν ὁ χόσμος xal οὐ πλείους, προστίϑη-

15 σιν ἐπιστημονιχῶς, ὅτι χαὶ ἀδύνατον ἄλλως ἔχειν, ὥστε οὐ μόνον ἐστὶν
εἷς, ἀλλ᾽ οὐδ᾽ ἄν γένοιντο πλείους: τάγα γὰρ ἄν τις εἶπε νῦν μὲν ἕνα
εἶναι, μηδὲν δὲ χωλύειν xai πλείονας γενέσϑαι. xal ὅτι ἀίδιος οὗτός ἐστιν 96
6 χύσμος ὡς ἀγένητος ὧν xal ἄφϑαρτος, μέλλων δι᾽ ἄλλων ἐπιχειρημάτων
δειχνύναι παρὰ τὰ πρότερα πρῶτον ἐχτίϑεται πιϑανὸν λόγον χκατασχευάζειν

cw eo b JA M , j! , -^ « e γι 7
490 δοχοῦντα, ὅτι ἀδύνατον ἕνα xal μόνον εἶναι τὸν χόσμον, ἣ μᾶλλον, ὅτι ἀδύ-
νατον τὸ ἐξ ἀνάγχης ἕνα xal μόνον αὐτὸν εἶναι’ τοῦτο γὰρ ἣ ἀπορία se
ἢ " [

συνάγει. ὅτι Tj εἰσι πλείους χόσμοι ἢ ἐνδέχεται πλείους γενέσϑαι τοὺς

xa40' ἔχαστα. διόπερ ὁ ᾿Αλέξανδρος προσυπαχούειν ἀξιοῖ τῷ δόξειε γὰρ

(ἂν) ἀδύνατον τὸ "35 ἀνάγχης ἕνα xal μόνον εἶναι. ἣ δὲ ἀπορία

τοιαύτη" ἐν πᾶσι, φησί, καὶ τοῖς φύσει xal τοῖς τέχνγ, συνεστῶσι xal ὅλως 5

i , i -

τοῖς ἐξ ὕλγε | e? . d- , 2 «δ εἴδρ.ς 3ῳ2.κ' 9 ἡτὸλ ,

τοῖς ἐξ ὕλης xai εἴδους ἕτερόν ἐστι τὸ slóo; αὐτὸ χαϑ᾽ αὑτὸ λαμβανόμενον
i ρ ( με

ιῷ
Q

i CY )! er. d. - 2 ΒΝ DÀ ^ M —- v- - [sd é —
xai ἕτερον τὸ συναμφότεοων τὸ $x τῆς ὕλης xai τοῦ εἴδους, ὅπερ ἐν πᾶσι
τοῖς xaU' ἕχαστα. εἰ πλείονα εἴη. ἐαμφαινόμενον χοινὸν λέγεταί τε xal ἔστι"

| χοινώτερον E: corr. E? { τρίτου] 298b6 δὲ om. c ὅτε C: qe ADE:
om. e γὰρ] γὰρ τὰ A 6 μὲν om. D γε AC: τε DEc ὡς] τὰ C: om. b
σώματα] corporea b: Swpattxa c Nó Ec 7] suprascr. E? 11 ὥστε] ὡς
ΕΞὸ εἰ) ἡ E: eorr. E? 12 πενταδάχτωολον C: comp. ambig. A 13 πάντα A
14. 15 zpo:üdnstv E: corr. E? 10 ἔχειν] bis A 16 μὲν] μὴ A 11 πλείους
CD οὗτός Ab: οὕτως DE I8 ὡς] xat D ἀλλήλων E 19 παρὰ] περὶ E
πρότερα] πρός τε A πρότερην A 20 ἀδύνατον --- χύσμον) mg. E?: ἐνδέχεται xal
ἄλλους γενέσϑαι xó3uoo; D xai A: om. E?be τὸν À: om. E*e 22 jj om. A
Jà τῷ Db: τὸ Ac. e eorr. E7 24 ἂν addidi: om. ADEbc ἕνα — εἶναι om. D:
mz. E? 24. 25 ἡ, δὲ ἀπορία τοιαύτη Ab: ὡς εἶναι τὸ ὅλον τοιοῦτον DEc deinde
add. δόξειεν D. et seq. lae. 14 litt. E: del. ΕΞ 25 τοῖς (alt.) ac: τῇ E: om. AD

26 ἐστι συναμφότερον (215 oum. Ec ἐστι AD 2! post εἴδους add. xal ἕτερον τὸ εἶδος
αὐτὸ χα αὑτό e: τοῦ εἴδους αὐτοῦ xaÜ^ αὑτό my. E? 28 ἐμφαινόμενα E: corr. E?

λέγεταί τε Ab: xai λέγεται DEc ἔστι) seq. ras. 1 litt. E

SIMPLICII IN L. DE CAELO 19 (Arist. p. 277*27. 278416) 215

χἄν μὴ πλείονα δὲ εἴη τὰ καθ᾽ Éxacta, ἀλλ᾽ Bv μόνον, olov εἷς ὃ φοῖνιξ 1344
τὸ ὄρνεον ἣ εἷς ὁ χύχλος, οὐδὲν ἔλαττον ἄλλο τὸ εἶδος αὐτὸ xal ἄλλο 40
τὸ συναμφότερον: xal γὰρ τῷ χύχλῳ ἄλλο ἐστὶ τὸ χύχλῳ εἶναι, ὅπερ χατὰ
τὸ εἶδος τοῦ χύχλου ϑεωρεῖται, χαὶ ἄλλο ὁ αἰσθητὸς οὗτος χύχλος ὃ μετὰ
5 τῆς ὕλης ὑφεστηχώς. ἐφ᾽ ὧν δέ ἐστι μορφή τις χαὶ εἶδος χωρίζεσθαι
τῆς ὕλης τῇ ἐπινοίᾳ δυνάμενον, ἐπὶ τούτων χοινοφυές ἐστι τὸ εἶδος, χαὶ 4ὅ
ἢ ἔστιν 7| ἐνδέχεται πλείονα εἶναι τὰ μετέχοντα αὐτοῦ | ἔνυλα xoi 1240
αἰσθητά. εἰχότως οὖν χαὶ ὡς ἕνα τῷ ἀριϑμῷ τὸν χύχλον ὑποϑέμενος καὶ
ἐπὶ τούτου τὴν αὐτὴν ἔδειξεν οὖσαν διαφορὰν τοῦ εἴδους τοῦ xat! ἐπίνοιαν
10 χωριζομένου xal τοῦ συναμφοτέρου. χἄν γὰρ εἷς ὁ χόσμος ἐστίν, ἀλλ᾽
ἐπειδὴ ἔνυλος xal αἰσϑητός, x«i ἄλλο παρὰ τὸ συναμφότερόν ἐστι τὸ 5
χόσμῳ εἶναι xai τὸ εἶδος αὐτοῦ χωρίζεσθαι τῇ ἐπινοίᾳ πεφυχός, xal διὰ
τοῦτο πολλοῖς τὸ αὐτὸ ἐφαρμόττειν ἐνδέχεται χαὶ πλείονας εἶναι χόσμους,
ὥσπερ, χἄν εἷς ἦν ὁ χύχλος, διὰ τὴν αὐτὴν αἰτίαν ἐνεδέχετο χαὶ πλείονας
15 elvat. χαὶ γὰρ ἐφ᾽ ὧν μὲν πλείονα τὰ αἰσθητά, σαφὴς ἢ τοῦ ἑνὸς 10
εἴδους τοῦ ἐπὶ πᾶσι χοινότης: xdv ἕν δὲ τὸ αἰσϑητὸν qj, xal διὰ τοῦτο
μὴ δυνάμεθα νοῇσαι χοινόν τι xai ἄλλο παρὰ τὸ χαϑ᾽ ἕχαστον, ὡς εἰ
μόνος εἷς ληφθείη χύχλος, xal τότε οὐδὲν ἧττον τὸ εἶδος τὸ xav! ἐπί-
νοιαν χωριζόμενον τῆς ὕλης καὶ μὴ χατεχόμενον ὑπ᾽ αὐτῆς χοινὴν ἐμφαί- 16
20 νει φύσιν xal δυναμένην πολλοῖς ἐφαρμόττειν τοῖς χαϑ᾽ Éxacta γεγονόσι
διὰ τὴν ὕλην.

p.278316 Εἴτε γὰρ ἔστιν εἴδη, χαϑάπερ φασί τινες ἕως τοῦ τί 90
τούτων λέγεται καλῶς χαὶ τί οὐ χαλῶς.

᾿Απὸ τῆς τοῦ εἴδους χοινότητος τὴν ἀπορίαν χρατύνας, ἐπειδὴ τὸ
ΖΦ» f» χοινὸν οἱ μὲν χωριστὸν ἔλεγον xal ἐξῃρημένον, ὥσπερ οἱ [Πυϑαγόρειοι xal
6 Σωχράτης καὶ [Ιλάτων, νομίζοντες δεῖν πρὸ τῶν πολλῶν ὁμοίων εἶναί 25
τι τὸ τῆς ὁμοιότητος αὐτοῖς αἴτιον ἐξῃρημένον αὐτῶν, οἱ δὲ ἀχώριστον
τῶν πολλῶν ὑπάρχειν, εἴτε οὕτως, φησίν, εἴτε ἐχείνως, ἐπὶ πάντων ὁρῶ-
uev τὸ αὐτὸ εἶδος πλείοσιν ἐνύλοις xal ὁμοειδέσιν ὑπάρχον: xal γὰρ dv-
X«O» ὅὃρωποι πολλοὶ τοῦ ἀνθρωπείου μετέχοντες εἴδους xal ἵπποι πολλοὶ χαὶ 80
τῶν ἄλλων ἕχαστον. εἰ δὲ χαὶ μὴ ἔστι πολλά, dÀX ἐνδέχεταί γε εἶναι
«Διὰ τὴν τοῦ εἴδους χοινότητα, ὥστε xal οὐρανοὶ T, εἰσὶ πλείους T, ἐνδέχε-
“ταί 4& εἶναι, ταὐτὸν δὲ εἰπεῖν χόσμοι" γένος γάρ, φησὶν ὃ ᾿Αλέξανδρος, 1,
zmlóo; 6 χόσμος ἔσται χωρὶς τῆς ὕλης λαμβανόμενος, τὰ δὲ γένη xal εἴδη ss
Xi» — el χατὰ πλειόνων κατηγορεῖται. πρὸς ὃν τάχα dv τις εἴποι: τί οὖν; τὸ

— LLL

X X) corr. ex τὰ δὲ E? ἀλλὰ c 2 xal] corr. ex x4v E? 9 συναμφώτερον
Y. cor. E? ἄλλος E ὃ ἐστὶ E 6 δυνάμενον Ab: διδόμενον DE
πλείονι E: corr. E? 9 αὐτὴν] bis E, sed corr. 11 τὸ (alt)] τῷ AE:
Corr. ΕΣ 16 ἡ ACD: εἴη Ec 11 δυναίμεϑα D; fort. δυνώμεϑα 20 γεγο-
v E 22 φασί om. A 24 τὸ Ab: τὸ μὲν DEc 26 ὅμοιον A 92 f,
12} corr. ex οἱ E? 93 ὁ om. A
18*

6 SIMPLICII IN L. DE CAELO I9 (Arist. p. 278 1o,

τοῦ Σωχράτους εἶδος, xa8' ὃ τὸ εἶναι Σωχράτει ὑπάρχει, tb χωρὶς τῆς 124*
ὕλης νοούμενον, γένος ἢ εἶδός ἐστιν: ἢ οὐχ ἔστι Σωχράτους εἶδος τῇ ἐπι-
νοίᾳ χωριζόμενον, ἀλλὰ τὸ συναμφότερόν ἐστιν ὁ Σωχράτης καϑ᾽ ἕκαστα 40
ὑπάρχων εἷς χαὶ οὐχ οὕτως ὑφεστώς, ὡς ὃ ἄνθρωπος: διὸ χαὶ ᾿Αριστοτέ-
Ame οὐχ ἀτόμων τινῶν ὀνόματα τέϑειχεν, οἷον τὴν χρονίαν σφαῖραν 7| χύ-
xÀov τὸν ζῳδιαχόν, ἀλλὰ σφαῖραν xal χύχλον, ἅπερ xal χρυσοῖς xai χαλ-
χοῖς xal οὐρανίοις ἐφαρμόττει. χαὶ ἐγὼ μὲν οἶμαι τῶν ἰδεῶν αὐτὸν νῦν 45
μνησθῆναι τὴν ἀπορίαν ἐχ διαιρέσεως βουληϑέντα xpatüvew: εἴτε γὰρ χω-
ριστὰ τὰ εἴδη, ὡς οἱ τὰς ἰδέας λέγοντες, εἴτε ἀχώριστα, πλείονα φαί- 195»
vetat τὰ ἑχάστου εἴδους μετέχοντα. τινὲς δὲ τῶν [Πλάτωνος φίλων πρὸς
τὸν [[Π[λάτωνά φασιν αὐτὸν ἀποτείνεσθαι, ὅτι ὅσον ix τῶν παραδειγμάτων
πολλοὶ ὥφελον εἶναι χόσμοι, εἴπερ πρὸς ἕχαστον παράδειγμα πολλὰς δρῶ- 5
μεν γινομένας εἰχόνας: ὁ δὲ [Πλάτων ix τοῦ ὃν εἶναι τὸ παράδειγμα ἕνα
τὸν χύσμον ἀποδειχνύναι νομίζει. ταύτης δὲ xal ᾿Αλέξανδρος ἐγένετο τῆς
ὑπονοίας χαὶ ἐγκαλεῖ τῷ [Πλάτωνι διὰ τὸ ἕν εἶναι τὸ παράδειγμα ἕνα τὸν
xóGpov λέγοντι. "xal γὰρ τῶν ἄλλων, φησίν, ἁπάντων, ὅσων ἰδέαι χατ᾽ 10
αὐτόν, ἢ ἰδέα μία xai τὸ παράδειγμα οὐ γὰρ δὴ πολλοὶ οἱ αὐτοάνϑρωποι"
xal ὅμως πολλὰ τὰ πρὸς ἐχεῖνο τὸ εἶναι ἔχοντα" τοὐναντίον γὰρ ἴσως
μᾶλλον ἔχ ve τούτου ἣ ὃ βούλεται δείχνυται. εἰ μὲν γὰρ ἦν ὥσπερ τῶν
νοητῶν ζῴων ἕχαστην ἕν τῷ ἀριϑμῷ, οὕτως δὲ xal τῶν αἰσθητῶν, τὸ 16
γινόμενον πρὸς παράδειγμα, ὃ ἐν αὑτῷ περιέχει πάντα τὰ νοητὰ ζῷα, By
dv ἦν xal αὐτὸ ἐν αὑτῷ πάντα περιέχον ὁμοίως ἐχείνῳ τὰ ζῷα τὰ
αἰσϑητά, εἰ δὲ χαϑ᾽ ἔχαστον τῶν νοητῶν ζῴων ἀπειρά ἐστιν αἰσϑητὰ
ζῷα, οὐχέτι ἀνάγχη τὸ πρὸς παράδειγμα γινόμενον τὸ πάντα τὰ νοητὰ 99
περιέχον ζῷα περιέχειν πάντα τὰ αἰσθητά: πάντα μὲν γὰρ χατὰ τὸ εἶδος
δεήσει εἶναι ἕν τὰ πρὸς ἐχεῖνο γινόμενα, οὐχέτι δὲ xal πάντα ἕν τῶ
ἀριθμῷ. ὡς δὲ πολλὰ xal ἕχαστον ζῷον νοητὸν αἰσϑητὰ ζῷα, οὕτως
ἀχολουϑήσει xal xücpou; αἰσϑητοὺς εἶναι πολλοὺς ἑνὸς ὄντος τοῦ παρα- s
δείγματος. ταῦτα τοῦ ᾿Αλεξάνδρου λέγοντος ϑαυμάζω, πῶς οὐχ ἐπέστη-
σεν, ὅτι οὐ πάντα αἰσϑητὰ ζῷα οὕτως ἔχει, ὥστε χαϑ᾽ ἔχαστον νοητὸν
ζῷον πολλὰ εἶναι αἰσϑητά' οὐ γὰρ πολλοὶ ἥλιοι οὐδὲ πολλαὶ σελῆναι,
ἀλλὰ πάντα μοναδιχὰ τὰ οὐράνια ζῷα. ῥητέον οὖν, ὅτι ἔχαστον τῶν ἐν
τῷ χόσμῳ ἑστώτων εἰὸῶν οὐ μόνον τῶν ἐν οὐρανῷ, ἀλλὰ xal τῶν ὑπὸ se
σελήνην ἕν ἑνός ἐστι παραδείγματος. οὐ γὰρ ἥλιος μόνος εἷς xal σελήνη

2 tj] τὸ A 3 ἀλλὰ] corr. ex xai E? συναμφώτερόν E: corr. E? 4 or
χων om. Ec xal (alt.)] xai ὁ A 1 αὐτὸν] corr. ex αὐτῶν Α 12 qc
E?c πρὸς} suprascr. E 15 ἕνα] suprascr. E? 16 εἰδέαι E, sed corr.
19 ἣ ὃ] mg. ΕἸ: om. D βούλεται ΑΚ Ὁ: εἰ βούλεται E: ἐβούλετο D δείχ"
AE: δεικνύναι Db Ὁ] γινόμενον E πρὸς om. A αὐτῷ ADE

22 αὐτῷ ADE πάντα] bis E, sed corr. 23 νοητῶν] ὄντων A 24
μενον E 259 (wa περιέχον Ec -ptégov πε- ing. E? 26 «à om. D
γῃηνόμενα E xal om. A 21 ζῷα om. A 80 πάντα τὰ Α 3] ai

αἰσϑητὰ Qua A

SIMPLICII IN L. DE CAELO 19 (Arist. p. 278116] 211

μία, ἀλλὰ xal avÜpwmoc εἷς ὃ del ἑστὼς ἐν τῷ χόσμῳ εἰχονιχῶς xal 125»
ἵππος εἷς ἐν τοῖς γινομένοις xal φθειρομένοις τὸ εἶναι ἔχοντες, xal ταῦτα
ἐστι χοινὰ xal ἀχώριστα εἴδη τῆς ὕλης, ἅπερ xai ᾿Αριστοτέλης ὁμολογεῖ 85
ἀίδια εἶναι, οὐχ ὄντα δηλονότι πρωτότυπα᾽ οὐδὲν γὰρ τῶν ἐνύλων πρω-

5 toupyóv, εἴπερ ἢ ὕλη μετέχουσα τῶν εἰδῶν μορφοῦται, ὄντος δὲ τοῦ μετ-
ἔχοντος ἀνάγχη ἄλλην μὲν εἶναι τὴν μέϑεξιν, ἄλλο δὲ τὸ ἀφ᾽ οὗ ἣ μέϑ-
εξις ἐνδίδοται" διὸ οὐχ ἔστι πρωτότυπα τὰ ἐν τῇ ὕλῃ, ἀλλὰ χαϑ᾽ ὁμοί- 40
ὡσιν τῶν πρωτοτύπων ἐν τοῖς ἐσχάτοις ἐχτυπωϑέντα. τῶν δὲ γινομένων
xai φϑειρομένων ἕχαστον τὸ μὲν χοινόν, οἷον τὸ ἄνθρωπος εἶναι, ἀπὸ τοῦ

10 ἑνὸς ἔχει παραδείγματος, τὸ ὃὲ ἴδιον ἀπὸ τῆς τῶν οὐρανίων xal τῶν ὑπὸ
σελήνην ἄλλοτε ἄλλης γινομένης διαϑέσεως, ἀφ᾽ ἧς ὑφίσταται τὰ ἄτομα, 45
ἀτόμου xal αὐτῆς οὔσης, εἰ xai πολλῶν οἰστιχῆς, καὶ πρὸς | ἣν ὅμοι- 1280
oütat* διόπερ οἱ ταῦτα σηφοὶ xai γένη xal εἴδη xai μορφὰς τῶν γεννω-
μένων διαγράφουσιν εἰς τοὺς οὐρανίους σχηματισμοὺς ἀποβλέποντες χαὶ

18 τὰς πρὸς ἐχείνους ἀνιχνεύοντες ὁμοιότητας τῶν ἐχεῖϑεν παραγομένων.
ὥστε χαὶ τῶν ἀιδίων ἔχαστον χαὶ τῶν γενητῶν χαὶ φϑαρτῶν τὸ ἕν τῷ δ
ἀριϑμῷ πρὸς ἕν ἀριϑμῷ τὸ προσεχὲς παραδειγμα ἀφομοιοῦται, xal χαλῶς
ὁ Πλάτων ἀπὸ τοῦ ἕν εἶναι τὸ τοῦ χόσμου παράδειγμα τὸ παντελὲς νοη-
τὸν ζῷον ἕνα εἶναι τὸν χόσμον ἀπέδειξεν.

20 Ὃ δὲ ᾿Αλέξανδρος xal ἄλλα προστίθησιν ἐπιχειρήματα, οὐ μόνον ὅτι 10
ἐνδέχεται, ἀλλ᾽ ὅτι ἀνάγχη πλείονας εἶναι χόσμους λέγοντα, οἷς οὐχ ἐπή-
1αγε τὰς λύσεις, εἰ μὴ ἄρα τὴν ᾿Αριστοτέλει ἐπαχϑησομένην χαὶ ταύτας
λύειν νομίζει. λέγει τοίνυν, ὅτι ὁ χόσμος Tj, ὑπὸ δημιουργοῦ γέγονεν ἣ
ὑπὸ φύσεως" εἴτε δὲ ὑπὸ δημιουργοῦ, εὔλογον ἐχεῖνον xai ἄλλους δύνασθαι 15

25 ποιεῖν, ὡς ὁρῶμεν ἐπὶ τῶν τεχνητῶν, εἴτε ὑπὸ φύσεως, ταὐτὸν ἔστι λέ-
ειν. ῥητέον δέ, ὅτι, εἰ πολλοὺς ὁ ποιῶν ἐποίει, ἢ πάντῃ ὁμοίους Tj πῃ
xai ἀνομοίους: αλλ᾽, εἰ πάντῃ ὅμοιοι, μάτην ἄν ἦσαν πολλοί, εἰ δέ πῃ
ἀνόμοιοι, εἷς ἄν Tv ὃ ἐχ πάντων τέλειος. δεύτερόν φησιν᾽ εἰ ἐπὶ τῶν
ἄλλων τῶν ἀτελῶν καὶ ὀλίγον τοῦ ὄντος μετεχόντων ὁρῶμεν τὸ εἶδος 30

80 πλειόνων ὃν ἀποτελεστιχόν, εἰχὸς μᾶλλον ἐπὶ τοῦ ἀρίστου xal τελείου
τοῦτο εἶναι. ἀλλὰ τῶν πλειόνων ἔχαστον οὐχ dv εἴη παντέλειον, εἴπερ
ἄλλα παρ᾽ ἑαυτὸ ἔχει. τρίτον φησίν: εἰ ἄμεινον τὰ ἄριστα πλείω εἶναι,
ἄριστον δὲ ὁ χόσμος xal ὑπὸ τοῦ ἀρίστου γεγονώς. εὔλογον πλείους εἶναι 35

1 ὁ] del. E? ἀεὶ — κόσμῳ Ab: σελήνῃ μία DE: del. E? εἰχονικχῶς Ab: εἰχονιχὸς
DE 2 γιγνομένοις E φϑειρομένης E, sed corr. - 8 xotvd] xal κοινὰ c

* 6 ἀνάγχη] seq. ras. 3 litt. E εἶναι] αὐτοῦ Α 8 γιγνομένων E 11 ἄλλης]
xai ἄλλως A 12 οἰστικῆς] οἱ ᾽στι seq. lac. 3 litt. E 13 ταῦτα] alt. t in ras. E
13. 14 γενομένων D 14 οὐρανοὺς E: corr. E? 16 τῷ om. c 11 ἕν ἀριϑμῷ
om. c προσεχῶς A ἀφομοιοῦται --- παράδειγμα (18)] mg. E? ὁμοιοῦται E?c
18 ἀπὸ) ix E?c 22 ᾿Δριστοτέλει D: Ἀριστοτέλους AEc: ab Aristotele b; fort. ὑπ᾽ Ἄρι-
στοτέλους 24 ἄλλας E: ἄλλα c 29 τεχνητῶν Ab: τεχνιτῶν DEc

21 ἀνομίους Α 81 πλεόνων A 82 ἑαυτῶ E: corr. E? el om. A
ἄμεινον τὰ A: μένοντα D: μένον τὰ E: βέλτιον τὰ E?c elvat] αὐτοῦ A 88 γε-
γονώς Ab: γεγονός DEc

218 SIMPLICII IN L. DE CAELO I9 [Arist. p. 27816. 23)

χύσμους. ἀλλὰ τὰ πλείω οὐ δύναται τὸ ἄριστον εἶναι, εἰ μὴ ἑνὶ περιλαμ- 126^
βάνοιτο, διότι τὸ πάντων ἄριστον xal τἀγαθὸν ἕν ἐστιν..

p.278423 TÀ μὲν οὖν ἕτερον εἶναι τὸν λόγον ἕως τοῦ λείπεται
ἄρα τοῦτο δεῖξαι, διότι ἐξ ἅπαντος τοῦ φυσιχοῦ xal τοῦ αἰσϑη-
5 τοῦ συνέστηχε σώματος.

᾿Εντεῦϑεν λύειν ἄρχεται τὴν ἀπορίαν. δύο δὲ προτάσεις τῆς ἀπορίας
λαβούσης, μίαν μὲν τὴν λέγουσαν τοῦ οὐρανοῦ ἄλλο μὲν τὸ εἶδος εἶναι, s
ἄλλο δὲ τὸ συναμφότερον, διότι αἰσϑητὸς xal ἔνυλος καὶ τῶν χαϑ᾽ ἕκαστά
ἐστιν, ἑτέραν δὲ τὴν λέγουσαν, ὧν ἄλλη μὲν ἢ μορφὴ καὶ τὸ εἶδος, ἄλλο
10 δὲ τὸ συναμφότερον, τούτων Tot ἔστιν ἣ ἐνδέχεται πλείω γενέσϑαι τὰ
xaÜ' ἔχαστα, τὴν υὲν ἐλάττονα πρότασιν ἀποδέχεται, διαβάλλει δὲ τὴν μεί- 40
Cova ὡς οὐχ ἀναγχαίως τὸ χαϑόλου τιθεῖσαν. οὐ γάρ, ὧν ἄλλη T, μορφὴ
χαὶ ἄλλο τὸ συναμφότερον, ἀνάγχη πλείω τῷ ἀριϑμῷ εἶναι. χαὶ γάρ, εἰ
ἕν τι ἐξ ἁπάσης τῆς ὕλης συνέστηχεν, οἷον εἰ ἢ τῆς ῥινὸς μορφὴ χατὰ τὸ
15 Ἰρυπὸν αὐτῆς J| σιμὸν ἐν σαρχὶ πεφυχυῖα γίνεσϑαι μία οὖσα τῷ ἀριϑμῷ 4
ἐν πάσῃ γίνοιτο τῇ σαρχί, ὁμοίως δὲ xal εἰ τῷ ἀνθρώπῳ ὕλη σάρχες xai
ὀστᾶ, εἰ ix | πάσης τῆς σαρχὸς xol πάντων τῶν ὀστῶν ἄνθρωπος γί- 1265
votto, τὸ μὲν ἄλλο τὸ εἶδος εἶναι xal ἄλλο τὸ συναμφότερον ἐπ᾽ αὐτῶν
ἀληϑές, οὐχέτι μέντοι ἀνάγχη πλείονα τῷ ἀριϑμῷ εἶναι τὰ τοῦ εἴδους
40 τούτου μετέχοντα, εἰ ἐξ ἁπάσης τῆς ὕλης εἴη τὸ συναμφότερον’ ὥστε 5
οὔτε γρυπὰ πολλὰ οὖτΞ ἀνθρώπους πολλοὺς ἀνάγχη εἶναι, διὰ τὸ τὴν μεί-
ζονα πρότασιν μὴ ἀναγχαίως τὸ χαϑόλου τιϑέναι. πανυ δὲ ἀχριβῶς προσ-
ἔϑηχε τὸ ἀδυνάτων ὄντων διαλυϑῆναι" χἄν γὰρ ἐξ ἁπάσης τῆς σαρ-
χὺς xal πάντων τῶν ὀστῶν ἀνῆρωπος συνεστήχει, διαλύοιτο ὃὲ ταῦτα, οὐ- 10
δὲν χωλύει συντιϑεμένων πάλιν αὐτῶν xai ἄλλοτε ἄλλου γινομένου ἀνϑρώ-
xou πολλοὺς τῷ ἀριϑυῷ γενέσϑαι ἀνθρώπους" ἀδιαλύτων μέντοι μενόντων
οὐχ 4v ἐνδέχοιτο ἄλλον εἶναι ἄνϑρωπον. εἴπερ ἔἕνυλος μὲν ὁ ἄνθρωπος,
ἄλλη 6& ὕλη ut ἔστι παρὰ τὴν τῷ ἑνὶ ἀνθρώπῳ ὑποχειμένην: ὥστε xat
6 οὐρανὸς xüv ἕνυλος xoi αἰσϑητός ἐστι xai διὰ τοῦτο τῶν xaÜ' ἔχαστα, 15

to
[4]

1 τὰ] corr. ex τῷ E? l. 2 παραλαμβάνοιτο DE: corr. E* 2 ἀγαθὸν A
£v ἐστιν] corr. ex ἔνεστιν E? ἐστι A i δεῖξαι om. D 6 ἀπορείας E:
corr. E? S8 συναμφότερον] -ó- e corr. E 11 xat ἔχαστα AEb: χαϑέχαστα ὡς
συνάγεσθαι ὅτι τοῦ οὐρανοῦ T, ἔστιν ἢ ἐνδέχεται πλείω γενέσϑαι τὰ χαϑ᾽ ἔχαστα D: non
"
ων
hab. € 12 ὧν] ἂν supraser. eov E: ἂν ΕΞ: ὧν dv c 13 συναμφώτερον E:
corr. E? elvat] αὐτοῦ A l9 γρυπτὸν A γίγνεσθαι E: γενέσϑαι D
16 γίγνοιτο E εἰ Db: ἐν A: ἡ Ec τοῦ ανϑοώπου c 11. 18 γίγνοιτο E
18 τυοναμφώτερον E, sed corr. ἐπ ἀπ᾿ ἃ αὐτὸν E: corr. E? 19 εἶναι)
αὐτοῦ A 9] γρυπτὰ A 28 ἀδύνατον A ἁπάσης) corr. ex ἀνάγχης E
24 τονεστήχει Α: συνέστηχε De et corr. ex συνέστηχεν E: fort. συνεστήχοι deinde
del. διαλύοιτο ταῦτα Α 25 γινομένου E 28 ἔστι) seq. ras. 1 litt. E

29 ἐστι) seq. ras. 1 litt. E

SIMPLICII IN L. DE CAELO I9 [Arist. p. 2784123) 219

ἄλλο μὲν ἐν αὐτῷ παρὰ τὸ σύνϑετον τὸ οὐρανῷ εἶναι xal οὐχ ἁπλῶς οὐ- 1263
paw, ἀλλὰ τῷδε τῷ οὐρανῷ, τουτέστι τῷ xaÜ' ἔχαστα" ἄλλο γὰρ χαὶ ἐν
αὐτῷ τὸ εἶδος xal ἄλλο τὸ συναμφότερον' οὐ μέντοι διὰ τοῦτο εἴη dv
ἄλλος οὐρανὸς οὔτ᾽ ἄν ἐνδέχοιτο γενέσϑαι πλείους διὰ τὸ πᾶσαν τὴν ὕλην
5 περιειληφέναι τοῦτον. εἰπόντος δὲ τοῦ ᾿Αριστοτέλους ὅλως γὰρ ὅσων 90
ἔστιν $ οὐσία ἐν ὑποχειμένῃ τινὶ ὕλῃ σημειωτέον, φησὶν ᾿Αλέξαν-
ópos, ὅτι τὸ εἶδος ἐν ὑποχειμένῃ τῇ ὕλῃ λέγει χοινότερον ὡς ὑποχειμένου
τινὸς δεόμενον: συνήϑης γὰρ ἣ χρῆσις αὐτῷ ἣ εἴρηται, φησίν, ἀντὶ τοῦ
οἷς τὸ εἶναι σὺν ὕλῃ ἔστι; xal ταῦτα μὲν δῆλα xai εἴρηται μετρίως. ἀλλ᾽
10 εἴπερ, φησί, τὸ εἶδος ἐν ὑποχειμένῃ τῇ ὕλῃ ἐστίν, ἔσται οὕτως xal ἢ 30
ψυχὴ ἐν ὑποχειμένῳ᾽ πῶς οὖν τὸ οὐδεμία οὐσία ἐν ὑποχειμένῳ εἴρη-
ται ἐν Κατηγορίαις; xai τοῦτο μὲν λύει χαλῶς" ἢ γὰρ συναμφότερος, φη-
d(v, οὐσία ἣ ἔνυλος καὶ αὐτὴ ἐφ᾽ ἑαυτῆς οὖσα, αὕτη λέγεται ἐχεῖ μὴ
εἶναι ἐν ὑποχειμένῳ" τὸ δὲ τῆς ψυχῆς παράδειγμα μάτην, ὡς οἶμαι, παρέ- so
15 ϑετὸ τούτου μόνου ἕνεχεν τοῦ δεῖξαι, ὅτι xal χατὰ ᾿Αριστοτέλην ἐντελέχεια
xai εἴὸος οὖσα fj ψυχὴ ἐν ὑποχειμένῳ ἐστί, χαίτοι xal ἐν τῇ Περὶ ψυ-
χῆς διττὴν τὴν ἐντελέχειαν xal τὸ εἶδός φησιν ὁ ᾿Αριστοτέλης, τὴν μὲν
χωριστήν, τὴν ὃὲ ἀχώριστον, xai περὶ τοῦ νοῦ xal τῆς ϑεωρητιχῆς δυνά- 8
μεως σαφῶς εἶπεν, ὅτι ἔοιχε ψυχῆς γένος ἕτερον εἶναι χαὶ τοῦτο μόνον
20 ἐνδέχεσθαι χωρίζεσϑαι, χαϑάπερ xal τὸ ἀίδιον τοῦ φϑαρτοῦ" xal ἐν τῷ
τρίτῳ δὲ περὶ τοῦ χατ᾽ ἐνέργειαν νοῦ τῆς ψυχῆς λέγων “οὗτος, φησίν,
ὃ νοῦς χωριστὸς xal ἀπαϑὴς xal ἀμιγὴς τῇ οὐσίᾳ ὧν &vépyeta"* ἐνταῦϑα 40
μέντοι σαφῶς περὶ τῶν σωματιχῶν εἰδῶν ὁ λόγος, xal περὶ τούτων εἶπεν,
ὅτι, ὅσων ἐστὶν ἣ οὐσία ἐν ὑποχειμένῃ τινὶ ὕλῃ. τούτων οὐδὲν ἐνδέχεται
25 γίνεσϑαι μὴ ὑπαρχούσης τινὸς ὕλης. εἰπὼν τοίνυν λύεσϑαι τὴν ἀπορίαν
τῷ ἐξ ἁπάσης τῆς ὕλης συνεστάναι τὸν χόσμον εἰχότως λοιπόν, ὅτι ἐξ 45
ἁπάσης τῆς ὕλης συνέστηχεν ὃ οὐρανὸς ἤτοι ὃ χόσμος, προτίθεται δειχνύ-
ναι | διοριζόμενος πρώτον, ποσαχῶς 6 οὐρανὸς λέγεται, xai ὅτι χαϑ᾽ ἕν 126»
τῶν σημαινομένων οὐρανὸν λέγομεν τὸν χύσμον, ὃν πρόχειται δεῖξαι νῦν
80 ὅτι ἐξ ἁπάσης τῆς ὕλης συνέστηχεν.

—— — ..-..-.- ὀ --.---ς- ἠ-ο-ς-ς- .----

1 ἄλλο — xa8' Exacta (2) om. c οὐρανῷ] corr. ex οὐρανῷς E? 2 τῷ (pr.) om. A

τῷ (alt) Db: τὸ E: τὰ A J συναμφώτερον E, sed corr. 6 τινὶ A: τῇ
DE(b)c φησὶν ὃ c 8 ? AE?b: om. DE 9 ἔστι] seq. ras. 1 litt. E

10 ἐν E?b: om. ADE ἐστίν A: om. DEb ἔσται om. c 12 Κατη-
qopíatc] cap. ὃ 327 χαλῶς)] σαφῶς E συναμφώτερος E, sed corr.

15 ᾿Αριστοτέλη E: corr. E? 16. 17. Περὶ φυχῆς)] IL 1. 412222 19 εἶπεν]
413^ 24 20 χωρίζεσϑαι) corr. ex ἐγχωρίζεσϑαι ΕἸ: οὐ χωρίζεσθαι D

21 τρίτῳ] cap. 5. 430217 94 τινὶ τῇ A ἐνδέχεσθαι E, sed corr.

25 γίγνεσϑαι E ἀπορείαν E, sed corr. 26 χόσμον] seq. ras. 18 litt. E

29 πρόχειται)] πρῶτον A

280 SIMPLICII IN L. DE CAELO I9 (Arist. p. 278*11)

p.278011. "Eva μὲν οὖν τρόπον οὐρανὸν λέγομεν ἕως τοῦ μήτε [200
ἐνδέχεται γενέσϑαι.

Τριχῶς λέγεσθαι τὸν οὐρανόν φησι’ καὶ γὰρ τὴν ἀπλανῆ σφαῖραν *
οὐρανὸν ἐξαιρέτῳ χαλοῦμεν ὀνόματι, ἣν αὐτὸς διχῶς ἀφωρίσατο οὐσίαν
5 λέγων αὐτὴν τῆς ἐσχάτης τοῦ παντὸς περιφορᾶς, τουτέστιν f, ἐσχάτη χυ-
χλοφορουμένη οὐσία, T σῶμα φυσιχὸν τὸ χατὰ τὴν ἐσχάτην τοῦ παντὸς
περιφοράν, ἀντὶ τῆς οὐσίας χοινοτέρας οὔσης τὸ φυσιχὸν σῶμα μεταλαβὼν 15
προσεχέστερον ὑπάρχον τοῦ προχειμένου γένος. xal μαρτύρεται τὴν συν-
ἥθειαν οὐρανὸν τὸ ἄνω μάλιστα καὶ τὸ ἔσχατον xaÀoügay: εἰ γὰρ ἐν οὐ-
10 ρανῷ τὸ ϑεῖον πᾶν ἰὀρῦσϑαί φαμεν, ὡς ἀνωτάτω δὲ πάντων ἱδρυμένον
αὐτὸ προσχυνοῦμεν (ἔλεγε γοῦν xal xat! ἀρχάς, ὅτι πάντες τὸν ἄνω τόπον 39
τῷ ϑείῳ ἀποδιδόασιλ, δῆλον, ὅτι τὸ ἔσχατον xal ἀνωτάτω μάλιστα οὐρα-
νὸν χαλεῖσϑαι νομίζομεν, xdv χρώμεϑα τῷ ὀνόματι xai ἐπὶ ἄλλων. ἐφι-
στάνει δὲ 6 ᾿Αλέξανδρος. ὅτι οὐχ ὡς τοῦ αὐτοῦ ὄντος τοῦ ἄνω xal τοῦ
015 πέριξ ἦτοι τοῦ ἐσχάτου οὕτως εἶπε τὸ ἔσχατον xal τὸ ἄνω, ἀλλ᾽ ὡς ἐν 2
ἔθει ὃν τὸ ἔσχατον ἐχεῖνο ἄνω χαλεῖν, ἐπεὶ αὐτὸς τὸ ἄνω πρὸς τὸ χάτω
ἀντιτιϑεὶς xal τὸ μὲν χοῦφον πρὸς τὸ ἄνω χινεῖσϑαι λέγων, τὸ δὲ βαρὺ
πρὸς τὸ χάτω, τῷ χοίλῳ τῆς σεληνιαχῇῆς σφαίρας ὁρίζει τὸ ἄνω" μέχρι
γὰρ ἐχείνου φέρεται τὸ πάντων ἐπιπολαστιχόν τε χαὶ χουφότατον τὸ πῦρ. 80
40 “εἴη δὲ dw, φησί, xal τὸ ἔσχατον ἄνω, εἴπερ ὑπὲρ τὸ χουφότατόν iguy."
ἀλλὰ πῶς ἐν τῇ ἀπλανεῖ πᾶν ἰὸρῦσϑαι τὸ ϑεῖον λέγομεν, εἰ ϑείας xal τὰς
πλανωμένας νομίζομεν: ἢ ὅτι τῷ ϑείῳ πανταχοῦ τὸ ἀχρότατον ἀποδιδόντες
χαὶ τὸν ὅλον οὐρανὸν ϑεῖον voutzov:ss χατὰ τὸ ἰχρότατον αὐτοῦ χαράχτη-
ρίς ἴομεν. xai 7, ἐπιστροφὴ Tudv f, πρὸς τὸ θεῖον ἐπὶ τὸ ἄνω τεινομένη 88
uiypt τοῦ ἀνωτάτω χωρεῖ: T, διότι πάντα τὰ ϑεῖα τῆς πρώτης ἀρχῆς
rua ἕνα xai ozspxosuta ὄντα τῇ ἑαυτῶν φύσει ὑπὸ τοῦ πρώτου xai xaÀ-
λίστου τῶν σωυάτων μάλιστα μετέχεται:

t *
^4
e.

Δεύτερον σημαινόμενον τοῦ οὐρανοῦ λέγει. xa ὃ xal τὸ πλανώμενον 49
οὐρανὸν λέγομεν: τοῦτο Ydp ἔστι τὸ συνεχὲς ἤτοι προσεχὲς σῶμα τῇ
80 ἐσχάτη, περιφορᾷ τοῦ παντός. ἐν ᾧ σελήνη xal ἥλιος xai τὰ ἄλλα ἄστρα
à πλανᾶσϑαι Aeyousva. χαὶ ὅτι xai τοῦτον οὐρανὸν λέγομεν, πιστοῦται
x τοῦ χαὶ ταῦτα τὰ ἀστοα ἐν ηὐρανῷ λέγειν ὑμᾶς. διῃρημένως δὲ τὴν 4

| uno 2 ἐν eren ADE: ἐνδέχεσϑαι ex. Aristotele e 3 ἀπλανεῖ D

1 aniio DE?b: anite; AE χαλοῦμεν Ab: χαλούμενον DE ἀτορίσατο E:
eorr, ἘΠ o αὐτὴν αὐτὴν τὴν A τούτεστιν Om. ἃ 4 ἀντὶ Ab: τουτέστιν
3. DE 11] αὐτὼ E: corr. ἘΣ ἔλεγε: ϑτυδὰ 12 ἀποδιδόασιν E

13 x^ xat Ac gw |b τῶν ἄλλων Ἐν Ιὰ ἐχεῖν» Ab: χαὶ τὸ DE: xai Ec
I8 τῷ xat E teur Es err ἘΞ 2l] izias E: corr E? 24 ἡμῶν] post
ras. ὁ litt. E 2. gicrgicit ante y Cus 1 ditt A 28 τὸ om. c

S0 z20g723 E: cort ἘΣ 1» JUgernoA Sl] xai galt? om. D 32 ταῦτα]

139*23 v-

.- all IN L. DE CAELO 19 (Arist. p. 278411) ]

ὀνομασίαν ἐπί τε τοῦ ἀπλανοῦς xal τοῦ πλανωμένου παραδοὺς δέδωχεν ἐν- 12l

| νοεῖν, ὅτι xal πᾶν tà χυχλοφορητιχὸν xai ἀΐδιον τὸ πρὸς τὸ γενητὸν 197

| xal φϑαρτὸν ἀντιδιῃρημένον οὐρανὸν λέγομεν. xal γὰρ xal αὐτὸς ὡς μίαν

ἔχοντος τοῦ ὅλου φύσιν xal μίαν χίνησιν τὴν χυχλοφορίαν χοινῶς ἀπέ-

» 5 δειξε περὶ αὐτοῦ, xal ὅτι ἄλλη παρὰ τὰ ὑπὸ σελήνην στοιχεῖα πέμπτη
τίς ἐστιν οὐσία τοῦ οὐρανίου σώματος οὔτε βάρος ἔχουσα οὔτε χου-
φότητα, xal ὅτι ἀγένητον τοῦτο xal ἀφϑαρτόν ἐστι, χοινῶς ἔδειξε xal
πάλιν ἀποδείξει: ὥστε χαὶ ἑνὶ ὀνόματι. xal τὸ ὅλον φαίνεται xai αὐ-
τὸς χαλῶν.

10 Τρίτον δὲ τοῦ οὐρανοῦ σημαινόμενον λέγει τὸ περιεχόμενον σῶμα ὑπὸ 10
τῆς ἐσχάτης περιφορᾶς σὺν αὐτῇ δηλονότι τῇ ἐσχάτῃ περιφορᾷ" τὸ γὰρ
ὅλον xal τὸ πᾶν εἰώϑαμεν λέγειν οὐρανόν, ὥστε τὸ περιεχόμενον εἰλῆφϑαι
σὺν τῷ περιέχοντι, χαὶ χατὰ τοῦτο τὸν ὅλον χόσμον οὐρανὸν λέγεσθαι.
καί ἐστι xal τοῖς πρὸ τοῦ ᾿Αριστηοτέλους τὸ ὄνομα σύνηϑες" πολλαχοῦ 16

R5 100v xai 6 [[λάτων οὐρανὸν τὸν χύσμον χαλεῖ ὥσπερ xai ἐν τῷ Πολιτιχῷ
λέγων “ὃν δὲ οὐρανὸν καὶ χόσμον ἐπωνομάχαμεν᾽᾽ xal ἐν Τιμαίῳ “ὁ δὴ
πᾶς οὐρανὸς ἢ χόσμηος ἣ χαὶ ἄλλο, ὅ τι ποτὲ ὀνομαζόμενος μάλιστα ἂν
δέχοιτο, τοῦτο ἡμῖν ὠνομάσϑω᾽᾽. λέγεται δὲ καὶ ὁ κόσμος οὐρανός, ἣ ὅτι s0
χατὰ τὸ χυριώτατον τῶν ἐν αὐτῷ χαλῶς εἶχεν αὐτὸν ὀνομάζεσϑαι, ὡς xai

z-«» 6 ἄνθρωπο; χατὰ τὴν ψυχὴν xai τῆς ψυχῆς τὸ λογιζόμενον ἄνθρωπος
λέγεται διὰ τὸ ἀναϑρεῖν, ἃ ὄπωπεν, xal τὰ πολλὰ εἰς ἕν συνάγειν" μόνος
440 τῶν ἄλλων ζῴων 6 ἀνῦρωπος τὰ ἐχ πολλῶν ἰόντα αἰσϑήσεων dvalo- 30
γιζόμενος εἰς ὃν συναιρεῖ. εἰ δὲ xal τὴν ἐτυμολογίαν τις ἐννοήσει τοῦ
οὐρανίου σώματος, ἣν ὁ Πλάτων ἐν τῷ Κρατύλῳ παραδέδωχεν, ὅτι ὁ οὐ-
ZI» — pay ὁ τὸ ἄνω ὁρῶν ἐστιν ὡς εἰς τὰ αἴτια τὰ ἑαυτοῦ ἐστραμμένος xal
μένων ἐν αὐτοῖς, εἰχότως dv xal 6 χόσμος οὐρανὸς λέγοιτο τῶν ἑαυτοῦ
«ἰἰτίων ἐξηρτημένος. τριχῶς δὴ τοῦ οὐρανοῦ λεγομένου τὸ τρίτον τοῦτο 80
«-Ξημαινόμενον, xaÜü' ὃ xai ὁ χόσμος ὅλος οὐρανὸς λέγεται, τοῦτο εἶναί φη-
«3t, ὅπερ ἐξ ἅπαντος εἴρηται συνεστάναι τοῦ φυσιχοῦ xal αἰσϑητοῦ σώμα-
ΣΦ -rec xal τὴν αἰτίαν προστέϑειχεν. διὰ γὰρ τὸ μήτε εἶναι σῶμα ἔξω τοῦ
“αὐὐρανοῦ μήτε ἐνδέχεσϑαι γενέσϑαι. εἰ γὰρ μηδέν ἐστιν ἐχτὸς αὐτοῦ σῶμα, 80
Ὅλον, ὅτι ἐξ ἁπάσης dy εἴη τοῦτο τῆς σωματιχῆς συστάσεως. τοῦτο οὖν

MM MM ————— M À—

| ποι (pr.)) corr. ex τὸν D 3 οὐρανοῦ E: corr. E? ὡς ACb: xal ὡς DEc
7c Oe0)] τὴν τοῦ A φύσιν] corr. ex φησὶν E! τὴν] καὶ Ec 9 αὐτοὺς A
Y4 -co$5 om. A 159 οὐρανὸν τὸν] τὸν οὐρανὸν A [Πολιτιχᾧῷ] 269 d 16 ἐπω-
V thor A Τιμαίῳ] 28 b δὴ] δὲ c 11 ἄλλ᾽ c ποτ᾽ c μάλιστ᾽ ς
18 τοῦτ᾽ c ὠνομάσϑαι D xai om. C οὐρανός] ὁ οὐρανός A 19. αὐτὸν
ΔΟ: corr. ex αὐτὸ D: αὐτὸ Ec 21 ἀναρϑρεῖν A ὄπωπεν AEc: ὄπωπε CD
$67 ς 22 6 om. Ac 29 συναιρεῖ] post v ras. 1 litt. E: συνάγει C
»ὰ om. Ec 24 ρατύλλῳ D παραδέδωχεν] Crat. 396 c ὁ (alt) om. A
23 τὸ τὰ C 26 χόσμος)] χόσμος ὅλος A JT τοῦ οὐρανοῦ] τ΄ ουνοῦ E 25 xal
om. A 30 προστέϑειχεν AE?c: προστέϑειχε D: προστέϑηχεν E 32 τῆς σωματιχῆς
Arrésuoc Ab: σῶμα órÀovótt CE: τὸ σῶμα δηλονότι D: τὸ σῶμα τῆς ὕλης ΕΞ: τῆς
ὅλης ς

282 SIMPLICII IN L. DE CAELO 1 9 [Ατίβι. p. 278*11. 25)

λοιπὸν δειχτέον, ὅτι οὔτε ἔστι τι σῶμα ἔξω τοῦ οὐρανοῦ οὔτε ἐνδέχεται 127^
Ἱενέσϑαι.

p.278»25 Et γὰρ ἔστιν ἔξω τῆς ἐσχάτης περιφορᾶς ἕως τοῦ 49

ἀνάγχη γὰρ εἶναι xai τὰ ἁπλᾶ τοῦ μιχτοῦ ὄντος.

5 Ei ἔστι τι σῶμα ἐχτὸς τοῦ ἐσχάτου οὐρανοῦ, ἀνάγχη αὐτὸ ἢ ἁπλοῦν 4$
εἶναι ἣ σύνθετον. ἁπλᾶ δὲ σώματα, ὡς ἐχ τῶν ἁπλῶν χινήσεων ἐδείχϑη.
τό ts χύχλῳ χινούμενόν ἐστι xai | τῶν ἐπ᾽ εὐθείας τό τε ἀπὸ τοῦ [Σ7ν
μέσου τὸ χοῦφον χαὶ ἐπιπολαστιχὸν χαὶ τὸ πρὸς τὸ μέσον τὸ βαρύ τε χαὶ
ὑφιστάμενον. ἀλλὰ τὸ μὲν χύχλῳ χινούμενον οὐχ οἷόν τε ἔξω εἶναι τοῦδε

10 τοῦ χόσμου, διότι δέδειχται, φησὶν ᾿Αλέξανδρος, ὅτι οὐδὲ χινηϑῆναί τινα ὃ
παρὰ φύσιν χίνησιν οἷόν τε αὐτό" εἰ δὲ τοῦτο, δῆλον, ὡς οὐδὲ ἐν ἄλλῳ
τόπῳ οἷόν τε αὐτὸ ἣ εἶναι | γενέσϑα! παρὰ τὸν χύχλῳ, ἐν ᾧ ἔστιν. ἀλλὰ
δῆλον, ὅτι ὁ λέγων ἔξω τῆς ἐσχάτης περιφορᾶς εἶναι σῶμα φυσιχὸν
χύχλῳ φερόμενον οὐ τοῦτον τὸν οὐρανὸν ἐχτὸς ἑαυτοῦ εἶναι T γενέσϑαι

15 λέγει, ἀλλὰ ἄλλον ἄλλου χόσμου περιεχτιχόν. μήποτε οὖν ῥητέον, ὅτι
δέδειχται ἐν τοῖς ἔμπροσθεν ἕν εἶναι τὸ μέσον xal ἕν τὸ ἔσχατον, τὸ δὲ
ἔσχατον χυχλοφορητιχόν ἐστι σῶμα" οὐχ dv οὖν εἴη ἐχτὸς τοῦ ἐσχάτου
ἄλλο χυχλοφορητιχόν, εἴπερ μηδὲ ἄλλο μέσον ὥστε οὐχ ἐνδέχεται τὴν τοῦ 15
ἐσγάτου φύσιν ἐν ἄλλῳ τόπῳ γενομένην μεταλλάξαι τοῦτον τὸν τόπον,

20 ὥστε μὴ ἐν τούτῳ εἶναι πᾶν ἔσχατον. ἀλλὰ xal ἐν ἐχείνῳ. τὸ δὲ μετ-
αλλάξαι τὸν αὐτοῦ τόπον οὐχ ἐπὶ τῆς τοῦ χυχλοφορητιχοῦ χαὶ ἐσχά-
tou φύσεως ἐχδεξζάμενης ὁ ᾿Αλέξανδρος, αλλ᾽ ἐπὶ τούτου τοῦ χυχλοφορητι-
χηῦ, φησὶν αὐτὸ uy, δύνασθαι ἐν ἄλλῳ τόπῳ 7, εἶναι 7, γενέσϑαι παρὰ τὸν 50
ἐν ᾧ ἔστι. καίτοι. ὅπερ εἶπον, οὐ τοῦτο προὔχειτη δεῖξαι. ὅτι οὗτος ὃ

25 οὐρανὸς ἐχτὸς ἑαυτοῦ οὐχ ἔστιν, αλλ ὅτι ἐχτὸς τοῦ ἐσχάτου χυχλοφηρητικοῦ
σώματος τοῦδε οὐχ ἔστιν ἄλλο ἐγχύχλιον σῶμα, ὥσπερ οὐδὲ χοῦφον οὐδὲ
βαρὺ ἄλλη ἐχτὸς εἶναι τοῦδε τοῦ χόσμου δείχνυσιν, ἀλλ΄ οὐχ ὅτι τὰ ἐν 3
τούτῳ οὐχ ἔστιν ἐχτὸς αὐτοῦ. ὅτι δὲ οὐὸὲ βαρὺ οὐδὲ χοῦφον οὐδὲ ὅλως
τῶν ἐπ᾽ εὐθείας τι χινουμένων ἐστὶν ἔξω τοῦ οὐρανοῦ, δείκνυσιν οἰχείῳ

30 πάλιν τρόπῳ τῆς ἀποδείξεως χρώμενος. εἰ γὰρ ἔστιν, ἢ κατὰ φύσιν ἐστὶν

"»"Ἡ

ἢ παρὰ φύσιν" ξχατέοως γὰρ εἶναι ταῦτα πέφυχεν ἐν τόπῳ (GÀÀà κατὰ se
φύσιν uiv οὐχ ἔστιν)" ἄλλοι γὰρ αὐτῶν ἐδείχϑησαν oi χατὰ φύσιν τόποι
χαὶ ἐν τῷὸς τῷ χόύόσμῳ, εἰς ὃν χατὰ φύσιν ἔχαστον φέρεται, εἴπερ ἕν

8 τὸ (alt.) om. A 11 αὐτό b: a9: A: αὐτῷ DEc οὐδὲ) óól A 12 αὐτῷ D
5pr)om. A χύχλῳ Ab: κχύχλον DEc 14 τοῦτον] τοσοῦτον A 15 χόσ-
μον Α I? οὖν E?: om. ADE: (fort. potius lin. 12 scrib. ὅτι tóc) 18 οὐχ AE!:
οὖν DE 19 γινομένην D 20. 21 μεταλλάξαι] 218529 2| αὐτοῦ AD: ἑαυτοῦ
Ec 24 ἔστι) suprascr. E? J8 αὐτῶν ἃ οὐδὲ (411.}}] ἢ A 30. 31 φύσιν
ἢ παρὰ g33tv ἐστίν CD 31 ἀλλὰ --- ἔστιν (22? addidi: ras. 11 litt. E: om. ADbc

32 dós(yürcav] post ἐ- ras. 1 litt. A δ xal £v] xav D ἐν τῷδε] corr. ex év-

ταῦϑα δὲ E^

SIMPLICII IN L. DE CAELO I 9 (Arist. p. 278925. 27922] 283

ἐδείχθη τὸ μέσον xai ἕν τὸ ἔσχατον. εἰ δὲ παρὰ φύσιν ἐχεῖ τις εἶναι 127b
λέγοι τι τῶν εὐθυπορουμένων σωμάτων, δῆλον, ὅτι ἄλλοις σώμασιν ἔσον- 85
ται κατὰ φύσιν ἐχεῖνοι οἱ τόποι’ ὃ γὰρ ἄλλῳ παρὰ φύσιν τόπος ἄλλῳ
πάντως χατὰ φύσιν ἐστίν οὐδὲν δέ ἐστιν ἄλλο σῶμα παρὰ ταῦτα ἁπλοῦν"

5 ὥστε οὐδὲ τόπος ἔσται, ἐν ᾧ τι ἄλλο σῶμα παρὰ ταῦτα ἔσται ἁπλοῦν.
εἰ δὲ μηδὲν ἁπλοῦν σῶμα οἷόν τε ἐχτὸς εἶναι τοῦδε τοῦ οὐρανοῦ, οὐδὲ τῶν 40
μαἱχτῶν ἄν εἴη" τὰ γὰρ μιχτὰ ix τῶν ἁπλῶν σύγχειται, xal ὄντων μιχτῶν
ἀνάγχη χαὶ ἁπλᾶ εἶναι.

᾿Επιστῆσαι δὲ ἄξιον, ὅτι πᾶσαν ταύτην τὴν ἀπόδειξιν ἠρτημένην τῶν

10 πρόσϑεν ἀποδεδειγμένων προήγαγεν, ἐν οἷς ἐδείχνυε τὸν xarà φύσιν ἔχά-
Gtou τῶν σωμάτων τόπον οὐ μόνον τῷ εἴδει, ἀλλὰ x«l τῷ ἀριϑμῷ ἕνα 45
ὄντα ἐν τούτῳ τῷ κόσμῳ εἶναι, διόπερ xal τὸ χυχλοφορητιχὸν σῶμα ἀπο-
δεδεῖχϑαί φησι μὴ ἐνδέχεσϑαι μεταλλάξαι τὸν αὑτοῦ τόπον xal τῶν 128*
εὐθυπορουμένων ἐνταῦϑα τοὺς οἰχείους εἶναι τόπους τοῦτο γὰρ δηλοῖ τὸ

15 ἄλλοι γὰρ αὐτῶν οἰχεῖοι τόποι.

Ρ. 31942 ᾿Αλλὰ μὴν οὐδὲ γενέσϑαι δυνατὸν ἕως τοῦ ἀλλ᾽ εἰς xal 5
Ὡόνος xat τέλειος ὃ οὐρανός ἐστιν οὗτος.

Δείξας, ὅτι οὐδέν ἐστιν ἔξω τοῦ οὐρανοῦ σῶμα, ἐφεξῆς, ὅτι οὐδὲ γε-
νέσϑαι δυνατόν, ἀποδείνυσι. τοῦτο γὰρ Tv μάλιστα τὸ προσεχῶς προτεϑέν,
20 ὅτι οὐ μόνον εἷς ἐστιν ὁ χύσμος, ἀλλὰ χαὶ ἀδύνατον γενέσϑαι πλείους,
ὅπερ δείκνυται διὰ τοῦ μὴ μόνον μὴ εἶναί τι σῶμα ἐχτὸς τοῦδε τοῦ
χόσμου, ἀλλὰ xai ἀδύνατον γενέσθαι. ὅτι οὖν οὐδὲ γενέσϑαι δυνατόν,
διὰ τῆς αὐτῆς ἐφόδου δείχνυσιν" οὔτε γὰρ ἁπλοῦν οὔτε σύνϑετον οὔτε χυ- 15
χλοφορητιχὸν οὔτε εὐθυπορούμενον διὰ τὸ Bv εἶναι τὸ μέσον xal ἕν τὸ
25 ἔσχατον xal τῶν χατὰ φύσιν ἔχαστον μὴ τῷ εἴόει μόνον ἀλλὰ xal τῷ
ἀριϑμῷ ἕν εἶναι,
Λέγει δὲ 6 ᾿Αλέξανδρος, ὅτι τοῦ μὴ εἶναί τι ἔξω σῶμα αἰσθητὸν
τοῦδε τοῦ χόύσμου μήτε δύνασϑαι γενέσϑαι αἰτίαν ἀποδέδωχε τὸ ἐξ dmd- 90
σης εἶναι αὐτὸν τῆς οἰχείας ὕλης. μήποτε δὲ τοὐναντίον τοῦ ἐξ ἁπάσης
30 εἶναι τῆς ὕλης τόνδε τὸν χύσμον αἴτιον ἀποδέδωχε τὸ μηδὲν ἐχτὸς αὐτοῦ
σῶμα εἶναι μήτε ἁπλοῦν μήτε σύνϑετον. xal γὰρ τὴν ἀπορίαν τὴν πολ-
λοὺς εἶναι χύσμους χατασχευάζουσαν λύσας διὰ τοῦ ἐξ ἁπάσης τῆς ὕλης 25
τόνδε τὸν χόσμον συνεστάναι λείπεσϑαί φησι τοῦτο δεῖξαι, ὅτι ἐξ ἁπάσης,

L—]JÀ

4 δέ] γάρ c ἐστιν om. A ἄλλο] mut. in ἄλλα E σώματα E 5 σῶμα
A: corr. ex σώματα E?: om. CD ταῦτα E: ταῦτα σῶμα A: ταῦτα tà σώματα CD
(fort. ἄλλο παρὰ ταῦτα σῶμα) 6 τε om. E 10 ἐδείκνυεν E: corr. E?

11 τόπον E: corr. E? 13 φησι] seq. ras. 1 litt. E αὐτοῦ ACDE 14 τὸ
om. E 16 ἀλλὰ c 117 ὁ οὐρανός dottv οὗτος A: οὐρανός ἐστιν οὗτος D: οὗτος
οὐρανός ἐστιν E (v eras.) c 19 ἀποδείχνυσι)] seq. ras. 1 litt. E ἦν] elvat comp. A
2] τι μὴ εἶναι D 92 ὅτι οὖν] ὁτιοῦν. ὅτι δὲ c 26 ἕν] ἕνα E 28 ἀπο-
δέδωχεν E: corr. E? 30 τόνδε] post v ras. 3 litt. E ἀποδέδωχε) seq. ras. 1

litt. E 88 φησιν E, sed corr.

284 SIMPLICII IN L. DE CAELO I9 [Arist. p. Zt*5. ..,

ὅπερ δείχνυσι διὰ τοῦ μήτε elvat μηδὲν ἔξω τοῦ οὐρανοῦ σῶμα μήτε ἐν- 128*
δέχεσθαι γενέσϑαι. τοῦτο οὖν ἐχείνου αἴτιον, εἴπερ διὰ τοῦ αἰτίου f ἀπό-
δειξις- xdv γὰρ ἀχολουϑῇ ἀλλήλοις τό τε ἐξ ἁπάσης τῆς ὕλης εἶναι xal
τὸ μηδὲν ἔξω περιλείπεσθαι, ἀλλὰ προηγεῖσϑαι δοχεῖ τὸ μηδὲν περιλείπε- 80

5 σϑαι τοῦ ἐξ ἁπάσης εἶναι" xol γὰρ τὸ πᾶν ὁριζόμενοι λέγομεν ᾧ μηδὲν
ἐλλείπει.

Καλῶς δὲ εἶπε μηδὲν διαφέρειν σχοπεῖν, εἰ ἔστιν ἣ γενέσϑαι δυ-
νατόν" τὰ γὰρ δυνάμενα γενέσϑαι xal μάλιστα τὰ φυσιχὰ xal μὴ ἐμποδι-
ζόμενα xal γένοιτο dv Y, μάτην ἔχει τὸ δύνασϑαι, τὰ δὲ xatd προαίρεσιν SP

10 δυνάμενα γενέσϑαι πολλάχις οὐχ dv γένοιτο μεϑισταμένης τῆς προαιρέσεως
ἥ ποϑεν χωλυόμενα. οὐ παρέργως δὲ ἤχουσεν ὁ ᾿Αλέξανδρος τοῦ ὁ πᾶς
χόσμος" σημεῖον γὰρ τοῦ ix πάσης τῆς ὕλης εἶναι τὸ πᾶν λέγεσϑαι τὸν
χόσμον φησίν: οὐδὲ γὰρ οὕτως ὁ αἰσϑητὸς ἀἄνϑρωπος πᾶς λέγεται οὐδὲ 40
ἄλλο tt αἰσϑητὸν παρὰ τὸν χόσμον.

15 p. 979411 Ἅμα δὲ δῆλον, ὅτι οὐδὲ τόπος ἕως τοῦ οὔτε τόπος οὔτε
χενὸν οὔτε χρόνος ἐστὶν ἔξω. 4

είξας, ὅτι οὐχ ἔστι σῶμα οὐδὲν ἔξω τοῦ οὐρανοῦ, Éx | τούτου δείχ- 128^
νυσιν, ὅτι οὐδὲ τόπος οὐδὲ χενὸν οὐδὲ χρόνος ἔστιν ἐχεῖ, ἐν δευτέρῳ σχή-
ματι συνάγων τὰ συμπεράσματα" ἐν παντὶ τόπῳ δυνατὸν ὑπάρξαι σῶμα,
40 ἔξω τοῦ οὐρανοῦ ἀδύνατον ὑπάρξαι σῶμα, ἔξω ἄρα τοῦ οὐρανοῦ οὐχ ἔστι
τόπος. xai πάλιν" εἰ χενόν ἐστιν, ἐν ᾧ μὴ ὑπάρχει σῶμα, δυνατὸν δὲ ὁ
γενέσϑαι, ἔξω δὲ τοῦ οὐρανοῦ οὐ μόνον οὐχ ἔστι σῶμα, ἀλλ᾽ οὐδὲ δυνατὸν
γενέσθαι, ἔξω ἄρα τοῦ οὐρανοῦ οὐχ ἔστι χενόν. xdx τρίτου πάλιν" 6 χρό-
vos χινήσεως ὧν ἀριθμὸς ἐχεῖ πάντως ἔστιν, ὅπου χίνησις" χίνησις δέ,
95 ὅπου χινηύμενον σῶμα" εἰ οὖν χρόνος μὲν ὅπου xal σῶμα, ἔξω δὲ τοῦ 10
οὐρανοῦ οὐδὲν ἔστι σῶμα οὐδὲ γενέσϑαι δύναται, ἔξω ἄρα τοῦ οὐρανοῦ οὐχ
ἔστι χρόνος οὐδὲ γενέσϑαι δύναται.
Οἱ δὲ ἀπὸ τῆς Στοᾶς ἔξω τοῦ οὐρανοῦ χενὸν εἶναι βουλόμενοι διὰ
τοιαύτης αὐτὸ χατασχευάτουσιν ὑποθέσεως. ἔστω, φασίν, ἐν τῷ ἐσχάτῳ 16
80 τῆς ἀπλανηῦς ἑστῶτα τινα ἐχτείνειν πρὸς τὸ ἄνω τὴν χεῖρα" xal εἰ μὲν
ἐχτείνει, λαμβάνουσιν, ὅτι ἔστι τι ἐχτὸς τοῦ οὐρανοῦ, εἰς ὃ ἐξέτεινεν, εἰ δὲ
μὴ δύναιτο ἐχτεῖναι, ἔσται τι χαὶ οὕτως ἐχτὸς τὸ χωλῦσαν τὴν τῆς χειρὸς

5 τὸ om. c λέγοιμεν A ᾧ)] ὃ E 4 ἢ) ἣ εἰ Arist. vulg., sed εἰ om. Arist.
codd. FH 8 xai μὴ] μὴ C 9 xai om. D γένοιτ᾽ D l1 τοῦ ὁ πᾶς
A, ef. Arist. 21928: τὸ πᾶς ὁ C: τοῦ ἅπας DE 12 πᾶν] ràcc l6 ἔξωϑεν c ex
Arist. vulg., sed concinuut. cum Simplicii libris FH; cef. Simpl. infra p. 13142

11 post τούτου del. τοῦ οὐρανοῦ E! 21 ὑπάρχῃ Α δὲ] suprascr. E? 233 Ete —
γενέσϑαι (23) om. D οὐδὲ] οὔτε Ec 29 xal om. A 26 ἔξω — δύναται (27)
om. D: mg. E? οὐχ Ab: οὔτ᾽ Ec 21 οὐδὲ A: οὔτε Ec 29 φησίν Ec
3] ἐχτείνει) -εἰ e corr. E ἐξέτεινε E 32 ἔσται b: ἔστι A: om. DE xal
οὕτως ἔσται τι ὁ pest οὕτως add. ἔσται τι E? τὸ] τι τὸ Ὁ

τῆς ὁ). D

SIMPLICII IN L. DE CAELO I9 [Arist. p. 279411] 285

ἔχτασιν. xdv πρὸς τῷ πέρατι πάλιν ἐχείνου στὰς ἐχτείνῃ, ὁμοία ἢ ἐρώ- 1280
τησις" εἶναι γὰρ δειχϑήσεται χἀχείνου τι ἐχτὸς ὄν. ““ὅτι δέ, φησὶν ᾿Αλέ- 20
ξανδρος, μὴ ὑγιὲς τοῦτο, οὕτως ἄν δειχϑείη: εἰ ἔστιν ὁ χόσμης τὸ πᾶν,
xal μηδὲν ἔστι τοῦ παντὸς ἐχτός, οὐδ᾽ ἄν τοῦ χόσμου τι ἐχτὸς εἴη“ οὐ
5 γὰρ ἄν ἔτι πᾶν εἴη, εἴ τι εἴη ἐχτὸς ἄλλο αὐτοῦ: ὥστε οὐδ᾽ dv δύναιτό
τις ἐχτεῖναι τὴν χεῖρα γενόμενος ἐπὶ τῷ ἐσχάτῳ τοῦ οὐρανοῦ" xal γὰρ τὸ 95
ὅλως ἐχεῖ γενέσϑαι τινὰ ἀδύνατον xal πρὸς ὑπόϑεσιν. τὸ γὰρ σῶμα τὸ
χύχλῳ χινούμενον τὸ ϑεῖον ἀπαϑὲς xai μηδὲν τοιοῦτον ἐν αὐτῷ δέξασϑαι
δυνάμενον." ἀλλ᾽ αὔτη μὲν ἴσως οὐχ ἀναγχαία ἣ ἔνστασις" πολλάχις γὰρ
10 ὑποτιϑέμεθϑα τὰ ἀδύνατα διὰ τὴν ἐφεξῆς ἀχολουϑίαν τοῦ λόγου: xai 630
Πλάτων γοῦν ὑπέϑετό τινα ἐν τῷ ὑπεχχαύματι ἑστῶτα, χαϑ᾿ ὃ ἢ τοῦ πυ-
ρὸς μάλιστα φύσις, xal πρὸς τῇ γῇ νεύουσαν ἔχοντα τὴν χεφαλὴν xal δύ-
ναμῖιν λαβόντα ὥστε τοῦ πυρὸς ἀφαιρούμενον ἱστάναι εἰς πλάστιγγας xal
ἕλχειν τὸν ζυγὸν ἐπὶ τὸν ἀέρα. xaírot xai τοῦτο ἀδύνατον, dÀX ἵνα δείξῃ 80
15 μὴ φύσει ὃν τὸ χάτω xal τὸ ἄνω xal τὸ βαρὺ χαὶ τὸ χοῦφον ἐπὶ τῆς
σφαίρας, τοῦτο ὑπέθετο. ἐπάγει γοῦν τῇ ὑποϑέσει" "pop γὰρ μιᾷ δυοῖν
ἅμα μετεωριζομένοιν τὸ μὲν ἔλαττον μᾶλλον, τὸ δὲ πλέον ἧττον ἀνάγχη
ποὺ χατατεινόμενον ξυνέπεσϑαι τῇ βίᾳ, xal τὸ μὲν βαρὺ xal χάτω φερό- 40
μενον χληϑῆναι, τὸ δὲ σμιχρὸν ἐλαφρὸν x«l ἄνω᾽᾿. xal ὃ ᾿Αριστοτέλης δὲ
20 ἐν τῷ τετάρτῳ βιβλίῳ μετατιϑεμένην τὴν γῆν εἰς τὸν τοῦ πυρὸς τόπον
ὑποθϑήσεται. ἀλλ᾽ ἐχεῖνο μᾶλλον ῥητέον, ὅπερ xai αὐτὸς ὃ ᾿Αλέξανδρος
ἐνεδείξατο, ὅτι, εἰ ἔστιν 6 χύσμος τὸ πᾶν, xal μηδὲν ἔστιν ἐχτὸς τοῦ παν- 45
τός, ὁμοία fj ὑπόϑεσις, ὡς εἴ τις εἰς τὸ μὴ ὃν ἐχτείνειν ἐπιχειροίη τὴν |
χεῖρα" εἴτε γὰρ ἐχτείνοι, ἔστι τις τόπος ὃ δεχόμενος xal οὐχέτι τὸ μὴ 129»
25 ὄν, εἴτε μὴ δύναιτο ἐχτείνειν, ἔστι τὸ χωλῦον. ἄτοπος οὖν ἣ ὑπόθεσις
χαὶ τὸ ζητούμενον προλαμβάνουσα τῇ φαντασίᾳ, ὅτι ἔστι τι τοῦ παντὸς
ἐχτὸς ἢ χενὸν 7| στερέμνιον. "xoi ἐξ αὐτοῦ δέ, φησὶν ᾿Αλέξανδρος, οὗ 5
ὑποτίϑενται χενοῦ, ἀναιροῦσι τὸ εἶναι xevóv. ἔστω γάρ, εἰ δυνατόν, ἐχτὸς
τοῦ χύσμου χενόν’ τοῦτο δὴ Tot πεπερασμένον ἐστὶν ἢ ἄπειρον. ἀλλ᾽ εἰ
80 μὲν πεπερασμένον, ὑπό τινος περατοῦται, χαὶ πάλιν ἐπὶ τοῦ πέρατος τοῦ
χενοῦ ὁ αὐτὸς ἐρωτηϑήσεται λόγος, χαὶ ἐχτενεῖ τις τὴν χεῖρα ἣ οὐχ ἐχτε- 10
νεῖ: τί γὰρ φήσουσιν; εἰ δὲ ἄπειρον εἴη, ὥσπερ Χρυσίππῳ δοχεῖ, χενὸν
ὃὲ τοῦτό φασι διάστημα, ὃ οἷόν τε ὃν σῶμα δέξασϑαι μὴ δέδεχται, τῶν
δὲ πρός τι ἀναγχαῖον, εἰ ϑάτερον ἔστι, xal ϑάτερον slvat, εἰ ἔστι τὸ οἷόν
35 te δέξασθαι, εἴη ἂν xal τὸ δεχϑῆναι δυνάμενον ἣ ἐνδέχεται εἶναι" σῶμα 16

2 6v] corr. ex àv A 9 tt] τοι E 8 τὸ ϑεῖον om. c 12 τὴν γῆν D

13 ἀφαιρουμένου D ἑστάναι D 19 τῷ κάτω E: corr. E? τῷ ἄνω E:
corr. E? ἐπὶ — yàp (16)] in ras. D l6 ἐπάγει) Tim. 63 c 18 piv] μὲν πολὺ c
19 χλιϑῆναι DE? 20 τετάρτῳ] cap. ὃ. 31093 21 μᾶλλον] bis E, sed corr.
αὐτὸς om. D 22 ἐνεδείξατο αὐτός D 29 -τείνειν ἐπιχειρ-} in ras. E! 24 ἔσται c
25 ἔστι Ab: elc tt τί D: el; τι E: ἔσται τι E?c 28 ἀναιροῦσιν E χενόν
om. A 29 δὴ] δὲ A 92 ἐδόχει c 99. ὃ] suprascr. E? σῶμα ὄν A
ph) ὡς D 94 el ϑάτερον ἔστι] ἐστι ϑατέρου ὄντος c 99 δεχϑῆναι) post c ras.
l litt. E

286 SIMPLICII IN L. DE CAELO TI 9 [Arist. p. 279411]

δὲ οὔτε αὐτοὶ λέγουσιν οὔτε ἔστιν ἄπειρον, ὃ οἷόν τέ ἐστι δεχϑῆναι ὑπὸ 129»
τοῦ ἀπείρου χενοῦ" οὐδ᾽ ἄρα τὸ οἷόν τε δέξασϑαι ἔστιν αὐτό. Ξέναρχος δὲ
τὸ οἷόν τε δέξασϑαι μετέβαλεν εἰς τὸ δεχτιχόν, ὡς οὕτως λύσων τὴν ἐχ
τοῦ πρός τι ἐπιφερομένην ἀτοπίαν τῇ ϑέσει’ οὐ μὴν πλέον τι ἢ μετάληψις 29
5 ἐποίησε. τὸ γὰρ δεχτιχὸν οὐδὲν ἄλλο ἐστὶν ἢ τὸ οἷόν τε δέξασϑαι, τοιοῦ-
τον δὲ ὃν μένει πρός τι ὄν. “ἔτι, φησίν, εἰ ἐν χενῷ ἀπείρῳ ὃ χόσμος,
τίς f, αἰτία τοῦ μένειν αὐτῷ, ἔνϑα ἔστιν; οὐδὲν γὰρ σῶμα ῥοπὴν ἔχον οἷόν
τέ ἐστι μένειν μὴ χωλύοντός τινος ἐχτός, εἰ μὴ ἐν οἰχείῳ εἴη τόπῳ τῷ 36
δὲ χενῷ οὐδεμία διαφορά, ὡς εἶναι αὐτοῦ τόδε μὲν οἰχεῖον τῷ ἐν αὐτῷ
10 σώματι. τόδε δὲ μή. εἰ δὲ μὴ μένει ὁ χύσμος, ἀλλὰ φέρεται, τί μᾶλλον
ἐπὶ τάδε T, τάδε οἰσθήσεται ἀδιαφόρου ὄντος τοῦ χενοῦ; εἰ δὲ πάντῃ φέ-
ροιτο, διασπασϑείη dv: οὐδὲ γὰρ 6 ϑεὸς αὐτοῖς εὐλόγως (ἄν) ἀνθιστὰς ἑαυτὸν 80
εἴη" πῦρ γὰρ ὧν φέροιτο ἄν xal αὐτὸς τὴν χίνησιν τοῦ πυρός. ἢἣ “οὐ
τοιοῦτον λέγομεν αὐτὸν πῦρ ἄφϑαρτον αὐτὸν ὑποτιϑέμενοι᾽" φαῖεν ἄν πρὸς
15 τὸν ᾿Αλέξανδρον: “τὸ Ob λέγειν᾽᾽, φησίν, “ὑπὸ πνεύματος συνεχόμενον
τὸν χόσμον τεταμένου διὰ παντὸς αὐτοῦ χατέχεσϑαι, ἔνϑα ἔστι τοῦ χενοῦ, S$
χενολογεῖν ἐστιν’ ἔδει γὰρ xal τῶν ἄλλων Éxactov σωμάτων ὑπὸ πνεύ-
ματος xai αὐτὸ συνεχόμενον μὴ χινεῖσθαι χατὰ τόπον. ἔτι τὸ πνεῦμα
πρὸς μὲν τὸ μὴ διασπᾶσϑαι τὰ μόρια τοῦ ἐν ᾧ ἔστι συνεργοῖ ἄν συνέχον
20 αὐτό, οὐχέτι μέντοι xai πρὸς τὸ μὴ φέρεσθαι, xal αὐτὸ χινητὸν ὃν xal 40
οὐδενὶ σώματι πρὸς τὴν χατὰ φύσιν ῥοπὴν ἐμποδίζον, πρὸς τῷ καὶ τὸ
λέγειν ἕχαστον τῶν σωμάτων ὑπὸ πνεύματός τινος συνέχεσθαι ψεῦδος
εἶναι, ὡς ἐν ἄλλοις, φησίν, fuv δέδειχται." διαβάλλει δὲ 6 ᾿Αλέξανδρος
xal τὸ τῇ φαντασίᾳ τῆς χειρὸς ἀχολουθοῦντας ἀληϑὲς ἣγεῖσϑαι τὸ λεγό- 4
95 μενον. ᾿᾿ἱπολλῶν γάρ, φησί, xal ἀδυνάτων φαντασίας ἴσχομεν. xal γὰρ
ἕχαστος ἑαυτὸν ἔξω τοῦ ἄστεος | φαντασϑείη dv xal τὸ μέγεθος πολλα- 1390
πλάσιον Tj βραχύτατον xal χεγχριαῖον.᾽
Ταῦτα xal περὶ τούτων: τοῦ δὲ [᾿λάτωνος δύο αἰτίας ἀποδεδωχότος
τοῦ ἕνα μόνον εἶναι τὸν χύσμον, μίαν μὲν τὴν ἀπὸ τοῦ παραδείγματος"
30 “ἵνα γάρ᾽. φησί, “κατὰ τὴν μόνωσιν ὅμοιον ἢ τῷ παντελεῖ ζῴῳ, διὰ 6
ταῦτα ouis O00 οὔτε ἀπείρους ἐποίησεν ὃ ποιῶν χόσμους, ἀλλ᾽ eic ὅδε
μονηγενὴς οὐρανός ἐστί τε xal ἔσται. εἰ γὰρ μετ᾽ ἄλλων ἦν, οὐχ ἄν ἦν
παντέλειος οὗτος ἐν τοῖς αἰσθητοῖς, ὥσπερ ἐν τοῖς νοητοῖς τὸ παράδειγμα,
οὐδὲ ἕν dv ἦν τὸ τοῦ χόσμου παραδειγμα, εἴπερ, ὡς πρὸ ὀλίγου Ostxvüsty 10

1 ἐστι] seq. ras. ] litt. E 2 ἔστιν — δέξασϑαι (2) om. E: αὐτό ἐστιν. ὁ δὲ Ξέναρχος τὸ
δυνατὸν δέξασϑαι E*c 3 τὸ (pr.)] καὶ τὸ D μετέλαβεν De οὕτω Dc

1 οὐδὲ E 8 ἐστιν E, v eras. τόπῳ εἴη D τῷ] corr. ex τὸ E!

[0 τόδε] τῶδε D τῇ eorr. ex τὲ E? 11 πάντοι E: corr. E? 11. 12 δια-
φέροιτο c 12 9etoz A àv (alt.)] addidi: om. ADEc 14 λέγομεν αὐτὸν DE : αὐτὸν
λέγοιμεν A: λέγοιμεν αὐτὸν e ὑποτιϑέμενοι αὐτὸν D 11 ἑχάστου Α 19 μὴ K?b:
om. ADE ὀιεσπάσϑαι D ἔστι) seq. ras. 1 litt. E συνεργοίη D 20 abroxívn-
τον € 33 εἶναι] ἐστιν ς 26 ἄστεως E, sed corr. 26. 27 πολαπλάσιον E,
sed vorr. 28 ταῦτα - - τούτων] bis E, sed corr. 30 φησί] Tim. 31 b μόνωσιν)

-ó- e corr. A 32 ὁ οὐρανός A 339 οὕτως A τὸ παράδειγμα om. A

SIMPLICII IN L. DE CAELO I9 (Arist. p. 279311. 18] 981

ἐπειράθην, ἑνὸς del παραδείγματος μία ἐστὶν εἰχών, πρὸς ὃ προσεχῶς τε 129b
xai προηγουμένως ἀφομοιοῦται. ἑτέραν δὲ αἰτίαν 6 Πλάτων ἀποδίδωσι
τοῦ ἕνα τὸν xóGpov εἶναι ταύτην, ἣν xal ᾿Αριστοτέλης ἠσπάσατο, τὸ ἐχ
πάσης αὐτὸν "elvat τῆς σωματιχῇς συστάσεως. ἵνα δὲ xdv τούτοις ἢ συμ- 15
5 φωνία φανῇ τοῦ ᾿Αριστοτέλους πρὸς τὸν διδάσχαλον xal μέχρι τῶν ὀνομά-
των αὐτῶν ἀπαράλλαχτος, xal ταῦτα τοῦ [Πλάτωνος τὰ ῥήματα παραϑήσο-
μαι’ “τῶν δὲ δὴ τεττάρων ἕν ὅλον ἕχαστον εἴληφεν ἢ τοῦ χόσμου σύστα-
σις ἐχ γὰρ πυρὸς παντὸς ὕδατός τε xal ἀέρος xal γῆς ξυνέστησεν αὐτὸν 30
6 ξυνιστὰς μέρος οὐδὲν οὐδενὸς οὐδὲ δύναμιν ἔξωϑεν ὑπολιπών, τόδε δια-
10 νοηϑείς, πρῶτον μέν, ἵνα ὅλον ὅ τι μάλιστα ζῷον τέλεον ἐχ τελέων τῶν
μερῶν εἴη. πρὸς δὲ τούτῳ ἕν, ἅτε οὐχ ὑπολελειμμένων, ἐξ ὧν ἄλλο τοι-
οὔτο γένοιτο dv, ἔτι δὲ ἵνα ἀγήρων xal ἄνοσον. εἶτα ὀλίγα προσϑεὶς 90
ἐπάγει" “διὰ δὴ τὴν αἰτίαν xal τὸν λογισμὸν τόνδε ἕν ὅλον ἐξ ὅλων ἁπαν-
t«v τέλεον xal ἀγήρων xal ἄνοσον αὐτὸ ἐτεχτήνατο.᾽ ταῦτα xal ὁ ᾽Αρι-
15 στοτέλης αὐτοῖς λέγει τοῖς βήμασιν, ὅτι ἐξ ἁπάσης τῆς οἰχείας ὕλης ὧν ὃ
χόσμος εἷς xal μόνης xal τέλειος 6 οὐρανός ἐστιν οὗτος. 80

Ρ. 219.18 Διόπερ οὔτε ἐν τόπῳ tüxet πέφυχεν ἕως τοῦ ὅϑεν ἔρ-
ξατη xai εἰς ὃν τελευτᾷ.

Ὁ ᾿Αλέξανδρος τὰ ἐνταῦϑα λεγόμενα ἤτοι περὶ τοῦ πρώτου χινοῦντος 8ῦ
20 λέγεσϑαί φησιν, ὅπερ ἔξω δοχεῖ εἶναι παντὸς τοῦ σώματος τῷ ἐν μηδενὶ
εἶναι, οὐχ ἐν τόπῳ’ ἀσώματον γάρ’ ἣ περὶ τῆς τῶν ἀπλανῶν σφαίρας"
xal μᾶλλον περὶ ταύτης ἀχούει πάντα ἕως τοῦ τοῦ δὲ χύχλῳ σώματος 40
ὃ αὐτὸς τόπος, ὅϑεν ἤρξατο xal εἰς ὃν τελευτᾷ. δέδειχε γάρ. φη-
Giv, ἐν τῇ Φυσιχῇ ἀχροάσει, ὅτι οὐχ ἔστιν ἐν τόπῳ, διὰ τὸ τόπον μὲν
25 elvat τὸ πέρας τοῦ περιέχοντος, μὴ περιέχεσθαι δὲ ταύτην ὑπ᾽ ἄλλου σώ-
ματος’ xal ἐν χρόνῳ δὲ ταῦτα, ἃ περιέχει ὃ ypóvoc, ὡς ἐν μέρει χρόνου
ὑφεστάναι. εἰ οὖν μήτε τι σῶμα ἐστιν ἐχτὸς αὐτῆς μήτε χρόνος περιέχων 45
αὐτῆς τὸ εἶναι, οὔτε ἐν τύπῳ dv εἴη οὔτε ὑπὸ χρόνου dv γηράσχοι. 1305.
χαί ἐστι καὶ τοῦτο τῷ ὑπὸ τοῦ [[λάτωνος εἰρημένῳ οἰχεῖον᾽ “τέλειον, γάρ
80 φησι, xal ἀγήρων xai ἄνοσον αὐτὸ ἐτεχτήνατο᾽. ὑπὲρ δὲ τὴν ἐξωτάτω

m —S ———— ....-.--.-.ε....--.-.--

1 τε om. A 9 post ταύτην ras. 5 litt. E xal] xal ὁ c τὸ om. Ec

6 Πλάτωνος} Tim. 82 ς 8 αὐτὸν Ab: om. DE 9 ὑπολιτών A: ὑπολίπων E:
ὑπολείτων E?: ἀπολείπων D τάδε bc 10 τῶν om. D 11 τοῦτο E!: τού-
τοις c ἅτ᾽ Ἐς 11. 12 τοιοῦτον c 12 γίνοιτ᾽ D: γένοιτ᾽ e 9 c

ἵνα E: 0L A: ἵν᾽ De ἄνοσον p c 13 indqet] Tim. 33 a τόνδ᾽ c ὅλων
ἐξ ς 13. 14. πάντων DE 14 ἄνοσον] corr. ex ἄνοων E? αὐτὸν c

6 om. Ec 16 6 om. A 17 οὔτ᾽ ἔς χἀχεῖ Α 19 ἐντεῦϑεν Ec

20 ὅπερ E?b: ἅπερ ADE 21 ἀσώματον Db: ἀσώματος E: διὰ σώματος A

22 tac" E ἕως — τελευτᾷ (23)] mg. E? ἕως) μέχρι E?c 24 Φυσιχῇ])
IV 5 τόπον] τὸν τόπον E?c 21 ὑφιστάναι A 28 γηράσχει E: γη-
ράσχῃ C, sed corr. 29 τέλεον c 930 φησι) Tim. 33. 8 αὐτὸ om. D:

αὐτὸν c

288 SIMPLICI IN L. DE CAELO I9 (Arist. p. 279218)

φορὰν εἰ μὲν λέγοι, φησί, περὶ τοῦ πρώτου αἰτίου, εἴη ἄν λέγων τὸ ὑπὲρ 130»
τὴν περιφορὰν τῆς ἀπλανοῦς σφαίρας" εἰ δὲ λέγοι περὶ τοῦ ϑείου σώματος 6
ταῦτα, ἐξωτάτω φορὰν dv λέγοι τὴν ὑστάτην τῶν ἐπ᾽ εὐθείας χινήσεων"
τὴν γὰρ τῶν ἐπ᾽ εὐϑείας χίνησιν εἴωϑε λέγειν φοράν, τὴν ᾿δὲ ἐγχύχλιον
5 περιφοράν. ὑπὲρ οὖν τὴν ἐξωτάτω φορὰν τὸ χυχλοφορητιχὸν ἔστι πᾶν
σῶμα, ὅπερ μήτε ἐν τόπῳ μήτε ἐν χρόνῳ ὃν ἀίδιον xal ἀγήρων φησί. 10
xal γὰρ σύμπαν μὲν τὸ ϑεῖον σῶμα οὐχ ἐν τόπῳ, μόρια δὲ αὐτοῦ ἐν τόπῳ,
αἱ τῶν πλανήτων σφαῖραι ἐν τόπῳ. εἰπὼν óà τὴν ἀρίστην xal abtapxs-
στάτην ζωὴν ἔχοντα τὰ ϑεῖα διατελεῖν τὸν ἅπαντα αἰῶνα βούλεται xal w
10 ἀπὸ τοῦ ὀνόματος τοῦ αἰῶνος συστῆσαι τὴν ἀϑανασίαν αὐτῶν xal τὴν
αἀιδιότητα xal πρῶτον τὴν ὁλοσχερῇ τοῦ αἰῶνος σημασίαν διαρϑρώσας ἀπὸ
ταύτης ἐπὶ τὴν χυρίως λεγομένην ἄνεισιν. αἰῶνα γὰρ ÉxdGtou λέγομεν τὴν
περιεχτιχὴν τελειότητα τοῦ χρόνου τῆς ἑχάστου ζωῆς, οὗ μηδέν ἐστιν 90
ἔξω κατὰ φύσιν" “ἄνερ, ἀπ᾿ αἰῶνος νέος diheo", φησὶν Ὅμηρος, τουτ-
15 ἔστι πρὸ τῆς τοῦ κατὰ φύσιν ἐπιβαλλοντός σοι γρόνου τελειότητος. χυριώ-
τερον ὃὲ αἰῶνα λέγεσθαί φησιν ᾿Αριστοτέλης τὴν ὁλότητα καὶ τελειότητα
τὴν συναιροῦσαν τὸν ἄπειρον ypóvov toà παντὸς οὐρανοῦ" οὗτος γὰρ δι- $$
χαίως ἀπὸ τοῦ ἀεὶ εἶναι τὴν ἐπωνυμίαν λαβὼν ἀϑάνατος xal ϑεῖός
ἐστιν xal τοῖς μὲν προσεχῶς xal χυρίως αὐτοῦ μετέχουσιν ἀϑανασίας xal
20 ἀιδιότητός ἐστιν αἴτιος, ἔχων xal περιέχων ἐν ἑαυτῷ τὸν σύμπαντα χρό-
νον, τοῖς δὲ ἄλληις μεριχὴν τῆς ζωῆΐῇς παράτασιν χορηγεῖ πᾶσι γὰρ ἀπ᾽
αὐτοῦ χορηγεῖται τὸ εἶναί τε xal ζῆν, τοῖς μὲν ἀχριβέστερον, τοῖς δὲ s
ἀμυδρότερον. οἷδε δὲ xal πρὸ τούτου αἰῶνα ὃ ᾿Αριστοτέλης ἐν τῇ Μετὰ
τὰ φυσικὰ δύναμιν ὄντα τοῦ πρώτου παρ᾽ αὐτῷ νοῦ, ὃν ὃ Πλάτων ““πα-
25 ραδειγμα᾽ φησι τοῦ χρόνου" τούτου γὰρ ἐν ἑνὶ μένοντος xat' ἀριϑμὸν ἰοῦ-
σαν αἰώνιον sixóva τὸν χρόνον ὑφίστασϑαι. ἀπὸ δὲ τοῦ οὐρανίου αἰῶνος 80
ἐξηρτῆσϑαί φησι τὸ εἶναι πᾶσι, διότι 7, ἐχείνου χίνησις τοῖς ἐν γενέσει
πᾶσιν αἰτία τοῦ εἶναι. ὅτι δὲ αἰδιον τὸ ϑεῖον, μαρτυρεῖ, φησί, xal τὰ ἐν
τοῖς ἐγχυχλίοις φιλοσοφήμασι πολλαχοῦ προφαινόμενα ἐν τοῖς λόγοις,
80 ὅτι τὸ ϑεῖον ἀμετάβλητον ἀναγχαῖον εἶναι πᾶν τὸ πρῶτον xal ἀχρότατον" 40
εἰ γὰρ ἀμετάβλητον, xal αίδιον. ἐγχύχλια δὲ χαλεῖ φιλοσοφήματα τὰ χατὰ
τάξιν ἐξ ἀρχῆς τοῖς πολλοῖς προτιϑέμενα, ἅπερ χαὶ ἐξωτεριχὰ χαλεῖν

] λέγοι CE: comp. ambig. AD λέγων om. A τὸ scripsi: τῶ A: τοῦ CDEc:
de ea quae b 2 φορὰν Ec ὃ ταῦτα] τὴν A 4 post φοράν del. ὑπὲρ οὖν
τὴν ἐξωτάτω φοράν Ὁ 9 χυχλωφορητιχὸν E: corr. E? 6 φησί] seq. ras.
] litt. E 1 μόριον Ec 8 post πλανήτων add. yàp E?c 11 πρῶτον
τὴν] πρώτην E 14 ἀνὴρ E? ἐῶνος E: corr. E* ὅλεο D: devo E
“Ὅμηρος) 1l. ὦ 1725 l7 τὴν om. A Ἀ συναναιροῦσαν Ec: coerxtensam cum b

19 ἐστι Ε΄ 20 ἐν ἑαυτῷ xal περιέχων Ἐς 21 τῆς] τὴν D ζωὴν E, sed
corr. χορηγεῖται E: corr. E? πᾶσι — χορηγεῖται (22) om. E: πᾶσι γὰρ
ἀπ᾿ ἐκείνου E?c ἀπ᾿ om. Ὦ 239 δὲ om. A 29. 24 Μετὰ τὰ φυσιχὰ)] A 7.
1072v29 J4 πρώτου Ab: om. DEc [Πλάτων] Tim. 37 c—d 25 τοῦ χρόνου
om. A 2 φησι) seq. ras. 1 litt. E πᾶσι] seq. ras. ] litt. E γενέσι A

1 ἐγκύκλιον E: corr. E?

SIMPLICII IN L. DE CAELO I 9 [Arist. p. 279 18) 289

εἰώϑαμεν, ὥσπερ xal ἀχροαματιχὰ xal συνταγματιχὰ τὰ σπουδαιότερα" λέγει 130»
δὲ περὶ τούτου ἐν τοῖς Περὶ φιλοσοφίας. χαϑόλου γάρ, ἐν οἷς ἐστί τι βέλ- 45
τιον, ἐν τούτοις ἐστί τι xal ἄριστον" ἐπεὶ οὖν | ἐστιν ἐν τοῖς οὖσιν ἄλλο 1800
ἄλλου βέλτιον, ἔστιν ἄρα τι χαὶ ἄριστον, ὅπερ εἴη ἄν τὸ ϑεῖον. εἰ οὖν τὸ
5 μεταβάλλον ἢ ὑπ᾽ ἄλλου μεταβάλλει ἢ ὕφ᾽ ἑαυτοῦ, xal εἰ ὑπ᾽ ἄλλου, T,
χρεΐίττονος T, χείρονος, εἰ δὲ ὑφ᾽ ἑαυτοῦ, T, ὡς πρός τι χεῖρον T, ὡς χαλ- ὅ
λίονός τινος ἐφιέμενον, τὸ δὲ ϑεῖον οὔτε χρεῖττόν τι ἔχει ἑαυτοῦ, ὑφ᾽ οὗ
μεταβληϑήσεται" ἐχεῖνο γὰρ dv ἦν ϑειότερον" οὔτε ὑπὸ χείρονος τὸ χρεῖττον
πάσχειν ϑέμι; ἐστί’ xai μέντοι, εἰ ὑπὸ χείρονος, φαῦλον dv tt προσελάμ-
10 βανεν, οὐδὲν δὲ ἐν ἐχείνῳ φαῦλον: ἀλλ᾽ οὐδὲ δαυτὸ μεταβάλλει ὡς χαλ-
λίονός τινὸς ἐφιέμενον. οὐδὲ γὰρ ἐνδεές ἐστι τῶν αὑτοῦ χαλῶν οὐδενός"
οὐ μέντοι οὐδὲ πρὸς τὸ χεῖρον, ὅτε μηδὲ ἄνθρωπος ἑχὼν ἑαυτὸν χείρω
ποιεῖ, μήτε ὃὲ ἔχει τι φαῦλον μηδέν, ὅπερ ἄν ἐχ τῆς εἰς τὸ χεῖρον μετα-
βολῆς προσέλαβε. - xai ταύτην δὲ ἀπὸ τοῦ δευτέρου τῆς Πλάτωνος [IoAc-
ὃ τείας ᾿Αριστοτέλης μετέλαβε τὴν ἀπόδειξιν. λέγει γὰρ ἐν ἐχείνοις ὁ Πλάτων"
“Οὐχ ἀναγχη: εἴπερ τι ἐξίσταιτο τῆς αὑτοῦ ἰδέας, Y, αὐτὸ ὅφ᾽ ἑαυτοῦ μεὺ-
ἴστασϑαι 3, ὑπ᾽ ἄλλου; ᾿Ανάγχης Οὐχοῦν ὑπὸ μὲν ἄλλου τὰ ἄριστα
ἔχοντα ἥχιστα ἀλλοιοῦταί τε χαὶ χινεῖται, οἷον σῶμα ὑπὸ σιτίων τε χαὶ 90
ποτῶν xal πόνων; εἶτα τοῦτο δείξας ἐπάγει" “᾿Αλλ dp αὐτὸς αὑτὸν
20 μεταβάλλοι ἄν xal ἀλλοιοῖ; Δῆλον, ἔφη. ὅτι εἴπερ ἀλλοιοῦται. Πότερον
οὖν ἐπὶ τὸ βέλτιόν τε xai χάλλιον μεταβάλλει ἑαυτὸν 7, ἐπὶ τὸ χεῖρον
x«l τὸ αἴσχιον ἑαυτοῦ; ᾿Ανάγχη, ἔφη. ἐπὶ τὸ χεῖρον, εἴπερ ἀλλοιοῦται" 25
οὐ γάρ mou ἐνδεᾶ qe φήσομεν τὸν ϑεὸν χάλλους T) ἀρετῆς εἶναι. — xai
δείξας, ὅτι οὐδεὶς Éxdv ἑαυτὸν χείρονα ποιεῖ, ἐπήγαγεν" “ἀλλ᾽, ὡς ἔοιχε,
9225 χἄλλιστος xal ἄριστος ὧν εἰς τὸ δυνατὸν ἔχαστος αὐτῶν μένει ἁπλῶς ἐν
τῇ ἑαυτοῦ μορφῇ. εὐλόγως δέ φησιν αὐτοῦ xal τὴν χίνησιν ἀίδιον εἶναι" 80
ἅπαντα γὰρ παύεται χατὰ φύσιν χινούμενα, ὅταν ἔλθῃ εἰς τὸν οἰχεῖον τό-
tov ἐξ ἄλλου, xa( ἐστιν ἢ μὲν ἀρχὴ τῆς χινήσεως αὐτοῖς ἐν ἀλλοτρίῳ
τόπῳ οὖσι, τὸ δὲ τέλος ἐν τῷ οἰχείῳ γενομένοις, τοῦ δὲ χύχλῳ χινουμένου
320 σώματος ὁ αὐτὸς τόπος xal ἀρχὴ xal τέλος ἐστὶ χινήσεως, xal διὰ μὲν τὸ 86
del ἐν τέλει εἶναι ἀεὶ ἐν τῷ οἰχείῳ τόπῳ xal ἐν τῷ οἰχείῳ ἀγαϑῷ ἐστι,
διὰ δὲ τὸ ἀεὶ ἐν ἀρχῇ, ἄπαυστον ἔχει τὴν x(vmatv: οὐδὲν γὰρ ἐν ἀρχῇ

με

[d
LI

παύεται.
l εἴωϑεν E xai συνταγματιχὰ om. A 2 τι Db: om. E: τὸ AE*c 3 τι
χαὶ Ab: xai DE: xal τὸ Ec 7 αὑτοῦ D 8 dv om. A 9 post ἐστί add.
ἀμετάβλητον ἄρα ἐστί K?c 10 ἑαυτῷ DE: corr. E? 11 ἐστι τῶν CD: corr. ex
ἐστινῶν E: tt τῶν Α αὐτοῦ ACDE 12 ὅτι C ἑαυτῶ χεῖρον A, sed corr.
18 ἂν ἐκ τῆς εἰς] ἂν ix τῆς πρὸς c: corr. ex ἀνεχτ.΄. εἰς E? 15 μετέβαλε E
λέγει) 380 d sq. 16 ἐξίστατο A αὑτοῦ) αὐτοῦ AE: ἑαυτοῦ D 18 ἠκιστ᾽ e τε
om. D ὑπὸ) ἀπὸ E 19 ἐπάγει) 381 ἢ ἄρα E αὑτὸν AE
20 ὅτι A: om. DEb 28 φήσωμεν E: φήσομαι D 24 ἑαυτοῦ E ἐπήγαγεν)
381 c 29 ἑαυτῶν A μένει del c 26 αὐτοῦ om. D ἀίδιον Eb: ἀίδιον
δεῖξαι A : αὑτοῦ ἀίδιον D 80 χινήσεώς ἐστι c et seq. ras. 1 litt. E 9l ἐστι)
Seq. ras. 1 litt. E: ἐστιν C 32 τὸ] τοῦ CD οὐδὲν] corr. ex οὐδὲ D: οὐδὲ C

Comment. Arist. VII Simpl. de Caelo. 19

-
*

Ταῦτα. ΖΞ:: £i r4 d- τὴς CRI τεξεαν: τξχοι τέλος ἐπὶ 1300
τοῦ WLDULUATTAU, Ζοαττὺς Xa πᾶλλαν πῶς ^ XcImVjon; “1 δὲ 40
m7. τῆν» ξξγτττα, ταντξε 4x RID DEO Giozp meo τέτοιαν τῶν τὰ πορανια
χεσεῦγτο» τι γτχξνα τανε» CEXVGSD. Ἴλλ ὅτ᾽ AR» πὸ ταντα ἐπὶ 0

« ΄ ΄ « » - - * - - - " ?
"LXI, ZMMITU, Tanunte σατο. ΖΞ. λας. Ξὰ CGN$ τοησεχῶς SÍOT.-

af mene. ἦεῖξας 45. τ ARS ἔτ-- Z8ví1 ἕξω c» τοοανῶ οὗτε ἀπληὺν 5
"IL TynkiTe6. £z.) dua Zi ZLEAT. ὅτ Gm TASTE χξνὸν 005

, - Y - * - 7? . - t ' - * .
JA iz ἔξο τὸῦ σῶς xm δεῖξα: ταὶ ττῦτα χαὶ 3ouzspawa- [3]»

. - »,v * " s ΓῚ ν ,) A d
ας 8» UD τσξ»ν Ui. $7 στε τόξον οὗτε χενῶν "cm (quy ἔστιν

ije πτὴτξ (62:5 τουταατα ix τῶν SoLuie» ἐξχτε 16220 “τὲ ἐν

"» - s, - “ - * - 4 M

τόπον ταχεῖ πέτυχεν $575 J25»5; αὐτὰ ποῖεξ ττολσχεῖν χαὶ τὰ

“κω , - , "- - - *- »“ * Vu
Σ »Ξξτὦ» τὰ ἔξω τοῦ οὐοανηῶ. πῶς οὖν ἄν 5 σὐρανὸς b

Ξξ7,:. διη»α c1
fle τοῦ οὐγανῦ MESATQO πῶς 58 τῶν οὐρανίων ἔλετεν οὐδενὸς οὐδεαίαν
strat πεταμην ἀπαυῖτον αὐτῶν τῆν χατὰ τὴτον χνηδιν ὁρῶν: ἀλλ οὐδὲ
τὰ ὕπερ τῇ» ἐξωτάτω τετχ ένα φορὰν τὸ οὐγαν α ἂν εἶπε χαὶ γὰρ τὸ
"wy φερόμενον», Mí cem. χαὶ οὐχ ἀξ: περφέρεσϑαι “ λέγει 9
vers ἐν τοῖς vdyrs. ἄμμος ὃξ ὁ τοῦ wx φερυμένυ», ὅσπερ ἐστὶν
πὸ αἀχοήότατον ϑεῖον᾽ τὸν οὐρανὸν ἔλε-

33 - *-
i24a: . πῶς: 2i

- ^ - -o - * - «Ὁ Ld .* 9?
127; T, πῶς obx Av εἴν, ct χρεῖττον ἀλλο τοῦ οὐσανοῦ, ὃ Tt χινήσξι αὐτὸ,
4 . - * * - * , , at 47
εἴπερ τὸ ἀχίνητον αἴτιον χοξῖττήν ἔστιν τὸ τῆς Uo0 χινή σεως αὐτῷ d
« -,ε . - - . » * ,», ^
αἴτιον; ὅτι ὃξ οὐδὲ πάντα Tip τῶν νοητῶν αἰτίων ἀχούειν δυνατύν, OT

ἵν
λῶν ἐκ τοῦ χατὰ τὸν αὐτὸν δὴ λόγον xai τὸ τοῦ παντὸς οὐρανοῦ
. ᾿ ν -— o 1 , * , ,
τόλος xdi Ex μᾶλλον τὰ ἐπὶ τέλει τὰ δειχνύντα εὐλόγως ἀπαυστον xüym-
σιν χινεῖσθαι τὸν οὐρανόν. αλλ ὅτι μὲν ὑἀξμέλαντα! τὸ ῥητόν, πρόδηλον 39
Ψ

. d « D ' - ,

οὖ “ἀρ ἄν ἀνδοες χλεινοὶ τοσαύτη» ἔσχον πεοὶ αὐτὸ διχφωνίαν. υαὐποτε
^ v *

“,κιβιι * 1 ^ ΄ Ld L] LI ν ’ Ml
η3 7.20 uzw τῶν LL τῶν ΞιΟΥ Κα! ὡς ἡπξρ Vv σωυχτιχη» ὥντῶν φησιν xa!

fue Mb - ^w "v
τας ἔς ME'"CGuZwv 07 z

Dd * , » - 9

/ 40, 6:2» ξ᾿ητει, εἰ ἔστι τι EQO) τοῦ οὐ-

^ .. , L4 ^ w , 0 - -N P1 p md

pA». ἡ} ὡς τόπον 5559 ἔτω σηυχίνοντος SAEYE* παρασοὺς ΟΞ τὸ τοῦ Ὁ
- , L1! L] , , 8 MT e , ^—-
αἰῶνως σημαινόμενον τὸ προσεχὲς Ἡμῖν τὸ περιέχον τὸν τῆς εχάστου SOT

. / , «ἢ 2.» A. L-] , A Y BE M ΄ "- λέν - M τὸ ᾿
fpov»ov avidrm uv. Zx«£tyo9 Ext τῶν 6GUpAavtoy αἰῶνα λξέξζγων χατὰ τὸν αῦ-
τὸν δὲ λόγον καὶ τὸ τοῦ παντὸς οὐρανοῦ τέλος xal διὰ τοῦτο νὸν

τοῦ οὐρανοῦ ξανημώνευσεν' εἶτα ἀπὸ τούτου ἐπὶ τὸν ὑπερχόσμιον αἰῶνα,
ὅταν kiírQt 44i τὸ τὸν πάντα χρόνων xal τὴν ἀπειρίαν περιέχον 80
*

^t *, 5 A - . ' e , * '* ^ a *
τέλος αἰών ἐστι" xai 6 ve χυριώτατος οὗτος, ἀφ΄ οὐ xai τὸ sivat xal

Ι ὅπερ ADE: ἅπερ E?bc εἶπον͵] suprascr. E 2 μᾶλλον] post j ras. 1 litt. E
4 τὰ εἰρημένα A 7 ἐπήγαγεν] 279211 8 xai ταῦτα Eb: ταῦτα AD 9 τῷ]
210217 οὔτε χενὸν Om. À 10 πορίσματα)] τινὰ πορίσματα D: corollarium quasi b
ἐπάγει} 2370218 οὔτ᾽ Kc l4 ἀπ᾿ αὐτῶν DE: corr. E? 15 εἶπεν E: corr. E?
06 χυχκλοφηρούμενην Α λέγει) 260^ 16 11 οὖν c χύχλου Ἐς φερόμε-
voi K ἤπερ DE I8 dxazó; A τὸ Om. A 19 οὐχ ἂν] ἂν E: àv μὴ E*c
5 τῇ ὅτ οἱ e corr. E αὐτόν c 20 ἐστι DE 22 τοῦ (pr.)) 219325 xad
om. ἡ $n] Arist. δὲς cf. infra v. 51 2) dv om. A xÀttvol] -et- e corr. ΕΞ
αὐτὸ Ah: αὐτὰ D: αὐτῶν E Ji οὕτως] οὔτε A ζητεῖ E: ζητῇ Ες 28 ἔλε-

E: eorr. ἃ “1 παντὸς om. A JJ λέγει E, sed corr.

[41]

SIMPLICII IN L. DE CAELO I9 [Arist. p. 279418] 291

τὸ ζὴν ἀχριβέστερον μὲν τοῖς οὐρανίοις ἔπεισιν, ἀμυδρότερον δὲ τοῖς ὑπὸ 1314
σελήνην. xal τὸ ἀμετάβλητον δὲ παντὶ τῷ ϑείῳ μαρτυρῶν τῷ πρώτῳ xol
ἀχροτάτῳ περὶ τῶν νοητῶν xal αἀχινήτων ἀρχῶν ἔοιχε λέγειν τῶν τὰς 86
οὐρανίους σφαίρας xwoucüv: καὶ γὰρ ὅτι μὲν περὶ πολλῶν λέγει, δηλοῖ τὸ
πᾶν, ὅτι δὲ ἀχίνητον τὸ ἀμετάβλητον, ὅτι δὲ ὑπὲρ τὸν οὐρανὸν τὸ
πρῶτον xal ἀχρότατον. ἀλλὰ xai τὸ μηδὲν εἶναι χρεῖττον, ὃ χινήσει
αὐτό, ἐχείνῳ μᾶλλον ἢ τῷ οὐρανῷ προσήχει: τὸν γὰρ οὐρανὸν χινεῖ τὸ 40
ἀχίνητον αἴτιον χρεῖττον ὑπάρχον αὐτοῦ. χαὶ εἴπερ ἐχεῖνο περὶ τῶν νοητῶν
εἴρηται τὸ οὐδὲ ἔστιν οὐδενὸς οὐδεμία μεταβολὴ τῶν ὑπὲρ τὴν
ἐξωτάτω τεταγμένων φορᾶν, ἐκχείνοις μαρτυρεῖν φησι τὸ ἐν τοῖς
ἐγχυχλίοις φιλοσοφήμασι πολλάχις προφαινόμενον, ὅτι τὸ ϑεῖον ἀμετά- 4ὅ
βλητον ἀναγκαῖον εἶναι πᾶν τὸ πρῶτον xal ἀχρότατον. τὸ δὲ xal ἄπαυστον
δὴ χίνησιν χινεῖται εὐλόγως λέγεται μὲν σαφῶς περὶ τοῦ οὐρανοῦ, 1310
εἴπερ οὕτως γέγραπται, χαὶ δοχεῖ συνῆφϑαι τοῖς πρὸ αὐτοῦ ὡς περὶ τοῦ
αὐτοῦ xal τοῦτο λεγόμενον, ὅτι μὴ πρόσχειται, τί τὸ τὴν ἄπαυστον χινού-
μένον χίνησιν. περὶ τοῦ αὐτοῦ λέγεσθαι δοχεῖ, πῶς δὲ dy εἴη περὶ τοῦ ὃ
αὐτοῦ λεγόμενον, εἴπερ ἐχεῖνο μὲν ἀμετάβλητον δέδειχται xat μηδὲ εἶναι
ἄλλο χρεῖττον, 6 τι χινήσει αὐτό, τοῦτο δὲ ἄπαυστον κίνησιν χινεῖσϑαι
εὐλόγως: εἰ δὲ νομίζει τις ἀμετάβλητον ἐχεῖνο λέγεσϑαι χατὰ τὰς ἄλλας
μεταβολὰς πλὴν τῆς χατὰ τόπον, ϑαυμάζω, εἰ τῆς ᾿Αριστοτέλους ἀχριβείας
ἣν εἰπεῖν περὶ τῶν xatà τόπον χινουμένων, ὅτι οὐδὲ ἔστιν οὐδενὸς οὐδεμία
μεταβολή. ἀλλ᾽ ὅτι μὲν τὸ ποιῆσαν xai τὰ πρότερα περὶ τῶν οὐρανίων
ὑπονοεῖσϑαι τοῦτο μάλιστα τὸ ῥητόν ἐστι τὸ xal ἄπαυστον δὴ χίνησιν
χινεῖται εὐλόγως xal τὰ συνεχῇ αὐτῷ, πρόδηλον. εἰ μέντοι οὕτως ἔχοι 15
$ γραφή, ὡς ἕν τισιν ηὗρον ἀντιγράφοις, xal ἄπαυστον δὴ χίνησιν
χινεῖ εὐλόγως, ἀλλ᾽ οὐχὶ χινεῖται, ὡς ᾿Αλεξάνδρῳ δοχεῖ, xal τοῦτο
χαὶ τὰ πρὸ αὐτοῦ πάντα δυνατὸν ἀβιάστως ἐπὶ τὰ νοητὰ xai ἀχίνητα αἴτια
xai ἔξω τοῦ χόσμου λεγόμενα ὡς ὑπερχόσμια ἀνάγειν. ὃιότι γὰρ ἀμετά- 90
βλητα xai ἀχίνηταά ἐστιν ἐχεῖνα, διὰ τοῦτο ἄπαυστον χίνησιν χινεῖται προσ-

με

, - e ? 9 — , ᾿ , —- ἢ ^w M ὶ UJ 3
«D ἔχὼως UT αὑτῶν χινουυξενὰ τᾶ οὐρανια- τοῦ γαρ χινουνζος ἀεὶ xoxo «xa

αὐτὰ xai ὡσαύτως ἔχοντος xal τὸ προσεχῶς ὑπ᾽ αὐτοῦ χινούμενον Ot
ἄχρας ἐπιτηδειότητος αὐτῷ συνημμένον ἀπαύστως χινεῖται. συνεχὴς δὲ 36
χαὶ ἀίδιος ἢ χυχλιχὴ μόνη δέδειχται χίνησις ἐν τῷ O. τῆς Φυσιχῆς dxpoá-
σεως. ἀλλὰ xal διότι χύχλῳ χινεῖται 6 οὐρανὸς εἰς νοῦν ἐστραμμένος xai

» τῆς ἐχείνου ταυτότητος ἐφιέμενος xal τῆς ἀεὶ χατὰ τὰ αὐτὰ xal ὡσαύτως
“ἘΞ εἰἰς οὐρανίοις] e corr. E? ἔπεισιν Α΄: provenit Ὁ: ἐπανίεται DE: ἐξήρτηται E?c
“πΞ εἰτὶ AD: xai παντὶ E: πάντῃ c ὃ λέγει E: corr. E? τῶν — λέγει (1) om.
* 7X6w τὰς οὐρανίας χινουσῶν σφαίρας" ὅτι μὲν γὰρ περὶ πλειόνων φησί E?c ὃ ἀχί-
ΤΩ͂Ξ «20] περὶ ἀχινήτων E?c δὲ om. D 1 αὐτὸ ἐχεῖνο A 10 περιφοράν D
ιΣ “ζιαγχαῖον a, Arist.:: om. ADEb 13 δὴ] δὲ c λέγει A 15 ὅτι — λεγό-
wee (17 mg. D 17 μηδὲν A 20 τῆς (pr)) τοῦ A τῆς (alt)] corr. ex
wa E 23 δὴ] δὲ c post χίνησιν del. ὑπονοεῖσϑαι E! 25 δὴ] δὲ c
7) wea] ἐστι x D ἐστιν om. D 33 8] ϑῆτα D Φυσιχῇς] cap. 8

19:

292 SIMPLICII IN L. DE CAELO I 9. 10 [Arist. p. 279418. ὃ 4]

ἐχούσης ἐνεργείας μετέχων, διὰ τοῦτο ἄπαυστον χινεῖται χίνησιν. τὰ μὲν 13]*
γὰρ ἐπ᾽ εὐϑείας χινούμενα ἄλλην ἀρχὴν ἔχοντα τῆς χινήσεως xal ἄλλην S0
τελευτὴν χινεῖται μὲν ἀπὸ τῆς ἀρχῆς, παύεται δὲ εἰς τὸ τέλος xal τὸν
οἰχεῖον ἐλθόντα τόπον, τοῦ δὲ χύχλῳ χινουμένου σώματος, ἐπειδὴ Ó αὐτὸς

ὃ τόπης ἐστίν, ὅϑεν τε ἄργεται xal εἰς ὃν τελευτᾷ, διότι μὲν ἀεὶ ἐν τέλει,
ἀεὶ ἐν τῷ οἰχείῳ τόπῳ ἐστί, διότι δὲ ἀεὶ ἐν ἀρχῇ ἀεὶ χινεῖται πρὸς 85
τὸ τέλος.

».2319υ4 Τούτων δὲ διωρισμένων ἕως τοῦ τοὺς μέλλοντας τἀλὴη-
ϑὲς χρίνειν χαλῶς.

10 Δύο προϑέμενος δεῖξαι περὶ τοῦ χόσμου, xal ὅτι εἷς ἐστι xal ὅτι ἀγέ-
νητος xai ἄφϑαρτος, δείξας τὸ πρότερον μέτεισι νῦν ἐπὶ τὸ λοιπὸν χαὶ 4
πρῶτον, ὥσπερ εἴωϑε, τὰς τῶν ἄλλων περὶ τοῦ προχειμένου δόξας imt
σχέπτεται πολυειδεῖς | οὔσας, ὡς δοχοῦσι. xal γὰρ οἱ μὲν γενητὸν xai 1325
d ^w , € , w e P! *
ἄφϑαρτον δοχοῦσι λέγειν, ot δὲ ἀγένητον xai ἄφθαρτον, ot δὲ γενητὸν xai

15 φθαρτόν: τὸ γὰρ ἀγένητον μὲν αὐτὸν φϑαρτὸν δὲ εἶναι οὐδεὶς οὐδὲ μέχρι
^ , , 4 - - 3 , , m.
δοχήσεως ἐτόλμησεν εἰπεῖν. τοῦτο δὲ τὸ τὰς προχειμένας δόξας τῶν ἄλλων 5

, 3 ὶ ’ ^ μή ἃ é “-Ρ ὲ 1 ν᾽ . ,
προηξξετάζειν del μὲν φαίνεται ποιῶν ὁ ᾿ἀριστοτέλης, νῦν δὲ xal τὰς χρείας,
ἃς ἡμῖν ἔχει τοῦτο, προστέϑειχε τρεῖς 7, τέσσαρας οὔσας" πρώτην μὲν xai
χυριωτάτην, ὅτι οὐχ ἔστι τῆς ἀληϑείχς εὐπορῇσαι μὴ πρότερον πολυειδῶς

40 ἀπορήσαντα, ὡς xal τοῦτο ἐν ἄλλοις αὐτὸς διδάσχει. αἱ δὲ τῶν ἐναντίων 10

ὁογμάτων ἀποδείξεις ἀπορίαι περὶ τῶν ἐναντίων εἰσίν: οἱ γὰρ ἀποδειχνύναι

δοχοῦντες λόγοι, ὅτι γενητὸς 6 χόσμος, ἀπορίαι γίνονται πρὸς τοὺς ἀγένητον
ὀειχνύντας: ὥστε ὁ βουλόμενος ἀποριῶν εὐπορεῖν τὰς ἐναντίας ἀλλήλων

δύξας ἐπισχεπτέσθϑω xal τοὺς χατασχευαστιχοὺς αὐτῶν λόγους. δεύτερον δὲ 16

ὄφελος τὸ τὰ παρ᾽ ἡμῶν λεχϑησόμενα xal μᾶλλον πιστὰ φανήσεσθαι τοῖς

ἀχούοηυσιν, ὅταν uYy, τὰ παρ ἡυῶν. ἀλλ᾽ ἀμφοῖν τῶν ἀμφισβητουμένων xai
ζητουμένων λόγων τῶν τε ἡμετέρων χαὶ τῶν ἐναντίων αὐτοῖς τὰς διχαιο-

ιῷ
en

λογίας, τουτέστι τὰς ἀποδείξεις, ἀχούσωσι. τοῦτο δὲ toi; μὲν τῶν Tuscé- 90
ρων λόγων ἀχουσομένηις xal μάϑησιν ἀχριβεστέραν ἐμποιεῖ διὰ τὴν τῶν
80 ἀποριῶν εὐπορίαν xai πειϑὼ βεβαιοτέραν, ὡς μηδὲ ἐχεῖνα ἀγνηούντων
ἡμῶν. Tuy δὲ ἧττον ἂν ὑπάρχοι τὸ δοχεῖν ἐρήμην χαταψηφίζεσϑαι τῶν
ἐναντίων, ἐὰν αὐτῶν τὰς ἀποδείξεις ἐχθϑώμεϑα xal χρατύνωμεν αὐτὰς χατὰ 5

1 μετέχον E: μετέσγε E?: μετέχει c 9. 6 τέλει del] corr. ex τελεία εἰ E? 6 ἀεὶ
(tert.) om. E (1 τὸ om. A 8. 9 ἀληϑὲς A 9 χαλῶς] ἱχανῶς Ec, cf.
p. 298,1 13 óoxobstv E, v eras. 14. ἀγένντον --- δὲ om. A 15 φϑαρ-
τόν (pr.)] ἄφϑαρτον A φϑαρτὸν δὲ εἶναι AE?b: φϑαρτὸν εἶναι E: εἶναι δὲ φϑαρτὸν D
16 εἰπεῖν] corr. ex εἶπε E? προχειμένας Ab: περὶ τοῦ προχειμένου DEc 11 χρείας]
corr. ex χρώας E? 20 ἐν ἄλλοις velut Metaph. II 1 21 δογμάτων) δογ- in
ras, E! ἀπορίαι) -C e corr. E τῶν Om. À 22 λόγοι) οἱ λόγοι e
γίγνονται E 23 δειχνύοντας D ἀλλήλαις c 29 τὸ Ab: om. DEc ἡμῖν E
φανήσεται D 27 τὰς] om. DE 28 ἀκούσωσι] seq. ras. 1 litt. E 90 ἀποριῶν)

corr. ex ἀπορειῶν E!: ἀπόρων A

SIMPLICII IN L. DE CAELO I 10 (Arist. p. 27954. 12] 293

δύναμιν, ὅπερ ὁ [Πλάτων μάλιστα ποιεῖ" οὐδεὶς γὰρ Καλλιχλῆς ἣ Θρασύ- 132a
payoc T, Πρωταγόρας οὕτως ἄν πιϑανῶς τοῖς ἑαυτοῦ συνηγόρησε λόγοις,
ὡς ὁ Πλάτων αὐτοῖς συνηγορεῖ. τὸ δὲ χαταδιχάζεσθαι ἀντὶ τοῦ χατα-
ψηφίζεσθαι εἴρηται ταὐτὸν σημαῖνον τῷ χαταδιχάζειν παϑητιχὸν ἀντὶ 80

5 ἐνεργητιχοῦ ῥηϑέν. ἀλλὰ xoi τοῦ μὴ δεῖν ἐρήμην χαταψηφίζεσθαι τὴν
αἰτίαν ἐπάγει χαλῶς: διαιτητὰς γὰρ δεῖ, φησίν, ἀλλ' οὐχ ἀντιδίχους
εἶναι τοὺς μέλλοντας τἀληϑὲς χρίνειν ἰχανῶς. πῶς δὲ διαιτᾶν δυ-
νατὸν μὴ xai τοὺς ἐναντίους λόγους ἀχηύοντα:

Ρ. 319υ12)2 [Γενόμενον μὲν οὖν ἅπαντες εἶναί φασιν ἕως τοῦ καὶ

10 Ἡράκλειτος 6 ᾿Βφέσιος.

Τὸ χοινὸν τῆς τῶν προτέρων δόξης εἰπὼν οὕτως ἐπάγει τὴν διαφορᾶν. 40
xai γὰρ περὶ μὲν τὸ γεγονέναι τὸν χόσμον πάντας ὁμογνωμονεῖν φησι τούς
τε ϑεολόγους xai τοὺς φυσιχούς: τῶν δὲ γεγονέναι λεγόντων αὐτὸν οἱ μὲν
ἀΐδιον λέγουσιν, ὥσπερ '"Oposbc xai ᾿ Ησίοδος xal μετ αὐτοὺς 6 Πλάτων,

15 ὥς φησιν ᾿Αλέξανδρος: τινὲς δὲ τῶν γενητὸν λεγόντων φϑαρτὸν λέγουσι, 45
διχῶς ὃὲ τοῦτο’ οἱ μὲν γὰρ οὕτως φϑαρτόν, ὥσπερ ὁτιοῦν ἄλλο τῶν 132b
συνισταμένων ἀτόμων, οἷον Σωχράτη φϑειρόμενον ἅπαξ xoi μηχέτι ava-
χάμπτοντα, oi δὲ ἐναλλὰξ γίνεσϑαι xal φϑείρεσϑαι τὸν αὐτὸν xal πάλιν γε-
νόμενον πάλιν φϑείρεσϑαι λέγουσι, xai ἀίδιον εἶναι τὴν τοιαύτην διαδοχήν,

90 ὥσπερ ᾿Εμπεδοχλῆς τὴν Φιλίαν λέγων xal τὸ Νεῖχος παρὰ μέρος ἐπιχρα-
τοῦντα τὴν μὲν συνάγειν τὰ πάντα εἰς ἕν χαὶ φϑείρειν τὸν τοῦ Νείχους
χόσμον χαὶ ποιεῖν ἐξ αὐτοῦ τὸν σφαῖρον, τὸ δὲ Νεῖχος διαχρίνειν πάλιν τὰ
στοιχεῖα xal ποιεῖν τὸν τοιοῦτον χύσμον. ταῦτα δὲ Εἰμπεδοχλῇς σημαίνει
λέγων"

25 ἄλλοτε μὲν Φιλότητι συνερχόμεν᾽ εἰς ἕν ἅπαντα, 10

ἄλλοτε δ᾽ αὖἡ δίχ᾽ ἕχαστα φορούμενα Neíxeoc ἔχϑει,
ἠδὲ παλιν διαφύντος ἑνὸς πλέον᾽ ἐχτελέϑουσι,

1 οὐδεὶς] οὐδὲ A 4 τῷ Db: τὸ AE ἀντὶ τοῦ Α 9 μὴ δεῖν D: corr. ex
μηδὲν A: μηδὲν E 6 δεῖ] suprascr. A 1 εἶναι om. D τἀληϑὲς E:
τὸ ἀληϑὲς D: τἀληϑῆ A 9 ενόμενον D ἅπαντες) comp. A: corr. ex ἅπαντ᾽ E?
10 ὁ] καὶ A 13 τῶν δὲ] AE?: xai τῶνδε E: xal τῶν D: et dicentium etiam b

15 φϑαρτὸν)] xal φϑαρτὸν A λέγουσι — φϑαρτόν (16) om. E 16 οὕτω De

17 Σωχράτην CD 18 γίγνεσϑαι E 18. 19 γενόμενον πάλιν scripsi: generato eo
εἰ iterun b: om. ACDE: γίνεσθαι xal. E?c 19 τοιαύτην om. D ' 20 Φυλίαν)
φιλί Ιλοσοφίαν Α λέγων E: comp. ambig. A: om. CD μέρος] μέρος λέγει C:
μέρος λέγων D 21 συνάγει E: corr. E? 22 xal ποιεῖν --- στοιχεῖα (23)] mg. E?
τὸν σφαῖρον)] del E? πάλιν] αὖϑις E?c 28 τοιοῦτον om. A ᾿Εμπεδοχλῆς
167 Stein, cf. supra p. 141 29 cuvepyóptva DE: ocovepyópevov A 26 δίχα
ADE φορεύμενα c post v. 26 ins. οὕτως ἡ μὲν ἕν dx πλεόνων μεμάϑηχε qépestat c
27 ἠδὲ] ἡ δὲ ADEb διαφύντος) διαφάντος E: διαστάντος E? πλέον A

ἐχτελέθουσι) seq. ras. 1 litt. E

204 SIMPLICII IN L. DE CAELO I 10 [Arist. p. 279*12]

τῇ μὲν γίγνονταί τε xal οὔ σφισιν ἔμπεδος αἰών" 132^
ἢ δὲ διαλλάσσοντα διαμπερὲς οὐδαμὰ λήγει, 1
ταύτῃ δ᾽ αἰὲν ἔασιν ἀχίνητοι xatà xóxÀov.
xai ᾿ Ἡράχλειτος δὲ ποτὲ μὲν ἐχπυροῦσϑαι λέγει τὸν χόσμον, ποτὲ δὲ ix
5 τοῦ πυρὸς συνίστασθαι πάλιν αὐτὸν xatd τινὰς χρόνων περιόδους, ἐν οἷς
φησι" “μέτρα ἁπτόμενος xal μέτρα σβεννύμενος᾽᾽. ταύτης δὲ τῆς δόξης 30
ὕστερον ἐγένοντο xal οἱ Στωικοί. ἀλλ᾽ οὗτοι μὲν ἐάσθωσαν᾽ ὅτι δὲ οἱ
ϑεολόγοι οὐχ ὡς ἀπὸ χρονιχῆς ἀρχῆς. ἀλλ' ὡς ἀπὸ αἰτίας ποιητιχῆς λέ-
γουσι τὴν γένεσιν τοῦ χόσμου χαὶ ταύτην μυϑιχῶς ὥσπερ χαὶ τὰ ἄλλα, πρό-
10 δηλον. ᾿Εμπεδοχλῆς δὲ ὅτι δύο χόσμους ἐνδείχνυται, τὸν μὲν fvopévoy 35
xai νηητόν, τὸν δὲ διαχεχριμένον xai αἰσθητόν, xal ὅτι xal ἐν τούτῳ τῷ
χύσμῳ τὴν ἕνωσιν ὁρᾷ xal τὴν διάχρισιν, ἐν ἄλλοις οἶμαι μετρίως ix τῶν
αὐτοῦ δεδειχέναι ῥημάτων. χαὶ ᾿ Πράχλειτος δὲ δι᾽ αἰνιγμῶν τὴν ἑαυτοῦ
σοφίαν ἐχφέρων οὐ ταῦτα, ἅπερ δοχεῖ τοῖς πολλοῖς, σημαίνει" 6 γοῦν ἐχεῖνα 80
15 εἰπὼν περὶ γενέσεως, ὡς δοχεῖ, τοῦ χόσμου xal τάδε γέγραφε “κόσμον
τόνδε οὔτε τις ϑεῶν οὔτε ἀνθρώπων ἐποίησεν, ἀλλ᾽ ἦν ἀεί". πλὴν ὅτι ὁ
᾿Αλέξανδρος βουλόμενος τὸν ᾿ ΗἩράχλειτον γενητὸν xai φϑαρτὸν λέγειν τὸν
xócuov ἄλλως ἀχούει τοῦ χόσμου νῦν. “οὐ γὰρ μαχόμενα, φησί, λέγει ss
ὡς dy τῳ δόξαι’ χόσμον γάρ, φησίν, ἐνταῦϑα οὐ τήνδε λέγει τὴν δια-
20 χόσυησιν, ἀλλὰ χαϑόλου τὰ ὄντα xal τὴν τούτων διάταξιν, xal) ἣν εἰς
ἑχάτερον ἐν μέρει ἢ μεταβολὴ τοῦ παντός, ποτὲ μὲν εἰς πῦρ, ποτὲ δὲ εἰς
τὸν τοιόνδε χόσμον. d$ γὰρ τοιαύτη τούτων ἐν μέρει μεταβολὴ xal ὃ τοι- 40
οὗτος χόσμος οὐχ ἤρξατό ποτε, dÀX ἦν ἀεί. xal ταῦτα δὲ προστίϑησιν
ὃ ᾿Αλέξανδρος, ὅτι οἱ λέγοντες ποτὲ μὲν οὕτως τὸ πᾶν, ποτὲ δὲ ἄλλως
25 ἔχειν, ἀλλοίωσιν μᾶλλον τοῦ παντὸς ἀλλ᾽ οὐ γένεσιν xal φϑορὰν λέγουσιν.
"ef δὲ γενητόν, φησί, xai φθϑαοτὸν λέγοντες τὸν χύσμοηον ὡς ὁτιοῦν ἄλλο 45
τῶν συνισταμένων εἶεν ἂν οἱ περὶ Δημόχριτον. ὡς γὰρ ἕχαστον τῶν
ἄλλων γίνεται xal φϑείρεται xaT! αὐτούς, οὕτως xal τῶν χόσμων τῶν [384
ἀπείρων ἕχαστος" ὡς γὰρ ἐπὶ τῶν ἄλλων τὸ γινόμενον οὐ ταὐτὸν τῷ φϑα-
30 ρέντι, εἰ μὴ ἄρα xat' εἶδος, οὕτως xal ἐπὶ τῶν χόσμων λέγουσιν. εἰ ài
αἱ ἄτομοι αἱ αὐταὶ μένουσιν ἀπαϑεῖς οὖσαι, δῆλον, ὅτι καὶ οὗτοι ἀλλοίωσιν 5
ἄν λέγοιεν τῶν χόσμων ἀλλ᾽ οὐ φϑοράν, ὥσπερ ᾿Εἰμπεδοχλῇς δοχεῖ λέ-
γεῖν xal “Ἡράχλειτος. ὀλίγα δὲ £x τῶν ᾿Δριστοτέλους περὶ Δημοχρίτου

| tr] corr. ex τὴν E? γίνονται D οὐσφίσιν A: οἷς φησι E 2 λέγει
comp. A Ὁ ἀχίνητα c i Ἢράχλιτος E: corr. E? ἐχπεροῦσϑαι E : corr. E?
τὸν xóGuov λέγει D: τὸν χόσυον λέγων C 6 φησι) fragm. 20 Bywater

μέτρι A uécpta A 8 αἰτίου E 12 ὁρᾶν E: corr. E? ἐν ἄλλοις]
supra p. 110 sq. 13 'HodxAtoi E: corr. E? αἰνιγμῶν DE: αἰνιγμάτων AE3c
14 ταῦτὰ E ἐχεῖνα) corr. ex ἐπέχεινα E? 16 οὔτε (alt.)] οὔτ᾽ Ec ἄλλην E:
corr. E? ἀεί] lac. 8 litt. E πλὴν ὅτι ὁ] ὁ E: ὁ μέντοι E?c 18 ἀλλ᾽ ὡς
AE: corr. E? φησί, λέγει] φησί E: λέγειν φησίν c 19 δόξαιε A 24 οὕτω
De 26 oi] corr. ex εἰ E? φησί om. A ἄφϑαρτον D, sed corr.

28 οὕτως Α: οὕτως δὲ E: οὕτω δὲ D: οὕτω c 29 γιγνόμενον E 30 οὕτως xai

E: οὕτω xai D: xai οὕτως A 32 φορᾶν E: corr. E? 33 ᾿Αριστοτέλει D

Φ
SIMPLICII IN L. DE CAELO I 10 (Arist. p. 279*12] 295

παραγραφέντα δηλώσει τὴν τῶν ἀνδρῶν ἐχείνων διάνοιαν. Δημόχριτος 1335
ἡγεῖται τὴν τῶν αιδίων φύσιν εἶναι μιχρὰς οὐσίας πλῆϑος ἀπείρους, ταύταις 10
δὲ τόπον ἄλλον ὑποτίθησιν ἄπειρον τῷ μεγέϑει" προσαγορεύει δὲ τὸν μὲν
τόπον τοῖσδε τοῖς ὀνόμασι τῷ τε χενῷ χαὶ τῷ οὐδενὶ χαὶ τῷ ἀπείρῳ, τῶν
δ δὲ οὐσιῶν ἔχάστην τῷ τε δὲν xal τῷ ναστῷ xal τῷ ὄντι. νομίζει
δὲ εἶναι οὕτω μιχρὰς τὰς οὐσίας ὥστε ἐχφυγεῖν τὰς ἡμετέρας αἰσθήσεις,
ὑπάρχειν δὲ αὐτοῖς παντοίας μορφὰς xal σχήματα παντοῖα xai χατὰ μέγε-
Oo; διαφοράς" ἐκ τούτων οὖν ἤδει χαϑάπερ ἐχ στοιχείων γεννᾶν xai
συγχρίνειν τοὺς ὀφθαλμοφανεῖς xal τοὺς αἰσϑητοὺς ὄγχους" στασιάζειν δὲ
10 xal φέρεσθαι ἐν τῷ xev διά τε τὴν ἀνομοιότητα xal τὰς ἄλλας τὰς sipm-
μένας διαφοράς, φερομένας δὲ ἐμπίπτειν xal περ'πλέχεσθϑαι περιπλοχὴν toG- $0
αύτην, ἣ συμψαύειν μὲν αὐτὰ xal πλησίον ἀλλήλων εἶναι ποιεῖ, φύσιν
μέντοι μίαν ἐξ ἐχείνων xav ἀλήθειαν οὐδ᾽ ἡντιναοῦν γεννᾷ" χομιδῇ γὰρ
εὔηϑες εἶναι τὸ δύο ἣ τὰ πλείονα γενέσϑαι ἄν ποτε ἕν. τοῦ δὲ συμμένειν
15 τὰς οὐσίας μετ᾽ ἀλλήλων μέχρι τινὸς αἰτιᾶται τὰς ἐπαλλαγὰς xal τὰς ἀν- 25
τιλήψεις τῶν σωμάτων: τὰ μὲν γὰρ αὐτῶν εἶναι σχαληνά. τὰ δὲ αγχι-
στρώδη. τὰ δὲ χοῖλα, τὰ ὃὲ χυρτά, τὰ δὲ ἄλλας ἀναρίϑμους ἔχοντα δια-
φορᾶς" ἐπὶ τοσοῦτον οὖν χρόνον σφῶν αὐτῶν ἀντέχεσθαι νομίζει xal Guu-
μένειν, ἕως ἰσχυροτέρα τις ἐχ τοῦ περιέχοντος ἀνάγχη παραγενομένη δια- 80
20 σείσῃ χαὶ χωρὶς αὐτὰς διασπείρῃ. λέγει δὲ τὴν γένεσιν χαὶ τὴν ἐναντίαν
. αὐτῇ διάχρισιν οὐ μόνον περὶ ζῴων, ἀλλὰ xal περὶ φυτῶν xal περὶ χύσμων
xal συλλήβδην περὶ τῶν αἰσθητῶν σωμάτων ἁπάντων. εἰ τοίνυν ἢ, μὲν
γένεσις σύγχρισις τῶν ἀτόμων ἐστίν, ἢ δὲ φϑορὰ διάχρισις, xal χατὰ Δη- 35
Μμόχριτον ἀλλοίωσις ἄν εἴη ἣ γένεσις. xal γὰρ xai ᾿Εμπεδοχλῇς τὸ γινό-
5 μενον οὐ ταὐτὸν τῷ φϑαρέντι φησίν, εἰ μὴ ἄρα χατ᾽ εἶδος, xal ὅμως τοῦ-
ον ἀλλοίωσιν ἀλλ᾿ οὐ γένεσιν ὑποτίϑθεσθαί φησιν ᾿Αλέξανδρος. ἐφιστάνειν
&k ἐν τούτοις ἀξιῶ, ὅτι οὐδεὶς τῶν παλαιῶν ἱστορεῖται φϑορὰν τοῦ 40
)εόσμου τοιαύτην λέγων, οἷαν οἵ νῦν λέγουσιν, ὡς φϑαρέντα μὴ παλιν ἀνα-
εάμπτειν.

Lnd

τ εκ ραγραφέντα Ab: παραγραφέντων DE 2 πλήϑους E: τὸ πλῆϑος E?c
ξηεσέστη E: corr. E? tq ct δὲν scripsi coll. fragm. 8 (Mullach I 339) et
ilojpono in Phys. p. 110,10 Vitelli (cf. Zeller Archiv f. G. d. Philos. V 448): τῷ τε δὲ
“τ τῷ τε seq. lac. 7 litt. D: lac. 8 litt. E: pleno b: πλήρει c xal τῷ ναστῷ AD:
l- XV: solido b: στερεῷ c xal τῷ A: xal DEc 6 ἐχφεύγειν c 8 δια-
pé D ἴδει A: ἤδη Dbc et e corr. E ix Ab: εἰ DE γεννᾶσϑαι be
συγ πρίνεσθαι bc 10 τὰς (alt.) om. c 11 ἐχπίπτειν Α 11. 12. τοιαύ-
" c 14 τὸ A: τὰ DE τὰ Om. c 11 τὰ δὲ χοῖλα, τὰ δὲ χυρτά b:
C. A : om. DE ἄλλας D: ἄλλα AEb 18 τοσούτων οὖν χρόνων DE: corr. E?
) ἕως) ὡς D 19. 20 διασείσῃ] mut. in διασείσει E: xal διασείσῃ D 20 δια-
mtipee E 1 αὐτῶν A 22 τι νῦν E: corr. E? 5] e corr. A 23 copa]
QTY. ex διαφϑορὰ A xal Ab: om. DEc 24 γὰρ x«l] γὰρ Ec 20 xal xat c
9MUOS] cor. ex ὅλως D 25. 26 τοῦτον Ab: τούτων DE

206 SIMPLICII IN L. DE CAELO I 10 [Arist. p. 279*17]

*$?5*

p.279v»17 Τὸ μὲν οὖν γενέσϑαι μέν, ἀΐδιον δὲ ὅμως εἶναι ἕως 183
τοῦ ἅπαντα γὰρ τὰ γινόμενα xal φϑειρόμενα φαίνεται. 45

“Ἰστορήσας τὰς περὶ τῆς γενέσεως xal φϑορᾶς τοῦ mav|tóc δόξας 133*
χαὶ βουλόμενος αὐτῶν ποιήσασϑαι τὴν ἐπίχρισιν πρὸς πρώτους ἀποτείνεται
5 τοὺς γενητὸν μὲν ἀφϑαρτον δὲ τιϑέντας, ὧν ἧσαν οἵ τε ϑεολόγοι xal ὃ
Πλάτων, ὥς φησιν ᾿Αλέξανδρος. ἰστέον δέ, ὅτι 6 μὲν ᾿Αριστοτέλης χατὰ
παλαιὰν συνήϑειαν πρὸς τὸ φαινόμενον ἐνίσταται πολλάχις, ὅταν τοῦτο προ- 5
χειρότερον ἐχληφϑὲν μὴ συμφωνῇ τῇ ἀληϑεία" ποιεῖ δὲ τοῦτο βοηϑῶν τοῖς
ἐπιπολαιότερον τῶν παλαιῶν λόγων ἀχροωμένοις, ἐπεί, ὅτι xal οἱ ϑεολόγοι
10 μυϑιχῶς τὴν τοῦ χόσμου γένεσιν ἔλεγον ὡς xal τὴν αὐτῶν τῶν ϑεῶν τὴν 10
χατ᾽ οὐσίαν τάξιν διὰ τοῦ προτέρου xal τοῦ ὑστέρου τῆς γενέσεως ἐνδείχ-
νύμενοι, xal ὅτι ὃ Πλάτων γενητὸν αὐτὸν ὡς αἰσϑητὸν λέγει xal σωμα-
τιχόν, διότι τὸ τοιοῦτον ἑαυτὸ παραγειν εἰς τὸ εἶναι μὴ δυνάμενον παρ᾽
ἄλλου τὴν ὑπόστασιν ἔχει τοῦ ποιοῦντος αὐτό, χαὶ μέντοι ὅτι διὰ τὴν
18 σωματιχὴν οὐσίαν μὴ δυνάμενον ἅμα xai ὁμοῦ ὅλον εἶναι ἀντὶ τοῦ ὃν 16
εἶναι γινόμενον ὑπέστη, ταῦτα μὲν οὖν ᾿Αριστοτέλης οἶδε. τοιγαροῦν τὸν
τοῦ Πλάτωνος Τίμαιον ἐπιτεωνόμενος γράφει: “φησὶ δὲ γενητὸν εἶναι"
αἰσθητὸν γάρ, τὸ δὲ αἰσθητὸν γενητὸν ὑποτίθεται, τὸ δὲ νοητὸν ἀγένητον᾽.
οὐχ οὕτως οὖν γενητὸν ὡς ἀπὸ χρόνου τινὸς γενόμενον. τῶν γὰρ οὕτως 99
20 γενητῶν mpoümdpystv ἀναγχη χρόνον, εἴπερ ἕν τινι χρόνῳ τὴν ὑπόστασιν
ἔλαβεν, ὡς πρὸ ἑξαχισχιλίων φέρε εἰπεῖν τοῦ vüv T, ὁσωνοῦν ἐτῶν" ὁ δὲ
Πλάτων σαφῶς ἀπεφήνατο, ὅτι χρόνος μετ᾽ οὐρανοῦ γέγονεν. εἰ οὖν
παντὸς τοῦ λαμβανομένου χρόνου χατὰ τὸ ἐνεστὼς ὑφεστῶτος προὐπάρχει 5
πάντως ὃ παρεληλυθὼς χρόνος, ὥσπερ ἕπεται πάντως ὃ μέλλων, οὔτε ᾿
95 ἀρχὴν 6 χρόνος οὔτε πέρας ἔχει, ὥστε οὐδὲ ὁ χόσμος χατὰ τὸν εἰπόντα
χρόνος ust οὐρανοῦ γέγονεν. ὥστε οὔτε πρὸς τοὺς ϑεολόγους οὔτε πρὸς
[Πλάτωνα τείνουσιν αἱ τοῦ ᾿Δριστοτέλους ἐνστάσεις, ἀλλὰ πρὸς τοὺς οὕτως 80
ἐχὸεχομένους τὰ τῶν παλαιῶν, ὡς γενητὸν μὲν ἀπὸ χρόνου τινὸς νομίζειν
τὸν χύόσμον, ἄφϑαρτον Of: τοῦτο γὰρ ὄντως ἄτοπον xal χαλῶς ὑπὸ τοῦ
80 ᾿Δριστοτέλους διελεγχόμενον.

] $9? Ae εἶναι om. E 2 γιγνόμενα c 9 τὰ 14 A ὃ τιϑέντας Ab:
διατιϑέντας DEc: τιϑεμένους mg. Ε ὁ om. e 8 συμφωνεῖ E 10 ἔλεγον
om. D τὴν (tert.) om. Ec 13 zap'— δυνάμενον (15) om. A 14 ἔχει) corr.
ex ἐχεῖ E? διὰ E?b: om. DE 15 post δυνάμενον add. ἅμα (del) παρ᾽ ἄλλου
τὴν ὑπόστασιν D: παρ᾽ ἄλλου add. E, sed del. 16 γιγνόμενον E τὸν] corr. ex
τὴν E? 11 τοῦ om. A Τίμαιον] πρὸς Τίμαιον A γράφει) fr. 206 Rose
(Lips. 1886 p. 164,18) 19 γινόμενον e οὕτω De 2] πρὸ] πρὸ τοῦ νῦν c

τοῦ νῦν Om. c 22 ἀπεφήνατο) Tim. 38 b . ὁ χρόνος A 29 παντὸς} τοῦ
παντὸς D προυπάργειν A 24 πάντως (pr)] πάντων E: ἀεὶ E?c pr. 6— πάντως
Ab: om. DE: o παρελθὼν ypóvog ὥσπεο ἕπεται E?c δ᾽ ὥστε --- γέγονεν (26) mg. E?
εἰπόντα D: corr. ex εἰπάντα m. τοὺ. A: λέγοντα E*c 26 οὔτε (pr) Καὶ: οὐδὲ ADE

29 ὑπὸ τοῦ] ὑπ᾽ c 0 ἐλεγχόμενον Ec

SIMPLICII IN L. DE CAELO I 10 (Arist. p. 979*17] 2017

Ο δὲ ᾿Αφροδισιεὺς ᾿Αλέξανδρος οὐχ οὕτως τὰ Πλάτωνος νοήσας, ὡς 1380
᾿Δριστοτέλης ἐνόησεν, οὐδὲ παραχολουϑήσας τῇ περὶ τὰς ἐννοίας αὐτῶν 85
συμφωνίᾳ, dÀX ἐξ ἀρχῆς, ὡς ἔοιχε, πρὸς τὰ τοῦ [Πλάτωνος ὑπόπτως δια-
τεϑείς, ὥσπερ ὀλίγον πρὸ Ἡμῶν τινες πρὸς τὰ ᾿Αριστοτέλους, οὐχ ἀξιοῖ τὴν

5 δόξαν αὐτὴν εὐθύνειν, ὥσπερ ᾿Αριστοτέλης, οὐδὲ μνημονεύων ὅλως τοῦ
Πλάτωνος ὀνόματος πλὴν ὀλιγάχις, ἀλλ᾽ αὐτὸν εἰς τὰς εὐθύνας ξλχει τὸν 40
Πλάτωνα. ἀναγχαῖον οὖν xal τῷ ᾿Αριστοτέλει πάντως ἀρέσχον xal τοῖς
διὰ τῶν ὑπομνημάτων αὐτοῦ τὰ ᾿Αριστοτέλους νοεῖν τε xoi ἐξηγεῖσθαι
προαιρουμένοις λυσιτελοῦν τὸ τὰ παρ᾽ αὐτοῦ λεγόμενα ἐπισχέψασϑαι. “ὅτι

10 γάρ, φησί, xai Πλάτων τῆσδε τῆς δόξης ἦν xai οὐχ, ὥς τινές φασι τῶν 45
Πλατωνιχῶν, ἀγένητον ὄντα τὸν χόσμον xav! αὐτὸν γενητὸν λέγεσϑαι 1845
τῷ ἐν γενέσει τὸ εἶναι ἔχειν, ἐξ αὐτῶν τῶν ὑπὸ Πλάτωνος ἐν τῷ Τιμαίῳ
λεγομένων γνωρίσαι τις ἄν" τὸ μὲν γὰρ οὕτω γενητόν, ὡς οὗτοι βούλονται
τὸν χύσμον ὑπ᾽ αὐτοῦ λέγεσϑαι, γινόμενόν ἐστι xal ἀπολλύμενην, γεγονὸς ὅ

15 δὲ οὐδέποτε. διαιρούμενος γοῦν τὰ ὄντα φησὶ “τί τὸ ὃν ἀεί, γένεσιν δὲ
οὐχ ἔχον, καὶ τί τὸ γινόμενον μέν, ὃν δὲ οὐδέποτε. ἐπὶ δὲ τοῦ χόσμου
οὐ τῷ γίνεσθαι χρῆται, ἀλλὰ τῷ γεγονέναι" xol γὰρ τὴν ἀρχὴν προτίθεται
ζητῆσαι, οὐχ εἰ γιγνόμενος, ἀλλ' εἰ γεγονὼς T, ἀγένητος. λέγει γοῦν “ἡμᾶς 10
δὲ τοὺς περὶ παντὸς λόγους ποιεῖσϑαι μέλλοντας, εἰ γέγονεν ἢ xal ἀγενές

20 ἐστι", καὶ ὀλίγον προελθὼν ἐπιδιορίζων τὸ αὐτὸ πρόβλημα “᾿ πότερον ἦν
γενέσεως ἀρχὴν οὐδεμίαν ἔχων Y, γέγονεν ἀπ᾿ ἀρχῆς τινος ἀρξάμενος"

προϑέμενος δὲ περὶ τούτου ζητεῖν ἐφεξῆς δείχνυσιν, ὅτι γέγονε, δηλονότι 15

ἀπ᾿ ἀρχῆς τινος ἀρξάμενος" τοῦτο γὰρ ἦν τὸ προχείμενον" ἥτις οὐχ ἄλλη
τις ἄν 7| fj κατὰ χρόνον εἴη" xai γάρ, εἰ τὸ γινόμενον ἔτι οὕπω γέγονε,
'5 τὸ γεγονὸς δῆλον ὡς οὐχέτι γίνεται γεγονέναι δὲ τὸν χόσμον λέγει" οὐχ

&pa γινόμενός ἐστι xat! αὐτόν. xal γὰρ εἰ οὕτως ἔλεγε γενητὸν τὸν χό- 90

σμον ὡς ἐν τῷ γίνεσθαι τὸ εἶναι ἔχοντα, ἔδει αὐτὸν δέχεσθαι καὶ τὸ
φϑαρτὸν αὐτὸν εἶναι" τῷ γὰρ οὕτως γινομένῳ συγχεχλήρωται τὸ ὡς γίνεται

| ες ὡς 6 A 2 τὰς om. A 4 ὀλίγον] τις τῶν ὀλίγῳ c τινες Om. c
τὰ} τὰ τοῦ ς οὐχ ἀξιοῖ] ob c ὅ εὐϑύνειν] ἐξετάζει c μνημονεύειν D
6 ἕλχει Ab: ἕλχειν DE 9 προαιρουμένοις E: corr. ex προειρημένοις A: προαιρου-
pvenvy D 10 φησί seq. ras. 1 litt. E ὥς AE?b: οὕτω D: οὕτως E
V τῶν] suprascr. E? ὑπὸ] ὑπὸ τοῦ D, sed corr. 18 γνωρίσαι c: γνωρίσῃ D:
Ὡνορέσοι E: γνωρίσει E?: συνηγορήσοι A: cognoscet b post ὡς suprascr. xal D
V γεγνόμενον DE γεγονὼς E, sed corr. 15 οὖν c φησῆ Tim. 27 d
τῇ suprascr. E? 16 γιγνόμενον DEc μέν, ὃν] ufvov E δὲ (alt.) suprascr. E?
U^] τοῦδε τοῦ Ec 11 ob τῷ] corr. ex οὕτω E γίγνεσθαι E τῷ] corr. ex
QE? 18 εἰ (pr. Ab: εἴη DE: εἰ εἴη E?c γινόμενος Ab: γενόμενος DEc
X εἰ AE?b: ἀλλὰ DE λέγει) Tim. 27 c οὖν c 19 τοῦ παντὸς c
ἀγέντγτον D 20 προσελϑδὼν A αὐτὸ om. Ec πότερον xtÀ.] Tim. 28 b
τρύτερον E: corr. E? ἦν] ἢ A: ἦν ἀεὶ c 21 ἔχων οὐδεμίαν D 34 γιγνό-
pov E γέγονε] seq. ras. 1 litt. E 25 γίνεται AE?b: om. DE
ἃ AE!b: om. DE 26 γιγνόμενος E 27 ὡς] ὡς xai Ec γενέσϑαι A: γίγνε-
ot E 28 γιγνομένῳ E τὸ] e corr. E! γίγνεται E

298 SIMPLICII IN L. DE CAELO I 10 [Arist. p. 279*17]

xai φϑείρεσθαι. ὁ δὲ λέγων αὐτὸν γενητὸν οὐχέτι συγχωρεῖ τὸ xal 154»
φϑαρτὸν αὐτὸν εἶναι. εἰ γὰρ οὕτως λέγοιεν ὡς μὴ ἐν τῷ φϑείρεσθϑαι τὸ ss
εἶναι ἔχοντα, οὐδ᾽ ἄν γίνεσθαι αὐτὸν ἐχείνως ἔτι λέγοι" συνέζευχται γὰρ
ἢ τοιαύτη γένεσις τῇ τοιαύτῃ φϑορᾷ εἰ δὲ ἄφθαρτον αὐτὸν xatà χρόνον
5 λέγοι, δῆλον, ὅτι xal τῷ γενητῷ dv εἴη τῷ xarà χρόνον χρώμενος" τῷ
γὰρ οὕτως ἀφθάρτῳ τὸ οὕτως γενητὸν ἀντίχειται. ἔτι τὸ ἕπεσθαι δοχοῦν $9
τῷ Ἰενητῷ φθαρτὸν ἀναιρεῖν βουλόμενος ἄφϑαρτον αὐτὸν λέγει" εἰ δὴ
χατὰ χρόνον ἄφϑαρτον αὐτὸν λέγει, τοῦτο ἄν ἐπόμενον λαμβάνοι τῷ γε-
νητῷ' ἀλλὰ μὴν τοῦτο οὐ τῷ ἐν γενέσει τὸ εἶναι ἔχοντι γενητῷ ἕπεται,
10 ἀλλὰ τῷ ἀπ’ ἀρχῆς χρόνου γεγονότι. οὕτως ἄρα γενητὸς ὃ χόσμος xat 5
αὐτόν. ἀλλὰ xal τὸ αἰτίαν τινὰ ζητεῖν αὐτοῦ τῆς ἀφϑαρσίας, ὃ ποιεῖ Πλά-
των, ὁμολογοῦντός ἐστι τὸ ἀπ᾿ ἀρχῆς αὐτὸν χρόνου λέγειν γεγονέναι" εἰ
γὰρ ἣν ἀγένητος, ἐν αὑτῷ τὴν αἰτίαν χαὶ τὴν ἀρχὴν εἶχε τῆς ἀφϑαρσίας͵
εἴ 1ε ὁμολογεῖται ὑπ᾽ αὐτοῦ τὸ ἀγένητον τῇ αὑτοῦ φύσει ἄφϑαρτον εἶναι" 40
15 ὃ δὲ οὐχ ὄντος ἀφθάρτου τῇ αὑτοῦ φύσει τοῦ χόσμου τῷ τοῦ ϑεοῦ βου-
λήσει τὴν ἀφϑαρσίαν ἀνατίϑησιν αὐτοῦ. ἀλλὰ xal τὸ χατηγορεῖν τοῦ χό-
Guou τὸ ᾿ἔστι᾽ σημεῖον τοῦ μὴ οὕτως αὐτὸν λέγειν γεγονέναι ὡς ἐν τῷ
γίνεσϑαι τὸ εἶναι ἔχειν. εἰ γὰρ πρὸ μὲν τοῦ γεγονέναι οὐχ ἦν, τενόμενος 45
δὲ ἔστι, τὸ γεγονέναι αὐτοῦ οὐχ ὡς ἐν γενέσει τὸ εἶναι ἔχοντος χατη- 1840
20 yopsitat."

Ταῦτα πάντα τοῦ 'Alstdvópou παρεϑέμην εἰς ἐπίχρισιν τοῖς ἐντευξο-
μένοις τούτων τε xal τῶν ῥηθησομένων. ἐπειδὴ οὖν τὰ πλεῖστα τῶν
εἰρημένων εἰς τοῦτο τείνει τὸ μὴ οὕτως γενητὸν εἰρῆσϑαι τὸν χόσμον ὑπὸ
τοῦ Πλάτωνος ὡς ἐν τῷ γίνεσθαι τὸ εἶναι ἔχοντα, ἀλλ' ὡς ἀπ᾽ ἀρχῆς ὃ

95 χρόνου γενόμενον, ἀρχεῖ xal μίαν, οἶμαι, τοῦ [Πλάτωνος παραϑέσϑαι ῥῆσιν,
ἧς χαὶ ὁ ᾿Αλέξανδρος μέρη παρέϑετο. ἐρωτήσας γὰρ " πότερον ἦν ἀεὶ γενέ-
σεως ἀρχὴν ἔχων οὐδεμίαν T, γέγονεν ἀπ᾽ ἀρχῆς τινος ἀρξάμενος ἀπε-
χρίνατο “γέγονεν: ὁρατὸς γὰρ ἀπτός τέ ἐστι καὶ σῶμα ἔχων, πάντα δὲ 10
τὰ τοιαῦτα αἰσϑητά, τὰ δὲ αἰσθητὰ δόξῃ περιληπτὰ μετ᾽ αἰσϑήσεως γινό-

80 μενα xal γενητὰ ἐφάνη. ὁρᾷς, ὅτι τὸ αὐτὸ xal γεγονέναι εἶπε xol γινό-
μενον εἶναι, διότι αἰσϑητόν ἐστι; xal γὰρ xal τὰ ἐν τῷ γίνεσθαι τὸ εἶναι
ἔχοντα xai τὸ γεγονέναι συνυπάρχον ἔχει, ὥσπερ 7, οὐρανία χίνησις καὶ 16
συνεχὴς οὖσα xal ἀεὶ ἐν τέλει, διότι ἀπὸ τοῦ αὐτοῦ ἐπὶ τὸ αὐτὸ ἀεὶ τῆς

2 εἶναι αὐτόν Α οὕτω Dc 3 γίγνεσϑαι E λέγοι c: λέγῃ Ὁ: λέγει E: X-
Jot» A: dicit b 9 ὅτι) ὡς A 6 τὸ] τῷ E 7 αὐτὸ Α δὴ scripsi:
δὲ ADE 8 λαβάνοι corr. ex Àavavot Α 9 dv] ἐν τῇ A γεννητὸν A

10 οὕτως] οὔτε A 11 τὸ] corr. ex τῷ E! αἴτιον E: corr. E? 13 αὐτῷ
ADE 14 εἴ γε] in ras. E! αὐτοῦ ADE 15 ὁ ---ῳφύσει Ab: om. DE:
mg. E? 6] ἐνταῦϑα E?c 09x] ὡς μὴ E?c: tanquam non b αὐτοῦ A: ἑαυτοῦ
E?c 16 αὐτῷ ἡ [1 τὸ] e corr. E σημεῖον] σημεῖόν ἐστι E?c

18 γίγνεσϑαι DE 2l τοῦ] τὰ τοῦ D 24 γίγνεσϑαι DE 26 ἐρωτήσας) Tim.
28 b —c πρότερον E: corr. E? 28 τ᾽ ς 29 ὃ᾽ c 29. 30 γιγνόμενα Ec
30. 41 qwó extr. lin. D Ὁ] xai (alt.) om. Ec γίγνεσϑαι E 32 xal (alt.)
om. ἃ

SIMPLICII IN L. DE CAELO 110 (Arist. p. 2190 17] 999

ἀποχαταστάσεως οὔσης πᾶν τὸ λαμβανόμενον τῆς περιφορᾶς μέρος καὶ 134b
ἀρχὴ καὶ τέλος ἐστί. xal δῆλον, ὅτι, χαϑ᾿ ὃ μὲν ἐν τέλει ἀεί ἐστιν, ἀεὶ
γέγονε, xa9' ὃ δὲ ἐν ἀρχῇ xal προχοπῇ, del γίνεται, ὥστε οὐ τῷ γενο- 90
μένῳ μόνον, ἀλλὰ xal τῷ γίνεσϑαι ἐπὶ τοῦ χόσμου ἐχρήσατο. ὅλως δέ,

ὃ εἰ τοῦτο μόνον προὐτίϑετο ζητῆσαι περὶ τοῦ χόσμου τὸ εἰ γέγονεν, ἀλλὰ
μὴ xal τὸ εἰ γίνεται, ὡς ὁ ᾿Αλέξανδρος νομίζει, διὰ τί ἐξ ἀρχῆς τὸ γινό-
pevov ὡρίζετο μετὰ τὸ Ov, ἀλλ' οὐχὶ τὸ γεγονός, ὅταν λέγῃ “τί τὸ ὃν 96
ἀεί, γένεσιν δὲ οὐχ ἔχον, xal τί τὸ γινόμενον μέν, ὃν δὲ οὐδέποτε": ϑαυ-
μάζω δέ, πῶς ἔδοξε τῷ ᾿Αλεξάνδρῳ μὴ διὰ τὸν κόσμον τοὺς δρισμοὺς τοῦ

10 τ ὄντος xal τοῦ γινομένου προλαμβάνειν, ἵνα εὔρῃ. πότερον τῶν ὄντων ἣ
τῶν γινομένων ἐστὶν ὁ χόσμος, οὕτω σαφῶς τοῦ [Πλάτωνος αὐτὰ παραδε- 80
δωχότος" ἀλλ' ἐπειδὴ ὡρίσατο μὲν τὸ γινόμενον, τὸν δὲ κόσμον γεγονέναι
εἶπε, μάτην, ὡς ἔοιχε, προειλῆφϑαι τὸν τοῦ ὄντος xal τοῦ γινομένου bpto-
μὸν οὗτος οἴεται" χαίτοι, ὅπερ εἶπε γεγονός, τοῦτο xal γινόμενον εἶναί qr

15 σιν. εἰπόντος δὲ τοῦ Πλάτωνος, ὅτι γέγονεν ἀπ᾿ ἀρχῆς τινος ἀρξάμενος, 85
ὁ ᾿Αλέξανδρός φησι ταύτην οὐχ ἄλλην τινὰ εἶναι ἀρχὴν ἣ τὴν χατὰ χρόνον.
εἰ τοίνυν τὸ ἀπὸ χρόνου τινὸς ἀρχόμενον πάντως ἔχει προὐπάρχοντα χρό-
γον, διότι τὸ νῦν, xaü' ὃ ἤρξατο χατὰ τὸν ἐνεστῶτα χρόνον ὑπάρχον, ἔχει
προὐπάρχοντα τὸν παρεληλυϑότα ὥσπερ ἑπόμενον τὸν μέλλοντα, 6 δὲ []λά- 40

»0 τῶν μετ᾽ οὐρανοῦ γεγονέναι τὸν χρόνον φησί, δῆλον, ὅτι οὔτε προὐπάρχει
τοῦ οὐρανοῦ χρόνος οὔτε ἀπὸ χρόνου τινὸς τὴν ἀρχὴν οὗτος ἔχει τῆς γε-
νέσεως. ἔπειτα ἐφιστάνειν ἐχρῆν. τίνα τὴν ἀρχὴν εἶπε ταύτην ὁ Πλάτων 4
xal ὅτι τὴν ποιητικὴν αἰτίαν. μετὰ γοῦν τὸ ὁρίσασθαι τὸ γινόμενον ἐπά- ᾿
ει. “᾿πᾶν δὲ αὖ τὸ γινόμενον ὑπ᾽ | αἰτίου τινὸς ἀνάγχη. γίνεσϑαι᾽᾽- xal 185^

5 πάλιν εἰπών, ὅτι γέγονεν 6 χόσμος xai γινόμενος καὶ γενητός ἐστιν, ἐπαγει"
“τῷ δ᾽ αὖ γενομένῳ φαμὲν ὑπ᾽ αἰτίου τινὸς ἀναάγχην εἶναι γενέσϑαι᾽".
xal ἣ ἐρώτησις δὲ τῷ ἐπιβλέποντι σαφής" “᾿ πότερον ἣν ἀεὶ γενέσεως ἀρχὴν 5
ἔχων οὐδεμίαν T, γέγονεν ἀπ᾿ ἀρχῆς τινος" τὸ μὲν γὰρ ὄντως ὅν ἐστιν,
ὅπερ ἐστί, χαὶ ποιητιχοῦ αἰτίου οὐ δεῖται, τὸ δὲ γινόμενον πρὸς τὸ ποιοῦν

^ λέγεται. εἰ δὲ χρονιχὴν τὴν ἀρχὴν xai αἰτίαν ἔλεγε ταύτην, πῶς διὰ τὸ

Ὑ ἐγονε] seq. ras. 1 litt. E γίγνεται ΕΞ 6Ἐ οὐ τῷ] corr. ex οὕτω E? 4 τῷ]
-mr. ex τὸ E? γίγνεσϑαι E 6 γίγνεται E ὡς} suprascr. E?
PET. A 6. 7 γιγνόμενον DE 1 ὡρίζετο Ab: ὁρίζεται DEc ἀλλ᾽ — ὃν Ab:
- DE: xal ob τὸ γεγονὸς λέγων" τί E? et addito τὸ ὃν piv c λέγῃ] Tim. 27 d
€ €xi — οὐδέποτε om. D γινόμενον Ec μέν, ὃν) corr. ex μένον E? 9 ἔδοξε
ἢ cor. ex ἔδοξεν ᾧ E 10 προσλαμβάνειν D πρότερον E: corr. E?

Ὕ τ ομένων E 12 ὁρίσατο E: corr. E? 14 οὕτως E: corr. E? Tur vóus-
' Xx» 16 οὐχ] οὖν DE: corr. E? 11 εἰ --- χρόνον (11. 18) om. A 18 εἴρξατο E:
τ. ἘΞ’ 20 post οὐρανοῦ add. φησί D χρόνον Db: m. rec. A: οὐρανὸν AE
(3€) Tim. 38 b 22 τίνα] ὅτι c 29 γιγνόμενον E 23. 24 érdqe] Tim. 28 a
A37, αὖ τὸ] τὸ αὐτὸ D γιγνόμενον Ec γίγνεσθαι Ec 24. 25 xal
"tw εἰπών Ab: εἰπὼν xal πάλιν DE: εἰπὼν δὲ xal πάλιν ἘΠ: εἰπὼν δὲ ἀνάγχην εἶναι γε-
θαι χαὶ πάλιν c 20 ἐπάγει] Tim. 28 ς 26 γινομένῳ A 21 ἐρώτησις]
Tim. 28 29 αἰτίας A γιγνόμενον E 30 αἰτίαν] αἰτίαν ἔχειν D

800 SIMPLICII IN L. DE CAELO 110 [Arist. p. 279*17]

σωματιχὸν εἶναι ταύτην ὑπάρχειν αὐτῷ φησιν ὡς ἀξίωμα προλαμβάνων [885
αὐτό; χαίτοι xal αὐτὸς ᾿Αλέξανδρος xal ᾿Αριστοτέλης πρὸ αὐτοῦ σωματιχὸν 10
τὸν οὐρανὸν λέγοντες οὐ νομίζουσι γρονιχὴν ἀρχὴν ἔχειν. ἀλλ᾽ ἐχεῖνο ἦν
ὄντως ἀξίωμα τὸ τὰ σώματα ἑτεροχίνητα ὄντα καὶ τὴν ὑπόστασιν ἔξωϑεν
5 ἔχειν xal διὰ τοῦτο γινόμενα εἶναι, ὅτι ὑπὸ ποιοῦντος ὑφίσταται. ἀλλ᾽ sis
οὕτως. φησί, γενητὸν ἔλεγεν ὡς ἐν τῷ γίνεσϑαι τὸ εἶναι ἔχοντα, ἔδει χαὶ
φϑαρτὸν λέγειν. τῷ γὰρ οὕτως γινομένῳ συγχεχλήρωται τὸ ὡς γίνεται καὶ
φϑείρεσθϑαι. dpa οὖν οὐχ ἤχουσε τὸ γενητὸν δριζομένου “γινόμενον xal
ἀπολλύμενον, ὄντως δὲ οὐδέποτε ὄν. xai γὰρ fj χίνησις τοῦ οὐρανοῦ xal 0
10 oi διάφοροι σχηματισμοὶ γινόμενα xal ἀπολλύμενα ἐστιν ἀεί, xal fj οὐσία
χατὰ ταῦτα ἀλλοιουμένη τὸ γινόμενον ἔχει χαὶ ἀπολλύμενον. ἀλλ᾽ εἰ
ἄφϑαρτον. φησί, χατὰ χρόνον λέγει, δῆλον, ὡς xal τῷ γενητῷ ἄν εἴη
τῷ χατὰ χρόνον γρώμενος: τῷ γὰρ οὕτως ἀφθάρτῳ τὸ οὕτως γινόμενον 3$
ἀντίχειται. ἀλλ᾽ εἰ γενητὸν xal ἄφθαρτον ὑπέϑετο τὸν χόσμον 6 [[λάτων,
15 δῆλον, ὅτι γενητὸν ἔλαβε τὸ τῷ χατὰ χρόνον ἀφϑάρτῳ συνυπάρχειν δυνά-
μενον, τὸ δὲ χατὰ χρόνον γενητὸν xal πρὸ τοῦ ᾿Αριστοτέλους ὁ Πλάτων
φϑαρτὸν εἶναι κατὰ χρόνον ἐν τῷ ἡ τῆς Πολιτείας φησίν, ἐν οἷς λέγει" 9
“χαλεπὸν μὲν χινηϑῆναι πόλιν οὕτω συστᾶσαν, ἀλλ᾽ ἐπεὶ γινομένῳ παντὶ
φϑορά ἐστιν, οὐδὲ ἢ τοιαύτη ξύστασις τὸν ἅπαντα μενεῖ χρόνον, ἀλλὰ λυ-
20 ϑήσεται᾽. ὅλως δέ, εἰ ἀντίχειται τῷ ἀφθάρτῳ χατὰ χρόνον τὸ γενητὸν SS
χατὰ χρόνον, οὐ χαϑ᾽ ὃ γενητὸν δηλονότι, ἀλλὰ χαϑ᾽ ὃ τὸ οὕτως γενητὸν
xal φϑαρτόν ἐστιν, ἀντίχειται δὲ τὸ φϑαρτὸν τῷ ἀφθάρτῳ, ἄφϑαρτον λέ-
qv χατὰ χρόνον τὸν χύσμον ὁ Πλάτων οὐχ ἄν αὐτὸν γενητὸν εἶπε χατὰ
χρόνον: ἤδει γὰρ ταὐτὸν λέγων τῷ φϑαρτὸν αὐτὸν dua xal ἄφθαρτον λέ- 46
γοντι. ἔτι δέ, φησί, τὸ κατὰ χρόνον ἄφϑαρτον ἑπόμενον τῷ γενητῷ λαμ-
βάνει, τοῦτο δέ, φησίν, οὐ τῷ ἐν γενέσει τὸ εἶναι ἔχοντι ἕπεται, ἀλλὰ τῷ
ἀπ᾿ ἀρχῆς χρόνου γεγονότι. ϑαυμάζω, πῶς τοῦτο λέγει 6 ᾿Αλέξανδρος"
τὸ γὰρ ἄφϑαρτον τῷ μὲν ὡς ἐν γενέσει τὸ εἶναι ἔχοντι γενητῷ δυνατὸν 45
ἀχοληυϑεῖν, τῷ ὃὲ ἀπ᾿ ἀρχῆς χρόνου ἀδύνατον, εἴπερ τὸ μὲν οὕτως γενὴ-
30 τὸν xal φϑαρτὸν | πάντως, τῷ δὲ φϑαρτῷ τὸ ἄφϑαρτον ἀδύνατον dxo- 135*

ιῷ
Q

1 σημαντιχὸν A 2 αὐτό] corr. ex αὐτῷ E! ᾿Αριστοτέλης xai Ἀλέξανδρος A
σημαντιχὸν AÀ 9 Ttjvópeva E 6 φησί] φύσει D γίγνεσϑαι E 4 γιγνο-
μένῳ E γίγνεται E: γίνεσϑαι D 8 dp' c γινόμενον DE 9 ὃ᾽ c
οὐδέποτ᾽ Ac 10 γιηνόμενα E (hoc et similia posthac non notabo) 11 ἀλλ᾽
seq. ras. ] litt. E ei] ἀεὶ D 12 φϑαρτόν DE λέγειν D τὸ γενητὸν DE:
corr. E* 13 ἀφϑάρτῳ] corruptibili b τὸ] corr. ex τῷ E? γινόμενον Ab:
γενόμενον DE 14 ἀλλ᾽ εἰ γενητὸν b: ἀγέννητον A: εἰ γενητὸν DE 15 τὸ
om. A li »]546a 18 οὕτω] seq. ras. 1 litt. E ξυστᾶσαν c
γιγνομένῳ DE: γενομένῳ c 18. 19 φϑορά ἐστι παντί D 19 οὐδ᾽ c μένει DE
20 φϑαρτῷ A 20. 21 γενητὸν χατὰ ypóvov] γενητὸν E: χατὰ χρόνον γενητὸν E?c

21 γενητὸν (pr-) om. DE: corr. E? 22 φϑαρτόν (pr.)] post ras. 1 litt. E 23 χρόνον]
χρόνον ὃν DE: corr. E? γενητὸν αὐτὸν Ἐς 24 λέγειν D φϑαρτὸν Ab: ἄφϑαρ-
τον DEc ἄφϑαρτον Ab: φϑαρτὸν DEc 2" γεγονότι] corr. ex λέγων ὅτι E?

29 τῷ] corr. ex τὸ E?

κα IN L. DE CAELO 110 (Arist. p. 9190 11. 21] 30.

λουϑεῖν. xal tà ἐφεξῆς δὲ ῥηϑὲν οὐδὲν ἔλαττον ϑαυμάζω, ὅτι τὸν ϑεὸν 135*
6 [Ϊλάτων αἰτιᾶται τῆς ἀφθαρσίας συνειδώς, ὅτι γενητὸς ὧν xol φϑαρτός
ἐστι τῇ αὑτοῦ φύσει" "el γὰρ ἦν, φησίν, ἀγένητος, ἐν ξαυτῷ τὴν αἰτίαν 6
xxi τὴν ἀρχὴν εἶχε τῆς ἀφϑαρσίας᾽᾿. πῶς γὰρ οὐχ ἐννοεῖ, ὅτι xol ἀγέ-

5 νητὴν λέγων τὸν οὐρανὸν ᾿Αριστοτέλης ὅμως πεπερασμένην αὐτὸν δύναμιν
ἔχειν φησὶ τῇ ἑαυτοῦ φύσει, xal τῆς ἀιδίου χινήσεως, ταὐτὸν δὲ εἰπεῖν
xai τῆς αιδιότητος, εἰς τὸν ϑεὸν xal οὗτος τὴν αἰτίαν ἀνέπεμψεν; ἀλλὰ 10
xal τὸ κατηγορεῖν, φησί, τοῦ χόσμου τὸ ᾿Ὠἔστι᾽ σημεῖον τοῦ μὴ οὕτως
αὐτὸν λέγειν γεγονέναι ὡς ἐν τῷ γίνεσθαι τὸ εἶναι ἔχειν. ὅτι δέ, εἴ που

10 τὸ ἔστι κατηγορεῖ τοῦ χόσμου, διὰ τὴν συνήϑειαν τοῦτο ποιεῖ, ὥσπερ χαὶ
τὴν ἡμέραν xai τὸν αἰῶνα εἶναι λέγομεν, δῆλον, ἐξ ὧν αὐτὸς ἀχριβολο-
Ἰούμενος Ἰέγραφε᾽ “᾿χαὶ τό τε ἦν xai ἔσται χρόνου γεγονότα εἴδη. ἃ δὴ
φέροντες λανθάνομεν ἐπὶ τὴν ἀΐδιον οὐσίαν, οὐχ ὀρθῶς" λέγομεν γὰρ δή,
ὡς ἦν, ἔστι τε καὶ ἔσται, τῇ δὲ τὸ ἔστι μόνον χατὰ τὸν ἀληϑῆ λόγον

15 προσήχει, τὸ δὲ ἦν τό τε ἔσται περὶ τὴν ἐν χρόνῳ γένεσιν ἰοῦσαν πρέπει
λέγεσϑαι᾽. ἀΐδιον δὲ οὐσίαν ὅτι τὴν νοητὴν xai ὄντως οὖσαν χαλεῖ, πρό- 90
δηλον xal ἐξ ὦν περὶ τοῦ παραδείγματος εἶπε “᾿χαϑάπερ οὖν αὐτὸ τυγχά-
νει ζῷον ἀΐδιον v.

Ταῦτα πρὸς τὸν ᾿Αλέξανδρον εἶχον λέγειν αἰδούμενος μὲν τὸν ἄνδρα

5320 xal χάριτας ὀφείλων αὐτῷ, νομίζων δὲ xal αὐτῷ φίλον εἶναι τὸ τὴν ἀλή- 35
ϑειαν προτιμᾶν. ὃ δὲ ᾿Αριστοτέλης. ὡς εἶπον, xal τὸ φαινόμενον ἐν τοῖς
λόγοις, εἰ διαφωνεῖ πρὸς τὴν ἀλήϑειαν, ἐλέγχειν προϑέμενος πρὸς τοὺς γε-
γητὸν ὡς ἀπὸ χρόνου xal ἄφϑαρτον λέγοντας τὸν χύσμον ὑπαντᾷ πρῶτον

ἐχ τῆς ἐπαγωγῆς" ᾿᾿πᾶάντα γάρ, φησί, τὰ γινόμενα xai φϑειρόμενα φαίνε- 80
ΞΞ5 2 ται. καίτοι, εἰ χρή ποτε χωρὶς αἰτίας xai ἀποδείξεως τιϑέναι τι, μόνα
ἐχεῖνα ϑετέον, ὅσα ἐπὶ πολλῶν TY, πάντων ὁρῶμεν ὑπάρχοντα, περὶ δὲ τὸ
νῦν ζητούμενον τὸ ἐναντίον τούτου συμβαίνει, εἴπεο πάντα τὰ ἀπ᾿ ἀρχῆς

χρόνου γινόμενα καὶ φϑειρόμενα φαίνεται.

ὅ

p.279»21 "Est δὲ τὸ u$ ἔχον ἀρχὴν τοῦ ὡδὶ ἔχειν ἕως τοῦ οὔτε
Ξ::.«.:» εἰ δυνατὸν ἄλλως ἔχειν.

Δείξας ἐχ τῆς ἐπαγωγῆς, ὅτι τὸ ἀπ᾿ ἀρχῆς χρόνου γεγονὸς ἀδύνατον 40
ἄφϑαρτον εἶναι, τὸ αὐτὸ xal δι᾿ ἄλλης ἐφόδου δείχνυσιν. ὑπαντᾷ δὲ πρὸς
ὑπόθεσιν τὴν λέγουσαν ἔχ τινων γεγονέναι τὸν χόσμον, ἃ πρότερον ἄλλην
ἔχοντα διάθεσιν μετέβαλεν εἰς τόνδε τὸν χόσμον, χαὶ προλαμβάνει τῆς
“ἰποδείξεως ἀξίωμα τὸ λέγον, ὅτι τὸ μὴ ἔχον ἀρχὴν xal δύναμιν τοῦ με- 45
T————M——————————————————

ὩΣ 5

Σ ΞΕ «ΟΑνασίας A 9 αὑτοῦ E?: αὐτοῦ ADE 4 ἀφϑασίας A 9 ὁ ᾿Δριστοτέλης A
«κυ έπεμψε Ac 10 τοῦ] τὸ τοῦ E: corr. E? 12 γέγραφε) Tim. 31 e 13 λαμ-

bo C paty D δή om. D 14 ἔστι (pr.)) seq. ras. 1 litt. E post μόνον del. οὐ E?
3 ^v) corr. ex τῆς E? 11 size] Tim. 37 d 239 λέγειν comp. A 20 tt
9m. p 21 ἐναντίον E?: lac. E τούτῳ D 29 οὔτ᾽ Ec 32 ἄφϑατον D

ἀίκν σι E: corr. E? πρὸς] πρὸς τὴν Ec

802 SIMPLICII IN L. DE CAELO I 10 (Arist. p. 279*21)

ταβάλλειν εἴς τι, ὥστε δυνάμει elvat τοῦτο, εἰς ὃ μεταβάλλει, ἀλλ᾿ οὕτως 135»
ἔχον ὡς ἀδύνατον ἄλλως | ἔχειν τὸν ἅπαντα αἰῶνα, τοῦτο ἀδύνατον με- 186:
ταβαάλλειν" εἰ γὰρ μεταβάλλοι, πάντως ἐνυπάρχει τις αὐτῷ δύναμις, δι᾿ ἣν
δύναται xai ἄλλως ἔχειν. ἐν πᾶσι γὰρ τοῖς μεταβάλλουσιν ἣ δύναμις ἤτοι
5 τὸ δυνάμει πρὸ τοῦ ἐνεργείᾳ ἐστί τοῦτο προλαβὼν χρῆται αὐτῷ ἐπὶ τοῦ 5
χόσμου. εἰ γὰρ ἀπ᾿ ἀρχῆς τινος χρόνου ἐγένετο xal συνέστη ὁ χόσμος
ἔχ τινων, οἷον φέρε τῶν στοιχείων, ἄλλως πρότερον ἐχόντων, εἰ μὲν aei
οὕτως ἐχόντων, ὡς εἶχον πρότερον, xal ἀδυνάτων ἄλλως ἔχειν, οὐχ dv
ἐγένετο ἐξ αὐτῶν ὃ χύσμος μὴ μεταβαλλόντων ἐχείνων ἀπὸ τῆς προτέρας 10
10 ἑαυτῶν ἕξεως: εἰ δὲ γέγονεν ὁ χύσμος, ὥσπερ f, ὑπόϑεσις ἔχει, xai τὸ
ἀντιχείμενον τῷ ἡγουμένῳ ἀληϑές, ὅτι ἀναγχη xal τὰ ἐξ ὧν ἔστι δυνατὰ
εἶναι ἄλλως ἔχειν xal μὴ ἀεὶ οὕτως ἔχειν, ὡς ἐξ ἀρχῆς εἶχεν, ὥστε δια-
λελυμένα πρότερον συστήσετα!ι. εἰ δὲ ταῦτά ἐστι τὰ συστάντα, ἅπερ δια- 15
λελυμένα χατ᾽ ἐνέργειαν ἦν, xai δύναμιν εἶχε τοῦ μὴ ἀεὶ ὁμοίως ἔχειν,
15 δῆλον, ὅτι xal μετὰ τὴν σύστασιν οὐχ ἀπώλεσε τὸ πεφυχέναι xai διαλελυ-
μένα ὑφεστάναι xai τὴν δύναμιν ἔχειν τοῦ μὴ ἀεὶ ὁμοίως διαχεῖσϑαι,
ὥστε xal συνεστῶτα διαλυϑήσεται, xal οὐχ ἔσται ἄφϑαρτος 6 χόσμος, 90
εἴπερ γενητὸς ὑπετέϑη, ἀλλὰ διαλυϑήσεται εἰς ἐχεῖνα, ἐξ ὧν συνέστη, xoi
οὐχ ἅπαξ τοῦτο μόνον οὐδὲ Oi: διὰ τί ydp, εἴπερ ἐξ ὧν ἔστιν ἀγένητα
90 ὑπόχειται, πάντως δέ, ὅτι xai ἄφϑαρτα; ἀλλὰ ἀπειράχις 7, οὕτως ἔσχεν ἢ
δυνατὸν ἦν ἄλλως ἔχειν. εἰ δὲ τοῦτο, οὐχ ἄν εἴη ἄφϑαρτος" οὐδὲ γὰρ τὸ $$
υεταβάλλον xal γενόμενον ἐχ τῶν ἄλλως ἐχόντων ποτὲ οἷόν τε ἄφϑαρτον
εἶναι τῷ μένειν ἐν ἐκείνοις, ἐξ ὧν ἐγένετό τε χαὶ ἔστι, τὴν δύναμιν τοῦ
οὕτως ἔχειν, ὡς εἶχε xai πρὸ τοῦ γενέσϑαι’ οὐ γὰρ σὺν τῷ ἀποβάλλειν
25 τὸ χατ᾽ ἐνέργειαν ἐχείνως ἔχειν ἀποβέβληχε xal τὴν δύναμιν τοῦ οὕτως 30 «m
ἔχειν, ὡς πρόσϑεν εἶχεν. ὥστε τὴν ὅλην ἀγωγὴν τοῦ λόγου τοιαύτην
εἶναι" εἰ γενητός ἐστιν ἀπὸ χρόνου ὁ xocuoc, τὰ ἐξ ὧν συνίσταται μετα-
βλητὴν ἔχει φύσιν’ οὐ γὰρ dv μετέβαλεν εἰς αὐτόν: εἰ δὲ τοῦτο, οὐχ dv
εἴη ἄφϑαρτος᾽: ἀναχάμπτει γὰρ εἰς ἐχεῖνα πάλιν. εἰ ὁὲ ἄφθαρτος ὃ χό-
30 Guo;. οὐχ ἐξ ἄλλως ἐχόντων πρότερον συνίσταται" εἰ δὲ τοῦτο, οὐχ dv $$ --
εἴη Ἰενητός: ὥστε ἀδύνατον ἅμα γενητὸν ἀπὸ χρόνου xal ἄφϑαρτον εἶναι.
Δύναται, φησὶν ᾿Αλέξανδρος, τὸ οὔτε εἰ ἄλλως ἔσχε ποτὲ οὔτε

εἰ δυνατὸν ἄλλως ἔχειν siprxévat τὸ μὲν ὡς ἴσον τῷ οὔτε el γενό-

2 ἀδύνατον AE?b: οὐ δυνατὸν CD: δυνατὸν E 9 μεταβάλλει CE: corr. E!
ἐνυπάρχειν E: corr. E? αὐτὸ E ὃ ἐστί] seq. ras. 1 litt. E 1 ἀλλ᾽ ὡς E: -
corr. E? S ἀδυνάτως in ras. E? Ὁ ὁ χόσμος ἐξ αὐτῶν A 11 δυνατὸν D
12 ὡς) ὡς καὶ A 10 ἀπώλεσεν E, sed corr. 16 ἀεὶ] δεῖν A 11 ἔστιν
Ec 1) ótà τί γάρ, εἴπερ] εἰ γὰρ c(b) ἐξ] τὰ ἐξ Ὡς 20 δέ] δῆλον ς
2] 7» Ab: om. DEc οὐδὲ scripsi: οὔτε ADEc 23 τῷ] corr. ex τὸ E!
ἔστι] ἔχει Εἴς 24 εἶχεν E: eorr. E? ἀποβαλεῖν A 21. 28 μεταβλητὸν
A
De 28 ucezada A 29 εἰς A: oin. DEbe 32 δύναται) δύναται δέ E?c
τὸ Oum. ὁ εἰ add. E? ἔσχε ADE (ut. Arist. codd. LM): εἶχε Arist. vulg.

οὔτε (alt. add. E*

SIMPLICI! IN L. DE CAELO 110 [Arist. p. 279»21. 82] 303

μένον πρότερον ἐφθάρη, τὸ ὃὲ τῷ οὔτε εἰ μὴ ἐφϑάρη μὲν ἤδη πρότερον, 136^

δύναμιν δὲ ἔχει τοῦ φϑαρῆναι τῷ τὰ ἐξ dw γέγονεν εἶναι τῆς φύσεως 40

ταύτης.

Ἔστι δέ, φησὶν ᾿Αλέξανδρος, xai οὕτως εἰς τὸ προχείμενον éntyetpt-
σαι. εἰ τὸ ἀΐδιον ἀδύνατον ἄλλως ἔχειν, τὸ δυνατὸν ἄλλως ἔχειν οὐχ
ἀίδιον: τὰ δὲ ἐν τῷ χόσμῳ δυνατὸν ἄλλως ἔχειν, εἴπερ ἐχ προηγησα- 4o

μένης δυνάμεως γέγονε τῶν δυναμένων xai ἄλλως ἔχειν. ἔτι [ τὰ ἐξ 1800
ὧν γέγονεν ὁ χόσμος, εἰ γέγονεν ὅλως, Y, ἀΐδια ἣν T, οὐχ ἀΐδια: ἀλλ᾽ εἰ
μὲν ἀΐδια xai ἀεὶ ὡσαύτως ἔχοντα, οὐχ ἐδύνατο μεταβάλλειν, ὥστε οὐχ

10 ἄν ὃ χόσμος ἐξ αὐτῶν ἐγένετο μὴ πρότερον ὧν ἐξ αὐτῶν: εἰ δὲ μὴ
ἀίδια, xai αὐτὰ ἐκ μεταβολῆς τινων γέγονεν" εἰ δὲ τοῦτο, οἷά τέ ἐστι με- ὃ
ταβάλλειν πάλιν εἰς ἐχεῖνα, ἐξ ὧν γέγονεν" ἐξ ἐναντίων γὰρ xal εἰς ἐναν-
τία αἱ μεταβολαί" εἰ οὖν φϑαρτὰ τὰ ἐξ ὧν ὁ χόσμος, φϑαρτὸς ἄν εἴη xoi
αὐτός."

15 Ταῦτα. ὡς εἶπον, συνήχϑη πρὸς τοὺς λέγοντας ix προὐπαρχόντων
τινῶν ἀπ’ ἀρχῆς τινος χρόνου γεγονέναι τὸν χύσμον, ὡς ἐδόχει λέγειν ὃ 10
Πλάτων ix τῶν πλημμελῶς διαχειμένων πρότερον στοιχείων οὔτε χατὰ
χρόνον προὔπάρχειν τὸ πλημμελὲς λέγων, εἴπερ τὸν χρόνον μετ᾽ οὐρανοῦ
γεγονέναι φησίν, οὔτε χαϑ᾽ αὐτὸ νομίζων αὐτό ποτε ὑποστῆναι, ἀλλ᾽,

80 ὥσπερ ἐν τῷ Πολιτιχῷ ἤδη ὄντος τοῦ χόσμου ἀποστήσας αὐτοῦ τῷ λόγῳ
τὸν δημιουργὸν εἰς ἀταξίαν αὐτὸν ὑποφερόμενον ἐθεάσατο, οὕτως χαὶ πρὸ
τοῦ τὴν δημιουργιχὴν ἐλλάμψαι τάξιν ὁποία τις ἦν ἢ σωματιχὴ φύσις,
χαϑ᾽ ὑπόϑεσίν τις βουλόμενος μαϑεῖν ἄταχτον ἄν αὐτὴν xal πλημμελῇ
ἐθεάσατο. εἰ δέ τις, ὡς οἱ xaU' ἡμᾶς βούλονται σοφοί, μὴ προὐπαρχειν 30

£ λέγων τὰ ἐξ ὧν ὃ χόσμος συνέστηχε γενητὸν ὅμως αὐτὸν ὑπόϑοιτο χατὰ

χρόνον, οὐχ ἔχει λέγειν αἰτίαν, δι’ ἣν τότε γέγονεν, ἀλλὰ μὴ πρότερον ἡ

ὕστερον. τὰ μὲν γὰρ ἐχ uetaolz; γινόμενα xai αὐτὰ παλιν εἰς ἄλλα με-

ταβάλλοντα αἴτιον ἔχει τὸν εἱρμὸν τῶν τε προηγησαμένων xai ἑπομένων 25

τοῦ τότε γενέσθαι, τὰ δὲ ἐχ τοῦ μὴ ὄντος ἀδύνατον ἔχειν τὴν τῆς αἰτίας

» ἀπόδοσιν.

ων

ἰ

p219»32 "Hv àé τινες βοήϑειαν ἐπιχειροῦσι φέρειν ἕως τοῦ ἐν 80
ὃὲ τοῖς διαγράμμασιν οὐδὲν τῷ χρόνῳ χεχώρισται.

Aoxei μὲν πρὸς Ξενοχράτην μάλιστα xai τοὺς Πλατωνιχοὺς 6 λόγος
πείνειν, διότι ἐξ ἀτάχτου xal πλημμελοῦς γεγονέναι τὸν χόσμον φασί, τοῦ S5

-- ---

EV om. E ἐφθϑάρει E, sed corr. 2 φϑαρεῖναι E, sed corr. deinde add.
κυρ, E? γέγονεν] seq. ras. 8 litt. E 9 xal ἀεὶ] bis A ὥστ᾽ D
12 μεταβαλεῖν A 20 Πολιτιχῷ] 272 e sq. 22 τὴν om. c ὁποῖον
«Ξοῖν, E? 24 ἀντίρρησις πρὸς δόξαν χριστιανιχὴν τὴν ἦρχϑαι ἐξ οὐχ ὄντων τὸ πᾶν
f*2'29z, mg. A?: δοχεῖ τοὺς χριστιανοὺς λέγειν mg. K? 280 λέγων Ab: λέγειν DE
τῶν ὅμως A 21 γινόμενα] sic E 29 τοῦ τότε E?: τοῦτό τε ADE ἔχειν)
o93 p. A, mut. in ἔχει 81 ἐπιχειροῦτιν ἐπιφέρειν (ut Arist. codd. FH) Ec

523 Ξενοχράτη E, sed corr. μάλιστα om. D

25 eK 07. & LIE τῷ 1.1.1 της Σ YUAN

MT τ τοῦτ TFVLAXmo x loben TEL ἔσω τι uc. ^ oy Be
£244. 1... 1. E4449 TOYLRLIASR EX ZCEXKDI. τὸς CES» αὐτὸ
f^Ty.L iX τς σῶξα. ULT vL) Cv ἐσ ἀπο τ ἀξγοντες τὸν
“22.»»» τ» -ξνε2:, οἷ τ XT. JL. UEKT LS Ἐχυξτι. XAR EL ub Φ
: ᾽ς LLLaIy τε. ας JI τῆς CXLD CAO ἔν υτῦϑπιῷ τι τξῖκον τε
4a 2 νηεταντέχαν.. ILTLLT 212 τῶν £2 79 i22» -X ᾿ξ Tg E32.
7a ἧς τὰ D τειν». wi To i" DevYm Dp τόπων ἔεχϑυζῖν. xm
4T. LL τῶν VIPVy/ Le τῶξτε τὰ τονάξτε. τοῦ ak X27 yla RC
"L4 ca 2272 εἰς τῷ 4-23 iT X253. τῶς. τῷ τὸ X331 χε oT)
10 ἦν. ἐξ 22/7: ἃΞξ αὐτῶν ἃν, ξ᾿ τι ῖνε: τὸ τύνϑετχ. ὧσεες Ez3 τῶν ὧνα- 131:
“πρᾶτον LÁ θη τχο τὴν φο αὐτῶν ττντε; τὰ υνϑες εἰς τὰ
ἀξ), ἃ ανα).,,»,2:. χα! 6I ἐξ ξχξίνοωον ξ, Ξνξτο ἄν. εἴξεο ἐξ ἀρχῆς ἐγίνετο.
qum. οἷον τὸ τρῆων»» ἔχ Tote. εὐϑετιῶν χατὰ leva Ζοντιθεμέ- ὃ
wy. 5 52 YS E w»2; x μᾶς ἀλλ᾽ "ix
15 κατὰ τὰ izizva MEM
“νη τῶν καὶ ἀφϑαστον ὥυχοῦτι λξγειν τὸν X535. 634 ἐξ ἑνὸς ἢ δυεῖν ἢ
τεὐτάρον στοιχείων πονυπαρχόντων αὐτὸν λέγουσι τεγονέναι. προσήκει τὴν P
“ἔνεστιν οὕτως ἐξηγεῖσϑαι. ὡς εἴρηται. χαὶ τὰ, οἱ λέγοντες δῶρ T, ἀέρα
ἢ πῦρ ἢ τὰ τέτταρα τῇ» ἀρχὴν τὰ vov φαινόμενα πύνϑετα ἀναλύσαντες
"0 ὡς ἀπλούστατα ταῦτα πουυποτίϑενται xai ὅπως ἐξ αὐτῶν τίνεται τὰ σύν-
Beza σχυποῦντες, εἰ χαὶ ἐξ ἀυχῖ,ς τινὸς χρονιχῆς ὦ κόσμος ἐγίνετο, οὔτως 1$
ἄν "(vsalat xv. ὁ ὃὲ Ap: τοτέλης οὐ φησι χαλῶς αὐτοὺς ἐξηγεῖσϑαι
τὸ νητών' οὐδὲ γὰ τὸ ἀπὸ τῶν μαϑημάτ wy παράδειγμα προσήχειν αὖ-
τοῖς. 6 μὲν qàp μαθηματιχὺς εἰς τὰ ἐνυπάρχοντα xai ἀεὶ συνόντα τοῖς
"ἢ διαγράμματιν, ἀναλώξι. τὸ τρίγωνον εἰς τρεῖς εὐθείας xal τὸν χύβον εἰς ἕξ 99
τοτ τράγωνα, περ ἀξὶ συνυπᾶργχε! αὐτοῖς οὐ δεόμενα μεταβολῆς τινος πρὸς
τὸ ἐς αὐτῶν γενέσθαι τὸ σύνθετον, αλλ οὐδὲ ὡς προύπαρχοντα ταῦτα
λαμβάνειν ἀνάγχη" ὄν) α 6i, φησί, τὰ λαμβανήμενα εἰς γένεσίν τινος ἀδύ-
νατὴῶν Gua ὄντα ἐχείνῳ σώζειν τὴν ἀπόδησιν τῆς Ἱενέσεως, ἀλλὰ τὰ μὲν 3
40 πρότερα, τὰ ὃὲ ὕστερα ἐστι xal ὑπεναντίως ἔχοντα πρὸς ἄλληλα, οὐχέτι
qiti τὴν ἐς ὑπο έσεως τένεσιν, ὡς ἐπὶ τῶν ὀιαγραμμάτων. οὗτοι ὃὲ ἐξ
ἀτάχτων τοταγμένα λέγουσι γενέσθαι, ἅμα ὃὲ τὸ αὐτὸ ἄταχτον slvat xai
τεταγμένων ἀδύνατον! ὥστε ἀναγχη γένεσιν τῷ ὄντι εἶναι xai χρόνον, ὥστε 80

| εἰπόντος) Tin. 308 2 ἄγον] corr. ex ἄγων A 2. ὃ ἐχ τῆς ἀταξίας εἰς τάξιν
αὐτὸ ἤγαγεν D 4 φασὶ) φησὶ comp. A ὃ te Om. A τούτου E: corr.

N τὸν 3ovlieca (1) om. E: τὸν μὴ ἐπινοίᾳ ἀναλύοντα τὰ σύνϑετα E?c τὸν Ab: om.
Up ἢ σχηποῦντα, πῶς] σιωποῦντα, E: λέγοντα E?: ζητοῦντα πῶς c εἰ τὰ] corr.
ex εἶτα E? lU ἀπ᾽ αὐτῶν] supraser. ΟἹ: ἀπάντων Α 12 ἀναλόουσι) seq. ras. ]
litt. K ἐγίνετο AUD: ἐγένετο Ke 14 οὐχὶ] o9 C: οὐχ ὡς D l5 τὰ om. CD
ἐπίπεδιν UD τ 690iv. DE 2] εἰ xal D: xai AE: xai εἰ E?c: et si b
gponvixe) A ἐγένετο v TO τὸ γενητόν D: τὸ γεννητόν A: τὸ νητόν E: τὸ δητόν
EC ΤῊΝ qéivexv μονα Ese 26 3»vozapytt D: corr. ex συνυπάρχειν ἘΠ: συνυπᾶρ-
FIGNA Y US ἔνθα) AUS δὲ τὺ 29 ἀπόδωσιν E: corr. E? 30 ἄλληλα Ab:

Aaa ὦννα DE AS εἶναι τὸ ὄντι ἢ xal] χατὰ c

SIMPLICII IN L. DE CAELO I 10 (Arist. p. 2790 82] 305

τὰ μὲν προὐύπάρχειν τῷ χρόνῳ, τὰ δὲ μετ᾽ ἐχεῖνα ἐπισυνίστασϑαι. ἐν δὲ 13975
τοῖς διαγράωυμασιν οὐ προὐπάρχουσι τῷ χρόνῳ αἱ τρεῖς εὐϑεῖαι τοῦ τριγώ-
νου. ὥσπερ οὖν οὐχ ἄν τις εἴποι χαϑ᾽ ὑπόϑεσιν προὐπάρχειν τὴν uitty
τῆς χυήσεως xal τὴν χύησιν τῆς ἀποτέξεως οὐδὲ τοὺς Aou; xal τὰ ξύλα 80
5 τῆς οἰκίας, ἀλλὰ τῷ ὄντι προὐπάρχει, xal διὰ τοῦτο οὐχ dv τις ἐξ ὑπο-
ϑέσεως λέγοι τὴν τοιαύτην γένεσιν, ἀλλὰ γένεσιν ὄντως xal χρόνον διορί-
ζοντα τὰ προὐπάρχοντα xal τὰ ὕστερον ἐπιγινόμενα, οὕτως T, τοῦ χόσμου 40
Ἱένεσις οὐχ ἄν ἐξ ὑποθέσεως εἴη, εἰ προὔύπαάρχοι τοῦ χόσμου τὸ ἄταχτον
xal μὴ δύναται συνυπάρχειν αὐτῷ, ἀλλ᾽ ἀνάγχη τῆς ἀταξίας ἀναιρεθείσης
10 ἐπιγενέσθαι τὴν τάξιν. ἐπὶ δὲ τῶν μαϑημάτων, xdv ἀδύνατον τὸ γένεσιν
εἶναι σχημάτων, ἀλλὰ διὰ τὸ συνυπάρχειν del τὰ ἁπλᾶ τοῖς συνϑέτοις
πρὸς ὑπόϑεσιν οὔχ ἐστιν ἀδύνατον ἣ γένεσις. χαί μοι ϑαυμάζειν ἔπεισι 45
τὴν τοῦ ᾿Αριστοτέλους ἀγχίνοιαν μηδὲ | τὰς τοιαύτας τῶν πραγμάτων [810
διαφορὰς ἀνεπιστάτους χαταλιμπάνουσαν: πλὴν ὁ [Πλάτων ὁρισάμενος, τί
15 λέγει τὸ γινόμενον, ὅτι τὸ ἐν τῷ γίνεσθαι xal ἀπόλλυσϑαι τὸ εἶναι ἔχον,
ὄντως δὲ οὐδέποτε ὄν, xai τοῦτο τῷ χόσμῳ λέγων ὑπάρχειν διὰ τὴν σω- 5
ματιχὴν φύσιν, οὐ δεῖται τῆς εἰρημένης βοηϑείας πρὸς τὸ γενητὸν αὐτὸν
χαὶ ἄφϑαρτον λέγειν. οἱ γὰρ ταύτης δεόμενοι ἐξ ὑποϑέσεως μέν, ὡς ἀπὸ
χρόνου δέ τινος, τὴν γένεσιν ὑποτίθενται, αὐτὸς δὲ ἄλλο γενέσεως εἶδος
20 ἐνεῖὸε τῷ χόσμῳ, o τὸ ἄφϑαρτον οὐ κωλύεται συνυπάρχειν. ἐπειδὴ δὲ 10
xai Πλάτων xoi ᾿Εἰμπεδοχλῇς xoi ᾿Αναξαγόρας καὶ οἱ ἄλλοι φυσιχοὶ τὴν
τῶν συνθέτων ἀπὸ τῶν ἁπλῶν Ἰένεσιν χατὰ τὸν ἐξ ὑποθέσεως τοῦτον
τρόπον φαίνονται παραδιδόντες ἀπὸ τῶν νῦν ὁρωμένων τὴν ἀνάλυσιν ποιού-
μενοι τὴν ἐπὶ τὰ ἁπλᾶ xal τὴν ἐκ τῶν ἁπλῶν σύνϑεσιν ἐξιστοροῦντες, ὡσεὶ 15
25 xal προὐπῆρχον τῷ χρόνῳ τὰ ἐξ ὧν γίνεται τὰ γινόμενα, ῥητέον,. οἶμαι, πρὸς
τὴν ᾿Αριστοτέλους ἔνστασιν, ὅτι ἢ μὲν διαφορὰ χαλῶς ἀποδέδοται τῶν τε
δυναμένων ἐξ ὑποϑέσεως μόνης λαμβάνεσθαι χαὶ τῶν μὴ δυναμένων. ὅτι,
ἐν οἷς uiv συνυπάρχει ἀεὶ τὰ ἐξ ὧν ἢ γένεσις λέγεται. ἐν τούτοις χἄν 90
ἀεί ἐστι δυνατὸν ἐξ ὑποϑέσεως λαμβάνειν τὴν τῶν ἁπλουστέρων προύπαρξιν
30 xai τὴν χρονιχὴν γένεσιν, ἐν οἷς δὲ μὴ δύναται συνυπάρχειν τὰ ἐξ ὧν ἢ
γένεσις τοῖς γινομένοις, ἀλλὰ xai ἐναντίως ἔχει πρὸς αὐτά, ἐν τούτοις τῷ
χρόνῳ προὐπάρχειν ἀναάγχη τὰ ἐξ ὧν ἢ γένεσις, xa( ἐστι γένεσις ὄντως 25
αὔτη χατὰ χρόνον, ἀλλ᾽ οὐχ ἐξ ὑποϑέσεως γένεσις. ταῦτα μὲν οὖν χαλῶς

9 προυπάρχει A 4 χύησιν] κίνησιν E ἀποτάξεως A, sed corr. 9 προῦπαρ-
yt € τις] corr. ex τι E? 6 ἀλλὰ γένεσιν ὄντως] ὄντως E: ἀλλὰ γένεσιν
φυσιχὴν E?c χαὶ] xatà c ἡ ὕστερα A 8 προυπαῖ Α 11 ἀλλὰ om,
Ec 12 πρὸς] ἀλλὰ πρὸς c ἀδύνατος E*c 14 ἀνεπιστάτως Α ὁρι-
σάμενος) Tim. 28 a—b 15 λέγει) À corr. ex q E! 16 ὄντος E: corr. E^

17 οὐ δεῖται AE?: οὐ δεῖ E: om. D 20 τῷ χόσμῳ AE?b: τὸν xócuov DE

21 xai oi] οἱ E: corr. E? 23 νῦν om. c ἀνάλυσιν DEb: ἀναχώρησιν A

24 ἐξυστοροῦντες E, sed corr. 25 προυπῆρχεν A 20 τε om. c 21 69ya-
μένων (pr.)] δυνάμεων E: corr. E? 28 συνυπάρχειν E κἂν] utique b: xalc 91 γι
νομένοις sic E ἔχει Ab: ἔχειν DE 32 ἐστι] seq. ras. 1 litt. E 33 αὐτὴ A

Comment. Arist. VII. Simpl. de Caelo. 20

806 SIMPLICI IN L. DE CAELO 110 [Arist. p. 279532]

εἰρῇσϑαι νομιστέον. υήποτε δὲ xal αἱ τῶν φυσιχῶν ἀρχαί, olov τὸ ὕδωρ 1870
ἢ ὃ ἀὴρ T, τὰ τέσσαρα στοιχεῖα, ἐνυπάρχουσιν ἀεὶ τοῖς ἐξ αὐτῶν συν-
τιθεμένοις; ὃ γοῦν ᾿Εμπεδοχλῦς, οὐδὲν ἄλλο, φησίν, T, γένεσίς ἐστι χαὶ 80
ἢ φϑορά,

δ ἀλλὰ μόνον μῖξίς τε διαλλαξίς τε μιγέντων.
x«i οἱ ἄλλοι δὲ φυσικοὶ οὐχὶ φϑαρέντος τοῦ ὕδατος T, τοῦ ἀέρος T, τοῦ
μεταξὺ γενέσϑαι τὸν χόσμον φασίν, ἀλλ᾽ ἐνυπαρχόντων τῶν ἁπλῶν ἐξ
αὐτῶν γίνεσϑαι τὰ σύνϑετα xal εἰς αὐτὰ ἀναλύεσθαι, ὥσπερ xal 'Aptoto- 35
τέλης αὐτὸς ἐν τῷ xócu«p τὰ τέσσαρα στοιχεῖα ϑεωρῶν xal πρὸ τούτων

10 τὸ ἄποιον σῶμα xal τὰς ποιότητας xal ἔτι πρότερον τὴν ὕλην xai τὸ εἶδος
xai ἀεὶ τὰ συνθετώτερα ix τῶν προσεχῶς ἁπλουστέρων γίνεσθαι λέγων
οὐδὲν dv, οἶμαι, διεχωλύϑη ἐξ ὑποϑέσεω: τὴν ἀπὸ χρόνου γένεσιν παρα-
λαβεῖν. οὐ γὰρ dv αὐτὸν διεκώλυσεν f, τῶν στοιχείων ἀλλοίωσις xal μετα- 40
βολὴ ἀεὶ πάντων ὄντων ἐν τῷ χόσμῳ λέγειν, ὥσπερ χαὶ λέγει, ὅτι τὸ

15 ἄποιον σῶμα δεξάμενον τὰς ποιότητας ἐποίησε τὰ τέσσαρα στοιχεῖα, ταῦτα
δὲ συντεϑέντα ἐποίησε τὰ ζῷα xol τὰ φυτά. ἀλλ' ὃ Πλάτων, φαίη dv,
ἐξ ἀταξίας λέγει γεγονέναι τὸν xóGuov, ἀταξίαν δὲ τῇ τάξει συνυπάρχειν 45
ἀδύνατον: ὥστε ἐξ ὑποθέσεως προὐπάρίχουσαν αὐτὴν ληφϑῆναι. αλλ 1385
οὐχ ὡς προὐπαρξάσης χατὰ χρόνον ἐχείνης xal φϑαρείσης, ἀλλ᾽ ὡς ἐνυπ-

80 αηχούτης uiv del τῇ τῆς ὕλης φύσει χατὰ τὴν ἐν αὐτῇ τῶν εἰδῶν τῶν
χρατητιχῶν αὐτῆς στέρησιν, χοσμουμένης δὲ ὑπὸ τῆς δημιουργιχῇς εἰδο-
ποιίας" xai ὥσπερ τὸ ἀνείδεον ἐνυπάρχει τῇ τῆς ὕλης φύσει xal χατὰ τὸν ὃ
᾿Αριστοτέλην, xdv ἀεὶ μετέχῃ τῶν εἰδῶν, οὕτως xal ἢ ἀταξία ἢ ὑλιχὴ
συνυφέστηχεν αὐτῇ. xdv ἀεὶ τάξεως μεταλαμβάνῃ χατὰ τὴν δημιουργιχὴν

5 εἰδοποιίχν. ὅτι δὲ ταύτην εἶχε τὴν ἔννοιαν περὶ τῆς ἀταξίας ἐχείνης ὁ
[Πλάτων ἀεὶ τῇ ὕλῃ, συνούσης, τεχμαίρομαι xai ix τῶν ἐν τῷ []ολιτιχῷ 10

^ x ^

Ἱεγραμμένων, ἐν οἷς ἀποστήσας τῷ λόγῳ τοῦ χύσμου τὸν δημιουργὸν

ιῷ

ἀτάχτως πάλιν αὐτὸν xtwoüusvov ἐϑεάσατο. λέγει ὁὲ ἐν ἐχείνοις " “ὁ μὲν
χυηβερνήτης, otov πηδαλίων οἴαχης ἀφέμενος, εἰς τὴν αὑτοῦ περιωπὴν αἀπέ-
80 στη, τὸν δὲ ὃὴ xoGgov πάλιν ἀνέστρεφεν εἰμαρμένη τε xal ζύμφυτης ἐπι- 15

» }})

* uc , “λ)
ϑυμίχ΄. εἶτα προελθών φησιν’ “ὃ δὲ μεταστρεφόμενης xal ξυμβάλλων

1 νομιστέον] -στ- e corr. E 9 φησίν] vs. 38 Stein ἐστι) seq. ras. 1 litt. E

ὃ μιγνέντων Α 6 7| τοῦ ἀέρος om. A 4 γίνεσϑαι c 8 αὐτοῦ D ll προσε-

χῶς Ab: om. DE«c 12 àv om. A γένεσιν] yw! A 14. λέγειν] ἀλ- Α

ὅτι om. D 16 συντεθέντα scripsi: συντιϑέντα A: τὰ σύνθετα DEoc: composita b

18 προὐπάργχουσαν — pr. ὡς (19) om. D: mg. E? αὐτὴν om. E?c 13. 19 ἀλλ᾽ οὐχ ὡς] μὴ
t

ὡς Eje 22 ἀνείδεον D τῆς ὕλης) ὅλῃ D 23 ᾿Λριστοτέλῃ E μετέχει

E: eorr. E? JÜ τὸν χόσμον A δημιουργικὸν A 28 λέγει] Politic. 222 e

2! αὐτοῦ Α΄: αὐτοῦ ADE περιοπὴν À 90 πάλιν ἀνέστρεφεν A: ἀνέστρεφεν D:

ἀνέστρεφεν (v eras.) πάλιν Ὁ τε] πάλιν τε D σύμφοτος E, sed corr.

9l φησιν] 253a xdi A: om. DEb ξυμβάλλων E: ξυμβάλων D: ξυμ-

βαλὼν A

SIMPLICII IN L. DE CAELO I 10 [Arist. p. 919» 32. 280311] 301

ἀρχῆς τε xal τελευτῆς ἐναντίαν δρμὴν ὁρμῇ, σεισμὸν πολὺν ἐν αὑτῷ 1384
ποιῶν, ἄλλην αὖ φϑορὰν ζῴων παντοίων ἀπειργάσατο. xai προελϑὼν
πάλιν" “τούτων δὲ αὐτῷ τὸ σωματοειδὲς τῆς συγχράσεως αἴτιον τὸ τῆς 90
πάλαι ποτὲ φύσεως σύντροφον, ὅτι πολλῆς ἦν μέτοχον ἀταξίας πρὶν εἰς

5 τὸν νῦν xócpov ἀφιχέσθαι. παρὰ μὲν γὰρ τοῦ ξυνϑέντος πάντα χαλὰ xé-
χτηται, παρὰ δὲ τῆς ἔμπροσθεν ἕξεως, ὅσα χαλεπὰ xal ἀδιχα ἐν οὐρανῷ
γίνεται, ταῦτα ἐξ ἐχείνης αὐτός τε ἔχει xal τοῖς ζῴοις ἐναπεργάζετα!᾽᾽. 25
ὥστε ἐνυπαρχούσης τῆς ἀταξίας χατὰ τὸν Πλάτωνα ὥσπερ τῆς στερήσεως
οὐδὲν χωλύει xal ἐξ ὑποθέσεως τὴν γένεσιν εἰρῆσθαι τοῦ xócpou. ὁ μέν-

10 tot ᾿Αριστοτέλης τὴν γένεσιν χατὰ χρόνον ὑποθέμενος ὀρθῶς συνεπεράνατο,
ὅτι ἀδύνατον εἶναι χαὶ γενέσϑαι.

p.280211 Τὸ δὲ ἐναλλὰξ συνιστάναι xal διαλύειν ἕως τοῦ ἀλλ᾽ αἵ
διαϑέσεις αὐτοῦ.

Μετὰ τὸ ἀντειπεῖν τοῖς γενητὸν μὲν ἄφθαρτον δὲ λέγουσι τὸν χόσιωον 85
15 μεταβέβηχεν ἐπὶ τοὺς γενητὸν μὲν xai αὐτούς, φθειρόμενον δὲ xal παλιν
“ινόμενον ἐναλλὰξ λέγοντας xal τοῦτο διηνεχῶς, ὡς ᾿Εμπεδοχλῆς καὶ 'Hpa-
xÀettog ἐδόχουν λέγειν xai ὕστερον τῶν Στωιχῶν τινες. τοὺς δὴ rot
ούτους φησὶν ᾿Αριστοτέλης χαὶ αὐτοὺς μὴ λέγειν φϑαρτὸν τὸν χόσμον, ἀλλ᾽ 40
ἀΐδιον μὲν φυλάττειν, ἀλλοίωσιν δὲ αὐτῷ προστιϑέναι μόνην τὴν μορφὴν
O μεταβάλλοντας. εἰ γάρ ἐστι χόσμος fj πᾶσα ὕλη εἰδοπεποιημένη τε xol
τεταγμένη. χαὶ τότε δέ, ὅτε λέγουσιν αὐτὸν ἐφϑάρϑαι, εἶδος ἔχει, ἀλλὰ τε-
λειότερον, εἰ τύχοι, 7, ἀτελέστερον, ὁ φϑορὰν ταύτην τοῦ χόσμου λέγων 45
“τοιοῦτόν τι λέγει, ὥσπερ εἴ τις ἐχ παιδὸς | ἄνδρα γινόμενον xal ἐξ ἀν- 138"
€pbc παῖδα ὁτὲ μὲν φϑείρεσθαι, ὁτὲ δὲ εἶναι οἴοιτο: οὕτως γὰρ ἐν ταῖς
ξαεταβολαῖς xal ὃ χόσμος μένει χόσμος dw. οὐ γὰρ ἐν τῷ τήνδε τινὰ τὴν
Σαορφὴν ἀφωρισμένως ἔχειν ἐστὶ χόσμης, ἐπεὶ οὕτω e xai αἱ τῶν στοι- 5
υ"χείων εἰς ἄλληλα μεταβολαὶ xal ὑπαλλαγαὶ xai αἱ τῶν ὡρῶν διαδοχαὶ
«ρϑοραὶ dv εἶεν τοῦ χύσμου" ἀλλ᾽ ὥσπερ, εἰ éx τῆς Σωχράτους φϑορᾶς
ΓΠλάτων ἐγίνετο xol ix Πλάτωνος πάλιν Σωχράτης, οὐχ dv τις ἀνθρώπου
“αιύτην ἔλεγε γένεσιν xal φϑορὰν ὡς ἀνθρώπου, ἀλλ᾽ εἰς μορφὰς ἀλλοιο- 10

τελετῆς D ὁρμῇ ADEb: ὁρμηϑείς Εἷς ἐν αὑτῷ] ἐν αὐτῷ A: ἐὰν αὐτῷ DE:

, ἑἕαυτῷ E?c 2 αὖ om. E ὃ πάλιν] 273 b δ᾽ c αὐτὸ A ξυγχρά-

ἕως Dc 4 ξύντροφον ς μετέγον c 9 νῦν AE?b: om. DE παρὰ Eb:

p A: περὶ D γὰρ suprascr. E? ξυνϑέντος AE?b: ξύνϑετος E: ξυνϑέτου D

2. ὃ χέχτηται A: τέχτηται E?: τέτυχται DE: constructa. sunt. b 6 παρὰ] περὶ D

( τῶτα A: om. D: ταῦτ᾽ Ec αὐτός E?b: αὐτῆς A: αὖ D: αὖ seq. lac. 6 litt. E
4$| * Ec 12 ὃ᾽ Ec συνεστάναι E 16. 17 “Ηράχλητος E, sed corr. 17 δὴ]
δὲ: 21 δέ] δή A ἔχειν CD 22 εἰ τύχοι] ἐν τύχῃ E: ἂν τύχῃ E?
ταύτην om. Ec λέγων] τοιαύτην λέγων Κις 24 piv] μὴ A 25 xai ὁ D:
καὶ AEe: ὁ C 26 ἔχων A χόσμος)] ὁ xóopoc A ai D: om. AE

20 ἀλλοιώτερος E
20*

308 . SIMPLICII IN L. DE CAELO I 10 [Arist. p. 280s11. 23)

τέρας μεταβολήν, χαὶ μάλιστα τῶν στοιχείων, ἐξ ὧν ἄμφω συνεστήκασι. 138*
τῶν αὐτῶν μενόντων, οὕτως χαί, εἰ àx τούτου τοῦ χόσμου γίνοιτο χύσμος
ἄλλος ὁ χαλούμενος σφαῖρηος T, ὡς ol νῦν λέγουσιν, 6 xatvóc, xal ἐξ ἐχεί-
vou πᾶλιν οὗτος, ἀλλοίωσις ἄν εἴη κόσμου xai οὐ γένεσις ἢ φϑορά. xdv ts
γὰρ ἢ Φιλία συνάγουσα τὰ στοιχεῖα τούτου τοῦ χόσμου λυομένου τὸν
σφαῖρον ποιῇ, χοσμοποιὸς πάλιν ἐστὶ xal ἐχείνη τῶν στοιχείων ἢ συγχρι-
τιχὴ τάξις xal οὐχ t, τυχοῦσα, ὥσπερ xal f, ὑπὸ τοῦ Νείχους γινομένη
διαχριτιχὴ τάξις οὐχ T, τυχοῦσα ἐστιν, ἀλλὰ χοσμοποιὸς χαὶ ἀεὶ τῷ εἴδει
ἢ αὐτή. μόνως δὲ dy ἐφθάρθαι ἐλέγετο ὃ χόσμος, εἰ εἰς ἄταχτα χαὶ
10 ἄλλητε ἄλλως ἔχοντα ἢ μεταβολὴ αὐτῶν ἐγίνετο" εἰ δὲ xal χόσμος ἕχα- 90

τερὸς xal del τὸ αὐτὸ εἶδος ἔχων &xdvepoc* ποιεῖ γάρ tt xui τοῦτο τὰς
τοῦ χόσμου διαφορὰς ἀεὶ τὰς αὐτὰς μένειν: πῶς ἄν εἴη τοῦτο χόσμου
φϑορά; ὑάλιστα δέ φησιν ἀχοληυϑεῖν τὸ ἑχάτερον τῶν χόσμων ἀεὶ τὸ
αὐτὸ εἶδος ἔχειν ᾿Εμπεδοχλεῖ τῷ τὰ αὐτὰ αἴτια ὡρισμένα, εἴπερ ἐναντία, S
15 τῆς τε γενέσεως xal τῆς φϑορᾶς λέγοντι τὸ Νεῖχος xal τὴν Φιλίαν. εἰ
γὰρ ἀεὶ τὰ αὐτὰ αἴτια xai ἣ ὕλη ἣ αὐτή, τὰ τέσσαρα στοιχεῖα ἄφθαρτα
ὄντα, χαὶ τὴν ὑφ᾽ ἑχατέρου γινομένην τάξιν ἀφωρισμένην ἀνάγχη εἶναι
xai ἀεὶ τὴν αὐτὴν xal οὐχ ἄλλοτε ἄλλην" ὥστε, εἰ χόσμος ἐστὶν T, τοῦ 39
συνεχοῦς σώματος τοῦ ὑποχειμένου σύστασις xal διαχόσμησις, οὐχ T,
20 τοιάδε, GÀX ἁπλῶς, δῆλον, ὅτι, τὸ ὅλον συνεχὲς σῶμα x&v ὁτὲ μὲν οὕτως,
ὃτὲ GÀ ἐχείνως διατίϑεται xal διαχεχόσμηται, οὐχ ἄν ὃ χόσμος γίνοιτο
xal φϑείροιτο, ἀλλ᾽ αἱ διαθέσεις αὐτοῦ. 3$

p.280223 Τὸ δὲ ὅλως γενόμενον φϑαρῆναι ἕως τοῦ ἔσται xal

περὶ τούτου δῆλον. 4
γη1. 1 LI - , , -΄ο Pb» — 4 , X , 1
25 Επὶ τὴν τρίτην μέτεισι δήξαν τῶν γενητὸν τιϑεμένων τὸν χόσυον τὴν

λέγουσαν φϑεξίρεσ)αι μὲν αὐτὸν γενόμενον. οὐ μὴν οὕτως ὡς πάλιν dya-
κάμπτειν, ἀλλ΄ ὡς ἕκαστον τῶν φϑαρτῶν λέ ind φϑείρεσϑαι, οἷον τὸν Σω-
χράτην" οὐὸὲ γὰρ Σωχράτης φϑαρεὶς πάλιν Σωχραάτης γίνεται.
οὔτως ἔχειν, φησίν, ἑνὸς uiv τοῦ x690u^50 τιθεμένου ἀδύνατόν ἐστιν, |
30 ἀπείρων ὃξ πρὸ 3

ἐγὴς οὕτως ἔχειν τοιαύτην τινὰ οὐσαν" ἢ jp. ὕλης. φησί, xal ὅλως f, σύ-

5:431; χαὶ T, φύσις, ἐξ ἧς ἐγένετο ὁ χύόσμος, xal πρὸ τοῦ τὸν χύσμον γε- »
νέσ)αι ἣν εἰς τοῦτον μεταβάλλειν δυναμένη, xal ἐξ αὐτῆς οὕτως ἐχούσης 8 — 77
] 4ugwo] corr. ex ἀφ΄ ὧν E? 2 τῶν] τῷ A οὕτω Dc 3. 4 85 ἐχείνου] í*
eorr. ex. ἐξελεῖν οὐ Ε΄ 4 οὕτως E: corr. E? κόσμου) τοῦ χόσμου Ee
9 συνειτάγουτα X 6 ποιεῖ Ee € eU sen. ras. ] litt. E 1 xal (pr.) om. c
ὥσπερ — τυγοῦτα (S) om. c " εἰ add. 11 εἶδος αὐτὸ D: εἶδος τὸ αὐτὸ C
τι On. € 12 τοῦτο! τοῦ CD Mu Euzcóox, E: corr. E? ὡρισμένα -
εἶναι ἡ 10 post αἴτια add. ὡρισμένα 30 7 (pr) om. Ee post αὐτή add. ΄
nhe. ὅτι Me τέσσαρα] ὃ AM: δὲ DE 23 5^? Ee γινόμενον Α
217. 28 Σωχοάτην}) comp. A: eorr. ex Σωκράτη E 28 γίνεται] sic E 30 γοργῶς]

- eye T H * -'ν -
τηρῶς c o0 Ὑν} corr. ex 7,» E7 τοῦτο D

— 3

p sd

- . s» d
(pst. χαὶ τὴν αἰτίαν opis ἐπάγει τοῦ ἀδύνατον ἐφ᾽ 1395

SIMPLICII IN L. DE CAELO 110 [Arist. p. 2802323] 309

φ
6 χύσμος ἐγένετο" δύναμιν γὰρ εἶχε τοῦ μεταβάλλειν εἰς χύσμον' ὥστε xal 139»
ὅταν φϑαρῇ ὁ χόσμος, μεταβάλλει πάλιν εἰς τὴν τοιαύτην σύστασιν, ἐξ ἧς
ἐγένετο, δύναμιν ἔχουσαν τοῦ χόσμον ἐξ αὐτῆς γενέσθαι τοιαύτη γὰρ ἣν
xai πρότερον" εἰ 0B τοῦτο, xdv γένοιτο πάλιν χύσμος ἐξ αὐτῆς ὥσπερ χαὶ 10
, jJ wv P JA ^ , -€-— 58 , ,

5 πρόσϑεν’ τὸ γὰρ ἔχον δύναμιν τοῦ γενέσϑαι τι àv τῷ ἀπείρῳ χρόνῳ xdv
γένοιτο. τὸ δὲ ἣν μὴ Ἰενομένην οὐχ οἷόν τε εἶναί φαμεν μετα-
βάλλειν ἀσαφὲς ὄντως ὃν διαφόρως ἐξηγεῖται ὁ ᾿Αλέξανδρος τὴν χωρὶς
Ἱενέσεως σύστασιν, τις xal πρὸ τοῦ τὸν χόσμον γενέσϑαι ἣν περὶ τὸ ἐξ οὗ to
6 χόσμος ἐγένετο, ὃ οὐχ οἷόν τε ἦν εἰς τὸν χύσμον μεταβάλλειν ἄνευ 1ε-

10 νέσεως, ἵνα ἐξ αὐτῆς ὁ χόσμος γένηται" εἰ δὲ διὰ γενέσεως, δῆλον, ὡς
εἶχε δύναμιν ἐχείνη T, σύστασις πρὸ τοῦ τὸν χόσμον γενέσϑαι ὥστε χό- 20
σμοὸν γενέσϑαι: πᾶσα γὰρ Ἰένεσις ἀπὸ δυνάμεως: ᾧ ἕπεται, xal ὅταν
φϑαρῇ 6 χόσμος xal μεταβάλῃ πάλιν εἰς τὴν τοιαύτην σύστασιν, μετὰ Ou-
νάμεως πάλιν εἶναι ταύτην τοῦ ἐξ αὐτῆς χόσμον γενέσϑαι. — δυνατόν,

15 φησί, μᾶλλον τοιοῦτον εἶναι τὸ ἣν μὴ γενομένην εἰ ἦν ἀγένητος xal
ἀίδιος f, πρὸ τοῦ γενέσϑαι τὸν κόσμον σύστασις, ἀδύνατος ἄν ἣν xal μετα- 30
βάλλειν’ τοῦτο γὰρ αὐτῷ χεῖται" οὕτως δὲ οὐδὲ ὁ χόσμος ἄν ἐγεγόνει"
δὲ à 0—85 , ;5* [A - P , . LP t »
ἐπεὶ ὃὲ γέγονεν, οὐδὲ ἢ πρὸ τοῦ γενέσϑαι σύστασις ἀγένητος ἦν xal diOw;.
δύναται ἄρα εἰς ἐχείνην xal ἐξ ἐχείνης τὰ ὑποχείμενα αὐτῇ μεταβάλλειν,

20 ὥστε xai πάλιν ἐξ αὐτῆς τενέσϑαι' ὁπότερον γὰρ ἄν αὐτῶν δειχϑῇ γεγο- 80
γός, ἂν τε ὁ χόσμος ἂν τε τὸ ἐξ o0 ὁ χόσμος, δέδειχται ἀναχάμπτοντα."
xai χαλῶς, οἶμαι, οὕτως ἐπέβαλεν" εἰ γὰρ ἀπὸ χρόνου γενητὸς ὃ χύσμος,
πρὶν γενέσθαι αὐτὸν αιδίως προὐυπῆρχεν ἢ πρὸ αὐτοῦ σύστασις, ἥντινα υἡ

ZA *» , APA * ^N * e AA s &- j, ὰ » "
γενομένην, αλλ᾽ ἀιδίως οὖσαν, διὰ τὸ ὁμοίως ἀεὶ ἔχειν οὐ φαμὲν μετα- δῦ

25 βάλλειν εἰς τὸν κόσμον" δέδειχται γὰρ τοῦτο, ὅτι τὰ ἐν αιδίῳ xal ἀπείρῳ
τῷ πρόσϑεν χρό ἢ μεταβάλλοντα οὐχ ἄν ἔτι μεταβαλλ

ῦ πρύόσϑεν χρόνῳ μὴ μεταβάλλοντα οὐχ ἄν ἔτι μεταβάλλοι.
Ταῦτα δὲ λέγει ὁ ᾿Αριστοτέλης ὁμολογούμενον λαβὼν τὸ πᾶν τὸ ἐν
ἔρει χρόνου γινόμενον" τοῦτο δέ ἐστι xat' αὐτὸν τὸ γινόμενον: ἐχ usta- 40
μ ι
“-- , , - 7 $8 ^w A v , ^ PEU
βολῆς γίνεσθαί τινος, διότι οὐδὲν ἐκ τοῦ μὴ ὄντος γίνεται. διὸ πολλάχις

80 εἶπον, ὅτι ἀδύνατον εἰπεῖν αἰτίαν, δι᾿ ἣν τότε γέγονεν, ἀλλὰ μὴ πρότερον
ἣ ὕστερον. οἱ δὲ χαϑ᾽ μᾶς σοφοὶ ἀπ᾿ ἀρχῆς χρόνου γεγονέναι τὸν χό-
σμον λέγοντες οὔτε προὐύπαάρχειν τινὰ σύστασιν νομίζουσιν, ἐξ ἧς dv 645

χόσμος ἐγένετο, οὔτε χατὰ μεταβολὴν ὅλως γεγονέναι, ἀλλ᾽ Ex τοῦ μὴ

1 μεταβαλεῖν A 2 φϑαρεῖ E: corr. E? μεταβάλη A: μεταβαλεῖ c 3 xó3uov
CDE?b: χόσμου AE γίνεσϑαι c ὃ γίνεσθαι c 6 γενομένην] mut. in γινο-
μένην E? Toc 7 ὄντως Ov] -τως ὃν in ras. E? διαφόρως DE?b: διαφόρους
Α: διαφόρῳ E 8 post γενέσεως add. δηλονότι E?c περὶ) εἰ γὰρ 6: δὲ enim b

9 ὃ addidi: om. ADEb εἰς — γένηται (10)] φϑαρτὸν διατελεῖν E: μεταβληϑῆναι εἰς
χόσμον ἄνευ γενέσεως ὡς ἐξ αὐτῆς χόσμον γενέσθαι E?c. (εἰς τὸν χόσμον μεταβάλλειν dve» c)
10 αὐτῆς D: αὐτ A εἰ et sequ. ad p. 311,13 ow. E: prorsus aberrat c διὰ
om. A 14 δυνατόν) δύναται D 16 ἦν ἂν D 18 τοῦ] τούτου A

20 αὐτῆς] αὐτοῦ A 24 διὰ τὸ A(b): τῷ D 29 τὰ] τὸ A 26 μετα-
βάλλη D 31 τῶν χριστιανῶν ὁ δείλαιος καϑάπτεται mg. A: τοὺς χριστιανούς φησιν Καὶ’

32 dv) ὧν A

310 SIMPLICII IN L. DE CAELO I 10 [Arist. p. 280323]

ὄντος ὑποστῆναι μὴ δυνάμενοι λέγειν, δι’ ἣν αἰτίαν τότε, ἀλλὰ μὴ πρό- 139*
τερὸν ἢ ὕστερον ὑπέστη. δείξας οὖν ὃ ᾿Αριστοτέλης, ὅτι ἀδύνατον ἕνα
ὄντα γενόμενον φϑαρῆναι xal μηχέτι ἀναχάμπτειν, ἐπάγει, ὅτι ἀπείρων
ὄντων ἐνδέχεται μᾶλλον τοῦτο. xal τὴν αἰτίαν ὃ ᾿Αλέξανδρος προστί- 6
5 ϑησιν' “οὐ γὰρ εἰς ὕλην τοῦ χόσμου, φησίν, f, διάλυσις αὐτοῦ xal
φϑορά, ftc δύναμιν εἶχεν τοῦ γενέσϑαι χόσμος, ἀλλ᾽ εἰς ἄλλον χόσμον, ὦν
ἀπείρων ὄντων χαὶ ἀλλήλους διαδεχομένων οὐχ ἀνάγχη παλιν ἐπὶ τὸν αὐ-
τὸν τὴν ἐπάνοδον γίνεσϑαι. οὕτως δὲ ἐδόχει τοῖς περὶ Λεύχιππον xal 10
Δημόχριτον: πρόχειρον δέ, οἶμαι, ζητεῖν, τί διενήνοχεν αὕτη f, ὑπόϑεσις
10 τῆς ἐναλλὰξ συνιστώσης xai διαλυούσης, ἣν ἔλεγεν ᾿Αριστηοτέλης οὐδὲν
ἀλλοιότερον ποιεῖν ἣ ἀΐδιον μὲν χατασχευάζειν τὸν χόσμον, μεταβάλλοντα
δὲ τὴν μορφήν, ὡς ᾿Εμπεδοχλῇς ἐδόχει λέγειν. μήποτε δὲ xal μᾶλλον 16
τοῦτο τοῖς περὶ Δημόχριτον προσήχει, εἴπερ ᾿Εμπεδοχλῆς μὲν διάφορα τῶν
παρ᾽ αὐτῷ χόσμων ἔλεγεν τὰ εἴδη, ὡς xal ὀνόμασι χρῆσϑαι διαφόροις τὸν
15 μὲν ᾿σφαῖρον᾽, τὸν δὲ ᾿ χόσμον᾽ ἰδίως χαλῶν, oi δὲ Δημοχρίτου χόσμοι εἰς
ἑτέρους χόσμους μεταβάλλοντες ἐχ τῶν αὐτῶν ἀτόμων ὄντας οἱ αὐτοὶ τῷ 20
εἴδει γίνονται, εἰ" χαὶ μὴ τῷ ἀριϑμῷ" εἰ μὴ ἄρα διὰ τὸ μὴ ὑποτίθεσϑαι
τούτους ποιητιχὰ αἴτια ὡρισμένα, ἀλλὰ τῇ χινήσει τῶν ἀτόμων, ὡς
ἔτυχε, γινομένῃ συνιστᾶν τὰ ἀποτελούμενα συμβαίνει μὴ τὰ αὐτὰ γίνεσθαι
40 τῶν χόσμων εἴδη. ἀλλ᾽ ἄλλοτε ἄλλα, xat διὰ τοῦτο μὴ εἶναι ἀλλοίωσιν ὡς 25
ἐπ᾽ ἐχείνων τὴν μεταβολήν, ἀλλὰ γένεσιν xal φθοράν: χαὶ τάχα εἰς τοῦτο
βλέπων ᾿Αριστοτέλης ἔλεγεν ἐπ᾿ ἐχείνων τὴν αὐτὴν τάξιν xal σύστασιν γί-
νεσϑαι, οἷ τῆς διαϑέσεως ἑἐχατέρας αἰτιῶνται τὸ ἐναντίον. ἀλλ΄ εἰ, ὥς
φησιν ᾿Αλέξανδρος, f, διάλυσις τοῖς περὶ Δημόχριτον οὐχ εἰς ὕλην γίνεται, 80
ἀλλ᾽ εἰς ἄλλον xócuov, πῶς τοῖς ἀπείρους λέγουσι χόσμους τοῦτο προχωρεῖ
ἔγειν. ἀλλ᾽ οὐχὶ xai τοῖς ἕνα Tj, πλείονας: μήποτε οὖν ᾿Αριστοτέλης τὴν
ὑπόϑεσιν γυμνάζων τῶν λεγόντων γενητὸν μέν, φϑαρτὸν Oi οὕτως ὡς μὴ

"ὦ
C

ἀναχάμπτειν, οὐχ ἔλαβεν εἰς χόσμον γινομένην τὴν διάλυσιν (ταύτην γὰρ 80
ἀλλοίωσιν ZAeyev), αλλ᾽ εἰς τὸ μὴ ὄν, xal τοῦτο τοῖς μὲν ἕνα τὸν χόσμον
30 ὑποτιϑεμένοις ἔλεγε μὴ προχωρεῖν, ἀπείρων δὲ ὄντων ἐνδέχεσϑαι μᾶλλον"
φϑειρόμενοι γὰρ οὐχ ἐπιλείψουσι διὰ τὴν ἀπειρίαν. xal οὐχ ὅτι δυνατὸν
οὕτω λέγειν, εἶπε τὸ ἐνδέχεται μᾶλλον, ἀλλ᾿ ὡς πρὸς σύγχρισιν τῶν 40
va λεγόντων xal φϑειρόντων οὕτως ὡς μὴ ἀναχάμπτειν' ἐχεῖ γὰρ καὶ
τέλιπεν ἂν ὁ χόσμος, ὅπερ ἐπὶ τῶν ἀπείρων οὐ γίνεται. ὅτι γὰρ οὐδὲ
35 ταύτην τὴν ϑέσιν ἐνδεχομένην νομίζει, ἐδήλωσε λέγων οὐ μὴν ἀλλὰ xai

"5.7 i

- ^ , wv ^ ὦ ^ ey m
τοῦτο πότερην ἀδύνατον ἢ δυνατόν, ἔσται δῆλον Éx τῶν ὕστε- τ

2 ἕνα] εἶναι Ὁ 3 φϑαρῆναι)] ui: φϑαρῆναι A ἀπείρων δ᾽ Arist. 9 φησίν
om. D 6 εἷχε D χόσμος D: comp. A 9 πόχειρον D διενήνοχε Α

10 συνεστώσης D 12 δὲ (pr)] corr. ex διὰ A 14 ἔλεγε D 14. 15 τὸν
piv] τὸ Ev D 16 ὄντες , 19 γινομένῃ om. D 23 εἰ Ab: εἰ εἰς
χόσμους D 24. οὐχ A 25 ἄλλον) ἄλληλον A 21 δὲ Db: δὲ xal A

28 ἔλαβε A 5. οὐ μὴν ἀλλὰ (ut Arist. codd. FHM) AD: ἀλλὰ μὴν Arist.
vulg. (c)

SIMPLICII IN L. DE CAELO I 10 (Arist. p. 280323] 311

pov. οὐ μόνον γὰρ ἥδη δέδειχται, ὅτι μή εἰσιν ἄπειροι οἱ χύσμοι, τῷ 139»
μηδὲ ἄπειρον | εἶναι σῶμα xai τῷ μὴ πλείους ἑνὸς slvat, xal ὅτι ἀγέ- 1404
νητος xai ἀφϑαρτός ἐστιν ὃ χόσμος, ἀλλὰ xal ἐν τῷ δευτέρῳ περὶ τούτου
δείξει, ὅτι ἀγένητος xal ἄφϑαρτος. “᾿ἐπισχεπτέον δέ, φησὶν ᾿Αλέξανδρος,
5 ὔἥποτε ἐν τοῖς ὑστέροις βιβλίοις ἀναιρῶν τὰς ἀτόμους, ἐξ ὧν xai δι᾿ ἃς ἢ ὃ
τῶν χύσμων χατὰ τοὺς ὑποτιϑεμένους αὐτὰς ἀπειρία, ἅμα x«i τὴν ὁόξαν
αὐτῶν ἀδύνατον οὖσαν ταύτην συναποδείχνυσι᾽᾿. μήποτε δὲ οὐχ εἰς μαχρὰν
ἀναβαλλόμενος ὁ ᾿Αριστοτέλης εἶπε τὸ ἔσται δῆλον ἐχ τῶν ὕστερον
οὐδὲ ὡς τοῦτο μέλλων δειχνύναι, ὅτι οὐχ εἰσὶν ἄπειροι χύσμοι" τοῦτο γὰρ 10
10 ἤδη δέδειχται" ἀλλ᾽ ὡς ἐφεξῆς περὶ τούτου λέξων. τεχμαίρομαι δὲ ἐχ τοῦ
ἐπαγομένου αἰτιολογιχοῦ συνδέσμου τοῦ γάρ. εἰσὶ γάρ, φησίν, τινες,
oic ἐνδέχεσϑαι δοχεῖ καὶ ἀγένητόν τι ὃν φϑαρῆναι καὶ γενόμενον
ἄφθαρτον διατελεῖν, ἅπερ αὐτὸς ἀναιρῶν δείξει, ὅτι τὸ ἀγένητον πάντως 16
ἄφϑαρτόν ἐστι xai τὸ ἄφϑαρτον ἀγένητον καὶ αὖ πάλιν τό τε γενητὸν φϑαρτὸν
18 χαὶ τὸ φθαρτὸν γενητόν. τούτων δὲ δειχϑέντων δειχϑήσεται, ὅτι, ὥσπερ τὸ
γενητὸν οὐχ οἷόν τε ἀιδίως εἶναι, οὕτως xal τὸ φϑαρτὸν οὐχ οἷόν τε dt-
δίως μὴ εἶναι, ἀλλ᾽ ἀναχάμπτειν πάλιν εἰς τὸ εἶναι" εἰ δὲ τοῦτο, δῆλον,
ὅτι ἀδύνατον xal τὰ ἐχ τῶν ἀπείρων χόσμων φϑειρόμενα μηχέτι ἀνα- 90
χάμπτειν. χαί ἐστι xal αὔτη ᾿Αλεξάνδρου ὑπόνοια ἐγχεχρύφϑαι λέγοντος ἐν
20 τῷ προχειμένῳ λόγῳ τὴν πρὸς τοὺς τὸν φϑαρέντα xósuov μηχέτι ἔσεσθαι
λέγοντας ἀντιλογίαν.
[Παράδειγμα δὲ τῶν λεγόντων γενόμενόν τι ἄφϑαρτον διατελεῖν ἐπή- δῦ
Yaq& τὸ ἐν τῷ Τιμαίῳ τοῦ Πλάτωνος λεγόμενον: ὅτι γὰρ οὐχ ἄμφω τὰ
προτεϑέντα τό τε ἀγένητόν τι ὃν φϑαρῆναι xal γενόμενον ἄφϑαρτον διατε-
ὦ λεῖν νομίζει λέγεσϑαι ἐν Τιμαίῳ, ἐδήλωσεν αὐτὸς ἐπαγαγών" ἐχεῖ γάρ φησι
τὸν οὐρανὸν Ἰενέσϑαι μέν, οὐ μὴν ἀλλ᾽ ἔσεσϑαί γε τὸν λοιπὸν
ἀεὶ χρόνον. “καὶ κατὰ χοινοῦ δὲ δυνατόν, φησὶν ᾿Αλέξανδρος, ἀχούειν τὸ 80
ἐν Τιμαίῳ γεγραμμένον: τῆς γὰρ αὐτῆς διανοίας τό τε γενόμενόν τι ἄφϑαρ-
"toy λέγειν xal τὸ ἀγένητον φϑαρτόν. ἀλλὰ xol ἢ ἀταξία, φησίν, ἐξ ἧς ὃ
» χεύσμος γέγονε χατ᾽ αὐτούς, ἀγένητος οὖσα ἐφθάρη εἰς τὴν τάξιν xal τὸν
3εύσμον μεταβαλλοηυσα." ἀλλὰ δῆλον, ὅτι, εἴπερ σωματιχόν ἐστιν ἢ ὁρατὸν 35
“τὸ ἅταχτον χατὰ [Πλάτωνα, ὡς δηλοῖ λέγων “᾿παραλαβὼν ὁ ϑεὸς πᾶν, ὅσον
hv ὁρατόν, οὐχ fouyíav ἄγον, ἀλλὰ χινούμενον πλημμελῶς xal ἀτάχτως,"
δῆλον, ὅτι γενητὸν xai αὐτό φησιν 6 [Πλάτων τὸ γὰρ δρατὸν πᾶν γινόμενον

tice D ἄπειροι οἱ χόσμοι Ab: χόσμοι ἄπειροι D 2 σῶμα] σῶμα χόσμον A?
ὄν Ὧν: νῦν iv A δευτέρῳ] cap. 1 13 ἄφϑαρτον] φϑαρτὸν A διατελεῖν]
* τὸ λέγειν Α ἅπερ] hinc rursus inc. E et e c diserepantiam scripturae rursus
Yotavi 14 ἐστι] seq. ras. 1 litt. E 16 εἶναι DEb: om. A οὕτως —
Ub exc (16.17) DE: om. Ab. οὕτως E: οὕτω De 17 μὴ om. D 18. 19. post
COUR ἄμπτειν ras. 15 litt. E 19 ᾿λλεξάνδρου AE?b: om. DE 23 τὸ] corr. ex
"e 1: τῷ om. D τοῦ [lAdttovog om. c 24 φϑαρῆναι om. A 26 οὐ
τὴν om. D γε) τε À 27 χατὰ] χατὰ τοῦ Ec τὸ] corr. ex τῷ E?
18 abu] corr. ex αὐτοῦ E? 90 ἐφϑάρει E, sed corr. 9l] μεταβαλοῦσα A

32 λέγων) Tim. 30 a 33 ἄγων E: corr. E? 94 ὁρατὸν] γενητὸν D

312 SIMPLICI] IN L. DE CAELO I 10. 11 (Arist. p. 280429. ^1]

χαὶ γενητὸν ἀφωρίσατο. μήποτε οὖν ταύτης τῆς ὑποθέσεως τῆς λεγούσης 1405
ἀγένητον μέν τι εἶναι, φϑαρτὸν δέ, οὐδὲ ἔστι τις προϊστάμενος οὐδὲ xatd 41
τὸ φαινόμενον οὕτω ῥηϑείσης, ἀλλ᾽ ὁ ᾿Αριστοτέλης τοῦ τελείου ἕνεχεν τῆς
διαιρέσεως xal ἐχεῖνο παρέϑετο τὸ τμῆμα xal dua, ὅτι f, ἀντιστροφὴ τοῦ
ἀγενήτου xai ἀφϑάρτου συντελέσει αὐτῷ εἰς τὸ δεῖξαι, ὅτι xal τὸ γενητὸν 45
χαὶ φϑαρτὸν πρὸς ἄλληλα ἀντιστρέφουσιν. | ἐπειδὴ δὲ τῆς ἐν Τιμαίῳ 1400
ἀταξίας xai ἐνταῦϑα ἐμνημόνευσεν ὁ ᾿Αλέξανδρος ὡς προὐπαρχούσης τοῦ
κόσμου χατὰ [Πλάτωνα x«i ἐγὼ πάλιν ὑπομιμνήσχω, ὅτι ὁ []λάτων τὸν
χρόνον μετ᾽ οὐρανοῦ γενέσϑαι φησί. πῶς οὖν τοῦ οὐρανοῦ χατὰ χρόνον 5
10 τι mpoümdpystw δυνατόν; xal ὅτι τὸ σωματοειδές, ὅσον ἐφ᾽ ἑαυτῴ, xal
λυτὸν xal ἄταχτον ὑπάρχον xal αίδιον xal χεχοσμημένον δείχνυσι διὰ τὴν
τοῦ ϑεοῦ ἀγαϑότητα συμφωνηῦντος αὐτῷ xal τοῦ ᾿Αριστοτέλους, ὅταν λέγῃ
τὸν xócuov δι᾽ ἑαυτὸν μὲν πεπερασμένην ἔχειν δύναμιν, διὰ δὲ τὸ χινοῦν 10
αἴτιον ἀειχίνητόν τε xal ἀπειροδύναμον γίνεσθαι. “ἱπρὸς δὲ τοὺς Aéqov-
15 τας φησί “γενητὸν xal ἄφϑαρτον τὸν χόσμον T, ἀγένητον xai φϑαρτὸν
φυσιχῶς μὲν εἴρηται πρότερον, ὅτε ἐδείχνυ τὸν οὐρανὸν ἀγένητον ὄντα xal
ἄφϑαρτον ἐχ τοῦ τὸ μὲν γινόμενον xal φϑειρόμενον πᾶν ἐξ ἐναντίου γίνε-
σϑαι xal εἰς ἐναντίον φϑείρεσϑαι,. τῷ ὃὲ οὐρανῷ υηδὲν εἶναι ἐναντίον" εἰ 15
γὰρ ἣν τι ἐναντίον αὐτῷ, εἶχεν ἄν χίνησιν ἐχεῖνο τῇ χύχλῳ χινήσει &vav-
20 tíav* ἐναντία γὰρ φυσιχῶς ἐστιν τὰ ἐναντίας ἔχοντα τὰς χατὰ φύσιν χινήσεις.
δείξας οὖν, ὅτι τῇ χύχλῳ χινήσει οὐχ ἔστιν ἐναντία χίνησις, ἔχει ἑπόμενον 90
τὸ μηδὲ τῷ χυχλοφορητιχῷ σώματι εἶναί τι ἐναντίον, τούτῳ δὲ τὸ μήτε
γίνεσϑαι αὐτὸ μήτε φϑείρεσϑαι. καί ἐστιν ἢ ἀπόδειξις φυσιχωτάτη ἀπὸ
τοῦ αἰτίγυ ληφϑεῖσα τῆς τῶν φυσιχῶν σωμάτων γενέσεώς te xal φϑορᾶς
τοῦ ἐξ ἐναντίων xal εἰς ἐναντία τὰς γενέσεις εἶναι xal τὰς φϑοράς" aÀX s$
εἴρηται περὶ τοῦ οὐρανοῦ μόνον: χαϑόλου δὲ περὶ παντὸς σχεψαμένοις, ε

“-
—-

UL
Ct

^ , ν ( * ^ * 7 € , v N
δυνατὸν Ἰξνητόν τι ἄφθαρτον εἶναι T, ἀγένητον cüaptov, ἔσται xal περ

τοῦ οὐρανοῦ δῆλον" τοῖς γὰρ χαϑόλου τὰ ἐν μέρει συναποῦδείχνυται.

ρ. ὅ80υ1 [Πρῶτον ὃὲ ὁιαιρετέον
φύσιν αὐτῶν συμωυβαίνει

80 [Προϑέμξνηος ζητῆσαι, si δυνατὸν ἔπεσϑαι τῷ γενητῷ τὸ ἀφϑαρτον ἣ
τῷ αγενήτῳ τὸ φϑαρτόν, ἐπειδὴ πολλαχῶς ἔχαστον τούτων λέγεται, δεῖν 80
φησι πρῶτον αὐτῶν τὰ σηυαινόμενα διορίσασθαι xal τούτου τὴν χρείαν

2 τι το E 9 οὕτως E 1 τὸ add. E? G φθαρτὸν E?b: ἄφϑαρτον ADE

9. γενέσθαι — οὐρανοῦ} img. E?*: om. D τοῦ δυνατὸν πρὸ δ΄, sed del. δυνατόν: πρὸ
τοῦ c 1} τε om. D ἀπειροδύναμιν C 15 φησί] mut. in φησίν E?

10 φυτιχῶς — ἀφϑαρτον (16] my. E? φυσιχῶς uiv om. Ee ἔδειξε Ke ὄντα
xai] «ai ὄντα ἡ 1τ τοῦ τὸ] corr. ex τούτου E? 1) ἂν Ab: ἂν xai DE: ἂν
καί τινὰ E?c 19. 20 ἐναντίαν add. E* 20 ἐστι DEc 2] τὸ] τῷ E 23 αὐτὸ]
αὐτὸ A 25 ἐναντία] AEZb: ἐναντίας DE τὰς (pr;7 AE? om. DE 28 τὰ]

τὸ ἡ 29 αὐτῷ c

SIMPLICII IN L. DE CAELO 111 (Arist. p. 280}1. 6] 313

διδάσχει χαλῶς. ἐπὶ γὰρ τῶν πολλαχῶς λεγομένων, ἐὰν μὴ διέλῃ τις τὰ 140»
σημαινόμενα xal ἀφορίσῃ, περὶ ποῖον αὐτῶν ἢ ζήτησίς ἐστιν, ἀνάγχη τὴν
τοῦ ἀχούοντος Otdvotay ἀορισταίνειν. προσέϑηχε δὲ ἐχ περιουσίας τὸ xdy 40
μηδὲν διαφέρῃ πρὸς τὸν λόγον, ὅτι xal τότε χρὴ τὸ πολλαχῶς λεγό-

5 g&vov διαιρεῖν. πότε δὲ οὐδὲν διαφέρει πρὸς τὸν λόγον f, τοῦ πολλαχῶς
λεγομένου διαίρεσις; ἣ ὅταν γνώριμον ὦ, χαϑ᾽ ὃ σημαινόμενον οἱ λόγοι
γενήσονται; ἀλλὰ xal τότε, φησίν, ἀορισταίνει πως ἢ τοῦ ἀχούοντος διά- 45
νηοια περιφανταζομένη τὰ πολλὰ σημαινόμενα. ἢ πρὸς τὸν λόγον τὸν τοῦ
λέγοντός φησι μηδὲν διαφέρειν [ τὴν τοῦ πολλαχῶς λεγομένου διαίρεσιν, 1415

10 ὅταν ὁ λέγων ὡς ἐφ᾽ ἑνὸς xal τοῦ αὐτοῦ ποιῆται τὸν λόγον μήτε γυμνα-
σίας γάριν μήτε σοφιστικῶς ἐπ᾽ ἄλλο xal ἄλλο μεταφέρων αὐτὸν σημαι-
vópsvov* τότε γὰρ ὡς μὲν πρὸς τὸν λέγοντα οὐδὲν συντελεῖ ἢ τοῦ πολλα- 8
χῶς λεγομένου διαίρεσις, ὁ δὲ ἀχούων ἀορισταίνει χαὶ τότε ἀδήλου ὄντος
χαὶ τότε τοῦ δειχϑέντος, χατὰ ποίου σημαινομένου δέδειχται.

15 p. 28066 Λέγεται δὲ ἀγένητον ἕως τοῦ ob60À γὰρ εἶναι γίνεσθαί 10
φασιν ἁπτόμενον οὐδὲ χινούμενον.

ΠΠροϑέμενος διελέσϑαι τὰ τοῦ ἀγενήτου σημαινόμενα πρῶτον μὲν ἐχεῖνό

φῆσιν, ὅπερ xattot πρότερον μὴ ὄν, ὕστερον δὲ ὄν, ἀγένητον ὅμως λέγεται
ὡς χωρὶς γενέσεως, τουτέστι χινήσεώς τινος xal παρατάσεως, ἐλϑὸν εἰς τὸ 16

30 εἶναι. τὰ γὰρ γενέσεως μὴ δεηϑέντα πρὸς ὑπόστασιν εἰχότως ἀγένητα λέ-

γεται. χαϑάπερ ἔνιοι τὸ ἅπτεσθαι xal τὸ χινεῖσϑαι λέγουσι xal τὴν ἁφὴν

ἀϑρόως xal ἀπαρατάτως γίνεσϑαι νομίζουσι xal κινήσεως λέγουσι μὴ εἶναι
Ἱένεσιν μηδὲ μεταβολὴν μηδὲ διὰ γενέσεως T, χινήσεως τὸ μὴ χινούμενον 90

ἐπὶ τὸ χινεῖσϑαι προϊέναι" εἰ γὰρ καὶ ἣ χίνησις μεταβολή τίς ἐστιν, εἴη

25 ἂν μεταβολὴ μεταβολῆς xal χινήσεως χίνησις, xal τοῦτο ἐπ᾽ ἄπειρον" ὅπερ

ὃν μὲν εἰς ἄλλους ἀπέπεμψεν εἰπὰ 0a 3 ἐν δὲ τῷ E τῇ

νῦν μὲν εἰς ἄλλους ἀπέπεμψεν εἰπὼν χαϑάπερ ἔνιοι, ἐν δὲ τῷ E τῆς
Φυσιχῆς ἀχροάσεως αὐτὸς ἀπέδειξε, μήποτε δὲ ἢ μὲν ἁφὴ xai ἢ ἀστραπὴ 25

xai ὅλως τὰ ἐξαίφνης xal ἀχρόνως δοχοῦντα ὑφίστασθαι xal ἀρχὴν ἔχει

^ , M , - 3 ^ v * N ΝΥ» Ἁ iJ

zai μέσον xai τέλος τῆς ἀπὸ τοῦ μὴ ὄντος ἐπὶ τὸ slvat Otó0ou xat διὰ

^ πχενέσεως πρόεισιν εἰς τὸ slvat, xal χρόνος αὐτῶν μετρεῖ τὴν γένεσιν, xv
ΞΞλάχιστος ὧν διαλανθάνῃ τὴν ἑαυτοῦ παράτασιν, ἣ μέντοι χίνησις xal ἣ 80

—
———— —M— ——Ó——ÓMÓMMM—— — —

2c —r )ü«] in ras. D 4 διαφέρει E: corr. E? 6 γνώριμος c 10 ὅταν --
ἔξ» ass (13) om. D ποιεῖται E: corr. E? 19 λέγοντα] λέγεται comp. A

Ὡς «πὶ τότε A: etiam b: om. DEc ποίου σημαινομένου)] τὸ ποῖον σημαινόμενον c

-ἰ χεῖται D δ᾽ e 00 c γίγνεσϑαί De 16 φησιν A 18 πρώτερον

*- Orr. E? ὅμως) ó- e corr. E? 19 τουτέστι χινήσεώς om. CD 3v E:
Yr. kk: 20 γενέσεως om. A ὑπόστασιν γενέσεως À 22 χινήσεως) χινήσεων
* del E:omn. c 25 μεταβολῆς} μεταβολῇ A χινήσεως) χινήσει A: om. b
ες - τῇς] ing. E? ἀνέπεμψε U: remisit b: ἀναπέμπει E^: ἀποπέμπει e λέγων Ec
"5t AD: quidam dicunt b: ἔνιοι τὸ ἅπτεσϑαι xal τὸ χινεῖσϑαι λέγουσιν Ec 2| Q»-
Ys cap. 1 αὐτὸς] αὐὖ Α ἀπέδειξε] seq. ras. 1 litt. E 29 ἐπὶ] εἰς Ec

W6bou CDE: ὁδοῦ A: viae b 91 διαλανϑάνοι D: διαλανϑάνει E: corr. E?

814 SIMPLICII IN L. DE CAELO TI 11 [Arist. p. 28056. 9]

γένεσις xal at μεταβολαὶ ἄλλων οὖται τῶν χινουμένων xai γινομένων xai 1415
μεταβαλλόντων χαϑ᾽ ἑαυτὰς οὐ πάσχουσιν: οὐδὲ γὰρ αἱ 600i ἐν ὁδοῖς
εἰσιν οὐδὲ at παρατάσεις ἐν παρατάσεσιν οὐδὲ τὰ μέτρα ὡς μέτρα μετρεῖ-
ται" ὅταν ὃὲ τὴν χίνησιν xal τὴν γένεσιν xal τὴν μεταβολὴν ὡς εἴδη τινὰ ss

5 ϑεασώμεϑα ἀπὸ τοῦ μὴ ὄντος εἰς τὸ εἶναι προελθόντα, τότε χαὶ τούτων
ἐννοοῦμεν γένεσιν. ὥσπερ xal τὸ μέτρον, οἷον τὸν πῆχυν, ὅταν ὡς σῶμα
διεστὼς ἐννοήσωμεν, μετρεῖσθαι xal αὐτόν φαμεν" χαίτοι xai ἐπὶ τούτου
δυνατὸν λέγειν, ὅτι, εἰ ἔστι τοῦ μέτρου μέτρον, ἀνάγχη ἐπ᾽’ ἄπειρον χω- 40
pety* ἀλλ οὔτε ὡς μέτρου μέτρον ἐστὶν ἀλλ' ὡς σωματιχῇς παρατάσεως,

10 οὔτε ὡς χίνησις χινεῖται οὔτε ὡς γένεσις γίνεται οὔτε ὡς μεταβολὴ μετα-
βάλλει, GÀX ὡς xai αὐτὰ πρότερον μὲν μὴ ὄντα, ὕστερον δὲ ὄντα, τῷ
χρόνῳ συμμεταβάλλεται. xat μοι Ooxet xal ᾿Αριστοτέλης διὰ τὸ τὴν τοι- 45
αὐτὴν αὐτῶν μεταβολὴν ἐννοεῖν εἰς ἄλλους ἀποπέμψαι τὸν λόγον χαϑ- 1410
ἅπερ ἔνιοι λέγων" οὐ γὰρ εἶναι γίνεσϑαί φησι.

v *

15 p. 28059. "Eva δὲ εἴ τι ἐνδεχόμενον γίνεσθαι ἕως τοῦ 7 τῷ μὴ 5

Δεύτερον σημαινόμενων τοῦ ἀγενήτου παραδίδωσιν, ὃ ἐνδέχεται μὲν
γίνεσθαι ἢ ἄνευ τοῦ γίνεσθαι εἰς τὸ εἶναι προελθεῖν, ὅπερ εἶπεν αὐτὸς
γενέσϑαι, μήπω δὲ προῆλϑεν εἰς τὸ εἶναι" οὕτως ἀγένητος τέως οἰχίχ λέ-

9 ἣν ἐνδέχεται γενέσϑαι, xai f, γινομένη, μηδέπω δὲ οὖσα, 10
20 γεται, T, ἔχεται 1 ᾿ 1 γινομένη, Unos

Τρίτον τοῦ ἀγενήτου σημαινόμενον ἀπαριϑμεῖται τὸ ὅλως ἀδύνατον
ενέσϑαι. ἐπειδὴ δὲ xal τὸ γωρὶς γενέσεως εἰς τὸ εἶναι παριόν. οἷον τὸ
t
πρῶτον ἦν σημαινόμενον, xal τοῦτο ἀδύνατον γενέσϑαι, ἀλλ΄ ὅμως ποτὲ

iy ἔστι, ποτὲ δὲ οὐχ ἔστι, τούτου χωρίζων τὸ τρίτον σηυμαινόμενον ἀδύ-
μ , li με

25 vatov γενέσϑαι φησίν, ὥστε ὁτὲ μὲν εἶναι, ὁτὲ ὃὲ uv διὰ uévtot 15
τοῦ ἀδύνατον γενέσϑαι τοῦ δευτέρου χωρίζει αὐτό ἐχεῖνο γὰρ ἐνὸε-
χόμενον γίνεσϑαι Y, γενέσθαι ἄνευ τοῦ 1ίνεσϑαι ἐλέγετο. τοῦτο οὖν
ἐστι τὸ χυρίως ἀγένητον, ὃ οὐχ οὕτως δυνατὸν γενέσθαι, ὥστε ποτὲ μὲν

] γενομένων c 2 χαϑ᾽ ἑαυτὰς b: ἑαυτὰς ACDE: xat' αὐτὰς E?: χαϑ᾽ αὑτὰς c

Ὁ ἐννοοῦμεν] corr. ex évvoouv//. K?: ἐννοοῦμεν τὴν Α 1 xai ἐπὶ Db: e corr. ΟἹ: ἐπὶ
AEc τούτων Α 8 ἀναάγχη — μέτρον (9) mg. E? iz] εἰς E?c 8. 9 γω-
peiv] ἱέναι E?c Ὁ οὔτε] οὐχ Εἷς 10 ὡς (pr CDE?b: ἡ AE: οὖν ὡς c

ὡς (411.}} ἡ A ὡς (tert.)] ἡ A 11 χαὶ A: e corr. E: xax' CD: om. b

13 ἀποπέμψαν E: ἀποπέμψαντι E? λόγον] λόγον εἰπὼν c 14 λέγων] λέγοντες E:
λέγουσιν c o9 γὰρ AC: xai γὰρ DE: xal γὰρ μὴ Εἴς γίγνεσθαι Ὁ οἱ corr. ex
γίνεσθαι E! 15 ὃ᾽ c τῷ] mut. in τὸ E? 20 ἣν] ἢ Ac 22 zpotóy c
239 7v] AE?b: om. CD: οἷον E χαὶ -- σημαινόμενον (24) om. Ee 24 χωρί-
tov A 24. 25 post ἀδύνατον add. μὲν E?c 29 post ὥστε add. μέντοι E?c
μέντοι del. E?: piv c 26 ἀδυνάτου À: corr. A? 21 γίνεσϑαι (pr.) γίγνεσθαι
Ee τοῦ corr. ex o5 E? οὖν ΔΕΙ͂: om. CDE 28 οὐχ Ab: om. DEc

δυνατὸν Ab: ἀδύνατον DEc post ὥστε del. μὴ E?

SIMPLICII IN L. DE CAELO I 11 [Arist. p. 28009, 14] 315

εἶναι, ποτὲ δὲ μή“ οὕτως δὲ τῶν piv ὄντων ἀγένητα τὰ ἀΐδια, τῶν δὲ μὴ 1410
ὄντων τὰ μηδέποτε εἶναι δυνάμενα. 20
Δοχεῖ δέ pot τὸ ὅλως προσϑεῖναι ἐνδειχνύμενος, ὅτι τὰ πρῶτα Gm-
μαινόμενά πῃ τὸ ἀγένητον εἶχεν, αλλ' οὐχ ὁλοτελῶς. εἰπὼν δὲ ὅλως
5 ἀδύνατον γενέσϑαι διαιρεῖ τὸ ἀδύνατον διχῶς, ἕνα μὲν τρόπον τὸν μετὰ
τοῦ ὅλως νοούμενον, xaÜ' ὃν οὐχ ἔστιν ἀληϑὲς εἰπεῖν. ὅτι γένοιτο dy 9ὺ
ὅλως xaÜ' ὁποιονοῦν τοῦ γενητοῦ σημαινόμενον. πάντα γὰρ ἀναιρεῖ τὸ
ὅλως" ἕτερον δέ, χαϑ᾽ ὃν παχυμερῶς λέγεται xal ὁλοσχερῶς τὸ ἀδύνατον
ἐπὶ τῶν μὴ ῥαδίως Y μὴ ταχὺ T μὴ χαλῶς γινομένων’ xal γὰρ
10 τοῦτο πάνυ παχέως xal ἀχυρότερηον ἀδύνατον γίνεσθαι xai ἀγένητον λέγε- 80
ται ὥστε μετὰ τούτου τέσσαρα ἄν εἴη τὰ τοῦ ἀγενήτου σημαινόμενα.

ρ. 2800 . Τὸν αὐτὸν δὲ τρόπον xal τὸ γενητὸν ἕως τοῦ εἴτε xal
μἥπω ὄντος, ἀλλ ἐνδεχομένου. 35

᾿Αποδοὺς τὰ τοῦ ἀγενήτου σημαινόμενα μεταβέβηχεν ἐπὶ tà τοῦ γε-
15 νητοῦ xal τὸν αὐτὸν ἐχείνοις αὐτὰ τρόπον ἀποδίδοσϑαί φησι, διότι ἕχαστον
πρὸς ἔχαστον οἰχείως ἀντιτιϑέμενον ἀποδίδοται. χαὶ πρῶτον ἐχτίϑεται τοῦ
Ἱενητοῦ σημαινόμενον, ὃ μὴ ὃν πρότερον ἔστιν, εἴτε διὰ γενέσεως εἴτε 40
ἄνευ τοῦ γίνεσθαι, ὁτὲ μὲν μὴ Ov, πάλιν ὃς ὄν, ὥσπερ αἱ ἁφαί: γενητὰ
Ἱὰρ πάντα τὰ τοιαῦτα, διότι πρότερον μὴ ὄντα ὕστερον ἔστιν, xdy ὁ τρόπος
40 τῆς εἰς τὸ εἶναι παρόδου διάφορος. ἀντίχειται δὲ τοῦτο τοῦ γενητοῦ τὸ
σημαινόμενον τιῇ δευτέρῳ ῥηϑέντι τοῦ ἀγενήτου σημαινομένῳ, ὃ μήπω ὃν 45
οἷόν τε γενέσϑαι: τῷ γὰρ μήπω ὄντι χαὶ διὰ | τοῦτο ἀγενήτῳ ἀντίχειται 1422
τὸ ἤδη ὃν ἐχ μὴ ὄντος xal διὰ τοῦτο γενητὸν λεγόμενον. δεύτερον δὲ τοῦ
Ἱενητοῦ σημαινόμενον τὸ δυνατὸν γενέσϑαι εἴτε τῷ αἀληϑεῖ διοριζομένου
25 τοῦ δυνατοῦ εἴτε τῷ ῥᾳδίως T, ταχὺ ἣ καλῶς" ἀντέϑηχε δὲ τοῦτο τῷ χατὰ ὃ
τὸ ἀδύνατον τοῦ ἀγενήτου σημαινομένῳ, τῷ μὲν πρώτῳ τοῦ ἀδυνάτου τὸ
διὰ τοῦτο λεγόμενον δυνατόν, ὅτι ἀληϑές ἐστιν ἐπ᾽ αὐτοῦ τὸ γένοιτο dv,
τῷ δὲ δευτέρῳ τὸ ῥᾳδίως γινόμενον T, ταχὺ T, χαλῶς" λέγεται γὰρ δυ-
νατὸν γενέσϑαι xol τοῦτο, ὥσπερ ἀδύνατον τὸ μὴ ῥαδίως γινόμενον. τρίτον 10
80 δὲ T, τέταρτον τοῦ γενητοῦ τρόπον ἐχτίϑεται, οὗ f, μεταβολὴ ἐχ τοῦ μὴ
ὄντος εἰς τὸ ὃν διὰ γενέσεως γίνεται, εἴτε ἤδη εἴη τοῦτο οὕτως τὸ εἶναι
ἔχον εἴτε xal υηδέπω εἴη. ἀντίχειται δὲ ὁ τρόπος οὗτης τῷ πρώτῳ βη-
ϑέντι τοῦ ἀγενήτου" τὸ μὲν γὰρ ἀγένητον ἐχεῖνο ἦν, οὗ ἣ εἰς τὸ εἶναι με-

] οὕτω Dc tà] suprascr. E? 2 τὰ] corr. ex τὸ E? 4 ἔχει A 6 dv
Ab: om. DEc 1 γενητοῦ] νοητοῦ D 8 ὁλωσχερῶς D 9 μὴ (sec.) om. A
10 ἀκυρώτερον Α 10. 11 λέγεται] -ετ- in ras. D 12 δὴ E 11 ἔστιν
ADEb: ὕστερον ἔστιν E?c 18 γίγνεσϑαι Ec δ᾽ ς 19 ἔστι DE

20 τοῦ CE: τὸ τοῦ ADE?c τὸ ACD: om. Ec 22 γὰρ] suprascr. E!

25 τῷ (pr)] corr. ex τὸ E? 26 post πρώτῳ add. τρόπῳ E?c ἀδυνάτῳ E: corr. E?
28 δὲ AE?b: om. DE 9l τοῦτο --- εἴη (32) om. E: εἴτε μήπω εἴη E?c

316 SIMPLICII IN L. DE CAELO I 11 (Arist. p. 280*14. 20]

ταβολὴ οὐχ ἣν διὰ γενέσεως, τὸ δὲ γενητὸν τοῦτο, ob ἢ ix τοῦ μὴ ὄντος 143.
εἰς τὸ εἶναι μεταβολὴ οὐχ ἄλλως ἐστὶν T, διὰ γενέσεως. 15
Οὕτως μὲν 6 ᾿Αλέξανδρος φιλοπόνως ἐξηγήσατο xal ἀντιτέϑειχε τὰ
τοῦ γενητοῦ σημαινόμενα τοῖς τοῦ ἀγενήτου. μήποτε δὲ τὸ πρῶτον τοῦ
5 γενητοῦ σημαινόμενον, ὅπερ xal χυριώτατόν ἐστι, xal πρὸς τὸ τρίτον dv- 30
τίχειται τοῦ ἀγενήτου, ὅπερ χαὶ αὐτὸ τὸ χυριώτατον τοῦ ἀγενήτου ση-
μαινόμενον δηλοῖ τὸ ὅλως ἀδύνατον γενέσϑαι, ὥστε ὁτὲ μὲν εἶναι,
ὅτε δὲ μή, εἴπερ τοῦτο γενητόν ἐστιν, ὃ ud ὃν πρότερον ὕστερον ἔστιν,
ὁτὲ μὲν μὴ Ov, πάλιν δὲ ὄν, ὁποῖος ἄν τρόπος αὐτῷ εἴη τῆς εἰς τὸ εἶναι $5
10 παρόδου.

p. 280920 Καὶ φϑαρτὸν δὲ xal ἄφϑαρτον ὡσαύτως ἕως τοῦ ὃ
εἴποι ἄν τις εὐὔφϑαρτον.

415 A A] -- ^ A 3 Ld ἢ - , P,
Ἐφεξῆς xai τοῦ φϑαρτοῦ xai ἀφθάρτου τὴν τῶν σημαινομένων διαί- 80
ρεσιν παραδίδωσιν ἀπὸ τοῦ φϑαρτοῦ τὴν ἀρχὴν ποιησάμενος. xai πρῶτόν
15 φησι τοῦ φϑαρτοῦ σημαινόμενον τὸ πρότερον μὲν ὄν, ὕστερον δὲ μὴ ὃν ἣ
ἐνδεχόμενον ὕστερον μὴ εἶναι, εἴτε διὰ τοῦ φϑείρεσθϑαι εἰς τὸ μὴ εἶναι
μεταβάλλοι εἴτε καὶ ἄνευ τούτου, ὡς ai ἄφαί: τὸ γὰρ οὕτως φϑαρτὸν οὐ ss
διὰ τὸν τρόπον τῆς μεταβολῆς λέγεται φϑαρτόν, ἀλλὰ διὰ τὸ ποτὲ μὲν
εἶναι, ποτὲ δὲ μή. ὑποστιχτέον 0b εἰς τὸ "7, ἐνδέχεται, ἵνα τὸ ἐλλεῖ-
20 πὸν τὸ ὕστερον μὴ εἶναι διὰ τῆς ὑποστιγμῆς προσεννοῶμεν. χαΐ ἐστιν
οὗτος Ó τρόπος τῷ πρώτῳ τοῦ γενητοῦ ἀντιχείμενος. xal γὰρ ἀντίχειται 40
τὸ γενητὸν τῷ μὲν φϑαρτῷ ὡς ἐναντίῳ, τῷ δὲ αἀγενήτῳ ὡς ἀποφασει:
ἐχεῖνο δὲ γενητὸν ἦν, ὅτι πρότερον μὴ ὃν ὕστερον ἔστιν, εἴτε γινόμενον
»* » - , ( EE 1 Y ^ v σ ^ , 7
εἴτε ἄνευ τοῦ γίνεσϑαι ὁτὲ μὲν μὴ ὧν, παλιν δὲ ὧν, ὅπερ ἐνταῦϑα ἐσήμανε
- 1 - v € , , ΄ Y " ,
25 διὰ τοῦ εἴτε φϑειρόμενόν ποτε xal μεταβάλλον εἴτε μή. διὸ οὐ 4
δοχεῖ μοι χαλῶς ᾿Αλέξανδρος λέγειν, ὅτι δύναταί τις ἐχ τῆς λέξεως ταύτης
τῆς | λεγούσης εἴτε φϑειρόμενόν ποτε xal μεταβάλλον εἴτε μή 142b
ἀχούειν ὡς λέγοντος αὐτοῦ φϑαρτὸν τὸ ἐπιτηδειότητα ἔχον τοῦ φϑαρῆναι,
xdv μὴ φϑείρηταί ποτε τῷ χεχωλῦσϑαι, ὡς τὸ ἐν τῇ ἀτόμῳ ἄχυρον. dÀX

φι

80 ὅπερ ἐσήμαινεν ἐπὶ τοῦ γενητοῦ τὸ “᾿εἴτε γινόμενον εἴτε ἄνευ τοῦ γίνεσϑαι
ὁτὲ μὲν μὴ ὃν, πάλιν ὃὲ Ov", τοῦτο σημαίνει μετὰ ἀντιθέσεως τὸ εἴτε
φϑειρόμενόν ποτε xal μεταβάλλον εἴτε ἡ. δεύτερον δὲ τοῦ φϑαρ-
τοῦ σηυαινόμενον παραδίδωσι μέρος ὧν τοῦ πρὸ αὐτοῦ τὸ διὰ τοῦ φϑείρε-

h i

ὁ. ἀντιτέϑειχε) -e e corr. E? 9 σημαινόμενον om. Α xal (pr.) om. A
κυριώτερον ἃ ἐστι] seq. ras. 1 litt. E xat (alt.)] « cum ras. 2 litt. E: om.
bc S τρόπος) ὁ τρόπος A 12 τις ἀν E 13 xal (pr)] δὲ καὶ A 16 pi
(alt) Db: om. AE li μεταβάλλει D at DE?*: om. AE οὕτω Dc

18 ἀλλὰ) mg. E? [Ὁ ὑποστιχτέον] -é- e corr. E 5] tie 23 γενόμενον c
25 mote] τε Ec 26 λέγειν ᾿Αλέξανδρος A 28 ἐπιτηδειότητα) -εἰ- e corr. E

20 xv] corr. ex xai E? τῷ } corr. ex τὸ A? τῇ e corr. E 30 τὸ]

a
280*15 γενόμενον c γίγνεσϑαι Ec 32. 33 σημαινόμενον τοῦ φϑαρτοῦ E!

SIMPLICII IN L. DE CAELO I 11 (Arist. p. 280590. 25. 28] 311

σϑαι μεταβάλλον ἐχ τοῦ ὄντης εἰς τὸ μὴ ὄν, xa0 O οὐχέτι αἱ ἀφαὶ φϑαρ- 142»
ταὶ λέγονται, ὅπερ ἀντίχειται τῷ τρίτῳ τοῦ γενητοῦ τρόπῳ. τρίτον δὲ τοῦ 11
φϑαρτοῦ σημαινόμενόν φησι τὸ ῥᾳδίως φϑειρόμενον, ὅπερ εὐφϑαρ-
tov εἰώϑαμεν χαλεῖν xoptbtepov: ἀντίχειται OE τοῦτο τῷ δευτέρῳ τοῦ

5 γενητοῦ σημαινομένῳ μεριχώτερον. ἔστι δὲ xal τοῦτο εἰπεῖν δυνατὸν φθα-
ρῆναι, εἴτε τῷ ἀληϑεῖ διορισθέντος τοῦ δυνατοῦ εἴτε τῷ ῥαδίως.

ὃ

Ρ. 2800259 Καὶ περὶ τοῦ ἀφϑάρτου ὁ αὐτὸς λόγος ἕως τοῦ πρό-
τερον οὖσαι ὕστερον οὐχ εἰσί.

Πρῶτον τοῦ ἀφϑάρτου σημαινόμενον ἐχτίθεται τὸ ἄνευ φϑορᾶς ὁτὲ so
10 μὲν ὄν, ὁτὲ δὲ μὴ ὄν, τοιαῦται δὲ αἱ ἄφαί, ὅτι ἄνευ τοῦ φϑείρε-
σϑῦαι πρότερον οὖσαι ὕστερον οὐχ εἰσίν. ἰσοδυναμεῖ δὲ τοῦτο
μερικῶς τῷ πρώτῳ τῶν φϑαρτῶν σημαινομένῳ. καὶ γὰρ ἐχεῖνο φϑαρτὸν
ἐλέγετο, ὅτι ἐχ τοῦ ὄντος εἰς τὸ μὴ ὃν μετέβαλλε, xdv ἡ διὰ τοῦ 95
φϑείρεσϑαι: τοῦτο δὲ ἄφϑαρτον, ὅτι, xdv μεταβάλλοι ἐχ τοῦ ὄντος εἰς
15 τὸ μὴ ὅν, ἀλλ᾽ οὐ διὰ φϑορᾶς. xal δῆλον, ὅτι τοῦτο μὲν ἄφρϑαρτον διὰ
τὸν τρόπον τῆς μεταβολῇς, ἐχεῖνο 0b φϑαρτὸν διὰ τὸ πρότερον ὃν ὕστερον
μὴ εἶναι.

p.280528 Ἢ τὸ ὃν μὲν xal δυνατὸν μὴ εἶναι ἕως τοῦ οὐδὲ ταῦτα
ἅπτεσϑαι.

220 “Αὕτη, φησὶν ᾿Αλέξανδρος, ἢ λέξις πᾶσα σχεδὸν δοχεῖ πᾶσι μὴ oi- S5
χείως χεῖσθαι ἐν τῇ τοῦ ἀφθάρτου διαιρέσει" φϑαρτοῦ γὰρ τὸ σημαινό-
μενον, ἀλλ᾽ οὐχ ἀφθάρτου δι᾿ αὐτῆς ἐχτίθεσθαι δοχεῖ. τὸ γὰρ cb τὰρ
εἶ, xal ἢ ἁφὴ νῦν τοιοῦτόν τινα φϑαρτοῦ τρόπον σημαίνει, xal δοχεὶ
ταὐτὸν σημαίνεσθαι τῇ ἐν τῇ τοῦ φϑαρτοῦ διαιρέσει τῇ λεγούσῃ “εἴτε γὰρ

»Ζ5 πρότερον Ov τι ὕστερον μὴ ἔστιν 7, ἐνδέχεται u* εἶναι, φϑαρτὸν εἶναί 40
φαμεν, εἴτε φϑειρόμενόν τι xal μεταβάλλον εἴτε uj * Ot καὶ οἱ μὲν λέ-
ἴουσιν ἐχεῖ τὴν λέξιν ὀφείλουσαν γεγράφθαι ταύτην ἐν τῇ τοῦ φθαρτοῦ
διαιρέσει ὡς δευτέραν γραφὴν μετενεγχεῖν τὸν γραφέα διχῶς ἁμαρτόντα,
χαὶ ὅτι μὴ ἔξω ἐτήρησεν αὐτὴν ὡς διπλῆν γραφήν, xal ὅτι μετήνεγχεν 46

- 2. ἄφϑαρται A 9 διαφϑειρόμενον A 9. 4 ἔφϑαρτον E: corr. E? 4 τῷ]
A 5 E, sed corr. 9 post μεριχώτερον add. ὄν E?c ἔστιν E, sed corr.
πτ ὁ ἀληϑὲς E: corr. E? 8 εἰσίν c 9 τοῦ om. D 13 ἐλέγομεν A μετέ-
€rÀ. e Ἐς 16 διὰ τὸ] τῷ D 18 x«l δυνατὸν AD (ut Arist. cod. H): δυνατὸν δὲ E
X-Ort ὃ, δὲ Arist. cod. E): ἀδύνατον δὲ c (Arist. cod. L); cf. infra p. 318,16 lemina
** m tinuandum erat usque ad p. 28131 φϑειρόμενον 20 δοκεῖ πᾶσι Ab: δοχεῖ CD:
MEC* δοχεῖ Ec 2] τὸ] del. E? 22 γὰρ σὺ yàp b: σὺ γὰρ A: γὰρ σὺ DE?e: γὰρ
Sep. lac, ( litt. E 24 dy τῇ 0m. A εἴτε] κτλ. 280b 20 25 εἶναί (alt.) om. D
26 w«apv] g* αὶ μή] καὶ pf, D — xai (alt.) om. Ec 98 δευτέραν] à^ ἑτέραν e
Serr, pi, ἁμαρτῶντα AE: corr. E! 29 διπλῆν ADE: ἄλλην E?be: mg. ἢ ὡς
$n, 7 ὡς διπλῆν, δοκεῖ δὲ μᾶλλον δεῖν λέγειν διπλῆν E! xai] suprascr. E?

318 SIMPLICII IN L. DE CAELO 111 (Arist. p. 2805 28)

ἐχεῖθεν. ἄλλοι δέ, φησίν, εἶνα! μὲν ἐπὶ τοῦ ἀφϑάρτηυ λέγουσι, ταὐτὸν 1432
6b σημαίνουσαν τῇ υελλούσῃ, λέγεσθαι! τῷ “ἢ χαὶ τὸ μήπω ἐφθαρμένον.
ἐνδεχόμενον 6i ὕστερον μὴ εἶναι μὴ δεόντως ἐν τῷ ἐδαφίῳ φέρεσϑαί
φασι’ πρὸς γὰρ ἐχείντ͵ διπλῆν ποιεῖν γραφήν. οὐ μήν, φησίν, πάντῃ
ἀπάδοι ἄν τῆς τοῦ ἀφθάρτου διαιρέσεως“ Éotxe γὰρ λέγειν ἄφϑαρτον δι᾽
αὐτῆς τὸ ὅν, ὅτε ἔστιν, εἴτε δυνατὸν εἴη ποτὲ μὴ εἶναι εἴτε xal φϑαρησό-
μενόν ποτε χαὶ διὰ τοῦτο μὴ ἐσόμενον, νῦν μέντοι ὄν. πρὸς μηδὲν τούτων
ἀποβλεπόντων ἡμῶν ἀλλ Y, πρὸς τὸ εἶναι αὐτοῦ μόνον xal διὰ τοῦτο
ἄφθαρτον αὐτὸ λεγόντων."

e
rm

10 Ταῦτα μὲν ὁ 'Alétavópos. xai ὅτι μὲν xai τὸ ὅν, ὅτε ἔστι, δι᾿ αὐτὸ 10
τοῦτο τὸ νῦν εἶναι ἄφϑαρτον χαλεῖ, χἀν μέλλῃ φϑείρεσϑαι, δῆλον xal ἐχ
τοῦ μετ᾽ ὀλίγον λεγομένου τοῦ xal τὸ μήπω ἐφθαρμένον, ἐνὸεχό-
μενον δὲ ὕστερον μὴ εἶναι’ οὐ μέντοι πᾶσαν τὴν λέξιν οἶμαι τοῦτο
σημαίνειν" xat γὰρ ἢ ἀρχὴ τῆς λέξεως ἐν τοῖς πλείοσι τῶν εἰς ἐμὲ ἐλϑόν- 15

15 των βιβλίων οὐχ οὕτως ἔχει, ὡς ᾿Αλέξανδρος ἔγραψεν, Y, τὸ ὃν μὲν xal
δυνατὸν μὴ εἶναι, ἀλλ᾽ οὕτως" ἢ τὸ ὃν μέν, ἀδύνατον δὲ μὴ εἶναι.
xal εἴπερ οὕτως ἔχει, τὰ δύο σημαινόμενα τοῦ ἀφθάρτου εἰπὼν νῦν ἀσα-
φέστερον τό τε χυρίως διὰ τοῦ T, τὸ ὃν μέν, ἀδύνατον δὲ μὴ εἶναι 90
χαὶ τὸ ἀχύρως τὸ χατὰ τὸ νῦν ὃν διὰ τοῦ ἢ καὶ οὐχ ἐσόμενόν ποτε,

20 νῦν δὲ ὄν, xal παραδείγματα τοῦ τοιούτου προσϑεὶς τὸ σὺ γὰρ si xal
ἢ ἁφὴ νῦν, ἐπαγαγών, ὅτι, xdv χατὰ τὸ νὸν εἶναι ἄφϑαρτα ταῦτα λέγη 25
vat, αλλ ὅμως φθαρτά ἐστι xat ἀλήθειαν, ὅτι ἔσται ποτέ, ὅτε οὐχ
ἀληθὲς εἰπεῖν, ὅτι εἶ, οὐδὲ ταῦτα ἅπτεσθαι, ὧν τὸ μὲν μετὰ οϑο-
pis; οὐχέτι ἔστι, τὸ ὃὲ ἄνευ φϑορᾶς" ταῦτα οὖν εἰπὼν ἀσαφέστερον ἐφε-

25 ξῆς τὰ αὐτὰ σαφέστερον παραδίδωσι, τὸ μὲν χυρίως διὰ τοῦ τὸ δὲ ud-

à
A

λιστα χυρίως τὸ ὃν μέν, ἀδύνατον 0E φϑαρῆναι οὕτως, ὥστε νῦν 80
"ey * "A ' ^-^ f * ey --
ὧν ὕστερον μὴ εἶναι ἡ ἐνδέχεσθαι μὴ εἶναι, ὅπερ ἀντίχειται τῷ
πρώτῳ τοῦ φϑαρτοῦ σηυμαινομένῳ χαὶ τῷ πρώτῳ τοῦ γενητοῦ, τὸ δὲ ἀχυ-
ρότερην λεγύμενον φϑαρτὸν διὰ τοῦ 7, xal τὸ uy xw ἐφθαρμένον, ἐν-

] φητίν] φα' A: om. b 2 ἢ καὶ) χτλ. 280^ 33 τὸ] corr. ex τοῦ E?

post ἐφθαρμένον add. ὃν δέ c 9 μὴ δεόντως scripsi: mon opportune b: μηδὲ ὄντως
ADE?c: μὴ ὄντος E 1 ἐχείνην Ec διπλῆν] ἄλλην K?bc ποιεῖ A

πάντῃ Ab: om. DEe 1 μὴ) τὸ μὴ c 8 xai om. A 10 xai (pr.] corr. ex
xav E? 11 τὸ] suprascr. E? μένῃ E: corr. Ε΄ 12 τὸ A: om. DE

μήπως A, sed corr. ἐφη)αρμένου D deinde add. ex Arist. vulg. ὃν δέ c

12. 13 ἐνδεχομένου 1) 13. ὃ ἐς 12 ὡς) ὡς καὶ ὁ D ἔγραψεν --- οὕτως (10)
suprascr. E? 15. 10 καὶ δυνατὸν) δυνατὸν δὲ E?c |? ἔχει om. E: corr. E?

εἰπὼν νῦν A: εἰπὼν δὲ DE: παραδίδωσιν εἰπὼν δὲ TZ?c 19 τὸ νῦν] corr. ex νῦν E?
20 $' c 2] ἐπαγαγών) xai ἐπαγαγών Εἴθε 2]. 22 λέγεται Ee 22 ποῦ"
ὅτ᾽ c 29 ἀληϑδὲς σ᾽ c εἶπεν E: corr. ΕΣ 1498" c 24 ἔστι] seq. ras.
| litt. E ταῦτα] οὐκέτι ταῦτα E 25 τοῦ] 008] --- 33 25. 26 μαλ-
λιστα E, sed corr. 20. 26 νῦν 6v] corr. ex vov E? 28. 29 ἀχυρώτερον ΑΕ

2090 στοῦ] 2805 3235—924 ost. ἐωθϑαρμένον add. ov ὃέ c
Ι φύαρμ.

SIMPLICII IN L. DE CAELO 111 (Arist. p. 280528. 28] 41] 319

δεχόμενον δὲ ὕστερον μὴ εἶναι" ἰσοδυναμεῖ ὃὲ τοῦτο τῷ δευτέρῳ τοῦ 1484

δευτέρου τρόπῳ. 36
Τελευταῖον δὲ τοῦ ἀφθάρτου σημαινόμενον προσέϑηχε τὸ μὴ pa-

δίως φϑειρόμενον, ὃ δύσφϑαρτον ἄν λέγοιτο ἀντιχείμενον τῷ εὐ-

5 φϑάρτῳ.

p.28141 Εἰ δὴ ταῦϑ᾽ οὕτως ἔχει ἕως τοῦ xal χίλια xal ἕν. 40

Μετὰ τὸ διορίσαι τὰ σημαινόμενα τοῦ τε ἀγενήτου χαὶ γενητοῦ καὶ
τοῦ φϑαρτοὺῦ xal ἀφθάρτου περὶ τοῦ ἀδυνάτου xal δυνατοῦ προτίθεται 46
διδάξαι, πῶς λέγεται, χαὶ ὅτι ἐχρήσατο αὐτοῖς ἐν τῇ τῶν σημαινομένων
10 διαστολῇ, xal μέντοι ὅτι | χρήσιμα ταῦτα αὐτῷ πρὸς τὴν τοῦ προχει- 143b
μένου δεῖξιν (τοῦτο δὲ ἦν τὸ μήτε γενόμενόν τι ἄφϑαρτον μήτε ἀγένητον
οἷόν τε φϑαρτὸν εἶναι), εἴπερ, ὡς αὐτὸς ἐρεῖ, τὸ μὲν ἀγένητον xal ἀἄφϑαρ-
tov τῷ ἀδυνάτῳ ὥρισται τὰ χυρίως λεγόμενα, περὶ dv ὁ λόγος" ἀγένητον ὃ
γάρ ἐστι τὸ μὴ δυνάμενον Ἰενέσϑαι ὥστε πρότερον μὴ ὅν ὕστερον
15 εἶναι" τὸ Ἰὰρ τὴν διάμετρον τῇ πλευρᾷ σύμμετρον εἶναι διὰ τοῦτο
ἀγένητον, ὅτι μὴ ὃν ἀδύνατον ὕστερον εἶναι’ xat ἄφϑαρτον δὲ χυρίως ἐκεῖνο
λέγομεν, ὅπερ νῦν ὃν ἀδύνατον ὕστερον μὴ εἶναι. τὸ δὲ γενητὸν χαὶ τὸ 10
φϑαρτὸν τῷ δυνατῷ ὁρίζεται" γενητὸν (dp, ὃ πρότερον μὴ ὃν ὕστερον Ou-
νατὸν slvat, xal φϑαρτὸν τὸ ὃν μέν, ἐνδεχόμενον δέ ποτε μὴ εἶναι. ἀναγς-
20 χαῖος οὖν 6 τοῦ δυνατοῦ xal τοῦ ἀδυνάτου Otoptogóc. λέγει οὖν, ὅτι
πᾶσα δύναμις πρὸς τὴν ὑπεροχὴν χαὶ πρὸς τὸ μέγιστον, ὦν δύναται, λέ-
γεταί τε xal ἔστιν. οὔτε γὰρ τὸ ὑπὲρ τοῦτο δύναται" εἰ γὰρ ἔτι δύναται,
οὐχ ἦν τοῦτο, ᾧ ὡρίζετο ἢ δύναμις" οὔτε πρὸς τὸ ἐνδοτέρω xai ἔλαττον
λέγεται $, δύναμις" οὐ γὰρ τοῦτο μόνον δύναται. $ οὖν μὴ δυναμένη δύ-
Ξναμις πλέον τῶν ἑχατὸν σταδίων βαδίσαι ἢ ἄραι πλέον ἑχατὸν ταλάντων
βάρος τούτων ἄν εἴη δύναμις" τὰ γὰρ ἐντὸς τούτων ἀνάγχη μὲν αὐτὴν 90
δύνασϑαι, ἀλλ᾽ οὐ τούτοις δρίζεται, ἀλλ᾽, ὥσπερ τὸ ἔλαττον βάρος ἐν τῷ
μείζονι, οὕτως xai T, ἐλάττων δύναμις ἐν τῇ μείζονι περιέχεται, καί ἐστι
τὸ μὲν μεῖζον τῆς υὑείζονος δυνάμεως ἴδιον, τὸ δὲ ἔλαττον τῆς ἐλάττονος.
4.» ὥσπερ δὲ ἣ δύναμις τῷ ἐσχάτῳ xal τῇ ὑπεροχῇ. dv δύναται, ὁρίζεται, 95
οὕτως ἢ ἀδυναμία τῷ πρώτῳ, ὧν οὐ δύναται: ὅπερ χαϑ᾽ ὑπερβολὴν εἶπεν

[5d

95i (pr)) δ᾽ c δὲ (alt.)) τε c 2 δευτέρου] immo πρώτου, cf. 280521 τρόπου

e «- δἃὃ τὸ] 280υ8ὃ 4 χείμενον E: corr. 2 4. 5 ἀφϑάρτῳ D 6 ταῦτα E
»«-» xt ἣν del. p. 320,13 δύναται --- ἐλαχί (p. 321,16) E'! 8 τοῦ (pr.) om. E ἀδυνάτου
* E» - yao) DEc δυνατοῦ Ab: ἀδυνάτου DEc 12 φϑαρτὸν elvat] φϑαρῆναι
2z φϑαρτὸν D 15 τὸ qàp— εἶναι om. A διάμετρον) e corr. E? [1 τὸ (alt.)

3. A 18 ἄφϑαρτον E 6] ὅτι A 19 ποτε om. Ec 19. 20 ἀναγκαίως E
- δυνατοῦ] ἀδυνάτου CD xai τοῦ ἀδυνάτου Eb: xal δυνατοῦ C: «al τοῦ δυνατοῦ D:
5n. A 2] ὧν] corr. ex ὃν E? 22 ὑπὲρ τοῦτο] ὑπὸ τούτου Α 23 οὔτε --

S verus (24) om. E 15] corr. ex τῷ ΑΞ 24 μὴ om. E 25 τῶν om. c
οὔτω CD 29 ἥδιον E τῆς ἐλάττον-Ἴ bis E: corr. E! 91 ἀδυναμία) corr.

*X δόναμις E? οὐ Ab: suprascr. DE?

320 SIMPLICII IN L. DE CAELO I 11 (Arist. p. 28141. 18]

ς» ) ἢ 4 ey P - , .
6 ᾿Αριστοτέλης, οὐχ οὕτως ὡς ἐπὶ τῆς δυνάμεως τὴν ὑπεροχὴν GÀejsv: 143b
, ' , e e D Ἢ

ἐχείνη μὲν γὰρ τὸ μέγιστον ἐσήμαινεν, ὧν δύναται, f, δὲ ὑπερβολὴ αὕτη
τὸ πρῶτον xal ἐλάχιστον, ὧν οὐ δύναται, σημαίνει, ὅπερ χαϑ᾽ ὑπερβολήν, so
ὧν δύναται, τὴν ὑπόστασιν ἔχει" ὁ γὰρ τέσσαρα στάδια βαδίσαι δυνάμενος

5 τὰ πέντε τὰ ὑπερβάλλοντα τὰ τέσσαρα οὐχέτι δύναται xai πλείω ἔτι
^"—- *** ^ 4 i] s,» 3 , 4 MJ ἢ "^ , e /"
μᾶλλον ἀδυνατεῖ: ἀλλὰ πρῶτα τὰ πέντε ἐστὶ τὰ τὴν ἀδυναμίαν ὁρίζοντα.

Ρ. 281118Ὦ Μηδὲν δὲ ἡμᾶς παρενοχλείτω ἕως τοῦ f, ὁὲ ταχύτης 5,
τοῦ πλείονος. 40

Εἰπὼν τὴν δύναμιν ὡρίσϑαι τῷ πλείστῳ, ὧν δύναται, χαὶ ὅτι ὁ τὸ

10 πλέον δυνάμενος xal τὸ ἔλαττον δύναται, ἐνενόγσε τὴν ἀπὸ τῶν αἰσϑήσεων

ἔνστασιν. ἀντιπεπονθότως γὰρ ἔχειν αἱ αἰσϑήσεις πρὸς τὰς δυνάμεις δο-
χοῦσιν, ὡς xal ὁ Πλάτων ἐν τοῖς Νόμοις ἐπέστησεν: ἢ γὰρ μείζων αἴσϑη- 4

σις τῷ ἐλάττονι αἰσϑητῷ ὁρίζεται, οὗ ἢ ἐλάττων οὐχέτι δύναται dytt-|
λαβέσϑαι- τὸ γὰρ ἐλάχιστον ὁρατὸν καὶ τὸ ἀμυδρότατον ἀχουστὸν ἐρρω- 1441
15 μένων ἐστὶν αἰσϑήσεων ἀντιληπτά (τὰ γὰρ μέγιστα xai τῶν τυχουσῶν),
xal οὐ μόνον ἐπὶ ὁράσεως xal ἀκοῆς τοῦτο, ἀλλὰ xai ἐπὶ τῶν ἄλλων αἰ-
σϑήσεων: τῶν γὰρ ἀμυδροτέρων xaÜ' ἑχάστην ποιοτήτων ai ἰσχυρότεραι
τῶν αἰσϑήσεων μᾶλλον ἀντιλαμβαάνονται" ὥστε, χαϑαάπερ ἢ δύναμις ὁρίζεται
τῷ μεγίστῳ, ὧν δύναται, οὕτως ἣ αἴσϑησις τῷ ἐλαχίστῳ, ὧν αἰσϑαάνεται.
90 ταύτην τὴν ἔνστασιν χαὶ πρὸ τοῦ φανερὰν αὐτὴν ποιῆσαι λύων διωρίσϑω
φησὶ κατὰ τῆς ὑπεροχῆς τὸ τέλος λεγόμενον τὸ χυρίως δυνατόν. 10

τὸ δυνατόν, φησί, τὸ τῇ ἀχρότητι πανταχοῦ τῆς δυνάμεως προσῆχον ul

τῷ μείζονι 7, ἐλάττονι ὡρίσϑω: οὕτως γὰρ διαρωνήσουσι τὰ τῶν αἰσϑή-

σεων δυνατὰ πρὸς τὰ ἄλλα. εἰ uiv yàp τῷ μείζονι ὁρίζεται τὸ δυνατόν,

ὃ οὐχέτι δυνατωτέρα αἴσϑησις T, τοῦ ἐλάττονος ἀντιληπτιχή, εἰ ὃὲ τῷ ἐλαάτ- 16
tovt, οὐχέτι δυνατώτερος ὁ πλέον ἄραι βάρος ὀυνάμενος xal πλείονα στα-
ὃια βαδίσαι: ἀλλὰ χρή, φησί, τὴν ὑπεροχὴν πανταχοῦ τῆς δυνάμεως τῷ
τέλει ὡρίσϑαι ἐχείνου. οὗ δύναται τὸ δυνάμενον, εἴτε τὸ μεῖζόν ἐστι τὸ

t2
L

i v

τέλος εἴτε τὸ ἔλαττον. ἐπὶ uiv γὰρ τῶν βαρῶν τέλος ἐστίν. ὧν δύναται 20
30 ἄραι ὁ αἴρων, τὸ μέγιστον: εἰ γὰρ αἴρων τις δέχα τάλαντα δύναιτο xal

εἴχησιν ἄραι xal τριάχοντα xat μέχρι πεντήχοντα, τὸ τέλος ἐστίν, ὧν δύ-

ναται, tà πεντήχοντα. ἐπὶ ὃὲ τῶν αἰσϑητῶν τὸ ἐλάχιστόν ἐστι τὸ τέλος"

] ὑπεροχὴν CDE: ὑπερβολὴν Ac(b) 2 éxeivo A: illi b 9 τὰ (sec. supra-
ser. E? οὐκέτι Ab: οὐ CDEec xai πλείω A: δὲ πλείω E: πλείω δὲ CD: εἰ δὲ
πλείω E?be 6 πρῶτον CD ἐστὶ) seq. ras. 1 litt. E l0 τῶν om. A

12 Νόμοις 894 ἃ 14 ἀμυὸρότερον CD 14. 15 ἐρρωμένον E 15 ἐστὶν] corr.
ex ἐστὶ xai E* 10 τῷ ἐλαχίστῳ om. E 20 ἔνστασιν] corr. ex αἴσϑησιν E! qavepavs-
pàv E ótuptaüo] -w- e corr. E! 22 τὸ δυνατόν addidi: oi. ADEbe

φησί om. b pj] non enim b 23 οὕτω De 25 ἀντιληπτηχή, E: corr. E?
deinde del. εἰ 68. τοῦ ἐλάττονος ἀντιλη πτηχκὴ ἘΠ 26 βάρος om. Ac 2

πάνταχο cum
lae. E: πανταγόδεν c 29 βαρέων Ec tov] éztivo ὦ D: ὅτε C JO αἴρων τις]

αἴρηντος CD δύναται À ol εἴχοσι E

SIMPLICII IN L. DE CAELO 111 (Arist. p. 281218) . 821

ὁ γὰρ ὀρῶν δαχτυλιαῖον μέγεϑος εἰ xal τὸ ἥμισυ τούτου δύναιτο ὁρᾶν xal 1442
τὸ τέταρτον xai μέχρι τοῦ ἑχατοστοῦ, τοῦτό ἐστι τὸ. τέλος, ᾧ ὁρίζεται ἢ 56
ὑπεροχὴ τῆς ὁρώσης δυνάμεως" ὥστε τὸ μὲν ἐλάχιστον ἴδιόν ἐστι τῆς
ὑπερεχούσης αἰσθήσεως: ἣ γὰρ μείζων τοῦ ἐλαάττονός ἐστιν ἀντιληπτιχή᾽"

5 τὸ ὃὲ μέγιστον ἴδιον τῆς τῶν ἄλλων δυνάμεων ὑπεροχῆς. τὸ δὲ τέλος, ὧν 80
δύναται, κοινὸν ἀμφοῖν ἐστι τῆς τε αἰσθητιχῆς χαὶ τῶν ἄλλων. ὃ δὲ
᾿Αλέξανδρός φησιν, ὅτι xal ἐπὶ τῶν αἰσϑητῶν δυνατόν φησιν ἀπὸ τοῦ με-
γίστου τὴν ὑπεροχὴν τῆς αἰσθητιχῇῆς δυνάμεως χαραχτηρίζειν, εἰ ἐν τοῖς
διαστήμασι ληφϑῇ τὸ μέγεθος, ἀφ᾽ ὧν fj αἴσθησις ἀντιλαμβάνεται" μείζων 8

10 γὰρ δρατιχὴ δύναμις f ἀπὸ μείζονος διαστήματος ὁρῶσα xal ἀχοὴ ἣ ἀπὸ
μείζονος ἀχούουσα χαὶ ὄσφρησις ὁμοίως. ἀλλὰ πρῶτον μὲν οὐ τὸ διά-
στημά ἐστιν ἐπὶ τῶν τοιούτων τὸ αἰσθητόν τε xal δυνατόν, ἔπειτα οὐχ
ἐπὶ πασῶν τῶν αἰσϑήσεων ἔστι τοῦτο λαβεῖν: $ γὰρ ἁπτιχὴ αἴσθησις, 40
χἄν μείζων κἂν ἐλάττων Tj, οὐχ ἀντιλαμβάνεται μὴ ἀμέσως πελάσαντος

15 τοῦ ἁπτοῦ. τὸ μέντοι τέλος, οὗ δύναται, xal ἐπὶ τῶν ἁπτῶν ὀρίζει τὴν
ὑπεροχὴν τῆς δυνάμεως: ἢ γὰρ τοῦ ἐλαχίστου μεγέϑους 7| σχήματος ἢ
τῆς ἀμυδροτάτης σχληρότητος ἢ μαλαχότητος ἀντιληπτιχὴ αἴσϑησις ὑπερ-
ἔχει κατὰ δύναμιν τῶν μὴ τοιούτων. xdv λέγῃ οὖν ὁ ᾿Αριστοτέλης ὃ γὰρ 4
δρῶν στάδιον, τὸ τοῦ δρατοῦ μέγεϑος ὁρίζει, ὅτι [σταδιαῖον, οὐχὶ 144^

20 τὸ ἀπόστημα, ἀφ᾽ οὗ τὸ ὁρώμενον ὁρᾶται.

[Ιροσϑεὶς δὲ τὴν ἀπὸ τῆς αἰσθήσεως ἀπορίαν 6 ᾿Αριστοτέλης καὶ
Ὀποδείξας, πῶς ἐν τοῖς αἰσϑητοῖς τὰ ἐλάττονα τὰς ὑπεροχὰς ὁρίζει τῶν
δυνάμεων, οὐδέν, φησί, τοῦτο διαφέρει πρὸς τὸν ἀποδοϑέντα τῆς δυνάμεως ὃ
xal τῆς ἀδυναμίας λόγον" xal γὰρ μείζων μὲν 7j ὑπερβάλλουσα δύναμις xal

25 ἢ ὑπερβάλλουσα ἀδυναμία, ἀλλ᾽ ἣ ὑπερβολὴ ἢ ἀπὸ τῆς δυνάμεως 6pt-
ζεται, ὅταν ὃ μὲν ὑπερβάλλῃ, 6 δὲ ἐλλείπῃ ἐν τῷ αὐτῷ εἴδει, 7 ἐπὶ
τοῦ πράγματος τοῦ δυνατοῦ. ἀλλ᾽ ὅταν ἣ δύναμις αὐτὴ xaÜ' αὑτὴν ὁρᾶ- 10
ται, ἁπλοῦς ὃ τῆς ὑπερβολῆς λόγος" ὅταν δὲ μετὰ τοῦ δυνατοῦ, f$ μὲν
ὄψις xal ὅλως 7, αἴσϑησις ἢ τοῦ ἐλάττονος αἰσϑητοῦ ὑπερέχει, ἢ Ob τα-
ΖΞ Φ χύτης ἣ τοῦ πλείονος διαστήματος ἐν τῷ ἴσῳ χρόνῳ ἀνυτιχή. ἣ μέντοι
τῆς δυνάμεως ὑπεροχή, ὅπως dv ἔχῃ τὸ δυνατόν, ὑπεροχή ἐστι, χαὶ 1ῦ
ἀληθὲς τὸ πρότερον εἰρημένον, ὅτι τῇ ὑπεροχῇ ὁρίζεται f, δύναμις πρὸς
τὸ τελευταῖον, ὧν δύναται, λεγομένη.

» ΦΦλων-- ἐστιν (4)) mg. E? 4 ὑπεροχῆς τῆς Ec ἐστι A 6 τε om. CD
|! cwn ὑπεροχὴν A?E?b: τῆς ὑπεροχῆς ADE 9 μείξων] corr. ex μεῖζον E? 13 ἔπειτα]
3—urP A 13 τοῦτο] corr. ex τὸ E? 14 peizov E: corr. E? y om. D: corr.
3 iE: 15 οὗ b: οὐ ADEc optet Ab: ὁρίζειν DEe 16 ἡ] corr. ex ot E
$ ἢ] καὶ A 28 τοῦτο] corr. ex τοῦ E? 24 τῇς) τῇ A μεῖζον E: corr. E*
^» ὥπερβολῃ) in ras. E! 7| A*: ἡ ADE: del. E?*: om. e dro] mut. in éx vel ἐπὶ
^ * iu ras. E! 26 ὃ (pr)] hoc b: ὁ A: ἡ DEec ὃ (alt.)] Aoc b: ὁ A: ἡ DEc
δ -.: ἡ Ebe: om. D 30 ἀνυτηχή E: ἀνυστιχή E*?c 9] ἔχει E, sed corr.:

*Otny. ambig. A

Comment. Arist. VII. Simpl. de Caelo. 2l

322 SIMPLICII IN L. DE CAELO I 11. 12 (Arist. p. 281428. Ὁ2]

p.281428 Εἰ δή ἐστιν ἔνια δυνατὸν elvat xal μὴ ἕως τοῦ ἀλλὰ 1440
τοῦτο ἀδύνατον. ?1

Προλαβὼν τὰ χρήσιμα πρὸς τὸ προχείμενον ἐφεξῇς ἐχείνοις χρώμενος
δείξει, ὅτι οὔτε γενητόν τι ἄφϑαρτον εἶναι δυνατὸν οὔτε ἀγένητον φϑαρτόν.
τοῦτο δὲ δείξει προδείξας, ὅτι πᾶν τὸ λαμβανόμενον, εἴτε οὐσία εἴτε ποσὸν $5
εἴτε ποιὸν εἴτε ὁποιαοῦν χατηγορία, ἀνάγχη, εἰ ἔχει δύναμιν τοῦ εἶναι χαὶ
μὴ εἶναι, μὴ ἐπ᾽ ἄπειρον ἀλλ᾽ ὡρισμένον χρόνον ἔχειν ἑχατέραν τῶν δυ-
νάμεων. εἰ γὰρ μή ἐστιν ὡρισμένος ὁ χρόνος 6 τοῦ εἶναι xal πάλιν 6
τοῦ μὴ εἶναι, μηδὲ ἔστι τις ἔξω ἐχείνου χρόνος, ὥστε ἐλάττονα εἶναι τὸν 30
10 ληφϑέντα χρόνου τινός, ἀλλ᾽ ἀεὶ πλείων ἐστὲ παντὸς τοῦ προτεϑέντος, 57
λον, ὅτι ἄπειρον ἔσται χρόνον δυνατὸν εἶναι xal μὴ εἶναι ἄλλον ἄπειρον,
ὅπερ ἀδύνατον. εἰ οὖν τὸ μὲν γενητὸν χαὶ ἄφϑαρτον λεγόμενον δύναται
ἐπ’ ἀπειρόν τε μὴ εἶναι τὸν πρὸ τοῦ χρόνον xal ἐπ᾽ ἄπειρον εἶναι τὸν 80
ἑξῆς, τὸ δὲ ἀγένητον μέν, φθαρτὸν δέ, δύναται εἶναί τε ἐπ᾽ ἄπειρον τὸν

18 πρὸ τοῦ χρόνον, εἴπερ ἀγένητον, χαὶ μὴ εἶναι τὸν μετά, εἴπερ φϑαρτόν,
ἀδύνατον δὲ ἐπ᾽ ἄπειρον ἅμα τοῦ εἶναι xal μὴ εἶναι δύναμιν ἔχειν, ὡς
δειχϑήσεται, ἀδύνατον ἄρα xal γενητόν τι ὃν ἄφϑαρτον εἶναι ἢ ἀγένητον 40
φϑαρτόν.

ὧι

ρ. 238102 ᾿Δρχὴ δὲ ἔστω ἐντεῦϑεν ἕως τοῦ ἀλλὰ τοῦ ἅμα πάντα
20 πρᾶξαι. 45

᾿Αρχὴν ποιεῖται τῆς δείξεως τοῦ ἀδύνατον εἶναί τι ἄπειρον χρόνον 145
ἅμα τοῦ εἶναί τε χαὶ μὴ εἶναι δύναμιν ἔχον τὸ δεῖξαι, ὅτι μὴ ταὐτόν ἐστι
τὸ ψεῦδος xal τὸ ἀδύνατον, μηδὲ ὁ ὑποτιϑέμενος ψεῦδος ἤδη χαὶ ἀδύνατον
ὑποτίϑεται. xai ὅτι ἀχολουϑεῖ ἀδυνάτῳ μὲν ἀδύνατον, Ψεῦδος δὲ ψεύδει, ὡς

25 ἐν τῷ πρώτῳ τῶν Προτέρων ᾿λναλυτιχῶν ἔδειξε. καὶ πρῶτον, ὅτι μὴ ταὺ- 5
τόν ἐστι τὸ ψεῦδος xal τὸ ἀδύνατον, δείχνυσι διαιρῶν ἑἕχάτερον αὐτῶν εἴς
τε τὸ ἁπλῶς xal εἰς τὸ ἐξ ὑποϑέσεως, ἵνα τὰ πολλαχῶς λεγόμενα διορίσας
ἐχλέξηται ἐχεῖνα, περὶ ὧν τὸν λόγον ποιήσεται" τῶν γὰρ ἁπλῶς χαὶ χυρίως

] δυνατὸν A: δυνατὰ D: δυνατὰ xal Ec 2 τοῦτ᾽ c 9 ἐχείνους A: corr. A?

4 güaptóv] «ai φϑαρτόν A 9 προσδείξας A: corr. A? ποσὸν CDb: motw “
AEc 6 ποιὸν CDb: ποσὸν AEc ὡρισμένον) &- e corr. E! 7. 8 δυνα-- 79
μένων E, sed corr. 9 μηδὲν A: corr. A? τι À: corr. A? 10 χρόνου CDbz *
ypóvov AE ἐστὶ] seq. ras. 1 litt. E [ὃ μὴ elvat] suprascr. E? τὸν (alt) A: τῶ ὁ
CDE 14 δέ] suprascr. E! τε 0m. Ec 15 -vov — ἀδύ- (16)) in ras. D

μετὰ ACD: μετὰ ταῦτα Α΄: μετὰ τὸ E?: τὸν ἐφεξῆς mg. E^c 16 dpa) corr. exzamt—
dpa E! 17 7] suprascr. E? 19 6^ c ἀλλὰ τοῦ] bis D: om. A

πάντα D: om. A 20 πρᾶξαι D: προάξαι A (prorsus alia hab. codd. Arist.)

22 ἔχων E: corr. E^ 24 ἀδυνάτῳ μὲν Ab: μὲν ἀδυνάτῳ DE: τῷ μὲν ἀδυνάτῳ c
ψεῦδος -- πρῶτον (25)] mg. E? ψεῦδος δὲ Ψεύδει) ψεῦδος δὲ E: del. E?: τῷ δὲ Ψεύδει — 5
Ψεῦδος Εἷς 25 πρώτῳ] cap. l5 ἔδειξε AC: ἐδείχϑη D: δείκνυσι E?c

SIMPLICII IN L. DE CAELO 112 [Arist. p. 2812] 323

λεγομένων δεήσεται πρὸς τὰ mpoxe(usva xal τὰς τούτων πρὸς ἄλληλα dxo- 1484
λουϑίας. διὰ παραδειγμάτων δὲ ἐλλιπῶς ἑρμηνευϑέντων τὸ καϑ᾽ αὑτὸ μὲν 11
ἀναγχαῖον ὅν, ἐξ ὑποθέσεως δὲ ἀδύνατον γινόμενον παρίστησι. τὸ γὰρ
δυσὶν ὀρϑαῖς ἴσας ἔχειν τὰς τρεῖς γωνίας τὸ τρίγωνον ἐξ ἀνάγχης ὑπάρχον

5 αὐτῷ ἐξ ὑποϑέσεως ἀδύνατον ἔσται, εἴ τις ὑπόϑηται τὴν ἐχτὸς τοῦ τρι- 16
γώνου γωνίαν δύο ταῖς ἐντὸς xal ἀπεναντίον μὴ ἴσην εἶναι, ἀλλ᾽ ἢ μείζονα
αὐτῶν T, ἐλάττονα, xal τὸ τὴν διάμετρον τοῦ τετραγώνου ἀσύμμετρον εἶναι
ταῖς πλευραῖς ἀναγχαῖον ὑπάρχον ἀδύνατον δειχϑήσεται, ἐὰν ὑπόϑηταί τις
ἐν τοῖς ὀρϑογωνίοις ἰσοσχελέσι τριγώνοις τὴν ὑποτείνουσαν τὴν ὀρθὴν γω- 20

10 νίαν ἴσην ἣ διπλασίαν εἶναι ἑχατέρας τῶν περιεχουσῶν: ἀναπληρωϑέντος

|. γὰρ τοῦ τετραγώνου ἣ ὑποτείνουσα διάμετρος γινομένη σύμμετρος ἔσται
ταῖς πλευραῖς ἣ ἴση οὖσα ἣ διπλασίων, ἀδύνατον δὲ τὸ σύμμετρον εἶναι, xal
συνῆχται τὸ ἀδύνατον ἐξ ὑποϑέσεως. ὁ δὲ ᾿Αλέξανδρος τοῦτο παράδειγμα 25
φησιν εἶναι τοῦ xaÜ' αὐτὸ μὲν ἀδυνάτου, ἐξ ὑποθέσεως δὲ δυνατοῦ, τὸ

15 σύμμετρον εἶναι τὴν διάμετρον τῇ πλευρᾷ" xal δυνατὸν xai οὕτως ἐχδέ-
χεσϑαι, xal μάλιστα ὅτι x«l ὁ ᾿Αριστοτέλης περὶ ἀμφοῖν προὐβάλλετο
εἰπεῖν τοῦ τε ἀδυνάτου xai τοῦ δυνατοῦ τῶν ἐξ ὑποθέσεως, ἐν οἷς εἶπεν" 80
ἔστι δὲ τὸ ἀδύνατον xal δυνατὸν xal τὸ ψεῦδος xal τὸ ἀληϑὲς
τὸ μὲν ἐξ ὑποθέσεως, τὸ δὲ ἁπλῶς.

20 Τῶν μέντοι ἐξ ὑποθέσεως ἀληϑῶν χαὶ ψευδῶν οὐχέτι τέϑειχεν ἴδια
παραδείγματα T) ὡς ἐχ τῶν εἰρημένων περὶ τοῦ ἐξ ὑποθέσεως ἀδυνάτου 85
xal δυνατοῦ γινωσχόντων ἡμῶν, πῶς ἐξ ὑποθέσεως ψεῦδος γίνεται xal
ἀληϑές: ἡμέρας γὰρ νῦν οὔσης ἐξ ὑποθέσεως ἔσται ψεῦδος τὸ ἡμέραν
εἶναι, εἴ τις ὑπόϑηται τὸν ἥλιον ὑπὸ γῆν ὄντα, xal ψεῦδος ὃν χαϑ᾽

25 αὑτὸ τὸ νύχτα νῦν εἶναι ἀληϑὲς ἐξ ὑποθέσεως εὑρεϑήσεται, εἴ τις ὑπόϑη-
ται νῦν τὸν ἥλιον ὑπὸ γῆν ὄντας, ἣ οὖν ὡς ix τῶν εἰρημένων περὶ τοῦ 40
δυνατοῦ xal ἀδυνάτου σαφοῦς ὄντος xal τοῦ περὶ τούτων λόγου παρῆχεν
αὐτῶν τὰ παραδείγματα Y, ὡς μὴ διαφερόντων ἐπὶ τῶν ἐξ ὑποθέσεως τῶν
τε ἀληϑῶν xai τῶν δυνατῶν xai τῶν ψευδῶν xal τῶν ἀδυνάτων ἠρχέσϑη

30 τοῖς ἐπ᾽ ἐχείνων παραδείγμασιν, ὥς φησιν ᾿Αλέξανδρος. xal γὰρ τὸ τὴν 4» ᾿
διάμετρον σύμμετρον εἶναι, τοῦ ἐξ ὑποϑέσεω: δυνατοῦ | παράδειγμα ληφ- 145b
ϑέν, καὶ τοῦ ἐξ ὑποθέσεως ἀληϑοῦς dv εἴη παράδειγμα" χκαϑ᾽ αὑτὸ γὰρ
ψευδὲς ὃν τὸ σύμμετρον εἶναι ἐξ ὑποθέσεως ἀληϑὲς γίνεται, ὡς καϑ᾽ αὑτὸ

] τὰς A: τῆς CDEb 2 ἐλλιπῶς CD: ἐλλειπῶς AEc 9 γινόμενον om. D
παρίστησιν CD 4 ὑπάρχων E, sed corr: ὑπάρχειν D 6 ἀπεναντίον E: comp.
ambig. C: ἀπεναντίας D: ἀπεναντίαις Ac 9 ἐν] xal iv Ac ὀρτὴν E:
corr, E? 11 γινομένη A: e corr. D: γιγνομένη E: qevopévn c 12 1j (pr.)] corr.
ex ἡ E: om. D 14 τοῦ] corr. ex 16 A 15 τὴν πλευράν A xal (alt.)
om. Ec 15. 16 ἐνδέχεσθαι Ec 16 προὐβάλετο A 11 ὑποϑέσεων E

18 δυνατὸν) τὸ δυνατὸν c 19 τὸ δὲ ἁπλῶς Db: om. A: τὸ δ᾽ ἁπλῶς in spatio 8
litt. E,c 22 γίνεται ψεῦδος D: γένεται τὸ ψεῦδος C 24 ὑπόϑηται Α: ὑπόϑοιτο
CDe et e corr. E 24. 25 xat' αὐτὸ D 20 νῦν om. Ec εἴ] corr. ex ὃς E*:
ἣν c 25. 26 ὑκόϑοιτο C 26 ἢ] εἰ DE: corr. E? 90 ὁ ᾿Αλέξανδρος A

81. 32 λειφϑέν E, sed corr. 82 ἀληϑὲς A: corr. A? 33 ψεῦδος A γίνεται] sic E
21*

924 SIMPLICII IN L. DE CAELO I 12 [Arist. p. 281 02]

ἀληϑὲς ὅν xal δυνατὸν τὸ δύο ὀρθαῖς ἴσας ἔχειν τὸ τρίγωνον ἐξ Onofécem; 145»
γίνεται ψεῦδος xal ἀδύνατον, st τις ὑπόϑηται τὴν ἐχτὸς τοῦ τριγώνου γω- &
νίαν μείζονα T, ἐλάττονα δυεῖν τῶν ἐντὸς xal ἀπεναντίων. μήποτε δὲ οὐδὲ
ἐπὶ τούτων ταὐτόν ἐστι τὸ Ψεῦδος xal τὸ ἀδύνατον, ἀλλὰ τὸ μὲν ἀδύνατον
5 πάντως xal ψεῦδος, τὸ ὃὲ ψεῦδος οὐ πάντως ἀδύνατον. χαϑ᾽ αὑτὸ γὰρ τὸ
ἀληῦὲς ὃν τὸ ἐμὲ χαϑῆσθϑαι ἐξ ὑποθέσεως ἔσται ψεῦδος, εἴ τίς με νηχό-
μενον ὑπόϑοιτο’ οὐ μέντοι xal ἀδύνατον τὸ χαϑῆσϑαι, εἴπερ δύναμαι
χαϑῇσθϑαι.
Μετὰ δὲ τὰ ἐξ ὑποθέσεως δυνατὰ xal ἀδύνατα xal ψευδῆ xal ἀληϑῇ
10 διδάσχει, τίνα τὰ ἁπλῶς xal χυρίως τοιαῦτα, περὶ ὧν τὸν λόγον ποιήσεται. 16
xai ἐπὶ τούτων μάλιστα τὴν διαφορὰν δείχνυσι τοῦ τε ψεύδους xai dóuva-
tou, ἀφ᾽ ὧν xai τοῦ ἀληϑοῦς x«t δυνατοῦ τὴν διαφορὰν ῥάδιον ἐννοεῖν.
τὸν γὰρ μὴ ἑστῶτα, δυνάμενον δὲ ἑστάναι εἰπεῖν ἑστάναι ψεῦδος μέν, οὐχ
ἀδύνατον δέ. xai δυνατὸν μέν, οὐχ ἀληϑὲς δέ, εἴ γε χεῖται δύνασθαι 90
15 αὐτὸν ἐστάναι ποτέ. τὸ δὲ dua φάναι ἑστάναι te xal χαϑῆσθϑαι τὸν αὐ-
τὸν ἐν τῷ αὐτῷ χρόνῳ πρὸς τῷ ψεῦδος εἶναι xat ἀδύνατον ἁπλῶς ἐστιν.
ὁμοίως δὲ καὶ τὸ τὴν διάμετρον σύμμετρον εἶναι τῇ πλευρᾷ οὐ μό-
νον ψεῦδός ἐστιν, ἀλλὰ χαὶ ἀδύνατον. διὰ δὲ τοῦ εἰπεῖν οὐ μόνον 25
Ψεῦδος, ἀλλὰ καὶ ἀδύνατον ἐνεδείξατο, ὅτι τὸ μὲν ἀδύνατον πρὸς τῷ
20 ἀδύνατον εἶναι πάντως χαὶ ψεῦδός ἐστι, τὸ δὲ ψεῦδος οὐχ ἤδη πάντως
χαὶ ἀδύνατόν ἐστιν’ εἰ γὰρ ἀντηχολούϑουν ἀλλήλοις, οὐ χρεία ἦν τοῦ εἰ-
πεῖν οὐ μόνον Ψεῦδος, ἀλλὰ xai ἀδύνατον.
Δείξας δέ, ὅτι ἄλλο τὸ ψεῦδός ἐστι χαὶ ἄλλο τὸ ἀδύνατον, ἀχηλούϑως 80
ἐπιφέρει οὐ δὴ ταὐτόν ἐστιν ὑποθέσθαι ψεῦδος xal ἀδύνατον, οὐδὲ
25 τὸ ὑποϑέσϑαι ψεῦδος ταὐτόν ἐστι τῷ ἀδύνατον ὑποϑέσϑαι. ἐπιστῆσαι δὲ
ἄξιον, ὅτι οὐ ταὐτόν ἐστι τὸ ὑποϑέσθϑαι τι ἀδύνατον ἡ ψεῦδος xal τὸ ἐξ
ὑποϑέσεως ῥηϑὲν ἀδύνατον Tj ψεῦδος. 6 μὲν γὰρ λέγων “ἔστω ἢ Otdus-

i
e

xpo; σύμμετρος τῇ πλευρᾷ ἀδύνατόν τι ὑποτίθεται" ὃ δὲ λέγων “εἰ ἢ, 85
ὑποτείνουσα τὰς τὴν ὀρϑην γωνίαν περιεχούσας ἴσας ἀλλήλαις πλευρὰς ἴση
30 ἐστὶν αὐταῖς. σύμμετρος ἔσται ἢ διάμετρος τῇ πλευρᾷ οὗτος ἐξ ὑποϑέ-

2 γίγνεται Ὁ 9 διεῖν E: corr. E?: δύο C: ὃνοῖν c xal om. A ἀπεναντίον
comp. C 4 ἐστι] τι ἐστι A 9 τὸ δὲ ψεῦδος] suprascr. E? (Ψευδὲς ἢ) οὐ] corr.
ex οὐδὲ E? post πάντως add. καὶ E? 6 χαϑεῖσϑαι E: corr. E? ὃ χαϑῆσϑαι])
corr. ex χαϑεῖσθαι E* 10 διδάσχειν E: corr. E? 12 ὧν] οὗ A δυνατοῦ) ὃ e
corr. E! 13 δὲ ἑστάναι) corr. ex δὲ E? εἰπεῖν ἑστάναι Db: om. A: ἑστάναι
εἰπεῖν Ec 14 χεῖται] χινεῖται A 153 τε] τε αὐτὸν D 15. 10 τὸν αὐτὸν om. D
16 τῷ (alt.)] eorr. ex τὸ E? l" τὸ] corr. ex τὴν E! 19 τῷ] corr. ex τὸ E?
20 ἐστ] seq. ras. ] litt. E 23 ἐστι] seq. ras. 1 litt. E 24 ἐπιφέρει) ἐπήγα-
γεν D ón] δὲ E οὐδὲ ---τῷ (25) om. be 25 ἐστι) seq. ras. 1 litt. E
ἀδγνατον ὑποϑέσϑαι om. be: ἀδύνατον ὑποϑέσϑαι τι ἀδύνστον E: prius ἀδύνατον del. E?
ἐπιστῆσαι --- ἀδύνατον (26) add. E? 20 ἐστι τὸ] ἐστιν Ec ὑποϑέσ᾽αι τι ἀδύνατον AE:
ἀδύνατόν τι ὑπο)έσϑαι C: ἀδύνατον ὑποϑέσϑαι D ἢ Ψεῦδος om. A 28 σύμμετρος)
S)ppt- in ras. 9 litt. E? τι) eorr. ex τὸ A7 90 αὐταῖς] corr. ex αὕται 152:

αὐτοῖς D

SIMPLICII IN L. DE CAELO 112 [Arist. p. 2812, 20] 325

σεως ἀδυνάτου ἀδύνατόν τι συνήγαγεν. xai ὃ ἡμέρας οὔσης λέγων si 6 145»
ἥλιος ὑπὸ γῆν ἐστι, νύξ ἐστιν᾽ ἐξ ὑποθέσεως ψεύδους ψεῦδός τι λέγει τῆς 40
ἀχολουϑίας ἐν τούτοις ἐρρωμένης.
᾿Εφεξῆς δὲ καὶ τὸ λοιπὸν ἐπήγαγεν, ὅτι συμβαίνει ἀδύνατον ἐξ ἀδυ-
5 νάτου, ἀλλ᾽ οὐχὶ ἐκ ψεύδους ἁπλῶς, εἰ μὴ τύχοι τὸ ψευδὲς xal ἀδύνατον
ν ^ 4 , ^ , 4 4 -
ὧν. τοῦτο ὃὲ ἀναποδείχτως νῦν τέθϑειχεν, ὅτι τυγχάνει δεδειχὼς ἐν τῷ
, « Π ZA - jj ; , , , (0 -
πρώτῳ τῶν ἰ]ροτέρων ᾿Αναλυτικῶν τὰς ἀχολουϑίας οἰχείως ἐχούσας, dots 45
τῷ μὲν Ψεύδει ψεῦδος ἀχολουϑεῖν, τῷ δὲ ἀδυνάτῳ ἀδύ᾽νατον. 1462
Εἶτα ἐφεξῆς καὶ ἄλλο τι προσλαμβάνει χρήσιμον αὐτῷ πρὸς τὴν τοῦ
10 προτεϑέντος ἀπόδειξιν, ὅτι τῶν ἀντιχειμένων, οἷον τοῦ ἑστάναι χαὶ τοῦ
χαϑῆσθϑαι, dua ἔχει τι τὴν δύναμιν, οὐ μέντοι οὕτως ὥστε xal ἅμα τὰς
ἐνεργείας τῶν δυνάμεων τούτων ἔχειν (τοῦτο γὰρ ἀδύνατον τὸ ἐνεργεῖν
ἅμα κατὰ τὰς ἐναντίας), ἀλλ ὥστε ἐν ἄλλῳ xal ἄλλῳ χρόνῳ κατ᾽ αὐτὰς
ἐνεργεῖν παρὰ μέρος: οὐχ οὕτως δὲ ἐν ἄλλῳ, ὡς ἐν ἀφωρισμένοις, οἷον
15 τοῦ μὲν fav ἐν τῷδε, τοῦ δὲ πολιοῦσϑαι ἐν τῷδε" εἰ γὰρ οὕτως, οὐχέτι
τὰς δυνάμεις ἅμα ἔχει τὰς τῶν ἀντιχειμένων (6 γὰρ γηράσας οὐχέτι ὁύ- 10
ται Tav): ἀλλ᾽ ὅταν μηδὲν μᾶλλον ἐν τῷδε τῷ χρόνῳ τῆσδε τῆς Ouvd-
ναται T, μηδέν p pos τῷ χρονῷ τῇ, Ὡς
ξεως τὴν ἐνέργειαν πέφυχεν ἐνεργεῖν ἥπερ τῆς ἀντιχειμένης αὐτῇ, τότε
ἅμα μὲν ἀμφοτέρων τὰς δυνάμεις λέγοιτο ἄν ἔχειν, ὡς τοῦ ἑστάναι xai
20 χαϑῇσϑαι, οὐ μέντοι ἅμα ἄμφω τὰς ἐνεργείας ἐνεργεῖν. ὁ δὲ λέγων ἐπ᾽ 15
ἄπειρόν τι πλειόνων xal ἀντιχειμένων δύναμιν ἔχειν οὐχ ὡς ἐν ἄλλῳ
, Α Y e o ^— , 7 M à ) bd
χρόνῳ xai ἄλλῳ τὰς ἐνεργείας ἔξοντος αὐτοῦ λέγει" οὐχέτι γὰρ ἐπ᾽ ἄπει-

A , 4 — »y , tv , 1 Ld ,
pov ἕξει τὴν δύναμιν αὐτῶν, εἰ ἔστι ποτέ, ὅτε μὴ δύναται τὴν ἐνέργειαν
τινος αὐτῶν ἔχειν" ἀλλ᾽ ὁ τοῦτο λέγων λέγει ἅμα δύνασθαι τὰς τῶν πλειό- 30

35 νων xai ἀντιχειμένων ἐνεργείας ἔχειν, ὅπερ ἀδύνατον. εἰ τοίνυν λέγοι τις
τοῦ εἶναι xal τοῦ μὴ εἶναι ἐπ᾿ ἄπειρόν τι δύναμιν ἔχειν, ὡς ἅμα xat
ἀμφότερα δυναμένου ἐνεργεῖν λέγει, ὅπερ ἀδύνατον: ἀδύνατον γὰρ ἅμα τὰ
πλείονα xai ἀντιχείμενα πρᾶξαι ἢ παϑεῖν.

δι

Ἃ

p.281930 Ὥστε, εἴ τι ἄπειρον χρόνον ὃν φϑαρτόν ἐστιν ἕως τοῦ

80 ἅπαν ἄρα τὸ ἀεὶ ὃν ἁπλῶς ἄφϑαρτον.

Τοῖς προληφϑεῖσι χρώμενος δείχνυσιν ἐφεξῆς, ὅτι τὸ αἴδιον ἀφϑαρτόν 80

] χαὶ --- λέγων Ab: om. D: mg. E? 2 τι λέγει ψεῦδος A 9 τύχῃ D

7 πρώτῳ] cap. 15 8 τῷ (alt.)] corr. ex «5 E? 9 προσλαμβάνει AC: προλαμβάνει
DEc 10 ἑστάναι] e corr. E? 11 χαϑεῖσϑαι E τι Eb: τις Α: om. D
ὥστε] οὔτε E: ὡς τῷ Ε΄: ὡς c 18 ὥστε ἐν] ὥστ᾽ ἐν corr. ex ὥστε E! αὐτοὺς
E: corr. E? 14 οὕτω CD ἄλλῳ, ὡς ἐν om. D 16 &£' A

18 ἧπερ) corr. ex ἧπαρ ΑἹ: ex ὅπερ E? 19 λέγοιτο ἂν ἔχειν Cb: λέγοιτο ἂν DE:
ἔχειν λέγοιτο ἂν AE?: post ἂν add. ἔχειν A?: ἔχειν λέγοιτ᾽ ἄν e ὡς τοῦ] ὥστε A
20 χαϑεῖσθαι E: corr. E? ἅμα ἄμφω Eb: ἄμφω A: ἄμφω ἅμα CD 22 λέγειν
-, sed corr. 24 λέγει) corr. ex ἔχει E? 29 ἔχειν om. CD Àéqot] comp.
ambig. A 21 δυνάμενον Ac ἅμα τὰ] μετὰ E: ἅμα E?c 29 ὥστ᾽ Ec

9v) suprascr. E? ἐστιν D: ἐστι AEc

326 SIMPLICII IN L. DE CAELO [12 (Arist. p. 281*20]

ἐστιν, εἶτα ὅτι xal ἀγένητον" εἶτα λοιπόν, ὅτι xai ἀντιστρέφει ταῦτα πρὸς 1405
τὸ ἀίδιον, τουτέστιν ὅτι xal τὸ ἀγένητον xal τὸ ἄφϑαρτον ἀΐδια ἐστι, προ-
ϑέμενος δεῖξαι, εἰ μὴ ἀχολουϑοῦσι, φησίν, ἀλλήλοις τὸ ἄφϑαρτον xal τὸ
ἀγένητον, οὐδὲ τὸ ἀΐδιον ἑχατέρῳ αὐτῶν ἀχολουϑήσει. ἵνα δὲ δείξῃ, ὅτι 85
5 τὸ ἄφϑαρτον xai τὸ ἀγένητον ἀλλήλοις ἀχολουϑοῦσι, δείχνυσι πρότερον, ὅτι
τὸ γενητὸν xal τὸ φϑαρτὸν ἀνταχολουϑοῦσι’ καὶ οὕτως ἔσται χαϑόλου δε-
δειγμένα, ἅπερ ὑπέσχετο, ὅτι ἀδύνατόν τι ἀγένητον ὃν φϑαρῆναι ἣ γενό-
μενόν τι ἄφρϑαρτον διατελεῖν, εἴπερ xal τὸ ἀγένητον xal τὸ ἄφϑαρτον 40
αἰδιά ἐστι, xal τὸ ἀγένητον καὶ τὸ ἄφθαρτον xal τὸ γενητὸν xal τὸ
10 φϑαρτὸν ἀνταχολουϑοῦσιν ἀλλήλοις" ἑχάστη γὰρ τῶν τριῶν τούτων ἐφό-
δων, αἷς ἐχρήσατο, δείχνυσι τὰ ἐπαγγελθέντα. εἴτε γὰρ did ἐστι τὰ
ἀγένητα καὶ ἄφϑαρτα, ἀδύνατον T, τὸ ἀγένητον φθαρτὸν εἶναι ἢ τὸ γενη- 4ὅ
τὸν ἄφθαρτον. οὔτε γὰρ τὸ γενητὸν οὔτε τὸ φθαρτὸν ἀίδια εἶναι δυνατόν"
εἴτε ἀνταχολουϑοῦσιν ἀλλήλοις τό τε | γενητὸν xal τὸ φϑαρτὸν xol τὸ 146»
15 ἄφθαρτον xal ἀγένητον, xal οὕτως ἀδύνατον ἀγένητόν τι ὃν φθαρῆναι ἣ
Ἱενητὸν ὑπάρχον ἄφϑαρτον διατελέσαι.
Πρῶτον οὖν δείχνυσιν ἐχ τῶν προειρημένων, ὅτι τὸ ἀΐδιον ἀἄφϑαρτόν
ἐστι xal οὐχ ἄν εἴη φϑαρτόν. προείληπται δέ, ὅτι τὸ εἰς ἄπειρον χρόνον 5
πλειόνων δύναμιν ἔχον, οἷον τοῦ εἶναι χαὶ μὴ εἶναι, οὕτως αὐτὰς ἔχει ὡς
90 χαὶ τὰς ἐνεργείας αὐτῶν ἅμα δέξασϑαι δυνάμενον: εἰ γὰρ ἔστιν ὅτε μὴ
δύναται ἐνεργεῖν xav' ἄμφω, μάτην λέγεται εἰς ἄπειρον αὐτῶν τὴν δύνα-
piv ἔχειν’ πᾶσα γὰρ δύναμις ἐνεργείας τινός ἐστι δύναμις, ὥστε τὸ εἰς 10
ἄπειρον δύναμιν ἔχον τοῦ μὴ εἶναι (τοιοῦτον γὰρ ἄν εἴη τὸ ὑποτιϑέμενον
ἀΐδιον φϑαρτόν), ἐπειδὴ πᾶσα δύναμις ἐνεργείας ἐστὶ δύναμις, γένοιτο ἂν
35 ποτε ἐν τῷ μὴ εἶναι, xal οὐχ ἀδύνατον ὑποϑέσϑαι τοῦτο αὐτῷ παρεῖναι
xat ἐνέργειαν, ὃ ἐδύνατο: ὥστε ὑποχείσϑω φϑειρόμενον, x&v μήπω οϑεί-
petat, ἔσται ὃὲ ἢ ὑπόϑεσις αὕτη ψευδὴς μέν, εἰ μήπω ἔφϑαρται, οὐχ d65-

-Ὃ-Ὁ-
ῳ:

vato; Of, εἴπερ δύναμιν ἔχει τοῦ φϑαρῆναι: αλλ΄, εἰ ἀίδιον ὃν φϑείρεταί
ποτε, ἀνάγχη αὐτὸ ἅμα εἶναί τε xal μὴ εἶναι, ὅπερ οὐ μόνον ψεῦδός
80 ἐστιν, ἀλλὰ xal ἀδύνατον. οὐχ ἣν ὃὲ ἢ ὑπόϑεσις ἀδύνατος, ἀλλὰ ψευδὴς 30
uóvov, τὸ νῦν, εἰ τύχοι, φθαρῆναι τὸ δύναμιν ἔχον τοῦ τοῦτο παϑεῖν" οὐ
1 N e , » e - * , 3 , 4 1 5 -
παρὰ τὴν ὑπόϑεσιν ἄρα ἢ τοῦ ἀδυνάτου ἀχολουϑία (οὐ γὰρ ἀχολουϑεῖ
Ψεύδει τὸ ἀδύνατον), ἀλλὰ παρὰ τὸ ἐξ ἀρχῆς ὅλως ἀδύνατον ὃν τὸ εἰς
ν , ^ Y - M — jj 7 [4 Ue Υ͂ -
ἄπειρον χρόνον δύναμιν ἔχειν τοῦ μὴ εἶναι. τοῦτο γὰρ λέγει ὁ ἀΐδιόν τι 25

] «ai (pr.) om. Ee J d(ów] ἀίδιον E 9 δείκνυσι — ἀνταχολουϑοῦσι (6) mg. E?

Ὁ xai τὸ] xai E? ἀνταχολουϑοῦσι AC: ἀχολουϑοῦσι De: ἀχολουϑοῦσιν corr. ex ἀντι-
στρέφουσι E? 1 ὃν ἀγένητον CD 8 τι om. D Ὁ ἀϊδιά — ἄφϑαρτον
Ab: om. CDEe 10 ἀχολουϑοῦσιν Ec 11 ἐπαγγελϑέντα E?b: ἀπαγγελϑέντα
ADE 13 ἄφϑαρτον) ἄφϑαρτον εἶναι CEc 14 εἴτε] εἴ γε CD 15 τὸ ἀγένητον c
11 post ὅτι add. εἰ A? 18 ἐστι) ἐστιν AC xai om. A 19 αὐτὰς Ab:
αὐτὰ DEc 22 ἔχειν] ctye E 24 γένοιτ᾽ c 26 6 add. A? οὔπω
CD 26. 27 φϑείρηται D 21 δὲ] δὴ A 3l τὸ (alt) Ab: xai τὸ DEc

τοῦ Om. ἃ 93 Ψεῦδος A τὸ ἀδύνατον] mut. in τῷ ἀδυνάτῳ ΑΣ ὅλως AC:

ὅλον DEbc

"δ

SIMPLICII IN L. DE CAELO I 12 [Arist. p. 281»20. 25] 321

φϑαρτὸν ὑποϑέμενος" τὸ γὰρ ἀεὶ ὃν δύναμιν ἔχειν φησὶ τοῦ ποτὲ μὴ εἶναι, 146^
ὥστε, dy ὑποτεθῇ μὴ ὅν, ἅμα ὅν τε xal οὐχ ὃν ἔσται, οὗ τί dv εἴη ἀδυ-
νατώτερον; ὃν μέν, ὅτι τὸ ἐπ᾽ ἄπειρον δύναμιν ἡντιναοῦν ἔχον εἶναι
ἀνάγχη ἐπ᾽ ἄπειρον (τὸ γὰρ μὴ ὑφεστὼς οὐδ᾽ ἄν δύναμιν ἔχειν λέγοιτο), 30
μὴ ὃν δέ, ὅτι ὑπόχειται τοῦτο παϑόν, ὅπερ ἐδύνατο. χαὶ τοῦτο σαφηνίζων
6 ᾿Δριστοτέλης προστέθειχε τὸ εἰ δὴ ἄπειρον χρόνον" τὸ γὰρ ἄπειρον
χρόνον δύναμιν ἔχον xal εἶναι ἄπειρον χρόνον ἀνάγχη, εἴτε τοῦ εἶναι xal
ἡ εἶναι ἔχει τὴν δύναμιν, ὅπερ προὔλαβεν ᾿Αριστοτέλης πλειόνων εἰπὼν 85
ἔχειν δύναμιν ἄπειρον χρόνον, εἴτε xal μόνου τοῦ μὴ εἶναι ἔχει τὴν δύ-
yaptv. μάτην οὖν οἶμαι τὸν ᾿Αλέξανδρον ἀξιοῦν προσυπαχούειν τῷ μὲν
εἰ δὴ ἄπειρον χρόνον τὸ ἀμφοτέρων τι τὴν δύναμιν ἔχει, χαὶ πάλιν
τῷ ἔστω ὑπάρχον ὃ δύναται τό τε εἶναι xal μὴ εἶναι" ἀρχεῖ γὰρ πρὸς 40
τὸ dei αὐτὸ εἶναι τὸ ὑποθέσθαι ἄπειρον χρόνον ὃν xal μέντοι xai τὸ ἐπ᾽
ἄπειρον δύναμιν τοῦ μὴ εἶναι’ τὸ γὰρ φϑαρτὸν εἶναι εἰς ἄπειρον οὐδὲν
ἄλλο δηλοῖ ἣ ὅτι εἰς ἄπειρον: τοιοῦτον γὰρ τὸ δύναμιν ἔχον ὡς ἄπειρον
οὑτινοσοῦν, uaAtgta δὲ τοῦ εἶναι xal μὴ εἶναι. 45
Συμπεραινόμενος δὲ τοῦτον τὸν λόγον ὁ ᾿Αριστοτέλης ἅπαν dpa,
φησί, τὸ ἀεὶ ὃν ἁπλῶς ἄφθαρτον, τουτέστιν οὐχ ἔχον δύναμιν τοῦ 1474
φϑαρῆναι οὐδὲ τοιοῦτον ὄν, ὥστε φθαρτὸν λέγεσθαι" τοῦτο γὰρ ἣ τοῦ
ἁπλῶς προσθήχη δηλοῖ. εἰ γὰρ τὸ ἀεὶ ὃν μὴ ἁπλῶς ἄφϑαρτον εἴης ἀλλὰ
μετὰ δυνάμεως τοῦ φθαρῆναι ἤτοι τοῦ μὴ εἶναι, ἐδείχϑη ἀδύνατόν τι 5
ἑπόμενον τὸ ἅμα τὸ αὐτὸ εἶναί τε xal μὴ εἶναι κατ᾽ ἐνέργειαν, ὅπερ οὐ
τῷ ψευδῶς ὑποτεθέντι ἠχολούϑησεν, ἀλλ᾽ ἀδυνάτῳ τῷ τὸ ἀΐδιον φϑαρτὸν
ὑποϑεμένῳ. εἰχότως οὖν συμπερανάμενος εἶπεν, ὅτι ἅπαν τὸ ἀεὶ ὃν
ἁπλῶς ἄφϑαρτόν ἐστιν.

p.281525 ᾿Ομοίως δὲ xal ἀγένητον ἕως τοῦ ἀεί τε δύνασθαι εἶναι
χαὶ ἀεὶ μὴ εἶναι.

Δείξας, ὅτι τὸ ἀεὶ ὃν ἄφθαρτόν ἐστιν, ἐφεξῆς δείχνυσιν, ὅτι xal ἀγένητον,
χαὶ ἑτέρα τῆς πρόσϑεν xal τῇ αὐτῇ χαὶ νῦν ἐφόδῳ χρώμενος. ὑποϑέμενος 15
Ἱὰρ αὐτὸ γενητὸν ἐπάγει, ὅτι ἔσται δυνατὸν χρόνον τινὰ μὴ εἶναι.
ὡς γὰρ φϑαρτὸν λέγομεν τὸ δυνάμενον μετὰ τὸ εἶναι μὴ εἶναι, οὕτως

2 ἂν (pr.)) ἐὰν A τε 0m. A οὗ τῇ corr. ex οὔτε E? 4 ὑφεστὸς E

λέγοι E: corr. E?: deinde τὸ del. E? 9 παϑεῖν Dc 6 δὴ b: δὲ ADE

j ὅπερ — δύναμιν (9. 10) om. D προὔλαβεν) p e corr. E 9. τὴν om. A 11 εἰ
im] corr. ex εἴδει E? £y A 12 τῷ] corr. ex τὸ E? ἔστω] in lac. E*
:ó] del. E? τε Om. c xal] xa τὸ E: corr. E* 13 ὑποϑέμενον D

δύναμιν] δύναμιν ἔχοι àv c ec) ὡς c 1 ὡ:] εἰς Db 16 aute μά-

191a. lac. 6 litt. D 18 ἁπλῶς x«i ἄφϑαρτον A: ἄφϑαρτον ἁπλῶς D 21 ὕτοι]
ΙΑ 28 τῷ (alt) E*: om. ADE 24 συμπεραινόμενος A εἶπε A
"| ἀεὶ om. c 28. 29 ἀχίνητον E: corr. E? 29 xol (prJ] e corr. D tns] corr.
x τις E? αὐτῇῦἙ αὐτῇ μεθόδῳ (με- e corr.) χρώμενος D, sed χρώμενος del.

φόδῳ om. D

328 SIMPLICII IN L. DE CAELO I 12 (Arist. p. 281525. 33)

Ἱενητὸν τὸ δυνάμενον πρὸ τοῦ εἶναι μὴ εἶναι, τὸ δὲ ὑποτεϑὲν del εἶναι 1415
ἀδύνατον uj εἶναι’ οὔτε οὖν τὸν ἄπειρον ypóvov δύναται μὴ εἶναι οὔτε 90
τὸν πεπερασμένον" ὃν γὰρ ἂν τις ὑπόϑοιτοη πεπερασμένον χρόνον μὴ εἶναι
αὐτό, ἀδύνατον ὑποτίθεται. εἰ γὰρ τὸν ἄπειρον χρόνον ἔστιν, ὅπερ αὐτὸς

5 εἶπε δύναται εἶναι, δῆλον, ὅτι xal ἐχεῖνον τὸν πεπερασμένον ἔστι" πᾶς
Ἰὰρ πεπερασμένος ἐν τῷ ἀπείρῳ περιέχεται. οὕτως μὲν οὖν τῇ τοῦ ἀεὶ 90
ὄντος ἐννοίᾳ χρησάμενος ἔδειξεν, ὅτι τὸ del ὃν xal ἀγένητόν ἐστιν, εἴπερ
τὸ μὲν del ἔστι, τὸ Ob γενητόν mote μὴ εἶναι ἀνάγχη. εἶτα ἐπήγαγεν οὐχ
ἄρα ἐνδέχεται τὸ αὐτὸ χαὶ ἕν ἀεί τε δύνασϑαι εἶναι χαὶ ἀεὶ μὴ

10 εἶναι τῆς ἐπὶ τοῦ φϑαρτοῦ ῥηϑείσης μᾶς ἀποδείξεως ὑπομιμνήσχων. εἰ 80
γὰρ dsl ὃν γενητὸν ὑποτεθῇ, ἐνεργεία ὃν ἀεὶ δύναμιν ἔχει ἀεὶ τοῦ μὴ
εἶναι’ ἀεὶ γὰρ ὃν γενητόν ἐστιν’ ἐὰν οὖν ὑποϑώμεϑα ὑπάρχειν αὐτῷ, ὃ
δύναται, συμβήσεται τὸ αὐτὸ ἐνεργείᾳ εἶναί τε χαὶ μὴ εἶναι, ὅπερ ἐστὶν

4“, e

ἀδύνατον. ἐπιτείνων δὲ τὸ ἀδύνατον ὃ ᾿Δλριστοτέλης οὐχ dpa ἐνδέχεται S

, ^

15 φησὶ τὸ αὐτὸ xal ἕν ἀεί τε δύνασϑαι εἶναι xai ἀεὶ μὴ εἶναι" ἐναν-
τίον γὰρ τὸ dsl μὴ εἶναι τῷ ἀεὶ εἶναι, d ϑησόμεϑα ὶ πρότερον μὲν
coy γὰρ τὸ ἀεὶ μὴ εἶναι τῷ del εἶναι, ὡς μαϑησόμεϑα. xal πρότερον y.
ἀπὸ τῆς τοῦ ἀεὶ εἶναι ἐννοίας ἔδειξεν, ὅτι ἀδύνατον αὐτὸ ποτὲ μὴ εἶναι,

"- ^X 4 Ü ^ - *$ wA * ^ ὸ λ ’ χεὶ ^F *. --

νῦν ὃὲ ἀπὸ τοῦ τὸ ἀεὶ ὃν γενητὸν λεγόμενον del δύναμιν ἔχειν τοῦ μὴ
* * *, , P» Jd , * 1
εἶναι, εἰ ἄγοιτο εἰς ἐνέργειαν, ὃ ὀύναται, συμβαίνει ἀεί τε εἶναι xai 40

90 ἀεὶ μὴ εἶναι" οὐ γὰρ εἰς ὡρισμένον τινὰ χρόνον εἶχε τὴν τοῦ μὴ εἶναι
δύναμιν, ἐπεὶ πρὸ ἐχείνου xal μετ᾽ ἐχεῖνον οὐχ dv ἦν γενητόν, ἀλλ᾽ εἰς
ἄπειρον ὑπόχειται ὥσπερ τοῦ εἶναι οὕτως xal τοῦ μὴ εἶναι τὴν ὄδύνα-
αἷν ἔχον. 4

p. 281533. Δλλὰ μὴν οὐὸς τὴν ἀπόφασιν ἕως τοῦ dó0vatoy xat Mio
2j γενητὸν εἶναι.

’

Εἰὐἰπών. ὅτι οὐχ ἐνδέγεται τὸ αὐτὸ xai ἕν ἀεί xs δύνασθαι εἶναι xal ὃ

SQ.
(0

N 3 Y M A , 9" T -— 3 * Ἁ b $3 . γ e
(uy, εἶναι, xai ξννηήσας. ὅτι τὸ ἀεὶ εἰναι πρὸς τὸ dst μὴ elvat ὡς

’ * , t ;- € , X 3^7 SR ^
ναντίηον ἀντίχειται, διότι συναληδ)εύουσι uiv οὐδέποτε, συμψεύδονται δὲ

(029 (02

71
e^

τῶν ποτὲ uiv ὄντων. ποτὲ ὁξ μὴ ὄντων, ὥσπερ ἐπὶ τῶν ἀτόμων τῶν

30 γινομένων xal φθειρομένων. εἰχότως ἐπήγαγεν, ὅτι τῷ del εἶναι οὐ μόνον 10
»

, 2 D A * 8 4 * Mb , , * »]
Ξναντίηνς περ ξεῦτι τὸ αξΞξι UT &tyat, αουνᾶτον ἐστι συνυπάρχειν. αλλ
* wx 4 * , »ἃ K4 9 π᾿ * - , 2 ,
(003 τὴν ἀπόφασιν τὴν λέγουσαν οὐχ ἀεὶ εἶναι δυνατόν ἐστι συναληϑεύειν

ὦ ante ὃν ras. 1 litt. E 9 ἔστι) seq. ras. ] litt. E 1 vov ἔδειξεν ἃ

Ὁ ταὐτὸ ς ἀεὶ (alt.) om. c 10 ἀφϑάρτου Δ 11 γὰρ) γὰρ τὸ c

15 ταὐτὸ e εἶναι (pr.) A?ZDE?b: om. AE ἀεὶ (alt. om. c li αὑτὸ Ab: αὐτῷ
DE 1! συμβαίνει Eb: comp. ambig. A: συμβαίνειν De 26 δύνασϑαι εἶναι ΟΕ Ὁ:
δυνασῆαι DE: εἶναι δύνασθαι Δ 21 post pr. εἶναι magn. ras. E (fuit repetitio ver-
borum xai ἐννοήσας Xt.) 28 συμψεύονται A: corr. A? 90 τῷ] eorr. ex τὸ E?

οὗ — εἶναι (31) bis E: eorr. E? 91 ἐστὶ (pr.)] ἐστὶν E? ἐστι (alt.)] ἐστιν D: om. C
συνυπάρχειν AE? b: ὑπάρχειν CDE 92 συναληϑεύειν — ἐστι (p. 3229,1)] mg. E?

SIMPLICII IN L. DE CAELO I 12 (Arist. p. 3810 88] 320

τῇ καταφάσει τῇ λεγούσῃ dsl εἶναι: οὐ γὰρ δυνατήν ἐστι συναληϑεύειν 147b
τὴν ἀντίφασιν. εἰ ób ἀεὶ ὃν 7) φϑαρτὸν ἢ Ἰενητόν ἐστι, δῆλον, ὅτι οὐχ ἀεὶ 15
ὄν ἐστιν, ὥστε συναληϑεύει ἣ ἀντίφασις τοῖς λέγουσιν ἀεὶ ὃν φϑαρτὸν 7
γενητὸν εἶναι. ἐπειδὴ δὲ πρότερον τὸ ἀεὶ ὃν φϑαρτὸν ὑπέϑετο χαὶ τότε
τὸ ἀεὶ ὃν γενητόν, διὰ τοῦτο xal ἐν τῷ ἐκ τῆς ἀποφάσεως ἐπιχειρήματι
πρώτου πάλιν ἐμνημόνευσε τοῦ φϑαρτοῦ. ὅτι δὲ τοῦ ἀεὶ εἶναι ἀπόφασις ?0
τὸ οὐχ ἀεὶ εἶναι, δῆλον μὲν χαὶ ἐχ τοῦ ἐπὶ πάντων μερίζειν αὐτὰ τὸ
ἀληϑὲς xal τὸ ψεῦδος: οὔτε γὰρ συναληϑεύειν οὔτε συμψεύδεσϑαι δυνατὸν
αὐτάς. δῆλον δὲ xal ἐχ τοῦ τῶν χαταφάσεων τῶν τὸ ἔστι χρόνον προσση-
10 μαῖνον ἐχουσῶν τὰς ἀποφάσεις γίνεσϑαι τῷ ἔστι τοῦ ἀρνητιχοῦ μορίου 95
προστιϑευένηυ, ὥστε χαί, ὅπου τὸ μὲν ἔστιν οὐ προσσημαίνει χρόνον, ἄλλο
δέ τι ἐστι χρόνου σημαντιχόν, ἐχείνῳ δεῖ προστίϑεσθαι τὸ ἀρνητικὸν μό-
ριον, ὥστε γενέσϑαι ἀπόφασιν. εἰ οὖν ἐπὶ τοῦ dsl Ov ἐστι τὸ μὲν ἔστιν
οὐ προσσημαίνει χρόνον (οὐ γὰρ ἀφώρισται ἐπ᾽ ἐχείνων ὁ ἐνεστώς), τὸ 80
15 δὲ ἀεὶ δηλωτιχὸν ἐπ᾿ αὐτῶν χρόνου (ἀεὶ γάρ. ὅτι τὸν πάντα χρόνον ἐστὶ
xal οὐχ ἔν τινι τῶν πολλῶν ἀφωρισμένῳ), εἰκότως οὖν τῷ ἀεὶ τοῦ dpvm-
τιχοῦ προστεϑέντος ἢ ἀπόφασις γίνεται, χαί ἐστι τοῦ del εἶναι ἀπόφασις
μὲν τὸ μὴ ἀεὶ εἶναι, ἐναντίον ὃὲ τὸ ἀεὶ μὴ εἶναι’ πλεῖστόν τε γὰρ διέ- 35
στηχεν αὐτοῦ xai ἅμα ποτὲ ψευδῆ λαμβάνεται, οὐδέποτε δὲ aÀwÜT. ἔτι
Ὸ δὲ τὸ del τρόπος ὑπάρξεως εἶναι δοχεῖ, ὥσπερ τὸ ἐξ ἀνάγχης, αἱ δὲ ἀπο-
φάσεις γίνονται τοῖς τρόποις τῶν ἀρνητιχῶν μορίων προστιϑεμένων ἐν ταῖς
μετὰ τρόπου προτάσεσιν, ὡς ἐν τῷ [legt ἑρμηνείας ἐδιδάχϑημεν. εἰπὼν 40
δέ, ὅτι xal διὰ τὸ τὴν ἀπόφασιν μηδέποτε τῇ χαταφάσει συναληϑεύειν τὸ
del ὃν ἀδύνατον uj ἀεὶ εἶναι xal διὰ τοῦτο ἀδύνατον ἀεὶ μέν τι εἶναι,
'5 φϑαρτὸν δὲ εἶναι (τὸ γὰρ φϑαρτὸν οὐχ ἀεὶ ὃν ἐστιν), ἐπήγαγεν’ ὁμοίως
δὲ οὐδὲ γενητόν ἐστι τὸ ἀεὶ ὄν’ xal γὰρ xai τὸ γενητὸν οὐχ ἀεὶ ὃν
ἐστιν ὥσπερ τὸ φϑαρτόν, διὸ οὐδὲ τὸ γενητὸν τῷ ἀεὶ ὄντι συνυπάρχειν 45
δύναται ὥσπερ οὐδὲ τὸ οὐχ ἀεὶ ὄν. δείχνυσι | δὲ τὸ αὐτὸ xal διὰ τῆς 1184
τῶν δύ) ὅρων ἐχϑέσεως" xal γὰρ xal τοῦτο, οἶμαι, τὸ ἐπιχείρημα ix τῆς
ὃ0 ἀποφάσεως εἴληπται, διὸ χαὶ τὸν γὰρ αἰτιολογιχὸν σύνδεσμον προστέϑειχεν
εἰπὼν δυοῖν γὰρ ὅροιν xal τὰ ἑξῆς. ὥσπερ γάρ, εἰ ἀδύνατον τὸν Σω- ὃ
χράτην ἄνθρωπον εἶναι μὴ xai ζῷον ὄντα (ἔστι δὲ ὕστερον uiv ἄνϑρωπος,
πρότερον δὲ ζῷον ὡς χοινότερον xal χαϑολιχώτερον), ἀδύνατον δὲ εἴη τὸν

ὧν

AMA ὄ ο .--. .. a MÀ MA

| λεγούσῃ om. E? δυνατόν ἐστι b: δυνατόν ἐστιν ὥστε A: δυνατὸν CD: ἐστι δυνα-

τὸν E'c ὃ del] τὸ ἀεὶ CD 4 ὑπετίϑετο ἙΠς-ε 9 αὐτά bc ἔστι] seq.
σ

as. 1 litt. E 9. 10 προσσημαῖνον A?b: προσημαῖνον D: προσημαῖνον A!E

] ὅπου) corr. ex οὔπω E? pév] corr. ex μένειν E* προσσημαίνει DE: zposn-

ιαένει A ἄλλου E: corr. E? 12 τι om. E ]4 προσημαίνει A

δ αὐτῷ A 10 τῷ] corr. ex τὸ A 18 τὸ (pr)] corr. ex τοῦ A7 19 dev6r,

οτε D Ψευδεῖ E: corr. E? δὲ} ins. A? 20 at] ἀεὶ A 2] προτιϑεμένων A

2 Περὶ ἐρμηνείας] cap. 12 24 c] τοι E 26 8^ c 90. 31 προστέϑειχκεν εἰπὼν

m. E: προσέϑηχεν εἰπὼν E?c Jl. 32 Σωχράτην D: comp. ambig. A: Σωχράτη

,, sed corr. 32 μὴ xal] xal μὴ E

390 SIMPLICII IN L. DE CAELO I 12 [Arist. p. 281933. 28224]

Σωχράτην ζῷον εἶναι, ἀδύνατον xal ἀνϑρωπον slvai πῶς γὰρ dv εἴη τὸ 1483
μεριχώτερον τοῦ ὀλιχωτέρου xal περιέχοντος αὐτὸ μὴ ὄντος; οὕτως προ-

, v 1 , - 4 ν 4 wv

τέρου μὲν 6vtog xai χαϑολιχωτέρου τοῦ ποτὲ μὲν ὄντος, ποτὲ δὲ μὴ ὄντος, 10
ὃ ταὐτόν ἐστι τῷ οὐχ ἀεὶ ὄντι, ὅπερ ἐστὶν ἀπόφασις τοῦ ἀεὶ ὄντος, ὑστέ-

δ pou δὲ xal μεριχωτέρου τοῦ γενητοῦ, διότι τὸ ποτὲ μὴ ὃν οὐ μόνον τῷ
γενητῷ ἀλλὰ xal τῷ φϑαρτῷ ὑπάρχει, εἰ ἀδύνατον τὸ τὸ ἀεὶ ὃν ποτὲ
μὴ εἶναι, τουτέστιν οὐχ ἀεὶ εἶναι, ἀδύνατον xal τὸ γενητὸν αὐτῷ ὑπάρ- 15

e ν /^ N ^ 3 , $.* M 44. 7
χειν. ὡς οὖν δέδειχται διὰ τῆς ἀποφάσεως, ὅτι τὸ ἀεὶ ὃν ἀδύνατον φϑαρ-
ὸ ΎἼ μ4 3 -ὠ ^ , & t6 T M (4 ,
τὸν elvat, οὕτως διὰ τῆς αὐτῆς xat, ὅτι γενητὸν αὐτὸ εἶναι ἀδύνατόν ἐστιν,

10 ἐδείχϑη" διὸ xal ὁμοίως εἶπεν οὐδὲ γενητόν ἐστιν.

Ὃ μέντοι ᾿Αλέξανδρος xal ot ἄλλοι ἐξηγηταὶ ὡς ἄλλην ἀπόδειξιν τοῦ 30
τὸ ἀεὶ ὃν μὴ elvat γενητὸν παρὰ τὴν διὰ τῆς ἀποφάσεως ἐξεδέξαντο, χαί-
tot τοῦ ᾿Αριστοτέλους μετὰ τὸ δεῖξαι διὰ τῆς ἀποφάσεως, ὅτι τὸ del ὃν
οὐχ ἔστι φϑαρτόν, ἐπαγαγόντος δμοίως δὲ οὐδὲ γενητόν ἐστι τὸ del

15 ὃν xal ἔτι xal ἄλλον τρόπον ἀποδείξεως προστιϑέντος ix τῆς ἀποφάσεως. 25
αἴτιον δέ. οἶμαι, γέγονε τὸ τὸν ᾿Αριστοτέλην ἐν τῇ τῶν δύο ὅρων ἐχϑέσει
μὴ τὴν ἀπόφασιν ὀνομάσαι τοῦ ἀεὶ ὄντος τὸ οὐχ del ὄν, ἀλλὰ τὸ ταύτῃ
ἰσοδυναμοῦν τὸ ποτὲ μὴ εἶναι.

ρ. 388 4 Ἐπεὶ δὲ ἀπόφασις τοῦ μὲν ἀεὶ δυναμένου εἶναι ἕως 80
90 τοῦ οὔτε δὴ τὸ ἀεὶ ὃν γενητὸν οὐδὲ φϑαρτὸν οὔτε τὸ del μὴ Ov.

"OQ μὲν ᾿Αλέξανδρος διὰ τούτων δείχνυσθαί φησιν, ὅτι τὸ γενητὸν xal
Ll -- 9 - ^ e Ld N . , à * i. ἢ «-. , -
qUaptbv τῇ αὐτῷ φύσει ὑπάρχει" xat ἐστι piv ἀληϑὲς xal τοῦτο, μήποτε $3
δὲ οὐ τοῦτο προηγούμενόν ἐστιν, ἀλλὰ διὰ τούτου τὸ αὐτὸ ἔτι δείχνυται,
t? X Y». UN "^ bd wv ? 2 - “- — e ,
ὅτι τὸ ἀεὶ ὃν οὔτε γενητὸν οὗτε φϑαρτόν ἐστιν. εἰς τοῦτο γοῦν ὁ λόγος
25 τελευτᾷ τὸ συμπέρασμα λέγων οὔτε δὴ τὸ ἀεὶ ὃν γενητὸν οὐδὲ φϑαρ-
τὸν οὔτε τὸ ἀεὶ μὴ ὄν’ xai τοῦτο γὰρ συνανεφάνη τοῖς εἰρημένοις. 40
συντελέσει δὲ ὁ λόγος οὗτος xal πρὸς τὸ δεῖξαι, ὅτι ἀχολουϑοῦσιν ἀλλήλοις
, δ 1 ( , 2t Y - , e N N , 7 4
τό t& Ἱενητὸν xal τὸ φϑαρτόν, ἐξ οὗ δειχϑύσεται, ὅτι xal τὸ ἀγένητον xal
τὸ deUaptov ἀχολουϑοῦσιν ἀλλήλοις. νῦν ὃὲ τέως, ὅτι οὐτε τὸ ἀεὶ ὃν
MJ

80 οὐτε τὸ del μὴ ὃν οὔτε γενητὸν o)ts φϑαρτόν ἐστιν, δείχνυσιν ἐκ τοῦ τὰς 4o
ἀποφάσεις τοῦ ἀεὶ ὄντος xal τοῦ asl ἡ ὄντος ἀληϑεύεσϑαι xatd τινος

] Σωχράτην D: comp. ambig. A: Σωχράτη E, sed corr. 2 οὕτω Dec 3 alt.
μὲν — δὲ om. CD 4 τῷ] corr. ex τὸ E? 6 φϑαρτῷ)} corr. ex ἀφϑάρτῳ E?

τὸ τὸ Α: om. CDEc " αὑτῷ E: corr. E? ἀδύνατον) e corr. D 11 ἄλλην)
corr. ex ἄλλων A7 11. 12 τοῦ τὸ A7E?: τοῦτο ADE 12 post ἀποφάσεως del.
ὅτι τὸ ἀεὶ Ov E! 14 ὃ e οὐδὲ] bis A 15 ἄλλον] corr. ex ἄλλων A7

1G γέγονεν E: corr. E? ᾿λοιστοτέλη E: corr. E? 19 δὲ] ὃ ἡ Ee ἀπόφασιν
ΑΙ corr. ΑἹ 2U οὐδὲ e: οὔτε AD 2] xai] «ai τὸ c 22 αὐτοῦ D ordp-
yo A urbéczott E 23 τοῦτο AC: τοῦτο τὸ DE«c 24 ὃ -- δὲ (27)] mg. E?
25 «t&Àeota] e corr. D: ὁρίζει Τὸ Ji συντελέσει) συμβάλλεται E?c 29 ὅτι
om. ἡ οὔτε scripsi: οὐδὲ ACDEc 00 οὔτε (pr)] οὐδε ACDEc

ἐστι D

SIMPLICII IN L. DE CAELO I 12 [Arist. p. 28224] 391

μέσης ἀμφοῖν φύσεως, ἥτις τῷ γενητῷ xai φϑαρτῷ προσήχει. ἐπειδὴ 148^
γάρ, φησί, τοῦ ἀεὶ δυναμένου εἶναι, τουτέστι τοῦ ἀεὶ ὄντος (οὕτως γὰρ
πανταχοῦ φαίνεται χρώμενος), f; μὲν ἀπόφασίς ἐστι τὸ μὴ ἀεὶ δυνάμε-
νον εἶναι, ἣ δὲ ἐναντία χατάφασις τὸ ἀεὶ δυνάμενον μὴ εἶναι, ταύτης

5 δὲ ἀπόφασις τὸ μὴ ἀεὶ δυνάμενον μὴ εἶναι, ἀνάγκη τὰς ἀποφά- 6
σεις ἀμφοῖν τοῖν χαταφάσεοιν τῷ αὐτῷ ὑπάρχειν ἄλλῳ ὄντι παρὰ τὰ
ijvaytía* τοῦτο γὰρ προστέθειχεν ὁ ᾿Αλέξανδρος, διότι δυνατὸν τὴν τῆς
ἑτέρας καταφάσεως ἀπόφασιν ὑπάρχειν τῇ ἐναντίᾳ χαταφάσει" τὸ γὰρ οὐ
λευχὸν xal χατὰ τοῦ μέλανος ἀληϑεύεται, ἀλλ᾽ οὐχέτι καὶ τὸ οὐ μέλαν. 10

i0 ὥστε, xaD' οὗ ἀμφοῖν τοῖν ἐναντίοιν αἱ ἀποφάσεις ἀληϑεύονται, ἀναγχη
ἄλλο εἶναι παρ᾽ ἄμφω, xal περιττῶς ἡμεῖς ὡς ἐλλεῖπον αὐτὸ τῇ ἑρμηνείᾳ
προστίθεμεν. ᾧ γὰρ αἱ καταφάσεις μὴ ὑπάρχουσιν, ἀνάγχη τούτῳ τὰς
ἀποφάσεις αὐτῶν ὑπάρχειν, εἴπερ παντὶ ἀναγχαῖον Y, τὴν χατάφασιν T, τὴν 16
ἀπόφασιν ὑπάρχειν τὰς ἀντιφατιχῶς ἀντιχειμένας.

15 ᾿Ανάγκη δέ, φησίν, ᾧ αἱ ἀποφάσεις τοῦ ἀεὶ ὄντος xal τοῦ ἀεὶ μὴ
ὄντος ὑ: Ξάρχουσι, τοῦτο μέσον ἀμφοῖν εἶναι τοῖν χαταφάσεοιν δυνάμενον
εἶναι xal μὴ εἶναι, εἶναι μέν, ὅτι οὐχ ἀεὶ μὴ ὄν ἐστιν, οὐχ εἶναι δέ, ὅτι 0
οὐχ ἀεὶ ὄν’ $, γὰρ ἑκατέρου ἀπόφασις τὸ del ἀναιροῦσα τοῦ τε εἶναι xal μὴ
elvat, χἄν μὴ ἀεί, ἀλλὰ ποτὲ ὑπάρχειν xal ποτὲ μὴ ὑπάρχειν συγχωρεῖ,

20 διότι xai τὸ ἀεὶ μὴ εἶναι ἀναιρεῖ, ὥστε καὶ τὸ μὴ dsl μὴ ὃν xal τὸ μὴ
ἀεὶ ὃν ἔσται ποτὲ xal οὐχ ἔσται. τοιαῦτα δὲ τό τε γενητόν ἐστι xal τὸ 25
φϑαρτόν, οἷς τὸ μὲν ποτὲ ὑπάρχειν ἢ τοῦ ἀεὶ μὴ ὑπάρχειν ἀπόφασις δί-
δωσι, τὸ δὲ ποτὲ υἢ ὑπάρχειν ἢ τοῦ ael ὑπάρχειν, xai ἐστι μέσον ὄντως
τὸ τοιοῦτον τὸ ποτὲ μὲν ὄν, ποτὲ δὲ μὴ ὃν τοῦ τε ἀεὶ ὄντος χαὶ τοῦ ἀεὶ

95 μὴ ὄντος, ὡς τοῦ ποτὲ xal elvat xai μὴ εἶναι μετέχον. αἱ γὰρ ἀποφάσεις τὸ
ἀεὶ ἀνελοῦσαι τὸ ποτὲ καταλελοίπασιν. οὐ τοῦτο δὲ λέγει, ὅτι πᾶν, xa
οὔ αἴ τῶν ἐναντίων ἀποφάσεις ἀληϑεῖς, τοῦτο μέσον ἔσται τῶν ἐναντίων᾽
οὐ γὰρ ἀληϑὲς χαϑόλου τοῦτο" οὔτε γὰρ τῶν ἀμέσων ἐναντίων ἔστι τι με- 85
ταξύ, καίτοι ἔστι τι xal ἐπ᾽ ἐχείνων, xaU' οὗ αἱ ἀμφοτέρων τῶν ἐναντίων

80 ἀποφάσεις ἀληϑεύονται. τὸ γὰρ νοσεῖν χαὶ τὸ ὑγιαίνειν χαὶ τὸ ἄρτιον καὶ
τὸ περιττὸν ἐναντία ἄμεσα δοχεῖ, xal οὐχ ἔστι τι μέσην τοῦ νοσεῖν xal τοῦ
ὑγιαίνειν,. xa0' οὗ ἀληϑὲς τὸ μήτε νοσεῖν μήτε ὑγιαίνειν (ἐπὶ γὰρ τοῦ 40
ξύλου ἄμφω ἀληϑῆ). ἀλλ οὐδὲ ἀρτίου xal περιττοῦ τὸ μήτε ἄρτιον μήτε
περιττὸν χατὰ μέσου λέγεταί τινος, ὅταν χατὰ συνεχοῦς ποσοῦ ἀληϑεύηται.

| γενητῷ] ϑνητῷ Ὁ xai φϑαρτῷ om. c 2 οὕτως ACE: οὕτω Dc ὃ τὸ --
it. εἶναι (4)] mg. ΕΣ 4 ἡ δὲ ἐναντία χατάφασις A: ἐναντία δὲ χατάφασις Ε΄: ἡ ἐναντία
i& χατάφασις c: τὸ δὲ ἐναντίον D ante ταύτης del. τὸ μὴ ἀεὶ δυνάμενον μὴ εἶναι E?

; τοῖν] corr. ex τοῖς A χαταφάσεοιν)] post e ras. 1 litt. E: χαταφάσεων c

᾿ προστέϑηχεν E: corr. E? 11 ἑλλοῖπον E: corr. E? 16 τῶν καταφάσεων c

ἢ εἶναι (pr.)] καὶ elvat Ec ἔστι Ac 18 τοῦ] τοῦ mut. in τὸ A* 22 φῦαρ-
6v ACE?: ἄφϑαρτον DE ποτὲ ACE?b: om. DE 22. 23 δίδωσιν E 23 ἀεὶ]
κἢ ἀεὶ CE: corr. E? ὄντως AC: ὄντων DE: ὃν c: naturae b 24 τὸ (alt.)
)mD. Α 28. 29 τὸ μεταξύ A 9l ἄμεσα] corr. ex μέσα E? 94 μέσου)

corr. ex μέσον A?

332 SIMPLICI] IN L. DE CAELO 1 12 [Arist. p. 2824]

ζητεῖν δὲ ἀξιον, εἰ ἔστιν ὅλως ἄμεσα ἐναντία. xal γάρ, ὅτι μὲν ὑγεία xal 1485
νόσος οὐχ ἔστιν ἄμεσα, δηλοῖ f, παρὰ τοῖς ἰατροῖς οὐδετέρα λεγομένη χα- 45
τάστασις, ὅτι δὲ xal τοῦ ἀρτίου xai περιττοῦ μεσότητές εἰσι, δηλοῖ τὸ ἀρ-
'τιοπέρισσον χαὶ περισίσάρτιον: xai χαϑόλου δέ, εἰ ἐναντία ἐστὶ τὰ ὑπὸ 149»
5 τὸ αὐτὸ γένος πλεῖστον ἀλλήλων διεστηχότα, τὸ δὲ πλεῖστον δηλοῖ καὶ
ἐλάττονα διάστασιν, οὐχ ἄν εἴη ἄμεσα. ἀλλ᾽ οὐδὲ ἐπὶ τῶν ἐμμέσων ἐναν-
τίων ἀληϑὲς τό, xaÜ' οὗ αἱ τῶν ἐναντίων ἀποφάσεις ἀληϑεύονται, μέσον ὃ
εἶναι τῶν ἐναντίων: χατὰ γὰρ στιγμῆς ἀληϑὴς x«l ἢ τοῦ λευχοῦ xai ἣ
τοῦ μέλανος ἀπόφασις, xal οὐχ ἔστι μεταξὺ λευχοῦ καὶ μέλανος fj στιγμή.
10 ἀληϑεύεται μὲν γὰρ ἐπὶ τῶν ἐμμέσων ἐναντίων ἢ ἑχατέρου τῶν ἐναν-
τίων ἀπόφασις xai χατὰ τοῦ μεταξύ, οὐ μὴν ἤδη xat, xaÜ' ὧν ἀλης- τὸ
ὑεξύεται πάντων, ταῦτα μεταξύ ἐστιν, οὐδὲ ὁ ᾿Δριστοτέλης τοῦτο λέγει ὡς
χχϑόλου ὃν, ἀλλὰ τὸ μὲν τὰς τῶν ἐναντίων ἀποφάσεις ἐπὶ τοῦ αὐτοῦ dir-
ϑεύεσθαι ὡς χαϑόλου ὃν τέϑειχε, τὸ δέ, ἐφ᾽ οὔ ἀληϑεῖς αἱ ἀμφοῖν τῶν
15 ἐναντίων ἀποφάσεις, τοῦτο μέσον εἶναι ἰδίως ἐπὶ τούτου συμβέβηχεν, ἐφ᾽ 1»
οὗ αἱ τοῦ ἀεὶ ὄντος xal τοῦ ἀεὶ ui ὄντος ἀποφάσεις ἐπαληϑεύονται. xal

τὴν αἰτίαν αὐτὸς προστέϑειχεν εἰπὼν f$, yàp Éxatépou ἀπόφασίς ποτε
ὑπάρξει, εἰ μὴ ἀεί: τὸ γὰρ ἀεὶ ἀναιροῦσαι ἄμφω τὸ ποτὲ χαταλιμπά-
νηυσιν, ἣ μὲν τὸ ποτὲ εἶναι, f, ὃὲ τὸ ποτὲ μὴ εἶναι. ἐφ᾽ ὧν οὖν αἱ τῶν 30
20 ἐναντίων ἀποφάσεις οὕτως εἰσὶν ἀληϑεῖς, ὥς πῃ μετέχειν αὐτὰ τῶν ἐναν-
τίων, ταῦτα μεταξὺ τῶν ἐναντίων εἰσίν, dÀX οὐχ ἁπλῶς πάντα, xa dv
αἱ ἀποφάσεις ἀληϑεῖς.
Μητεῖ δὲ ὁ ᾿Αλέξανδρος, πῶς ἐναντία τό τε ἀεὶ ὃν xai τὸ ἀεὶ μὴ Ov.
τί γὰρ ἄν εἴη γένος αὐτῶν χοινόν: xal λέγει, ὅτι, εἰ xai οὐ συγχωρηϑείη 23
35 τὰ ἐναντία ἀλλήλοις πάντα ὑπὸ τὸ αὐτὸ γένος εἶναι, ἀλλὰ τὰ ἁπλῶς xai
χυρίως ἐναντία τοιαῦτα ἄν εἴη" ταῦτα ὃξ ἐστι τὰ χωρὶς συμπλοχῆς λεγό-
uzvyd, ὡς λευχὸν xai μέλαν: τὰ ὃὲ χατὰ συμπλοχὴν οὐχέτι: ἄλλη γὰρ T,

ἐν προτάσεσιν ἐναντίωσις. ὡς οὖν συγχωρεῖται ἐναντίας εἶναι προτάσεις 80

τὰς “ἐξ ἀνάγχης ἔστιν᾽ --- ἐξ ἀνάγχης οὐχ ἔστιν᾽, χαίτοι οὐδὲν ἔχουσι χὸι-
80 νὸν γένης, οὕτως xal at 'del ἔστιν --- ᾿ ἀεὶ οὐχ ἔστιν᾽ ἐναντίαι ἀλλήλαις

ἽΝ

εἰσὶν ἴσον ἐχείναις δυνάμεναι" ἔστι γὰρ ἢ μὲν ᾿Ααεὶ ἔστιν᾽ ἴση τῇ ᾿ἐξ ἀναγ-
xn; ἔστιν᾽, ἢ δὲ ᾿ἀεὶ uy ἔστιν ἴση τῷ ᾿ἐξ ἀνχγχης οὐχ ἔστιν᾽. ἔστι δέ, 85
φησί, xat τούτων χοινὸν γένος λέγειν τὴν πρότασιν T, τὴν χατάφασιν ἔτι

μᾶλλον.
] post δὲ del. 4// D ὑγίεια e 2 ἢ) supraser. E? οὐδετέρα) corr. ex ὃευ-
τέρα E* Ὁ περιττοῦ) τοῦ περιττοῦ D 4 xal (alt) om. A ἐναντία]
.αὐ- e eorr. [ὦ 6 ἀλλ᾽ οὐδὲ] ἀλλὰ καὶ D 1Ϊ0 ἡ AD: om. CE 12 τοῦτο]
corr. ex τοῦ A* 13 τὰς μὲν CD 14 δέ om. A ἐφ᾽} corr. ex ἀφ᾽ ΑΞ
li προστέϑειχεν Cb: προτέϑειχεν ADEc εἰπὼν] e eorr. E? 18 μὴ] μὴ εἴη c
(ef. varietas eodd. Arist.) 2] ἐστίν c 24 εἰ καὶ οὐ scripsi: εἰ καὶ ADb: οὐχ dv Ec
29 ἔστιν (alt.)] ἔστι D οὐδὲ A ἔχουσι) ἐχούσας E?c 90 at om. A
ἀλλήλοις E ol ἐχείναι:} ἀλλήλαις c ἔστι] seq. ras. 1 litt. E i] corr. ex
εἰ E 292 7j] eorr. ex et E? ἔστι] ἔτι e corr. E?,e 33 φησίν Ec

xai — φησίν (p. 339,1) oin. Ec

SIMPLICII IN L. DE CAELO I 12 [Arist. p. 28244] 333

Τοῦτο οὖν, φησίν, « ai ἀμφοῖν ἀποφάσεις ἐπαληϑεύουσιν, ἔσται ποτὲ 149»
xai οὐχ ἔσται" ἢ αὐτὴ doa φύσις ἀμφοῖν ἐστι δεχτιχὴ τοῦ τε εἶναι δύνα-
σϑαι xal τοῦ μὴ εἶναι. τοιαῦτα δὲ τό τε φϑαρτὸν xal τὸ γενητόν" τὸ
μὲν Ἰὰρ φϑαρτόν ἐστι τὸ δυνατὸν μὴ εἶναι, τὸ δὲ γενητὸν τὸ δυνατὸν 40

5 εἶναι. τὸ αὐτὸ ἄρα γενητόν τε χαὶ φϑαρτόν, εἴπερ τὸ αὐτὸ δυνάμενον
εἶναι χαὶ μή. ὡς ᾿Αριστοτέλης φησί, xdv τὸ μὲν γενητὸν ἔχῃ χατὰ τὸ
δύνασϑαι εἶναι, τὸ δὲ φϑαρτὸν χατὰ τὸ δύνασθαι μὴ εἶναι, ἕν ὃν τὸ αὐτὸ
μεταξὺ τῶν ἐναντίων τὸ καὶ εἶναι xal μὴ εἶναι δυνάμενον. ὥστε ἀντιστρέ- ὦ
qot ἄν ἀλλήλοις τό τε Ἰενητὸν xal τὸ φϑαρτόν.

10 “Ὅτι δὲ καλῶς εἴληπται τό, xa οὗ ἢ | θατέρου τῶν ἐναντίων ἀπό- 1490
φασις ἀληϑής, χατὰ τούτου xal ἢ τοῦ ἑτέρου, xal ὅτι χαϑολιχὸς ὁ λόγος,
ἐπὶ στοιχείων, ὥσπερ εἴωϑεν ἐπὶ τῶν χαϑολιχῶν ἀποδείξεων, δείχνυσι
προορίσας, ὅτι χαϑολιχὸς 6 λόγος. τίϑησι δὲ τὸ Α xal τὸ B ὡς ἐναντία"
τὰ γὰρ ἐναντία ἐστὶ τὰ μηδενὶ τῷ αὐτῷ δυνάμενα ὑπάρχειν’ εἶτα τὴν ἔχα-

15 τέρου ἀπόφασιν προσϑεὶς τοῦ μὲν Α τὸ D, τοῦ δὲ B τὸ Δ, δύο πεποίηχεν
ἀντιφάσεις, ἃς ἐσήμανε διὰ τοῦ ἅπαντι γὰρ τὸ À ἣ τὸ Γ καὶ τὸ Β ἢ
τὸ Δ' τοῦτο γὰρ ἀντιφάσεως ἴδιον. εἰ οὖν χαταράσεις μὲν τὰ À DB ἐναν-
τίαι, ἀποφάσεις δὲ ἀντιφατικῶς αὐταῖς ἀντιχείμεναι τὰ T' Δ, ἀναγχη, ᾧ 10
μήτε τὸ Α ὑπάρχει μήτε τὸ B, τούτῳ παντὶ ὑπάργειν τὰ [' A,

40 εἴπερ παντὶ ἢ τὴν χατάφασιν T, τὴν ἀπόφασιν ὑπάρχειν ἀνάγχη τῶν
ἀντιφατιχῶς ἀντιχειμένων ἀλλήλαις προτάσεων. λαβὼν δὴ τὸ E, ᾧ τὸ A
χαὶ τὸ B οὐχ ὑπάρχει, ἐξ ἀνάγχης, φησί, τούτῳ τὸ D xai τὸ Δ ὑπάρξει. 1
εἰπόντος δὲ αὐτὸ τὸ E τὸ μεταξὺ εἶναι τῶν À B xal ἐπαγαγόντος ἐναν-
τίων γὰρ τὸ μηδέτερον μέσον, “τοῦτο, φησὶν ὁ ᾿Αλέξανδρος, οὕτως

25 ἁπλῶς λεγόμενον οὐχ ἔστιν ἀληϑές" οὐ γὰρ ἀναάγχη μέσον εἶναι, χαϑ᾽ οὗ
αἱ ἀμφοῖν τοῖν ἐναντίοιν ἀποφάσεις, ὡς δέδειχται. ἀλλὰ μήποτε, φησίν, ?0
οὐ τὸ χυρίως μεταξὺ νῦν λαμβάνει. ἀλλὰ χοινότερον μεταξὺ τοῦτο λέγει
τῶν ἐναντίων, χαϑ᾽ οὗ αἱ ἀμφοῖν ἀποφάσεις ἀληϑεύονται, xa ὅσον μηδετέρῳ
αὐτῶν ἐστι ταὐτόν. 7 δύναται, φησί, xal ἐλλιπέστερον εἰρῆσϑαι ἀντὶ τοῦ

80 ᾿μηδέτερον ἐχείνων ὁλοχλήρως ὃν μέσον᾽- τὸ γὰρ μὴ ὀλοχλήρως μὲν ὃν 9
ἐχεῖνα, ἔχον δέ τι ἐχείνων τοϊοῦτόν ἐστι. τοιαῦτα δέ ἐστι, περὶ ὧν ὁ λό-
γος τὸ γὰρ μήτε ἀεὶ ὃν μήτε ἀεὶ μὴ ὅν ἀμφοτέρων ἐπί τι μετέχει τοῦ
τε ἀεὶ ὄντος xal τοῦ: ἀεὶ μὴ ὄντος, τοῦ μὲν χαϑ' ὅσον ποτὲ ἔστι, τοῦ δὲ

ὧν

1 ᾧ A: lac. 3 litt. D: om. E: ἐφ᾽ οὗ E?c 2 ἐστι] seq. ras. 1 litt. E post
εἶναι del. λέγεσϑαι E! 4 δυνατὸν (pr. Ab: ἀδύνατον DEc 9 εἴπερ — φϑαρτόν (9)
om. D δυνάμενον A: τὸ δυνάμενον Ec [0 ϑατέρου] post ras. 7 litt. E

11 ἡ om. A 12 δείκνυσιν E, v eras. 14 τὰ (alt)] eorr. ex xal E?

14. 15 ἐχατέραν c 16 dc] ὡς D γὰρ] δὲ codd. Arist. xai] ἢ D 11 τὰ]
τὸ A 19 ὑπάρχειν D τοῦτο E: corr. E? 20 χατάφασιν ἢ τὴν om. D

22 ὑπάρχει] ὑπάρξει E 33 αὐτὸ Ab: αὐτοῦ DEc ἀπαγαγόντος E: corr. E?

24 τὸ] τῷ E 25 xa9' o) om. D 27 νῦν om. Ec τοῦτο] vov D

299 ἐστὶν αὐτῶν A ἢ] corr. ex εἰ E? ἐλλειπέστερον AE 3U ὁλοχλήρως (pr.)
om. E: ὅλως E?c ὃν μέσον] mg. E? τὸ — ἐκείνων (31) om. E ὀλοχλήρως (alt.)]

ὅλως c 32 μήτε del ὃν DE?b: μὴ τέλειον AE

994 SIMPLICII IN L. DE CAELO I 12 (Arist. p. 282 κ4. 32]

xaÜ' ὅσον ποτὲ οὐχ ἔστιν. ὅτι δὲ χατὰ ταύτην τὴν ἔννοιαν ἔλαβε
μέσον ᾿Αριστοτέλης ὡς ἀμφοῖν ἐπί τι μετέχον, ἐδήλωσε πρότερον
τὸ αὐτὸ ἄρα ἔσται δυνατὸν εἶναι xal μή, xal τοῦτό ἐστιν ἀἱ
μέσον, καὶ ἔτι μᾶλλον ἐν τοῖς πρὸ τούτων τὸ αὐτὸ δηλοῦται.
Προϑέμενος δὲ δεῖξαι, ὅτι τὸ ἀεὶ ὃν οὔτε γενητὸν οὔτε φϑαρτό:
xal δείξας, ὅτι αἱ ἀποφάσεις τοῦ ἀεὶ ὄντος xal τοῦ ἀεὶ μὴ ὄντος :
ϑεύουσι χατὰ τοῦ γενητοῦ xal φϑαρτοῦ τοῦ αὐτοῦ ὄντος, εἰχότως Gum
μενος ἐπήγαγεν οὔτε δὴ τὸ ἀεὶ ὃν γενητὸν οὐδὲ φϑαρτὸν οὔ
ἀεὶ μὴ 6v* εἰ γὰρ f, ἀντιφατιχῶς ἀντιχειμένη ἀπόφασις τῷ del ε
10 οὐχ ἀεὶ εἶναι ὑπάρχει τῷ γενητῷ xal τῷ φϑαρτῷ, οὐχ ἄν εἴη τὸ
οὗτε γενητὸν οὔτε φϑαρτόν, ἵνα μὴ συναληϑεύσῃ f, ἀντίφασις ἐπὶ τι
τοῦ τοῦ γενητοῦ xal φϑαρτοῦ τῆς τε χαταφάσεως ἀληϑευούσης τῆς
σης ἀεὶ εἶναι διὰ τὴν ὑπόϑεσιν xal τῆς ἀποφάσεως τῆς λεγούσης o
εἶναι διὰ τὸ δεῖν τὰς τῶν ἐναντίων ἀποφάσεις χατὰ τοῦ αὐτοῦ d)
15 σθαι. ἐντεῦϑεν οὖν γέγονε δήλη καὶ ἣ χρεία τῆς τοῦ ἐναντίου τοῦ
ux, εἶναι παραϑέσεως: οὐ γὰρ προὔχειτό τι περὶ τούτου ζητεῖν.
ἵνα τοῦ γενητοῦ xai φθαρτοῦ μεταξὺ τοῦ τε ἀεὶ ὄντος xal τοῦ G
ὄντος εὑρεϑέντος xai τῶν ἀποφάσεων ἀληϑευουσῶν ἐπ᾽ αὐτοῦ δεδει
ἡ λαμπρῶς, ὅτι ἀδύνατον τὸ ἀεὶ ὃν χαὶ τὸ οὐχ ἀεὶ ὃν ἅμα γεν:

30 φϑαρτὸν εἶναι.

p.282422 Δῆλον δέ, ὅτι, εἰ xal γενητὸν 7, φϑαρτὸν ἕως x
δειχται πρότερον.

Δείξας, ὅτι τὸ ἀεὶ ὃν οὔτε γενητὸν οὔτε φϑαρτόν ἐστι, δείκνυσι
ἧς. ὅτι xai ἀντιστρέφει ταῦτα, xai οὔτε τὸ γενητὸν οὔτε τὸ ῳ
" * JN , A * e “ 4 ; x bl * *A
25 αἰδιά ἐστιν. ἄν γὰρ ὑποτεϑῇ, φησίν, ἀΐδιον τὸ γενητὸν ἣ τὸ οὗ

ey v Ἁ $ v ^ , * UU * ^ m e ) ,
dua ἔσται τὸ αὐτὸ δυνάμενον εἶναι xal μὴ εἶναι, ὡς μὲν ὁ ᾿Αλέξ

φησιν, ὅτι τὸ μὲν ἀεὶ ὃν ἀεὶ ἔστι χαὶ οὐχ ἔχει δύναμιν τοῦ ποτὲ μὴ

i^ 1 Y 4 D ΄- ἢ ν - 1 *

τὸ ὃὲ γενητὸν xai τὸ φϑαρτὸν δύναμιν ἔχει τοῦ ποτὲ μὴ εἶναι" à

€ “« Ἁ Α , MJ t M v * Ld b JA! *

ὑποτεϑῇ tà ποτὲ δυνάμενον μὴ εἶναι μὴ ὧν, οὐχ ἔσται μὲν διὰ τὴ
30 ϑεσιν, ἔσται o£, διότι diOtov ἦν, xal ψευὸὴς μὲν ἢ ὑπόϑεσις ἢ τὸ

μενον μὴ εἶναι μὴ ὃν λαβοῦσα, οὐ μὴν ἀδύνατος, ἀδύνατον δὲ tà i

Q* * Ἁ M ey kd N s Ἃ "* , 3 & € ,

ϑὲν τὸ τὸ αὐτὸ dua ὄν τε xai μὴ Ov εἶναι’ οὐ παρὰ τὴν ὑπόϑεσι

ἀλλὰ παρὰ τὸ τεϑῆναι τὸ γενητὸν ἀΐδιον εἶναι. οὕτως μὲν 6 ᾿Αλέξ

δεν

2 6 ᾿Δλριστοτέλης Ec ) ταὐτὸν c dp c τοῦτό b: τούτου Α: τοῦτ
τοῦτ᾽ ς T εἰκότως A?b: εἰχὸς comp. A: ras. 8 litt. E: om. D 9 τῷ]
7 (alt.)] 7j corr. ex ἢ A*: ἢ c 12 xai b: 7; ADEe: ἣ τοῦ C t£] γε D
11 γενητοῦ) corr. ex γεννητοῦ A? 19 2] corr. ex ἣ 3: εἴ C 3
DEb: ἄφϑαρτον AC 21 6" DEe εἰ xai] xai ἣ E: xal εἰ E?c
supraser. E? 26 ὁ om. Ec 28 τὸ δὲ — elvat om. b xal τὸ --- εἰν
E: lacunae signum add. ἘΠ: δύναταί ποτε μὴ εἶναι D: οὐχ ἔστι ποτὲ K?c
om. D 92 τὸ (pr.)] supraser. E? ταὐτὸ c

SIMPLICII IN L. DE CAELO I 12 [Arist. p. 2822322] 395

tp δυνάμενον μὴ elvat ἀχολουθήσας, ὡς oluat.— εἰ 68 τὸ δυνάμενον 150^
elvat xal δυνάμενον μὴ εἶναι ἀντὶ τοῦ ἔστι xal οὐχ ἔστιν εἶπεν, ὡς 96
πολλάχις χαὶ αὐτὸς ὁ ᾿Αλέξανδρος ἐπεσημήνατο, διὰ τί μὴ ἁπλούστε-
pov ἐχδεχόμεθα, ὅτι τὸ αὐτὸ χατὰ ταὐτὸν ποτὲ ἔστι τε xal οὐχ ἔστιν:

5 ἔστι μέν, ὅτι ἀεὶ ὃν ὑπόχειται, οὖχ ἔστι δέ, ὅτι τὸ γενητὸν καὶ τὸ φϑαρ-
τόν, ὥσπερ ποτὲ ὄν, οὕτως καὶ ποτὲ μὴ ὄν ἐστιν. ὅτι γὰρ τὸ δυνάμε- so
vov μὴ εἶναι οὐχ οὕτως εἶπεν 6 ᾿Αριστοτέλης ὡς ἐνεργείᾳ μὲν ὄν, Ouvd-
uet δὲ μὴ ὄν, ἀλλ' ἀντὶ τοῦ μὴ εἶναι τέϑειχεν αὐτό, δηλοῖ τὸ δυνάμε-
voy εἶναι ἐπὶ τοῦ ἀεὶ ὄντος ῥηϑέν’ οὐ γὰρ δὴ καὶ ἐπὶ τούτου τὸ χατ᾽

10 ἐνέργειαν μὲν μὴ ὄν, δυνάμει δὲ ὃν σημαίνει: τὸ γὰρ ἀεὶ ὃν ἐνεργείᾳ ὃν 35
ἐστιν. ἀλλὰ δυνάμενον νῦν οὐ τὸ δυνάμει λέγει, ἀλλὰ τὸ δύναμιν ἔχον
τὴν τῇ ἐνεργείᾳ συνοῦσαν" διὸ εἰς ταὐτὸν ἔρχεται τὸ δυνάμενον εἶναι καὶ
δυνάμενον μὴ εἶναι τῷ ὄντι xal τῷ μὴ ὄντι.

᾿Επιζητήσοι δὲ dv τις, οἶμαι, διχαίως, τί δήποτε τοσούτους ᾽Αριστο-

15 τέλης χατέτεινε λόγους τὸ ὄντως προφανέστατον δειχνύναι βουλόμενος. τί 40
γάρ ἐστιν ἐναργέστερον τοῦ τὸ ἀεὶ ὃν μήτε Ἱενητὸν μήτε φϑαρτὸν εἶναι
χαὶ πάλιν τοῦ τὸ γενητὸν χαὶ φϑαρτὸν μὴ ἀεὶ ὃν εἶναι, εἴπερ γενητὸν χαὶ
φθαρτόν ἐστιν τὸ ποτὲ μὲν εἶναι, ποτὲ δὲ μὴ εἶναι δυνάμενον; τί δὲ τῶν
παραληφϑέντων εἰς τὴν τούτου ἀπόδειξιν οὐχ ἔστιν ἀσαφέστερον τούτου; 45

20 πῶς οὖν οὐχ ἄτοπον τὸν ᾿Αριστοτέλην τὸν πάντων ἐν τούτοις μα͵λιστα 1505
διδάσχαλον ἀγνοεῖν, τί μέν ἐστι τὸ δι᾿ ἑαυτὸ πιστὸν xal ἄμεσον, τί δὲ τὸ
τῆς ἄλλου βοηϑείας μέσης εἰς πίστιν δεόμενον; δεύτερον δὲ ἄν τις ἐπιζη-
τήσοι, τίνα χρείαν ὅλως αὐτῷ παρέσχεν ἣ τούτου τοῦ ἐναργοῦς ἀξιώματος
ἀπόδειξις. τὸ μὲν γὰρ προχείμενον ἦν ἐχείνοις ἀντειπεῖν, οἷς ἐνδέχεσθαι 5

25 δοχεῖ xal ἀγένητόν τι ὃν φϑαρῆναι xal γενόμενον ἄφϑαρτον διατελεῖν,
ὥσπερ ἐν τῷ Τιμαίῳ: πρὸς δὲ τοῦτο ἤρχεσεν ἄν ἢ ἀντιστροφὴ παραδο-
ϑεῖσα τοῦ τε γενητοῦ πρὸς τὸ φϑαρτὸν χαὶ τοῦ ἀγενήτου πρὸς τὸ ἄφϑαρ-
tov, ἅπερ ἐφεξῆς νῦν παραδίδωσι. μήποτε οὖν νῦν ἀντιλέγων πρὸς τοὺς 10
Ἱενητὸν μὲν ἄφϑαρτον δὲ 7| ἀγένητον μὲν φϑαρτὸν δὲ λέγοντας δείχνυσιν,

SO ὅτι οὐ δύναται ταῦτα συνδυάζεσϑαι ἀλλήλοις, εἴπερ τὸ μὲν ἀγένητον. καὶ τὸ
ἄφϑαρτον ἀίδια δειχϑῇ, τὸ δὲ γενητὸν xal φϑαρτὸν οὐχ ἀΐδια, αλλ ἐν

ὡρισμένῳ χρόνῳ τὸ εἶναι xal τὸ μὴ εἶναι ἔχοντα" οὕτως γὰρ ἐν δευτέρῳ 15
σχήματι συνάγεται διὰ μέσου τοῦ ἀιδίου, ὅτι οὔτε τὸ ἀγένητον φϑαρτὸν
.- ..---.---
1 7*3» A: om. DE: πρὸς τὸ E?c 2 ἀντὶ] mut. in ἐναντία E!: ἀντὶ E? τοῦ]
SUD irzascr, E? ὃ xal om.c ἐπεσημάνατο c τί) corr. ex τὸ E? 6 ὅτι] mut.
|I aco E?: χαὶ ς 7 οὐχ εἶπεν ὁ Ἀριστοτέλης οὕτως D 8 δηλοῖ D: comp. A:
9m. E: significans b: σημαίνων E?c τὸ] suprascr. E? 12 τῇ A: τὸ D: τῷ E
14 € ττιζητήσοι A: ἐπιζητήσειε c, D?: ἐπιζητήσῃ E: ἐπιζητήσει E? 15 ὄντως] οὕτω D
᾿ Ὡς αἱ πάλιν — μὲν εἶναι (18)) mg. E? πάλιν] αὖϑις E?c τοῦ τὸ] τοῦτο D
δ τὶ — φϑαρτόν (18) om. D 18 ἐστι DE μὲν om. D 19 ἔστιν] corr. ex
τι δὲ E? 2] ἑαυτοῦ D 22 δ᾽ c 22. 23 ἐπιζητήσοι A: ἐπιζητήσῃ
DE: ἐπιζητήσειε c 29 παρέσχεν] postea add. D τοῦτο τοῦ] τοῦ ταῦτοῦ
* Om. b 27 χαὶ ---ἄφϑαρτον (27. 28) om. D: mg. E* 28 vov om. D

9 πυνδιάξεσϑαι E: corr. E? 33 φϑαρτὸν)] xal φϑαρτὸν Ee

336 SIMPLICII IN L. DE CAELO I 12 (Arist. p. 282222. 25]

οὔτε τὸ γενητὸν ἄφϑαρτον δύναται εἶναι. δείχνυσιν οὖν οὐ μόνον, ὅτι τὸ 150»
Ἰεϑητὸν xal φθαρτὸν οὐ δύναται εἶναι ἀΐδια" τοῦτο γὰρ τῷ ὄντι προφανὲς
ἦν" ἀλλὰ xal τίς αὐτῶν ἢ φύσις καὶ πῶς ἔχουσι πρὸς τὸ del Ov, xal ὅτι 90
μεταξύ εἰσι τοῦ τε del ὄντος xai τοῦ ἀεὶ μὴ ὄντος, ὡς ἀμφοῖν ἐν μέρει

5 μετέχειν, xal ἐχ τοῦ μεταξὺ τούτου, ὅτι xal ἀχολουθοῦσιν ἀλλήλοις, ὃ
χρησιμεύσει αὐτῷ πρὸς τὸ δεῖξαι, ὅτι xal τὸ ἀγένητον xai ἄφϑαρτον dxo-
ληουϑοῦσιν ἀλλήλοις. xat δείξας οὕτως ταύτην τὴν πρότασιν τὴν λέγουσαν᾽ 30
τὸ γενητὸν xai φϑαρτὸν οὐχ ἀεὶ ἔστιν οὕτως ὡς οὐχ ἀεὶ μὴ Ov: δείχνυσιν
ἐφεξῆς, ὅτι τὸ ἀγένητον xal τὸ ἄφθαρτον ἀεὶ ἔστι, τοῦτο δὲ διὰ τοῦ δεῖ-

10 ξαι ἀνταχολουθϑοῦντα αὐτὰ ἀλλήλοις, τοῦτο δὲ διὰ τοῦ δεῖξαι τὸ γενητὸν
xai φϑαρτὸν ἀλλήλοις ἀχολουϑθοῦντα. 80

ρ. 282.25 "Apa οὖν, εἰ καὶ ἀγένητον, ὃν δὲ ἕως τοῦ ὃ νῦν ὃν ὅστε-
ρον μὴ ἀληϑὲς ἔσται εἰπεῖν μὴ εἶναι.

Δείξας, ὅτι τὸ αἰδιον οὔτε γενητὸν οὔτε φϑαρτόν ἐστιν, οἷς ἀχολουϑεῖ $5
15 τὸ ἀεὶ ὃν ἀγένητον xai ἄφθαρτον εἶναι" πᾶν γὰρ τὸ ὃν ἢ γενητὸν T ἀγέ-

3 “ M -"- v M kd , , M
vQtov xai 7, φϑαρτὸν ἢ doUaprov* xai αὖ παλιν δείξας, ὅτι τὸ γενητὸν
xai φϑαρτὸν οὐχ ἔστιν αίδια, ἐφεξῆς ζητεῖ, εἰ τὸ ἀγένητον xal τὸ ἄφϑαρ-
τον ἀΐδιά ἐστιν. προσέϑηχε δὲ xal τῷ ἀγενήτῳ τὸ ὃν δὲ xal τῷ ἀφθάρτῳ, 40
- f? ^ , , ^ Y
διότι πλεοναχῶς λεγομένων τούτων δυνατὸν xal xatà τοῦ μηδὲ ὅλως: Óv-

90 tog χαὶ κατὰ τοῦ μὴ δυναμένου γενέσθαι χατηγορεῖν τό τε ἀγένητον xal
τὸ ἄφϑαρτον, οἷον τὸ τὴν διάμετρον σύμμετρον εἶναι τῇ πλευρᾷ" οὔτε γὰρ

/ — w “ ὸ MJ v 3 kj A MJ --

γενέσϑαι τοῦτο δυνατὸν οὗτε φϑαρῆναι τὸ μὴ ov: ἀλλὰ xal κατὰ τοῦ ποτὲ 45
μὲν ὄντος, ποτὲ Ob μὴ ὄντος, μὴ διὰ γενέσεως δὲ ἢ | φϑορᾶς εἰς ταῦτα [514
μεταβάλλοντος ἀληϑεύει τὸ ἀγένητον xal ἄφϑαρτον. πολλαχῶς οὖν λεγο-

25 μένων τούτων διὰ μὲν τῆς τοῦ ὃν δὲ προσϑήχης ἀπέχρινεν αὐτὰ τῶν μὴ
ὄντων, διὰ 6b τῆς τῶν χυρίως λεγομένων ἐχϑέσεως xal τῶν μὴ ὄντων xai
τῶν ἄλλως ὁπωσοῦν λεγομένων ἐχώρισε" περὶ γὰρ τῶν χυρίως λεγομένων ὃ
ὁ λόγος αὐτῷ νῦν πρόχειται.

'O μέντοι ᾿Αλέξανδρος, χαίτοι ἐν τῇ τῆς λέξεως ἐχϑέσει γράψας

e ΄, P ' v - Ἃ ὃ / é "- 2 , ΟΝ ey v

30 ὁμοίως δὲ xal εἰ ἄφϑαρτον, ὃν δέ, ἐν τῇ ἐξηγήσει ὡς οὕτως ἔχου-
σαν τὴν γραφὴν ἐξηγεῖται ὁμοίως δὲ xal εἰ ἀίδιον, ὃν δέ, xal λέγει 10

2 τοῦτο] διὰ τοῦτο D J post ὅτι del. ἔχουσι E? 9 μετέχειν Α: μετεχόντων
DEe: participas b ὃ — ἀλλήλοις (7T) om. D 8 τὸ] ὅτι τὸ D ἔστιν] εἷ-
vat c 10 αὐτὰ] ταῦτα D 11 φϑαρτὸν] τὸ φϑαρτὸν D 12 àp' Ec

v9)» Ec: om. AD 159 ἄφϑαρτον εἶναι xal ἀγένητον D 17 φϑαρτὸν)] τὸ φϑαρ-
τὸν € εἶσιν c 18 ἀϊδιά --- ἀφϑάρτῳ] mg. E?: om. D ἐστιν] εἰσιν E?c
xai (pr.) A: om. E?be δὲ (al) A: om. E?be καὶ (811.)}}] ἢ E* τῷ ἀφϑάρτῳ] mut. in
τὸ ἄφϑαρτον E* 20 μὴ om. A τό τε ἀγένητον) bis E: corr. E? 20. 21 καὶ
τὸ] καὶ C 2| οὔτε] corr. ex οὕτως A? 232 ποτὲ — μὴ ὄντος (23) AE?b: lac.
6 litt. D: lac. 16 litt. E 2) μὲν om. Ec ὄν] in ras. E? 26 λεγομένης
A: corr. À* ὄντων (alt. CDE: ὄντων χυρίως A (b hie lacunosa est) 27 ἐχώ-

ρησεν E: corr. EÉ*: ἐχώρισεν c 9l ἀίδιον] ἀεὶ ὄν Ec

SIMPLICII IN IL. DE CAELO I 12 [Arist. p. 282425. 80] 897

τὸ ἀγένητον λέγεσθαι xal κατὰ τοῦ ὃ ἀδύνατον γενέσϑαι: ἀγένητον 158].
γὰρ οὕτως τὸ τὴν διάμετρον εἶναι τῷ πλευρᾷ σύμμετρον, τὸ αὐτὸ δὲ
τοῦτο xal ἀΐδιον οἷόν τε εἰπεῖν’ ἀιδίως γὰρ ἀδύνατον εἶναι σύμμετρον.
“ἵνα οὖν, φησί, τὰ οὕτως λεγόμενα ἀΐδια xal ἀγένητά 7| τῷ μήτε εἶναι
μήτε ἔσεσθαί ποτε 7| xatd τι ἄλλο τῶν χατ᾽ αὐτὸ σημαινομένων χωρίσῃ 15
τῶν λεγομένων, διὰ τοῦτο προσέθϑηχεν ἑχατέρῳ αὐτῶν τὸ ὄν. χαίτοι xal
xal τὰ τοῦ ᾿Αριστοτέλους βιβλία, ὅσα εἰς ἐμὲ ἦλθεν, οὕτως γέγραπται"
ὁμοίως δὲ xal εἰ ἄφϑαρτον, ὃν δέ. xal μέντοι xal περὶ ἀμφοῖν ἣ
ζήτησις τοῦ τε ἀγενήτου xal ἀφϑάρτου, εἰ ἀΐδιά ἐστι" διὸ καὶ ἄμφω ταῦτα 90
10 ὡρίσατο τό t& χυρίως ἀγένητον xal τὸ κυρίως ἄφϑαρτον, ἅπερ ἀντίχειται
τῷ χυρίως γενητῷ xal φϑαρτῷ" xal γὰρ γενητὸν χυρίως ἔλεγεν, ὃ νῦν ὃν
πρότερον οἷόν τε μὴ εἶναι, xal φϑαρτὸν χυρίως, ὃ πρότερον ὃν ὕστερον
οἷόν τε μὴ εἶναι. 30

p.282330 Ἢ εἰ μὲν ταῦτα ἀλλήλοις ἀχολουϑεῖ ἕως τοῦ οὔτε τὸ
15 ἀγένητον οὔτε τὸ ἄφϑαρτον ἀίδιον elvat. 80

Ζητήσας, εἰ τῷ ἀγενήτῳ xal ἀφθάρτῳ τὸ ἀΐδιον ἀχολουϑεῖ, λέγει νῦν,
ὅτι, εἰ μὲν ταῦτα ἀλλήλοις ἀχολουϑεῖ, ὡς τὸ ἀγένητον ἄφϑαρτον εἶναι χαὶ
τὸ ἄφθαρτον ἀγένητον, ἀνάγχη xal τὸ ἀΐδιον ἑχατέρῳ τούτων ἀχολουϑεῖν.
τὸ γὰρ ἀγένητον ἅμα xal ἄφθαρτον, ὃν δέ, δῆλον ὅτι xal ἀίδιόν Bow: 80

20 οὔτε γὰρ πρότερον αὐτὸ μὴ εἶναι δυνατόν, εἴπερ ἀγένητόν ἐστιν, οὔτε ὕστε-
ρον, εἴπερ ἄφϑαρτον, ὃ δὲ μήτε πρότερον ἀληϑὲς ἦν εἰπεῖν ὅτι μὴ ἔστι
μήτε ὕστερον, τοῦτο ἀναγχη ἀΐδιον εἶναι. χαλῶς οὖν εἶπεν, ὅτι ἐχ τοῦ
δρισμοῦ τοῦ ἀγενήτου xal τοῦ ἀφϑάρτου δῆλον, ὅτι ἀχολουϑούντων ἀλλή- 40
λοις τοῦ τα ἀγενήτου xal τοῦ ἀφθάρτου ἀχολουϑήσει χαὶ τὸ ἀΐδιον αὐτοῖς.

25 παρεπισημαίνεται δέ, ὅτι, εἰ τὸ ἀγένητον καὶ ἄφϑαρτον ἀχολουϑοῦσιν ἀλλή-
λοις, ἀνάγχη χαὶ τὸ γενητὸν χαὶ φϑαρτὸν ἀλλήλοις ἀχολουϑεῖν. εἰ γὰρ
μή ἐστι τὸ φϑαρτὸν γενητόν, ἀγένητον ἄν εἴη" τὸ δὲ ἀγένητον ἄφϑαρτον 46
ὑπόχειται" τὸ ἄρα φϑαρτὸν ἄφϑαρτον dv εἴη, ὅπερ ἀδύνατον. ὁμοίως δὲ
χαί, εἰ | γενητόν τι εἴη, ἀνάγκη καὶ φϑαρτὸν αὐτὸ εἶναι" εἰ àp ἄφϑαρ- [510

30 tov, xal ἀγένητον. τὸ δὲ ἀλλ᾽ εἰ ἄφϑαρτον, ἀγένητον ὑπόχειται
ἐπήγαγε τῷ καὶ εἰ γενητὸν δή, φϑαρτὸν ἀνάγχη παραλιπὼν τὸ με-

2 τὸ (pr.) om. D 9 χωρήσει E: corr. E? 6 τῶν] τῶν νῦν c 9 εἰ E: corr.
ex τοῦ tl A: τοῦ DE 11 ἔλεγεν] comp. A: dixit b: ἐλέγετο DEc 12. 13 οἷόν
te ὕστερον D 14 ταῦτ᾽ ς 15 ἀίδια A 11 μὲν] μὴ D ἀγένητον) ἀγένη-
τὸν χαὶ Α 18 ἑχατέρῳ) corr. ex ἐν ἑτέρῳ E? 19 post ἀγένητον del. ἀνάγχη
xal τὸ ἀίδιον E? xal ἅμα c 21 ἦν Ab: om. CDEc 22 τοῦτο] e corr. E!
χαλῶς — ἀλλήλοις (23.24) CDEb: post alt. xai lin. 26 ponit A 23 ὁρισμοῦ) ὡρισμέ-
vou E: ὡρισμοῦ E? xai τοῦ CD: xai AEc δῆλον — φϑάρτου (24) om. C
24 ἀφϑάρτου) corr. ex φϑαρτοῦ A? xai (alt.) om. A 26 ἀχολουϑοῦσιν E
91 ἄφθαρτον Ab: xal ἄφϑαρτον DEc 29 xal εἰ Db: εἰ xai AEc αὐτὸ xal
φϑαρτὸν D 90 τῷ δέ" εἰ γὰρ ἀγένητον ἄφϑαρτον c ὑπόχειται À: ὑπέχειτο DE,
cf. p. 338,2 (b hic lacunosa) 31 τῳ] τὸ c δέ c

Comment. Arist, VII 8impl. de Caelo. 99

838 SIMPLICI IN L. DE CAELO I 12 (Arist. p. 282380. »T)

ταξὺ διὰ cuvtouí(ay τὸ T, γὰρ φϑαρτὸν 7| ἄφϑαρτον. ἢ ἀχολούϑως ἐπά- 151»
γεται τὸ ἀλλ' εἰ ἄφϑαρτον, ἀγένητον ὑπόχειται; ϑαυμαστὸν δέ, ὅτι 6
μέλλων τὴν τοῦ ἀγενήτου xal ἀφθάρτου ἀχολουϑίαν διὰ τῆς τοῦ γενητοῦ
xai φϑαρτοῦ ἀχολουϑίας δειχνύναι νῦν τὴν τοῦ γενητοῦ xal φϑαρτοῦ dxo-

5 λουϑίαν ἕπεσθαί φησι τῇ τοῦ ἀγενήτου xal ἀφϑάρτου" ἀλλ' ἔοιχε δείχνυ- 10
σϑαι διὰ τούτων, ὅτι, ὁποτέρα τούτων τῶν ἀχολουϑιῶν ὑπάρχει, xal τὴν
ἑτέραν ὑπάρχειν ἀνάγχη. εἰ δὲ μὴ ἀχολουθϑοῦσιν ἀλλήλοις τὸ ἀγένητον
χαὶ τὸ ἄφϑαρτον, οὐχ ἀνάγχη. φησίν, οὔτε τὸ ἀγένητον οὔτε τὸ ἄφϑαρτον
αίδια εἶναι" οὔτε γὰρ τὸ ἀγένητον μὲν φϑαρτὸν δὲ οὔτε τὸ ἄφϑαρτον μὲν 15

10 γενητὸν δὲ δυνατὸν ἀίδια εἶναι.

p.282€7 Ὅτι δὲ ἀνάγκη ἀχολουϑεῖν ἕως τοῦ ἀχολουϑοῦσιν ἄρα
ἀλλήλοις τὸ γενητὸν χαὶ τὸ φϑαρτόν.

Προϑέμενος δεῖξαι, ὅτι τὸ ἀγένητον χαὶ τὸ ἄφϑαρτον ἀνταχολουϑεῖ 90
ἀλλήλοις, δείχνυσιν αὐτὸ διὰ τοῦ τὸ γενητὸν χαὶ τὸ φϑαρτὸν ἀνταχολουϑεῖν.
15 x&v τὰρ ἀληϑές, ὅτι, ὁποῖα dv αὐτῶν ἀνταχολουϑοῦντα ληφϑῇ. καὶ τὰ
ἕτερα ἀνταχολουϑήσει, ἀλλὰ προχειρότερος ἔδοξεν ἢ τοῦ γενητοῦ xal φϑαρ-
τοῦ ἀχολουθία διὰ τῆς μεσότητος τοῦ τε ἀεὶ ὄντος xal τοῦ ἀεὶ μὴ ὄντος. $$
δείξας γάρ, ὅτι αἱ ἀποφάσεις τοῦ τε ἀεὶ ὄντος χαὶ τοῦ ἀεὶ μὴ ὄντος ἐπὶ
— 4 -ῳὝ 4 , ^w , -— , 4 - Pp
τοῦ αὐτοῦ ἀληϑεύονται τοῦ ἀμφοῖν μεταξύ, xal ὅτι τοῦτό ἐστι τὸ δυνατὸν
40 ποτὲ εἶναι χαὶ ποτὲ μὴ εἶναι, ὅπερ ἐστὲ τὸ γενητὸν καὶ φϑαρτόν, συνήγα-
γεν, ὅτι ἀχολουϑεῖ ἀλλήλοις τὸ γενητὸν xal τὸ φϑαρτόν, εἴπερ ἐπὶ τοῦ 99
αὐτοῦ τοῦ μεταξὺ ἑνὸς ὄντος ἄμφω ὑπάρχει. ταύτης οὖν τῆς ἀποδείξεως
ἡμᾶς χαὶ νῦν ὑπομιμνήσχων, ὅτι τὸ γενητὸν χαὶ τὸ φϑαρτὸν ἀχολουϑοῦσιν
ἀλλήλοις, ὄγλόών φησιν εἶναι ix τῶν πρότερον, ἃ xai νῦν ἀναλαμβάνων
25 φησίν, ὅτι τοῦ ἀεὶ ὄντος xal τοῦ ἀεὶ μὴ ὄντος ἔστι μεταξὺ ἐχεῖνο, ᾧ μηδ- $3
ἕτερον ἀχολουθϑεῖ μήτε τὸ del ὃν μήτε τὸ ἀεὶ μὴ ὄν: ἀνάγχη οὖν τὰς
τούτων ἀποφάσεις ἀχολουϑεῖν ἐχείνῳ, εἴπερ κατὰ παντὸς T, τὴν χαταάφασιν
ἣ τὴν ἀπόφασιν ἀληϑεύειν ἀνάγχη. ᾧ δὲ ἀχολουθοῦσιν αἱ ἐχείνων dmo-
΄ - - P ^ Ἁ A , . ἢ 4 ἀεὶ Ἃ 3
φάσεις, τοῦτό ἐστι τὸ γενητὸν xal qÜaptóv: τὸ γὰρ οὐχ ἀεὶ ὃν xal οὐχ «o
80 ἀεὶ μὴ ὃν δυνατὸν χαὶ εἶναι χαὶ μὴ εἶναι, οὐδέτερον δὲ τούτων ἀεί, εἴπερ
—- € 3 5 NE * 3 -— {,3 ) Δ M *- ) LANA € ,)
xal ἐν τῷ “οὐχ del Óv xai ἐν τῷ οὐχ ἀεὶ μὴ óv ἀνήρηται τὸ 'det
δυνατὸν οὖν ἑχάτερον xai τὸ elvat xol τὸ μὴ εἶναι τῷ μέσῳ χατὰ ὡρισμέ-

1 τὸ ἣ γὰρ] τῷ γὰρ ἢ c 7| γὰρ] χτλ. nunc quidem leguntur apud Arist. 2820 4
7? (tert. A: om. DE(b)e 2 ὑπέχειτο c 9 ἀχολούϑησιν D 4 ἀχολουϑή-
σεως D 6 ὅτι om. D ἀκολουϑήσεων D 1? ἀλλήλοις Ab: om. DEc
10 ἀίδιον D 11 δ᾽ Ec ἀχολουϑεῖν A ἄρ᾽ Ec 18 ἀντακολουϑοῦσιν
A(b)e 14 xal τὸ A: xal DEc ἄφϑαρτον E 15 ὅτι Ab: ἐστιν DEc
10 ἀνταχολουϑήσει) e corr. A: ἀνταχηλουϑήσειν c Tpoyttpótepov Ac 20 ὅπερ
AE?b: οὗπερ DE xal] xal τὸ Ec 21 ἀχολουϑῇ E: corr. E? xal τὸ] xal A
22 τοῦ om. A 23 ὅτι) ὅτι καὶ D 90 οὐδέτερον δὲ A: xal οὐδέτερον D: οὐδέ-
τερον Ec (b hic lacunosa) 92 τὸ (alt.)] corr. ex τῷ E? μὴ εἶναι) supra-

scr. E? τῷ] suprascr. E?: τὸ D μέσον D

SIMPLICII IN L. DE CAELO 112 (Arist. p. 282*7] 939

voy χρόνον ὑπάρχειν, ἐπειδὴ μὴ ἀεί. ταὐτὸν γὰρ καὶ διὰ ταύτης λέγει 151b
τῆς λέξεως τῆς δυνατὸν γὰρ καὶ εἶναι xal μὴ εἶναι | ὡρισμένον 152
χρόνον Éxdtepov, ὅπερ δι᾽ ἐχείνης ἔλεγεν “ἢ γὰρ ἑχατέρου ἀπόφασις
ποτὲ ὑπάρξει, εἰ μὴ de("- εἰ γὰρ μήτε δυνατὸν εἶναι del μήτε μὴ εἶναι
5 ἀεί, ἐν μέρει ἑχάτερον αὐτῶν ὑπάρξει. εἰ οὖν ἔστι τι ὅλως ἐν τῇ φύσει
τῶν ὄντων γενητὸν xal φϑαρτόν, xal τῶν ἐναντίων αἱ ἀποφάσεις κατὰ 6
ὄντος φέρονταί τινος, τοῦτό ἐστι τὸ μεταξύ, ᾧ τὸ εἶναι χαὶ τὸ μὴ εἶναι
ἐν μέρει ὑπάρχει χατὰ ὡρισμένον χρόνον. xal δείχνυσιν αὐτὸ πάλιν διὰ
- τῆς τῶν στοιχείων ἐχϑέσεως. λαβὼν γὰρ πάλιν τὸ μὲν Α ἐπὶ τοῦ ἀεὶ
10 ὄντος, τὸ δὲ B ἐπὶ τοῦ ἀεὶ μὴ ὄντος, τὸ δὲ [', ὅπερ ἦν ἀπόφασις τοῦ A, 10
ἐπὶ τοῦ γενητοῦ, xal τὸ Δ, ὃ ἦν ἀπόφασις τοῦ B, ἐπὶ τοῦ φϑαρτοῦ, πρῶ-
toy μέν, ὅτι τὸ [᾿, ὅπερ ἐστὶ τὸ γενητόν, μεταξύ ἐστι τοῦ τε ἀεὶ ὄντος
χαὶ τοῦ ἀεὶ μὴ ὄντος, δείχνυσι ἐχ τοῦ τῶν μὲν ἐναντίων τοῦ τε ἀεὶ ὄντος
χαὶ τοῦ ἀεὶ μὴ ὄντος μὴ εἶναι χρόνον ὡρισμένον: τοῦτο γὰρ προσυπαχου- 15
15 στέον ᾿ἐπ’ οὐδέτερον τὸ πέρας᾽ μήτε ἐπὶ τὸ πρότερον μήτε ἐπὶ τὸ ὅστε-
ρον’ οὔτε γὰρ ἐν προτέρῳ τινὲ χρόνῳ τὸ del ὃν οἷόν τε μὴ εἶναι 7) τὸ
ἀεὶ μὴ ὃν οἷόν τε εἶναι οὔτε ἐν ὑστέρῳ’ τοῦ δὲ γενητοῦ ἀναάγχη εἶναί
τινα χρόνον ὡρισμένον xai πέρας τοῦ χρόνου, ἐν ᾧ ἣ ἐνεργείᾳ ἦν T) οὐχ 90
ἦν 7| δυνάμει. ἐνεργείᾳ μὲν γὰρ οὐχ ἦν, ὅτε μήπω ἐγεγόνει γενητὸν ὄν,
20 ἦν ὃὲ ἐνεργείᾳ γεγονὸς ἤδη xal ὄν" δυνάμει δὲ οὐχ Tv μέν, ὅτι ἤδη ἔστιν
γεγονός: τὸ γὰρ ἤδη ὃν χαὶ γεγονὸς δύναμιν ἔχει τοῦ ἐν προτέρῳ χρόνῳ
αἡ εἶναι’ ἦν δὲ δυνάμει πρὸ τοῦ γενέσϑαι. ὁμοίως δὲ xal ἐπὶ τοῦ φϑαρ- 25
τοῦ ταῦτα ϑεωρεῖν δυνατὸν ἀντεστραμμένως. ἔστι μὲν γὰρ ἐνεργείᾳ πρὸ
τοῦ φϑαρῆναι, δυνάμει δὲ μετὰ τὸ φϑαρῆναι, xal οὐχ ἔστιν ἐνεργείᾳ μὲν
25 φϑαρέν, δυνάμει δὲ ἔτι ὄν: χαϑόλου γὰρ τὸ ποτὲ μὲν ὃν ποτὲ δὲ μὴ ὃν
ἐν παντὶ χρόνῳ τὸ μὲν ἕτερον ἐνεργείᾳ ἐστὶ τούτων, τὸ δὲ ἕτερον δυνά- so
μει. εἰπὼν δὲ περὶ τοῦ γενητοῦ, ὅτι ἀνάγχη εἶναι πέρας τι τοῦ χρόνου,
ἐν d ἔστιν ἣ οὐχ ἔστιν ἢ ἐνεργείᾳ Y, δυνάμει, ἐπάγει περὶ τοῦ ἀεὶ ὄντος
καὶ del μὴ ὄντος, ἅπερ ἦν τὰ Α B, ὅτι τούτοις οὐδετέρως πρόσεστι τὸ
80 πέρας ἔχειν, τῷ μὲν τοῦ εἶναι, τῷ δὲ τοῦ μὴ εἶναι, οὔτε ἐνεργείᾳ οὔτε 85
δυνάμει. xal ὅτι μὲν ἐνεργείᾳ μὴ πρόσεστι πέρα: τοῦ εἶναι τῷ ἀεὶ ὄντι
3| τοῦ μὴ εἶναι τῷ ἀεὶ μὴ ὄντι, δῆλον, ὅτι δὲ οὐδὲ δυνάμει, μάϑοις ἄν
ἐχ τοῦ δύνασθαί ποτε χαὶ ἐνεργείᾳ ὑπάρχειν αὐτοῖς, ὃ δυνάμει εἶχον" εἰ

9 ἐχείνης) 28239 4 el (pr)] καὶ E: εἰ xai E? ἀεὶ E: del εἴη E?c δυνατὸν slvat
ἀεὶ E?b: elvat δυνατὸν ἀεὶ A: δυνατὸν del εἶναι D: δυνατὸν ἀεὶ E ὃ ὑπάρξει αὐτῶν D

6 γενητῶν xal φϑαρτῶν E, sed corr. αἱ CE?: om. ADE (fort. potius pro alt. zai scr.
xal ai) 7 τὸ (tert) AD: om. CEc 10 τοῦ A] x6 A E 11 ὃ] suprascr.
E?: ὅπερ A 11. 12 πρῶτον ἃ: x«l πρῶτον ADE 13 δείκνυσι --- ὄντος (14) Ab: om.
DE 15 ἐπὶ τὸ (a]t.)) ἐπὶ τοῦ E 17 δὲ om. E 18 ἣ (pr)] ἡ DE: corr. E?
ἐνέργεια DE 19 γεγόνει A 20 γέγονεν E: γενητὸν E? ὅτε c ἔστι DE
22 πρὸ τοῦ] suprascr. E! 24 τὸ] corr. ex τοῦ E? χαὶ --- ὄν prius (25)] in lac.
magna E? μὲν om. E?c 20 δυνάμει om. E? δὲ (pr.) om. E?c

26 -τὶ --- ἕτερον (pr.)] in lac. E? ἕτερον (pr.)) ἕτερον ὅλον E'*c 21 ἀνάγκη) in lac.
12 litt. E 80 μὴ A: om. E: οὐ DE?c
22*

840 SIMPLICII IN L. DE CAELO 112 [Arist. p. 28267)

οὖν τὸ μὲν del ὃν δυνάμει πέρας εἶχε τοῦ εἶναι, τὸ δὲ del μὴ ὃν Ouvd- 152»
pet πέρας εἶχε τοῦ μὴ εἶναι, εἴ τις ὑπόϑοιτό ποτε ὑπάρχειν αὐτοῖς ἐνερ- 41
γείᾳ, 8 δύνανται, τὸ μὲν ἀεὶ ὃν ἔσται μὴ ὄν, τὸ δὲ del μὴ ὃν ἔσται ὄν,
ὥστε τὸ αὐτὸ χατὰ τὸ αὐτὸ εἶναί τε xal μὴ εἶναι, ὅπερ ἀδύνατον, οὐ διὰ
5 τὸ ὑποϑέσϑαι τὸ δυνάμει εἰς ἐνέργειάν ποτε ἐχβαῖνον (τοῦτο γὰρ φευδὲς
μὲν ἦν, οὐ μέντοι xal ἀδύνατον)" dÀX εἰ τὸ ἀδύνατον ἀδυνάτῳ ᾿ἔπεται" 45
εἴπετο δὲ τὸ αὐτὸ ἅμα εἶναί τε xal μὴ εἶναι τῷ | δυνάμει ὑπάρχειν τῷ 188»
μὲν ἀεὶ ὄντι τὸ μὴ εἶναι, τῷ δὲ ἀεὶ μὴ ὄντι τὸ εἶναι. εἰπὼν δὲ διὰ μέ-
σου περὶ τούτων ἐπήγαγε τὸ περὶ τοῦ γενητοῦ συμπέρασμα, ὅτι ποσὸν
10 ἄρα τινὰ καὶ ὡρισμένον χρόνον χαὶ ἔσται χαὶ πάλιν οὐχ ἔσται.
χεῖται γὰρ πέρας ἔχειν τοῦ χρόνου τὸ γενητόν, ἐν ᾧ ἔστι τε xal οὐχ ὃ
ἔστιν 7| ἐνεργείᾳ ἢ δυνάμει’ τούτῳ δὲ ἕπεται, ὃ ἐπιφέρει, τὸ ποσόν τινα
xal ὡρισμένον αὐτὸ χρόνον xal εἶναι xal μὴ εἶναι’ ὁ γὰρ μὴ ἄπειρος
ὡρισμένος. τούτοις 0b ἐπαγαγών, ὅτι ὁμοίως ἔχει ταῦτα" ὡς γὰρ ἐπὶ τοῦ
15 D γενητοῦ, οὕτως xal ἐπὶ τοῦ Δ τοῦ φϑαρτοῦ" xal τοῦτο γὰρ ἀναάγχη πέ- 10
ρᾶς τι τοῦ χρόνου ἔχειν xal ὡρισμένον αὐτὸ χρόνον εἶναί τε xal μὴ εἶναι"
xal τὸν αὐτὸν ἀμφοτέροις δρισμὸν ἐφαρμόσας ἐπήγαγε γενητὸν dpa xal
φϑαρτὸν Éxdtepov, εἴπερ ἑχατέρῳ αὐτῶν πρόσεστι τὸ ὡρισμένον χρόνον
εἶναί τε χαὶ μὴ εἶναι. εἰ δὲ xal τὸ γενητὸν φϑαρτόν ἐστι xal τὸ φϑαρτὸν 15
40 γενητόν, xal 6 αὐτὸς ἀμφοῖν λόγος, ἀχολουϑοῦσιν ἄρα ἀλλήλοις τὸ γενητὸν
xai τὸ φϑαρτόν, ὅπερ αὐτῷ δεῖξαι προέχειτο.

Ταῦτα δὲ xal πρότερον φϑάνει δεδειχώς, Ov ὧν ἐδείχνυ τὰς τῶν
ἐναντίων ἀποφάσεις τοῦ τε ἀεὶ ὄντος xal τοῦ ἀεὶ μὴ ὄντος ἐπὶ τοῦ αὐτοῦ 90
ἀληϑεύεσϑαι. οὐ χρὴ δὲ ὑπολαμβάνειν αὐτὸν χαϑόλου τοῦτο λέγειν, ὅτι,"

95 εἴ τινα μεταξύ τινῶν ἐστιν, οἷς αἱ ἀποφάσεις τῶν ἐναντίων ἐπαληϑεύονται,
ταῦτα ἀνταχηλουϑεῖ ἀλλήλοις: οὐ γὰρ ἀληϑὲς οὕτως λεγόμενον. τὸ γοῦν
φαιὸν xal τὸ ἐρυϑρὸν μεταξὺ μέν ἐστι τοῦ τε λευχοῦ xal τοῦ μέλανος 5
ἐναντίων ὄντων, xai xal ἑχατέρου αὐτῶν ἀληϑεύονται αἴ τῶν ἐναντίων
τοῦ τε λευχηοῦ χαὶ τοῦ μέλανος ἀποφάσεις, οὐ μὴν καὶ ἀχολουϑεῖ ἀλλή-

30 λοις. dÀX ὥσπερ ἴδιον ἦν τῶν ἐναντίων τούτων τοῦ τε ἀεὶ ὄντος xal τοῦ
ἀεὶ μὴ ὄντος τὸ πάντως μέσον εἶναί τι αὐτῶν, ἐφ᾽ οὗ ἢ ἑχατέρου ἀπόφα- 30
σις" οὐ γὰρ εἶχεν ἐπὶ τῶν ἄλλων ἐναντίων οὕτως χαϑόλου οὔτε ἐπὶ τῶν
ἀμέσων οὔτε ἐπὶ τῶν ἐμμέσων: οὕτως δὲ xal τὸ τὰ μεταξὺ τούτων ἀντα-
χοληυϑεῖν ἀλλήλοις ἴδιον αὐτῶν. τῷ γὰρ τὰ μεταξὺ αὐτῶν ἐπί τι μετέ-

| τοῦ --- εἶχε (2) E: om. AD 3 δύναται A post pr. ἔσται ras. 2 litt. E 9 ψεῦδος E

6 χαὶ] om. D εἰ) ἡ ς 8 τὸ (pr.)] corr. ex τῷ E? 13 αὐτῷ E, sed corr. χρόνον
αὐτὸ D 11 τούτοις AE?b: τούτῳ D: τούτους E ἐπαγαγών AE?: πάλιν seq. lac. 5 litt. D:
παραγαγών α'' γὰρ Ab: om. DEc 14. 15 τοῦ Γ᾿ γενητοῦ AE: τοῦ γενητοῦ τοῦ Γ D: τοῦ

Ι τοῦ γενητοῦ e 16 ἔχει E τε] ποτὲ c 18 τὸ] corr. ex τὸν E? 19 φϑαρτὸν
(alt.) Db: corr. ex ἄφϑαρτον A?E? 21 ὅπερ] corr. ex εἴπερ E?: ὅπερ οὖν D
22 πρότερον) ἕτερα E 26 γοῦν] γὰρ A: nam b 21 «t om. A 28 ἑτέ-

pov A 91. 32 post ἀπόφασις add. ἀληϑεύει K?bc 32 οὕτω DEc 33 τὸ om.c
34 αὐτῶν (pr.— μόνῳ (p. 341,3)] in lac. magna E? τῷ γὰρ] xal γὰρ ὅτι E?c ἐπί
χατά E?c 94. p. 941,1. μετέχοντα D: μετέχον τὰ A: μετέχουσιν EX(b)e

SIMPLICII IN L. DE CAELO I 12 (Arist. p. 28251] 841

χοντα Éxatépoo αὐτῶν ποτὲ μὲν εἶναι, ποτὲ δὲ μὴ εἶναι, xal ὡρισμένον 152b
χρόνον ἑχάτερον τούτων xal εἶναι xal μὴ εἶναι, εἷς ὃ λόγος αὐτῶν: ὧν δὲ se
εἷς χαὶ ὁ αὐτὸς λόγος, τὰ αὐτὰ ἀλλήλοις ἐν τῷ ὀνόματι μόνῳ τὴν διαφο-
ρὰν ἔχοντα, ὡς ὁ ᾿Αλέξανδρός φησιν’ ὥστε ἀνταχολουϑοίη ἄν ἀλλήλοις
ὄντα γε τὰ αὐτά. ““ὅτι δὲ ὁ αὐτὸς λόγος αὐτῶν, δῆλον, φησίν, ἐχ τοῦ Exd-
τερον μὲν αὐτῶν δύναμιν ἔχειν τοῦ εἶναι χαὶ μὴ εἶναι, δεδεῖχϑαι δέ, ὅτι

πᾶν τὸ δύναμιν ἔχον τοῦ εἶναί τε xal μὴ εἶναι ὡρισμένον χρόνον ἑχατέ- 40

ρου αὐτῶν ἔχει τὴν δύναμιν’ οὐδὲ γὰρ οἷόν τε εἰς ἄπειρον δύναμιν ἔχειν

τοῦ εἶναί τε xal μὴ εἶναι’ ὥστε xal γένοιτο ἄν ἐν μέρει ἑκάτερον αὐτῶν

10 xal φϑείροιτο."

Ταῦτα εἰπὼν ὁ ᾿Αλέξανδρος ἐφιστάνει, μήποτε οὔπω περὶ τῆς δείξεως
τοῦ ἀνταχολουϑεῖν ἀλλήλοις τὸ γενητὸν xal τὸ φϑαρτὸν ἱχανῶς εἰρῆσϑαι 4s
δόξει" οὔτε γὰρ 6 αὐτὸς αὐτῶν ὁρισμός" χοινὸν μὲν γὰρ αὐτοῖς | tà ἐν- 1584
δέχεσθαι ποτὲ μὴ εἶναι, οὐ μὴν τὸ ποτὲ ταὐτὸν ἐπ᾿ ἀμφοῖν’ τὸ μὲν γὰρ

15 τὸν πρότερον χρόνον, τὸ δὲ τὸν ὕστερον δηλοῖ" οὐχ ἀνάγχη δὲ ἐχ τῶν χει-
μένων τὸ δυνάμενον πρότερον μὴ εἶναι xal ὕστερον δύνασθαι μὴ εἶναι.
“ἔτι, φησί, xal ἐπὶ τοῦ φαιοῦ xal τοῦ ἐρυϑροῦ ἀληϑές ἐστιν εἰπεῖν, ὅτι 5
ἐπί τι ἑχατέρου τῶν ἐναντίων μετέχουσι τοῦ τε λευχοῦ χαὶ τοῦ μέλανος,
dÀX οὐ διὰ τοῦτο ἤδη χαὶ ἕπεται ταῦτα ἀλλήλοις."

20 Τούτοις χαλῶς ἐπιστήσας ἐπάγει, ὅτι ἣ ἰσχὺς τοῦ ἐπιχειρήματος ἤρ-
τηται τῷ ᾿Αριστοτέλει ἐχ τοῦ τὸ γενητὸν xal τὸ φϑαρτὸν ποσόν τινα xai 10
ὡρισμένον χρόνον ἐπ᾽ ἀμφότερα δύναμιν ἔχειν τοῦ εἶναι xol μὴ εἶναι"
τοῦτο δὲ ἤρτηται πάλιν τοῦ ἐπαληϑεύειν αὐτοῖς τὰς ἀποφάσεις. ὃ γὰρ
οὕτως ἔστιν ὡς μὴ ἀεὶ εἶναι, δῆλον, ὅτι εἰς ὡρισμένον τινὰ χαὶ πεπερασ-

25 μένον χρόνον τοῦ εἶναι δύναμιν ἔχει’ διὰ τοῦτο γὰρ οὐχ ἀληϑὲς ἐπ᾽ 16
αὐτοῦ τὸ del εἶναι᾽ μεταβάλλον dpa ἐχ τοῦ εἶναι εἰς τὸ μὴ ὃν φϑαρτόν
ἐστιν, εἴπερ μὴ ἀεὶ ἔστι. πάλιν δὲ αὖ τὸ οὕτως μὴ ὃν ὡς μὴ ἀεὶ μὴ
εἶναι, ἀλλὰ ποτέ, xal τοῦτο ἀνάγχη προελϑεῖν εἰς τὸ εἶναι, εἴπερ μὴ del
μὴ ὅν ἐστι’ γενητὸν ἄρα τὸ ἀπὸ τοῦ μὴ εἶναι μεταβάλλον εἰς τὸ εἶναι.

30 εἰ οὖν ἐπὶ τοῦ αὐτοῦ ἀληϑεῖς αἱ ἀποφάσεις, ἢ μὲν οὐχ ἀεὶ ὃν τὸ φϑαρτὸν 20
σημαίνουσα, f, δὲ οὐχ del μὴ ὃν τὸ γενητόν, τοῦτο, ὅπερ ἐστὶ γενητόν,
xal φθαρτόν ἐστιν, x«l ὅπερ φϑαρτόν, xal γενητόν, xai ἀχοηολουθοῦσιν ἀλλή-

1 ποτὲ (pr.)] τοῦ ποτὲ E?*c τοῦ εἶναι E? τοῦ μὴ E? 1. 2 ὡρισμένῳ
χρόνῳ E? 2 αὐτῶν E?c 6 om. E*c αὑτῶν --- λόγος (3) om. E?c

3 ἐν --- μόνῳ] ἀχολουϑεῖν μόνον E?c 4 ὥστε ----ἐχ τοῦ (5)] del. E?: ἐχ τοῦ c
ἀνταχολουϑείη ADE 9 αὐτῶν] om. E 9. 6 ante ἑχάτερον ins. τῷ E?

6 δέδειχται D 1 τοῦ] corr. ex τὸ E? ὡρισμένον — μὴ εἶναι (2)] om. A 8 οὐδὲν
E: corr. E? 9 ve] που E: πε E? γίνοιτο A 11 ὁ om. D οὔπω] οὕτω c
13 οὔτε] fort. οὐδὲ ὁρισμὸς αὐτῶν D ὃ ὁρισμὸς E?c 15. 16 ἀντιχειμένων
E: corr. E? l7 τοῦ (alt)] ἐπὶ τοῦ A 20 τούτοις] xal τούτοις Ec

21 τῷ] xol τῷ c τὸ (pr. E?: xal τὸ A: om. D xal (alt.)] elvat ἢ D

28 ποτέ] ποτὲ μέν c εἴπερ — τὸ εἶναι (29) Db: om. AEc 3] μὴ Ab:
om. DE τοῦτο E: τοῦτο μὲν E?c 92 ἀχολουϑοῦσιν AE?b: ἀχο-

λουϑοῦν DE

349 SIMPLICII IN L. DE CAELO I 12 (Arist. p. 28257]

λοις ὡρισμένον τινὰ χρόνον ἑχάτερον τοῦ εἶναι xal τοῦ μὴ εἶναι δύναμιν 153^
ἔχοντα. ἐδείχϑη δὲ xal πρότερον, ὅτι ἀνάγχη τὸ γενητὸν xal φϑαρτὸν ss
εἶναι" εἰ γὰρ γέγονεν, ἐπειδὴ ἐξ ὄντος γίνεται τὸ γινόμενον, καὶ μεταβολή
τίς ἐστιν ἢ γένεσις, ix δύναμιν ἔχοντος μεταβάλλειν εἰς τοῦτο γέγονε" xal

5 μεταβαλὸν ἄρα εἰς τοῦτο δύναμιν ἕξει τοῦ παλιν εἰς ἐχεῖνο μεταβάλλειν,
ἐξ οὔ τοῦτο ἐγένετο. xal γὰρ xal f, εἰς τοῦτο μεταβολὴ γίνεται σώζοντι 80
τὴν οἰχείαν φύσιν, ἦν δὲ αὕτη τὸ δεχτιχὸν τῶν ἐναντίων παρὰ μέρος. εἰ
οὖν μεταβάλλει πάλιν τὸ γεγονός, φϑαρτὸν ἔσται, xal ἀχολουϑήσει τῷ γε-
νητῷ τὸ φϑαρτόν. πάλιν δὲ τὸ φϑαρτὸν δύναμιν ἕξει τοῦ οὕτως ἔχειν,

10 ὡς εἶχε πρὸ τοῦ φϑαρῆναι xal ἐφθάρϑαι' φϑαρέντος ἄρα τὸ εἰς ὃ ἐφθάρη 8
ἕξει τὴν δύναμιν τῆς εἰς τὸ ἐναντίην, ἀφ᾽ οὗ καὶ γέγονε, μεταβολῆς, ὥστε
xal τῷ φθαρτῷ τὸ γενητὸν ἀνταχολουϑεῖ.

"Apa οὖν πρὸς τὸ ἀντιστρέφειν τὸ γενητὸν xal τὸ φϑαρτὸν αὗται αἱ
πίστεις Íxavat; ἢ πρὸς μὲν τὸν ἀπὸ τῶν ἀποφάσεων λόγον δυνατὸν εἰπεῖν,
15 ὅτι aí ἀποφάσεις αὗται τό τε μὴ del εἶναι xal τὸ μὴ ἀεὶ μὴ εἶναι οὗ 49
μαὖνον τῷ γενητῷ x«l φϑαρτῷ ἐφαρμόζουσιν, ἀλλὰ xal τῷ γενητῷ μὲν
ἀφθάρτῳ δέ; xal γὰρ xal τοῦτο οὐχ ἀεὶ μὲν ἔστιν, ὅτι ἐχ τοῦ πρότερον
μὴ εἶναι εἰς τὸ εἶναι προελϑὸν οὕτως γενητὸν ὑπέστη, οὐχ ἀεὶ δὲ μὴ Ov

ἐστιν, εἴπερ ἀἄφϑαρτον ὃν ἐπ᾽’ ἄπειρον ὃν ἔστι τοῦ λοιποῦ. ἀλλ᾽ ὃ μὲν 4
90 ᾿Αλέξανδρος ἐνδούς, ὡς ἔοιχε, τῇ ἀπορίᾳ ταύτῃ ἐπὶ τὴν ἑτέραν ἀπό:
δειξιν χαταφεύγει μᾶλλον τοῦ ἀνταχολουϑεῖν ἀλλήλοις τὸ γενητὸν xal 153^
φϑαρτὸν τὴν λέγουσαν ἔπεσϑαι τῷ μεταξὺ ὄντι μήτε τοῦ εἶναι εἰς ἄπειρον
δύναμιν ἔχειν μήτε τοῦ μὴ εἶναι, dXX εἰς ὡρισμένον" εἰ δὲ τοῦτο, τό τε
δυνάμενον γενέσϑαι ὡρισμένον χρόνον ἕξει τηῦ μὴ εἶναι, ὃ δύναται, τό ve ὃ
95 ἐξ ἐχείνου γενόμενον ὡρισμένον χρόνον πάλιν (τοῦ εἶναι δύνασϑαι, καὶ τὸ
οὕτως γενόμενον πάλιν εἰς τὸ (μὴ) εἶναι μεταβάλλει: οὕτως δὲ ἔσται τὸ
γενητὸν χαὶ φϑαρτόν.
Μήποτε δὲ χαὶ τὴν ἀπορίαν ἐχείνην διαλύειν δυνατὸν λέγοντα, ὅτι τὸ
οὐχ ἀεὶ εἶναι οὐχ ἀληϑεύει ἐπὶ τοῦ γενητοῦ μὲν ἀφϑάρτου δέ" εἰ γὰρ τὸ 10
30 ἄφϑαρτον ἐπ᾽ ἄπειρον τοῦ λοιποῦ τὸ εἶναι ἔχει, τὸ δὲ ἐπ᾽ ἄπειρον ἀεί τί
ἐστιν, ἀληϑὲς ἐπ᾽ αὐτοῦ εἰπεῖν τὸ ἀεὶ εἶναι, xdv ἐπὶ ϑάτερον μόνον ἔχῃ

τὸ ἀεί.

1 τοῦ μὴ] μὴ Ae 2 xol (pr.) om. Ee 4 ἔχοντα A μεταβαλεῖν A

9 μεταβαλὸν Ab: μεταβάλλον DEc μεταβαλεῖν A 6 xal (alt.) om. A 8 με-
taa A 8. 9 γενητῷ) in lac. 10 litt. E? 9 οὕτως Ab: ὄντως DE

ἔχειν} corr. ex ἔχει E? 10 ὡς εἶχε] ras 8 litt. E: om. c φϑαρέντος) xal φϑα-
ρέντος A τὸ] τοῦ Ee 12 γενητὸν) -ὁ- in ras. E! 13 dp' Ec 15 te] γε A
τὸ (alt.)] corr. ex τῷ E? 16 καὶ (alt.) om. A 11 ἔστιν] ὃν ἔστιν c 18 προελ-
ϑὼν Ὁ 21 τοῦ ) τὸ E: om. A 22 ἔσεσϑαι E: corr. E? . 23 μὴ] supra-
ser. E? 24 ἕξει -- χρόνον (20) om. D 29 τοῦ addidi: om. ADEbc 26 μὴ
addidi: om. ADEbe post elvat rep. δύνασϑαι xai οὕτω γενόμενον πάλιν εἰς τὸ εἶναι

X
Db peraga ΑΙ: μεταβάλλειν c δὲ] δὴ A 27 xal] xal τὸ A 90 ἐπ᾽

(pr) om. Ee 91 ϑάτερον A: ϑάτερα D: Üatépoo Ec ἔχει Ec

SIMPLICII IN L. DE CAELO I 12 [Arist. p. 2820 7] 343

Καὶ μέντοι πρὸς τὴν δευτέραν ἀπόδειξιν τοῦ ἀνταχολουϑεῖν ἀλλήλοις 153b
τὸ γενητὸν xal τὸ φθαρτὸν τὴν ἀπὸ τοῦ ὡρισμένον χρόνον ἔχειν τοῦ 15
εἶναι xal μὴ εἶναι ἑχάτερον xal αὐτὸς ὁ ᾿Αλέξανδρος ἀπορεῖ χαλῶς.
“ἐπιζητήσοι γὰρ dv τις, φησί, πῶς εἴρηται τὸ ποσὸν ἄρα τινὰ xal
5 ὡρισμένον χρόνον ἔσται xal πάλιν οὐχ ἔσται" δοχεῖ γὰρ τοῦ μὲν
εἶναι ἐχάστου τῶν ἐν γενέσει ὡρισμένος τις εἶναι χρόνος, οὐχέτι δὲ χαὶ 90
τοῦ μὴ elvat ἐπὶ μὲν γὰρ τῶν ἁπλῶν ἐξ ἐναντίων τε xal ὡρισμένων
εἰς ἐναντία τε xol ὡρισμένα τὴν μεταβολὴν εἶναι, οἷον ix ϑερμῶν εἰς
ψυχρὰ ἣ ἀνάπαλιν, xal ἐπὶ τῶν ἄλλων ὡσαύτως ὡρισμένος ἄν εἴη
10 χρόνος τοῦ τε πυρὸς τουδὲ χαὶ τοῦ ὕδατος, ἐν ᾧ ἔστι τε xal οὐχ ἔστιν 96
ἑχάτερον, ἐπὶ δὲ τῶν συνθέτων, οἷον φυτῶν xal ζῴων, τοῦ μὲν εἶναι
χρόνος ὡρισμένος ἐστί, τοῦ δὲ μὴ εἶναι οὐχέτι: φϑαρὲν γὰρ ἕχαστον
τούτων ἄπειρον χρόνον τὸ λοιπὸν οὐχ ἔστιν, ὥσπερ χαὶ τὸν πρὸ τοῦ γε-
νέσϑαι- καὶ γὰρ ἐχεῖνον ἄπειρον ὄντα οὐχ ἦν. τοιγαροῦν ὃ Σωχράτης 80
15 φϑαρεὶς οὐχ ὡρισμένον τινὰ χρόνον δύναμιν ἔχει τοῦ μὴ εἶναι, εἴπερ μὴ
ἀνάγχη πάλιν αὐτὸν γενέσθαι’ xal χαϑόλου δέ, φησίν, ἐφ᾽ ὧν ἣ ὑποχει-
μένη ὕλη εἰς πλείω μεταβάλλειν οἵα τε xol μὴ εἰς ἕν τι, ὡς ἐπὶ τῆς τοῖς
ζῴοις xal τοῖς φυτοῖς ὑποχειμένης ὕλης δρῶμεν, πῶς ἐπὶ τούτων ὡρισμέ- 35.
νος 6 τοῦ μὴ εἶναι χρόνος ἑχάστου δυναμένου γε τοῦ ὑποχειμένου αὐτοῖς
20 ἄλλοτε εἰς ἄλλο μεταβάλλειν καὶ χατὰ τοῦτο μηδέποτε πάλιν ἀναχάμπτειν
ἐπὶ τὸν ἄνθρωπον; ταῦτα ἀπορήσας imde, ὅτι πρὸς τὸ δεῖξαι τὸ αὐτὸ
γενητόν τε ὃν ἅμα xal φϑαρτόν, ὅπερ ἐστὶν αὐτῷ προχείμενον, αὔταρχες 40
xal τὸ ὡρισμένον χρόνον Éxactov εἶναι τῶν ἐν γενέσει xai φϑορᾷ, xdv ὁ
τοῦ μὴ εἶναι χρόνος μή ἐστιν ὡρισμένος. εἰ γὰρ ἐφ᾽ ἑκάτερα ὡρισμένος
25 ἐστὶν 6 τοῦ εἶναι χρόνος τῶν μὴ ἀιδίων, ὡς xal ἀρχὴν ἔχειν xal τέλος,
εἴη ἄν γενητά τε xal φϑαρτά. ἀλλὰ πῶς 6 ᾿Αριστοτέλης οὐχ ἠρχέσϑη 45
τῷ εἶναι ὡρισμένον χρόνον τὰ ἐν τῇ γενέσει πρὸς τὸ ἀχολουϑεῖν ἀλλή:
λοις τὸ γενητὸν xal τὸ φϑαρτόν, ἀλλὰ xal τὸ μὴ εἶναι ὡρισμένον χρόνον 1545
προστέϑειχεν; “ἢ εἴη ἄν, φησὶν ᾿Αλέξανδρος, τοῦτο προσϑείς, οὐχ ὡς
80 ὁμοίως ὡρισμένον χρόνον ἐσομένων τε xal οὐχ ἐσομένων, ἀλλὰ χυρίως
μὲν ὡρισμένον ἐσομένων, ἤδη δὲ xal ὡρισμένον οὐχ ἐσομένων τῷ μὴ ἄπει- ὅ
pov* πρὸς γὰρ τὸ ἄπειρον ἀντιτιϑεὶς τὸ ὡρισμένον εἶπεν: ὀρίζεται γὰρ 6
χρόνος, ὃν οὐχ ἔστιν ἕχαστον, ὑπὸ τοῦ χρόνου, ἐν ᾧ ἔστι, xal ἀναιρεῖται
αὐτοῦ $ ἀπειρία. οὕτως οὖν ὡρισμένος xal ὃ τοῦ μὴ εἶναι χρόνος, ὅτι
35 μὴ dmetpoc." 10
Δυνατὸν δὲ xal οὕτως ὡρισμένον λέγειν τὸν τοῦ μὴ slvat χρόνον ὡς

4 ἐπιζητήσαι c 5 ἔσται (pr.) Ab: xai ἔσται DEc χαὶ om. E οὐχ] xal
οὐ E 6 οὐχέτι)] e corr. E! 1 γὰρ om. D ἐξ A: τῶν ἐξ DEb

8 ix AE?b: οὐχ ἐκ DE 9 τῶν ἄλλων AE?b: τὴν ἄλλην DE ὡσαύτως corr.
ex ὡς αὐτὸς E? 10 ἔστι] seq. ras. 1 litt. E 11 xai om. D 12 ἐστίν c
13 οὐχ --- λοιπῷ (p. 945,13) om. E: abberrat c 11 τῆς Db: om. A 19 χρόνος
Db: om. A 20 ἔχειν om. D 21 τῇ om. D 29 προστέϑειχε A ἣ

om. D οὐχ ὡς Ab: ὡς οὐχ D 94 ἀπειρία Db: ἀπορία A

944 SIMPLICII IN L. DE CAELO I 12 [Arist. p. 282*7. 23)

μεμετρημένον τι ποσὸν ἔχοντα, ὥσπερ τὸν τοῦ εἶναι. ἐπὶ μὲν γὰρ τῶν 154a
ἁπλῶν σωμάτων φανερὸν τοῦτο’ ὡρισμένος γὰρ 6 χρόνος ἑχάστου ἔσται
τῶν χκαϑ᾽ ἃ ἣ μεταβολὴ τῷ ὑποχειμένῳ γίνεται, εἴπερ ἐξ ἐναντίου xal i5
ὡρισμένου εἰς ἐναντίον xal ὡρισμένον fj μεταβολή: xal τὰ μεταξὺ γὰρ
5 ἐναντία πώς ἐστιν: ἐπὶ δὲ τῶν συνθέτων, οἷον φυτῶν xal ζῴων, τὰ μὲν
ἐξ ὧν Éxagtóv ἐστιν αὐτῶν ἁπλᾶ σώματα ταῦτα ὡρισμένον χρόνον ἔσται
τε χαὶ οὐχ ἔσται διὰ τὴν εἰς τὰ ἐναντία ἐν μέρει μεταβολήν, αὐτὰ δὲ οὐ
χεχώλυται μὲν πάλιν γενέσϑαι xav! εἶδος. οὐ γὰρ τὸ κατ᾽ ἀριϑμὸν ταὐτὸν 20
οἷόν τε ἐν τοῖς τοιούτοις σώζεσθαι, οὔτε ἀδύνατον τὰ ἐξ ὧν ἦν τι μετὰ
10 τὴν φϑορὰν αὐτοῦ πάλιν μεταβάλλοντα δέξασθαι τὸ εἶδος ἐχεῖνο, ὥστε τὰ
τοῦ ἵππου στοιχεῖα μετὰ τὴν τοῦ ἵππου φϑορὰν εἰς σφηχῶν στοιχεῖα με-
ταβαλόντα xal δεξάμενα τὸ τῶν σφηχῶν εἶδος πάλιν τούτου φϑειρομένου 30
7 ἀμέσως 7, δι᾿ ἄλλων μέσων μεταβαλεῖν ἐπὶ τὰ τοῦ ἵππου στοιχεῖα xal
δέχεσϑαι τὸ τοῦ ἵππου εἶδος. οὐ μὴν χαὶ ἐξ ἀνάγχης ἔσται ἐνεργείᾳ
15 τοῦτο πάλιν, ὥς φησιν ᾿Αλέξανδρος, τῷ δύνασθαι ταῦτα, ἐξ ὧν ὁ ἵππος
Tv. ἄλλα τινὰ γενέσθαι xal μὴ πάλιν ἵππον. ἀΐδιον μέντοι εἶναί τι τῶν 90
τοιούτων ἀδύνατον τῷ δύνασθαι τὰ ἐξ ὧν ἔστι μεταβάλλειν ἐξ ἀναάγχης"
μἥποτε δὲ τῆς γενέσεως ἐπ᾽ ἄπειρον προϊούσης τὴν μὲν ὕλην τὴν αὐτὴν
τῷ ἀριϑμῷ τὰ αὐτὰ παλιν εἴδη δέχεσθαι ἀναγχαῖόν ἐστι, xal τὸ σῶμα δέ,
0 εἴπερ καὶ αὐτὸ ἀΐδιόν ἐστι’ xal τὰ προσεχῶς δὲ τοῖς συνθέτοις εἴδεσιν 35
ὑποχείμενα τέσσαρα στοιχεῖα οὐδὲν ϑαυμαστὸν τὰ αὐτὰ τῷ ἀριϑμῷ μέ-
νοντα, οἷον πῦρ τοδὲ xal ὕδωρ, xdv ἀλλοιοτέραν ἴσχῃ διάϑεσιν πρὸ τοῦ
εἰς τὰ ἐναντία μεταβάλλειν, πάλιν ὡσαύτως διατεϑέντα xal συναρμοσϑέντα
τῶν αὐτῶν εἰδῶν ζῴου ἣ φυτοῦ δεχτιχὰ γενέσθαι: ὥστε ἀληϑὲς xal ἐπὶ 40
95 τῶν συνθέτων εἰπεῖν μὴ μόνον τὸν τοῦ εἶναι χρόνον ὡρισμένον εἶναι, ἀλλὰ
χαὶ τὸν τοῦ μὴ εἶναι, εἰ τὰ μὲν στοιχεῖα χαὶ τῷ ἀριϑμῷ τὰ αὐτά, τὰ
δὲ σύνϑετα τῷ εἴδει ἀναχάμπτοντα φαίνοιτο.

Ρ.3890υ93 ἔστω δὴ ἐφ᾽ ᾧ E ἀγένητον ἕως τοῦ xal τὸ ἄφϑαρ- [1540
τον, ἐφ᾽ ᾧ ll, πρὸς τὸ φϑαρτόν, ἐφ᾽ o 8.

80 ΠΠροϑέμενος δεῖξαι, ὅτι xal τὸ ἀγένητον ἀίδιόν ἐστι xal τὸ ἄφϑαρτον ὁ
ἀίδιον, οὐχ ἄλλως φησὶ τοῦτο δείχνυσϑαι, εἰ μὴ ἀνταχολουϑοῦντα ἀλλήλοις
δειχϑῃῇ τό τε ἀγένητον xal τὸ ἄφϑαρτον, τοῦτο δὲ δείχνυσϑαι, ἐὰν δειχϑῇ,
ὅτι τὸ γενητὸν xai τὸ φϑαρτὸν ἀνταχολουϑοῦσιν ἀλλήλοις. δείξας οὖν
τοῦτο χαὶ προσχρώμενος αὐτῷ ἐφεξῆς δείχνυσιν, ὅτι χαὶ τὸ ἀγένητον χαὶ

9 d A: οὗ D: quod b τῷ ὑποχειμένῳ D: τῶν ὑποχειμένων A: in subiecto b

4 ὡρισμένου Db: ὡρισμένων A 6 σώματα Db: om. A 10 μεταβάλλοντα Db:
μεταβαλόντα A ' lh. 12 μεταβαλόντα Ab: μεταβάλλοντα D 12 τούτου] τὸ
τοῦ 1) 13 μεταβάλλειν D 19 τὰ αὐτὰ πάλιν] πα post lac. 7 litt. D

21 τὰ αὐτὰ Ab: τῷ αὐτῷ D τῷ om. D 23 μεταβαλλεῖν A 26 τὰ (tert.)
om. ἃ 21 φαίνοιτο A: videatur b: φαίνεται D 31 οὐκ ἄλλως CDb: οὐ

χαλῶς AÀ

SIMPLICII IN L. DE CAELO I 12 [Arist. p. 2820 291] 345

τὸ ἄφθαρτον ἀνταχολουϑεῖ ἀλλήλοις. xal δείχνυσιν αὐτὸ διὰ χαϑολιχοῦ 154*
ϑεωρήματος τοιούτου: ἐὰν δύο ὅροι ληφϑῶσιν οὕτως ἔχοντες πρὸς ἀλλή- 10
λους ὡς τὰ ἀντιφατικῶς ἀλλήλοις ἀντιχείμενα, ὥστε ἄμφω μὲν ἀδύνατον
τῷ αὐτῷ ὑπάρχειν, παντὶ δὲ τῷ λαμβανομένῳ ἐξ ἀνάγχης θάτερον ὑπαρ-
χειν, ὡς ἔχει τὸ γενητὸν xal ἀγένητον" χἄν γὰρ μὴ ἀντιφατιχῶς ἀντίχειται 16
ταῦτα, διότι xal τὸ ἀγένητον χατάφασιν δηλοῖ, ἀλλ᾽ οὖν οὕτως ἔχει ὡς
ἄμφω μὲν μηδενὶ ὑπάρχειν" ἀδύνατον γὰρ τὸ αὐτὸ γενητὸν εἶναι χαὶ ἀγέ-
νητον’ παντὶ δὲ τῷ ληφϑέντι ἀνάγχη θάτερον ὑπάρχειν. 7| γὰρ γενητὸν 7|
ἀγένητον ἀνάγκη εἶναι πᾶν τὸ ὄν: ληφθῶσι δὲ x«l ἄλλοι δύο ὅροι ὁμοίως 20
10 ἐχείνοις ἔχοντες, ὡς τὸ φϑαρτὸν xal τὸ dÜaptov: xal γὰρ ταῦτα οὐδενὶ
μὲν ἄμφω ὑπάρχει, παντὶ δὲ Üdtepoy: τῶν δὲ ὕστερον ληφϑέντων ϑάτε-
ρος ἀχολουϑεῖ τῷ ἑτέρῳ τῶν προτέρων, xal ὃ λοιπὸς ἀχολουϑήσει τῷ
λοιπῷ. ἔδειξε δὲ τοῦτο οὕτως ἔχον xal ἐν τῷ δευτέρῳ τῶν []ροτέρων 25
᾿Αναλυτιχῶν, δείχνυσι δὲ αὐτὸ διὰ τῆς εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγῆς χαὶ νῦν
15 ἐπὶ στοιχείων διὰ τὸ χαϑολιχὴν οὕτως γενέσθαι τὴν ἀπόδειξιν xol τίϑησι
τὸ μὲν E ἀγένητον, τὸ δὲ Z γενητόν, xol τὸ μὲν H ἄφϑαρτον, τὸ δὲ Θ
φϑαρτόν. ἐπεὶ οὖν ἐδείχϑη ἀχολουϑοῦντα ἀλλήλοις τὸ γενητὸν καὶ τὸ 80
φϑαρτόν, τουτέστι τὸ Z xal τὸ O, λέγω, ὅτι ἀνταχολουθϑοῦσιν ἀλλήλοις
xal τὰ λειπόμενα, xal τῷ αὐτῷ ὑπάρξει τὸ E, xal τὸ H, ταὐτὸν δὲ εἰπεῖν
20 xal τὸ ἀγένητον xal τὸ ἄφϑαρτον. εἰ γὰρ μὴ ἀχολουϑεῖ τῷ H τὸ E,
τουτέστι τῷ ἀφθάρτῳ τὸ ἀγένητον, ἀνάγχη τὸ Ζ τῷ Η ἀκχολουϑεῖν παντὶ 85
γὰρ τὸ E 7| τὸ Z ἀνάγκη ὑπάρχειν’ ἀχολουϑήσει dpa τῷ ἀφϑάρτῳ τὸ
Ἱενητόν. ἀλλὰ τὸ 2 xal τὸ Θ, ταὐτὸν δὲ εἰπεῖν τὸ γενητὸν xal φϑαρτόν,
ἐδείχϑη ἀχολουϑοῦντα ἀλλήλοις. ὥστε xal τῷ Η, τουτέστι τῷ ἀφϑάρτῳ,
95 τὸ Θ τὸ φϑαρτὸν ἀχολουϑήσει, ὅπερ ἀδύνατον: ὑπέχειτο γὰρ οὕτως ἔχειν 40
πρὸς ἄλληλα τὸ H xal τὸ Θ, ὡς μηδενὶ ἄμφω ὑπάρχειν’ ἀλλὰ μὴν
xai τὸ φϑαρτὸν xal ἄφϑαρτον οὕτως ἔχει πρὸς ἄλληλα" ἀδύνατον γὰρ τὸ
αὐτὸ φϑαρτὸν ἅμα xal ἄφϑαρτον εἶναι. εἰ οὖν ὑποθεμένων ἡμῶν μὴ
ἀχολουϑεῖν τὸ E, τῷ H, τουτέστι τὸ ἀγένητον τῷ ἀφϑάρτῳ, ἀδύνατόν τι
80 συνέβη τὸ τὸ αὐτὸ φϑαρτόν τε ἅμα χαὶ ἄφϑαρτον εἶναι, δῆλον, ὅτι ἀδύ- 45
νατὸν τὸ ὑποτεθέν: ἀχολουϑεῖ ἄρα τῷ Η τὸ E, | τουτέστι τῷ ἀφϑάρτῳ 155*
τὸ ἀγένητον. διὰ δὲ τὴν αὐτὴν ἀνάγχην xai τῷ E τὸ Η ἀκχολουϑήσει,
τουτέστι τῷ ἀγενήτῳ τὸ ἄφθαρτον" εἰ γὰρ μὴ τοῦτο, τὸ OB, τουτέστι τὸ
qUaptóv: ἀνάγχη γὰρ Üdtepov: τῷ δὲ Θ τὸ 2 ἐδείχϑη ἀχολουϑοῦν, τουτ-
35 ἔστι τῷ φϑαρτῷ τὸ γενητόν’ xal τὸ E dpa xai τὸ Ζ ἀχολουϑήσει, xal ὅ.

6 ἔχει ACb: ἔχειν Ὁ 7 αὐτὸ Db: αὐτὸν A 8 ϑάτερον Ab: ϑάτερον αὐτῶν D

11 ὑπάρχει Db: ὑπάρχειν A 12 ser. ἀχολουϑὴ 13 ἔδειξε] hinc rursus ine. E: ex c
rursus discrepantiam scripturae enotavi δευτέοῳ] cap. 22 15 τῶν στοιχείων c

τὸ] corr. ex τὴν E? οὕτω CD γίνεσϑαι c 18 ἀντακολουϑήσει A 19 τὸ αὐτὸ
A, sed corr. 20 τῷ] τὸ E 25 τὸ (alt.) om. e ὑπέχειτο Ab: ὑπέϑηχχε D: ὑπέϑετο
Ec 21 τὸ (pr) A: om. DEc γὰρ om. E: ἄρα E?c 28 φϑαρτὸν εἶναι A
εἶναι om. A 80 τὸ αὐτὸ À: corr. ex αὐτὸ D: ταὐτὸ Ec 32 ἀγένητον AE?b: γενητόν
DE αὐτὴν] bis E, sed corr. δῦ xai τὸ E. dpa Ab: τῷ E dpa DE?: xai τῷ E
dpa E: τῷ ἄρα E c xai (alt) AE: om. Dh τὸ (tert.) ADE?: τῷ Eb

346 SIMPLICII IN L. DE CAELO I 12 (Arist. p. 282923. 28944]

ἔσται τὸ αὐτὸ ἅμα γενητὸν xal ἀγένητον, ὅπερ ἀδύνατον" ἀχολουϑεῖ ἄρα 155»
xai τῷ ἀγενήτῳ τὸ ἄφθαρτον. ὥστε xal δχατέρῳ αὐτῶν τὸ ἀΐδιον: τὸ
γὰρ ἀγένητον ἅμα xai ἄφθαρτον ὃν δῆλον ὅτι ἀίδιόν ἐστι μήτε ἀρχὴν
ἔχον τοῦ εἶναι, εἴπερ ἀγένητον, μήτε τέλος, εἴπερ ἄφϑαρτον. εἰ οὖν τὸ 10

5 μὲν γενητὸν xal φϑαρτὸν ἐν μέρει χρόνου τὸ εἶναι ἔχοντα οὐχ ἀΐδια, οὔτε
γενητόν τι ἄφϑαρτον εἶναι δυνατὸν οὔτε ἀγένητον φϑαρτόν, ἵνα μὴ τὸ
αὐτὸ αἰδιόν τε dua xal οὐχ ἀΐδιον T. xal οὕτως διὰ μέσου τοῦ ἀιδίου
τὴν ὅλην ἀπόδειξιν προήγαγε τοῦ μήτε ἀγένητόν τι φϑαρτὸν εἶναι μήτε 15
γενητὸν ἄφθαρτον, ὅπερ ἐπὶ μὲν τοῦ οὐρανοῦ φυσιχῶς πρότερον ἀπέδειξεν,

10 ὅτε ἀγένητον αὐτὸν ἐδείχνυ xai ἄφϑαρτον ix τοῦ μηδὲν ἔχειν ἐναντίον,
νῦν δὲ χαϑόλου προὐβάλετο σχοπεῖν ὡς τῆς χαϑολιχῇῆς ἀποδείξεως τοῦ
μήτε ἀγένητόν τι φθαρτὸν εἶναι μήτε γενητὸν ἄφθαρτον xal τῷ οὐρανῷ 20
ἐφαρμοττούσης.

p.28334 Τὸ δὲ φάναι μηδὲν κωλύειν ἕως τοῦ τὸ δὲ πῇ ἄπειρον
15 οὔτε ἄπειρον οὔτε ὡρισμένον.

είξας ἀνταχολουϑοῦντα ἀλλήλοις τό τε γενητὸν xal τὸ φϑαρτὸν xal
αὖ πάλιν τὸ ἀγένητον καὶ τὸ ἄφϑαρτον, χαὶ ὅτι χαὶ τὸ ἄφϑαρτον ἀΐδιον
ὃν οὐ δύναται γενητὸν εἶναι xal τὸ ἀγένητον αὖ παλιν ἀΐδιον ὄν, εἵπερ 80
χαὶ ἄφϑαρτον, οὐ δύναται φϑαρτὸν εἶναι, ὑπαντᾷ λοιπὸν πρὸς τοὺς νομί-
20 ζοντας μηδὲν χωλύειν γενητόν τι ἅμα χαὶ ἄφϑαρτον τὸ αὐτὸ λέγειν, ὡς ὁ
[Πλάτων χατὰ τὸ φαινόμενον xai γεγονέναι σαφῶς λέγων τὸν χόσμον ὑπὸ
τοῦ δημιουργοῦ xal μὴ ἄν ποτε λυθῆναι" "tb γὰρ καλῶς ἁρμοσϑέν, φησί, 85
χαὶ ἔχον εὖ λύειν ἐθέλειν xaxoü*" ἢ ἀγένητον ἅμα xal φθαρτόν, ὅπερ
οὐδεὶς μὲν φαίνεται λέγων, ἀλλ᾽ ὁ ᾿Αριστοτέλης χατὰ τὴν χοινωνίαν τοῦ
25 λόγου xal ταύτην τοῖς ἐλέγχοις ὑπέβαλε τὴν ὑπόϑεσιν: 6 δὲ ᾿Αλέξανδρος
xai αὐτὴν ἐχ συλλογισμοῦ τῷ [᾿λάτωνι ἐπάγει" “τῷ γὰρ τὸ γενητόν, φη- 40
σίν, ἄφθαρτον λέγοντι xal τὸ ἀγένητον φϑαρτὸν ἀχολουϑεῖ λέγειν. χαὶ
πρῶτον ἐπιφέρει τοῖς ταῦτα λέγουσι τὸ ἀναιρεῖν τι τῶν δεδομένων. καὶ
γάρ, ὅτι ἄτοπον τὸ τὰ δεδομένα ἀναιρεῖν, πρόδηλον: τί δὲ τοῦτό ἐστιν,
30 ὃ δεδομένον xal ἀποδεδειγμένον ἀναιροῦσιν οἱ ταῦτα λέγοντες: ὁ ᾿Αλέξαν- 4»

9 ἐστι] seq. ras. 1 litt. E 9 γενητὸν AE?b: ἀγένητον DE φϑαρτὸν AE?: ἀφϑαρ-
τον DEb (sed fort. scr. τὸ μὲν ἀγένητον xai ἄφϑαρτον ἀίδια, τὸ δὲ γενητὸν xal φϑαρτὸν
ἐν χτλ᾿) 0. í τῷ αὐτῷ E: corr. E? 7 post ἡ del. xal οὐχ ἀίδιον E!

8 τι AE?b: τι ἢ DE 10 ὅτε D: ὅτι AEb μηδὲν] μὴ δὲ A 11 προὐβαάλ-
λετο D σκοπεῖ E: corr. E? ὡς b: in lac. 16 litt. E?: χαϑόλου ὡς A: om. D
12 τι om. D 14 δὲ (pr)] δὴ c 159 οὔτ᾽ c o9" c 16. 17 καὶ αὖ ---
pr. ἄφϑαρτον (17) om. D 17 καὶ (tert.) om. Ebc 19 λοιπὸν] corr. ex πάλιν E!
20 τι) τε A 22 qst] Tim. 41 b 28 χακοῦ] χαχοῦ εἶναι A 26 τὸ οπι.
Ec 20. 21 φησίν om. A 2" ἀγένητον Ab: ἄφϑαρτον DE 28 λέγουσι)

υ
comp. A inut. in λέγειν 29 γάρ om. A 30 λέγοντες] comp. corr. ex y; A

SIMPLICII IN L. DE CAELO I 12 (Arist. p. 28334] 341

δρός φησι τὸ ἀνταχολουϑεῖν ἀλλήλοις τό τα γενητὸν xal τὸ φϑαρτὸν xal 1555
τὸ ἀγένητον xai τὸ | ἄφϑαρτον. ταῦτα γὰρ ἤδη δεδειγμένα ἀναιρεῖται 155b
ὑπὸ τῶν γενητὸν ἄφθαρτον 7| ἀγένητον φϑαρτὸν λεγόντων. ὑπώπτευσε δὲ
χαὶ αὐτὸς ἐν τοῖς ἐφεξῆς ἄλλα τινὰ τὰ ἀναιρούμενα λέγειν τὸν ᾿Αριστοτέ-

5 Àmw, ἐν οἷς φησιν’ ἣ γὰρ ἄπειρον ἣ ποσόν τινα ὡρισμένον χρόνον ὅ
δύναται ἅπαντα ποιεῖν 7| πάσχειν. xat μάτην τὸν γὰρ αἰτιολογιχὸν
σύνδεσμον ὁ ᾿Αλέξανδρος ἀφαιρεῖται σαφῶς συνάπτοντα τὸ ἀναιρούμενον
δεδομένον ὑπὸ τῶν οὕτω λεγόντων. εἰ γὰρ δέδοται χαὶ ὡμολόγηται περὶ
τῶν ἐν χρόνῳ ποιούντων ἢ πασχόντων (τὰ γὰρ ὑπὲρ χρόνον ἐχτὸς dv εἴη 10

10 τοῦ λόγου), ὅτι T ἐν ἀπείρῳ χρόνῳ ποιεῖ ἢ πάσχει 7| ἐν πεπερασμένῳ"
ἐν ὡρισμένῳ μὲν γὰρ ὁπωσοῦν χρόνῳ δεῖ ποιεῖν 7| πάσχειν T εἶναι ἣ μὴ
εἶναι, ὡρισμένος δὲ χρόνος ἐστὶ χυρίως μὲν ὃ ἀρχὴν χαὶ πέρας ἔχων,
ἤδη δὲ xal 6 ἄπειρος ὥρισται τῇ νοήσει xal τῷ ἀεί, ὡς δέ φησιν ᾿Αλέ-
ξανδρος, xal τῷ μηδὲν εἶναι ἐχτὸς αὐτοῦ. οὐ χρὴ δὲ ἄπειρον τὸν ἐνερ-

15 γείᾳ ἄπειρον ὄντα λαμβάνειν, ἀλλὰ τὸν ἐπ᾽ ἄπειρον’ ὁ γὰρ ἐνεργείᾳ ἄπει-
ρος χρόνος οὐχ ἔστιν, ἀλλ' 6 xarà τὸ ἐπ᾽ ἄπειρον προιέναι ϑεωρούμενος.
τοῦτον οὖν εἶπε τὸν ἄπειρον ὃ ᾿Αριστοτέλης, οὗ οὐχ ἔστι πλείων" 30
τοῦ γὰρ ἐπ᾽ ἄπειρον προιόντος χρόνου οὐχ ἔστιν ἄλλος πλείων, ἐπειδὴ ὃ
xat' ἐνέργειαν ἄπειρος οὐχ ἔστιν οὐδὲ ὅλως τὸ τοιοῦτον ἄπειρον, ὡς ἐν

20 τῷ D τῆς Φυσιχῇῆς ἀχροάσεως δέδειχται' τοῦ δὲ ἐπ᾽ ἄπειρον προιόντος,
xdy ἀεί, ἔστι τις ἐχτὸς τοῦ λαμβανομένου, ἀλλὰ xal οὗτος μέρος ἐστὶν 90
αὐτοῦ, χαὶ τοῦ γε ὅλου τούτου οὐδὲν ἔστιν ἐχτός, ὥσπερ οὐδὲ πλείων
ἔστι τις αὐτοῦ xal οὗτός ἐστιν ὁ ἄπειρος χρόνος ὃ ἐπ᾽ ἄπειρον ὡρισμένος
χαὶ αὐτὸς τῷ ἀνεχλείπτῳ χαὶ τῷ μὴ εἶναι πλείονα αὐτοῦ. τὸ δέ γε πῇ

25 ἄπειρον, οἷόν ἐστι τὸ γενητὸν μὲν ἄφθαρτον δὲ ἣ τὸ ἀγένητον φϑαρτόν, 80
οὐδαμῶς ὡρισμένον ἐστὶν οὔτε ὡς ἀρχὴν χαὶ πέρας ἔχον, ὡς τὸ πεπε-
ρασμένον, οὔτε τῷ μηδὲν αὐτοῦ πλεῖον εἶναι, ὡς τὸ ἄπειρον’ Éxatépou
γὰρ ἔστιν ἐχτὸς xal πλείων χρόνος, οὐ μέντοι ἐφ’ ἑχάτερα, ἀλλὰ τοῦ μὲν
γενητοῦ x«l ἀφϑάρτου πρὸ τοῦ εἶναι, τοῦ δὲ ἀγενήτου xal φϑαρτοῦ μετὰ

30 τὸ εἶναι. "dua δέ, φησὶν ὃ ᾿Αλέξανδρος, xal ἔνστασίν τινα λύει δυναμέ- s5
νὴν φέρεσθαι πρὸς τὴν τοῦ γενητοῦ xal φϑαρτοῦ γεγενημένην ἀχολουϑίαν.
εἰ γάρ, ὅτι ὡρισμένος ἀμφοῖν ὁ χρόνος τοῦ τε εἶναι χαὶ τοῦ μὴ εἶναι, διὰ
τοῦτο ἀλλήλοις ἀχολουθοῦσιν, εἰ τοῦ μὲν γἹενητοῦ xal ἀφϑάρτου τὸ μὲν μὴ

1 τὸ (tert.) om. c l. 2 xal τὸ ἀγένητον xal τὸ ἄφϑαρτον ACb: om. DE 2 τὸ
ἄφϑαρτον AC: ἄφϑαρτον c 9 ὑπώπτευσε] -ὦ- e corr. E? 4 αὐτὸς AE?: αὐτοὺς
DEb τὰ] bis D 4. 5 ᾿Δριστοτέλη E: corr. E? 6 ποιεῖν] ἢ ποιεῖν E?c

11 μὲν γὰρ Ab: γὰρ DE: μὲν c ὁποσοῦν DE: corr. D! 12 χυρίως μὲν Ab:
μὲν χυρίως DEc 11 πλείων D: πλεῖον AE 18 πλείων om. D 20 Φυσιχῇς}
cap. 5 21 ἔστι] seq. ras. 1 litt. E 22 πλείων C: πλέων A: πλέον DEc

28 τις] tt be ἄπειρον] ἄπειρος E: corr. E? 25 ἀγένητον φϑαρτόν DEb: ἀγένητον
μὲν φϑαρτὸν δέ AE?c 26 ἐστὶ E deinde del. τὸ γενητὸν μὲν ἄφϑαρτον δὲ E!

28 πλείων] -«v e corr. E! 39 τοῦ δὲ --- εἶναι (30) om. A 30 ὁ om. A

λόει D: λόειν AE 30. 31 δυναμένην AE?b: δυνάμενον DE 91 φϑθαρτοῦ) ἀφϑάρ-
ΤΑ 32 ὁ om. A τοῦ pi] pi A

348 SIMPLICII IN L. DE CAELO I 12 [Arist. p. 28324. 11]

elvat ὥρισται χατὰ τὴν ἀρχήν, τὸ δὲ εἶναι χατὰ τὸ πέρας, τοῦ δὲ ἀγενή- 155b
tou xal φϑαρτοῦ τὸ ἀνάπαλιν, οὐχ ἀνάγκη τὰ ὡρισμένον ἔχοντα χρόνον «ἰ
ἀχολουϑεῖν ἀλλήλοις. ταύτην οὖν, φησί, λύει τὴν ἔνστασιν διὰ τοῦ δεῖν
μὲν τὸ ποιοῦν 7| πάσχον xal τὸ ὃν ἣ μὴ ὃν ἐν ὡρισμένῳ χρόνῳ ταῦτα

5 ἔχειν, τὸ δὲ πῇ ἄπειρον μηδαμῶς ὡρίσϑαι μήτε ὡς ἑχατέρωθεν πεπερασ- 45
μένον μήτε ὡς τὸ ἀνέχλειπτον." |

Ρ. 388411 "Ett τί μᾶλλον ἐπὶ τῷδε τῷ σημείῳ ἕως τοῦ ὥστε ἄν 156:
ὑπάρχειν θῶμεν, ἃ δύνανται, τὰ ἀντιχείμενα ἅμα ὅπάρξει.

Δείξας, ὅτι 6 λέγων γενητόν τι ἄφθαρτον 3| ἀγένητον φϑαρτὸν ἀναιρεῖ 5
10 τι τῶν χειμένων χαὶ δεδομένων τὸ τὰ ἐν χρόνῳ ποιοῦντα 7) πάσχοντα
ἢ ἐν ἀπείρῳ ἢ πεπερασμένῳ χρόνῳ ποιεῖν Y) πάσχειν ἣ εἶναι ἢ μὴ
εἶναι: τὸ γὰρ γενητὸν μὲν ἄφϑαρτον δὲ xal τὸ ἀγένητον μὲν φϑαρτὸν
δὲ οὔτε ἐν ἀπείρῳ χρόνῳ οὔτε ἐν πεπερασμένῳ τὸ εἶναι ἔχουσιν ἣ 10
τὸ μὴ εἶναι" τοῦτο οὖν δείξας xal δι᾿ ἄλλου δείκνυσιν ἐπιχειρήματος, ὅτι
15 oí οὕτως λέγοντες ἀναιροῦσί τι τῶν ὡμολογημένων τὸ ἀδύνατον εἶναι τὸ
αὐτὸ ἅμα εἶναί τε xal μὴ εἶναι’ xal γὰρ ὡμολόγηται μέν, ὅτι ἀδύνατόν
ἐστι τοῦτο, συμβαίνει δὲ αὐτοῖς τὸ ἀδύνατον, εἴπερ ἀγένητόν τι ὑποθέμε- 15
νοι, τουτέστιν ἀεὶ ὃν πρότερον, ἐφθϑάρϑαι ποτὲ λέγουσιν: ἀπείρων γὰρ ὄν-
των νῦν ἐν τῷ ἀπείρῳ χρόνῳ, ἐν ᾧ πρότερον ἔστι τὸ ἀγένητον, ἣ ἐν
20 πᾶσιν ὁμοίως τοῖς νῦν δύναμιν ἔχει τοῦ φϑαρῆναι ἣ ἔν τινι ἀφωρισμένῳ"
ἀλλὰ τοῦτο προδήλως ἄτοπον" τί γὰρ ἄν εἴη αἴτιον τοῦ μᾶλλον ἐν τῷδε 39
τῷ νῦν 7| ἐν τῷδε φϑαρῆναι τὸ τὸν ἄπειρον πρὸ τοῦ χρόνον δῳφεστώς:
διὸ χαὶ ὁ ᾿Αριστοτέλης ἐνδειξάμενος αὐτὸ διὰ τοῦ τί μᾶλλον ἐπὶ τῷδε
τῷ σημείῳ del ὃν πρότερον ἐφθάρη ἐπὶ τὸ ἕτερον μετῆλθε τμῆμα
25 τὸ ἐν πᾶσιν ὁμοίως τοῖς νῦν δύναμιν ἔχειν τοῦ φϑαρῆναι, εἴπερ μηδὲν 30
μᾶλλον ἐν τῷδε ἣ ἐν τῷδε. ἀπείρων δὲ ὄντων τῶν νῦν ἄπειρον χρόνον
τὸν πρὸ τοῦ, ἐν ᾧ ἦν, τὸ ἀγένητον δύναμιν εἶχε τοῦ ἐφθϑάρϑαι xal μὴ
εἶναι’ dua οὖν τῷ εἶναι ἐνεργείᾳ δύναμιν ἕξει τοῦ μὴ εἶναι τὸ ἀγένητον
μὲν φϑαρτὸν δέ, ὥστε, ἐὰν ὑπάρχειν ϑῶμεν, ἃ δύναται, τὸ ἀγένητον ἔσται 80
80 μὴ ὄν: ἅμα ἄρα ὃν xal μὴ ὃν ἔσται, ὅπερ ἀδύνατον. ὁμοίως δὲ xal τὸ

2 xai Ab: om. DE 4 ἢ (pr) A: ἣ τὸ DEc ἢ (alt.)] ἣ τὸ c 9 ἔχειν
E?b: μὴ ἔχειν DE et μὴ ὁ corr. A ὡς om. E: corr. E? 1 ὥστ᾽ ἐὰν c

ὥστε --- δύνανται (8) om. D 8 ἃ δύνανται A: d δύναται E: ἀδύνατα c 11 πεπε-
ρασμένῳ Ab: ἐν πεπερασμένῳ DEc 12 ἄφϑαρτον ---μὲν A: om. DE xai — δὲ (13)
om. b 18 πεπερασμένῳ χρόνῳ A 15 oi] suprascr. E? οὕτως ACE: οὕτω
Dc «t AE?b: om. CDE ὡμολογημένων CE: corr. ex ὡμολογουμένων A: ὃμο-
λογουμένων D 16 xai γὰρ Ab: om. CDEc ὁμολόγηται E, sed corr. post
μέν add. γάρ E*c 17. 18 bzol£ucvot AC: ὑποτιϑέμενοι DEc 19 ἐν ᾧ ΑΕ:
om. DE 20 τοῦ φϑαρῆναι] suprascr. A? 21 αἴτιον] ἄτοπον D 22 χρόνον
Db: χρόνου ACEc ὑφεστός E 23 αὐτὸ D: corr. ex αὐτῷ A?E! 26 ἣ iv]
5? A post vov ius. τὸν A* 28 τῷ Α: τοῦ DEc (b hic lac. hab.) τοῦ ADE:
xai τοῦ Εἷς 29 ἃ] ὃ c ἀγένητον] corr. ex ἀγέννητον A?

SIMPLICII IN L. DE CAELO I 12 (Arist. p. 289211. 17] 349

Ἱενητὸν μὴ ὃν τὸν ἄπειρον πρὸ τοῦ χρόνον οὐ μᾶλλον ἐν τῷδε T) τῷδε 156^
τῷ νῦν δύναμιν εἶχε τοῦ γενέσθαι, ἀλλ᾽ ἐν παντὶ ὁμοίως: ἐὰν οὖν xal
τούτῳ μὴ ὄντι xav ἐνέργειαν, δύναμιν δὲ ἔχοντι τοῦ εἶναι, ὑπάρχειν 80
ϑῶμεν, ὃ δύναται, ἔσται ἅμα μὴ ὃν τὸ αὐτὸ xal ὄν, ὅπερ ὁμοίως ἀδύ-
νατον. εἰ οὖν τὸ μὲν ὑποθέσθαι ὑπάρχειν, ὃ δύναται, ψεῦδός ἐστι xal
οὐχ ἀδύνατον, τὸ δὲ τὸ αὐτὸ ἅμα εἶναι καὶ μὴ εἶναι 7| μὴ εἶναι xai εἶναι
οὐ μόνον ψεῦδός ἐστιν, ἀλλὰ xal ἀδύνατον, δῆλον, ὅτι οὐ τῷ ὑποϑέσϑαι
ὑπάρχειν, ὃ δύναται, ψευδεῖ ὄντι xai οὐχ ἀδυνάτῳ ἠχολούϑησε τὸ ἀδύνα- 40
tov, ἀλλὰ τῷ δύναμιν ἔχειν τοῦ ἀντιχειμένου τὸν ἄπειρον πρὸ τοῦ χρόνον"
10 τοῦτο οὖν ἀδύνατόν ἐστιν. ἀδύνατον οὖν εἶναί τι γενητὸν ἄφϑαρτον ἣ ἀγέ-
νητον φϑαρτόν, εἴπερ ἀνάγχη ταῦτα τὴν τοῦ ἀντιχειμένου δύναμιν ἔχειν
ἐν ἀπείρῳ πρὸ τοῦ χρόνῳ. 45
Οὗτος μὲν 6 τοῦ ὅλου λόγου σχοπός" ἐν δὲ τῇ λέξει τὸ ἢ μὴ ὃν
ἄπειρον ἐγένετο ὁ μὲν ᾿Αλέξανδρος | ἐλλιπῶς εἰρῇσϑαί φησιν" εἶναι 156o
15 γὰρ τὸ ὅλον ἢ μὴ ὃν ἄπειρον χρόνον ἐγένετο. μήποτε δὲ τὸ ἄπει-
pov ἀντὶ τοῦ ἐπ᾽ ἄπειρον ἐπιρρηματικῶς ῥηϑὲν οὐδὲν ἐλλείπει. σημεῖα
δὲ χαλεῖ τὰ ἐν οἷς ἐφθάρη ἣ ἐγένετο, διότι τὸ μὲν φϑείρεσϑαι xal τὸ γί- ὅ
νεσϑαι ἐν χρόνῳ, τὸ δὲ ἐφϑάρϑαι xal τὸ γεγονέναι ἀχρόνως xal ἐν τῷ
νῦν, ὡς ἐν τῇ Φυσιχῇ ἀχροάσει δέδειχται. συντόμως δὲ τὸ ἐπιχείρημα
20 ϑεὶς ὃ ᾿Αριστοτέλης xal πανταχοῦ τὰ δύο προτιθεὶς τό τε ἀγένητον μὲν
φθαρτὸν δὲ xal τὸ γενητὸν ἄφθαρτον ἀσάφειαν ἐνεποίησεν ἐν τῷ δύνα-
ται ἄρα μὴ εἶναι ἄπειρον χρόνον μὴ προσϑεὶς τὸ 'xal elvat, ὅπερ 10
ἐπὶ τοῦ γενητοῦ μὲν ἀφθάρτου δὲ ἀληϑεύει. ὡς φανερὸν δὲ αὐτὸ xal
ἀπὸ τοῦ ἑτέρου συννοούμενον διὰ συντομίαν παρῆχεν.

e Ld

25 p. 283317. Ἔτι δὲ xal τοῦτο ὁμοίως ἐν παντὶ σημείῳ ὑπάρξει to
ἕως τοῦ ἀλλὰ δέδειχται, ὅτι ἀδύνατον τοῦτο.

'Q ᾿Αλέξανδρος “σαφέστερον ἄν ἣν, φησίν, εἰρημένον τοῦτο, εἰ ἀντὶ
τούτου ἔχειτο ὁμοίως γὰρ τοῦτο ἐν παντὶ χρόνῳ ὑπάρξει. οὐ γὰρ
νῦν, φησί, δείχνυσιν αὐτό, ἀλλ᾽ ὡς ἑπόμενον τοῖς δεδειγμένοις λαμβάνει. 20

1 μὴ] τὸν μὴ E: τὸ μὴ Ec ὃν τὸν C: corr. ex ὃν τὸ A*: ὃν τῶν D: ὄντων E: ὃν
ἐν Ε3. ἄπειρον AC: ἀπείρων DE: ἀπείρῳ c deinde add. τῷ Ες χρόνον
C: comp. A: χρόνου DE: χρόνῳ E?c ob AE?b: om. DE 2 τῷ E?: τοῦ C:
om. ADE 4 xci om. D 9 ἐστι) seq. ras. ] litt. E 6 δὲ τὸ] δὲ A

8 οὐχ om. D 9 t9] τὸ A 10 ἀδύνατον (pr.)] ras. ὃ litt. E ?j,— ῳῳϑαρτὸν (11)
Ab: om. DE 12 iv om. E 14 ἐλλειπῶς E φασιν E 16 ἐπιρηματικῶς A
el

17. 18 γίγνεσϑαι DE 19 ὡς} suprascr. E! Φυσιχῃ] ΥἹ 6 ἐπίρημα Α
20 τὰ om. c δύο] corr. ex 9eia E? 2] γενητὸν μὲν Ac ἄφϑαρτον δὲ c
22 τὸν ἄπειρον ex Arist. c (sed cf. Arist. codd. EL) 29 ὡς] xai D 24 συννοῦ-
μενον c 25 τοῦϑ᾽ c ἅπαντι Ec 27 εἰ] suprascr. E? 28 τούτου A:
τοῦ ἔτι Ὧδε: τοῦ E: τοῦ τόδε ἔτι E? ἔχειτο τόδε c 29 τοῖς --- ἑπόμενον (p. 350,1)
om. Ec

350 SIMPLICII IN L. DE CAELO I 12 (Arist. p. 2838417. 20]

μήποτε δὲ ὡς ἑπόμενον μὲν εἴρηται τοῖς εἰρημένοις, ἄλλο δέ τι ἔτι μᾶλλον 156b
ἄτοπον συνάγει τὸ μὴ μόνον ἅμα εἶναι xal μὴ εἶναι ἔν τινι μέρει ypóvoo,.
ἀλλὰ χαὶ ἐν παντὶ τῷ ἀπείρῳ χρόνῳ τοῦτο συμβαίνειν. ἐν παντὶ γὰρ τοῦ
ἀπείρου χρόνου νῦν δύναμιν ἔχει τοῦ εἶναι χαὶ μὴ εἶναι, τοῦ μὲν μετὰ
5 τῆς δυνάμεως xal τὴν ἐνέργειαν ἔχον, τοῦ δὲ μόνην τὴν δύναμιν: οὐδὲ 25
γὰρ μᾶλλον ἐν τῷδε τῷ νῦν ἢ τῷδε. ἐὰν οὖν ὑποτεθῇ ὑπάρχειν αὐτῷ,
ὃ δύναται, ἐν τῷ ἀπείρῳ χρόνῳ ἅμα ἕξει τὸ εἶναι xal μὴ εἶναι. 6 δὲ
᾿Αριστοτέλης ἠρχέσϑη τῷ τὸν ἄπειρον χρόνον δύναμιν ἔχειν τοῦ εἶναι xal
μὴ εἶναι’ τούτῳ γὰρ ἕπεται τὸ xal xat! ἐνέργειαν εἶναι xal μὴ εἶναι ἐν 80
10 τῷ ἀπείρῳ χρόνῳ, ἐὰν ὃ δύναται ὑποϑώμεϑα ὑπάρχειν αὐτῷ.

p.283a490 "Et εἰ πρότερον $ δύναμις ὑπάρχει τῆς ἐνεργείας ἕως
τοῦ ἄπειρον ἄρα χρόνον.

Καὶ διὰ τούτου τοῦ ἐπιχειρήματος τὸ αὐτὸ δείχνυσιν, ὅτι, ἐὰν γενὴη-
τόν tt ἄφϑαρτον ὑποτεθῇ, ἀνάγχη αὐτὸ τὸν ἄπειρον χρόνον δύναμιν ἔχειν

5 τοῦ εἶναι xal μὴ εἶναι" τούτῳ ὃὲ ἕπεται τὸ τὸν ἄπειρον χρόνον ἅμα εἶναι
χαὶ μὴ εἶναι, ὅπερ ὡς σαφὲς παρῆχε. δείχνυσι δέ, ὅτι τὸν ἄπειρον χρό- 40

΄-Ὁ ἢ v ^ JJ A e
vov δύναμιν ἔχει τοῦ εἶναι xal μὴ εἶναι, λαβὼν ὡς ἐναργές, ὅτι, ἐν οἷς
ἔστι τὸ δυνάμει xal τὸ ἐνεργείᾳ ἐπὶ τοῦ αὐτοῦ, οἷον τοῦ εἶναι xal μὴ;
εἶναι, ἐν τούτοις προηγεῖται πάντως τὸ δυνάμει τοῦ ἐνεργείᾳ καὶ ἣ τοι-

90 αύτη δύναμις τῆς ἐνεργείας: δυνάμει γὰρ τοῦτο λέγομεν, ὃ δύναται εἰς 45
ἐνέργειαν ἀχϑῆναι. τὸ οὖν γενητὸν xal πρὸ τοῦ γενέσϑαι τὸν ἄπειρον
éxei|vov χρόνον, ὃν τέως ἀγένητον ἦν" xal γὰρ τοιοῦτόν τι σημαινόμενον 1ὅ 714
τοῦ ἀγενήτου παρέϑετο" δύναμιν εἶχε τοῦ γενέσϑαι. ἔχει δὲ xal ἤδη γε-
Ἰονός- xal γὰρ τὸ γεγονὸς δύναται εἶναι xal γεγονέναι, ἀλλ᾽ οὐ προῦ παρ-

, e ὦ ἢ - , Ad iJ « * ,

25 χει τότε ἢ δύναμις τῆς ἐνεργείας. ἕξει οὖν τὴν τοῦ εἶναι δύναμιν xal ἐν ὃ
παντὶ τῷ ἀπείρῳ τῷ πρὸ τοῦ γενέσϑαι χρόνῳ, ἐν ᾧ οὕπω ἦν’ ἅμα qàp
οὐχ ἣν xal τοῦ εἶναι δύναμιν εἶχε xai τοῦ γενέσϑαι τέως ἀγένητον ὅν.
ὑπάρξει δὲ ἢ δύναμις αὕτη χαὶ γενομένῳ χαὶ μηχέτι ὄντι ἀγενήτῳ, ἅπερ
βραχέως ἡρμήνευσεν ᾿Αριστοτέλης διὰ τοῦ ἅπαντα ὑπάρξει τὸν χρόνον, 10

30 xal ὃν ἀγένητον ἦν xal μὴ ὃν ἀντὶ τοῦ "xal ὃν μηχέτι ἀγένητον, αλλ’

v^ ^ ^a^ un Ὁ ^ M ^? δ. M w , ,
Tr] γενόμενον᾽" xal οὕτως ἔχει τὴν δύναμιν ὡς τὸ ἄπειρον χρόνον γίνε-

D
71

σϑαι δυνάμενον, εἴπερ xal ὃν δύναται εἶναι xal ἅμα δὲ τῷ μὴ εἶναι δύνα-
piv ἔχειν οὐ μόνον τοῦ μὴ εἶναι, ἀλλὰ xal τοῦ εἶναι xal τοῦ πρότερον 16

Ι ante μὲν del. δὲ A τι Ab: om. DEc 9 μόνον c οὐδὲ ADb: οὐδὲν Ec
( ἅμα ἕξει Ab: ἕξει ἅμα DEc 8 τὸν] τοῦ D 9 «ai (pr.) AD: om. Ebc

11 εἴπερ E 12 ἄρα om. E 18 τοῦ (alt.)] τε c καὶ (alt.)] ἢ D 20 8)
ὅτι A 21 τὸν] corr. ex tev E? 23 ὃν Db: ὃν AEc γὰρ] γὰρ xal A

tt om. D 23 παρέϑετο om. D δύναμιν DE: ὃ δύναμιν Ac 24. δύναται)
δύναμιν Α: supra add. ἔχει μετὰ τὸ A? 28 ὑπάρχει c 29 ἑρμήνευσεν A
ἅπανθ᾽ c 30 ὃν (pr.)) ὃν Ac óv] ὃν D ὃν (alt.)] corr. ex ὃν A: ὃν
Ec ἣν ἀλλ C 3l οὕτως) ὅπερ E τὸ] τὸν Ας 32 ὃν] ὃν D

τῷ] τὸ E 93 ἔχει D

SIMPLICII IN L. DE CAELO I 12 (Arist. p. 288.20. 24] 351

xal τοῦ ὕστερον xal ἁπλῶς τοῦ del εἶναι" τῷ γὰρ εἰς ἄπειρον μὴ ὄντι τίς 1575
dv αἰτία εἴη τοῦ τότε μὲν γενέσϑαι xal εἶναι, ὅτε λέγεται, οὐχὶ δὲ πρότε-
pov ἣ ὕστερον: ἄπειρον ἄρα χρόνον δύναμιν ἔχει τοῦ εἶναι xal μὴ εἶναι,
ᾧ ἕπεται, ἐὰν εἰς ἐνέργειαν ἀχϑῇ, ὃ δύναται, τὸ ἄπειρον χρόνον χαὶ εἶναι 90

5 xal μὴ εἶναι. ὅτι δὲ ἐπ᾽ ἀπειρον χρόνον τὴν δύναμιν ἔχει τοῦ εἶναι τὸ
τὸν ἄπειρον πρὸ τοῦ χρόνον μὴ ὄν, δῆλον, εἴπερ μηδεμία ἀνάγχη ἐστὶ
τοῦ ἐν τῷδε γενέσϑαι τῷ χρόνῳ, ἀλλὰ μὴ πρότερον 7j ὕστερον. "xal τοῦτο
μὲν ἐπὶ τοῦ γενητοῦ, φησὶν ᾿Αλέξανδρος, τὸ συμπέρασμα συνήγαγε, τὸ δὲ 56
ἐφεξῆς ἐπὶ τοῦ φϑαρτοῦ συνάξει. μήποτε δέ, ὡς xal αὐτὸς φαίνεται

10 συννοήσας, αὕτη μὲν f δεῖξις ἐπ᾿ ἀμφοῖν ἁρμόττει, τὸ δὲ ἐφεξῆς ἐπι-
χείρημα πρὸς ἄλλο τι βλέπει. ὡς γὰρ τὸ γενητὸν μὲν ἄφθαρτον δὲ xai
πρὸ τοῦ γενέσθαι μὴ ὃν εἶχε δύναμιν εἰς ἄπειρον τοῦ εἶναι, οὕτως τὸ 80
ἀγένητον μὲν φθαρτὸν δὲ ἅμα ὃν δύναμιν ἔχει τοῦ μὴ εἶναι.

Ρ. 388.-2 Φανερὸν δὲ xal ἄλλως ἕως τοῦ xal μὴ ἀεὶ ἄρα εἶναι. 85

15 Τοῦ Πλάτωνος εἰπόντος ἐν Τιμαίῳ "tà μὲν δὴ δεϑὲν πᾶν Aotóv, τὸ
δὲ χαλῶς ἁρμοσϑὲν xal ἔχον εὖ λύειν ἐθέλειν xaxoD" xai πάλιν ὡς ἀπὸ
τοῦ δημιουργοῦ πρὸς τοὺς οὐρανίους ϑεοὺς “᾿ἀϑάνατοι μὲν οὐχ ἐστὲ τὸ
πάμπαν, οὐ μὴν λυϑήσεσθέ γε οὐδὲ τεύξεσϑε ϑανάτου μοίρας χατὰ τὸ 40
φαινόμενον δοχεῖ λέγεσϑαι, ὅτι λυτὸς χαὶ ϑνητὸς ὧν ὃ χόσμος τῇ ἑαυτοῦ

20 φύσει xal φϑαρτὸς ὅμως οὐ φϑείρεται. πρὸς τὸ τοιοῦτον οὖν τοῦ λόγου
φαινόμενον ἀντιλέγων ὁ ᾿Αριστοτέλης 'qavepóv, φησίν, ὅτι ἀδύνατον
φϑαρτόν τι ὃν τῇ ἑαυτοῦ φύσει μὴ φϑαρῆναί note. εἰ γὰρ τοῦτο, 4
ἅμα καὶ ἀεὶ ἔσται, τουτέστιν ἀΐδιον ἔσται, τὸ αὐτὸ καὶ φϑαρτόν, χαὶ ἄμφω
ἐντελεχείᾳ, τουτέστι xat! ἐνέργειαν ἄμφω, xal οὐχὶ δυνάμει μόνον τὸ 157b

25 φθαρτόν, ἀλλ᾽ ὥστε xal ἀΐδιον εἶναι xal ἐφθαρμένον, ὅπερ ἐναργῶς dto-
πον. τὸ μὲν γὰρ φϑαρτὸν εἶναι τὸ ἀίδιον οὕτως, ὡς πεφυχέναι μόνον, εἰ
xal ἄτοπον, διότι χρὴ τὸ πεφυχὸς εἰς ἐνέργειαν ἄγεσϑαί ποτε, ἀλλ᾽ ἐναρ- 5
γέστερον τὸ ἄτοπον, ὅταν ἐνεργείᾳ ἄμφω ϑεωρῆται" χαὶ γὰρ δύναμιν
μὲν ἔχειν τῶν ἀντιχειμένων τὸ αὐτὸ δυνατόν, ὅταν μὴ ἀιδίως ἔχῃ, τὸ

1 ante ὕστερον ras. 4 litt. E 2 τοῦ τότε Α: τοῦτο ὁτὲ D: τοῦ seq. lac. ὃ litt. et
ὅτε E: in lac. ins. τὸ E? γίνεσϑαι A ὅτε] corr. ex ὁτὲ δὲ E? 4 6) 6, τι"
E?c τὸ] τὸν c χρόνον om. D ὅ τὸ A: τε DE: τε c 6 μὴ] οὖχ ς

Ἴ τῷ χρόνῳ γενέσθαι Ec τοῦτο] corr. ex τούτου E! 8 φησὶν ὁ c συνήγα-
γεν E: corr. E? alt. τὸ — ἁρμόττει (10)] mg. E? 9 ἐπὶ --- συνάξει) τῷ ἀφϑάρτῳ
συντάττει E?c ὡς om. E?c φαίνεται] δοκεῖ E?c 10 συνεννοῆσαι E?c

ὅτι αὕτη Εἧς ἀπόδειξις ἀμφοῖν συμβαίνει E?c 11 τὸ] e corr. E: mut. in
tp D γεννητὸν A: corr. A? 12 μὴ om. Ec 14 ἄρα om. E 15 ἐν
Τιμαίῳ εἰπόντος Ec Τιμαίῳ] 41 a—b δεθϑὲν] corr. ex τεϑὲν E? 17 ἐστὲ]
corr. ex ἔστι E? 18 λυϑήσεσϑέ)] -£ e corr. E 1€ τεύξεσθαι E: corr. E?
22 τι om. Ec 29 post pr. ἔσται suprascr. xal ἀεὶ μὴ ἔσται A? 25 ἄλλως τε E:
corr. E? 26 πεφυχέναι] comp. ambig. A 26. 277 εἰ xai) εἶναι A 21 τὸ
om. A 28 ἄμφω A: τὸ ἄμφω DE: τὰ ἄμφω E? ϑεωρεῖται E

8592 SIMPLICII IN L. DE CAELO I 12 (Arist. p. 98824924]

δὲ ἅμα τὰς ἐνεργείας ἔχειν ἀδύνατον" εἰχότως οὖν τὸ ἐντελεχείᾳ mpoc- 157^
τέϑειχεν.
Ὁ δὲ ᾿Αλέξανδρος ὑπερβιβάζειν μᾶλλον ἀξιοῖ τὴν λέξιν οὕτως" 'del 10
δὲ ἔσται ἐντελεχείᾳ, ἅμα δὲ χαὶ qüaprov'. "xal μᾶλλον, φησίν, ὑπὸ τῆς
5 λέξεως ἔοιχε τοῦτο δηλοῦσϑαι" εἰ γὰρ ἀεὶ ἔσται ἐντελεχεία ὃν φϑαρτόν,
τοῦ μὲν ἀεὶ εἶναι δύναμιν ἕξει, διότι χαὶ ἔστιν ἀεί, τοῦ δὲ μὴ ἀεὶ εἶναι,
ὅτι φθαρτὸν ὑπόχειται’ φθαρτὸν γάρ ἐστι τὸ δύναμιν ἔχον τοῦ μὴ delis
εἶναι 7| τοῦ ποτὲ μὴ εἶναι" οὕτως οὖν ἔσται ποτὲ δύναμιν ἔχον τοῦ ἅμα
εἶναί τε xai μὴ εἶναι. μήποτε δὲ ἐναργέστερόν ἐστι τὸ “ἔσται γὰρ ἀίδιον
10 ἅμα xal φϑαρτὸν ἐντελεχείᾳ᾽, ᾧ ἕπεται τὸ ἅμα ἀεί τε elvat xal μὴ del
εἶναι, ὅπερ ἐστὶ τὴν ἀντίφασιν συναληϑεύειν. αὐτὸς δὲ πάλιν τὸ δυνατὸν 539
τέϑειχεν ὡς χοινὸν ἐπί τε τοῦ ἐνεργείᾳ ὄντος xal τοῦ δυνάμει" xol γὰρ
τὸ ἐνεργοῦν δύναται. “᾿γράφεται δέ, φησὶν ᾿Αλέξανδρος, οὕτως: ἀεὶ γὰρ
ἔσται χαὶ ἅμα χαὶ φϑαρτὸν ἐντελεχείᾳ" χαὶ εἴη ἄν, φησίν, ὃ νοῦς
15 τοῦ λεγομένου τοιοῦτος: εἰ φϑαρτόν τι ὃν μηδέποτε φϑείροιτο xat' ἐνέρ- 95
4e:xv, ἀεὶ ἄν εἴη, τουτέστιν ἀΐδιον ἄν εἴη xal ἄφϑαρτον᾽" εἰ δὲ τοῦτο, τῷ
μὲν del εἶναι xav ἐνέργειαν xal τοῦ εἶναι ἀεὶ δύναμιν ἔχοι ἄν, τῷ δὲ
φϑαρτὸν εἶναι οὐχ del εἶναι δυνατὸν ἔσται" τοιοῦτον γὰρ τὸ φϑαρτόν"
ἅμα ἄρα τὸ αὐτὸ ἀεί τε εἶναι δυνατὸν ἔσται xal μὴ ἀεί, ὅπερ ἀδύνατον. 80
20 xdv οὕτως ἔχῃ, φησίν, ἢ γραφή, xataXe(mot dv ἣμῖν προστιϑέναι τὸ
χαὶ ἄφϑαρτον, ὡς εἶναι τὸ ὅλον ἀεὶ γὰρ ἔσται ἅμα χαὶ ἄφϑαρ-
τον xal φϑαρτὸν ἐντελεχείᾳ. καὶ περιέτυχον ἐγὼ xal οὕτως ἐχούσῃ
Ἰραφῇ.
Δείξας δέ, ὅτι ἀδύνατον τὸ φϑαρτὸν φύσει ἄφϑαρτον εἶναι, ἐπήγαγε" 86
95 φθείρεται ἄρα ποτὲ τὸ φθαρτόν’ " dote, φησὶν 6 ᾿Αλέξανδρος, xal 6
χύσμος, xaU' οὖς τῇ αὑτοῦ φύσει φϑαρτός ἐστι γενητὸς dw, οὐχ dibto;
ἔσται, ἀλλὰ φϑαρήσεταί ποτε. ὅτι ὃὲ πρὸς τὸ φαινόμενον τῶν []λάτωνος
λόγων xal οὐ πρὸς τὴν ἔννοιαν ὑπήντησεν ὁ ᾿Αριστοτέλης, δῆλον, ὥς πρό- 40
τερον εἶπον, εἴπερ γενητὸν οὐχ ἀπὸ χρόνηυ τινὸς λέγει τὸν χήόσμον 6 Πλά-
30 των, ὥς Ye τὸν χρόνον μετ᾽ οὐρανοῦ γενέσϑαι φησί, τὸ δὲ ἀπὸ χρόνου
τινὸς γενητὸν προὐπαάρχοντα ypovov ἔχει τῆς ἑαυτοῦ γενέσεως, ἀλλὰ γενη-
τὸν οὕτως εἶναι τὸν χύσμον φησὶν ὡς αἰσθητὸν xal σωματιχὸν xal τοῦ 46
μὲν ὄντως ὄντος ὑποβεβηχότα, ἐν τῷ γηγίνεσϑαι δὲ τὸ εἶναι ἔχοντα.

—— .Ἡ . ..--.-.. » — A ——— — ———-—

ὃ Ἀλέξανδρος] om. DE: corr. E? 4 δὲ (pr.) om. c 5 φϑαρτὸν δὲ E?c

6 xal om. A 8 ἢ — elvat om. c 10 τὸ dpa om. D 12 ἐπί corr. ex
ἐπεί E 13 γράφεται] sic Arist. cod. E pr. nisi quod xai ante ἅμα cum ceteris om.
οὕτως Ab: xal οὅτως DEc 14 xai φϑαρτὸν] bis A: xal φϑαρτὸν xal ἄφϑαρτον A*c:
xai ἄφθαρτον DE: incorruptibile b 16 dd] ἀεὶ γὰρ A 19 dpa — δυνατὸν om. E
20 προτιϑέναι A: corr. A? 2] ἄφϑαρτον] τὸ ἄφϑαρτον A: τὸ φϑαρτόν D: φϑαρτόν
E: φϑαρτὸν εἶναι E?c: ?ncorruptibile esse Ὁ 22 ἔχουσι E: corr. E? 24 φϑαρτὸν
AE?b: ἄφϑαρτον DE ἄφϑαρτον om. D 26 oàc] οὗ D αὐτοῦ ADE

οὐκ] «ci οὐχ E 28 οὐ] add. A? 29 γεννητὸν A: corr. A* post λέγει
del. εἴπερ γενητόν E? τὸν xó3pov Ab: in lac. 10 litt. E?: om. D 9] γεννητὸν
A: corr. A?, ut saepius 39 ὄντως om. A

SIMPLICII IN L. DE CAELO I 12 (Arist. p. 283229. 56] 3509

xal τοῦ μὴ εἶναι τὸ αὐτὸ δύναμιν ἔχει (τοῦτο γὰρ αὐτῇ τὸ ὕλῃ εἶναί 158b
ἐστι) χαί ἐστιν ἄφθαρτος. εἰς τί γὰρ ἄν ἣ ὕλη φϑαρείη; τὸ οὖν γενη-
τόν, εἰ πρὸ τοῦ γενέσϑαι δύναμιν ἔχει τοῦ μὴ εἶναι τοῦτο, ὅπερ γενήσε- 80
ται, xai μετὰ τὸ γενέσϑαι μένει τὴν αὐτὴν ἔχον δύναμιν. ἐὰν οὖν γενη-

5 τὸς xal ἄφϑαρτος 0 χόσμης ὑποτεθῇ, xal μετὰ τὸ γενέσϑαι δύναμιν ἔχει
τοῦ μὴ εἶναι: ἦν γάρ ποτε, ὅτε οὐχ ἦν' εἰ οὖν ἄφϑαρτος ὑποχείμενος
ἀίδιος τὸ λοιπὸν ἦ κατ᾽ ἐνέργειαν δύναμιν ἔχων τοῦ μὴ εἶναι, ἐὰν ὑποϑώ- 85
μεϑα, ὃ δύναται, ἅμα ἔσται τε xal οὐχ ἔσται ἐνεργείᾳ ὥστε τὰ ἀντιχεί-
μενα τῷ αὐτῷ ἐνεργείᾳ ὑπάρξει, ὅπερ ἀδύνατον ὃν ἀδυνάτῳ ἠχολούϑησεν,

10 οὐ τῷ ὑποτεϑῆναι, ὃ δύναται (τοῦτο γὰρ οὐχ ἀδύνατον, ἀλλ’ ἀναγχαῖον
τοῦ ἀιδίου ὄντος τὸ ἐν αὐτῷ δυνάμει εἰς ἐνέργειαν ἀχϑῆναί mote), ἀλλὰ 40
τῷ αἴδιον ἅμα ὑποτεϑῆναι xal δύναμιν ἔχον τοῦ ποτὲ μὴ εἶναι. ὁμοίως
ὃὲ xal τὸ φϑαρὲν δύναμιν ἔχει τοῦ πάλιν γενέσϑαι τὸ ὅπερ ἦν πρότερον,
εἴπερ ἀΐδιον τὸ ὑποχείμενον χαὶ τὰς δυνάμεις ἀεὶ ἔχει τοῦ εἶναι χαὶ μὴ

15 εἶναι τῶν συνθέτων ἕχαστον. |

ρ. 288060ν ᾿Αλλὰ μὴν οὐδέν γε ἀληϑὲς εἰπεῖν ἕως τοῦ ἀλλὰ τοῦ 159»
| εἶναι ἣ ἔσεσϑαι.

Δείξας, ὅτι τῷ λέγοντι γενητόν τι ἄφϑαρτον εἶναι ἀχολουϑεῖ τὸ δύνα- 5
μιν ἔχειν τὸ αὐτὸ τοῦ τὰ ἀντιχείμενα ἅμα ὑπάρξαι αὐτῷ, ἔνστασιν ἐφεξῆς
20 λύει δυναμένην φέρεσθαι πρὸς τὸν λόγον τοιαύτην. τὸ γενητὸν μὲν ἄφϑαρ-
tov δὲ τοῦ μὲν μὴ εἶναι τὴν δύναμιν εἰς τὸ παρεληλυϑὸς ἔχει, εἴπερ
πρότερον μὴ ὃν ὕστερον ἔστι, τοῦ δὲ εἶναι εἰς τὸ μέλλον, εἴπερ ἄφϑαρτον 10
ὑπόχειται: οὐχ ἄρα ἅμα ἕξει δύναμιν τοῦ εἶναί τε xal μὴ εἶναι, ὥστε
οὐδὲ ἐνεργείᾳ ἅμα ἕξει τὰ ἀντιχείμενα. ταύτην δὲ τὴν ἔνστασιν λύων
25 φησίν, ὅτι πᾶσα δύναμις Y, εἰς τὸν ἐνεστῶτα χρόνον ἔστιν ἢ εἰς τὸν μέλ-
Àovta* xal γὰρ χυρίως δυνατὰ λέγομεν τὰ μήπω μὲν ὄντα, οἷα τε δὲ 10
γενέσϑαι, τούτῳ διαφέροντα τῶν ὑπαρχόντων τῷ μέλλειν xal μήπω εἶναι.
εἰ οὖν ἐπὶ μηδενὸς ἀληϑές ἐστιν εἰπεῖν νῦν, ὅτι ἔστι πέρυσιν ἢ
οὐχ ἔστι πέρυσιν (ἀμφοτέρως γὰρ γράφεται)" οὐ γὰρ ἀληϑὲς νῦν εἰπεῖν,
80 ὅτι ἔστιν 6 πέρυσι χρόνος, οὐδέ τι τῶν ἐν τῷ χρόνῳ τῷ πέρυσιν ὄντων 90
ὅτι νῦν ἔστιν, ἀλλ᾽ οὐδὲ πέρυσιν ἀληϑὲς ἦν εἰπεῖν, ὅτι τὸ νῦν μέρος τοῦ
χρόνου ἔστιν, ὃ μετ᾽ ἐνιαυτὸν γέγονεν. οὐ γὰρ ἔστιν ἐπαλλάσσειν τοὺς

] αὐτὴ E: corr. E? elvat ὅλῃ CD 2 ἂν 1j) ἡ D, corr. in ἡ dv 4 χαὶ ---
ὑποτεθῇ (5)] mg. E? δύναμιν ἔχον CDc ἐὰν] εἰ E?c 9 ὑποτεϑείη E?c
τὸ] corr. ex τοῦ E? 6 εἶναι --- οὐχ] in ras. D 7 ἢ] ἣ A: ἦν A? δόμιν D

Eyov E 9 ὃν] corr. ex ὧν A? 10 ἀλλ ἀλλὰ xal A 11 τοῦ] mut. in τὸ E?
12 τῷ AE?*: τὸ DE 14. 15 «al μὴ elvat om. Ec 16 οὐδέ D Tec 7 3)

suprascr. E? 22 ἔστι] seq. ras. 1 litt. E 28 ἕξει dpa CD 24 ἕξει dpa
CD τὰ Om. c λύων AE?b: λύειν DE 26 δυνατὸν A, sed corr.

δὲ] suprascr. E? 21 τοῦτο E: corr. E? 30 πέρυσι] πέρυσιν E — 31 τὸ om. c
32 μετ᾽ corr. ex μεϑ' D: κατ᾽ c ἐπαλάσσειν A: corr. A?

23*

304 SIMPLICII IN L. DE CAELO I 12 [Arist. p. 289429]

p. 283499 Ἔστι δὲ xal ὧδε ϑεωρῆσαι ἕως τοῦ xal ἅμα ὑπάρχειν 158a
ἐνεργείᾳ τὰ ἀντιχείμενα. 81

Εἰπὼν πρὸς τοὺς δοχοῦντας λέγειν φϑαρτὸν μὲν τῇ ἑαυτοῦ φύσει τὸν 40
χόσμον, μὴ φϑείρεσϑαι δέ, xal χατὰ τὴν ὁμοιότητα τοῦ λόγου γενητὸν
μέν, μὴ ἔσεσϑαι δέ, πάλιν ἐπὶ τὴν αὐτὴν ἐπάνεισι συλλαβὴν δειχνύς, ὅτι
ἀδύνατον T, γενόμενόν mote ἄφϑαρτον διατελεῖν ἢ ἀγένητον ὃν xal χατὰ
τὸ ἀεὶ τὸ πρότερον ὑφεστὼς φϑαρῆναι. ἣ δὲ ἀπόδειξις πῇ μὲν ὁμοία τῇ
πρότερον εἰρημένῃ, π δὲ διάφορος. ἔχει δὲ οὕτως" τὸ γενητὸν ἄφθαρ- 45
tov xal ἀγένητον φθαρτὸν ἢ φύσει τοιαῦτα ἐστιν | ἣ ἀπὸ ταὐτομάτου 1580
10 ἣ ἀπὸ τύχης. xat ἐστιν ἀναγχαία ἢ διαίρεσις ἐπὶ τῶν αἰτίου πρὸς τὸ

εἶναι δεομένων, τοιαῦτα δὲ τό τε γινόμενον χαὶ τὸ φϑειρόμενον. ἀλλὰ τὸ
μὲν ἀπὸ τύχης πᾶν xai ἀπὸ ταὐτομάτου ὡς ἐπ᾽ ἔλαττον ἀεὶ ἔστι xol
οὔτε ἀεὶ οὔτε ὡς ἐπὶ τὸ πολύ, τὸ δὲ ἀγένητον xal τὸ ἄφθαρτον ἄπειρον ὃ
χρόνον ἔστιν, εἰ μὲν ἀλλήλοις συνυπάρχει τὸν ἐφ᾽ ἑχάτερα ἄπειρον, ὡς
15 μήτε ἀρχὴν ἔχειν μήτε τέλος, ἀλλ᾽ ἁπλῶς εἶναι ἄπειρον, εἰ δὲ τὸ μὲν
ἀγένητον φϑαρτὸν ὑποτεθῇ, τὸ δὲ ἄφϑαρτον γενητόν, τὸν ἐπὶ ϑαάτερα
ἄπειρον xal ἀπό τινος: xal δῆλον, ὅτι τὰ μὲν ἐφ᾽ ἑχάτερα ἐπ᾽ ἄπειρον 10
ὄντα ἢ μὴ ὄντα ἀεὶ ἔστι xal ἀεὶ οὐχ ἔστι, τὰ -δὲ ἐπὶ ϑάτερα ἐπὶ πλέον.
εἰ οὖν τὰ μὲν τοιαῦτα ἢ del ἣ ἐπὶ πλέον ἔστι xal οὐχ ἔστι, τὰ δὲ ix
40 ταὐτομάτου ἢ ἀπὸ τύχης οὗτε ἀεὶ οὔτε ἐπὶ πλέον, συνάγεται ἐν δευτέρῳ
σχήματι, ὅτι τὸ γενητὸν ἄρθαρτον ἣ ἀγένητον φϑαρτὸν οὔτε ἀπὸ τύχης οὔτε 15
ἀπὸ ταὐτομάτου: ἀνάγχη ἄρα φύσει τοιαῦτα εἶναι αὐτά, ὡς ὁτὲ μὲν εἶναι
ὁτὲ δὲ μή, ἐπὶ ϑάτερα τὸ ἀεὶ ἔχοντα τοῦ εἶναι xal τοῦ μὴ εἶναι. τῆς δὲ
φύσεως τῆς αὐτῆς μενούσης χαὶ δύναμις ἢ αὐτὴ μένει χαὶ τὸ ὑποχείμενον
25 τὸ αὐτὸ μένει τὴν αὐτὴν δύναμιν ἔχον xal οὐχ ἀπολλύον αὐτὴν ἐν ταῖς 30
εἰς τὰ ἐναντία μεταβολαῖς, εἴπερ αίδιος ἢ ὕλη. τῆς οὖν φύσεως xal τῆς
ὕλης τῆς αὐτῆς οὔσης ἀναγχη xal τὴν αὐτὴν δύναμιν del εἶναι" xai γὰρ
πρὸ τοῦ πῦρ γενέσϑαι 7, τι τῶν ἄλλων στοιχείων ἢ ὕλη δύναμιν εἶχε τοῦ
γενέσϑαι ταῦτα, γενομένη ὃὲ οὐχ ἀπολώλεχε τὰς δυνάμεις ταύτας, ἀλλὰ 95
30 μένει τὰς αὐτὰς δυνάμεις ἔχουσα" ἢ γὰρ αὐτὴ ὕλη xal τοῦ εἶναι τόδε τι

] xai (alt.) om. DEc 2 ἐναργῆ D τὰ Om. c 9 συλλαβὴν ADE: ac-
ceptionem b: λαβὴν E?c 6 7 (pr) ΔΕ»: εἰ DE ὃν Α: τι ὄν A? 1 πῇ Ab:
tj DEc 8 πῇ Ab: τῇ DEc ἔχει δὲ οὕτως om. D 9 xai A(b): εἰ DE:
ἢ Ἐς 10 αἰτίας Ac 11 τε om. A γινόμενον Α: γενόμενον DEc

12 ἀεὶ om. c 13 τὸ (pr. om. A 14 εἰ piv b: εἰ σὺν A: ἢ σὺν DE: εἴ γε E*?c
τὸν Α: τῶν D: τὸ e corr. ΕἾ, 15 ἔχειν om. A 16 τὸν A: τῶν CDE: τὸ E*c
11 ἄπειρον (pr.)) om. A: ἄπειρα C xal] ἣ c τινος] τινος ἔχουσι c 18 ἣ
μὴ ὄντα om. Ec ἔστι (41{.)} ἔστιν Ee 19 τοιαῦτα] corr. ex ταῦτα E? ἔστι (alt.)]
ἔστιν E 2] ἄφϑαρτον C: μὲν ἄρϑαρτον ADEb: μὲν ἄφϑαρτον δὲ E?c post τύχης
del. οὔτε ἀεὶ E? 20 ἀπολλύων A: corr. A?: ἀπολύων E 26 φύσεως] corr. ex
ἐρέπεως E^ 27 xal yàp] οὐ γὰρ E?bc 29 γινομένη c οὐχ om. Ebc 30 ἡ]
εἰ A ἡ ὕλη Δ

SIMPLICII IN L. DE CAELO I 12 (Arist. p. 283499. *6] 355

xal τοῦ μὴ εἶναι τὸ αὐτὸ δύναμιν ἔχει (τοῦτο γὰρ αὐτῇ xb ὕλῃ εἶναί 158»
ἐστι) καί ἐστιν ἄφθαρτος. εἰς τί γὰρ ἄν ἢ ὕλη φϑαρείη;: τὸ οὖν γενη-
τόν, εἰ πρὸ τοῦ γενέσθαι δύναμιν ἔχει τοῦ μὴ εἶναι τοῦτο, ὅπερ γενήσε- 80
ται, χαὶ μετὰ τὸ γενέσϑαι μένει τὴν αὐτὴν ἔχον δύναμιν. ἐὰν οὖν γενη-

5 τὸς xal ἄφθαρτος ὁ χόσμος ὑποτεϑῇ, xal μετὰ τὸ γενέσϑαι δύναμιν ἔχει
τοῦ μὴ elvat ἦν γάρ ποτε, ὅτε οὐχ Tv: εἰ οὖν ἄφϑαρτος ὑποχείμενος
ἀίδιος τὸ λοιπὸν Tj xat' ἐνέργειαν δύναμιν ἔχων τοῦ μὴ εἶναι, ἐὰν ὑποθώ- 85
μεθα. ὃ δύναται, ἅμα ἔσται τε xal οὐχ ἔσται ἐνεργείᾳ ὥστε τὰ ἀντιχεί-
μενα τῷ αὐτῷ ἐνεργείᾳ ὑπάρξει, ὅπερ ἀδύνατον ὃν ἀδυνάτῳ ἠχολούϑησεν,

10 οὐ τῷ ὑποτεϑῆναι, ὃ δύναται (τοῦτο γὰρ οὐχ ἀδύνατον, ἀλλ᾽ ἀναγχαῖον
τοῦ ἀιδίου ὄντος τὸ ἐν αὐτῷ δυνάμει εἰς ἐνέργειαν ἀχϑῆναί ποτε), ἀλλὰ 40
τῷ ἀΐδιον ἅμα ὑποτεϑῆναι xal δύναμιν ἔχον τοῦ ποτὲ μὴ εἶναι. ὁμοίως
δὲ χαὶ τὸ φϑαρὲν δύναμιν ἔχει τοῦ πάλιν γενέσϑαι τὸ ὅπερ ἦν πρότερον,
εἴπερ ἀΐδιον τὸ ὑποχείμενον xal τὰς δυνάμεις ἀεὶ ἔχει τοῦ εἶναι xal μὴ

15 εἶναι τῶν συνθέτων ἕχαστον. |

«7

p.28396 ᾿Αλλὰ μὴν οὐδέν qc ἀληϑὲς εἰπεῖν ἕως τοῦ ἀλλὰ τοῦ 169a
| εἶναι ἣ ἔσεσϑαι.

Δείξας, ὅτι τῷ λέγοντι γενητόν τι ἄφϑαρτον εἶναι ἀχολουϑεῖ τὸ δύνα- ὃ
μιν ἔχειν τὸ αὐτὸ τοῦ τὰ ἀντιχείμενα ἅμα ὑπάρξαι αὐτῷ, ἔνστασιν ἐφεξῆς
20 λύει δυναμένην φέρεσθαι πρὸς τὸν λόγον τοιαύτην. τὸ γενητὸν μὲν ἄφϑαρ-
τὸν δὲ τοῦ μὲν μὴ εἶναι τὴν δύναμιν εἰς τὸ παρεληλυϑὸς ἔχει, εἴπερ
πρότερον μὴ ὃν ὕστερον ἔστι, τοῦ δὲ εἶναι εἰς τὸ μέλλον, εἴπερ ἄφϑαρτον
ὑπόχειται’ οὐχ dpa ἅμα ἕξει δύναμιν τοῦ εἶναί τε xal μὴ εἶναι, ὥστε
οὐδὲ ἐνεργεία ἅμα ἕξει τὰ ἀντιχείμενα. ταύτην δὲ τὴν ἔνστασιν λύων
25 φησίν, ὅτι πᾶσα δύναμις ἣ εἰς τὸν ἐνεστῶτα χρόνον ἔστιν 7| εἰς τὸν μέλ-
Aovta* xal γὰρ χυρίως δυνατὰ λέγομεν τὰ μήπω μὲν ὄντα, οἷά τε ὃὲ 15
Ἱενέσϑαι. τούτῳ διαφέροντα τῶν ὑπαρχόντων τῷ μέλλειν xal μήπω εἶναι.
εἰ οὖν ἐπὶ μηδενὸς ἀληϑές ἐστιν εἰπεῖν νῦν, ὅτι ἔστι πέρυσιν ἣ
οὐχ ἔστι πέρυσιν (ἀμφοτέρως γὰρ γράφεται)" οὐ γὰρ ἀληϑὲς νῦν εἰπεῖν,
80 ὅτι ἔστιν ὁ πέρυσι χρόνος, οὐδέ τι τῶν ἐν τῷ χρόνῳ τῷ πέρυσιν ὄντων 90
ὅτι νῦν ἔστιν, ἀλλ᾽ οὐδὲ πέρυσιν ἀληϑὲς ἣν εἰπεῖν, ὅτι τὸ νῦν μέρος τοῦ
χρόνου ἔστιν, 8 μετ᾽ ἐνιαυτὸν γέγονεν. οὐ γὰρ ἔστιν ἐπαλλάσσειν τοὺς

-—

| αὐτὴ E: corr. E? εἶναι ὕλῃ CD 2 ἂν ἡ] ἡ D, corr. in ἡ ἂν 4 χαὶ ---
ὑποτεθῇ (5)] mg. E? δύναμιν ἔχον CDc ἐὰν] εἰ E?c 9 ὑποτεϑείη E*c
τὸ] corr. ex τοῦ E? 6 slvat — οὐχ} in ras. D 1 ἢ] ἢ A: ἦν A? δύμιν D

ἔχον E 9 ὃν] corr. ex ὧν A? 10 ἀλλ᾽ ἀλλὰ xol A 11 τοῦ] mut. in τὸ E?
12 τῷ AE?: τὸ DE 14. 15 χαὶ μὴ εἶναι om. Ec 16 οὐδέ D 16 17 ἢ]

suprascr. E? 22 ἔστι] seq. ras. 1 litt. E 28 ἕξει ἅμα CD 24 ἕξει ἅμα
CD τὰ om. c λύων AE?b: λύειν DE 26 δυνατὸν A, sed corr.

δὲ] suprascr. E? 21 τοῦτο E: corr. E? 30 πέρυσι] πέρυσιν E 31 τὸ om. c
32 μετ᾽ corr. ex μεϑ᾽ D: κατ᾽ c ἐπαλάσσειν A: corr. A?

23*

3506 SIMPLICII IN L. DE CAELO I 12 [Arist. p. 28356. 14]

χρόνους" εἰ οὖν τοῦτο ἀληϑές, ἀδύνατον τὸ μὴ ὄν ποτε ὕστερον ἀΐδιον 169*
εἶναι, τουτέστι τὸ γενητὸν ἄφθαρτον τοῦ λοιποῦ διατελεῖν. ἐπειδὴ γὰρ ss
πρότερον μὴ ὃν ὕστερον ἔστιν, ἕξει καὶ γενόμενον τὴν τοῦ μὴ εἶναι δύνα-
μιν, οὐχὶ τοῦ τότε μὴ εἶναι, ὅταν ἤδη γέγονεν: ὑπάρχει γὰρ ἐνεργείᾳ
5 τότε ὄν: ἀνάγχη οὖν τοῦ πέρυσι καὶ ἐν τῷ παρεληλυϑότι χρόνῳ tà τοιοῦ-
toy ἔχειν τὴν δύναμιν. χαί ἐστι μὲν xal τοῦτο ἄτοπον, εἴπερ μηδεμία 80
δύναμις τοῦ γεγονέναι ἔστιν, ἀλλὰ τοῦ εἶναι ἢ τοῦ ἔσεσϑαι, αὐτὸς δὲ εἰς
ἐναργέστερον ἀπάγων ἔστω φησὶν οὗ ἔχει τὴν δύναμιν ὑπάρχον
αὐτῷ ἐνεργείᾳ: ἔσται ἄρα ἀληϑὲς εἰπεῖν νῦν περὶ τοῦ νῦν δύναμιν
10 ἔχοντος τοῦ μὴ εἶναι, οὐ μόνον ὅτι πέρυσι δύναμιν ἔχει τοῦ μὴ εἶναι, ξ6
dÀX ὅτι οὐχ ἔστι πέρυσιν᾽ ὅπερ ἔτι ἀτοπώτερον τὸ νῦν αὐτὸ ὑπάρχειν
ἐν τῷ μὴ εἶναι πέρυσιν’ ἔσται γὰρ νῦν τὸ πέρυσι’ νῦν γὰρ ὑπόχειται
ἔχειν τὴν τοῦ μὴ εἶναι πέρυσι δύναμιν. ὅρα οὖν, ὅτι ἀχολουϑοτέρα γραφή
ἐστιν ἣ λέγουσα "Ott οὐχ ἔστι πέρυσι. xai γὰρ τοῦτο συνεπεράνατο 40
15 εἰπών: ἔσται ἄρα ἀληϑὲς εἰπεῖν νῦν, ὅτι οὐχ ἔστι πέρυσι. xal μέν-
τοι τῷ ἔστι πέρυσι χρήσεται ἐφεξῆς ἐπὶ τοῦ ἀγενήτου μὲν φθαρτοῦ δὲ.
εἰχότως δὲ εἶπεν, ὅτι οὐδεμία δύναμις τοῦ γεγονέναι ἐστί" τὸ γὰρ παρελη-
λυϑὸς πᾶν ἀναγχαῖον xal οὔτε δυνατὸν οὔτε ἐνδεχόμενον λέγεται. | 4

p.283e14 “Ὁμοίως δὲ xal εἰ πρότερον ὃν ἀΐδιον ἕως τοῦ xai 159b
20 ὅλως ἐν τῷ παρελϑόντι χρόνῳ.

Δείξας, ὅτι τῷ λέγοντι γενητὸν ἄφθαρτον ἕπεται τὸ δύναμιν τοῦ μὴ 6
εἶναι ἔχειν εἰς τὸ παρεληλυϑός, ἐφεξῆς δείχνυσιν, ὅτι xal τῷ λέγοντι ἀγέ-
νητὴν φϑαρτὸν ἕπεται τὸ δύναμιν ἔχειν τοῦ εἶναι εἰς τὸ παρεληλυϑός,

- 3 e , 3^ / A 9 , f μι] AN ««
ὅπερ xal αὐτὸ ὁμοίως ἀδύνατον. τὸ γὰρ ἀγένητον ἀίδιον ὃν ἐὰν φϑαρῇ,
25 ἕξει δύναμιν τοῦ ἐν ᾧ ἦν πρὸ τοῦ φϑαρῆναι. ἦν δὲ αὕτη τοῦ εἶναι: τὸ 10
γὰρ ὑποχείμενον μένει τὴν πρὸς ἄμφω τὰ ἀντιχείμενα δύναμιν ἔχον. ἀλλ᾽
οὔτε εἰς τὸ ἐνεστὼς δυνατὸν ἔχειν τὸ ἐφθαρμένον οὔτε εἰς τὸ u£Akov:
ἀεὶ γὰρ ἔσται ἐφθαρμένον" ἕξει ἄρα δύναμιν εἰς τὸ μέλλον ἐχείνου, ὃ οὔτε

ἔστιν οὔτε γενέσϑαι δύναται ἐνεργείᾳ, εἴπερ ἀεὶ ἐφθαρμένον ἐστίν. ἐπειδὴ 1Ὁ
30 δὲ ὅλως ὑπόχειται δύναμιν ἔχειν, ἐὰν ϑῶμεν τὸ δυνατόν, ὡς ἀληϑῶς ὃυ-
v ^ ^ ^ v , V (Y ^
νατὸν ἔσται εἰπεῖν νῦν, ὅτι τοῦτο ἔστι πέρυσι xal ὅλως ἐν τῷ παρελϑόντι

2 τοῦ λοιποῦ διατελεῖν Ab: διατελεῖν τοῦ λοιποῦ DEc 4 εἶναι om. c ὅτε D

9 τοῦ Cb: τὸ ADE πέρυσι D: corr. ex περισὺ C: πέρισυ A: πέρυσιν E

5. 6 τοῦ τοιούτου CD 1 ἣ 100] ἣ D 8 évepyéotepov DE: corr. E? ἐπά-
ἴων A ἔστω δὴ ex Arist. ὁ ἔχειν D 9 αὐτῷ om. Arist. dp' c
περὶ τοῦ νῦν E?b: om. ADE τὴν δύναμιν D 10 οὐ --- εἶναι] mg. E*: om. D
11 ἀλλ᾽ οι. D αὐτῷ Ὁ 12 ἐν τῷ] τὸ D πέρυσι] πέρυσιν Ec et v
eras. A vOv γὰρ üróxettat] ὑπόχειται γὰρ Ec 15 dp c post νῦν del. εἰπεῖν E?
πέρυσιν E 16 τῷ] corr. ex τὸ E? πέρυσιν E 17 εἰπεῖν E: corr. E?

17. 18 παρεληλυϑὸς] ἀληϑὲς E: γεγονὸς c 19 εἰ om. A 22 εἰς] corr. ex «i E?
ἐφεξῆς — παρεληλυϑὸς (23) om. D xai Eb: om. A 25 ἦν δὲ) ἡ D αὐτὴ

AD 2'"l ἐνεστὸς e corr. E! 8] ante ἔσται del. δὲ A πέρυσιν AE

SIMPLICII IN L. DE CAELO I 12 [Arist. p. 288014, 17] 951

χρόνῳ, εἴπερ δύναμιν ἔχει τοῦ τότε εἶναι. εἰ οὖν τοῦτο ἀδύνατον, ἢ οὐχ 159b
ἕξει τὴν δύναμιν τοῦ ἐν ᾧ ποτε ἦν, ὃ δέδειχται τοῖς φύσει γινομένοις τε
xal οὖσιν ὑπάρχον, T, εἰ ἔχει xal φυλάσσει χἀχείνην τὴν δύναμιν, εἰς τὸν 90
ὕστερον αὐτὴν ἔξει χρόνον xal τὸ ὕστερον τῇ ἐνεργείᾳ τῇ xav αὐτὴν δύ-

5 νασϑαι γενέσθαι, xal οὐδὲν ἄτοπον ἕπεται τοῖς ὑποτιϑεμένοις τὸ μέλλον
ἤδη εἶναι ὥσπερ τοῖς ὑποτιϑεμένοις τὸ παρεληλυϑὸς εἶναι. ὁ γὰρ τὸ μέλ-
λον ὑποτιϑέμενος ἤδη εἶναι τοῦτο ὑποτίθεται, οὗ τὴν δύναμιν ἔχει, ὥστε
ἐν παντὶ μέρει τοῦ μέλλοντος χρόνου δύνασθαι εἶναι" διὸ xal νῦν ὑποτί- 35
ϑεται εἶναι.

10 p. 2383517 Καὶ φυσιχῶς δὲ xal μὴ χαϑόλου σχοποῦσιν ἕως τοῦ
τέλους.

Εἰπὼν πρότερον, ὅτι χαϑόλου περὶ παντὸς σχεψαμένοις, εἰ δυνατὸν 30
γενητόν τι ἄφϑαρτον εἶναι 7| ἀγένητον φϑαρτόν, ἔσται xal περὶ τοῦ οὐρα-
νοῦ δῆλον, χαὶ μέχρι νῦν χαϑολιχὰς τὰς ἀποδείξεις ποιησάμενος νῦν φυσι-

15 χῶς xal ἀπὸ τῶν φυσιχῶν ἀρχῶν τὰ αὐτὰ δεῖξαι προτίϑεται. χαὶ μέντοι
τὴν πίστιν ἀπὸ τῶν χατὰ μέρος λαυβάνει, ὥστε xal χατὰ τοῦτο τὰ νῦν 35
λεγόμενα διαφέρειν τῶν χαϑολικῶν ἀποδείξεων, οὐ μόνον ὅτι ἀπὸ φυσιχῶν
ἀρχῶν xal οὐχ ἀπὸ χοινῶν εἴληπται, ὡς τὰ πρότερα, ἀλλὰ xal ὅτι ἀπὸ
τῆς τῶν χατὰ μέρος ἐν τοῖς φυσιχοῖς ἐπιβλέψεως. δείχνυσιν οὖν, ὅτι χαὶ

20 τὸ φϑαρτὸν γίεται πάντως xai ἀδύνατόν ἐστι φθαρτόν τι ὃν ἀγένητον 40
xal ἀΐδιον οὕτως εἶναι, xal ὅτι τὸ γενητὸν πάντως φϑείρεται xal ἀδύνατόν
ἐστι γενητόν τι ὃν χαὶ πρότερον μὴ ὃν ἄφϑαρτον χαὶ ἀΐδιον τοῦ λοιποῦ
διατελεῖν. δείχνυσι δὲ αὐτὰ προλαβὼν ἀξιώματα ταῦτα’ ἕν μέν, ὃ ἐν τῇ
Περὶ γενέσεως χαὶ φϑορᾶς ἀποδείξει, ὅτι τὰ φϑαρτὰ χαὶ γενητὰ πάντως

25 xal ἀλλοιωτά ἐστιν ἀλλοιουμένων γάρ τινων καὶ χατὰ ποιότητα μεταβαλ- 45
λόντων αἴ φϑοραὶ xai αἵ γενέσεις | συμβαίνουσι. τούτῳ δὲ xav' ἀρχὰς 160a
ἐχρήσατο τούτου τοῦ βιβλίου, ὅτε ἐδείχνυεν, ὅτι τὸ ϑεῖον σῶμα ἀναλλοίω-
τόν ἐστιν, εἴπερ ἀγένητον καὶ ἄφθαρτον. δεύτερον λαμβάνει, ὅτι τὰ ἀλλοι-
ούμενα χατὰ ποιότητα μεταβάλλοντα, ἐπειδὴ al ποιότητες χατὰ ἐναντιώσεις 5

] εἰ E?b: ἣ ADE 2 τὴν om. A γινομένοις Db: γιγνομένοις E: ἠνωμένοις A;
an ἠλλοιωμένοις ἢ ὃ el Ab: om. DEc ὃ. 4 τὸν ὕστερον — xal (4)] del. E?:
om. bc 4 ὕστερον (pr. DE: ἕτερον A τῇ (alt) DE: τὸ Ae: τῷ E?b

9 τὸ — ὑποτιϑεμένοις (6) om. Ec 6 ἤδη Db: εἶναι A 4 τοῦτο εἶναι Ec

10 δὲ om. A 12 si δυνατὸν] εἰ CD: ἀδύνατον c 13 τι] tt δυνατὸν CD

14 νῦν Ab: xal νῦν CDE 11 τῶν A: om. DEc 18 ὡς} corr. ex
xai D 19 τῶν om. A ἐπιβλέψεως) e corr. A: ἐπισχέψεως De 20 γίγνε-
tat DE post ἀγένητον del. τι ὃν E? 2] ἀίδιον --- ὃν xai (22) om. KE: ἀΐδιον
εἶναι xal ἀδύνατον γενητόν τι ὃν xal E?c 28 διατελέσαι A αὐτὸ Ὁ μέν] μὲν
οὗν Α τῇ AD: τῷ Ec 24 ΠΕρὶ γενέσεως} 1 2 ὑποδείξει E: corr.
E? 21 βιβλίου] cap. ὃ ὅτε ΑΚ Ὁ: ὅπερ DE 27. 28 ἀναλλοίωτόν DE?c:
ἀλλοιωτόν E: οὐχ ἀλλοιωτιχόν A: οὐχ ἀλλοιωτόν A? 28 λαμβάνειν E: corr. E?

29 xat! c

358 ΒΙΜΡΙΙΟΙΕ IN L. DE CAELO 112 (Arist. p. 3880 117]

διύρηνται, τοῖς ἐναντίοις ἀλλοιοῦνται. χαὶ τρίτον, ὅπερ ἐν τῇ Φυσιχῇ 1605
ἀχροάσει δέδειχται, ὅτι xal τὰ γινόμενα Bx τῶν ἐναντίων γίνεται xal τὰ
φϑειρόμενα εἰς τὰ ἐναντία φϑείρεται" xal τούτῳ δὲ κατ᾽ ἀρχὰς ἐχρήσατο
τοῦδε τοῦ βιβλίου, ὅτε ἀγένητον καὶ ἄφϑαρτον ἐδείχνυ τὸν οὐρανὸν ἐχ τοῦ 10
pj ἔχειν ἐναντίον. τούτων τοίνυν ἀχριβῶς ἀποδεδειγμένων ὑπομνήσας διὰ
τῆς ἐν τάξει παραθέσεως αὐτῶν xal τὴν ὅλην περὶ τῶν προχειμένων ἀπό-
δειξιν παραδέδωχεν ἔχουσαν οὕτως: πάντα τὰ γενητὰ xal φϑαρτὰ xal
ἀλληοιωτὰ πάντως ἐστί, τὰ δὲ ἀλλοιωτὰ ὑπὸ ἐναντίων ἀλλοιοῦνται, τὰ δὲ 15
ὑπὸ ἐναντίων ἀλλοιούμενα, ἐπειδὴ ὅλως ἔχει ἐναντία γενητὰ xal φϑαρτὰ
10 ὄντα, xal γίνεται ἐχ τῶν ἐναντίων xal φϑείρεται εἰς τὰ ἐναντία: πᾶν dpa
γενητὸν xal γίνεται ἐχ τοῦ ἐναντίου xal φϑείρεται εἰς τὸ ἐναντίον xai πᾶν
φϑαρτὸν ὁμοίως: ὥστε xol τὸ γενητόν, ἐπειδὴ ἀλλοιωτὸν ὃν ἔχει ἐναντίον, 20
xal γίνεται πάντως ix τοῦ ἐναντίου xal φϑείρεται εἰς τὸ ἐναντίον - ἀδύνατον
ἄρα τὸ γενητὸν ἄφϑαρτον εἶναι xal οὕτως ἀΐδιον. χαὶ τὸ φϑαρτὸν παλιν,
15 ἐπειδὴ xal αὐτὸ ἀλλοιωτόν ἐστιν ἔχον ἐναντίον, οὐ μόνον φϑείρεται εἰς τὸ
ἐναντίον, ἀλλὰ xal γίνεται ἐχ τοῦ ἐναντίου: ὥστε ἀδύνατον ἀγένητον xai 25
οὕτως ἀΐδιον εἶναι τὸ φθαρτόν.
᾿Επιστῆσαι δὲ χρή, ὅτι xal τὸ ἀγένητον, xdv φϑαρτὸν ὑπόχειται, ἀΐδιον
6 ᾿Αριστοτέλης καλεῖ διὰ τὸ μὴ ἔχειν ἀρχὴν τῆς γενέσεως, εἰ xal πέρας
40 ἔχει τοῦ εἶναι xal τὸ ἄφϑαρτον ὁμοίως, xdv γενητὸν λέγηται, xal αὐτὸ
ἀίδιον χαλεῖ διὰ τὸ ἀνέχλειπτον τοῦ λοιποῦ τὴν ὑπόστασιν ἔχειν. οἷδε δὲ 80
διαφορὰν τοῦ τε ἐπὶ ϑάτερα τούτου ἀιδίου xal τοῦ ἐπ’ ἄμφω, ὡς δηλοῖ
σαφῶς τὸ ἄπειρον χρόνον ὑπάρχον διελὼν εἴς τε τὸ ἁπλῶς, ὅπερ ἐστὶ τὸ
ἐπ᾿ ἄμφω, xal εἰς τὸ ἀπό τινος, ὅπερ ἐστὶ τὸ ἐπὶ ϑάτερα, ὅτε ἔλεγεν" “τὸ
95 6& ἄπειρον χρόνον T, ἁπλῶς T, ἀπό τινος T, ἀεὶ T, ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ ὑπάρ- 80

'QO ὁὲ ᾿Αλέξανδρος μετὰ τὸ πέρας τῆς τοῦ βιβλίου ἐξηγήσεως παλιν
τοῦ ᾿Δριστοτέλους ἐχείνης ὑνημονεύσας τῆς λέξεως τῆς λεγούσης “τὸ δὲ
φάναι μηδὲν χωλύειν γενόμενόν τι ἄφϑαρτην εἶναι ἀντιλέγειν πειρᾶται

30 πρὸς τὸν [[λάτωνὰ ἐκ πλείγνηος παρασχευῆς εἰπόντα, ὅτι ὅσον μὲν ἐφ᾽ Ὁ
ἑαυτῷ τὸ σωματοειδὲς πᾶν λυτὸν ἄν εἴη xal φϑαρτόν, διὰ ὃὲ τὴν ἀγαϑό-
τητὰ τῆς ϑείας βουλήσεως τῆς προσεχῶς τὸν οὐρανὸν παραγούσης ἄλυτος

1 ἀλλοιοῦται α ὅπερ Α: ὃ De: oin. E Φυσιχγ] 1 ὃ 9 τοῦτο A: corr. A?
4 BidAiS9] eap. ὃ ὅτι À: corr. A? xal ἄφϑαρτον om. D 4 πάντα --
pr. τὰ (3)] mg. E? 8 εἰσί 103 δὲ ἀλλοιωτὰ]) ἀλλοιωτὰ E: ἀλλοιωτὰ δὲ E'?c

U ὅλως ἔχει Ab: ἔχει ὅλως DEe 12 aute ὃν del. εἰς τὸ ἐναντίον E! 13 πάντα
Ec 18 xai om. Db x4v φϑαρτὸν Ab: om. DE: εἰ xal φϑαρτὸν E?c

19 ὁ “Δριστοτέλη.) iu ras. E! εἰ] Ab: om. DE 20 ἔχει) AEb: ἔχειν DE?
ἄφϑαρτον] corr. ex. φϑαρτὸν A? 21] δὲ AE?b: om. DE 22 τούτου A: τοῦ seq.
ras. à litt. E: del. E?: om. De 23 τε om. D 24 ὅπερ] ins. A ἔλεγε D
τὸ] χτλ. 9800] 25 9 e 7 (pr)] corr. ex ἡ A 7 ὡς ὡς A 26 ὅν
Ab: 6v D: om. E 21 6& Ab: in ras. E?: om. D tne] suprascr. E?

28 Miews] 28324 ——— 20 χωλέι D —— 30 εἰπόντα Et: εἰπόντος ADE ὀ ὀδὅτι ὅσον]

in lae. δ litt. E? μὲν om. E

ΒΙΜΡΙΙΟΙΠ IN L. DE CAELO I 12 [Arist. p. 283*17] 359

xai ἀθάνατος 6 οὐρανὸς διατελεῖ" xac φησιν, ὅτι tà ὑποδεχτιχά τινος ἢ 1605
ἐνδεχομένως ἔχει τοῦτο, ὡς δύνασϑαι xal τὰ ἐναντία δέχεσϑαι, T, ἀναγ- 4
χαίως" xal τὰ | μὲν ἐνδεχομένως δυνάμενα χατέχειν δύναται τὴν εἰς τὸ 160^
ἕτερον τῶν ἀντιχειμένων μεταβολὴν ὑπό τινος χωλυϑῆναι, ἐφ᾽ dv δὲ τὸ
5 δυνατὸν ἀντὶ τοῦ ἀναγχαίου λέγεται, ταῦτα ἁπλῶς ἀδύνατα ἐν τῷ ἀντιχει-
μένῳ τούτων γενέσθαι" ὃ γὰρ ἁπλῶς ἀδύνατόν ἐστιν, ὑπ᾽ οὐδενὸς ἄν γέ- ὅ
votto. “τῶν γὰρ ἀδυνάτων, φησί, τὰ μέν τισιν ἀδύνατα, ὡς τὸ ἄραι
βάρος τοσόνδε, ἄλλοις ἄν εἴη δυνατά, τὰ δὲ ἁπλῶς ἀδύνατα, ὧν T, φύσις
ἢ ὑποχειμένη ἀνεπίδεχτός ἐστι, xal ὦν τὰ ἀντιχείμενα ἐξ ἀνάγχης αὐτοῖς
10 ὑπάρχει, ταῦτα πᾶσίν ἐστιν ἀδύνατα, ὡς τὸ τὴν διάμετρον σύμμετρον τῇ 19
πλευρᾷ ποιῆσαι ἣ τὰ δὶς δύο πέντε. τούτων δὲ οὕτως ἐχόντων, φησίν,
ἴδωμεν, τοῖς φϑαρτοῖς πῶς ἢ τοῦ φϑαρῆναι δύναμις ὑπάρχει, πότερον ὡς
ἐνδέχεσθαι xal μὴ φϑαρῆναι 7, ὡς ἐξ ἀνάγχης φϑαρησομένοις. ἀλλ᾽, εἰ
μὲν ἐνδεχομένως, ἐνεδέχετο dv xal ἀφ᾽ ἑαυτοῦ τι τῶν φϑαρτῶν μὴ φϑα-
15 ρῆναι" τοιοῦτον γὰρ τὸ ἐνδεχόμενον τὸ οἷόν τε γενέσϑαι xai μὴ γενέσϑαι.
ἐπεὶ δὲ μηδὲν ἐνδέχεται τῶν φϑαρτῶν ἐξ αὑτοῦ μὴ φϑαρῆναι, ἐξ ἀνάγχης
dy ὑπάρχοι τὸ δεῖν φϑαρῆναι τοῖς φϑαρτοῖς. εἰ δὲ ἐξ ἀναάγχης τοῦτο, τοῦ
ἀντιχειμένου ἄν τούτῳ ἀνεπίδεχτα εἴη" ἔστι δὲ τοῦτο τὸ μὴ φϑαρῆναι" 20
ἀδύνατον ἄρα, χαὶ πᾶσιν ἀδύνατον χαὶ ἁπλῶς ἀδύνατον, τὸ φϑαρτὸν μὴ
20 φϑαρῆναι. τούτου δὲ οὕτως ἔχοντος, φησί, πότερον πᾶντα τῷ ϑεῷ ὃυ-
yatà λέγουσιν oí ταῦτα λέγοντες T, λέγουσί τινα χἀχείνῳ ἀδύνατα: εἰ γὰρ
εἴη τινὰ xat' αὐτοὺς ἀδύνατα τῷ ϑεῷ, δῆλον, ὅτι ταῦτα ἄν εἴη τὰ τῇ 95
αὑτῶν φύσει τοιαῦτα. ἀλλὰ μὴν λέγουσί τινα χἀχείνῳ ἀδύνατα“ ὁ γὰρ
λέγων “ἀλλ᾽ οὔτε ἀπολέσθαι τὰ χαχὰ δυνατόν, ὦ Θεόδωρε, οὔτε ἐν ϑεοῖς
25 αὐτὰ ἱδρῦσϑαι, τὴν δὲ ϑνητὴν φύσιν xal τόνδε τὸν τόπον περιπολεῖ᾽ ἐξ
ἀνάγχης ὡς ὃν τὸ τοιοῦτον ἀδύνατον xal τῷ ϑεῷ λέγει. εἰ γὰρ ἦν, φησί, so
δυνατὸν αὐτῷ, τί dy πρὸ τούτου μᾶλλον ἐβουλήϑη; ἀλλ᾽ εἰ τὰ τῇ αὑτῶν
φύσει ἀδύνατα xal τοῖς ϑεοῖς ἀδύνατα, ἀδύνατον δὲ τῇ αὑτοῦ φύσει τὸ
φϑαρτὸν μὴ φϑαρῆναι, φϑαρτὸς δὲ ὁ κόσμος, ἀδύνατην χαὶ τῷ ϑεῷ τὸ
30 μὴ φϑαρῆναί ποτε τὸν χόύσμον. εἰ γὰρ τοῦτο τὸ ἀδύνατον δυνατὸν ἐχείνῳ, 86

ὄ

——— — -..-.- - ..- -«-- - -

ὃ τὸ 0m. A ὅ ἀντὶ τοῦ ἀναγχαίου] ἀναγκαίως D ἀδύνατον Α 1 τὰ
A: suprascr. d A? ἀδύνατον A 8 post ἄλλοις add. γὰρ E*c 9 ἐστιν c

xal ὧν om. D 11 φησίν om. A 12 πότερον) πό- e corr. E! 13 ἢ] supra-
scr. E? φϑαρησομένης DE: corr. E? 14 ἐνδέχοιτο D 19 τοιοῦτο D

16 αὐτοῦ DE: corr. E? 18 ἀνυπόδεχτα c τὸ] suprascr. E? 19 πᾶσι c
ἀδύνατον (sec.)] del. E?: om. bc 20. 21 δυνατὸν À: corr. A? 21 ἢ AE?b: εἰ E:
ἣ εἰ Ὁ 22 τῷ --- ἀδύνατα (23)) mg. ἘΣ dv εἴη] ἔσονται Εἰ ἧς 28 αὐτῶν D
λέγουσί] φύσει E?c χἀχείνῳ b: χἀχεῖνοι AD: αὐτῷ E?c ἀδύνατα λέγουσιν E?c
24 λέγων] Plat. Theaet. 176a οὔτ᾽ Ac ἀπωλέσϑαι D ὦ Θεόδωρε] comp.
A: τῷ ϑεῷ A? οὔτ᾽ c 25 αὐτὰ] αὔτ᾽ c: om. D ἱδρῦσϑαι αὐτά D

τρόπον D 26 τὸ om. DE 21 αὐτῷ Ab: αὐτὸν D: om. Ec dv] mut. in ἂν
οὐ E? c post μᾶλλον add. ἐχεῖνο E*?c ἐβουλή δην E: corr. E? αὐτῶν DE:
corr. E? 28 ϑείοις A ἀδύνατον] corr. ex ἀδύνατα E? αὑτοῦ A?E?: αὐτῶν
A: αὐτοῦ DE 29 φϑαρτὸς] φϑαρτὸν A: corr. A? 90 τὸ ἀδύνατον δυνατὸν ba;

ἀδύνατον δυνατὸν ὃν ADE: ἀδύνατον Qv δυνατὸν c

360 SIMPLICII IN L. DE CAELO I 12 [Arist. p. 283511]

τί δήποτε οὐχὶ xal τῶν ἄλλων Éxagtoy τῶν γενητῶν τε xal φθαρτῶν 160»
ἄφϑαρτον ἐποίησεν; ἐφ᾽ ἑχάστου γὰρ ἔχει λόγον τὸ ἄφθονον εἶναι τὸ
Üetoy;"'

Ταῦτα τοῦ ᾿Αλεξάνδρου xal αὐτοῖς γεγραφότος τοῖς ῥήμασι ϑαυμάσοι

ἂν τις, πῶς οὐ τὰ αὐτὰ πρὸς τὸν ᾿Αριστοτέλην ἀντείρηκεν ἐν τῷ ὀγδόῳ 40

τῆς Φυσιχῆς ἀχροάσεως ἀποδείξαντα, ὅτι 6 οὐρανὸς πεπερασμένος: ἐστὶ

χατὰ μέγεϑος τῇ ξαυτοῦ φύσει, xal ὅτι τὸ πεπερασμένον σῶμα πεπερασ-
μένην ἔχει δύναμιν, χαὶ ὅτι διὰ τὴν ἀπὸ τοῦ ἀχινήτου χαὶ ἀεὶ χατὰ τὰ
αὐτὰ xal ὡσαύτως ἔχοντος αἰτίου προσεχῶς ἐνδιδομένην δύναμιν αἀειχίνη-

10 τός ἐστι. τί γὰρ διαφέρει ταῦτα λέγειν, ἢ ὅτι διὰ μὲν τὸ γενητὸς εἶναι | ss
ἀθάνατος οὐχ ἔστι τὸ πάμπαν, διὰ δὲ τὸ προσεχῶς τῆς ϑείας ἀγαϑότη- 1615
τος ἀπολαύειν χαὶ ἀμέσως οὔτε λυϑήσεται οὔτε τεύξεται ϑανάτου μοίρας:
ἐξὴν γὰρ xal τὸν ᾿Δριστοτέλους ἐρωτᾶν λόγον: πῶς ἄρα ὑπάρχει τῷ οὐ-
paw τὸ πεπερασμένον τῆς δυνάμεως; πότερον ὡς ἐνδέχεσθαι xal μὴ πε- ὃ

15 ρανϑῆναι 7| ἐξ ἀνάγχης περανϑησομένης; xai εἰ μὲν ἐνδεχομένως, ἐπά-
γεῖν, ὅτι ἐνεδέχετό τι xal ἄλλο πεπερασμένον σῶμα ἄπειρον ἔχειν δύναμιν,
εἰ δὲ ἐξ ἀνάγχης., ἐχεῖνο λέγειν, ὅτι πᾶσιν ἄρα ἀδύνατον xal ἁπλῶς ἀδύ-
vatov, ὥστε xal τῷ ϑεῷ ἀδύνατον εἶναι τὴν πεπερασμένην δύναμιν ποιῆ- 10
σαι μὴ περανϑῆναι.

20 ᾿Αλλ᾽ ἣ μὲν ὁμοιότης τῶν λόγων πρόδηλος, οἶμαι, xal τοῖς ἀμβλύτε-
pov δρῶσιν, ὃ δὲ ᾿Αλέξανδρος οὐχ ἐνενόησεν, ὅτι xal [Πλάτων xol ᾿Αριστο-
τέλης τὸν οὐρανὸν ὑπὸ τοῦ ϑεοῦ γίνεσθαι xal χινεῖσϑαι προσεχῶς λέγοντες
οἴδασι μὴ ἐνδεχομένως μηδὲ παρὰ φύσιν, ἀλλὰ ἀναγχαίως xal χατὰ φύσιν 15
αιδιότητα xal ἀειχινησίαν ὑπὸ τοῦ Üsoü δεδομένην τῷ οὐρανῷ, βουληϑέντες

35 δὲ Otà θεοσέβειαν ἐπιδεῖξαι ϑεύϑεν ταῦτα διδόμενα xai οὐχ ἀπὸ τῇς σω-
ματιχῆς αἀναβλαστάνοντα φύσεως τῷ λόγῳ τὸ γινόμενον ἀπὸ τοῦ ποιοῦντος
xai τὸ χινούμενον ἀπὸ τοῦ χινοῦντος χωρίσαντες ὑπέδειξαν, ὅτι ἢ μὲν σω- 9
ματιχὴ φύσις, ὥσπερ τὴν ὑπόστασιν ἀφ᾽ ἑαυτῆς οὐχ ἔχει, οὕτως οὐδὲ τὴν
αιδιότητα οὐὸξ τὴν ἀειχινησίαν, ἀλλ᾿ ὁ ϑεὸς τούτων αἴτιος. ὥσπερ οὖν

30 ἐν τῷ [Πολιτιχῷ βουληϑεὶς 6 [Πλάτων ὀεῖξαι τὴν διαχύσμησιν πᾶσαν xal

τάξιν ἀπὸ τοῦ δημιουργοῦ τῷ σωματοειδεῖ παρεχομένην χωρίσας τῷ λόγῳ 3

τὸν ὀγαιουργὸν εἰς ἀταξίαν ὑποφερόμενον ὑπέδειζε τὸν χύσμον, οὕτως χαὶ
ἐν τούτοις ἐβουλήθησαν ὃεῖξαι, τίς μὲν ἢ τοῦ σωματοειδοῦς αὐτοῦ xaÜ

1 τε om. D 4 ϑαυμάσαι Ec 9 o9] in ras. 4 litt. E! ὀγδόῳ] cap. 6

8 διὰ om. D τὰ add. A? ) προσεχῶς om. Ec ἐνδεδομένην c

12 ἀπολαύειν] -ὑ- e corr. E! 13 ὑπάρχειν A 15 ἣ A: τῆς DE: ἢ ὡς
E?be περανϑησομένην A 16 ἄλλῳ E: corr. E? 2] ἐνενόησεν
A: ἐνόησεν DE 22 τοῦ om. Kc γίγνεσθαι DE 23 οἴδασι AE?b: οὐδ᾽
ἂν D: οἱ 9' àv E ἀλλ᾽ DEc xal xatà φύσιν om. e 24 ἀειχινησίαν ΑΕ Ὁ:
ἀκινησίαν DE διδομένην A 20 ϑεόϑεν ταῦτα ΔΑ: corr. ex ταῦτα ϑεόϑεν ταῦτα
D: deódezv ταῦτα Ebc διδόμενα AD: δεδομένα E?c: ταῦτα διδόνα E xai om.
Ee 26 dvalaudáwwvta A γινόμενον DE 27 ἀπέδειξαν A

23 ἀεικινησίαν]) -et- e corr. E! 30 IloXeexo] 212 e seq. 99 ἠβουλήϑησαν E

σωματοειδοῦς} corr. ex σώματος δοὺς E? αὐτοῦ] αὐτὸ À

SIMPLICII IN L. DE CAELO I 12 [Arist. p. 285517] 361

αὑτὸ φύσις, ὅτι ἁπλῇ, εἰ τύχοι, 3, Àx τῆς τῶν τεσσάρων στοιχείων 161.
ἀχρότητος xal σφαιροειδὴς xal πεπερασμένη xai χυχλοφορητιχή, τίς δὲ ἣ 80
προσεχὴς εἰς αὐτὸ τοῦ δημιουργοῦ ἐνέργεια, ὅτι ἀιδιότητος xal ἀειχινησίας
αἰτία, ὅτι μὴ καὶ τοῦ σωματοξιδοῦς αὐτοῦ xal τοῦ σχήματος xai τῶν

5 ἄλλων τῶν συνουσιωμένων ὃ ϑεὸς αἴτιος, ἀλλ᾽ ὅτι τούτοις ὑποστᾶσιν xal
χαϑ᾽ ἑαυτὰ ϑεωρουμένοις μείζονα xai ϑειότερα ἀγαθὰ ὑπάρχει ἀπὸ τῆς 86
ὑπεροχῆς αὐτοῖς τοῦ ϑεοῦ τῆς πρὸς αὐτὰ ἐνδιδόμενα: xal οὐδὲν ἄλλο λέ-
1δι ὁ λόγος, ἣ τί μὲν ὡς γενητῷ xai πεπερασμένῳ τῷ χόσμῳ ὑπάρχει, εἰ
ὑποστὰς χαϑ᾽ αὑτὸν Tv, τί δὲ ὡς τῷ ϑεῷ προσεχῶς συνηρτημένῳ xal

10 διὰ τοῦτο πρὸς τὴν ἀπ᾽ αὐτοῦ τελειοτέραν μέϑεξιν ἐπιτηδείῳ. ὥσπερ γὰρ 40
γενητὸς xal πεπερασμένος ἐστὶ καϑ᾿ αὑτόν, οὕτως καὶ ἐπιτήδειος πρὸς
ἀιδιότητα καὶ ἀειχινησίαν. οὐδὲ τοῦτο οὖν ἁπλῶς ἀληϑὲς εἰπεῖν, ὅτι τῇ
ἑαυτοῦ φύσει φϑαρτὸς 6 xócpoc f, γὰρ ὅλη φύσις αὐτοῦ μετὰ τῆς πρὸς
τὸν δημιουργὸν ἐπιτηδειότητος θεωρεῖται, δι᾿ ὃν μετέχει τῶν ἀιδίων αὐτὸς

15 ἀγαϑῶν’- ἀλλ᾽ ὁ λόγος τὰ ἀχώριστα χωρίσας τό τε σωματοειδὲς τοῦ 1610
χόσμου xal τὴν ἀγαθότητα τοῦ ϑεοῦ χαϑ᾽ αὑτὰ ϑεωρεῖν ἐπεχείρησεν.

1 εἰ τύχοι om. b: el c ἢ dx] ἢ εἰς A: ἣ el DE: éx E*: xal ix be τῆς]
τῆν Α 2 ἀχρότητος] comp. ambig. A xal χυχλοφορητιχὴ] xtÀ. om. E: aber-
rat c ὃ εἰς αὐτὸ Ab: αὐτοῦ D ἀειχινησίας) corr. ex ἀχινησίας A? 9 ὑπο-
στᾶσιν b: ὑπόστασιν AD 6 ἑαυτὰ] ἑὰ D 7 ἐνδιδόμενα Db: ἐνδιδομένης A

8 εἰ Ab: om. D 9 ὑποστὰς Db: ἀποστὰς A ὡς Ab: ἡ Ὁ 12 ἀεικινησίαν
Ab: ἀχινησίαν D οὐδὲ τοῦτο scripsi: neque (igitur) hoc b: ὅπ seq. lac. 4 litt. et τὸ
A: ὅπ τοῦτο D 14 ὃν A: ὧν D: quam b 16 ἐπεχείρησεν) in hoc vocabulo des.

AD; reliqua latine dedi ex cod. Balliolensi Oxon. 99 et ed. Aldina, quae hic sola me-
moriam genuinam servarunt. subiunxi interpretationem Graecam ex Kc

Et illud autem studiositatis Alexandri indignum, ut aestimo, di-
cere, quod, si possibile erat deo malum perdere, nihil utique vellet
ante hoc, et "cur itaque non et aliorum generabilium unumquodque
incorruptibile fecit? in unoquoque enim, ait, habet rationem sine

5 invidia esse divinum". haec quidem igitur sunt viri primo quidem

Discrepantias orthographicas neglexi 9 itaque non Ball.: non itaque Ald.
4 unoquoque Ald.: uno Ball. habet rationem Ald.: ait ipsum Ball. 9 divinum
Ald.: deum Ball; v. p. 360,2 igitur] om. Ald. viro Ball.

[Kdxeitvo δὲ τῆς τοῦ ᾿Αλεξάνδρου σπουδῆς ἀνάξιον, ὡς οἶμαι, φάναι,
ὡς, εἰ δυνατὸν ἦν τῷ ϑεῷ τὸ χαχὸν ἀπολέσαι, οὐδὲν dv ἐβουλήθη πρὸ
τούτου. xal διὰ τί δὴ μὴ xal τῶν ἄλλων τῶν γενητῶν ἔχαστον ἄρϑαρ-
toy ἐποίησεν: ἐν ἑχάστῳ γάρ, φησίν, εὔλογον ἀνεπίφϑονον εἶναι τὸ ϑεῖον.

5 ταῦτα γάρ ἐστιν ἀνδρὸς πρῶτον μὲν τὴν τοῦ ϑεοῦ δύναμιν τῆς βουλήσεως

962 SIMPLICII IN L. DE CAELO I 12 [Arist. p. 283*17]

potentiam dei voluntate deficientiorem putantis. et quid quidem
utique esset impeditivum dei potentiae, qui omnium entium naturas
produxit? si autem bonum totaliter putasset non esse malum, quo
modo ipsi locum subingrediendi in entia dedit talia extrema faciens,
ut malum adnascatur ipsis? Et haec dico adversus Alexandrum non
volentem duo principia entium dicere, sed persvasum ab Aristotele
unum principium ponere clamante non bonam pluralitatem princi-
petuum. deinde penitus videtur ignorare virtutem eorum, quae in
Theaeteto de malo dicta sunt, propter quod et contentivum dog-
10 matis in expositione praetermisit litterae, scilicet " subcontrarium
enim aliquid bono esse necesse". textus enim sic se habet: "sed
neque perire mala possibile, o Theodore; subcontrarium enim ali-
quid bono esse necesse est" et cetera. siquidem enim usque ad
caelum in processu operationis substitisset deus, non utique habuisset
15 malum subingressum in entia; quoniam autem fons omnis boni-
tatis existit deus, etiam extremam bonitatem non praetermisit eam,
quae sub luna, ubi generatio et corruptio'et non solum species, sed

[91]

1 voluntatem Ball. quid quidem Ball.: quidem quod Ald. 9. 4 quo modo] quo Ball.

4 ipsi Ald.: ipsa Ball. superingrediendi Dall. 1 unum principium ponere] om. Ball.
clamare Ball. pluralitas Ball. 9 Theecico Ball. connectivum Ball.

10 litere pretermisit Ald. 11 textus] Theaet. 176 a se] om. Ball. 12 sub-
contrario Ball. 13 est] om. Ball. 16 exsis Ball. etiam] ut Ball.

ἐνδεεστέραν νομίζοντος. xaitot τί dv Tv ἐμποδὼν τῇ τοῦ ϑεοῦ Ouvdust
τοῦ πάντων τῶν ὄντων τὰς φύσεις παραγαγόντος; εἰ O0. ἀγαϑὸν ὅλως ἐνό-
αἱσε μὴ εἶναι τὸ xaxov, πῶς ἂν αὐτῷ γώραν τοῦ ὑπεισελϑεῖν εἰς τὰ ὄντα
παρέσχεν τοιαῦτα τὰ ἔσχατα ποιήσας, ὡς τὸ χαχὸν προσφύεσθαι αὐτοῖς:

LT - A ? »Ῥ"» -- ’ " , ^£ * * — wv
5 χαὶ ταῦτα πρὸς ᾿Αλέξανδρόν φημι οὐ βουλόμενον δύο ἀρχὰς τῶν ὄντων
λέγειν. GÀX ὑπ᾽ ᾿Αριστοτέλους πεπεισμένον μίαν ἀρχὴν τιϑέναι βοῶντος
“οὐχ ἀγαϑὸν πολυχοιρανίη * ἔπειτα παντάπασιν ἀγνοεῖν δοχεῖ τὴν δύναμιν
τῶν ἐν Θεαιτήτῳ περὶ τοῦ χαχοῦ εἰρημένων, ὃι᾿ ὃ xal τὸ συνεχτιχὸν τοῦ
δόγματος ἐν τῇ τοῦ δόγματος ἀναπτύζει παρέλιπεν τὸ δηλονότι “ὕπεναν-
7 " -ῳ * ^ "Y *$ , ;9 b! A , ey Y .
10 «(ov γάρ τι τῷ ἀγαϑῷ εἶναι ἀνάγχη. τὸ γὰρ χείμενον οὕτως ἔχει

(e ) M *, , N MJ ^ , * , e , ,
ἀλλ᾽ οὔτε ἀπολωλέναι xà xaxà δυνατόν, ὦ Θεόδωρε" ὑπεναντίον γάρ τι
- ' - * * , }} A M , ^— , - —
τῷ αγαϑῷ εἶναι dvdvxn χαὶ τὰ ἑἕζῆς. εἰ γὰρ μέχρι τοῦ οὐρανοῦ ἐν τῇ
^L T A "y , » Y - ς a, - » Ἃ 4 ὸ ὸ 7 ὃ iz
προυοῦῳ T7 ἐνεργείας ἔστη ὁ ὕες, οὐχ ἄν EGOys τὸ xaxóv παροῦον εἰς
τὰ ὑντα' ἐπεὶ ὃὲ πάσης ἀγαθότητος 6 ϑεὸς ὑπάρχει πηγή. ταύτῃ τοι xal
κο Qe4-h- nent, ? ἔλιπε τῇ c9 ner λή ἔν Á - H
5 τὴν ἐχτὸς ἀγαθότητα οὐ παρέλιπε τὴν τῶν ὑπὸ σελήνην, ἔνϑα γένεσις xoi
ῳϑορὰ xal οὐ μόνον εἶδος ἀλλὰ xai T, τοῦ εἴδους στέρησις ἀναγχαίως γέ-
Ἴονεν, ὡς ὑπεναντίον τι τῷ ἐσχάτῳ γενέσθαι ἀγαθῷ, ὅπερ χατὰ τὴν αὐτοῦ

hA
Li

4 αὐτοῖς K: om. e 10 εἶναι Καὶ: ἀεὶ εἶναι c 11 οὔτ᾽ c ἀπολέσϑαι ς
12 ἀεὶ εἶναι c τῇ c: eorr. ex τῷ K* 16 ἀναγκαίως c: ἀναγχαίων Καὶ

SIMPLICII IN L. DE CAELO I 12 [Arist, p. 2895}17] 362

et privatio speciei necessario facta est, ut subcontrarium aliquid
bono fieret extremo, quod secundum privationem ipsius consideratur.
quare si hoc non esset, neque opportunum sibi extremum esset bo-
num, neque deus omnis utique esset bonitatis causa. quare neque
vellet utique deus perire mala; vellet enim utique et opposita ipsis
bona perire et se ipsum non adhuc omnis bonitatis esse causam. si
autem dicat aliquis: quid'autem prohibet et bona haec esse et mala
non esse? ignorat, quod non iam haec utique essent bona; non enim
utique humana iustitia et temperantia, si non esset possibile ipsas
10 detritas in privationes sui ipsorum transmutari, neque sanitas utique
esset elementorum animalium, si non et aegrotare possent, sed essent
virtutes animarum et infinitates corporum divinorum, et hoc utique
animarum et corporum genus abscissum esset penitus a mundo, et
esset etiam mundus imperfectus non etiam extremis bonis completus,
i5 et prima bona extrema, et illaboriose perfecta derelicta a materia
videntur differre nihil. vide igitur, quot et quantorum malorum

3 neque Ball.: et neque Ald. 4 utique omnis Ald. 9 vellet (pr.)] volet Ball.
utique (alt.)]) om. Ball. 6 bona] corr. ex bonis Ball. 9 post et del. temporis
Ball. temporantia Ball. 10 detritas Ald.: decretas Ball. 11 elementarium
Ald. alium Ball. 12 hoc] À' Ball. 14. imperfectus] imper|ans Dall.

15 prima] propria Ald. illaboriosa perfectione Ald. derelicta Ball.: ab erran-
tibus Ald.

στέρησιν ϑεωρεῖται. εἰ ὃὲ τοῦτο μὴ Tv. xal οὐδὲ τὸ ἀντιχείμενον αὐτῷ
ἔσχατον ἀγαθὸν Tv, οὐδ᾽ ὁ ϑεὸς ἄν ἣν πάσης ἀγαθότητος αἴτιος, ὥστε
οὐδὲ βούλοιτ᾽ ἄν ὃ ϑεὸς ἀπολέσϑαι τὰ xaxd: βούλοιτο γὰρ dv xal τὰ ἀν-
τιχείμενα αὐτοῖς ἀγαϑὰ ἀπολέσϑαι xal ἑαυτὸν μηχέτι πάσης ἀγαϑότητος
5 εἶναι αἴτιον. εἰ δέ τις φαίη" τί δὲ χωλύε: xal τὰ ἀγαθὰ τῇδε εἶναι xod
τὰ χαχὰ μὴ εἶναι: ἀγνοεῖ, ὅτι οὐχέτι ταῦτα ἦν ἄν ἀγαθά" οὐ γὰρ dv iv
διχαιοσύνη ἢ ἀνθρωπίνη xal σωφροσύνη, εἰ μὴ δυνατὸν ἦν αὐτὰς χκατα-
τριφϑείσας εἰς τὰς στερήσεις ἑαυτῶν μεταβάλλειν. οὐδ᾽ ἄν T, ὑγίεια ἦν
τῶν στοιχειωτῶν ζῴων, εἰ μὴ xal νοσεῖν ἐδύναντο" ἀλλ᾽ οὐδ᾽ ἦσαν dv αἱ
10 δυνάμεις τῶν ψυχῶν xal αἱ ἀπειρίαι τῶν ἀτόμων σωμάτων, xal ταύτῃ δὴ
τὸ τῶν ψυχῶν xal τῶν σωμάτων γένος ἀποτετμημένον ἄν ἦν παντάπασιν
ἀπὸ τοῦ xóOuou, xai Tv ἄν ἔτι ὁ χόύσμος ἀτελὴς οὐχέτι τῶν ἐσχάτων
ἀγαϑῶν πλήρης, καὶ τὰ πρῶτα ἀγαϑὰ τῇ ἐσχαίτῃ καὶ ἀπόνῳ τελειώσει 162a
τῶν πλημμελούντων ὑπὸ τῆς ὕλης ἐδόχηυν ἄν διαφέρειν μηδέν. ὅρα οὖν,
15 πόσων xai πηλίχων χαχῶν αἰτία ὑπῆρξεν dv ἢ τῶν χαχῶν ἀπώλεια" χαὶ
δῆλον, ὅτι xal μὴ βουλόμενος αὐτὸ οὐχ ἄν ἦν ἀγαϑός. αλλὰ καλῶς ὁ

] χαὶ K: om. c 4 xal— ἀγαϑότητος) in ras. Καὶ 1 ante διχαιοσύνη del.
ἡ Κα 8 οὐδ᾽ K: οὐδὲ c 9 στοιχειωτῶν K: στοιχείων τῶν c

964 SIMPLICII IN L. DE CAELO 113 (Arist. p. 283911)

causa utique existeret malorum perditio: et palam, quod et nolens
ipsum non esset bonus. sed bene Plato necessariam existentem mali
adnascentiam propter bonum mnovitque ipse et posteris enuntiavit.
ex dictis autem planum ac palam prope, quod neque generabilium
et corruptibilium unumquodque incorruptibile fecisse bonum utique
esset nec extrema mundi: deinde quod id. quod sui ipsius omni
natura est corruptibile, velut homo, si fieret incorruptibile, corrum-
peretur penitus; nam quod incorruptibile non adhuc homo, sed aut
alia aliqua natura eminentior, quales multae ante extrema sunt in
10 mundo.

Quantum ad hoc admirabili Alexandro recusato propter eos, qui
aliquando opinione viri deducuntur hic alicubi sententia, finiam et ipse
expositionem in primum librorum de caelo obsecrans dignus lauda-
torum apparuisse caelique et dei magnificentiae circa caelum.

1 utique] om. Ald. 2 Plato] Theaet. 176 a 3 posteris] posterea Ball.

4 planum ac] om. Ball. prope] om. Ball. 9 fecisse Ball.: mohnt facere Ald.
bonum — caelum (14) Ball.: om. Ald. 1 incoruptibile Ball. 8 incoruptibile
Ball. post aut lacuna videtur esse (fort. aut divinum aut) 11 Alerandro —
caelum (14)] linea alio atramento supposita Ball. 12 aliquando] aliqu Ball.

[Πλάτων ἀναγχαίαν ὑπάρχουσαν τὴν τοῦ xaxoü πρόσφυσιν διὰ τὸ ἀγαϑὸν
αὐτός τε οἶδεν xal τοῖς ὕστερον ἀπεφήνατο. ἐχ δὲ τῶν εἰρημένων δῆλον.
xal διὰ τί μηδὲ τῶν ενητῶν xal φϑαρτῶν ἕχαστον ἄφϑαρτον ἐβουλήϑη
ποιῆσα!].

ΕΙΣ TO AEYTEPON ΤΩΝ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥ͂Σ ΠΕΡῚ OYPANOY 163:

Τῆς προχειμένης πραγματείας, ὡς εἴρηται πρότερον, σχοπὸν ἐχούσης
μετὰ τὸν περὶ τῶν φυσιχῶν χαὶ σωματιχῶν ἀρχῶν λόγον, ὃν ἐν τῇ Φυ-
σιχῇ παραδέδωχεν ἀχροάσει, περὶ τῶν ἁπλῶν σωμάτων εἰπεῖν τῶν πρώτων
ἐχ τῶν ἀρχῶν συνισταμένων τοῦ τε χυχλοφορητιχοῦ xal τῶν ὑπὸ σελήνην 5
τεσσάρων ἐν τῷ πρώτῳ βιβλίῳ, ὅτι πέντε τὰ ἁπλᾶ σώματα ἐστιν, ἀπέδει-
ξεν ἐχ τῶν ἁπλῶν χινήσεων, xal ὅτι τὸ χυχλοφορητιχὸν οὔτε ἕν τι τῶν
τεσσάρων ἐστὶν οὔτε σύνϑετον ἐξ αὐτῶν, ἀλλὰ ἁπλοῦν ὑπερέχον τῶν τεσ-
σάρων xal οὐσίᾳ, ἣ xal δυνάμει, xal ὅτι ἀγένητον xal ἄφϑαρτόν ἐστι 10

10 τοῦτο, εἴπερ τὰ μὲν γινόμενα χαὶ φϑειρόμενα ἐξ ἐναντίων γίνεται χαὶ φϑεί-

petat εἰς τὰ ἐναντία, τῷ δὲ χυχλοφορητιχῷ σώματι μηδέν ἐστιν ἐναντίον,
xai ὅτι πεπερασμένον ἐστὶν αὐτό τε xaÜ' αὑτὸ xal χαϑόλου δειχνύς, ὅτι
οὐδὲν ἔστι σῶμα ἄπειρον, χαὶ ἔτι μέντοι ὅτι ἕν, χαὶ μηδὲν ἔστιν ἐχτὸς
τοῦ οὐρανοῦ μήτε σῶμα μήτε χενόν, ὡς ἀχόλουϑον δὲ τῷ τὸν οὐρανὸν
εἶναι τοιοῦτον τὸ xal τὸν χόσμον ἀγένητόν τε εἶναι xal ἄφϑαρτον xal πε-
περασμένον χαὶ ἕνα, χαὶ ταῦτα συναπέδειξεν, ὅσα διὰ τὸν οὐρανὸν ὁ

χύσμος ἔχει, ὥσπερ xal τὸ μηδὲν ἐχτὸς ἀπολείπειν ἑαυτοῦ, ἀλλ᾽ ὅλον ἐξ 20
ὅλων εἶναι τῶν σωματιχῶν συστάσεων. ταῦτα οὖν ἀποδείξας χαὶ τὸν περὶ

τοῦ ἀγενήτου xal ἀφθάρτου λόγον ἀναλαβὼν ἔδειξε πολυειδῶς, ὅτι τε ὁ

γιὸ

30 οὐρανὸς καὶ δι᾿ αὐτὸν ὁ ὅλος χόσμος ἀγένητος xal ἀφϑαρτός ἐστι xol

οὔτε γενητὸς μὲν ἄφϑαρτος δέ, ὥς τινες ἐδόχουν λέγειν, οὔτε ἀγένητος sb
φϑαρτὸς δέ, ἀλλ᾽ ἐφ᾽ ἑχάτερα τὸ ἀίδιον ἔχει. xol χαϑόλου δὲ λοιπόν, ὅτι
ἀνταχολουϑοῦσιν ἀλλήλοις τό τε γενητὸν xal φϑαρτὸν xal τὸ ἀγένητον |

| Rursus inc. ADE Σιμπλιχίου φιλοσόφου ὑπόμνημα εἰς τὸ Q τῶν (corr. ex τῶ) περὶ
»δρανοῦ ᾿Αριστοτέλους A 8 περὶ τῶν] suprascr. E? 4 παρέδωχεν ς

). 7 ἀποδείξας c 7 ἕν τι] corr. ex ἐν τῇ E? 8 ἀλλὰ] ἀλλὰ xol A post
ἱπλοῦν add. $0 A?: δυσὶν Ec 9 ἡ) scripsi: ἢ AD: om. Ec 12 τε om. Ec

i3 ἔτι) ὅτι Ec ὅτι om. c ἕν e corr. E': ἕν ἐστι c 14 οὐρανὸν] corr. ex
ὧν E? 15 xal ἄφϑαρτον εἶναι c 19 λόγου E λαβὼν E, sed corr.

δειξε) seq. ras. 1 litt. E - 20 ἐστι] seq. ras. 1 litt. E 21 ὥς] χκαϑά c

ένητος μὲν c 22 τὸ] δὲ τὸ D λοιπόν om. c 29 τὸ φϑαρτὸν Ec

366 . SIMPLICII IN L. DE CAELO II 1 [Arist. p. 285»26]

xxl ἄφϑαρτον. ταῦτα τοίνυν ἐν τῷ πρώτῳ βιβλίῳ διὰ πολλῶν ἀπο- 163*
δείξας τὸ συμπέρασμα αὐτῶν ἀρχὴν ἐποιήσατο τοῦ δευτέρου βιβλίου, ἐν
ᾧ τὰ λοιπὰ περὶ τοῦ οὐρανοῦ προβλήματα διαρϑροῖ: πρῶτον μέν, ὅτι ἢ
χύχλῳ χίνησις χατὰ φύσιν ὑπάρχει τῷ οὐρανῷ xal ἢ ἐν ταὐτῷ μονὴ xal δ
5 οὐ xat& τινα ἀνάγχην, xal δεύτερον περὶ τῶν τοπιχῶν αὐτοῦ διαστάσεων
xal τῶν xat' αὐτὰς περάτων τοῦ τε ἄνω xai τοῦ χάτω xal τοῦ δεξιοῦ
χαὶ ἀριστεροῦ xai τοῦ ἔμπροσθεν xal ὄπισϑεν, τρίτον περὶ τῆς τοῦ πλα-
νωμένου ἀντιχινήσεως, διὰ τί γέγονε, xal τέταρτον περὶ τοῦ σχήματος, ὅτι 10
σφαιροειδὴς ὁ οὐρανός, χαὶ πέμπτον, διὰ τί ἐπὶ ταῦτα χινεῖται ὁ πρῶτος
10 οὐρανός, ἐφ᾽ ἃ νῦν χινεῖται, ἀλλὰ μὴ ἀνάπαλιν, καὶ ἔχτον, ὅτι ὁμαλής
ἐστι xal οὐχ ἀνώμαλος ἢ τοῦ πρώτου οὐρανοῦ χίνησις, καὶ ἕβδομον περὶ
ἀστέρων οὐσίας τε αὐτῶν xal σχήματος xal τάξεως xal χινήσεως, ὄγδοον, 16
διὰ τί τῆς ἀπλανοῦς μίαν χίνησιν χινουμένης οὐχ ἀεὶ τὰ πλέον ἀπέχοντα
αὐτῆς πλείους χινεῖται χινήσεις, ὥσπερ ὃ ἥλιος xal ἢ σελήνη, ἀλλὰ τὰ
15 μεταξὺ πλείστας, ἔνατον, διὰ τί ἑχάστη μὲν τῶν πλανᾶσθαι λεγομένων
σφαιρῶν ἕν ἄστρον ἔχει, ἢ δὲ ἀπλανὴς τοσαῦτα, ἐπὶ πᾶσι δὲ δέχατον 39
περὶ τῆς γῆς, οὐ xaÜ' ἑαυτήν, ἀλλὰ περὶ τῆς σχέσεως, ἣν πρὸς τὸν οὐ-
ρανὸν ἔχει, ὅτι χέντρου λόγον ἔχουσα ἐν τῷ μέσῳ τε τοῦ οὐρανοῦ χεῖται
σφαιροειδὴς οὖσα xal αὐτή, xal περὶ μένουσαν αὐτὴν ὃ οὐρανὸς χινεῖται,
20 xai μέγεϑος ὡς πρὸς τὸν οὐρανὸν παραβαλλομένη βραχύτατον ἔχει. συν- 25
αιροῦντι δὲ τρία dy εἴη τὰ ὁλοσχερῇ τοῦ βιβλίου χεφάλαια περί τε τοῦ
οὐρανοῦ xal περὶ τῶν ἀστέρων xal τρίτον περὶ τῆς γῆς. |

p.2830926 "Ott μὲν οὖν οὔτε γέγονεν 6 πᾶς οὐρανὸς ἕως τοῦ εἰς 164.
πίστιν περὶ τῆς ἀϑανασίας αὐτοῦ xal τῆς αιδιότητος.

25 'Q μὲν 'Akétavópos τὸ πρῶτον ὅλον βιβλίον περὶ τοῦ ὅλου χύσμου 5
νωμίζων εἶναι xal τὸ συμπέρασμα τοῦτο περὶ αὐτοῦ λέγεσθαί φησιν, Trot
ὅτι οὐ πᾶς γέγονεν ὃ χύσμος δηλοῦν’ τὸ γὰρ χυχλοφορητιχὸν αὐτοῦ σῶμα,
ὅπερ ἐστὶν ἢ πλείστη τοῦ xocuou μοῖρα, ἀγένητον xal ἄφθαρτον ἐδείχϑη"

ἢ οὐχ ὡς αντιδιαστέλλων πρὸς γεγονότα αὐτοῦ τινα μέρη εἴρηχε τὸ Ó 10

80 πᾶς οὐρανός: χἂν γὰρ τὰ ὑπὸ σελήνην στοιχεῖα γίνηται χαὶ φϑείρηται,

* 1 3 M 2. »,ἢ M Y N , M M
ἀλλὰ κατὰ τὴν εἰς ἄλληλα μεταβολὴν ἔχοντα τὴν γένεσιν xal τὴν φϑορὰν

2 συμπέραυμα) πέρας c ἀρχὴν A: τὴν ἀρχὴν DE 1. 8 τῶν πλανωμένων c

8 τέταρτον — πέμπτον (9) AE?b: om. DE ὃ σφαιριχὸς E? xai om. E?
πέμπτον) seq. ras. 2 litt. E 11 οὐρανοῦ] obvou corr. ex dvo? A? xai (alt.)
om. c 12 σχημάτων c 13. 14 αὐτῆς ἀπέχοντα c 14 ὡς c 15 ἔνατον
A!DE: ἔννατον δέ C: ἔννατον A?c μὲν om. ς 16 δὲ (alt.) Ab: om. DE 18 τε
τοῦ AC: τοῦ τε DE χεῖται] χινεῖται E 19 περὶ] παρὰ c 20 ἔχει] ἔσχεν E
21 βιβλίου CDE?: B" A: βίου E: δευτέρου βιβλίο bc 22 τρίτον Ab: om. D: y E:
γῆς EDS περὶ τῆς γῆς om. E 23 ὅτι --- ἀιδιότητος (24) om. D 25 6) καὶ ὁ D
26 νομίζει D 29 αὐτοῦ τινα μέρη AC: αὐτοῦ μέρη τινὰ DE: τινὰ μέρη αὐτοῦ c
εἴρηχε] corr. ex εἴρηται A?: dictum est b ὁ] corr. ex οὐ A? 30 γίνεται E

φϑείρεται E

SIMPLICII IN L. DE CAELO II 1 [Arist. p. 283526] 361

οὐ γίνεται οὕτως ὡς πρότερον μὴ ὄντα, οὐδὲ ἦν, ὅτε οὐχ ἦν, οὔτε αὐτὰ 1044
οὔτε τὰ τῶν συνθέτων εἴδη ζῴων τε xal φυτῶν’ dÀX εἴπερ dpa, πρὸς 16
ἀντιδιαστολὴν τῶν ὑπὸ σελήνην ἀτόμων εἴη λεγόμενον τὸ ὃ πᾶς οὐρα-
νός: Σωχράτης γὰρ μὴ πρότερον ὧν γέγονεν’ ἀλλὰ ταῦτα οὐχ ἔστιν
5 ἁπλῶς τοῦ χόσμου μέρη, ἀλλ᾽ οἷον ἀποτελέσματα. εἰ γὰρ ἦν μέρη χυ-
ρίως, οὐδέποτε dy ὅλος 6 χόσμος ἦν ἀεί τινων αὐτοῦ φϑειρομένων μορίων“ 20
ἀλλ᾽ ἐν ἑστῶσί τισιν εἶναι χρὴ τὴν ὁλότητα αὐτοῦ. τὸ οὖν ὃ πᾶς οὐρα-
v6c, ὡς μὲν ὁ ᾿Αλέξανδρός φησι, περὶ τοῦ ὅλου χόσμου εἴρηται, ἀλλ᾽ οὐχὶ
τοῦ χυχλοφορητιχοῦ σώματος. ἔστι δὲ τὸ λεγόμενον, ὅτι ὁ χόσμος οὐ
10 γέγονεν, οὔτε ἐνδέχεται αὐτὸν φϑαρῆναι" οὐ γάρ, εἴ τινα τῶν σωμάτων 25
εἰς ἄλληλα μεταβάλλει, διὰ τοῦτο μέρη τινὰ τοῦ κόσμου φϑείρεται, ἀλλ᾽,
ὡς αὐτὸς ἀντιλέγων τοῖς περὶ ᾿μπεδοκλέα καὶ ᾿ Ηράχλειτον παρὰ μέρος
Ἰίνεσϑαι λέγουσι xal φϑείρεσϑαι τὸν χύσμον εἶπεν οὐ τὸν xócpov γίνεσϑαι
xal φϑείρεσϑαι, ἀλλὰ τοῦτον μὲν διαμένειν ἀΐδιον, τὰς Ob διαϑέσεις 80
15 αὐτοῦ ὑπαλλάσσεσϑαι, οὕτως ἄν καὶ ἡμεῖς λέγοιμϑν: τὸ γὰρ χόσμῳ αὐτῷ
εἶναι τοῦτό ἐστι τὸ τὰ μέν τινα αὐτοῦ ἀεὶ διαμένειν, ὅσα δὲ γενητὰ αὐτοῦ
χαὶ φϑαρτά, ταῦτα δὲ εἰς ἄλληλα μεταβάλλειν" τοὐναντίον γὰρ ἴσως εἴη
ἂν ἀληϑὲς λέγειν φϑείρεσϑαι τὸν κόσμον, εἰ μὴ ταῦτα οὕτως ἔχει, ὡς 865
ἐχόντων αὐτῶν ὃ χόσμος ἦν χόσμος.
20 Ταῦτα δὲ ἔστω χαλῶς ὑπὸ τοῦ ᾿Αλεξάνδρου λεγόμενα, εἰ τοῦτο προσ-
τεϑείη μόνον, ὅτι προηγουμένως τῷ κχυχλοφορητικῷ σώματι προσήχει τὰ
εἰρημένα πάντα’ xal γὰρ περὶ ἐχείνου Tv ὃ προηγούμενος ἐν τῷ πρώτῳ 40
βιβλίῳ λόγος" καὶ δι᾿ ἐχεῖνο xal τῷ ὅλῳ χόσμῳ ὑπάρχει xal τὸ ἀγένητον
εἶναι καὶ ἄφϑαρτον xat τὸ ἕνα xal μονογενῆ xal αὐτὸν ὑφεστάναι. δηλοῖ
ó& xal τὰ ἐφεξῆς λεγόμενα ἀπὸ τοῦ διόπερ χαλῶς ἔχει συμπείϑειν
ἑαυτὸν περὶ τοῦ οὐρανίου λεγόμενα σώματος, χαίτοι χατὰ μίαν συνέχειαν 4
προιόντος τοῦ λόγου xal μηδαμοῦ μεταβαίνειν δοχοῦντος. ἀλλὰ xal τὸ
ἀρχὴν καὶ τελευτὴν μὴ ἔχειν | τοῦ παντὸς αἰῶνος, τουτέστι 1040
τῆς χρονικῆς τοῦ βίου παρατάσεως" ἑχάστου γὰρ αἰὼν αὔτη λέγεται εἰχών
30 ttc οὖσα τοῦ χυρίως αἰῶνος, xaÜ' ὅσον συναίρεσίς ἐστι τοῦ ὅλου βίου" xal
τοῦτο οὖν τὸ ἄναρχον χαὶ ἀτελεύτητον προηγουμένως μὲν ὑπάρχει τῷ χυ- ὅ
χληοφορητιχῷ σώματι, δι᾽ ἐχεῖνο δὲ xal τῷ ὅλῳ χόσμῳ.

tà
e

— ——ÓMM — MÀ MM —Ó— M M — — ———

1 γίνεται] corr. ex γίνηται E? 2 οὔτε) corr. ex ὄντα E? εἴδη} corr. ex ἤδη E?
3 ἂν εἴην λεγόμενον) corr. ex γεγόμενον A? 4 ὧν] ὃν E 9 ἀποτελέσματα
AC: ἀποτέλεσμα DE 6 αὐτοῦ AE?b: αὐτῶν DE 1 τισι E: corr. E?

8 xóspou ὅλου Ec οὐχὶ] οὐ c 9 δὲ] suprascr. E? 11 μεταβάλλη E:
corr. E? 13 γίνεσϑαι λέγουσι AC: λέγουσι γίνεσϑαι DE 14 δὲ om. E

15 λέγοιμεν C: λέγωμεν ADE?:. λέγομεν E τὸ AC: τῷ DE 16 τὸ om. c

11 δὲ] δὴ c: om. b." μεταβάλλειν AE?: μεταβάλλει CDE γὰρ] corr. ex μὲν E!
18 εἴη àv ἀληϑὲς ACb: dv εἴη ἀληϑὲς DE: dv ἀληϑὲς εἴη c ἔχοι A 19 7v] corr.
ex ἡ E? 20 si] el xal D 22 ὃ προηγούμενος] προηγουμένως ὁ Dc 25 τοῦ]
28442 26 αὑτὸν c: αὐτὸν C ante περὶ add. τὰ E*?be 27 μηδαμῇ c:

nullatenus b 27 τὸ] 283»28 90 συναίρεσίς Ab συναίτιος D: ϑέσις E: yp. συναίρε-
σις E? 32 τῷ] corr. ex τὴν E?

968 SIMPLICII IN L. DE CAELO 1I 1 (Arist. p. 283526]

Πάνυ δὲ ἀχριβῶς τῷ ἀρχὴν καὶ τελευτὴν μὴ ἔχειν τοῦ παντὸς αἰῶνος 164b
ἐπήγαγε τὸ ἔχων δὲ χαὶ περιέχων ἐν αὑτῷ τὸν ἄπειρον χρόνον.

εἰ μὲν γὰρ ἀπ᾽ ἀρχῆς τινος ἐγεγόνει χρόνου, δῆλον, ὅτι προὐπῆρχε τῆς 10
ὑποστάσεως αὐτοῦ χρόνος, xal εἰ ἐν μέρει τινὶ χρόνου ἐφθείρετο, ἣν dv
5 χρόνος μετὰ τὴν ὑπόστασιν αὐτοῦ. τὸ οὖν μήτε προὐπάρχειν αὐτοῦ ypó-
voy μήτε μεϑυπάρχειν ἐδήλωσε διὰ τοῦ ἔχειν xal περιέχειν ἐν αὑτῷ

τὸν ἄπειρον χρόνον. xal γὰρ μετ᾽ οὐρανοῦ γεγονὼς ὃ χρόνος, ὥς φης- 15
σιν ὃ Πλάτων, οὔτε προὐπάρχει οὔτε μεϑυπάρχει τοῦ οὐρανοῦ, ἀλλ᾽ ἢ
ἀπειρία αὐτοῦ ἄπειρον ποιεῖ τὴν τοῦ εἶναι τοῦ οὐρανοῦ παράτασιν. ἄπει-
10 ρὸν δὲ οὐ τὸν χατ᾽ ἐνέργειαν ἀχουστέον, ἀλλὰ τὸν ἄπειρον γινόμενον" τοι-

οὔτος γὰρ 6 χρόνος ἐν τῷ γίνεσϑαι τὸ εἶναι ἔχων.

᾿Αλλὰ πῶς ἔχεσθαι χαὶ περιέχεσϑαι τὸν χρόνον ὑπὸ τοῦ οὐρανοῦ 90
φησιν; dpa, ὡς ᾿Αλέξανδρος οἴεται, ὅτι ποιητής ἐστι τοῦ χρόνου ὃ οὐρα-
γός, εἴπερ τῆς τούτου χινήσεως μέτρον ὃ χρόνος, xal οὐχ ἔστι τις χρόνος
15 ἔξω αὐτοῦ, περιέχεται δέ πως τὸ γινόμενον ὑπὸ τοῦ ποιοῦντος: T) τοῦτο

ἐπιστάσεως ἄξιον: εἰ γὰρ μέτρον τῆς χινήσεώς ἐστιν ὁ χρόνος, οὐ τὸ με- 96
τρούμενον ἄν εἴη τοῦ μετροῦντος αἴτιον, ἀλλ᾽ ἀνάπαλιν, xal εἰ μετ᾽ οὐρα-
νοῦ γέγονεν ὃ χρόνος, πῶς αἰτία τοῦ χρόνου f, τοῦ οὐρανοῦ χίνησις; μή-
ποτε οὖν πολλῶν ὄντων τῶν συμπληρούντων ἀγαϑῶν τόν τε οὐρανὸν xal

20 τὸν ὅλον χόσμον ἕν τι τούτων xal χυριώτατον ὃ χρόνος, ὃν ὃ δημιουργός, 80
ὥς φησι Πλάτων, ἔτι μᾶλλον ἐξομοιῶσαι τὸν χόσμον τῷ παραδείγματι
βουληϑεὶς αἰωνίῳ ὄντι εἰχόνα τοῦ αἰῶνος ποιήσας τὸν χρόνον προστέϑειχε
τῷ χόσμῳ. πλήρωμα οὖν καὶ οὗτος τοῦ χόσμου γεγονὼς εἰχότως οὐ πε-

ριέχει τὸν χόσμον, ὥς τινες οἴονται, ὃ γρόνος προυπάρχων ἣ μεϑυπάρχων 32
αὐτοῦ, αλλ' ἔχεται ὑπ’ αὐτοῦ xal περιέχεται μέρος τι xal αὐτὸς σδαπλη-

ρωτιχὺὸν ὑπάρχων τοῦ οὐρανοῦ T, τοῦ ὅλου χόσμου.

"Ex τε οὖν τῶν ἤδη δεδειγμένων, φησί, πιστὸν γέγονεν, ὅτι ἀγένητος

xal ἀφϑαρτός ἐστιν ὅ τε οὐρανὸς xai ὃ ὅλος χόσμος, xal ἔτι μέντοι ἐχ 40
τοῦ τοὺς ταναντία δοξάσαντας χαὶ γενητὸν αὐτὸν χαὶ φϑαρτὸν λέγοντας
30 ἐληλέγχϑαι. εἰ γὰρ οὕτω μέν, ὡς ἡμεῖς λέγομεν, τὸ ἀληϑὲς ἔχειν ἐνδέχε-

ιῷ
e

] ἀργὴν ACE?b: om. D: ἀρχὴν εἰς τελευτὴν E xai om. D μὴ ἔχειν xal τελεὺ-
τὴν C 2 ἔχων AC: ἔχον DE περιέχων AC: περιέχον DE αὑτῷ C: ἑαυτῷ
DE: αὐτῷ A à yp^óvoo] corr. ex χρόνος A? 4 el] εἴ τι c φϑείροιτο D

ἦν] εἴην E: et E? 6 αὑτῷ C: αὐτῷ ADE 4 γεγονὼς ACE: γέγονεν Dc

1. 8 φησὶ Πλάτων c φησ] Tim. 38 b ὃ οὔτε] καὶ οὔτε c μετὰ τὸν οὐρανόν ς

9 παράτασιν AC: περάτωσιν DE: παράστασιν c 10 τὸν (pr-)] τὸ Cb τὸν (alt.))
τὸ b γενόμενον AC 13 ὡς] ὡς ὁ ς 14 χαὶ --- γρόνος] mg. E?

16 ἐπιτάσεως E: corr. 103 I8 αἰτία] e corr. A? 30 ὅλον xócpov ΟΠ ΑΞ:
ὅλον χρόνον Α': χόσμον ὅλον Mc post χρόνος add. ἐστί E* 21 Πλάτων]
Tim. 38h 23 xai οὗτος τοῦ xóspo0 CDEb: τοῦ κόσμου xal οὗτος τοῦ χόσμου A:
κοῦ χόσμου χαὶ οὗτος c 24 οἵἴοντε E: corr. E? προὐύπάρχων ὃ χρόνος ἣ μεϑυπάρ-
χὼν C: ὁ χρόνος μεϑυπάρχων ἢ προὐπάρχων c 24 φησί om. E 21. 28 ἀγένητος
xal] bis E, sed corr. 28 ὅλος ὁ E 28. 29 ix τοῦ] e corr. E? 39 τὰ

ἐναντία ἃ αὐτὸν Ab: om. DEc φϑαρτὸν αὐτὸν c 90 ἐληλέχϑαι E

STMPLICII IN L. DE CAELO II 1 (Arist. p. 283*26) 869

ται; ὥστε ἀγένητον αὐτὸν εἶναι xal ἄφϑαρτον, ὡς δὲ ἐχεῖνοι λέγουσιν, ἢ 1040
γενητὸν xal φϑαρτὸν 7| ἀγένητον μὲν φϑαρτὸν δὲ 7) γενητὸν ἄφϑαρτον δέ, 45
οὐχ ἐνδέχεται, μεγάλην ἄν ἔχοι xal τοῦτο | ῥοπὴν εἰς πίστιν περὶ τῆς 1652
ἀϑανασίας αὐτοῦ xal τῆς ἀιδιότητος. λέγεται δὲ ἢ μὲν ἀϑανασία κατὰ
τὸ ἀνέχλειπτον τῆς ζωῆς, ἣ δὲ ἀιδιότης χατὰ τὸ ἀνέχλειπτον τῆς οὐ-
σίας, ὡς καὶ ἐν τῷ τοῦ Πλάτωνος Φαίδωνι μεμαϑήχαμεν. ϑαυμαστὴ δ᾽ ἣ
τῶν ᾿Αριστοτέλους ῥημάτων μετὰ τῆς φιλοσόφου εὐλαβείας ἀχρίβεια’ τὰ 5
μὲν γὰρ ὑπ᾽ αὐτοῦ δειχϑέντα ἐνδέχεσϑαί φησιν οὕτως ἔχειν, χαίτοι
οὐχ ἐνδεχόμενα, ἀλλὰ ἀναγχαῖα τὰ περὶ τοῦ ἀγενήτου xai ἀφϑάρτου
10 συναγαγὼν συμπεράσματα ἐπὶ τοῦ ὅλου οὐρανοῦ xal ἐπὶ τοῦ κόσμου,
καϑ'᾽ ὃν δὲ τρόπον ἐχεῖνοι λέγουσι φησὶν οὐχ ἐνδέχεται" εἰ οὖν 10
μὴ ἐνδέχεται οὕτως ἔχειν, ἀναγχαῖον ἄν εἴη τὸ μὴ οὕτως ἔχειν. πλὴν
oby ἣ τῶν ἀλλοτρίων ἀναίρεσις ϑέσιν τῶν ἡμετέρων εἰσάγει χατὰ
ἀνάγκην" διὸ μεγάλην φησὶν ἄν ἔχοι xal τοῦτο ῥοπὴν εἰς πίστιν,
15 ἀλλ᾿ οὐχ ἀπόδειξιν. τί οὖν; οὐχ ἀχριβῶς δέδειχται τὰ περὶ τούτων ἤδη 15
δεδειγμένα: ἢ ἐφ᾽ ὧν ἀνάγχη ἣ οὕτως ἣ ἐχείνως ἔχειν, ὃ ἀνελὼν τὸ
δύνασϑαι, ὡς ἄλλοι λέγουσι, τὸ χαταλειπόμενον τίϑησιν’ εἰ οὖν μήτε
γενητὸν εἶναι ἐνδέχεται μήτε ἀγένητον μὲν φϑαρτὸν δέ, δῆλον, ὅτι dvd,
ἀγένητον αὐτὸν xal ἄφϑαρτον εἶναι. ἀλλ᾽ εἰ xal ἐξ ἀνάγχης τῇ ἄλλων 20
20 ἀναιρέσει τιϑέμενον ἡ τι. οὐχ ἤδη τοῦτο λέγοιτο ἄν δι’ οἰχείων χατα-
σχευῶν xal ἀποδείξεων τίϑεσθαι: χατὰ συμβεβηχὸς γὰρ οὗτος ὃ τρόπος
ἐστὶ χαὶ οὐ προηγουμένως γινόμενος.
*Q δὲ ᾿Αλέξανδρος ἐπέστησε τῷ οὔτε ἐνδέχεται φϑαρῆναι καὶ s;
πλεῖόν τι σημαίνειν αὐτό qnot: τοῦ οὐ φϑαρήσεται. ἐπειδὴ γάρ, φησίν,
25 ἐδόχει Πλάτωνι φϑαρτὸν μὲν αὐτὸν slvat, μὴ φϑαρήσεσϑαι δὲ διὰ τὴν
βούλησιν τοῦ ϑεοῦ, δείξας τοῦτο ἀδύνατον εἰκότως οὖν τὸ οὔτε ἐνδέχε-
ται φϑαρῆναι τίθησι. καίτοι xal 6 [[λάτων εἴποι ἄν μὴ ἐνδέχεσϑαι 80
φϑαρῆναι, ἀλλὰ διὰ τὴν βούλησιν τοῦ ϑεοῦ τοῦτο ὑπάρχειν αὐτῷ, οὐ
μάτην δὲ ὑπάρχειν αὐτῷ, ἀλλ᾽ ὅτι, χἄν τῇ ἑαυτοῦ φύσει πεπερασμένος
30 ὧν πεπερασμένην ἔχῃ δύναμιν, ἀλλὰ τῷ προσεχῶς ὑπὸ τοῦ ἀχινήτου αἰτίου
παράγεσϑαι καὶ πρὸς ἐκεῖνο ἐπεστράφϑαι ἐπιτηδείως ἔχει πρὸς ὑποδοχὴν S5
τῆς ἐνδιδομένης ὑπ᾽ ἐχείνου xal δι᾿ ἐχεῖνο ἀνεχλείπτου χινήσεως.

2 γενητὸν (alt.)] γενητὸν μὲν c ἄφϑαρτον δέ CF: ἄφθαρτον ADE 6 Φαίδωνι)
cap. 55 δ᾽ ἡ A: DE: δὲ ἡ ς 1 ante ἀχρίβεια del. ἀχριβείας E? 8 δειχϑέντα --
ἔχειν Fc. (ad sententiam saltem apta): διχῶς ADE: om. b 9 ἀλλ᾽ c 10 ἐπὶ (pr.)]

corr. ex ἐπεὶ A? ἐπὶ (alt.) om. c 11 λέγουσιν c 12 μὴ ἐνδέχεται E?b: μὲν
δέχεται A: ἐνδέχεται DE 17 οἱ ἄλλοι ς 18 post ἐνδέχεται add. ἄφϑαρτον δὲ
K?c ἀνάγχη om. Abc 19 αὐτὸν D: αὐτὸ AE?: αὐτῷ E elvat] esse
ostendit b 20 τιϑέμενον ἡ τι] τίϑεται in ras. plurium litt. E?: τιϑέμενον εἴη xt c

23 19) mut. in τὸ E? οὔτ᾽ Ec 24 πλέον c τοῦ] τὸ D 26 post
ἀδύνατον del. elvat μὴ φϑαρήσεσϑαι δὲ E! οὗν] νῦν c οὔτ᾽ c 21 χαὶ
om. D 29 πεπερασμένως E: corr. E? 31 ἐπεστράφϑαι AE?: ἀπεστράφϑαι DE

92 ἐνδιδομένης Ab: ἐνδεχομένης DE χινήσεως) hic deficiunt DE; praeter A et C, ubi
exstat, e F enotavi, quae utilia videbantur
Comment. Arist. VII Simpl. de Caelo. 94

310 SIMPLICII IN L. DE CAELO II 1 [Arist. p. 2849)

Ρ. 2842 Διόπερ χαλῶς ἔχει συμπείϑειν αὗτὸν ἕως τοῦ ἔτι δὲ 165«
ἀπαϑὴς πάσης ϑνητῆς δυσχερείας ἐστί.

Πανυ τεχνιχῶς xal πρὸ τῶν ἀποδείξεων τὰς ἐνδόξους πίστεις τέθειχε
τοῦ ἀγένητον εἶναι τὸ οὐράνιον σῶμα, xal ὅτε ἔλεγεν ἐν τῷ πρώτῳ βιβλίῳ 4ὅ
5 πάντες γὰρ ἄνθρωποι περὶ ϑεῶν ἔχουσιν ὑπόληψιν, xal πάντες τὸν ἄνω
τόπον τῷ ϑείῳ | ἀποδιδόασι χαὶ βάρβαροι καὶ “ἕλληνες, ofmep εἶναι vo- 165*
αἵζουσι ϑεούς, δηλονότι ὡς τῷ ἀϑανάτῳ τὸ ἀϑάναντον συνηρτημένον- ἀδύ-
yatov qàp ἄλλως, χαὶ νῦν πάλιν μετὰ τὰς ἀποδείξεις τὴν ἀπὸ τῶν dp-
χαίων xal πατρίων λόγων μαρτυρίαν εἰς πίστιν βεβαιοτέραν προστίϑησι. 5
10 τὰ γὰρ ἀπὸ τῶν ἐνδόξων ἐπιχειρήματα πρὸ μὲν τῶν ἀποδείξεων συντομω-
τέρους μὲν χαὶ συντονωτέρους εἰς τὰς ἀποδείξεις ποιεῖ, ὑποψίαν δὲ ὅμως
ἐμβάλλει παραλογισμοῦ τινος xal ἀποδειχτικῆς ἀδυναμίας, τὰ δὲ μετὰ τὰς
ἀποδείξεις τοιαῦτα ἐπιχειρήματα ἀσφαλεστέραν τε ἅμα χαὶ συμπαϑεστέραν 10
τὴν πίστιν τῶν ἀποδείξεων ἀποτελοῦσι" διὸ χαὶ πρὸ τῶν ἀποδείξεων αὐτοῖς
15 xal μετὰ τὰς ἀποδείξεις ὃ ᾿Αριστοτέλης ἐχρήσατο, xal 6 Πλάτων δὲ μετὰ
τὰς ἀποδείξεις τοὺς μύϑους εἴωϑε παραλαμβάνειν.
Λέγει οὖν νῦν, ὅτι καλῶς ἔχει xal ταῖς ἀποδείξεσι λοιπὸν ϑαρ-
ροῦντα συμπείϑειν ἑαυτὸν ἔτι μᾶλλον τοὺς ἀρχαίους λόγους κχαὶ 16
τῶν ἀρχαίων μάλιστα τοὺς περὶ ϑεῶν ὑπὸ πατέρων τοῖς ἐγγόνοις παραδε-
20 δομένους ἀληϑεῖς εἶναι. οὐ γὰρ πάντες οἱ ἀρχαῖοι λόγοι xal πάτριοί
εἰσιν, dÀX οἱ ὑπὸ πατέρων xal πατρίδων παραδιδόμενοι, οὗτοι δὲ οἱ περὶ
τὸ ϑεῖον σέβας καὶ τὴν τῶν ϑεῶν ϑρησχείαν εἰσὶ μάλιστα, διότι πάντες 9
τούτων μετέχοντες ἄνϑρωποι ὡς ἀπὸ ϑεῶν παραδεδομένα ἀχίνητα διαφυ-
λάττειν σπουδάζουσι. τούτων δέ ἐστι τῶν δοξῶν τὸ τὰ οὐράνια πᾶντα σώ-
25 uaxa χίνησιν ἀφ᾽ ἑαυτῶν ἔχοντα φυσιχά τε εἶναι xal ἔμψυχα xal ϑεῖα xol
ἀνέχλειπτον ἔχοντα τὴν χίνησιν, ὥστε μηϑὲν εἶναι πέρας αὐτῆς, xalsé
ἀϑάνατα τοῖς ϑεοῖς προσήχειν" τούτοις οὖν, φησί, xal ὁ μετὰ τῶν ἀπο-
ἕων λόγος μεμαρτύρηκεν ἀγένητον xal ἄφϑαρτον δείξας τὸν οὐρανόν.
Ὅτι δὲ συμφυές ἐστι ταῖς τῶν ἀνθρώπων ψυχαῖς τὰ οὐρανια ϑεῖα
30 νομίζειν, δηλοῦσι μάλιστα οἱ ὑπὸ προλήψεων ἀϑέων πρὸς τὰ οὐράνια δια- 80
βλεπόμενοι. χαὶ γὰρ χαὶ οὗτοι τὸν οὐρανὸν οἰκητήριον εἶναι τοῦ ϑείου
xai ϑρόνον αὐτοῦ λέγουσι xal μόνον ἱκανὸν εἶναι τὴν τοῦ ϑεοῦ δόξαν xal

e
ως
ὁδί

| αὑτὸν] ἑαυτὸν c: αὐτὸν A 9 c 2. ἐστίν c 4 ὅτε AC: ὅ, τι c ἔλεγεν]
2100} 5 sq. ὃ. 6 ἄνω τόπον] ἀνωτάτω c 6 ϑείῳ τόπον c ὅσοιπερ ς

9. προστίϑησιν ς 10. 11 συντομωτέρους AC: ἑτοιμοτέρους K?c 12 ἐμβάλλει A?C:
ἐκβάλλει Α' 13 τε AC: om. Fc συμπαϑεστέραν AC: συντονωτέραν Fc

14 τῶν ἀποδείξεων Εἰ: demonstrationum ipsarum b: om. AC ἀποτελοῦσι C: constituunt
b: om. A: αὐτοῖς παρέχει Fc διὸ — τῶν CF: om. A: propler quod b αὐτοῖς A:
αὐτῶν C: om. Fc 15 ἀποδείξεις αὐτοῖς Fc 21 οἱ (pr.)] add. A? παραδεδο-
μένοι c 20 μηδὲν Fc 21 ὡς τὸ ς ἀϑάνατον Fc 29 τὰ] τὸ τὰ Fc

30 ὑπὸ] ἀπὸ c 90. 31 διαβλεπόμενοι F: δὲ βλεπόμενοι A: (qui) respiciunt b: ἀναβλεπό-
μενοι e; vix sanum 91 yàp καὶ] γὰρ c

SIMPLICII IN L. DE CAELO II 1 [Arist. p. 28412] 311

ὑπεροχὴν τοῖς ἀξίοις ἀποχαλύπτειν. dv τί ἄν εἴη σεμνότερον: xai ὅμως, 165^
ὥσπερ ἐπιλανθανόμενοι τούτων, τὰ χοπρίων ἐχβλητότερα τοῦ οὐρανοῦ τιμι- 25
ὦτερα νομίζουσι καὶ ὡς πρὸς ὕβριν τὴν ἑαυτῶν γενόμενον οὕτως ἀτιμάζειν
φιλονειχοῦσιν.

5 "Anauctov δὲ xal ἀνέχλειπτον τοῦ οὐρανοῦ τὴν χίνησιν ἐνόμισαν dv-
ϑρωποι τὸ ἀνεξάλλαχτον αὐτῆς χαὶ ἀεὶ χατὰ τὰ αὐτὰ χαὶ ὡσαύτως ἔχον
ταῖς ἐχ διαδοχῆς παραδοϑείσαις τηρήσεσι λογιζόμενοι" οὐδὲν γὰρ τῶν ὅτι- 40
οὖν φϑειρομένων ἐν ταυτότητι τὸν ἄπειρον πρὸ τοῦ αἰῶνα μένειν δυνατὸν
ἦν. ἀρχεῖ δέ, οἶμαι, πρὸς τὸ ϑεῖα τὰ οὐράνια νομίζειν xal τὸ χάλλος

10 αὐτῶν πολλοῖς μέτροις ὑπερανέχον τῶν ὑπὸ σελήνην χαλῶν xal τάς qe
μὴ προδιεφϑαρμένας ψυχὰς αὐτοφυῶς ἐπιστρέφον, ἀρχεῖ δὲ xal τὸ ὃρα- 45
στήριον τῶν ὑπὸ σελήνην xal τὸ πάντων περιεχτιχὸν σωμάτων" καὶ τοῦτο
γὰρ τῆς ϑείας ὑποδοχῆς ἐξαίρετόν ἐστι | τὸ πάντα γεννᾶν τὰ ὄντα xal 1664
πάντα ἐν ἑαυτῷ περιέχειν μηδὲν ἐχτιϑέμενον τῶν ὕφ᾽ ÉautoD παρα-

15 γομένων.

Πῶς δὲ μηδὲν ἔχουσαν πέρας τὴν τοῦ οὐρανοῦ χίνησιν αὐτὴν τῶν
ἄλλων πέρας εἶναί φησι’ πῶς γὰρ ἄλλη χίνησις ἄλλης ἐστὶ πέρας xai 5
μάλιστα ὁλιχωτέρα τῆς μεριχωτέρας: πῶς δὲ ἐν δευτέρῳ σχήματι ix δύο
χαταφατιχῶν συλλογίζεσϑαι δοχεῖ λέγων τὸ πέρας περιέχει" ἣ οὐρανία χί-

20 νησις τελεία οὖσα περιέχει" ἣ ἄρα οὐρανία χίνησις τελεία οὖσα πέρας ἐστίν;
ἀδόχιμος γὰρ ὃ τρόπος οὗτος τῆς συμπλοχῇῆς ἐν τῷ δευτέρῳ σχήματι ὡς
μηδὲν ἀναγχαῖον συμπέρασμα συνάγων. ἀλλ᾽ ἐν πρώτῳ σχήματι συνήγαγε
τὸν συλλογισμὸν ὃ ᾿Αριστοτέλης οὕτως" ἣ τοῦ οὐρανοῦ χίνησις τέλειος οὖσα
περιέχει τὰν ἄλλας χινήσεις" ἢ περιέχουσα τὰς ἄλλας χινήσεις πέρας ἐστὶ

95 τῶν ἄλλων χινήσεων. τῶν γὰρ περιεχόντων ἐστὶν ἴδιον τὸ πέρας εἶναι
τῶν περιεχομένων, ὅπερ αὐτὸς ἐνεδείξατο διὰ τοῦ τὸ γὰρ πέρας τῶν
περιεχόντων ἐστίν, οὐχ ἴσον, ὡς οἶμαι, λέγων, ὡς ὃ ᾿Αλέξανδρός
qot, τῷ ἐν τοῖς περιέχουσι τὸ πέρας ἐστίν" εἰ γὰρ ἐν τοῖς περιέχουσι
τὸ πέρας, μεριχώτερον ἄν εἴη τὸ πέρας τῶν περιεχόντων, χαὶ οὐχέτι

80 εἰπεῖν ἀληϑές, ὅτι τὸ περιέχον πέρας ἐστίν, ὥσπερ οὐδὲ ὅτι τὸ ζῷον 20
ἄνθρωπός ἐστιν, ἐπειδὴ ὃ ἄνθρωπος ἐν τῷ ζῴῳ ἐστίν: οὐ γὰρ χατηγο-
ρεῖται τῶν ὁλικωτέρων τὰ μερικώτερα, ἀλλὰ ἀνάπαλιν. ὁ δὲ ᾿Αλέξανδρος
“οὐ συλλογιζόμενος φησὶ “᾿λέγει τοῦτο, ἀλλ᾽ ὡς ὁμοιότητά τινα δειχνὺς
τῆς τελείου χινήσεως πρὸς τὸ πέρας" ἀμφότερα γὰρ περιέχει xal τὸ πέρας 50

35 xal ἢ τέλειος χίνησις᾽᾽. ἀλλ᾽ ὅτι μὲν $ τοῦ οὐρανοῦ χίνησις ἄπαυστος
οὖσα περιέχει τὰς ἄλλας ἁπάσας χινήσεις τὰς ἀρχὴν xal τέλος ἐχούσας.

μαεὼ

3 γενόμενον Fb: γενομένην A 6 αὐτῆς om. c 9 τὸ (pr.)] corr. ex τὰ A?

13 ὑποδοχῆς A: dnatricique excellentiae b: ümepoyrc Fc 14. 15 mapayopévov Fb:
παραγενομένων A 17 πέρας elvat Ab: εἶναι πέρας Fc 20 ἡ F: xal A

21 τῷ om. Fc 28 τέλειος AC: τελεία Fc 20 γὰρ F: om. A: sane b: fort.
γοῦν 29 πέρας (pr.) Ab: πέρας ἔστι Fc 30 ἀληϑὲς εἰπεῖν Fbc 41 ἐν τῷ
ζῴῳ ὁ ἄνθρωπος Fc 33 μοιότητα A: corr. A? 94 τελείας Fc JO τε-
λεία Fc

24*

312 SIMPLICII IN L. DE CAELO ΠῚ (Arist. p. 28427)

πρόδηλον, εἴπερ προυπάρχε' τε αὐτῶν xai συνυπάρχει xai μεϑυκάρχει, 166:
xal μέρος τι τῆς ὅλης, οἷον T, ἐτήσιος περιφορά. μέτρον γίνεταν τοῦ ὁτη- 3
Gío) τῶν ἐπιχήρων βίου ἢ τῆς ὁποίας αὐτῶν μεταβηλῆς. ὡς οὖν τῆς
ἡμερησίας ἢ ἐνιαυσίου περιφορᾶς xai $, ἀρχὴ xai τὸ πέρας ἐν vij ὅλῃ
περιέχεται, οὕτω xal τῶν ὑπὸ σελήνην χινήσΞξων ἐχάστη., καὶ διὰ τοῦτο
χαὶ περιέχειν λέγετα! τὰς ἄλλας χινήσεις xai πέρας αὐτῶν ὑπάρχειν αὐτὴ ss
πέρας οὐχ ἔχουσα. xai qàp αἱ ἀρχαὶ xai τὰ πέρατα τῶν προσχαίρων Oro
τῆς ἀνεχλείπτου ὠρίξονται" ἀνέχλειπτος γὰρ ἐχείνη διὰ τὸ πᾶν τὸ ληφϑὲν
αὐτῆ΄ς οὐ αὖνον πέρας εἶναι τῇς προηγησαμένης. ἀλλὰ xal vx; ἐσομένης
10 ἀρχήν. ἐν ᾧ δὲ τὸ αὐτὸ πέρας ἐστὶ xal ἀρχή. πῶς ἄν εἴη τοῦτό ποτε 49
ἐχλείπειν T, ἀρχὴν ὅλως T, τέλος ἔχειν ἀφωρισμένα; τοιαύτη οὖν οὖσα ἣ
τοῦ οὐρανοῦ χίνησις εἰκότως τῶν ἄλλων τῶν μὲν αἰτία τῆς ἀρχῆς ἐστι,
τῶν ὃὲ δέχεται τὴν παῦλαν, αἰτία μὲν tz; ἀργῆς. διότι ἀπὸ ταύτης πᾶσα
ἢ Ὑένεσις, οὐχ ὁμοίως δὲ τῆς παύλας αἰτία. διότι προηγουμένως οὐχ ἔστι €
15 φθορᾶς αἰτία ἢ τοῦ οὐρανοῦ χίνησις, ὥσπερ | οὐδὲ 6 δημιουργὸς ϑεός, 166»
αλλ ἀναγχαίως ἐπεισῆλθεν ἢ φϑορὰ τοῖς ἀεὶ μὴ δυναμένοις ὑποστῆναι,
ὥσπερ xai ἢ νόσος τοῖς μὴ πεφυχόσιν ὑγιαίνειν de(* δέχεται μέντοι τὴν
παῦλαν τῶν παυομένων, χαὶ ὅτι, ὥσπερ f ἀρχὴ ἐν αὐτῇ, οὕτω xal ἢ παῦλα 5
ἐν αὐτῇ ἐστι, χαὶ μᾶλλον ὅτι ἢ ἄλλου φϑορὰ ἄλλου γένεσις γίνεται, καὶ τὰ
20 ἐν τοῖς συνθέτοις στοιχεῖα διαλυόμενα ταῖς ἑαυτῶν ὁλότησιν ἀποδίδοται.
χαί μοι δοχεῖ τὸ Πλατωνιχὸν ἐχεῖνο παραξέειν ἐν τούτοις 6 ᾿Αριστοτέλης
τὸ ἐν Τιμαίῳ ῥηϑὲν ὑπὸ τοῦ δημιουργοῦ ϑεοῦ πρὸς τοὺς οὐρανίους ϑεοὺς 19
“τροφήν τὰ διδόντες αὔξετε xal φϑίνοντα πάλιν δέχεσϑε᾽".
Εἰπὼν οὖν, ὅτι διὰ τὸ ἀνέχλειπτον τῆς χινήσεως xol tà ἀϑάνατον οἱ
25 ἀργαῖοι τὸν οὐρανὸν τοῖς ϑεοῖς ἀπένειμαν, ἐπήγαγεν ὁ δὲ νῦν μαρτυρεῖ
λόγος: ὡς ἄφϑαρτωος «al ἀγένητος ταῖς ἀναποθείχκτοις xal αὐτοφυέσιν
ἐχείνων ἐννηίαις τὴν ἀποδειχτιχὴν ἀχρίβειαν προστιϑείς. προσαποδείξας δὲ 15
χαί, ὅτι ἀπαϑὴς πάσης ὕνητῃς δυσχερείας ἐστίν: οὐχ ἁπλῶς ἀπαϑής"
πάσχει γάρ τι ὑπ᾽ ἀλλήλων τὰ οὐράνια τελειούμενα, ὡς ἐναργῶς δηλοῦσιν
30 οἱ τῆς σελήνης ὑπὸ τοῦ ἡλίου γινόμενοι φωτισμοὶ xal τῶν διαφόρων GuY-
χράσεων αἱ διάφοροι εἰς τὰ ὑπὸ σελήνην ἐνέργειαι: ἀλλ ἀπαϑὴς πάσης 90
ϑνητῆς δυσχερείας. οὔτω 1ὰρ αὐτὸν xal ἀναλλοίωτον ἔδειξεν ἐν τῷ πρὸ
τούτου βιβλίῳ τὰς manta; ἀλλοιώσεις ἀπορήσας αὐτοῦ τὰς τοῖς γινο-
μένοις xal φϑειρομένοις συνυπαργούσας.

[44]

2 μέρος AC: si pars b: τέλος Fc olov C: om. b: «al olov AFc μέτρον om.
Fc 1 ἡμερησίας AC: ἡμερησίου Ε΄: ἡμερησίο) τῶν ἐπιχήρων βίου c ὅλῃ Cb:
ὕλη, AFe 7 ἑχάστης Fc 8 ὁρίζονται ΟΕ: ὁρίζεται A 9 πέρας CF: τὸ πέ-
pac A 11 ἀφωρισμένον Fe 13 πᾶσα] πᾶσιν C 14 παύλας ACF: παύλης c
14. 15 ἔστιν αἰτία φϑορᾶς Fc 18 ἀρχὴ CF: ἐν ἀρχῇ A 19 ἄλλου (411.) CFb:
xai ἄλλου! A 90 ἑαυτῶν AC: αὐτῶν Fc 2] παραξέειν CF: mapatéetv A

6 CF: om. A 22 ἐν AC: dv τῷ Fc Τιμαίῳ] 41 d 23 τε CF: δὲ Ab αὐξά-
vETE € 24 τὸ (alt.) om. Fe 26 ἀναποδείχτοις ACb: αὐτοδείχτοις Fc
αὐτοφανέσιν C 28 πάσης om. Fc 31. 32 πάσης ϑνητῆς CFb: ϑνητῆς πά-

σης Α 33 βιβλίῳ) cap. 5

SIMPLICII IN L. DE CAELO 111 (Arist. p. 28432] 313

᾿Αλλ εἰ ἀπαϑῇ, φησί, τῶν τοιούτων παϑῶν τὰ οὐράνια, πῶς τῆς 160b
σεληνιαχῇῆς σφαίρας ὑπὸ τοῦ ἡλίου μὴ ϑερμαινομένης τὸ ὑπέχχαυμα xol ὃ 25
ἀὴρ θερμαίνεται ὑπ᾽ αὐτοῦ τοῦ μεταξὺ μηδὲν πεπονθότος; xal λύουσι λέ-
γόντες μὴ τὸ τυχὸν ὑπὸ τοῦ τυχόντος πάσχειν, ἀλλὰ τὸ πεφυχός" τοιγαρ-
οὖν οὔτε ἀχοὴ χρωμάτων οὔτε ὀφθαλμοὶ ψόφων ἀντιλαμβάνονται διὰ τὸ 80
ἀπαϑεῖς ὑπ᾽ αὐτῶν εἶναι. ἐναργὲς δὲ τεχμήριον ποιοῦνται τοῦ μὴ τὸ τυ-
χὸν εἰς τὸ τυχὸν δρᾶν μηδὲ τὰ μεταξὺ πάντως πάσχειν τὰ διαδιδόντα τὸ
πάϑος τὸ ἐπὶ τῆς ϑαλαττίας νάρχης συμβαῖνον. ὅταν γὰρ εἰς τὸ δίκτυον
ἐμπέσῃ, οἱ μὲν ἐχόμενοι τῶν χάλων τοῦ διχτύου ναρχῶσιν ἄνϑρωποι, oí s5
10 δὲ χάλοι τοιοῦτον πάσχουσιν οὐδὲν τῷ μὴ εἶναι τούτου τοῦ παάϑους Osxtt-
χούς" xai τοὺς ὑπερνηχομένους δὲ τῆς νάρχης ἰχϑύας ναρχᾶν φασι xal
χαταφέρεσϑαι οὐ δήπου τοῦ μεταξὺ ναρχῶντος ὕδατος. οὐδὲν οὖν ἄτοπον χαὶ
τὸ σῶμα τῆς σεληνιαχῆς σφαίρας διαπέμπειν τὴν τοῦ ἡλίου ϑέρμην εἰς 40
τὰ ὑπὸ σελήνην αὐτὸ μὴ ϑερμαινόμενον παϑητιχῶς" φϑορὰ γὰρ dv τις xai
15 γένεσις πάντως τῇ τοιαύτῃ ἀλλοιώσει συνυπῆρχε. ζωτικχῶς δὲ xal τελε-
σιουργῶς οὐδὲν χωλύει τὴν σεληνιαχὴν σφαῖραν ὑπὸ τοῦ ἡλίου παϑοῦσαν
διαπέμπειν μὲν εἰς τὸ ὑπὸ σελήνην τὰς ἡλιαχὰς ἀχτῖνας, τοῦτο δὲ πάσχειν 4
ὑπ᾽ αὐτῶν, ὡς αὐτὸ πέφυχε πάσχειν" πέφυχε ὃὲ ϑερμαινόμενον παϑητιχῶς
xal διαχρινόμενον" xat | γὰρ xai ἄλλων ἀστέρων μεϑέξεις οὐχ οὖσαι ϑερμαὶ 167»
20 7, ψυχραὶ κατὰ τὴν παθϑητιχὴν ϑερμότητα xai ψῦξιν τοιαύτας ὅμως τοῖς
τῇδε διαϑέσεις ἐμποιοῦσι’ xal φωτιζομένη οὖν ὑπὸ τοῦ ἡλίου ἣ σελήνη
xai τὸ φῶς εἰς ἡμᾶς διαπέμπουσα αὐτὴ μὲν οὐ ϑερμαίνεται παϑητιχῶς 6
οὐδὲ διαχρίνεται ὑπὸ τοῦ φωτός, τὰ Ob ὑπὸ σελήνην παϑητιχῶς αὐτοῦ
μετέχει. |
Ταῦτα ὃὲ τὰ νῦν ῥηϑέντα xai ὃ ᾿Αλέξανδρος σαφῶς ὡμολόγησε περὶ
τοῦ αἰϑερίου xoi χυχλοφορητιχοῦ σώματος εἰρῇσϑαι xai οὐχέτι περὶ τοῦ
ὅλου xóGpou. πῶς οὖν τὰ πρὸ αὐτῶν περὶ τοῦ ὅλου χόσμου μόνου νενό- 10
μιίχεν εἰρῆσϑαι μιᾶς οὔσης τῆς τῶν λόγων συνεχείας; τὸν δὲ οὐρανὸν
χαὶ τὸν ἄνω τόπον εἶπεν, οὐχ ὅτι ταὐτὸν νομίζει τὸ πέριξ χαὶ τὸ ἄνω"
30 τὸ γὰρ ἄνω xal τὸ χάτω πέρατα τῆς εὐϑείας ἐστὶν ἀλλήλοις ἀντιχείμενα,
xa( ἐστιν 6 ἄνω τόπος, ἐφ᾽ ὃν φέρεται τὰ χουφρότητα ἔχοντα σώματα, 16
ὥσπερ κάτω, ἐφ᾽ ὃν τὰ βαρέα’ ἀλλ᾽ 7j τῇ δόξῃ τῶν πολλῶν συνεξέόραμε
τὸ πόριξ ἄνω χαλούντων, ἣ ὅτι τοῦ ἄνω προσεχῶς τὸ πέριξ ὑπέρχειται,
xai οὐχ ἀπειχόύότως ἄν xal αὐτὸ λέγοιτο ἄνω.

t9
Q1

35 Μέχρι μὲν οὖν τούτου τὰ ἐν τῷ πρώτῳ βιβλίῳ περί τε τοῦ χυρίως
οὐρανοῦ xal δευτέρως περὶ τοῦ χόσμου ῥηϑέντα συνεπεράνατο. 90

3 ἀὴρ] αἰϑὴρ c 9 ὀφθαλμοὶ) ὄψις Fc: oculus b ἀντιλαμβάνεται Fe

6 ἀπαϑῆ Fc τοῦ F: τὸ A 1 εἰς τὸ τυχὸν Fb: om. A διαδόντα Fe

8 τὸ (alt.) om. Fc 9 χαλῶν A: corr. A? 10 δὲ] μὲν Fc 19 πάντως τῇ τοιαύτῃ

A: τῇ τοιαύτῃ πάντως Fbe 15. 16 τελεσιουργικῶς Fc 11 τὸ A: τὰ Fbc

ποῦτο AF: haec b 19 οὐχ] μὴ Fc 21 ἡ σελήνη ὑπὸ τοῦ ἡλίου Fe

22 αὕτη A 29 xal om. Fc 27 μόνου A: om. Fbe Ὁ] χουφότητα b: e

corr. K^: xougótata AF 32 ὁ χάτω c 94 ἀπεοιχότως Fc 96 ῥηϑὲν c

συνεπεράνατο Eb: συνεπεράναντο Α

914 SIMPLICII IN L. DE CAELO II 1 (Arist. p. 384514]

p.284:14 Πρὸς δὲ τούτοις ἅπονος ἕως τοῦ ἀλλὰ τῶν μὲν τοιού- 1074
τῶν λόγων ἅλις ἔστω τὰ νῦν. 25

Συμπερανάμενος τὰ ἐν τῷ πρώτῳ βιβλίῳ ἀποδειχϑέντα, ὅτι ἀγένητος
χαὶ ἀἄφϑαρτός ἐστιν ὁ οὐρανὸς xal πάσης ϑνητῆς δυσχερείας ὑπερανέχων,
ἐντεῦϑεν λοιπὸν δείχνυσιν, ὅτι ἄπονος xal φυσικὴ xat οὐ βίαιος οὐδὲ ἐξ
ἀνάγχης ἐστὶν αὐτῷ ἢ χύχλῳ χίνησις xal f$ ἐν ταὐτῷ μονή. καλῶς δὲ 80
τῷ ἀναγχαίῳ τὸ βίαιον συνέϑηχεν, ὅτι μὴ πᾶν τὸ ἀναγχαῖον βίᾳ" τὰ γὰρ
ἀίδια ἐξ ἀνάγχης μὲν ἔστιν, οὐ μὴν βίᾳ. δείχνυσι δέ, ὅτι ἄπονον xal κατὰ
φύσιν ἔχει τὴν χύχλῳ χίνησιν, οὕτως" ὃ οὐρανὸς οὐδεμιᾶς προσδεῖται βι-
αίας ἀνάγκης, ἥτις φέρεσθαι πεφυχότα αὐτὸν ἄλλως, οἷον ἐπὶ τὸ χάτω, 35
χωλύει ἐχείνην μὲν τὴν ῥοπὴν ἐπέχουσα, χύχλῳ δὲ ποιοῦσα χινεῖσϑαι" τὸ
μηδεμιᾶς βιαίου ἀνάγχης πρὸς τὴν ἑαυτοῦ χίνησιν δεόμενον ἄπονον ἔχει
τὴν χίνησιν᾽ 6 οὐρανὸς ἄρα ἀπόνως xal χατὰ φύσιν χινεῖται τὴν χύχλῳ
χίνησιν. χαὶ ὅτι μὲν τὸ μηδεμιᾶς ἀνάγχης τοιαύτης προσδεόμενον ἀπό- 40
νως χινεῖται, ἔδειξεν ἐχ τοῦ τὸ δεόμενον ἀνάγχης ἐπίπονον εἶναι xal
διαϑέσεως τῆς ἀρίστης ἄμοιρον" ἣ γὰρ ἀρίστη διάϑεσις οὐ κατὰ DC
αἰον ἀνάγχην, ἀλλὰ xaxà τὴν χατὰ φύσιν ὑπάρχει τελειότητα. οὐ μόνον
ὃὲ τὸ βίαιον ἐπίπονον, ἀλλὰ xal τὸ ἐπίπονον ὃν βίαιον" εἰ οὖν τὸ ἐπί- 4
πόνον βίαιον, τὸ μὴ δεόμενον βιαίας ἀνάγχης ἄπονον ἄν εἴη. ὅτι δὲ 6
οὐρανὸς οὐ δεῖται [ βιαίας ἀνάγχης, δῆλον μὲν χαὶ ἐχ τοῦ ϑεῖον ὄντα 161
τὴν ἀρίστην ἔχειν διάθεσιν, τὸ δὲ τὴν ἀρίστην ἔχον διάθεσιν μὴ δεῖσϑαι
βιαίου ἀνάγκης, εἴπερ τὰ βιαίου δεόμενα ἀνάγκης ἅμοιρα τῆς ἀρίστης ἐστὶ
διαθέσεως αὐτοφυοὺς οὔσης χαὶ οὐ βιαίου. ὀΐλον δὲ xal ἐχ τοῦ τοὺς ὃ
ἀναγχην τινὰ τῆς τοιαύτης τῷ οὐρανῷ χινήσεως ἢ τῆς μονῆς αἰτιωμένους
ὀξίχνυσϑαι μηδὲν λέγοντας ἀχριβές. καὶ γὰρ οἱ μὲν μυϑικὴν εἰσαγουσιν
ἀνάγχην τοῦ μὴ πίπτειν τὸν οὐρανόν, ἀλλ᾽ ἄνω μένοντα περιφέρεσϑαι,
ὥσπερ Ὅμηρος τὸν ΓΛτλαντα λέγων:

Δτλας δ᾽ οὐρανὸν εὐρὺν ἔχει κρατερῆς ὑπ᾽ ἀναάγχης, 10
xal

v 3
ἔχει δέ τε κίονας αὐτὸς
Ml

μαχράς, adi γαῖαν τε xal οὐρανὸν ἀμφὶς ἔχουσιν.
ot 0E φυσιχὴν ἀνάγχην αἰτιῶνται τοῦ μὴ φέρεσϑαι χάτω τὴν δίνησιν ἐπι-
χρατηῦσαν τῆς οἰχείας ῥοπῆς αὐτοῦ ἐλάττονος οὔσης, ὥσπερ ᾿Εμπεὸδοχλῇς τὸ

λέγει xai ᾿Αναξαγόρας" ot OE ψυχιχὴν τὴν ἀναγχην φασὶ τῆς ψυχῆς αὐτοῦ

9 ἀγένητός ἐστι Fe 4 ἐστιν b: postea ins. A: om. Fc 6 ταὐτῷ A: se ipso b:
αὐτῷ Fe 8 μὴν βίᾳ Ab: μὴν xal βία C: βίᾳ μέντοι Fe 10 αὐτὸν CFb: αὐτὴν A
11 ποιοῦσα χινεῖσϑαι AC: χινεῖσθαι ποιοῦσα Fbe l'! ἀλλὰ ACb: ἀλλὰ δὴ e corr. F,c
18 ὃν A: om. Fbe 19 βιαίας ἀνάγχης δεόμενον Fe 21 τὴν (alt. om. Fe

22 βιαίου (pr. A: βιαίας Fe 24 αἰτιομένους ΑἸ: corr. A? 27 “Ὅμηρος immo
Mesiod. Theog. 517 δ᾽ ACb: om. Fe 29 xal Ab: om. Fe 30. 31 Hom.

Od. I 52 93 αὐτοῦ ῥοπῆς Fc 94. λέγει A : φησὶν Fc ἀνάγκην φασὶ Fb: dvdg* A.

SIMPLICII IN L. DE CAELO II 1 (Arist. p. 3844 14] 915

ἀναγχαζούσης ἀίδιον μένειν τὴν χίνησιν τὴν τοιαύτην, ὥσπερ 6 Πλάτων ἐν 1670
Τιμαίῳ λέγειν ἐδόχει περὶ τῆς τοῦ οὐρανοῦ ψυχῆς “ἢ δὲ ἐχ μέσου πρὸς
πὸν ἔσχατον οὐρανὸν πάντῃ διαπλαχεῖσα ἤρξατο -ἀπαύστου xal ἔμφρονος 90
βίου πρὸς τὸν σύμπαντα χρόνον." ἀλλ᾽ ὃ μὲν περὶ ἼΛτλαντος, xal ὅτι μῦ-

5 ϑος, οὐδεμίαν ἀποδειχτιχὴν ἀνάγχην εἰσάγει, xal ὅτι οἱ συστήσαντες αὐτὸν
ἐῴκεσαν xal αὐτοὶ νομίζειν βάρος ἔχειν γεηρὸν τὰ οὐράνια xal διὰ τοῦτο
δεῖσθαί τινος ἀνάγχης ἐμψύχου τῆς ἀνεχούσης αὐτά. εἰ τοίνυν δέδειχται 25
μήτε βάρος ἔχοντα μήτε χουφότητα τὰ οὐράνια, δῆλον, ὅτι παρέλχων dv
εἴη ὁ μῦϑος διὰ τὴν τοῦ βάρους ὑποψίαν πλασϑείς. ἀλλ᾽ εἰ μὲν πλάσμα

10 τι ἀνθρώπειον τοῦτο τὸ χατὰ τὸν ᾿Ατλαντά ἐστιν ἀπὸ τῆς τοῦ βάρους
ὑποψίας πλασϑέν, ἐλήλεγχχται τῷ ὄντι περιττὸν ἐχ τοῦ μήτε βάρος μήτε so
χουφότητα τοῖς οὐρανίοις ὑπάρχοντα ἀποδεδεῖχϑαι, εἰ δὲ μῦϑος ὄντως ἐστὶ
ϑεῖόν τι χρύπτων ἐν ἑαυτῷ xal σοφόν, λεγέσθω, ὅτι "Ata; εἷς μέν ἐστι
xal αὐτὸς τῶν περὶ τὸν Διόνυσον Τιτάνων, διὰ δὲ τὸ μὴ τελέως ἐξαμαρ-

15 τεῖν εἰς αὐτόν, τουτέστι μὴ χατὰ τὴν Τιτανιχὴν μόνην διάχρισιν ἐνεργῆσαι 85
περὶ τὴν Διονυσιαχὴν δημιουργίαν, ἀλλ᾽ ἀποχλίνειν πως xal πρὸς τὴν Δίιον
συνοχὴν xat' ἄμφω τὰς ἰδιότητας ἐνεργεῖ περὶ τὰς μεγίστας τοῦ χόσμου
μερίδας διαχρίνων μὲν καὶ ἀνέχων τὸν οὐρανὸν ἀπὸ τῆς γῆς, ὡς μὴ ἐπι-
συγχεῖσϑαι τὰ ἄνω τοῖς χάτω" ὡς γὰρ ὑπεζωχώς τις, οὐ μὴν νοερός, δια- 40

20 χρίνει xatà τὸ λόγιον

πῦρ πρῶτον xal πῦρ ἕτερον σπεύδοντα μιγῆναι"
διαχρίνει δὲ xal ἀνέχει μετὰ τοῦ συνέχειν ἐν ἀλλήλαις αὐτάς" xal γὰρ αἱ
χίονες τὴν συναμφότερον ἔχουσι δύναμιν διαχριτικήν τε ἅμα xal συνοχιχὴν
τῶν ὑπερχειμένων πρὸς τὰ ὑποχείμενα.

25 'AAX οὐδὲ διὰ τὴν ταχεῖαν τοῦ αἰϑερίου σώματος δίνησιν ἐλαττουμέ- 45
μένης τῆς χατὰ τὴν οἰχείαν ῥοπὴν βαρεῖαν οὖσαν φορᾶς αὐτοῦ τε τοῦ |
οὐρανοῦ χαὶ τῆς γῆς 7j τε τοῦ οὐρανοῦ χύχλῳ χίνησις αἴδιος μένει xol 1084
$ τῆς γῆς ἐν τῷ μέσῳ στάσις, ὡς ᾿Εμπεδοχλῇς τε ἐδόχει λέγειν xal
᾿Αναξαγόρας xal Δημόχριτος: χἄν γὰρ βάρος ἔχῃ xal τὸ αἰθέριον σῶμα

30 xal ἣ γῇ, ἀλλὰ ταχυτέρας οὔσης τῆς χυχλοφορίας ἣ χατὰ τὴν ἐπὶ τὸ ὅ
χάτω ῥοπὴν χαὶ ἐπιχρατούσης ἐχείνης μένειν ἐν τοῖς αὐτοῖς τόποις τὴν
μὲν γῆν ἐπὶ τοῦ μέσου ἑστῶσαν, τὸν δὲ οὐρανὸν ἐπὶ τοῦ πέριξ χινούμενον,
ὥσπερ φασὶ τὸ ἐν τῇ φιάλῃ ὕδωρ οὐχ ἐκχεῖσθαι περιδινουμένης τῆς φιά-
λης, ἐὰν ϑᾶττον ἣ δίνησις γένηται τῆς ἐπὶ τὸ χάτω τοῦ ὕδατος φορᾶς. 10

35 xal τοῦτο οὖν ἀπίθανον, φησί, τὸ τοσοῦτον χρόνον σώζεσθαι ταῦτα οὔ-

1 κίνησιν τὴν τοιαύτην] αὐτοῦ χίνησιν Fc 2 Τιμαίῳ] 36e τοῦ AC: om. Fe

ὃ᾽ ς 4 ξύμπαντα ς δ] quod b: ὁ AFc ,περὶ] περὶ τοῦ Fe post Ἄτλαντος
add. λόγος K?c xal ὅτι om. b 10 ἀνεῖον A: ἀνθρώπινον Fc 11 τῷ ὄντι
om. c 13 αὑτῷ ce: αὐτῷ F 14 αὐτὸς F: ὁ αὐτὸς A: om. b διὰ δὲ] scripsi:
διὰ A: ὃς διὰ Fbc 14. 15 ἐξαμαρτῆσαι Fc 16 τὴν (pr. F: τὸν coinp. A

17 μεγίστας τοῦ χόσμου Ab: τοῦ χότμου F: τοῦ χόσμου μεγίστας Kc 19 οὐ μὴν Α:

Tp
ἡμῖν Fbc 29 συναμφότερον bc: συναμφο AF: fort. συναμφοτέρου

816 SIMPLICII IN L. DE CAELO II 1 [Arist. p. 284 414]

τως ἔχοντα παρὰ φύσιν" ὀλίγον μὲν γὰρ χρόνον εἰχὸς ἦν διαρχέσαι βε- 1614
βιασμένην τὴν ἐπὶ τὸ χάτω ῥοπήν, εἰς ἀεὶ δὲ ἀδύνατον, ὥστε οὐδὲ χινεῖ-
σϑαι διὰ παντὸς οὕτως οἷόν τε ἦν, εἴπερ βάρος ἔχοντα πρὸς τὸ χάτω 1
ῥέπειν ἐπεφύχει.

᾿Αλλὰ xal τὸ τρίτον ἄλογον τὸ λέγειν ὑπὸ τῆς ξαυτοῦ ψυχῆς ἀναγχα-
ζόμενον τὸ ϑεῖον σῶμα μένειν ἀιδίως χινούμενον 7| ὑπὸ ψυχῆς ἀναγκα-
ζούσης μένειν ἀίδιον τὴν ἐν αὐτῷ χίνησιν. xal γὰρ τὸ χατὰ βίαιον d»di-
χὴν γινόμενον ἀΐδιον εἶναι τῶν ἀδυνάτων ἐστί’ παρὰ φύσιν γὰρ τοῦτο, τὸ 39
δὲ παρὰ φύσιν τοῦ χατὰ φύσιν ἔχπτωσις ὃν οὐχ ἀΐδιον" δεῖ γὰρ εἶναι καὶ
τὸ χατὰ φύσιν, χαὶ ἅμα ἄμφω εἶναι ἀδύνατον. οὕτω μὲν ἐπὶ τοῦ χινου-
μένου τὸ ἀδύνατον ἐνεδείξατο διὰ τοῦ μὴ εὔλογον εἶναι μένειν ἀίδιον
ὑπὸ ψυχῆς ἀναγκαζούσης γινόμενον. λοιπὸν δὲ xal ἀπὸ τῇς χινούσης 99
Ψυχῆς, ὅτι οὐδὲ ταύτης οἷόν τε εἶναι τὴν τοιαύτην ζωὴν ἄλυπον
χαὶ μαχαρίαν, ἀλλὰ ἄσχολον χαὶ πάσης ἀπηλλαγμένην ῥᾳστώ-
νης ἔμφρονος, εἴπερ ἄλλως πεφυχότος φέρεσϑαι τοῦ πρώτου σώματος,
οἷον ἐπὶ τὸ μέσον, ἢ ψυχὴ μετὰ βίας ἄλλως αὐτὸ χινεῖσϑαι ἀναγχάζει 30
χυχλοφορούμενον. οὐ γὰρ τὸ χινούμενον μόνον τὴν παρὰ φύσιν καὶ βίαιον
χίνησιν χάμνει, ἀλλὰ xal τὸ χινοῦν αὐτήν, xal μάλιστα εἰ xai συνεχῶς
xal ἀιδίως χινοίη" τὸ μὲν γὰρ πρὸς ἅπαξ, εἰ καὶ ὀχληρόν, ἀλλ᾽ οἰστὸν ἄν
εἴη ταχείας τῆς ἀπαλλαγῆς τοῦ ἐνοχλοῦντος γινομένης, τὸ δὲ συνεχῶς χαὶ 88
ἀιδίως ἀφόρητον, καὶ πολλῷ χείρων ὁ τοιοῦτος βίος τοῦ τῶν ἐν τοῖς ϑνη-
τοῖς ζῴοις ψυχῶν, εἴ γε αὗται μέν, xdv ἄλλως πεφυχότα χινεῖσϑαι τὰ
οἰχεῖα σώματα χατὰ τὴν ἐπιχρατοῦσαν ῥοπὴν τῶν ἐν αὐτοῖς στοιχείων
ἄλλως χινῶσι βαδίζοντα, αλλ ἀναπαύονταί 1εὲ τῆς τοιαύτης ἐνεργείας 40
χατὰ τοὺς

τῷ

ὕπνους χαὶ τὰς ἄλλας τῶν ζῴων ἠρεμίας, αἱ δὲ τῶν οὐρανίων
ψυχαὶ xxi ταῦτα ϑεῖαι οὖσαι οὐδέποτε τοῦ παρὰ φύσιν χινεῖσθαι ἀνοχὴν
ἕξουσιν.

Ἔμφρονα δὲ ῥαστώνην τὴν ϑεωρητιχὴν ὁ ᾿Αλέξανδρός φησι, διότι
ὀξῖται 6 ϑεωρητιχὸς νοῦς xal f, τοιαύτη, φρύνησις ῥαστώνης μάλιστα. φαί- ὦ
νεται 6$ τὴν μὲν ῥᾳστώνην τὴν ἐν τῷ κινεῖν τὰ σώματα λέγων ὁ ᾽Δρι:
στοτέλης, τὸ δὲ ἔμφρονα προσϑεὶς διὰ τὸ ὑπὸ [[λάτωνος εἰρημένον τὸ 108}
ἤρξατο ἀπαύστου xai Zu

ἢ i

vpovas βίου πρὸς τὸν σύμπαντα χρόνον᾽᾽, ὥσπερ
oipav χατέχειν αὐτὴν αίδιον xal ἄτρυτον.
χεῖ πρὸς ἐχεῖνο τοῦ [[λάτωνος ἀπερρῖφϑαι τὸ 3
- Àz6 (65 ^X 2 A '. oí y ς. , L , ^

τὸ λέγον ἢ ὃς £x μέσου πρὸς τὸν ἔσχατον οὐρανὸν πάντῃ διαπλε-

ἤρξατο ἀπαύστου xal

᾿ x p^" ,
xai τὸ ᾿Ιξίονός τινος v
χαὶ γὰρ χαὶ τοῦτό μοι ὃο
ρητὸν

-Y Y, , * A , , 53
χεῖσα ἔμφρονος βίου πρὸς τὸν σύμπαντα ypóvov:

1 γρόνον CF: τὸν χρόνον Α εἰς om. Fe
( βίαιον AC: βιαίαν Fc 12. γινομένην C
1" ϑίαιον AC: διαίαν Fe
vim (uferentes b: vp. βιάζοντα ing. K^: βιάζοντα c
ὑπὸ τοῦ Fc τὸ (tert.)] Tim. 96e
A 94 τοῦ [ἰλάτωνος] τὸ [ἰλατωνιχὸν F
. 96 διαπλεχεῖσα A: διαπλαχεῖσα Fc

, ,
dvüporo9 c
: 33 ^I;
τις c

14 ἀλλ Ye
2] τοῖς om. Fe

ὃ ἄλογον F: absurdum b: om. A

19 πρώτου] αὖ" F:
34 βαδίξοντα AF:
25 ἠρεμίας F: ἠρεμαίας A

(ovóg F: ᾿Ιξίωνος A τινος Fb:
τὸ om. Fe c

SIMPLICII IN L. DE CAELO II 1 [Arist. p. 2844 14] 911

τοῦτο γάρ μοι δοχεῖ mapatéew 6 ᾿Αριστοτέλης διὰ τοῦ ἀλλ᾽ ἀναγχαῖον 168b
᾿Ιξίονός τινος μοῖραν χατέχειν αὐτὴν ἀίδιον xat ἄτρυτον. xal ὁ μὲν 11
χατὰ τὸν ᾿Ιξίονα μῦϑος ἐπιϑέσϑαι λέγει τῷ γάμῳ τῆς Ηρας τὸν ' I&ova, τὴν
δὲ νεφέλην μορφώσασαν ἀνϑ᾽ ἑαυτῆς αὐτῷ προσιέναι" μιχϑέντος δὲ αὐτοῦ
τῇ νεφέλῃ γεννηθῆναι τὸν Κένταυρον’ γνόντα δὲ τὸν Δία παρὰ τῆς Ἥρας 15
τροχῷ τὸν ᾿Ιξίονα προσδῆσαι, ὥστε ἀπαύστως ἐπ᾽ αὐτοῦ φέρεσϑαι. τάχα
δὲ ἄν σημαίνοι ἄν ὃ μῦϑος ἐπιϑέσϑαι μὲν πολιτιχῇ xal βασιλιχῇ τινι προ-
γοίᾳ τὸν ᾿Ιξίονα- ᾿ Ἡραῖον δὲ τὸ τοιοῦτον τῆς ζωῆς εἶδος" ἀνάξιον δὲ φα-
νέντα χατὰ δίχην τῆς “Ἥρας εἰδώλῳ τινὶ ἐνύλῳ xal τεϑολωμένῳ τῆς τοι- 90
10 αύτης προστασίας περιπεσεῖν, ὅπερ ἢ νεφέλη δηλοῖ ἀὴρ οὖσα ϑολώδης
xal ὑλιχώτερος᾽" τούτῳ δ᾽ οὖν συμπλαχέντα τῷ εἴδει γεννῆσαι μὲν συρφε-
τὴν λογικῶν τε xal ἀλόγων ἐνέργειαν, ἐνδεϑῆναι δὲ ὑπὸ τοῦ τὸ xav! ἀξίαν
πᾶσιν ἀφορίζοντος δημιουργοῦ ϑεοῦ ἐν τῷ τῆς εἱμαρμένης τε xal γενέσεως 25
τροχῷ, οὗπερ ἀδύνατον ἀπαλλαγῆναι xarà τὸν Ὀρφέα μὴ τοὺς ϑεοὺς ἐχεί- “
15 νους ἱλεωσάμενον

"olg ἐπέταξεν᾽᾽
6 Ζεὺς
““χύχλου τ᾽ ἀλλῆξαι xal ἀμψῦξαι χαχότητος᾽"
τὰς ἀνθρωπίνας ψυχας.

20 Ἐπειδὴ ὃὲ ὁ ἐχ τῆς ᾿Αφροδισιάδος ᾿Αλέξανδρος ἐν μὲν τοῖς ἄλλοις
χαλῶς, οἶμαι, xal τῶν ἄλλων [ἰεριπατητιχῶν χαλλιόνως τοῖς ᾿Αριστοτέλους 80
φαίνεται παραχολουϑῶν λόγοις, ἐν δὲ τοῖς πρὸς [Πλάτωνα τῷ ᾿Αριστοτέλει
λεγομένοις οὐχέτι μοι δοχεῖ φυλάττειν τὸν σχοπὸν τῆς ᾿Αριστοτέλους ἄντι-
λογίας πρὸς τὸ φαινόμενον τῶν [᾿λάτωνος λόγων ἀποτεινόμενον, ἀλλὰ xa-

25 χοσχόλως πως ὑπαντῶν πρὸς αὐτὸν οὐ τὸ φαινόμενον μόνον ἐλέγχειν καὶ 86
αὐτὸς πειρᾶται φειδοῖ τῶν ἁπλουστέρων, ὥσπερ xat ᾿Αριστοτέλης ἐποίησεν,
ἀλλὰ χαὶ τὰς ἐννοίας διαβάλλει τοῦ ϑείου [Πλάτωνος χαὶ πορίσματα συνά-
q&v ἐχ τῶν λόγων ἐπιχειρεῖ οὐδὲ τῷ φαινομένῳ πολλάχις ἀχολουϑοῦντα,
φέρε χἀνταῦϑα τὴν τῷ ϑεῷ χαὶ τῷ ᾿Αριστοτέλει φίλην ἀλήϑειαν προστη- 40

80 σάμενος τὰ τοῦ ᾿Αλεξάνδρου περὶ τῆς (τῆς) ψυχῆς χινήσεως ὡς τῷ [Ad-
των δοχοῦντα προσϑεὶς βασανίσαι πειράσομαι διὰ τοὺς ἐπιπολαιότερον
αὐτοῦ τοῖς λόγοις ἐντυγχάνοντας xal χινδυνεύοντας ἐξ αὐτῶν διαβεβλη-
μένως ἴσχειν πρὸς τὰ τοῦ [Πλάτωνος δόγματα, ταὐτὸν δὲ εἰπεῖν καὶ πρὸς
τὰ τοῦ ᾿Αριστοτέλους xai πρὸς τὴν ϑείαν ἀλήϑειαν. λέγει τοίνυν ὁ ᾿Αλέ- 45

35 ξανδρος ἐπ’ αὐτῶν τάδε τῶν ῥημάτων" “ἀχολούϑως τῷ | λόγῳ τούτῳ 109«

2 ᾿Ιξίονός F: ᾿Ιξίωνος A 3 Ἰξίονα (pr. F: ἠξίωνα A Ἰξίονα (alt.) F: ἠξίωνα A
5 τῇ νεφέλῃ Fb: τὴν νεφέλην A 6 Ἰξίονα F: ἠξίωνα Α 7 dv (alt.) A: om. Fc
βασιλικῇ} καλῇ Fe S Ἰξίονα Ε΄: ἠξίωνα A 11 δ᾽ οὖν] δὲ Fc τῷ] ἤδη τὸν ᾿Ιξίονα
τῷ Ες ll. 12 συρφετὶὴν] scripsi: σύρφυσιν A : σύμμιχτον φύσιν Fe 12 ἐνεργειῶν c
14 ᾿Ορφέα] fr. 226 Abel 18 ἀλλῆξαι A: ἀλῦσαι F: ἀλλῦσαι c: àv λῆξαι Proclus
ἀμψῦξαι A : ἀναψῦξαι Fc 21] xai τῶν ἄλλων οἶμαι Fc χάλλιον Fc 20 μόνον Fb:
om. A 21 ϑείου) ϑείου xal σοφοῦ Fc 29 τὴν — προστησάμενος (20) om. e

30 τῆς τῆς] scripsi: τῆς AFc ψυχῆς Ab: ψυχιχῆς Fe 91 ἐπιπολαιότερον) corr.
ex ἐπιπαλαιότερον A: ἐπιπολαιοτέρως Fc 99 ἴσχειν A: ἔχειν Fc

818 SIMPLICII IN L. DE CAELO ΠῚ [ÀArist. p. 284414]

εἴη dy δειχνύναι χατὰ Πλάτωνα τὰς τῶν ϑεῶν ψυχὰς ἐν χείρονι μοίρᾳ 1694
τῶν ἐν τοῖς ϑνητοῖς σώμασιν, ὥστε χαὶ τὴν τοῦ χόσμου, εἴ γε ἄμεινον
μὲν πάσῃ ψυχῇ χωρὶς σώματος εἶναι, αὕτη δὲ οὐδέποτε χωρὶς σώματος
ἔσται ὄντος μετὰ τὴν γένεσιν ἀιδίου xal ἄπαυστον χίνησιν, ὥς φησι, χι- 5
5 νουμένου ὑπ᾽ αὐτῆς, ὃ δόξει πρὸς βίαν xweiv. καὶ γάρ, εἰ μὴ ὅμοιον τὸ
τοῦ χόσμου σῶμα τοῖς τῶν ἄλλων ζῴων τῷ ταῦτα εἶναι ἐμπαϑέστερα,
dÀX οὖν χάλλιον χἀχείνῃ ἐφ᾽ ἑαυτῆς εἶναι ἣ μετὰ σώματος. ὅλως δέ,
χαϑ᾽ oüc τὸ χυχλοφορητιχὸν σῶμα ἣ τῶν τεσσάρων τί ἐστιν 7| ἐχ τῶν 10
τεσσάρων, ἔπειτα τὴν χίνησιν τὴν χύχλῳ οὐχ οὖσαν αὐτῷ κατὰ φύσιν
10 χατὰ τὴν ψυχὴν χινεῖται, τούτοις τὸ προειρημένον ἕποιτο ἄν ἄτοπον." ἐν
δὴ τούτοις, εἰ χαὶ ᾿Αριστοτέλης αὐτὸς τὸν οὐρανὸν ἀΐδιον ὄντα ἔμψυχον
εἶναι βούλεται σαφῶς ἐν τούτῳ τῷ βιβλίῳ λέγων "6 δὲ οὐρανὸς ἔμψυχος 15
xal ἔχει χινήσεως ἀρχὴν xai προελϑὼν πάλιν φησὶν "dÀAX ἡμεῖς ὡς
περὶ σωμάτων μόνον αὐτῶν χαὶ μονάδων τάξιν μὲν ἐχόντων, ἀψύχων δὲ
15 πάμπαν διανοούμεϑα, δεῖ δὲ ὡς μετεχόντων αὐτῶν ὑπολαμβάνειν πράξεως
xal ζωῆς, xal ὁ ᾿Αλέξανδρος συντίθεται τούτοις, πῶς τέως χατὰ Πλά- 90
τωνα τὰς τῶν ϑεῶν ψυχὰς xal τὴν τοῦ χόσμου ἐν χείρονι μοίρᾳ τετάχϑαι
φησὶ τῶν ἐν τοῖς ϑνητοῖς σώμασιν, εἴ γε ἄμεινον μὲν τὸ χωρὶς εἶναι σώ-
ματος, αὗται δὲ οὐδέποτε χωρὶς σώματος ἔσονται ἀιδίων ὄντων αὐτῶν χαὶ
20 ἀεὶ ἐμψύχων: ταῦτα γὰρ οὐ τῷ Πλάτωνι μόνῳ ἐδόχει, ἀλλὰ xal τῷ γνη- 95
σιωτάτῳ τῶν Πλάτωνος ἀχροατῶν τῷ ᾿Αριστοτέλει χαὶ τῷ ἐπιμελεστάτῳ
τοῦ ᾿Αριστοτέλους σπουδαστῇ τῷ ᾿Αλεξάνδρῳ. πῶς δέ, εἰ ἄμεινον χωρὶς
εἶναι σωμάτων ταῖς ϑείχις ψυχαῖς, οὐδέποτε τυγχάνουσι καὶ κατ᾽ αὐτὸν
τοῦ ἀμείνονος, εἴπερ ἀΐδια τὰ σώματα αὐτῶν ἐστι: πῶς δὲ ταῖς τῶν ϑνη- 80
95 τῶν ζῴων ψυχαῖς τὰς ϑείας παραβάλλων ἐν χείρονι μοίρᾳ φησὶν αὐτὰς
ἐχείνων εἶναι χατὰ ᾿Ϊλάτωνα ἀεὶ συνεῖναι τὰς ϑείας ψυχὰς τοῖς σώμασι
λέγοντα, εἴ γε χαὶ τὰς ψυχὰς τὰς ἐν τοῖς ϑνητοῖς σώμασιν ἐντελεχείας
ἀχωρίστους τῶν σωμάτων οὗτος ὑπολαμβάνει, xai τὸν ᾿Αριστοτέλην πάνυ s5
ἀπιϑάνως ἐν τοῖς τοιούτοις παρεξηγούμενος; ὅτι δὲ οὐχ ὡς ὑπὸ ψυχῆς
30 χινεῖσϑαι λέγοντι τὸν οὐρανὸν μέμφεται ὁ ᾿Αριστοτέλης τῷ []λάτωνι,
ὄγλον, εἴπερ xal αὐτὸς ἔμψυχον λέγει τὸν οὐρανὸν ἔχοντα κινήσεως ἀρχὴν
ἐν ἑαυτῷ, δηλονότι τὴν ψυχήν’ περὶ γὰρ ταύτης ἦν ὁ λόγος αὐτῷ. ἀλλ᾽ 40
εἰπόντος τοῦ Πλάτωνος περὶ τῆς ψυχῆς “ἢ ὃὲ ἐχ μέσου πρὸς τὸν ἔσχα-
toy οὐρανὸν πάντῃ διαπλεχεῖσα ἤρξατο ἀπαύστου xal ἔμφρονος βίου"
35 ηὐλαβηη. μὴ, τις τῆς συνεχτάσεως xal τῆς συνδιαπλοχῆς ἀχούσας σωμα-
τιχήν τινα xal βίαιον χατὰ ὠϑισμὸν γινομένην ὑπονοήσῃ τὴν Ψυχιχὴν 4
χίνησιν οὐ πεφυχότος οὕτω χινεῖσθϑαι τοῦ σώματος: διὸ xai τὸν ᾿Ϊξίονα

9 μὲν om. Fc 4 γένεσιν τοῦ σώματος Fc 8 τὸ] xal τὸ Fc τί Fb: τέ A
10 ἂν ἕποιτο Fc 12 βιβλίῳ] 285229 0 c 12 φησὶν] 292218 14 μόνον
Fb: μόνων Α 15 ὃ c 19. 20 xal dei] corr. ex χἀεὶ A 29 xat' αὐτὸν
Fb: χατὰ ταὐτὸν Α δὲ ψυχὰς) ψυχὰς αὐτὰς Fc 29 δὲ Fb: om. A; fort. γὰρ
80 τῷ [ΠΙλάτωνι ὁ ᾿Δριστοτέλης Fe 1 ἔμψυχον εἶναι Fc 89. εἰπόντος] Tim. 36 ὁ
ὃ᾽ c 34 διαπλαχεῖσα Fe 39 διαπλοχῆς Fe 96 τὴν om. Fc 91 ᾿Ιξίονα
F: ἠξίωνα A

SIMPLICII IN L. DE CAELO II 1 [Arist. p. 284*14] 919

παρήγαγεν. ἐπεί, ὅτι οὔτε συνεχτετάσϑαι τῷ σώματι τὴν ψυχὴν οὔτε 169^
συνδιαπεπλέχϑαι σωματιχῶς ἐνόμιζεν ὁ Πλάτων, δηλοῖ λέγων, ὅτι τὸ σω-
ματοειδὲς ἅπαν 6 δημιουργὸς ἐντὸς αὐτῆς ἐτεχτήνατο ὡς αὐτὸ τῇ ψυχῇ
ἐνιδρυμένον. ὅτι δὲ οὐδὲ βιαίως ὑπὸ τῆς ψυχῆς νομίζει; χύχλῳ χινεῖσθαι ὃ
τὸν οὐρανὸν ὃ Πλάτων, ἀλλὰ φυσιχῶς, χἄν ἐκ τῆς τῶν τεσσάρων στοι-
χείων ἀχρότητος αὐτὸν συνεστάναι βούλοιτο, μάθοις ἄν ἐχ τοῦ xal πρὸ
τῆς ψυχώσεως τάδε περὶ τῆς τοῦ σώματος χινήσεως γράψαι" “χίνησιν γὰρ
ἀπένειμεν αὐτῷ τὴν τοῦ σώματος οἰχείαν τῶν ἑπτὰ τὴν περὶ νοῦν χαὶ
φρόνησιν μάλιστα οὖσαν" διὸ δὴ κατὰ τὰ αὐτὰ ἐν τῷ αὐτῷ xal ἐν ἑαυτῷ
περιαγαγὼν αὐτὸ ἐποίησε χύχλῳ χινεῖσϑαι στρεφόμενον᾽᾽. εἰ τοίνυν πρὸ
τῆς ψυχώσεως αὐτοῦ ταῦτά φησι, δῆλον, ὅτι τὴν φυσιχὴν ἐπιτηδειότητα
παρίστησι τοῦ σώματος τοῦ οὐρανίου πρὸς τὴν ἐγχύκλιον χίνησιν. πῶς 16
οὖν ἔτι δυνατὸν ἐγχαλεῖν τῷ Πλάτωνι ὡς ἄλλως πεφυχότα χινεῖσϑαι τὸν
οὐρανὸν ἄλλως ὑπὸ τῆς ψυχῆς λέγοντι φέρεσθαι; xal πάντων, οἶμαι,
μᾶλλον ὃ ᾿Αριστοτέλης τὴν ἐν Τιμαίῳ περὶ τούτων τοῦ Πλάτωνος γνώ-
μὴν ἠπίστατο, ὃς χαὶ σύνοψιν ἣ ἐπιτομὴν τοῦ Τιμαίου γράφειν οὐχ ἀπη- 90
ξίωσεν.

“᾿Αλλὰ μὴν οὐδὲ ὅπ’ ἄλλης duy, 6 ᾿Αλέξανδρός φησιν, “βίᾳ
χινηϑήσεται τὸ χύχλῳ χινούμενον σῶμα. δεῖ μὲν γάρ, εἰ μέλλοι ψυχὴ

20 χινήσειν βία, μετὰ σώματος αὐτὴν εἶναι’ ἀδύνατον γὰρ βίᾳ κχινεῖσϑαι

σῶμα ὑπό τινος ἄνευ ἁφῆς τε xoi ἀντερεΐσεως, ταῦτα δὲ σωματιχά" 25
δεήσει ἄρα μετὰ σώματος αὐτὴν εἶναι, Ot οὗ χινουμένου xal αὐτὴ χινή-
Get τὸ χύχλῳ παρὰ φύσιν. xal δῆλον, ὅτι xat τὸ αὐτῆς σῶμα χύχλῳ
χινοῖτο ἄν, εἰ μέλλοι συμπεριφέρειν ἐχεῖνο χαὶ βιάζεσϑαι χαὶ μὴ πεφυχὸς
οὕτω: μόνως γὰρ οὕτως ὁμαλήν τε xal ἀΐδιον χίνησιν αὐτὸ χινήσει"
χύχλῳ δὲ χινούμενον χατὰ τὴν ἐν αὐτῷ ψυχὴν συνεχῶς τε χαὶ χατὰ φύ- 80
σιν ἀεὶ ἂν xtvoito* τὸ γὰρ κατὰ τὴν οἰχείαν ψυχὴν οὕτω χινούμενον χατὰ
φύσιν χινεῖται" εἰ δὲ τοῦτο, ἐχεῖνο ἄν εἴη τὸ χυχλοφορητιχόν." ταῦτα
ὃ ᾿Αλέξανδρος τοῖς ῥήμασι λέγων πῶς οὐχ ἐπέστησεν, ὅτι χαὶ τὸ οὐρά-
νιον χατὰ τὴν οἰχείαν ψυχὴν χυχλοφορούμενον οὐδὲν χωλύει χατὰ φύσιν 85
χινεῖσϑαι:

Τὰ δὲ ἐφεξῆς ὑπὸ τοῦ ᾿Αλεξάνδρου λεγόμενα πλείονος ἢ οὐχ ἐλάττο-
νος ἐπιστάσεως τῶν ἤδη ῥηϑέντων ἄξια νομίζω. “ἐζητήσαμεν γάρ᾽᾽, φησί,
''xatà τούσδε τοὺς τόπους τοῦ δευτέρου γενόμενοι, τίνα χίνησιν ἢ ψυχὴ 40
τὸ χυχλοφορητικχὸν σῶμα χινεῖ, εἴ γε τὴν χύχλῳ φύσει χινεῖται, xal fj uiv
ζήτησις ἀναγχαία xal πάντως ὀφείλουσα προβεβλῆσθαι, τὰς δὲ λύσεις

2 λέγων] Tim. 36d 9 ἀλλὰ Fb: ἀλλὰ xol A G6 συνεστάναι Fb: συνιστάναι A
γράψαι) Tim. 31a 9 μάλιστ᾽ c^ ταὐτὰ ς ταὐτῷ ς 10 αὐτὸ Ε: τὸ A

20.

φησὶν ὁ ᾿Αλέξανδρος Fe 19 ψυχὴ Fb: ψυχὴν A 20 βίᾳ (alt.) om. Fe
2] σῶμα χινεῖσϑαι Fc 21 ἁφῆς Fb: om. A 22. 23 χινήσει τὸ] χινηϑήσεται
28 δῆλον, ὅτι] δὴ ς 24 xal μὴ] μὴ Fc 29 οὕτως c χινήσει

χίνησιν αὐτό Fc 21 ἂν F: om. A 29 τοῖς] αὐτοῖς τοῖς c et corr. ex αὐτοῖς EF;
fort. scr. αὐτοῖς 94 δευτέρου) β΄ A: βιβλίου F: β΄ βιβλίου c

380 SIMPLICII IN L. DE CAELO II 1 (Arist. p. 284314]

ἐπισχεπτέον. ᾿Ιουλιανοῦ μέν, φησί, τοῦ Τραλλιανοῦ δόξα ἣν τῆς ἐπὶ 109»
δεξιὰ χινήσεως αἰτίαν αὐτῷ τὴν ψυχὴν εἶναι xal τῆς ὁμαλοῦς xal τε-
ταγμένης. ᾿ Ερμῖνος δὲ τοῦ εἰς ἄπειρον αὐτὸ χινεῖσϑαι τὴν ψυχὴν ἔλεγε 4
αἰτίαν: μηδὲν γὰρ σῶμα πεπερασμένον ἔχειν τῇ ἑαυτοῦ | φύσει δύνα- 1705.
5 μιν τῆς ἐπ᾽ ἄπειρον χινήσεως᾽. καὶ τούτῳ μὲν ἐπέσχηψεν ὁ ᾿Αλέξανδρος
λέγων τοῦ ἐπ᾽ ἄπειρον χινεῖσϑαι μὴ τὴν οἰκείαν ψυχὴν αἰτίαν εἶναι, ἀλλὰ
τὸ χινοῦν πρῶτον. χαὶ εἰ μέχρι τούτου προήγαγεν τὸν λόγον, καλῶς ἄν,
οἶμαι, ἔλεγεν. ὥσπερ γὰρ ἣ χίνησις ἀπὸ ψυχῆς διὰ τὴν αὐτοχίνητον αὐ- 5
τῆς δύναμιν, οὕτω τὸ ἐπ᾽ ἄπειρον xal ἀεὶ χατὰ τὰ αὐτὰ xal ὡσαύτως
10 xal περὶ τὰ αὐτὰ xal ἐν τῷ αὐτῷ xal ὅσα τοιαῦτα ἀπὸ τῆς ἀχινήτου
νοερᾶς αἰτίας ἐφήχει τῷ οὐρανῷ. ὁ δὲ εἰς τὴν οἰχείαν σχολὴν ἀπάγων
"τὸν λόγον μετὰ τὸ εἰπεῖν, ὅτι τῆς ἐπ᾿ ἄπειρον χινήσεως τὸ πρῶτον χινοῦν 10
ἐστιν αἴτιον, ἐπαγει" “᾿ἣ γὰρ οἰχεία ψυχὴ κατὰ τὸ εἶδος x«l τὴν δύναμιν
μᾶλλόν ἐστιν, εἴ γε ἐντελέχεια, ὥστε χατὰ τὰ προειρημένα οὐχ οἷόν τε
15 ταύτην τοῦ εἰς ἄπειρον χινεῖν εἶναι δύναμίν γε οὖσαν τοῦ πεπερασμένου".
ἀλλ᾽ ὅτι μέν, xdv ἐντελέχειαν λέγῃ τὴν Ψυχὴν ᾿Αριστοτέλης, διττὴν οἶδε 15
τὴν ἐντελέχειαν, τὴν μὲν ἀχώριστον, τὴν δὲ χωριστήν, xai τὴν ψυχὴν
μάλιστα τὴν λογιχὴν ὡς χωριστὴν ἐντελέχειαν λέγει ἐν τοῖς Περὶ ψυχῆς,
πολλοῖς ἀνδράσι χαὶ χλεινοῖς ἀποδέδειχται.
90 Πρὸς ὃὲ τὸν ᾿Ιουλιανὸν μηδὲν εἰπόντος τοῦ ᾿Αλεξάνδρου ῥητέον, ὅτι, 9)
εἰ τῆς ἐπὶ δεξιὰ χινήσεξως ἢ ψυχὴ τῷ οὐρανῷ͵ αἰτία, δῆλον, ὅτι $ τῆς
ἀπλανοῦς: αὕτη γὰρ f, ἐπὶ δεξιὰ χινουμένη xal τὰς ἄλλας ἐπὶ τοῦτο συμ-
περιάγουσα. αἵ οὖν τῶν πλανᾶσϑαι λεγομένων σφαιρῶν ψυχαὶ τίνα χίνη-
σιν αὐτὰς χινοῦσι; τὴν μὲν γὰρ ἐπὶ δεξιὰ τῇ ἀπλανεῖ συγχινοῦνται, εἰ Obss
τὴν ἐπ᾽ ἀριστερὰ τὴν οἰχείαν, 3$, ἀπορία μένει ζητοῦσα, ποίαν uiv f,
φύσις χινεῖ χίνησιν, ποίαν δὲ ἢ Ψυχή. καὶ εἰ τὴν ἐπὶ δεξιὰ χίνησιν τὴν
ἀπ᾿ ἀνατολῶν τὴν τῆς ἀπλανοῦς ἢ ψυχὴ χινεῖ, ποίαν χίνησιν ἢ φύσις
ἐχείνην χινήσει.
“Ἡμεῖς 90i", φησὶν ὁ ᾿Αλέξανὸρος, “᾿ ἐπιχειροῦμεν δειχνύναι τοῦ ϑείου 80
80 σώματος οὐχ ἄλλην μὲν τὴν φύσιν οὖσαν, ἄλλην δὲ τὴν ψυχήν, ἀλλ᾽ ὡς
ἢ βαρύτης τῆς γῆς καὶ τοῦ πυρὸς ἢ χουφότης" ὡς γὰρ ταῦτα λέγοντες
φύσει χινεῖσϑαι χατὰ τὰς δυνάμεις ταύτας χινεῖσϑαι λέγομεν, xal οὐχ ἄλλη
τις αὐτῶν παρὰ τὴν χατὰ φύσιν ἢ χατὰ τὰς οἰχείας δυνάμεις χίνησίς 80
ἐστιν, οὕτω xat τὴν φύσιν τοῦ ϑείου σώματος εὔλογον ἐφαίνετο εἶναι xai
35 τὴν δύναμιν τὴν ψυχήν’ τίς γὰρ ἄν ἄλλη παρὰ ταύτην εἴη φύσις αὐτοῦ:
τελειοτέρα γὰρ φύσεως ἢ Ψυχή, εὔλογον δὲ τοῦ τελειοτέρου σώματος χαὶ

NL
C

9. 4 αἰτίαν τὴν Ψυχὴν ἔλεγεν Fe (ἔλεγε c) 4 προήγαγε Fc 10 καὶ ἐν
τῷ αὐτῷ om. Fe 13. αἴτιόν ἐστιν Fe 15 εἶναι) αἰτίαν εἶναι c 16 xàv]
ἐὰν Fe ὁ ᾿ΔΛριστοτέλης Fe 18 λέγει) P ὃ. 43602317 21 ἡ (alt.)] τῆς c

24 χινοῦσι] χινοῦσαν χινοῦνται Fe 28 ἐκείνην) ἐκείνης Fc 29 ἐπεχειροῦμεν Fc
93 ἡ om. Fc 90 τὴν (alt.) A': τῆς A7Fec ψυχήν A: ψυχῆς Fe: secundum
animam b: ἢ τὴν χατὰ τὴν ψυχὴν mg. K? ἄλλη] ἄλλη φύσις Fc φύσις om.
Fc 90 τελειοτέρα) τελειότερον c xal] καὶ τὴν ψυχὴν χαὶ Fc

ΒΙΜΡΙΊΟΙΙ IN L. DE CAELO II 1 (Arist. p. 284214) 581

τὴν φύσιν εἶναι τελειοτέραν, χαϑ᾽ ἣν φύσιν τε xol ψυχήν ἐστι χυχλοφορη- lis
τιχόν." πῶς οὖν ταῦτα συνάδει τοῖς ᾿Αριστοτελιχοῖς δόγμασιν; εἴπερ ὁ 41
᾿Αριστοτέλης σαφῶς ἄλλην μὲν τὴν φύσιν, ἄλλην δὲ τὴν ψυχὴν εἶναι βού-
λεται, τὴν μὲν ἐν τῷ δευτέρῳ τῆς Φυσιχῇς ἀχροάσεως ὁριζόμενος ἀρχὴν
5 χινήσεως xal ἠρεμίας, ἐν ᾧ ἔστι, τὴν δὲ ἐν τῷ δευτέρῳ τῆς Περὶ ψυχῆς 5
ἐντελέχειαν σώματος φυσιχοῦ ὀργανιχοῦ δυνάμει ζωὴν ἔχοντος. εἰ οὖν
πᾶσα ψυχὴ | φυσιχοῦ σώματός ἐστιν ἐντελέχεια, καὶ ἄλλο μὲν τὸ φυσι- 1700
χὸν σῶμα ἐστιν, ἄλλο δὲ f ἐντελέχεια αὐτὴ χαὶ μάλιστα f, χωριστή, πῶς
ταὐτὸν ἄν εἴη φύσις xal ψυχή; ἀλλ᾽ οὗτος ἀχώριστον ἐντελέχειαν νομίζων
10 τὴν ψυχήν, ἐπειδὴ xal ἢ φύσις ἀχώριστός ἐστι τοῦ φυσιχοῦ σώματος xal ὃ
εἰς ταὐτόν πως ἔρχεται τῷ εἴδει, συνέφυρε τὴν φύσιν καὶ τὴν ψυχὴν
Éxatépq τὸ τῆς ἐντελεχείας ὄνομα προσήχειν οἰόμενος, διὸ xal δύναμιν καὶ
ψυχὴν καὶ φύσιν τὴν αὐτὴν ἐνόμισεν. οὕτω δὲ σαφῶς εἰπόντος τοῦ 'Api-
στοτέλους, ὅτι ἡμεῖς ὡς περὶ σωμάτων μόνον ἀψύχων τῶν οὐρανίων δια-
15 χείμεϑα, δεῖ δὲ ὡς μετεχόντων αὐτῶν ὑπολαμβάνειν πράξεως xal ζωῆς,
εἰ xol τὰ ἄψυχα σώματα φυσιχά ἐστιν, ἢ Ob φύσις ἐπ᾽ ἐχείνων ψυχή,
ὡς οὗτος λέγει, τίς ἦν χρεία προσθεῖναι τὴν πρᾶξιν xal τὴν ζωὴν τὴν
ψυχικήν; αὕτη γάρ ἐστιν ἢ πραχτιχή. 15
᾿Αλλὰ ταῦτα μέν, οἶμαι, πρόδηλα, ζητεῖν δὲ οὐδὲν ἧττον πεοιλεί-
90 πεται, τίνα μὲν ἥ φύσις χίνησιν χινεῖ τὸ οὐράνιον σῶμα, τίνα δὲ fj ψυχή.
xal ῥητέον, οἶμαι, ὅτι ἢ φύσις xa9' ἑαυτὴν οὐχ ἔστιν ἱχανὴ χινῆσαι τε-
λείαν xal αὐτοφυᾶ τοπιχὴν χίνησιν’ οὐδὲ γὰρ ἣ τῶν τεσσάρων στοιχείων
χατὰ τὴν ἐπὶ τὸ ὅλον ῥοπὴν γινομένη χίνησις τελεία χίνησίς ἐστι χαὶ 90
αὐτοφυὴς ὡς ἐνυπάρχοντος τοῦ χινοῦντος, ἀλλὰ πτώσει μᾶλλον ἔοιχεν T,
25 δλχῇ τινι χατὰ τὴν ἀπὸ τῆς ὁλότητος ἐνδιδομένην τῷ μέρει δύναμιν ἐπι-
τελουμένη. οὐδὲ γὰρ ἔχει ταῦτα ἐν ἑαυτοῖς ὡς φυσικὰ μόνως τὸ χυρίως
xtyoüv* fj γὰρ φύσις μὴ οὖσα αὐτοχίνητος ἑτέρωθεν χινουμένη χινεῖ, διὸ 96
οὐδὲν μᾶλλον χινεῖν ἢ χινεῖσϑαι λέγοιτο ἄν, xal τὰ μὲν μόρια τῶν ὅλων
ἀποσπασϑέντα τῆς μὲν ἐν τῷ ὅλῳ Ψψυχώσεως xai τῆς τελείας φύσεως
80 ἐστέρηται, φύσιν δὲ ἔχειν λέγεται, χκαϑὸ πέφυχε πάλιν συνάπτεσθαι τῷ
ὅλῳ xtvoópeva, τὸ δὲ ὅλον φυσιχόν τε xal ἔμψυχον ὑπὸ ψυχῆς κυρίως 80
χινεῖται διὰ μέσης τῆς φύσεως" ἣ γὰρ φύσις ζωή τίς ἐστιν ἐν ὑποχειμένῳ
τῷ σώματι ἐπιτηδειότης οὖσα χαὶ εὐφυΐα πρὸς τὸ χινεῖσϑαι τὰ σώματα
ὑπὸ ψυχῆς xal διὰ μέσης ἑαυτῆς τὴν τῆς ψυχῆς δύναμιν τὴν χινητιχὴν
35 εἰς τὸ σῶμα διαπορϑμεύουσα. xal ταῦτα, οἶμαι, xal τῷ ᾿Αριστοτέλει δο- 85
χοῦντα λέγω, εἴπερ τὴν ψυχὴν ἐντελέχειαν σώματος φυσιχοῦ φησι, καὶ

2 ᾿Αριστοτέλους Fc 3 εἶναι τὴν ψυχὴν Fe 4 δευτέρῳ] cap. 1 9 δευτέρῳ]
cap. 1 τῆς] τοῦ F: τῶν c 8 αὐτὴ F: αὕτη Ab 9 ἡ φύσις c

ἡ ψυχὴ Fc ll συνέφυρε A: συνέφερε F: συνέμιξε K?c 12 ἑχατέρᾳ F: Éxa-
τέρω A xal (alt.) om. c 13 οὕτως c εἰπόντος] 292218 14. 15 8a-
νοούμεϑα c: ratiocinamur b 15 ζωῆς F: ζῶς A 16 εἰ Fb: om. A

11 ἡ χρεία Fc 22 αὐτοφυᾶ Fb: αὐτοφυοῦ A 28 τὰ μὲν] τὰ Fc 90 λέγω]

λέγειν c

382 SIMPLICII IN L. DE CAELO II 1. 2 [Arist. p. 384414, *6)

εἴπερ ἐν τοῖς ἑξῆς, ἐν οἷς φησι “τῶν γὰρ ἄλλων ἐν οὐδενὶ ὁρῶμεν, ὅϑεν 1700
ἢ ἀρχὴ τῆς χινήσεως᾽ xal πάλιν “ἡμῖν δὲ ἐπεὶ διώρισται πρότερον, ὅτι
ἐν τοῖς ἔχουσιν ἀρχὴν χινήσεως αἱ τοιαῦται δυνάμεις ἐνυπάρχουσιν᾽᾽, ἀρ- 40
χὴν χινήσεως ἔχειν σαφῶς τὰ ψυχὴν ἔχοντα λέγει χαὶ οὐ τὰ φυσιχά, ὡς

ὅ χαὶ ὃ ᾿Αλέξανδρος ἐξηγεῖται. χαὶ τῷ Πλάτωνι δὲ πρὸ τοῦ ᾿Αριστοτέλους
ταῦτα δοχεῖ, εἴπερ ἐν τῷ δεχάτῳ τῶν Νόμων τὴν ἐνάτην χίνησιν τὴν χι-
νουμένην μὲν ὑφ᾽ ἑτέρου, χινοῦσαν δὲ ἕτερα, τὴν φύσιν εἶναί φησι χατὰ 45
τὴν τοῦ χινεῖσϑαι εὐφυΐαν ἀλλ᾽ οὐ xatà τὸ | χινεῖν ὑφεστῶσαν. ὥστε, 17].
εἴ τις ἔροιτο, τίνα μὲν τοπιχὴν χίνησιν ἢ φύσις, τίνα δὲ ἣ ψυχὴ τὸν οὐ-

10 ρανὸν χινεῖ, ἐροῦμεν, ὅτι ἢ ψυχὴ διὰ μέσης τῆς φύσεως χύχλῳ χινεῖσϑαι
τὸν οὐρανὸν ποιεῖ μιᾶς μὲν οὔσης xal τῆς αὐτῆς χινήσεως, ἀλλ' ἀπὸ μὲν δ
τῆς φύσεως ἐχούσης τὴν αὐτοφυὰ xal ἀβίαστον καὶ xat' αὐτὸ τὸ εἶδος
ἐπιτηδειότητα πρὸς τὸ χινεῖσθαι, ἀπὸ δὲ τῆς ψυχῆς τὴν μεταβατιχὴν
ἐνέργειαν. πρὸς ἣν ἐπεφύχει διὰ τὴν φύσιν, ὥσπερ ἀπὸ τοῦ νοῦ τὸ ἀεὶ

15 xai χατὰ τὰ αὐτὰ xal ὡσαύτως xal περὶ τὰ αὐτὰ xal ἐν τῷ αὐτῷ περι- 10
φέρεσθαι: ὑπὸ γὰρ τούτων ἀπὸ τοῦ νοῦ χορηγουμένων ἢ ψυχιχὴ χίνησις
$ διὰ τῆς φύσεως ἐνδιδομένη τῷ σώματι συναιρεῖταί τε xal εἰς ὁμοιότητα
τῆς νοερᾶς ἐνεργείας ἀποχαϑίσταται. διὸ xal ὃ ϑεῖος ἐχεῖνος ἐρωτήσας,
διότι χύχλῳ χινεῖται ὁ οὐρανός, ὅτι νοῦν μιμεῖται, φησίν.

20 ᾿Αλλὰ τῶν μὲν τοιούτων λόγων ἅλις ἔστω τὸ νῦν χατὰ τὸν ᾿Αριστο- 10
τέλην. δείξας δέ, ὅτι xar οὐδένα τρόπον τῶν εἰρημένων βίαιον εἶναι
δυνατὸν τὴν τοῦ οὐρανοῦ χίνησιν, ἀλλὰ χατὰ φύσιν ἔχειν ἀνάγχη, εἴπερ
ἀίδιός ἐστιν, ἐπήγαγεν, ὅτι οὐ μόνην τῇ ἀιδιότητι τοῦτο συνάδει τοῦ παν-
τὸς τὸ μὴ βίαιον xatà φύσιν δὲ ἔχειν τὴν χίνησιν, ἀλλὰ xal τῇ μαντείᾳ, 20

25 ἣν ἔχομεν περὶ παντὸς τοῦ ϑείου, ὅτι ἄπονον αὐτὸ χρὴ εἶναι xal ἐν pa-
στώνῃ xal μαχαριότητι διάγειν, μόνως ἄν οὕτως ἔχοιμεν ἀναμφιλέχτως
συμφώνους ἀποδιδόναι τοὺς λόγους, εἰ λέγοιμεν μὴ βίαιον, ἀλλὰ χατὰ
φύσιν αὐτοῦ τὴν ἐνέργειαν. μαντείαν δὲ ἐχάλεσε τὴν χοινὴν ταύτην 9$
ἔννοιαν, ἣν ἔχομεν περὶ τῆς ἀπονίας χαὶ μαχαριότητος τοῦ ϑείου, ὅτι

30 χρειττύνως 7j, χατὰ ἀπόδειξιν ἐνυπάρχουσα βεβαιοτάτη xai ἀμετάπειστής
ἐστιν’ τοιαῦται γὰρ αἱ μαντεῖαι χατὰ ϑείαν γνῶσιν ὑπὲρ πᾶσαν ἀπόδειξιν
προερχόμεναι μετὰ πίστεως ἀυμεταϑέτου.

p.284»6 ᾿Ιὑὶπειδὴ δέ τινές εἰσιν, οἵ φασιν εἶναι ἕως τοῦ ἐν ἅπα-
σιν ὁμοίως ἐνόμιζον ὑπάρχειν. 8ῦ

35 Εἰπὼν περὶ τοῦ ὅλου οὐρανοῦ, ὅτι ἁπλοῦς, ὅτι τῶν τεσσάρων Otot-

1 εἴπερ] ὥσπερ Fc φησι] 284533 2 πάλιν] 2852321 9c ἐπειδὴ ὥρισται c
ὑ δεχάτῳ] 894 e ἐννάτην Fc ἑτέρου Fb: ἑχατέρο) A ἕτερα] ἑτέραν Fc
φησὶν c 10. 11 ποιεῖ τὸν οὐρανὸν χινεῖσϑαι c 11 τῆς φύσεως Fc 15 τοῖς
αὐτοῖς Fc 16 ψυχιχὴ Fb: ψυχὴ A 18 ὁ F: om. A ἐχεῖνος A: Plato b:
Πλωτῖνος Fe: est Plato Tim. 34 a ἐρωτηϑείς c 19 διότι] διὰ τί Fc 30 τὸ]
τὰ Fe 23 ἰδιότητι c 90 χρειττόνως AC: χρεῖττον Fe xat c ἀμετά-
πειστός CF: ἀμετάπιστος Α 90 περὶ CFb: γὰρ περὶ A

SIMPLICII IN L. DE CAELO II 2 (Arist. p. 284^6) 383

χείων ἐξῃρημένος, ὅτι χυχλοφορητιχός, ὅτι ἀγένητος xol ἄφϑαρτος xal 1714
ἀναυξὴς xal ἀναλλοίωτος xal ἀπαϑὴς πάσης ϑνητῆς δυσχερείας, ἔτι ὁὲ ἄπο-
νος ὡς ἀβιάστως xal xatà φύσιν χινούμενος, xal τῶν περὶ αὐτοῦ χοινῶν 40
ἐννοιῶν ὡς περὶ ϑεοῦ μαντευομένων ὑπομνήσας ἡμᾶς" χαὶ γὰρ πρῶτον τὸν
οὐρανὸν xal τὰ ἐν οὐρανῷ παρὰ τὸ ϑέειν ϑεοὺς ἐχάλεσαν ἄνθρωποι xal ἀπὸ
τούτων εἰς ἐπίγνωσιν ἦλθον τοῦ τε δημιουργοῦ χαὶ τῶν ἄλλων ϑείων τά-
ξεων ταῦτα οὖν εἰπὼν εἰχότως λοιπὸν περὶ τῶν μερῶν τοῦ οὐρανοῦ mpo- 45
τίθεται διδάξαι. διττὰ δὲ τὰ μέρη, tà uiv χαϑ᾽ αὑτά, ὡς ai σφαῖραι |
xal οἱ ἀστέρες, τὰ δὲ πρός τι xal χατὰ σχέσιν, ὡς τὸ δεξιὸν xai τὸ ἀρι- 1710
στερὸν τό τε ἔμπροσθεν xai τὸ ὄπισθεν xal τὸ ἄνω xal τὸ χάτω" διχῶς
δὲ xal ταῦτα ϑεωρεῖται xatd τε τὴν ϑέσιν xai χατὰ τὴν χίνησιν. xal περὶ
πρώτων διαλέγεται τῶν χατὰ σχέσιν, διότι τοῖς μὲν πολλοῖς ἀμφισβητήσιμον 5
ἐδόχει τὸ ἔχειν ὅλως ταῦτα τὸν οὐρανὸν ἁπλοῦν ὄντα xal ὁμοιομερῆ, οἱ δὲ
Πυϑαγόρειοι τὸ δεξιὸν xal τὰ ἀριστερὸν ἐτίθεσαν ἐν ταῖς δέχα συστοιχίαις,
ἃς ἁπάντων χοινὰς ἀρχὰς ἔλεγον, ὥστε χαὶ τοῦ οὐρανοῦ. εἴπερ οὖν ὅλως,
φησίν, ἐν οὕτως ὁμοιομερεῖ τῷ τοῦ οὐρανοῦ σώματι, ταὐτὸν δὲ εἰπεῖν
τῷ τοῦ παντὸς τοῦ χατὰ τὸν οὐρανὸν ὁριζομένου, ταύτας χρὴ τὰς ἀρχὰς
ἐνορᾶν τὰς χατὰ τὸ δεξιὸν χαὶ ἀριστερόν, σχεπτέον, πότερον τοῦτον
ἔχει τὸν τρόπον, ὡς οἱ Πυϑαγόρειοι λέγουσιν αὐτά, ἣ μᾶλλον ἕτέ-
ρως, ὡς ἡμεῖς ἐπινοοῦμεν. τριῶν γὰρ οὐσῶν τοῦ σώματος διαστάσεων, 16
μήχους, πλάτους, βάϑους, xal δύο χκαϑ᾽ ἑχάστην διάστασιν περάτων τρεῖς
γίνονται συζυγίαι διάφοροι ἐν τοῖς τῶν ζῴων σώμασι. τοῦ μὲν γὰρ ur
χοὺς πέρατα τὸ ἄνω xal τὸ χάτω, τοῦ δὲ πλάτους τὸ δεξιὸν χαὶ τὸ ἀρι-
στερόν, τοῦ δὲ βάϑους τὸ ἔμπροσθεν xal τὸ ὄπισϑεν, χαί ἐστι τὰ piv 30
ἄνω τοῦ μήχους ἀρχή, τὸ δὲ δεξιὸν τοῦ πλάτους, τὸ δὲ ἔμπρο-
GÜzv τοῦ βάϑους. ἀρχαὶ δὲ τῶν χινήσεων αὗται’ ἀπὸ γὰρ τούτων ἄρ-
χονται πρῶτον αἱ χινήσεις τοῖς ἔχουσιν αὐτά, τουτέστι τοῖς ζῴοις, ἀπὸ
μὲν τοῦ ἄνω ἣ αὔξησις, ἀπὸ δὲ τῶν δεξιῶν ἣ χατὰ τόπον, ἀπὸ $5
δὲ τῶν ἔμπροσθεν ἢ χατὰ τὴν αἴσϑησιν xal μάλιστα τὴν εἰς τὸ
πρόσω τεινομένην: διὸ οὐδὲ ἐν πᾶσι τοῖς σώμασι ζητοῦμεν ταύτας τὰς
ἀρχάς, ἀλλ᾽ ἐν τοῖς ἔχουσιν ἀρχὴν χινήσεως ἐν ἑαυτοῖς ἐπὶ πάσας τὰς
διαστάσεις φοιτώσης, ταῦτα δέ ἐστι τὰ ἔμψυχα. τὰ γὰρ ἄψυχα, οἷον 80
βῶλος ἢ σπινϑήρ, xdv ἔχῃ χινήσεως ἀρχήν, οὐ ψυχιχῇς ἔχει τῆς ἐπὶ
πάντα ἰούσης, ἀλλὰ φυσικῆς τῆς ἐφ᾽ ἕν ἀφωρισμένης" ἥ μὲν γὰρ βῶλος
ἐπὶ τὸ μέσον μόνον, 6 δὲ σπινθὴρ ἐπὶ τὸ ἄνω. xdv λέγωμέν ποτε xal ἐπὶ
τῶν μορίων τῶν ἐν τοῖς ἀψύχοις τὸ ἄνω xal τὸ χάτω xal τὸ δεξιὸν xal
τὸ ἀριστερὸν xal τὸ ἔμπροσϑεν καὶ τὸ ὄπισϑεν, πρὸς ἡμᾶς ἀναφέροντες 35
λέγομεν. ἢ γὰρ δεξιὰ λέγομεν τὰ χατὰ τὰ ἡμέτερα δεξιά, ὥσπερ οἵ

RAT rM —— —— — € —

] ἐξῃρημένος] ἐστερημένος Fc ὅτι χυχλοφορητιχός om. c: ὅτι χυχλοφορητιχόν F
6 τούτου Fc 10 τὸ ὄπισϑεν A: ὄπισϑεν CF 11 δὲ xol) δὲ c τε AC: om.

21 πλάτους, βάϑους Ab: βάϑους πλάτους C: βάϑους xal πλάτους Fc 25 xal

τὸ (alt.) A: xal CFc 26 δὲ Fb: δὲ xal A 32 ἔμψυχα. τὰ γὰρ Fb: om. A

ἀφωρισμένης Fb: mut. in ἀφωρισμένως A! 36 τῶν iv] ἐν Fc 38 τὴν ἡμε-

τέραν δεξιάν Fc

384 SIMPLICII IN L. DE CAELO I[2 (Arist. p. 28456]

μάντεις" xal γὰρ δεξιὸν ὄρνιν τὸν ἐν τοῖς δεξιοῖς ἡμῶν xal σύμβολον 1710
δεξιὸν οὕτω λέγομεν’ ἢ καϑ'᾽ ὁμοιότητα τοῖς ἡμετέροις, ὡς ἐπὶ τῶν
ἀνδριάντων δεξιὰν χεῖρα λέγομεν xat ἀριστεράν, 7| τὰ ἐναντίως ἔχοντα 49
τῇ ϑέσει ὡς ἀντιπρόσωπα δοχεῖν ἡμῖν εἶναι, ὡς ἐν τοῖς χατόπτροις
δεξιὸν μὲν τὸ χατὰ τὸ ἡμέτερον ἀριστερόν, ἀριστερὸν δὲ τὸ xatà τὸ ἧμέ-
vepov δεξιόν. ἐν τοῖς ἀψύχοις Ob οὐ μίαν ὀρῶμεν χατὰ φύσιν διαφορᾶν.
τὰ 1ὰρ πρὸς ἡμᾶς λαμβανόμενα ἐὰν ἀνάπαλιν στραφῇ, τὰ ἐναντία τῶν 45
πρότερον ἐροῦμεν δεξιὰ xai ἀριστερὰ xal ἄνω xal | χάτω xal ἔμπρο- 1135
σϑεν καὶ ὄπισϑεν. τούτων τὰ πλεῖστα σαφῶς ἡμῖν ὃ ᾿Αριστοτέλης ἐν τῇ
Περὶ πορείας ζῴων παραδέδωχεν, εἰς ἣν πραγματείαν xal νῦν τὸν λόγον
ἀνέπεμψε. γράφει δὲ ἐν ἐχείνοις οὕτως "tb μὲν ἄνω xal χάτω μόριον
πάντα ἔχει τὰ ζῶντα’ οὐ μόνον γὰρ ἐν τοῖς ζῴοις ἐστὲ τὸ ἄνω xal 5
χάτω, ἀλλὰ xal ἐν τοῖς cutoig * καὶ ὀλίγον προβάς" "60a δὲ μὴ μόνον
ζῇ, ἀλλὰ xal ζῷα ἐστι, τοῖς τοιούτοις ὑπάρχει τό τε ἔμπροσϑεν xal ὄπι-
σϑεν" αἴσϑησιν γὰρ ἔχει πάντα ταῦτα᾽᾽" xal παλιν ὀλίγον xpoac- “ὅσα δὲ
τῶν ζῴων μὴ μόνον αἰσϑήσεως χοινωνεῖ, ἀλλὰ δύναται ποιεῖσθαι τὴν t0
χατὰ τόπον μεταβολὴν αὐτὰ δι᾿ ἑαυτῶν, ἐν τούτοις δὲ διώρισται πρὸς τοῖς
λεχϑεῖσι τό τε ἀριστερὸν χαὶ τὸ δεξιόν, χαὶ ὁμοίως τοῖς πρότερον εἰρημέ-
νοις ἔργῳ τινὶ xal οὐ ϑέσει διωρισμένον ἑχάτερον αὐτῶν᾽᾽- ἔνια δὲ τῶν
ζῴων, ὅσα μὴ χινεῖται χατὰ τόπον, ὡς τὰ ζῳόφυτα λεγόμενα, ταῦτ᾽ οὐχ 16
ἄν ἔχοι τὸ ἀριστερόν τε χαὶ δεξιόν.

Ὡς δὴ τούτων οὕτως ἐχόντων τρία ταῦτα τοῖς ΠΠυϑαγορείοις ἐγχαλεῖ
6 ᾿Αριστοτέλης" πρῶτον 'μέν, ὅτι ἕξ οὐσῶν τῶν τοιούτων διαφορῶν δύο
μόνας οὗτοι παρέλαβον τὸ δεξιὸν xal τὸ ἀριστερὸν τὰς τέσσαρας παραλι- 20
πόντες τό τε ἄνω xal τὸ χάτω xai τὸ ἔμπροσϑεν xal τὸ ὄπισϑεν- δεύτε-
pov, ὅτι τὰς χυριωτέρας παραλελοίπασι τό τε dvo xai τὸ χάτω" τοῦτο δὲ
διὰ πλειόνων δείχνυσιν ἐπιχειρημάτων: πρῶτον μέν, ὅτι xal ἐν τούτοις
διαφοραὶ ἐναργεῖς εἰσιν οὐχ ἔλαττον T, τῷ δεξιῷ πρὸς τὸ ἀριστερὸν ἢ τό
4s ἀληϑὲς xai ἔτι μᾶλλην καὶ φυσιχώτερων ἐν τούτοις ὕπερ τὸ δεξιὸν χαὶ S5
τὸ ἀριστερόν" οἷον δεζιὰ γεὶρ xat ἀριστερὰ xal πόδες ὁμοίως οὐδὲν ἀλλή-
λων κατὰ τὰ σχήματα ὀιαφέροντα τῇ δυνάμει μόνον διαφέρουσι" χεὶρ μὲν
τὰρ δεξιὰ τῆς λαιᾶς ἐρρωμενεστέρα, τῶν ὃὲ ποδῶν ὁ μὲν λαιὸς πρὸς τὸ
στηρίζεσθαι μᾶλλον ἐπιτήδειος, ὁ ὃὲξ δεξιὸς πρὸς τὸ ἄρχειν χινήσεως. χαὶ 80
τῶν ὥμων ὁμοίως 6 μὲν λαιὸς πρὸς τὸ ἀχϑοφορεῖν, 6 ὃὲ δεξιὸς πρὸς τὸ

35 χινεῖσῆαι ἐπιτήδειος, χαίτοι χατὰ τὸ σχῆμα μηδὲν ἀλλήλων διαφέροντα"
χεφαλὴ ὁὲ ποδῶν xal ἀχρεμύόνες ῥιζῶν xai ὅλως τὰ ἄνω τῶν χάτω καὶ

2 οὕτω AC: οὕτως c ὡς] ἐπεὶ ὡς Fc 9. ἀνδριάντων F: ἀδριάντων A 8 προτέ-

ρῶν Fe 9. τῇ Α: τῷ ἔς 10 πορείας ζῴων A: πορείας EF: ζῴων πορείας K?c

παρέδωχεν le 11 γράφει) 1052328 12 παντ᾽ e 13 προβάς) 05*8

14 ζῷ c τ ς xai (4|{.) A: xai τὸ Fe 15 προβάς] 705513 11 τό-

ποὺς ὁ αὐτῶν c δὲ om. Fe I8 t c xai (alt.) om. c 24 τέσ-

gapac] ὃ ἂς F: ὁὀευτέρας c 21 xài ACb: om. Fe 29 ἧπερ CF: εἴπερ Ab

92 γὰρ ACb: om. Fe 93 0b δεξιὸς CF: δεξιὸς δὲ Ac 99 ἐπιτήδειος Cb: om. AFe

SIMPLICII IN L. DE CAELO Il 2 (Arist. p. 28456] 385

τὰ ἔμπροσθεν τῶν ὄπισθεν οὐ τῇ δυνάμει μόνον, ἀλλὰ xal τῷ σχήματι 1725
διενηνόχασι. τοῦτό τε οὖν ἐγχαλεῖ τοῖς Πυϑαγορείοις, ὅτι τῶν ἕξ ἀρχῶν s8
οὗτοι δύο μόνας παρέλαβον τὰς μᾶλλον διαφερούσας καὶ χυριωτέρας παρα-
λιπόντες, χαὶ δεύτερον, ὅτι τὰς χοινοτέρας χαὶ χαϑολιχωτέρας παρέλιπον,
εἴπερ τὸ μὲν ἄνω καὶ τὸ χάτω πᾶσι τοῖς ἐμψύχοις ἔνεστιν ὁμοίως 40
ζῴοις τε xal φυτοῖς, τὸ δὲ δεξιὸν xal τὸ ἀριστερὸν οὐχ ἐνυπάρ-
χει τοῖς φυτοῖς" χαὶ τρίτον, ὅτι τὰ πρότερα τῇ φύσει παραλιπόντες τὰ
ὕστερα παρέλαβον’ πρότερον γὰρ τὸ μῆχος τοῦ πλάτους, εἴπερ ἣ γραμμὴ
τῆς ἐπιφανείας προτέρα τῇ φύσει xal ἀρχοειδεστέρα ὡς xal τὸ σημεῖον 45
τῆς γραμμῆς, xal εἴπερ ἢ ἐπὶ τὸ μῆχος αὔξησις προτέρα γίνεται τοῖς
ζῴοις τῆς ἐπὶ | τὸ πλάτος, xal εἰ συναναιρεῖ μὲν ἣ γραμμή, οὐ συναν- 1720
αἱρεῖται δέ. εἰ οὖν μῆχος πλάτους πρότερον τῇ φύσει, τῶν δὲ προτέρων
τῇ φύσει xal αἴ ἀρχαὶ πρότεραι, αἱ τοῦ μήχους ἄρα ἀρχαί, τουτέστι τὸ
ἄνω xal τὸ xáto, τῶν τοῦ πλάτους ἀρχῶν τοῦ τε δεξιοῦ xal τοῦ ἀριστε- 5
ροῦ πρότεραί εἰσι τῇ φύσει. πολλαχῶς δὲ τοῦ προτέρου λεγομένου, 7
ϑέσει ὡς ἐπὶ τῶν προχαϑημένων ἢ τάξει ὡς τὰ προοίμια τῶν διηγήσεων
ἢ δύναμει xol τιμῇ ὡς ὁ ἄρχων τῶν ἀρχομένων ἢ τῇ φύσει ὡς τὸ
συναναιροῦν μὲν μὴ συναναιρούμενον δὲ ἢ χρόνῳ xal γενέσει ὡς πατὴρ 10
υἱέος, τὸ ἄνω, φησί, τοῦ δεξιοῦ χατὰ γένεσιν ἄν εἴη πρότερον, διότι ἢ
ἐπὶ τὸ μῆχος αὔξησις, ὡς εἴρηται, προτέρα γίνεται τοῖς ζῴοις τῆς ἐπὶ τὸ
πλάτος. εἰ οὖν πρότερον τὸ μῆχος γίνεται τοῦ πλάτους, ἐστὶ ὃὲ τοῦ μὲν
μήχους ἀρχὴ τὸ ἄνω, τοῦ δὲ πλάτους τὸ δεξιόν, xal ἢ ἀρχὴ ἣ τοῦ προτέρου 15
πρότερον ἄν εἴη xatà γένεσιν. τέταρτον δὲ πρὸς τούτοις, εἰ τὸ μὲν ἄνω
ἐστὶ τὸ ὅϑεν dj χίνησις ἣ χατὰ τὴν αὔξησιν εἰδοποιεῖται, τὸ δὲ δεξιὸν
ἀφ᾽ οὗ ἣ χίνησις ἄρχεται, xal τὸ εἰς τὸ πρόσϑεν τὸ ἐφ᾽ ὃ πρόεισιν αὕτη,
χυριωτέρα δὲ xal οὐσιωδεστέρα ἐστὶν ἣ xarà αὔξησιν χίνησις τῷ ζῴῳ τῆς 90
χατὰ τόπον, δῆλον, ὅτι xal τὸ ἄνω χυριωτέραν δύναμιν ἀρχῆς dv ἔχοι
πρὸς τὰς ἄλλας διαφοράς" ἀτόπως οὖν τὸ δεξιὸν xal ἀριστερὸν παραλα-
βόντες τὸ ἄνω xol τὸ χάτω παρέλιπον. οὕτω μὲν οὖν χατεσχεύασεν ὃ
᾿Αριστοτέλης τὸ τὸς χυριωτέρας xal ἀρχηγιχωτέρας παραλελεῖφϑαι διὰ 25
πλειόνων ἐπιχειρημάτων, δυνατὸν δὲ ἀπὸ τῆς διαφορᾶς τῶν προϑέσεων
τῆς τε ὅϑεν xal τῆς ἀφ᾽ οὗ xol τῆς ἐφ᾽ ὃ οὐ πρότερον νῦν τὸ ἄνω τοῦ
δεξιοῦ xal τοῦ ἔμπροσθεν δειχνύναι, ἀλλ᾽ ἕτερον μόνον" εἰ γὰρ ἕτεραι αἱ
προϑέσεις, ἕτεραι xal αἱ xav! αὐτὰς λεγόμεναι ἀρχαί. τρίτον δὲ αὐτοῖς 80
ἐγχαλεῖ 7| δεύτερον, εἴ τις ὡς ἕν πάντα τὰ πρῶτα λαμβάνοι τὸ τὰ χυριώ-
vepa παραλελεῖφϑαι δι᾿ αὐτῶν λέγων χατεσχευάσθϑαι, τρίτον δ᾽ οὖν αὐτοῖς

9 δύο] μάλιστα τὰς 020 Fc 4 xal (alt) AC: xat τὰς Fc 6 τὸ δὲ ---φυτοῖς (7) Εἰ:
om. Ab 1 πρότερα b: πρῶτα ACF 8 παρέλαβον] corr. ex παρέλιπον A?
πρότερον b: πρῶτον AF 9 προτέρα c: πρώτη ACF 10 προτέρα c: πρώτη ACF:
aprimo b 13 τουτέστι] ἤγουν Fc 18 συναναιροῦν ACb: ἀναιροῦν Fc

πατὴρ AC: ὃ πατὴρ Fc 20 προτέρα ἃ: πρώτη AFb 23 πρότερον AF:
προτέρα ac 25 χίνησις] χίνησις αὕτη c εἰς τὸ πρόσϑεν] ἔμπροσϑεν c αὕτη
om. c 29 οὕτως c 85 λαμβάνει Fc

Comment. Arist. VII Simpl. de Caelo. 95

986 SIMPLICII IN L. DE CAELO 12 [Arist. p. 2846]

ἢ δεύτερον ἐπαγει, διότι χοινῶς ἐν ἅπασιν ὑπάρχειν ταύτας τὰς ἀρχὰς 172
ἐνόμιζον τὴν χατὰ τὸ δεξιὸν xal τὸ ἀριστερόν, χαίτοι γε ἐν τοῖς ἀψύχοις S5
μὴ ὑπαρχούσας χατὰ φύσιν: χἄν γὰρ λέγωνται χαὶ ἐν ἐχείνοις, χατὰ τὴν
πρὸς ἡμᾶς ἀναφορὰν λέγονται, ὡς εἴρηται πρότερον. τὸ δὲ ἐν πᾶσιν
8 αὐτοὺς τὸ δεξιὸν xal τὸ ἀριστερὸν λέγειν ἔλαβεν ἐχ τοῦ τῶν δέχα
συστοιχιῶν, ἃς πάντων χοινὰς ἀρχὰς ἔλεγον, μίαν τὴν χατὰ τὸ δεξιὸν χαὶ 40
ἀριστερὸν λαμβάνειν, ἐπεὶ οὐχ ὡς ἐπὶ τοῦ οὐρανοῦ ἰδικῶς ταῦτα ϑεωρούν-
των. τίς οὖν 6 τῶν Πυϑαγορείων σχοπὸς xat πῇ χαλῶς ἐχείνων λεγόν-
των ὃ ᾿Αριστοτέλης πρὸς τὸ φαινόμενον ἀντεῖπε τοῦ λόγου; oi μὲν οὖν
10 Πυϑαγόρειοι εἰς δύο συστοιχίας πάσας τὰς ἀντιϑέσεις ἀναγαγόντες, τὴν 45
μὲν χείρονα, τὴν δὲ χρείττονα, ἤτοι τοῦ ἀγαϑοῦ xal χαχοῦ, xal τῇ δεχάδι
συμβολιχῶς ὡς | τῷ παντὶ ἀριϑμῷ συμπληρώσαντες ἑχατέραν ἑχάστην ἀντί- 173.
ϑεσιν τῶν δέκα οὕτω παρέλαβον ὡς πάσας τὰς ἑαυτῆς συγγενείας συνεμ-
φαίνουσαν. χαὶ τῶν τοπιχῶν οὖν σχέσεων τὸ δεξιὸν χαὶ ἀριστερὸν παρέ-
15 λαβον, ἅμα μὲν ὅτι τὸ ἀγαϑὸν xat τὸ χαχὸν ἐνδείχνυται ταῦτα’ δεξιὰν ὁ
γοῦν φύσιν χαὶ δεξιὰν τύχην λέγομεν τὰς ἀγαθὰς δηλοῦντες χαὶ λαιὰς τὰς
ἐναντίας: ἅμα δὲ ὅτι, ἐν οἷς μὲν τὸ δεξιὸν χαὶ ἀριστερόν ἐστιν, ἐν τούτοις
xal τὸ ἄνω xal τὸ κάτω xal τὸ ἔμπροσθεν xal τὸ ὄπισϑεν, ὡς 6 'Ape
στοτέλης διώρισεν, οὐ μέντοι ἀνάπαλιν" εἰχότως οὖν ἐχ τούτων xal τὰς 10
20 ἄλλας τοπιχὰς ἀντιθέσεις ἐδήλωσαν. τὸ γοῦν δεξιὸν xal ἄνω xai ἔμπρο-
σϑεν xal ἀγαϑὸν ἐχάλουν, τὸ ὃὲ ἀριστερὸν xal χάτω xal ὄπισϑεν xal
χαχὸν ἔλεγον, ὡς αὐτὸς ᾿Δριστοτέλης ἱστόρησεν ἐν τῇ τῶν []υϑαγορείοις
ἀρεσχόντων συναγωγῇ.
ὋὉ μὲν οὖν ὅλος τῶν προχειμένων σχοπὸς εἴρηται, ἐν δὲ τοῖς xatd 18
25 μέρος, ὅταν λέγῃ “τοῖς μὲν τὰ τοιαῦτα μόρια, λέγω δὲ οἷον τό τε
δεξιὸν xal τὸ ἀριστερήν᾽᾽, ἐνδεῖ τῇ λέξει “τό τε ἔμπροσθεν xai τὸ
ὄπισϑεν xal τὸ ἄνω xal τὸ χάτω᾽᾿, ἅπερ ὡς γνώριμα διὰ τῶν εἰρημένων
ἐσόμενα παρῆχεν. ὅταν ὃὲ λέγῃ “ταύτας δὲ τὰς διαστάσεις εὔλογον 80
ὑπάρχειν τοῖς σώμασι τοῖς τελείοις ᾿, οὐχὶ τὸ μῆχος λέγει xal πλά-
30 toc xai fado; ταῦτα γὰρ παντὶ σώματι ὑπάρχει" ἀλλὰ τὰς τρεῖς ἀντιϑέ.-
σεις, ἄνω χάτω, πρόσϑεν ὄπισϑεν, δεξιὸν ἀριστερόν. τέλεια δὲ σώματα

9 χατὰ (alt.) AC: ἀλλὰ διὰ Fc 9 τὸ (pr) CFb: xol τὸ Α 6 συστοιχειῶν A, sed corr.

χαὶ CF: xal τὸ Ac 4 εἰδιχῶς c ὃ ]Πυϑαγορείων) hic rursus inc. E. (συναναίρει IIo9a-
γορείων) 9 μὲν οὖν AE: μὲν F: γὰρ ς 11 τοῦ χαχοῦ c 13 οὕτως c συγγε-
νείας] post qq ras. 1 litt. E 14 οὖν] corr. ex οὐ E? xal (alt. A: x«l τὸ EFc
16 γοῦν E: οὖν AFc: enim b 11 καὶ AE: xal τὸ Fc 18 ὁ Ab: xai EFc

20 ἐδήλωσαν Ab: ἐδήλωσεν EKc: om. F γοῦν] nam b: οὖν Fc 2] xal (pr.) om.
Kbe: suprascr. F xal (quart.)] eras. K: om. be 22 ἔλεγον] ἐχάλουν Fc
ἱστορήσας E: corr. E? ΠΠυϑαγορείων E: Πυϑαγόρᾳ Fe; v. fr. 200 Rose 24 6] corr.
ex ὡς E? 25 λέγῃ] 284h15 tà) πάντα τὰ Fc δ᾽ Fe 25. 26 τ᾽ dpr-
στερὸν χαὶ τὸ δεξιόν c 20 ἐνδεῖ] ἐν δὲ E T € τὸ (tert.) om. A

21 γνώριμα] corr. ex γνώρισμα AE? 28 λέγει E: corr. E? ταύτας} χτλ.
284 23 δὲ (alt.)] γὰρ Fe 29 τελείοις πάσας Fc 30 γὰρ] corr. ex δὲ E?

ὑπάρχει EFb: ὑπάρχειν A: ὑπάρξει C

SIMPLICII IN L. DE CAELO II 2 (Arist. p. 284*6. 285221] 381

λέγει, ὅσα οὐ μόνον ζωὴν ἔχει ϑρεπτιχὴν xal αὐξητιχήν, ὥσπερ τὰ quid, 173^
οὐδὲ αἴσϑησιν πρὸς τούτοις μόνον, ὥσπερ τὰ ζῳόφυτα, ἀλλὰ xal ὄρεξιν 96
xai τὴν χατὰ τόπον μεταβολήν, ὡς τὰ τέλεια ζῷα" διὸ xal ἐπήγαγεν “᾿ ἔστι
δὲ τὸ μὲν ἄνω τοῦ μήχους ἀρχὴ καὶ τῇ ἑξῆς.

5 ᾿Ἐπιστῇῆσαι δὲ χρὴ xoi τῇ λέξει τῇ λεγούσῃ "t&v γὰρ ἀψύχων ἐν
οὐδενὶ ὁρῶμεν, ὅθεν ἣ ἀρχὴ τῆς χινήσεως ᾿ xal τῇ τοῦ ᾿Αλεξάνδρου 80
ἐξηγήσει λέγοντος “ἀρχὴν δὲ χινήσεως λέγοι ἄν τὴν δύναμιν τὴν χινητι-
χήν. ἔχει μὲν γὰρ xal τὰ ἄψυχα ἀρχήν τινα χινήσεως, εἴ γέ ἐστι φυσικὰ
σώματα, ἀλλ᾽ οὐ τὴν χινοῦσαν ἀρχὴν ἔχει οὐδὲ χινητικὴν δύναμιν ἐν αὖ-

10 τοῖς" ἔξωθεν qdp ἐστι τὸ χινοῦν αὐτά: ἀλλὰ ἀρχὴν χαὶ δύναμιν ἔχει τοῦ 35
χινεῖσϑαι τὴν παϑητικήν᾽᾽. οἷον φύσιν ἔχει τοῦ χινεῖσϑαι, οὐχ ἐξ ἑαυτῶν
δέ, ἀλλὰ ὑπ᾽ ἄλλου, ὡς ἔδειξεν ἐν τῇ Φυσιχῇ ἀχροάσει. ὥστε, εἴ τις
ζητεῖ, πῶς μὲν $ φύσις χινεῖ τὸν οὐρανόν, πῶς δὲ $ ψυχή, οὐ ῥητέον,
ὡς 6 ᾿Αλέξανδρος ἔλεγεν, ὅτι ταὐτόν ἐστιν ἐχεῖ φύσις xal ψυχή" πῶς γὰρ 40

15 dy εἴη ταὐτόν, εἴπερ 7, μὲν φύσις δύναμις παϑητιχὴ τοῦ χινεῖσϑαί ἐστιν
ἐν ὑποχειμένῳ οὖσα τῷ χινουμένῳ, ἣ δὲ ψυχὴ τὸ ἔξωϑεν χινοῦν; οὐχ
ἄρα ταὐτὸν ῥητέον ψυχὴν καὶ φύσιν ἐπὶ τοῦ οὐρανοῦ, τὴν αὐτὴν μέντοι
χίνησιν xat' ἄμφω χινεῖσϑαι, ἀλλὰ χατὰ μὲν τὴν ψυχὴν ὡς χινοῦσαν ἔξω- 45
Ücv, χατὰ δὲ τὴν φύσιν ὡς ἀρχὴν τοῦ χινεῖσϑαι ἐνυπάρχουσαν. [ὅταν 173^

40 δὲ ἐπὶ τῶν ἀψύχων λέγῃ “τὰ μὲν γὰρ ὅλως οὐ χινεῖται, τὰ δὲ χινεῖται
μέν, ἀλλ᾽’ οὐ πανταχόϑεν ὁμοίως, μὴ κινεῖσϑαι μὲν λέγει τὰ τὸν οἰχεῖον
τόπον χατειληφότα ἤδη, ἐν ᾧ μένει λοιπόν, μὴ πανταχόϑεν δὲ χινεῖσϑαι,
τουτέστι μὴ χατὰ τὰς ἕξ διαστάσδις, ἀλλ᾽ T, ἄνω μόνον, ὡς τὸ πῦρ, 7| 5
χάτω, ὡς ἢ γῆ.

25 ᾿Αλλ ἐπὶ τὰ ἑξῆς ἱτέον.

ΟΡ. 985.21 Ἡμωῖν δὲ ἐπεὶ διώρισται πρότερον ἕως τοῦ xal τὸ δε- 10
ξιὸν xal τὸ ἀριστερόν.

Αἰτιασάμενος τοὺς Πυϑαγορείους ὡς τὰς χυριωτέρας ἀρχὰς παραλι-

πόντας τῶν διαστάσεων xal ὡς τὰς μὴ χοινὰς ὡς χοινὰς παραλαβόντας

80 ἐφεξῆς λοιπὸν αὐτὸς ὑφηγεῖται, πῶς ἐπὶ τοῦ οὐρανοῦ χρὴ λαμβάνειν αὐτὰς
τὰς ἀντιθέσεις τῶν διαστάσεων. xal πρῶτον, ὅτι x«l ἐπὶ τοῦ οὐρανοῦ 15

χρὴ ζητεῖν αὐτάς, δείχνυσιν οὕτως. ὃ οὐρανὸς ἔμψυχός ἐστι’ τὸ ἔμψυχον

ἔχει χινήσεως ἀρχὴν ἐν ἑαυτῷ τὴν χατὰ τὸ xtyely: τῷ ἔχοντι ἀρχὴν xe

2 μόνων E: corr. E? ζῳόφυτα] corr. ex ζῶα φυτά E? 9 ἐπήγαγεν] 284024
5 λεγούσῃ] 284^33 9. 10 αὑτοῖς A?E?: ἑαυτοῖς C: αὐτοῖς AE 10 ἀλλ᾽ Fe
11 τὴν --- κινεῖσθαι om. E 13 Φυσιχῃῇ] VIII 4 15 ἡ] corr. ex εἰ A? ἐστιν]

corr. ex ἐστι E? 17 ψυχὴν x«l φύσιν ταὐτὸν ῥητέον Fc ἐπὶ] ὡς ἐπὶ Fc 20 λέγῃ)
corr. ex λέγει E! tà piv] χτλ. 2840 84 21 μὴ) om. F: οὐ c 26 ὃ᾽ c
ἐπειδὴ ὥρισται c 28 ὡς] τῷ E 29 τῶν -- παραλαβόντας om. E 30. 31 αὐτὰς
τὰς ΑΕΒ: τὰς τοιαύτας C: ταύτας τὰς Fc δὸ ἔχει!) ἔχειν E

20 *

388 SIMPLICII IN L. DE CAELO II 2 (Arist. p. 285297. 81]

νήσεως τοιαύτην xal αἱ δυνάμεις αὗται ὑπάρχουσι" διώρισται γὰρ πρότε- 1780
pov, ὅτι οὐχ ἐν παντὶ σώματι τὸ ἄνω xal χάτω xal ἀριστερὸν xal δεξιὸν 30
χαὶ ἔμπροσθεν x«i ὄπισϑεν ζητητέον, ἀλλ᾽ ὅσα ἔχει χινήσεως ἀρχὴν ἐν
ἑαυτοῖς τὴν χατὰ τὸ χινεῖν ἔμψυχα ὄντα: ὃ ἄρα οὐρανὸς ἔχει ταύτας τὰς

5 δυνάμεις. χἄν γὰρ μὴ ηὔξηται ὁ οὐρανός, οὐ χωλύεται τὸ ἄνω xal τὸ
χάτω ἔχειν. οὐδὲ γὰρ τῶν αὐξομένων τὰ παυσάμενα τῆς αὐξήσεως εὐθὺς 56
παύεται τοῦ τὸ ἄνω xal τὸ χάτω ἔχειν. ἔδειξε ὃξ αὐτὸς ἐν τοῖς προλα-
βοῦσι τὴν χατὰ τὸ μῆχος αὔξησιν ἐπὶ τὸ ἄνω γενομένην, ἐν οἷς γίνεται,
χρώμενος ἐναργεῖ τούτῳ σημείῳ τοῦ εἶναί τε τὸ ἄνω χαὶ τὸ χάτω ἐν

10 τοῖς ζῴοις xai ἄλλο εἶναι τοῦ δεξιοῦ xal ἀριστεροῦ. xal τούτου οὕτως 80
ἔχοντος δείκνυσι καϑόλου, ὅτι, ἐν οἷς τὸ δεξιὸν καὶ ἀριστερόν ἐστι ζῴοις:
οὖσι τελείοις χαὶ ἔχουσιν ἐν ἑαυτοῖς τῆς χατὰ τόπον χινήσεως τὴν τοῦ
χινεῖν ἀρχήν, ἐν τούτοις ἐστὶ τὸ ἄνω xal τὸ χάτω xai τὸ ἔμπροσϑεν xai
τὸ ὄπισϑεν’ προτέρα γὰρ ἢ αὔξησις, εἶτα f, αἴσϑησις, εἶτα ἢ ὄρεξις xal f, 35

15 χατὰ τὴν ὄρεξιν τοπιχὴ χίνησις.

Ἐπειδὴ δέ τινες τῶν ἐμοὶ προσχυνητῶν φιλοσόφων ἔμψυχον οὕτω
λέγεσϑαι τὸν οὐρανὸν ὑπὸ τοῦ ᾿Αριστοτέλους οἴονται ὡς ἔχοντα ζωὴν σύμ-
qutov τῷ σώματι, χαῦϑ᾿ ἣν ἔχει τὴν τῆς χινήσεως ἀρχήν, αλλ' οὐχ ὡς
λογικὴν ἔχοντα ψυχήν, ἀξιῶ αὐτοὺς πρῶτον μὲν ἀποδέχεσθαι τὸν 'Ápt- 40

20 στοτέλην ἄλλα μὲν τὰ ἔμψυχα ἄλλα δὲ τὰ φυσιχὰ λέγοντα, ἔπειτα τὸ
ἔμψυχον τοῦτο ἀπ᾽ ἐχείνων χρίνειν τῶν λόγων, ἐν οἷς φησιν ἐν αὐτῷ
τούτῳ τῷ βιβλίῳ περὶ τῶν οὐρανίων " aA) ἡμεῖς ὡς περὶ σωμάτων
μόνον αὐτῶν xal μονάδων διανοούμεϑα τάξιν μὲν ἐχόντων, ἀψύχων δὲ 4ὅ
πάμπαν" δεῖ ὃὲ ὡς μετεχόντων ὑπολαμβαΐνειν πράξεως xal Ce Tc" τὸ 1744

95 γὰρ πράττειν λογιχῆς Ψυχῆς ἐστι xal xat! αὐτόν.

ἴ γὰρ ἀπορεῖν διὰ τὸ σφαιροειδὲς εἶναι ἕως τοῦ 5
’ € , Ἢ ΄
χἂν εἰ σταίη, χινηϑείη ἂν πάλιν.

Sg.
zi

p.280431 Οὐ óc

4 - P» ^ ow N - 9 ^ -Ρ- L] , 3 MJ ^ ἢ
Αποδείξας τὸ δεῖν xal ἐν τῷ οὐρανῷ ζητεῖν τὰς τοιαύτας ἀρχὰς δύο
, δ δ [2 - C m ἃ - , - ^C ’ * , b]
φερομένας πρὸς τὸν λόγον τοῦτον ἐνστάσεις τίϑησί τε xal διαλύει τὴν μὲν
30 χηινὴν πρὸς πάσας ταύτας τὰς ἀντιϑέσεις τὴν ἀπὸ τῆς ὁμοιότητος τῶν τοῦ 10
οὐρανηῦ μορίων. πῶς γὰρ σφαιροειδὴς ὧν ὃ οὐρανὸς xal ὁμοιομερὴς τὸ δεξιὸν
ἔχει xal τὸ ἀριστερὸν Tj τὸ ἄνω xal τὸ κάτω T, τὸ ἔμπροσϑεν xai τὸ ὄπισϑεν
χαὶ τοῖς σχήματι τούτων διαφέρειν ὀφειλόντων ; αὐτὸς OE τὸ δεξιὸν μόνον xal
τὸ ἀριστερὸν ὠνόμασεν ἀπὸ τούτων, οἶμαι, καὶ τὰ ἄλλα δηλῶν, διότι τὰ 16

-.οΘο . .-....-.- ----...-- ὺ᾽;. ...-.. —————

| τοιαῦται E ai om. E 4 ἑαυτοῖς CE: αὑτοῖς A χινεῖν] seq. ras. ὃ litt. E:
tum rursus deficit οὐρανὸς ἄρα Fe 6 αὐξανομέων Fe παυόμενα Ἐς

8 γινομένην Fc 9 ἐναργεῖ Fb: ἐνεργείᾳ γρώμενος A 11 δείχνυσιν ς 13 τὸ
χάτω] κάτω c deinde add. xal τὸ δεξιὸν xal ἀριστερὸν Ke 14 τὸ om.
Ke πρότερον Fe 16. 17 οὕτως Aéqeallat τὸν οὐρανὸν ἔμψυχον c et corr. ex οὕτω
λέγεσϑαι τὸν οὐρανὸν F 22 βιβλίῳ] 292218 24 μετόχων Fe 25 ante ψυγῆς

del. ζωῆς A

SIMPLICII IN L. DE CAELO II2 (Arist. p. 285331] 989

τὸ δεξιὸν xal ἀριστερὸν ἔχοντα ζῷα ὄντα xal τὰς ἄλλας ἔτι πρότερον dv- 174a
τιϑέσεις ἔχει. τὴν δὲ ἑτέραν ἔνστασιν πρὸς τὸ δεξιὸν χαὶ τὸ ἀριστερὸν
ἐνισταμένην συντόμως ἠνίξατο διὰ τοῦ xal χινουμένων τὸν ἅπαντα
χρόνον. εἰ γὰρ τὸ δεξιὸν ἐν τοῖς ζῴοις τοῦτό ἐστιν, ἀφ᾽ οὗ ἣ ἀρχὴ 30
5 ἐπὶ τῆς κατὰ τόπον χινήσεως, ἐπὶ τοῦ del χινουμένου xal μηδέποτε τῆς
χινήσεως ἀρξαμένου πῶς οἷόν τε λέγειν ἀρχὴν τῆς χατὰ τόπον χινήσεως;
ταύτας δὴ τὰς ἐνστάσεις ὑπενεγχών, τὴν μὲν προτέραν διὰ πλειόνων,
ἄμφω δὲ συντόμως διὰ τοῦ ὁμοίων q& ὄντων πάντων τῶν μορίων 95
χαὶ χινουμένων τὸν ἅπαντα χρόνον, ἐπιλύεται τὴν μὲν προτέραν,
10 ὅτι οὐχ ἀπὸ τοῦ σχήματος χρὴ λαμβάνειν τὴν διαφοράν, ἀλλ' ἀπὸ τῆς
δυνάμεως" χαὶ γὰρ ἐν τοῖς ζῴοις, ἐν οἷς δοχεῖ χαὶ χατὰ σχῆμα χαὶ χατὰ
δύναμιν εἶναι ἢ διαφορά, εἴ τις σφαιριχὸν σχῆμα περιϑείη, οὐ διὰ τὴν 80
τοῦ σχήματος ὁμοιότητα τὴν χατὰ τὰς δυνάμεις διαφορὰν ἀναιρεῖ, ἀλλ᾽
ἐρεῖ τις ἴσως, ὅτι, ἢ περίϑεσις τοῦ σφαιριχοῦ σχήματος εἰ μενούσης γίνε-
15 tat τῆς χατὰ τὸ σχῆμα διαφορᾶς, οὐδὲν ϑαυμαστόν, εἰ xoi ἢ χατὰ δυνά-
μεῖς παραμένει" ἢ γὰρ σφαιριχὴ περίϑεσις οὕτω λέγεσϑαι δοχεῖ ὡς με- 85
νούσης ἔνδον τῆς χατὰ τὸ σχῆυα διαφορᾶς. ἀλλὰ μήποτε οὐχ οὕτως
ἀχούειν χρὴ τοῦ σφαῖραν περιϑεῖναι. τί γὰρ ἄν ἦν τὸ ἔξωϑεν ὡς ἱματίῳ
περιχαλύψαι τῇ σφαίρᾳ; ἀλλ᾽ ἀντὶ τῆς ἀνομοιομεροῦς διοργανώσεως εἴ
20 τις σφαῖραν περιϑείη τῶν δυνάμεων τῶν διαφόρων μενουσῶν, T διαφορὰ 40
σωϑήσεται, xal ἐχεῖϑεν ἄρξονται αἱ ἐνέργειαι xal τῆς αὐξήσεως xal τῆς
αἰσθήσεως καὶ τῆς χινήσεως, ὅϑεν xal νῦν ἄρχονται" ὅλως δὲ ἐν τοῖς δε-
ξιοῖς xai ἀριστεροῖς οὐδὲ ἔστι διαφορὰ τῶν σχημάτων, dÀX αἱ δυνάμεις
εἰσὶν αἱ ποιοῦσαι τὴν διαφοράν. τὴν δὲ δευτέραν ἔνστασιν λύει ὑποτιϑέ- 46
25 uevog ἄρξασθαι ἄν ποτε τῆς χινήσεως τὸν οὐρανὸν xal ἱστῶν αὐτὸν
τῷ λόγῳ xal | σχοπῶν, πόϑεν ἄν ἄρξαιτο χινεῖσϑαι. πολλὰ γὰρ xal 174^
τῶν ἀδυνάτων ὑποτιϑέμεϑα τῷ λόγῳ τὴν τῶν πραγμάτων ἀχολουϑίαν Cm-
τοῦντες, ὡς ὅταν τὰς ποιότητας χαὶ ποσότητας τῆς ἐνύλου οὐσίας χωρίζω-
μεν οὔτε τῆς ποιότητος xal ποσότητος χωρὶς οὐσίας εἶναι δυναμένων οὔτε 5
30 τῆς οὐσίας τούτων χωρίς. xal τοῦτο δὲ []λατωνικῶς ὁ ᾿Δριστοτέλης
εἶπεν: ἐν γὰρ τῷ δεχάτῳ τῶν Νόμων 6 [Πλάτων "cl σταίη φησὶ "xà
πάντα ὁμοῦ γενόμενα, τίνα ἄρα ἐν αὐτοῖς ἀνάγχη πρώτην χίνησιν γενέσϑαι
τῶν εἰρημένων᾽᾿ :
Κατὰ δὲ τὴν λέξιν, ὅταν λέγῃ δόξει δὲ οὐ διὰ τὴν ὁμοιότητα 10

35 τοῦ σχήματος, ἐν τῷ “δόξει δὲ οὔ ὑποστιχτέον.

2 xal τὸ AC: xol Fc 9 ἐπὶ (pr) ACb: om. Fe 6 οἷόν τε CF: possunt b: οἵον-
cat À 8 γ᾽ ὄντων τῶν μορίων ἁπάντων c 12 ἡ om. Fc 15. 16 χατὰ
δυνάμεις) χατὰ τὰς δυνάμεις διαφορὰ Fe 11 τὰ σχήματα Fc 19 τῇ σφαίρᾳ A:
τὴν σφαῖραν F: σφαίρᾳ c ἀνομοίου Ἐς 20 ἡ F: om. A 26 πόϑεν] ὅϑεν
C: πότε Fc ἄρξαιτο F: ἄρξαι τοῦ A: ἄρξοιτο C 31 δεχάτῳ])] 895 ἃ σταίη)
σταίη πως ς 32 πάνϑ᾽ c τίν᾽ ἄρ᾽ c χίνησιν πρώτην ἐν αὐτοῖς ἀνάγχη F
γενέσϑαι πρώτην χίνησιν Ο 94 δὲ (alt)] δ᾽ Fe δῦ ἐν τῷ “δόξει δὲ οὔ] om. F:

εἰς τὸ “δόξει δ᾽ οὐ K?c

390 SIMPLICII IN L. DE CAELO 1] 2 (Arist. p. 285*8]

p.28568 Λέγω δὲ μῆχος μὲν αὐτοῦ ἕως τοῦ συμβαίνει δὲ τοὐν- 1740
αντίον.

Δείξας, ὅτι χαὶ ἐν τῷ οὐρανῷ χρὴ τὰς τοιαύτας διαστάσεις ζητεῖν,
xal τὰς ἐνστάσεις τὰς πρὸς τοῦτο ἐπιλυσάμενος λοιπὸν διδάσχει, πῶς αὐὖ- 30
5 τὰς ἐπὶ τοῦ οὐρανοῦ χρὴ λαμβάνειν, πρῶτον μὲν τὸ μῆχος εὑρίσχων ix
τοῦ μεγέϑους τῆς διαστάσεως: μῆχος γὰρ ἐν πᾶσι τοῖς σώμασι λέγεται
τὸ μέγιστον ἐν αὐτοῖς διάστημα" εἰ οὖν μέγιστον ἐν σφαίρᾳ τὸ χατὰ τὴν
διάμετρον. αὕτη γὰρ μεγίστη τῶν ἐν αὐτῇ εὐθειῶν: ἀπείρους δὲ διαμέ-
τρους δυνατὸν λαβεῖν ἐν τῇ σφαίρᾳ, τὴν ὡρισμένην ληπτέσν" ὥρισται ὃὲ ἢ
10 χατὰ τὸν ἄξονα’ τοῦτο ἄρα μῆχος τοῦ οὐρανοῦ. τοῦ δὲ μήχους τὰ πέρατα 35
τὸ ἄνω xal τὸ χάτω ἐστίν, ὥσπερ τοῦ πλάτους τὸ δεξιὸν xal τὸ ἀριστε-
póv* xal τῶν πόλων ἄρα ὃ μὲν ἄνω ἐστίν, ὁ δὲ χάτω" ποῖος δὲ ποτέρως,
τέως ἄδηλον. ὅτι δὲ τὴν χατὰ τὸ ἄνω χαὶ χάτω διαφορὰν ἐν τοῖς πόλοις
ὁρᾶν χρή, δείχνυσιν αὐτὸς xal ix τοῦ ἀπείρων λαμβανομένων ἡμισφαιρίων 30
15 ταῦτα μόνα ὡρισμένα εἶναι, ἐν οἷς ol πόλοι, τό τα βόρειόν φημι xal τὸ
νότιον, τὰ ὑπὸ τοῦ ἰσημερινοῦ χύχλου διοριζόμενα: xal γὰρ τὰ μὲν ἄλλα
πᾶντα ἡμισφαίρια, οἷον τὰ τῷ μεσημβρινῷ ἢ τῷ δρίζοντι διοριζόμενα,
ἄλλα xai ἄλλα ἐστίν, ἐπειδὴ xai οἱ μεσημβρινοὶ xal οἱ δρίζοντες διάφοροί 85
εἰσι xal ἄλλοι πρὸς ἄλλους’ οὐ γὰρ χαϑ᾽ αὑτούς εἰσιν, ὥσπερ 6 ἰσημερι-
20 νός, ἀλλὰ πρὸς τὰς οἰχήσεις" τὰ δὲ τοὺς πόλους ἔχοντα ἀεὶ τὸν αὐτὸν
χατέχοντα τόπον χινεῖται: ὡς γὰρ περὶ χέντρα μένοντα τοὺς πόλους οὕτω
χινεῖται. ὃιὸ xal ᾿Δριστοτέλης τὸ μὴ χινεῖσϑαι τοὺς πόλους αἴτιον ἔφατο 40
τῆς τῶν ἐχόντων αὐτὰ ἡμισφαιρίων διαφορᾶς ἀχινήτων γὰρ del τῶν πό-
λων ὄντων χαὶ τὴν αὐτὴν ἀεὶ πρὸς αὐτοὺς ἀπόστασιν φυλαττόντων τῶν
Ὁ περὶ αὐτοὺς χινουμένων ἀναάγχη τὸν αὐτὸν τόπον ἐπέχειν de. τὸ δὲ αὐτὸ
χαὶ ἀπὸ τῆς χοινῆς ὑπολήψεως δείχνυσιν. εἰώϑαμεν γὰρ πλάγια ἐν τῷ ££
χήσμῳ λέγειν οὐ τοὺς πόλους, ἀλλὰ τὰ παρὰ τοὺς πόλους" εἰ οὖν | πλά- liba
(ux ἐστι τὰ παρ᾽ ξχάτερα τοῦ ἄνω xal τοῦ χάτω, πλάγια δὲ τὰ παρ᾽ ἐχά-
spa τῶν πόλων λέγομεν, δῆλον, ὅτι ot πόλοι εἰσὶ τὸ ἄνω xal τὸ χάτω.
90 ἀσάφειαν ὃξ μιχρὰν ἐποίησεν ἐν τῷ λόγῳ εἰπὼν οὐ τὸ ἄνω xal τὸ
χάτω ἀντὶ τοῦ εἰπεῖν “᾿οὐ τοὺς πόλους"᾿ τούτῳ γὰρ οἰκείως ἐπήγαγε τὸ

ἀλλὰ τὸ παρὰ τοὺς πόλους.

Asítag Oi, ὅτι ot πόλοι τὸ ἄνω χαὶ τὸ χάτω εἰσί, λοιπὸν διορίζει,

motions ὁ ἄνω xal πότερος ὁ χάτω. χαὶ τοῦτο ὕὸη παρὰ τὴν τῶν πολ-
35 λῶν ὑπόνοιαν ἀποφαίνεται τὸ ἄνω τοῦ οὐρανοῦ τὸν νότιον λέγων πόλον
1

4
τὸν dsi ἡμῖν ἀφανῦ. τοιοῦτος γὰρ ὁ ἐπιστήμων εἰς τὸ ἀληϑὲς dei βλέ- 10

1 μὲν om. Fe 9 χρὴ om. Fe τοιαύτας] αὐτὰς Fe διαστάσεις) διαϑέσεις C:
διχστάτεις προσήχει Fe 1 τὸ χατὰ --- σφαίρᾳ (9) om. Fe 12 ποῖον c
πότερος € 13 ἄδηλον CFb: ὄῆλον A 16 ὑπὸ] ἀπὸ Fe 19 οὗ γὰρ] xal γὰρ οὐ
Fe 2l οὕτως c 22 χαὶ AC: xal ὁ Fc 2" παρὰ A: secus b: περὲ Fe

92 τὸ παρὰ] περὶ Fe

SIMPLICII IN L. DE CAELO 11 2 [Arist. p. 285^8] 391

πων xa(, εἰ μὲν συνάδει τούτῳ ἥ τῶν πολλῶν δόξα, μετὰ τὰς ἀποδείξεις 175a
xal ταύτην παράγει τοῖς μανθάνουσιν ἀβίαστον xal πιϑανὴν ποιοῦσαν τὴν
τῆς ἀποδείξεως ἀνάγχην, εἰ δὲ ἀπάδει πρὸς τὴν ἀλήϑειαν ἢ τῶν πολλῶν
δόξα, χαταφρονεῖ ταύτης ὡς μηδὲ οὔσης, ὥσπερ χαὶ νῦν. τῶν γὰρ πολλῶν 16
ἀπὸ τῆς πρὸς ἡμᾶς σχέσεως ἄνω λεγόντων τοῦ οὐρανοῦ τὸν φανερὸν ἡμῖν
ἀεὶ πόλον xal μετέωρον ὁρώμενον, κάτω δὲ τὸν ἀεὶ ἀφανῆ, αὐτὸς τὸ χατὰ
φύσιν ἄνω xal χάτω ζητῶν τοὐναντίον τοῖς πολλοῖς ἀποφαίνεται. οὐδὲ γὰρ
ἐπὶ τῶν μερικῶν ζῴων, ἄν χατορύξας τις τὴν χεφαλὴν τοὺς πόδας μετεω- 20
ρίσῃ, διὰ τοῦτο οἱ μὲν πόδες ἄνω χατὰ φύσιν ἔσονται, ἢ δὲ χεφαλὴ κάτω"
xai τὰ δένδρα δὲ χατὰ φύσιν ἐπὶ τὰς ῥίζας τὸ ἄνω ἔχοντα. διότι ἐχεῖϑεν
ἥ τροφὴ xal ἢ πρώτη αὔξησις, ὡς πρὸς μᾶς τοὺς ἀχρευόνας ἔχειν ἄνω
δοχεῖ. ὃ δὲ ᾿Αλέξανδρος xal τὸν Σολέα "᾿Αρατον εὐθύνει ὡς xal αὐτὸν 30
χατὰ τοὺς πολλοὺς. τὸν βόρειον πόλον ἄνω λέγοντα, ἐν οἷς φησι περὶ τοῦ
ἄξονος λέγων

χαί μιν πειραίνουσι δύω πόλοι ἀμφοτέρωϑεν"

ἀλλ 6 μὲν οὖχ ἐπίοπτος, 6 δ᾽ ἀντίος ἐχ Βορέαο, ͵

ὀψόϑεν Ἰὠχεανοῖο. 30
xal ὃ μὲν ᾿Αλέξανδρος μόνον παραγράψας τὸ "GÀ ὃ μὲν οὐχ ἐπίοπτος᾽᾽
τῷ ἐπιόπτῳ χαὶ μὴ τὸ ἄνω xol χάτω σημαίνειν τὸν ᾿Αρατόν φησιν,
μᾶλλον δὲ τῷ “᾿ὑψόϑεν "Oueavoto" τὸ ἄνω δηλοῖ. οὐ χρὴ δὲ τοῦ 'Apa-
τοῦ χαταγινώσχειν᾽ φαινόμενα γὰρ ἐπαγγειλάμενος γράφειν xal τὴν πραγ- 35
ματείαν οὕτως ἐπιγράψας εἰχότως ἀπὸ τῆς πρὸς ἡμᾶς σχέσεως τὸ ὕψος
ἤτοι τὸ ἄνω τοῦ πόλου ἔλαβεν. ὅτι μέντοι ὃ νότιος πόλος ἐστὶν ὁ τὸ
ἄνω τοῦ οὐρανοῦ χατὰ φύσιν ἐπέχων xai 6 βόρειος τὸ χάτω, xdv τοῖς
πολλοῖς τοὐναντίον δοχῇ. δείκνυσιν ἐκ τοῦ δεξιὸν μὲν εἶναι τὸ ἀνατολικόν, 40
ἀριστερὸν δὲ τὸ Qutxóv: xal εἴπερ οὕτως ἔχει, δῆλον, ὅτι ὁ ἄνω πόλος
ὁ νότιός ἐστιν. ὅτι ὃὲ δεξιὸν τὸ ἀνατολιχόν, δείχνυσιν ἐχ τοῦ xal ἐν τοῖς
μεριχοῖς ζῴοις δεξιὰ λέγειν ἐχεῖνα, ὅθεν ἢ ἀρχὴ τῆς χατὰ τόπον χινή-
σεως, τοῦ δὲ οὐρανοῦ ἢ ἀρχὴ τῆς περιφορᾶς ἀπὸ τῶν ἀνατολῶν τῶν 4
ἄστρων ἐστί’ τὰ οὖν ἀριστερά, ἔνϑα αἱ ὀύσεις. εἰ οὖν xal ἄρχεται ἀπὸ
τῶν δεξιῶν ἣ χίνησις; xai | ἐπὶ δεξιὰ περιφέρεται" τοῦτο γὰρ χρεῖττον [780
τοῦ ἐπ᾽ ἀριστερά" ἐπὶ δεξιὰ δὲ τὸ ἐπὶ τὸ ἔμπροσθεν, ἀνάγχη τὸ ἄνω τὸν
νότιον εἶναι πόλον, ὡς εἰ νοήσαι ἀνϑρωπον ἐπὶ τοῦ ἄξονος ἐχτεταμένον
ὕπτιον τὴν χεφαλὴν ἔχοντα πρὸς τῷ νοτίῳ πόλῳ xal συμπεριφερόμενον ὅ
τῷ οὐρανῷ: ἀπὸ δεξιῶν γὰρ αὐτοῦ xal ἐπὶ δεξιὰ fj χίνησις ἔσται" εἰ δὲ
τὴν χεφαλὴν ἐπὶ τοῦ βορείου πόλου ἔχοι, εἰ μὲν ὕπτιος ἐπὶ τοῦ ἄξονος
εἴη εἰς τὸ φανερὸν βλέπων τοῦ οὐρανοῦ, οὐτε ἀπὸ δεξιῶν αὐτοῦ ἢ χίνη-
σις ἔσται οὔτε ἐπὶ δεξιά, ἀλλὰ ταναντία, εἰ δὲ πρηνῆ τις αὐτὸν ἐπὶ τοῦ 10
ἄξονος φαντασϑείη πρὸς τῷ βορείῳ πόλῳ τὴν χεφαλὴν ἔχοντα, ἀπὸ δεξιῶν

2 xai (pr.) om. Fc 10 δὲ χατὰ Fb: xatà A 13. φησι) Φαινόμ. 24 15 δύω
a: 090 AF 18 μόνον Fb: ϑερμὸν A; quid in ϑερ- lateat, nescio 20 τῷ] τὸ
Fe JJ εἰ Ab: εἴ τις Fc 94 συμπεριφερόμενον Εἰ: συμπεροφερόμενον Α 960 ἔχοι

Α:

ἔχει F(b)e

399 SIMPLICII IN L. DE CAELO II 2 (Arist. p. 28558]

μὲν αὐτοῦ δόξει f, χίνησις, οὐχ ἐπὶ δεξιὰ δέ’ $ γὰρ ἐπὶ δεξιὰ πάντως εἰς 1785
τὸ ἕωμπροσθέν ἐστι. πάνυ οὖν ἀχριβῶς προστέϑειχεν 6 ᾿Αριστοτέλης τὸ
xal ἐπὶ δεξιὰ περιφέρεται" ἔδοξε γὰρ ἄν τινι ἀπὸ τῶν δεξιῶν εἶναι 15
τοῦ πρηνοῦς ἐχείνου ἢ ἀπ᾿ ἀνατολῶν χίνησις, οὐ μέντοι ἐπὶ τὰ δεξιὰ ἐπὶ
τὰ ὄπισϑεν γινομένη. ὅτι δὲ τὰ δεξιὰ τοῦ παντὸς τὰ ἀνατολιχά ἐστι xai
τὰ ἀριστερὰ τὰ δυτιχά, καὶ Ὅμηρος ὃ σοφώτατος μαρτυρεῖ λέγων
εἴτ᾽ ἐπὶ δεξιά ἐστι πρὸς Ἠῶ τ’ Ἠέλιόν τε, 20
εἴτ᾽ ἐπ᾽ ἀριστερὰ τοίγε ποτὶ ζόφον ἠερόεντα.
συμπεραινόμενος δὲ τὸν λόγον ὁ ᾿Αριστοτέλης δῆλον τοίνυν, φησίν, ὅτι
ὃ ἀφανὴς πόλος ἐστὶ τὸ ἄνω χαὶ οἱ μὲν ἐχεῖ οἰχοῦντες ἐν τῷ
ἄνω εἰσὶν ἡμισφαιρίῳ.

Καὶ τὰ μὲν μέχρι τούτου ἀχόλουϑα τοῖς δεδειγμένοις ἐστί, τὰ δὲ ἐν- 35
τεῦϑεν ἐνστάσεις ἔχειν δοχεῖ πολλάς. πῶς γὰρ οἱ ἐν τῷ ἄνω ἡμισφαιρίῳ
xal πρὸς τοῖς δεξιοῖς εἰσι xal οἱ ἐν τῷ χάτω xal πρὸς τοῖς dpt-
στεροῖς, εἴπερ xai τὸ ἄνω xal τὸ χάτω ἴσον ἑκάτερον ἀφέστηχε τοῦ τε
εξιοῦ xal τοῦ ἀριστεροῦ; πῶς δὲ τοὺς [Πυϑαγορείους ἡμᾶς ἄνω ποιεῖν 80
φησι xal ἐν τῷ δεξιῷ, τοὺς δὲ ἐχεῖ χάτω xal ἐν τῷ ἀριστερῷ,
εἴπερ, ὡς αὐτὸς ἐν τῷ δευτέρῳ τῆς συναγωγῆς τῶν []υϑαγοριχῶν ἱστορεῖ,

-μ

τοῦ ὅλου οὐρανοῦ τὸ μὲν ἄνω λέγουσιν εἶναι, τὸ δὲ χάτω, xal τὸ μὲν χάτω
τοῦ οὐρανοῦ δεξιὸν εἶναι, τὸ δὲ ἄνω ἀριστερόν, xal μᾶς ἐν τῷ χαάτω
εἶναι; ἣ τὸ μὲν ἄνω xat πρὸς τοῖς δεξιοῖς ἐνταῦϑα λεγόμενον οὐ δῦ
χατὰ τὸ ἑαυτῷ ἀρέσχον εἶπεν, ἀλλὰ χατὰ τοὺς [Πυϑαγορείους" ἐχεῖνοι γὰρ
τῷ δεξιῷ τὸ ἄνω xal τὸ ἔμπροσθεν συνέταττον, τῷ δὲ ἀριστερῷ τὸ χάτω
xal τὸ ὄπισϑεν. τὰ δὲ ἐν τῇ τῶν [[υϑαγοριχῶν συναγωγῇ μεταγεγράφϑαι
υᾶλληον ὑπό τινος 6 ᾿Λλέξανδρος οἴεται ὀφείλοντα ἔχειν οὕτω “τὸ μὲν ἄνω 40
τοῦ οὐρανοῦ δεξιὸν εἶναι, τὸ ὁὲ x«t ἀριστερόν, xal ἡμᾶς ἐν τῷ ἄνω
slvat", οὐχὶ ἐν τῷ χάτω, ὡς γέγραπται: οὕτω γὰρ συνάσεται τοῖς ἐν-
ταῦϑα λεγομένοις, ὅτι fuas χάτω λέγοντες οἰκεῖν xai διὰ τοῦτο xal ἐν
τοῖς ἀριστεροῖς. εἴπερ τῷ ἀριστερῷ τὸ xdv συντέταχται, ἐναντίως λέ- 45
vousv, T, ὡς ot Πυϑαγόρειοι λέγουσιν ἄνω καὶ ἐν τοῖς δεξιοῖς. χαὶ
dya ἔχει λόγον τὸ μεταγε γράφϑαι, εἴπερ οἷδεν 6 ᾿Αριστοτέλης τῷ μὲν [76a
εξιῷ τὸ ἄνω, τῷ ὃς ἀριστερῷ τὸ χάτω συντάττοντας.

Ὅτι δὲ οἱ πόλοι τὸ ἄνω xai χάτω τοῦ οὐρανοῦ εἰσι, xal οὕτω δείχ-
γυσιν 6 ᾿Λλέξανδρος λαβών, ὅτι ὁ οὐρανὸς ζῷον ὑπάρχων ἔχειν dosis
τὰς τῶν διαστάσεων διαφορὰς xal μᾶλλον χατὰ τὰ μᾶλλον διαφέροντα ἐν

eot

4 τὰ om. Fe 9 τὰ ὄπισϑεν A: τὸ ὀπισθϑὲν Fe 6 λέγων] Il. XII 239 δεξιὰ
ς

AC: e:zz2Ü Fe ἐστι C: om. A: ἴωσι Fe lle v] ἠώτ A 8 τοίγε om. C: τ᾿
εἴτε F ποτὶ CFb: ποσὶ A 9. ὁ ᾿Δλριστοτέλης om. Fe 11 ἐν τῷ δεξιῷ} πρὸς τὸ
δεξιόν Fe 18 ἱστορεῖ] φησί Fe; v. fr. 205 Rose 24 τὸ ónxtoUcv] ὄπισϑεν Fc

2) οἴεται ὁ ᾿Λλέξανῶρος Fc οὕτως € 2Ü οὕτως c συνάσεται À: συνάγεται
F: ἂν συνάδοι K?c 28 ἡμεῖς c χαὶ διὰ A: διὰ Fbe 31 ὁ om. e

42 συντάττοντας AF: συνταττόμενα Kc JJ οὕτως c 94 ὥφειλε Fc

SIMPLICII IN L. DE CAELO 12 (Arist. p. 238508] 393

αὐτῷ μόρια" διαφέρουσι δὲ ἀλλήλων μάλιστα οἱ móÀot μονίμως ἀλλήλων 1762
τοῖς τόποις διεστηχότες. ταῦτα οὖν ὑπὸ τοῦ ᾿Αριστοτέλους προδεδειγμένα
λαβὼν συλλογίζεται ἐχ διαιρέσεως οὕτως: ἀνάγχη τοὺς πόλους διαφέρειν
μάλιστα αὐτοὺς ὀφείλοντας ἀλλήλων xaxd τινα τῶν τριῶν διαστάσεων τῶν 10
5 ἐν τοῖς ζῴοις διαφέρειν 7, κατὰ τὸ δεξιὸν xal ἀριστερὸν 7) χατὰ τὸ ἔμω-
προσϑεν xal ὀὄπισϑεν T) χατὰ τὸ ἄνω xal τὸ χάτω. ἀλλὰ χατὰ uiv τὸ
δεξιὸν χαὶ τὸ ἀριστερὸν λέγειν ἄτοπον, εἴπερ δεξιὸν μὲν ἐν πᾶσίν ἐστιν,
ἀφ᾽ οὗ ἣ xatà τόπον χίνησις ἄρχεται, οἱ δὲ πόλοι ἀχίνητοί εἰσιν, ὡς διὰ 16
τούτους xal τὸν ὅλον οὐρανὸν ἐν ταὐτῷ περιφέρεσϑαι. ἀλλ᾽ οὐδὲ κατὰ τὸ
10 ἔμπροσθεν xai ὄπισϑεν λέγειν δυνατόν: ἐφ᾽ ἃ γὰρ αἱ χινήσεις τοῖς κατὰ
φύσιν χινουμένοις, ταῦτα τὰ ἔμπροσϑέν ἐστι, τῷ δὲ χόσμῳ f$ χίνησις ἐπ᾽
οὐδέτερον τῶν πόλων ἐστίν. εἰ οὖν μήτε χατὰ τὰ δεξιὰ χαὶ ἀριστερὰ δια- 90
φέρουσιν ἀλλήλων οἱ πόλοι μήτε χατὰ τὸ ἔμπροσθεν xal ὄπισϑεν, διαφέ-
ρουσι δὲ πλεῖον ἢ τὰ ἄλλα μόρια, εἴη ἄν xat αὐτοὺς τὸ ἄνω xal τὸ
18 χάτω τοῦ οὐρανοῦ διάστημα.

Ἔτι δὲ xal οὕτω δείχνυσιν 6 ᾿Αλέξανδρος" τὸ ἄνω xal τὸ χάτω παρὰ τὸ
ὅϑεν fj ἀρχὴ τῆς χατὰ τόπον χινήσεώς ἐστι xal παρὰ τὸ τούτῳ ἀντιχείμενον, 25
τουτέστι παρὰ τὸ ἀριστερὸν xal τὸ δεξιόν: ἐν δὲ τῷ ϑείῳ σώματι σφαι-
ριχῷ ὄντι xal χύχλῳ χινουμένῳ παρὰ τὰ δεξιὰ xal τὰ ἀριστερὰ μόνοι οἵ

20 πόλοι λείπονται" ἐν τούτοις ἄρα τὸ ἄνω χαὶ τὸ χάτω.

Ὅτι δὲ τῆς Tonus χινήσεως ἣ ἀρχὴ τοῖς ζῴοις τοῖς κατὰ φύσιν 80
χινουμένοις ἀπὸ τῶν δεξιῶν, δῆλον ἔχ τε τοῦ τοὺς τρέχειν μέλλοντας τὸν
ἀριστερὸν προβάλλεσθαι πόδα, ὥστε περὶ ἐχεῖνον μένοντα τὴν χίνησιν ἀπὸ
τοῦ δεξιοῦ ἄρξασϑαι, xa( ἐστιν ἢ προβολὴ τοῦ ἀριστεροῦ ποδὸς παρασχευὴ

25 τοῦ ἀπὸ τῶν δεξιῶν ἄρξασϑαι τῆς ἐπὶ τὸ πρόσω χινήσεως" ἀλλὰ μὴν χαὶ sb
τὰ φορτία ἐλαφρῶς τοῖς λαιοῖς ἐπιτίϑεμεν cot τὰ δεξιὰ εὔλυτα ἐῶντες
ὡς ἄρχοντα τῆς χινήσεως. xai χατὰ λόγον δὲ ἄν εἴη τὸ ἀπὸ τῶν ἰσχυ-
ροτέρων χατὰ φύσιν τῆς κατὰ τόπον χινήσεως ἄρχεσϑαι: ἰσχυρότερα δὲ
φύσει τὰ δεξιὰ xal ὡς ϑερμότερα’ συστοιχεῖ γὰρ τοῖς δεξιοῖς τὸ ϑερμόν, 40

30 ὡς τοῖς ἀριστεροῖς τὸ ψυχρόν. διότι δὲ τὰ δεξιὰ ἰσχυρότερα φύσει ἐστίν,
ὅταν τις xal τοῖς ἀριστεροὶς ἰσχύῃ, ἀμφιδέξιον τοῦτον χαλοῦμεν. εἰ δὲ
τὸ δεξιὸν καὶ τὸ ἀριστερὸν ἐχ πλαγίου, τὰ δὲ πλάγια παρὰ τὸ ἄνω xai
τὸ χάτω, ἐν ol; dpa τὸ δεξιὸν xal τὸ ἀριστερόν, ἐν τούτοις τὸ ἄνω xal 46
τὸ χάτω" ἐν οἷς δὲ ἐξ ἑαυτῶν f$, τοπιχὴ χίνησις, ἐν τούτοις τὸ | δεξιὸν 1765

35 xal τὸ ἀριστερόν, εἴπερ δεξιόν ἐστιν, ὅϑεν ἢ ἀρχὴ τῆς χατὰ τόπον χινή-
σεως τὸ δὲ ϑεῖον σῶμα ἐξ ἑαυτοῦ τὴν χύχλῳ χίνησιν χινεῖται τοπιχὴν
οὖσαν: τὸ ἄρα ϑεῖον σῶμα ἔχει τὸ δεξιὸν xal τὸ ἀριστερόν" εἰ δὲ τοῦτο,

χαὶ τὸ ἄνω χαὶ τὸ χάτω. 6
5 τὸ δεξιὸν — ὄπισϑεν ἢ χατὰ (6) Fb: om. A T xai τὸ] xol Fc 10 xai] «al τὸ
υ
Fc 12 τὰ F: om. A 14 πλεῖον b: πολλοὶ A: πολὺ F τὸ ἄνω F: ἄνω Α
16 οὕτως ς 11 τούτων Fc 20 λείπονται Fe: λιπόντες Α dpa] ἄρα xal
Fc 29 προβάλλεσϑαι F: προβάλεσϑαι A 20 ἐλαφρῶς] del. K: om. c λαιοῖς]

corr. ex λαοῖς A* 29 ὡς om. Fe 32 xai τὸ] καὶ Fc

904 SIMPLICII IN L. DE CAELO Il 2 [Arist. p. 285028)

p.285»98 ᾿Αλλὰ τῆς μὲν δευτέρας περιφορᾶς ἕως τοῦ τοσαῦτα (6b
εἰρήσϑω. 10

Δείξας, ὅτι τὸ μὲν ἄνω τοῦ οὐρανοῦ χατὰ τὸν νότιόν ἐστι πόλον τὸν
ἡμῖν ἀεὶ ἀφανῆ, τὸ δὲ χάτω χατὰ τὸν βόρειον, xal διὰ τοῦτο oi μὲν ἐν
5 τῷ νοτίῳ ἡμισφαιρίῳ ἐν τῷ ἄνω οἰχοῦσι xal ἐν τῷ δεξιῷ, εἴπερ χατὰ
τοὺς [ἰυϑαγορείους τὸ ἄνω δεξιόν ἐστιν, ἡμεῖς δὲ ἐν τῷ χάτω xoi τῷ 16
ἀριστερῷ, ἀπὸ τοῦ δεξιοῦ xal τοῦ ἀριστεροῦ τὸ ἄνω xal χάτω συλλογισα-
μενος xal ὀξξιὸν τοῦ οὐρανοῦ λαβὼν τὸ ἀνατολικόν, ὅτι ἐχεῖϑεν ἣ ἀρχὴ
τῆς κινήσεως, εἰκότως ἐπέστησεν, ὅτι ταῦτα ἐπὶ τῆς ἀπλανοῦς τῆς ἀπ᾽
10 ἀνατολῶν χινουμένης χαλῶς εἴρηται, ἐπὶ δὲ τῆς τῶν πλανήτων σφαίρας 20
ὡς μιᾶς λαμβανομένης τὰ ἐναντία συμβαίνει. εἰ γὰρ δεξιὸν xai ἐπ᾽ ἐχεί-
vn: ἐστὶ τὸ ὅϑεν ἢ ἀρχὴ τῆς χινήσεως, πρὸς τῇ δύσει τῆς ἀπλανοῦς εἴη
dy τὸ δεξιὸν τῆς πλανωμένης" εἰ δὲ τοῦτο, ἄνω μὲν 6 βόρειος πόλος,
χάτω δὲ ὁ νότιος, xal ἡμεῖς μὲν ἐν τοῖς ἄνω xal ἐν τοῖς δεξιοῖς 35
15 ἐσμεν, ὡς ἄν εἴποιεν οἱ Πυϑαγόρειοι, οἱ δὲ ἐν τῷ vot ἡμισφαιρίῳ ἐν
τοῖς χάτω xal τοῖς ἀριστεροῖς. αἴτιον δὲ τὸ ἀνάπαλιν τὴν ἀρχὴν
εἶναι τῆς χινήσεως, τουτέστι τὸ δεξιόν, ἐν τῷ πλανωμένῳ’ τούτου δὲ
αἴτιον τὸ ἀνάπαλιν γίνεσϑαι τὰς φοράς. xal τί μὲν xal τούτου αἴτιον, 80
μετ᾽ ὀλίγον ζητήσει, ἐναντίας δὲ τὰς φορὰς ἀντὶ τοῦ ἀνάπαλιν γινομένας
20 εἶπεν, ἐπεί, ὅτι τῇ χύχλῳ χινήσει οὐχ ἔστιν ἐναντία χίνησις, χαὶ πρότερον
αὐτὸς ἔδειξε διὰ πλειόνων xal πάλιν ἐρεῖ. εἰ δὲ τὸ μὲν ἄνω xal τὸ δε-
ξιὸν ἀρχαί, τὸ μὲν τῆς αὐξήσεως, τὸ δὲ τῆς χατὰ τόπον χινήσεως, τὸ δὲ ss
χάτω xal τὸ ἀριστερὸν τέλη τῶν αὐτῶν, συμβαίνει ὡς πρὸς τὴν (τῶν) πλα-
νωμένων σφαῖραν ἡμᾶς uiv ἐν τῇ ἀρχῇ οἰχεῖν, ἐχείνους δὲ πρὸς τῷ τέλει"
25 ὥστε x«l οἱ πολλοὶ λέγοντες ἄνω uiv τὸν βόρειον πόλον εἶναι xal μᾶς
πρὸς τῷ ἄνω οἰχεῖν, χαάτω δὲ τὸν νότιον xal ἐχείνους πρὸς τῷ χάτω, εἰ 49
πρὸς τὸ πλανώμενον ἀφορῶντες λέγοιεν, ὀρθῶς λέγουσιν.
᾿Ιὐπιζητήτοι 0à dv τις εἰχότως, τί δήποτε τῶν διαστάσεων τούτων
τὴν χατὰ τὸ OSSUV xai ἀριστερὸν xal ἄνω xai χάτω ἀπολογισάμενος τὴν
00 ἕωαπροσῆἣεν xat ὑπισῦεν παρῆχε. x«i ἔστι μὲν εἰπεῖν, ὅτι ἀπὸ τῶν εἰρημέ- 45
νων εὐσύνοπτος xmi αὔτη γέγονεν: εἰ 1ὰρ ἢ ἀπὸ τῶν δεξιῶν ἀρχομένη
χίνησις ἐπὶ τὰ πρόσω | γίνεται, δῆλον, ὅτι ἀεὶ τὸ μὲν ὑπὲρ γῆν πρόσω [τ
ἐστί, τὸ OE ὑπὸ γὴν ὀπίσω, xdv ἐχεῖνον φαντασϑῇς τὸν ἐπὶ τοῦ ἄξονος
ἀναχεχλιμένον ὕπτιον xol τὴν χεφαλὴν ἔχοντα πρὸς τῷ νοτίῳ πόλῳ, Su-
3à wpoaüsw αὐτοῦ τὸ ἀεὶ ὑπὲρ γῆν ὄψει. χαὶ αὐτὸς δὲ ὁ ᾿Αριστοτέλης μετὰ ὃ

] τουταῦτ᾽ Fe ἀπὸ A: xai ἀπὸ Fe χάτω] τὸ χάτω e 8 τὸν οὐρανὸν c
11. 12 ἐκείνης AC: ἐκείνοις Fe 14 τοῖς ἄνω AC: τῷ ἄνω Fc 16 x«i] xai ἐν
C(b) 20 πρότερον] 1 4 2] πάλιν] vov FK: vov αὖϑις c ἐρεῖ) 28643

22 dpyai Fb: ἀρχή, A 235 wg] καὶ Fc τῶν (alt) addidi: om. AFe

23. 24 πλανωμένων Ab: πλανωμένην Fc 26 τῷ (pr.] τὸ Fe 28 ἐπιζητήσαι c
20 συλλογισάμενος Fe 35 ὄψει F: ὅλη A: ὄψεται c: videbit b

SIMPLICII IN L. DE CAELO II 2. 3 (Arist. p. 285»28. 33. 286243] 395

τὸν περὶ τοῦ σχήματος τοῦ οὐρανίου λόγον τὴν αἰτίαν τῆς ἐπὶ τοῦτο χινή- 1774
σεως, ἐφ᾽ ὃ χινεῖται, ζητῶν τότε περὶ τοῦ ἔμπροσϑεν διαλέξεται οἰχεῖον
εὑρὼν τῷ προβλήματι τόπον, ὡς ἐχεῖ μαϑησόμεϑα.

p.285»33 [Περὶ μὲν οὖν τῶν χατὰ τὰς διαστάσεις τῶν μορίων
5 xal τῶν χατὰ τόπον ὡρισμένων τοσαῦτα εἰρήσϑω.

Συμπερανάμενος λοιπὸν τὰ εἰρημένα τὰ μὲν κατὰ τὰς διαστάσεις
τῶν μορίων τὸ μῆχος ἴσως xal τὸ πλάτος xal τὸ βάϑος λέγει, τὰ δὲ 10
χατὰ τόπον ὡρισμένα τὸ ἄνω xal χάτω xal δεξιὸν xal ἀριστερὸν xal
ἔμπροσϑεν xal ὄπισϑεν" αὖται γάρ εἰσι τόπων διαφοραί. μήποτε δὲ ἄμφω
10 περὶ τῶν αὐτῶν τῶν ἕξ τοπιχῶν διαστάσεων λέγεται, ὡς ἐξηγεῖται καὶ ὃ
᾿Αλέξανδρος. “διαστάσεις γὰρ τῶν μορίων τὸ ἄνω xal χάτω, φησί, xal 15
τὰ σύστοιχα τούτοις χατὰ γὰρ τὰς διαφορὰς ταύτας, φησί, τὰ μόρια διέ-
στηχε᾽ xal τὸ τῶν χατὰ τόπον ὡρισμένων εὐλόγως, φησίν, ἐπενήνοχε"
τὰ γὰρ προειρημένα τοῖς τόποις ὥρισται. ἔτι δέ, φησί, κατὰ τόπον
15 ὡρίσϑη καὶ ἐδείχϑη τὸ ἣμᾶς μὲν ἐν τῷ xdtwo οἰχεῖν, τοὺς ὃὲ πρὸς τῷ 90
γοτίῳ πόλῳ ἐν τῷ dyw."

p.28643 ᾿Επεὶ δὲ οὐχ ἔστιν ἐναντία χίνησις ἢ κύχλῳ τῇ χύχλῳ
ἕως τοῦ ἐνθένδε ληπτέα. 26

Kal χατὰ τὴν τῶν προβλημάτων τάξιν ἀχόλουϑον Tv μετὰ τὴν Gye-
20 τιχὴν τῶν τοῦ ϑείου σώματος μορίων διαφορὰν χοινῶς ὑπάρχουσαν ἐν τῷ
ἀπλανεῖ καὶ τῷ πλανᾶσϑαι λεγομένῳ, καὶ περὶ τῆς χατὰ τὴν χίνησιν αὐτῶν
διαφορᾶς ἐπισχέψασϑαι, διὰ τί ἀνάπαλιν γίνεται. xat μέντοι ἐν τῷ συμπεραν- 30
ϑέντι προβλήματι ἐμνημόνευσε τῆς ἀνάπαλιν ταύτης χινήσεως εἰκότως τὸ
ἄνω xai χάτω διάφορον xaÜ' ἑχατέραν τῶν χινήσεων δειχνύς, ἐπειδὴ xal τὸ
δεξιὸν χαὶ ἀριστερὸν διάφορον, ἐξ ὧν τὸ ἄνω χαὶ τὸ χάτω ἐλαμβάνετο" τὸ
δὲ δεξιὸν xal ἀριστερὸν διάφορα, διότι διάφοροι αἱ τῶν χινήσεων ἀρχαί" 95
αὗται δὲ διάφοροι, διότι ἀνάπαλιν αἱ χινήσεις. εἰς ταύτην οὖν τὴν αἰτίαν
ἀναχϑείσης ἐχείνης τῆς διαφορᾶς ἔδει χαὶ ταύτης τὴν αἰτίαν ζητεῖν
τὸν φιλομαϑῇ, διὰ τίνα αἰτίαν ἢ αντιχίνησις αὔτη γέγονε. xai πρῶτον
30 μέν, ὅτι ἀναγκαία ἢ ζήτησις, δείχνυσιν. εἶτα, ὅτι xal χαλεπὴ ἢ εὕρεσις. 40
χαὶ τὸ μὲν ἀναγχαῖον δείχνυσιν οὕτω" τῆς ἀπλανοῦς χύχλῳ χινουμένης, εἰ
ἦν, φησί, τῇ χύχλῳ χινήσει ἐναντία χίνησις χυχλιχή, ὥσπερ τῇ ἐπ᾽ εὐ-
ϑείας τῇ ἄνω fj ἐπ᾽ εὐθείας f, χάτω, Tpxet τῷ ζητοῦντι, διὰ τί τὸ πλα-
νώμενον ἀνάπαλιν χινεῖται τὴς ἀπλανοῦς, ἀποχρίνασϑαι, ὅτι τῆς χύχλῳ 4
35 τῆς ἀπλανοῦς χινήσεως ἐχούσης ἐναντίαν ἔδει πάντως xat τὴν ἐναντίαν |

t9
ὧν

4 περὶ — εἰρήσϑω (5) om. c Ὁ συμπεραινόμενος Fe πλάτος] βάϑος Fe βάϑος]
πλάτος Fc λέγει Eb: ἴσως λέγει A 9 xal ὄπισϑεν Fb: om. Δ Ι0 ὁ om. Fe
11 89 c 20 ἐν A: xal Fe: om. b 24 xal τὸ] τὸ Fc 29 xai (pr.)] xal τὸ
Fc 26 διάφορα) διάφορον Fc 27 τὴν F: om. A 30 ἡ (alt.) ΑΕ: xai A

396 SIMPLICII IN L. DE CAELO II3 [Arist. p. 28633. 8]

ιῷ
Q

αὐτῇ ὑφεστηχέναι ταύτης ὑφεστώσης" τῶν γὰρ ἐναντίων ἐὰν τὸ ἕτερον 1770
ἡ xarà φύσιν, ἀνάγκη xal τὸ ἕτερον εἶναι’ πρὸς ἄλληλα γὰρ τὰ ἐναντία,
τῶν δὲ πρός τι τοῦ ἑτέρου ὄντος ἀνάγχη xal Üdtepov εἶναι’ ἐπειδὴ δὲ
ἀπεδείχϑη, ὅτι τῇ χύχλῳ χινήσει οὐχ ἔστιν ἐναντία χίνησις, ἀργήσει πάν- 5
τως ἢ ἀπὸ τούτου τῆς ἀντιχινήσεως αἰτία, xal ἄλλην ζητεῖν ἀνάγχη. χαί,
ὥς φησιν ὃ χαλὸς ᾿Αλέξανδρος ἐνταῦϑα ἀνδριζόμενος, οὐδὲ φυσιχὴν ἣ
ὑλιχὴν ἀνάγκην ἐπὶ τούτων αἰτιάσασϑαι δυνατόν: ἣ γὰρ αὐτὴ ἀμφοῖν
ὕλη" ἀλλὰ xatd τινα ϑείαν διοίκησίν τε xal διάταξιν ἀπολογίζεσϑαι τὴν 10
διαφοράν. τὸ δὲ χαλεπὸν τῆς ἐν τοῖς τοιούτοις αἰτιολογίας ἐδήλωσε διὰ
τοῦ πόρρωϑεν ἡμᾶς ποιεῖσϑαι τὴν ταύτης ζήτησιν, οὐχ ὅτι τῷ τόπῳ
πολὺ διεστήχαμεν ἐχείνων, ἀλλ᾽ ὅτι πολὺ μᾶλλον αὐτῶν διεστήχαμεν τῷ
περὶ ὀλίγων συμβεβηχότων αὐτοῖς αἴσϑησιν ἔχειν. εἰ γὰρ αἵ μὲν ἀποδεί- 15
ξεις ἐχ τῶν χαϑ᾽ αὑτὰ ὑπαρχόντων γίνονται, ἅπερ συμβεβηχότα αὐτὸς
ἐκάλεσε. τῶν δὲ περὶ τὰ αἰσϑητὰ ἀποδείξεων dvd (xv τὰς ἀρχὰς ἐχ τῆς
αἰσϑ ἤήσεως λαμβάνειν, ἐν οἷς ἀδυνατοῦμεν αἰσϑαάνεσθαι, ἐν τούτοις οὐδὲ
ἀποδείξεων ῥάδιον εὐπορεῖν, ἀλλ΄, ὡς ὁ Πλάτων φησίν, εἰχότας ἀναγχη 30
τοὺς περὶ τῶν τοιούτων γίνεσθαι λόγους, τοῦτο ὁ [ἰλάτων xal χαϑόλοηυ
ἐπὶ τῶν αἰσϑητῶν xal εἰχονικῶν εἰπών. πάνυ δὲ ἀχριβῶς εἶπεν, οἶμαι,
τὸ πλέον ἡμᾶς τῇ γνώσει διεστάναι ἧπερ τῷ τόπῳ’ τὸ μὲν γὰρ μέχρι
τοῦ οὐρανοῦ διάστημα xdy πολλαπλάσιον ἢ τοῦ μέχρι τινὸς δρατοῦ δια- 25
στήματος, οἷον τουδὶ τοῦ δένδρου, ἀλλ ἐν λόγῳ τινὲ πάντως ἐστίν, ἢ δὲ
ἄγνοια τῶν ἐχείνοις ὑπαρχόντων πρὸς τὴν γνῶσιν τῶν ἐν τῷ δένδρῳ
φαινομένων ἐν οὐδενὶ λόγῳ ἐστί. τοῦτο δὲ χαὶ ἐνταῦϑα συμβαίνει" τῶν
γὰρ ἀπὸ δέκα σταδίων oüx αἰσθανόμεϑα ὅλως, ἐὰν μὴ μετέωρα Tj καίτοι
τὸ διάστημα πρὸς τὸ τοῦ ὁρωμένου fuiv διάστημα συμβλητόν ἐστιν. 80

p.28648 "Éxaotov δέ, ὧν ἔστιν ἔργον ἕως τοῦ ὃ φύσει χινεῖται
χύχλῳ ἀεί

Τὴν αἰτίαν προϑέμενος εἰπεῖν τῆς ἀντιχινήσεως τῶν οὐρανίων σφαι- 85
ρῶν ὡς ἀξίωμα προλαμβάνει τὸ ἕκαστον, ὧν ἔστιν ἔργον, ἕνεχα τοῦ
ἔργου εἶναι, ἔργον χαὶ τὸ ἀποτέλεσμα χαὶ τὴν ἐνέργειαν χαλῶν, ὡς
δηλοῖ ἐπαγαγὼν Üsoü ἐνέργεια dÜavacía. xai γὰρ αἱ δυνάμεις αἱ
χατὰ τὰς τέχνας καὶ τὰς ἐπιστήμας τῶν xav' αὐτὰς ἐνεργειῶν ἕνεχέν 40
εἰσιν, ὡς ἔστι προχειριζόμενον ἑχάστας ἰδεῖν xai τὰς ϑεωρητιχὰς xal τὰς
ποιητιχὰς xal τὰς πραχτικάς. χαὶ γὰρ γεωμετρίας τέλος τὸ γνῶναι τὰ
τοῖς μεγέϑεσιν ὑπάρχοντα xat οἰχοδομιχῆς τὸ οἰχοδομῆσαι xal αὐλητιχῆς

ἢ τούτου 01}. ὁ 8 ἀπολογίζεται c 10 ταύτης] τοιαύτην Fc 12 εὐπορεῖν Fb:
ἀπορεῖν Δ 16 Πλάτων] Tim. 29e 11 γίγνεσϑαι e ὁ Πλάτων] del. c χαὶ
om. c 26 ἕκαστον — εἶναι (305] postea add. mg. F; in textu del. ἔχαστον ἔστιν ὧν ἔστιν

6à Ab: ἔστιν c 29 τὸ] τοῦτο δηλονότι τὸ Fc 91 ϑεοῦ)] ϑεοῦ δ᾽ Fc 34 rco

μετ

ρίας A?CF: γεωτρίας A

SIMPLICII IN L. DE CAELO {Π 8 [Arist. p. 28638) 397

τὸ αὐλῆσαι xal ἐπὶ τῶν φυσιχῶν ἔτι μᾶλλον’ ἵππος γὰρ τοῦ τρέχειν Éve- 1170
xev xal ἄνθρωπος τοῦ πράττειν xal ϑεωρεῖν. οὕτω δὲ xal τῶν ἐν τῷ 4
σώματι μορίων ἕκαστον τῆς ἐνεργείας αὐτοῦ ἕνεκεν ἔστιν, ἧς δεῖται τὸ 1784
ζῷον. ἐπεὶ οὖν ἔχαστον, ὧν ἔστιν ἐνέργεια, διὰ τὴν ἐνέργειαν ἔστι, τοῦ
5 δὲ ϑείου σώματος" τοῦτο γὰρ ϑεὸν χαλεὶ νῦν" ἐνέργεια ἀϑανασία ἐστί, τὸ
ἄρα ϑεῖον σῶμα ἀϑάνατόν ἐστι xal ἐν τούτῳ ἔχει τὸ εἶναι. ἀληϑὲς οὖν
εἰπεῖν, ὅτι 6 οὐρανὸς Üsoc: ὁ τοιοῦτος ϑεὸς ϑεῖον σῶμα ἐστι" τὸ ϑεῖον 5
σῶμα ζωὴν ἀΐδιον ἔχει" τὸ ζωὴν ἀΐδιον ἔχον χίνησιν αίδιον ἔχει τὴν χατὰ
τόπον" τὸ ἀΐδιον χίνησιν τοπιχὴν ἔχον ἐγχύχλιον χίνησιν χινεῖται" αὕτη γὰρ
10 μόνη δέδειχται δυναμένη ἀίδιος εἶναι, διότι xal συνεχὴς αὕτη μόνη" ἐπ᾽ 10
εὐθείας γὰρ ἄπειρος μὲν οὐχ ἔστιν, αἱ ὃὲ πεπερασμέναι, ὅταν ἀναχάμπτωσι,
στάσει διαλαμβανονται.
Οὕτω μὲν οὖν, ὅτι χύχλῳ͵ χινεῖται ὁ οὐρανός, ἔδειξεν ix τοῦ ϑεὸν
ὄντα xal ϑεῖον ζῷον αίδιον ἔχειν τὴν χατὰ τόπον χίνησιν, τοιαύτην δὲ
5 μόνην εἶναι τὴν ἐγχύχλιον. τῶν δὲ λημμάτων ἔχαστον ἐπισχεπτέον χαὶ i5
πρῶτόν γε τὸ πρῶτον ἀξίωμα τοῦ λόγου. εἰ γὰρ ἢ οὐσία χρείττων παν-
ταχοῦ xat οἰστιχὴ τῆς ἐνεργείας xal ἐπὶ τῶν τεχνῶν xat ἐπιστημῶν αἱ
ἕξεις τῶν ἐνεργειῶν οἰστιχαί, πῶς ἀληϑές, ὅτι ἔχαστον, dv ἔστιν ἐνέργεια,
ἕνεχα τῆς ἐνεργείας ἔστι: δεύτερον δέ, πῶς ἐνέργεια τοῦ ϑείου ζῴου ἢ
20 ἀϑανασία, εἴπερ τῆς οὐσίας αὐτοῦ συστατιχή ἐστιν, ὡς τὸ ϑνητὸν τοῦ ἀν- 90
ϑρώπου, xal δῆλον, ὅτι διαφορὰ xal πάϑος τοῦ ἀνθρώπου ἐστίν, ἀλλ᾽ οὐχ
ἐνέργεια: Y) πρὸς τοῦτο τέως ῥητέον ἕν μέν, ὅτι οἱ ϑεοὶ ἀπαϑεῖς ὄντες, ὡς
πρότερον δέδειχται, τὰς τελειωτιχὰς μεϑέξεις οὐχ ἔχουσι παϑητιχάς, ὡς ὃ
ἄνθρωπος, ἀλλ΄ ἐνεργητιχάς. ὡς οὖν τὸ λογιχὸν xal νοερὸν ἐν αὐτοῖς οὐχ
25 ἔστι παϑητιχόν, ἀλλ᾽ ἐνεργητιχόν, ἐπειδὴ οὐδὲ ἔξωϑεν τὸ ὅλον ἔχουσιν,
ἀλλὰ xal &aotoig ταῦτα παρέχουσιν, οὕτως οὐδὲ ἢ ἀίδιος χίνησις πάθος,
ἀλλ᾽ ἐνέργεια. xal ἄλλως δέ, ἐπειδὴ ϑεῖον σῶμα ὁ οὐρανός, aí δὲ τῶν
σωμάτων ἐνέργειαι χινήσεις εἰσίν, ὡς ϑεῖον duy ἀνάγχη χίνησιν ἔχειν. 30
ἔπειτα, ὡς ὃ μέγας Συριανὸς ἐπέβαλεν, ὅτι ἐνέργειαν τοῦ ϑεοῦ τοῦ κόσμου
30 τὴν ἀϑανασίαν λέγει, διότι ἐπεστραμμένος πρὸς τὸν νοῦν xal ὁρῶν αὐτὸν
ἀϑάνατον xal ἀίδιον ὀρέγεται τῆς ἐν αὐτῷ ἀϑανασίας ὡς τέλους xal ἀγα-
ϑοῦ οἰχείου xal τυγχάνων ἐνεργεῖ αὐτὴν ἀιδίως χινούμενος. ix δὴ τούτου 88
καὶ τὸ πρότερον, οἶμαι, τῶν ζητηϑέντων λυτέον: ὧν γὰρ ἔστιν ἐνέργειά
τις ὡς τέλος xal τὸ ἀγαϑόν, ταῦτα τῆς ἐνεργείας ἔνεχεν ἔστι xal τοῦ
35 ἔργου ὡς ἀποτελέσματος, ὥσπερ τοῦ ϑείου ζῴου ἐνέργειά ἐστι xal ἔργον
τελειωτιχὸν ἢ ἀϑανασία, χαὶ ταύτης ἕνεκεν ἔστιν, ἵνα ἡ ϑεῖον ζῷον’ ἔχα- 10

[nd
LI

— — ——— — — — —

1. 2 ἕνεχ C 2 οὕτως c ὃ αὐτοῦ CFb: αὐτῷ A 5 ἡ ἀϑανασία Fc

1 εἰπεῖν] ἐστὶ λέγειν K?c ἐστι σῶμα K?c 8 ἀίδιον ζωὴν ἔγει Fe 10 ἐπ᾿ AC:
ἡ ἐπ᾿ Fe 11 γὰρ] μὲν γὰρ C μὲν AF: eras. K: om. Cbc 13 οὕτως c

ὁ F: om. A 16. 17 πανταχοῦ A: πάντων F: om. c 22 τέως om. Fc

οἱ om. Fc 23 6 om. c 26 πάϑος Fb: om. A 28 ἀνάγχη ἀίδιον Fc
χένησιν ἔχειν Fb: χίνησις A 29 ὁ F: om. A 30 νοῦν] οὐρανὸν c

34 ἕνεχα Fc

398 SIMPLICII IN L. DE CAELO II 3 (Arist. p. 28628. 12]

στον yàp ἐν τούτῳ ἐστίν, ἐν ᾧ τὸ εἶναι αὐτῷ, τὸ δὲ εἶναι τῷ ϑείῳ ζῴῳ 1789
ἐν ἀιδίῳ ζωῇ xal ἀϑανασίχ. xai αἱ ἐπιστῆμαι δὲ τελειωτικαὶ οὖσαι ἐνέρ-
γειαί εἰσι, xal ἀληϑὲς εἰπεῖν, ὅτι ὁ ἐπιστήμων τέλος ἔχει τὸ xat! ἐνέρ-
γειαν εἶναι ἐπιστήμων. αἱ δὲ τέχναι διττὰς ἔχουσι τὰς ἐνεργείας τὰς μὲν 45
5 ἔνδον χατὰ τὴν ἕξιν xal τὸ ἐνεργείᾳ" τῆς ἐπιστήμης οὖν ἕνεχεν λέγοιντο
dv | εἶναι τεχνῖται" διὰ γὰρ τὴν τελειότητα xai τὸ ἀγαθὸν τό γε ἑαυτοῦ 178*
ἔστιν ἔχαστον: τὰς δὲ ἔξω τεινομένας xal ἀπὸ τῆς ὀρέξεως προϊούσας-"
xai ὅ γε τοιοῦτος τεχνίτης ὁ εἰς τὸ ἐχτὸς βλέπων εἰχότως ἄν λέγοιτο τῆς

« 3

ἐνεργείας ἕνεχεν εἶναι χαὶ τοῦ ἀποτελέσματος. 6

10 p. 92862312. Διὰ τί οὖν οὐχ ὅλον τὸ σῶμα τοῦ οὐρανοῦ τοιοῦτον
ἕως τοῦ ὕστερον δὲ πειρατέον δεῖξαι.

Δείξας, ὅτι ϑεῖον σῶμα ὧν ὁ οὐρανὸς ἀίδιον χίνησιν χινεῖται xal διὰ
τοῦτο ἐγχύχλιον, ζητεῖ, διὰ τί μὴ τὸ ὅλον τοῦ οὐρανοῦ σῶμα τοιοῦτόν ἐστι,
τουτέστιν χυχλοφορητιχόν, μίαν xal ἁπλῆν χινούμενον χίνησιν. οὐρανὸν δὲ 15

15 νῦν τὸν χύσμον λέγει’ xal ἀποχρίνεται, ὅτι ἀνάγχη μένειν τι τοῦ σώ-
ματος τοῦ φερομένου χύχλῳ τὸ ἐπὶ τοῦ μέσου. τὸ γὰρ χύχλῳ χυ-
ρίως χινούμενηον xai μὴ χινούμενον ἔχει τι πάντως ἐν τῷ μέσῳ. περὶ ὃ
μένον xtvfGetat* xal γὰρ καὶ χαϑόλου, εἰ μέλλοι τι χινεῖσϑαι χατὰ τόπον, 96
ἀνάγχη μένειν τι σῶμα, ἀφ᾽ οὗ χινήσεται T, περὶ ὅ, ὡς δέδειχται ἐν τῷ

40 [Περὶ χινήσεως ζῴων. εἰ γὰρ λέγοι τις, ὅτι περὶ τὸ χέντρον τὸ αὑτοῦ
χινήσεται, ἀδύνατα δόξει λέγειν: τὸ γὰρ χέντρον ἀσώματον πέρας ὃν οὐχ
οἷόν τε μένειν χινουμένων τούτων, ὧν πέρας ἐστίν: οὐ γὰρ χαϑ᾽ αὑτὸ $3
ὑφέστηχε τὸ χέντρον᾽ μὴ μένοντος δὲ τοῦ χέντρου οὐδ᾽ ἄν τὸ πᾶν ἐν τῷ
αὐτῷ περιφέροιτο.

25 ὋὉ δὲ ᾿Αλέξανδρος xal ταύτην λέγων τὴν ἐξήγησιν τὴν ὅλον τὸ
σῶμα τοῦ οὐρανοῦ τὸν χόσμον λέγεσϑαι νομίζουσαν προτιμᾷ ὅμως ὅλον

τὸ σῶμα τοῦ οὐρανοῦ τὸ χυχλοφορητιχὴὸν ἀχούειν, ὥστε τούτου ἐν τῷ
μέσῳ μένειν τι, περὶ ὃ χινήσεται. χαίτοι τὸ μένον xal ἐπὶ τῆς τῶν
ἄλλων ζῴων χινήσεως αὐτοῦ τί ἐστι τοῦ χινουμένου μέρος, xai μέντοι xal
90 αὐτὸς ὁ ᾿Αριστοτέλης νῦν εἶπεν, ὅτι ἀνάγχη τοῦ σώματός τι τοῦ φερο-
μένου μένειν ἐπὶ τοῦ μέσου: T, ὃὲ γῇ τοῦ χόσμου μέρος τί ἐστιν, οὐ
μέντοι τοῦ οὐρανοῦ. xal τούτῳ xal αὐτὸς ἐπιστήσας εἶπε τούτου ὃὲ 80
οὐϑὲν οἷόν τε μένειν μόριον, τούτου λέγων τοῦ χυχλοφορητιχοῦ.
ἀλλ οὐ τοῦ χύσμου, περὶ οὗ τὰ πρῶτα εἴρητο. xal χατασχευάζει διὰ
35 πλειόνων, ὅτι οὐχ ἔστι τοῦ οὐρανοῦ μέρος ἢ γῆ. χαίτοι τοῦ χινουμένου

χύχλῳ μέρος εἶναι βούλεται τὸ μένον ἐν τῷ μέσῳ. xai Νιχόλαος δὲ ὃ 40

2 αἱ K*: om. AF 2 ὁ F: om. A ἡ τὸ AF: xatà τὸ Kc ἕνεχα Fc
λέγοιντ᾽ c 8 εἰς τὸ om. c ἐχτὸς AK?: ἐχτὸς ἐντὸς F. 14 τουτέστι Fe

117 xai μὴ κινούμενον ἔχει τι πάντως AF: ἔχει τι πάντως μὴ χινούμενον K?c 19 δέδεικται]
cap. 1 20 ζῴων χινήσεως Fc αὐτοῦ À 21 οὐχ om. c 223 ἐστίν

F: ἐστί Α 91 τὸ μέσον AFe 32. 93 δ᾽ οὐδὲν c 94 εἴρηται Fc

SIMPLICII IN L. DE CAELO 1 ὃ [Arist. p. 2860412] 399

Περιπατητιχὸς παραφράζων tà ἐνταῦϑα λεγόμενα ἐν τοῖς Περὶ τῆς 'Apt- 1785
στοτέλους φιλοσοφίας οὕτω τέϑειχε τὴν λέξιν “᾿διὰ τί οὖν οὐχ ὅλος ὁ
χόσμος τοιοῦτος; ὅτι ἀνάγχη μένειν τι περὶ τὸ μέσον τοῦ χύχλῳ φερο-
μένου. τὸ δὲ πέμπτον σῶμα οὔτε μένειν ἠδύνατο οὔτε ἐν μέσῳ elvat". 45
5 xat αὐτὸς δὲ ὁ ᾿Αλέξανδρος καλῶς τῷ ᾿Αριστοτέλει παραχολουϑεῖ δειχνύντι
τὸ μένον ἐπὶ τοῦ μέσου μόριόν τι μὴ εἶναι τοῦ χυχλοφορητιχηοῦ" οὐδὲν [794
γὰρ τούτου μένειν οἷόν τε οὔτε ἀλλαχοῦ που’ πάντῃ γὰρ αὐτῷ χίνησις
ἀίδιος δπάρχει" οὔτε ἔτι μᾶλλον ἐπὶ τοῦ μέσου. εἰ γὰρ ἔμενεν ἐπὶ τοῦ
μέσου χατὰ φύσιν, xai ἐφέρετο ἄν εἰς τοῦτο χατὰ φύσιν: ἐν ᾧ γάρ τι 6
10 μένει χατὰ φύσιν, xal φέρεται εἰς τοῦτο χατὰ φύσιν’ xal Tv αὐτῷ ἢ
χατὰ φύσιν χίνησις αὕτη“ μία δὲ fj χατὰ φύσιν ἑχάστῳ τῶν ἁπλῶν, τούτῳ
δὲ T, κχύχλῳ χίνησις χατὰ φύσιν, εἴπερ ἀΐδιος: οὐχ ἄρα ἢ ἐπὶ τὸ μέσον
χατὰ φύσιν: οὐδὲ ἄρα ἢ ἐν τῷ μέσῳ μονὴ οὔτε τῷ ὅλῳ οὔτε τῷ μέρει 10
αὐτοῦ χατὰ φύσιν. ἀλλ᾽ οὐδὲ παρὰ φύσιν" τοῦτο μὲν γὰρ χυχλοφορητιχὸν
15 (ὃν) ἀίδιον ἔχει τὴν χίνησιν, τὸ δὲ παρὰ φύσιν οὐχ αἴδιον- ὕστερον γάρ ἐστιν
τοῦ χατὰ φύσιν τὸ παρὰ φύσιν, διότι ἔχστασίς ἐστι τὸ παοὰ φύσιν τοῦ χατὰ
φύσιν ἐν τῇ γενέσει, τὸ δὲ ἐξιστάμενόν τινος xal παρυφιστάμενον ὕστερόν 16
ἐστιν τούτου, οὗ ἐξίσταται. xal ὅλως, εἰ ἐν τῇ γενέσει τὸ παρὰ φύσιν,
ἔνϑα οὐδὲ τὸ χατὰ φύσιν αἰδιόν ἐστιν, πῶς ἄν εἴη τὸ παρὰ φύσιν αἴδιον:
20 χἄν γὰρ ἢ ἀεὶ τὸ παρὰ φύσιν ἐν τῇ γενέσει ὥσπερ xal τὸ κατὰ φύσιν,
ἀλλὰ ἄλλοτε ἄλλο xal οὐ τὸ αὐτὸ ἀεί, ὥσπερ ὃ οὐρανὸς χατὰ φύσιν ὁ 90
αὐτὸς τῷ ἀριϑμῷ ἀεί. ἀνάγχη τοίνυν τὸ ἐπὶ τοῦ μέσου μηδὲν ὃν τοῦ
ἀιδίου σώματος μὴ ἀΐδιον εἶναι, ἀλλὰ φϑαρτὸν xal βαρὺ xal μόνιμον xoi
διὰ τοῦτο xal ψυχρὸν xal ξηρόν" τὰ γὰρ φϑαρτὰ ταῖς παϑητιχαῖς ταύταις
25 ποιότησιν εἰδοποιεῖται. βαρὺ δὲ xal ψυχρὸν xal ξηρόν ἐστιν $ γῆ. καὶ 35
ὅτι fj γῇ ἐν τῷ μέσῳ, xai ἤδη μὲν ἔδειξε τοῦ βαρέος τὸν μέσον δείξας
τόπον οἰχεῖον, ἢ δὲ γῇ τοιοῦτον, δείξει δὲ xal ἐπὶ τέλει τούτου τοῦ
βιβλίου.
(CÀÀXX εἰ γῆν, ἀνάγχη, φησί, καὶ πῦρ εἶναι" τῶν γὰρ ἐναντίων
80 εἰ ϑάτερον φύσει, ἀνάγχη xat θάτερον εἶναι φύσει" τῶν γὰρ ἐναν- 30
τίων $ αὐτὴ ὕλη πρὸς ἄμφω ὁμοίως πεφυχυῖα. εἰ τοίνυν xal χατὰ τὰς
δραστιχὰς τὰς ἐναντίας ποιότητας εἰδοποιοῦνται τὸ πῦρ xal ἢ γῆ. τὸ μὲν
χατὰ τὴν ϑερμότητα, ἣ δὲ χατὰ τὴν ψῦξιν, xal ἔτι μᾶλλον τὰς τοπιχὰς
χινήσεις, εἴπερ τὸ μὲν ἐπὶ τὸ πέριξ, τὸ δὲ ἐπὶ τὸ μέσον χινεῖται, τοῖς δὲ S5
35 φυσιχοῖς σώμασιν οὐσιῶδες μάλιστα τὸ χινεῖσϑαι χατὰ φύσιν, ὧν φυσιχῶν
σωμάτων αἱ χινήσεις ἐναντίαι, τούτων ai φύσεις ἐναντίαι: ὥστε, xy τὸ

2 οὕτως c ὃ. 4 χύχλῳ φερομένου scripsi: x9xÀoo φερομένου A: κυχλοφορουμέ-
νου Fe 4 μέσῳ) τῷ μέσῳ Fc 6 τοῦ μέσου c: τὸ μέσον AF pi εἶναι:
μόριόν τι ς ll ἑχάστῳ AC: ἑκάστου Fc τοῦτο ἔς 12 χατὰ φύσιν
om. c 13 τῷ ὅλῳ] ὅλῳ Fc 14 τοῦτο AF: τὸ c(b) 15 ὃν addidi: om. AFbe
ἐστι Fe 18 ἐστι Fc 19 ἐστι Fe 27 τοιοῦτον Εἰ: τὸν τοιοῦτον Α

28 βιβλίου] cap. 14 29 ἀλλ ἀλλὰ μὴν c 33 ἡ] τὸ Fc τὰς AF: χατὰ

τὰς c(b)

400 SIMPLICI! IN L. DE CAELO I[3 [Arist. p. 286212]

ὕδωρ xat' ἄμφω τὰς ποιότητας ἀντίχειται τῷ πυρὶ ψυχρόν τε ὃν xal 179»
ὑγρόν, ἢ δὲ γῇ χατὰ τὸ ψυχρὸν μόνον, οὐδὲν ϑαυμαστόν, εἰ πλείων γέ- 40
Ἴονεν πρὸς τὸ πῦρ ἐναντίωσις’ τὸ γάρ παχυμερέστερον τῆς γῆς βαρυτέραν
αὐτὴν ποιΐζσαν πορρωτέρω χατὰ τὸν τόπον διῴχισε. xdv γὰρ ξηρὸν Éxd-

5 vepov λέγηται xal τὸ πῦρ xal 7| γῇ, αλλ ἄλλο παντελῶς ἑχατέρας ξηρό-
τητος τὸ εἶδος: τὸ μὲν γὰρ χοῦφον xal ἀχίνητόν ἐστι xal λεπτόν, τὸ δὲ 45
βαρὺ χαὶ παχυμερὲς χαὶ νενεχρωμένον.

Δείξας δὲ ix τῆς χατὰ τὴν ἐναντίωσιν ἀντιϑέσεως, | ὅτι, εἰ ἔστι 1790
T5, ἀνάγχη xal πῦρ, τὸ αὐτὸ δείχνυσιν Bx τῆς κατὰ στέρησιν xai ἕξιν

10 ἀντιϑέσεως. εἰ γὰρ ἔστιν ἢ στέρησις, ἀνάγχη mpoürdpysw τὴν ἕξιν, ἣν
αὐτὸς χατάφασιν ἐχάλεσε: στέρησιν δὲ νῦν λέγει τὸ χεῖρον ἐν τῇ τῶν
ἐναντίων φύσει, ὡς τὸ ψυχρὸν τοῦ ϑερμοῦ στέρησις, τὸ δὲ ϑερμὸν τοῦ 6
ψυχροῦ ἕξις 7| χατάφασις. οὕτω δὲ xal ἢ ἠρεμία xal τὸ βαρύ, οἷς ἣ γῆ
εἰδοποιεῖται, χατὰ στέρησιν λέγονται χινήσεως xal χουφότητος, οἷς εἰδο-

18 ποιεῖται τὸ πῦρ. εἰ οὖν ἔστιν f$ γῇ στέρησις οὖσα, ἀνάγχη xal τὸ πῦρ
εἶναι ἕξεως ἔχον λόγον, xal δῆλον, ὅτι xal πρότερον ἀνάγχη φύσει εἶναι
τὸ πῦρ, εἴπερ ἢ ἕξις προτέρα τῆς στερήσεως xal ἣ χατάφασις τῆς ἀποφα-
σεως. αὐτὸς ὃὲ σαφῶς ἐνεδείξατο, χατὰ τίνα μάλιστα τὴν ἐναντίωσιν xal
τὴν στέρησιν τῆς γῆς πρὸς τὸ πῦρ ἔλαβεν, ὅτι χατὰ τὸ ψυχρὸν xal βαρὺ

20 xai ἠρεμεῖν. τὸ γὰρ πῦρ ἀεὶ χινεῖται" xal γὰρ xal χάτω ὃν ἐπὶ τὸ ἄνω 1
χινεῖται ἀεὶ xal ἄνω γενόμενον τῷ ϑείῳ σώματι συμπεριφέρεται. χαὶ ὅλως
τῶν στοιχείων τὰ μὲν ποιητιχώτερα xal εἴδους ἔχειν λόγον xal ξξεώς
φησι, τὰ δὲ παϑητιχώτερα στερήσεως xal ὅλης. εἰ δὲ ἔστι τὰ ἄχρα γῆ
xai πῦρ, ἀνάγχη xal τὰ μέσα εἶναι τό τε ὕδωρ xal τὸν ἀέρα, διότι Éxd- 90

25 tepov τούτων xat' ἄμφω τὰς ξαυτοῦ ποιότητας ἐναντίως ἔχει πρὸς Éxa-
τερὴν ἐχείνων᾽ qTj, μὲν γὰρ Ψυχρὰ xai ξηρὰ οὖσα ἐναντίως ἔχει πρὸς ἀέρα
ϑερμὸν ὄντα xal ὑγρόν, πῦρ δὲ ϑερμὸν xal ξηρὸν ὑπάρχον ἐναντίως ἔχει

πρὸς ὕδωρ ψυχρὸν ὧν xal ὑγρόν' ἐναντία δὲ xal ταῖς χινήσεσίν ἐστι ταῦτα 25
πρὸς $xeiva* εἴρηται δέ, ὅτι τῶν ἐναντίων, ἄν ἢ ϑάτερον, xai ϑάτερον,
80 διότι ἢ αὐτὴ τῶν ἐναντίων ὕλη.

Δύναται δέ, φησὶν ᾿Αλέξανδρος χαλῶς, οἶμαι, λέγων, μὴ τὰ μεταξὸ
νῦν μόνα τοῖς ἄχροις ἐναντία λέγειν, ἀλλὰ περὶ πάντων εἰρηχέναι" ὃ γὰρ
ἂν λάβῃς, εὑρήσεις αὐτὸ ἐναντίωσιν ἔχον πρὸς τὰ λοιπὰ τρία" εἰ δὲ πάντα 80
ἐναντίωσιν ἔχει τινὰ φύσει πρὸς ἄλληλα, πάντα ἀνάγχη εἶναι. xal τῷ

35 ὄντι, εἰ τὰ δύο πρὸς τὰ δύο παρέβαλλεν, οὐχ ἦν, οἶμαι, τῆς AptatotéAouc

2. ὃ γέγονεν A: γέγονεν τῆς γῆς Fc 4 ποιῆσαν F': ποιοῦσαν A 9 ἀλλ᾽ om. Fe

8 ἐκ ACb: xal éx Fc 9 δείχνυσιν ACb: δείκνυσι xal Fe 11 δὲ ACb: om. Fc
λέγει ACFb: λέγων K?c 12 ψυχρὸν τοῦ ϑερμοῦ ΟΕ»: ϑερμὸν τοῦ ψυχροῦ A

12. 13 ϑερμὸν τοῦ ψυγροῦ CFb: ψυγρὸν τοῦ ϑερμοῦ A 16 λόγον ἔχον Fc 1 πρό-
τερον C 22 xai εἴδους] εἴδους Fbc 23 στερήσεως εἴδους c 34 τε A:
om. ΟΕς 24. 20 ἑχάτερον τούτων À: ἑχάτερα τούτων C: τούτων ἑχάτερον Fc

20 ἀέρα AC: τὸν ἀέρα Fc 28 ἐστι AC: εἰσι Fe 80 διότι AC: ὅτι Fe

81] φησὶν ὁ Fc 32 νῦν om. Fc 33 τρία] τὰ τρία Fe 84. εἶναι] εἶναι
ἐναντία Fc 90 παρέβαλλεν A: παρέλαβεν F: παρέβαλεν c

SIMPLICII IN L. DE CAELO 1 8 (Arist. p. 286412. 31] 401

ἑρμηνευτιχῆς ἀχριβείας τὸ μὴ ἑκάτερον πρὸς Éxdtepov εἰπεῖν, ἀλλ ἔχα- 1790
στον πρὸς Éxactov. δείξας δὲ xal νῦν τὴν μὲν τῆς γῆς ἀναγχαίαν 5
ὑπόστασιν ἐχ τοῦ δεῖν εἶναί τι μέσον ἀχίνητον τοῦ χυχλοφορητιχηῦ σώ-
ματος, τὴν δὲ τῶν ἄλλων στοιχείων ἐχ τῆς ἐναντιώσεως, ὑποτίϑεσϑαι
5 ὅμως ταῦτα νῦν φησιν, ὕστερον δὲ δείξειν, ἐπειδὴ xal ἐν τῷ τετάρτῳ pe
βλίῳ χαὶ ἐν τῇ Περὶ γενέσεως χαὶ φϑορᾶς πολὺν περὶ τούτου ποιήσεται 40
λόγον, ὅτι τε ἀνάγχη ταῦτα εἶναι τὰ στοιχεῖα, χαὶ ὅτι οὐχ ἔστιν ἄλλα
παρὰ ταῦτα.
ὋὉ ὃὲ Πλάτων ἐν Τιμαίῳ διαχόσμια τάδε στοιχεῖα οὕτως ἀπέδειξεν.
10 ἐπεὶ γενητὸς ὃ χόσμος, αἰσθητός" δρατὸς οὖν xal ἅἁπτός, xal δρατὸς μὲν ες
διὰ τὸ πῦρ, ἁπτὸς δὲ διὰ τὴν qv: τούτων δὲ δύο στερεῶν ἐναντίων ὀν-
των, εἰ μέλλοι | στερεὸς ὁ xóopoc slvat xal μὴ ἐπίπεδος, δυεῖν μέσων 180^
ἀνάλογον χρεία τῶν τὴν στερεὰν ἀναλογίαν συμπληρωσόντων.

ρ. 3806.8᾽1 Τούτων δὲ ὑπαρχόντων ἕως τοῦ εἴπερ xal χινεῖσθαί
15 tt ἀεί.

Δείξας, ὅτι ἀνάγχη τέσσαρα εἶναι σώματα ἐναντίωσιν ἔχοντα πρὸς
ἄλληλα, φανερόν, φησίν, ὅτι ἀνάγχη τούτων ὑπαρχόντων γένεσιν εἶναι χαὶ
φθοράν. εἰ γὰρ ἐναντία ἐστὶ τὰ τέσσαρα ταῦτα, τὰ δὲ ἐναντία οὐχ ἔστιν 10

20 ἀΐδια, διότι γίνεταί τε ἐξ ἀλλήλων xai φϑείρεται εἰς ἄλληλα, ἀνάγχη γέ-
νεσιν εἶναι xal φϑορᾶν. ὅτι δὲ γενητὰ xai φϑαρτά ἐστι ταῦτα, xal ἐχ
τῶν χινήσεων αὐτῶν δείχνυσιν: ὧν γὰρ αἵ χατὰ φύσιν χινήσεις οὐχ εἰσὶν
αἀίδιοι, ταῦτα οὐδὲ αὐτὰ ἄν εἴη αίδια, ὡς ἑχάστου τῶν φυσιχῶν σωμάτων 15
τὸ εἶναι ἐν τῇ χινήσει τῇ οἰχείᾳ ἔχοντος, διὸ χαὶ τὴν τοῦ ϑείου σώματος

25 ζωὴν ἀίδιον χίνησιν εἶπε. τὰ δὲ τέσσαρα σώματα χινητὰ ὄντα χαὶ ἐπ᾽
εὐθείας χινούμενα οὐκ ἔχει τὰς χινήσεις ἀιδίους: ἐδείχϑη γὰρ ἐν τῷ
ὀγδόῳ τῆς Φυσιχῇῆς ἀχροάσεως οὐδεμία χίνησις ἐπ᾽ εὐϑείας δυναμένη 30
ἀίδιος εἶναι. ὅτι δὲ ἢ ἀίδιος ζωὴ χίνησίς ἐστιν ἀΐδιος οὐχ ἁπλῶς πάντων,
ἀλλὰ τῶν σώματα ἐχόντων καὶ χινητῶν, ἐδήλωσεν ἐν τούτοις εἰπὼν τού-

80 των δὲ ἔστι χίνησις᾽ ὡς εἴ γε μὴ ἦν χινητά, οὐχ ἀναγχαῖον ἦν αὐτὰ
φϑαρτὰ πάντως εἶναι, xdv μὴ εἶχε χίνησιν ἀίδιον: τὰ γὰρ ἀχίνητα xoi
ἀφθαρτά ἐστι xal ζωὴν αἴδιον ἔχει, τῶν δὲ χινουμένων τὰ ζωὴν ἀΐδιον 96

| τὸ F: xai A ὃ ix F: ἐπὶ A 9 τετάρτῳ] ὃ AF: δευτέρῳ c 9. 6 βιβλίῳ]
cap. 9 6 ante xal add. τῆσδε τῆς πραγματείας c Περὶ γενέσεως} 1I 1 sq.
9 iv] ἐν τῷ Fc Τιμαίῳ] 31 b sq. διαχόσμια τάδε A: intermedia haec b: δια-

χόσμια tà τέσσαρα Εἰ, fort. recte: τὰ ἐγχόσμια $^ in ras. K*: τὰ ἐγχόσμια τέσσαρα c

10 οὖν] ἦν Fc 11 στερεῶν A*F: στερρῶν A 12 δυοῖν Fc 13 ἀνάλογον F:
ἀναλόγων Ac 14 9 c καὶ om. c 27 ὀγδόῳ A: ἢ, F: ἑβδόμῳ c; est
VIII 7 29 σώματα AF: σῶμα τε K?c: corpus b 30 δ᾽ c 9l καὶ
om. Fc 92 ἔχει AF: ἔχοντα Kc 92. p. 402,1 ἔχοντα ἀίδιον Fc

Comment. Arist. VII Bimpl. de Caelo. 26

402 SIMPLICII IN L. DE CAELO 1[3 [Arist. p. 286231]

ἔχοντα χίνησιν ἀΐδιον ἔχει πάντως. λείπει δὲ τῷ τούτων δὲ ἔστι x(- 180^
νησις τὸ xal οὐχ ἀΐδιος αὕτη.

Οὕτως ὁ ᾿Αλέξανδρος τοῦτο τὸ χωρίον ἐξηγήσατο τῷ μὲν τὴν ἀΐδιον
ζωὴν χίνησιν ἀΐδιον εἶναι xai λέγεσθαι ὑπὸ ᾿Αριστοτέλους οὐχ ἐπὶ πάντων 80

5 ἁπλῶς, ἀλλ᾽ ἐπὶ τῶν χινουμένων, χαλῶς, οἶμαι, ἐπιστήσας, τῷ δὲ χινητῷ
παρέργως προσεσχηχώς" xai γὰρ ἔοιχεν ἀντὶ τοῦ χινουμένῳ αὐτοῦ ἀχοῦσαι,
ὡς χαὶ ἐπὶ τῶν ἀιδίως χινουμένων αὐτὸ δέξασϑαι τοῦ ᾿Αριστοτέλους εἰπόν-
tog οὐχ εὔλογον εἶναί τι χινητὸν ἀίδιον. μήποτε δὲ χινητὸν τὸ $$
δυνάμει ποτὲ ἔχον τὸ χινεῖσϑαι λέγει, τοιοῦτον δὲ τό ποτε ἠρεμοῦν. τοι-

10 οὔτον δὲ τὸ ἐπ᾽ εὐθείας χινούμενον. xal ὁ ᾿Αριστοτέλης γὰρ ἐξηγούμενος,
πῶς εἶπε τὸ χινητόν, ἐπήγαγεν οὗ μὴ ἐνδέχεται χατὰ φύσιν τὴν χί-
νησιν εἶναι ἀίδιον" εἰ γὰρ ἦν ἀΐδιος, οὐχ ἦν χινητόν, ἀλλὰ χινούμενον. 40
μήποτε δὲ xai τὸ τούτων δὲ ἔστι χίνησις οὐχ ἐλλιπῶς εἴρηται, ἀλλ᾽
ἀντὶ τοῦ “ταῦτα δὲ ποτὲ xai οὐχ del χινεῖται᾽᾽, τουτέστι χινητά ἐστι xal

15 οὐχ ἀΐδιον ἔχοντα χατὰ φύσιν χίνησιν, xai διὰ τοῦτο οὐχ εὔλογον αὐτὰ
ἀίδια εἶναι, ἀλλὰ γενητὰ χαὶ φϑαρτα.

Δείξας οὖν οὕτως, ὅτι ἀιδίου τῆς χύχλῳ χινήσεως οὔσης ἀνάγχη γέ- 45
γεσιν εἶναι xai φϑοράν, ἐπαγει, ὅτι, εἰ ταῦτα, ἀνάγχη χαὶ ἄλλην χίνησιν
εἶναι ἢ μίαν | Tj πλείους" χατὰ γὰρ τὴν τῶν ϑείων σωμάτων χίνησιν 180»

20 xai ποιὰν πρὸς τὰ ἐν γενέσει σχέσιν f) τούτων εἰς ἄλληλα μεταβολὴ γίνε-
ται, χαὶ εἴπερ ἦν μία ἣ χίνησις, ὁμοία ἦν ἀεὶ τῶν ἐνθαδε κατάστασις"
ἕν γὰρ ἄν ἣν xal ἁπλοῦν τὸ ἀεὶ τοῖς τῇδε ἐγγινόμενον πάθος. ἵνα γὰρ 5
τὰς ἀφανεῖς τῶν οὐρανίων εἰς τὰ τῇδε παραλίπω ποιήσεις, ai τοῦ ἡλίου
xal τῆς σελήνης αἱ οὕτως ἐναργῶς τρέπουσαι τὰ ὑπὸ σελήνην ἀεὶ dy αἱ
αὐταὶ ἦσαν. μιᾶς γὰρ οὔσης τῆς (τῇ) ἀπλανοῦς χινήσεως xal τοῦ ἡλίου

xai τῆς σελήνης ἐν τῇ ἀπλανεῖ πεπηγότων xal σὺν ἐχείνῃ χινουμένων 10

uw»
Cc

οὔτε χειμῶνος xat θέρους xal τῶν μεταξὺ τροπῶν ἦν ἄν διαφορὰ οὔτε
Él. ) e [d A ^ MJ 9, 8 [dio * 8 - δ MJ --
τῆς xaÜ' ἡμέραν ἐξαλλαγῆς τὴν αὐτὴν ὁδὸν asi τοῦ ἡλίου μετὰ τῆς
ἀπλανοῦς διιόντος" εἰ γὰρ ἐν Ἀαρχίνῳ ἔτυχε πεπηγώς. ἀεὶ ϑερινὴ ἄν ἣν
30 ἢ χατάστασις παρ᾽ ἡμῖν, εἰ δὲ ἐν Αἰγοχέρωτι, ἀεὶ χειμερινή, xai οὐχ ἂν 15
ἣν Ἰένεσις καὶ φϑορά, ἀλλ᾽ οὐδὲ διάφοροι τῆς σελήνης Φωτισμοί. εἰς δέ
ὸ Ὁ $ ν"ν 9 TÉ. é σεις 1 2 « δί ,
τις τὸν ἥλιον αὐτὸν χαῦ αὑτὸν ἐπὶ 100 διὰ μέσων τῶν ζῳδίων χινούμενον

ὑποτίϑοιτο xal τὴν σελήνην ἐπὶ λοξοῦ πρὸς τὸν ζῳδιαχὸν χύχλον, ἐπειδὴ
ἀπὸ Κριοῦ ἐπὶ Ταῦρον καὶ ἀπὸ Ταύρου ἐπὶ Διδύμους μεταβαίνοντες φαί- 90
35 vovxat, πρῶτον μὲν πλειόνων ἔδει χινήσεων, ὡς εἶπεν ᾿Λριστοτέλης, ἔπειτα
ὁὲ xai ἀνάπαλιν γινομένων.
K Y ' , oi 2 - δ᾿ 2 - 3 , , . aw
αἱ περὶ τούτου δὲ ἐν τοῖς ἑξῆς ἐρεῖν ἐπαγγέλλεται σαφέστερον" νῦν

] δὲ (411.}} δ᾽ e 2 «al om. Fc αὕτη om. c 4 ὑπὸ) ὑπὸ τοῦ Fc 9 ἀλλὰ Fc
0 κινουμένῳ scripsi: κινουμένων AF: χινουμένου Kbc 11 εἶναι κατὰ c 12. εἶναι
om. c 13 δὲ (alt.)] 9' c 16 post ἀίδια del. ὄντα A 2] ἦν (alt)] àv ἦν €
ἀεὶ AF: ἀεὶ ἡ Ce 29 ποιήσεις Α: e corr. F: ἐνεργείας ΙΧ ς 2) τῆς ἀπλανοῦς
scripsi: ἀπλανοῦς AFb: ἀπλανοῦς τῆς c 32 διὰ μέσων] μέσου Ἐς 99. ὑπό-

ὕθοιτο Fc 94. ἐπὶ (pr)] πρὸς Fc Ὁ εἶπεν ὁ Fc 96 γενομένων c

SIMPLICII IN L. DE CAELO 10D ὃ [Arist. p. 286331] 403

δὲ τοσοῦτόν ἐστι, φησί, δῆλον, διὰ τίνα αἰτίαν πλείω τὰ ἐγχύχλια 180b
ἐστι σώματα, ὅπερ προὐβαλόμεϑα ζητῆσαι" xal συντόμως χάτωϑεν xal ss
ἀπὸ τῶν ἑπομένων ἀναβαίνων ἐπὶ τὰ ἣγούμενα συντίϑησιν ἀναλυτιχῶς τὰ
τῆς ἀποδείξεως λήμματα' πλείω γάρ ἐστι τὰ ἐγχύχλια καὶ ἀνάπαλιν χινού-

5 μενα, διότι ἀνάγχη γένεσιν εἶναι" γένεσιν δέ, εἴπερ ἀναάγχη πῦρ εἶναι
ἐναντίωσιν πρὸς ἀέρα xal ὕδωρ ἔχον xal διὰ τοῦτο xal ἐχεῖνα συνεισάγον" 30
πῦρ δὲ xal τὰ ἄλλα ἀναγκαῖον εἶναι, εἴπερ xal γῆν᾽ ταύτην δὲ ἀνάγχη
εἶναι, ὅτι ἀνάγχη μένειν τι ἀεί" τοῦτο δέ, εἴπερ xal χινεῖσϑαί τι
δεῖ ἀεί. αὐτὸς μὲν οὖν συντόμως συνεῖλε τὸ τελευταῖον, τὸ δὲ ἐφεξῆς

10 δοχεῖ εἶναι, ὅτι ἀνάγχη τι μένειν ἐν τῷ μέσῳ, εἴπερ ἀνάγχη χύχλῳ τι 85
χινεῖσθαι, τοῦτο δὲ ἀνάγχη. εἰ ἀεί τι χινεῖσϑαι ἀνάγχη" μόνη γὰρ ἀίδιος
χίνησις ὡς μόνη συνεχὴς Tj χυχλοφορία. αὐτὸς δὲ ἀνάγχη μένειν τι
ἀεί φησιν, εἴπερ καὶ χινεῖσϑαί τι δεῖ ἀεί, χαϑολιχώτερον ποιησάμενος
τὸν λόγον: ὡς γὰρ ἔδειξεν ἐν τοῖς Περὶ χινήσεως, πᾶσα χίνησις περί τι 40

15 μένον γίνεται xal οὐ μόνη T, χυχλοφορία. τοῦ δὲ εἶναί τι τὸ ἀεὶ χινού-
μενον τὴν ἀνάγχην ἐν μὲν τῇ Φυσιχῇ ἀχροάσει ἔλαβεν ἀπὸ τοῦ δεῖν ἀεὶ
χίνησιν εἶναι, εἴπερ μήτε χρόνου μήτε χινήσεως ἔστιν ἀρχὴν λαβεῖν" el
δὲ ἀεὶ δεῖ χίνησιν slvat, xal τὸ χινούμενον δεῖ ἀεὶ εἶναι" ἣ γὰρ χίνησις 46

᾿ ἐν τῷ χινουμένῳ, ὡς ἔδειξεν ἐν Γ᾿ τῆς Φυσιχῇς ἀχροάσεως: xal ἦν οὗτος

20 ὁ τρόπος τῆς τοῦ ἀιδίου σώματος ἀποδείξεως | ἀπὸ τῆς χινήσεως εἰλημ- 1815
μένος οἰχεῖος τοῖς περὶ χινήσεως λόγοις" νῦν δὲ περὶ τοῦ οὐρανίου xai
ϑείου σώματος διαλεγόμενος ἀπὸ τούτου τὴν ἀπόδειξιν ἐποιήσατο λέγων,
ὅτι ἀνάγχη τὸ ϑεῖον σῶμα ἀιδίως χινεῖσϑαι, εἴπερ ἀΐδιον ζωὴν ζῇ" τοῦτο
δὲ ἀνάγχη, εἴπερ ἀϑάνατον αὐτὸ ἀνάγχη εἶναι" τοῦτο δὲ ἀναγχη, εἴπερ 5

25 ἀνάγχη τῷ ϑείῳ σώματι τὸ εἶναι ϑείῳ σώματι ὑπάρχειν διὰ τὴν xac
ἐνέργειαν ἀϑανασίαν. ὥστε, χἄν συνθεῖναι πάλιν βούλει τὸν λόγον, ἐρεῖς"

6 οὐρανὸς ϑεῖον σῶμα ἐστι" τὸ ϑεῖον σῶμα xat! ἐνέργειαν ἀϑαάνατόν ἐστιν"
τὸ xat' ἐνέργειαν ἀϑάνατον ζωὴν ἀΐδιον ἔχει" τὸ ζωὴν ἀΐδιον ἔχον σῶμα 10
χίνησιν ἀίδιον ἔχει" τὸ ἀιδίως χινούμενον χυχλοφορεῖσϑαι ἀναάγχη" χυχλο-

30 φορουμένου δὲ ὄντος ἀνάγχη υέσον τι εἶναι σῶμα μένον χατὰ φύσιν ἐν
τῷ μέσῳ, οὗ τὰ μέρη ἐπὶ τὸ μέσον φέρεται χατὰ φύσιν βαρέα ὄντα xal
ψυχρά, τοιοῦτον ὃὲ 7, γῆ᾽ γῆς δὲ οὔσης ἀνάγχη xai πῦρ εἶναι xoi τὰ 16
μεταξὺ ἐναντίως διαχείμενα ἀλλήλοις: τούτων δὲ ὄντων ἀναάγχη x«i γένε-
σιν εἶναι xal qÜopdv- γενέσεως δὲ xal φϑορᾶς οὔσης ἀνάγχη πλείονας

35 εἶναι τὰς οὐρανίας χινήσεις xal ἀνάπαλιν γινομένας. ταύτην δὲ δηλονότι
τὴν ἀνάγχην ὡς ἐχ τεχμηρίου συνάγομεν᾽ αἴτιαι γὰρ αἱ τοῦ οὐρανοῦ 30

l] τίν᾽ e ἐγχύχλι᾽ c 9 δέ om. c 10 χύχλῳ tt À: tt χύχλῳ Fbe

11 ἀνάγχη κινεῖσϑαι Fc 14 τοῖς Α: τῇ Ε: libris de incessu. animalium b

Περὶ χινήσεως] sc. ζῴων, cap. 1 15 μόνη) μόνον Ἐς 10 Φυσιχῃ]
VIII 1 sq. 19 ἔδειξεν] III ὃ | om. Fc τῇ Φυτιχῇ ἀκροάσει
Fe 26 βούλῃ Kc 21 τὸ xav' Fc ἐστιν om. F 94 φορᾶν A:
corr. A? φορᾶς Δ: corr. A? 35 οὐρανίους Fc 39. 96 τὴν ἀνάγκην

δῆλον ὅτι Fc
205

404 SIMPLICII IN L. DE CAELO 113 [Arist. p. 286331]

χινήσεις τῆς γενέσεως xai τῆς φϑορᾶς, ταῦτα δὲ ἐχείνων texpüjpia* xal 1815
τὰ ἄλλα δὲ χατὰ τὸν λόγον συμπεράσματα τὰ μὲν ὡς ἐξ αἰτίων συνῆχται,
τὰ δὲ ὡς ix τεχμηρίων.
'* Et δὲ ἄν, φησὶν ὁ ᾿Αλέξανδρος, διὰ τούτων 6 ᾿Αριστοτέλης xal περὶ
τοῦ τὰ ἐνταῦϑα προνοεῖσθαι εἰρηχώς" οὕτω γάρ, φησίν, ἕπεται τῇ τῶν 95
ϑεῶν οὐχ ἁπλῇ χινήσει xal 7| τῶν στοιχείων εἰς ἄλληλα μεταβολὴ καὶ f,
τῶν ζῴων γένεσις. ἐζήτησα δέ, φησὶν ὃ ᾿Αλέξανδρος, εἰ ὄντων τῶν τεσ-
σάρων στοιχείων καϑ᾿ ὑπόϑεσιν ἀναιρεϑείη ἢ ποιχίλη τοῦ θείου σώματος
χίνησις, πότερον ταῦτα μεταβάλλει εἰς ἄλληλα ἢ o0. xal γὰρ εἰ μὲν μὴ 30
10 υεταβάλλει, ἀΐδια ὄσται, ὅπερ ἀδύνατον: xal μέντοι εἰ ἀΐδιος fj γῇ, οὐδὲν
ἔδει τῆς ποιχίλης ἐχείνων χινήσεως, εἴ γε γίνεται διὰ τὸ δεῖν del γῆν
εἶναι" εἰ δὲ μεταβάλλει εἰς ἄλληλα’ φϑαρτὰ γάρ ἐστι τῇ ἑαυτῶν φύσει,
xal f, μεταβολὴ τοῖς φϑειρομένοις εἰς τὰ ἐναντία, ταῦτα δέ ἐστιν τὰ ἐναν- 8
tía: τί πάλιν ἔδει τῆς τοῦ ϑείου σώματος ποιχίλης χινήσεως πρὸς τὴν
15 τούτων γένεσιν xal qÜüopdv;" ταῦτα τοίνυν ἀπορήσας αὐταῖς λέξεσι λύει
λέγων "7| οὔτε τοῦ φϑείρεσϑαι αὐτὰ οὔτε τοῦ εἰς ἄλληλα μεταβάλλειν ἢ
ἐχείνων χίνησίς ἐστιν αἰτία, ἀλλὰ τοῦ τεταγμένως" ἐχ τούτου γὰρ τὸ xai €
πάντα ἀεὶ xat' εἶδος σώζεσθαι, ἐπεὶ ὅσον γε ἐπὶ τῇ οἰχείᾳ φύσει αὐτῶν
οὐδὲν ἐχώλυεν ἄν εἰς ἕν ποτε πάντα μεταβάλλειν, ὡς λέγουσιν oi τὴν
20 ἐχπύρωσιν γίνεσϑαι λέγοντες, χαὶ πάλιν ἐχ τοῦ ἑνὸς εἰς ἄλλο. οὐ γὰρ
συνυπάρχειν ἀναγχαῖον τὰ ἐναντία ὥσπερ τὰ πρός τι, οὐδὲ τοῦτο ἐδείχϑη, 45
ἀλλὰ φύσει εἶναι" δύναται δὲ φύσει ὄντα xal παρὰ μέρος εἶναι" τούτου δὲ
γενομένου ἐνεδέχετο dv | mots μὴ εἶναι γῆν εἰς πῦρ, dv οὕτως τύχῃ, 181"
πάντων μεταβαλλόντων: μὴ οὔσης δὲ γῆς οὐδ᾽ ἄν ἢ ἐν χύχλῳ φορὰ Tv.
τοῦ οὖν ἀεὶ τὰ αὐτὰ διαμένειν ταξει xal χατὰ τὰ μέτρα μεταβάλλοντα εἰς
ἄλληλα τούτηυ αἰτία ἢ ποιχίλη χίνησις τοῦ ϑείου σώματος" ἕπεται δὲ τῇ 5
εὐτάχτῳ τῶν ἐνθάδε μεταβολή καὶ εὐχρασίᾳ τῶν ζῴων ὕπαρξις. ταῦτα
χαὶ ἐν τῷ λύειν τὴν ζήτησιν αὐτοῖς τοῖς ῥήμασιν εἰπόντος τοῦ ᾿Αλεξάνδρου
ἐγὼ περὶ τὰς τοιαύτας ζητήσεις, εἰ χρὴ ταληϑὲς εἰπεῖν, λευχή τίς εἰμι
80 στάϑμη χατὰ τὴν παροιμίαν. τὸ γὰρ ἀνελόντα τὰ χυρίως αἴτια ζητεῖν τὰ 10
τοῖς ἀποτελέσμασιν ὑπάρχοντα παιζόντων μᾶλλον Tj σπουδαζόντων μοι
óoxsi τὸ ἔργον, ὡς εἴ τις ἀνελὼν τῷ λόγῳ τὴν πηγὴν περὶ τοῦ ποταμοῦ
τοῦ ἐξ αὐτῆς πυνθϑάνοιτο φυλάττων αὐτόν, πότερον psi ὁ ποταμὸς ἀναιρε-
ϑείσης τῆς πηγῆς ἢ οὖ, χαὶ εἰ μὲν μὴ ῥεῖ, ἄτοπον εἶναι λέγων ποταμὸν 1
35 τὸν μἡ ῥέοντα, εἰ δὲ ῥεῖ, ἐπάγων, ὅτι μηδὲν δεῖται τῆς πηγῆς ὁ ποταμὸς
πρὸς τὸ εἶναι. χαίτοι πρόχειρον εἰπεῖν, ὅτι ἢ ἐξ ἀρχῆς ὑπόϑεσις ἄτοπος
τὸ μένοντος τοῦ ποταμοῦ τὴν πηγὴν ἀναιρεθῆναι: τούτου ὃὲ ἀτοπώτερον

tU»
C

] «ai τῆς] xai c 4 δ᾽ c διὰ] περὶ c 4. 5 περὶ τοῦ] διὰ τὸ c 7 d
Tn02 Δ: ἐζήτησε Fbe 9 μὲν om. e 13. ἐστι Fc 15 αὐταῖς] atat;
ταῖς c 16 post αὐτὰ del. 7; A τοῦ F: 14 AÀ 11 ἐστιν αἰτία b: ἐναντία A:
αἰτίχ Fc 19 ἐκώλυσεν Fc 20 γίνεσϑαι A: γενέσϑαι Εἰ: γενήσεσθαι bc

22 τοῦτου Fb: τοῦ A 239 γινομένου ἔς οὕτω Fc 29 τοῦ F: τῇ A τὰ Om.
Fe 21 τῶν] ἡ τῶν Fc 94 λέγειν Fc

ὙΠ ΊΠΟΙ ἢν L.
*. iris

DE CAELO II 5,4 [Arist p 28623] 510
τὸ μένειν τὰ τέ σαρα στοι γε α τῆς τοῦ οὐραγηὨ χινήσεως ἰναιρουμ 1
| óp' je γίνεται, ἔστιν ν οὖν à αὔτα χαὶ ἣ zat κατὰ τὸ
um. δόξαν ας ἕλχο ' Xa] αὶ ὥσις δὰ ILC χδειν μοι Boxer ὁ
: &tyq, τῆς τῶν Οἰχείων Tajolg dm οὐρανίας. d PA
"ERE Li 9 yd ἰγνοεῖ, ὅτι ἡσιάξῳ ἐν c χατὰ y, ὴν ἡμῶν ς ἥλιος ἕρμαῇ
αν Ἂς ; τε τὸ ἡμᾷ. χαὶ τὰ ρὰ ἐξατμίςς, χαὶ q« ὃς χαὶ πυρὸς ἵένεσιν ,
Σ 0a ποιεῖ, 3 t νος τὰ Stove TXptye, ἄλιν Doro,
- γένεσιν ἐργάζεται, AY or αὲ τοῦ St xal dE" μένοις
-ς μεταβ αἴτια du. α 'τούτου * xal ὑτοῦ τοῦ Sao ) ety ὅλως
X » χαὶ τρῦ tà € γινά οὐδὲν lo ; τὴν οὐρανίαν x(-
S» ἦσιν oir τούτῳ δὲ ὑτὸς ? ἄνδρος dur δὲ suse " λύσιν
ἣν ἡτήσεως à a ἰαύτῃν. c Ü Ty τὸ γι Voy, φησίν, οὐ ὄνον
i $ "VOS rum ἀλλὰ l ὑπό "voc. οὐ ρ ἐξ ἃ 7€ μόνον . χαὶ ὁπὸ os
ποιοῦ! τίου. (à Τάρχῃ τὰ στοι γε vq $ τὴν a À με
15 tage). l γένεσιν ἐξ qi λων. Ü γὰρ τοῦ Merger e UOS adr. αὐτὰ
γὰρ ἢ ἧς λόγον ἐπέ ρὸς Aya: É τοιαῦτα δα ἐχρὴν τῆς
ζητήσεως ὀϑὺς τὴν ὁπό ἔσιν ul ψασϑα t εἶναι τὰ τέσι Otvei,
ὑπέϑε 7 βάλλον, εὐ ?d * Οὐρανία. Xt € dva,
PoUnéy, ὥς δὰ χαὶ coo. b ὅτι gà VC YXajoy, τὰ dye t 90ygz..
ἄρχειν, ἀλλ: Vaca παρὰ βοὸς εἶναι ὡς χεσθαΐ 5 τε μὴ
Vat vs ᾿ ἄν οὕτω τύ; fyc μεταβαλλ, V χα πάλιν ἐχ 45
οὕτου ej 0; to πρῶτον f, é 0| γένοιτο ἄν à, 182.
τῷ qe ρόνῳ vv ἐχόμενον . "Oy αὐτα ἔ εἶτα, et τ μετα.
βάλλον μόνον à ντίου μεταβαλ 8S, dAiA logs é ἀντίου, Sic ὃ
95 χαὶ γίνε ταβολγ μηδενὸς. ὄντο λὴν πορὸς el ἔσται τὸ
ταβάλλον 6, ὥστε t ἐξ Χείγου γενέσθαι. ἀλλὰ T xal πλέον
ἐμοὺ γινώσχργς τοῦ ? ξξαάνδρου τῶν καὶ Lc ἄντιλ πτέον Q
P. 286» 10 Σχῆμα δὲ q {γ ἱβοειδὰ ἔχειν ,, T MM ἕως;
Τοῦ χα) ὕνε στι ταῦ σφαίραις
80 Meza τὸν περ) τῆς οὐσίᾳ, ὑρανίου -,, Toe Aj. ^; ὃν ἂν $ 1
πρώτῳ βιβλίῳ Avene ef Ὁ, δεή τῷ one χειμένῳ, ὅτι χατὰ oiu
ἐστὶν τῷ οὐρανῷ ἣ γῆσις χα] Ü V, xol φεξῆς πε E τῶν τοπι.-
χῶν σχέσεων C ἤτήσας τὴν τὴν τοῦ δεξιοῦ ἀριστεροῦ τῆς
ἀρχῆς τῆς χινήσεως εὐρὼν καὶ Ταύτης uA ς λογίσατο, ἃ τῆς go
85 dria τὴν αἰτίαν ὁρὰ μετὰ ἧς χινγ, ς σχέμμας ναρ-
2 lon Ἐς χαὶ Om. p. 2. 3 td τῇ μὴν ὅόξαν ἡ τῆσις p
οὐραγί Ἐς 2 72] vot) τὴν ας τῆς om Fe 0. 1] αἰτιατέον ἣ
τὴ οὐρανία, χένῃ Ἐς ἐπέχει) ἔχει καὶ οιἰαῦτα : ταῦτα Fe; Aoc p
ποτε) ποτὲ Ww, 28 εἰ Fb; εἰς 4 | 25g xal] ὃ Fe 6 ἄυτό) voy
c γίνεσϑαι 28 δ᾽ c 29 σφαίραις Ε; I Pope.
θαγίου τι’ e] οὐρανος 32 ἐστὶ Fc

406 SIMPLICII IN L. DE CAELO Il 4 [Arist. p. 9860 10]

γεστέρας οὔσης περὶ τοῦ σχήματος λοιπὸν τοῦ οὐρανίου ζητεῖ xal σαφῶς 182»
χαὶ ἀχριβῶς χαὶ τεταγμένως διὰ πλειόνων ἐπιχειρημάτων, ὅτι σφαιροειδές
ἐστιν, ἀποδείχνυσι. xai τό γε πρῶτον τῶν ἐπιχειρημάτων ἐπὶ ἀξιώματι 25
πρόεισι τῷ λέγοντι’ τὸ πρῶτον φύσει τῶν σχημάτων τοῦ πρώτου φύσει
5 τῶν σωμάτων ἐστί: xal ὅτι πρῶτον φύσει τῶν σωμάτων τὸ οὐράνιόν ἐστι.
ταῦτα οὖν ἐναργῆ λαβὼν συνάγει τὸν λόγον οὕτω τὸ σφαιριχὸν σχῆμα
πρῶτον τῶν σχημάτων ἐστί τὸ πρῶτον τῶν σχημάτων τοῦ πρώτου σώματός 30
ἐστι, τουτέστι τοῦ οὐρανίου. ὅτι δὲ πρῶτον τῶν σχημάτων ἐστὶ τὸ σφαιριχόν,
δείχνυσι χαϑόλου περὶ τῶν σχημάτων διορισάμενος, ποῖόν ἐστι πρῶτον xal
10 ἐν ἐπιπέδοις xal ἐν στερεοῖς. διελὼν οὖν tà ἐπίπεδα σχήματα εἴς τε τὰ 86
εὐθύγραμμα σχήματα χαὶ εἰς τὰ περιφερόγραμμα δείχνυσιν, ὅτι τὸ χυρίως
περιφερόγραμμον 6 χύχλος καὶ ἁπλούστερός ἐστιν xal τελειότερος τῶν εὐϑυ-
Ἰράμμων σχημάτων. xal ὅτι μὲν ἁπλούστερός ἐστι, δείχνυσιν ἐχ τῶν
ὁρισμῶν" εἰ γὰρ χύχλος μέν ἐστι σχῆμα ἐπίπεδον ὑπὸ μιᾶς γραμμῆς πε- 40
10 ριεχόμενον, τῶν δὲ εὐθυγράμμων τὸ ἁπλούστατον τὸ τρίγωνον ὑπὸ τριῶν
εὐθειῶν περιέχεται γραμμῶν, ἐν ἔχάστῳ Ob γένει τὸ ἕν τῶν πολλῶν
ἁπλούστερόν ἐστι, τὸ δὲ ἁπλοῦν πρότερον dsl τοῦ συνϑέτου, εἴπερ éx τῶν
ἁπλῶν τὰ σύνϑετα συνέστηχε, πρῶτον ἄν εἴη τῶν ἐπιπέδων ὁ χύχλος. 56
ἀλλὰ μὴν xal τέλειον τῶν ἐπιπέδων σχημάτων ὁ χύχλος ἐστίν, εἴπερ
90 τέλειόν ἐστιν, οὗ μηδὲν ἔστι λαβεῖν ἔξω τῶν αὐτοῦ μερῶν, ᾧ δὲ 182»
δύναται οἰχείως προστεθῆναι, ὡς διώρισται πρότερον, τοῦτο οὐ τέλειον,
xai τῇ μὲν εὐθεία δυνατὸν ἀεὶ προστίϑεσθαι, τῇ δὲ τὸν χύχλον περιεχούσῃ
ἡραμμῇ οὐ δυνατόν, περιέχεται δὲ τὰ μὲν εὐθύγραμμα ὑπὸ τῶν οὐδέποτε ὃ
τελείων εὐϑειῶν, ὃ OR χύχλος ὑπὸ τῆς ἀεὶ τελείας περιφερείας" δῆλον, ὅτι
95 τέλειον τῶν ἐπιπέδων σχημάτων ὃ χκύχλος ἐστί, τὸ δὲ τέλειον πανταχοῦ
τοῦ ἀτελοῦς πρότερόν ἐστι τῇ φύσει, εἴπερ τὰ ἀτελῆ ἐχ τῶν τελείων με-

ταλαγχᾶνει τελειότητος" xal χατὰ τοῦτο ἄρα 6 χύχλος τῶν εὐϑυγράμμων 10
σχημάτων πρότερος. οὐ μόνην ὃὲ χατὰ τὴν οὐσίαν, ἀλλὰ χαὶ τῷ χρόνῳ
πρότερόν ἐστι τὸ τέλειον τοῦ ἀτελοῦς" ὅταν uiv γὰρ ἐπὶ τοῦ αὐτοῦ Aro,
80 ἄμφω, ὡς ἐπὶ τῶν ἐν τενέσει, τὸ ἀτελὲς τοῦ τελείου πρότερόν ἔστι τῷ
χρόνῳ: πρότερον γὰρ Grípua ἐμβρύου χαὶ τοῦτο τοῦ βρέφους τῷ χρήνῳ᾽ 1
ἀλλὰ προηγεῖται τῷ pov τοῦ σπέρματος ὃ σπερμαίνων χαὶ τῶν γινομέ-

2 ὅτι b: δείχνωσιν ὅτι À: δείχνυσιν ὅτι Or, Fc ὦ ἐστι Fe ἀποδείχνυσι A: osten-
dens b: om. Fe 1 τὸ ΑΕ: ὅτι τὸ c 6 οὕτως c 1 σώματός) τῶν σωμα-
τῶν ὁ 8 post ἐστι (pr) add. τὸ πρῶτον ἄρα τῶν σχημάτων τοῦ πρώτου πώματός
ἐστι e 9 x«t om. Fe ^— 12 χαὶ (pr)] ἐστὶ καὶ Fe(b), sed ἐστὲ punctis
suppositis del. F ἐστι Fe 15 ὑπὸ] ἐστιν ὃ ὑπὸ Fc li πρότερον b: πρῶ-
τον AF 18 6] σχημάτων ὁ Fe ]9 τέλειον Ab: τέλος FK: τέλειος Kc

ἐστίν oin. Fc 90 τέλειόν A: τέλ FK: τέλειος K* ἔστιν ἔξω λαβεῖν Fbe

o δὲ] ὃ Fc 2l xposceürvat F: προστεϑεῖναι A τοῦτο οὐ) τὸ Fc 24 ónkov
AFb; fort. ὀγλον οὖν 28 πρότερον Fe 0 πρότερόν b: πρῶτον AF

21 πρότερον b: πρῶτον AF £udp2o9 scripsi: ἔμβρυον ΔΕ: 7| ἔμβρυον Kc

32 6 σπερμαίνων)] τὸ σπερμαῖνον Fc

SIMPLICII IN L. DE CAELO Il 4 (Arist. p. 28θ0 [0] 401

νων Éxdgtou τό τε γενητὸν xal τὸ ἀΐδιον αὐτοῦ αἴτιον τέλεια ἀτελοῦς. 182b
ὥσπερ δὲ ἐν τοῖς ἐπιπέδοις ἁπλοῦς τέ ἐστιν ὁ χύχλος χαὶ τέλειος, οὕτως
ἐν «oig στερεοῖς ἢ σφαῖρα xal διὰ τὰς αὐτὰς αἰτίας. xal γὰρ xal ἢ 30
σφαῖρα ἐν τοῖς στερεοῖς ὑπὸ μιᾶς ἐπιφανείας περιέχεται τῶν εὐθυγράμμων
στερεῶν σχημάτων ὑπὸ πλειόνων ἐπιφανθειῶν περιεχομένων, xal ἣ περι-
ἔχουσα τὴν σφαῖραν ἐπιφάνεια μόνη τέλειός ἐστιν ὡς ἀνεπίδεχτος προσ-
ϑήχης οἰχείας. ὡς ἄρα 6 χύχλος ἐν τοῖς ἐπιπέδοις, οὕτως 25
σφαῖρα ἐν τοῖς στερεοῖς" πρώτη ἄρα f, σφαῖρα τῶν στερεῶν σχημᾶ-
των xat' οὐσίαν xal εἰχότως τῷ πρώτῳ χατ᾽ οὐσίαν τῶν σωμάτων
ἐφήρμοσεν.

Ὅτι δὲ ἁπλῇ μόνη τῶν στερεῶν σχημάτων ἐστὶν $ σφαῖρα, xal ταύ-
τὴν εἶχον περὶ αὐτῆς ἔννοιαν οἱ φυσιχοί, δηλοῦσιν οἱ ἐξ ἐπιπέδων τὰ 80
σώματα γεννῶντες xal εἰς τὰ ἐπίπεδα διαιροῦντες αὐτά. οὗτοι γὰρ χαίτοι
στοιχεῖα χαὶ ἀρχὰς τῶν σωμάτων τὰ ἐπίπεδα λέγοντες μόνην ὅμως τῶν
στερεῶν οὐ διαιροῦσι τὴν σφαῖραν ὡς οὐχ ἔχουσαν πλείους ἐπιφανείας ἣ
μίαν. τί οὖν; φαίη dv τις, οὐχ ἔστι σῶμα xal ἢ σφαῖρα xal μέρη ἔχει 8
xal δύναται διαιρεθῆναι εἰς τὰ μέρη; ταύτην λύων τὴν ἔνστασιν ὁ 'Apt-
στοτέλης ἄλλην φησὶν εἶναι τὴν εἰς τὰ ἐπίπεδα διαίρεσιν χαὶ ἄλλην τὴν
εἰς τὰ μέρη" ἢ μὲν γὰρ εἰς τὰ ἐπίπεδα ὡς εἰς ἁπλούστερα xal στοιχειω-
δέστερα xai ἄλλα τῷ εἴδει γίνεται" οὐ γὰρ εἰς σώματα, ἀλλ᾽ εἰς ἀσώματα" 40
τὸ δὲ εἰς τὰ μέρη διαιρούμενον σῶμα εἰς σώματα διαιρεῖται τὴν αὐτὴν
οὐσίαν ἔχοντα τῷ ὅλῳ, ὡς f, σφαῖρα εἰς ἡμισφαίρια, xal ἢ μὲν εἰς τὰ
μέρη τοιαύτη διαίρεσις xal τοῖς ἁπλοῖς ὑπάρχει. ἢ ὃὲ εἰς τὰ ἐπίπεδα
μόνοις τοῖς συνθέτοις" διὸ τὸ μὴ διαιρεῖσϑαι τὴν σφαῖραν εἰς ἐπίπεδα ὑπ᾽ 45
ἐχείνων τεχμήριον τοῦ ἁπλῆν νομίζεσϑαι αὐτήν.

Καὶ ἄλλως δὲ δείχνυσιν, ὅτι πρῶτον τῶν σχημάτων ἐν μὲν τοῖς 1885
ἐπιπέδοις ὃ χύχλος, ἐν δὲ τοῖς στερεοῖς f, σφαῖρα, ἀπὸ τῆς τῶν ἀριϑμῶν
τάξεως πάλιν. εἰ γὰρ πρότερον τὸ ἕν τοῖν δυοῖν, χαί ἐστιν ὁ μὲν χύχλος
χατὰ τὸ ἕν ὑπὸ μιᾶς γραμμῆς περιεχόμενος, τὸ δὲ τρίγωνον, ὅπερ ἐστὶ ὅ
τῶν εὐϑθυγράμμων σγημάτων τὸ ἁπλούστατον, χατὰ τὰ δύο δυσὶν ὀρϑαῖς
ἴσας ἔχον τὰς ἐντὸς τωνίας, εἴη dv 6 χύχλος πρῶτον’ εἰ δὲ τῷ τριγώνῳ
τις τὸ ὃν ἀφορίσοι, ὃ χύχλος ἁπλούστερος ὧν τοῦ τριγώνου οὐχέτι ἂν εἴη
σχῆμα" τοῦ γὰρ ἑνὸς οὐδέν ἐστιν ἁπλούστερον. εἰ οὖν ὡς ἐν τοῖς ἐπι-
πέδοις σχήμασιν 6 χύχλος ἔχει πρὸς τὰ εὐθύγραμμα, οὕτως ἐν τοῖς στε-
ρεοῖς ἢ σφαῖρα, δῆλον, ὅτι πρώτη dy εἴη f| σφαῖρα. τὴν δὲ ἀναλογίαν
ταύτην ὡς σαφῇ παρεὶς προσθεῖναι τὸ συμπέρασμα τῆς ὅλης ἀποδείξεως
ἐπήγαγε παρασυναπτιχῶς μετὰ τὴν ἀπόδειξιν. ἐπειδὴ γὰρ τὸ πρῶτον 16
σχῆμα, τουτέστι τὸ σφαιριχόν, ὡς ἀποδέδειχται, τοῦ πρώτου σώματός

A. γινητὸν] γεννητὸν ΑΕ: dd quod genuit b: γεννῆσαν Kc τέλεια] ὡς τέλεια Fc
XE χαὶ 1] ἡ Fe 15 οὐχ AC: om. F: μὴ K*c 24. 20 εἰς ἐπίπεδα ὑπ᾽ ἐκείνων
“Δι Cb: ὑπ᾽ ἐχείνων εἰς ἐπίπεδα Fc 28 πρότερον Ὁ: πρῶτον ΔΕ τοῖν] τῶν Fe

ΣΟ τῶν] τῶν ἐπιπέδων Fc 34 ἀπόδειξιν b: ἀπο A: ἀπόδοσιν Fc

408 SIMPLICII IN L. DE CAELO 1 4 (Arist. p. 386 10]

ἐστιν: ἀνάγχη γὰρ εἶναι τὸ πρῶτον τοῦ πρώτου" πρῶτον δὲ σῶμα τὸ τῆς 183^
ἀπλανοῦς, ὅπερ εἶπεν ἐν τῇ ἐσχάτῃ περιφορᾷ, τὸ ἄρα σφαιριχὸν
σχῆμα τοῦ ἀπλανοῦς οὐρανίου σώματός ἐστι τοῦ τὴν χύχλῳ φορὰν περι-
φερομένου. εἰ δὲ πρότερον μὲν ἀπὸ τῆς χύχλῳ χινήσεως πρῶτον ἔδειξε 20
τῇ φύσει τὸ οὐράνιον σῶμα’ χαὶ γὰρ ὅτι ἀΐδιον, ἐχ τούτου ἔδειξε" νῦν δὲ
ἀπὸ τοῦ πρῶτον εἶναι τῇ φύσει δείχνυσιν, ὅτι σφαιριχόν, μὴ νομιζέτω τις
διάλληλον εἶναι τὴν δεῖξιν’ οὐ γὰρ ταὐτόν ἐστι τὸ χύχλῳ χινεῖσϑαι xal τὸ
σφαιριχὸν εἶναι’ δύναται γάρ τι xal σφαῖρα ὃν μὴ χύχλῳ χινεῖσϑαι xal 25
χύχλῳ χινούμενον μὴ εἶναι σφαῖρα. δεῖξας δὲ τὸ τῆς ἀπλανοῦς σῶμα
σφαιροειδὲς ὃν ὡς πρώτῳ σώματι πρώτου σχήματος τοῦ σφαιριχοῦ προσ-
ἥχοντος δείχνυσιν ἀχολούϑως xal τὰ περιεχόμενα ὑπ᾽ αὐτοῦ σώματα xai
ἁπτόμενα αὐτοῦ πανταχόϑεν τῆς χοίλης ἐπιφανείας σφαιριχὰ χαὶ αὐτὰ 80
ὄντα. Tj γὰρ χενὸν ἀνάγχη εἶναι μεταξύ, ὅπερ ἀδύνατον δέδειχται, Tj, εἰ
πάντα πλήρη. ἀνάγχη τὸ πανταχόϑεν ἁπτόμενον τῆς χοίλης ἐπιφανείας
τοῦ σφαιριχοῦ σχήματος καὶ αὐτὸ σφαιριχὸν εἶναι, xaxà δὲ τὴν ἀχολουϑίαν
τὴν αὐτὴν xal μετὰ τὸ ϑεῖον σῶμα τὰ ἐν γενέσει xal φϑορᾶᾷ, ἅπερ ἄμα s5
πάντα ὡς ἕν πρὸς τὸ μέσον ixdAeoe, σφαιριχὰ εἶναι xal ταῦτα τὰ γὰρ
ὑπὸ τοῦ σφαιροειδοῦς περιεχόμενα χαὶ ἁπτόμενα αὐτοῦ πανταχόϑεν ὡς
μηδὲν χενὸν ἀπολείπεσϑαι σφαιροειδῆ x«l αὐτὰ ἀνάγχη εἶναι, τὰ δὲ ὑπὸ
σελήνην ἅπτεται τῆς σεληνιαχῇῆς σφαίρας. 40
Καὶ ὅτι μὲν παντὸς ἅμα τοῦ ἐν γενέσει σώματος ὡς ἑνὸς τὸ σχῆμα
σφαιριχόν ἐστιν, ἔδειξε νῦν’ ὅτι δὲ xal ἑχάστου τῶν τεσσάρων τὸ οἰχεῖον
σχῆμα σφαιριχόν ἐστιν, ὀλίγον προελθὼν ἀποδείξει. οὐ γὰρ ἀνάγχη, εἰ
τοῦ πυρὸς ἔξωϑεν ἐπιφάνεια σφαιριχὴ τῷ ἅπτεσθαι τοιαύτης, χαὶ τὴν ἐν- 45
τὸς ὁμοίαν εἶναι" τοῦτο γὰρ ἐπὶ τῶν χατὰ τὴν ἑαυτῶν οὐσίαν ἐχόντων τὸ
σφαιριχὸν ἀναγχαῖόν | ἐστι xal οὐχ ἐπὶ τῶν ἄλλοις συντυπουμένων. 1830
Μέχρι τούτων τὸ πρῶτον ἐπιχείρηυα συνεπληρώϑη τὸ δειχνύον, ὅτι
σφαιροξιδὴς 6 οὐρανός, ix τοῦ δεῖν τὸ πρῶτον τῶν σχημάτων τῷ πρώτῳ
τῶν σωμάτων ὑπάρχειν ὡς χατ᾽ οὐσίαν αὐτῷ xal χατὰ φύσιν πρησῆχκον" à
εἰ δὲ οὗτος σφαιροειδής, xal ὁ ὅλος χόσμος τοιοῦτος. χαλὸν ὃὲ ἄν εἴη xal
τῶν τῷ [[λάτωνι περὶ τοῦ χησμιχοῦ σχήματος ῥηϑέντων ἀχοῦσαι" “σχῆμα
δὲ ἔδωχεν αὐτῷ τὸ πρέπον χαὶ τὸ συγγενές" τῷ δὲ τὰ πάντα ἐν ἑαυτῷ
περιέχειν μέλλοντι ζῴῳ πρέπον dv εἴη σχῆμα τὸ περιειληφὸς ἐν ἑαυτῷ 10
πᾶντα ὅσα σχήματα" διὸ xal σφαιρηειδὲς ἐχ μέσου, πάντῃ πρὸς τελευτὰς
ἴσον ἀπέχον χυχλητερὲς αὐτὸ ἐτορνώσατο, πάντων τελειότατον ὁμοιότατόν

| γὰρ om. Fe 8 τι Ab: om. Fe σφαῖρα) σφαιριχὸν Fc ὃν b: τι ὃν AFe
) σφαῖρα] σφαιριχόν ἔς 12 πανταχόϑεν αὐτοῦ Fc κοίλης F: xot; Ab

σχήματος AFb: σώματος Ce 159. 16 τὴν dxoloud(aw τὴν αὐτὴν A: τὴν αὐτὴν

ἀχολουϑίαν Fc: illationem hanc b 16 μετὰ Ab: τὰ μετὰ CFe 20 ἅπτεσϑαι ec
23 εἰ A: εἰ ἡ Fe 24 τῷ] διὰ τὸ Fe 26 οὐχ om. Fe 2 συνεπλήρωσε

3l τῷ om. Fe ὑηϑέντων)] Tim. 23 b ἀκοῦσαι] ἐπακοῦσαι λόγων Fc
E)

94 πάντῃ AF: πᾶντα A^ τελευτὰς ΔΑ: τὰς τελευτὰς Fc δῦ ἐτορνωσατο F: ἑτορ-
νεύσατο c

SIMPLICII IN L. DE CAELO II 4 [Arist. p. 286010. 287411] 409

τε αὐτὸ ἑαυτῷ σχημάτων νομίσας μυρίῳ χάλλιον ὅμοιον ἀνομοίου. τί 183b

τοίνυν διαφέρει πρέπον xal συγγενὲς εἰπεῖν τοῦ “᾿οἰχειότατόν τε τῇ οὐσία 1

xai τῇ φύσει"; εἴρηται δὲ χαΐί, ὅτι πάντων τελειότατον σχημάτων τὸ

σφαιριχόν ἐστιν. ἐφεξῆς δὲ χαὶ τὰ ἄλλα παρεξιὼν ὃ ᾿Αριστοτέλης φα-
5 νήσεται.

p.287311. Ἔτι δὲ ἐπεὶ φαίνεται xal ὑπόχειται ἕως τοῦ διὰ τὸ μὴ
τὴν αὐτὴν χώραν χατέχειν τὸ ὅλον. '

Δεύτερον ἐπιχείρημα δειχνύον, ὅτι σφαιροειδής ἐστιν ὃ οὐρανός, ἐχ
τῶν προαποδεδειγμένων. εἰ γὰρ χύχλῳ περιφέρεται 6 οὐρανός, ὡς δέ- 90
10 δειχται πρότερον, xal μήτε χενόν ἐστιν ἐχτὸς αὐτοῦ μήτε τόπος, ὡς xal
τοῦτο προαποδέδειχται, σφαιριχὸν αὐτὸν εἶναι ἀνάγχη. εἰ γὰρ εὐθύγραμμον
εἴη τὸ σχῆμα, οὐχ ἄν περιφερόμενος τὸν αὐτὸν χαϑέξει τόπον’ οὐδὲ γὰρ
τὰ μέρη ἐν τοῖς ἀλλήλων τόποις χωρηϑήσεται" ai γὰρ ἐξοχαὶ τῶν γωνιῶν 30
χινουμένων ποιοῦσιν, ὅπου πρότερον ἦν σῶμα, νῦν οὐχ εἶναι, χαὶ
15 οὗ νῦν οὐχ ἔστι, πάλιν εἶναι, μείζονα τῶν εἰσοχῶν τόπον ἐπιλαμβά-
γηυσαι, ὥστε χενὸν ἄν εἴη καὶ τόπος ἐχτὸς ὁ τὰς ἐξοχὰς τῶν γωνιῶν ὃ5-
χόμενος.
Τὸ δὲ συμβήσεται xal τόπον εἶναι ἔξω xal σῶμα xal χενὸν
ἤτοι ἀντὶ τοῦ 7| τόπον ἣ σῶμα 7| χενὸν εἴρηται: πάντως γὰρ ἕν τι τού- Sb
20 τῶν ἔσται ἐχτὸς αὐτοῦ: ἢ μᾶλλον, ὅσα ἀποδέδειχται μὴ εἶναι ἔξω τοῦ
οὐρανοῦ, σῶμα, χενόν, τόπος, πάντα ἔσται, ἐὰν χύχλῳ χινούμενος ὁ οὐρα-
νὸς εὐθυγραμμιχὸν ἔχῃ τὸ σχῆμα. εἰ γάρ, ὅπου πρότερον ἦν σῶμα, νῦν
οὐχ ἔσται, χενὸν ἄν εἴη, χαὶ εἰ, οὗ νῦν οὐχ ἔστι, πάλιν ἔσται, σῶμα ἂν 40
εἴη xal τόπος 6 δεχτιχὸς αὐτοῦ" τὸ γὰρ τέως χενὸν τόπος ἐγένετο δεξά-
£» μενος σῶμα. γίνεται δὲ σῶμα ἐχτὸς αὐτοῦ οὐχ ἄλλο παρὰ τὰ μόρια
αὐτοῦ, ἀλλὰ χαϑ᾽ ὅσον, χαϑ᾽ ὃ μέρος ἐχτὸς αὐτοῦ οὐχ Tv σῶμα, xat ἐχεῖνο
Ἰΐεται σῶμα ἐν τῇ περιφορᾷ. xdv μὴ εὐθυγραμμιχὸν δέ, φησίν, T) τὸ 45
τοῦ οὐρανοῦ σχῆμα, ἀλλά τι ἄλλο μὴ σφαιρικόν: τοῦτο γὰρ ἐδήλωσε διὰ
τοῦ [μὴ ἴσας ἔχον τὰς àx τοῦ μέσου γραμμάς, ἀλλὰ φαχοειδὲς 1844
“ἢ φοειδές: ἐν ἅπασι, φησί, τοῖς τοιούτοις συμβήσεται xal τόπον
“ἔξω xal χενὸν εἶναι τῆς περιφορᾶς διὰ τὸ μὴ τὴν αὐτὴν χώραν
watéysiy τὸ ὅλον. ταῦτα τοῦ ᾿Αριστοτέλους εἰπόντος xal ὁ ᾿Αλέξανδρος δ
«ἀνθυπάγει καλῶς, ὅτι οὐχ ἁπλῶς ὑγιὴς ἐπὶ τούτων ὁ λόγος, ἀλλ᾽ εἰ μὲν
-«-Ἰ-οαχοειδὲς ὃν τοὺς πόλους ἔχει χατὰ τὰ χέντρα τῶν ἐπιπέδων, τὸν αὐτὸν
“Ξξεὶ χαϑέξει τόπον περιφερόμενον, εἰ δὲ χατὰ τὴν περιφέρειαν ἔχει τοὺς

"Ως φ)εξιὼν Α΄: μεγίγαςίαπα Ὁ: παραξέων Fc 6 ὃ᾽ ς 10 μήτε (pr) F: μή τι
» 13 τοῖς] in ras. F: τοῖς τῶν A 16 εἰσοχὰς c 29 μέσου Fb:
POUCA ἀλλὰ AFb: οἷον c φαχοειδὲς F: σφαχοειδὲς A 90. dzact] ἅπασι
ie c τοῖς τοιούτοις Om. c 3l περιφορᾶς] φορᾶς c 94 φαχοειδὲς F:

Fr*uoedic A

410 SIMPLICII ΙΝ L. DE CAELO II 4 [Arist. p. 987411]

πόλους, ὥστε ἐπὶ rb χυχλιχὸν σχῆμα γίνεσϑαι τὴν περιφοράν, ἀνάγκη 1842
χενὸν ἀπολείπεσθαι xal τόπον: ὁμοίως δὲ χαὶ εἰ ὠοειδὲς ὃν μὴ χατὰ τὸ ni
μῆχος ἔχει τοὺς πόλους, ἀλλὰ πλαγίους, ὡς χατὰ τὸ μῆχος γίνεσϑαι τὴν
περιστροφήν, ἀνάγκη χενὸν ἀπολείπειν, εἰ δὲ χατὰ τὸ μῆχος ἔχοι τοὺς
5 πόλους, οὐχέτι. xal ὁ χύλινδρος δὲ xal Ó χῶνος χαὶ τὸ ῥομβοειδὲς χαλού- 15
μενον στερεόν, ὅπερ ἐχ δυοῖν χώνων χατὰ τὰς βάσεις συνημμένων συν-
ἔστηχεν, ἐὰν περὶ τὸν αὑτῶν ἄξονα χινῶνται, τὸν αὐτὸν ἀεὶ χατέχουσι
τόπον. τί δήποτε οὖν οὕτως ἐχόντων τούτων ἀδιορίστως αὐτὸ τέϑειχεν ὁ
᾿Αριστοτέλης; 3| τὸ συμβήσεται νῦν χυρίως ἀχουόμενον λύξι τὴν ἀπο-
10 ρίαν; ἐν ἅπασι γὰρ τούτοις ἄλλως χαὶ ἄλλως τῶν πόλων λαμβανομένων 90
συμβήσεται χατά τινα λῆψιν χαὶ τόπον ἔξω χαὶ κενὸν εἶναι τῆς φορᾶς, τὸ
δὲ σφαιριχὸν σχῆμα διὰ τὴν ὁμοιότητα, ὅπως ἄν ληφθῶσιν ol πόλοι, ἐν
τῷ αὐτῷ ἀεὶ τόπῳ περιστραφήσεται, διότι πάσας ἴσας ἔχει τὰς ἀπὸ τοῦ
μέσου" ὁμοιομερὲς γὰρ ὃν τί μᾶλλον τόδε ἢ τόδε πλέον T| ἔλαττον διέστηχε 96
15 τοῦ μέσου:

'O μὲν οὖν ᾿Αριστοτέλης ix τῶν φυσιχῶς προαποδεδειγμένων τοῦ τε
μηδὲν εἶναι ἔξω τοῦ οὐρανοῦ σῶμα μήτε τόπον μήτε χενὸν συλλογίζεται
ἐν δευτέρῳ σχήματι, ὅτι σφαιροειδής ἐστιν ὁ οὐρανός, οὕτως" ὁ οὐρανὸς 80
χύχλῳ χινούμενος τὸν αὐτὸν ἀεὶ τόπον χατέχει" οὐδὲν τῶν ἄλλο σχῆμα

40 ἐχόντων παρὰ τὸ σφαιριχὸν χύχλῳ χινούμενον τὸν αὐτὸν ἀεὶ τόπον
χατέχει, ἀλλὰ τὰ μὲν εὐθυγραμμιχὰ περιφερόμενα xal τόπον ἀπολείπει
xal χενὸν xal σῶμα, ὡς εἴρηται πρότερον, τὰ δὲ περιφερόγραμμα πᾶντα
οὐχ ἀεὶ πληροῖ τὸν τόπον. συμβαίνει γὰρ χατά τινα τῶν πόλων λῆψιν 35
ἀπολείπειν τε καὶ προσλαμβάνειν τοῦ ἔξωϑεν τόπου" 6 ἄρα οὐρανὸς οὐδὲν

25 ἂν ἔχοι τῶν ἄλλων σχημάτων παρὰ τὸ σφαιριχόν. οἱ δὲ ἀστρονόμοι
συγχωροῦντές τισι τῶν σχημάτων, οἷον χυλίνδρῳ χαὶ χώνῳ χαὶ τῷ φα-
χηειδεῖ xal ὠρφειδεῖ xal τῷ ῥομβοξιδεῖ χαλουμένῳ στερεῷ. οὕτως ἔχειν 40
τοὺς πόλους, ὡς ἀεὶ τὸν αὐτὸν χατέχειν τόπον, ix τῶν φαινομένων δειχνύ-
ουσι μηδὲν ἄλλη σχῆμα τὸν οὐρανὸν ἔχειν δυνάμενον πλὴν τοῦ σφαιριχοῦ.

80 xdv γὰρ οἱ ἀπλανεῖς ἐπὶ παραλλήλων χύχλων τῶν αὐτῶν ἀεὶ φέρεσθαι
δοχοῦντες τὸ αὐτὸ φυλάττουσιν ἀπόστημα πρὸς ἡμᾶς, ἀλλ᾽ οἵ γε πλανᾶ- τ
σϑαι λεγόμενοι ἐπὶ λοξοῦ χινούμενοι χύχλου xai ἐξ ἄλλου παραλιλήλου 1840

ig ἄλλον μεταβαίνοντες πλείγνα xal ἐλάττονα τὴν πρὸς ἡμᾶς ἀπόστασιν

(03 49

ξουσιν, οὐ τῷ ἀπόγειοι xal περίγειοι γίνεσϑαι, ὥσπερ νῦν λέγομεν, ἀλλὰ
35 τῷ ἀνίσους ἐπὶ τῶν ἄλλων σχημάτων εἶναι τὰς ἀπὸ τῆς γῆς ἐπὶ τὰ διά-

] ὥστε scripsi: ut b: ὥσπερ A: ὡς μὴ Fc γίνεσθαι Fb: γίνεται Α 4 χατὰ
τὸ] μὴ χατὰ τὸ F: μὴ κατὰ e ἔχοι F: ἔχ A: ἔχει Ke 6 στερεόν Εἰ: στερ-
ρεόν Δα 1 αὑτῶν] αὐτῶν A: ἑαυτῶν Fc 8 ἐχόντων toottov] αὐτῶν ἐχόντων Fe
ἀορίστως Fo 10 τούτοις Ε: τούτους comp. A 14 μᾶλλον] μᾶλλον κατὰ Fc
διέστηκε Kbe: διεστήχοι A: comp. Εἰ; fort. ἂν διεστύ κοι 2] εὐθύγραμμα c 24 τοῦ]
μέρη τοῦ Fc 26. 21 φαχοειδεῖ c: φαχχοειδεῖ A (F hie lae. 40.) 27 wottbet c:
ὠειδεῖ Α στερεῷ ce: στερρεῷ Α: στερεῶς F 28 τῶν Eb: τόπων A

Jl φυλάττωσιν Fe 293 ἄλλον] ἄλλον ἀεὶ Fc 95 ἐπὶ] πρὸς Fe

E»

SIMPLICII IN L. DE CAELO 11 4 (Arist. p. 287311. 23] 411

qopa τοῦ οὐρανοῦ μέρη προσπιπτούσας εὐθείας“ μείζονες dpa xal ἐλάττονες 184^
ἀλλήλων χαὶ αὐτοὶ ἑαυτῶν φανήσονται χατὰ τὰς διαφόρους ἀποστάσεις τὰς 6
πρὸς ἡμᾶς xal ἐπὶ τῆς αὐτῆς ἐπιφανείας ὄντες. 6 δὲ [Πτολεμαῖος τὸ
σφαιριχὸν σχῆμα συνελογίσατο xal ἐχ τοῦ μὴ δύνασθαι xav! ἄλλην ὑπό-
ϑεσιν τὰ τῶν ὡροσχοπίων χατασχευὰς συμφωνεῖν, χαὶ φυσιχῶς δὲ ἐπιβαλ-
λων 6 ϑαυμάσιος τῶν [[λάτωνι ῥηϑέντων μέμνηται" “τῶν σωμάτων, φησί,
πάντων λεπτομερέστερος xal ὁμοιομερέστερός ἐστιν 6 αἰϑήρ, τῶν δὲ ὅμοιο-
μερῶν ὁμοιομερεῖς αἱ ἐπιφάνειαι, (ὁμοιομερεῖς δὲ ἐπιφάνειαι) μόναι ἥ τε
χυχλητερὴς ἐν τοῖς ἐπιπέδοις καὶ τῶν στερεῶν fj σφαιριχή.᾽ 16

p.287323 Ἔτι δὲ εἰ τῶν μὲν χινήσεων τὸ μέτρον ἕως τοῦ σφαι-
ροειδῇ αὐτὸν ἀνάγχη εἶναι.

Τρίτον ἐπιχείρημα τοῦτο δειχνύον, ὅτι σφαιρικόν ἐστι τὸ τοῦ οὐρανοῦ 20
σχῆμα. ἣ δὲ συναγωγὴ τοῦ λόγου τοιαύτη" ἢ τοῦ οὐρανοῦ χίνησις μέτρον
χινήσεών ἐστιν’ T, μετροῦσα δὲ χίνησις 7, ἐλαχίστη ἐστίν: ἐλαχίστη δὲ ἢ
ταχίστη" ταχίστη δὲ χίνησις ἀπὸ τῆς αὐτῆς δυνάμεως f χατὰ τῆς ἐλα-
χίστης διαστάσεως" ἐλαχίστη δὲ τῶν ἴσον χωρίον περιεχόντων σχημάτων 25
ἐν μὲν τοῖς ἐπιπέδοις fj χυχλιχὴ γραμμή, ἐν δὲ τοῖς στερεοῖς ἢ σφαιριχὴ
ἐπιφάνεια: ἢ ἄρα οὐρανία περιφορὰ σώματός ἐστιν σφαιριχὸν ἔχοντος
σχῆμα. τῶν δὲ λημμάτων ἔχαστον τὸ μὲν τὴν οὐρανίαν περιφορὰν μέ-
τρον εἶναι τῶν χινήσεων ἐν τῷ τετάρτῳ τῆς Guo ἀχροάσεως ἐν τοῖς 80
περὶ χρόνου λόγοις δέδειχται. xal νῦν συντόμως ὑπέμνησται ἣ αἰτία" διὰ
τὰρ τὸ εἶναι μόνη χίνησις ὁμαλὴς xai συνεχὴς xal ἀίδιος. δεῖ
Ἰὰρ τὸ μέτρον τῶν χινήσεων χίνησιν εἶναι xal αὐτό, ὡς τῶν μεγεϑῶν
μέγεθος xai τῶν μονάδων μονάδα xal τῶν χοῶν χοῦν xat τῶν ῥοπῶν 35
ῥοπήν. δεῖ δὲ xal συνεχῇ εἶναι τὴν τὰς ἄλλας μετροῦσαν xívmow* εἰ γὰρ
διαλαμβάνοιτο στάσει, πῶς μετρήσει τὰς συνεχεῖς; δεῖ δὲ χαὶ ὁμαλὲς
εἶναι τὸ μέτρον’ εἰ γὰρ ἐπιτείνοιτο χαὶ ανίοιτο, πῶς ἄν μετρήσειεν;
ὅμοιον γὰρ ὡς εἰ πῆχύν τις ποτὲ μὲν ἐχτεινόμενον ποτὲ δὲ συστελλό- 40
μενον εἰς μέτρον παραλαμβᾶάνοι. δεῖ δὲ xai ἀίδιον εἶναι τὴν μετροῦσαν
χίνησιν: del γὰρ οὔσης χινήσεως ἀεὶ δεῖ xal τὸ μετροῦν αὐτὴν εἶναι.
ταῦτα δὲ ἅμα πάντα, τὸ συνεχές, τὸ ὁμαλές, τὸ ἀΐδιον, μόνῃ πρόσεστι
τῇ τοῦ οὐρανοῦ χινήσει᾽ ὀρϑῶς οὖν εἴρηται, ὅτι ἢ τοῦ οὐρανοῦ περιφορὰ 45
μέτρον ἐστὶ τῶν ἄλλων χινήσεων. xaÜü' ἔχαστον OE γένος τῶν μετρου-

gm. εἰζονες Fb: μείζον᾽ A 3 [IxoAepaioz] Σύντ. 1 2 9 ὡροσχοπιῶν À: ὡροσχο-
t€ «sv F: ὡροσχοπείων c 6 Πλάτωνι) Tim. 33 b σωμάτων) σωμάτων γάρ Fc
Ὠς-Σ ΕΠ Ptolem. Σύντ. 12. p. 10 Ilalma 7 ἐστιν om. Fe ὃ ὁμοιομερεῖς δὲ ἐπιφάνειαι
Àc à «i e Ptolemaeo: om. AFbe 9 στερεῶν Εἰ: στερρεῶν Α 14 δὲ (ρτ.) Fb:

X».
na.

Α 15 ἀπὸ] ὑπὸ c τῆς Ε: τῇ ἃ 18 ἐστι Fc 19 σγῆμα Fb:
E 20 ἐν (pr.)] xai ἐν Fc τετάρτῳ] cap. 11 2] δέδειχται AC:

TOO S ἐξδειχται Fe ὑπέμνησται ACF : ὑπομέμνησται K: ὑπομέμνηται c ἡ αἰτία ACF:

Tue

εκίτίας c 22 γὰρ om. c 27 ἁνίοιτο CF: ἀνί {το A: ἀνιεῖτο c μετρή-

δεισν CF. μετρήσαιεν Α

4 SIMPLICII IN L. DE CAELO Π 4 (Arist. p. 287223]

μένων τε xal | μετρούντων τὸ ἐλάχιστόν ἐστι tb μέτρον" εἰ μὲν γὰρ 1885
στάδια eim, στάδιον, εἰ δὲ μονάδες, μονάς, εἰ χύαϑοι, χύαϑος, xal ἀεὶ τὸ
τοῦ ἐλαχίστου μεῖζον, xdv ἄλλο τι μετρῇ, ἀλλὰ xal αὐτὸ ὑπὸ τοῦ ἐλαχί-
στου μετρεῖται" Ó γοῦν πῆχυς μέτρον ὧν ὑπὸ τοῦ ποδὸς ὅμως μετρεῖται 5
5 xal ὃ ποὺς ὑπὸ δαχτύλους ἐλαχίστη δὲ χίνησις ἢ ἐν ἐλαχίστῳ χρόνῳ
γινομένη" ἐν ἐλαχίστῳ δὲ χρόνῳ τὸ ἴσον περίξισιν ἣ ταχίστη" ταχίστη
δὲ ἀπὸ τῆς αὐτῆς δυνάμεως 7, τὸ ἴσον uiv περιιοῦσα χωρίον, οἷον δεχά-
πλεῦρον ἐμβαδόν, δι᾽ ἐλαχίστης δὲ τῆς περιεχούσης αὐτὸ διαστάσεως, ἵνα 10
τῆς αὐτῆς μενούσης τῆς τὸ αὐτὸ χωρίον περιιούσης ἐλαχίστη xai dua
10 ταχίστη γένηται ἣ χίνησις xal παρὰ τὸν χρόνον xal παρὰ τὴν διάστασιν
τὴν περιέχουσαν: ἐλαχίστη δὲ τῶν ἀπὸ τοῦ αὐτοῦ ἐπὶ τὸ αὐτό, τουτέστι
τῶν σχῆμα περιεχουσῶν τι xai δριζουσῶν διαστάσεων, ἐν μὲν ἐπιπέδοις 15
f, χυχλιχή, ἐν δὲ στερεοῖς ἢ σφαιριχή, διότι δέδειχται xal πρὸ ᾿Αριστοτέ-
λους μὲν πάντως, εἴπερ αὐτὸς ὡς δεδειγμένῳ συγχέχρηται, xal παρὰ 'Ap-
15 χιμήδους xai παρὰ Ζηνοδώρου πλατύτερον, ὅτι τῶν ἰσοπεριμέτρων σχης-
μάτων πολυχωρητότερός ἐστιν ἐν μὲν τοῖς ἐπιπέδοις 6 χύχλος, ἐν δὲ τοῖς 90
στερεοῖς ἢ σφαῖρα. τούτῳ δὲ ἀχόλουϑόν ἐστι τὸ νῦν ὑπὸ τοῦ ᾿Αριστοτέ-
λους λεγόμενον τὸ τῶν τὰ ἴσα ἐπίπεδα περιεχουσῶν γραμμῶν ἐλαχίστην
. εἶναι τὴν χυχλιχήν, ὁμοίως δὲ xal ἐπὶ τῶν στερεῶν τὴν σφαῖραν" εἰ γὰρ
20 ἴσων ὄντων τῶν περιεχόντων ἐλάττονά ἐστι τὰ περιεχόμενα, ἐὰν ἴσα γέ-
νηται τὰ περιεχόμενα, ἐλάττονα ἄν εἴη τὰ περιέχοντα. δεῖ ἄρα τὸ τὴν 95
ταχίστην xal ἐλαχίστην χίνησιν τὴν χύχλῳ χινούμενον, εἰ μὲν ἐπίπεδον
εἴη, χυχλιχὸν εἶναι, εἰ δὲ στερεόν, σφαιριχόν. εἰ γὰρ ἄλλο τι σχῆμα ἔχον
ἴσον εἴη τῷ στραιριχῷ, ἐπειδὴ ἐν ἴσῳ ὄγχῳ ἐλάττων ἐστὶν ἢ τῆς σφαίρας
95 ἐπιφάνεια τῶν ἄλλως ἐσχηματισμένων, ἐλάττων ἄν εἴη καὶ $ χίνησις τῆς 80
σφαίρας δυνάμεως τῆς αὐτῆς οὔσης μείζων dpa ἢ τοῦ ἄλλως ἐσχημα-
τισμένου, ὅπερ ἄτοπον, εἰ μέλλοι μέτρον εἶναι τῆς χινήσεως" ἔχαστον γὰρ
τῶν χύχλῳ χινουμένων τὴν αὐτοῦ περίμετρον χινεῖται, ὥσπερ τῶν ἐπ᾽ εὐ-

ϑείας χινουμένων ἕχαστον τὴν τοῦ ὑποχειμένου διαστήματος. 35
30 Δητεῖ δὲ ὁ ᾿Αλέξανδρος ἐν τούτοις, πῶς 6 ᾿Αριστοτέλης δύναται λέγειν

τῶν ἴσων ἐπιπέδων ὑπὸ ἐλαχίστης γραμμῆς περιέχεσθαι τὸν χύχλον, εἴ
1Ξ μήπω xat αὐτὸν ὁ τοῦ χύχλου τετραγωνισμὸς ηὐρημένος ἐτύγχανε"

a A] i! -«ᾧ , , 4 , — * , b d

τὸ γὰρ τὴν τοῦ xoxÀou, φησί, γραμμὴν συμβάλλειν ταῖς εὐϑείχις ἥρτηται 40
τοῦ τετραγωνισυοῦ τοῦ χύχλου. χαὶ λύει τὴν ζήτησιν λέγων, Tj ὅτι τού-

2 εἰ (alt.) Ab: εἰ δὲ Fc τὸ F: om. A 4 àv] ὃν Fc 9 χρόνῳ om. c 9 με-

νούτης) μενούσης δυνάμεως Fc lO ἡ om. Fe rapa (pr.] περὶ Fe παρὰ (alt.)]
περὶ Fe τὴν διάστασιν om. c 11 τὴν F: om. A 12 τι AFb: τε C 13 στε-
peot; F: στερρεοῖς A: τοῖς στερεοῖς c 19. Ζηνοδώρου] [Περὶ ἰσομέτρων σγημάτων apud
'Theonem in Ptolem. Σόντ. p. 99. sq. ed. Halina; totus ab. Archimede pendet 16 πολυ-
χωρητότερός] comp. A: πολυχωρητότερον Fe 19 στερεῶν EF: στερρεῶν A 22 τὴν
om. Fe 23 στερεόν Εἰ: στερρεόν A, ut saepe 24 ἐστὶν ἡ] ἐστὶ c 26 dpa Fb:
om. À 27 μέλλοι AF: μέλλει c τῆς om. Fe 28 αὐτοῦ AF 32 μήπω Fb:

μήπως A χύχλου Fb: comp. corr. ex ὁ A?

SIMPLICII IN L. DE CAELO Il 4 (Arist. p. 287323] | 413.

τῶν γραφομένων ηὔρητό ποσως 6 cetpa[wvigpóc* οὐδὲ γὰρ νῦν, φησίν, 185^
ὡμολόγηται εὑρῇσϑαι, διότι αἱ φερόμεναι δείξεις ἐπὶ ὑποϑέσεσ! προίασιν" ἣ
τὴν σύγχρισιν, φησίν, οὐ πρὸς τὰ εὐθύγραμμα ποιεῖται τοῦ χύχλου νῦν, 45
ἀλλὰ πρὸς tà περιφερόγραμμα, οἷον τὴν χαλουμένην ἔλλειψιν. xal [γὰρ 1885
5 οὐ μόνον τῶν εὐϑυγράμμων ἴσων.. ἀλλὰ xal τῶν περιφερογράμμων ὃ χύ-.
χλὴς ἐλαχίστην ἔχει περίμετρον: ὁμοίως δὲ xal fj σφαῖρα οὐ μόνον τῶν
εὐθυγράμμων στερεῶν, ἀλλὰ xai τῶν ὑπὸ μιᾶς ἐπιφανείας περιεχομένων,
οἷον τοῦ φαχοειδοῦς xal φοειδοῦς, ἴσων ὄντων ἐλάττονα ἔχει τὴν ἐπιφά- ὃ
νειαν. ὅτι δὲ πρὸς ταῦτα τὴν σύγχρισιν ἐποιήσατο ὁ ᾿Αριστοτέλης, πιστοῦ-
10 tat 6 ᾿Αλέξανδρος ἐχ τοῦ τὸ ἀπὸ τοῦ αὐτοῦ ἐπὶ τὸ αὐτὸ τούτοις μά-
λιστα προσήχειν τοῖς σχήμασι τοῖς ὑπὸ μιᾶς γραμμῆς T, μιὰς ἐπιφανείας
περιεχομένοις. χαίτοι προελϑὼν ὀλίγον αὐτὸς ὁ ᾿Αλέξανδρος τοῦτο εἰρῇσϑαί 10
φησιν, ἵνα σχήματος δηλώσῃ περίμετρον. σχῆμα γάρ ἐστι τὸ ὅπό τινος
7 τινων ὅρων περιεχόμενον᾽' τοιοῦτον δὲ ὄν, φησίν, ἀπὸ τοῦ αὐτοῦ ἐπὶ τὸ
15 αὐτὸ ἔχει τὰς περιεχούσας γραμμάς" οὐ γὰρ τὴν εὐθεῖάν φησι περίμετρον".
οὐ γὰρ ἀπὸ ταὐτοῦ ἐπὶ τὸ αὐτό" ἀλλ᾽ οὐδὲ τὴν γωνίαν, διὸ οὐδὲ αὕτη 15
σχῆμα’ ὥστε χοινῶς τοῦτο περὶ τοῦ σχήματος εἴρηχε xal οὐ μόνον τῶν
περιφερογράμμων.
Καὶ ἄλλως δὲ πειρᾶται δειχνύναι ὁ ᾿Αλέξανδρος, ὅτι πρὸς τὰ περιφε-
40 ρόγραμμα νῦν τὴν σύγχρισιν ὁ ᾿Αριστοτέλης ἐποιήσατο, λέγων, ὅτι ἢ πρὸ
ταύτης ἐπιχείρησις ' ἢ εἰς τὸ χενὸν ἀπάγουσα ἐπὶ μὲν τῶν εὐθυγράμμων 20
σχημάτων φανερὰ ἦν διὰ τὰς τῶν γωνιῶν ἐξοχάς, ἐπὶ δὲ τῶν περιφερο-
Ἰράμμων οὐχ ὁμοίως" διὸ εἴη ἄν ταῦτα περὶ τούτων προστιϑείς, ἃ διὰ
τῆς προλαβούσης δείξεως οὐχ ἦν ὁμοίως δεδειγμένα.

25 Μήποτε δὲ οὔτε τὸ ζήτημα τοῦ ᾿Αλεξάνδρου οὗτε ἢ λύσις αὐτοῦ sb
ἔχει τινὰ πρὸς τὰ παρόντα χρείαν, οὐδὲ ἐχεῖνο ὀρϑῶς εἴρηχεν, ὅτι τὴν τοῦ
χύχλου γραμμὴν συμβάλλειν ταῖς εὐϑείαις ἤρτηται τοῦ τετραγχωνισμοῦ τοῦ
χύχλους 6 γὰρ προβαλλόμενος χύχλον τετραγωνίσαι οὐ τοῦτο προβάλλεται
τὸ τῇ γραμμῇ τοῦ χύχλου μιᾷ οὔσῃ τέσσαρας εὐθείας ἴσας εὑρεῖν, ἀφ᾽ 80

«O» ὧν ἄν τὸ τετράγωνον γένοιτο: τοῦτο γὰρ εὔρητο πάλαι xal πρόπαλαι, ἐξ
οὗ ἣ τοῦ κύχλου γραμμὴ τριπλασιεφέβδομος εὑρέθη τῆς διαμέτρου, xal
οὐδὲν ἦν χαλεπὸν τριπλασιεφέβδομον τῆς διαμέτρου ποιήσαντα εὐϑεῖαν
ἴσην οὖσαν τῇ τοῦ χύχλου γραμμῇ εἰς τέσσαρας διελεῖν ἴσας, ἀφ᾽ ὧν τε- 85
τράγωνον συνεστήξεται" ἀλλὰ τὸ πρόβλημα τὸ λέγον χύχλῳ ἴσον τετράγω-

τ «xu ὁπωσοῦν c φησίν om. Fc 2 ηὑρῆσϑαι Fc ὑπόϑεσιν c 9 χύχλδυ F,

υ υ
EZ- Α: χ corr. ex O0 A? 5 μόνον Fb: μόνων A 8 φαχοειδοῦς F: φαχχοειδοῦς A

» "τοῦ αὐτοῦ] ταὐτοῦ c ταὐτὸ c 18 τινος b: τινων AFc; cf. Eucl. Elem. I
W. 1 14 τινων ὅρων Ab: τινος ὅρου Fc 15 οὐ] ὁ Fe περίμετρον b:
ἔτευεων A: μετρῶν Fc 16 οὐ γὰρ] οὐχ Fc τοῦ αὐτοῦ c τὴν} ὁ τὴν Fe
Tüptpepopévo y c 29 προστιϑείς Fb: προτιϑείς A 24 ὁμοίως} ὁμοίως τοῖς
M3 ees Fc 26 τὴν τοῦ Α: τὸ τὴν Fc 29 ἴσας A?F: οὔσας Ab 80 τὸ om.
c εὕρητο Ab: ηὕρηται Fc 91 εὑρέϑη AF: τὑρέϑη c 92 τριπλασιεφέβδομον

ME τριπλασιέβδομον A

414 SIMPLICII IN L. DE CAELO 1I 4 (Arist. p. 287 «98, 80]

vov ϑέσϑαι ἐπιπέδῳ χυχλιχῷ ἐπίπεδον τετραγωνικὸν ἀπαιτεῖ ἴσον, ὡς τῷ 185b
δοϑέντι τριγώνῳ ἴσον τετράγωνον συστήσασθαι ὃ στοιχειωτὴς προεβάλετο
οὐ ταῖς γραμμαῖς τοῦ τριγώνου τὰς τοῦ τετραγώνου γραμμὰς ἐξισῶσαι 40
προϑέμενος, ἀλλὰ τῷ ἐμβαδῷ τὸ ἐμβαδόν. ὅταν οὖν λέγῃ 6 ᾿Αριστοτέλης,

5 ὅτι τῶν ἀφ᾽’ ἑαυτοῦ ἐφ᾽ ἑαυτὸ ἐλαχίστη ἐστὶν $, τοῦ χύχλου
γραμμή, γραμμὰς ἀλλήλαις παραβάλλει, ὃ δὲ λέγων, ὅτι τῶν ἰσοπεριμέ-
tpov σχημάτων μεῖζόν ἐστι τὸ τοῦ χύχλου ἐμβαδὸν τῶν ἄλλων, τὰς πε- 45
ριεχούσας τὰ σχήματα γραμμὰς ἴσας ὑποϑέμενος ὡς εὑρεϑέντος [τούτου 186»
μεῖζον λέγει τὸ τοῦ χύχλου ἐμβαδὸν χαὶ τῶν ἄλλων τῶν ὑπὸ ἴσης τῷ χύ-

10 χλῳ περιμέτρου περιεχομένων χαὶ τοῦ τετραγώνου, οὐ μέντοι ἤδη χαὶ τὸ
ἴσον κατείληπται τῆς τῶν ἐμβαδῶν συστάσεως.

᾿Επιστῆσαι δὲ χρή. ὅτι xol τοῦτο τὸ ἐπιχείρημα Πλατωνιχὸν ὃν ὃ ὃ
᾿Αριστοτέλης ἠσπάσατο. εἰ γὰρ τῶν ἐμβαδῶν ἴσων ὄντων ἐλαχίστη ἐστὶν
$ τὸ χυχλιχὸν περιέχουσα γραμμὴ xal διὰ τοῦτο ἐλαχίστη, ὅτι τῶν ἐσο-

15 περιμέτρων πολυχωρητότερος ὃ χύχλος, ὅπερ ὁ [[λάτων ἐδήλωσε διὰ τοῦ
περιέχειν πάντα ὁπόσα σχήματα, κἄν ἐνδειχνύηταί τι χαὶ ἄλλο διὰ τούτου, 10
δῆλον, ὅτι ἐξ ἐχείνου καὶ τοῦτο εἴληπται.

p.287*30 Λάβοι δὲ ἂν τις xal àx τῶν περὶ τὸ μέσον ἕως τοῦ ὅτι 15
σφαιροειδής ἐστιν ὁ οὐρανός.

90 Τέταρτος οὗτος λόγος σφαιροειδῇ δειχνύων τὸν οὐρανὸν ἀπὸ τοῦ σφαι-
ροειδὲς εἶναι τὸ ὕδωρ, xai οὐ μόνον τὸν οὐρανόν, ἀλλὰ x«l τὰ ὑπὲρ τὸ
ὕδωρ γενητὰ xal φϑαρτὰ στοιχεῖα τόν τε ἀέρα xal τὸ πῦρ' περὶ γὰρ τῆς 90
τῆς, ὅτι xai αὐτὴ σφαιροειδὴς ὡς πρὸς αἴσϑησιν, ὕστερον ἀποδείξει. ὁ Gà
λόγος x«l ἐνταῦϑα τοιοῦτος" εἰ T, τοῦ ὕδατος ἐπιφάνεια σφαιροειδής, τὸ δὲ

98 τῷ σφαιροειοεῖ συνεχὲς ἢ πανταχύϑεν αὐτοῦ ἀἁπτήμενην ἀνάγχη xai αὐτὸ
σφαιροειδὲς εἶναι, οὕτω δὲ ἔχει πρὸς τὸ ὕδωρ 6 ἀὴρ διὰ τὸ μηδὲν εἶναι 95
μεταξὺ xsvóv, xai ὁ ἀὴρ σφαιροειδὴς ἄν εἴη: διὰ τὰ αὐτὰ Oi xai τὸ τὸν
ἀέρα περιέχον πῦρ τοιοῦτον χαὶ τὰ ἐφεξῆς χαὶ ἁπτόμενα τῶν ὑφ᾽ ἑαυτὰ
χατὰ τὸν αὐτὸν λόγον μέχρι τῆς ἀπλανοῦς. πρὸς ταύτην δὲ τὴν ἀπόδειξιν

30 6 ᾿Αλέξανδρος ἐνίσταται λέγων, ὅτι τὰς μὲν ἐντὸς ἐπιφανείας τοιαύτας 80
εἶναι δειχνύοι dv χατὰ τήνὸς τὴν ὃδεῖξιν, οὐ μέντοι γε xal τὰς ἐχτός, αλλ᾽
ὄντος μὲν xai τοῦ αἰδερίου σώματος σφαιροειδοῦς εἴη ἂν x«i τὰ ἄλλα
τὰ uéypt τοῦ ὕδατος σφαιροειδῆ, εἴ γε τὴν μὲν ἐχτὸς ἐπιφάνειαν διὰ τὰ
ὑπερχείμενα ἔχουσι σφαιροειδῆ, τὴν δὲ ἐντὸς διὰ τὰ ὑποχείμενα. ἴσως ὃέ, 35

35 φησίν, ὅσον ἐπὶ τούτοις τοῖς λόγοις, οὔτε ἢ τοῦ ἀέρος ἐχτὸς ἐπιφάνεια

2 στοιχειωτὴς) Eucl. Elem. II 14 προεβάλετο F: προσεβάλλετο Α 5. ἀφ᾽ ἑαυτοῦ
ἐφ᾽ ἑαυτὸ AF: αὖ eodem αὐ idem Ὁ: ἀπὸ ταὐτοῦ ἐπὶ ταὐτὸν c 8 ὡς εὑρεϑέντος
om. c 15 ἐδήλωσε] Tin. 33 b 16 ἐνδείχνυταί Fc 18 δ᾽ Fe 2] οὐ μόνον
τὸν οὐρανὸν] οὐ τὸ ὕδωρ μόνον Fc 90 ἀποδείξει AC: δείξει Fc 24 xal om. Fe

25 ἢ] ἡ «e 90 ἐνίσταται ὁ λέξανδρος Fc 93 τὰ (pr. om. Fc 99 τοῦ F:

on. A

SIMPLICII IN L. DE CAELO II 4 (Arist. p. 287330. 04] 415

οὔτε τοῦ πυρὸς ἣ ἐντὸς ἀνάγχην ἔχουσιν εἶναι 'σφαιρηειδεῖς" ἢ ἀναγχη; 1864
φησί: χαὶ γὰρ ὃ ἀὴρ δγρὸς ὧν ὥσπερ τὸ ὕδωρ συρρέων εἰς τὰ χοῖλα
σφαιριχὴν ποιεῖ τὴν ἐχτὸς ἐπιφάνειαν, ὥσπερ xal τὸ ὕδωρ εἰ δὲ τοῦτο 40
τοιοῦτον, xai ἢ τοῦ πυρὸς ἐπιφάνεια ἣ ἐντὸς εἴη ἄν σφαιριχή, $ δέ γε
5 ἐχτός, ἄν ἢ τὸ σῶμα τὸ ϑεῖον σφαιριχόν, ὡς ἐδείχϑη πρότερον. οὕτω
δὲ bU ἀμφοτέρων, φησί, τῶν δείξεων εἴη δεδειγμένον τὸ τὰ μέσα σώματα
ἑχατέραν ἐπιφάνειαν ἔχειν σφαιριχήν, τὴν μὲν ἐχτὸς διὰ τὸ περιέχον, τὴν 45
δὲ ἐντὸς διὰ τὸ περιεχόμενον. |
Ταῦτα μὲν ὃ ᾿Αλέξανδρος, ὃ δὲ ᾿Αριστοτέλης ὡς διὰ τοῦτον τὸν 186»
10 λόγον σφαιροειδοῦς δειχνυμένου τοῦ οὐρανοῦ xal ἀρχόμενος αὐτοῦ ᾿τοῦ
σφαιροειδῆ φησιν ἐξ ἀνάγχης εἶναι τὸν οὐρανὸν’ λάβοι ἄν τις τὴν
πίστιν καὶ ἐχ τῶν περὶ τὸ μέσον ἱδρυμένων σωμάτων, xai συμ- 5
περαινόμενος δὲ αὐτὸν ὥστε, φησί, xdv διὰ τοῦτο φανερὸν εἴη, ὅτι
σφαιροειδής ἐστιν ὃ οὐρανός. πῶς οὖν ἡμεῖς τὸ ἥμισυ τῆς ἀποδεί-
15 ξεως μόνον ix τούτου φαμὲν εἰλῆφθαι τοῦ λόγου; μήποτε οὖν αὐτάρχης
xal οὗτος καϑ᾽ αὑτόν ἐστιν, εἰ τῇ τοῦ ᾿Αριστοτέλους ἀχριβείᾳ τὸν νοῦν
προσέχοιμεν. εἰ γὰρ 6 ἀὴρ διὰ μὲν τὸ ὕδωρ σφαιροειδὲς ὃν τὴν ἅπτο- 10
μένην αὐτοῦ χοίλην ἐπιφάνειαν ἔχει σφαιρικήν. διὰ δὲ τὸ περιρρεῖν παν-
ταχόϑεν τῷ ὕδατι σφαιριχῷ ὄντι xal ἐχτὸς σφαιροῦται, δῆλον, ὅτι xal τοῦ
40 πυρὸς ἢ ἐντὸς σφαιριχὴ ἔσται" ἣ δὲ ἐχτὸς ἀπ᾿ ἀνατολῆς ἐπὶ δύσιν τῇ
ἀπλανεῖ συγχινεῖται, ὡς δηλοῖ τὰ ἐν αὐτῇ συνιστάμενα φάσματα, χομῆται 15
xai δοχίαι xal τὰ τοιαῦτα, συνανατέλλοντα xal συνδύνοντα τοῖς ἀπλανέσιν
ἄστροις" τοῦ οὖν τὴν σελήνην φέροντος σώματος ἐπ᾽ ἀνατολὴν ἀπὸ δύσεως
χινουμένου πανταχόϑεν ἐφαπτόμενον τοῦ φέροντος τὴν σελήνην σώματος
25 τὸ πῦρ, εἰ μὴ λεῖον εἴη, χωλύοι τε ἄν xal χωλύοιτο χινεῖσθαι: ὥστε xal 90
διὰ τούτου δῆλον, ὅτι ἢ ἐντὸς ἐπιφάνεια τῆς σελήνης σφαιροειδής ἐστιν.
ἀλλὰ μὴν xai ἣ ἐχτός: ἰδίαν γὰρ πάλιν T, σελήνη κίνησιν χινεῖται παρὰ
τὴν τοῦ ᾿Ερμοῦ, χαὶ τοῦτο μέχρι τῆς ἀπλανοῦς ἀνιοῦσιν. ὅλως δὲ
τῶν ὑπὸ σελήνην σφαιριχῶν δειχϑέντων ἀτοπώτατον ἄν ἣν τὰ οὐρανια 25
80 χεῖρόν τι τοῦ σφαιριχοῦ σχῆμα ἔχειν. ὀρϑῶς οὖν εἶπε xal τὰ ἄνω σώ-
ματα xatà τὸν αὐτὸν λόγον.

p. 2820 ά. ᾿Αλλὰ μὴν ὅτι γε ἣ τοῦ ὕδατος ἐπιφάνεια ἕως τοῦ σφαι- 30
ροειδὴς ἄρα ἣ τοῦ ὕδατος ἐπιφάνεια, ἐφ᾽ ἧς f BET.

Τὸ προσεχὲς ἐπιχείρημα ποιησάμενος ἐπὶ ὑποϑέσει τῇ λεγούσῃ σφαι-
35 ροειδὲς εἶναι τὸ ὕδωρ νῦν αὐτὸ τοῦτο προτίϑεται δεῖξαι γραμμιχὴν ἀχρί- 35

1 τοῦ Ε: ἡ τοῦ A 1l. 2 ἢ ἀνάγχη; φησί] del. c 9 motel] 2v xou; F: ἂν ποιοῖ
Kc 5 οὕτως c 13 τοῦτο] τούτου c 16 τοῦ om. Fc 18 δὲ om. Fe

19 χαὶ (pr)] καὶ τὴν Fc 20 ἀνατολῶν Fc δύσει Fc 21 x«opitat] δοχί-
δὲς Fc 22 δοχίαι) xopítat F: χομῆται c 29 ἐπ᾿ corr. ex ἀπ᾿ A? dvato-
λὴν] comp. A ἀπὸ δύσεως ἐπ᾽ ἀνατολὰς Fe 3l post λόγον add. συνεχῆ μὲν (γὰρ
add. c) o5x ἐστιν, ἅπτεται δὲ τούτων Fc 32 q'c 393 dp c ἡ, (alt.) om.

Fc 35 55wp] πῦρ c

416 SIMPLICII IN L. DE CAELO Π 4 [Arist. p. 2814]

.
βειαν τῇ ἀποδείξει προστιϑεὶς xoi γεωμετρῶν ὄντως τὴν φύσιν. λαβὼν 186b
τοίνυν xai νῦν ὑπόϑεσιν, dÀX Bx τῶν φαινομένων ταύτην ἐναργεστάτην,
ὅτι πέφυχεν ἀεὶ συρρεῖν τὸ ὕδωρ εἰς τὸ χοιλότερον, χοιλότερος
ὁέ ἐστιν ὁ τόπος ἐχεῖνος del ὁ μᾶλλον πλησιάζων τῇ χώρᾳ, πρὸς ἣν πέ- 40

5 φῦχε ῥέπειν τὸ ὕδωρ xat ἐφ᾽ ἣν συρρεῖ μὴ κωλυόμενον, τοῦτο τοίνυν
χέντρον χαλεῖ νῦν μὲν ὡς σημεῖον λαμβάνων τὸ ὡς ἂν εἴποις χοιλότα-
tov, ἐφ᾽ ὃ συρρεῖ τὸ ὕδωρ, ὀλίγον δὲ ὕστερον χέντρον δειχϑησόμενον τῆς
τοῦ ὕδατος ἐπιφανείας. xal ἀπὸ τούτου τοῦ À εὐϑείας ἴσας ἐχβάλλει
τὴν AB χαὶ ATI xoi ἐπιζεύξας τὴν BU τρίγωνον ποιεῖ xal ἀπὸ τῆς χορυ- 45

10 φῆς ἐπὶ τὴν βάσιν μεταξὺ τῶν B D σημείων ἄγει | τὴν ΑΔ’ αὕτη τοί- 1874

νυν ἐλάττων ἐστὶ τῶν ΑΒ ΑΓ ἐὰν γὰρ κέντρῳ τῷ Α xai διαστήματι
ὁποτέρῳ τῶν B D χκύχλον γράψωμεν, αἱ μὲν AB AT ἔσονται ἐχ τοῦ
χέντρου ἐφαπτόμεναι τῆς περιφερείας, f; δὲ μεταξὺ αὐτῶν ἐπὶ τὴν βάσιν
ἀχϑεῖσα ΑΔ οὐχ ἐφάψεται xal αὕτη ἀπὸ τοῦ χέντρου οὖσα" ἐλάττων ἄρα 5
15 ἐχείνων ἔσται’ πλησιαίτερον ἄρα τοῦ Α τὸ Δ ἔσται ἥπερ τὰ B D: χοιλό-
τερος ἄρα 6 τοῦ Δ τόπος παρὰ τοὺς τῶν B Γ΄ ἐπὶ τὸ Δ dpa συρρεύσει
τὸ ὕδωρ, ἕως dv ἐξισωϑῇ ταῖς ΑΒ AT' ἢ AA: τότε γὰρ οὐχ ἔσται ἔτι
χοιλότερον τὸ Δ τῶν B DL. ἐὰν οὖν προσεχβάλλοντες τὴν ΑΔ ἀφέλωμεν 10
ἀπ᾿ αὐτῆς τὴν ΑΕ ἴσην ταῖς AB AT, οὐχέτι ἔσται χοιλότερος τόπος, εἰς
20 ὃν συρρεύσει τὸ ὕδωρ" εἰ γὰρ μεταξζύ τις νομίζει τῶν τριῶν εὐϑειῶν εἶναι,
χαὶ OU ἐχείνων τῶν σημείων ἀπὸ τοῦ Α ἴσας εὐϑείας διαγαγόντες ταῖς
τρισὶν ἀναπληρώσομεν τὸ χοῖλον. ἐὰν οὖν ἐπὶ τὰ Α E Τ᾿ σημεῖα καὶ εἴ τῦ
τινα ἄλλα μεταζὺ τούτων πέρατα τῶν ἀπὸ τοῦ Α σημείου ἴσων εὐϑειῶν
εὑρεϑῇ. εἰ μὲν ἐν ἐπιπέδῳ. γράφοιντο αἱ ἀπὸ τοῦ À εὐϑεῖαι, χυχλιχὴ
25 ἔσται T, ἐπιζευγνυμένη ἐπὶ τὰ πέρατα τῶν εὐθειῶν γραμμή, εἰ δὲ ἐν στε-
ρεῷ, σφαιριχὴ ἔσται ἐπιφάνεια ἢ διὰ τῶν περάτων τῶν Ἰραμμῶν ἐχβαλ- 30
λομένη. ἐὰν γὰρ ἀπό τινος σημείγυ ἐπὶ τὰ αὐτὰ μέρη πλείγυς T δύο
εὐθεῖαι ἐχβληϑῶσιν ἴσαι, εἰ μὲν ἐν τῷ αὐτῷ εἰσιν ἐπιπέδῳ, χυχλιχὴ ἔσται
γραμμὴ ἢ διὰ τῶν περάτων αὐτῶν ἀγομένη, εἰ δὲ ἐν διαφύροις ἐπιπέδοις,
30 σφαιριχὴ ἔσται ἢ ἐπιφάνεια. εἰ οὖν τὸ ὕδωρ τότε μόνον φυσιχῶς ἠρεμεῖ 35
xal οὐ συρρεῖ, ὅταν πρὸς τοῖς πέρασι γένηται τῶν ἴσων ἀπὸ τοῦ À ἐχβαλ-

6 τὸ om. c 9. τὴν (prJ] τὰς c χαὶ (pr. om. Fc l0 BT AFb: β ε 7
mg. A? Fig. hab. A, sed litt. Δ, B permutatae sunt et recta ΔῈ om.

11 αὕτη AC: αὐτὴ Fe 117 ἔσται om. Fc 18 τὸ] ἔσται τὸ Fc προεχβάλλον-
τες C 18. 19 ἀφέλωμεν ἀπ᾿] γράφωμεν ἀντ᾽ c 19 τὴν F: om. Δ 22 A EV
AF: Elec 24 ἐπιπέδοις Fc 25 ἐπεζευγμένη Fc 20 ἐπιφάνεια] ἡ ἐπιφά-

νειὰ c 21 ἐὰν) εἰ Fc 28 εἰσιν] ὦσιν c 90 ἡ om. F

SIMPLICII IN L. DE CAELO II 4 (Arist. p. 28754. 14] 411

λομένων εὐθειῶν, τὸ δὲ διὰ τῶν περάτων ἐχείνων ἀγόμενον ἐν στερεῷ 187^
σφαιριχὴν ποιεῖ τὴν ἐπιφάνειαν, τὸ ὕδωρ ἄρα σφαιριχὴν ἔχει τὴν ἐπιφά-
νειαν, xal χέντρον αὐτῆς τὸ σημεῖον, οὗ πανταχόϑεν ἴσον διέστηχεν T ἐπι- 80
φάνεια. διὸ xal κέντρον αὐτὸ χέχληχεν ὁ ᾿Δριστοτέλης, εἴτε τὸ τῆς γῆς
ἐστι τοῦτο χέντρον εἴτε τοῦ παντὸς εἴτα τὸ τοῦ ὕδατος αὐτοῦ, εἴτε πάντων
μὲν τῶν χέντρων 6 αὐτὸς τόπος, δύναμεις δὲ διαφόρους ἔχουσιν. ὅτι δὲ
σφαιριχὴ 7, τοῦ ὕδατος ἐπιφάνεια, δηλοῖ xal τὸ τὰς ῥανίδας εἰς λεῖον ἐμ- 35
πιπτούσας τι, οἷον εἰς φύλλον λαχάνου ἣ δένδρου ἣ τῶν Νειλῴων χιβω-
ρίων, συστρεφομένας xal σφαιρουμένας ἠρεμεῖν: ἔτι δὲ ἐναργέστερον τὸ
τοὺς πλέοντας τὰ πελάγη ἀπὸ μὲν τῶν πλοίων αὐτῶν πολλάχις μὴ ὁρᾶν
γῆν μηδὲ τὰ ἐν αὐτῇ ἀνεστηχότα, ἐπὶ δὲ τοὺς ἱστοὺς ἀναβαίνοντας ὡς 40
πλησίον ὄντα ὁρᾶν" ἀλλὰ xat, εἰς ποτήριον ἄν τις ὕδωρ ἐμβάλῃ xal vo-
μίσματα ἣ ψηφῖδας T, ἄλλους ὄγχους τινάς, σφαιροῦται τὸ ὕδωρ xai οὐχ
ἐχχεῖται, ἕως dy ὑπερβάλῃ τὴν σφαιριχὴν ἐπιφάνειαν.

Ρ. 381014 Ὅτι μὲν οὖν σφαιροειδής ἐστιν ὃ χόσμος ἕως τοῦ xal [1870
τὰ πλεῖον ἀεὶ ἀπέχοντα τῶν στοιχείων.

Τὸ μὲν οὖν πρόβλημα ἦν, ὅτι σφαιριχὸν τὸ οὐράνιον σῶμα, δειχνύ- 5
ναι. ἐπειδὴ δὲ 6 ὅλος χόσμος χατὰ τὸν οὐρανὸν σφαιριχός ἐστι, xal
μέντοι χατὰ τὸν λόγον xal τῶν ὑπὸ σελήνην τὰ πλεῖστα δέδειχται σφαι-

20 ρικά, οὐχ ἀπειχότως συμπεραινόμενος τὸν λόγον σφαιροειδῇ τὸν ὅλον

χόσμον εἶπεν ἀποδεδεῖχϑαι. ἐπειδὴ δὲ πρὸς ἀνθρώπους διαλέγεται τεχνι-
xoig xal φυσιχοῖς σφαιροειδέσι συνειϑισμένους, πάνυ ϑεοφιλῶς xal τὴν
χατὰ τὸ σχῆμα πρὸς πάντα τὰ ἄλλα ὑπεροχὴν τοῦ οὐρανίου σώματος
ἐπιδείχνυσιν, ὅτι οὐχ ὁλοσχερῶς λέγεται σφαιροειδές, ὡς καὶ τὴν γῆν πρὸς

z»5 αἴσϑησιν σφαιροειδῇ λέγομεν χαίτοι τηλιχαύτας ἔχουσαν ἐπαναστάσεις τὰς 16

τῶν ὀρῶν x«l φαραγγώδεις χοιλότητας, ἀλλ οὕτω χατὰ ἀχρίβειαν ἔν-
τορνός ἐστι σφαῖρα, ὡς μηδὲν μήτε τεχνιχὸν μήτε φυσιχὸν μήτε ὅλως τι
τῶν ἡμῖν ἐν ὀφθαλμοῖς φαινομένων μηδὲν παραπλησίως ἔχειν αὐτῷ. ἀλλ᾽
ἐδεῖτό τινος παραμυϑίας $ διάστασις αὕτη τοῦ λόγου" xv γὰρ σφαιροειδὴς 20

«C» ἀποδέδειχται, ἀλλὰ τό γε ἀχριβὲς τοῦτο μὴ φαινόμενον τῇ αἰσϑήσει τάχα

dy ἀπιστίαν παρέσχετο" δείχνυσιν οὖν, ὅτι οὐδὲν ἄλλο τῶν ἐν τῷ χόσμῳ
σωμάτων, ἐξ ὧν ὁ χόσμος τὴν σύστασιν εἴληφεν, οὕτω δυνατὸν ὅμα-

λότητα δέξασϑαι xal ἀκρίβειαν σχήματος, ὡς ἣ τοῦ πέριξ σώμα- 25
τος φύσις. δείχνυσι δὲ αὐτὸ ix τῆς τῶν ὁρωμένων ἣμῖν στοιχείων ἀνα-

c — ληγίας. καὶ γὰρ ὅτι ἣ τοῦ ὕδατος ἐπιφάνεια λειοτέρα τε xal ὁμαλωτέρα
sv) ἐν τῷ Fc 3 αὐτῆς] αὐτοῦ Fc 9 τὸ om. Fe 6 μὲν τῶν] mut. in τῶν
ἐδ Ε: τῶν μὲν c 8 Νειλῴων Ε΄: νηλῴων A 10 πλέοντας A?Fb: πλέονας A

"xal (411.}] ἔπειτα Fc 10 πλεῖον K: πλείω AF 18 ὁ] χαὶ ὁ Ες 20. 91 ὅλον

Eno Fb: χόσμον ὅλον A 20 φαλαγγώδεις ς 28 μηδὲ Ὁ αὐτῷ] aUt A: αὐτὸ Fe:
VP o ipsa b 91 παρείχετο c 94 ὁρωμένων AC: φαινομένων Fc JO ὁμαλω-

*ea x. ὁμαλοτέρα AF

Comment. Arist. VII. Simpl. de Caelo. 21

418 SIMPLICII IN L. DE CAELO II 4. 5 [Arist. p. 287*14. 22]

ἐστὶ τῆς xatà τὴν γῆν ἐπιφανείας, παντὶ πρόδηλον. εἰ οὖν ἀνάλογον 187
ἔχουσι πρὸς ἄλληλα τὰ στοιχεῖα, ὥστε εἶναι.. ὡς ὕδωρ πρὸς γῆν, οὕτως 30
ἀέρα πρὸς Übwp xai πρὸς ἀέρα πῦρ, xal τῶν συστοίχων, τουτέστι τῶν
ἐφεξῆς xstpévev, τὰ πλέον ἀπέχοντα τῆς γῆς ὁμαλότητι τῶν ὑπ᾽ αὐτὰ

5. διὰ λεπτότητα xai χαϑαρότητα διενήνοχβ, δῆλον, ὅτι xal τὸ ὑπὲρ τὸ πῦρ
σῶμα πρὸς ἀναλογίαν τῆς ἀποστάσεως τὴν λεπτότητα ἔχει xal τὴν χαϑα- δῦ
ρότητα xal ὁμαλότητα xal διὰ ταῦτα τὴν χατὰ τὸ σχῆμα ἀχρίβειαν.

᾿Επιστῆσαι δὲ χρή. ὅτι xai τὸ ἔντορνον ἀπὸ τῆς Πλάτωνος μετεί-

ληπται λέξεως τῆς λεγούσης, ὅτι “᾿ σφαιροειδὲς ἐχ μέσου πάντῃ πρὸς τὰς

10 τελευτὰς ἴσον ἀπέχον χυχλοτερὲς αὐτὸ ἐτορνώσατο᾽΄. ὅτι δὲ σφαιροειδῇ 40
τὸν χόσμον εἶπε διὰ τὸ τὸν οὐρανὸν εἶναι σφαιροειδῆ. xai vov ἐδήλωσε,
QU dv φησι μηδὲν τῶν ἐν τῷ xócup σωμάτων διαλότητα xal ἀχρίβειαν
οὕτω δύνασθαι χαταδέξασϑαι ὡς τὴν τοῦ πέριξ σώματος φύσιν.

p.287529 Ἐπεὶ δὲ ἔστι διχῶς ἐπὶ τοῦ κύχλου χινηϑῆναι ἕως [885
18 τοῦ χαὶ ταύτην ἐπὶ τὸ τιμιώτερον.

Πέμπτον νῦν προβάλλεται ζήτημα περὶ τῆς τοῦ οὐρανοῦ τοῦ πρώτου
χινήσεως, ἐπειδὴ χύχλῳ χινούμενον αὐτὸν δυνατὸν ἦν διχῶς χινεῖσθαι 7,
οὕτως, ὡς νῦν χινεῖται, Y; ἀνάπαλιν. ὥστε τὴν ἀπλανῇ ἀπὸ τῆς νῦν λεγο-
μένης δύσεως χινουμένην ἐχείνην ποιεῖν ἀνατολήν. τὸ ὃὲ πλανώμενον Óm-

20 λονότι ἀπὸ τῆς νῦν ἀνατολῆς. καὶ πρῶτον μέν, ὅτι εἰχότως xal ταύτην 10
ἣν ζήτησιν ζητεῖ, δείχνυσιν ἐχ τοῦ εἶναί τινα xal τούτου αἰτίχν. εἰ γὰ
τὴν ntn jets

6 οὐρανὸς ἀΐδιος xai ἀιδίως χινούμενης, τῶν ὃὲ αιδίων οὐδὲν μάτην οὐδὲ
ἐχ ταὐτομάτου γίνεται, δῆλον, ὅτι εἴη ἄν τις αἰτία τοῦ οὕτως ὡς νῦν

u 1 ,

ἀλλὰ ἡ ἀνάπαλιν χινεῖσϑαι. ἐπεὶ οὖν μὴ αναίτιόν ἐστι τὸ τοιῶσδε χι- 1Ὁ
νεῖσϑαι, 7, ἀρχὴ καὶ αἰτία τοῦτο ἄλλων ἐστίν, ὡς ἢ ἀντιχίνησις ἐλέγετο
τῆς ενέσεως ἀρχή. Y, καὶ τούτου ἄλλη τίς ἐστιν ἀρχή, ὡς τοῦ σφαιροει-
δηὺῦς τὸ ὁεῖν τῷ πρώτῳ σώματι τὸ πρῶτον σχῆμα ὑπάρχειν. εἶτα εἰς
τὴν γαλεπότητα τοῦ ζητήματος ἀποβλέψας διορίζει, τίνας χρὴ τὰ τοιαῦτα 90
προβλήματα χκαταζητεῖν, ὅτι οὐ τοὺς φιλοτίμους οὐδὲ τοὺς προπετῶς ταῖς

(2
C

30 ξαυτῶν φαντασίαις πιστεύηντας, ἀλλὰ τοὺς φιλομαϑεῖς xal τοὺς εὐλαβεστέ-
ραν τὴν ἑαυτῶν συγχατάϑεσιν ἔχοντας" τούτοις γὰρ προσήχει xal τὸ περὶ
ἐνίων τῶν ἀπορωτάτων δηοχούντων ἀποφαίνεσι)αί τι xal τὸ περὶ πάντων 35
πειρᾶσϑαι ζητεῖν χαὶ παριέναι univ: ἐπὶ γὰρ τούτων οὔτε εὐηϑείας
οὔτε περιττῆς προϑυμίας αἰτίαν ἔξει τὰ τοιαῦτα ζητήματα.

- C13 A ^ / ev ^ — v LI , - ἢ Y * ET

35 Εἰπὼν 0f, ὅτι διχῶς ἔστι χυχλιχὴν χίνησιν χινεῖσθαι. τὴν uiv απὸ

τοῦ À ἐπὶ τὸ DB, τὴν oi ἀπὸ τοῦ ἡ ἐπὶ τὸ [, ὑπομιμνήσχει, ὅτι οὐ σα- 80

] τὴν AC: om. Fe πρόδηλον ACE: δῆλον Kc 9 συστοίγων CF: στοιχείων
Abc 4 αὑτὰ A: αὐτὴν C: αὐτοὺς FF 6 τὴν (pr) AF: τήν «e C 8 xai om.
Fe J λέξεως] Tim. 33 b 14 9'c 17 χινεῖσϑαι CF: χινηϑῆναι A

1.) ἐκείνην ACb: ἐχεῖ Fe 2 τὸ δεῖν ACFb: δηλονότι in ras. K?,c 2) iqtetv Fc
JJ παριέναι Fb: περιέναι A μηδέν c

SIMPLICII IN L. DE CAELO 11 5 (Arist. p. 287*22] 419

λεύεται éx τούτου ὁ λόγος 6 δείξας, ὅτι τῇ χύχλῳ χινήσει οὐχ ἔστιν ivav- 1883
tía χίνησις" οὐδὲ γὰρ ἐναντίαι εἰσὶν αὖται, ἀλλ᾽ ἀνάπαλιν. γινώσχων δὲ
ὕποπτον ἐσομένην πολλοῖς τοῦ ῥηϑησομένου λόγου τὴν ἀγωγὴν xol μᾶ-
λιστα ἐχ τοῦ προχείρου σχοποῦσι μετὰ φιλοσόφου εὐλαβείας ὑπὲρ αὐτοῦ 80
προαπολογεῖται λέγων, ὅτι, ὅταν τις ἐντύχῃ τοῖς εὑρίσκουσι τὰς ἀχριβεστέ-
ρας ἀχάγχας τῆς ζητουμένης αἰτίας, τότε χάριν αὐτοῖς ἔχειν δεῖ, ἕως δ᾽
ἂν ἐχείνοις μὴ περιτύχωμεν, τὸ νῦν φαινόμενον τέως ῥητέον. ἀξιώσας
οὖν τὴν φύσιν χαὶ ἔτι μᾶλλον τὸν δημιουργὸν τῶν ἐνδεχομένων γενέσϑαι 40
ἀεὶ τὸ βέλτιστον ποιεῖν, xal ὅτι, ὥσπερ ἐπὶ τῆς χατὰ μῆχος φορᾶς f,
πρὸς τὸν ἄνω τόπον τιμιωτέρα τῆς πρὸς τὸν χάτω, τὸν αὐτὸν τρό-
rov xal $ εἰς τὸ πρόσϑεν τιμιωτέρα τῆς εἰς τὸ ὄπισϑεν, ἐπειδὴ
πρότερον δείξας, ὅτι τὸ ἄνω xat τὸ χάτω xal τὸ δεξιὸν xal τὸ ἀριστερὸν 45
ἔχει τὸ πᾶν, περὶ τοῦ ἔμπροσθεν xal ὄπισθεν οὐδὲν εἶπε, νῦν δὲ αὐτῷ
ὡς ὄντι συνεχρήσατο, εἰχότως | ἀπέδειξεν, ὅτι ἔχει xal ταῦτα, εἴπερ 188b
ἔχει χαὶ τὸ δεξιὸν χαὶ τὸ ἀριστερόν. εἰ γὰρ δεξιὸν μέν ἐστι τὸ ἀφ᾽ οὗ
ἢ χίνησις, ἔμπροσθεν δὲ τὸ ἐφ᾽ ὅ, ὄντος δὲ τοῦ ἀφ᾽ οὗ ἔστι πάντως xai
τὸ ἐφ᾽ 6, δῆλον, ὅτι ὄντος τοῦ δεξιοῦ ἔστι xai τὸ ἔμπροσθεν: τὸ γὰρ 6
ἀρξάμενον χινεῖσϑαι ἐπί τι χινεῖται, xal οὔσης τῆς ἀρχῆς ἔστι xal τὸ ἀπὸ
τῆς ἀρχῆς. μαρτυρεῖ δέ, φησίν, ἣ ρηϑεῖσα ἀπορία" αὔτη δέ ἐστιν
ἢ ζητοῦσα, διὰ τί ἐπὶ τάδε χινεῖται ὁ πρῶτος οὐρανός, ἀλλὰ μὴ ἀνάπαλιν"
αὕτη οὖν μαρτυρεῖ, ὅτι ἔχει χατὰ τὰς διαστάσεις ὁ οὐρανὸς τὸ χρεῖττον 10
xai χαταδεέστερον, χαί ἐστι τὸ ἔμπροσθεν τοῦ ὄπισϑεν χρεῖττον. xal πῶς
μαρτυρεῖ, ἐπήγαγεν εἰπὼν αὕτη γὰρ ἣ αἰτία λύει τὴν ἀπορίαν. εἰ
γὰρ χρεῖττον τὸ ἔμπροσθεν τοῦ ὄπισθεν, ἔχει δὲ ἢ οὐρανία χίνησις ὡς ἐν-
δέχεται βελτίστως ὡς ὑπὸ φύσεως xal ϑεοῦ γινομένη, αὔτη ἄν εἴη αἰτία 15
τοῦ ἐπὶ ταῦτα χινεῖσϑαι, ἐφ᾽ ἃ νῦν χινεῖται, καὶ μὴ ἀνάπαλιν" βέλτιον
Ἱὰρ πρὸς τῷ ἁπλὴν χίνησιν xal ἄπαυστον χινεῖσϑαι τὸ καὶ ἐπὶ τὸ τιμιώ-
τερον, τουτέστι τὸ ἔμπροσϑεν, ποιεῖσθαι τὴν χίνησιν. ὥστε τῷ ἀποροῦντι,
διὰ τί οὕτως ἀλλὰ μὴ ἀνάπαλιν χινεῖται ὁ οὐρανός, ἀποχριτέον, ὅτι βέλ- 90
τιον αὐτῷ ἐπὶ τὸ ἔμπροσθεν κινεῖσθαι ἥπερ ἐπὶ τὸ ὄπισϑεν" πρόσϑεν γὰρ
τοῦτό ἐστιν, ἐφ᾽ ὃ f$ xatà φύσιν χίνησις γίνεται. ὁ ὃὲ ᾿Αλέξανδρος " δύ-

tat" φησὶ "xal ἀπὸ τῶν δεξιῶν τι ἀρχόμενον μὴ πάντως ἐπὶ τὸ ἔμ-
προσῦεν χινεῖσϑαι, ὡς οἱ εἰς τοὐπίσω ἀναβαίνοντες" εἴποι δὲ ἄν xal τοὺς 90
διπλάζοντας τὴν δεξιὰν ἐπὶ τῷ τὰ νῶτα χινήσασθαι. αὖται δέ εἰσιν
οὐχ αὐτοφυεῖς αἱ χινήσεις, ἀλλ᾽ ἐπιτεχνηταί, ὡς τὸ ἀντὶ τοῦ βαδίζειν
χυβιστᾶν.

9 τὸ βέλτιστον ἀεὶ Fc μῆχος] τὸ μῆχος Fc ll ἐπειδὴ K: ἐπειδὴ δὲ AFb

14 ἐχρήσατο Fc ἔχει xai] ἔχει Fc 19 ῥηθεῖσα AC: ῥηθεῖα F: ῥηϑεῖσ᾽

ἀπορία Ab: ἀπόδειξις C: μαρτυρία F 22 χαὶ (pr) AC: xai τὸ Fe 25 βέλ-
πιστὰ C αἰτία AC: ἡ αἰτία Fc 21 τῷ e corr. C': τὸ ΔΕς 29 ὅτι
ACb: om. Fc 91 χίνησις γίνεται ΟΕ: γίνεται χίνησις A 33 ὃ᾽ Fe

34 τῷ A: corr. ex τὸ F: oin. Kbc χινήσασϑαι A: moveri b: χινεῖσϑαι Fe

«3M. 35 εἰσιν οὐχ A: οὐχ εἰσὶν Fbc

490 SIMPLICII IN L. DE CAELO Il 5 [Arist. p. 287»22]

[2T]

τῷ
Ca

Ἔστιν οὖν f, ὅλη τοῦ προχειμένου ἀπόδειξις τοιαύτη εἰ ἔχει δεξιὸν 188»
6 οὐρανὸς τοῦτο, ἀφ᾽ οὗ χινεῖται ἐπὶ τάδε, ἔχοι dv xal τὸ ἔμπροσϑεν se
τοῦτο, ἐφ᾽ ὃ χινεῖται᾽ τὸ γὰρ ἔχον τὸ ἀφ᾽ οὗ ἔχει xal τὸ ἐφ᾽ ὅ. εἰ οὖν
χρεῖττον τὸ δεξιὸν χαὶ τὸ ἔμπροσθεν τοῦ ἀριστεροῦ χαὶ τοῦ ὄπισϑεν, τὸ
ὡς βέλτιστα διαχείμενον, ὥσπερ xai 0 οὐρανὸς διάχειται, ἀπὸ τοῦ χρεΐττονος
ἄν χαὶ ἐπὶ τὸ χρεῖττον ποιοῖτο τὴν χίνησιν.

Ταύτην τὴν ἀπόδειξιν διάλληλον νομίζουσί τινες" εἰ γὰρ δεξιὰ ἔδειξεν 80
ἔχοντα τὸν οὐανὸν ἀπὸ τοῦ ἔχειν ἀρχὴν τῆς ἐπὶ τάδε χινήσεως, τουτέστι
τῆς ἐπὶ τὸ ἔμπροσθεν, εἴη ἄν τὸ δεξιὸν ἀπὸ τοῦ ἔμπροσθεν δεδειγμένον"
εἰ οὖν νῦν ἔχειν τὸ ἔμπροσθεν χαὶ τὸ ὄπισϑεν τὸν οὐρανόν φησιν, εἴπερ
xal τὸ δεξιὸν xai τὸ ἀριστερόν, διάλληλός ἐστιν ἢ δεῖξις. ὁ δὲ ᾿Αλέξαν- 49
ὃρός φησι μὴ εἶναι διάλληλον τὴν δεῖξιν. δείξας γάρ, ὅτι δεῖ ἔχειν τὸν
οὐρανὸν πάσας τὰς διαστάσεις τέλειον ὄντα χαὶ ἔμψυχον, τίνα ἐστὶ τὰ
δεξιὰ αὐτοῦ, λοιπὸν ἀπὸ τῆς χινήσεως ἔλαβε" τοῦτο γάρ ἐστι τὸ δεξιὸν τὸ
ἦϑεν ἢ ἀρχὴ τῆς χινήσεως, ἣν χινεῖται. εἰ δὲ χαὶ δεξιὸν μέν ἐστι τὸ 46
do' οὗ f$ χίνησις, ἔμπροσθεν δὲ τὸ | ἐφ᾽ ὃ χατὰ φύσιν f$ ἀπὸ τοῦ 189.
δεξιοῦ χίνησις, xal συνυπάρχει πάντως ἀλλήλοις τό τε ἀφ᾽ οὗ καὶ τὸ ἐφ᾽
ὦ, τί ἄτοπον τὸ σὺν ἀλλήλοις xal τὸ ἀπ᾿ ἀλλήλων γινώσχεσθϑαι.

᾿Αλλὰ τοῦτο μὲν οὐ πολλοῦ τινος, οἶμαι, λόγου ἐστὶν ἄξιον, ἐχεῖνο
ὃὲ μᾶλλον ἀπορητέον, πῶς ζητήσας, διὰ τί ὃ οὐρανὸς ἐπὶ ϑάτερα 5
φέρεται, ἀλλ᾽ οὐχ ἐπὶ ϑάτερα, χαὶ εἰπών, ὅτι ἐπὶ τὸ ἔμπροσϑεν φέ-
petat* οὕτω γὰρ ἄμεινον Tv: λελυχὼς ἄν εἴη τὴν ἀπορίαν. εἰ μὲν γὰρ
ἦν τις ἐν τῷ οὐρανίῳ σώματι διαφορὰ ἐμπροσθίων τε xal ὀπισϑίων, ὡς
ἐπὶ τῶν ἐν γενέσει ζῴων ὁρᾶται, ἦν λέγειν, ὅτι ἐπὶ τάδε γέγονεν ἢ xivm- 10
σις διὰ τὸ τοῦτο εἶναι τὸ ἔμπροσϑεν᾽ ὁμοιομεροῦς δὲ ὄντος τοῦ οὐρανοῦ
ἄδηλον, εἴτε διὰ τὸ τοῦτο ἔμπροσϑεν εἶναι ἐπ᾿ αὐτὸ γέγονεν T, χίνησις,
εἴτε διὰ τὸ τὴν χίνησιν ἐπὶ ταὺΞ γεγονέναι τοῦτο ἔμπροσθέν φαμεν. xdv
4&0 ἐπὶ ϑαάτερα ἐχινεῖτο, ὡς ἀπὸ τῆς νῦν δύσεως ἀνατέλλειν xal δύνειν 15
εἰς τὴν νῦν ἀνατολὴν ὥσπερ xal τὸ πλανώμενον, δῆλον, ὅτι δεζιὰ ἣν
ἐχεῖνα xai ἔμπροσθεν τὸ ἐφ᾽ ὃ ἢ χίνησις xal ἄνω ὁ βόρειος πόλος, ὡς
ἐπὶ τῶν πλανωμένων ἔχειν αὐτὸς ἀπεδείχνυες, xal τὸ ζήτημα ἣν, διὰ τί
ux f μὲν ἀπλανὴς ἀπὸ τῆς νῦν λεγομένης δύσεως χινεῖται, τὸ δὲ πλανώ- 20
uzvoy ἀντιχινεῖσθαι ὀφεῖλον διὰ τὴν εἰρημένην αἰτίαν ἀπὸ τῆς νῦν ava-
τολῆς. υὔποτε ὃξ ἀχριβέστερος τῶν ἀπορούντων ἡμῶν τὴν λύσιν ὃ
᾿Αριστηοτέλης ἐθεάσατο εἰ γὰρ ἀνάγχη τὸ ἔμπροσϑεν xal τὸ ὄπισϑεν ἔχειν
χατὰ φύσιν τὸν οὐρανὸν χαὶ τὸν ἀπλανῆ xoi τὸν πλανώμενον, xai προη- 90

—

^ -μ “ , - , - “-
γξῖται ταῦτα φυσιχῶς τῆς χινήσεως ἐν τοῖς ζῴοις" δεῖ γὰρ ἔχειν πρῶτον
τ

δ εν χαὶ οὕτως ἐπὶ τὸ ἔ 9 eto) |! mz μὲν ἐπὶ LM
) ἐμπροσῦεν χαὶ out; ἐπὶ τὸ ἐμπροσῦεν χινεῖσϑαι, xal τὴς μὲν ἐπι τὸ

Ι ἔχει AC: ἔχοι Fc ὦ τοῦτο ACFb: τοῦτο ὡς βέλτιον c 4 ἀριστεροῦ χαὶ τοῦ
ὄπισϑεν CFb: ὄπισϑεν xal τοῦ ἀριστεροῦ Α 9 διαχείμενον ΟΕ: διαχείμενα A

“ τὸ (ργ.) Fb: τὰ ἃ

Ὁ]

τὸ (alt.)] καὶ τὸ Fe 18 τὸ ἀπ᾿ A: ἐπ᾽ Ε: ἀπ᾿ c
ἐπεθείχνυς c o]. 32 διὰ τί μὴ Ab: μὴ Ε: διὰ τί c 34 ἡμῶν τῶν ἀπο-

ρούντων F(b)e

SIMPLICII IN L. DE CAELO II5 (Arist. p. 287922] 421

ἔμπροσθεν χινήσεως οὔσης ἀνάγχη πάντως εἶναι τὸ ἔμπροσθεν, τοῦ δὲ 189a
ἔμπροσθεν ὄντος οὐχ ἀνάγχη τὴν ἐπὶ τὸ ἔωπροσϑεν χίνησιν εἶναι- ἀληϑὲς 80
εἰπεῖν xal ἐπὶ τοῦ ἀπλανοῦς xai ἐπὶ τοῦ πλανωμένου, ὅτι διὰ τοῦτο ἐπὶ
ταὺς ἣ χίνησις, ὅτι τοῦτό ἐστι τὸ ἔμπροσθεν, οὐ μέντοι, διότι ἐπὶ τάδε

f| χίνησις, διὰ τοῦτο τοῦτό ἐστι τὸ ἔμπροσθεν, ὅπερ 6 ἀπορῶν ἀξιοῖ
λόγος.

᾿Αλλ ὅτι μὲν ἐπὶ τὸ ἔμπροσθεν χρὴ τὴν χατὰ φύσιν γίνεσϑαι χίνη- 85
σιν, οὐδεὶς dv ἀμφισβητήσοι, εἴπερ τοῦτό ἐστι πρόσθεν, ἐφ᾽ ὃ γίνεται
χατὰ φύσιν ἢ χίνησις. ὅτι δέ ἐστι τὸ πρόσϑεν xal τὸ ὄπισϑεν κατὰ φύσιν
ἐν τῷ οὐρανῷ, xal οὕτως, οἶμαι, δυνατὸν ἐπιδειχνύναι" ἐν τοῖς συντεταὴ-
μένως χινουμένοις πᾶσι πλήϑεσιν, οἷον ἐν χορῷ xal ἐν πομπῇ xol ἐν 40
στρατοπέδῳ, πάντως ἐστὶν ἀναγχαία τις τάξις τῶν τε προηγουμένων xai
τῶν ἑπομένων" πολλῷ οὖν μᾶλλον τὸ τῶν ἀστέρων πλῆϑος ἐν τῷ οὐρανῷ
τεταγμένον ἐνίδρυσεν 6 δημιουργός, ὥστε τοιάνδε ϑέσιν xal τοιούσδε σχη-
ματισμοὺς ἔχειν πρὸς ἀλλήλους, xal τούσδε μὲν προηγεῖσθαι χατὰ φύσιν ἐν 4
τῇ χινήσει, τοὺς δὲ ἔπεσϑαι, πρὸς τὴν τῆς οὐσίας αὐτῶν xal τῆς δυνά-
μεως xat τῆς ἐνεργείας ἀπιδὼν οἰχειόἰτητα, καϑ᾿ ἣν xal τὰ ὑπὸ σελήνην 189b
δημιουργοῦσι. τεταγμένοι οὖν οὕτω xatd τε ϑέσιν xai προήγησιν, ὡς ἣν
ἄριστα τετάχϑαι, εἰ τὴν ἀνάπαλιν ἐχινοῦντο χίνησιν, τὰ προηγούμενα νῦν
ἐπόμενα ἦν ἐξ ἀνάγκης γενέσϑαι xal τῷ Κριῷ τοὺς Ἰχϑύας ἕπεσϑαι xai 6
τὸν Ὑδροχόον xai τὰ ἐφεξῆς, ἀλλ᾽ οὐχὶ Ταῦρον καὶ Διδύμους καὶ τὰ ἑξῆς,
xai μετὰ τὴν ἐν Κριῷ ἰσημερίαν οὐχ ὡς νῦν ἕαρ, ἀλλὰ μετόπωρον ἐγίνετο
xai ϑέρος μετὰ τὸν Ζυγόν, xal οὕτως f, τάξις xal ἢ δύναμις τῶν τοῦ
ἡλίου συγχράσεων πρός τε τὸν ζῳδιαχὸν καὶ τοὺς παρανατέλλοντας χαὶ τὰ
ὑπὸ σελήνην ἀποτελέσματα ἀλλοίαν ἐλάμβανε τὴν διοίκησιν" ἐν Ἰχϑύσι γὰρ
ὃ ἥλιος γενόμενος ἀρχὴν ἐποίει φϑινοπώρου χαὶ οὐχὶ τέλος χειμῶνος
ὥσπερ νῦν. εἰ οὖν τῆς χινήσεως ἐπὶ ϑαάτερα γινομένης xal τὰς ἐνεργείας
7j» ἀνάγκη τῶν οὐρανίων xal τὰς δυνάμεις ἀλλοίας ὑπάρχειν xal δηλονότι 15
χαὶ τὰς οὐσίας, γινωσχέτω ὁ ἐρωτῶν, διὰ τί ἐπὶ τάδε χινεῖται ὁ οὐρανός,
ἀλλὰ μὴ ἐπὶ τάδε, μὴ τοῦτο ἁπλῶς ἐρωτᾶν, ἀλλὰ διὰ τί 6 χόσμος οὕτως͵,
ὡς νῦν ἔχει, διαχεχόσμηται, ἀλλὰ μὴ καϑ᾽ ἕτερόν τινα τρόπον" χαίτοι ὡς
ἀδιάφορον ὃν οὕτως ἣ ἐχείνως ἢ ἀπορία ἐγίνετο: χαλῶς οὖν ὁ ᾿Αριστο- 20
τέλης εἰς τέλος τὸ βέλτιστον ἀνήγαγε τὸν λόγον.

Λοιπὸν δὲ ἐνταῦϑα δῆλον γέγονε, διὰ τίνα αἰτίαν, ὅτε τὸ ἄνω χαὶ τὸ
χάτω xai τὸ δεξιὸν xal τὸ ἀριστερὸν ἐδείκνυε τοῦ οὐρανοῦ, τὸ ἔμπροσϑεν xai
τὸ ὄπισϑεν αὐτοῦ παραλέλοιπεν: ὡς γὰρ ἀπὸ τῆς ἀπορίας ἑτοίμως ἐνταῦϑα 25
εὑρεϑησόμενον εἰς τοῦτον ἀνεβάλετο τὸν τόπον τὸν περὶ αὐτῶν λόγον.

3 διὰ Fb: δὲ ^u A 4 διότι A: ὅτι Fc 5 τοῦτο Om. c πρόσϑεν Fc
q vpósüev Fc S ἂν F: om. A ἀμφισβητήσαι c πρόσϑεν) τὸ πρόσϑεν Fc

τοὺς] fort. τούσδε 18 δημιουργεῖ Fc τεταγμένα Fc 51 'Yopoyóow F:

ἠδροχόον A 29 χαὶ ἡ) xai Fc 25 ἐν b: om. AF 26 γινόμε-
νος Fc φϑινοπώρου Εἰ: corr. ex φϑεινοπώρου A 30 ἐρωτῶν c
32 ἀδιάφορον A: διάφορον Fbc 397 ἀνεβάλλετο Fc

4922 SIMPLICII IN L. DE CAELO 116 (Arist. p. 288218]

p.988413 [Περὶ δὲ τῆς χινήσεως αὐτοῦ, ὅτι ὁμαλής ἐστιν ἕως τοῦ 1890
ἢ γὰρ ἀνωμαλία γίνεται διὰ τὴν ἄνεσιν χαὶ ἐπίτασιν.

"Extov τοῦτο τὸ πρόβλημα τῶν περὶ τοῦ οὐρανοῦ ἐν τούτῳ τῷ βιβλίῳ
, * - , - o ,

προβαλλομένων περὶ τῆς χινήσεως αὐτοῦ, ὅτι ὁμαλής ἐστι xal οὐχ $$

5 ἀνώμαλος, ὃδειχνύον, διότι xal τοῦτο πρὸς ὕμνον τοῦ ϑείου σώματος ἄξιον
— , e , 4 ΄-ὦἋ -- ,

ἦν παραληφϑῆναι, xal μέντοι ὅτι προσεχρήσατο αὐτῷ ἐν τῷ περὶ σχήμα-

τῆς τοῦ οὐρανίου λόγῳ εἰπὼν τὴν τοῦ οὐρανοῦ περιφορὰν μέτρον εἶναι τῶν

χινήσεων διὰ τὸ συνεχῇ τε εἶναι xal ὁμαλῇ καὶ ἀΐδιον: ταῦτα δὲ ὑπάρχει 49

μὲν ἑἐχάστῃ τῶν οὐρανίων σφαιρῶν: ϑεῖαι γὰρ οὖσαι πᾶσαι xal συνεχῆ
10 xai ἀΐδιον χινοῦνται χίνησιν: ἀλλ᾽ αὖται μὲν διὰ τὸ πλείονας ὁχάστην

χινεῖσϑαι κινήσεις, τὴν μὲν οἰκείαν, τὴν δὲ τῇ ἀπλανεῖ συμπεριφερομένην,

τὰς δὲ ὑπὸ τῶν ἀνελιττουσῶν χαλουμένων σφαιρῶν περιαγομένας, εἰ xal 4»

αἡ ἀληϑῆ, ἀλλὰ φαινομένην γε ἔχουσί τινα ἀνωμαλίαν. xa( ἐστι τὸ ϑαυ-

, “- b) , ^w ^ b. d e

μαστὸν πρόβληϊμα τῶν ἀστρονόμων τοῦτο τὸ διδομένων αὐτοῖς τινων ὕπο- 190.
15 ϑέσεων, τοῖς μὲν πάλαι τοῖς περὶ Εὔδοξον xal Καλλιππον, οἷς καὶ ᾿Αριστο-

L4 . * « — , $ — ^ -

τέλης ἀχολουϑεῖ, τῶν χαλουμένων ἀνελιττουσῶν σφαιρῶν, περὶ ὧν αὐτὸς ἐν

τῇ Μετὰ τὰ φυσικὰ διδάσχει. τοῖς δὲ μετ᾽ ἐχείνους ἐχχέντρων τινῶν xal ὃ

ἐπιχύχλων, δεῖξαι πάντα τὰ οὐράνια ἐγχύχλιόν τε xal ὁμαλῇ φερόμενα

χίνησιν, τὴν δὲ δοχοῦσαν ἀνωμαλίαν ἑχάστων ποτὲ μὲν ϑᾶττον ποτὲ δὲ

PA , 1 , , w

20 βραδύτερον χινουμένων xal ποτὲ μὲν πρόσω ποτὲ δὲ ὀπίσω xal ἄνω xal

χάτω, ἔστι δὲ ὅτε xal ἠρεμεῖν ἐπὶ τοῦ αὐτοῦ τόπου xal μείζονας xal 10

ἐλάττονας ὁρᾶσθαι τοὺς αὐτοὺς ταῦτα πάντα καὶ τὰ τοιαῦτα tpatóusva

uóvoy εἶναι χαὶ οὐχ ἀληϑῆ. ἀλλὰ τούτων uiv τὴν ὁμαλότητα δείξει, ὅταν

πεοὶ τῶν ἀνελιττηυσῶν σφαιρῶν ἐν τῇ Δίετὰ τὰ φυσιχὰ λέγῃ, νῦν δὲ περὶ
35 τῆς πρώτης φορᾶς, ὅτι ὁμαλής ἐστι, δείχνυται, φησί, τῶν μὲν ἀποδείξεων 1ὸ

πασῶν. οἷυαι. xal ταῖς πλανωμέναις ἀρμοττηουσῶν, διὰ δὲ τὸ τὴν πρώτην

φορὰν xal τὸ φαινόμενον δυαλὲς ἔχειν καὶ μὴ δεῖσθαί τινων ὑποθέσεων

διὰ τοῦτο περὶ ἐχείνης νῦν ἐπαγγέλλεται δειχνύναι.

kat ἐστι τὸ πρῶτον ἐπιχείρημα χατηγοριχῶς, οἶμαι, συνηγμένον ἐν 30

80 ὀξυτέρῳ σχήματι οὕτως" πᾶσα ἀνώυαλος φορὰ ἐπίτασιν ἢ ἀχμὴν ἢ ἄνεσιν

ἔχει" ἢ, χύχλῳ φορὰ ἐπίτασιν ἢ ἀχμὴν ἢ ἄνεσιν οὐχ ἔχει: ἢ χύχλῳ ἄρα

φηρὰ ἀνώμαλος οὐχ ἔστι. xai τὴν μὲν υξίζονα πρότασιν ὡς ἐναργῆ παρέ-

Aads τὴν λέγουσαν, ὅτι f, ἀνώμαλος φορὰ ἐπίτασιν ἔχει T, ἀχμὴν T] ἄνεσιν"

χινήσεως γὰρ διαφοραὶ τὸ ϑᾶττον xai τὸ βραδύτερον, xal τοῦ μὲν ϑάττονος

35 ἢ ἀνωμαλία χατὰ τὴν ἐπίτασιν γίνεται τῆς χινήσεως ἀεὶ μᾶλλον ϑαττονος

γινομένης. τοῦ ὁὲ βραδυτέρου χατὰ τὴν ἄνεσιν ἀεὶ ἐπὶ τὸ βραδύτερον γωρού-
σης, ἢ ὃ ἀχμὴ θεωρεῖται χατὰ τὸ τάχιστον, ὥσπερ ἢ παραχμὴ χατὰ τὸ 90

| ἐστι Fc 2 tqvezat c 6 1v] ἐστι c 9 πᾶσαι om. Fc 10 πλείους
Fe ]l οἰκείαν Fb: οἰχεῖα A 15 τινὰ om. C: τὴν Fe 14 δεδομένων Fc
li Mezà τὰ φυσιχὰ] X15 28 περὶ] ἐπ᾽ c vov Fb: om. A 32 μείζω Fc

JU. 9T χωρούσης AC: guwpoo3a Fc δὲ παραχμὴ CFb: ἀχμὴ A

SIMPLICII IN L. DE CAELO II 6 [Arist. p. 288413] 423

βραδύτατον. τὴν δὲ ἐλάττονα πρότασιν τὴν λέγουσαν, ὅτι ἢ χύχλῳ φορὰ 1904
οὔτε ἐπίτασιν ἔχει οὔτε ἀχμὴν οὔτε ἄνεσιν xal αὐτὴν ἐν δευτέρῳ σχήυατι
χατεσχεύασεν οὕτως: τὸ ἀχμὴν ἔχον T, ἀρχὴν ἔχει ἣ μέσον T, τέλος" f,
χύχλῳ χίνησις οὔτε ἀρχὴν ἔχει οὔτε μέσον οὔτε τέλος: $j ἄρα χύχλῳ 25
5 χίνησις ἀχμὴν οὐκ ἔχει. εἰ δὲ μὴ ἀχμήν, οὔτε ἄνεσιν οὔτε ἐπίτασιν" ἢ
γὰρ ἀχμὴ πόρας τῆς ἐπιτασεώς ἐστιν Y| ἀρχὴ τῆς ἀνέσεως. πάλιν δὲ τὴν
. ἐγ ταύταις μείζονα πρότασιν τὴν λέγουσαν, ὅτι τὸ ἀχμὴν ἔχον ἀρχὴν ἔχει
ἣ μέσον ἢ τέλος, δείκνυσιν ἐχ διαιρέσεως οὕτως" τὰ ἀχμὴν ἔχοντα ἐν 40
ταῖς χινήσεσιν ἢ φυσικά ἐστιν ἣ ἔμψυχα σώματα, τουτέστιν Tj ἁπλᾶ 7j,
10 μιχτά’ τῶν δὲ φυσικῶν τὰ μὲν χατὰ φύσιν χινεῖται, τὰ δὲ βία" xal τὰ
υὲν xatd φύσιν χινούμενα τὴν ἀχμὴν ἔχει πρὸς τῷ τέλει καὶ τῆς χινή-
σεως, ἣν χινεῖται, xal τοῦ τόπου xal τοῦ χρόνου’ ϑᾶττον γὰρ χινεῖται 45
κρὸς ταῖς οἰχείαις ὁλότησι γινόμενα, εἰς ἃς ἐλθόντα παύεται τῆς χινήσεως"
τὰ δέ γε βίᾳ | χινούμενα xal παρὰ φύσιν τὴν ἀχμὴν ἐν ἀρχῇ τῆς χινή- 1900
15 σεως ἔχει" ἐν ἀρχῇ γὰρ ϑᾶττον χινεῖται τῆς τοῦ χινοῦντος αὐτὰ δυνάμεως
τότε μᾶλλον συνούσης" τοιγαροῦν ἐχείνης χατὰ βραχὺ μειουμένης xal ἀπο-
λειπούσης. χατὰ τὴν οἰχείαν ῥοπὴν λοιπὸν φέρεται τὸ φερόμενον. τὰ γοῦν 6
ἀχοντιζόμενα T, ἀναρριπτούμενα βάρη ἕως τότε φέρεται παρὰ φύσιν, ἕως ἢ
τοῦ βιαζομένου δύναμις σύνεστιν, ἐχείνης δὲ ἀπολειπούσης ἐπὶ τὸ χάτω
30 φέρεται λοιπὸν xatà τὴν οἰχείαν ῥοπήν. τοῖς δὲ ῥιπτουμένοις, φησίν,
ἀνὰ μέσον f; ἀχμή. τίνα οὖν ἐστιν τὰ ῥιπτούμενα; T, δῆλον, ὅτι οὐ τὰ ἁπλᾶ 10
xai φυσιχὰ σώματα" ταῦτα γὰρ T, κατὰ φύσιν ἣ παρὰ φύσιν χινούμενα ἤδη
ἀποδέδοται. ἀλλὰ τὰ μιχτὰ τῶν ζῴων, ἅπερ οὔτε ἄνω χινεῖται διὰ τὸ ἔχειν
xai τὰ χάτω βρίθοντα οὔτε χάτω διὰ τὰ ὦν ἄνω ἢ φορά, ἀλλ᾽ εἰς τὸ
35 πλάγιον, ἅτινα ῥιπτούμενα εἶπεν T, ἀπὸ τῆς πρὸς τὰ ῥιπτεῖσϑαι λεγό- 15
μενα βέλη τε χαὶ δόρατα ὁμοιότητος, ὅτι χαὶ ἐχεῖνα εἰς τὰ πλάγια πεμπό-
ἅενα ῥιπτεῖσθαι λέγεται, ἢ ῥιπτούμενα τὰ τῶν ζῴων σώματα χαλεῖ ὡς
τῆς ἐν αὐτοῖς ψυχῆς ἀχοντιζούσης αὐτὰ ἐπὶ τὰ πλάγια παρὰ τὴν χατὰ
φύσιν ἑχάστου τῶν ἐν αὐτοῖς χίνησιν" ἄνευ γοῦν τῆς ψυχικῆς ὁρμῆς χινού- 90
30 μενα οὐ ταύτην χινεῖται τὴν χίνησιν, ἀλλ᾽ ἐπὶ τὸ xatà φύσιν τοῦ ἐπιχρα-
τοῦντος ἐν αὐτῷ τῶν ἁπλῶν. ὅτι δὲ τοῖς ἐμψύχοις aí χινήσεις τὴν ἀχμὴν
ἔχουσι περὶ τὸ μέσον, ἐχ τῆς ἐπαγωγῆς ἔστι μαϑεῖν. xal τὰ πτηνὰ γὰρ
xal τὰ πεζὰ ζῷα ἐν μὲν ἀρχῇ τῆς κινήσεως γομνασίας δεῖται xal παρασχευῆς 25
τῶν μελῶν πρὸς τὴν χίνησιν, πρὸς δὲ τῷ τέλει χεχμηχότα λοιπὸν ἀργό-
35 t&pov xweitat: δῆλον δὲ τοῦτο xal ἐν τοῖς γυμνασίοις ἐστί: τὴν ἀχμὴν δὲ
ἔχουσι περὶ τὸ μέσον τῆς χινήσεως.
Ὁ δὲ ᾿Αλέξανδρος μετὰ ταύτην τὴν ἐξήγησιν τὴν ἐπὶ τῶν ζῴων περὶ 80
τὸ μέσον τῆς χινήσεως τὴν ἀχμὴν λέγουσαν ἄλλην ὡς ταύτης πιϑανωτέραν

1 βραδύτατον Fb: βραδύτερον AC ἐλάττω Ἐς 2 αὐτὴν) ταύτην c 6 πέρας
Ab: 7) πέρας Fe 1 μείζω Fc 1. 8 ἀρχὴν ἔχει ἣ μέτον] 7, μέσον ἔχει 7) ἀργὴν
Ες 15 γὰρ AC: γὰρ τὸ Fe 16 συνούσης ACb: αὐτὰ χινούσης Fc 19 σύν-
ἐστι c ἐστι Fc 28 ἀποδέδειχται c 24 ὧν ἄνω ἡ φορά] ἐν αὐτοῖς

ἀνάφορα Fc 38 Aéqoucav] corr. ex ἄγουσαν A ταύτης Fb: ταύτην A

424 SIMPLICII IN L. DE CAELO Il 6 [Arist. p. 288313]

ἐπάγει γράφων, ὅτι τοῖς ῥιπτουμένοις ἀνὰ μέσον λέγοι dv οὐ τῆς ἰδίας 190»
αὐτῶν χινήσεως, ἣν χινοῦνται, τὸ μέσον λαμβάνων, ἀλλὰ τῆς χατὰ τόπον,
ἐν ᾧ χινοῦνται. τὰ υὲν γὰρ χατὰ φύσιν xal παρὰ φύσιν χινούμενα τῶν Ss
ἁπλῶν, οἷον γῆ xal πῦρ, τὸ μὲν ἐν τῷ χάτω τὴν ἀχμὴν ἔχει xal τῆς

5 κατὰ φύσιν xal τῆς παρὰ φύσιν χινήσεως" xal γὰρ xai ἣ κατὰ φύσιν φερο-
μένη βῶλος πρὸς τῷ χάτω τὴν ἀχμὴν ἔχει xai ἣ βίᾳ ἀναρριπτουμένη" ἢ
γὰρ τοῦ ῥιπτοῦντος κάτωϑεν δύναμις νεαρωτέρα πρὸς τῷ χαάτω ἐστί" πλὴν 40
ὅτι τῆς μὲν χατὰ φύσιν χινήσεως ἐν τῷ τέλει τῆς χινήσεώς ἐστιν ἣ

ἀχμή, τῆς Ob παρὰ φύσιν ἐν ἀρχῇ" xoi τὸ πῦρ δὲ ὁμοίως ἄνω τὴν

10 ἀχμὴν ἔχει xal τῆς χατὰ φύσιν χινήσεως, ὅταν ἐπὶ τὸ ἄνω φέρηται, καὶ
τῆς παρὰ φύσιν, ὅταν ἄνωϑεν ἐχϑλίβηται βίᾳ. τὰ δέ γε ῥιπτούμενα, 45
φησίν, οὔτε ἄνω οὔτε χάτω χινούμενα, ἀλλ᾽ ἐπὶ τὸ μέσον, ἐν τούτῳ καὶ
τὴν ἀχίμὴν ἔχει τῆς χινήσεως: ἐν ᾧ γὰρ χινεῖται ἔχαστον τόπῳ, ἐν 19h
τούτῳ xal τὴν ἀχμὴν ἴσχει τῆς χινήσεως, χινεῖται δὲ τὰ ῥιπτούμενα ἐν

15 τῷ μεταξὺ τοῦ ἄνω xal χάτω’ οὕτω γὰρ xal τὰ τοξεύματα xal τὰ
δόρατα.

Μήποτε δὲ τὴν ἀρχὴν χαὶ τὸ μέσον xai τὸ τέλος οὐ τοπιχῶς λαμ- 5
βάνει μόνον ὁ ᾿Αριστοτέλης, ἀλλὰ xal χρονικῶς xal χατὰ τὴν χίνησιν.
δηλοῖ δὲ xal αὐτὸς τὴν ἐλάττονα πρότασιν τὴν λέγουσαν, ὅτι ἢ χύχλῳ

40 φορὰ οὔτε ἀρχὴν ἔχει οὔτε μέσον οὔτε τέλος, ὑπομιμνήσχων διὰ τοῦ τῷ
τε γὰρ χρόνῳ ἀίδιος xal τῷ μήχει συνηγμένη xal ἄχλαστος" 9
ὥστε αήτε χατὰ τὸν χρόνον ἀρχὴν ἔχειν T, μέσον ἣ τέλος μήτε κατὰ τὴν
φορὰν T, τὸ διάστημα χυχλιχὰ ὄντα᾽ τὸ γὰρ τῷ μήχει συνηγμένον
χαὶ ἄχλαστον xal περὶ τῆς χύχλῳ φορᾶς εἴρηται" περὶ γὰρ αὐτῆς Ty

25 προσεχῶς 6 λόγος" διὸ καὶ θϑηλυχῶς προήχϑη. xdv ἀπὸ μεταφορᾶς εἴρη-
ται τοῦ μεγέϑους xal τοῦ μήχους, ἐφ᾽’ οὐ τὸ συνηγμένον xal τὸ ἄχλαστον 15
χυρίως ἐπαληϑεύει. τὸ μὲν γὰρ συνηγμένον, ὅτι περιφερὲς xal οὐχ εὐθύ:
τὸ γὰρ εὐθὺ ἀρχὴν ἔχει xal μέσον xal τέλος: τὸ ὃξ ἄχλαστον, ὅτι οὕτω
συνηγμένον ὥστε ut, χεχλάσϑαι. ἵνα μὴ παρὰ τὴν χλᾶάσιν ἐξοχῆς τινος

30 γινομένης xal ἀρχή τις T, χαὶ τέλος xal ἀνωμαλία. χαὶ αὐτὸς ὃὲ 6 sg

᾿Αλέξανδρος προελθὼν διὰ τούτων. ὧν ἐγὼ παρεϑέμην τοῦ ᾿Αρὶστοτέλους,

i
- - ς , ey Ἧ , 4 i] P» ^y LÀ b] , ,
ὁυλοῦσθαι φησιν, τι τὸ uz00v οὐ τὸ ὑεταζὺ τοῦ ἄνω τε χαὶ χάτω λέγει,
ὶ

ἵπερ φησὶ τῷ τε yoóvo ἀίδιος xai τῷ μήχει συνηγμένη xai

Jo τέλος Syst, τὸ OR ἀχυὴν ἔχον T, ἀργὴν T, υέσον T, τέλος ἔχει, T, χύχλῳ
00 ν ὥ AMPLE ΞᾺΧΞ 4 [* - ΐ i ey. i O7 T, i aizd 2 i C.ORA'J 2 4 4 i h
L4 , * L] 4 hd wv * wv *
ἄρα κίνησις ἀχμὴν οὐχ ἔχει: εἰ οὖν τὸ μὴ ἔχον ἀχμὴν οὔτε Emt-

i (od - i
Y e

:agtw οὐτε ἄνεσιν ἔχει. εἴπερ ἢ ἀχμὴ πάντως ἢ πέρας ἐστὶ τῆς

4 τὸ AF: τὰ be o. 6 φερομένη) «dt φερομένη Fc 6 τῷ] τὸ Fe ἀναρ-
ρίπτηουμένη F: ἀναριπτουμένη Δ 4 κατωϑεν] χάτω Fc τῷ] τὸ Fc
13 τὴν F: τὰ A 18 μόνον om. Fc 19 δὲ xai] δὲ Fc ἐλάττω Fe

i i
23 sovmquévr Fe 24 ἀχλαστος Fe 2 μὲν om. Fe 28 οὕτως c 32 τε
om. Fe λέγει b: comp. ambig. A: λέγεται Fe 33 τε om. Fe 94. Jo τέλος

o9te μέσον Fc

, e wv * - —
χλαστος. εἰ τοίνυν T, χύχλῳ χίνησις οὔτε ἀρχὴν oDts μέσον οὔτε X

ὃ

SIMPLICII IN L. DE CAELO 1I 6 (Arist. p. 288213. 37] 425

ἐπιτάσεως ἣ ἀρχὴ τῆς ἀνέσεως, ἢ χυχλοφορία ἄρα οὔτε ἀχμὴν οὔτε ἐπί- 1915
τασιν οὔτε ἄνεσιν ἔχει“ ἢ (δὲ) ἀνώμαλος χίνησις ἀχμὴν ἔχει xai ἢ ἐπίτα- mi
σιν Tj ἄνεσιν: ἢ χυχλοφορία ἄρα ἀνώμαλον χίνησιν οὐχ ἔχει.

Καλῶς δὲ ὁ ᾿Αλέξανδρος ἐσημειώσατο, ὅτι xal ἐξ ὧν ὃ ᾿Αριστοτέλης
λέγει οὐχ ἀνάγχη πᾶν τὸ χινούμενον ἀνωμάλως χαὶ ἐν ἐπιτάσει χαὶ ἐν
ἀχμῇ γίνεσϑαι xal ἐν ἀνέσει. οὔτε γὰρ τὰ τὴν ἀχμὴν ἔχοντα ἐν τῇ τῆς 80
χινήσεως ἀρχῇ ἔχοι ἄν ἐπίτασιν’ ἢ γὰρ ἐπίτασις ὁδός ἐστιν ἐπὶ τὴν
ἀχμὴν xal πρὸ τῆς ἀχμῆς γίνεται, ταῦτα δὲ ἀπὸ τῆς ἀχμῆς ἄρχεται" οὔτε
αὖ πάλιν, ὧν f ἀχμὴ πρὸς τῷ πέρατι, ταῦτα ἄνεσιν xal παραχμὴν οἷόν 40
τε ἔχειν: ἢ γὰρ ἄνεσις, ἐν οἷς ἔστι, μετὰ τὴν ἀχμήν ἐστι, τούτοις δὲ f
dxp3, πρὸς τῷ τέλει. ὅταν οὖν ὁ ᾿Αριστοτέχης λέγῃ ἅπασα τὰρ f; ἀνώ-
paÀog φορὰ xal ἄνεσιν ἔχει xai ἐπίτασιν xal ἀχμήν, οὐχ ὡς
πάσης πᾶντα ἐχούσης, ἀλλὰ τῆς πάσης τὰ πάντα, ἑχάστης δέ, εἰ xai μὴ ὦ
πᾶντα, ἀλλὰ ἀχμήν γε πάντως xai τῶν λοιπῶν τὴν ἑτέραν. τοῖς μὲν γὰρ
χατὰ φύσιν ἐπίτασίς ἐστι xal ἀχμή, τοῖς δὲ παρὰ φύσιν ἀχμὴ καὶ 1910
ἄνεσις, τοῖς δέ, ὡς λέγει, ῥιπτουμένοις ἐπίτασις xal ἀχυὴ xal ἄνεσις.

᾿Αξιῷ δὲ ἐφιστάνειν, εἰ μὴ χατὰ τὰ αὐτὰ λήμματα χαὶ τῆς τοῦ πλανω-
μένου χινήσεως τὸ ἀνώμαλον ἀποφάσχοιτο" xal γὰρ xal ἐπὶ τούτου ἀληϑές, 5
ὅτι xal τῷ χρόνῳ ἀΐδιος xal τῷ μήχει συνηγμένη xal ἄχλαστος, ὥστε μήτε
χατὰ τὸν χρόνον μήτε χατὰ τὴν χίνησιν μήτε χατὰ τὸ διάστημα ἀρχὴν
ἔχειν 7j μέσον T, τέλος" εἰ δὲ μὴ ταῦτα, οὐδὲ ἀχυήν, εἴπερ ἐν ἑνὶ τούτων
f ἀχμή᾽" εἰ ὃΣ μὴ ἀχμήν, οὔτε ἐπίτασιν οὔτε ἄνεσιν" εἰ δὲ μήτε ἀχμὴν 10
μήτε ἐπίτασιν μήτε ἄνεσιν, οὐδὲ ἀνωμαλίαν. ὅτε οὖν 6 ᾿Αριστοτέλης περὶ
τῆς χινήσεως εἰπών, ὅτι ὁμαλής ἐστιν, ἐπήγαγε λέγω δὲ τοῦτο περὶ
τοῦ πρώτου οὐρανοῦ χαὶ περὶ τῆς πρώτης φορᾶς, ὡς ἐπὶ τούτου
τὸν λόγον ἐποιήσατο βουλόμενος αὐτῷ xal τὰ φαινόμενα μαρτυρεῖν. 16

p.288327 "Ett, ἐπεὶ πᾶν χινούμενον ὑπό τινος χινεῖται ἕως τοῦ
ὥστε χαὶ τὴν φορὰν ἀδύνατον ἀνώμαλον εἶναι. 20

Δεύτερον ἐπιχείρημα τοῦτο δειχνύον, ὅτι οὐχ ἔστιν ἀνώμαλος T, τοῦ

PO περώτου οὐρανοῦ χίνησις, ἐπὶ δύο ἀξιώμασι περαινόμενον, ἑνὶ μὲν τῷ λέ-
«ovt, ὅτι πᾶν τὸ χινούμενον ὑπό τινος χινεῖται, ὅπερ ἐν τῷ Η τῆς
«Ὀυσιχῆς ἀχροάσεως οὕτως ἔχον ἀποδέδειχται, δευτέρῳ δὲ τούτῳ ἐπομένῳ 25
τ ῷᾧ λέγοντι, ὅτι ἢ ἀνωμαλία τῆς χινήσεως ἣ παρὰ τὸ χινοῦν γίνεται, ὅταν
ξλλοτε ἄλλο ἡ τὸ χινοῦν ἣ τὸ αὐτὸ μὲν ᾧ, ἄλλοτε δὲ ἄλλῃ δυνάμει xw,

J, δὲ ἀνώμαλος scripsi: sed regularis b: ἡ ἀνώμαλος AFc 3 οὐχ Fb: postea
Ξ- «ἃ. 6 τὴν om. Fc 14 ἀλλ᾽ Fc post πάντως del. δὲ A 2] ἔχειν
* €oOrr. ex ἔχει A! οὐδὲ a: οὔτε AF 22. 28 ἐπίτασιν μήτε ἄνεσιν μήτε ἀκμήν
ἣδὴ 24 ἐπήγαγεν Fc λέγω b: λέγων AF 25 περὶ τῆς F: τῆς περὶ A
Ὁ «τῷ Fb: εἶναι comp. A 20 ἔτι F: om. A 3l ὅτι om. F H Fr:
χα A 32 Quoc] VIII 4 δὲ F: om. Ab 34 μὲν ἡ A: piv CFb

"UE e cor. F: χινείη A: χινεῖ C

426 SIMPLICII IN L. DE CAELO II 6 [Arist. p. 2882327]

ἢ παρὰ τὸ χινούμενον, ὅταν ἄλλοτε ἄλλως διαχείμενον T; xai μὴ del δυνά- 1910
μενον ὁμοίως ὑπαχούειν τῇ τοῦ χινοῦντος δυνάμει, T, παρ᾽ ἄμφω διαφό- 30
pote χρώμενα δυνάμεσιν. ἣ οὖν ἀνώμαλος χίνησις γίνεται ἣ τοῦ χινου-
μένου 7, τοῦ χινοῦντος Tj ἀμφοῖν μεταβαλλόντων, περὶ δὲ τὸν οὐρανὸν
οὐδὲν τοιοῦτον συμβαίνειν δυνατόν: οὔτε γὰρ αὐτὸν οὔτε τὸ χινοῦν αὐτὸν
οὔτε ἄμφω μεταβάλλειν δυνατόν: xai τὸ συυπέρασμα, ὅτι περὶ τὸν οὐρα- 8ῦ
γὸν ἀνωμαλία γενέσϑαι ἀδύνατόν ἐστιν.

Ἐν δευτέρῳ σχήματι χἀνταῦϑα ἢ συναγωγή, xal f, μὲν υξίζων πρό-
τασις ὡς ἐναργὴς παρείληπται, τὴν δὲ ἐλάττονα τὴν λέγουσαν, ὅτι περὶ
10 τὸν οὐρανὸν οὐχ dy γένοιτο οὔτε τοῦ χινουμένου οὔτε τοῦ χινοῦντος

οὔτε ἀμφοῖν μεταβολή, δείχνυσι πρῶτον ἐπὶ τοῦ κινουμένου τοῖς mpo- 40
ἀποδεδειγμένοις ἐπ᾿ αὐτοῦ συγχρώμενος. τὸ χινούμβνον πρῶτον τῶν
. σωμάτων ἐστὶ xal ἁπλοῦν xai ἀγένητον xai ἄφϑαρτον, ὡς δέδειχται,
τὸ δὲ τοιοῦτον ἁπλῶς xal τελέως ἀμετάβλητόν ἐστιν, εἶτα, ὅτι χαὶ τὸ
15 χινοῦν τὸν οὐρανὸν ἀμεταάβλητόν ἐστιν, ἐχ τοῦ μᾶλλον ἐπιχειρῶν δείχνυσιν" 45
εἰ γὰρ τὸ χινοῦν τὸ πρῶτον τῶν χινουμένων xal ἁπλοῦν xai ἀγένητον |
xai ἄφϑαρτον, xat ἐστι τὸ μὲν χινούμενον σῶμα, τὸ δὲ χινοῦν ἀσώμα- 192a
τον, πολὺ μᾶλλον τὸ χινοῦν ἀμετάβλητον ἄν εἴη χαὶ ἀναλλοίωτον: ἔδειξε
δὲ xal ἐν τῷ ὀγδόῳ τῆς Φυσιχῇῆς ἀχροάσεως, ὅτι τὸ πρώτως χινοῦν ἀχί- ὃ
20 vqtov παντελῶς ἐστιν. εἰ οὖν íxatspov αὐτῶν ἀμεταβλητόν ἐστι, δῆλον,
ὅτι xal ἄμφω: f, δὲ ἀνώμαλος φορὰ γίνεται ὁποτέρου τούτων ἣ ἀμφοὶν
μεταβαλλόντων" ἀδύνατον ἄρα τὴν χυχλοφορίαν ἀνώμαλην εἶναι.

1ὸ δὲ εἴτε ἄμφω μεταβάλλοι, οὐδὲν χωλύει ἀνωμάλως 10
χινεῖσϑαι ἀσφαλῶς εἴρηται" ἐνδέχεται γάρ ποτε ἀμφοτέρων μεταβαλλόντων
Gua, χίνησιν γίνεσϑαι, ἐὰν χατὰ ἀναλογίαν ἢ μεταβολὴ γίνεται" διὸ οὐδὲν
χωλύει εἶπεν’ εἰ uT, ἄρα, χἂν Ἰένηται ouais διὰ τὴν τῆς μεταβολῆς ἀναλο-

ὧι

UL
Q'

γίαν, οὐχ ὁμηΐα ἢ τοιαύτη χίνησις τῇ πρὸ τῆς usta[oATzs ἔσται, xal οὕτως 15
ἀνώμαλον πάλιν ἀνάγχη γβνέσϑαι. ἀσφαλῶς 08 τὴν σύγχρισιν ἐποιήσατο
τοῦ χινουμένου σώματος πρὸς τὸ ἀχίνητόν τε xai ἀσώματον: σώματι
90 γὰρ χατὰ φύσιν μᾶλλον τὸ μεταβάλλειν Y, ἀσωμάτῳ xal χινηουμένῳ ἢ dxt-
νήτῳ xaüóAou γὰρ σωμάτων αἵ τοιαῦται μεταβολαί. 20
Δηχεῖ ὃὲξ xai ἄλλην αἰτίαν τῆς ἐν τῇ χινήσει ἀνωυαλίας παραλείπειν
τὴν τοῦ ustatb διαφοράν, OU οὗ ἢ χίνησις, ἄλλην οὖσαν παρὰ τὸ χινοῦν

] ὅταν A: om. CFbe ἡ À: om. CFbe 9 δυνατόν) δύναται Fc 4 ive-
σϑαι c 8 ἡ συναγωγὴ καἀνταῦϑα Fc 9. παρείληπται A: παραλέλειπται Fb
ἐλάττω Fe 12 ἐπὶ] ὑπ᾽ Fe 16 γὰρ] fort. γάρ ἐστι χαινουμένων}Ἵ χινουμένων
ἐστὶ ὁ 11 post ἄφϑαρτον add. xai αὐτὸ πρῶτον τῶν κινουμένων ἐστὶ xai ἁπλοῦν xai
ἀγένητον xal ἀἄφϑαρτον Fc 10 δὲ Ke: om. AFb ὀγδόῳ A: ἢ Fc
Φυσιχῆς} VII 2 sq. 2] ὁποτέρου b: ὁποτέρα A: ἣ ὁποτέρου Fc 24 εἴρηται Εἰ:
εἰρῆσϑαι A: dictum esse videtur b: fort. εἰρῆζσϑαι δοκεῖ 25 χίνησιν F: χίνησις A
χατ Fe 90 χωλθεῖν e 2! σώματος c: comp. ambig. F Ὁ τὸ υὑεταβάλλειν
μᾶλλον Ἐς ἀπωμάτοῦ c: comp. F χινουμένῳ } comp. ambig. A: xtvoouévoo Fe

30. 31 ἀχινήτου c: comp. F ol γὰρ] γὰρ τῶν Fc 92 παραλιπεῖν Fc

SIMPLICII IN L. DE CAELO II 6 (Arist. p. 288227. 01] 421

xal χινούμενον: xal γὰρ λεπτομεροῦς μὲν ὄντο: τοῦ μεταξὺ ϑάττων ἢ 192»

χίνησις γίνεται παρὰ τοῦτο, παχοτέρου δὲ βραδυτέρα. ἀλλὰ συνεχὲς ὃν 25

ἑαυτῷ τὸ οὐράνιον σῶμα xal μηδὲ ἐχτὸς ἔχον τι οὐδὲν ἔχει τὸ μεταξύ.
Kai τοῦτο δὲ τὸ ἐπιχείρημα οὐ μόνον ἐπὶ τοῦ πρώτου οὐρανοῦ qaí-

δ νεται ἁρμόττον, ἀλλὰ xal ἐπὶ τῶν πλανᾶσθαι λεγομένων. χαὶ γὰρ ἐχεί-
νων ἕχαστος ὑπὸ χινοῦντος ἀχινήτου x«i ὑπὸ ἀσωμάτου αἰτίου χινεῖται 30
xal τῆο πρώτης φύσεώς ἐστιν xal ἁπλοῦς χαὶ. ἀγένητος xal ἄφϑαρτος xal
διὰ τοῦτο χαὶ ἀμετάβλητος, χαὶ πολλῷ μᾶλλον τὰ χινοῦντα αὐτὰ ἔχει
ταῦτα ἀσώματα χαὶ. ἀχίνητα ὄντα. εἰ οὖν xal ἐπὶ τούτων ἑχάτερον ἀμετά-

10 βλητόν ἐστι xal τὸ χινοῦν xai τὸ χινούμενον, ἀδύνατον χαὶ τὴν τούτων 85
χυχλοφορίαν ἀνώμαλον εἶναι, xdv φαίνηταί τις ἐν ταύταις ἀνωμαλία, φαι-
νομένη μόνον ἐστί, διὸ χαὶ οἱ ἀστρονόμοι ὑποϑέσεις τινάς, ὡς πρότερον
εἶπον, λαβόντες σώζουσι τὰ φαινόμενα ἐγκυχλίως xal ὁμαλῶς παντα τὰ
οὐράνια χινεῖσϑαι συγχωροῦντες.

15 p. 98897. Καὶ γάρ, εἰ γίνεται ἀνώμαλος ἕως τοῦ εἰ γὰρ ἐπίτασις,
| xal ἄνεσις.

Ἔν τῷ δευτέρῳ ἐπιχειρήματι τῶν δειχνύντων, ὅτι ὁμαλής ἐστιν [45

χίνησις τοῦ οὐρανοῦ, λαβών, ὅτι πᾶν τὸ χινούμενον ὑπό τινος χινεῖται, 1925
χαὶ ὅτι, εἰ ἀνώμαλος ἐν τῷ οὐρανῷ χίνησις, 7, παρὰ τὸ χινούμενον ἄν Ty

20 3| παρὰ τὸ χινοῦν T, παρ᾽ ἄμφω, xal δείξας συντόμως, ὅτι οὔτε παρὰ τὸ
χινούμενον δυνατὸν ἀνωμαλίαν εἶναι ἐν τῇ τοῦ οὐρανοῦ οὔτε πολλῷ
μᾶλλον παρὰ τὸ κινοῦν, ἐν τούτοις μερίσας ἐχεῖνο τὸ ἐπιχείρημα δι᾿
ἄλλων ἐπιβολῶν χατὰ μὲν τὸ τρίτον τοῦτο δείχνυσιν, ὅτι παρὰ τὸ χινού-
psvov οὐχ dv γένοιτο ἀνώμαλος ἢ τοῦ οὐρανοῦ χίνησις, χατὰ δὲ τὸ
25 ἐφεξῆς, ὅτι οὐδὲ παρὰ τὸ χινοῦν. χαὶ ὅτι μὲν οὐ παρὰ τὸ χινούμενον,
δείκνυσιν οὕτως" εἰ γὰρ γίνεται, ἥτοι ἣ ὅλη χίνησις, τουτέστιν ἢ ὅλου 10
τοῦ σώματος, μεταβάλλει xal ὁτὲ μὲν γίνεται ϑάττων ὁτὲ δὲ βρα-
δυτέρα πάλιν, ἣ τὰ μέρη τῆς χινήσεως μεταβάλλει" μέρη δὲ χινήσεως
λέγει τὰς τῶν μερῶν τοῦ οὐρανοῦ χινήσεις, ὥσπερ χαὶ ὅλην τὴν τοῦ
3O ὅλου: εἰ οὖν δειχϑείη μήτε τὸ ὅλον μήτε τὰ μέρη μεταβάλλοντα τὴν
πίνησιν ὡς ποτὲ μὲν ἐπιτείνεσθαι ποτὲ δὲ ἀνίεσϑαι, οὐχ (ἄν) ἀνωμάλως xr
ϑείη. xal πρῶτον μέν, ὅτι ἐν τοῖς μέρεσιν οὐχ ἔστιν ἀνωμαλία, δείχνυσιν
£x τῶν φαινομένων. εἰ γὰρ ἐν τοσαύταις ἐτῶν μυριάσιν, ἀφ᾽ οὗ μνήμη

ὃ

À. & τττομεροῦς F: λεπτομεροῦ A ϑάττων Α : ϑᾶττον Fbe 2 βραδυτέρα Α:

"x S Ξχτερον Fbc 9 μηδὲ) μηδὲν Fc 9 λεγομένων ἀστέρων c 1 ἐστι Fe
«E τα εὐματα Fb: σώματα A 10. 11 xoxÀogopíav τούτων Fc 11 ταῦταις]

'τοες ς 12 ὡς) ὡς xal Fc 14 συγχωροῦντες Fb: συγχωροῦνται A

^ *E£ (p) FF: 75A γίγνεται e 18 τοῦ οὐρανοῦ χίνησις Fc 19 εἰ

05 κα; εἰ ἦν Ες 21 οὐρανοῦ] οὐρανοῦ χινήσει Fe 22 ἐχεῖνο Fb: ἐχεῖνος A

3 S&4xwgt τοῦτο Fc 28 πάλιν om. Fe 28. 29 λέγει χινήσεως Fc JU τὸ

"m. Xe. 31 ἂν] addidi: om. AFc

428 SIMPLICII IN L. DE CAELO 1I 6 [Arist. p. 28867]

τῆς τῶν οὐρανίων ϑέσεως διεσώϑη. οὐδεμία φαίνεται παραλλαγὴ γενομένη 1920
τῆς πρὸς ἀλλήλους τῶν ἀστέρων σχέσεως οὐδὲ διαφορὰ τῆς διαστάσεως αὐτῶν, tt
ὡς αἱ νῦν σχηματογραφίαι δηλοῦσιν οὐδὲν πρὸς τὰς πάλα! παραλλάττουσαι,
δῆλον, ὅτι οὐδεμία γέγονεν ἀνωμαλία τῆς τῶν μερῶν πρὸς ἄλληλα χινή-
σεως, ὥστε τὰ μὲν ϑᾶττον χινηϑῆναι, τὰ δὲ βραδύτερον: πάντως γὰρ ἄν $$
ἠαείβετο xai τὰ διαστήματα xal τὰ σχήματα πρὸς ἀλλήλους. εἰ γὰρ ἅμα
πάντα ϑᾶττον T, ἅμα πάντα βραδύτερον ἐχινεῖτο, οὐχ ἦν τῶν μερῶν ἢ
τοιαύτη ἀνωμαλία, ἀλλὰ τοῦ ὅλου, περὶ ἧς ὅτι xal αὔτη ἀδύνατος ἀπο-
δείχνυσιν οὕτως" fj ἀνωμαλία τῆς χινήσεως χατὰ ἄνεσιν γίνεται xal ἐπί- 89
tagty* ἢ ἄνεσις πανταχοῦ διὰ ἀδυναμίαν συμβαίνει μὴ δυναμένης τῆς
οἰχείας δυνάμεως ἐπαρχεῖν πρὸς τὴν ὁμοίαν xal ὁμαλῇ διὰ παντὸς ἐνέρ-
γειαν: πᾶσα δὲ ἀδυναμία παρὰ φύσιν ἐστί, xal τούτου μὲν μαρτύριον τὸ
xal τὰς ἐν ζῴοις ἀδυναμίας xol παραχμὰς παρὰ φύσιν εἶναι, ὡς τὸ γῆρας 86
δρῶμεν xal τὰς νόσους. προστίθησι ὁὲ xal τὸ αἴτιον τῆς ἐν τοῖς
ζῴοις καὶ δηλονότι xal ἐν τοῖς φυτοῖς ἀδυναμίας. f, γὰρ σύστασις,
φησίν, αὐτῶν ix σωμάτων ἐστὶν o00& αὐτῶν χατὰ φύσιν ἐχόντων τελέως"
ἔστι γὰρ ix τῶν τεσσάρων στοιχείων, ὧν ἄλλος ἄλλου χατὰ φύσιν 6 τόπος €
ἐστὶ xal οὐχ ὃ αὐτὸς πάντων, ἐν ᾧ τὰ ζῷα xal τὰ φυτά" οὐϑὲν γὰρ τῶν
ἐν τούτοις μερῶν ἤτοι στοιχείων τὴν χώραν εἰλιχρινῶς χατέχει" οὔτε γὰρ
ἐν γῇ χυρίως ἐστὶ ταῦτα οὔτε ἐν ὕδατι οὔτε ἐν ἀέρι χαϑαρῷ ἣ πυρί, ἀλλ᾽
ἐν τῷ περὶ τὴν γῆν τόπῳ σύμφυρσιν ἔχοντι τῶν στοιχείων, xal ἐν αὐτοῖς ὦ
δὲ τοῖς τῶν ζῴων μορίοις xai τῇ ἄνω xal τῇ χάτω συγχέϊχριται" διὸ 193
παρὰ φύσιν διαχείμενα χάμνει xal ἀδυναμίας αἴτια τοῖς συγχειμένοις ἀφ᾽
ἑαυτῶν γίνεται xal τῆς παρὰ φύσιν xal αὐτοῖς διαθέσεως. χαὶ οὐ μάτην
γῦν τὴν αἰτίαν τῆς ἀδυναυίας xai τοῦ παρὰ φύσιν προστέϑειχεν, ἀλλ᾽ ἵνα
δείξῃ. ὅτι τὸ ϑεῖον σῶμα ἁπλοῦν ὃν x«i μὴ ἐξ ἐναντίων συνεστηχός, $
ἀλλὰ xai ἐν τῇ ξαυτοῦ χώρᾳ ἀεὶ ἱδρυμένον, οὔτε παρὰ φύσιν γίνεταί
ποτε οὗτε ἀδυναμεῖ οὔτε ἄνεσιν xal ἐπίτασιν ὑφίσταται οὐτε ἀνωμάλως
χινεῖται. χαὶ συνελόντι φάναι τὸ θεῖον σῶμα παρὰ φύσιν οὐ διατίϑεται"
τὸ ἀνωμάλως χινούμενον παρὰ φύσιν διατίθεται" τὸ ϑεῖον ἄρα σῶμα ἀνω- 10
αάλως οὐ διατίϑεται" ἐν δευτέρῳ σχήματι ἢ συναγωγή.

Ἐπειδὴ δὲ ἢ ἀδυναμία ἀνέσεώς ἐστιν αἰτία προσεχῶς, διὰ τοῦτο
εἰπὼν οὐδ᾽ ἄν ἀδυναμία εἴη ἐπήγαγεν ὥστε οὐδὲ ἄνεσις. ἐπειδὴ
δὲ ἢ ἄνεσις μετὰ ἐπίτασίν ἐστιν, οὐ τὴν ὀυαλότητος ἐπίτασιν, ἀλλὰ τὴν 15

:
ν

- ma « 2 ΄ Dy ^A
πρὸς ἄνεσιν λεγομένην. ἐπήγαγεν οὐδὲ

ἐπίτασις εἰ γὰρ ἐπίτασις,
xai ἄνεσις" πρὸς ἄλληλα 1αρ ἐστι xai λέγεται ταῦτα, ὥσπερ τὸ μᾶλλον
xai τὸ ἧττον xal τὸ μεῖζον xai τὸ ἔλαττον.

1 οὐδεμία Εἰ: οὐδὲ βία A: neque simul b γινομένη Fc ὃ ἂν F: om. A

ὁμαλῇ CF: ὁμαλὴν A 13 ἐν] ἐν τοῖς Fc 16 αὐτῶν, φησίν Fc 18 ὁ

αὐτὸς Fb: corr. ex οὕτως A! οὐδὲν Fc 1) τὴν] τὴν αὐτοῦ F: τὴν αὑτοῦ c

τῇ, (pr) A (se. χώρα): qr Fbe τῇ (al) A: πῦρ Fbe 24 xai (alt)] ἐν Fe
ἀνωμάλως Fb: ἀνωμαλία A 33 «ot οὐδ᾽ c 94 ὁμαλότητος b: comp. À:

ὁλότητα F: xaÜ' ὁλότητα c 39 οὐδ᾽ c

SIMPLICII IN L. DE CAELO 116 (Arist. p. 288* 7. 22] 429

᾿Απορεῖ δὲ ὁ ᾿Αλέξανδρος, πῶς, ἐν ol; xatà τὴν ἀρχήν ἐστιν ἢ ἀχμὴ 193^
xai μετὰ τὴν dxuXv T, ἄνεσις, ὡς ἐπὶ τῶν παρὰ φύσιν χινουμένων εἴρηται, 20
μετὰ τὴν ἐπίτασιν ἢ ἄνεσίς ἐστιν ἐπιτάσεως ὅλως ἐχεῖ μὴ οὔσης, ἣ πῶς,
ἐν οἷς ἐπὶ τέλει fj ἀχμή, ὡς ἐπὶ τῶν χατὰ φύσιν χινουμένων, μετὰ ἄνεσιν
5 f, ἐπίτασις ἀνέσεως ὅλως ἐχεῖ μὴ οὔσης" xal λύδι τὴν ἀπορίαν λέγων"
“μήποτε οὐ παρὰ μέρος ταῦτα γίνεσϑαί φησιν ἐξ ἀνάγχης, ἀλλὰ συνο- 25
δεύειν ἀλλήλοις" τό τε γὰρ ἀνιέμενον χατὰ τὴν ἐπίτασιν τὴν ἐνοῦσαν ἐν
αὐτῷ ἀνίεται" εἰ γὰρ μὴ ἐνῆν ἐπίτασις αὐτῷ, οὐδὲ dv ἀνίεσϑαι ἐδύνατο"
ὁμοίως xal τὸ ἐπιτεινόμενον ἐπιτείνεται, xa^ ὅσον ἀνέσεως μετέχει, ὡς,
10 εἰ μηδὲν ἦν ἀνειμένον ἐν abt, οὐδ᾽ dy ἐπίτασιν ἐχώρει᾽᾽. xal λέγει 80
χαλῶς, εἴπερ f, μὲν ἐπίτασις τὸ ἐφεξῆς θᾶττον ἔχει τοῦ προηγησαμένου,
ἢ δὲ ἄνεσις τὸ ἀνάπαλιν. δυνατὸν δὲ ἴσως xal τοῦτο λέγειν, ὅτι, ἐφ᾽ ὧν
μετὰ τὴν ἀχμὴν 7, ἄνεσις, ὡς πρὸς ἐπιτεταμένην τὴν ἀχμὴν ἄνεσις λέγε-
ται, χαὶ ἐφ᾽ ὧν πρὸ τῆς ἀχμῆς ἐπίτασις, ὡς ἐπὶ τῶν χατὰ φύσιν, πρὸς 80
10 τὴν ἀνειμένην ἐν ἀρχῇ διάθεσιν $ ἐπὶ τὴν ἀχμὴν ἰοῦσα ἐπιτείνεσϑαι λέ-
Ἴδβται.
Μήποτε δέ, φησὶν 6 ᾿Αλέξανδρος, xal αἱ κατὰ προαίρεσιν γινόμεναι
ἀνέσεις τὴν αὐτὴν αἰτίαν τὴν ἀδυναμίαν ἔχουσι: φόβῳ γὰρ τοῦ καταν-
αλωϑῆναι τὴν δύναμιν τῇ ἀνέσει χρώμεϑα. 4

30 p. 288922 Ἔτι δὲ xal ἄλογον ἄπειρον χρόνον ἀδύνατον εἶναι ἕως
τοῦ ἄπειρον ἀνιέναι χρόνον.

Δείξας ἀπὸ τοῦ χινουμένου, ὅτι οὐχ οἷόν τε ἀνωμάλως χινεῖσθϑαι τὸν 45
οὐρανόν, νῦν ἀπὸ τοῦ χινοῦντος ποιεῖ τὴν ἐπιϊχείρησιν ix διαιρέσεως 193b
αὐτήν, ὡς ἔοιχε, προάγων τοιαύτης" εἰ ἀνωμάλως χινεῖται ὁ οὐρανός, ἥτοι

25 ἄπειρον χρόνον ἀνίεται αὐτοῦ ἣ χίνησις xal ἄπειρον ἐπιτείνεται ἢ μόνον
, 7 - , , ? v ᾽ν. , P^ A
ἀνίεται T, μόνον ἐπιτείνεται ἐπ᾿ ἄπειρον ἢ xatd τινας περιόδους ἐναλλὰξ 6
νῦν μὲν ἀνίεται, νῦν δὲ ἐπιτείνεται. χαὶ τὸ μὲν πρῶτον δείχνυσιν οὕτως
κατὰ τὸν δεύτερον τῶν ὑποϑετιχῶν: εἰ ἄπειρον χρόνον T, τοῦ οὐρανοῦ
2είνησις ἀνίεται xal ἄπειρον ἐπιτείνεται, ἐπειδὴ τὸ xal ἀνίεσϑαι xal ἐπιτεί-
2 νννεσθαι αὐτὴν παρὰ τὴν ἀδυναμίαν xal δύναμιν τοῦ χινοῦντος γίνεται,
^» , “- ?* , 3. , ,
€x metpov. dy χρόνον τὸ χινοῦν ἀδυναμίαν ἔχοι xal ἄπειρον χρόνον δύναμιν" 10
£d οὖν ἢ ἀδυναμία παρὰ φύσιν, ἄπειρον ἄν χρόνον τὸ χινοῦν παρὰ φύσιν
Rel ; , x - UE 7 ᾿ Y , ^ v
E—yot. ἀλλὰ μὴν τοῦτο ἀδύνατον: οὐϑὲν γὰρ φαίνεται ὃν ἄπειρον
2€ póvov παρὰ φύσιν, εἴπερ ἐχτροπὴ xai παρυπόστασίς ἐστι τοῦ χατὰ
Ὁ σιν τὸ παρὰ φύσιν. αδύνατην dpa xal τὸ ἡγούμενον, ᾧ τοῦτο ἠχολού- 15

ι. . .-. Λὲ 2
ἔστι, jj ἄνεσις Fc 6 γίνεσθαι ταῦτα Fc 8 οὐδ᾽ Fc 10 οὐδὲ c 18 τὴν
ἣν κα μι(αν] τῆς ἀδυναμίας F: τῆς δυνάμεως c 21 ἄπειρον F: ἄπειρον δὲ A

s JtOtgzi A: ποιεῖται CFc 26 ἐπ᾿ ACb: xal ἐπ᾿ Fc 29 ἀνίεται] ἐπιτείνεται Fe
*Ut*Éverg, ACb: ἀνίεται Fc 29. 80 ἐπιτείνεσθαι χαὶ ἀνίεσϑαι Fc 9l χρόνον
YY-) Fb: om. A χρόνον (alt.) Ab: om. Fc 92 ἡ om. c 33 ἔχοι F:

KX, A οὐδὲν c

430 SIMPLICII IN L. DE CAELO Il 6 (Arist. p. 288} 22)

Üncev: Tv δὲ tà ἄπειρον χρόνον τὴν τοῦ οὐρανοῦ χίνησιν ἀνίεσϑαι xai 193b
ἄπειρον ἐπιτείνεσϑαι. χαὶ ἄλλο δὲ ἐχ τῶν αὐτῶν ληυμάτων συμπέρασμα
συνάγει" εἰ γὰρ ἄπειρον χρόνον δυνατόν, τουτέστι κατὰ φύσιν, χαὶ ἄπειρον
χρόνον ἀδύνατον, τουτέστι παρὰ φύσιν, ἐστὶ τὸ χινοῦν, τὸν ἴσον ἄν χρόνον 90
ὃ παρὰ φύσιν εἴη χαὶ χατὰ φύσιν, ταὐτὸν δὲ εἰπεῖν, ἀδύνατον καὶ δυνατόν"
τοῦτο δὲ ἄτοπον τὸ ἰσοχρόνιον εἶναι τὸ παρὰ φύσιν τῷ χατὰ φύσιν xai
τὸ ἀδύνατον τῷ δυνατῷ, εἴπερ, προηγούμενον μὲν τὸ κατὰ φύσιν xal τὸ
δυνατόν, ἀποτυχία δὲ τούτων τὸ παρὰ φύσιν xai τὸ ἀδύνατον: ὥστε ἄτο- 25
πὸν πάλιν xai ἀδύνατον ἄν εἴη xai τὸ ἡγούμενον, ᾧ τοῦτο ἠχολούϑησε, τὸ
10 ἄπειρον χρόνον ἀνίεσθϑαι τὴν τοῦ οὐρανοῦ χίνησιν xal ἄπειρον ἐπιτεί-
νεσϑαι.
Λέγει δὲ ὁ ᾿Αλέξανδρος, ὅτι χρησάμενος τῷ ἄπειρον χρόνον ἐπιτεί-
νεσϑαι xal ἄπειρον ἀνίεσθαι οὐχ ἀπέδειξε ταῦτα, ἀλλὰ τὸ μὲν τῆς ἐπιτά- 80
σεως xai τέλειον παρέλειπε, περὶ δὲ τῆς ἀνέσεως τοσοῦτον ἐπήνεγχεν᾽"
15 ἀνάγχη δέ, εἰ ἀνίησιν ἣ χίνησις, ἄπειρον ἀνιέναι χρόνον" εἰ
γὰρ τὸ πρῶτόν ἐστι τὸ ταύτην τὴν χίνησιν τὴν ἀδύναμον ἀιδίως χινοῦν,
τί τούτου τὴν ἀδυναμίαν ἀναλήψεται; ὥστε, εἰ ἀεὶ χινεῖ, χατὰ τὴν dóuva- S5
υἱαν del χινεῖ, τὸ δέ, ὅτι xal ἢ ἐπίτασις εἰς ἄπειρον, παρῆχε’ δῆλον
γάρ, ὡς, εἰ ἣ ἀδυναμία εἰς ἄπειρον παρὰ φύσιν οὖσα, xal ἣ δύναμις χατὰ
40 φύσιν οὖσα ἔτι μᾶλλον εἰς ἄπειρον’ οὐ γὰρ δεῖ τὸ χατὰ φύσιν τοῦ παρὰ
φύσιν ἐπ᾽ ἔλαττον εἶναι, ὅπου γε οὐδὲ ἐπ᾿ ἴσης. xal ταῦτα εἰπὼν 6 40
᾿Αλέξανδρος ἐφιστάνει χαλῶς, ὅτι οὐ προὔχειτο νῦν τῷ ᾿Αριστοτέλει δεῖξαι,
ὅτι, εἰ ἀνωμάλως χινεῖται ἀνιέμενον xal ἐπιτεινόμενον, ἐπ᾿ ἄπειρον ἀνεϑή-
σεται xai ἐπ᾽ ἄπειρον ἐπιταϑήσεται, ἀλλ΄ ὅτι προϑέμενος δεῖξαι ὁμαλὴν
τὴν τοῦ οὐρανοῦ χίνησιν πάντας ἀναιρεῖ τοὺς τῇς ἀνωμαλίας τρόπους ἐχ 4»

tU
[41]

^ , 4 1 fy LI v^ ^ 0f
ὀιαιρέσεως αὐτοὺς λαβών, Ὡς TOv, προεξεϑέμην.
᾿Ασαφεστέρα δέ, φησίν, ἢ λέξις ἐστὶ τῷ μὴ ϑεῖναι τὴν διαίρεσιν |

πρώτην. xal ἔοιχε τούτῳ τῷ ἐχ διαιρέσεως εἰλζοϑαι τὴν ἀπόδειξιν 194^

πρῶτος αὐτὸς ὃ ᾿Λφροδισιεὺς ᾿Αλέξανδρος ἐπιστῆσαι" τὴν γοῦν 1 προειρη:
30 μένην uL (σιν τοῦ ἀναγκαίαν εἶναι τὴν ἐπ᾿ ἄπειρον ἄνεσιν διὰ τὸ μὴ

εἶναι τὸ ἀναληψόμενην τὴν δύναμιν τοῦ πρώτου χινοῦντος xat διορϑῶσον ὃ

1 ** , e ) ^ »“ αὶ - A5 , ΄ €Ceqp^ /, €^»)

τὴν ἀδυνχυίαν ὡς ᾿Λλεξανόρου τοῦ Alqatoo παρατίϑεται. C diputvon δέ᾽᾽,

φησίν, “ἔχουσα, χαϑὰ ἣν xal ἐν τοῖς ᾿Ασπασίηυ φερόμενον, εἰ ἔστιν ἄνεσις
τὸ ὑεῖον σῶμα, Ty ἐπίτασις: πρὸ τοῦ: πᾶσα (40 ἄνεσις ἐπιτάσεως.
μὴν, εἰ ἣν ἐπίτασις πρὸ τῆς ἀνέσεως, ἐπ᾿ ἄπειρον ἦν αὕτη" διὰ τί τὸ

R. c

4 χρόνον dó9vazov] ἀδύνατον Εἰ: ob c παρὰ φύσιν Fb: om. A ἐστὶ F: om
Ab τὸ χινοῦν Om. b 9 τὸ ἡγούμενον, ᾧ τοῦτο e: τῷ ἡγουμένῳ τούτῳ Α: τῷ
ἡγουμένῳ ᾧ τούτῳ Ε: quod antecedens hoc b; fort. τὸ ᾧ ἡγουμένῳ τοῦτο 12 τῷ F:
om. À ]4 τέλεον Fc παρέλιπε Fe 183 χινεῖ A: χινεῖται F: ἀνίεται bc ἄπειρον
Fb: ἀδηλον A 19 εἰ Fe: om. ἡ 2] ἐλάττονος c Ὁ] τοῦ — ἀδυναμίαν (32) Fb:
μ
om. Α 02 ᾿ΑΛλεξάνδρου τοῦ Αἰγαίου FK: ᾿Αλέξανδρος τοῦ αἰγαίυ) A: τοῦ ΔΛσπασίου ὁ
᾿Αλέξανῆρος c 1 75» Drandis: ἢ AFc πᾶσα γὰρ bDrandis, γὰρ πᾶσα A: πᾶσα

qn» Fc ἐπιτάσεως] 7j ἐπίτασις c

SIMPLICII IN L. DE CAELO 116 [Arist. p. 2880 22] 431

γὰρ μέχρι τοῦδε ἦν xal οὐχὶ xai πρὸ ἀπείρου τῆς χινήσεως οὔσης, οὐχ 194^
οἷόν τε εὔλογον εἰπεῖν αἰτίαν. ἀλλὰ μήν, εἰ xal ἄνεσίς ἐστιν, ἐπ᾽ ἄπει-
pov πάλιν ἐστὶν αὕτη“ τί γὰρ τὸ αἴτιον τὸ τὴν ἄνεσιν ἀναληψόμενον ταύ-
τὴν, καὶ διὰ τί μέχρι τοῦδε. ἀνίεται, οὐχ οἷόν τε αἰτίαν ἀποδοῦναι εἰς 1ὅ
5 ἄπειρον χινουμένου τοῦ σώματος. ὥστε. ἐπ᾿ ἄπειρον xal ἢ ἀνεσίς ἐστιν"
ἐπιτάσεως μὲν γὰρ ἢ ἄνεσις ἄνεσις, ἀπείρου δὲ ἐπιτάσεως ἄπειρος 7, ἄνε-
σις: διὰ τί γὰρ μέρους τῆς ἐπιτάσεως ἣ ἄνεσις ἔσται, οὐ πάσης δέ; ἀλλὰ
ἣν ἢ ἄνεσις χατὰ ἀδυναμίαν, τοῦτο δὲ παρὰ φύσιν, τὸ ὃὲ παρὰ φύσιν 90
οὐχ οἷόν τε ἴσον εἶναι τῷ κατὰ φύσιν: ὁδὸς γὰρ ἐπὶ φϑορὰν τὸ παρὰ
10 φύσιν’ ὥστε οὐχ dy εἴη ἄνεσις" εἰ δὲ μὴ ἄνεσις, οὐδὲ ἐπίτασις. ταῦτα
μὲν οὖν τὰ τοῦ Ἑρμίνου χατὰ τὸν ᾿Ασπάσιον εἰρημένα. xal δῆλον, ὅτι
xal οὗτοι οὐχ ὡς χατὰ τὴν τῆς διαιρέσαως ἀναάγχην ληφθὲν τὸ ἐπ᾽ dmst- 25
pov ἀνιέναι καὶ ἐπ᾽ ἄπειρον ἐπιτείνεσθαι ἐνόησαν, ἀλλ᾽ ὡς ἐξ ἀνάγχης, εἴ
ἐστιν ἀνώμαλος ἢ χίνησις, ἀνέσεως xal ἐπιτάσεως οὔσης. xal τοῦτο μὲν
15 δῆλον, dÀX ὅτι xal ὡς ἄπειροι πάντως ἐσόμεναι fj τε ἄνεσις xal ἣ ἐπί-
τασις ὑπὸ τοῦ ᾿Αριστοτέλους ἐλέγχονται: ὅτι δὲ οὐχ οὕτως εἴληπται, 80
δηλοῖ τὰ ἐφεξῆς τμήματα τῆς διαιρέσεως, ἐν οἷς φησιν’ ἀλλὰ μὴν οὐδὲ
ἐπιτείνειν ἀεὶ 7, πάλιν ἀνιέναι δυνατόν, xal πάλιν λείπεται δὴ
λέγειν ἐναλλὰξ εἶναι τῇ χινήσει τὸ ϑᾶττον xal τὸ βραδύτερον"
20 ἐν γὰρ τούτοις καὶ. τὰ ἄλλα τμήματα τῆς διαιρέσεως ἐλέγχει τὰ μὴ ἄπει-

ρον ἐπίτασιν xal ἄνεσιν ὑποτιϑέμενα, ἀλλ' Y, del ἐπίτασιν T) ἀεὶ ἄνεσιν s5
j| ἐναλλάξ.
Ἐχεῖνο óà ἄξιον ζητεῖν, διὰ τί προστέϑειχεν ὁ ᾿Αριστοτέλης τὸ
ἀνάγχη δέ, εἰ ἀνίησιν ἢ χίνησις, ἄπειρον ἀνιέναι χρόνον'
25 τοῦτο γὰρ τὸ. ἀνάγχη xal τοὺς προτέρους ἐποίησεν ἐξηγητὰς μὴ ὡς ἐχ
διαιρέσεως τεϑὲν ἀχούειν, ἀλλὰ τὴν αἰτίαν τῆς ἀνάγχης ζητεῖν. ὁ δὲ 40
᾿Αλέξανδρος ὁ ᾿Αφροδισιεὺς ἐπιστήσας τούτῳ “δεῖ φησὶ “᾿προσυπαχούειν
τῷ εἰρημένῳ τὸ μετὰ τὴν ἐπ᾽’ ἄπειρον ἐπίτασιν" εἰ γὰρ μετὰ τὴν ἐπ᾽
ἄπειρον χρόνον ἐπίτασιν ἀνίησιν ἣ χίνησις, xal μὴ μόνον ἐπίτασίς ἐστιν,
ΞΞ 9 ἀλλὰ xai ἄνεσις, ἄπειρον ἀνήσει χρόνον. τοῦτο δὲ ἦν μὲν xal ἄλλως 45
ὑποχείμενον, οὐ μὴν ἀλλὰ xal ἀναγχαίως ἑπόμενον αὐτὸ δείχνυσι τῇ προ-
1δγενημένῃ ἐπ᾽ ἄπειρον ἐπιτάσει" εἰ γὰρ ἢ ἄνεσις δι᾿ ἀδυναμίαν τοῦ 1940
χινοῦντός ἐστιν ἀρξαμένη γίνεσθαι, λοιπὸν ἐπ᾽’ ἄπειρον ἔσται" τί γὰρ τὸ
τὴν ἀδυναμίαν ἀναληψόμενον τὴν τοῦ χινοῦντος ἀιδίου τῆς χινήσεως οὐσης
ZG χαὶ ἐπιτεινομένης dei τῆς ἀνέσεως; xal διὰ τοῦτο οὖν ἐπ᾽ ἄπειρον ἢ à
ἄνεσις ἔσται, xat διότι τῆς ἀπείρου ἐπιτάσεως ἄπειρος ἢ ἄνεσις" οὕτως δὲ
ἴσον χρόνον ἔσται τὸ παρὰ φύσιν τῷ xatà φύσιν, ὅπερ ἐστὶν &romoy .

“5 € Ε: ἧς οὐχ Ab 2 εἰ χαὶ] xal εἰ Fc 1 μέρος Fc 11 οὖν b: οὖν καὶ

Ξ *dF:om.c 12 ληφϑὲν τὸ Fb: ληφϑέντα A 13 ἀνίεσϑαι c 17 φησιν)

PIC wo] μὴν F: μὲν Ac οὐδ᾽ c 18 πάλιν] 28924 19 «6 (pr.) F:

A 24 9 c 28 ἐπ᾿ (pr) A: om. Fbe ἐπ᾿ (alt. Ab: om. Fe

T — 2p vou c 30 xai (pr) F: xai ἡ A JO ἐπιτεταμμένης Εἰ: ἐπιτεταμένης c
"2| om. e

432 SIMPLICII IN L. DE CAELO Il 6 (Arist. p. 288032, 217]

τῷ
ὧι

μήποτε δὲ οὐχ ἀνάγχη προσυπαχούειν τὸ μετὰ τὴν ἄπειρον ἐπίτασιν. 6 [940
γὰρ ᾿Δριστοτέλης ix διαιρέσεως ἀναιρῶν τοὺς τῆς ἀνωμαλίας τρόπους 10
ἀναϑεὶς τοῦτον τὸν λέγοντα ἄπειρον χρόνον ἐπιτείνεσϑαι χαὶ πάλιν ἄλλον
χρόνον ἄπειρον ἀνίεσϑαι καὶ ἐλέγξας αὐτὸν διχῶς ἔχ τε τοῦ μηδὲν ἄπει-
pov χρόνον παρὰ φύσιν εἶναι xal ἐκ τοῦ μηδὲν τὸν ἴσον χρόνον παρὰ
φύσιν xal κατὰ φύσιν εἶναι ἐπέστησεν, ὅτι τῷ λέγοντι ἀνίεσϑαι ὅλως τὴν 15
τοῦ οὐρανοῦ χίνησιν οὐ xaÜ' ὑπόϑεσιν μόνον ἀχολουϑεῖ τὸ ἄπειρον χρόνον
λέγειν ἀνίεσϑαι, ἀλλὰ xal ἐξ ἀνάγχης ἕπεται ἀιδίου τῆς χινήσεως ὑποχει-
μένης διὰ τὸ μηδὲν εἶναι τὸ ἀναληψόμενον τὴν τοῦ πρώτου χινοῦντος
ἀδυναμίαν πάντων ὄντως ἐπέχεινα, ἀλλ' οὐ διὰ τὸ ἄπειρον ἐπίτασιν προη- 20
Ἰεῖσϑαι τῆς ἀνέσεως: τοῦτο γάρ, χἄν ἀληϑὲς i], οὐ φαίνεται νῦν ὡς
ἀναγχαῖον ἀλλ᾽ ὡς ἐξ ὑποθέσεως 6 ᾿Αριστοτέλης λαβών, τῇ δὲ ἀνέσει
μόνον ἐπιστήσας, ὅτι ἀνάγχη, εἰ ἀνίησιν ὅλως f, χίνησις, ἄπειρον ἀνιέναι
χρόνον.

p.288»97 ᾿Αλλὰ μὴν οὐδὲ ἐπιτείνειν ἀεὶ ἕως τοῦ ἔχ τινος εἴς τι 80
εἶναι χαὶ ὡρισμένην.

Δείξας, ὅτι τῷ ἀνώμαλον οὕτως ὑποτιϑεμένῳ τὴν τοῦ οὐρανοῦ χίνη-
σιν, ὡς ἄπειρον εἶναι τὴν ἄνεσιν χαὶ ἄπειρον τὴν ἐπίτασιν, δύο ἄτοπα
ἕπεται τό τε ἀΐδιον λέγειν τὸ παρὰ φύσιν xal ἰσοχρόνιον τὸ παρὰ φύσιν 80
τῷ κχατὰ φύσιν, νῦν τὸ δεύτερον τμῆμα τῆς διαιρέσεως προτίϑησι τὸ
λέγον ἀνώμαλον γίνεσϑαι τὴν χίνησιν τῷ τὸ ἕτερον ἐπ᾿ ἄπειρον ἐν

493 “ὦ e "A *y 8 , Ὁ * » 1 ^-^ P 4
αὐτῇ slvat, ὡς ἢ del ἐπιτείνεσϑαι Y, del ανίεσϑαι, xai δείχνυσι xai
τοῦτο ἀδύνατον οὕτως: πᾶσα χίνησις ἔχ τινος εἴς tt γίνεται xal ὥρισται 35
τῷ ποϑέν ποι: T, 0E ἀεὶ ἐπιτεινομένη T, ἀεὶ ανιεμένη οὐχ ὥρισται
οὐὸξ ἔχει τὸ ποϑέν mov οὐδεμία ἄρα χίνησις ἀεὶ ἐπιτείνεται ἢ dei
ἀνίεται. ὅτι δὲ τὸ ἀεὶ ἐπιτεινόμενον ἀόριστόν ἐστι xal οὐχ ἔχει τό
ποι, δῆλον ἐντεῦϑεν' ἢ ἐπίτασις τοῖς χατὰ φύσιν χινουμένοις γίνεται χατὰ 40
τὸ πλησιάζειν ἀεὶ τῷ ἐφ᾽ ὃ φέρεται. τῷ δὲ ἐπ᾽ ἄπειρον ἐπιτεινομένῳ
οὐδὲν ἔσται τὸ ἐφ᾽ ὃ χινεῖται" del γὰρ x6. ἐφ᾽ ὃ ἐπιτεινόμενον xaxà τὴν
χίνησιν φέρεται, ἄλλο ἔσται τοῦ πρὸ αὐτοῦ, xal τῷ ἐπ᾽ ἄπειρον τοῦτο
πάσχειν ἐπ’ ἄπειρον εἰς ἄλλο μεταβήσεται" ὥστε οὐχ ἕξει τὸ ἐφ᾽ ὃ οὐδὲ 4
τὸ ποϑέν mot οὐὸὲ ὥρισται f, ἀεὶ ἐπιτεινομένη χίνησις. ἐπ᾽ ἄπειρον μὲν

a -? L4 AT € é ^ Ju mw , — -- LÀ. M t. [4
γὰρ οἷόν τέ τι [χινεῖσϑαι ἐν τῷ αὐτῷ χινούμενον τῷ παλιν xal παλιν 1955
χινεῖσϑαι τὴν αὐτὴν χίνησιν, ὡς ἐπὶ τῆς ἐγχυχλίου φορᾶς λέγομεν, οὐ
μέντοι ἐπ᾿ ἄπειρον ἐπιτείνεσϑαι" οὐ γὰρ ἢ αὐτὴ κίνησις ἔτι ἔσται, ἀλλ᾽ ἢ
παροῦσα τῆς πρὸ αὐτῆς ἑτέρα τε xal ἀνόμοιος ἀεὶ μετὰ προσϑύήχης γινο- ὃ
μένη. xal εἰ ἦν τι χυχλιχὸν οὕτως ἐπιτεινόμενον, ἢ ἀριϑμόν τινα περι-

..-.-ο.-

4 γρόνον om. Fe 6 εἶναι xai κατὰ coat» Fc 8 ἕπεται] ἕπεται τοῦτο Fc 15 μὴν

μὲν Α (ὃ)ς οὐδ᾽ c 19 ἕπεται) λέγεται Fe 20 νῦν] νῦν δὲ Fc προτίϑη σιν

Fo, -v del. F 24 δὲ Ab: om. CFc 26 τὸ (pr. F: ins. A! 28 ἀεὶ om. Fe
τῷ (pr) Fb: «6 A 92 ἡ om. Fc

SIMPLICII IN L. DE CAELO II 6 [Arist. p. 288527. 80] 433

φορῶν ἔσπευδε πληρῶσαι T, ἐπὶ πέρας τῆς xatà τὴν χίνησιν ταχύτητος 195^
ἐλϑεῖν, ὧν οὐδέτερον συμβαίνει τῷ ἐπ᾽ ἄπειρον μετ᾽ ἐπιτάσεως τοιαύτης
χινουμένῳ.: ὁ δὲ αὐτὸς λόγος xal ἐπὶ τῆς ἐπ᾿ ἄπειρον ἀνέσεως" οὐδὲ 10
γὰρ ἐπὶ τούτων ἐστὶ τό ποι xal τὸ ἐφ᾽ ὃ ἣ χίνησις, εἴπερ πλησίον ἀεὶ τοῦ

5 ἐφ᾽ ὃ ἣ ἀχμὴ τοῦ τάχους ἐστί, τὰ δὲ ἀεὶ ἀνιέμενα ἀεὶ πορρωτέρω τῆς
ἀχμῆς xal τοῦ ἐφ᾽ ὃ γίνεται. εἰ οὖν πᾶσα μὲν χίνησις ἣ χατὰ φύσιν
ποϑέν ποι, οὐδεμία δὲ ἐπ᾽ ἄπειρον ἀνιεμένη ποϑέν ποι, οὐδεμία ἄρα χίνη- 15
σις ἐπ’ ἄπειρον ἀνιεμένη ἐστί τῆς δὲ αὐτῆς οὔσης συναγωγῆς τῶν λό-
qov x«i ἐπὶ τῆς ἐπ᾽’ ἄπειρον ἐπιτάσεως xal ἐπὶ τῆς ἐπ᾽ ἄπειρον ἀνέσεως

10 μίαν ὃ ᾿Αριστοτέλης ἐπ᾿ ἀμφοῖν ἐποιήσατο.

Ρ. 288*30 Ἔτι δέ, εἴ τις λάβοι εἶναί τινα χρόνον ἐλάχιστον ἕως 20
τοῦ xal ἄπειρον χρόνον.

λλλο τοῦτο ἐπιχείρημα τοῦ αὐτοῦ μετὰ πολλῆς ἐναργείας χατασχευ-
αστιχὸν τοῦ μὴ δύνασϑαι οὕτως ἀνώμαλον εἶναι τὴν τοῦ οὐρανοῦ χίνησιν 95
15 ὡς ἀεὶ ἐπιτείνεσϑαι T, ἀεὶ ἀνίεσθϑαι. προλαμβάνει δὲ ἀξίωμα τὸ εἶναί
τινα χρόνον ἐλάχιστον, οὗ οὐχ ἐνδέχεται ἐν ἐλάττονι χινηϑῆναι
τὸν οὐρανόν, χαὶ τοῦτο ἐχ τῆς ἐπαγωγῆς πιστοῦται τῷ πάσης πράξεως
χαὶ παντὸς τοῦ χινουμένου εἶναί τινα χρόνον ἐλάχιστον, οὗ οὐχ οἷόν τε 80
ἐν ἐλάττονι χινηϑῆναι τὴν χίνησιν τὴν αὐτοῦ, οἷον τοῦ στάδιον ὄδραμεῖν ἣ
20 νόμον τινὰ χιϑαρίσαι 7, σαι" εἰ δὲ τοῦτο, xal τῆς τοῦ οὐρανοῦ περιφορᾶς
τῆς ἀπὸ τοῦ αὐτοῦ ἐπὶ τὸ αὐτὸ εἴη dv τις χρόνος ἐλάχιστος, οὗ ἐν
ἐλάττονι οὐχ οἷόν τε περιενεχϑῆναι. χαϑόλου μὲν γὰρ οὐχ ἔστι χρόνος 35
ἐλάχιστος διὰ τὸ τὰ συνεχῇ πάντα ἐπ᾽ ἄπειρον εἶναι διαιρετά, πρός τι δὲ
χαί τινων ἔστι τις ἐλάχιστος χρόνος, ὥσπερ χαὶ τῶν χινήσεων. τούτου
ΞΦΣ ὁ οὖν οὕτως ἔχοντος, εἰ τὸ ἐπιτεινόμενον ἐν ἐλάττονι χρόνῳ τὸ αὐτὸ διά-
στημα χινεῖται, εἴ τι ἀεὶ ἐπιτείνοιτο, ἀεὶ ποιήσει τοῦτο πρὸς ἀναλογίαν τῆς
ἐπιτάσεως del συστελλομένου τοῦ χρόνου" εἰ δὲ τοῦτο, ἔσται xal τοῦ ἐλα- 40
χίστου χρόνου, ἐν ᾧ χινεῖται, ἐλάττων ποτέ, ἐν ᾧ xal αὐτῷ χινήσεται, ὅπερ
ἀδύνατον: ἀδύνατον ἄρα xat, ᾧ τοῦτο ἠχολούϑησε, τοῦτο δὲ ἦν τὸ ἀεὶ
ΞΞ 4Ὁ ἐπιτείνεσθαι χινούμενον.

Δείξας δὲ οὕτως, ὅτι οὐχ ἔστιν ἐπίτασις ἐπ᾿ ἄπειρον, ἐπάγει, ὅτι, 45
εἰ μὴ ἐπίτασις, οὐδὲ ἄνεσις’ ὡς γὰρ dy τὸ ἕτερον αὐτῶν ἔχῃ,
οὕτως ἔχει καὶ ἀμφότερα, διότι πρὸς | ἄλληλα λέγεταί τε xal ἔστιν, ὡς
τὸ μᾶλλον xal τὸ ἧττον’ ἢ γὰρ ἄνεσις ἢ ἄπειρος ἐπιτάσεως ἀπείρου xal

Pf» ἣ ἐπίτασις ἀνέσεως: οὐ γὰρ ἄλλο τι ἀνίεται 3| τὸ ἐπιτεταμένον, xai ἐφ᾽
ὅσον ἐπιτέταται, ἐπὶ τοσοῦτον ἀνίεται, ὥστε, εἰ δέδειχται τὸ ἐπίτασιν μὴ ὃ
εἶναι εἰς ἄπειρον, δέδειχται χαὶ τὸ μηδὲ ἄνεσιν εἰς ἄπειρον εἶναι.

σς---. M ———

5 ὭΣ εὐουμένῳ Fb: χινουμένης A 4 ἐπὶ τούτων] τούτων Εἰ: τοῦύτῳ c 11 ὃ᾽ ς

KO eoe, F: χρόνον xal A 15 προλαμβάνων Fc 11 τῷ] scripsi: τὸ Abe: xal F
πιϑαρίσαι F: χιϑαρῆσαι A 28 αὐτῷ C: corr. ex αὐτὸ Εἰ: αὐτὸ Abc 91 ἐπί-

πες F: ἐπίτασις οὐδὲ ἄνεσις Ab 94 ἡ (alt. A: om. Fc 37 xal A: om. Fbc

SComment. Arist, VII Simpl. de Caelo. 28

434 SIMPLICII IN L. DE CAELO Il 6 [Arist. p. 288530. 28924. 8]

Ἐπειδὴ δὲ ἢ μὲν ἐπίτασις χατὰ προσϑήχην γίνεται, ἢ δὲ ἄνεσις χατὰ 195^
ὑφαίρεσιν, οὐ πᾶσα δὲ προσϑήχη ἐπίτασιν ἁπλῶς ποιεῖ, ὥστε καὶ ἄνεσιν
ἔχειν, μετὰ τὸ εἰπεῖν, ὅτι ὁμοίως ἄμφω xal ϑάτερον, ἐπάγει, πῶς
ἐχούσης τῆς προσϑέσεως γίνεται ἢ ἐπίτασις, πρὸς ἣν ἀναάγχη τὴν ἄνεσιν 10
» ^ δὰ 4 . * , ν , *

5 ἀποδίδοσθαι, xai ἐς ἧς ἀληϑὲς τὸ ὁμοίως ἄμφω xal ϑάτερον. ἀλη-
Va , ν e , -—- ^^ , * , b]
ϑὲς γάρ, εἴπερ αἴ προσγινόμεναι προσϑῆχαι τῷ λεγομένῳ ἐπιτείνεσθαι ἣ
y 3 , A. [4 [A e ^" , . , à
tat ἀλλήλαις εἰσὶν ἢ μείζων f, ἑπομένη τῆς προηγησαμένης" τότε γὰρ
χυρίως xal μόνως ἐπίτασίς ἐστιν’ ἐὰν ὁξ αἱ προσϑῆχαι ἐπὶ τὸ ἔλαττον G6
προίωσιν, ὡς νῦν μέν, εἰ τύχοι, δέχα δαχτύλων τάχος προστίϑεσϑαι, αὖϑις
P»! ΩΓ , A —Q ey ^" 4 bd e , , e

10 6& ἐννέα xal ἐφεξῆς οὕτως, πρῶτον μὲν οὐχ ἔστιν T, τοιαύτη μόνον ἐπί-
τασις, ἀλλὰ χαὶ ἄνεσις, διὸ οὐδὲ ἄλλη τις ἔστι ταύτης ἄνεσις, ἔπειτα οὐδὲ
εἰς ἄπειρον χρόνον ταύτην γίνεσϑαι δυνατόν" δαπανηϑήσεται γὰρ τὸ προσ- 90
τιϑέμενον ἀεὶ μειούμενον. διὰ τοῦτο οὖν εἰπὼν ὁμοίως qàp ἄμφω
χαὶ ϑάτερον ἐπήγαγεν εἴπερ τῷ αὐτῷ ἐπιτείνεται τάχει T, μεί-

15 ζονι xai d j ἢ μέ χ dy ἴσα ἀλλήλοις ἡ τὸ
: ἄπειρον χρόνον. ἣ μέντοι ἄνεσις, x&y ἴσα ἀλλήλοις ἢ τὰ
ἀφαιρούμενα, xdy τὸ μὲν μεῖζον, τὸ δὲ ἔλαττον, ἄνεσις μένει. τότε δὲ ἣ 90
ἄνεσις ἀνάλογον ἔχει τῇ ἐπιτάσει, ὅταν αἱ ἀφαιρέσεις ἀνάλογον ταῖς
προσϑήκαις γίνωνται.

ρ. 289. Λείπεται δὴ λέγειν ἐναλλὰξ ἕως τοῦ εὐαισϑητότερα γὰρ
90 τὰ παρ᾽ ἄλληλα τιϑέμενα.

Τοῦτο τῷ ὄντι λοιπόν ἐστι τὸ τρίτον τῆς διαιρέσεως τμῆμα τὸ Aéyov9 «

ἀνώμαλον γίνεσθαι τὴν χίνησιν τῷ ἐναλλὰξ ἐν αὐτῇ χεῖσϑαι τὸ ϑᾶττον
χαὶ τὸ βραδύτερον. ἐλέγχει δὲ χαὶ ταύτην τὴν ὑπόϑεσιν ἔχ τε τοῦ μὴ
ἔχειν εὔλογον εἰπεῖν αἰτίαν τοῦ σήμερον μέν, εἰ τύχοι, ϑᾶττον, aopioy δὲ

25 βραδύτερον χινεῖσϑαι τὸν οὐρανόν, διότι τὰ ἐν τοῖς λόγοις πλάσματα τὸ 35. Ὁ
μὴ ὃν λέγοντα οὐδὲ αἰτίαν εὔλογον εἰπεῖν ἔχει τοῦ λεγομένου. δεύτερον
δὲ ἔλεγχον ἐπάγει τῷ λόγῳ τὸ μὴ ἄν λαϑεῖν τοῦτο γινόμενον: τὰ γὰρ
^ , 3 , , w
διάφορα xal ἀνόμοια xal ἐναντία map! ἄλληλα τιϑέμενα εὐφώρατον ἔχει
τὴν διάχρισιν, εἴτε αἰσϑητὰ εἴτε νοητὰ τυγχάνει.

30 p. 28948 Ὅτι μὲν οὖν εἴς τε μόνος ἐστὶν ὁ οὐρανὸς ἕως τοῦ ἐπὶ
τοσοῦτον εἰρήσϑω.

Συμπέρασμα τοῦτο χοινὸν ἐπάγει τῶν τε ἐν τῷ πρώτῳ βιβλίῳ xai «7

e
^ , ' ^ * -- e , » 345. ἣ . , - e
τῶν ἐν τούτῳ περὶ τοῦ οὐρανοῦ ῥηϑέντων. δέϊδειχται γὰρ περὶ αὐτοῦ, 19

7 γὰρ om. c 9 προίωσιν CF: προιοῦσιν A 11 οὐδὲ (alt)] οὐδ᾽ c 13 γὰρ Fbe «—
rap A 1i τῷ αὐτῷ] ταὐτῷ τ᾽ € 11 τὴν ἐπίτασιν c αἱ F: om. A .
22 αὐτῇ F: αὐτῷ A χεῖσϑαι F: insit b: χινεῖσϑαι Ac 25 post οὐρανόν add. τοῦτ᾽ ^
ὁὲ πλάσματι ὅμοιον clze(v) Fc 20 ἔχοι c 29 τυγχάνει AC: comp. F: cupydvoa— 4
σιν c 50 εἴς τε om. F τε Α: xai c ὁ om. e 3l εἰρήσϑω A: ip “5
εἰρήσϑω Fc 92 ἐπάγει) ὑπάρχει Fc

SIMPLICII IN L. DE CAELO 116. 7 (Arist. p. 28938. 11] 435

ὅτι ἁπλοῦς xal ἁπλῆν χίνησιν χυχλοφορητιχὴν χινούμενος xai ταύτην 1962
δὁμαλήν, x«i ὅτι εἷς μόνος, οὐχ ὅτι μία σφαῖρα: οἷδε γὰρ ἄλλο τὸ πλα-
νώμενον παρὰ τὸ ἀπλανὲς xal τοῦ πλανωμένου τὴν εἰς πλείονα διάχρισιν" 6
ἀλλ᾽ ὅτι ἕν ὀχτάσφαιρον ἑνὸς χόσμου xal οὐχὶ πλείονες οὐρανοὶ οὕτως ὡς

5 πλείονας χύόσμους ἐμπληροῦντες, xal ὅτι οὕτως ἀγένητός ἐστιν, οὐχ ὡς
ἀναίτιος, ἀλλ᾿ ὡς ἀΐδιος xai μὴ ἐν μέρει χρόνου γενόμενος μηδὲ πρότερον
μὲν ὧν ὕστερον δὲ μὴ ev. εἰχότως δὲ νῦν τοῦτο τέϑειχε τὸ συμπέρασμα, 10
ὅτε τὰ περὶ τοῦ οὐρανίου σώματος συμπληρώσας ἐπὶ τὴν τῶν ἀστέρων
ϑεωρίαν μεταβιβάζει τὸν λόγον.

10 p. 2389411 [lepi δὲ τῶν χαλουμένων ἀστέρων ἕως τοῦ ὁμοίως xal
ἡμεῖς λέγομεν.

Ἕβδομον μὲν τοῦτο τὸ χεφάλαιόν ἐστι τῶν ἐν τούτῳ τῷ βιβλίῳ
προβαλλομένων, μετὰ δὲ τὴν τῶν ὅλων σφαιρῶν ϑεωρίαν xal τὰ συμφυῆ 20
μέρη αὐτῶν τὰ χατὰ τὰς τοπιχὰς σχέσεις ἐν αὐτοῖς ϑεωρούμενα τό τε δεξιὸν

15 xal ἀριστερὸν xal ἄνω xal χάτω xal ἔμπροσϑεν xal ὄπισϑεν xai τὰ περὶ τῆς
χινήσεως αὐτῶν παντοδαπὰ προβλήματα ἐπὶ τὴν ϑεωρίαν τῶν περιεχομένων

ἐν αὐταῖς ἀστέρων μεταβαίνει νῦν μὲν χοινῶς περὶ πάντων τῶν ἀστέρων 25
προβαλλόμενος ζητεῖν, τίνα τε οὐσίαν ἔχουσι χαὶ σχῆμα ὁποῖον χαὶ χατὰ
τίνα τρόπον χινήσεως χινοῦνται, ὕστερον δὲ διαπορήσει τι χαὶ περὶ τῆς
20 τῶν πλανωμένων πρὸς τὰς ἀπλανεῖς διαφορᾶς. λέγει οὖν πρῶτον περὶ τῆς

οὐσίας αὐτῶν, ὅτι τῆς αὐτῆς οὐσίας εἰσὶν οἱ ἀστέρες χαὶ τοῦ αὐτοῦ σώ- 80
ματος ταῖς σοαίραις, ἐν αἷς περιεχόμενοι περιφέρονται. ἑπόμενον δὲ τοῦτο
τοῖς εἰρημένοις αὐτῷ φησιν εἶναι, διότι ἀπὸ τῶν ἁπλῶν χαὶ πρώτων
δύο χινήσεων τῆς τε ἐπὶ εὐθείας xal τῆς χύχλῳ δύο χατὰ γένος ὑπέθετο

25 τὰ πρῶτα σώματα, τὸ μὲν χυχλοφορητιχὸν οὐράνιον πᾶν, τὸ δὲ εὐθυπορού- 35
μενον τὸ ὑπὸ σελήνην' οἱ οὖν ἀστέρες ἐν οὐρανῷ ὄντες xal τὴν οὐρανίαν
χίνησιν χινούμενοι τῆς οὐρανίας ἄν εἶεν οὐσίας. εἰ δὲ διάφορον ὁρᾶται τὸ
τῶν ἀστέρων σῶμα παρὰ τὸ οὐράνιον, οὐχ ἀνάγχη διὰ τοῦτο διάφορον

οὐσίαν ἔχειν αὐτούς. χαὶ πιστοῦται τοῦτο ἀπὸ τῶν πύρινα τὰ ἄστρα πρὸς 40
23:0 τὴν φαντασίαν εἰπόντων διὰ τὸ xal τὸν οὐρανὸν πύρινον ὅλον ὑπολαμβάνειν.
μήποτε δὲ xai τὸν οὐρανὸν πύρινον ἀπὸ τῶν ἄστρων ὑπέλαβον οἱ οὕτως
ὑπολαβόντες. ὁ δὲ ϑεῖος Πλάτων τὸν ὅλον χόσμον £x τῶν τεσσάρων στοιχείων

συνεστάναι λέγων διὰ τὰς εἰρημένας πρότερον αἰτίας τὸν οὐρανὸν &x τῶν 45
ἀχροτήτων τῶν στοιχείων συνεστάναι βούλεται, xal ὥσπερ ἐν τοῖς ἐνταῦθα |

X X» σώμασιν ἐχ τῶν τεσσάρων στοιχείων xal αὐτοῖς συνεστηχόσιν, ἐσχάτοις 1960
δὲ οὖσιν, ἐπιχρατεῖ τὸ τῶν στοιχείων ἔσχατον τὸ γήινον, οὕτω χαὶ ἐν τοῖς
ϑείοις σώμασιν ix τῶν ἀχροτάτων συνεστηχόσιν ἐπιχρατεῖ ἢ τοῦ πρώτου

“ €») c: comp. F γὰρ] γὰρ καὶ Fc 4 ὀχτάσφαιρον CF: ὁχατάσφαρον A
πξυμπληροῦντες Fc οὗτος Fc 10 ἄστρων e 12 τὸ A: om. Fc

2 xd (pr) A: xal τὸ Fc 18 ποῖον c 26 οἱ F: e A 37 εἰ CFb:
4 30 ὅλον πύρινον Fc 94 ἀχροτήτων Ab: ἀχροτάτων Fc 36 οὕτως c
28*

436 SIMPLICII IN L. DE CAELO 117 (Arist. p. 289411]

τῶν στοιχείων ἀχρότης τοῦ πυρός. ράφει δ᾽ οὖν ἐν Τιμαίῳ "too μὲν 196»
οὖν ϑείου τὴν πλείστην ἰδέαν ix τοῦ πυρὸς ἀπειργάζετο, ὅπως ὅτι λαμ- 6
πρότατον ἰδεῖν τα χάλλιστον εἴη."
᾿Απορεῖ ὃὲ καλῶς ὁ ᾿Αλέξανδρος, πῶς ἁπλῆς οὔσης τῆς πέμπτης λε-
Ἰομένης οὐσίας τοῦ χυχλοφορητιχοῦ σώματος τοσαύτη φαίνεται διαφορὰ
τοῦ τῶν ἄστρων σώματος πρὸς τὸ οὐράνιον: εἰ δὲ διαφέρει ὅλως πυκνότησιν 10
7 μανότησιν T, κατὰ χρώματα T, xaxd τινα ἄλλα τοιαῦτα εἴδη. πῶς ἁπλᾶ
λέγεται T, πῶς ἀπαϑῇ, εἴπερ τὰ πάϑη κατὰ ταύτας γίνεται τὰς διαφορὰς
χαί εἰσιν αἱ διαφοραὶ πάϑη. xal λέγει, ὅτι “᾿οὐδὲν ἄτοπον, ὥσπερ xal
10 πρότερον εἴρηται, εἶναι τοιαύτας διαφορὰς ἐν τῷ οὐρανίῳ σώματι xal 15
ποιότητας οὐ διὰ πάϑους ἐγγινομένας αὐτοῖς, ἀλλ᾽ ἐνυπαρχούσας- ἀπαϑῆ
γὰρ οὐχ ἁπλῶς ἐστιν, ἀλλὰ πάσης ὕνητῆς δυσχερείας, τοῦτο δὲ αὐτοῖς
ὑπάρχει τῷ τῇ οὐσίᾳ αὐτῶν xal τῷ εἴδει, xaÜ' ὃ ἔστι, μηδὲν ἐναντίον
ὑπάρχειν, εἰς ὃ οἷόν τε μεταβάλλοντα φθαρῆναι. τὸ μέντοι συμβεβηκέναι 90
15 αὐτοῖς τινα ἐναντίωσιν ἔχοντα πρός τινα οὐδὲν ἐπιχοινωνοῦντα τῇ οὐσίᾳ
αὐτῶν οὐδὲν ἄτοπον. xal γὰρ καὶ ἐν τοῖς φθαρτοῖς τε xal γενητοῖς σώ-
μασίν ἐστί τινα, οἷς ἔστιν ἐναντία, ὡς τῇ χιόνι τὸ λευχὸν τὸ ψυχρόν: ἔστ᾽
ἄν γὰρ χιὼν ἡ. ἀχώριστον αὐτῆς τὸ λευχόν, xal οὐ, διότι ἔστι τὸ ἐναντίον 20
αὐτῷ, διὰ τοῦτο μεταβάλλει ἢ χιὼν χατὰ χρῶμα’ xal γὰρ ἁπλᾶ ἐστιν
20 ὡς σώματα, ὧν οὐδὲν ἁπλῶς ἁπλοῦν, εἴ qe ἐξ ὑποχειμένου xal εἴδους",
ταῦτα τοῦ ᾿Αλεξάνδρου λέγοντος αὐταῖς λέξεσι τὸ μὲν ὑπάρχειν τινὰς ἐν
τοῖς οὐρανίοις ποιότητας ἐχούσας πρὸς ἀλλήλας ἐναντίωσιν xat τε χρῶμα 90
χαὶ χατὰ μέγεθος, ἴσως δὲ xal xatà σχῆμα’ xai γὰρ εὐθύγραμμα σχή-
ματά ἐστιν ἐν τοῖς οὐρανίοις σχηματισμοῖς, ὡς τὸ Δελτωτόν, χαὶ περιφερό-
Ἰρᾶμμα, ὡς ὃ Στέφανος: τὸ μὲν οὖν ὑπάρχειν ταύτας τὰς ἐναντιώσεις
ἐχεῖ χωρὶς θνητῆς δυσχερείας xai φϑορηποιοῦ πάϑους ἀποδέξαιτο ἂν τις τοῦ 35
᾿Αλεξάνδρου, τὸ μέντοι λέγειν" xdv ἡ ἐναντία τῷ λευκῷ xal τῷ ψυχρῷ τῷ
ἐν τῇ χιόνι, οὐ διὰ τοῦτο μεταβάλλει f, χιὼν χατὰ χρῶμα xal ποιότητας" ἐπι-
σχένεως ἄξιον εἶναί μοι δοχεῖ. εἰ μὲν γὰρ τοῦτο λέγει, ὅτι μένουσα χιὼν 40
30 οὐχ ἄν μεταβάλλοι χατὰ ταῦτα, λέγει μὲν ἀληϑῶς, οὐδὲν δέ, οἶμαι, πρὸς
τὸ «poxs(usvov* οὐδὲ γὰρ ἄλλο τι μένον, ὅπερ ἐστί, μεταβάλλει, ἀλλὰ τὸ
ὑποχείμενον ἄλλας ἐξ ἄλλων μεταλαμβάνον διαφορὰς μεταβάλλειν λέγεται. εἰ
óé, ὅτι οὐ μεταβάλλει ὅλως διὰ τὴν ἐναντίωσιν, πῶς ἀληϑὴς ὁ λόγος, εἴπερ 4
μέχρι τοῦ vüv διετελέσαμεν λέγοντες, ὅτι ἐν τοῖς ἐναντίοις εἰσὶν αἱ γενέσεις

t2
C

35 xal φϑοραί, διότι | xal τὰ γινόμενα ἐξ ἐναντίων γίνεται xal τὰ qüsipápsva 1915
εἰς ἐναντία φϑείρεται. καὶ γὰρ ἢ χιὼν πεπηγὸς οὖσα νέφος ἤδη μὲν

] 3" οὖν] igitur b; fort. γοῦν Τιμαίῳ] 40 ἃ 2 τοῦ A: om. Fc ἀπειργάσατο
Fe 9 ἰδεῖν A: τε ἰδεῖν F: τ᾽ ἰδεῖν c 6 ἀστέρων Fc 9 καὶ --- διαφορὰς (10) Fe:
om. ἃ ráÜr) passionum ἢ 14 μεταβαλόντα c 15 ἔχοντα] habere ἢ

οὐδὲν οἴῃ. c 16 «e om. e 11 τὸ (alt.) AF: xai K?be 18 αὐτῆς F: ab ipsa b:
αὐτῇ À τὸ (alt) mut. in τι Καὶ 26 dzobtfauw c 21 λέγειν Ab:
λέγειν ὅτι Fc 90 μεταβάλλοι A: comp. F: μεταβάλοι c 36 ἤδη) εἴδει c: corr.

ex ἥδει F

SIMPLICII IN L. DE CAELO II 7 [Arist. p. 289411] 481

μεταβάλλον εἰς ὕδωρ, πολὺ δὲ ἔτι τὸ ἀερῶδες ἔχον xal οἷον ἀφρῶδες xal [974
διὰ τοῦτο λελρυχασμένον, ἐπειδὴ ὑπὸ ψύξεως εἰς τοιοῦτον εἶδος συνεχρίϑη, 5
ὅταν ϑερμότητι πελάσῃ, διαχρίνεται πάλιν εἰς ἐχεῖνα, ἐξ ὦν συνέστη, χαὶ
τὸ μὲν ἐξαεροῦται ϑερμαινόμαενον, ᾧ συναπέρχεται τὸ λευχόν, τὸ δὲ ἐξυ-
δατοῦται χεόμενον’ xal εἴπερ μὴ τῇ ψύξει ϑερμότης xal τῇ πήξει xoi
συγχρίσει χύσις xal διάχοισις ἠναντιοῦντο, οὐχ dv κοτε χιὼν διελύϑη. 10
μήποτε οὖν ἐχεῖνο ἀληϑές ἐστιν, ὅτι tà μὲν γινόμενα xal φϑειρόμενα ἐν
τοῖς ἐναντίοις ὑφέστηχθ, xal ὅπου μὴ ἔστιν ἐναντίωσις, ἐχεῖ γένεσιν ἢ
φϑορὰν ἀδύνατον εἶναι, οὐ μέντοι xal ἐχεῖνο ἔτι ἀληθές, ὅτι, ὅπου dv
10 ἐναντίωσις Tj, γένεσιν ἀνάγχη xal φϑορὰν ὑπάρχειν, ἀλλ᾽ ἐπ᾽ ἐχείνων 15
μόνων τῶν ἐναντίων τοῦτο ἀληϑές, ὅσα ἐν τῷ αὐτῷ ὑποχειμένῳ πεφυχότα
γίνεσϑαι συνυπάρχειν ἀλλήλοις ἀδυνατεῖ: ταῦτα γὰρ ἀντιποιούμενα τοῦ
εἶναι xai περὶ τοῦ εἶναι μαχόμενα φϑείρειν ἄλληλα πέφυχεν, οἱ δὲ ἐν τῇ
ἐπιστήμῃ τῶν ἐναντίων λόγοι, λευχοῦ xal μέλανος, ϑερμοῦ χαὶ ψυχροῦ, 30

15 ἅτε ἀδιάστατοι ἐν ἀδιαστάτῳ ὄντες συνυπάρχειν ἀλλήλοις πεφυχότες οὐ
μόνον οὐ φϑείρουσιν ἀλλήλους, ἀλλὰ xal συνιστῶσιν. ἀλλ᾽’ οὐδὲ τὸ ἐν τῇ
ἐπιστήμῃ λευχὸν πρὸς τὸ ἐν τῇ ὕλῃ μέλαν μάχεται, οὔτε φϑείρϑι ἄλληλα
οὔτε γίνεται ἐξ ἀλλήλων, διότι μὴ πέφοχεν ἐν τῷ αὐτῷ γίνεσθαι ὅποχϑι- 25
μένῳ. οὕτως οὖν χαὶ τὸ ἐν οὐρανῷ πυχνόν, εἰ τύχοι, χαὶ τὸ ἐνταῦϑα

20 μανὸν οὔτε μάχεται πρὸς ἄλληλα οὔτε μεταβάλλει εἰς ἄλληλα διὰ τὸ μὴ
πεφυχέναι ἐν τῷ αὐτῷ γίνεσϑαι ὑποχειμένῳ ἀλλόφυλα ὄντα. dÀX οὐδὲ τὸ
ἐν τῷ οὐρανῷ πυχνὸν πρὸς τὸ ἐχεῖ μανὸν μάχεται οὐδὲ στάσις πρὸς 80
χίνησιν, ὅτι xal τὰ ὑποχείμενα διάφορα χατὰ φύσιν ἐστίν, οἱ πόλοι, φέρε
εἰπεῖν, xal ὁ ἰσημερινὸς χύχλος, οἱ μὲν πρὸς στάσιν πεφυχότες, ὁ

25 δὲ πρὸς χίνησιν. xal ὃ ἥλιος, εἰ τύχοι, xat οἱ ἀστέρες πυχνοὶ δοχοῦντες,
τὰ δὲ τῶν οὐρανῶν σώματα μανοῖς ἐοιχότα οὐ μεταβάλλει εἰς ἄλληλα διά 85
te τὴν τοῦ ὑποχειμένου φύσιν πρὸς ἕν τὸ αὑτὸ ἀεὶ πεφυχότος εἶδος xai
διὰ τὴν τοῦ εἴδους ἀμετάβλητον οὐσίαν ὑπὸ ἀχινήτου προσεχῶς αἰτίου
γινομένην.

80 Καὶ ταῦτα οὐ διαφέρεται πρὸς τὰ ὑπὸ τοῦ ᾿Αριστοτέλους ἐν τῷ
πρώτῳ βιβλίῳ δεδειγμένα περὶ τοῦ ἀγένητον xal ἄφθαρτον εἶναι τὸν 40
οὐρανόν. λέγει γὰρ ἐν ἐχείνοις γίνεσϑαι μὲν ἅπαν τὸ γινόμενον ἐξ ἐναντίου
te xal ὑποχειμένου τινὸς xai φϑείρεσϑαι ὡσαύτως ὑποχειμένου τέ τινος
xal ὑπὸ ἐναντίου xal εἰς ἐναντίον, χαϑάπερ εἴρηται ἐν τοῖς πρώτοις λόγοις.

35 xal ταῦτα ὑποθέμενος ἐχ τῶν ἐν τῷ πρώτῳ τῆς Φυσιχῆς ἀχροάσεως ὃΞ-

1 μεταβαλὸν c 8 ὅτου ς 8. 9 ἀδύνατον ἣ φϑορὰν Fc 11 μόνον Fc 13 εἶναι
(alt.) A(b), ὑποχειμένου Fc 14 xal (alt.)] τε xai Fc 15 ἐν] xal ἐν Fc
πεφυχότες — ἀλλήλους (16) F: om. A: possunt coezistere invicem b 19 àv] ἐν τῷ
Fc ἐνταῦϑα] del. Κα: om. c 23 οἱ πόλοι)] olov Fc 24 xal] oi πόλοι xal
Fc στάσιν] στάσιν μόνον Fc 26 οὐρανίων c 28 εἴδους c: εἴδους τὴν A:
εἴδους πρὸς F ὑπὸ A: ἀπὸ Fc 91 πρώτῳ] ἃ AF: αὐτῷ c βιβλίῳ] cap. ὃ
δεδιδαγμένα Fe 32 λέγει] cap. 3. 210414 89 τε xal A: τε Fc 94 εἴρηται)
καὶ ς πρώτοις] πρώτοις εἴρηται F: προτέροις εἴρηται c 90 πρώτῳ] cap. 7

438 SIMPLICII IN L. DE CAELO II (Arist. p. 289211. 19]

tU
CA

δειγμένων προσαποδείχνυσι λοιπόν, ὅτι τῷ οὐρανίῳ σώματι οὐδὲν ἔστιν | 1972
ἐναντίον, εἰς ὃ ἄν μεταβάλλοι, τοῦ αὐτοῦ ὑποχειμένου μένοντος" ἦν γὰρ 1970
ἄν χαὶ τῇ νῦν χινήσει αὐτοῦ ἐναντία χίνησις, ἣν χατὰ φύσιν ἄν ἐχινεῖτο
ἐχεῖνο τὸ ἐξ οὗ χαὶ εἰς ὃ μετέβαλε. δείξας οὖν, ὅτι χαὶ τῇ χύχλῳ χινήσει,
ἣν χινεῖται 6 οὐρανός, οὐχ ἔστιν ἐναντία χίνησις, συνήγαγεν, ὅτι οὐδὲ σῶμα 6
ἔστι τῷ οὐρανίῳ σώματι ἐναντίον, ἐξ οὗ dy χαὶ εἰς ὃ μετέβαλεν: ὥστε
διὰ πάντων δῆλον, ὅτι f, μὲν γένεσις xal ἢ φϑορὰ ἐν τοῖς ἐναντίοις ἐστὶ
πάντως, χαὶ ὅπου μὲν οὐχ ἔστιν ἐναντία, οὐχ ἔστι γένεσις οὐδὲ φϑορά, οὐ
μέντοι, ἔνϑα τὰ ἐναντία ἐστίν, ἐχεῖ ἀνάγχη πάντως γένεσιν εἶναι xai 10
φϑοράν, εἰ μὴ xal ὑποχείμενον εἴη τοῖς ἐναντίοις χοινὸν xai διάστατον
τοῦτο χαὶ μεριστόν, ὥστε συνυπάρχειν ἀλλήλοις ἐν αὐτῷ τὰ ἐναντία μὴ
δύνασϑαι.

᾿Αλλ ἔτι μοι δοχεῖ τὸ τοῦ ᾿Αλεξάνδρου μένειν ἄπορον. xdv γὰρ
ἀγένητα xal ἄφϑαρτα μὴ κωλύηται εἶναι τὰ ἄστρα ἐναντίας ἔχοντα ποιό- 15
τητας, ἀλλὰ τό γε τῆς αὐτῆς οὐσίας εἶναι τοῖς οὐρανίοις σώμασιν, ἐν οἷς
φέρεται, πῶς ἀληϑὲς δόξει τοσαύτης οὔσης διαφορᾶς ἔν τε χρώμασι χαὶ
συστάσεσι xal δηλονότι xal ἐν ταῖς δυνάμεσι xal ἐν ταῖς ἐνεργείαις; μήποτε
οὖν 6 ᾿Αριστοτέλης ταύτην ἔλυεν αὐτὸς τὴν ἀπορίαν ἐπαγαγὼν τὸ ἐπειδ ἢ 20
ἔφαμέν τι εἶναι, ὃ χύχλῳ φέρεσϑαι πέφυχεν. ὡς γὰρ τὰ ὑπὸ
σελήνην ἁπλᾶ σώματα τὰ εὐθυπορούμενα γένος μὲν ἔχει χοινόν, χαϑὸ
εὐθυπορούμενα γενητά τε xal φϑαρτά ἐστι xal εἰς ἄλληλα μεταβάλλοντα,
εἴόη͵ δὲ τὰ προσεχῆ τοσοῦτον ἀλλήλων διαφέροντα, ὅσον οὐ μόνον 6 λόγος 25
ἡμῶν ἀλλὰ xal f, αἴσϑησις σημαίνει, οὕτω xal τὰ οὐράνια σώματα τὸ
χυχλοφορητιχὸν ἔχοντα χοινὸν xai διὰ τοῦτο xal τὸ ἀγένητον xal ἄφϑαρτον
χατὰ τὰ προσεχῆ εἴδη οὐδὲν χωλύεται πολλὴν ἔχειν τὴν πρὸς ἄλληλα
διαφορᾶν.

'AXN ἐπὶ τὰ ἑξῆς τῶν τοῦ ᾿Δριστοτέλους λόγων ἰτέον. 30

ρ. 989.19. 1] δὲ θερμότης ἀπ᾿ αὐτῶ τὸ φῶς ἕως τοῦ ταῦτα "Ὁ
ν εἰρ

Μνημονεύσας τῶν πύρινα τὰ ἄστρα λεγόντων, διότι xal ὁ οὐρανὸς
πύρινός ἐστι, xai τοσοῦτον ἀπὸ τοῦ λόγου λαβὼν εἰς τὴν ξαυτοῦ δόξαν τὸ
χαὶ ἐχείνους ὁμοούσια τῷ οὐρανῷ λέγειν τὰ ἄστρα, ἀπαρεσχόμενος δὲ τὸ
πύρινα εἶναι, ἀναιρεῖ τοῦτο διελέγχων τὸ πιϑανὸν ἐν τῷ λόγῳ δοχοῦν. εἰ 40

2 μεταβάλῃ, Fc à νῦν om. Fe S οὐκ (pr. K^?b: om. AF Ὁ ἐχεῖ] ἐχεῖ xai
Fc γένεσιν πάντως Fc 1) οὐρανίοις F: οὐρανείοις A 10 φέρεται) comp.
ambig. A: φέρονται Fe 11 alt. «ai — χύχλῳ (19) oin. F £v (alt.) om. c

μήποτε] ἴσως c I8 ταύτην ἔλυεν αὐτὸς) αὐτὸς ταύτην Aot oc ἐπαγαγὼν τὸ] εἰ-
πών oc 2] μεταβάλληντα ] μεταβάλλον Δ; μεταβάλλονται Fc 2 τὸ Fb:
τὰ Δ 25. 26 διαφορὰν πρὸς ἄλληλα Fbe Z4 ἱπέον Εἰ: corr. ex ἱστέον A

*, * - » r - »
ax αὐτῶν EF: ἀπάντων A ta90 c

SIMPLICII IN L. DE CAELO ΠῚ [Arist. p. 289419] 439

γὰρ ϑερμαίνουσι τὰ τῇδε, τὸ δὲ ϑερμαίνειν πυρός, πῶς οὐ πύρινα, φασίν, 197^
ἐστι τὰ οὐρανία; xal ὅτι μὲν εἰς τοῦτο τείνει ὁ λόγος αὐτῷ, δηλοῖ τὸ
συμπέρασμα λέγον: ὅτι μὲν οὖν οὔτε πύρινά ἐστιν οὔτε ἐν πυρὶ φέ-
petat, ταῦτα ἡμῖν εἰρήσϑω περὶ αὐτῶν. ὅτι δέ, xdv ϑερμαίνῃ τὰ τῇδε, 15
5 οὐχ ἀνάγχη πύρινα ὄντα αὐτὰ ϑερμαίνειν, ἀλλ᾽ ἀρχεῖ πρὸς τοῦτο ἢ χίνησις
αὐϊτῶν, πιστοῦται τοῦτο ἐχ τοῦ xal τὰ στερεώτατα διὰ χινήσεως ἐξάπτεσθαι" 1984
χαὶ γὰρ ξύλα xai λίϑοι x«l σίδηρος. xal τὸ τῶν βελῶν δύ ἀέρος φερο-
μένων παράδειγμα ἐναργὲς παρατίθεται’ ταῦτα γὰρ διὰ τὴν χίνησιν οὕτως
ἐχπυροῦται, ὡς xal τὰς μολιβδίδας τὰς τὸν σίδηρον ἐν τῷ ξύλῳ cuvs- 6
10 χούσας τήχεσϑαι xal τὸν πέριξ αὐτῶν ἀέρα συνεχπυροῦσϑαι. ὡς οὖν ὑπὸ
τῆς χινήσεως ἐχπυρουμένου συνεχπυροῦται ὁ παραχείμενος ἀήρ, οὕτως ὑπὸ
τῆς οὐρανίου χινήσεως χινουμένου προσεχῶς τοῦ ὑπεχχαύματος χαὶ ἐχ-
πυρουμένου εὔλογον τὸν ἀέρα ἐγγυτέρω τοῦ πυρὸς ὄντα ϑερμαίνεσϑαι. ὃ
δὲ ᾿Αλέξανδρος ἀέρα τὸ ὑπέχχαυμα ἀχούει, ὃ ἐν ἄλλοις, φησίν, ὡς στοιχεῖον
15 πῦρ καλεῖ ὁ ᾿Αριστοτέλης. xaítot πῶς ἐγγύτερον τοῦ πυρὸς ἔλεγε τὸν
ἀέρα, εἴπερ ἀέρα τὸ ὑπέχχαυμα ἐνόμιζε; πῶς δὲ τὴν πρὸς τὸ βέλος ἀνα-
λογίαν διασώζει, εἴπερ τὸ ἐξάπτον τὸν ἀέρα βέλος ἀνάλογον ἦν τῷ πυρί;
ὅτι xal τὸ βέλος ὑπὸ τοῦ ἀέρος παρατριβομένου ἤχουσε ϑερμαίνεσϑαι 6
᾿Αλέξανδρος, dÀX οὐχὶ τὸν ἀέρα ὑπὸ τοῦ βέλους, χαίτοι τοῦ ᾿Αριστοτέληυς
20 εἰπόντος, ὅτι τὰ βέλη αὐτά τε ἐχπυροῦται οὕτως ὑπὸ τῆς χινήσεως
ὥστε τήχεσϑαι τὰς μολιβδίδας, καὶ ἐπείπερ ἐχπυροῦνται αὗται, 90
ἀνάγχη καὶ τὸν χύχλῳ αὐτῶν ἀέρα τὸ αὐτὸ πάσχειν. χαὶ ἴσως
ἀπὸ τοῦ ἐφεξῆς λεγομένου ταύτην ἔσχε τὴν ὑπόνοιαν δ᾽ Ἀλέξανδρος" λέγει δέ,
ὅτι τὰ μὲν ἐνταῦϑα δ ἀέρος φερόμενα ὑπὸ τῆς ἐν αὐτῇ τῇ χινήσει
£» πληγῆς xai παρατρίψεως αὐτὰ ἐχπυροῦται, τῶν δὲ ἀστέρων ἕχαστος ἐν τῇ 95
χαϑ᾽ ἑαυτὸν τοῦ οὐρανοῦ σφαίρᾳ φερόμενος αὐτὸς μὲν οὐχ ἐχπυροῦται"
οὐδὲ γὰρ πέφυχε. τὸν ὃὲ ἀέρα" νῦν δὲ ἀέρα τὸν ὅλον μετὰ τοῦ ὑπεχχαύ-
μάτος xaÀei- τοῦτον οὖν ὑπὸ τὴν σφαῖραν ὄντα τοῦ χυχλοφορητιχοῦ σώ-
ματος χινουμένης ἐχείνης xal συγχινούσης αὐτὸ δῆλον ὅτι ἀναάγχη ἐχϑερ- 80
' — μαίνεσϑαι’ xal γὰρ οὐ μόνον τὸ ὑπέχχαυμα συγκινεῖται τῷ οὐρανῷ, ἀλλὰ
zal ὃ πλησιάζων αὐτῷ ἀήρ, xal μέχρι σχεδὸν τοῦ περὶ τὴν γῆν τοῦ
ἁλιμνάζοντος xal ὑπὸ τῶν ἀχρωρειῶν χατεχομένου.
Ἐπειδὴ δὲ τοῦτο εἰπόντος παντὸς ἦν ἀπορεῖν, διὰ τί τοῦ οὐρανοῦ
ΞὩωκαὶ τῶν ἐν αὐτῷ ἀστέρων xal ἐν νυξὶν ὁμοίως ὡς ἐν ἡμέρᾳ χινουμένων 85
Ὡοξαὶ ἐν χειμῶσιν ὁμοίως ὡς xal ἐν ϑέρει xal τοῦ ὑποχειμένου ἀέρος ὁμοίως
«mo; ἑνὸς del συγχινουμένου αἱ ἡμέραι ὅμως τῶν νυχτῶν xal τὰ ϑέρη τῶν

má

M LLL

UP ae ρμαίνουσι F: corr. ex ϑερυαίνουσα A 2 τοῦτο] τοσοῦτον Εἰ: τοιοῦτον c
CUI» c οὔτ᾽ ἐν c 4 ταῦϑ᾽ c 10 οὖν Ab: οὖν τοῦ βέλους Fc 12 οὐ-
ἕςκς c 18 ὅτι] oiba δέ, ὅτι Fe 21 αὖται AF: ipse b; fort. αὐτὰ coll.
'SX*. 2892325 23 λέγων c 24 αὐτῇ τῇ scripsi: αὐτῇ A: τῇ Fe 27 νῶν
“ξέρα Ε: om. Ab 91 περὶ τὴν A: ὑπὲρ F: περὶ c 90 χειμῶσιν Α: χειμῶνι
xai (alt.) om. Fc 36 ὡς ἑνὸς b: ὡς Bv A: om. Fc ὅμως Fb:

2€o,. A

440 ΒΙΜΡΙΙΟΙ IN L. DE CAELO II 7 [Arist. p. 289419]

χειμώνων ἐστὶ τοσούτῳ ϑερμότερα, ταύτην λύων τὴν ἔνστασιν προστέϑει- 1984
χεν, ὅτι ταύτῃ μάλιστα ὁ οὐρανὸς περιφερόμενος τὸν ὑποχείμενον ἀέρα 40
ϑερμαίνει, T 6 ἥλιος τετύχηχεν ἐνδεδεμένος, xal διὰ τοῦτο ἐν μὲν
τῷ ϑέρει πλησιάζοντος αὐτοῦ τῷ χατὰ χορυφὴν ἡμῶν, ἐν ἡμέρᾳ δὲ
5 ἀνίσχοντος xal ὑπὲρ ἡμῶν ὄντος μᾶλλον γίνεται ϑερμότης. xal λέγει ὁ
᾿Αλέξανδρος, ὅτι οὐχ ἄλογον χατὰ τὸ μέρος τοῦτο τοῦ περιφερομένου σώ- 45
μᾶτος ὡς &vog, χαϑ᾽ ὃ μέγα σῶμα ἐστιν ἐν | αὐτῷ xal πεπιλημένον 1980
xal μὴ πολὺ ἀφεστώς, μᾶλλον γίνεσθαι xal πλείω τὴν ἐχ τῆς χινήσεως
ϑερμότητα ἐν τῷ ὑποχειμένῳ σώματι ἀντιβατιχωτέρας πως χατὰ τὸ μέρος
10 τοῦτο διὰ τὴν πυχνότητα xal τὸ μέγεθος γινομένης τῆς χατὰ τὴν χίνησιν ὅ
ἁφῆς" μάλιστα οὖν xat' ἐχεῖνο τὸ μέρος διὰ τοῦτο fj τοῦ οὐρανοῦ περι-
φορὰ ϑερμαίνει τὸν ἀέρα, καϑ᾽ ὃ 6 ἥλιος ἐνδέδεται.
᾿Αλλ᾽ ἔτι μοι δοχεῖ μένειν τὸ ἄπορον, πῶς ὁ ἥλιος σχεδὸν ἴσον μῶν
πανταχόϑεν ἀφεστώς, εἴπερ xal πρὸς τὴν τοῦ ἡλίου σφαῖραν ἣ γῇ σημείου
15 σχεδὸν xal χέντρου λόγον ἐπέχει ἐλαχίστης οὔσης τῆς παραλλάξεως, πλέον 10
ἐν ϑέρει τὸν περὶ ἡμᾶς ἀέρα ϑερμαίνει ἥπερ ἐν χειμῶνι τοῦ τόπου τούτου
μηδὲν σχεδὸν ἔλαττον ἐν ϑέρει διεστηχώς: πῶς δὲ μεσουρανῶν ϑερμαίνει
μᾶλλον ἢ ἀνατέλλων τε xal δύνων τῆς αὐτῆς οὔσης πρὸς τὸ ὑποχείμενον 16
ἀποστάσεως; πῶς δέ, χἄν μέγα xal πυχνὸν ἢ τὸ τοῦ ἡλίου σῶμα, ἀντι-
40 βατιχωτέρα ἢ χατὰ τὴν χίνησιν τοῦ οὐρανίου σώματος doi πρὸς τὸ ὑπὸ
σελήνην xat' ἐχεῖνο γίνεται τὸ μέρος τοσούτων ὄντων οὐρανίων μεταξὺ
σωμάτων.
᾿Αλλὰ ταύτην μὲν. τὴν ἔνστασιν xoi πρότερον xal νῦν λύων ὃ ᾿Αλέ- 30
ξανὸρος λέγει πολλὰ πάϑη πολλοῖς ἐνδίδοσϑαι διὰ μέσων τινῶν τῶν μέσων
95 υἡ πασχόντων τὸ αὐτὸ παάϑος. Ota ιβαζόντων δὲ αὐτὸ πρὸς τὰ πάσχοντα,
ὥσπερ, φησί,

εἰ

ὰ ὑπὸ ἡἩλίγυ ἐξαπτόμενα φρύγανα τῶν μέσων μὴ ἐξαπτο-
μένων’ πρότερον ὃὲ xai τὸ ὑπὸ τῆς ϑαλασσίας νάρχης τοῖς ἀνθρώποις ὦ
ἐνδιδόμενον παάϑος ἐωμχρτύρετο διὰ μέσων τῶν διχτύων ur ναρχώντων.
υἥποτε ὃὲ ποιότητας ὑυέν τινας οὕτω μεταδίδοσθαι οὐδὲν ϑαυμαστὸν τῶν

30 μέσων οἷον ἀγγείων τινῶν ἀψύχων γινομένων πρὸς τὴν διαπόρθιωευσιν, σω-
ματιχὸν ὁὲ ὠϑισμὸν xat ἀντέρεισιν τοιαύτην διὰ μέσου γίνεσθαί τινος μὴ ὃ
ὠϑουμένου xal αὐτοῦ xai ἀντερείδοντος οὐδὲ πλαάσαι νομίζω δυνατόν, ἀλλ᾽
ἀναγχαῖον ἦν τὸ ὑπὸ τὸν ἥλιον οὐράνιον σῶμα : πυχνηύμενον xai αὐτὸ ὑπὸ
τοῦ χατὰ τὸν ἥλιον μέρους xai ὠθούμενον οὕτω τὸ παϑος εἰς τὸ ὑπὸ

35 σελήνην διαβιβάζειν. εἰ οὖν τῶν τοιούτων παϑῶν ἀνεπίδεχτόν ἐστι τὸ SEE
οὐράνιηον. ἄλλως χρὴ τὴν τῶν ἀπόρων λύσιν ἀπολογίζεσϑαι, xai μάλιστα
ὅτι οὐὸὲξ ὁ ᾿Λριστοτέλης τῇ πυχνώσει xal ἀντερείσει προσεχρήσατο πρὸς

5 ἡμῶν A: ἡμᾶς Fe 6 τοῦ F: om. A 10 μέγεϑος) μέγεϑος τοῦ σώματος Fc
16 ἐν (prJ] ὅμως ἐν Fe ἤπερ Fb: corr. ex εἴπερ A 25 post δὲ hab. xal τὸ ὑπὸ —
dalassta; X e ] 2' petita αὐτὸ] αὐτὰ Fe 2 πρότερον] v. supra p. 373,6 sq.
28 uh Ab: μεταδιδόμενον τῶν διχτύων μὴ Fc 39 οὕτω μεταδίδοσθαι b: αὐτῷ με
δίδησδαι Δ: μεταδίδοσθαι οὕτω Fe (οὕτως e) 34 τὸ (alt)] τὰ Fe 36 ἄλλως

corr. ex ἀλλ (Gg ἃ

SIMPLICII IN L. DE CAELO II 7 (Arist. p. 289419] 441

τὸ Üepuatvzy τὰ τῇδε τὸν ἥλιον, ἀλλὰ τῷ πλησιάζειν ἡμῖν xal ὑπὲρ μᾶς 198"
γίνεσϑαι.. ῥβητέον τοίνυν ἀπὸ τοῦ ἡλιαχοῦ σώματος ἀχτῖνας ἐχδιδομένας 40
σωματιχὰς φέρεσθαι διὰ τοῦ οὐρανίου σώματος ἐπὶ τὰ ὑπὸ σελήνην τὸ
μὲν οὐρανίον ὡς ἄυλον ἀύλους οὔσας ἀύλως τε x«l ἀχωλύτως διεξιούσας,

5 διὰ δὲ τοῦ ὑπὸ σελήνην μηχέτι χωρούσας οὕτως, ἅτε τούτου ἐνύλου ὄντος"
xal γὰρ τὰς ἀσωμάτους τῶν οὐρανίων ἐλλάμψεις τινὲς μὲν ψυχαὶ δι’
ἐπιτηδειότητα δέχονται, τινὲς δὲ τῆς ἐπιτηδειότητος ἀντεμφραττούσης οὐ 46
δέχονται. οὕτω δὲ xal τὰ ὑπὸ | σελήνην. ἀλλὰ δι᾿ ἀέρος μὲν διὰ 199.
τῶν πόρων διίασιν, ἀπὸ δὲ τῶν στερεμνίων ἀναχλῶνται πρὸς ἴσας γωνίας"

10 μεσολαβούμενος οὖν ὃπ᾽ αὐτῶν ὁ ἀὴρ xal συγχινούμενος xal πρὸς αὑτὸν
παρατριβόμενος διὰ τὴν πίλησιν ἐχϑερμαίνεται xal μάλιστα ἐν ἐχείνοις τοῖς ὃ
τόποις, ἐν οἷς ai ἀχτῖνες πρὸς ἑαυτὰς ἀναχλώμεναι τὸν μεταξὺ ἀέρα
ποχνοῦσι" xal διὰ τοῦτο τῶν μὲν τροπῶν ἣ ϑερινὴ ϑερμοτέρα, ὅτι xac
ἐχείνην ὁ ἥλιος, οὐχ ἡμῶν ἁπλῶς γίνεται πλησιέστερος ἀεὶ σχεδόν, ὡς

ι5 εἶπον, ἴσον ἡμῶν ἀφεστηχώς, ἀλλὰ τῷ χατὰ χορυφὴν ἡμῶν πλησιάζειν 10
τὰς ἀχτῖνας χατὰ τὴν μεσημβρίαν μάλιστα xal περὶ ἐχείνην εἰς ἑαυτὰς
ἀναχλᾶσϑαι ποιῶν τὸν ἀπολαμβανόμενον ἀέρα συμπιλεῖσθαι xal. συντρίβεσθϑαι
παρασχευάζει" ἐν δὲ τῷ χειμῶνι xal xaü' ἡμέραν πρὸς ἀνατολαῖς xal πρὸς
δύσει τοῦ ἡλίου ὄντος αἱ ἐπὶ τὴν ἡμετέραν οἴχησιν πεμπόμεναι ἀχτῖνες 15

}0Ὸ οὐχέτι ὁμοίως πρὸς ἑαυτὰς ἀναχλώμεναι, ἀλλὰ κεχηνυῖαι μᾶλλον, οὐχ ὁμοίως
τὸν ἀέρα συνϑλίβουσι. διὰ τοῦτο δὲ xal τὰ ὄρη τῶν πεδιάδων ἐστὶ ψυχρό-
τερα, ὅτι πρὸς αὐτῇ τῇ ἀναχλάσει συνημμέναι μᾶλλόν εἰσιν αἱ ἀχτῖνες xal
μᾶλλον τὸν ἀέρα συνϑλίβουσιν, ἀνιοῦσαι δὲ διίστανται μᾶλλον, διόπερ 6 30
μετεωρότερος ἀὴρ ψυχρότερός ἐστιν. χαίτοι εἰ ἄνωϑεν διὰ τὴν χίνησιν ἢ

55 ἐχπύρωσις ἤρχετο, ϑερμότερα ἐχρῆν εἶναι τὰ μετεωρότερα ἅτε ἐγγυτέρω
μᾶλλον ὄντα τῶν χινουμένων. ὅταν οὖν λέγῃ 6 ᾿Αριστοτέλης. ὅτι γίνεται
ϑερμότης πλησιάζοντος τοῦ ἡλίου xal ἀνίσχοντος xal ὑπὲρ ἣμῶν 25
ὄντος. πλησιάζοντος μὲν λέγει τὸ χατὰ χορυφὴν ἡμῶν, ἀνίσχοντος
δὲ ὑπὲρ γῆν ὄντος, ἀλλὰ μὴ ὑπὸ γῆν, ὑπὲρ ἡμῶν δὲ ὄντος τουτέστι

Jo μεσημβριάζοντος. τὰ γὰρ τρία ταῦτα συνελθόντα ϑερμαίνεσθαι τὰ τῇδε
μᾶλιστα ὑπὸ τοῦ ἡλίου ποιεῖ. χαὶ ταῦτα μὲν σωματιχῶς χαὶ φυσιχῶς
ἀπολελόγισται. λεγέσθω δὲ χαί, ὅτι, ὥσπερ ὑγείας xal νόσους xal πλούτους 80
xal πενίας xal τέχνας ἄλλοις ἄλλας τῶν ὑπὸ σελήνην παρέχουσι χατὰ τὰς

] τῷ Ε: τὸ 3 ἐπὶ] εἰς Εο: οοτγ. Ε 4 ἀύλους Ε: ἀύλας A 9 τούτου Fb: τοῦ A

| δὲ Fb: om. A ἀντιφραττούσης Fc 8 οὕτως c ἀλλὰ om. c ) πόρων
Fb: ἀπόρων A 10 αὑτὸν] αὐτὸν A: ἑαυτὸν Fc 13 τροπῶν Fb: τόπων A

14 πλησιαίτερον Fc 19 τῷ Fe: τὸ A πλησιάζειν Fb: πλησιάζον A 16 ἑαυτὰς
ὑχεδὸν Fc 11 ἐναπολαμβανόμενον Fc 18 ἀνατολῇ Fc 22 συνηγμέναι Fc 23 διί-
σπανται Fb: ἵστανται A διόπερ] διότι Fc 24 ἐστι Fe εἰ Fb: 74 A post
τὴν del. πύρ᾽, quod in χένησιν mutare voluit, A 26 λέγῃ F: corr. ex λέγει A?

"| xal (alt.) Fb: δὲ A ἡμῶν scripsi coll. ]. 29: ἡμᾶς Fe: γὴν Ab e 1. 29 petitum
8 μὲν om. Fc 29 ἡμῶν A: ἡμᾶς Fc 90 τὰ (alt.) Fb: om. A 32 ὑπολελόγισ-

'at Fc 33 τῶν] τοῖς c

442 SIMPLICII IN L. DE CAELO 11 7 [Arist. p. 289419]

ἑαυτῶν χινήσεις xal τοὺς σχηματισμούς, οὕτω δὲ xal τὰς xatà ποιότητα 199»
διαφοράς" εἰ γὰρ μὴ μόνον ϑερμαίνουσιν, ἀλλὰ ψύχουσιν οἱ xat' οὐρανόν, S5
οὐ μόνον τὰς χινήσεις, ἀλλὰ πρὸ τούτων τὰς ἰδιότητας αἰτιατέον.

Σημειοῦται δὲ ὃ ᾿Αλέξανδρος, ὡς προέϑετο μὲν περὶ τῆς ἀπὸ τῶν

5 ἄστρων ϑερμόήτητός τε xal τοῦ φωτὸς εἰπεῖν, πῶς γίνεται, ἐπεὶ μὴ πύρινά
ἐστιν, εἴρηχε δὲ περὶ τῆς ϑερμότητος μόνης, ὡς μὲν δόξαι dv τισι, διὰ 40

΄ - ; - ; ; ;

τὸ ἔπεσϑαι τῇ ϑερμότητι xal τῇ ἐχπυρώσει τὸ xal φωτίζειν τὸ διαφανές"
οὐ μὴν οὕτως ἔχει, ἀλλ᾽ ὅτι μὴ μόνον τὸ πῦρ φωτίζει, ἀλλὰ xal ἄλλα
τινὰ χαὶ αὐτά γε τὰ ϑεῖα. ἐρεῖ οὖν περὶ φωτὸς χαὶ ἐν τῷ δευτέρῳ [Περὶ

10 ψυχῆς, ὅτι ἐστὶ τὸ φῶς γινόμενον ὑπὸ πυρὸς ἢ τοῦ ϑείου σώματος ἐν 45
διαφανεῖ’ ὥστε τὸ φωτίζειν ἔχει χαὶ τὰ ἄστρα αὐτά, εἰ χαὶ μὴ τὸ ϑερ-
μαίνειν, ὡς ἐν ἄλλοις ἐρεῖ’ διὸ νῦν | παρῆλθε τὸν περὶ τούτου λόγον. 199»

Ταῦτα τοῦ ᾿Αλεξάνδρου παρεϑέμην ἄλλως ὄντα χρήσιμα, ἐπεὶ

ϑαυμάζω, πῶς λέγει μὴ εἰπεῖν ἐν τούτοις, πῶς ἀπὸ τῶν ἀστέρων γίνεται

15 τὸ φῶς, ἀλλὰ μόνον, πῶς f, ϑερμότης, χαίτοι ἀχούων λέγοντος αὐτοῦ
ἢ δὲ θερμότης ἀπ᾽’ αὐτῶν xal τὸ φῶς γίνεται παρεχτριβομένου ὃ
τοῦ ἀέρος ὑπὸ τῆς ἐχείνων φορᾶς. εἰ οὖν περὶ τοῦ φωτὸς μηδὲν
εἶπε, μηδὲ περὶ ϑερμότητος εἶπέ τι’ οὐ γὰρ ἄλλο τι περὶ αὐτῆς εἶπεν, T,
ὅτι παρεχτοιβομένου τοῦ ἀέρος ὑπὸ τῆς ἐχείνων φορᾶς γίνεται ἢ ϑερ-

20 μότης' τὰ γὰρ ἐφεξῆς λεγόμενα πάντα πρὸς τὴν τούτου πίστιν παρ- 10
είληπται.

Παραχείσθω δὲ xai ταῦτα τοῦ ᾿Αλεξάνδρου" εἰπόντος γὰρ τοῦ ᾿Αριστο-
τέλους τῇ τρίψει θερμαίνειν τὰ ὕπ᾽ αὐτὰ τὰ οὐράνια, " πῶς ἂν εἴη τοῦτο
φησὶν “᾿ἀληϑές, εἰ μὴ ἁπτὰ εἴη; ἐζήτησα οὖν, φησίν, ἐπειδὴ πᾶν ἁπτὸν

98 xatd τινα ἐναντίωσιν τοιοῦτον, xal τά qe πρῶτα χατὰ τὰς πρώτας, ποῶται 1o
ὃξ ἁπταὶ ἐναντιώσεις δείκνυνται ἐν τῷ δευτέρῳ []εοὶ γενέσεως xal φϑορᾶς
θερμότης xai ψυχρότης xal ξηρότης καὶ ὑγρότης. εἰ χατὰ ταύτας εἰδοποιεῖται
καὶ τὸ χυχλοφηρητιχὸν T, xxt ἄλλας" εἰ μὲν γὰρ χατὰ τούτων τινάς, τῶν 50
τεσσάρων τινάς, εἰ ὃξ χατὰ ἄλλας, πρῶτον μὲν ἄτοπον δόξει τὸ μὴ χατὰ

80 τὰς πρώτας τὸ πρῶτον τῶν σωμάτων" ἔπειτα xal οὕτως, εἰ xaxd τινα
ἁπτὴν ἐναντίωσιν, οὐχ ἀΐδιον: ἔσται γάρ τι αὐτῷ ἐναντίον. μήποτε οὖν,
φησί, ῥητέον ἁπτὸν μὲν αὐτὸ εἶναι χαὶ εἰδοποιεῖσϑαι χαὶ αὐτὸ χατὰ ἁπτὴν
ποιότητα, οὐ μὴν χατὰ ἐναντίωσιν. τὰ uiv γὰρ ἐν γενέσει xal φϑορᾷ ss

] οὕτως c τὰς κατὰ] κατὰ τὰς F ποιότητα Α: comp. Εἰ: ποιότητας c

2 ἀλλὰ Ab: ἀλλὰ xot Fc τὰς (alt) F: τοὺς A ἰδιότητας Εἰ: ἰδιώτητας A

4 ᾿Αλέξανδρος Ab: ᾿Αλέξανδρος ἐν τούτοις Fc ὡς — τῆς Fb: om. A ὃ «t om.
Fb εἰπεῖν καὶ τοῦ φωτός Fe 6G μόνης F: eorr. ex μόνην Α3 δόξαι A: Gózr,
K: δόξειεν c 8 ἀλλὰ] ἀλλ᾽ e 9. 10 Περὶ Ψυχῆς) cap. ? 12 ἐν ἄλλοις] Meteorolog.
| 3 16 γίγνεται c 29 τινα] τινα ἁπτὴν Fe χατὰ (41{.}} καὶ χατὰ c 26 ΠἸερὶ
γενέσεως] II ? Z7 ξηρότης) ὑγρότης Fe ὑγρότης] ξηρότης Fe 38 ἣ Fb:
εἰ A τινάς om. EF: τινὰς ix c 29 xat' Fe ἄτοπον F: corr. ex ἄλογον A7?
ol] ἀπτὴν EF: ἀπῆν A: sunplicem b 92. JÀ ἁπτὰς ποιότητας Fc

H
n
:) 5) ? .
o0 «a- Eve

SIMPLICII IN L. DE CAELO II 7 (Arist. p. 289219] 443

χατὰ ἁπτὰς ἐναντιώσεις, ὅτι ἔνυλά te καὶ μεταβαλεῖν αὐτὰ εἰς ἄλληλα 1990
ἀνάγχη, τοῦτο δὲ οὐ τοιοῦτον, εἰδοποιεῖται δὲ ποιότητι ἁπτῇ τῇ χυχλοφορία,
ἧ οὐδέν ἐστιν ἐναντίον. εἰ γὰρ ἣ βαρύτης xal ἢ χουφότης ἅπταί εἰσι 80
ποιότητες, ὡς εἶπεν ἐξαριϑμούμενος τὰς ἀἁπτὰς ἐναντιώσεις, εἴη dv xal i,

8 χυχλοφορία ἀπτή, T, ἐστιν εἶδος éxe(vou τοῦ σώματος. ἢ μὲν οὖν βαρύτης
χαὶ ἢ χουφότης οὐχ ἦν εἴδη τῶν ἐν γενέσει σωμάτων, ὅτι μήτε ποιητιχὰ
μήτε παϑητιχὰ ταῦτα’ οὐ γὰρ τῷ ποιεῖν ἣ πάσχειν ὑφ᾽ ἑτέρου λέγονται, 85
ὡς εἶπε. τὰ δὲ ἐν γενέσει σώματα ποιητιχὰ xal παϑητιχὰ ὑπ᾽ ἀλλήλων"

ἣ δὲ χυχλοφορία ποιητιχὴ μὲν οὖσα, οὐχέτι OE xal παϑητιχὴ τῷ μὴ

10 ἔχειν τι ἐναντίον, ὑφ᾽ οὗ πείσεται’ οὐδὲ γὰρ τὰ πάσχοντα ὑπ᾽ αὐτῆς ὡς
ἐναντία πάσχει" εἰχότως εἶδός ἐστιν ἐχείνου τοῦ σώματος. εἴη ὃ ἄν xal 40
μανὸν τοῦτο ὡς ἀραιὸν λεγόμενον, ᾧ ἐναντίον τὸ πυχνὸν ἦν, καὶ ἧττον
xai μᾶλλον ἄν ἔχοι τοῦτο, μᾶλλον μὲν αἱ σφαῖραι, ἧττον δὲ τὰ dotpa*
δοχεῖ γὰρ ταῦτα πεπιλῆσϑαι μᾶλλον, ἥτις πίλησις οὐδὲ ἐξίστησιν αὐτὰ τῆς

15 οὐσίας τῷ ἕπεσθαι μὲν τὴν τοιαύτην μάνωσιν xal πύχνωσιν τῇ χυχλο-
φορίᾳ, ταύτην δὲ ἀμετάβλητον εἶναι’ χροαὶ δὲ χαὶ εἴ τινα τοιαῦτα
ὑπάρχει αὐτοῖς, ὡς συμβεβηχότα ἂν xal ἔξωϑεν | xal ἑπόμενα ἐχείνῃ 20θε
τῇ ποιότητι ὑπάρχοι. xal ταῦτα μὲν τοῦ ᾿Αλεξάνδρου. πολλοῖς δὲ ἂν
τις, οἶμαι, τῶν ὑπ᾽ αὐτοῦ ῥηϑέντων ἐπιστήσειε, χαὶ πρῶτόν γε τῷ τὰ

20 οὐράνια τῇ τρίψει ϑερμαίνειν τὰ ὑπὸ σελήνην ὡς αὐτὰ τοῖς ὑπὸ σελήνην
παρατριβόμενα. οὐ γὰρ τοῦτο οἶμαι λέγειν τὸν ᾿Αριστοτέλην, αλλ ὅτι ὃ 5
ἀὴρ tij τοῦ οὐρανοῦ χινήσει συγχινούμενος αὐτὸς πρὸς ἑαυτὸν παρατρίβεται.
οὐ γὰρ εἰχὸς οὕτως ἀντιτυπεῖν τὸ σῶμα τὸ οὐράνιον, ὥστε τρίβειν τὸ
πλησιάζον: εἰ δὲ τοῦτο οὕτως εἶχε, ϑερμότερα ἄν Tv τοῦ ἀέρος τὰ τῷ

25 οὐρανῷ πλησιάζοντα μᾶλλον, νῦν δὲ τοὐναντίον φαίνεται τὰ πρὸς τῇ γῇ 19
ϑερμότερα τῶν ὑψηλοτέρων. δεύτερον δὲ ἐπιστήσοι ἂν τις τῷ πᾶν ἁπτὸν
χατὰ τὰς τέσσαρας ποιότητας χαραχτηρίζεσϑαι. ἅπτονται μὲν (áp ἀλλήλων
xal αἱ οὐράνιαι σφαῖραι. οὐ γὰρ ἔστι τι μεταξὺ τὸ διεῖργον. εἰ δὲ τῶν
τεσσάρων στοιχείων ἐξήρηται τὸ οὐράνιον, οὐχ ἄν τὸ ἁπτὸν χατὰ ταύτας

80 ἔχοι τὰς διαφοράς. εἰ δὲ κατὰ τὸ γήινον μὲν ἔχει τὸ ἁπτόν, χατὰ δὲ τὸ 16
πυρινὸν τὸ ὁρατόν, ὥς φησιν ὁ [[λάτων, οὔτι γε χατὰ ταῦτα τὰ ἐν γενέσει
χαὶ φϑορᾷ τὰ μεταβάλλοντα εἰς ἄλληλα, ἀλλὰ χατὰ τὰς ἀχρότητας αὐτῶν
τὰς ὁμονοητιχῶς ἀλλήλαις προὐπαρχούσας χαὶ διὰ τοῦτο τὴν ἰδιότητα τοῦ
οὐρανοῦ μὴ BAaxtoócac: εἴρηται γὰρ καὶ πρότερον. ὅτι οὐ πάντα τὰ ἐξ 90

] χατὰ A: χατὰ τὰς Fc τε Α: τέ ἐστι F: γέ ἐστι e μεταβαλεῖν A: ὅτι μετα-
βάλλει F: μεταβάλλειν c 4 εἶπεν F: εἴπερ A ὃ ἡ ἧς 7 τῷ F: τὸ A

8 εἶπε) 329520 sq. 11 εἶδός — εἴη Fb: om. A 18 μὲν] μὲν tà Fc 0 e
19 ῥηθέντων F: ῥημάτων A 22 tf) bis A extr. et init. pag. 28 οὐ Fb: εἰ A
ὥστε F: ὥστε τὸ A 20 ἐπιστήσοι) ἐπιστήση corr. ex ἐπιστήσ(οι 7) A: ἐπιστήσοι corr.
ex ἐπιστήσει F: ἐπιστήσειεν c 26 τῷ F: τὸ A 27 τὰς om. F 28 εἰ 6£ —
διαφοράς (30) om. c 90 ἔχει) ἔχοι Fc 91 πυρινὸν F: πύριον A Πλάτων]
Tim. 31 b 39 τὰς F: om. A προὐπαρχούσας Ab: συνυπαρχούσας Fc
ἐδιότητα Εἰ: ἰδιώτητα A

444 SIMPLICII IN L. DE CAELO 1 7 [Arist. p. 289219. 51]

ἐναντίων συγχείμενα γίνεσθαι xat φϑείρεσϑαι ἀνάγχη, εἰ μὴ ὡς μὴ δύνασϑαι 200»
συνυπάρχειν ἀλλήλοις, χαὶ τὸ ὑποχείμενον αὐτοῖς τοιοῦτον, ὡς παρὰ μέρος
ἑχάτερον δέχεσθαι πεφυχός, ὥσπερ xal αὐτὸς ὁ ᾿Αλέξανδρος βούλεται. 90
τρίτον δέ, πῶς ἁπτὴν ποιότητα λέγων τὴν χυχλοφορίαν οὐ βούλεται αὐτὴν

5 ἔχειν ἐναντίον, εἴπερ πᾶσαι αἵ ποιότητες διαφοραὶ οὖσαι χατὰ ἀντίϑεσιν
ἀπὸ τοῦ γένους διαιροῦνται; τέταρτον, πῶς τὴν μαάνωσιν xal τὴν πύχνωσιν
ἐν τοῖς οὐρανίοις ἐνορᾷ ἐναντίας οὔσας, εἰ νομίζει πᾶσαν ἐναντίωσιν γενέ-
σεως εἶναι xal φϑορᾶς αἰτίαν; πῶς δὲ αὐτὰς ἕπεσθαι τῇ χυχλοφορίᾳ 80
φησίν, εἴπερ xal ἐν τοῖς ὑπὸ σελήνην ἔστι μανωσίς τε xai πύχνωσις:;

10 πέμπτον δέ, πῶς τὰς χροὰς καὶ τὰ τοιαῦτα συμβεβηκότα xal ἔξωϑεν ἐν
τοῖς οὐρανίοις ὑπολαμβάνων οὐχ ἀναγχάζεται χατὰ πάϑος αὐτὰς ἐγγίνεσθαι
λέγειν, ὥστε xdv μὴ γενέσεως αὐτοῖς xal φθορᾶς, ἀλλὰ πάντως ἀλλοιώσεως $5
αἰτίας γίνεσϑαι παϑητιχῆς xal τῇ ϑνητῇ δυσχερείᾳ πρεπούσης; χαίτοι xai
τὸ συμβεβηχότα xai ἔξωϑεν ἐπ᾽ ἐχείνων λέγειν ἀτοπώτατον, οἶμαι, πάντων

15 τῶν ἐν αὐτοῖς οὐσιώδη χαὶ εἰδοποιὸν δύναμιν ἐχόντων.

p.289*1 Ἐπεὶ δὲ φαίνεται xal τὰ ἄστρα μεϑιστάμενα ἕως τοῦ

οὐδὲ τὸ πανταχοῦ χαὶ πᾶσιν ὑπάρχον τῆς τύχης.
Δεύτερον τοῦτο περὶ τῶν ἄστρων πάντων τῶν τε ἀπλανῶν xal πλανωμένων 45
πρόβλημα ζητοῦν. f, φαινομένη χίνησις | αὐτῶν xal μετάβασις πότερον 200*
20 xaU αὑτὰ χινουμένων ἔστιν Y, ἄλλον τρόπον τινὰ συμβαίνει. Ex. διαιρέσεως
δὲ προάγει τὴν ζήτησιν ὁμολογούμενον λαβὼν τὸ φαινόμενον, ὅτι χαὶ τὰ
ἄστρα μεϑίσταται xal ὁ ὅλος οὐρανός. ὅλον δὲ λέγει μεϑίστασϑαι, οὐχ ὅτι ὃ
χαϑ' ὅλον ἀμείβει τόπον ἐχ τόπου, ἀλλ΄ ὅτι τὸ τοῦ οὐρανοῦ σῶμα χινεῖται
ὅλον ὡς πρὸς τοὺς ἀστέρας λεγόμενον: χινεῖται ὃὲ χατὰ μέρη. ὡς δῆλον

ιῷ
[ua]

ἐχ τοῦ ἄλλοτε ἄλλα τοῦ ἰσημερινοῦ χύχλου x«l τοῦ ζῳδιαχοῦ xal τῶν ἐν
αὐτῷ τῷ οὐρανίῳ σώματι ὄντων ἀνατέλλοντά τε xal μεσουρανοῦντα xal 10
δύνοντα ἐχ τῶν ὀργάνων χαταλαμβάνεσϑαι. τῆς οὖν ἀμφοῖν μεταβάσεως
φαινομένης τοῦ τε ἀπλανοῦς οὐρανοῦ xai τῶν ἀπλανῶν ἀστέρων: περὶ γὰρ
τούτων νῦν ὁ λόγος ἀναγκαῖον Tfjtot ἠρεμούντων ἀμφοτέρων
30 γίνεσϑαι τὴν μεταβολὴν T, χινουμένων ἀμφοτέρων ἣ τοῦ μὲν
ἠρεμοῦντος τοῦ δὲ xtvoupévou, xal παρὰ ταῦτα οὐχ ἔστιν. ὑποϑέσεως 15
δὲ ἠξίωσε χαὶ τὸ ἀμφοτέρων ἠρεμούντων, χαίτοι ἀπεμφαῖνον δοχοῦν τὸ
σώζεσθαι τὴν φαινομένην αὐτῶν μετάβασιν ἀμφοτέρων ἠρεμούντων, διὰ τὸ
γεγονέναι τινάς, ὧν ᾿Ηραχλείδης τε ὁ llovztxó; ἣν xai ᾿Αρίσταρχος, νομί-
35 ζοντας σώζεσϑαι τὰ φαινόμενα 100 μὲν οὐρανοῦ xal τῶν ἄστρων ἠρεμούν- 20

] γίνεσϑαι Fb: λέγεσθαι A post μὴ add. xai τὰ ἐναντία τοιαῦτα εἴη Fc 1 οὐ-
ρανίοις Fb: οὐρανοῖς A ἐνορᾷ) ὁρᾷ Fc 9. «al (pr.) oin. Fe 12 x&v» F:
καὶ A αὐτοῖς] εἶναι Fc 12 αὑτοῖς Fe: τοῖς A 11 τῆς A: ἀπὸ FE:
τὸ ἀπὸ c τύχης Ε: ψυχῆς A 18 πλανωμένων F: corr. ex πλανομένων A?
20 χινουμένων Fb: χινούμενα A τρόπον τινὰ Δ: τινὰ τρόπον Fhc 39 τοῦ CF:
om. A 24 μέρη AC: tà μέρη Fc 32 τὸ (alt) Fb: τῷ Α

2990

SIMPLICII IN L. DE CAELO II7 [Arist. p. 28951) 445

των, τῆς δὲ γῆς περὶ τοὺς τοῦ ἰσημερινοῦ πόλους ἀπὸ δυσμῶν κινουμένης 200^
ἑχάστης ἡμέρας μίαν ἔγγιστα περιστροφήν᾽ τὸ δὲ ἔγγιστα πρόσχειται διὰ
τὴν τοῦ ἡλίου τῆς μιᾶς μοίρας ἐπιχίνησιν. ὡς, εἴ γε μὴ χινοῖτο ἢ γῆ»
ὅπερ μετ᾽ ὀλίγον μὲν ἀποδείξει, νῦν δὲ ὡς ὑπόϑεσιν ἔλαβεν, ἀδύνατον τοῦ 50
οὐρανοῦ xal τῶν ἄστρων ἠρεμούντων σωϑῆναι τὰ φαινόμενα. πῶς γὰρ
ἄν ἣ μετάβασις σώζοιτο πάντων ἀκινήτων λαμβανομένων ; xal τοῦτο μὲν
τὸ τμῆμα τῆς διαιρέσεως ἀχίνητον τὴν γῆν ὑποθέμενος οὕτω διέλυσεν.
ὅτι δὲ οὐδὲ ἀμφότερα χινοῦνται ὅ τε οὐρανὸς xal οἱ ἐν αὐτῷ ἀστέρες, 80
δείχνυσιν οὕτως. ἐπειδὴ ἕχαστος τῶν ἀστέρων χατὰ χύχλον φαίνεται
χινούμενος, οἱ μὲν πρὸς τοῖς πόληις χατὰ ἐλάττονας, of δὲ πρὸς τῷ
ἰσημερινῷ χατὰ μείζονας, ἐὰν ἀμφότερα ὑποτεϑῇ χινούμενα xal οἱ ἀστέρες
xai ὃ οὐρανός, ἀνάγχη τὸν ἀστέρα xal τὸν χύχλον, χαϑ᾽ οὗ φέρεται ὃ ss
ἀστήρ, ἰσοταχῶς κινεῖσθαι" καὶ τὴν αἰτίαν τῆς ἀνάγχης προστίθησιν, ὅτι
φαίνονται οἱ ἀστέρες ἅμα τοῖς χύχλοις εἰς τὸ αὐτὸ ἀποχαϑιστάμενοι. ὁ
424p τῇ πρώτῃ τοῦ Κριοῦ μοίρᾳ σήμερον συνανατέλλων ἀπλανὴς ἀστὴρ
xal τῇ ἑξῆς αὐτῇ συνανατέλλει. οὕτω δὲ χρὴ φαντασϑῆναι τὴν ἀμφοῖν 40
χίνησιν, ὡς εἴ τις ἐφ’ ἵππου χαϑίσας μαχροσχελὴς ἀναστὰς ἰσοταχῶς
συμβαδίζει τῷ ἵππῳ τοῦ αὐτοῦ μήχους ὑπ ἀμφοῖν ἐν τῷ αὐτῷ γρόνῳ
ἀνυομένου" οὕτω γὰρ xai ὃ ἀστὴρ ἀμφοτέρων χινουμένων τὸν αὐτὸν del
τόπον ἐπέχων τοῦ χύχλου ἰσοταχῶς χινηϑήσεται τῷ χύχλῳ. εἰ γὰρ ἐφαπτό- 45
μένος τοῦ χύχλου 6 ἀστὴρ xal ἰδίαν χίνησιν χινούμενος ἐπ᾿ αὐτοῦ ἰσοταχῶς |
χινοῖτο, προστιϑεμένης τῆς τοῦ ἀστέρος χινήσεως ἀνάγχη δὶς ἀποχαϑίστα- 2014
σϑαι τὸν ἀστέρα, ἕως οὗ 6 χύχλος ἅπαξ ἀποχαϑίσταται, ὥστε ὑπὲρ γῆς
φαίνεσθαι γινόμενον τὸν ἀστέρα’ μὴ ἐφαπτόμενος δέ, εἰ μὲν ϑᾶττον τοῦ
χύχλου χινοῖτο, προσεπιλαμβάνει τι αὐτοῦ, εἰ δὲ βραδύτερον, ὁπολείπει. 5
τοῦτο ὃὲ οὐχ εὔλογον, φησί, τὸ ἰσοταχεῖς εἶναι τοὺς ἀστέρας τοῖς χύχλοις"
ἐπειδὴ γὰρ ἐν τῇ σφαίρᾳ οἱ μείζονες χαὶ ἐλάττονες χύχλοι περὶ τὸ αὐτὸ
χέντρον ἢ περὶ τὸν αὐτὸν πόλον ὄντες συναποχαϑίστανται μέν, ἀλλ᾽ οἱ μὲν
Σιείζονες ϑᾶττον χινούμενοι, οἱ δὲ ἐλάττονες βραδύτερον, εἰ xal oi ἀστέρες 10

«τυναποχαϑίστανται τοῖς χύχλοις, ἐφ᾽ ὧν χινοῦνται, ἀνάλογον ἕξει τὰ τάχη
—üv ἀστέρων πρὸς τὰ μεγέϑη τῶν χύχλων, ὥστε, ὅσῳ μείζων ὃ ἰσημερινὸς
“κξοῦ ἀεὶ φανεροῦ, τοσούτῳ ϑάττων ὁ ἐπὶ τοῦ ἰσημερινοῦ ἀστὴρ τοῦ ἐπὶ 16
"κοῦ ἀεὶ φανεροῦ’ xal γὰρ ὁ ἰσημερινὸς τοῦ del φανεροῦ τοσούτῳ ϑάττων.
Ἐϑξλλὰ τοὺς μὲν χύχλους ἀνάλογον ἔχειν τοῖς μεγέθεσι τὰ τάχη οὐ μόνον

ἘΞΞ ὅὕλογον, ἀλλὰ xal ἀναγχαῖον, εὔλογον μέν, ὅτι κατὰ λόγον xal ἀναλογίαν
Ce τάχη συνήρμοσται τοῖς μεγέϑεσιν, εἴπερ oi μείζους ϑᾶττον χινοῦνται,
ΞΞΣ ναγκαῖον δέ, ὅτι οἱ χύχλοι οὐχ εἰσὶν αὐτοὶ χαϑ' αὑτοὺς ἀπολελυμένοι τῆς 20

-.-.-.-ρ,οῷὸῷρ’ρο τ τ ΠΓΠ ὁέΖΕ᾽ΓἊΙ
“Ἔςστρων A: ἀστέρων Fc 6 μετάβασις Fb: μετάστασις comp. A 7 obtoc c

. S$*uvavatéAloy σήμερον Fc αὐτῇ] aut» cum ras. supra lin. A συνανατελεῖ
- οὕτως c ἀμφοτέρων Fc 19 οὕτως e 20. 21 ἐφαπτόμενος Fb:
ὑγοχ πετομένου Α 29 ὥστε Ab: ὥστε xal δὶς Fc 24 ἐφαπτόμενος Fb: ἐφαπτομέ-
v» A 26 εἶναι CFb: om. A 27 yàp] δὲ τῶν c: δὲ τοὺς F τὸ αὐτὸ Fb:

VÀ ero A 32 ὁ ἐπὶ -- ϑάττων (33) Fb: om. A 34 piv om. Fe

446 SIMPLICII IN L. DE CAELO II 7 (Arist. p. 289*1]

σφαίρας xai χινούμενοι " συνεχὲς yàp ἐχεῖνο τὸ σῶμα" ἀλλὰ τῆς σφαίρας 201»
χινουμένης xal ἀποκαθισταμένης ἀπὸ τοῦ αὐτοῦ ἐπὶ τὸ αὐτὸ xal οἱ χύχλοι,
xaÜ' ὧν φέρεται τὰ ἄστρα, συναποχαϑίστανται πάντες of τε μείζονες χαὶ 30
οἱ ἐλάττονες: πῶς γὰρ οἷόν τε τῆς σφαίρας συνεχοῦς οὔσης καὶ χύχλῳ
5 περιενεχϑείσης τὸ μέν τι ἤδη αὐτῆς ἀποχαϑεσταναι, τὸ δὲ μήπω; ἐπὶ δὲ
τῶν ἀστέρων xaü αὑτοὺς χινουμένων οὐχέτι εὔλογον τὴν αὐτὴν ἀναλογίαν
ὑπάρχειν τοῦ τάχους αὐτῶν πρὸς τὸ τάχος, ἣν ἔχει τὰ μεγέϑη τῶν χύχλων 80
πρὸς ἀλληλα: dvdqxr γὰρ T, τοὺς χύχλους αἰτίους εἶναι τῆς τοιαύτης
ἀναλογίας, ὡς ἐξ ἀνάγχης τὸν ἐπὶ τοῦ μείζονος χύχλου χινούμενον
10 ϑᾶττον χινεῖσθαι, 7, τῶν ἀστέρων αὐτῶν δι᾽ ἑαυτοὺς ὁ μὲν ϑάττων ἐστίν,
6 δὲ βραδύτερος. ἀλλ᾽, εἰ μὲν οἱ χύχλοι αἴτιοι, ἀνάγχη μετατεϑέντας xac s»
ἐπίνοιαν τοὺς ἀστέρας τὸν μὲν πρότερον τάχιστον τῷ ἐπὶ τοῦ μεγίστου xal
ταχίστου χύχλου χινεῖσϑαι βραδύτατον γίνεσϑαι τῷ ἐπὶ τοῦ ἐλαχίστου xai
βραδυτάτου χεῖσϑαι χύχληυ xal ἀνάπαλιν: οὕτω δὲ οὐχέτι ἄν εἶεν οἰχείαν
15 χίνησιν χινούμενοι οἱ ἀστέρες, dÀX ὑπὸ τῶν χύχλων περιφερόμενοι. εἰ δὲ 49
ὃι αὑτοὺς οἱ ἀστέρες, οἱ μὲν ϑάττονες ὄντες, οἱ δὲ βραδύτεροι, συνδιῃρέ-
ϑησαν οἰκείως τοῖς χύχλοις, οἱ μὲν ϑάττονες τοῖς μείζοσι xal ϑάττοσιν, οἱ
δὲ βραδύτεροι τοῖς βραδυτέροις xal βραχυτέροις, Y, χατὰ φυσιχόν τινα xal
προηγούμενον λόγον τοῦτο γέγονεν 7| ἐχ ταὐτομάτου συνέπεσεν. ἀλλὰ τὸ 4Ὁ
20 μὲν χατὰ φυσιχὸν λόγον προδήλως ἐστὶν ἀδύνατον, διὸ xal παρῆχεν ἴσως
τοῦτο τὸ τμῆμα τῆς διαιρέσεως" εἰ γὰρ ἐν πᾶσι τοῖς χατὰ φύσιν τὸ 901"
μεῖζον σῶμα ϑᾶττον φέρεται τὴν αὑτοῦ φοράν, ὡς αὐτὸς μετ᾽ ὀλίγον ἐρεῖ"
xal γὰρ ἣ μείζων βῶλος ϑᾶττον ἐπὶ τὸ χάτω φέρεται xat τὸ μεῖζον πῦρ
θᾶττον ἐπὶ τὸ ἄνω" οὐχ ἄν oi μείζονες ἀστέρες κατὰ φυσιχὸν λόγον βρα- ὃ
35 δύτεροι γινόμενοι τοῖς βραχυτέροις xai βραδυτέροις χύχλοις συνηρμόζοντο.
ἀλλὰ μὴν 000i &x ταὐτουάτου συνέπεσεν, ὥστε ἐν ἅπασιν ἅμα τόν τε
χύχλον εἶναι μείζω xai τὴν φηυρὰν ϑάττονα τοῦ ἐν αὐτῷ ἀστέρος, ὁιότι τὰ
ix ταὐτομάτου ἐπ᾽’ ἔλαττόν ἐστι, xal εἴπερ ἕν ἢ δύο οὕτως εἶχεν, οὐδὲν 10
ἄτοπον ἐδύχει λέγειν ἐκ ταὐτομάτου, τὸ δὲ πάντα ὁμοίως ἔχειν εἰ ἐχ
30 ταὐτομάτου λέγει τις, πλάσματι ἔοιχε, πλάσμα δέ ἐστι τὸ χατὰ τὴν
ἡμετέραν φαντασίαν ἀσυμφώνως πρὸς τὰ ὄντὰ λεγόμενον. ὥστε συλλογί-
σασϑαι οὕτως" tà ἐχ ταὐτομάτου xai τύχης οὐ πανταχοῦ οὐὸὲ ἐν πᾶσιν" 15
ἢ τῶν ἄστρων dpa πρὸς τοὺς χύχλους ἀναλογία οὐχ ix ταὐτομάτου οὐδὲ
ἀπὸ τύχης. xal ἄλλον ὃέ τινα τοιοῦτον συλλογισμὸν τέϑειχε" τὰ πανταχοῦ

4 συνεχοῦς οὔσης F: continuatc b: συνεχϑείσης A 9 χύχλου c: xat ἐλάττονος χύχλου
Ab: xal τὸν ἐπὶ τοῦ ἐλάττονος ἔλαττον χύχλον F 10 post χινεῖσϑαι add. ἢ τὸν ἐπ
τοῦ ἐλάττονος c 13 χινεῖσϑαι χύχλου Fc 14 χεῖσϑαι Δ: χινεῖσϑαι Fc

οὕτως c 1G αὐτοὺς] αὐτοὺς A: ἑαυτοὺς ΟΕς ϑάττονες AC: ϑάττους Fc

11 xai CF: om. Ab 18 καὶ βραχυτέροις Fb: xai ταχυτέροις C: om. A 19 τοῦτο
CFb: τούτου AÀ 20 ἴσως ὁ ᾿Αριστοτέλης Fbe 22 αὐτοῦ AF 20 γενόμενοι
Fc βραδυτέροις xal βραχυτέροις Fc 21 9dttova scripsi: ϑάττον A: ϑάττω Fc
29 εἰ Fb: om. Ac 30 λέγει A: λέγοι F: εἰ λέγοι c 91. 32 suAXoyitesüat Fc

22 ἅπασιν ἔτ 39 ἄρα Ab: om. CF

SIMPLICII IN L. DE CAELO 118 (Arist. p. 289^1] 44

xal ἐν πᾶσι χατὰ φύσιν Bot τὰ xatà φύσιν οὔτε ὡς ἔτυχεν οὔτε ἀπὸ 201^
τύχης ἐστίν. εἰ οὖν ἢ ἐν τοῖς ἄστροις πρὸς τοὺς χύχλους ἀναλογία παντα- 20
χοῦ xai ἐν πᾶσίν ἐστιν, οὐχ ἄν οὔτε ἀπὸ τύχης οὔτε ὡς ἔτυχεν sim.

ὋὉ δὲ ᾿Αλέξανδρος τὸ ἅμα δὲ οὐχ ἔστιν ἐν τοῖς φύσει τὸ ὡς
ἔτυχεν, οὐδὲ τὸ πανταχοῦ xal πᾶσιν ὑπάρχον ἀπὸ τύχης οὕτως
ἐξηγήσατο" οὔτε ἐν τοῖς φύσει τὸ ὡς ἔτυχε χαὶ ἀπὸ τύχης" τὰ γὰρ φύσξι 25
γινόμενα ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον γίνεται, οὐ σπανίως: οὔτε ἐν τοῖς ἐξ ἀναγ-
χης τὸ γὰρ πανταχοῦ xal πᾶσιν ὑπάρχον ἀναγχαῖον" τὸ γὰρ ἀντιχείμενον
αὐτοῦ ἀδύνατον: τὰ δὲ χατὰ τὸν οὐρανὸν xal φύσει xal ἐξ ἀνάγκης
συνέστηχε, τὰ δὲ ὡς ἔτυχε xal ἀπὸ τύχης xal ἐπὶ ἔλαττον xal σπανια, 80
ὥστε οὐχ εὔλογον οὕτω συμπεσεῖν.

Εἰ τοίνυν συναποχαϑισταμένων τῶν ἀστέρων τοῖς χύχλοις, ὡς ἐκ τῶν
φαινομένων δῆλον, ἀχολουϑεῖ τοῖς λέγουσι χινεῖσϑαι τοὺς ἀστέρας τὸ ἰσοτα-
χῶς αὐτοὺς χινεῖσϑαι τοῖς χύχλοις, ἐφ᾽ ὧν χινοῦνται, τούτῳ δὲ ἀχοληυϑεῖ
τὸ ἣ δ᾽ ἀνάγχης τῶν χύχλων xai μὴ δι᾿ αὑτοὺς χινεῖσϑαι τοὺς ἀστέρας, 35
ἥ, εἰ δ ἑαυτοὺς χινοῖντο, ἣ κατὰ φύσιν ἢ ἀναλογία διασώζεται τῶν ἀστέρων
πρὸς τοὺς κύχλους ἢ ἐχ ταὐτομάτου καὶ ἀπὸ τύχης, εἰ οὖν ἄλφω ἀδύνατα
ἐδείχϑη, x«l ταῦτα ἠχολούϑησε τῷ ἄμφω χινεῖσθϑαι xal τοὺς χύχλους καὶ
τοὺς ἀστέρας, δῆλον, ὅτι ἀδύνατος f, ὑπόϑεσις. 4

Λέγει δὲ ὃ ᾿Αλέξανδρος, ὅτι δύναται τὰ εἰρημένα χαὶ ταῖς σφαίραις
ἐφαρμόζειν, ὡς χύχλους αὐτῶν τὰς σφαίρας sipmxévat: xal γὰρ τῇ τῶν
πλανωμένων σφαιρῶν περιφορᾷ συναποχαϑιστάμενα φαίνεται τὰ ἐν αὐταῖς
ἄστρα, ὥστε ἔχαστον ἄν αὐτῶν ἰσοταχῶς χινοῖτο τῇ σφαίρᾳ, ἐφ᾽ ἧς ἔστιν" 46
ὧν σφαιρῶν αἱ μέν εἰσι μείζους, αἱ δὲ ἐλάττους. ai γὰρ ἐξωτέρω xai
περιέχουσαι μείζους τῶν ἐνδοτέρων καὶ [ περιεχομένων. χαὶ εἴη ἄν τὸ 202»
τοὺς μὲν χύχλους οὐδὲν ἄτοπον ἀλλὰ xal ἀναγχαῖον ἀνάλογον
ἔχειν τὰ τάχη τοῖς μεγέϑεσιν ἴσον τῷ τὰς μὲν γὰρ σφαίρας ἀναγκαῖον
ἀνάλογον ἔχειν τὰ τάχη τοῖς μεγέϑεσιν’ ἣ γὰρ μείζων αὐτῶν ἐν πλείονι 5
χινεῖται χρόνῳ’ διὸ ἢ μὲν τοῦ Κρόνου ἐν τριάχοντα ἔτεσιν, ἢ δὲ τοῦ
Διὸς ἐν δώδεχα, ἄλλη δὲ ἐν ἄλλῳ.

Μήποτε δὲ ὁ μὲν ᾿Αριστοτέλης τοὺς χύχλους ἀνάλογον ἔχειν τὰ τάχη
τοῖς μεγέϑεσιν εἶπεν ὡς τῶν μειζόνων χύχλων ϑᾶττον χινουμένων, εἴπερ
συναποχαϑίστανται τοῖς βραχυτέροις, ὁ δὲ ᾿Αλέξανδρος ἐπὶ τῶν σφαιρῶν τὸ 10
ἐναντίον λέγει, ὅτι ἢ μείζων ἐν πλείονι χινεῖται χρόνῳ. ὅλως δὲ περὶ τῶν

2 ἡ om. Fc 4 οὐχ Ab: xal οὐχ F: xoóx c 9 οὐδὲ --- ἔτυχε (6) F: om. Ab
ἀπὸ F: τὸ ἀπὸ c 6 post τύχης add. exponens inquit b 8 xal Fb: om. Ac
ὑπάρχον Fb: ὑπάρχει A τὸ — ἀδύνατον (9)] ἀντίχειται γὰρ τῷ ἀδυνάτῳ c 9 ab-
τοῦ Ab: αὐτῷ F 11 οὕτως c 15 ἀνάγχην Fc αὑτοὺς] αὐτοὺς A: ἑαυτοὺς

Fc
22
25
26

16 ἡ] bis A extr. et init. pag. 21 αὐτῶν] αὐτὸν Fe τῇ Fb: τῆς A
περιφορᾷ Fb: περιφορᾶς A συναποχαϑιστάμενα Fb: συναποχαϑισταμένης A
ἐνδοτέρων A: ἐνδετέρω ἘΠ: ἐνδοτέρω c 250 xai— χύχλους (20) Fb: τὸ δὲ A
οὐδὲν ἄτοπον Fb: οὐδένα τόπον A 21 γὰρ A: om. Fbe 28 ἀνάλογον Fb:

om. A ἡ F:6A 29 κινεῖται FA?b: χεῖται A 94 δὲ] δὲ ὁ "Apt
στοτέλης ς

448 SIMPLICII IN L. DE CAELO Il 8 (Arist. p. 28901, 27)

συναποχαϑισταμένων λέγει χύχλων, αἱ δὲ πλανώμεναι σφαῖραι οὐ συναπο- 2022
χαθίστανται, xal τοῦτο xal αὐτὸς ὁ ᾿Αλέξανδρος προϊὼν ἐφιστάνει.
Προστίϑησι δὲ xai τοῦτο 6 ᾿Αλέξανδρος, ὅτι ἀμφοτέρων χινουμένων 15
τῶν τε χύχλων xal τῶν ἀστέρων xal ἅμα ἀποχαϑισταμένων 1, ἑτέρα χίνησις
μάτην οὖσα φαίνεται, οὐδὲν δὲ μάτην ἐστὶν ἐν τοῖς φύσει γινομένοις. xai
ϑαυμάζω, πῶς τοῦτο λέγει’ xdv γὰρ συναποχαϑιστῶνται οἵ τε χύχλοι
χαὶ οἱ ἀστέρες, ἑχάτεροι οὐσίας xal δυνάμεις ἔχοντες οἰχείας xav αὐτὰς
ἐνεργοῦσιν. 20

p.289»97 ᾿Αλλὰ μὴν πάλιν εἰ ol μὲν χύχλοι μένουσιν ἕως τοῦ
καὶ τὰ τάχη εἶναι.

Δείξας, ὅτι οὔτε ἀμφότερα οἷόν τε ἠρεμεῖν τούς τε χύχλους xal τοὺς 25
ἀστέρας οὔτε ἀμφότερα χινεῖσϑαι, νῦν δείχνυσιν, ὅτι οὐδὲ τὰ μὲν ἄστρα
χινεῖσϑαι εὔλογον, μένειν δὲ τοὺς xÓxAouc: τὰ αὐτὰ γὰρ ἔσται ἄλογα xoi
ὁμοίως συναγόμενα. xdv γὰρ οἱ ἀστέρες ὑποτεϑῶσι χινούμενοι τῶν χύχλων 30
ἠρεμούντων, συμβήσεται χαὶ οὕτω τὸν ἐπὶ τοῦ μείζονος χύχλου ϑᾶττον
χινεῖσθαι χαὶ ἀνάλογον ἔχειν τὰ τάχη τῶν ἀστέρων πρὸς τὰ μεγέϑη τῶν
χύχλων, iq dw χινοῦνται, ὅπερ ἐστὶν ἀδύνατον: οὔτε γὰρ φυσιχῶς τοῦτο
συμβῆναι δυνατόν, εἴπερ χατὰ φύσιν τὰ μείζονα μεγέϑη τὰς ὁμοίας χινήσεις 80
ϑᾶττον χινεῖται τῶν βραχυτέρων. ἀνάγχη οὖν ἣ τοὺς χύχλους αἰτίους εἶναι
τῆς τοιαύτης ἀναλογίας, xal οὕτως οὐχ ἔσονται οἱ ἀστέρες χινούμενοι χαθ᾽
αὑτούς: οὐ γὰρ ὁ βραχύτερος ἀστὴρ ἐπὶ τοῦ μείζονος ἐχινεῖτο χύχλου" ἣ
ix ταὐτομάτου xal ἀπὸ τύχης συνέπεσεν, ὅπερ ἄλογον ἐπὶ τῶν φυσιχῶν 40
εἰπεῖν xal μάλιστα τῶν ϑείων. xav οὐδένα οὖν τρόπον τῶν ἀστέρων
χινουμένων τὰ τάχη τῶν ἀστέρων ἀνάλογον ἔχειν τοῖς υεγέϑεσι τῶν χύ-
χλων δυνατόν, ὥστε τὰ αὐτὰ xai ὁμοίως ἔσται ἄλογα χαὶ ἐπὶ ταύτης τῆς
ὑποϑέσεως.

Εἰπόντος τοῦ ᾿Αριστοτέληους, ὅτι συμβήσεται ϑᾶττον χινεῖσϑαι 45
τὰ ἔξω, τουτέστι τὰ πορρωτέρω τῶν πόλων, xal τὰ τάχη εἶναι χατὰ
τὰ μεγέϑη τῶν χύχλων, ἐπέστησεν | ἐνταῦϑα ὁ ᾿Αλέξανδρος, ὅτι οὐχ 20)ὺ
ἄν λέγοι τὴν συναποχατάστασιν τῶν πλανήτων" οὐ γὰρ συναποχαϑίστανται
οὗτοί γε. αλλ ἔχαστον αὐτῶν ἐν διαφόροις ἀποχαϑίστασϑαι χρόνοις κατὰ
τὴν οἰχείαν χίνησιν: εἰ δὲ μὴ συναποχαϑίστανται, οὐδὲ αἱ τῶν ταχῶν à
αὐτοῖς διαφοραὶ γενήσονται χατὰ τὴν τοῦ μεγέϑους, ἐφ᾽ ὧν χινοῦνται,

2 τοῦτο A: τούτῳ Fe αὐτὸς ὁ] ὁ αὐτὸς ὁ A: αὐτὸς Fc προϊὼν — ἀλέξανορος (3)

FE:

novit b: om. A 9 ἐστὶν om. Fe γινομένοις ἐστί Fe 14 ὑποτεϑῶσι CF:

ὑποτιθῶσι A 15 οὕτως c 17 οὐδὲ c 19 οὖν A: τοίνυν Fe

χινούμενοι àc: οἱ κινούμενοι AF 27 τοῦ Ab: δὲ τοῦ Fc ϑᾶττον] xal

ϑᾶττον c 29 ἐνταῦϑα F: ἐνταῦϑα εἰ A: Aic etiam b 30 λέγοι F: λέγῃ A

τῶν] ἐπὶ τῶν Fe 3l οὗτοί γε EF: Ai b: ol τό γε A ἕχαστον AV: ἕχαστος e
ἀποκαϑίστασϑαι scripsi: ἀποχαῦησϑαι A: ἀποηχκαϑίσταται F(b)e 93 post μεγέϑους add.
[τῶν xoxÀuov] e

SIMPLICII IN L. DE CAELO II 8 [Arist. p. 289027. 80] 449

διαφοράν" ὥστε εὔλογον, φησίν, ὡς ἔφαμεν, τάσδε τὰς δείξεις ἐπὶ τοῦ παρ- 202v
ὄντος λέγειν αὐτὸν περὶ τῶν ἐν τῇ ἀπλανεῖ σφαίρᾳ ἀστέρων.

p.289930 Ἐπειδὴ τοίνυν οὔτε ἀμφότερα χινεῖσϑαι εὔλογον ἕως 10
τοῦ xal ὅτι δέδειχται συνεχὲς ὃν τὸ ὅλον. |

5 Τεσσάρων ὄντων τῆς διαιρέσεως τμημάτων τῆς λεγούσης, xatà πό- 1
σους τρόπους δυνατὸν σώζεσϑαι τὴν φαινομένην τῶν ἀστέρων μετάβασιν,
δείξας, ὅτι οὔτε ἄμφω ἠρεμεῖν οὔτε ἄμφω χινεῖσθϑαι εὔλογον τούς τε χύχ-
Àoug xal τοὺς ἀστέρας οὔτε τὸ ἕτερον μόνον, δηλαδὴ τοὺς ἀστέρας" περὶ
τούτων γὰρ προσεχῶς ἔδειξεν: ἐπάγει εἰχότως, ὅτι λείπεται τοὺς μὲν 90

Ι0 χύχλους χινεῖσϑαι, τὰ δὲ ἄστρα ἠρεμεῖν xal ἐνδεδεμένα «
ρεσϑαι: τοῦτο γάρ ἐστι τὸ λοιπὸν τῆς διαιρέσεως τμῆμα. xal μόνως
οὕτως, φησίν, οὐδὲν ἄλογον συμβαίνει, καὶ δείχνυσι λοιπόν, ὅτι τὸ
μὲν ταῖς ἄλλαις ὑποϑέσεσιν ἄλογον ἀχολουϑῆσαν τὸ ἀνάλογον εἶναι τὰ 90
τάχη τῶν ἀστέρων τοῖς μεγέϑεσι τῶν χύχλων ταύτῃ οὐχ ἀχολουϑεῖ, τὸ δὲ

15 ταύτῃ ἑπόμενον τὸ ϑᾶττον εἶναι τοῦ μείζονος χύχλου τὸ τάχος τῶν περὶ
τὸ αὐτὸ χέντρον ἐνδεδεμένων τοῦτο οὐ μόνον οὐχ ἄληγον, ἀλλὰ xal ἀναγ-
χαῖον χατὰ δύο τρόπους, χαϑ᾽ ἕνα μέν, ὅτι, ὥσπερ ἐν τοῖς ἄλλοις φυσι- 80
χοῖς μεγέϑεσι τὸ μεῖζον σῶμα ϑᾶττον φέρεται τοῦ ἐλάττονος τὴν οἰχείαν
αὐτοῖς χατὰ φύσιν qopdv* ἣ γὰρ μείζων βῶλος τῆς βραχυτέρας καὶ τὸ

Σ0 μεῖζον πῦρ τοῦ ἐλάττονος. οὕτω xal ἐν τοῖς ἐγχυχλίοις τὸ μεῖζον ϑᾶττον
φέρεται. εἰ γὰρ ἐκ τοῦ χέντρου τῶν ὁμοχέντρων χύχλων ἐχβαλλόμεναι 85
εὐθεῖαι ἐπὶ τὰς τῶν χύχλων περιφερείας ὅμοια τμήματα τῶν χύχλων
ἀφαιροῦσιν, οἷον τεταρτημόρια T, ἡμιχύχλια T) ὁποιαοῦν, ὅταν χινουμένων
τῶν χύχλων μία εὐθεῖα τῶν ἐχ τοῦ χέντρου συγχινουμένη xal αὐτὴ χατ᾽

& ἐπίνοιαν τοῖς χύχλοις ἐφαρμόσῃ τῇ ἑτέρᾳ μενούσῃ κατ᾽ ἐπίνοιαν, τότε τὰ 40
ὅμοια τμήματα τῶν χύχλων ἐν τῷ αὐτῷ χρόνῳ τὰ μὲν μεῖζον, τὰ
ὃΣ ἔλαττον διάστημα τὸ χαϑ᾽ ἑαυτὸ χεχίνηται ἕχαστον: ὥστε εὐλόγως
xai οἱ ὅλοι xÓxÀot oi μείζονες xal οἱ ἐλάττονες ἐν τῷ ἴσῳ χρόνῳ
περιοισϑήσονται. τοῦτό τε οὖν ἀναγκαίως συμβαίνει τῷ ἀνάλογον εἶναι 46

80 τὰ τάχη τοῖς μεγέϑεσι τὸ τοὺς μείζονας xai ἐλάττονας χύχλου; ἐν τῷ
ἴσῳ χρόνῳ συναποχαϑίστασθαι xal ἔτι τὸ μὴ διασπᾶσθαι τὸν οὐρα- 2084
vóv* τοῦτο γὰρ ὑπάρχει μὲν αὐτῷ μάλιστα, διότι δέδειχται συνεχὲς τὸ
ὅλον, συμβαίνει δὲ χαὶ διὰ τὴν ἀναλογίαν τῶν χατὰ τὰ μέρη αὐτοῦ χινή-
σεων πρὸς τὰ μεγέϑη" εἰ γὰρ ἰσοταχῶς ὃ μείζων χύχλος ἐχινεῖτο τῷ 5

(0.

b δείξεις) λέξεις F: λήξεις c ὃ ἐπειδὴ A: ἐπεὶ Fc οὔτ᾽ c 1 ὅτι A: διότι
vc 8 μόνον] μέρος Fc 9. τούτου c Ι0 à' ἀἄστρ᾽ « 19 αὐτοῖς]
εὐτοῦ Fc φοράν Fb: φϑοράν A 20 xai ἐν] χαὶ F: χἀν c 2] éx] αἱ éx
"c 20 χρόνῳ CF: corr. ex χύχλῳ A* τὰ (pr. ACb: τὸ Fe τὰ (alt.)
&Cb: τὸ Fc 21 ἑαυτὸ AC: αὑτὸ Fc 29 τοῦτό τε] τότε Fc 32. 33 τὸ ὅλον

&:; £otum esse Ὁ: ὃν τὸ ὅλον Fe; fort. τὸ ὅλον ὄν
Cominent. Arist. VII Simpl. de Caelo. 29

450 SIMPLICII IN L. DE CAELO II 8 [Arist. p. 283530)

ἐλάττονι, olov 6 ἰσημερινὸς τῷ del φανερῷ, μὴ συναποχαϑισταμένων ἐν 2035
τῷ αὐτῷ χρόνῳ, διέσπαστο ἄν ἢ τοῦ ὅλου συνέχεια.
Ἐπιστῆσαι 0b χρή. ὅτι πρὸς τὸν τε ἐχεῖνον τὸν λέγοντα τό τε
(&p ϑᾶττον εἶναι τοῦ μείζονος χύχλου τὸ τάχος ἀποδέδοται οὗτος
5 0 τε ὃ λέγων τό τε μὴ διασπᾶσϑαι τὸν οὐρανόν. 10
Ὁ ὁὲ ᾿Αλέξανδρος ἀχούσας αὐτοῦ λέγοντος περὶ τὸ αὐτὸ χέντρον
ἐνδεδεμένων “δύναται φησὶ “τοῦτο ὡς ἐπὶ τῶν σφαιρῶν ἀχούεσθϑαι, καὶ
εἴη dv διὰ τούτου ἀναιρῶν τὴν δόξαν τῶν χατὰ ἐχχεντρότητα τὴν χίνησιν τοῖς
πλάνησιν ἀποδιδόντων καὶ οὕτω τὰ φαινόμενα σώζειν πειρωμένων. χαὶ τὸ 15
10 ἐφεξῆς δέ᾽, φησί, “τὸ μεῖζον γὰρ τῶν ἀφαιρουμένων ὑπὸ τῶν ἐχ
τοῦ χέντρου τὸ τοῦ μείζονος χύχλου τμῆμα εἴη ἄν ὡς ἐπ᾽ εὐϑειῶν
λεγόμενον: ἀλλὰ τὸ μὲν μείζονα᾽᾽, φησίν, “᾿ ἀφαιρεῖσθαι τὰ τῶν ἐξωτέρω
χύχλων τμήματα ἀληϑές, οὐ μὴν τεχμήριον τοῦ εὐλόγως τὸν μείζονα χύχ- 39
Àov χινεῖσϑαι ϑᾶττον, ἀλλ᾽ εἴπερ, xat! ἐχεῖνο μᾶλλον, ὅτι τὸ μεῖζον σῶμα
15 ϑᾶττον χινεῖται τὴν κατὰ φύσιν χίνησιν᾽. ἀλλ᾽ ὅτι μὲν οὐ τοῖς πλανωμέ-
vote, ἀλλὰ τοῖς ἐν τῇ ἀπλανεῖ χύχλοις ταῦτα προσήχει, xat αὐτὸς ἐπέστησε"
τὸ γὰρ ἐν τῷ ἴσῳ χρόνῳ τὸν μείζονα χύχλον τῷ ἐλάττονι ἀποχαϑίστασϑαι 25
ἐπὶ μὲν τῶν ἐν τῇ ἀπλανεῖ χύχλων ἀληϑές, ἐπὶ δὲ τῶν πλανωμένων σφαι-
ρῶν οὐχέτι ἀληϑὲς οὔτε χατὰ τὴν οἰχείαν αὐτῶν χίνησιν: ἄλλη γὰρ ἐν
20 ἄλλῳ χρόνῳ ἀποκχαϑίσταται: οὔτε χατὰ τὴν μετὰ τοῦ παντός: xal γὰρ
ὕπ᾽ ἐχείνης ὑπολείπεται τοσοῦτον Éxdctn, ὅσον χατὰ τὴν οἰχείαν χίνησιν 80
χινεῖται ἔμπαλιν τῷ παντί: διὸ xai τὰ ἐν αὐταῖς ἄστρα φαίνονται μὴ
συναποχαϑιστάμενα τοῖς ἀπλανέσιν, οἷς ἔτυχον συνοδεύοντα, ἀλλ᾽ ὑπολειπό-
μενα. τὸ δὲ περὶ τὸ αὐτὸ χέντρον ἐνδεδεμένων ὡς ἐπὶ χέντρου
χυρίως dxoómv "(gov φησὶ “τῷ ἐν τῇ σφαίρᾳ ὄντων. μήποτε δέ,
ἐπειδὴ xal αἱ ἐχ τοῦ χέντρου ἐχβαλλόμεναι εὐϑεῖαι xal αἱ ἐχ τοῦ πόλου S

t2
C

ἐχβαλλόμεναι περιφέρειαι ἀνάλογον τέμνουσι τούς τε μείζονας xal τοὺς
ἐλάττονας χύχλους, δεῖται μὲν τῶν ἐχ τοῦ πόλου νῦν, σημαίνει ὁὲ xai
αὐτὰς ἀπὸ τῶν ἐχ τοῦ χέντρου" ἐναργέστερον γὰρ ἐπὶ τούτων τὸ θεώρημα

30 χαὶ πρὸ τῶν σφαιριχῶν μαϑημάτων ἐν τοῖς ἐπιπέδοις παραδιδόμενον. διὰ 40
τί ὁὲ τὴν ἀνάληγον ταύτην τομὴν 6 ᾿Λλέξανδρος λέγει μὴ εἶναι τεχμήριον
τοῦ εὐλήγως τὸν μείζονα χύχλον ϑᾶττον χινεῖσϑαι; εἰ γὰρ ἐν τῷ αὐτῷ
χρύώνῳ τό τε τοῦ μείζηνος χύχλου τμῆμα χαὶ τὸ ἀναάληγον αὐτῷ τοῦ ἐλάτ-
tovog τὰς ἀεταξὺ τῶν ἐχ τοῦ χέντρου εὐϑειῶν διαστάσεις τὸ μὲν τὴν μεί- 45

] ἐν] αὐτῶν ἐν Fe 2 διεσπᾶτο Fc Ὁ ὅτι Fb: om. A τὸν τε] (se. σύνδεσμον) λόγον c
9 τε ὁ om. Fe 6 ταὐτὸ c 1 ἐνδεδεμένων Fb: ἐνδεδεμένον A ὃ τὴν
oógav] τὸν λόγον Fc τῶν F: corr. ex τὴν A? Ὁ οὕτως € 12 ἐξωτέρων Fc
15 ἀληϑές Fb: ἀλη A 1G ἐν τῇ ἀπλανεῖ A: ἀπλανέσι F: ἐν ἀπλανεῖ c

lü ἐλάττονι FK: ἐλλάττονι A συναποκαϑίστασλαι Fe 20 μετὰ τοῦ F: τοῦ
μετὰ A 2] ὑπ᾿ A: ἀπ᾿ Fe, corr. F ὑπολείπεται A: ἀπολείπεται Fe

22 φαίνονται À: φαίνεται Fc 23 συναποχαϑιστάμενα Fb: οὖν ἀποχαλιστάμενα Α
ἔτυχον A: ἔτυχε Fe 24 ἐνδεδεμένων be: ἐνδεδεμένων AF xévzpoo Fb:
χέντρον A 250 τῷ Fb: t&v A τῇ τῇ, αὐτῇ Fe 26 αἱ (pr) F: om. A

εὐϑεῖαι — ἐχβαλλόμεναι (27) F: oin. Ab

. SIMPLICII IN L. DE CAELO 1I 8 (Arist. p. 289»30] 451

Cova, τὸ δὲ τὴν ἐλάττονα χινοῦνται, πῶς οὐχ ἂν εἴη τεχμήριον ἐναργές; | 203:
οὐχ οἶδα δέ, διὰ τί ὁ ᾿Αλέξανδρος οὐχ εὐθείας βούλεται τὰς ἐχ τοῦ 2085
xívtpou, ἀλλ᾽ ἐπίπεδα διὰ τοῦ χέντρου ἀγόμενα διαιρεῖν ἀνάλογον τοὺς
χύχλους, χαίτοι τοῦ ᾿Αριστοτέλους ἐχ τοῦ χέντρου ἀλλ᾽ οὐ διὰ τοῦ
5 χέντρου εἰπόντος xal χύχλους εἶναι τοὺς ἀνάλογον διαιρουμένους ἀλλ᾽ οὐ δ
σφαίρας. |
Εἰπόντος δὲ τοῦ ᾿Αριστοτέλους τό τε μὴ διασπᾶσθαι τὸν οὐρα-
γὸν διά τε τοῦτο συμβήσεται, χαὶ ὅτι δέδειχται συνεχὲς τὸ
ὅλον, 6 ᾿Αλέξανδρος ἐφιστάνει καλῶς, ὅτι xal ἐχ ταύτης τῆς λέξεως δῆλον
10 τὸ ἐπὶ τῆς τῶν ἀπλανῶν σφαίρας ταῦτα λέγεσθαι" ἐπὶ γὰρ συνεχοῦς λέγε- 10
ται. al δὲ πλανώμεναι οὐ συνεχεῖς, ἀλλ΄ ἅπτονται ἀλλήλων xal ἐν ταύ-
ταις οὐχ ἄν ἦν διασπασμὸς διαφόρως χινουμέναις. χαὶ ταῦτα μὲν εἴρη-
ται τῷ ᾿Αλεξάνδρῳ χαλῶς, τὸ δὲ ἐφεξῆς λεγόμενον ἐπισχεπτέον. "iml
γὰρ δχάστης σφαίρας, φησί, “᾿διασπασμὸς γίνεται συνεχοῦς ὄντος τοῦ 15
15 ἑχάστης αὐτῶν σώματος, ἄν οἱ ἀστέρες ὦσι συγχινούμενοι μενουσῶν τῶν
σφαιρῶν: οὐχέτι γὰρ συνεχῇ τὰ σώματα αὐτῶν, εἴ γε οἱ ἀστέρες μέρη
ὄντες αὐτῶν τόπον ἐχ τόπου μεταβαίνουσιν᾽. μήποτε δὲ οὐ τοῦτο νῶν
πρόχειται λέγειν: ἤδη γὰρ δέδειχται, ὅτι οὐ χινοῦνται οἱ ἀστέρες μενου- 90
σῶν τῶν σφαιρῶν’ ἀλλ᾽ ὅτι τὸ ἀνάλογον εἶναι τὰ τάχη τῶν χύχλων πρὸς
30 τὰ μεγέϑη αἴτιόν ἐστι τοῦ ἐν ἴσῳ χρόνῳ συναποχαϑισταμένων τῶν μει-
ζόνων xal τῶν ἐλαττόνων χύχλων μὴ διασπᾶσθαι τὸν οὐρανόν" τοιγαροῦν
οὐδαμοῦ μνήμη γέγονεν ἐνταῦϑα ἀστέρος.
Ὁ δὲ ᾿Αλέξανδρος ἐπιμένων τῇ αὐτῇ γνώμῃ “δύναταί φησὶ “τοῦτο 96
ἐπὶ πασῶν τῶν σφαιρῶν ἀκούεσθαι, οὐχ ὡς ἀλλήλαις συνεχῶν, ἀλλ᾿ ὡς
35 τοῖς ἄστροις τοῖς ἐν αὐταῖς, ὧν χινουμένων ἑχάστη ἄν αὐτῶν διεσπᾶτο᾽.
χαίτοι χαλῶς πρὸ ὀλίγου συνελογίζετο, ὅτι τοὺς πλανωμένους ἀδύνατον
συναποχαϑίστασϑαι Y) ἀλλήλοις ἣ τῇ ἀπλανεῖ. 80
Νῦν οὖν τοῦτο συνεπεράνατο ὃ ᾿Αριστοτέλης, ὅτι τῶν ἄλλων τῆς
διαιρέσεως τμημάτων ἀλόγων ὄντων περιλείπεται τὸ λέγον τοὺς μὲν χύχ-
330 koug χινεῖσϑαι, τὰ δὲ ἄστρα ἠρεμεῖν. ἀλλὰ τίνες εἰσὶν οὗτοι οἱ χύχλοι,
ζητεῖν ἄξιον. ὁ μὲν γὰρ ἰσημερινὸς χαὶ ὁ ζῳδιαχὸς ὡς διχοτομοῦντες τὴν
σφαῖραν εἰχότως ἐνυπάρχειν δοχοῦσι χατ᾿ οὐσίαν τὰ ἡωυισφαίρια διορί- 35
ζοντες, oi δὲ ἄλλοι χύχλοι μήποτε xat! ἐπίνοιαν τὴν ἡμετέραν εἰσὶ χέντρῳ
ξεὲν τῷ πόλῳ, διαστήματι δὲ ἑχάστῳ τῶν ἀστέρων χύχλους γραφόντων
35 τῷ μῶν: ἣ οὐ χατὰ τὴν ἡμετέραν ἐπίνοιαν εἰσιν οἱ τῶν χινήσεων χύχλοι,
“Σλλὰ τῆς ὅλης σφαίρας περὶ τοὺς αὐτοὺς πόλους ἀεὶ τοὺς τοῦ ἰσημερινοῦ 40
ὡςενουμένης ἔχαστος τῶν ἐν αὐτῇ ἀστέρων ἐν τῷ αὐτῷ μένων ἀεὶ τόπῳ
3€^cxi ὑπὸ τῆς ὅλης σφαίρας περιφερόμενος τὸ ἴσον ἀεὶ διάστημα τοῦ πόλου

ι. .- τ:
b €A.c£-ccova F: ἐλάσσονα A 4 τοῦ ᾿Δριστοτέλους F: ὁ ᾿Αριστοτέλης Ab ἀλλ᾽ οὐ
Fb: &A)là A ὃ ὅτι Fb: ὅτε A τὸ Ab: ὃν τὸ Fe 12 ἦν] εἴη c

15 ἄρσεν Fc συγχινούμενοι Ab: οἱ χινούμενοι F: χινούμενοι c 10 εἴ γε F: εἴτε A
20 τοὺ Fb: τὸ A 22 μνήμη Ε: μνῆμα A 96 περὶ Fb: om. A Ji χινου-
μένν,ς Yb: κινουμένους ἃ 38 τὸ scripsi: τοῦ A: om. Fe

29*

402 SIMPLICII IN L. DE CAELO II 8 [Arist. p. 289530. 29047]

ἀπέχων χυχλιχὴν ἔχει τὴν χίνησιν. xdv μὴ ἐγχεχαραγμένοι οὖν ὦσιν 203^
οὗτοι οἱ χύχλοι τῇ σφαίρᾳ, ἀλλ᾽ ἐπειδὴ πᾶσα χίνησις χατὰ διάστηυα τι 4ὅ
Ἰίνεται, τῆς χινήσεως χυχλιχῆς οὔσης ἀναάγχη xal τὸ διάϊστημα φυσιχῶς 3044
χυχλιχὸν εἶναι, ἐν ᾧ οἱ ἴσον ἀπέχοντες τοῦ πόλου ἀστέρες ἐνεστηρίχϑησαν
ὑπὸ τοῦ δημιουργοῦ ϑεοῦ. χαὶ οὗτοι οἱ ἀνάλογον ἔχοντες τὰ τάχη τοῖς
μεγέϑεσιν.

[2T

p.290a7 Ἔτι δέ, ἐπεὶ σφαιροειδῇ τὰ ἄστρα ἕως τοῦ οὐϑὲν γὰρ
διαφέρει χινεῖν τὴν ὄψιν ἣ τὸ δρώμενον. 10

Μετὰ τὴν ἐχ διαιρέσεως ἀπόδειξιν τὴν περὶ τῆς χινήσεως T τῆς dxt-
10 νησίας τῶν ἄστρων ἄλλον τρόπον ἀποδείξεως ἐπάγει περὶ τοῦ μὴ κινεῖσϑαι
τὰ ἄστρα ὑποϑέμενος αὐτὰ σφαιροειδῆ, εἶναι xal νῦν μὲν τὸ πιθανὸν τῆς
€ , , w — - hn. ἢ e» , »
ὑποϑέσεως πιστούμενος ἔχ τε τῆς τῶν ἄλλων δόξης οὕτως οἰομένων περὶ l5
αὐτῶν xal ἐχ τοῦ δεῖν τῆς αὐτῆς οὐσίας ὄντας αὐτοὺς τῷ οὐρανίῳ σώ-
ματι xal σχῆμα τὸ αὐτὸ ἔχειν, ust! ὀλίγον δὲ xal τοῦτο xaÜ' αὑτὸ προ-
15 βαλλόμενος δείξει σφαιριχὸν ὑπάρχον τῶν ἄστρων τὸ σχῆμα. ὑποϑέμενος
οὖν, ὅτι σφαιριχὰ τὰ ἄστρα, xai προλαβών, ὅτι τῶν σφαιρικῶν σωμάτων, 39
? , , A , er , e ,
xaü ὃ σφαιριχά ἐστι, δύο εἰσὶν ai χινήσεις Tj τε δίνησις xal ἢ χύλισις"
^ ^» ^ [ὦ - "wv
Ἰΐίνεται δὲ ἢ μὲν δίνησις ἐν τῷ αὐτῷ τόπῳ περὶ τὸν οἰχεῖον ἄξονα στρε-
φομένης τῆς σφαίρας, ἢ δὲ χύλισις ἀμειβούσης τοὺς τόπους" xal δείξας
20 μηδετέραν τούτων τῶν χινήσεων προσήχειν τοῖς ἄστροις ἠρεμουσῶν τῶν $5
σφαιρῶν λοιπόν, ὅτι μὴ χινεῖται αὐτὰ τὰ ἄστρα, χατεσχεύασεν, ὥς φησιν
6 ᾿Αλέξανδρος. xai ὅτι μὲν μὴ δινεῖται, δείχνυσιν ix τοῦ μεϑιστάμενα
φαίνεσθαι xal μὴ ἐν τῷ αὐτῷ υένοντα τόπῳ: εἰ γὰρ τὰ μὲν δινούμενα
ἐν τῷ αὐτῷ μένει τόπῳ τοιοῦτον γὰρ τὸ δινεῖσϑαι: τὰ ὁὲ ἄστρα οὐχ ἐν 80
25 τῷ αὐτῷ μένει τόπῳ, ἀλλὰ μεταβάλλει τὸν τύπον, ὡς xal τὰ φαινόμενα
μαρτυρεῖ xal ἢ χοινὴ πάντων δόξα, δῆλον, ὅτι ἐν δευτέρῳ σχήματι συνά-
γεται τὸ τὰ ἄστρα μὴ ὃινεῖσθϑαι ἢ τό qs ἀληϑέστερον τὸ τὰ ἄστρα μὴ
χατὰ δίνησιν ταύτην ἔχειν τὴν ὁρωμένην ἐπ᾽ αὐτῶν μετάβασιν. εἶτα ἕν- 80
στασιν λύει τὴν λέγουσαν, ὅτι xal ὁ ἥλιος ὀινούμενος φαίνεται" εἰχὸς οὖν
30 xai τὰ ἄστρα οὕτω χινεῖσϑαι. χαὶ λύει τὴν ἔνστασιν πολλαχῶς, πρῶτον
μὲν ἐχ τοῦ εὔλογον μὲν εἶναι πάντα τὴν αὐτὴν χινεῖσϑαι χίνησιν οὐσίαν
τὴν αὐτὴν ἔχοντα, uóvov δὲ δινούμενον ὁρᾶσϑαι τὸν ἥλιον, δεύτερον ὃὲ 40
d Ἣν ἔχοντα, | με : λῶν.) OSsutsp

| κἂν] ἐὰν c ἐγκεχαραγμένοι F: épxeyappévot Α : ἐχχεγαραγμένοι c 2 τὴ σφαίρα
scripsi: τῆς σφαίρας AFc 4 ἐνεστηρίχϑηταν Fb: ἐνεχηρύχϑησπαν A 9 οἱ ἀνάλογον
ἔχοντες scripsi: proportionaliter habentia b: εἰ λόγον ἔχοι ταῦτα A: εἰσιν obe λέγει ὁ ᾽Δρι-
στοτέλης ἀνάλογον ἔγοντας Fc T 0*5 c οὐδὲν c 8 διαφέρει Εἰ: διαφαίρει A
11 ὑποϑέμενος Fb: ἀποϑέμενος A 13 αὑτῶν] αὐτῆς Fc 14 τοῦτο] τοῦτο αὐτὸ
ἔς 15 δείξει Fb: δείξεις A τὸ σχῆμα τῶν ἄστρων Fbc 19. τοὺς τόπους
ACb: τὸν τόπον Fc 21 κινεῖται] ὀινεῖται c 20 ὀόξα πάντων Fc 21 μὴ (alt.) Fb:
om. A 28 ταύτην om. c αὐτῶν Fb: αὐτὴν A 29 λύει Fb: λέγει A

30 οὕτως c

SIMPLICII IN L. DE CAELO II 8 (Arist. p. 29027] 453

ἐχ τοῦ μηδὲ τὸν ἥλιον πανταχοῦ φαίνεσθαι δινούμενον, ἀλλ᾽ ἀνατέλλοντα 2045
μόνον xal δύνοντα, xal τρίτον ἐχ τοῦ τὴν αἰτίαν ἀποδοῦναι τῆς χατὰ δίνη-
σιν φανταζομένης τοῦ ἡλίου χινήσεως παρ᾽ ἡμᾶς οὖσαν xal οὐ παρὰ τὸν
ἥλιον. ἢ γὰρ ὄψις, φησίν, ἀποτεινομένη μαχρὰν xal ἀσϑενοῦσα διὰ 45
5 τὸ μῆχος χραδαίνεται’: τοῦτο γὰρ τὰ ἀσθενῆ χινούμενα πάσχει" | ὁ ὃὲ 204υ
χραδασμὸς οὗτος xai ὁ τρόμος xal 7, περιέλιξις τοῦ ὁρῶντος δίνησις
εἶναι δοχεῖ τοῦ ὁρωμένου" οὐδὲν γὰρ διαφέρει πρὸς τὴν τοιαύτην φαντασίαν
τὸ τὴν ὄψιν ὑποϑέσϑαι χινουμένην T, τὸ δρώμενον" οἱ γοῦν τοὺς αἰγιαλοὺς
παραπέμποντες χινεῖσθαι τὴν γὴν xai τὰ ὄρη νομίζουσι τῆς ὄψεως χινου- 5
10 μένης x«l τὸ οἰχεῖον πάϑος τῷ ὁρατῷ περιτιϑείσης. ὅτι δὲ τοῦτο αἴτιον
τοῦ δινούμενον φαίνεσθαι τὸν ἥλιον, πιστοῦται xal ἐχ τοῦ τοὺς μὲν ἀπλα-
νεῖς ἀστέρας στίλβοντας φαίνεσθαι" τούτους γὰρ λέγει τοὺς ἐνδεδεμένους
ὡς πρὸς τοὺς πλανᾶσϑαι δοχοῦντας ἀντιδιαστέλλων αὐτοὺς ἢ ὡς τῇ 10
ἀπλανεῖ σφαίρᾳ, περὶ ἧς 0 λόγος, ἐνδεδεμένους" τοὺς δὲ πλάνητας μηχέτι
15 πάσχειν δοχεῖ τοῦτο. οἱ μὲν γὰρ πλάνητες, φησίν, ἐγγύς εἰσιν,
ὥστε ἐγχρατὴς ἑαυτῆς ἔτι xal ἐρρωμένη ἀφιχνεῖται πρὸς αὐτοὺς f,
ὄψις, xai διὰ τοῦτο μηδὲν αὐτὴ πάσχουσα οὐδὲ ἐχείνων τι χατηγορεῖ 16
πάϑος, πρὸς δὲ τοὺς ἀπλανεῖς, οὖς μένοντας διὰ τοῦτο χαλεῖ ὡς ἀπλανεῖς,
πορρωτέρω ὄντας ἀποτεινομένη χραδαίνεται διὰ τὸ πολὺ μῆχος ἀτο-
20 νοῦσα, xal ὁ τρόμος αὐτῆς ἐπὶ μὲν τοῦ ἡλίου τὴν δίνησιν, ἐπὶ δὲ τῶν
ἀπλανῶν τὴν στιλβηδόνα φαίνεσϑαι ποιεῖ.
᾿Αλλ᾽ ὅτι μὲν χαὶ στιλβηδὼν ἐπὶ τοῦ ἡλίου φαίνεται, πρόδηλον" διὰ 20
τί δέ, φαίη dv τις, ἣ δίνησις ἐπὶ τοῦ ἡλίου μόνου φαίνεται xol μὴ xal
τῶν ἐπέχεινα τοῦ Ἡλίου, πρὸς οὖς πορρωτέρω ὄντας ἀποτεινομένη ἣ ὄψις
25 μᾶλλον ἄν χραδαίνοιτο xai τρέμοι διὰ τὴν μᾶλλον ἀσϑένειαν; xal λέγει
πρὸς ταύτην τὴν ἀπορίαν ὁ ᾿Αλέξανδρος, ὅτι ἴσως μέν τι γίνεται xal παρὰ 25
τὴν τοῦ ἡλίου λαμπρότητα, ἴσως δέ τι γίνεται xai παρὰ τὴν γῆν, διὸ
παρ αὐτὴν ὁρᾶται δινούμενος" ἀνατέλλων τε yàp xal δύνων τὰς γὰρ δύο
χινήσεις αὐτοῦ, xaÜü ἦν τε μετὰ τοῦ παντὸς περιφέρεται xal ἣν xaÜ
80 αὑτὸν ἀνάπαλιν χινεῖται, συμβαίνει πως ὁρᾶσθαι τῷ παρὰ τὴν γῆν ἦρε- 80
μοῦσαν βλέπεσϑαι, καὶ οὕτω χραδαίνεσθαι δηχεῖ xal διὰ τοῦτο ἀνατέλλων
μόνον xal δυόμενος τοιοῦτος ἥμῖν ὁρᾶται" xal μόνος ἄν ὁ ἥλιος, φησί,
ταῦτα πάσχοι τῷ μέγιστος εἶναι τῶν πλησίον καὶ λαμπρότατός τε χαὶ
φανερώτατος. τὸ ὃὲ ἢ γὰρ ὄψις ἀποτεινομένη μαχρὰν οὐχ ὡς xat 36
35 ἔχχυσιν ἀχτίνων, φησὶν ὁ ᾿Αλέξανδρος, ὁρώντων ἡμῶν elprxev: οὐ γὰρ

6 xal ὁ A: καὶ Fc δίνησις Ε΄: δίνησιν A 9 παραπέμποντες A: παραπλέοντες
Fc 11 τὸν ἥλιον φαίνεσθαι Fc πιστοῦται Fb: πληροῦται A μὲν om. Fc
15 τοῦτο πάσχειν δοχεῖν Fc πλάνητες Ε΄: πλανῆται A 16 ὥστ᾽ c ἐγχρατὴς
οὖσα ὃς ἔτι AF: om. be 11 οὐδὲ Fb: οὐδὲν A 18 ὡς ἀπλανεῖς) πρὸς τοὺς
ἀπλανεῖς F: om. c 20 αὐτῆς om. Fe 28.24 μὴ xai τῶν] μὴ τοῦ F: μὴ τῶν c
26 μέν τι] μέντοι c 28 ὁρᾶται δινούμενος Fb: ὁρᾷ τὰ δινούμενα A γὰρ (alt.) A:
om. Fbc 31 δοχεῖν Fc 32 δυόμενος A: δύνων Fc xai Fb: om. A

88 πάσχοι F: πάσχει A τε Α: om. Fc

404 SIMPLICII IN L. DE CAELO ΤΠ ὃ (Arist. p. 29027]

Óoxei τοῦτο αὐτῷ" ἀλλὰ τὸ διαφανὲς τὸ μεταξὺ ὄψιν ἄρτι χέχληχεν, ὃ 3040
τῷ ἃιὰ πολλοῦ τοῦ μεταξὺ διαστήματος τὸ εἶδος ἡμῖν ἀναγγέλλειν οὐχέτι
ὁμοίως τῷ πλησίον τῆς ἡμετέρας ὄψεως ἀναμάττεται τὸ εἶδος τοῦ ὄρω- 40
μένου οὐδὲ χαταχρατεῖ αὐτοῦ διὰ τὴν ἐχ μαχροῦ διάδοσιν. ἀλλὰ χαὶ τὸ

ὅ ὥστε ἐγχρατὴς οὖσα πρὸς αὐτοὺς ἀφιχνεῖται ἢ ὄψις ἣ ἡμετέρα,
φησίν, ᾿Δριστοτέλης ἐπὶ τοῦ μεταξὺ διαφανοῦς ἤχουεν. αἰσθόμενος δὲ ὃ
᾿Αλέξανδρος, ὅτι λίαν ἀπίθανον ἦν τὸ διαφανὲς ὄψιν χαλέσαι χαὶ λέγειν 45
αὐτὸ ἑλίσσεσϑαι δι᾽ ἀσϑένειαν, xdv ἐπὶ τῆς ὄψεως, φησί, λέγῃ xol τῶν
ἀχτίνων, οὐχ ὡς ἀρεσχόμενος λέγοι ἄν, | ἀλλὰ τῷ τὰ αὐτὰ μὲν γίνε- 2055

10 σϑαι πάϑη, dv τε τὸ διαφανὲς xal τὸ μεταξύ ἐστι τὸ πάσχον ἀπὸ τοῦ αἰσϑη-
τοῦ xai ἀναγγέλλον τῇ ὄψει, ἄν τε ἀπὸ τῆς ὄψεως ἐχπέμπονται ἀχτῖνες"
συνηϑέστερον δὲ εἶναι τὸ τοιοῦτον διὰ τὸ τοὺς μαϑηματιχοὺς οὕτω λέγειν" ὁ
ἐν πολλοῖς γοῦν αὐτῷ χαίτοι μὴ ἀρεσχόμενος προσχρῆται, ὅτι δὲ οὐχ οἷόν
τε οὕτως ἔχειν, ἐν τῷ [Περὶ αἰσϑήσεως χαὶ αἰσϑητῶν δείξει.

15 Ὅταν δὲ λέγῃ τοὺς ὃὲ πλάνητας μὴ στίλβειν xaítot τοῦ ἡλίου
ἑνὸς ὄντος τῶν πλανήτων xai στίλβοντος, ἣ τοὺς ἄλλους παρὰ τὸν ἥλιόν
φησιν T, πλάνητας ἰδίως λέγοι ἄν τοὺς πέντε τοὺς παρὰ τὸν ἥλιον χαὶ 10
τὴν σελήνην. xal δῆλον, ὅτι xai τοῦτο χατὰ τὸ ἐπιχρατοῦν εἶπεν: ὅτι
γὰρ xal 6 “Ερμῆς ἐν τοῖς πλαάνησι στίλβει, δηλοῖ xal τὸ ὄνομα τοῦτο

20 προσχείμενον αὐτῷ, τισὶ δὲ xai ὁ τῆς ᾿Λῳροδίτης ἀστὴρ δοχεῖ τοιοῦτος.

xai χάλλιον εἰς τὰς ἰδιότητας μᾶλλον ταῦτα τῶν ἀστέρων ἀναφέρειν, 15

ὥσπερ τὰ χρώματα.

᾿Επειδὴ óà οἱ τὸν ᾿Δριστοτέλην τοῦ [Πλάτωνος διοιχίζειν φιλονειχοῦντες
ὡς xal τοῦτο διάφωνον αὐτῶν δόγμα παρατίθενται τὸ τὸν μὲν Πλάτωνα

ἔγειν τοὺς ἀπλανεῖς ἀστέρας 000 χινεῖσϑαι χινήσεις τὴν μὲν ὑπὸ τοῦ 39

t2
C

οὐρανοῦ περιφερομένους, τὴν δὲ οἰχείαν περὶ tà ἑαυτῶν χέντρα χυχλιζομέ-
νηυς xai δινουμένους, τὸν OX ᾿Δοιστοτέλην τὴν δίνησιν ἀναιρεῖν, ἴδωμεν, εἰ
óoxsi, τὴν $xatípou Ἰνώμην, xal πρῶτον τῶν ὑπὸ τοῦ [[λάτωνος ῥηϑέντων
ἀχούσωμεν Ἰράφοντος ἐν Τιμαίῳ ctdós: “τοῦ μὲν οὖν ϑείου τὴν πλείστην 3
80 ἰδέαν ἐχ πυρὸς ἀπειρτάσατο, ὅπως ὅτι λαμπρότατον ἰδεῖν τε χάλλιστον
εἴη" τῷ δὲ παντὶ προσειχάζων εὔχυχλον ἐποίει τίϑησί τε εἰς τὴν τοῦ χρα-
τίστου φρόνησιν ἐχείνῳ ζυνεπόμενην νείμας περὶ πάντα χύχλῳ τὸν οὐρανὸν

] χέχληκεν F: χέχληχε A ὃ F: om. Ab 2 ἀναγγέλλειν F: ἀναγγέλειν A

ὃ τῷ Fb: τὸ ἃ 4 αὐτοῦ Fb: εἶναι A 2 ὥστ᾽ c 7 (alt) F:6 ἃ

6 φησίν] φησὶν o Fc ἤκουεν A: ἤκουσεν Fe ὃ φησί Fb: gustar A Q c- ---
Fb: τὸ A 10 διαφανὲς καὶ τὸ μεταξ A: diaphanum intermedium b: μεταξὺ τὸ orc———
φανὲς FK: μεταξὺ διαφανὲς c ἐστι Δ: T Fe: fuerit b ll ἀναγγέλλον F: ἀνα
γέλον A ἐκπέμπονται F: ἐκπέμπωνται ἃς 14 Περὶ αἰσϑήσεως) cap. 2

15 δὲ (alt.) om. Fc 16 στίλβοντος F: στύβοντα Δ 111 λέγοι F: λέγῃ A ι 5Ξ-
λήνη ν] σελήνην ὄηλονότι Fe 20 προσχείμενον F: προχείμενον A 23 ἐπειδὴ] £7
Fc 24 διαφωνοῦν c τὸ Oóqua c 26 ἑαυτῶν FE: corr. ex αὑτῶν A?

26. 277 χυκλιζομένους A: χυλιουμένους Εἰ: χυλιομένους c 21. 28 sl δοχεῖ om. c

29 Τιμαίῳ] 40 a—hb 90 ἀπειργάσατο AF: ἀπειργάζετο c Ὁ] τῷ δὲ παντὶ Fb: ---

ὁὲ Δ προσειχάζων Εἰ: προσειχάζον A Toc 32 χύχλῳ Εἰ: x9xÀov A: om. b

SIMPLICII IN L. DE CAELO 11 8 (Arist. p. 29047] 15b

χόσμον ἀληϑινὸν αὐτῷ πεποιχιλμένον εἶναι xat xal ὅλον χινήσεις δύο 205^
προσῆψεν ἑχάστῳ τὴν μὲν ἐν ταὐτῷ χατὰ ταὐτὸ δινουμένῳ, τὴν δὲ εἰς δι
τὸ πρόσϑεν ὑπὸ τῆς ταὐτοῦ xal ὁμοίου περιφορᾶς χρατουμένῳ, τὰς ὃὲ
πέντε χινήσεις ἀχίνητον xai ἑστώς, ἵνα ὅτι μάλιστα xal αὐτῶν ἕχαστον
5 Ἰένοιτο ὡς ἄριστον. ἐξ ἧς δὴ τῆς αἰτίας γέγονεν, ὅσα ἀπλανῆ τῶν 80
ἄστρων ϑεῖα ὄντα. xai διὰ ταῦτα ἐν ταὐτῷ στρεφόμενα ἀεὶ μένει" τὰ δὲ
τρεπόμενα xal πλάνην τοιαύτην ἴσχοντα, χαϑάπερ ἐν τοῖς πρόσϑεν ἐρρήϑη,
xat' ἐχεῖνα γέγονεν. ἐν δὴ τούτοις ὃ Πλάτων δύο χινήσεις ἔχαστον τῶν
ἀπλανῶν ἀστέρων χινεῖσϑαί φησι τὴν μὲν οἰχείαν περὶ τὸ ἑαυτοῦ χέντρον 40
10 ἐν ταὐτῷ μένοντα, τὴν δὲ εἰς τὸ πρόσϑεν ὑπὸ τοῦ περιέχοντος αὐτοὺς
οὐρανοῦ γινομένην. ὁ δὲ ᾿Αριστοτέλης ὅτι μὲν ἀναιρεῖ τὴν δίνησιν, δῆλον"
ἀναιρεῖ δὲ αὐτὴν οὐχ ὡς μηδὲ ὅλως οὖσαν ἐν αὐτοῖς, ἀλλ᾽ ὡς μὴ μόνην
οὖσαν ἀτρεμουσῶν τῶν σφαιρῶν μηδὲ τῆς φαινομένης αὐτῶν χατὰ τόπον 4
μεταβάσεως οὖσαν αἰτίαν. λέγει γοῦν δινούμενα γὰρ ἂν ἔμενεν ἐν 205b
15 τῷ αὐτῷ xal οὐ μετέβαλε τόπον, ὅπερ φαίνεταί τε xal πάντες
φασί: καὶ ἐν τοῖς ἑξῆς δὲ τὴν φύσιν ὥσπερ ἐπίτηδες ἀφελεῖν αὐτῶν
φησι πάντα, δι’ ὧν ἐνεδέχετο προϊέναι xaÜ' αὑτά, τὸ δὲ σφαιροειδὲς
αὐτοῖς ἀπολείπειν, ὅπερ πρὸς τὴν ἐν ἑαυτῷ χίνησιν χρησιμώτερον Opo- 5
Aoqet* “οὕτω γὰρ dv," φησί, "xai τάχιστα χινοῖτο xol μάλιστα χατ-
40 ἔχει τὸν αὐτὸν τόπον᾽᾿, ἅπερ ἄμφω τοῖς δινουμένοις ἐστὶν οἰκεῖα.
ἀλλὰ xai πρὸς τῷ πέρατι τοῦ λόγου “ἐπεὶ οὖν δεῖ" φησὶ “τὸν μὲν
οὐρανὸν χινεῖσϑαι τὴν ἐν αὑτῷ χίνησιν, τὰ δὲ ἄλλα ἄστρα μὴ προϊέναι 10
δ ἑαυτῶν, εὐλόγως dv ἑχάτερον εἴη σφαιροειδές. οὕτω γὰρ μάλιστα τὸ
uXy χινήσεται, τὸ δὲ ἠρεμήσει. ὥστε πανταχοῦ τὸ μὴ προϊέναι ὃ ἑαυτῶν
25 ἀναιρεῖ τὴν τοιαύτην χίνησιν, ἀλλ᾽ οὐχ ἁπλῶς τὸ xweioüat. χαὶ τὸν μὲν
οὐρανὸν χινεῖσϑαι λέγει ὡς τῶν μερῶν αὐτοῦ διὰ τὸ μέγεϑος αἰσϑητὴν 15
ἐχόντων τὴν μετάβασιν, τοὺς ὃὲ ἀστέρας ἠρεμεῖν ὡς τῆς μὲν τῶν μερῶν
αὐτῶν μεταβάσεως χατὰ τὴν περὶ τὰ οἰχεῖα χέντρα χίνησιν μὴ ὁρωμένης,
τῆς δὲ ὁλότητος αὐτῶν τὸν αὐτὸν ἀεὶ τοῦ οὐρανοῦ χατεχούσης τόπον. ὅλως
3E 0 δέ, εἰ φυσιχὰ ὄντα xal τὰ ἄστρα οὐσίας τε τῆς αὐτῆς ἐστὶ τῷ οὐρανῷ 20
τῆς πέμπτης χαὶ σχήματι τῷ αὐτῷ μεμόρφωται τῷ σφαιριχῷ, πῶς οὐχὶ

xai om. c ὅλου F δύο Ab: δὲ δύο Fc 2 ἐν ταὐτῷ Fb: ἐνταῦϑα A
"- τοτὸ A: ταὐτὰ περὶ τῶν αὐτῶν ἀεὶ ταὐτὸ (ταῦϑ᾽ c) ἑαυτῷ Fc δινουμένῳ scripsi:
᾿ΦΨΖΆΡεΥ volveretur b: διανοούμενον A: δινούμενον F: διανοουμένῳ c δ᾽ ec ὃ xpato2-
Ξ πων F 4 xai (pr. AFb: om. c ἵν᾽ c μάλιστα xoi] μάλιστ᾽ c
-arív c 63 c 6 ϑεῖα ὄντα AF: divina animalia b: ζῷα Ue ὄντα c
τὰς ταῦτα) ἀΐδια xal χατὰ ταὔτ᾽ c στρεφόμεν᾽ c πλάνην ac: ἀπλανῆ AF
ΦΞῈ: δὲ Ab 9 φησὶ χινεῖσϑαι Fc 10 ταὐτῷ Α: τῷ αὐτῷ Fc ὑπὸ] καὶ
Fe 12 μήδ᾽ c 14 γοῦν] οὖν Fc γὰρ] μὲν γὰρ c ἔμενεν ἂν c
ππῷ αὐτῷ] ταὐτῷ c xal οὐ] χοὺ c τὸν τόπον C l6 φασίν c rs]
4» 439 s. 18 ἑαυτῷ] αὑτοῖς Fc χρησιμώτατον Fe 19 φησί] 29052
JGe**ya AF: κατέχοι c 21 φησί, δεῖ c qnot] 29058 22 αὐτῷ) αὐτῷ A:
VA—tgF τὰ δὲ ἄλλα] τἄλλα δὲ c 23 αὑτῶν c àv F: om. Ab 24 δ᾽ e
Φορωμένης Fb: ὁρωμένην A

456 SIMPLICII IN L. DE CAELO 1 8 [Arist. p. 290 47. 24]

xal χίνησιν ἄν ἔχοι τὴν αὐτὴν φυσιχά qe ὄντα; εἰ δέ, ὡς ἐν τοῖς ἐφεξῆς 205»
ἔγει, xal πράξεως xai ζωῆς, ἔμψυχα δηλονότι, ὅλα μετέχει τὰ oüpavu,
πῶς dv ἀχίνητα εἴη xaü' αὑτὰ τὰ ἄστρα; xdv γὰρ μέρη ᾧ τοῦ οὐρανοῦ, 38
* ÀJ - , e t€ , , L4 . A 3,

ἀλλὰ τοιαῦτα μέρη. ὡς xal ὁλότητα οἰχείαν ἔχειν xal περιγραφὴν ἀφωρισ-

μένην᾽ ἔτι δὲ εἰ xal πρὸς μονὴν ἐπιτήδειόν ἐστι τὸ σφαιριχὸν σχῆμα,

οὐδὲν ἄν εἴη σῶμα φύσει χυχλοφορητιχόν.
Προσεχτέον δὲ xai τῷ ὅλῳ ἐπιχειρήματι. σφαιρικὰ γὰρ ὄντα, φησί, τὰ

ἄστρα, εἴπερ χινεῖται δ ἑαυτῶν, T) χατὰ δίνησιν ἢ χατὰ χύλισιν χινηϑήσεται 80

N , n ’ , , ) ν 1 , , "vy 1

τὴν χίνησιν, ἣν χινούμενα φαίνεται" ἀλλ᾽ οὖτε xatà δίνησίν ἐστιν αὔτη" τὰ

1 , - 3 δοὧὦ , , v 4 , e ^ f»

10 γὰρ δινούμενα ἐν τῷ αὐτῷ τόπῳ μένει" οὔτε xatà χύλισιν, ὡς δείξει"
οὐχ ἄρα ταύτην τὴν μεταβάλληυσαν τὸν τόπον χίνησιν δι᾿ ἑαυτῶν χινεῖται.
οὐ μέντοι τοῦτο ἔδειξεν, ὅτι ταύτην μόνην ἔχει τὴν μεταβατιχὴν χίνησιν $$
τὰ ἄστρα τὴν ὑπὸ τοῦ οὐρανοῦ γινομένην ἄλλην μὴ ἔχοντα, εἰ μὴ ἄρα

m , ev A "^ , ^ e , ^ , A
τῷ δειχνύναι τὸν ἥλιον μὴ δινούμενον πρὸς τῷ ὀὁρίζοντι δηχεῖ τελέως τὴν

18 δίνησιν ἀναιρεῖν. ἀλλ᾽ εἰ χαϑ᾽ αὑτὴν τὴν δίνησιν ἀνήρει, οὐχ ἄν ἀπὸ

Tw / ) 2 9. . , ^ ’ 3 h.l v 2 ^w
τοῦ μεταβαίνειν αὐτὴν ἀνύρει λέγων δινούμενα γὰρ ἄν ἔμενεν ἐν τῷ 4
αὐτῷ’ dÀX ἐπειδὴ ὃ ἥλιος δινούμενος ἀνατέλλειν δοχεῖ xal δύνειν τῆς
ἡμετέρας 00 ἑλισσομέ be δοχεῖν 3 ὃίν ἄλλειν τὸ
ἡμετέρας ὄψεως ἑἐλισσομένης, ὡς δοχεῖν χατὰ δίνησιν μεταβάλλειν τὸν
τόπον, διὰ τοῦτο τὴν ἀπὸ τοῦ ἡλίου ἔνστασιν ἔλυσε βοηϑῶν τῷ τὸ δινού-

20 μενον ἐν τῷ αὐτῷ μένειν xal δειχνύς, ὅτι ἢ ἐν τῇ ἀνατολιχῇ xal δυτιχῇ 4

προύόδῳ τοῦ ἡλίου φαινομένη δίνησις οὐχ αὐτηῦ ἐστι τοῦ ἡλίου, ἀλλὰ τῆς |

ἡμετέρας ὄψεως. ἀχοῦσαι δὲ χρὴ καὶ τοῦ ἀρίστου τῶν ἀστρονόμων τοῦ 2064

[Πτολεμαίου λέγοντος ἐν τῷ δευτέρῳ βιβλίῳ τῶν Ὑποϑέσεων “ὥστε εὐλο-

Ἰώτερον εἶναι τὸ χινεῖν μὲν τῶν ἄστρων ἕχαστον, ὅτι τοῦτό ἐστι xal δύ-

vautc xai ἐνέργεια αὐτῶν, xaxà τὸν ἴδιον μέντοι τόπον xal περὶ τὸ αὐτοῦ

ὧν

ιῷ
C
et

uísow ὁμαλῶς παλιν xai ἐγχυχλίως: ὑπάρχειν γὰρ αὐτῷ πρώτῳ Otxatov,

ἢ χαὶ ἐν ταῖς περιεχοηύσαις αὐτὸ συστάσεσι περιποιεῖ".

p.290224 ᾿Δλλὰ μήν, ὅτι οὐδὲ χυλίεται τὰ ἄστρα ἕως τοῦ δῆλον, 10
ὅτι οὐχ ἂν xtvolvto 6t ξαυτῶν.

30 As(tac, ὅτι ἢ φαινομένη τῶν ἄστρων χίνησις οὐ xatà δίνησίν ἐστι:
δινούμενα γὰρ ἂν ἔμενεν ἐν τῷ αὐτῷ: xal τὴν ἀπὸ τοῦ ἡλίου ἔν-

|] ἂν --- φυσικά] τὴν αὐτὴν ἔχει, σφαιριχά Fe ἐφεξῆς) 2922320 2 ἔαψυγα Ab: ὡς
ἔμψυγα Fc ὅλα οἴῃ. Fe ὃ χαϑ᾽ αὑτὰ εἴη Fc τοῦ οὐρανυῦ p Fe

1 xai (pr. om. Fe 1. 5 ἀφωρισμένην F: dooprpévrv A ὃ εἰ καὶ] xai F: καὶ εἰ c
6 οὐδὲν] οὐδὲ c φύσει) comp. A : om. Fe 4 γὰρ --- αὐτῶν (8) Εἰ: enim cum sint b: om. A
8 χύλισιν F: corr. ex. κύλησιν ΔΑ’ 12 μέντοι Fb: μέντι A ld τῷ δεικνύναι]
δειχνήων Fe ]G ἔμενεν ἂν c ἔμενεν F: ἔμενε AÀ ἐν Fb: om. A
16. 1? ταὐτῷ c 2U ἀνατολιχὴ Εἰ: corr. ex ἀνατολῇ x5 A* 22 δευτέρῳ)
quae hodie exstant HIypotheses (planetarum) Ptolemaei uno libello continentur, nee ibi
legimus, quae hie citantur ὥστε Om. c 259 αὐτοῦ AF 27 év om. Fc

29 «tvotvto. AF: xtvotzo c αὐτῶν c Jl ἔμενεν dv ἐν ταὐτῷ c

SIMPLICII IN L. DE CAELO 1I8 [Arist. p. 290*24] 451

στασιν λύσας ἐφεξῆς δείχνυσιν, ὅτι οὐδὲ χυλιόύμενα τὰ ἄστρα ποιεῖται τὴν 206^
, , a 1 , [r4 jj , 1A Id
φαινομένην μετάβασιν. xàv γὰρ uetcapatyg, ὥσπερ τὰ χυλιόμενα, ἀλλ ὅτι 16
μὴ χατὰ χκύλισιν μεταβαίνει, xdv οἰχεία τῷ σφαιριχῷ σώματι ἢ ἢ χύλισις,
δείχνυσιν ἀπὸ τοῦ τὸ φαινόμενον τῆς σελήνης πρόσωπον τὴν αὐτὴν del
ϑέσιν ἔχον ὁρᾶσϑαι: οὐχ ἄν δὲ τοῦτο συνέβαινε τοῦ ἐν ᾧ ἔστιν ὁ τύπος 0
ἄλλοτε ἄλλως περιφερομένου τε xai μεταχυλιομένου. δῆλον δέ, ὅτι ὁ
λόγος οὗτος ὡς ἐπὶ ἀξιώματι πρόεισι τῷ λέγοντι, ὡς ἐρ᾽ ἑνός, οὕτω
δὴ καὶ ἐπὶ πάντων ἔχειν: xal ἔχει λόγον ἐπὶ τῶν ϑείων τὸ ἀξίωμα.
ἀλλ εἰ μὲν τὸ ἐμφαινόμενον πρόσωπον διαφορά τις οὐσιώδης ἐστὶ 9
10 τοῦ σεληνιαχοῦ σώματος T, παραδειγματιχῶς περιέχοντος τὸ πολυειδὲς
Ὁ 9 - , 1 » 7 «^ 1 , Ύ
xal διάφορον τῆς γενέσεως, ὡς ᾿Ιάμβλιχός φησιν, T, διὰ τὸ μεσότης εἶναι
τῶν οὐρανίων χαὶ τῶν ὑπὸ σελήνην τὸ μὲν εὐφώτιστον ἔχει, τὸ δὲ σχιε-
ρώτερον xav' οὐσίαν, ὡς ἄλλοις ἀρέσχει, ἰσχυρὸν δοχεῖ πρὸς ἀπόδειξιν τὸ 30
εἰρημένην: πῶς γὰρ τοῦ ὅλου σώματος χυλιομένου τὴν αὐτὴν ἐχεῖνο ϑέσιν
, "^ A [sd ^ [r4 , v , ,
15 ἐφύλαττε συνεχὲς ὃν πρὸς τὸ ὅλον; εἰ δέ, ὥς τινε; λέγουσιν, ἔωφασίς τίς
ἐστιν ὡς ἐν κατόπτρῳ Tot τῆς γῆς T7, τῆς θαλάσσης T, τῶν ὀρῶν, δύνα-
1 e 9 AR ^ « A - e , e v »"
tat, φησὶν ὁ ᾿Αλέζανδρος, xal χυλιομένης αὐτῆς ὁμοία μένειν ἢ ἔμφασις 80
- ^! Ὶ ) Ed e v 1 , jJ , 4 [4 - δ
τῷ xal ταῦτα ἀφ᾿ ὧν ἢ ἔμφασις τὰ αὐτὰ μένειν χἀχείνην πρὸς τὸ δέ-
χεσϑαι τὴν τοιαύτην ἔμφασιν χατὰ πάντα αὐτῆς μέρη ὁμοίαν ἔχειν ἐπι-
40 τηδειότητα xal χατὰ τὴν τοῦ σώματος φύσιν xal χατὰ τὴν τοῦ σχήματος
διοιότητα. ἀλλ᾽ εἰ μὲν ἢ ἔαφασις χατὰ τὴν ἀπὸ τοῦ χατόπτρου τῶν
ἀχτίνων ἀνάχλασιν ἐπὶ τὸ ἐμφαινόμενην γίνεται, ὡς τοῖς πολλοῖς δοχεῖ, 40
οὐχ ἂν ἀπὸ παντὸς τόπου ὁρῶντι τὸ αὐτὸ ἄν ἐμφαίνοιτο, ὥσπερ νῦν τὸ
τῆς σελήνης πρόσωπον xai ἀπὸ μεσημβρινωτάτων τόπων xal ἀπὸ βορειο-
25 τάτων xal ἀπὸ ἀνατολικῶν xal δυτικῶν ὁρῶντι τὸ αὐτὸ φαίνεται. εἰ
, » 7 « [d , , * , » } * 1 -
μέντοι ἀπόρροιαι τῶν ὑπὸ σελήνην ἀναϑέγυσαι ἄλλαι ἀπ᾿ ἄλλων ἀεὶ περὶ 45
τὸ στιλπνὸν᾽ τῆς σελήνης τοιαύτην λαμβάνουσι σύστασιν, [ὡς xai ἐν 206"
τοῖς χατόπτροις εἰδώλων ἔμφασιν συνίστασϑαι λέγουσί τινες, δυνατὸν dv
εἴη xal χυλιομένης καὶ δινουμένης τὴν αὐτὴν ἔμφασιν ὁρᾶσθαι ἀπὸ παντὸς

30 τόπου.
Ἐπιστῆσαι δὲ χρή. διὰ τί μὴ xal ἐπὶ τῆς δινήσεως ἐχρήσατο τῷ
ἀπὸ τοῦ τῆς σελήνης προσώπου ὁ ᾿Δριστητέλης" xal γὰρ xai τὸ δινού- 5
μενον ἄλλοτε ἄλλην θέσιν ἴσχον οὐχ dv τὴν αὐτὴν ἔμφασιν ἐδείχνυε τοῦ
προσώπου, εἰ xav οὐσίαν ἦν ἐν τῇ σελήνῃ τοῦ σώματος $ τοιαύτη δια-

1 λύτας Fb: δείξας A 3 xdv Fb: χἂν γὰρ A ἡ ἡ) ἡ Fc χύλισις εἴη Fe

4 ἀεὶ om. Fe 1 dni] ἀπ᾽ c ἀξιώματι) comp. F: ἀξιώμασι A: ἀξιώμα-
toe c τοῦ λέγοντος c οὕτως c 8 δὴ] δεῖν Fc 12 ἔχει Fb: ἔχειν A:
ἔχοντος c 14 ἐχεῖνο Fb: ἐχείνῳ A 10 ϑαλάττης Fe ὀρῶν Fb: ὁρώντων A

16. 11 δύναται F: δύνασϑαι Ab 18 τῷ -- ἔμφασις Fb: om. A 18. 19 πρὸς τὸ
δέχεσϑαι A: προσδέχεσθαι F: [εἰς τὸ] προσδέχεσϑαι c 21 μεσημβρινωτάτων F: μεσημ-
βριωτάτων Α 24. 25 βορειοτάτων F: corr. ex βορειωτάτων A* 25 ἀπὸ Kb:
om. A xal (alt.)) xai ἀπὸ c 26 ἀπόρροιαι Fb: dmóppota A ἄλλων F: ἀλλήλων
Ab 28 ἐμφάσεις Fc 32 προσώπου Εἰ: προσώπῳ A(b) 91. p. 408,1 διαφορά

F: διαφερα A

458 SIMPLICII IN L. DE CAELO 1 8 (Arist. p. 290224. 99]

qopd. T, dpa δυνατὸν ἦν τῆς σφαίρας, ἐν ἡ ἐνδέδεται, ἐπὶ τἀναντία τῆς 200υ
δίνης χινουμένης xai περιαγούσης αὐτὴν ἀντανίσωσιν del ἐγγίνεσϑαι τῆς 10
τοῦ προσώπου ϑέσεως;
Δείξας δέ, ὅτι οὔτΞ χατὰ δίνησιν οὔτε χατὰ χύλισιν δυνατὸν χινεῖσϑαι
5 τοὺς ἀστέρας ταύτην, ἣν φαίνονται χινούμενοι χίνησιν, ἐπειδὴ Ot ἑαυτῶν
ἄλλως ἀδύνατον Ty αὐτοὺς χινεῖσϑαι, συμπεραίνεται λοιπόν, ὅτι οὐχ dv
χινοῖτο δι᾿ αὑτῶν. 15

p.290429 Πρὸς δὲ τούτοις ἄλογον ἕως τοῦ οὕτω 1ὰρ μάλιστα τὸ
μὲν χινήσεται, τὸ δὲ ἠρεμήσει. 80

10 Δείξας, ὅτι μὴ δι᾿ ἑαυτῶν οἱ ἀστέρες χινοῦνται ταύτην, ἣν φαίνονται
χινούμενοι χίνησιν, διότι μήτε χατὰ δίνησιν αὐτὴν μήτε κατὰ χύλισιν χι-
γοῦνται, xav ἄλλην ἐπιβολὴν πάλιν δείχνυσιν τὸ μὴ δι᾽ ἑαυτῶν χινεῖσθαι
ταύτην τὴν μεταβατιχὴν κίνησιν. ὁ δὲ συλλογισμὸς δυνάμει τοιοῦτος" τὰ 23
δι’ αὑτῶν χινούμενα τὴν μεταβατιχὴν χίνησιν ἀπηρτημένα ἔχει μόρια xal

15 προέχοντα, ὥσπερ τοὺς πόδας τὰ ζῷα" ὁ οὐρανὸς xal οἱ ἀστέρες σφαιριχὰ
ὄντα οὔτε ἀπηρτημένα οὔτε προέχοντα ἔχουσι μόρια" χαὶ συμπέρασμα ἐν
δευτέρῳ σχήματι, ὅτι ὃ οὐρανὸς xai οἱ ἀστέρες οὐ δι᾿ ἑαυτῶν χινοῦν- 80
ται μεταβατιχὴν χίνησιν, ἀλλ᾽ 6 μὲν οὐρανὸς δῆλον ὅτι οὐδὲ ὅλως μετα-
βαΐνει τόπον Bx τόπου, οἱ δὲ ἀστέρες μεταβαίνουσι μέν, ἀλλ᾽ οὐχ ἐξ

20 ἑαυτῶν.

Ἐπειδὴ δὲ ἀπὸ τῆς πρὸς τὰ ἄλλα ζῷα ὁμοιότητος τὴν ἐπιχείρησιν
ἐποιήσατο, πρῶτον ὃδείχνυσιν, ὅτι ἄλογόν ἐστι τὴν φύσιν μηδὲν μάτην δ
ποιοῦσαν τοῖς μὲν αἀτιμοτέροις ζῴοις, ἃ καὶ ἰδίως ὡς γνώριμα ζῷα κχέ-
χληχεν, ὄργανα πρὸς τὴν μεταβατιχὴν χίνησιν παρασχεῖν, τῶν ὁὲ τιμιωτέ-

25 ρων ἀμελῆσαι. εἰ οὖν τοῦτο ἄτοπον, ἐχεῖνο μᾶλλον αἀληϑὲς xai πρέπον τὸ
τοῦ οὐρανοῦ xal τῶν ἀστέρων ὥσπερ ἐπίτηδες ἀφελεῖν πάντα, Ot ὧν ἐνε- 40
ὀέχετο χαϑ᾽ ἑαυτὰ προϊέναι, τουτέστι μεταβατιχὴν χινεῖσϑαι χίνησιν, xai
ὅ τι πλεῖστον ἀποστῆσαι αὐτὰ τῶν ἐχόντων ὀργανα πρὸς μετ βατιχὴν
χίνησιν, σφαιροειδῦ, ὃὲ xai τὸν οὐρανὸν ποιῆσαι xal ἔχαστον τῶν ἀστέρων,

80 διότι πρὸς μὲν τὴν ἐν τῷ αὐτῷ χίνησιν, εἶπεν, ἐπιτηδειότατόν ἐστι 45
τὸ σφαιριχὸν σχῆμα οὕτω γὰρ xal τάχιστα ἄν χινοῖτο xal ὁμαλῶς |

2 γίνεσϑαι Fe 9 ἑαυτῶν] αὑτῶν αὐτοὺς Fc 6 αὐτοὺς A οἱ. Fe d xt
νοῖντο Fc αὐτῶν À 8 οὕτω] οὕτω μὲν c ὃ ὃ᾽ς 12 δείκνωσι F
14 αὐτῶν] αὐτῶν A: ἑαυτῶν Fc 1" ὅτι om. Fc 17. 18 οὐ κινοῦνται τὴν
μεταβατιχὴν κίνησιν δι᾿ ἑαυτῶν Fe 18 οὐδ᾽ Fe 22 μηδὲν] hic rursus inc. D
23 τοῖς] hie rursus ine. E ἀτιμωτέροις E, sed eorr. 4 om. D: supra-
ser. E? 26 ἀφελεῖν DEFb: ἀφαιρεῖν A Ji αὐτὰ Fc χινεῖσϑαι χίνησιν ADE:
κίνησιν χινεῖσϑαι Fbe 29 xai (pr) ADE: om. Fbe ποιῆσαι ADE: ποιεῖ Fe
90 πρὸς μὲν A: om. DE: εἰς Ε΄: πρὸς Fc χίνησιν Ab, ef. Arist. 20052: περιφορὰν
ἣν (supraser. E?) ἐν ἑαυτῷ κίνησιν DEF 3l οὕτως e τάχιστα ADF: τὰ τά-

μιστα Ee

SIMPLICII IN L. DE CAELO II δ (Arist. p. 290229] 459

6 οὐρανὸς μέτρον χινήσεως πάσης ὑπάρχων xal μάλιστα. χατέχοι τὸν 2074
αὐτὸν τόπον τῷ μηδὲν ἐχτὸς ἑαυτοῦ ἔχειν. τάχιστα μὲν γὰρ χινεῖται,
διότι τῶν ἰσοπεριμέτρων χωρίων ἐλαχίστη ἣ περιφερής, τῶν δὲ τῇ αὐτῇ
δυνάμει χινουμένων ϑᾶττον χινεῖται τὸ τὴν ἐλάττονα περίμετρον διιόν" ὃ

5. ἀλλὰ xat διὰ τὸ λεῖον τῆς ἐπιφανείας xal πανταχήϑεν ὅμοιον xal ἰσόρροπον
χαί, ὥς φησιν ὁ [Πλάτων, ““ ἐπὶ σμιχροτάτου ποδὸς ἀεὶ βαϊνον᾽ εὐχινητότατόν
τέ ἐστι τὸ σφαιριχὸν xal ὁμαλὴν ἔχει τὴν χίνησιν, ἅτε μὴ κατὰ τὰς γωνίας
ἀντιχόπτον καὶ ἐμποδιζόμενον xai ἀνωμάλως φερόμενον. τὰ γὰρ γεγωνιω- 10
μένα τῶν σχημάτων χαὶ διὰ τὴν ἐξοχὴν τῶν γωνιῶν χαὶ διὰ τὴν ἀνο-

10 μοιότητα τοῦ σχήματος ἀνώμαλον ἔχει τὴν χίνησιν χαὶ χατὰ μὲν τῆς γω-
νίας ἐρεισϑὲν ϑᾶττον περιφέρεται, ὡς xal τὸ σφαιριχὸν del xaÜ' ἑνὸς ση-
μείου βαῖνον, χατὰ δὲ τοῦ ἐπιπέδου βραδύτατα. ἀλλὰ xal τὸν αὐτὸν ἀεὶ
τόπον χατέχει τὸ σφαιριχὸν σχῆμα δινούμενον διὰ τὸ μηδεμίαν ἔχειν ἐξο-
χήν, ἥτις ἐν τῇ περιφορᾷ ἄλλοτε ἄλλον ἐπιλαμβάνειν τὲ xal ἀπολείπειν

15 τόπον ἀναγχάζεται. οὕτω μὲν οὖν τὸ σφαιρικὸν σχῆμα πρός τε τὴν ἐν
ἑαυτῷ χίνησιν τὴν κατὰ ἀντιπαραχώρησιν τῶν μορίων γινομένην xal πρὸς 90
τὴν ἐν ταὐτῷ μονὴν χρησιμώτατόν ἐστι, πρὸς δὲ τὴν εἰς τὸ πρόσϑεν
πρόοδον ἀχρηστότατον, εἴπερ ἀνόμοιόν ἐστι πάντῃ τοῖς δι᾿ ἑαυτῶν χινου-

Évotg τὴν μεταβατιχὴν χίνησιν’ ἀνόμοιον δέ, εἴπερ ἐχεῖνα εὐθύγραμμα

20 ὄντα xal οὐ σφαιριχὰ προχείμεναά τινα ἔχει μόρια καὶ ἀπηρτημένα, οἷς 90
ὀργάνοις χρῆται πρὸς τὴν υετάβασιν, ἵνα μὴ τοῖς χυριωτάτοις αὐτῶν μο-
ρίοις ἐφάπτηται τοῦ ὑποχειμένου, 7, δὲ σφαῖρα, εἰ μεταβαίνοι xal χυλίοιτο,
παντὶ ἂν τῷ σώματι πρὸς τὴν μετάβασιν ἐχρῆτο. εἰ οὖν πρὸς τὴν εἰς τὸ
πρόσϑεν πρόοδον ἀχρηστότατόν ἐστι τὸ σφαιριχὸν σχῆμα, δῆλον, ὅτι ἢ 80

25 χύλισις οὐχ ἔστιν αὐτῷ χατὰ φύσιν.

Ἐφιστάνει δὲ 6 ᾿Αλέξανδρος, πῶς λέγει τὸν ἀπλανῇ οὐρανὸν χατέχειν
τὸν αὐτὸν τόπον μὴ ὄντα ὅλως ἐν τόπῳ xat' αὐτόν, xai λέγει, ὅτι
τόπον νῦν χοινότερον τὸ διάστημα χαλεῖ, ποῖον δὲ ἄρα διάστημα; εἰ 80
uày γὰρ τὸ αὐτοῦ τοῦ σώματος λέγει. xal τοῖς μεταβατιχοῖς ὑπάρχει

30 τοῦτο τὸ εἶναι ἐν τῷ τοῦ οἰχείου σώματος διαστήματι, εἰ δὲ διάστημα
τὴν χώραν λέγομεν, τοῦτο νῦν συγχωροῦμεν, ὅπερ ἐν τοῖς περὶ τόπου
λόγοις ἀναιρεῖν ἐπιχειροῦμεν.

má

1 χινήσεως πάσης ὑπάρχων A: omnis motus ezistens b: ὑπάρχων πάσης χινήσεως DEFc
χατέχοι AE: κατέχει DF 2 τῷ Fb: τὸ ADE ἔχειν Fb: ἔχον ADE

6 [Πλάτων] Politic. 270 a σμικροτάτου comp. Εἰ: σμιχρότητα A 1 τέ om. c

12 βραδύτατα] βραδύτατον EF: corr. E!: βραδύτερον c xal om. D: supra-
scr. E? 13 ἔχει E: corr. E? 14 ἐπιλαμβάνειν F(b): ἀπολαμβάνειν ADE

15 οὕτως c 16 αὐτῷ F: ταὐτῷ bc τὴν AFb: xal τὴν DE xatd Om. À: xat'c
17 ταὐτῷ] corr. ex αὐτῷ E: αὐτῷ F πρόσϑεν)] πρόσω A 18 ἑαυτῶν Α: αὐτῶν
DE: αὑτῶν Fc 19 ἀνόμοιον DEb: ἀνομοίου A: ἀνόμοια F 21 fva — μετάβασιν (23)
om. D αὐτῶν A: ἑαυτῶν EFe: ipsorum b 22 μεταβαίνοι] corr. ex μεταβαίνει
E: comp. F ὃ ἐχρῆτο A: ἐχρήσατο DEF 20 χύλισις] χύγλησις E: χίνησις E?
21 χαϑ᾽ αὑτὸν Ab 29 ὑπάρχον Α ὃ] τόπου A: τοῦ πόλου DE: τοῦ τόπου E?:
τόπους F

460 SIMPLICII IN L. DE CAELO 11 8 (Arist. p. 290229]

Συμπεραινόμενης ὁὲ τὸν λόγον ὁ ᾿Αριστοτέλης ἐπεὶ οὖν δεῖ φησὶ 2075
' 4 93 b. - N [4 ^w / ν 4 -
τὸν μὲν οὐρανὸν χινεῖσϑαι τὴν ἐν αὑτῷ χίνησιν ἤτοι τὴν ἐν τῷ 4
αὐτῷ τόπῳ λέγων, ἐπειδὴ συνεχώρησε χατέχειν τὸν αὐτὸν τόπον, T, πρὸς
D τύπῳ λξγών, ἐπείη χώρη, ἐχ : ἢ τρ
ἀντιδιαστολὴν τῆς ἐν τύπῳ χινήσεως ἐπὶ τοῦ μὴ ὄντος ἐν τόπῳ εἶπε τὴν
ἐν € D xt * τὰ δὲ ἄλλα οὐρά 1 ἔστι τὰ ἃ

5 ἐν ἑαυτῷ χίνησιν" τὰ δὲ ἄλλα οὐράνια σώματα, τουτέστι τὰ ἄστρα,
pf προϊέναι δι’ αὐτῶν εἰς τὸ πρόσω, ὥσπερ τὰ πορευόμενα καὶ 4s
μεταβάλλοντα τὸν τόπον" | εὐλόγως ἄν ἑκάτερον εἴη σφαιροειδές" 307»
οὕτω γὰρ μάλιστα τὸ μὲν οὐράνιον σῶμα χινηϑήσεται τὴν ἐν αὑτῷ χίνη-
σιν τὴν xal ὁρωμένην, τὰ δὲ ἄστρα τὸν αὐτὸν τόπον ἀεὶ χαϑέξει.

10 [ράφεται δὲ xal τὸ μὲν χινήσει, τὸ δὲ ἠρεμήσει, καί ἐστιν ὅ
αὕτη σαφεστέρα T, γραφή. εἴπερ ὃ uiv οὐρανὸς περιφέρει τὰ ἄστρα, αὐτὰ
δὲ ἐν τῷ αὐτῷ μένει τόπῳ.

Καὶ ὅρα, ὅτι τὰ ἄστρα οὐχ εἶπε δεῖν ἁπλῶς μὴ χινεῖσϑαι, ἀλλὰ μὴ
TEN | ^ ) — e w , »,
προϊέναι δι΄ ἑαυτῶν, ὅπερ xal ὁ οὐρανὸς ἔχει" ἐπίτηδες qàp φῆσιν

15 7 φύσις ἀφεῖλεν αὐτῶν τὰ ὄργανα, δ' ὧν ἐνεδέχετο προϊέναι 19
xaÜ' αὑτά. ἀμφοῖν δὲ ἐχόντων xal τὸ μένειν ἐν τῷ αὐτῷ τόπῳ xai
τὸ χυχλιχῶς χινεῖσθαι, ἡμῶν δὲ ὁρώντων τοῦ μὲν οὐρανοῦ τὴν χυχλιχὴν
χίνησιν ἀπὸ τῆς τῶν ἄστρων περιφορᾶς, τῶν δὲ ἄστρων τὴν ἐν τῷ αὐτῷ
τόπῳ τοῦ οὐρανοῦ μονήν, ἕχάτερον ἀπὸ τοῦ παρ᾽ ἡμῶν δρωμένου χα- 1

50 ραχτηρίσας οὕτω γὰρ φησὶ τὸ μὲν χινήσεται, τὸ δὲ ἠρεμήσει.

Kai ἐπιστῆσαι χρή, ὅτι xai τοῦτο ὅλον τὸ ἐπιχείρημα πρὸς ἐκεῖνο
τείνει τὸ δεῖξαι, ὅτι τὴν μεταβατιχὴν ταύτην χίνησιν τὴν φαινομένην,

) e , e , b , , -— PI
xa0' ἣν ἐχάστης ἡμέρας ἀνατέλλοντα φαίνεται xal μεσουρανοῦντα xai
^-^ $, ? e 1 eO, — Ἵ 3 e - 4 -.ν
δύνοντα, οὐ xaÜ' αὑτὰ προϊόντα χινεῖται, ἀλλ' ὑπὸ τοῦ οὐρανοῦ περι- 99

35 φέρεται ἐν τῷ αὐτῷ τοῦ οὐρανοῦ τύπῳ ἀεὶ ἠρξμηῦντα. ἐπειδὴ ὃὲ Ota-
φανῖ͵ ὄντα τὰ τῶν οὐρανίων σφαιρῶν σώματα ἡμῖν οὐχ δρᾶται, μόνους

4 M 5" , , ^( ^ ww ty Md [ad , ,

j£ τοὺς ἀστέρας βλέπομεν, πόϑεν OTÀov, ὅτι ἔστιν ὅλως οὐράνια σώματα
xai uy, xaU αὑτοὺς οἱ ἀστέρες ἐν τῷ αἰϑέρι τὴν φαινομένην ταύτην χίνη- 90
σιν χινοῦνται; πῶς δὲ τοῦτο παρῆχεν ὁ ᾿Δριστοτέλης ζητεῖν ὃ ἐχ τῶν ἐναρ-

30 Ἰῶς φαινομένων ἀποδείξεις πανταχοῦ ποριζόμενος: T; οὐ παρῆχεν, ἀλλ
ἔδειξεν ἐναργῶς, ὅτε τὰ τάχη τῶν ἀστέρων ἐδείχνυ τὴν ἀναλογίαν ἔχοντα
πρὸς τὰ μεγέϑη τῶν οὐρανίων χύχλων, ἐν οἷς περ'φέρονται, δεῖν μὲν λέγων, 30

] δὲ Ab: δὲ λοιπὸν DEFc δεῖ] corr. ex δὴ A7 2 αὑτῷ E?F: αὐτῷ ADE

9 λέγων] comp. D: λέγει AEFbe συνεχώρη E 4 εἶπεν E: corr. E?

9 αὑτῷ c post ἄλλα ras. ὃ litt. E 6 αὑτῶν] αὐτῶν A: ἐχυτῶν DEFe

7 εἴη ἑκάτερον A ὃ οὕτως c 130] γὰρ 4» A αὑτῷ) αὐτῷ A: ἑαυτῷ
DEF ἡ τόπον ἀεὶ AF: ἀεὶ τόπον DEec: locum b 10 χινήσει) “ἠρεμήσει Fc
ἠρεμήσει) κινήσει Fe 12 μένει om. D: süpraser. E* 13 εἶπεν E δεῖν)
evan. F: om. e 15 αὐτῶν AEF: ἀμφοῖν Db 11 τὴν] τὴν μὲν A 20 δ᾽ c
9 φαίνονται Fc JO τόπῳ] περιφέρεται τόπῳ DE: corr. E? 26 τὰ] supra-
ser. [Ὁ mg. ὅτι ἔστι τὸ οὐράνιον σῶμα A 28 οἱ ἀστέρες om. E: τὰ
ἄστρα L7 αἰϑέρει E, sed corr. 29 χινεῖται A 90 ἀποδείξεις) ἀποδείξει
A: τὰς ἀποδείξεις DEFe 3l ὅτε] ὅτι ἃ Ὁ.) μεγέϑη)} -r e corr. E! δεῖ

μὲν λέγειν c

SIMPLICII IN L. DE CAELO 1Π 8 (Arist. p. 290429] 461

ὡς xai ἐν toig ἄλλοις, τὸ μεῖζον σῶμα ϑᾶττον φέρεσθαι τὴν αὑτοῦ 207b
φοράν, εἰ δὲ ἐν τοῖς ἄστροις xal βραχύτερα τινα μειζόνων ϑαάττονα φαί-
vetat μείζονας χύχλους ἐν τῷ ἴσῳ χρόνῳ διανύοντα, δῆλον, ὅτι ἢ ava-
λογία χατὰ τὰ μεγέϑη τῶν σωμάτων ἐστίν, ἐν οἷς περιφέρονται, ταῦτα δέ 85
5 ἐστι τὰ οὐραάνια τὴν ἀναλογίαν τοῦ τάχους ἔχοντα πρὸς τὸ μέγεϑος.
ὅλως δέ, εἰ δέδειχται, ὅτι οὐ δι᾿ ἑαυτῶν χινοῦνται τὴν φαινομένην ταύ-
τὴν χίνησιν οἱ ἀστέρες, ἀλλ ὑπὸ σφαιριχῶν ἄλλων σωμάτων περιφερό-
μενοι, δέδειχται xal ὑπὸ ᾿Αριστοτέλους τὸ εἶναι τὰς οὐρανίας σφαίρας. xal 40
ἐν ἀρχῇ δὲ τῆς πραγματείας ἔδειξεν ἐχ τοῦ δύο εἶναι τὰς ἁπλᾶς γραμμὰς
10 τὸ δύο εἶναι τὰς ἁπλᾶς χινήσεις, ἐχ τούτου δὲ τὸ δύο εἶναι τὰ ἁπλᾶ σώ-
pata τὰς ἁπλᾶς χινήσει; χινούμενα τό τε χυχλοφορητιχὸν xai τὸ εὐϑυπο-
ρούμενον. ἢ δὲ τῶν ἀστέρων αὔτη χίνησις τόπον ἐχ τόπου μεταβαινόν- 45
τῶν οὐχ ἔστι χυρίως χυχλιχή, xdy ἐπὶ χύχλου γίνηται’ ἢ γὰρ κχυχλιχὴ
χίνησις ἐν | τῷ αὐτῷ τόπῳ μένοντός ἐστι" δεῖ ἄρα εἶναι σῶμα ὀλιχώ- 208»
15 τερον τῶν ἀπὸ τόπου εἰς τόπον περιφερομένων ἀστέρων.

Οὕτω μὲν οὖν ὃ ᾿Αριστοτέλης χατὰ πολλοὺς τρόπους ἀπέδειξε τὴν τοῦ
οὐρανίου σώματος ὑπόστασιν. ἐρωτητέον δέ, τὸ μεταζὺ τῶν ἀστέρων τί ποτε 6
dv en; κενὸν μὲν γὰρ οὐχ ἔστι’ τοῦτο γὰρ δέδειχται μὴ Ov. εἰ οὖν
σῶμα, T, τὸ ἀίδιον τοῦτο, ὅπερ ζητοῦμεν, τὸ οὐράνιον, T, γινόμενόν τι xal

20 φϑειρόμενον, οἷον 6 ἀήρ, ἤ τι αἰϑερῶδες ὑπέχκαυμα. xal πῶς δυνατὸν
τῶν χατ᾽ οὐσίαν τοσοῦτον διαφερόντων τῶν τε ἀστέρων, φημί, αιδίων ὃν-
τῶν xal τοῦ μεταξὺ σώματος, εἴπερ εἴη γενητὸν xai φϑαρτόν, τὸν αὐτὸν
εἶναι χατὰ φύσιν τόπον: πῶς δὲ ἔχει λόγον τῶν μὲν γενητῶν χαὶ φϑαρ-
τῶν σωμάτων τὰς ὁλότητας συνεχεῖς εἶναι καὶ Σνωμένας, τὸ δὲ ἀΐδιον

25 σῶμα διαχεχριμένον εἶναι xai διεσπασμένον μὴ ἔχον σωματιχὴν μίαν ὁλό- 16
τητα; ἀπὸ δὲ τῶν ἐν ἀστρονομίᾳ δειχνυμένων τὸ εἶναι τὸ οὐράνιον σῶμα
δειχϑήσεται διὰ τῆς τῶν ἐχλειπτιχῶν συνδέσμων χινήσεως τοῦ τε ἡλίου
χαὶ τῆς σελήνης. ἐπὶ λοξῶν γὰρ πρὸς ἀλλήλους κύχλων χινουμένων τῶν
δύο φωστήρων αἱ χατὰ διάμετρον τῶν χύχλων συμβολαὶ οἱ ἐχλειπτιχοὶ 90

30 σύνδεσμοί εἰσι" xal γὰρ ἀμφοῖν μὲν τοῖν φωτοῖν ἐν τῇ αὐτῇ συμβολῇ γε-
νομένων ἡλίου γίνεται ἔχλειψις, διαμετρησάντων δὲ ἄλληλα ἐπὶ τῶν συμ-
βολῶν ἢ σελήνη ἐχλείπει. ἐπεὶ οὖν αἱ συμβολαὶ χινούμεναι φαίνονται

JM αὐτοῦ ADE 2 βραχυτέραν A 4 τὰ om. Fc περιφέρεται c 6 ei]
E -πεὶ Fc χινεῖται Α 6. 1 ταύτην τὴν φαινομένην A 1. 8 περιφερομένου A
ΞΕ οὐρανίους E 9 γραμμὰς om. E: χινήσεις E? 10 τὸ (pr) DE: τῶ A: τὸ
tub E? τὰς — σώματα (11) om. DE 1] cà] τὰ τὰς Fc χυχλοφοριχὸν D
eS χἂν — χίνησις (14) DEFb: om. A; fort. del. χίνησις 14 εἶναι Ab: εἶναι τοιοῦτον
—M E: τοιοῦτον εἶναι Fc 15 ἄστρων Fc 16 οὕτως c 11 o£] τε A 19 7j
*X.] corr. ex ἦ τὸ E*: ἦτοι Ac γενόμενόν c 20 ὁ om. A αἰϑερῶδές τι
T€ 21 τῶν xat' οὐσίαν] τῇ οὐσίᾳ Fc τῶν (alt.) om. E τε del. E? post
*E-TÉpov add. τε E? 22 τὸν om. DE 28 τόπον] τόπων DE: corr. E?

Ξ διεσπασμένον AFb: διεσπαρμένον DEc 28 χύχλω A κινουμένων — χύχλων (20)

AxDp 29 τῶν] τῶν δύο DE 30. 31 γινομένων Fc

462 SIMPLICII IN L. DE CAELO II 8 [Arist. p. 2902329]

ὁμαλῶς, διόπερ οὐ χατὰ τὸν αὐτὸν del τόπον αἱ ἐχλείψεις γίνονται, ὃ δὲ 2084
ἥλιος δέδειχται χατὰ τοῦ αὐτοῦ χύχλου τοῦ διὰ μέσων τῶν ζῳδίων ἀεὶ 36
χινούμενος, ἐὰν f, σελήνη λοξῶς πρὸς αὐτὸν χινουμένη OU ἑαυτῆς χινεῖται
ταύτην τὴν χίνησιν ἄλλοτε xat! ἄλλο σημεῖον τῷ ἡλιαχῷ χύχλῳ συμβαλ-
λουσα, οὐχέτι χατὰ χύχλον χινηϑήσεται, ἀλλ᾽ ἕλιχα γράψει’ ὅπερ ἐστὶν
ww y 1 ^ , , v e Lo 1 1 ν
ἄτοπον, εἴ γε χρὴ τῆς πέμπτης οὐσίας ὄντα ἁπλῆν xai χυχλιχὴν ἔχειν 80
A [4 ΝΜ e ^ , /, » 1 A ,

τὴν xim«otv: ἔστιν οὖν ὁ λοξὸς τῆς σελήνης χύχλος, οὗ xatà τὴν χίνησιν
oi σύνδεσμοι μεταβαίνουσι" χύχλος δὲ xaÜ' αὑτὸν οὔτε ἔστιν οὔτε χινεῖται,
ἀλλ᾽ ἐν σφαίρᾳ τὸ εἶναι ἔχων τῇ σφαίρᾳ συγχινεῖται" ἔστιν ἄρα xal σελη-
10 νιαχὸς xai ἡλιαχὸς οὐρανός, εἰ δὲ οὗτοι, xai οἱ τῶν ἄλλων ἄστρων πε- 85

ριεχτιχοί,

᾿Αλλὰ τοῦτο μὲν xal δι᾿ ἄλλων ἀποδείξεων πιϑανωτέρων ἴσως τις
ἀποδείξειε, τοσοῦτον δὲ προσϑετέον τοῖς εἰρημένοις, ὅτι ἢ μὲν ἀπλανὴς
χαλουμένη σφαῖρα, εἴπερ ὄντως ἀπλανὴς εἴη xal μὴ δέχεται τις ἐπ᾽ αὐτῆς ὦ

15 τὴν Ἱππάρχου καὶ Πτολεμαίου τήρησιν, ὡς δι᾿ ἑχατὸν ἐτῶν μίαν μοῖραν
χαὶ αὐτῆς ἀνάπαλιν χινουμένης, μίαν dy χινοῖτο χίνησιν καὶ ταύτην ἁπλῆν,
οἱ δὲ ἐν αὐτῇ ἀστέρες δύο τήν τε ἑαυτῶν δίνησιν xal τὴν τοῦ παντός, οἱ
ὃὲ πλανώμενοι τρεῖς τήν τε οἰχείαν xal τὴν τῶν περιεχουσῶν αὐτοὺς ὦ
σφαιρῶν χαὶ τὴν τοῦ παντός.

20 Ἐπειδὴ δὲ xai ὁ ἡμέτερος χαϑηγεμὼν ᾿Αμμώνιος ἐμοῦ παρόντος ἐν
τῇ ᾿Αλεξανδρεία τηρήϊσας διὰ τοῦ στερεοῦ ἀστρολάβου τὸν ᾿Αρχτοῦρον 208
ηὖρΞ πρὸς τὴν χατὰ []τολεμαῖον ἐποχὴν αὐτοῦ τοσοῦτον ἐπιχινηϑέντα,
ὅσον ἐχρῆν xarà &xatüv ἔτη μίαν μοῖραν ἀντιχινούμενον, ἀληϑέστερον
ἴσως ἄν εἴη λέγειν, ὅτι ἢ μὲν ἄναστρος σφαῖρα ἢ πάσας περιέχουσα,

25 ἧς οὕπω γνῶσις Tv, ὡς ἔοιχεν, ἐν τοῖς χατὰ ᾿Δριστοτέλην χρόνοις, μίαν ὃ
χαὶ &xÀZv τὴν ἀπ᾿ ἀνατολῆς χινουμένην χίνησιν τὰς ἄλλας πάσας ταύτην
συμπεριάγει, ἢ ὃὲ ἀπλανὴς παρ ἡμῶν λετομένη O00 χινεῖται χινήσεις τήν
τε ἀπ᾿ ἀνατολῶν τοῦ παντὸς οὖσαν χαὶ τὴν ἀπὸ δύσεως οἰχείαν, οἱ δὲ

MJ 4

ἐν αὐτῷ ἀστέρες ταύτας τε τὰς 000 xal τὴν οἰχείαν δίνησιν, ὁμοίως δὲ 1
* e - ^ , [d , ,
ὶ οἱ ἐν αὐταῖς ἀστέρες αἱ μὲν δύο τὰς αὐτᾶς,

30 xal αἱ ἐφεζῆς σφαῖραι xa

( ὃξ τρεῖς τὰς αὐτὰς χινοῦνται χινήσεις.

| τῶν αὐτῶν DE ἀεὶ om. EFc τόπων DE at D: om. A: ἀεὶ αἱ E: qe
νόμεναι αἱ Fe γίνονται] φαίνονται Ἐς Ὁ. ἐὰν δὲ Fc χινεῖται AEF: χινῆται
Dec 4. 5 συμβάλλουσα)] συλλαμβάνουσα DE: corr. E? 9 ἔλιχα γράψει)
év|xa////cpatyer A 6 εἴ γε] εἴπερ DE ἔχειν ΘΕΌ: ἔχει AE ἡ οὖν ὁ]
ἄρα ὁ F: ἄρα c ó τῆς c οὗ) 9€ A 8 μεταβαίνουσι) seq. ras. ] litt. E
xat. αὐτὸν D, sed. corr. 9 αλλ᾽ -- συγχινεῖται) in ras. D! 10 εἴ] corr. ex οἱ E?
ἀστέρων D 12 πειϑανωτέρων E 14 ci] ἐστι e τις] τῆς Α 15 ἹἹππαρ-
Jn) Ε: 'Izzapyíav A: ἱππάρχου τε DE τήρησιν] v. Ptolem. Svr. VII 2 ἐτῶν
om. A μοῖραν om. Fc 16 «tveixo. E: corr. E? 1? αὐτῷ D 2l ἀσπτρολάβου
DF: ἀστραλάβου AE 22 εὖρε 1 Πτολεμαίου DE ἐπιχινηϑέντος A

25 ἔτη} eorr. ex ἔτι E? potpav om. e 24 ἴσως ἂν] ἂν ἴσως D: ἂν E 26 ἄνα-
τολῶν Fc ταῦτην ΔῈ: ταύτη DFe: éaotr, E^: om. b 21 συμπεριάγει DEbb: περιάγει
AF J8 οἱ — οἰκείαν (29) om. E 30 χίνησιν Fe 3l at] οἱ D post

4two9vtat ras. 4 ditt. E

SIMPLICII IN L. DE CAELO 18. 9 (Arist. p. 290229. ^12] 463

'Emonpavtéoy δὲ xai, ὅτι τοῦ ᾿Αριστοτέλους εἰπόντος ἄλογον εἶναι τὸ 208^
τὴν φύσιν τῶν μὲν ζῴων φροντίσαι, τῶν ὃὲ οὕτω τιμίων ὑπερι- 15
ósiv, 6 ᾿Αλέξανδρος ζῷα τὰ ἐν γενέσει χληϑῆναί φησι, διότι ἴδιον μὲν
ζῴων τὸ αἰσϑητιχόν ἐστιν, ἐν δὲ τοῖς ϑείγις οὐχ ἔστιν ἢ δύναμις αὕτη
5 τῆς ψυχῆς, ὥσπερ οὐδὲ ἢ ϑρεπτιχή, ὥστε οὐδ᾽ dy ζῷα εἴη ὄντα ἔμψυχα,
εἰ μὴ ὁμώνυμα. ϑαυμαστὸν μήν, εἰ αἰσθητόν ἐστι xal ἁπτὸν τὸ ϑεῖον, 50
ὡς αὐτὸς λέγει, αἰσϑητιχὸν δὲ οὐχ ἔστιν. dpa ὡς χρεῖττον ὃν σώματι τὸ
uy, αἰσθάνεσθαι; χαίτοι τοῦτο τοῖς ἐσχάτοις xal ἀτιμοτάτοις τοῖς ἀψύχοις
τῶν σωμάτων ὑπάρχει. μήποτε οὖν τὰς μὲν ἐνύλους αἰσϑήσεις χαὶ μά-
10 λιστα παϑητιχὰς ἀφαιρετέον ὄσφρησιν xal γεῦσιν, τὰς δὲ ἄλλας ἀχριβεστά- 25
τας δοτέον: ἁπτόμενα γὰρ ἀλλήλων οὐχ ἀναισθήτως ἅπτεται, xal πάντα
ἐφορῶσι χαὶ πάντα ἀχούουσιν.

p.290»12. Φανερὸν δὲ ix τούτων, ὅτι xal τὸ φάναι γίνεσϑαι 80
φερομένων ἁρμονίαν ἕως τοῦ xal τοῖς ἀνϑρώποις τὸ αὐτὸ συμ-
18 βαίνειν.

Τὸ μὲν προχείμενόν ἐστιν ἐλέγξαι τοὺς λέγοντας ix τῆς χινήσεως 35
τῶν ἀστέρων ψόφον γίνεσθαι xal τοῦτον ἐναρμόνιον. ἔστι δὲ xal χαϑ᾽
αὑτὸ μὲν οἰχεῖον τὸ πρόβλημα τοῖς περὶ τῆς χινήσεως τῶν ἀστέρων λό-
ἴοις, ἐξ ἀχολουϑίας δὲ ἀνασχευαστιχὸν xal τοῦ προσεχῶς ἐλεγχϑέντος λό-

90 γοῦ τοῦ λέγοντος χινεῖσθαι δι᾿ ἑαυτῶν τοὺς ἀστέρας. εἰ γὰρ χινουμένους 40
οὕτως ἀναγχαῖον ἣν ψοφεῖν, δειχϑείη δέ, ὅτι μὴ ψοφοῦσι, δῆλον, ὅτι οὐδὲ
χινοῦνται ταύτην τὴν χίνησιν. xai ἔστι μὲν 6 λόγος τῶν [Πυϑαγορείων
οὗτοι γὰρ xai αἰσϑάνεσϑαι τὸν [Πυϑαγόραν ἔλεγον τοῦ ἐναρμονίου ψόφου
τοῦ γινομένου Bx τῆς τῶν οὐρανίων σωμάτων χινήσεως. παραστὰς ὃὲ 45

25 πρῶτον τῷ λόγῳ πιϑανῶς ὃ ᾿Αριστοτέλης οὕτως ἐλέγχειν πειρᾶται αὐτόν’
ὑποϑέμενοι γάρ, φησίν, ἐχεῖνοι γίνεσϑαι ψόφον ἀπὸ τῆς τῶν οὐρανίων 209»
σωμάτων χινήσεως xal πιστωσάμενοι τὴν ὑπόϑεσιν ἐχ τοῦ xal παρ᾽ ἡμῖν
χινουμένων σωμάτων γίνεσθαι ψόφον μήτε τὸ μέγεϑος ἴσον ἐχόντων ἐχείνοις

2 οὕτως ς 9 τὰ ἐν γενέσει (qa. EFc φησι) mut. in φησιν E!: φησι E?

4 τῶν ζῴων Fc 9 ὄντα ἔλψυχα DEb: tà ὄντα A: ἔμψυχα ὄντα Fc 6 ὁμώνυμα
b: xal ὁμώνυμα A: ὁμωνύμως DEFe μὴν scripsi: μέν Ab: δέ DEFe ἐστι
Ab: μέν ἐστι DEFc τὸ ϑεῖον χαὶ ἁπτόν ς * σώματι Eb: σώματος ADFc

τὸ] τῷ Fe 8 ἀτιμοτέροις A, sed corr. τοῖς] «ai Fc 10. 11 ἀκριβεστέρας c
11 ἅπτονται c 12 ἀκούουσιν DEFoc: v eras. E: ἀχούουσι A 13 δ᾽ DEc φάναι] φαί-
νεσϑαι A γίγνεσϑαι Ec 14 ἕως τοῦ A: hic non modo, ut solet, in E exscripta
omnia verba Aristotelis, sed etiam in D, qui alibi fere cum AF consentit ταὐτὸ
DEc: αὐτὸ F 17 xai (pr.)] ἢ A 18 τῆς om. Fc ἀστέρων) seq. ras. 4
litt. E 19 ἐξ ἀχολουϑίας) ἐξαχολουϑεῖ A 21 ἦν om. Fe 22 ΠΙυϑαγορίων A
29 xal om. Fc dvapp.ovíou A 29 Ἀριστοτέλης} Δρ- in ras. D! πειρᾶται
αὐτόν A: nititur ipsum arguere b: αὐτὸν πειρᾶται DEFc 21 post xal (alt) ins.
τῶν E? 28 ἐκείνοις F: comp. ainbig. D: éxe(vov AE?: éxeivov E

464 SIMPLICII IN L. DE CAELO Il 9 [Arist. p. 29012]

μήτε τοιούτῳ τάχει φερομένων’ πολλῷ οὖν μᾶλλον foo xal σελή- 209»
vns xai τῶν ἄλλων ἄστρων ἐν τοσούτῳ πλήϑει xal μεγέϑει xal τάχει 6
φορᾶς τοιούτῳ χινουμένων, ὡς ἐν τέτρασι xal εἴκοσιν ὥραις τὸ τηλικοῦτον
τοῦ οὐρανοῦ περιιέναι διάστημα, ἀδύνατον μὴ γίνεσϑαι ψόφον ἀμή-

5 χανόν τινα τὸ μέγεϑος" οὕτως οὖν πιθανῶς τὸ γίνεσϑαι ψόφον ὑποϑέ- 10
pevot xat τὰς ἀποστάσεις αὐτῶν τὰς πρὸς τὴν (v ἐν ἁρμονιχοῖς οὖσας
λόγοις καταλαβόντες εἶτα ἐχ τῶν ἀποστάσεων τὰ μεγέθη συλλογισάμενοι
ἐν τῷ αὐτῷ λόγῳ τῶν ἀποστάσεων ὄντα" μείζονα γὰρ ἀεὶ τὰ περιέχοντα τῶν
περιεχομένων xal τοσούτῳ μείζονα, ὅσῳ πλησιαίτερον Y, πορρώτερον περιέχει" 1

10 εἶτα xai τὰς ταχύτητας τῶν χινήσεων ἐν τῷ αὐτῷ λόγῳ τῶν μεγεθῶν εὐὑρόν-
τες, διότι τὸ μεῖζον σῶμα ϑᾶττον φέρεται τὴν αὑτοῦ φορᾶν, ὡς αὐτὸς
εἶπε, xai τοσούτῳ ϑᾶττον, ὅσῳ καὶ μεῖζόν ἐστιν, ἐπειδὴ at μὲν ταχύ-
τεραι χινήσεις ὀξυτέρους ποιοῦσι τοὺς ψόφους, αἱ δὲ βραδύτεραι βαρ"τέ- 2o

, 4 7 - , , ,
ρους, ἐν δὲ ὀξύτησι xal βαρύτησίν εἰσιν οἱ τῶν ἐναρμονίων λόγοι, εἰχότως

15 τούτους ἐν ταῖς ἀποστάσεσιν εὑρηχότες xal διὰ τὰς ἀποστάσεις ἐν τοῖς
μεγέϑεσιν ἀνάλογον ἔχουσι ταῖς ἀποστάσεσι xal διὰ τὰ μεγέθη ἐν ταῖς
ταχύτησι xai βραδύτησι τῆς αὐτῆς ἀναλογίας φυλαττομένης ἐναρμόνιον 35
χὐνεσϑαί φασι τὴν φωνὴν Trot τὸν ψόφον φερομένων χύχλῳ τῶν
ἀστέρων. xal ὅρα, ὅτι τῶν ἀποστάσεων xal τῶν μεγεϑῶν ἡλίου xai

20 σελήνης xai τῶν ἐν τούτοις λόγων Ἰεωμετριχκαῖς ἀποδείξεσι χαταληφϑέντων,
ὡς ἐν τοῖς περὶ μεγεϑῶν xal ἀποστημάτων ἀστρονομιχοῖς ϑεωρήμασιν 80
v 1 lod , , “« 4 , ΓΦ PYf ,
ἔγνωμεν, εἰ xal ἐπὶ τῶν ἄλλων ἀστέρων τῶν ἀνωτέρω τοῦ ἡλίου οἵ λόγοι
τῶν ἀποστημάτων xai τῶν μεγεϑῶν ὑπ᾽ αὐτῶν ἔτυχον χατειλημμένοι
μέχρι νῦν τοῖς ἄλλοις ἀγνοηύμενοι, ἐπειδὴ τοῖς μὲν ἀποστήμασι τὰ μεγέϑη,

25 τοῖς O2 μεγέϑεσιν αἱ ταχύτητες xai βραδύτητες τῶν χινήσεων ἀνάλογον 35
ἀχοληυϑοῦσι xal ταύταις αἱ ὀξζύτητες xal βαρύτητες τῶν ψόφων, αἀναάγχη
πάντως ἐναρμόνιον εἶναι τὴν ἀπήχησιν. ἐπειὸη ὃς ἄλογον ἐδόχει τὸ μὴ

συναχούειν ἡμᾶς τῆς φωνῇς. λύηυσι τὴν ἔνστασιν ταύτην ἐχ τοῦ
γινομένοις ἡμῖν εὐθὺς ὑπάρχειν τὸν dócov συνεχῆ ὄντα xai μὴ 40

30 διαλείποντα: | Otà τε γὰρ τὴν συνήϑειαν xal συντροφίαν οὐχ αἰσ)ανόμεϑα
αὐτοῦ xai διὰ τὴν συνέχειαν φωνὴ γὰρ χαὶ ovy τῇ πρὸς ἄλληλα παρα-
ϑέσει ὀιχγινώσχονται μάλιστα, ὥσπερ χαὶ χίνησις xat ἠρεμία xai λευχὼν

' d Ly ἣ v ' , * * ( 7 ri * ^ 8 M ' ^ , -
xai μέλαν xai τὰ ἄλλα ἀντιχείμενα" οὐχ αἰσθανόμεθα οὖν ὁιὰ τὸ pr, δια- 45
ὄηλον εἶναι τὸν ψόφον πρὸς ἐναντίαν σιγὴν παραβαλλόμενον, ὥστε.

2 xal τάχει] τάχει D ὃ κινουμένων Ab: φερομένων DEFc ὥστε C 9 πειϑανῶς
E, sed corr. Ἢ καταλαβόντες Ab: καταβαλόντες DEF«c 9. ὅσῳ DE: ὅσον AF
10. 11 εὐρῶντες E, sed. corr. 11 αὐτοῦ ADEF 12 εἶπεν E: corr. E?

13. 14 βαρυτέρους Eb: eorr. ex βραδυτέρους A^: βραδυτέρους CDF 14 ἐναρμονίων] ἐν
ἁρμονία EF 10 τούτοις D 16 ὑπουτάσεσι Ab ἐν ταῖς DEF: ἐν €: ἐπὶ
τοῖς A 1 ἀναλόγως E 20 καταλειφϑέντων A, sed corr. 32 οἱ λόγοι om. D
2) τῶν] corr. ex «à5 E? 26 Ψόφον A 27 πάντη πάντως D inen] - ὁ
corr. E o0 τὴν συντροφίαν D 99 ἄλλα A: ἀλλὰ τὰ DEFe αἰσϑανόμενα

A, sed ecurr. 94 mote] -τε e corr. E!

SIMPLICI] IN L. DE CAELO 1I 9 [Arist. p. 290*12. 30) 465

χαϑαάπερ τοὺς | χαλχοτύπους 6 χτύπος οὐχ ἐπιστρέφει διὰ τὴν συνήϑειαν 209v

οὐδὲ ἐν διαφορᾷ τινι δοχοῦσιν εἶναι χαταχτυπούμενοι, οὕτω xal ἔτι μᾶλ-

Àoy fuiv διὰ τὴν συνέχειαν ἀναίσθητος 6 ψόφος ἐχεῖνος γίνεται. ταῦτα

τοίνυν. ἅτε ὄντα πιϑανά, κομψῶς εἰρῆσϑαί φησι, τουτέστιν εὐπρεπῶς,
5 χαὶ περιττῶς δέ, τουτέστιν εὑρετιχῶς xal ἐπινενοημένως.

p.290»30 Ταῦτα δή, χαϑάπερ εἴρηται πρότερον ἕως τοῦ ὅτι
μὲν οὖν σφαιροειδῆ τὰ ἄστρα, xal ὅτι οὐ χινεῖται Oi. αὑτῶν,
εἴρηται.

Πιϑανῶς ἐχθϑέμενος τὸν λόγον πρότερον μὲν χομψῶς εἰρῆσϑαι xai
10 περιττῶς εἶπε, νῦν δὲ ἐμμελῶς xal μουσιχῶς, οἰχείοις τούτοις ὀνόμασι 15
χρησάμενος εἰρωνιχῶς, χαὶ λοιπὸν ὑπαντᾷ πρὸς αὐτὸν τοῖς μὲν ἄλλοις
συγχωρῶν πᾶσι τοῖς κατὰ τὴν ἀναλογίαν ὡς τῷ ὄντι μουσιχῶς εἰρημένοις"
ἀνάγχη γὰρ ἀνάλογον ἔχειν τοῖς ἀποστήυασι τὰ μεγέϑη καὶ τοῖς μεγέϑεσι
τὰ τάχη τῶν χινήσεων xal τούτοις, εἰ xal αὑτὰ γίνοιτη, τὰς ὀξύτητας xal so
βαρύτητας τῶν ψόφων. αἰτιᾶται δὲ τὴν ἐξ ἀρχῆς ὑπόϑεσιν τὴν λέγουσαν
ψόφον ἀμήχανόν τινα τὸ μέγεθος ἀπὸ τῆς ἐχείνων χινήσεως γίνεσθαι"
ἀδύνατον γὰρ τοῦτο, φησίν, οὐ μόνον, ὅτι ἄτοπόν ἐστι τὸ τηλιχούτου ψόφου
γινομένου μηδὲν ἀχούειν, περὶ οὗ, τουτέστι τοῦ μηϑὲν ἀχούειν, λύειν 2»
ἐπιχειροῦσι τὴν αἰτίαν δειχνύντες, ὅτι οὐχ ἔστιν αἰτία ἀτοπίας τὸ
20 μηϑὲν dxoüstv: ἔστι qdp τι ἄλλη τοῦ μηϑὲν ἀχούειν αἴτιον τὸ σύνηϑες᾽
οὐ μέντοι λύηυσιν’ ἔδει γάρ, εἰ διὰ συνήθειαν μὴ αἰσθανόμεθα τῶν τηλι-
χούτων Ψόφων, μηδὲ τῶν ἐλαττόνων ἀντιλαμβάνεσθαι" οὐδὲ γὰρ 6 χαλχο- 80
τύπος ἐμπίδος πετομένης dxoóst xal μέντοι τὰ διὰ συνήϑειαν ἀναίσϑητα
ἐφιστανόντων ἡμῶν αἰσϑητὰ γίνεται: οὐ μόνον οὖν διὰ ταῦτα ἀδύνατόν
25 φησι τὸ ὑπ᾽ ἐχείνων εἰρημένον, ἀλλὰ καὶ τὸ νομίζειν μόνα τὰ αἰσϑανόμενα
πάσχειν ὑπὸ τῶν ψόφων ἀχούοντα αὐτῶν: διὰ τοῦτο γὰρ τοῦ μὴ ἀχηύειν 35
αἰτίαν εἰπόντες ἐχφεύγειν τὸ ἄτοπον ὑπολαμβάνουσιν. ἔδει δὲ ἐννοεῖν, ὅτι
οἱ ὑπερβάλλοντες ψόφοι διαχναίουσι χαὶ τῶν ἀψύχων χαὶ μὴ
αἰσθανομένων σωμάτων τοὺς Oqxouc: 6 γὰρ τῆς βροντῆς ψόφος
80 διίστησι λίθους πολλάχ!ις xal τὰ χαρτερώτατα τῶν σωμάτων. εἰ
οὖν βροντῆς μιᾶς ψόφος τηλιχαῦτα δρᾷ, τοσούτων ἄρα χινουμένων χαὶ 40

1 καϑάπε A: corr. A? χτύπος om. E: Ψόφος E? τὴν om. D 2 οὕτως Fe
“ἃ ἅτε Ab: οὕτως DEF 6 ἕως τοῦ] hic quoque omnia verba Aristotelis hab. D
"a ὅτι--- εἴρηται (8) om. E τἄστρα c αὐτῶν ADEF 9 χομψῶς Ab: κομψῶς
εοεὐτὸν DEFc 11 γρώμενος Fc 12 τὴν ^A: om. DEFe 14 τάχη] corr. ex
ey, E? γένοιτο c 14. 15 τὰ τῆς ὀξύτητος xai βαρύτητος Fe 15 τὴν Aé-
d οὐσαν ὑπόϑεσιν E 17. 18 ψόφου γινομένου *Ab: γινομένου ψόφου DEFc
X 3 μηδὲν AF: μηϑὲν DE μηδὲν] μηδὲν Fc 20 μηδὲν (pr.) Fc μηδὲν (alt.) e
- ] γὰρ] δὲ A 28 ἐμπί A: ὃος add. A? τὰ om. D: supraser. E? 25 αἰ-
X δήμενα DE: corr. E? 30 διίστησι — ψόφος (31)] bis E: eorr. E? 31 post ψόφος
3 es. διίστησι λίϑους D! τοσοῦτον E: corr. E? 3l. p. 466, 1. xal τηλιχούτων
» aw. D

Comment. Arist. VII 8impl. de Caelo. a0

466 BIMPLICII IN L. DE CAELO II 9 [Arist. p. 29080]

τηλιχούτων σωμάτων τῶν ἀστέρων τοῦ ψόφου διιόντος εἰς τὰ τῇδε πρὸς 3090
ἀναλογίαν τοῦ χινουμένου μεγέϑους πολλαπλάσιον χαὶ τῆς μεγίστης βροντῆς
ψόφου μέγεϑος ἀναγχαῖον ἀφικνεῖσθαι δεῦρο, χἄν μὴ ἀχούωμεν, ὥς φασι,
διὰ συντροφίαν: ὥστε xai τὴν ἰσχὺν τῆς βίας αὐτοῦ ἀμήχανον εἶναι, ὡς 45
5 πᾶντα ἂν διαφϑεῖραι τὰ τῇδε. ἀλλ᾽ εὐλόγως, φησίν, οὔτε ἀχούομεν 210»
οὔτε πάσχοντα φαίνεται τὰ τῇδε σώματα βίαιον οὐθὲν πάϑος
διὰ τὸ μὴ ψοφεῖν. εἰ γὰρ ἐψόφει, xal ἀχούειν ἦν ἀνάγχη καὶ διαφϑεί-
ρεσϑαι τὰ τῇδε, εἰ δὲ μηδὲν τούτων γίνεται, δῆλον, ὅτι οὐ ψοφεῖ ἐχεῖνα. 5
τὸ δὲ αἴτιον, φησί, τοῦ μὴ ψοφεῖν τὰ ἄστρα χινούμενα δῆλον γενόμενον
10 ἅμα xal μαρτύριον τῶν εἰρημένων ἣμῖν λόγων ἐστίν, ὥς εἰσιν
ἀληϑεῖς. ἐλέγομεν δέ, ὅτι οὐ χινεῖται xal αὑτὰ τὰ ἄστρα’ τὸ γὰρ
ἀπορηϑέν, διὰ τί οὐχ ἀχούομεν, καὶ τὸ ποιῆσαν τοὺς [[υϑαγορείους
φάναι γίνεσϑαι συμφωνίας τῶν ἐν οὐρανῷ χινουμένων ἣμῖν ἐστι 10
τεχμήριον τοῦ μὴ χαϑ' αὑτὰ χινεῖσθαι τὰ ἄστρα. εἰ γὰρ χινεῖται μέν,
15 xal τοῦτο τοὺς [Πυϑαγορείους ἐποίησε συμφωνίας φάναι τῶν χινουμένων,
u* ἀχούομεν δὲ ψόφου, δῆλον, ὅτι οὐ xaÜ' αὑτὰ χινεῖται: ὅσα μὲν γὰρ
xal) αὑτὰ φέρεται, ποιεῖ ψόφον πλήττοντα, ὅσα δὲ χατὰ συμβεβηχὸς τῷ 15
ἐν τῷ φερομένῳ εἶναι 7j μέρη τοῦ φερομένου, καθάπερ ἐν τῷ πλοίῳ τὰ
μόρια, ταῦτα οὐχ οἷόν τε ψοφεῖν, xdv ψοφῇ τὸ πλοῖον δι᾽ ὕδατος ἱσταμένου
20 ἣ ἀντιχινουμένου χινούμενον. ἀλλ᾽ οὐδὲ αὐτὸ τὸ πλοῖον, εἰ χατὰ ῥοῦν
φέροιτο, ψοφεῖ’ ὡς γὰρ μόριόν πως xal ὡς ἐν ἀγγείῳ γίνεται τῷ ὕδατι 90
τοῦ ποταμοῦ ἢ ναῦς. λέγει δὲ xal ἐν τῇ Φυσιχῇ ἀχροάσει, ὅτι ὡς μὲν
ἐν. τόπῳ ἣ ναῦς ἐν τῷ τοῦ ὅλου ποταμοῦ τόπῳ ἐστί: χαὶ γὰρ τῶν ἐν
ἀγγείῳ τόπος οὗτος, ὃς xal τοῦ ἀγγείου ἐστίν: ὡς δὲ ἐν ἀγγείῳ τῷ τοῦ
35 ποταμοῦ ὕδατι. ἐναργῶς δὲ xal χαριέντως τὴν ἀπορίαν εἰς τὰ μέρη τοῦ 90
πλοίου καὶ τὸ πλοῖον μεταγαγὼν ἐπήγαγε τὸ ὁὲ ἐν μὴ φερομένῳ φερό-
pevov ποιεῖ ψόφον, ὡς ἢ ναῦς διὰ τοῦ ἐστηχότος ὕδατος T| τὸ OU ἀέρος
ἐστηχότος φερόμενον: τὸ ὃὲ συνημμένον τῷ φερημένῳ, ὅπερ συνεγὲς
χαλεῖ, οἷον ὃ ἱστὸς ἐν τῇ νηὶ ἢ τὸ ὕδωρ ἐν τῷ χεράμῳ ἣ τὸ πλοῖον ἐν 30
30 τῷ ῥέοντι ποταμῷ, xal μὴ χαϑ' αὑτὸ πλῆττον ἀδύνατον ψοφεῖν. ὥστε
ἐνταῦϑα, φησί, λεχτέον xatà τὸν δεύτερον τῶν ὑποϑετιχῶν τὸν διὰ
τριῶν χαλούμενον τρόπον, ὡς, εἴπερ ἐφέροντο τὰ σώματα τῶν ἀστέ-
ρων εἴτε ἐν dépoc πλήϑει χεχυμένῳ μέχρι τῶν ἀνωτάτω εἴτε 85
πυρός" toüto γὰρ μᾶλλον ἀχολουϑότερον Ooxst διὰ τὸ ἐπιπολάζειν τῷ

] ἀστέρων Ab: ἀστεριῶν καὶ D: ἀστέρων xal EFc ὦ ἀχούσωμεν Α 9 τὰ τῇδε
DEb: τὰ τῇδε σώματα AFe οὔτ᾽ ς 6 τῇδε om. c οὐδὲν c 1 cl
ACFb: εἰ μὲν DE 12 [[υϑαγορείου A 18 φερομένῳ] φαινομένῳ A μέρος Fc
φερομένου] φαινομένου A πλοίῳ] corr. ex πλείω E? 19 μόρια αὐτοῦ Fc
ἀνθισταμένου Fc 20 ἀντιχειμένου A ἀλλ᾽ om. Fc 2] ἀγχείῳ E: corr. E?
22 Φυσιχῇ] Δ 4. 212316 sq. 23 ἐστίν E, v eras. 24 ἀγχείῳ E ὃς] ὡς A
ἀγχείου E: corr. E? ἀγχείῳ E: corr. E? 25 ἀπόρειαν E, sed corr. 26 ἐπήγα-
γεν E: corr. E? 9 c 28 ἑστηκότως A: corr. A? 90 ὥστ᾽ c 91 τὸν
(pr) CDEF: τὸ A τὸν (4}1.}} corr. ex τῶν E?: om. € 32 ἐφέρετο c

33 εἴτε (pr.)] ὥστε E: εἴτ᾽ c 94 τῷ CDEF: τῷ ἐν Ab

SIMPLICI! IN L. DE CAELO II9 (Arist. p. 290530] 461

ἀέρι τὸ xüp* ἀναγχαῖον ποιεῖν ὑπερφυᾶ τῷ μεγέϑει τὸν ψόφον, 2102
εἰ δὲ γένοιτο ὁ ψόφος, ἀναγχαῖον δεῦρο ἀφιχνεῖσθαι αὐτὸν xal διαχναίειν
τὰ τῇδε. εἰ οὖν μὴ φαίνεται συμβαῖνον τὸ ἐξ ἀνάγχης ἄν ἀχολουϑῆσον τῷ 40
χινεῖσϑαι τοὺς ἀστέρας xal! ἑαυτοὺς τὸ δεῦρό τε ἀφιχνεῖσϑαι τὸν ψόφον xol
5 διαχναίειν τὰ τῇδε, δῆλον, ὅτι ψεῦδος ἄν εἴη τὸ ἡγούμενον: ὥστε οὐχ ἄν xat"
αὑτοὺς οἱ ἀστέρες χινοῖντο οὔτε xal δρμὴν οἰχείαν, ὡς τὰ ἔμψυχα, οὔτε βίᾳ
ῥιπτούμενα ὑπό τινος 7| ὠϑούμενα ἣ ἑλχόμενα. τοῦτο δέ, φησί, γέγονεν 45
ὥσπερ τὸ μέλλον προνοούσης καὶ προαναλογισαμένης τῆς φύσεως,
ὅτι μὴ τοῦτον [τὸν τρόπον χινουμένων τῶν ἀστέρων, ὥσπερ νῦν χι- 210»
[0 νοῦνται ἐν τοῖς οὐρανίοις σώμασι συγχινούμενοι, ἀλλὰ χαϑ᾽ αὑτοὺς χινουμέ-
γων, οὐϑὲν ἄν ἦν τῶν περὶ τὸν δεῦρο τόπον ὁμοίως ἔχον, ὡς νῦν
ἔχει, πάντων ὑπὸ τοῦ ψόφου xal τοῦ ῥοίζου τῆς χινήσεως διαφϑαρέντων. 6
Καλῶς δὲ ἐν τούτοις ὁ ᾿Αλέξανδρος ἐφιστάνει, ὅτι τὸ νῦν εἰρημένον
δειχτιχόν ἐστι τοῦ εὐλόγως μηδὲ τὰς σφαίρας αὐτὰς χινουμένας ἦχον ποιεῖν"
15 οὐδὲν γὰρ διαιροῦσι σῶμα τῇ χινήσει μένον αὐτό, δὶ οὗ χινεῖται: οὐδὲ
γὰρ ἔστι τι σῶμα τοιοῦτον Bxei* ἀλλ᾽ αὐταὶ χινοῦνται ἐν ἑαυταῖς, ὡς 10
πολλαχοῦ 6 ᾿Αριστοτέλης εἶπεν, ἁπτόμεναι ἀλλήλων χατὰ τὴν ἐπιφάνειαν
μηδενὸς μεσιτεύοντος ἄλλου σώματος οὐχ ἔχοντος τοῦ σώματος αὐτῶν
ἀντιτυπίαν ἢ τραχύτητά τινα T, ὅλως ἐξοχήν. δεύτερον δὲ ἐφιστάνει xal
0 τούτῳ χαλῶς, ὅτι ἐχ τῶν ἐνθάδε λεγομένων δῆλός ἐστιν ὁ ᾿Αριστοτέλης 15
πρόνοιαν ἐναργῶς καὶ τῶν ἐνταῦϑα ἡγούμενος: τὴν γὰρ φύσιν φησὶ προ-
νοουμένην τῶν τῇδε ποιεῖσθαι τὰς σφαίρας χινουμένας, ἀλλ' οὐ τὰ ἄστρα"
τὸ γὰρ ποιοῦν αἴτιον τοῦτο καὶ προνοεῖ. δῆλον δέ, ὅτι φύσιν νῦν τὸν ϑεὸν
χαλεῖ ὁ ᾿Δριστοτέλης’ ἣ γὰρ χυρίως παρ αὐτοῦ λεγομένη φύσις ἢ ἀρχὴ 90
25 χινήσεως xal ἠρεμίας, ἐν ᾧ ἔστιν, οὐ μόνον προνοεῖν οὐχ ἰσχύει, ἀλλ᾽
οὐδὲ νοεῖν ἣ γινώσχειν ὅλως πέφυχεν οὐδὲ αἰσϑαάνεσϑαι ἐν τοῖς ἀναισϑήτοις
σώμασι πρώτως ἐμπεφυχυῖα.
Ἐφεξῆς δὲ ὃ ᾿Αλέξανδρος xal Or οἰχείου ἐπιχειρήματος πειρᾶται δειχ-
νύναι προσεχέστερον, ὅτι οὐ χινεῖται τὰ ἄστρα xaÜ αὑτὰ τῶν σφαιρῶν 50
30 μενουσῶν. εἰ γὰρ κινεῖται, φησίν, οὕτως, ἤτοι ἐν τῷ βάϑει τῶν σφαιρῶν
ὄντα χινεῖται ἣ ἐν τῇ ἐπιφανείᾳ: ἀλλ᾽ εἰ ἐν τῷ βάϑει, ἣ δὶ αὐτοῦ τοῦ
οὐρανίου σώματος χινεῖται διαιροῦντα τὸ ἐπιπροσϑοῦν αὐτοῦ T) δι ἄλλου

1 ἀέρει E, sed corr. 2 γίνοιτο DFc ὃ εἰ --- τῇδε (5) EF: om. ADb: ha-
buit C ἀνάγκης] mut. in ἀνάγγης E? ἀκολουϑῆσον CE: ἀχολουϑήσῃ Fc

τῷ CF: τὸ E 4 ἑαυτοὺς CF: αὑτοὺς E 9 διαχνέειν E: corr. E?

B ἑαυτοὺς Fc 10 ἐν om. Fc 11 ante οὐθὲν del. xai E? οὐδὲν c

τῶν δεῦρο τόπων DE ἔχων E: corr. E? 12 τῶν ῥοίζων DE 15 χινοῦν-
rac D 16 αὐταὶ Fb: αὗται ADE 17 πολλαχῇ Ἐς 19 ἀντιτυπίας Fc

20 τοῦτο D δῆλόν A 28 ποιεῖν e corr. D! δέ om. Fc 24 αὐτοῦ Ab:
αὐτῶν DEF: αὐτῷ E? 25 ἔστιν, οὐ] ἔστι xai D 21 πρώτως) πρῶ Α:
για b 28 οἰκείων ἐπιχειρημάτων Fc 29 οὐ] suprascr. D! 31 αὐτοῦ]
"Orr. ex ἑαυτοῦ E? 32 διαιροῦντος Fc ἐπιπροσϑοῦν] -o9- e corr. D!

τὗτοῦ scripsi: αὐτῷ ADEFec: om. b
30*

468 SIMPLICII IN L. DE CAELO II 9 [Arist. p. 390} 80]

Ἱενητοῦ τινος σώματος ὄντος ἐχεῖ ἢ διὰ χενοῦ τοῦ ἐνυπάρχοντος. ἀλλὰ 210b
χενὸν μὲν οὔτε ἀλλαχοῦ οὔτε πολλῷ μᾶλλον ἐν τῷ οὐρανῷ δυνατὸν εἶναι" 80
dÀX οὐδὲ ἄλλο τι σῶμα φϑαρτόν ἐστιν ἐν τῷ ϑείῳ xal ἀιδίῳ σώματι"
παρὰ φύσιν γὰρ Gv εἴη: εἰ οὖν δ αὐτοῦ τοῦ οὐρανίου σώματος χινεῖται

5 τέμνον αὐτό, τὸ δὲ μετὰ τὴν τομὴν συγχεῖται πάλιν, παϑητόν τε dy εἴη τὸ 35
σῶμα διαιρούμενον xal μέντοι xal ὑγρόν: αὔτη γὰρ ὑγροῦ φύσις. εἰ οὖν
τὸ ὑγρὸν ξηρῷ ἐναντίον, ἢ δὲ αὐτὴ ὕλη τῶν ἐναντίων, δυνήσεται αὐτὴ xal
τὸ ξηρὸν δέξασϑαι. εἰ δὲ τοῦτο, οὐχ ἀΐδιον οὐδὲ ἄφϑαρτον τῇ αὐτοῦ 40
φύσει τὸ οὐράνιηον σῶμα. εἰ δὲ ἐπιχείμενα ἐν τῇ ἐπιφανείᾳ τῶν οἰχείων

10 σφαιρῶν xal ἐξέχοντα χινεῖται, τῶν παραχειμένων τὸ ἐπιπροσϑοῦν ἀεὶ
διαιρεῖ 7| φϑαρτόν τι σῶμα ἣ οὐράνιον ἣ διὰ χενοῦ χωρεῖ, xal πάλιν ot
αὐτοὶ λόγοι βηϑήσονται" εἰ δὲ εἴη ἄλλο τι ἐχεῖ σῶμα, οὐχ ἔσται σφαιρι- 45
χὸν ἔτι xal) αὑτὸ τὸ ϑεῖον σῶμα οὐδέ, ὡς αὐτὸς ἔφη, πρὸς ἀχρίβειαν
ἔντορνον.

15 Δῆλον δέ ἐστιν, ὅτι xoi τὰ ὁπὸ | τοῦ ᾿Αλεξάνδρου λεγόμενα πρὸς ?lls
τοὺς λέγοντας αὐτὰ χαϑ' αὑτὰ τὰ ἄστρα μεταβατιχὰ χινεῖσϑαι τὴν ὑπάντησιν
ποιεῖται, καὶ οὐδὲν τῶν []λάτωνος ἐνοχλοῦσι λόγων τῶν λεγόντων xal τοὺς
ἀστέρας ὁμοίως ταῖς ὅλαις σφαίραις περὶ τὰ ἑαυτῶν χέντρα χυχλιχῶς 5
περιφέρεσθαι: οὔτε γὰρ μετὰ τῶν σφαιρῶν xal ἐν ταῖς σφαίραις περιφε-

20 ρόμενοι ψοφήσουσιν οὔτε ἐν ἑαυτοῖς χινούμενοι ὥσπερ αἱ σφαῖραι" οὐδὲ
γὰρ αἱ σφαῖραι ψοφοῦσι xav αὐτούς. οἱ δὲ [Πυϑαγόρειοι ἐναρμόνιον ἦχον
ἀπὸ τῆς τῶν οὐρανίων σωμάτων χινήσεως ἔλεγον ἀποτελεῖσθαι xal ἐχ τῆς
τῶν ἀποστημάτων αὐτῶν ἀναλογίας μετ᾽ ἐπιστήμης συνελογίζοντο, εἴπερ οὐ
μόνην ᾿Ηλίου xal Σελήνης καὶ ᾿Αφροδίτης xai! Ἑρμοῦ, ἀλλὰ καὶ τῶν ἄλλων

25 ἀστέρων οἱ λόγοι τῶν ἀποστημάτων ὑπ αὐτῶν χατελήφϑησαν.

'H μέντοι τοῦ μὴ ἀχοηύειν ἡμᾶς ἀποδοϑεῖσα αἰτία ἢ διὰ συντρηφίαν 15
χαὶ συνήϊειαν λέγουσα ϑαυμάξω εἰ τοῖς Πυϑαγορείοις ἐπιπρέπει τὸν [Πυδα-

τόραν ἱστοροῦσιν ἀχοῦσαί ποτε τῆς τοιχύτης ἁρμονίας" χαΐτοι xal ἐχείνῳ
σύντροφος ἣν. ὥσπερ τοῖς ἄλλοις ἀνθρώποις. μήποτε οὖν χατὰ τὴν τῶν

] ἐνυπάρχοντος Ab: ἐκεῖ ὑπάρχοντος DFe, e corr. E 2 δυνατὸν εἶναι ἐν τῷ οὐ-
ραν A 4 γὰρ om. A 9 ποϑητόν D 6 σῶμα Ab: ϑεῖον σῶμα DEFc

4 τὸ ὑγρὸν AFb: τῷ ὑγρῷ DE ξηρᾷ A?b: ξηρὸν ADE: τῷ ξηρῷ Fe ἡ} mut.
in εἰ A αὐτὴ (pr)] αὕτη ἃ αὐτὴ (alt. Ah: ἡ αὐτὴ DEFe; fort. αὕτη

8 τοῦτο] τὸ A αὐτοῦ AD IO χαὶ] suprascr. D! ἐξέχονται D ἀεὶ] ἣ
ἀεὶ Α: 7 ἀεὶ F 11 7| ((6γ1.})] χαὶ A 12 ἄλλο τι Ab: τι ἄλλο DFe et corr. ex «t
ἄλλω EK ἔσται] corr. ex ἔστε E? 15 τοῦ AActdvópoo Ab: τοῦ ᾿λριστοτέλους xal τὰ
ὑπὸ τοῦ ᾿Δλεξάνδρου D et omisso τὰ EFe 16 μεταβατιχὰ Ab: μεταβατιχῶς DEFc
11 οὐδὲν] neque b τῶν AE: τὸν DE?Fbe λόγων τῶν λεγόντων A: λόγον τὸν
λέγοντα DEFhe 18 ὅλαις Ab, e corr. EF: ἄλλαις DEc 13 οὔτε] οὐ Fe

21 ψοφοῦσι] κινοῦσι A χατ αὐτοὺς DEF: «240 αὑτοὺς AKE?b οἱ --- ἀποτελεῖ-
σϑαι (22)] his E lemmate interposito: corr. E* 749v] corr. ex εἶχον A 24 ἄλλων)
d) extr. paz. À 25 ὑπ] ἀπ A 27 λέγουσα DEb: λέγω A: om. Fc
ϑαυμάξω εἰ] corr. ex ϑαυμάζων E? ἐπιπρέπει Α et -t- e corr. E: ἐπιτρέπει D, comp.

FK: ἐπιτρέποιτο E?: concederetur b 2S8 ἀχούσας A

SIMPLICII IN L. DE CAELO II 9 (Arist. p. 290080] 469

ἀνδρῶν φιλοσοφίαν λυτέον τὴν ἔνστασιν λέγοντα, ὅτι οὐ πάντα ἀλλήλοις 2115
ἐστὶ σύμμετρα, οὐδὲ πᾶν παντί ἐστιν αἰσϑητὸν οὐδὲ παρ᾽ uiv: δηλοῦσι δὲ 1
oí χύνες ὀσφραινόμενοι τῶν ζῴων πόρρωϑεν, ὧν οἱ ἄνϑρωποι οὐχ ὀσφραί-
νονται. πόσῳ δὴ μᾶλλον ἐπὶ τῶν τοσοῦτον τῇ φύσει διεστηχότων, ὅσον
5 τὰ ἄφϑαρτα τῶν φϑαρτῶν xal τὰ οὐράνια τῶν ἐπιγείων, ἀληϑὲς εἰπεῖν, 25
ὅτι ὁ τῶν ϑείων σωμάτων ἦχος ταῖς ἐπιχήροις ἀχηαῖς οὐχ ἔστιν ἀχουστός.
εἰ δέ τις χαὶ τοῦτο τὸ σῶμα τὸ ἐπίχηρον ἐξηρτημένος τὸ αὐτοειδὲς αὐτοῦ
xal οὐράνιον ὄχημα χαὶ τὰς ἐν αὐτῷ αἰσϑήσεις χεχαϑαρμένας σχοίη T δὲ
εὐμοιρίαν ἣ δ εὐζωίαν ἣ πρὸς τούτοις διὰ ἱερατιχὴν τελεσιουργίαν, οὗτος 80
10 dv ἴδοι τὰ τοῖς ἄλλοις ἀόρατα xal ἀχούσοι τῶν τοῖς ἄλλοις μὴ ἀχουομένων,
ὥσπερ ὁ [[υϑαγόρας ἱστόρηται. ϑείων δὲ xal ἀύλων σωμάτων xdv εἰ
γίνηταί τις ψόφος, οὔτε πληχτιχὸς οὔτε ἀποχναίων γίνεται, ἀλλὰ τῶν γενε-
σιουργῶν ἤχων διεγείρει τὰς δυνάμεις xai τὰς ἐνεργείας xal τὴν σύστοιχον 86
αἴσϑησιν τελειοῖ: xal ἀναλογίαν μὲν ἔχει τινὰ πρὸς τὸν ψόφον τὸν συνε-
15 δρεύοντα τῇ χινήσει τῶν ἐπιχήρων σωμάτων, ἐνέργεια δέ τίς ἐστι τῆς
ἐχείνων χινήσεως ἀπαϑὴς τοῦ ψόφου παρ᾽ ἡμῖν γινομένου διὰ τὴν ἠχητιχὴν
τοῦ ἀέρος φύσιν: εἰ οὖν ἐχεὶ ἀὴρ παϑητιχὸς οὐχ ἔστι, δῆλον, ὅτι οὐδὲ 40
ψόφος ἄν εἴη. ἀλλ᾽ ἔοιχεν ὁ Πυϑαγόρας οὕτω λέγεσϑαι τῆς ἁρμονίας
ἐχείνης ἀχούειν, ὡς εἰ xal τοὺς ἐν τοῖς ἀριϑμοῖς ἁρμονιχηοὺς λόγους ἐννοῶν
80 χαὶ τὸ ἐν αὐτοῖς ἀχουστὸν ἀχούειν ἔλεγε τῆς ἁρμονίας.
᾿Απορήσοι δὲ ἄν τις εἰχότως, διὰ τί αὐτὰ μὲν τὰ ἄστρα ταῖς δρατιχαῖς 4
ἡμῶν αἰσθήσεσιν ὁρᾶται, ὃ δὲ ἦχος αὐτῶν ταῖς ἀχοαῖς ἡμῶν οὐχ ἀχούεται.
xai ῥητέον, ὅτι οὐδὲ τὰ | ἄστρα αὐτὰ ὁρῶμεν: οὐδὲ γὰρ τὰ μεγέϑη 2110
αὐτῶν οὔτε τὰ σχήματα οὔτε τὰ ὑπεραίροντα χάλλη, ἀλλ᾽ οὐδὲ τὴν χί-
25 νησιν, δὲ ἣν 6 ψόφος, ἀλλ᾽ οἷον ἔχλαμψίν τινα αὐτῶν ὁρῶμεν τοιαύτην,
οἷον καὶ τὸ τοῦ ἡλίου περὶ γῆν φῶς, οὐχ αὐτὸς ὁ ἥλιος ὁρᾶται. τάχα δὲ ὃ
οὐχ ἄν εἴη ϑαυμαστὸν τὴν μὲν ὀπτιχὴν αἴσϑησιν ἅτε ἀυλοτέραν xal xac
ἐνέργειαν μᾶλλον ἱσταμένην ἥπερ xatà πάϑος xal πολὺ τῶν ἄλλων ὑπερέ-
χουσαν τῆς αἴγλης καὶ ἐχλάμψεως τῶν οὐρανίων ἀξιοῦσϑαι, τὰς δὲ ἄλλας
30 αἰσϑήσεις μηδὲ πρὸς ταύτας ἐπιτηδείως ἔχειν.
᾿Αλλὰ τούτων μὲν xal τῶν τοιούτων εἴ τις ἄλλας πιϑανωτέρας αἰτίας 10
ἀποδιδοίη, φίλος ὦν, ἀλλ᾽ οὐχ ἐχϑρὸς χρατεῖ. χρὴ oi pos ἐχεῖνο παρα-

—

2 παντὸς A οὐδὲ (alt.)) corr. ex οὐ E? 4 τοσοῦτον A?b: comp. F: τοσούτων AE:

-1togo0t D τῇ] τῶν A ὅσῳ Fe 7 ἐξηρτημένος] mut. in ἐξηρτημένον E?

«αὐτοειδὲς scripsi: autoideale b: αὐγοειδὲς ADEFe ἑαυτοῦ D 8 ἐν αὐτῷ] E αὐτῷ

Ji: ἑαυτῷ Ε΄, sed rursus corr. Égyot A 9 εὐμοιρίαν) εὐνουρίαν E: εὐχληρίαν
RE: 10 ἀκούσαι c μὴ om. A 12. γένηται D τῶν Α: τῶν τε
JE OEFe 13 διαγείρει A 18 οὕτως c 19 4xobetv ἐκείνης Fe
*- €. om. Fbc ἐννυῶν A 2] ἀπορήσοι DEF: ἀπορήσῃ A: ἀπορήσαι e 23 ῥη-
X—mívy Ab: ῥητέον ἴσως DEFc tà ἄστρα αὐτὰ] mut. in τὴν ἄστρων Ια οὐδὲ —
Ὁ» antpaípovra (24)] mg. E? οὐδὲ] οὔτε E γὰρ om. A 24 ὑπερέχοντα E

"— cx) A 29 τοιαύτην] -ἣν e corr. E? 26 τὸ τοῦ scripsi: τὸ A: τοῦ DEFe

27 ἅτε) οὔτε A 29 ἐλλάμψεως A 92 χρατεῖ] -εἶ e corr. D!

410 SIMPLICII IN L. DE CAELO 119. 10 (Arist. p. 290030. 2912929]

δραμεῖν, πῶς αἵ βρονταὶ τοὺς λίϑους xai τὰ χαρτερώτατα τῶν σωμάτων 3110
διαρρηγνύουσι. διχῶς τοίνυν γινομένης τῆς βροντῆς 7| κατὰ ῥῆξιν ἀϑρόαν
παχυτέρων νεφῶν ἣ χατὰ συγχρουσμόν, xal ἑκάτερον τῶν τρόπων πνεῦμα 1Ὁ
βιαίως ἀπ’ ἐχείνων ἐχδίδοται τῶν νεφῶν" τοῦτο οὖν μετὰ ῥηίζου xal βίας
5 φερόμενον διίστησι τὰ προσπίπτοντα. ὅσην δὲ δύναμιν ἔχει τὰ πνεύματα
βιαίως κινούμενα, xal οἱ ἄνεμοι δηλοῦσι xal οἱ σεισμοὶ xal αἱ τῆς ϑαλάσσης
ἀμπώτεις τε καὶ ἐπικχλύσεις. 30
Συμπεραινόμενος δὲ ὁ ᾿Αριστοτέλης τὰ περὶ τῶν ἄστρων εἰρημένα, ὅτι
τε σφαιροειδῆ, φησίν, εἴρηται" τοῦτο δὲ xai μετ᾽ ὀλίγον ἀχριβέστερον
10 ἀποδείξει: xal ὅτι οὐ χινεῖται δι᾿ ἑαυτῶν, τὴν μεταβατιχὴν δηλονότι
ταύτην χίνησιν τὴν ὁρωμένην, περὶ ἧς ἀποδειχνὸς διετέλεσε. χαὶ δῆλον
ἐντεῦϑεν, ὅτι xal τὸ μὴ ψοφεῖν xal ὡς xaÜ' αὑτὸ τοῖς προχειμένοις οἰχεῖον 25
ὑπάρχον ἀπέδειξε καὶ μέντοι ὡς xal ἐχ τούτου τὸ μὴ χινεῖσϑαι συλλογι-
ζόμενος. συνήργησε δὲ αὐτῷ πρὸς τὸ ἀπὸ τοῦ μὴ ψοφεῖν τὸ μὴ χινεῖσϑαι
15 συναγαγεῖν τὸ τοὺς [Πυϑαγορείους, ὥς φησιν, ἣ οὐχ οἷδα τίνας. οὐ γὰρ
σαφῶς τοῦτο περὶ τῶν [Πυϑαγορείων λέγει’ δοχεῖν ἀναγχαῖον εἶναι τηλι- 30
χούτων σωμάτων φερομένων γίνεσϑαι ψόφον" εἰ οὖν χινούμενα ἀνάγχη
ψοφεῖν, ἐὰν μὴ dodi, οὐδὲ χινεῖται. δῆλον δέ, ὅτι ὡς ἐχείνοις ἀχόλουϑον
ἐπῆχται τοῦτο τοῖς λέγουσι χινούμενα αὐτὰ ψοφεῖν" εἰ μέντοι μήτε μετα-
20 βατικήν τις αὐτὰ χίνησιν λέγοι χινεῖσθαι μήτε διὰ σωμάτων ψοφητιχῶν, 80
οὐχέτι ἀληϑὲς εἰπεῖν, εἰ μὴ ψοφεῖ, μηδὲ χινεῖσϑαι: καὶ γὰρ τὰς σφαίρας
ὃ ᾿Αριστοτέλης χινεῖσϑαι λέγων οὐ φησὶ ψοφεῖν οὐδὲ τὸ μὴ ψοφεῖν αὐτὰς
τεχμήριον τοῦ μὴ χινεῖσϑαι ποιεῖται διὰ τὸ ἐν αὑταῖς ἀλλὰ μὴ δι᾿ ἄλλου
σώματος μεταβατιχῶς χινεῖσϑαι. χαὶ οἱ ἀστέρες τοίνυν, εἰ ἐν αὑτοῖς ὁμοίως 40
"Ὁ ταῖς σφαίραις χινοῖντο, οὐχ ἀναγκάζονται ψοφεῖν οὐδέ, εἰ μὴ ψοφοῦσιν, ἤδη
Quà τοῦτο οὐδὲ χινοῦνται.

p.291a329 Περὶ δὲ τῆς τάξεως αὐτῶν ἕως τοῦ ὥσπερ xat ὀειχνύ- 213
ουσιν οἱ μαϑηματιχοί.

Tq περὶ τῶν οὐρανίων λέγοντι ἀναγχαῖον ἣν καὶ περὶ τῆς κατὰ τὴν

30 θέσιν τάξεως τῶν τε σφαιρῶν xal τῶν ἀστέρων εἰπεῖν, τίνα μὲν πρότερα 5
χαὶ τῇ ἀπλανεῖ προσεχέστερα, τίνα δὲ ὕστερα χαὶ περιγειότερα, χαὶ ἔτι
μέντοι πῶς ἔχει πρὸς ἀλληλα τοῖς ἀποστήμασι τοῖς ὡς πρὸς τὴν γῆν παρα-

2 γενομένης c 4 οὖν] μὲν οὖν Fe 1 ἀμπώτεις τε] ἀμπότητες A 8 δὲ
om. E Ü τε om. c σφαιροειδῇ} -ἢ e corr. E 10 ἑαυτῶν A: αὐτῶν DE:
αὑτῶν E*e 11 χίνησιν om. DE διετέλεσεν E: corr. E? 12 μὴ] μηδὲ E

προχειμένοις Ab: προειρημένοις DEF« 16 [Πυϑαγορίων A δοχεῖν Ab: comp. D:
δοκεῖ EF 19 λέγουσιν D χινούμενα om. D 20 τις om. Fe 21 ψοφῇ A

22 λέγει A 23 αὑταῖς E^: αὐταῖς ADE : ἑαυταῖς Fc 24 αὑτοῖς] αὑτοῖς A: ἕαυ-
τοῖς DEFe 25 χινοῖν E: corr. E? οὐδὲ A: οὔτε DEF 20 ἕως τοῦ]
omnia verba Arist. hab. D ὥσπερ] x:À. om. E 90 τάξεως] τάξεως αὐτῶν ἕως
τοῦ Α e lin. 27 petita 90. τε] suprascr. D! πρώτερα À: corr. A* 3l xal

(pr.) om. DE

SIMPLICII IN L. DE CAELO II 10 (Arist. p. 291329] 411

βαλλομένοις, ἐξ ὧν xal oi τῶν μεγεϑῶν λόγοι χαταλαμβάνονται. ταῦτα 212a
οὖν, φησίν, x τῶν περὶ ἀστρολογίαν ϑεωρείσϑω" καὶ γὰρ ἐχεῖ περὲ 10
τῆς τάξεως τῶν πλανωμένων xal περὶ μεγεϑῶν xal ἀποστημάτων ἀποδέ-
δειχται ᾿Αναξιμάνδρου πρώτου τὸν περὶ μεγεϑῶν xal ἀποστημάτων λόγον
5 εὑρηχότος, ὡς Εὔδημος ἱστορεῖ τὴν τῆς ϑέσεως ταξιν εἰς τοὺς Πυϑαγορείους
πρώτους ἀναφέρων. τὰ δὲ μεγέϑη xal τὰ ἀποστήματα ᾿ Πλίου καὶ Σελήνης 15
μέχρι νῦν ἔγνωσται ἀπὸ τῶν ἐχλείψεων τὴν ἀφορμὴν τῆς χαταλήψεως
λαβόντα, xal εἰχὸς ἦν ταῦτα xal τὸν ᾿Αναξίμανδρον εὑρηκέναι, καὶ ᾿ Βρμοῦ
δὲ xal ᾿Αφροδίτης ἀπὸ τῆς πρὸς τούτους μεταπαραβολῇς, ὦνπερ τὰ μεγέϑη
10 xal τὰ ἀποστήματα ὑπὸ τῶν μετὰ ᾿Αριστοτέλην πλέον ἠχριβώϑη καὶ so
τελεώτατα γε ὑπὸ τῶν περὶ Ἵππαρχον xal ᾿Αρίσταρχον xai [|τολεμαῖον.
χατὰ δὲ τὴν τῶν ἀποστημάτων, φησίν, ἀναλογίαν συμβαίνει γίνεσθαι τὰς
χινήσεις διὰ τὸ ϑᾶττον μὲν χινεῖσϑαι τὰ περιγειότερα, ὥσπερ τὴν Σελήνην,
βραδύτερον ὃὲ τὰ πορρωτέρω χατὰ τὴν ἀναλογίαν τῶν ἀποστημάτων. τοῦτο $3
15 τοίνυν οἰχείως ἐπαχϑὲν τῷ περὶ τῆς τάξεως xal τῶν ἀποστημάτων λύγῳ
ἀπορίαν ἐχίνει δικαίως, διὰ τί θᾶττον χινεῖται τὰ περὶ τὴν γῆν, βραδύτερον
δὲ τὰ ἀνωτέρω xal μᾶλλον τῇ ἀπλανεῖ πλησιάζοντα, ὥσπερ 6 τοῦ Κρόνου
διὰ τριάχοντα ἐτῶν ἀποχαϑιστάμενος τῆς Σελήνης διὰ μηνὸς περιιούσης. 80
xai f, ἀπορία διχόϑεν ἄν ὁρμηϑείη ἀπό τε τοῦ μεγέϑους: τὸ γὰρ μεῖζον
20 σῶμα ϑᾶττον φέρεται τὴν οἰχείαν φοράν, ὡς αὐτὸς εἶπεν 6 ᾿Δριστοτέλης,
μεῖζον δὲ ἀεὶ τὸ περιέχον τοῦ περιεχομένου: πῶς οὖν οὐ ϑᾶττον μᾶλλον
αἱ ἐξώτεραι χατὰ λόγον τοῦ μεγέϑους καὶ τοῦ ἀποστήματος, ἀλλὰ τοὐναντίον Sb
βραδύτερον φέρονται; xai μέντοι xal ἀπὸ τῆς πρὸς τὴν ἀπλανῆ γειτνιάσεως
ἢ ἀποστάσεως ἀπορεῖν ἀνάγχη" εἰ γὰρ ταχίστην κίνησιν πασῶν τῶν σφαιρῶν
35 ἢ ἀπλανὴς χινεῖται, ἀχόλουθον τὰ προσεχέστερα αὐτῇ ϑᾶττον χινεῖσϑαι
τῶν πορρωτέρω χατὰ τὸν λόγον τῆς ἀποστάσεως, xal εἰ ἢ ἢ ἀχίνητος 40
χατὰ φύσιν ἐστί, βραδύτερα ἐχρῆν εἶναι τὰ μᾶλλον τῇ γῇ πλησιάζοντα τῶν
μᾶλλον διεστηχότων xal τοῦτο πάλιν χατὰ τὸν λόγον τῆς ἀποστάσεως.
ταύτας οὖν τὰς ἀπορίας εὐμηχάνως λύων λέγει, ὅτι τῆς ἀπλανοῦς μίαν xal 45
30 ταχίστην κίνησιν τὴν ἀπ᾿ ἀνατολῶν χινουμένης, τῶν δὲ πλανωμένων ταύ-
τὴν τε xal τὴν ἐναντίαν, εὔλογον ἣν τὸ | μὲν ἐγγυτάτω τῆς ταχίστης ?12b
περιφορᾶς ἐν πλείστῳ χρόνῳ διιέναι τὴν ἐναντίαν αὐτῇ περιφορὰν ἅτε

2 ix] χαὶ ix A ϑεωρεῖσϑαι Fe ὃ xai (pr)] ὃ A 4 πρῶτον Α χαὶ
Om. c 9 εὑρηχότος AE?F: ηὑρηχότος D: ἠρηχότος E 6 πρῶτος A
8 χαὶ (tert.) om. c 9 δὲ om. DE τούτου À μεταπαραβολῆς) μετὰ παρα-
"
βολῆς A: παραβολῆς DEFc 10 ᾿Αριστοτέλη E, sed corr. ἠχριβω seq. ras. 2 litt. E
11 τελειότατα EFc 13 post μὲν del. καὶ E? 14 πορρώτερα Fe 15 καὶ] xaxa A
16 ixí(vet] -(- e corr. E! 11 ἀνώτερα Fe 18 ἀποκαϑιστάμενος WF: ἀποχαϑιστα-
ξένου ADE 22 ἐξώτεραι Α: ἐξωτέρω DEFc χατὰ λόγον om. E 23 βρα-
ότεραι Α φέρονται c: corr. ex φαίρονται F': φαίνονται A: φέρεται DE Ue] seq.
Tas. ὃ litt. E 25 ἀκόλουϑον Ab: ἀχόλουϑον δοχεῖ DEFc τὰ om. Fe
26 πορρωτέρω A: comp. DF: πορρώτερον E: πορρωτέρων c 21 ἐστίν E πλησιά-
ζοντα om. Α 80 τὴν] τῆς DE: corr. E? χινουμένηνῦ᾽ A 91 ἐγγύτατον c

412 SIMPLICII IN L. DE CAELO II 10 (Arist. p. 291429]

χρατούμενον ὑπ᾽ αὐτῆς xal ἀντιχοπτόμενον, τὸ δὲ πορρώτατον πάντων 2190
ἥχιστα χρατούμενον διὰ τὴν ἀπόστασιν ϑᾶττον χινεῖσϑαι τῶν ἄλλων, τὰ δὲ 6
μεταξὺ χατὰ λόγον ἤδη τῆς ἀποστάσεως, ὥσπερ xal δεικνύουσιν οἱ μαϑὴη-
ματιχοί. τί οὖν; βιαζόμεναι ὑπὸ τῆς ἀπλανοῦς αἱ πλησιάζουσα! μᾶλλον
αὐτῇ βραδύτερον χινοῦνται; καίτοι εἰ βίᾳ, πάντως xal παρὰ φύσιν: ὥστε
ἄμφω τὰς χινήσεις xal τὴν dm ἀνατολῶν, ἣν τῇ ἀπλανεῖ συμπεριφέρονται, 10
xai τὴν ἀπὸ δυσμῶν τὴν οἰχείαν αὐτῶν βίᾳ καὶ παρὰ φύσιν χινηϑήσονται.
χαλῶς δὴ πρὸς ταῦτην τὴν ἀπορίαν ὑπήντησεν ὁ ᾿Αλέξανδρος λέγων, ὅτι f,
τῆς ἀπλανηὺς ταχίστη χίνησις αἰτία μέν ἐστι τῇ τοῦ Κρόνου σφαίρᾳ τῆς
10 βραδυτέρας ἀποχαταστάσεως, οὐχ ἀχούσῃ μέντοι οὐδὲ αὐτῇ" xal γὰρ 15
προαιροῖτο ἄν xai βούλοιτο dv ταῦτα’ οὐδὲν γὰρ ἦν αὐταῖς βέλτιον οὐδὲ
αἱρετώτερον τῆς τοιαύτης διαχοσμήσεως. ἅμα οὖν χαὶ ἣ χατὰ τὸ ἀναγχαῖον
χαὶ ἢ χατὰ τὸ ἄριστον αἰτία συνδεδραμήχασιν: ἀναγχαῖον γὰρ οὐ τὸ βίαιον
μόνον: χαὶ διότι μὲν ἄριστον οὕτως ἔχειν, ἑχουσίως, διότι δὲ πλησίον τῆς 90
15 ἀντιφερομένης, ἐξ ἀνάγχης. οὐ γὰρ παρὰ φύσιν αὐταῖς αἱ ὑπ’ ἀλλήλων
χινήσεις τῷ μηδὲ εἶναί τινα χίνησιν αὐταῖς παρὰ φύσιν, ὅτι μηδὲ ἐναντίον.
οὖσαι δὲ αὐταῖς, ἃς χινοῦνται, πᾶσαι χατὰ φύσιν οὕτως ἂν εἶεν, ὡς τὰς
μὲν ἐξ αὐτῶν γίνεσϑαι, τὰς δὲ ὑπ᾽ ἀλλήλων: ὥστε xal ἐπὶ τῆς φορᾶς, 26
ἣν φέρονται τῇ ἀπλανεῖ συγχινούμεναι, τὰ αὐτὰ ῥητέον, ὅτι οὐδὲ αὔτη
90 παρὰ φύσιν αὐταῖς.

Μήποτε δὲ ἔτι μένει τὸ ἄπορον. ἔστω γὰρ μήτε βίᾳ μήτε παρὰ
φύσιν, ἀλλ᾽ ἐχουσίως χινεῖσϑαι τὰς ὑπ᾽ ἀλλήλων χινήσεις: dpa οὐχ ἔδει
πάντως χαὶ οἰχείας ἔχειν χινήσεις χατὰ φύσιν τὰς σφαίρας ἐμψύχους οὔσας 80
xal πράξεως μετεχούσας, ὡς αὐτὸς ἐρεῖ; εἰ ὃὲ δύο μέν εἰσιν αἱ χινήσεις,

[-ὁ

, N

259 ἃς χινοῦνται, Tj, τε ἀπ᾿ ἀνατολῶν xal ἢ ἀπὸ δυσμῶν, ἐπεὶ τὴν μὲν dz
ἀνατολῶν τῆς ἀπλανοῦς οὖσαν χινοῦνται" ἐχείνῃ γὰρ αὐτὴν συμπεριφέρονται"
τὴν ὃὲ ἀπὸ δυσμῶν χαὶ αὐτὴν ὑπὸ τῆς ἀπλανοῦς χρατηυμένην ἔχουσι xal 33
ἀντιχοπτομένην, τίνα dv ἔχοιεν οἰχείχν χατὰ φύσιν χίνησιν; ὥστε ὁ τοῦ
᾿Δριστοτέλους λόγος τὰς uiv ἀπορίας οὐχ ἔλυσε, πῶς ἔτι ἀληῦὲς τὸ τὸ

30 μεῖζον σῶμα ϑᾶττον φέρεσϑαι τὴν οἰχείαν φορᾶν, πῶς ὃὲ τὸ μὲν τῇ
ἀπλανεῖ γειτνιάζον τῇ ταχίστην ἐχούσῃ τὴν χίνησιν καὶ συγγενέστερον ὃη- 40
kovott πρὸς αὐτὴν ὑπάρχον" xatà γὰρ τὴν τὴς οὐσίας συγγένειαν ὁ τῶν
τόπων ἀπεδόη πλησιασμός: βραδυτέραν ἔχει τὴν χίνησιν, τὸ ὃὲ τῇ

|] ἀντιχοπτώμενον E πορρωτάτω DE 2 ὑπόστασιν DE: corr. D'E*

ἡ). ὑποστάσεως DE: corr. E? 1 διαζόμενα A 6 τῇ Om. c 8 65) corr. ex
δὲ Δ 11 ἂν (alt.) om. D αὐτῇ c 12 5] eorr. ex εἰ E? τὸ seq.
ras. ] litt. E 13 αἰτία) mut. in αἰτίαι E? 15 ἐξ ἀνάγχη:)] ἀναγκαίως Fe: corr.
mg. F 16 ἐναντίον Db: ἐναντίαν AEFe 11 αὐταῖς; πᾶσαι Fc πᾶσαι oum. Fe
τὰς} τὰ D 22 dpa — κινήεις (23)] bis E: corr. E? 25 xai om. A 25 χαὶ ---
ἀνατολῶν (26) h: om. A ἐπεὶ — ὁυσμῶν (27) om. D: mg. E? ἐπεὶ E?: cum b:
xai Fe τὴν E: ἡ Eüb J6 οὖσαν χινηῦνται AN: ἐστιν 1250 ἐχείνν͵ F:
ἐκεῖνοι Δ: μετ᾽ ἐχείνης E? ταύτην ὦ Ji ἔχουτιν ὁ 29 ἔλυσεν E: corr. E?
post πῶς add. yap EK? ἀληδὲς δὲ Fe JU περιφέρεσθαι DE ol ἀπλανεῖ)

«εἴ e corr. E! 92 ὑπάρχει A ὧν δὲ] yàp A

SIMPLICII IN L. DE CAELO II 10 [Arist. p. 291229] 413

ἀχινήτῳ γῇ προσεχὲς ϑαττονα’ ταῦτα οὖν οὐχ ἔλυσεν, ὡς οἶμαι, ἀλλὰ 212b
χλλ , ὲ , ji , 9 A A , Ἁ 3 x un,
ἄλλην αἰτίαν ἐπενόησε τὸ βίχιον οὐ τελέως ἐχφεύγουσαν. xai γὰρ τὴν ἀπ 45
ἀνατολῶν χίνησιν τῇ ἀπλανεῖ συγχινούμεναι xdy ἀλλοτρίαν ταύτην χινῶνται,
ἀλλ᾽ οὐδὲν χωλύει | ἑχουσίως αὐτὴν φέρεσϑαι, διότι xal τὴν οἰχείαν χί- 2134
5 νησιν τὴν xav οἰχείαν ὁρμὴν γινομένην ἀνεμπόδιστον ἔχουσι xal χατὰ φύσιν
προϊοῦσαν, ὡς εἰ μηδὲ συμπεριφέροιντο τῇ ἀπλανεῖ. εἰ ὃξ ἢ οἰχεία xal
e , - -Γ 9 n v
χατὰ φύσιν ὡς ἀντιχοπτηομένη xparsitat, πῶς ἀβίαστος ἔσται; εἰ μὴ ἄρα ὃ
λέγοι τις τὰς πλησιαζηούσας τῇ ἀπλανεῖ, xaÜ' ὅσην μὲν συγγενεῖς πρὸς
αὐτήν εἰσιν, οἰχείαν ἔχειν xal αὐτὰς τὴν dm ἀνατολῆς χίνησιν xal ϑᾶττον
ν,ῚΆ᾿ , 4 , - — , ^w , v
10 ἀεὶ φέρεσϑαι τὴν μείζονα ἐν τῷ αὐτῷ λόγῳ τοῦ τε μεγέϑους ὄντος xal
τοῦ τάχους τῆς χινήσεως μιᾶς οὔσης πασῶν τῶν σφαιρῶν ἐν ἑνὶ τῷ σώματι 10
τῷ οὐρανίῳ συνδέσεως, xaÜü' ὅσον δὲ τῆς ἀντιχινουμένης εἰσὶ φύσεως, αἱ
μὲν ἐπ’ ὀλίγον εἰς αὐτὴν ὑπελθοῦσαι διὰ τὸ μένειν μᾶλλον ἐν τῇ τῆς
ἀπλανοῦς ἰδιότητι τὴν μὲν ἐχείνῃ συγγενῆ χίνησιν ϑᾶττον χινοῦνται, τὴν
15 δὲ τῆς ἀντιφερομένης φύσεως βραδύτερον * * * ἅτε μηδὲ εἰλιχρινῶς πως 15
xat ἐχείνην ἱστάμεναι, ὥσπερ ἢ τῆς σελήνης σφαῖρα πορρωτέρα μὲν τῆς
ἀπλανοῦς οὐ τῷ τόπῳ μόνον, ἀλλὰ x«i τῇ οὐσίᾳ γενομένη, ἐγγυτέρα oi
τῆς ενέσεως, τὴν μὲν τῆς ἀπλανοῦς χίνησιν βραδύτερον ὡς βραχυτέρα
χινεῖται, τὴν δὲ ἀντιπεριφορὰν ϑᾶττον᾽ ὡς εἰ νοήσαις ἐν τῷ ὑπὸ σελήνην 30
20 σύστασιν οὐσίας τινὰ ἐξ ἀέρος εἰς ὕδωρ μεταβαλούσης: ἐν ταύτῃ γὰρ f,
), , ^ f£ 3^» ( — LI L] - 4 ^ —- ’ἤ͵ 1
μὲν ἐπ᾽ ὀλίγον τοῦ ἀέρος ἐξελϑοῦσα τὴν μὲν τῷ ἀέρι συγγενῇὴ χίνησιν τὴν
4 L1 ww , A ^ » — -— p w M] "CN * *
ἐπὶ τὸ ἄνω ϑάττονα τῶν μᾶλλον ἐζελϑουσῶν τοῦ ἀέρος ἔχει, τὴν Oi ἐπὶ
τὸ χάτω βραδυτέραν, xai ἐφεξῆς ἀνάλογον τῇ πρὸς τὸν ἀέρα συγγενείᾳ τὸ v»
τάχος ἔχουσι xal τὴν βραδύτητα οὐδαμοῦ Día; ἐμφαινομένης, ἀλλὰ τῆς
25 φύσεως αὐτῆς ἔχατερον ἐχούσης. αλλ᾽ ἐνταῦϊα μὲν καὶ χατὰ μεταβολὴν
χαὶ χατὰ ἐναντίωσιν ἢ τοιαύτη μῖξις τῆς οὐσίχς ὑφίσταται,
πρόηδην xat ὕφεσιν καὶ εἴδους ἐξαλλαγὴν χωρὶς ἐναντιώσεως"
ὅτι οὐκ εἰσὶν ἐναντίαι χινήσεις T τε ἀπὸ δυσμῶν $ τε dz ἀνατολῶν" διὸ
χαὶ ἅμα ἄμφω δυνατὸν ἴσως ταύτας χινεῖσϑαι τὰς χινήσεις τὸ αὐτὸ χατὰ μίαν

«AX Fc 3 ἀνατολῆς DE ἀπλανεῖ] -ei e corr. E' ut saepe { ἀλλ᾽ om.
E^«- 9 xal Fb: xai τὴν A: om. DE 9 dr] mut. iu ἐπ᾿ E?, sed rursus corr.
acc ολῶν DE?: ἀνατολὰς E 9. 10 ϑᾶττον del] corr. ex θᾶττον εἰ Ε΄: ϑάττονα
rx» 10 τε om. Fc μεγέϑους) μέσου A 11 μιᾶς οὔτης] ἑνὸς ὄντος c

“π 4] τῷ ἑνὶ Ὁ 12 συνδέσεως E: comp. D: συνδέσμῳ AF: συνδέσμου c ἀντι-
te εξνης D 14 τὴν (pr.)) eorr. ex τῇ E* συγγενεῖ E: corr. E? 15 post
τι pv desunt haec fere: at δὲ μᾶλλον ἐξελθοῦσαι τὴν μὲν τῆς ἀντιφερομένης ϑᾶττον
O*-b^wtu, τὴν δὲ τῆς ἀπλανοῦς βραδύτερον 10 σελήνην E πορρωτέρα A: πορρω-
**» 3 DEe: πορρώτερον F τῆς] e eorr. 1)! 11 γινομένη A ἐγγυτέρα Α:
"7t εἔέρω DEFc 68] corr. ex xai A? l8 βραχυτέρα ADb: ταχυτέρα E: Qpao5-

"Ow F: βραδυτέρα c 19 ὑπὸ σελήνην] ὑποϑε A 20 εἰς -- ἀέρος (21) om. A
τα ξδαλλούσης D 31 μὲν (alt) DE: μὲν ἐν AFb 23 xai] bis E, sed corr.
: βέας Korb: μιᾶς ADE Zi ἐξαλλαγῆς A ug. 3r ὅτι οὐχ ἐστιν ἐναντία ἡ τῶν
λαν τῶν χαὶ πλανομένων χίνησις A7 Z8 ἀπὸ δυσμῶν ἢ τε ἀπ᾿ ἀνατολῶν Ab: ἀπ᾽
"*tOAey χαὶ (ἡ add. Fc) ἀπὸ δυσμῶν DEFc 20 μίαν] μὲν D

414 SIMPLICII IN L. DE CAELO II 10 (Arist. p. 291229]

τινὰ φύσιν τὴν κατὰ πρόοδον ὑφισταμένην, εἴπερ λέγει τι ἀληϑὲς ἐν τοῖς 3184
ἀπορωτάτοις ὃ λόγος οὗτος: οὕτω γὰρ Tj τε τοῦ μεγέϑους πρὸς; τὸ τάχος Ss
ἀναλογία ἀπὸ τῶν ἄνω μέχρι τῶν κάτω ὡς ἐν ἑνὶ τῷ ὅλῳ διασωϑθήσεται,
xal ἢ τῶν πλανωμένων πάλιν ὡς πλανωμένων χίνησις οἰχεία xal αὐτὴ
5 οὖσα οὐχέτι χατὰ τὸ μέγεθος ἔξει τὴν τοῦ τάχους ἀναλογίαν, ἀλλὰ κατὰ
τὸ μᾶλλον T, ἧττον ἐμφαίνειν τοῦ πλανωμένου τὴν ἰδιότητα. 49
ὋὉ 6& ᾿Αλέξανδρος τὸ ταχυτέρας μὲν εἶναι τὰς μείζονας σφαίρας χατὰ
τὴν αὐτῶν φύσιν, βραδύτερον δὲ τὰς ἀνωτέρω χινεῖσθαι ὡς ὑπὸ τῆς ἀπλα-
νηῦς ἐμποδιζομένας πιστοῦται xal ix τοῦ τὰς τοῦ "Apsoc xal τοῦ ᾿Ερμοῦ,
10 ὥς φησι, σφαίρας ἀνωτέρας οὔσας, ὡς λέγει, τῆς ᾿Αφροδισιαχῇῆς xal διὰ 46
τοῦτο xai μείζονας ἰσοταχῶς ἀλλήλαις τε xal τῇ τῆς | ᾿Αφροδίτης ἀπο- 219»
χαϑίστασϑαι: οὐχέτι γὰρ ὁμοίως ἐμποδιζόμεναι ὑπὸ τῆς ἐσχάτης περιφορᾶς
αἱ ἐλάττους διὰ τὸ ἀπόστημα ἰσωταγῶς χινοῦνται ταῖς μείζοσιν αὐτῶν.
ἀλλὰ τὸ μὲν τὴν τοῦ “Ἑρμοῦ σφαῖραν ὑπὲρ τὴν ᾿Αφροδίτης εἰπεῖν ἢ γρα- ὃ
15 φιχόν ἐστι πταῖσμα ἀντὶ ᾿ΠΠλίου τὸν ᾿Ερμῆν. ἔχον 3, χατὰ τὴν τῶν παλαιῶν
εἴρηται δόξαν, xaü' ἣν xai ὁ []λάτων ἐν [Πολιτείᾳ σφαιροποιεῖ λέγων ἔχτον
μὲν ἄνωϑεν τὸν τῆς ᾿Λφροδίτης δεύτερον ὄντα λευχότητι μετὰ τὸν Δία,
ξβδομον 0£ τὸν Ἥλιον χαὶ ὀγδόην τὴν Σελήνην’ ὥστε ὑπὲρ τὴν ᾿Αφροδίτην
τετάχϑαι τὸν ᾿ρμῆν. ὅτι ὃὲ ὃ ᾿Ερμῆς ὑπὸ τὴν ᾿Αφροδίτην χατείληπται,
20 δηλοῦσι xal αἱ τηρήσεις, ἐν αἷς ὁ τοῦ “Ερμοὺῦ ἀστὴρ ὑποδραμὼν τὸν τῆς
᾿Αφροδίτης ἱστόρηται. δέδειχται δὲ τοῦτο xal ἀπὸ τοῦ λόγου τῆς τῶν
ἀπογείων xai περιγείων αὐτῶν ἀποστάσεως" τὸ γὰρ μέγιστον ἀπόστημα t5
τῆς ᾿Λφροδίτης τὸ αὐτό πως δέδειχται τῷ τοῦ “Ἡλίου ἀποστήματι, ὡς
πλησίον εἶναι τοῦ ᾿ ΗἩλίγυ τὴν ᾿Λφροδίτην, καὶ τὸ μέγιστον δὲ τοῦ ' Εἱρμοῦ
ἐγγύς πως τῷ ἐλαχίστῳ τῆς ᾿Δφροδίτης xal τὸ τῆς Σελήνης μέγιστον
ἐγγὺς τῷ ἐλαχίστῳ τοῦ μοῦ: ταῦτα γὰρ δέδειχται ἐν τῇ [᾿τολεμαίου 20

t2
C

Συντάξει μεταφερομένου τοῦ λόγου τῆς τῶν ἀστέρων ἐχχεντρότητος εἰς τὸν
[4 - - “- ^
λήγον τῆς ἐχ τοῦ χέντρου τῆς γῆς.
) ^ - , [4 v M. ' - e , Ἃ 1
Λλλὰ τοῦτο μέν, ὡς εἴρηται, ἡ γραφικὸν πταῖσμα ὑπάρχον T, χατὰ
90 παλαιοτέραν σφαιροποιίαν εἰρημένον οὐ πολλοῦ δεῖται λόγου: xol ἄλλην
δὲ αἰτίαν 6 ᾿Αλέξανδρος λέγει τοῦ τὰ πλησιαίτερον τῆς ἀπλανοῦς βραδύτερον 35
ἀποχαϑίστασϑαι τὸ μείζονας εἶναι τὰς ἀνωτέρω σφαίρας. χαὶ ὅτι μὲν μεί-

ζονες ai περιέχουσαι τῶν περιεχομένων, δῆλον: μὴ χαταληφϑέντων δὲ ἐκεῖ

2 οὕτως ὁ 4 πλανωμένων (alt.) AE?F: πλανωμένων πάλιν DE: πλανωμένη be

" τοῦ (pr. D: supraser. τῆς D! τὰς om. D: suprascr. E? τοῦ (sec.) oin. DE
Ἄρεος A?*DF: ἴλρεως E: ἀέρος A τοῦ (tert.) ΔῈ: éx τοῦ DEF 10 ὥς οἱ.
Fc ᾿λφροδεισιαχῆς A: corr. A? 11 τῇ] suprascr. E? 12 ἐσχάτης] αἴσχη A
13 at E*F: om. ADE 14. τὴν (alt.)] τῆς E: τὴν τῆς E? 15 τὴν om. A

10 εἴρηται δόξαν] in ras. A? lloAtzeía] 011 ἃ σφαιροποιεῖν λέγει A ἔχτον)
ἑκατὸν Α lí xai δεύτερον D Δία] διὰ A: τοῦ Διὸς DEFc 190. ὑπὸ]
ὑπὲρ A 2] τῶν om. A 22 ἀποστάσεως DEb: ἀποστήσεως À: ἀποχαταστάσεως Ἐς
29 τὴν ᾿λφοοδίτην A 2) zw c τῷ] τὸ À 26 δέδειχται Ab: δείχνυται
DEF 29 πταῖσμα ozdpyov ΔΑ}; vitium ἐα b: ἐστι πταῖσμα Fc 30 εἰρη;
μένον] εἴρηται xai Fbc ὦ τὸ E7*F: τὸ δὲ ADEb ἀνωτέρας Fc

SIMPLICII IN L. DE CAELO II 10 (Arist. p. 291429] 415

τῶν λόγων τῆς ἀποστάσεως xal τῶν μεγεθῶν οὐχ ἔστιν εἰπεῖν, ὅτι τοῖς 219b
μεγέϑεσιν ἀνάλογον ἔχουσι τὰ τάχη. ἐπειδὴ γὰρ f, μὲν τοῦ Κρόνου σφαῖρα 30

ἐν τριάχοντα ἔτεσιν ἀποχαϑίσταται, τουτέστιν ἐν μησὶ τριαχησίοις ξξήχοντα,

f, δὲ σελήνη ἐν ἑνὶ μηνὶ ὑποχείσϑω παχυμέρέστερον, εἴπερ ἦν τὸ μέγεϑος

5 τῆς Κρονίας σφαίρας μεῖζον ἣ τριαχοσιεξξηχονταπλάσιον τοῦ τῆς σεληνιαχῇς,
ἣν ἀποφήνασθαι, ὅτι θᾶττον ἣ τοῦ Κρόνου σφαῖρα χινεῖται τῆς σεληνιαχῆς 80

τὸ γὰρ ἐν ἴσῳ χρόνῳ μεῖζον διάστημα χινούμενον ἀνάγχη Üüttov χινεῖσϑαι

μάλιστα ἐν τοῖς ὁμαλῶς χινουμένοις.

᾿Οὐ μόνον δὲ 6 ᾿Δριστοτέλης, ἀλλὰ xal ὃ [[λάτων ϑᾶττον οἴεται χι-
10 νεῖσἣαι τὰ τοὺς ἐλάττονας χύχλους χινούμενα τῶν τοὺς μείζονας χινουμένων. 40

λέγει γοῦν ἐν Τιμαίῳ - “᾿χατὰ δὴ τὴν ϑατέρου φορὰν πλαγίαν οὖσαν διὰ τῆς

τοῦ αὐτοῦ φορᾶς ἰούσης τε χαὶ χρατουμένης τὸ μὲν μείζονα αὐτῶν, τὸ δὲ

ἐλάττω χύχλον ἰόν, ϑᾶττον μὲν τὰ τὸν ἐλάττω, τὰ δὲ τὸν μείζω βραδύτερον
περιίεται . ἐν δὲ τῇ [Πολιτείᾳ εἰπὼν περὶ τῆς τάξεως αὐτῶν xal πρώτην £5

Ι μὲν τάξας τὴν ἀπλανῇ, ὀγδόην δὲ τὴν σελήνην xal μεταξὺ τοὺς ἄλλους
ἐπάγει [αὐτῶν Bà τούτων τάχιστα μὲν τὸν ὄγδοον, δεύτερον δὲ xal ἅμα 2144

ἀλλήλοις τόν τε ξβδομον xal ἔχτον xal πέμπτον, τρίτον δὲ φορᾷ ἰέναι τὸν

τέταρτον, τέταρτον δὲ τὸν τρίτον xal πέμπτον τὸν δεύτερον.᾽ ἀλλ᾽ ὁ μὲν
[Πλάτων δύναιτο ἄν ϑᾶττον λέγειν χινεῖσϑαι τὰ χατωτέρω εἰς τὸν χρόνον 5
20 μόνον τῆς ἀποχαταστάσεως ἀποβλέπων, ὅτι ἐν ἐλάττονι ἀποχαϑίστανται,
οὐ μέντοι xal πρὸς τὸν τοῦ μεγέϑους λόγον: ἐὰν γάρ, ὡς εἴρηται, ὁ τοῦ
μεγέθους λόγος ὑπεραίρῃ τὸν λόγον τοῦ χρόνου τῆς χινήσεως, δυνατὸν τὸν
ἐν ἐλάττονι χρόνῳ ἀποχαϑιστάμενον βραδύτερον εἶναι. ὁ μέντοι ᾿Δριστοτέλης
ὡς αὐτῆς τῆς χινήσεως τῶν περιγειοτέρων θάττονος οὔσης οὕτω δοχεῖ τὴν
:2 λύσιν τῆς ἀπορίας ἐξευρίσχειν. εἰ γὰρ τὸ χρατεῖσϑαι xal ἀντιχόπτεσϑαι
ὑπὸ τῆς ἀπλανοῦς αὐτὴν ἐμποδίζει τὴν χίνησιν χαὶ βραδυτέραν ποιεῖ,
δῆλον, ὅτι xaÜ' αὑτὴν xal οὐ διὰ τὴν ἀποχατάστασιν 7, τῶν περιγειοτέρων
χίνησις ϑάττων ἐστίν, εἰ μὴ ἄρα λέγοι τις, ὅτι τὴν μείζονα περιφορὰν Üdc-
τονα οὖσαν xal νῦν xai δυναμένην ὅσον ἐφ᾽ ἑαυτῇ συναποχαϑίστασϑαι τῇ
Z3«O» ἐλάττονι οὐ ποιεῖ τοσοῦτον φαίνεσθαι ϑάττονα ἢ τῆς ἀπλανοῦς χράτησις,

E /—— 249A τῆς] e corr. D! ὑποστάσεως DE: corr. E? 2 μεγέϑεσιν ---
Fr» τ.) in ras. E! mg. σὴ ὅτι ἡ τοῦ χρόνου σφαίρα ἐν X ἔτεσι ποιεῖ τὴν ἰδίαν ἀπο-
κες-ἘΞ εὔστασιν A? 4 σελήνη) τῆς σελήνης Fe post ὑποχείσϑω add. γὰρ E?
» “π' ξοιαχόσια ἑξηχονταπλάσιον A σεληνηαχῆς A, sed corr. post ἦν add. ἂν E?
LO — aebxheuc] χύχλους κινεῖσϑαι A τοὺς (alt.)] τὰς E 11 οὖν Fe ἐν Ab: ἐν
CR — DEFec Τιμαίῳ] 39 a ϑατέρου)] ϑάττερον A: ϑάτερον Καὶ πλαγίαν οἴῃ. Α
12 “ποῦ αὐτοῦ A: ταὐτοῦ DEc: αὐτῆς F ἰούσης] libri Platonis, οὔσης ADEF: ἰοῦσαν c
*Qo 7x ουμένην c μείζω c 13 χύχλον ἰόν] κύχλῳ A μὲν] hinc ad p. 477,13
defacit c τὸν (pr.)] τῶν A: binc ad p. 477,13 deficit D τὸν (alt.) F: τῶν A
34 τ ἐριίεται Α : revolvuntur b: περιῴει F: περιήειν c 16 ἐπάγει) 617 a—b μὲν Ab:
om. xk. δευτέρους c 19 δύναιτο F: δύναται τὸ A λέγειν χινεῖσϑαι Ὁ: λέγει
ἜἰνεῖςΣϑαι A: χινεῖσϑαι λέγειν Fe 20 ἐν Fb: om. A 21 οὗ Fb: τοῦ A ἐὰν —
"os (22) Fb: om. A 22 ὑπεραίρῃ Εἰ: ὑπεραίρει A 23 ἐν Fb: om. Α
^ CTCtEporuotépov Fb: τε γειοτέρων A οὕτως C 28 λέγοι Fb: λέγει A

416 SIMPLICII IN L. DE CAELO II 10 [Arist. p. 291229]

xal τούτου ἄν εἴη τὴν αἰτίαν ὁ ᾿Δριστοτέλης ἀποδούς, οὐ τοῦ βραδυτέρας 2145
ἁπλῶς εἶναι τὰς πλησών τῇς ἀπλανοῦς, ἀλλὰ τοῦ βραδυτέρας φαίνεσϑαι zt
ἥπερ sicC μέλλουσαι γὰρ ὅσον ἐφ᾽ ἑαυταῖς συναποχαϑίστασϑαι ταῖς ἐλάτ-
τοσιν, εἰ τύχοι, τοσοῦτον ἀπολείπονται τοῦ συναποχαϑίστασθϑαι διὰ τὴν τῆς

5 ἀπλανοῦς χράτησιν᾽ οὕτω γὰρ xal ὁ λόγος ἀσάλευτος μένει τοῦ τὰ μείζονα t»
ϑᾶττον φέρεσθαι τὴν χατὰ φύσιν χίνησιν xai τοσούτῳ, ὅσῳ dy T, μείζονα.
xai οὐδὲν ἄτοπον εἴδους τινὸς ἐπιτηδειότητα τοιαύτην εἶναι, ὡς δι᾿ ξαυτὸ
μὲν εἶναι τόδε, διὰ δὲ τὴν τοῦ χρείττονος χράτησιν totóvOs γίνεσθαι, ὥσπερ

δι’ ἑαυτὸ μὲν πεπερασμένην ἔχει δύναμιν, διὰ δὲ τὸ ἀχίνητον αἴτιον ἐπ᾽ 30

10 ἄπειρον ἔστι χαὶ χινεῖται.

Οἱ δὲ πάσας τὰς σφαίρας τὴν αὐτὴν λέγοντες χίνησιν τὴν ἀπ᾿ dva-
τολῶν χινεῖσϑαι xaÜ' ὑπόληψιν. ὥστε τὴν μὲν Kpov(av σφαῖραν συναποκαῦ-
ίστασϑαι χαϑ᾿ ἡμέραν τῇ ἀπλανεῖ παρ᾽ ὀλίγον, τὴν δὲ τοῦ Διὸς παρὰ 88
πλέον xai ἐφεξῆς οὕτως, οὗτοι πολλὰς μὲν ἄλλας ἀπορίας ἐχφεύγουσι" xal
γὰρ ἢ κίνησις ἀνάλογον ξξει τὰ τάχη τοῖς μεγέϑεσι, xal τῆς αὐτῆς οὐσίας
ὄντα τὴν αὐτὴν ποιήσεται χίνησιν: ἀδύνατος δὲ ἢ τοιαύτη ὑπόϑεσις
ἐδείχϑη" τὴν γὰρ τοῦ πλανωμένου περιφορὰν χατὰ χύχλον τε γίνεσθαι 40
ἀνάγκη xai τοῦτον del τὸν αὐτόν, εἴπερ τεταγμένη ἔσται αὐτῶν f, χίνησις,
ἵνα xai χαταληπτὴ Tj. τοῦτον οὖν τὸν χύχλον, ἐφ᾽ οὗ ποιεῖσϑαί φασι τῶν
90 πλανωμένων ἕχαστον τὴν ἀπ᾿ ἀνατολῶν ἐπὶ δυσμὰς χίνησιν, πότερον ἕνα
τῶν παραλλήλων ἐροῦσιν Y, Àotóv πρὸς αὐτούς : εἰ μὲν γὰρ ἣν τῶν παραλ- 45
λήλων, οὐχ ἐχρῆν αὐτοὺς γίνεσϑαι νοτιωτέρους xai βορειοτέρους οὐδὲ xac
ἄλλον xai ἄλλον τύπον τοῦ | ὁρίζοντος ἀνατέλλειν τε xal ὀύνειν: εἰ δὲ 2140
λοξόν, ἀναγχαΐον ἦν ἔχαστον τῶν πλανωμένων ἔχαστης ἡμέρας φαίνεσϑαι
γοτιώτερον xai βωρειώότερον γινόμενον ἅτε πάντα τὸν otov χύχλον περιιόντα,

i
[St

ιῷ
C:

ὥς φασι, xal zxXGtrv τοῦ παντὸς περιφορὰν πλὴν τῶν μοιρῶν, ἃς ὑπο- ὃ
λειπύμενα φαίνεται: ταῦτα ὃξ ἄμφω παρὰ τὰ ἐναρ᾽ ἢ»
᾿Ιἡπιστῆσαι δὲ ἄξιον, ὅτι χατὰ πᾶσαν ὑπόδεσιν τὸ περὶ τῶν ἰσοὺρύμων
ἀστέρων ἀπορούμενον, πῶς αἱ περιέχουσαι xai περιεχόμεναι σφαῖραι, ταὺ-
30 τὸν ὃὲ εἰπεῖν αἱ μείζονες xai ἐλάττονες, ἐν ἴσῳ χρύνῳ ἀποκχαϑίστανται. ἔτι τὸ
ufyst ἄπορον. εἴτε γὰρ xal ὑπόλυγμνίν τις ἀπὸ τῶν αὐτῶν xai τὴν ἀπλανῆ
λέγϑι χινεῖσ)αι xal τὰς πλανωμένας εἴτε τὰς πλησιαζούσας τῇ ἀπλανεῖ ὑπ᾽

— ,

αὐτῆς χρατουμένας βραδύτερον φέρεσθαι, οὐδετέρως σώζεται ἐπὶ τῶν (go-

9 ἥπερ b: ὅπερ A: εἴπερ F εἰσίν c ἑαυταῖς Fh: ξαυτῆς Δ 4. 5 τῆς ἀπλα-
νοῦς Ab: ἀπλανὴ ἔτ ἢ οὕτως c 6 φέρεσλαι b: φαίνεσϑαι A: χκινεῖσϑαι Fc

ὅσῳ F: om. Ab 4 ἐπιτηδειότητα Kb: ἐπιτηδειότητι Δ δ τόδς Ab: τοιόνδε Fc
πεπερασμένην μὲν Fe 12 Kpoviav F: ἰΝρονείαν A 1) τὰ τάχη Fb: τὸ
τάχος A οὐσίας) e corr. A lí τὲ om. Fb 22 γοτιωτέρους V: νοτειοτέρους A
23 ἄλλον xai ἄλλον τόπον ΕἸ»: ἄλλων καὶ ἄλλων τύπων Δ 25 votuntepov Fb: νοτειύ-
τατὸν À βορειύότερον Fb: βορειότατον A 26. 91 ὑπολειπόμενα scripsi cum b:
ὑπολειπομένας A: ὑπολειπόμενος Fc 28 ante ἐπιστῆσαι titulum περὶ τοῦ σχήματος τῶν
ἀστέρων ΔΑ: eadem mg. praemisso 55 A? 02. λέγοι Fc o3 σώζεται A?b: σώ-

ἕεσϑαι AF
»

SIMPLICII IN L. DE CAELO 1I 10. 11 (Arist. p. 2912429. *11] 411

δρόμων f$ τῶν pejeüGv πρὸς tà τάχη ἀναλογία μήτε τῶν πλησιαίτερον 214*
τῆς ἀπλανοῦς ἐν αὐτοῖς μήτε τῶν βραχυτέρων ϑᾶττον χινουμένων. 16

Ρ.3910 }} Τὸ δὲ σχῆμα τῶν ἀστέρων &xdGtou ἕως τοῦ δῆλον, 90
ὅτι σφαιροειδῇ ἂν εἴη τὸν ὄγχον.

5 Εἶπε μὲν xai ἤδη σφαιροειδῇ εἶναι τὰ ἄστρα, διότι τῆς αὐτῆς οὐσίας
ἐστὶ τῷ οὐρανίῳ σώματι, χαὶ διὰ τοῦ σφαιροειδῇ εἶναι ἀχίνητα αὐτὰ
ἐδείχνυ τὴν μεταβατιχὴν χίνησιν, μᾶλλον δὲ ἐξ ὑποθέσεως ἐλάμβανε τὸ
σφαιροειδῇ αὐτὰ εἶναι, διὸ καὶ οὕτως εἶπεν "Ett δέ, ἐπεὶ σφαιροξιδῇ τὰ 25
ἄστρα, χαϑάπερ οἱ τε ἄλλοι φασὶ xal ἣμῖν ὁμολογούμενον. οὐχ Omo-

10 ϑετιχῷ 08 ἁπλῶς, ἀλλὰ παρασυναπτιχῷ τῷ ἐπεὶ χρησάμενος εἰχήτως τὴν
προχειροτέραν πίστιν ἐπήγαγε διὰ τοῦ “εἴπερ ἐξ ἐχείνου γε τοῦ σώματος
γεννῶσιν. ἐχεῖ οὖν διὰ τὴν χίνησιν μνημονεύσας νῦν προηγουμένως δείχ- 30
νυσιν, ὅτι σφαιριχὰ τὰ ἄστρα, δυσὶ χρώμενος ἐπιχειρήμασιν, ὧν τὸ
δεύτερόν ἐστι διπλοῦν. πρῶτον δέ ἐστι τὸ ἐκ τοῦ μὴ χινεῖσϑαι τὴν δι᾽

15 αὑτῶν χίνησιν. ταύτην δὲ λέγει τὴν δι’ ἑαυτῶν μεταβατιχὴν ἀπὸ τόπου
εἰς τόπον, οἵα ἐστὶν ἢ πορευτιχή. λαβὼν οὖν ἀξίωμα παλιν τὸ τὴν φύσιν 35
μηδὲν ἀλόγως ποιεῖν xal προαποδεδειγμένον ἔχων, ὅτι ἀχίνητα τὰ ἄστρα
τὴν δι᾿ ἑχυτῶν μεταβατιχὴν χίνησιν, συλλογίζεται δυνάμει οὕτω’ τὰ ἄστρα
ἀχίνητά ἐστι τὴν δι᾿ ἑαυτῶν μεταβατιχὴν χίνησιν’ τὰ τοιαῦτα οὐδὲν ἔχει

20 ὄργανον πρὸς τὴν τοιαύτην χίνησιν διὰ τὸ μηδὲν ἀλόγως τὴν φύσιν ποιεῖν" 40
τὰ δὲ μηδὲν ὄργανον ἔχοντα πρὸς χίνησιν ἅτε μηδεμίαν ἐξοχὴν ἔχοντα
σφαιρικχά ἐστιν’ ὥστε δῆλον, ὅτι σφαιροειδῇ ἂν εἴη τὰ ἄστρα τὸν
ὄγχον, τουτέστι τὸ σῶμα.

᾿Αλλ᾽ εἰ πρότερον τὸ μὴ χινεῖσϑαι μεταβατιχῶς διὰ τοῦ σφαιροειδῆ 46

£» εἶναι ἔδειξεν ἐχ διαιρέσεως τὴν τῶν σφαιριχῶν οἰχείαν χίνησιν ἐπισχεψάμενος,
νῦν δὲ ix τοῦ μὴ χινεῖσϑαι τὸ | σφαιριχὰ εἶναι δείκνυσι, πῶς οὐ διάλληλος 2155

$ δεῖξις; λέγουσιν οὖν πρὸς τοῦτο, ὅτι οὔτε τὸ μὴ χινεῖσϑαι διὰ μόνου τοῦ

— — ——— ——— M

P, F:IA tà τάχη ab: τάχους A: comp. F ἀναλογία F: ἀναλογίαν A
F: τὸν A πλησιαίτερον A: comp. F: πλησιαιτέρων c 2 ἐν αὐτοῖς] βραδύ-
«-οὠ,ο-υς βραχυτέρων] βραδυτέρων c ὃ ἄστρων ς 9 ἤδη Fb: εἰ
“«Α: εἴδει c 6 τοῦ F: τὸ A 8 εἶπεν) 29027 δ᾽ e 8. 9 τἄστρα c
c 11 προηχειροτέραν Ab: προχειροτάτην F τοῦ F: τοῦτο A εἴπερ)
-- 29048 γε Α: om. Fc 12 χίνησιν αὐτοῦ Fc 13 δυσὶ] hie rursus inc.
ἐν δυσὶ E: corr. E? 15 αὑτῶν E?: αὐτῶν ADE: ἑαυτῶν C
στάλιν ἀξίωμα Fbc [1 ἀλόγος A ποιεῖν Om. AÀ 18. συλλογίξεται --
"axe, (19) om. A οὕτως EFc 20 διὰ — χίνησιν (21) om. E: ἐπεὶ μηδὲν ἡ
δες ἀλόγως ποιεῖ τὰ δὲ μηδὲν ὄργανον ἔχοντα πρὸς κίνησιν mg. E? 22 δῃλόν ἐστιν
c 24 τοῦ] τὸ e 20 ἔδειξαν A 26 τὸ] corr. ex τὰ A*
On. A 21 λέγουσιν --- δεῖξις (p. 478,2)] ing. E? λέγουσιν] φασὶν E^ ὅτι
OX οὔτε Db: om. AFe: evan. E? μόνου τοῦ σφαιροειδοῦς (p. 178,1)] τοῦ σφαι-
“ΟὟ μόνου E?

418 SIMPLICII IN L. DE CAELO 1I 11 (Arist. p. 2391011]

σφαιροειδοῦς ἔδειξεν οὔτε τὸ σφαιροειδὲς διὰ μόνου τοῦ μὴ χινεῖσϑαι, ἀλλὰ 215»
xai ἐχεῖνο xal τοῦτο διὰ πλειόνων δέδειχται λόγων" xal διὰ τοῦτο, φησὶν 6
6 ᾿Αλέξανδρος, οὐχ ἔστι διάλληλος ἣ δεῖξις. πῶς δὲ ταύτην τὴν ἀπόδειξιν
ποιεῖ μὴ εἶναι διάλληλον τὸ xal δι᾿ ἄλλων ἐπιχειρημάτων τὸ αὐτὸ συν-

5 Ἦἦχϑαι συμπέρασμα: τοῦ μὲν γὰρ μὴ ἀνατρέπεσθαι τοὺς λόγους τεχμήριον
ἄν εἴη xal αἴτιον τὸ μὴ διὰ τούτων μόνον τῶν διαλλήλων, ἀλλὰ καὶ ὃι᾽ 10
ἄλλων ἀποδεδεῖχϑαι, τοῦ δὲ μὴ εἶναι διαλλήλους ταύτας τὰς δείξεις πῶς
dv εἴη τοῦτο τεχμήριον T, αἴτιον; μήποτε οὖν ὡς ἀντιστρέφοντα λαβὼν ὁ
᾿Δριστοτέλης τὸ σφαιρικὸν xal τὸ μὴ ἔχον ὄργανον πρὸς τὴν μεταβατιχὴν

10 χίνησιν, ᾧ ἕπεται ἐξ ἀνάγχης τὸ μὴ χινεῖσϑαι μεταβατιχῶς, εἰχότως ἀφ᾽ 1
ἑχατέρου τὸ ἕτερον ἀπέδειξεν, ὡς εἴ τις ἐχ τοῦ τετοχέναι τὸ γάλα ἔχειν
συλλογίζοιτοηο καὶ ἐχ τοῦ γάλα ἔχειν τὸ τετοχέναι ἢ ἐχ τοῦ ζῷον λογιχὸν
ϑνητόν, ὅτι ἄνϑρωπος, xai ἐκ τοῦ ἀνθρώπου τὸν ὁρισμόν: ai γὰρ οὕτω
διάλληληι δείξεις οὐχ εἰσὶν ἀπόβλητοι. 20

15 ᾿Επιστῆσαι δὲ χρὴ xal ix τούτων, τίνα χίνησιν ἀποφάσχει τῶν ἄστρων
6 ᾿Δριστοτέλης, ὅτι τὴν τοῖς σφαιριχοῖς σχήμασιν ἀνοίκειον τὴν δ ὀργάνων
μεταβατιχήν᾽ τὴν γὰρ τοιαύτην χίνησιν ἥχιστα χινητιχὸν εἶναί φησι τὸ
σφαιρικὸν σχῆμα xal τὴν αἰτίαν προστίϑησι διὰ τὸ μηδὲν ἔχειν ὄργα- 3
νον πρὸς τὴν χίνησιν: ἐπεὶ τὴν ἐν ἑαυτῷ χίνησιν τῶν σφαιριχῶν

90 οἰχειοτάτην ἔλεγεν, οὐ τοῦ οὐρανοῦ μόνον, ἀλλὰ χαὶ τῶν ἄστρων, ὅτε ταῦτα
ἔγραφε" “διὸ καὶ εὐλόγως ἄν δόξειεν ὅ τε ὅλος οὐρανὸς σφαιροειδὴς εἶναι
χαὶ ἔχαστον τῶν ἄστρων. πρὸς μὲν γὰρ τὴν ἐν ἑαυτῷ χίνησιν ἢ σφαῖρα
τῶν σχημάτων χρησιμώτατον: οὕτω γὰρ dv xal τάχιστα χινοῖτο καὶ 38
μάλιστα χατέχοι τὸν αὐτὸν τόπον. πρὸς δὲ τὴν εἰς τὸ πρόσϑεν ἀχρηστύό-

25 tatov: ἥχιστα γὰρ ὅμοιον τοῖς δι᾿ αὑτῶν χινουμένοις" οὐδὲν γὰρ ἀπηρτη-
μένην ἔχει οὐδὲ προέχον, ὥσπερ τὸ εὐθύγραμμον. καὶ συμφωνεῖ τούτοις
χαὶ τὰ ἐνταῦϑα λεγόμενα τὴν μὲν φαινομένην ταύτην χατὰ τόπον μετάβασιν 85
ur, 0t ξαυτῶν λέγοντος τοῦ ᾿Αριστοτέλους ποιεῖσϑαι τοὺς ἀστέρας, τὴν δὲ
ἐν ξχυτοῖς ὡς οἰχείχν τοῦ σφαιριχοῦ σχήματος σαφῶς διδόντος. διὸ xai

30 ἀμφότερα λέγει περὶ τοῦ σφαιριχοῦ σχήματος, xai ὅτι ἥχιστα ἐστι χινητιχὸν
τὴν Oc ξαυτηῦ μεταβατιχὴν χίνησιν, xal ὅτι πρὸς τὴν ἐν ἑαυτῷ χίνησιν ἡ «-΄
σφαῖρα τῶν σγηυάτων χρησιμώτατωην.

1 ἔδειξεν] δείκνυσιν E 3 μὴ εἶναι διάλληλον τὴν δεῖξιν E 4 b ἀλλήλων A

τὸ (pr. om. A χαὶ AD: om. EFbe G διαλλήλων] διαλλήλλων e corr. E: dA emm i
λων A ἀλλὰ — ἄλλων (T) om. E Ὁ ὄργανον Ab: ὄργανα DEFc IO ἀφ᾽ ἐφ᾽ ,€——
13 οὕτως c 10 χρὴ xai éx τούτων Ab: xal ἐκ τούτων χρή DEFc DH odw-n
om. A 18 μηδὲ A 19 αὑτῷ c 20 ἔλεγε A οὐ] postea ins. A

21 ἔγραφεν Ee, v eras. E διὸ] χτλ. 290335 ὅ ϑ᾽ ς ὅλος] corr -- e
ὅλως A ὁ οὐρανὸς A 22 xai] bis D τῶν] seq. ras. 3 litt. E 24 xaca LC
corr. ex χατέχει E? 24. 35 ἀγρηστότητα A 25 ὁμοίαν A αὑτῶν E?*: a0 “Ὁ
ADEF χινητιχοῖς c 28 ἑαυτὸν E: corr. E? 29 ἑαυτοῖς] corr. ex T
τοῖς A! οἰκείαν) e corr. E?: σχιὰν D 30 λέγουσι A ὅτι Om. Α

ἥκιστ᾽ Fe 3l ἑαυτοῦ] corr. ex αὐτοῦ A! 32 γρησιμώτερον A

SIMPLICII IN L. DE CAELO II 11 (Arist. p. 291017) 419

p.291* 17. Ἔτι δέ, εἰ ὁμοίως μὲν ἅπαντα xal ἕν ἕως τοῦ ὅτι xal 9104
τὰ ἄλλα εἴη ἂν σφαιροειδῆ. 46

Δεύτερον ἐπιχείρημα τοῦτο τοῦ σφαιριχοῦ τῶν ἀστέρων δειχτιχὸν 915b
ἀξιώματι xal αὐτὸ προσχρώμενον τῷ λέγοντι ὁμοίως ἔχειν χατὰ τὸ σχῆμα

5 By ὁποιονοῦν τῶν ἄστρων xal πάντα, εἴπερ ἁπλῆς οὔσης τῆς αὐτῆς οὐσίας
ἐστὶν ἅπαντα’ εἰ οὖν ἣ σελήνη ἐκ τῶν ὁρωμένων αὐτῆς φωτισμῶν σφαι- 6
ροειδὴς δείχνυται, δῆλον, ὅτι χαὶ τὰ ἄλλα εἴη ἂν σφαιροειδῆ. εἰ γὰρ μὴ
σφαιροειδὴς ἦν, ἀλλὰ τυμπανοειδής, εἰ τύχοι, T, φαχηειδής, οὐχ ἄν οἱ
φωτισμοὶ τοιοῦτοι ἐγίνοντο, ὡς αὐξανημένην, φησί, χαὶ φϑίνουσαν τὰ μὲν

10 πλεῖστα μηνοειδῇ φαίνεσθαι 7| ἀμφίχυρτον, ἅπαξ δὲ διχότομον. ἀλλ᾽ εἰ 10
μὲν διχότομον τὴν πανσέληνον ἔλεγεν, ὡς διχόμηνον αὐτὴν ἐχάλεσεν
ἴΑρατος διὰ τὸ διχῇ τέμνειν τὸν μῆνα, χαὶ τὰ ἄλλα συνεφώνει xal τὸ
πλεονάχις μηνοειδῇ φαίνεσθαι" xal γὰρ αὐξανομένη xal φϑίνουσα’ xal
ἀμφίκυρτος ὁμοίως. ἐπειδὴ δὲ μετ᾽ ὀλίγον διχότομον τὴν xal παρ ἡμῖν 15

15 λεγομένην ὀνομάζει, ὅταν λέγῃ “τὴν γὰρ σελήνην ἑωράχαμεν διχότομον
μὲν οὖσαν, ὑπελθϑοῦσαν δὲ τῶν ἀστέρων τὸν τοῦ "Apsoc xal ἀποχρυβέντα
μὲν χατὰ τὸ μέλαν αὐτῆς, ἐξελθόντα δὲ χατὰ τὸ φανερὸν xal λαμπρόν,"
καλῶς ἐξηγοῦνται τὸ ἅπαξ διχότομον' xai γὰρ αὐξομένη xai φϑίνουσα o
xal μηνοειδὴς xal ἀμφίχυρτος ἐπὶ χρόνον γίνεται πλείονα. ἔστι γὰρ τὸ

20 μᾶλλον xal ἧττον ἐν τούτοις τοῖς σχήμασι᾽ διχότομης δὲ χἄν γίνηται xal
αὐτὴ xal αὐξομένης xal φϑινούσης, ἀλλ᾽ οὐχ ἐπὶ χρόνον τινά, οὐδὲ τὸ
μᾶλλον xal ἧττον ἔστιν ἐν τούτῳ τῷ σχήματι, ἀλλ᾽ ἀχαριαῖός ἐστιν αὐτοῦ $5
χρόνος, ὅπερ τὸ ἅπαξ δηλοῖ. τοῦ δὲ σφαιριχοῦ ἴδια τυγχάνει ταῦτα τὰ
τῶν φωτισμῶν σχήματα, διότι ἡμισφαιρίου ἀεὶ φωτιζομένου, ὅταν μὲν

5 χατὰ τὴν αὐτὴν οὖσα μοῖραν ὑποτρέχῃ τὸν ἥλιον f, σελήνη, τὸ μὲν πρὸς
τῷ ἡλίῳ μέρος αὐτῆς φωτίζεται, τὸ δὲ πρὸς fuac σχιερόν ἐστιν, ἀφιστα- 80

£, el] corr. ex δὲ εἰς A: δ᾽ DEc: δὲ F ἕως τοῦ] omnia verba Arist. hab. D
Ta c εἴη ἂν AF: ἂν εἴη DEc 9 Bv] corr. ex ἐν E*: εἰ F ἀστέρων

ἁπλᾶ ὄντα ς 6 ἐστὶν) ἢ A εἰ — σφαιροειδῇ (7)) mg. E? 6po-
ν — φωτισμῶν] φωτισμῶν αὐτῆς τῶν φαινομένων E? 6. 7 δείκνυται σφαιροειδής Fe

ἄν A: εἴη D: om. E: ἄν εἴη Fc σφαιροειδῇ) σφαιριχά εἰσιν E? ante εἰ del. ἡ
ἐλήνη σφαιροειδὴς E? 8 7v] e corr. D 9 ἐγίνωντο A 10. 11 ἀλλ᾽ el μὲν
; 11 διχότομον om. E: διχότομον δὲ E? ἔλεγεν) mut. in λέγει E?
ἧς add. δὲ E? 12 Ἄρατος] dpa A; cf. Φαινόμ. 78 συνεφώνει xal τὸ scripsi:
welto A: συνεφώνει τὸ DEFbc 13 αὐξομένη D 14 ἐπεὶ Fe μετ᾽
29223 sq. xal om. c 15 γὰρ] μὲν E ἑοράχαμεν Ec 15. 16 διχότο-
' 0m. A 16 τὸν] corr. ex τῶν E! Ἄρεως E ἀποχρυβέντα AF:
ϑέντα DEc 18 διχότομον AFb: διχότομος DE αὐξανομένη Ἐς 20 καὶ
xal Fe: xal τὸ A ἐν — ἧττον (22) om. Ab γένηται c 2] post αὐτὴ
E? αὐξομένης DE: αὐξανομένη Fc φϑινούσης DE: φϑίνουσα Fc
EF: τὸ ἧττον D 23 δηλοῖ E!Fb: δηλοῦν ADE τὰ C: om. ADEFc
'| μύραν A ὑποτρέχῃ AF: ὑποτρέχει DE

480 SIMPLICII IN L. DE CAELO II 11. 12 (Arist. p. 291017, 24]

ἕνης δὲ τοῦ ἡλίου τὸ φωτιζόμενον del ἡμισφαίριον, ὅσον ἀπολείπει τοῦ 215b
ἄλλου μέρους, τοσοῦτον ἀπολαμβάνει τοῦ πρὸς ἡμᾶς" διὸ μέχρι μὲν τοῦ
ἡμίσεως μηνοειδὴς φαίνεται, τοῦ δὲ ἡμίσεως τοῦ ἄνω xal τοῦ ἡμίσεως
τοῦ πρὸς ἡμᾶς φωτιζομένου διχότομος δρᾶται, ὅταν τετραγωνιχὴν διάστασιν 35
ἀποστῇ τοῦ ἡλίου, τὸ δὲ ἐχεῖθϑεν μέχρι τῆς διαμέτρου ἀμφίχυρτος φαίνεται"
διαμετρήσασα δὲ τὸ μὲν πρὸς μᾶς ὅλον ἡμισφαίριον ἔχει πεφωτισμένον,
τὸ ὃὲ ἄνω νεῦον ἀφώτιστον, xai πάλιν προσιοῦσα τῷ ἡλίῳ ἀμφίκυρτόν τε
ἴσχει πρὸς Ἡμᾶς καὶ Otyotouov xal μηνοειδὲς xal ἐν τῇ συνόδῳ σχιερόν. 40
αἴτιον δέ, ὅπερ εἶπον, τὸ ἡμισφαίριον αὐτῆς ἀεὶ φωτίζεσϑαι σφαιριχῆς
10 οὔσης" ὡς, εἴ je τυμπανοειδὴς T, φαχοειδὴς ἦν, ἐν μὲν ταῖς συνόδοις xai
ταῖς πανσελήνοις ὁμοίως ἄν εἶχεν ὥσπερ xal νῦν, ἀποστᾶσα δὲ δσονοῦν
τοῦ ἡλίου io ἑχάτερα οὐχέτι μηνηειδὴς Y, διχότομος T) ἀμφίχυρτος ἦν, ὁ
ἀλλ ὅλον ἐφωτίζετο τὸ πρὸς ἡμᾶς διὰ τὸ μηδὲν | εἶναι τὸ ἀντιβαῖνον 2162
ταῖς ἀχτῖσιν ἐπὶ τοῦ τυμπανοειδοῦς: ἐπὶ ὃὲ τοῦ φαχοειδοῦς ὀλίγου τοῦ
15 ἐν μέσῳ ἀναστήματος ὄντος ἀλλοῖον ἄν ἐγίνετο τὸ σχῆμα τοῦ φωτισμοῦ.
Εἶτα xai ἄλλην ἀπόδειξιν ἀπὸ τῆς ἀστρονομίας ἐπάγει, ὅτι οὐχ ἂν
ἧσαν αἱ τοῦ ἡλίου ἐχλείψεις μηνοειδεῖς, ὥσπερ νῦν ὁρῶνται, εἰ μὴ 5
σφαιροειδὴς ἦν f, ὑπητρέχουσα αὐτὸν σελήνη. δέδειχται γάρ, ὅτι, ὅταν
σφαῖρα ὑπὸ σφαίρας ἐπισχοτῆται, τοιαῦται γίνονται αἱ ἀποτομαί. μήποτε
90 δὲ xal τὰ ἄλλα χυχλοτερῇ σχιάζοντα, olov τυμπανοειδῇ xal φαχοειδῇ), μη-
νηειδεῖς τὰς ἀπητομὰς ποιοῦσιν. εἰ μέντοι χινεῖσθαι ὑποτεϑείη περὶ τὰ 10
ἑαυτῶν χέντρα, οὐχέτι χατὰ πᾶσαν ϑέσιν τὰ τυμπανοειδῇ T, φαχοειδῆ͵ τὰς

ἀποτομὰς ποιήσεται.

- ^ » “-Ὸ “4 “- [a d ^ *
p. 291521. Δυοῖν δ᾽ ἀποριῶν οὐσῶν ξως τοῦ οὐ

21 εἶναι δόξειε τὸ νῦν ἀπορούμενον.

ze)

Δύη λοιπὰς ἀπορίας περὶ τῶν οὐρανίων ἀπορωτάτας ὄντως προβαλ- 30
xut, ὧν ἢ; πρώτη, τοιαύτη" διὰ τί τῆς ἀπλανοὺς μίαν χινουμένης φορὰν
τὸ πλησιαίτατην αὐτῆς, οἷον T, τοῦ Kpóvou σφαῖρα, οὐχ ἐλαχίστας χινεῖται
χινήσεις, olov O06. τὸ ὃξ ust ἐχείνην τρεῖς ἢ xav ἄλλην τινὰ τῶν ἀριϑμῶν

30 ἀνάλογον τάξιν, ὥστε dzl τὰ πορρώτερον πλείονας χινεῖσϑαι, ἀλλὰ τοὐναντίων 25

] τοῦ (0 1.) om. A 3 ἄλλο μέρους Ab: ἄνω μέρος DEFe 3 ἡμίσεος (pr) DEF
ἡμίσεος (alt.) DEF ἡμίσεος (tert.) DEF 4 τοῦ] τοῦ χάτω τοῦ Fc Ἢ Tp^3t-
995a DEN: προιοῦσα Ab 8 πρὸς} τὸ πρὸς c 9 τὸ ADE: τὸ τὸ E?Fc

11 παυσελήναις A 13 ὅλον] ὅσον D ἀμβαῖνον A 14 τοῦ (pr.) om. Fe
φακοειδοῦς) σφαιροειδοῦς Δ 15 ἀναστήματος) αἀπαναστήματος E: ἐπαναπτίμα-
τὸς ἘΦ 4»] om. DE ἐγίνετο Α: ἐγένετο DEFe ι[ ὁρῶμεν D

]8 ὁπόταν ὁ 1.) ἐπιτχοτῆται) ἐπισχόπτηται E ἐπιχρύπτηται E*: lac. F ὕποτο-
μαί Δ 20 οἷον AF: οἷον τὰ DE 232 τὰς] fort. τοιαῦτας τὰς 21 ἀπορίχιν
οὔσαιν DEFc ἕως 199] omnia verba Arist. hab. D ἄλογον àv DEc

25 εἶναι δόξειε A: δόξειεν Ὁ et seq. ras. ] litt. E: δόξειεν elvat. Fe 2S6 ἀπορω-
τάτω AÀ ὄντως} οὔσας Fc 2í τοιαὐτη, om. Fe τί] supraser. E? Xtv5)-

μένης μίαν Fc φορᾶς 90 ἀεὶ] ἀνάλογον D πορρώτερα Fc

SIMPLICII IN L. DE CAELO II 12 (Arist. p. 291524] 481

συμβέβηχεν. ὁ γὰρ ἥλιος xal f, σελήνη χατωτέρω τῶν ἄλλων ὄντες" xai 9101
Ἱὰρ xal αὐτὸς τὸν ἥλιον προσεχῶς ὑπὲρ τὴν σελήνην ὑποτίϑεται, ὥσπερ
xal ὃ [Πλάτων ἐλάττους χινοῦνται χινήσεις ἢ τῶν πλανωμένων ἄστρων
ἔνια. xal γὰρ ἁπλουστάτη μὲν ἐν τοῖς πλανωμένοις ἢ τοῦ ἡλίου χίνησις,
5 f$ δὲ τῆς σελήνης τῶν ἄλλων ἁπλουστέρα. χαίτοι ἐχρῆν τοὺς ἀνωτέρω
πορρώτερον ὄντας τοῦ μέσου καὶ πλησιαίτερον τῆς ἀπλανοῦς, ἣν πρῶτον
σῶμα χαλεῖ, ἀπλουστέρας τοῦ ἡλίου xal τῆς σελήνης ἔχειν τὰς κινήσεις.
xal ὅτι τῶν ἄλλων χατωτέρω ἐστὶν ἢ σελήνη. δείχνυσιν ἐχ τῶν ἱστορημένων
αὐτῆς ὑποδρομῶν, dv μίαν xai αὐτὸς ἑωραχέναι φησὶ τὴν τοῦ Ἄρεος" 35
10 διχότομον γὰρ οὖσαν ὑπελθϑεῖν φησι τὸν τοῦ "Αρεος, xal ἀποχρυφϑῆναι μὲν
αὐτὸν χατὰ τὸ μέλαν αὐτῆς, ἐξελϑεῖν δὲ χατὰ τὸ λαμπρόν, ὡς αὐξομένην
αὐτὴν εἶναι διχότομον. ἀλλὰ τοῦτο μὲν αὐτὸς ἐθεάσατο, xal περὶ τοὺς 40
ἄλλους δὲ ἀστέρας τὸ αὐτὸ συμβὰν τοὺς ἀνωτέρω ἐτήρησαν Αἰγύπτιοί τε
xal Βαβυλώνιοι, ὡς πολλὰς αὐτῶν περὶ Exdotou τῶν ἀστέρων τηρήσεις
15 παραδεδόσϑαι.
Εἶτα xai τὴν δευτέραν ἀπορίαν ἐπάγει, διὰ τίνα ποτὲ αἰτίαν ἐν μὲν
τῇ. ἀπλανεῖ τοσοῦτόν ἐστιν ἀστέρων πλῆϑος, ὥστε τῶν ἀναριϑμήτων εἶναι 45
δοχεῖν, ἐν ἑχάστῃ δὲ τῶν ὑπ᾽ αὐτὴν σφαιρῶν οὐ φαίνεται πλέον ἑνὸς
ὑπάρχον ἄστρου. xal τότε πρὸς τὸ | παράβολον τῆς ζητήσεως ἀπιδὼν 210
20 xal φοβερὰν αὐτὴν εἶναι διὰ τὸ μέγεϑος τῶν ἀποριῶν λογισάμενος παρα-
μυϑεῖται λέγων περὶ μὲν δὴ τούτων ζητεῖν μὲν χαλῶς ἔχει xal
τὴν ἐπὶ πλέον σύνεσιν ἀποδέχεσθαι Y, μᾶλλον ἀπαιτεῖν. τούτῳ γὰρ 5
μᾶλλην ἐλλείπειν τὸν λόγον οἴεται ὁ ᾿Αλέξανδρος, διότι τὸ ἐπιφερόμενον
τούτῳ μᾶλλον χατάλληλον εἶναι δοχεῖ. μήποτε δὲ οὐχ ἐλλειπτιχῶς ὁ λόγος
25 εἴρηται: οὐδὲ γὰρ εἴωϑεν ὁ ᾿Αριστοτέλης, xdv βραχύλογος Tj, ἐλλειπτιχῶς
ἑρμηνεύειν: ἀλλὰ τοὺς μάλιστα συνετούς φησι δεῖν τὰ τοιαῦτα ζητεῖν xal 10
οὐ τοὺς τυχόντας xal μὴ ἀποδειλιᾶν, xdv μιχρὰς ἔχωσιν ἀφορμὰς περὶ
αὐτῶν xai πλέων τῆς χατὰ τόπον διαστάσεως, ὡς εἶπεν ἀλλαχοῦ, τῶν περὶ
αὐτὰ συμβεβηκότων ἀφεστήχωσιν' ὅμως 0f, χἄν τοῦτο οὕτως £y. ix τῶν
30 ῥηϑησομένων λογισμῶν οὐχ ἄν ἄλογον ὀόξοι τὸ νῦν ἀπορούμενον.

2 αὐτὸς] corr. ex αὐτοῖς E? ὑπὲρ] ὑπὸ A 3 Πλάτων] Tim. 38d ) ἀνωτέρω
CDE: comp. EF: ἀνωτέρους Ac 6 πορρωτέρω C: comp. F ὃ χατωτέρα CFe

9 ἑοραχέναι c' Ἄρεως E 10 Ἄρεως E 11 αὐτὸν DF: αὐτὴν AE
αὐξομένην) post o ras. 2 litt. E 13 τοὺς om. c IG ἀπορείαν E, sed corr.
ποτ c 11 εἶναι om. Fc 18 δὲ ἑκάστῃ Fe πλεῖον CE 13 ὑπάργον-
τος D 21 μὲν (pr.) om. c τούτων δεῖ E: corr. E? 22 τούτῳ] τοῦτο DE: τὸ K7
23 τὸν λόγον) mut. in τῷ λόγῳ E* 21 civat] e corr. E ἐλλειπτιχὸς D

28 αὐτοὺς E 29 ἀφεστήχωσιν E: ἀφεστήχκασιν ADF ἔχει E: corr. E?

“Ὁ λογισμῶν om. Fc ἄλογον) δ e corr. E! δόξοι EF: δείξη A: δόξει DE-
ὀόξειε c

Comment. Arist. VII. Simpl. de Caelo. 91

489 SIMPLICII IN L. DE CAELO 1I 12 (Arist. p. 292218]

p. 292318 ᾿Αλλ᾽ ἡμεῖς ὡς περὶ σωμάτων μόνον αὐτῶν ἕως τοῦ 216b
ἣ xal τὰ πολλὰ πάντα πρὸ ὁδοῦ ἐστι πρὸς τὸ ἄριστον. 90

Τὰ μὲν εἰρημένα μέχρι τοῦ νῦν περὶ τῶν δύο ἀποριῶν εἴρηται, ἐν-
τεῦϑεν 6& ἐπὶ τὴν λύσιν τῆς προτέρας ὁρμήσας τὴν αἰτίαν πρῶτον λέγει,

5 δι᾿ ἣν ἀπορώτατος 6 λόγος δοκεῖ, καὶ ὅτι οὐ παρὰ τὸ ζητούμενον, ἀλλὰ 95
παρὰ τοὺς ζητοῦντας. ὡς γὰρ περὶ σωμάτων ἀψύχων αὐτῶν χαὶ οἷον τῶν
ἐν τοῖς ἀριϑμοῖς μονάδων τάξιν μόνον ἐχουσῶν πρὸς ἀλλήλας, ἀψύ-
χων δὲ τὸ πάμπαν οὐσῶν, οὕτω περὶ τῶν οὐρανίων διανοούμενοι ἄλυτον
τὴν ἀπορίαν νομίζομεν: καὶ γὰρ Tv ἄν ἄλυτος οὕτως ἐχόντων μηδεμιᾶς 80

10 ἀπ᾿ αὐτῶν ἀφορμῆς πρὸς λύσιν εὑρισκομένης. Ost δὲ ὡς περὶ ἐμψύχων

αὐτῶν διανοεῖσθαι λογιχὴν Ψυχὴν ἐχόντων, ὥστε καὶ πράξεως xal ζωῆς
πραχτιχῆς μετέχειν: τὸ μὲν γὰρ ποιεῖν καὶ ἐπὶ τῶν ἀλόγων Ψυχῶν λέγομεν
xal ἐπὶ τῶν ἀψύχων σωμάτων, τὸ δὲ πράττειν ἰδίως ἐπὶ τῶν λογιχῶν 86
ψυχῶν κατηγοροῦμεν. ἐὰν οὖν οὕτως αὐτὰ νοήσωμεν ἔχοντα, οὐδὲν παρά-
015 Aeqov (ἄν) δόξειεν εἶναι τὸ περὶ τὰς χινήσεις τῶν οὐρανίων συμβαῖνον.
ἐπειὸὴ γὰο πραχτικὰ ταῦτά ἐστι, πᾶσα ὃὲ πρᾶξις διὰ χινήσεως τοῦ ἀγαϑοῦ
ἕνεχα γίνεται, OTÀov, ὅτι τῷ μὲν ἄριστα ἔχοντι xal 7| αὐτοαγαϑῷ ὄντι 7) 40
συνηνωμένῳ κατ᾽ οὐσίαν τῷ αὐτοαγαϑῷ, οἷον τὸ πρῶτον χινοῦν" τοιοῦτος
δὲ 6 πολυτίμητος νοῦς ταῦτα epic πράξεως xai χινήσεώς ἐστί τε xai

90 ἔχει τὸ ἀγαϑόν, T, ὡς αὐτός φησι, τὸ μὲν ἔχει, τὸ ὃὲ μετέχει τοῦ ἀγαϑοῦ

προσεχῶς, τῷ Ob ἐγγυτάτω Ot ὀλίγης καὶ μιᾶς χινήσεως ὑπάρχει τὸ 4ὅ

ἀγαθόν, ὥσπερ τῇ ἀπλανεῖ, τοῖς δὲ πορρωτέρω διὰ πλειόνων, ὡς τοῖς

πλάνησι. τὰ ὃὲ οὐδὲ, τυχεῖν ἀμέσως ἐχείνου δύναται, ἀλλὰ ἀγαπᾷ πλη- 3175

σιάζειν τοῖς τυγχάνουσιν, ὥσπερ ἢ 17. καὶ διὰ τοῦτο ἀχίνητός ἐστιν, ἡ xai

τὸ ὑπὸ σελήνην πᾶν, εἴπερ ἢ μὲν ἐπ᾽ εὐθείας ἀτελῶν ὄντων ἐστίν. ἢ δὲ ὃ

4
3 x

χύχλω τῷ πυρὶ xal τῷ ἄνω ἀέρι μετὰ τοῦ οὐρανοῦ. εἶτα παραδείγματι τῷ
à i A i

"n2
C

σώματι χαὶ τῇ ὑγείχ χρησάμενος, τὴ μέν. φησί, σῶμα xal χωρὶς τοῦ
, * Y ^S ' v ΄ * - -ψ "
τυμνάσασϑαι εὖ ἔγχει ὁ!ὰ τὸ ἄριστα συνεστάναι. ὅπερ ἀναλογεῖ τῷ αχινήτῳ,

:
τὸ ὃὲ υἱχρὰ περιπατῆσαν. ἥπερ τῇ ἀπλανεῖ προσείχασε, τῷ δὲ πλειύνων 10

80 δεῖ τυμνασίων πρὸς τὸ ὑγιαίνειν οἴον δρόμου καὶ πάλης χαὶ τῆς ἐν τῷ

] ὡς om. D αὐτῶν μόνον Ee: αὐτῶν μόνων Καὶ ἕως τοῦ] omnia verba Arist.
hab. D; quod posthae non notabo 2 τὰ πολλὰ A: τὰ ἄλλα DE: τἄλλα F
τάριστον ὅτ o τοῦ A: om. DEFc 4 δὲ om. Fe ὃ ἣν CDEFE: ἧς Ab

6 οἵων Fc S τὸ om. Fc οὕτως ὁ 9 μηδεμιᾶς À: οὐδεμιᾶς DEFec
l0 dz] ὑπ᾽ D ἀφορμῆς ὑπ᾽ αὐτῶν E 12 ἀλόγων] ἄλλων E ἀλόγων ---
alt. τῶν (12) om: ἡ 15 2v addidi: om. ACDEFbc 16 ἐστιν E: om. e

1τ αὐτῷ ἀγα Ab I8 αὐτῷ ἀγαθῷ A: ἀγαϑῷ C 21] τῷ AE?b: τὸ CDE ἐγγυ-
τάτω ACE: ἐγγύτατα DE 22 τοῖς (prJ] e corr. D: τῆς C ὡς) ὥσπερ Fc
25 πλάνεσι ἡ ἀλλ᾽ We 24$ seripsi: ἢ ACDEFe 29 πᾶν Ab: πᾶν ἰδίαν
(corr. ex ἡδίαν 152 γὰρ οὐχ ἔχει κατὰ φύσιν κίνησιν DEFec 28 γυμνάζεσθαι EFc

2U ἀπλανῆ E: eorr. E? προσήκασε E, sed corr.

SIMPLICII IN L. DE CAELO 1I 12 (Arist. p. 292218] 483

παλαίειν γυμναστικῆς διατριβῆς" τοιαύτη γὰρ ἢ χόνισις διὰ τὸ ἐν χόνει 3174
γυμνάζεσθαι τὰ παλαιστριχά" τοῦτο δὲ ὡς τῷ πλανωμένῳ ἀναλογοῦν παρ-
είληπται" τῷ δὲ ἐσχάτως διαχειμένῳ οὐδὲ ὁποσαοῦν πονοῦντι τὸ εἰλιχρινὲς 15
τῆς ὑγείας ἀγαθὸν ὑπάρχει, ὅπερ τῷ ὑπὸ σελήνην ἀπείχασεν ἀμέσως
5 μετέχειν τῆς ϑείας ἀγαθότητος μὴ δυναμένῳ xal διὰ τοῦτο μὴ χινουμένῳ
χαϑ᾽ abro.
Αἰσϑανόμενος δὲ ἔτι ἐλλιπῶς τὸν λόγον ἔχειν: μὴ γὰρ εἰρῇσϑαι τὴν
αἰτίαν τῆς ἐν τῷ πλανωμένῳ διαφορᾶς, διὰ τί $j μὲν σελήνη xal 6 ἥλιος 20
ἐλάττους χινοῦνται χινήδεις, τὰ δὲ ἀνωτέρω πλείονας: ἀναπληροῖ τὸ λεῖπον
10 λέγων τὰ τιμιώτερα πλείονα πράττειν διὰ τὸ πολλῶν τῶν εὖ δύνασϑαι
τυχεῖν, xal τούτοις μᾶλλον προσήχειν τὸ πολλὰ 7| τὸ πολλάχις χατορϑοῦν,
ὅπερ ἐστὶ χαλεπώτατον: οἷον μυρίους ἀστραγάλους Χίους βαλεῖν ss
ἀστραγαλίζοντα 3, Κῴους" γράφεται γὰρ xal οὕτως ὡς μεγάλων ἀστραγα-
λων ἐν ἀμφοτέραις γινομένων ταῖς νήσοις οὐ μόνον δύσχολην, ἀλλὰ
15 xai ἀδύνατόν ἐστιν, ἀλλ᾽ ἕνα ἢ δύο ῥᾷον" τοῦτο δὲ τοῖς ἰσχυροτέροις
προσήχει xal τὸ διὰ πλειόνων τοῦ τελιχωτάτου ἀγαϑοῦ τυγχάνειν, οἷον εἰ 80
τοδὲ μὲν δέοι τοῦδε ἕνεχα ποιῆσαι, τοῦτο ὁὲ ἄλλου χαὶ τοῦτο ἑτέρου, ὡς
τὸ γράμματα μαϑεῖν διὰ τὸ xal μαϑημάτων δύνασϑαι μετασχεῖν xai τοῦτο
διὰ τὸ φιλοσοφῆσαι xal τοῦτο διὰ τὴν πρὸς τὸ ϑεῖον ὁμοίωσιν: xal γὰρ
20 ἐν μὲν ἑνὶ ἢ δυσὶ ῥάδιον xal τῷ ἀσθενεστέρῳ ἐπιτυχεῖν, ὅσῳ δ᾽ ἂν ss
διὰ πλειόνων, χαλεπώτερον. ὡς οὖν ἐν τοῖς γενητοῖς ζῴοις αἱ τοῦ
ἀνθρώπου πράξεις πλεῖσταί εἰσι διὰ τὸ πολλῶν τῶν εὖ δύνασϑαι τυγχάνειν
τὸν ἄνϑρωπον, ὅς γε πολλὰ πράττει xal ἄλλων ἕνεχα πολιτευόμενης καὶ τὸ
ἐχείνων ἀγαϑὸν εἰς ἑαυτὸν ἀναφέρων, οὕτω Ost νομίζειν xal τὴν τῶν ἄστρων 40
35 πρᾶξιν καὶ χίνησιν ποιχιλωτέραν εἶναι πολλάχις ἄλλων παρ᾽ ἄλλα διὰ τὸ
πλειόνων ἀγαϑῶν δύνασϑαι τυγχάνειν: xal γὰρ καὶ ὁ ἀνῦρωπος τιμιώτερόν
ἐστι τῶν ἄλλων ζῴων τῷ πλείονα πράττειν.
Εἴη δ᾽ ἂν ὃ πᾶς λόγος τοιοῦτος " εἰ μὲν τιμιώτερα εἴη τὰ πλείω
χινούμενα, διὰ τὸ πλείω χατορϑοῦν πλείω χινοῦνται, εἰ δὲ χαταδεέστερα. διὰ 46
30 τὸ μὴ δύνασϑαι δι᾿ ἁπλῆς χινήσεως τοῦ | ἀρίστου τυχεῖν: ὥστε xày 2[τυ
τοῖς αὐτοῖς τἀναντία χἂν τοῖς ἐναντίοις τὰ αὐτὰ ὑπάρχῃ, οὐχ ἀπορήσομεν
λύσεως, ἀλλὰ προσφόρως τοῖς πράγμασι τὰς αἰτίας ἀποδώσομεν. λέγει οὖν
ταῦτα ὁ ᾿Αριστοτέλης οὐ διαιτῶν τῇ ἀξίᾳ τῶν ϑεῶν: ἐπισφαλὴς γὰρ ὁ 5

1 γυμναστιχῆς AC: γυμναστιχῶς DEF χόνισις F, cf. Arist. 202226: χίνησις ADEb
3 ὁπωσοῦν Fc 4 ὑπάρχοι E: ὑπάρχον F ὅπερ τῷ] mut. in ᾧπερ τὸ D

5 ϑείας} εὐθείας Fc τοῦτο] τοῦ A 6 αὑτοὺς À 1 ἐλλιπῶς CDFE: ἐλλειπῶς
AE τὸν λόγον ἔχειν ACb: ἔχειν τὸν λόγον DEFc ᾿8 διὰ τί AC: διότι DEFe
13 xai Fb: om. ADE 15 τοῦτο] τούτοις DE 16 xai om. c 11 τοδὶ] τὸ Oci**
A: τὸ E δέον E 21 obv om. Fc 23 ve] γὰρ A 24 οὕτως c

óei] corr. ex δὴ E? ἀστέρων D 26 τιμιώτερός D(b) 2" ἐστι τῶν ἄλλων
ζῴων Ab: τῶν ἄλλων ζῴων ἐστὶ DEFc πλείονα) -o- e corr. E! Jl ὑπάρ-
χει E 33 διαρτῶν c ϑέσεων c

31*

454 SIMPLICII IN L. DE CAELO 1l 12 :Arist. p. 222218)

λόχος ἀλλὰ duepual Oeo; λύσεως. x30 ^ ἅς. xüv τὰ τιμιώτερα ἧττον 310
ἐνξουῖ.. οὐ Üaouasousla. χὰν τὰ χαταδεέπττερα.

Εἰπὼν δὲ πεοὶ τοῦ aloe eu. ὅτι πολλὰ πράττει χαὶ οὔτω πολλά,
ὥπτε χαὶ ἄλλων ἕνεχα ποάττειν. ἵνα αὐ, τοῦτο τὸ ἀριστόν τις ὑπολάβῃ,

. l4 ν - ν 2 «ὁ - - ^ ᾿
5 ἐπήγαγε τῷ δὲ ἴχτως ἄριστα ἔχοντι οὐδὲν δεῖ πράξεως xal τὴν Ν
αἰτίαν npa: ἔϑειχε. ἄλλον 6E xai τὴν ὅλην ἀπόδειξιν, εἰπών. ὅτι τὸ
-

ἄριστα ἔχον τοῦτό ἐστιν. ( τοῦτο ἔστι τὸ οὐ ἔνεχα εἶναι" τὸ
γὰρ ἀριστον τὸ πάντων τέλος ἐστὶ xai οὗ ἔνεχα πάντα, τὸ Oh πρᾶττον ἄλλο
ταύτης πάλιν τῆς προτάσεως τὴν αἰτίαν 15
s ἐν δητίν. ὅταν xal οὗ £vsxa ἢ xal

σῶν
3
(

ἐστὶ παρὰ τὸ οὗ Évsxa. χὰ
10 ἐπήγαεν εἰπών" ἢ, γὰρ πρᾶ
τὸ τούτο ἔνεχα. εἰ τὰρ πᾶν τὸ πρᾶττον OV ἀγαθοῦ ἔφεσιν πράττει. ὃ

πράττει, ἀλλο ἂν εἴη τὸ α᾽αδὸν xal ἀλλο τὸ πρᾶττον’ συνάγεται οὖν ἐν

- ΄ μά 3 w v

üzotÍpm σχήματι. ὅτι τὸ ἀοιστα ἔχον οὐ δεῖται πράξεως, εἴπερ τὸ μὲν 99

ν - Y δ » “ ^ , A -" -— ^ "mem bd * tv 1

ἄριστα ἔχον τὸ οὐ ἔνεχχ iau, τὸ ὃὲ πρᾶττον οὐχ ἔστι τὸ οὗ Évexa. xai
15 εἰπὼν διὰ μέσου τὰ περὶ τοῦ ἀρίστου συνάπτει τῷ περὶ τοῦ ἀνϑρώπου

, Li RJ 1 « L4
προειρημένῳ τὸ xai 6$ xai τῶν ἄλλων ζώων ἐλάττους xal τὰ
e»
sem.

Μιχρὰν oi λέγει τὴν τῶν φυτῶν πρᾶξιν xai μίαν τὴν περὶ τὴν Ὁ
τροφὴν ἴσως ὡς μὴ δυναμένων αὐτῶν ἐν S χατορϑηῦν. χοινότερον
πεὶ 5 rc χυρίως. πρᾶξις χατὰ
λόγον ἐνέργειά ἐστι. τὸ ὃξ ἐφεξῆς τὸ ἢ Ἰὰς τί ἐστιν, οὗ τύχοι ἄν
ἢ οὐ περὶ τῶν φυτῶν λέγοι ἄν, ἀλλὰ χαϑόλου περὶ τῶν πρασσόντων, ὅτι Ὁ
3 ἕν τί ἐστι τῷ πράσσηντι προχείμενων. οὗ χαὶ τύχοι ἄν, ὥσπερ xai ὃ
ἀνϑρωπὴς τῶν αὐτῷ τ πρηχειμένων πλειόνων ὄντων, T, εἰ xal μὴ ἕν ἐστιν.

20 ὃὲ τὴν ἐνέργειαν τοῦ φυτοῦ ; πρᾶξιν ἐχαάλεσξ

2
vé
“’
ey
εν

95 ἀλλὰ πλείω τὰ ποοχείμενα. ὡς χαὶ τῷ ανϑοώπω., ἀλλ᾽ οὖν τὰ πολλὰ

LI
- ^ * LI A bd Ἁ -€
ταῦτα πρὸ 6568) ἔστι ποὺς τὸ otis τῷ πᾶντα τὰ ἀλλα πρὸς ἐχεῖνο
«κα. . ^ A - e 1 7r ^V P “αι Mi "A i] ec ’ 2 - M ν
νεύξιν χαὶ Ot ἐχεῖνο αἱρετὰ ityat. δύναται! OÀ τὸ ἢ yàp ἕν τί ἐστι xal $
* * * - ΄ [2 ν ,
ἐπὶ τῶν φυτῶν ξἰογσυχι πρὸς τὸ uto τς xal ufa ἴσως ἀποδιδόυξνον

-w nd * - - Ld ,
χαὶ λέγον, ὅτι’ T, qo Ev τί ἐστιν duae τοῦ φυτοὺς οὐ τύχοι Xv, ὥσπερ
e v Ld , — ^N ἂν Ld -. ^" — "A AN
30 x«i 6 ἀνυρωπος ἔχαστο τῶν πολλῶν ξαυτοῦ αταϊῶν, T, εἰ xal πολλὰ εἶναι

^ - 3 Q^ , - » ' ' ,» €
δηχεῖ τὰ αγαϑὰ αὐτοῦ, οἷον τὸ τρέφεσθαι. τὸ αὐξανεσϑαι. τὸ γεννᾶν, πάντα 9

] λόγος Mh: τόπος DEF: τρόπος c ἀλλ᾽ Fe 2 ἐνεργεῖ E: corr. E? UE
τως C 4 τὸ am. Fe ozolddn DEFb: ὑποδείξη A ἢ ἐπήγαγεν E: corr.

δὲ Gs] ὃ ὡς ὁ ἀριστ ὁ 6 xot om. Fe τ ἄριστα --- γὰρ (8) om. DE

8 dj] seq. ras. ] litt. E 10 γὰρ] δὲ c ἐν] ἀεὶ ἔστιν dv c post pr. xat add.
τὸ E? ἕνεχ᾽ v 11 62:99] -τοὸῦ e corr. D 12 ἀλλο — pr. ἕνεχα (14)
DEFb: 5 A 1.) οὐ -- ἔχον (14) EZFb: om. DE εἴπερ) εἴ γε E 14 τὸ (pr.))
τοῦ DE: eorr. E? καὶ b: om. ADEPY 15 post εἰπὼν add. δὲ E? cw)
τὰ ἡ 16 «al 91] vat δὴ E: del. E? 2] ἐνεργείας DE ἢ] supraser. E'

25 προκείμενον) corr. ex πρὸς χείμενον m τὸ προκείμενον Fe 24 εῇ om. Fe
ἔνεστιν E 25 τῷ ἀνθρώπῳ] τοῦ οὐρανοῦ A 26 πρὸ ὁδοῦ E?: προόδου ADE:
πρόοδος Ἐς Z6 αἰρετὰ)] αἴρεται ἡ γὰρ om. α 29 γὰρ om. c

2] &4ezci] seq. ras. » litt. E αὐξάνεσηαι À: αὔξεσθαι DEF

SIMPLICII IN L. DE CAELO II 12 [Arist. p. 292418. 010] 485

ταῦτα πρὸ 0000 ἐστι πρὸς τὸ ἕν αὐτοῦ xal τελιχώτατην ἀγαθὸν ἀπεστενω- 2170
μένον ὃν πρὸς τὸ ἀνθρώπινον.

p.292610 Τὸ μὲν οὖν ἔχει xal μετέχει τοῦ ἀρίστου ἕως τοῦ |
διὰ πλείονων δὲ ἀφιχνεῖται τῶν χινήσεων. 2]82

Εἰπών, ὅτι χρὴ περὶ τῶν οὐρανίων μὴ ὡς περὶ ἀψύχων ἀλλ᾽ ὡς
περὶ ἐμψύχων xal πραχτιχῶν διανοεῖσθαι, xal τὰς διαφορὰς τῶν πραττόν- 5
των παραδηὺς ἐπὶ τὸ πρηχείμενον ἔρχεται τὴν λύσιν τοῦ ἀποηρηϑέντος
ἀποδιδούς, ὡς μὲν ὁ ᾿Αλέξανδρος λέγει, τῷ πρώτῳ ῥηϑέντι πρὸς τὴν τῆς
αἰτίας ἀπόδοσιν χρώμενος τῷ τοῖς μὲν ἄριστα ἔχουσι μὴ δεῖν πράξεως,
10 τοῖς δὲ ὀλίγης δεῖν πρὸς τὸ τυχεῖν τοῦ ἀρίστου, τοῖς δὲ πλείονος. μή-

ποτὲ Ob xai τὸν δεύτερον μίγνυσι διορισμὸν τὸν τὴν ὀλίγην χίνησιν μὴ 10
ἀεὶ κρείττονα, ἀλλὰ xal χείρηονά ποτε δειχνύντα τῆς πλΞξίονης. λέγει οὖν,
ὅτι τῶν ὄντων οὔτε τὸ πρῶτον δεῖται πράξεως οὔτε τὸ ἔσχατον, τὸ μὲν
ἔσχατον, ὅτι μηδὲ τυγχάνει προσεχῶς τοῦ τέλους, τὸ O& πρῶτον, ὅτι οὐ
15 διώρισται τοῦ ἀγαθοῦ, αλλὰ χατὰ τὴν ἑαυτοῦ οὐσίαν ἔχει αὐτὸ xal μετέ- 15
χει αὐτοῦ. καὶ εἴη ἂν τὸ μὲν ἔχειν ἐπὶ τῆς ὑπερουσίου λέγων ἀγαϑότη-
tog xai τοῦ ἑνός, τὸ δὲ μετέχειν ἐπὶ τοῦ νοῦ τοῦ πρησεχῶς νωμένου τῷ
ἀγαθῷ καὶ μετέχοντος αὐτοῦ" τὸ μὲν yàp χατὰ τὴν ἑαυτοῦ τι προβεβλη-
μένον οὐσίαν ἔχειν λέγεται, τὸ δὲ dm ἄλλου λαμβάνον μετέχειν" ὅτι γὰρ 20
30 ἐννοεῖ tt xai ὑπὲρ τὸν νοῦν xai τὴν οὐσίαν ὃ ᾿Αριστοτέλης, δῆλός ἐστι
πρὸς τοῖς πέρασι τοῦ [Περὶ εὐχῆς βιβλίου σαφῶς εἰπών, ὅτι ὁ ϑεὸς 7) νοῦς
ἐστιν T, καὶ ἐπέχεινά τι τοῦ νοῦ. τὸ Ob ÓV ὀλίγων χινήσεων ἀφιχνεῖται
πρὸς τὸ ξαυτηῦ τέλος: διττὸν δὲ τὸ τέλος, τὸ μὲν πάντων ἄριστον χαὶ xi
τελιχκώτατον, τὸ δὲ μεριχώτερον: xal ἢ ὀλίγη χίνησις vitto, ἢ μὲν ὡς
95 συνῃρηχυῖα τὸ πλῆϑος τῶν χινήσεων xai ἐν αὐτῇ xai διὰ τοῦτο τοῦ χοι-
νοῦ xai ὅλου τυγχάνουσα τέλους, ἢ δὲ μέρος οὖσα τῶν πολλῶν χαὶ διὰ
τοῦτο πρὸς μεριχὸν ἀνατεινομένη. xal ὃῆλον, ὅτι ἢ μὲν χρείττων ἐστὶ 80
τῶν πολλῶν χινήσεων, ἢ ὃὲ χαταδεεστέρα, ὥστε τὸ διὰ πλειόνων πράξεων.
xai ἐνεργειῶν τυγχάνον τοῦ τέλους μέσον dv εἴη τοῦ δι’ ὀλίγων. xai διὰ
30 τοῦτο λύεται ἢ ἀπορία’ διὰ τί γὰρ τῆς ἀπλανοῦς μίαν χίνησιν χινουμένης 85
τὰ πορρώτερα αὐτῆς, ἥλιος χαὶ σελήνη. ὀλιγωτέρας χινήσεις χινεῖται τῶν

[oL]

1 προόδου ADE: corr. E? ἐστιν c 49 c τῶν À: om. DEFc 9 ὡς
περὶ DEFb: ὥσπερ À: ὡς c 8 ἀποδούς A ὡς μὲν ὁ EF: ὥσπερ ὁ Α: ὡς ὁ
μὲν Ὁ 9 τοῖς] corr. ex ταῖς E? 10 ὀλίγης DE?: ὀλίγοις AE: ὀλίγου c et
corr. ex ὀλίγοις F 11 δὲ om. DE: δὲ μίγνυσι E? μίγνυσι om. E τὸν (alt.)
om. Fc 20 ἐστι] seq. ras. 1 litt. E 21 εἰπών] fr. 49 Rose (Lips. 1886 p. 55,16)

22 xai om. DFc 23 διττὸν — τέλος oim. A 24 μεριχώτατον Fb 235 xal (pr.)
DEFb: del. E*: om. e καὶ ἐν --- κινήσεων (28) om. A αὑτῇ E?: αὐτῇ DE:
ἑαυτ Fc xai διὰ --- πολλῶν (20)] mg. E? 25. 20 κοινοῦ xal om. E? 26 τυγχά-

νουσα)] μετέχουσα E? 21 ἐστὶ] seq. ras. 1 litt. E 29 ὀλίγου À τούτου D
30 γὰρ] del. E? 31 πορρώτερον DE ὀλιγοτέρας D '

486 SIMPLICII IN L. DE CAELO ἢ 12 [Arist. p. 292510]

ἀνωτέρω xai τῇ ἀπλανεῖ μᾶλλον πλησιαζόντων, ταῦτα δὲ πλείονας: ὅτι 2184

τῶν ὀλίγας, φησί, χινήσεις χινουμένων τὰ μὲν χρείττονα τῶν πλείους

χινουμένων ἐστί, τὰ δὲ χαταδεέστερα' εἴρηται δέ, πότερα ποτέρως" τὸ

δὲ ἔσχατον οὐδὲ ἐγχειρεῖ ἀμέσως τοῦ τέλους τυχεῖν, διὸ οὐδὲ xweitat, 40
5 ἀλλ᾽ ἱκανὸν αὐτῷ εἰς τὸ ἐγγὺς τοῦ τέλους ἐλϑεῖν.

Εἶτα διὰ τοῦ τῆς ὑγείας παραδείγματος σαφηνίσας τὰ εἰρημένα, ἐν ᾧ
τὸ ἰσχνανϑῆναι τὸ ἀπέριττον γενέσϑαι δηλοῖ, xal εἰπών, ὅτι ἄριστον μέν
ἐστι τὸ τοῦ τελιχωτάτηυ τέλους τυχεῖν, εἰ δὲ μή, τοῦ ὡς ὅτι ἐγγυτάτω 4
ἐχείνου, ἐφαρμόττει λοιπὸν τὰ προχείμενα τοῖς εἰρημένοις ἀπὸ τῶν ἐσχάτων

10 ἐπὶ τὰ πρῶτα χωρῶν xai τότε τὰ μέσα περιλαμβάνων’ διὰ τοῦτο γάρ 218^
φησιν f, μὲν τῆ ὅλως οὐ χινεῖται, οὐ διὰ τὴν αὐτὴν αἰτίαν ἔχουσα τὸ
ἀχίνητον, Ot ἣν τὸ ἀγαϑὸν xal τὸ οὗ Évexa- ἐχεῖνο μὲν γὰρ ἦν τὸ οὗ
ἕνεχα χινεῖται τὰ χινούμενα xal οὐχ ἐδεῖτο ἐπ᾿ αὐτὸ χινεῖσϑαι, ἢ δὲ γῇ δ
ἐσχάτη οὖσα οὐχ ἐχείνου πέφυχεν ἀμέσως μετέχειν, ἀλλὰ διὰ τὸ πλησιάζειν

15 τοῖς ἐχείνου προσεχῶς μετέχουσιν, ὡς δυνατὸν αὐτῇ, xal ἐχείνου μεταλαμ-
βάνει. τὰ δὲ ἐγγὺς τῆς γῆς ὀλίγας χινήσεις χινεῖται, διότι οὐχ ἀφιχνεῖται
πρὸς τὸ ἔσχατον τέλος, τουτέστι τὸ πρῶτον xal τὸ παντελὲς ἀγαϑόν, ἀπο- 10
μερισϑέντα αὐτοῦ, ἀλλὰ μέχρι τοσούτου χινεῖται, μέχρις οὗ δύναται μετα-
σχεῖν τῆς ϑειοτάτης ἀρχῆς" δύναται δὲ μερικῶς. — xal εἰ μὲν γὴν λέγοι

20 τὴν χυρίως γῆν, ἐγγὺς dv αὐτῆς λέγοι τὰ ὑπὲρ τὴν γῆν ὑποσέληνα
στοιχεῖα, εἰ δὲ qv λέγοι τὸ ὑπὸ σελήνην πᾶν, ἐγγὺς ἄν εἴη λέγων τὴν v6
σελήνην xal τὸν ἥλιον ὀλίγας χινουμένους χινήσεις, xal τοῦτο μᾶλλον οἰχεῖον
τοῖς εἰρημένοις’ περὶ γὰρ τούτων xal ἣ dmopía χεχίνηται, διὰ τί τῆς
ἀπλανοῦς μίαν χίνησιν χινουμένης οὐχὶ τὰ πορρώτερον αὐτῆς πλείονας ἀεὶ

35 χινεῖται χινήσεις, ἥλιος xal σελήνη, ἀλλ᾽ οὗτοι μὲν ὀλίγας, τὰ δὲ μέσα 90
πλείονας. εἰ οὖν τὸ ὀλίγας χινήσεις μὴ περὶ ἡλίου λέγοι xai σελήνης,
ἐλλείποι dv τῇ λύσει τῆς ἀπορίας τὸ χυριώτατον: εἰ ὃὲ περὶ ἡλίου xai
σελήνης λέγοι, σχληρὸν δοχεῖ τὸ οὐ γὰρ ἀφιχνεῖται πρὸς τὸ ἔσχατον,
εἰ αἡ ἄρα τοῦτο λέγοι, ὅτι οὐ παρισοῦται τῇ ἐχξίνου παντελείχ μεριχώτερα 35

2 φησί) e corr. E: φήσω D χρείττω Fe τῶν] corr. ex τοὺς E* 9 ἐστίν E,
sed corr. πότερα] comp. ambig. E 4 τοῦ τέλους om. D: τοῦ τέλους τοῦ A

6 ὑγείας ACF: ὑγιείας DEc 8 post μὴ del. ὡς E* óu] τὸ A ἐγγυτάτω b:
ἐγγυτέρω DEF: 1579 A 10 τὸ πρῶτον c 12 τὸ o5] eorr. ex τοῦ E?

13 ἐδεῖτο] ἔδει τὸ DE: ἔδει E^ ἐπ᾿ om. c Υ om. DE 14 τὸ] τοῦ DE
15) μετέχουσα E, sed corr. αὐτῇ αὕτη DE 15. 16 μεταλαμβάνειν e

l6 κινεῖται] -εἴ e corr. E! ἐφιχνεῖται D 11 «ai τὸ] xoi C 18 ἀλλὰ)
ἀλλὰ καὶ Fc μέχρις] μέχρι E 19 λέγοι) eorr. ex λέγει E!': λέγει A

20 ὑποσέληνα)] ὑπὸ σελήνην, nv e corr.. E? 2] στοιχείων E: corr. E? λέγοι] Xé-
pec E 239 χεκίνηται ΔΑ: χεχίνητο ΠῈΣ ἘΠ: χεχίνοιτο E: mota fuit b 24 πορ-
ρωτέρω c 25 ὁ ἥλιος E ἡ, σελήνη E 90 χινήσεις Ab: χινεῖσϑαι χινήσεις
DKFe 2Ü ἐλλείποι --- λέγοι (28) om. A: mg. E? ἐλλείποι --- ἀπορίας ἐλλείψει τῇ
τῆς ἀμφιβολίας λύσει E χαὶ --- λέγοι (28)] λέγει xai σελήνης E* 28 οὐ γὰρ] γὰρ
οὗ Δ ἔσχατον) αἴσχιστον τὸν A 29 pi] uc E λέγῃ E ἐχείνων c

μεριχώτερον A

SIMPLICII IN L. DE CAELO II 12 (Arist. p. 292510] 481

γινόμενα" ἐπεί, ὅτι μετέχει τῆς πρώτης ἀρχῆς xatà τὰ ἑαυτῶν μέτρα, 2180
σαφῶς εἶπε. μέχρι γὰρ οὗ δύναται, φησί, μετέχει τῆς ϑειοτάτης
ἀρχῆς.
Ὁ δὲ πρῶτος, φησίν, οὐρανὸς εὐϑύς, τουτέστιν ἀμέσως, τυγχάνει
5 τῆς πρώτης ἀρχῆς διὰ μιᾶς τῷ εἴδει χινήσεως, ὅτι ἢ μία αὔτη πασῶν 30
ἐστι τῶν χινήσεων περιεχτιχὴ καὶ ἀπογεννητιχὴ xal συναιρετιχή᾽ πρῶτος
γὰρ χινηϑεὶς 6 πρῶτος οὐρανὸς τὸ παντελὲς τοῦ ἀχινήτου διὰ τῆς παντε-
λοῦς χινήσεως ἐμιμήσατο, καὶ ὅπερ ἐστὶν ἐχεῖνο χατὰ τὸ αἰώνιον ἀεί, τοῦτο
Ἱίνεται οὗτος, φαίη ἄν 6 [ἰλάτων, κατὰ τὸν σύμπαντα ypóvov τῶν ὕπ᾽ 95
10 αὐτὸν μερισαμένων τὴν ἐχείνου ταυτότητα. χαὶ εἴ τῳ φίλον καὶ τοῖς ϑείοις
ἐπαναπαύεσϑαι μύϑοις, ἐννοείτω χἀν τούτοις τὸν μετὰ τὸν πρῶτον οὐρανὸν
τὸν μέγιστον Κρόνον διαχρίσεως ἄρξαι χαὶ μερισμοῦ.
᾿Αλλὰ ταῦτα μὲν ἐν ἄλλοις. τὰ δὲ ἐν μέσῳ, φησί, τοῦ πρώτου καὶ 40
τῶν ἐσχάτων, πρῶτον μὲν τὸν ἀπλανῇ λέγων οὐρανόν, ἔσχατα δὲ τὸν
013 ἥλιον xal τὴν σελήνην" ταῦτα γὰρ ἄχρα τοῦ ϑείου σώματης᾽ τὰ οὖν ἐν
μέσῳ τούτων, φησίν, ὀλιχώτερα ὄντα ἀφιχνεῖται μὲν τῶν ἐσχάτων μᾶλλον
πρὸς τὸ παντελὲς τῆς ἀρχῆς, διὰ μερισμοῦ δὲ τῶν χινήσεων ἀφιχνεῖται 45
xai οὐ διὰ μιᾶς χινήσεως, ὡς ὁ πρῶτο; οὐρανός: διὰ πλειόνων οὖν τῶν
τὴν [μίαν μεριζομένων τελείως" διὸ xal ἀφιχνεῖσϑαι λέγονται, ὅπου xai 219a
30 f, μία χίνησις ἀνάγει. χαί μοι δηχεῖ ὁ ᾿Αριστοτέλης τὰς οὐρανίας πάσας
χινήσεις ἐπισχεψάμενος τὰς τὴν παντότητα διχτεινούσας τῆς ἀχινήτου ἑνώ-
σεως εὑρεῖν τὴν μὲν ἀπλανῇ μίαν χίνησιν χινουμένην πασῶν περιξχτιχήν, 5
τὰς δὲ μετ᾽ αὐτὴν πάσας μεμερισμένως, ἥλιον δὲ xal σελήνην οὐ πάσας"
οὔτε γὰρ στηριγμοὺς οὔτε ὑποποδισμοὺς οὔτε φάσεις διαφόρους οὗτοι φαί-
25 yovtat ποιούμενοι οὔτε προηγήσεις xai ἀχολουϑήσεις, διὸ xal ἡπλουστέραις
ὑποϑέσεσιν ἠρχέσϑησαν οἱ ἀστρονόμοι τῶν φαινομένων τὰς αἰτίας ἀποδι- 10
δόντες. πραχτιχὰς οὖν τὰς χινήσεις ὑποϑέμενος xal διὰ τὴν πρὸς τἀγαϑὸν
ὁμοίωσιν γινομένας τὸν μὲν πρῶτον οὐρανὸν διὰ μιᾶς παντελοῦς χινήσεως
προσεχῶς τυγχάνειν φησὶ τῆς παντελοῦς πρὸς τὸ ἀχίνητον ὁμοιώσεως,
80 τὰς δὲ μετ᾽ αὐτὸν σφαίρας διὰ πασῶν τῶν μεμερισμένων χινήσεων 15
ἀφιχνεῖσϑαι πρὸς τὴν παντελῆ ὁμοίωσιν, τὸν δὲ ἥλιον χαὶ τὴν σε-

2 εἶπεν E οὗ] οὐ E μετέχειν Α 4 τυγχάνει — μία (Ὁ) bis DE: corr. E*
5 post ἀρχῆς del. χατὰ tà ἑαυτῶν μέτρα σαφῶς εἶπεν E! 6 xal (pr. A: τε xai DEFc
ἀπογεννητικὴ Ab: συναιρετιχὴ DEFe συναιρετιχή Ab: ἀπογεννητιχή DEFe πρῶτος
cm. c 9 γίνεται) lac. D οὗτος) corr. ex οὕτως E! 10 ταυτότητα AE?:
π-αντότητα DEF xal (alt.) om. Fe 13 ὃ᾽ c 14 μὲν om. E λέγει
Ab ἔσχατον A 16 ὁλιχώτερα AE!Fb: ὑλικώτερα DE 18 οὐ διὰ μιᾶς DE:
«οὐδὲ μιᾶς A: οὐδεμιᾶς F: nequaquam b 19 τελείως A: τελέως DEFe pr. «ai —
"ai pot (20) om. A 20 xal μοι] etenim b 2] τὰς om. E 2]. 22 ἑνώσεως)
*tvbseoe E: χινήσεως E?: γενήσεως img. E? 2j αὐτὴν) ἣν e corr. D μεμερισ-
ξαένας Ac 24 στηριγμὸς ὑποποδισμὸς A 25 ἁπλουστέραις Ab: ἁπλου-
-Ξστέραις (-αι- in ras E!) ἐπὶ τούτων DEFe 21 τὸ ἀγαϑὸν Fc 30 αὐτὸν b:

€x): ADEF

488 ΒΙΜΡΙΙΟΙΕ IN L. DE CAELO II 12 (Arist. p. 292910]

λήνην οὐ πάσας χινουμένους τὰς χινήσεις, ἐφ᾽ ὅσον δυνατόν, αὐτῆς 2195
μεταλαμβάνειν.
Οὕτω uiv οὖν ὁ ᾿Αριστοτέλης τὴν λύσιν τῆς ἀπορίας ἀποδέδωχεν

ἐνδοὺς τῇ ἀπορίᾳ xal συγχωρήσας τοὺς πλάνητας πολλὰς xwstalat χινήσεις 20
ὁ τῷ εἴδει διὰ τοὺς φαινομένους αὐτῶν οὐ μόνον προποδισμούς, ἀλλὰ χαὶ

ὑποποδισμοὺς xal στηριγμοὺς x«i φάσεις διαφόρους xal προηγήσεις καὶ

ἀχοληουϑήσεις xai πολυειδεῖς ἀνωμαλίας. OU γὰρ τὸ ταύτας σώζεσϑαι
πλείονας χαϑ᾿ ἕἔχαστον χινήσεις παραλαμβάνουσιν, οἱ μὲν ἐχχέντρους καὶ δῦ
ἐπιχύχλους, οἱ O& ὁμοχέντρους τὰς ἀνελιττούσας χαλουμένας ὑποτιϑέμενοι.

10 ὁ δέ qs ἀληϑὴς λόγος οὔτε στηριγμοὺς αὐτῶν T, ὑποποδισμοὺς αὐτῶν οὔτε
πρηοσϑέσεις T| ἀφαιρέσεις τῶν ἐν ταῖς χινήσεσιν ἀριϑμῶν παραδεχόμενος,
xdv οὕτω φαίνωνται xtwoóusyot, οὐδὲ τὰς ὑποϑέσεις ὡς οὕτως ἐχούσας 80
προσίεται, ἀλλὰ ἁπλᾶς xat ἐγχυχλίους xal ὁυαλεῖς xal τεταγμένας τὰς
οὐρανίας χινήσεις ἀπὸ τῆς οὐσίας αὐτῶν τεχμαιρόμενος ἀποδείχνυσι" μὴ

015 δυνάμενοι ὁξ Ov ἀχριβείας ἑλεῖν, πῶς αὐτῶν διαχειμένων φαντασία μόνον
ἐστὶ xal οὐχ ἀλήϑεια τὰ συμβαίνοντα, ἠγάπησαν εὑρεῖν, τίνων ὑποτεϑέντων $5
QU ὁμαλῶν x«l τεταγμένων χαὶ ἐγχυχλίων χινήσεων δυνήσεται διασωϑῆναι
τὰ περὶ τὰς χινήσεις τῶν πλανᾶσϑαι λεγομένων φαινόμενα. χαὶ πρῶτος
τῶν ᾿Βλλήνων Εὐδοξος ὁ Κνίδιος, ὡς ὐὔδημός τε ἐν τῷ δευτέρῳ τῆς

20 ᾿Αστρολογικῆς ἱστορίας ἀπευνημόνευσε xal Σωσιγένης παρὰ Εὐδήμου τοῦτο €
λαβών, ἄψασϑαι λέγεται τῶν τοιούτων ὑποϑέσεων [lAatevoc, ὥς φησι
Σωσιγένης, πρόβλημα τοῦτο ποιησαμένου τοῖς περὶ ταῦτα ἐσπουδαχόσι,
τίνων ὑποτεϑεισῶν ὁμαλῶν xal τεταγμένων χινήσεων διασωϑῇ τὰ περὶ τὰς
χινήσεις τῶν πλανωμένων φαινόμενα.

ὦ
[AL

1 * e ) Y P »
Ei οὖν ὑποϑέσεις εἰσὶν αἱ πλείωνες xai) ξχαστον τῶν πλανωμένων 4
* 4, "* , , F * , ry "^
πλξιώνων 60800 σωμάτων χινήσεις χαὶ οὖχ ὡς χατὰ a) rstav οὕτως ἐχουσαι
^. —- ’ . ^ ^ - 4 "^ δι "5 e , P4 * ,
ἀπογξίχνυνται, ὡς δηλοῖ τὸ ἄλλὴν ἄλλως αὐτὰς ὑποϑέσϑαι, τίς ἀνάγχη 219»

n Α NES ^ ^ ^ M4 , ^y -— ν" --
ὡς χατὰ ἀλήνειαν πλειόνων ὄντων σωμάτων περὶ ἔχαστωον τῶν ἀπλανῶν

- ^ « - .« “ , , ' -ν ΟῚ , ΄ ΄
20 Tfi απλανξι πρλανυ τες TASSE φξρηντλι φηθᾶς τῶν Ξοχάτων; UT πὴτξ IN

^
e

" A * - ΄ - , -- * -

zb χρὴ τολιᾶν ὅλως Tur τοιαύτας ποιεῖσθαι συγκρίσεις, οὐ πρὸς τὴν τῶν
^ 1 1 * , - * ^ , ἊΝ ) * -

τόπων διαφορὰν τὰς ἀξίας αὐτῶν ἀφορίζειν ἀναίχη, ἀλλ᾽ ἐχεῖ λέγειν

| 55] καὶ KE: oi E κινουμένους] κινοῦμε, A: χινουμένας T αὐτῇ;ς) αὐτοῖς

Fe 2 οὕτως c ἡ Λριστοτέλης τὴν λύσιν AFb: τὴν λύσιν ὁ ᾿Δριστοτέλης DE

The ἀπορίας om. D | κινήσεις} seq. ras. 4 litt. E 9 διὰ] corr. ex δὲ a A

τ ταῦτα D Jet corr. ex ὁ E καληυμένας ADb: σφαίρας Ἐπ: del. F 10 ἡ]

postea dns. Δ αὐτῶν ialt.) Ab: om. DEFe 11 προϑέσεις Δ 12 οὕτως c

τὰς Om. AA 10 ἀλλὰ] ἀλλὰ xai Fc Ὶ ἀποδίχνυσι A 1) δυνάμενος E

230 παρὰ A: παρ DEF ἀπευνη μόνευ σε} fr. 96 Spengel 22 τοῖς περὶ ταῦτα] bis

E, sed corr. ταῦτα] τὰ τοιαῦτα Fe 233 τὰ] eorr. ex τὸ E? 25 ai] del. E
"uv

post. πλανωμένων add. cato. A 26 οὖσαι] corr. ex οὔτε E?: ὄντων c 2í ἄλλως)

ἄλλος A JN ὄντων -- πλείονων (29) oim. DE 2U post χινήσεων add. οὐσῶν E?

ovx τί] corr. ex διότι E7 J0 πλάνητες) πλάνη A

SIMPLICII IN L. DE CAELO II 12 (Arist. p. 299510. 25] 489

ἔχαστον τετάχϑαι, ἔνϑα λυσιτελεῖ τῷ παντί, τῶν οὖν ὑπὸ σελήνην μὴ 2195
ἐχόντων οἰχεῖον φῶς, ἀλλ᾽ ἔξωϑεν φωτιζομένων, εἰχότως, φαίη ἄν τις. οἱ 10
δύο τοῦ χόσμου φωστῆρες ὑπὲρ αὐτὰ προσεχῶς ἐτάχϑησαν τὸ ἁπλοῦν
ἴσως τῶν χινήσεων χατὰ τὸ χρεῖττον ἔχοντες τοῦ συνϑέτου.

5 O δέ γε Πλάτων ἐν μὲν τοῖς Νόμοις δοχεῖ λέγειν, ὅτι φαίνονται μὲν
οὕτω ποιχίλως χινούμενοι οἱ πλάνητες, οὐ μὴν κατὰ αἀλήϑειαν οὕτω χι- 15
νοῦνται, ἐν δὲ τῷ Τιμαίῳ ποιχιλωτέραν αὐτῶν εἶναι τὴν χίνησιν συγχωρεῖ
ὡς μέσων ὄντων τῶν τε πάντῃ τεταγμένων xal τῶν πάντῃ ατάχτων xal
διὰ τοῦτο τεταγμένην ἐχόντων ἀνωμαλίαν. διὸ χαὶ ἐν τοῖς Νόμοις χατα-

10 βοᾷ τῶν μόνην πλάνην αὐτῶν χατηγορούντων xal uy οἰρμένων xai ταύτην 90
τάξεως μετέχειν xal εἶναι χατὰ φύσιν αὐτοῖς.

᾿Επειδὴ δὲ ὁ ᾿Αλέξανδρος ἐν τούτοις ἀνέδην ἄψυγα τὰ τέσσαρα στοιχεῖα

φησιν εἶναι τὰ ὑπὸ σελήνην καὶ πράξεως ἄμοιρα, τίς οὐχ ἄν ϑαυμάσοι. εἰ
τὰ μὲν ἐξ ἐλαχίστης αὐτῶν μοίρας συγκείμενα ζῷα ἔμψυχα ἐστιν ἐφήμερον 30

ιὸ ἔχοντα τὴν οὐσίαν xal εἰς βραχὺ χομιδῇί συνεσταλμένην, αἱ δὲ τηλιχαῦται
τοῦ παντὸς μοῖραι αἴδιοι οὖσαι ταῖς ὁλότησιν οὐχ ἄν ψυχῆς ὑπὸ τοῦ ὃη-
αἱουργοῦ χκατηξιώϑησαν; x&v γὰρ ἁπλᾶ v, οὐχ ἦν ἀνάγχη ἄψυχα αὐτὰ
slvat, εἴπερ καὶ ὁ οὐρανὸς ἁπλοῦς ὧν ἐψύχωται, ὁπότε xal τούτων ἔχαστον !
ix τῶν τεσσάρων συγχείμενον χατ᾽ ἐπιχράτειαν ἑνός ἐστι τοῦτο, ὃ λέγετα'.

20 εἰ ὃξ διὰ τοῦτο πράξεως οὐ μετέχει, ὅτι μὴ ἄλλοτε ἄλλα ἐνεργεῖ ὥσπερ
τὰ μεριχὰ ζῷα, χαὶ ὁ οὐρανὸς ἀεὶ τὴν αὐτὴν ἔχει τάξιν τῶν ἐνεργΞιῶν:
εἰ δέ. ὅτι κατὰ τόπον αἀχίνητος ἢ γῆ, διὰ τοῦτο ἄζως αὐτῷ δὸχεὶ χαὶ Ὁ

ἄψυχος, πρῶτον μὲν αἰσχύνεσθαι ὃξῖ, εἰ tà μὲν φυτὰ τὰ ὑπὸ τῆς γῆς
Κωούμενα ζῆν λέγομεν xal ἔμψυχα εἶναι, αὐτὴν ὃὲ τὴν γὴν ἄζων xai ἄψυ-
qov* ἔπειτα ζὴν λέγων xal τὸν νοῦν xai τὴν Ψυχὴν 6 ᾿Αριστοτέλης οὐχ

ἀναγχάζει χατὰ τύπον αὐτὰ xwelglüat: x&v ἔστηχεν ἢ γῇ Saa τοῦ παντὸς 10

UL
C

οὖσα, ταύτην ἔχει πρᾶξιν xai ἐνέργειαν. ὡς γὰρ τὸ χινεῖσι)αι ζωτιχῶς.

οὕτως xai τὸ ἑστάναι ζωτιχῶς πρᾶξίς ἐστι xat ἐνέργεια ἔμψυχος" OU) τὰ

μὲν οὐράνια χινεῖται, ἢ ὃὲ γῇ SGtrxs, τὰ ὃς μερικὰ ζῷα xai χινεῖται xai
30 ἔστηχε. |

p.292»25 [lepi δὲ τῆς ἀπορίας Zo; τοῦ | πολλὴν ὑπεροχὴν 2204
εἶναι τῆς πρώτης πρὸς τὰς ἄλλας.
Δύη προϑεὶς ἀπορίας xal τὴν πρώτην διαλύσας ἐπὶ τὴν δευτέραν μέτεισι

ὁ $20] o seq. ras. E? 9 Νόμοις] VII 822 6 οὕτως Fc πλανηται A
αὕτως ve 7 "Tualo] 35a 9 τὴν ἀνωμαλίαν Fc 9. IO xaradez om. Δ
10 ταύτην] ταῦτα A: hoc b 13 ϑαυμάσοι DF: ἡαυμάσῃ, A: θαυμάσει E: ἡαυμά-
Ja oec 1 κυμηδὴ A συνεσταλμέναν Δ li ἀπλὰ τ A: ἁπλῆν D: ἁπλῆς
ἘΣ: ἁπλᾶ ἦν ESFbe 7v ἀνάγχη ADE: ἂν ἣν ἀνάγχη K?: ἀνάγχη ἦν Fc 18 ἐψύ-
armat Ε: ἐμψύχωται ADE 19 συγκείμενα A ante ἑνός del. συγχείμενο A
"2 Ab: ὅπερ DEFc 20 ἀλλοτ᾽ D 22 ἐδόκει .A 26 ἔστηχεν b: ἔστυ χεν
“,ὖν DEFe 21 πρᾶξιν ἔχει Fc 28 οὕτω D ἔμψυχος Ab: εἰκότως ἐμινύγου

ΤῈ: ἐμψύχου F 30 ἔστηχεν Fe 29 προϑεὶς DEb: προσϑεὶς AF λύσας Fc

400 SIMPLICII IN L. DE CAELO Il 12 (Arist. p. 292025. 30]

τὴν ζητοῦσαν, ὁιὰ τί ἢ μὲν ἀπλανὴς μία οὖσα σφαῖρα xal μίαν χινουμένη 220:
φορὰν τοσοῦτον ἔχει πλῆϑος ἀστέρων ὡς ἀνάριϑμον δοχεῖν πάντων μίαν €
χίνησιν τὴν τῆς ἀπλανοῦς χινουμένων, τῶν 0x πλανᾶσϑαι λεγομένων ἔχαστον
ἰδίαν χίνησιν εἴληφε χατὰ τὴν σφαῖραν, ἐν μόνον αὐτό ἐστι. ταύτην οὖν
τὴν ἀπορίαν τρισὶν ἢ δυοῖν ἐπιχειρήμασι λύων τὸ πρῶτον εἴρηχεν ἀπὸ τῆςς 10
ὑπεροχῆς, ἣν ἔχει πρὸς τὰς ἄλλας σφαίρας ἢ ἀπλανής" xdv γὰρ πᾶσαι
χαὶ ζωὴν χαὶ ἀρχικὸν ἀξίωμα ἔχωσιν, ἐννοῆσαι χρὴ πολλὴν ὑπεροχὴν
εἶναι xal ζωῆς xal ἀρχῆς τῆς πρώτης πρὸς τὰς ἄλλας. δηλοῖ δὲ τὴν
ὑπεροχὴν τῆς δυνάμεως f τε ἄμεσης συγγένεια πρὸς τὸ πρῶτον ποιοῦν l6
10 τε xai χινοῦν αἴτιον xai τὸ πάντων τῶν ἄλλων εἶναι περιεχτιχὴν xal τὸ
συμπεριφέρειν ἑαυτῇ, τὰς ἄλλας xal ἔτι μέντοι τὸ διὰ μιᾶς xal ἁπλῆς χι-
νήσεως xai σχεδὸν ἀγρόνου, εἴ τις ἐννοήσοι τὸ μέγεϑος, ὁλοχλήρου τυγ-
γᾶνειν τοῦ τελεωτάτου ἀγαϑοῦ: ὥστε τάχα ἂν τις διχαιότερον τὸ ἐναντίον 30
ϑαυμάσξιεν, εἰ τοσοῦτον ὑπερφέρουσα λόγον ὅμως ἀριϑμητιχόν τινα δυνά-
15 uemg ἔχει πρὸς τὰς ἄλλας, ὃν τὸ πληδος τῶν ὑπ᾽ αὐτῆς χινουμένων
ἀστέρων πρὸς ἕν ἕχαστον τῶν ἐν ταῖς ἄλλαις ἐνδεδεμένων.

[A]

p.292»30 Εἴη δ᾽ dv ῆδε συμβαίνουσα xatà λόγον ἕως τοῦ τῷ OE s»
£yl σώματι πολλὰς φορᾶς.
Τοῦτο οὐ χρή, φασί, τοῖς ἐπάνω συνάπτοντας συγχεῖν τοὺς λόγους,
20 ἀλλ᾽ ὡς Osotepnv ἐπιχείρημα ἀποδέχεσϑαι. λέγει γάρ, ὅτι ἣ μὲν πρώτη 80
φηρὰ ἢ τῶν ἀπλανῶν μία οὖσα πολλὰ χινεῖ τῶν ϑείων σωμάτων
χατὰ τὴν uíav ἑαυτῆς χίνησιν, αἱ ὃΣ τῶν πλανωμένων φοραὶ xaÜ' ἕχαστον
ἀστέρα πολλαὶ οὖσαι πολλῶν σφαιρῶν ἕν σῶμα πολλὰς χινοῦσι χινήσει:"
ξἔχαστην yàp τῶν πλανωμένων ἄστρων πλείηνυς φέρεται φορὰς ὑπὸ πλειόνων $5
25 τῶν ἀνελιττουτῶν χαληυμένων φερώμενην. ταύτῃ οὖν, φησί, xal τὴν
τοσαύτην ὑπεροχὴν ἀνισάζει ἢ φύσις χαὶ πηιεῖ τινα ταάξιν τῇ μὲν
μιὰ φορὰ τῆς ἀπλανοῦς πολλὰ ἀπηδηοῦσα σώματα τῶν ἀπλανῶν
ἀστέρων, τῷ ὃξ ivl σώματι τοῦ πλανωμένηυ ἀστέρος πολλὰς χινήσεις.
χαὶ ot μὲν ἐξηγηταὶ ὡς ὕδιον αὐτόϊεν τοῦτο τάττοντες ἐπιχείρημα ur, 40
0 συνάπτειν αὐτὸ τῷ προτέρῳ παραχελξήηνται" μήποτε ὃέ, εἰ μὴ συνάπτοιτο
ἐχείνῳ, αδιανόη τόν ἐστι τὸ εἴη δ᾽ ἂν ἠὸς συμβαίνουσα χατὰ λόγον.

| píav] seq. ras. 4 litt. E κινουμένην A, sed corr. 2 ποιοῦτον ἔς 2 εἴρη χεν A:
dicti: accipit b: aye e: εἴληπται DETE: εἴλειπται E J ἢ] corr. ex et E?

11 πεοιψέρειν D: συμφέρειν FF 12 évvoriset c 13 δικαιότερον) -ó- e corr. E

11 ὑπερφέρουτι Δ ἀριδ μη τυχόν} mut. in ἀρι μόν E? 15 ὃν E: 9v ADE;F:
quorum h (etiam Qv 157): τοσυῦτον ὃν c ὑπ᾿} ἐπ᾿ c l6 ἐν Ab: om. DEFc

11 ὁὲ)] ὃ «c I8 διαφορᾶς E 1.) τοῖς ἐπάνω φασὶ E συγχεῖν Α: συγχεεῖν DFc:
συνέχειν E 2] μία om. Δ 0252 Ol. c "ὦ ταύτην Fc 26 ἀνισάζη ἡ A
21 τῆς ἀπλανοῦς) τἀπλανοὺς D ἀποδιδοῦσα Ye 28 6"c 298 αὑτό D:
αὐτόϑι E τοῦτο] ins. D o0 συνάπτοιτο DEb: gováztovt// A: συνάπτον Fc
3l. ἀδιονόητόν D λόγον] seq. ras. 4 litt. E

SIMPLICII IN L. DE CAELO II 12 [Arist. p. 392930. 29314) 491

τίς γὰρ ἧδε, εἰ μὴ πρὸς τὴν ὑπεροχὴν ἀποδέδωχε; τὸ γὰρ λέγειν ἧδε ἢ 2204
ϑέσις xal ἣ τάξις xoi ἢ δοχοῦσα ἀνισότης, ὡς ὁ ᾿Αλέξανδρός φησι, πολὺ 45
τὸ ἐλλειπτιχὸν ἔχει τῆς ἑρμηνείας. μήποτε οὖν πολλὴν | εἰπὼν τὴν 2900
ὑπεροχὴν τῆς ἀπλανοῦς πρὸς τὰς πλανωμένας χαὶ διὰ τούτου λύσας τὴν

5 ἀπορίαν ἐφεξῆς δείχνυσιν, ὅτι xal ἥδε ἢ ὑπεροχὴ ἀνισάζεταί πως διὰ τῆς
ἀναλογίας ὑπὸ τῆς ϑείας δημιουργίας. ὡς γὰρ fj μία χίνησις τῆς ἀπλανοῦς
ἔχει πρὸς τὰ πολλὰ ὑπ᾽ αὐτῆς χινούμενα ἄστρα, οὕτω τὸ πλανώμενον ἕν ὅ
ἄστρον πρὸς τὰς χινουμένας αὐτῷ πολλὰς χινήσεις. εἰ γὰρ μὴ οὕτως τις
ἀποδέξαιτο τὸ εἰρημένον, ἀλλ᾽ ὡς ἴδιον xaÜ' αὑτὸ τελέως ἐπιχείρημα,

10 μήποτε xal ἀνατρεπτιχόν ἐστι τοῦ πρὸ αὐτοῦ ῥηϑέντος, εἴπερ ἐχεῖνο μὲν
τὴν ὑπεροχήν, τοῦτο δὲ τὴν ἀνίσωσιν ᾧτιάσατο. 10

p.29344 Καὶ ἔτι διὰ τοῦτο ἕν ἔχουσι σῶμα αἱ ἄλλαι σφαῖραι
ἕως τοῦ παντὸς δὲ πεπερασμένου σώματος πρὸς πεπερασμένον
ἢ δύναμίς ἐστιν.

15 ΓΛλλο τοῦτο ἐπιχείρημα ἣ δεύτερον T, τρίτον τὴν αἰτίαν ἀπὸ τῶν
ἀνελιττουσῶν καλουμένων σφαιρῶν ἀποδιδὸν τοῦ τὰς μὲν πλανωμένας ἕν
ἄστρον ἔχειν ἑχάστην, τὴν δὲ ἀπλανῇ τοσαῦτα. λέγει οὖν, ὅτι ἢ σφαῖρα ἢ
τὸ ἕν ἄστρον ἔχουσα τὸ πλανᾶσθαι λεγόμενον ἐν πολλαῖς σφαίραις ταῖς 20
ἀνελιττούσαις χαλουμέναις ἥ, ὡς 6 Θεόφραστος αὐτὰς χαλεῖ, ταῖς αἀνά-

90 στροις ἐνδεδεμένη φέρεται τελευταία οὖσα τῆς ὅλης αὐτῶν συντάξεως,
oiov τῶν τὸν Κρόνον ἣ τὸν Δία ἣ τῶν ἄλλων τινὰ xwoucüv: xal ἔχαάστῃ
μέντοι τούτων τῶν σφαιρῶν τῇ τε ἄστρον ἐχούσῃ xal ταῖς ταύτην περιξ- ?5
χούσαις ἴδιόν ἐστι χατὰ φύσιν ἁπλῇ χίνησις, f, δὲ ποιχιλία καὶ ἀνωμαλία
τοῦ ἀστέρος προποδίζειν te xai ὑποποδίζειν δοχηοῦντος xal προστιϑέναι xal

25 ἀφαιρεῖν τοῖς ἀριϑμοῖς xal στηρίζειν ἔξωϑεν πρόσχειται: ὑπὸ γὰρ τῶν
ἀνελιττουσῶν γίνεται χινουμένης μὲν ἑκάστης αὐτῶν, ὡς εἴρηται, χατὰ τὴν
ἑαυτῆς ἰδίαν χίνησιν, χινούσης δὲ τὴν τὸ ἄστρον ἔχουσαν ἄλλης ἄλλως
χατὰ τὴν ἑαυτῆς οἰχείαν χίνησιν. ἐπειδὴ οὖν ἑχάστη σφαῖρα σῶμα τυγχάνει
ὄν, τῇ δὲ ἐξωτάτω xaÜ' ἐχάστην σύνταξιν σὺν τῇ ἀπλανεῖ χινουμένῃ πρὸς

80 τῇ ἰδίᾳ χινήσει πρόσχειται τὸ xal τὰς ἄλλας τὰς ὑφ᾽ ἑαυτῆς περιεχομένας sb

“0

2 ἀνησότης Α 3 πολὴν E: corr. E? 7 οὕτω] οὕτω(ς) καὶ Fe 8 xwoupévac]
mut. in χινούσας E?: moventes b αὐτῷ Ac: αὐτὸ DEFb: corrigere voluit E?

οὕτω D 9 ἀποδείξαιτο A 11 τὴν (alt.) om. A 12 τοῦτο AF: τόδε DE: τόδ᾽ c
σφαῖραι AF: φοραὶ De 13 πρὸς πεπερασμένον DF: προσπεπερασμένη A 13 ἐπιχείρημα
τοῦτο Fc ἀπὸ τῶν] suprascr. E! 19 χαλεῖ] fr. 31 Wiunmer 19. 20 ἐνάστροις A
21 τῶν (pr.) om. A ? (pr)] otov A 229 μέντοι A: μὲν DE: om. b ἄστρον]
corr. ex τῶν ἄστρων E?: τὰ ἄστρα D 29 ἴδιόν A: ἴδιός D οὐ in ras. ΚΕ 24 δο-
χοῦντα D 25 ἀφελεῖν A πρόκειται E: corr. E? 26 γίνονται D

μὲν om. A ἑχάστης} corr. ex Éxactoc E? 21 ἑαυτῆς] in ras. D χινούτης —
χίνησιν (28) om. A ἄλλης] ἄλλην c 20 ἐξωτάτη Α ἑχάστη A σύνταξιν
om. A 30 τὰς ἄλλας τὰς] ἄλλας c

492 SIMPLICII IN L. DE CAELO II 12 (Arist. p. 29334]

χινεῖν χοινῶς τὴν αὐτὴν χίνησιν πάσας, ἣν αὐτὴ χινεῖται, ἐργῶδες ἄν ἦν 220*
αὐτῇ χινεῖν xal σφαίρας σωματικὰς τοσαύτας xal τὴν τὸ ἕν ἄστρον ἔχουσαν
μηχέτι ἕν ἔχουσαν ἀλλὰ πολλά, ὥσπερ xal τῇ ἀπλανεῖ. τὸ δὲ ἐργῶδες
ἔδειξεν ὁ ᾿Αριστοτέλης διὰ τοῦ εἰπεῖν παντὸς δὲ πεπερασμένου σώμα- 40
τος πρὸς πεπερασμένον ἣ δύναμίς ἐστιν. εἰ μὲν γὰρ ἄπειρον εἶχε
δύναμιν τὸ χινοῦν, οὐδὲν dv Tv πρᾶγμα ὁσαοῦν ὑποβάλλειν αὐτῷ πρὸς τὸ
χινεῖσϑαι, ἐπειὸὴ δὲ σῶμα ὃν πεπερασμένον πεπερασμένην ἔχει δύναμιν,
πρὸς πεπερασμένον ἂν εἴη αὔτη ἢ δύναμις xal σύμμετρον αὐτῇ xal οὐ πρὸς 45
ὁποιονοῦν. εἰ οὖν ὑπεραίρει τὴν τῆς μιᾶς σφαίρας χινητιχὴν δύναμιν πρὸς
10 τὸ | χινεῖσθϑαι ὃπ᾽ αὐτῆς τὰ τοσαῦτα σώματα, εἰ xal πολλοὺς εἶχεν 3215
ἀστέρας ἢ τὸν ἕνα ἔχουσα σφαῖρα, ἐργῶδες ἂν ὄντως Tv τὸ ἐπίταγμα.
Δοχεῖ -ὁξέ uot ὁ λόγος οὗτος ὡς ἐπ᾽ ἐχείνῳ προϊέναι τῷ λέγοντι πολλὴν
ὑπεροχὴν εἶναι τῆς ἀπλανοῦς πρὸς τὰς πλανωμένας" ἐπεὶ τί ἐχώλυεν, &
ὥσπερ f, ἀπλανὴς τούς τε ἐν αὑτῇ πάντας ἀστέρας xal τὰς περιεχομένας
15 ὑφ᾽ αὑτῆς σφαίρας πάσας ἑαυτῇ συγχινεῖ, οὕτω χαὶ τὴν ἐξωτάτω τῶν
ἀνελιττουσῶν τάς τε ὑφ᾽ ἑαυτὴν ἀνελιττούσας χινεῖν xat τὴν τὸ ἄστρον μηχέτι
ἕν ἀλλὰ πολλὰ ἔχουσαν; εἰ μὴ ἄρα τι διάφορον ἔχει τὸ τὴν μὲν ἀπλανῇ 10
μετὰ τῶν ἄστρων ὑφεστῶσαν xal χινουμένην τὴν ἑαυτῆς χίνησιν οὕτω τὰς
περιεχομένας ὑπ᾽ αὐτῆς συμπεριάγειν, τὴν δὲ τὸ πλανώμενον ἄστρον
20 ἔχουσαν, εἰ πλῆϑος εἶχεν ἀστέρων, τὴν ὑπ᾽ ἄλλου χίνησιν ἐργωδεστέραν
ποιεῖν τῷ χινοῦντι. τὸ δὲ ἐργῶδες, οὐχ ὅτι βάρος ἔχει τὰ σώματα ἐχεῖνα" 15
τοῦτο γὰρ ἀποδειχτιχῶς 6 ᾿Δριστοτέλης ἀπέφησεν" ἀλλ᾽ ὅτι χρὴ πάντως
xai ἐν ἐχείνοις συμμετρίαν τοῦ χινοῦντος πρὸς τὸ χινούμενον εἶναι, QU ὃ
τὴν ἀπόδειξιν ἀπὸ ταύτης ὁ ᾿Αριστοτέλης πεποίηται.

"ExsUnoat ὃὲ 455. ὅτι χαὶ τοῦτο τὸ ἐπιχείρημα ὡς ἐπὶ ἀληδῶς 30

Uu
C

ὑφεστώσαις προογλὴςξ ταῖς χατὰ τὰς ἀνελιττηύσας ἀστρηληγικαῖς ὑποϑέσεσιν
οὐδεμίαν ἐχούσαις ἀναάγχην, ὡς xab πρότερον εἴπον, εἴπερ xai ἄλλοι δι᾿
ἄλλων ὑποθέσεων ἔσωσαν τὰ αινόμενα. οἰχεῖον ὁὲ ἄν εἴη τοῖς περὶ τοῦ
οὐρανοῦ χαὶ τῶν οὐρανίων χινύσεων λόγοις: τὸ χαὶ περὶ τῶν ὑποϑέσεων 23
30 τούτων βραχέα Oki, UTvat, ὧν ὑποτε!εισῶν ἕκαστοι σώζειν τὰ φαινόμενα

διΞτείνοντηο. χαὶ εἴρηται xai πρότερον, ὅτι 6 ΠἸλάτων ταῖς οὐρανίαις χινή-

] αὐτὴν] ἑαυτῶν e corr. E7 αὐτὴ} αὕτη Ab ἐργώδες} corr. ex ἔργω δ᾽ DE?

2 χινεῖ E: eorr. EU ἡ ἔχουπα A τῇ ἀπλανεῖ AD: eorr ex τῇ ἀπλανῆ E?: τὴν
ἀπλανῖ, [)ὸ ἢ πρὸς om. AFc πεπερασμένη, Fe 6 οὐδὲν dv DEF: non
utique b: οὐδὲ A 6036599» F: ὁποσαοῦν ὁ 4 Ov] corr. ex ὧν A ὃ πρὸς πε-
περασιλένον) προσπεπερατμένη A ) ποιονοῦν E: corr. E? l0 τὰ om. e

11 ὄντως b: eorr. ex ὄντως A: οὕτως DEFe 12 οὗτος om. D 13 elvat] εἶναι τῷ
λέγοντι Δ l4 αὐτῇΏ αὐτῇ A: iw DEFe l5 ὑφ᾽ αὑτῆς] ὑπ᾽ αὐτῆς A:
ὑφ᾽ ἑαυτῆς DEFec οὐτως ὁ ἐξωτάτω DE: comp. AF: ἐξωτάτην e 18 τῶν] seq.
ras. 4 litt. KE ὑφεστῶσα Δ κινουμένη A: κινουμένης F οὕτως c

2] ποιεῖν) ποιεῖ Δ 22 ατέφηνεν EK 23 τοῦ] elvat τοῦ c εἶναι om. e
235 mg. περὶ τῶν ozolíseev A 260 ταῖς om. E ἐνελιττούσας D 2 xai
(alt.) Ab: om. DEFe 28 ἔσωσε A $ Fe 29 χινήσεως c 30 ὦν]
τῶν ἡ ἔχαστοι DE?Fb: ἐχάστω A: ἔχαστον E

SIMPLICII IN L. DE CAELO II 12 [Arist. p. 29344] 493

σεσι τὸ ἐγκύχλιον xal ὁμαλὲς xai τεταγμένον ἀνενδοιάστως ἀποδιδοὺς πρό- 221
βλημα τοῖς μαϑηματιχοῖς προὔτεινε, τίνων ὑποτεϑέντων δι᾿ ὁμαλῶν χαὶ 80
ἐγχυχλίων χαὶ τεταγμένων χινήσεων δυνήσεται διασωϑῆναι τὰ περὶ τοὺς
πλανωμένους φαινόμενα, xai ὅτι πρῶτος ὔδοξος ὁ Κνίδιος ἐπέβαλε ταῖς
5 διὰ τῶν ἀνελιττουσῶν χαλουμένων σφαιρῶν ὑποϑέσεσι. Καλλιππος δὲ ὁ
Κυζικηνὸς Πολεμάρχῳ συσχολάσας τῷ Εὐδόξου γἸνωρίμῳ μετ᾽ ἐχεῖνον εἰς 35
᾿Αϑήνας ἐλθὼν τῷ ᾿Αριστοτέλει συγχατεβίω τὰ ὑπὸ τοῦ ᾿υὐδόξου εὑρεϑέντα
σὺν τῷ ᾿Αριστοτέλει διορϑούμενός τε xal προσαναπληρῶν: τῷ γὰρ ᾿Αρι-
στοτέλει νομίζοντι δεῖν τὰ οὐράνια πάντα περὶ τὸ μέσον τοῦ παντὸς χινεῖ-
10 σϑαι ἤρεσχεν f, τῶν ἀνελιττουσῶν ὑπόϑεσις ὡς ὁμοχέντρους τῷ παντὶ τὰς 40
ἀνελιττούσας ὑποτιϑεμένη xal οὐχ ἐχχέντρους, ὥσπερ οἱ ὕστερον. Εὐδόξῳ
τοίνυν xal τοῖς πρὸ αὐτοῦ τρεῖς 6 ἥλιος ἐδόχει χινεῖσθαι χινήσεις τῇ τε
τῶν ἀπλανῶν σφαίρᾳ ἀπ᾽ ἀνατολῶν ἐπὶ δυσμὰς συμπεριαγόμενος καὶ αὐτὸς
τὴν ἐναντίαν διὰ τῶν δώδεχα ζῳδίων φερόμενος xal τρίτον ἐπὶ τοῦ διὰ 45
15 μέσων τῶν ζῳδίων εἰς τὰ πλάγια παρεχτρεπόμενος" xal 1ὰρ χαὶ τοῦτο
χατείληπτο ἐχ τοῦ μὴ χατὰ τὸν αὐτὸν | ἀεὶ τόπον ἐν ταῖς τροπαῖς ταῖς 221v
ϑεριναῖς xal ταῖς χειμεριναῖς ἀνατέλλειν. διὰ τοῦτο οὖν ἐν τρισὶν αὐτὸν
φέρεσϑαι ἔλεγον σφαίραις, ἃς ὁ Θεόφραστος ἀνάστρους ἐχάλει ὡς μηδὲν
ἐχούσας ἄστρον xal ἀνταναφερούσας μὲν πρὸς τὰς χατωτέρω, ἀνελισσηύσας 5
20 δὲ πρὸς τὰς ἀνωτέρω. τριῶν γὰρ οὐσῶν περὶ αὐτὸν χινήσεων ἀδύνατην
ἦν τὰς ἐναντία: ὑπὸ τοῦ αὐτοῦ χινεῖσϑαι, εἴ γε μὴ xal αὑτὸν μήτε ὃ
ἥλιος μήτε ἢ σελήνη μήτε ἄλλο τι τῶν ἄστρων χινεῖται, πάντα δὲ ἐνδΞδε-
μένα φέρεται τῷ χυχλιχῷ σώματι. εἰ μὲν δὴ τήν τε χατὰ μῆχος περίοδον 10
χαὶ τὴν εἰς πλάτος παραχώρησιν ἐν ἑνὶ χαὶ τῷ αὐτῷ γρόνῳ ἐποιεῖτο,
25 αὐτάρχεις ἄν ἦσαν δύο σφαῖραι, μία μὲν ἢ τῶν ἀπλανῶν ἐπὶ δυσμὰς
περιιοῦσα, ἑτέρα δὲ πρὸς ἕω περὶ ἄξονα στρεφομένη ἐνδεδεμένον μὲν τῇ
προτέρα, πρὸς ὀρθὰς δὲ ὄντα λοξῷ χύχλῳ, xaU οὗ τὴν πορείαν ἔδοξεν ἄν 15
ποιεῖσϑαι ὁ ἥλιος. ἐπεὶ Ob οὐχ οὕτως ἔχει, ἀλλὰ τὸν μὲν χύχλον ἐν ἄλλῳ
χρόνῳ περίεισι, τὴν δὲ χατὰ πλάτος παραχώρησιν ἐν ἄλλῳ τῳ ποιεῖται,
30 ἀνάγχη xal τρίτην προσλαβεῖν σφαῖραν, ὅπως ἑχάστη χίνησις ἑκάστην τῶν
φαινομένων περὶ αὐτὸν ἀποδιδῷ. ταύτῃ τοίνυν τριῶν οὐσῶν τῶν σφαιρῶν 30

1 ἀνεδειάστως E: ἀνενδειάστως E?: ἀνενδυάστως c 2 προὔτεινε om. A 3. 4 τὰς
πλανωμένας Fe 4 ἐπέβαλλε A ἢ xaleouévat; A Κάλιππος AF

6 Kotyxqvóc D: Κιζικηνὸς E: corr. E? 7 ἐλϑὼν] ἐλϑόντων DE: corr. K?

8 συναναπληρῶν Fc 11 οἱ DEF: om. Ab 13 σφαιρῶν A αὐτὴν V:
om. c 14 τοῦ] τὸ A l5 μέσου A xai (alt.) om. A l6 ταῖς (alt.) A:
om. DEFc [1 αὐτὸν] ἔλεγον αὐτὸν DE 18 φέρεσϑαι ἔλεγον A: ἔλεγε φέρεσθαι
Fbc: φέρεσθαι DE ὁ om. DE ἐχάλει] fr. 52 Wimmer 19 τὰς A: xà DEFe
ἀνελιττούσας Fe 20 δὲ] καὶ A τὰς AD: τὰ EFc οὐσῶν] e corr. D αὐτὸν]
αὐτῶν DE: corr. E? 21 αὑτὸν A: ἑαυτὸν DEFc 25 χυχλιχῷ D: χυχλίω E:
xoxho AE? ἐγχυχλίῳ Fc 24 ἐποιεῖτο] -o e corr. E! 25 αὐτάρχης E
26 περιστῶσα A ἄξωνα À 21 τῷ λοξῷ Fc πορείαν) -εἰ- e corr. E
ἔδοξεν) -v eras. E 30 τὴν τρίτην Fe ὕπως]} ὅπερ F: ἵναπερ c ἑκάστην] mut.

in ἔχαστον E? 3l αὐτὸν E?*Fb: αὐτῶν ADE

494 SIMPLICII IN L. DE CAELO II 12 [Arist. p. 29314)

x«l πασῶν ὁμοχέντρων ἀλλήλαις τε xal τῷ παντὶ τὴν μὲν τὰς δύο περιέ- 2210
χουσαν περὶ τοὺς τοῦ xócpou πόλους ὑπετίθετο στρέφεσϑαι ἐπὶ ταὐτὰ τῇ
τῶν ἀπλανῶν καὶ ἰσοχρονίως ταύτῃ ἀποχάϑισταμένην, τὴν δὲ ταύτης μὲν
ἐλάττω, μείζω δὲ τῆς λοιπῆς, ἐπιστρέφεσϑαι περὶ ἄξονα, χαϑάπερ εἴρηται. ἐδ
πρὸς ὀρθὰς ὄντα τῷ τοῦ διὰ μέσων τῶν ζῳδίων ἐπιπέδῳ ἀπὸ δυσμῶν ἐπὶ
ἀνατολάς, τὴν δὲ ἐλαχίστην χαὶ αὐτὴν μὲν ἐπιστρέφεσϑαι ἐπὶ ταὐτὰ τῇ
δευτέρᾳ, περὶ ἄξονα μέντοι ἕτερον, ὃς νοοῖτο ἄν ὀρθὸς πρός τινος χύχλου
ἐπίπεδον μεγίστου xal ληξηοῦ, ὃν ὃ ἥλιος τῷ ἑαυτοῦ χέντρῳ γράφειν δοχεῖ so
φερόμενος ὑπὸ τῆς ἐλαχίστης σφαίρας, ἐν ἧ xal ἐνδέδεται. τὴν δ᾽ οὖν
10 ὑπόλειψιν τῆς σφαίρας ταύτης βραδυτέραν πολλῷ τίϑεται 7) τὴν τῆς περιϑ-
χούσης αὐτήν, μέσης δὲ οὔσης τῷ τὸ μεγέϑει καὶ τῇ θέσει, ὥς ἐστι δῆλον
ix τοῦ Περὶ ταχῶν αὐτῷ γεγραμμένου συγγράμματος. ἢ μὲν οὖν μεγίστη ss
τῶν σφαιρῶν ἐπὶ ταὐτὰ τοῖς ἀπλανέσιν ἄμφω τὰς λοιπὰς ἐπιστρέφει διὰ
τὸ τῆς μὲν φέρειν ἐν ἑαυτῇ ὄντας τοὺς πόλους, ἐχείνην δὲ τοὺς τῆς τρίτης
15 τῆς φερούσης τὸν ἥλιον, ὁμοίως δὲ ἔχουσαν ἐν ἑαυτῇ τοὺς πόλους ue"
ἑαυτῆς, ἐφ᾽ ἃ περιάγεται. συνεπιστρέφειν xal ταύτην xal ἅμα ταύτῃ τὸν 40
ἥλιον, οὕτω τε φαίνεσθαι αὐτὸν ἀπ᾿ ἀνατολῶν ἐπὶ δυσμὰς φερόμενον συμ-
βαίνει. καὶ εἰ μέν γε ἀχίνητοι ἦσαν xaÜ' ἑαυτὰς αἱ δύο σφαῖραι ἢ τε
μέση xat f, ἐλαχίστη, ἰσοχρόνιος χόσμου στροφῇ γίνοιτο ἄν ἢ τοῦ ἡλίου
90 περιαγωγή, νῦν δέ, ἐπεὶ πρὸς τοὐναντίον αὗται ἀποστρέφονται, ὑστερεῖ τοῦ 46
εἰρημένου χρόνου ἢ ἀπ᾿ ἀνατολῆς ἐπὶ τὴν ἑξῆς ἀνατολὴν τοῦ Ἡλίου
ἀπονόστησις.
Καὶ ταῦτα μὲν περὶ τὸν | ἥλιον, mept ὃὲ τὴν σελήνην τὰ μὲν κατὰ 2224
ταὐτά, τὰ δὲ οὐ χατὰ ταὐτὰ διετάξατο" τρεῖς μὲν γὰρ σφαίρας xal ταύτην
25 εἶναι τὰς φερηύσας, διότι xal τρεῖς αὐτῆς ἐφαίνοντο εἶναι χινήσεις, τούτων

Gà μίαν υὲν τὴν ὁμοίως χινουμένην τῇ τῶν ἀπλανῶν, ἑτέραν δὲ ἐναντίως 5

[91]

μὲν ταύτῃ. περὶ ἄξονα Oi στρεφομένην πρὸς ὀρθὰς ὄντα τῷ ἐπιπέδῳ τοῦ
- 8 ,

- » »" € , - N à ) e , , μι 9 2 Φ
διὰ μέσο) τῶν τῳῤίων, χα απερ xat ἐφ ἡλίγυ, τρίτην δὲ οὐχέτι χαϑαάπερ

ἐφ᾽ ἡλίου, ὅτι χατὰ μὲν τὴν ϑέσιν ὁμοίως, xatà O6 γε τὴν χίνησιν οὐχ

] παντὶ] eorr. ex. πέρατι E? 2 πόλους) -οὺς in ras. E ταὐτὰ — ἰσοχρονίως (3))
bis A ταῦτα V7Fb: ταῦτα ADE 9 ἰσογρονίως} corr. ex ἰσοχρόνως AE
ἀποχαϑισταμένην ΑἸ: ἀποχαϑισταμένων DEF 5 ξζξώδων A 6 ἐπὶ A: ἐπ᾿
DEF ταὐτὰ KM?Fb: ταῦτα ADE Ἢ ἕτερος Α νοεῖτο E: corr. E?
ὀρϑῶς V: eorr. E? 8 μεγίστη DE: corr. E? 6 om. E δοχεῖν E:
corr. E? Ὁ ἐλαγίστηυ A 10 ὑπόλειψιν ΠΕ ἘΠ: ὑπόληψιν AE 11 μέ-
5 A πε A: um. DEFe 135 ταὐτὰ K?Fb: ταῦτα ADE ἀπλανέσι A

I4 ce (pr)] τὴν Fhec πόλος} -À- e corr. E ἐχείνην F: χινεῖν ADEb

τοὺς] τοῦ A ]*" οὕτως e 11. 18 συμβαίνειν c 19 μέση DEb: μεγίστη
AFe «634090 a1pvur 51: xóspeo στροφὴ ΔΙ: cT, too χόσμου περιστροφῇ c
[évot ^ Fe 20 νῦν δέ A: νυνὶ δέ DE: om. Fc ἐπεὶ δὲ Fc ἀποστρέφονται
A: μεταστρέφονται DEFe Ὁ] ἀπ᾿] eorr. ex ἐπ᾿ E? 29 τοῦ ἡλίου D 24 ταὐτὰ
ἘΠΕ: ταῦτα ADE ταῦτὰ ΕΠ: ταῦτα ADE ὀιετάξατο] δέξατο DE: corr. ἘΞ

20 δὲ (pr. ae: δὴ ΔΌΒΕΡ 28 μέσου Ab: μέσων DEFec ζώδων AE: corr. E?
ip^] iri τοῦ € 20 ὅτι] ἅτε c δέ om. DE

SIMPLICII IN L. DE CAELO I1 12 (Arist. p. 2984] 495

ὁμοίως, ἀλλ᾽ ἐναντίως μὲν τῇ δευτέρᾳ, τῇ δὲ πρώτῃ φερομένην ἐπὶ ταὐτὰ 222^
βραδεῖαν μὲν χίνησιν κινουμένην, περὶ ἄξονα δ᾽ οὖν στρεφομένην ὀρϑὸν 11
πρὸς τὸ ἐπίπεδον τοῦ χύχλου, ὃς ἐπινοηϑείη ἄν ὑπὸ τοῦ χέντρου τῆς
σελήνης Ἰραφόμενος ἐγχεχλιμένος πρὸς τὸν διὰ μέσων τῶν ζῳδίων τοσοῦτον,

5 ὅσον ἣ πλείστη χατὰ πλάτος τῇ σελήνῃ παραχώρησις γίνεται" φανερὸν δέ, 15
ὅτι οἱ τῆς τρίτης σφαίρας πόλοι ἀπὸ τῶν τῆς δευτέρας διεστῶτες dv εἶεν
περιφέρειαν ἐπὶ τοῦ Ot ἀμφοῖν νοουμένου μεγίστου χύχλου, ἡλίκη ἐστὶν ἢ
ἡμίσεια τοῦ πλάτους, ὃ χινεῖται ἢ σελήνη. τὴν μὲν οὖν πρώτην ὑπέϑετο
σφαῖραν διὸ τὴν ἀπ᾽ ἀνατολῶν αὐτῆς ἐπὶ δυσμὰς περίοδον, τὴν δὲ δευτέ- 90

10 pav διὰ τὴν ὑπὸ τὰ ζῴδια φαινομένην αὐτῆς ὑπόλειψιν,. τὴν τρίτην ὃὲ διὰ
τὸ μὴ ἐν τοῖς αὐτοῖς τοῦ ζῳδιαχοῦ σημείοις βορειοτάτην τε χαὶ νοτιωτάτην
φαίνεσϑαι γινομένην, ἀλλὰ μεταπίπτειν τὰ τοιαῦτα σημεῖα τῶν ζῳδίων del
ἐπὶ τὰ προηγούμενα. ὁιὸ Of καὶ τὴν σφαῖραν ταύτην ἐπὶ ταὐτὰ τῇ τῶν 95
ἀπλανῶν χινεῖσϑαι, τῷ δὲ τὴν μετάπτωσιν παντάπασιν ὀλίγην γίνεσϑαι xa

15 ἔχαστον μῆνα τῶν εἰρημένων σημείων βραδεῖαν αὐτῆς τὴν ἐπὶ δυσμῶν
χίνησιν ὑπεστήσατο.

Τοσαῦτα μὲν δὴ χαὶ περὶ σελήνης, περὶ δὲ τῶν πέντε πλανήτων τὴν
δόξαν ἐχτιϑέμενος αὐτοῦ ὁ ᾿Αριστοτέλης διὰ τεττάρων σφαιρῶν τούτους 80
χινεῖσϑαί φησιν, ὧν ἢ πρώτη τε xai f δευτέρα ai αὐταὶ καὶ τὴν αὐτὴν

20 ἔχουσαι ϑέσιν ταῖς ἐπί τε ἡλίου xal σελήνης πρώταις δύο: Tj τε γὰρ

ἁπάσας περιέχουσα xa0' ἔχαστον αὐτῶν ἐστι σφαῖρα περὶ τὸν ἄξονα τοῦ

χύσμου στρεφομένη ἐπὶ δυσμὰς ἀπ᾽ ἀνατολῶν ἰσοχρονίως τῇ τῶν ἀπλανῶν, 80

χαὶ ἢ δευτέρα τοὺς πόλους ἐν τῇ πρώτῃ ἔχουσα περὶ ἄξονα χαὶ πόλους

τοῦ διὰ μέσων τῶν ζῳδίων ἔμπαλιν τὴν στροφὴν ποιεῖται ἀπὸ δυσμῶν ἐπ᾽
ἀνατολάς, ἐν ᾧ χρόνῳ £xa3to; αὐτῶν δοχεῖ τὸν ζῳδιαχὸν χύχλην διεξ-

ἱέναι: διὸ ἐπὶ μὲν τοῦ τε ᾿ρμοῦ ἀστέρος xal τοῦ ᾿ Εωσφόρου ἐνιαυτῷ 40

φησι τὴν τῆς δευτέρας σφαίρας συντελεῖσϑαι, ἐπὶ δὲ τοῦ “Ἄρεος ἔτεσι δυσίν.

ἐπὶ ὃὲ τοῦ Διὸς δώδεχα ἕτεσι, ἐπὶ δὲ τοῦ Κρόνου τριάχοντα, ὃν ᾿ Ἡλίου

ἀστέρα οἱ παλαιοὶ προσηγόρευον. αἱ δὲ λοιπαὶ δύη ὧδέ πως ἔχουσιν: ἢ

30 μὲν τρίτη xaÜü' £xactov τοὺς πόλους ἔχουσα ἐπὶ τοῦ διὰ μέσων τῶν 4

tà
Qi

] τὴν 6à πρώτην A ταὐτὰ E?b: ταῦτα ADE 2 στρεφομένην om. E
ὀρϑρὸν E ὃ πρὸς om. DE ὃς) corr. ex ὡς D! E? ἐπινοηϑῆ comp. A
4 γραφομένης A τὸν Db: incert. A: τὰ EFc 9 τῇ σελήνῃ om. Fe 1 mept-
φέρειαν] χατὰ τοσαύτην περιφέρειαν E?: τὴν περιφέρειαν c ἡ} suprascr. E?
aty

8 πλάτος E 10 ζῴδια E?F: ζῶα ADE φαινομένην] φερομένην E: atv. del. E?
ὑπόληψιν AE: corr. E? thv A: om. DEFc l1! βοριωτάτην E: corr. E?
νοτιοτάτην À 12 τῶν ζῳδίων σημεῖα Fc 13 προαγόμενα A ταὐτὰ ΕΓ ΕΟ:
ταῦτα ADE 15 δυσμῶν A: δυσμὰς DEFc 17 σελήνην DFc 18 τεττάρων A: ὃ
D: τεσσάρων EFc 19 πρώτη τε Α: τε πρώτη DEFe ἡ (alt.) om. F 20 «e (pr.)
AF: τε τοῦ DE: τοῦ c πρώταις} -atg e corr. E? 24 τοῦ) τοὺς Fc τῶν]

Y
seq. ras. 2 litt. E Co A 25. 960 ἐξιέναι A 26 ἀστέρος “Ἑρμοῦ Fc
2" δευτέρας om. A Ἄρεως E 69c( Fc 28 ἐπὶ δὲ τοῦ Kpóvou τριάκοντα

Ab: τριάχοντα δὲ ἐπὶ τοῦ Κρόνου DEFc Ἡλίου] ἥλιον DE: corr. E?

496 SIMPLICII IN L. DE CAELO II 12 (Arist: p. 29324]

ζῳδίων τοῦ ἐν τῇ xa0' ἔχαστον δευτέρᾳ σφαίρᾳ νοουμένου ἀπὸ μεσημ- 222
βρίας ἐπὶ τὰς ἄρχτους ἐπιστρέφεται, ἐν ᾧ ἕχαστος χρόνῳ ἀπὸ φάσεως
ἐπὶ τὴν ἐφεξῆς φασιν παραγίνεται τὰς πρὸς ἥλιον ἁπάσας σχέσεις διεξιών,
ὃν χαὶ διεξόδου ypóvov οἱ ἀπὸ τῶν μαϑημάτων χαλοῦσιν. ἔστι δὲ οὗτος ὁ
ἄλλῳ ἄλλος, διὸ xal οὐχ ἰσοχρόνιος ἅπασιν ἢ τῆς τρίτης σφαίρας στροφή.
ἀλλά, χαϑάπερ Εὔδοξος wsto, τῷ μὲν ᾿Αφροδίτης ἀστέρι ἐν μησὶν ἐννεα-
χαίδεχα, τῷ δὲ τοῦ ᾿ Ερμοῦ ἐν ἡμέραις ὀέχα xal ἑχατόν, τῷ δὲ τοῦ Ἄρεος
ἐν μησὶν ὀχτὼ xal ἡμέραις εἴχοσι, τῷ δὲ τοῦ Διὸς xal τῷ τοῦ Κρόνου
ἑχατέρῳ ἔγγιστα ἐν μησὶ τρισχαίδεχα. ἣ μὲν οὖν τρίτη σφαῖρα οὕτω xal 10
10 ἐν τοσούτῳ γρόνῳ χινεῖται: ἢ δὲ τετάρτη σφαῖρα, ἥτις xal τὸ ἄστρον
φέρϑι, περὶ λοξοῦ τινος χύχλου στρέφεται πόληυς ἰδίους χκαϑ᾽ ἕχαστον,
ἐν ἴσῳ μέντοι χρόνῳ τὴν στροφὴν τῇ τρίτῃ ποιεῖται ἐναντίως ἐχείνῃ
χινουμένη ἀπ᾿ ἀνατολῶν ἐπὶ ὀυσμάς" ὁ δὲ λοξὸς οὗτος χύχλος ἐγχεχλίσϑαι t$
πρὸς τὸν μέγιστον τῶν ἐν τῇ τρίτῃ σφαίρᾳ παραλλήλων λέγεται ὑπ᾽ αὐτοῦ
15 οὐχ ἴσον οὐὸξ ταὐτὸν ἐφ᾽ ἅπαντων. φανερὸν οὖν, ὅτι ἣ μὲν ὁμοίως τῇ
τῶν ἀπλανῶν στρεφομένη πάσας τὰς λοιπάς, ἅτε ἐν ἀλλήλαις τοὺς πόλους
ἐχούσας, ἐπιστρέφει ἐπὶ ταὐτά, ὥστε xal τὴν τὸ ἄστρον φέρουσαν xal αὐτὸ 39
τὸ datpov: xal διὰ ταύτην δὴ τὴν αἰτίαν ἀνατέλλειν τε xal δύνειν ὑπάρξει
ἐχάστῳ αὐτῶν. f, δὲ δευτέρα σφαῖρα τὴν ὑπὸ tà δώδεχα ζῴδια πάροδον
40 αὐτῷ παρέξεται: στρέφεται γὰρ περὶ τοὺς τοῦ διὰ μέσων τῶν ζῳδίων πό-
λους xal συνεπιστρέφει tác τε λοιπὰς δύο σφαίρας xal τὸν ἀστέρα ἐπὶ τὰ 5
ἑπόμενα τῶν ζῳδίων, ἐν m γρόνῳ ἕχαστος δοχεῖ τὸν ζῳδιαχὸν διανύειν
χύχλον. ἢ δὲ τρίτη σφαῖρα τοὺς πόλους ἔχουσα ἐπὶ τοῦ ἐν τῇ δευτέρῃ
διὰ μέσων τῶν ζῳδίων ἀπὸ μεσημβρίας τε πρὸς ἄρχτον στρεφομένη xai
S5 ἀπ᾿ ἄρχτου πρὸς μεσημβρίαν συνεπιστρέψει τὴν τετάρτην xai ἐν αὐτῇ τὸν 3

[54]

ἀστέρα ἔχουσαν xal OT, τῆς χατὰ πλάτος χινήσξως ἕξει τὴν αἰτίαν οὐ μὴν
αὐτὴ μόνη" ὅσων τὰρ ἐπὶ ταύτῃ x«l πρὸς τοὺς πόλους τοῦ διὰ μέσων
τῶν ζωδίων ἧχεν ἄν ὁ ἀστὴρ καὶ πλησίον τῶν τοῦ χύσμου πόλων ἐτί-
vexo* νυνὶ δὲ ἢ τετάρτη σφαῖρα περὶ τοὺς τοῦ (τοῦ) ἀστέρος λοξοῦ χύχληυ T7

30 στρεφομένη πόλους ἐπὶ ταναντίχ τῇ τρίτῃ ἀπ᾿ ἀνατολῶν ἐπὶ δυσμὰς xai
à

] ἕω AE, ut saepius τοῦ τοῦ τε DE ἀπὸ ἘΠ: ἐπὶ ADE 92 στρέφετ —
Fe 3 φάτιν] -v e eorr. E?: erst A 4 μαϑημάτων) post μαϑη- ras. 3 litt. E

2 ἄλλης) ἄλλως DE d τοῦ (pr. om. E ἡμέραις δέκα xai &xaxóv] ἡμέραις óc»
καὶ ἕκτον D: μησὶ τοισὶ δίμοιρον Fe Ἄρεως E 8 μησὶν ὀχτὼ] χτλ. πιιηόγηι. “9
falsum esse monuit. Sehiaparelli ἡμέραι A ) ἑχατέρως A τρεισχαίδεχα D

1] καὶ ἡ Fe οὕτως € 1.1 περὶ Alb: παρὰ D: ἐπὶ τοῦ E: ἐπὶ c πόλου: '*
DE?: πολλοὺς W: χαὶ πολλοὺς A: χαὶ πόλος Επι 12. ἐχίνη A [3 ἐγχεχλεῖσϑαῳ ?
Al: eorr. E? Lb τῶν] τὸ ἡ λέγεται ὑπ᾿ αὐτοῦ Ab: ὑπ᾽ αὐτοῦ λέγεται DEFe

16 ἀπλανῶν) ἁπάντων Δ 11 ἐπὶ om. D: supraser.. E? ταὐτά E?Fb: ταῦτα ^
ADE I8 à Dh: δὲ ΔΙῸ τὸ ἀνατέλλειν c 20 τοὺς om. E τοῦ
om. D: mut. in τοὺς [Ὁ 2] συνεπιστρέφειν A 232 0] ᾧ τῷ Δ ótavi-
σαι ἃ 25) σηνεπιττρέψας A: convertit Ὁ αὐτῇ ADE 26 xarà) xatd τὸ
Fe 27 αὐτὴ Kb: αὐτῇ A: αὕτη DE J8 ἂν om. D 28. 29 ἐγένετο DEFc

2! τοῦ τοῦ scripsi: τοῦ ΑΒ Εν χύχλους E, sed corr. 90 xal om. Fc

SIMPLICII IN L. DE CAELO II 12 (Arist. p. 29324] 491

ἐν ἴσῳ χρόνῳ τὴν στροφὴν αὐτῶν ποιουμένη τό τε ἐπὶ πλέον ὑπερβάλλειν 222b
τὸν διὰ μέσων τῶν ζῳδίων παραιτήσεται xal τὴν λεγομένην ὑπὸ Εὐδόξου
ἱπποπέδην περὶ τὸν αὐτὸν τουτονὶ χύχλον τῷ ἀστέρι γράφειν παρέξεται, 10
ὥστε, ὁπόσον τὸ τῆς γραμμῆς ταύτης πλάτος, τοσοῦτον χαὶ ὁ ἀστὴρ εἰς
πλάτος δόξει παραχωρεῖν, ὅπερ ἐγχαλοῦσι τῷ Εὐδόξῳ.
Αὕτη μὲν ἢ χατὰ Εὔδοξον σφαιροποιία εἴχοσι καὶ 86 τὰς πάσας ἐπὶ
τῶν ἑπτὰ παραλαμβάνουσα 8& μὲν ἐπὶ ἡλίου xal σελήνης, εἴχοσι δὲ ἐπὶ 45
τῶν πέντε. περὶ δὲ Καλλίππου τάδε γέγραφεν | ὁ ᾿Αριστοτέλης ἐν τῷ 3228.
A τῆς Μετὰ τὰ φυσιχά’ “Καλλιππος δὲ τὴν μὲν ϑέσιν τῶν σφαιρῶν τὴν
10 αὐτὴν ἐτίθετο Εὐδόξῳ, τουτέστι τῶν ἀποστημάτων τὴν τάξιν, τὸ δὲ πλῆϑος
τῷ μὲν τοῦ Διὸς xal τῷ τοῦ Κρόνου τὸ αὐτὸ ἐχείνῳ ἀπεδίδου, τῷ δὲ 5
ἡλίῳ χαὶ τῇ σελήνῃ δύο ᾧετο προσϑετέας εἶναι σφαίρας, τὰ φαινόμενα εἰ
μέλλοι τις ἀποδώσειν, τοῖς δὲ λοιποῖς τῶν πλανήτων ἑχάστῳ ἀνὰ μίαν᾽".
ὡς εἶναι χατὰ Καλλιππὸον τὰς πάσας πεντάχις πέντε xal δὶς τέσσαρας,
15 τουτέστι τριάχοντα xal τρεῖς σφαίρας. οὔτε δὲ Καλλίππου φέρεται σύγ- 10
ραμμα τὴν αἰτίαν τῶν προσϑετέων τούτων σφαιρῶν λέγον, οὔτε ᾿Αριστο-
τέλης αὐτὴν προσέϑηχεν, Εὔδημος δὲ συντόμως ἱστόρησε, τίνων φαινομένων
ἕνεχα ταύτας προσϑετέας εἶναι τὰς σφαίρας ᾧετο. λέγειν γὰρ αὐτόν φησιν,
ὡς, εἴπερ οἱ μεταξὺ τροπῶν τε χαὶ ἰσημεριῶν χρόνοι τοσοῦτον διαφέρουσιν, 15
90 ὅσον Εὐχτήμονι χαὶ Μέτωνι ἐδόχει, οὐχ ἱχανὰς εἶναι τὰς τρεῖς σφαίρας
ἑχατέρῳ πρὸς τὸ σώζειν τὰ φαινόμενα διὰ τὴν ἐπιφαινομένην δηλονότι ταῖς
χινήσεσιν αὐτῶν ἀνωμαλίαν. τὴν δὲ μίαν, ἣν ἐν ἑχάστῳ τῶν τριῶν πλα-
νήτων Ἄρεος xai ᾿Αφροδίτης xal ᾿ Ἑρμοῦ προσετίϑει, σφαῖραν, τίνος ἕνεχεν 20
προσετίθει, συντόμως καὶ σαφῶς ὃ Εὔδημος ἱστόρησεν. ὁ δὲ ᾿Αριστοτέλης
95 μετὰ τὸ ἱστορῆσαι τὴν τοῦ Καλλίππου δόξαν περὶ τῶν ἀνελιττουσῶν ἐπή-
Ἰάγεν “᾿ἀναγχαῖον δέ, εἰ μέλλουσι συντεϑεῖσαι πᾶσαι τὰ φαινόμενα ἀπο-
δώσειν, χαϑ᾽ ἕχαστον τῶν πλανωμένων ἑτέρας σφαίρας μιᾷ ἐλάττονας εἶναι 25
τὰς ἀνελιττούσας xai εἰς ταὐτὸν ἀποχαϑιστώσας τῇ ϑέσει τὴν πρώτην
σφαῖραν ἀεὶ τοῦ ὑποχάτω τεταγμένου ἄστρου: οὕτω γὰρ μόνως ἐνδέχεται

[An

2 τὸν] τῶν EF 8 τουτονὶ A : τοῦτον DEFc 6 χατὰ] xatà τὸν Fc 7 περι-
λαμβάνουσα c εἴχοσι] τέσσαρας c 8 Καλίππου Α ταῦτα Fc ὁ om. E

9 A] λάβδα AF: λάμβδα D: λαμ δα E: λάμδα E? Μετὰ τὰ quotxá] cap. 8. 1073532
τὰ om. Α Κάλιππος A 10 ἐτίϑετ᾽ ς 11 ταὐτὸν ς ἐχεῖνο A

11. 12 δ᾽ Ἡλίου ς 12 τῷ Σελήνης c deco] ᾧετ᾽ ἔτι ς φαινόμεν᾽ ς 13 μέλ-
λεὲ Ec ^ ἀποδόσειν E: corr. E* dvà Om. c 16 προσϑετέων)] mut. in προσϑέ-
iiy E? post τούτων add. τῶν E? λέγον] λέγων AE: corr. A? 11 αὐτὸν E
προσέϑηχεν] -v eras. E ἱστόρησε] fr. Ji Spengel τίνων] πολλῶν A 19 ἰσημεριῶν DE:
ἰσημερίων A: ἰσημερινῶν Fe 20 Εὐχτήμονι) Axtápovt A: Alneoni b Mézovt] -ἰ e
corr. E! 22 ἀνωμαλίαν] ἀνωμαλίας A 23 Ἄρεως E mpo3ec(üet] eorr. ex προσε-
τίϑη E?: προσετίϑεισαν A σφαῖραν — προσετίϑει (24) om. A σφαῖραν Fb: φοράν DE
£vexev] -v eras. E 24 προσετίϑη E Βδὸιμος E: corr. E? post ἱστόρησεν
lac. statuit Schiaparelli 2) τὴν τοῦ À: xal τὴν DEF: τὴν c 25. 26 ἐπήγαγεν)
Metaph. 101/3*58 sq. 26 δ᾽ e φαινόμεν᾽ c 36. 27 ἀποδόσειν E

27 μιὰ] μία A: μιᾶς DE 28 ἀποχαϑιστάσας Fc 29 μόνην A

Comment. Arist. VII. Simpl. de Caelo. 32

498 SIMPLICII IN L. DE CAELO II 12 [Arist. p. 29324]

τὴν τῶν πλανήτων φορὰν ἅπαντα ποιεῖσθαι." ταῦτα τοίνυν τοῦ ᾿Αριστοτέ- 293»
λους συντόμως οὕτως σαφῶς εἰρηκότος ὃ Σωσιγένης ἐγχωμιάσας τὴν ἀγ- 90
χίνοιαν αὐτοῦ ἐπεχείρησεν εὑρεῖν τὴν χρείαν τῶν ὑπ᾽ αὐτοῦ προστιϑεμένων
σφαιρῶν xal λέγει, ὅτι δυοῖν Évexa ταύτας, ἃς ἀνελιττούσας χαλεῖ, φησὶν
* - , - € , e , v»
ἀναγχαῖον εἶναι προσγενέσϑαι ταῖς ὑποϑέσεσιν, ἵνα τε ϑέσις ἢ οἰχεία εἴη
τῇ τε χαϑ᾽ ἕχαστον ἀπλανεῖ xal ταὶς ὑπ᾽ αὐτῇ, xal ὅπως τάχος τὸ οἰχεῖον 80
ἐν πάσαις ὑπάρχοι: ἔδει γὰρ τήν γε ὁμοίαν τῇ τῶν ἀπλανῶν ἣ ἄλλῃ τινὶ
σφαίρᾳ περί τε τὸν αὐτὸν ἄξονα ἐχείνῃ φέρεσϑαι χαὶ χρόνῳ ἴσῳ αὐτὴν
φαιρὰ πὲρ ) T qsps x«t χρονῷ tO qur,
M ^» PU
περιστρέφεσϑαι, ὧν οὐδὲν ἄνευ τῆς πρησϑέσεως τῶν ὑπὸ ᾿Αριστοτέλους
10 λεγομένων σφαιρῶν ὑπάρξαι δυνατόν. ποιώμεϑα δέ, φησί, τὸν λόγον τοῦ 49
σαφοῦς ἕνεχα ἐπὶ τῶν φερουσῶν τὸν τοῦ Διὸς σφαιρῶν. εἰ τοίνυν ἐν τῇ
, ^ « Κ , , T 5 .δ.ω Py '. ,
τελευταίᾳ τῶν τοῦ Kpovou τεττάρων, ἐν ἢ xal αὐτὸς ἐνδέδεται, τοὺς πό-
λους τῆς πρώτης τῶν τοῦ Διὸς ἐναρμύσαιμεν, τίνα τρόπον οὗτοι μένειν
δύναιντο ἄν ἐπὶ τοῦ ἄξονος τῆς τῶν ἀπλανῶν σφαίρας, ὅτε γε f, φέρουσα 46
15 αὐτοὺς περὶ ἄλλον ἄξονα στρέ stat πλάγιον; ἀλλὰ μὴν δεῖ | γε uévewv 3330
αὐτοὺς ἐπὶ τοῦ εἰρημένου ἄξονος ἐπὶ τῆς ἐξωτάτης φορᾶς, εἴπερ αέλλοι
4 ^» “ Ll . ΄“ , , e , - «»,ὃ
τὴν τᾶςζιν τῆς τῶν ἀπλανῶν σφαίρας δέχεσθαι ἢ στρεφομένη σφαῖρα περὶ
Y “ «- - " —
αὐτούς. ἔτι τοίνυν, ἐπειδὴ τῶν φερουσῶν τὸν τοῦ Kpovou σφαιρῶν αἱ
τρεῖς ὑπ᾽ ἀλλήλων τε xoi τῆς πρώτης συνεπιστρέ ἔφονται, ἔχουσαι μέντοι 5
20 xal αὐταὶ οἰχεῖόν τι τάχος. εἴη ἄν περὶ τὴν τετάρτην οὐχ ἁπλῆ, τις ἢ χί-
νησις, ἀλλὰ πασῶν τῶν ὑπεράνω μετέχηυσα' δειχϑήσεται γάρ, ὅτι τῶν
μὲν ἀντιφερομένων ἀφαιρεῖταί τι τοῦ διὰ τὴν συνεπιστρέφηυσαν αὐταῖς 10
τάχους ὑπάρχοντος, τῶν ὃὲ συνεπιστρεφομένων προστίϑεταί τι τῇ διιχνου-
μένῃ εἰς αὐτὰς χινήσει ἐχ τῇς ὑπεράνω σφαίρας διὰ τὴν ἴδιον αὐτῶν χίνησιν.
25 ὥστε. εἴπερ ἐνδεϑείη τῇ φερούσῃ τὸν τοῦ Νρύνου σφαίρα ἢ πρώτη τῶν
τοῦ Διὸς χαὶ τάχος οἰχεῖον ἔχοι. ὡς ἐν xó3uo0 περ'στρης “ἡ ἐπὶ ταὺὐτὼν 15
πάλιν ἀναπολεῖν, αἱ τῶν ὑπεράνω σφαιρῶν χινύσεις οὐχ S43003! τουτὶ τὸ

τάχος αὐτῇ παρεῖναι. ἀλλ᾽ ἔσται τις πρύόσϑεσις: φέρονται γὰρ ἐπὶ δυσμὰς

2 οὕτως Ab: οὕτω χαὶ DEF: οὕτως χαὶ c 1 χαὶ λέγει οἷ. D ἃς WF: xài A: om.
DE: quis b 5 εἴη A: r, DEFe 6 αὐτήν Fc 4 ἐν πάταις A: ἔχάσταις DEF:
sinqulis b ὑπάρχοι) comp. ainbig. A: ὑπάρχῃ DE?c: ὑπάρχει EF γε] τε Fe " πρὸ-
ϑέσεως E: corr. E 10 δύναται Fe φησί om. Fe l1 σαφῶς E: corr. E?
ἔνεχα, mn? Fe τὸν D: τῶν AEF«c εἰ τοίνυν! ἤτοι νῦν Α 13 τελευταία]
τῶν τελευταίων ἡ 10 τῆς πρώτης] primos b: om. A ἐναρμόταμεν V: Évappázo-
pev E? 14 δύναιντ᾽ c ὅτε qc] ὅτι γ᾽ ὁ φέρηυτ᾽ c 10 ἐξωτάτης A:
ἐξωτάτω DEFc μέλλει e: eomp. FE 18 τὸν F: τῶν ADEc: del E*

τοῦ Kpóv»o] mut. in τὸν I povoy E: 229 post ἀντιφερομένων del. σφαιρῶν A: add.
αὑτὸς Fe, sed del. F ἀφερεῖται E, sed corr. συνεπιστρέφουσαν DEb: ἐπιστρέ-
φουσαν AFec αὐταῖς ΔΑ: αὐτὰς DEF(b 20 ὑπάργοντος αὐταῖς DEF(b)e τι τῇ]
τέλος Α 91 εἰς αὐτὰς onm. Δ χινήσει Atb): om. DEFe σφαίρας) τφαίοας
χινήσει DEFe ἰδίαν c 25 εἴπερ om. Δ τὸν Ε: τῶν Ac: τὴν DE Ggat-
ραν D πρῶτον τὸν Δ 26 ἔχει E περιφορᾷ Ve ἐπὶ E: χαὶ ἐπὶ E?

2 ἀναπολεῖν αἱ A: ἀναποῦτξῖν αἱ 1: ἀναπολεῖται D: ἀνάταλιν εἶναι E: περιστροέφον-
ται E? post σφαιρῶν add. αἱ K* J8 ἔστι A πρόσϑεσις E?b: mut. in πρόϑεσις

A: πρόϑεσις DE

SIMPLICII IN L. DE CAELO IT 12 (Arist. p. 29324] 499

xal αὗται φερομένης xal αὐτῆς ἐχείνης ἐπὶ ταὐτά. ὃ δὲ αὐτὸς λόγος xal 229»
ἐπὶ τῶν ἐφεξῆς" 1$ τε γὰρ χίνησις μᾶλλον xal μᾶλλον συντεϑήσεται χαὶ 20
τὴν οἰχείαν ϑέσιν παραλλάξουσιν αὐτῶν oi πόλοι" δεῖ δέ, χαϑάπερ ἔφαμεν,
οὐδέτερον τούτων συμβαίνειν. ὅπως οὖν τοῦτο μὴ γένοιτο μηδὲ ἀπαντῴη
5 tt τούτου 1s ἕνεχα πλημμελές, ἐπενόησε “᾿ τὰς ἀνελιττούσας xal εἰς ταὐτὸν
ἀποχαθιστώσας τῇ ϑέσει τὴν πρώτην σφαῖραν del τοῦ ὑποχάτω τεταγμένου 25
datpou" * οὕτω γὰρ δὴ xal κατὰ λέξιν εἶπεν ἄμφω μηνύων, ὧν ἕνεχα
παρεισήγαγεν αὐτά, διὰ μὲν τοῦ φάναι ἀνελιττούσας τὴν τῆς χινήσεως
ἀποχατάστασιν εἰς τὸ τάχος τὸ οἰχεῖον, διὰ δὲ τοῦ εἰπεῖν “εἰς ταὐτὸν
10 ἀποχαϑιστώσας τῇ ϑέσει τὴν πρώτην σφαῖραν ἀεὶ τοῦ ὑποχάτω τεταγμένου 30
ἄστρου τὴν τῶν πόλων ἐν τῷ προσήχοντι μονήν. χατὰ τούτους γὰρ ἣ
τῶν φερομένων σφαιρῶν ϑέσις νοεῖται, εἴπερ μόνοι μένουσι. τὴν δὲ πρώ-
τὴν ἔφη σφαῖραν ὑπ᾽ αὐτῶν ἀποχαϑίστασθαι τοῦ ὑποχάτω τεταγμένου
ἄστρου, ἐπειδὴ ταύτης τήν τε οἰχείαν ϑέσιν xal τὸ οἰχεῖον τάχος διὰ τὴν $5
15 ἀνείλησιν λαβούσης τὰ τῶν ἑξῆς σφαιρῶν ἅπαντα διασώζεται. |
“Ὅτι δὲ ταῦτα συμβαίνει, ἔδειξεν ὁ Σωσιγένης προεχϑέμενός τινα
χρήσιμα πρὸς τὸν λόγον, ὧν f, σύντομος ἔχϑεσίς ἐστι τοιαύτη. δύο σφαι-
ρῶν ὁμοχέντρων οὐσῶν, οἷον τῶν ΔΕ ΖΗ, x«l περιεχομένων ἔξωϑεν ὑπ᾽ 40
ἄλλης εἴτε μενούσης εἴτε περιειλούσης ἐχείνας, ἐκείνων δὲ ἐναντίως χινου-
20 μένων ἀλλήλαις xal δι᾿ ἴσου χρόνου, τουτέστιν ἰσοταχῶς, πάντα τὰ ἐν τῇ
περιεχομένῃ σημεῖα χατὰ ταὐτὸν ἀεὶ ἔσται πρὸς τὴν περιέχουσαν, ὡς dy
εἰ xal μένουσα ἐτύγχανε. τῆς γὰρ AE χινουμένης ὡς ἀπὸ τοῦ Α ἐπὶ τὸ 45
B, εἰ μὲν ἢ ἐλάσσων ἣ ΖΗ συνεπεστρέφετο μόνον xal μὴ ἀντεφέρετο,
ὥφϑη ἄν, ὡς [τὸ Δ ποτε ὑπὸ τὸ B, οὔτω xal τὸ Z συμφερόμενον τῷ 3945
25 Δ xal ἐν τῷ ἴσῳ χρόνῳ: ἐπειδὴ δὲ xal συμφέρονται, καὶ ἀντιφέρεται τῇ
AE ἢ ZH, ὅσον συμφερομένη προστίϑησιν, ἀντιφερομένη τοσοῦτον ἀναλύει,
xal γίνεται, ὅτε τὸ Δ ὑπὸ τὸ B, τὸ Z ὑπὸ τὸ A, καϑάπερ ἐξ ἀρχῆς ἐφαί- 5

1 xai αὐτῆς om. DE ταὐτά E?Fb: ταῦτα ADE 2 ἐφεξῆς A: ἑξῆς DEFe

9 ϑέσιν] ϑέσω σιν 7] A παραλλάξωσιν A οἱ πόλοι αὐτῶν c: ol Po αὐτῶν F
πόλοι)] πολλοί A δεῖ] εἰ A 4 γίνοιτο DE 6 ἀποχαϑιστάσας c 1 οὕ-
τως c εἶπεν] Metaph. 107422 8 παρήγαγεν E 9 δὲ} suprascr. E?
10 ἀποχαϑιστάσας c 11 πόλων] post ἃ ras. 1 litt. E 13 ἔφη) ἐφ᾽ ἧς A

15 ἀνείλησιν DE: ἀνείλισσιν A: ἀνάλειψιν Fc ἐφεξῆς Fc 16 συμβαίνειν E
ἕξδοξεν D 18 τῶν] τῷ D: τὸν F 19 ἄλλην E: corr. E? μενούσης]
ϑεινουμένης Fc περιειλούσης Scripsi: circumducente Ὁ: περιεχούσης A: περιαγομένης
JOE: μενούσης τῆς περιεχούσης Fc éxelvaz] mut. in ἐχείνης Ε΄: om. c δ᾽ DE
220 διὰ Fc πάντα] seq. ras. 1 litt. E 21 σημεῖα] σημειώσει A χατὰ
αὐτὸν DE: τὸν A: κατὰ τὸν αὐτὸν F: χατὰ τὸ αὐτὸ c 22 μένουσα DEb: μάλιστα
«A : μένοντα Fc τὸ] τοῦ A 28 ἡ (pr. DE: εἴη A: ὁ F: om. c 21 av] γὰρ
«y E: corr. E? ὡς om. A τὸ D E?*: τοῦ B. ADEFEe οὕτως C
συμπεριφερόμενον Fc tp ADb: τὸ E: ὑπὸ τοῦ Fc 250 Δ] scripsi: ἃ ADEFbe: B
Sehiaparelli συμφέρονται Ab: συμφέρεται DEFe 26 προστίϑησιν om. Ab
ἀντιφερομένη τοσοῦτον DEF: contra delatae. tantum. b: τοσοῦτον A: τοσοῦτον ἀντιφερο-
μένη c

32*

500 SIMPLICII IN L. DE CAELO II 12 [Arist. p. 29324]

veto* ὥστε ἀληϑὲς τὸ προτεϑέν. μενούσης μὲν οὖν τῆς AB O$ov τὸ 3944

δειχϑὲν xal T ὅπως ἀμφοτέρων ὑπαργόντων τὸ τὴν ἐντὸς συμπεριφερο-

μένην χαὶ ἀντιφερομένην τῇ ἐχτὸς τοῖς αὐτοῖς ἀεὶ σημείοις τὴν αὐτὴν

ἔχειν ϑέσιν χαὶ οὔτε μόνον συμφερομένην οὗτε μόνον ἀντιφερημένην. 10

εἰ δὲ δὴ xai ἐχινεῖτο ἢ ΑΒ εἴτε ἐναντίως εἴτε ἐπὶ ταὐτὰ τῇ δευτέρα

σφαίρᾳ τῇ AE, τὰ αὐτὰ συμβήσεται περὶ τὰ σημεῖα τῆς τρίτης τῆς 21)

συμφερομένης τῇ ΔΕ καὶ ἀντιφερομένης ὁμοίως. εἰ γὰρ τῆς AB σφαί-

pas ἀπὸ τοῦ À ὡς ἐπὶ τὸ DB στρχαφείσης καὶ συνεπισπώσης τὴν AE, ὡς τὸ
τὸ ἃ ἐπὶ τὸ E ἐλθεῖν, ἢ μέση σφαῖρα αὐτὴ f, AE, ἐπὶ τὰ ἐναντία ἣ ἐπὶ

Ι0 ταὐτὰ φέροιτο τῇ ΑΒ ᾧτινιοῦν τάχει πρὸς τὴν AB. πρὸς δὲ τὴν Zl
ἰσοχρονίως, xai διὰ τὸ συνεπιστρέφειν τὴν τρίτην τὸ Z σημεῖον ποιεῖ
παραλλάττειν τὸ Δ ἀλλ᾽ ἢ τρίτη σφαῖρα ἀντιχινουμένη πάλιν ὑπὸ τὸ ἡ so
ποιήσει τὸ Z, καὶ del τούτου γινομένου πάντα τὰ ἐπὶ τῆς Δ}! σφαίρας
σημεῖα ὑπὸ ταὐτὰ ἔσται σημεῖα τῆς ΔΒ σφαίρας.

18 Νῦν μὲν οὖν ὡς περὶ τὸν αὐτὸν ἄξονα χινουμένων τῶν σραιρῶν δέ-
ὃειχται τὸ προτεϑέν, ὁ αὐτὸς ὃὲ λόγος, χἄν μὴ περὶ τὸν αὐτὸν ἄξονα χι- 23
νῶνται" οὐ γὰρ Ox τὴν xarà τῶν αὐτῶν παραλλήλων χίνησιν ἢ τῶν
σημείων ὑπὸ τὰ αὐτὰ σημεῖα συμβαίνει ϑέσις, ἀλλὰ διὰ τὴν τῆς περιε-
χομένης συμπεριαγωγὴν πρὸς τὴν περιέχουσαν χαὶ ἀντιπεριαγωγήν, ὅσον

20 προσέϑηχεν, ἀφαιροῦσαν εἴτε ἐπὶ λοξοῦ χύχλοη" εἴτε ἐπὶ ὀρϑοῦ τῆς τε 80

- A T » * “τς -
περιαγωγῆς γινομένης xal τῆς ἀντιπεριαγωγῇῆς.
Πάλιν δὲ δύο σφαιρῶν ὀμοχέντρων ἐπὶ τὰ αὐτὰ χινουμένων ἑχατέρας
», L] -—-— * , 4 , , - — , 3, 1
ἐν τάχει τινὶ xai τῆς ἐλάτσηνης οὐ μόνον συμφερημένης τῇ μείζονι, ἀλλὰ
: , , e
xai ἰδίαν ἐπὶ tà αὐτὰ χινηουυένης χίνησιν. εἰ uiv (94 τὰ tyr. f, συύχει-
ξένη T. Tg ix
95 uéym χίνγσις διπλάσιον δείζει τὸ τάχος, εἰ ὁὲ ὀιπλάσιων τὸ τῆς ξἕτέρας 2
Lev i - i p
τάχος. τριπλάσιον ἔσται τὸ τῇς συ χΞειιένης xa tty. ὡσαύτως. εἰ γὰρ
μείζων χινεῖ τὴν ἐλάττονα τεταρτημόριον, χαὶ αὐτὴ Oi ἰσοταχὴς οὖσα

, - ἍΝ Md , ex e ^
τεταρτημόριον χινεῖται. δὲς 31. χεχινημένη, τεταρτημόριον. ὥστε T, ἐξ
|] μὲν οἵη. Καὶ 2 «ai ὅπως] corruptum τὴ} τῆς e ὥς. ἡ. συμπεριφερόμενον Ác
9 ἀντιφερύμενον Ac τῇ ob: τὴν Ac: τῆς DEF 1 ἔχειν ϑέσιν V: ἔχει ϑέσν Abe:
έσιν ἔχειν DE συμφερήμενην ἃ ἂν ce ρόμενον A ἡ. ἐκινεῖτο Ab: χινεῖτο E:
χινοῖτο DFe et e corr. E ταῦτὰ 150 : ταῦ A: ταῦτα DE 6 περὶ] xal περὶ Fe
Y Guuztotpepnuéng c εἰ F: 7, ADI: om. b 8 γραφείτης e συνεπισπώ σις]
DE?E: συνεπιπτώσης A: συνσπώση. ὦ e corr. E “ αὐτὴ] αὐτῇ A: αὔτη τ
ante ἐπὶ (alt.) add. 7 E? τὰ ἐναντίχ A: τἀναντία DEF 5] 9 A ἐπὶ] (tert.)
e corr. E* l0 ταὐτὰ] ταῦτα AE l1 χαὶ om. D συνεπιστρέφειν AF: ἐπι-
στρέφειν DE: συστρέφειν V7: συμπεριττρέφειν c ποιεῖν Α 12 τὸ (pr.)] eorr.
ex τῶ À ἀντιχινουμέντ} ἀνταξεγονμενη μάλλον A τὸ (alt.)] τὰ A 11 ταὐτὰ
ταῦτα A: τὰ αὑτὰ DEF l6 προστεηέν A [τ κατὰ Om. e 18 ὑπὸ] ἐπὶ
19 πρὸς — ἀντιπεριχγωγτν om. Δ περιέψουταν καὶ] in ras. 5 litt. E? 20 ἐπὶ (alt.) Ab:
om. DEF«c «€ om. F« 2l] περιχγωγῆς)] -ἴς e corr. D γινομένης) χινουμέ-
vno A 22 δὲ om. D: suprascr. 12? 24 χινουμένη Δ ἴσα τὰ τάχη} κατὰ τάχη DE:
ἰσοταγής E? τ ἐλάττονα Ye καὶ - τεταρτημόριον (28) om. A 258 τεταρτημόριον

(alt.)] τὸν τεταρτημόριον F: τὸ τεταρτημήριον c deinde del. «ai αὕτη δὲ ἰσοταχής D!

SIMPLICI IN L. DE CAELO II 12 [Aríst. p. 29324) 501

ἀμφοῖν διπλασία τῆς ἑτέρας χινήσεως. ταῦτα δὲ λέγομεν, φησίν, εἰ περὶ 224^
τοὺς αὐτοὺς εἶεν πόλους ai χινήσεις" εἰ δὲ μὴ περὶ τοὺς αὐτούς, ἄλλο τι 41
συμβήσεται διὰ τὴν λοξότητα τῆς ἑτέρας σφαίρας: οὐ γὰρ οὕτω συγχείσεται
τὰ τάχη, αλλ' ὡς ἐπὶ τοῦ παραλληλογράμμου ὀείχνυσθϑαι εἴωϑεν τῆς ἐπὶ

5 τῆς διαμέτρου χινήσεως ἀποητελουμένης ἐχ δύη χινήσεων, μιᾶς μὲν σημείου 45
τινὸς ἐπὶ τοῦ μήχους τοῦ παραλληλογράμμου xtvoupvou, μιᾶς δὲ τούτου 224υ
αὐτοῦ τοῦ μήχους χαταγηομένου ἰσοχρονίως διὰ τοῦ πλάτους τοῦ παραλλὴη-
ληγράαμου: ἔσται γὰρ ὁμοῦ τό τε σημεῖον ἐπὶ ϑατέρου πέρατος τῆς
διαμέτρου xai ἢ τοῦ μήχους πλευρὰ χατηγμένη, xai οὐχ ἔστιν ἢ διάμετρος 5

10 ἀμφοτέραις ἴση ταῖς περὶ αὐτὴν χεχλασμέναις, ἀλλ᾽ ἐλάσσων, ὥστε xal
τὸ τάχος ἔλασσον μὲν τοῦ ἐξ ἀμφοῖν, σύγχειται δὲ ὅμως ἐξ ἀμφοῖν.

Τούτοις τοίνυν xaxsivo λέγεται παραπλήσιον" δύο σφαιρῶν ὀμοχέντρων
οὐσῶν εἴτε περὶ τοὺς αὐτοὺς πόλους εἴτε περὶ ἑτέρους, ἐναντίως δὲ ἀλλή- 10
Àatg περιαγομένων xal ἐλάσσονα τῆς ἐλάσσονος ἀντιχινουμένης, συμπεριφε-

015 ρομένης δὲ ὑπὸ τῆς μείζονος, τὰ ἐν τῇ ἐλάσσονι σημεῖα ἐν πλείονι χρόνῳ
ἐπὶ τὸ αὐτὸ ἥξει, ἢ εἰ ἐνδεδεμένη μόνως ἐτύγχανεν ἣ ἐλάσσων σφαῖρα ἐν
tf μείζονι" ὀιὰ γὰρ τοῦτο xai f, τοῦ ἡλίου αὐτοῦ ἀπ᾿ ἀνατολῆς ἐπ᾿ ava-
τολὴν dmoxatdataot; βραδυτέρα ἐστὶ τῆς τοῦ χύσμου περιστροφῖῆς. διότι 1Ὁ

ἐπὶ τἀναντία χινεῖται τῷ παντὶ βραδύτερον, ὡς. εἴπερ ἴσον ἐχινεῖτο τῇ

20 ἀπλανεῖ ἀντιπεριαγόμενο:ς dei χατὰ τὸν αὐτὸν χρόνον ἀποχαϑιστάμενος,

ἔμελλεν ἀεὶ τῷ αὐτῷ σημείῳ συνανατέλλειν.

Τούτων οὖν προληφϑέντων ὁ Σωσιγένης ἐλϑὼν ἐπὶ τὰ ὑπὸ τοῦ "Apt. 30
στητέλους εἰρημένα περὶ τοῦ δεῖν χαϑ᾿ ἔχαστον τῶν πλανωμένων ἑτέρας
ἀνελιττούσας εἶναι σφαίρας μιᾷ ἐλάττους, εἰ μέλλοι τὰ φαινόμενα ἀποὸο-

35 θήσεσθαι, ἐχτίϑεται τὴν θεωρίαν τῆς χατὰ τὸν ᾿Αριστοτέλην σφαιροποιίας
λέγων “ἦν τοίνυν τῶν τὸν Kpóvov φερουσῶν σφαιρῶν ἢ μὲν πρώτη xarà 20
τὴν τῶν ἀπλανῶν φερομένη. t, ὃὲ δευτέρα χατὰ τὸν διὰ μέσων τῶν ζῳ-
ὀίων ὑπολειπομένη. τρίτη δὲ ἢ χατὰ τὸν πρὸς ὀρϑὰς τῷ διὰ μέσων τῶν
ζῳδίων χύχλῳ, ἥτις παρέφερεν αὐτὸν χατὰ τὸ πλάτος ἀπὸ μεσημβρίας

30 πρὸς ἄρχτους. πρὸς ὀρθὰς δὲ ἦν ὁ χύχλος οὗτος τῷ διὰ μέσων, ὁιότι ἐπ᾽ 80
αὐτοῦ τοὺς πόλους εἶχεν, ot Oi διὰ τῶν πόλων τέμνοντες xai πρὸς ὀρϑὰς
τέμνουσιν: ἢ δὲ τετάρτη ἢ τὸν ἀστέρα ἔχουσα χατὰ λοξοῦ χύχλου τινὸς

À χινήσεώς ἐστι Fe: motus erit b 2 ἀλλ᾽ ὅτι A ὦ οὕτως c 4 εἴωϑε DEe

Ἐξ 1 αὐτοῦ τούτου c 10 ἀλλ᾽ om. A ὥστε] ὡς DE: corr. E? 11 σύγχει-

ταῖι--- ἀμφοῖν om. A ἀμφοῖν] seq. lac. dimid. liu. E 12 χαχεῖνο — παραπλήσιον]

lac. D 13 ἑτέρους] lac. E: ἄλλους E 14 ἀντιχινουμένης} -ης e corr. D

16 τὸ] γὰρ A 7j e] DFb: εἴη A: ἡ ἡ E μόνον c 21 ἀνατέλλειν DE
22 τοῦ om. Fe 29 ᾿Δριστοτέλη E: corr. E! 20 τῶν om. A τοῦ Kpó-
veo» c σφαιρῶν φερουσῶν DE J' post δευτέρα add. ὑπολειπομένη E?

τὸν scripsi: τὴν ADEFbe 28 τὸν] τὴν be 29 χύχλων EF 9U ἄρχτον
Fbe 6à] suprascr. E* 7] mut. in ἐστὶν E27: est b μέπων AF: μέσων τῶν
τωδίων χύχλῳ (corr. ex κύχλων E7) rt (del. E?) DE: media animalia b 3l πόλων]

πολλῶν e corr. E

508 SIMPLICII IN L. DE CAELO 1I 12 (Arist. p. 29324]

αὐτὸν ἐχίνοει τοῦ τὸ πλάτος τῆς ἐχτροπῆς ὁρίζοντος ἐπὶ τὴν Gpxtov, ἵνα 3340
pj πλησίον γένηται τῶν τοῦ χύσμου πόλων. δεῖ τοίνυν νοῆσαι πέμπτην $$
σφαῖραν ἄλλην πρὸ τῶν φερουσῶν τὴν διὰ τεττάρων περὶ πόλους τοὺς

4 «« e , , 4 d » ,
αὐτοὺς τῇ τετάρτῃ χινουυμένην, ἐναντίως δὲ αὐτῇ χαὶ ἐν ἴσῳ χρόνῳ στρε-

5 φομένην᾽ αὕτη γὰρ ἀφαιρήσει τὴν τῆς τετάρτης χίνησιν διὰ τὸ περὶ τοὺς
αὐτοὺς αὐτῇ φέρεσϑαι πόλους, ἐναντίως μέντοι xal ἰσοχρονίως" τοῦτο γὰρ 40
δέδειχται: χαὶ μβιώσει χατὰ τὸ φαινόμενον τὸ τάχος. μετὰ δὲ τὴν πέμπ-

, - , b] , 4 8 ν
τὴν ἄλλην νοητέην ἔχτην τῇ μὲν τρίτῃ τοὺς πόλους τοὺς αὐτοὺς ἔχουσαν,
ἀνελίσσουσαν ὃὲ αὐτὴν χαὶ ἰσοχρονί t ἐναντίως : [i ἢ
Ξ ὲ ᾿ χρονίως xai ἐναντίως χινουμένην, ἵνα σωϑῇ
, - - * ἢ -

10 τὰ φαινόμενα, xai τὰ σηυεῖα τὰ ἐπὶ τῆς τρίτης ἀεὶ χατὰ τὴν αὐτὴν ἐπὶ 4
κω s , φ - , a , - P Z A
τῆς πέμπτης φαίνηται χάϑετον. μετὰ δὲ ταύτην ἑβδόμην προσϑετέον τὴν

- , — ^
ἀνεϊλίττουσαν τὴν δευτέραν ἐνηρμοσμένην περὶ τοὺς πόλους τοῦ διὰ 925a
μέσων, περὶ οὖς καὶ ἐχείνη ἐχινεῖτο, ἐναντίως μέντοι xai ἰσοχρονίως τῇ
δευτέρᾳ στρεφομένην, ἀφαιροῦσαν τὴν χίνησιν xal τὸ τάχος τὸ dx αὐτῆς

15 διιχνούμενον εἰς τὰς ὑπ᾽ αὐτὴν σφαίρας" xai γὰρ ἧ δευτέρα συγχινουμένη i
τῇ ἀπλανεῖ προσετίθει τῷ τάχει τῶν ὑπ᾽ αὐτὴν τῷ ἀπ᾿ ἀνατολῶν ἐπὶ
δυσμάς" στραφήσεται μὲν οὖν οὕτως δυοίως χινουμένη τῇ ἀπλανεῖ, οὐ
μέντοι xal τὴν τάξιν ἕξει τῆς ἀπλανοῦς περὶ ἄλλους στρεφομένη πόλους

1 $ Α Ὁ , - 3 UY *, “«- ^N ΡΟ 3 0* 52.2) & o^
xal οὐ τοὺς τῆς ἀπλανοῦς, ἀπ᾿ ἀνατολῶν ó& ὄμως ἐπὶ δυσμάς. μετὰ ὃὲ 10

20 ταύτην ὀγδόην λοιπὸν νοητέον τὴν πρώτην τοῦ Διός, ὀρϑῶς τοῦ Σωσιγέ-

νους ἐπιστήσαντος, ὡς οὐχ ἔστιν ἣ τελευταία τῶν τριῶν ἀνελιττουσῶν
, -Ψ - , ty ) » ey e , “ ' ,

πρώτη τῶν to) Διός, ὄπερ τινὲς ὠήϑησαν, ὅτι ἢ τελευταία τῶν τὰς ἐπάνω

φηρὰς ἀνελιττουσῶν πρώτη ἔσται τῶν τὸν ὑποχάτω ἀστέρα φερουσῶν, ὡς 1

εἶναι τὴν αὐτὴν ἐβὸόμην τε xai ἣν ἡμεῖς φαμεν ὀγδόην πρώτην οὖσαν τῶν

τοῦ Διός: τοῦτο γὰρ συμβαίνει αὐτοῖς δὲς τὴν αὐτὴν ἀριϑμεῖν σώζειν

t»
C:

πειρωμένοις τὸν ἀριϑαὺν τῶν ἀνελιττουσῶν τὸν ὑπὸ τοῦ ᾿Δριστοτέλους λε-
γόμενην. Ost γὰρ μιὰ ἐλάττους εἶναι xal ἔχαστον ἀστέρα τῶν φερουσῶν x9

30 λοιπῶν τεττάρων, "Apzos, ᾿Δφροδίτης, ᾿ Ερμοῦ, ἡλίου, πέντε χαϑ᾽ ἕἔχαστον

| ἐχίνει) ἐχείνη A: movet b τοῦ τὸ] τοῦτο τὸ A: τὸ τοῦ E πλάτος) πλατεινὸς
E: πλάτους E? τὴν} τὸν A 2 γίνηται E: corr. E? ὁ τὴν] e corr. E*:
τὸν D 1 χινουμένην Db: χινουμένους AF: χινουμένη E 9 ἀφαιρέσει DE
τοὺς] πόλους A 6 αὐτῇ ἡ: αὐτὴ AD: ἀεὶ Fe: idpsius b ἐναντίως) ἐν αὐτῇ A

T τὸ (alt.) om. A ὃ ἄλλην Ab: xal ἄλλην DEFc 9 ἀνελίσσουσαν] ἀνελίσσου
ἐὰν A xai αὑτὴν Fc xai ἐναντίως om. A 11 φαίνηται] Brandis:
φαίνεται ADEFbc χάϑετον) «düooov A ταῦτα A ἔβδομον DE
12 τοῦ] τῆς c 13 μέσον E: corr. E? ἐχείνην D 14 στρεφομένη AF
ἀφεροῦσαν E: corr. E?: ἀφαιροῦσα F ἀπ᾽] ὑπ᾽ Fe 16 αὐτὴν] hic deficiunt DE
11 μὲν οὖν b: μὲν A: οὖν Fc 20 ταύτην Fb: τὴν A τοῦ (pr.)] τῶν
τοῦ € 22. post Διός rep. ὀρθῶς τοῦ Σωσιγένους e lin. 20 A 2À τὸν ὑποχάτω
ἀπτέρα Ε: τῶν ὑποχάτω ἀστέρων A: inferiora astra Ὁ 24 ἣν] ἣν νῦν c

20 ὑπὸ τοῦ] ὑπ᾽ Kc 28 ἀνελιττούσας Fc 30 Ἄρεος Fb: Ἄρεος καὶ A πέντ: —

ἡλίου (p. 503,3) om. A

SIMPLICII IN L. DE CAELO II 12 [Arist. p. 29334] 503

οὐσῶν τῶν φερουσῶν τέτταρας. γίνονται οὖν αἱ πᾶσαι ἀνελίττουσαι δὶς 225^

μὲν τρεῖς αἱ Kpóvou xal Διός, τετράχις ὃὲ τέτταρες at" Apsoc, ᾿Αφροδίτης, 26

“Ἑρμοῦ, ἡλίου, ὥστε πᾶσαι δύο xal εἴχοσιν. ἦσαν δὲ αἱ φέρουσαι ὀχτὼ

μὲν αἱ Kpóvou xal Διός, πέντε δὲ xal εἴχοσι τῶν λοιπῶν πέντε" τριῶν

οὖν τηύτων xal τριάχοντα ταῖς δύο xal εἴχοσι συντεϑεισῶν ἀνελιττούσαις 30

αἱ πᾶσαί εἰσι πέντε καὶ πεντήχοντα: ταῖς γὰρ τὴν σελήνην φερούσαις

οὐδὲν δεῖ ἀνελιττουσῶν ἐσχάτης οὔσης τοῦτο xal τοῦ ᾿Αριστοτέλους
εἰπόντος, ὅτι μόνας οὐ δεῖ ἀνελιχϑῆναι, ἐν αἷς φέρεται τὸ χάτω τεταγμέ-
νον ἄστρον.

10 ᾿Αλλ ὅτι μὲν ὃ πασῶν ἀριϑμὸς τοσοῦτος, δῆλον. ἐπειδὴ δὲ ἐπή- δὺ
νεγχεν 6 ᾿Αριστοτέλης, ὅτι, εἴ τις μὴ προσθείη τῷ ἡλίῳ xai τῇ σελήνῃ.
ἃς εἴπομεν χινήσεις, ἑπτὰ χαὶ τεσσαράχοντα ἔσονται πᾶσαι, τοῦτο ταραχὴν
ἐποίησεν. ἐὰν γὰρ ἀφέλωμεν τὰς τοῦ ἡλίου δύο χαὶ τῆς σελήνης δύο, ἃς
προσέϑηχε Καλλιππος, xai δηλονότι xai δύο ἄλλας ἀπὸ ἡλίου τὰς ἀνε- 40

15 λιττούσας ἐχείνας: ἀφαιρουμένων γὰρ ἐχείνων δεῖ συναφαιρεῖν xal τὰς
μελλούσας αὐτὰς ἀνελίττειν. 86 μὲν ἔσονται ἀφῃρημέναι δύο φέρουσαι τὸν
ἥλιον χαὶ δύο αἱ ταύτας ἀνελίττουσαι πρὸς ταῖς δύο ταῖς τῇ σελήνῃ προσ-
τεϑείσαις ὑπὸ Καλλίππου, οὐχέτι ὃὲ συμβαίνει τούτων ἀφαιρεϑεισῶν ἀπὸ so
τῶν πέντε xal πεντήχοντα λοιπὰς εἶναι πάσας ἑπτὰ χαὶ τεσσαράχοντα,

40 ἀλλὰ | ἐννέα xai τεσσαράχοντα. λέγει 0b ὃ ᾿Αριστοτέλης ἑπτὰ xai τεσσα- 225b

ράχοντα χαταλιμπάνεσθϑαι T, ὡς ἐπιλελησμένος, ὅτι τῆς σελήνης οὐ τέτταρας

ἀλλὰ δύο μόνας ἀφεῖλεν: εἰ μὴ ἄρα δεῖ λέγειν, ὅτι τοῦ μὲν ἡλίου τὰς

τέσσαρας ἀφεῖλεν, ἃς αὐτὸς προστέϑειχεν ἀνελιττούσας, χαὶ ἀυφοτέρων, ἃς δ

6 Καλλιππης, xal οὕτως ὀχτὼ τῶν ἀφαιρεϑεισῶν οὐσῶν ἀπὸ τῶν πεντή-

χοντα xai πέντε αἱ λοιπαί εἰσιν αἱ ἑπτὰ xal τεσσαράχοντα. συμβαίνει μὲν

οὕτως ὁ ἀριϑμός, διὰ τί ὃὲ τοῦ ἡλίου τὰς δύο τὴν δευτέραν xai τὴν

τρίτην οὐχ ἀνελίξουσί τινες, οὐχ ἔξομεν λέγειν, χαὶ ταῦτα εἰπόντος αὐτοῦ 10

μόνον τὸ χάτω χείμενον μὴ ἀνελίττεσϑαι. — xaitot xal τοῦτο χαλῶς ὁ

Σωσιγένης ἐπέστησεν, ὅτι xal ἐπὶ σελήνης ἀναγκαῖον ὑποϑέσϑαι τὰς dvz-

30 λιττούσας, ἵνα μὴ τὸ ἀπὸ τῶν ἀνωτέρω χινήσεων τάχος ταῖς φερούσαις
αὐτὴν προστιϑέμενον ποιῇ μηχέτι τῇ ἀπλανεῖ ἰσοταχῶς ἐπὶ δυσμὰς αὐτὴν 16
παραχωρεῖν. ἀλλ᾽ οὖν xal τούτου δοϑέντος τοῦ μόνην αὐτὴν μὴ ἔχειν
ἀνελίττουσαν οὐ συμβαίνει 6 ἀριϑμός, xal τοῦτο τόν τε ᾿Αλέξανδρον xai
τὸν []ορφύριον ἐτάραξεν ἐν ταῖς εἰς τὸ Λ τῆς Μεταφυσιχῆς σχολαῖς.

335 Σωσιγένης 0& ἐπιστήσας βέλτιον εἶναί φησι τοῦ ἀριϑμοῦ παρόραμα νομίζειν 90

[51

t
C

— — — — — — - —— — — — — —— o — — — —

K τέτταρας F: quattuor. habentur. revolventes b ὃ πᾶσαι] scr. al πᾶσαι 9 δύο

Θιυσὶ c 6 τὴν σελήνην Fb: τῆς σελήνης A φαιρούσαις Α 12 ἑπτὰ
Kv: ἑπτὰ δὲ A τετταράχοντα F 16 φαίρουσαι A 17. 18 προστεϑείσαις
ἘΔ corr. ex προστεϑείσας A Jl] τέσσαρας c 24 οὕτως F: οὕτω A
€ --τὼ] ἡ AF ut saepe 29 μὲν A: μὲν οὖν F (cé sic evenit b) Zi ἀνελίξουσί
X^ b: ἀνέξουσί A 28 μὴ] οὐκ Fc τοῦτο À: τούτῳ Fc JU τάχος ταῖς Fb: τα-
ψέσταις A φερούσαις Εἰ: φέρουσαι A 33 ᾿Αλέξανδρον] iu. Metaph. p. 651,6
-4 A EF: λάβδα A Μεταφυσιχῆς A: Μετὰ τὰ φυσιχὰ Fc 99 ἐπιστήσας F:
Éructáso A

504 SIMPLICII IN L. DE CAELO 1I 12 (Arist. p. 29344]

- , , - A 4 1 ep ' * f£ , - :
τοῖς γράφουσι Ἰξγονενα! T, τὰς αὐτὰς ἐβόοῦμας χαὶ γύας σφαίρας ποιεῖν 235b
n 41 ἐπὶ i i T^
4

οὐδέ, εἰ τοῦτο qÉvotto, συνάδοντος τοῦ ἀριϑμοῦ ταῖς ῥήσεσιν. οὐ γὰρ ἔτι
ἔσονται αἱ πᾶσα! πέντε xal πεντήχοντα, χαϑαάπερ αὐτός φησι.

[Πρυστίϑησι à χαὶ τοῦτο ὃ Σωσιγένης δῆλον εἶναι λέγων ἐχ τῶν 3»

5 εἰρημένων, ὅτι xax ἄλλο uiv ἀνελιττούσας αὐτὰς 6 ᾿Αριστοτέλης προσα-
1ορεύει, χατ᾽ ἀλλο 0& Θεό: ῥραστης ἀνταναῷ ἐρούσας" ἔστι γὰρ ἄμφω περὶ
αὐτάς" ἀνελίττουσι “ἀρ τὰς τῶν ὑπεηᾶνω κινήσεις χαὶ ἀνταναφέρουσι τοὺς
τῶν ὑπ᾽ αὐτοὺς σφαιρῶν : πόλους, τὰς μὲν dg φαιροῦσαι, τὰς Ok εἰς τὸ Ofov 30
χαλιστῶσαι. ὁεῖ γὰο τὰς uiv ἄνωϑεν χινήσεις ἡ διιχνεῖσϑαι πρὸς τὰς

10 τῶν χατωτέρων διαφορὰς ἄστρων, τοὺς ὃξΣ τῶν ὑποχάτω πόλους ὑπὸ τὴν
αὐτὴν χάδετον τοῖς τῶν ὁμοίων σφαιρῶν πίπτειν πόλοις, ὅπως εἰς ταὐτὸν
εἶεν ἀποχαϑεστηχυῖαι τῇ ϑέσει. χαϑάπερ φησίν, αἱ πρῶται σφαῖραι τῶν $$
ὑποχάτω τεταγμένων ἄστρων xal δηλονότι διὰ τὰς πρώτας xai αἱ μετ᾽
αὐτὰς" οὕτως γὰρ μόνως, φησίν, ἐνδέχεται τὴν τῶν ἀπλανῶν φορὰν ἅπαντα

15 ποιεῖσθαι, χαϑάπερ ἤδη ἔφαμεν, εὖ λέγων.

Τοιαύτη τίς ἐστιν ἢ διὰ τῶν ἀνελιττουσῶν σφαιροποιίχ μὴ δυνηϑεῖσα
διασῶσαι τὰ φαινόμενα. ὡς xai ὁ Σωσιγένης ἐπισχήπτει λέγων" “οὐ uy 4
at 1Ξ τῶν περὶ Εὔδοξον σώζουσι τὰ φαινόμενα, οὐχ ὅπως tà UG: τερὴν
χαταληφϑέντα, αλλ οὐδὲ τὰ πράτερον γνωσθέντα xal ὑπ᾽ αὐτῶν ἐχείνων

20 πιστευϑέντα. χαὶ τί δεῖ περὶ τῶν ἄλλων λέγειν, ὦν ἔνια xai Καλλιππὸος

6 Αυζιχηνὸς Εὐδόξου μὴ δυνηθέντος ἐπειράϑη διασῶσαι. εἴπερ dpa xai 9
διέσωσεν ; αλλ αὐτό γε τοῦτο, ὅπερ xal τῇ ὄψει 1 πρόδηλόν ἐστιν, οὐδεὶς |
αὐτῶν μέχρι καὶ Αὐτολύχου τοῦ [Πππταναίγυ ἐπεβάλετο διὰ τῶν ὑποϑέσξεων 64
ἐπιδεῖξαι, χαίτοι οὐδὲ αὐτὸς Δυὐτόλυχοης ἠδυνήθη: ὄηλοῖ Oi ἢ πρὸς τὸν

25 Δριστόϊδηρον αὐτοῦ διαφορα. ἔστι δέ, ὃ λέγω, τὸ ποτὲ μὲν πλησίον, ἔστι

ὃξ ὅτε ἀποχεγωσηχότας ἡμῶν αὐτοὺς φανταΐεσθαι. χαὶ γὰρ τῇ ὄψει Gop- ὃ

᾿ ^ b] 9 7 - , * "7? 4 , - Li - » * *
ανὲς $m. ἐνίων τοῦτό ἔστιν’ ὦ τῇ qÓ0 τῆς “Αφρηδίτης λεγόμενος ἀστὴρ

^ ΄ - M ,
χαὶ δὴ xai ὁ τοῦ Ἄρεος χατὰ υέσας τὰς προν ήσεις αὐτῶν πολλαπλάσιοι
, - ) ’ * »
φαίνονται, ὥστε ὅ "S τῆς ᾿λφρηδίτης ἐν ἀσελήνοις νυξὶ σχιᾶς πίπτειν ἀπὸ

Ml νὶ *

—- , - Le d B d PA --
τῶν σωμάτων ποιεῖ, T, tz αὖ σελήνη xai ἐν αὐτῇ uiv τῇ ast guy gavis 19

-—

oC
ἔστιν οὐχ del τὸ ἴσον μυῶν ἀφισταμένη διὰ τὸ μὴ asi τὸ ἴσον ἔχουσα
uisi: ἡμῖν φαίνεσθαι τῶν αὐτῶν περὶ τὸ OU 05 ϑεωρεῖται xallsace cov:

οὐ αἣν ἀλλὰ wu ὀργανιχώτερον παραφυλάττηυσι τὸ αὐτὸ συνδοχεῖ διὰ τ

, ΄ - ^-^ 9“ * , ^ "t - » - ^*^» .
τὴτε μὲν ἐνδεχαδαχτολην, τὴτε ὃ αὖ ὁὀἣῪὴὼδεχαῤαάχτυλον τύμπανον ἐξ ἴσης l3

35 ἀποστάσεως τοῦ θεωμένου τιϑέμενον ἀντιφράττειν αὐτοῦ τῇ ὕψει, ὥστε UT,
τοῖς γράφουσι V: τὸ qào γραφόμενον A: per. scriptiones b ἡ ΕΡ: ἡ ἃ Βεύφραστος] εἴ.
supra 425, 15; fr. 52 Wiminer 8 αὐτοὺς] eorr. ex a9z00 A 10 κατωτέρω c: comp. F
διχφονὰς AY: lationis b: φορὰς c τοὺς FK: τοῖς A 11 οὕτω F φορὰν Fb: σφαιρῶν A
ἅπαντα b: ἅπαντες A: ἅπαντας Ye 16 τοιαύτη τίς FK: τοιαῦτα τί ἡ li ὡς Fb: postea
Hs. A 2] Kofi Fi oeore ex Νυχιχηνὸς A 2:5 χαὶ] καὶ τοῦ Fe 24. δηλοητὶ)
corr, ex δῆλον EF: otov Ab τὸν om. Fe 25 λέγει F 26 ὅτε F: ὅτι A
ἀποχεγωσηκήτας V: ἀποχεχωρικότας A 29 γε; τὲ € 3S0 αὖ om. c ἐν oin. «
92 τὸ EF: τοῦ A o ταυτὸ Fe 4 τότε (pr; Ab: ποτὲ Fe τότε δ᾽ αὖ δωδεχα-

ὀζκτυλον Y: om. Ab τότε alt) seripsi: ποτὲ Fe 99 ϑεωρουμένου Fe

SIMPLICIL IN TL. DE CAELO I[ 12 (Arist. p. 29324] 505

πίπτειν ἐπ᾿ αὐτήν. πρὸς δὲ τούτοις xal τὰ περὶ τὰς τοῦ ἡλίο" παντελεῖς 226^
ἐχλείψεις συμβαίνοντα τῷ λελεγμένῳ μαρτυρεῖ xai ἔστι qs τεχμήρια τῆς
περὶ τοῦτο ἀληϑείας. ὅτε τὰρ τύχοι χατὰ σταῦμην ὄντα τό τε χέντρην 30
αὐτοῦ xml τὸ τῆς σελήνης xal δὴ xal ἢ fustípa ὄψις, οὐχ ὅμοια τὰ συμ-

β ’, ll , * ) e 8 Y — , 4 ^ , . ,
βαίνοντα dsl φαίνεται, αλλ ὁτὲ μὲν τῷ περιλαμβάνοντι τὴν σελήνην χώνῳ,

χορυφὴν δὲ ἔχοντι τὴν ἡμετέραν ὄψιν xot αὐτὸς 6 ἥλιος συμπεριλαμβᾶνε- 35
ται, ὅτε χαὶ διατελεῖ ρόνον τινὰ μὴ φαινόμενος ἡμῖν, ὁτὲ ὁὲ αὖ τοσοῦτον
ἀποῦεῖ τούτου, ὥστε xal ἔξωθεν ἴτυν αὐτοῦ τινὰ περιφαινομένην ἀπολείπε-
σϑαι χατὰ τὸν μέσον τῆς ἐχλείψεως χρόνον: ὥστε ἀναγχαῖον dv εἴη τὴν
10 περὶ τὰ μεγέϑη αὐτῶν διαφορὰν φαίνεσθαι διὰ τὴν τῶν ἀποστάσεων ἀνισό-
τητα τῶν περὶ τὸν ἀέρα παραπλησίων ὄντων. ὅπερ δὲ ἐπὶ τούτων συῳ-
βαῖνον χαὶ τῇ ὄψει καταφανές ἐστιν, εἰχὸς xal τοῖς ἄλλοις συμβαίνειν, xav
εἰ μὴ τῇ ὄψει πρόδηλον εἴη, xal οὐ μόνον εἰχός, ἀλλὰ xal ἀληϑές, εἴπερ
ἢ xaU ἐχάστην ἡμέραν χίνησις αὐτῶν ἀνώμαλος φαίνεται" ἀλλὰ περὶ τὰ 3Ὁ
15 φανταζόμενα αὐτῶν μεγέϑη οὐ προσπίπτει τις διχρηρὰ διὰ τὸ μηδὲ πολὺ

διαφέρειν τὴν εἰς ὕψος τε xal τοὐναντίον μετάστασιν, ἣν δὴ καὶ xaxà fado;
χίνησιν οἱ ἀπὸ τῶν μαϑημάτων χαλεῖν εἰώϊ)ασι. τοῦτο τοίνυν οὐδαμῶς
πειράϑησαν διασῶσαι, ὥστε μὴ xaÜ' ἔχαάστην υέραν παραλλάττουσαν 40

(0^

5 » ΄ [4 - , - * - *, x UJ $^ f
ἐπιδειχνύναι, xa(xot τοῦ προβλήματος τοῦτο ἀξιοῦντος. ἀλλὰ μὴν οὐδὲ ὡς
90 ἐλελήϑει ys αὐτοὺς 7, ἀνισότης τῶν ἀποστημάτων ἑχάστου πρὸς &autóv,

ἐνδέχεται λέγειν. llokéuapgoc γὰρ ὁ Κυζιχηνὸς γνωρίζων μὲν αὐτὴν φαί-
νεται, ὀλιγωρῶν δὲ ὡς οὐχ αἰσϑητῆς οὔσης διὰ τὸ ἀγαπᾶν μᾶλλον τὴν 45
περὶ αὐτὸ τὸ μέσον ἐν τῷ παντὶ τῶν σφαιρῶν αὐτῶν ϑέσιν: δηλοῖ ὁὲ xai
᾿Αριστοτέλης ἐν τοῖς | Φυσιχοῖς προβλήμασι προσαπορῶν ταῖς τῶν datpo- 226v
25 λόγων ὑποϑέσεσιν ἐχ τοῦ μηδὲ ἴσα τὰ μεγέϑη τῶν πλανήτων φαίνεσϑαι.
οὕτως οὐ παντάπασιν ἠρέσχετο ταῖς αἀνελιττηούσαις, xdv τὸ ὁμοχέντρους
οὖσας τῷ παντὶ περὶ τὸ μέσην αὐτοῦ χινεῖσϑαι ἐπηγάγετο αὐτόν. χαὶ b
μέντοι xal ἐξ ὧν ἐν τῷ ἡ τῶν Μετὰ τὰ φυσιχά φησι, φανερός ἐστιν οὐχ
ἡγούμενος αὐτάρχως ὑπὸ τῶν μέχρι xal xal αὑτὸν ἀστρολόγων εἰρῇσϑαι
30 τὰ περὶ τὰς χινήσεις τῶν πλανωμένων. λέγει 0v ὧδέ πως’ "vov μὲν
οὖν ἡμεῖς, ἃ λέγουσι τῶν μαϑηματιχῶν τινες, ἐννοίας χάριν λέγομεν, ὅπως 10
ἢ τι τῇ διανοίᾳ πλῆϑος ὡρισμένον ὑπολαμβάνειν, τὸ δὲ λοιπὸν τὰ μὲν Cm

-- ---.- —— ——— ——À —M— .

2 λεγομένῳ Fe: dictis b 9 φαίνεται Fb: φαίνεσϑαι A 1 ὅτε xal A: ὅτε F: ὁτὲ
τ
δὲ bc ὁτὲ] ὅτε F: 0 A αὖ F: αὖ το A 9 τὸν F: 10A. 14 i
F: εἴη Ab περὶ τὰ F: τὰ περὶ Ab 19 φανταζόμενα Fb: φανταζομένων A
ὃ
10. 11 xatà βάϑος χίνησιν Fb: χαταμα A seq. ras. 17 τοῦτο Fb: ταῦτα A
1J ὡς οὐδὲ Fe 20 ἐλελήϑει Fb: ἐληλύϑει A Jl γὰρ Fb: δὲ A 22 ὁλι-
tp

γωρῶν Fb: ὁλιγω A 29 περὶ Fb: περὶ τὸ A xal] xai ὁ Fc 24 Φυσιχοῖς
προβλήμασι) fr. 211 Rose (ed. Lips.) 29 μηδὲ A: μὴ Fbe Ji ἐπηγάγετο] corr. ex
ἐπήγαγεν F: corr. ex ἐπήγαγε A αὐτόν F: αὐτῷ À 28 ἡ F: Addóa A τῶν]

τῆς Fc φανερός Fb: φανερῶς A 29 xal A: om. Fbe 30 λέγει) cap. ὃ 1073*11]
3l οὖν om. c 32 ὑπολαβεῖν c

506 SIMPLICII IN L. DE CAELO II 19 (Arist. p. 29324)

τοῦντας αὐτοὺς δεῖ͵ τὰ ὃὲ πυνθανομένους τῶν ζητούντων, ἐάν τι φαίνηται 226»
παρὰ τὰ νῦν εἰρημένα τοῖς ταῦτα πραγματευομένοις, φιλεῖν μὲν ἀμφοτέ-
ρους, πείϑεσϑαι ὃὲ τοῖς ἀχριβεστέροις.ὀ αλλὰ καὶ χαταριϑμησάμενος ἐν 15
τῷ αὐτῷ βιβλίῳ τὰς συμπάσας φορὰς ἐπαγει “τὸ μὲν πλῆϑος τῶν φορῶν
5 ἔστω τοσοῦτον, ὥστε xal τὰς οὐσίας xol τὰς ἀρχὰς τὰς ἀχινήτους xal τὰς
αἰσθητὰς τοσαύτας Ξὔληγοων ὑπολαβεῖν’ τὸ γὰρ ἀναγκαῖον ἀφείσϑω τοῖς
ἰσχυρητέροις λέγειν. τό τε οὖν ἔστω xal τὸ εὔλογον xal τὸ ἄλλοις ἰσχυ- 30
potépet; χαταλείπειν τὸν περὶ αὐτὰ ἐνδοιχλσμὸν ἐνδείχνυται. τῷ οὖν ᾽Αρι-
στητέλει πειϑομένους ἀχολουϑεῖν χρὴ μᾶλλον τοῖς μεταγενεστέροις ὡς
10 μᾶλλον σώζουσι τὰ φαινόμενα, x&v εἰ urbi οὗτοι τελέως ὀιασώζωσιν, ἐχεί-
νων υήτε τοσαῦτα ἐπισταμένων φαινόμενα διὰ τὸ umo τὰς ὑπὸ Kal $5
σϑένους ix Βαβυλῶνος ἐχπεμφϑείσας τηρήσεις ἤχειν εἰς τὴν ᾿Ελλαὸα " Apt-
στοτέλους τοῦτο ἐπισχήψαντος αὐτῷ, ἃς ἱστορεῖ [ἰορφύριος ἐτῶν εἶναι
χιλίων xal μυριάδων τριῶν ἕως τῶν ᾿Δλεξανόρου τοῦ Maxsóóvo; σωζομέ-
1 νᾶς χρόνων, μήτε, ὁπόσα ἠπίσταντο, διὰ τῶν ὑποθέσεων ἐπιδειχνύναι δυνα- 30
μένων. ἐγχαλεῖ δὲ αὐτοῖς ὁ [Πτολεμαῖης xai ὡς πολὺ πλῆϑος σφαιρῶν
εἰσάγουσι μόνης ἕνεχα τῆς συναποχαταστάσεω: τῶν ἑπτὰ πλανήτων πρὸς
τὴν περιφορὰν τῆς ἀπλανοῦς xal τὸ λέγειν τὰς περιεχομένας ταῖς mspti-
γούσαις xai τὰς ἐσχάτας ταῖς ὑπὲρ αὐτὰς αἰτίας εἶναι τῆς συναποχατα- 8ῦ
30 στάσεως, χαίτοι τῆς φύσεως del τὰ ἀνωτέρω tolg χατωτέρω αἴτια ποιούσης
τῇ χινήσεως" xai γὰρ ἐφ᾽ ἡμῶν ἄνωϑεν ἀπὸ τοῦ ἡγεμονοῦντος μορίου
τὰς δυμὰς τῆς χινήσεως διὰ τῶν νεύρων εἰς πάντα τὰ ὄργανα ὀιαδίδοσϑαι.
ἐ- ὦ δὲ ἀγνηῶ, τί δήποτε xaU' ἔχαστον ἀστέρα τὴν πρώτην σφαῖραν τατ- 10
τοῦσιν ὁμοίως τῇ ἀπλανεῖ χαὶ ἰσοταχῶς χινουμένην xat τὰς usÜ' ἑαυτὴν
πάσας μέχρι τῆς τὸν ἀστέηα ἐχούσης τῇ ἀπλανεῖ συναποχαϑιστῶσαν: εἰ

τῷ
Q

NS AN ^ € , - e , M1 ^ 3 ΄ ,
γὰρ διαδίδωσιν Y, ὑπερχειμένη ταῖς ὑποχειμέναις τὸ τῆς οἰχείας χινήσξως
AJ

εἰδης, Oà τί αὐ τὴν ἀπλανῆ λέγομεν ἰσχυροτάτην xal ἐπιχρατεστάτην d
-- ΄ ΄ b [d ^ , M 4

πασῶν οὖσαν πάσας τὰς ὑφ᾽ ξαυτὴν ἑαυτῇ συναποχαϑιστάνειν; τὰς μὲν

γὰρ | τὴν χατὰ μἴχος χαὶ χατὰ πλάτος χίνησιν φερούσας, ἐπειδὴ διάφοροι 3275

» ^ ^ -- - , * Li ^
"0 αὖται χα! Zxas:ov ἀστέρα, ἀναγχαϊον ἣν διαφύρους εἶναι: T; δὲ μετὰ

| δεῖ, τὰ VF: δεῖται ἡ tv] παρὰ τῶν c { ἐπάγει) 1074214 μὲν] μὲν οὖν c
φορῶν Fb: φόρων ΔΑ: σφαιρῶν c 6 ὑπολαβεῖν F: corr. ex. ὑπολαμβάνειν A 4 λέγειν --
ἰσγυνοτέρνοις (τ. 8) Fb: om. A τό τὰ οὖν Drandis: τοῦτο οὖν EF: τὸ τοίνυν c

glos b: ἄλλο VF 8 χαταλιπεῖν Fe lU ὀιασώζουσιν Fc 11. 12 ααλλισϑένους a:
ἰΙκαλιτηένους AF 12 ἐκπεμφϑείσας τηρή σεις ἐκ DapuAmvog Fc ἤχειν EF: Zxov A
1H. μυριάδων] nongentorum b, prob. Sehiaparelli 15 ὁπόσα Fb: om. A ἡ πίσταντο])

-
»

Drandis: ὑπίσταν A: ἠδύναντο V: credebant b 10 Πτολεμαῖος] cf. Xóvz. IX 2

1 «zai; FK: za: A 13. 20 συναπουτάσεως ἔν 24 με ἑαυτὴν Fb: uci

ξαυτὰς A: vtt αὐτὴν € 2) συναποχαϑιστῶσαν scripsi: συναπηοχαϑιστώσας AF:

συναποχαϑιστατας ὦ 2i τὴν ἀπλανῆ Fb: τῇ ἀπλανεῖ ἃ 28 συναποχαϑιστανειν Ε:
D.

συναποχαλιστα AX: γι πε b ZU χατὰ (prj A: χατὰ τὸ Fe xatà (alt.) A: τὴν

κατὰ τὸ Fe ὀιάφοροι EF: διάφοραι A

SIMPLICII IN Ll. DE CAELO ΠΕ 12 [Arist. p. 29344] 801

τῆς ἀπλανοῦς συναποχατάστασις fj αὐτὴ οὖσα πασῶν τῶν σφαιρῶν πῶς 22/5
οὐχ ἠρχέσϑη τῇ τῆς ἀπλανοὺς συμπεριαγωγῇ. αλλ ἐδεήθη τῶν ταύτην 5
τὴν χίνησιν φερουσῶν ἔχαστην ἀστέρα xai τῶν ἐχείνας ἀνελιττουσῶν χατὰ
τὸν ᾿Αριστοτέλην; λέγοιεν ob ἄν ἴσως, ὅτι, xdv συναποχαϑιστῶνται τῇ
5 ἀπλανεῖ τὴν αὐτὴν αὐτῇ χίνησιν τὴν ἀπ’ ἀνατολῶν χινούμεναι, ἀλλὰ
διάφορον ἔχουσαι τὸ μέγεθος ὀιάφορον πάντως xai τὸ τάχος ἔχουσι τῆς 10
χινήσεως: πῶς οὖν ἦν εἰχὸς ἀπολελυμένας αὐτὰ: xai wu; συνὸεδεμένας
ὑπὸ μιᾶς τῇς ἀπλανοῦς τὰς διαφόρους χινεῖσϑαι χινήσεις:;
Κατεγνωχότες οὖν τῆς τῶν ἀνελιττουσῶν ὑποθέσεως οἱ μεταγενέστεροι
10 μάλιστα διὰ τὸ τὴν χατὰ βάθος διαφορὰν χαὶ τὴν ἀνωμαλίαν τῶν χινή-
σεων μὴ ἀποσώζειν τὰς μὲν ὀμοχέντρους ἀνελ'ττούσας παρῃτήσαντο, ἐχχέν-
τροὺυς OE xai ἐπιχύχλους ὑπέϑεντο: εἰ μὴ dpa ἢ τῶν ἐχχέντρων χύχλων
ὑπόϑεσις ὑπὸ τῶν []υϑαγορείων ἐπενοήϑη, ὡς ἄλλοι τέ τινες ἱστοροῦσι xai
Νιχόμαχος χαὶ Νιχομάχῳ χαταχοληουϑῶν ᾿Ιάμβλιχος. ἵνα δὲ xal τούτων 30
ὃ τῶν ὑποϑέσεων τῆς χρείας ἔννοιαν τινα λάβωμε ν περὶ οὐρανοῦ τὴν πρα-
ματείαν ποιούμενοι, ἐχχείσϑω πρῶτον ὡς ἐπὶ χαταγραφῆς f, κχατὰ τὸν
Éxxsvtpov ὑπόϑεσις τῇ χατὰ τὸν ὁμόχεντρον παραβαλλομένη.
Νοείσϑω 6 διὰ μέσων τῶν ζῳδίων χύχλος ὁμόχεντρος ὃ ΑΒΓΔ περὶ 25
χέντρον τὸ E, ἐφ᾽ οὗ ὑποχείσϑω ἢ ἡμετέρα ὄψις, καὶ διάμετρον τὴν AET.
80 εἰ μὲν οὖν ὁ ἀστὴρ ὡς ἀπὸ τοῦ ἐπὶ τὸ D ποιεῖται τὴν ὁμαλὴν πάροδον
ἐπὶ τοῦ ΑΒΓΔ κύχλου, φανερόν, ὅτι τῆς ὄψεως πρὸς τῷ E κέντρῳ τυγχα-
νούσης, ἐὰν νοήσωμεν τὴν ἀπ᾿ αὐτῆς ἐπὶ τὸν ἀστέρα πίπτουσαν ἀχτῖνα ὡς 30
τὴν AE εὐθεῖαν, χαὶ αὔτη ὁμαλῶς συμπεριενεχϑήσεται, xal φανήσεται
δηλαδὴ ὃ ἀστὴρ χαὶ ὁμαλὴν ποιούμενο; τὴν πάροδον xai ἀπόστασιν ἀεὶ
25 τὴν ἴσην ἡμῶν ἀπέχων. ἀλλ ἐπεὶ οὐχ οὕτως ὁρῶνται, ἀλλὰ πάντοτε
ἀνώμαλον ποιούμενοι τὴν πάροδον καὶ ἄλλοτε ἄλλην ἀπόστασιν ἀφεστῶτες, 3o
ὡς ὄῆλον Ὑίνεται ix τῆς τῶν μεγεϑῶν διαφορᾶς, ὑποχείσϑῦω ὁ ABIA
χύχλος μηχέτι Ouóxevtpog τῷ ζῳὸιαχῷ, οἷον ἵνα μηχέτι ἐπὶ τοῦ Εἰ τυγχάνῃ
τὸ τοῦ ζῳὸδιαχοῦ χέντρον, ἐφ᾽ οὗ φαμεν τὴν ὄψιν εἶναι, ἀλλ᾽ ἐπὶ τοῦ Z,
30 xai γίνεσϑαι τὸν ΑΒ] Δ μηκέτι ὁμόχεντρον τῷ διὰ μέσων τῶν ζῳδίων 40
χύχλῳ, ἀλλ' ἔχχεντρον πρὸς αὐτόν, xal ἀπογειότατον μὲν αὐτοῦ τὸ À,
τουτέστι τὸ μέγιστον ἀπὸ τῆς χατὰ τὸ Z, ὀψεως ἀπέχον, περιγειότατον δὲ
τὸ [D τὸ ἐλάχιστον τῆς χατὰ τὸ Z ὄψεως ἀπέχον. ἐὰν οὖν νοήσωμεν ἐπὶ
τοῦ ΑΒΙΔ ἐχχέντρου χύχλου τὸν ἀστέρα ὁμοίως ἀπὸ τοῦ ἃ ἀπογείου ἐπὶ 46
35 τὸ B τὴν ΑΒ περιφέρειαν ὁμαλῶς χινούμενον xai εὐθεῖαν τινα ἀπὸ τοῦ

[nd
,

Ϊ συναποχατάστασις F: corr. ex ἀποχατάστασις A 2 συμπεριαγωγῇ Εἰ: συμπεριαγω-
TA 4 δ᾽ Fc 9 xwobpevat F: χινουμένην A 6 ἔχουσαι --- διάφορον oim.
F: τὸ μέγεϑος ἔχουσαι διάφορον c 9 οἱ F: om. A 13 lludjaqopeiov a: [[υϑαγορίων
A: om. F τέ om. F 14 καταχολουϑῶν Fb: χαταχολουϑεῖ A Ἰάμβλιχος F:
Ιάμβληχος A 16 χαταγραφῇ c I8 ὁ (pr. F: τὰ A 19 ἐφ᾽ Brandis: i» b: ὑφ᾽
AFc xai] χατὰ Fc 23 αὐτὴ Fbc 21 γίνεται om. c 28 χύχλος
οὐχέτι c 32 προσγειότατον c 34 ἀπογείου) τοῦ ἀπογείου Fc 99 τὴν] κατὰ

τὴν c

508 SIMPLICI! IN L. DE CAELO II 12 (Arist. p. 29344]

ἐχχέντρου συμπεριαἰγομένην αὐτῷ. xal αὔτη ὁμαλῶς περιενεχϑήσεται. 927b
[ (Ep "x (ou EV cO 7 μ » ποριενέχυνοξ om
Y 4 1 ^a * δὴ ».l “7 - EE! - MJ 3 ΄
ἔστω οὖν ὡς f, EB. συμβήσεται οὖν ext seu stan; ἀπὸ τῆς xarà τὸ 4
obse; ἐπὶ τὸν ἀστέρα τῆς “1 ὁμαλῶς μὲν χεχινῆσϑαι τὸν ἀστέρα τὴν
ὑπὸ ALD γωνίαν, πεφηνέναι δὲ ἐλάττονα τὴν ὑπὸ ALB: ἢ γὰρ πρὸς ὃ

5 τῷ [| γωνία ἐχτὸς οὖσα τοῦ ΠΛ τριγώνου μείζων ἐστὶ τῆς ἐντὸς xal
ἀπεναντίον τῆς πρὸς τῷ 2. ἐὰν δὲ ὡς ἀπὸ τοῦ |' περιγϑίου ποιούμενος

* , ^ - e ^ o * , H1 Ὗ
τὴν πάροδον χινηδῇ ὁμαλῶς τὴν [Δ περιφέρειαν, ὥστε χαὶ τὴν EA
ἢ ςῖ e λᾷ » - Ν 4m bi 2 F ΄“» - (λ ^ ἢ -— - “Δ -
ὑεῖαν ὁμαλῶς συμπεριενεχ θῆναι, χαὶ ἐπιζεύξωμεν πάλιν ἀπὸ τῆς χατὰ τὸ τὸ
, v , -

4 ὄψεως τὴν LÀ εὐθεῖαν, ἔσται πάλιν ἢ μὲν ὁμαλὴ ἀπὸ τοῦ περ!γείου
10 πάροδος πεοιεχημένη ὑπὸ τῆς ὑπὸ [ἘΔ τωνίας, ἢ ὃὲ ἀνώμαλος x«i φαινο-

, € N —- ^e γῆ. A ^» wv -o* , 1 . * b! -
uivy ὑπὸ τῆς ὑπὸ D'ÀLÀ, x«i μείζων ἔσται δηλονότι χατὰ τὴν ἀπὸ τοῦ
4 περιγεώυ ἢ φαινομ ἕνη τῆς διαλῆς διὰ τὸ μείζονα εἶναι τὴν πρὸς τῷ 15
Λ γωνίαν τῆς πρὸς τῷ [2 xai ἔσται ἐπὶ μὲν τῆς χατὰ τὸ D) τοῦ ἀστέρος
ϑέσεως ὁμαλὴ uiv ἢ ὑπὸ AED, φαινομένη ὃὲ ἢ ὑπὸ AZD, διαφορὰ δὲ

15 ἢ ὑπὸ EDZ, ἐπὶ 6$ τῆς χατὰ τὸ Δ τοῦ ἀστέρος θέσεως ὁμαλὴ μὲν ἢ oT:
5 ἢ ono 12. ἐπὶ ὃξ τῆς χατὰ τὸ Δ τοῦ ἀστέρος θέσεως ὁμαλὴ μὲν ἢ ὑπὸ
[Δι φαινομένη ὃὲ ἢ ὑπὸ V'ZA, διαφορὰ o£ ἢ ὑπὸ EA. 30
Ταύτης οὖν τῆς ὑποϑέσεως χατὰ τὸ ἀἁπλούστεοον ἁρμοζούσης τῷ
εἰνημένῳ σχοπῷ τοῦ μαϑηματιχοῦ xal ἑτέραν ἐξεῦρον τὰ αὐτὰ τῇ mpostpr-

Ld -- ^ 4 ,
uivf δυναμένην ἐπιόειχνύναι, τουτέστιν ὥστε διαλῶς τῶν ἀστέρων χινηυ-
, , € ^o»? - νι Ln MA 7 -
20 μένων ἀνωμάλως αὐτοὺς φαίνεσθαι διξξιόντας τὰς τοῦ διὰ μέσων τῶν
, , , -
ζῳδίων χύχλου περιφερείας. 25
ἢ , 1 Ἢ e 1 , ον» VON ON ,
Νοξίσηω γὰρ πάλιν ὁ ABI χύχλος ὁμόχεντρος πρὸς τὸ διὰ μέσων
PER. adv M 5 3 29 » (λ e ρ p » d . f NS ^ A s 2 2
περὶ χέντρον τὸ |, ἐφ᾽ οὐ παλιν ἢ ἡμετέρα ὄψις, ὃ ὃὲ ἀστὴρ μὴ ἐπ
* - ΠῚ 72 * 3 Ὶ - [4 M - ’
αὐτοῦ ποιηήηξνης τὴν χίνησιν. αλλ ἐπὶ τοῦ ZION. xoxhtxo2 χαλουμένου
- ' ^ 08 * , ^ wv A Al - ^ l . , "»
250 SCX!AUXAG60 τῷ λ χξντρῶν τάαντοῖτς ϑώντὴς: ἐπι Vf x09 A! 3l A χύχλοῦ)
σ΄ A N MEA ΄ , - [4 -- - .
περιφερείας. ὥστε χατὰ uiy τοῦ ΔΛ ἀπογξιότατον ὁμοίως γίνεσαι τὼν 30
΄ YN Lj - ^ n4 ^ e * ,
49tz0. 44:4 52 τῶ Ὁ περὶ EUR PUR χαὶ OT. ὅτις 0:49 uzy ὦ Zrtz*-
* , e X
4hoz τὴν M3 pipvzíostaw 6uahec χινηλεὶς πένηται χατὰ τὸ B souzipune-
A παλιν xui τῆς ED ὁμαλῶς. 6 ὃ ἀπττὴν ἀπὸ τοῦ Δ ἀπογξίου ὡς
s0 ἐπὶ τὸ |] ποιούμενος τὴν παροῦον τὴν Add πάλιν ὁμαλῶς χινη θῇ. χαὶ Ὁ
lc T. - ΜΝ - - » ᾿ n - E vd 4 » NE ι IE 2r. )z: ἢ ΄ 1t. ;
ZUtQZOSQO LZV απὸ UO VA ipu i .0 4 (2 (00. Hv 4 zt 2X. 6110.0) 5 uz
] αὐτὴ Fe “οιπεοιενενεγῆτ σεται E: συμπεριενε θήσεται e ὦ χκινεῖσϑαι c
| πεφυχέναι ὦ ALB Fb: «35 A ὁ ἐχτὸς — zotqiovo9. Fh: om. A ἐστὶ τῇς
ἐντὸς πεζῶν c τῷ PF: τὸ A ποηπγείηυ € n περιφέρειαν --- Son cett veg UT,-
vat Si Fh: εὐλεῖαν ὁμαλῶς συμλπεοιενε vat περιφέρειαν ὥστε καὶ τὴν EM A EA)
EZ s. τὸ Z, Fb: τῆς Ü πορσγεῖυ € ll κατὰ] y, χατὰ ὁ
12 ποοπγεῖου € 7 wen. F- εἶναι FP: om. A τῷ FE: eorr. ex t6 A
14. AEB. Fb: us Δ MLB] e οτος Δ l5 EBZ F: eorr. ex EZB. Δ
lo. l'EM MB FE: EEB e EM, seripsi: ΕΖΔ AFb: MZ e 18 τοῦ μαὐη-
uattas) χοπι Pe ἐξυη ον ὦ 1 δυναμένην Fb: δυνάμει A 20 ἀνω-
ughez Y: ἀνωράγους A 2] 242459 F: κύχλους Δ 22 ποὺς τὸ A: τῷ Fe
24 γχυχλιχῦ A: 65ou δ 25 τοῦ on. Y 28 τοῦ AE: có ue 2$ ποῦ
Δ]: τὸ ns ποηπγειύτατον Fe 29" τὴν τοῦ A 25. 23 συμπεριαγομένης

Fb: συιλπεριαγύμενης A oU τὸ) τοῦ EF

SIMPLICII IN L. DE CAELO 1I 12 (Arist. p. 3984} 509

πάλιν 6 ἀστὴρ περιενεχϑεὶς ἔσται ὑπὸ τοῦ ἐπιχύχλου τὴν ΔῈ περιφέρειαν, 221»
τουτέστι τὴν ὑπὸ AED γωνίαν, φαίνεται δὲ τὴν ὑπὸ Α11}] μείζονα τῆς
ὁυμαλῆς, διαφορὰ ὃὲ αὐτῶν γίνεται $ ὑπὸ BEH γωνία. ὅταν ὃὲ ἀπὸ τοῦ 40
2, ἀπογείου μὴ ὡς ἐπὶ τὸ Η ποιῆται τὴν πάροδον, ἀλλ᾽ ὡς ἐπὶ τὸ K, ἢ
5 μὲν ὑπὸ AEB γωνία πάλιν ἔσται τῆς ὁμαλῆς παρόδου, ἢ δὲ ὑπὸ AEK
τῆς φαινομένης ἐλάττονος τῆς ὁμαλῆς, διαφορὰ δὲ αὐτῶν ἢ ὑπὸ KED-
ὥστε 7| τοιαύτη ὑπόϑεσις δύναται πρὸς τοῖς ἀπογειοτέροις τὰς τῶν ἀστέρων 4
παρόδους xal μείζονας xal ἐλάττονας ἐπιδειχνύναι, | μείζονας μὲν ὄηλον- 228^
τι, ὅταν ὁ ἀστὴρ ἀπὸ τηῦ ἀπογείου τοῦ ἐπιχύχλου ἐπὶ τὰ αὐτὰ τῷ χύχλῳ
10 ποιῆται τὴν πάροδον, ἐλάττονας Of, ὅταν ἐπὶ τὰ ἐναντία, ἢ Ob χατ᾽ ἔχχεν-
vpov dsl τὴν πρὸς τῷ ἀπογειοτέρῳ φαινομένην ἐλάττονα τῆς ὁμαλῆς. ἐπεὶ
xal πάντοτε ἢ ὑπὸ ALD φαινομένη ἐλάττων ἐστὶ τῆς ὑπὸ AEDB ὁμαλῆς. ὃ
Τούτων τῶν ὑποθέσεων ἑχατέρα τὸν ἀστροληγιχὸν σχοπὸν ἀποδίοωσιν
ἰδία λαμβανημένη, πλὴν ὅτι ἐπὶ τῆς σελήνης ἀμφοῖν δέονται συντιϑεμένων"
là τὸν γὰρ φέροντα τὴν σελήνην ἐπίχυχλον ἐπὶ ἐχχέντρου χύχλου περιαγόμενον
ὑποτίϑενται, ἵνα σωϑῇ τὰ φαινόμενα ὑπ᾽ αὐτῆς. αὖται Ob αἱ ὑποϑέσεις 10
xal ἁπλούστεραι τῶν προτέρων εἰσὶν οὐ δεόμεναι τοσαῦτα σώματα οὐράνια
ἀναπλάττειν xal σώζουσι τὰ φαινόμενα τά τε ἄλλα xal μάλιστα τὰ περὶ
τὸ βάϑος xal τὴν ἀνωμαλίαν, οὔτε δὲ τὸ ἀξίωμα τοῦ ᾿Αριστητέλους φυ-
90 λάττουσι τὸ βουλόμενον πᾶν χυχλοφορητιχὺν σῶμα περὶ τὸ τοῦ παντὸς 15
μέσον χινεῖσϑαι, GÀX οὐδὲ ἢ τῆς ἀπορίας λύσις ἢ εἰρημένη χώραν ἔχει
λοιπόν, δι᾿ ἣν οἱ λόγοι πάντες οὗτοι χεχίνηνται. οὐδὲ γὰρ ὁ ἀνισασμὸς
ἔτι χώραν ἔχει, εἴπερ μηχέτι ἀληϑὲς τὸ εἰρημένον, ὅτι ἢ υὲν πρώτη φορὰ
μία οὖσα πολλὰ χινεῖ τῶν ϑείων σωμάτων, at ὃξ πολλαὶ οὖσαι ἕν μόνον 90
ἐχάστη" οὐ γὰρ πολλὰ σώματα χινοῦσιν αἱ πρὸ τῆς τελευταίας xal τῆς ἕν
ἄστρον ἐχούσης. xal ταῦτα τὰ ἄτοπα ἐπάγει ταύταις ταῖς ὑποϑέσεσιν ὁ Σω-
σιγχένης οὐδὲ τῇ τῶν ἀνελιττουσῶν ἀρεσχόμενος διὰ τὰς εἰρημένας Sunpoalisv:
αἰτίας. ἀλλὰ πρὸς μὲν τὸ πρῶτον ἐνίστασθαι ἀνάγχη τοὺς νουίζοντας xat 25
τοὺς ἀστέρας ἐμψύχους ὄντας ἔχειν ἰδίαν χίνησιν: οὐδὲ γὰρ μέρη μόνον
330 εἰσὶ τοῦ οὐρανοῦ, ἀλλὰ χαὶ ὅλος xaU' αὑτὸν Zxactoc. ἀληϑὲς οὖν dv
μᾶλλον ἀξίωμα εἴη τὸ λέγον, ὅτι πᾶν χυχλοφορητιχὸν σῶμα περὶ τὸ
ξαυτοῦ xívtpov χινεῖται, διό, ὅσα μὲν τῶν οὐρανίων σωμάτων μέσον ἔχει 30
“πὸ τοῦ παντὸς μέσον, ἀληδὲς εἰπεῖν περὶ τὸ μέσον τοῦ παντὸς χινεῖσϑαι,

ιῷ
[51]

— — — — —— —M —— ———— —

2 τε ὁ] ἐπὶ ς 2 óróom. ὁ AEH 6: AEB A: AKIL καὶ μείζονα Fb: γωνίαν A

S tor φορὰ F: corr. ex διαφορᾶς A BEI Fb: BE A 4 -. AEN (Ὁ) om. F
τε ὦ (pr) b: ἡ ἀπὸ A: ὑπὸ τὸ c ὑπὸ (alt.) ae: ἡ ὑπὸ A AEK b: om. A
CU, z (pr)— ὑπὸ Fb: om. A S ἐπιδειχνύναι] corr. ex. ἀποδειχνύνα! WV: ἀπιδειχν"-
MR IO τἀναντία c 11 τὴν Fe: τὴν μὲν A ἐλάσσονα Fc 12 ἐλάσπων
14 λαμβανομένη b: λαμβανόμενον AFc δέονται Fb: δὲ A IS c4 (sec.)
€»rn. A ἀλλὰ A 19 οὔτε] οὔτι e 22 χεχίνηνται Fh: corr. ex. χινοῦν-
*oA 29 ἔτι χώραν ἔχει] ἔχει χώραν Fe μὲν om. Fe 2) ἰδίαν ἔχειν Fc
» G2. b: ὅλως AF ἑαυτὸν c οὖν ἂν) corr. ex οὖν A: ἄν οὖν εἴη Ve: tyttur
fi rzque b ol] εἴη om. Fe πᾶν) πᾶν τὸ Fe 32 διό Fb: oU A

$9 μέσον (pr.) — κινεῖσϑαι Fb: om. A

510 SIMPLICII IN L. DE CAELO II 12 [Arist. p. 29324]

ὅσα δὲ ἐχτὸς ixe(vou τοῦ μέσου ἐστὶ μερικώτερα ὄντα, περὶ τὸ ἑαυτῶν 3385
χινεῖται μέσην, ὥσπερ ol ἀστέρες xal oí ἐπίχυχλοι xal οἱ ἔχχεντροι, εἴπερ 85
ἔστι χαὶ τοιαῦτα ἐν τῷ οὐρανῷ σώματα. ταῦτα δὲ χινεῖται περὶ τὸ τοῦ
παντὸς μέσον, xdv μὴ τὴν ἰδίαν χίνησιν, ἀλλὰ τὴν τῆς φερούσης αὐτὰ
5 σφαίρας ὁμοχέντρου τῷ παντὶ οὔσης. καὶ ταύτῃ γε xai ὁ τοῦ ᾿Δριστοτέ-
λους λόγος ἀληϑὴς ἄν εἴη. ὅτι πᾶν χυχλοφορητιχὸν σῶμα περὶ τὸ μέσον 40
φέρεται τοῦ παντός, εἰ μὴ προσϑείη τις, ὅτι χατὰ τὴν ἰδίαν χίνησιν φέρε-
ται. ἢ 0b λύσις τῆς ἀπορίας μεριχῶς ἔξει χώραν xal ἐπὶ τούτων τῶν
ὑποϑέσεων: xal γὰρ ἐπὶ τούτων ἀληϑές πως εἰπεῖν, ὅτι ἀνισάζει ἢ φύσις
10 xal ποιεῖ τινὰ τάξιν τῇ uiv μιᾷ φορᾷ πολλὰ ἀποδηῦσα σώματα, τῷ Oi “Ὁ
ἑνὶ σώματι πολλὰς φηράς" xdv γὰρ μίαν ἕχαστον τὴν ἰδίαν χινῆται χίνησιν,
ἀλλὰ xal τὴν τῆς ἀπλανοῦς πάντα [χινεῖται τὰ ὑπ᾽ αὐτὴν χαὶ οἱ ἐπί- 3280
xuxÀot ταύτην τε xal τὴν τῶν ὁμοχέντρων ἣ ἐχχέντρων xal ὁ ἀστήρ, ὃν
ἕν σῶμα εἶπε, τήν τε τοῦ ἐπιχύχλου xat τοῦ ὁμοχέντρου T, ἐχχέντρου xal
15 τὴν τῆς ἀπλανοῦς. ἔτι ὃὲ οἱ ἔχχεντροι χύχλοι οὐχ ἄν εἶεν χύχλῳ χινού- 5
μενοι, εἴπερ μὴ περὶ μέσον, ἀλλὰ περὶ τὸ ἔξω τοῦ μέσου χινοῦνται, ἕν τε
τῷ στρέφεσϑαι ἐπιλαμβαάνοντες τόπον xal χαταλιπόντες χενὸν ἀναγχάζηυσιν
εἶναι, τό τε σχῆμα αὐτῶν ἀλλήχοτον ἔσται τοῦ ἐντὸς ἀεὶ μέρος τοὺ ἐχτὸς
ἀποτέμνοντος. μήποτε ὃὲ πάντα διχφευξόμεα ταῦτα ἐχχέντρους σφαίρας 10
20 ἐν ὁμοηχέντροις ἐναρμόζοντες xai τὴν ὀμόχεντρον περὶ τὸ ἑαυτῆς xÉvtpov
χινουμένην περιάγειν λέγοντες τὴν ἔχχεντρον xal αὐτὴν περὶ τὸ αὐτῆς
χέντρον χινουμένην’ xai πάσας τελείας ἐροῦμεν σφαίρας μὴ δεδοιχότες ἐπ᾽
ἐχείνων τὸ σῶμα διὰ σώματος γωρεῖν.
Καὶ ἄλλας δὲ ἀστρονομιχὰς ἀπορίας οὐχ ὀλίγας 6 Σωσιγένης ἀπορεῖ
95 xal πρὸς ταύτας τὰς ὑποδέσεις εὐφυῶς, ἃς ἄλλης dv εἴη σχολῆς ἐπισχέπτε-
Git. νῦν δὲ ἐδόχει τοὺς περὶ τοῦ οὐρανοῦ xal τῶν οὐρανίων χινήσεων

λόγους ἀνερευνῶντα x«i τὰς ἀποδείξεις βεβαιωσάμενον, OU ὧν ἐγχύχλιοί
τε χαὶ ὁμαλεῖς καὶ τεταγμένοι ἐδεύχϑησαν, ἐπειδὴ φαίνονται ἀνώμαλοί τε 30
xai ἀνόδους ἔχουσαι xai χαϑϑόδηους, ἔννοιαν παρασχεῖν. τίνων ὑποτεϑέντων
30 Ot ὁμαλῶν χαὶ ἐγχυχλίων xai τεταγμένων χινήσξων οἵ τε παλαιοὶ ἀστρο-
νόμοι χαὶ οἱ μεταγενέστεροι σώζηυσι τὰ “αινόμενα. εἰ οὖν μᾶλλον τοῖς
περὶ τοῦ οὐρανοῦ λόγοις τοῦτο πρησήχει ἥπερ τοῖς περὶ τῆς πρώτης φιλο- S
σηφίας. μηδεὶς ἡμῶν αἰτιάσεται τὴν πλείονα τοῦ λύγου παρέχβασιν, εἰ

—

* 3 ) [4 « €)
χατὰ χαιρὼν zt vzysvnutvg. ἀλλ ἐπὶ τὰ BERI τῶν τοῦ ᾿Δριστοτέλους λό-

“Ὁ q«v ἰτέον.

Ι μερικώτερα Fb: μεριχώτερον A ταῦτα b: τὰ A: xal ταῦτα Fc 9 ἀνισάζει
F: dv isdln A lO. ποιεῖ F: ποιῇ A ἀποδιδοῦσα ς δ᾽ Fe I2 τὴν b:
om. AF 15 ot] «at ot c l6 τὸ] τῆς Fc 18 ἀλλόχοτον F: ἀλόκοτον A

]: διαφευξήμεϊα b: ὀιαφευξώμεϑα AF 20 ἐν ὁμοχέντροις FU: ἀνομοχέντροις A
περὶ - -χέντρον Fb: om. A 2] χινουμένην Fb: κινούμενοι A abus] αὑτῆς A:
ἑαυτῆς Fe 22 χινημένη» περίαγειν c 21 αἀπτρονομιχὰς Kb: ἀστρονομίας xai A

25 ἧς Fb: om. A 00 seT. αἰτιάτηται εἰ Fb: εἰ xat A

SIMPLICII IN L. DE CAELO II 12 [Arist. p. 293215] 511

p.293215 Λοιπὸν δὲ περὶ τῆς γῆς εἰπεῖν ἕως τοῦ xai πειρώμε- 228b

νηι συγχοσμεῖν.

Ἐπὶ τὸ δέχατον xai τελευταῖον τοῦ βιβλίου χεφαλαῖον τὸ περὶ τῆς
T's μέτεισιν οἰχεῖον καὶ αὐτὸ τοῖς περὶ τοῦ οὐρανοῦ λόγοις ὑπάρχον.
ῃυνημονεύσας γὰρ πρότερον τῆς Ἰῆς xai ὡς ἐν μέσῳ χειμένης τοῦ παντὸς
οὐρανοῦ xai ὡς ἀχινήτου xal χέντρου λόγον πρὸς αὐτὸν ἐχούσης καὶ ἀπὸ
τοῦ σφαιροειδοῦς αὐτῆς τὸ τοῦ οὐρανοῦ σφαιροειδὲς ἀποδείξας xal ἁπλῶς
τὰ χατὰ τὴν πρὸς τὸν οὐρανὸν αὐτῆς σχέσιν ἐξ ὑποθέσεως λαβὼν ταῦτα
νῦν ἀποδείχνυσιν, ἵνα τέλεος ὃ περὶ τοῦ οὐρανοῦ λόγος ἢ xal γὰρ xal οἵ
ἀστρονόμοι περὶ οὐρανοῦ χαὶ τῶν οὐρανίων πραγματευόμενοι περὶ τῆς γῆς
xai αὐτοὶ ταῦτα δειχνύουσιν, ὅτι ἐν μέσῳ τοῦ οὐρανοῦ xal ὅτι ἀχίνητος
χέντρου λόγον ἔχουσα πρὸς τὸν οὐρανὸν xal τὸ σχῆμα σφαιροειδής. πάντα

jJ 4 “« -ᾷἅ ἢ A , e , A P] Α 4 , X
(4p αὐτῇ ταῦτα χατὰ τὴν σχέσιν ὑπάρχει τὴν πρὸς τὸν οὐρανόν, τὰ 229:

w o e , AY - 1 4 1 ν , Ud ,
6b ἄλλα, ὅσα ὑπάρχει τῇ γῇ κατὰ τὴν πρὸς τὰ ἄλλα τρία στοιχεῖα σύν-
ταξιν, ἐν τοῖς ὁὀυσὶ βιβλίοις τοῖς ἐφεξῆς ἐρεῖ. τρία οὖν περὶ αὐτῆς mp^-
ταιςιν, $ ηϊς $ ἐφξζυης &pet. τρ sp (i$ προ
βαλλόμενος περί τε τῆς θέσεως αὐτῆς, ὅπου χειμένη τυγχάνει, xal δεύτερον.
πότερον τῶν ἠρεμούντων ἐστὶν Y, τῶν χινουμένων, xal τρίτον περὶ τοῦ
σχήματος αὐτῆς. τὰς προχαταβεβλημένας καὶ περὶ τούτων δόξας πρῶτον
ἐχτίϑεται xal πρὸς αὐτὰς ὑπαντήσας οὕτω τὰ δοχοῦντα ἑαυτῷ περὶ τούτων

λ * /" - « M L1! A Jl - Ζ. e e x hd -
συλλογίζεται. πρῶτον δὲ περὶ τῆς ϑέσεως λέγει, ὅτι ot μὲν ἄπειρον τὸν
χύσμον λέγοντες οὐδ᾽ ἄν ζητοῖεν τὴν ἐν τῷ παντὶ ϑέσιν αὐτῆς" ἐν τὰρ
ἀπείρῳ οὔτε ἀρχὴ οὔτε μέσον οὔτε τέλος ἐστί: τῶν ὁὲ πεπερασμένον τὸν
κόσμον λεγόντων οἱ μὲν πλεῖστοι ἐπὶ τοῦ μέσου χεῖσϑαι λέγουσι τὴν τῆν.
ὥσπερ ᾿᾿μπεδοχλῇς χαὶ ᾿Αναξίμανδρης χαὶ ᾿Αναξιμένης χαὶ ᾿Αναξαγόρας xal
Δημόχριτος xai [ἰλάτων: ἀντιφάσχουσι ὃΣ οἱ [luüejópsw τοῦτο γὰρ

[4 43 ’ A b. , , * , * ? ^ v
σημαίνει τὸ ἐναντίως" οὐ περὶ τὸ μέσον λέγοντες αὐτήν, ἀλλ᾽ ἐν μὲν
τῷ μέσῳ τοῦ παντὸς πῦρ εἶναί φασι, περὶ δὲ τὸ μέσον τὴν ἀντίχϑϑονα
φέρεσθαί φασι γῆν οὖσαν xal αὐτήν, ἀντίχϑονα ὃὲ χαλουμένην διὰ τὸ

5» 7. » "d. 2 — ^ - 4 AJ ^ 1 4 Αἵ [4 ^Y z^. m 4
ἐξ ἐναντίας τῇδε τῇ γῇ εἶναι, μετὰ ὁὲ τὴν ἀντίχϑονα ἢ γῇ $2: φερομένη
xai αὐτὴ περὶ τὸ μέσον, μετὰ ὃὲ τὴν γῆν T, σελήνη" οὕτω γὰρ αὐτὸς ἐν
τῷ περὶ τῶν [᾿υϑαγορικῶν ἱστορεῖ" τὴν Ob γῆν ὡς ἕν τῶν ἄστρων οὖσαν
κινουμένην περὶ τὸ μέσον χατὰ τὴν πρὸς τὸν ἥλιον σχέσιν νύχτα xai
ἡμέραν ποιεῖν’ ἢ ὁὲ ἀντίχϑων χινουμένη περὶ τὸ μέσον xal ἑπομένη τῇ
Tj ταύτῃ οὐχ ὁρᾶται Og ἡμῶν ὁὀιὰ τὸ ἐπιπροσθϑεῖν ἡμῖν ἀεὶ τὸ τῆς τῆς

& τὰ Cb: τὸ AFc ἢ τέλεος A: τέλειος CFc τοῦ AC: om. Fe pr. καὶ ---
“ἑὐρανοῦ (10) Fb: om. A 10. πραγματευόμενοι Fb: πραγματευόμενος A 12. δυσὶ]

.}"

BF: δὺς A 13 οὕτω] οὕτως c 90 πρῶτον Fb: xal πρῶτον A 25 χόσμον Fh:
Gxoróv Α 2) ἀντιφάτγκουσι δὲ Fh: ἀντιφάσχουτιν ΔΛ [1υϑαγόρειοι F: Πυϑγό-
GU ἡ γὰρ Fb: om. A 2 φατι om. b περὶ - φασι (28) Fb: om. A
29 δὲ Fb: om. A 90 οὕτως c 9l περὶ A: πέρατι Fb ἰστορεῖ] fr. 201 Rose

(ed.

Lips.) 93 ποιεῖν b: ποιεῖ AF 94 τῆς γῆς τὸ Fe

519 SIMPLICII IN L. DE CAELO II 12. 13 [Arist. p. 293215. 27]

[451]

σῶμα. ταῦτα δέ, φησί, λέγουσιν οὐ πρὸς tà ἐναργῆ πράγματα τοὺς λό- 299a
190€ xal τὰς αἰτίας ἀρμοδίως ζητοῦντες, ἀλλὰ πρός τινας ἑαυτῶν 80
ὀόξας χαὶ λόγους τὰ φαινόμενα πράαγματὰ προσέλχοντες xal
πειρώμενοι ἐχείνοις ταῦτα συναρμόττειν, ὅπερ ἐστὶν ἀτοπώτατον" τέλειον
γὰρ ἀριϑμὸν ὑποϑέμενοι τὴν δεχαδα ἐβούλοντο xal τῶν χυχλοφορητιχῶν
σωμάτων τὸν ἀριϑμὸν εἰς ὀεχάδα συνάγειν. ϑέντες οὖν, φησί, τὴν ἀπλανῆ 85
μίαν xai τὰς πλανωμένας ἑπτὰ xal τὴν γῆν ταύτην τῇ ἀντίχϑονι τὴν
δεχάδα συνεπλήρωσαν.

Καὶ οὕτω μὲν αὐτὸς τὰ τῶν [Πυϑαγορείων ἀπεδέξατο: οἱ δὲ γνη-
σιώτερον αὐτῶν μετασχόντες πῦρ μὲν ἐν τῷ μέσῳ λέγουσι τὴν ὃη-
μιουργικὴν δύναμιν τὴν ἐχ μέσου πᾶσαν τὴν γὴν ζῳογονοῦσαν xal τὸ 40
ἀπεψυγμένηον αὐτῆς ἀναϑάλπουσαν διὸ οἱ μὲν Ζηνὸς πύργον αὐτὸ χαλοῦσιν,
ὡς αὐτὸς ἐν τοῖς []υϑαγοριχοῖς ἰστόρησεν, οἱ δὲ Διὸς φυλαχήν, ὡς ἐν
τούτοι:, οἱ ὁὲ Διὸς ϑρόνον, ὡς ἄλλοι φασίν. ἄστρον δὲ τὴν γῆν ἔλεγον
ὡς ὄργανον xai αὐτὴν χρόνηυ: ἡμερῶν Yap ἐστιν αὔτη xal νυχτῶν αἰτία" 45
ἡμέραν μὲν γὰρ ποιεῖ τὸ πρὸς τῷ ἡλίῳ μέρος καταλαμπομένη., νύχτα Oi
χατὰ τὸν χῶνον τῆς γινομένης ἀπ᾿ αὐτῆς σχιᾶς. ἀντίχϑονα δὲ τὴν 229»
σελήνην ἐχάλουν οἱ ]υϑαγόρειοι, ὥσπερ xai “αἰϑερίαν γῆν, καὶ ὡς
ἀντιφράττουσαν τῷ ἡλιαχῷ φωτί, ὅπερ ἴδιον γῆς. χαὶ ὡς ἀποπερατοῦσαν
τὰ οὐράνια, χαϑαάπερ ἢ γῆ τὸ ὑπὸ σελήνην. 5

ρ. 293 27] lloAXoig δὲ dv xai ἑτέροις συνδόξειεν ἕω: τοῦ τὸ 10
ταύτην ἔχον τὴν χώραν πῦρ.

(

"Eus

-Ἢ - , — ^ , , , ’ὔ
uy δυχεῖν ἐρήμην τῶν ἀργαίων λύγων χαταψηφίζεσθαι. διὸ παρίσταντο

χαὶ τῷ [᾿λάτωνι xat χατὰ ζῆλον ἐχείνου τῷ ᾿Δριστητέλει τὸ

, - Ld ^ * € - e - e" ) ^
πρότερην αὐτοῖς, ὡς δυνατὴν ἣν, πιθανῶς": ὅπερ xal νῦν ὁ ᾿Δριστοτέλης
- o, * er - ἃ 0v. 342 : ἢ , , -
ποιεῖ Αξγων, 60 πολλοῖς dv xai ἄλλοις συνόήξζεις Uf τὴν ἀέσην γώφαν do
* ^ NE - - * Ml A 53 - ^— , , ὔ
ἀποἠιδόναι τῇ τ. εἰ τὸ πιστὸν ἡ ἐχ τῆς τῶν πραγμάτων φύσεώς τις
L 5s) ^ - , , N M ^ —
kaufavit. ἀλλ $x τῆς τῶν λόγων nüavotnios. χαὶ γὰρ δυνατὸν πιϑανῶς
, € - * ^ , ^ , ^ 3 3 e ^
χατασχξυατειν. nut τὸ wÜp ἐν τῷ μέσῳ ἐστίν, αλλ οὐχ ἢ γῆ xai λοιπὸν
^ ΄ 8S4; ^ , , ev - ^ -—
ἐχτίγεται πι)ανὴν λύγων ἀξίωμα προλαμβάνων, ὅτι τῷ τιμιωτάτῳ τῶν 99
΄ -- ΄ A ΄ ΄ ^ γ΄ * ut , »
σωμάτων τῶν ὑπὸ σελήνην ἢ τινιωτάτη, τῶν ὑπὸ σελήνην προσήχει χώρα.

χαὶ συλλογιζόμενος ἐν πρώτῳ σγήματ' οὕτω" τὸ πὺρ τῶν σωμάτων

τ τῇ} σὺν τῇ Ee Ü οὕτως ὁ llosaqoostov F: [Πυϑαγορίων A 12 Ζηνὸς ACb:
“ανὼς Fe αὐτῷ V: αὐτὴν A 13 ἱστόρησεν] fr. 204 Rose 13. 14. ἐν τούτοις} 29352

15
I^

f)
γούνοῦ AUC: y F: om. e l6 τὸ C: τῷ AFe μέρος ACFb: μέρει F?c

L
10 αγόρει VF: ΠΠυϑαγόριοι A ὡς om. Fe 13 τῷ Ab: xai ἐπιπροσθοῦσαν τῷ

415 * 5 D] , ν᾿ * ἊΝ * - VR, ^ “κζρω -
CFec 20 τὸ ACÓO: τὰ Fc 2] 5 Fe 3uvotsztev F: συνδόξη A: συνδόξειε ὁ

)»«)

^- “

ἔχον τ corn ex ἔγων A 25 ἔμελε Eb: ἔμελλε A 26 δόξειε Fc

1] q)4s Ye JN λαυ βάνοι e 0 ποολαμβάνων] COrr. ex προλαμβάνειν A:

zoostan dv Vei assumens c ol] τῶν ὑπὸ σελήνην Ab: om. Fe ψώρα τῶν ὑπὸ

* t - “}ς * * 3 . er
σελήνη» d a2 ἐν Ab: λοιπὸν ἐν Ke (tt; C

ΒΙΜΡΙΙΟΙΓΙΝ,.. DE CAELO II 13 [Arist. p. 293427] 513

τιμιώτατον, τοῦ τιμιωτάτου τῶν σωμάτων οἰχεῖος ὃ τιμιώτατος tónoc: 229b
xal συμπέρασμα, ὅτι τοῦ πυρὸς οἰχεῖος τόπος ὁ τιμιώτατος. ἀλλὰ μὴν 35
τιμιώτατος τῶν τόπων ὃ μέσος" τὸ γὰρ πέρας τιμιώτατον, ἐν δὲ τῷ χόσμῳ
τὸ ἔσχατόν τε xal τὸ μέσον πέρατα: ὥστε xal τόπος ὑπὸ σελήνην 6
δ μέσος τόπος" εἰ οὖν τοῦ πυρὸς ὃ τιμιώτατος τόπος οἰχεῖος, τιμιώτατος δὲ
ὑπὸ σελήνην ὃ μέσος, τοῦ πυρὸς ἄρα οἰχεῖος τόπος ὃ μέσος. 80
Ταύτης δὲ τῆς δόξης νεώτερος μὲν τοῦ ᾿Αριστοτέλους ᾿Αρχέδημος
γέγονε, πρὸ δὲ ᾿Αριστοτέλους τίνες οὕτως ἐδόξασαν, ἐχ τῆς ἱστορίας, φησὶν
᾿Αλέξανδρος, ζητητέον. μήποτε δὲ οὐχ ὡς ἄλλων τινῶν παρὰ τοὺς [1υϑα-
10 Ἰορείορυς δοξασάντων οὕτως εἶπΞ πολλοῖς δ᾽ ἄν xal ἑτέροις συνδό- ss
£etev, ἀλλ᾽ ὅτι xal ἄλλοις ἄν τοῦτο συνδόξειε πιθανῶς πως ἐχτιϑεμένου
τοῦ λόγου" διὸ xai ἐφεξῆς τὴν τῶν [Πυϑαγορείων ἀπόδειξιν ἐχτίϑεται ὡς
xal ταύτην πιθανῶς ἐπιχειρηϑεῖσαν. οἱ γὰρ Πυϑαγόρειοι, φησίν, οὐ μόνον
διὰ τὸ τὴν δεχάδα τῶν χυχλοφορητιχῶν σωμάτων συμπληρῶσαι τὴν μὲν 40
15 γῆν περὶ τὸ μέσον ἔλεγον χινεῖσθαι, τὸ δὲ πῦρ ἐν τῷ μέσῳ ἰδρῦσϑαι,
ἀλλ᾽ ἔτι xai διὰ τοῦτο τὸ πὺρ ἐν τῷ μέσῳ ἰὀρῦσϑαι ἔλεγον διὰ τὸ μά-
λιστα προσήχειν φυλάττεσϑαι τὸ χυριώτατον τοῦ παντός, τὸ δὲ
μέσον, τουτέστι τὸ ἐν τῷ μέσῳ, τοιοῦτον εἶναι ὡς φυλάττεσϑαι, ἅτε 45
μηδενὸς ἀλλοτρίου πλησιάζοντος xal τῆς συνοχιχῆς xal φρουρητιχῆς ἰδιότη-
20 toc τῶν ϑεῶν ἀπολαύοντος μαλιστα τοῦ χέντρου. διότι οὖν φυλάττεται 230a
ἐν τῷ μέσῳ τὸ πῦρ, διὰ τοῦτο Διὸς φυλαχὴν αὐτὸ χαλοῦσιν ὡς φυλατ-
τόμενον ὑπὸ τῆς ἐν τῷ κέντρῳ δημιουργιχῆς συνοχῆς. δυνατὸν δὲ xai
κυριώτατον μὲν τοῦ παντὸς τὸ μέσον αὐτὸ λέγειν, ὅπερ xal τιμιώτα- ὅ
toy ὡς ἔσχατον ἔλεγε πρότερον, xal τοῦτο μάλιστα προσήχειν φυλάττεσθϑαι,
25 τὸ Ob φυλάττον εἶναι τὸ ταύτην ἔχον τὴν χώραν πῦρ, ὃ διὰ τὸ φυλάττειν
ἀλλ᾽ οὐ ὀιὰ τὸ φυλάττεσθαι φυλαχὴν Διὸς ὀνομάζουσιν: ὥστε τὸ μὲν
πρότερον ἐπιχείρημα τὸ πῦρ ἐν τῷ μέσῳ τιϑέναι ὡς τιμιώτερον ἐν χώρᾳ 10
τιμιωτέρᾳ, τοῦτο δὲ ὡς φυλαχτιχὸν ἐν τῷ μάλιστα φυλάττεσϑαι ὀφείλοντι.
χατὰ δὲ τὴν αὐτὴν ἐξήγησιν τὸ Διὸς φυλαχὴν ὀνομάζουσι χαὶ τὸ
80 ἑξῆς ἀπηρτημένον ἀνάγχη λαμβάνειν, ταύτῃ δὲ μᾶλλον τῇ ἐξηγήσει τῇ τὸ
χυριώτατον τὸ μέσον λαμβανούσῃ aAA οὐ τὸ πῦρ ἔοιχε τὰ ἑξῆς λε-
γόμενα συμφωνεῖν. 1ῦ

1 σωμάτων τῶν ὑπὸ σελήνην c 4 τόπος AFb: τῶν ac 9 τόπος (pr.)] τόπος τιμιώ-
τατος C £l — 6 μέσος (6) om. F . τιμιώτατος F: μέσος Abc T τοῦ F: 6 A
£3 πρὸ F: πρὶ A ἐδόξασαν Εἰ: corr. ex ἔδοξας A 9. 10 ΠΙυϑαγορείους F: [[υϑα-
"χορίους A Ι0 καὶ Fb: om. A 10. 11 συνδόξειε c 11 ἄλλοις Ab: ἀλλοις
“Σκολλοῖς Fc πως) πως οὕτως Fc 12 [[υϑαγορείων F: [Ιυϑαγορίων A 13 γὰρ]
δὲ Fe [1υϑαγόρειοι Ε΄: [Πυϑαγόριοι Α΄’ 19 τῷ om. c 18 ἅτε F: διάτε A
A9 συνοχιχῆς F: συνεχιχῆς A 20 οὖν Fb: dv A φυλάττεται F: corr. ex qu-
Acfrtet Α 22 τῷ CF: om. A δύναται c 23 καὶ] ἐστὶ Fc 24 πρότερον)
293232 προσήκειν À: προσήχει Fbc 26 ἀλλ᾽ οὐ b: corr. ex ἀλλὰ A: οὐ Fe
29 τὴν αὐτὴν scripsi: ταύτην τὴν AFbc Διὸς b: corr. ex δὶς A: ὃ Διὸς Fe
ὀνομάζουσι F: ὀνομάζουσιν ὥστε τὸ μὲν πρότερον ἐπιχείρημα A (cf. lin. 20) 21 £otxe

b: Éotxe xal AFc

Comment. Arist. Vll Simpl. de Caelo. 33

514 SIMPLICI IN L. DE CAELO II 13 (Arist. p. 2934)

p.29394 Ὥσπερ τὸ μέσον ἁπλῶς λεγόμενον ἕως τοῦ περὶ μὲν οὖν 230«
τοῦ τόπου τῆς γῆς ταύτην ἔχουσί τινες τὴν δόξαν. 30

Καὶ τοῦ προτέρου ἐπιχειρήματος xal τοῦ προσεχῶς εἰρημένου τοῦ
μὲν τιμιωτάτην χώραν τὸ μέσον λαβόντος, τοῦ δὲ χυριώτατον τοῦ παντὸς
5 τὸ μέσον, xal ἐκ τούτου συναγαγόντος ἑχατέρου, ὅτι τὸ πῦρ μέσον ἐστίν,
ἐλέγχει τὸν λόγον ἐχ τῆς τοῦ μέσου ὁμωνυμίας xal λέγει, ὅτι οὕτως ἐπεχεί- 96
ρῆσεν ὃ λόγος ὡς μοναχῶς τοῦ μέσου λεγομένου χαὶ μηδὲν διαφέροντος
τοῦ χατὰ τὸ μέγεθος μέσου xal τοῦ χατὰ τὴν τοῦ πράγματος φύσιν. χαί-
τοι ἐν τοῖς ζῴοις οὐ ταὐτὸν ἑχάτερον, ἀλλὰ τοῦ μὲν σωματιχοῦ μεγέϑους
10 ἐν αὐτοῖς μέσον ἐστίν, ἀφ᾽ οὗ τὸ ἑχατέρωθεν μέγεϑος ἴσον ἐστίν, οἷον 6 30
ὀμφαλός, τὸ 6b xatà φύσιν μέσον ἐχεῖνό ἐστιν, ἐν ᾧ τὸ τιμιώτατόν ἐστι
xai ἣ κατὰ τὸ εἶναι ἀρχή, οἷος ὃ περὶ τὴν χαρδίαν ἐστὶ τόπος, ἔνϑα ἄν
ἢ αὕτη ἣ τὸ ταύτῃ ἀνάλογον. οὕτως οὖν xal περὶ τὸν ὅλον χόσμον ὡς
μὲν μεγέϑους xal σώματος σφαιριχοῦ συμβαίνει μέσον τὸ χέντρον εἶναι, 8ῦ
15 ὡς δὲ τὸ τιμιώτατον καὶ τὸ τῇ καρδία ἀναλογοῦν ἄλλο τι χρὴ ζητεῖν τὸ
μέσον xal οὐ τὸ χέντρον, ἀλλὰ τὴν ἀπλανῇ μᾶλλον σφαῖραν ὡς ἀρχὴν τοῦ
εἶναι τῷ κόσμῳ xal συμπεριφέρουσαν τὰς ἄλλας καὶ περιέχουσαν τὴν ὅλην
σωματιχὴν φύσιν. ἐνταῦϑα οὖν ἐχρῆν ζητεῖν τὸ τιμιώτατον, ὅπου μηδὲ 40
φυλαχῇῆς ἐστι χρεία xol μὴ τὸ χέντρον λέγοντας ϑηρυβεῖσϑαι περὶ αὐτῷ
20 ὡς φυλαχῆῇς δεομένῳ xal διὰ τοῦτο τὸ πὺρ φυλαχὴν τοῦ Διὸς χαλοῦντας
εἰσάγειν ἐπὶ τὸ xífvtpov: ὥστε xal πρότερον, ὅτε ἔλεγε μάλιστα προσή-
xety φυλάττεσθαι τὸ χυριώτατον τοῦ παντός, φυλάττεσθαι μὲν τὸ μέσον 4
ἔλεγε, φυλάττειν ὃξ τὸ πῦρ.
Λέγει δὲ xai; τοῦτος ὅτι διχῶς λεγομένου τοῦ μέσου τὸ μὲν χατὰ 280ν
25 τὴν φύσιν ἀρχὴ καὶ τίμιον ὄντως ἐστί. τὸ Oi τοῦ τόπου μέσον τελευτῇ
μᾶλλον ἔοιχεν T, ἀρχῇ. ταῦτα δὲ δείχνυσιν οὕτως: τὸ χατὰ τὸν τόπον
μέσον xal μάλιστα ἐν τοῖς σφαιριχοῖς σχήμασιν δρίζεται xat περιέχεται ὑπὸ 6
τῆς ἀρχῆς mspatwousvov, T, ὃὲ ἀρχὴ ὁρίζει xal περιέχει" εἰ οὖν τὸ μὲν
δριζόμενον xal περαινόμενην ὕλῃ ἀναληγεῖ, τὸ ὁὲ ὁρίζον xal περαῖνον εἴδει
30 xal τῷ εἶναι, τιμιώτερον δὲ τὸ εἶδος xai ἢ οὐσία τῆς ὕλης ἐστί, τιμιώτερον
ἄρα ἢ ἀρχὴ τοῦ μέσου. ὅλως δὲ τὰς παραβόλους ταύτας συγχρίσεις αἱρού- 10
μενός τις ποιξῖσϑαι xal τοῦτη ἂν εἴποι, ὅτι ἄνωϑεν ἀπὸ τῆς ἀπλανοῦς ἢ
ὁγμιουργία προϊοῦσα ἀπὸ τοῦ οὐρανοῦ πρὸς τὸ ὑπὸ σελήνην ὑπῆλϑε καὶ

9 συναγαγόντος CF: συνάγοντος A 8 μέσου ACb: μέσου λεγομένου Fc 9 οὐ
om. c ἑχάτερον Fb: ἑχάτερα A: ἑχατέροις C 10 ante οἷον e lin. 12 repet.
καὶ ἡ xatà τὸ elvat ἀρχή A 11 χατὰ CF: χατὰ τὴν Α 12 οἷος CFb: οἷον A
15 αὐτὴ Fe 16 τὴν ἀπλανῖ͵ μᾶλλον AF: μᾶλλον τὴν ἀπλανῆ Cb τοῦ Ab: τοῦτο
C: om. Fe 139. 20 περὶ αὐτῷ ὡς Ab: περὶ αὐτὸ ὡς C: ὡς xal αὐτῷ Fc 20 δεό-
μενον C 2] πρότερον] 29.0.0} 25 τοῦ om. Fe 21 ὁρίζεται Fb: ὁρίσεται corr.
ex ὄρεται A 28 ἡ -- περαινόμενον (29) Fb: om. A 29 xal (pr. b: om. F
ἀναλογεῖ Fb: inut. in ἀναλογοῦν A 30 ὕλης] συστάσεως τῆς ὕλης Fe τιμιωτέρα c:

comp. F Jl παραβολιχὰς c 93 τὸ] τὰ Fc ὑπῆλθε Fb: ἐπῆλθε A

SIMPLICII IN L. DE CAELO II 13 [Arist. p. 2980 4. 16] 515

ἐνταῦϑα τὰ ἀνώτερα στοιχεῖα χρείττονα τῶν ὑποχάτω παραάγουσα, ὡς εἰς 230^
ἐσχάτην ἀποτελευτῆσαι τὴν γὴν xai τὸ τοῦ παντὸς χέντρον. μήποτε δὲ 16
τὸν ὅλον οὐρανὸν τελείαν σφαῖραν μέχρι τοῦ χέντρου χρὴ νοεῖν χαὶ οὕτω
τὸ ἀμερὲς τοῦ κέντρου xoi τὸ συνεχτιχὸν xal τὸ ἀρχιχὸν σεβόμενον ἀντι-

5 πλεονεχτεῖν ἐν τῷ οὐρανῷ λέγειν τό τε μέσον αὐτοῦ χαὶ τὸ πέριξ χαὶ τοὺς
Πυϑαγορείους ἴσως τὸ ἐν τῷ χέντρῳ ϑεῖον λανθάνον τοὺς πονηροὺς ἐμφαί- 90
νειν προϑυμηϑῆναι. ὅλως δὲ ὅτι τιμιώτερον τὸ χέντρον λέγει, ὡς ἀρχὴν
xal αὐτὸ (xal) πέρας ὄν, ὥσπερ xal ὃ οὐρανός, τιμιώτερον τοῦ μεταξὺ ἔλεγε.
διὸ xal τὸ πρῶτον ἐπιχείρημα οὕτω συνελογίζετο. τὸ πέρας τοῦ μεταξὺ

10 τιμιώτερον" τὸ δὲ ἔσχατον xal τὸ μέσον πέρας’ ὥστε οὐ πρὸς τὸν οὐρανὸν $5
$, σύγχρισις ἐγίνετο τοῦ χέντρου, ἀλλὰ ἀμφοῖν πρὸς τὸ μεταξύ. χαὶ γὰρ
xai 6 [ἰλάτων πρώτην xai πρεσβυτάτην τὴν γὴν ἐν τῷ μέσῳ οὖσαν οὐχὶ
τοῦ οὐρανοῦ φησιν, ἀλλ᾽ ὅσοι ἐντὸς οὐρανοῦ γεγόνασιν.

ρ. 393901:6 “ΟΘμοηοίως δὲ xal περὶ μονῆς xal χινήσεως ἕως τοῦ
15 thv ἡμίσειαν ἀπεχόντων ἡμῶν τῆς διαμέτρου.

Μετὰ τὴν περὶ τῆς ϑέσεως τῆς γῆς ἱστορίαν καὶ τὰς περὶ τῆς xt- S5
νήσεως αὐτῆς xal μονῆς ἱστορεῖ δόξας xai λέγει, ὅτι, ὅσοι μὴ ἐπὶ τοῦ
μέσου κχκεῖσϑαι λέγουσι τὴν γῆν, οὗτοι κινεῖσθαι χύχλῳ φασὶν αὐτὴν
περὶ τὸ μέσον, ὥσπερ οἱ [Πυϑαγόρειοι, καὶ οὐ μόνον τὴν γῆν, ἀλλὰ xol

20 τὴν ἀντίχϑονα [χινεῖσϑαι περὶ τὸ μέσον λέγουσιν] ἐνίοις δὲ δοχεῖ μὴ
τὴν ἀντίχϑονα μίαν οὖσαν, ἀλλὰ πλείω σώματα τοιαῦτα ἐνδέχεσϑαι 10
φέρεσϑαι περὶ τὸ μέσον, ὥσπερ δὲ τὴν ἀντίχϑονα ἄδηλον ἡμῖν ἔλεγον
οἱ Πυϑαγόρειοι διὰ τὴν τῆς γῆς ἐπιπρόσθησιν, οὕτω xal ταῦτα διὰ τὴν
αὐτὴν αἰτίαν μὴ ὁρᾶσϑαι πρὸς ἡμῶν. τίνων δὲ f τοιαύτη δόξα, οὐχ εἶπε.

25 λέγει δὲ ὃ ᾿Αλέξανδρος, ὅτι δύναται τοῦτο xal ὡς Πυϑαγορείων τινῶν ἐπὶ 45
ταύτης γενομένων τῆς δόξης ἀχοηύεσϑαι. τεχμήϊριον δὲ ἐποιοῦντο τοῦ 8314
λόγου τοῦδε τὸ τὴν σελήνην πολλάχις ἐχλείπειν xai πρὸς τὸν ἥλιον: διὰ
γὰρ τὸ μὴ μόνον ὑπὸ τῆς γῆς, ἀλλὰ xal ὑπὸ τῶν ἄλλων τούτων σωμάτων
τῶν περὶ τὸ μέσον χινουμένων ἀντιφράττεσϑαι πολλάχις αὐτὴν ἐχλείπειν, 5

.-.-.--.“.. τ-Ἕ..ὄ.ὄ. — — ——

| ἀνωτέρω c παράγουσα] παράγουσαν c 9 οὕτω AF: sic ob b: οὕτως διὰ c
4 σεβόμενον] venerabile eo quod b 9 λέγειν Fb: λέγει A 6 Πυϑαγορείους F:
t
Πυϑαγορίους A πονηροὺς] πολλοὺς Fc 6. 7 ἐκχφαίνειν F 1 ὅτι] b: 6 A:
ὃ Fc λέγει b: comp. ambig. A: λέγων Fc 8 αὐτὸ xal scripsi: αὐτὸ
AFe: om. b 9 οὕτως c 11 ἐγένετο c χέντρου F: e corr. A 12 [Ιλά-
tov] Tim. 40c 13 τοῦ οὐρανοῦ F: τὸν οὐρανὸν A: caelo b ὅποι A: ὅσα Fe:
deorum quicungue b 1 τὴν --- διαμέτρου AF ἡμῶν A: om. F 16 τῆς
AC: om. Fc 18 φασὶν αὐτὴν] λέγουσι τὴν γῆν Fc 20 χινεῖσϑαι --- λέγουσιν Εἰ:
om. A: unam existentem b ἐνίοις — ἀντίχϑονα (21) Fb: om. A 2] ἀλλὰ Ab:
«ἀλλὰ xal c 29 οὕτως c 25 [Ιυϑαγορείων F: Πυϑαγορίων A ἐπὶ om. c
26 γενομένων Fb: γενόμενον A 21] τὸ F: τῷ A πολλάχις A: saepius b: mÀto-

νάχις Fc xal πρὸς A: quam b: ἥπερ Fc 29 πολλάχις A: saepius b: πλεονάχις Fc
33

516 SIMPLICII IN L. DE CAELO II 13 (Arist. p. 293516)

Ἐπειδὴ δὲ τοῖς μὴ ἐπὶ τοῦ μέσου λέγουσι τὴν γῆν, ἀλλ᾽ ἔξω τοῦ 3815
μέσου ἢ ἑσταναι T χινεῖσϑαι, ἀντέπιπτε τὸ τὰ φαινόμενα ὡς χέντρου λόγον
ἐχούσης τῆς γῆς χαὶ ἐν τῷ μέσῳ οὔσης οὕτω συμβαίνειν: εἰ γὰρ μὴ
μέση τοῦ παντὸς ἐτύγχανεν $ (Tj κέντρου λόγον ἔχουσα πρὸς τὸν οὐρανόν,

5 οὐχ ἄν τοῖς ἀπὸ διαφόρων τόπων τηροῦσιν οἱ αὐτοὶ ἀστέρες ἰσομεγέϑεις 10
ἐφαίνοντο, ὡς εἰ ἐν τῷ αὐτῷ τόπῳ ἐτύγχανον οἱ τηροῦντες" ἀλλὰ xal τὰ
διὰ τῆς ὄψεως ἡμῶν ἐχβαχλόμενα ἐπίπεδα, ἃ χαλοῦμεν δρίζοντας, διχοτο-
μοῦντα φαίνεται πάντοτε τὴν οὐρανίαν σφαῖραν xal τοὺς ἐν αὐτῇ μεγίστους
κύχλους, ὡς BE μὲν del ζῴδια τοῦ ζῳδιαχηοῦ χύχλου ὑπὲρ γῆς ἡμῖν 1

10 φαίνεσϑαι, 8E δὲ ὑπὸ γῆν μένειν, ὅπεο οὐ συνέβαινεν, el μέγεϑός τι αἰσϑη-
τὸν εἶχε πρὸς τὸν οὐρανὸν ἣ γῇ 7| μὴ ἐν τῷ μέσῳ Tv: ταύτας οὖν xal
τὰς τοιαύτας ἐνστάσεις ὡς ἀπ᾽ ἐχείνων λύων ὃ ᾿Αριστοτέλης δύνασϑαί
φησι τὰ φαινόμενα σώζεσθαι xal χατὰ τὴν τοιαύτην δόξαν ὡς καὶ κατὰ 39
τοὺς ἐν μέσῳ λέγοντας εἶναι τὴν (Tv. οὐδὲ γὰρ οἱ ἐν μέσῳ λέγοντες

1à xévtpov αὐτὴν τοῦ παντὸς λέγουσιν. οὐ γὰρ ἀμερής ἐστιν, ὥσπερ τὸ
χέντρον, τοσοῦτον ἔχουσα μέγεϑος: ἀλλὰ xal χατὰ τούτους τὸ τοῦ παντὸς
χέντρον οὐχὶ ἢ γῆ ὅλη ἐστίν, ἀλλὰ τὸ τῆς γῆς κέντρον. οὕτω δὲ ἔσται $5
f τῆς γῆς ἐπιφάνεια, ἀφ᾽ ἧς αἴ τε τηρήσεις γίνονται καὶ τὰ ἐπίπεδα τῶν
δριζόντων ἐχβάλλεται, τὸ ἡμισφαίριον ὅλον τῆς γῆς ἀπέχουσα ἀπὸ τοῦ

20 χέντρου τοῦ παντός. εἰ οὖν τὸ ἡμισφαίριον ἡμῖν ἀπέχουσι τοῦ χέντρου
τοῖς ἐπὶ τῆς ἐπιφανείας τῆς γῆς οἰχοῦσιν οὐδεμία γίνεται παραλλαγὴ πρὸς 80
τὸ φαινόμενα, ὡς εἰ καὶ ἐπ’ αὐτοῦ τοῦ χέντρου ἦμεν, χἄν ὅλην τὴν σφαῖ-
pav ἀπέχειν τις ὑπόϑηται τοῦ χέντρου τὴν γῆν, ὡς oi ἐχτὸς τοῦ χέντρου
λέγοντες αὐτὴν εἶναι, οὐδὲν χωλύει σώζεσϑαι τὰ φαινόμενα. εἰ μὲν γὰρ

25 ἐν τῷ μέσῳ τῆς γῆς οὔσης ἐν τῷ χέντρῳ ἡμεῖς ὠχοῦμεν, ἣν ἄν πολλὴ 88
παραλλαγὴ πρὸς τοὺς λέγοντας ἔξω τοῦ μέσου τὴν γῆν εἶναι, εἰ δὲ καὶ ἐν
τῷ μέσῳ τῆς γῆς ὑποτιϑεμένης οὐχ ἐν τῷ χέντρῳ οἰχοῦμεν, αλλ᾽ ἐν τῇ
ἐπιφανείᾳ, οὐ πολλὴν ἕξει παραλλαγὴν ἢ τῆς γῆς ἐπιφάνεια, xdv ἐν τῷ
μέσῳ ἢ γῆ χεῖται κἂν ἔξω τοῦ μέσου. xal γὰρ τῆς ἐχτὸς xal τῆς ἐν τῷ 40

30 μέσῳ χειμένης Ἰῆῇς αἱ πρὸς ἀλλήλας νεύουσα!ι ἐπιφάνειαι ἐν τῷ αὐτῷ
σχεδὸν εἶναι τόπῳ δύνανται. |

] ἐπειδὴ δὲ Ab: ἐπειὸηὴ CF: ἐπεὶ δὲ e 2 ἀντέπιπτε τὸ] mut. in ἀντεπίπτετο A: ἀντέ-
πῖπτε CF: ἀνέπιπτε ὁ Ὁ οὕτω] οὕτως c συμβαίνειν CFb: συμβαίνει Ac

4 μέσον c: comp. F Ὁ ἐφαίνοντο C: corr. ex ἐφαίνωντο A: corr. ex ἐφαίνετο F

8 φαίνεται πάντοτε Ab: πάντοτε φαίνεται C: πάντοτε φαίνονται Fc 10 ὅπερ ---ο᾿Ἡἰἰ CFb:
om. A εἰ CF: ἂν εἰ K?e l1 7, CFb: & A 14 οὐδὲ CF: οὐ Ab

11 ἀλλὰ Fb: ἀλλὰ χαὶ AC οὕτω] οὕτως c 19. ὅλον --- ἡμισφαίριον (20) CFb:
om. ἃ ἀπέχουσα F: ἐναπέχουσα C 20 τοῦ (pr.) C: om. F ἀπέχουσι ΟΕ:
ἀπέχουσα A 21 οἰκοῦσιν CFb: ἥκουσιν A 22 ἐπ᾿ Fb: ὑπ᾿ AC 23 τὴν γὴν
ACb: τῆς γῆς Fe 24 σώζεσθαι Fb: αὔξεσθαι A: om. C 20 τῷ (alt) CF:
om. Α ῳχοῦμεν F: οἰχοῦμεν ACb 21 τῷ (pr. CF: om. A οἰκοῦμεν CF:
corr. ex οἰχῶμεν ἃ 29 μέσῳ Ab: μέσῳ τοῦ παντὸς CFc χεῖται ΟΕ: χέχλιται
Ab ἔξω) ἐχτὸς C 3] τόπῳ δύνανται A: δύνανται τόπῳ Fbe

SIMPLICII IN L. DE CAELO II 18 (Arist. p. 2939530] 511

p.298»30 "ἔνιοι δὲ xal χειμένην ἐπὶ τοῦ xévtpou ἕως τοῦ | 331.
ὥσπερ ἐν τῷ Τιμαίῳ γέγραπται. 2310

Εἰπὼν περὶ τῶν λεγόντων ἔξω τοῦ κέντρου χειμένην τὴν γῆν περὶ
τὸ χέντρον χινεῖσϑαι ἐπάγει, ὅτι ἔνιοι xal χειμένην αὐτὴν ἐπὶ τοῦ ὅ
5 χέντρου λέγουσιν ἴλλεσϑαι xal χινεῖσϑαι, ὥσπερ ἐν τῷ [Πλάτωνος
Τιμαίῳ γέγραπται. ἀλλ᾽ ἣ υὑὲν ἐν Τιμαίῳ ῥῇσις τοῦ [Πλάτωνος οὕτως
ἔχει" “γῆν δὲ τροφὸν ἡυετέραν, ἰλλομένην δὲ περὶ τὸν διὰ παντὸς τετα-
μένον πόλον φύλακα xal δημιουργὸν νυχτός τε xal ἡμέρας ἐμηχανήσατο
πρώτην χαὶ πρεσβυτάτην ϑεῶν, ὅσοι ἐντὸς οὐρανοῦ γεγόνασιν. διὰ
10 παντὸς δὲ τεταμένον πόλον τὸν ἄξονα λέγει νῦν: τρία γὰρ τοῦ πόλου ση-
μαινόμενα παρὰ [[λάτωνι' xal γὰρ τὸν οὐρανὸν ἐν Φαίδωνι πόλον χαλεῖ
xal τὰ πέρατα τοῦ ἄξονος, περὶ ἃ πολεύει ὁ οὐρανός, ἐν τῷ Τιμαίῳ xal t5
νῦν τὸν ἄξονα. τὸ Ob ἰλλομένην, εἴτε διὰ τοῦ ἰῶτα γράφοιτο, τὸ δεδεσμη-
μένην δηλοῖ, χαὶ οὕτως χαὶ ὁ ᾿Απολλώνιος ὃ ποιητής

μιὰ

15 “δεσμοῖς ἰλλόμενον μεγάλων ἀπεσείσατο νώτων᾽"
χαὶ “Ὅμηρος
“ἰλλάσιν οὐχ ἐθέλοντα βίῃ δήσαντες ἀγουσιν᾽", 30

εἴτε διὰ τῆς εἰ διφϑόγγου Ypdqotto, xal οὕτως εἰργομένην δηλοῖ, ὡς xal
Αἰσχύλος ἐν Βασσάραις: xal ὅτι τὸ ἰλλομένην οὕτως ὑπὸ τοῦ [ἰλάτωνος

20 εἴρηται, δηλοῖ τὰ ἐν Φαίδωνι περὶ τῆς γῆς εἰρημένα, ἐν οἷς φησιν “ἰσόρ-
porov γὰρ πρᾶγμα ὁμοίου τινὸς ἐν μέσῳ τεϑὲν οὐχ ἔξει μᾶλλον οὐδὲ ἧττον 25
οὐδαμόσε χλιϑῆναι,᾿ δηλοῖ δὲ xal τὸ Τιμαίου ῥητόν, ὅπερ ὁ [ἰλάτων ἐν
τούτοις παρέξεσεν, οὕτως ἔχον " qà δὲ ἐν μέσῳ ἱδρυμένα ἑστία ϑεῶν ὅρος
t' ὄρφνας xal αὐγᾶς γίνεται ὀύσιάς τε xal ἀντολὰς γεννῶσα χατὰ ἀποτομὰς

25 τῶν δριζόντων: πρεσβίστα δὲ ἐντὶ τῶν ἐντὸς ὠρανῶ σωμάτων᾽᾿. εἶτα 580
ὀλίγα εἰπὼν περὶ τῶν ἄλλων στοιχείων ἐπάγει “ὥστε ῥίζα πάντων xal
βάσις τῶν ἄλλων ἁ γᾶ xal ἐρήρεισται ἐπὶ τᾶς αὐτᾶς poma".

5 Ὅλεσθαι] ἴ- e corr. A, mg. εἰ: εἰλεῖσϑαι Fc 6 ἡ] ἣ Fe ἐν] ἐν τῷ Fc
Τιμαίῳ] 40b ῥῆσις] γέγραπται prote Fc 1 τροφὸν Ab: τροφὸν piv Fc

1. 8 τεταμένον Fb: τεταγμένον A πόλον τεταμένον ς 9 τῶν ϑεῶν F

10 τεταμένον F: τεταγμένον Ab 11 Φαίδωνι) locum non invenio 12 Τιμαίῳ]
locum non invenio 13 ἰῶτα Fb: € A 13. 14 δεδεμένη F: δεδεμένην c

14 Ἀπολλώνιος] Argon. 1 129 16 "Opumpoc] Il. N 572 11 δήσαντες Fb: δήσαν-
ται À 18 δηλοῖ Fb: δηλῶν A 19 Αἰσχύλος) fr. 24 Nauck Fr. Tr.? 10
ἰλλομένην A: εἰλομένην F: ἰλλόμενον c 20 δηλοῖ Fb: δηλῶν A Φαίδωνι]
109 ἃ φησιν Fb: φασιν A 21 πρᾶγμ᾽ c οὐδ᾽ e 22 χλιϑῆναι] libri
Platonis: xai 8eivat A: χινηϑῆναι Fbc τὸ] τὸ τοῦ Fc ὑῥηϑέν c 239 παρέξεσεν
Ε: παρέξουσιν À: retrarit b ἔχον F: corr. ex ἔχων A γᾶ δὲ] χτλ. Tim.
Locr. 97 d [à Fb: τὰ A δ᾽ c 23. 24 ὅρος τ᾽ ὄρφνας F: ὁροστορ-
φὰς A 24 αὐγὰς scripsi: ἄγος A: ἀοῦς Fe: luminis b ἀνατολὰς Fc xaT c

es
25 πρεσβίστα δὲ] πρεσβίστα δ᾽ c: πρέσβ τάδε A: πρέσβυστα F ἐντὸς Fb: ἐν A
26 ἐπάγει) Tim. Locr. 97 e 21 & à Fb: ἀγα A xal AFb: om. c ἐρήρεισ-
ται c: εἴρηται A: ἤρεισται F τὰς αὐτὰς ῥοπάς AFb

518 SIMPLICII IN L. DE CAELO II 13 (Arist. p. 293930]

Ὁ o£ ᾿Αλέξανδρος " τοῦ "AptatotéAouc" φησὶν " οὕτω λέγοντος εἰρῇσϑαι 3810
ἐν Τιμαίῳ καὶ τῆς λέξεως αὐτῆς τῆς ἰλλομένης σημαινηύσης τὸ βιάζεσθαι 8ὅ
ὡς οὐχ οὕτως εἰρημένου πρὸς ἰδίας ὑποϑέσεις τὰ λεγόμενα μεταφερόντων
ἐστί: xal γὰρ τὸ στρεφομένην᾽᾽, φησίν, " εἰς ὃ μεταλαμβάνουσι τὸ ἰλλομένην,
χαὶ αὐτὸ χινήσεώς ἐστι σημαντιχόν. εἰ δὲ ἀλλαχοῦ", φησίν, “ὃ Πλάτων
ἄλλως Aéqgv" , ὑπὸ τοῦ ἐν Φαίδωνι δηλονότι νυττόμενος, “ οὐδὲν toOto" , φησί, 40
“πρὸς τὸν λόγον: ὃ γὰρ ᾿Δριστοτέλης τὸ ἐν Τιμαίῳ εὐϑύνει, εἴτε ἀρεσχό-
μενος αὐτῷ Πλάτων οὕτω λέγει εἴτε xal ὡς Τιμαίου δόξαν".

Ταῦτα τοῦ ᾿Αλεξάνδρου λέγοντος, ἵνα ἀπὸ τοῦ τελευταίγυ τῶν ῥηϑέν-
10 των ἄρξωμαι, ὅτι ὃ Τίμαιος ἰὸρῦσϑαι τὴν γῆν ἐν τῷ μέσῳ λέγει καὶ βε-

βηκέναι xal ἐρηρεῖσϑαι, πρόδηλον ἐκ τῶν παραϊτεϑέντων αὐτοῦ ῥημάτων. 232:
τῆς δὲ λέξεως δηλούσης μὲν ὡς ἐπίπαν τὸ δεδεμένην, ὡς αἱ παρατεϑεῖσαι
χρήσεις ἐσήμαινον, δηλούσης δὲ xal τὸ συστρεφομένην. ὅταν διὰ τῆς εἰ
διφϑόγγου Ἰραφῇ. πρῶτον μὲν OU ἑνὸς τοῦ ἃ γράφεται, ἔπειτα xol ἐπὶ 5
015 τῶν χυχλιχῶν σχημάτων λέγεται τὸ συνεστράφϑαι, xdv ἀχίνητα Y): πρὸς
δὲ τούτοις, xdv Exdtepov f, λέξις σημαίνῃ xal τὸ δεδεμένη xal τὸ χινου-
μένη. πῶς ἔδει τοῦ llidtwvo; ἀποδέχεσϑαι τὸν λόγον τοῦ τὰ Τιμαίου
παραξέοντος οὕτως ἔχοντα, τοῦ τὴν ἠρεμίαν ἀποδείξαντος τῆς γῆς; ἄρα ὡς 10
δεδεμένην ἣ ὡς χινουμένην σημαίνοντος: ἀλλ᾽ ᾿Αριστοτέλους, φησίν, οὕτω
90 λέγοντος εἰρῇσϑαι οὐχ εὔλογον ἀντειπεῖν. τῷ γὰρ ὄντι οὔτε τὴν τῆς λέξεως
σημασίαν εἰχὸς ἦν ἀγνοεῖν αὐτὸν οὔτε τὸν τοῦ [Πλάτωνος νοῦν. μήποτε
οὖν εἰς πάντα ἀποβλέψαντας χαλῶς ἔχει λέγειν, Y, ὅτι τῆς λέξεως xai τὸ 15
συστρεφομένην δηλούσης εἰς τοῦτο μετέλαβεν αὐτὴν ὁ ᾿Δριστοτέλης, ὥσπερ
εἴωϑε xal τὸ φαινόμενον τῶν λόγων διελέγχειν σπουδάζειν διὰ τοὺς ἐπιπο-
λαιότερην ἐχδεχοιμμένους, ὡς ἂν εἰ ἔλεγε μετὰ τοὺς περὶ τὸ μέσον χινεῖσϑαι

t»
C

ταύτην λέγοντας" εἴ τις νομίζοι τὸν [ἰλάτωνα ἐν τῷ μέσῳ λέγειν αὐτὴν 90

χινεῖσϑαι τὸ ἰλλομένην ὡς χινουμένην ἐχδεχόμενος, dua μὲν ἔσται τις xai

wv e ^n. -— « «Ὁ,.( 5 22a , 1 N- Ἃ N S jl é *

ἄλλη ὑπηῦεσις τῶν χινεῖσθαι ἀξγώντων τὴν YTjv: 7, γὰρ περὶ τὸ μέσον T,

ἐν τῷ υέσῳ ὑποτεϑήσεται χινουμένη ἅμα ὃὲ xai ὁ τὰ τοῦ [᾿λάτωνος
30 οὕτως ἀποδεχόμενος ἐλεγχϑήσεται. ἣ οὖν τοῦτο ῥητέον ἢ ὅτι τὸ xal χι- 25

- - *. [4 , , δ ^ )
νεῖσϑαι τῷ ἴλλεσθαι ὕστερον ὑπό τινος πρησετέϑη, ὃ ὃὲ ᾿Δριστοτέλης
προϑέμενος ἐν ἀργῷ ζητεῖν περὶ τῆς γῆς,» πότερον τῶν ἠρεμούντων ἐστὶν

] οὕτως c 2 ἐν] dv τῷ Fc ἰλλομένης τὸ στρεφομένης Fc 9 εἰρημένον Ἐς

4 συστρεφημένην F 6 ἐν] ἐν τῷ Fe οὐδὲν Fb: οὐδὲ A 7 ἐνὶ ἐν τῷ Fc

8 οὕτως c 11 ἐρηρεῖσϑαι F: ἐρειρῆσϑαι A αὐτῷ F 13 ῥήσεις c tt Fb:
om. A 11 γραφί, A: γράφηται Fe 11. 10 ἐπὶ τῶν χυχλιχῶν Fb: τῶν ἐπι-
χυχλίων A 10 δεδεμένη ΔΕ: δεδεμένην c 16. 11 χινουμένη͵ AF: χινουμένην c
11 τοῦ τὰ A: τοῦ F: τὰ τοῦ ce: rerba b 18 παραξέοντος A: παραξέοντα Fbe
ἠρεμίαν AF: ἴδρυσιν K?c 19 σημαίνοντος A: σημαίνοντα Fbe ἀλλὰ F
᾿Δριστοτέλους b: comp. F: ᾿Δριστοτέλης Α οὕτως c 2] τοῦ om. Fe 25 μετέ-
βαλεν c αὐτὶν F: αὐτὸν A 24 τῶν λόγων Fb: τὸν Àóyov A 24. 25 ἐπιπο-
λαιότερον Fb: ἐπιπαλαιότερον A 25 ἂν scripsi: οὖν AFbe 26 ταύτην Ab: τὴν
]5" Fe 30. 31 xai χινεῖσϑαι b: κεχινῆσϑαι A: χινεῖσϑαι Fe 81 τῷ] corr.

ex τὸ F: τὸ A

SIMPLICII IN L. DE CAELO II 13 [Arist. p. 293»30. 32] 519

ἣ τῶν κινουμένων, xal ἱστορήσας τοὺς χινεῖσϑαι λέγοντας αὐτὴν περὶ τὸ 3824
μέσον ἐπήγαγε xal τοῦ δεδέσϑαι xal τοῦ ἠρεμεῖν ἐν τῷ μέσῳ μαρτυρίαν 80
ἀπὸ τοῦ Πλάτωνος Τιμαίου: μὴ προσχειμένου γὰρ τοῦ χαὶ χινεῖσϑαι
δυνατὸν χαὶ οὕτως ἐχδέχεσθαι τὸν λόγον. ὅτι γὰρ τῶν ἀντιχειμένων
5 ἐποιήσατο τὴν ἱστορίαν xal οὐ μόνον τοῦ χινεῖσϑαι, ἀλλὰ xal τοῦ μένειν,
δηλοῖ xai τὰ περὶ τοῦ σχήματος ἐπαγόμενα, ὅτι παραπλησίως τοῖς ἐπὶ
τῆς χινήσεως xal τῆς μονῆς xal τὸ σχῆμα οἱ μὲν σφαιροειδές, οἱ δὲ τυμ- 86
πανοιδὲς λέγουσιν.
'Ev τῷ κέντρῳ δὲ οὖσαν τὴν γῆν xal χύχλῳ χινουμένην, τὸν δὲ οὐ-
10 ρανὸν ἠρεμεῖν ᾿ Ηραχλείδης ὁ [Ποντικὸς ὑποϑέμενος σώζειν ᾧετο τὰ φαι-
νόμενα.

p.293»32 Παραπλησίως δὲ xal περὶ τοῦ σχήματος ἀμφισβητεῖται. 40

M - , » ^-^ 7 * M /, M “0

Καὶ περὶ τοῦ σχήματος διάφορον εἶναι τὴν ἱστορίαν φησὶ τῶν μὲν
σφαιροειδῆ λεγόντων τὴν τῆν, τῶν Ob πλατεῖαν | xal τυμπανοειὸῇ. οἱ 3820

15 δὲ τυμπανοειδῇ λέγοντες, φησί, τεχμήριον τούτου ποιοῦνται, ὅτι δύνων xal

4 , e ev , ^T v [4 Mi p» , ,

ἀνατέλλων 6 ἥλιος εὐθεῖαν ἔχων φαίνεται τὴν διορίζουσαν τό τε φαινό-
μενον αὐτοῦ xal τὸ ἀφανές" χαίτοι, εἰ σφαιροειδὴς ἦν, φασίν, T, γῆ ἐπι- ὅ

προσϑοῦσα τῷ ἡλίῳ, ἢ ἀποτομὴ μηνοειὸῃς T, ἀμφίχυρτος ἐγίνετο, ὡς ἐπὶ

τῶν ἐχλείψεων δρᾶται τῶν ἡλιαχῶν xal σεληνιαχῶν, ἐπὶ μὲν τῶν ἡλιαχῶν

20 τῆς σελήνης ἀντιφραττούσης, ἐπὶ OR τῶν σεληνιαχῶν τοῦ χώνου τῆς σχιᾶς.
νῦν ὃέ, φασίν, ἐν τῷ ἐπιπέδῳ τοῦ τυμπανοξιδοὺῦς σχήματος ὄντες εὐϑείας 10

τὰς ἀποτομὰς ὁρῶμεν: ἐὰν γὰρ ἐν τῷ αὐτῷ ἐπιπέδῳ τῷ ὄμματι xóxÀou

περιφέρεια τεϑῇ, εὐϑεῖα φανήσεται, ὡς ἐν τοῖς ὀπτιχοῖς δέδειχται. πρὸς

δὴ τοὺς ταῦτα λέγοντας ὁ ᾿Αριστοτέλης φησίν, ὅτι οὐ προσλογίζονται τό τε
ἀπόστημα τοῦ ἡλίου πολὺ ὃν πρὸς τὴν γῆν xai τὸ τοῦ ἡλιαχοῦ σώματος lo

μέγεϑος μιχρότατον φαινόμενον ὡς πρὸς τὸ ἀπόστημα, xal ὅτι οἱ ἐν τοῖς

μιχροῖς φαινομένοις σώμασι χύχλοι ἀπὸ πλείονος διαστήματος εὐϑεῖαι φαί-

vovtat* χαὶ γὰρ αἱ σφαιριχαὶ ἐπιφάνειαι πόρρωϑεν ἐπίπεδοι δοχοῦσιν, ὡς
ἢ τοῦ ἡλίου xal τῆς σελήνης. ἀλλ᾽ εἰ τὸ ἀπόστημα xal ἢ φαινομένη 30

30 σμιχρότης τοῦ μεγέϑους αἰτία τοῦ εὐθεῖαν τὴν ἀποτομὴν φαίνεσϑαι, διὰ τί

μὴ τοῦτο συμβαίνει xal ἐπὶ τῶν ἐχλείψεων τῶν ἡλιαχῶν xal σεληνιαχῶν;

, , A ἢ , L * .
xal γὰρ τὸ ἀπόστημα τὸ αὐτὸ xal τὰ φαινόμενα μεγέϑη. ταάχα οὖν pm-

τῷ
C

2 τοῦ (alt) F: om. A 9 προσχειμένου EF: προκειμένου A xal χινεῖσϑαι)
xat

χεκινῆσϑαι F: χινεῖσϑαι c 9 τοῦ (pr. Fb: τὸ A τοῦ (alt.) Fb: τὸ A 6 δηλοῖ
Fb: δηλῶν A 10 ἠρεμοῦντα e 10. 1l τὰ φαινόμενα F: τὴν φαινομένην A:
om. b 12 Lemma ad p. 294411 continuat κα 16 τὴν] xai τὴν Fe 1τ φασίν
b: comp. suprascr. F: φησίν A 18 ἐγένετο Fe 19 τῶν (pr) F: τῶ A

21 σγήματος F: τοῦ σχήματος A 22 τῷ ὄμματι scripsi: τὰ ὄμματα τοῦ À: τῷ ὄμματι
τοῦ Ε: τῷ ὄμματι ἡ τοῦ c 23 ὀπτιχοῖς) cf. Eucl. opt. 23 21 προλογίζονται FE:
συλλογίζονται c 20 πρὸς τὴν γῆν πολὺ ὃν Fc 21 φαινομένοις AF: φαινόμενοι Cb

28 γὰρ A: γὰρ xai Fc

590 SIMPLICII IN L. DE CAELO II 13 [Arist. p. 293632. 994211]

τέον, ὅτι, εἰ μὲν ἔξω τῆς γῆς ὄντες ἑωρῶμεν τὸν ἥλιον μεριχῶς ἐπιπροσ- 932b
ϑούμενον ὑπὸ τῆς γῆς, πάντως ἄν περιφερεῖς ἡμῖν ἐφαίνοντο αἱ ἀποτομαί, 96
ὥσπερ xal αἱ τοῦ ἡλίου ἐν ταῖς ἡλιαχαῖς ἐχλείψεσιν ὑπὸ τῆς σελήνης
ἐπιπροσϑουμένου T, τῆς σελήνης ὑπὸ τοῦ χώνου τῆς σχιᾶς" νῦν δέ, ἐπειδὴ

5 ἐν αὐτῇ ὄντες ὁρῶμεν τὸν ἥλιον ἀνατέλλοντα xal δύνοντα διὰ τοῦ ὀρίζον- 80
τος, ὁρίζων δέ ἐστι τὸ διὰ τῆς ἐπιφανείας τῆς γῆς καὶ τῆς ὄψεως ἡμῶν
ἐχβαλλόμενον ἐπίπεδον, συμβαίνει τὴν ἡλιαχὴν σφαῖραν κατὰ χύχλον ὑπὸ
τοῦ ὁρίζοντος τέμνεσθαι’ ὁ δὲ χύχλος ἐν τῷ αὐτῷ ἐπιπέδῳ ὧν τῷ
ἡμετέρῳ ὄμματι εὐθεῖα φαίνεται. ὃ δὲ ᾿Αριστοτέλης διαβαλὼν τὸ ἀπὸ τοῦ 86

10 ἡλίου τεχμήριον ὡς οὐχ ἱκανὸν πρὸς τὸ νομίζειν μὴ εἶναι χυχλοτερῇ τὴν
γῆν λέγει, ὅτι xal ἄλλην αἰτίαν προστιϑέασι τοῦ τυμπανοειδῇ τὴν γῆν
εἶναι ἀναγκαῖον λέγοντες τὸ σχῆμα τοῦτο ἔχειν αὐτὴν διὰ τὴν
ἠρεμίαν: διὰ γὰρ τοῦτο ἠρεμεῖν αὐτήν: xai γὰρ τὸ μὲν σφαιριχὸν σχῆμα 40
εὐχίνητόν ἐστι, τὸ δὲ τυμπανοξιδὲς πρὸς μονὴν ἐπιτήδειον ὅλῳ τῷ ἐπι-

15 πέδῳ βαῖνον ἐπὶ τοῦ ὑποχειμένου T, xal ἐπιπωμάζον, ὥς φασι, τὸν κάτω-
ὃεν ἀέρα" εἰπὼν δὲ μόνιμον εἶναι τὴν γῆν διὰ τὸ τυμπανοειδὲς σχῆμα
ἐπήγαγεν, ὅτι πολλοὶ τυγχάνουσιν εἰρημένοι τρόποι τῆς κατὰ τὴν γῆν δια-
ϑέσεως, ὧν τινὲς μὲν πρὸς χίνησιν αὐτήν, τινὲς δὰ πρὸς [ μονὴν ἐπιτη- 3385
δείαν εἶναι λέγουσιν, ὥσπερ ὃ νῦν εἰρημένος πρὸς μονήν.

20 p. 294311] Τὸ μὲν οὖν ἀπορῆσαι πᾶσιν ἀναγχαῖον ἐπελθεῖν ξως ὃ
τοῦ ϑαυμάσειεν ἄν τις.

“Ἰστορήσας πρότερον τάς τε περὶ τῆς ϑέσεως τῆς γῆς xal τῆς χινή-
σεως xal τοῦ σχήματος αὐτῆς δόξας xal πρὸς ὀλίγα ἀντειπών, τῶν δὲ τὸ
πολλῶν ὡς ἀπευφαινόντων χαταφρονήσας μεταγει τὸν λόγον λοιπὸν ἐπὶ

25 τοὺς ὑένειν μὲν τὴν γὴν λέγοντας, τὴν δὲ αἰτίαν τῆς μονῆς οὐ χαλῶς
ἀποδιδόντας. χαὶ πρῶτον μνημονεύει τῶν μένειν λεγόντων διὰ τὸ ἄπειρον
αὐτὴν εἶναι, ὥσπερ Ξενηφαάνης ὁ Κολοφώνιος, δεύτερον δὲ τῶν ἐφ᾽ ὕδατος 1Ὁ
ὀχουμένην ὑένειν, ὡς θαλῆς ὁ Μιλήσιος, τρίτον δὲ τῶν λεγόντων μένειν
αὐτὴν ἀνεγομένην ὑπὸ τοῦ ὑποχειμένου ἀέρος. ὃν ἐπιπωματίζει πλατεῖα

30 οὖσα xal τυμπανοηξιδὴς ἢ γῇ xai οὐ συγγωρεῖ ἀναχωρεῖν: οὕτω ὃὲ ᾿Αναξι-
μένης χαὶ ᾿Αναζαγόρας καὶ Δημόχριτος ἐδόχουν λέγειν. τέταρτον δὲ τῶν 30
περὶ ιμπεδοχλέα τὴν δίνην τοῦ οὐρανοῦ τῆς μονῆς τῆς γῆς αἰτιωμένων,
xai πέμπτον τῶν τὴν ὁμοιότητα xat τὴν ἰσηορροπίαν αἰτίαν τῆς υονῆῇς λε-

9 αὐτῇ A: αὐτῇ τῇ γῇ Ε: eadem terra Ὁ 1 τὴν ἡλιαχὴν] τοῦ ἡλίου τὴν Ke

8 χύχλος οὗτος Fc 11. 12. εἶναι τὴν γῆν c 14 εὐχκίνητόν Cb: ἀειχένητόν AK
15 xai AC: om. Fb ἐπιπωμάζον AF : ἐπιπωματίζον c 18. 19 ἐπιτήδειον Fe 22 τε
om. Fe 28 σχήματος Fb: σώματος Α πρὸς Fb: om. A ἀντειπὼν Fb: dv
εἰπών Α 24 λοιπὸν τὸν λόγον Fc 28 μένειν (pr) Fb: om. A 29 ἀνεχο-
μένην — ὑποχειμένου F: ὑπὸ τοῦ ὑποχειμένου A: a supposito retentam b; fort. ὑπὸ τοῦ ὑπο-
χειμένου ἀνεχομένην 90 οὕτως c Ὁ] δὲ A: om. Fbc 92 τὴν] τῶν

τὴν Fc

SIMPLICII IN L. DE CAELO 1Π 13 [Ατίϑι. p. 294211] 521

Ἰόντων, ὡς ᾿Αναξίμανδρος καὶ Πλάτων. πρῶτον δὲ συνίστησι τὴν ἐπὶ τῇ 2335
μονῇ τῆς γῆς ἀπορίαν, ὅτι ἀναγκαῖον τὸ πᾶσιν ἐπελϑεῖν ἀπορῆσαι 9ὅ
τὸ πῶς μένει ἣ γῆ τάχα γὰρ ἀλυποτέρας, τουτέστιν ἀργοτέρας, δια-
νοίας ἐστὶ τὸ μὴ ϑαυμάζειν, πῶς μιχρὸν μὲν μόριον τῆς γῆς.
5 ἐὰν μετεωρισϑὲν ἀφεθῇ, φέρεται χάτω xal μένειν οὐχ ἐϑέλει,
χαὶ τὸ μεῖζον ἀεὶ ϑᾶττον φέρεται, πᾶσαν δὲ τὴν γῆν εἴ τις μετεω-
ρίσας ἀφῇ, οὐχ ἄν φέροιτο x&to* τεχμήριον γὰρ ἱχανὸν τοῦ μὴ dv 80
ἐνεχϑῆναι ἀφρεϑεῖσαν τὸ καὶ νῦν μετέωρον οὖσαν ἠρεμεῖν τοσοῦτον ἔχουσαν
βάρος. κχαὶ τοῦτο δὲ ἄξιον ἀπορίας περὶ τοῦ αὐτοῦ φησι, πῶς ἄνωδϑεν
10 χαταφερομένων μορίων τῆς γῆς, εἴ τις πρὸ τοῦ πεσεῖν αὐτὰ ὑποσπῴη ἀεὶ
τὴν ὑποχειμένην γῆν. μένει φερόμενα, ἕως ἄν ἀντερείσῃ τι αὐτοῖς, ἢ δὲ 8)
ὅλη γῇ μηδενὸς χάτω ἀντερείδοντος οὐ φέρεται, ἀλλ᾽ ἠρεμεῖ. διὰ ταῦτα
μὲν γάρ, φησί, τὸ ἀπορεῖν περὶ τῆς γῆς ἐγένετο φιλοσόφημα πᾶσι"
φιλόσοφον γὰρ ὄντως ἐστὶ τὸ τὰς αἰτίας τῶν ὄντων ζητεῖν. τὸ δὲ περὶ
ὃ τὰς περὶ τούτου λύσεις μὴ μᾶλλον ἀτόπους εἶναι δοχεῖν φυλάξα- 40
σϑαι τῆς ἀπορίας ϑαυμάσειεν ἄν τις" δοχεῖν γὰρ λύειν τὴν ἐν τούτοις
ἀπορίαν βουληϑέντες πλείονος ἀπορίας ἀξίοις προσχρῶνται.
Οὕτω μὲν οὖν ὁ ᾿Αλέξανδρος ἐξηγήσατο τὴν λέξιν οὕτω γράψας" τὸ
δὲ περὶ τὰς τούτου λύσεις μὴ μᾶλλον ἀτόπους εἶναι δοκεῖν xat
20 ὡς ἐλλειπούσης τὸ πλῆρες, ὡς εἴρηται, ἀποδούς. μήποτε δέ, xdv οὕτως
ἔχῃ ἣ λέξις, συντόμως, οὐ μέντοι ἐλλιπῶς [ἀπήγγελται" εἰπὼν γάρ, ὅτι 233b
τὸ μὲν ἀπορεῖν εἰχότως ἐγένετο φιλοσόφημα πᾶσιν, ἐπάγει τὸ δὲ περὶ
τὰς τούτου λύσεις μὴ μᾶλλον ἀτόπους εἶναι δοχεῖν τῆς ἀπορίας
τοὺς οὕτω λύοντας δηλονότι θαυμάσειεν ἄν τις’ ὥστε τὸ ἀτόπους μὴ
95 πρὸς τὰς λύσεις ἀχούειν, ἀλλὰ πρὸς τοὺς λύοντας. ἐγὼ μέντοι πολλὰ τῶν 5
ἀντιγράφων ηὗρον οὕτως ἔχοντα: τὸ δὲ τὰς περὶ τούτων λύσεις μὴ
μᾶλλον ἀτόπους εἶναι δοχεῖν" χαί ἐστιν οὕτω χαταλληλότερον.
Ταῦτα εἰπὼν λοιπόν, τίνες τῶν παλαιῶν τίνας τοῦ μένειν τὴν γῆν
ἀποδεδώχασιν αἰτίας, λέγει.

9 τὸ om. Fc 9 φέρεται Ab: ϑᾶττον φέρεται Fe οὐ ϑέλει F 7. 8 ἂν
ἐνεχϑῆναι Fb: ἀνεχϑῆναι A 8 ἔχουσαν F: ἔχουσα A 10 ὑποσπῴη Fb:

bnonmu | A 11 φερόμενα F: comp. A: motus b: ἡ φορά c τι Fb: τις Δ.

12 χάτωϑεν F 18 γάρ Fb: om. A πᾶσιν c 14. 15 περὶ τὰς περὶ A: τὰς
περὶ F: περὶ τὰς ac 1 τούτων c μᾶλλον --- φυλάξασϑαι A: φυλάξασϑαι τὸ
μᾶλλον ἀτόπους εἶναι Fbc 16 δοχεῖν Fb: δοχεῖ A λύειν Fb: μὲν A

18 οὕτως (pr.) c οὕτως (alt.) c I9 τούτου Ab: τούτων Fc 20 πλῆρες
AF: πλήρωμα c: supplementum Ὁ 21 ἐλλιπῶς F: ἐλλειπῶς A ἀπήγγελται A: et-
prat Fc 29 τούτου Ab: τούτων Fc 24 οὕτως c Àosvcag CFb: λέγον-

lj.
τας À δηλονότι F: δηλο Α 26 εὗρον Fe τὰς περὶ Εἰ: περὶ τὰς A
21 οὕτως ς

022 SIMPLICI] IN L. DE CAELO Il 13 (Arist. p. 294421]

p.294491 Ot μὲν γὰρ ótà ταῦτα ἄπειρον τὸ κάτω τῆς γῆς εἶναί 233»
φασιν ἕως τοῦ πάσας τεϑεωρηχέναι τὰς διαφορᾶς.

Ὑπὸ τῆς ἀπορίας, φησί, χινούμενοι πάντες, μὴ βουλόμενοι ὃὲ πράγματα
ἔχειν μέχρι τοσούτου ζητοῦντες, Ew; οὗ εὔρωσι τὴν χυριωτάτην αἰτίαν, so
5 ἔχαστος τὸ προχείρως ἐπελθὸν ἀπεφήνατο, ὥσπερ Ξενοφάνης ὁ Κολο-

φώνιος τὸ ἄπειρον τὸ χάτω τῆς γῆς εἶναι καὶ διὰ τοῦτο μένειν αὐτήν.
ἀγνοῶ δὲ ἐγὼ τοῖς Ξενοφάνους ἔπεσι τοῖς περὶ τούτου μὴ ἐντυχών,
πότερον τὸ χάτω μέρος τῆς γῆς ἄπειρον εἶναι λέγων διὰ τοῦτο μένειν αὐτήν 50
φησιν T, τὸν ὑποχάτω τῆς γῆς τόπον xai αἰϑέρα ἄπειρον xal διὰ τοῦτο
10 ἐπ᾿ ἄπειρον χαταφερομένην τὴν γὴν δοχεῖν ἠρεμεῖν: οὔτε γὰρ ὁ ᾽Αριστο-
τέλης διεσάφησεν οὔτε τὰ ᾿Εμπεδοχλέους ἔπη διορίζει σαφῶς" “γῆς γὰρ
" Bao" λέγοιτο ἄν xal ἐχεῖνα, εἰς ἃ χάτεισιν.
᾿Αλλὰ ταύτην μὲν οὐδὲ ἀντιλογίας ἠξίωσε τὴν δόξαν ὡς παντελῶς 20
ἀπίθανον, ἐπ᾽ αὐτῇ δὲ τὴν Θαλοῦ τοῦ Μιλησίου τίθησιν ἐφ᾽ ὕδατος λέ-
15 qovtog ὀχεῖσθαι τὴν γῆν ὥσπερ ξύλον Y, ἄλλη τι τῶν ἐπινήχεσθαι τῷ
60att πεφυκότων. πρὸς ταύτην δὲ τὴν δόξαν ὁ ᾿Αριστωτέλης ἀντιλέγει
μᾶλλον ἴσως ἐπιχρατοῦσαν διὰ τὸ xol παρ᾽ Αἰγυπτίοις οὕτως ἐν μύϑου 35
σχήματι λέγεσϑαι xal τὸν Θαλῆν ἴσως ἐχεῖϑεν τὸν λόγον χεχημικέναι. τρία
δὲ τῆς ἀντιλογίας ἐστὶν ἐπιχειρήματα, ἕν μὲν χαριέντως ἅμα ἐπισχῶπτον
20 ὡς οὐδὲν ἧττον ἀπόρῳ τὸ ἄπορον λύειν ἐπιχειροῦντας" τὸ γὰρ αὐτὸ dv τις
χαὶ περὶ τοῦ ὕδατος τοῦ ὑποχειμένου τῇ γῇ ζητήσοι, ἐπὶ τίνος αὐτὸ βε- 40
βηχὸς ὀχεῖ τὴν γῆν’ οὐδὲ γὰρ τὸ ὕδωρ πέφυχε μένειν μετέωρον
ὥσπερ οὐδὲ ἢ γῆ. δεύτερον Of ἐστι tetoUtov: εἰ τὰ χουφότερα πέφυχε
τοῖς βαρυτέροις ἐπιπολάζειν, τὰ δὲ βαρύτερα τοῖς χουφοητέροις ὑφίστασϑα',
χαί ἐστιν ὥσπερ ἀὴρ ὕδατος οὕτως ὕδωρ γῆς χουφόώτερον, πῶς οἷόν τε
τὸ χουφότεροην χατωτέρω χεῖσϑαι τοῦ βαρυτέρου τὴν φύσιν; τρί- 43
toy ὃὲ χατὰ τὴν σὺν ἀντιϑέσει λεγομένην ἀντιστροφήν" εἰ ὅλη πέφυχε 234.

(0^

UZ
ὧν

μένειν ἐφ᾽ ὕδατος T, γῆ, δῆλον, ὅτι xal τῶν υορίων αὐτῆς ἔχαστον δυνατὸν
ἐπηγεῖση)αι τῷ ὕδατι: ἀλλὰ μὴν οὐ φαίνεται τοῦτο γινόμενον: τὸ γὰρ τὺυ-
30 χὸν uóptov ἐμβληϑὲν εἰς ὕδωρ οὐχ ἵσταται, ἕως ἂν εἰς τὸν πυϑμένα τοῦ ὃ
er^ Ys ( . - 4 , - [i ΄ . M - , ^
ὕδατος ἐλῦγ τοῦτο γὰρ σημαίνει τὸ βυϑίζεται: xal ϑᾶττον φέρεται τὸ
ἴζον, ἐξ οὗ ὀγλον, ὅ ἴπερ ὑπέϑου τῇ γῇ 00 ἢ ὅλη γῇ Ua
μεῖζον, ἐξ οὗ ὀῆλον, ὅτι, εἴπερ ὑπέϑου τῇ γή ὕδωρ, ἣ ὅλη γῇ ϑᾶττον

] ταῦτ᾽ c { ἕως A: μέχρις Fe τὴν χυριωτάτην αἰτίαν εὕρωσιν Εδε 6 τὸ
(pr) AF: om. c d Ξενοφάνους Εἰ : φιλοξένους Ab 8 τῆς γῆς μέρος Fe εἶναι om.
Fe 9 τὸν αἰϑέρα c 10 ὁ om. F 11 ἔπη διορίζει Fb: ἐπιπορίζει A

T] κτλ. Emped. 146 Stein 12 ταύτην F: ταύτη A οὐδὲ — τὴν δόξαν A: τὴν
δόξαν οὐδὲ ἀντιλογίας ἠξίωσεν Fbe 14 δὲ τὴν Fb: τοῦ A Μιλησίου Fb:
μελησίου A 14. 17 λέγοντος Fb: λέγων A 18 μεταχεχομιχέναι Fe 19 &v]
mut. in πρῶτον K: πρῶτον c 2] ζητήσοι A: comp. F: ζητήσῃ C: ζητήσει R: ξζητή-
gEt£V c 23 τοιοῦτον A: τὸ τοιοῦτον Fc 24 ὑφίστασθαι Fb: ἀφίστασϑαι A

25 γῆς ὕδωρ Fc πῶς — κουφότερον (20) Fb: om. A 92 ὑπέϑου A: ὑπετέϑη Fe:

supposita Juerit b

SIMPLICII IN L. DE CAELO II 13 (Arist. p. 294321] 5023

dv παντὸς μορίου καταβυϑισϑείη: ὥστε xal ἢ ἐπιφορὰ τοῦ συλληγισμοῦ 234*

δηλονότι’ οὐκ ἄρα πέφυχεν ἢ ὅλη γῆ μένειν ἐφ᾽ ὕδατος. 10
Εἰπὼν δὲ ταῦτα τὴν αἰτίαν ἡμῖν χαϑόλου τοῦ μὴ χαλῶς λύειν τὰς

ἀπορίας ϑαυμαστῶς παρεγύμνωσεν" ἐοίχασι γάρ, φησί, μέχρι τινὸς ζη-

5 τεῖν, dÀ) οὐ μέχρι τοσούτου τῆς ἀπορίας, μέχρις οὗ δυνατὸν ἦν ἐπαπο-
ρεῖν ταῖς τοιαύταις λύσεσι" διὸ τὴν τυχοῦσαν λύσιν εἰπόντες ἠρχέσϑησαν. 15
ὅτι δὲ τοῦτο οὕτως ἔχει, πιστοῦται ἐχ τοῦ πᾶσιν ἡμῖν σύνηϑες εἶναι
μὴ πρὸς τὸ πρᾶγμα τὸ προτιϑέμενον ποιεῖσϑαι τὴν ζήτησιν, ἀλλὰ
πρὸς τὸν τὰ ἐναντία λέγοντα’ ἐὰν γὰρ τοῦτον ἀποπλήσωμεν, ἀρχού-

10 μεθα, xdv μὴ πάσας ἣμῖν τὰς ἀπορίας προήγαγεν, ὅσαι τοῦ πραγμα-
τός εἰσιν οἰκεῖαι. xal τοῦτο πάλιν ὅτι οὕτως ἔχει, πιστοῦται, ἐξ ὧν αὐτός 30
τις ἕχαστος ἡμῶν ἑαυτῷ πάσχοντι σύνοιδεν ἐν ταῖς ζητήσεσι" χαὶ γὰρ
μέχρι τοσούτου xaÜ' ἑαυτὸν ἕχαστος περὶ τοῦ προτιϑεμένου ζητεῖ, ἕως ἄν
μηχέτι ἔχῃ ἀντιλέγειν αὐτὸς ἑαυτῷ" τότε γὰρ μηδὲν ἄπορον ἔτι

15 νομίζομεν ὑπολείπεσϑαι. διὰ τοῦτο οὖν δεῖ τὸν μέλλοντα χαλῶς ζητήσειν 36
πάσας ἐπεσχέφϑαι τὰς ἀπορίας τὰς οἰχείας τῷ προχειμένῳ πραγματι χαὶ
χατὰ πάσας ἐνίστασθαι, εἴτε πρὸς ξαυτὸν εἴτε πρὸς ἄλλον ποιεῖται τὴν
ζήτησιν. οὕτω γὰρ ai τῶν ἀποριῶν λύσεις τὸ τέλειον ἕξουσιν.

Οἰχείας δὲ ἐνστάσεις λέγει τὰς ἀπ᾿ αὐτοῦ τοῦ πράγματος εἰλημ- 80

20 μένας xal μὴ σοφιστιχκάς. ἀπορήσομεν δὲ xal ἐνστησόμεϑα χατὰ πάσας

τὰς οἰχείας τῷ πραγματι ἐνστάσεις, ἐὰν ὦμεν πάσας τὰς διαφοράς, aic

διαφέρει τῶν ἄλλων τὸ προχείμενον εἰς ζήτησιν, ἐπεσχεμμένοι" χαὶ γὰρ

τῷ τὴν διαφορὰν τῆς Ἰῆῇς μὴ διεγνωχέναι τὴν πρὸς τὸ ξύλον ἠπατήϑησαν 85

οἱ τὴν γὴν ἐπινήχεσθϑαι τῷ ὕδατι λέγοντες, διότι τὸ ξύλον ἑώρων ἐπινη-

χόμενον. τοῦτο δὲ xai ἐν τῷ πρώτῳ τῶν Τοπιχῶν εἶπε χρήσιμον εἶναι
ἕν τῶν πρὸς εὐπορίαν ἐπιχειρημάτων τὸ τὰς διαφορὰς ἐγνωχέναι πάσας

τὰς πρὸς ἄλληλα μάλιστα τῶν χοινωνεῖν ἀλλήλοις δοχούντων. 4

ιῷ
Q

Τοῦτο δὲ νῦν εἰπὼν fiv παρῆχε συννοεῖν, ὅτι xal τὰς χοινωνίας
πάσας δεῖ τεϑεωρηχέναι τῶν διαφερόντων: xal γὰρ ἀπὸ τούτων ἀπορίαι
80 κινοῦνται πολλαί, ἔστι ὃὲ τὰ ἐν τοῖς Τοπικοῖς πρὸς εὐπορίαν συλλογισμῶν
εἰρημένα συντελεῖν τὸ προτάσεις εὑρεῖν, ἣ τοῦ πολλαχῶς λεγομένου διαί- 45
ρεσις, τὸ τὰς οἰχείας διαφορὰς εὑρεῖν τοῦ προχειμένου, fj τοῦ ὁμοίου
ϑεωρία. |

2 δηλονότι A: videlicet vera est b: δήλη ὅτι Fe 4 παρεγύμνωσε ϑαυμαστῶς F
παρεγύμνωσε c 9 ἀποπλήσωμεν AC: ἀπὸ seq. lac. Εἰ: repulerimus b: ἀπωσώμεϑα c
12 τις F: τ A 18 οὕτως c 19. 20 εἰλημμένας ΟΕ»: εἰλεγμένας A 20 dmo-
ρήσομεν Fb: ἀπορήσωμεν A ἐνστησόμεϑα Fb: ἐνστησώμεϑα A 22 εἰς ζή-
τησιν ACE: ἐν τῇ ζητήσει c 23 τῷ F: τὸ A διεγνωχέναι) διαγνωχέναι A:
ἐγνωχέναι C: ἐπεγνωχέναι Fc 259 Τοπιχῶν] 18 238 τοῦτο] ταὐτὸ c 31 λε-
γομένου Fb: λεγομένη A

524 SIMPLICII IN L. DE CAELO II 13 (Arist. p. 294513]

p.294513 ᾿Αναξιμένης δὲ xal ᾿Αναξαγόρας xat Δημόκριτος ἕως 3340
τοῦ τεχμήρια πολλὰ λέγουσι.

Τρίτους προχειρίζεται τοὺς λέγοντας αἴτιον εἶναι τοῦ μένειν τὴν γῆν 5

τὸ πλάτος αὐτῆς: τοῦτο γάρ, xàv ἐπεφύχει φέρεσθαι ἐπὶ τὸ κάτω, μὴ

5 δύνασθαι τέμνειν τὸν ὑποχείμενον ἀέρα, ἀλλ ἐπιπωμάζειν αὐτόν, ὅπερ
φαίνονται τὰ πλάτος ἔχοντα σώματα ποιοῦντα᾽ ἐπιπωμαζοντα γὰρ
δρᾶται. χαὶ ὥσπερ τὰ πλάτη ἔχοντα σώματα δυσχινήτως ἔχει πρὸς τοὺς 10
ἀνέμους διὰ τὸ ἀποφράττειν καὶ ἀντερείδειν αὐτοῖς" ἀποφραχϑεὶς γὰρ ὃ
ἄνεμης χαὶ διέξοδον μὴ ἔχων ἀχίνητος μένει ὡς ἐπὶ τῶν οἴχων τῶν μὴ

10 ἐχόντων διάπνοιαν, xal διὰ τοῦτο δυσχίνηταά ἐστιν ὑπ᾽ αὐτοῦ τὰ πλατύτερα"
τὸ αὐτὸ οὖν τοῦτο xal f, γῇ τῷ πλάτει ποιεῖ πρὸς τὸν Omoxe(uevov ἀέρα, 15
ὃ δὲ ἀὴρ μὴ ἔχων ἱχανὸν τόπον πρὸς τὸ μεταστῆναι ἀναγχάζεται ἀϑρόῳ
ἑαυτοῦ μέρει τῷ χάτωϑεν xal μὴ χινουμένῳ ἠρεμεῖν. τοῦ γὰρ πρὸς tij
Tij μέρους μὴ ἔχοντος διέξοδον τὸ ὑπ᾽ ἐχεῖνο ὃν ἀϑρόον μένει. xal ὁ

15 ὅλος οὖν ἀὴρ ἀϑρόῳ τῷ χάτωϑεν ἠρεμεῖ. ἠρεμοῦντος δὲ αὐτοῦ καὶ μὴ Ὁ
διαχρινομένου μένειν ἀνάγχη ἐπ᾽ αὐτοῦ τὴν γῆν.

Toà δὲ μένειν ἀχίνητον τὸν ὑποχάτω ἀέρα τοῦ πλησιάζοντος τῇ γῇ
ἀέρος μὴ ἔχοντος πάροδον διὰ τῆς γῆς παράδειγμα φέρει τὸ ἐν ταῖς
χλεψύδραις ὕδωρ. χλεψύδρα δέ ἐστιν ἀγγεῖον στενόστομην πλατυτέραν 36

20 ἔχον βάσιν μιχραῖς ὁπαῖς xatatetpmuivov, ὃ νῦν ὑδράρπαγα χαλοῦσι" χαϑ-
ἱεμένου γὰρ εἰς ὕδωρ τοῦ ἀγγείου ἐπιληφϑέντος τοῦ ἄνω στομίου οὐχ
εἴσεισι τὸ ὕδωρ διὰ τῶν ὀπῶν διὰ τὸ ἀϑρόον τὸν ἀέρα τὸν ἐν αὐτῷ ἀντε-
ρείδειν τῷ ὕδατι xai χωλύειν τὴν ἄνω παάροδὴν αὐτοῦ τῷ μὴ ἔχειν, ὅπου 80
αὐτὸς μετασταίη ἀφαιρεθέντος 6E τοῦ ἐπειληφότος τὸ ἄνω στόμιον εἴσεισι

25 τὸ ὕδωρ τοῦ ἀέρος ὑπεξισταμένου αὐτῷ. χαὶ χατὰ τοῦτο οὖν ἔηιχε τὸ
παραδειγμα τοῦ μὲν ὕδατος ἀνάλογον τῇ γῇ ληφθέντος τῇ μὴ χωρούσῃ
ὁιὰ τοῦ ὑποχειμένου ἀέρος, τοῦ ὃδὲ ἐν τῇ χλεψύδρᾳ ἀναληγοῦντος τῷ ὑπο- 85
χειμένῳ τῇ γῇ ἀέρι καὶ ἀντερείδοντι πρὸς αὐτήν. αλλὰ xal πληρωϑείσης

Ὡς χλεψύδρας ὕδατος, ἐὰν ἐπιλάβῃ τις τὸ ἄνω στόμιον ὡς μὴ εἰσιέναι,
- ^ ^ — [adio - ’ »
80 οὐχ ἐχρεῖ διὰ τῶν ὁπῶν τὸ ὕδωρ. ἵνα μὴ χενὸν ὑείνῃ τὸ ἄγγος μὴ εἰσιόν-
τὸς ἀέρος uris διὰ τοῦ ἄνω στομίου ἐπειληυμένου ὄντος μήτε διὰ τῶν 40

χάτω ὀπῶν τὴν δίοδον τοῦ ὕδατος ἐγουσῶν Ot ὅλου τοῦ ἑαυτῶν ἀνοηίγμα-

2 λέγουσιν Fe 4 τὸ (alt) CF: τὰ Α μὴ Fb: xal A ὃ ἐπιπωματίζειν c
ὑπερ Fb: ὥσπερ A 6 φαίνονται) φαίνον A: φαίνεται Fe πλάτος Fb: om. A
σώματα] τῶν σωμάτων Fe ἐπιπωματίζοντα K^c * ὥπτπερ Fb: ἅπερ A 9 ἀχί-
vrtog Fb: εὐχίνητος A οἴχων] ἀγγείων c 10 ἐστιν ὑπ᾽ αὐτοῦ] ἐστι Fe

14 6 om. Fc 15 ὁ ἀὴρ Fe ἠρεμεῖ Fb: ἠρεμεῖν A 20 χκατατετρημένον F:
χατατετρημυένον A ὑδοάρπαγα a: ἅρπαγα A: ὑδράπαγον C: ὑδράσπαγα Εἰ: hydarpaga b
21 γὰρ Fb: omn. A ὕδωρ AC: τὸ ὕδωρ Fc 29 xal CFb: om. A ὅποι €

24 αὐτὸς ) b: αὐτὸ AFe: om. C 2 κλεψύδρᾳ ἀέρος c 29 εἰσιέναι ἀέρα Fc 3l ἐπει-
λημμένου bc: ἀπειλημμένου À: ἀπειλλημένου F 32 ἑαυτῶν om. Fc

SIMPLICII IN L. DE CAELO II 13 [Arist. p. 294018, 23] 525

τος" ὡς οὖν τοῦ ἀέρος μὴ εἰσιόντος μένει τὸ ὕδωρ τὸ ἐν τῇ χλεψύδρα, 3840
οὕτω xal 6 ὑπὸ τὴν γῆν ἀὴρ τῷ μὴ ἔχειν πάροδον μένει’ τούτου δὲ
μένοντος xal ὁ Ór' αὐτὸν ἀϑρόως μένει, οὗ μένοντος παντὸς xal τὴν γῆν
ὀχεῖσϑαί τε καὶ ἀνέχεσθαι ὑπ᾽ αὐτοῦ συμβαίνει. 4ὅ

δ Τοῦ δὲ ᾿Αριστοτέλους εἰπόντος, ὅτι πολλὰ τεχμήρια λέγουσι 3858.
τοῦ δύνασϑαι πολὺ βάρος φέρειν ἀπολαμβανόμενον τὸν ἀέρα xal μένοντα,
μὴ προσϑέντος ὃὲ τὰ τεχμήρια 6 ᾿Αλέξανδρος, ὅτι ἰσχυρός ἐστιν 6 ἀήρ,
φησί, δῆλον ix τῶν σεισμῶν xal τῶν ἀνέμων xal τοῦ ῥήγνυσθαι τὰ χαρ- ὃ
τερώτατα ἐνσεισθέντος αὐτοῖς τοῦ ἀπὸ τῶν βροντῶν ψόφου. ταῦτα δὲ

(0 δῆλον ὅτι χινουμένου ἔργα xal οὐχ ἠρεμοῦντός ἐστι τοῦ πνεύματος: χαλ-
Mov οὖν, ὅπερ ἐφεξῆς παρέθετο, τὸ ἀπὸ τῶν ἀσχῶν παράδειγμα" φυση-
ϑέντες γὰρ οὗτοι xal ἐφ᾽ ὕδατος ὀχούμενοι βαρέα φέρουσι φορτία, ὡς 10
ἐπειράϑην καὶ ἐγὼ κατὰ τὸν ᾿Αβόραν ποταμόν.

p.294»23 [Πρῶτον μὲν οὖν, εἰ μὴ πλατὺ τὸ σχῆμα ταύτης ἐστὶν
ἰδ ἕως τοῦ τὰ γὰρ αὐτὰ τῶν αὐτῶν ἀναγχαϊον εἶναι αἴτιον τοῖς
αὐτοῖς.

Πιϑανῶς ὡς δυνατὸν συνηγορήσας τοῖς διὰ τὸ πλάτος τὴν γῆν ἠρεμεῖν
λέγουσιν ἐντεῦϑεν ἀντιλέγει πρὸς αὐτοὺς xal πρώτῳ χρῆται ἐπιχειρήματι 20
τοιούτῳ: εἰ διὰ τὸ πλάτος τις xal τὸ τοιοῦτον σχῆμα ἠρεμεῖν λέγει τὴν

0 γῆν, ἐὰν δειχϑῇ μὴ οὖσα πλατεῖα ἀλλὰ σφαιρική. οὐκ dv εἴη τὸ πλάτος
αἴτιον αὐτῇ τῆς ἠρεμίας: ἀναάγχη οὖν τὸν οὕτως δειχνύντα δεῖξαι πρότερον.
ὅτι πλατεῖα ἐστιν ἢ γῆ. καὶ οὕτως, ὅτι διὰ τὸ πλάτος ἠρεμεῖ. μήποτε δὲ 25
συλλογισμὸν ἀντέστρεψεν 6 ᾿Αριστοτέλης ὑπ᾽ ἐχείνων λεγόμενον τοιοῦτον"
εἰ μένει ἣ γῆ. πλατεῖα ἐστι xai ὀιὰ τὸ πλάτος μένει. λέγει οὖν αὐτός"

)5 εἰ μὴ πλατεῖα ἢ γῆ ἐστιν, οὐχ ἄν διὰ τὸ πλάτος ἠρεμοίη: ὥστε τῷ
δειχϑῆναι. ὅτι οὐχ ἔστι πλατεῖα, συναποδείχνυται xal τὸ μὴ διὰ τὸ πλά- 80
toc ἠρεμεῖν.

Δεύτερον δέ, ὅτι, xdv ὑπὸ τοῦ ἀέρης τοῦ ὑποχειμένου ἀνεχομένη f,
Υ μένῃ, οὐ τὸ πλάτος αἴτιον αὐτῇ τῆς μονῆς, ἐξ ὧν λέγουσι. φαίνεται.

j0 ἀλλὰ τὸ μέγεϑος μᾶλλον. εἰ γὰρ πολὺς ὧν ὃ ἀὴρ xal πᾶσαν πληρῶν
τὴν χώραν στενηχωρεῖται διὰ τὸ ὑπὸ μεγέθους πολλοῦ περιλαμβάνεσϑαι δῦ
τοῦ τῆς γῆς, οὐχ ἄν ἐν αὐτῇ χινοῖτο τῇ χώρα" εἰ δὲ χαὶ πάροδον μὴ

. ἐπεισιόντος Fc 2 οὕτως c 9 πάντως c 1 δὲ) δὲ xal Fc 1. ὃ ἐστι,
γησίν, ὃ ἀὴρ Fc 8 ἐχ A: ἔχ τε Fc 13 ἀβορὰν A: ἀβορᾶν F I4 τῆς γῆς
ὁ σχῆμα αὶ ταύτης Α: τῆς γῆς ὁ ἐστι c 18 αὐτῶν Fe: αἰτιῶν Α

[vov A: αἴτια Fc 18 πρώτῳ Ab: πρῶτον Fc 19 τις omn. Fe ἠρεμεῖν
éqet AC: λέγει τις ἠρεμεῖν Fe: dicit quiescere b 20 εἴη — ἠρεμίας (21) AC: τὸ πλάτος
Uy αὐτῇ τῆς ἠρεμίας αἴτιον Fe: ipsa latitudo causa. quietis erit b 25 ὑπ᾽ AF: τὸν
z^c 24 μένει (pr.) Fb: piv A 25 ἡ γῆ ἐστιν A: ἐστιν ἡ qr] Fe. (terra. non
st lata b) τῷ Fb: τὸ A 28 xdv Fb: οὐχ dv A 28. 29 ἡ γῆ ἀνελομένη

ὃς: ἡ γῆ ἀνεχομένη c

526 SIMPLICII IN L. DE CAELO II 13 [Arist. p. 294*23)

ἔχει πανταχόϑεν ἐπιπωματιζόμενος, οὐδ᾽ dy διεξιὼν xwoito: ἀλλὰ ταῦτα 235*
δύναται ὑπάρχειν, xdv μὴ πλατεῖα, ἀλλὰ σφαιρειδὴς μὲν T) f; γῆ, τηλικαύτη
δὲ τὸ μέγεθος, ὡς πανταχόϑεν ἐπιπωματίζειν τὸν ἀέρα: μένει γὰρ xai 40
οὕτως 6 ἀὴρ ἀχίνητος xarà τὸν ἐχείνων λόγον xal ἢ γῇ ἐπ᾽ αὐτοῦ. ὃυ-

5 νάμενοι οὖν διὰ τοῦ μεγέϑους ταύτην ἀποδιδόναι τὴν αἰτίαν, χἄν σφαιροει-
δὴς ἐτύγχανεν οὖσα, ἀπεστένωσαν αὐτὴν εἰς τὸ πλάτος τοῦ σχήματος. οὔτε
οὖν ἐχεῖνοι δεόντως, οὔτε 6 σφαιροειδῇ δειχνὺς τὴν γῆν ἀνήρηχε τὴν ἀπὸ
τοῦ ὑποχειμένου ἀέρος τῆς μονῆς αἰτίαν. οὕτως οὖν περιτρέψας αὐτοῖς |45
τὸν λόγον τρίτον ἐπιχείρημα τίϑησιν ἐχ τῶν φυσιχῶν ἀρχῶν χαϑολιχῶς 5885

10 ὡρμημένον: ὅλως γάρ, φησὶ πρὸς τοὺς οὕτω λέγοντας περὶ τῆς χινήσεως
τῆς γῆς ὡς οὐχ ἐχούσης κίνησιν, οὐ περὶ τῆς γῆς αὐτῆς ἐστιν $ ἀμφισβή-
τησις μορίου οὔσης τοῦ παντός, ἀλλὰ περὶ ὅλης τῆς τῶν φυσιχῶν σωμά- ὃ
twv συστάσεως: ὡς γὰρ ἔχει τὰ ἄλλα, οὕτως ἔχειν xal τὴν γῆν ἀναγχη.
ἐξ ἀρχῆς οὖν διοριστέον, πότερον ἔστι τοῖς σώμασι φύσει χίνησις T οὐδε-

15 μία ἔστι, xal εἰ μὴ φύσει ἔστιν, dpa βίαιος ἔστιν T) οὐδὲ αὕτη. xal
διελὼν οὕτως ὑπομιμνήσχει ἡμᾶς τῶν ἕν τε τῇ Φυσιχῇ ἀχροάσει xal τῷ 10
πρὸ τούτου βιβλίῳ ῥηϑέντων, ἐν οἷς δέδειχται, ὅτι, εἰ μηδεμία φύσει
χίνησις ἔστιν, οὐδὲ βίαιος ἔσται" βίαιος γάρ ἐστιν ἢ παρὰ φύσιν,
παρὰ φύσιν δέ ἐστιν ἢ τῇ xarà φύσιν ἀντιχειμένη" εἰ οὖν τὸ παρὰ φύσιν

20 ἐχτροπὴ τοῦ χατὰ φύσιν ἐστί, μὴ οὔσης χατὰ φύσιν χινήσεως οὔτε παρὰ 10
φύσιν οὔτε βίαιος ἄν εἴη: ὥστε, εἰ μὴ εἴη χατὰ φύσιν χίνησις, οὐδὲν ὅλως
χινηϑήσεται. τὰ δὲ αὐτὰ xal ἐπὶ τῆς ἠρεμίας δέδειχται, ὅτι, εἰ ἔστι
παρὰ φύσιν, ἀνάγχη xai κατὰ φύσιν εἶναι, εἰ ὃὲ μὴ ἔστι χατὰ φύσιν, οὐδὲ
παρὰ φύσιν, οὐδὲ ἠρεμεῖ τι ὅλως τῶν σωμάτων. ἀλλὰ xai τοῦτο ἐδείχϑη, €

25 ὅτι, εἰ μὴ χινεῖταί τι χατὰ φύσιν, οὐδὲ ἠρεμεῖ χατὰ φύσιν, ἀλλ᾽ οὐδὲ
παρὰ φύσιν. 7, γὰρ κατὰ φύσιν ἠρεμία πέρα: ἐστὶ τῆς κατὰ φύσιν χινή-
σεως xai ἢ παρὰ φύσιν τῆς παρὰ φύσιν, ὥστε. εἰ μὴ ἔστι κατὰ φύσιν
χίνησις, οὔτε χινεῖταί τι οὐτε ἠρεμεῖ. εἰ οὖν ταῦτα ἄτοπα’ φαίνεται τὰρ 95
xai χινούμενα πολλὰ xal ἠρεμοῦντα" δῆλον, ὅτι ἔστιν ἢ χατὰ φύσιν χίνησις

30 τῶν σωμάτων. εἰ δὲ εἴη αὔτη, οὐχ ἄν ἣ βίαιος εἴη φορὰ μόνον
οὐδὲ ἠρέμησις: ὥστε, εἰ βία νῦν $ γῆ μένει ἐν τῷ μέσῳ χατὰ τοὺς
ὑπερείόειν αὐτὴν τὸν ἀέρα νομίζοντας, δῆλον, ὅτι xal φέρεται εἰς τὸ μέσον 30
βιαίως. ὡς λέγουσιν οἱ διὰ τὴν δίνην αὐτὴν εἰς τοῦτο συνωθοῦντες.

Εἴτα μεταξὺ εἰπών, ὅτι διὰ τὴν δίνην τοῦ οὐρανοῦ εἰς τὸ μέσον

35 συνελθεῖν τὴν γῆν λέγουσι πάντες οἱ γένεσιν τοῦ χόσμου παραδιδόντες" οὐ

] οὐδ᾽ a: οὔτε A: οὔτ᾽ Fe 2 piv ἡ F: μένει Ab 4 οὕτως Fh:
οὗτος À δεόντως Fb: δέονται A dvrprxe scripsi: ἂν εἴρηχε A: ἀνείρηχε
A?Fe: dixit b ὃ περιστρέψας c Ὁ τίϑησιν Fb: δείχνυσιν τίϑησιν A

10 περὶ CFb: οὐ περὶ A ll ὡς τῆς γῆς c ὡς ---γῆς Fb: om. A αὑτῆς ἐστιν)
αὐτῆς αὐτῆς ἐστιν A: ἐστιν αὐτῇς Εἰ: ἐστὶν αὐτοῖς c: ipsorum est b 12 ὅλης τῆς AC:
τῆς ὅλης Fe 14 ἔστι] ἔστι τις Fe 15 αὕτη a: αὐτή AFb 16 Qus) V 6
«qi AF: xai ἐν Cbe 11 βιβλίῳ] cap. 2 21 βίαιος Fb: βιαίως A 26 ἡ γὰρ]
εἰ γὰρ ἡ Fc 29 ἔστιν Ab: xai Εἰ: ἔστιν xal c 30 εἴη (pr.) A: ἔστιν Fc

93 βιαίως ACb: βίᾳ Fc ὡς om. b

SIMPLICII IN L. DE CAELO II 13 [Arist. p. 294*23] 52'l

γὰρ ᾿Εμπεδοχλῇς μόνος, ἀλλὰ xal οἱ περὶ ᾿Αναξαγόραν xai ἄλλοι" xai ὅτι 2880
πρὸς τοῦτο ἠνέχϑησαν ἐχ τοῦ xai τὰς ἐν ὕδατι xal τὰς ἐν ἀέρι γινομένας 836
συστροφὰς τὰ μείζω xal βαρύτερα τῶν σωμάτων πρὸς τὸ μέσον συνωϑεῖν
xai τοῦ μὲν ἐνεχϑῆναι xat! ἀρχὰς τὴν δίνην αἰτιῶνται, τοῦ δὲ μένειν ἐπι-
ζοῦντες οἱ μὲν τὸ πλάτος αἴτιόν φασιν, ὡς εἴρηται πρότερον, οἱ δὲ xal 40
τούτου τὴν δίνην, ὥσπερ ᾿Εἰμπεδοχλῆς" τὴν γὰρ τοῦ οὐρανοῦ φορὰν χύχλῳ
διαθέουσαν xal ϑᾶττον φερομένην T, χατὰ τὴν τῆς γῆς φορὰν χωλύειν
αὐτήν, χαϑάπερ τὸ ἐν τοῖς χυάϑοις ὕδωρ" περιφερομένων γὰρ σφοδρῶς
τῶν χυάϑων ὑπὸ τῶν ϑαυματοποιῶν, ὡς νῦν τῶν ποτηρίων, χάτω τοῦ
γαλχοῦ πολλάχις ἐπὶ τῶν χυάϑων T, τοῦ ποτηρίου γινόμενον τὸ ὕδωρ ὅμως 45
οὗ φέρεται χάτω διὰ τὴν | δίνησιν χαίτοι πεφυχὸς φέρεσθαι, ἀλλ᾽ ἢ δίνη 2804
ϑάττων οὖσα τῆς χατὰ φύσιν τοῦ ὕδατος ῥοπῇς χωλύει φέρεσθαι αὐτό"
ταῦτα μεταξὺ εἰπὼν περὶ τοῦ βία τὴν γῆν xal συνελϑεῖν εἰς τὸ μέσον xoi
μένειν ἐν τῷ μέσῳ χατὰ τοὺς τὴν δίνην xal τὸ πλάτος αἰτιωμένους ἐπάγει
λοιπὸν τὰ τοῖς προτέροις ἀχόλουϑα. εἰ γὰρ χαὶ συνῆλθε πρὸς τὸ μέσον
βίᾳ ἢ γῇ καὶ μένει βία, ἐὰν χαϑ᾽ ὑπόϑεσιν ἀφαιρεϑῇ ἣ βία μήτε τῆς δί.
νης χωλυούσης μήτε τοῦ πλάτους, ἀλλὰ xai τοῦ ἀέρος τοῦ ὑπερείδοντος
ἐχστάντος. ποῦ λοιπὸν χατὰ φύσιν οἰσθήσεται; πρὸς μὲν γὰρ τὸ μέσον βίᾳ
συνῆλϑε xal μένει βιαίως, φασίν, ἀναγχαῖον δὲ διὰ τὰ δεδειγμένα xai
χατὰ φύσιν εἶναί τινα αὐτῆς φοράν: αὕτη οὖν ἄνω J| χάτω ἣ ποῦ ἔστιν;
εἶναι γὰρ ἀναγχαῖόν τινα. εἰ οὖν πανταχόϑεν ἐπὶ τὸ μέσον βίᾳ ἠνέχϑη,
xai πάντοσε χατὰ φύσιν ἀπὸ τοῦ μέσου χινηϑήσεται" εἰ δὲ μηδὲν μᾶλ-
λον χάτω ἣ ἄνω διὰ τὸ πανταχόσε, ὃ δὲ ἀὴρ μὴ χωλύει τὴν ἄνω
φοράν" οὐ γὰρ τὸν ἀέρα αἰτιῶνται τὸν ὑπερχείμενον αὐτῆς τοῦ μὴ χινεῖ-
σϑαι αὐτὴν ἄνω" οὐδὲ τοῦ χάτω μὴ χινεῖσϑαι αἴτιος ἄν ὁ ἀὴρ εἴη" τὰ
γὰρ αὐτὰ τῶν αὐτῶν ἀναγχαῖον εἶναι αἴτια τοῖς αὐτοῖς. εἰ οὖν 90
ὁμοίως ἄνω xal χάτω χατὰ φύσιν 7 γῇ πέφυχε χινεῖσϑαι, ὅπερ ἠχολούϑησε
τοῖς πρὸς τὸ μέσον βίᾳ φέρεσϑαι λέγουσι καὶ βίᾳ μένειν ἐν τῷ μέσῳ,
ὅπερ αἴτιόν ἐστι τοῦ μὴ φέρεσθαι ἄνω πεφυχυῖαν αὐτήν, τοῦτο ἄν εἴη
αἴτιον τοῦ μηδὲ χάτω φέρεσθϑαι.

Εἰπὼν δὲ τῆς μὲν εἰς τὸ μέσον συνελεύσεως τὸ αὐτὸ λέγειν αἴτιον $5
τὴν δίνην xai τοὺς περὶ ᾿Αναξαγόραν xai ᾿Ε}μπεδοχλέα, τῆς δὲ μονῆς τοὺς
μὲν τὸ πλάτος, τὸν δὲ τὴν δίνην αἰτιᾶσϑαι, ἀντειπὼν πρὸς τοὺς τὴν δίνην

lod ^-

xal τὸ πλάτος xal τὸν ἀντερείδοντα ἀέρα τῆς μονῆς αἰτιωμένους τρέπει

ὃ

35 πάλιν ἐπὶ τὸν ᾿Εμπεδοχλέα τὸν λόγον. 80
2 ἠνέχϑησαν CF: ἐνήχϑησαν A 4. ἢ ἐπιζητοῦντες b: ἐπιζητοῦϊτες A: τὴν αἰτίαν ζη-
τοῦντες Fc 6 τούτου] τοῦ οὐρανοῦ Fc 6. 7 χύχλῳ φορὰν περιϑέουσαν Fe

lO τοῦ ποτηρίου] τῶν ποτηρίων c 15 γὰρ xal AFb: γὰρ Cc 11 ἀέρος Fb: corr.
X πλάτους ἃ 18 ποῦ AF: τοῦ C: ποῖ c 20 αὕτη Fb: αὐτὴ A ποῦ]
toi c 22 πάντοσε AC: πάντοτε Fc μηϑὲν F 23 χάτω ἣ Fb: xatà
'6v A 21 ἠκολούϑηχε Fc 29 τοῦτο] ταὐτὸ Fc 92 τοὺς] mut. in τὸν F: τὸν c

$4 xai (pr. Fb: ὡς καὶ A

526 SIMPLICII IN L. DE CAELO II 13 [Arist. p. 294*23)

ἔχει πανταχόϑεν ἐπιπωματιζόμενος, οὐδ᾽ dy διεξιὼν χινοῖτο᾽ ἀλλὰ ταῦτα 9235s
δύναται ὑπάρχειν, xdv μὴ πλατεῖα, ἀλλὰ σφαιρειδὴς μὲν ἢ ἢ γῆ, τηλικαύτη
δὲ τὸ μέγεϑος, ὡς πανταχόϑεν ἐπιπωματίζειν τὸν ἀέρα" μένει γὰρ xai 40
οὕτως 6 ἀὴρ ἀχίνητος xarà τὸν ἐχείνων λόγον xal ἢ γῇ ἐπ᾽ αὐτοῦ. δυ-

5 νάμενοι οὖν διὰ τοῦ μεγέθους ταύτην ἀποδιδόναι τὴν αἰτίαν, xdv σφαιροει-
δὴς ἐτύγχανεν οὖσα, ἀπεστένωσαν αὐτὴν εἰς τὸ πλάτος τοῦ σχήματος. οὔτε
οὖν ἐχεῖνοι δεόντως, οὔτε ὃ σφαιροειδῇ δειχνὺς τὴν γῆν ἀνήρηχε τὴν ἀπὸ
τοῦ ὑποχειμένου ἀέρος τῆς μονῆς αἰτίαν. οὕτως οὖν περιτρέψας αὐτοῖς | 45
τὸν λόγον τρίτον ἐπιχείρημα τίϑησιν ἐχ τῶν φυσιχῶν ἀρχῶν χαϑολιχῶς 3885

10 ὡρμημένον: ὅλως γάρ, φησὶ πρὸς τοὺς οὕτω λέγοντας περὶ τῆς χινήσεως
τῆς Ἰῆῇς ὡς οὐχ ἐχούσης χίνησιν, οὐ περὶ τῆς γῆς αὐτῆς ἐστιν $ ἀμφισβή-
τησις μορίου οὔσης τοῦ παντός, ἀλλὰ περὶ ὅλης τῆς τῶν φυσιχῶν σωμά- ὃ
των συστάσεως: ὡς γὰρ ἔχει τὰ ἄλλα, οὕτως ἔχειν καὶ τὴν γῆν dvdqx.
ἐξ ἀρχῆς οὖν διοριστέον, πότερον ἔστι τοῖς σώμασι φύσει χίνησις 7 οὐδε-

15 μία ἔστι, xal εἰ μὴ φύσει ἔστιν, dpa βίαιος ἔστιν ἢ οὐδὲ αὕτη. xal
διελὼν οὕτως ὑπομιμνήσχει ἡμᾶς τῶν ἔν τε τῇ Φυσιχῇ ἀχροάσει xal τῷ 10
πρὸ τούτου βιβλίῳ ῥηϑέντων, ἐν οἷς δέδειχται, ὅτι, εἰ μηδεμία φύσει
χίνησις ἔστιν, οὐδὲ βίαιος ἔσται" βίαιος γάρ ἐστιν ἣ παρὰ φύσιν,
παρὰ φύσιν δέ ἐστιν ἢ τῇ χατὰ φύσιν ἀντιχειμένη" εἰ οὖν τὸ παρὰ φύσιν

20 ἐχτροπὴ τοῦ χατὰ φύσιν ἐστί, μὴ οὔσης χατὰ φύσιν χινήσεως οὔτε παρὰ 15
φύσιν οὔτε βίαιος ἄν εἴη: ὥστε, εἰ μὴ εἴη χατὰ φύσιν χίνησις, οὐδὲν ὅλως
χινηϑήσεται. τὰ δὲ αὐτὰ χαὶ ἐπὶ τῆς ἠρεμίας δέδειχται, ὅτι, εἰ ἔστι
παρὰ φύσιν, ἀνάγχη xai χατὰ φύσιν εἶναι, εἰ δὲ μὴ ἔστι χατὰ φύσιν, οὐδὲ
παρὰ φύσιν, οὐδὲ ἠρεμεῖ τι ὅλως τῶν σωμάτων. ἀλλὰ xai τοῦτο ἐδείχϑη,. 30

25 ὅτι, εἰ μὴ χινεῖταί τι χατὰ φύσιν, οὐδὲ ἠρεμεῖ χατὰ φύσιν, ἀλλ᾽ οὐδὲ
παρὰ φύσιν. ἢ γὰρ χατὰ φύσιν ἠρεμία πέρα: ἐστὶ τῆς κατὰ φύσιν χινή-
σεως χαὶ ἢ παρὰ φύσιν τῆς παρὰ φύσιν, ὥστε, εἰ μὴ ἔστι χατὰ φύσιν

ἐξ

χίνησις. οὔτε χινεῖταί tt ots ἠρεμεῖ. εἰ οὖν ταῦτα ἄτοπα’ φαίνεται τὰρ
xal χινούμενα πολλὰ xal vpsuoüvta* δῆλον, ὅτι ἔστιν ἢ κατὰ φύσιν χίνησις
30 τῶν σωμάτων. εἰ δὲ εἴη αὖ )x ἄν ἣ βίαιος εἴη φορὰ uv»

ι . εἰ δὲ εἴη αὕτη, οὐχ dv ἣ βίαιος εἴη φορὰ uovov
οὐδὲ ἠρέμησις" ὥστε, εἰ βίᾳ νῦν f, γῆ μένει ἐν τῷ μέσῳ χατὰ τοὺς

e ^^ 4 LI A “ἢ "m ^ [s d 4 , 1
ὑπερείδειν αὐτὴν τὸν ἀέρα νομίζοντας, δῆλον, Ott xai φέρεται εἰς τὸ μέσον 30

, e , e Ww SN * ^f , 3 - -

βιαίως, ὡς λέγουσιν οἱ διὰ τὴν δίνην αὐτὴν εἰς τοῦτο συνωϑοῦντες.
II LN Y e 1 M , - 3 ^ 1 ,
Εἶτα μεταξὺ εἰπών, ὅτι διὰ τὴν δίνην τοῦ οὐρανοῦ εἰς τὸ μέσον
Π —- ἢ - 72 », e , --- 7 - — p *
35 GuvsAUsiy τὴν qz» λέγουσι πάντες ot γένεσιν τοῦ κόσμου παραδιδόντες: οὐ

] οὐδ᾽ a: οὔτε A: οὔτ᾽ Fe 2 piv ἡ F: μένει Ab 4 οὕτως Fb:
οὗτος À 4 δεόντως Fb: δέονται A dvrprxe scripsi: dv εἴρηχε A: ἀνείρηχε
A?Fe: dizit b S zeptovpétba c 9. τίϑησιν Fb: δείχνυσιν τίϑησιν A

10 περὶ CFb: οὐ περὶ A 11 ὡς τῆς γῆς ς ὡς --- γῆς Fb: om. A αὐτῆς ἐστιν]
αὐτῇ΄ς αὐτῆς ἐστιν A: ἐστιν αὐτῆς F: ἐστὶν αὐτοῖς c: tpsorum est b 12 ὅλης τῆς AC:
τῆς ὅλης Fe 14 ἔστι] ἔστι τις Fc 15 αὕτη a: αὐτή AFb 16 Qus] V 6
χαὶ AF: καὶ ἐν Che 11 βιβλίῳ] eap. 2 2] βίαιος Fb: βιαίως A 26 1 yap]
εἰ γὰρ ἡ Fc 29 ἔστιν Ab: xal K: ἔστιν xal c 30 εἴη (pr) A: ἔστιν Fc

9J βιαίως ACb: βίᾳ Fc ὡς om. b

SIMPLICII IN L. DE CAELO II 13 [Arist. p. 295229] 599

Αὐτὰρ ἐγὼ παλίνορσος ἐλεύσομαι ἐς πόρον ὕμνων, 236b
τὸν πρότερον χατέλεξα, λόγῳ λόγον ἐξοχετεύων
xeivoy* ἐπεὶ Νεῖχος μὲν ἐνέρτατον ἵχετο βένϑος
δίνης, ἐν δὲ μέσῃ Φιλότης στροφάλιγγι γένηται,
5 ἐν τῇ δὴ τάδε πάντα συνέρχεται Bv μόνον εἶναι, 80
οὐχ ἄφαρ, ἀλλὰ ϑελημὰ συνιστάμεν᾽ ἄλλοϑεν ἄλλα.
τῶν δέ τε μισγομένων χεῖτ᾽ ἔϑνεα μυρία ϑνητῶν᾽
πολλὰ δ᾽ ἀμιχϑ᾽ ἔστηχε χεραιομένοισιν ἐναλλάξ,
ὅσσ᾽ ἔτι Νεῖχος ἔρυχε petdpotov: οὐ γὰρ ἀμεμφέως
10 πὼ πᾶν ἐξέστηχεν ἐπ᾽ ἔσχατα τέρματα χύχλου, $5
ἀλλὰ τὰ μέν τ᾽ ἐνέμιμνε μελέων, τὰ δέ τ᾽ ἐξεβεβήχει.
ὥσσην δ᾽ αἰὲν ὑπεχπροϑέοι, τόσον, αἰὲν ἐπύήει
ἠπιόφρων Φιλότητος ἀμεμφέος ἄμβροτος ὁρμή.

| αἶψα δὲ ϑνήτ᾽ ἐφύοντο, τὰ πρὶν μάϑον dÜdvar' εἶναι,

15 ζωρά τε τὰ πρὶν ἄχρητα διαλλάξαντα χελεύϑους. 40
ἐν τούτοις δηλοῦται, ὅτι ἐν τῇ ἁπλῇ διαχοσμήσϑθι ὑποστέλλεται μὲν τὸ
Νεῖχος, ἢ δὲ Φιλότης ἐπιχρατεῖ, ὅταν ἐν μέσῃ τῇ στροφάλιγγι, τουτέστι τῷ
δίνῃ, γένηται, ὥστε χαὶ τῆς Φιλότητος ἐπιχρατούσης ἔστιν fj δίνη. καὶ ὅτι
τὰ μὲν τῶν στοιχείων ἄμιχτα μένει ὑπὸ τοῦ Νείχους,. τὰ δὲ μιγνύμενα 4

20 ποιεῖ τὰ ϑνητὰ xal ζῷα xal φυτά, διότι | πάλιν διαλύεται τὰ μιγνύμενα. 3815
ἀλλὰ xal περὶ γενέσεως τῶν ὀφθαλμῶν τῶν σωματιχῶν τούτων λέγων
ἐπήγαγεν |

ἐξ ὧν ὄμματ᾽ ἔπηξεν ἀτειρέα BU ᾿Αφροδίτη,
xal μετ᾽ ὀλίγον

25 γόμφοις ἀσχήσασα χαταστόργοις ᾿Αφροδίτη, ῦ
xai τὴν αἰτίαν λέγων τοῦ τοὺς μὲν ἐν ἡμέρα, τοὺς δὲ ἐν vuxtl. χάλλιον ὁρᾶν

Κύπριδος, φησίν, ἐν παλάμῃσιν ὅτε ξὺμ πρῶτ᾽ ἐφύοντο.
ὅτι Ob περὶ τούτων λέγει τῶν ἐν τούτῳ τῷ χόσμῳ, Gxous τούτων τῶν

ἐπῶν’ 10
2 τὸν AF: τοῦ € λόγῳ AF: λόγου c ἐξοχετεύων Fe: adnectens Ὁ: ἐπιχε»
τεύων À: ἐποχετεύων Brandis J ἐπεὶ F: ἐπὶ A 4 δίνης ἐν Simplic. in Phys.
p. 32,14: δίνησε F: δίνησι᾽ A 5 ἐν τῇ δὴ F: dv τῇ ἡ δὲ A: EU ἤδη c 6 ἄφαρ Ε:
ἄφορα A ἀλλ᾽ Fc ϑελημὰ] ϑέλημα A: ἐθελημὰ F: ἐθϑελυμνὰ c ἄλλα AF:
ἄλλο c 8 ἀμιχϑ᾽ Stein: ἄμιχτ᾽ F: ἄμα A ἕστηχε] ἔστηχε F: χατεστήχει A
ἐναλλὰξ F: ἐλλὰξ A 9 ἀμεμφέως Simplic. in Phys.: ἀμεμφέος F: ἀμφαφεως A
l0 zo F: τὸ A ἐπ᾿ ἔσχατα τέρματα Fb: ἐπέστατα τεύματα A 11 τὰ (pr) Fb:
τὸ À δὲ τ᾽ Simplic. in Phys.: δ᾽ AF ἐξεβεβήχει Fb: ἐξεβεβλήχει A
12 τόσον F: τόσσον A 13 Φιλότητος F: Φιλότητι A ἀμεμφέος Fb: ἀμφέσ-
σον À 14 δὲ ϑνήτ᾽ F: 0^ ἔϑνεά τ᾽ Ab 13 ἄκρητα Theophr. ap. Athen.
X 424a: ἄκριτα AFb 16 ἁπλὴ Ab: αὐτῇ Fc 11 μέσῃ F: μέσῳ A
40 χαὶ (pr.) Ab: om. Fe διότι) δίχα τε c 33 Empedocl. 240 ὃ δι
A: 9C F 25 Empedocl. 241 21 Empedocl. 242 28 τούτων (pr.) — κόσμῳ]
τῶν ἐν τούτῳ τῷ χόσμῳ λέγει c τούτων (alt.)] τῶνδε c

Comment. Arist. ὙΠ Simpl. de Caelo. 341

580 SIMPLICII IN L. DE CAELO Ii 13 (Arist. p. 295229. 32]

εἰ δέ τί σοι περὶ τῶνδε λιπόξυλος ἔπλετο πίστις, 337.
πῶς ὕδατος γαίης τε καὶ αἰϑέρος ἠελίου τε
χιρναμένων εἴδη τε γενοίατο χρηιά τε ϑνητῶν,
toi" ὅσα νῦν γεγχάασι συναρμοσϑέντ᾽ ᾿Αφροδίτῃ,

δ xai μετ᾽ ὀλίγα 15
ὡς δὲ τότε χϑόνα KNómpw, ἐπεί τ᾽ ἐδίηνεν ἐν ὄμβρῳ,
αἰϑέρ᾽ ἐπιπνείουσα ϑοῷ πυρὶ δῶχε χρατῦναι,

xai πάλιν

τῶν δ᾽ ὅσ᾽ ἔσω μὲν πυχνά, τὰ δ᾽ ἔὄχτοϑι μανὰ πέπηγεν,

10 Κύπριδος ἐν παλάμῃσι πλάδης τοιῆσδε τυχόντα. 90
ταῦτ᾽ ἐξ ὀλίγων τῶν εὐϑὺς προσπεσόντων ἐπῶν ἀναλεξάμενος παρεϑέμην.
μήποτε δὲ τοῦ 'EpmeooxAéouc ὡς ποιητοῦ μυϑιχώτερον παρὰ μέρος τὴν
ἐπιχράτειαν αὐτῶν λέγοντος

ἄλλοτε μὲν Φιλότητι συνερχόμεν᾽ εἰς ἕν ἅπαντα,

15 ἄλλοτε δ᾽ αὖ δίχ᾽ ἕκαστα φορεύμενα Νείχεος ἔχϑει 25
ὃ ᾿Αριστοτέλης τῷ μυϑιχωτέρῳ τούτῳ ἀποχρησάμενος ἐρωτᾷ τοὺς τὴν δίνην
τῆς μονῆς τῆς γῆς αἰτιωμένους: ὅτε τὰ στοιχεῖα διειστήχει χωρὶς ὑπὸ
τοῦ Ne(xouz, ἐπειδὴ τότε ἀμίχτων ὄντων οὐχ ἦν σύνταξις τῷ οὐρανῷ πρὸς 80
τὴν Ἰῆν, μᾶλλον δὲ ἀμίχτων ὄντων τῶν στοιχείων οὔπω οὐδὲ ὁ οὐρανὸς

20 ἦν χατὰ τὴν τοιαύτην ὑπόϑεσιν, f, δὲ γῇ ἦν, εἴπερ ἀΐδια τὰ στοιχεῖα, ὡς
ὑποτίθενται, τίς αἰτία τότε τῇ γῇ τῆς μονῆς ἦν; οὐ γὰρ δὴ καὶ τότε
αἰτιάσεται τὴν δίνην. εἴποι δὲ dv, οἶμαι, ᾿Εμπεδοχλῆς, ὅτι οὐχ ἔστιν,
ὅτε χωρὶς διειστήχει τὰ στοιχεῖα μὴ xal τῆς πρὸς ἄλληλα συντάξεως 86
αὐτῶν οὔσης: οὐ γὰρ ἄν ἣν στοιχεῖα’ ἀλλ᾽ ὁ λόγος τὴν φύσιν τῶν

45 πραγμάτων ἀναπτύξαι βουλόμενος, xai γένεσιν τῶν ἀγενήτων xal διάχρι-
σιν τῶν ἡνωμένων xal ξνωσιν τῶν διαχεχριμένων ὑποτίϑεται.

ν. 295232. Ἄτοπον ὃὲ χα μὴ συννοεῖν £u; τοῦ οἱ μὲν οὖν πλεῖ- 40

1 A
Ü τὸ
N Mj , , ^ ,
στοι περὶ τὰς αἰτίας ταύτας ὁὀιατρίβουσι.

Δεύτερον ἐπιχείρημα πάλιν, ἐξ ὧν αὐτοὶ λέγουσιν, ἐπάγει. οἱ γὰρ

80 τὸν χήσμον γεννῶντες ἐξ ἀρχῆς ὑπὸ τῆς δίνης εἰς τὸ μέσον ἀπωσϑεῖσαν “Ὁ

| Kmpedocl. 210 sq. δέ τί Ab: δέ τις F: δ᾽ ἔτι ὁ 9 ypotal τ᾽ εἴδη τε γενοίατο
Ritsehl γροαί τε γενοίατο «c 4 τοῦ] Stein: τοία AF: τόσσ᾽ c γεγάασι Ε:
γεγώασι A 9 ὀλίγον Fc 6 Empedocl. 215 ἐδίηνεν Εἰ; ἐδείχνεεν A: vol-
vit h ἐν Ab: om. F 4 αἰϑέρ᾽ Stein: εἰ δὲ A: εἴδεα Fc ἐπιπνείουσα Panzer-
bieter: ἀποπνοιοῦσα A: ποιπνύουσα Fc Jo) A: ϑεῶ F: puro b 9 Empedocl.
211 ὕσ᾽ e: ὅσσ᾽ AF πέπηγε F 10 παλάμῃσι c: παλάμῃσιν A: παλάμης F

11 ταῦτ᾽ A: ταῦτα Fe 14 Empedocl. 67 sq. συνερχόμεν᾽ corr. ex Guvépyo-
pev A: συνερχόμενα F I8 post νείχους add. τίς ἡ αἰτία τότε tT γῇ τῆς μονῆς
5"; c οὐκ -- - ὄντων (19) F: om. Ab 19 6 om. Fe 20 ἀίδια Fb: ἀεὶ διὰ A

21 τίς - ἣν om. c 22 $6" Fe ὅτι EF: corr. ex ὅτε ἃ 2i συννοεῖν F: Guv-
paene evan. A 28 αἰτίας F: evan. A διατρίβουσιν Fc 29 αὐτοὶ CF:

evàn. À 90 δίνης CF: paene evan. A

SIMPLICII IN L. DE CAELO II 13 (Arist. p. 2952332. *10] 531

τὴν γῆν, ὡς τὰ χάρφη τὰ ἐν τοῖς δινουϊμένοις ὕδασι, (φασὶν μένειν λοιπὸν 237
ἐν τῷ μέσῳ βίᾳ. ἄτοπον οὖν, φησί, τὸ μὴ συννοεῖν αὐτούς, διὰ τίνα
αἰτίαν νῦν τὰ βάρος ἔχοντα φέρεται πρὸς τὴν γῆν" διὰ μὲν γὰρ τὴν δίνην
οὐχ dv εἴποις᾽ xdv jdp Tj xai νῦν, ἀλλ᾽ οὐ πλησιάζει ἣμῖν $ δίνη. δι᾽ ἣν ὃ
ób αἰτίαν xai νῦν φέρεται τὰ βαρέα πρὸς τὸ μέσον, ὁιὰ τὴν αὐτὴν αἰτίαν
xai τότε ἢ γἢ ἠνέχϑη, εἴπερ Tv ἀρχὴ τῆς φορᾶς αὐτῆς.

Τρίτον ὃὲ ἐπιχείρημα ἐπάγει τοιοῦτον: εἰ τὸ πῦρ ἄνω φέρεται μὴ
διὰ τὴν δίνην, ἀλλ᾽ ὅτι πέφυχεν οὕτως" ἣ γὰρ δίνη τοῖς βαρέσιν, ὥς φασιν,
αἰτία τῆς ἐπὶ τὸ μέσον φορᾶς" διὰ τί μὴ χαὶ τὴν γὴν λέγομεν ἐπὶ τὸ 10
μέσον φέρεσθαι πεφυχυῖαν οὕτως; εἰ μὴ ἄρα λέγοι τις τῶν βαρέων ἐπὶ τὸ
μέσον φερομένων διὰ τὴν δίνην τὰ χουφότερα ἐχείνοις ἐξ ἀνάγχης ἐπιπο-
λάζειν xal τοῦτο αἴτιον εἶναι τῷ πυρὶ τῆς ἐπὶ τὸ ἄνω φορᾶς" xai γὰρ xal
αὐτὸς ὁ ᾿Αριστοτέλης ἐρεῖ, ὅτι τὰ μὲν εἰς τὸ μέσον ἔρχεται, τὰ δὲ 10
ἐπιπολάζει διὰ τὴν χίνησιν.

Τέταρτον δὲ ἐπιχείρημα ἐπάγει xal ἐν τούτῳ τὸ ἄτοπον, ἐξ ὧν
ἐχεῖνοι λέγουσι, συνάγων. εἰ γὰρ λέγουσιν, ὅτι ἣ δίνη τὰ βαρέα συνωϑεῖ
εἰς τὸ μέσον, ἐχρῆν ἐπιστῆσαι, ὅτι ἢ δίνη οὐχ ἔστιν αἰτία τῆς βαρύτητος 20
ἢ τῆς χουφότητος τοῖς σώμασιν xat' αὐτούς, ἀλλὰ προὐπαρχόντων τῶν
μὲν βαρέων τῶν δὲ χούφων, διότι χατὰ τὰς ῥοπὰς διέφερε, διὰ τοῦτο ἐν
τῇ δίνῃ τὰ μὲν ἐπὶ τόδε τὰ δὲ ἐπὶ τόδε ἐφέρετο. εἰ οὖν χατὰ τὴν
αὐτῶν φύσιν χαὶ πρὸ τῆς δίνης τὰ μὲν ἦν βαρέα τὰ δὲ χοῦφα, πῶς
διεχέχριτο ἀπ᾽ ἀλλήλων; xal τίς ἣν οἰχεῖος ἑχάστου τόπος xal ἐπὶ τί 7,35
χατὰ φύσιν χίνησις αὐτοῖς: οὐ γὰρ δὴ ὁ αὐτός" ἦν γὰρ ἄν ταὐτὸν τὸ
βαρεῖ xal χούφῳ εἶναι, οὕτω δὲ ἐχόντων οὐδ᾽ dy fj δίνη διεγώριζεν αὐτὰ
τὰ αὐτὰ ὄντα, ἀλλ᾽ ἐπὶ τὰ αὐτὰ ἄν xoi ὑπὸ τῆς δίνης ἐφέρετο. εἰ δὲ
δοίη τις αὐτηῖς χατὰ φύσιν οἰχείους τόπους, ἔχει τὴν αἰτίαν τῆς χατὰ 30
φύσιν χινήσεως xai μονῆς, ἀλλ᾽ οὐ πάντες τοῦτο παρέχουσιν. ἀπείρου γὰρ
ὄντος τοῦ παντός, ὡς ᾿Αναξίμανδρος xai ᾿Αναξιμένης δοχοῦσι λέγειν, ἀδύ-
vatov εἶναι τὸ ἄνω xal τὸ χάτω, τούτων ὃς μὴ ὄντων οὐδὲ τὸ βαρὺ χαὶ 85
χοῦφον, εἴπερ βαρὺ μὲν τὸ ἐπὶ τὸ χάτω χατὰ φύσιν χινούμενον, χοῦφον
δὲ τὸ ἐπὶ τὸ ἄνω.

p.295»10 Εἰσὶ δέ τινες, ot διὰ τὴν ὁμοιότητα φασιν αὐτὴν
μένειν ἕως τοῦ σχεδὸν ταῦτα ἐστι. | 40

Ταύτης μὲν οὖν τῆς δόξης x«l Πλάτων ἐστίν, ἐν οἷς ἐν Φαίδωνι λέγει

| φασὶ scripsi: om. ACFe (post λοιπὸν add. λέγουσι c, post βίᾳ aiunt b) ὦ φέρεται
Fb: φαίνεται A 4 εἴποις C: εἴποιε AF: εἴποιεν c: dicet b ὦ xal vov αἰτίαν Fc
αἰτίαν (alt.)) ἂν αἰτίαν Fc 13 ἐρεῖ] 995 υὃ ἔρχεται F: corr. ex ἐπέρχεται A
14 δίνησιν c 16 ἐχεῖνοι CFb: éxsiva A tà βαρέα συνωϑεῖ AF: συνωϑεῖ τὰ βαρέα
Cb 22 διεχέχριτο ACb: διεχρίνετο Fc 23 yàp (alt.) CFb: om. A ταὐτῷ ec

τὸ C: corr. ex τῷ AF: om. c 24 οὕτω ACF: οὕτως c 2í( παρέχουσιν Ab:
παρέχουσι C: παραχωροῦσιν Fe 28 ὄντος CF: om. Ab λέγειν Ab: λέγειν xal Àn-
μόχριτος CFc 93 ταῦτ᾽ ὁ ἐστίν Fc 34 Φαίδωνι] 109 8

345

532 SIMPLICII IN L. DE CAELO II 13 [Arist. p. 295510]

“ἰσόρροπον γὰρ πρᾶγμα ὁμοίου τινὸς ἐν μέσῳ τεϑὲν οὐχ ἔξει μᾶλλον οὐδὲ 3870
ἧττον οὐδαμόσε χλιϑῆναι ἀλλ᾽ 6 qe ᾿Αριστοτέλης εὑρὼν προειληυμένην 45
αὐτὴν ὑπὸ ᾿Αναξιϊμάνδρου ἐμμελέστερον οἴεται τὸ τοῦτον ἐλέγχειν τοῦ 2884
4 , ἢ , v e " - ^ , 1 ,
ἀντιλέγειν πρὸς Πλάτωνα T, ὥς φησί τις τῶν διιστώντων τοὺς φιλοσόφους,
ἐπειδὴ ἀνωτέρω ὄλλεσθαι xai χινεῖσϑαι τὴν γῆν ἔφη λέγειν τὸν Πλάτωνα
ἢ ἢ 1 M , , ^N - Mj $^ - “"»

περὶ τὸν διὰ παντὸς τεταμένον πόλον, διὰ τοῦτο τὴν περὶ τῆς μονῆς δόζαν à
οὐχ ἀνήγαγεν εἰς τὸν Πλάτωνα. ὃ δὲ ᾿Αλέξανδρος, διὰ τοῦ εἰπεῖν, φησί,
ὥσπερ τῶν ἀρχαίων ᾿Αναξίμανδρος ἐδήλωσεν ὡς χαὶ ἄλλων ὄντων
οὐχ ἀρχαίων ταύτης τῆς δόξης: ἣ xal ἄδηλον, φησίν, ὅσον ἐπὶ τῷ λέξει
ταύτῃ, πότερον xai ἠρεμεῖ ἐν τῷ μέσῳ οὖσα ἣ μένει μὲν ἐν τῷ μέσῳ 10
διά τε τὴν ἰσορροπίαν τὴν οἰχείαν χαὶ τὴν τοῦ περιέχοντος ὁμοιότητα,

, ἣ — ^" A , ,
μένουσα δὲ ἴλλεται xal χινεῖται περὶ τὸν διὰ παντὸς πόλον τεταμένον:

2 7 ^ ^P ' 3 j "ἢ Α . ΓΚ Ν , e «- ,
Αναξιμάνδρῳ δὲ ἐδόχει xai διὰ τὸν ἀέρα τὸν ἀνέχοντα μένειν f, γῇ καὶ
διὰ τὴν ἰσορροπίαν xai ὁμοιότητα. πρὸς ταύτην τοίνυν ἀντειπεῖν τὴν 1ὃ
δόξαν προθέμενος τὸν συνιστῶντα αὐτὴν πρῶτον λόγον, ὥσπερ εἴωϑεν, ἐχ-

Ld kj ^ , ^ / e , Α i! » 4
τίϑεται. τὸ γὰρ ἐπὶ τοῦ μέσου ἱδρυμένον χαὶ ὁμοίως πρὸς τὰ ἔσχατα
ἔχον διά τε τὴν &autoü πανταχόϑεν ἰσορροπίαν xal ὁμοιότητα αὐτοῦ τε
xal τοῦ περιέχοντος οὐϑὲν μᾶλλον ἄνω ἣ χάτω ἣ εἰς τὰ πλάγια προσήχει 30
φέρεσϑαι: ἀλλὰ xal ἅμα εἰς τὰ ἐναντία ποιεῖσθαι τὴν χίνησιν ἀδύνατόν
ἐστιν: εἰ οὖν μήτε ἅμα μήτε παρὰ μέρος χινεῖσϑαι ταύτην δυνατόν,

, « ^ T od «-

ἀνάγχη ἠρεμεῖν. τοῦτον οὖν τὸν λόγον χομψῶς μὲν εἰρῆσϑαί φησι,
τουτέστι πιϑανῶς, οὐχ ἀληϑῶς δέ’ τὸ γὰρ διοίως ἔχειν πρὸς τὰ ἔσχατα x5
οὐχ ἔστιν ἴδιον τῆς τῆς, ἀλλὰ xal πυρὶ xal τοῖς ἄλλοις στοιχείοις ὑπάρχει"
καὶ τούτων γὰρ ἕκαστον διά τε τὴν ἑαυτοῦ xal τὴν τοῦ περιέχοντος ὁμοιο-
μέοειαν ὁμοίως ἔχει πρὸς αὐτό: ὥστε χατὰ τοῦτον τὸν λόγον ἀναγχαῖην,
ὃ ἄν τεϑῇ ἐπὶ τοῦ μέσου, μένειν: ὥστε xol τὸ πῦρ τεϑὲν ἐπὶ τοῦ μέσου m
ἠρεμήσει. οὕτως οὖν ἀντιπαραστὰς πρὸς τὸν λόγον xai συγχωρήσας τὴν
ἀρχὴν αἰτίαν εἶναι τὴν ὁμοιότητα ἐλέγχει αὐτὸν ἐχ τοῦ xal τοῖς ἄλλοις
αἰτίαν ὀφείλειν τοῦ αὐτοῦ γίνεσϑαι xai τότε λοιπὸν ἐνίσταται. ὅτι οὐχ
ἀναγχαῖον τῆς μονῆς τὴν ὁμοιότητα αἰτίαν εἶναι, dÀX ἐκεῖνο μᾶλλον, ὃ xai 35
τῆς φορᾶς αἴτιόν ἐστι τῆς πρὸς τὸ μέσον" οὐ γὰρ uóvov φαίνεται μένουσα
ἐπὶ τοῦ μέσου, ἀλλὰ xai φερομένη πρὸς τὸ μέσον. εἶτα, ἐπειδὴ τῇ
αἰσϑήσει οὐ φαίνεται ἢ ὅλη γῇ φερομένη πρὸς τὸ μέσον, χατεσχεύχσεν
αὐτὸ διὰ τοῦ ὅπου γὰρ ὁτιοῦν φέρεται μόριον αὐτῆς. ἀναγχαῖον 40

35 ἐνταῦϑα φέρεσθαι xat τὴν ὅλην ὁδμοιομερῖ, οὖσαν. ἀλλὰ μήν, ὅπου

] πρᾶγμ᾽ c οὐδ᾽ c 2 οὐδαμόσε Ἐπ: ulla tenus b: οὐδαμῶς AC χλιϑῆναι
Fb: éx«Adrvat A: χινηϑῆναι C 9 ἀνώτερον F 6 τεταμένον c: τεταγμένον Ab:
τεταμμένον F 12 xal] τε xai Fc τεταμμένον πόλον Εἰ: τεταμένον πόλον c
τεταγμένον Α!}» 13 8 c 15 τὸν] πρῶτον τὸν c πρῶτον om. c

16 ἔσχατα Fb: ἔχοντα A 1 xai] AC: τε xai Fc 18 οὐδὲν c 19 τάναν-
tía c 20 χινεῖσϑαι — ἠρεμεῖν (21) F: xtvetv ἀνάγχη Ab; fort. χινεῖται ἠρεμεῖν ἀνάγχη

21 οὖν] μὲν Fe μὲν A: om. Fb 239 ὑπάρχει F: inest b: om. A 26 δ)
πᾶν ὃ Fc 29 αἰτίαν ὀφείλειν AC: ὀφείλειν αἰτίαν Fe 31 οὐ -- μέσον (32) Fb:

om. A

SIMPLICII IN L. DE CAELO II 13 [Arist. p. 295 * 10] 533

φέρεταί tt χατὰ φύσιν, xal μένει ἐνταῦϑα χατὰ φύσιν" τοῦτο γὰρ δέδειχται 2385
πρότερον. εἰ οὖν τὸ μὲν ὁμοίως ἔχειν πρὸς τὰ ἔσχατα χοινὸν xal τοῖς
ἄλλοις στοιχείοις ἐστί, τὸ δὲ xatà φύσιν πρὸς τὸ μέσον φέρεσϑαι τῆς γῆς
ἴδιον, τοῦτο ἄν εἴη αἴτιον, ἢ πρὸς τὸ μέσον συγγένεια, δι᾿ ἣν xal φέρεται 45
5 πρὸς τὸ μέσον xai μένει | ἐν τῷ μέσῳ, xal οὐχὶ f, δυοιότης. 238b
Kal τοῦτο δέ, φησίν, ἄτοπον ποιοῦσιν οἱ περὶ τῆς μονῆς τῆς γῆς
ζητοῦντες τὸ περὶ μὲν ταύτης ζητεῖν, διὰ τί ποτε μένει v] γῆ ἐπὶ τοῦ
μέσου, τὸ δὲ πῦρ μὴ ζητεῖν διὰ τί ἐπὶ τοῦ ἐσχάτου μένει" χατὰ 5
4&p τοῦ χοινοῦ τὸ μένει" ὁδὸς γὰρ ἦν αὐτοῖς xai ἐπὶ τὴν περὶ τῆς γῆς
10 εὔρεσιν αὔτη. εἰ γὰρ εὕροιεν. ὅτι χατὰ φύσιν τοῦτο τῷ πυρὶ τὸ ἐπὶ τοῦ
ἐσχάτου μένειν, δῆλον, ὅτι ἀναγκαῖον εἶναι καὶ τῇ γῇ φύσει τινὰ τόπον,
ἐν ᾧ μένει" εἰ δὲ μὴ τῷ πυρὶ χατὰ φύσιν ἐστὶν ὁ ἔσχατος τόπος, οὐδὲ 10
τῇ γῇ ἄν εἴη κατὰ φύσιν ὁ μέσος, xal τότε, εἰ ἄρα, ἐχρῆν τὴν ἀνάγχην
τῆς ὁμοιότητος αἰτιᾶσϑαι. χαίτοι πλασματώδης ὃ λόγος xal ὅμοιος ἐχείνῳ
15 τῷ περὶ τῆς τριχός: λέγουσι γὰρ ot σοφισταί, ὅτι, ἐὰν Üpi& ὁμοιομερὴς
οὖσα ἰσχυρῶς ταϑῇ xal ὁμοίχ γένητα' δι᾿ ὅλης f, τάσις, οὐ ῥαγήσεται" τί 1ὸ
Ἱὰρ μᾶλλον χατὰ τόδε τὸ μέρος T| τόδε τῆς t& τριχὸς ὁμοίας οὔσης χατὰ
πάντα τὰ μέρη xal τῆς τάσεως αὐτῆς ὁμοίας γινομένης; δμοίως δὲ xal
ἐπὶ τοῦ πεινῶντος xal διψῶντος σφόδρα, ὁμοίως δὲ Éxdtepov, xal ὁμοίως
20 ἐνδέοντος τροφῆς ts xal πόματος xai διὰ τοῦτο ὁμοίως ὀρεγομένου" χαὶ 30
τοῦτον γὰρ ἠρεμεῖν ἀναγχαῖον ἐπὶ μηδέτερον χινούμενον. διὰ τί γὰρ
ἐπὶ τόδε πρῶτον, ἀλλὰ μὴ ἐπὶ τόδε, ὁμοίας οὔσης τῆς τε ἐνδείας xal τῆς
ὀρέξεως; εἰ οὖν μὴ χατὰ φύσιν οἱ τόποι, ἀλλὰ διὰ τὴν ἀνάγχην τῆς
ὁμοιότητος μένει fj γῆ. ὅπερ ὅμοιόν ἐστι τοῖς εἰρημένοις πλάσμασι, ζητη- 95
25 τέον αὐτοῖς περὶ τῆς τοῦ πυρὸς ἐν τῷ ἄνω μονῆς. εἰ γὰρ μὴ χατὰ φύσιν
μένει. ἄπορος ὃ λόγος χαὶ τοῦ περὶ τῆς γῆς ἀπορώτερος, εἴπερ μὴ ἔστιν
ἐπὶ τούτου τὴν ὁμοιότητα αἰτιάσασθαι" εἰ δὲ χατὰ φύσιν, xal tz; γῆς dv
εἴη τὸ αὐτὸ αἴτιον. ϑαυμαστὴ δὲ ἢ τῶν παραδειγμάτων τῆς ὁμοιότητος 80
εὐπορία μετὰ σχωπτιχῆς χάριτος: δῆλον δέ, ὅτι διαρρήγνυται $ ὕϑρίξ"
30 πλάσμα γὰρ τὸ οὕτως ὁμοιομερῇ αὐτὴν ὑποϑέσϑαι: ἀλλὰ xal ἢ ὁμοία
τάσις ἀδύνατο; τῶν ἄχρων xal τοῦ μέσου. ἐπὶ δὲ τοῦ ἑτέρου παρα-
δείγματος, xdv ἴσον ἀπέχῃ, χατεπείγει μᾶλλον τὸ δίψος: εἰ δὲ μηδὲν
μᾶλλον τοῦτο T, ἐχεῖνο χατεπείγει, ὁπότερον ἄν τύχῃ, αἱρήσεται, ὡς δύο 85
ὄψων ἡδέων πρηχειμένων ὁμοίως, ὅπερ ἄν τύχῃ, πρῶτον ἀναιρούμεϑα: ἣ

2 ἔσχατα Fb: ἔχοντα A 4 τοῦτο] τούτου c 9 οὐχὶ CF: οὐκ ἦν A

6 δέ A: om. Fc 8. 9 xarà γὰρ τοῦ χοινοῦ AC: κατὰ χοινοῦ γὰρ F: xatà τοῦ
χοινοῦ γὰρ c 9 μένει ACF: μένειν c 10 αὐτή A 11 ante δῆλον del. χατὰ
γὰρ τοῦ χοινοῦ τὸ μένει A 13 εἴη F: ἐστὶ A: ἡ C 16 ὁμοίως Fc διαρραγήσεται
Fc 18 ὁμοίας AF: ὁμοίως Cb 19 xai (pr.)] dua xai Fc 20 πόματος] corr.
ex πώματος F: πώματος Α 2] τοῦτον γὰρ] γὰρ χαὶ τοῦτον Fc ἐπὶ Fb:
ἐπειδὴ Α 28 τῆς τῶν παραδειγμάτων ὁμοιότητος Fc 29 εὐπορία --- ἡ Fb: om. A
30 οὕτως Εἰ: οὕτω A δ τύχῃ F: τύχοι A 94 τύχῃ F: τύχοι ἃ ἀναιρού-
μεϑα A: utique eligemus Ὁ: αἱρούμεϑα Fc

534 SIMPLICII IN L. DE CAELO II 13 (Arist. p. 295*10)

γὰρ ὁμοιότης οὐ παντελῶς χωλύξβι τὴν αἵρεσιν, ἀλλ᾽ ἀργοτέραν ποιεῖ τὴν 2389
ἐπιδρομὴν ὑπὸ τοῦ ἑτέρου περισπωμένην.
Θαυμαστὸν δέ, φησί, xat τὸ περὶ μὲν τῆς μονῆς τῆς γῆς ζη- 40
τεῖν, περὶ δὲ τῆς φορᾶς μὴ ζητεῖν, διὰ τίνα αἰτίαν τὸ μὲν ἄνω
5 φέρεται, τὸ δὲ ἐπὶ τὸ μέσον, μηδενὸς χωλύοντος" ἢ γὰρ εὔρεσις
τῆς τοῦ μένειν αἰτίας ἀχολουϑεῖ τῇ περὶ τῆς χινήσεως, ὥσπερ xai ἀνάπα-
λιν’ συνυπάρχουσι γὰρ ἀλλήλαις. δείξας δὲ πρότερον, ὅτι πρὸς τὴν τῆς
γῆς μονὴν οὐχ ἔστιν ἀναγκαῖος ὁ ἀπὸ τῆς ὁμοιότητος λόγος ἄλλης οὔσης 45
αἰτίας προχειροτέρας τῆς τοῦ χατὰ φύσιν: εἰ γὰρ φέρεται κατὰ | φύσιν 2394
10 πρὸς τὸ μέσον, δῆλον, ὅτι xal μένει χατὰ φύσιν’: νῦν δείχνυσιν, ὅτι οὐδὲ
ἀληϑὲς ὅλως ἐστὶ xaÜ' αὑτὸ τὸ λεγόμενον, ἀλλὰ χατὰ συμβεβηχὸς ἀληϑὲς
τὸ ἀναγκαῖον μένειν ἐπὶ τοῦ μέσου πᾶν, ᾧ μηϑὲν μᾶλλον δεῦρο
7 δεῦρο χινεῖσϑαι προσήχει' d γὰρ χατὰ φύσιν ἐστὶ τὸ μένειν ἐπὶ ὃ
τοῦ μέσου, τούτῳ ἀνάγχη μένειν ἐπὶ τοῦ μέσου, ᾧ δὲ ἀνάγχη μένειν ἐπὶ
15 τοῦ μέσηυ, τούτῳ συμβέβηχε τὸ μηδὲν μᾶλλον ἐπὶ τάδε T, ἐπὶ τάδε χινεῖ-
σθαι. xdv ἀληϑὲς οὖν εἰπεῖν, ὅτι ἀνάγχη μένειν ἐπὶ τοῦ μέσου, ᾧ μηδὲν
μᾶλλον δεῦρο ἣ δεῦρο χινεῖσϑαι προσήχει, ἀλλ᾽ οὐχ ὅτι αἴτιον τοῦτο τοῦ
μένειν ἐστίν, ἀλλ᾽ ὅτι τῷ ἐξ ἀνάγχης μένοντι συμβέβηχεν: ἐπεὶ ὅτι οὐχ 10
ἔστιν αἴτιον τοῦτο τοῦ μένειν, δηλοῖ τὸ ὅσον ἐπὶ τούτῳ μηδὲν χωλύειν
90 χινεῖσθαι τὸ τοιοῦτον, οὐ μέντοι ὅλον ἅμα, ἀλλὰ διασπώμενον. xal γὰρ
τὸ πῦρ ἐὰν ἐν τῷ μέσῳ vei, ὅσον μὲν ἐπὶ τῷ λόγῳ τῆς ὁμοιότητος
μένειν αὐτὸ ἐπὶ τοῦ μέσου ἀνάγχη" διοίως γὰρ ἔχει xal αὐτὸ πρὸς πᾶν
τὸ ἔσχατον ὁμοιομερὲς ὄν" ἀλλ᾽ δρῶμεν, ὅτι οὐ μένει τὸ πῦρ, ἀλλὰ πάντῃ
φέρεται ἀπὸ τοῦ μέσου πρὸς τὸ ἔσχατον, ἄν μή τι χωλύῃ, πλὴν οὐχ ὅλον
πρὸς ἕν σηυεῖηον, ἀλλὰ τὸ ἀνάλογον μόριον τοῦ πυρὸς πρὸς τὸ ἀνάλογον

»π

ὃ

(2
C
D:

τοῦ ἐσγάτηυ. οἷον τὸ τέταρτον τοῦ πυρὸς μέρος πρὸς τὸ τέταρτον τοῦ
περιέχοντος" xal γὰρ δυνατὸν ἀνάλογον διαιρεῖσϑαι, ἐπεὶ μηδὲν τῶν σωμᾶ-
των ἀμερές ἐστι" τοῦτο γὰρ ἢ στιγαὴ δηλοῖ. τοῦτο OÉ φησι μόνην av*y-
χαΐην συμβαίνειν ἐχ τῆς ὁμοιότητος τὸ μἢ ὅλον σῶμα πρὸς ἕν σηυεῖον
80 χωρεῖν, οὐ μέντοι τὸ um χινεῖσθαι.

[ἱπὼν οὖν, ὅτι ὅσον ἐπὶ τῇ ὁμοιότητι, ὥσπερ τὸ πῦρ, εἰ ὑποτεϑείν s
ἐν τῷ μέσῳ χείμενον, οὐχ ἐχωλύετη διὰ τὴν ὁμοιότητα κατὰ μέρη, χινη-
ὕγναι, οὕτω χαὶ ἢ γἢ. πρηστίϑησι xal ἄλλον χινήσεως τρόπον: ἐδύνατο

2 περισπωμένην A: περισπωυνένη Ε: παρασπωμένην c 1 περὶ -- ζητεῖν «: εἰ de
latione. autem non. quaerere b: om. AF φορᾶς] φορᾶς αὐτῶν c τίν᾽ c

535 c 4 ἀλλήλαις FK: ἀλλλήλοις Ac 9 τῆς om. e 10 δείκνυσιν e: ostendi
b: om. AF 11 ὅλως ἐστὶ Fb: ἐστὶν ὅλως A: ἐστι ὅλως c 12 μηδὲν ς

14 τούτῳ --- μέσου (15) AC: om. be: mg. F τούτῳ CF : 10010 A 15 ἐπὶ (pr) F:
corr. ex ἐπεὶ A 16 ᾧ] πᾶν m c l? τοῦτο Εἰ: corr. ex τούτῳ AÀ 18 ἐστίν —
μένειν (19) F: habuit C: om. Ab 19 κωλύειν AF: χωλύει Cc 20 ὅλον ἅμα] ἄμα F:
ὅλον c διεσπασιλένον c 2. 28 σωμάτων Fb: ἀσωμάτων AÀ 29 συμβαίνειν
Fb: συμβαίνει A 3G0ux ACEb: ἄμα c al ὅτι om. Fe ὑποτεϑείη E: dro
τεϑείη Ab 32 διὰ τὴν ὁμοιότητα Ab: om. Fe κατὰ Εἰ: χατὰ τὰ A

39 οὕτως c ἠδύνατο e

SIMPLICII IN L. DE CAELO II 13 [᾿τῖβι.. p. 295510] . 535

γάρ, φησί, μανουμένη καὶ ἐξ ἐλάττονος μείζων γινομένη χινεῖσϑαι ἀπὸ τοῦ 239»
μέσου μηδὲν τῆς ὁμοιότητος χωλυούσης τὸν τρόπον τοῦτον τῆς χινήσεως, 80
εἰ μὴ φύσει τῆς γῆς ὁ τόπος οὗτος ἦν, διὸ οὐδὲ αὐξομένη ὑπερογχοῦται.
Ταῦτα μὲν οὖν τοῦ ᾿Αριστοτέλους, xal τάχα dv τις ὑπονοήσοι τῷ
5 ὄντι μὴ πρὸς τὴν Πλατωνιχὴν ἀπόδειξιν αὐτὸν ἁπλῶς ἀποτείνεσϑαι" τοῦ
τὰρ Πλάτωνος τὴν ἰσορροπίαν xal τὴν ὁμοιότητα αἰτιωμένου 6 ᾿Αριστοητέλης 80
οὐδαμοῦ φαίνεται τῆς ἰσορροπίας μνησθείς, χἂν ὁ ᾿Αλέξανδρο; ἀντὶ τῆς
δμοιότητο; πανταχοῦ τὴν ἰσορροπίαν παραλαμβαάνῃ. πλὴν χἄν πρὸς ἐχεῖνον
ἀποτείνηται τὸν λόγον ὁ ᾿Αριστητέλης, ῥητέον, ὅτι ὁ Σωχράτης ἐξ ὑποϑέ-
10 σεως προάγει τὸν λόγον, ὡς, εἰ ἔστιν ἢ 17, ἐν μέσῳ τῷ οὐρανῷ περιφερὴς 40
οὖσα, οὐδενὸς αὐτῇ δεῖ πρὸς τὸ μὴ πεσεῖν οὔτε ἀέρος οὔτε δινήσεως" ἢ
γὰρ κατὰ φύσιν ἰσορροπία οὐχ T, τυχοῦσα, GÀX ἢ πανταχόϑεν αὐτὴν εἰς
τὸ χέντρον συνάγουσα ὁμοίως ὁμοιομερῇ οὖσαν χαὶ ἢ τοῦ οὐρανοῦ ὁμοιο-
μέρΞια xal ἰσορρηπία αὐτάρχης πρὸς τὴν τῆς γῆς μονήν. οὔτε γὰρ αὐτή 6
15 πότε ἑχοῦσα ἐχστήσεται οὔτε ὅλη οὔτε χατὰ μέρος" τί γὰρ μᾶλλον τῇδε
ἢ τῇδε ὁμοίως ἔχουσα πρὸς ὅλον τὸν | οὐρανόν; ἀλλ᾽ οὐδὲ xatà μέρη 239^
χατὰ φύσιν ὄντος αὐτῇ τούτου τοῦ τύπου. dÀk οὐδὲ ὁ οὐρανὸς αὐτήν
ποτε βιάσεται o)te χατὰ μέρος ἑαυτοῦ ὁμοιομερὴς ὅλος ὧν οὖτε xal ὅλον
ἑαυτὸν del ὁ αὐτὸς ὧν xai τὴν αὐτὴν del πρὸς τὴν γὴν ἔχων σχέσιν. τὸ ὃ
20 δὲ πῦρ, χἄν Tj ὁμοίως τῇ γῇ ὁμοιομερές τε xal ἰσόρροπον, ἀλλ᾽ οὐ πρὸς
τὸ χέντρον ἔχει τὴν ἰσορροπίαν, ἀλλὰ πρὸς τὸ πέριξ' διό, ὅταν ἐν ἀλλοτρίῳ
τύπῳ τῷ χέντρῳ τεϑῇ τὸ πῦρ, σπουδάζει διὰ τῆς συντομωτάτης 6000
πρὸς τὸ οἰχεῖον ἀναϑεῖν, xal τῷ ὃντι εἴ τις ὅλον τὸ müp τέϑειχε πρὸς τῷ 10
χέντρῳ, διασπασϑῆναι ἦν αὐτὸ ἀναγχη" τὸ δὲ αὐτὸ ἄν ἔπαῦε xal ἢ 17,
95 ἐν τῷ πέριξ τεϑεῖσα. οὐδὲ δὲ τὸ πῦρ ἀπὸ τοῦ πέριξ χατὰ φύσιν ὄντος
αὐτῷ xai ὁμοίως πρὸς αὐτὸ τοῦ οὐρανοῦ ἔχοντος χινηϑείη ἄν οὔτε καϑ᾽
ὅλον οὔτε κατὰ μέρη, πλὴν εἰ μή τι αὐτοῦ μεταβάλλει, ἀλλὰ xal ἐπὶ τοηύ- 16
tou ἀληϑὲς εἰπεῖν “ἰσόρροπον γὰρ πρᾶγμα ὁμοίου τινὸς πλησίον τεϑὲν οὐχ
ἔξει μᾶλλον οὐδὲ ttov οὐδαμόσε χλιϑῆναι᾽. ἀλλὰ τὸ μὲν πῦρ ἅτε πλη-
30 σιάζον τῷ οὐρανῷ xal μᾶλλον αὐτῷ ἡνωμένον μετὰ τοῦ φυλάττειν τὸν
ἑαυτοῦ τόπον ὥσπερ 6 οὐρανὸς xal συγχινεῖται αὐτῷ, ἢ ὃξ (7, τῷ χέντρῳ
συγγενὴς ὑποστᾶσα μένει περὶ αὐτό. ὥρα οὖν, ὅτι, ὅπερ ὁ ᾿Αριστοτέλης 30
αἴτιον εἶναί φησι τῆς υονῆς τῇ γῇ τὸ χατὰ φύσιν αὐτῇ τοῦτον εἶναι τὸν
τόπον. τοῦτο ὑποθέμενος 6 Σωχράτης τὴν αἰτίαν προστί)ησι φυσικήν, δι᾿

| φησί Fb: φασί A ὑπονοήσοι F: ὑπονοήσῃ A: ὑπονοήσειε c 6 αἰτιωμένου Fb:
αἰτιώμενος Α 11 δινήσεως scripsi: διανοήσει Α: δίνης Fc 5» F: corr. ex
7? A 13. 14 ὁμοιομέρεια F: Ópotopepía A 14 αὐτή F: αὕτη Ab

19 οὔτε ὅλη — μέρος om. c μέρη F 16 ὅλον τὸν] τὸν ὅλων Fc I^ υέρη
Fe post ὧν rep. xat τὴν αὑτὴν ἀεὶ e lin. 19 A: et idem semper b 2] év
Fb: om. A 22 μετατεῦτ, τῷ κέντρῳ F: τῷ χέντρῳ pexacely c ὁδοῦ Fb: συνό-
δου A 233 τὸ (pr.))] τὸν «c τῷ ὄντι om. Fc κέϑειχε Εἰ: comp. A: fort. ϑείη
24 αὐτὸ (pr) Fb: αὐτῷ A 25 ὄντος F: ὄντ! A 91 τι αὐτοῦ Fb: πᾶν τοῦ A
29 οὐδαμόσε F: οὐδαμῶς A 90 ἡνωμένον A: ὡμοιωμένον Εἰ: similis b à2 ὑπο-

στᾶσα Fb: ὑποστάσει ἃ ὁ οἵη. ἔς JJ τὸ F: τῇ ἃ

536 SIMPLICII IN L. DE CAELO II 13. 14 (Arist. p. 295*10. 296224]

U2
C

ἣν ἐν τοῖς οἰχείοις τόποις ὄντα οὐ δεῖταί τινος ἄλλης περιεργείας, otov 3390
ἀέρος ἣ δίνης, πρὸς τὸ μὴ χινηϑῆναι ἐχεῖθεν ἀρχούσης αὐτοῖ; τῆς τε 36
ἰσορροπίας xal τῆς τοῦ περιέχοντος ὁμοιότητος. ὁ δὲ ᾿Αριστοτέλης πρὸς
τοὺς οἰομένους ἀπαντᾷ τὴν ὁμοιότητα χαὶ τὴν ἰσορροπίαν ἀρχεῖν πρὸς τὸ
μὴ χινεῖσϑαι xal τοῖς ἐν ἀλλοτρίῳ τόπῳ χειμένοις, διὸ ἀπὸ τῆς τοῦ πυρὸς
παραϑέσεως ἐλέγχειν πειρᾶται τὸν λόγον τοῦ ἐνταῦϑα τιϑεμένου xal παν- 30
ταχοῦ τὴν αἰτίαν εἰς τὸ χατὰ φύσιν εἶναι τὸν τόπον περιάγει αὐτάρχη
ταύτην ἀρχὴν εἶναι νομίζων: ὃ δέ γε Σωχράτης xal τούτου τὴν αἰτίαν
ἀποδέδωχεΕ. χαί μοι δοχεῖ xal περὶ τὰς τῶν στοιχείων ἀρχὰς τοιοῦτόν τι
συμβῆναι τῷ ᾿Αριστοτέλει. αὐτὸς μὲν γὰρ ἠρχέσϑη ταῖς ποιότησι ϑερμῷ 36
xal ξηρῷ xal τοῖς ἐναντίοις, ὁ δὲ Τίμαιος xai τούτων τὰς ἀρχὰς ἀναζητῶν
ἀνῆλθεν εἰς τὰ σχήματα.

Συμπερανάμενος δὲ τὴν περὶ τοῦ σχήματος xal τῆς ϑέσεω: xal τῆς
μονῆς τῆς γῆς ἱστορίαν ἐπὶ τὰ ἑαυτῷ περὶ τούτων δοχοῦντα λοιπὸν 4
μέτεισιν.

p.296424 Ἡμεῖς δὲ λέγομεν πρῶτον, πότερον ἔχει χίνησιν ἢ
| μένει ἕως τοῦ φανερὸν ἐχ τούτων. 4

Πρῶτον προτίϑεται δεῖξαι, ὅτι οὐ χινεῖται ἢ γῇ χύχλῳ | οὔτε περὶ 2404
τὸ μέσον, ὡς ἕν τῶν ἄστρων οὖσα, ὡς ἔλεγον οἱ []υϑαγόρειοι, οὔτε ὡς
ἐν τῷ μέσῳ περὶ τὸν ἄξονα τοῦ παντὸς ἰλλομένη. χαὶ δείχνυσιν, ὅτι ἀδύ-
vatoy αὐτὴν οὕτω χινεῖσθϑαι χατὰ τὸν δεύτερον τῶν ὑποϑετιχῶν τρόπον
οὕτως" εἰ χινεῖται χύχλῳ 7, γῆ. βίᾳ χινεῖται ταύτην τὴν χίνησιν: ἀλλὰ

4 “΄΄-ἷὦ P 3 " 9f - 1 A 995 w ,F
υὴν aó0vatov αὐτὴν pta χινεῖσθϑαι xal παρὰ φύσιν: ἀδύνατον ἀρὰ χύχλῳ

xtvetoUat τὴν γῆν. xal τὸ μὲν συνημμένον δείχνυσιν οὕτως" εἰ μὴ βία
χινεῖται τὴν χύχλῳ χίνησιν ἢ γῆ, χατὰ φύσιν αὐτὴν χινεῖται" ἀναχη yàp
τὸ χινούμενην T, Día ἢ χατὰ φύσιν χινεῖσϑαι: αλλ᾽ εἰ xaxà φύσιν ἐχινεῖτο 10
χύχλῳ, xui τῶν μορίων ἔχαστον αὐτῆς ταύτην εἶχε τὴν φοράν: ἀλλὰ μὴν
τὰ υὐριὰ αὖ χινεῖται χύχλῳ, ἀλλ᾽ ἐπ᾽ εὐθεύχς φέρεται πρὸς τὸ μέσον: οὐχ
doa χατὰ φύσιν T, γῇ χινεῖται τὴν χύχλῳ xívrotw βία ἄρα. τὴν δὲ ἀντι-
στροφὴν τὴν λέγουσαν" αλλὰ μὴν βία οὐ χινεῖται: χατεσχεύασε δυνάυει d
ἐν δευτέρῳ σχήματι χατηγοριχῶς οὕτως: T, γῇ dto; τὸ βίᾳ xal παρὰ
φύσιν χινοὔμενην οὐχ αἴδιον: ἢ ἄρα γῆ οὐ χινεῖται βιαίως. ὅτι ὃὲ ἢ γῇ
ἀΐδιος. παρέδειζεν ἐκ τοῦ τὴν τοῦ χόσμου τάξιν αἰόιον εἶναι, ὥστε xal ἢ
x7, αἴδιος.

1 ἀλλης τινὸς c περιεργείας Α΄: συνεργείας Fe: cooperatione b 39. 4 ἀπαντὰ

πρὸ
1.)
10
2]
AC

€ τοὺς olouívou; Fbe IO. 11 ξηρῷ xal ϑερμῷ Fe 11 τούτων Fb: τοσοῦ À

xai (pr)] ἢ A 14 τὰ ἑχυτῷ Fb: τῷ ἕχυτοῦ A IG λέγομεν A: λέγωμεν Fe

llodaqópztot F: [Πυϑαγόριοι A 20 ἰλλομένη b: ἱλλομένην A: ἰλλομένην F

οὕτω ACE: οὕτως e 22 ταύτην Fb: αὐτὴν AC 23 ἀδύνατον (alt.) Fb: om.
20 τὴν χύχλῳ χίνησιν κινεῖται Fe 29 χινεῖται ἡ γῆ Fc 9l χατηγόρι-

χῶς CF: χκατηγορηκὼς ΔΑ: χατηγοριχῶν c

SIMPLICII IN L. DE CAELO Il 14 (Arist. p. 296224) 531

Elta xai δεύτερον ἐπιχείρημα ἐπάγει τοιοῦτον" el χύχλῳ χινεῖται ἢ 240^
τῇ εἴτε περὶ τὸ μέσον εἴτε ἐπὶ τοῦ μέσου, dva[xaiov αὐτὴν δύο χι- ?1
γεῖσϑαι χινήσεις, ὥσπερ τὰ ἄλλα πάντα τὰ μετὰ τὴν ἀπλανῇ τήν τε τῆς
ἀπλανοῦς χινοῦνται xal τὴν ἰδίαν τὴν περὶ τοὺς τοῦ ζῳδιαχοῦ πόλους
ἀνάπαλιν τῇ ἀπλανεῖ γινομένην, δι᾿ ἣν xal ὑπολείπονται τῆς ἀπλανηῦς. εἰ ἢ
γὰρ ἀνατέλλοι σήμερον ὁποιοσοῦν τῶν πλανωμένων μετὰ τοῦ ἐπὶ τῆς xap-
δίας τοῦ Λέοντος, εἰ τύχοι, χινηϑεὶς ἐπὶ τὰ ἐπόμενα ὁ πλανώμενος δύο
μοίρας, εἰ τύχοι, ὥστε χατὰ τὴν πέμπτην μοῖραν γενέσθαι τοῦ Λέοντος,
τῇ ἑξῆς προανατέλληντος τοῦ ἐπὶ τῆς χαρδίας καὶ προδύνοντος ὑπολειπό- 30
μενος φαίνεται ὁ πλανώμενος. εἰ οὖν χινεῖται χύχλῳ ἣ γῆ. δῆλον, ὅτι
xai αὐτὴ τὴν ἐναντίαν τε τῇ ἀπλανεῖ χινηϑήσεται ἰδίαν χίνησιν, διὸ xai
ὑπολειφϑήσεται τῆς ἀπλανοῦς, xal ἔτι μέντοι περὶ τοὺς τοῦ ζῳδιαχηῦ
πόλους, χαϑάπερ χαὶ αἱ τῶν πλανωμένων αἱ ᾿“τιμιώτεραι αὐτῆς. εἰ δὲ 8ὺ
τοῦτο, οὐχέτι τὰ ἀπλανῇ ἄστρα κατὰ τὰ αὐτὰ σημεῖα τοῦ δρίζοντος dva-
τέλλοντα xai δύνοντα φανήσεται ἡμῖν ὥσπερ νῦν, ἀλλὰ μᾶλλον τὰ πλανώ-
μενα ὡς περὶ τοὺς αὐτοὺς αὐτὰ πόληυς χινούμενα, ὧν πᾶν τοὐναντίον
φαίνεται. λοιπὸν δέ, ἐὰν 7, χίνησις αὐτῆς ἰσοταχὴς γένηται τῶν πλανω- 40
μένων τινί, ἐκεῖνος χατὰ τὸ αὐτὸ σημεῖον ὀφθήσεται οὔτε ἀνατέλλων οὔτε
δύνων, ὅπερ ἐναργῶς ἄλογον.

Χρὴ οὖν τούτῳ ἐφιστάνειν, ὅτι τῷ ἐξομοιῶσαι τὴν ἐγχύχλιον χίνησιν
τῆς γῆς. εἰ γίνοιτο, ταῖς ἄλλαις ἐγχυχλίοις χινήσεσι ταῖς περὶ τὴν ἀπλανῆ
ἐνεδείξατο, ὅτι χαὶ πεοὶ τοὺς τοῦ ζῳδιαχοῦ πόληυς χινηϑήσεται, xal μέντοι 45
xai ἐχ τοῦ ἐπαγομένου ἀτόπου" οὔτε γὰρ τῷ χινεῖσθαι [τὴν γῆν ἁπλῶς 240b
οὔτε τῷ ὑπολείπεσθαι ai παραλλαγαὶ τῶν ἀνατολῶν xai δύσεων ἀχοληυ-
ϑοῦσιν, εἰ μὴ xal περὶ τοὺς τοῦ ζῳδιαχοῦ πόλους 7) ἄλλους παρὰ τοὺς
τοῦ ἰσημερινοῦ ἐχινεῖτο ἢ T7.

Τρίτον δὲ ἐπιχείρημα ἐπάγει ὡς ἐπὶ ἀξιώματι προειληυμ μένῳ τοιούτῳ"
ἐφ᾽ ὃ φέρεταί τι χατὰ φύσιν, ἐν τούτῳ xal μένει χατὰ φύσιν: εἰ οὖν ἣ
φορὰ τῶν μορίων τῆς γῆς xal ὅλης αὐτῆς 7j χατὰ φύσιν ἐπὶ τὸ μέσον
τοῦ παντύς ἐστιν, ἐφ᾽ ὃ δὲ φέρεταί τι χατὰ φύσιν, ἐν τούτῳ xai μένει
χατὰ φύσιν, μένει ἄρα ἐν τῷ μέσῳ τοῦ παντός" xal γὰρ xal τὸ πῦρ πρὸς 10
τὸ πέριξ φερόμενον, ὅσον ἐφ᾽ ἑαυτῷ μένει ἐχεῖ, τάχα δὲ xai τοῦτο ἐν-
δείχνυται, ὅτι $ τῆς γῆς; χίνησις ἐπὶ τὸ μέσον ἐστίν, οὐ περὶ τὸ μέσον"
xal γὰρ ἢ φορὰ τῶν μορίων xal ὅλης αὐτῆς ἐπὶ τὸ μέσον ἐστὶ τοῦ παντός.

Εἰπὼν δέ, ὅτι ἣ φορὰ τῆς γῆς ἐπὶ τὸ τοῦ παντός ἐστι μέσον, ἐπάγει 15
ὅτι, xdv μὴ χινῆται ἢ γῇ» ὥς τινες λέγουσιν, ἀλλ᾽ ἐπὶ τοῦ χέντρου τυγχάνῃ

οι

| τοῦ ζῳδιαχοῦ A: ζῳδιαχοὺς F: τοῦ ζῳδιαχοῦ χύχλου Cb 8 εἰ τύχοι] εἰ τύχοι χινη-
είς AFb e lin. 7: om. ἃς ) τῇ) τοῦ Fc τοῦ om. Fe lO πλανώμενος b:
ἰπλανής AF 11 ἰδίαν] xai ἰδίαν Fc xal (alt.) om. Fe 12 ὑπολειφϑύήσεται EF:
᾿ἰποληφϑήσεται A περὶ] τὴν περὶ c 1G ὡς πεοὶ F: ὥσπερ. A αὐτὰ Ab:
τῇ Ες 21 γένοιτο c 29 xal Fb: om. A τῷ Ε: τὸ A 24 τῷ

Α 21 ἐπὶ A: ἐν F: irc 29 τῆς γῆς CFb: om. A

ὸ
Ὁ δὲ Fb; om. A 96 χινεῖται F τυγχάνγ) corr. ex τυγχάνει A: comp. F

538 SIMPLICII IN L. DE CAELO II 14 (Arist. p. 296224]

Uu»
C'

fri

χειμένη, τοῦτο dv τις ἀπορήσειεν" ἐπειδὴ ταὐτὸν τῷ ὑποχειμένῳ τὸ μέσην 240b
ἐστὶν ἀμφοτέρων τοῦ τε παντὸς xal τῆς ize, ὡς πρὸς πότερον μέσον φέ-
ρεται τὰ βάρος ἔχοντα xal τὰ μόρια τῆς γῆς χατὰ φύσιν; πότερον Ort»
τοῦ παντός ἐστι μέσον ἣ διότι τῆς γῆς; τοῦτο οὖν ἀπορήσας λέγει, ὅτι
ἀνάγκη πρὸς τὸ τοῦ παντὸς φέρεσϑαι, xal δείκνυσιν αὐτὸ Ex τοῦ πυρὸς
xal ὅλως τῶν χηύφων: ταῦτα γὰρ εἰς τὸ ἐναντίην τοῖς βαρέσι φερόμενα
ὡς ἐναντία ἐχείνοις, οἷον τὸ πῦρ, οὐ φέρεται ἐπὶ τὸ ἑαυτῶν ἄνω, ἀλλ᾽ ἐπὶ 98
τὸ τοῦ παντός: ὥστε xal ἢ γῇ τὴν ἐναντίαν τῷ πυρὶ χινουμένη xal εἰς
τοὐναντίον ἐπὶ τὸ τοῦ παντὸς κάτω τε xal μέσον χινοῖτο.

Τὸ δὲ πρὸς τὸ ἔσχατον φέρεται τοῦ περιέχοντος τόπου τὸ
μέσον ὃ μὲν ᾿Αλέξανδρος ἴσον εἶναί φησι τῷ πρὸς τὸ τοῦ παντὸς ἔσχατον
xal ἄνω τὸν οὐρανόν, ὕφ᾽ οὗ τὸ χάτω τε xai μέσην περιέχεται τὸ ὑπὸ 80
σελήνην. μήποτε δὲ ἔσχατον λέγει τοῦ περιέχοντος τόπου τὸ μέ-
gov τὸ ἀνωτάτω τοῦ ἀέρος, ἐφ᾽ ὃ φέρεται τὸ πῦρ, ἵνα Tj ὁ περιέχων
τόπος τὸ μέσον τὸ τοῦ ἀέρος πέρας τὸ πρὸς τῇ γῇ, ἔσχατον δὲ αὐτοῦ
τὸ ἄνω μέρος, εἰς ὃ φέρεται xai ὁ ἀὴρ ὃ χαϑαρώτατος xai τὸ πῦρ. 35

Δείξας οὖν, ὅτι πρὸς τὸ τοῦ παντὸς xévtpov φέρεται τὰ βαρέα, ἐπαΐει,
ὅτι χαὶ πρὸς τὸ τῆς γῆς. xal δείχνυσι τοῦτο ix τοῦ μὴ παράλληλα φέρε-
σῦαι τὰ βάρη. εἰ γὰρ παράλληλα χατεφέρετο, οὐχ ἄν εἰς τὸ αὐτὸ Gmusiov
ἄμφω συνένευε τὸ χέντρον. ὅτι δὲ οὐ φέρεται παράλληλα, ἀλλὰ πρὸς τὸ 40
χέντρον συννεύει, δείχνυσιν ix τοῦ πρὸς ὁμοίας γωνίας φέρεσϑαι. ὁμοίας
δὲ ἐχάληουν τὰς ἴσας γωνίας οἱ τὴν γωνύχν ὑπὸ τὸ ποιὸν ἀνάγοντες. ἴσαι
δὲ δηλονότι ἢ δωαοιαί εἰσιν, ὅταν ὀρϑὴ ἡ ἑχατέρα' ὅταν γὰρ εὐθεῖα ἐπ᾽
εὐθεῖαν σταϑεῖσα τὰς ἐφεξῆς γωνίας ἴσας ἀλλήλαις ποιήσῃ. ὀρϑὴ ἑχατέρα
τῶν ἴσων Ἰωνιῶν ἐστιν, ὡς ἐν τοῖς δτοιχείοις ἐμάϑομεν. xal ὅτ' uiv 4
πρὸς ρας | γωνίας χαταφέρεται τὰ βάρη φυσιχῶς ἐπὶ τὴν γῆν. δηλοῖ PHP
τὸ uy, ἄλλως ἴστασϑαι χίονα T, τοῖγον T, ἀλλὴ τι βάρος, εἰ uy ὀρϑνν
ποιεῖ τὴν πρὸς tà ἐπίπεδον γωνίαν. ὅτι ὃς αἱ πρὸς ὀρϑὰς xatagspousvat
πρὸς τὸ χέντρων συννεύουσιν, ἐμαάϑουμεν ἀπὸ τοῦ tW ϑεωρήματος τοῦ τοῖ- ὁ
τοῦ βιβλίου τῶν Στοιχείων, οὗ 7, πρότασίς ἐστι τοιαύτη" ἐὰν χύχλου
ἐφάπτηταί τις εὐὐεῖα. απὸ δὲ τῆς ἁφῆς τῇ ἐφαπτομένγ πρὸς ὀρϑὰς γω-
va; GMT, εὐλεῖα. ἐπὶ τῆς ἀχϑείσης ἔσται τὸ χέντρον τοῦ χύχλου" xai
τὸ πρὴ αὐτοῦ Di τὸ αὐτὸ ὀείχνυσι πρότασιν ἔχον τοιχύτ id ἐὰν χύχλου 10
ἐφάπτηταί τις εὐεῖα, ἀπὸ ὃὲ τοῦ χέντρου ἐπὶ τὴν ἁφὴν Mind, τις
evo; ἔσται ἐπὶ τὴν ἐ HR τομένην. αλλ

ὺ
εὐ εῖα. T, ἐπιζεῦγ τειν,

ἐπ
ἂν uiy τοῖς δ᾽ τοι είηις ὀξόξιχτ ἐπὶ τῆς πρὲ ϑὰς τῇ ἐφαπτομένη, τὸ {4
2 uci vM ou A zt jS ξόξιχται ἐπὶ τΥ ς , s ópU ^ ἢ e d. εν ἤ το

ἐχυτῶν AC: ξαυτοῦ Fc |) τὸ ἐναντίον Fe 12 τὸ χάτω- μέσον Fb: om. A
12.

13 τὸ ὑπὸ σελήνην AV: om. b I4 gj Fh: xat A 20 συνένευε A! Fb: συνέβη A*
^
γὰρ Fb: om. A 23. 24 ἐπ᾿ εὐϑεῖαν A: εὖ mev Ε: ἡ ἐπ᾽ εὐϑείας c 24 τὰς Ε:

τὰ ποιήσῃ A: ποιῇ F 25 Στοιχείοι:} Eucl. Elem. I 13 26 φυσικῶς ἐπὶ τὴν γὴν

Cb:
Fe

ἐπὶ τὴν γῆν A: ἐπὶ τὴν γῆν φυσικῶς Fe JU ἐστι τοιαύτη ACb: τοιαύτη, ἐστίν
9. ἐπιζευχϑη IX: ἐπιζευχϑείη ACE 96 τῆς Ε: τοῦ A

SIMPLICII IN L. DE CAELO Il 14 (Arist. p. 296221) 530

xévtpoy xal ἢ διὰ τηῦ xévtpou πρὸς ὀρθὰς οὖσα τῇ ἐφαπτομένῃ, νῦν δὲ 241.

ποήόχαιται τὴν Tu ἀπιπάλωι. TXC ν᾽

—— Ὁ A1 τ
cai C3. X

538 SIMPLICII IN L. DE CAELO II 14 [Arist. p. 296224]

χειμένη, τοῦτο ἂν tt; ἀπορήσειεν" ἐπειδὴ ταὐτὸν τῷ ὑποχειμένῳ τὸ μέσον 240b

ἐστὶν ἀμφοτέρων 1&0 τε παντὸς xal τῆς T2, ὡς πρὸς πότερον μέσον φέ-

ρεται τὰ βάρος ἔχοντα xal τὰ μόρια τῆς γῆς χατὰ φύσιν; πότερον ὅτι 30

τοῦ παντός ἐστι μέσον T, διότι τῆς γῆς; τοῦτο οὖν ἀπορήσας λέγει, ὅτι

5 ἀνάγκη πρὸς τὸ τοῦ παντὸς φέρεσϑαι, καὶ δείχνυσιν αὐτὸ ἐχ τοῦ πυρὸς
xal ὅλως τῶν χηύφων" ταῦτα γὰρ εἰς τὸ ἐναντίην τοῖς βαρέσι φερόμενα
ὡς ἐναντία ἐχείνοις, οἷον τὸ πῦρ, οὐ φέρεται ἐπὶ τὸ ἑαυτῶν ἄνω, ἀλλ᾽ ἐπὶ
τὸ τοῦ παντύς: ὥστε xal ἢ γῆ τὴν ἐναντίαν τῷ πυρὶ χινουμένη xal εἰς
τηὐναντίον ἐπὶ τὸ τοῦ παντὸς χάτω τε xal μέσην χινοῖτοη.

10 Τὸ δὲ πρὸς τὸ ἔσχατον φέρεται τοῦ περιέχοντος τήπου τὸ
μέσον 6 μὲν ᾿Αλέξανδρος ἴσον εἶναί φησι τῷ πρὸς τὸ τοῦ παντὸς ἔσχατον
xal ἄνω τὸν οὐρανόν, ὑφ᾽ οὗ τὸ χάτω τε xal μέσον περιέχεται τὸ ὑπὸ
σελήνην. μήποτε δὲ ἔσχατον λέγει τοῦ περιέχοντος τόπου τὸ μέ-
σον τὸ ἀνωτάτω τοῦ ἀέρος, ἐφ᾽ ὃ φέρεται τὸ πῦρ, (va fj ὃ περιέχων

1ó τόπος τὸ μέσον τὸ τοῦ ἀέρος πέρας τὸ πρὸς τῇ γῇ, ἔσχατον δὲ αὐτοῦ
τὸ ἄνω μέρος, εἰς ὃ φέρεται xal 6 ἀὴρ 6 χαϑαρώτατος xai τὸ πῦρ.

Δείξας οὖν, ὅτι πρὸς τὸ τοῦ παντὸς χέντρον φέρεται τὰ βαρέα, ἐπαγει,
ὅτι χαὶ πρὸς τὸ τῆς γῆς. χαὶ δείχνυσι τοῦτο ἐχ τοῦ μὴ παράλληλα φέρε-
σϑαι τὰ βάρη εἰ γὰρ παράλληλα χατεφέρετο, οὐχ ἄν εἰς τὸ αὐτὸ σημεῖον

20 ἄμφω συνένευε τὸ xévtpov. ὅτι ὃὲ οὐ φέρεται παράλληλα, ἀλλὰ πρὸς τὸ 40

χέντρον συννεύει, δείχνυσιν ἐχ τοῦ πρὸς ὁμοίας γωνίας φέρεσθαι. ὁμοίας
^ , A v , 1 , e P * , ν

δὲ ἐχάληυν τὰς ἴσας γωνίας οἱ τὴν γωνίαν ὑπὸ τὸ ποιὸν ἀνάγοντες. ἴσαι
δὲ δηλονότι ἢ üuota( εἰσιν, ὅταν ὀρϑὴ ἢ ξχατέρα: ὅταν γὰρ εὐθεῖα ἐπ᾽
süUsiav gralsiga τὰς ἐφεξῆς γωνίας ἴσας ἀλλήλαις ποιήσῃ, ὀρϑὴ ἑχατέρα

V - . , , 4
25 τῶν ἴσων Ἰωνιῶν ἐστιν, ὡς ἐν τοῖς Στοιχείοις ἐμάϑομεν. χαὶ ὅτ' uiv 4ὁ

πρὸς ὀηϑὰς γωνίας χαταφέρεται τὰ βάρη φυσιχῶς ἐπὶ τὴν γῆν. δηλοῖ TI^

τὸ uy, ἄλλως ἴστασθϑαι χίωνα T, τοῖγον T, ἀλλο τι βάρος, εἰ μὴ ὀρθὴν
ποιεῖ τὴν πρὸς τὸ ἐπίπεδον γωνίχν. ὅτι ὃΣ αἱ πρὸς ὀρϑὰς χαταφεούμεναι
πρὸς τὸ χέντρων συννεύουσιν, ἐμάϑομεν ἀπὸ τοῦ tU ϑεωρήυνατος τοῦ tot
30 τὴῦ βιῴλίο) τῶν Σδτοιχείων, οὗ ἢ πρότασίς ἐστι τοιαύτη" ἐὰν χύχλου

ἐφάπτηταί τις εὐλεῖα, απὸ ὃὲ τῆς ἁφῆς τῇ ἐφαπτομένη πρὸς ὀρθὰς γω-

du 3... T ΩΣ 3 1 T. MEATUS Y N 94 - Ἶχλ . 3
va; ay soüsia. ἐπὶ τῆς αγϑείσης ἔσται τὸ xívtpov τοῦ χύχλου" xai
τὸ xoà αὐτοῦ ὃὲ τὸ αὐτὸ ὀξίχνυσι πρότασιν ἔχον τοιχύτην: ἐὰν χύχλου
ἐφάπτηταί τις εὐϑεῖα, ἀπὸ ὃὲ τὴῦ χέντρου ἐπὶ τὴν ἄφην ἐπιζευχϑῃ τις

“ἡ 7 e Δ - ORT *i v 35 8 ' 2 , . ? δ .
35 solia. T, ἐπιζευχϑεῖσα χαάϑετος ἔσται ἐπὶ τὴν ἐφαπτομένην. αλλ ἐπειδὴ
^N $ 094 - Y QA. - , b
ὀξόξιχται ἐπὶ τὴς πρὸς ὀρθὰς τῇ ἐφαπτομένη τὸ

τ
"e
(^
-
εὶ
o
ct
““λ
ικ
pa]
N
Lad
PM
(Q9)
--
Ch
ec
Yi

Ἢ ἑχυτῶν AC: ξαχυτοῦ Fc ἡ τὸ ἐναντίον Fc 12 τὸ χάτω- μέσον Fb: om. ἃ

12. 15 τὸ ὑπὸ se vr» AY: om. b 14 T Fb: «21 A 90 συνένευε A! Fb: συνέβη ΑΞ

θ᾽

29 γὰρ Fb: om. A 23. 91 ἐπ᾽ εὐθεῖαν A: εὖ πὲν F: ἡ ἐπ᾽ εὐϑείας c 24 τὰς F:
τὰ ποιήσῃ ΔΑ: ποι F 25 Στοιχείοις} Encl. Elem. D 18 26 φυσικῶς ἐπὶ τὴν γῆν
Cb: ἐπὶ τὴν γῆν A: ἐπὶ τὴν γῆν φυτιχῶς Fe J0 ἐστι τοιαύτη Ασὺυ: τοιαύτη ἐστίν

Fe 98 ἐπιζευχϑη KW: ἐπιζευχϑείη ACF 90 τῆς PF: τοῦ A

SIMPLICII IN L. DE CAELO Il 14 (Arist. p. 296294] 539

χέντρον xai ἢ διὰ toO xévtpou πρὸς ὀρθὰς οὖσα τῇ ἐφαπτομένη. vov δὲ 3115
πρόχειται τὴν τῷ ἐπιπέδῳ τῆς γῆς πρὸς ὀρθὰς οὖσαν δεῖξαι ἐπὶ τὸ χέν-
τρὴν συννεύουσαν, δειχτέηον, ὅτι ἢ τῇ ἐφαπτομένῃ πρὸς ὀρθὰς οὖσα xal
τῷ ἐπιπέδῳ τῆς γῆς πρὸς ὀρθϑας ἐστιν.

5 "Eo: δὴ μέγιστος χύχλος ἐν τῇ ἐπιφανεία τῆς γῆς ὁ ABI, xai
ἤχϑω ἐφαπτομένη τοῦ χύχλου εὐϑεῖα ἢ AE, xal ἔστω βάρος τι τὸ Z φε- 90
ρόμενην ἐπὶ τὴν ἐφαπτομένην χατὰ τὴν ΖΑ εὐϑεῖαν, ὥστε ἴτας εἶναι τὰς
ὑπὸ ΖΑΔ ZAE γωνίας ἀλλήλαις. λέγω, ὅτι xal πᾶσα ἣ ὑπὸ LAB γωνία
πάσῃ τῇ ὑπὸ LAT γωνίᾳ ἴση ἐστίν: αὗται δέ εἰσιν αἱ πρὸς τῷ ἐπιπέδῳ 25

10 τῆς γῆς ὑπὸ τοῦ χαταφερομένου βάρους γινόμεναι. ἐχβεβλήσθω ἢ LÀ
ἐπὶ τὸ χέντρον τοῦ χύχλου τὸ ἢ δέδεικται γάρ, ὅτι ἐπὶ τῆς πρὸς ὀρϑὰς
τῇ ἐφαπτομένῃ ἐστὶ τὸ χέντρον. ἐπεὶ οὖν ἴσαι εἰσὶν αἱ ΔΑῊΗ EAH τω-
vat: ὀρθὴ γὰρ ἑχατέρα: ὦν ἣ HAUT τῇ HAB ἴση ἐστὶ τῶν ἡμιχυχλίων 80

οὖσαι τοῦ ABI χύχλου, xai λοιπαὶ dpa αἱ πρὸς τῷ À κερατοειδεῖς ἴσαι

ἀλλήλαις εἰσίν. εἰσὶ δὲ xal αἱ ὑπὸ ΔΑΔ ZAE ἴσαι: χαὶ ὅλη ἄρα ἢ ὑπὸ
LAU ὅλῃ τῇ ὑπὸ ΔΑΒ ἴση ἐστί, χαί εἰσιν αἱ πρὸς τῇ τῆς γῆς mt
φανείᾳ.

-
Q

Ὁ δὲ [Πτολεμαῖος ἐν τῇ ἀρχῇ τῆς Συντάξεως ὑποθέμενος τὰ βάρη 80
πρὸς ἴσας vía, χαταφέρεσϑαι, διὸ xal μένειν αἀχλινῇ χαὶ οὐ πίπτειν,
20 δείχνυσι χαί, ὅτι πάντα ἐπὶ τὸ χέντρον ἐπείγεται. τοῦ γὰρ ΔΑ πρὸς ἴσας
γωνίας ἑστῶτος, οἷον χίονός τινος, ἐὰν ἀπὸ τοῦ xívtpou ἐπὶ τὸ À ἐπιζεύ-

ξωμεν εὐϑεῖαν xai ἀπὸ τοῦ τῇ ΑΗ διαμέτρῳ πρὸς ὀρϑὰς ἀναστήσωμεν 40
τὴν AE, ἔσται f, ZÀ τῇ ΑΗ ἐπ᾽ εὐϑείας. ἐπεὶ γὰρ ὅλη ἢ ὑπὸ ΔΑΒ
ὅλῃ τῇ ὑπὸ ΔΑΙ ὑπόχειται ἴση, ὧν f χερατοειδὴς τῇ χερατοειδεῖ ἴση»
25 διότι xal αἱ τῶν ἡυιχυχλίων ἴσαι, xal λοιπὴ ἄρα ἢ LAA ἴση τῇ 2ΛΕ:
ὀρϑὴ ἄρα ἑκατέρα. ὀρϑαὶ δὲ καὶ ai ὑπὸ ΔΑ ΕΑΠ δύο ἄρα ὀρϑαὶ αἱ

ὑπὸ ΛΑΔ ΔΔΗ’ ὥστε μία εὐθεῖα ἢ ΔΑΓ wk τὸ (0 τοῦ πρώτου τῶν 45

] χέντρον ὃν c ὃ τῇ ΕΡ: γῇ Δ 6 ἡ AE Fb: ηδε A 9. ἐστίν] ἔσται Fc

lO τοῦ F: om. A 11 τῆς Fb: γῆς A 12 ΔΔῊ EAH b: δὰ γε ar, AF

13 HAT F: AB A!: HAB A?c: om. b τῇ om. b HAB A'Fb: HAT' A?e 14 οὖσαι
AF: οὖσα bc τῷ] τὸ Fc Fig. hab. A 15 ai F: om. A 16 ZADB
A*Fb: ZA xai A! 18 l[voepaiog]] Xovr. 1 6 22 AM Ab: HA Fe

διαμέτρῳ — ΑΗ (23) Fb: om. A 29 ἡμιχυχλίων Εἰ: corr. ex ἡυιχλίων A 26 ἑἐχατέρα.
ὀρϑαὶ Fb: &xdátepat A 20 ZA Fb: corr. ex ZÀA A

540 SIMPLICII IN L. DE CAELO II 14 [Arist. p. 296224. 526]

Στοιχείων, ob f, πρότασί; ἐστι τοιαύτη" | ἐὰν πρός τινι εὐθείᾳ xai τῷ 341»
πρὸς αὐτῇ σημείῳ δύο εὐϑεῖαι μὴ ἐπὶ τὰ αὐτὰ μέρη χείμεναι τὰς ἐφεξῆς
pos αὐτῇ 3T; eu μὴ μέρη χείμεναι τας ἐφέξης
Ἰωνίας δυσὶν ὀρϑαῖ: ἴ ἴσας ποιῶσιν, ἐπ᾽ εὐθείας ἔσονται ἀλλήλαις (at) εὐϑεῖαι.
τὸ ἄρα 2 βάρος ἐπὶ τὸ χέντρον οἰσϑήσεται,

"9 e , 4

5 λως δέ, εἰ μὴ πρὸς τὸ xívtpov cuvívsus tà βάρη πάντα, ἀλλὰ xai 5
παράλληλα ἐφέρετο, οὐχ dv παντα ἐπὶ τὴν γῆν ἐφέρετο, ἀλλὰ παρήλλασσέ
τινα τὴν ἦν" οὐ γὰρ παντὶ τῷ μεταξὺ mapsxtelvexat ἢ γῆ ἐν μέσῳ οὖσα.
εἰ οὖν φέρεται χατὰ φύσιν ἐπὶ τὸ μέσον ἢ γῆ. xal μένει ἐν τῷ μέσῳ
χατὰ ούσιν.

10 La xal ἄλλην ἀπόδειξιν ἐναργεστέραν προστίθησιν τοῦ μὴ χινεῖσθαι 10
τὴν γῆν ὅλω: μήτε περὶ τὸ μέσον μήτε ἀπὸ τοῦ μέσου" εἰ γὰρ τὰ βίᾳ
βιπτούμενα ἄνω βάρη εἰς τὸν αὐτὸν πάλιν τόπον χατὰ στάϑμην χαταφέρε-
ται, χἂν εἰς ἄπειρον f, δύναμις ἀναρριπτῇ, ὥστε xai χρόνον πολὺν γενέσϑαι
μεταξὺ τῆς ἀναρρίψεως xal τῆς πτώσεως, οὐ χινεῖται f, γῆ. εἰ γὰρ f$, γῆ

15 Éxtvelto, xal τόπων ix τόπου παρήλλασσε τὰ μόρια αὐτῆς, ἐπ᾽ ἄλλον τόπον
Ἃ , A , A 4 - 3.23 * , ,
dy χατεφέρετο τὸ ἀναρριφϑὲν xal οὐχ εἰς ἐχεῖνον, ἀφ᾽ ob ἀνερρίφϑη.

Δείξας δὲ ἄμφω τὰ προβλήματα, xal ὅτι ἐν τῷ μέσῳ ἐστὶν ἣ γῆ καὶ
ὅτι ἀχίνητος οὔτε χύχλῳ περὶ τὸ μέσον οὔτε ἐπ᾽ εὐϑείας χινουμένη, χοινὸν 20
ἐπήγαγε συμπέρασμα φανερὸν εἶναι λέγων ix τῶν εἰρημένων, ὅτι οὔτε

40 χινεῖται οὔτε ἐχτὸς χεῖται τοῦ μέσου, ὃ ταὐτόν ἐστι τῷ xal ἐν τῷ
μέσῳ χεῖσϑαι χαὶ ἠρεμεῖν.

p.296»26 [᾿ρὸς δὲ τούτοις δῆλον ἐχ τῶν εἰρημένων τὸ αἴτιον 30
fec τοῦ ἀναγχαῖον μένειν αὐτὴν ἐπὶ τοῦ μέσου.

σοῦ ἠρευξεῖ ἢ γῇ». ἐφετῆς xai τὴν αἰτίαν διδάσχει, 30
9a οὔτε διὰ τὴν δίνην. ἀλλ

Δεξίξας, ὅτι ἐπὶ τοῦ αὶ

4
) d M M ΄ , ^
QU ἣν neus ἴ, ὅτι οὔτε ὁιὰ τὸν ὑποχείμενον ἃ

t2
C

,
s f,
-
-
9

δ)
e , b] M 3 , 2 2 [4 e N NP, ts M
ὅτι χατὰ οὖσιν ἐστὶν αὐτῇ τὸ μένειν ἐπὶ τοῦ μέσου. ὁ ὃξ λόγος ἐστὶ
,
εἰ

τοιοῦτος" φύσει φέρεται τὰ μύρια αὐτῆς παάντοϑεν πρὸς τὸ μέσων,

ὥσπερ φαίνεται, διήτι xal τὸ πῦρ a απὸ τοῦ μέσου πρὸς τὸ ἔσχατον. ἀδύ- $5

i
30 δυνατὸν φύσει χαὶ ἀπὸ τοῦ μέσου xat ἐπὶ τὸ μέσον φέρεσθαι, διότι gu
φηρὰ κατὰ φύτιν τοῦ ἐνὸς σώματος καὶ ἁπλῇ τοῦ ἁπλοῦ, αλλ)

|] ἐστὶν ἡ πρότασις Fe τινι A?Fb: τῇ A! τῷ A?F: om. A! ὃ ἐπ᾽ εὐϑείας
A?: comp. F: εὐθείας A': ἐπ᾽ εὐϑεῖας c αἱ addidi: om. AFe 9 xal AF: om. b

6 οὐχ — ἐφέρετο F: om. Ab ἀλλὰ) mut. in ἄλλα A: om. b παρήλλασσέ K:
παρήλλασέ AF 10 προστίθησι Fe 11 ὅλως om. Fc ἀπὸ ΑὉ: ἐπὶ Fe

12. 10 περιφέρεται Fe 13 ἀναρριπτῇ) eorr. ex. ἀναριπτῇ Δ: ἀναρρείπτη F 11 χαὶ
Fb: 7 A 15 παρήλλαστε W: παρήλλασε AW: παρήλασσε C μόρια CF: Bópta A:
μέρη A? 16 4v C: om. AFbe 30 χεῖται] in ras. F: χινεῖται Ab

xal A: om. Fbe 2] χεῖσθαι F: κινεῖσῆχι Ab: om. c xal om. c

23 ἀναγκαῖον AY: ἀναγκαῖον ἂν εἴη c 27 πανταχόϑεν c 28 διότι Fb:
διατὶ A 23 μόριον ou. Pc οὐ Fu: xoi A JU φύσει) comp. F: φησὶ c

SIMPLICII IN L. DE CAELO Il 14 [Arist. p. 296026. 29722] 541

aí ἐναντίαι" $ δὲ ἀπὸ τοῦ μέσου τῇ ἐπὶ τὸ μέσον ἐναντία" ὥστε, 2410
εἰ ἢ ἐπὶ τὸ μέσον χατὰ φύσιν ἐστίν, f, ἀπὸ τοῦ μέσου οὐχ ἄν εἴη χατὰ 40
, 3 ? v » , R4 ^ ἢ e — , 4 ^

qó3tv, ἀλλ᾽, εἴπερ dpa, βία. εἰ οὖν ἀδύνατον ὁτιοῦν μόριον ἐνεχϑῆναι
ἀπὸ τοῦ μέσου χατὰ φύσιν, xal τὴν ὅλην ἀδυνατώτερον. εἰ οὖν χατὰ
φύσιν ἐπὶ τὸ μέσην φέρεται, ἀδύνατον ἀπὸ τοῦ μέσου χατὰ φύσιν φέρεσϑαι"

εἰ ὃὲ τοῦτο ἀδύνατον, ἀναγχαῖον μένειν αὐτὴν ἐπὶ τοῦ μέσου. ἀλλὰ μὴν 46
τὸ ἡγούμενον ἀληθὲς τὸ χατὰ φύσιν τὰ μόρια τῆς γῆς | πανταχόϑεν 2425

Ἴοῦμε 199. ? μὸρ ie Ts "avia y

πρὸς τὸ μέσον φέρεσθαι" xal τὸ λῆγον dpa ἀληϑὲς τὸ χατὰ φύσιν μένειν
αὐτὴν ἐπὶ τοῦ μέσου: αὕτη dpa αἰτία τοῦ μένειν ἐπὶ τοῦ uécou τὴν γῆν
10 τὸ πεφυχέναι οὕτω, καὶ ἄλλην οὐ χρὴ ζητεῖν.

ὧν

p.29742 Μαρτυρεῖ δὲ τούτοις ἕως τοῦ τοσαῦτα εἰρήσϑω περὶ 5
αὑτῆς.

Toà τὴν γῆν ἐπὶ τοῦ μέσου χεῖσϑαι xal ἠρεμεῖν μαρτύριον φέρει τὸ 10
χαὶ τοὺς ἀστρολόήγους δειχνύναι τὰ φαινόμενα περὶ τὸν οὐρανὸν οὕτως συῳ-
15 βαίνειν ὡς ἐπὶ τοῦ μέσου τῆς γῆς χειμένης xal ἠρεμούσης. τὸ ὃὲ ἑξῆς
τῆς λέξεως τοιοῦτον’ τὰ φαινόμενα μεταβαλλόντων τῶν σχηυνάτων, οἷς
ὥρισται τῶν ἄστρων ἣ τάξις, συμβαίνει ὡς ἐπὶ τοῦ μέσου χειμένης τῆς dà
γῆς ἢ γὰρ τάξις τῶν ἄστρων χατὰ τοὺς σχηματισμοὺς ὥρισται τοὺς χατὰ
τὰς χινήσεις γινομένους. εἰ γὰρ μὴ μέση τοῦ οὐρανοῦ ἦν ἢ γῆ. τῶν
20 ἀστέρων ἀνατηλιχῶν γινομένων. εἶτα ἐπὶ τοῦ μεσημβρινοῦ xal τελευταῖον
πρὸς δυσμὰς οὐχ ἄν τὰ μεγέϑη τῶν αὐτῶν del ἴσα ἐφαίνετο, dÀX εἰ μὲν 30
πρὸς δυσυὰς ἢ γῆ παρεχεχωρήχει, μείζονα ἐφαίνετο τὰ αὐτὰ ὄδύνοντα
ἥπερ ἀνατέλληντα, εἰ 0& πρὸς ἀνατολάς, τοὐναντίον, xai τὰ μεταξὺ αὐτῶν
διαστήματα ὁμοίως. οὐδ᾽ dv αἵ τῆς σελήνης ἐχλείψεις τοιαύτην εἶχον
25 τάξιν τῶν σχηματισμῶν, ὥστε χατὰ τὴν (χατὰ) διάμετρον αὐτῆς ἀεὶ πρὸς 95
τὸν ἥλιον στάσιν ἀποτελεῖσθαι, ἀλλὰ xal ἐν τοῖς ἐλάττοσι τοῦ ἡμιχυχλίου
διαστήμασι. τοῦτο δὲ ἄν συνέβαινς, xal εἰ μεταβατιχὴν ἐποιεῖτο χίνησιν
ἢ γῇ" εἰ δὲ χύχλῳ περὶ τὸ χέντρον, ὡς ᾿Ηραχλείδης ὃ [Ποντικὸς ὑπετίθετο,
τῶν οὐρανίων ἠρεμούντων, εἰ μὲν πρὸς δύσιν, ἐχεῖθεν ἄν ἐφάνη τὰ ἄστρα 80
80 ἀνατέλλοντα, εἰ δὲ πρὸς ἀνατολάς, εἰ μὲν περὶ τοὺς τοῦ ἰσημερινοῦ πόλους,
οὐχ ἄν ἀπὸ διαφύρων ὁρίζοντος τόπων ὃ ἥλιος xal οἱ ἄλλοι πλάνητες
ἀνέτελλον, εἰ δὲ περὶ τοὺς τοῦ ζῳδιαχοῦ, οὐχ ἄν oi ἀπλανεῖς ἀπὸ τῶν
αὐτῶν ἀεὶ τόπων ἀνέτελλην, ὥσπερ νῦν" εἴτε δὲ περὶ τοὺς τοῦ ἰσημηρινοῦ

8 λῆγον AF: ἑπόμενον c 10 οὕτως c 14 περὶ ACF: χατὰ e 16 xà AF:
τὰ γὰρ c μεταβαλλόντων F: μεταβαλόντων A 20 ἀνατολιχῶν ACF: ἐν ἀνα-
τολῇ c 21 πρὸς AF: ἐπὶ Ο 22 παρεχεχωρήχει A: παραχεχωρήχει C:
περιχεχωρήχει F 23 ἀνατολὰς AC: ἀνατολὴν F 25 χατὰ διάμετρον scripsi coll.
Ptolemaeo Σύντ. ἴ 4 p. 15 Halma: διάμετρον AF: diametralem b: διαμετριχὴν c

24 μεταβατιχῶς Fc τὴν χίνησιν Fc 28 χέντρον] μέσον Fc JO ἀνατολήν
Fe 32 εἰ — ἀνέτελλον (33) F: om. Ab 33 περὶ — εἴτε (p. 042,1) F: om. A (sive

aulem circa polos zodiaci sive circa polos aequinoctialis b)

542 SIMPLICII IN L. DE CAELO II 14 [Arist. p. 29722. 8]

εἴτε περὶ τοὺς τοῦ ζῳδιαχοῦ, πῶς dv ἐσώϑη τῶν πλανωμένων ἢ εἰς τὰ 942:
ἑπόμενα ζῴδια μετάβασις ἀχινήτων τῶν οὐρανίων ὄντων: ὃ δὴ λέγει xai 86
ὁ llxokeuatoc, ὅτι πάντα ἄν τὰ μὴ βεβηχότα μίαν del τὴν ἐναντίαν τῇ
T κίνησιν ἐφαίνετο ποιούμενα, xal οὔτ᾽ dv νέφος ποτὲ ἐδείχνυτο παροδεῦον
πρὸς ἀνατολὰς οὔτε ἄλλη τι τῶν ἱπταμένων T, βαλλομένων φϑανούσης ἀεὶ 40
πάντα τῷ τάχει τῆς γῆς, εἴπερ τοσαύτην ἐν βραχεῖ χρόνῳ ποιεῖται τὴν
ἀποχαταστασιν.

Συμπερανάμενος δὲ τὰ εἰρημένα περί τε τῆς ϑέσεως τῆς γῆς. ὅτι ἐν
τῷ μέσῳ, xal περὶ τῆς μονῆς xal χινήσεως, ὅτι μένει xal οὐ χινεῖται, 45
ἐφεξῆς ἐπὶ τὸν περὶ τοῦ σχήματος μεταβαίνει λόγον.

p.29748 Σχῆμα ὃὲ ἔχειν σφαιροΞξιδὲς ἀναγχαῖον αὐτὴν ἕως τοῦ 9450
χατὰ τοῦτον δὴ τὸν λόγον ἀναγχαῖον εἶναι τὸ σχῆμα σφαιροει-
δὲς αὐτῆς.

“Ὅτι σφαιροειδὴς ἢ γῇ. διὰ πέντε δείχνυσιν ἐπιχειρημάτων, ὧν τὸ δ
φαιϊροειόης Ἢ 70. Ξ χειρημάτῶν, ὧν τ
πρῶτον ἀποδείχνυσι προλαβών, ὅτι τὰ τῆς γῆς μόρια μέχρι τοῦ μέσου
πέφυχε χινεῖσθαι: τοῦτο γὰρ σημαίνει διὰ τοῦ βάρος ἔχει μέχρι πρὸς
τὸ uécov: τὸ γὰρ βάρος ἔχον xal κατὰ βάρος χινούμενον ἕως τοῦ μέσηυ
τοῦ παντὸς χινεῖται μὴ χωλυόμενον. πάντων δὲ τῶν μορίων πρὸς τὸ μέ- 10
Gov ῥεπόντων xai τῶν ἐλαττόνων ὑπὸ τῶν μειζόνων ὠϑουμένων xal ϑλι- -
βομένων διὰ τὴν ἰσχυροτέραν τῶν μειζόνων ἀεὶ πρὸς τὸ μέσον ῥοπὴν xai

, w , ^ [4 —
παραχωρούντων ἄλλων ἄλλοις πανταχόϑεν τὸ σφαιροειδὲς γίνεται σχῆμα,
e -* 8 ^ 3 - , — , A e
ὡς ἐπὶ τοῦ εἰς σφαῖραν πλαττημένου χηροῦ τὸ ἐξέχον del πρὸς τὸ wuéGov 15
* - Ἴ N UJ 4 e - ^ [1 - M , 4 ?
ὠϑεῖται. εἴτα xal τὴν φαντασίαν ἡμῶν διορϑοῖ τὴν ἄλλο μόριον ἐπ᾿ ἄλλο
τιϑεῖσαν εἰς ὕψος πολύ, ἕως dv ἐχπεσὸν τῆς ἐπὶ τὸ μέσον σπουδῆς ἀλλα-

J09 ποὺ ἐνεχ οὐ γὰρ κυμαίνει, φησί, τουτέστιν οὐχ ὀγχοῦται, μέχρι
κε 2-22 [mni Ν ^^f] ^o nn Y AL CA ED :
τοῦ ὑπερεχγεῖσθ)αι" outs γὰρ τὸ ὠϑοῦν outs τὸ ὠϑούμενον πρὸς ἄλλο τι 90
4 e “7 Ἃ 1 , "^ ,
τὴν ῥοπὴν ἔχουσιν T, πρὸς τὸ μέσον. ἢ τὸ οὐχ οἷόν τε χυμαίνειν
εἶπεν ἀντὶ τοῦ ὑποχωρεῖν xal αντιπεριίστασθαι τῷ πλείονι τὸ ἔλαττον"

- 3 MJ [4 MJ ΄ ΝΛ ^A - - ^ [4 , -
τοῦτο γὰρ τὰ ὑγρὰ πάσχει. ἐπὶ ὃξε τῶν τῆς (T. μορίων πιέζεται μᾶλλον
τὸ ἔλαττον ὑπὸ τοῦ μείζονος xal συμπλάττεται ἢ συγχωρεῖ ἕτερον ἑτέρῳ, s5
ἕως dy ἔλθῃ, ἐπὶ τὸ μέσον τὸ βαρύτερον, ἀλλὰ μὴ ὑπερεχχυϑῇ ὀγχούμενα
Z0. SA Á vidt 2 eir ) w^ p «ep 9 . μη ρ / 1) i 91
ὡς tà χύματα. εἰς ἐνάργειαν OX φέρων τὸ λεγόμενον ὑποητίϑεται τὴν τῆν
γινομένην, χαϑάπερ xai τῶν φυσιολόγων τινὲς xai αὐτοὶ τὴν παράταξιν
τῶν ἐν τῷ χόσμῳ πρώτων xal ὑστέρων διὰ τῆς γενέσεως ἐνδειχνύμενοι" 30

| περὶ F: xat A: fort. xal περὶ 2 δὴ FK: δὲ Ab 5 Πτολεμαῖος] Zóvr. I ὃ p. 20
πάντα) bis A ἢ ἀνατολὴν Fe oot € ll1à'c ἔχειν F: ἔχει A

αὐτὴν Ke: om. F: εἶναι A 12 δὴ AF: τε δὴ c 15 ὅτι CF: om. A 19 post
μειζόνων del. ἀεὶ πρὸς τὸ pésov ῥοπὴν e lin. 20 petita A J| ἄλλων ἄλλοις EF:
ἀλλήλων ἄλλοις Ab: ἀλλήλοις € 22 ἐξέχον CF: ἔξοχον A 25 που ἐνεχϑὴ
A: ὑπενεχῦτ, F: mot dveyür ὁ μέχρι Fb: μέρει A J0 συμπλάττεται AF:

συμπιλεῖται e 33 παράταξιν A : τάξιν Fc

SIMPLICI IN L. DE CAELO II 14 (Arist. p. 29728] 543

ἀλλ᾽ éxeivot μὲν τὴν δίνην αἰτιώμενοι βιαίως αὐτὴν πρὸς τὸ μέσον φέρεσϑαι 242v
λέγουσι, βέλτιον δὲ xal ἀληϑέστερον τὸ λέγειν τοῦτο γίνεσϑαι διὰ τὸ φύσιν
ἔχειν φέρεσθαι τὸ βάρος ἔχον πρὸς τὸ μέσον. ὑποθέμενος οὖν τὴν γῆν S5
μεμιγμένην τέως τοῖς ἄλλοις, εἶτα διαχρινομένην, ὡς ᾿Αναξαγόρας ἐδόχει
δ λέγειν, xal ἐνεργείᾳ ἐκ τοῦ δυνάμει γινομένην xal φερομένην ἐπὶ τὸ μέσον,
εἰ μὲν πανταχόϑεν ἀπὸ τῶν ἐσχάτων ἴσα φέροιτο τὰ βαρέα ἐπὶ τὸ μέσον
ἕν ὄν, ἀνάγχη πανταχόϑεν ἴσου πρηστιϑεμένου ἴσον ἀπέχειν τοῦ μέσου τὸ 40
ἔσχατον. τοῦτο δὲ τὸ σχῆμα σφαιροβξιδές ἐστιν’ χἄν μὴ πανταχόϑεν Oi
ὁμοίως συνέϑει πρὸς τὸ μέσον τὰ μόρια αὐτῆς, ἀλλ᾽ ὅϑεν μὲν πλέον, ὅϑεν
10 δὲ ἔλαττον, τὸ αὐτὸ συμβαίνει" χαὶ οὕτω γὰρ σφαιριχὸν ἀναγχη τὸ σχῆμα
γίνεσϑαι' χαϑὸ γὰρ μείζων ἢ προσϑήχη γένηται, χατὰ τοῦτο τοῦ βάρους
αὐξανομένου τὸ ὑποχείμενον ἔλαττον ὅν xal xouqótepov ἐξωϑήσεται ὑπὸ 45
τοῦ βαρυτέρου. ἕως | dv ἐξωθούμενα τὰ χουφότερα ὑπὸ τῶν βαρυτέρων 343.
ἐπὶ ϑάτερα τοῦ χέντρου αϑροισθέντα ἰσόρροπα τοῖς ἐξωθοῦσι πρὸς τὴν ἐπὶ
18 τὸ χέντρον σπουδὴν ὁμοίαν γένηται. οὕτω μὲν χαὶ ὁ ᾿Αλέξανδρος, οὐχ
ὅτι ὑπερβαίνειν τὸ χέντρον οἴεταί τι βάρος ὠϑούμενον" τὸ γὰρ ἐξιστάμενον ὅ
ἀπὸ τοῦ χέντρου πρὸς τὸ ἄνω δηλονότι χωρεῖ xai τὸ ὠϑοῦν αὐτὸ πρὸς τὸ
ἄνω ὠϑεῖ: πῶς οὖν τὸ βαρύτερον ἐπὶ τὸ ἄνω ἐξωθϑήσει χατὰ φύσιν; ὅλως
γὰρ πρὸς τῷ χέντρῳ γενόμενον οὐδὲ βάρος ἔτι λοιπὸν ἔξει ὥστε ὠϑεῖν.
20 xal 6 ᾿Αριστοτέλης δὲ σαφῶς τὰ βαρύτερα μέχρι τοῦ μέσου ὠϑεῖν φησιν, 10
dÀX οὐχ ὑπερωϑεῖν τοῦ μέσου. τὸ οὖν λεγόμενόν ἐστιν, ὅτι τὸ πλέον τὸ
πρὸ αὐτοῦ ἔλαττον προωϑεῖ xal τοῦτο ἄχρι τοῦ μέσου. συμβαίνε!: οὖν ὁ
προωϑισμὸς ἄλλου ἄλλο ὠϑοῦντος xci συμπιλοῦντος τῶν παρ᾽ ἑχατέρου
συγχωρούντων, ὡς εἶπε, xai ὀγχουμένων διὰ τὴν στενοχωρίαν: οὕτω γὰρ 15
εἰς μίαν ἐπιφάνειαν χαϑίσταται. ἀλλὰ χαὶ τὸ ἐξέχον ἀεὶ xai πορρώτερον
τοῦ χέντρου γενόμενον σπουδαάζον αὐτῷ πλησιάζειν ἐπιχαταφέρεται τῷ χοι-
λοτέρῳ, xai οὕτως ἢ σφαίρωσις γίνεται.

Καὶ διὰ τῆς xaUü' ὑπόϑεσιν οὖν γενέσεως τῇς γῆς τὴν σφαίρωσιν αὐτῆς
ἐνδειξάμενος χαὶ ὅτι τὸ μέσον αὐτῆς πανταχόϑεν ἴσον ἀπέχει τῶν περάτων, 90
80 ἀπορίαν ἐπάγει τινὰ ἀπὸ τῶν χεντροβαριχῶν παρὰ τοῖς μηχανιχοῖς λεγο-

μένων ἀναφυομένην. τὰ μὲν οὖν χεντροβαριχά, οἷα πολλὰ χαὶ χαριέστατα
ὅ ts ᾿Αρχιμήδης xai ἄλλοι γεγράφασι πολλοί, σχοπὸν ἔχει, πῶς τοῦ δοϑέν- 96
to; βάρους τὸ κέντρον εὑρεϑείη, τουτέστι σημεῖόν τι ἐπὶ τοῦ σώματης,
ἀφ᾽’ οὗ σπάρτου τινὸς ἐξαφϑείσης μετεωριζόμενον ἀχλινὲς ἔσται τὸ σῶμα"

ιῷ
[Ὁ

.-.---...-.-.ο.-.ς-ς.ς... .. -..-....-..-....ς-.--- ---.--.

ἡ ἕν ὄν F: ἐνόν A: unum b 8 σφαιροειδές F: σφεροειδές A xdv] scripsi:
etsi b: xal A: ἐὰν Fc 9 συνέϑει AF: συνϑέῃ c 10 οὕτως c 12 αὐξομένου
Fe ὃν om. Fc ἐξωθήσεται AF: ἐξωσθϑήσεται c 13. ἐξωθούμενα Fb:
ἐξωϑήσεται A 14 ϑάτερον Fc 15 post χέντρον rep. οἴεται e lin. 16 A

οὕτως c xal om. Fc 18 ἄνω dci b: ἄνω ϑεῖ AF ἐξωϑήσει F: comp. A:
ἐξωσϑήσει c: pelletur b 19 γενόμενον Εἰ: γινόμενον A 21 ὅτι F: τί ἃ

23 προωϑισμὸς Εἰ: corr. ex προωϑησμὸς A ἑχατέρου b: comp. E: ἑκάτερα A

24 οὕτως c 25 ἐξέχον F: ἔξοχον A 28 τῆς (pr) EF: τὴν A οὖν F: οὖν

Te A αὐτῆς} αὐτὴν Fc

544 SIMPLICII IN L. DE CAELO 1I 14 [Arist. p. 29738)

OTÀov Of, ὅτι οὐ πάντως τὸ αὐτὸ ἔσται μέσον τοῦ τε μεγέϑους xai τοῦ 348
βάρους. f, ὃὲ ἀπορία τοιαύτη" εἰ τῆς γῆς ἐπὶ τοῦ μέσου οὔσης xal σφαι- 30
ροειδοῦς οὔσης πολλαπλασιόν τι βάρος ἐπιγίνοιτο πρὸς ϑάτερον ἡμισφαίριον,
üTÀaw, ὅτι οὐχέτι τὸ αὐτὸ μέσον τῆς γῆς ἔσται xal. ἕν μέρος πολλαπλασίῳ
5 τοῦ ἐξ ἀρχῆς μεγέϑει προσαυξηϑείσης, ὥσπερ xal πρότερον τῆς γῆς ἦν
μέσον τὸ αὐτὸ xai τοῦ χόσμου ὑπάρχον: ὥστε οὐχ ἠρεμήσει τότε ἢ TT, 80
ἐπὶ τοῦ μέσου: οὐ γὰρ ἔτι ἐν τῷ μέσῳ τοῦ παντός ἐστι προσαυξηϑεῖσα
τοσοῦτον ἐφ᾽ ἕν μέρος, 7, εἴπερ xal οὕτως ἔχουσα ἠρεμεῖ, ὅπερ διὰ τῆς
ἐν τῷ ἣ εἴπερ ὑποστιγμῖς δηλοῦται, ἠρεμήσει xat νῦν xal ἔξω τοῦ μέσου
10 τοῦ παντὸς χειμένη xai μὴ μέσον ἔχουσα τὸ τοῦ παντὸς μέσον, χἄν μηδὲν 40
αὐτῇ βάρος κατὰ τὸ Étspnv μέρος προστεθῇ. εἴπερ προστεθέντος ἔξω τοῦ
μέσου γενόμενον διὰ τὴν προσϑήχην ὅμως ἠρευεῖν ὑποτίθεται. εἰπὼν δὲ
ἠρεμήσει γε xal νῦν xal μὴ τὸ μέσον ἔχουσα ἐπήγαγεν Tj, πέφυχε
χινεῖσϑαι. λέγει δέ, ὅτι κατ᾽ ἐχεῖνο ἠρεμήσει τὸ ἔξω τοῦ μέσου, χαϑ᾽
ιὃ ὃ οὐχὶ ἠρεμεῖν ἀλλὰ χινεῖσθαι πέφυχεν: ἄτοπον δὲ τὸ iv ἐχείνῳ ἠρεμεῖν, 46
χαῦ᾽ ὃ πέφυχΞ χινεῖσϑαι. πολλαπλάσιον ὃὲ τὸ προστιϑέμενον βάρος 943^
ὑπέϑετο, ἵνα τὸ νῦν μέσον τοῦ βάρους αὐτῆς πορρωτάτω γένηται τοῦ μέσου.
τοῦτη οὖν ἀπορήσας ἀπὸ τῆς ἐν τῇ γενέσει τῆς γῆς ὑποτεϑείσης προσϑή-
x"s, ὅτι κατὰ τὸ ἕτερον μέρης πρηοσαυξηϑείσης τῆς γῆς πολλαπλασίῳ ξαυτῆς 6
30 μεγέϑει ἀναγχη τοῦ μέσου αὐτῆς ἀμειφϑέντος τοῦ χατὰ τὸ [poc ῥέπειν
εἰς ἐχεῖνο τὸ μέρος, εἰς ὃ γέγονεν ἣ τοῦ βάρους προσϑήχη. xai μηχέτι
μένειν ἐπὶ τοῦ μέσου, ἣ εἴπερ οὕτως ἔχουσα, ὡς διὰ τὴν προσθϑήχην ἐχ-
tà; εἶναι τοῦ μέσου, ἐδύνατο μένειν, ἠρεμήσει qs xal νῦν χωρὶς τῆς προσ-
ϑήχης τὸ μὴ μέσον ἐπέχουσα, xal) ὃ οὐ μένειν ἀλλὰ χινεῖσϑαι πέφυχεν"
ἤπερ ἄτοπον" οὐδὲν γὰρ ἠρεμεῖ ἐχεῖ, T| πέφυχε χινεῖσϑαι, ἀλλ᾽ ἐχεῖ, ὅϑεν

τῷ
lA

οὐ πέφυχξ uxtviicüa τὸ μὲν οὖν ἀπορούμενον, φησί, τοῦτό ἐστιν,
οὐ γαλεπὸν ὃξ ἰδεῖν xa! ἐπιστῆσαι τῇ ἀπορία χαὶ τῇ λύσει μιχρὸν ἐπι- 15
τείναντας. τὴν διάνοιαν δηλονότι, T, μᾶλλον τὸν πρότερον λόγον ἐπιτεί-

ναντὰας τὸν τὴν τένεσιν τῆς γῆς ὑποηϑέμενον, xai διορισαμένους, πῶς αἀξιοῦ-

(0. (M.

30 μὲν ὅὡποσονοῦν μέγεθος βάρος ἔχον φέρεσαι πρὸς τὸ μέσον. τότε μὲν
x ὟΝ [4 4 , / v , Α , w 4 M ,
γὰρ ἀδιορίστως ἐλέγετο φύσιν ἔγειν φέρεσθαι τὸ βάρος ἔχον πρὸς τὸ μέσον. 29

νῦν δὲ διοριζέσϑω, ὅτι οὐ αέχο! τούτου uóvov φέρεται τὸ βάρος ἔ; y.

& Otptziolw, ὅτι οὐ μέχοι τούτου μόνον φέρετ βάρος ἐχὸν πρὸς
τὸ xívtpov μέχρι τοῦ τῷ ἑαυτοῦ ἐσχάτῳ ἄνασθαι τοῦ χέντρου xal οἷον
ἐπιστῆναι αὐτῷ. ἀλλὰ τὸ πλέον ἀεὶ βάρης τοῦ ἐλάττονος χρατοῦν xal ἢ

35 ἐξωϑοῦν αὐτὸ T, συμπιλοῦν xal ἑἐνηούμενηων αὐτῷ μέχρι τοσούτηυ φέρεται 95

α
] πάντως EF: παντὸς Ab l. 2 μεγέϑους xai τοῦ βάρους A: βάρους xal τοῦ μεγέϑους
FK: βάρους καὶ τοῦ μεγέθους ὁ τοῦ CF: τῷ A μεγέϑει C: μεγέϑη Α΄: μεγέ-
goo F προσαυξηϑείστις PF: πρησαυξηϑεῖσαν C: προσαυξηϑῆναι A ὦ ἐστι] ἔσται
Fe 8 «al om. Fe 12 γενόμενον F: γινόμενον Δ 13 γε Fb: τε A
μὴ Fb: μὴν A 15 οὐχὶ A: οὐ ypr C: οὐκ F l? onet(üero Fe πορρώ-
τερον Fc γένηται F: γενήσεται A 21 μηχέτι Fb: μὴ καί τ A 23 γε om. e
24 πέφυκεν F: comp. A: πέφυχε e 36 τοῦτό] τοιοῦτόν Fe 90 τότε -- μέτον (31) F:
oin. Ab 22 o0] οὖν μόνον F: οὐ μόνον c μόνον om. Fc JJ ἑαυτοῦ Fb:

ἑαυτῷ A 3) ἐξωθϑοῦν CF: ἔξωϑεν Ab

SIMPLICII IN L. DE CAELO II 14 (Arist. p. 29748. ν18] 545

πρὸς tà μέσον, ἕως ἄν ὡς δυνατὸν ἐνταϑὲν xal σφαιρωϑὲν τῷ ἑαυτοῦ 343^
μέσῳ, τουτέστι τῇ κοίλῃ ἐπιφανεία, περιλάβῃ τὸ τοῦ παντὸς μέσον" μέχρι
γὰρ τούτου τὴν ῥοπὴν ἔχει: ὥστε, χἄν προστεθῇ τῇ γῇ βάρος, οἷον ὃ
ἀπορῶν ὑπέϑετο λόγος, οὐ μένει ἐξέχον, ἀλλὰ γενήσεται xal αὐτὸ σφαι-
ριχὸν xal περιλήψεται τὴν τῆς γῆς ἐπιφάνειαν, xal ἔσται παλιν τὸ ἐξ ἀρχῆς 30
μέσον καὶ τοῦ μετὰ τῆς προσθϑήχης μέσον: ἀνάγχη γὰρ xal τοῦτο γήινον
ὃν χαϑ᾽ ὅλον ἐθέλειν ἑαυτὸ πελάζειν τῷ μέσῳ" μέχρι τούτου γὰρ ἔχει
τὴν βροπήν. εἰ γὰρ ἔτι χινοῖτο παραλλάξαν τῷ ἑαυτοῦ μέσῳ τὸ τοῦ
παντὸς μέσον, ἄνω dv φέροιτο xal παρὰ φύσιν. 35
10 Οὐδὲν δέ, φησί, διαφέρει, xdy ἐπὶ μέρους τις τῆς γῆς xdv ἐπὶ ὅλης
ποιοῖτο τὸν λόγον: οὐ γὰρ διὰ μιχρότητα Y, μέγεϑος συμβαίνει τὸ
εἰρημένον, ἀλλὰ διὰ τὴν φυσιχὴν ἐπὶ τὸ μέσον ῥοπήν, ὥστε, εἴτε ὅλη
ποϑὲν ἐφέρετο, ὥς φασιν οἱ διαχριϑεῖσάν ποτε αὐτὴν ἀπὸ τοῦ μίγματος 40
εἰς τὸ μέσον εἰπόντες ἐνεχϑῆναι, εἴτε χατὰ μέρος, ἀναγχαῖον μέχρι
15 τούτου φέρεσϑαι, ἕως dv πανταχόϑεν περιχεομένη ὁμοίως λάβῃ
τὸ μέσον τῶν ἐλαττόνων ἀεὶ τὴν ἴσην ἐπιφάνειαν τοῖς μείζοσι λαμβανόν-
των" τῶν γὰρ μειζόνων xal βαρυτέρων ἐπὶ τὸ χάτω μᾶλλον χωρούντων
τὰ ἐλάττονα τῇ προώσει τῆς ῥοπῆς ταύτης παρ᾽ ἑκάτερα τῶν μειζόνων 45
ἐξωϑούμενα βίᾳ πρὸς τὸ | ἄνω ἴσην αὐτοῖς ἀπολαυβάνει τὴν ἐπιφάνειαν. 3445
40 ᾿Αντὶ δὲ τοῦ ἀναγχαῖον μέχρι τοῦδε φέρεσϑαι λέγει ὁ ᾿Αλέξαν-
δρός τινας γράφειν ἀναγχαῖον μετὰ τούτου φέρεσϑαι, τουτέστι τῆς
ἐπὶ τὸ μέσον ῥοπῆς, ἀποδέχεται δὲ τὴν ἑτέραν γραφήν. 6
Συμπεραινόμενος δὲ τὸ ἐπιχείρημα 6 ᾿Αριστοτέλης, εἴτε ἐγένετο, φησίν,
ἢ γῆ. ἀναγκαῖον οὕτω γενέσϑαι, ὡς εἴρηται. χατὰ τὴν πρὸς τὸ μέσον
25 ῥοπήν, ὥστε σφαιροειδές ἐστιν αὐτῆς τὸ σχῆμα, εἴτε ἀίδιος οὖσα διατελεῖ,
τὸν αὐτὸν ἔχει τρόπον, ὅνπερ xal γινομένη τὸ πρῶτον ἐγένετο ἄν: ὥστε 10
xal οὕτως ἀναγχαῖον αὐτὴν σφαιροειδῇ εἶναι.

p.297*18 Καὶ ὅτι πάντα φέρεται τὰ βάρη πρὸς ὁμοίας γωνίας
ἕως τοῦ ἀλλὰ μὴ βίᾳ χαὶ παρὰ φύσιν. 15

30 Δεύτερον τοῦτο ἐπιχείρημα ἐχ τοῦ πρὸς ὁμοίας ἤτοι πρὸς ἴσας γω-
νίας φέρεσθαι τὰ βάρη δειχνύον, ὅτι σφαιριχόν ἐστι τὸ τῆς γῆς σχῆμα.
πάντων γὰρ ἐπὶ ταὐτὸ πανταχόϑεν συννευόντων xal ἄλλοις ἄλλων ἀεὶ
προστιϑεμένων κατὰ τὴν ὁμοίαν ῥοπὴν ἴσας ἀνάγχη 1(νεσϑαι τὰς ἀπὸ τοῦ 20

1 ὡς δυνατὸν ἐνταϑὲν A: ἐχταϑὲν ὡς δυνατὸν C: qj δυνατὸν ἐχταϑὲν Fe: possit ἵποα-

tensa Ὁ 4 ἐξέχον CF: corr. ex ἐξέχων A 6 γήινον ACb: γὴν Fe
7 ἑαυτὸ Fb: corr. ex ἑαυτῷ Α: αὐτὸ C γὰρ CF: om. Ab 9 ἄνωϑεν Fe

τ
18 μίγματος Fb: πράγματος A 18 παρ᾽ ἑχάτερα A: παρ᾽ &xa /7 er utraque parte b
20 τοῦδε A: τούτου Fc 29 συμπερανάμενος Fe 24 οὕτως c 28 βάρη AF:
Bapéa c 29 μὴ A: μὴ ὃ Fe 3l δειχνύον FE: corr. ex δεικνύων Α
32 ταὐτὸν c

Comment. Arist. VII. Simpl. de Caelo. 3D

546 SIMPLICII IN L. DE CAELO II 14 (Arist. p. 297018. 23]

μέσου, ἐφ᾽ ὃ πάντα συννεύει, πρὸς τὰ ἔσγατα, τοῦτο δὲ σφαιροειδές ἐστι 244a
τὸ σχῆμα' διὸ τὸ πρὸς ὁμοίας γωνίας χαταφέρεσϑαι τὰ βάρη xal μὴ
παράλληλα πρὸς τὸ φύσει σφαιροειδὲς πέφυχε᾽ πανταχόϑεν γὰρ οὐχ οἷόν
τε πρὸς ὁμοίας φέρεσθαι γωνίας τὰ φερόμενα βάρη, μὴ τὸ πρὸς ὃ φέρεται 25

5 σφαιρικχὴν ἔχον τὴν ἐπιφάνειαν. ἐπειδὴ δὲ οὐχ ἀπηχρίβωται τὸ σφαιριχὸν
τῆς γῆς σχῆμα διὰ τὰς ἐξοχὰς τῶν ὀρῶν xal τὰς χοιλότητας, ἢ σφαιροει-
δής, φησίν, ἐστιν ἢ γῆ. εἴ τις τὴν τοιαύτην διαφορὰν ἐλαχίστην οὖσαν
προσλογίζοιτο: οὐδὲ γάρ, εἰ χέγχρον τὶς ἐπιϑείη μεγάλῃ σφαίρᾳ xnptvm, 80
ὀχνήσοι dy αὐτὴν χαλεῖν σφαῖραν διὰ τὴν τῆς χέγχρου ἐπανάστασιν" Y, εἴ

10 τις ἀχριβολογεῖται, xal οὕτω φύσει γε σφαιροειδής ἐστι’ φύσει γὰρ
πανταχόϑεν συννεύει πρὸς τὸ μέσον, ὡς δηλοῖ πάντων τῶν βαρῶν ἣ πρὸς
ὁμοίας γωνίας χαταφορά. εἰ οὖν δεῖ ἔχαστον τοιοῦτον εἶναι λέγειν, οἷον $5
εἶναι χαὶ ὑπάρχειν φύσει βούλεται, ἀλλὰ μὴ ὃ βίᾳ χαὶ παρὰ φύσιν,
δῆλον, ὅτι σφαιροξιδὴς ἄν εἰκότως ἢ γῇ λέγοιτο.

18 Φιλοχάλως δὲ ὁ ᾿Αλέξανδρος τὴν αἰτίαν προστίθησι τοῦ μὴ ἀχριβῶς
σφαιροειδὲς εἶναι τὸ τῆς γῆς σχῆμα τὸ ἀνομοιομερὲς τῆς γῆς αἰτιώμενος 40
xai ἀνισόρροπον. οὐ γὰρ ἐπὶ πάντων, φησί, τῶν βαρέων σωμάτων τὸ
μέσον τῆς ῥοπῆς χαὶ τοῦ βάρους τοῦτο μέσον ἀχριβῶς χαὶ τοῦ μεγέϑους
ἐστίν, ἀλλ᾽ ἐπ᾽ ἐνίων παραλλάσσει’ οὐ γὰρ πάντα τὰ βαρέα ἰσοβαρῇ ἐστι,

20 σπεύδει δὲ τὰ βαρέα τῷ τῆς ῥοπῆς τῆς οἰχείας μέσῳ λαβέσθαι τοῦ μέσου,
οὐ τῷ τοῦ μεγέϑους μέσῳ. διόπερ οὐδὲν χωλύει τοῦ μέσου τῆς γῆς τοῦ 4ὅ
χατὰ τὴν ῥοπὴν ὄντος ἐν [ τῷ τοῦ παντὸς μέσῳ τὰς τοῦ μεγέϑους τῆς 2440
d"; ἀποστάσεις τὰς ἀπὸ τοῦ μέσου μὴ πάντῃ ἴσας εἶναι.

341523 "Ett δὲ xal διὰ τῶν ““αινομένων ξως τοῦ σφαιροειδὴς ὃ
P. ΜΝ y hui 6s D P μ * ? p ct ἧς
95 0584.

σ.

Τρίτον τοῦτο ἐπιχείρημα ἐναργὲς ἀπὸ τῶν τῇ αἰσϑήσει φαινομένων
νι κι - 2). Y. - ἔχλ ! . , "^ d . - ελύνη- £x) udlesr- Deor.
περὶ τὴν τῆς σελήνης ExÀeubty* οὐ γὰρ dv αἱ τῆς σελήνης ἐχλείψεις ἐφαΐί
^ "Ὁ — ^; 1 z. — [d /» , m M *
yovxo χυρτὴν ast τὴν Ἰραυμὴν £/6009t τὴν 0Dt,o08a4Vy 10 te φωτεινὸν xat 10
τὸ σχιερὸν τῆς σελήνης, εἰ μὴ σφαιρηειδὴς T ἢ γῆ. εἰ γὰρ ἢ τῆς σε-
80 λήνης ἔχλειψις συμβαίνει ἐμπιπτούσης εἰς τὴν ἀπὸ τῆς γῆς γινομένην
σχιάν, ἀναίχη τὴν σχιὰν χωνιχὴν εἶναι 7, χυλινὸριχὴν ἢ xa aUestoT,
ἄλλου γὰρ οὖσα σγήυατης οὐχ ἂν χυρτὴν ἐποίει τὴν ἀποτομὴν ἀεὶ vq de
σεληνιαχῆς σφαίρας. πάντα ἣδὲ τὰ τοιαῦτα τῶν σχιῶν σχήματα ἀπὸ σφαι-

ρικοῦ σχήματος γινόμενα ὀέφειχται. μείζονος 1ὰρ Ovtog τοὺ ἡλίου τῆς

2 τὸ (alt.) om. e 4 γωνίας φέρεσθαι Fc τὰ φερόμενα βάρη] tà βάρη τὰ φερό-
μενα Fe μὴ Ab: εἰ μὴ Fe 7 ἔχον Ab: ἔχει Fe 0 διὰ A: διά τε Fe
ὁρῶν Fb: ὡρῶν A ἢ] 7j χαὶ Fe S εἰ] εἰ xal Fc 9 ὀχνήσοι A et corr.
ex ὀχνήση, EF: ὁὀκνήσαι e 10 ἀχριβολογοῖτο Fc οὕτως C 19 icogapr, —
βαρέα (20) Fb: om. A 2] οὐ τῷ Fb: οὕτω A μέτῳ b: comp. F: μέσον A
Ὁ] χωνιχὴν] ἢ χωνιχὴν Fe 94 σχήματος Fb: σώματος A

SIMPLICII IN L. DE CAELO ἢ 14 (Arist. p. 291523. 30] 541

γῆς χωνοειδὴς (ἢ) σχιὰ γενήσεται, ἴσων δὲ ἀμφοῖν ὄντων χυλινδροειδής, 244^
εἰ δὲ ἐλάττων ἦν 6 ἥλιος, χαλαϑοειδὴς καὶ οἷον κόλουρος χῶνος τὸ στενώ- 20
τερον πρὸς τῇ γῇ ἔχων. εἰ οὖν f, διορίζουσα χυρτὴ ἀεί, ἢ δὲ del χυρτὴ
ὑπὸ τῆς τοιαύτης προσγίνεται, σχιαὶ δὲ τοιαῦται πᾶσαι ἀπὸ σφαιριχοῦ γί
νονται σώματος, σφαιριχὸν ἄν ἔχοι τὸ σχῆμα f, γῆ. xatà μὲν γάρ τινα
ϑέσιν τοῦ ἡλίου πρὸς τὴν γῆν x«l τυμπανοειδὴς οὖσα f, γῆ τοιαύτην σχιὰν 90
ἀπέδωχεν ἄν, ἀεὶ δὲ xal κατὰ πᾶσαν ϑέσιν οὐχ dv, εἰ μὴ σφαιροειδὴς ἦν.
ὅτι δὲ οὐ παρὰ τὴν σελήνην μὴ πεφυχυῖαν xat' εὐθεῖαν γραμμὴν ἀπο-
τέμνεσθαι συμβαίνει τὸ ἐν ταῖς ἐχλείψεσι χυρτὴν ἀεὶ τὴν διορίζουσαν elvat,
ἀλλὰ παρὰ τὴν σχιάν, ὑπέμνησεν ix τοῦ τὴν σελήνην ἐν μὲν τοῖς χατὰ 80
wzva σχηματισμοῖς, ἐν οἷς οὐδὲν εἰς αὐτὴν ἢ σχιὰ ὃρᾷ, πάσας λαμβάνειν
τὰς διαιρέσεις. xal γὰρ εὐθεῖα γίνεται ἢ διαίρεσις ἐν ταῖς διχοτόμοις φά-
σεσι χαὶ ἀμφίχυρτος ἐν ταῖς ἀμφιχύρτοις χαὶ χοίλη ἐν ταῖς μηνοειδέσιν, ἐν
ὃὲ ταῖς ἐχλείψεσιν ἀεὶ χυρτὴν ἔχει τὴν ὀρίζουσαν γραμμήν. 35

p.297630 "L«t ó& διὰ τὰς τῶν ἄστρων φαντασίας ἕως τοῦ τοῦτο 40
πεπον ϑϑότων.

Τέταρτον ἐπιχείρημα τοῦτο τῶν σφαιροειδῇ τὴν γῆν ἀποδειχνύντων,
ὅπερ ἤδη xai περὶ τοῦ μεγέϑους αὐτῆς ἀποδείχνυσιν, ὅτι σημείου λόγον
ἔχει πρὸς τὸν οὐρανόν. εἰ γὰρ πρὸς ἄρχτον μὲν μῶν μεταβαινόντων ὁ
μὲν Κανωβος ἀστὴρ χαλούμενος οὐ φαίνεται ὅλως, οἱ δὲ τῆς "Apxtou 4
ἀστέρες ὑπὲρ χεφαλῆς εἶναι δοχοῦσιν ἀεί, τοῖς δὲ ἐν Διοσίπόλει τῇ Θη- 945»
ax 6 μὲν Καάνωβος μετέωρος φαίνεται, ὃ δὲ ἔσχατος ἀστὴρ τῆς μεγάλης
"Apxtou δύνων φαίνεται xat ἀνατέλλων, δῆλον, ὅτι xal πρὸς ὀλίγον μεϑι-
σταμένοις διάφοροι γίνονται οἱ ὁρίζοντες. τοῦτο δὲ διὰ τὸ σφαιροειδῇ τὴν
(ἣν εἶναι συμβαίνει. εἰ γὰρ τυμπανοειδὴς ἦν, ἀπὸ τῶν περάτων ἐπὶ τὰ ὃ
πέρατα χινηϑεῖσιν ἡμῖν ὁ αὐτὸς ἔμενεν ὁρίζων τῷ ἐν ἑνὶ xal τῷ αὑτῷ
μένειν ἐπιπέδῳ προϊόντας μᾶς, xai τὰ αὐτὰ ἂν ἐφαίνετο del περὶ τὴν
τῶν ἄστρων ϑέσιν. εἰ οὖν διάφοροι οἱ δρίζοντες, xal σφαιροειδὴς ἢ γῆ
χαὶ οὐ μεγάλη, εἴπερ xai μὴ πολὺ προελϑόντων ἐπιδήλως ἀμείβονται" με- 10
Ἰάλης γάρ τινος οὔσης σφαίρας οὐχ ἄν εὐσύνοπτος εὐθὺς ἦν ἢ τῶν ὁριζόν-
των παραλλαγή. εἰ ὃὲ μὴ πάνυ μεγάλη, φησίν, ἐστὶν ἢ γῇ» οὐ χρὴ
νομίζειν ἄπιστα λέγειν τοὺς ὑπολαμβάνοντας τὸν δυτιχώτατον xai τὸν dva-

] χωνοειδὴς ἡ σχιὰ scripsi: χωνοειδὴς σχιὰ A: umbra conoydalis b: ἡ τῆς γῆς σχιὰ κωνο-

εἰδὴςς Fc 2 χόλουρος F: χώλουρος A 2. 3 στενότερον Fbe: στερρότερον A

4 τῆς A: om. Fc πρσγίνεται A: provenit! b: τινὸς γίνεται Fc σκιαὶ Ab: σχιᾶς
αἱ Fc 9 σφαιριχὸν Ab: σφαιροειδές Fc ἔχοι] ἔχοιτο c 1 ἀπέδωκεν ἂν scripsi:
ἀποδέδωχεν A: ἀποδέδωχεν ἂν Εἰ: ἀποδεδώχοι ἂν c: redderet b 13 ταῖς A: τοῖς Fe
14 ὁρίζουπαν A: διορίζουσαν Fc 15 τὰς AF: τῆς e 19 piv ἡμῶν FK: ἡμῶν A:
nobis quidem b 20 χαλούμενος ἀστὴρ Fc 23 φαίνεται A! F: φέρεται A? b

τῆς] τῆς ὐρᾶς Fe 26 ἔμενεν A: ἔμεινεν Fc 30 εὐθὺς om. Fe

95*

548 SIMPLICIL IN L. DE CAELO II 14 [Arlat. p. 297530. 9984 15]

τολικώτατον τῶν ἐγνωσμένων ἡμῖν τόπων τόν τε περὶ τὰ [αδειρα xal τὰς 2484
᾿Ηραχλείους στήλας, ὃν ᾿Ηράχλειαν ἐχάλεσε, xai τὸν περὶ τὴν Ἰνδιβὴν 16
συνάπτειν ἀλλήλοις οὐ πόρρωϑεν, xal οὕτως εἶναι τὴν ϑάλατταν μίαν τήν
τε ᾿Ερυϑρὰν χαλουμένην xal τὴν παρ᾽ fuiv. τεχμαίρονται δέ, ὅτι μὴ

5 πολύ τι διεστήχασιν ἀλλήλων οἱ εἰρημένοι τόποι τῷ ἐν ἀμφοτέροις ἐσχά- 90
τοῖς οὖσι τῆς ἡμετέρας οἰχήσεως τὸ τῶν ἐλεφάντων εἶναι γένος, ὡς τῶν
ἐσχάτων τούτων Ótà τὸ συνῆφθαι ἀλλήλοις πεπονθότων τοῦτο τὸ φέρειν
ἐλέφαντας τῇὸε χαχεῖσε τοὺς αὐτούς, ὡς ἔοιχε, νεμομένους" οὐ γὰρ ὁμοιό-
τητὰ τῶν τόπων ἐπιδεῖξαι βούλεται, ὡς οἶμαι, διὰ τούτων, ἀλλὰ γειτνίασιν" 35

10 ἢ γὰρ ὁμοιότης ἠδύνατο xal τοῖς πόρρω διεστηχόσιν ὑπάρχειν τῆς αὐτῆς
οὔσης τῶν ἀέρων σχεδὸν καταστάσεως τοῖς ὑπὸ τὸν αὐτὸν παράλληλον
οἰχοῦσι.

Ρ. 298.15 Καὶ τῶν μαϑηματιχῶν δέ, ὅσοι τὸ μέγεϑος ἀναλογί- 30
ζεσϑαι πειρῶνται ἕως τοῦ τέλους.

18 Καὶ ταύτην τελευταίαν πίστιν ἀπὸ τῆς τῶν μαϑηματιχῶν μαρτυρίας
παράγει τοῦ xal σφαιριχὴν εἶναι τὴν γῆν xal μὴ μεγάλην ὡς πρὸς τὸ $
μέγεϑος τῶν ἄστρων παραβαλλομένην: xal γὰρ ὡς σφαιριχῇς οὔσης τὰ
μέτρα παραδεδώχασι xal οὐ λίαν μεγάλης, εἴπερ εἰς στάδια τοσαῦτα συνα-
Ἰόμενον τὸ μέγεθος αὐτῆς συνελογίσαντο. ἀλλὰ xal τὸν ἥλιον αὐτὸν

20 δχατοντοεβδομηχονταπλάσιον ἐγγὺς τῆς γῆς ἀπέδειξαν χατὰ τὸ μέγεθος 4
ποηδιαῖον φαινόμενον διὰ τὴν ἀπόστασιν, ὡς, εἴ γε τὴν γῆν ἀπὸ τοῦ ἡλίου
τις ἑώρα, τὸ δχατοστοεβδομηχοστὸν ἄν μέρος ἔχουσαν αὐτὴν τοῦ ποδιαίηγυ
διαστήματος ἐϑεασατηο. εἰ δὲ xat τῶν ἀπλανῶν τινες υὑξίζονες ὄντες τοῦ
ἡλίηυ τοσούτῳ βραχύτεροι φαίνονται διὰ τὴν ἀπόστασιν. xal πρὸς τούτους

25 ἢ γῇ παραβαλλομένη ἐλάγιστον ἂν ἐμφαίνοι τὸ μέγεϑης. τῶν δὲ ἄλλων ὦ
ἄστρων εἶπεν. ὅτι | xai τὴν TT» ἕν τῶν ἄστρων συμβολιχῶς ἔλεγον οἱ 945b
[Πυϑαγόρειοι. εἰ μέντοι πρὸς τὴν ἀπλανῆ, τις ὅλην σφαῖραν παραβάλλοι
τὴν γῆν, ὄντως ἀδιάστατος xal τοῦ χυρίως xév:pnu λόγον ἔχουσα φανήσε-
ται ποὺς αὐτήν. ἐναργὲς δὲ τοῦτο xal ἀπὸ τοῦ τὰ χέντρα τῶν πρὸς à

30 ἀστρονομίαν παραλαμβανομένων ὀργάνων τοῦ τε μετεωροσχόπηου xal τῶν
ἀστρηλάβων ἐν παντὶ μέρει τῆς γῆς τιϑέμενα τῷ χέντρῳ τοῦ παντὸς ἀνα-

λογεῖν.

| συνεγνωσυένων Fc ὦ τὴν (pr) AF: om. e 4 μὴ A: οὐ Fc 9 ἀλλήλων
EF: ἀλλήλοις A ( τούτων On. c πεπονθότων τοῦτο] πεπονθέναι τοῦτο A: pati
hoc Ὁ: τοῦτο πεπονϑότων Fc 4. διὰ τούτων om. Fe 13 μαϑηματικῶν F: corr.
ex μα)ητιχῶν Α o£ AF: om. e 16 μὴ om. e 22 ἑώρα τὸ F: ἑωρᾶτο A
ἑχατοστοερδομηχοστὸν A: ἐχατοεβδομηκοστον FK: ἑχατοντοεβδομηχοστὸν c 24 πρὸς
τούτους) τούτοις Fe τ ΠΠ)ϑαγόρειοι F: Πυϑαγόριοι A τις Α: τὴν Ες

28 τὴν qv» Ab: τις τῆς γῆς Fe τοῦ AF: om. Ke 29 τὰ χέντρα Εἰ: χέντρου A:
centrum b “0. παραλαμιβανομένων Fb: λαμβανομένων A τε Om. Fc μετεω-
ροσχοπείου Fc 9l τῆς γῆς μέρει Fc

SIMPLICII IN L. DE CAELO II 14 (Arist. p. 3982 15] 549

Ἐπειδὴ δὲ τοῦ μέτρου τῆς γῆς ἐμνημόνευσεν ὃ ᾿Αριστοτέλης τεττα- 245b
ράχοντα μυριάδων αὐτῆς λέγεσθαι τὴν περιφέρειαν εἰπών, χαλῶς ἄν ἔχοι τὸ
χαὶ διὰ τοὺς ἀπιστοῦντας τῇ σοφίᾳ τῶν παλαιῶν ἀνὸρῶν τὴν μέϑοδον τῆς
μετρήσεως συντόμως προσαναγράψαι. λαβόντες ἀπὸ ὁιόπτρας δύο τῶν
ἀπλανῶν ἀστέρων μοιριαῖον ἀλλήλων ἀπέχοντας διάστημα, τουτέστι τρια-
χησιηοστηεξηχηοστὸν μέρος τοῦ μεγίστου ἐν τῇ ἀπλανεῖ χύχληυ. x«l εὑρόντες 15
ἀπὸ διύώπτρας τόπους, οἷς χατὰ χορυφήν εἰσιν οἱ δύο ἀστέρες, καὶ τὸ
μεταξὺ διάστημα διὰ ὁδομέτρου ὑετρήσαντες, πενταχηοσίων ηὖρον αὐτὸ
σταδίων" ἐξ οὗ συνάγεται, ὅτι ὁ μέγιστος τῶν ἐν τῇ γῇ κύχλων περίμετρον
ἔχει μυριάδων δεχαοχτώ, ὡς ὃ [1τολεμαῖος ἐν τῇ |᾿εωγραφίχ ἀνελογίσατο. 30
ἐπεὶ δὲ δείχνυται ὑπὸ ᾿Αρχιμήδους ἢ περίμετρος τοῦ χύχλου τριπλασίων
τῆς διαμέτρου xal ἔτι ἑβδόμῳ μέρει αὐτῆς ὑπερέχουσα, ἔσται f, διάμετρος
μυριάδων πέντε xal ἑπταχισχιλίων διαχοσίων ἑβδοιμήχοντα τριῶν. δείχνυται
δὲ πάλιν τὸ ὑπὸ τῆς διαμέτρου xai τοῦ τετάρτου μέρους τῆς περιμέτρου 95
ἴσον τῷ ἐμβαδῷ τοῦ χύχλου, ὡς γίνεσϑαι τὸ ἐπίπεδον τοῦ χύχλου μυριᾶ-
ὃων διπλῶν ἐμβαδῶν εἴχοσι πέντε xal ἁπλῶν ἑἕπταχισχιλίων ἑπταχοσίων
εἰχκοσιοχτὼ xal ἔτι σταδίων πενταχισχιλίων. πάλιν δὲ ὁξίχνυται, ὅτι f, ὅλη

τῆς σφαίρας ἐπιφάνεια τετραπλασίων ἐστὶ τοῦ ἐμβαδοῦ τοῦ ἐν αὐτῇ με- 80

t»
an

163100 xüxÀou, ὡς συναγεσϑαι τὸ τῆς ἐπιφανείας μέγεϑος σταδίων υυριάδων
διπλῶν ἑχατὸν τριῶν xai (ἁπλῶν) ἐνναχοσίων δεχατεσσάρων. ἵνα δὲ xal τὸ
στερεὸν εὑρεϑῇ τῆς γῆς μέγεθος, ὁ μέγιστος χύχλος ὁ ἔχων μυριάδας
διπλᾶς εἴχοσι πέντε xai ἁπλᾶς ἑπταχισχιλίας ἑπταχοσίας εἰχοσιοχτὼ xai 35
ἔτι πενταχισχιλίας μονάδας πολλαπλασιάζεται ἐπὶ τὴν διάμετρον χαὶ γίνεται
χύλινδρος 6 βάσιν μὲν ἔχων ἴσην τῷ μεγίστῳ χύχλῳ, ὕψος δὲ ἴσον tij
διαμέτρῳ, μυριάδων τριπλῶν ἑχατὸν τεσσαράχοντα ἑπτὰ χαὶ διπλῶν ἑξαχισ-
χιλίων ὀγδοήχοντα ὀχτὼ καὶ ἁπλῶν τετραχισχιλίων τριαχοσίων ὀγδοήχοντα 40
χαὶ ἔτι πενταχισχιλίων μονάδων. χαὶ ἐπειδὴ ὃ οὕτως ἔχων χύλινδοος
ἡμιόλιός ἐστι τῆς σφαίρας, ἀφαιρῶ τούτων τὸ τρίτον χαὶ τὸν χαταλειπό-
μένην ἀριϑμὸν ἔχω τοῦ στερεοῦ τῆς σφαίρας τῆς γῆς μυριάδων τριπλῶν
ἐνενήχοντα ὀχτὼ xai διπλῶν τετραχισχιλίων ἔξήχοντα τριῶν χαὶ ἁπλῶν 45
ἑξαχισχιλίων τετραχοσίων τεσσαράχοντα ἕξ xal ἔτι μονάδων | ἐνναχισχιλίων 2462
πενταχοσίων τριῶν. πρὸς δὲ τὸ τοσοῦτον μέγεθος τῆς γῆς τὰ τῶν ὀρῶν
ἀναστήματα οὐχ ἔστιν ἱχανὰ τὸ σφαιριχὸν αὐτῆς ἀφελέσϑαι σχῆμα οὐδὲ

l δὲ Fb: om. A 4 διόπτρας F: διόπτρουῦ A 9 ἀπλανῶν F: ἀναπλανῶν A
μοιριαῖον F: qo ptaiov Α 6 ἐν] τῶν ἀπλανῶν ἐν Fc εὑρόντες F: εὑρόντας A

T τόπους À: τοὺς τόπους Fe οἷς Fb: om. A 8 πενταχοσίων ηὗρον A: εὗρον
πεντακοσίων F(b)c 10 Πτολεμαῖος] Geogr. I 11,2 Γεωγραφίᾳ Fb: γεωμετρία Ac
ἀνελογίσατο A: συωνελογίσατο Fc 11 ἐπεὶ AF: ἐπειδὴ c ρχιμήδους Cireuli
dim. ὃ 10 ὡς ---χύχλου Fb: om. A 11 εἰκοσιοκτὼ A: xv, F: εἴχοτιν ὀχτὼ c
ἡ F: om. A 20 ἁπλῶν ἐνναχοσίων scripsi: ἑἐπταχοσίων AFbe 9] στερεὸν EF:
στερρεὸν A 22 εἰχοσιοκτὼ A: xr, F: εἴχοσιν ὀχτὼ c 26 ὀγδοήκοντα (pr.) — τετρα-
χισχιλίων Fb: om. A 28 ἐστι Fb: ἐπὶ A 29 στερεοῦ F: στερρεοῦ A

ἑξήχοντα)] hinc in numero computando erravit Simplicius 92 τὸ A: om. Fe

αὐτῆς Fc: αὐτὴν A

550 SIMPLICII IN L. DE CAELO II 14 [Arist. p. 298415]

tà μέτρα τὰ ὡς σφαιριχῆς οὔσης αὐτῆς συναχϑέντα διαβάλλειν. ὁ yàp 3405
᾿Ερατοσϑένης τὴν ἀπὸ τῶν ὑψηλοτάτων ὁρῶν ἐπὶ τὰ χϑαμαλώτατα πίπτου- 6
σαν χάϑετον δείχνυσι διὰ τῶν ἐξ ἀποστημάτων μετρουσῶν διοπτρῶν στα-
δίων οὖσαν δέχα.

Εἰ δὲ 6 ᾿Αριστοτέλης τὸ τῆς περιφερείας τῆς γῆς μέγεϑος εἰς τεσσα-
ρᾶχοντα μυριάδας συλλογίζεσϑαι τοὺς μαϑηματιχούς φησι περιφέρειαν 246b
πάντως τὴν ἐπιφάνειαν αὐτῆς λέγων, ἐπειδὴ μὴ προστέϑειχε σταδίων
εἶναι τοῦτο τὸ μέτρον, ἄδηλον, εἰ διαφωνεῖ πρὸς τὸν ὕστερον συλλογισϑέντα
τῆς ἐπιρανείας τῆς γῆς τῶν σταδίων ἀριϑμόν. κἄν διαφωνῇ δέ, θαυμαστὸν
10 οὐδέν: οὕπω γὰρ ηὔρητο τὰ ὑπὸ ᾿Αρχιμήδους πορισϑέντα ϑεωρήματα πρὸς ὃ

τὴν ἀκαμπῆ τοῦ προχειμένου χατάληψιν. μήποτε δὲ οὐδὲ ὁ ᾿Αριστοτέλης
φαίνεται ὡς ἀχριβὲς τοῦτο τὸ μέτρον ἀποδεχόμενος, ἀλλὰ τοσοῦτον ἔλαβεν
ἐξ αὐτοῦ μόνον, ὅτι οὐ λίαν ἐστὶ μεγάλη τοσούτων οὖσα μέτρων.

| τὰ (alt.) F: om. A αὐτῆς οὔσης Fc 2 χϑαμαλώτατα F: χϑαμαλώτερα Ab

10 ηὗρητο scripsi: ηὕρηται A: ηὕρετο F: inventa fuerunt b ']1 ἀχαμπῇ A: ἀχριβὴ F:
certam b. Subscriptio in K (del. K?) πραγματίης διττῆς λάβε σιμπλιχίοιο ἀοιδὴ | οὐρανοῖο
πέρι πλήρωσιν ἀριστοτέλους γε | χειρὶ γεωργίου ἀρητῆρος ὃν ἤγετο χρήτη:

ΕΙΣ TO TPITON ΤῺΝ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥ͂Σ ΠΕΡῚ ΟΥ̓ΡΑΝΟΥ͂ 247»

Οὐδὲν ἴσως χωλύει χαὶ νῦν ὑπομνῆσαι περὶ τοῦ τῆς ὅλης πραγματείας
σχοποῦ, ὅτι περὶ τῶν ἁπλῶν ἐστιν ἐν τῷ χύσμῳ σωμάτων τῶν πρώτων
ἀπὸ τῶν ἀρχῶν συγχειμένων: πέντε δὲ ὄντων τούτων, ὡς Éx τῶν ἁπλῶν

5 ἐδείχϑη χινήσεων, τοῦ te κυχλοφορητιχοῦ καὶ τῶν ὑπὸ σελήνην τεσσάρων 5
ἐν τοῖς πρώτοις δύο βιβλίοις τὰ περὶ τοῦ χυχλοφορητιχοῦ σώματος παντο-
δαπὰ θεωρήματα παραδέδωχε: xai γὰρ xal ὅσα περὶ τοῦ χύσμου λέγειν
ἔδοξεν, ὅτι εἷς καὶ πεπερασμένος ἀγένητός τε xal ἄφϑαρτος, ὡς διὰ τὸν
οὐρανὸν ὑπάρχοντα τῷ χύσμῳ μνήμης ἐν ἐχείνοις τετύχηχε, xai τὰ περὶ 10

(0 τῆς γῆς εἰρημένα οὐχ ἁπλῶς ὡς περὶ γῆς εἴρηται, ἀλλ ὡς σχέσιν ἐχούσης
πρὸς τὸν οὐρανόν, διὸ περὶ ϑέσεώς τε αὐτῆς εἴρηται ἐν τῷ παντὶ χαὶ περὶ
μονῆς xai σχήματος xal τῆς χατὰ τὸ μέγεθος παραβολῆς πρὸς τὸν οὐρα-
νόν. ἐντεῦϑεν δὲ περὶ τῶν ὑπὸ σελήνην ἁπλῶν σωμάτων ἄρχεται ὁιδάσχειν, 16
ὅτι οὗτε ἄπειρα τὸν ἀριϑμὸν οὔτε Év, ἀλλὰ τέσσαρα, xal ὅτι γενητὰ xal

15 οὔτε ἐξ ἀσωμάτων γινόμενα οὔτε ἐξ ἄλλου σώματος, ἀλλ᾽ ἐξ ἀλλήλων, xal
οὔτε χατ᾽ ἔχχρισιν οὔτε χατὰ σύνϑεσιν xal διάλυσιν ἐπιπέδων 7, ἀτόμων"
περὶ τούτων γὰρ ἐν τῷ προχειμένῳ βιβλίῳ διδάξει, ὥσπερ ἐν τῷ τετάρτῳ 20
περὶ τῶν δυνάμεων αὐτῶν. ὅτι ὃὲ ὡς περὶ ἁπλῶν xal πρώτων σωμάτων
χαὶ περὶ τούτων ποιεῖται τὸν λόγον ὥσπερ περὶ τοῦ οὐρανοῦ, ὀηλοῖ τὸ xai

?0 ἐνταῦϑα πάλιν τῷ αὐτῷ χρήσασϑαι προοιμίῳ δειχνύντα, ὅτι ἢ φυσιχὴ
πραγματεία περὶ σωμάτων ἐστί, δηλώσει δὲ καὶ τὰ ἐν τῷ προοιμίῳ pm- 25
ϑησόμενα. |

p.298»324 Περὶ μὲν οὖν τοῦ πρώτου οὐρανοῦ ἕως τοῦ διεληλύ- 947b
ϑαμεν πρότερον.
Τὸ προοίμιον χἀνταῦϑα σύντομον ὑπόμνησιν ἔχει τῶν Yom προϑι-

] τῶν] τῆς A εἰς τὸ Δριστοτέλους περὶ οὐρανοῦ T c 2 ἴσως κωλύει AF: àv ἴσως
χωλύοι c 9 τεττάρων c 10 ἐχούσης F: ἐχούσ ἃ l1 τε αὐτῇς V: αὐτῆς τε
Ας 12 τὸ om. F 14 xai (alt.) ACFb: om. e 13 ἀσωμάτων AC: ἀτωμάτου Fb
17 βιβλίῳ διδάξει ACb: διδάξει βιβλίῳ F: βιβλίῳ διδάσχει c 19 ὥσπερ καὶ περὶ c

xal (alt.)] hic rursus inc. D 20 πάλιν] hic rursus ine. E ὅτι 7, φυσιχὴ]) lac. 10
litt. E 21 πράγματα E ἐστί) seq. ras. | litt. E

662 '— BIMPLICII IN L. DB CAELO III 1 [Arist p. 398934. 37)

δαχϑέντων ἔν τε τῷ πρώτῳ xal δευτέρῳ βιβλέρ. πρῶτον δὲ οὐρανὸν 247
τὸ αἰϑέριον λέγει πᾶν σῶμα" εἰ γὰρ οὐρανὸς xal ὁ χόσμος ὅλος χαλεῖται
διὰ τοῦτον: i πρῶτος xal χυρίως οὐρανὸς οὗτος ἄν εἴη ἢ τῶν ὀχτὼ
σφαιρῶν συνῃρημένη μονάς, περὶ ἧς ἐν τῷ πρώτῳ βιβλίῳ τὸν λόγον
ἐποιήσατο, μέρη δὲ αὐτοῦ προσεχῶς τὰς ὀχτὼ λέγει σφαίρας" μέρη μὲν
γάρ εἰσι xal oi ἀστέρες, ἀλλὰ μερῶν μέρη. περὶ δὲ τῶν μερῶν αὐτοῦ 19
xd τῶν ἀστέρων ἐν τῷ δευτέρῳ βιβλίῳ διῆλϑε. τὰ δὲ ἐφεξῆς κατὰ χοινοῦ
περὶ πάντων ἀχουστέον τοῦ τε πρώτου οὐρανοῦ xal τῶν μερῶν αὐτοῦ xal
τῶν ἄστρων" χαὶ γὰρ àx τίνων συνεστᾶσιν, ὅτι ἐχ τῆς πέμπτης οὐσίας,
10 καὶ ποῖα ἅττα τὴν φύσιν, ὅτι οὐκ ἄψηχα σώματα, ἀλλ' ἐψυχωμένα καὶ τ
γοῦ χαὶ πράξεως μέτοχα χαὶ χατὰ τὸ σχῆμα σφαιριχά, πρὸς δὰ τούτοις,
ὅτι ἀγένητα xai ἄφϑαρτα καὶ ἀναλλοίωτα xal dmab; xal πάσης
ἀπηλλαγμένα ὑνητῆς δυσχερείας" ταῦτα τὰρ περὶ πάντων εἴρηται καὶ δέ-
ὅειχται κοινῶς, εἰ δέ, ὡς ᾿Αλέξανδρος οἴεται, τῷ ἐκ τένων τε συνεστᾶσι 3.
xal ποῖα ἅττα τὴν φύσιν ἐστίν, ὅτι ὅμοια ταῖς σφαίραις, ἐν αἷς εἰσιν.
ἐδείχθη, καὶ ὅτι σφαιροειδῆ καὶ ἀκίνητα, δεῖ xal τὸ ἀγένητα x«l
ἄφϑαρτα μὴ περὶ πάντων, ὡς αὐτὸς εἶπέν, ἀλλὰ περὶ τῶν ἄστρων καὶ
ταῦτα ἀχούειν, διότι περὶ τοῦ οὐρανοῦ παντός, ὅτι ἀγένητος καὶ ἄφϑαρτος, s
ἐν τῷ πρώτῳ δέδεικται iain. |

30 p:398427.— Ἐπεὶ δὲ τῶν qcst Aeyopévov ἕως τοῦ xal ix τῆς 348.
καϑ' ἕχαστα ϑεωρίας.

Μώλων, ὡς εἴρηται, πάλιν περὶ ἄλλων ἁπλῶν σωμάτων τῶν ὁπὸ 5
σελήνην ποιεῖσθαι τὸν λόγον τῷ αὐτῷ χρῆται προοιμίῳ πάλιν, ᾧ xol xac"
ἀρχὰς τῆς πραγματείας ἐχρήσατο. ἔστι δὲ ὃ λόγος τοιοῦτος χατὰ τὸν
πρῶτον τρόπον τῶν ὑποϑετικῶν προερχόμενος" εἰ τῶν φύσει λεγομένων
τὰ μέν εἰσιν οὐσίαι, τὰ δὲ ἔργα xal πάϑη τῶν τοιούτων οὐσιῶν, τὴν 19
πλείστην συμβαίνει τῆς περὶ φύσεως ἱστορίας περὶ σωμάτων
εἶναι: xab qàp 6 περὶ τῶν ἔργων xal παθῶν τῶν σωμάτων λόγος ἐπὶ
τὰ σώματα τὴν ἀναφορὰν ἔχει" ἀλλὰ μὴν τὸ πρῶτον’ xal τὸ δεύτερον ἄρα.
30 tà δὲ μεταξὺ παρεμβληϑέντα σαφηνίζει, τίς μὲν ἢ οὐσία ἣ φυσική, ὅτι τὸ

τὰ σώματα, τίνα δὲ τὰ ἔργα καὶ τὰ πάϑη. ἐν δὲ τοῖς ὑποϑετιχοῖς, ἐν

"
Ei

1 τε 0m. c δὲ] supraser. E? 2 αἰϑαίριον E: corr. E?: οὐράνιον supraser. E?
λέγει om. E: post σῶμα add. E? 3 τοῦτον A'DEb: τούτων Ac πρῶτος
ADEb: πρώτως ὁ 5 μὲν ACb: om. DEF διῆλθεν E, vere — 8 τὲ DE:
om. Ac 9 ὅτι) corr. ex ὅτε E? 10 zo) ας ἐψυχωμένα DF: ἐμψυχωμένα A
et corr. ex ἐμψυχομένα ἘΠ: ἔμψυχα C: animata b 18 γὰρ om. c xal — xov
(14) DEFb: om. Ae; ante χοινῶς ras. 7 litt. E M τῷ e: τὸ ADEF

τε om.D ἰδ mc — 16 τὸ DEb: τὰὰ 17. 18 καὶ ταῦτα om. Fb

18 περὶ] περὶ τῆς E: corr. E? 19 βιβλίῳ) βλίω A 32 ἄλλων] τῶν ἄλλων D
33 4] corr. ex ὃ E? 28 παϑῶν A!CDE: περὶ παϑῶν Ac λόγος — δὲ (30) om.
E: λόγος εἰς τὰ σώματα ἀναφέρεται ἀλλὰ τὸ πρῶτον xal τὰ E? 29 καὶ Cb: om.

ADe δεύτερον ἄρα CF: dpa δεύτερον AD 81 τὰ (pr) om, c

SIMPLICII IN L. DE CAELO ΠΕῚ (Arist. p. 298421) 558

οἷς tà ἡγούμενον οὐ μόνον ἀληϑές ἐστιν, ἀλλὰ x«l ἐναργὲς x«l ἀναμφί- 248^
λεχτον, ἀντὶ τοῦ εἰ συνδέσμου τῷ ἐπεὶ χρῶνται παρασυναπτιχῷ ἀντὶ τοῦ
συναπτιχοῦ, διὸ τὸ τοιοῦτον ἀξίωμα οἱ νεώτεροι παρασυναπτιχὸν χαλοῦσι᾽ 90
xai Θεόφραστος δὲ ἐν τῷ πρώτῳ τῶν [lporépev ᾿Αναλυτικῶν τὴν αἰτίαν
5 τῆς τοιαύτης χρήσεως ἐδήλωσεν. διὰ τοῦτο οὖν xal ὁ ᾿Αριστοτέλης νῦν οὐχ
εἶπεν "el τῶν φύσει λεγομένων ", ἀλλ᾽ ἐπειδὴ τῶν φύσει λεγομένων,
ὡς φανεροῦ ὄντος τοῦ τῶν φύσει λεγομένων τὰ μὲν οὐσίας εἶναι, τὰ OE vs
ἔργα xal πάϑη τῶν οὐσιῶν. ἐπειδὴ δὲ οὐσίαι xai ὑπὲρ φύσιν εἰσίν. εἰχό-
τως διαχρίνει διὰ τῆς ἐπαγωγῆς. τίνες αἱ φυσικαὶ οὐσίαι, ὅτι αἱ σωματιχαί"
10 αἱ γὰρ ὑπὲρ φύσιν ἀσώματοι: ὥστε, ὅτε ἔλεγε τῶν φύσει λεγομένων
τὰ μέν εἰσιν οὐσίαι, τὰς σωματιχὰς ἔλεγεν οὐσίας, διὸ τούτῳ ἡγουμένῳ 80
ἠχολούϑει τὸ ἑπόμενον τὸ τῆς περὶ φύσεως ἱστορίας τὴν πλείστην εἶναι
περὶ σώματα.
[lop ὃὲ xai γῆν εἰπὼν ἐπήγαγεν καὶ τὰ σύστοιχα τούτοις τὰ ἄλλα
18 τρία λέγων τὰ ἁπλᾶ τό τε πέμπτον χαὶ τὸν ἀέρα χαὶ τὸ ὕδωρ. τὸ δὲ
xal ὅσα ἐκ τούτων τὰ σύνϑετα πάντα δηλοῖ, ἅπερ ἐφεξῆς ὀνομάζει τόν 85
τε σύνολον οὐρανὸν τὸ αἰϑέριον εἰπὼν πᾶν χαὶ τὰ μέρη αὐτοῦ χαὶ
πάλιν ἐν τῷ ὑπὸ σελήνην τά τε ζῷα χαὶ τὰ φυτὰ χαὶ τὰ μόρια
τούτων" πάντα γὰρ τὰ ὑπὸ σελήνην Tj ζῷα ἐστιν T, φυτὰ T) τούτων μόρια.
20 Εἰπὼν δέ, τίνες εἰσὶν αἱ quotxal οὐσίαι, ἐπάγει, τίνα τὰ πάϑη καὶ τὰ
ἔργα τὰ φυσιχὰ τῶν σωμάτων, τάς τε χατὰ τόπον χινήσεις λέγων ἔργα 40
μᾶλλον οὖσας τῶν εἰρημένων οὐσιῶν χαὶ τὰ ἄλλα, ὧν εἰσιν αἴτιαι αὗται
κατὰ τὴν φυσιχὴν δύναμιν. καὶ γὰρ οὐ μόνον χατὰ τόπον χινεῖται τὸ
πῦρ, ἀλλὰ xal ϑερμαίνει xai ξηραίνει φυσιχῶς, xal τῶν ἄλλων φυσιχῶν
25 σωμάτων ἕχαστον χατὰ τὴν ἑαυτοῦ δύναμιν ἐνεργεῖ, χαί ἐστι τὸ γινόμενον 45
τοῦ μὲν ποιοῦντος ἔργον, τοῦ δὲ πάσχοντος πάϑος, τοιαῦται δὲ xal αἱ
ἀλλοιώσεις, τοῦ μὲν | ἀλλοιοῦντος ἔργα, τοῦ δὲ ἀλλοιγυμένου πάϑη,. xai 348υ
αἱ εἰς ἄλληλα μεταβάσεις, τουτέστιν αἱ γενέσεις xai αἱ φϑοραί, τοῦ μὲν
ποιοῦντος ἢ φϑείροντος ἔργα, τοῦ δὲ γινομένου ἢ φϑειρομένου πάϑη. εἰ
80 οὖν xal τὰ ἔργα xai τὰ πάϑη τὰ φυσιχὰ τῶν φυσιχῶν οὐσιῶν εἰσι, τουτέστι 5
τῶν σωματιχῶν, εἰχότως ἔλεγεν ἣ ἐπιφορὰ τοῦ λόγου, ὅτι ἢ πλείστη τῆς

2 τῷ] τὸ A τοῦ (alt.) om. c 9 χαλοῦσιν DE 5 ἐδήλωσε DE 5 νῦν
οὐκ DE: οὐκ Ac: xal νῦν οὐχ F: nunc b 1 ὡς — λεγομένων AFb: om. DE

8 post (alt) xal add. ai E? 10 ἔλεγε AF: ἔλεγεν DEc τῶν — ἔλεγεν (11)
om. D, mg. E? 11 εἰσιν AF: ἐστιν c: evan. E* τὰς om. E?

τούτῳ] corr. ex τοῦτο E? 12 πλείονα D 13 σώματα DE: τὰ σώματα Ac

14 ἐπήγαγε DEF 16 ὅσ᾽ c δηλοῖ] corr. ex φησὶ A: om. C 18 xal
tà φυτὰ --ζῴά (19) om. A 18. 19 τούτων μόρια c 19 πᾶντα — μόρια om. c

21 τὰ φυσιχὰ τῶν] τῶν φυσιχῶν Ac 25 ἑαυτοῦ AC: αὐτοῦ DE ἐνεργεῖ
om. A γηνόμενον DE 26 πάϑος] post o ras. 1 litt. E 27 post δὲ del.
γινομένου 7, φϑειρομένου πάϑη. εἰ οὖν xol τὰ ἔργα χαὶ τὰ πάϑη tà quotxà τῶν quotxüv
οὐσιῶν εἰσι Α e lin. 29 sq. petita 28 at (pr.) A: om. DE τουτέστι c al
(tert) ADE: om. c 29 ἣ (pr)] καὶ Ac 30 τὰ φυσικὰ om. c εἰσίν «

Ὁ] ὅτι) ὅτι xal Ac

A SIMPLICII IN L. DE CAELO III 1 (Arist. p. 298327. *6]

πεοὶ φύσιν ἐπιστήμης περὶ σωμάτων ἐστί. τὴν πλείστην δὲ εἶπεν Tj cot 248b
ἀντὶ τοῦ πᾶσαν μετὰ φιλοσόφου μετριότητος ἢ χυρίως τὴν πλείστην,
ἐπειὸὴ xal περὶ ψυχῆς xai περὶ τοῦ πρώτου χινοῦντος ἐπὶ ποσὸν ὁ λόγος 10
τῷ φυσιχῷ" χαὶ γὰρ xal οὗτος πρὸς τὸ συνεχῇ xai ἀΐδιον εἶναι τὴν χυχλο-
φορίαν προσεχρήσατο τοῖς περὶ τοῦ αχινήτου αἰτίου λόγοις. ἣ τὴν πλεί-
στὴν εἶπε περὶ σωμάτων εἶναι, διότι xal περὶ τὰ ἔργα xal τὰ πάϑη
τῶν σωμάτων ἄλλων ὄντων παρὰ τὰ σώματα, χἄν εἰς τὰ σώματα xal τό
ταῦτα ἀναφέρηται; T, ὅτι ai φυσιχαὶ οὐσίαι οὐχ ἁπλῶς εἰσι σώματα, ἀλλ᾽
ἢ σώματα Y, μετὰ σωμάτων, ὡς αὐτὸς ἐπήγαγεν’ ὥστε εἴη ἄν ἢ πλείστη
10 περὶ σώματα. εἴπερ καὶ Ψυχαί τινες οὐσίαι φυσιχαί, οὐ σώματα. ὅτι δὲ
di φυσικαὶ οὐσίαι T, σώματα T, ustà σωμάτων γίνονται χατὰ τὴν ψυχῆς 30
πρὸς σῶμα χοινωνίαν, δῆλον, φησίν, ἔχ τε τοῦ διωρίσϑαι, ποῖα ἐστι
τὰ φύσει, ὡς πρότερον παρεδείχνυε πὺρ xal γῆν λέγων xal τὰ σύστοιχα
τούτοις καὶ ὅσα ἐχ τούτων χαὶ χαϑόλου τὰ ἐν αὑτοῖς ἀρχὴν χινήσεως
15 ἔχοντα xal αὑτά: ταῦτα ὁὲ πάντα T, σώματα μόνον εἰσὶν T, μετὰ σωμά- 25
των. ἔστι δὲ δῆλον τοῦτο, φησί, xal ix τῆς xaÜ' Z£xacta ϑεωρίας"
xai γὰρ ἐχάστη ϑεωρία τούτων, ἃς φυσιχὰς λέγομεν, περὶ σωμάτων T, τῶν
μετὰ σωμάτων ἐστί, τὰ αὐτὰ ὃὲ σχεδόν ἐστι ταῦτα τοῖς xat! ἀρχὰς τῆς
πραγματείας εἰρημένοις ἔχουσιν οὕτως " f, περὶ φύσεως ἐπιστήμη σχεδὸν ἢ 80
20 πλείστη τυγχάνει περί τε σώματα xal μεγέϑη xai τὰ τούτων οὖσα nd)»
xal τὰς χινήσεις."

[52]

“ἢ

"ῦ πρώτου τῶν στοιχείων εἴρηται ἕως
περὶ τοῖν δυοῖν εἰπεῖν.

p.298»6 [Περὶ μὲν οὖν τ
τοῦ λοιπὸν ὃ

Δείξας xai πρότερον x«l νῦν. ὅτι ἢ περὶ φύσεως πραγματεία περὶ 35
95 σωμάτων ἐστὶ χαὶ ὀηλονότι περὶ προτέρων τῶν ἁπλῶν, clÜ' οὕτω περὶ
τῶν συν)έτων, οὐχέτι δεῖται νῦν περὶ τῆς τοῦ σώματος φύσεως ὀιδαξαι,
οὐὸὲ πόσα τὰ ἁπλᾶ σώματα, ὡς ὕδη περὶ τούτων δεδειχώς, αλλ ὑπο-
ἑνὸς τῶν ἁπλῶν εἴρηται τοῦ οὐρανίγυ, ὃ πρῶτον εἰχότως 40
σει xal χρύνῳ xal τῷ τῆς αἰτίας λόγῳ τῶν ὑπὸ σελήνην

1 φύσιν A: φύσεως DE ἤτοι] ἣ c ]. 2 ἤτοι ἀντὶ τοῦ] corr. ex ἄν τὸ /////| A

2 μετριότητος) -ό- e corr. E! 4 οὗτος) fort. αὐτὸς τὸ] τῷ D 6 εἶπεν e

4 ἄλλα ὄντα FK 8 ἀναφέρονται KE: ἀναφέρωνται E? 10 περὶ] περὶ τὰ A οὐ
AE: xai οὐ DE σώματα AF: σῶμα DE 11. 12 τῆς ψυχῆς πρὸς τὸ πτῶμα
EF 12. διωρίση A ποῖά DE: τὰ ποῖα À: τὰ ποῖ c 13 τὰ (pr) om. c
παρεδείχνυεν c τὰ (alt.) om. Ac 11 αὑτοῖς A: τοῖς DE 15 ἔχοντα AE: ἔχουσι
DE* 16 χαὶ om. e 11 χαὶ c: ἐν ADEF 1τ, 18 τῶν μετὰ ΠῈ : μετὰ A
et suprascripto τῶν EF: περὶ τῶν μετὰ be 18 ἐστί] corr. ex ἐστίν E: ἔστιν e ἐστι]
seq. ras. 1 litt. E τῆς] e corr. ES! 13 £yoo3tv] -o»- e corr. E? οὕτως]
2082] 20 τυγχάνειν A τε D: τὰ AE: om. F o9sa ΒΕ: οὖσαι Ab:
ὅσα E': om. D deinde. del. μεγέϑη E! 22 εἴρηται om. D 28 λοιπὸν δὲ
om. D 20 περὶ (pr. Ab: om. DEF τῶν À: xai DEFbh οὕτως EF

Ji οὐδὲ DEF: non b: om. Ac 28 ὃ AF : om. DEb

SIMPLICII IN L. DE CAELO III 1 (Arist. p. 29856. 8] 555

πρωτεῦον, ἐπὶ τὰ λοιπὰ μέτεισι τὰ ὑπὸ σελήνην. στοιχεῖον ὃὲ τὸ 248b
οὐράνιον ὡς ἁπλοῦν χαλεῖ, ἐπεὶ οὐδὲ τοῦ χόσμου στοιχεῖόν ἐστιν, ὡς
᾿Αλέξανδρός φησιν, ἀλλὰ μέρος μᾶλλον. τὸ γὰρ στοιχεῖον δι᾿ ὅλου τοῦ 45
στοιχειωτοῦ διήχει xal τοῖς μεϑ᾽ ἑαυτοῦ στοιχείοις συγχεράννυται. τὸ 2494

5 δὲ ποῖόν τι τὴν φύσιν, ὅτι πέμπτης τινὸς ἐξῃρημένης οὐσίας χυχλοφο- —
ρητιχῆς xat ὅτι ἄφθαρτον xai ἀγένητον. λοιπὸν οὖν περὶ τοῖν δυοῖν
εἰπεῖν τῶν γένεσιν xai φϑορὰν ἐχόντων. δύο ὃὲ τὰ τέσσαρα τὰ ὑπὸ
σελήνην εἶπεν εἰς τὰς χινήσεις αὐτὰ συνελὼν τήν τε ἄνω xal τὴν χάτω 5
χαὶ εἰς τὰς ῥοπὰς τὸ χοῦφον xal βαρύ" δείξας δὲ πρότερον ἀπὸ τῶν χινή-

10 σεων τῶν ἁπλῶν, ὅτι τρία τὰ ἁπλᾶ σώματα χατὰ γένος ἐστὶν τό τε χυχλο-
φορητιχὸν xal τὸ ἄνω xal τὸ χάτω χινούμενον, xat περὶ τοῦ χυχλοφορητιχοῦ
εἰπὼν εἰχότως ἐπήγαγεν, ὅτι λοιπὸν περὶ τοῖν δυοῖν εἰπεῖν.

p.298*8 "Apa δὲ συμβήσεται περὶ τούτων λέγουσιν ἕως τοῦ xal
πρὸς ἀλλήλους διηνέχϑησαν. 16

15 Μετὰ τὸν περὶ τοῦ ἀιδίου σώματος λόγον περὶ τῶν γενητῶν μέλλων
λέγειν ζητεῖ πρῶτον, εἰ ἔστιν ὅλως γένεσις ἢ οὐ, ἐπειδὴ ἔλεγόν τινες μὴ
εἶναι, xal εἰ ἔστι, πῶς μὲν οὐχ ἔστι, πῶς δὲ ἔστιν, ἐπειδὴ τῶν λεγόντων 20
εἶναι γένεσίν τινε; οὐ χατὰ τὸ προσῆχον αὐτὴν ἐξηγοῦνται. δείξας δὲ
πρῶτον, ὅτι ἀναγχαῖος ὃ περὶ γενέσεως λόγος τῷ περὶ τῶν ὑπὸ σελήνην

20 μέλλοντι λέγειν, εἴπερ Y, τὸ παράπαν οὐχ ἔστι γένεσις ἢ μόνον ἐν τούτοις
ἔστι τοῖς ὑπὸ σελήνην στοιχείοις καὶ τοῖς ἐχ τούτων συνισταμένοις, ζητεῖ 25
λοιπόν, πότερον ἔστι γένεσις 7, οὐχ ἔστιν. τοῦτο γὰρ πρῶτόν ἐστι τῶν
προβλημάτων τὸ εἰ ἔστιν ἢ οὐχ ἔστι τὸ προτιϑέμενον, ὅταν μὴ παντελῶς
προφανὲς χαὶ ἀναμφίλεχτον ἡ τὸ εἶναι, ὡς ἐπὶ τῆς γενέσεως ἔχει. οἱ γὰρ

25 πρῶτον περὶ τῆς αἀληϑείας φιλοσοφήσαντες ϑεωρητιχῶς, ἀλλ᾽ οὐ πραχτιχῶς 80
xal πολιτιχῶς περὶ τὰ αἱρετὰ xai φευχτὰ διατρίψαντες xai πρὸς τοὺς
ἡμετέρους διηνέχϑησαν λόγους χαὶ πρὸς ἀλλήλους, πρὸς μὲν ἡμᾶς, ὅτι
λέγομεν εἶναι γένεσιν xal οὐχ ἐν πᾶσιν, ἀλλ᾽ ἐν τοῖς ὑπὸ σελήνην μόνοις,
ἐχείνων τῶν μὲν οὐδενὸς λεγόντων γένεσιν, τῶν δὲ πάντων, xal διὰ τοῦτο S5

30 xai πρὸς ἀλλήλους διαφερομένων: ὥστε xal τὸ περὶ γενέσεως ὅλως ζητεῖν
ἀναγχαῖον τῷ περὶ τῶν ὑπὸ σελήνην διασχοποῦντι xai τὸ εἰ ἔστι ένεσις
xal τίνων ἔστι πολλῆς οὔσης περὶ τοῦτο διαφωνίας.

4 μεϑ᾽ xat A 6 ἄφϑαρτον AFb: ἀγένητον DE ἀγένητον AFb: ἄφϑαρτον DE

οὖν AF: δὴ D: τοίνυν E περὶ] corr. ex ἐπὶ E? 1 δέσσαρα E, sed corr.: comp.
DF 9 πρότερον b: πρῶτον ADEFe 10 γένος DEFb: γένη Ac ἐστὶ DE
13 δὲ] δὲ καὶ D περὶ --- λέγουσιν om. D λέγουσιν AEF, v eras. E: λέγουσι c
14 πρὸς A: πρὸς ἡμᾶς καὶ DEF 15 μετὰ --- λόγον ad lemma trahit A μέλλων
ACE?Fb: μᾶλλον DE 16 ἔλεγόν τινες DEb: τινες ἔλεγον AFe [1 ἔστι (pr.)]
ἔστιν E οὐκ Om. c δὲ] δὲ οὐχ c 18 οὐ AXE?b: οὖν οὐ DE 20 μέλ-
Àovti] corr. ex μᾶλλόν τι E? ἔστι) seq. ras. 1 litt. E 22 ἔστιν] ἔστι DE
23 ἔστι] seq. ras. 1 litt. E 20 πρῶτον Ab: πρῶτοι DE 26 διατρίψαντες) -av- e

corr. E? 32 ἔστι] seq. ras. 1 litt. E

00 8 4900s T 4. w^ o vus : ud" QUAE ' Nt. E] uL Lr San "
Son. CAE uu ἐν καὶ τ ἢ Ui TT δε ΝΟ " . ἐπὶ d uc a
€ Hyd Dj 277 t ^ tote :

ΤΣ i. .A 2. c ^ . n
- . » , . . 2 4 "o ^ ^

566 SINPLICH:TN 1. DE CAELO IH 1 [Acist. p. 296914]
. |

p.298*14 Oi μὲν γὰρ. αὐτῶν ὅλως ἀνεῖλον Ἰένεσιν ἕως τοῦ μετή- 249»
νεγχαν ἐπὶ ταῦτα τοὺς ἐχεῖ λόγους.

Tetpay i διεῖλε τὰς *epl γενέσεως δόξας" xal γὰρ oí μὰν τολέως τὴν
qÉvscw ἀναιροῦσι πάντα τὰ ὄντα ἀγένητα λέγοντες διὰ τὸ τῶν γενητῶν
ὃ xài φϑαρτῶν μὴ εἶναι γνῶσιν del ῥβόντων αὐτῶν, ὡς Παρμενίδης καὶ 4s
Μϑισίσος ἐδόχουν λέγειν, οἱ δὲ ἀπ᾽ ἐναντίας τούτων, ὡς Ἡσίοδος καὶ 249»
τὸ πρώτιστον τῶν παρ᾽ αὐτῷ γενέσθαι λέγων
Jot μὲν πρώτιστα Χάος γένετ᾽,
' ef δὲ τὰ μὲν ἄλλα ενέσϑαι λέγουσιν, ἕν δὲ μόνον τὸ χοινὸν ὑποχείμενον δ
10 ἀγένητόν qadw, ἐξ οὗ τὰ ἄλλα γίνεται, ὥσπερ Ἡράχλειτος, οἱ δὲ οὐδὲν
ἀγένητον σῶμα λέγουσιν, ἀλλὰ πάντα γενέσθαι, ἐξ ἐπιπέδων μέντοι συντι-
ϑέμενα. πρώτους δὲ προχειρίζεται tob; πεῤὶ Μέλισσον καὶ Παρμενίδην,
ὧν 6 μὲν οὐδὲ ὅλως γένεσιν εἶναί φησι, [Παρμενίδης δὰ οὐ πρὸς ἀλήϑειαν 1e
ἀλλὰ πρὸς δόξαν: διὰ τοῦτο προσέϑηκε τὸ ἀλλὰ μόνον δοχεῖν ἡμῖν.
16 οὗτοι δέ, φησί, xdv τὰ ἄλλα λέγωσι καλῶς" τὰ γὰρ περὶ τοῦ ἐνὸς ὄντος
καὶ τῆς νοητῆς φύσεως χαλῶς τῷ ὄντι καὶ ϑείως ἐνόησάν τε xal τοῖς
ἑπομένοις ἐξέφηναν xal τὸ μὴ δύνασθαι ἐπιστήμην εἶναι τῶν ἐν γενέσει
τε καὶ χινήσει ὄντων ὅτε ῥεόντων ἀεί" ἀλλ᾽ οὐ φυσιχῶς v6 δεῖ νομίσαι 15
λέγειν αὐτοὺς περὶ τὰ ὑπὲρ τὴν φύσιν φιλοσοφοῦντας. τὸ γὰρ εἶναι
40 ἄττα τῶν ὄντων ἀγένητα xal ὅλως ἀχίνητα, ὅπερ ἀπεδείχνυον
ἐχεῖνοι, ἑτέρας ἐστὶ τῆς πρώτης φιλοσοφίας ἀπηδειχνύναι xal οὐχὶ τῆς φυ-
σιχῆς σκέψεως τῆς περὶ τὰ χινούμενα ἐχούσης, εἴπερ ἢ φύσις ἀρχὴ χινή- 9
σεως, οἱ δὲ χίνησιν ἀναιροῦντες χαὶ τὴν φύσιν ἀναιροῦσι xal τὰ φυσιχὰ
πράγματα. χαὶ τί χωλύει, φαίη dv τις, μὴ λέγεσϑαι φυσιχοὺς ἐχείνους
95 μηδὲ ὡς φυσιχοὺς εὐθύνεσϑαι; 7j ὅτι Περὶ φύσεως ἐπέγραφον τὰ συγγράμ-
ματα xai Μέλισσος xai [Παρμενίδης: τοῦτο δὲ οὐχ ἄν εἴη τοσοῦτον" χαὶ 36
τὰρ xai χοινὸν Tv ὄνομα τῆς φύσεως, χαϑὸ xal ϑεοῦ φύσιν πολλάχις τολ-
μῶσιν εἰπεῖν χαὶ τὴν τῶν ὄντων φύσιν λέγομεν, χαὶ μέντοι οὐ περὶ τῶν
ὑπὲρ φύσιν μόνον, ἀλλὰ xal περὶ τῶν φυσιχῶν ἐν αὐτοῖς τοῖς συγγράμμασι
80 διελέγοντο, xai διὰ τοῦτο ἴσως οὐ παρῃτοῦντο περὶ φύσεως ἐπιγράφειν. 80

1 ὅλως ἀνεῖλον AF: ἀνεῖλον ὅλως DE 2 ἐχεῖ A: ἐχεῖϑεν DEFe 4 ἀναιροῦσι) seq.
ras. 1 litt. E 9 post εἶναι del. λεγόντων A 6 xal om. c 1 αὐτοῦ D
λέγων] Theogon. 116 λέγων — γενέσϑαι (9) mg. E? 8 γένετ᾽ ΕἼ: ἐγένετο ADF

9 ἄλλα πάντα ἘΣ λέγουσιν] del. E? 10 dyév τον A γίνεσθαι c 11 γε-
γνέσϑαι A: γίγνεσδαι DE 13 οὐδ᾽ c 16 φύσεως] οὐσίας c 19 αὐτοὺς
om. A τὰ] τῶν c τὴν om. e φιλοσοφήσαντες Α τὸ) corr. ex τοῦ

0
7^: τοῦ D 28 ἀναιροῦσιν Ec: corr. E! 27 yàp xai] γὰρ A κοινὸν} corr.

B (08
κοινῶς E: χοινῶς D 21. 28 τολμῶσιν εἰπεῖν πολλάκις D τολμῶμεν EF
ὑπογράφειν Α

SIMPLICII IN L. DE CAELO III 1 (Arist. p. 3980 14] 557

ἀλλ᾽ ὅπερ ᾽᾿Δριστοτέλης αὐτοῖς ἐγχαλεῖ τὴν αἰτίαν τῆς διαμαρτίας ἐξελέγχων 249b
σχληρὸν ὄντως ἦν, εἴπερ ἀληϑὲς Tv: ἐχεῖνοι γάρ, φησίν, οὐδὲν μὲν ἄλλη
παρὰ τὴν τῶν αἰσθητῶν οὐσίαν ὑπολαμβάνοντες ἐν ὑποστάσει εἶναι, πρῶτοι
δὲ ἐννοήσαντες, ὅτι ἀνάγχη τοιαύτας τινὰς ἀγενήτους xal ἀχινήτους εἶναι 85
5 φύσεις, εἴπερ ἔστι γνῶσις ἐπιστημονιχή" τῶν γὰρ ἀεὶ ῥεόντων οὐχ ἔστιν
ἐπιστήμη, xal λέγει xal ὁ παρὰ τῷ []λάτωνι Παρμενίδης, ὅτι οὐδὲ ὅποι
τρέψει τις τὴν διάνοιαν ἔξει μὴ τῶν ἀιδίων εἰδῶν ὑποτιϑεμένων εἶναι"
ταῦτα οὖν ἐννηήσαντες μετήνεγχαν ἐπὶ τὰ αἰσϑητὰ χαὶ γενητὰ τοὺς τοῖς 40
νοητοῖς xai ἀχινήτοις ἐφαρμόζοντας λόγους, εἴ γε περὶ φύσεως προτιϑέμενοι
10 λέγειν τὰ ἐχείνοις προσήχοντα λέγουσι. xal εἰ Περὶ φύσεως 7j [Περὶ τοῦ
ὄντος ἐπέγραψε Μέλισσος, δῆλον, ὅτι τὴν φύσιν ἐνόμιζεν εἶναι τὸ ὃν χαὶ
τὰ φυσιχὰ τὰ ὄντα, ταῦτα δέ ἐστι τὰ αἰσϑητά. xai ταύτῃ δὲ ἴσως ὁ 4
᾿Αριστοτέλης εἶπεν αὐτοὺς μηδὲν ἄλλο παρὰ τὴν τῶν αἰσϑητῶν |
οὐσίαν ὑπολαμβάνειν τῷ ἕν λέγειν τὸ ὄν’ τοῦ γὰρ αἰσϑητοῦ ivap- 250*
15 γῶς εἶναι δοχοῦντος, εἰ ἕν τὸ ὄν ἐστιν, οὐχ ἄν εἴη ἄλλ᾽ παρὰ τοῦτο.
λέγει ὃὲ Μέλισσος μὲν "ei γὰρ εἴη. ἕν «εἴη ἀν" εἰ γὰρ δύη εἴη, οὐχ dv
δύναιτο ἄπειρα εἶναι, ἀλλ᾽ ἔχοι ἄν πείρατα πρὸς ἄλληλα᾽᾽, [Παρμενίδης δὲ ὃ
οὗλον μουνογενές τα xal ἀτρεμὲς ἠδ᾽ ἀγένητον.
ἀλλ' 6 μὲν ᾿Αριστοτέλης, ὡς ἔϑος αὐτῷ, πρὸς τὸ φαινόμενον xal νῦν τῶν
40 λόγων ὑπήντησΞ προνοῶν τοῦ μὴ τοὺς ἐπιπολαιοτέρους παραλογίζεσθαι, οἱ
óà ἀνὸρες ἐχεῖνοι διττὴν ὑπόστασιν ὑπετίθεντο, τὴν μὲν τοῦ ὄντως ὄντος 10
τοῦ νοητοῦ, τὴν ὃὲ τοῦ γινομένου τοῦ αἰσϑητοῦ, ὅπερ οὐχ ἠξίουν χαλεῖν
ὃν ἁπλῶς, ἀλλὰ δοχοῦν Oy: διὸ περὶ τὸ ὃν ἀλήϑειαν εἶναί φησι, περὶ δὲ
τὸ γινόμενον δόξαν. λέγει γοῦν 6 [Παρμενίδης "

25 χρεὼ δέ σε πάντα πυϑέσθϑαι, |
ἠμὲν ἀληϑείης εὐχυχλέος ἀτρεμὲς Trop 1ὸ
ἠδὲ βροτῶν δόξας, ταῖς οὐχ ἕνι πίστις ἀληϑής"
4 τοιαύτας τινὰς b: τοιαύτας DEF: τινας Ac 9 ἔστι] ἔσται c 6 ἐπιστήμην E, sed
corr. λέγειν DE: corr. E xai (alt) om. F: δὲ c τῷ om. c Πλάτωνι]
Parmenid. 185 b 1 τρέψῃ D ἕξει DEb: ἣ A: ἔστι c μὴ Db: om. AE
8 ἐννοήσαντες Α : ἐννοοῦντες DE γενητὰ] νοητὰ Α 9 προστιϑέμενοι A 10 λέ-
Joost] corr. ex λέγουσιν E: λέγουσιν c 13 αὐτοὺς μηδὲν ADEb: μηδὲν αὐτοὺς F: διὰ
τὸ μηδὲν αὐτοὺς ς 14 τῷ Κα: τὸ ADEF: εἶναι τὸ c: sed b 15 εἴη] seq. ras.
l litt. E: om. F ἄλλο Ab: ἄλλο τι DEF τοῦτο εἴη F 10 $83] δ᾽ ὁ D

Μέλισσος] cf. Papst de Mel. fragm. Bonn. 1889 p. 27 ὁ piv μέλισσος in ras. E?: μέλισσος
(om. μὲν) D εἴη dv Ab: dv εἴη DEc mg. γράφεται ἄλλως" εἰ yàp οὕτως ἕν ἔσται,
δύναιντ᾽ ἂν ἄπειρα εἶναι ἀλλ᾽ ἔχοι ἂν πείρατα πρὸς ἄλληλα E? 17 ἔχοι] corr. ex ἔχει E?

18 Parmenid. v. 65 μουνογενὲς Peyron: μονογενὲς ADEF 19 ὡς] suprascr. E?
xal vov] ἦν δὴ A 19. 20 τῶν λόγων xal νῦν F τῶν λόγων DE: τὸν λόγον Ab: τοῦ
λόγου ς 20 ἐπιπολεοτέρηυς E, sed corr. 2] ὑπόστασιν DEF: ὑπόδεσιν Abc ὑπετί-
ϑεντο ΠΕ : παρετίθεντο Ab ὄντος om. E 22 γινομένου A: γενομένου DE(b) 23 mepi
(pr) Ab: περὶ μὲν DEc φησι (sc. Parmenides) Ab: φασι DEc δὲ Om. A

24 γιγνόμενον DE 24 Παρμενίδης) v. 28 sq. 20 χρεῶδες ἐπαντὰ Α 26 ἠμὲν
D: εἰ μὲν AE ἀληῦ“ A εὐχυχλέος DE: εὐχύχλιος A: εὐπείϑεος Sextus, Clemens,

Laertius: εὐφεγγέος Proclus 21 ἠδὲ] ἡ δὲ E: εἰ δὲ E?

558 SIMPLICII IN L. DE CAELO III 1 (Arist. p. 298514]

ἀλλ᾽ ἕμπης xai ταῦτα υαϑήσεαι, ὡς τὰ Doxoüvta 250«
χοὴῆν δοχίμως εἶναι διὰ παντὸς πάντα περῶντα.
ἀλλὰ xal συμπληρώσας τὸν περὶ τοῦ ὄντως ὄντος λόγον xal μέλλων περὶ
τῶν αἰσϑητῶν ὀιὸδάσχειν ἐπήγαγεν" 40
ὃ ἐν τῷ σοι παύσω πιστὸν λόγον ἠδὲ νόημα
ἀμφὶς ἀληϑείης, δόξας δ᾽ ἀπὸ τοῦδε βροτείας
μαάνδϑανε χύσμον ἐμῶν ἐπέων ἀπατηλὸν ἀχούων.
παραδοὺς δὲ τὴν τῶν αἰσϑητῶν διαχόσμησιν ἐπήγαγε πάλιν"

οὕτω τοι χατὰ δόξαν ἔφυ τάδε xaí vuv ἔασι 95
10 xal μετέπειτ᾽ ἀπὸ τοῦδε τελευτήσουσι τραφέντα"

-ψ ΄“-«} ν ? ν , 3 , e ,
τοῖς δ᾽ ὄνομ᾽ ἄνϑρωποι κατέϑεντ᾽ ἐπίσηυον ἑχάστῳ.
- T M 4 , F^ e , e . ^
πῶς οὖν τὰ αἰσθητὰ μόνον εἶναι Παρμενίδης ὑπελάμβανεν ὁ περὶ τοῦ vom-
τοῦ τοιαῦτα φιλοσοφήσας, ἅπερ νῦν περιττόν ἐστι παραγράφειν; πῶς δὲ τὰ 39
τοῖς νοητοῖς ἐφαρμόζοντα μετήνεγχεν ἐπὶ τὰ αἰσθητὰ ὃ χωρὶς μὲν τὴν
15 ἕνωσιν τοῦ νοητοῦ χαὶ ὄντως ὄντος παραδούς, χωρὶς ὃὲ τὴν τῶν αἰσθητῶν
διαχόσμησιν ἐναργῶς χαὶ μηδὲ ἀξιῶν τῷ τοῦ ὄντος ὀνόματι τὸ αἰσϑητὸν
χαλεῖν: ἀλλὰ xal Μέλισσος ὡς χαταλογάδην γράψας σαφέστερον ἔτι τὴν ὦ
e —— l , 7 ἐξέ ὃ , ὅλ à - λό M 4 p , -
ἑαυτοῦ περὶ τούτων γνώμην ἐξέφηνε OU ὅλου μὲν τοῦ λόγου, xai ἐν τούτοις
DA ey -- e - A 1 — wv o
δὲ οὐχ ἥχιστα τοῖς ῥητοῖς" εἰπὼν γὰρ περὶ τοῦ ὄντος, ὅτι ἕν ἐστι xal
20 ἀγένητον xal ἀχίνητον xal μηδενὶ χενῷ διειλημμένον, ἀλλ᾽ ὅλον ἑαυτοῦ
πλῆρες, ἐπάγει" “᾿ μέγιστον μὲν οὖν σημεῖον οὗτος 6 λόγος, ὅτι ἕν μόνην 46
d Ἷ μεγ με ) "ptt v2.4 Y *9 μὴ
Y $3 1 ^^ « 4 i d », ^ A 4 X
ἔστιν, ἀτὰρ xal τάδε σημεῖα’ εἰ γὰρ ἦν πολλά, τοιαῦτα χρὴ αὐτὰ slvat,
»» , * Y - A "ὦ P ,
οἷόν περ ἐγώ φημι τὸ ἕν εἶναι’ εἰ γὰρ ἔστι γῇ καὶ ὕδωρ xai ἀὴρ xal
σίδηρος καὶ χρυσὸς xal πῦρ xal τὸ μὲν ζῶον. τὸ Oh τεϑνηχός, xal μέλαν
χαὶ λευχὴν χαὶ τὰ ἄλλα, ὅσα φασὶν οἱ ἄνῆρωποι εἶναι ἀληϑῆ, εἰ OY, ταῦτα

νῷ
C

bd [4 -- * ^— e Ld * , * a ey -- -
ἔστι. χαὶ "usi; ὀρ)ῶς δρῶμεν xat ἀχούημεν. Ξῖναι χρὴ ξχαστον τοιοῦτον. 4
M

»» - ΨΜΜ "ΝΡ Ld - 4 4 . ^-* , 9
οἴών περ, τὸ πρῶτον εὔὐζεν ἡμῖν, χαὶ uv; υεταπίπτειν Uo γίνεσθαι 950»

(04.

ἑτεροΐην, ἀλλὰ dsl εἶναι ἔχαστον, οἷόν περ ἐστίν. νῦν ὃέ φαμεν ὀρϑῶς ὁρᾶν
^ x , ^ - ^ e -
xai ἀχούειν xml συνιξναι, ὄοχεῖ O& Tuv τό τε ϑερμὸν Ψυχρὸν γίνεσθαι xai

30 τὸ Ψυχρὴν ὕερμὸν xat τὸ σχληρὺὸν uaküaxóv x«i τὸ μαλϑαχὼν σχληρὸν ὃ

] ταῦτα] τοῦτο Stein μαϑήπεαι DE: μαϑήσεται Δ: μυϑήσομαι Fe 2 χρῆν DE:
χρὴ" Δ: γρὴ ὁ εἶναι ADEF: σ΄ ἰέναι e: χρῖναι karsten περῶντα A: ctp ὄντα
DEF 0 ὄντος ὄντως E ἐπήγαγεν) Parmenid.. v. 11 54. 4 ἀπατηλῶν E

δ ἐπήγαγε] Parmenid. v. 155 sq. ) ἔφυν Stein ἐφύτα δὲ DE: corr. ἘΞ «αἱ
vov Gaisford: χαὶ νῦν ADEF: νῦν τε Peyron, c 11 ἐπίσημον ἑχάστῳ DE: éxd3to
ἐπίσημον AF 19 εἶναι Ab: om. DE 13 νῦν] e corr. E 14. ἐφαρμόττον-
τα ὦ αἰσλη τὰ] μαϑητὰ E 15 νοητοῦ] bis E καὶ --- παραδοὺς om. D

19. ἕν ἐστι] ἔνεστι E 2| ἐπάγει} frg. 11 Mullaeh 22 χρῆν Mullach

24 fo AE: ζῶν DE?: ζῷον suprascr. E? 35 ἀληϑινά F ταῦτα] ταῖς E

26 ἔστι] ἔνι E: ἔστιν ὁ ὑὡρῶμες DE: corr. E? ἀχούομες DE: corr. E?

28 ἀλλ᾽ ς ἐστί DE 29 ϑερμὸν Ψψυγρὴὸν DE: ϑερμὸν καὶ ψυχρὸν A: Ψυχγρὸν ϑερμὸν
Εν γίνεσθαι Ε: γίγνεσθαι DE: γενέσθαι A 90 duypov θερμὸν) θερμὸν ψυχρὸν Fb
μαλθαχὸν (pr) A: μαλαχὸν DE καὶ --- σχλυρὸν DE: om. Ab τὸ μαλθϑαχὸν c:
τὸ μαλακὸν D: μαλαχὸν E

SIMPLICI] IN L. DE CAELO III 1 [Arist. p. 2980 14] 559

xai τὸ ζῶην ἀποϑνήσχειν x«l ix μὴ ζῶντος γίνεσθαι, xal ταῦτα πάντα 2505
ἑτεροιοῦσϑαι xal ὅ τι ἣν τε xal ὃ νῦν οὐδὲν ὅμοιον εἶναι, ἀλλ᾽ 6 τε at
δηρος σχληρὸς ἐὼν τῷ δαχτύλῳ χατατρίβεσϑαι ὁμοῦ ῥέων xal χρυσὸς xai
λίθος xal ἄλλο 6 τι ἰσχυρὸν δοχεῖ εἶναι πᾶν, ἐξ ὕδατός τε γῇ χαὶ λίϑος
5 γίνεσϑαι’' ὥστε συμβαίνει μήτε δρᾶν μήτε τὰ ὄντα γινώσχειν. οὐ τοίνυν
ταῦτα ἀλλήλοις ὁμολογεῖ" φαμένοις γὰρ εἶναι πολλὰ xal ἀΐδια xal εἴδη τε
xal ἰσχὺν ἔχοντα πάντα ἑἕτεροιοῦσϑαι ἡμῖν δωχεῖ xal μεταπίπτειν ἐχ τοῦ
ἑχάστοτε ὁρωμένου. δῆλον τοίνυν, ὅτι οὐχ ὀρθῶς ἑωρῶμεν, οὐδὲ ἐχεῖνα
πολλὰ ὀρθῶς δοχεῖ εἶναι: 60 γὰρ dv μετέπιπτεν, εἰ ἀληϑῇ ἦν, ἀλλ᾽ ἦν,
10 οἷόν περ ἐδόχει ἕχαστον, τοιοῦτον: τοῦ γὰρ ἐόντος ἀληϑινοῦ χρεῖσσον οὐδέν,
ἣν δὲ μεταπέσῃ, τὸ μὲν ἐὸν ἀπώλετο, τὸ δὲ οὐχ ἐὸν γέγονεν. οὕτως οὖν,
εἰ πολλὰ εἴη, τοιαῦτα χρὴ εἶναι, οἷόν περ τὸ ἕν᾿. σαφῶς οὖν οὗτος χαὶ 30
τὴν αἰτίαν εἶπε, δι᾿ ἣν τὰ αἰσϑητὰ οὐχ εἶναι λέγουσιν ἀλλὰ δοχεῖν εἶναι.
πῶς οὖν ἂν τις αὐτοὺς ὑπολάβοι μόνον τὸ αἰσϑητὸν νομίζειν εἶναι; ἀλλὰ
15 xal γένεσιν ἀπὸ τοῦ ὄντως ὄντος ἀναιροῦσιν. ἐπ᾽ ἐχείνου γὰρ xal []αρμε-
νίδης εἶπε τὸ
Ἱένεσις μὲν ἀπέσβεσται xal ἄπυστος ὄλεϑρος 25
xai Μέλισσος ὡς Παρμενίδης: τῶν μέντοι αἰσϑητῶν γένεσιν σαφῶς λέγουσι,
Μέλισσος μὲν ἐν τούτοις "rà ϑερμὸν ψυχρὸν γίνεσθαι xal τὰ ἑξῆς «
20 “ἐς ὕδατός τε γῇ xai λίϑος γίνεσθαι, Παρμενίδης δὲ περὶ τῶν αἰσϑητῶν
ἄρξασϑαί φησι λέγειν, 80
πῶς γαῖα χαὶ ἥλιος ἠδὲ σελήνη
αἰϑήρ τε ξυνὸς γάλα τ᾽ οὐράνιον xai “Ολυμπὸς
ἔσχατος ἠδ᾽ ἄστρων ϑερμὸν μένος ὡρμήϑησαν
25 γύγνεσθϑαι,
xai τῶν γινομένων xal φϑειρομένων μέχρι τῶν μορίων τῶν ζῴων τὴν γέ- 85
νεσιν παραδεδώχασι. ὀῆλον δέ, ὅτι οὐχ ἠγνόει Παρμενίδης. ὅτι γενητὸς

[rj

ὃ

| ζῶν D γίγνεσϑαι DE 2 τε (pr.)] xot: E?c νῦν] vov ἔστι Mullach

ὃ ὁμοῦ ῥέων ADEFbe: ὁμουρέων Bergk: (xal) ὁμοῦ ῥέειν conicio 4 i£— γίνεσθαι (5)
e: om. ADEFb 5 γινώσχειν ἐξ ὕδατός τε γῆ xal λίϑος γίνεσϑαι ADEFb 6 φα-
μὲν οἷς A xat (pr.) Ab: om. DEF ( μεταπίπτει Α 8 ὁρέομεν Mullach

9 ἐδόχει c ἂν om. Ab 10 τοῦ γὰρ ἐόντος] τοῦτο γὰρ ἐῶντος A 11 μὲν
ἐὸν Brandis: μέσον ADEFb ἐῶν A γέγονε E 12 εἴη] ἦν Preller

χρῆν Preller xal οὗτος c 13 εἶπεν E, sed corr. 14 τὸ] seq. ras.
l litt. E: τὸν D 15 ὄντως om. E 15. 16 Παρμενίδης] v. 82 16 εἶπε τὸ]
εἶπεν ὡς ς 11 ἀπέσβεσϑαι E: corr. E? ἄπυστος A: ἅπαυστος DE: ἄπιστος Fülle-
born 18 xal— λέγουσι) τῶν μέντοι αἰσϑητῶν γένεσιν σαφῶς λέγουσι xal παρμενίδης xal
μέλισσος F: τῶν μέντοι αἰσϑητῶν γένεσιν σαφῶς λέγουσιν καὶ Δίέλισσος xat. [Παρμενίδης c
ὡς scripsi: xal ADEb λέγουσι Ab: λέγουσι xal D et corr. ex λέγουσιν xal E

19 τὸ] τό τε c γίγνεσθαι DE τὰ] τοῖς c post ἑξῆς desidero xai ego, ἕως
τοῦ c 20 τε] τε xal A λίϑοι Ac γίνεσϑαι om. F 231 ἀρξάμενος
Stein λέγειν] ad. verba Parimenidis trahit Stein 22 Parmenid. v. 129 sq.

24 ϑερμῶν DE 25 γίγνεσϑαι DE: γίνεσαι AF 26 γινομένων xal φϑειρομένων
Fb: γιγνομένων καὶ φϑειρομένων DE: εἰρομένον A J' παραδεδώχασι Ab: παραδίδωσι
DEc $c ἠγνόει) e corr. E

560 SIMPLICII IN L. DE CAELO ΠῚ (Arist. p. 288514. 94)

αὐτὸς ἦν. ὥσπερ οὐδέ, ὅτι δύο πόδας εἶχεν, Ev λέγων τὸ Ov, ἀλλ᾽ ὅπερ ἐν 250^
τῇ Μετὰ τὰ φυσιχὰ χαλῶς ὁ ᾿Αριστοτέλης ἀπεφϑέγξατο, τὸ “Παρμενίδης
δὲ Éouxé mou βλέπειν, τοῦτο πανταχοῦ μετὰ τὸν τοῦ φαινομένου ἔλεγχον 40
ἐπιφέρειν τὸν ᾿Αριστοτέλην νομιστέον.

δ ὋὉ δὲ ᾿Αλέξανδρος οὕτως αὐτοὺς συλλογίζεσϑαί φησι" τὰ αἰσϑητὰ μόνα
óvta* τῶν ὄντων ἐπιστήμη: ὧν δὲ ἐπιστήμη, ταῦτα ἀχίνηταά ἐστι" τὰ
αἰσϑητὰ ἄρα ἀχίνητα. τούτῳ δέ, φησίν, ἀχολουϑήσαντες τῷ λόγῳ τὰ ἐπὶ 46
τῶν ἀχινήτων οὐσιῶν ἀληϑῶς λεγόμενα μετήϊνεγχαν ἐπὶ τὰ αἰσθητά, οὐχ 25i
ὑγιῶς διὸ συνέβαινεν αὐτοὺς περὶ τῶν φυσιχῶν οὐ φυσιχῶς λέγοντας ἀναι-

10 ρεῖν τὴν φύσιν.

ῃ. 2980υ94 Ἕτεροι δέ τινες ὥσπερ ἐπίτηδες ἕως τοῦ xal διαλύον- 5
τες εἰς ἐπίπεδα χαὶ ἐξ ἐπιπέδων. ᾿

Μετὰ τοὺς ἀναιρεῖν τελέως τὴν γένεσιν δοχοῦντας τοὺς ἐξ ἐναντίας
τούτοις παρατίϑησι τοὺς πάντα γίνεσϑαι λέγοντας xai μηδὲν ἀγένητον εἶναι
15 τῶν ὄντων, πάντων δὲ γινομένων τὰ μὲν ἄφϑαρτα μένειν, τὰ δὲ φϑείρεσϑαι. 10
τούτων δὲ εἶναι τὸν ᾿ Πσίοδόν φησιν, ὃς xal τὸ πρώτιστον τῶν ὑπ᾽ αὐτοῦ

λεγομένων εἶναι τὸ Xdoc γενητὸν ποιεῖ λέγων"
ἥτοι μὲν πρώτιστα Χαος γένετο.
τοῦτον μὲν οὖν μάλιστα πάντα γενητὰ ποιεῖν φησιν, ὅτι xal τὸ πρῶτον 15
90 παρ᾽ αὐτῷ γενέσϑαι λέγει: τῶν δὲ ἄλλων πρώτους φυσιολογῆσαι τοὺς περὶ
Ὀρφέα xai Μουσαῖον λέγειν εἰχός, οἵτινες πλὴν τοῦ πρώτου πάντα γενέσϑαι
ἔγουσι. δῆλον δέ, ὅτι διὰ μύϑων οὗτοι ϑεοληγοῦντες γένεσιν ἐχάληουν τὴν
ἀπὸ τῶν αἰτίων πρόοδον" διὸ xai τὸ πρῶτον αἴτιον πᾶντες ἀγένητον φυ- 30

Ι ἦν αὐτός Ac ante ὥσπερ ras. 3 litt. E 2 Μετὰ τὰ quotxá] A 5. 986^ 27
ἀπεφϑέγξατο A: ἐπεφϑέγξατο DE: εἶπεν F ὃ δὲ) piv c ἐπιφέρειν μετὰ c

φαινομένου) φιλοσόφου c 4 ἐπιφέρειν om. c "Ἀριστοτέλη, E ὃ φησίν c

6 ἐπιστήμη (pr. DEb: ἐπιστήμη ἐστίν A: ἐπιστήμη τῶν αἰσϑητῶν μόνων ἐπιστήμη F: ἐπι-
στήμη τῶν αἰσϑητῶν μόνων ἐπιστήμη ἐστίν c 1 τούτῳ] corr. ex τοῦτο E? 9 ὑγιῶς
ADb: ὑγιῶς δέ EF συνέβενεν E, sed corr. 11 xai— ἐπιπέδων (12)] περὶ μὲν
οὖν τῶν ἄλλων ἕτερος ἔστω λόγος D (in his verbis lemma etiam in E des.) 13 μετὰ)
μετὰ δὲ DE: corr. ΕΣ τελέως οἴῃ. Ac 14 τούτους A rapatiüvotv e

16 τούτων] e corr. E 11 λέγων] Theogon. 116 18 γένετο DE: ἐγένετο ACF:
γένετ᾽ oe 19 xat om. c 20 παρ᾽] τῶν παρ᾽ c τοὺς πρώτους φυσιολογῆ-
σαντας c 20. 21 περὶ ᾿ΟἩρφέα] περιορφέστα A 21 Μουσέον E: corr. E?

22 λέγουσιν c 23. 24 φυλάττουσιν c 21 γὰρ xoi] γὰρ c 20 ἀφ᾽ A: ὑφ᾽
DE γέγονεν c γιγνόμενον DE 26 γενέσϑαι DE προσενεδείξατο
F?: προενεδείξατο ADE τὸ om. DE 21 ἐστίν c

SIMPLICII IN L. DE CAELO III 1 (Arist. p. 2980 24] 561

Διαστήσας οὖν οὕτω τὰς ἐναντίας ἀλλήλαις δόξας τρίτον mpoctiürat 251a
τὴν τῶν χυρίως φυσιχῶν λεγομένων δόξαν, οἵτινες πάντα γίνεσϑαι λέγοντες
ἕν μόνον ἔφασχον ἀγένητον ὑπομένειν, ἐξ οὗ τὰ ἄλλα γίνεται χαὶ εἰς ὃ
ἀναλύεται, Θαλῆς μὲν ὕδωρ, ᾿Αναξιμένης δὲ ἀέρα, ᾿Αναξίμανδρος τὸ μεταξύ, 80

5 πῦρ δὲ ᾿Ηράχλειτος. δῆλον δέ, ὅτι, χἂν ἀγένητον τὸ ἕν ἔλεγον ἐχεῖνοι,
ἀλλ᾽ οὐχ ἀχίνητον, εἴπερ μετασχηματιζομένου αὐτοῦ τὰ ἄλλα γίνεσϑαί φασιν.
ἀλλ’ οὗτοι μὲν τὸ πρῶτον τοῦτο, ἐξ οὗ τὰ ἄλλα, σῶμα xal αὐτὸ ὃν ἀγέ-
vrtov ἔλεγον. τετάρτους δὲ ἐπάγει τοὺς πᾶν σῶμα ενητὸν λέγοντας, 35
οὕτω δὲ γενητὸν ὡς ἐξ ἐπιπέδων συγχείμενηον xal εἰς τὰ ἐπίπεδα παλιν

10 διαιρούμενον. τοιαύτη δέ τίς ἐστιν ἢ τοῦ Πυϑαγοριχοῦ Τιμαίου φυσιολογία,
ἣν xai ὁ Πλάτων ἐν τῷ ὁμωνύμῳ διαλόγῳ παραδέδωχε. δύο γὰρ τρί-
(eva ὑποϑέμενοι, τὸ μὲν σχαληνὸν ἥμισυ ἰσοπλεύρου τριγώνου xai διὰ 40
τοῦτο ἡμιτρίγωνον λεγόμενον, τὸ δὲ ἰσοσχελὲς ὀρθογώνιον, ἐχ τούτου μὲν
συνιστῶσι τὸν χύβον xal τὶν γῆν, ix ὃξ τοῦ ἑτέρου τήν τε πυραμίδα xal

15 τὸ ὀχταεδρον xai τὸ εἰχοσάεδρον, ἐξ ὧν τό τε πῦρ xal τὸν ἀέρα xai τὸ
ὕδωρ συνεστάναι λέγουσι, τὸ μὲν πῦρ Éx πυραμίδων, τὸν δὲ ἀέρα ἐξ
ὀχταέδρων, τὸ δὲ ὕδωρ ἐχ τῶν εἰχοσαέόρων: xal διὰ τοῦτο ταῦτα μὲν τὰ 46
τρία εἰς ἄλληλα μεταβάλλειν φασίν, ὅτι | ἐχ τοῦ αὐτοῦ ἡμιτριγώνου 251"
συνεστήχασι, τὴν Oi γῆν ἐξ ἰδίου στοιχείου τοῦ ἰσοσχελοῦς ὀρϑογωνίου γε-

20 νομένην οὔτε γίνεσϑαι ἔχ τινος τῶν τριῶν ἐχείνων λέγουσιν οὔτε μεταβάλ-
λειν εἰς ἐχεῖνα. πᾶν δὲ σῶμα γενητὸν ποιεῖν αὐτοὺς εἶπεν ὁ 'Aptoto- 6
τέλης ἀντὶ τοῦ αὐτὸ τὸ σῶμα εἰς ἀτοπίαν ἐντεῦϑεν ἤδη τὸν λόγον ἀπαγων"
σώματος 1ὰρ γένεσιν ποιοῦσιν οἱ οὕτω λέγοντες, ὅπερ αὐτὸς ἀπογινώσχει"
ἐχ γὰρ μὴ σώματος σῶμα λέγοντες γίνεσϑαι οὔ τινος σώματος, ἀλλὰ ἁπλῶς
25 σώματος γένεσίν φασι.

Παραπεμψάμενος μὲν οὖν 6 ᾿Δριστοτέλης «τὰς ἄλλας τρεῖς περὶ γενέ- 10
σεως δόξας τήν τε λέγουσαν μηδὲν γίνεσϑαι xal τὴν πάντα γενητὰ ὑποτι-
ϑεμένην xal τὴν ἕν τι μόνον ὑπομένειν ἀγένητον σῶμα 6v, ἐξ οὗ τὰ ἄλλα
Ἰΐνεται xal εἰς ὃ ἀναλύεται, πρὸς τὴν τελευταίαν ῥηϑεῖσαν ὑπαντᾷ τὴν ἐξ

80 ἐπιπέδων τὰ σώματα συνιστῶσαν, ὡς μὲν ὁ πολυτίμητος τῶν [[λάτωνος 15
φίλων χαριέντως ἀπέσχωψεν
αὐτὰρ ᾿Αχιλλεὺς
“Ἕχτορος ἄντα μάλιστα λιλαίετο δῦναι ὅμιλον,

2 γίγνεσθαι DE ὃ γίγνεται DE 4 δὲ om. DE 6 οὐχ om. D

1 ἀλλὰ E οὕτω A 9 οὕτως c τὰ Om. c 10 "l'ipatoo] Tim. Locr.
cap. 8 11 ΠΙλάτων] Tim. cap. 20 παραδέδωχεν CE, v eras. E 12 ὑποϑέμενος
Fb ἥμισυ Ab: ἥμισυ ὃν DEc 14 χύβον] χύχλον A πυραμίδα) e corr. E

16 συνιστᾶναι E λέγουσιν Ec 11 ταῦτα Fb: ταῦτα τὰ DE: τὰ Ac τὰ
om. c 18 φασίν] φασὶ xai D αὐτοῦ] αὐτοῦ τοῦ Ac 19 συνεστήχασιν c
γἢν] τὴν DE ἰδίων στοιχείων Ὁ ὀρϑογωνίου) -w- e corr. E 19. 20 γινομένην c
22 ἐπάγων Ac 24 γίγνεσθαι DE οὔ τινος σώματος] bis A ἀλλὰ A: ἀλλ᾽
DEc 259 φασίν E 26 μὲν οὖν Ab: δὲ vov DEF 21 δόξαν D 28 ἕν) ἕν DE:
corr. E ὄν] ὃν E: ὧν E? 3l χαριέντως om. D ἐπέσχωψεν D: ἀπέσχοψεν E,

cor. ΕΖ 32 Il. XX 75 323 λιλάβετο A. ὄμιλον] ὄσμιψλον E: εἰς ὄμιλον E?
Comment. Arist. VII Simpl. de Caelo. 36

562 SIMPLICI IN L. DE CAELO III 1 (Arist. p. 298524. 29942]
ὡς δὲ ᾿Αλέξανδρος ἀπολογεῖται, διότι χαινοτέρα Tv ἣ δόξα xal διὰ τοῦτο 3510
πιϑανωτέρα μηδέπω μηδεμιᾶς ἀντιληγίας τετυχηχυῖσξ. xal τῇ τάξει δὲ
πρώτην ταύτην τὴν ὑπόϑεσιν 6 ᾿Αλέξανδρος εἶναί φησι, διότι $ τοῦ σώ-
patoc γένεσις προτέρα τῆς ἐχ σωμάτων ἐστί: πρότερον γὰρ εἶναι δεῖ τὰ
ἁπλᾶ σώματα, ὧν ἐποίουν τὴν γένεσιν ἐχ τῶν ἐπιπέδων, εἶθ᾽ οὕτω τὰ ἐχ $5
τούτων γίνεσϑαι. μήποτε δὲ xal διὰ τοῦτο τὰς ἄλλας νῦν παρῆχε δόξας,
ὅτι ἐν τῇ Φυσικῇ ἀχροάσει πολὺν πρὸς ἐχείνας ἐποιήσατο τὸν λόγον. τάχα
δὲ τὰ μὲν [Παρμενίδου xai ' Ἡσιόδου xav! ἄλλας ἐννοίας λεγόμενα οὐ πολλῆς
ἐδεῖτο τῆς ὑπαντήσεως᾽ τῶν Oi φυσιχῶν ὁ μὲν ὕδωρ, ὃ δὲ ἀέρα, 6 δὲ 30
πὺρ ἔλεγεν, ὁ δὲ τὸ μεταξύ: 6 τοίνυν ᾿Αριστοτέλης ἀπὸ τῶν ἁπλῶν χινή-
σεων τέτταρα δείξας τὰ χατ᾽ εὐθεῖαν χινούμενα ἁπλᾶ σώματα xal περὶ
τούτων μέλλων διδάσχειν, ὅτι γενητὰ xal ὅπως γενητά, ὅτι χατὰ τὴν εἰς
ἄλληλα μεταβολήν, εἰχότως ταύτην ἐξετάζει πρώτην τὴν δόξαν τὴν xai
αὐτὴν γίνεσϑαι μὲν τὰ τέσσαρα στοιχεῖα λέγουσαν χαὶ μὴ τὸ ἕν αὐτῶν
ἀγένητον ὑποτιϑεμένην, ὥσπερ οἱ φυσιχοί, τὸν δὲ τρόπον τῆς γενέσεως
χαινοπρεπῶς παραδιδοῦσαν χαὶ ἀναιροῦσαν μάλιστα τὰς φυσιχὰς αὐτῶν
ῥοπὰς βαρύτηταά τε xal χουφότητα, χαϑ' ἃς αὐτὸς εἰδοποιεῖσθαι τὰ τέσσαρα 40
στοιχεῖα βούλεται.

p.29949 Τοῖς δὲ τὸν τρόπον τοῦτον λέγουσιν ἕως τοῦ ὅτι

20 ἔστιν ἀδιαίρετα uxo.

Πρῶτον ἔγχλημα τούτοις ἐπάγει τὸ τὰς γεωμετριχὰς | ἀρχὰς ἀναι- 952»
ρεῖν πρόχειρον εἶναι λέγων τὴν τούτου χατανόησιν" διὸ xal παρῆχεν αὐτήν.
λέγει 0à ἀναιρεῖν αὐτοὺς τοὺς τῶν γεωμετρῶν ὅρους τοῦ τε σημξίου xal
ἔρος οὐϑέν.

ἐπιρανείας- si γὰρ Grv,usiov λέγουσιν. οὐ
LEO dedii: hd Y p li ἵ ,

τῆς γραμμῆς χαὶ τῇ

95 Ἰραμμὴν δὲ μῆχος ἀπλατές, ἐπιφάνειαν Of, ὃ μῆχος xal πλάτος μόνον
ἔχει, οὐχ ἄν πὴτε ἐχ σημείων Ἰραμυὴ γένοιτο, ὥστε οὐδὲ ἐχ Ἰραυμῶν
, ^

ἐπιφανείας ἀβαϑοῦς οὔσης σῶμα βεβαϑυσμένον" εἰ δὲ

: - Σ δξ
ἐπιφάνεια οὐδὲ ἐξ
ἦν, χαὶ εἰ Ex γραμ-

* , ^- , Y

ἐπιπέδου σῶμα, alo: dv ἔχοι τὸ ἐπίπε
Α
ὶ

εὸ
εἰ ἐχ σημείων γραμμή.

, ^ Y M 1 [4 ,
, 00x ἄν st ἀπλατῆς Tv, Ἰραμμὴ. xa
^ ^ D "A A] — p
30 οὐχ dv ἀμερὲς εἴη τὸ σημεῖον. ἔδει δέ, φησίν, T, μὴ χινεῖν τὰς τῶν

δεῖ om. c
y(6oo; À

μαϑηυάτων ἀρχὰς τοσοῦτον ἀξίωμα ἐχόντων εἰς ἀχρίβειαν ἐπιστημονιχήν.

ὡς τὰ ἀναμφιλ

ἔχτως ἀποῦδειχνύμενα λέγεσϑαι γεωμετριχαῖς ἀναάγχαις ἀποὸε- 15

ὀεῖχϑαι, 7, εἴ τις xal πρὸς τὰ τοιαῦτα παραβάλλεται, τοιούτοις ἔδει yproüat

ἀπολογίας D

μὴ τὸ ἕν] μηδὲν c

22) " αὐτῇ "] αὐτόν DE: corr. E?

25. 26 μόνον ἔχει Ab: ἔχει μόνον CDE
2" σῶμα] corr. ex σῶμα δὲ E*
91 μαϑηματιχῶν be

οὐδέν e
CDE
29 ἀπλατὺς E

5 οὕτως c
ἐννοίας] e corr. A

4 τῶν σωμάτων c ἐστίν c
( τὸν A: om. DE 8 zaput-

13 πρῶτον DE 14 «à τέσσαρα] e corr. A
19 τοῦτον τὸν τρόπον c λέγουσι e

24 λέγουτιν] Eucl. Elem. I def. 1, 2, 5

26 γραμμῶν Ab: γραμμῆς

28 xal el] xàv εἰ C: xal D

92 ἐπιδειχνύμενα A 9 tt c παραβα)-

τετυχηχυῖα} e corr. E
6 xai om. c

lí τε om. Ac

ληται A: παρέβαλλε F

SIMPLICII IN L. DE CAELO III 1 [Arist. p. 29922] 563

λόγοις, ὥστε πιστοτέρους αὐτοὺς τῶν ἀναιρουμένων εἶναι, ἀλλ᾽ οὐ xatvo- 9522
πρεπεῖς οὕτω xal ἀπεμφαίνοντας. ὑποϑέσεις δὲ χαλεῖ τὰς μαϑηματιχὰς
ἀρχάς, διότι ἐξ ὑποϑέσεως αὐτὰς λαμβάνουσιν’ ὑποτίθενται γὰρ τὸ ση-
μεῖον ἀμερὲς καὶ τὰ τοιαῦτα: οὐ γὰρ οἷόν τα τὴν ἀρχὴν ἀποδεῖξαι χατὰ 90
5 τὴν μέθοδον ἐχείνην, ἧς λαμβάνεται ὡς ἀρχή, διότι f, ἀπόδειξις ἀεὶ εἰς
πρότερον, ἀρχῆς δὲ οὐδὲν πρότερον. διὰ τοῦτο τὰς τῶν χατωτέρω ἀρχὰς
αἱ ἀναβεβηχυῖαι ἐπιστῆμαι ἀποδειχνύουσιν, ἀρχιτεχτονικῆς μὲν μηχανιχή, 25
ταύτης δὲ γεωμετρίχ, ταύτης δὲ ἢ πρώτη φιλοσοφία.
Εἶτα δεύτερον ἐπάγει λόγον δυνάμενον μὲν χαὶ αὐτὸν εἰς τὸ αὐτὸ
10 ἄτοπον ἀπαγειν, αὐτὸς δὲ εἰς ἄλλο xal αὐτὸ ἐναργὲς ἀπήγαγε τὸ μὴ γίνε-
σϑαι τὸ τῆς γραμμῆς μέρος γραμμὴν μηδὲ τὸ συνεχὲς ἐπ᾽ ἄπειρον διαιρετὸν
εἶναι, ὃ χαὶ αὐτὸ ὑπεναντίον ἐστὶ τοῖς μαϑήμασι. τὸ δὲ λεγόμενόν ἐστι 80
τοιοῦτον. ὃν ἔχει λόγον ἐπίπεδον πρὸς σῶμα, τοιοῦτον ἔχει xal γραμμὴ
πρὸς ἐπίπεδον xal στιγμὴ πρὸς ραμμήν' πέρατα Ἰὰρ πάντα" τοῦ αὐτοῦ
15 οὖν ἐστι λόγου τό τε σῶμα ἐξ ἐπιπέδων γεννᾶν xal τὸ ἐπίπεδον ἐχ γραμ-
uv xal τὴν γραμμὴν ἐχ στιγμῶν. ἀλλ᾽ ἐὰν ἐχ στιγμῶν ἣ γραμμή, ἔσονται 85
μέρος ai στιγμαὶ τῆς γραμμῇς" ἐξ ὧν γάρ τι σύγκειται, ταῦτα ἔχει μέρη"
ὥστε οὐ πᾶν μέρος γραμμῆς γραμμή, εἴπερ χαὶ αἱ στιγμαὶ μέρη τῆς
τραμμῆῇς εἰσιν’ ὥστε xal χαταλήξει f$ τῆς γραμμῆς tou, xal οὐχέτι ἐπ᾽
20 ἄπειρον ἔσται διαιρετή, εἴπερ ἐχ στιγμῶν ἢ γραμμὴ σύγχειται. ἀλλὰ μὴν 40
δέδειχται ἐν τὴ Φυσιχῇ ἀχροάσει ἐν τοῖς περὶ χινήσεως λόγοις, ἐν οἷς
ἀντέλεγε πρὸς Ξενοχράτη γραμμὰς ἀτόμους λέγοντα, ὅτι οὐχ ἔστιν ἀδ'αί-
ρετα μήχη, τουτέστιν ὅτι οὐδὲν μέρος ἐστὶ τῆς γραμμῆς ἀδιαίρετον, ἀλλ᾽
ἐπ᾽ ἄπειρόν ἐστι διαιρετή οὐχ dpa ἐχ στιγμῶν $ ραμμή, ὥστε οὐδὲ ἐχ 45
25 γραμμῶν τὸ ἐπίπεδον οὐδὲ ἐξ ἐπιπέδων τὸ | στερεόν. 253b
Ταῦτα μὲν τὰ τοῦ ᾿Αριστοτέλους, ὅπερ del λέγω, πρὸς τὸ φαινόμενον
ὑπαντῶντος τοῦ λόγου. ῥητέον δέ, ὅτι, εἰ μὲν τὰ ἐπιπέδα μαϑηματιχὰ
ἔλεγον εἶναι, ὡς μῆχος μόνον χαὶ πλάτος ἔχειν, οἱ ἐξ ἐπιπέδων τὰ στερεὰ
λέγοντες καὶ εἰς ἐπίπεδα αὐτὰ ἀναλύοντες, xal ταῦτα χαλῶς 6 ᾿Αριστοτέλης 5
80 ἐπήγαγεν αὐτοῖς τὰ ἄτοπα xal τὰ ἑξῆς ἐπαγόμενα" εἰ δὲ φυσιχὰ τὰ ἐπί-
πεδα λέγουσιν, ὡς μὴ μόνον μῆχος καὶ πλάτος ἀλλὰ xal βάϑος ἔχειν τὸ
πρῶτον ἐν τοῖς φυσιχοῖς συστῆναι δυνάμενον, οὐχέτι τῇ ἐχείνων ϑέσει dxo- 10
λουϑεῖ τὰ ἄτοπα τὰ ὡς πρὸς ἀβαθῇ τὰ ἐπίπεδα ἐπαγόμενα. ὅτι δὲ φυσικὰ

1 πιστωτέρους E, sed corr. ἀλλ᾽ ob A: ἀλλὰ p; DEF ὃ αὐτὰ Ac 4 τὴν
ἀρχὴν A: ἀρχὴν DEF: τὰς ἀρχὰς c 9. 6 εἰς πρότερον Ab: éx προτέρων DEF: éx
προτέρου c 6 xatotépov DE 17 αἱ om. A 10 ἀπήγαγε A: ἐπήγαγε DEc

11 τὸ (411.) F?: om. ADE 12 μαϑήμασιν c 18 τοιοῦτον (alt.) Ab: τοῦτον DEF
16 xal τὴν --- στιγμῶν (pr. DEF: om. Ab 11 τι] τοι E 18 τῆς γραμμῆς ς

20 μὴν DE: μηδὲν A: solum b 21 Φυσιχῇ) VI 10 22 ἀντέλεγεν c ξενο-
χράτη E: ξενοχράτην c 32. 23 ἀδιαίρετα --- γραμμῆς (23) om. DE 24 ἐστιν c:
ἔσται F διαιρετά Α: διαίρετα c 25 στερρεόν A 26 μὲν οὖν c

28 στερρεὰ A 29 λέγοντες] γεννῶντες c εἰς Α: εἰς τὰ DEF 32 quotxoic]
φυσιχοῖς ἔχειν A ἐχείνου E 88 τὰ ὡς] ὡς Ὡς ἀβαϑὺ E: corr. E?

96*

564 SIMPLICII IN L. DE CAELO IIT 1 (Arist. p. 29922]

xal οὐ μαϑηυατιχὰ τὰ ἐπίπεδα ὑποτίθενται, δῆλον ix τοῦ ἔνυλα λέγειν 9259»
αὐτά, διὸ χαὶ τὴν ὕλην πρότερον παραδόντες διεσχηματίσϑαι ταύτην εἴδεσί
τε xal ἀριϑμοῖς λέγουσι. xal αὐτὸς δὲ ὁ Τίμαιος ἐν τῷ οἰχείῳ συγγράμ- 15
ματι τόδε γέγραφεν" "dpyal μὲν οὖν τῶν γεννωμένων ὡς μὲν ὑποχείμενον
& ὕλα, ὡς δὲ λόγος μορφᾶς τὸ εἶδος ἀπογεννάματα δὲ τουτέων ἐστὶ τὰ
σώματα, γᾶ τε xal ὕδωρ, ἀήρ τε xal πῦρ, ὧν ἀπογέννασις τοιαύτα' ἅπαν
σῶμα ἐξ ἐπιπέδων ἐστί, τοῦτο δὲ ἐχ τριγώνων, ὧν τὸ μὲν ὀρϑογώνιον 90
ἰσοσχελὲς ἡμιτετράγωνον.᾽ xal ἑξῆς λοιπὸν τὴν τῶν τριγώνων διαφορὰν
παραδοὺς τὰ τέσσαρα σχήματα ἐξ αὐτῶν συντίϑησιν, ἃ τοῖς τέτρασι στοι-
10 χείοις ἀποδίδωσι. ταύτην δὲ τὴν διὰ τῶν σχημάτων φυσιολογίαν τινὲς
μὲν τῶν τοῦ [Ιλάτωνος ἐξηγητῶν, dv xal ὃ ϑεῖος Ἰάμβλιχός ἐστι, συμβο- ss
λιχῶς εἰρῇσϑαι νομίζουσι, xal οὕτως αὐτὸς ἐξηγεῖται τὸν Πλατωνιχὸν Τί-
μάιον, οἱ δὲ νεώτεροι τῶν []λατωνιχῶν φιλοσόφων ὡς οὕτως xatà τὸ
λεγόμενον ἔχουσαν πειρῶνται δειχνύναι. συνθέτων γὰρ ὄντων τῶν τεσσά-
15 pev στοιχείων ἐξ ὕλης καὶ εἴδους xal διὰ τοῦτο πρὸς ἀρχῆς λόγον μὴ 80
ὄντων ἐπιτηδείων οἱ μὲν τὰς παϑητιχὰς λεγομένας ποιότητας, ϑερμότητα,
ξηρότητα xal τὰς ἀντιχειμένας ταύταις, πρώτας ἐγγενομένας τῇ ὕλῃ ἤτοι
τῷ ἀποίῳ σώματι συνιστάνειν xai τὰ τέσσαρα στοιχεῖά φασιν, ὥσπερ xai
ὃ ᾿Αριστοτέλης ἀξιοῖ xal τὴν χουφότητα xal τὴν βαρύτητα προσλογιζόμενος 80
20 ὡς αἰτίας μὲν ταύτας κινήσεως τῆς ἁπλῆς xal φυσιχῆς, τῆς δὲ φύσεως
χατὰ χίνησιν μάλιστα χαραχτηριζομένης" χἄἀν ἐρωτήσῃ τις, διὰ τί τὸ μὰν
πῦρ ϑερμαίνει, τὸ δὲ ὕδωρ Ψύχει, ὅτι τὸ μὲν ϑερμόν, τὸ δὲ ψυχρόν,
ἐροῦσιν’ ἀρχὰς τὰρ ϑέμενοι ταύτας οὐδὲν ἔτι ζητοῦσιν ἐπέχεινα τῶν ἀρ- Ὁ
Xv αἴτιον. Δημόχριτος δέ, ὡς Θεόφραστος ἐν τοῖς Φυσιχοῖς ἱστορεῖ, ὡς
25 ἰδιωτιχῶς ἀποδιδόντων τῶν χατὰ τὸ θερμὸν xai τὸ ψυχρὸν xai τὰ τοιαῦτα

* , - , M M * , » * A . e , " ^X M e € ^ ὔ - A Α
αἰτιολογούντων ἐπὶ τὰς ἀτόμους ἀνέβη. ὁμοίως ὃὲ xat οἱ [[υϑαγώρειοι ἐπὶ
τὰ ἐπίπεδα νομίζοντες τὰ σχήματα αἴτια χαὶ τὰ μεγέϑη τῆς θερμότητος ὦ
εἶναι xal τῆς Ψψύζεως᾽ τὰ μὲν γὰρ ὁιαχριτιχὰ xal διαιρετιχὰ ϑερμότητος

.,. 2.4 , ν ΠΧ ἢ M M δα, κακὸ ! 9
guviatoüvstv παρέχεσθαι, τὰ ὃὲ συγχριτιχὰ χαὶ πιλητιχὰ Ψψύξεως" xat 253a
30 Ἰὰρ πᾶν σῶμα xav οὐσίαν εὐϑὺς πεπόσωται, τὸ Oi σχῆμα, εἰ xal ποιότης

1 τοῦ) τοῦ xal c 2 παραδόντες πρότερον DE 3 λέγουσιν Ec xal Ab: ótó
καὶ DEF δὲ Ab: om. DE: δὴ F 4 τόδε DEb: τάδε Ac γέγραφεν)
9i e seq. ἀρχαὶ] e corr. ἃ: ἀρχὰς AD ὧν c γεννωμένων E*?: γενομένων
ADE 9 à ὅλα E7K?: ἄυλα ADEF μορφᾶς) μαρτυρεῖ σφᾶς A ἀπογεννάματα)
ἀπογεννωμα τὰ α τουτέων] τοῦτε ὧν A 6 γὰ E^: om. ADE ἀπογέν-
vast; F: ἀπογέννωσις Δ: γέννασις T: à γέννατις DE?G 8 ἡμιτετράγωνον) ἢ μὴ τετράγω-
νον À λοιπὴν A 10 ἀποδίδωσιν c τὴν om. e 11 τοῦ om. e
Ἰάμβλιχός] 'Id- e corr. E? 12 ἐρεῖσϑαι E νομίζουσιν c 13 οὕτω D τὸ)
supraser. E? 14 £yousav] ἔχουσι corr. ex λέγουσι A : se habere b 15 ὕλης) ἄγης A
16 τὰς om. A 18 τῷ om. DE συνιστάναι c xai (pr.) Ab: om. DEe 12 ὁ
om. DE 2] ἐρωτήσει E, sed corr. 22 ψυχραίνει DE ὅτι om. DE: διότι E?
25 γὰρ] δὲ c WMucvet] δερμαίνει A ἱστορεῖ] fr. 52 Wimmer 29 χαὶ τὸ] xal χατὰ τὸ
DE 0 ἀτόπους A ποϑαγόριοι Δ 21 αἴτια om. e. μεγέϑη αἴτια e 28 γὰρ
ᾶ

oin. DE χριτιχὰ E διαχριτιχὰ xai διαιρετικὰ Db: ὀιαιρετιχὰ xai xptcixa A

SIMPLICII IN L. DE CAELO III 1 [Arist. p. 29922) 66D

ἐστίν, ἀλλ᾽ ἐχ τοῦ γένους εἴληπται τῶν ποσῶν, διὸ τῶν σωμάτων ἔχαστον 2535
ποσόν ἐστιν ἐσχηματισμένον: ἢ μὲν γὰρ ὕλη χαϑ᾽ αὑτὴν ἀσώματός ἐστι, 5
τὸ δὲ δεύτερον ὑποχείμενον σῶμα μὲν ἄποιον xaD' αὑτό, σχήμασι δὲ ποι-
χίλοις μεμορφωμένον χαὶ τοῦ μαϑηματιχοῦ σώματος διαφέρον τῷ ἔνυλον
5 xal ἁπτὸν εἶναι τῆς ἀρῆς χατὰ τὸν ὄγχον ἀντιλαμβανομένης αὐτοῦ xal οὐ
χατὰ θερμότητα ἢ ψυχρότητα. τοῦτο οὖν τὸ δεύτερον ὑποχείμενον δια- 10
φόροις σχήμασι διαζωγραφούμενον τὰ τῶν τεσσάρων στοιχείων φασὶν
ὑφιστάνειν ἀρχοειδέστερα στοιχεῖα, τὰ μὲν τῆς γῆς τῷ χυβιχῷ, οὐχ ὅτι f$
ὅλη χυβικὸν ἔχει τὸ σχῆμα, ἀλλ᾽ ὅτι Ex χυβιχῶν πλειόνων ἀοράτων διὰ
10 σμιχρότητα ἔχαστην τῆς γῆς μέρος συνέστηχεν, οὕτω δὲ χαὶ ἐχ τῶν ἄλλων 16
τὰ ἄλλα. τῇ δὲ τῶν τοιούτων σχημάτων διαφορᾷ χαὶ τὰς ἄλλας πάσας
δυνάμεις ἀχολουϑεῖν φασι xal τὰς εἰς ἄλληλα μεταβολάς. πῶς γὰρ ἐξ
ὀλίγου ὕδατος ἀὴρ γίνετα! τοσοῦτος, οὗτοι μὲν ἑτοίμως ἀποδιδόασιν, ὅτι
τὰ τοῦ ὕδατος στοιχεῖα πολλὰ ὄντα’ εἰχηοσάεδρα γὰρ Tv τὰ τοῦ ὕδατος 20
15 σχήματα’ διαχρινόμενα πολλὰ ὀχτάεδρα ποιεῖ xal πολὺν ἀέρα τὸν ἐξ
ὀχταέδρων συγχείμενον. οἱ δὲ μάνωσιν xal πύχνωσιν αἰτιώμενοι πῶς ἀσω-
μάτου δυνάμεως προσγινομένης αὔξεσϑαι τὰ σώματα λέγουσιν ἢ μειοῦσϑαι:
πῶς δὲ ὅλως ἀσώματος τοῦ πυρὸς δύναμις διαιρεῖν πέφυχε; τὸ γὰρ ἀσώ- 96
patov ἀναφῶς διὰ τοῦ σώματος δίεισιν, ἢ δὲ διαίρεσις χατὰ σχῆμα γίνεται
20 τοῦ διαιροῦντος. χαὶ ἐπὶ τῆς ψυχρότητος δὲ τὰ αὐτὰ λέγουσι. πῶς δὲ
προσϑήχη ποιότητος, φασί, βαρύτερον ποιεῖ τὸν ὄγχον; ποσὸν γὰρ τὸ βαρὺ
xal οὐ ποιόν" διαιρεῖται γοῦν ἰσότητι xai ἀνισότητι. ὅλως δέ, εἰ καὶ 80
᾿Αριστοτέλης πρῶτον ἐξ ὕλης χαὶ εἴδους τὸ ἄποιον γίνεσϑαι σῶμα νομίζει
τὸ ταῖς ποιότησιν ὑποχείμενον xal πεπερασμένον εἶναί φησιν αὐτό, πῶς
95 οὐχ ἀνάγχη σχῆμα ἔχειν αὐτὸ xal προὐπάρχειν τῶν ποιοτήτων τὰ σχήματα;
ἀλλὰ ταῦτα uiy εἰς ἔνδειξιν παρεθέμην τοῦ μὴ ἀλόγως xai τοὺς [[{υϑαγο- 35
ρείους χαὶ Δημόχριτον ἀρχὰς τῶν ποιοτήτων ἐπιζητοῦντας εἰς τὰ σχήματα
ἀνελϑεῖν. μήποτε δὲ οὐχ ὡς πάντῃ πάντως τῆς συστάσεως ἐχ τριγώνων
τοιούτων οὔσης ὑπέϑεντο αὐτὴν οἵ τε [Πυϑαγόρειοι xai 6 Πλάτων, ἀλλ'
80 ὥσπερ of ἀστρόνομοι ὑποϑέσεις ὑπέθεντό τινας ἄλλοι ἄλλας οὐ πάντως 40
τοιαύτας εἶναι ποιχιλίας ἐν οὐρανῷ διαβεβαιούμενοι, ἀλλ᾽ ὅτι τοιούτων
ἀρχῶν ὑποτεϑεισῶν σώζεσθαι. τὰ φαινόμενα δυνατὸν ἐγχυχλίως πάντων
χαὶ ὁμαλῶς χινουμένων τῶν οὐρανίων σωμάτων, οὕτω χαὶ οὗτοι τὸ ποσὸν

1 ἐστί c 2 ἐστι] ἐστιν c 4 τῷ] τὸ E 9 ἁπτὸν] αὐτὸ A 7 σχήμασιν c

τὰ] διὰ D στοιχείων K?: στοιχείων στοιχεῖα ADEFb 9 ὅλη Ab: ὅλη yr, DEF:
γῆς 10 οὕτω] οὔπω Α xai Fb: om. ADE 11 τὰ] xal τὰ DE ἁπάσας c
12 φασὶν c εἰς ἄλληλα) ἀλλήλων E 18 γίγνεται DE τοσοῦτος} corr. ex
τοσοῦτον À 14 στοιχεῖα] ἐπίπεδα ἢ σχήματα suprascr. ΕΞ; σχήματα c τὰ (alt.)—
σχήματα (15) om. c 15 πολὺν] πολὺν τὸν DE 16 ὀχταέοδρου c lí προῦγενο-
μένης c 18 ἀσωμάτου c πέφυκεν € 19 σχήματα ec 20 λέγουσιν Ec: v eras. E
21 φασίν c 23 οὖν c 239 6 ἀριστοτέλης DEF ὕλης] εἴδους E
εἴδους] ὕλης E γίγνεσθαι DE νομίξειν D 26. 21 πυϑαγορίους A 21 xai)

xal τὸν c 29 πυϑαγόριοι A 80 ἐπέϑεντό τινες E 3l ποικίλας A 32 ἀρχῶν
om. c ἐγχυχλίων D, sed corr. 93 ποσὸν] ποιὸν E

Lo 0*8. nal ἜΝ -Y c κατ za "ium wc omms ARS - ; p
H "LE OUO" BI e fal & oco NM om ALTA AS tu em e ST T ELO (^SSNUT εἰς Dabo - "
0t. as wir 4. 7 e uq T * - ANH 4 7e «ὦ ὦ ἢ αὶ
* t. χὰ ? 28.4. X 1 . pO . MALONE αν
. . : 09 . a MO ke 2M
^ t
1

566 SIMPLIOII INL, DE CAELO ΠῚ 1 [Ariet. p. $9992. 11]

τοῦ ποιοῦ προτιμήσαντες ἐν ἀρχῆς λόγῳ xal τὸ σχῆμα τῆς ποιότητος καὶ 2535
τῶν σχημάτων τὰ ἀρχοειδέστερα καὶ ὁμοιότητι καὶ φυμμετρίᾳ χρατούμενα &
καῦτα | ἀρχὰς ὑπέθεντο τῶν σωμάτων, ἃς dpxsiy ἐνόμιζον πρὸς τοὺς 353»
ἀπολογισμοὺς τῆς τῶν γινομένων αἰτίας. ὅτι γὰρ οὐ πάντῃ πάντως ταύτας
δ ἀρχὰς ὑπελάμβανον τῶν σωμάτων, dxoot 160 Πλάτωνος λέγοντος “τοῖν δὴ
εἰδοοῖν τριγώνοιν τὸ μὲν ἰσοσχελὲς μίαν εἴληχε φύσιν, τὸ δὲ πρόμηκες 5
ἀπεράντους" προαιροτέον οὖν αὖ τῶν ἀπείρων τὸ χάλλιστον, εἰ μέλλομεν
ἄρξασθαι κατὰ τρόπον. ἄν οὖν τις ἔχῃ κάλλιον ἐχλεξάμενος εἰπεῖν εἰς
τὴν τούτων ξύστασιν, ἐκεῖνος οὐχ ἐχϑρὸς ὧν ἀλλὰ φίλος χρατεῖ" ἀλλὰ
10 καὶ πρὸ τούτων τάδε γέγραφε “τὴν δὴ πορὸς ἀρχὴν xal τῶν ἐν ἄλλων σα» 19
μάτων ὁποτιϑώμεθα κατὰ τὸν μετὰ ἀνάγκης εἰχότα λόγον πορευόμενοι, τὰς
δὲ ἔτι τούτων ἀρχὰς ἄνωϑεν ϑεὸς οἶδε xol ἀνδρῶν ὃς dv ἐκείνῳ φίλος ἧ.
δεῖ δὴ λέγειν, ποῖα χάλλισοα σώματα γένοιτο ἄν τέτταρα, ἀνόμοια μὲν
᾿ δαυτοῖς, δυνατὰ δὲ ἐξ ἀλλήλων αὐτῶν αὐτὰ διαλυόμενᾳ ἄττα γίνεσθαι" 15
16. τούτου γὰρ τυχόντος ἔχομεν τὴν ἀλήθειαν γενέσεως κέρι γῆς καὶ πυρὸς.
τῶν τε ἀνάλογον ἐν μόσῳ᾽".

'Ejà δὲ ἐπὶ τὰ ἑξῆς τρόειμι τὴν πρὸς τὸ φαινόμεγον τῶν τοιούτων
χάγων ἐξεταστικὴν τοῦ ᾿Αριστοτόλους ἀκρίβειαν διαρϑρῶσαι κατὰ τὸ δυνατὸν,
προθυμούμενος xal καθ᾽ ἕχαστον ἐπιχείρημα τὰς ἀληθεῖς ἐννοίας μηδὲν 80

40 óx' αὐτῶν βλαπτομένας ἐπιδεῖξαι.

Ἂ 999411 Ὅσα δὲ κερὶ τῶν φυσιχῶν σωμάτων ἕως τοῦ τὰ δὲ
EM φυσικὰ ἐκ προσϑέσεως.

Τὰς μὲν ἀπὸ τῶν μαϑημάτων ὁρμωμένας ἐνστάσεις πρὸς τοὺς ἐξ ἐπι- 56
πέδων τὰ σώματα γεννῶντας, ὡς μὲν ἄν τῳ δόξειεν, ὑπερέϑετο νῦν χαὶ
25 ὡς προχείρους ἰδεῖν xal ὡς ἐν τῷ [lepi τῶν ἀτόμων γραμμῶν περὶ αὐτῶν
εἰρηκώς, ὅ τινες εἰς Θεόφραστον ἀναφέρουσιν, ὡς δὲ τὸ ἀληϑὲς ἔχει, κατὰ
τὸ παραλειπτιχὸν παρὰ τοῖς ῥήτορσι καλούμενον σχῆμα xol τούτων τὰς 80
χυριωτέρας παρήγαγεν, ὅτι ἀναιρεϑήσονται αἱ ὁριστιχαὶ τῶν μαϑημάτων
ἀρχαί, ὅτι τὸ τῆς γραμμῆς μέρος οὐχ ἔσται γραμμή, ὅτι fj γραμμὴ ἐχ

1 ποιοῦ] corr. ex ποσοῦ E? καὶ (alt.)] om. E 2 τὰ om. e xal (pr)] τὰ c
χρατούμενα)] κρατοῦντα νομίζοντες c 4 ante τῆς ras. ὃ litt. E 9 λέγοντος] Tim.
94a δὴ] δὲ DE 6 φύσιν] corr. ex φησὶν E? 7 αὖ τῶν E?: αὐτῶν
ADEb ἀπείρων Ab: ἄπειρον DEF 8 ἄρξεσϑαι E?c dy om. A: ἣν c
ἔχει A 10 τάδε] Tim. 53d sq. γέγραφεν c τὴν] ταύτην DE?c

πυρὸς] corr. ex πρὸς E? 11 ὑποτιϑέμεϑα c μετ᾿ c 12 δ᾽ c οἷδε]
corr. ex οἶδεν E?: οἱ δὲ A 12. 13. y. δεῖ δὴ] ἤδει δὲ A 18 γένοιτ᾽ c

14 αὔϑ᾽ ἑαυτοῖς c. αὐτὰ] ἅττα K?c: del. E? διαλεγόμενα A ἅττα DE!:
ἅττα AE?F: om. c γίγνεσθαι c 15 τούτου] τοῦτο DE: corr. E γῆς] γῆν
DE: corr. ἘΠ: γῆς τε c 16 τῶν] τὸν DE: corr. E? τ᾽ ς ἀνάλογον) corr.
ex ἀναλόγως ἡ E? 18 ἐξεταστικχὸν A 21 ἕως τοῦ] τεῦ Ὁ 22 προϑέσεως Α
28 μαϑηματιχῶν c ἐχστάσεις D 29 ἰδεῖν] ἐ- e corr. E τῶν om. D

28 ὅτι — ἀρχαί (29) om. DE μαϑηματιχῶν c 29 ἡ AF: om. DE

SIMPLICII IN L. DE CAELO III 1 [Arist. p. 299411. 17] 561

στιγμῶν ἔσται συγχειμένη, ὅτι τὰ μεγέθη οὐχ ἔσται ἐπ᾽ ἄπειρον διαιρετά. 253b
νῦν δὲ ὅσα ἀδύνατα περὶ τῶν φυσικῶν σωμάτων ἀχολουϑεῖ λέγειν ἐπαγει 8ῦ
τοῖς ποιοῦσι τὰς ἀτόμους γραμμάς, ταὐτὸν δὲ εἰπεῖν τοῖς ἐξ ἐπιπέδων τὰ
σώματα συνιστῶσιν. εἰ γὰρ ἐξ ἐπιπέδων τὰ σώματα τὰ πρῶτα, xal αἱ
5 Ἰραμμαὶ αἱ πρῶται ix στιγμῶν’ xal διαιροῦνται ἄρα οὐχ εἰς γραμμὰς
αὗται ἀλλ᾽ εἰς στιγμάς, xai ταύτῃ λέγονται ἀδιαίρετοι γραμμαί, ὅτι οὐχ 40
εἰς γραμμὰς διαιροῦνται. ὅτι ὃξὲ ταῦτα ἀτοπώτερα τῶν εἰς τὰ μαϑήματα
ἁμαρτανομένων, δείκνυσιν ἐχ τοῦ πλείονα εἶναι τὰ τοῖς φυσιχοῖς ἑπόμενα,
τοῦτο δὲ ἐκ τοῦ τὰ μὲν ἐχ τῶν μαϑημάτων συμβαίνοντα ἄτοπα τῷ λόγῳ
10 xal τοῖς φυσιχοῖς ἀχολουϑεῖν, τὰ δὲ τοῖς φυσιχοῖς συμβαίνοντα ἐχ τούτου 45
τοῦ λόγου μηχέτι τοῖς μαϑηματιχοῖς | πάντα ἔπεσϑαι. τούτου δὲ πάλιν 9543
f, πίστις ἐκ τοῦ τὰ μὲν μαϑηματιχὰ ἐξ ἀφαιρέσεως εἶναι, τὰ δὲ φυσιχὰ
àx προσϑέσεως" εἰ γὰρ χωρισϑείη τῇ ἐπινοίᾳ τοῦ φυσιχοῦ σώματος 3
τε ὕλη τά τε πάϑη, olov ϑερμότητες, ψυχρότητες, βαρύτητες, χουφότητες, 5
15 xal αἱ ἀντιτυπίαι xal αἱ χινήσεις πᾶσαι, τὸ χαταλειπόμενόν ἐστι τὸ μαϑη-
ματιχὸν σῶμα, εἰ δὲ προστεϑείη ἐχεῖνα τούτῳ, γίνεται τὸ φυσιχόν, ὥστε
ἐν τῷ φυσιχῷ ἐστι τὸ μαϑηματιχόν. διὸ ὅσα τῷ μαϑηματιχῷ ἕπεται
ἄτοπα, ταῦτα xai τῷ φυσιχῷ, ὅσα ὃὲ ἕπεται ἄτοπα ἀπὸ τοῦ λόγου τούτου 10
περί τε τὴν χίνησιν τῶν φυσιχῶν xal τὰ πάθη, οἷον τὸ μὴ εἶναι χίνησιν
20 ἐν τοῖς σώμασιν, εἴπερ ἐξ ἐπιπέδων εἴη, μηδὲ βαρύτητα ἣ χουφότητα ἢ
ὅλως πάϑη, ταῦτα τοῖς μαϑηματιχοῖς οὐχ ἀχολουϑεῖ. δείξει οὖν αὐτός,
ὅτι οἱ τοιαύτην ὑποτιϑέμενοι τὴν τῶν σωμάτων γένεσιν οὐ δύνανται σώζειν 15
τὰ τῶν σωμάτων πάϑη, ὧν χωρὶς ἀδύνατόν τι εἶναι σῶμα φυσιχόν.

p.299317 Πολλὰ δέ ἐστιν, ἃ τοῖς ἀδιαιρέτοις οὐχ οἷόν τε ὑπάρ-
35 χειν Émc τοῦ διὸ τὸ ἀδύνατον ἐν τοῖς τοιούτοις ἐπισχεπτέον. 90

Εἰ μὲν ἀδιαίρετα χαλεῖ τὰ μαϑηματιχὰ ὡς ἀρχὴν ἔχοντα τὸ σημεῖον
ἀδιαίρετον ὄν, ἀχόλουϑθα dv εἴη ταῦτα τοῖς προειρημένοις δειχνύντα, τίνα
ἐστίν, οἷς πλεονάζοντα τὰ φυσιχὰ τῶν μαϑηματιχῶν ἐχ προσϑέσεως ἔλεγε"
ταῦτα γὰρ πάντα xot λόγῳ περιλαβὼν ἀδιαίρετα εἶπε. τὰ γὰρ φυσιχὰ 25

80 πάντα διαιρετά ἐστι, διαιρετὸν δὲ ἐν ἀδιαιρέτῳ ἀδύνατον εἶναι. τίνα δὲ
τὰ διαιρετὰ τὰ ἐν τοῖς φυσιχοῖς, ἐπάγει, ὅτι τὰ πάϑη. ταῦτα δέ, φησί,
διχῶς ἐστι διαιρετά: ἢ γὰρ xac! εἶδος, ὡς ὅταν τὸ χρῶμα διαιρῆται
εἰς τὸ λευχὸν xal τὸ μέλαν, ἣ xatà συμβεβηκός, ὅταν τὸ ᾧ ὑπάρχει 80

1] ἔσται (alt.)] ἔστιν E 9 dpa] ἔτι A 9 ἐκ τῶν μαϑημάτων Ab: dix τῶν μαϑη-
ματικῶν CDE: τοῖς μαϑηματιχοῖς c τῷ λόγῳ) ἐκ τοῦ λόγου c [2 ἐχ] χαὶ
ix A προϑέσεως AF 15 ἀντιτυπυίαι Α αἱ (alt.) om. D χαταλιπόμενον E:
corr. E? ἐστιν c 11 ἔστιν c 18 ἄτοπα (pr) om. A 20 ἢ (pr.)
ACb: om. DE 22 οἱ om. E τὴν om. c 28 τι elvat DEb: εἶναί τι Ac

24 δ᾽ c οὐχ — ὑπάρχειν om. D 9) e 28 προθέσεως E, sed corr. 29 χοινῷ)
TQ xotvp Α ἀδιαίρετα Ab: διαιρετὰ DEc εἶπεν Ec 90 ἐστιν Ec

81 δέ] seo. ras. 3 litt. E 32 ἐστὶν c διαιρῆται D : διαιρεῖται AE 93 τὸ] Ab:
τὸ σῶμα DEc ὑπάρχῃ Α

25 διμρουμένον. "τὰ γὰρ ἀπλᾶ οὐχέτι κατ᾽ εἶδος διαιρετά
τῶν ἐν ταύτῃ τῇ διαιρέσει περιειλημμένων, ὥστε τὰ μὲν οὕτως un
ἐχείνως διαιρεῖσϑαι.

p.299:25 Εἰ δὴ τῶν ἀδυνάτων ἐστὶν ἕως τοῦ fj δὲ στιγμὴ ἀδιαί- s
ρετον ὑπόχειται.

80 Δείξας χαϑόλου διὰ τοῦ διαιρετοῦ, ὅτι ἀδύνατον ἐξ ἐπιπέδων συγκεῖσϑαι

1 μάλιστα] corr. ex κάλλιστα A 3 ἐστῇ seq. ras. 1 litt, E. 6 uc

7 οὕτως c τοῖς (pr.) om. c τοῖς μαϑηματιχοῖς] -οἷς bis e corr. E 8 ἔλεγε]
Bapev c 9 ἀβαϑὴ Db: ἀμαϑῆ AE: ἀπαϑῆ c ὄντα ἀβαϑῆὴ ΒΒ 10 εἰ A: om.
DEb ὠ ἐστί seq. ras. 1 litt. E: εἰσί A — Ἰραμμῶν] τῶν Ἰραμμῶν A — 12 δ᾽ Dc
18 orquak] γραμμαῖς Ac οὐχ] ὥστε οὐχ c; fort. οὐκ dpa — τὸσῶμας — 14 οὐδ᾽ ἂν]

οὐδὲν E ἔχει EF 16 πάϑεσιν c πάϑεσι τοῖς Ab: om. DE — δεδειχώς]
cor.exbuü; E? — 17 βαρέως e cor. E? — 18 &évom D — 19 οὕτως c
μᾶλλον AFb: μάλιστα DE 20 ài) corr. ex διὰ E? 21 βαρέος] e corr. E

32 εἶπε Ab: εἰπεῖν DE ὠὠ 34 ἑκάστου] ἑκατέρου E —— Mio Ab: αὐτοὺς DE — 95 xav
εἶδος διαιρετά Ab: διαιρετὰ κατ᾽ εἶδος DE ὠ 36 ὥστε] ὡς. — cm D — Mc
28 δὴ] e corr. E ἕως τοῦ] ἑκατέρου μέρους ἕως D. δὲ] δέ γε E

SIMPLICII IN L. DE CAELO ΠΙἔῚ (Arist. p. 299225] 569

τὰ σώματα, νῦν ἀπό τινος ἑνὸς; πάϑους σωματιχοῦ τοῦ βάρους τὸ αὐτὸ 3840

ὀείχνυσι προλαβὼν τρία τινὰ ἀξιώματα ἢ ὑποϑέσεις τοιαύτας" εἰ σύγχειταί
τι ἔχ τινων, ἀδύνατον τῶν συντιϑέντων μηδὲν ἐχόντων βάρος τὸ συντεϑὲν 50
ἔχειν βάρος, χαὶ δεύτερον, ὅτι τὰ αἰσϑητά, τουτέστι τὰ φυσιχά, σώ-

5 ματα ἣ πάντα ἣ ἔνια βάρος ἔχει. of γὰρ περὶ Δημόχριτον καὶ ὕστερον
᾿Επίχουρος τὰς ἀτόμους πάσας δμοφυεῖς οὔσας βάρος ἔχειν φασί, τῷ δὲ
εἶναί τινα βαρύτερα ἐξωθούμενα τὰ χουφότερα Ór' αὐτῶν ὑφιζανόντων ἐπὶ 80
τὸ ἄνω φέρεται, xal οὕτω λέγουσιν οὗτοι δοχεῖν τὰ μὲν χοῦφα εἶναι τὰ
δὲ βαρέα. χαὶ εἰ μὴ πάντα δὲ εἴη βαρέα τὰ φυσιχὰ σώματα, ἀλλ᾽ ἔνιά

10 1e ὑπὸ πάντων ὁμολογεῖται, ὥσπερ f 17, xal τὸ ὕδωρ. τρίτον δὲ δυνάμει
προλαμβάνει τὸ ἤδη εἰρημένον, ὅτι τοῦ αὐτοῦ λόγου ἐστὶ στερεὰ ἐξ ἐπι- 80
πέδων συγχεῖσϑαι xal ἐπίπεδα ix qpaupüv xal γραυμὰς ἐχ στιγμῶν. τού-
των οὖν ὑποχειμένων, εἰ ἐξ ἐπιπέδων τὰ σώματα, ἣ δὲ στιγμὴ μηδὲν ἔχει
βάρος, δῆλον, ὅτι οὐδὲ αἱ γραμμαὶ διὰ τὴν πρώτην ὑπόϑεσιν, εἰ δὲ 40

ὅ μηδὲ αἱ γραμμαί, οὐδὲ τὰ ἐπίπεδα, εἰ δὲ μηδὲ ταῦτα, οὐδὲ τῶν σωμάτων
οὐδὲν διὰ τὸ τρίτον. ἀλλὰ μὴν τὰ σώματα ἣ πάντα ἣ ἔνια βάρος ἔχει
διὰ τὸ δεύτερον ὡς ὡμολογημένον προληφϑέν" οὐχ ἄρα ἐξ ἐπιπέδων τὰ
σώματα. τὸ μὲν οὖν συνημμένον xal $ πρόσληψις καὶ f ἐπιφορὰ τοιαῦτα. 45
πρῶτον δὲ τὸ ἐν t συνημμένῳ προύποτεθὲν τὸ τὴν στιγμὴν μὴ ἔχειν

20 βάρος πολυξιδῶς ἐφεξῆς ἀποδείϊχνυσιν ἀπὸ τοῦ τὸ μὲν βαρὺ ἅπαν ὃιαι- 2552
ρετὸν εἶναι, τὴν δὲ στιγμὴν ἀδιαίρετον, χαὶ μὴ δύνασϑαι διαιρετὸν ἐν
ἀδιαιρέτῳ εἶναι. ὅτι δὲ διαιρετὸν τὸ βαρύ, πρῶτον δείχνυσιν ἐχ τοῦ πᾶν
τὸ βαρὺ καὶ βαρύτερον εἶναι, ὥσπερ τὸ χοῦφον xal χουφότερον xal τὸ 5
μέγα καὶ μεῖζον. εἰ δὲ πᾶν τὸ βαρὺ xal βαρύτερόν ἐστιν, ἀνάγχη βάρει

25 τινὶ ὑπερέχειν: ὥστε πᾶν τὸ βαρὺ διαιρετόν" διαιρεῖται γὰρ εἰς τὴν Omep-
oy» fj δὲ στιγμὴ ἀδιαίρετον: xal συμπέρασμα ἐν δευτέρῳ σχήματι, ὅτι
ἢ στιγμὴ οὐ βαρεῖα, τουτέστιν οὐχ ἔχει βάρος, ὅπερ προέχειτο δεῖξαι. 10

᾿Απορίας δὲ ix τῶν εἰρημένων ἀναφυομένης, πῶς τὸ βαρὺ πᾶν βαρύ-
τερόν φησιν" εἰ γὰρ τὸ βαρύτερον βαρέος βαρύτερον, τὸ δὲ βαρύ, οὗ βαρύ-

Lu
LI

— — — — —M—ÓMMM—Ó — — —

] ἑνὸς CDEF: omn. Ab βάρους] ἀέρος D 2 δείχνυσιν c ἀξιώμα A

9 συντιϑέντων b: συντεϑέντων ADE 10] seq. ras. 2 litt. E 4 ἔχει EK: corr. E?
5 $ (pr) om. A 6 ἐπίχουρον A τῷ] τὸ A 8 οὕτω] οὗτοι D 9 δὲ
(alt.) om. c IO γε A: ὃ DEF: om. b ὁμολογεῖται AF : ὡμολόγηται DEK?: con-
fessum est b: ὡμολογῆται c 11 προσλαμβάνει c ἡρημένον E: corr. E?

ἐστὶ] ἐστὶ τὰ Ac 12 συγκεῖσϑαι Ε΄: συγχεῖσται corr. ex σύγχειται E! xai (pr.)]
xai τὰ c xai (alt.)) xal τὰς c γραυυὰς) γὰρ DE: corr. E? 13 σώματα
CDEFb: σώματα τὰ δὲ ἐπίπεδα ἐχ στιγμῶν Ac 14 γραμμαὶ CDEb: στιγυαὶ A

eL — ἐπίπεδα (15) DEb, habuit C: om. A 15 μηδὲ (pr) DE: μὴ bec μηδὲ (alt.)]
ui c 16 τὰ A: om. DE Bdpoc] ἣ βάρος E 11 ὁμολογημένον E

ἐξ DEb: xai ἐξ ACc 19 συνημμένον E: corr. E? προυποτεϑὲν b: μὴ mpo-
υποτεϑὲν ADEF: om. C 20 ἅπαν A: πᾶν DE 3] τὴν — εἶναι (22) AFb: om.
DE 21 xai βαρύτερόν — βαρὺ (25) DEF: om. Ab βάρος E: corr. E?

26 ἢ] corr. ex εἰ E? ἀδιαίρετον — στιγμὴ (27) AFb: om. D: ing. E* ἀδιαίρετον]
ob διαιρετή E? xai] xai τὸ E? 21 ὅπερ] ὅπερ xal A 29 gastv AÀ
βαρύτερον (pr) Ab: βαρὺ DE

510 SIMPLICII IN L. DE CAELO III 1 (Arist. p. 299225. 57]

vepov ἦν τὸ βαρύτερον, xal αὐτὸ βαρύτερόν ἐστιν ἄλλου βαρέος xal τοῦτο 2554
πάλιν βαρύτερον, ἀνάγκη ἐπ᾽ ἄπειρον ἰέναι: ταύτην οὖν τὴν ἀπορίαν
πρηαναστέλλων ὁ ᾿Αριστοτέλης τὸ μὲν ἁπλῶς βαρὺ xai βαρύτερον ἅπαν 15
εἶναί φησιν, ὥσπερ xal τὸ χοῦφον xougótepov xal τὸ μέγα μεῖζον, τὸ δὲ
5 βαρύτερον ἣ κουφότερον οὐχ ἀνάγχη xal ἁπλῶς βαρὺ ἢ ἁπλῶ: χοῦφον
εἶναι. xai γὰρ οὐ πᾶν τὸ μεῖζόν τινος ἤδη μέγα λέγομεν xal γὰρ μεῖζον
χέγχρος σινήπιος xal ὅμως οὐχ ἁπλῶς μέγα ἣ χέγχρος: οὐδὲ τὸ αἱρετώ- 30
τερον xal ἁπλῶς αἱρετόν: xal γὰρ αἱρετώτερον νόσος χαχίας xai τὸ ἀδι-
χεῖσϑαι τοῦ ἀδιχεῖν, ἀλλ᾽ οὐδέτερον τούτων ἁπλῶς αἱρετόν: λέγει γοῦν ὁ
10 ἐν Γοργίᾳ Σωχράτης, ὅτι “᾿ βουλοίμην μὲν ἄν οὐδέτερον, εἰ δὲ ἀνάγχη
ϑάτερον, ἑλοίμην ἄν μᾶλλον ἀδιχεῖσθϑαι ἢ ἀδικεῖν. ὥστε, xdv τὸ βαρὺ ss
πᾶν βαρύτερον, τὸ βαρύτερον οὐ πᾶν βαρύ, διὸ οὐδὲ ἀντιστρέφει ταῦτα
οὐδὲ λέγεται τοῦ βαρυτέρου βαρύ, ἀλλὰ τὸ βαρύτερον τοῦ χουφοτέρου χαὶ
τὸ χουφότερον τοῦ βαρυτέρου. τί δὲ βούλεται τὸ ἔσως προστεϑέν, ὅτε
16 ἔλεγε τὸ δὲ βαρύτερον ἣ χουφότερον ἴσως οὐχ ἀνάγχη βαρὺ 7,9
χοῦφον εἶναι; ἣ ὅτι, εἴ τις ἀχριβολογοῖτο, λέγοι ἄν μὴ χυρίως αἱρετώ-
τερον λέγεσθαι, ὃ μὴ χαὶ αἱρετόν ἐστιν, μηδὲ μεῖζον, ὃ μὴ xal μέγα, ὥστε
οὐδὲ βαρύτερον, ὃ μὴ μετέχει βάρους, ἀλλὰ τὰ τοιαῦτα οὐχ αἱρετώτερον
οὐδὲ μεῖζον οὐδὲ βαρύτερον, ἃ μὴ μετέχει τοῦ ὀνόματος, ἀλλ᾽ ἧττον τὸ 3$
40 ἐναντίον ῥητέον μᾶλλον, τὸ μὴ χαὶ ἁπλῶς αἱρετὸν ἧττον φευχτὸν χαὶ τὸ
μεῖζον τὸ μὴ μέγα ἧττον μιχρὸν xal τὸ βαρύτερον τὸ μὴ βαρὺ ἧττον
χοῦφον' πάντως δὲ τὸ βάρος ποσότητα ἐυφαῖνον διαιρετόν ἐστιν, διὸ xal
πάντως βαρύτερον.
᾿Ἐφιστάνει δὲ ὃ ᾿Αλέξανδρος, ὅτι τῷ αὐτῷ λόγῳ χρωμένους δυνατὸν €
25 δειχνύναι, ὅτι οὐδὲ ἄλλο τι πάϑος τῇ στιγμῇ συμβέβηχεν, εἴπερ πᾶν τὸ
ἁπλῶς τι ἔχον xal ὑπερέχει χατ᾽ αὐτό τινος" xai γὰρ εἰ μὴ ἄλλου τινός,
ἀλλὰ τοῦ 1Ξ μὴ ἁπλῶς τοιούτου ὑπερέχοι ἄν: ὥστε οὐδὲ χατὰ συμβεβηχὸς
ἔστι τι διαιρετὸν ἐν ἀδιαιρέτῳ. | 4

p.299»7 "Ext εἰ τὸ μὲν βαρὺ muxvóv τι ξἕως τοῦ τὸ δὲ ὑπεῖχον 955^
90 διαιρετόν.
Δείξας ἀπὸ τοῦ βαρυτέρου τὸ βάρος διαιρετὸν εἶναι τῆς στιγμῆς ἀδιαι- 6

" , e e L] , * 5- ^ * A --
ρέτο οὔσης συνήγαγεν, ὅτι ἢ στιγμὴ βάρος οὐκ ἔχει. ἐφεζῆς ὃὲ ἀπὸ τοῦ

9. 4 ἅπαν εἶναί φησιν Ab: εἶναί φησιν ἅπαν DE 5. οὐχ] suprascr. DE? χαὶ
ADE: om. Fb 6 μεῖξον (alt. E: μείζων AD 7 σινήποος, -tv- e corr., E
7. 8 αἰρετώτερον] -ὦ- e corr. E 8 τὸ] corr. ex tq E? 9 τούτω E
λέγει] Plato. Gorg. 469c 10 ἂν Εὖ: om. ADEb ὃ ς 12 ταῦτα
om. D 14 προτεϑέν E: corr. E? 15 ἔλεγεν E: corr. E? l7 μὴ xai (pr.)
Ab: zai μὴ DE αἱρετόν) corr. ex αἱρετώτερον E? ἐστι D: om. E

χαὶ (alt) om. e 20 xai (pr. ADE: om. bec ἐστι D: -v eras. E 24 ὅτι)
ἐπὶ A 27 ὑπερέχει E: corr. E? 28 τι Ab: τὸ DEF 29 cl om. A

μι.)

τοῦ om. D 0 c

SIMPLICII IN L. DE CAELO III 1 (Arist. p. 29957. 14] 511

πυχνοῦ xal μανοῦ τὸ αὐτὸ δείχνυσιν, ὅτι, εἴ ἐστι βαρεῖα 7) χούφη fj στημή" 255b
χοινὸν γὰρ ποιεῖται τὸν λόγον" ἔσται πυχνὴ 7| μανή" ἀλλὰ μὴν οὔτε πυχνὴ
οὔτε μανή ἐστιν’ οὔτε βαρεῖα ἄρα T, χούφη. xal τὸ μὲν συνημμένον 10
δείχνυσιν δριζόμενος τὸ πυχνὸν xal τὸ μανόν. el γὰρ πυχνὸν μὲν τὸ ἐν
5 ἴσῳ ὄγκῳ πλείονα ἔχον τοῦ μανοῦ σώματα, συμπεπιλημένα δηλονότι, μανὸν
δὲ τὸ ἐν ἴσῳ ὄγχῳ ἐλάττονα ἔχον, διεξασμένα εἰχότως, τὸ μὲν πυχνὸν
βαρύ ἐστι xal τὸ βαρὺ πυχνόν, τὸ δὲ μανὸν χοῦφον xal τὸ χοῦφον μανόν" t6
τὸ γὰρ ὕδωρ ἐξαεριζόμενον καὶ ἀραιούμενον χουφότερον γίνεται χαὶ ὁ ἀὴρ
ὑδατούμενος πυχνότερος. ot δὲ Πλατωνιχοὶ οὐ λέγουσι τὸ βαρὺ διὰ πυχνό-
10 tata εἶναι βαρύ" τὸ γοῦν πῦρ τῆς γῆς πυχνότερόν φασιν: ἀλλὰ τὴν βαρύ-
τητὰ τὸ μεγαλομερέστερον ποιεῖν φασι. 20
Τὴν δὲ πρόσληψιν δείκνυσιν ἐν δευτέρῳ σχήματι χατηγοριχῶς οὕτως"
τὸ πυχνὸν χαὶ μανὸν διαιρετά, εἴπερ τὸ μὲν ἐχ πλειόνων, τὸ δὲ ἐξ ἐλατ-
τόνων ἔστι σωμάτων, xal οἱ ὄγχοι ἴσοι: $ στιγμὴ ἀδιαίρετος: ἣ στιγμὴ
15 οὔτε πυχνὴ οὔτε μανή ἐστιν. εἰ οὖν μήτε βαρεῖαι μήτε χοῦφαι αἱ 9ὅ
στιγμαί εἰσιν, οὐδ᾽ ἄν χοῦφα σώματα οὐδὲ βαρέα εἴη. εἴπερ αἱ μὲν γραμμαὶ
ἐχ στιγμῶν, τὰ δὲ ἐπίπεδα ἐχ γραμμῶν, τὰ δὲ σώματα ἐξ ἐπιπέδων.
Δείξας δὲ διὰ μέσου τοῦ πυχνοῦ xal μανοῦ, ὅτι fj στιγμὴ οὔτε βαρεῖα
οὔτε χούφη ἐστί, xal διὰ τοῦ μαλαχοῦ ἣ σχληροῦ τὸ αὐτὸ δείχνυσι xacr- 80
90 γοριχῶς: τὸ βαρὺ ἣ σχληρόν ἐστιν ἣ μαλαχόν: ἀνάγχη γὰρ πᾶν σῶμα
ϑατέρῳ τούτων χατέχεσϑαι" τὸ σχληρὸν καὶ τὸ μαλαχὸν διαιρετά, εἴπερ
τὸ μὲν μὴ ὑπείχει εἰς ἑαυτό, τὸ δὲ ὑπείχει’ ἄμφω γὰρ ἐν διαστήματι λέ-
γεται, τὸ δὲ διεστὼς διαιρετόν: ὥστε πάλιν τὸ μὲν βαρὺ διαιρετόν, εἴτε 36
σχληρὸν εἴτε μαλαχὸν εἴη" ἢ δὲ στιγμὴ οὐ διαιρετή, ἣ dpa στιγμὴ οὐ
95 βαρεῖα οὐδὲ χούφη" οὐδὲ τὰ σώματα ἄρα’ εἰ οὖν τὰ σώματα βαρέα xai
χοῦφα, οὐχ ἄν εἴη ἐξ ἐπιπέδων.

p.299*14 ᾿Αλλὰ μὴν οὐδὲ ix μὴ ἐχόντων βάρος ἔσται βάρος ἕως 4
τοῦ ὥστε xai ἣ μία στιγμὴ βάρος ἕξει.

Δείξας, ὅτι οὐχ ἔστιν ἐξ ἐπιπέδων τὰ σώματα, ἐχ τοῦ αὐτὰ μὲν βάρος
80 ἔχειν xal χουφότητα, τὰς δὲ στιγμὰς μήτε βαρείας εἶναι μήτε χούφας, xal

1 μανοῦ χαὶ πυχνοῦ ς ἐστι) seq. ras. 1 litt. E ὃ dpa] ἔτι A 5 πλείονα ---
ὄγχῳ (6) om. A σώματα Db: σῶμα E (s corr. ex τ) συμπεπιλημένον e
corr. E? 6 διεξασμένα EF: διεξασμένον A: διεξεσμένα D: διεσπασμένα c 8 ἐξαερι-
ζόμενον A: ἐξαερούμενον DEF ἀραιούμενον A? F: ἀναιρούμενον A!: ἀερούμενον
DE γίγνεται DE 9 o) om. A 10 γοῦν] γὰρ c post πῦρ add. οὐ
E?, sed del. ἀλλὰ — φασι (11) om. D 12 χατηγορηχῶς A οὕτω DE

18 μὲν] à" E: μανὸν D 14 xai] xdvc ἡ (alt.)] ἡ dpa K?c post alt. στιγμὴ add.
dpa E? 15 οὔτε (pr)] e corr. D ἐστι E: corr. E? βαρεῖαι) βαϑεῖαι DE:

corr. E? αἱ A: om. DE 16 οὐδὲ DE: οὔτε Ac 17 γραμμῶν] e corr. D 18 ante
διὰ ras. 10 litt. E 19 ἢ] χαὶ c 19. 20 χκατηγορηχῶς A 22. 23 λέγεται Ab:
λέγεται τὸ μὲν οὖν ὑπεῖχον εἰς ἑαυτὸ προδήλως, καὶ τὸ μὴ ὑπεῖχον δὲ εἰς ἑαυτὸ ἀλλὰ ἀντι-
τυποῦν (-ούμενον F) ὡς ἐν διαστήματι λέγεται DEF 23 δὲ om. A 21 οὐδ᾽
Ac ix μὴ] bis A ἔσται --- τοῦ (28)] ἕως D 29 αὐτὰ] corr. ex αὐτοῦ E!

to SIMPLICI! IN L. DE CAELO III 1 [Atist. p. 999v14]

τοῦτο διὰ τριῶν δείξας ἐπιχειρημάτων, ὅτι ἢ πτιγμὴ οὔτε βαρεῖα οὔτε 9559
χούφη ἐστίν, ἐφεξῆς τὸ πρῶτον τῶν ὑποτεϑέντων δείχνυσιν, | ὅτι, εἰ 350»
σύγκειταί τι ἔκ τίνων, ἀδύνατον τῶν συντιϑέντων μηδὲν ἐχήντων βάρος τὸ
συγχείμενων βάρος ἔχειν. χαί ἔστιν αὐτιᾷ τὸ πρῶτον ἐπιχείρημα τοιοῦτον"

& εἰ ἐξ ἀβαρῶν τὸ βάρος ἔχον γίνεται, πόσα ἄρα ἀβαρῇ συνελθόντα βάρος
ποιήσει; δῆλον qdp, ὡς ἀριϑμὸς ἀβαρῶν συνελθόντων ποιήσει τι βάρος" &
τοῦτον δὲ πῶς ὁριοῦσι; τί Ἰὰρ μᾶλλον ὁ ῥηϑεὶς ὑπ᾽ αὐτῶν ἀριϑμὸς ἀληϑὴς
ἢ ὃ ἑνὶ ἐλάττων ἢ 6 ἐνὶ πλείων, οὖχ ἕξουσιν εἰπεῖν πάντων ὁμοίως τῶν
συνιόντων ἀβαρῶν ὄντων, εἰ μὴ πλάσμα μόνον ἀναίτιον λέγοιεν. δεύτερον

10 δὲ ἐπάγει δειχνύς, ἥτε ob ἐξ ἀβαρῶν συνελθόντων λέγοντες γίνεσθαι βάρος τὸ
ἀντιφάσει περιπίπτουσι" δειχγήσεται γάρ, ἃ λέγουσιν ἀβαρῇ, βάρος ἔχοντα
ἕχαστον. δείχνυσι δὲ προλαβὼν ἐναργὲς λῆμμα τὸ πᾶν μεῖζον βάρος
τοῦ ἐλάττονος βάρους βάρει μεῖζον εἶναι" οὐ γὰρ δὴ γλυχύτητι ὑπερέχει

᾿ τινὸς τὸ βαρύτερον αὐτοῦ, ἀλλὰ βάρει" χαὶ ἕτερον, ὅτι τὸ βαρέος βαρύτε- 15

i8 pov ἀνάγχη βαρὺ εἶναι ὥσπερ wai τὸ λευχοῦ λευκότερον λευχόν. εἰ οὖν
τὸ ἐχ τεσσάρων στιγμῶν βάρος ἔχει, τὸ δὲ ἐχ πλειόνων τοῦ ἐχ τεσσάρων
βαρέος ὄντος oiov τὸ ἐχ πέντε βαρύτερόν ἔστι, τὸ δὲ βαρέος βαρύτερον
βαρύ ἐστι wal βάρει ὑπερέχει, τὸ ἄρα ix πέντε στιγμῶν τοῦ ἐχ τεσσάρων 90
βάρει ὑπερέχειν ἀνάγκη στιγμῇ ὑπερέχον: ἀφαιρεθέντος οὖν τοῦ ἴσου,

80 τουτέστιν ἀπὸ τῶν πέντε στιγμῶν ἀφαιρεϑεισῶν τεσσάρων, μία στιγμὴ
ὑπολείπεται, d, ὑπερέχουσαι αἱ πέντε τῶν τεσσάρων βάρει ὑπερεῖχον: οὐ
Ἰὰρ ἄλλῳ τινὶ ὑπερεῖχον ἢ τῇ στιγμῇ βάρει ὑπερέχουσαι" ὥστε ἑχάστη ss
τῶν στιγμῶν βάρος ἕξει,
Καὶ ὁ μὲν ᾿Αλέξανδρος οὕτω συνήγαγε τὸν λόγον" οὔ ἀφαιρεϑέντος
38 τὸ μεῖζον βάρος ἔλαττον γίνεται, βαρὺ τοῦτο" στιγμῆς δὲ ἀφαιρεϑείσης τὸ
μεῖζον βάρος ἔλαττον γίνεται" ἣ στιγμὴ ἄρα βαρύ. ἐπειδὴ δὲ 6 ᾽Αριστο- 80
τέλης οὐ τῆς στιγμῆς ἀφαιρεϑείσης εἶπεν, ἀλλὰ τοῦ ἴσου, μήποτε οὕτω

9 δείκνυσιν Eb: δειχνύειν D: om. Α ὅτι - συντιϑέντων (3) om. Αὀ 3 «t Fb: om.
DE συντιϑέντων Fb: corr. ex συντεϑέντων Εὖ: συνϑέντων D 4 βάρος om. c
αὐτῷ ΑΒ: αὐτὸ DE δ εἰ] καὶ εἰ α dpa] ἔτι Α δ συνελϑόντων Ab: συνελ-
ϑὼν DE Ἴ τοῦτον] corr. ex τούτων ἘΦ ὁριοῦσιν c 8 ἐνὶ (pr)) ἕν A
ἑνὶ (alt)] ἕν A πάντων CDE: παρὰ τῶν A: de b 9 συνιόντων CDEb: συνιέν-
τῶν Α: σωμάτων Ε ὄντων-- μόνον AFb: om. DE: in mg. quaedam evan. E!
ἀναίτιον Ab: τούτων τὸ αἴτιον F: om. DE λέγοιεν AF: λέγειν DE: del. E?

10 δεικνύς A: δεικνύων DE γίγνεσϑαι DE 11 περιπίπτουσιν Ec δειχϑή-
σονται Ὁ λέγουσι E: com. E? 19 πᾶν A: πᾶν τὸ DE 14. βάρει] corr.
ex βάρος E? βαρέος] corr. ex βαρέως E! 1j τὸ] corr. ex τοῦ E?

16 τοῦ] τούτου A 18 ἐστιν c ἄρα) ἔτι A: om. e πέντε dpa c

19 ὑπερέχειν A: ὑπερέχει DE: ercedens b ἀνάγχη Ab: om. DEF στιγμῇ A:
im puncto b: μιᾷ στημῇ DEF ὑπερέχον] ezcedere b 20 μία -- τεσσάρων (21)
mg. E? 21 καταλείπεται ΕἾ ἢ] ἢ Ὁ: ἢ Ἐ’ αἱ πέντε ὑπερέχουσαι E?

21 οὐ -- ὑπερεῖχον (22) AFb: om. DE: οὐδὲ γὰρ οὐδενὶ ἄλλῳ ὑπερεῖχον E? 35 γίνεται
Fb: γίγνεται Ε οἱ e corr. D: om. A Bapo— γίνεται (26) DEF: om. Ab 26 qt-
νεται) mut. in γίγνεται ΕἸ: Ἰίγνεται D ἄρα) ἔτι à 27 στιγμῆς) com. ex
τομῆς E!

SIMPLICII IN L. DE CAELO III 1 (Arist. p. 3990 14] 513

μᾶλλην συναχτέον τὸν λόγον" ὃ τοῦ ἴσου βάρους ἀφαιρεϑέντος χαταλείπεται 2562
ἐν τῷ βαρυτέρῳ, βαρὺ τοῦτό ἐστι’ στιγμὴ δέ ἐστιν $ χαταλειπομένη.
Ταῦτα τοίνυν ὑπὸ τοῦ ᾿Αριστοτέλους ῥηϑέντα ὡς μὲν πρὸς dvüpac ἐξ 85
ἐπιπέδων μαϑηματικχῶν ὄντως γεννῶντας τὰ σώματα χαλῶς εἴρηται xal
5 φυσιχῶς, ὡς ὃὲ πρὸς τοὺς Πυϑαγορείους φυσιχὰ χαὶ ἔνυλα χαὶ βάϑος τι
ἔχοντα λέγοντας τὰ ἐπίπεδα οὐχ ἄν ἁρμόττοι τὰ εἰρημένα. xal γὰρ xol
ὃ Τίμαιος αὐτὸς διὰ τὸ πλῆϑος τῶν ἐπιπέδων βαρύτερα γίνεσθαι τὰ σώ- 40
ματά φησι λέγων “ἱ τρίτον δὲ τὸ εἰχοσάεδρον, βάσεων͵ μὲν εἴχοσι, γωνιῶν
δὲ δώδεχα, ὕδατος στοιχεῖον, πολυμερέστατον xal βαρύτατον." xal 6 τοῦ
10 Πλάτωνος δὲ Τίμαιος ἐλαφρότατόν φησι τὸ ἐξ ὀλίγων συνεστὼς τῶν αὑτοῦ
μερῶν.
᾿Ἐπισημαίνονται δέ τινες xal τὸ λέγειν, ὅτι ἀδύνατόν ἐστιν ἑχατέρου 46
μηδὲν ἔχοντος βάρος τὰ ἄμφω ἔχειν βάρος’ xal γὰρ xal xav! αὐτόν, φασί,
μήτε τῆς ὕλης | μήτε τοῦ εἴδους βάρος ἐχόντων τὸ ἐξ ἀμφοῖν ἔχει 256v
15 βάρος. ἀλλὰ ταύτην τὴν ἀπορίαν προλαβὼν διέλυσεν 6 ᾿Αριστοτέλης" ἢ
μὲν γὰρ ὕλη καὶ τὸ εἴδος στοιχεῖα ὄντως ὄντα τοῦ συνθέτου δυνάμε: βαρέα
ὄντα συνελθόντα ἐνεργείᾳ ποιεῖ τὸ ἐξ αὐτῶν βαρύ, τὴν δὲ στιγμὴν ἔδειξεν 5
6 ᾿Αριστοτέλης οὐ δυνάμει ἀλλ᾽ ἐνεργείᾳ βαρεῖαν οὖσαν, ἐὰν ὑποτεθῇ ἐξ
ἐπιπέδων τὰ σώματα. xal γὰρ oi τὰ σώματα λέγοντες ἐξ ἐπιπέδων 7 τὰ
20 ἐπίπεδα ἐχ γραμμῶν ἣ τὰς γραυμὰς ἐχ στιγμῶν οὐχ ὡς ἐξ ὕλης xal εἴ-
δους, ἀλλ᾽ ὡς ἐχ μερῶν ἐχείνων συγχεῖσϑαί φασιν: fj μὲν γὰρ ὕλη xal τὸ
εἴδης xal ὅλως τὰ χυρίως στοιχεῖα δυνάμει ὄντα εἰς ἐνέργειαν πρόεισι
συνιόντα’ χαὶ οὕτως σὰρξ καὶ ὀστοῦν xal τῶν ἄλλων ἕχαστον τῶν συνθέτων
ἐχ τῶν τεσσάρων γίνεται στοιχείων συναλλοιουμένων ἀλλήλοις xal μηκέτι
25 εἰλιχρινῇ τὴν ἑαυτῶν φύσιν ἐχόντων ἐν τῷ συνθέτῳ. ὃ δὲ τοῖχος ἐχ λίθου
xal πηλοῦ γίνεται συντιϑεμένων, ἀλλ᾽ οὐ συναλλοιουμένων" ὃιὸ ἢ τῶν με-
ρῶν φύσις xat' ἐνέργειαν οὖσα xal ἐν τῷ ὅλῳ ἐστίν: οὕτω δὲ xai ἐξ ime
πέδων τὸ σῶμα dy εἴη.

2 ἐστι) ἐστιν c 4 ὄντως om. D xai DE: om. Ab 9 πυϑαγορίους A

6 ἁρμόττει E: corr. E? γὰρ καὶ AE: γὰρ Dc 1 γίνεσθαι Fb: γίγνεσθαι DE:
om. Ac 8 λέγων] Tim. Locr. 98d εἰχοσίεδρον c βασίων c

γωνιῶν) corr. ex γωσεων A 9 πολυμερέστατον D: πολυμερέστερον AEb
βαρύτατον c: βαρύτερον Ab: om. DE xai om. DE 10 φησι) Tim.
96 b ὀλίγων] ὀλιγοστῶν DE συνεστὼς om. E αὑτοῦ] αὐτοῦ ADEc

12 τὸ E: mut. in τῷ A: τῷ DF 13 βάρος (pr)] βάρους e corr. E* ἔχειν] λέ-
[ev A αὐτόν AE?: αὐτό DE φασί ADEb: φασιν ἀριστοτέλην c 11 τὸ]
corr. ex τὸ δὲ E? ἔχει AE?b: ἔχειν DEc 19 ἀπορίαν] -(- e corr. E
προλαβὼν A: om. DEb ἡ --- ὅλη (16) om. E: ἡ 9' ὅλη E? 11 συνελϑόντα A:
ὅταν συνέλϑῃ DEF: quando conveniunt b στιγμὴν] « A 19 λέγοντες) γεννῶντες e
22 πρόεισιν c 23 οὕτω D τῶν (alt) om. E 25 ἑαυτῶν] corr. ex αὐτῶν D
26 συναλλοιουμένων] συνημμένων c 28 dv Ab: om. DE

δῇλ:ῤλὀ ὀ ὄδπερίλοπῃ IN L. DE CAELO TIL1 (Arist. p. 299025]

OP 299095 Ἔτι εἰ μὲν τὰ ἐκίπεδα μόνον xatd τραμμὴν ἕως τοῦ 366.
ἐχ τῶν οὕτω. συντιϑεμένων ἐπκικέδων.

| Οἱ. ἐκ τῶν ἐπιπέδων τὰ σώματα γεννῶντες τὴν σόνϑεσιν τῶν ἐπιπέδων
οὗ κατὰ. ἐφαρμογὴν αὐτῶν τὴν κατὰ. πλάτος ποιοῦνται, - «ἀλλὰ -xaxvà τὰ ss
δ γραμμικὰ πέρατα" οὕτω γὰρ στερεὰς γωνίας ποιοῦντες διαφερούσας ἀλλή-
λων κατὰ τὸν ἀριϑμὸν τῶν ἐπιπέδων τὰ διάφορα σώματα ἐγέννων. τριῶν
μὲν γὰρ τριγώνων ἰσοπλεύρων εἰς μίαν χορυφὴν συνάγομένων χαὶ κατὰ τὰς
κεραχούσας γραμμὰς συνημμένων xal βάσιν ἐχόντων τρίγωνον ἰσόπλεορον 80
ῆ πυραμὶς γίέται τέσσαρας ἔχουσα στερεὰς γωνίας, ὧν ἑχάστη ἐκ τριῶν
10 γωνιῶν συνέστηκεν ἀπὸ διμοίρου - ὀρϑῇς οὐσῶν διὰ τὸ ἰσόπλευρα εἶναι τὰ
- τρέγωνα. τὸ δὲ ὀχτάεδρον σύγχειται μὲν ἐξ ὀχτὼ τριγώνων πάντῃ, ἰσοπλεύ-
ρων εἴχοσι τέσσαρας. qevíac ἐχόντων ἐπιπέδους, διὸ στερεὰς 8E ἔχει γωνίας 2s
ἑχάστην ἐχ τεσσάρων ἐπιπέδων συγχειμένην. τὸ δὲ εἰχοσάεδρον σύγχειταε
μὲν ἐξ εἴχοσι τριγώνων ἰσοπλεύρων, δξήχοντα δὲ οὐσῶν ἐπιπέδων γωνιῶν
16 ἑχάστης ἐν αὐτῷ στερεᾶς γωνίας ἐχ πέντε ἐπιπέδων ὁμοίων. συνισταμένης
δώδεχα ἔχει στερεὰς qévíac, ὁ δὲ χύβος σύγκειται μὲν ἐχ τεσσάρων 49
τετραγώνων, ὧν ἕκαστον σύγχειται ix τεσσάρων. τριγώνων ἰσοσχελῶών ὀὄρϑο-
Ἰωνίων τὰς χορυφὰς ἐν -ττῷ κέντρῳ τοῦ τετραγώνου συνημμένας ἔχοντων
καὶ πλευρὰς μὲν τὰ τρήματα τῶν τοῦ τετραγώνου διαμέτρων, βάσεις δὲ
40 τὰς τοῦ τετραγώνου πλευράς" ἔχει δὲ 6 κύβος στερεὰς γωνίας ὀχτὼ ἄχά- 4
στὴν dx τριῶν ὀρθῶν ἐπιπέδων γωνιῶν συνισταμένην. τὸ δὰ δωδεκάεδρον 3574
σύγχειται μὲν ἐχ δώδεχα πενταγώνων ἰσοπλεύρων τε xai ἰσογωνίων, ἔχει
δὲ στερεὰς γωνίας εἴχοσιν ἑχάστην ἐχ τριῶν τοῦ πενταγώνου ἐπιπέδων
γωνιῶν συνισταμένην, ὧν ἑχάστη μιᾶς ὀρϑῆς xal πέμπτου ἐστί, 6

25 Λέγει οὖν ὁ ᾿Αριστοτέλης πρὸς αὐτούς, ὅτι τῆς τοιαύτης συνϑέσεως
τῶν ἐπιπέδων χατὰ γραμμὴν οὔσης, εἰ μὲν μόνον οὕτω πεφυχέναι λέ-
Ἴουσι συντίθεσθαι τὰ ἐπίπεδα, ἀτοπον᾽ λέγουσι" δεῖ γάρ, ὥσπερ γραμμὴ
πρὸς γραμμὴν ἀμφοτέρως συντίϑεται xai xatà μῆκος xal χατὰ πλάτος"

2 οὕτως E ὃ ἐκ τῶν] ἐξ c 4 xat' (pr) e xatà (alt. CDE: χατὰ τὸ Ac
5. 6 ἀλλήλων A: ἀλλήλαις DE 8 καὶ --- τρίγωνον DEF. (τρίγωνα F): om. Ab

9 γίγνεται DE 10 γωνιῶν A: trigonis b: ἐπιπέδων γωνιῶν DEc διμοίρου} corr.
ex Oupoípou A ἰσόπλευρον DE 11 πάντῃ Ab: πάλιν DEF 12 ἐπιπέδους
corr. ex ἐπιπέδων A 18 ἑχάστης --- ὁμοίων om. E: ἑκάστης dv τῷ στερεῷ γω-
vía, E? αὐτῷ EF: ἑαυτῷ AD: τῷ K? στερεᾶς) mut. in στερεῷ K? ὁμοίων
AFb: γωνιῶν DK? 16 δώδεκα — γωνίας] del. E? γωνίας] γωνίας éx πέντε ἐπι-
πέδων c: γωνίας γωνιῶν συνισταμένης E 11 τετραγώνων --- τεσσάρων DEF: om. Ab
ὧν E?F?: om. DE τριγώνων] tetragonis b 19 τοῦ om. E τετραγώνου] mut.
in τετραγώνων E? 20 τοῦ] τοῦ τετάρτου c 28 εἴχοσι E 24 συνισταμένην AE?:
συνισταμένων DEb et corr. ex συνισταμένην F ὧν AE?*: om. DEFb ἐχάστη)
corr. ex ἑχάστοῦ ΕἾ: ἑχάστης F πέμπτης Fc ἐστίν Ec: οὔσης F

26 γραμμὴν AETF: γραμμῆς DE οὕτως ς 26. 27 λέγουσιν Ἐς

SIMPLICII IN L. DE CAELO [ΠῚ (Arist. p. 299»23] 515

λέγει δὲ xa xà πλάτος μέν, ὃ χατὰ γραμμὴν ἐφεξῆς χαλεῖ, ἐπιτιϑεμένην, 257»
χατὰ μῆχος δὲ οὐχ ἐπιτιϑεμένην, ἀλλὰ προστιϑεμένην, οὐ χατὰ γραμμήν, 11
ἀλλὰ χατὰ σημεῖον, xal διὰ τούτου μὲν τοῦ τρόπου τὸ μῆχος αὔξουσαν,
διὰ δὲ τοῦ χατὰ γραμμὴν τὸ πλάτος, εἴπερ γραμμῶν συντιϑεμένων ἐπί-

5 πεὸον γίνεται, ὥσπερ ἐπιπέδων σῶμα’ ὡς οὖν fj γραμμὴ διχῶς συντίϑεται, 15
οὕτω χρὴ καὶ τὸ ἐπίπεδον μὴ μόνον κατὰ γραμμὴν xoi μῆχος συντίϑεσϑαι,
ὡς οὗτοι λέγουσιν, ἀλλὰ χαὶ χατὰ πλάτος, ὥστε ἐφαρμόζειν ἀλλήλοις τὰ
ἐπίπεδα, ὡς ἐφήρμοζον ἀλλήλαις xa. ὅλον τὸ μῆχος αἱ γραμμαὶ ai κατὰ
γραμμὴν ἐπιτιϑέμεναι, ἀλλ᾽ οὐχὶ αἱ προστιϑέμεναι. ἀλλ᾽ εἰ καὶ χατὰ πλά- 90

10 toc ἐνδέχεται συντίϑεσθαι τὰ ἐπίπεδα ὥσπερ τὰς γραμμὰς xal χατὰ μῆχος,
ἔσται τι σῶμα τὸ ἐκ τῶν οὕτω συντιϑεμένων ἐπιπέδων γινόμενον, εἴπερ
τὸ ἐξ ἐπιπέδων συντιϑέμενον σῶμα ἐστιν, ὃ οὔτε στοιχεῖον οὔτε ἐχ στοι-
χείων ἐστίν: οὔτε γὰρ τῶν τεσσάρων τι σωμάτων, ὧν 7, γένεσις χατὰ 35
γραμμὴν συντιθεμένων: οὔτε γὰρ πυραμὶς οὔτε ἄλλο τι τῶν συστοίχων

15 οὔτε σύνϑετόν τι ἐχ τούτων σῶμα οὔτε πῦρ οὔτε ἀὴρ οὔτε ἄλλο τι τού-
των’ οὐδὲν δὲ σῶμα οἷόν τε εἶναι, ὃ μὴ στοιχεῖόν ἐστιν ἢ ἐχ στοιχείων
σύγχειται. 80

Ταῦτα τοῦ ᾿Αριστοτέλους εἰπόντος ῥητέον, ὅτι, εἰ μὲν πᾶσαν σύνϑεσιν
ἐπιπέδων σῶμα ποιεῖν ἔλεγον οἱ οὕτως ὑποθέμενοι, ἀλλὰ μὴ τὴν χατὰ

20 γραμμὰς συντιϑεμένην, χαλῶς ἄν ἐλέγετο ταῦτα, εἰ δὲ xar! ἐχείνην μόνην,
xaü' ἣν ἢ ἐπίπεδος φύσις πϑριέχει τὸ στερεόν, ὡς ὁ []λάτων φησίν,
οὐδὲν ἄν εἴη πρὸς ἐχείνους τὰ εἰρημένα. ἔπειτα οὐδὲν ϑαυμαστὸν χατὰ 80
πλάτος συντιϑεμένων τῶν ἐπιπέδων ἀτελές τι xol παρὰ φύσιν ἐν τοῖς
ἐσχάτοις ὑφίστασϑαι: xal γὰρ xal κατ᾽ αὐτὸν ἐν τῇ τῶν στοιχείων μετα-

25 βολῇ εἴη dv τινα ἀποτυγχανόμενα, ὡς μήτε στοιχεῖα μήτε ix στοιχείων
εἶναι.

Ἐπειδὴ δὲ ὁ ᾿Αλέξανδρος xol xaü' αὑτὸν ἀντιλέγειν πειρᾶται τῷ 40
λόγῳ, ἴδωμεν xal τὰ ὑπ᾽ ἐχείνου λεγόμενα. ὅτι γάρ, φησίν, ἐξ ἐπιπέδων
τὴν γένεσιν ἀληϑῶς ἐποίουν χαὶ οὐ διὰ τὴν πρὸς τὰ ἁπλᾶ σώματα τῶν

30 σχημάτων τούτων ὁμοιότητα, xal ὅτι εὐλόγως αὐτοῖς ὃ ᾿Αριστοτέλης ἀντι-
λέγει, δῆλον ἐκ τοῦ διὰ τοῦτο λέγειν τὰ μὲν ἄλλα σώματα εἰς ἄλληλα 46
ποιεῖσϑαι τὴν μεταβολήν, ὅτι fj γένεσις αὐτοῖς ἐχ | τῶν ὁμοίων ἀλλήλοις 257b
σχαληνῶν ὀρϑογωνίων τριγώνων ἐστίν, ἐξ ὧν σύγχειται τὰ ἰσόπλευρα τρί-
Ἴωνα, τὴν δὲ γῆν εἰς μηδὲν τῶν ἄλλων μεταβάλλειν, ὅτι μόνη ἐξ ἰσοσχε-

1 post γραμμὴν add. ἐπιτιϑεμένην χαλεῖ E? χαλεῖ CDb: χαλεῖν A: om. E
ἐπιτιϑεμένην ACb: 2 cum lac. 10 litt. D: om. E 2 μῆχος) -T- e corr. E!

οὐ om. D ὃ μῆχος] -ἢ- corr. E! 4 χατὰ CDEK?b: μὴ κατὰ AF ὅ γίγνεται
DE 6 οὕτως c xal (alt.)) xal χατὰ c 8 αἱ xatd] xarà D 10 xai
xatà DE: χατὰ AFbc 11 σῶμα τὸ] μῆχος τῶν E οὕτως ς γιγνόμενον
DE 14 τῶν — alt. τι (15) om. D 18 ei] corr. ex ἡ E? 19 ὑποθέμενοι A:
ὑποτιϑέμενοι E?: ἐπιτιϑέμενοι DE 20 γραμμὰς A: τὰς γραμμὰς F: γράμμα DE: γραμ-
μὴν E? 21 φησίν] Tim. 53c 24 γὰρ xol] γὰρ A 21 καὶ om. E

xaÜ' αὑτὸν] xat! αὐτὸν A 30. 31 ὁ ἀριστοτέλης ἀντιλέγει A: ἀριστοτέλης ἀντιλέγει

DE: ἀντιλέγει ὁ ἀριστοτέλης Fb

516 SIMPLICI IN L. DE CAELO ΠῚ (Arist. p. 299993. 31)

λῶν ὀρθϑογωνίων τριγώνων γέγονεν. aÀX ὅτι μὲν οὐχ ἀναγχαῖον τὴν χατὰ 257b
ὁμοιότητα τῶν σχημάτων πρὸς τὰ στοιχεῖα ἐξήγησιν ἐχβάλλειν διὰ τὸ μὴ 6
πᾶντα τὰ στοιχεῖα ἐχ τοῦ αὐτοῦ λέγεσθαι τριγώνου, πρόδηλον ἂν εἴη" εἰ
γὰρ τὰ ἄλλα συμβολιχῶς εἴρηται, τί χωλύει xal τούτου συμβολιχῶς ἀχούειν;

5 ὅτι ób ἀρχοειδέστεραί εἰσιν at χατὰ τὰ σχήματα αἰτίαι τῶν χατὰ τὰς 10
ποιότητας, δῆλον, εἴπερ xal αὐτὸς 6 ᾿Αριστοτέλης πρὸ τῶν ἄλλων ποιοτή-
των ἐγγίνεσθαι τὰ σχήματα τῇ ὕλῃ νομίζει" τοῦτο ὃὲ δῆλον ἐχ τοῦ τὸ
παρ᾽ αὐτῷ δεύτερον χαλούμενον ὑποχείμενον ὃν τὸ ἄποιον λέγεσϑαι σῶμα᾽
τῷ ὃὲ σώματι χαϑὸ σῶμα τριχῇ διαστατῷ ὄντι συνουσίωται τὸ σχῆμα xal To

10 μάλιστα πεπερασμένου ὄντος αὐτοῦ, ὡς αὐτὸς ἀποδείχνυσιν. ἀλλὰ τί, φησίν,
διοίσει τῆς Δημοχρίτου δόξης ἢ ἐχ τῶν ἐπιπέδων λέγουσα, εἴπερ xal αὐτὴ
χατὰ τὰ σχήματα εἰδοποιεῖσϑαι τὰ φυσιχὰ σώματά φησι; ῥάδιον δὴ xol
πρὸς τοῦτο λέγειν, ὅτι χατὰ τοῦτο μὲν οὐδὲν διαφέρει" χαὶ γάρ, ὅπερ χαὶ 90
πρότερον εἶπον, Δηυόχριτον 6 Θεόφραστος ἰστορεῖ ὡς ἰδιωτιχῶς ἀποδιδόν-

18 των τῶν χατὰ τὸ ϑερμὸν χαὶ τὸ ψυχρὸν χαὶ τὰ τοιαῦτα αἰτιολογούντων
ἐπὶ τὰς ἀτόμους ἀναβῆναι" διαφέρει δὲ ἴσως ταύτης ἐχείνη ἢ ὀόξα x«i τῷ
ἁἀπλούστερόν τι τῶν σωμάτων προὐποϑέσϑαι τὸ ἐπίπεδον τῶν ἀτόμων σω- 25
μάτων οὐσῶν χαὶ τῷ συμμετρίας χαὶ ἀναλογίας δημιουργιχὰς τοῖς σχήμα-
σιν ἐνιδεῖν xat τῷ περὶ τῆς γῆς ἀλλοίως ὁιαιτᾶσθϑαι.

20 p. ὅ990υ381 Ἔτι εἰ μὲν πλήϑει βαρύτερα τὰ σώματα τῶν ἐπιπέδων 80

ἕως τοῦ τὸ γὰρ τῆς γῆς ἐπίπεδον ἔσται βαρύτερον ἣ τὸ τοῦ
πυρός.

Ναὶ τοῦτο πάλιν ἀπὸ τῆς βαρύτητος αὐτοῖς ἐπάγει τὸ ἐπιχείρημα.
ἔστι ὃξ τοιοῦτον" εἰ πλη)ει uiv τῶν ἐπιπέδων βαρύτερα τὰ σώματα ἐστιν,
, 'N ec

ὀλιγότητι à ἐλαφρότερα, ὡς ἐν τῷ Τιμαίῳ γέγραπται" λέγει γὰρ “ἔτι τε 5

t2
A

ἐλαφρότατον τὸ ἐξ ὀλίγων συνεστὼς τῶν αὐτοῦ μερῶν᾽᾽ ὡς πάντων ἰσορρή-
πων ὄντων τῶν ἐπιπέδων: ἕζει xat ἢ γραμμὴ xal ἢ στιγυὴ βάρος, ὅπερ
αδύνατην δέδειχται. εἰ γὰρ παρὰ τὸ πλῆϑος τῶν ἐπιπέδων βαρύτερον τγί-
νεται τὸ σῶυα, ὄχλον, ὅτι ἕκαστον αὐτῶν εἰς βαρύτητα συντελεῖ: τὸ γὰρ m
30 πὰ ;

, , , ' , [d , ΄ * T
Éoy βάρος, τουτέστι τὸ βαρύτερον, βάρει βαρύτερόν ἐστιν. εἰ οὖν τὰ
ἐπίπεδα βαρέα. ἐξ ὧν τὸ σῶμα. xai αἱ γραμμαὶ βαρεῖαί εἰσιν, ἐξ ὧν τὰ

2 ἐκβάλλειν scripsi: ἐμβάλλειν ADEFhe 0 τοῦ] seq. ras. 5» litt. E 1 τούτου
A: τοῦτο DE T ἐγγίγνεσθαι DE ὃ αὐτὸ E: corr. E^ J συνουσίωται DEF:
οὐσίωται ΔΑ: subsistit b 10 φησί DEc 11 αὐτὴ] αὕτη ὁ 12 φησίν Dc 13 xai
(alt.) Ab: om. DE 11 πρότερον tizow p. 564.25] εἰπὼν πρότερον DE: εἶπον πρότερον E?
ὃνμόχκριτος DE: corr. E* ὡς Ab: om. DE 14. 12 ἀποδιδόντων) -66- e corr. E
15 «xat τὸ] «at c 16 διαφέρει Ab: καὶ διαφέρει DE τῷ DIEZb: τὸ AE 18 τῳ]
τῆς ἃ ὃ μιο)ογικὰς A' DEF: δυμιουργιτικὰς A?c 19 τῷ] τῷ τὸ c
διαιτᾶσ! αι sclipsi: διατᾶσθαι ΑἹ: διατάττεσθαι A?DEFe: disponit bh 20 ἔτι) add. E*
τῶν) τὰ τῶν € τῶν --- ἐπίπεδον (21)] ἕως D 25 0^ c ἐλαφρότατα A, sed
corr. λέγει] Tin. 5G Ὁ ἔτι τε] ὅτι c 26 ὀλίγων Ab: ὀλιγίστων DEc: εἴ.

p. 0602,10 αὑτοῦ) αὐτοῦ ADEc 28. 29 γίγνεται DE

SIMPLICI IN L. DE CAELO ΠῚ 1 (Arist. p. 299931. 30037] 511

ἐπίπεδα, xal αἱ στιγμαί, ἐξ ὧν αἱ γραμμαί" 6 γὰρ αὐτός ἐστι λόγος, διότι 251^
πέρατα ὁμοίως πάντα. ἀλλὰ μὴν τὸ τὴν στιγμὴν βάρος ἔχειν δέδειχται
διὰ πλειόνων ἀδύνατον, εἴπερ τὸ μὲν βάρος διαιρετόν, ἣ δὲ στιγμὴ ἀδιαί- 45
pexov. | εἰ δὲ μὴ τῷ πλήθει τῶν ἐπιπέδων ἢ χατὰ τὸ βάρος διαφορὰ 258*
τοῖς σώμασιν ἀχολουϑεῖ, ἀλλ᾽ ἀνάπαλιν τῷ τὴν γῆν βαρεῖαν εἶναι, τὸ δὲ
πῦρ χοῦφον, τὰ μὲν τῆς γῆς ἐπίπεδα βαρέα ἐστί, τὰ δὲ τοῦ πυρὸς χοῦφα,
ὅπερ αὐτὸς εἶπε διὰ τοῦ τὸ γὰρ τῆς γῆς ἐπίπεδον ἔσται βαρύτερον ὅ
T τὸ τοῦ πυρὸς ἀντὶ τοῦ εἰπεῖν. τὸ γὰρ τῆς γῆς ἐπίπεδον ἔσται βαρύ,
τὸ δὲ τοῦ πυρὸς χοῦφον’ εἰ δὲ τοῦτο. xal τῶν Ἰραυμῶν πάλιν xal τῶν
10 στιγμῶν fj αὐτὴ ἔσται διαφορά, ὥστε xal οὕτως ἀχολουϑήσει τὸ ἀδύνατον
τὸ τὴν στιγμὴν βάρος ἔχειν 7| χουφότητα. εἰ οὖν ἀνάγχη, εἰ ἐξ ἐπιπέδων 10
ἐστὶ τὰ σώματα, ἣ τῷ πλήθει τῶν ἐπιπέδων βαρύτερα xal χουφότερα
αὐτὰ εἶναι ἣ διὰ τὸ τὰ μὲν φύσει βαρέα εἶναι τῶν σωμάτων, τὰ δὲ χοῦφα,
xal τῶν ἐπιπέδων, ἐξ ὧν συνεστήχασι, τὰ μὲν βαρέα ἐστί, τὰ δὲ χοῦφα,
ἑχατέρᾳ δὲ τῶν ὑποθέσεων ἀδύνατόν τι ἀκολουϑεῖ τὸ τὴν στιγμὴν βάρος 1
ἔχειν 7| χουφότητα, ἀδύνατον τὸ ἐξ ἀρχῆς ἐστι τὸ ἐξ ἐπιπέδων εἶναι τὰ
σώματα. xal πρὸς τοῦτο δὲ τὸ αὐτὸ ῥητέον, ὅτι οὐ μαθϑηματιχὰ τὰ ἐπί-
πεδα ὑποτίθενται, ὥστε ἀνάλογον εἶναι, ὡς ἐπίπεδα πρὸς σῶμα, οὕτω
γραμμὰς πρὸς ἐπίπεδον χαὶ στιγμὰς πρὸς γραμμήν. 20

—
δὲν

20 p. 30047. “Ὅλως δὲ συμβαίνει 7) μηϑέν ποτε εἶναι μέγεϑος ἕως τοῦ
σῶμα δὲ μηδέν.

Τοῦτο ἔτι βιαιότερον τὸ ἐπιχείρημα οὐκ ἀπὸ τῆς συνθέσεως τῶν ἐπι- 25
πέδων, ἀλλ᾽ ἀπὸ τῆς ἀναλύσεως εἰλημμένον. συμβήσεται γάρ, φησί, ποτε
χατὰ τοῦτον τὸν λόγον μηδὲν εἶναι μέγεϑος ἐν τοῖς οὖσιν ἣ ἐνδέχεσθαι
μὴ εἶναι’ τὸ δὲ ἐνδέχεσθαι μὴ εἶναι τοῦ μὴ εἶναι τῷ χρόνῳ διαφέρει.
πῶς οὖν τοῦτο συμβήσεται; εἴπερ ὁμοίως ἔχει, φησί, στιγμὴ μὲν 80
πρὸς γραμμήν" αὐτὸς δὲ ἀντὶ τῆς στιγμῆς τὴν μονάδα παρέλαβε χατὰ
τὸ χοινὸν τῆς ἀμερείας: γραμμὴ δὲ πρὸς ἐπίπεδον, τὸ δὲ ἐπίπεδον
πρὸς σῶμα, ὥσπερ τὸ σῶμα εἰς ἐπίπεδα xav αὐτοὺς διαλύεται, διότι καὶ
30 ἐχ τούτων συνέστηχεν, οὕτω xal τὸ ἐπίπεδον εἰς γραμμὰς οἷόν τε διαλυ- 85

ϑῆναι χαὶ τὰς γραμμὰς εἰς στιγμάς" ἐνδέχεται οὖν σημεῖα μόνον εἶναί

t3
e

1 i£] corr. ex at A 4 διαφορὰ] seq. lac. 1 litt. E 5 ἀλλ᾽ A: ἀλλὰ DE

τῷ] τὸ A: τῶν F γὴν DEb: μὲν A: μὲν γῆν c 6 γῆς) γῆς ὡς A

ἐστίν c 4 εἶπεν Ec διὰ τοῦ τὸ γὰρ c: διὰ τοῦτο γὰρ τὸ ADEFb 11 ἀνάγχη
εἰ ἘΠῸ : ἀνάγχης A: ἀνάγχη DE 12 ἐστὶ Ab: om. DE σώματά ἐστιν DE

13 ἢ] ἣ καὶ c 14 τῶν] τῶν ἐξ DE: corr. E? 11 τὸ om. DE 20 μηδέν ς
ποτ᾽ C τοῦ om. D 21 μηϑέν D 22 βεβαιότερον c συνϑέσεως CDE:
ϑέσεως Abc 29 mote φησί F φησίν E ποτε] ὅτε E: suprascr. D: ἔστιν
ὅτε E? 25 τὸ — elvat (sec.) om. D: mg. E? διαφέρει Ab: διαφέρειν DE

21 παρέλαβεν c 28 δ᾽ (alt.) c 29 τὸ] γὰρ τὸ Fc xal Ab: om. DEF

90 οὕτω] οὕτω γὰρ A 1t] xal τὸ DE: corr. E? 31 οὖν Ab: μὲν οὖν
DE póvov Ab: piv DE

Comment. Arist. VII 8impl. de Caelo. 3T

518 SIMPLICII IN L. DE CAELO III 1 (Arist. p. 30047)

mote, μηδὲν δὲ μέγεϑος. ἐνταῦϑα ὃ ᾿Αλέξανδρος αἰσθόμενος τῆς ὁμοίας 2583
ἐνστάσεως “οὐχέτι, φησί, τοῖς ἐξ ὕλης xal εἴδους τὰ σώματα λέγουσιν
ἀχολουϑεῖ τὸ ἐνδέχεσθαι μηδὲν εἶναι μέγεθος. οὐ γὰρ σώματος γένεσίς 40
ἐστι xat αὐτούς, ἀλλὰ τοῦδε τοῦ σώματος, οὗ δέ ἐστιν ἢ γένεσις, ἐκείνου

5 xal ἢ φϑορά. ἔτι οὐχ ἔστιν ἢ ὕλη xav αὐτοὺς ἐνεργεία. χατὰ δὲ τοὺς
τὰ ἐπίπεδα ἔστιν. ἴσως δέ, φησίν, οὐδὲ ἢ ὕλη εἴη dv αὐτὴ χκαϑ᾽ αὑτὴν
ἀμεγέϑης᾽. χαὶ πρὸς μὲν τοῦτο ῥητέον" εἰ λέγει ὃ ᾿Αριστοτέλης “ ἔστι €
Ἱὰρ χαὶ σώματος ὕλη xal μεγάλου xal μιχροῦ f$, αὐτή, πῶς ἕξει τῷ
ἑαυτῆς λόγῳ | μέγεϑος ἢ ὕλη, εἴπερ σώματός “ἐστιν ὕλη ἄλλη οὖσα 2585

10 δηλονότι παρὰ τὸ σῶμα, xai εἴπερ xal μεγάλου xal μιχροῦ ἢ αὐτή; εἰ
γὰρ ἔχει μέγεθος, πεπερασμένον πάντως τοσονδί. πρὸς δὲ τὸν τοῦ "Apr
στοτέλους λόγον ῥητέον, ὡς, εἰ μόνον ἀναλύοιτο τὰ ἐν γενέσει, ἀλλὰ μὴ ὁ
χαὶ συντιϑοῖτο χατὰ τοὺς ἐνεργοῦντας ἀεὶ δημιουργιχοὺς λόγους χαὶ τὴν
οὐράνιον χίνησιν xal τὴν εἰς ἄλληλα xal ὑπ᾽ ἀλλήλων ὃδρᾶσίν τε xal πεῖσιν,

15 xal χατὰ τοὺς ἐξ ὕλης xal εἴόους λέγοντας τὴν γένεσιν, xdv μέγεϑος μὴ
ἐνδέχεταί ποτε μὴ εἶναι, διότι ἣ ἄλλου φϑορὰ ἄλλου γένεσίς ἐστιν ἐν τοῖς 10
ἁπλοῖς, ἀλλὰ ἄνϑρωπον ἐνδέχεται μὴ εἶναι xal ἵππον πάντων εἰς τὰ στοι-
χεῖα διαλυϑέντων χαὶ ἄλλων μὴ συστάντων, οὐδὲν δὲ ἧττον ἄτοπον τοῦτο
τοῦ μέγεϑος μὴ εἶναι.

20 [Πάλιν δὲ 6 ᾿Αλέξανδρος “᾿πρὸς τοὺς λέγοντας, φησίν, ὅτι οὐ τὰ φυ-
σικὰ σώματα ὁ [Πλάτων ἐχ τῶν ἐπιπέδων ἐν τῷ Τιμαίῳ συνίστησιν, ἀλλὰ
τὸ εἶδος ἑχάστου τῶν σωμάτων, χαϑ᾽ ὃ ἔχαστόν ἐστιν αὐτὸ τοῦτο, Ó ἐστι,
τὸ δὲ εἶδος ἀσώματον, τοῦτο δὲ τὸ γεννώμενον εἶδος ἐχ τῶν ἐπιπέδων
γενόμενον ἐν τῇ ὕλῃ τὸ μὲν πῦρ ποιεῖ, τὸ δὲ ὕδωρ, τὸ δὲ γῆν, τὸ δὲ

25 ἀέρα, ὥστε οὐ τὸ ἔνυλον σῶμα, ὥς φησιν ᾿Αριστοτέλης, ἐξ ἐπιπέδων γεννᾷ 30
ὃ Πλάτων: πρὸς τούτους οὖν, φησί, ῥητέον. ὅτι. xàv δέξηταί τις τοῦτο
αὐτὸν βούλεσϑαι λέγειν, ἀλλ᾽ οὖν xai οὕτως ἐξ ἐπιπέδων αὐτῷ γεννᾶται τὸ
βάϑος. οὐ γὰρ αβαϑὴς ἢ ἐκ τῶν τριγώνων γινομένη πυραμίς: πυρχυὶς
γὰρ ἐπίπεδος οὐχ ἔστιν οὐὸὲ τῶν ἄλλων οὐδὲν τῶν συστοίλχων τῇ πυρα- 30

90 u(ót. ἕπεται ὃὲ τῷ ἐχ τῶν αβαϑῶν τὸ βαάϑος γεννῶντι xal ἐχ τῶν ἀπλα-
τῶν τὸ πλάτος ποιεῖν χαὶ ἐχ τῶν ἀδιαστάτων τὸ μῆχος πρὸς τῷ, φησί,
μηδὲ εὐλόγως αὐτοὺς λέγειν γένεσιν εἴδους γίνεσϑαι. ὡς γὰρ οὐχ ἔστι
ἡένεσις ὕλης, οὕτως οὐδὲ εἴδους xaÜ' αὑτό, ἀλλ᾽ ἔστιν ἢ γένεσις τοῦ 80

ὄ

"πὸ

] τῆς om. c 465 c ἐστιν ἡ] ἔστι e 5 ἡ (pr. om. c 6 ἔστιν om. A:
ἔστι c τοῦτο] mut. in τοῦτον 1: τοῦτον F λέγε] Phys. Δ 9. 211520 8 τῷ]
corr. ex τὸ E? Ὁ ὕλη (alt. AD: ἡ ὕλη Ec 10 xai εἴπερ om. E ll τοσονὸί]
τοσόνδε À 14 ἀλλήλων Ab: ἀλλήλων ἐν τοῖς μεριχοῖς DE et e corr. F 15 xàv]
xac 16 ἐνδέχεταί A: ἐνδέχηταί DEF 11 xai om. D ἵππον) corr. ex
εἰππον A 18 συστάντων A 20 οὐ τὰ] αὐτὰ A 22 αὐτὸ A!b: αὐτῶν A?DEc

6 AFb: om. DE ἐστιν c et E, sed v eras. 23 γενόμενον c 24 γενόμενον) γεννώ-
μενον E*?c 29 ὁ ἀριστοτέλης DE 26 ὁ [[ἰλάτων] πλάτος A τούτους
E?Fb: τούτοις ADE 21 αὐτῷ] seq. ras. l litt. E: αὐτῶν D 28 ἀβαϑὺς E,
sed corr. γενομένη c πυραμὶς DEF: om. Ab 29 οὐδὲν E?F: om.

ADEb 31 τῷ] Ó E: ᾧ E? 33 οὐδ᾽ c

SIMPLICII IN L. DE CAELO 1II 1 [Ατίβί. p. 30017. 12] 519

συναμφοτέρου, xal τοῦτό ἐστι τὸ γινόμενον xai φϑειρόμϑενον, γινόμενον μὲν 258b
τῇ παρουσίᾳ τοῦ εἴδους, φϑειρόμενον δὲ τῇ ἀπουσία. ταῦτα τοῦ ' AXstdv-
ópou λέγοντος, ὅτι μὲν οὐχ ἐξ ἀβαϑῶν τὸ βάθος γεννῶσιν οὐδὲ μαϑηματιχὰ
αὐτῶν ἐστι τὰ ἐπίπεδα, εἴρηται πολλάχις" ἐχρῆν μέντοι ἐννοεῖν, ὅτι χαὶ $

ó ἡμεῖς ἐξ ὕλης xal εἴδους ἀσωμάτων ὄντων xal ἀποίων σῶμα xol ἡμεῖς
πεποιωμένον ποιοῦμεν, εἰ μὴ ἄρα λέγοι τις, ὅπερ χαὶ πρότερον εἶπον, ὅτι
τὰ μὲν ἐπίπεδα ὡς μέρη παραλαμβάνεται, ἣ δὲ ὕλη xal τὸ εἴδος ὡς
στοιχεῖα. πῶς δὲ λέγει γένεσιν εἴδους μὴ εἶναι; εἰ μὲν ὡς μὴ διὰ γενέ- 40
σεως ἀλλὰ ἀχρόνως εἰς τὸ εἶναι παραγινομένου, χαὶ τοῦτο μὲν ἀμφιδοξεῖ-

10 ται’ πλὴν οἱ τὸ εἶδος ἐχ τῶν ἐπιπέδων λέγοντες γενέσϑαι οὕτω ἔλεγον,
ὡς ἐχ τοῦ μὴ εἶναι εἰς τὸ εἶναι παραγόμενον, εἴτε ἐν χρόνῳ εἴτε ἀχρόνως 46
τοῦτο συμβαίνοι, εἴπερ ἄρα τινὲς ἦσαν οἱ οὕτω λέγοντες. |

p.300412 Πρὸς δὲ τούτοις xal εἰ ὃ χρόνος ἕως τοῦ οἷον στιγμὴ 3094
γραμμῆς ἐστι.

15 Κατὰ τὴν αὐτὴν ἐπιχείρησιν εἰς ἄλλο ἀτοπώτερον ἀπάγει τὸν λόγον.
ἐπειδὴ γάρ, φησί, τὸ νῦν, οὐ τὸ πλατυχόν, ἀλλὰ τὸ ἄτομον, οἷον στιγμὴ 6
τραμμῆς ἐστιν" ἀναλογίαν γὰρ ἔχει πρὸς ἄλληλα, ὡς στιγμὴ πρὸς γραμ-
μήν, οὕτω τὸ νῦν πρὸς τὸν χρόνον’ ἐάν τις λέγῃ xal τὸν χρόνον ὁμοίως
ἔχειν τοῖς σώμασιν, ὥστε συγχεῖσθαι ἐχ τῶν νῦν ὡς ἐχεῖνα ἐχ τῶν

20 στιγμῶν διὰ μέσων τῶν γραμμῶν xal τῶν ἐπιπέδων, ἣ ὁμοίως ἔχειν ταῖς 10
γραμμαῖς ἐκ τῶν στιγμῶν συγχειμέναις, ἀναιροῖτο ἄν xal ὁ γρόνος ποτὲ
διαλυϑεὶς εἰς τὰ νῦν T, ἐνδέχοιτο ἀναιρεῖσθαι, ὅπερ ἐστὶν ἀτοπώτατον τό
ποτε μὴ εἶναι χρόνον: εἰ γὰρ τὸ ποτὲ χρόνος, ταὐτὸν εἰπεῖν, ὅτι ἔστι
χρόνος, ὅτε μὴ ἔσται χρόνος. ἐπειδὴ δέ, ἐξ ὧν Éxactov σύγχειται, εἰς 15

25 ταῦτα xal διαλύεσϑαι δοχεῖ, χώραν ἔσχεν ὃ τὴν εἰς τὰ νῦν ἀνάλυσιν τοῦ
χρόνου ἐπάγων τοῖς ix τῶν νῦν αὐτὸν συγχεῖσϑαι λέγουσι, δῆλον δέ, ὅτι
οἱ ἐξ ἐπιπέδων ἐνύλων xal φυσικῶν τὰ σώματα λέγοντες συγχεῖσϑαι οὔτε
τὴν Ἰραμμὴν ἐχ στιγμῶν ἀναγχασθϑήσονται λέγειν οὔτε τὸν χρόνον. ἐχ 90

τῶν νῦν.

1 ἐστιν c μὲν] corr. ex δὲ E? 9 xal ἡμεῖς om. Fc 6 dpa] ἔτι Ac

€ στοιχεῖον Fc 9 παραγινομένην c 10 γενέσϑαι A: qívesüat DE: γεννᾶσθαι
JFe: generari b ἔλεγεν A ll παραγόμενον A: παραγενόμενον DEF: provenien-
£em b 12 dpa) ἔτι A οὕτως c 13 ἕως τοῦ] ὁμοίως ἔχει ἕως D

14. ἐστίν c 16 οὐ A: οὐχὶ DE πλατυχόν E?: πλατινόν AE: πλατωνιχόν
ΤῈ: latitudinale b 18 ἐάν A: si b: xdv DE: εἴ E? λέγοι CE 19 yy —
"ai τῶν (20) om. E 22 εἰς τὰ νῦν ἢ ἐνδέχοιτο Ab: ἣ ἐνδέχοιτο εἰς τὰ vov DE
23 ὅτι] τῷ ὅτι ς ἔστι] ἔσται c 24. ὅτε] ὅτι Ὁ ἔσται) ἔστι e ἐπεὶ ς
26 αὐτὸν] e corr. ΕΣ λέγουσιν Ec

31*

580 SIMPLICII IN L. DE CAELO III 1. 2. (Arist. p. 300214. 20]

p.300414 Τὸ δὲ αὐτὸ συμβαίνει xal τοῖς ἐξ ἀριϑμῶν συντι- 2595
ϑεῖσιν ἕως τοῦ οὔτε βάρος ἔχειν.

“Ὅπερ συμβαίνει, φησί, τοῖς ἐξ ἐπιπέδων τὰ σώματα συνιστῶσι xal 25
ὅλως τοῖς ἐξ ἀβαρῶν τὰ βάρος ἔχοντα, τοῦτο συμβαίνει χαὶ τοῖς ἐξ
5 ἀριϑμῶν τὸν xóGuov ποιοῦσι xai τὰ φυσιχὰ πράγματα. ai γὰρ μονάδες
οὐ τὰ σώματα συντιϑέμεναι ποιοῦσιν, οὐχ ὅτι ἀδιαίρετοι ἁπλῶς" οὐδὲ γὰρ
ἢ, δυὰς συντιϑεμένη ποιεῖ σῶμα οὐδὲ T, τριάς" dÀX ὅτι ἐξ ἄλλου εἴδους 80
ποσότητός ἐστι τοῦ διωρισμένου, τὸ δὲ σῶμα ix τοῦ συνεχοῦς, οὐδὲν δὲ
συνεχὲς ἐχ διωρισμένου: dÀX οὐδὲ βάρος ἐστὶν ἐν τοῖς ἀριϑμοῖς. ὅτι δὲ
10 τοῖς ἐξ ἀριϑμῶν λέγουσι τὰ ὄντα ἀχολουϑεῖ τὸ ἐκ μονάδων λέγειν, πρόδη-
Àow, εἴπερ οἱ ἀριϑμοὶ ix μονάδων εἰσί. δῆλον δέ, ὅτι ἐξ ἀριϑμῶν ἔλεγον
οὗτοι τὰ ὄντα ὡς τῶν ἀριϑμῶν πάντα τὰ εἴδη ἀρχοειδῶς ἐν αὑτοῖς mpost- 35
ληφότων xal ὡς πάντων τῶν ἐν τῷ χόσμῳ εἰδῶν τοῖς ἀριϑμοῖς δια-
χεχοσμημένων, διότι xal “πατέρα μαχάἄρων xai ἀνδρῶν᾽᾽ τὸν ἀριϑμὸν
15 ἐξύμνουν xai
ἀριϑμῷ δέ τε πάντ᾽ ἐπέοιχεν

ἔλεγον. 40

p.300420 Ὅτι δὲ ἀναγχαῖον ὑπάρχειν χίνησιν τοῖς ἁπλοῖς có-
μᾶσιν ἕως τοῦ παρὰ φύσιν δὲ ἔχει πολλὰς ἕχαστον.

20 Δείξας τὸ πρῶτον ἀξίωμα τὸ λέγον, ὅτι ἀδύνατον ἐχ μὴ ἐχόντων €
βάρος συντεϑῆναι τὸ βάρος ἔχον, δείξας δὲ χαί, ὅτι ἢ | στιγμὴ βάρος 259»
οὐχ ἔχει, διὰ τοῦ τὸ μὲν βάρος ὀιαιρετὸν εἶναι, τὴν δὲ στιγμὴν ἀδιχίρετον,
χαὶ προσϑεὶς χαὶ ἄλλα πρὸς τὸν ἐξ ἀρχῆς λόγον ἐπιχειρήματα νῦν τὸ

προσύεις ij pX*s ^o(ov ἐπιχειρὴμ
δεύτερον τῶν προληφϑέντων 7, ὑποτεθϑέντων ἀποδείχνυσι τὸ λέγον, ὅτι τὰ

958 αἰσϑητὰ σώματα ἢ πᾶντα T, ἕνια βάρος ἔχει. δείκνυσι ὁὲ αὐτὸ διὰ τοῦ ὃ

δεῖξαι, ὅτι ἀνάγχη χίνησιν ὑπάρχειν τοῖς ἁπλοῖς σώμασι κατὰ φύσιν xoi
, i i i

] δὲ AF: δ᾽ DEc l. 2 συντιϑεῖσι Ec: om. D 2 τοῦ om. D 9 φησίν Εὶ

9 ἀριῦμῶν DEb: ἀριϑμοῦ Ac ποιοῦσιν C 6 συντιϑέμεναι AE?b: συντιϑέμενα DEc
ὃ τῆς ποσότητός F: ποσότης c οὐδὲν δὲ DE: οὐδὲ Ab 9 συνεχῶς E: corr. E?
διωρισμένη E: corr. E? 10 λέγουσιν c 11 ἐκ Ab: xal ex DE εἰσίν c
ἔλεγον] seq. ras. 5 litt. E 12. αὑτοῖς) αὐτοῖς A: ἑαυτοῖς DEFc 12. 12 προειλη-
φότων A: προσειληφότων DEF: comprehendentibus b 14 διότι A: διὸ seq. ras. 2 litt.
E: ὃι᾽ οὗ D πατέρα] «x. v. Lobeck Aglaoph. I 718 xal ἀνδρῶν om. c

10 ἔοικεν D 18 ὅτε A δὲ AF: δ᾽ DEc χίνησιν AF: xal χίνησιν DE
τοῖς — τοῦ (19)] ἕως D 18. 19 σώμασι Ec 19 ὃ᾽ c 20 πρῶτον om. c 39] τὸ
Ab: «t CDE ἔχον) -ο- e corr. E xa( om. E i CDE: om. Ac

22 τοῦ τὸ] τοῦτο Ac 23 προσϑεὶς Ab: προσϑεὶς δὲ DE 24 ἢ Ab: xal F:
om. DE ὑποτιϑέντων DE ἀποδείχνυσιν c 25 βάρος] -o; e corr. E

αὐτὰ Δ

SIMPLICIT IN L. DE CAELO ΠΠ 2 (Arist. p. 800420] 581

ὅτι αὔτη χατὰ τὰς χατὰ φύσιν ῥηπὰς ἐπιτελεῖται, τουτέστι βαρύτητας xal 959»
χουφότητας" εἰ ὁὲ τοῦτο, οὐχ ἐξ ἐπιπέδων ἢ τῶν σωμάτων γένεσις, εἴπερ
τὰ μὲν σώματα βαρέα T, χοῦφα ἐστι, τὰ δὲ ἐπίπεδα οὔτε βάρος ἔχει οὔτε 10
χουφότητα" οὔτε γὰρ ai γραμμαὶ οὔτε τὰ σημεῖα. ὅτ' δὲ ξχάστῳ τῶν
5 ἁπλῶν σωμάτων χίνησις ὑπάρχει χατὰ φύσιν, δείχνυσι λαβὼν ἐχ τῆς
ἐναργείας τὸ χινεῖσϑαι τὰ ἁπλᾶ σώματα' φαίνεται γὰρ χινούμενα. ἀλλ᾽
εἰ μὲν χατὰ φύσιν αὐτὰ χινούμενα ἐλάμβανε, τὸ ζητούμενον ἐλάμβανεν ἐξ τὸ
ἑτοίμου" τά τε γὰρ ἄνω xal τὰ χάτω χινούμενα εἰ χατὰ φύσιν ὑπετέϑη
χινούμενα, χατὰ χουφότητα dv xal βαρύτητα χινούμενα ἐλαμβάνετο, ὅπερ
10 προὔχειτο δειχνύναι: διὸ τὸ χινεῖσϑαι ὅλως ἐχ τῆς ἐναργβίας λαβὼν παρὰ
φύσιν αὐτὰ xal βίᾳ χινεῖσϑαι ὑπέϑετο. εἰ γὰρ μὴ χατὰ φύσιν, ἵνα μὴ τὸ 20
ζητούμενον προλάβῃ, ἀνάγχη δὲ τὸ χινούμενον T, χατὰ φύσιν T, παρὰ φύσιν
χινεῖσϑαι, δῆλον, ὅτι παρὰ φύσιν ἂν χινοῖτο. ἀλλὰ δέδειχται ἐν τῇ Φυσιχῇ
ἀχροάσει, ὅτι οὐχ οἷόν τε παρὰ φύσιν τι χινηϑῆναι, ὃ μὴ φύσει xal χατὰ
15 φύσιν χινητόν ἐστιν’ ὃ γὰρ τὴν ἀρχὴν μὴ πέφυχεν ὅλως χινεῖσϑαι, οὐδ᾽ 50
ἂν τὴν ἀρχὴν χινηϑείη ποτέ, ὃ δὲ πέφυχε χινεῖσϑαι ἁπλοῦν ὃν ἁπλῆν x
νησιν, δῆλον, ὅτι xa( ποῦ πέφυχε φέρεσθαι: ὥστε xal τῷ βία χινουμένῳ
ἐστὶ χίνησι; χατὰ φύσιν" ὑστέρα γὰρ f, παρὰ φύσιν χίνησις τῆς χατὰ φύσιν’
εἰ ἄρα χινεῖται τὰ ἁπλᾶ σώματα παρὰ φύσιν, ἀνάγχη εἶναι αὐτῶν xai 80
20 κατὰ φύσιν χίνησιν. ἀλλὰ χἄν τὸ παρὰ φύσιν κινούμενον πάντως xal κατὰ
φύσιν χινεῖται, οὐχ ἤδη, ὅσαι al παρὰ φύσιν εἰσὶ χινήσεις, τοσαύτας ἀναγχη
τὰς χατὰ φύσιν εἶναι’ ἐν πᾶσι Ἰὰρ μοναχῶς μὲν τὸ χατορϑοῦν, τὸ ὁὲ
παρεχβαίνειν τοῦ ὀρϑοῦ xal ἁυαρτάνειν πολλαχῶς: ἁμαρτία δέ τις χαὶ 35
παρέχβασις τοῦ χατὰ φύσιν ἢ παρὰ φύσιν χίνησις.
᾿Απορεῖ δὲ xal ἐνταῦϑα καλῶς 6 ᾿Αλέξανδρος, πῶς ἐν τῷ πρώτῳ
τῆσδε τῆς πραγματείας εἰπὼν τὸ παρὰ φύσιν ἐναντίον εἶναι τῷ κατὰ φύσιν
χαὶ ἕν ἑνὶ ἐναντίον ἐνταῦϑα παρὰ φύσιν δὲ ἔχει πολλὰς ἔχαστον
εἶπε, xal λύει χκἀνταῦϑα πολλαχῶς τὴν ἀπορίαν, προσφυέστερον δέ, ὅτι 40
παρὰ φύσιν πλείους ἐπὶ τῶν ἁπλῶν λέγοιντο ἄν χινήσεις, εἴ τις λαμβάνοι
80 μὴ μόνον, ἣν χινεῖται, ἀλλὰ χαὶ ἣν οὐχ οἷόν τέ ἐστι χινηϑῆναι. τῷ γὰρ
χάτωϑεν ἄνω χινουμένῳ παρὰ φύσιν μὲν f, ἄνωϑεν χάτω, Tv xal χινεῖται

Uu
2

1 αὕτη Db: e corr. E: αὐτὸ A: om. C xatd τὰς] τὰς corr. ex ταῖς D: supra-
scr. E? ἐπιτελεῖται] mut. in ἀποτελεῖται E? 2 οὐχ] postea add. A: suprascr. E?

9 ἐστιν c 4 Éxactov DE: corr. E? 6 ἐνεργείας E: corr. E? ἀλλ᾿ A: ἀλλὰ
DE 9 xatà χουφότηχα — κινούμενα om. Ac 10 διὸ Ab: διὸ καὶ DE κεῖσϑαι
E, sed corr. ἐνεργείας E: corr. E* ll e] Y A 13 χινεῖτο E, sed corr.

Φυσιχῇ) IV 8 14 τι χινηϑῆναι Ab: χινηϑῆναί τι CDE 10 ἁπλοῦν ὃν E?*: ἀπ᾽
ουνὸν E: ám seq. lac. D 11 xo») xot c τῷ] τὸ DE : corr. E? χινουμένῳ

Ab: κινουμένῳ (corr. ex χινηύμενον E?: χινούμενον D) xal παντὶ ἄρα τῷ κινουμένῳ DEF
19 dpa] ἔτι A 21 xtweitat AE: χινῆται DFc ἤδη] ἦ- e corr. E: ἤδει A at]
xal E 22 τὰς] xal τὰς Fb 259 dmopet — p. 082,9] om. F πρώτῳ] 26949
27 δὲ DEb: om. A 28 elrev c et E, sed corr. ἀπορίαν) -(- e corr. E

29 Aepetev € λαμβάνει E 30 τῷ] τὸ A Jl χινουμένῳ — χάτω
om. A μὲν ἡ ac: μὲν DE: quidem cietur b χάτω DEb: ἐπὶ τὸ κάτω ac ἣν]
corr. ex ἦν E? xal χινεῖται Ab: χεχίνηται DE

589 SIMPLICII IN L. DE CAELO III 2 (Arist. p. 800420. 27]

βίᾳ, xal ἢ χύχλῳ δὲ παρὰ φύσιν ἄν λέγοιτο αὐτῷ, ἣν οὐδὲ χινεῖται ὅλως. 2596
εἰ δὲ ὁ ᾿Αριστοτέλης χινεῖσϑαι λαβὼν ἀπὸ τῆς | ἐναργείας παρὰ φύσιν 92604
ὑπέθετο τὰς χινήσεις, οὐ χρή, οἶμαι, παρὰ φύσιν ἐχείνας λαμβάνειν, ἃς οὐ
πέφυχε χινεῖσϑαι, ἀλλὰ ἃς πέφυχεν. ἢ δὲ βῶλος οὐ μόνον ἄνω χινεῖται

à παρὰ φύσιν, ἀλλὰ xal λοξὰς χινήσεις ῥιπτουμένη κινεῖται οὐχέτι ἁπλᾶς 5
οὔσας χαὶ κύχλῳ περιαγομένας, χἄν μὴ περὶ τὸ τοῦ παντὸς μέσον. ὥστε
$ μὲν παρὰ φύσιν ἁπλῇ μία τέ ἐστι xai ἐναντία τῇ χατὰ φύσιν, δύναται
δὲ τὰ ἁπλᾶ βιαζόμενα xal μὴ ἁπλᾶς, ὡς εἴρηται, χινεῖσϑαι χινήσεις. οἷδε
δὲ χαὶ ταύτην τὴν λύσιν τῆς ἀπορίας ὃ ᾿Αλέξανδρος. 10

10 p. 300327. Ἔτι δὲ xal àx τῆς ἠρεμίας ἕως τοῦ εἰς τοῦτον τὸν
τόπον φορᾶ.

Δείξας ἀπὸ τῆς παρὰ φύσιν χινήσεως, ὅτι ἀνάγχη χατὰ φύσιν εἶναι 1Ὁ
χίνησιν ἑχάστου τῶν ἁπλῶν σωμάτων, τὸ αὐτὸ xai ἀπὸ τῆς ἠρεμίας
δείχνυσιν. ὑποϑέμενος γὰρ πάλιν ὡς ἐναργὲς τὸ εἶναί τι ἠρεμοῦν, ὥσπερ

15 τὴν γῆν ἐπὶ τοῦ μέσου, ἐρωτᾷ, πότερον χατὰ φύσιν ἠρεμεῖ ἐνταῦϑα ἣ
παρὰ φύσιν. xal γάρ, εἰ μὲν χατὰ φύσιν, δῆλον, ὅτι xal ἣ φορὰ T, ἐνταῦϑα 90
χατὰ φύσιν αὐτῷ: ἐν ᾧ γὰρ ἠρεμεῖ τι χατὰ φύσιν, εἰς τοῦτο xal φέρεται
χατὰ φύσιν: ἢ δὲ ἐπὶ τὸ μέσον φορὰ χατὰ βαρύτητα γίνεται. ὥστε ἐστὶν
ἢ κατὰ φύσιν φορὰ τὴν ἀρχὴν ἀπὸ βαρύτητος ἢ χουφότητος ἔχουσα. εἰ

20 δὲ τὸ ἠρεμοῦν ἐπὶ τοῦ μέσου βίᾳ ἠρεμεῖ, πρόχειρον μὲν ἦν εἰπεῖν, ὅτι 9
φέρεται χατὰ φύσιν ἀπὸ τοῦ μέσου: ἐν ᾧ γὰρ ἠρεμεῖ τι παρὰ φύσιν, ἀπὸ
τούτου φέρεται χατὰ φύσιν: ὥστε παλιν ἐστὶν ἢ χατὰ φύσιν χίνησις τὴν
ἀρχὴν ἀπὸ χουφότητος ἔχουσα. ὁ ὃὲ μαχρηοτέραν xai ἀχριβεστέραν ἴσως

ἀπόδειξιν ἐπατει ἀπὸ τοῦ βιαζομένου ἐπιχειρῶν. τὸ γὰρ βία Τοξυοῦν ἐπὶ 80
- n i i

—

0
M
εἴ, xai τὸ
3

τοῦ μέσου ὑπό τινος πάντως βιαζόμενον xal χωλυόμενον T psu
μ h i i

Uu»
en

"ὦ ν * - 3 ' ’ "A , * , 4 —
χωλῦον Tnt ἠρεμοῦν αὐτὸ χωλύει ἢ xtoousvov* αλλ εἰ μὲν ἠρεμοῦν,
τὸν αὐτὸν χυχλήσημεν λόγον: T γὰρ κατὰ φύσιν ἠρεμεῖ xat, ἔνϑα
4 - 5, - H 4 1 , ^ 1 , 4 m ER -
γρεμεῖ, εἰς τοῦτο xai φέρεται χατὰ φύσιν ἢ παρὰ φύσιν xal βία" εἰ δὲ 35

^ -. , , wv w
τοῦτη, περὶ τοῦ βιαζομένου xai χωλύοντος πάλιν ἔστι τὰ αὐτὰ ἐρωτᾶν. εἰ

ἊΝ N

30 6& τὸ χωλῦον φέρεσθαι μὴ ἠρεμοῦν ἀλλὰ χινούμενον χωλύει, ὥσπερ 'Eu-

1 αὐτῷ] corr. ex αὐτό E? 3. οἶμαι DE: εἶναι Abc 4 πέφυχεν ς ἀλλ᾽ DE
πέφυκε E ) βιπτομένη c 6 xal DEb: om. Ac περιαγομένας Ab:
περιαγομένη DE μέσον DE: om. A: xévtpov bc 4 ἐστιν c τῇ τοῦ A
8. 9 οἷδε δὲ DEb: εἰ δὲ A: εἶδε c 10 ἕως τοῦ] δῆλον ἕως ἡ D: ἕως τοῦ ἡ F

11 φορᾶς ἃ 12 ὅτι] ὅτι οὐχ Ac 13 ἀπὸ) ἐπὶ DE: eorr. E? 15 ἠρεμεῖν
in ras. E: corr. E? 15. 10 ἢ παρὰ] κατὰ E: corr. E? 10 χαὶ --- ὅτι] in
ras, E! 20 ἠρεμοῦν) ἠρεμεῖν A ὅτι] ὅτι xai D 223 φέρεται) xal φέρεται Fc
29 ἀπὸ CDE: ἀπὸ tic Ac * 6-—-dxptgestépav] bis E: corr. E? xal] μὲν xai
DE: 29 ἠρεμεῖ] -εἴ e corr. E 26 ἤτοι] ἤτοι τὸ E: corr. E? ἀλλὰ DE

26 woxhnsouty D: corr. ex χυχλήσωμεν À: χυχλήσωμεν E: χυχλόσομεν F ἔνϑα)

inter v et 9 ras. ὦ litt. E 29 ἔστι τὰ αὐτὰ Ab: xà αὐτὰ ἔστιν ΟΕ

SIMPLICII IN L. DE CAELO ΠῚ 2 [Arist. p. 800421. *8] 583

πεδοχλῇς φησι τὴν γῆν ὑπὸ τῆς δίνης χωλυομένην ἠρεμεῖν, ἐρωτητέον" εἰ 260^
μὴ ἐκωλύετο ὑπὸ τῆς δίνης fj γῆ, ποῦ ἄν ἐφέρετο; ἀνάγχη γὰρ 7| εἰς 40
ἄπειρον φέρεσϑαι ἣ στῆναί που φερομένην. ἀλλ᾽ εἰς ἄπειρον φέρεσϑαι
ἀδύνατον, εἴπερ τὴν ἄπειρον ἀδύνατον διελθεῖν. οὐδὲν γὰρ γίνεται ὅλως, ὃ

5 ἀδύνατόν ἐστι γενέσθαι. ἐπειδὴ γὰρ ἀδύνατον τὴν διάμετρον σύμμετρον
τῇ πλευρᾷ γενέσϑαι, τὴν ἀρχὴν οὐδὲ γίνεται: πανταχοῦ γὰρ ἐχεῖνο γίνεται 45
χατὰ φύσιν, ὃ χαὶ γενέσϑαι δυνατόν, ἀδύνατον δὲ τὴν ἄπειρον διελϑεῖν,
ὥστε οὐδὲ χινεῖταί τι ταύτην. ἀνάγχη | οὖν, εἰ χινοῖτο μηδενὸς χωλύον- 960^
τος, πεπερασμένην χινηϑῆναι xol στῆναί Tou τὸ φερόμενον μὴ βίᾳ ἀλλὰ

10 χατὰ φύσιν. εἰ δὲ ἔστιν ἠρεμία κατὰ φύσιν, xal χίνηβις ἔστιν χατὰ φύσιν
$ εἰς τοῦτον τὸν τόπον φορά" ἐν ᾧ γάρ τι χατὰ φύσιν ἠρεμεῖ, ἐπ᾽ ἐχεῖνο 5
xal χινεῖται χατὰ φύσιν. ὃ δὲ ᾿Αλέξανδρος τὸ ποῦ ἄν ἐφέρετο ἐπὶ τοῦ
χωλύοντος τὴν γῆν φέρεσθαι ἀχούων xal οὐχ ἐπὶ τῆς γῆς “δόξει, φησί,
μὴ δείκνυσθαι τὸ προχείμενον᾽".

15 p. 300058 Διὸ xal Λευχίππῳ xal Δημοχρίτῳ ἕως τοῦ ταύτην δὲ ὁ 10
χόσμος ἔχει τὴν διάστασιν.

Δείξας, ὅτι ἔστι χατὰ φύσιν χίνησις τοῖς σώμασι χαὶ προτέρα γε τῆς
παρὰ φύσιν. οὐδὲ γὰρ αὕτη ἄν Tv μὴ οὔσης ἐχείνης: εὐϑύνει τοὺς τὴν 16
ἄταχτον xal παρὰ φύσιν χίνησιν πρὸ τῆς χατὰ φύσιν εἶναι λέγοντας. διττὴ
20 δὲ ἦν αὕτη fj δόξα" οἱ μὲν γὰρ περὶ Λεύχιππον xal Δημόχριτον ἔλεγον
ἀεὶ χινεῖσϑαι τὰ πρῶτα χατ᾽ αὐτοὺς σώματα, τουτέστι τὰς ἀτόμους, ἐν τῷ
ἀπείρῳ χενῷ βίᾳ, ὃ δὲ Τίμαιος πρὶν γενέσϑαι τὸν χόσμον ἀτάχτως χινεῖ- 90
σϑαι τὰ στοιχεῖα φησι. λέγει οὖν πρὸς μὲν τὴν προτέραν δόξαν: εἰ ἄλλη
ὑπ᾽ ἄλλης τῶν ἀτόμων βίᾳ xal παρὰ φύσιν χινεῖται ἀεί, τίς ἢ χατὰ φύσιν
25 αὐτῶν χίνησις; ἀναάγχη γὰρ τὴν κατὰ φύσιν ἑχάστου προὐπάρχειν, Tj παρυφ-
ἔστηχεν dj παρὰ φύσιν, διὸ καὶ παρὰ φύσιν λέγεται. εἰ οὖν ὃπ᾽ ἀλλήλων 25
βία χινοῦνται, δεῖ τὴν πρώτην χινοῦσαν μὴ βίᾳ χινουμένην χινεῖν ἀλλὰ
χατὰ φύσιν ἣ ὑφ᾽ ἑαυτῆς χινουμένην T, ὑπὸ ἀκινήτου αἰτίου, ἵνα μὴ ἐπ᾽
ἄπειρον ἴωμεν: τὸ γὰρ βίᾳ χινούμενον ὥσει τινὲ xal μοχλείᾳ χινούμενον
80 ὑπὸ χινουμένου xtveitat: εἰ οὖν xal τοῦτο ἐπ᾽ ἄπειρον ἰέναι, xai οὕτως 80
οὐδὲν χινηϑήσεται: ὥστε ἀνάγχη mpoümdpyetw τῆς παρὰ φύσιν χινήσεως

1 φησιν Dc χωλυωμένην E, sed corr. 2 ποῦ) ποῖ c ? Ab: ἀεὶ DE

eic] bis D 8 ἀλλ᾽ Ab: ἀλλ᾽ ἀεὶ DE 4 ὅλως om. c 9 γενέσϑαι A: γίνεσϑαι
DE 1 δυνατόν DEF: ἐδύνατο A: potest b 10 xal χίνησις ἔστιν] xal ἡ κίνησις
ἔστιν Abc: ἔστι xal χίνησις DEF φύσιν (tert.) om. A 11 τόπον] corr. ex τρό-
rov E? éxetvov DE 12 ποῦ] ποῖ c dv ἐφέρετο) corr. ex ἀνέφερε τὸ E?
13 δοχεῖ c 15 τοῦ om. D δὲ AF: δ᾽ DEc 16 διάστασιν AF: διάταξιν
DEc 11 ἐστὶν c χίνησις ἡ κίνησις c προτέρα bc: πρώτη ACDEF

qt] τε A: om. c τῆς] xol A 18 αὕτη) αὐτὴ corr. ex αὐτῇ A 20 Λεύχιππον
xal] mg. E! 23 φησίν Dc 25 ἑχάστου) e corr. A 26 διὸ — φύσιν om. A
29 docet scripsi: pulsione b: ὡσεὶ ADEc xal] suprascr. K?: om. c 90 ἰέναι

AD: elvat E: ἴωμεν Εἰ: εἶσι E?*R?bc

584 SIMPLICII IN L. DE CAELO [ἢ 2 (Arist. p. 3008]

. 15

τὴν xarà φύσιν, xal τίς αὔτη, λεγέτωσαν, xal μέντοι μὴ del εἶναι τὴν 260
παρὰ φύσιν, εἴπερ προὐπάρχειν αὐτῆς ἀνάγκη τὴν κατὰ φύσιν. 6 δὲ "Ape
στοτέλης τὸ ἀδύνατον τῆς τῶν ἀτόμων χινήσεως ἐνεδείξατο χαὶ διὰ τοῦ
ἐν τῷ κενῷ xal τῷ ἀπείρῳ χινεῖσθαι τὰ πρῶτα σώματα. εἰ γὰρ πᾶσα
φορά ποϑέν ποι, ἐξ ὡρισμένου εἰς ὡρισμένον, ἐν δὲ τῷ ἀπείρῳ οὐδὲν 8δ
ὥρισται, οὐχ ἄν τι ἐν τῷ ἀπείρῳ χινοῖτος ἔτι δὲ πᾶσα φορὰ T, ἄνω 7,
χάτω, ἐν δὲ τῷ ἀπείρῳ οὐδὲν ἄνω 7) χάτω, ὡς ἐν τῷ τετάρτῳ τῆς Φυ-
σιχῆῇς ἀχροάσεως δέδειχται.

Ταῦτα πρὸς τοὺς περὶ Δημόχριτον εἰπὼν μέτεισι λοιπὸν ἐπὶ τὴν τοῦ
Τιμαίου δόξαν xai Xéqet καὶ ἐπὶ ταύτης, ὅτι, εἰ πρὶν γενέσϑαι τὸν 40
χόσμον ἀτάχτως τὰ στοιχεῖα ἐχινεῖτο, ἀνάγχη ἣ βίαιον καὶ παρὰ
φύσιν εἶναι τὴν χίνησιν 7) κατὰ φύσιν" xal δῆλον μέν, ὅτι, εἰ ἄταχτος
ἦν, παρὰ φύσιν ἦν, ἀλλὰ τοῦ τελείου τῆς διαιρέσεως ἕνεχεν καὶ τὴν χατὰ
φύσιν παρέλαβε xal ἅμα, ἵνα xal τὰ τῇ κατὰ φύσιν διαϑέσει ἑπόμενα δη- 45
λώσῃ. λέγει οὖν, ὅτι, εἰ μὲν παρὰ φύσιν xal βίαιος | f, χίνησις, τὰ 3614
αὐτὰ ἀχολουϑήσει, ἅπερ xal πρότερον: ἀνάγχη γὰρ πάλιν mpoündpystv τὴν
χατὰ φύσιν, T| παρυφέστηχεν ἢ παρὰ φύσιν, xai τίς αὕτη, λεγέτωσαν. χαὶ
εἰ ὑπ᾽ ἀλλήλων ἢ ὕπ᾽ ἄλλου χινεῖται βία, ἀνάγκη τὴν πρώτην χινοῦσαν χατὰ ὅ
φύσιν χινουμένην χινεῖν, ἵνα μὴ ἐπ᾽ ἄπειρον ἴωμεν βίαιον πρὸ βιαίου τι-
ϑέντες xal ἀναιρεϑείη πᾶσα χίνησις, εἴπερ ἀνάγχη χινήσεως οὔσης τὴν
κατὰ φύσιν εἶναι πρὸ τῆς παρὰ φύσιν. εἰ δὲ χατὰ φύσιν λέγοι τις εἶναι
τὴν πρὸ τοῦ χόσμου χίνησιν, ἀνάγχη χόσμον εἶναι xal πρὸ τοῦ χόσμου, ἄν 10
τις βούληται θεωρεῖν ἐπιστήσας, τίνα πρὸς ἄλληλα τάξιν τοῖς σώ-
μᾶσιν ἢ χατὰ φύσιν χίνησις παρέχεται: τό τε γὰρ πρῶτον χινοῦν αὐτὸ
χινούμενον χατὰ φύσιν οὕτως ἀναγχη χινεῖν, ἵνα uy, ἀεὶ ἄλλο ὑπ᾽ ἄλλου βίᾳ
χινούμενον ὑποτιθέμενοι ἐπ᾽ ἄπειρον ἴωμεν τὴν χατὰ φύσιν προὺ πάρχουσαν 10
ζητοῦντες. ἔστι ὃὲ ὁ οὐρανὸς τὸ πρῶτον χατὰ φύσιν χινούμενον T, ὑφ᾽
ἑαυτοῦ, ἄν T, Ἰεγραμμένον ἀνάγχη χινεῖν ἑαυτὸ χινούμενον χατὰ
φύσιν, εἰ δέ, ὡς 6 ᾿Αλέξανδρος ἀξιοῖ, χωρὶς τοῦ s! γέγραπται “αὐτὸ χι-
νηύμενον χατὰ φύσιν᾽᾽, ὑπὸ τοῦ ἀχινήτου δηλονότι αἰτίου χινούμενον. οὕτω
óà ὁ ᾿Αλέξανδρος γράφει καίτοι πολλῶν βιβλίων τὸ εἰ ἐχόντων δείσας, 90
oluat, μὴ xal χατὰ ᾿Δριστοτέλην τὸ πρῶτον χινοῦν τὰς φυσιχὰς χινήσεις

-————M— — — —

] χαὶ τίς — xaxa φύσιν (2) om. c ui] καὶ A 9 τοῦ] τοῦ τὸ A: τὴν E: τὸ E?
9 ὁρισμένον A οὐδὲν — ἀπείρῳ (6) om. Α 6 ἐν τῷ ἀπείρῳ om. c 7 ἐν (pr.)—
χάτω AF: om. DEb τετάρτῳ] δευτέρῳ c 1. 8 Quos] ἃ 8. 21548 9 πρὸς

DEb: om. AF ]à τελείου] τέλους A: per/ectioris b ld παρέλαβεν Ee: v
eras. E τῇ om. DE *atà| suprascr. E? φύσιν] seq. ras. 2 litt. E

14. 15 ὀηλώσει E: corr. E? 16 ἅπερ Ab: χαϑάπερ DE 18 ei] corr. ex ἡ A
21 λέγοι A: comp. ambig. DF: λέγει E 23. 24 σώμασι DE 24 ἡ AE?: om.
DE πε Om. ec 220 φύσιν — χινούνενον (26) bis E: corr. E? 27 6 om. E
ἢ] καὶ F: om. C 28 ἑαυτὸ] ἑαυτῷ E: corr. E? 29 εἰ AD: e€ EF: ὃς

90 αἰτίου] in ras. E?: ἔτι οὐ D Ὁ] εἰ AD: ε seq. ras. 1 litt. E: ε Fb: ὃς

92 «ai DE: om. AF: eo quod b xat c ᾿Αριστοτέλην] comp. A: τοῦ

ἀριστοτέλους E

SIMPLICII IN L. DE CAELO 1Π|2 (Arist. p. 8000 8] 585

τὸ αὐτοχίνητον εὑρεθῇ" ““οὐδὲ γὰρ ἦν, φησί, πρὸ τοῦ τὸν χόσμον γενέσθαι 2015
χατὰ []λάτωνα τὸ αὐτοχίνητον, τουτέστιν ἢ ψυχή" T, xdxeivo, φησίν, αὐτο-
χίνητον, εἴ γε μὴ ὑπ᾽ ἄλλου ἐχινεῖτο, οὐ πάντως δέ, εἰ αὐτοχίνητον, ψυχή" 25
χαὶ γὰρ χαὶ τὰ χατὰ φύσιν χινούμενα αὐτοχίνητά πως τῷ τὴν ἀρχὴν τῆς
5 χινήσεως ἔχειν ἐν ἑαυτοῖς᾿ὀ χρὴ δὲ ἐπιστῆσαι, ὅτι διττὴ ἢ ἀρχὴ τῆς xt
νήσεως, ἢ μὲν χατὰ τὸ χινεῖν, ἢ ὃὲ χατὰ τὸ χινεῖσθαι, μᾶλλον ὃὲ τριττή"
ἔστι γὰρ xal ἢ xatà τὸ χινεῖν ἅμα xal χινεῖσϑαι" xol ὅτι 7, μὲν χατὰ τὸ 80
χινεῖν μόνως ἀρχὴ ἐν τῷ πρώτως χινοῦντι τῷ ἀχινήτῳ ἐστὶν αἰτίῳ, ἢ δὲ
χατὰ τὸ χινεῖν ἅμα xal χινεῖσϑαι ἐν τῷ χυρίως αὐτοχινήτῳ, ἐν ᾧ ταὐτόν
10 ἐστι τῷ ὑποχειμένῳ τό τε χινοῦν xal τὸ χινούμενον, f, δὲ χατὰ τὸ χινεῖσϑαι
τῆς χινήσεως ἀρχὴ ἐν τοῖς φυσιχοῖς ἐστιν ἣ φύσις. αὔτη 1ὰρ πρώτη χι- 35
νουμένη ὑπὸ ψυχῆς ἑαυτῇ τὰ σώματα συγχινεῖ. εἰ οὖν τὸ πρῶτον χινοῦν
χατὰ φύσιν χινεῖ, δῆλον, ὅτι χαὶ τὰ χινούμενα ὑπ᾽ αὐτοῦ χατὰ φύσιν χι-
νεῖται, χινούμενα δὲ χατὰ φύσιν ἐπὶ τοὺς οἰχείους ἄν φερόμενα τόπους
15 zpsuotq, οὕτω δὲ χόσμον ἄν ποιοίη τὴν νῦν ἔχοντα τῶν σωμάτων τάξιν, 40
εἴπερ τὰ μὲν βάρος ἔχοντα ἐπὶ τὸ μέσων φερόμενα ἐχεῖ ἠρεμοίη, τὰ δὲ
χοῦφα ἐπὶ τὸ ἄνω ἀπὸ τοῦ μέσου: ταύτην γὰρ ὁ χόσμος ἔχει xal νῦν
πρὸς ἄλληλα τῶν σωμάτων διάστασιν’ ὥστε ἦν χόσμος πρὸ τοῦ χόσμον
γενέσθαι. εἰ οὖν μήτε βίᾳ μήτε κατὰ φύσιν, δῆλον, ὅτι οὐχ dv εἴη πρὸ 4
20 τοῦ χόσμου χίνησις.

ὋὉ δὲ ᾿Αλέξανδρος xal τοῦτο προστίϑησιν, | ὡς, εἰ ἄπειρον χρόνον 201»
ἐξ αὑτῶν ἀτάχτως ἐχινεῖτο τὰ στοιχεῖα, ἔπειτα ἀρξάμενα ἀπό τινος ypóvou
τεταγμένως ὑπό τινος χινεῖται εἰς ἄπειρον, ἐχείνη dv T, χίνησις χατὰ φύσιν
εἴη τοῖς σώμασιν, ἣν ἐξ αὑτῶν χινοῦνται᾽ τὰ γὰρ χατὰ τὴν ἐν αὑτοῖς dp- ὃ
χὴν τῆς χινήσεως χινούμενα χατὰ φύσιν χινεῖται" ἢ OE κατὰ φύσιν χίνησις
τάξει xal χύσμῳ μᾶλλον ἁρμόζει.

Kal τοῦτο δὲ προστίθησιν 6 ᾿Αλέξανδρος, ὅτι τὸ ἄτηπον τοῦτο τὸ
εἶναι χύσμον πρὸ τοῦ γενέσθαι οὐ μόνον τοῖς ἐν τῷ Τιμαίῳ ῥηϑεῖσιν dxo-
λουϑεῖ, ἀλλὰ xai τοῖς περὶ Λεύχιππον χαὶ Δημόχριτον τὰς ἀτόμους ἐν 10
80 ἀπείρῳ τῷ χενῷ βίᾳ φέρεσθαι λέγουσιν: εἰ γὰρ ἀναάγχη πρὸ τοῦ παρὰ

φύσιν εἶναι τὸ χατὰ φύσιν, τούτου δὲ ὄντος ἀνάγχη xócpov εἶναι, εἴη dv
πρὸ τοῦ γενέσθαι. μήποτε δὲ οὐχ ἀχολουϑεῖ τοῦτο λέγειν τοῖς περὶ Δημό-

ιῷ
ὧν

1 αὐτοχίνητον AE?b: κινητὸν DE 3 εἴ] ὅ ὃς ὑπὸ DE ἐχινεῖτο) -t- e
corr. E! εἰ] om. c ψυχή) ἡ ψυχή E: ὡς ἡ ψυχή c 4 τὰ DEb: om. AF
τῷ] τὸ A 7 ἔστιν c γὰρ AE?b: δὲ DE ἡ (pr) A: om. DE: quidum h
xal ὅτι À: xatd τι DEF μὲν] μὲν οὖν F ὃ ἀχινήτῳ DE: αὐτοχινήτῳ AFe ἢ]
corr. ex el E? 9 xal] xai τὸ D 10 ἡ] corr. ex εἰ E? 12 ὑπὸ] ἐστὶν ὑπὸ DE:
corr. E* ἑαυτῇ om. D 14 post φύσιν del. χινεῖται E! ἂν φερόμενα E^K*:
ἀναφερόμενα ADE: φερόμενα F: delata b 19 ποιοίη) ποιῇ A: ποιοῖ DEc

thv] corr. ex τῇ Εἰ: τὸ D 16 ἠρεμοίη) -oC e corr. E! li τὸ] τὰ e

18 διάταξιν c 22 αὐτῶν E?: αὐτῶν ADE: ἑαυτῶν c 29 ὑπό τινος] del. F: ἀπό
τινος E: del. E? χίνησις Ab: φύσις DE 24 σώμασι E: corr. E? αὑτῶν E?:
αὐτῶν ADE: ἑαυτῶν Fc αὑτοῖς E*R?: αὐτοῖς ADE 30 xev] eorr. ex xatvo E?
31 τὸ] corr. ex τῷ E? 32 οὐκ ἀχολουϑεῖ] οὐκ ἀληϑῆ E: οὐχ í£nttat E?

586 SIMPLICII IN L. DE CAELO III 9. (Arist. p. 30058. 25]

xpttov* ἐχεῖνοι γὰρ del βία χινεῖσϑαι ἔλεγον xal χόσμου ὄντος, ἀλλ᾽ οὐ πρὸ 3615
τῆς χοσμοποιίας μόνον, ὡς 6 Τίμαιος ἔγραψεν.

p.300»25 "Ext δὲ τοσοῦτον ἐπανέροιτο ἄν τις ἕως τοῦ πολλαὶ μὲν
χόρσαι ἀναύχενες ἐβλάστησαν. 20

5 Kal ἄλλο ἄτοπον ἐπάγει τοῖς ἄτακτον χίνησιν πρὸ τοῦ χόσμου Aé-
ἴουσιν, ὃ διὰ βραχυλογίαν ἀσαφέστερον δοχεῖ. ἐρωτᾷ δέ, πότερον οὐχ
οἷά τε ἦν τότε οὕτω χινεῖσϑαι ἀτάχτως, ὥστε xal μίγνυσϑαι τοιαύτας μίξεις
ἔνια, ἐξ ὧν συνίσταται τὰ χατὰ φύσιν συνιστάμενα σώματα, οἷον 25
ὀστᾶ xal σάρχες xal ὅλως τὰ τῶν ζῴων μέρη xal τῶν φυτῶν xal αὐτὰ

10 τὰ ζῷα xal τὰ φυτά, χαϑάπερ Ἐϊμπεδοχλῆς γίνεσθαί φησιν ἐπὶ
τῆς Φιλότητος λέγων᾽

πολλαὶ μὲν χόρσαι ἀναύχενες ἐβλάστησαν.
τοῦτο δὲ ἐρωτήσας xal τὸ ἀντιχείμενον μέρος τῆς ἐρωτήσεως xal τὰ ἕπό- 30
μενα ἄτοπα ἡμῖν χαταλέλοιπε συλλογίζεσθαι. ἔστι δὲ τὸ μὲν ἀντιχείμενον

15 τὸ οὕτω μίγνυσϑαί ποτε αὐτά, ὥστε xal συστῆναι ἄν ἐξ αὐτῶν τὰ φυσιχὰ
σώματα: τὰ δὲ ἑπόμενα ἄτοπα’ εἰ μὲν γὰρ οὐχ οἷόν τε ἦν ἀτάχτως χι- 35
νούμενα xal οὕτω χινεῖσϑαι, ὡς μίγνυσθϑαί ποτε ἀλλήλοις τὰς εἰρημένας
υίξεις, οὐ πάντῃ ἀτάχτως ἐχινεῖτο᾽ τὸ γὰρ ἄταχτον ἀόριστόν ἐστιν, ὥστε
χαὶ μιχϑῆναι ἄν xai μὴ μιχϑῆναι: ὥστε οὐχ ἦν ἁπλῶς ἀταξία. εἰ Oi

20 ἐδύνατο καὶ τότε μιγνύμενα ταῦτα ποιεῖν πῦρ χαὶ γῆν χαὶ ὕδωρ χαὶ ἀέρα 40

xal τὰ ἐχ τούτων ζῷα xal φυτά, διότι οἱ γίνεσθαι τὸν χόσμον λέγοντες

ἐν τῇ γενέσει αὐτοῦ τὰ ζῷα οὐχ ἐκ ζῴων δηλονότι ἀλλ᾽ ἐκ τῶν σωμάτων
συγχρινομένων ποιοῦσι, xai τότε ἄν χύσμος ἦν. διὰ τί γὰρ δυναμένων
χαὶ οὕτω μίγνυσθαι τῶν σωμάτων τότε μὲν οὐχ ἣν χύσμης, νῦν ὃξ ἔστιν; €
xul 6 ὅλος τοῦ λόγου σχοπὸς τοιοῦτος. τὸ Ob χκαϑάπερ ᾿Εμπεδοχλῆς

ιῷ
C

γἰνεσθαί φησιν ἐπὶ τῆς | Φιλότητος 6 μὲν ᾿Αλέξανδρος ὡς μίξεως 202:
παραδειγμὰ ἀχηύει, ἐξ ἧς συνίσταται τὰ χατὰ φύσιν σώματα, καὶ Guvatos-
σϑαι δοχεῖ τῷ λόγῳ αὐτοῦ τὸ ἐπὶ τῆς Φιλότητος τοῦτο λέγεσθαι μίξεως

ΕΣ — t ^ ^— ^ wv ,
αἰτίας οὐσης ὥσπερ τοῦ Νείχους διαχρίσεως. πῶς ὃὲ ἄν εἴη μίξεως ση- 5
Ὰ e €» , , ) N É A 6 8 ^ 1" ^ ? ,

30 μαντιχὸν ἢ ᾿αναύχενος χόρση᾽ xal τἄλλα τὰ ὑπὸ τοῦ Ἐμπεδοχλέους λεγόμενα

ἐν τούτοις

] ἀεὶ AE?b: 7) DE χόσμου) κόσμον ΔΑ: τοῦ χόσμου c ἀλλ᾽ o) AE?: ἄλλο» DEF:
sed b 2 ὡς om. b Τίμαιος] Plat. Tim. 30a, Tim. Loer. 94 c ὃ ἐπανέροιτ᾽
DEc τοῦ om. D 9. 4 πολλαὶ μὲν χόρσαι om. D 4 ἀναύχενες) àv αὐχέν Α

ἡ οἷά τε] οἷά γε A: οἷόν τ᾽ c 10 γίγνεσϑαί E 11 λέγων] v. 244 12 τἢ
ἢ Α μὲν) μὲν γὰρ D ἂν αὐχένες ἃ 13. 14 ἐπόμενα Ab:
oin. CDE 1τ οὕτως E 18. 19. ἐστιν ὥστε χαὶ AFb: om. DE 19 ἂἄν--
ptgürvat AFb: mr. E?*: om. D ἂν xal] ἢ E 20 ταῦτα Ab: πάντα DEF

2] γίγνεσθαι DE 23 ποιοῦσιν c 24 ἔστι DE 29 ὁ ὅλος] tota b: ὅλως
A: ὅλος F: ὁ μὲν ὅλος DEK*?c ὁ σχοπὸς F 26 γίγνεσϑαί E φησὶ γίγνε-
39at c 28 τὸ] τῷ ἃ λέγεσθαι] seq. ras. 5 litt. E 90 ἡ] τὸ c dvo F:

ἀναύχενες c χόρσαι c τὰ ἄλλα DE 9l τούτοις] v. 245 sq.

SIMPLICI] IN L. DE CAELO III[2 (Arist. p. 300525] 581

γυμνοὶ δ᾽ ἐμπλάζοντο βραχίονες εὔνιδες ὥμων, 202»
ὄμματα τ᾽ ol ἐπλανᾶτο πενητεύοντα μετώπων
χαὶ πολλὰ ἄλλα, ἅπερ οὐχ ἔστι μίξεως παραδείγματα, ἐξ ἧς τὰ χατὰ φύσιν 10
συνίσταται; μήποτε οὖν, εἰπὼν ὁ ᾿Αριστοτέλης πότερον οὐχ οἷά τε ἣν
5 κινούμενα ἀτάχτως xal μίγνυσθαι τοιαύτας μίξεις ἕνια, ἐξ ὧν
συνίσταται τὰ xatà φύσιν συνιστάμενα σώματα, ἐπήγαγε χαϑάπερ
Ἐμπεδοχλῆς γίνεσθαί φησιν, τουτέστι χινούμενα ἀτάχτως μίγνυσθαι" 15
τὸ γὰρ πλανᾶσθαι xai τὸ πλάζεσϑαι ἄταχτον χίνησιν δηλοῖ. χαὶ πῶς
ταῦτα, φαίη ἂν τις, ἐπὶ τῆς Φιλότητος γίνεσθαι λέγει ὃ ᾿Αριστοτέλης,
10 6t ἣν πάντα ἕν γίνεσθαι 6 ᾿Εμπεδοχλῇς φησιν
ἐν τῇ δὴ τάδε πάντα συνέρχεται ἕν μόνον εἶναι;
μήποτε οὖν οὐχ ἐν τῇ ἐπιχρατεία τῆς Φιλίας ταῦτα λέγει γενέσϑαι ὁ "Ep- 20
πεδοχλῆς, ὡς ἐνόμισεν ᾿Αλέξανδρος, ἀλλὰ τότε, ὅτε οὔπω τὸ Νεῖχος
πᾶν ἐξέστηχεν ἐπ᾽ ἔσχατα τέρματα χύχλου,
15 ἀλλὰ τὰ μέν τ᾽ ἐνέμιμνε μελέων, τὰ δέ τ᾽ ἐξεβεβήχει"
ὅσσον δ᾽ αἰὲν ὑπεχπροϑέοι (φησὶ τὸ Νεῖχος), τόσον αἰὲν ἐπήει 50
ἠπιόφρων Φιλότητος ἀμεμφέος ἄμβροτος ὁρμή.
ἐν ταύτῃ οὖν τῇ χαταστάσει "pouvoueAT ἔτι τὰ γυῖα ἀπὸ τῆς τοῦ Nei-
xou; διαχρίσεως ὄντα ἐπλανᾶτο τῆς πρὸς ἄλληλα μίξεως ἐφιέμενα.
20 αὐτὰρ ἐπεὶ (φησί) χατὰ μεῖζον ἐμίσγετο δαίμονι δαίμων, 30
ὅτε τοῦ Νείχους ἐπεχράτει λοιπὸν ἢ Φιλότης,
ταῦτά τε συμπίπτεσχον, ὅπῃ συνέχυρσεν ἕχαστα,
ἄλλα τε πρὸς τοῖς πολλὰ διηνεχῇ ἐξεγένοντο.
ἐπὶ τῆς Φιλότητος οὖν ὁ ᾿Εμπεδοχλῇς ἐχεῖνα εἶπεν, οὐχ ὡς ἐπιχρατούσης 80
25 ἤδη τῆς Φιλότητος, αλλ ὡς μελλούσης ἐπιχρατεῖν, ἔτι ὃὲ τὰ ἄμιχτα xal
μονόγυια δηλούσης. ἀλλ᾽ εἰ μὲν οὕτως ἔλεγεν ὁ Τίμαιος ὡς πρὸ τῆς τοῦ
χόσμου γενέσεως τῷ ὄντι οὔσης ἀτάχτου τῶν στοιχείων χινήσεως, χαλῶς
dv ὄντως xal φυσιχῶς 6 ᾿Δριστοτέλης πρὸς τὸν Τιμαίου λόγον ὑπήντησεν" 40
εἰ ὃὲ τοῦτο παραστῆσαι βουλόμενος, ὅτι πᾶσα τάξις xal διαχόσμησις ἀπὸ
80 τῆς δημιουργιχῆς ἀγαθότητος ἐφήχει τῇ ὕλῃ, αὐτὴν xaÜ αὑτὴν ἀπογυμνώ-
gag τῷ λόγῳ μετὰ μόνης τῆς ἐπιτηδειότητος τῆς πρὸς τὰ εἴδη πλημμελῶς

1 δ δὲ E ἐμπλάζοντο Α: ἐπλάζοντο Doc: ἐπλάξοντο E εὐνήιδες E 2 oU Peyron,
ola D: ola AEb (ola πλανᾶτο Karst.) ὃ ἔστι] ἔξεστι DE 4 συνίστανται DE

οἷόν τ᾽ c 6 συνίστανται DE 1 φησὶ γίγνεσϑαι c γενέσϑαι DE φησί DE
μίγνυσθαι Ab: μὴ μίγνυσθαι DE 8 εὔταχτον E: corr. E? ) λέγει) om. ἡ 10 ἕν
γίνεσϑαι] ἐγγίνεσθαι DE: corr. E^: γίνεσϑαι F φησιν} v. 173; cf. supra p. 529,5

11 τῇ δὴ] τηδὶ A τάδε om. D: τὰ F 12 γενέσϑαι A: γίνεσθαι 1). : qtqve-
σϑαι E: ieri b 13 ὁ ἀλέξανδρος DE τότε ὅτε] τοῦτο F: τότε ἡ 14 Ein-
pedocl. v. 178; cf. supra p. 529,10 15 «à δέ τ΄ Simplie. in Phys.: τάδ᾽ A: τὰ 9" DE
16 ὅσον A τόσον] F p. 236 b: τόσσον ADEF 18 μονομελῇ c post ἔτι del.
ὄντα D 19 ἀφιέμενα ἃ 20 φησῇ v. 254 δαίμονι om. A 2] τοῦ] τῷ D
22 Empedocl. v. 255 sq. 29 διηνεχὲς c 35 ἀλλὰ DE 26 πρὸ] seq. ras. 1 litt. E
28 ὄντως) οὕτως c 90 ἐφήχει) corr. ex ἐφείχη E? jn] τλῃ in ras. E*:

ὑπ᾿ D αὐτῇ DE: corr. E? 90. 31 ἀπογυμνούσης Α

588 SIMPLICII IN L. DE CAELO 1Π 2 (Arist. p. 800525. 31]

αὐτὴν xal ἀτάχτως χινουμένην ὑπέδειξε, xal τὰ τοῦ Τιμαίου νοερᾶς ἐστι 962a
θεωρίας γεννήματα, xal ὃ ᾿Αριστοτέλης πρὸς τὸ φαινόμενον τοῦ ῥηϑέντος
dÀX οὐ πρὸς τὸ | ἀληϑὲς ἱχανῶς ἠγωνίσατο. ὥσπερ ὃὲ ἐν Τιμαίῳ πρὸ 3695
τῆς χοσμοποιίας 6 [Πλάτων τὴν ὕλην αὐτὴν χαϑ᾽ αὑτὴν πλημμελῶς xal

5 ἀτάχτως χινουμένην ὑπέδειξεν, οὕτως ἐν τῷ [Πολιτιχῷ ἀποστήσας τῷ λόγῳ
τοῦ χόσμου τὴν δημιουργιχὴν πρόνοιαν ὑπὸ τῆς εἱμαρμένης ἀναστρεφόμενον ὃ
αὐτὸν παραδείχνυσιν.

p.300*31 Τοῖς δὲ ἄπειρα ἐν ἀπείρῳ τὰ χινούμενα ποιοῦσιν ἕως
τοῦ ἀλλὰ τὰ συγγενῆ μόνον.

10 Ταῦτα πρὸς τοὺς περὶ Δημόχριτον ἐπάγει" οὗτοι γάρ εἰσιν οἱ ἄπειρα 10
τὰ χινούμενα ἐν ἀπείρῳ τῷ χενᾧῷ ποιοῦντες. λέγει οὖν πρὸς τούτους,
ὅτι τὸ χινοῦν ἤτοι ἕν ἐστιν ἣ πεπερασμένα ἣ ἄπειρα" ἕν ὃὲ λέγει τὸ
χινηῦν οὐ τῷ ἀριϑμῷ ἀλλὰ xaxà τὸ εἶδος, οἷον βαρύτητα 7, χουφότητα.
xal εἰ μὲν ἕν ἐστι τὸ χινοῦν, ἀνάγχη μίαν φέρεσϑαι φοράν, ὥστε to

15 οὐχ ἄταχτος ἢ χίνησις αὐτῶν del χατὰ ταύτην χινουμένων, εἰ ὃὲ ἄπειρα
xat εἶδος τὰ χινοῦντα, xal τὰς φορὰς αὐτῶν ἀναγχαῖον ἀπείρους εἶναι xax'
εἶδος. χαὶ τοῦτο εἰπὼν οὐχέτι ἄτοπον ἐπήνεγχεν ἄλλο ὡς εἰς τοῦτο ἄτοπον
ἀπαγαγὼν τὸν λόγον τὸ τὰς φορὰς ἀπείρους εἶναι: τῶν γὰρ ἁπλῶν χινή- 90
σεων τὰ εἴόη πεπερασμένα ἐστίν: ἢ yàp χύχλῳ ἣ ἄνω 7| χκαάτω: αἱ δὲ

80 ἄλλαι μιχταὶ ἐχ τούτων. ἔτι δέ, φησὶν ᾿Αλέξανδρος, εἰ ἄπειρα τὰ χινοῦντα,
ἄπειρα δὲ xal τὰ χινούμενα, ὀιττὰ ἄπειρα συμβήσεται, τοῦτο δὲ ἄτοπον"
T εἰ τὰ ἄπειρα χινοῖ, οὐδ᾽ dv εἴη τὰ χινούμενα ὅλως. εἰ δὲ πεπερασμένα &
τὰ χινοῦντα, xal at φοραὶ πεπερασμέναι, αἱ δὲ πεπερασμέναι xax! εἶδος
φοραὶ τεταγμέναι εἰσίν, ὥστε τάξις ἔσται τῶν χινήσεων xal οὐχ ἀταξία.

90 οὐὸὲ (àp τῷ πλείονας εἶναι τὰς φορὰς xat μὴ φέρεσϑαι εἰς ταὐτὸν πάντα

, ἀταξία συμβαίνει: οὐδὲ γὰρ εἰς ταὐτὸ φέρεται τὰ βαρέχ xal τὰ χοῦφα, 80
ἀλλὰ τὰ συγγενῆ μόνον" τὰ γὰρ βαρέα ἐπὶ τὸ μέσον xai τὰ χοῦφα ἐπὶ τὸ
πέριξ. ἔλαϑε ὃὲ 6 ᾿Αριστοτέλης xai πεπερασμένα τὰ χινηοῦντα ὑποϑέμενος
διὰ τοῦ εἰ γὰρ πεπερασμέναι, τάξις τις ἔσται, ἔλαϑε δὲ τὰς φορὰς

80 πεπερασμένας ἀντὶ τῶν χινούντων λαβών. τοῦτο δὲ ἐποίησε, xal ὅτι τῶν $$
φορῶν πεπερασμένων οὐσῶν xav εἴδης xai τὰ χινοῦντα πεπερασμένα ἔσται

N A

xat εἰδης, xal μάλιστα ὅτι πρὸς τὸ τάξιν εἶναι τῶν φορῶν προσεχῶς

1 ὑπέδειξεν c 9 Τιμαίῳ] 30a 9 Πολιτιχῷ} 272 6 ὑποστήσας ς

6 εἱμαρμένης) ἡμαρτημένης ἀνάγχης DE: εἱμαρμένης ἀνάγχης E? 4 ἀποδείχνυσιν c
86 c τὰ EF: omn. A τὰ --- τοῦ (9})] ἕως D 11 τούτοις E 12 ἐστιν] ἐστι
7 πλείω «ai c πεπερασμένην 7| ἄπειρον c 14 ἐστιν c φϑορᾶν À

10 ταύτην CDE: ταῦτα À: ταὐτὰ be 16 xav εἶδος Ab: εἴη DE 16. 17 xat
εἶδος ἀπείρους εἶναι DE 11 τοῦτο AE: τοῦτο τὸ Dc 18 τὸ τὰς À: τὸ τινὰς D:
τινὰς E γὰρ] δὲ DE 20 ὁ ἀλέξανδρος DE εἰ] εἰ δὲ DE 22 χινεῖ Fe
δὲ τὰ Ac 23 φοραὶ] seq. ras. 2 litt. E 26 φέρεσϑαι D et in ras. E!

post δὲ add. xai E* 90 ἐποίησεν E: corr. E?

SIMPLICII IN L. DE CAELO IIl 2 [Arist. p. 800081]. 30124. 11] 589

προσεδεῖτο πεπερασμένων. ὃ δὲ ᾿Αλέξανδρος τὴν τῶν πεπερασμένων ὅπό- 262»
ϑεσιν παραλιπεῖν αὐτόν φησι, διότι τὸ τῷ ἑνὶ ἑπόμενον χαὶ τοῖς πεπερασ- 40
μένοις ἀχολουϑεῖ.

p.30144 Ἔτι τὸ ἀτάχτως οὐδέν ἐστιν ἕτερον ἣ τὸ παρὰ φύσιν
ἕως τοῦ οὐδὲν γὰρ ὡς ἔτυχε γίνεται τῶν κατὰ φύσιν. 45

Καὶ τοῦτο τοῖς περὶ Δημόχριτον ἐπάγει μᾶλλον" οὗτοι | γὰρ ἄπειρα 3084
λέγουσι τὰ χινούμενα. προλαμβάνει δέ, ὅτι τὸ ἀτάχτως τὸ παρὰ φύσιν
ἐστίν, εἴπερ ἢ τάξις τὸ xarà φύσιν, ὅπερ αὐτὸς φύσιν εἶπε, xal ἕτερον,
ὅτι φύσις ἐκείνη τῶν πραγμάτων, otav ἔχει τὰ πλείω xal τὸν
πλείω χρόνον" xal γὰρ τῷ ἀνθρώπῳ χατὰ φύσιν ἐστίν, ὃ τοῖς πλείστοις ὃ
χαὶ τὸν πλείω χρόνον ὑπάρχει. τούτων οὖν τεθέντων ἄτοπον xal ἀδύ-
vatoy τὸ ἄπειρον ἐν ἀπείρῳ χρόνῳ ἄταχτον ἔχειν χίνησιν' τὸ γὰρ
ἄπειρον xal ἐν ἀπείρῳ χρόνῳ χινούμενον χατὰ φύσιν χινεῖται, τὸ δὲ χατὰ
φύσιν χινούμενον ἀδύνατον ἄτακτον χίνησιν χινεῖσϑαι, διότι τὸ ἄταχτον τῷ
παρὰ φύσιν ταὐτόν ἐστι’ τὸ ἄρα ἄπειρον xoi ἐν ἀπείρῳ χρόνῳ χινούμενον
ἀδύνατον ἄταχτον᾽ χίνησιν χινεῖσθαι. συμβαίνει οὖν αὐτοῖς τοὐναντίον xai
pus τὴν ἀλήϑειαν xol πρὸς τὴν ξαυτῶν βούλησιν τὸ τὴν μὲν ἀταξίαν
εἶναι χατὰ φύσιν εἴπερ τὸ πλείω χρόνον ὁπάρχον τοῖς πλείστοις xal
πρῶτον τοῦτο χατὰ φύσιν ἐστί, τὴν δὲ τάξιν χαὶ τὸν χόσμον παρὰ φύσιν,
εἴπερ τὸν ἄπειρον χρόνον ἀτάχτως χινούμενα ἐπ᾽ ὀλίγον χαταλλήλως συμ-
πλεχόμενα τάττεται xal χοσμεῖται. χαίτοι, φησίν, οὐδὲν ὡς ἔτυχε γί-
vetat τῶν χατὰ φύσιν, οἱ δὲ τὴν χατὰ φύσιν χίνησιν ἄταχτον λέγοντες
τὰ χατὰ φύσιν ὡς ἔτυχε γίνεσϑαι ἔλεγον. τὸ γὰρ draxtov οὐ πρὸς τέλος
ὡρισμένον ἀναφερόμενον ὡς ἔτυχε γίνεται. | 20

má

ὃ

Ρ. 801411 "Eotxe δὲ τοῦτό γε αὐτὸ χαλῶς ᾿Αναξαγόρας λαβεῖν
ἕως τοῦ φανερὸν ἐχ τούτων.

Αἰτιασάμενος τοὺς ἐξ ἀτάχτως πρότερον χινουμένων τῶν στοιχείων 25
χοσμοποιοῦντας, xal ὅτι τὸ παρὰ φύσιν πρὸ τοῦ κατὰ φύσιν ὑπετίθεντο,
xal ὅτι τὴν ἄταχτον χίνησιν ὡς ἄταχτον παρὰ φύσιν οὖσαν ὡς πρώτην
xai ἄπειρον xai ἀπείρων χατὰ φύσιν ἔλεγον, τὸν ᾿Αναξαγόραν ἀποδέχεται

| ἐδεῖτο DE 2 παραλείπειν À: derelinquere b φησίν De διότι τὸ] δύο A

4 οὐδέν AF: οὐϑέν E οὐδέν --- τοῦ (5)] Éuc D 9 οὐδὲν γὰρ AF: καίτοι οὐθὲν DE:
χαίτοι οὐδὲν ὁ γίνεται AF: γίγνεται DEc 8 φύσιν (alt)] φησίν c εἶπεν E:
corr. E? 9 φύσις) ἡ φύσις c οἷαν AF: olov DE τὸν F: τὰ ADE

ἄτοπον] -τοπ- in ras. E! 12 ἐν ἀπείρῳ ypó-] in ras. E! 14. διότι — χινεῖσϑαι

(16) DE: om. AFbc tp D: τὸ E l5 ἐστι] seq. ras. 1 litt. E 17 τὸ] corr.

Tp E? 18 τὸ CE?: τὰ À: τὸν D: τῷ E χρόνῳ AE: corr. E?

toic] xal τοῖς C 19 ἐστίν Cc 21. 22 γίγνεται c: comp. D 24 γίγνεται DE

i Ἀναξαγόρας --- τοῦ (26)] ἕως D 29 ὡς) om. c

590 SIMPLICII IN L. DE CAELO III 2 [Arist. p. 301311]

xat' αὐτό γε τοῦτο, ὅτι οὐχ ἐχ χινουμένων xai διαχεχριμένων ἀλλ᾽ ἐξ 2635
ἠρεμούντων xal ἥνωμένων χοσμοποιεῖ. λέγει γάρ, ὅτι ἦν ὁμοῦ πάντα
χρήματα, νοῦς δὲ αὐτὰ διαχρίνας διεχόύσμησεν. ^" xaítot ἔνεστι, φησὶν ὁ
᾿Αλέξανδρος, xal ἐπὶ τούτου λέγειν. εἰ ἐξ ἠρεμούντων χοσμοποιεῖ τῇ δια- S5

5 χρίσει, xa( ἐστιν ἢ χίνησις xal ἣ διάχρισις τοῖς σώμασι χατὰ φύσιν, f,
ἠρεμία ἦν αὐτοῖς παρὰ φύσιν: ἣ γὰρ ἐχ τῆς παρὰ φύσιν μονῆς τῶν σω-
μάτων χίνησις χατὰ φύσιν. εἰ δὲ παρὰ φύσιν ἢ μονὴ αὐτοῖς xal ἐπ᾽
ἄπειρον χρόνον, εἴη dv ἣ παρὰ φύσιν αὐτοῖς χατὰ φύσιν. ἔτι δέ, εἰ ἐχείνη 40
ἢ ἠρεμία παρὰ φύσιν, ἄλλη τις ἦν mpoümdpyouga χατάστασις χατὰ φύσιν,

10 ἐπειδὴ τοῦ παρὰ φύσιν ἀνάγχη προὐπάρχειν τὸ χατὰ φύσιν. εἰ δὲ τοῦτο,
ἣν χύσμος πρὸ τοῦ γενέσϑαι.᾽"

Ταῦτα μὲν 6 ᾿Αλέξανδρος. 6 δὲ ᾿Αριστοτέλης τοῦτό qe αὐτὸ μόνον
ἀποδέχεται τοῦ ᾿Αναξαγόρου τὸ ἐξ ἀκινήτων xal νωμένων χοσμοποιεῖν, 45
xai τὴν αἰτίαν αὐτὸς ἐν τοῖς ἑξῆς ἐπάγει" εἰ γὰρ ἐκ διαχρινομένων τῶν |

15 στοιχείων συνέστηχε νῦν ὃ χόσμος, εἰ ἐγένετο, ἀνάγχη ἦν ἐκ τῆς ἐναν- 263*
vía; γενέσϑαι χαταστάσεως, ὥστε dvaqxaiov ἐχ συγχεχριμένου τινὸς xal
διὰ τοῦτο ἑνὸς ὄντος γενέσϑαι. μαρτύρεται δὲ χαὶ τοὺς ἄλλους φυσιολό-
γους, τοὺς μὲν ἐξ ἑνὸς ποιοῦντας, ὥσπερ οἱ περὶ θαλῆν καὶ ᾿Αναξιμένην ὅ
xal ᾿Ηράχλειτον, τοὺς δὲ ἐκ συγχεχριμένων, ὥσπερ ᾿Εμπεδοχλῇς" συγχρι-

40 νόμενα γὰρ πρότερον ὑπὸ τῆς Φιλίας τὰ στοιχεῖα ὕστερον ὑπὸ τοῦ Νείχους
διαχρινόμενα τόνδε τὸν χόύσμον ποιεῖν λέγει. ἐχ διεστώτων δέ, φησί,
xai χινουμένων οὐχ εὔλογον ποιεῖν τὴν γένεσιν τοῦ χύόσμου" εἰ γὰρ 10
διαχεχριμένα xal χινούμενά ἐστι τὰ ἐν τῷ χόσμῳ, ἀπὸ δὲ τῶν ἐναντίων
f, Ἰένεσις, ἐχ συγχεχριμένων εἶναι χρὴ xal ἠρεμούντων. διό, φησί, xai

95 Βμπεδοχλῆς παραλείπει τὴν ἐπὶ τῆς Φιλότητος διάϑεσιν τῶν
στοιχείων, τουτέστιν οὐ ταύτην αἰτιᾶται τῆς χοσμοποιίας, ἀλλὰ τὴν ἐπὶ 1
τοῦ Νείχους διάχρισιν. οὐ γὰρ ἂν ἐδύνατο, φησί, συστῆσαι χόσμην
ἐχ χεγωρισμένων μὲν αὐτὸν χατασχευάζων, ὡς ἔχων νῦν φαίνεται,
σύγχρισιν δὲ ποιῶν διὰ τὴν Φιλότητα' οὐ γὰρ ἐχ συγχεχριμένων

90 ἀλλ᾽ ix διαχρινομένων τῶν στοιχείων ὁ χόσμος συνέστηχεν᾽ εἰ οὖν ἐχ

τῶν ἐναντίων ἢ γένεσις, ἀναγχαῖον ἐξ ἑνὸς xal συγχεχριμένου γίνεσθαι. 39

Ύ — [d c ^ — ,
εἰχότως οὖν χησμοποιῶν ὁ ᾿μπεδοχλῆῇς οὐ προσεχρήσατο τούτῳ, ἵνα χατὰ

1 αὐτό] αὐτοὺς DE: corr. E? γε AF: om. DEb διαχεχριμένων DE: διαχρινο-
μένων Ac 2 δ᾽ v διεκόσμησε D οἱ e corr. E! Éveozt] ἕν ἐστι AE:
corr. E!: ἔξεστι c 4 τῇ DEb: λέγει yap ὅτι ἦν ὁμοῦ τῇ AFe 9. 6 ἡ ἦρε:
μία Ab: in lac. E?: ἢ πρώην μονὴ F: lac. 8 litt. D 6 ἢν] ἂν supra add. E?

5] e corr. E! 8 ἡ om. A κατὰ) v, χατὰ ἃ ἔτι] corr. ex ἔστι E?

9 χατὰ DE: τὸ χατὰ A: τοῦ κατὰ c 10 ἐπειδὴ --- φύσιν (alt.) om. À 16 συγχρινο-
μένου) Ἐς 13 ϑαλλῖν E 19 συγχεχριμμένων E: συγκρινομένων Fc 2] τόνδε
om. ἃ 2) διχχεχριμμένα T, sed corr. 24 ἡ A: om. DE συγχρινομένων Fc
25 παραλίπει E, sed corr. 24 Neixouz] χόσμου A ἠδύνατο c χόσμον AF:
τὸν xóspov DE: τὸν οὐηανὸν c 28 αὐτὸν om. e 29 φιλότητα mut. in
φιλίαν D συγκεχριμένων À: συγχρινομένων DE 9l xal om. D συγχεχοιμμένου

E: συγκρινομένου F γενέσϑαι E

SIMPLICII IN L. DE CAELO III 2 (Arist. p. 301111. 22] 591

τὴν ἀπ᾿ αὐτοῦ μεταβολὴν ὑποδείξῃ γινομένην τὴν κοσμιχὴν διάχοισιν. καλῶς 263^
οὖν ἐνόησαν τὸ παραλείπειν οἱ ἐξηγηταί" εἰς γὰρ τὴν τοῦ χόσμου χατα- 25
σχευὴν παραλείπει τὴν ἐπὶ τῆς Φιλότητος" xat! ἐχείνην γὰρ οὐχ ὅδε ὁ
xócuo; ὁ αἰσθητὸς ἀλλ᾽ ὁ νοητὸς ἐγίνετο
5 σφαῖρος χυχλοτερὴς μονίῃ περιγηϑέι γαίων
xal τὰ ἐν τούτῳ νωμένα. τινὲς δὲ τὸ παραλείπει ἐξηγοῦνται ἀντὶ τοῦ 80
διαχρίνει τῆς τοῦ Νείχους αἰτίας χαὶ ἰδίαν χαταλιμπάνει.
Προϑέμενος οὖν ὁ ᾿Δριστοτέλης δεῖξαι, ὅτι ἀναγκαῖον ὑπάρχειν τοῖς
ἁπλοῖς σώμασι χατὰ φύσιν τινὰ χίνησιν, καὶ λαβὼν ix τῆς ἐναργείας, ὅτι
10 χινεῖται, ἔδειξεν, ὅτι, εἰ μὲν χατὰ φύσιν, ἔχει τὸ ζητούμενον, εἰ δὲ βίᾳ
xal παρὰ φύσιν, καὶ οὕτως ἀνάγχη προύπαρχειν τῆς παρὰ φύσιν χινήσεως 80
τὴν χατὰ φύσιν. ἠναγχάσϑη (δὴ) τὸν λόγον ἐχτρέψας ἀντειπεῖν τοῖς τὴν
παρὰ φύσιν πρὸ τῆς κατὰ φύσιν ὑποτιϑεμένοις: οὗτοι δὲ ἦσαν ot τε περὶ
Δημόχριτον ἐν ἀπείρῳ τῷ χενῷ τὰ ἄπειρα ἄτομα λέγοντες ἐπ᾽ ἄπειρον
15 χρόνον χινεῖσϑαι πρὸ τῆς χοσμοποιίας xal ὃ Τίμαιος ἐκ προυπαρχούσης 40
πλημμελοῦς χινήσεως τὸν χύσμον γίνεσϑαι. συμπληρώσας οὖν τὴν ἄντι-
λογίαν τὸ ἐξ ἀρχῆς προτεϑὲν συμπεραίνεται, ὅτι ἔστι φυσιχή τις χίνησις
ἑχάστου τῶν σωμάτων, φανερὸν εἶναι λέγων ἐκ τῶν προειρημένων.

p.301422 Ὅτι δὲ ἔχειν ἔνια ἀναγκαῖον ῥοπὴν βάρους xal χου- 4
20 φότητος ἕως τοῦ ὁ δὲ αὐτὸς λόγος καὶ ἐπὶ χουφότητος. 2642

Δείξας, ὅτι ἀνάγχη τοῖς ἁπλοῖς σώμασι χατὰ φύσιν ὑπάρχειν τινὰ χί-

νησιν, ἐφεξῆς δείχνυσιν, ὅτι τοῖς χατὰ φύσιν χινουμένοις οὐ πᾶσιν ἀλλ᾽ 5
ἐνίοις αὐτῶν, τοῖς ἐπ᾽ εὐϑείας πᾶσιν, ἀνάγχη ῥοπὴν ὑπάρχειν βάρους ἣ
χουφότητος" τὸ γὰρ χύχλῳ χινούμενον ἐξήρηται τούτων: xal ὅτι χατὰ τας
25 ῥοπὰς ταύτας ἐστὶν αὐτοῖς fj xatà φύσιν χίνησις. τὸ γὰρ ἔχειν βάρος xal

χουφότητα τὰ ὑπὸ σελήνην πάντα σώματα πρότερον ὁμολογούμενον λαβὼν 10
χαὶ ἐχ τούτου ἐλέγξας τοὺς ἐξ ἐπιπέδων συνιστῶντας τὰ σώματα υήτε βα-
ρύτητα ἐχόντων μήτε χουφότητα νῦν δείχνυσι τὸ πρότερον ὑποτεϑέν, ὅτι
ἀνάγκη πᾶντα βάρος ἣ χουφότητα ἔχειν τὰ ἐπ᾽ εὐθείας χινούμενα ἁπλᾶ

80 σώματα χατὰ φύσιν. οὐ γὰρ τοῦτο πρόχειται δεῖξαι, ὅτι ἔστι σώματα l6

2 παραλείπειν Ab: παραλείπει DEc εἰς ADb: εἰ E: οὐ F 9 παραλίπει E:
corr. E? 4 ἐγίνετο AC: ἐγένετο DEc ὃ Empedocl. v. 138 σφαῖρος Ab:
σφαῖρος γὰρ DE μονίῃ À: μόνη DE περιγηϑέι] περὶ γήϑεϊ AF: περιγηϑει E:
περὶ γῆϑ᾽ ἡ D: περιήγη E?: περιηγέι c cum aliis γαίων] mut. in γαιῶν E

1 ἰδίαν bc: ἴδια ADE 8 προὐϑέμενος A οὖν Ab: δὲ DE 9 ἁπλῶς À
σώμασιν C 10 βίᾳ] μία E 11 χαὶ (pr. om. A xai (alt. om. A
προὐπάρχει E: corr. E? 12 δὴ addidi: om. ADEFbc ἐχτρέψας E?: ἐχτρίψας
ADE: ἐχστρέψας F 13 πρὸ τῆς] πρὸς τὴν DE: corr. E? 16 πλημ-
μελούσης DE: corr. E? γενέσϑαι D 18 προειρημένων Ab: εἰρημένων DEF

19 δὲ A: δ᾽ DEc ἔνι᾽ ἔχειν c ῥοπὴν --- τοῦ (20)} ἕως D 20 ὃ᾽ c

29 πᾶσιν Oom.c 26 πρότερον] corr. ex πότερον E?: πρότερον ὡς C 28 νῦν

om. E δείχνυσιν c

592 SIMPLICII IN L. DE CAELO ITI 2 (Arist. p. 3012322]

βαρέα xai χοῦφα" οὐ γὰρ ἂν ἐν τῇ ἀποδείξει ὑπετίϑετο Dapéa xai χηυῦφα 21»
ἀλλ ὅτι οὐχ ἔστι τι, ὃ μὴ βαρὺ Y, χοῦφόν ἐστι, τῶν ἐπ᾽ εὐθείας χινου-
Ὁ ν ^ 1 , * - , —
μένων, ἅπερ ἔνια εἶπεν διὰ τὸ οὐράνιον. ὅτι γὰρ τοῦτο πρόχειται δεῖξαι
τὸ μηδὲν εἶναι ἐν τούτοις μὴ ἔχον ῥοπήν, δηλοῖ μὲν χαὶ εὐθὺς εἰπὼν εἰ 39
jJ 1 » , , A , 3 ^s ἐν ΄ῳῊ δ
5 γὰρ μὴ ἔξει φύσει ροπὴν τὸ χινούμενον xal μετ ὀλίγα "Ext δέ, εἰ
ἔσται τι σῶ ὕμενον μήτε χουφότητα μή [pog ἔχον᾽᾽, ἢ, δὲ δεῖξις
at τι σῶμα χινούμενον μήτε χουφότητα μήτε βάρος ἔχον᾽᾽. f, δὲ δεῖξις
πρόεισιν ἐπὶ προδεδειγμένῳ τῷ ὑπάρ ye xatà φύσιν χίνησιν τοῖς σώμασιν
ἐπί τε τὸ ἄνω xai ἐπὶ τὸ χάτω xal μέντοι ἐπὶ τῷ τὸ βάρος ἔχον τοῦ ul 5
ἔχοντης ἐν τῷ ἴσῳ χρόνῳ ἐπὶ πλέον διάστημα ἐπὶ τὸ χάτω χατὰ φύσιν
Ι0 χινεῖσϑαι" ἐναργὲς δὲ τοῦτό ἐστιν, ἐὰν ἄρα χινῆται" xal τρίτῳ. ὅτι ἐν τοῖς
βία χινουμένοις ὑπὸ τῆς αὐτῆς δυνάμεως ἐν τῷ αὐτῷ χρόνῳ μεῖζον ἄν
διάστημα χινηϑείη τὸ μὴ ἔχον βάρος, ἔλαττον δὲ τὸ ἔχον. τούτων προληφ- 99
ϑιαστὴμ σε) τὸ um € pos, t X» * Rp^^Tiy-
ϑέντων δείχνυσιν, ὅτι, el μὴ ἔχει τὸ χινούμενον ῥοπὴν T, βάρους T, xov-
φότητος, ἀδύνατον αὐτὸ χινεῖσϑαι ἀπὸ τοῦ μέσου ἢ ἐπὶ τὸ μέσον, xal
015 πρῶτην, ὅτι ἀδύνατον ἀβαρές τι ὃν χάτω χινηϑῆναι, οὔ πέφυχε χινεῖσϑαι
τὰ βάρος ἔχοντα. f$, δὲ δεῖξις διὰ τῆς εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγῆς οὕτως" 85

Α B 2

l' A E

ἔστω βάρος μὲν ἔχον σῶμα τὸ B, ἀβαρὲς δὲ τὸ À, xal ἐνηνέχϑω τὸ μὲν

τὸ ἀβαρὲς διάστημά τι τὸ ΓΔ, τὸ ὃὲ B τὸ βάρος ἔχον ἐν τῷ αὐτῷ

χρόνῳ χεχινήσθω διάστημά τι τὸ DE μεῖζον δηλονότι τοῦ ΓΔ’ τὸ γὰρ B
, ν ^ ἢ Ψ ^ —- Y , , 5,

?0 βάρος ἔχον τοῦ μὴ ἔχοντος βάρος ἃ ἐν τῷ ἴσῳ χρύνῳ xax χινούμενον 40
πλξην διάστημα χινεῖται. ἐὰν OW ὡς ἔχει τὸ ΓΔ διάστημα πρὸς τὸ μεῖζον
αὐτοῦ τὸ DE, οὕτως ἔχον μέρος τι τοῦ B τοῦ βάρος ἔχοντος πρὸς ὅλην
τὸ DB ἀφέλωμεν τὸ 2: δυνατὸν γὰρ ἐν τῷ αὐτῷ λόγῳ τῇ τετμημένῃ τὴν
ἄτμητον τεμεῖν: ἔσται, ὡς τὸ ΕΓ διάστημα, ἢ χεχίνηται τὸ βάρος ἔχον

25 τὸ B, πρὸς τὸ ΓΔ διάστημα, ὃ χεχίνηται τὸ ἡ τὸ ἀβαρές, οὕτως τὸ Β ὦ

2 μὴ CDEb: μὴ ἣ Ac 9 εἶπε DE 4 δηλοῖ — ῥοπὴν (5) om. AF: mg. ΚΞ

9 γὰρ] δὲ c φύσει ῥοπὴν om. ὁ μετ᾽ ὀλίγα] 301 bl ó ς 8 μέντοι] μέντοι χαὶ

Fe τῷ] τὸ D 9 ἐπὶ (pr.) Ab: om. CDE 10 χινεῖσϑαι] xtvetzac À xvi; ταῦ

-j- e corr. E! 13. ἔχει AEF: ἔχοι CDe 14 7| ἐπὶ τὸ μέτον Ab: ἐπὶ τὸ πέριξ

ἢ ἀπὸ τούτοῦ ἐπὶ τὸ μέτον C: om. DE 15 o5] οἷ e 16 οὕτω D Fig. paullo
8. a

aliter descriptam hab. ADE* l7 μὲν ἔχον) ἔχον μὲν A: corr. ex μὲν ἔχων E?

1τ. 15 μὲν À DEb: μὲν πρῶτον Ac 18 τὸ ΓΔ --- τι (19) om. E: in mg. quaedam

evan. E? 19 χεκινήσϑω scripsi: χινήσθϑω AD: χινείσϑω Fc ΓΔῚ TÀ DE:

corr. E? B Ab: Z F: om. DE 20 βάρος (alt.)] βάρους E À A: scilicet

a b: B F: om. DE: fort. τοῦ ἡ ἐν — ypóvo om. D 2] δή) ydp F: δέ e

l'À] lÀ DE: corr. 17 22 ἔχον] mut. in ἔχῃ, E?F B τοῦ om. c 2) ἀφέ:

λόμεν E τῇ) τῷ e: ὡς Ο τετμημένῳ c τὴν] τὸ Ac 24 τελεῖν E:

corr. E ὡς o D: om. E τὸ βάρος — χεχίνηται (250) om. D: mg. E?

25 τὸ D (yr. om. E οὕτως Α: οὕτω CDF: οὕτως τως E: ὡς E?

ΒΙΜΡΙΙΟΙΙ IN L. DE CAELO ΠῚ 2 (Arist. p. 801222. 51] 593

βάρος πρὸς τὸ Z- xal ἐναλλὰξ dpa, | ὡς τὸ B ὅχον πρὸς τὸ ΓΕ, οὕτω 3045
τὸ Z πρὸς τὸ ΓΔ διάστημα" χινεῖται δὲ τὸ B. τὸ [Ὲ διάστημα“ xal τὸ Z
ἄρα ἐν τῷ αὐτῷ χρόνῳ χινηϑήσεται τὸ ΓΔ διάστημα. ἀλλὰ τὸ [Δ διά-
στημα ἐν τῷ ἴσῳ χρόνῳ ἐχινεῖτο τὸ Α τὸ ἀβαρές" ἐν τῷ αὐτῷ ἄρα χρόνῳ 5
τὸ ΓΔ διάστημα χινηϑήσεται τό τε Α τὸ ἀβαρὲς xai τὸ Z τὸ βάρος ἔχον,
ὅπερ ἄτοπον: τὸ γὰρ βάρος ἔχον τοῦ μὴ ἔχοντος ἐν τῷ ἴσῳ χρόνῳ ἐπὶ
τὸ χάτω πλέον χινηϑήσεται, χἄν ὑποτεθῇ xal τὸ μὴ ἔχον βάρος χινού-
μενον.

Τῷ δὲ αὐτῷ λόγῳ δειχϑήσεται μηδὲ ἄνω δυνάμενόν τι χινηϑῆναι, εἰ 10
10 μὴ ἔχοι κουφότητα. μεῖζον γὰρ διάστημα χινηϑήσεται τὸ χουφότητα ἔχον
τοῦ μὴ ἔχοντος εἰς τὸ ἄνω. ἄν δή, ὡς ἔχει τὸ διάστημα, ὃ χινεῖται τὸ
χοῦφον, πρὸς τὸ διάστημα, ὃ χινεῖται τὸ μὴ ἔχον χουφότητα, οὕτω τὸ
χοῦφον αὐτὸ ποιήσωμεν πρός τι τῶν αὑτοῦ μορίων, ἔσται, ὡς τὸ μεῖζον 15
διάστημα πρὸς τὸ ἔλαττον, οὕτω τὸ χοῦφον πρὸς τὸ ἴδιον μέρος" xai ἐναλ-
λάξ, ὡς τὸ μεῖζον διάστημα πρὸς ὅλον τὸ χοὔῦφον, οὕτω τὸ ἔλαττον διά-
στημα πρὸς τὸ τοῦ χούφου μέρος" ἐν τῷ ἴσῳ ἄρα χρόνῳ ἴσον διάστημα
εἰς τὸ ἄνω χινηϑήσεται τό τε ἔχον χουφότητα χαὶ τὸ μὴ ἔχον, ὅπερ ἐστὶν 90
ἀδύνατον.

[n
C

p.301*1 Ἔτι δέ, εἰ ἔσται τι σῶμα χινούμενον ἕως τοῦ ἀνάγκη

20 σῶμα πᾶν βάρος ἔχειν ἣ χουφότητα διωρισμένον. 25
Δείξας, ὅτι ἀδύνατον τὸ σῶμα τὸ μὴ ἔχον βαρύτητα ἣ χουφότητα
χατὰ φύσιν Y, ἄνω 7| κάτω χινηϑῆναι, νῦν δείχνυσιν, ὅτι οὐδὲ παρὰ φύσιν
xai βίᾳ δυνατόν: ἀχολουϑεῖ γὰρ τὸ εἰς ἄπειρον χινεῖσϑαι ὑπὸ τῆς χινούσης
δυνάμεως: εἰ οὖν τοῦτο ἀδύνατον, xal τὸ βία χινεῖσϑαι ῥιπτούμενον 7, 80
ὠϑούμενον T, ἑλχόμενον ὑπό τινος μὴ ἔχον βάρος ἢ χουφότητα ἀδύνατον.
δείχνυσι δὲ αὐτὸ προλαβὼν πάλιν, ὅτι τὸ ἔλαττον xal τὸ χουφότερον ὑπὸ
τῆς αὐτῆς δυνάμεως πλέον χινηϑήσεται, ὅπερ ἐστὶν ἐναργές. ἔστω οὖν τὸ
μὲν ἐφ᾽ ᾧ τὸ Α ἀβαρές, τὸ δὲ ἐφ’ ᾧ τὸ Β τὸ βάρος ἔχον, xal κεχινήσϑω 80
ὑπὸ τῆς αὐτῆς δυνάμεως τῆς βίᾳ χινούσης τὸ μὲν ἐφ᾽ o τὸ ἃ τὸ ΓΕ
80 διάστημα, τὸ δὲ ἐφ᾽ ᾧ τὸ B βάρος ἔχον ἐν τῷ ἴσῳ χρόνῳ τὸ ΓΔ διά-
στημα ἔλαττον ὃν τοῦ DE. διαιρεϑέντος δὴ τοῦ B τοῦ βάρος ἔχοντος σώ-
ματος οὕτως ὡς εἶναι, ὡς fj, L'E πρὸς τὴν ΓΔ, οὕτω τὸ Β πρός τι μέρος 40

] πρὸς (alt.) — πρὸς (2) add. E? οὗτως c 2 διάστημα τὸ ΓΔ corr. ex διάστημα E?
χινεῖται --- διάστημα CDF: om. AEb xal AFb: om. CDE Z (alt.)] B D 4 dpa)

εἴπερ A 9 χινήσονται Ac 28 Ὁ 7 χἂν --- χινηϑῆναι (9) om. A 9 δυνά-
μενόν] mut. in δυνατόν K: δυνατόν c . 11. 12 τὸ κοῦφον — κινεῖται (12) om. Ab

13 ποιήσωμεν E?: ποιήσομεν ADE αὐτοῦ ADEc 14 οὕτω) οὕτω καὶ c

15 οὕτως c 19 δ᾽ DEc τοῦ — πᾶν (20) om. D 20 πᾶν σῶμα E τὸ διω-
ptopgévov DEc 22 xarà φύσιν om. c 28 ἀχολουϑεῖν c ὑπὸ C: ἀπὸ ADE
28 δ᾽ ς τὸ βάρος] βάρος ς χεχινήσϑω A: χινείσϑω DEc 239 ἀπὸ F

τό À A: À DE 30 τὸ B A: B DE 31 δὴ] corr. ex διὰ E? βάρους E
92 ἡ lE] γε A οὕτως E

Comment. Arist. VII Simpl. de Caelo. 38

594 SIMPLICII IN L. DE CAELO III 2 (Arist. p. 301*1]

αὑτοῦ τὸ Z, συμβήσεται τὸ Z τὸ ἀφαιρούμενον ἀπὸ τοῦ B τοῦ βάρος 264b
ἔχοντος σώματος τὴν ΓΕ τὴν μείζονα φέρεσθαι ἐν τῷ χρόνῳ, ἐν ᾧ ὅλον
τὸ B τὴν [Δ ἐφέρετο: τὸ γὰρ τάχος ἕξει τὸ τοῦ ἐλάττονος πρὸς τὸ τοῦ
μείζονος, ὡς τὸ μεῖζον σῶμα πρὸς τὸ ἔλαττον. ἀλλὰ μὴν χαὶ τὸ Α τὸ 46
5 ἀβαρὲς ἐν τῷ αὐτῷ χρόνῳ ὑπὸ τῆς αὐτῆς δυνάμεως τὸ | [Ὲ διάστημα 268.
ἐχινεῖτο᾽ ἴσον ἄρα τὸ ἀβαρὲς σῶμα τὸ Α xal τὸ βάρος ἔχον τὸ Z ἐν τῷ
αὐτῷ χρόνῳ ὑπὸ τῆς αὐτῆς δυνάμεως χινηϑήσεται, ὅπερ ἐστὶν ἀδύνατον.
Ἐπειδὴ δὲ παντὸς τοῦ προτεϑέντος διαστήματος πεπερασμένου μεῖζον
χινηϑήσεται τὸ ἀβαρές" ὃ γὰρ ἄν ληφϑῇ βάρος ἔχον ὁποσονοῦν χινούμενην 5
10 τὸ προτεθὲν μέγιστον διάστημα, εὐχινητότερον ἐχείνου τῷ βιαζομένῳ τὸ
ἀβαρές ἐστιν: ἀλλὰ μὴν ἀπειρόν τι διάστημα οὐχ οἷόν τε χινεῖσϑαι" πᾶσα
γὰρ κίνησίς ποϑέν ποι, καὶ ὃ μὴ δυνατὸν γενέσϑαι, οὐδὲ γίνεται, ὡς ἔλεγε 10
πρότερον. οὐχ ἄρα χινηϑήσεται τὸ σῶμα τὸ μήτε βάρος ἔχον μήτε χου-
φότητα: φανερὸν οὖν, ὅτι ἀνάγχη πᾶν σῶμα διωρισμένον βάρος
15 ἔχειν ἣ χουφότητα.
Διωρισμένον δὲ λέγει, ὥς φησιν 6 ᾿Αλέξανδρος, 7) τὸ διῃρημένον
xal διαχεχριμένον, ὡς τὸ μὲν χουφότητα ἔχειν τὸ δὲ βαρύτητα, ἣ διω- 15
ρισμένον τὸ διῃρημένον xal μὴ ἐγχύχλιον. “ἄμεινον δέ, φησί, τοῦ διω-
ρισμένον ἀχούειν ἀντὶ τοῦ ἐνεργείᾳ ὃν xal ἐν τόπῳ ἀλλὰ μὴ δυνάμει"
20 τὸ γὰρ δυνάμει σῶμα οὐδέπω οὔτε σῶμά ἐστιν οὔτε ἐν τόπῳ. xal εἴη dy
τοῦτο διὰ τὸ μαϑηματιχὸν σῶμα προστιϑείς: ἐχεῖνο γάρ, ὥσπερ οὐχ ἔχει
βάρος ἣ χουφότητα, οὕτως οὐδὲ διωρισμένον ἐστὶ xal ἐνεργείᾳ ὄν. ἀλλὰ $0
τοῦτο μὲν οὐχ οἶδα πῶς εἴρηται: τὸ γὰρ μαϑηματιχὸν ὡς μαϑηματιχὸν
xai διωρισμένον ἐστὶ xal ἐνεργείᾳ" ἐχεῖνο δὲ ἔχειν μοι δοχεῖ λόγον τὸ
35 διωρισμένον τὸ εὐθυπορούμενον λέγεσϑαι ὡς αντιδιαιρεϑὲν χουφότητι xal
βαρύτητι τοῦ χυχλιχοῦ ὑπὲρ τοῦτον ὄντος τὸν διορισμόν. χαὶ ἐχεῖνο Oi 95
ἔτι πιϑανώτερόν uot δοχεῖ (λέγεσθαι) διωρισμένον τὸ xaÜ' αὑτὸ περιγε-
γραμμένην xat ἐν τόπῳ ὄν: τοῦτο γὰρ xal χατὰ τόπον δύναται χινεῖσϑαι.
τὸ γὰρ συνεχὲς πρὸς ἄλλο, ὥσπερ τὰ ἐν τῷ ὅλῳ μέρη, οὔτε ἔστιν ἐν
80 τόπῳ xaÜ' αὑτὸ οὔτε χινεῖται χατὰ τόπον κατὰ τὴν ᾿Αριστοτέλους διάταξιν. 80

] αὐτοῦ ADEc 2 φαίρεσϑαι A post τῷ del. αὐτῷ D 3 ἔχει A

τὸ τοῦ ἐλάττονος Éyct c τὸ (quart.) om. E 9 τὸ --- δυνάμεως (1) om. DE

8 προστεϑέντος c Ὁ ὁπόσον À 10 προστεϑὲν c ἐχείνου] ἐχινεῖτο Ὁ et -ει-
e corr. E τῷ AEb: om. D: τοῦ Fc βιαζομένου Fc 11 post ἐστιν add.
ἄπειρον ἂν φέροιτο c 16 6 om. DE 7] xal D 11 διαχεχριμμένον Δ
3] ?, τὸ Ac 11. 18 διωρισμένον τὸ διῃρημένον] εὐϑυπορούμενον c 18 τοῦ]
τὸ c 20 σῶμα om. DE 2] μαϑητιχὸν E προτιϑείς A ὥσπερ] ὅπερ À
22 ἢ Ab: οὐδὲ DEF οὕτως DEF: οὕτως δὲ À: et sic b ἐστὶν E 23 οἷδ᾽
DE ὅπως DE ὡς μαϑηματιχὸν om. DE 24 ἐνεργείᾳ ὄν c λόγον om.
D: suprascr. E? 25 χουφότητι] xal χουφότητι c 26 τοῦτον] corr. ex τοῦ E*
ὄντως ἃ διορισμόν) διωρισμένον A xal — διωρισμένον (27) om., D: mg. E?
κἀκεῖνο E? 27 μοι 6oxet πιϑανώτερον E? λέγεσϑαι διωρισμένον scripsi: dici illud
determinatum b: διωρισμένον ADEF: τὸ διωρισμένον λέγεσϑαι c 28 δύναται] -τ- e
corr. E 29 οὔτ᾽ c 90 αὑτὰ DE κατὰ --- ἐπειδὴ (p. 595,1)] χατὰ δὴ DE:

xat' ἀριστοτέλη ἐπειδὴ E?

SIMPLICII IN L. DE CAELO ΠῚ 2 [Arist. p. 80151. 17) 595

ἐπειδὴ οὖν τὰ ἀποσπώμενα τῶν στοιχείων μέρη xal τῆς γῆς καὶ τοῦ 2655
πυρὸς xai τῶν μεταξὺ ταῦτά ἐστι τὰ ἐπ᾽ εὐϑείας χινούμενα xal οὔτε αἱ
ὁλότητες οὔτε τὰ συνημμένα τῇ ὁλότητι μέρη, διὰ τοῦ εἰπεῖν σῶμα πᾶν
διωρισμένον τὰ ἐπ᾽ εὐθείας κινούμενα ἐνεδείξατο μέρη ὄντα τῶν ὑπὸ ce- 35
λήνην στοιχείων. οὔτε γὰρ τῶν οὐρανίων διωρισμένον τί ἐστιν ἀπὸ τῆς
ὁλότητος τῆς ἑαυτοῦ, xal ἐν τοῖς ὑπὸ σελήνην αἱ ὁλότητες οὐ διωρισμένα
ἀλλὰ συνεχῇ πρὸς ἄλληλα τὰ μόρια ἔχουσιν. ἀντὶ οὖν τοῦ εἰπεῖν σῶμα
πᾶν ἐπ᾽ εὐθείας χινούμενον διωρισμένον εἶπεν. 40
Λαβὼν δέ, ὅτι πᾶν σῶμα ὑποσέληνον κινεῖται ἢ χατὰ φύσιν 7) βίᾳ,
10 xai δείξας, ὅτι τὸ μήτε χουφότητα μήτε βάρος ἔχον οὔτε κατὰ φύσιν χι-
νεῖται οὔτε βίᾳ, συνηγμένον ἔχει διὰ τούτων τὸ μήτε βαρύτητα μήτε χου-
φότητα ἔχον μὴ εἶναι σῶμα ὑποσέληγνον. 45

p.301 17 "Enel δὲ φύσις μέν ἐστιν ἣ ἐν αὐτῷ ἕως τοῦ xal πῶς 265b
αἱ παρὰ φύσιν χινήσεις ἔχουσιν, ἐν τούτοις φανερόν.

15 Ae(tac, ὅτι τὸ μήτε βάρος ἔχον σῶμα μήτε χουφότητα οὔτε χατὰ
φύσιν οὔτε βίᾳ χινεῖσϑαι δυνατόν, ἐφεξῆς δείχνυσι, τίς τε ἢ φύσις 7] τὰ 5
χατὰ φύσιν λεγόμενα χινεῖσϑαι χινοῦσα xal τίς ἣ δύναμις ἣ τὰ παρὰ φύσιν,
xal ὅτι f; μὲν ἐν τῷ χινουμένῳ, fj δὲ ἐν ἄλλῳ. xai γὰρ φύσις μέν ἐστιν
f$ ἐν αὐτῷ ὑπάρχουσα χινήσεως ἀρχή" τοῦτο δὲ ἤδη δέδειχται ἐν τῷ

20 δευτέρῳ τῆς Φυσιχῇς ἀχροάσεως" δύναμις δὲ ἣ ἐν ἄλλῳ ὑπάρχουσα ἀρχὴ 10

χινήσεως" τὸ γὰρ ὑπ᾽ ἄλλου χινούμενον ἐν ἐχείνῳ τὴν ἀρχὴν ἔχει τοῦ χι-

νεῖσϑαι. τὸ δὲ ἄλλο προσέϑηχεν, ἐπειδή τινα μὴ κατὰ φύσιν χινούμενα
ἐν αὑτοῖς μὲν ἔχει τὴν τῆς χινήσεως ἀρχήν, ἧς χινεῖται, οὐ μὴν ὡς καϑ᾽
αὑτὸ ἐν αὐτοῖς οὔσης τῆς τοιαύτης δυνάμεως ἀλλ᾽ ὡς χατὰ συμβεβηχός,
xaü' αὑτὸ δὲ ὡς ἐν ἄλλῳ οὔσης τῆς δυνάμεως χινεῖται ὑπ᾽ αὐτῆς, οἷον
εἴ τις νοσῶν ὑγιάζοιτο ὕφ᾽ ἑαυτοῦ ἰατροῦ ὄντος: οὐ γάρ, Tj νοσῶν ἐστιν,
ὕφ᾽ ἑαυτοῦ ἄν ὑγιάζοιτο οὐδὲ χατὰ τοῦτο ἄν ἔχοι τὴν τῆς χινήσεως ἀρχήν"
χαίτοι ἔστι γε ἐν αὐτῷ τῷ νοσοῦντι ἣ ἰατρική, xaO ἣν ὑγιάζεται, dÀX ὡς

ἐν ἄλλῳ xal οὐχ ὡς ἐν τῷ πυρὶ ἣ χουφότης, διὸ πᾶν μὲν πῦρ μετὰ 90

30 χουφότητος, οὐ πᾶς δὲ νοσῶν μετὰ ἰατριχῆς. τὸ δὲ χίνησις δὲ ἣ μὲν
χατὰ φύσιν, f$ δὲ βίᾳ πᾶσα εἴρηται ἀντὶ τοῦ πᾶσα χίνησις ἢ xaxd

má

ὃ

t»
Cc

1 ἀπωσώμενα DE 2 ἐστιν c 8 διὰ — ἐνεδείξατο (4) CDEF: om. Ab

τοῦ] τὸ c σῶμα πᾶν om. C 6 διωρισμένα Ab: διωρισμέναι Ο: διωρισμένον
DE S εὐθείας DE: εὐθεῖαν ACc εἶπε D et corr. ex εἶπεν E 9 ὑποσέληνον
AC: ὑπὸ σελήνην DEb 11 συνηγμένην E: corr. E? τοῦτο C 11. 12 χουφότητα
μήτε βαρύτητα CF 18 ἡ — χινήσεις (14)] ἕως D 14 ἔχουσι κινήσεις c ἐχ
τούτων ς 15 τὸ om. c 16 ἐφεξῆς] -5- e corr. E τε Om. € τὰ]
suprascr. CDE?F 11 χινοῦσα] -α e corr. E 20 δευτέρῳ] cap. 1 22 ἡ] ἣ E:
? ἡ Ὁ ἄλλῳ E: corr. E? προσέϑηχε Ac 23 αὑτοῖς} E?: αὐτοῖς ACDEc

ἧς ACDEF: mut. in ἡ K: ἣν c 24 αὑτὸ] αὑτὴν C ἀλλ᾽ — δυνάμεως (25) om. c
26 0e'— ὑγιάζοιτο (27) om. A 21 ἔχῃ D et e corr. E! 28 ἑαυτῷ Α 29 διὸ]
διότι E :

38*

506 SIMPLICII IN L. DE CAELO III 2 (Arist. p. 301*17]

φύσιν ἣ βία. καὶ ἢ μὲν xatà φύσιν ὑπὸ τῆς ἐνυπαρχούσης αἰτίας γίνεται, 2656
ἥτις ἦν ἢ φύσις, ἢ δὲ Día ὑπὸ τῆς ἐν ἄλλῳ δυνάμεως. ὑπὸ ταύτης δὲ 5
xal τὰ χατὰ φύσιν χινούμενα συνεπωθϑούσηςε«ϑᾶττον χινεῖται τῆς χατὰ δύ-
ναμῖν μόνον γινομένης χινήσεως" τῷ γὰρ λίθῳ τὴν ἐπὶ τὸ χάτω φορὰν f,

5 συνεπωθοῦσα δύναμις ϑάττω ποιήσει τῆς φορᾶς τῆς χατὰ δύναμιν μόνην
γινομένης, οἷον τῆς ἐπὶ τὸ ἄνω τοῦ λίθου: ταύτην γὰρ τὴν ἐπὶ τὸ ἄνω 30
τοῦ λίθου παρὰ φύσιν οὖσαν f, δύναμις μόνη ποιεῖ, τὴν OX ἐπὶ τὸ χάτω
συνεπωθοῦσα ἢ δύναμις αὐτή τε xal f, φύσις ποιοῦσιν.

Ἐφεξῆς δὲ λέγει, πῶς ἢ δύναμις χινεῖ xa9' αὑτήν τε ἐνεργοῦσα xal

10 μετὰ τῆς φύσεως, xal ὅτι πρὸς ἄμφω τὰς χινήσεις ὡς ὀργάνῳ χρῆται
τῷ ἀέρι τήν τε ἄνω, ἣν μόνη βιαζομένη ἐπὶ τῶν βαρέων ἐνεργεῖ, χαὶ 85
τὴν χάτω συνεπωϑοῦσα τὴν φύσιν. 6 δὲ ἀὴρ πρὸς ἄμφω ἐπιτήδειος, διότι
xal χοῦφος xal βαρύς ἐστιν’ εἶπε γὰρ xai πρόσϑεν, ὅτι τὰ μεταξὺ γῆς
χαὶ πυρὸς στοιχεῖα ἐπαμφοτερίζει" οὐδέτερον γὰρ αὐτῶν οὔτε ἁπλῶς βαρύ

15 ἐστιν’ οὐ γὰρ πᾶσιν ὑφίσταται" οὔτε ἁπλῶς χοῦφον᾽ οὐ γὰρ πᾶσιν ἐπιπο- 40
Ad(et* τὸ δὲ μὴ ἁπλῶς πᾶν μίξει πως τοῦ ἐναντίου τοιοῦτον. ὃ δὲ ἀὴρ
xal εὐχίνητός ἐστιν λεπτομερὴς div, διὸ πρὸς μὲν τὸ ἄνω xal χατὰ τὴν
ἑαυτοῦ φορὰν ἐνεργεῖ xal μέντοι xal ἀρχὴν ἄλλην χινήσεως ἀπὸ τῆς Ou-
νάμεως προσλαβών, τὴν δὲ χάτω χίνησιν ὁ ἀὴρ ἐνεργεῖ xai ὡς ἔχων τι 45

90 βαρὺ xoci ὡς ἀρχὴν χινήσεως πάλιν ἀπὸ τῆς δυνάμεως λαβών: f, γὰρ |
χινοῦσα δύναμις ὥσπερ συναρτήσασα xal ἐναποδήσασα χινητιχὴν δύναμιν 2664
παραδίδωσιν ἑχατέρῳ τῶν ἀέρων τῷ τε ἄνω ἐπωϑθουμένῳ xai τῷ χάτω
ἢ ἑχατέρῳ τῷ τε ἀέρι xal τῷ λίϑῳ. καὶ ὅτι ἐνδίδοταί τις ἀπὸ τοῦ xt
νοῦντος δύναμις συνηρτημένη. τεχμήριον ἰχανὸν παράγει τὸ xal μὴ παρα- ὃ

25 χολουθοῦντος τοῦ χινήσαντος φέρεσϑαι τὸ παρὰ φύσιν χινηϑέν: τὸ μὲν γὰρ
χατὰ φύσιν χινούμενον ἔχει χινοῦσαν τὴν φύσιν, τὸ δὲ παρὰ φύσιν δῆλον
ὅτι ἀπὸ τοῦ βία χινοῦντος τὴν τοῦ χινεῖσϑα: δύναιιν λαμβάνει συνεργοῦντος
τοῦ ἀέρος. εἰ μὴ γὰρ ἣν τι τοιοῦτον σῶμα τὸ συνεργοῦν, οὐχ dv ἢ βίχ τὸ
χίνησις τοιαύτη ἦν" εἰ μὴ γὰρ εἶχέ τι χοῦφον ὁ ἀήρ. οὐχ ἂν τὸ βαρὺ ἄνω

80 ἔφερε, xal εἰ μὴ βαρύ τι εἶχεν. οὐχ dv τὸ πῦρ ἐπὶ τὸ χάτω ἐχίνει.

Καὶ τὴν χατὰ φύσιν δὲ ἐχάστου χίνησιν ὁ ἀὴρ συνεπουρίζει,
τουτέστιν ἐπωϑεῖ, δυνάμεως ἀπὸ τοῦ χινηοῦντος μεταλαμβάνων’ τὸ δὲ τὸ

1 ἣ — φύσιν om. Ab γίγνεται DE 3 χαὶ om. E συνεπωϑούση E:
corr. E? 4 μόνον DÉb: μόνην Ce: μόνης AF 9 ϑᾶττον À μόνης F

6 τὸ (pr.)) seq. ras. ὃ litt. E 8 xal om. c 12 συνεπωθοῦσαν AE δὲ} corr.
ex δὲ ὁ E διὸ DE 13 εἶπεν E: corr. E? γὰρ DE: om. Ab
πρόσϑεν]) 1 ὃ 15 ὑφίσταται --- πᾶσιν om. À 10 μίξει Ab: pec E et post ras.
3 litt. D: voutZet E? corr. deinde in μίξει 1" ἐστιν AE, v eras. E: ἐστι D xatd
DEb: χάτω ACc 18 φορὰν] φύσιν C 19 xai DE: om. Ab 20 ὡς ἀρχὴν
Ab: ἀρχὴν ἄλλην DE 21 ἀναποδήσασα A 22 ἑχάστῳ Ab ἐπωϑουμένῳ
om. e 23 ἐνδίδοταί] -o- e corr. E: ἐνδέδοταί c 24 τὴν A: om. DE 38 μὴ
γὰρ AF: γὰρ μὴ DEc tt Ab: om. DE βίᾳ) mut. in βιαία E? 29 γὰρ
μὴ c ἂν — ἄνω] in ras. E! 90 ἔφερε) in ras. E seq. ras. 2 litt.: ἐφέρετο E*:

ἔφερεν c

SIMPLICII IN L. DE CAELO [III 2 (Arist. p. 301*17. 81] 59

συνεπουρίζειν ἀπὸ τῶν ὄπισϑεν πνεόντων xal τὴν ναῦν ὠϑούντων dvé- 2605

pov μετείληπται, οὖς διὰ τοῦτο οὐρίους χαλοῦσιν ὡς χατὰ τὸ οὐραῖον τῆς

νεὼς πνέοντας. μήποτε δὲ χαὶ ἀπὸ μεταφορᾶς τῶν λεόντων λέγεται, οὖς

φασι τῇ ἑαυτῶν οὐρᾷ ἀντὶ μάστιγος πλήττοντας ἑαυτοὺς εἰς δρόμον 90
5 ἐλαύνειν.

Εἶτα συμπεραινόμενος τὸν λόγον, ὅτι, φησίν, ἅπαν τὸ ὑπὸ σελήνην
σῶμα, ὃ xai εὐθυπορούμενόν ἐστι περὶ γὰρ τούτου νῦν ὁ λόγος" Tj κοῦ-
φον ἣ βαρύ ἐστι, καὶ πῶς aí παρὰ φύσιν χινήσεις ἔχουσιν ἐν
τούτοις, ἐν οἷς xal εἰσίν, ὅτι ὕστεραι τῶν χατὰ φύσιν εἰσὶ xal ὀλιγοχρο- 25

10 νιώτεραι. xai ὅτι ὑπὸ τῆς ἔξωϑεν δυνάμεως χινοῦνται τοὺ ἀέρος ὑπουρ-
xoüvtog πρὸς τὴν χίνησιν, ὅτι οὖν ταῦτα οὕτως ἔχει, φανερὸν ἐχ τῶν ὃδε-
δειγμένων δηλονότι.

ὋὉ δὲ ᾿Αλέξανδρος ἐλλειπτιχῶς ἔχειν χατὰ τὴν λέξιν νομίζει τὸ ἐν
τούτοις" λείπειν γὰρ τὸ xal προείρηται Tj ὡς ἄν εἰ ἔλεγεν ἐν τούτοις 80

15 εἴρηται, ἵνα μηχέτι ἀχούωμεν ἐν τούτοις τοῖς βάρος 7, χουφότητα ἔχουσιν,
ἀλλ᾽ ἐν τούτοις τοῖς λόγοις" τοῦτο δὲ πέπονθε τὸ φανερὸν τῷ ἐφεξῆς
συντάξας xal οὕτω γράψας “φανερὸν OÉ, ὅτι οὔτε πάντων ἔστι γένεσις.
ἐγὼ μέντοι τὸ μὲν φανερὸν ὡς τέλος εὑρίσχω τοῦ προτέρου λόγου χωρὶς 35
τοῦ δὲ συνδέσμου γεγραμμένον, τὸ δὲ ἑξῆς οὕτως ἔχον" “ὅτι δὲ οὔτε παν-

20 τῶν ἔστι γένεσις οὔτε ἁπλῶς οὐδενός, δῆλον ἐχ τῶν προειρημένων. 6 δὲ
᾿Αλέξανδρος, ὡς ἔοιχεν, ἔν τισιν ἀντιγράφοις εὑρὼν ὡς δῆλον ἐχ τῶν
εἰρημένων τὸ φανερὸν ἠναγχάσϑη τοῖς ἐφεξῆς συντάξαι. χάλλιον δέ, 40
οἶμαι, πταῖσμα τοῦτο τοῦ γράψαντος λέγειν 3| ὡς ἐλλιπῆ τὴν ἑρμηνείαν
ἀποδέχεσθαι" xai γὰρ οὐδὲ συντάττειν οὕτως εἰχὸς ἦν ἐπ᾽ ἄλληλα τὸ φα-

25 νερὴν xal τὸ δῆλον λέγοντα “᾿φανερὸν δέ, ὅτι οὔτΞς πάντων ἔστι γένεσις
οὔτς ἁπλῶς οὐδενός, ὡς δῆλον Ex τῶν εἰρημένων. ἀλλὰ τοῦτο μὲν 4ὅ
ὅπως ἂν ἔχῃ, οὐδὲν ἄν εἴη πρὸς τὴν τῶν πραγμάτων ἀλήϑειαν. ἐπὶ δὲ
τὰ ἑξῆς ἰτέον. |

ρ.801081 Ὅτι δὲ οὔτε πάντων ἔστιν γένεσις ἕως τοῦ χενὸν ἔσται 266»
80 χεχωρισμένον.

Τοῦ λόγου τοῦ πρὸς τοὺς ἐξ ἐπιπέδων λέγοντας τὰ σώματα τάς τε
ὑποϑέσεις ἀποδείξας χαὶ τὸν ὅλον συλλογισμὸν ἀποτρέχει λοιπὸν ἐπὶ τὴν ὃ

1 τὴν] mut. in τῶν E? 9 νεὸς E: corr. E? μήποτε δὲ] bis E, sed corr.

4 ἐστιν Ec: v eras. E 8 ἐστιν Ec 9 εἰσὶ] εἰσὶν Ec: v eras. E 10 ὑπὸ AF:
ἐχ CDE 14 xal om. Fb 16 πέπονθεν E τῷ] τὸ A 11 οὕτως c

ó c 18 ἐγὼ — γένεσις (20) om. A 19 ἑξῆς] 301931 à c 20 οὔϑ᾽ c
εἰρημένων DE 2] ὡς AF: om. DEb ἔν τισιν ἔοιχεν E τισι ἡ 23 τῶν
γραψάντων ς ἐλλειπῇ E, sed corr. 24 γὰρ om. DE 29 λέγοντα AF: λύοντα
DE: solrendo b 5 ς 26 o9U c 21 Éym] - e corr. E 239 9? e
ἔστι DEe τοῦ oin. D ἔσται] ἐστι DE 91 τοῦ λόγου τοῦ AF: τοὺς λόγους
τοὺς DE: τοὺς λόγους Cb λέγοντος c

598 SIMPLICII IN L. DE CAELO III 2 (Arist. p. 301931)

ἐξ ἀρχῆς περὶ γενέσεως διαίρεσιν, ἐν ἡ ἔλεγεν, ὅτι οἱ μὲν ὅλως ἀνεῖλον 366»
γένεσιν, ὡς οἱ περὶ τὸν Παρμενίδην χαὶ Μέλισσον, οἱ δὲ ἀπ᾽ ἐναντίας
αὐτοῖς πάντων ἔλεγον γένεσιν, ὡς οἱ περὶ τὸν ᾿ Ησίοδον ϑεολόγοι. λέγει
οὖν, ὅτι ἐχ τῶν εἰρημένων δῆλόν ἐστιν, ὅτι οὔτε πάντων γένεσις, εἴπερ δέ-
5 δειχται, ὅτι τὸ χυχλοφορητικὸν σῶμα ἀγένητόν τε xal ἄφϑαρτόν ἐστιν,
οὔτε οὐδενός, εἴπερ διήλεγξε τοὺς τῶν Παρμενίδου xai Μελίσσου λόγων
οὕτως ἀχούοντας ὡς πᾶν τὸ ὃν ἀγένητον λεγόντων. δείχνυσι δὲ χαὶ νῦν,
ὅτι οὐ πάντων ἔστι γένεσις, Bx τοῦ σώματος μὴ εἶναι τοῦ ἁπλῶς" ἐξ τὸ
ὕδατος μὲν γὰρ ἀὴρ γίνεται χαὶ ἄλλο ἐξ ἄλλου τῶν ποιοτήτων ἀμειβο-
10 μένων, τὸ δὲ σῶμα αὐτὸ τὸ ταῖς ποιότησιν ὑποχείμενον οὐ γίνεται. εἰ
γὰρ γίνεται, ἐξ οὐ σώματος γίνεται" τόδε μὲν γὰρ τὸ σῶμα, οἷον ὃ ἀήρ,
ἐχ τοῦ μὴ ἀέρος γίνεται, ἐκ σώματος μέντοι, ὅτι οὐχ ἥ σῶμα γίνεται ἀλλ᾽ 20
ἡ ἀήρ, τὸ δὲ σῶμα εἰ ὡς σῶμα γίνεται, ἀνάγχη ἐξ οὐ σώματος γίνεσϑαι
αὐτό" εἰ δὲ τοῦτο, ἀνάγχη χενὸν εἶναι χεχωρισμένον. διττὸν γὰρ τὸ χενὸν
15 οἱ λέγοντες αὐτὸ ὑπετίθεντο, τὸ μὲν τοῖς σώμασιν ἀναμεμιγμένον χατὰ τοὺς
ἐν αὐτοῖς πόρους, oüc ἡμεῖς ἀέρος λέγομεν μεστούς, τὸ δὲ χεχωρισμένον 25
τῶν σωμάτων τόπον τῶν σωμάτων γινόμενον. εἰ οὖν γίνεται σῶμα μὴ
πρότερον ὃν σῶμα, χώρας δεῖταί τινος χενῆς σώματος, ἐν ἥ χωρηϑήσεται.
εἶτα, οἶμαι, ἔνστασιν λύει τὴν λέγουσαν: τί οὖν f ὕλη οὐχ, ὥσπερ τὰ
40 ἄλλα πάντα δυνάμει ἐστίν, οὕτω xal σῶμα, xal ἐχ τοῦ δυνάμει γίνεται τὸ 80
ἐνεργεία, ὥσπερ xal ἐπὶ τῶν ἄλλων ἔχει; λέγει οὖν, ὅτι μάλιστα γὰρ ἐχ
δυνάμει τινὸς ὄντος σώματος ἐνεργείᾳ γένοιτο ἂν σῶμα' ἀλλ᾽ εἰ
τὸ δυνάμει ὃν σῶμα μηδέν ἐστιν ἄλλο σῶμα ἐνεργείᾳ πρότερον,
ὥστε ἐχ τοῦδε τοῦ σώματος τὸ μὴ τοιοῦτον γίνεσϑαι, dÀX ἐξ ἀσωμάτου S5
25 Ἰίνοιτο σῶμα, χενὸν ἔσται χεχωρισμένον.

má

Λέγει δὲ ὁ ᾿Αλέξανδρος, ὅτι τὸ ἀρέσχον αὐτῷ περὶ τῆς ὕλης νῦν ὁ
᾿Αριστοτέλης ἐχτίϑεται. οὐ γὰρ Ooxsi αὐτῷ T, ὕλη εἶναι ἐνεργεία ἀσώμα-
τος, ἀλλὰ xal ταύτην xal τὸ εἶδος ἐπινοίᾳ χωρίζεσϑαι, ἐνεργεία μέντοι
μηδέτερον αὐτῶν χωρὶς εἶναι: ἀλλ᾽ ὅταν λέγηται ἐξ ὕλης γίνεσθαί τι, ἐξ 40

| οἱ AC: om. D: suprascr. E?: τινὲς F 2 τὸν À: om. DEe παρμενίδη D

6 οὐδενός] οὐδὲ DE: corr. E? εἴπερ] ὅπερ DE: ὅπερ ἀληϑῶς E? διήλεγξεν c
παρμενίδων À, sed corr.: comp. F 8 ἔστιν c post τοῦ (pr.) add. τοῦ ἁπλῶς E?
τοῦ ἁπλῶς AE?: ἁπλῶς C: τὸ ἁπλῶς DE: del E? 9. 10 ἀμειβόμενος E:
corr. E? IO ei] οὐκ 11 τόδε — pr. γίνεται (12) om. D: corr. ex ἀλλ᾽ 7j ἀὴρ τὸ δὲ
σῶμα εἰς σῶμα γίνεται E? ὃ om. CE 12 τοῦ om. E éx (alt.) — γίνεται
om. À γίνεται (alt) om. C 13 7] corr. ex 7j E? ἀήρ] ἀέρος A: ἀὴρ Tt
νεται C τὸ δὲ] τόδε τὸ ἡ εἰ ὡς CD: εἴως À: εἰ μὲν ὡς F εἰ ὡς σῶμα]
εἰς σῶμα bis E, semel del. E!: ἡ σῶμα E? γίνεσϑαι À: γενέσϑαι CDE 11 τό-
roy τῶν σωμάτων om. DE γενόμενον e 18 χωρισϑήσεται Ac 19 ἡ) bis
A: ἐν ς 20 οὕτως c xai (alt.] om. D: suprascr. E* τοῦ om. D

2] ὥσπερ --- ἐνεργείᾳ (22) E?Fb: habuit C: om. ADE ὥσπερ] ὡς E? ἐν τοῖς
ἄλλοις E? λέγει] φησὶν E? μὲν γὰρ ec γὰρ om. E? 22 γένοιτ᾽ c

26 δὲ Ab: οὖν DE ὅτι) ὅτι οὐ DE 29 λέγηται C: λέγεται Α: λέγη τὰ DEF:
λέγῃ E^K*

SIMPLICII IN L. DE CAELO III 2 (Arist. p. 301581] 599

ἐνεργείᾳ μέν τι ὄντος τινὸς λέγεται, χαϑ᾽ ὃ δὲ δυνάμει τοῦτό ἐστιν, ὃ q(- 2366»
νεται, χατὰ τοῦτο ἐξ ἐχείνου τοῦτο λέγεται γίνεσϑαι ὡς ἐξ ὕλης: ὅλως
γάρ, φησί, γίνεσϑαί τι ἐκ μηδενὸς ἄλλου προὐπάρχοντος μεγέϑους
ἐνεργείᾳ, τουτέστι σώματος, ἀδύνατον" εἰ γὰρ τοῦτο, ἔσται xevóv: ὥστε 45
5 xat αὐτὸν τὸ ἄποιον σῶμα, ὃ δεύτερον ὑποχείμενον χαλεῖ, ἀγένητόν ἐστιν"
el | γὰρ γίνοιτο, àx μὴ σώματος ἀνάγχη γενέσθαι: τοῦτο δὲ ἀδύνατον, 2675
εἰ μὴ χενὸν εἴη χεχωρισμένον. μήποτε δὲ οὐδὲ ἄλλου τινὸς τῶν χοινῶν
Ἱενῶν ἔστι γένεσις. οὔτε γὰρ χρώματος οὔτε σχήματος" εἰ γὰρ γίνοιτο
χρῶμα, ἐξ ἀχρωμάτου γίνοιτο ἄν, xal εἰ σχῆμα, ἐξ ἀσχηματίστου, οὔτε 5
10 δὲ ἀχρώματον πάντῃ οὔτε ἀσχημάτιστον εἶναι σῶμα δυνατὸν πεπερασμένον.
τῷ δὲ αὐτῷ λόγῳ οὐδὲ αἱ τῶν ἄλλων ποιοτήτων χοινότητες, οἷον ϑερμό-
τητος χαὶ ψυχρότητος, γλυχύτητος xai πιχρότητος, γίνοιντο ἄν, εἰ ἀνάγχη
πᾶν σῶμα Év( τινι τῶν ἐναντίων Tj τῶν μεταξὺ χρατεῖσθϑαι, ἀλλὰ πανταχοῦ 10
τὸ τί ἐστιν ἔχ τινος γινόμενον τοῦ πεφυχότος. τί οὖν: ἔστι τοσαῦτα εἴδη
15 ἀγένητα ὑπὸ σελήνην, xal πῶς γενητὰ xal φϑαρτὰ πάντα λέγομεν τὰ
ὑπὸ σελήνην; ἣ ὥσπερ ἔστι τὰ χοινὰ εἴδη τὰ ἐνθάδε, οὕτω καὶ γίνεται
xal φϑείρεται’ ἔστι δὲ οὐ xaÜ' αὑτά, ἀλλ᾽ ἐν τοῖς ἀτόμοις. οὐ γὰρ ἔστι 16
χρῶμα xaü' αὑτὸ ἐνταῦϑα T σχῆμα, ὃ μὴ τόδε τί ἐστιν, ὁμοίως οὐδὲ
σῶμα. ὥσπερ οὖν ἔστι τὰ χοινὰ ἐν τοῖς κατὰ μέρος, οὕτω xal γίνεται
20 xal φϑείρεται ἐν αὐτοῖς, ἔστι δὲ ὡς τοῖς μέρεσιν ἀεὶ ἀμειβόμενα, ὥσπερ
χαὶ ὁ χρόνος 6 ἐνθάδε xal ἢ χίνησις" οὔτε γὰρ χρόνος ἔστιν, ὃ μὴ O06 90
τις χρόνος, οὔτε χίνησις, ἀλλ᾽ ἐν τῇ συνεχεῖ ῥοῇ τῶν χατὰ μέρος αἵ xot-
γότητες ἐμφαίνονται, xal τὸ δοχοῦν αὐτῶν ἕσταναι ἕν διὰ τὴν τοῦ ἀεὶ ὄντος
νοεροῦ εἴδους ἔμφασιν ἔστιν, ὡς εἰ πρόσωπον εἰς ποταμὸν ἀεὶ ῥέοντα ἐμ-
25 βλέποι" μία γὰρ ἢ ἐν τῷ ὕδατι τοῦ προσώπου ἔμφασις ἢ αὐτὴ δοχεῖ οὐχ 80
f αὐτὴ οὖσα ἀλλὰ δόχησιν τοῦ μία εἶναι διὰ τὸ ἑστὼς πρόσωπον ἔχουσα.
ἀλλ ὅτι μὲν τὸ χοινὸν ἐν τοῖς χατὰ μέρος del ῥέουσιν ὑφεστὼς ἐξαλλατ-
τόμενον μένει, xal τοῖς ἀπὸ τοῦ Περιπάτου δοχεῖ πάντα τὰ χοινὰ ἐν τοῖς
χατὰ μέρος τιϑεμένοις. μήποτε δὲ διὰ ταύτην μᾶλλον τὴν αἰτίαν χρὴ λέ- 80
30 γεῖν μὴ γίνεσθαι τὸ ἁπλῶς σῶμα xal οὐ διὰ τὸ μὴ ἀναγχασθϑῆναι χενὸν
ὑποτίϑεσϑαι. εἰ γὰρ ἔστι μάνωσις xal πύχνωσις xal οὔτε χενὸν ἀναάγχη
εἶναι οὔτε χυμαίνει τὸ πᾶν, ὡς Ξοῦϑος ἔλεγεν, οὔτε τὸ δοχοῦν πλασματῶ-
δες ἀνάγχη ὑποτίϑεσθαι τὸ μανουμένου τινὸς ἄλλο πυχνοῦσϑαι χατὰ τὸ 8ὺ

1 ἐνεργείας E μέν τι om. C: quidem Ὁ: μέντοι EFc τοῦτό] bis D J post
λέγεται add. xa9' ὃ δὲ E?, sed del. 3 ἄλλο D ὃ καλεῖ Ab: xaÀoosw DEF

ἐστι Δ ll χοινότητες) contrarietates b 11. 12 ϑερμότητος xai ψυχρότητος Ab: ϑερ-
μότητες xal ψυχρότητες DEFe 12 γλυχύτητος xal πιχρότητος b: γλυχύτητες xal πικχοό-
τητες DE: xal γλυχύτητες xal πιχρότητες c: om. À 13 τῶν (alt.)] τῷ E πανταχῆ, DE
14 τὸ] τόδε c ἔστι] ἐστὶν c 16 ἢ EF: om. ADbc ἔστιν c 18 μὴ] μὴ δὲ DE
ὁμοίως δὲ DE 20 ὡς AF: ἐν DEc: ut in b 21 ὁ (alt.) om. DE μὴ AFb: μηδὲ

DEc ὅδε om. DE 22 συνεχῆ E: corr. E? 23 ἕν: om. DEb 25 ἡ
(alt.) DEb: xoi ἡ AE?c 26 μία Α: μίαν DEc — 21. 28 ἐξαλλτ όμενον ἡ

28 μένει] corr. ex μέρει E? 30 μὴ (alt.) om. F 32 οὔτε (alt.)] corr. ex ὅτε E?
33 ἄλλο] corr. ex ἄλλου E?

600 SIMPLICII IN L. DE CAELO ΠῚ 2.3 (Arist. p. 301531. 302410]

αὐτὸ μέτρον, τί χωλύει γινομένου σώματος ἄλλο φϑείρεσϑαι 7, πυχνοῦσϑαι 2673
τέως:

ρ. 802.10 Λοιπὸν δὲ εἰπεῖν, τίνων τε ἔστι γένεσις ἕως τοῦ καὶ ἐν 40
ἅπασι βούλονται λέγειν.

5 Δείξας, ὅτι οὔτε οἱ πάντα γίνεσϑα: λέγοντες οὔτε οἱ μηδὲν χατορϑοῦσιν,
ἀχολούϑως ζητεῖ, τίνων ἔστι γένεσις προέϑετο γὰρ ἐξ ἀρχῆς μετὰ τὸν
περὶ τοῦ χυχλοφορητιχοῦ σώματος λόγον περὶ τῶν λοιπῶν ἁπλῶν σωμάτων
εἰπεῖν, ἐν οἷς ἤδη γένεσις ἔστι xal φϑορά" διὸ καὶ περὶ γενέσεως xal 45
φϑορᾶς, εἶπε, δεῖ σχοπεῖν, xai πρῶτον. εἰ ἔστιν ὅλως | γένεσις, xal εἰ 90τυ

10 πάντων ἣ τίνων. ἐλέγξας οὖν xal τοὺς ἀναιροῦντας τελέως τὴν γένεσιν

M M , / , , v , ΡΝ»: ,
xai τοὺς πάντων εἶναι λέγοντας ἐπὶ τό, τίνων ἔστι γένεσις xal διὰ τί
Y 3 , , —-— , 3 ,
ἔστιν, ἐτράπη, τίνων μὲν λέγων, ὅτι τῶν ποιότητας παϑητιχὰς iyóv-
των xal ἐπ᾽ εὐθείας χινουμένων, διὰ τί δὲ ἀντὶ τοῦ τίνων γινομένων. ἐπεὶ &
* - - v * 1 ^, , ,
οὖν ἐν πᾶσι toig ἔχουσιν ἀρχὰς τὸ εἰδέναι xal τὸ ἐπίστασϑαι συμβαίνει ἐκ

15 τοῦ τὰς ἀρχὰς γνωρίσαι, εἰσὶ ὃὲ τῶν γινομένων ἀρχαὶ τὰ στοιχεῖα: πᾶν
γὰρ τὸ γινόμενον ἔχ τινος γίνεται" χαΐ ἐστι πρῶτα τῶν ἐνυπαρχόντων τοῖς 10
γενητοῖς τὰ στοιχεῖα, ἐχ δὲ τῶν πρώτων ἣ γνῶσις, εἰχότως ὁ περὶ γε-
γέσεως λόγος ἀπὸ τῶν στοιχείων τὴν ἀρχὴν ποιήσεται. σχεπτέον οὖν,
φησί, ποῖα τῶν τοιούτων σωμάτων ἐστὶ στοιχεῖα. ἐπεὶ δὲ ἄλλοι ἄλλα

40 ὑπέϑεντο, τὰς ἐχείνων δόξας ἱστορήσας πρῶτον τότε τὸ ἑαυτῷ ἀρέσχον ἐν
τοῖς Περὶ Ἱενέσεως βιβλίοις ἐρεῖ, ἐν οἷς xal τὴν αἰτίαν τοῦ γένεσιν ἐν τοῖς τὸ
τέτρασιν εἶναι σώμασι δηλώσει. πρῶτα δὲ τῶν ἐνυπαρχόντων τοῖς
γενητοῖς λέγει τὰ στοιχεῖα. διότι xal τὰ συμβεβηκότα ἐνυπάρχει αὐτοῖς.
ἀλλ᾽ οὐ πρῶτα. σχεπτέον οὖν, φησί, τὰ ὁποῖα τῶν ἐν γενέσει σωμα-

95 τῶν στοιχεῖα ἐστιν, ἐπειδὴ τῶν ἐν γενέσει σωμάτων τὰ μὲν στοιχεῖα ἐστι, x9

ἢ - Δ ᾿ - , ΙΝ * 6 - Mj e - 7 P Mj - . AT e
τὰ ὃὲ ix στοιχείων. ὅταν οὖν διηορισϑῇ. τὰ ὁποῖα ἐστι τὰ στοιχεῖα, ὅτι

τὰ ἐξ ἐναντίων παϑητιχῶν ποιοτήτων συνεστῶτα, ζητεῖν γρή,. διὰ τί
ταῦτα τῶν ἐν τενέσει σωμάτων ἐστὶ στοιχεῖχ, xal ἐπὶ τούτῳ, πόσα xai

ποῖα τῶν σωμάτων ἐστὶ τοιχῦτα ὡς εἶναι στοιχεῖα, Ott tà τέσσαρα, πῦρ, ?5
30 ἀήρ, ὕδωρ, Ἰῆ. ταῦτα Of, φησίν, ἔσται φανερὰ ὑποθϑεμένων ἡμῶν. τίς
ἐστιν ἢ τοῦ στοιχείου φύσις" πρὸς γὰρ τὸν τοῦ στοιχεώυ λόγον

9 δ᾽ DEc γένεσις om. D 109] ἅπαντες D 9 ὅτι] οὖν ὅτι c 6 dxo-
λούϑως ζητεῖ CD E: ἀχόλουϑον ἔητεῖ À: consequens est quaerere b προέϑετο DEb:
προπέϑετο Ac 6. i τὸν περὶ om. E: τὸν E? J εἶπεν Ec: v del. E? εἶπε)
29855 sq. éd] eorr. ex δὴ E? l6 γιγνόμενον DE γίγνεται D 18 τῶν] e
corr. E 20 ἑαυτῷ) αὐτῷ DE?: ἐν αὐτῷ E 2] τοῦ] τὴν DE: corr. E?

22 σώμασιν c 23 γεννητικοῖς À 25 ἐστι] ἐστιν Ee: v eras. E 26 διωρισϑῃ A
τὰ (sec.)] τὸ D ἐστι τὰ OIn. c στοιχεῖα ἐστιν ὁ 28 τούτῳ] τούτων DE: τοῦύ-
τοις E 28. 29 πόσα καὶ ποῖα ΔῈ: ποῖα DE: qualta et quot b 29 ὅτι] δηλονότι c
JO ἔσται ἃ: ἔστι DEc ὑποϑεμένοις DE?c: ὑποθέμενος E ἡμῖν DEc 9l τοῦ

στοιχείου (pr.)] τῶν στοιχείων c

ΒΙΜΡΙΙΟΙΠ IN L. DE CAELO ΠῚ 8 (Arist. p. 302410. 19] 601

παραβάλλοντες τὰ σώματα εὑρήσομεν, πόσα xal τίνα ἐστὶ τὰ τοιαῦτα. xal 267b
λοιπὸν ὁρίζεται τὸ στοιχεῖον στοιχεῖον εἶναι λέγων τῶν σωμάτων, εἰς 80
ὃ τὰ ἄλλα σώματα διαιρεῖται τὰ στοιχειωτά" οὐ γὰρ σώματος ὡς
σώματος ἀλλ᾽ ὡς συνθέτου σώματος ζητοῦμεν στοιχεῖον. χαλῶς οὖν
5 εἶπεν εἰς ὃ τὰ ἄλλα σώματα διαιρεῖται ἐνυπάρχον δυνάμει ἣ
ἐνεργείᾳ. τοῦτο δέ, φησί, ποτέρως, ἔτι ἀμφισβητήσιμον, ἐπειδὴ 85
τοῖς μὲν συγχρίσει ἢ ἐχχρίσει λέγουσι τὴν γένεσιν γίνεσϑαι, ὥσπερ ᾿ἔμπε-
δοχλῆς xai ᾿Αναξαγόρας, ἀχολουϑεῖ τὸ ἐνεργείᾳ τὰ στοιχεῖα ἐνυπάρχειν,
τοῖς δὲ ἀλλοιώσει τὸ δυνάμει. αὐτὸ δέ, φησί, τὸ στοιχεῖον, χἄν διαιρετὸν
10 ἢ ὡς σῶμα, ἀλλ᾽ ὡς στοιχεῖον εἰς ἕτερα τῷ εἴδει ἀδιαίρετόν ἐστι καὶ δια- 40
φέρει xal ταύτῃ τοῦ στοιχειωτοῦ, ὅτι ἐχεῖνο μὲν εἰς ἕτερα τῷ εἴδει τὰ
στοιχεῖα διαιρεῖται, xdv διαιρῆται xal εἰς ὁμοιομερῇ" ἢ γὰρ σὰρξ διαιρεῖται
μὲν χαὶ εἰς σάρχας, διαιρεῖται δὲ χαὶ εἰς τὰ τέσσαρα στοιχεῖα τῷ εἴδει
διαφέροντα ἀλλήλων, τὸ δὲ πῦρ οὐχέτι διαιρεῖται εἰς ἕτερα τῷ εἴδει. τὸ 45
15 δὲ ἐνυπάρχον διορίζει τὸ στοιχεῖον τῶν εἰδῶν: xal γὰρ διαιρεῖται τὸ
ἁπλοῦν σῶμα εἴς τε τὸ | πέμπτον χαὶ εἰς τὰ τέσσαρα, ἀλλ᾽ οὐχ ἐνυπάρ- 2085
χοντα᾽ ὡς γὰρ γένος εἰς εἴδη διαιρεῖται, οὐχ ὡς στοιχειωτὸν εἰς στοιχεῖα"
τοιοῦτον γάρ τι, φησί, τὸ στοιχεῖον ἅπαντες xal ἐν ἅπασι τοῖς
στοιχειωτοῖς βούλονται εἶναι: χαὶ γὰρ τὸ τοῦ λόγου στοιχεῖόν ἐστιν, εἰς ὅ
20 ὃ διαιρεῖται ὁ λόγος ἐνυπάρχον αὐτὸ ἀδιαίρετον ὃν εἰς ἕτερα τῷ εἴδει.

p.302219 Εἰ δὴ τὸ εἰρημένον ἐστὶ στοιχεῖον ἕως τοῦ ϑεωρητέον,
τίς 6 τρόπος τῆς γενέσεως.

᾿Βπειδὴ γένεσις ἔστιν, ἀνάγχη εἶναι στοιχεῖα, ἐξ ὧν τὸ γινόμενον γί-
νεται. εἰ οὖν τοιοῦτόν ἐστιν τὸ στοιχεῖον. ἀνάγχη εἶναί τινα τῶν σωμάτων
25 τοιαῦται ἀλλὰ μὴν τοιαῦτα τὰ στοιχεῖα ἐστιν, οἷα εἴρηται" ἔστιν ἄρα
τινὰ τῶν σωμάτων τοιαῦτα. xal τὸ μὲν συνημμένον ὄχλον ἐχ τοῦ εἶναι 16
γένεσιν: εἰ γὰρ ἔστι γένεσις, ἀνάγχη εἶναι τοιαῦτα σώματα, ἐξ ὧν γίνεται
τὸ γινόμενον xal εἰς ἃ διαλύεται" τὴν δὲ πρόσληψιν ix τῆς χοινῆς προλή-
ψεως ἐπιστώσατο, ὅτι τοιοῦτον τὸ στοιχεῖον. τὴν δὲ ἐπιφορὰν λοιπόν, ὅτι
30 ἔστι τινὰ τοιαῦτα σώματα, ἐκ τῆς ἐπαγωγῆς μαρτύρεται, ὅτι ἐν σαρχὶ 30
xal ξύλῳ xal ἑχάστῳ τῶν τοιούτων ἔνέστι δυνάμει πῦρ xai γῇ.

1 πόσα xal τίνα DEF: τίνα C: ποῖα xal τίνα Abc ἐστὶ] ἐστὶ xal πόσα C: ἐστὶν c

tà AC: om. DE 9 τάλλα c 9 δυνάμει 7] corr. ex δύναμιν E? 6 δέ
om. c 1 λέγουσιν c 8 xal] 6 A 9 ἀλλοιώσει) corr. ex ἄλλοις ὡς εἰ E?
xdv] εἰ xal À 10 ἐστιν c 11 ἐχεῖνο Ab: éxeiva DEF ante τὰ suprascr.
δηλονότι Καὶ: idem post τὰ E? 12 διαιρεῖται (pr.) om. A διαιρῆται) corr. ex διαιρεῖ-
ται E! 14 οὐχέτι) ob DE 15 καὶ --- «πλοῦν (16) om. A 16 εἰς Ab:
om. DEF 18 xci om. c 20 αὐτὸ DEb: αὐτῷ Ac 21 τοῦ] ἀλλὰ D
ϑεωρητέον A: προϑεωρητέον DE: προσϑεωρητέον c 24 ἐστι DE 259 ante ἀλλὰ
del. τὰ στοιχεῖά ἐστιν ola εἴρηται ἔστιν dpa τινὰ τῶν σωμάτων τοιαῦτα E? 20 τινὰ]

suprascr. E? 21 ἔστιν c 28 d Ab: 0 DEF 28. 29 προλήψεως) ὑπολήψεως c
9l ἔνεστιν c

602 SIMPLICII IN L. DE CAELO ΠῚ 3 [Arist. p. 302219]

ὅτι γὰρ ἔνεστι, δῆλον ix τοῦ ἐχχρίνεσϑαι αὐτὰ ἐξ αὐτῶν δυνάμει δὲ 268»
ἔνεστι" τοῖς γὰρ τὰ τέσσαρα σώματα συναλλοιούμενα ἀλλήλοις στοιχεῖα τι-
ϑεμένοις δυνάμει λέγειν αὐτὰ ἀχολουϑεῖ. τῷ ὃὲ τῆς ἐχχρίσεως ὀνόματι ss
χοινότερον ἐχρήσατο" δηχεῖ γὰρ ἢ ἔχχρισις ἐπὶ τῶν ἐνυπαρχόντων ἐνεργείᾳ
λέγεσϑαι. ὅτι δὲ ἐχχρίνεται πῦρ ἐκ σαρχός, Θεόφραστος μὲν ἀπὸ ὀφϑαλ-
μῶν ἀνθρώπου φλόγα ἐχχριϑῆναι ἱστορεῖ, Μεγέϑιος ὃὲ ὁ ᾿Αλεξανδρεὺς
ἰατρὸς ἐμοὶ διηγήσατο τεϑεᾶσθϑαι ἰσχιαδιχοῦ ἀνδρὸς πῦρ ἀπὸ τοῦ ἰσχίου so
ἐξελϑὸν xal χαῦσαν τὰ στρώματα, ἐφ᾽ ᾧ καὶ ἐπαύσατο τὸ πάϑος, δηλοῦσι
δὲ xal αἱ τῶν ἀνθράχων ἐσχάραι ἀπὸ πυρὸς γινόμεναι xai οἱ διαχαεῖς πυ-
10 ρετοί’ ἀπὸ δὲ ξύλων πὺρ ἐχβάλλουσι τὸ ἕτερον ξύλον ὡς τρύπανον ἐν τῷ
ἑτέρῳ περιστρέφοντες. ὅτι δὲ γῇ τούτοις ἔνεστι, δηλοῖ ἢ μετὰ τὴν χαῦσιν S5
ὑπολειπομένη τέφρα, δηλοῖ ὃὲ xal $, ἐχχρινομένη ὑγρότης xat ὁ ἐξατμιζό-
μενος ἀήρ. εἰ οὖν ἐν σαρχὶ uiv xai ξύλῳ ἕνεστι πῦρ xal γῆ xal τὰ
λοιπά, ἐν πυρὶ δὲ xal γῇ σὰρξ οὐχ ἔστιν T) ξύλον οὔτε δυνάμει οὔτε ἐνερ-
15 q&(a* ἐξεχρίνετο γὰρ ἄν mots: δῆλον, ὅτι πῦρ μὲν xal γῇ καὶ τὰ λοιπὰ 40
στοιχεῖα ἐστιν ὡς ἐνυπάρχοντα σαρχὸς καὶ ξύλου, ταῦτα δὲ ἐχείνων οὐχ
ἔστι στοιχεῖα.

Ἐπειδὴ δὲ οὔπω δέδειχται τὸ εἶναι τέσσαρα στοιχεῖα, ἧσαν δέ τινες
oí ἕν λέγοντες, Θαλῆς μὲν xal Ἵππων ὕδωρ, ᾿Αναξιμένης δὲ xal Διογένης
20 ἀέρα, ἽἽΠππασος δὲ xai ᾿ Ηράχλειτος πῦρ, καὶ τὸ μεταξὺ ᾿Αναξίμανδρος, 45
εἰχύτως προσέϑηχεν, Ott, x«i εἰ μὴ τέσσαρα εἴη τὰ πρῶτα σώματα |
ἀλλὰ ἕν, οὐχ ἐνυπάρξει ἐν ἐχείνῳ οὔτε xat' ἐνέργειαν οὔτε κατὰ δύναμιν 268b

τὰ ἐξ αὐτοῦ γινόμενα, ἀλλὰ προσθεωρητέον τὸν τῆς γενέσεως τρόπον" εἰ

μὲν γὰρ ἐχχρίσει λέγει τις τὴν γένεσιν, ἐνυπάρχειν ἀνάγχη,. εἰ δὲ χατὰ
2

25 μεταβολήν, οὐχέτι. ἐπειδὴ 0E δοχεῖ xai ix τῶν συνϑέτων διαλυομένων γί- 5
νεσϑαι τὰ στοιχεῖα xal ix τῶν στοιχείων τὰ σύνθετα: xal τὰρ οἱ ἕν τὸ
στοιχεῖον ὑποτιϑέμενοι ἐχ τούτου τὰ ἄλλα γεννῶσιν' οὐ Otà τοῦτο ὁμηίως
ἐνυπάρχειν ῥητέον τὸ στοιχεῖον ἐν τῷ συνθέτῳ xal τὸ σύνθετον ἐν τῷ
στοιχείῳ, οὐὸὲ ταὐτὸν εἶναι τὸ ἐνυπάρχειν τινὶ xal τὸ γεγονέναι ἐξ ἐχείνο")" 10

4 - A e - , A —- [4 A “ , - UJ ἊΝ

30 τὰ μὲν γὰρ ἁπλᾶ γινόμενα ἐχ τῶν συνθέτων ἐνυπῆργεν αὐτοῖς. τὰ ὃὲ
γίνεται μὲν ἐχ τῶν ἁπλῶν, οὐ μὴν ἤδη xat ἐνυπάρχει αὐτοῖς" οὐ

«à» αὐταρχες τὸ γεγονέναι Ex τινος πρὸς τὸ ἐνυπάρχειν αὐτῷ. ὥστε, xv
cr. 1 » . D ἡ κω, δ . Y -^ € ΟΝ 7 2 — XT Qi * ^ d "
εἴη σὰρξ xat ἡστηοῦν xat τῶν συνθέτων ἔχαστον ἐχ τῶν ἁπλῶν, οὐ διὰ 1ὅ

9 ἐχχρίσεω: DEb: χρίσεως Ε: χινήσεως ἡ 4 ἐνυπαρχόντων Δ: ὑπαργόντων DE:
existentibus ὃ 6 ἱστορεῖ) lioe. fragm. om. Wiminer ὁ om. ἡ * ἰσγιαχοῦ D

8 ἐξελϑὼν d$: corr. E 3 at om. DE ἐσγάραι)] ἰσγάρες DE: ἐσχάρες E?

10 ἐκβάλλουτιν c ἕτερον AF b: στερρὸν DE 12 δηλοῖ ΔῈ": δήλη DEb, comp. F
ÜÉxxotionévi] seq. vas. ] fitt. E 14 pr ΔΕΙ͂: om. DE 16 ἐνυπάρχοντα] mut. in
ἐνυπάργοντος [Ὁ 18 τὸ AC: corr. ex zt E?: zt post lac. 2 litt. D 19 ϑαλλῆς
DE δὲ Ab: om. DE 20 tzza590; DE 2] προσέϑηχε ACe xal εἰ A: χὰν
εἰ C: εἰ F: εἰ xat DE 22 ἀλλ DE 23 vevóutva. DE προσθεωρτητέον] prius
conside randum h 21 γὰρ om. A λέγει τις Ab: τις λέγει DEF 25. βολὴν DE:
eorr. ἢ καὶ Ab: om. DE 260. 2í τὸ στοιχεῖον Ab: τῶν στοιχείων DE

20 γενόμενα DE Ὁ] ἐνυπάρχειν DE αὑτοῖς --- ἐνυπάρχειν (92) om. E

SIMPLICII IN L. DE CAELO III 3 (Arist. p. 302419. 28] 603

τοῦτο ῥητέον ἐνυπάρχειν ταῦτα τοῖς ἁπλοῖς, ὡς oi χατὰ ἔχχρισιν τὴν γέ- 268^
νεσιν ἀποδιδόντες φασίν, ἀλλὰ προσϑεωρητέον, τίς 6 τρόπος τῆς γενέσεως"
εἰ γὰρ χατὰ ἀλλοίωσιν, οὐχ ἀνάγκη ἐνυπάρχειν. 20

p.302:298 ᾿Αναξαγόρας δὲ ἐναντίως Ἐμπεδοχλεῖ λέγει περὶ τῶν
στοιχείων ἕως τοῦ τὸ γὰρ πῦρ χαὶ τὸν αἰϑέρα προσαγορεύει
τὸ αὐτό.

“ὡς στοιχείων μνημονεύσας ἀέρος xal πυρὸς xal τῶν συστοίχων toó- 23
τοις, ἅπερ xal ᾿Εμπεδοχλῇς ἔλεγε στοιχεῖα, ἐφεξῆς τῆς ᾿Αναξαγόρηυ δόξης
υνημονεύει ὡς ἐναντίας τῇ ᾿Εμπεδοχλέους, οὐ χατὰ τὴν τοῦ στοιχείου

10 ἔννοιαν’ πάντες γὰρ στοιχεῖον ἔλεγον, εἰς ὃ ἐνυπάρχον διαιρεῖται τὰ σώ-
ματα, αὐτὸ δέ ἐστιν ἀδιαίρετον εἰς ἕτερα τῷ cler ἀλλ᾽ ἢ διαφωνία γέγονε, 30
xaÜ' ὅσον τὴν τοιαύτην φύσιν οἱ μὲν ἄλλοις οἱ δὲ ἄλλοις σώμασιν ἐνυπᾶρ-
χειν ἔλεγον, ᾿Εμπεδοχλῇς μὲν τοῖς τέτρασιν ἐκεῖνα λέγων στοιχεῖα, ᾿Αναξα-
(opas δὲ ταῖς ὁμοιομερείαις, Θαλῆς δὲ τῷ ὕδατι, ἄλλος δὲ ἄλλῳ τινί: τῷ

15 1ὰρ αὐτῷ τεχμηρίῳ χρώμενος ἔχαστος τὰ καϑ' αὐτὸν ἔλεγε στοιχεῖα τῷ 35
αὐτὰ μὲν Bx τῶν ἄλλων ἐχχρίνεσϑαι, τὰ δὲ ἄλλα ἐκ τούτων μηχέτι. διὰ
τοῦτο γὰρ καὶ ᾿Ἐμπεδοχλῇς τὰ τέσσαρα ἔλεγεν εἶναι στοιχεῖα, xai ᾿Αναξα-
Ἰόρας τὰ ὁμοιομερῆ. οἷον σάρχα xat ὀστοῦν xal τὰ τοιαῦτα, σπέρματα
ἐχάλει, ἐξ ὧν xal τὰ ὑπὸ ᾿Εμπεδοχλέους στοιχεῖα μεμῖχϑαι ἔλεγεν ἀέρα 40

40 xal πῦρ xal τὰ ἄλλα mdvta xal εἶναι ἀϑροίσματα τῶν διοιομερῶν πάντα,
ux δοχεῖν δὲ ἐξ αὐτῶν εἶναι διὰ τὸ ἀόρατα xai ἀναίσ)ητα διὰ ωιχρότητα
elvat τὰ ὁμοιομερῆ. ὁ δὲ ᾿Αναξαγόρας πολλαχοῦ τῷ τοῦ αἰϑέρος ὀνόματι
ἀντὶ τοῦ πυρὸς χέχρηται. εἰπὼν δὲ τὴν ἑχατέρου δόζαν περὶ τῶν στοι- 46
χείων xal ἅμα τὴν ἐναντίωσιν αὐτῶν παραδούς, ὅτι ὃ μὲν ᾿Εἰμπεδοχλῆς

25 τὰ ὁμοιομερῆ πάντα ἀπὸ τῶν | τεσσάρων συγχεῖσθϑαί φησι xal εἶναι 2094
ταῦτα πάντων στοιχεῖα, ὃ δὲ ᾿Αναξαγόρας καὶ ταῦτα χαὶ τὰ ἄλλα πάντα
ἀπὸ τῶν ὁμοιομερῶν συνίστησι καὶ ἀπὸ τούτων ὡς ὁμοιομερῶν xal αὐτῶν
ὄντων, τὴν μὲν περὶ τοῦ στοιχείου δόξαν ἀπὸ τῆς χοινῆς προλήψεως ἔλαβεν 5
ὁμολογουμένην, τίνα δέ ἐστι τοιαῦτα σώματα, οὐχέτι παρ᾽ ἐχείνων λαμ-

30 βάνει" διαφέρονται γὰρ περὶ τούτου: ἀλλ᾽ αὐτὸς δείξας ἐφεξῆς, τίνα ἐστὶν
ἁπλᾶ τῶν σωμάτων, ἕξει δεδειγμένον, τίνα τὰ στοιχεῖα ἐστιν.

1 ὑπάρχειν DE l. 2 γένεσιν — τρόπος (2) om. E: γένεσιν τιϑέμενοι φάσχουσιν mg. E?
2 προσϑεωρητέον F: προϑεωρητέον AD: considerandum b τῆς γενέσεως] del. E?

3 xat c ὑπάρχειν D 4 δ᾽ DEc ἐμπεδοχλεῖ ἐναντίως c περὶ —
τοῦ (5)] ἕως D 6 ταὐτό c 9 μνημονεύει] Ab: ἐμνημόνευσεν DE 1i] corr.
ex τῆς E? τοῦ στοιχείου) τούτων c 11 γέγονεν ς 12. 18 ὑπάρχειν DE

13. τέτταρσιν D 14 ἄλλῳ] corr. ex ἄλλο E? 11 τέτταρα D 18 σπέρματα
Ab: ἅπερ σπέρματα DEF 19 στοιχεῖα Ab: λεγόμενα στοιχεῖα DEF 20 τὰ Om. c
2] σμιχρότητα DE —— 24 αὐτῶν Fb: αὐτῆς ADE 25 τὰ] τὰ μὲν DE 21 συνί-
στησι --- ὁμοιομερῶν) mg. E? συνίστησι) comp. À: συνέστησε DF: συνίστητιν E?c

28 ὑπολήψεως c 29 ὡμολογημένην c tà τοιαῦτα c

604 SIMPLICII IN L. DE CAELO 1Π 8. 4 (Arist. p. 30255. 13]

p.302»5 Ἐπεὶ δ' ἐστι φυσιχοῦ σώματος χίνησις ἕως τοῦ ὅτι οὐχ 269»
ἔστιν ἄπειρα, χαϑάπερ οἴονταί τινες, ϑεωρητέον.

Πρὸς τὴν ἀπόδειξιν τοῦ εἶναι ἁπλᾶ σώματα xal ταῦτα τὰ τέσσαρα
χρῆται τοῖς ἤδη δεδειγμένοις ὑπ᾽ αὐτοῦ, ὅτι φυσιχά ἐστι σώματα τὰ ἀρχὴν 15
5 χινήσεως ἐν αὐτοῖς ἔχοντα xal αὑτά, ὅπερ ἐν τῇ Φυσιχῇ ἀχροάσει δέ-
ὄειχται, xal ὅτι τῶν χινήσεων αἱ μέν εἰσιν ἁπλαῖ αἱ δὲ μιχταί, xal ὅτι
ἢ μὲν ἁπλῇ ἁπλοῦ σώματος, T, δὲ μιχτὴ μιχτηῦ, xal τοῦ ἁπλοῦ σώματος
ἁπλῆ f κίνησις" at γὰρ τῶν συνθέτων χινήσεις ἁπλαῖ χατὰ ἐπιχράτειαν 90
τῶν ἐν αὐτοῖς ἁπλῶν γίνονται" ταῦτα δὲ ἐν τῷ πρώτῳ ταύτης τῆς πραγμα-
10 τείας ἔχει δεδειγμένα. τούτων δὲ χειμένων, ἐπειδή εἰσι χινήσεις ἁπλαῖ
ai χατὰ τὰς ἁπλᾶς γραμμὰς γινόμεναι τήν τε εὐθεῖαν xal τὴν περιφερῆ,
φανερόν, ὅτι ἔσται xal σώματα τινα ἁπλᾶ, εἴπερ αἱ ἁπλαῖ χινήσεις ἁπλῶν 35
σωμάτων εἰσὶ χατὰ φύσιν: τὰ δὲ ἁπλᾶ τῶν σωμάτων στοιχεῖα ἐστι, διότι
xal εἰς αὐτὰ διαιρεῖται τὰ σύνϑετα, αὐτὰ δὲ ἀδιαίρετά ἐστιν εἰς ἕτερα
15 τῷ εἴδει.
Τὸ δὲ διὰ τί ἔστι δύναται μὲν διὰ τὰ ἁπλᾶ εἰρῆσθαι" διὰ τοῦτο
γάρ ἐστι στοιχεῖα, ὅτι ἐστὶ τὰ τὴν ἁπλῆν χίνησιν χατὰ φύσιν χινούμενα 30
σώματα δύναται δὲ xal πρὸς τὴν γένεσιν ἀναφέρεσϑαι: ὅτι γὰρ ἐδείχϑη
γένεσις οὖσα, διὰ τοῦτο ἔστι τινὰ στοιχεῖα: μὴ γὰρ ὄντων στοιχείων γένεσιν
40 ἀδύνατον εἶναι.
Δείξας δέ, ὅτι ἔστιν ἁπλὰ τινα σώματα, ἃ xal στοιχεῖά ἐστιν, ἐπὶ
τούτῳ ζητεῖ, πότερον πεπερασμένα ταῦτα T, ἄπειρα, xai εἰ πεπε- 55
ρασυαένα, πόσα. χαὶ δυνατὸν uiv ἦν ἀπὸ τῶν χινήσεων xal τοῦτο Àa-
βεῖν, ὅτι πεπερασυένα, χαὶ πόσα, 6 Oi πρῶτον uiv πρὸς τοὺς ἄπειρα λέ-
25 qovvüc ἐνστὰς χατασχευάζει, ὅτι πεπερασμένα, ἔπειτα πρὸς τοὺς ἕν τὸ
στοιχεῖον τιϑεμένους ὑπαντᾷ" αξιηπιστότερα γὰρ οὕτως ἔσται τὰ δειχϑησό- 4“

1 3 , Α ^P» e ( -
utva uf, ἐνηχληύσης τινὸς δόξης ὡς πιϑανῆς.

p.3026013. Kai πρῶτον τοὺς πάντα τὰ ὁμοιομερὴ στοιχεῖα ποι-

οὗντας ἕως τοῦ χαϑαπερ εἴρηται πρότερον. 4
30 [àv ἄπειρα λεγόντων τὰ στοιχεῖα Λεύχιππος μὲν xai | Δημόχριτος 209»

τόμους ἀπείρους ὑπέϑεντο, ᾿Αναξαγόρας ὃὲ xai ᾿Αρχέλαος τὰς ὅμοιο-
A^ - ^ 1 — - , , .» e - ' ^ M v w^
μερξίας, wal πρὸς ταύτην πρώτην ὑπαντᾷ τὴν ὀόξαν. xai εἴρηχε μὲν ἤδη

εἰ
Q-
v
^ I»

| δ᾽ ἐστι A: δὲ παντὸς τοῦ DE: δέ ἐστι παντὸς EF: δ᾽ ἐστι παντὸς c σώματος --
ἄπειρα (2)] ἕως D 9 τὰ ΔΑ: om. DE 4 τὰ] τὴν e 9 αὑτοῖς E?: ἑαυτοῖς C:
αὐτοῖς ADEc Qosruz] 0132515 8 7 À: om. DEF xat c 9 πρώτῳ] cap. 2
13 ἐστι CEF: eomp. D: εἰσι Δ; ἐστιν e 14 χαὶ ACb: om. DEc lo ἔστιν c
11 ἐστιν c supra τὰ add. χατὰ E 32 τούτῳ) τοῦτο DE: corr. E? 236 ὑπαντᾷ
CDE: ἀπαντᾷ ἃ 28 πρῶτον] seq. ras. ὁ litt. E στοιχεῖα — τοῦ (29)] ἕως D

90 μὲν] δὲ E 92 xai (alt.) om. c

SIMPLICII IN L. DE CAELO ΠῚ 4 [Arist. p. 802513. 20] 605

πρὸς αὐτὴν ἐν τῷ πρώτῳ τῆς Φυσιχῆς ἀχροάσεως, λέγει δὲ xal νῦν xai 269»
δείχνυσιν, ὅτι μὴ ὀρθῶς ὑπέϑεντο οἱ πάντα τὰ ὁμοιομερῇ στοιχεῖα ὕπο- 5
ϑέμενοι: πολλὰ γὰρ xal τῶν συνθέτων σωμάτων, ἅτινα οὐχ ἄν εἴη στοι-
χεῖα, ὁμοιομερῆ. ὁμοιομερῆ γάρ ἐστι τὰ εἰς ὅμοια τῷ ὅλῳ μέρη διαιρού-

5 μενα, τοιαῦτα δὲ σὰρξ xal ὀστοῦν xal ξύλον x«l λίϑος, ἅπερ ὅτι μή ἐστιν
ἁπλᾶ δῆλον’ ἐχχρίνεται γὰρ ἀπ᾿ αὐτῶν, ὥσπερ εἶπε, τὰ ἁπλᾶ σώματα 10
πῦρ xai γῇ xal τὰ μεταξύ, xai τὴν γένεσιν ἐχ πλειόνων ἔχει" ἐχ γὰρ
τροφῆς γίνεται ποιχίλης οὔσης, xal τὸ ξύλον δὲ xal γῆς τι ἔχει xal ἀέρος
xal ὕδατος, xai ὁ λίϑηος οὐκ ἄνευ ὕδατος. ἄνευ γὰρ ὕδατος συνεχῇ τὴν

10 γῆν γενέσϑαι ἀδύνατον. xal αὐτὸς δὲ ᾿Αναξαγόρας λέγει μὴ εἶναι στοιχεῖα 1
ταῦτα τὰ τέσσαρα, χαίτοι ὁμοιομερῇ ὄντα. εἰ οὖν μηδὲν σύνϑετον στοι-
χεῖον: ἁπλοῦν γὰρ τὸ στοιχεῖον: τὶ ób σύνϑετον σῶμα ὁμηιομερές, ὡς
πῦρ xal γῆ xai τὰ μεταξύ, συνάγεται ἐν τρίτῳ σχήματι, ὅτι οὐχ ἅπαν
ἔσται τὸ ὁμοιομερὲς στοιχεῖον, ἀλλ᾽ ὃ μή ἐστι σύνϑετον μηδὲ διαιρεῖται 90

15 εἰς ἕτερα τῷ εἴδει. οὐ πᾶν δὲ ὁμοιομερὲς τοιοῦτον, εἴπερ σὰρξ xal ὀστοῦν
xai τὰ τοιαῦτα διμοιομερῇ ὄντα διαιρεῖται εἰς ἕτερα τῷ εἴδει, ἐξ dv xai
συνίσταται. ἣ δείξας, ὅτι μὴ ὑγιῶς oí τὰ ὁμοιομερῆ στοιχεῖα λέγοντες
εἶπον, προσέϑηχε χαϑόλου, τίνι δεῖ χρίνειν τὸ στοιχεῖον, ὅτι οὐ τῇ ὁμοιο- 95
μερείᾳ οὐδὲ ἄλλῳ τινὶ τοιούτῳ, ἀλλὰ τῷ ἀδιαίρετον εἶναι εἰς ἕτερα τῷ

90 εἴδει:

p.302»20 Ἔτι ὁὲ οὐδ᾽ οὕτω λαμβάνοντας τὸ στοιχεῖον ἕως τοῦ
ἣ τῷ εἴδει ἣ τῷ ποσῷ. 80

᾿Απὸ τῆς ὁμηιομερείας πρότερον ἐπιχειρήσας xal δείξας, ὅτι οὐ πάντα

τὰ ὁμοιομερῆ, στοιχεῖά ἐστιν’ οὐδὲ γὰρ ἁπλᾶ πάντα’ νῦν πρὸς τὴν ἀπει-

20 ρίαν ὑπαντᾷ xal συγχωρήσας χαϑ᾽ ὑπόϑεσιν τῇ ὁμοιομερείᾳ λέγει, ὅτι,
χἄν ὁμοιομερῆ τις λαμβάνῃ τὰ στοιχεῖα, οὐχ ἀναάγχη διὰ τοῦτο ἄπειρα S5

ποιεῖν αὐτά" xal πεπερασμένων γὰρ ὑποτιϑεμένων τὰ αὐτὰ δυνατὸν ἀπο-

ὀιδόναι, xdv ὀλίγα τις ὑποϑῆται τῷ πλήϑει δύο 7) τρία ἣ τέτταρα, χαϑάπερ

᾿Εμπεδοχλῇς. xai γὰρ οὗτος τέσσαρα τὰ στοιχεῖα ὑποϑέμενος xal ἕχαστον
80 αὐτῶν ὁμοιομερὲς εἰπὼν ix τούτων πᾶσαν τὴν γένεσιν ἀποδίδωσι, πλὴν 40

ὅτι ᾿Εμπεδοχλῆς μὲν ἁπλᾶ ταῦτα ὑποτίθεται, ᾿Αναξαγόρας δὲ xai ταῦτα

σύνϑετα ἐξ ὁμοιομερῶν, ὥσπερ xal τὰ ἄλλα πάντα τὰ αἰσϑητὰ σύνϑετ

1 Φυσικῆς] 14 2 οἱ A: om. DE 4 ópotopepr, (pr.) A: ὁμοιομερῆ ἐστιν DE: sunt

similaria b ἐστι] ἐστιν E: om. F μέρει AE: corr. E! 6 εἶπε] 302222
εἶπε, τὰ) εἰ πέντε ἡ 1 xal (tert.) DEb: ἃ Ac éx γὰρ E?b: xai γὰρ ADE: xal
γὰρ ἐκ c 10 δὲ] δὲ ὁ ς 11. 12 εἰ --- στοιχεῖον DEb: om. AF 12. 13. ὡς
πῦρ) ὥτπερ DE 14. ἔσται] ἐστὶ c 16 εἴδει] εἴδει στοιχεῖα c 19 τῷ (pr.)] τὸ EF:
corr. E? 21 δ᾽ c οὐδ᾽ c: οὔϑ᾽ ADE: om. F οὕτω ADF: οὕτως Ec
22 ἣ (alt.)] καὶ À 24 γὰρ om. α 24. 25 τὴν ἀπειρίαν Ab: τὸν ἄπειρον D: τὸ
ἄπειρον E 26 λαμβάνει E: corr. E? 28 τέτταρα ADE: ὃ F: τέσσαρα c

30 ἀποδίδωσιν Ec 32 τὰ (alt.) om. D

606 SIMPLICII IN L. DE CAELO 1II 4 [Arist. p. 302520]

éx τῶν ὁμοιομερῶν ποιεῖ xat' ἐπιχράτειαν ἑνὸς τῶν ἐν αὐτοῖς γαραχτηρι- 269b
ζόμενα. εἶτα xai τρίτον ἐπ᾽ ἀμφοῖν ἐπιχείρημα ἐπάγει ἀπό τε τῆς ὁμοιο-
μερείας xal ἀπὸ τῆς ἀπειρίχς. ἐπειδὴ γάρ, φησί, χἂν ἄπειρα τῷ πλή-
Üst τὰ στοιχεῖα ὑποϑῶνται, συμβαίνει μὴ πάντα τὰ σύνϑετα ἐξ ὅμοιο- 3704
5 μερῶν ποιεῖν’ σάρχα μὲν γὰρ τὴν αἰσϑητὴν x«i χρυσὸν xal τὰ τοιαῦτα
ἐξ ὁμοιομερῶν ποιεῖν αὐτοῖς ὁπωσοῦν προχωρεῖ ἐπιχρατοῦντος τοῦ πλήϑους
ἐν τῷ μίγματι τῶν ἀναισθήτων διὰ μιχρότητα σαρχίων ἢ χρυσίων, πρόσω- ὅ
Xov δὲ xal τὰ ἄλλα ὀργανιχὰ χαλούμενα μόρια οὐχέτι δυνατὸν Ex πολλῶν
ἀναισϑήτων τῷ μεγέϑει προσώπων συντιϑέναι. χαὶ ὁ μὲν ᾿Αλέξανδρός φησι
10 μὴ εἶναι ἐξ ὁμοιομερῶν, διότι ὃ ὀφθαλμὸς xal f$ ῥὶς οὐχ ἔστιν ὅμοια"
umore δὲ ἀχριβέστερον ὁ ᾿Αριστοτέλης εἶπε πρόσωπον γὰρ οὐχ x1
προσώπων, διότι τὰ ὁμοιομερῆ. εἰ xal ἀλλήλοις ὅμοια ἔχει τὰ μόρια,
οὐ διὰ τοῦτο λέγεται ὁμοιομερῇ. ἀλλ᾽ ὅτι τῷ ὅλῳ ὅμοια ἔχει τὰ μέρη.
πάνυ δὲ ἀχριβῶς προσέϑηχε τὸ οὐδ᾽ ἄλλο τῶν χατὰ φύσιν ἐσχημα-
15 τισμένων οὐδέν, ἐπειδὴ οὐ μόνα τὰ ἐξ ἀνομοίων ἀλλήλοις συγχείμενα 15
οὐχ ἔχει ὅμοια τὰ μέρη τῷ ὅλῳ, ὡς εἴρηται ἐπὶ τοῦ προσώπου, ἀλλὰ χαὶ
ἐν οἷς ὅμοια τὰ μέρη ἀλλήλοις ἐστὶ χαὶ τῷ ὅλῳ τοῦ ὅλου χατὰ σχῆμα
φυσιχὸν εἰδοπεποιημένου, ὡς τὸ τοῦ χρανίου ὀστοῦν T) τοῦ βραχίονος ἣ
τοῦ μηροῦ 7, νεῦρον ἢ φλὲψ T, ἀρτηρία, οὐδὲ ταῦτα ἐξ ὁμοίων τῷ ὅλῳ 99
20 μερῶν ἐστι" xdv γὰρ τὸ τοῦ ὀστοῦ μέρος ὀστοῦν xal τὸ τοῦ νεύρου νεῦρον,
ἀλλ᾽ οὐχ ἐσχημάτισται τὸ μέρος τῷ ὅλῳ, τὸ δὲ ὅλον μετὰ τοῦ σχήματος
ἣν τοῦτο, ὅπερ εἶναι λέγεται. εἰ ὃὲ ἀναάγχη xat αὐτοὺς xol μὴ ἐξ Opoto-
μερῶν τινα γίνεσϑαι, xal μηδὲν T, ἀπειρία συντελεῖ πρὸς τὸ πάντα ἐξ 26
ὁμοιομερῶν εἶναι, οὐδὲν χωλύει πεπερασμένα τὰ ὁμοιομερῇ ποιεῖν, εἴπερ
25 ἐστὶ στοιχεῖα: xal γὰρ πεπερασμένων ὄντων τὰ μὲν ἐξ ὁμοίων ἔσται τὰ
ó& ἐξ ἀνομοίων, ὥσπερ xai ἀπείρων ὑποχειμένων. εἰ οὖν τὰ αὐτὰ σώζειν
δυνατὸν πεπερασμένας τε τὰς ἀρχὰς xal ἀπείρους ὑποτιϑεμένους. βέλτιον, 80
φησί, πεπερασμένας λαμβάνειν, ὥσπερ xai ἐν τοῖς μαϑύήμασιν, xal ὡς ὃυ-
νατὸν ἐλαχίστας. εἰ γὰρ ἀγνοουμένων τῶν ἀρχῶν ἀγνοεῖσθαι xal τὰ ἐξ
80 αὐτῶν ἀναγκαῖον, ὁ γινώσχειν τὸ ἐχ τῶν ἀρχῶν βουλόμενος πεπερασμένας
ἀρχὰς ὑποτιϑέσϑω xai ταύτας ὡς ἐλαχίστας. διότι τὸ uiv ἄπειρον ἀγνω- $j
στόν ἐστι. τὸ ὃξ πεπερασμένον γνωστόν, xat τοσούτῳ μᾶλλον, ὅσῳ εὐπερι-
ληπτότερόν ἐστι xai τῇ uovdot πλησιάζει. ὁϊὸ xal οἱ μαϑηματιχοὶ ἐπι-

] ἐχ τῶν Α: ἐξ DE ]. 2 γαραχτηριζομένων D 4 τὰ (alt.) om. c 9 cdpxa—
ποιεῖν (6)] mg. E* uev om. E? τὴν om. E? 6 ὁποσοῦν E: corr. E?

6. 7 ἐν τῷ μίγματι τοῦ πλήϑους CF 4 μιχρότητα À: σμιχρότητα CDE σαρχίων]
τῶν e corr. E J φησι Ab: τὸ πρόσωπόν φησι DE: φησὶ τὸ πρόσωπον c 11 εἶπεν
Ee: corr. E* 12 εἰ xal ÀA: xà» DE ὅμοια om. DE: corr. E? ἔχει AE: ἔχῃ
91: 13 ὅλῳ] λόγῳ A 14 οὐδ᾽ A: οὐδὲ CDE 15 ἀνομοιομερῶν Fc

11 ἐστὶν c 18 εἶδος πεποιημένου DE 18. 19 7 τοῦῦ ἢ A 20 ἔστιν ς 23 πρὸς
τὸ om. E 28 ἐν scripsi: in b: οἱ ἐν ADEe μαϑήμασι DE 29 τὰ] τὸ ἃ
oU ἀναγχαῖον --- βουλόμενος om. b ὁ AE*: om. DE τὸ] τὰ c πεπερασμένας
DEb: om. A: πεπερασμένας τὰς c 02 ἐστιν c 33 μαϑηματιχοὶ)] μαϑηματιχὴν À:
disciplinalem et b

SIMPLICII IN L. DE CAELO III 4 [Arist. p. 302920. 80] 60'

στημονιχὴν γνῶσιν ἔχειν τῶν ὑποχειμένων βουλόμενοι πεπερασμένας τὰς 2702
ἀρχὰς λαμβάνουσιν T, τῷ εἴδει 7| τῷ ποσῷ, τῷ μὲν εἴδει, ὅταν σημεῖον 40
xai γραμμὴν xal ἐπίπεδον ὀρίζωνται: οὐ γὰρ ἕν ἀριϑμῷ τούτων ἔχαστον,
ἀλλὰ τῷ εἴδει xal τῷ λόγῳ’ τῷ δὲ ποσῷ υαθηματιχὰς ἀρχὰς ὡρίσϑαι ὁ
μὲν Ποτάμων λέγει, ὅταν τὴν μονάδα ἀρχὴν ἀριϑμοῦ λαμβάνωσιν, ᾿Ασπά-
σιος δὲ τῷ ποσῷ ὠὡρίσϑαι τὰ πέντε αἰτήματά φησι’ ταῦτα γὰρ οὐ xav 45
εἶδος, ἀλλὰ χατ᾽ ἀριϑμὸν πέντε ἐστί. “δύναται Of, φησὶν ᾿Αλέξανδρος, dp-
χὰς τῷ ποσῷ λέγειν πεπερασμένας χαὶ αὐτὰς ταύτας, ὧν ἑχάστην χατὰ 3700
τὸ εἶδος ὡρισμένην ἐλάμβανον: ὧν γοῦν τοὺς ὁρισμοὺς ὡς στοιχείων ἀπο-
διδόασιν, ὥρισται ταῦτα χατὰ τὸν dpiÜpóv. T, τῷ μὲν εἴδει, φησίν,
ὡρισμένα τὰ στοιχεῖα χατ᾽ αὐτούς ἐστιν, ὅτι σημεῖον xal γραμμή, 7$ μὲν 5
εὐθεῖα, ἣ δὲ περιφερής, xat ὅσα πρῶτα λαμβάνοντες ὀρίζονται, ἃ xol
ὄρους χαλοῦσιν: οὐ γὰρ ἄπειρα τὰ εἴδη αὐτῶν, ἀλλ᾽ ἔστιν αὐτῶν ἀριϑμός"
τῷ δὲ ποσῷ, ὅτι οὐδενὲ ἀπείρῳ χρῶνται οὔτε εὐϑείᾳ οὔτε ἐπιπέδῳ,
ἐπειδάν tt δειχνύωσι" xdv γὰρ ἄπειρον ὑποθῶνται, ἀλλ᾽ ἀεὶ πεπερασμένον 10
ἀφαιροῦντες χρῶνται. μήποτε δὲ τῷ μὲν εἴδει πεπερασμένας, ὅτι οὐδὲν
ἄπειρον ὑποτίθενται, ἀλλὰ τρίγωνα xal τετράγωνα xal χύχλους xal σημεῖα
xat γραμμὰς xai ἐπίπεδα, τῷ ὃὲ ποσῷ, ὅτι ἠρίθμηνται αἱ λαμβανόμεναι
ἀρχαὶ οἵ τε ὅροι πόσοι xai τὰ ἀξιώματα xai τὰ αἰτήματα, οἷς ἀρχοῦνται
πρὸς τὰς ἀποδείξεις τῶν ἑξῆς.

m
et

p.302530 Ἔτι εἰ σῶμα σώματος ἕτερον λέγεται ἕως τοῦ φανερόν,
ὅτι χαὶ τὰ στοιχεῖα ἀνάγχη πεπερασμένα εἶναι.

Καὶ τοῦτο τὸ ἐπιχείρημα δείκνυσιν, ὅτι τὰ στοιχεῖα τῷ εἴδει πεπε- 90
ρασμένα ἐστίν. ἢ ob συναγωγὴ τοῦ λόγου ὑποϑετιχῶς μὲν οὕτω προαγεται"
εἰ πάντα τὰ σώματα ἀλλήλων πεπερασμέναις xat! εἶδος διαφοραῖς ὀιαφέρει,
τὰ δὲ πεπερασμέναις χατ᾽ εἶδος διαφοραῖς διαφέροντα πεπερασμένα χατ᾽
"rm, ) 7 ἢ , / Tw χὰ A d
εἶδός ἐστιν, ἀνάγχη τὰ σώματα πεπερασμένα εἶναι τῷ εἴδει’ εἰ οὖν xal $5
τὰ στοιχεῖα σώματα ἐστιν ἁπλᾶ, ἔτι μᾶλλον ἀνάγχη ταῦτα ἥπερ τὰ ἀπ᾽
αὐτῶν πεπερασμένα εἶναι τῷ εἴδει. χαὶ ὅτι μὲν τὰ σώματα ταῖς οἰχείαις
διαροραῖς διαφέρει, πρόδηλον: xat γὰρ πάντα τὰ διαφέροντα ταῖς οἰχείαις,

; φξρξι;, i
διαφοραῖς διαφέρει" ὅτι δὲ at διαφοραΐ, αἷς διαφέρει τὰ σώματα, πεπερασ- 30
μέναι εἰσὶ τῷ εἴδει, δῆλον ἐχ τοῦ αἰσϑητὰς αὐτὰς εἶναι. χαὶ ὅτι μὲν

1 ἔχειν γνῶσιν DE 3 ὁρίζονται E ἕν be: ἐν ADE 4 λόγῳ] ποσῷ DE
δρίσϑαι E 9 ποταμῶν Α λαμβάνουσιν Α 6 οὐ κατ᾽] οὔτ᾽ DE: corr. E?

4 ἐστίν Ec 9 γοῦν scripsi: οὖν ADEbe στοιχείων Ab: στοιχείων xal ἀρχῶν
DEF 10 ἣ AE?b: εἰ DE τῷ] τὸ Α εἴδει) -εἰ e corr. E 11 σημεῖα A

18
21.
Α:

δειχνύωσιν ς 17 τρίγωνας xal τετράγωνας E, sed corr. 2] τοῦ om. D
22 φανερόν, ὅτι om. D 22 ἀνάγκη xal τὰ στοιχεῖα E στοιχεῖα EF, comp.
στοιχεῖ᾽ c ἀνάγκη om. D πεπερασμέν᾽ c 23 τῷ --- ἐστίν (24) Ab: πεπε-

ρασμένα ἐστὶ τῷ εἴδει DE: ἀνάγχη πεπερασμένα εἶναι τῷ εἴδει (): πεπερασμένα τῷ εἴδει

ἐστ
21

ίν F 259 κατ᾽ εἶδος διαφοραῖς διαφέρει DEb: διαφέρει διαφοραῖς xaz' εἶδος Ac
ante slvat del. xat' εἶδός ἐστιν E! 28 ἤπερ] corr. ex εἴπερ E*

608 SIMPLICII IN L. DE CAELO ΠῚ 4 (Arist. p. 809 80

αἰσϑηταῖς διαφοραῖς διαφέρει τὰ σώματα, ἔδειξεν ἐν τῷ Η τῆς Φυσιχῆς 270»
ἀχροάσεως, τὸ δὲ τὰς αἰσθητὰς πεπερασμένας εἶναι τῷ εἴδει ἔδειξεν ἐν
τῷ Περὶ αἰσϑήσεως xal αἰσθητῶν οὕτω" πᾶν τὸ αἰσϑητὸν ἔχει ἐναντίωσιν" 85
τὸ ἔχον ἐναντίωσιν ἔχει ἔσχατα xav εἶδος. τὸ ἔχον ἔσχατα xav slóoc
πεπερασμένον xat' εἶδός ἐστι τῶν ἄρα αἰσϑητῶν τὰ εἴδη πεπέρανται. xal
χατηγορικχῶς δὲ οὕτως ἔστι συναγαγεῖν τὸ περὶ τῶν στοιχείων ἐπιχείρημα"
τὰ στοιχεῖα σώματα’ τὰ σώματα ἀλλήλων ταῖς οἰχείαις διαφοραῖς αἰσϑη- 40
ταῖς οὖσαι: διαφέρει" τὰ ταῖς αἰσϑηταῖς διαφοραῖς διαφέροντα πεπερασμέναις
τῷ εἴδει διαφοραῖς διαφέρει’ τὰ πεπερασμέναις τῷ εἴδει διαφοραῖς διαφέ-
10 pov:a πεπερασμένα κατ᾽ εἶδός ἐστι.

Ταῦτα μὲν ἐν τούτοις τῷ ᾿Αναξαγόρου λόγῳ προσήγαγεν, ἐν δὲ τῷ
πρώτῳ τῆς Φυσιχῆς ἀχροάσεως xal πρὸς τὸ πάντα ἐν πᾶσι μεμῖχϑαι τὴν 45
ὑπάντησιν ἐποιήσατος ἔλεγε γὰρ | ἕχαστον τῶν αἰσθητῶν σωμάτων 2:1
ἄπειρα ἔχειν ἐν ἑαυτῷ ὁμοιομερῆ" διὰ τοῦτο γὰρ ὁρᾶσϑαι πάντα ἐχ πάν-

15 τῶν γινόμενα. ἔδειξεν οὖν ἀχολουϑοῦν τούτῳ τὸ ἕχαστον τῶν αἰσϑητῶν
ἀπειρομέγεϑες γίνεσθαι" τὸ γὰρ ἐξ ἀπείρων τῷ πλήϑει μεγεθῶν χατ᾽ ἐνέρ- 5
ειαν συγχείμενον μέγεθος ἄπειρον ἀνάγκη γίνεσθαι τῷ μεγέϑει: εἰ οὖν
τοῦτο ἀδύνατον, οὐχ ἄν εἴη ἄπειρα τὰ στοιχεῖα. χαὶ δῆλον, ὅτι τοῦτο τὸ
ἐπιχείρημα τὴν xat' ἀριϑμὸν ἀπειρίαν ἀναιρεῖ, ἥτις τῇ xat εἶδος ἀπειρίᾳ

20 οὐ συνανῃρέϑη.

Λέγει δὲ ὁ ᾿Αναξαγόρας ἀρχόμενος τοῦ συγγράμματος" “ὁμοῦ χρήματα 10
πάντα ἦν ἄπειρα xal πλῇϑος xal μιχρότητα' xal γὰρ τὸ σμιχρὸν ἄπειρον
ἦν, xal πάντων ὁμοῦ ἐόντων οὐδὲν ἔνδηλον ἣν ὑπὸ σμιχρότητος, xal ὅτι
“ἐν σύμπαντι χρὴ δοχεῖν ἐνεῖναι πάντα χρήματα. μήποτε ὃὲ τὸ ἄπειρον
ὡς ἡμῖν ἀπερίληπτον xai ἀγνωστον λέγει: τοῦτο γὰρ ἐνδείχνυται διὰ τοῦ 15

ιὦ
[2]

“ὥστε τῶν ἀποχρινομένων μὴ εἰδέναι τὸ πλῇ δος μήτε λόγῳ urs ἔργῳ."

ἐπεί, ὅτι τῷ εἴδει πεπερασμένα meto, δηλοῖ λέγων πάντα γιγνώσχειν τὸν

νοῦν" xaot, εἰ ἄπειρα ὄντως ἣν. παντελῶς Ty ἀγνωστα' T, γὰρ γνῶσις
ὁρίζει xal περατοῖ τὸ γνωσΐέν. λέγει δέ, ὅτι "xal τὰ συμμισγόμενα τε 90

30 xal ἀποχρινύόμενα πάντα ἔγνω νοῦς, xal ὁποῖα ἔμελλεν ἔσεσϑαι xal ὁποῖα
)

TV . Sous Ok διττὴν ἐνδείχνυσϑαι διαχόσμησιν ὃ ᾿Αναξαγύόρας. τὴν μὲν

1 e T£ ^ , ΄ Ld
νοητὴν xal ἡνωμένην. ἐν ἡ ὁμοῦ πάντα χρήματα ἣν xal ἕχαστον πάντα

| διαφοραῖς om. DE H] 71a DE: ὀγδόῳ τῷ A: ὀγδόῳ Cbe Φυσιχῆς) VII 2. 244328

2 ἔδειξεν] ἔδει- suprascr. E! 3 αἰσϑήσεων D, sed corr. οὕτω] 6.445 02. δ 4 τὸ (alt) —
εἶδος DEFb: orm. AC τὸ] xai τὸ E 9 ἐστιν c: om. F 8 ταῖς (alt.) A(C): om.
DEec περασμέναις E 10 ἐστιν c 11 ἐπήγαγεν Fe 12 πρώτῳ] cap. 4
13 ἀπάντησιν D ἔλεγον A ἔχαστον) ἑχάστοις DE: corr. E? 152 γενόμενα
DE τὸ om. DE: corr. E? 16 ἀπειρομεγέϑεις DE: . corr. E? 18 τοῦτο (alt.)
om. c ]9 ἀπειρίαν] eorr. ex ἐπήρειαν E? 2] λέγει] fragm. 1 Mullach

22 σμιχρότητα c uxpov DE 23 διοῦ DE: suprascr. K: om. AFb

ὅλον A ὅτι] v. fragm. 4 24 ἐν) fort. ἐν τῷ ἕν εἶναι DE: corr. E?

25 «95) hoc fragm. om. Mullaeh 2 γινῴώσχειν E: corr, E! 28 νοῦν] vov A χαίτοι]
xai τὸ DE 21) περατοῖ] περᾶται E: περατοῦται E* λέγει] v. fragm. 6 90 πάντα]
τε πάντες À ἔγνω νοῦς] ἔγνων οὺς A: ἔγνω ὁ νοῦς c 32 ἐν ἡ om. DE:
corr. E? πάντα τὰ Ας

SIMPLICII IN L. DE CAELO III 4 (Arist. p. 80230. 30848] 600

ἦν τὰ ἄλλα διὰ τὴν νοητὴν ἕνωσιν, τὴν δὲ αἰσθητὴν xal διαχεχριμένην 3714
ἀπ᾽ ἐχείνης τῆς ἑνώσεως ὑπὸ τοῦ δημιουργιχοῦ νοῦ, ὃν xal αὐτὸν ἀπὸ τοῦ
νοητοῦ προελθόντα διαχοσμῆσαι πάντα φησίν. ὅτι γὰρ νοητὴν ἐνδείχνυταί
τινα διαχόσμησιν πρὸ ταύτης τῆς αἰσϑητῆς xav αἰτίαν χαὶ σπερματιχῶς
ταύτην προειληφυῖαν, ἐχεῖνα, οἶμαι, σαφῶς παρίστησι τὰ βητά- “ τούτων 80
δὲ οὕτως ἐχόντων χρὴ δοχεῖν ἐνεῖναι πολλά τε χαὶ παντοῖα ἐν πᾶσι τοῖς
συγχρινομένοις χαὶ σπέρματα πάντων χρημάτων χαὶ ἰδέας παντοίας ἔχοντα
x«l ἡδονὰς καὶ χροιάς, xal ἀνθρώπους συμπαγῆναι χαὶ τὰ ἄλλα ζᾷα, ὅσα
ψυχὴν ἔχει, xal τοῖς γε ἀνθρώποισιν εἶναι xal πόλεις συνῳχημένας χαὶ 80
10 ἔργα χατεσχευασμένα ὥσπερ παρ᾽ ἡμῖν xai ἥλιον xal σελήνην xai τὰ ἄλλα
ὥσπερ παρ᾽ ἣμῖν᾽, xal ταῦτα δηλονότι σπερματιχῶς ἐχεῖ xal χατ᾽ ἰδέας,
ὡς εἶπε, προειλημμένα.

[1]

p.30343 ᾿Αλλὰ μὴν οὐδέ, ὡς ἕτεροί τινες λέγουσιν ἕως τοῦ ὅμως 40
τοῦτο βούλονται λέγειν.

18 Πρὸς τοὺς ἄπειρα πλήϑει τὰ στοιχεῖα ὑποθεμένους προθέμενος ὅπαν-
τῆσαι xal ἀντειπὼν πρὸς τοὺς περὶ ᾿Αναξαγόραν ἀπείρους ὁμοιομερείας τὰ 46
στοιχεῖα λέγοντας, μετέβη πρὸς τοὺς περὶ Λεύχιππον xol Δημόχριτον στοι-
χεῖα λέγοντας | τὰς διὰ σμιχρότητα xal ναστότητα ἀτόμους ἀπείρους 27]*
οὔσας χατά τε τὸν ἀριϑμὸν χαὶ τὰ σχήματα. ταύτας δὲ μόνας ἔλεγον

20 συνεχεῖς. τὰ γὰρ ἄλλα τὰ δοχοῦντα εἶναι συνεχῇ ἁφῇ προσεγγίζειν ἀλλή-
λοις διὸ xal τὴν τομὴν ἀνύρουν ἀπόλυσιν τῶν ἁπτομένων λέγοντες τὴν 5
δοχοῦσαν τομήν, καὶ διὰ τοῦτο οὔτε ἐξ ἑνὸς πολλὰ γίνεσϑαι ἔλεγον"
οὐ γὰρ διαιρεῖσθαι τὴν ἄτομον: οὔτε ἐκ πολλῶν Bv χατὰ ἀλήϑειαν
συνεχές, ἀλλὰ τῇ συμπλοχῇ τῶν ἀτόμων ἕχαστον ἕν δοχεῖν γίνεσϑαι" τὴν

25 δὲ συμπλοχὴν ᾿Αβδηρῖται ἐπάλλαξιν ἐχάλουν, ὥσπερ Δημόχριτος. εἰπὼν 10
δέ, ὅτι οὐδέ, ὡς ἕτεροί τινες λέγουσιν, εὔλογα τὰ συμβαίνοντα,
xal ἐκτιϑέμενος τὴν δόξαν αὐτῶν μεταξὺ μίαν παρέρριψεν αἰτίαν τοῦ μὴ

1 ἕνωσιν Ab: γνῶσιν DEF διαχεχριμμένην AE $ προειληφυῖαν Fb: προείληφεν
Α : προσειληφυῖαν DE éxeiva] fragm. 3 οἱ 10 ῥητά] ῥήματα A 6 ἐνεῖναι]

ἐν εἶναι A: ἕν εἶναι DE 9 ἀνθρώποισιν, -ot- e corr, E: ἀνθρώποις D xal (sec.)]
del. E? συνοιχημένας AE: corr. A? 10 xei ἥλιον —"fjpiv (11) om. D: mg. E?
ἥλιον AEb: ἥλιόν τε αὐτοῖς εἶναι Fc 11 ὥσπερ AEFb: ὡς καὶ in ras. K: ἅπερ c
xat' εἰδέας E: κατὰ ἰδέας E? 12 εἶπον c προειλημμένας Ἐς 18 οὐδὲ AF:
οὐδ᾽ DEc τοῦ om. D 15 πρὸς τοὺς] ad dicentes b πλήϑει]) οἰομένους πλή-
ϑει Fe (πλήϑει comp. F): τῷ πλήϑει C ὑποθεμένους A: om. DEbc προϑέμενος
ACDEb: ὑποθέμενος c 18 λέγοντας} suprascr. E? post ἀτόμους del. οὔὕ-
σας D 20 ἁφῇ om. Ac 21 ἀπόλυσιν] corr. ex ἀπόλλυσι E?: om. C: διάλυσιν c
22 τοῦτο οὔτε) τούτου τε DE: corr. E? οὔτ᾽ C γίγνεσθαι DE 28 xat
DE 24 ἀλλὰ CDEb: om. Ac post τῇῷ suprascr. δὲ Καὶ τὴν συμπλοχὴν
E: corr. E? τῶν CDEb: δὲ τῶν Ac γίνεσθαι DE 25 ἀβδηρεῖται E, sed
COIT. ἐπάλλαξιν A; cf. p. 295,15: permutationem b: παράλλαξιν C: περιπάλαξιν DE:
περίπαλξιν F 26 ὡς om. E

Comment. Arist. VII Simpl. de Caelo. a9

610 SIMPLICII IN L. DE CAELO ΠΠ 4 [Arist. p. 30333. 10)

εὔλογα τὰ συμβαίνοντα εἶναι" τρόπον γάρ τινα, φησί, xal οὗτοι πάντα 3710
τὰ ὄντα ποιοῦσιν ἀριϑμοὺς xai ἐξ ἀριϑμῶν' εἰ οὖν τοῦτο ἀδύνατον,
οὐχ dv εὔλογα εἴη τὰ συμβαίνοντα τῷ λόγῳ αὐτῶν. τρόπον δέ τινα 15
ἀριϑμοὺς εἶπε τὰς ἀτόμους, διότι ταῖς μονάσιν ἐοίκασιν αἱ ἄτομοι, χαὶ

5 ὅτι μὴ διαιροῦνται ὥσπερ οὐδὲ αἱ μονάδες, xai ὅτι οὐδὲ ἐχ τῶν ἀτόμων
τῷ χενῷ διειλημμένων γίνεταί τι συνεχὲς ὥσπερ οὐδὲ ἐχ τῶν μονάδων"
xai γὰρ ἐχείνας τῷ χενῷ φασιν of [Πυϑαγόρειοι διορίζεσθαι. τὸ δὲ τρό - 20
πον τινὰ πρόσχειται, ὅτι xal διαφορά τις τῶν ἀχολουϑούντων ἀτόπων ἐστὶ
τοῖς ἐξ ἀτόμων xat τοῖς ἐξ ἀριϑμῶν γεννῶσι" τὸ γὰρ ἐξ ἀσωμάτων μερῶν

10 σώματα γεννᾶν ἄτοπον ὑπάρχον τοῖς μὲν ἐξ ἀριϑμῶν λέγουσιν ἀχολουϑεῖ,
oi δὲ ἐξ ἀτόμων γεννῶντες ἀποφεύγουσι. |

p.3034310 Καὶ πρὸς τούτοις ἕως τοῦ πάντων τῶν στοιχείων.

Ταῦτα 6 ᾿Αλέξανδρος ὡς ἐναντιολογίαν τινὰ αὐτῶν πρὸς ἑαυτοὺς συνά- 80
γοντα ἐξεδέξατο τῶν ἀρχὰς τὰς ἀτόμους λεγόντων, διότι λέγουσι μὲν xatà
15 τὸ σχῆμα διαφέρειν ἀλλήλων τὰ στοιχεῖα xai οὐ χατὰ τὸ ὑποχείμενον, εἰ
δὲ τοῦτο, δῆλον, ὡς xal τὰ ἐχ τῶν στοιχείων γινόμενα χατὰ τὸ σχῆμα

διοίσουσιν ἀλλήλων. ἀχόλουϑον οὖν ἦν αὐτοῖς, τίνα τε τῶν ἑκάστου στοι- S5
χείων xal τίνα τῶν ἐξ αὐτῶν γινομένων τὰ σχήματα, εἰπεῖν, οἱ Ob μόνου
τοῦ πυρὸς xai τῶν εννητιχῶν αὐτοῦ ἀτόμων σφαιριχὸν εἶπον τὸ σχῆμα"
20 διὸ xal εὐλόγως αὐτὸ διαδύεσϑαι xal χινεῖσϑαί τε xal χινεῖν xai διαιρεῖν
xai χαίειν τὰ οἷς ἄν πλησιάσῃ διά τε τὴν περιφέρειαν xal λειότητα

xai προσέτι τὴν μιχρήτητα τῶν στοιχείων, ἐξ ὧν ἔστιν: οὐχέτι μέντοι. τί 40
τὸ σχῆμα τοῦ ἀέρος T, τοῦ ὕδατος ἢ τῆς 154 7, τῶν τούτων στοιχείων,

ἔγουσι: μόνην γὰρ τούτων διαφορὰν τὴν χατὰ τὸ μέγεϑος τῶν ἐξ αὐτῶν

25 στοιχείων ἀπηῤιδήασιν, ix μὲν μιχρητέρων τῶν αὐτῶν χατὰ τὸ σχῆμα

“7 SZ -— 2. ^X » “-" M ^N Y. »; ^ *,
«zpa AK E"TVXES, εχ 6€ μείνων JOoto[, &X Gg EX ξινῶν γὴν. οὐχ

()ς
E
x
bel
ed
Pm
δι

ἔχάστου τούτων q(tvouivoo. τούτῳ Of, φησὶν ὁ ᾿Αλέξανδρος, τὸ ἐπόμενον
ΠῚ A , y - A — 1 ^
αὐτὸς μὲν οὐ προσέϑηχεν. εἴη δὲ dv τό, εἰ μὴ xaxà τὸ σχῆμα τὴν ὃδια-
80 φορὰν εἶναι τῶν στοιχείων τῶν xat' εἰδης διαφερόντων ἔϑεντο ἀλλὰ χατὰ 6

] τινα] suprascr. E? 2 xai ΠΕΡ: om. Ac 6 διειλημμένον E γίγνεταί DE
γὰρ) γὰρ xai DE χενῷ} καιρῷ E φασιν] or E δὲ] δὴ DE ὃ χαὶ
om. h διαφορά τις CD: aliqua. diversitis b: διαφορὰ Α: διάφορά τινα Ee
ἀτόμων E ἐστὶν c 4“. γεννῶσιν Dec μερῶν om. c 11 ἀποφεύγουσι
AD: ἀποφεύγουτσιν CEc 12 ἕως τοῦ] ἐπεὶ διαφέρει ἕως οἷον πανσπερμίαν D

13. 11. συνάγοντα A: συναγαγόντα DEF ἐξεδέξατ., συνάγοντα C 14 τῶν CDE: τὰς
AF 16 γενόμενα DE lí οὖν DEb: suprascr. K: om. AF τῶν ἑχάστου)
τῶν ἐκεῖ À: ἐχάστου τῶν ὁ 18 αὐτοῦ ἡ οἱ] corr. ex εἰ E? 19 εἶπον) corr. ex
εἶπε F: corr. ex εἰπὼν E? 20 αὐτὸ] corr. ex αὐτῷ E διαδύεσϑαι AE?b: διαλύεσϑαι
CDE 22 σμιχρότητα C τῶν] τὴν D στηχείων E ἔστι Α

23 τούτων Fb: τοιούτων ADEc 24 λέγουσιν c ἐξ om. e αὐτῶν Ab: αὐτοῦ

DE: fort. ὧν 28 τούτῳ] corr. ex τοῦτο E? 29 0 c εἰ μὴ om. A

SIMPLICII IN L. DE CAELO III 4 (Arist. p. 303410. 17) 611

τὸ μέγεϑος, τὸν ἀέρα xal τὸ ὕδωρ xal τὴν γῆν xatà τὸ τῶν στοιχείων 272»
μέγεϑος μόνον διαφέροντα μὴ xat! εἶδος ἀλλήλων διαφέρειν. ὃ μὲν οὖν
᾿Αλέξανδρος ὡς ἐπὶ ἐλέγχῳ τούτων προβληϑέντων xal τὸ ἄτοπον τὸ ἕπό-
μένην ἐπήγαγε. μήποτε δὲ xal ταῦτα ἔτι ὡς τὴν δόξαν αὐτῶν σαφηνίζοντα
5 προστέϑειχεν 6 ᾿Αριστοτέλης, ἅμα μὲν τὴν αἰτίαν λέγων τοῦ xav ἀριϑμὸν
ἀπείρους τὰς ἀτόμους εἰπεῖν: διότι γάρ, φησί, τοῖς σχήμασιν διαφέρουσιν,
ἄπειρα δὲ τὰ σχήματα, διὰ τοῦτο ἄπειρα τὰ ἁπλᾶ σώματα ἔλεγον, ποῖον
δὲ xal τί τὸ σχῆμα τῶν στοιχείων τῶν ἑχάστου σώματος γεννητιχῶν, 16
οὐχέτι διώρισαν, εἰ μὴ μόνον ἐπὶ τοῦ πυρός" ἀέρα δὲ xal ὕδωρ xal τὸ
10 ἄλλα γίνεσϑαι ἐχ στοιχείων ἔλεγον σχήματα μὲν τὰ αὐτὰ ἔχοντων, μεγέϑει
δὲ μόνον χαὶ μιχρότητι διαφερόντων. τὴν δὲ ἀρχὴν τῆς πρὸς τὴν δόξαν
ταύτην ἀντιλογίας ἑξῆς ποιεῖται λέγων’ “᾿πρῶτον μὲν οὖν ταὐτὸν xal τού- 90
τοις ἁμάρτημα. χαὶ τὰ τοῖς προσεχῶς ἐχτεϑεῖσι τῆς δόξης μέρεσιν ἐπό-
μενα ἄτοπα οὐ παρέλιπεν ὃ ᾿Αριστοτέλης, ὡς ἐνόμισεν ὁ ᾿Αλέξανδρος, ἀλλὰ
15 τετάρτην ἀντιλογίαν ἐχείνην ἐπήγαγεν, ἧς ἀρχὴ “᾿ἅμα δὲ xal ἐναντία λέ-
1e αὐτοὺς αὑτοῖς ἀνάγχη." 25

p.303a317 [Πρῶτον μὲν οὖν ταὐτὸν xai τούτοις ἁμάρτημα ἕως τοῦ
χαὶ ἀέρα χαὶ γῆν ἐξ ἀλλήλων.
Καὶ τῶν στοιχεῖα τὰς ἀτόμους λεγόντων τὴν δόξαν ἐχϑέμενος δύο 80
90 πρὸς αὐτοὺς ἀντιλογίαις χρῆται, αἷς xal πρὸς τοὺς τὰς ὁμοιομερείας λέ-
γοντας ἐχρήσατο, πρώτῃ μὲν τῇ λεγούσῃ ἁμαρτάνειν αὐτούς, εἰ δυνάμενοι
ἐχ πεπερασμένων ἀρχῶν τὰ τοιαῦτα ἀποδιδόναι ἀπείρους ὑποτίϑενται"
ὀεύτερον δέ, εἰ μὴ ἄπειροι τῶν σωμάτων αἱ διαφοραί, xat ἃς διαφέρουσιν 85
ἀλλήλων, οὐδὲ τὰ στοιχεῖα ἄν εἴη ἄπειρα τῷ εἴδει" ἀλλὰ μὴν τὸ πρῶτον"
25 τὸ ἄρα δεύτερον. xal τὸ μὲν συνημμένον δῆλον, εἴπερ ἐχ τῶν στοιχείων
τοῖς συνθέτοις αἵ διαφοραὶ αἱ χατὰ τὸ εἶδος. ὅτι δὲ οὐχ εἰσὶν ἄπειροι
τῶν σωμάτων aí χατὰ τὸ εἶδος διαφοραί, δῆλον, εἴπερ αἰσϑηταὶ μέν εἰσιν. 40
ὡς δέδειχται ἐν τῷ ἑβδόμῳ τῆς Φυσιχῇς ἀχροάσεως, αἱ δὲ αἰσϑηταὶ δια-
φοραὶ πεπερασμέναι εἰσίν, ὡς ἐν τῷ [lepi αἰσϑήσεως xal αἰσϑητῶν ἀπο-

1 τὸν] τὸ τὸν α 9 ἐλέγχων DE τὸ (alt) om. c 4 ἐπήγαγεν Ec:
corr. E? ἔτι D: adhuc b: ἐστι comp. A: om. CE 9 προτέϑειχεν Α ὁ] δὲ
ó E 6 ἀπείρου E: corr. E? φησίν Dc σχῆμα E: σχήμασι DE?

8 τῇ ὅτι A 9 δὲ DEb: γὰρ Ac xai τὰ] τὰ ἃ 10 γίγνεσθαι DE σχή-
ματι E: corr. E? 11 τῆς] corr. ex τοῦ E? πρὸς τὴν] bis D 12 ποιεῖται
ἑξῆς DE λέγων) 3032317 12. 18 ταὐτὸν xal τούτοις ADEF: ταὐτὸν C: et his
b: xal τούτοις ταὐτὸν ὁ 13 τὰ F: om. ADE ἐχτιϑεῖσι A: ἐχτεϑεῖσιν c

τῆς] τοῖς E 14 παρέλειπεν AE: corr. E? 15 τετάρτην] δευτέραν c ἀρχὴ] ἡ
ἀρχὴ Εὶ ἅμα] χτλ. 8085 24 16 αὑτοῖς D: αὐτοῖς AE 17 ταὐτὸ DE

χαὶ τούτοις ταὐτὸν ς τοῦ — ἀέρα (18)) om. D 19 xal om. bc 20 ἀντιλο-
γίας E alc] ὡς A 21 δυνάμενος E: corr. E? 22 ἐκ A: xal éx C: éx τῶν
DE τοιαῦτα Ab: αὐτὰ DEc 26 αἱ (prom. DE 21 αἰσϑηταὶ)] -σϑη- e corr. E?

98 ἑβδόμῳ] 244328 29 [legi αἰσθήσεως} 445»23 29. p. 612,1 ἀποδέδειχται c

80 Ἐ

612 SIMPLICII IN L. DE. CAELO III 4 [Arist. p. 308411]

δείχνυται. 6 μέντοι ᾿Αλέξανδρος τὸ εἰ μὴ ἄπειροι τῶν σωμάτων af 2722
διαφοραὶ ὡς ἐπὶ τῶν στοιχείων εἰρημένον ἀχούει' διό φησιν οὕτως εἰρῇ-
σϑαι ὡς οὐχ Íxavzc οὔσης τῆς χατὰ τὰ σχήματα διαφορᾶς διαφορὰν τῶν 4$
στοιχείων ποιεῖν, ἀλλὰ μόνων τῶν χατὰ tà | αἰσϑητὰ διαφορῶν δυνα- 272b
5 μένων τοῦτο, 7, ὅτι οὐδὲ τὰ σχήματα ἄπειρα, xal d φασι διαφέρειν τὰ
στοιχεῖα, ὡς δείξει. μήποτε δέ, ὡς εἴρηται, μᾶλλον ἀχουστέον, ὅτι, εἰ μὴ
ἄπειροι τῶν συνθέτων σωμάτων ai xat' εἶδος διαφοραί, οὐδὲ τὰ στοιχεῖα 6
ἄπειρα xat εἰδός ἐστιν’ 6 γὰρ λόγος οὗτος τὴν χατ᾽ εἶδος ἀπειρίαν ἀλλ᾽
οὐ τὴν χατ᾽ ἀριϑμὸν ἀναιρεῖ. ΄
10 Τρίτον δὲ αὐτοῖς ἴδιον λοιπὸν ἐπάγει τὸ μάχεσθαι ταῖς μαϑημα-
τικαῖς ἐπιστήμαις ἄτομα σώματα λέγοντας. οὐδὲν γὰρ συνεχὲς
χατὰ τοὺς μαϑηματιχοὺς ἀδιαίρετον, ἀλλ᾽ ἐπ᾽ ἄπειρον πᾶν μέγεϑος διαιρε- 10
τόν. εἰ οὖν xai τὴν συνέχειαν ἀναιροῦσιν οὗτοι xal τὴν ἐπ᾽ ἄπειρον τῶν
σωμάτων τομήν, xal τὴν τομὴν ὅλως xal τὴν αἴσϑησιν xal συναίσϑησιν"
15 πῶς γὰρ dv συναισϑαάνοιτό τις τοῦ ἐν τῷ ποδὶ πάϑους τῶν σωμάτων μὴ
ἡνωμένων; πῶς δὲ ἐξ ἀδιαιρέτων xal ἀμερῶν γένοιτό τι διαιρετὸν xal με- 15
ριστόν; ἀλλὰ τοῦτο μὲν ἐν τοῖς τῆς Φυσιχῇῆς διήλεγξεν ἀχροάσεως, ἃ περὶ
χρόνου λέγει νῦν xal χινήσεως" xal τἄλλα δὲ πάντα ἔνδοξα ὄντα τὰ
μὲν ὡς τῆς ἀχριβεστάτης ἐπιστήμης, τὰ δὲ ὡς χατὰ τὴν αἴσϑησιν ἐναργῆ.
20 ἀναιρεῖν δοχοῦντες ἄτοποι δόξουσι. χαὶ χρᾶσις δὲ ἀναιρεθήσεται xav 90
αὐτούς: παράϑεσις γάρ ἐστι μόνον τῶν σωμάτων.

Τετάρτην ὃὲ λοιπὸν ἔνστασιν ἐπάγει πρὸς ἐχεῖνον ὑπαντῶν τὸν λόγον
τὸν λέγοντα" “ἀέρα δὲ xal ὕδωρ χαὶ τὰ ἄλλα μεγέϑει xal σμιχρότητι
διεῖλον. εἰ γὰρ καὶ ἐξ ἀλλήλων λέγουσι ταῦτα γίνεσϑαι xal μεγέθει xal 25

25 σμιχρότητι τῶν ἀτόμων ἀλλήλων αὐτὰ διαφέρειν. ἐναντία λέγειν αὐτοὺς
αὑτοῖς dvdqxm: οὐ γὰρ συντρέχει ταῦτα ἀλλήλοις. εἰ γὰρ ἐξ ὕδατος γῆν
λέγουσι γίνεσϑαι τῶν ἐν τῷ ὕδατι μεγίστων ἐχχρινομένων, ἐπειὸη δυνατόν
ποτε ἀπὸ τοῦ ὕδατος πάντων ἐχχριϑέντων τῶν μεγίστων xal ἀπὸ τοῦ 80
ἀέρος ὁμοίως ἐπιλιπεῖν τὴν τῶν μεγίστων ἔχχρισιν. ἐπιλείψει xal $ τῆς

30 Ἰῆς ἀπὸ τοῦ ὕδατος xal ἢ τοῦ ὕδατος ἀπὸ τοῦ ἀέρος γένεσις, ὥστε εἶναί
τι ὕδωρ, ἀφ᾽ οὗ μὴ δυνατὸν γὴν γενέσθαι, xal ἀέρα, ἐξ οὗ μηχέτι ὕδωρ
ἂν γένοιτο. ἐναντία οὖν λέγουσιν αὐτοὶ αὑτοῖς xal ἐξ ἀλλήλων ταῦτα λέ- S5

3 οὔσης Δ: om. DEF 4. ὃ δυναμένων DEb: δυνάμεων AF 9 xa9' d DEb:
χαϑάπερ Ac διαφέρειν ἀλλήλων c 6 δόξει Α 8 ἀπορίαν E: corr. E?

8. 9 ἀλλ᾽ οὐ] ἀλλὰ A 1] ἐπιστήμαις) -αιἰς e corr. E 12 ἐπ᾿ ἐπὶ AÀ 14 xai
(tert.)] ACD: xai τὴν Ec l5. 10 τοῦ σώματος μὴ ἡνωμένου c 16 δὲ A: δὲ μὴ
DE: etiam b 11 ἐν τοῖς τῆς (Ῥυσιχῆς ἐν τοῖς φυσιχοῖς E: ἐχ τῆς περὶ quotxTz E?
Φυσιχῆς} VI ὁ-- 18 λέγει] comp. À: λέγεται c τὰ ἄλλα DE 19 τῇ ἀχρι-
βεστάτῃ ἐπιστήμῃ c 20 δόξουσιν Ee: v eras. E 21 γάρ] δὲ DE ἐστι Ab:
ἔσται DEc μόνων DE 22 λοιπὸν] πάλιν E λόγον] 3032 14

23 δὲ CDEb: om. Ac μεγέϑη E: corr. E? 34 λέγουσιν c 26 αὑτοῖς ἘΞ:
αὐτοῖς ACDE T") γῆς DE: corr. E? 27 λέγουσιν e γίγνεσϑαι DE

28 τοῦ (alt.)] om. DE 29 ἐπιλιπεῖν DE?F: ἐπιλειπεῖν E: ἐπιλείπειν Ae ἐπιλείπει
C, sed corr. 32 ἐναντία CEb: ἐναντίον ADc γοῦν e αὐτοῖς AE: corr. E?

SIMPLICII IN L. DE OAELO III 4 (Arist. p. 308417. 29] 613

ἴοντες γίνεσϑαι xal μεγέϑει xal σμιχρότητι διαφέρειν τῶν στοιχείων. εἰ 272»
δὲ τὰ σμιχρότατα ἐχχρινόμενα ἐπιλείψει, οὐχέτι ἀπὸ τῆς γῆς ὕδωρ οὔτε
ἀπὸ τοῦ ὕδατος ἀὴρ 1ενήσεται’ χαίτοι xal πᾶν μέρος ὕδατος εἰς ἀέρα
μεταβάλλον ὁρῶμεν χαὶ πᾶν μέρος ἀέρος εἰς ὕδωρ. εἰ δὲ τὸ πῦρ ἐκ μόνων 40
σφαιροειδῶν σύγχειται, τὰ δὲ ἄλλα ἐκ πάντων, οὔτε ἄλλο τι ἐχ πυρὸς γε-
νήσεται οὔτε ἐξ ἄλλων ἀεὶ πῦρ.

p.303329 "E«t οὐδὲ xatà τὴν τούτων ὑπόληψιν ἕως τοῦ xal τὰ
ἅπλᾶ σώματα τοσαῦτα ἔσται τὸ πλῆϑος. 45

“Ὥσπερ xatà τὴν ᾿Αναξαγόρου δόξαν οὐχ Tj ἀνάγχη | λέγειν ἄπειρα 2732

10 τὰ στοιχεῖα, εἴπερ ἔλεγον τοῖς πάϑεσιν ἀλλήλων διαφέρειν τὰς ὁμοιομερείας,
ἐδείχϑη δὲ τὰ πάθη χατὰ τὰς αἰσθήσεις πεπερασμένα, οὕτως οὐδὲ χατὰ
τούτου: ἀνάγχη τὰς ἀρχὰς ἀπείρους λέγειν. εἰ γὰρ διὰ τοῦτο ἀπείρους
ἔλεγον εἶναι τὰς ἀτόμους, ὅτι σχήμασι διαφέρουσι, τὰ δὲ σχήματα ἐστιν 5
ἄπειρα, ἐὰν δείξῃ τις λόγος, ὅτι τὰ πρῶτα τῶν σωμάτων σχήματα ὡρισμένα

15 xai πεπερασμένα ἐστί, δῆλον, ὅτι αἱ ἀρχαὶ τῶν σωμάτων ὡρισμέναι ἔσον-
ται. ὅτι οὖν τὰ σχήματα τὰ σύνθετα Ex σχημάτων ἁπλῶν ὡρισμένων
σύγχειται, δείχνυσιν dx τοῦ πάντα τὰ σύνϑετα τῶν σωμάτων σχήματα 10
συγχεῖσϑαι ἐχ πυραμίδων. ὡς γὰρ ἐν τοῖς ἐπιπέδοις πᾶν εὐθύγραμμον
ἐπίπεδον εἰς τρίγωνα διαιρεῖται xal ix τριγώνων συνέστηχε, διότι ἁπλούσ-

20 τατον xal ἀρχοειδέστατον τῶν ἐπιπέδων σχημάτων ἐστὶ τὸ τρίγωνον, οὕτω
πᾶν ἐξ εὐθυγράμμων ἐπιπέδων περατούμενον στερεὸν εἰς πυραμίδας ἀνα- 15
λύεται, καί ἐστιν ἁπλούστατον ἐν τοῖς στερεοῖς xal ἀρχοειδέστατον ἢ πυ-
ραμίς, χαὶ ἐχ ταύτης σύγχειται χαὶ εἰς ταύτην διαιρεῖται τὰ εὐθύγραμμα
στερεὰ σχήματα.

25 ᾿Αλλὰ τοῦτο μὲν δῆλον, xal ὅτι ἀνάγχη τῶν συνθέτων σχημάτων dp-
χὰς εἶναι" πῶς ὃὲ τὴν σφαῖραν ἐξ ὀχτὼ μορίων συγχεῖσθαί φησι, μαντείας 90
ὄντως ἐδεήϑησαν οἱ ἐξηγηταί. χαλῶς δέ, οἶμαι, ἐπέστησεν ὁ ᾿Αλέξανδρος,
ὅτι πάντα τὰ σώματα ἐχ πυραμίδων συγχεῖσϑαί φησι, τὰ μὲν εὐθύγραμμα
ἐξ εὐθυγράμμων, τὴν δὲ σφαῖραν ἐξ ὀχτὼ πυραμίδων σφαιριχὰς ἐχουσῶν

80 τὰς βάσεις. ἐὰν γὰρ σφαῖραν τέμωμεν δίχα τῷ δρίζοντι χύχλῳ xal διὰ $5
τοῦ χατὰ χορυφὴν τῆς σφαίρας δύο χύχλους γράψωμεν μεγίστους πρὸς Óp-
ϑὰς τέμνοντας ἀλλήλους τε xai τὸν ὁρίζοντα τῷ ἰσημερινῷ xal τῷ μεσ-
ἡμβρινῷ ἀναλογοῦντας, εἰς ὀχτὼ ἴσα τμήματα διαιρεϑήσεται ἣ σφαῖρα,

1 γίγνεσϑαι DE 2 οὔτ᾽ c 6 ἄλλων] ἀλλήλων DE 7 ὑπόλειψιν E: corr. E?
τοῦ --- τοσαῦτα (8) om. D 8 τοσαῦτ᾽ c 10 ἔλεγεν ἀλλήλοις A 13 διαφέρου-

σιν c 14 δείξει E: corr. E? 15 ἐστίν c 11 σύγχειται om. A 19 συνέστηχε Ab:
σύγχειται DE: συνέστηχεν c 21 ἐξ om. D. πυραμίδα Ac 23 καὶ εἰς ταύτην δι-
αἱρεῖται χαὶ ἐκ ταύτης F σύγχειται DEFb: om. Ac 21 ἐδέησαν E: corr. E?

χαχῶς À 28 συγχεῖσϑαί --- πυραμίδων (20)] mg. E? φασι D 30 ὁρίζοντι Ab:

ὡς ὁρίζοντι DEF 81 τὴν χορυφὴν ς γράψομεν E: corr. E?

614 SIMPLICII IN L. DE CAELO ΠῚ 4. 5 (Arist. p. 303229. *4]

τούτων δὲ ἕκαστον πυραμίς ἐστιν ἐχκ τριγώνων ἰσοσχελῶν μὲν τῶν πρὸς 273a
τῷ χέντρῳ τῆς σφαίρας, βάσιν δὲ ἐχόντων ἰσόπλευρον τρίγωνον: ἐὰν οὖν 31
ai βάσεις αὗται σφαιριχὴν ἐπιφάνειαν λάβωσιν, ἐξ ὀχτὼ τοιούτων πυραμί-
δων 7, σφαῖρα συγχείσεται. xal διὰ τοῦτο εἰπὼν ὁ ᾿Αριστοτέλης, ὅτι τὰ

5 εὐθύγραμμα σώματα ἐξ εὐθυγράμμων πυραμίδων σύγχειται, τὴν σφαῖραν 86
ἐξ ὀχτὼ μορίων πυραμοειδῶν συγχεῖσϑαί φησιν, ἅπερ οὔτε εὐθύγραμμα
ἁπλῶς οὔτε περιφερόγραμμα λέγειν δυνατὸν οὔτε χυρίως πυραμίδας, καὶ
διὰ τοῦτο ἐνεδείξατο μὲν τὴν ἀπὸ πυραμοειδῶν σχημάτων χαὶ τῆς σφαίρας
σύστασιν, ἐξ ὀχτὼ δὲ μορίων εἶπεν οὔτε εὐθυγράμμων οὔτε σφαιριχῶν 40

10 προσϑείς.

Τούτοις δὲ ἐπήνεγχεν᾽ ἀνάγχη γὰρ εἶναί τινας ἀρχὰς τῶν σχη-
μάτων, διότι ἐστὶν ἐν αὐτοῖς τὰ μὲν ἁπλᾶ τὰ δὲ σύνϑετα, ἐν δὲ τοῖς
οὕτως ἔχουσι τὰ ἁπλᾶ τῶν συνθέτων ἀρχαί, ὥστε, εἴτε μία ἀρχὴ τῶν
σχημάτων ἣ πυραμὶς εἴτε δύο εἴτε πλείους δειχϑεῖεν, ἀνάγχη τοσαῦτα 45

15 εἶναι τὸ πλῆϑος τὰ πρῶτα σώματα xal οὐχ ἄπειρα. τὸ δὲ | εἴτε δύο 3785
εἴτε πλείους προσέϑηχεν, ὥς φησιν ᾿Αλέξανδρος, ὅτι οὐ δοχεῖ αὐτῷ τῆς
σφαίρας f, πυραμὶς ἁπλούστερον εἶναι σχῆμα" οὐδὲ γὰρ τοῦ χύχλου τὸ
τρίγωνον.

Αἱ δὲ ἀποδείξεις αὗται xat! εἶδος πεπερασμένα σώματα τὰ πρῶτα

90 ἔδειξαν: τὰ δὲ χατ᾽ εἶδος πεπερασμένα xal xav! ἀριϑυὸν ἀνάγχη πεπερασ-
μένα εἶναι’ εἰ γὰρ εἴη τι τῶν εἰδῶν τῷ ἀριϑμῷ ἄπειρον, ἔσται τὰ ὑπὸ
τὰ ἄλλα εἴδη ἐχτὸς τοῦ ἀπείρου, ὅπερ ἀδύνατον: τοῦ γὰρ ἀπείρου πλέον
οὐχ ἔστιν.

. »L ^ 7 € , - - , ey -— — € ,
p. 202054 ET! 60e, ει εχάαστῷ μὲν τῶν GOtot'tgstoy ξἕὼς x00 6 πέεριξ- 10
M
t

τ
25 γειν φασὶ πάντας τοὺς οὐρανοὺς ἄπειρον Ov.

“ .», 42, » 7 A x0). A *)- ;- τοὺς ÀO*Y - -—— wj - 1 -
Δνατρέψας διὰ πολλῶν ἐπιχειρημάτων τοὺς λόγους τοὺς ἀπείρους τῷ 1s
, UJ , M — , ΄ , v Ld , ,
πλήϑει τὰς ἀογὰς τῶν σωμάτων ὑποτιϑεμένους εἴτε τὰς ὁμοιομερείας. ὡς

) » , * , e / ’
Λναζαγήρας, εἴτε τὰς ατόμους, ὡς οἱ περὶ δΔημόχριτον, αὐτὸς λοιπὸν
A e

ἀντεπιχειρῶν αἀπηδείχνυσιν. ὅτι μὴ otov τε ἄπειρα εἶναι τὰ ἀπλὰ σώματα, 30
30 εἰ δὲ τοῦτο, οὐὴὲ τὰ στοιχεῖα: τὰ γὰρ στοιχεῖα ἁπλᾶ ἐστιν ἀδιαίρετα ὄντα
T. Lum v^ e * , ' 1 - *( AE - ,

ἕτερα τῷ εἴδει. ὅτι οὖν πεπερασμένα ἐστὶ τῷ πλήϑει τὰ ἁπλὰ σώ-

στα, απὸ tv χινήσεων ὄδείχνυσιν, ὡς ἐν ἀρχῇ τοῦ πρώτου βιβλίου. εἰ

|] μὲν] corr. ex δὲ seq. ras. ] litt. E 2 τῷ] e corr. E 6 sorztioüa(] bis E,
sed eorr. 8 χαὶ τῆς Ab: xal τὴν ἀπὸ DE 9 οὔτε (prJ] οὐ A 13. £yoostv
Ee: v eras. E ἁπλᾶ] seq. ras. 6 litt. E 19 αὗται] seq. lac. F6 litt. D: αὗται
τὰ ἡ πεπερασμέναι À σώματα — πεπερασμένα (20) om. ἡ 20 ἔδειξαν --
πεπερασμένα om. b ἔδειξαν FE?: ἔδειξε DE xai xav Δ: xal xa:à DE

2] ὑπὸ] ἀπὸ A 22 ἄλλα εἴδη] εἴδει D ὅπερ -- ἀπείρου (alt.)] mr. E? 21 δ᾽ ε
τοῦ — φασὶ (32) om. D 24. 25 ὃ περιέχειν E: ὅπερ ἔχειν AF 25 ἄπειρον ὄν! οὐχ
ἄπειρον Δ 26 διὰ) δὲ διὰ ἃ JU ὄντα om. E Ὁ] ἐστὶν ς 32 ἀρχτ]
12 πρώτου Cb: ἃ D: om. E: πέμπτου Ac

SIMPLICII IN L. DE CAELO ΠῚ 5 [Arist. p. 30854. 13] 615

γὰρ ἀπλᾶ σώματα κατὰ φύσιν ἐστὶ τὰ τὰς ἁπλᾶς χινήσεις χινούμενα, ὅσαι 213b

εἰσὶν αἱ ἁπλαῖ χινήσεις xat' εἶδος, τοσαῦτα ἀνάγχη εἶναι xai τὰ ἁπλᾶ σώ- 96
. i k d iJ ν e e — , e e b] λύή Pet , -

ματα’ εἰ οὖν μὴ ἄπειροι αἱ ἅπλαϊ χινήσεις αἱ ὑπὸ σελήνην μηδὲ πλείους

δυεῖν, εἴπερ xal αἱ φοραὶ τῶν σωμάτων αἱ ἁπλαὶ δύο ὁρῶνται ἢ uiv

ν e ^ , e , 3 ^ e , e - 4 w

5 ἄνω ἣ δὲ χάτω, xal οἱ τόποι, ἐφ᾽ o0; at χινήσεις αἱ ἁπλαῖ, οὐχ ἄπειροι $0
, M 4 » [d , »v wv ^ v- jJ -
ἀλλὰ δύο ὅ τε ἄνω xal ὁ χάτω, οὐχ dv εἴη ἄπειρα τῷ εἴδει τὰ στοιχεῖα
ἀλλὰ δύο μόνον τό τε βαρὺ χαὶ τὸ χοῦφον.

2 ^ ^A »,

Aeita; ὃὲ xac, ὅτι μὴ οἷόν τε ἀπείρους εἶναι τὰς τῶν σωμάτων ἀρ-
χᾶς, xai ὅτι ἀνάγκη πεπερασμένας εἶναι, εἴπερ αἱ ἁπλαῖ χινήσεις πεπερασ-
10 μέναι, ἐπὶ τοὺς ἕν τὸ στοιχεῖον λέγοντας μέτεισι. πλειόνων ὃὲ ὄντων ἄλλος 86
ἄλλο τι τὸ ἕν ὑπέθετο τοῦτο, Θαλῆς μὲν 6 Μιλήσιος xai Ἵππων ὕδωρ,
ἐπειδὴ ἐς ὕδατος τὰ τε σπέρματα τῶν ζῴων ἑώρων xal τὰς τροφὰς τῶ
, 7; ) — - 'A ξί ^ AS e À - λ' » 1 e -
τε ζῴων xal τῶν φυτῶν, ᾿Αναξίμανδρος δὲ Θαλοῦ πολίτης xal ἑταῖρος
3^7 , [εὖ ἡ , 49 ἢ δὰ € ,

dópiotóv tt ὕδατος μὲν λεπτότερον ἀέρος δὲ muxvortepovw, διότι τὸ Ümoxsi- 40

15 μενον εὐφυὲς ἐχρῆν εἶναι πρὸς τὴν ἐφ᾽ ἑχαάτερα μετάβασιν. ἄπειρον δὲ
πρῶτος ὑπέϑετο, ἵνα ἔχῃ χρῆσϑαι πρὸς τὰς γενέσεις ἀφϑόνως" xal
xóopouc δὲ ἀπείρους οὗτος xal ἔχαστον τῶν χόσμων ἐξ ἀπείρου τοῦ
τοιούτου στοιχείγυ ὑπέϑετο, ὡς δοχεῖ. ᾿Αναξιμένης δὲ ἑταῖρος ᾿Αναξι- 46
μάνδρου xal πολίτης ἄπειρον μὲν xal αὐτὸς ὑπέϑετο τὴν ἀρχήν, οὐ μὴν |
kd uA 37 4 ἔ , — ^» N € *f 5 &

20 ἔτι ἀόριστον: ἀέρα γὰρ ἔλεγεν εἶναι dpxeiv νομίζων τὸ τοῦ ἀέρος εὐαλ- 274a
λοίωτον πρὸς μεταβολήν. τὸ δὲ αὐτὸ Διογένης ὁ ᾿Απολλωνιάτης ὑπέϑετο,
Ἵππασηος δὲ 6 Δίεταπόντιος xoi ᾿ Ηράχλειτος ὁ ᾿Εφέσιωος πῦρ ἔλεγον τὴν
ἀρχὴν εἰς τὸ δραστήριον τοῦ πυρὸς ἀποβλέψαντες.

p.303513 Ὅσοι μὲν οὖν τὸ ἕν τοῦτο ἕως τοῦ ἀνάγκη γὰρ ἕν τι
τῶν ἄλλων εἶναι πρῶτον χαὶ μὴ τὸ μέσον.

τὼ
C

[1pà; πρώτους ὑπαντᾷ τοὺς tà μέσα στοιχεῖα τιϑεμένους τὸ ὕδωρ xal 10
τὸν ἀέρα χαὶ τὸ μεταξὺ τούτων, ἵνα ἔχωσι μανότητι χαὶ πυχνότητι τὰ
ἄλλα &x τοῦ στοιχείου γεννᾶν, μανότητι μὲν τὰ λεπτότερα, πυχνότητι ὁὲ
τὰ παχυμερέστερα. λέγει οὖν πρὸς τούτηυς, ὅτι λανθάνουσιν ἑαυτοὺς

1 χατὰ φύσιν ἐστὶ Ab: ἐστι κατὰ φύσιν DE: ἐστι τὰ φύσιν E? τὰ om. E

2 αἱ oin. Fe ἁπλαῖ] ἁπλῶς Α 4 δυεῖν A: δυοῖν Ec et e corr. D 6 ἀλλὰ
om. À 1 xal τὸ] xal E 8 xal om. be μὴ — ὅτι (9) AFb: om. DE
εἶναι AF: om. b 8.9 ἀρχὰς Ab: om. F 9 elvat Fb: om. ADE 10 μέτει-
σιν c 11 τοῦτο om. c 13 ἑταῖρος] corr. ex ἕτερος A 14 tt] μέν τι ἃ
ἁπτότερον α 15 εὐϑυὲς À 16 πρῶτος Ab: πρώτως DEF £yr] -ἢ e
corr. E 17 δὲ ADEb: γὰο C: om. Fe τοῦ orm. C 18 τοιούτου om. E
19 μὲν om. ἡ τὴν ἀρχήν] καὶ αὑτός E 20 τοῦ DE: τοιούτου À: talem b

2| διογένης Ab: xal διογένης CDE«c ὃ om. ἡ 22 μεταπόντιος À: e curr..E:
μεταποντῖνος DEc: Metapontinus b ἔλεγε DE 23 ἀποβλέποντες c 21 ἕν (pr.)]
seq. ras. 4 litt. E: dv A τοῦτο EF: τούτῳ À: om. D τοῦ — εἶναι (25) om. D
25 πρῶτον] xal πρῶτον ἃ μὴ omn. D 26 πρώτους] τοὺς πρώτους c 2 λέγει]

λέγων comp. A

616 SIMPLICII IN L. DE CAELO III 5 (Arist. p. 8080 18. 22]

οὗτοι πρότερόν τι τοῦ στοιχείου σῶμα λέγοντες εἶναι" τοῦτο δὲ ἄτοπον" 974a
οὐδὲν γὰρ πρότερον εἶναι τοῦ στοιχείου δυνατόν. ὅτι δὲ τοῦτο πάσχουσι, 16
δῆλον,' εἴπερ ἣ μὲν πύχνωσις σύνθϑεσίς ἐστιν, ἣ δὲ μάνωσις διάλυσις, λέ-
γουσι δὲ συνθέσει μὲν τὰ ἐχ τῶν στοιχείων γίνεσθαι, διαλύσει δὲ τὰ στοι-

5 χεῖα ἐχ τῶν συγχειμένων" ὅσα γὰρ μανώσει γίνεται, ἐχ τοῦ λεγομένου δι᾽ 29
αὐτῶν στοιχείου διαλύσει γίνεται, ἢ δὲ διάλυσις εἰς τὰ στοιχεῖα ἀναλυσίς
ἐστιν, ὥστε τοῦ μανουμένου λεπτομερέστερον καὶ ἀρχοειδέστερόν, ἐστι τὸ
ἐχ τῆς μανώσεως γινόμενον. οὐ γὰρ δὴ τὰ λεπτομερέστερα συνϑέσει γίνε-
ται ἀλλὰ ἀναλύσει, ἣ δὲ ἀνάλυσις (εἰς) στοιχεῖον. χαΐ ἐστιν ὁ λόγος 586

10 τοιοῦτος. τὸ μανούμενον ἀναλύεται, τὸ δὲ ἀναλυόμενον εἰς στοιχεῖον ἀνα-
λύεται, ὥστε τὰ λεπτότερα τῶν σωμάτων πρότερα xal xat' αὐτοὺς ἔσται
χαὶ στοιχεῖα μᾶλλον, εἴπερ τὸ λεπτότερον ἐχ τῆς διαλύσεως γίνεται, τὸ δὲ
ἐχ τῆς διαλύσεως γινόμενον στοιχεῖον. εἰ οὖν τὸ πῦρ λεπτότερον εἶναι 80
τῶν μεταξὺ ὁμολογοῦσιν, xai τῇ μανώσει γίνεσθαι αὐτὸ ἐκ τῶν μεταξύ

15 φασι τὸ πῦρ ἄρα μᾶλλον ἔσται στοιχεῖον χατ᾽ αὐτούς. οὐδὲν δέ, φησί,
διαφέρει, x&v μὴ τὸ müp Y) πρῶτον μηδὲ λεπτότερον χατ᾽ αὐτούς: xal
οὕτω γὰρ ἀχολουϑεῖ ἄλλο τι λέγειν αὐτοὺς τὸ λεπτότερον xal στοιχειω- 35
δέστερον, εἰς ὃ ἢ ἀνάλυσις γίνεται τοῦ ὑποτιϑεμένου ὑπ᾽ αὐτῶν στοιχείου
μέσου ὄντος xal τῇ μανώσει xat! αὐτοὺς ἀναλυομένου εἰς λεπτότερον. ὅσα

20 οὖν μανώσει γίνεται, ταῦτα μᾶλλόν ἔστι στοιχεῖα. 40

p.303»22 τι δὲ τὸ μὲν πυχνότητι xal μανότητι τὰ ἄλλα γεννᾶν
ἕως τοῦ διὰ τὸ ἐνυπάρχειν ἐν τοῖς μείζοσι τοὺς τῶν ἐλαττόνων 4Ὁ
λόγους.

Καὶ τοῦτο τὸ ἐπιχείρημα προσάγει τοῖς ἀπὸ τῶν μέσων | μανότητι 9140

uw»
ὧσι

χαὶ πυχνότητι τὰ ἄλλα γεννῶσι xal ὀείχνυσιν ἐπόμενην αὐτοῖς ἄτοπον τὸ
πᾶντα τὰ γινόμενα ἀπὸ τοῦ παρ᾽ ἑαυτοῖς στοιχείου πρός τι λέγειν χαὶ μὴ
εἶναι xal αὑτὸ τὸ uiv πὺρ τὸ δὲ ὕδωρ τὸ δὲ ἀέρα. ὅτι δὲ τοῦτο συμ-
βαίνει αὐτοῖς, συλλογίζεται οὕτως: τὸ μανότητι xal πυχνότητι τὰ ἄλλα 5
Ἱεννᾶν οὐδὲν διαφέρει T, λεπτότητι xal παχύτητι, εἴπερ τὸ μὲν μανὸν λεπτόν
30 ἐστι, τὸ ὃὲ πυχνὸν παχύ" τὸ δὲ παχύτητι xal λεπτότητι τὰς διαφορὰς
τῶν γινομένων ὁρίζειν τὸ αὐτό ἐστι τῷ μεγέϑει xal σμιχρότητι" χαὶ διὰ 10

2 οὐδὲν DEb: οὐδὲ Α: οὐ C πρότερον Cb: πρῶτον ADE τοῦτο] seq. ras.
1 litt. E 4 διαλύει E: corr. E? 6 εἰς τὰ στοιχεῖα DEb: om. Ae 8 τὰ
om. À 9 εἰς addidi: om. ADEbe στοιχείου c 10 τοιοῦτος] οὗτος Ac

10. 11] τὸ δὲ — ἀναλύεται om. D: mg. E? ll ὥστε] mut. in διότι E? λεπτό-
pepx ὁ xai Om. ec χαὶ --- ἔσται) bis E: corr. E? 13 γενόμενον Ac 14 ὁμο-
λογοῦσι DEe ἐχ — tact (15) om. D 19 φασι om. b: ὁμολογοῦσιν c 16 τὸ om. À
πρῶτον] πρότερον C 18 ἡ CDE: om. Ac ὑποϑεμένου Ac 19 μέσου
om. E 2] τἄλλα Fe τὰ — μείζοσι (22)] ἕως D 25 γεννῶσιν Ec

26 λέγειν] λέγων comp. ἡ 26. 21 εἶναι xal μὴ c 27 αὑτὸ AC: ἑαυτὸ DE

δὲ (pr.)]] ὃ C δὲ (sec.)] δ᾽ CDE 28 οὕτω D 29 ἢ] ἣ τὸ E μανὸν] seq. ras. ὃ
litt. E 30 ἐστιν c 3l ἐστιν c μικρότητι E

SIMPLICII IN L. DE CAELO III 5 [Arist. p. 808522] 611

τί, προστίθησι: λεπτὸν μὲν γάρ ἐστι τὸ μιχρομερές, παχὺ δὲ τὸ 274»
μεγαλομερές" τὸ γὰρ ἐπεχτεινόμενον, φησίν, ἐπὶ πολὺ λεπτόν
ἐστιν, ὡς μὴ πολλὴν οὐσίαν ἐν τῷ αὐτῷ τόπῳ ἔχον, τοιοῦτον δὲ τὸ
ἐχ. μιχρῶν μερῶν συνεστώς" τοῦτο δὲ λέγουσιν αὐτοῖς συμβαΐνει με-

5 γέϑει καὶ σμιχρότητι διορίζειν τὴν τῶν ἄλλων οὐσίαν τῶν ἐχ τοῦ στοιχείου 15
δηλονότι γινομένων. εἰ οὖν τὸ μέγα χαὶ τὸ μιχρὸν πρός τι, ὡς χαὶ ἐν
Κατηγορίαις διώρισται, εἰ χαὶ ἐν τῇ Μετὰ τὰ φυσιχὰ χατὰ τὸ ποσὸν
αὐτὰ θεασάμενος ὑπὸ τὴν τοῦ ποσοῦ χατηγορίαν ἀνήγαγε, συμβήσεται τοῖς
οὕτω διοριζομένοις ἅπαντα λέγειν πρός τι τὰ γινόμενα, χαὶ οὐχ ἔσται 90

10 ἁπλῶς τὸ μὲν πῦρ τὸ δὲ ὅδωρ τὸ δὲ ἀήρ, ἀλλὰ τὸ αὐτὸ πρὸς μὲν τόδε
πῦρ πρὸς δὲ ἄλλο ἀήρ. dv γὰρ τὸ ὕδωρ, φησὶν ὃ ᾿Αλέξανδρος, τοσούτῳ
μεῖζον ἢ τοῦ dépo;, ὅσῳ τῆς γῆς ἔλαττον ὃν ὕδωρ ἐστίν, ἔσται ὡς μὲν
πρὸς τὴν γῆν ὕδωρ, ὡς δὲ πρὸς τὸν ἀέρα γῆ, xal ὁ ἀὴρ πάλιν, ἄν τοσούτῳ 36
τοῦ πυρὸς ὑπερέχῃ, ὅσῳ ἐλαττοῦται τοῦ ὕδατος, πρὸς μὲν τὸ ὕδωρ ἀὴρ

15 ἔσται, πρὸς δὲ τὸ πῦρ ὕδωρ, καὶ πάλιν, ἄν ὁ ἀὴρ τοσούτῳ τοῦ ὕδατης
ἐλάττων T, ὅσῳ αὐτοῦ τὸ πῦρ, ἔσται ὡς πρὸς ἐχεῖνο πῦρ ἀὴρ ὧν ὡς
mp); τὸ λεπτότερον αὐτοῦ σῶμα τὸ πῦρ, οὕτω τε τὸ αὐτὸ ἅμα ὕδωρ τὰ 80
x«i ἀὴρ ἔσται. οὐ γὰρ ὥριζηον, φησίν, ὅτι τὸ Bx τοῦ τοσούτου στοιχείου
ἀὴρ xal τὸ ἐκ τοῦ τοσούτου στοιχείου ὕδωρ, ἀλλ᾽ ἐν τῷ μείζονι xal ἐλάτ-

20 tovt εἶναι τοσῷδέ τινι ἐν τούτῳ ἐτίθεντο τὴν τῶν ἐχ τοῦ στοιχείου γινο-
μένων αὐτοῖς πρὸς ἄλληλα διαφοράν.

Εἶτα λοιπὸν χοινοποιεὶ τὴν δόξαν αὐτῶν τοῖς περὶ Δημόχριτον τοῖς 85
τὰς ἀπείρους ἀτόμους ἀρχὰς ὑποτιϑεμένοις xal μιχρότητι xal μεγέϑει τῶν
ἀτόμων τὴν τῶν γινομένων ἐξ αὐτῶν διαφορὰν ἀνατιϑεῖσιν, ὡς ἐρρήϑη

25 πρὸ ὀλίγου: γῆν γὰρ καὶ ὕδωρ xal ἀέρα ταύτῃ διαφέρειν ἔλεγον ἀλλήλων
τῷ τὸ μὲν ἐκ μειζόνων τὸ δὲ ἐχ μιχροτέρων συγχεῖσϑαι τῶν αὐτῶν. 40
λέγει δέ, ὅτι xai τούτοις ταὐτὸν ἕπεται. ἐπεὶ γὰρ μεγέϑει xal μιχρότητι
τὰ στοιχεῖα διαφέρειν λέγουσιν ἀλλήλων, τὰ μεγέθη αὐτῶν ἐν λόγῳ τινὶ
ἔσται πρὸς ἄλληλα" εἰ οὖν διὰ τὸν πρὸς ἄλληλα λόγον τῶν μεγεϑῶν τῶν

30 στοιχείων xai τὴν ὑπεροχὴν τὴν τοσήνδε τὸ μὲν γῇ ἐστι τὸ δὲ ὕδωρ τὸ 45
δὲ ἀήρ, ὅ τι dv ἡ σῶμα πρὸς ἄλλο σῶμα ἐν τῇ ὑπεροχῇ, ἐν ἡ τὰ τῆς |

] τῇ τοῦτο c προστίϑησιν ς ἐστιν ς λεπτομερές Ὁ l. 2 παχὺ δὲ τὸ
μεγαλομερές om. E 2 φησί Α 9 πολὴν E, sed corr. 4 συνεστός c

4. ὃ μεγέθει] xol μεγέϑει Ac 6 ἐν] ἐν ταῖς D 1 Νατηγορίαις] cap. 7 Μετὰ
τὰ φυσικὰ] Δ 13. 1020323 8 αὐτὰ] αὐτὸ Fc: ipsa(m) b ἀνήγαγεν ς 10 τὸ δὲ ἀήρ
om. c dép A 12 ἡ om. Ac 14 ὑπερέχει EF 16 ἐκεῖνον Εἷς

17 τὸ αὐτὸ] corr. ex τῷ αὐτοῦ E ἅμα om. E 18 τοῦ τοσούτου] τόσου τοῦ A
19 τὸ DE: om. A(b?2) c τοσούτου] τόσου ἃ στοιχείου Ab: om. DE 20 τούτῳ]
τίνι DE: mg. ἐν τούτῳ ἐτι E? τῶν στοιχείων E 20. 21 γινομένην DE

22 χοινοποιεῖται c τὴν om. c περὶ] τε περὶ c 28 ὑποϑεμένοις D et corr.
ex ὑποϑεμένους E 24 γινομένων AE": γενομένων DE ἀνατιϑεῖσιν AE? (b): ἀνατί-
ϑησιν DE ὡς Ab: ὥσπερ DE 26 éx (prJ)] ἐχ τῶν ἃ τῶν] πάντων E

T
29 οὖν DEb: τοίνυν Ac 90 xol) suprascr. E? ἐστίν c 91 dv ἢ σῶμα] ἀνίφω Α

618 SIMPLICII IN L. DE CAELO III 5 (Arist. p. 303522]

γῆς στοιχεῖα πρὸς τὰ τοῦ ὕδατος, ἔσται τὸ μὲν γῇ τὸ δὲ ὕδωρ, ὥστε, 2754
x&v τὰ τοῦ ὕδατος στοιχεῖα τοσοῦτον ὑπερέχῃ τῶν τοῦ ἀέρος, ὅσον ὑπερέ-
χεται ὑπὸ τῶν τῆς γῆς. ἔσται τὸ μὲν ὕδωρ γῇ 6 δὲ ἀὴρ ὕδωρ πρὸς
ἄλληλα: ὁμοίως χαὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων. δύναται δέ, φησί, μὴ περὶ τῆς Δη- ὃ
, ^ 3^
ὃ μοχρίτου δόξης ταῦτα λέγειν, ἀλλὰ πρὸς τοὺς λέγοντας τέσσαρα μὲν εἶναι
x - Á M 4 , , ^ l4 ,

τὰ στοιχεῖα, διαφέρειν δὲ αὐτὰ ἀλλήλων μεγέϑει xal σμιχρότητι. — xal
» v ^ , * - ---
ἴσως ἔχει τινὰ τοῦτο λόγον, εἴπερ οἱ μὲν περὶ Δημόχριτον τὸ πῦρ οὐ τῷ
μεγέϑει μόνον ἀλλὰ xal τῷ σχήματι διαφέρειν τῶν ἄλλων λέγουσιν, 6 δὲ 10
᾿Αριστοτέλης χοινὸν χαὶ ἐπὶ τοῦ πυρὸς ποιεῖται τὸν λόγον.

10 “Τὸ δὲ διὰ τὸ ἐνυπάρχειν ἐν τοῖς μείζοσι τοὺς τῶν ἐλαττό-
νων λόγους ἀσαφειᾶν τινα ἔχει, φησὶν ὁ ᾿Αλέξανδρος, εἴη δὲ ἄν τὸ λε-
γόμενον Totoütov* διὰ τὸ τὰ μείζονά τινων ὄντα ἔχειν πρὸς ἄλλα τινὰ τὸν 15

« , 4 e? v 3 , i] “ιν
τῶν ἐλαττόνων λόγον" οὕτω γὰρ ἔχοντα, χαϑ᾽ ὃ μὲν πρός τινα τὸν τῶν ust-
ζόνων λόγον ἔχει, ἔσται τινὰ τῶν μειζόνων ὡς πρὸς ἐχεῖνα, χαϑ᾽ ὃ δὲ παλιν

Ιι8 τὸν τῶν ἐλαττόνων, ἔσται πάλιν ὡς πρὸς ἐχεῖνα τῶν ἐλαττόνων τινά, οὕτω
τε τὸ αὐτὸ πρὸς μὲν ἄλλο ὕδωρ ἔσται πρὸς δὲ ἄλλο γῇ. δύναται δέ, 30
φησί, xai τοιοῦτόν τι διὰ ταύτης προστιϑέναι τῆς λέξεως: ἐπεὶ ἐν τῷ
μείζονι x«l τὸ ἔλαττον περιέχεται ἔστι γὰρ τὸ μεῖζον τοσοῦτον, ὅσον τὸ
ἔλαττον, xal ἔτι, τὸ δὲ ἔλαττον τοσῷδε τοῦδέ τινος εἶναί ἐστιν ἐν ἄλλῳ

20 εἶναι σώματί τινι τὸ αὐτὸ ἅμα σῶμα ἀμφοτέρους ἔχοι ἄν τοὺς λόγους 25
τόν τε τοῦ μείζονος xai τὸν τοῦ ἐλάττονος. εἰ δὲ ἀμφοτέρους τοὺς λόγους,
xal ἀμφότερα dv εἴη τὰ σώματα, ὥστε τὸ μεῖζον xal ἐχ μειζόνων σῶμα
ν - P , e "- (y Ld “ e ,
ἔσται τοῦτό τε xal τὸ ἐξ ἐλαττόνων. ἢ γῇ dua ἄρα τῆ τε xa ὕδωρ xal πάλιν
τὸ ὕδωρ ὕδωρ τε xai ἀὴρ xal ὁ ἀὴρ ἀήρ τε xai πῦρ, ὥστε ἢ γῇ χατὰ τὴν ἐν

He " — ^ , N , , v . - ^ 1 “0

25 αὐτῇ τῶν μορίων πρὸς ἄλληλα σγέσιν πάντα ἔσται" περιέχει γὰρ τῷ ἐχ μει-
Κόνων εἶνα' τοὺς τῶν ἐλαττήόνων λόγους, καὶ δυνατὸν μόρια ἐξ αὐτῆς ἀφελεῖν,
ἐν e dy βούληταί τις λόγῳ. T, τὸ ἐν τοῖς μείζοσι, φησίν, ἐνυπάρχειν
τοὺς τῶν ἐλαττόνων λόγους οὐ περὶ πάντων εἴρηται τῶν μειζόνων, ἀλλὰ 35

πεοὶ τῶν ἄλλων πλὴν τῆς γῆς. ἵνα τὸ λεγόμενον ᾧ διὰ τὸ τὰ μείζω tt

80 νῶν ἄλλων εἶναι ἐλάττω: χαὶ ὁιὰ τοῦτο xal τοὺς τῶν μειζόνων xal τοὺς

τῶν ἐλαττόνων λόγους ἔχει: ὕδωρ γὰρ πρὸς μὲν γὴν ἐλάττονα λόγον ἔχει

n6 ne 4 |" Y ^ à v- - P» ^2 2B ORA “Ὁ 2

πρὸς δὲ ἀέρα μείζονα, xai ἀὴρ πρὸς μὲν πὺρ μείζονα πρὸς δὲ ὕδωρ ἐλατ- 40

2. 3 ὑπερέχει E, sed corr. 4 ὁμοίως Ab: ὁμοίως δὲ DE 6 διαφέρει E: corr. E?
μιχρότητι Fe 11 ἀσάφιάν E: corr. E? ἔχει ADE: ἔχειν E?be 12 μείζονά
A: μείζω D'Ee 13 τὸν om. DE 16 τε τὸ b: τε ADEF: τὸ c 17 xai] xa!
τὸ c zt] τινὰ DE: τινὰ νοῦν E? 18 τὸ ἔλαττον] ἐλάττονι DE: corr. E?

ἔστι) ἔσται ὁ τκουοῦτον Ab: τοιοῦτον DEF 19 ἔτι] ἔλαττον DE: corr. E?
τοσῷδε Δ: τοσόνδε DEF: tantum b ἐν be: om. ADE ἄλλο E: corr. E?

20 ἔχοι ἂν ἀμφοτέρους σῶμ c 2] τόν τε -- ἐλάττονος om. c 23 τοῦτό τε] ταὐτὸ
δὲ c ἐξ om. DE ἄρα dum be 24 ἐν add. E? 25 ἑαυτῇ. -T e corr, E
περιέχει E τῷ [ eorr. ex τὸ E? ἐκ) ἐχ τῶν ἡ 26 τοὺς Ab: xal τοὺς DEc
καὶ --- λόγους (28) om. ἡ 29 μείζω) corr. ex μείζο E 30 xal (pr.) om. c

xal (sec.) om. b μειζόνων] μειζόνων AOqoUs c xal (tert.) — ἐλαττόνων (31) om.

Ab 3l λόγους om. c δὲ (alt) om. E

SIMPLICII IN L. DE CAELO IIT δ. (Arist. p. 308522] 619

vova, ἣ μέντοι γῇ πρὸς πάντα τὸν μείζονα xal τὸ πῦρ τὸν ἐλάττονα. τῷ 275a
τοίνυν ταῦτα xal τοὺς μείζονας λόγους ἔχειν xal τοὺς ἐλάττονας ἔσται πρός
tt* πρὸς μὲν γὰρ ἀέρα τὸ ὕδωρ γῆ ἔσται" μείζονα γὰρ λόγον ἔχει: πρὸς
δὲ τὴν γῆν ὕδωρ’ ἐλάττονα γὰρ ἔχει πρὸς ταύτην τὸν λόγον: πάλιν ὁ 45
5 ἀὴρ ὡς μὲν πρὸς πὺρ γῇ ἄν Y, ὕδωρ εἴη πρὸς δὲ ὕδωρ ἀὴρ T, πῦρ, xal
ἢ ληφϑεῖσα q7, | εἰ xat μείζων τοῦ ὕδατός ἐστιν, ἀλλὰ ἄλλης γέ τινος 275b
ἧς ἐλάττων ἔσται xal τοσούτῳ, ὅσῳ μείζων ἦν τοῦ ὕδατος αὐτή, οὕτω
δὲ ἔχουσα ὕδωρ ἔσται ἅμα xal T7."
Ταύτην τοῦ ᾿Αλεξάνδρου παρεϑέμην αὐτοῖς ῥήμασι τὴν ἐξήγησιν διὰ ὅ
10 τοὺς ἐμοῦ μᾶλλον, ὡς εἰχός, ἐξ αὐτῆς τὰ τοῦ ᾿Αριστοτέλους δυναμένους
Ἱνωρίζειν’ ἐμοὶ γὰρ βίαιον δοχεῖ τὸ ἐπιχείρημα. xdv γὰρ τὸ μέγα xal τὸ
μιχρὸν πρός τι Tj, οὐχέτι xai τὰ οἷς ὑπάρχει ταῦτα πρός τί ἐστι’ χἄἂν
γὰρ 6 φίλος πρός τι ἢ, ἀλλ᾽ ὃ ἄνθρωπος, ᾧ ὑπάρχει τὸ φίλῳ εἶναι, οὐχ 10
ἔστι πρός τι, καὶ ἢ δυας, ὅσῳ ὑπερέχει τῆς μονάδος, τοσούτῳ ὑπερέχεται
15 ὑπὸ τῆς τριάδος, xal ὅμως οὐχ ἔστιν ἣ δυὰς πρὸς τὴν τριάδα μονάς: ὥστε,
χἄν τὸ ὕδωρ τοσούτῳ μεῖζον ἢ τοῦ ἀέρος, ὅσῳ τῆς γῆς ἔλαττον, καὶ χαϑ᾽
ὅσον μεῖζον xal ἔλαττον πρός tt ἦ. ἀλλ᾽ οὐχέτι ἐστὶν ὡς πρὸς τὸν ἀέρα 15
(5, οὐδὲ 6 ἀὴρ ὡς πρὸς τὸ ὕδωρ πῦρ, x&v τοσούτῳ ἐλάττων ἢ τοῦ ὕδατος.
ὅσῳ τοῦ ἀέρος τὸ πῦρ' xdv γὰρ χαϑ᾽ ὅσον μείζω xal ἐλάττω πρός τι ἢ»
90 ἀλλ᾽ οὐχέτι xa" ὃ ὕδωρ xal ἀήρ. xdv γάρ, ὡς λέγει 6 ᾿Αλέξανδρος, ἐν
τῷ μείζονι καὶ ἐλάττονι εἶναι τοσῷδέ τινι ἐτίϑεντο τὴν διαφοράν, οὐχ ἤδη 30
διὰ τοῦτο xal τὰ οἷς ὑπάρχει τὸ μείζοσι xal ἐλάττοσι τοσᾷῷδέ τινι εἶναι πρός
τί ἐστι’ xal γὰρ ἣ δυὰς ὥρισται τῷ μονάδι μείζων μὲν εἶναι τῆς μονά-
δος ἐλάττων δὲ τῆς τριάδος. καὶ τὸ πρὸς τῷ πέρατι δὲ ῥηϑέν, ὅτι “ἢ
35 ληφϑεῖσα γῆ. εἰ xal μείζων τοῦ ὕδατός ἐστιν, ἀλλὰ ἄλλης γέ τινος γῆς 30
ἐλάττων ἔσται xal τοσούτῳ, ὅσῳ μείζων ἦν τοῦ ὕδατος αὐτή, οὕτω δὲ
ἔχουσα ὕδωρ ἔσται ἅμα xal γῆ. χαὶ τοῦτο οὖν δοχεῖ μοι λέγεσθαι ὡς
τῆς Ἰῆς αὐτῆς μείζονος λαμβανομένης τοῦ ὕδατος xal οὐχὶ τῶν στοιχείων
τῆς γῆς μειζόνων ὄντων τῶν τοῦ ὕδατος στοιχείων. τίνα δὲ dy ἔχοι 80
80 λήγον, εἰ τὸ ληφϑὲν μέρο: τῆς γῆς μεῖζον μέν ἐστί τινος μέρους ὕδατος
ἔλαττον δέ τινος μέρους τῆς. διὰ τοῦτο ὕδωρ ἅμα xal γὴν τὸ αὐτὸ εἶναι;

9 πρὸς μὲν --- ἔχει] mg. E* τὸν ἀέρα E? ἕξει E? 6 λειφϑεῖσα E, sed corr.
μείζων AFb: éx μειζόνων DE 7 μεῖζον E: corr. E? αὐτή] αὕτη ADEbc 9 αὐὖ-

τοῖς τοῖς c 10 τοὺς] corr. ex τοῦ E?: τὸ e corr. D δυναμένους] corr. ex δυνα-
μένη E?: δυναμένου D 11 μέγαΐ corr. ex μεγέϑει E? 12 ἐστιν Fc χἂν — ἄνϑρωπος
(13) om. D 13 ἢ] ἐστιν E τὸ] τῷ DE 13. 14 οὐχ ἔστι DEb: οὐχέτι Ac
16 post τὸ del. μεῖζον E! ἐλάττων DE χαὶ --- ἔλαττον (17) om. A 11 οὐχέτι)
οὗ. A ὡς} corr. ex τις E! 18 γῆ DE: ἡ γῆ Ac οὐδὲ ὁ] ὁ δὲ A

τὸ πῦρ e ἐλάττων ἢ] ἐλάττονι A: ἔλαττον ἡ c 19 ὅσῳ] ὅσον c μεῖζον bc
ἐλάττω A: comp. D: ἔλαττον Ebc 20 λέγῃ D 22 τινι) τι E 23 τῷ Ab:
ἐν τῷ E?: ἐν τῇ DE μεῖζον E: corr. E? 24 τὸ] τῷ E, sed corr.: τὸ μὲν Ab
TQ] corr. ex τὸ E? δὲ om. b 25 μεῖζον E, sed corr. ἀλλ᾽ c 20 μεῖζον E:
corr. E? 21 οὖν δοχεῖ DE: συνδοχεῖ A 30 ei] τοῦτο εἰ Fe λειφϑὲν E

τοῦ ὅδατος Fc 81] τῆς γῆς c τοῦτο] τοῦτο xal DE τὸ αὐτὸ om. D

620 SIMPLICII IN L. DE CAELO III 5 (Arist. p. 30447]

p.30447 Ὅσοι δὲ πῦρ ὑποτίϑενται τὸ στοιχεῖον ἕως τοῦ πυραμὶς 275b
ἂν εἴη τὸ πῦρ.

Εἰπὼν πρὸς τοὺς τῶν μέσων τι στοιχεῖον τιϑέντας χαὶ μανότητι χαὶ
πυχνότητι ἀπὸ τούτου τὰ ἄλλα γεννῶντας μέτεισιν ἐπὶ τοὺς τὸ λεπτότατον 40
5 τῶν τεσσάρων τὸ πῦρ στοιχεῖον λέγοντας, ὧν ἦν Ἵππασός τε ὃ Μεταπόν-
τιος xai Ἡ ραχλειτος 6 Ἐφέσιος. οὗτοι οὖν, φησί, τὸ μὲν ἐν σχέσει xal
ἐν τῷ πρός τι τὰ στοιχεῖα ποιεῖν διαφεύγουσι xal τὸ εἶναι xav! αὐτοὺς
τοῦ στοιχείου στοιχεῖα, ἄλλα δέ τινα αὐτοῖς ἄτοπα ἐπάγει διελὼν αὐτῶν 46
πρῶτον τὰς δόξας. οἱ μὲν γὰρ αὐτῶν σχῆμα προσάπτουσι τῷ πυρί, ὃ
10 στοιχεῖον | τίϑενται, οἱ μὲν σφαῖραν οἱ δὲ πυραμίδα τὸ σχῆμα λέγον- 3:05
τες" τῶν δὲ σφαῖραν λεγόντων οὐ μέμνηται vüv* οἱ δὲ σχῆμα μὲν οὐδὲν
προσάπτουσι, λεπτοημερέστατον δὲ μόνον ποιοῦσι. διαιρεῖ δὲ xal τοὺς πυρα-
píón τὸ σχῆμα τιϑέντας εἴς τε τοὺς ἁπλούστερον λέγοντας, πρὸς ob; 5
ὑπαντᾷ πρώτους, xai εἰς τοὺς χομψότερον τῷ λόγῳ προσαγοντας.
15 λέγει οὖν πρὸς τοὺς ἁπλουστέρους, οὖς εὐφημότερον ἁπλουστέρους χαλεῖ,
ὅτι ἀσυλλογίστῳ χρῶνται λόγῳ ἐχ δύο καταφατιχῶν ἐν δευτέρῳ σχήματι
συλλογιζόμενοι οὕτω: τὸ πῦρ τμητιχώτατον: ἢ πυραμὶς τμητικώτατον᾽ 10
τὸ πῦρ ἄρα πυραμίς. ὅμοιοι δὲ τούτοις εἰσιν, ὥς φησιν ὁ ᾿Αλέξανδρος,
xai οἱ τὸ müp ἐν πολλαπλασίῳ λέγοντες ἀναλογίᾳ, ὅτι xal τὸ πῦρ xai ἣ
20 πολλαπλάσιος ἀναλογία αὔξονται ταχύ. μήποτε δὲ δυνατὸν ἐν τῷ πρώτῳ
σχήματι τὸν συλλογισμὸν συνάγεσϑαι οὕτως: f, πυραμὶς τῶν σχημάτων t
τμητιχώτατον: τὸ τῶν σχημάτων τμητιχώτατον οἰχεῖον τῷ τῶν σωμάτων
τμητιχωτάτῳ" τοιοῦτον δὲ τὸ πῦρ’ ἢ ἄρα πυραμὶς οἰχεία τῷ πυρί εἰ
δὲ 6 συλλογισμὸς ὀρϑῶς συναγει, ἀπλουστέρως dv εἴποι λέγειν αὐτοὺς
25 ὡς πρὸς τοὺς ἐφεζὴς παραβάλλων. nog χομψοτέρως τῷ λόγῳ προσ- 3

ἄγοντας εἶπεν, ὅτι προαζιώσαντές τινα φυσιχώτερηον τὸν συλλογισμὸν
οὕτω τεχνιχώτερον ποιοῦνται. προλαμβανη σι γάρ, ὅτι τὰ σώματα πᾶντα
σύγχειται ἐχ τοῦ λεπτομερεστάτου" τὸ γὰρ λεπτομερέστατον ἁπλούστατον.
ἐχ 6i τοῦ ἁπλοῦ τὰ σύνθετα. xai δεύτερον, ὅτι τὰ σχήματα τὰ στερεὰ s

30 πᾶντα ἐχ πυραμίδων σύγχειται, ὥστε ἢ πυραμὶς ἄν εἴη τὸ πρῶτον xal

Ι τὸ --- τοῦ ἕως D 1 γεννῶντα E: corr. E? λεπτότερον A 9. ὁ μεταπόντιος
AE?: μεταποντῖνος DEc 0 qaot A 7 τῶν στοιχείων Α, sed corr. óta-
φεύγουσιν Ke αὐτὰς A 8 στοιχεῖχ) στοιχεῖον Fc Ὁ γὰρ om. A
προσάπτουτιν € 10 μὲν] δὲ DE 11 οὐδὲν] οὐ Fc 12 προσάπτουσιν c
λεπτουερέστατον ADEb: λεπτομερέστερην A^e ποιοῦσιν Ec 13 ἁπλουστέρως c
11 χομινοτέρως c I? οὕτως c 18 ὅμοιον E: corr. E? 6] suprascr. D 19 τὸ
v)p καὶ om. D 20 τῷ om. DE 232 τυητιχώτατον (pr) CDE: τμητικώτερον À: pm
τιχωτάτη b τὸ -- ταητιχώτατον (alt.) om. Cb σωμάτων] σχημάτων D 34 συνάγει
b: comp. ADF: συνάγοι E: συνάγεται c ἀπλουστέρους AFP εἴποις c 25 τοὺς
om. DE: corr. E? rapapdAketv c κομψοτέρως DEb: χομψοτέρῳ Ae 26 φυτιχώ-

τερον] mut. in φυσιχώτερα E? 20 σύγχεινται DE

SIMPLICII IN L. DE CAELO III 5 [Arist. p. 30427. 18. 21) 621

λεπτομερέστατον τῶν σχημάτων. xal τρίτον, ὅπερ ὕστερον τέϑειχεν, τὸ 276^
πρῶτον σχῆμα τοῦ πρώτου σώματος εἶναι. τούτων οὖν τεθέντων, ὅτι τὸ
πῦρ πυραμίς ἐστι, συλλογίζονται οὕτω: τὸ πῦρ τῶν σωμάτων λεπτότατον 80
xal πρῶτον: τὸ τῶν σωμάτων λεπτότατον xai πρῶτον τῷ λεπτοτάτῳ xai

5 πρώτῳ τῶν σχημάτων ἐσχηυάτισται, τοιοῦτον δὲ ἢ πυραμίς" τὸ πῦρ ἄρα
πυραμὶς χατὰ τὸ σχῆμα. ζητῆσαι δὲ χρή. τίνος ἐστὶν αὔτη ἣ δόξα ἣ τὸ
πὺρ πυραμίδα λέγουσα, διότι πρῶτον τῶν σωμάτων ἐστίν. Ἡράχλειτος μὲν 85
γὰρ ὃ στοιχεῖον τῶν ἄλλων λέγων τὸ πῦρ οὐ λέγει πυραμίδα εἶναι τὸ πῦρ,
οἱ δὲ Ιυϑαγόρειοι ἐχ πυραμίδων συγκεῖσϑαι τὸ πῦρ λέγοντες οὐ λέγουσι

10 τὸ πῦρ τῶν ἄλλων στοιχεῖον, εἴπερ xal αὐτὸ λέγουσιν ἐξ ὕδατος xal ἀέρος
γίνεσϑαι, ὥσπερ καὶ ἐχ πυρὸς ἀέρα xal ὕδωρ. 40

p.304«18 — Ot δὲ περὶ μὲν σχήματος οὐδὲν ἀποφαίνονται ἕως τοῦ
χαϑάπερ dv εἰ συμφυσωμένου Ψήγματος.

Ἱστορήσας τὴν δόξαν τῶν πυραμίδα τὸ πῦρ εἶναι λεγόντων τῶν μὲν 4
15 ἁπλούστερον τοῦτο τῶν δὲ πραγματοειδέστερον συλλογιζομένων ἐφεξῆς
ἱστορεῖ τοὺς σχῆμα μὲν οὐδὲν | ἀποδιδόντας, λεπτομερέστατον δὲ 276v
μόνον λέγοντας τὸ πῦρ, ἔπειτα ἐχ τούτου συντιϑεμένου γίνεσϑαι τὰ ἄλλα,
χαϑάπερ ix ψήγματος συμφυσωμένου. xal συγχωνευομένου: συνιόντος γὰρ
xal πυχνουμένου τοῦ πυρὸς τὰ παχύτερα ἐξ αὐτοῦ γίνεσϑαι, ἀλλ᾽ οὐχὶ 5
20 μιγνυμένου τινὸς αὐτῷ. “δοχεῖ δέ μοι διὰ τούτου, φησὶν 6 ᾿Αλέξανδρος, τοῦ
παραδείγματος τὸ ἄτοπὴν τῆς δόξης παραδειχνύναι’ ὡς γὰρ ἐπὶ τοὺ συμ-
φυσωμένου ψήγματος παχύτερον μέν. τι ἐξ αὐτοῦ γίνεται σῶμα, χρυσὸς
μέντοι xal αὐτό, οὕτω xal ix τοῦ πυρὸς εἰ τούτῳ γίνοιτο τῷ τρόπῳ 10
παχύτερα σώματα, πὸρ ἄν εἴη xal αὐτὰ παχύτητι χαὶ μεγέϑει μόνην
25 διαφέροντα.᾽"

Ρ. 8042] ᾿Αμφοτέροις δὲ ταὐτὰ συμβαίνει δυσχερῇ ἕως τοῦ οὔτε 15
| πῦρ οὔτε ἕτερον στοιχεῖον οὐδέν.

Καὶ τοῖς σχηματίζουσι τὸ πῦρ χαὶ τοῖς ἀσχημάτιστον λέγουσι τὰ

1 λεπτότατον Α τέϑειχε DE? τὸ] τὸ τὸ EF 4 τὸ τῶν --- λεπτότατον om. Cb:
mg. E? τῶν σωμάτων AE?: om. D πρῶτον (alt.) DE?: om. ACEb 4. 5 τῷ λεπτο-
τάτῳ xal πρώτῳ CDEb: πρώτῳ τῷ À: τῷ πρώτῳ xol λεπτοτάτῳ c 4 λεπτωτάτῳ E, sed
corr. 9 σχημάτων) corr. ex σωμάτων E? 6 xarà om. A ἡ διότι) corr. ex διὰ
τί E? 10 τῶν AEb: πρῶτον τῶν Dc στοιχεῖον À: στοιχείων DEbc αὐτὸ] mut.
in αὐτοὶ E? 12 μὲν] postea add. A οὐδὲ A οὐδὲν — τοῦ] ἕως D 13 συμφυσω-
μένου E: συμφυομένου ADF: corr. F 15 πραγματοειδέστερον A : npaqpatetobéotepov DE
συλλογιζομένων DEb: λογιζομένων Ac 18 éx] ἐχ τοῦ Ac συμφυσσωμένου A
συγχωνευομένου) -T- e corr. E? 19 «à ΟΕ: om. AEc γίγνεσθαι DE 21. 22 συμ-
φυσομένου Α: φυσωμένου E 22 μέν τι] μέντοι D) 29 οὕτως c γίνοιτο A: γέ-
voro DE 26 ἀμφοτέρως D δυσχερῆ --- πῦρ (27)] ἕως D 21 οὔτε AF: οὔϑ᾽ DEc
28 τὸ] δὲ τὸ DE λέγουσιν Ec: v eras. E 28. p. 622,1 τὰ αὐτά A: ταὐτά DE

622 SIMPLICII IN L. DE CAELO III 5 (Arist. p. 304221)

αὐτά, φησίν, ἕπεται δυσχερῆ, εἰ πρῶτον αὐτὸ πάντων ποιοῦσι. πρὸς μὲν 276b
γὰρ τοὺς ἄτομον αὐτὸ νομίζοντας εἴτε σχῆμα ἔχον εἴτε ἀσχημάτιστον 20
ἐροῦμεν, ἃ xai πρὸς τοὺς ἐξ ἀτόμων πάντα ποιοῦντας, τό τε μάχεσϑαι
ταῖς μαθηματιχαῖς ἐπιστήμαις ἄτομόν τι μέγεϑος λέγοντας xal τὸ τρόπον
5 τινὰ ἐξ ἀριϑμῶν ἣ ἐχ μονάδων τὰ ἄλλα γεννᾶν, xal ὅσα ἄλλα πρὸς ἐκεί-
νους εἶπεν: ἄτομον δὲ λέγει τὸ ὡς ἀμερές. ὅτι δὲ οὐχ ἐνδέχεται ἄτομον 95
λέγειν τὸ στοιχεῖον χαὶ ἐξ ἀτόμων ποιεῖν τὴν τῶν φυσιχῶν σωμάτων γένε-
σιν φυσιχῶς λέγοντα, δείχνυσι χαϑόλου οὕτως" εἰ τὰ τῶν σωμάτων στοι-
χεῖα σώματα ἐστι xal αὐτά, xal πᾶν σῶμα παντὶ σώματι συμβλητὸν κατὰ
10 ποσὸν τῷ μηδὲν ἄπειρον εἶναι σῶμα, εἴη ἄν xal τὰ ὁμοιομερῆ, οἷον ἀὴρ 80
ὅλος, ὕδωρ ὅλον, 17, πῦρ ὅλα, xal ταῦτα συμβλητὰ ἀλλήλοις, καὶ ὃν ἔχει
λόγον αὐτὰ πρὸς ἄλληλα μεγέϑους, τοῦτον αὐτὸν xal τὰ στοιχεῖα ἕξει
πρὸς ἄλληλα ὄντα χαὶ αὐτὰ τοιαύτης φύσεως. ἔχει δὲ οὕτω τὰ σώματα
ταῦτα πρὸς ἄλληλα" τὸ λεπτότερον αὐτῶν μείζονα ὄγχον ἔχει τοῦ παχυ- 25
15 μερεστέρου xal ἐπὶ πλέον ἐχτείνεται, ὕδωρ μὲν γῆς, ἀὴρ ὃὲ ὕδατος, πῦρ
δὲ ἀέρος: δῆλον δὲ τοῦτο οὕτως ἔχον xal ix τῆς εἰς ἄλληλα μεταβολῆς
αὐτῶν: ἐχ γὰρ ἐλάττονος τὸν ὄγχον ὕδατος ὁ γινόμενος ἀὴρ πλείων γίνε-
ται, χαὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων ὡσαύτως" xal τὰ στοιχεῖα ἄρα τῶν λεπτομερεσ- 40
τέρων: xat γὰρ αὐτὰ τοιαῦτα ὄντα γε τοιούτων γεννητιχά. τὸ τοῦ πυρὸς
40 ἄρα στοιχεῖον μεῖζον τὸν ὄγχον ἔσται τῶν τοῦ ἀέρης" εἰ δὲ μεῖζον, xal
διαιρετόν’ τὸ γὰρ μεῖζόν τινος αὐτό τε ἔχει τὸ οὗ μεῖζόν ἐστι xal τὴν
ὑπεροχὴν αὐτοῦ" διαιρεῖται dpa εἴς te τὸ ἴσον xai τὴν ὑπεροχὴν αὐτοῦ" 46
διαιρετὸν ἄρα τὸ στοιχεῖον τοῦ πυρός.
᾿Απορήσειε δ᾽ dy τι;, πῶς πρότερον εἰπὼν λεπτὸν μὲν εἶναι τὸ |
25 μιχρημερές, παχὺ δὲ τὸ μεγαλομερές, — xat ὁ ᾿Αλέξανδρος ἐξηγούμενος 3774
ταῦτα, ὡς εἶναι, φησί, τὸ μὲν £x διπλασίου ἡ 6 ἀὴρ συνεστὼς ὕδωρ. τὸ
ὃξ ix τριπλασίη» γῆν — πῶς οὖν τούτων πρότερον εἰρημένων νῦν φησιν,
ὅτι χαὶ τὸ στοιχεῖον ἔλαττον ἔσται τὸ τοῦ ὕδατος ἢ τὸ τοῦ ἀέρος; μή- ὃ
ποτε οὖν ἐχεῖ μὲν τὸ ὕδωρ μεγαλομερέστερον ἐλέγετο τοῦ ἀέρος, ὅτι ἐν
30 τῷ αὐτῷ (xo μείζονα οὐσίαν ἔχει τὰ παχύτερα xal πυχνότερα τῶν

-
Q2

exxotípev x«l μανωτέρων, ἐνταῦϑα Oi ἔλαττον τὸ τοῦ ὅδατος T, τὸ τοῦ

1 αὐτὸ] αὐτῶν A ποιοῦσιν Ec: v eras. E 4 τὸ] eorr. ex τὸν E? 6 ἅτο-
μὸν — στοιχεῖον (7)] ὅτι 8^ cox ἐνδέχεται ἄτομον λέγειν’ ἄτομον δὲ λέγει τὸ στοιχεῖον ὡς
ἀμερές c δὲ (alt.) om. A 4 τὸ στοιχεῖον Ab: om. DE 8 λέγοντα] -a e
corr. E: λέγοντας e 10 τῷ] corr. ex 10 E? μηδὲ DE ὁμοιομερῆ) -o- e
corr. E? ὁ ἀὴρ A 11 qu] γῇ ὅλη ς ὅλα ACDEb: ὅλη E*: ὅλον c

συμβλητὰ ΛΈΓΚΤΝ: συμβάντα DEF 11. 12 ἔχει λόγον Α: λόγον ἔχει DE(b)

12 μεγέϑους AE?b: μεγέϑους πέρι DEc τοῦτον αὑτὸν E?Fb: αὐτὸν A: τούτων αὐτῶν
DE: αὐτὸν τοῦτον € 14 ταῦτα om. D óy«ov] corr. ex óqqov E? 13 πλέον
A: πλεῖον DEF 11 γὰρ om. A πλεῖον KE 19 γε om. (b) 20 τῶν
om. D 2] ἀδιαίρετον A 22 διαιρεῖται — αὐτοῦ Ab: om. DE«c 24 ἀπορήσειε A:
comp. D: ἀπορήσει E: ἀπορήσοι F 5 A: δὲ DE 26 φασί E ἢ ὁ ang]
ἀέρος c συνεστὸς C 28 xai om. b ἔσται E?b: ἔσται xal. ADEF

29 ἐλέγετο DE: ἔλεγε τὸ A: ἔλεγεν bc Jl μανωτέρων] corr. ex πυχνοτέρων E!

SIMPLICII IN L. DE CAELO III 5 (Arist. p. 304321] 623

ἀέρος λέγει, ὅτι τῆς αὐτῆς οὐσίας οὔσης μᾶλλον συνέσταλται τὸ παχύτερον 2775
xal πυχνότερον τοῦ λεπτοτέρου xal μανωτέρου, ὡς δηλοῖ ἢ ἐξ ὀλίγου ὕδατος 11
πολλοῦ γένεσις ἀέρος.
᾿Εφιστάνει δὲ χαλῶς ὁ ᾿Αλέξανδρος, ὅτι τὸ δεδειγμένον ἐν τούτοις τῷ
5 Ἀριστοτέλει τὸ μὴ εἶναι ἄτομον τὸ τοῦ πυρὸς στοιχεῖον πρὸς μὲν τοὺς
ἀρχὰς τῶν φυσιχῶν σωμάτων τὰς ἀτόμους 7| τὰ ἐπίπεδα λέγοντας 15
ἁρμόσοι dv, πρὸς δὲ τοὺς πῦρ λέγοντας τὸ στοιχεῖον, περὶ dw ὁ λόγος
ἦν, πῶς ἄν ἁρμόσειε: xal λύει τὴν ἔνστασιν λέγων, ὅτι καὶ τούτοις dv
ἀχολουϑοίη, εἰ λέγοιεν μιχρά τινα εἶναι πυρὰ τὰ στοιχεῖα τοῦ πυρὸς xal
10 ταῦτα dépÜapra* τὸ γὰρ παρ᾽ ἣμῖν πῦρ xai φϑειρόμενηον ὁρᾶται, δὃεὶ 90
δὲ τὸ στοιχεῖον ἄφθαρτον εἶναι’ ἔστιν dpa xal τοῦ πυρὸς στοιχεῖα τινα.
ἀλλ᾽ εἰ τοῦτο, ἔστι δὲ xal τῶν Bx τοῦ πυρὸς γινομένων στοιχεῖα τινα
χατὰ τὴν τοῦ πυρὸς ἀλλοίωσίν τε χαὶ μεταβολὴν γινόμενα, ἔχοι ἄν λόγον
τά τε τοῦ πυρὸς στοιχεῖα xal τὰ τῶν ἄλλων πρὸς ἄλληλα, ὃν xal τὰ ἐξ 96
15 αὐτῶν, οὕτω τε εἴη ἄν xal τὸ τοῦ πυρὸς στοιχεῖον ἐπὶ μείζονος ὄγχου ἣ
τὰ ἐχείνων" εἰ δὲ τοῦτο, xal διαιρετόν, ὡς δέδειχται. ὅτι δὲ ἐπὶ τῆς τοῦ
πυρὸς παντηίας ὑποθέσεως τοῦτο δείχνυσιν, f τῶν ἑξῆς ἀχολουϑία δηλοῖ
τῶν πρὸς τὰ πρότερα ἀποδοϑέντων. εἰπὼν γὰρ εἰ μὲν γὰρ ἄτομον τὸ 80
πρῶτον σῶμα ποιοῦσι xal περιαγαγὼν εἰς τοὐναντίον ταύτην τὴν ὑπό-
20 ϑεσιν xal δείξας, ὅτι διαιρετὸν ἀνάγχη εἶναι, ἐπάγει" εἰ δὲ διαιρετὸν τὸ
τοῦ πυρὸς στοιχεῖον, ὅπερ δέδειχται, τοῖς μὲν σχηματίζουσιν αὐτὸ τῇ
πυραμίδι ἀχολουϑήσει τὸ τοῦ πυρὸς μέρος μὴ εἶναι πῦρ, ὅπερ dromov: S5
δμοιομερὲς γὰρ δρᾶται τὸ müp. ἀκολουθεῖ δὲ τοῦτο, εἴπερ πυραμὶς μὲν τὸ
σχῆμα τοῦ στοιχείου τοῦ πυρός, διαιρετὴ δέ, ὡς δέδειχται" τῆς δὲ πυρα-
25 μίδος τὰ μέρη οὐ πυραμίδες ἄμφω, εἰ χαὶ τὸ ἕτερόν ποτε πυραμὶς γίνεται"
γίνεται οὖν τὰ μέρη τοῦ κΚυρὸς οὐ πῦρ, εἴ 16 ἐν τῷ πυραμίδος σχῆμα 40
ἔχειν ἐν τούτῳ ἦν αὐτῷ τὸ εἶναι πυρί. δεύτερον δὲ ἄτοπον ἐπαγει τοῖς
σχηματίζουσι τὸ πῦρ τὸ μὴ πᾶν σῶμα 7, στοιχεῖον εἶναι T, ἐχ στοιχείων,
ὅπερ ὄντως ἄτοπον. τοῦτο δὲ συμβαίνει, διότι τὸ μέρος τῆς πυραμίδος
30 οὔτε πυραμίς ἐστιν, ἵνα στοιχεῖον ἧ, οὔτε ἐχ πυραμίδων. ἵνα ἐχ στοιχείων. 4
εἰ οὖν πυραμὶς τὸ πῦρ, τὸ τοῦ πυρὸς μέρος οὔτε πῦρ | ἐστιν, ὅτι μὴ 327τὸ
πυραμίς, οὔτε ἕτερον στοιχεῖον οὐδέν, οἷον ἀὴρ T, ὕδωρ ἣ γῆ» — στοιχεῖα

9 τὸ ph] τῷ μὴ Ὁ τοὺς] τὰς DE: corr. E? 6 ἀρχὰς om. A post φυ-
σιχῶν del. στοιχείων E 1 ápp.ósot ἄν A: ἁρμόσειε D: ἁρμόσειαν corr. ex ἁρμόσοιαν E:
ἁρμόσειεν ἄν Fc στειχεῖον E 8 ἂν (pr.) DEb: om. Ac ἁρμόσειεν E:
corr. E?: ἁρμόσειεν dv c 9 ἀχολουϑοίη A: ἀχολουϑείη DE: ἀχηλουλήσειεν Fc

el om. E 12 ἀλλ᾽ --- τινα om. D τῶν] ix τῶν Δ 18 ἔχοιεν A 14 ὃν]

óv AE: corr. E? 15 τε εἴη dv A: τέϑει D: τέϑειχαν E: τέϑειχε E?b:. τεϑείχασι F
μείζονος] μεί E: μείζονα E? ὄγκον DE 16 δὲ (alt)] δ᾽ DE 11 τῶν] τὸ Ε:
τοῦ E? 18 πρότερον c γὰρ (alt.) Ab: om. DE: τὸ c ἄτοπον DE: corr. E?
19 ποιοῦσιν Ec: v eras. E 21 piv om. Ac 24 δέ (pr.)] corr. ex γάρ E!

δὲ (alt.) Cb: τε ADEc 25 γένηται A 26 πυραμίδες E: corr. E? 2" toic] τὸ

elvat σχῆμα toic A 29 ὅπερ] ὃ c 81 ἐστιν om. D

694 SIMPLICII IN L. DE CAELO III 5 [Arlst. p. 804321. 56)

(&p τὰ ἁπλᾶ ταῦτα λέγει σώματα — εἴπερ τούτων uiv ἕχαστον ἐκ συνϑέ- 277
σεως πυρὸς ἐγίνετο, τὸ δὲ τῆς πυραμίδος μέρος πυρὸς μόριόν ἐστιν. καὶ
ἄλλως δὲ ἄτοπον ἄν Tv τὸ τοῦ πυρὸς μόριον ἀέρα λέγειν ἣ ὕδωρ ἣ γῆν" ὁ

. ἔσται γὰρ οὕτω μέρη τοῦ στοιχείου τὰ γινόμενα ἐκ τοῦ στοιχείου. εἰ δὲ

5 λέγοι τις τὸ μέρης τῆς πυραμίδος, εἰ xal μὴ πυραμίς ἐστιν, ἀλλὰ συγχεῖ-
σϑαί γε ἐκ πυραμίδων τῷ πᾶν στερεὸν σχῆμα εἰς πυραμίδας διαιρεῖσϑαι,
σχῆμα δέ τι ἔχειν xal τὸ μέρος τῆς πυραμίδος, εἶναί τε διὰ τοῦτο τῶν 10
ἄλλων τι σωμάτων τῶν ἐχ τοῦ πυρός, ἔσται xav αὐτοὺς τὸ μέρος τοῦ
ἁπλοῦ στοιχείου GüvÜstov xal οὐχ ὃν πυραμὶς ἐχ πυραμίδων συγκείσεται.

10 “ἔτι δέ, φησὶν ὃ ᾿Αλέξανδρος, ἐπ’ ἄπειρον ἢ τομὴ ἔσται, εἰ τῆς μὲν
πυραμίδος ἁπλῆς οὔσης τὸ μέρος σύνθετον, τοῦ δὲ συνθέτου πάλιν τὸ 16
μέρος πυραμὶς ἁπλῆ οὖσα xal τῆς πυραμίδος τὸ μέρος πάλιν κατ᾽ αὐτοὺς
σύνθετον’ οὕτω δὲ οὐδὲν dv εἴη στοιχεῖον."

p.304»6 Τοῖς δὲ τῷ μεγέϑει διορίζουσιν ἕως τοῦ καὶ πάλιν ὕδωρ 9
15 xal γῆ.

Μετὰ τοὺς σχηματίζοντας τῇ πυραμίδι τὸ πῦρ T, xal τῇ σφαίρᾳ —
οἵ γὰρ αὐτοὶ dv ἥρμοσαν λόγοι --- μετέβη ἐπὶ τοὺς τῷ μεγέϑει διορίζοντας
xai διὰ τοῦτο στοιχεῖον λέγοντας, ὅτι λεπτότατόν τε xal μιχρομερέστατον $$
τῶν ἄλλων ἐστί, χαὶ λέγει, ὅτι τοῖς τῷ μεγέθει διορίζουσιν ἀχολουϑεῖ πρό-

20 τερόν τι τοῦ στοιχείου στοιχεῖον εἶναι xal τοῦτο εἰς ἄπειρον βαδίζειν.
πῶς δὲ τοῦτο ἀχολουϑεῖ, συντόμως ἔδειξεν εἰπὼν εἴπερ ἅπαν σῶμα
διαιρετὸν xal τὸ μιχρομερέστατον στοιχεῖον: εἰ γάρ, διότι μιχρο- 80
μερέστατον, διὰ τοῦτο στοιχεῖον, ἐστὶ ὃὲ διαιρετὸν εἰς τὰ μέρη, τὸ μέρος
μιχρότερον ὃν πρότερον ἄν αὐτοῦ εἴη xai πάλιν τὸ τοῦ μέρους μέρος,

95 εἴπερ ἅπαν σῶμα διαιρετόν, xal τοῦτο εἰς ἄπειρον: αἀναιρεϑήσεται ἄρα
πᾶν τὸ ὑποτιθέμενον στοιχεῖον διὰ τὸ μιχρομερές. εἴπερ τὸ μιχρὸν εἰς
μιχρότερα διαιρεῖται. ἐπιστῆσαι δὲ χρή, ὅτι τῷ μεταλαβεῖν τὸ λεπτὸν εἰς Sb
τὸ μιχρὸν χαὶ τὸ λεπτομερὲς εἰς τὸ μιχρηομερὲς ἠχολούϑησε τοῦτο τὸ ἄτο-
πον. ὅπερ δὲ πρότερον ἔδειξεν ἀχολουϑοῦν ἄτοπον τοῖς μεγέϑει καὶ μιχρό-

] λέγει ταῦτα E 2 ἐγίνετο CDE: ἐγένετο Ac τῆς om. c ἐστι D:
om. F 4 γενόμενα DE ) λέγει Ee: corr. E! τὸ om. c

6 πυραμίδων) πυραμίδος c τῷ Εἰ: τὸ ADE (4 τούτων Ας 8 μέρος A:
μέγεϑος DEbe 9 ὃν] à» E 12 ἁπλῶς A 13 οὕτως c οὐδὲ A

14 διορίζουσι Ec τοῦ om. D 11 ἐπὶ) bis E, sed corr. 18 τοῦτο] τοῦτο
τὸ α τε — ἐστί (19) CDEb: τῶν ἄλλων ἐστὶ καὶ μιχρότατον Α: τῶν ἄλλων ἐστὶ xai
μιχρομί(ερ)έστατον c τε] τὸ E 19. διορίζουσιν] e corr. E! 2] τοῦτο
om. A 22 γάρ) del. E? 23 post στοιχεῖον rep. εἰ γὰρ διότι μιχρομερέστατον E
τὰ οἴῃ. ὁ 24 πρότερον Fb: πρῶτον AD: πρώτεοον E, sed corr. 25 dpa] εἴπερ A
27 ἐπειστῆσαι E, sed corr. τῷ] corr. ex 1o E* μεταλαβεῖν DEFb: μεταβαλεῖν
Ας τὸ λεπτὸν - xai (28) om. A 21. 28 εἰς τὸ] εἰς e 28 λεπτομερὲς xai
μιχρὸν E τὸ (tert.) om. Ac μικρομερὲς] λεπτομερὲς D ἠχολούϑησεν ς

τούτω À 29 ἀχολουϑοῦν] -οὔὖν e corr. E

SIMPLICII IN L. DE CAELO ΠΗ 5 [Arist. p. 304*6. 11] 625

ΤΥ, “ῳ ’ 4 ὃ ὰ Ld , e /" e - e ὶ 911b
τι τῶν στοιχείων τὴν διαφορὰν τῶν σωμάτων ὁρίζουσιν, ὡς οἱ περὶ 271
, , 7 Vo f^ ^ - ’ « ,
Δημόχριτον τὰ τρία ἀέρα x«i ὕδωρ xal γῆν τῇ μιχρότητι τῶν στοιχείων 40
ὁμοιοσχήμων ὄντων διαφέρειν ἔλεγον, τοῦτο xal τούτοις ἀχολουϑεῖν φησιν.
ἦν Ob τὸ ἄτοπον ἐχεῖνο τὸ τῇ αὐτῶν φύσει μὴ εἶναι τὰ στοιχεῖα, ἅπε

i "ij φύσει μὴ feta, ἅπερ

ν « -- —

ἔστιν, ἀλλ᾿ ἐν τῇ σχέσει τῇ πρὸς ἄλληλα τὸ εἶναι ἔχειν. τοῦτο οὖν τὸ

w ^ ^ - , M » -

ἄτοπον χαὶ τοῖς τὸ πῦρ στοιχεῖον εἶναι λέγουσι διὰ τὸ λεπτομερὲς dxo- 4

λουϑεῖν φησι’ τὸ γὰρ αὐτὸ σῶμα τοῦδε μὲν ὃν μιχρομερέστερον, τοῦδε 278^

ὃὲ μεγαλομερέστερον, πρὸς μὲν τόδε ἀέρα ἔσεσθαι. πρὸς δὲ ἄλλο ὕδωρ ἣ

τῆν. ἐπεὶ γὰρ τὸ πῦρ τῷ λεπτότερον εἶναι τοῦ ἀέρος στοιχεῖόν ἐστιν

^ e [4 , n v x , » , ,

10 αὐτοῦ, xal f, ὑπεροχή. ἣν ἔχει χατὰ τὴν λεπτότητα, ἔν τινι λόγῳ ἐστίν, 5
ὅταν ταύτην τὴν ὑπεροχὴν τὴν χατὰ λεπτότητα ὁ ἀὴρ ἄλλου τινὸς ὑπερέχῃ»
ἔσται στοιχεῖόν τε ἐχείνου xal πῦρ ὡς πρὸς ἐχεῖνο, εἴ γε τὸ πυρὶ εἶναι ἦν
ἐν τῷ τοσούτῳ λεπτοτέρῳ εἶναι. ὁ αὐτὸς xai ἐπὶ τῶν ἄλλων λόγος.

p.304^11. Κοινὸν δὲ πᾶσιν ἁμάρτημα Zo; τοῦ ἀναγχη πλείω εἶναι
18 χαὶ πεπερασμένα.

Εἰπὼν πρότερον πρὸς τοὺς ἕν τι τῶν μεταξὺ στοιχεῖον λέγοντας ἣ 16
ὕδωρ T, ἀέρα T, τὸ μεταξύ, εἶτα xal πρὸς τοὺς τὸ πῦρ στοιχεῖον λέγοντας,
χηινὸν πᾶσι νῦν ἄτοπην ἐπάγει τοῖς ἕν τὸ στοιχεῖον λέγουσι τὸ μίαν πάντων
ποιεῖν τὴν χατὰ φύσιν χίνησιν xal πάντων τὴν αὐτήν’ παντα γὰρ ἐχείνην

20 χινήσεται τὴν χίνησιν, ἦτις οἰχεία τοῦ στοιχείου ἐστίν, ἐξ οὗ τὴν σύστασιν 90
ἔχει. ἐπεὶ οὖν ὁρῶμεν πᾶν φυσιχὸν σῶμα χινήσεως ἔχον ἀρχήν,
εἰ πάντα τὰ σώματα ἕν τί ἐστι, xal) ὃ ἐξ ἑνός, dq οὗ xal τὴν ἀρχὴν
- , ἔ- ,» v , , - Y 3 A. 6
τῆς χινήσεως ἔχει, πάντων ἂν εἴη μία χίνησις τῷ εἴδει. τὴν δὲ δια-
φορὰν εἶναι χατὰ τὸ μᾶλλον xal ἧττον, ἥτις ἀχολουϑεῖ τῷ πλέον εἶναι xal v5
ἔλαττον, ὥσπερ χαὶ τὸ πῦρ, ὅσῳ ἄν πλεῖον γένηται, φέρεται ϑᾶττον ἄνω
τὴν αὑτοῦ φοράν. xal εἴπερ τὸ πῦρ ἦν μόνον στοιχεῖον, πάντα ἄν xarà
, w 1 ^ ἢ P» , —- 4 ,
φύσιν ἄνω ἐφέρετο τὰ μὲν ϑᾶττον τὰ δὲ βραδύτερον, νῦν ὃὲ xal χάτω
φέρεταί τινα" χαὶ ὅτι μὴ παρὰ φύσιν μηδὲ ταῦτα, δηλοῖ τὸ χαὶ ἐπὶ τούτων, 80
σ ἢ “«- -- ^ , , [4 ,
ὥσπερ xal ἐπὶ τοῦ πυρός, τὸ μεῖζον θᾶττον φέρεσϑαι χάτω χαίτοι el βία
30 ἐφέρετο, τὸ μεῖζον βραδύτερον xal οὐχὶ ϑᾶττον ἐφέρετο. εἶτα συμπεραι-
γόμενος, ὥστε, φησί, διά τε ταῦτα, ὅσα πρὸς τοὺς ἕν τὸ στοιχεῖον

NU
C1

2 xal (pr) om. E σμιχρότητι Fe ἢ ὁμοιοσχημόνων c 4 τὸ (pr.) corr. ex
τῷ E! 6 λέγουσιν Ee: v cras. E λεπτομερὲς 7, μιχρομερὲς DF 1 φησιν De
τοῦδε (alt.)) τοῦ c 9 λεπτομερέστερον c ἐστιν] ἦν A 10 ἐστί Ὁ

deinde add. xai ἡ ὑπεροχὴ ἣν ἔχει DE: del. E? 11 ὅταν] ὅταν οὖν CE? 13 τὸ]
τῷ Α πυρὶ ADb: πῦρ CE 13 λεπτότερον Cc 14 τοῦ om. D

πλείω ἀνάγχη c 15 πεπερασμένον D 1G στοιχεῖον A: στοιχείων DEb
λέγοντας om. c 11 xal om. Ac 18 λέγουσιν c 20 τὴν (pr.) om. Ac

22 ἐστιν c 29 ἔχει AC: xal DEb μία A: ἡ μία DE 24 τῷ] corr. ex τὸ
DE? πλέον F 28 xal ἐπὶ) ἐπὶ c 29 xal om. A JU φέρετο E, sed
corr.; seq. ras. 10 litt. 31 τε A: τί DEF: del. E?

Comment. Arist. VII Simpl. de Caelo. 40

626 SIMPLICII IN L. DE CAELO III 5. 6 [Arist. p. 304*11. 23]

λέγοντας ἐρρήϑη. εἴτε τῶν μέσων τι εἴτε τὸ πῦρ, xal ὅσα χοινῶς πρὸς 3784
τοὺς ἕν τὸ στοιχεῖον λέγοντας, xal μέντοι, φησίν, ἐπεὶ διώρισται πρό- s5
τερον, ὅτι πλείους αἱ φυσιχαὶ χινήσεις, ἀδύνατον ἕν εἶναι τὸ
στοιχεῖον. τοῦτο δὲ τὸ ἐκ τῶν ἁπλῶν χινήσεων ἐπιχείρημα χοινὸν ἣν

5. δειχνύον, ὅτι ἔστι στοιχεῖα xai ὅτι οὔτε ἄπειρα οὔτε ἔν: οὐσῶν γὰρ ἁπλῶν
χινήσεων xat οὔτε μιᾶς οὔτε ἀπείρων, ἀλλὰ πλειόνων μὲν μιᾶς πεπερασμένων 40
δέ, ἐπειδὴ αἱ ἁπλαῖ χινήσεις ἁπλῶν σωμάτων εἰσί, xal ὅσαι αἱ ἁπλαῖ
χινήσεις, τοσαῦτά ἐστι τὰ ἁπλᾶ σώματα, τὰ δὲ ἁπλᾶ σώματα στοιχεῖα,
δῆλον, ὅτι χαὶ ἐχ τῶν χινήσεων ἀληϑὲς εἰπεῖν, ὅτι ἀδύνατον ἕν εἶναι

10 τὸ στοιχεῖον ὥσπερ xal ἄπειρα’ xai γὰρ xai τοῦτο διά τε τοῦ τῶν 46
χινήσεων λόγου ἀνήρηται xal δι᾿ ἄλλων πολλῶν ἐπιχειρημάτων. ἐπεὶ οὖν |
οὔτε ἄπειρα, φησίν, οὔτε ἕν, εἶναι δὲ χρὴ πάντως στοιχεῖα, ἀνάγχη 3185
πλείονα αὐτὰ εἶναι χαὶ πεπερασμένα.

ρ.804023 Ἐδππισχεπτέον δὲ πρῶτον, πότερον ἀίδια ἐστιν ἕως τοῦ &
15 ὅπερ ἀδύνατον.

Μετὰ τὸ δεῖξαι, ὅτι οὔτε ἄπειρα δυνατὸν εἶναι τὰ στοιχεῖα οὔτε ἕν,
χαὶ συναγαγεῖν ἐκ τούτου, ὅτι πλείονα αὐτὰ ἀνάγχη εἶναι χαὶ πεπερασμένα,
ἀχόλουϑον ἦν ζητεῖν, πόσα xal ποῖα. ἀλλ᾽ αὐτὸς πρότερόν φησι δεῖν 10
ἐπισχέψασϑαι, πότερον ἀίδιά ἐστιν T; γινόμενα xal φϑειρόμενα- τούτου

90 γὰρ δειχϑέντος φανερὸν ἔσται, xal πόσα ἄττα xal ποῖα ἐστιν.
δείχνυσιν οὖν ἐφεξῆς, ὅτι οὐχ ἔστιν ἀίδια, τοῦτον τὸν τρόπον: λαβὼν ὡς
ἐναργές, ὅτι τὰ συνεγνωσμένα πάντα ἣμῖν ὑπὸ σελήνην σώματα xal τὰ 16
σύνθετα καὶ τὰ ἁπλᾶ, ἅπερ ἐκ τῶν ἁπλῶν ηὖρε χινήσεων, ὁρᾶται διαλυό-
μενα xat φθειρόμενα xai μᾶλλον τῶν ἁπλῶν τὰ σύνϑετα, τοὺς τρόπους,

25 χα o0; δυνατὸν ἦν xal διαλυύυενα τὰ ἁπλὰ αἴδια εἶναι, ἐχτίθϑεται. ἵνα
τούτους ἐλέγξας ἔχῃ τὸ μὴ εἶναι d(Óta. εἰχότως OE τῶν συνεγνωσμένων 30
τὰ ἁπλούστερα ἐχλεξάμενος ἐπὶ τούτων ποιεῖται τὸν λόγον ὡς ἐν αὐτοῖς
τῶν στοιχείων ὀφειλόντων cópsÜTvat, εἰ μὴ ἄρα τὸ ἐν ἀρχῇ δόξει Aauga-
νειν οὔπω δείξας, πόσα τε xal τίνα ἐστὶ τὰ στοιχεῖα, ταὐτὸν δὲ εἰπεῖν τὰ

30 ἁπλᾶ σώματα. λέγει οὖν, ὅτι, εἰ διαλυόμενα ὡρᾶται τὰ ἁπλᾶ σώματα, εἰ 35
μέλλοι οὕτως ἔχοντα αἰδιόν τι ἔχειν ἐν αὐτοῖς, ὥσπερ προσήχει στοιχεῖον

Ι ἐρρήϑη A: ἐρρέδη CDEF μέσον D 2 ἐπεὶ διώρισται A: ἐπειὸῃ ὥρισται DEc
4 τὸ om. DE ὃ δειχνύων E: corr. E? ὅτι (pr. DEb: xal ὅτι Ac

T ἁπλῶν -- χινήσεις (8) Fb: ing. E?: om. ADE εἰσίν E αἱ om. E 8 στοιχεῖα
πώματα A 9. post τῶν del. στοιχείων K! ἀδύνατον --- γὰρ καὶ (10)] bis E:
corr. E? ἕν] dv 15: corr. E? lO ἄπειρον À xai γὰρ] εἰ γὰρ A

12 δὲ om. ἡ στοιχεῖα CDEb: στοιχεῖον Ac 14 πότερον EF: πρότερον A
πότερον — τοῦ] ἕως ἔξω γίγνεσθαι ἄπειρον D Ι0 τὸ] ins. ἃ ἀδύνατον À

[τ xal (pr.)] καὶ τὸ c συνεισαγαγεῖν D 18 xài CDE: τε xai Ac ἐστι CD

2:3 υὔρε Δ: εὖρε CDEec κινήσεων) xtvro cum ras. À 24 τοὺς] mut. in τοὺς
δὲ E 28 ὁόξειε c 28. 29 λαμίλαμβάνειν E 2) δείξας) δείξας νῦν A

τίνα DEb: οἷα À: ποῖα c δ] μέλλει c

SIMPLICII IN L. DE CAELO ΠῚ 6 [Arist. p. 304523] 621

εἶναι, ἀνάγχη ἢ ἐπ᾽ ἄπειρον προχωρεῖν τὴν διάλυσιν, ὡς μηδέποτε δια- 278b
λελύσϑαι, 7| ἴστασθαι xal παύεσϑαι τὴν διάλυσιν μήπω διαλυθέντος τοῦ
ὅλου" χαϑ’ Exdrepov γὰρ τούτων τῶν τρόπων δυνατόν, χἄν μὴ τὸ ὅλον, 80
ἀλλὰ μέρος γέ τι ὑπομένειν ἀΐδιον. εἰ οὖν μήτε ἐπ᾽ ἄπειρον αὐτὰ δυνατὸν
5 διαλύεσθαι μήτε χαταλήγειν εἴς τι ἀδιάλυτον τὴν διάλυσιν, δῆλον, ὅτι οὐχ
ἔσται ἀίδια. xal ὅτι μὲν οὐχ ἐπ’ ἄπειρον αὐτῶν T, διάλυσις, δείχνυσι προ-
λαβών, ὅτι ἐν χρόνῳ διαλύεται, xal ὅτι ἐν ἄλλῳ xal ἄλλῳ χρόνῳ ὃια- 85
λύεται xal συντίθεται: xal γὰρ συντιθέμενα ὁρᾶται: οὗ γὰρ δυνατὸν τὸ
αὐτὸ χατὰ ταὐτὸν ὑπομένειν ἄμφω" xal ὅτι ὅσος 6 τῆς διαλύσεως χρόνος,
10 τοσοῦτος ἄν εἴη ἣ xai πλείων ὃ τῆς συνθέσεως" ἐργωδεστέρα γὰρ ἣ oóv-
ϑεσις πανταχοῦ τῆς διαλύσεως. τούτων δὲ προειλημμένων συμβήσεται 40
ἔξω τοῦ ἀπείρου χρόνου ἄλλον εἶναι ἄπειρον, ὅπερ ἐστὶν ἀδύνατον"
οὐδὲ γὰρ πεπερασμένον ἔξω τοῦ ἀπείρου δυνατὸν εἶναι, μή τί γε ἄπειρον.
£xactov δὲ τῶν μερῶν εἶπε, διότι μέρη τοῦ παντός ἐστι τὰ τέσσαρα
15 ταῦτα στοιχεῖα.
᾿Απορεῖ δὲ 6 ᾿Αλέξανδρος, διὰ τί ἄλλος χρόνος ἔσται τῆς συνθέσεως" 45
δύναται γὰρ ἐν τῷ αὐτῷ χρόνῳ ἄλλου μὲν διάλυσις γίνεσϑαι ἄλλου δὲ
σύνϑεσις, οἷον ἀέρος | διάλυσις xal πυρὸς γένεσις: τὸ μὲν γὰρ αὐτὸ 279a
ἅμα διαλύεσϑαί τε xal συντίϑεσθαι ἀδύνατον χατὰ ταὐτόν, xav ἄλλο μέντοι
20 διαλύεσϑαι xal xav! ἄλλο συντίϑεσθαι οὐδὲν χωλύει. χαὶ λύει τὴν ἀπορίαν
λέγων "el xai ἔχαστον αὐτῶν εἴς τινα διαλύεται xal ἔχ τινων γίνεται, εἴη 6
ἂν ἢ ἐπ᾽ ἄπειρον ἑχάστου αὐτῶν διάλυσις ἐπ᾽ ἄπειρον ἄλλου πάλιν σύν-
ϑεσις αὐτῶν ἐχείνων, εἰς ἃ διαλύεται, ἐνουμένων χαὶ συντιϑεμένων παλιν"
εἰ τοίνυν ἐπ᾿ ἄπειρον ἣ διάλυσις τοῦ πυρός, ὅτε δὲ διαλύεται πῦρ, τότε οὐ

35 γίνεται οὐδὲ συντίϑεται, ἐν ἄλλῳ ἄν εἴη συνιστάμενον xal γινόμενον, οὐχ 10
ἐν ᾧ διαλύεται: οὗτος δὲ ἄπειρος. ἔξω ἄρα τοῦ ἀπείρου χρόνου ὃ χρόνος,
ἐν ᾧ συνίσταται τὸ πῦρ. xai ἐπεὶ οὐχ ἐν ἐλάττονι γίνεται χρόνῳ ἣ φϑεί-
perat, ἄπειρος δὲ ὃ τῆς qÜopac, ἄπειρος ἄν εἴη xal 6 τῆς συνθέσεως
αὐτοῦ. εἰ δὲ λέγοι τις ἐν τῇ αὐτῇ ἀπειρίᾳ τοῦ χρόνου τὸ μὲν γίνεσϑαι 16

30 τοῦ πυρός, τὸ δὲ φϑείρεσϑαι, xal τὸ γενόμενον πάλιν φϑείρεσϑαι xal ἄλλο
γίνεσϑαι, ὥσπερ xal τὸ ἀληϑὲς ἔχει, ἢ τοιαύτη ὑπόϑεσις οὐδὲν τοῦ πυρὸς
ἀίδιον φυλάττει.᾽"

1 ἣ om. DE: corr. E? «λυσιν — τὴν διά- (2)) mg. E? 1. 2 διαλύεσθαι F: elvat

διαλελυμένα E? 2 ἢ] corr. ex μηδὲ E? ἴστασϑαι) στῆναι E? xal] corr. ex

ἢ E? παύσασϑαι E? ὃ post ὅλου del. xai παύεσθαι τὴν διάλυτιν E 5 τι ἀδιά-

α
λυτον] τιδιάλυτον Α τὴν διάλυσιν om. Fc 6 ἔσται] ἔστιν Ac 1 ἄλλῳ (alt.) CDE:

ἐν ἄλλῳ Ac 8 xal (pr.) AE: τε καὶ CDc γὰρ (pr) CDE: γὰρ xal Ac 8. 9 «6

αὐτὸ xatà om. ἡ 10 ἂν εἴη 3] F: dv εἴη Kbe: dv ἡ A: ἣ C: ἂν ἣ DE
πλείων] πλέον εἴη DE: πλέον ὁ E? 6] om. DE 12 ἔξω] seq. ras. ὃ litt. E

13 οὐδὲ] οὐ A elvat] ἦν e τῇ] corr. ex τῇ E? 14 εἶπεν E 16 τῆς] ὁ
τῆς Ας 19 ἄλλον DE: v eras. E 20 ἄλλῳ E, sed corr. 22 ἕχαστα E:
corr. E? 25 ἄλλο D συνιστάμενα c γινόμενα c deinde rep. οὐ (24) —
συνιστάμενον (25) E: del. E? οὐχ --- διαλύεται (26)] del. E: add. mg. E? 28 δὲ ὁ
A: διὸ DEb 29 ἀπορίᾳ À γίγνεσϑαι DE

40*

628 SIMPLICII IN L. DE CAELO III 6 (Arist. p. 30521)

p.30531. El δὲ στήσεταί mou f$ διάλυσις ἕως τοῦ τὰ στοιχεῖα 279»
τῶν σωμάτων.

Τὸν ἕτερον τρόπον ἀνελὼν τῆς τῶν στοιχείων ἀιδιότητος τὸν χατὰ τὸ 96

ἐπ᾽ ἄπειρον διαλύεσθαι ἐπὶ τὸν ἕτερον μεταβέβηχε τὸν ἴστασϑαί mou τὴν

à διάλυσιν ὑποτιϑέμενον xai δείχνυσιν, ὅτι ἀδύνατόν ἐστιν εἴς τι τοιοῦτον

ἴστασϑαι, ὃ μηχέτι διαλύεται. εἰ γὰρ ἵσταται, ἤτοι ἄτομόν τί ἐστι τοῦτο,
εἰς ὃ ἴσταται, ἢ διαιρετὸν μὲν οὐ διαιρεϑησόμενον δέ, τουτέστιν οὐ φϑαρη- 80

σόμενον, χαϑάπερ Ἐϊμπεδοχλῆς φησιν. οὗτος γὰρ διαιρετὰ μὲν λέγει τὰ

στοιχεῖα’ οὐ γὰρ ἀτόμους τὰς ἀρχὰς ὑποτίθεται οὗτος, ὡς οἱ περὶ Δημό-

10 χριτον: ἀλλὰ ἀμετάβλητα εἰς ἄλληλα xal ἄφθαρτα τὰ τέσσαρα στοιχεῖα
ὑφίστησι, διότι χοινὴν ὕλην αὐτῶν οὐχ ἀπολείπει, τὴν ὃὲ ἐξ ἀλλήλων δρω- δῦ

μένην γένεσιν κατὰ ἔχχρισιν γίνεσϑαι λέγει’ πάντα γὰρ ἐν πᾶσιν ἐνυπάρχειν

xat ἐνέργειαν ὄντα. ἀλλ᾽ ἄτομον μὲν ἀδύνατον εἶναι τοῦτο, εἰς ὃ ἴσταται

$| διαίρεσις τῶν σωμάτων, ὡς Δημόχριτης ἔλεγε. δέδειχται γάρ. ὅτι οὐχ
15 οἷόν τε ἐξ ἀτόμων τὰ σώματα συγκεῖσθαι’ οὔτε γὰρ συνεχές τι ἔσται οὔτε 40

διαίρεσις οὔτε συναίσϑησις οὔτε χρᾶσις δέδειχται δὲ χαί, ὅτι οὐδὲν ἔστιν

ἄτομον σῶμα. ἀλλὰ μὴν οὐδὲ διαιρετὸν μὲν εἶναι δυνατόν, εἰς ὃ ἵσταται

$ διάλυσις, οὐ διαιρεϑησόμενον δέ: ἐν πᾶσι γὰρ τοῖς σώμασιν δρῶμεν,
ὅτι τὸ ἔλαττον τοῦ μείζονος, dy ἡ ὁμοειδὲς xal τῆς αὐτῆς φύσεως, εὐφϑαρ- 4

20 τότερόν ἐστιν’ εἰ οὖν τὸ μεῖζον φϑείρεται διαλυόμενον, ὡς πῦρ xal ἀὴρ
χαὶ ἔχαστον τῶν | ἄλλων ὁρᾶται, πολὺ εὐλογώτερον τὸ ἔλαττον εὐπα- 279b

ϑέστερόν γε ὄν: ὥστε οὐδὲ εἰς διαιρετὸν στήσεται ἢ διάλυσις. ὅτι δὲ τὸ

ἔλαττον εὐφθαρτότερόν ἐστιν, ἐπὶ παραδεήματος τοῦ πυρὸς ὀείχνυσι. δύο
τὰρ ὄντων τρόπων, χαὶ οὖς φϑείρεται τὸ πῦρ, ὑπό τε τοῦ ἐναντίου 5
25 σβεννύμενην xal αὐτὸ ὑφ᾽ ἑαυτοῦ papatvóusvov, ἐν ἀυφοτέροις τὸ
ἔλαττον εὐπαϑέστερόν ἐστι xal εὐφθϑαρτόώτερον. Ξἴη δὲ ἄν διὰ τούτου τοῦ
δύο τοὺς τρόπους εἶναι τῆς τοῦ πυρὸς φϑορᾶς xal αὐτὸ τοῦτο δηλούμενον,
ὅτι φϑείρεται τὸ πῦρ xal ἀεὶ τὸ ἔλαττον τοῦ πλείονός ἐστιν εὐφϑθαρτότε-
pov* τὸ δὲ ἐπὶ τοῦ πυρὸς ρηϑὲν xai ἐπὶ τῶν ἄλλων ἀχουστέον. εἰ οὖν

παιὸ

, A , ν Ἵ - e ^ ΄ - , - - ΜᾺ iJ ,
30 μήτε ἐπ΄ ἄπειρον αὐτῶν T, διάλυσις μήτε χαταλήγει ποὺ εἰς τὰ μηχέτι

9 τὸν (alt) CDE: om. ἡ χατὰ τὸ Om. c 4 ἐπὶ] ius. A μεταβέβηκε] seq.
ras. E ὃ ἐστι ADE εἴς τι τοιοῦτον om. b εἴς τι À: om. DE 6 τί]
τε E ἐστιν c 1 οὐ (pr)] ?| E: μὴ E? δὲ om. DE: corr. E? 8 οὔ-
τως E: corr. E? ) οὕτως E 11 ἐφίστησι EF οὐ E χαταλίπει E:
καταλείπει E? 12 ἔχκχρισιν D: ἔχ ρισιν pr. τ corr. ex p E λέγει γίνεσϑαι c

14 ἔλεγεν E: corr. E? 10 συναίσϑησις A?Cb: συναίνϑησις À: σύνϑεσις DEc

χαί CDEb: om. Ac 18 οὐ] οὐδὲ Ee: corr. E? 19 ἂν Α: ἐὰν CDE

21 πολὺ -Ο ὄν (22) om. DE: εὐλογώτερον τὸ ἔλαττον εὐφϑαρτότερον εἶναι E? 22 εἰς] εἰ
DE 20 δείχνυσιν Ec 26 ἐστι) τ A τούτου) corr. ex τοῦτο E? 2" δύο τοὺς
τρόπους A: τρόπου δύο D: τρόπους δύο E: 090 τρόπους c 90 αὐτῶν om. Α

μήτε (41}..) E*F: μηδὲ C: μηχέτι ADE: neque adhuc b χαταλήγῃ CE 30. p. 629,1 τὸ
μηκέτι διαλυϑησόμενον Fc

SIMPLICII IN L. DE CAELO III 6 (Arist. p. 30541. 14] 629

διαλυϑησόμενα, λείπεται ρϑαρτὰ xat γενητὰ elvat τὰ στοιχεῖα τῶν 279b
σωμάτων. τὰ δὲ τέσσαρα ταῦτα πρηεχειρίσατο σώματα οὐ τὸ ἐν ἀρχῇ
λαμβάνων, ὡς ἄν τις ὑποτοπήσειεν, ἀλλὰ τὰ ἀπὸ τῶν ἁπλῶν χινήσεων 15
εὑρεϑέντα ἁπλᾶ σώματα ἐχλεξάμενος ζητεῖ, εἰ ταῦτα 7| ἐν τούτοις ἔστι τι

5 αίδιον: ποῦ γὰρ dv ἦν ἀλλαχοῦ τῶν συνεγνωσμένων; |

p.305314 Ἐπεὶ δέ ἐστι γενητὰ ἕως τοῦ τοῦτο δὲ ὅτι ἀδύνατον, 20
δέδειχται πρότερον.

Δείξας, ὅτι γενητά ἐστι καὶ φϑαρτὰ τὰ στοιχεῖα, ἑξῆς ix διαιρέσεως
ἀχριβοῦς ζητεῖ, πότερον ἐξ ἀσωμάτου 7| ἐκ σώματός ἐστιν ἢ γένεσις, xol $5
10 δείξας, ὅτι ἐξ ἀσωμάτου ἀδύνατον, ἔχει, ὅτι ἐκ σώματος. εἰ δὲ ἐχ σώ-
ματος, Trot ἐξ ἄλλου ἣ ἐξ ἀλλήλων. ἀναάγχη γὰρ ἐξ δχυτῶν ἢ οὐχ ἐξ
ἑαυτῶν: ἀλλὰ τὸ γινόμενον ὑπό τινος ἄλλου γίνεται xal οὐχ ὑφ᾽ ἑαυτοῦ,
ἵνα μὴ τῆς ἑαυτοῦ γενέσεως προύπάρχῃ. εἰ οὖν μὴ ἐξ ἑαυτῶν, ἣ ἐξ 80
ἀλλήλων ἣ οὐχ ἐξ ἀλλήλων, ὃ ταὐτόν ἐστι τῷ ἐξ ἄλλων. δείξας οὖν
15 πάλιν, ὅτι ἐξ ἄλλου σώματος ἀδύνατον αὐτὰ γίνεσϑαι, ἔχει λειπόμενον τὸ
ἐξ ἀλλήλων γίνεσϑαι τὰ στοιχεῖα: τῆς γὰρ διαιρέσεως ἀντιφατιχῆς οὔσης
τὸ λειπόμενον ἀναγχαίως περιλείπεται τῶν ἄλλων ἀναιρεϑέντων. $5
Πρῶτον οὖν δείχνυσιν, ὅτι ἐξ ἀσωμάτου ἀδύνατον γενέσϑαι, διότι ὁ
ἐξ ἀσωμάτου γεννῶν λόγος χενὸν ποιεῖ χεχωρισμένον, ὅπερ ἀδύνατον δέδειχ-
20 ται. ὅτι δὲ τοῦτο οὕτως ἔχει. δείχνυσιν ἐχ τοῦ πᾶν τὸ γινόμενον σῶμα
ἔν τινι γίνεσϑαι τόπῳ: πᾶν γὰρ σῶμα μάλιστα γενητὸν xal ὑποσέληνον 40
ἐν τόπῳ εἶναι ἀνάγχη" xal τὰ ἐχ τοῦ ἀσωμάτου ἄρα γινόμενα στοιχεῖα
σώματα γε ὄντα ἐν τόπῳ ἔσται τινί. ἐν δὴ τῷ τόπῳ ἐχείνῳ, ἐν ᾧ γίνε-
ται xai ὃν χατέχει γινόμενα, ἦτοι προὐπῆρχέ τι σῶμα χατέχον αὐτόν, ἢ
25 οὐδὲν ἦν ἐν αὐτῷ σῶμα. ἀλλ᾽ εἰ μὲν ἦν τι σῶμα τὸ προχατέχον τὸν
τόπον, ὀύο σώματα ἐν τῷ αὐτῷ τόπῳ ἔσται τό τε προὐπάρχον xal τὸ 45
γεγονὸς ἐν τῇ αὐτῇ τοῦ τόπου περιγραφῇ | ἄμφω χεχωρημένα, xal οὕτως 280^
ἔσται σῶμα ἐν σώματι xal σῶμα διὰ σώματος χωροῦν, ὅπερ ἀδύνατον
χαὶ ἐν τῇ Φυσιχῇ ἀχροάσει ἔδειξεν: ἠχολούϑει γὰρ ἄτοπον τὸ τὸ μέγιστον
80 ἐν τῷ ἐλαχίστῳ xal τὴν θάλασσαν ἐν χυάϑῳ χωρεῖσθϑαι.

2 προεχειρήσατο E: corr. E? 4 τι) τὸ c 6 δέ] δ᾽ c τοῦτο --- ἀδύνατον om. D
δὲ] δ᾽ c 7 καὶ πρότερον c 8 xal φϑαρτά ἐστι Cb 9 ἣ — ἀσωμάτου (10)
CDEb: om. À 10. 11 ei δὲ ἐκ σώματος CDE: om. Ab 11 ἤτοι] ? E post ἀλλή-
λων add. el δὲ ix σώματος À 13 αὐτοῦ F: αὑτοῦ c γεννήσεως ἡ προὐπάρχῃ] corr.
ex προυπάρχει E?: mpoundpyov C 14 ἢ om. DE: corr. E? ὃ] ἢ ἃ τῷ]
corr. ex νῷ E! ἀλλήλων A 15 πάλιν om. E 18 ἀδύνατον — ἀσωμάτου (19)]
bis E: corr. E? γίνεσϑαι c 19 ἀσωμάτων c 2] ὑπὸ σελήνην Fc
32 ἀσωυάτου)] σώματος Α 23 ve] τε DE: corr. E? ἐχεῖνο E, sed corr.

24 γινόμενον c 35 ἀλλ᾽ — τόπον (26) om. E: ἀλλ᾽ εἰ μὲν προυπῆρχέ tt σῶμα τόπον
χατέχο» E? 28. 26 τὸν τόπον] αὐτὸν ἢ οὐδὲν ἦν ἐν αὐτῷ σῶμα D 21 γεγονὸς]
corr. ex γένος Α: ex γενονώς E χεχωρισμένα D 29 Φυσιχῇ) IV 6 τὸ τὸ]
τὸ À

680 SIMPLICII IN L. DE CAELO ΠΕ (Arist. p. 305214. 22]

Καὶ $ μὲν ἔννοια τῶν λεγομένων τοιαύτη" ἣ δὲ λέξις ἢ λέγουσα 3805
πᾶν γὰρ τὸ γιγνόμενον tot ἀσώματον ἔσται, ἐν o ἣ γένεσις, 6
ἀσαφὴς ὄντως ἐστὶ xal Éotxev, ὡς xal τῷ ᾿Αλεξάνδρῳ δοχεῖ, ἡμαρτῆσϑαι
μέρους τινὸς αὐτῆς ἀφαιρεϑέντος, εἶναι δὲ τὸ πλῆρες ^ πᾶν γὰρ τὸ γινόμε-

5 νὸν ἔν τινι γίνεται xat ἦτοι ἀσώματον ἔσται, ἐν ᾧ ἣ γένεσις", ὅπερ δηλοῖ, 10
ὅτι πᾶν τὸ γινόμενον ἐν τόπῳ ἔσται, xal οὗτος ὃ τόπος, ἐν ᾧ fj γένεσις,
τουτέστι τὸ γινόμενον, Tto! ἄλλο τι περιέχων ἔσται σῶμα T, οὔ" τὸν δὲ
uy ἔχοντα σῶμα τόπον ἀσώματον εἶπεν. εἰ δὲ ἐχχωρεῖν τις λέγοι τῷ
γινομένῳ σώματι τὸ προύπάρχον, χενός τις ἔσται τόπος, εἰς ὃν μεταβή- 15

10 σεται’ οὐ γὰρ δὴ εἰς τὸν ἐχείνου, ἐξ οὗ τοῦτο γίνεται’ ἐχ γὰρ ἀσωμάτου
γίνεσϑαι ὑπόχειται. οὕτω μέν, εἰ ὃ τόπος, ἐν ᾧ ἔσται τὸ γινόμενον,
περιεῖχέ τι σῶμα πρὸ τοῦ γινομένου: εἰ δὲ μηδὲν περιέχει σῶμα, χενὸν
ἔσται τι ἀφωρισμένον, ὃ δέχεται τὸ σῶμα τὸ ἐκ τοῦ ἀσωμάτου γινόμενον, 90
δέδειχται δὲ ἐν τῷ τετάρτῳ τῆς Φυσιχῆς ἀχροάσεως, ὅτι ἀδύνατον

15 εἶναι χενόν.

Ρ. 808.292 ᾿Αλλὰ μὴν οὐδὲ àx σώματός ttvoc ἕως τοῦ λείπεται 3
ἐξ ἀλλήλων γίνεσϑαι.

Δείξας, ὅτι ἐξ ἀσωμάτου ἀδύνατον τὴν τῶν σωμάτων γένεσιν εἶναι,
μέτεισιν ἐπὶ τὸ δεῖξαι, ὅτι οὐδὲ ἐκ σώματός τινος ἄλλου: τὸ γὰρ ἐκ σώ-
20 ματός τινος τὸ ἐξ ἄλλου δηλοῖ. τούτου δὲ δειχϑέντος χαταλείπεται τὸ 80
ἐξ ἀλλήλων εἶναι τῶν στοιχείων τὴν γένεσιν. ὅτι δὲ οὐχ ἐξ ἄλλου τινὸς
σώματης, προϑέμενος δεῖξαι βραχέως αὐτὸ συνελογίσατο εἰπὼν συμβ ήσε-
ται γὰρ ἄλλο σῶμα πρότερον εἶναι τῶν στοιχείων, ὅπερ ἐναργῶς

ἄτοπον, xal ὅτι πρῶτα γρὴ τῶν ἄλλων εἶναι τὰ στοιχεῖα, χαὶ ὅτι ἐπ᾿ ὦ

95 &metpov ἀνάγχη ἰέναι, εἰ Ἰενητὰ xai αὐτά ἐστι, xai ὅτι ἐχεῖνα Ay εἴη
- M Y ; - ΄ e Q4... f πος, Ὁ “ΣΝ. Mr

wA) ) 2 e ι Δ 9. μὲς . ru “, ὡνος ςζὰ-
μᾶλλον στοιχεῖα x«l οὐ ταῦτα, ἅπερ ὑποτιϑέμεϑα. ταῦτα ὃ᾽ οὖν ἐνδειξζά

-.. “᾿ “««΄ Ld
u£vo; προφανῆ τῇ ἡντὰ χαὶ χοηιϊινήτερα χαὶ φυσιχῶς λοιπὸν ὑπαντὰ ποὺ
᾿ .

τὸν λόγον. τὸ γὰρ σῶμα τοῦτος. ἐξ οὐ τὰ στοιχεῖα λέγει τις εἶναι, ε
ἕξει βάρος Y, χουφότητα, τῶν ὑποτεϑέντων dv εἴη τι στοιχείων,

ν
3 D! ΄ » A4. - T M M ᾽ , ( ^ , «ν᾿
30 εἰ μὲν βάρος ἔχοι, τῶν πρὸς τὸ μέσον χινουμένων, εἰ δὲ χουφότητα, τῶν

9 ἐστὶν Ec: v eras. E i τινὸς αὐτῆς DEb: αὐτῆς τινος Ac 4. ὃ γηνόμενον e
5 γίγνεται c ὅπερ — γένεσις (6) om. D δηλοῖ E: δῆλον A 6 γιγνόμενον E
οὗτος Δ: αὐτὸς Ec 4 περιέχων ΛΑ: περιέχον De, .e corr. E ὃ λέγει c:
comp. F J. 10 μεταβήσεται V: μεταστήσεται DE: transfertur b 11 οὕτως c

ἔσται) ἔστι c γιγνόμενον DE 13 τι Ab: τὸ DE ὃ AE?b: o DE
ἀσωμάτου) σώματος ἡ 14 τετάρτῳ b: τρίτῳ ACDEc Qustx7s] IV ὃ 16 οὐδ᾽
Ec τινος] ἑνὸς D τοῦ λείπεται om. D lí γίγνεσϑαι DEc 19 ἀλλου —
τίνος (20) DEFb: τοῦτο γὰρ ἡ 20 τὸ ἐξ] suprascr. E? 21 οὐχ] οὐδ᾽ Fe

2 εἶναι om. A 24 πρῶτα ADE: πρῶτον CFb 25 ἀνάγχη ἱέναι CD Eb: ἰέναι
avdq*n Ac ἐστιν c 26 δ᾽ οὖν ADE: οὖν Ce: enim b 2" xal (alt.) omn. c

28 τοῦτο om. c λέγοι τις DE: λέγουσιν ΕΠ: dicit b 29 ὑποτιϑέντων ἡ

SIMPLICII IN L. DE CAELO III 6. 7 (Arist. p. 3052322. 33] 631

πρὸς tà πέριξ᾽ εἰ δὲ μηδεμίαν ἔχοι ῥοπήν, ἀχίνητον xal μαϑημα- 280»
τιχὸν ἔσται. πῶς γὰρ ἄν χινηθείη βάρος ἣ χουφότητα μὴ ἔχον; μὴ 46
χινούμενον δὲ μήτε χαϑόλου μήτε χατὰ τὰ μέρη μαϑηματιχὸν dy εἴη"
ταύτῃ γὰρ μάλιστα τὸ φυσιχὸν σῶμα | τοῦ μαϑηματιχοῦ διενήνοχε τῷ 280b
5 χινήσεως ἀρχὴν ἐν ἑαυτῷ ἔχειν. τοιοῦτον δὲ ὃν ἄρροπον xal χινήσεως
ἀρχὴν μὴ ἔχον xal οὐδὲν ἄλλο ἣ μαθηματικὸν οὐδὲ ἐν τόπῳ ἔσται" τοῦτο
δὲ xal αὐτὸ μὲν xaÜ' αὑτὸ ἄτοπον τὸ εἶναί τι σῶμα φυσιχὸν μὴ Ov ἐν ὃ
τόπῳ’ xal ἄλλο δέ τι ἄτοπον αὐτὸς ἐνεῖδεν, εἰ μὴ εἴη ἐν τόπῳ, τὸ μηδὲν
ἐξ αὐτοῦ γίνεσθαι: ἐν ᾧ γὰρ τόπῳ: ἐστὶ τὸ ὑποχείμενόν τινι, ἐξ οὗ
10 γίνεται, ἐν τούτῳ χαὶ τὸ γινόμενον ἀνάγχη εἶναι, εἴπερ τὸ γινόμενον τὸν
τόπον τοῦ ἐξ οὗ γίνεται μεταλαμβάνει εἰ οὖν μή ἐστιν ἐν τόπῳ τὸ ἐξ 10
οὗ γίνεται, οὐδ᾽ ἄν γένοιτό τι ἐξ αὐτοῦ.
“Ὅτι δὲ βοπὴν μὴ ἔχον οὐχ dv εἴη ἐν τόπῳ, δείχνυσι δι’ ἀδυνάτου.
εἰ γὰρ εἴη ἐν τόπῳ ἀχίνητον ὃν χαὶ ἠρεμοῦν, χαὶ χινεῖσϑαι ἐν τούτῳ
15 τῷ τόπῳ δυνατὸν ἀντὶ τοῦ ἐπὶ τοῦτον τὸν τόπον: ἐν ᾧ γάρ τι ἠρεμεῖ
τόπῳ, ἐπὶ τοῦτον χαὶ χινεῖσθαι πέφυχεν. xal εἰ μὲν βίᾳ ἠρεμεῖ ἐν αὐτῷ, 16
καὶ χινεῖται ἐπ᾿ αὐτὸν βίᾳ xal παρὰ φύσιν, τὸ δὲ βίᾳ χινούμενον πᾶν
ἔχει τινὰ xal χατὰ φύσιν χίνησιν. ὕστερον γὰρ ἐν πᾶσι τὸ παρὰ φύσιν
τοῦ χατὰ φύσιν" εἰ δὲ χατὰ φύσιν ἠρεμεῖ, xal χινεῖσϑαι χατὰ φύσιν ἐπ᾽
20 αὐτὸν δυνατόν. εἰ οὖν ἀχίνητον παντελῶς ἐστιν, οὔτε ἠρεμήσει ἐν τόπῳ 90
οὔτε ἔσται ὅλως ἐν τόπῳ, οὐδὲ γενήσεταί τι ἐξ αὐτοῦ" εἰ óà ἐν τόπῳ
ἐστί, xai χινήσεται χατὰ τὸν τόπον xal βάρος ἕξει xal χουφότητα xai τῶν
τεσσάρων ἔσται τι στοιχείων. "el δὲ μὴ ἐν τόπῳ, δύναται, φησὶν ὁ
᾿Αλέξανδρος, xal τοῦτο ἐπαχϑῆναι τὸ χενὸν εἶναι, ἐν ᾧ τὸ γινόμενον ἔσται" 25
25 τὸ γὰρ αὐτὸ συμβαίνει, ὃ xai τοῖς ἐξ ἀσωμάτου τὸ σῶμα Ἱεννῶσιν.᾽"
Ταῦτα δὲ δείξας εἰχότως συμπεραίνεται τὸ ἐξ ἀλλήλων γίνεσϑαι τὰ
στοιχεῖα, ἐπεὶ μήτε ἐξ ἀσωμάτου δυνατὸν μήτε ἐξ ἄλλου σώματος, ὡς
ἀποδέδειχται.

p.305433 [ἅλιν οὖν ἐπισχεπτέον, τίς ὁ τρόπος τῆς ἐξ ἀλλήλων 8ι
30 γενέσεως ἕως τοῦ ὅταν γὰρ ὕδωρ ἐξ ἀέρος γένηται, βαρύ-
τερόν ἐστιν.

Δείξας, ὅτι τοῦτο ὑπελείφϑη τὸ ἐξ ἀλλήλων γίνεσθαι τὰ στοιχεῖα, 35

1 μηδεμίαν) corr. ex μίαν DE? ἔχει Fc 8 χαϑόλον DE τὰ om. Fc

4 διενήνοχεν Ec 5 ἐν] corr. ex μὴ E? ἄροπον E καὶ CDE: τε xal Ac

6 xal om. bc 9 ἔστιν c τὸ] corr. ex vo E! 10 γιγνόμενον (pr. DE
γιγνόμενον (alt.) D 10. 11 τοῦ τόπου C 11 μεταλαμβάνει — γίνεται (12)
om. À μεταλαμβάνει CD: μεταλαβάνει E: καταλαμβάνει c: assumit b 13 ἐν τόπῳ
εἴη A 16 τόπῳ] τῷ τόπῳ α πέφυχε D et e corr. E 22 pr. «xal—
τόπῳ (23) om. b χινήσεται À: χινεῖται DEc τὸν À: om. DEec τῶν]
τῷ Δ 23 τι Α: om. DEc 24 τούτῳ D γηνόμενον DE

25 ἀσωμάτων Ac γεννῶσι D: v eras. E 26 δὲ] suprascr. D 10) τὰ DE:

corr. E? γίγνεσϑαι DE τὰ om. DE: corr. E? 29 τίς — γένηται (90)] ἕως D
80 ὅτε A 32 ὑπελήφϑη E: corr. E? γίγνεσϑαι DE

632 SIMPLICII IN L. DE CAELO III" (Arist. p. 305433)

ἐπειδὴ xal γενητὰ δέδειχται xal οὔτε ἐξ ἀσωμάτου οὔτε ἐξ ἄλλου σώμα- 2800
toc, ζητεῖ λοιπὸν τὸν τρόπον τῆς ἐξ ἀλλήλων γενέσεως. xal ἐπειδὴ διά-
φοροι xal περὶ τούτου ἐγένοντο δόξαι τοῦ μὲν ᾿Εἰμπεδοχλέους ἀΐδια λέ-
Ἴοντος τὰ στοιχεῖα tjj μίξει τε xal διαχρίσει τούτων τὴν γένεσιν
5 ἀποδιδόντος, τοῦ δὲ ᾿Αναξαγόρου Tavra ἐν πᾶσι λέγοντος xal τὴν γένεσιν 40
ἔχχρισιν τιϑέντος, Δημοχρίτου δὲ xal τῶν τὰ ἐπίπεδα λεγόντων τῇ
συγχρίσει xal διαχρίσει τῶν ἀτόμων xal τῶν ἐπιπέδων τὴν τῶν στοιχείων
ἐξ ἀλλήλων γένεσιν ποιούντων, πρὸς πρώτους ὑπαντᾷ τοὺς περὶ 'Lume-
δοχλέα xal Δημόχριτον xal ᾿Αναξαγόραν χοινὸν ἐνιδὼν αὐτῶν τῇ δόξῃ τὸ 4
10 τὰ παρ᾽ ἑχάστῳ τιθέμενα στοιχεῖα ἀίδια ὄντα τότε γίνεσϑαι | δοχεῖν, 2814
ὅταν ἀπὸ τῶν ἄλλων διαχριϑῇ. ὃ μὲν γὰρ ᾿Αχραγαντῖνος ᾿Εμπεδοχλῇς, ὅταν
ὕδωρ ἐξ ἀέρος Ἰίνηται T, ἀὴρ ἐξ ὕδατος, ἐνυπάρχοντα πρότερον ἐν τῷ
συγχρίματι ἐνεργείᾳ τότε ἐχχρίνεσϑαι δοχεῖ λέγειν. ᾿Αναξαγόρας δὲ οὐ
τὰ τέσσαρα μόνον, ἀλλὰ xai τὰ ἄλλα πάντα, τὰς ὁμοιομερείας στοιχεῖα
15 λέγων xal πάντα ἐν πᾶσιν εἶναι, χατὰ δὲ τὸ ἐπιχρατοῦν χαραχτηρίζεσϑαι"
ὅταν οὖν πλείονα ἐχχριϑέντα πυρὰ συστῇ, τότε δοχεῖ γίνεσϑαι πῦρ. xai
Δημόχριτος δὲ τὰ ἑαυτοῦ στοιχεῖα τὰς ἀτόμους ἐξ ἀλλήλων γίνεσϑαι λέγει
ὡς ἀποχρινουένας ἀπὸ τοῦ μίγματος: ὕδατος γὰρ διαλυομένου ἀποχρινό- 10
μεναι αἱ ἄτομοι εἰς ἀέρα συνίστανται τοιαίδε τοιῶσδε συμπλαχεῖσαι. οὗτοι
90 οὖν, φησίν, οὐ γένεσιν ἐξ ἀλλήλων ποιοῦσιν τῶν στοιχείων, ἀλλὰ φαι-
γημένην γένεσιν, διότι ἐνυπάρχον ἔχαστον τῶν παρ᾽ αὐτοῖ; στοιχείων
χατ᾽ ἐνέργειαν ἐχχρίνεσθϑαί φασιν ὥσπερ ἐξ ἀγγείου τῆς γενέσεως t5
οὔσης, ἀλλ᾽ οὐχ ἔχ τινος ὕλης κατὰ μεταβολὴν συνισταμένης" διαφορὰ
δέ, ὅτι τὸ μὲν ἐξ ἀγγείου ἐνεργείᾳ ὑπάρχον ἐχχρίνεται, τὸ δὲ ἐξ ὕλης ἐκ
2$ τοῦ δυνάμει μεταβάλλει εἰς τὸ ἐνεργεία. εἰ OX xai δοϑείη, φησίν, αὐτοῖς

φι

M ) v [4 ΄ 4
τὸ τὴν ἔχχρισιν γένεσιν slvat χαίτοι xal χαῦ αὐτὸ ἄτοπον ὑπάρχον, χαὶ 90
e 3X * d eol. ,} or ^ f)' τ 2 --- ,
οὕτως οὐδὲν Ttov ἄτοπον αὐτοῖς dxoÀnulr3st. λαβὼν οὖν $x τῆς ἐναργείας.
Φ 3 3 Ἂν , € s , , , v 4 E ,
ὅτι τὸ αὐτὸ uíysÜe; συμπιληϑὲν οὐ γίνεται βανύτερον" outs γὰρ τὸ ἱμάτιον
τὸ ἐπτυγωένον βαρύτερον ἑαυτοῦ ἡπλωμένο" ἐστὶν note τὸ πεπιλη μένην
[4 - - ^ » ν - "
30 ἔριον $qoxo0 ἐξαμμένηυ" τοῖς ὁὲ τὴν γένεσιν xav ἔχχρισιν ποιυῦσιν ἕπεται 3
τοῦτο λέγειν" εἰ γὰρ τὸ ὕδωρ τῇ ἐχχρίσει τῇ ἀπὸ τοῦ ἀέρος γίνεται, οὐδὲν
ἄλλο πρησγώετα' αὐτῷ ἢ πίλησίς τις xal πύχνωσις" ἐν γὰρ τῷ ἀέρι ὕδωρ
αὲν ἦν ὁμοίως, ἀλλὰ χεχυμένον: ἀλλὰ μὴν βαρύτερον τὸ ὕδωρ ἐχχριϑὲν
uz i 2U.tO5, ez g0u vo 4X UT ρτξρ ) "ὦ ρ ριυξ

| ἐπεὶ DE 2 τὸν τρόπον] add. E? 2. ὃ διαφόρως E: corr. E? ὦ περὶ τούτου
scripsi: de hoc b: περὶ τοῦτον DE: περὶ τούτων Ae ἐγίνοντο D ἀίδια A(b): aibta
μὲν DEc 1 τε DEb: δὲ Ac ἢ πάντα om. A 1 xai ὀιαχρίσει om. E

10 δοχεῖν E 16 γίγνεσϑψαι DE 17 γίγνεσθαι DE 18 dzoxptvouév A ]9 «ot
$5902] totaisoe D συ) πλεχεῖσαι E 20 ποιοῦσι DE 24 ἀγγείου) ἀπείρου A
ἐνυπάρχον C ὕλης) ὕλης A 25 δονάμει om. Α 26 χαὶ (pr.) om. c 2" o2-
τῷ 6 οὗν] del. K: om. e 28 συμπηληϑὲν E: corr. E? 29 τὸ érxvquévov]
-9- e corr. E!: τὸ ἐχπεπιλημένον C: συνεπτυγμένον c: compressum b αὐτοῦ c
πεπηλημένον E: corr. E: ἐχπεπιλημένον C 50 ἑαυτοῦ C: αὑτοῦ DE?: αὐτοῦ AEc
ἐξαμμένου AXEF: mut. in ἐξασμένου K: ἐξημμένου C: ἐξαμένου D χατὰ DE

32 ἐν --- ἀέρι (p. 633,1)] post γίνεται p. 633,2 ponit A JJ ὁμοίως om. E

SIMPLICII IN L. DE CAELO III 7 (Arist. p. 305433. ^10] 633

ἦν, ἢ ὅτε ἦν ἐν τῷ ἀέρι: πιληθὲν dpa τὸ αὐτὸ σῶμα βαρύτερον xat! 281"
αὐτοὺς γίνεται. — xa(c οὐδὲν τῶν βάρος ἐχόντων σωμάτων μετὰ ἀέρος 8!
χηυφότερόν ἐστιν ἡ χωρὶς ἀέρος xaÜ' αὑτὸ λαμβανόμενον, εἰ ἐν ἀέρι xai
μὴ ἐν ὕδατι χρίνοιτο τὸ βάρος αὐτῶν: ἐν μὲν γὰρ ὕδατι συντελεῖ τοῖς βα-
ρέσιν εἰς χουφότητα ἢ τοῦ ἀέρος μίξις τῷ τὸν ἀέρα ἐπιπολαστιχὸν εἶναι 35
τῷ ὕδατι, ἐν δὲ τῷ ἀέρι οὐχέτι τῷ μηχέτι ἔχειν τὸν ἀέρα ἐν τῷ ἀέρι
xoupótnta. xai τοῦτο xal αὐτὸς εἶπε διὰ τοῦ τὸ γὰρ αὐτὸ μέγεϑος οὐ
δοχεῖ συμπιληϑὲν γίνεσϑαι βαρύτερον" τὸ γὰρ συμπιληϑὲν δη-
λωτιχόν ἐστι τοῦ στερηϑὲν τοῦ μεσιτεύοντος ἀέρος. 10

10 p. 305010 "Ext δὲ τῶν μεμιγμένων σωμάτων ἕως τοῦ ἄλογον τὸ ἐξ
ἀνάγκης ἀεὶ πλείω τόπον ἐπιλαμβάνειν τὸ χωριζόμενον.

Δεύτερον ἐπάγει τούτοις ἄτοπον προλαβὼν χανταῦϑα ὡς | ἐναργές, 2810
ὅτι, τῶν μεμιγμένων σωμάτων ἐὰν ϑάτερον χωρισϑῇ, οὐχ ἀνάγχη πλείω
τόπον ἐπέχειν. εἰ οὖν, ὅταν ἐξ ὕδατος ἀὴρ γένηται, πλείω χαταλχμβάνει

15 τόπον, οὐ μόνον οὗ χατεῖχεν ἐν τῷ ὕδατι dv, ἀλλὰ καὶ οὗ μετὰ τοῦ ὕδατος
χατεῖχε" τὸ γὰρ λεπτομερέστερον χεόμενον πλείονα τόπον χατέχει τοῦ πα- 5
χυμερεστέρου" xal εἰ μὲν ἐγίνετο τοιοῦτος οὐχ ὧν πρότερον ἀήρ, εὔλογον
τοιοῦτον αὐτὸν γινόμενον πλείονα χατασχεῖν τόπον, εἰ δὲ ἣν xal προῦπῆρχε
τοιοῦτος ὧν ὃ ἀήρ, οὐχ ἔστιν εὔληγον τὸ χατέχειν αὐτὸν μετὰ τὴν ἔχχρισιν 10

20 πλείω τόπον. πιστωσάμενος δὲ ἐχ τοῦ λόγου τὸ πλείω χατέχειν τόπον

τὸν ἐχ τοῦ ὕδατος ἀέρα γινόμενον διὰ τὸ λεπτομερέστερον εἶναι ἐπάγει χαὶ
τὴν ἀπὸ τῆς αἰσϑήσεως ἐνάργειαν: τοῦ γὰρ γλεύχους εἰς αἀτμὸν ἀναλυο-
μένου xal πνευματουμένου ἐν τῇ τοιαύτῃ μεταβολῇ ῥήγνυται πολλάχις τὰ 1ὸ
περιέχοντα ἀγγεῖα διὰ τὴν στενοχωρίαν.

Τὸ δὲ οὐχ ἀνάγκη γωρισϑὲν ϑάτερον ἀεὶ πλείω τόπον ἐπέ-
Jet» εἶπε διὰ τὸ ἐφεξῆς ῥηϑησόμενον: xdv qàp X, χενὸν xal ὀύνηταῦ τις
ἐπέχτασις γίνεσθαι διὰ τοῦτο τῶν σωμάτων, ἀλλ᾽ οὐχ ἀεί γε τοῦτο γίνεται
οὐδὲ ἐξ ἀνάγχης, ὡς ἐπὶ τοῦ ἀέρος ἔχει.

Ἐπιχειρήσας δὲ οὕτω πρότερον μὲν ἀπὸ τοῦ ὕδατος, ὅτι βαρύτερον xo
30 ἔσται ἐχχρινόμενον, εἶτα ἀπὸ τοῦ ἀέρος, ὅτι πλείονα τόπον κατέχει, τὸ τρί-

τον ἀπὸ τοῦ τόπου ποιεῖται τὴν ἐπιχείρησιν χαὶ λέγει, ὅτι, εἰ μὲν ὅλως

t2
C

1 ἦν (pr.) om. A πηληϑὲν E: corr. E? αὐτοῦ A 2 γίγνεται DE

4 χρίνεται Fc γὰρ om. E ὕδατι A: τῷ ὕδατι DE ὃ τῷ] corr. ex
τὸ E? 6 τῷ (tert.)] τὸ DE: corr. E? εἶπεν Ec: v eras. E τοῦ τὸ EÉ*:
τοῦτο ADE αὐτὸ] αὐτῷ A: τὸ αὐτὸ D 8 συμπηληϑὲν E: corr. E?
γίνεσθαι A : γίγνεσθαι De γίνεσϑαι --- συμπιληϑὲν (8. 9) om. E 9 τοῦ στερηϑὲν] τὸ
ὑστερηϑὲν A 10 τοῦ — τόπον (11) om. D 11 ἐπιλαμβάνειν] ἔχειν A 11 εἰ
οὖν, ὅταν) ὅταν δ᾽ c 16 xateiyev Ec: corr. E λεπτομερέστατον E, sed corr.

l? ἐγένετο c ὧν] àv E: mg. qp. οὐχ ὧν E? 18 αὐτὸν τοιοῦτον Ac προῦπτρ-
χεν € 19 οὐχ ἔστιν DEb: οὐχέτι A μετὰ — ἔχχρισιν om. D 30 πλείω (alt.)] πλεῖον

E, sed corr. 2] ἀέρα γινόμενον A: γινόμενον ἀέρα DE 23 ῥήγνυται] ῥήτινται A
25 πλεῖον E, sed corr. 26 εἶπεν E, sed corr. δύναταί A 28 οὐδ᾽ c

634 SIMPLICII IN L. DE CAELO ΠῚ (Arist. p. 305* 10]

p ἔστι χενόν, ὡς αὐτὸς ἔδειξεν, εἰς ὃ ἐπεχταϑήσεται τὰ σώματα, αὐτό- 281*
ὃεν πρόδηλον τὸ ἀδύνατον. τίνα γὰρ τρόπον T, πῶς πλείονα τόπον ἐπιλή- 25
ψεται τὸ αὐτὸ σῶμα ἀεὶ διαμένον οὐχ ὄντος χενοῦ τόπου τινὸς ἄνευ σώ-
ματος, εἰς ὃν ἢ χύσις τῷ λεπτομερεστέρῳ γενήσεται; εἰ δὲ ἔστι χενόν,

5 ὡς λέγουσιν οἱ περὶ Δημόχριτοην, εἰς ὃ ἢ τῶν σωμάτων ἐπέχτασις γίνεται,
ὅσην μὲν ἐπὶ τῷ τόπῳ δυνήσεται ἐπεχτείνεσϑαι τὰ σώματα, ἄλογον δὲ τὸ 80
ἐξ ἀνάγχης ἀεὶ τὸ ἕτερον οἷον τὸν ἀέρα χωρισϑέντα ἐχ τῆς μίξεως πλείονα
τόπον ἐπιλαμβάνειν. οὕτω τὴν ἀρχὴν ὃ᾽ ᾿Αλέξανδρος ἐπὶ τοῦ χεχωρισμένου
χενοῦ ποιησάμενος τὴν ἐξήγησιν' τοῦτο γὰρ ἄν εἴη τόπος, εἰς ὃν ἢ ἐπέχ-

10 τὰσις τοῖς σώμασι γίνεται: ἀνεπισημάντως ἐπὶ τὸ παρεσπαρμένον χενὸν Ss
μετέβη λέγων “τὸ γὰρ τῆς χύσεως αἰτιᾶσϑαι τὴν τοῦ χενοῦ παρέμπτωσιν
ἄλογον" χατὰ τίνα γὰρ ἀνάγχην Y, δύναμιν παρεμπίπτον τοῦτο διίστησι τὰ
σώματα xai διαιρεῖ ἀσώματόν γε ὃν xal εἰς τὸ εἴχειν, οὐχ εἰς τὸ ποιεῖν
παρεσχευασμένον: ἔτι δὲ διὰ τί οὐ πάντα χεῖται, φησί, xal πλείονα τόπον 40

15 χατέχει τὰ ἐχχρινόμενα, εἴ ve τὸ χενὸν παρεμπίπτον αἴτιον τούτου, ἀλλ᾽
Ὀδωρ μὲν ἐξ ἀέρος ἐχχρινόμβνον οὐ χεῖται, ἀλλὰ συστέλλεται, ἀὴρ δὲ ἐξ
ὕδατος ἐχχρινόμενος ἀεὶ ysitat ; μήποτε δὲ ὃ ᾿Αριστοτέλης περὶ τοῦ παρε-
σπαρμένου χενοῦ λέγει τὸ ὅλον ἐπιχείρημα: τοῦτο γὰρ χατὰ τοὺς περὶ 45
Δημόχριτον αἴτιόν ἐστι τῆς τῶν σωμάτων ἐπεχτάσεως. τὸ γὰρ | χεχω- 3835

20 ρισμένον χενὸν αἴτιον μὲν ἐπεχτάσεως οὐχ ἔστιν, ἐπεχτεινομένοις δὲ χώραν
παρέχει, xai διὰ τοῦτο οὕτως εἶπεν: εἰ μὲν ὅλως μηδὲν ἔστι χενὸν
μήτε τὸ χωριστὸν μήτε τὸ παρεσπαρμένον, μηδὲ ἐπεχτείνεται τὰ σώματα,

ὡς οἱ περὶ Δημόχριτον τῇ παρεμπτώσει τοῦ χενοῦ ἐπεχτείνεσϑαι λέγουσιν 5

αὐτά, ἀλλὰ τὴν ἑαυτῶν φύσιν xai μεμιγμένα φυλάττει, ὡς ᾿Εμπεδοχλῆς

χαὶ ᾿Λναξαγύρας διεταάττοντο" οὗτοι γάρ εἰσιν οἱ ταῦτα λέγοντες" φανε-

ιῷ
C1

, ' ^x Mb M , bU ,
μόν, φησίν, τὸ ἀδύνατον". ἔδει γὰρ xal χωριζόμενον τὸν ἀέρα μένειν
ἥμιν χαὶ τὸν ἴσον χατέχειν τόπον χαὶ μή. ὡς νῦν ὁρᾶται, πλείηνα ἐπι- 10

΄ ^ v , , [4 ,
λαιφβάνειν. εἰ ὁξ ἔστι, φησί, τὸ παρεσπαρμένον χενὸν xal ἢ ἐπέχτασις,
ὡς Δημόχριτος βούλεται, ἀλογον τὸ μεμιγμένας uiv τὰς ἀτόμους μὴ ὃιει-

30 λῆφϑαι τῷ χενῷ. χωριζομένας ὃξ τοῦτο πάσχειν, χαὶ διὰ τοῦτο πλείονα
, , , LY ^ Y Y 'A ^ —-— -
τόπον ἐπέχειν τὸ γωριζόμενην. χαὶ εἰ οὕτως εἴρηται, εἴη ἄν διὰ μὲν τῶν fs

' ' ^ ,

προτέρων ποὺς 'Avatajópav xai DunsóoxAéa ἀποτεινόμενης, ottweg οὐχ
v t , 8 δὶ 7 1 ᾿ , 2 m
ἔλεγον εἶναι xsvóv, τὰ ὃὲ ὕστερα πρὸς τοὺς περὶ Δημόχριτον ἐρρήϑη συγ-
χωροῦντα τῷ τοῦ χενοῦ παρεμπλοχῇ.

2 γὰρ] τὸν ^ 2. κ. ἐπιλήψεται) -ἡ- e corr. E 1 ὃν] ὃ CE τῶν λεπτουε-
ρεστέρων ὁ 2 τῶν] e corr. K'! ὁ δὲ τὸ] δὲ A “ ἡ om.A 11 μετέβη
έγων) μεταίρει λόγον Yi: μεταβαίνει λέγων E? 11. δὲ] τὲ A 14. 15 τόπον κατέχει
Db: τόπον κατέχειν E: κατέχει τόπον Ac 152. χενὸν] χοινὸν DE: corr. E?

11 περὶ] οὐ περὶ Fe: οὐ del. F 20. 21 παρέχει χώραν DE 2| ἔστιν E, sed corr.
24 μιγμένα E: corr. 127 25 διέταττον A 28 $5 A: om. DE 29 Δημόχριτον
E, sed corr. 3l μὲν om. A 2) δὲ ὄστερα] δεύτερα A ἐρρέϑη C: ἐρρήϑησαν A
33. 1 συγχωροῦντας C: concedentem b 94 τῇ] mut. in τὴν E2 παρεμπλοχῇ)

mut. in παρεμπλοχήν E?

SIMPLICII IN L. DE CAELO III 7. (Arist. p. 3085030) 635

p.305»20 ᾿Ανάγκη δὲ xal ὑπολείπειν τὴν ἐξ ἀλλήλων γένεσιν 2822
ἕως τοῦ ὅτι μὲν οὖν οὐχ ἔστι τῇ ἐχχρίσει ἣ εἰς ἄλληλα ustá-
βασις, εἴρηται.

Καὶ διὰ ταύτης τῆς ἐπιχειρήσεως ἀναιρεῖ τὸ χατὰ ἔχχρισιν εἶναι τὴν
5 γένεσιν οὕτως ὡς πάντων ἐν πᾶσι xat! ἐνέργειαν ὑπαρχόντων, ὡς ᾿Αναξα- 25
Ἰόρας ἔλεγεν’ xai γὰρ ἐχρήσατο πρὸς αὐτὸν ταύτῃ τῇ ἐπιχειρήσει xal ἐν
τῷ πρώτῳ τῆς Φυσικῇς ἀχροάσεως, ἐχεῖ μὲν τὰς ἀρχὰς τῶν σωμάτων ζη-
τῶν, ἐνταῦϑα δὲ νῦν τὸν τρόπον τῆς ἐξ ἀλλήλων γενέσεως. λέγει οὖν,
ὅτι, εἰ χατὰ ἔχχρισιν ἢ γένεσις οὕτως ὡς πάντων ἐν πᾶσιν ὄντων, ἀνάγχη 30
10 ὑπολείπειν τὴν ἐξ ἀλλήλων γένεσιν, ὅπερ οὐ βούλονται οἱ οὕτως
ὑποτιϑέμενοι" δείχνυται δὲ xal τοῦτο προλαμβανομένου τοῦ ἐν πεπερασμένῳ
μεγέϑει μὴ ἐνυπάρχειν ἄπειρα πεπερασμένα. ἀσφαλῶς Ob εἶπεν “ἰ ἄπειρα
πεπερασμένα᾽᾽ - χἄν γὰρ ἐπ᾽’ ἄπειρον διαιρετὰ ἡ τὰ σώματα, ἄλλο τὸ ἐπ᾽
ἀπειρόν ἐστι xai ἄλλο τὸ ἐνεργείᾳ ἄπειρον, xai τὰ μὲν ἐπ᾿ ἄπειρον διαι- 95
15 ρετὰ συνεχῇ ἐστι, τὰ δὲ χατὰ ᾿Αναξαγόραν πεπερασμένα ἐστίν: οὐ γὰρ
ἥνωται πρὸς ἄλληλα ἀνομοξιδῇ ὄντα. εἰ οὖν τὰ πεπερασμένα τῷ μεγέῦει,
ἄπειρα δὲ τῷ πλήϑει, συντιϑέμενα ἄπειρον τῷ μεγέϑει ποιεῖ, τὸ ὅλον τὸ
υἢ ἄπειρον τῷ μεγέϑει, ἀλλὰ πεπερασμένον, οὐχ dy ἐξ ἀπείρων εἴη τῷ 40
πλήϑει πεπερασμένων, τουτέστιν ἐνεργείᾳ περιγεγραμμένων. τούτου οὖν
20 τεϑέντος, εἰ χατὰ ἔχχρισιν τῆς τῆς ὄντως γένεσις τοῦ ὕδατης, ὅταν ἐχ γῆς
ὕδωρ γένηται xai πᾶλιν ἐχ τῆς ὑπολειπομένης ὡσαύτως, εἰ μὲν ἀεὶ τοῦτο
ἔσται, συμβήσεται ἐν τῷ πεπερασμένῳ ἄπειρα ἐνυπάρχειν πεπερασμένα᾽ 45
οὐ τὰρ συνεχοῦς ἐστιν ἐπ᾿ ἄπειρον αὔτη τομή, dAX ἔχχρισις τῶν ἐνερ- 282b
γείᾳ διωρισμένων. εἰ οὖν ἀδύνατον τὸ ἐν τῷ πεπερασμένῳ ἄπειρα ἐνυπ-
25 ἄρχειν πεπερασμένα, ἀδύνατον ἀεὶ ἐχ τῆς γῆς ἐχείνης ὕδωρ τίνεσϑαι, εἰ
κατ᾽ ἔχχρισιν ἢ γένεσίς ἐστιν’ ἐπιλείψει ἄρα ἢ γένεσις τοῦ ὕδατος ἢ ix ὃ
τῆς γῆς. εἰ οὖν xal αὐτοὶ βούλωνται ix τῆς γῆς ἀεὶ γίνεσθαι ὕδωρ xai
φαίνεται ἐξ ἑχάστου τῶν στοιχείων τὰ ἄλλα γινόμενα, οὐχ ἄν εἴη xata
ἔχχρισιν ἣ γένεσις τῶν στοιχείων ἢ ἐξ ἀλλήλων.

1 ἀνάγκη δὲ) ἀλλ᾽ ἀνάγκη ς τὴν --- ἐχχρίσει (2)) ἕως D 4 xat'c

6 ἔλεγεν Ab: ἔδειξε CD et corr. ex ἔδειξεν E 7 πρώτῳ] cap. 4. 8 ἐνταῦϑα δὲ vov]
bis E, sed corr. νῦν om. Fc 9 εἰ om. DE: corr. E? xat c 10 ὑπο-
λείπειν A. et mut. in ὑπολιπεῖν E: ὑπολιπεῖν DF 12 μὴ ἐνυπάρχειν] μὲν ὑπάρχειν D
ἀσφαλῶς --- πεπερασμένα (13) om. Ec 14 ἐστιν c ἄπειρον (sec.)) seq. ras. 4 litt. E
15 τὰ δὲ] in ras. E xat ec 17 τῷ (alt) om. DE 20 xat' c

ὄντως Ab: ἡ D et suprascr. E?*: om. EF γένεσις τοῦ ὕδατος Ab: τοῦ ὕδατος γένεσις
DEF 24 τὸ] corr. ex τῷ E τῷ om. D 29 γίγνεσϑαι DE 26 ἡ (pr.)
om. A ἐπιλήψει E, sed corr. 21 γίγνεσϑαι DE 28 τὰ] ὧν τὰ Α

xat c 29 ἡ (alt) A: om. DE

686 SIMPLICII IN L. DE CAELO III 1 [Arist. p. 3059928]

p.305»28 Λείπεται δὲ εἰς ἄλληλα μεταβάλλοντα γίνεσθαι £v; 282
τοῦ μήτε τὸ τοῦ χύβου χύβον.

Τῆς ἐχχρίσεως ἀνῃρημένης λείπεται χατὰ τὴν εἰς ἄλληλα μεταβολὴν
ἐξ ἀλλήλων γίνεσϑαι τὰ στοιχεῖλ- ἀνάγχη 1άρ. εἰ ἐξ ἀλλήλων γίνεται, T, 15
ἐνεργείᾳ ὄντος ἑχατέρου τὸ ἕτερον ἐχ τοῦ ἑτέρου ἐχχρίνεσθαι, ὅπερ οὐδὲ
γένεσις χυρίως ἐστὶν ἀλλὰ φαινομένη γένεσις, T, μεταβάλλοντος τοῦ ἐξ οὗ
ἢ γένεσις εἰς τὸ γινόμενον. διχῶς δέ, φησί, xai τοῦτο᾽ ἣ γὰρ τῇ μετα-
σχηματίσει, χαϑάπερ ix τοῦ αὐτοῦ χηροῦ γένοιτο ἄν σφαῖρα Ὁ
xai χύβος ἄλλοτε ἄλλως μεταπλαττομένου, 7, τῇ εἰς τὰ ἐπίπεδα δια-
10 λύσει τοῦ ἐξ οὗ f, Ὑένεσις xal τῇ ἐξ ἐχείνων τῶν ἐπιπέδων συνϑέσει τοῦ
γινομένου χατὰ μεταβηλὴν ἢ ἐξ ἀλλήλων γένεσις ἀχολουϑεῖ, ὡς εἰ λυϑέντος
οἴχου ix τῆς αὐτῆς ὕλης ἄλλος συντεϑείη οἶχος. xal ἔστι μὲν xal οὗτος s
μετασχηματισμός, ἀλλ᾽ οὐχέτι τοῦ ὑποχειμένου ἑνὸς συνεχοῦς μεταπλαττο-
μένου, ἀλλὰ πλειόνων μετασυντιϑεμένων. δῆλον ὃέ, ὅτι xal τρίτος ἐστὶ
15 τρύπος τῆς τῶν στοιχείων χατὰ μεταβολὴν ἐξ ἀλλήλων γενέσεως, ὃν αὐτὸς
ἐγχρίνει, οὐ χατὰ τὴν τῶν σγηυάτων ἀλλὰ χατὰ τὴν τῶν ἄλλων τῶν 99
ὁραστιχῶν λεγομένων ποιοτήτων μεταβολήν, ϑερμότητος, ψυχρότητος, ξηρό-
τητος, ὑγρότητος, αἷς xat αἱ ἄλλαι συναχολουϑοῦσιν, πρὸς πρῶτον τοίνυν
ἀντιλέγει. τὸν χατὰ ὠετάπλασιν τοῦ ἑνὸς ὑποχειμένου μετασχηματισμόν-"
20 ἔοιχε δὲ xal τοῦτον ἀπὸ τῶν ἐν Ἰ᾿μαίῳ λεγομένων προβάλλεσθαι τὸν τῆς 3$
γενέσεως zpomov: περὶ γὰρ τῆς τῶν στοιχείων ἐχεῖ μεταβολῆς εἰπὼν ἐπα-
15: “ἔτι ὃΣ σαφέστερον αὐτοῦ πέρ! προϑυμητέον αὖϑις εἰπεῖν. εἰ γὰρ

πάντα τις σχήματα πλάσας ix χρυσοῦ υαηδὲν ὃὲ μεταπλάττων παύοιτο

^ ^ , L4 * -Ψ [4| i] * ,
ἔχαστα εἰς ἅπαντα, δειχνύντος OT, τινης αὐτῶν Sy xat ἐρομένου, τί ποτε

25 ἔστι, μαχηῷ mp5; ükriü:taw ἀσφαλέστατον εἰπεῖν, ὅτι γρυσός, τὸ Oi τρί- 0

"y , ΄ -

“ὠνὴν. ὥσα τὰ ἀλλὰ σχήματα ἐνεγίνξτο. aiios λέγειν ταῦτα ὡς ἄντα,
»» , , ) ^ *

4 vs μεταξὺ τιθεμένου μεταπίπτει. ὅτι ὃὲ οὐ

Cw
αινοηξνης VES

J ὡς χατὰ μεταάπλατσιν
^

26 i
τοῦ τὴν piv ὑποχειμένην ὕλην ὑπομένειν, τὰ ὃὲ περ

ἔχ αλλήλων μεταβολῆς, ἀλλὰ παραδειγμα τοῦτο παρή γα:
A αὐτὴν εἴδη μετα- &

Ι δὲ AF: 9' DEe μεταβάλλοντα — τοῦ (2)] ἕως D γίγνεσθαι Ec 3 κατὰ]
suprascr. E? perapoArv] suprascr. E? 1 γίγνεσθαι DE εἰ] εἰ xat DE:
corr. E? γίγνεται DE 6 τοῦ Ab: τὸ DE 9 ἢ) καὶ DE: corr. E?

11 ἀκηληοῦτ, E, sed corr. 16 éyxplvet CF, mg. E?: ἐχκχρίνει ADEbe xatà — σγημάτων
A(Iln: καταυγηματίνων C: χατὰ σγημάτων DEF L7. 18. ξηρότητος, ὑγρότητος CDEb:
ὑγρότητος Ξξηρύτητος Ας 18 αἱ A: om. DE« συναχολουϑοῦσι ἘΞ: συναχο-
λοθϑοῦσαι DE πρὸς} πρὸς τὸ c 2]. 22 ἐπάγει] Tim. 50a 33 δὲ om. c
23. 24 za2o0^ ἔχαστ᾽ e 24 δειχνύντος AX? b: δειχνὺς ἔδει Εἰ: ἔδει corr. in ἐδείκνυτο
D: ἔδει καὶ of! in ras. KK: δέ Ab: oin. DEF ἐρωμένου E: corr. E?

πος ς 25 γουτός E7N7: om. ADEFb τὸ δὲ 103: τόῤε Ab: δὲ DE 9 σχή-
ματ ὁ ἐνεγίνετο) ἐν ἐγίνετο Δ : ἐγίνετο DEb: ἐνεγγίγνετο c ταῦ c 21 ἃ
γε MUR γε DEF: quae b μεταπίπτει AE?Kcb: πίπτει DEF 28 παρή-

γαγεν ὦ 29 ὑπουένειν) -εῖν e corr. E? εἴδη} corr. ex ἤδη E

SIMPLICII IN L. DE CAELO III" (Arist. p. 8050 28) 631

βάλλεσϑαι, τὰ πρὸ ταύτης τῆς ῥήσεως πλεώνα ὄντα | δηλοῖ, ἐξ ὦν 2885
ὀλίγα παραγράφειν ἀνάγκη τῆς ὅλης βήσεως μαχρᾶς οὔσης τῆς σαφεστέραν
ποιούσης τὴν ἔννοιαν. εἰπὼν δὴ περὶ τῆς τῶν στοιχείων εἰς ἄλληλα μετα-
βολῆς xal ὅτι τὸ ἀεὶ γινόμενον, οἷον τόδε τὸ πῦρ xal τόδε τὸ ὕδωρ, οὐχ
ἄξιον ὡρισμένῳ ὀνόματι χαλεῖν ὡς del μεταπίπτον, ἀλλὰ τὸ ἀεὶ τοιοῦτον, ὅ
ἐπάγει "xal δὴ xal πῦρ τὸ διὰ παντὸς τοιοῦτον xal ἅπαν, ὅσον περ dv
ἔχῃ γένεσιν: ἐν ᾧ δὲ ἐγγινόμενα ἀεὶ ἕχαστα αὐτῶν φαντάζεται xal πάλιν
ἐχεῖθεν ἀπόλλυται, μόνον ἐχεῖνο αὖ προσαγορεύειν τῷ τε τοῦτο xal τῷ 10
τόδε προσχρωμένους ὀνόματι, τὸ δὲ ὁποιονοῦν τι ϑερμὸν ἢ λευχὸν T, xai
10 ὁτιοῦν τι τῶν ἐναντίων xal πάντα, ὅσα ix τούτων, μηδὲν ἐχεῖνα a
τούτων xaÀeiv . τούτοις οὖν ἐφεξῆς εἰς παράδειγμα παράγει τὰ πρό-
τερον παρατεϑέντα περὶ τῆς τοῦ χρυσοῦ μετασχηματίσεως ὡς σαφέστε-
pov δυνάμενα δηλῶσαι τὸ ῥηϑὲν τῷ σχήματι ἀντὶ τῆς μορφῆς xai τοῦ 1Ὁ
ὁποιουοῦν εἴδους χρώμενος, διὸ xal ἀλλαχοῦ ἀμφότερα εἶπε xal τὴν uop-
15 φὴν xal τὸ σχῆμα, ὅτε λέγει περὶ τῆς ὕλης “᾿δέχεταί τε γὰρ ἀεὶ πάντα
xal μορφὴν οὐδεμίαν ποτὲ οὐδενὶ τῶν εἰσιόντων ὁμοίαν ἀνείληφεν οὐδαμῇ
οὐδαμῶς" ἐχμαγεῖον γὰρ φύσει παντὶ χεῖται χινούμενόν τε xai διασχηματι- 30
ζόμενον ὑπὸ τῶν εἰσιόντων. ὅτι μὲν οὖν οὐ [Πλάτωνός ἐστιν 6 μετασχη-
ματισμός, xdv ἀπὸ τῶν [ἰλάτωνος ἐλήφϑη λόγων, δῆλον. λέγει δὲ πρὸς
20 τοὺς οὕτως ἐξ ἀλλήλων τὰ στοιχεῖα γεννῶντας 6 ᾿Αριστοτέλης,. ὅτι dxo-
λουϑεῖ αὐτοῖς ἄτομα τὰ στοιχεῖα λέγειν οὕτως, ὥστε τὸ τοῦ πυρὸς μέρος 95
μὴ εἶναι πῦρ. εἰ γὰρ τὸ πῦρ τὸ στοιχειῶδες τῷ πυραμίδος ἔχειν σχῆμα
πῦρ ἐστιν, εἰ διαιρεϑείη ὡς μηχέτι τὰ μέρη τῆς πυραμίδος πυραμίδας
εἶναι, οὐχ ἔσται τὸ τοῦ πυρὸς μέρος πῦρ οὐχ ἔχον τὸ τοῦ πυρὸς
25 σχῆμα, ὅπερ ἄτοπον. xal ἐπὶ τῶν ἄλλων δὲ ὁμοίως" ἄλογον γὰρ τὸ μέρος 30
τοῦ ὕδατος μὴ εἶναι ὕδωρ T, τὸ τοῦ ἀέρος ἀέρα. οὐ mdvtw δὲ εἶπε τὸ
τῆς πυραμίδος μέρος πυραμίδα εἶναι, διότι πῶς μὲν διαιρουμένη 7, πυραμὶς
εἰς πυραμίδας διαιρεῖται, πῶς δὲ ἕν μέρος ἔσται πυραμὶς τὰ δὲ ἄλλα οὐ
πυραμίδες, πῶς δὲ οὐδὲ Ey μέρος πυραμὶς ἔσται. ἀδιαίρετα ἄρα συμβήσεται 80

[4]

] πλείονα — δήσεως (2)) om. DE 9 post ποιούσης ins. πλείονα ὄντα δηλοῖ (1) — ποι-
ούσης (2) E: τῆς σαφεστέραν ποιούσης πλείονα ὄντα del. E? δὴ] δὲ Ac 4 γιγνό-
μενον DE 6 ἐπάγει) Tim. 49e ἡ γένεσιν] ϑέσιν D 6^ c ἐγγιγνό-
ptv' c ἔχαστ᾽ c 8 ἐχεῖν᾽ c τῷ τὲ] τότε corr. ex Tou A!

9 δ᾽ c IO τι om. c xal A: ἣ xal DEb πάνϑ᾽ ὅσ᾽ c

ὅσα A: ὁπόσα DE ἐχείνῳ DE: corr. E?: ἐχεῖν᾽ c 11 τούτῳ DE: corr. E?
τούτοις] τούτων A 12 περὶ om. A 14 ὁποίου D εἶπεν Ec: v
eras. E 15 λέγει) Tim. 50c τε 0m. E πάντα] xà πάντα c

1G ποτ᾽ c εἴληφεν c 11 φύσει DE: φησὶ Ab παντὶ A: πάντη DE: omnium b
18. 19 σχηματισμός EF: corr. E? 19 ἐλείφϑη E: corr. E? 2] ἄτομα τὰ] τὰ
αὐτόματα Α t0 À: Om. DEec 22 τῷ] τὸ DE: corr. E? 24 ἔχων E:
corr. E? 25 ἅτομον E: corr. E? ὁμοίως AC: ὁμοίως ἄλογον DEbc

25. 26 τοῦ ὕδατος τὸ μέρος F 20 τοῦ ὕδατος om. A εἶπεν Ec: corr. E*

21 post μὲν del. σὺν D 29 dpa] εἴπερ A συμβήσεται --- στοιχεῖα (p. 638, 1) DEF:
εἰς ὅμοια συμβήσεται τὰ στοιχεῖα Ac: συμβήσεται τὰ στοιχεῖα εἰς ὅμοια C. (accidet ergo in-
divisibilia ἐπ similia elementa esse b)

638 SIMPLICII IN L. DE CAELO ΠΕΡΊ (Arist. p. 305928. 30641]

εἰς ὅμοια τὰ στοιχεῖα εἶναι, τοῦτο δὲ δέδειχται ἀδύνατον. ἕπεται 2835
ὁὲ τούτοις xal ἐχεῖνο τὸ ἄτοπον διαιρουμένης τῆς πυραμίδος τὸ εἶναί τι
" i n
σῶμα, ὃ oute στοιχεῖον οὔτε ἐχ στοιχείων ἐστίν. εἰ δέ τις λέγοι, ὅτι,
ὥσπερ τὸ πῦρ φαίνεται εἰς πῦρ διαιρούμενον, οὔτω xal ἢ τοῦ πυρὸς Tu- 40
5 papi; εἰς πυραμίδας, ἐπειδὴ ἐν τούτῳ ἔχει τὸ εἶναι πῦρ ἐν τῷ πυραμὶς
εἶναι, ἀπὸ τῶν ἄλλων ἐλεγχϑήσεται σωμάτων" τὸ γὰρ τοῦ χύβου τῆς Ἰῆς
, 7 " is qm
μόριον ἀφαιρεϑὲν οὐχέτι εἰς χυβιχὸν σχῆμα μεταβάλλει, ἀλλὰ μένει τοιοῦτον,

* , , , ) Y - v ^ , vw
olov ἀφαιρεϑείη. αλλ ἴσως ἐρεῖ τις. ὅτι οὐτε τὸ πῦρ πυραμίς ἐστιν οὔτε 45
ἢ γῆ χύβος, ἀλλὰ τὰ στοιχεῖα τούτων, xal πᾶν πῦρ | xal τὸ βραχύτατον 283^

10 εἰς πῦρ διαιρεῖται xal ἢ γῆ εἰς γῆν, 7] δὲ πυραμὶς xal 6 χύβος εἰ διαιροῖντο,
φϑορὰ τῶν στοιχείων ἔσται τοῦ πυρὸς xal τῆς Ἰῇῆς. xal τούτῳ ἀχολουϑεῖ
ἄτοπον τὸ εἶναί τι σῶμα, ὃ μήτε στοιχεῖον μήτε ἐχ στοιχείων ἐστίν.

pa, 0 pn X μη

ρ. δϑ0ῦα1Ι Εἰ δὲ τῇ τῶν ἐπιπέδων διαλύσει.

Καὶ xav ἀρχὰς τοῦδε τοῦ βιβλίου πρὸς ταύτην ἀντεῖπε τὴν ὑπόϑεσιν 10
5 ὧν διὰ πεντεχαίδεχα 3 Í ivt ὃς αὐτήν, ἀλλ᾽ ἐχεῖ
13 xal νῦν διὰ πεντεχαίδεχα ἐπιχειρημάτων ἐνίσταται πρὸς αὐτήν, χεὶ
μὲν ζητῶν, εἰ ἔστιν ὅλως γένεσις Tj οὔ, χαὶ πότερον πάντων ἥ τινων, εἰς
ταύτην ἐμπέπτωχε τὴν ὑπόϑεσιν πᾶν σῶμα γενητὸν ποιοῦσαν χαὶ φϑαρτόν,
ἐνταῦϑα δὲ τὸν τρόπον τῆς γενέσεως ζητῶν τῶν στοιχείων xal ὅτι ἐξ dA
λήλων δείξας x«i ὅτι οὐ xatà μεταπλασμὸν εἰς ταύτην παλιν ἠνέχϑη τὴν
f "
, , A a , « .
20 ὑπόϑεσιν λέγουσαν ἐξ ἀλλήλων γίνεσϑαι τὰ στερεὰ σχήματα npoGeyT, στοι-:
γεῖα τῶν τεσσάρων τούτων σωμάτων, πυρός, ἀέρος, ὕδατος, γῆς, ἃ χα- 90
λοῦμεν ἡμεῖς στοιχεῖα οὐδὲ ἐν συλλαβῆς ὄντα τάξει, ὡς ὁ Πλάτων φησίν,
ἀλλ ἔτι συνθετώτερα, εἴπερ ταῦτα μὲν ix τῶν στερεῶν σύγχειται σχη-

ὅ

μάτων, πυραμίοης xai PU χαὶ τῶν λοιπῶν, τὰ δὲ σχήματα ταῦτα ix
25 τῶν ἐπιπέδων. τὰ Oi ἐπίπεδα ἐξ ὕλης καὶ εἴδους. χρὴ δὲ πάλιν dvauvi,cat 95
στέραν κατανόησιν τῶν ῥηϑησομένων. δύο 1ὰρ

,
-
1.
[4

τῆς ὑποθέσεως πρὸς ἀκριβεσ

dp0si0T, τρίγωνα ὀρϑογώνια ὑποτίθενται τὸ μὲν ἰσηοσχελὲς τὸ ὃὲ σχαλυηνὸν
διπλῆν χατὰ τὸ αὔχος ἔχον τὴς ἐλάττονος τὴν μείζονα πλευρᾶν, ὃ xai fut-
τρίγωνον λέγουσιν διὰ τὸ εἶναι αὐτὸ ἥμισυ ἰσοπλεύρου τριγώνου τῇ ἀπὸ 90

30 τῆς χορυφῆς ἐπὶ τὴν βάσιν χαϑέτῳ δίχα διαιρουμένου. χαὶ ἀπὸ μὲν τοῦ
ἰσοσχελοῦς τριγώνου, ὃ xal ἡμιτετράγωνον ὁ Τίμαιος χαλεῖ, τεττάρων τοιού-

9 λέγοι A: λέγει De: comp. F 4 οὕτως c 6 ἐλεχϑήσεται E: corr. E^: δειχϑή-
gerat A S ἀφαιρεϑείν ἂν ἀφαιρεϑτ Fe; fort. ἀφῃηρέϑη 9 πᾶν) πᾶν xai A

ll τοῦτο E: corr. E 11 xat ἀρχὰς) cap. 1. 299a τοῦδε] τούτου c ἀτεῖπε
A: ἀντεῖπεν E: corr. E 20 γίγνεσϑαι DE τὰ προσεχῆ c 2] τούτων] 6
corr. E! 22 s)khadg DE: eorr. E? τάξει, ὡς Al? b: τάξεως DEF Πλάτων)
Tim. 48b 25 στερῶν E: corr. E? 2( ἰσοσκελὲς) -σχε- in ras. E

28 τὸ A: om. DE che] eorr. ex. τὴν E2 29 λέγουσι DE TjutG0 — xaJ-
éco. (30)] mg. E ἰσοπλεῦρο} eorr. ex πλευροῦ m. rec. A: τοῦ ἰσοπλεύρου E?

τῇ ἀπὸ ADb: τοῦ ἀπὸ K?: ἐξ αὐτὴῇς Fe JU χαϑέτου D: χατὰ χάϑετον E?

9l ἡμιτετράγωνον A (supraser. τρίγωνον m. rec.) E?b: ἡμιτρίγωνον DEF Τίμαιος)

Tim. Locr. 98a

SIMPLICII IN L. DE CAELO III 7 [Arist. p. 30621] 639

των εἰς ἕν xévtpov τὰς ὀρθὰς γωνίας συνηγμένας ἐχόντων τετράγωνον ἀπο- 283b
τελεῖται, ἕξ δὲ τοιαῦτα συμπαγέντα γωνίας ἔχοντα ὀχτὼ τὸν χύβον ἀπερ- S5
γάζεται στοιχεῖον ὄντα τῆς γῆς" τὸ δὲ ἡμιτρίγωνον τήν τε πυραυίδα xal τὸ
ὀχτάεδρον xal τὸ εἰχοσάεδρον ἀποτελεῖ τῷ τε πυρὶ xal τῷ ἀέρι xal τῷ ὕδατι
5 διανευηϑέντα, καί ἐστιν ἢ μὲν πυραμὶς ἐκ τεσσάρων ἰσοπλεύρων τριγώνων
συνεστῶσα. ὧν ἔχαστον ἕξ ἡμιτρίγωνα συνέστησε, τὸ δὲ ὀχτάξδρον ἐξ ὀχτὼ 40
μὲν ἰσοπλεύρων τριγώνων ἡμιτριγώνων ὃὲ τεσσαράχοντα xal ὀχτώ, τὸ δὲ
εἰχοσάξδρον ἐξ εἴχοσι μὲν ἰσοπλεύρων τριγώνων, ἡμιτριγώνων δὲ Exatóv xal
εἴχοσι" xal διὰ τοῦτο τὰ μὲν τρία ταῦτα ἐξ ἑνὸς στοιχείγυ τοῦ ἡμιτριγώνου
10 συστάντα μεταβάλλειν εἰς ἄλληλα πέφυχε xat! αὐτούς, f δὲ γῇ ἅτε ἐξ ἄλλου 45
τῷ γένει τριγώνου συστᾶσα οὔτε ἀναλύεσϑαι δύναται εἰς τὰ ἄλλα | τρία σώ- 2845
ματα οὔτε συνίστασθαι ἐξ αὐτῶν. xal λέγει γε ὁ [Πλάτων περὶ τούτων “ τὸ δὴ
πρόσϑεν ἀσαφῶς ῥηϑὲν νῦν μᾶλλον διοριστέον. τὰ γὰρ τέτταρα γένη δι᾽ ἀλλή-
λων εἰς ἄλληλα ἐφαίνετο πάντα γένεσιν ἔχειν οὐχ ὀρθῶς φανταζόμενα" γίνεται 5
15 μὲν γὰρ ἐχ τῶν τριγώνων, ὧν προῃρήμεϑα, γένη τέσσαρα, τρία μὲν ἐξ
ἑνὸς τοῦ τὰς πλευρὰς ἀνίσους ἔχοντος, τὸ δὲ τέταρτον ἕν μόνον ἐχ τοῦ
ἰσοσχελοῦς τριγώνου συναρμοσθϑέν. οὔχουν δύναται πάντα εἰς ἄλληλα δια-
λυόμενα ἐκ πολλῶν σμιχρῶν ὀλίγα μεγάλα χαὶ τοὐναντίον γίνεσϑαι, τὰ δὲ 10
τρία οἷόν τε’ ἐχ γὰρ ἑνὸς ἅπαντα πεφυχότα λυϑέντων τε τῶν μειζόνων
20 πολλὰ σμιχρὰ ἐχ τῶν αὐτῶν συστήσεται δεχόμενα τὰ προσήχοντα ἑαυτοῖς
σχήματα, χαὶ Gutxpà ὅταν αὖ πολλὰ χατὰ τὰ τρίγωνα διασπαρῇ. γενόμενος
εἷς ἀριϑμὸς ἑνὸς ὄγχου μέγα ἄν ἀποτελέσειεν ἄλλο εἶδος. μετὰ δὲ ὀλίγα 15
περὶ τῆς γῆς xai ταῦτα προστίθησιν" "ix δὴ πάντων, ὧν περὶ τὰ γένη
προειρήχαμεν, ὧδε ἄν χατὰ τὸ εἰχὸς μάλιστα ἔχοι. γῆ μὲν ξυντυγχάνουσα
25 πυρὶ διαλυϑεῖσά τε ὑπὸ τῆς ὀξύτητος αὐτοῦ φέροιτ᾽ ἄν, εἴτ᾽ ἐν αὐτῷ
πυρὶ λυϑεῖσα εἴτ᾽ ἐν ἀέρος εἴτ᾽ ἐν ὕδατος ὄγχῳ τύχοι, μέχρι περ αὐτῆς 30
πῇ ξυντυχόντα τὰ μέρη πάλιν συναρμησϑέντα αὐτὰ αὑτοῖς γῆ γένοιτο" οὐ

1 ὀρθὰς} corr. ex ὀρϑο- E? γωνίας om. A: seq. ras. 4 litt. E συνηγμένας] cf.
Tim. 55 b: συνημμένας Ac 9 ἀπονεμηϑέντα c 9 τεσσάρων] τεσσάρων xal Ac

6 συνέττησεν c 7 ἡμιτριγώνων — τριγώνων (8) Ab: om. DEF 8 xal DF: om.
AEc εἴχοσιν c 10 μεταβάλλει E: corr. E? 12 γε A: corr. ex xal F: δὲ
DE: om. be Πλάτων] Tim. 54 b sq. 13 γὰρ] μὲν DE 14 ἀλληλ᾽ c
γίγνεται e 15 τῶν om. A ὧν E?b: om. ADEF προῃρήμεϑα A: προειρή-
μεῆα Ε2: προειρημένα DEFb τέσσαρα A: Ttapa E: τέτταρα DE?c 11 ἰσομε-
λοῦς A ξυναρμοσϑέν c δυνατὰ ς πάντ᾽ ς 11. 18 ótaÀuópev? c
18 γίγνεσθαι c 19 τρία] seq. ras. 7 litt. E: τρί c 20 σμίχρ᾽ c αὐτῶν]
bis E, sed corr. ξυστήσεται c et e corr. DE προσήκοντ᾽ c 21 σμίχρ᾽ c
ὅταν AE?b: τ᾽ ἂν DEF πολλὰ) in ras. E tà Α: om. DE 22 eK] e corr.
E!: εἰς A dptüpóv A μέγα ἂν DEb: μέγα AE?: μέγ᾽ c ἀποτελέσειεν --- ταῦτα
(23)) mg. E? (evan.) ἀποτελέσειεν dv c ἄλλο εἶδος Ab: εἴδος ἄλλο D: ἄλλο εἶδος
ἕν EK?: ἄλλ᾽ εἶδος ἕν c 28 προστίϑησιν)] Tim. 56 c sq. éx δὴ πάντων om. A

24 ὧδ᾽ c μάλιστ᾽ c ἔχοι] e corr. E 235 9 c 26 διαλυϑεῖσα A: λυ-
ϑεῖσ᾽ c εἴτ᾽ ἐν (pr.)] εἴτε A τύχῃ DE ἂν αὐτῆς ς 21 ξυναρμοσϑέντ᾽ c

αὔϑ᾽ c αὑτοῖς E?: ἐν αὐτοῖς A: αὐτοῖς DE

640 SIMPLICII IN L. DE CAELO ΠῚ 7 (Arist. p. 30621)

“ἀρ εἰς ἄλλο γε slóo; ἔλθοι ποτὲ dv. ὕοωρ OÀ ὑπὸ πυρὺς μερισϑὲν εἴτε 284a
χαὶ ὑπ᾽ ἀέρος ἐγχωρεῖ γίνεσθαι συστάντα ἕν μὲν πυρὸς σῶωχλ δύο ὃὲ

dípo; . οὕτω δὲ xai περὶ ἀέρος ἐπάγει xal πυρός. τὸ Ob ἐν ἀρχῇ τῆς 5

ῥήσεως εἰρημένον, ὅτι τὸ πρόσϑεν ἀσαφῶς ῥηϑὲν νῦν μᾶλλον διοριστέον, ὡς

5 xai 6 ᾿Αλέξανδρος χαλῶς συνεῖδεν, εἴρηται, διότι πρότερον ἐχ τὴς αὐτῇς
ὕλης ὑπηθέμενος αὐτὰ μεταβάλλειν πάντα εἰς ἄλληλα ἔλεγεν, ὕστερον δὲ
ἀντὶ τῆς ὕλης προσεχῶς τρίγωνα διάφορα αὐτοῖς ὑποϑεὶς οὐχέτι ἐξ αλλή-
λων γίνεσθαι αὐτὰ συγχωρεῖ. ἐνίσταται δὲ πρὸς τοῦτον τὸν λήγην λέγων"
"el ἢ ὕλη. xaÜ0 ἃ λέγουσιν, εἰδοποιεῖται τοῖς τριγώνοις χατ᾽ αὐτὸν xai ἐχ

10 τούτων γεννᾶται τὰ σώματα, διὰ ποίαν αἰτίαν οὐ δυνήσεται ἢ tfj γῇ ὑπο-
χειμένη ὕλη, σχηματισϑῆναι παλιν τοῖς εἰδηποιοῖς ὕδατος τριγώνοις xai τοῖς 33
ἀέρος xai τοῖς πυρός: ῥητέον ὃέ, οἶμαι, πρὸς ταύτην τὴν ἔνστασιν, ὅτι
ἢ μὲν ὕλη χοινῶς ὑποχειμένη ἄλλοτε ἄλλου τριγώνου ὁέχεται εἶδος, xal
χατὰ τοῦτο πάντα εἰς πάντα μεταβάλλει τὰ σώματα περὶ τὴν χοινὴν ὕλην

15 τῶν τριγώνων προσεχῶς μεταβαλλομένων, τὰ δὲ ἀποδεδομένα τοῖς τέτρασι 40
χαλουμένοις στοιχείοις σχήματα 6 τε χύβος xal f, πυραμὶς xai τὸ εἰχοσαε-
ὥρην xai τὸ ὀχτάεδρον ἅτε μὴ πάντα χοινὸν ἔχοντα τὸ προσεχῶς ὑποχεί-
μένην τρίγωνον οὐχέτι πάντα μεταβάλλει εἰς ἄλληλα, ἀλλὰ τὰ τρίχ μόνον
τὰ ἐχ τοῦ αὐτοῦ ἡμιτριγώνου συντιϑέμενα.

20 Τοῦτο τοίνυν προειλήφϑω xal τὴν ὑπὸ ᾿Αλεξάνδρου ῥηϑεῖσαν ἔνστασιν €
xai τὴν ὑπὸ ᾿Αριστοτέλους πρώτην ῥηϑησομένην διαλύειν δυνάμενον. ἐπειδὴ
δὲ πρὸς | ταύτας τὰς ἐνστάσεις τὰς τῇ γενέσει τῶν σωμάτων τῇ ἐχ τῶν 284^
ἐπιπέδων λεγομένῃ προσενεχϑείσας τινὲς μὲν xal ἄλλοι τῶν [᾿λατωνιχῶν
ἀντειρήχασι, Πρόχλος δὲ 6 ἐχ Λυχίας ὀλίγον πρὸ ἐμοῦ γεγονὼς τοῦ []λά-

95 τῶνης διάδηγος βιβλίον ἔγραψε τὰς ἐνταῦϑα τοῦ ᾿Δριστοτέλους ἐνστάσεις Ὁ
διαλύων, χαλῶς ἔχειν ἔγοξέ μοι συντόμως ὡς δυνατὸν ταῖς ἐνστάσεσι τὰς

λύσεις ἐχείνας ὑποτάζαι. ὅπερ ὃὲ πολλάχις εἴωϑα. x«i νῦν εἰπεῖν xatpoc.

ὅτι οὐ πραγυχτιχή τίς ἐστι τῶν φιλοσόφων T, διαφωνία, ἀλλὰ πρὸς τὸ

φαινόμενον τοῦ λόγου χαὶ δυνάμενον xal χϑιρήνως νοεῖσθαι πολλάχις ὑπαν- 10

30 τῶν 6 ᾿Δριστοτέλῃης φειδοῖ τῶν ἐπι ολιαΐως αἀχουύόντων τοῦ Πλάτωνος αντι-

rr
᾽ )
ξ ν

λέγειν δηοχεῖ πρὸς αὐτόν, ὅπερ καὶ ἐνταῦϑα. οἶμαι, σαφές ἐστι συνιδεῖν.

οἷς τὰ τῷ []υϑαγηρικῷ Τιμαίῳ δοχοῦντα έγραφεν ὁ [᾿λάτων. χαὶ à

| e&] corr. ex εἰ E? γε om. F: γ᾽ c ποτ᾽ c 5e 2 ἐγχχωρεῖ E
γίγνεσ) αι DE« συνιστάντα Α: ξυστάνϑ᾽ c σῶμα --- πυρός (2) add. E? (evan.)

ὃ e ὦ τοῦ dép; V ἐπάγει) ἐπιφέρει E? ἀρχῇ} in ras. E

4 dsagic A νῦν — εἴρηται (0Y] me. E? 4. 2 ὡς xai] οὐδ᾽ E? 9 συνοῖ-
óc 1): χατενόησε V7 εἴρηται γὰρ K^ 6 ἔλεγεν] e corr. E 8 γίγνεσθαι DE
) $5 om. A 10 οὐ AK? b: supraser. F: om. DE 11 ὕλη om. A σχηματι-
ἥηναι πάλιν DEFb: πάλιν σγηματισῦτναι Ac τοῖς E: om. D: ὅλη τῆς Α

καὶ] 7, F: 7, χαὶ c οἱ e corr. K 12 ἔχτασιν E: corr. E^ 14 τοῦτο] corr. ex
τὸ KU I3 μόνα D 13 τἡμιτριγώνον αὐτοῦ Α 20 ὑπὸ A: ὑπὸ τοῦ DE: ὑπ ὶ
21 ὑπὸ A: ὑπὸ τοῦ DE: oz F 25 ἄλοι corr. ex ἄλογοι E? 24 ἀντειρήχασιν c
γεγωνὼς A 20 διαλύων bec ἐντεύξεσι Λ 2í δὲ om. A εἴωϑα λέγειν

Fc JU φειδεῖ E: corr. E^ ἐπιπολέως E, sed corr. Ὁ] φαφές A

SIMPLICI IN L. DE CAELO [II 7 (Arist. p. 80641] 641

ὅτι μὲν τῆς τῶν τεσσάρων τούτων σωμάτων, πυρός. ἀέρος, ὕδατος, γῆς, 3840
Ἰξνέσεως πρὸ τῶν κατὰ ϑερμότητα xal ψῦξιν xai ξηρότητα xal ὑγρότητα 16
ποιοτήτων ἄλλας ἀρχὰς προτέρας ἀπὸ τῶν ἐν τῷ ποσῷ διαφορῶν ὡς συγ-
γενεστέρων οὐσῶν πρὸς τὰ σώματα ζητεῖ, πρόδηλον ἐχ τοῦ τὰς τῶν ποιο-

5 τήτων ἐχείνων διαφορὰς ἀπὸ τῆς τῶν σχημάτων διαφορᾶς αἰτιολογεῖν" αἱ 90
γὰρ xacà τὸ ϑερμὸν xal τὸ ψυχρὸν xal τὰ τοιαῦτα ἀποδόσεις ἰδιωτιχῶς
ἀποδίδοσθαι καὶ ὑπὸ Δημοχρίτου πρότερον ἐλέγοντο, ὡς Θεόφραστος ἱστορεῖ,
τῆς ψυχῆς ἐπιποϑούσης ἀρχὴν ἄλλην ἀχοῦσαι τῷ σώματι οἰχειοτέραν τῆς
τοιαύτης τοῦ ϑερμοῦ ἐνεργείας. ὅτι μέντοι ἐξ ὕλης xal εἴόους τὰ τέσσαρα $5

10 ταῦτα στοιχεῖα λέγουσι γίνεσϑαι, δηλοῖ μὲν συντόμως αὐτὸς ὁ Τίμαιος
εἰπὼν “᾿ἀρχαὶ μὲν οὖν τῶν γινομένων ὡς μὲν ὑποχείμενον ἅ ὕλα, ὡς δὲ
λόγος μορφᾶς τὸ εἶδος. ἀπογεννάματα δὲ τουτέων ἐστὶ τὰ σώματα γᾶ τε
xai ὕδωρ ἀήρ τε xal πῦρ, ὧν ἀπογέννασις τοιαύτα᾽ ἅπαν σῶμα ἐξ ἐπι- 80
πέδων ἐστί, τοῦτο δὲ ix τριγώνων᾽᾽ ἀρχοειδέστερον τοῦ σώματος τὸ ἐπί-

15 πεὸον λαβὼν xat ἐν τῷ ἐπιπέδῳ τὸ τρίγωνον: πρῶτον γὰρ τοῦτο τῶν ἐπι-

πέδων ἐστὶ σχημάτων" xal ἐν τοῖς τριγώνοις τὰ ἀρχοειδέστερα xal οὕτως
ix τούτων τὰ πρῶτα συνιστάμενα χάλλιστα σώματα T τε πυραμὶς xai τὰ 80
σύστοιχα. ᾿ἱπάντα δὲ ταῦτα, φησὶν ὃ []λάτων, óei διανοεῖσθαι σμιχρὰ
οὕτως, ὡς xaü' ἕν ἔχαστον μὲν τοῦ γένους ἑχάστου διὰ σμιχρότητα οὐδὲν
20 ὁρώμενον ὑφ᾽ ἡμῶν, συναϑροισϑέντων δὲ πολλῶν τοὺς ὄγχους αὐτῶν
ὁρᾶσϑαι.᾽ — xal ὅτι μέν, ὅπερ εἶπον, ἀρχοειδέστερα τὰ σχήματα τῶν ἄλλων 40
ποιοτήτων ἐνόμισαν, πρόδηλον, xal ὅτι τῷ εἰχότι λόγῳ τοιαῦτα ὑπέϑεντο
τὰ σχήματα" ὅτι μέντοι ὑποθέσεσιν ἔοιχε ταῦτα, οἷαι καὶ παρὰ τοῖς ἀστρο-
νόμοις εἰσίν, ὧν ὑποτεϑεισῶν ἔστι σώζεσθαι τὰ φαινόμενα, δηλοῖ λέγων 6
25 [Πλάτων ὡς ἀπὸ τοῦ Τιμαίου πρὸς τοὺς περὶ Σωχράτην “ἀλλὰ γὰρ ἐπεὶ €
μετέχετε τῶν χατὰ παίδευσιν 60dv, --- λέγει δὲ τῶν μαϑηματιχῶν ---
“δι᾿ ὧν | ἐνδείχνυσϑαι τὰ λεγόμενα dvd xr, συνέψεσϑε᾽᾽. εἰ οὖν ἐνδειχ- 3884
τικά ἐστι τὰ λεγόμενα, οὐ πάντως ταῦτά ἐστιν, ἀλλ᾽ ἣ ταῦτα 7) τοιχῦτα.
ἴδωμεν δὲ λοιπὸν τὴν πρώτην τῶν ᾿Αριστοτέλους ἐνστάσεων τὴν λέξιν ἀνα- 5
80 λαβόντες.

1 σωμάτων τεσσάρων τούτων Ας τεττάρων DE γῆς AE: xal γῆς Dbe, e corr. E!

2 πρὸ τῶν] πρῶτον DE: corr. E! — 3 τῷ om. A 6 ἀποδώσεις E, sed corr. 1 dmo-
δίδωσθαι E, sed corr.: ἀποδεδόσϑαι c Θεόφραστος] cf. de sens. 63. Doxogr. p. 517,10
8 οἰχειωτέραν E: corr. E? 10 λέγουσιν c γίγνεσθαι DE αὐτὸ E 11 εἰπὼν]
Tim. Locr. 97 e sq. ἀρχὰς A ὧν c γινομένων A: γενομένων DE?F: qev-
νομένων E: γεννωμένων c ἁ 9Àa E?b: du)a ADEF 12 γᾶ om. A 13 dmo-
γέννασις DEF: ἀπογέννωσις A: ἁ γέννασις E?c 14 à'c 10 τὰ] τὰ σχαληνὰ c
117 συνιστάμενα DEb: συντιϑέμενα Ac χάλιστα A 18 σύστοιχα AE?hb: στοιχεῖα
DE δὲ] δὴ c φησὶν) Tim. 56 b sq. osi] e corr. E! μιχρὰ E: σμίχρ᾽ e
19 σμιχρότητ᾽ c 20 ξυναϑροισϑέντων c 21 ὅπερ εἶπον om. Fc εἶχον A
22 ποιοτήτων ὅπερ εἶπον Fe 23 τὰ om. A ὑπόϑεσιν A ola Ac 2) σω-
χράτη A ἀλλὰ) xxÀ. Tim. 53 c 26 μετέχεται Εἰ: μετέχε qe A ὁδῶν] ὠδῶν
DE μαϑηματιχῶν A(b): μαϑημάτων DE 21 συννέψεσϑε Α 21. 28 ἐνδειχτηχά E:
corr. E? 28 πάντων A

Comment. Arist. VII 8Simpl. de Caelo. 41
e

6492 SIMPLICII IN L. DE OAELO III 7 (Arist. p. $0641]

p.30641. Ei δὲ τῇ τῶν ἐπιπέδων διαλύσει ἕως τοῦ τὸ φαινό- $85
μενον dsl χυρίως κατὰ τὴν αἴσϑησιν.

Πρῶτον αἰτιᾶται ταύτης τῆς ὑποθέσεως τὸ μὴ πάντα γεννᾶν ἐξ ὁ
ἀλλήλων" f$ γὰρ γῆ κατ᾽ αὐτοὺς οὔτε ἐξ ἄλλου γίνεται οὔτε αὐτὴ εἰς
δ ἄλλο μεταβάλλει. εἰπὼν δὲ τοῦτο ἐξ ἀνάγκης λέγειν αὐτοὺς ὡς ἑπόμενον
τῇ τῶν τριγώνων ὑποθέσει ἐπήγαγε xal λέγουσι" xal γὰρ αὐτόϑεν ν
λέγουσι xal τὴν αἰτίαν ἀποδιδόασι τοῦ μὴ μεταβάλλειν τὴν γῆν. διχῶς οὖν
αἰτιᾶται τοῦτο καὶ ἀπὸ τοῦ λόγου ὡς οὐχ εὔλογον ὃν συστοίχων ὄντων τῶν
τεσσάρων ὃν μόνον ἐξ αὐτῶν ἅμοιρον γενέσθαι τῆς τοιαύτης μεταβολῆς καὶ
10 ἀπὸ τῆς αἰσθήσεως δέ, διότι ὁμοίως ἅπαντα φαίνεται μεταβάλλοντα εἰς w
ἄλληλα, ὡς καὶ αὐτὸς 6 Πλάτων ἐν ἐκείνοις εἶπε’ “πρῶτον μέν, ὃ δὴ νῦν
ὕδωρ ὠνομάχαμεν, πηγνύμενον, ὡς δοχοῦμεν, λίϑους xal γῆν γινόμενον
ὁρῶμεν, τηκόμενον δὲ καὶ διαχρινόμενον αὖ ταὐτὸν τοῦτο πνεῦμα καὶ ἀέρα,
συγκαυϑέντα δὲ ἀέρα πῦρ᾽᾽- εἶτα xal ἀνάπαλιν τὰ αὐτὰ εἰπὼν ἐπάγει ὦ
15 “᾿κύχλον τε οὕτω διαδιδόντα εἰς ἄλληλα, ὡς φαίνεται͵ τὴν γένεσιν." εὔηϑες
οὖν δοχεῖ δι᾽ ἀναποδείκτων ἀρχῶν ὑπόθεσιν τὴν ἐν τοῖς αἰσϑητοῖς ἐνάργειαν
βιάζεσϑαι, ὅπερ συμβαίνειν τούτοις φησί" περὶ τῶν φαινομένων γὰρ λέγον- S
τες οὐχ ὁμολογούμενα λέγουσι τοῖς φαινομένοις. τούτου δὲ αἴτιόν φησιν
εἶναι τὸ μὴ καλῶς λαβεῖν τὰς πρώτας τῶν αἰσθητῶν ἀρχάς" ἔδει γὰρ byo-
90 γενεῖς εἶναι τοῖς ἐξ αὐτῶν γινομένοις, ὥστε τῶν μὲν αἰσϑητῶν αἱσϑη-
τάς, τῶν δὲ ἀιδίων ἀιδίους, τῶν δὲ φθαρτῶν φϑαρτὰς εἶναι τὰς
ἀρχάς. τὸ δὲ ἴσως προσέϑηχεν, ὅτι οὐ πάντως τῶν αἰσθητῶν αἰσθητὰς 9
ἀνάγκη τὰς ἀρχὰς εἶναι" ἢ γὰρ ὅλη ἀρχὴ τῶν αἰσθητῶν οὖσα διαφεύγει
τὴν αἴσϑησιν. οὗτοι δέ, φησί, βουλόμενοι πάντα πρὸς ὡρισμένας δόξας
25 ἀνάγειν, ὡς μὲν ᾿Αλέξανδρος λέγει, τὰς ἀιδίους ἀρχάς. ὡς τοὺς μὲν dpii-
μοὺς εἰς τὴν μονάδα, τὰ δὲ σώματα εἰς τὰ ἐπίπεδα. οὐχ ἔλαβον τὰς ἰδίας $$
ἀρχάς. μήποτε δὲ ὡρισμένας δόξας τὰς δρισϑείσας ὑπ᾽ αὐτῶν ὑπονοίας
τῶν ἀρχῶν λέγει τῶν μαϑηματιχῶν" δηλοῖ ὃὲ ἐφεξῆς εἰπών, ὅτι διὰ τὴν
τούτων φιλίαν — τὴν τῶν μαϑημάτων λέγων --- ἐοίχασι τοῖς τὰς
30 ϑέσεις ἐν τοῖς λόγοις διαφυλάττουσι. ϑέσις δέ ἐστι παράδοξος xai 40
ἀναπόδειχτος ὑπόληψις, ὡς τὸ πάντας ἀληϑεύειν τοὺς δτιοῦν λέγοντας"

] ἕως --- αἴσϑησιν (2)] καὶ τὰ ἑξῆς ὃς τοῦ om. D ]. 2 τὸ φαινόμενον om. D

2 χυρίως ἀεὶ A 9 ταύτην τὴν ὑπόϑεσιν τῷ c 4 αὐτὴ c: αὕτη ADEb: om. C

6 ἐπήγαγεν c λέγουσιν c γὰρ A: γὰρ xal DE αὐτόϑι Ac 1 ἀποδιδόα-
σιν c 8 σύστοιχον E: corr. E? 10 δέ om. Fc φαίνονται D

11 Πλάτων] Tim. 49b εἶπεν c ὃ --- ὠνομάχαμεν (12) om. A 12 γῆν AE:
τὴν γῆν CDE γιγνόμενον DEc 13 ταὐτὸ c 14 ξυγκαυϑέντα c δε
πῦρ] καὶ πῦρ E?F ἐπάγει] Tim. 49c 15 9 c διαδόντα E: corr. E?: διαδι-
δόντ᾽ c ἄλληλ᾽ c 16 ὑποϑέσεσι A 17 φησίν Ὡς 20 γιγνομένοις
DE αἰσϑητῶν om. DE 22 προσέϑειχε E: corr. E? 27 ὃρισϑείσας} eo
σϑεῖσας A 29 τοῖς τὰς] in ras. E 30 ϑέσεις» αἰσθήσεις E διαφυλάττουσιν
Dc 91 dvanóbttxtoc] -xt- in ras. E

SIMPLICII IN L. DE CAELO III 7 (Arist. p. 30641] 643

οὗτοι δέ, φησίν, πᾶν τὸ συμβαῖνον ἄτοπον τῷ λόγῳ ὑπομένουσι xat δέχονται, 2852
ὥσπερ xai τὸ τοὺς λέγοντας αὐτοὺς ψεύδεσϑαι ἀληϑεύειν, διὰ τὸ πάνυ
ϑαρρεῖν ὡς ἀληϑέσι ταῖς ἑαυτῶν ἀρχαῖς xat παντὸς ἀτόπου νομίζειν ἀτο- 45
πώτερον τὸ μὴ φυλάττειν ταύτας. καίτοι ἔδει, φησί, τινὰς τῶν | ύποτι- 285»
ϑεμένων ἀργῶν, τὰς μὴ ἐναργεῖς δηλονότι, ix τῶν ἀποβαινόντων χρίνειν,
μάλιστα δὲ ἐχ τοῦ τέλους. εἰς ὃ βλέπουσιν αἱ ἀρχαί: τέλος δὲ τῆς μὲν
ποιητιχῆς ἐπιστήμης τὸ ἔργον, τουτέστι τὸ ἀποτέλεσμα, οἷον ὕφαν-
τιχῆς τὸ ἱμάτιον. εἰ γὰρ λέγοι τις ὑποχείμενον xal ὕλην xal ἀρχὴν ὡς 6
ὑλιχὴν τῆς ὑφαντικῆς εἶναι τὸν χαλχόν, ἐλεγχϑήσεται τοῦ ἱματίου δειχϑέντος
10 οὐχ ἐχ χαλχοῦ ἀλλ΄ ἐξ ἐρίου γεγονότος. ὥσπερ δὲ τῆς ποιητιχῇς τέλος τὸ
ἔργον, οὕτω τῆς ϑεωρητιχῇῆς μὲν ἁπλῶς ἢ ἁπλῶς ἀλήθεια, τῆς δὲ φυσιχῆς ἣ
ἐν τοῖς φαινομένοις χατὰ τὴν αἴσϑησιν τὴν χυρίως καὶ χκατωρϑωμένην ἀλήϑεια.
Πρὸς ταύτην τοίνυν τὴν ἔνστασιν 6 [Πρόχλος φησίν, ὅτι ἡμῖν αὐτὸ
τοὐναντίον λεχτέον, ὡς οἱ μεταβάλλοντες τὴν γῆν xal τὰ ἀχίνητα χινοῦντες
15 οὐχ ἕπονται τοῖς φαινομένοις" οὐδαμοῦ γὰρ ἔστιν ἰδεῖν γῆν εἰς τὰ ἄλλα 15
μεταβάλλουσαν, ἀλλὰ τὰ μὲν γήινα μεταβάλλει, xaÜü' ὅσον ἀέρος ἣ ὕδατος
ἀναπέπλησται, γῇ δὲ πᾶσα ἀμεταβλητός ἐστιν, ὅταν ἢ γῆ μόνον, οἷον τέφρα
γενομένη χαὶ χόνις. ἐν γοῦν ταῖς μεταλλείαις τὰ μὲν ὑγρὰ δαπανᾶται ὅλα,
μένει δὲ ἀπαϑῇ τὰ τεφρώδη, οὐχ ὅτι πάντη ἀπαθὴς ὑπὸ τῶν ἄλλων ἣ 30
20 (5 διαιρεῖται γὰρ ὅπ᾽ αὐτῶν ἐμπιπτόντων: τὰ δὲ μέρη αὐτῆς μένει, ἕως
ἂν πάλιν ἀλλήλοις ἐντυχόντα ποιήσῃ πάλιν ἐξ αὑτῶν ἕν. εἰ δὲ διὰ τὰς
ποιότητας λέγοι τις τὴν γῆν μεταβάλλειν εἰς τὰ ἄλλα ψυχρὰν οὖσαν καὶ
ξηράν, ϑᾶττον dy ἢ γῇ μετέβαλλεν εἰς πῦρ ἥπερ τὸ ὕδωρ’ καίτοι τὸ μὲν 25
ὕδωρ ὅλον δρᾶται φλογούμενον, γῇ δὲ χαϑ᾽ αὑτὴν οὖσα οὐ φλογοῦται. χαὶ
25 6 μὲν οὐρανός, φησίν, οὔτε διαιρετὸς οὔτε μετάβλητος, ἢ δὲ γῆ πρεσβυ-
τάτη οὖσα τῶν ἐντὸς οὐρανοῦ διαιρετὴ μὲν οὐ μεταβλητὴ δέ, τὰ δὲ μέσα
xai διαιρεῖται xal μεταβάλλεται. ταῦτα xai τοῦ φιλοσόφου [Ϊ]ρόχλου λέ- 80
Ἴοντος, ἵνα xal τὸ πρέπον τῇ πρὸς τὰ ἄλλα συστοιχίᾳ xal τῆς γῆς φυλάτ-
τηται χαὶ τὸ δεῖν τὰ Bx τῆς αὐτῆς ὕλης ὄντα μεταβάλλειν εἰς ἄλληλα τῆς
80 ὕλης τὴν μεταβολὴν ὑπομενούσης, ὅπερ xal ὁ [ἰλάτων αὐτῇ μαρτυρεῖ λέγων
᾿᾿δέχεταί τε γὰρ ἀεὶ πάντα xal μορφὴν οὐδεμίαν ποτὲ οὐδενὶ τῶν εἰσιόν- 35

τι

má

2 ὥσπερ) ὥσπερ γὰρ A ὃ ἀτόπου νομίζειν ACb: om. DE: ἀτόπου E? 4 ante
τὸ add. οἴεσθαι E? 6 τοῦ ACE?: om. DEF 1 ποιητηχῆς E: corr. E?
τουτέστιν c 8 λέγει c: comp. F ἀποχείμενον E: corr. E? ὕλην xal ἀργὴν À:
materiam. principium b: ἀρχὴν xai ὕλην DE 9 τὸν] τὸ A ἐλεχϑήσεται E: corr. E?
10 αἰρίου E: corr. E? 11 οὕτως c τῆς (pr) om. A ἡ ἁπλῶς DE: om.
Ab 15 ἰδεῖν ἔστι Ac 16 χαϑ᾽ καὶ χα A 18 μεταλλείαις F: μεταλείαις
A: μεταλλίαις DE 19 μένει AE?*b: el DEF 21 ἀλλήλοις} ἑαυτοῖς c
ποιήσει DE: corr. E? αὐτῶν ADEc 22 λέγοι AE?: λέγει E: comp. D
23 μετέβαλλεν E: μετέβαλεν ADE? ἧπερ) $- e corr. E? χαίτοι Ab: χαίτοι xal
DE 23. 24 τὸ μὲν ὕδωρ om. b 233 piv A: om. DE 24 ὅλον Ab:
om. DE 25 γῆ δὲ A 26 διαιρετὴ μὲν} μὲν διαιρετὴ DE: corr. E? 28 τῇ]
τὸ c συστοιχίᾳ DEF: στοιχεῖα Abe xal) xai ἡ F: om. c τῆς γῆς) mut. in
τῇ γῇ Ε: τῇ γῇ ς 80 λέγων] Tim. 50b 81 τὰ πάντα c ποτ᾽ ς οὐδὲν D
41*

644. SIMPLICII IN L. DE CAELO III 7 (Arist. p. 3061. 17]

των ὁμοίαν εἴληφεν οὐδαμῇ οὐδαμῶς" ἐχμαγεῖον γὰρ φύσει παντὶ κεῖται 285b
χινούμενόν τε xal διασχηματιζόμενον ὑπὸ τῶν εἰσιόντων, φαίνεται δὲ δι’
&xsiva ἄλλοτε ἀλλοῖον. τὰ δὲ εἰσιόντα xal ἐξιόντα τῶν ὄντων del μιμή-
ματα τυπωϑέντα ἀπ᾽ αὐτῶν τρόπον τινὰ δύσφραστον᾽᾿. xal ὅτι οὐδὲ ἐχεῖνα 40

6 χρὴ κατανωτίσασϑαι τὰ πρὸ ὀλίγου παρατεϑέντα, ἐν οἷς πῇ μὲν xal τὴν
τῆν ἐκ τῶν ἄλλων γίνασϑαί φησιν 6 Πλάτων, πῇ δὲ ἀμετάβλητον εἶναι.
καὶ ἵνα μήτε ὁ Πλάτων αὐτὸς πρὸς ξδαυτὸν διαφωνεῖν δοκῇ μήτε ᾿Αριστο-
τέλης πρὸς Πλάτωνα, ῥητέον τὰ πρὸ ὀλίγου ῥηϑέντα, ὅτι ὡς μὲν. àx τῆς 4
αὐτῆς ὕλης τῆς πρώτης καὶ τὴν γῆν οὖσαν μεταβάλλειν αὐτὴν εἰς τὰ ἄλλα

10 xal ἐκ | τῶν ἄλλων φησίν, ὡς δὲ ἐχ προσεχοῦς τοῦ ἰσοσχελοῦς οὖσαν 286»
τριγώνου ἀμετάβλητον. καὶ γάρ, ἕως μὲν τὰ τρίγωνα φυλάττει τὴν ἑαυτῶν
ἰδιότητα, οὔτε f γῇ ἐκ τοῦ ἡμιτριγώνου οὔτε τὰ ἄλλα ἐχ τοῦ ἰσοσχελοῦς
γένοιτο ἄν, ὅταν δὲ αὐτὰ τὰ τρίγωνα χαταθϑραυσθέντα πάλιν συστῇ xal 6
σχηματισϑῇ, τότε τὸ πρότερον ἰσοσχελὲς T, ὅλον ἢ μέρος ἡμιτρίγωνον γί:

15 vetat, χἀνταῦϑα xal τῆς γῆς fj ἐκ τῶν ἄλλων xal τῶν ἄλλων ἐχ τῆς γῆς
γένεσις χαταφαίνεται, εἴπερ f, ἀνάλυσις τῶν τριγώνων μέχρι τῆς ὕλης γί
ναται" εἰ γὰρ μὴ τοῦτο, μάταιος ὁ περὶ τῆς ὕλης τῆς πάντη ἀμορφώτου 19
καὶ τὰς πάντων μορφὰς δεχομένης λόγος.

Ρ. 8061] Συμβαίνει δὲ αὐτοῖς μάλιστα τὴν γῆν εἶναι στοιχεῖον
20 ἕως τοῦ ἀδιάλυτος εἰς ἄλλο σῶμα.

Δεύτερον ἐπιχείρημα τοῦτο εἰς ἄτοπον ἀπάγον τὸ τὴν γῆν μάλιστα τὲ
εἶναι στοιχεῖον ἢ xai μόνην, καίτοι χείρονα τῶν ἄλλων δοχοῦσαν. ὅτι δὲ
τοῦτο ἕπεται, δείχνυσιν οὕτως: εἰ ἢ γῆ ἀδιάλυτος εἰς ἄλλο σῶμα xoi
μένει ἢ αὐτή, τὸ δὲ μὴ διαλυόμενον εἰς ἄλλο ἄφϑαρτον, τὸ δὲ ἄφϑαρτον

96 πρῶτον, τὸ δὲ πρῶτον τῶν ἄλλων στοιχεῖον μᾶλλον, f; γῇ αὐτοῖς στοι- 90
χεῖον. ἀδιάλυτον δὲ εἰς ἄλλο σῶμα εἴπεν, ὅτι διαλύεσϑαι μὲν ἔλεγον
τὴν γῆν ἀλλ᾽ εἰς τὰ τρίγωνα, ἐξ ὧν συνέστηχεν, οὐ μὴν γίνεσ!αί γε ἐξ
ἐχείνων τῶν τριγώνων ἄλλο τι σῶμα ἀλλὰ γῆν πάλιν. οὕτω μὲν ὃ ᾿Αλέ-
ξανδρος ἐξηγήσατο συντόμως τὴν αἰτίαν τοῦ λόγου παρελϑών: διὰ τί γὰρ 536

80 μόνη ἣ γῆ ἀδιάλυτος εἰς ἄλλο σῶμα; χαΐτοι xal τὰ ἄλλα σχήματα εἰς
ἐπίπεδα διαλύεται, ὥσπερ ὁ χύβος. διὰ τί δέ, εἰ ἀδιάλυτος εἰς ἄλλο σῶμα,

2 δὲ δι᾽ E*K?: δι᾽ A: δὲ DEF: (amen b ὃ ἐκεῖν᾽ ἄλλοτ᾽ c ἀλλοῖον. tà) ἄλλοι
ὄντα A δ᾽ c ὄντων] αὐτῶν A 4. τυπωϑέντ᾽ ς ἐχεῖνα 0m. c 5 yph om.
A: δεῖ c χατονοτάσασϑαι D παρατεϑέντα) p. 639,12 7 δοχεῖ E: corr. E?

μήτε (alt.)] μήτε ὁ DE 8 ὡς] ix D 13 γένοιτ᾽ c 14 ἣ μέρος] ?) μέρη F: ἡμε-
pv; A ἡμιτρίγωνον] ἣ τρίγωνον A 15 ἡ ἣἢΑ 16. 11 εἴπερ — γίνεται
om. A 18 δεχόμενος E 19 δ᾽ DEc μάλιστα — τοῦ (20)] ἕως D μάλιστα τὴν Tijv
AF: τὴν γῆν μάλιστα E 21]. 23 elvat στοιχεῖον μάλιστα Ac 22 τῶν ἄλλων γεί-
pova Cb 28. 24 xal μένει ἡ αὐτή] αὐτὴ xal μόνη c 24 post ἄλλο rep. σῶμα
(29) --- ἄλλο (24) D 25 στοιγείων E 36 ἄλλο] mut. in ἄλλα E? σώ-

ματα E 27 γε] τε AE: corr. E? 28 οὕτως c 90 sic (alt.)] ἔκ A 31 post
εἰ del. ὁ E?

SIMPLICII IN L. DE CAELO ΠῚ 7 (Arist. p. 306217] 645

ἄφϑαρτος; χαίτοι διαλυομένη εἰς τὰ ἐπίπεδα φϑείρεται. ἀλλ᾽ ἔοιχε τοῦτο 2862
αἰτιᾶσθαι, ὅπερ 6 ᾿Αλέξανδρος συντόμως ἐδήλωσε διὰ τοῦ “οὐ μὴν γίνεσϑαι 80
ἐξ ἐχείνων τῶν τριγώνων ἄλλο τι σῶμα ἀλλὰ γῆν. τῶν μὲν γὰρ τριῶν
£xactov διαλύεται εἰς τρίγωνα, ἐξ, ὧν xal τὰ ἄλλα δύη συντίϑεται, xai διὰ
5 τοῦτο εἰς ἄλλο σῶμα διαλύεσϑαι λέγεται ἐχεῖνο τὸ σῶμα τὸ ἐχ τῶν τρι-
γώνων τοῦ διαλυϑέντος συντιϑέμενον, xat διὰ τοῦτο σύνϑετόν πως ἦν καὶ δῦ
ἐξ ἐχείνου τοῦ σώματος, οὗ στοιχεῖά ἐστι τὰ ἐν αὐτῷ ἐπίπεδα. ἢ δὲ γῆ
x&v ὀιαλύηται εἰς ἐπίπεδα, ἀλλ᾽ οὖν οὐχὶ ἄλλου σώματος ἐπίπεδα - xai
διὰ τοῦτο ταύτην ἄφϑαρτον εἶπεν, ὅτι μένει τὰ τῆς γῆς ἐπίπεδα μὴ γινό-
10 μενα ἄλλη τι σῶμα, ἀλλὰ τρόπον τινὰ γῆ ὄντα xal ἀπὸ γῆς εἰς γῆν μετα- 40
βάλλοντα, τὸ δὲ φϑειρόμενον εἰς ἄλλο τι μεταβάλλει. εἰ οὖν τὸ ἄφϑαρτον
χαὶ τὸ μὴ συγχείμενον μηδὲ διαλυόμενον εἰς ἄλλο σῶμα, ἐξ οὗ xai συντί-
ϑεται, στοιχείου ἴδιον, ἢ γῇ ἄν εἴη μάλιστα στοιχεῖον. χαίτοι εἰ στοιχεῖόν 1o
ἐστιν. ἐξ οὗ τὰ ἄλλα γίνεται xal εἰς ὃ ἀναλύεται, αὔτη dv εἴη ἧττον στοι-
15 χεῖον. xai πρὸς ταύτην | δὴ τὴν ἔνστασιν ὃ φιλόσοφος [[ρόχλος ὑπαντᾷ 286^
ἐνδιδοὺς τῷ πάντη ἀμετάβλητον εἶναι τὴν γῆν εἰς τὰ ἄλλα τρία σώματα
xai λέγει, ὅτι xal ὁ [Πλάτων διὰ τοῦτο πρώτην αὐτὴν προσείρηχε xal πρεσ-
βυτάτην τῶν ἐντὸς οὐρανοῦ ὡς ἀμετάβλητον εἰς τὰ ἄλλα, xai εἶναι τὰ ὃ
ἄλλα πληρώματα τῆς γῆς ἐν τοῖς χόλποις αὐτῆς δρασμένα, τὸ ὕδωρ, τὸν
20 ἀέρα, τὸ ἐν τοῖς ὑπὸ σελήνην πῦρ, αὐτὸ δὲ τοῦτο τὸ διαιρεῖσϑαί πως ὑπὸ
τῶν ἄλλων ἐποίησεν αὐτὴν ἕν τι τῶν στοιχείων εἶναι. ἔστι γὰρ xal ἢ
διαίρεσις πάθος τήν συνέχειαν ἀφανίζον- εἰ δὲ πάσχει xal αὐτὴ ὑπὸ τῶν 10
ἄλλων διαιρουμένη xal ποιεῖ εἰς αὐτὰ πιλοῦσα xal ϑλίβουσα xai ταύτῃ
χαταϑραύουσα, εἰχότως ἀντιδιήρηται πρὸς ἐχεῖνα, ὑφ᾽ ὧν τε πάσχϑι xal
95 εἰς ἃ ποιεῖ χατὰ τὸ αὐτό πως παάϑος" διχίρεσις γὰρ ἐχατέρα, εἰ xai ἄλλως
μὲν διαιρεῖ τὰ λεπτότερα ταῖς ὀξύτησιν, ὡς ἐν ταῖς τέχναις πρίονες καὶ 16
τρύπανα xal σμῖλαι, ἄλλως ὃὲ τὰ παχύτερα συμπιλοῦντα xal ὑλίβοντα, ὡς
ὑπέρα xal δοίδυξ. ταῦτα μὲν ὁ φιλόσοφος. μήποτε δέ, ὡς xai πρότερον
εἶπον, εἰ χαὶ μὴ εὐθὺς ἢ γῇ μεταβάλλει εἰς τὰ ἄλλα, ἀλλ᾽ ἢ εἰς τὴν χοι-
30 νὴν ὕλην xal αὐτῆς ἀνάλυσις xai τὴν γῆν ἐχ τῶν ἄλλων xal τὰ ἄλλα Bx 90
τῆς γῆς ποιεῖ γίνεσϑαι. — xal ὅρα, ὅπως: τοῦτο συμφωνεῖ τοῖς γινομένοις.
xdv γὰρ f, γῇ xal ὁρᾷ εἰς τὰ ἄλλα xal πάσχῃ ὑπ᾽ αὐτῶν, ἀλλὰ χρόνῳ
xal μόγις" οὐ γὰρ οὕτως ὑπὸ πυρὸς 7, γῆ πάσχει, ὡς ἀὴρ καὶ ὕδωρ, ἀλλ᾽

] ἄφϑαρτον E: corr. E? φϑείρεται A: seq. ras. 9 litt. E: διαφϑείρεται DF

2 ἐδήλωσεν Ec: v eras. E o9] e corr. E γίγνεσθαι DE 3 ἄλλο τι] ἀλλ᾽ ὅτι
AE: corr. E? ὃ λέγουσιν Ac 1 ἡ -- pr. ἐπίπεδα (8) om. D 8 διαλύεται E
12 μηδὲ} ἔκ τινὸς xal τὸ μὴ c et corr. ex ἔχ τινος μὴ F διαλυόμενον) corr. ex óza-
λυόμενον F 16 τῷ] τὸ c 17 «x«t 6] ὁ c Πλάτων] Tim. 40c προῦ-
εἰρηχε DE?K?: προείρηχε AF: προσείρηχεν E: om. b 18 εἶναι μὲν Fc 20 τὸ (alt.)]
add. E? 2] elvat) &vexa A 22 πάϑος — διαιρουμένη (23)] mg. E*
deavizov] διορίζον E? δὲ] δὲ xai D αὐτὴ Db: αὕτη AE τῶν om. E?

23 διαιρεϑεῖσα E* 25 πως om. A 26 διαιρεῖ A: διαιρεῖται DEb 38 μή-
ποτε] μήτε A 29 ἡ (alt.)] ἢ A 9l γίγνεσθαι DE 92 πάσχει DE χρόνοι E:

corr. E? 93 ὡς} suprascr. E*

646 SIMPLICII IN L. DE CAELO Ill 7 (Arist. p. 306417]

οὐδὲ ὑπὸ ὕδατος ἣ ἀέρος, ὡς τὰ ἄλλα. ἀλλ᾽ οὐδὲ xatà τόπον οὕτως εὐ- 2865
χόλως εἴχει τοῖς χινοῦσιν, ὡς τὰ ἄλλα" ἔδει γὰρ τῷ ὄντι περὶ τὸ χέντρον 96
τοῦ παντὸς οὐσιωϑεῖσαν μήτε xat! οὐσίαν εὐχίνητον εἶναι μήτε xav' ἐνέρ-
γειαν. τοῦ δὲ πρεσβυτάτην εἶναι τὴν γῆν τῶν ἐντὸς οὐρανοῦ 6 μὲν [Πλάτων
5 οὐχ εἶπε τὴν αἰτίαν, ὁ δὲ Τίμαιος αὐτὸς ἐν τῷ συγγράμματι, ὅπερ ὃ [IAa- so
twv παρέξεσεν, οὕτως ἔγραψε περὶ τῆς γῆς ^ πρεσβίστα δέ ἐντι τῶν ἐντὸς
ὠὡρανῶ σωμάτων. οὐδέ ποχα ὕδωρ ἐγεννάϑη δίχα γᾶς, οὐὸὲ μαν tot ἀὴρ
χωρὶς ὑγρῶ, πῦρ τε ἤρεμον ὑγρῶ xal ὕλας, ἀς ἐξάπτοι, οὐχ ἄν διχμένοι"
ὥστε ῥίζα πάντων xal βάσις τῶν ἄλλων à γᾶ. ἐν δὲ τοῖς χόλποις τῆς 8
10 γῆς ἀὴρ ἥδρασται xai πῦρ, οὐ τὰ χαθαρὰ ἀλλὰ τὰ λιμνάζοντα. xal τά
γε ἄχρα τῆς γῆς ἐν τῷ Φαίδωνι 6 [Πλάτων ἐξυμνεῖ ὡς μέχρι τοῦ αἰϑέρος
ἀνατεινόμενα πολλῷ τῷ μυϑιχῷ, οἶμαι, καὶ αἰνιγματώδει χρώμενος - xai
γὰρ μῦϑον καλεῖ τὸν περὶ αὐτῆς λόγον. 40
Ὁ ὃδὲ ᾿Αλέξανδρος xal ἰδίαν ἔνστασιν ἐπήγαγε τοῖς εἰς ἐπίπεδα λέγουσι
15 διαλύεσθαι τὴν γῆν xal μὴ μεταβαλλειν εἰς ἄλλη σῶμα. εἰ γὰρ σῶμα
οὖσα. φησίν, ἢ γῆ καὶ τόπον χατέχουσα διαλύεται εἰς ἐπίπεδα τρίγωνα χαὶ
ux μεταβάλλει εἰς ἄλλο τι σῶμα, ἔσται χενὸς ὃ τόπος, ὃν ἢ διαλελυμένη 45
7| κατεῖχεν, ὥστε, εἰ μὴ ἔστι χενὸν xat! αὐτούς, οὐδὲ ὅλως dv f, γῆ εἰς
τὰ στοιχεῖα διαλύοιτο. δύναται ὁὲ χοινὴ αὔτη ἣ ἀπορία εἶναι" xai γὰρ 2872
20 τῶν ἄλλων στοιχείων διαλυομένων τὰ τρίγωνα οὐχ ἀμέσως εἰς ἄλλο σῶμα
συμπήγνυσθαί φασιν, ἀλλὰ μένειν τινὰ χρόνον διαλελυμένα. καὶ εἰ μὲν
υααϑηματιχὰ τὰ τρίγωνα ἔλεγον, εἶχε λόγον T, ἔνστασις, εἰ ὁὲ φυσιχὰ αὐτὰ ὃ
λέγουσι xai βαϑος ἔχοντα, δῆλον, ὅτι xal αὐτὰ τόπον κατέχει διαλυϑέντα
χαὶ τὸν ἴσον ἅμα πάντα ἐχείνῳ, ὃν συγχείμενα χατεῖχε. ταύτην δὲ τὴν
95 ἔνστασιν ὁ ᾿Δριστοτέλης τετάρτην ἐπήγαγεν.

] 7 om. A o. 4 ἐνέργειαν εἶναι DE: eorr. E7 ὦ εἶπε! seq. ras. ] litt. E

6G οὗτος A ἔγραψεν Ec: v eras. K πρεσβίστα)] χτὰ. Tim. Loer. 97 ὁ
πρευβίστα] πρέσβξ τὰ A: πρεσβύστα in ras. E* ὃ e: ἴθ ras, E? 4 ὠρανῶ!]
mut. in o5pavé 127: ὠρανοῦ A ποτ À ἐγεννή dm A Thes A μᾶν τοι
E: μάντης A: μέντοι D. οἱ e corr. F: pav c 8 τ᾽ c ἤρεμον ADEF: ἔρημον
E?c ὅλας, 4c] ὅλως ἂν Α οὐκ ἂν ADE: οὐδὲν F: οὔ χα c 9. 10 τὸς
γῆς om. A 10 f&paszat] ὕδωρ τὸ A 11 τῷ om. ἡ Φαίδωνι 109
ἐξυομνοῖ A 12 οἶμαι] corr. ex εἶναι E? αἰνιγματώδη E: corr. E? 13 γὰρ
A: γὰρ xai DE p3gog E: corr. E? xalei] 'haed. 110 b [1 λέγουσιν c

15 εἰ] seq. ras. ] litt. E l? μεταβάλλῃ AE 18 y5, (pr.)] ἡ, γῆ E: corr. E?
ἔστι] ἔσται A 13 χοινὴ 25): xai μὴ Ε: χοινῶς A: κενὴ DE 20) διαλυωμένων
E: corr. E 2] grow E μένει A 22 τὰ A: om. DEec

εἶχε ADEF: celyev ἂν K?c 23 βάρης Eb 24 ἐχεῖνα A ὃν) ὃν AE
συγχείμενον IE, sed. corr. κατεῖχε] e corr. E: χατεῖγεν c 25 ὁ ἀριστοτέλη:ς τε-

τάρτην ἐπήγαγεν AEb: ὁ ἀριστοτέλης ἐπήγαγεν τετήρτην D: τετάρτην ἐπήγαγεν ὁ ἀρι-
στοτέλης Fc

SIMPLICII IN L. DE CAELO III 7 (Arist. p. 306290] 641

p.306420 ᾿Αλλὰ μὴν οὐδὲ ἐν τοῖς διαλυομένοις ἕως τοῦ διὰ τὸ ἐξ 2873
ἀνίσων τῷ πλήϑει συνεστάναι τριγώνων.

[Πρὸς τὰ περὶ τῆς γῆς ῥηϑέντα τοῖς ἐξ ἐπιπέδων λέγουσι τὰ σώματα
ὑπαντήσας νῦν πρὸς τὰ περὶ τῶν ἄλλων τριῶν στοιχείων ἐνίσταται ἐπὶ μὲν
8 τῆς γῆς τὸ μὴ μεταβάλλειν εἰς τὰ ἄλλα x«i éx τῶν ἄλλων αἰτιασάμενος, 15
ἐπὶ δὲ τῶν τριῶν μεταβάλλειν εἰς ἄλληλα λεγομένων ἄτοπον ἐπάγει τὸ ἐξ
ἀνίσων τῷ ἀριϑμῷ τριγώνων συγχειμένων αὐτῶν τῶν τε ἰσοπλεύρων xal
ἐξ ὧν τὰ ἰσόπλευρα σύγχειται συμβαίνειν ἐν τῷ γίνεσϑαι ἐξ ὕδατος ἀέρα
7, ἐξ ἀέρος ὕδωρ παραιωρεῖσϑαί τινα τρίγωνα. εἰ γὰρ τὸ μὲν ὕδωρ ἐξ 90
10 εἴχοσι τριγώνων ἰσοπλεύρων ἐστίν, ὁ δὲ ἀὴρ ἐξ ὀχτώ, ἐὰν ἐξ ὕδατος δια-
λυϑέντος ἀὴρ γίνηται, ἑνὸς ὑδατίου σώματος εἰς εἴχοσι τρίγωνα διαλυϑέντος
δύο γίνεται ἀέρος, xal τὰ τέσσαρα τρίγωνα παραιωρεῖται, ὡς dv εἴποι τις,
μάτην" xàv ἐξ ἀέρος ὕδωρ γίνηται, τριῶν ἀέρος διαλυϑέντων σωμάτων εἰς 90
ἑνὸς ὕδατος σύστασιν τέσσαρα πάλιν πλεονάζει. “οὐ γὰρ δή, φησὶν ὁ ᾿Αλέ-
15 ξανδρος, ἄμα ἐξ ἀέρος ὕδωρ τε καὶ πῦρ ἔσται, ὡς τὰ τέσσαρα τρίγωνα
πῦρ ποιεῖν, ὡς ἐν τῷ Τιμαίῳ λέγεται" μεταβάλλει μὲν γὰρ εἰς ὕδωρ ἀὴρ
ψυχρούμενός τε xal πυχνούμενος, οὐ δύναται δὲ αὕτη f, αἰτία εἶναι xai 80
πυρὸς γεννητική. ἔστι δὲ πῶς οὐχ ἄτοπον τὸ λέγειν ἐξ ἀναάγχης, ὅταν ἐξ
ἀέρος ὕδωρ γίνηται, ὀφείλειν πάντως xal πῦρ γενέσϑαι ;᾽ ταῦτα μὲν 6' AM-
20 ξανδρος. ὁ δὲ [[λάτων, εἴ τι συνίημι, ὕδωρ μὲν xal πῦρ ἅμα οὐ λέγει
γίνεσϑαι ix τοῦ ἀέρος, ἀλλ᾽ ἐξ ἑνὸς μέρους ἀέρος διαλυϑέντος δύο γίνεσθαι 80
σώματα πυρός, ἐξ ὕδατος δὲ ἕν μὲν πυρὸς σῶμα, δύο δὲ ἀέρος, τοῦ πυρὸς
xal ἐξαεροῦντος τὸ ὕδωρ xal εἰς mop μεταβάλλοντος. αὐτὸ μέντοι τοῦτο
τὸ μένειν τινὰ χρόνον τινὰ τῶν τριγώνων ἀπαιωρούμενα σαφῶς δίδωσιν
25 ἐπὶ τῆς γῆς λέγων, ὅτι διαλυϑεῖσα φέρεται, "uéypt περ αὐτῆς πη ξυντυ- 40
γόντα τὰ μέρη αὐτὰ αὑτοῖς γῆ γένοιτο. xal τί τοῦτο ἄτοπον, ὅτε xai
τὰ ὑφ᾽ ἡμῶν λεγόμενα στοιχεῖα διαλυϑέντος τοῦ συνϑέτου πολλάχις μένει
χαϑ'᾽ αὐτά, ἕως dv πάλιν συναρμοσῦῇ. *

] οὐδ᾽ DEc τοῦ — πλήϑει (2) om. D διὰ] δὴ comp. A 9 πρὸς — ῥηϑέντα
om. c 8 γίγνεσθαι DE 9. παραιωρεϊσϑαί] -at- in ras. E?: παραιωρᾶσϑαι A

11 ἀὴρ γίνηται — διαλυϑέντος Ab: mg. E?K?: om. DEF γίγνοιτο E? ὑδατῴδους
K?c: e corr. E 12 γίγνεται DE τὰ Om. À παραιωρεῖται] -at- e corr. E
13 x&v Ab: el γὰρ: τὸ γὰρ DE: àv δὲ E?F γίνηται] comp. D: mut. in γίνεται E?
16 μεταβάλλειν E: corr. E* 17 ψυχόμενος D: ψυχούμενος F 18 οὐχ ἄτοπον)
οὐ xatà τόπον Α 18. 19 ὕδωρ ἐξ ἀέρος Ac 19. 20 ὁ ἀλέξανδρος om. A

20 Πλάτων] Tim. 56 d sq. 21 γίγνεσθαι (pr.) DE γίγνεσϑαι (alt.) DE

33 τὸ om. ἃ εἰς e corr. E 34 δίδωσιν A: δίδωσιν ὁ Πλάτων DEbe

25 λέγων] Tim. 56 d διαλυϑῆσα E: corr. E? φέρεται DE: φαίνεται Ab

25. 26 πῇ Ξυντυχόντα DE?: πῆξιν τυχόντα AED 26 post μέρη add. πάλιν ξυναρμοσ-
ϑέντα ἘΠ αὐτὰ] αὐ A αὐτοῖς ADE γένοιτο γῆ F γίνοιτο Ας

28 ἕως Ab: ὡς DEF

648 SIMPLICI IN L. DE CAELO [Π|1 (Arist. p. 30620. 28. 26]

“Ὃ δὲ φιλόσοφος Πρόχλος ἐπὶ μὲν τῆς τοῦ ὅδατος εἰς ἀέρα ἀναλύσεως, 2815
ἐπειδὴ πῦρ τὸ ἀναλύον ἐστί, δύο φησὶν ἀέρος γίνεσθαι μέρη καὶ ἕν πυρός, es
ὅταν δὲ τοὐναντίον ἐξ ἀέρος | ὕδωρ γίνηται, τριῶν ἀέρος μερῶν ἀναλυ- 3870
ϑέντων τὰ περιλειφθέντα τέσσαρα τρίγωνα ὑπὸ τῆς αὐτῆς αἰτίας τῆς πιλη-

5 τιχῆῇς μετὰ δύο μερῶν ἀέρος συγχριϑέντα καὶ αὐτὰ ὃν μέρος ὕδατος ποιεῖ.
ϑαυμαστὸν δέ, φησίν. οὐδὲν xal ἀμόρφωτά τινα φέρεσθαι" ἐν γὰρ πασαις 5
μεταβολαῖς εἶναί τι ἀνείδεον μέχρι τινὸς συγχωρητέον, χρατηϑὲν δὲ εἴδει
τινὶ χωρεῖν εἰς τὴν τοῦ χρατήσαντος qóGw: xai γὰρ καὶ ἡμεῖς ἄν ὅμολο-
γήσαιμεν ἐν τῇ τῶν xaÜ ἡμᾶς στοιχείων μεταβολῇ μένειν τινὰ μέρη πολ-

10 λάκις ἡμιγενῆ.

p.306328 Ἔτι δὲ ἀνάγκη τοῖς ταῦτα λέγουσιν ἕως τοῦ οὐχ àxu
σώματος ἔσται γεγονός.

Τέταρτον ἄτοπον ἐπάγει τὸ σώματος ποιεῖν γένεσιν τοῦ ἁπλῶς σώ-

ματος ἀλλ᾽ οὐχὶ τοῦ τινος. εἰ δὲ σῶμα ἐπὶ σῶμα γίνοιτο, ἔδειξε πρότε- 1
15 pov, ὅτι ἀνάγχη χενὸν ἀφωρισμένον εἶναι, ὅπερ οὐδὲ οὗτοι βούλονται" τὸ
γὰρ σῶμα, εἰ γίνοιτο, ἐξ ἀσωμάτου γίνεται’ δεὶ ἄρα χώραν εἶναι χενὴν
τὴν δεξομένην τὸ γινόμενον σῶμα. εἰ οὖν ἐξ ἐπιπέδων λέγουσι τγίνεσϑαι

σῶμα, obx ἐκ σώματος ἔσται τὸ γεγονός" τὸ γὰρ ἐπίπεδον μῆχος χαὶ 39
πλάτος μόνον ἔχει. πρὸς τοῦτο λέγει ὁ Πρόχλος, ὅτι τὰ φυσιχὰ ἐπίπεδα
40 οὐχ ἔστιν ἀβαϑῇ" εἰ γὰρ τὸ σῶμα τὴν λευχότητα τὴν εἰς ἑαυτὸ ἐμπίπτου-
σαν διίστησι, πολλῷ μᾶλλον τὰ περιέχοντα αὐτὸ ἐπίπεδα" εἰ δὲ ἔχει βάϑος,

οὐχέτι ἐξ ἀσωμάτου ἢ τοῦ σώματος γένεσις, ἀλλ᾽ ἐξ ἁπλουστέρου σώματος τὸ

τὸ συνθϑετώτερον.

p.306426 [Ιρὸς δὲ τούτοις dvdqxn μὴ πᾶν σῶμα ἕως τοῦ οὐχ
25 ἅπαν σῶμα διαιρετόν.

[Πέμπτον ἐπιχείρημα τοῦτο xal ἤδη πως προειρημένον. τοῦτο δὲ τὸ 80
ἐπιχείρημα χοινῶς πρὸς τοὺς σχηματίζοντας τὰ πρῶτα σώματα λέγεται
εἴτε ἐξ ἐπιπέδων εἴτε ὡς Δημόχριτος: ἀπάγει δὲ εἰς ϑάτερον τοῖν δυοῖν

2 ἐστίν c γίγνεσϑαι E 1 περιληφϑέντα E: corr. E? ὑπὸ] ἀπὸ A

5 συγχριϑεῖσα A ποιεῖν c G ἀμόρφωτά A: ἄμορφά DE 1 fót E, sed
corr. 8. 9 ἂν ὁμολογήσαιμεν b: ἀνομολογήπαιμεν A: ἀναλογήσαιμεν DE: ἀναλογίσαιμεν
F: ὁμολογήπαιμεν ἂν E?K* 9 μεταβολῇ Ab: εἰς ἄλληλα μεταβολῇ DEc ι1 ὃ᾽ ς
τοῖς --- “σώματος (12)] ἕως D 18 σώματος] σώματα C: οὐχ ix σώματος c

13. 14 σώματος om. C 14 ἐπὶ σῶμα DEb: εἴη σῶμα A: ἐξ οὐ σώματος c γίνοιτο Α:
γένοιτο DE 15 οὗτοι] αὐτοὶ A 10 ἀσωμάτου) DEb: ἀσωμάτων Ac εἶναι
om. DE: corr. KE? χενὸν DE 18 γεγονώς E, sed corr. 19 Πρόχλος] p
corr. ex À E 20 4palü; E: corr. E* 20. 21 ἐμπίπτουσα E: corr. E?

21 αὐτῷ A 32 οὐχέτι] οὐχ ἔστι c ἀλλ᾽ suprascr. E? 24 ἀνάγχη -- τοῦ] ἕως
5D σῶμ᾽ c 25 ἅπαν) ἁπλῶς DE 28 δὲ] suprascr. E?

SIMPLICII IN L. DE CAELO III 7 (Arist. p. 306426] 649

ἀτόπων" οἵ γὰρ σχήματι διορίζοντες τὰς οὐσίας τῶν στοιχείων, otov xopa- 287b
μίδι τὸ πῦρ xal ὀχταξόρῳ τὸν ἀέρα καὶ τὰ ἄλλα, ὡς εἴρηται, ἢ ἀδιαίρετα 85
λέγοντες αὐτὰ ἀναγχάζονται py, πᾶν σῶμα διαιρετὸν λέγειν xat. ud ealat
ταῖς μαϑηματικαῖς ἐπιστήμαις τὰ ἐναντιώτατα αὐταῖς λέγοντες" ἐχεῖναι
5 μὲν γὰρ xal τὸ νοητὸν σῶμα τὸ ὑποχείμενον αὐταῖς --- νοητὸν γὰρ ἐξ
ἀφαιρέσεως αἰσθητοῦ γινόμενον --- διαιρετὸν λαμβάνουσιν, οὗτοι δὲ οὐδὲ 40
τὸ αἰσθητόν. xai τοῦτο μὲν ἀχολουϑεῖ τὸ ἄτοπον αὐτοῖς, ἐὰν αδιαίρετα
τὰ σχήματα λέγωσι, τὸ μάχεσϑαι ταῖς ἀχριβεστάταις ἐπιστήμαις"
εἰ δὲ διὰ τὸ τοῦτ. φυγεῖν διαιρεῖσθαι λέγουσιν αὐτά, τῆς πυραμίδος T
10 τῆς σφαίρας — ἐπειδὴ σφαῖραν τὸ πῦρ οἱ περὶ Δημόχριτον ἔλεγον --- 46
διαιρεϑείσης πως, τουτέστι xatd. τινα τρόπον διαιρεϑείσης, τῆς | piv 2884
πυραμίδος παραλλήλῳ τῇ βάσει ἐπιπέδῳ, τῆς δὲ σφαίρας ὥστε πανταχόδϑεν
ἴσον περιαιρεϑῆναι, τὸ μὲν πρὸς τῷ χέντρῳ μένει σφαῖρα xal τὸ πρὸς τῇ
χορυφῇ πυραμίς, τὰ δὲ λειπόμενα οὔτε τὸ τῆς σφαίρας Goaipd ἐστιν οὔτε
15 τὸ τῆς πυραμίδος πυραμίς. ἀλλ᾽, εἰ τοῦτο, δύο ἄτοπα αχολουϑήσει: xai 5
4&p τὸ τοῦ πυρὸς μέρος οὐχ ἔσται πῦρ’ οὔτε γὰρ πυραμὶς τὸ ἕτερον οὔτε
σφαῖρα. τοῦτο δὲ ἄτοπον: παρὰ γὰρ τὰ φαινόμενα: τὸ γὰρ τοῦ πυρὸς
μέρος δρᾶται πῦρ. xai ἔτι μέντοι, εἰ πᾶν σῶμα 7| στοιχεῖον T ἐχ στοι-
χείων ἐστί, τὸ δὲ τῆς πυραμίδος μέρος οὐχ ἔστιν ix στοιχείων σῶμα Ov, 10
20 στοιχεῖον ἄρα ἐστὶ xai τῆς πυραμίδος ἁπλούστερον μέρος γε αὐτῆς ὃν,
ὥστε xal στοιχειωδέστερον τοῦ πρώτου στοιχείου xal πρότερον ἐχείνου. ἢ
οὖν ταῦτα ἀνάγχη ὑπομένειν τὰ ἄτοπα τὸν σχηματίζοντα λόγον τὰ πρῶτα
σώματα T, ὅπερ εἴρηται πρότερον, τὸ μὴ πᾶν σῶμα διαιρετὸν ποιεῖν.
ἀσφαλῶς δὲ εἶπε τῆς πυραμίδος πως διαιρεϑείσης" δύναται γὰρ καὶ
25 εἰς πυραμίδας διαιρεϑῆναι, ἐὰν ἐπιπέδῳ διὰ τῆς χορυφῆς τμηϑῇ δῆλον
δέ, ὅτι αὖται ai τομαὶ οὐ φυλάττουσιν ἰσόπλευρα τὰ τῶν πυραμίδων
τρίγωνα. 30
Πρὸς τοῦτο δὲ 6 [IpóxAoc ὑπαντῶν μέμφεται τῷ πυραμίδα τὸ πὺρ
ποιοῦντι xal μὴ μένοντι ἐπὶ τῶν []λατωνικῶν ὑποϑέσεων, τὴν πυραμίδα
80 σπέρμα πυρὸς λέγοντος τοῦ [Πλάτωνος ἀλλ᾽ οὐχὶ müp: τὸ γὰρ πὺρ ἀϑροισμα
πυραμίδων διὰ σμιχρότητα ἀοράτων χατὰ μίαν, οὐδὲ ἕω: ἄν εἰς πὺρ 5
διαιρῆται τὸ πῦρ, εἰς πυραμίδας διαιρεῖται, ἢ δὲ μία πυραμὶς οὐχέτι

-
e

1 ἀτόπων AEF: mut. in ἀτόποιν K: ἀτόποιν Dc 4 αὐτῇ A 9 γὰρ ADEF: γάρ
ἐστιν C: γὰρ τὸ E?c 6 αἰσϑητοῦ CDEF: τοῦ αἰσϑητοῦ Ac οὐδὲ om. A

4 αὐταῖς A 8 λέγωσιν c τὸ] corr. ex τῷ E? 9 δὲ διὰ] δὲ διὰ A

9. 10 τῆς πυραμίδος ἣ τῆς σφαίρας mut. in τὴν πυραμίδα 7) τὴν σφαῖραν E? 11 τοῦτ-
ἐστιν c μὲν] μὴν ἡ comp. A 12 τῆς δὲ DE?K?b: τῆς A et post ras. E: δὲ
τῆς F 13 τῷ] τὸ E μένει) corr. ex μέλλει E? 14 οὔτε (ρτ.) --- ἐστιν om. D

16 ἔστι DE 18 ὁρᾶται πῦρ DEb: πῦρ ὁρᾶται Ac 10 ἐστί om. C: ἐστίν Ee: v
eras. E 20 ἐστὶν Ec: v eras. E γε] τ A αὐτοῦ c 21 στοχείου E
πρότερον b: πρῶτον ACDE ἢ E*: εἰ ADEb 23 σώματα) σχήματα A

24 εἶπεν E: corr. E? 26 αἱ] ὁ D τὰ E?: om. ADEF 28 πυραμίδας c

80 σπέρματα A τὸ γὰρ πῦρ om. A 3l οὐδὲ c: οὔτε ADE 32 ὁιαιρεῖται

EF τὸ — διαιρεῖται om. A πυραμίδας E?*K*b: πῦρ DEF

650 SIMPLICII IN L. DE CAELO Il[7 (Arist. p. 306496. ^3]

ὃ

πῦρ, ἀλλὰ στοιχεῖον πυρός, ἀόρατος οὖσα διὰ σμιχρότητα. ἐὰν οὖν αὕτη 3885
διαιρεϑῇ, τὸ μέρος αὐτῆς οὔτε στοιχεῖον οὔτε ἐχ στοιχείων, εἴπερ μὴ
εἰς πυραμίδας T, εἰς τὰ ἐπίπεδα διαιρεϑείη. xai τί ϑαυμαστὸν εἶναί
τι ἄταχτον ἐν τοῖς τῇδε σώμασι; xai γὰρ xal ἐν τῇ xaÜ ἡμᾶς τῶν στοι- 80
χείων μεταβολῇ, sno: ἄν ὃ [᾿ρόχλος, γίνονταί τινες διαφοραί, αἵτινες xal
τὰ λοιμώδη χαταστήματα ποιοῦσιν ὅλῳ τῷ γένει εἰς τὸ παρὰ φύσιν ἐχτρέ-
πουσαι τὰ στοιχεῖα. “τί δὲ χαὶ ἀδύνατον, φησί, τὸ τμῆμα τοῦτο πιε-
ζόμενην xal ὑπὸ τῶν περιεχόντων εἰδοποιούμενον μορφοῦσϑαι πάλιν εἰς 86
πυραμίδα T, ἄλλο τι τῶν στοιχείων ἐξομοιούμενον τοῖς περιέχουσιν αὐτὸ

10 xal ÜAifouctw;" ἀλλ᾽, εἰ τοῦτο, τίς χρεία τῆς εἰς τὰ ἐπίπεδα διαλύσεως,

xal μὴ tà περιεχόμενον σῶμα ὑπὸ τοῦ περιέχοντος μεταβάλλεται: μήποτε

* e , , er - - , V , . , v

οὖν ἣ μία πυραμίς, ὅταν βιασ)ῇ, θᾶττον εἰς tà ἐπίπεδα διαλύεται, εἴπερ 40
συνεστῶσα τέμνεται, εἰ δὲ καὶ διαιρεϑείη 7, αὐτὴ T, ἐπίπεδον, ἐπειδὴ xai
ταῦτα φϑαρτὰ τῷ διαιρετὰ εἶναί ἐστιν, ὕλη πάλιν ἄλλου γίνεται ἣ μετ᾽
ἀλλήλων Y, uzt' ἄλλων συμφυομένων τῶν διαιρεϑέντων μερῶν.

f ^ ^— e —- , Ld
ν». ὕθον Ὅλως δὲ τὸ πειρᾶσϑαι xà ἁπλᾶ σώματα σχηϊματί- 988b
ζειν ἕως τοῦ διὰ τὸ πλείω τὰ στοιχεῖα ποιεῖν.

Καὶ τὸ ἔχτον ἐπιχείρημα πρὸς τὰ εἰρημένα σχήματα τῶν στοιχείων
ἴσταται δειχνύων, ὅτι, εἴπερ τοῖς εἰρημένοις σχήμασιν ἐσχημάτισται τὰ 5
m 3 , 3 * up Ó $ à» 7 , ,
στοιχεῖα, ἀνάγχη χενὸν εἶναι, ὅπερ οὐδὲ ol τὰ ἐπίπεδα λέγοντες βούλονται.
δείχνυσι δὲ αὐτὸ ἐχ τοῦ τινα σχήματα ὀλίγα xai ἐν τοῖς ἐπιπέδοις xal ἐν
τοῖς στερεοῖς συμπληροῦν δύνασϑαι τὸν περὶ ἕν σημεῖον τόπον, ὡς μηδὲν
χαταλξίπειν Otkxzvov, ἐν uiv τοῖς ἐπιπέδοις τρίγωνα xat τετράγωνα χαὶ 19

Ξ χα νὰ

N ) “ - 7 - ' ? * , -- Δ, X Z^ m um ΄ ἊΣ
ἃ ἰσώπλευρα TZ χαὶ ἰσογώνια, τρίγωνα uiv ἐξ, τετράγωνα δὲ

(Q^ vel

«p^.

3 ζάγωνα Oi τρία, ἐν Oi τοῖς στερξοῖς δύη μόνα συμπληροῖ τὸν
περὶ ἕν σημεῖον τόπον T, τε πυραμὶς xai 6 χύβης,. ὧν τὸ uiv τοῦ πυρὸς
ῦ

^,^

i τῆς γῆς στοιχεῖον, χαὶ ποραμίγδες uiv Óe5:xa συμπληροῦσι, xpo:

'ππῷ
.-
FAI

*»

o
"m
o
x
d
e

εἰ οὖν τὰ ἄλλα στοιχεῖα τή τε "xtdzüpov wal τὸ süixocasopov
uf, συμπληροῖ τὸν τόπον, ἀναγχη χενὸν εἶναι μεταζὺ xal ἐν τῷ ἀέρι xai

- τ᾿» ΄ ^Y N - M 1 ^ υ wv ἢ N D
30 ἐν τῷ ὕδατι, μόνα ὃξ τὸ πὺρ xai τὴν τὴν μὴ ἔχειν μεταξὺ xsvóv τῶν

ἀναισθήτων ἐχείνων διὰ συιϊιχρότητα πυραμίδων xai χύβων. $6 ὧν συντι-

ἡξμένων τὰ αἰσϑητὰ τίνεται πῦρ χαὶ γῆ. συμπληροῦν δυναμένων τὸν τό- X0
^ ? 5. Ἂν EE AY (4 ἢ , AN , » ,

xov. αλλ οὐὴς ἀλλήλοις παρατιϑξέαενα συμπληρμώσει τὸν τόπον, οἷον xod

| αὐτὴ} αὑτῇ A 1 σῴσασιν c γὰρ xai A: γὰρ DE 9 γίγνονταί DE

6 τὸ DEb: τὰ Ac ἡ πυραμίδα 1100: πυραμίδας Ac 10 γρεία] ἡ χρεία «

1 μὴ] οὐ ὁ 12 διαλόσεται e 13 ἢ (pr.)) mut. in ἡ E*: 5, A 14 ὅλη] ἡ, ὅλη
Ac γίγνεται DE 14. 15 7 μετ΄ ἀλλήλων om. c 15 μετ᾿ A: μετὰ DE
Soppowmpévoy E l6 τὰ — τοῦ (11)] ἕως D 13 ἐνίσταται C δειχνήηων AE:
δείχνυσιν C: O:xvoov Dc 2] δὲ] δὲ «ai DE ἐπιπέδοις — τοῖς (22) om. c
24 τε A: om. CE: xal ἰσόπλευρα D δὲ om. D 25 δύο om. A

“τ συμπλυηροῦσιν c 30 τὴν γῆν καὶ τὸ πῦρ E dJ τὸν om. A

SIMPLICI IN EL. DE CAELO III" [Arist. p. 8060 8] 651

εἰχοσάεδρον ἣ ὀχτάεδρον T, πυραμίδι. ix τούτων δὲ συγχειμένων ὃ χόσμος" 288b
χενὸν ἄρα τῷ χόσμῳ ἐναπολειφϑήσεται. ὅτι δὲ μόνα τὰ εἰρημένα σχή-
pata ἰσόπλευρά te xal ἰσογώνια ἔν τε ἐπιπέδοις xal στερεοῖς τὸν περὶ ἕν s5
σημεῖον τόπον συμπληροῖ, ὡς μήτε χενόν τι χαταλείπεσϑαι δυνάμενον ἄλλο
5 τι δέξασθαι σχῆμα παρὰ τὸ προὐπάρχον ἐν τῷ τόπῳ μήτε ὑπερέχειν τοῦ
τόπου τὰ σχήματα, ἀλλ᾽ ἀεὶ τὸ ὑπολειπόμενον διάστημα ὁμοίοις σχήμασι 80
χαταπυχνοῦσϑαι xal ἀναπληροῦσϑαι, δείχνυται δυοῖν τινων προληφϑέντων..
ἑνὸς μέν, ὅτι, ἐὰν ἀπὸ τοῦ αὐτοῦ σημείου διαγϑῶσιν ὁσαιδήποτε εὐϑεῖαι
ἐφ᾽ ἑχάτερα τοῦ σημείου, αἱ πρὸς τῷ σημβίῳ γωνίαι πᾶσαι τέτρασιν ὀρϑαῖς
10 ἴσαι εἰσί: τοῦτο δὲ δείχνυται ἐχ τοῦ τρισχαιδεχάτου ϑεωρήματος τοῦ πρώ- S5
του τῶν Στοιχείων, οὗ ἣ πρότασις τοιαύτη ἐστίν: ὡς dv εὐϑεῖαλ ἐπ᾽
εὐϑεῖαν σταϑεῖσα γωνίας ποιῇ. Titot δύο ὀρϑὰς ἣ δυσὶν ὀρθαῖς toa; ποιήσει"
δῆλον γάρ, ὅτι τῆς ἐπισταϑείσης εὐθείας ἐχβαλλομένης xai at χατὰ χορυ-
φὴν γωνίαι ἣ 009 ὀρϑαὶ ἣ δυσὶν ὀρϑαῖς ἴσαι ἔσονται, καὶ ὅσαι ἄν ἄλλαι 40
15 διὰ τοῦ αὐτοῦ σημείου διαχϑῶσιν εὐϑεῖαι, ταῖς τέτρατιν ὀρϑαῖς γωνίαις
οὐδὲν προστιθέασι. τοῦτό τε οὖν προληπτέον, xal ὅτι πᾶν πολύγωνον τὰς
“γωνίας τοσαύταις ὀρϑαῖς ἴσας ἔχει, ὅσος ἐστὶν 6 διπλάσιος ἀριμὸς τοῦ
δυάδι ἐλάττονος τοῦ πλήϑους τῶν γωνιῶν, τὸ μὲν τρίγωνον δυσὶν ὀρϑαῖς, 45
ὅτι δυάδι ἐλάττων τοῦ πλήϑους τῶν γωνιῶν αὐτοῦ ἢ μονὰς T», ταύτης δὲ
20 διπλασίων ἢ δυάς, τὸ ὃὲ τετράγωνον | διὰ τὰ αὐτὰ τέτρασι, τὸ δὲ πεν- 289»
τάγωνον Z6, τὸ ἐξάγωνον ὀχτὼ xal ἐφεξῆς. τούτων προληφϑέντων, ἐπειδὴ
πᾶς 0 πρὸς ἑνὶ σημείῳ τόπος, ὅσα: ἄν ἔχῃ γωνίας, τέτρασιν ὀρϑαῖς αὐτὰς
ἴσας ἔχει, τῶν εὐθυγράμμων σχημάτων 63a μὲν δύναται πρὸς ἑνὶ σημείῳ ὃ
πλείονα τὰ αὐτὰ συνιστάμενα, οἷον τρίγωνα ἣ τετράγωνα, τὰς πρὸς τῷ
25 σημείῳ γωνίας τέτρασιν ὀρϑαῖς ἴσας ποιεῖν, ταῦτα συμπληροῦσι τὸν τόπον
τεσσάρων ὀρθῶν ὄντα γωνιῶν xal οὔτε πλειόνων οὔτε ἐλαττόνων, ὡς
προείρηται, τὰ δὲ μὴ ποιοῦντα τέτρασιν ὀρθαῖς ἴσας τὰς πρὸς τῷ ἑνὶ ση- 10
μείῳ γωνίας, εἰ μὲν ἐλάττονας τῶν τεσσάρων ποιξῖ, χενὸν ἀπολείπει τόπον,
εἰ δὲ πλείηνας, ὑπερβάλλει τὸν τόπον τὰ σχήματα. ἐπεὶ οὖν παντὸς μὲν
30 τριγώνου αἱ τρεῖς γωνίαι δυσὶν ὀρϑαῖς ἴσαι εἰσί, τοῦ ὃὲ ἰσογωνίυυ ἑχάστη

] ἣ (alt.) om. c συγχείμενος C: σύγχειται Fe 2 ἐναποληφϑήσεται E 9 στε-
ρεοῖς DEFb: ἐν στερεοῖς Ac 6 σχήμασιν ς πυχνοῦσϑαι D δυοῖν A: 05»
DE: δυσὶ F προλειφϑέντων E: corr. E? 8 ἑνὸς μέν) ἕν A διαχϑῶσιν
om. A: δειχϑῶσιν Εὶ 10 εἰσίν Ec τρεισχαιδεχάτου D 11 ἐστι τοιαύτη
Ας 12 εὐθεῖαν DEF: εὐθείας Ac ποιεῖ E 14 ὀρϑαὶ} corr. ex ὀρϑὰς E?
dv A: om. DE 15 τοῦ] seq. ras. 5 litt. E 16 προστιϑέασιν Ec: v eras. E

17 ἴσας corr. ex ἴσα E? διπλάσιος δι- e corr. A 18 ἔλαττον A, sed corr.

19 ἐλάττους D post γωνιῶν add. τὸ γὰρ τρίτον D, τὸ μὲν τρίγωνον E: del. E? 20 τέ-
τρασιν e 2| δὲ ἐξάγωνον Eb 22 ἔχοι E αὐτὰς — ὀρθαῖς (25) om. b

24 ὑφιστάμενα A ἢ τετράγωνα om. A 25 ἴσας ποιεῖν] ἴσας ἔχει ποιεῖν A: ἴσας
ἔχειν ποιεῖν m. rec. A: καὶ ποιεῖν DEF: ἔχειν καὶ ποιεῖν E?: ἴσας ἔχειν καὶ ποιεῖν K?bc

20 τῶν τεσσάρων Fc ὄντων E 21 μὴ om. A 28 ἀπολείπη E 39 εἰ —
τόπον Om. Α τῶν τόπων D 90 εἰσίν ς τοῦ δὲ ἰσογωνίου AE?b: τὸ δὲ

ἰσογώνιον DE

6592 SIMPLICI! IN L. DE CAELO III 7 (Arist. p. 8060 8]

διμοίρου ὀρϑῆς ἐστιν, ἐὰν πρὸς ἑνὶ σημείῳ ὃξ τρίγωνα ἰσόπλευρα χαὶ igo- 289*
Ἰώνια συστῇ, αἱ πρὸς τῷ σημείῳ 86 τωνίαι ἀπὸ διμοίρου ὀρθῆς οὖσαι τέ- 16
τρᾶσιν ὀρϑαῖς ἴσον ἐπέχουσι τόπον" ὁμοίως xdv τέσσαρα τετράγωνα πρὸς
ἑνὶ σημείῳ συστῇ. τέτρασιν ὀρϑαῖς ἴσας ποιοῦσι τὰς γωνίας, διότι ὀρϑαί
5 εἰσιν αἱ τοῦ τετραγώνου. ἐπειδὴ δὲ τοῦ ἑξαγώνου f, γωνία μιᾶς ἦν ὀρϑῆς 30
xai τρίτου, εἴπερ αἱ ἕξ γωνίαι ὀρϑαῖς ὀχτὼ ἐτύγχανον ἴσαι, ἐὰν τρία ἕξά-
Ἴωνα πρὸς ἑνὶ σημείῳ συστῇ. αἱ τρεῖς. αὐτῶν γωνίαι τέτρασιν ὀρϑαῖς ἴσαι
ἔσονται χαὶ συμπληρώσουσι τὸν τόπον.
Καὶ ὅ γε []Ἰοτάμων, ὡς ᾿Αλέξανδρος ἱστορεῖ, διὰ συντόμου τὰς τῶν
10 εἰρημένων σχημάτων συμπληρώσεις ἐπὶ χαταγραφῇς παραδέδωχεν. 25
"Este γάρ, φησίν, ἰσόπλευρον τρίγωνον, xai ἐχβεβλήσθωσαν αὐτοῦ
δύη πλευραὶ ἐπ᾽ εὐϑείας αἱ τὴν αὐτὴν γωνίαν ποιοῦσαι χατὰ τοῦτο, χαϑ'

ὃ συννεύηυσιν ἀλλήλαις, xal χατὰ τὴν διχοτομίαν, καϑ' ἣν τέμνουσιν ἀλλήη;-
λας αἱ δύω αἱ ἐχβληϑεῖσαι, ἤχϑω τις εὐθεῖα u$ τέμνουσα τὴν τοῦ τριγζώνου 89
15 γωνίαν μηὸξ τὴν χατὰ χορυφὴν ταύτης ἀλλὰ τὰς λοιπὰς δίχα: ἔσονται δὴ
περὶ τὴν Otyotouíav τῶν ἐχβληϑεισῶν πλευρῶν γωνίαι S6 ἴσαι ἀλλήλαις.
dii ἣν ἢ τοῦ τριγώνου διμοίρου: αἱ apa ξξ, ἐπεὶ ἴσαι ἀλλήλαις εἰσί,
τεττάρων ὀρϑῶν ἔσονται: ἐχπληροῦται dox ὑπὸ τῶν τριγώνων ὁ τόπος. ὦ
ἐὰν γὰρ ἀπολαβόντες ἀφ᾽ ἐχάστης τῶν ἐχβεβλημένων εὐθειῶν ἴσα ταὶς ἐξ
50 ἀργῆς εὐϑείαις ἐπιζεύξωμεν εἰς τὸ χύχλῳ εὐϑείας, ἔσται συγχείμενα τρί-
γωνα ἔξ, χαὶ χενὺς τύπος οὐδείς.
Ἔστω πάλιν τετράγωνον, xal ἐχβεβλήσϑωσαν ὁμοίως ἐπὶ τὸ αὐτό,

x4) ὃ συννξήηυσιν ἀλλήλαις, δύ) πλευραὶ αὐτοῦ τῶν τὴν αὐτὴν γωνίαν 40

| ἐξ] seq. ras. 6 litt. E 2 γωνίαι] σημεῖα D 3 ἐπέχει DE 9 εἰσι c

αἱ om. ἡ 6 ES γωνίαι] ἐξαγώνιοι D: ἐξαγώνιαι EF: corr. E? ὀρϑαῖς ὀχτὼ DEFh:
ὀὁχτὼ ὀρ)αῖς Ac: ἴσαι ὀρλαῖς ὀχτὼ E? Gat Ab: xai DEF 4 ἑνὶ A: ἕν DEF
σημείῳ ΑἹ σημεῖον DEe: comp. F ) ὁ ἀλέξανδρος Ac 10 σχημάτων om. A
διαφέδωχε» A 12 at] mut. in xai E? αὐτὴν Om. À Fig. om. codd.
13. 14 ἀλλήλαις DE l4 τοῦ τὴν (15) om. A 15 post τὰς del. δίχα D 16 περὶ)
at περὶ A ἐξ ἴσαι AE? K?b: ἑξῆς DF: ἐξ 75 E 0? ἀλλ᾽ ἦν $] ἄλλην ὡς A
εἰσίν c I3 τεσσάρων γωνιῶν ὀρῶν e: γωνιῶν in ras. add. K? ἄρα
ἐχπληρηῦται A ἐκπλευροῦται : corr. E? ὁ] ἣ ὁ ἃ 19 ἀπολαῦον-
τες E 20 τὰς εὐδείας c 22 ἐχβεβλείσϑωσαν E: corr. E? 23 xaU 5] xaüe A

τῶν] τῶ DE: corr. E?

SIMPLICIL IN L. DE CAELO ΠῚ 7 [Arist. p. 8060 5] 653
περιεχουσῶν" ἔσονται δὴ αἵ περὶ τὴν χοινὴν τομὴν τῶν ἐχβληϑεισῶν ἴσαι 289»
ἀλλήλαις xal τὸν ἀριϑμὸν τέτταρες. ἔστι δὲ ἢ τοῦ τετραγώνου ὀρϑή-"

f———— —— — — — —

LlBl]-—-- - -—— e o «d

-- — “ὦ “« “ὦ «ὦ

αἱ ἄρα τέτταρες ἔσονται τέτταρες ὀρϑαί" οὐδεὶς ἄρα ἀπολειφϑήσεται χενὸς
τόπος. χαὶ ἐὰν ἀπολαβόντες ἀφ᾽ ἑχατέρας τῶν ἐχβληϑεισῶν εὐθειῶν ἴσην 4o
τῇ τοῦ τετραγώνου πλευρᾷ προσαναγράψωμεν τὸν γνώμονα, ἔσται | τέτ- 289υ
tapa τετράγωνα ἐχπληροῦντα τὸν τόπον, ὥσπερ τὰ ἕξ τρίγωνα ἐγίνετο."

Τὸ δὲ &&dqwvov 6 Ποτάμων χατὰ τὴν αὐτὴν ἔφοδον χαταγράψας dmo-
δίδωσι τὸ ζητούμενον, προστίϑημι δὲ ἐγὼ στοιχεῖα, ἵνα σαφηνίσω τοῖς
ἐντυγχάνουσι τὸ λεγόμενον. 6
10 "Este γάρ, φησί, πάλιν ξξαγώνου γωνία ἢ À, xal ἐχβεβλήσϑωσαν

αὐτοῦ δύο πλευραὶ at περὶ τὴν αὐτὴν γωνίαν τὴν À, κχαϑ' à συννεύουσι
πρὸς ἀλλήλας, ἢ ΑΓ καὶ f, AAE, xai δίχα τετμήσθω f$, τοῦ ἑξαγώνου
ἢ Α xal ἢ κατὰ χορυφὴν αὐτῇ εγονυῖα ὑπὸ τῶν ἐχβληϑεισῶν τῇ ZH 1

εὐθείᾳ. ἔσονται δὴ περὶ τὸ xarà τὴν διχοτομίαν σημεῖον γωνίαι ἕξ ἴσαι
15 ἀλλήλαις, ὧν ἐχάστη ἡμίσεια ἔσται τῆς τοῦ ἑξαγώνου γωνίας: xal γὰρ

| δὴ scripsi: δὲ Ab: διὰ D: οὖν K?c, in ras. ἘΠ: om. F αἱ om. DF: in ras. E?
περὶ om. D 2 τέτταρας A: τέσσαρες Ec: comp. D Fig. om. codd. à τέσσαρες
(pr.) c τέτταρες (alt. A: τέσσαρες c: om. DE 4 ἀπολαύοντες E: corr. E?
ἀφ᾽ Dh: ἐφ᾽ AE εὐθειῶν om. A 9 προσγράψωμεν A: προσαναγράψομεν E
ἀγνώμονα A, sed corr. 9. 0 τέσσαρα c 6 8£] ἑξῆς DE: corr. E? ἐγένετο c
8 σαφηνίζω A 9 τὰ λεγόμενα Ac 10 πάλιν om. A 11 d A: quod b: ἃς
DE«c 12 ἡ τοῦ ἐξαγώνου A: ezagoni angulus b: ἡ τοῦ ἑξαγώνου γωνία χαϑ᾽ ἣν ἡ
ἐχβολὴ ἐγένετο DEc 18 ἡ Δ Ab: καὶ ἡ A DEF αὐτῆς c τῇ Κ: τὴν Α:
τοῦ D: τὸ E Fig. om. codd. 14 περὶ] παρὰ comp. A

n -e0cT
[7 MN
- O28 ed
P . "

654 SIMPLIOII IN L. DE CAELO ΠῚ 7 (Arist. p. 806»8]

καὶ ἢ EAB xai ἢ ΓΑΔ διμοίρου ὀρϑῆς ἐστιν kxacépa- εἰσὶ γὰρ αἱ λεί- 289»
πουσαι εἰς τὰς δύο ὀρθὰς μετὰ τὴν τοῦ δξαγώνου γωνίαν, ἣ δέ γε τοῦ 5$
δξαγώνου γωνία ἐστὶ μιᾶς ὀρθῆς καὶ τρίτου" αἱ γὰρ BE αὐτοῦ γωνίαι ὀχτὼ
ὀρθαῖς ἴσαι εἰσίν. εἰ οὖν ἑχάστη τῶν περὶ τὸ Α ὀχτὼ γωνιῶν διμοίρου
δ ἐστὶν ὀρθῆς, αἱ ὀχτὼ τέτρασιν ὀρθαῖς ἴσαι εἰσίν. ἀναπληροῦσιν dpa τὸν
περὶ τὸ Α τόπον, xal οὔτε ἐλλείπει τι οὔτε πλεονάζει. ἐὰν οὖν ἀπὸ τῶν se
τριῶν γωνιῶν τῶν Φερὶ τὸ À τῆς τε ΖΑΒ καὶ τῆς ΒΑΔ καὶ τῆς ΔΑΖ,
ὧν ἑχάστη ἑξαγώνου ἐστί, xa( slow αἴ τρεῖς τέτρασιν ὀρϑαῖς ἴσαι, γρά-
ψωμεν ὀξάγωνα τὰ AZOKAB, ΑΒΜΝΞΔ, ΑΔΟΠΡΖ, ἔσται τρία ἐξάγωνα
10 ἀναπληροῦντα τὸν περὶ τὸ ἃ τόπον καὶ οὔτε χενὸν ἀπολείκοντά τι οὔτε t$
, δαπερβαάλλοντα.᾽"
Οὕτω μὲν xal τὰ écdq ἀνα ὁ Πυτάμων ἐμμεϑόδως ἀνέγραψα, xat ἄλλον
δὲ τρόπον χαταγραφῆς οὕτως ὃ ᾿Αλέξανδρος ἐχτίθεται. —
“Ἐὰν γὰρ δξάγωνον ἀναγράψωμεν τὸ ΑΒΓΔΕΖ, xai ἀπὸ τῆς ΓΔ κλευ-
15 ρᾶς ὅμοιον δξάγωνον ἀναγράφψωμεν τῷ xpovíp τὸ ΓΔΗΘΙ͂Κ, ἢ ὑπὸ. τῶν 80

Β κ

BUN περιεχομένη γωνία γίνεται xal αὐτὴ τεσσάρων τρίτων, οὗ xal αἱ
τῶν περὶ τὸ [' τημεῖον ἀναγεγραμμένων δύη ἑξαγώνων. ἐπεὶ γὰρ ai τρεῖς
τέτρασιν ὀρϑαῖς ἴσαι, τουτέστι δεχαδύο τρίτοις, ὧν ἑχατέρα τῶν δύο τεσσά-
ρων ἐστὶ τρίτων, xal ἢ λοιπὴ ἄρα τεσσάρων τρίτων ἔσται. dv δὴ προσ- $
30 ἀαναγράψωμεν ἑξάγωνον ἀπὸ τῶν ΓΒ, [ ἰσόπλευρόν τε xai ἰσογώνιον,

l. 2 αἱ λείπουσαι) ἐλλείπουσαι A 4 εἰ om. A ὀχτὼ) immo ἕξ: item v. 5 8 ἐστίν
Ec: v eras. E &. 9 γράψομεν E: corr. E? 9 τὰ] 9 c ΑΖΘΚΛΒ b: aC x)
Ba A: ΑΖΘΚΑΒ DE: AZOKAB xai ΕΞ: AZOKAB καὶ ὸς ABMNEA] αβ 98A

AAQIIPZ] αὸ ἔξ ρὲ A: OIIPZ E: xat ΑΔΟΠΡΖ E: 10 A τόπον] dro" A
ἀπολιπόντα E: corr. E? 13 post Ἀλέξανδρος del. ἔγραψεν E! 14 ἑξάγωνον DEb:
ἑξάγωνα Ac ἀναγράψομεν E τὸ DEF: τὰ Ac 14. 15 πλευρᾶς] τῆς πλευρᾶς
D: τὰς πλευρᾶς E: corr. E? 15 ἀναγράψομεν E: ἀνάψωμεν A ΓΔΘΙΚ E:
ΓΔΕΘΙΝ E: Fig. om. codd. 16 ΒΓΝ scripsi: BR ADEb: l'A c αὕτη A
τρίτων) τριτῶν A: τριγώνων DEFb οὗ DE: οὐ AF: ὡς c: qui b xai αἱ DE:
xal d περὶ A: om. F: awem b: zai ἡ c 11 τῶν A: om. DEc

σημείων A: σημεῖον τῶν c τρεῖς) eorr. ex τοῖς E* 19 τρέτων (pr.) A: τρέτον
DEb τρίτων (alt.)] τρίτον D idv c 20 ἑξάγωνον scripsi: τετράγωνον ADEbc
τῶν) τῷ E

SIMPLICI] IN L. DE CAELO Ill 7 (Arist. p. 8060 8] 655

συμπληρώσομεν τὸν τόπον, xal οὐδὲν μέσον διάχενον χαταλειφϑήσεται περὶ 280^
τὸ Γ σημεῖον ἀλλοῖον σχῆμα δέξασϑαι δυνάμενον. τοῦτο δὲ ἐπ᾽ οὐδενὸς
τῶν ἄλλων ἐπιπέδων σχημάτων συμβαίνει. καὶ γὰρ τοῦ πενταγώνου f, μία
γωνία μιᾶς ὀρϑῆς ἐστι xal πέμπτου: τούτων δὴ ὅσας dv λάβῃς γωνίας, 40
5 οὐχ ἐχπληρώσουσι τὰς τέσσαρας ὀρθάς" ἐὰν uàv γὰρ ἐλάττονας τῶν τεσσα-
ρων, ἐλλείψουσιν, ἐὰν δὲ πλείονας τῶν τριῶν, ὑπερβαλοῦσιν, ὥστε οὐχ
ἐχπληροῖ τὸν τόπον τὸ πεντάγωνον. ὁμοίως δὲ δειχϑήσεται, ὅτι οὐδὲ ἄλλ᾽
τι τῶν ἐπιπέδων ἐχπληροὶ τὸν τόπον ἐχτὸς τῶν ῥηϑέντων τριῶν. 40
᾿Επὶ δὲ τῶν στερεῶν, ὅτι μὲν ὃ χύβος ἐχπληροῖ τὸν τόπον, τί |
10 δεῖ καὶ λέγειν: ἐὰν γάρ τις κατὰ τὰς πλευρὰς παραβάλλῃ τέσσαρας 290^
χύβους, ἐχπληρώσει τὸν τόπον. ἄλλως τε, ὃν ἔχει λόγον ἐν ἐπιπέδοις τὸ
τετράγωνον, τοῦτον ἔχει τὸν λόγον ἐν στερεοῖς ὁ χύβος" ἐξεπλήρου δὲ τὸν
τόπον ἐν τοῖς ἐπιπέδοις τὸ τετράγωνον᾽ xai 6 χύβος ἄρα ἐν τοῖς στερεοῖς 5
πληρώσει τὸν τόπον. ὄψει δὲ ἐναργῶς, ἐὰν ἀπὸ τῶν τεσσάρων τετραγώνων
15 τῶν πρὸς ἑνὶ σημείῳ συνεστηχότων χύβους ἀναστήσῃς βάσεις ἔχοντας τὰ
τετράγωνα: ἀντὶ γὰρ τοῦ σημείου ἐχείνου γενήσεται f$ ἐπὶ τὸ σημεῖον
χάϑετος ἀγομένη εὐθεῖα, πρὸς ἣν συνάψουσιν ἀλλήλοις οἱ τέσσαρες χύβοι
τὸν στερεὸν τόπον συμπληροῦντες. ὅτι δὲ xal fj πυραμίς, δῆλον" οὐδὲν
γὰρ ἄλλο ἐστὶν f, πυραμὶς 7| χύβου γωνία" ἐπεὶ οὖν αἱ τοῦ χύβου γωνίαι
20 ἀνεπλήρουν τὸν τόπον, xal ἢ πυραυὶς ἀναπληρώσει. ἄλλως τε ὁ χύβος
αὐτὸς ἐχ δυοῖν πυραμίδων συμπεπλήρωται" ἐὰν ἄρα ὀχτὼ πυραμίδες συν- 10
τεϑῶσι τὰς χορυφὰς ἔχουσαι πρὸς τῷ χέντρῳ τῆς σφαίρας, ἐχπληρώσουσι
τὸν τόπον. ἔτι ὃν λόγον ἔχει τὸ τρίγωνον ἐν τοῖς ἐπιπέδοις, τοῦτον ἔχει
τὸν λόγον ἐν τοῖς στερεοῖς ἣ πυραμίς" τὸ δὲ τρίγωνον ἐν ἐπιπέδοις ἐχπλη-
25 pot τὸν τόπον" xal ἢ πυραμὶς ἄρα ἐν στερεοῖς. xal δι᾿ αὐτῆς, φησί, τῆς 90
αἰσϑήσεως φανερόν. εἰ γάρ τις πυραμίδας συνθείη ὀχτὼ τὰς χορυφὰς αὐτῶν
εἰς ἀλλήλας νευούσας ποιῶν ὡς σφῆνας, οὐχ ἀπολείψει χενὸν tómov."
Ταῦτα xal περὶ τῶν στερεῶν ἱστορεῖται τοῦ Ποτάμωνος ἐνστάσεις,
οἶμαι, τινὰς ἔχοντα. ὃ δὲ ᾿Αλέξανδρος “᾿οὐδὲν δὲ ἄλλο, φησίν, ἢ τὸ 30
80 ἐπὶ τῶν ἐπιπέδων γινόμενον τοῦτο χαὶ ἐπὶ τῶν στερεῶν γίνεται χατὰ τὰς
τρεῖς διαστάσεις ὁμοίως ὡς ἐπ᾽ ἐχείνων χατὰ τὴν piav". xal τοῦτο αἰνίγ-

| συμπληρώσωμεν E: corr. E? τὸν] περὶ τὸν DE: corr. E? χαταληφϑήσεται E
2 ἀλλ᾽ olov A 9 γὰρ) yàp καὶ E 9 ἐχπληρώσουσιν c 6 ὑπερβαλοῦσιν
Db: ὑπερβάλλουσιν AEc 7 ἐχπληροῖ] -oi e corr. E? 9 μὲν ὁ DEb: ὁ piv Ac
10 δεῖ] δὴ E παραβάλῃ DE 13 dpa] εἴπερ A 14 τόπον --- τῶν] in
ras. D 15 σημείῳ] seq. ras. E ἑστηχότων E χύβ᾽ A: χύβον c
ἀναστήσ A ἔχοντα c τὰ DE: om. Ac 17 ἀγομένη) γινομένη A

18 πληροῦντες DE ὅτι δὲ] mg. E? δὲ] δὴ A 19 ἐστὶν ἡ A: ἐστὶ DE

χύβου γωνία] vocabulum πυραμίς (tetraedrum regulare) non recte intellexit Potamo; cf.
v. 28 οὖν] γοῦν A 21 πυραμίδες) πυραμίδας E: corr. E? 22 ἐχπληρῶσι A

24 τοῖς om. DE 25 αὐτῆς Ab: αὐτῆς δὲ DE 21 ἄλληλα E τόπον] τὸν τόπον
Ας 28 χαὶ oin. be ἐνστάσεις E?K?b: ἐπιστάσεις ADEF 29 ἔχοντα E?Fb:
ἔχοντας A: ἔχοντος DEc ὁ om. A δὲ} del. E?: om. be 90 γίνεσθαι c
81] ὡς om. E τοῦτο] τοῦτο δὲ Ac

650 - ' BIMPLIOH. IN. L. DB: CAELO Ili 7 [ Arist. p. 30653]

ματέ μοι μᾶλλον ἐδικέναι Sox πῶς γὰῤ τῶν ἐπιπέδιον κατὰ γραμμὴν 5390:
συνταττομένων (αὅτη γάρ, ὡς ὄοιχεν, ἐστιν $ μία διάστασις) τὰ στερεὰ Ψ'

συναρμογήν. ᾿
Καὶ πρὸς - τοῦτο "ἃ τὸ ἐπιχείφημα [Πρόχλος ὑπαντῶν ἡ ᾿ παράλληλα,
φησί, χείμενα τὰ στοιχεῖα xal ἄνωϑεν ὁπὸ τοῦ οὐρανοῦ σφιγγόμενα σον 3s
ϑεῖται τὰ λεπτομερέστερα εἰς τοὺς τῶν παχυτέρων τήπους, οὖς ποιεῖ διὰ
τὸ μὴ συμπληροῦν τὸν περὶ ἕν. σημεῖον. τύπον, ὠθούμενα δὲ καὶ εἰσδού-
10 μενα εἰς αὐτοὺς ἀναπληροῖ τὸ ἐλλεῖπον. ταύτην γοῦν, φησί, τὴν αἰτίαν
καὶ Πλάτων ἀποδέδωκεν ἣμῖν τοῦ μηδὲν ὑπολείπεσϑαι χενὸν ἐλασσόνων €
παρὰ μείζονα τιϑεμένων". orm γὰρ ai μὲν χοιλότητες τοῦ ἀέρος ἔχουσι
τὰς ποραμίδας μέσας συμπληρνύσας τὸν τύπον, αἵ ὃὲ τοῦ ὕδατος ὄχταεδρα
rtp ipia τῆς γῆς πάντα, wel χενὸς τόπος οὐχ ἔστιν." ἀλλ᾽
15 ἐχρῆν ἴσως τοῦτο πρότερον δειχϑῆναι, ὅτι οἵ ἀπολειπόμενοι τόποι i» τῇ €
τῶν ὀχταέδρων συνθέσει πυραμίσιν ἀναπληροῦνται xal οἵ | τῶν εἴχοσαέ- 290^
ὅρων ὀχταέδροις καὶ πυραμίσιν. καὶ ὁ μὲν ᾿Αριστοτέλης ἐγχαλεῖ τῷ ἔχ
πλειόνων. στορεῶν μὴ ἀναπληροῦσθαι τὸν τόπον, μήποτε δὲ wal ἐπὶ ἔχάστον
τῶν. στερεῶν σχημάτων ἔστιν ἀπορεῖν, πῶς ix τεσσάρων τριγώνων mopa-
30 μὲς καὶ ἐχ τεσσάρων τετραγώνων κύβος καὶ τὰ ἄλλα, ὡς εἴρηται" ταῦτα à
Ἰὰρ τὴν ἐπιφάνειαν μόνην συμπληροῖ τῶν στερεῶν σχημάτων, τὸ δὲ τοῦ
σώματος εἶδος πᾶν, ὡς ὁ Πλάτων φησί, καὶ βάϑος ἔχει, τὸ δὲ βάθος αὖ
πᾶσα ἀνάγκη τὴν ἐπίπεδον περιειληφέναι φύσιν" τί οὖν ἔστι τὸ συμπλη-

35 καὶ συμπιλούμενα ἀναπληροῖ, καὶ καϑ' ἕκαστον τῶν σχημάτων ἐστὶ μείζονα
xal βραχύτερα, οἷον πυραμίδες μείζους xal βραχύτεραι, διότι καὶ τῶν τ
τριγώνων ἐξ ἀρχῆς τὰ μὲν μείζονα τὰ δὲ βραχύτερα γέγονε. τοῦτο δὲ
xai αὐτὸς ὁ Πλάτων δηλοῖ λέγων" “τοῦ δὲ ἐν τοῖς εἴδεσιν αὐτῶν ἕτερα
ἐμπεφυχέναι γένη τὴν ἑχατέρου τῶν στοιχείων αἰτιατέον σύστασιν μὴ μόνον

30 ἕν ἑχατέραν μέγεθος ἔχον τὸ τρίγωνον φυτεῦσαι xat! ἀρχάς, ἀλλ᾽ ἐλάττω 99
τε xal μείζω, τὸν ἀριϑμὸν δὲ ἔχοντα τοσοῦτον, ὅσαπερ ἄν ij τὰν τοῖς

2 συνταττόμενον A. γάρ] γάρ ἐστιν E ἐστιν om. E 3. 4 συνηρμόσϑαι E:
corr. E? 4 φιλοκάλου c: amorix boni b 8 λεπτομερέστερα Ab: λεπτομερέστατα
DE 10 γοῦν] yàp Ac τὴν αἰτίαν φησί Ac 11 ὁ πλάτων Ec

μὴ δ᾽ ἃ ἀπολείπεσϑαι D 12 οὕτως c μὲν om. Ac ἔχουσιν E.

14 παρεσπαρμένα D 15 τόποι ἐν τῇ] τοῦ ποιεῖν τί A 16 συνϑέσει--- εἰκοσαέδρων
om. b xal — πυραμίσιν (17) om. D 17 πυραμίσιν AEe: v eras. E ἐκχαλεὶ
E: corr. E? τῷ] τὸ Fe 19 τεττάρων e: 8 D τριγώνων τεσσάρων E

20 ix] πῶς ἐκ Fc τεττάρων e: ὃ D. τετραγώνων] τριγώνων A 22 6) supra-
scr. D φησῇ Tim. 322 sq. X3 πᾶσ᾽ ς περιείληφε A ——— glow) φησί DE:
corr. E? 25 καὶ (pr.) DEFb: xai συμπληρούμενα ἀναπληροῖ τὸ τοῦ στερεοῦ βάϑος εἰχὸς
δὲ καὶ ἄλλα τρίγωνα ἐναπολαμβανόμενα καὶ Ac, fort. recte συμπιλούμενα A: συμπλη-
ρυύμενα DEbe ἐστὶ) ἔσται A 91 γέγονεν c 28 δηλοῖ λέγων} φησί E
λέγων] Tim. 57 c. Ve dup! c 31 δ᾽ c: om. F τἀν] e corr. E

SIMPLICII IN L. DE CAELO ΠῚ 7 (Arist. p. 306*3. 9] 651

εἴδεσι γένη. διὸ δὴ ξυμμιγνύμενα αὐτά τε πρὸς αὑτὰ xal πρὸς ἄλληλα 9290»
τὴν ποιχιλίαν ἐστὶν ἄπειρα. τὰ τοίνυν ἐλάττονα τοῦ αὐτοῦ γένους εἰς τὰ
διάχενα χωρεῖν xal συμπιλεῖσϑαι εἰχός, ὡς μὴ εἰλιχρινὲς διασώζειν τὸ 25
σχῆμα. xai τί τοῦτο ἄτοπον, ὅτε xal οἱ ταῦτα πρῶτα λέγοντες στοιχεῖα.

5 ἀέρα xal ὕδωρ xal τὰ λοιπά, ὁμολογοῦσιν εἶναί τινα ἐν αὐτοῖς ἀνωμαλίαν
7| κατὰ μίξιν Y, χατὰ τὰς ἐν τῇ μεταβολῇ διαφοράς; ὥστε, xdv ἐρωτήσῃ
τις, ἐκεῖνα τὰ συμπιληϑέντα xal μὴ σώζοντα τὸ σχῆμα εἰλιχρινὲς πότερον 80
στοιχεῖα ἣ ἐχ στοιχείων ἐστί, πρόχειρον εἰπεῖν, ὅτι στοιχεῖα μέν, παρὰ
φύσιν δέ πως διατεϑέντα, πρὸς ὀλίγον ἴσως.

10 p. 30609. "ἔπειτα φαίνεται πάντα μὲν τὰ ἁπλᾶ σώματα ἕως τοῦ 85
τῶν χατὰ πάϑη δια φορῶν.

ὝἝβδομον τοῦτο xai αὐτὸ ἀνασχευάζον τὸ χατὰ τὰ σχήματα ταῦτα
τὴν τῶν στοιχείων οὐσίαν ἀφωρίσϑαι ἐχ τοῦ μὴ δεῖν ὅλως xat ἴδιόν τι
σχῆμα εἰδοποιεῖν αὐτά. ὃ δὲ λόγος ἐχ διαιρέσεως πρόεισιν οὕτως" εἰ 40

15 τούτοις τοῖς σχήμασιν ἀφώρισται τὸ εἶναί τι τῶν στοιχείων, T, διαμένει
τὰ σχήματα αὐτῶν, ἵνα xai μένῃ ὄντα, ἅπερ ἐστίν, ἢ οὐ διαμένει, ἀλλὰ
μεταρρυϑμίζεται. ἀλλ’ εἰ μὲν διαμένει τὸ τοῦ στοιχείου σχῆμα, οὐχ ἄν
τὸ ὅλην στοιχεῖον πανταχῇ τοῦ περιέχοντος ἅπτοιτο. ἀλλὰ μὴν φαίνεται 45
πάντα τὰ ἁπλᾶ σώματα σχηματιζόμενα τῷ περιέχοντι τόπῳ,

30 μάλιστα δὲ τὸ ὕδωρ xal 6 ἀήρ" καὶ γὰρ xal $ γῇ αὐτὴ fj χαϑαρὰ 3915
τῷ δεχομένῳ αὐτὴν συσχηματίζεται: ὃ γὰρ λίθος οὐχ ἁπλοῦν ἐστι σῶμα
οὐδὲ ψιλὴ γῆ᾽ καὶ τὸ πῦρ δέ, εἴ τις ἔν τινι τόπῳ 7] ἀγγείῳ καϑείρξοι ὡς
μὴ διαχεῖσϑαι, συσχηματίζεται τῷ περιέχοντι, τὸ δὲ ὕδωρ xal 6 ἀὴρ 5
ἐναργῶς φαίνεται" ἀδύνατον ἄρα μένειν τὰ τῶν στοιχείων σχήματα ταῦτα.

25 εἰ δὲ μεταρρυϑμίζεται xal ἀποβάλλει τὰ σχήματα τοῖς περιέχουσι σχημα-
τιζόμενα, ἀχολουϑεῖ τὸ μηχέτι αὐτὰ ὕδωρ 7| πῦρ εἶναι, εἴπερ τούτοις ἦν
τοῖς σχήμασιν οὐσιωμένα. ὥστε, εἰ μήτε διαμένειν ἐν αὐτοῖς τὰ σχήματα
δυνατὸν μήτε ἀποβάλλεσθϑαι, ἀνάγχη δὲ τούτων ϑάτερην, οὐχ ἄν ἔχοιεν
ἴδια σχήματα ἀφωρισμένα. εἰ δὲ xal συρρέοντα φαίνεται ὅ τε ἀὴρ xal

30 τὸ ὕδωρ, δῆλον, ὅτι οὐ φυλάττει τὸ οἰχεῖον σχῆμα’ εἰ δὲ μὴ φυλάττει,
οὐχ ἄν εἴη τὸ μὲν ἀὴρ τὸ δὲ ὕδωρ, εἴπερ ἐν τῷ τοιῶσδε ἐσχηματίσϑαι 15

má

] ξυμιγνόύμενα Α: ξυμμιγνύμεν᾽ c αὑτὰ c: αὐτὰ ADE 2 γένη D ὃ ὡς
AE*K?b: om. DEF 5 ante xà del. πῦρ E! 6 μίξιν] μ- e corr. E!
ὥστε) ἄτε A ἐρωτήσῃ] -Ὦ e corr. E? 10 μὲν — t&v (11)] ἕως D 11 χατὰ]
χατὰ τὰ DE 13 τῶν στοιχείων A: κατὰ τὸ στοιχεῖον CDEb ἀφορεῖσϑαι E:
ἀφαιρεῖσϑαι D 13. 14 σχημά τι A 14 πρόσεισιν E, sed corr.
οὕτως om. Α: οὕτω C 15 ἢ] ins. A 16 μένῃ] corr. ex μένει E? 11 peta-
poOp erat AE 18 πανταχοῦ c 19 πάντα] πάντα μὲν Ac σώματα] σχή-
pata Α 20 ó om. A αὐτὴ b: αὕτη ADE 21 σχηματίζεται A
24 ταῦτα ADEb: ταὐτὰ E?c 20 μεταρυϑμίζεται AE 25. 26 σχηματιζόμενα
Db: συσχηματιζόμενα Ac: τὰ σχηματιζόμενα E 26 αὐτὰ om. A 28 ἔχοι c
29 ante φαίνεται del. xal E? 90 σχῆμα om. E

Comment. Arist. VII Simpl. de Caelo. 42

658 SIMPLICII IN L. DE CAELO ΠῚ 7 (Arist. p. 30659]

εἶχε τὸ ταῦτα εἶναι. ἔσται οὖν ἄλλα σώματα, ἃ οὔτε στοιχεῖα οὔτε ἐχ 3914
στοιχείων: ὅπερ ἄτοπον. ὥστε οὐχ ἄν ἔχοι σχήματα οἰχεῖα τὰ πρῶτα
σώματα, ἀλλ᾽ ἔοιχε, φησίν, f, φύσις αὐτῶν διὰ τοῦ ἀσχηματίστου σημαίνειν
ἣμῖν τοῦτο, ὅπερ χαὶ χατὰ λόγον ἐστὶν αἰτιώδη, τὸ τὰ στοιχεῖα ταῦτα 90
5 τὸν τῆς ὕλης ἔχειν λόγον πρὸς τὰ γινόμενα ἐξ αὐτῶν" ἢ γὰρ ὕλη “δέχεται
ἀεὶ πάντα χαὶ μορφὴν οὐδεμίαν ποτὲ οὐδενὶ τῶν εἰσιόντων ὁμοίαν εἴληφεν
οὐδαμῇ οὐδαμῶς, ἵνα μὴ τὰ ἐνδιδόμενα εἴδη “᾿χαχῶς ἀφομοιοῖ τὴν αὑτῆς
παρεμφαίνουσα ὄψιν᾽᾽- ταῦτα γὰρ ἐν τῷ Τιμαίῳ περὶ αὐτῆς γέγραπται. 25
οὕτως οὖν χαὶ τὰ στοιχεῖα ἐν τῇ τῶν συνθέτων σωμάτων γενέσει τῶν
10 σχήμασιν οἰχείοις ἐναργῶς ἀφωρισμένων οὐδὲν οἰχεῖον σχῆμα συνεισφέρειν
προσήχει. εἰπὼν δέ, ὅτι χαὶ τὰ στοιχεῖα δεῖ νομίζειν ὥσπερ ὕλην
εἶναι τοῖς συνθέτοις, τεχμήριον ἐπήγαγε τούτου τὸ δύνασϑαι μετα - 90
βάλλειν εἰς ἄλληλα χωριζομένων τῶν χατὰ τὰ πάϑη διαφορῶν᾽
διὰ γὰρ τὸ ὕλη πως εἶναι xal αὐτὰ δύναται μεταβάλλειν εἰς ἄλληλα, οὐ
15 πάντη δὲ σωζόμενα" οὕτω γὰρ ἄν ἦν ἄντιχρυς ἢ πρώτη ὕλη: ἀλλὰ χωρι-
ζόμενα τῶν χατὰ τὰ πάϑη διαφορῶν x«l χατὰ τὴν ἐν αὑτοῖς ὕλην ἀπ᾽ 85
ἄλλων εἰς ἄλλα μεταβαίνοντα. οὕτω μὲν ἐνταῦϑα βραχέως ἐνεδείξατο τὸν
τρόπον τῆς ἐξ ἀλλήλων τῶν στοιχείων γενέσεως, ὅτι μενούσης μὲν τῆς
ὕλης τῶν δὲ χατὰ τὰ πάϑη διαφορῶν ὑπαλλαττομένων ἐξ ἀλλήλων
20 γίνεται τὰ στοιχεῖα τοῦτο δὲ ἐν τοῖς [Περὶ γενέσεως xal φϑορᾶς ἀπο- 40
δείξει.

Εἴποιεν δὲ ἄν οἱ τὰ πρῶτα σώματα σχηματίζοντες, ὅτι τῆς ὕλης
μενούσης τῶν δὲ χατὰ τὰ σχήματα διαφορῶν πρώτων ἐπαλλαττομένων f,
ἐξ ἀλλήλων τῶν στοιχείων γίνεται γένεσις. ὁ δὲ Πρόχλος χαὶ πρὸς τὸ
ἔβδομον ἐπιχείρημα τοῦτο ἐνιστάμενος τὸ μὴ συγχωροῦν ἔχειν ἴδιον σχῆμα 45
τὰ στοιχεῖα, εἴπερ μήτε μόνιμον αὐτὸ δυνατὸν ἔχειν μήτε ἀποβαλλόμενον., |

Uu»

“οὐχ αἱ ὀλότητες, φησί, τῶν τεσσάρων τούτων σωμάτων τούτοις τοῖς 29"
σχήμασιν ἐσχηματισμέναι εἰσίν, ἀλλὰ τὰ τηύτων στοιχεῖα τὰ μιχρὰ ἐχεῖνα
xai ἀόρατα, ἐξ ὧν συνελθόντων τὰ αἰσϑητὰ γίνεται ταῦτα πῦρ x«i ὕδωρ
30 xal τὰ λοιπά, τὰ ὃὲ ὅλα ἐσφαίρωται συνεξομοιούμενα τῷ οὐρανῷ παντα- ὃ
χόϑεν: ἔχαστα 1ὰρ ἔχει τι χρεῖσσον τῆς ἑαυτῶν ἰδιότητος ἐχ τῶν ϑειοτέ-
ρων, ὥσπερ χαὶ τὴν χύχλῳ χίνησιν τὰ τῷ οὐρανῷ πλησιάζηντα. δῆλον
οὖν, ὅτι τὰ πέρατα τῶν πυραμίδων τὰ πρὸς τῷ περιέχοντι, xdv ἐπιπέδων
ἢ τριγώνων, ἀλλὰ χυρτοῦται σφιγγόμενα, ἵνα ἐφαρμόσγ, τῇ χοιλότητι τοῦ 10

4 αἰτιώδη}] mut. in αἰτιῶδες E?: tale b 10] corr. ex τῷ E? 6 οὐδενὶ) οὐδὲν
DE: corr. E? 4 οὐδαμὴ om. A ἐνδιδόμενα)] -ó- e corr. E autre] auti
ACDE: αὐτὴν ς 8 παρεμφαίνοντα C: παρεμφαίνουσαν E: corr. E? Τιμαίῳ] 50 b —e
I0 ἐναργῶς Α: μὴ ἐναργῶς DE: μὴ ἀργῶς Fb, fort. recte 14. διὰ — διαφορῶν (16)
om. bh δύναται CDE: δυνατὸν A 16 αὑτοῖς αὐτοῖς ADEc: ἑαυτοῖς C

11 ἄλλα] ἄλλο E ἐνεδείξαντο c 20 Περὶ γενέσεως} 111 56. 22 6" Fc

23 ἐπαλλαττομένων DE: ὑπαλλαττομένων Fc: om. A 28. 24 ἡὶ ἐξ ἀλλήλων om. A

T
25 σχῆμα) ἄσχη A 29 ταῦτα γίνεται Ac ol τῇ τὸ Ac χρείσσων E 94 καὶ
Fb: ?; ADE σφιγγόμενα) -ó- e corr. E? ἐφαρμόσει E: corr. E?

SIMPLICI] IN L. DE CAELO III 7 (Arist. p. 30659. 22] 659

οὐρανοῦ, τὰ δὲ μέρη ὅταν ἐν ἄλλοις ὄντα οἷον ἐν ἀγγείοις συσχηματίζηται 391»
ἐχείνοις, οὐχ ἀπόλλυται τὸ τῶν στοιχείων σχῆμα. χαὶ γὰρ τὰ περιέχοντα,
φησίν, ἐξ εὐθυγραμμιχῶν ἐστι στοιχείων xal οὐδὲν χωλύονται ἐφαρμόζειν
ἀλλήλοις: ἡμεῖς δὲ οἰόμενοι χυλινδριχὰς 7| σφαιριχὰς τῶν περιεχόντων 16
ὁρᾶν τὰς ἐπιφανείας διὰ τὸ λεληϑέναι ἐξ εὐϑυγράμμων x«l αὐτὰς οὖσας
ἀποροῦμεν: Tv δὲ ἄρα πάντα xai τὰ περιέχοντα, ἐξ ὦν xal τὰ περιεχό-
μενα, xai ἐφαρμόζεται πάντα ἀλλήλοις χατὰ τὰ ἐπίπεδα. μήποτε δὲ τοῦτο
ῥητέον, ὡς, εἰ τὰ περιέχοντα ὑπὸ τέχνης ἣ φύσεως βιασϑέντα σφαιριχὰ 90
γέγονεν, οὐδὲν ϑαυμαστὸν xal ὑπ᾽ ἐχείνων τὰ περιεχόμενα εὔπλαστα ὄντα
χυρτοῦσθϑαι. |

p.306522 Πρὸς δὲ τούτοις πῶς ἐνδέχεται ἕως τοῦ ἀναιροῦντας 95
αὐτοὺς ὄψεται τὴν γένεσιν àx τῶν ὄντων.

"Q«8oov τοῦτο χοινῶς πρὸς τοὺς συνϑέσει μεγεθῶν εἴτε τῶν ἀτόμων,
ὡς ot περὶ Δημόχριτον λέγουσιν, εἴτε τῶν ἐπιπέδων, ὡς 6 Τίμαιος, τὴν
ἐξ ἀλλήλων γένεσιν τῶν σωμάτων ποιοῦντας χαὶ δείχνυσιν αὐτοὺς χαὶ 80
ἀναιροῦντας ὅλως τὴν γένεσιν. πῶς γάρ, φησίν, ἐνδέχεται σάρχα ἢ ὀστοῦν
ἢ δτιοῦν ἄλλο τῶν συνεχῶν γενέσϑαι σωμάτων, εἴπερ μήτε ἐχ τῶν στοι-
χείων ἐνδέχεται γενέσθαι μήτε ἐχ τῶν ἐπιπέδων; στοιχεῖα δὲ λέγει xaxd
μὲν Δημόχριτον τὰς ἀτόμους, χατὰ δὲ τὸν Τίμαιον τὰ πρῶτα τέσσαρα 35
σώματα πυραμίδα xal χύβον xal τὰ λοιπά. εἰ γὰρ ἐχ μὲν τῆς τῶν στοι-
χείων τούτων συνθέσεως κατὰ ἁφὴν συγχειμένων συνεχὲς οὐ γίνεται, τὰ
ó& σώματα συνεχῆ ἐστι, τὰ σώματα οὐχ dv εἴη ἐκ τῆς τῶν στοιχείων
συνθέσεως γινόμενα: ἐν δευτέρῳ σχήματι ἣ συναγωγή. ἔτι δέ, φησὶν ὃ 40
᾿Αλέξανδρος, ἐν τῇ πρὸς ἄλληλα ἁφῇ οὐχ ἐχπληροῖ τὸν τόπον τὰ στοιχεῖα
οὔτε τὰ ἄτομα οὔτε πάντα τὰ σχήματα, dÀX ἀνάγχη χενὸν εἶναι μεταξύ,
ὡς εἴρηται πρότερον. ἀλλὰ τοῦτο μὲν τὸ εἶναι χενὸν οὐ δοχεῖ τοῖς περὶ
Δημόχριτον ἄτοπον εἶναι, ἐχεῖνο δὲ xai τούτοις xal τοῖς ἄλλοις ἀχολου- 45
ϑεῖ τὸ μὴ γίνεσθαι τὸ συγχείμενον συνεχές. ἀλλ' εἶπεν. ἄν τις ἴσως, |
ὅτι τὰ ἐπίπεδα διὰ τὸ ἀβαϑῇ εἶναι ῥᾷον δύναται συνεχίζεσϑαι: ἀλλὰ τὰ 292b
στοιχεῖα, φησί, τουτέστι πυραμὶς χαὶ τὰ λοιπά, γεννᾶται τῇ τῶν ἐπιπέδων
συνϑέσει, ἀλλ᾽ οὐ τὰ ἐχ τῶν στοιχείων συντιϑέμενα σώματα" εἰ οὖν μήτε
ἐχ τῶν στοιχείων μήτε ix τῶν ἐπιπέδων, οὐχ ἄν γένοιτο χατ᾽ αὐτοὺς 5
σῶμα συνεχές. εἰ οὖν τις, φησί, μὴ ἐχ παρόδου τοὺς λόγους τοὺς
περὶ τοῦ στοιχείου λεγομένους ἀποδέχοιτο, ἀλλ᾽ ἐννοεῖ, ὡς, εἴπερ ἔστι

] ἀγχείοις E: corr. E? συσχηματίζεται E ὃ ἐστι om. A 4 ἀλλήλαις A
6 xai (pr.) om. c 8 ὑπὸ] ἀπὸ E 9 γέγονεν) -o- e corr. E!: γέγονε A

11
15

om.

τοῦ ἀναιροῦντας om. D 12 αὐτοὺς AF: om. DEc τὴν DE: om. AFe
xai (alt.) CDb: ras. E: om. Ac 18 στοιχεῖα - - ἀτόμους (19)] bis D 23 6
D 21 ἄτοπον) corr. ex ἄτομον E' 21. 28 ἀχολουϑῇ E: corr. E?
γίγνεσθαι DE éqxelpevov A 92 στοιχείων] seq. ras. 3 litt. E γένοιτο

xat'] corr. ex γένοι E!

42*

660 SIMPLICI! IN L. DE CAELO IIl 7 (Arist. p. 306522]

γένεσις, τὰ σώματά ἐστι τὰ γινόμενα, τὰ δὲ σώματα συνεχῇ ἐστι, τὰ δὲ 299.
συνεχῇ οὐχ ἂν γένοιτο κατὰ τοῦτον τὸν τρόπον, ὃν λέγουσιν, ἀναιροῦντας 10
αὐτοὺς ὄψεται γένεσιν ἐκ τῶν ὄντων.
'O δὲ Πρόχλος xai πρὸς ταῦτα “οὐχ ἐξ ἀέρος, φησί, μόνου οὐδὲ
5 ἐξ ὕδατος μόνου γίνεται σύνϑεσις" ἐν τούτοις οὖν tà σμιχρομερέστερα με-
ταξὺ τῶν μεγαλομερεστέρων χωροῦντα συμπληροῖ τὸν τόπον xal οὐδὲν 15
ἀπολείπει χενόν. εἰ δὲ παράϑεσίς ἐστι, φησί, xai οὐχ ἕνωσις, μὴ ϑαυ-
μάσῃς" ἔδει γὰρ αὐτὰ xai διάλυτα εἶναι ἀπ᾿ ἀλλήλων. εἰ δὲ xal παρα-
χείμενα, φησί, δυσαπόσπαστά ἐστιν ἀλλήλων, οὐδὲ τοῦτο ϑαυμαστόν"
10 ἡμῖν γὰρ ἔστι τοιαῦτα τοῖς ix μαλαχῶν τῶν ἔξωϑεν ἐπιχειροῦσι ϑλίβειν s
τὰ ἐχείνων μὴ πεφυχότων εἴχειν τῶν ἐχ μειζόνων ἐπιπέδων τοῖς ἐχ τῶν
ἐλαττόνων xal τῶν ἐχ στασιμωτέρων τοῖς ἐκ τῶν εὐχινητοτέρων.᾽
Καὶ ταῦτα μὲν εἰρήσϑω μετρίως πρὸς ᾿Αλέξανδρον μάλιστα λέγοντα
μὴ ἐχπληροῦσϑαι τὸν τόπον ἐν τῇ τῶν ἀτόμων 7j τῶν σχημάτων συνϑέσει" 25
15 ἣ δὲ τοῦ ᾿Αριστοτέληους ἔνστασις dj λέγουσα σάρχα xal ὀστοῦν xal τὰ τοι-
aüta συνεχῆ εἶναι, μὴ γίνεσϑαι δὲ ἐξ ἁπτομένων συνεχές, τὰ δὲ ἐσχημα-
τισμένα στοιχεῖα χατὰ ἁφὴν συγχεῖσϑαι, πῶς ἐχ τῶν εἰρημένων λύεται:
ἢ φαίνεται ὁ φιλόσοφος μὴ ἐνδοὺς τῷ χυρίως συνεχῇ xal ἡνωμένα εἶναι
τὰ σώματα πάλιν εἰς τὰ ἐξ ὧν συνετέϑη ὁδιαλυόμενα: μήποτε γὰρ οὐδὲ so
20 χατὰ τοὺς στοιχεῖα τὰ τέσσαρα λέγοντας πρῶτα, πῦρ xal γῆν xal tà με-
ταξύ, συνεχῆ χυρίως ἐξ αὐτῶν xal ἡνωμένα τὰ σώματα vetat, ἀλλὰ
ταῦτα μὲν παρεμπλέχεται ἀλλήλοις χατὰ μιχρὰ συγχεχομμένα, τὸ δὲ ἕν τῆς
σαρχὸς ἢ τοῦ ὀστέου εἶδος ἐπιγινόμενον τὴν δοχοῦσαν συνέχειαν xal ἕνωσιν 86
ἐμποιεῖ, ὅπερ χαὶ τοῖς χρώμασι τοῖς χατὰ μιχρὰ παραχειμένοις συμβαίνει
25 ἕν τι μιχτὸν εἶδος αὐτοῖς ἐπιφαίνεσαι: τοιαῦτα γὰρ xal ἱμάτια εἴδον
ἐχ διαφόρων γρωμάτων τοὺς στήμονας ἔχοντα xal τὴν χρόχην. χἄν παρα-
χείμενα οὖν ἀλλήλοις τὰ τέσσαρα στηιχεῖλ τὰς ποιότητας διαδίδωσι xai 40
ἀλλοιοῖ πως ἄλληλα πρὸς ἑαυτά, ἀλλὰ τὰ (s σώματα αὐτὰ οὐ χωρεῖ δι᾽
ἀλλήλων οὔτε ἥνωται πρὸς ἄλληλα οὔτε μετέβαλεν εἰς ἄλληλα τελέως.
80 δηλοῖ ὃὲ τὸ ἐν τῇ φϑορᾷ χωρίζεσθαι πάλιν τὰ στοιχεῖα xat ἕχαστον εἰς
τὴν οἰχείαν ὁλότητα χωρεῖν ὡς ἐνεργείᾳ ἐνυπάρχοντα. εἰ γὰρ ἐν τῇ συν- ὦ

] ἐστι (alt.)] ἐστίν c d καὶ πρὸς om. A οὐδ᾽ c 9 γίγνεται D σμιχρό-
τερα ἡ 1 οὐχ ἕνωσις) οὐ κένωσις α 8 διάλυτα A: distare b: ὃι᾽ αὐτὰ D: δι"
αὑτὰ e corr. E án] A eL — ἀλλήλων (9) A: om. DEb 11 [ἐντὸς]
ἐχείνων c τοῖς ἐχ] xal A 12 τῶν ἐκ DEF: £x τῶν A: τῶν c σταμωτέ.
ρων ἃ 15 εἰρήσϑω} -5- e corr. E 14 ἀτόπων A 16. 11 τὰ διεσχη-
ματισμένα A l7 ἁφὴν E?: ἀφὴν DEF (ut saepius): ἀμφοῖν A 18 χυρίως]
χῶ A 19 τὰ (alt.)] τὸ DE 20 τοὺς] τοὺς τὰ DE 22 xata] xai τὰ A

cpixpz DE συγχεχομμένα A: συγκείμενα DEh ἕν τῆς Α: ἐν τῇ DEc 33 cap-
χὸς ἡ A: σαρκώσει DE: παρώσει c εἴδους A 35 χαὶ --- στήμονας (26) om. E: elóov
ἱμάτια ἐκ διαφόρων γρωμάτων mg. E* 26 στήμονας] τίμωνας A χαὶ) del. E?

24 διαδίδωσιν c 28 αὑτὰ om. E 29 οὔτε (alt.) — ἄλληλα om. A μετέβαλεν)

post À ras. 1 litt. E 3l el] e corr. D

SIMPLICII IN L. DE CAELO III 7 (Arist. p. 806022. 29] 661

ϑέσει ἀπώλεσεν ἕχαστον τὸ ἑαυτοῦ εἶδος, πῶς ἐν | τῇ φϑορᾷ τοῦ συν- 292^
ϑέτου πάλιν αὐτὸ ἀπολαμβάνει; χἄν γὰρ ἐν τῷ συνθέτῳ μεταβάλλει εἰς
ἄλληλά τινα xal τό τε ὕδωρ τὸ ἐν ἡμῖν ἐξαεροῦται xal ὃ ἀὴρ ἐχφλογοῦται,
ἀλλὰ τά 1εὲ σώματα αὐτῶν ἁφῇ συνῆπται, χαί τι πάντως ἐστὶ xal τῇ 6
χόλλῃ τῇ κατὰ τὰς τέχνας ἀνάλογον" οὐδὲ ἢ χόλλα δὲ συνεχῆ ποιεῖ" οὐδὲ
4&p ἀφανίζει τῶν χολλωμένων τὰ πέρατα- ἀλλ᾽ ὥσπερ πλειόνων λαμπάδων
συνιουσῶν ἢ πασῶν φλὸξ μίγνυται καὶ μία εἶναι δοχεῖ, χωριζομένων δὲ
τῶν λαμπάδων συναποσπᾶται ἣ οἰχεία ἑχάστης φλὸξ xai τὸ ἀπὸ τῆς φλογὸς 10
φῶς, οὕτω xal f, τῶν τεσσάρων στοιχείων σύνοδος τῶν σωμάτων παράχει-
10 μένων χαὶ συναλληιούντων ἄλληλα ταῖς ποιότησι μίαν ἐπιπρέπειαν ἐμφαίνει,
ὥσπερ xal τὸ ἀπὸ διαφόρων ψόφων συγχείμενον μέλος τῇ χατὰ μιχρὰ
παραϑέσει χεχραμένον xai ὃν εἶναι δοχοῦν. τοιοῦτον γάρ τι xal ἢ λεγο- 15
μένη χρᾶσίς ἐστι σωμάτων ἀλλήλοις παραχειμένων, ἕως ἄν παραχέηται,
συναλλοίωσις.

^.
[Li

15 p. 306529. ᾿Αλλὰ μὴν xai πρὸς τὰ πάϑη τε xal τὰς δυνάμεις ἕως
τοῦ ἐν δὲ τῷ οἰχείῳ κύβος.

"Evatov ἐπιχείρημα τοῦτο τὴν τῶν σχημάτων ὑπόϑεσιν ἐλέγχον ὡς
οὐ τυγχάνουσαν τοῦ σχοποῦ, δι᾿ ὃν ὁπετέϑη" xal γὰρ πρὸς τὰ πάθη
χαὶ τὰς δυνάμεις xal τὰς χινήσεις, (εἰς) ἃ μάλιστα βλέψαντες οὕτως 90

90 ἐσχημάτισαν, ἀσύμφωνα τὰ σχήματα τοῖς σώμασίν ἐστι. λέγει δὲ
πάϑη μὲν τὰς παϑητιχὰς χαλουμένας ποιότητας, οἷον ϑερμότητας, ψύξεις
xal τὰς τοιαύτας, δυνάμεις δέ, xa" ἃς ἢ χατὰ φύσιν χίνησις, βαρύτητας,
χουφότητας, χινήσεις δὲ τὰς χατὰ τόπον: ἣ δυνάμεις μὲν τὰς τῶν 80
ποιούντων πρὸς τὸ ποιεῖν παρασχευάς, olov xaÜü' ἣν θερμαίνει τὸ Üspuai-

25 vov, πάϑος δέ, xaü' ὃ ϑερμαίνεται τὸ ϑερμαινόμενον, χίνησις δὲ ἢ
μεταξὺ ἀμφοῖν, ἢ ϑέρμανσις. ἀλλ᾽ ἐν μὲν τοῖς ὑστέροις οὕτω μᾶλλον αὐτὰ
διαιρεῖ, νῦν δὲ χατὰ τὴν προτέραν εἰρημένην ἐπιβολήν. πρῶτον οὖν πα-
ραδίδωσιν, ὅπως εἰς ταῦτα βλέποντες διένειμαν τὰ σχήματα τοῖς σώμασι, δῦ
xal οὕτως, ὅτι μὴ τυγχάνουσι τοῦ σχοποὺ, δείχνυσιν. ἐπεὶ γὰρ εὐχίνητον,

80 φησίν, ἐστι τὸ πῦρ xal Üepuavtxóv xal χαυστιχόν, oi μὲν περὶ Δημό-
χριτον ἐποίησαν αὐτὸ σφαῖραν, οἱ δὲ τὰ ἐπίπεδα πυραμίδα" xai γὰρ
ἢ μὲν σφαῖρα εὐχίνητος διὰ τὸ χατὰ σημεῖον ἅπτεσϑαι τοῦ ὑποχειμένου 40

1 ἀπώλεσεν] -- e corr. E! 2 ἀπολαμβάνει] seq. ras. 1 litt. E γὰρ om. E
μεταβάλλει EF: μεταβάλλῃ ADe ὃ ἐξαερῶται c ἐχφληγῶται c 9 τὰς

0
om. c ἀνάλογΥ A οὐδὲ (alt.)] οὐδὲν A 10 μίαν δὲ E 12 χεχραμμένον Α
13 ἕως) ὡς DEF: corr. E? παραχέηται DEF: mapaxd//nvat A: παραχαταχέηται e
15 τε om. E xal (alt.) — τοῦ (16)] doc D 1? ἔνατον DE: 0^ A: ἔννατον E? Fc
τὴν om. DE 19 τὰς (alt.) ins. A εἰς scripsi: om. ADEbe: πρὸς E? 20 ἐστιν
Ec: v eras. E 22 τὰ τοιαῦτα Fc 5]? A χίνησιν A, sed corr.
23 τόπον] τὸν τόπον A 24 ποιούντων) ποιοτήτων DE χατασχευὰς Fc
26 iv] el DE: corr. E? 28 σώμασι] seq. ras. 1 litt. E

669 ΒΙΜΡΙΠΟΙΕΙΝ L. DE CAELO III 7 (Arist. p. 3065 99]

ἐπιπέδου χαί, ὡς ὁ Πλάτων φησίν, ἐπὶ σμιχροτάτου ποδὸς βαίνειν, ἢ δὲ 992
πυραμὶς διὰ τὸ ὑπὸ τριγώνων περιέχεσθαι, ἅπερ ἐλάχιστα ἐστι τῶν εὐϑυ-
Ἰράμμων σχημάτων, χαὶ διὰ τοῦτο Zópav ἐλαχίστην ἔχουσα xal f, πυραμὶς
ἥχιστα βέβηχε. xal μέντοι ἀνόμοιον ὃν τὸ τρίγωνον ἑαυτῷ διὰ τὸ μὴ 4
5 ἔχειν γωνίας γωνίαις ἀντιρρόπους xal πλευρὰς πλευραῖς, ' ὡς τὸ tetpd- 3935
qevov, ἀλλὰ πλευρὰς γωνίαις, εὐχόλως ῥέπει χαϑάπερ ἐν ζυγῷ διὰ τὴν
ἀνομοιότητα τῶν ἀπ᾽ ἐναντίας. χαὶ ϑερμαντιχώτατα χαὶ χαυστιχώτατα
ταῦτα τὰ σχήματα δοχεῖ, διότι χαίει μὲν xai ϑερμαίνε: ταῖς γωνίαις, ὥς
φασι, τὰ σώματα διαχρίνοντα xal διαιροῦντα λεπτομερῶς, ἔστι δὲ f, μὲν ὃ
10 πυραμὶς ὀξυγωνιώτατον, τὸ δὲ σφαιριχὸν ὅλον γωνία" εἰ γὰρ τὸ συγχεχαμ-
μένον ἐστὶ γωνία, ἣ ὃὲ σφαῖρα xa0 ὅλην ἑαυτὴν συγχέχαμπται, εἰχότως
ὅλη γωνία λέγεται. εἰπὼν οὖν, ὄπως ἐφαρμόζουσι τὰ πάϑη χαὶ τὰς χινή-
σεις τοῖς σώμασι, δείχνυσιν, ὅτι χατὰ τὴν χίνησιν ἀμφότεροι διημαρ- 1
τήκασι τοῦ σχοποῦ χαὶ οἱ σφαῖραν χαὶ οἱ πυραμίδα τὸ πῦρ ποιήσαντες
15 διὰ τὸ εὐχίνητον. χἄν γὰρ εὐχινητότατα ταῦτα τῶν σχημάτων Tj διὰ τὸ
ἐλαχίστῳ ἅπτεσθαι τοῦ ὑποχειμένου xal ἥχιστα βεβηχέναι, ἀλλὰ χατὰ τὴν
τοῦ πυρὸς χίνησιν οὐ μόνον εὐχίνητα οὐχ ἔστιν, ἀλλ᾽ οὐδὲ ἔχει ὅλως 15
αὐτήν. T, μὲν γὰρ τοῦ πυρὸς χίνησις ἄνω xai xat' εὐθεῖαν ἐστι, ταῦτα
δὲ εὐχίνητα χατὰ χύλισιν: εὐπερίτρεπτα γάρ ἐστι xal εὐμεταχύλιστα. τί
20 οὖν ὄφελος τούτων τῶν σωμάτων πρὸς εὐχινησίαν πυρός; ἔπειτα, φησίν,
εἰ διὰ τοῦτο χύβος ἐστὶν ἢ γῇ διὰ τὸ βεβηκέναι xal μένειν, ἐπειδὴ 90
μόνιμον τοῦτο τὸ σχῆμα, ἕχαστον δὲ τῶν στοιχείων ἐν μὲν τῷ οἰχείῳ
τόπῳ μένει xatd φύσιν, χινεῖται δὲ ἐχ τοῦ ἀλλοτρίου ἐπὶ τὸν οἰχεῖον ui
χωλυόμενον, δῆλον, ὅτι Éxactov τῶν στοιχείων ἐν τῷ ἀλλοτρίῳ
95 τόπῳ σφαῖρα ἐστιν 7, zopautz, ἐν δὲ τῷ οἰχείῳ χύβος. xal συνά- 25
ξεις τὸν λήγον οὕτως: xal πῦρ xal γῇ καὶ τῶν ἄλλων Íxa3tov ἐν τῷ

οἰχείῳ τύπῳ μένει: τὸ μένον χύβης" ἔχαστον ἄρα τῶν τεσσάρων ἐν τῷ
i ΜΗ -L nez A -l ^ ' za) e Ζ - 2 A 1 ) ΄ -Ἕ .. “7.
οἰχείῳ τόπῳ χύβος ἐστί, χαὶ παλιν: ξἔχαστον ἐν τῷ ἀλλοτρίῳ τόπῳ χινεῖ
ται τὸ χινούμενον σφαῖρα ἢ πυραυΐίς" ξχαστον ἄρα ἐν ἀλλοτρίῳ τόπῳ 80
- "^ , - d , e — -
30 σφαῖρα ἢ πυραυΐς" ὥστε χαὶ τὸ πῦρ ἔσται xodoc xai ἢ 17, σφαῖρα.
4 i L] ῃ l i 0 'l H
E -μ ^" Ψ»» ey A e ) 4 t6 -— 7 ,
"πιστῆσαι δὲ ἄξιον, ὅτι xai ὁ ΔΛριστοτέλης οἷδεν τὸν [Πλάτωνα μόνι-
— * — kd
pov νομίζοντα τὴν γῆν, εἴπερ διὰ τοῦτο χύβον αὐτὴν ἔλεγεν διὰ τὸ βεβη-
χέναι xal μένειν, ὥστε. ὅτε ἐν τῷ πρὸ τηύτου βιβλίῳ ἰλλομένην xal xtvoo- 85

| Πλάτων] Politic. 510 ἃ ποδὸς] τοῦ ποδὸς Α 2. ὃ εὐθυγραμμάτων A
ὁ ἔχουσα] ἔχουσι C ἢ γωνίας om. E γωνίαις} mut. in γωνίας E 4 xai (alt.)
Ab: δὲ xai DEc Ὁ διαχρίνοντα om. A μὲν om. A 10 ὁὀξυγωνιωτάτη c

μ.
10. 11. τυγκεχαμένην E 12 τὰς] at c l6. ἐλαχίστως Ac li ἔστιν] ἔσται Ac
18 ἐστιν c 1.) χίνητα c χύλισιν] corr. ex. χόλλησιν E? 20 εὐχίνη-
gw À 22 τῶν στοιχείων} corr. ex. τὸ στηιχεῖον A 24 ἐν] ἐν μὲν Ac
25. 26 συνάξει DE 26 οὕτω DEF xai πὺρ ΟΕ: πὸρ μὲν Ac: xat τὸ
zop F JÜ τόπῳ om. c . τόπῳ — alt. τόπῳ (28) om. A 23 τῷ om. E
290 ἐν] τῶν ἐν A: ἐν τῷ c 0 πυραμίς ἐστιν Fc 3l οἷδε DE 32 αὐτὸν E

ἔλεγε D 33 βιβλίῳ] cap. 13. 203931 ἠλλομένην A: ἰλλουμένην D

SIMPLICII IN L. DE CAELO III 1 (Arist. p. 806029. 3072313] 663

μένην τὴν γῆν ὑπὸ τοῦ Τιμαίου λέγεσθαι εἶπε, πρὸς τοὺς οὕτω τὰ τοῦ 293:
Τιμαίου ἐκδεχομένους ἀπήντησεν. 97
᾿Αλλ᾽ ἴδωμεν, τί xai πρὸς ταύτην τὴν ἐπιχείρησιν ἀντέϑηχε Πρόχλος.
λέγει τοίνυν, ὅτι, xdv ἐν τοῖς olxe(ot; τόποις ἢ τὰ στοιχεῖα, οὐχ ἄνευ
χινήσεώς ἐστι td γε ἐχ τῶν εὐχινήτων σχημάτων συγχείμενα" σείονται 40
γὰρ αἱ πυραμίδες ἀεὶ διὰ τὴν ἀνομοιότητα τῆς κορυφῆς πρὸς τὴν βάσιν.
οὕτω δὲ καὶ τὰ τοῦ ἀέρος στοιχεῖα χαὶ ταῦτα ἐν οἰχείῳ τόπῳ ὄντος ἀεὶ
ῥέουσιν ἔοιχε, καὶ τὰ τοῦ ὕδατος del χυλινδεῖσϑαι quel: προστυγχάνηυσαι
γὰρ αἱ χορυφαὶ ταῖς τῶν ὁμοίων βάσεσι xal χρουόμεναι σαλεύουσι τὸ ὅλον, 45
10 ἐν ᾧ ἔστι τόπῳ ἕχαστον. χινούμενα δὲ οὕτω χυχλιχὴν | μιμεῖται φορὰν 293b
οὐχ ἀπὸ τοῦ μέσου οὐδὲ ἐπὶ τὸ μέσον φερόμενα, ἀλλὰ περὶ ἄλληλα τρε-
πόμενα ἐν τῷ αὑτῶν τόπῳ. τὰ δὲ τῆς γῆς στοιχεῖα μένει, διότι τὰς χορυ-
φὰς ἔχει ταῖς βάσεσι τὰς αὐτάς, δρᾷ δὲ οὐδὲν τὸ ὅμοιον εἰς τὸ ὅμοιον,
εἴτε κατὰ σχῆμα εἴτε κατὰ δύναμιν εἴτε χατὰ μέγεθος ἔχει τὴν διοιό- 5
15 τητα.

[ὁ]

p.307413 Ἔτι δέ, εἰ ϑερμαίνει xal καίει τὸ πῦρ ἕως τοῦ τοῦτο
δὲ ὅτι ἐστὶ ψεῦδος, φανερόν.

má

Δείξας, ὅτι ταῖς χινήσεσιν οὐ συμφωνεῖ τὰ σχήματα, ἐφεξῆς δείχνυσιν, 10
ὅτι οὐδὲ ταῖς παϑητικαῖς ποιότησιν. εἰ γὰρ διὰ τὰς γωνίας ϑερμαίνει
20 τὸ πῦρ, χαί ἐστιν f γωνία ϑερμαντιχὸν τῷ τμητικὸν εἶναι" οὕτω γὰρ xal
ὃ Πλάτων τὸ ϑερμὸν οἷον τεμόν τι ὁμολογεῖ τοῦ p παρεμβληϑέντος διὰ
τὴν χίνησιν᾽ εἰ πάντα ἔχει τὰ στοιχεῖα γωνίας, πάντα dv εἴη τμητιχὰ καὶ
ϑερμαντιχὰ xal μόνον ἄρα διοίσει τῷ μᾶλλον xal ἧττον ἄλλο ἄλλου ϑερ-
μαίνειν. ἀλλὰ μὴν τοῦτο ψεῦδος, ὡς δῆλον ix τοῦ τινα τῶν στοιχείων
25 μὴ μόνον μὴ ϑερμαίνειν ἀλλὰ xai ψύχειν' ψεῦδος dpa xal τὸ ἣγούμενον,
ὅτι διὰ τὰς γωνίας ϑερμαίνει τὸ πῦρ. 30

Λέγει δὴ xal πρὸς τοῦτο τὸ δέχατον 6 [Πρόχλος, ὅτι χαχῶς εἴληπται

τὸ τὴν γωνίαν εἶναι ϑερμαντιχήν, xal τούτῳ τὸ ψεῦδος ἠχολούϑησεν. ὁ

q4p Τίμαιος, ὅτι μὲν ὀξύ τι τὸ πάθος τοῦ ϑερμοῦ xal διαιρετιχόν, παρὰ

má

1 τὴν γῆν om. D εἶπεν E, sed corr. οὕτως c 2 ἀπήντησε A
3 ἀντέϑειχε E: ἀντέϑηχεν ὁ Ac 1 ὄντος scripsi: ezistentis b: ὄντως AE: ὄντα Dc
9 τῶν] bis D xpouópeva E: corr. E? σαλεύουσι) o- e corr. E? 11 οὐδ᾽ c
12 αὑτῶν b: αὐτῶν E et corr. ex αὐτῷ F: αὐτῷ ΑὉ 13 δρᾷ — ὅμοιον (alt.)] lac.
E: ποιεῖ δὲ οὐδὲν ὅμοιον εἰς ὅμοιον E? 11 σχῆμα) τὸ σχῆμα DE ἔχοι A
16 ὃ᾽ c xdet c τὸ — ψεῦδος (17)] ἕως D 17 δ᾽ Ee ἐστὶ om. E
18 ὅτι] ὅτι ἐστὶ c χινήσεσι E: corr. E? σύμφωνα Fc 20 ϑερμαντιχὴ A(b)
τῷ] corr. ex τὸ E? τμητιχὴ A(b): τμητιχὰς C 21 τι ὁμολογεῖ] ἐτυμολογεῖ c,
non male παραβληϑέντος A 22 e(4] εἰς DE: corr. E? 22. 29 xal
ϑερμαντιχὰ om. c 29 dpa E?: παρὰ ADEF: om. b διοίσει] ὃ seq. lac. Εἰ:
διούσει A 25 μόνον μὴ] bis E, sed corr.: μόνον C: μόνον οὐ F 20 τὸ om. A

€
27 δὴ) δὲ D 28 εἶναι om. A 29 παρὰ] t A

Qc s. t VP HDEPINIIIUS
3 Á

Lu . Ls 4 7

. UB.

664 SIMPLIOIL ΠΗ L. DR OAELO HIT (Arist. p. 807218. 19]. /

τῆς αἰσθήσεως ἔλαβε, τέμνει δὲ τὸ τέμνον οὐ γωνίᾳ ἁκλῶς, ἀλλ᾽ ὀξύτητι 299»
μὲν γωνίας λεπτότητι δὲ πλευρᾶς" οὕτω γὰρ καὶ αἱ τέχναι τὰ τμητικὰ se
κοιοῦσιν ὄργανα, καὶ $ φύσις τῶν ἐν τοῖς ὁδοῦσι τομέων καὶ τὰς γωνίας
ὥξονε. xal τὰς πλευρὰς ἐλέπτυνε τοὺς μασητῆρας πλατόνασα. χρεία δὰ
ὅ καὶ ταχείας χινήσεως. οὐχ dpa τῷ γωνίᾳ ἁκλῶς δοτόον τὴν τοιαύτην δό- 80
ναμιν, ἀλλὰ τῇ ὀξύτητι τῆς γωνίας νυττούσῃ καὶ τῇ λεπτότητι τῆς πλουρᾶς
' πεμαχιζοόσῃ καὶ τῷ τάχει τῆς χινήσεως" δεῖ δὲ προσεῖναι καὶ μέγεϑος,
ὡς ἐν κυραμίδι, ἵνα βιαζόμενον εἰσδύῃ. εἰ οὖν ἐν μόνῳ τῷ πυρὶ γωνίας
ἐστὶν ὀξύτης xal πλευρᾶς . λδπτότης καὶ τάχος χινήσεως, εἰκότως τοῦτο t$
10 μόνον ϑερμόν, καὶ τοῦτο δὲ οὗ πᾶν, ἀλλὰ τὸ “ἐκ μειζόνων πυραμίδων.
διόπερ, ὥς φησιν ὃ Τίμαιος, ἔστι τι κῦρ φωτίζον μὲν οὐ καῖον δὲ διὰ
τὸ ἐχ σμιχροτάτων εἶναι στοιχείων, καὶ κατὰ τοῦτο ὁρατόν ἐστι τὸ πῦρ.
Ἰάχα δὲ οὐδὲν ἄν εἴη χεῖρον καὶ αὐὁτὴν .τοῦ Πλάτωνος καραϑέσθαι 49
τὴν λέξιν. ὄχουσαν οὕτω" “᾿ πρῶτον μὲν οὖν, ἦ πῦρ ϑερμὸν λέγομεν, ἴδωμεν
18 οὕτως σχοποῦντες τὴν διάχρισιν xal τομὴν αὐτοῦ περὶ τὸ σῶμα ἡμῶν 1ι-
γομένην ἐννοηθέντὰς, ὅτι μὲν γὰρ ὀξύτητι τὸ πάθος, πάντες σχεδὸν αἰσϑα-
νόμεϑα, τὴν δὲ λεπτότητα τῶν πλευρῶν xal γωνιῶν ὀξύτητα τῶν τα μο- 46
pov σμιχρότητα᾽᾽, ὡς πρὸς τὰ ἄλλα δηλονότι, "xal τῆς φορᾶς τάχος, οἷς
πᾶσι σφοδρὸν ὃν xol τομὸν ὀξέως τὸ προστυχὸν del | τέμνει, λογιστέον 3945
20 ἀναμιμνησχομένοις τὴν τοῦ σχήματος αὐτοῦ γένεσιν, ὅτι μάλιστα ἐχείνη
xal οὐχ ἄλλη φύσις διαχρίνουσα ἡμῶν χατὰ σμιχρά τε τὰ σώματα χερμα-
τίζουσα τοῦτο, ὃ νῦν ϑερμὸν λέγομεν, sixótec τὸ πάθημα καὶ τὸ ὄνομα ὃ
παρέσχεν." | |

p.307319 Αμα δὲ συμβήσεται xal τὰ μαϑηματιχὰ σώματα ἕως
95 τοῦ ἀλλ οὐχ ἁπλῶς οὕτω λεχτέον, ὡς λέγουσιν.

Ἑνδέχατον τοῦτο ἐπιχείρημα εἰς πολλὴν ἀπαάγον ἀτοπίαν xai χωμῳ- 10
δίαν τὸν λόγον. εἰ γὰρ διὰ τὰς γωνίας χαίει xai ϑερμαίνει τὸ πῦρ, συμ-
βήσεται xai τὰ μαϑηματιχὰ σώματα χαίειν xat ϑερμαίνειν. xal
τάχα ἐπὶ τούτων οὐὸὲ τὸ τὴν ὀξύτητα τῶν γωνιῶν αἰτιᾶσθαι βηηϑεῖ τι τῷ

30 λόγῳ᾽ xal γὰρ ἐν τοῖς μαϑηματιχοῖς ἐστιν ὀξεῖα γωνία xal πυραμίδες xal 16

1 γωνίαι A 8 τῶν om. DE: corr. E? 4 ὄξυνε E: corr. E? ἐλέπτυνε]
ἔπλυνε A 6 νυττούσῃ] comp. F: νυττούσ᾽ A τεμμαχιζούσῃ D: τεμαχιζούσης
F: τεμαχιζούσ᾽ Α 8 πυρὶ] corr. ex περὶ E? 11 Τίμαιος] Plat. Tim. 58c; cf. Tim.
Locr. 99 b xalov E: corr. E? 12 ptxpotáteyv E, sed corr. 13 Πλάτωνος]
Tim. 61 d sq. 14 οὖν om. D { E?: ἡ A: εἰ DEFb εἴδωμεν E: corr. E?
15 οὕτω D: ᾧδε c σῶμ." c 15. 16 γιγνομένην c 16 ὀξύτητι AEb:
ὀξύ τι DFc 18 ὡς — δηλονότι) del. E?: om. c ὡς πρὸς] ὥσπερ A τάχος]
τὸ τάχος C 19 ὀξέως om. D προστυχὸν] προ χὸν intercedente lac. ὃ litt. D
τέμνει) μένει DE: corr. E? 20 μάλιστ᾽ c 21 xai οὐχ] οὐχ E: corr. E*:
χοὺχ c διαχρίνουσ᾽ c μιχράα A 22 τὸ ὄνομα A: τοὔνομα DEc

24 σώματα — τοῦ (25)] ἕως D 25 οὕτω] τοῦτο A λέγουσιν) -v eras. E

26 ἀπάγων E 90 ὀξεῖ A: corr. m. rec.

SIMPLICII IN L. DE CAELO III" [Arist. p. 307219. 24] 665

σφαῖραι καὶ αὗται ἄτομοι, ὥσπερ xal αἱ ὑπὸ τούτων ὑποτιϑέμεναι, τουτέστι 294a
υαἢ διαιρούμεναι εἰς ὅμοια τῷ ὅλῳ οὔτε γὰρ ἢ σφαῖρα εἰς σφαίρας οὔτε
ἢ πυραμὶς πάντως εἰς πυραμίδας. ὥστε xai χατὰ τοῦτο ὁμοιότης ἂν εἴη
xai ἔτι μᾶλλον, εἰ οὐσίαι τινές εἰσι χεχωρισμέναι τὰ μαϑηματιχά, ὡς ἐν 20
5 τῇ Μετὰ τὰ φυσιχὰ πρὸς [Πλάτωνα ὡς οὕτω λέγοντα ἀπετείνετο. εἰ δὲ
xai ἔστιν ἄτομα μεγέϑη καὶ ἀπαϑῇ καὶ ἄποια, ὡς οἱ περὶ Δημόχριτον
ἔλεγον καὶ Ξενοχράτης τὰς ἀτόμους Ἰραμμὰς ὑποτιθέμενος, ἄντιχρυς τοῖς
υαϑηματιχοῖς ἄν ἦν ἐριχότα. εἰ δὲ τὰ μὲν ὑπ᾽ αὐτῶν ὑποτεϑέντα ϑερ- 3
μαίνει xal χαίει χατὰ τὰς γωνίας, τὰ δὲ μαϑηματιχὰ ὁμοίως τούτοις
10 ἐσχηματισμένα γωνίαις μηκέτι, λεχτέον τὴν διαφοράν, ἀλλ οὐχ ἁπλῶς
οὕτω, τουτέστιν ὁλοσχερῶς χαὶ ἀναιτίως, λεχτέον, ὡς λέγουσι" ζητοῦντες
Ἱὰρ τὴν διαφορὰν ἀποδοῦναι, δι᾿ ἣν τὰ μὲν φυσιχὰ χαίξι, τὰ ὃὲ μαϑημα- 80
τιχὰ οὔ, εὑρήσουσιν, ὅτι οὐχ αἱ γωνίαι αἴτιαι, αἵτινες οὐδὲν ἔλαττον χαὶ
ἐν τοῖς μαϑηματιχοῖς εἰσιν, ἀλλὰ τὰ παάϑη, ὧν οὐδὲν toi; μαϑηματιχοῖς
15 μέτεστι. |
Ταῦτα μὲν 6 ᾿Αριστοτέλης, 6 δὲ [᾿ρόχλος πρὸς αὐτὰ χαλῶς ὑπαντῶν
τοῦτο ποιεῖ, ὅπερ ὃ ᾿Αριστοτέλης ἀπαιτεῖ, τὸ τὴν διαφορὰν ἀποδοῦναι ταῖς 95
ὑποϑέσεσιν ἀχολούϑως, xa0' ἣν ταῦτα μὲν χαίει, τὰ δὲ μαϑηματικὰ οὐ
xaíst. ὃ γὰρ [Πλάτων xai ἔνυλα xal χινούμενα τὰ σχήματα ταῦτα φησιν
90 εἶναι" διὰ γὰρ τοῦτο xal τὸ p τῷ ὀνόματι προσχεῖσϑαι χινήσεως ὄργανον
ὑπάρχον. οὐ πᾶν οὖν τὸ γεγωνιωμένον ϑερμαντικόν, ἄν μὴ xai ὀξυγώνιον 40
T xai τὰς πλευρὰς λελεπτυσμένον xal ἔτι μέντοι ἕνυλον xal εὐχίνητον.
αὐτὸς δὲ τὰ μὲν πρῶτα δύη παραλιπὼν τὴν δεκάτην ἔνστασιν ἔπλασε, τὰ
δὲ δύο τὰ τελευταῖα τὴν ἑνδεχάτην.

25 p. 307424. "Ett, εἰ τὸ καιόμενον πυροῦται ἕως τοῦ | ἣ τὸν πρίονα 3940
εἰς πρίονας.

Δυοδέκατον xal τοῦτο σκωπτιχόν. εἰ γὰρ τὸ πῦρ, φησί, πυραμίς ἐστιν

7 σφαῖρα xat τῷ διαιρεῖν ϑερμαίνει xal πυροῖ, τὸ δὲ πυρούμενον xai
χαιόμενον πῦρ γίνεται, τὸ δὲ πῦρ σφαῖρα ἐστιν T) πυραμίς, ἀνάγκη τὸ 5

80 χαιόμενον γίνεσθαι σφαῖραν ἣ πυραμίδα. ἀλλὰ τὸ μὲν τέμνειν χαὶ

διαιρεῖν εὔλογον ἔστω συμβαίνειν τῷ σχήματι τῷ ὀξυγωνίῳ, τὸ δὲ ἐξ

—— —— À———M———— -. «Ἁ. —— .—

1 ὑποτιϑέμενοι E 2 εἰς (alt.)] ἐκ F: εἰ E 4 εἰσιν E 9 Μετὰ τὰ quotxaá]
K 1 ἀποτείνεται c 8 ὑποτεϑέντα A: ὑποτιϑέμενα Cc: ὑποτίϑενται DE

10 ante ἀλλ᾽ del. à E? 11 λέγουσιν Ec 12 διαφορὰν A: διαφορὰν ὡς λέγουτιν
DEb 18 καὶ om. A 15 μέτεστιν DEc: v eras. E 20 τὸ] corr. ex
τῷ E? 0] seq. ras. 1 litt. E: po A κινήσεως} χτλ. Cratyl. 426 c

2] xai om. E ὀξυγώνιον Α : ὀξύγωνον DE 22 πλευρὰς) λεπτὰς A
λελεπτυμένον DE: corr. E? xal (tert.)] te xal c 29 μὲν πρῶτα] πρῶτα μὲν
τὰ Δ χαταλιπὼν E ἔπλασεν E: corr. E? 29 χαόμενον c τοῦ om. D
πρίον᾽ c 21 δυοδέχατον AE: δωδέχατον C: δυοχαιδέχατον D σχοπτιχόν E:
corr. E? πυραμίς --- σφαῖρα xal (28) om. c 27. 28 ἐστιν ἣ ogaipa] dott A

28 τῷ] τὸ DE: corr. E? 29 καιόμενον) seq. ras. 15 litt. E

666 SIMPLICI IX L. DE CAELO Ill ? [Arist. p. 307494]

ἀνάγχης τὴν πυραμίδα ποιεῖν ποραμίδας X τὰν “φαῖραν 39D
σφαίρας παντελῶς ἄλογον. τὖ Uk ἄληγον $ c3 pono μάλιστα δαΐξοι 10
πυράθεσι:" (uw Ἰάρ, ὡς εἴ τις dO 7, τὴν μάχαιραν εἰς μαχαίρας
di τὸ διαιρούμενον Ur! aix ἢ τὸν πρίονα sl; κρίφνας. τὸ
5 μὲν ;Àp τὸ πυρυύμενον τίνεσθαι πὸρ τοῦ κορηῦντος κατ᾿ ἀλλοίοσιν εἷς
tror» τὺ πυρνύμενον μεταθάλλωντος οὐδὲν ἄτυκον, τὸ δὲ τὸ δεπιροὸν τ
Λέγει δὲ xai πρὸς τοῦτο ὁ Πρόχλος, ὅτι τὸ κῦρ πορῶσαν τὸ χαυϑὲν
10 διέλυσεν αὐτοῦ τὰ στοιχεῖα καὶ μετέβαλεν εἰς τὰ ἑαυτοῦ, & δὲ μάχαιρα
οὖχ εἷς τὴν "ὁσίαν gj τοῦ τεμνομένου; οὗ γὰρ ἀναλόει τὴν οὐσίαν αὐτοῦ, s
ἀλλὰ τὸ ποσὸν ἐχ μείζονος ἔλαττον ποιεῖ διαιροῦσα "
οὐσίαν ym τὸ σγῆμα τοῦτο ἀλλὰ κατὰ συμβεβηχός. εἰ οὖν μηδὲν εἰς
τὰ στοιχεῖα τοῦ τεμνομένου δρᾷ μηδὲ ἀμείθει τὸ εἶδος αὐτοῦ, κῶς ἂν εἰς
15 ὅμοια ἑαυτῇ ποιήσαιτο τὴν διαίρεσιν; ἀλλ' ἔστω, φαίην ἄν, τὰ πορούμενα πα
διαλύεσθαι εἰς τὰ τρίγωνα, οἷον ὕδωρ καὶ ἀέρα καὶ τὰ στοιχεῖα αὐτῶν τά
τε εἰχοσάεδρα xai τὰ ὀχτάεδρα, τί τὸ συντιϑὲν τὰ τούτων τρίγωνα εἰς τὸ
τοῦ πυρὺς σγῆμα τὴν πυραμίδα, ἵνα πολλαὶ τοιαῦται σοναχϑεῖσαι γένωνται
πῦρ; λέγει τοίνυν 6 Πλάτων, ὅτι, τὰ διαλυόμενα ὑκὸ τοῦ πυρὸς τρίγωνα 80
20 ἕως μὲν ἄν εἰς ἄλλο εἶδος συστάντα, οἷον τὰ ἐξ εἰχοσαόδρων διαλοϑέντα
εἰς ὀχτάεδρα, διαιρετὸν μᾶλλον ὃν τῷ τοῦ πορὸς διαιρετικᾷ ὄντι μάχηται,
λυόμενον οὗ παύεται, ἐὰν δὲ εἰς τὴν τοῦ πυρὸς φύσιν συστῇ, πέκαυται"
τὰ γὰρ ὅμοια οὔτε ποιεῖ τι εἰς ἄλληλα οὔτε πάσχει ὑπ᾽ ἀλλήλων. χαλὸν α
δὲ αὐτῶν ἀχοῦσαι τῶν τοῦ Πλάτωνος παγχάλων ῥημάτων" "de γὰρ δὴ λο-
“ἰσώμεθα αὐτὰ πάλιν, ὡς, ὅταν ἐν πυρὶ λαμβανόμενον τῶν ἄλλων ὑπ᾽
αὐτοῦ τι γένος τῇ τῶν γωνιῶν xal χατὰ τὰς πλευρὰς ὀξύτητι τέμνηται,
£0514v μὲν εἰς τὴν ἐχείνου φύσιν πέπαυται τεμνόμενον" τὸ γὰρ ὅμοιον xai 4
ταὐτὸν αὐτῷ γένος ἔχαστον οὔτε τινὰ μεταβολὴν ἐμποιῆσαι δυνατὸν οὔτε
τινὰ παϑεῖν ὑπὸ τοῦ χατὰ ταὐτὰ ὁμοίως τε ἔχοντος" ἕως δ᾽ dv εἰς ἄλλο
30 γινόμενον ἧττον ὅν χρείττονι ἀάχηται, λυόμενον οὐ παύεται. δῆλον 6$,

E:
é
b
1

tet
ὧν

3. 4 διαιρεῖν εἰς μαχαίρας Ac 3 εἰς) ὡς DE: corr. E? 4 sk] ὡς DE: corr. E?

ἢ κατὰ DE 6 ἑαυτὸ AC: αὐτὸ DEÉc οὐδὲν ἄτοπον om. A 7 εἰς] del. ΕΞ
&xotó A ἀπεμφαινόντων)] ἀτοπωτάτων Fc 8 ἐστίν Ec πυρῶσαι Ε:
corr. E* 10 μετέβαλλεν E 11 τὴν] τὰ A 12 ἔλαττον) seq. ras. 2 litt. E
13 μηδὲν] μὴ Εν 14 ἀμείβη A: ἀμοίβει E: corr. E? 15 φαίην ADEF: dicetur b:
φαῖεν E? K?c 16 ἀναλύεσθαι A 18 γίνωνται E 20 ἂν A: om. DEb
συνιστάμενα c 2] ὃν A: ἐν DEb μάχηται] corr. ex μάχη τὲ ΕἸ: μάχη τὲ F
22 λυόμενα c (pugna perfecta. b) παϑεται] corr. ex παράγηται E?: cessabunt b

23 χαλὸν- παύεται (30) om. F: mg. K? x«Àóv Ab: χάλλιον DEK!c 34 raqpxd)-
λων καὶ ῥημάτων] Tim. 26 e sq. δὴ] e corr. E! 24. 25 λογισόμεϑα E
Aoquibpel c 25 λαμβανόμενον AE?: λαμβανομένων DEK! 37. 28 xai
ταὐτὸν] xat^ αὐτὸν A 28 αὐτῷ ADE 29 ταὐτὰ K?b: ταῦτα ADE: ταῦϑ᾽ c
τε On. b: τ᾽ c ἔχοντας A deinde add. οὔτε τι δρᾶσαι δύναται E? K? ἄλλο

τι c 0 γιηνόμενον DEK?c ὃν om. A παύηται A

SIMPLICII IN L. DE CAELO III 7 (Arist. p. 307424. 31] 667

ὅτι οὐχ εἰκῇ χαὶ ὡς ἔτυχε ποτὲ μὲν εἰς τόδε τὸ σχῆμα ποτὲ δὲ εἰς ἄλλο 3940
συντίθεται τὰ ἐπίπεδα, ἀλλὰ τὸ διαλύον αὐτὰ τὴν μὲν πρὸς ἐχεῖνο τὸ |
σχῆμα, ὅπερ εἶχεν, ἐπιτηδειότητα, οἷον τὴν πρὸς τὸ εἰχοσάεδρον, ἀφα- 2955
νίζει παχυτέραν τινὰ οὖσαν xai ϑολωδεστέραν, πρὸς δὲ τὸ ἐγγὺς μεϑίστησι

5 χαϑαρώτερον τὸ τοῦ ἀέρος, xal πρῶτον εἰς ὀχτάεδρα συμπήγνυται, εἶτα
xai ταῦτα ὑπὸ τοῦ πυρὸς διαλυήόμενα χαϑαίρεται μᾶλλην xal λεπτύνεται 5
xai γίνεται πρὸς πυραμίδος σύστασιν ἐπιτήδειλ. δῆλον δέ, ὅτι, πρὸς ὃ dv
εἶδης ἐπιτηδείως ἔχῃ σχήματος, τοῦτο καταδέχεται ῥαδίως, xal διὰ τοῦτο
ἐξ ὕδατος ἀὴρ πρῶτον γίνεται χαὶ τότε ἐξ ἀέρος πῦρ.

10 p. 307431. τι δὲ γελοῖον τὸ πρὸς τὸ διαιρεῖν μόνον ἕως τοῦ ἣ
μᾶλλον ἐπὶ τὸ συγχρίνειν.

Τρισχαιδέχατον μέμφεται τοῖς τῷ διαιρετιχῷ μόνον ἀλλὰ μὴ τῷ ιὉ
συγχριτιχῷ μᾶλλον τὸ πῦρ χαραχτηρίζουσιν Y, ἀμφοτέροις. δοχεῖ γάρ,
φησίν, μᾶλλον συγχρίνειν xal συνορίζειν ἢ διαχρίνειν, εἴπερ διαχρίνει μὲν

15 τὰ μὴ ὁμόφυλα, ὅταν χρυσὸν ἀργύρου διαχωρίζῃ ἣ τὴν σχωρίαν ἀποχα-
ϑαίρῃ τοῦ σιδήρου, συγχρίνει δὲ τὰ ὁμόφυλα. εἰ οὖν τιμιώτερον τοῦτο,
προηγουμένην ἄν ἔχοι ταύτην τὴν ἐνέργειαν τὸ πῦρ, f, ὃὲ διάχρισις χατὰ vo
συμβεβηχός: συγχρῖνον γὰρ τὸ ὁμόφυλον ἐξαιρεῖ τὸ ἀλλότριον: ὥστε,
φησίν, 3, πρὸς ἄμφω ἐχρῆν ἀποδοῦναι τὸ σχῆμα τῷ πυρί, εἴπερ ἄμφω

20 ἐνεργεῖ συγχρῖνον τε xal διαχρῖνον, 7j; μᾶλλον ἐπὶ τὸ συγχρίνειν, εἴπερ
τοῦτο μὲν xal αὑτὸ ποιεῖ, διαχρίνει δὲ χατὰ συμβεβηχός. 25

Πρὸς δὲ τοῦτον ἐνίσταται τὸν λόγον ὁ [Πρόχλος τοὐναντίον λέγων ἀλη-
ϑὲς εἶναι, διαχρίνειν μὲν χαϑ' αὑτὸ τὸ πῦρ, συγχρίνειν δὲ χατὰ συμβεβη-
xóg* τῷ γὰρ ἐξαιρεῖν τὰ ἀλλότρια τοῖς ὁμοίοις τὴν πρὸς ἄλληλα σύνοδον

25 χαὶ τὴν εἰς ταὐτὸ ῥοπὴν ἐξευμαρίζει. πάντα γοῦν τὰ πύρια χατὰ πάσας 80
τὰς αἰσϑήσεις διαχριτιχὴν ἔχει δύναμιν: τὴν μὲν γὰρ ἄφὴν διαχρίνει τὸ
ϑερμόν, τὴν δὲ ὄψιν τὸ λαμπρόν, τὴν δὲ γεῦσιν τὸ δριμύ, καὶ τὰ φάρμαχα
δὲ πάντα, ὁπόσα πύρια, διαφορητιχὴν ἔχει τὴν δύναμιν. ἔτι ὃὲ πᾶν μὲν
τὸ συγχρῖνον περιίστασϑαι βούλεται τὸ συγχρινόμενον συνωϑθοῦν αὐτό, τὸ 35

80 δὲ πῦρ οὐχὶ περιίστασϑαι, ἀλλὰ δύνειν χατὰ τῶν σωμάτων ἐϑέλει. προστί-
ϑησι δέ, ὅτι xal χατὰ τοὺς μὴ σχηματίζοντας τὰ στοιχεῖα λεπτομερὲς

1 ἔτυχε] seq. ras. 1 litt. E 4 ϑολωϑεστέραν A μεϑίστησιν E ὃ πρότε-
pov Fe 8 ἔχει E: ἔχοι F 9 πῦρ om. D 10 τὸ (pr. AEF: om. Dc
πρὸς — τοῦ] ἕως D 12 τρεισχαιδέχατον 1) Un] μὴ καὶ c l3 συγχρι-
τιχὸν E: corr. E? 14 φησί E 15 μὴ om. DE ἀργύρου AE?b: dp-
T»pov DEF: xal ἄργυρον C διαχωρίζει E 15. 16 ἀποχαϑαίρει E

16 τὰ om. AF: suprascr. K? 17 àv] μὲν ἂν c et corr. ex μὲν F ἔχει E:
corr. E? 18 ἀλλότριον Ab: ἀλλόφυλον DE 21 διαχρίσει E: corr. E?

24 τῷ] τὸ DE: corr. E? 25 εὐμαρίξει c πύρια DE: πυρία A: πύρινα Fe

28 πύρια E: mupía A: πύρεια D: πύρινα Fc 30. 31 προστιϑεῖ AF 3l xai

om. A τοὺς] τοῦ DE: corr. E? σχηματίζοντος D

668 SIMPLICII IN L. DE CAELO III 7 (Arist. p. 807481. *5]

μᾶλλον νενόμιστα! τὸ πῦρ, τὸ δὲ τοιοῦτον διαχριτιχὸν μᾶλλόν ἐστιν εἰσδυό- 299
usvov εἰς τὰ ἄλλα ἥπερ συγχριτιχήόν. ὅτι δὲ τὸ διαιρετιχὸν χαϑ' αὐτὸ e
τῷ πυρὶ προσήχει, δηλοῖ τὸ μὴ uóvov τὰ ἀλλόφυλα διαχρίνειν ἀπ᾽ dAir-
λων, ἀλλὰ xai αὐτὸ ἔχαστον: “εῖ γοῦν τὸν γρυσὸν xal τὸν ἄργυρον καὶ

ἢ τὰ ἄλλα μέταλλα τῷ διαχρίνειν αὐτα.

p. 07525 Πρὸς τούτοις óÉ, ἐπεὶ τὸ ϑερμὸν καὶ τὸ ψυχρὸν | ἕως 298»
τοῦ χαίτοι προσῆχεν ἢ πάντα ἀφορίσαι σχήμασιν 7, μηδέν.

Ἱεσσαρεσχαιδέχατον xal τοῦτο σαφὲς: ἐπιχείρημα δειχνύον, ὅτι αδύ-
νατῶν τὸ ϑερμὴν xai τὸ Ψυχρὸν σχήμασιν ἀφορίζειν. ὃ δὲ λύγος τοιοῦτος ὃ
10 τὸ ϑερμὸν καὶ τὸ ψυχρὸν xal ὅλως τὰ χατὰ τὰς παϑητιχὰς ποιότητας
ἐναντία ἐστὶ ταῖς δυνάμεσιν: τὰ σχήμασιν ἀφωρισμένα οὐχ ἐναντία, διότι
σχῆμα σχήματι οὐδέν ἐστιν ἐναντίον: τὸ ϑερμὸν dpa xai τὸ ψυχρὸν ἀδύ-
vatov σχήμασιν ἀφορισϑῆναι" f, συναγωγὴ ἐν δευτέρῳ σχήματι. δυνατὸν 19
ὁὲ xai ὑποϑετιχῶς συναγαγεῖν οὕτως" εἰ τὸ ϑερμὸν xal τὸ ψυχρὸν ἐναντία
ιῦ ὄντα σχήμασιν ἀφορίξεται, εἴη dv τὰ σχήματα αὐτῶν ἐναντία- ἀλλὰ μὴν
σχῆμα σχήματι οὐχ ἔστιν ἐναντίον: οὐχ ἄρα τὸ ϑερμὸν xal τὸ ψυχρὸν
σχήμασιν ἀφορίζεται. ὁηληὶ δέ, φησί, xal τὸ πάντας ἀπολείπειν τὸ τῷ 5
Ψψηχρῷ προσῆκον σγῆμα τοὺς τὸ ϑερμὸν σχήματι ἀφηρίζοντας" xattot ἔδει
ἢ πάντα τὰ χατὰ τὰς ποιότητας ἐναντίχ ἀφορίσαι σχήμασιν ἣ μηδέν.
20 Kai ταύτην διαλύων τὴν ἔνστασιν ὁ lloóxAoc λέγει χαλῶς ἀπαιτεῖν τὸν
λόγον τῷ ψύχοντι τὸ προσῆχοην ἀποδοῦναι σχῆμα, δεῖν δὲ mpocavauvr 3
σῆναι περὶ τῆς θερμότητος, ὡς οὐ τὴν πυραμίδα ἐλέγομεν εἶναι ϑερμό-
τητα. ἀλλὰ δήναμιν τυητιχὴν διὰ τῆς χατὰ τὰς γωνίας ὀξύτητος xal τῆς
χατὰ τὰς πλευρὰς λεπτότητος. ὅτι οὖν ἢ ψυχρότης οὐδὲ αὐτὴ σχῆμα ἐστιν.

* * wx Ld , “αν id -8 , , id ^ *
25 (035&b nuni T, εραήτης. «ARA ουναμῖς τινος σχήματος. χαὶ ὡς ξχξίνη Ὁ

΄ - d 3 EDI M4 M , * , A ^»
SU ΤΊ ΑΥ fj)tO0s 42 T, 3 (Z0 UR, οι (t03z(0;. χαὶ (tos zx&EtYvm χατὰ τὴν “5,
-- -- x * , —— ^P ^ *, M
mn. τὼν "νῶν «^44 τὴν λεπτώτΥ τὰ τῶν T zUr "ὧν. fr)0 X00. necs ναντ'ας

αὐτῇ, χατὰ τὴν ἀμβλύτητα τῶν “ωνιῶν χαὶ τὴν παχύτητα τῶν πλευρῶν’
* , *» e T T N — . wy *
Zw vuU ἀρὰ f, GQVXUt. Ἄ)τὴ ἥρως ἐχείνην οὐ τῶν σχηματῶν (vy ξναν- 3
, s.s —- * - Li * , ^-^ Ld , —
90 τίωγς ἀλλὰ τῶν ἐν τοῖς σχήμασι δυνάμεων: ἀπῃτέι OB ὁ Àovog σχῆμα
^" , * - ΚΖ NN SN GN - 3 , ey , 3 L4 ww
Ξξναντίων οὐ ὥξον, ἀλλὰ δύναμιν ἐναντίαν. ὥσα τοίνυν ἀμβλείας ἔχει τὰς
P Li ’ὔ L] ^ " 1 * , v - PES
γωνίας Xt καχεξίας τας τ ΦΟΡΆΣ. ταῦτα κας &Vvayttas ξχϑξι * TJ *Upautot

Ι. 2 ci3596uzvov) εἰς δὴ piv A 2 ἤπερ E?Fb: ὅπερ A: εἴπερ DE 4 gei E^b
ἔχει DEF: ἔχεν Δ yv A 6 τούτοις δέ A: δὲ τούτοις DEF« ἐπεὶ τ
πάντα (1)] ἕως 1) 4 προτῇ κεν Αἱ προσήχει E: comp. F πάντ᾽ ι σγήαασιν AD:
τγίμοτα V: σχήματι 15’ δ᾽ χαὶ om. CE 11 δυνάμεσι DE 13 οὐδέν]
TA V l^ ἀφορίζεται C: ἀφορισῆῆναι E: ἀφοριπ)είη E? εἴη ἂν Ab: om. €:
καὶ DE: εἰσὶ χαὶ c τ ἀπολειπεῖν E: ἀπολιπεῖν DE 18. 19. χαίτοι ἔδει ἢ im
ras. E! [O9 τὰ 027: om. DE 20 διαλύων D 23] τὸ om. A 25 τμητιχὴν
δύναμιν Ac nii om. D 24 ἐστι Ae 20 τμητιχή -- ἐκείνη om. DE

JU πλευρὰν A O0 δὲ om. A 3] 99 δέον E: οὐδὲ ὃν Ab: οὐδὲν U ἀμβλίας

E: corr. E- .

SIMPLICII IN L. DE CAELO [ΠΤ (Arist. p. 30755] 669

δυνάμεις xat ἐστι συγχριτιχὰ τῶν σωμάτων: τοιαῦτα δὲ τὰ στοιχεῖα τῶν 295b
τριῶν σωμάτων, διὸ πάντα ἐχεῖνα συγχριτιχὰ δι᾿ ὥσεως συγχρίνοντα, μόνον 88
δὲ τὸ πῦρ, ὡς εἴρηται, διαχριτιχόν.
Ταῦτα τοῦ [IpóxAou λέγοντος ἀπορήσοι ἄν τις, πῶς τῶν ἐν τοῖς Gy
5 μασι δυνάμεων, ὥς φησιν, ἐναντίων οὐσῶν τὰ σχήματα οὐχ ἄν εἴη ἐναν-
tía: αἱ γὰρ δυνάμεις οἰχεῖαι τοῖς δυναμένοις εἰσίν. μήποτε οὖν σχήματα 40
τὰ τέσσαρα λέγει, πυραμίδα χαὶ τὰ λοιπά, ὧν μὴ ὄντων ἐναντίων αἱ δυνά-
pete ἐναντίαι εἰσίν, ἐπεὶ μὴ χατὰ τὰ σχήματα αὐτῶν εἰσιν αἱ δυνάμεις"
οὔτε γὰρ τὸ παχὺ xal λεπτὸν οὔτε τὸ μεγαλομερὲς xal σμιχρουερὲς οὔτε 46
10 τὸ δυσχίνητον χαὶ εὐχίνητον σχήματός εἰσι διαφοραί, τάχα δὲ οὐδὲ τὸ ὀξὺ
χαὶ ἀυβλὺ τῶν γωνιῶν ἁπλῶς σχήϊματός εἰσι διαφοραί, εἴπερ μηδὲ ἢ 296^
Ἰωνία σχῆμα ἁπλῶς. εἰ οὖν χατὰ ταύτας τὰς ἐναντιώσεις χαὶ τοῦ ϑερμοῦ
χαὶ ψυχροῦ διαϑέσεις ἀποτελοῦνται ἐναντίαι οὖσαι, οὐδὲν ἄτοπον συμβαίνει,
ἀλλ ἢ πρότασις ἢ λέγουσα, ὅτι τὰ σχήμασιν ἀφωρισμένα οὐχ ἔστιν ἐναν- ὅ
15 tía, διορισμοῦ δεῖταί τινος" οὐ γάρ ἐστιν ἐναντία χατὰ τὰ σχήματα, ἔχειν
μέντοι ἐναντία οὐ χωλύεται. εἰ δὲ χαὶ βιάζοιτό τις χατὰ τὰ σχήματα
tà; ἐναντιώσεις εἶναι, ὑπομνησθϑῆναι χρὴ τοῦ ᾿Δριστοτέλους ἐν ταύτῃ τῇ
πραγματείᾳ εἰπόντος, ὅτι ἔστι πως χαὶ ἐν τοῖς σχήμασιν ἐναντίωσις. 10
Ἐπειδὴ δὲ τὴν περὶ τοῦ ϑερμοῦ row παρεϑέμην τοῦ []λάτωνος,
20 χαλὸν ἄν εἴη xai τὴν περὶ τοῦ ψυχροῦ μετ᾽ ἐχείνην εὐθὺς ἐπαχϑεῖσαν
ἐνταῦϑα προσϑεῖναι" “᾿τὸ δὲ ἐναντίον τούτῳ κατάδηλον μέν, ὅμως δὲ μηδὲν
ἐπιδεὲς ἔστω λόγου" τὰ γὰρ δὴ τῶν περὶ τὸ σῶμα ὑγρῶν μεγαλομερέστερα
εἰσιόντα τὰ σμιχρομερέστερα ἐξωϑοῦντα εἰς τὰς ἐχείνων μὴ δυνάμενα ξὸρας
ἐνδῦναι ξυνωϑοῦντα ἡμῶν τὸ νοτερὸν ἐξ ἀνωμάλου χεχινημένου τε ἀχίνητον
25 δι᾿ ὁμαλότητα xal τὴν ξύνωσιν ἀπεργαζόμενα πήγνυσι' τὸ δὲ παρὰ φύσιν
ξυναγόμενον μάχεται χατὰ φύσιν αὐτὸ ἑαυτὸ εἰς τοὐναντίον ἀπωϑοῦν. τῷ 20
δὴ μάχῃ καὶ τῷ σεισμῷ τούτῳ τρόμος xai ῥῖγος ἐτέϑη, ψυχρόν τε τὸ
παάϑος ἅπαν τοῦτο xal τὸ δρῶν αὐτὸ ἔσχεν ὄνομα."

im»

] τὰ] e corr. E στοιχεῖα) seq. ras. 4 litt. E 2 πάντα μὲν c συγχρίνοντα]
bis D 4 ἀπορήσοι ADEF: ἀπορήσαι Kc 6 τοῖς δυναμένοις} ταῖς δυνάμεσιν A
εἰσί D: v eras. E μήποτε — εἰσίν (8) om. A 1 πυραμίδας c 9 τὸ λεπτὸν
DE 10 post διαφοραί add. εἴπερ μηδὲ ἡ γωνία σχῆμα ἁπλῶς A τάχα --- διαφο-
ραί (11) om. D οὐδὲ] οὐ A 11 εἰσι om. A εἴπερ] corr. ex ἧπερ E?
εἴπερ — ἁπλῶς (12) om. A 12 xal τοῦ ADEFb: αἱ τοῦ E?c 13 οὐδένα τόπον A
16 ἐναντία E?b: ἐναντίας ADE 18 πραγματείᾳ) I 4 ἔστι] seq. ras. 1 litt. E
xal] οχ A ἐναντιώσεις EF 19 τὴν περὶ A: τὴν F: om. DE: περὶ E? 20 καὶ --
ἐπαχϑεῖσαν) mg. E? ἐπαγομένην E? 21 ἐνταῦϑα om. E τὸ δὲ] χτλ. Tim.
62 ἃ sq. τοῦτο E: corr. E? 22 yàp om. A τῶν om. D ὑγρῶν] -ὧν
e corr. D 23 μὴ A: οὐ DEc 24 ἐχδοῦναι A τὸ νοτερὸν E?: τονώτερον
ADEFb 25 ξένωσιν A post ἀπεργαζόμενα del. óz(xvuct A πήγνυσι ΑΕ:
πηγνύει DEF: πήγνυσιν c 20 ξεναγόμενον Α ἑαυτὸ K: om. Ab: ἑαυτῷ DE

27 6$ DEb: δὲ Ac

610 SIMPLICI! IN L. DE CAELO III 7 (Arist. p. 307510]

p. 307510 "Evtot δὲ περὶ τῆς δυνάμεως αὐτοῦ ἕως τοῦ ἀλλὰ τοῦ 296^
ἐναντίου. 26

[Πεντεκαιδέχατον τοῦτο ἐφ᾽ ἅπασι toic εἰρημένοις προστίθησι πρὸς τὸ
ἔγεϑος ὑπαντῶν xai δειχνύς, ὅτι, ὅσοι τὴν τοῦ ψυχροῦ δύναμιν αἰτιολο- 30
5 γἸοῦντες τὸ μεγαλομερὲς {τιάσαντο διὰ τὸ συνϑλίβειν xal μὴ διιέναι διὰ
τῶν πόρων, ὥσπερ f, προσεχῶς T ἐμοῦ τοῦ [Πλάτωνος ἐχτεϑεῖσα ῥῇσις,
οὗτηι xal τὸ ϑερμὸν dv διιέναι λέγοιεν. τοιοῦτον δὲ ἄν εἴη τὸ λεπτομερές.
xai τὸ παχυμερὲς ὁὲ xal τὸ λεπτομερὲς μεγέϑει διαφέρειν ἐλέγετο πρότε- 80
pov* εἰ δὴ τῷ μεγαλομερεῖ xal λεπτομερεῖ διορίζουσι, συμβαίνει xal μι-
10 χρότητι καὶ μεγέϑει διαφέρειν τὸ ϑερμὸν καὶ τὸ ψυχρόν, ἀλλ’
οὐ τοῖς σχήμασιν. ὅλως δέ, εἰ τὸ μεῖζον ψυχρόν, ἐπειδὴ xai ἐν ταῖς
πυραμίσιν αἱ μὲν μεγάλαι λέγονται αἱ δὲ μιχραί, αἱ μεγάλαι ἄν εἶεν οὐ 40
πὺρ ἀλλά τι τῶν ψυχόντων, χαὶ ἐν ταύταις τὸ σχῆμα οὐ τοῦ χαίειν ἀλλὰ
τοῦ ψύχειν ἔσται αἴτιον διὰ τὸ μέγεϑος, ὥστε συμβαίνει τὰ ἐναντία λέγειν
15 αὑτοῖς, ὅπερ προεῖπε.
Τὰ δὲ τοῦ [IpóxAou x«l ἐν τούτοις, ὅτι οὐ μεγέϑει μόνῳ τὰ στοιχεῖα
τῶν ἁπλῶν σωμάτων διορίζομεν, ἀλλὰ xal λεπτότητι xal παχύτητι xal 46
ὀξύτητι xal ἀμβλύτητι καὶ εὐχινησίᾳ xal δυσχινησίᾳ, ἅπερ | ἐξαλλάσσει 296*
τὰ εἴδη xai οὐ ποιεῖ τὰ τὸ αὐτὸ εἶδος ἔχοντα χατὰ μέγεθος μόνον δια-
20 φέρειν. “τὸ μὲν γὰρ πλῆϑης, φησί, τῶν ἐπιπέδων ποιεῖ τὸ μεγαλομερὲς
3 σμιχρομερὲς ἐν τοῖς σώμασιν' μέρη γὰρ αὐτῶν τὰ στοιχεῖα λέγεται, οἷον
ai πυραμίδες τοῦ πυρός, ἐξ ὧν τὸ πῦρ, xal τὰ ὀχτάεδρα τοῦ ἀέρος" μεῖζον ὃ
γὰρ τὸ ὀχταξῶρην τῆς πυραμίδος ix τοῦ ἴσο") τριγώνου γεγονότοιν ἀμφοῖν.
f, ὃς σύνθεσις μετὰ τοῦ τοσηῦὸΞ πλήϑους τὸ ὀζὺ ποιεῖ χαὶ ἀμβλύ: πλειό-

΄
bd

δι

νων 1ὰρ ἢ ἐλασγόνων τριγώνων συννευσάντων 7, γωνία ἢ ὀξεῖα ἢ ἀμβλεῖα
τἴνεται, ὀξεῖα uiv ἢ τῶν ἐλασσήνων, ἀμβλεῖα ὁὲ T, τῶν πλειόνων. ἢ Oi τὸ

“-- ^^^ - f - , "A - , e e wv ^
τῶν ἐπιπέδων ἰδιότης ποιεῖ τὸ εὐχίνητον T, δυσχίνητον ξὸραίων ὄντων OU

| αὐτοῦ --- ἐναντίου (2) AV : ἕως φανερὸν ἐχ τῶν εἰρημένων D; lemma in εἰρημένων desinit
in E ἡ ἐφ ἅπατι τοῦτό A προστίηεται E, sed corr. 6 ἡ] corr. ex οἱ E*
ἐχτεϑεῖσα (ῥηϑεῖσα F) ὑπ΄ ἐμοῦ τοῦ πλάτωνος Fc 1 δὲ Db: om. AE 8 τὸ (alt.) om.
0} ἐλέγετο DE: ἔλεγε τὸ A: ἐλέγετο τὸ Fe . εἴ ἀεὶ D δὴ scripsi: δὲ ADEc
διορίζουσιν c 9. 10 μιχρότητι Ab: μεγέϑει ΠῈ: σμικρότητι c lO μεγέϑει Ab:
μικρότητι D: σμιχρότητι E Veppiov καὶ τὸ ψυγρὸν Ab: ψυχρὸν xai τὸ ϑερμὸν DE

13 ἀλλὰ (alt.)] ἀλλὰ καὶ DE 14 ἔσται αἴτιον DEb: αἴτιον ἔσται Ac συμβαίνει
A: eomp. F: συμβαίη DE: συμβαίνειν c 15 αὐτοῖς ADE προεῖπεν Ec: corr. E
seq. ras. 4 litt.: προεῖπεν αὐτοῖς F 18 ἀμβλύτητι) corr. ex ἀμψότητι E? ante
ἅπερ udd. «al ἀκινησίχᾳ 127: et Pmmolilitate b ἐξαλλάσει A 19 τὰ (alt.) E*K*:
om. ADE 13. 20 φέρειν A 20 τὸ μεγαλημερὲς ποιεῖ Ae ποιεῖ] -εἴ e corr. E
2] ἢ σμιχρομερὲς]} εἰς μιχρομερὲς A σώμασι DE 22 πυρός] ἀέρος A 25 γε-
γονότοιν A: τότοιν in ras. EZ7: γέγονε τοῖν DF 24 τοῦ τοσοῦδε DEF: 6020500: A:
τοσοῦδε c 25 ἐλαττόνων Ac 5] 5, ἃ 26 τῶν (pr)] τοῦ A ἐλαττόνων Ac

τς
27 ἰδιο D: ἰδιότητι A αἱὸραίων D

SIMPLICII IN L. DE CAELO [II 7 [Arist. p. 307*10. 19] 611

ὁμοιότητα T, πρὸς ῥοπὴν ἑτοίμων δι᾿ ἀνομοιότητα" οὐχ dpa ai μεγάλαι 296b
πυραμίδες οὐ πῦρ, ἀλλὰ μεγαλομερέστερον πῦρ, ὥσπερ τὰ μεγάλα ὀχτᾶ-
e0pa μεγαλομερέστερος ἀὴρ xal τὰ μεγάλα sixocdsópa μεγαλομερέστερων 15
ὕδωρ. παρὰ ποίαν γάρ, φησίν. αἰτίαν xal ὕδατά ἐστι λεπτὰ xai πα-

5 χέα xai ἀὴρ λεπτός, 6 δέ τις παχύς; ὅτι μὲν γὰρ ποσῷ ταῦτα διώρισται,
δῆλον."

Ἔν δὴ τούτοις πρῶτον μὲν ἐφιστάνω, πῶς τὸ πλῆϑος τῶν ἐπιπέδων 90
ποιεῖν φησι τὸ μεγαλομερὲς xal σμιχρομερὲς xal ἐξ ἴσων τριγώνων εἶναι τὰ
σχήματα τοῦ Πλάτωνος σαφῶς εἰπόντος “μὴ μόνον ὃν ἑκάτερον μέγεϑος ἔχον

10 τὸ τρίζωνον φυτεῦσαι xat! ἀρχάς, ἀλλ᾽ ἐλάττω τε xal μείζω; πῶς δὲ πυρα-
μίδες μείζονες xal ἐλάττονες γένοιντο ἄν ἐχ τεσσάρων οὖσαι πᾶσαι τριγώνων ; 25
ἔοιχεν οὖν καὶ αὐτὸς τοῦτο λέγειν, ὅτι ὕδωρ μὲν ἀέρος xal ἀὴρ πυρὸς μεγαλο-
μερέστερα, xdv ἐξ ἴσων ᾧ τῷ μεγέϑει τριγώνων, διότι τὸ εἰχοσάεδρον τοῦ
ὀχταέδρου xai τὸ ὀχτάξορον τῆς πυραμίδος ἐχ πλειόνων ἐστὶ τριγώνων.

15 πυραμὶς ὃὲ πυραμίδος μείζων οὐ διὰ τὴν τοῦ πλήϑους ἀλλὰ διὰ τὴν τοῦ 30
μεγέθους τῶν τριγώνων διαφοράν. πῶς δὲ ἢ τῶν ἐπιπέδων ἰδιότης ποιεῖ
τὸ εὐχίνητον ἣ δυσχίνητον ; τετράγωνον μὲν γὰρ τριγώνου δυσχινητότερόν
ἐστι xat διὰ τοῦτο τῶν ἄλλων στοιχείων ἣ γῆ, τὰ μέντοι τρία τὰ $x τοῦ
αὐτοῦ τριγώνου τοῦ σχαληνοῦ συνεστῶτα τὸ εὐχινητότερον ἔχει τῇ ὀλιγό- 35

20 trtt xal βραχύτητι τῶν τριγώνων.

p.307»19 ᾿Επεὶ δὲ χυριώταται διαφοραὶ τῶν σωμάτων ξως τοῦ
τέλους.

Συμπερανάμενης τὸ προσεχῶς προτεϑέν, ὅτι οὐ τοῖς σχήμασι διαφέρει 40
τὰ στοιχεῖα, ἐφεξῆς, τίσι διαφέρει, δηλοῖ, ὅτι χατὰ τὰ πάϑη xai τὰ
35 ἔργα xal τὰς δυνάμεις. διορίζει δὲ ταῦτα ᾿Αλέξανδρος πολλαχῶς ποτὲ
μὲν πάϑη λέγων χηυφότητας, βαρύτητας, σχληρότητας, μαλαχότητας, μανό- 45
τητας, πυχνότητας, δυνάμεις δὲ ϑερμότητας, ψυχρότητας, ποτὲ δὲ mal,
μὲν τὰς παϑητιχὰς | ποιότητας, δυνάμεις ὁὲ τὰς χατὰ τὰς ῥοπάς, ἔργα 297:
80 δὲ τὰς ἐνεργείας, χαὶ πάλιν δυνάμεις μὲν τὰς ποιητιχὰς αὐτῶν ποιότητας,
ϑερμότητας, ξηρότητας, χουφότητας" αὗται γὰρ αἱ δυνάμεις ποιητιχαί"

1 οὐχ ἄρα] οὐχοῦν ς 9 μεγαλομερέστερος --- εἰχοσάεδρα Ab: om. DE 4 ἐστι] ἐστι
xal DE 7 δὴ] δὲ c 9 σαφῶς om. D εἰπόντος] Tim. 57 e

μέγεθος om. D 10 ἀλλ᾽ Ab: ἀλλὰ xai DEc 11 γένοιτο E: corr. E?: γέ-
votvt c 12. 18 μεγαλομερέστερα A, comp. Εἰ: μεγαλομερέστατα DE 13 4]
ἣ AE: corr. A 13. 14 τοῦ ὀχταέδρου] in ras. E! 14 ix — πυραμίδος (15) Ab:
om. DE ἐστὶ] enim b 15 μείζων] μεῖζον DE 11 γὰρ Fb: om. ADE

2] τῶν om. Dc σωμάτων ἕως τοῦ] ἕως D 239 συμπερανάμενος) 307 * 18
συμπερανάμενοι E: corr. E? προσεχὲς c προστεϑέν AF 25 ἀλέξανδρος AC: ὁ
ἀλέξανδρος DEc 26. 21 δυνάμεις δὲ ϑερμότητας ψυχρότητας σχληρότητας μαλαχότητας
μανότητας πυχνότητας E μανότητας CDb: μανότητας ψυχρότητας Ac 29 τὰς (8606.)
AE?b: τὰ C: om. DE τὰς (tert.) om. A 91 ϑερμότητα ξηρότητα χουφότητα C:
comp. ambig. A αὗται) seq. ras. 3 litt. E

27 07 . to. toT 70 .. Fam wo φι-3.:
€ . * - " à SJ. . a. v.

. . * . & Lc MIU Were T ut .

᾿ - a 7 . - Aa Di

612 SIMPLICII IN L. DE CAELO Hi 7 (Arist. p..307*19]

xd». δὲ τὰς ἀντιχειμένας αὐταῖς, φυχρότητας, ὀγρότητας, nsi ard ἧς 291.
παθητικὰς καὶ ὑλιχωτέρας- καὶ γὰρ παὶ ἐν τοῖς Περὶ γενέσεως ἐκείνας μὲν e
μᾶλλον ποιητοιάς, ταύτας δὲ μᾶλλον παϑητιχὰς εἶναί φησι xal δὴ καὶ
στερήσεις ταύτας ἐχείνων καλεῖ. "xav ἄλλην δὲ ἐκιβολὴν ταῦτό, φησί,
5 δύναμις καὶ πάϑος ἐστίν, ἀπὸ μὲν τοῦ πάθος ἐμποιεῖν ἢ κασχούσης τῆς v
ὅλης γίνεσϑαι πάθος, δύναμις δὲ ἀπὸ τοῦ δύνασθαι." καὶ τάχα οὕτω μᾶλλον
ἐχδεχτέον. βούλεται μὲν γὰρ μὴ κατὰ τὰ σχήματα τὰς τῶν στοιχείων
ἀφορίζεσϑαι διαφοράς, ὅτι μηδὰ ἔστιν dy τούτοις ἐναντίωσις κυρίως, ἀλλὰ

10 χότητας, χουφότητας, καὶ τὰς ἀντικειμένας αὐταῖς καὶ ὅσαι τοιαῦται" ἐν
γὰρ ταύταις ἔστιν ἐναντίωσις, καϑ' ἣν ἢ εἰς ἄλληλα τῶν στοιχείων γίνεται
μεταβολή, ὅκερ ἐστὶ νῦν προβεβλημένον. τῶν δὲ ποιοτήτων τούτων ἑκάστη
τριχῶς θεωρεῖται" ἣ γὰρ ὡς δόναμις" αὕτη γάρ ἐστιν ἣ τῆς οὐσίας πρὸς s9
ἐνέργειαν παρασκευή, χαϑ' ἣν τὸ πῦρ δύναμιν ϑορμαντιχὴν ἔχειν λέγομεν"

15 3| ὡς ἢ κατὰ τὴν δύναμιν ταύτην ἐνέργεια, ὡς τὸ ϑερμαίνειν. 3 ὡς τὸ
ἀπὸ τῆς δυνάμεως διὰ τῆς ἐνεργείας ἐγγινόμενον τῷ πέσχοντ, πάδος, ὡς
τὸ ϑερμαίνεσθαι. ἀπὸ δὲ τούτων τῆς τε ἢ τῆς ἐνεργείας xal ss
τοῦ πάθους xal aí οὐσίαι γνωρίζονται καὶ f$ εἰς ἄλληλα τῶν στοιχείων
μεταβολὴ καταλαμβάνεται. τούτων δὰ μίαν ἐν τῷ ἐφεξῆς βιβλίῳ προχει-

20 ρισάμενος ὡς μᾶλλον πρὸς τὴν φυσιχὴν κίνησιν pen κερὶ τῶν ἄλλων

ἐν τοῖς Περὶ γενέσεως καὶ φθορᾶς διδάξει, καὶ ὅτι χατὰ ταύτας τὰς ποιό- 99

τητας οὐσιωμένα τὰ στοιχεῖα xal ob xatà τὰ σχήματα χατὰ ταύτας xal

τὴν εἰς ἄλληλα ποιεῖται μεταβολήν, ἀποδείξει.

Τοῦτο μὲν οὖν τὸ πέρας ἐστὶ τοῦ τρίτου τῆς Περὶ οὐρανοῦ πραγμα-
τείας βιβλίου, ἔφοδος δὲ αὐτοῦ σύντομος ἔστω τοιαύτη. προθέμενος: 297^
περὶ τῶν ἁπλῶν ἐν τῷ παντὶ σωμάτων εἰπεῖν χατὰ τὰ δύο πρῶτα βιβλία
τῆς πραγματείας περὶ τοῦ χυχλοφορητιχοῦ xai ἀιδίου σώματος ἀποδοὺς ἐν
τούτῳ περὶ τῶν εὐϑυπορουμέ νων xai Ἰενητῶν διδάσχων ζητεῖ πρῶτον, si 5
ἔστι Ἰένεσις ἣ οὖ, ἐπειδὴ οἱ μὲν τελέως ἀνήρουν γένεσιν ἀγένητον τὸ ὃν
80 λέγοντες, ὥσπερ Παρμενίδης καὶ Μέλισσος, οἱ δὲ πάντων ἁπλῶς ἔλεγον

Ἱένεσιν,. ὡς Ἡσίοδος, οἱ δὲ τῶν σωμάτων πάντων, ὡς οἱ ἐξ ἐπιπέδων τὰ
σώματα συνιστῶντες. πρὸς τούτους οὖν ἀντειπὼν ἐφεξῆς λέγει, τίνων ἔστι
γένεσις, ὅτι τῶν ποιότητας παϑητιχὰς ἐναντίας ἐχόντων xal ἐπ᾽ εὐϑείας 10

2 yàp καὶ AE: γὰρ CD Περὶ γενέσεως) I 6 ἐκείνας] οἰκείας A 3 μᾶλλον (pr.)
Ab: μάλιστα DE ποιητιχάς] τὰς ποιητιχάς c ποιητιχάς --- μᾶλλον om. A
φησίν Dc 4 χαλεῖ] 518010 δὲ] τε D 5 μὲν] μὲν γὰρ Ἐς παάϑος (4|1.}] comp.
A: πάϑους EF ἢ Ab: om. DEc 1 ἐχδοτέον DE 11 γίνεται om. A

12 προβεβλημένων E: corr. E! 14 ϑερμαντιχὴν --- δύναμιν (19) om. DE: mg. E?

14. 15 λέγομεν ἢ] λεγομένη A: λέγεται ?) E 15 ἡ om. c χατὰ ---ἢ ὡς τὸ om. b
ἐνεργείᾳ ς ἣ AE?: om. DEF 18 xai αἱ ACDE: αἱ bc 20 πρὸς} evan. F:
om. A οἰκείαν] IV 1. 307 30 2] τοῖς] τῷ C xal ὅτι Ab: ὅτι xal CF: ὅτι
DEK? 23 ἀποδείξει) ὡς ἀποδείξει c 25 προϑέβδ A 26 χατὰ] χαὶ Ας

28 xal om. D 29 τελέως] τελέαι A 29. 30 -vntov τὸ ὃν M- bis D 30 πάντως E:
corr. E? 32 συνιστῶντες) -ὥ- e corr. E τούτους] τοὺς Α 38 ἐναντίας om. DE

SIMPLICII IN L. DE CAELO III 7 [Arist. p. 8070 19] 613

χινουμένων. εἰ δὲ μέλλοι τις τὴν τῶν γενητῶν σωμάτων οὐσίαν γινώσχειν, 2970

A - * P — w 2X Ἵν - ,

τὰ στοιχεῖα αὐτῶν πρῶτον γνωστέον: ἄλλων ὃὲ ἄλλα στοιχεῖα λεγόντων

δρισάμενος πρῶτον τὸ στοιχεῖον, πότερον ἄπειρα τῷ ἀριϑμῷ 7, πεπερασ-

γα ἐστί. ζητεῖ xai ἐλέγξας τοὺς d λέ - τοὺς περὶ "À ! nv 18

μένα ἐστί, ζητεῖ xai ἐλέγξας τοὺς ἄπειρα λέγοντας τοὺς περὶ ᾿Αναξαγόραν 15
9 xal Δηυμόχριτον μέτεισιν ἐπὶ τοὺς ἕν τὸ στοιχεῖον ὑποτιϑεμένους xai ἀντει-

πὼν xal πρὸς τούτους συνεπεράνατο, ὅτι ἀνάγχη πλείονα εἶναι xal πεπε-

ρασμένα. xal τότε δείξας, ὅτι οὐχ ἔστιν ἀίδια ἀλλὰ γενητὰ xai φϑαρτα, 20

ἐχ διαιρέσεως ζητεῖ, πότερον ἐξ ἀσωμάτου T, Éx σώματος γίνεται, xa εἰ

ἐχ σώματος, πότερον ἐξ ἄλλου ἣ ἐξ ἀλλήλων, χαὶ διελέγξας τὰ ἄλλα τῆς
10 διαιρέσεως τμήματα χατέλιπε τὸ ἐξ ἀλλήλων xal ζητεῖ λοιπὸν τὸν τρόπον

— "^ , , ^ P" Ld , -

τῆς ἐξ ἀλλήλων γενέσεως xal ós(tag, ὅτι οὔτε χατὰ Éxxptaty πάντων Éxxpt- 25

νομένων οὔτε χατὰ σύγχρισιν xai διάχρισιν, ὡς ᾿Εἰμπεδοχλῇς xal Δημό-

χριτος, οὔτε κατὰ μετασχηματισμὸν οὔτε χατὰ τὴν εἰς τὰ ἐπίπεδα διάλυσιν,

ὡς ὃ Τίμαιος, ἐπὶ τέλει λοιπὸν συνάγει, ὅτι f εἰς ἄλληλα μεταβολὴ τῶν
15 στοιχείων χατὰ τὰς εἰδοποιοὺς αὐτῶν ἐναντίας διαφορὰς εἰδοποιεῖται, χυριώ- 30

ταται δὲ διαφοραὶ αὐτῶν αἱ χατὰ τὰς ποιότητας, αἵτινες ϑεωροῦνται τριχῶς,

- 68 ^ A -"- f , Mot [4

ἢ ὡς δυνάμεις T, ὡς πάϑη T, ὡς ἐνέργειαι.

2 αὐτῷ A ἄλλα) ἄλλων E 3 τὸ] e corr. D πότερον] πρότερον AE:
corr. E? 4 ἐστίν E 9 ἕν τὸ στοιχεῖον] ἐν τῷ στοιχείῳ A 6 πλείονας A

6. 1 πεπερασμένας A IO χατέλιπε] -t- e corr. E: χατέλειπε F xal — ἀλλήλων (11)
om. À 11 οὔτε om. A 11. 12 éxxptvopévov ὡς ᾿λναξαγόρας c 15 εἰδο-
ποιοῦς A: εἰδοποιούσας DE αὑτὰ D 15. 10 χυριάταται D 16 αὐτῶν αἱ κατὰ
om. DE τὰς ποιότητας mut. in αἱ ποιότητες E? ϑεωροῦνται DE : διαιροῦνται

E]
΄

Abe. lib. IV sine distinctione adiungit E: τέλος τοῦ 7 βιβλίου, ἀρχὴ τοῦ ὃ add.

Comment. Arist. VII Simpl. de Caelo. 43

ΕἸΣ ΤῸ TETAPTON TON APIXTOTEAOYX ΠΕΡῚ ΟΥ̓ΡΑΝΟΥ͂ 395.

Τὸν ἥλον σχοπὸν xarà τὴν περὶ οὐρανοῦ πραγματείαν ὁ ᾿Αριστοτέλης
ἐνστησάμενος περὶ τῶν ἁπλῶν ἐν τῷ χόσμῳ σωμάτων διδάξαι τὸ μὲν
πρῶτον ὅλον βιβλίον χοινῶς περὶ τοῦ χυχλοφορητιχοῦ καὶ οὐρανίου σώματος

5 ἐποιήσατο, τὸ δὲ δεύτερον περὶ τῶν τοῦ οὐρανοῦ μερῶν τῶν τε δλιχωτέρων. 5'
φημὶ δὴ τῶν σφαιρῶν, xal τῶν μεριχωτέρων, τουτέστι τῶν ἐν αὐταῖς
᾿ ἄστρων, ἐν δὲ τῷ τρίτῳ λοιπὸν περὶ τῶν ὑπὸ σελήνην ἁπλῶν σωμάτων
τῶν εὐνυπορουμένων προθέμενος εἰπεῖν, ἅτινα wol στοιχεῖα πάντως ἐστί,
xal δείξας, ὅτι οὔτε ἄπειρα τὸ πλῆϑος οὔτε ἕν ἔστι ταῦτα ἀλλὰ πεπε- τὸ
10 ρασμένα μὲν τοῦ δὲ ἑνὸς πλείω, xal ὅτι οὐχ ἀΐδια ἀλλὰ γενητὰ wal
φϑαρτώ, xui ὅτι ἢ γένεσις αὐτοῖς οὐκ ἐξ ἀσωμάτου οὔτε ἐξ ἄλλου σώματος
ἀλλ ἐξ ἀλλήλων, οὐχ ἐχχρίσει οὐδὲ μετασχηματισμῷ οὐδὲ τῇ εἰς τὰ ἐπί-
πεδα ἀναλύσει, ἀλλὰ χατὰ τὰς ποιότητας τριχῶς ϑεωρουμένας, ἢ xarà s
τὴν δύναμιν τὴν ἐνεργητιχὴν ἢ κατὰ τὴν ἐνέργειαν τὴν χατὰ τὴν δύναμιν
16 ἢ κατὰ τὸ πάϑος τὸ κατὰ τὴν δύναμιν διὰ τῆς ἐνεργείας ἐγγινόμενον τῷ
πάσχοντι, εἰχότως περὶ δυνάμεως xal ἐνεργείας xal πάθους τῶν χατὰ τὰς
ποιότητας εἶπε χρῆναι ζητεῖν ὡς ix τούτων Ἰνωσομένων ἡμῶν τὸν τρόπον 99
τῆς ἐξ ἀλλήλων γενέσεως x δὲ τοῦ τρόπου, πόσα τε xal τίνα τὰ στοιχεῖα
ἐστιν, εὑρισχόντων. ὥσπερ δὲ τὸ πρῶτον τῶν ἁπλῶν σωμάτων ἀπὸ τῆς
χυχλοφορητιχῆς ηὖρε χινήσεως, οὕτως τὰ λοιπὰ ἀπὸ τῆς κατ᾽ εὐθεῖαν ἀνιχ-
νεύει" προσήχει γὰρ τῷ φυσιχῷ τὸ ἀπὸ τῶν χινήσεων εὑρίσχειν τὰ φυ- S5
σικὰ πράγματα, διότι d, φύσις ἀρχὴ χινήσεώς | ἐστιν. ἐπειδὴ οὖν ἢ χατ᾽ 298.
εὐϑεῖαν φυσιχὴ χίνησις χατὰ τὴν τοῦ βαρέος χαὶ χούφου δύναμιν ὑπάρχει
τοῖς φυσιχοῖς, περὶ βαρέος καὶ χούφου πρῶτον προτίθεται ζητεῖν ὡς xatd

1 εἰς τὸ τέταρτον A: σιμπλικίου φιλοσόφου προλεγόμενα εἰς τὸ ὃ τῶν περὶ οὐρανοῦ E?

2 οὐρανὸν A 8 ἐν) τῶν ἐν Fc 5. ἐποιήσατο — μερῶν] mg. E? ἐποιήσατο]
γέγραφε E? τε] mut. in ye ΕἾ ἀὑλικωτέρων D 7 λοιπῶν Α περὶ] τε A
15 τῆς] τὰς ΠΕ 17 εἶπεν E: corr. E? ἡμῖν A 20 ηὗρε A: εὗρε ΟΕ
οὕτω DF 21 τῇ φυσικῇ D τὸ] τῷ E: del. E? τῆς χινήσιω. 5 22 ἐπεὶ c
οὖν CDE: om. A: δὴ c 23 βαρέως E, sed corr. δύναμιν} κίνησιν D — 24 τί-

ϑεται A: intendit b

SIMPLICII IN L. DE CAELO IV Prooemium 615

ταῦτα μάλιστα εἰδοποιουμένων τῶν ὑπὸ σελήνην ἁπλῶν σωμάτων τῶν ἐπ᾽ 298»
εὐϑείας χινουμένων xal γενητῶν x«l τὴν γένεσιν ἐξ ἀλλήλων ἐχόντων, xdv 6
ὧσι πολλαὶ xal ἄλλαι δυνάμεις ἐν αὐτοῖς xal πάϑη xai ἐνέργειαι" xal γὰρ
χατὰ θερμότητα xoi ξηρότητα xal μάνωσιν xal τὰ τούτοις ἐναντία xal
5 ἄλλα τοιαῦτα. τινὲς δὲ τῇ εἰρημένῃ τῶν λόγων ἀχολουϑίᾳ μὴ προσεσχη- 10
χότες νοϑεύειν τοῦτο τὸ βιβλίον ἐτόλμησαν ὡς οὐ προσῆχον τοῖς περὶ οὐρα-
νοῦ σχέμμασιν, ἀλλ᾽, εἴπερ ἄρα, τοῖς περὶ γενέσεως xal φϑορᾶς. εἴρηται
óé, ὅτι τοῖς ὑπὸ σελήνην ἁπλοῖς σώμασιν οἰχειότατα τὸ βαρὺ xal χοῦφον,
χαὶ μέντοι, ὅτι τοῖς οὐρανίοις οὐ προσήχει ταῦτα, ἀχριβέστερον εἰσόμεϑα
10 νῦν: διὸ xal αὐτὸς κατ᾿ ἀρχὰς τοῦ πρώτου βιβλίου “δεῖ, φησίν, ὑπο-
ϑέσϑαι, τί λέγομεν τὸ βαρὺ xal τὸ xoüqov, νῦν μὲν ἱχανῶς ὡς πρὸς τὴν
παροῦσαν χρείαν, ἀχριβέστερον δὲ πάλιν, ὅταν ἐπισχοπῶμεν περὶ τῆς οὐ-
σίας αὐτῶν εἰς τούτους ὑπερτιϑέμενος τοὺς λόγους. διελὼν οὖν ἐν ἀρχῇ 30
τό τε ἁπλῶς βαρὺ xal χοῦφην xal τὰ πρὸς ἄλλα λεγόμενα xal τὴν δια-
15 φορὰν αὐτῶν παραδοὺς ἐφεξῆς τὰς περὶ βαρέος χαὶ χούφου δόξας τῶν προ-
τέρων ἰστηρεῖ xal δείκνυσιν, ὅτι οὐδεὶς ἐχείνων περὶ τοῦ ἁπλῶς βαρέος καὶ
χούφου τὸν λόγον ἐποιήσατο ἀλλὰ περὶ τῶν πρὸς ἕτερον. xal τρίτον s»
αὐτῷ χεφάλαιόν ἐστιν, ἐν ᾧ διορίζει, διὰ τί τὰ μὲν ἄνω φέρεται τὰ ὁὲ
χάτω | τῶν σωμάτων ἀεὶ κατὰ φύσιν τὰ δὲ xai ἄνω xal χάτω. χοινὴν 299»
20 δὲ αἰτίαν ἀποδοὺς ἐν τῷ τετάρτῳ λοιπὸν χεφαλαίῳ τὴν διαφορὰν παραδί-
δωσι τῶν ἄχρων στοιχείων τοῦ τε πυρὸς χαὶ τῆς γῆς πρὸς τὸν ἀέρα καὶ
τὸ ὕδωρ. πέμπτον, ὅτι ἁπλῶς μὲν βαρὺ ἣ γῆ, ἁπλῶς δὲ χοῦφον τὸ πῦρ, ὃ
δείχνυσιν ὑποϑέμενος ὡρισμένον εἶναι τὸ μέσον. ἕχτον, ὅτι ἐστὶ τὸ μέσον
ὡρισμένον, δείχνυσιν, ix τούτου δέ, ὅτι xal τὸ ἔσχατον xal διὰ ταῦτα τὰ
25 ἄχρα τῶν στοιχείων τό τε ἁπλῶς χοῦφον xal τὸ ἁπλῶς βαρύ, ταὐτὸν
δὲ εἰπεῖν πῦρ xal γῆ. ἕβδομον, ὅτι ἔστιν xal τὰ μεταξὺ ἀὴρ χαὶ 1ὸ
bómp, ὧν ἑχάτερον πῇ μὲν χοῦφον πῇ δὲ βαρύ ἐστιν. ὄγδοον, ὅτι τὸ
μὲν müp οὐδαμῶς ἔχει βαρύτητα, f, δὲ γῇ οὐδαμῶς ἔχει χουφότητα,
τὰ δὲ μέσα ἐν μὲν τοῖς οἰχείοις τόποις χαὶ τοῖς τῶν ὑποχειμένων
80 βαρύτητα μὲν ἔχει, χουφότητα δὲ οὐχ ἔχει. ἔνατον, ὅτι τὰ τέσσαρα 15
στοιχεῖα οἰκείαις διενήνοχε διαφοραῖς ὕλης καὶ οὐ σύγχειται τὰ μέσα ἐχ
τῶν ἄχρων.

| and

1 τῶν (alt.)) om. A 2 χινουμένων τῶν c ὃ πάϑη xal] παϑητιχαὶ A

4 ξηρότητα] ψυχρότητα A 6 περὶ om. E 8 οἰχειότητα A: comp. F 9 ἀχρι-
Béotepov om. EF 10 βιβλίου] cap. ὃ. 269*20 13 τοὺς λόγους ὑπερτιϑέμενος Fb
14 xal (pr)] καὶ τὸ Ac τὰ] τὸ Ας ἄλλα CDE: ἄλληλα Abc λεγόμενον
Ac 15. 16 πρότερον C: πρεσβυτέρων D 18 αὐτῷ DE: ἑαυτῷ Ab: αὐτοῦ
C: ἐν αὐτῷ Fc 19 δὲ xai) δὲ C 20 τῷ om. CF 22 πέμπτον δέ Fc

24 τὰ om. A 26 ἔστι DEc 29 τοῖς (alt.)] corr. ex τῆς E? 30 μὲν om. A
ἔννατον C. et corr. ex ἔνατον E? 9l οἰκείοις A διαφόροις E?Fc ὕλης E*b:
ὅλαις ADE'Fc: om. C

43*

T6 SIIPLIOU D L..DE G4ELO IV 1 [Arie g 0758]

ἢ. 307 598 Περὶ δὲ βαρέος χαὶ χούφου ἕως τοῦ οὕτω χαὶ τὸ φαινὅ- 3993.
μένον ἡμῖν εἴπωμεν περὶ αὐτῶν.

, Βαρότης καὶ χουφότης nixstótspat: τῶν ἄλλων ποιοτήτων. εἰσὶ τοῖς φο-
σικοῖς σώμασιν, διότι κατὰ ταύτας al. φυσικαὶ γίνονται κινήσεις, xa ἃς
δ εἰδοκοιεῖται tà φυσιχὰ: σώάματᾳ. ἀναγχαῖας δὲ xal ἄλλως ὃ πορὶ τούτων
λόγος, ὅτι δι᾽ αὐτῶν ἐν τοῖς φϑάσασιν ἔδειξεν ἀδύνατον εἶναι τὸ ἐχ ὁτιγ- 5
᾿ μῶν xal γραμμῶν καὶ ἐπιπέδων τὴν γένεσιν τῶν φυσοιδν εἶναι. σωμάτων,
εἴπερ ἀνάγκη μὸν ἕναστεν τῶν φοσικῶν σωμάτων ἢ βαρὸ ἢ κηῦφῶν εἶναι,
μηδὲν δὲ δύνασθαι ἐξ ἐκείνων τοιοῦτον γενέσθαι" ἔδειξε δὸ χαί, ὅτι οὐδὲν 80
10 οἷόν τε σῶμα χινηϑῆναι ἐπ᾽ εὐϑείας: μὴ ἔχον κουφότητα ἃ βαρότητα.
ἀλλὰ καὶ ἐν τῷ κρώτῳ. βιβλίῳ. τούτοις ἐχρήσατο xel τὸν οὐρανὸν δειχνὸς
κουφότητος. xal βαρύτητος ὁξῃρημένον,. χαὶ Gn μὴ ἔστιν ἀποῖρον: σῶμα,
διὰ. τούτων ἐδείχνατο. πολλαχοῦ οἷν - χρησάμενος αὐτοῖς εἰκότως καὶ διὰ s&
16 ϑέμενος τὸν καιρόν. καὶ ἄλλως δὲ’ ἀναγκαῖος ἃ πορὶ: αὐτῶν λόγος διὰ τὸ
ἀμφιδοξεῖν τοὺς φυσιχοὺς περὶ αὐτῶν: wed μὴ συμφώνοος ἀλλήληις τοὺς
περὶ αὐτῶν ἀποδιδόναι λόγους. αὐτὸς δὲ xal προσεχοστέραν ἀποδίδεοσιν 40
αἰτίαν τῆς τοῦδε τοῦ λόγου - ὅτε ἢ περὶ αὐτῶν Üsmpíx οἰκεία ἐστὶ
τοῖς κερὶ κινήσεως λόγοις, ὡς μὲν 6 ᾿Αλάδανδρας λέγει, τοῖς περὶ
20 φύσεως" ἢ Ἰὰρ φύαις κινήσεως ἀρχή, φοφιχὴ δὲ ἢ: πραγματεία" μήποτε
δὲ προσεχέστερον εἰπεῖν τοῖς ἐκ. νῶν χιιήσφων ud τὰ ὑκὰ αὐλήνην εὗρί ὦ
ἀχουαῖν ἁπλᾶ σώματα, ὥσπερ καὶ τὸ obpdwov. »p
Ζητεῖ δέ, τί τέ ἐστιν ἑχάτερον xal τίς ἣ φύσις αὐτῶν, τουτ-
ἔστι χατὰ τὴν | φύσιν αὐτῶν ζητεῖν παραχελευόμενος. βαρὺ ὃὲ xai 299»
25 χοῦφον τὰ σώματα λέγει τὰ βαρύτητα καὶ χουφότητα ἔχοντα, ἅπερ Ouvd-
μεις xaÀei* διὸ xat ἐπήγαγεν xal διὰ τίνα αἰτίαν τὰ βαρέα xal χοῦφα
τὰς δυνάμεις ἔχουσι ταύτας. τοῦτο δὲ ἐν τοῖς [lepl γενέσεως xai 5
φϑορᾶς ἀποδώσει, ὥσπερ xal τὰ περὶ τῶν ἄλλων παϑῶν xai τοῦ τρόπου
τῆς ἐξ ἀλλήλων γενέσεως τῶν τεσσάρων στοιχείων ἅμα μὲν συνεχοῦς
80 ἅμα δὲ διαχεχριμένης οὔσης τῆς πραγματείας ἐχείνης πρὸς ταύτην. ὅτι

1 hinc libr. IV inc. E! τοῦ — ἡμῖν (2) om. D ὃ olxetótepat] comp. Εἰ: corr.
ex οἰχειότερον E? 4 σώμασι C ὃ ἀναγκαῖος DE?b: dvapxaloc AE

δὲ xal] corr. ex εἰς τὸ E?: δὲ F 6 λόγος ἐστίν c ἔδειξεν] III 1 εἶναι --
πραγματείας (30) om. A; contuli J 9 ἔδειξε) III 2 11 δειχνὺς) 1 ὃ

12 xal (pr. E?J: ἣ DEFb μὴ DE: οὐκ FJc 13 τούτων FJ: τοῦ DE: τοῦτο
c: per hoc b ἐδείχνυτο] [ 6 χρύσάμενος D 19 ἄλλως] corr. ex ἄλλος J
ἀναγκαῖον E l7 προσεχεστέραν DEb: προσεχεστέρας Jc 18 αἰτίαν DEb: αἰτίας
Jc 2] τοῖς] ὅτι c 29. 24 τουτέστι — αὐτῶν om. b 24 xatd] del.
E?: om. Je 250 ἅπερ DE: d xal Jc 26 ἐπήγαγε DE? 28 τὰ FJbc: τὸ
DE 29 μὲν] bis D 30 δὲ DEb: δὲ xai Jc οὔσης τῆς πραγματείας DEb:
τῆς πραγματείας οὔσης Jc

SIMPLICII IN L. DE CAELO IV 1 [Arist. p. 307528] 611

δὲ οἰχείως ἔχει πρὸς χίνησιν τὸ βαρὺ xal χοῦφον, ἔδειξε διὰ τοῦ βαρὺ 299»
xal xoüqov οὐ χατ᾽ ἄλλο tt λέγεσϑαι. ἀλλὰ χαϑ' ὅσον τὸ μὲν πρὸς τὸ μέδον τι
χινεῖται τὸ δὲ ἀπὸ τοῦ μέσου.
᾿Επέστησε δὲ χαλῶς, ὅτι τὰ μὲν μετέγοντα βαρὺ xai χοῦφον χαλεῖται
5 xal αἱ δυνάμεις βαρύτης xai χουφότης, ταῖς δὲ ἐνεργείαις οὐ χεῖται ὄνουα,
ὡς ἐπὶ τῆς θερμότητος ϑέρμανσις 7| ἐνέργεια xal τῆς οἰχοδομιχῇς f) olxo- 15
δόμησις, πλὴν εἴ τις, φησίν, οἴοιτο τὴν ῥοπὴν χοινῷ ὀνόματι δηλοῦν τήν
τε τῆς βαρύτητος xal τῆς χουφότητος ἐνέργειαν. ἐπειδὴ δέ, φησίν, f, μὲν
φυσιχὴ πραγματεία περὶ χίνησίν ἐστιν’ ἀρχὴ γὰρ χινήσεως f$ φύσις xal
ἀρχὴ οὕτως ὡς ἐν τῷ χινεῖσθαι ϑεωρουμένη: τὸ δὲ βαρὺ χαὶ xoürpov xo
σῶμα, χαϑ' ὃ τοιαῦτα, ζωῆς ἔχει τινὰ ἐμπυρεύματα τὴν βαρύτητα xoi
τὴν χουφότητα χινήσεως ἀρχὰς οὔσας" ζωὴ γάρ τίς ἐστι τοῖς φύσει συνε-
στῶσιν ἣ τῆς χινήσεως ἀρχή. ὡς αὐτὸς ἐν ἄλλοις εἶπα’ διὰ τοῦτο οἱ φυσι-
xol πάντες χρῶνται μὲν ταῖς δυνάμεσι τῶν βαρέων xal χούφων, τουτέστι 96
15 τῇ βαρύτητι χαὶ τῇ χουφότητι, οὐ μὴν διωρίχασί γε περὶ αὐτῶν πλὴν
ὀλίγων, τίνες τέ εἰσιν αἱ δυνάμεις, καὶ διὰ τίνα αἰτίαν τὰς δυνάμεις ταύ-
τας ἔχει τὰ φυσιχὰ σώματα. εἰ δὲ ταύτας τὰς δυνάμεις λέγει τὴν
χουφότητα χαὶ τὴν βαρύτητα χαὶ οὐχὶ τὰ σώματα, τὸ ἔχειν ἀντὶ τοῦ 80
εἶναι εἴρηται, ὅτι ταῦτα ζώπυρα ἄττα χινήσεώς ἐστιν ἐν τοῖς ἔχουσιν,
20 ὥστε, χἄν περὶ τῶν σωμάτων εἴρηται τὸ ταῦτα xdv περὶ τῶν δυνάμεων,
τὰ ζώπυρα αἱ δυνάμεις εἰσί: δηλοῖ δὲ xal τὸ ἐπαχϑέν, ὅτι πάντες
χρῶνται ταῖς δυνάμεσιν αὐτῶν, ὡς εἶναι τὸν λόγον τοιοῦτον. Tj φυ- 35
σιχὴ πραγματεία περὶ χινήσεξως ἀρχήν" περὶ γὰρ φύσιν, ἥτις ἐστὶ χινήσεως
ἀρχή" κινήσεως δὲ ἀρχὴ xal ζώπυρα βαρύτης xal χουφότης: ἢ φυσιχὴ
25 ἄρα πραγματεία περὶ βαρύτητα xal χουφότητα ἔσται, xal οἱ φυσιχοὶ περὶ
τούτων ἐροῦσιν. εἰ οὖν xal ἀναγχαία τοῖς φυσιχοῖς ἢ περὶ τούτων Üzsmpía, 40
χαὶ μὴ τελέως διωρίχασι περὶ αὐτῶν, χρήσιμος ἄν εἴη ὁ περὶ αὐτῶν λόγος.
ἰδόντες οὖν, φησί, πρῶτον, ὥσπερ ἔθος ἡμῖν, τὰ παρὰ τῶν ἄλλων
περὶ αὐτῶν εἰρημένα xai ἐχ ὀιαιρέσεως τὰς πρὸς τὸν λόγον ἀπορίας ἐχ-
80 ϑέμενοι οὕτω xal τὸ φαινόμενον ἣμῖν περὶ αὐτῶν εἴπωμεν. |

—

] xal be: ἢ ADEF post τοῦ add. τὸ E? 2 ob xav'] οὐ κατὰ E?!c: οὐχ
ADEFb 6 οἰχοδομῆῇς EF 7 olotto — φησίν (8)] bis E: corr. E? 8 δέ
om. E priore loco 9 φύσις} φυσιχὴ A 11 xa9' ὃ — τὴν (12) om. DE: καϑόσον
τοιαῦτα ζωῆς ἔχει τινὰ ἐμπυρεύματα (7) τὴν βαρύτητα E? τοιαῦτα] ταῦτα ς
ἐππυρεύματα) ἐμ- evan. A 12 τῆς κινήσεως Fc: τῆς del. F 13 ἐν ἄλλοις] Phys.
250* 14 εἶπεν Ec: corr, E? 14 $uvápests c 15 xal τῇ] καὶ E

16 εἰσιν] εἰσι corr. ex ἐστιν E? αἱ δυνάμεις omn. : inter lacunas D 17. 18. τὰς

t
χουφη’ A 19 ζῶ πυρὰ A, sed corr. 20 σωμάτων DEb: σωμάτων αὐτῶν Ac
21 εἰσίν c 22 post δυνάυεσιν iuterponit p. 678,19 τὸ μέσον — p. 679,8 ἔλεγον A
28 53tv] φύσεως e: eomp. F 25 βαρύτητος καὶ χουφότητος Ac 28 φη-
σίν ς rapi] περὶ comp. A JO εἴπωμεν b: corr. ex. εἴπομεν A:

εἴπομεν DE

ets SIMPLICI IN L. DE CARLO TV 1 (Arist. 3. 306«T)

p.308»7 Λέγεται δὴ τὸ μὲν ἀκλῶς βαρὸ xal χοῦφον ἕως τοῦ 300»
κάτω φέρεται θάτερον φύσει ϑᾶττον.

Διαιρεῖ πρῶτον τὸ βαρὸ xal κοῦφον εἷς τε τὰ ἁπλῶς λεγόμενα vot- 5
᾿αὖτα καὶ sic τὰ πρὸς ἕτερον, ἅπερ κατὰ σύγχρισιν λέγεται, ὡς ὅταν
δ ἀμφοῖν ἐχόντων βάρος καὶ τοῦ χαλκοῦ xal τοῦ ξύλου τὸ μὲν βαρύτερον
λέγωμεν τὸν χαλχὸν τὸ δὲ κουφότερον τὸ ξόλον, πρὸς σύγκρισιν αὐτὸ τοῦ
βαρυτέρου χουφότερον λέγοντες χαίΐτοι καϑ' αὐτὸ βάρος ἔχον. διελὼν δὲ τ᾿
οὕτω περὶ μὲν τῶν ἁπλῶς βαρέων καὶ κούφων οὐδὲν εἰρῆσϑαι καρὰ τῶν
προτέρων φησίν, ἀλλὰ περὶ μόνων τῶν πρὸς ἕτερον. οὗ γάρ, τί ἔστε τὸ
.10 Bapb καὶ τί τὸ κοῦφον, λέγουσιν. οὔτω γὰρ ἄν τὸ ἁπλῶς ἀπεδίδοσαν"
ἀλλὰ τί τὸ βαρύτερον καὶ χουφότερον, ἀμφότερα ἐν τοῖς βάρος 5
ἔχουσι θεωροῦντες. καὶ τοῦτο δαυτοῖς ἀχολούϑως, ἐπειδὴ πᾶν σῶμα βάρος
ἔχειν ἐνόμιζον, ἄλλο δὲ ἄλλου βαρύτερον ὡς μᾶλλον ὑφιζάνον, καὶ τό γε
ἧττον βαρὸ xal χουφότερον ἐκάλουν ἀραιότερον ὑπάρχον. καὶ ἐπιπολάζον
15 καὶ τὸ μάλιστα ἀραιὸν xnüpov. βουλόμενος δὲ δεῖξαι, καὶ ὅτι ἄλλα μὲν *
τὰ ἁπλῶς βαρέα xal χοῦφα, ἄλλα δὲ τὰ χατὰ σύγχρισιν, xal τίνα ἑχάτερα,
xal ὅτι περὶ μὲν τῶν ἁπλῶς οὐδὲν εἰρήκασιν οἱ πρότεροι περὶ μόνων δὲ
τῶν πρὸς ὅτερον, ix τῆς ἐναργείας λαμβάνει, ὅτι “τὰ μὲν τῶν σωμάτων
ἀεὶ πέφυκεν ἀπὸ τοῦ μέσου φέρεσθαι τὰ δὲ ἀεὶ πρὸς τὸ μέσον. s
20 xal τοῦτο μὲν ἐναργὲς xal χοινὸν δμολόγημα, τὰ δὲ ἐφεξῆς λοιπὸν ὡς
αὑτῷ δοχόῦντα νῦν μὲν ἀποφαίνεται,. ὅστερον. δὲ ἀποδειχνόναι πειράσεται.
τούτων γάρ, φησί, τῶν εἰρημένων τὰ μὲν ἀπὸ τοῦ μέσου φερόμενα ἄνω
λέγομεν fusi; φέρεσθαι, χάτω δὲ τὰ πρὸς τὸ μέσον, xal ἁπλῶς μὲν χοῦφον 30
λέγομεν τὸ ἄνω φερόμενον χαὶ πρὸς τὸ ἔσχατον βαρὺ δὲ ἁπλῶς τὸ ἁπλῶς
25 χάτω xal πρὸς τὸ μέσον. πρὸς ἄλλο δέ, φησί, χοῦφον, ὃ xal χουφότερον
χαλεῖται, τοῦτό ἐστιν, ὃ δυοῖν ἐχόντων βάρος Y, μᾶλλον χουφότητα xai
τῶν ὄγχων ἴσων ὄντων τὸ ἕτερον ϑᾶττον τοῦ ἑτέρου ἄνω φέρεται χατὰ 86
φύσιν, βαρύτερον δέ, ὅταν βάρος ἀμφοῖν ἐχόντων xal ὄγχον ἴσον τὸ ἕτερον
ϑᾶττον φέρηται (χάτω) χατὰ φύσιν. αὐτὸς δὲ τὸ χουφότερον ὡς πρὸς τὸ
80 βαρύτερον λεγόμενον ἀποδέδωχεν ὡς τὸ μεῖζον πρὸς τὸ ἔλαττον. εἰχότως
δὲ προσέϑηχΞ τὸ χαὶ τὸν ὄγκον ἴσον" εἰ γὰρ ἀνίσους ὄγχους ἔχει, δύ- 40
ναται τὸ βαρύτερόν τινος τῇ αὑτοῦ φύσει μὴ ϑᾶττον ἀλλὰ βραδύτερον
χαταφέρεσϑαι διὰ τὸ ἔλαττον εἶναι, xal οὕτως οὐδὲ τὸ τῇ αὑτοῦ φύσει
χουφότερον ἔτι χουφότερον ἔσται. |

| καὶ χοῦφον om. D τοῦ — ϑᾶττον (2)] lac. D 4 λέγεται om. A ὡς
om. D 9 τὸ] xal τὸ E: corr. E? 6 λέγομεν E 10 οὕτως C ἀπεδίδω-
σαν E ]3 xal τό γε] del. E* γε] hic deficiunt DE 14 xai (pr.)) A: om. bc

17 ἁπλῶς Cb: comp. A: ἁπλῶν F πρότερον C 2] αὐτῷ Ac 24 ἄνω Fb:
χάτω Ac xai Fb: om. A ἁπλῶς (alt) om. c 38 βαρύτερον -- φύσιν (29)

om. b 29 φέρηται EF: φέρεται Ac xátw addidi: om. AFe 32 αὐτοῦ AF
93 αὐτοῦ A: ἑαυτοῦ CFc

SIMPLICII IN L. DE CAELO IV 1 (Arist. p. 30847] 619

Τὸ μὲν οὖν ἑξῆς τοῦ λόγου τοιοῦτόν ἐστιν" εἰπὼν δέ, τί μὲν τὸ ἄνω 80θθε
αὐτὸς οἴεται τί δὲ τὸ χάτω, ἀντιλέγει μεταξὺ πρὸς τοὺς μὴ νομίζοντας 45
εἶναί τι ἐν τῷ χόύσμῳ τὸ μὲν ἄνω τὸ δὲ χάτω. ταύτης Oi | γεγόνασιν 3005

τῆς δόξης ᾿Αναξίμανδρος καὶ Δημόχριτος διὰ τὸ ἄπειρον ὑποτίθεσθαι τὸ
πᾶν: ἐν γὰρ τῷ ἀπείρῳ οὐδέν ἐστιν ἄνω Y, χάτω φύσΞι" ὅροι γὰρ ταῦτα
xai πέρατα διαστάσεως. ἄλλοι δέ, ὧν xal ὁ παρὰ []λάτωνι Τίμαιος, πρὸς
ὃν υαλιστα ἀποτείνεται, οὐχ ἀξιοῦσιν ἐν τῷ χόσμῳ εἶναι τὸ μὲν ἄνω τὸ
δὲ χάτω διὰ τὴν ὁμοιότητα' τῆς δὲ ὁμοιότητος σημεῖον ἔλεγον τὸ δύνα-
σϑαι χατὰ πάντα τὰ μέρη τῆς γῆς ἀντίποδά τινα αὐτὸν ἑαυτῷ γενέσϑαι.
ἔνϑα γὰρ dv τις T, οἷόν τε πάλιν πρὸς τοῦτον τὸν τόπον ἀντίποδα γενέσϑαι"
τί οὖν μᾶλλον τὸ ὑπὸ πόδας ἡμῶν χάτω πᾶν ἐστιν ἄχρι τοῦ οὐρανοῦ χαὶ
τὸ ὑπὲρ χεφαλῆς ἄνω Y, τὸ ἐν τοῖς ἀντίπησιν; εἰ δὲ τὸ αὐτὸ ἄνω xal
χάτω διὰ τὴν ὁμοιότητα, οὐχ ἄν εἴη τὸ μέν τι ἄνω τὸ δὲ χάτω τῇ αὑτοῦ
φύσει ἀφωρισμένως ἐν τῷ χύσμῳ. ἐχεῖνοι μὲν οὖν οὕτως ἀνύρουν τὸ ἄνω
xai τὸ χάτω’ ἡμεῖς δέ, φησίν, ἐπειδή ἐστι τοῦ χόσμου τὸ μὲν ἔσχατων
τὸ δὲ μέσον, τὸ μὲν ἔσχατον ἄνω λέγομεν, ὡς xal τῇ ϑέσει ἄνω" μετέωρον
Ἰάρ' xai τῇ φύσει πρῶτον: τὸ γὰρ ἄνω τοῦ χάτω τῇ φύσει πρότερον ὡς
τὸ δεξιὸν τοῦ ἀριστεροῦ. τὸ δὲ μέσον, φησί, χάτω λέγομεν, ὥσπερ xai
οἱ πολλοὶ λέγουσι, χἄν ἀπολείπωνται τῆς ἀληϑείας ἐχεῖνοι μὴ νομίζοντες
σφαῖραν εἶναι τὸν οὐρανόν, ἀλλὰ μόνον τὸ ὑπὲρ ωᾶς ἡμισφαίριον, ὃ xal
ὁρῶσιν: ὡς, εἴ 18 πρηοσεννοήσουσι xal χύχλῳ τοιοῦτον εἶναι xai τὸ μέσον
δμηίως ἔχειν πρὸς ἅπαν, τὸ μὲν ἔσχατον πᾶν ἄνω φήσουσιν εἶναι τὸ δὲ
μέσον χάτω’ νῦν γὰρ οὔτε τὸ ἔσχατον ἴσασι τελείως οὖτε τὴν ἣν μέσον
νομίζουσι, χαίτοι χάτω λέγοντες αὐτήν. εἰ οὖν διὰ τὴν ὁμοιότητα οὐχ
ἐνόμιζον ἐν τῷ παντὶ εἶναι τὸ ἄνω xal τὸ κάτω, δεὸειγμένης διαφορᾶς τοῦ
ἐσχάτου πρὸς τὸ μέσον τί κωλύει τὸ μὲν ἄνω εἶναι τὸ δὲ χάτω:

Ταῦτα τοῦ ᾿Αριστοτέλους εἰπόντος, ὅτι μὲν ἀπὸ τῆς τῶν πολλῶν εἴληπ-
ται συνηθείας, ἣν οὐ βούλεται ξενίζειν ᾿Αριστοτέλης, πρόδηλον ix τῶν
εἰρημένων: ὁ δὲ [Πλάτων τῆς τῶν πολλῶν συνηϑείας χαταφρονήσας σφαιρι-
χηῦ ὄντος τοῦ χύσμοηυ οὐχ ἀξιοῖ τὸ μὲν ἄνω λέγειν αὐτοῦ τὸ δὲ χάτω,

ἀλλὰ τὸ μὲν πέριξ τὸ δὲ μέσον. xai γὰρ τὸ μὲν πέριξ συννεύει πρὸς τὸ 35

χέντρον ὡς πρὸς ἀρχὴν xai περιχορεύει τὸ μέσον, τὸ δὲ ἄνω τῷ χάτω
ἐναντίον ὑπάρχον οὐκ ἄν συννεύοι πρὸς τὸ ἐναντίον οὐδὲ περὶ τὸ ἐναντίην
dÀX ἀπὸ τοῦ ἐναντίου μᾶλλον ἄν χινοῖτο᾽ φεύγει γὰρ αὐτὸ τῇ φύσει χε-

χωρισμένων. ἔτι δέ, εἰ τὸ ἄνω xal τὸ χάτω πλεῖστον ἐν τῷ μήχει διέστη- 40

xsv, ἐν δὲ τῇ σφαίρα τὰ πέρατα τῆς διαμέτρου τὴν πλείστην ἔχει διά-

ὃ γεγόνασι Fe 4 χαὶ Ab: μὲν xal Cc 6 παρὰ CF: παρὰ τῷ Ac
dnote(vetat C: ἀποτίνεται A: conatur b 12 ἀντίποσι A 13 dv Ab: dv τι

Fe
11

τι Ab: om. Fe αὐτοῦ AF 11 ἀφωρισμένως Ab: ἀφωρισμένον Fc
τῇ (alt.)] postea ins. A πρότερον scripsi: πρῶτον ACFce 19 λέγουτιν c

ἀπολείπωνται CF: corr. ex ἀπολείπονται A 21 εἴ qe] εἴτε c 23 μέσον (alt. Ab:
μέσην Fe 24 νομίζουσιν c 28 ὁ ᾿Δριστοτέλης c 29 πολλῶν] παλαιῶν c

τὴν ἀρχὴν c 34 ἀλλ rursus incipiunt DE

680. BIMPLIOII IN L. DE GAELO. IY 1 (Arist. ῥ. 3087)

στασιν, οὐχ ἄν εἴη τὸ μὲν πέριξ ἄνω τὸ δὲ μέσον χάτω. ὅλως δὲ τὸ S00»
ἄνω καὶ τὸ κάτω τῆς κατ᾽ εὐθὺ διασνάσεώς ἐστι πέρατα ἀλλ' οὐ τῆς
ὄφαιριχῇς, διὸ καὶ ὡς πρὸς fuc νοεῖται ὄρθιον ἔχοντας τὸ σχῆμα, καὶ 45
τὸ βαρὸ xal χοῦφον ὡς πρὸς ἡμᾶς ἀποδόντες ὠνόμασαν, βαρὸ μὸν |.

ὅ λέγοντες τὸ ἐπὶ τὴν βάσιν ἡμῶν ὁροῦον χοῦφον δὲ τὸ ἐπὶ τὴν χορυφὴν 8015
ἰόν. καὶ αὐτὸς δὲ ὁ ᾿Αριστοτέλης κατὰ τὴν θέσιν ἄνω τὸ ἔσχατον εἰκὼν
κόϑεν ἄλλοθεν 7| ἀπὸ τῆς πρὸς ἡμᾶς παραβολῆς οὔτως ὠνόμασεν, ὥσπερ
καὶ οἵ πολλοί; καὶ τὸ τῇ φύσει δὲ πρῶτον οὐχ ἀναγκάζοι τὸ αἶναι, εἰ 5
μή τις τὸ μέσον χάτω δείξειεν ὄν’ καὶ γὰρ ἀρχεὶ τῷ ῥ πέριξ τὸ τῇ φύσει

10 πρότερον, ὥσπερ xat ἄλλο τι τῷ μέσῳ.

Καλῶς δὲ ἂν ἔχοι xal τὴν τοῦ Πλάτωνος παραϑέσθαι ῥῆσιν, à ἡ
τὸ ἄνω. xal τὸ χάτω τοῦ. παντὸς ἀποφάσχει" “τοῦ γὰρ. παντὸς οὐρανοῦ te
σφαιροθιδοῦς ὄντος, ὅσα μὲν ἀφεστῶσα ἴσον: τοῦ μέσου γέγονεν ἔσχατα,
ὁμοίως αὐτὰ χρὴ ἔσχατα πκοφυκέναι, τὸ δὲ μέσον τὰ αὐτὰ μέτρα τῶν

15 ἐσχάτων ἀφεστηχὸς ἐν τῷ καταντιχρὸ νομίζειν δεῖ πάντων εἶναι. τοῦ δὴ
χόσμου ταύτῃ πεφυχάτος τί τῶν εἰρημόνων ἄνω τις ἢ κάτω τιϑέμενος οὖχ 15
ἂν δίκῃ δόξει τὸ μηδὲν προσῆχον ὄνομα λέγειν: 6 μὲν γὰρ μέσος ἐν αὐτῷ
τόπος οὔτε χάτω κεφυχὼς ote ἄνω λέγεσθαι δίκαιος ἀλλ' αὐτὸ ἐν μέσῳ"

6 δὰ πέριξ οὔτε δὴ μέσος οὔτε ἔχων διάφορον αὑτοῦ μέρος ἕτερον ϑατέ-
80 pou μᾶλλον πρὸς τὸ μέσον Tj τι τῶν καταντικρύ. τοῦ δὲ ὁμοίως πάντῃ 80
πεφυχότος ποῖά cc ἐπιφέρων ὀνόματα αὐτῷ ἐναντία xal. πῇ καλῶς dv
ἢ γοῖτο λέγειν; εἰ γάρ τι καὶ στορεὸν ian κατὰ μέσον τοῦ παντὸς ἰσοπκαλές,
εἰς οὐδὲν ἄν ποτε τῶν ἐσχάτων ἐνεχϑείη διὰ τὴν πάντῃ ὁμοιότητα αὐτῶν"

dÀX si xal περὶ αὐτὰ, ποραύοιτό τις ἐν κύχλῳ, πολλάκις dv στὰς. ἀντίποος ss

25 ταὐτὸν αὐτοῦ χάτω xal ἄνω προσείποι. ταῦτα μὲν οὖν περὶ τοῦ ἄνω
xal τοῦ χάτω τοῦ [᾿λάτωνος δόγματα’ βάρος δὲ πάντα μὲν τὰ στοιχεῖά
φησιν ἔχειν, οὐχ οὕτω δὲ ὡς πάντων πρὸς τὸ κέντρον φερομένων χαὶ τῶν
μὲν βαρυτέρων ὑφιζανόντων τῶν δὲ ἧττον βαρέων ἐξωϑουμένων καὶ ἐπι- so
πολαζόντων ἐχείνοις xal διὰ τοῦτο χούφων λεγομένων, ἀλλ᾽ ὡς πάντων

30 τὴν μὲν ἐπὶ τὸν οἰκεῖον τόπον φορὰν διὰ βαρύτητα ἐχόντων: ἄγει γὰρ ἣ

1 μὲν] seq. ras. 5 litt. E 2 ἐστιν c ὃ ἐχόντων D 4 χοῦφον DE: τὸ
χοῦφον Ac ἀποδόντες Ab: mut. in ἀπιδόντες D': ἀπιδόντες E 9 τὴν βάσιν)
τῆς βαρείας A: βάσεως mg. A? ὀροῦον] τοῦ ὅρου ὃν A 6 6 om. A

1 μεταβολῆς A S τὸ (pr.] corr. ex τῷ E! ἀναγκάζει τὸ AE: ἀναγχάζεται E!:
ἀναγχάζοιτο De: cogetur Ὁ 9. δόξειεν A τῷ scripsi: τὸ ADEbc τὸ --- πρότε-
pov (10) A: om. E: τῷ τῇ φύσει προτέρῳ Dbc 11 καλῶς --- δόγματα (26) om. F
Πλάτωνος] Tim. 62 d sq. 13 ἀφεστῶτα) ἀφεῖτο τὰ A: ἀφεστῶτ᾽ c ἔσχαϑ᾽ c

14 ὁμοίως --- ἔσχατα om. A τὸ — εἶναι (15) om. b ταὐτὰ c 15 πάν-
τως À 18 οὔτε (alt.)] οὔτ᾽ e δίχαιος A: corr. ex δίχαιον D': δίχαιον EK?
αὐτὸ E?K?: αὐτῷ ADEb 19 οὔτε (alt.)] οὔτ᾽ c ἔχον E αὐτοῦ ΕΚ:
20 χαταντιχρύ] κατ᾽ ἀρετήν A δ᾽ c 21 ἐπιφέρων] ἐπεὶ φέρων A

ὀνόματ᾽ c πῇ] ποῖ D 22 ἡγοῖτο] ἡγεῖτο AE: corr. E! στερ A 23 ὁμοιό-
tnt c 26 τοῦ (pr) om. K?c 26. 27 τὰ στοιχεῖά φησιν Ab: φησὶ τὰ στοιχεῖα
DE: φησὶν ὁ πλάτων τὰ στοιχεῖα Fc 28 βαρυτέρων) βαρέων Fc 30 τῶν οἰκείων

τόπων Α

SIMPLICII IN L. DE CAELO I1V 1 (Arist. p. 808 417] 681

ἔφεσις ἕκαστον πρὸς τὸ συγγενές, ἢ δὲ ἀγωγὴ διὰ βαρύτητος" καὶ ἢ ἐν 301:
τῷ οἰχείῳ τόπῳ μονὴ διὰ ταύτης ὑπάρχει τῆς δυνάμεως. διὸ xal τὸ πὺρ 35
βαρύ φησιν ὥσπερ xal τὴν γῆν, xal μένειν Exdtepov ἐν τῷ οἰχείῳ τόπῳ
διὰ τὴν ἑαυτοῦ βαρύτητα, ἀποσπᾶσθαι δὲ ix τοῦ οἰχείου, xaÜ' ὅσον χοῦ-

5 φόν ἐστι" διὸ τοῖς μὲν ὅλοις βαρύτητα μόνον ὑπάρχειν" οὐ γὰρ ἐξίστανται
τῶν οἰχείων τόπων οὐδὲ ἀποσπῶνται" τοῖς δὲ μέρεσι xal χουφότητα, χαϑ' 40
ἣν xal ἐπὶ τοὺς παρὰ φύσιν τόπους μεταπίπτειν πεφύχασιν. ὥσπερ δὲ
᾿Δριστοτέλης ἀπὸ τοῦ βαρέος xal χούφου τὸ ἄνω xal τὸ χάτω διώρισε xai
ἀπὸ τούτων ἐχεῖνα, οὕτω xal 6 [ἰλάτων διὰ τὴν περὶ τὸ βαρὺ xal χοῦφην

10 ψευδοδοξίαν xal τὸ ἄνω καὶ τὸ χάτω ἐπὶ τοῦ παντὸς ψευδῶς ὑπολαμβά- 45
νεσϑαί φησιν. γράφει δὲ ἐφεξῆς τοῖς πρότερον | ἐχτεϑεῖσι τάδε" “τὸ μὲν 3010
γὰρ ὅλον, χκαϑάπερ εἴρηται νῦν δή, σφαιροειδὲς ὃν τόπον τινὰ χάτω τὸν
δὲ ἄνω λέγειν οὐχ ἔμφρονος: ὅϑεν δὲ ὠνομάσθη ταῦτα xal ἐν οἷς ὄντα
εἰϑίσμεϑα δι᾽ ἐχεῖνα καὶ τὸν οὐρανὸν ὅλον οὕτω διαιρούμενοι λέγειν, ταῦτα ὃ

15 διομολογητέον ὑποϑεμένοις τάδε Tiv. εἴ τις ἐν τῷ τοῦ παντὸς τόπῳ,
x«i ὃν ἣ τοῦ πυρὸς εἴληχε μάλιστα φύσις, οὗ xal πλεῖστον ἄν ἠϑροισ-
μένον εἴη πρὸς ὃ φέρεται, ἐπεμβὰς ἐπ᾽ ἐχεῖνο xal δύναμιν εἰς τοῦτο ἔχων
μέρη τοῦ πυρὸς ἀφαιρῶν ἱσταίη τιϑεὶς εἰς πλάστιγγας αἴρων τὸν ζυγὸν
xai τὸ πῦρ ἕλχων εἰς ἀνόμοιον ἀέρα βιαζόμενος, δῆλον, ὡς τοὐλαττόν που

20 τοῦ μείζονος ῥᾷον βιᾶται" ῥώμῃ γὰρ μιᾷ δυοῖν ἅμα μετεωριζομένοιν τὸ
μὲν ἔλαττον μᾶλλον τὸ δὲ πλέον ἧττον ἀνάγχη ποὺ χατατεινόμενον ξυνέ-
πεσϑαι τῇ βία, καὶ τὸ μὲν πολὺ βαρὺ καὶ χάτω φερόμενον χληϑῆναι τὸ
δὲ σμιχρὸν ἐλαφρὸν καὶ ἄνω. ταὐτὸν δὴ τοῦτο δεῖ φωρᾶσαι δρῶντας ἡμᾶς
περὶ τόνδε τὸν τόπον. ἐπὶ γὰρ γῆς βεβῶτες γεώδη γένη διιστάμενοι χαὶ

25 ἣν ἐνίοτε αὐτὴν ἕλχομεν εἰς ἀνόμοιον ἀέρα βίᾳ xal παρὰ φύσιν ἀμφότερα
τοῦ ξυγγενοῦς ἀντεχόμενα. τὸ δὲ σμιχρότερον ῥᾷον τοῦ μείζονος βιαζο- 20
μένοι; εἰς τὸ ἀνόμοιον πρότερον ξυνέπεται" χοῦφον οὖν αὐτὸ προσβιρήχαμεν
xal τὸν τόπον, εἰς ὃν βιαζόμεϑα, ἄνω, τὸ δὲ ἐναντίον τούτοις πάϑος βαρὺ
xai κάτω. εἶτα μετ᾽ ὀλίγα συμπεραινόμενος τὰ εἰρημένα ἐπάγει" “ὩἩτόδε

ὃ

| βαρύτητα c: comp. F 2 οἰχείῳ Ab: οἰχείῳ δὲ DEc τῆς] postea ins. ΕἸ: om. D

4 διὰ] κατὰ A 4. 9 xal xoboóv c 5 ἐστιν c μόνον EFb: e corr. D: μόνην A
ἐξίσταται A, sed corr. 6 οὐδὲ] corr. ex οὐδὲν E? μέρεσιν c 1 xal] supra-
scr. D! bà DEb: om. A: δὲ ὁ E?Fc 8 διώρισεν c 10 ἐπὶ] ὑπὸ A

10. 11 ὑπολαμβάνεσθαί Ab: ὑπολαμβάνοντες DE: ὑπολαμβάνοντας E? 11 φησι DE
γράφει) comp. A: γράφεται ς γράφει --- ϑάτερα (p. 682,3) om. ε τάδε) Tim. 63 a sq.
13 δ᾽ (pr) e λέγειν ADEb: λέγειν ἔχειν E?YK?c δ᾽ (alt.) c xal iv] xdv c
οἷς) οὖς A ὄντ᾽ c 14 οὕτω E?K?: οὗτοι ADEb 15 τάδε ἡμῖν DEK?:
δὲ ἡμῖν τάδε Ab 16 φύσις om. A l7 ἐπαναβὰς E?*K?c τοῦτ᾽ e

18 ἱσταίη AK?: el σταίη DEb: ἱστᾶ ἣ E? 20 δυεῖν D τὸ] τὰ A 21 τὸ]
τὰ α ἧττον πλέον A 22 xal (alt.)] ἣ ἃ χλιϑῆναι A 23 σμικρὸν]
σμιχρὸν xal D δεῖ Ab: om. DEK?*? φορᾶσαι E: φωρᾶσαι δεῖ E? K? 24 τόν-
óc] δὲ A 259 ἐνίοτε] ἑνέ τε A: ἐνίοτ᾽ c ἀνόμοιον ἀέρα Ab: ἀέρα ἀνόμοιον
DEK? 21 oov] suprascr. E? προσειρήκαμεν Καὶ: προειρήκαμεν ADEb

28 βιαζόμεϑ᾽ c δ᾽ ς βαρὺ om. A 29 ὀλίγον A συμπερανόμενος E:
συμπερανάμενος D ἐπάγει) Tim. 63e τόδε K?: τὸ δὲ ADE?: τί δὲ E

682 SIMPLICH IN L. DE CAELO IV 1. 2 (Arist. p. 30827. 34]

15 μὴν ἕν τι διανοητέον περὶ πάντων αὐτῶν, ὡς ἢ μὲν πρὸς τὸ ξυγγενὲς 301»
ὁδὸς ἑχάστοις οὖσα βαρὺ μὲν τὸ φερόμενον ποιεῖ, τὸν δὲ τόπον, εἰς Dv τὸ
τοιοῦτον φέρεται, χάτω, τὰ δὲ τούτοις ἔχοντα ὡς ἑτέρως ϑάτερα:"

p.308234 Tw δὴ πρότερον ἐλϑόντων ἐπὶ τὴν περὶ τούτων axé- m
$ Qtv ϑὼς τοῦ οἵ μὲν οὖν τοῦτον τὸν τρόπον περὶ βαρέος καὶ χού-
ou διώῤιδαν. ᾿ D

Βἰπών, τίνα ἐστὶ τά τε ἁπλῶς βαρέα καὶ χηῦφα wal τίνα τὰ πρὸς 45
ἕτερον λεγόμενα, νῦν ὡς ἐπὶ δήλοις ἐπάγει τοῦτο, ὃ πρότερην εἶπεν, ὅτι
περὶ μὲν τῶν ἁπλῶς οὐδὲν εἴρηται παρὰ τοῖς προτέροις, περὶ δὲ τῶν πρὸς

10 ἕτερον μόνων, ἅπερ ἐν τοῖς βάρος ἔχουσι ϑεωρεῖται, ἀλλὰ μᾶλλόν τε καὶ
ἧπτον, ὡς τὸ ἧττον βαρὺ κοῦφον καὶ χουφότερον λέγεσθαι. οὔτω δέ, φησί, “ὦ
τὸ πρός τι βαρὺ xai πρός τι χοῦφον διελόντες dz ἀλλήλων οἴονται xel
περὶ τῶν ἁπλῶς χούφων χαὶ βαρέων διωριχέναι" οὐ μὴν ὃ λόγος ὃ ἐπὶ
τῶν πρὸς ἕτερον ὑπ᾽ αὐτῶν ἀποδεδομένος ἐφαρμόττει τοῖς ἁπλῶς λεγομέ-

16 vote, ὅπερ ἔσται δῆλον τὰς δόξας αὐτῶν προσελομένοις, καὶ προχειρίζεται ὦ
πρώτην τὴν ἐν τῷ Τιμαίῳ περὶ τούτων δόξαν καὶ σαφῶς αὐτὴν ἐχϑέμενος |
οὕτως ὑπαντᾷ πρὸς αὐτήν" τῶν γὰρ τριῶν στοιχείων, ὕδατος. ἀέρος, 302»
πυρός, xai τῶν ἀφωρισμένων αὐτοῖς σχημάτων, εἰχοσαέδρου, ὀκταέδρου,
πυραμίλος, ix τοῦ αὐτοῦ τριγώνου τοῦ σχαληνοῦ συνεστηχότων τὸ ἐκ πλειό-

30 νων τῶν αὐτῶν τριγώνων συνεστὼς βαρύτερον εἶναι λέγουσι, τὸ μὲν εἶχο- ὃ
Gda)poy ἤτοι τὸ ὕδωρ τοῦ ὀχταέδρου ἤτοι τοῦ ἀέρος, ταῦτα δὲ τῆς πυρα-
μίδος χαὶ τοῦ πυρός" ὥστε ἐν ὑπεροχῇ τῶν ἴσων μορίων βαρύτερον ἕκαστόν
ἐστι xav αὐτούς, ὥσπερ μόλιβδος μολίβδου xal χαλκὸς χαλκοῦ δ᾽ πλείων
τοῦ ἐλάττονος καὶ ὅλως τὰ ὁμοειδῇ ἀλλήλων. εἰ οὖν μόλιβδος μολίβδου 1

25 ὃ μείζων τοῦ ἐλάττονης βαρύτερος οὐ τῇ φύσει ἀλλὰ τῷ μεγέϑει, οὐχ
ἐφαρμόσει οὗτος 6 λόγος τῷ ἁπλῶς βαρεῖ καὶ τῷ ἁπλῶς χούφῳ διάφορον
ἔχουσι τὴν φύσιν. ὡς δὲ ἐπὶ τῶν ὁμοειδῶν, οὕτω xal ἐπὶ τῶν ἀνομοει-

1 «] e corr. E συγγενὲς A, sed corr. 8 τοιοῦτο c ἔχοντα A: om. DE
ἑτέρως E?K?: ἑτέροις ADE 4 ἐπὶ -- τρόπον (5)) ἕως D 5 τοῦτον om. EF
τρόπον τοῦτον EK? 5. 6 βαρέος καὶ κούφου F: xal βαρέος καὶ κούφου A: κούφου καὶ
βαρέος DEc 7Τ καὶ κοῦφα om. e 8 ἕτερα A ἐπίδηλον c 10 ἕτερα A
μόνων A ἀλλὰ] secundum b: xarà τὸ c 11 ἧττον (81) μᾶλλον Ὁ κοῦφον]
xal χοῦφον A οὕτως c 12 πρός τι (al) DEb: om. Ac οἴονται AE?b:
mut. in οἷόν τε F: οἷόν τε DE 18 ἐπὶ] ὑπὸ D 14. 15 λεγομένοις — δόξας
om. A 15 ὅπερ — προσελομένοις om. E τὰς CF: τὰς δὲ Db προσελομένοις
D: προελομένοις A: διελομένοις C: prius distinguens b 16 πρῶτον Ec

18 ὀκταέδρου] καὶ c 20 τῶν Ab: om. DE συνεστὼς A: συνεστὸς DFc et €
cor. E λέγουσιν E: corr. E? ὯΙ τὸ om. A 7i] γῆς DE: corr. E?
23 μόλυβδος μολύβδου D: μολίβδου μόλιβδος Fc χαλκοῦ χαλχὸς Fe πλεῖον Ε:
corr. E? 24 ὅλως] corr. ex ὅμως Εὖ: om. F μόλυβδος D: ὁ μόλιβδος A
μολύβδυ ἢ 25 μεῖζον E: corr, E* 36 ἐφαρμόττει c: ἐφαρμόσσιι F — 27 ἔχου-
σιν c δὲ om. A τῶν (al) om. D

SIMPLICII IN L. DE CAELO IV 2 [Arist. p. 308334] 683

δῶν ἔλεγον ἔχειν τὸ Bapórepov πρὸς τὸ κουφότερον" xal γὰρ ξύλου χαλχὸν 302»
βαρύτερον εἶναι λέγουσι τῷ πλείω ἔχειν ἐν αὐτῷ τρίγωνα" ἅπαντα γὰρ ἐχ
τῶν αὐτῶν συγχεῖσϑαι τὰ σώματα xal ix μιᾶς ὕλης τῆς τῶν τριγώνων,
xdv οὐ δοχῇ οὕτως ἐπὶ τῶν ἀνομοειδῶν. " οἱ δὲ οὔτω διοριζόμενοι οὐ
5 λέγουσι περὶ τοῦ ἁπλῶς χούφου xal βαρέος ἀλλὰ περὶ τοῦ πρὸς ἕτερον" 20
φαίνεται δὲ τὸ πῦρ, κἄν πλεῖον ᾧ xdv ἔλαττον, ἄνω φερόμενον, xal ἢ τῆ,
ὁπόση ἄν ἢ, χάτω καὶ πρὸς τὸ μέσον: ὥστε ἔστι τι ἁπλῶς χοῦφον χαὶ
ἁπλῶς βαρὺ καὶ οὐ πάντα πρὸς ἕτερην τοιαῦτα, εἴπερ μὴ OU ὀλιγότητα
τῶν τριγώνων τὸ müp ἄνω φέρεσϑαι πέφυχεν. εἰ γὰρ τοῦτο, τὸ πλέον 90
10 πῦρ ἧττον ἂν ἐφέρετο ἄνω χαὶ βαρύτερον ἦν ἐχ πλειόνων ὃν τρι-
Ἰώνων, νῦν δὲ φαίνεται τοὐναντίον" ὅσῳ γὰρ ἄν T] πλεῖον, ἄνω φέ-
ρεται ϑᾶττον xal χουφότερόν ἐστι. χαὶ μέντοι, εἰ τὸ πλεῖον βαρύτερόν
ἐστιν, ἔδει xal ἄνωϑεν χατασπώμενον τὸ πλεῖον πῦρ θᾶττον χαταφέρεσϑαι, 80
εἴπερ βαρύτερον: νῦν δὲ οὐχ οὕτω verat, ἀλλὰ τὸ ὀλίγον ϑᾶττον οἰσϑή-
015 σεται χάτω, διότ: τὸ ὀλίγον ῥᾷον βιάζεται, τὸ δὲ πολὺ δυσχολώτερον.
Δείξας οὖν οὕτως ἐπὶ τοῦ πυρὸς xal ἀπὸ τῆς χατὰ φύσιν xal ἀπὸ
τῆς παρὰ φύσιν φαινομένης τῶν ἁπλῶν σωμάτων χινήσεως, ὅτι οὐ χρὴ 80
τῷ πλήϑει xal τῇ ὀλιγότητι τῶν συντιϑέντων τὸ βαρὺ xal τὸ χοὔῦφον δρί-
ζηντας διὰ τοῦτο τὰ πρὸς ἕτερον βαρὺ xai χοῦφον μόνα τίϑεσ)αι τῶν
ἁπλῶς ὀλιγωροῦντας, τὸ αὐτὸ δείχνυσι xal ἀπὸ τοῦ ἀέρος. εἰ γὰρ τὸ ἐχ
πλειόνων τριγώνων βαρύτερον, ἔσται τι πλῆϑος ἀέρος, ὅπερ ὀλίγου τινὸς 40
ὕδατος βαρύτερον ἔσται" δέχα γὰρ ὀχτάεδρα δυεῖν εἰχοσαέδρων διπλάσιον
ἔχει πλῆϑος τριγώνων. συμβαίνει δὲ νῦν πᾶν τοὐναντίον, ὡς xai
ἐπὶ τοῦ πυρός" ὃ γὰρ πλείων ἀὴρ οὐ μόνον βαρύτερος οὐχ ἔστιν ὀλίγου
25 ὕδατος ἀλλὰ xal υᾶλλον χουφότερος ἥπερ ὁ ἐλάττων. τοῦτο δὲ δῆλον ix
τοῦ τὸν πλείονα ἀέρα ἄνω φέρεσϑαι μᾶλλον, τὸ δὲ ἄνω φερόμενον χοῦφον. 45
εἰπὼν δέ, ὅτι ὁ πλείων ἀὴρ ἄνω φέρεται | μᾶλλον, ᾿ἐπήγαγεν: xai ὅλως 302b
δτιοῦν μέρος ἀέρος ἄνω φέρεται ἐχ τοῦ ὕδατος" εἰ γὰρ δτιοῦν
μέρος ἀέρος xdv μεῖζον xdv ἔλαττον ἐπὶ τὸ ἄνω τοῦ ὕδατος φέρεται, δῆλον,
30 ὅτι φύσει χοῦφός ἐστιν ὁ ἀὴρ xal οὐ διὰ τὴν ὀλιγότητα τῶν τριγώνων ὃ
τοῦ ὕδατος χουφότερος.
᾿Επιστῆσαι δὲ χρή, ὅτι τὸ πῦρ xal τὸν ἀέρα ἁπλῶς χοῦφα, τὸ δὲ
ὕδωρ βαρύ, ταῖς ἑαυτοῦ ὑποϑέσεσιν ἑπόμενος συνήγαγεν ὁ ᾿Αριστοτέλης᾽
τὸ γὰρ ἄνω xal τὸ κάτω χατὰ φύσιν διορίσας ἐν τῷ παντὶ τῇ ἐπὶ ταῦτα

-—

1 ἔλεγον) ἐλλέγχειν E: ἐλέγχειν E? χοῦφον Α 2 λέγουσιν c αὐτῷ ADEc
9 αὐτῶν] ἁπλῶν Fc 4 ob (pr.) A: μὴ DEc οὕτως c 9 λέγουσι] -ov- e
corr. E! 6 δὲ) γὰρ Ac πῦρ xdv] mg. E? πλεῖον CDE: πλέον Ac

7 ἔστι) ἔσται Ac ὃ δι δ᾽ A 9 τῶν τριγώνων om. A τὸ — φέρεσϑαι
om. Ac 11 ὅσον A 12 ἐστιν c 14 εἴπερ] ἧπερ A γίνεται) φέρεται
Fc 17 παρὰ] περὶ comp. A 19 τοῦτο] τούτων D τὰ om. A

χοῦφα D μόνον A 20 δείχνυσιν c 22 δυοῖν EFc 23 τὸ ἐναντίον
Ae 24 πλεῖον E βαρύτερος οὐχ CDEb: οὐ βαρύτερος Ac 21 πλεῖον E:
corr. E? ἐπήγαγε DE? 29 χἂν (alt.)] suprascr. E? 390 φύσει om. D

84 τὸ (alt.) om. E xáto om. DE: corr. E?

684 ΞΒΙΜΡΙΠΟΠΙΝ DR OAELO ΤΥ 9 (Ariét. p. 308eBA, 580]

χινήσει τὸ κοῦφον τοῦ βαρέος διέστησεν. ὁ δὲ Πλάτων οὐ τῷ -πλήϑει αὶ S02
τῇ ὀλιγότητι τῶν ἐπικέδων. οὕτω γὰρ τὸ ὅδωρ βαρύτερον ἦν τῆς "en
εἴπερ τὸ μὲν εἰκοσάεδρον ἐξ ἰσυπλεύρων τριχτώνων εἴκοσι συνέστηκεν, ὧν
ἔχαστον τόσσαρα συνέστησεν ἡμιτρίγωνα 7- ἀλλ᾽ “ἦ μὲν πρὸς τὸ ξυγγενός,
ὅδ φησίν, δδὸς ἑχάστοις οὖσα βαρὺ μὰν τὸ φερόμενον κοιεῖ, τὸν δὲ τόνον, 5»
εἰς ὃν τὸ τοιοῦτον φέρεται, χάτω, τὰ δὲ τούτοις ἔχοντα ὡς ἑτέρως ϑάτερα;":
τουτέστι τὰ μὴ πρὸς τὸ συγγενὲς φορόμενα μηδὲ πρὸς ἐκεῖνο, ob dtum
καὶ πρὸς ὃ ῥέπει, ἀλλὰ πρὸς τοὐναντίον, ταῦτα “κοῦφα, καὶ ὁ τόκος, πρὸς
ὃν φέρεται, ἄνω" ὥστε, εἴ τις βούλοιτο καὶ παρὰ Πλάτωνι. τὸ ἁπλῶς κοδ- s
10 qov xal τὸ ἁπλῶς βαρὺ διωρισμένον ἐδρεῖν, ἐν τοῖς νῦν παρατεοθεῖσιν εὖ-
Ρήσει οὗ τῇ ἄνω καὶ τῇ κάτω φορᾷ ἁκλῶς διοριζόμενα ἀλλὰ τῇ πρὸς τὸ
οἰκεῖον καὶ τῷ πρὸς τὸ ἀλλότριον. -
Κατὰ δὲ τὴν λέξιν τοῦ ᾿Αριστοτέλοος, ὅταν λέγῃ ἐπεὶ τὸ μὲν ἐλάττω
ἔχον τὰ ὁμογενῇ κουφότερον εἶναί φασιν, T ἐπεὶ μὴ πάντα ἐξ ópon- 3$
15 δῶν τριγώνων σύγχειται, ἀλλὰ τὰ τρία μόνον, πῦρ, ἀήρ, ὕδωρ, διὸ χαὶ ἐν
τούτοις μάλιστα τὴν σύγκρισιν᾽ ἐποιήθατο..

p.308*30 Τοῖς δὲ οὖχ ἱχανὸν ἔδοξεν οὕτω διελεῖν ἕως τοῦ ὥστε
τοῦτο χεχτέον.

Μετὰ τοὺς πλήϑει καὶ ὀλεγότητι ἐῶν ἐκικέδων τὸ ᾿βαρὸ : καὶ τὸ κοῦ- €
20 qov διορίζοντας μέτεισιν ἐπὶ τοὺς περὶ Λεύχιππον καὶ Δῃμάκριτον τοῦ
μὲν βάρους τὴν τῶν ἀτόμων αἰτεωμένους. ναστότητα τῆς: δὲ κουφότητος
τὴν τοῦ χενοῦ᾽ παρεμπλοχήν, καὶ λέγει τούτους παίτοι ταῖς ἡλιχέαες dpyato-
τέρους ὄντας καινοτέρως νοῆσαι περὶ τῶν προχείμένων ἥπερ τοὺς πλήθει 40
xal ὀλιγότητι τῶν ἐπιπέδων τὴν τοῦ βαρέος καὶ χούφου διαφορὰν ἀποδι-
25 δόντας" χαινοτέρως δὲ ἀντὶ τοῦ περινενοημένως μᾶλλον xal ἐπιβλητιχώ-
τερον. xai τὴν αἰτίαν ἀποδίδωσι τῆς τούτων προτιμήσεως λέγων, ὅτι
φαίνεται ἔνια τῶν σωμάτων τὸν μὲν ὄγκον ἐλάττω βαρύτερα δέ, ὡς χαλ- «s
xà; ἐρίου. τοῦτο δὲ τοῖς μὲν πλήϑει xal ὀλιγότητι τῶν | συντιϑέντων 3808:
τὴν διαφορὰν ἀποδιδοῦσιν ἐναντιοῦται" τὰ γὰρ ἐξ ἴσων τῷ πλήϑει καὶ τῷ
30 μεγέϑει xav! αὐτοὺς ἴσα ὄντα τὸν ὄγχον ἀνάγκη xal ἰσοβαρῇ εἶναι πάντως"
εἰ γὰρ τὰ μὲν ix πλειόνων βαρύτερα τὰ δὲ ἐξ ἐλαττόνων χουφότερα,

1 συνέστησεν AE: corr. E? 2 οὕτως c γὰρ] γὰρ καὶ Ac ἣν) ἂν ἦν c: ἂν

suprascr. EK 3 piv] del. K: om. c 4 post ἡμιτρίγωνα exciderunt nonnulla
de triangulis cubi συγγενές Α 9 φησίν] Tim. 63e 6 τοιαῦτον A

8 ὃ ῥέπει] ὅρον ἐπεὶ A 9 ἄνω] ἄ- e corr. E! βούλοιτο] -ot- e corr. E

10 βαρὺ E*, mg. K: om. ADEFb 13 xarà) χτὰλ. corrupta vel lacunosa

16 μᾶλλον A 11 9c οὕτω διελεῖν om. D τοῦ om. D 21 μαστό-
Ty A 28 χαινοτέροις E: corr. E? ἥπερ] εἴπερ DE: corr. E? 26 dro
δίδωσιν c 28 τοῦτο] corr. ex τούτοις E? ὀλιγότητι] μεγέϑει E, suprascr. τῷ
τῶν — μεγέϑει (30)) mg. E? τῶν] τὴν τῶν E? συνϑέντων E? 29 τὴν
om. E? τῷ (pr) om. E? τῷ (alt. om. E? 81 ante εἰ del. εἰ μὲν E!

πλείονος E tà (alt. corr. ex τὸ E?

SIMPLICI IN L. DE CAELO IV 2 (Arist. p. 308930] 685

δῆλον, ὅτι τὰ ἐξ ἴσων xal ἰσόρροπα dv εἴη. ἔστι δὲ xal ἰσόογχα" τί γὰρ 8084
ἄν εἴη τὸ ποιοῦν τὴν διαφορὰν τοῦ μεγέϑους:; εἰ οὖν τὰ ἰσόογκα ἰσοβαρῇ
χατ᾽ αὐτοὺς ἀνάγχη εἶναι, πῶς συνάσουσι τοῖς φαινομένοις, ἐν οἷς ἔνια τῶν
σωμάτων ἐλάττω τὸν O(xov ὄντα βαρύτερα ἐστιν; ὅλως δὲ τοῖς μὲν ἐπί- 10
ὃ πεδα λέγουσι τὰ πρῶτα xal ἄτομα, τουτέστι τὰ στοιχεῖα τὰ μὴ διαι-
ρούμενα εἰς ἕτερα τῷ εἴδει, ἐξ ὧν συνέστηχε τὰ βάρος ἔχοντα τῶν
σωμάτων, ἄτοπον τὸ φάναι τὸ μεῖζον πάντως βαρύτερον εἶναι" ἐς
ἀβαρῶν γὰρ τῶν ἐπιπέδων οὐχ ἄν γένοιτο βάρος ἔχοντα, ὡς ἔλεγεν ἐν τῷ
τρίτῳ βιβλίῳ. τοῖς ὃὲ στερεὰ λέγουσι τὰ πρῶτα, ὡς τοῖς περὶ Δημόχρι- 15
10 τον, ἐνδέχεται λέγειν τὸ μεῖζον βαρύτερον εἶναι’: σώματα γὰρ ὄντα xai
αὐτὰ τὰ ἐξ ὧν ἔστιν ἀλλ᾿ οὐχ ἐπίπεδα ῥοπὴν ἔχει xal αὐτά τινα. οὕτω
μὲν οὖν τοῦ τὰ μείζονα βαρύτερα εἶναι τὴν αἰτίαν οὗτοι μὲν ἀχηλούϑως
ἑαυτοῖς ἀποδώσουσιν, ἐχεῖνοι δὲ οὗ, ἐπειδὴ δὲ οὐ φαίνεται τῶν συνϑέτων 90
ἔχαστον τοῦτον ἔχειν τὸν τρόπον, ὡς τὸ μεῖζον πάντως βαρύτερον εἶναι,
ιὸ ἀλλὰ πολλὰ βαρύτερα δρῶμεν ἐλάττω τὸν ὄγχον ὄντα, χαϑάπερ
ἐρίου χαλκόν, nüxétt τὰς ἀτόμους αἰτιᾶσϑαι δύνανται" δι᾽ ἐχείνας γὰρ τὸ
μεῖζον βαρύτερον ἀναάγχη εἶναι" ἀλλ᾽ ἕτερον αἴτιον λέγουσι" τὸ γὰρ χενὸν 95
ἐμπεριλαμβανόμενον τὰ σώματα χουφίζειν φασὶ xal ποιεῖν ἔστιν
ὅτε τὰ μείζονα χουφότερα διὰ τὸ πλέον ἔχοντα χενὸν μείζονα τὸν
20 ὄγχον εἶναι, χαΐτοι πολλάχις ἐξ ἴσων στερεῶν ἣ xal ἐξ ἐλαττόνων συγχεί.
μενα, xai χαϑόλου δὲ xal παντὸς τοῦ χουφοτέρου αἴτιον εἶναι νομίζουσι 80
τὸ πλέον ἐνυπάρχειν αὐτῷ xevóv. οὕτως οὖν οὗτοι παρὰ τοὺς ἐξ ἐπιπέδων
λέγοντας εὐποροῦσι μᾶλλον χαὶ τοῦ τὰ μείζονα τῶν ἐλαττόνων χαὶ τοῦ τὰ
ἐλάττονα πολλάχις τῶν μειζόνων βαρύτερα εἶναι τὰς αἰτίας ἀποδιδόναι.
25 ἐπισχήπτει δὲ xal τοῖς οὕτω διορίζουσιν ὡς ὀφείλουσι προσϑεῖναι μὴ μό- 35
νον τὸ χενὸν ἔχειν πλέον, ἂν ἡ χουφότερον, ἀλλὰ xal τὸ στερεὸν
ἔλαττον, xai λέγειν κοῦφον xal χηουφότερον μὴ ἁπλῶς τὸ ἔχον ἐν ἑαυτῷ
χενὸν πλέον, ἀλλὰ πρὸς τούτῳ xal στερεὸν ἔλαττον" εἰ γὰρ ὑπερέχοι τῆς
τοιαύτης ἀναλογίας, τουτέστιν εἰ μὴ ἔλαττον ἔχοι τὸ στερεὸν ἀλλὰ πλέον, 40
80 ὥσπερ καὶ τὸ xevóv, οὐχέτι ἔσται τὸ τοιοῦτον χουφότερον. οὗτοι δὲ παρα-
λιμπάνοντες τὴν χατὰ τὸ στερεὸν ἀναλογίαν xal μόνην τὴν τοῦ χενοῦ
ὑπεροχὴν λογιζόμενοι διαμαρτάνουσιν" εἰ γὰρ διὰ τοῦτο τὸ πῦρ φασιν εἶναι
χουφότατον, ὅτι πλεῖστον ἔχει xevóv, συμβήσεται μιχροῦ πυρὸς πολὺν 45
χρυσὸν πλεῖον ἔχοντα τὸ χενὸν χουφότερον εἶναι ὅσην ἐπὶ τῷ
35 xewp, εἰ μὴ xal τὸ | στερεὸν πολλαπλάσιον εἶχεν: ὥστε χρὴ προσχεῖσϑαι 808υ
τὸ δεῖν τὸ χουφότερον πρὸς τῷ τὸ χενὸν πλέον ἔχειν χαὶ τὸ στερεὸν ἔχειν

2 ἰσοβτρῇ] -ἢ e corr. E ὃ συνάσουσι] mut. in συνάδουσι E? ὅ λέγουσιν ς

xal A: xai τὰ DEc 9. τρίτῳ] cap. 1.299915 λέγουσιν E, sed corr. 11 οὕτως c
12 μὲν (alt.) Db: μὲν οὖν AE 18 ἐχεῖνος E: corr. E? 14 ἑκάστου E:
corr. E? ἔχει E: corr. E? 15 ὄντα] ἔχοντα Fb 11 λέγουσιν c 18 φασὶν c
22 αὐτῷ om. A 29 τὰ (alt.) om. A 25 ἐπισχώπτει C: deridet b xal] τι A

24 xai λέγειν — ἔλαττον (28) om. Kb 28 ὑπερέχει ΑΚ ὁ: corr. K! 29 ἔχει c
80. 91 περιλιμπάνοντες A: περιλαμβάνοντες c 396 τὸ (pr) τῷ A τὸ (sec.)

om. A τῷ t6 C: tj AE? K?c: τὸ DEF πλεῖον C

686 ΒΙΜΡΕΙ͂ΟΙΣ ἘΝ 1, DR CAELO IV 9 (Arist. p. 808930 800419]

ἔλαττον. τὰ μὲν οὖν πολλὰ τῶν ἀντιγράφων οὅτως ἔχοντα εἰ μὴ καὶ 805»
στερεὸν ἕξει πολλαπλάσιον τοιαύτην ἔννοιαν ἀκοδίδωσιν" ὃ δὲ ᾿Αλό. ὁ
ξανδρος ὡς τῆς Ἰραφῆς ἐχούσης “εἰ καὶ τὸ στερεὸν ἔξει πολλαπλάσιον"
οὕτως ἐξηγεῖται λέγων" “ ὥστε xatà τοῦτο εἴη ἄν 6 πολὺς χρυσὸς τοῦ ὀλέ-

5 qoo πυρὸς χουφότερος, νῦν δὲ οὖχ ἔστιν, εἰ καὶ τὸ στερεὸν ἔχοι πολλαπλά-
Gu» τοῦ ἐν τῷ mop" νῦν μὲν οὖν ἄς μὴ προσλογιζομένοος τὴν dcm
λογίαν ταύτην αἰτιᾶται, pet! ὀλέγον δὲ καὶ προσλογιζομένους ὁποδέμενος
καὶ οὕτως εὐθόνει,

p. 300318 - Ἔνιοι μὲν οὖν τῶν μὴ φασχόντων εἶναι χενὸν ἕως τοῦ
10 ὁμολογούμενα τοῖς φαινομένοις σομβήσεται λέγειν αὐτοῖς. "»

Ταῦτα τῶν προειρημένων ἀνάληψιν ἔχει μετά τινος τῶν ἐγχλημάτων
συναιρέσεως καὶ ἐπιδιαρϑρώσεως. Χέγει δέ, ὅτι τῶν μὴ λεγόντων εἶναι
κενὸν of. μὲν οὐδὲν διώρισαν περὶ κούφου καὶ βαρέος, ὥσπερ ᾿Ανᾳ- se
ξαγόρας καὶ ᾿Εμπεδοχλῇς, οἱ δὲ διώρισαν μέν, ὥσπερ ὃ Πλάτων, οὗ μὴν

15 τὴν αἰτίαν ἀποδεδώκασιν, διὰ τί τὰ μὲν ἁπλῶς χοῦφα τὰ δὲ ἁπλῶς βαρέα
τῶν σωμάτων ἐστί, καὶ διὰ τί φέρεται τὰ μὲν ἀεὶ ἄνω τὰ δὲ del χάτω,
ἀλλ᾽ οὐδὲ περὶ τοῦ ἔνια μείζω τὸν ὄγχον ὄντα χουφότέρα τῶν ἐλατ- ss
τόνων εἶναι σωμάτων οὐδὲν ἐπεμνήσθησαν, οὐδὲ δῆλον, κῶς
ix τῶν εἰρημένων ὑπ᾽ αὐτῶν ὁμολογούμενα τοῖς φαινομένοις

30 συμβήσεται λέγειν αὐτούς. τούτων δὴ τῶν τριῶν ἐγκλημάτων περὶ
μὲν τοῖν δυοῖν εἴρηται πρότερον, περὶ μὲν τοῦ ἄνω καὶ χάτω, ὅτι οὗ νο-
μίζει ταῦτα xarà φύσιν ὁ Πλάτων εἶναι ἐν σφαιροειδεῖ ὄντι τῷ χόσμῳ, 9
περὶ δὲ τοῦ ἁπλῶς βαρέος καὶ χούφου, ὅτι olóe μὲν αὐτά, οὔτε δὲ κατὰ
τὴν ἐπὶ τὸ κάτω καὶ ἄνω χίνησιν αὐτὰ ἀφορίζει, ἀλλὰ τὸ μὲν βαρὺ κατὰ

28 τὴν ἐπὶ τὸ οἰκεῖον, τὸ δὲ κοῦφον χατὰ τὴν ἐπὶ τὸ ἀλλότριον, ὡς fj παρα-
τεϑεῖσα ῥῆσις ἐδήλωσεν, οὔτε ἀφωρισμένως τὸ μὲν ἁπλῶς βαρὺ τὸ δὲ τὸ
ἁπλῶς χοῦφον τῶν τεσσάρων στοιχείων φησίν, ἀλλὰ πάντα xal βαρέα xal

2 στερεὸν Ab: στερεὸν ἔχειν ἔλαττον DE. ἕξει — στερεὸν (8) om. E: τοιοῦτον ποιεῖ
τὸν νοῦν ὁ δὲ ἀλέξανδρος ὡς τῆς λέξεως οὕτως ἐχούσης ἀλλὰ καὶ στερεὸν E? 34]
ὡς Α πολλαπλάσον A, sed corr. 4 ὥστε om. A 5 πυρὸς χουφότερος DEb:
χουφότερος πυρός Ac 9 τοῦ — φαινομένοις (10) om. D 10 αὐτούς F
11 ταῦτα CDEb: ταῦτα οὖν Ac 12 λεγόντων] -ν- e corr. E? 13 οἱ μὲν AF: om.
DEb περὶ -- διώρισαν (14)) mg. E? περὶ] περὶ τοῦ E! ὡς E!
14 οἱ] ἄλλοι E? 15 ἀποδεδώκασι DE διὰ τί] διὰ comp. miro A 16 φέρεται
om. c χάτω] corr. ex ἄνω E! 17 ὄντα ΕἾ: τὰ ADE: om. b

18 οὐδὲ] οὐδὲ δ΄ A 19. ὁμολογούμενον A. 30 αὐτούς] -οὐς e corr..E
21 τοῖν] τοῖς A. δυσὶν A 22 ὄντι ^ in ras. E 23 οἶδε] corr. ex
die E" ὠκατὰ om. D 25 τὸ (pr)) mut. in τὸν E ——— post οἰκεῖον add. τὸ δὲ
ἐπὶ τὸ οἰκεῖον E: del. ἘΠ: τόπον κίνησιν add, E? 320 πάντα καὶ DEb: καὶ πάντα A:
xal πάντα xal c

SIMPLICII IN L. DE CAELO IV 2 [Arist. p. 309519. 21] 681

xoüpa, διότι πάντα xal πρὸς τὸ συγγενὲς πέφυχε φέρεσθαι xal πρὸς τὸ 8080
ἐναντίον. τοῦ δὲ ἔνια μείζονα τὸν ὄγχον ὄντα xougótepa τῶν ἐλαττόνων
εἶναι τὸ μεγάλα ἐντὸς αὑτῶν διαλείμματα ἔχειν ἡτιάσατο, ὡς ἐπὶ τοῦ 40
χαλχοῦ δῆλον πεποηίηχε λέγων "tq δὲ μεγάλα ἐντὸς αὑτοῦ διαλείμματα
ἔχειν χουφότερον τῶν λαμπρῶν πηχτῶν τε ὃν γένος ὑδάτων χαλχὸς ξυστα-

ϑεὶς γέγονεν." |

p. 309427 ᾿Αναγκαῖον δὲ xal toic περὶ τῆς τοῦ πυρὸς χουφότητος | 4
ἕως τοῦ εἴπερ τούτῳ διώρισται τὸ βαρὺ καὶ κοῦφον. 3044

Εἰπὼν πρὸς τοὺς ἐξ ἐπιπέδων γεννῶντας τὰ σώματα ὡς οὔτε περὶ 5
10 τῶν ἁπλῶς βαρέων καὶ χούφων εἰρηχότας οὔτε τὴν αἰτίαν ἀποδεδωχότας
τοῦ μείζονα τὸν ὄγχον ὄντα χουφότερα τῶν ἐλαττόνων εἶναι σωμάτων λέγει,
ὅτι xal τοῖς τὸ χενὸν τῆς κουφότητος αἰτιωμένοις ἀναγχαῖόν ἐστι ταῖς
αὐταῖς σχεδὸν δυσχερείαις ἐνέχεσθϑαις ἐχείνοις τε γὰρ τὴν ὀλιγότητα τῶν 10
στοιχείων αἰτιωμένοις ἠχολούϑει πολλοῦ πυρὸς ὕδωρ ὀλίγον χουφότερον
15 εἶναι λέγειν, xai τούτοις τὸ αὐτὸ ἀχολουϑήσει ἄτοπον, εἴ γε χουφότερόν
ἐστι xat! αὐτοὺς τὸ ἔλαττον ἔχον στερεὸν χενὸν δὲ πλέον: ἀλλὰ μὴν δύ-
ναται πῦρ πολὺ ληφϑὲν ὀλίγου ἀέρος ἣ ὕδατος ἢ γῆς xal στερεὸν πλέον 15
ἔχειν xal χενόν, ὥστε οὐχ ἄν αὐτοῦ χουφότερον εἴη. τὸ γὰρ χουφότερον
οὐ μόνον χρὴ πλέον τὸ χενὸν ἔχειν ἀλλὰ καὶ τὸ στερεὸν ἔλαττον. εἶτα
20 ἔνστασιν ὡς ἀπ᾽ ἐχείνων ἐπάγει διὰ τοὺ ἐὰν δὲ φῶσι xal τὸ χενόν,
τηυτέστιν εἰ λέγοιεν, ὅτι ἢ ὀλίγη γῇ τοῦ πλείονος πυρὸς οὐ μόνον στερεὸν 90
ἔλαττον ἔχει ἀλλὰ wal χενόν, καὶ διὰ τοῦτο οὐχ ἔστι χουφοτέρα' χουφό-
vepov γὰρ ἦν οὐ μόνον τὸ στερεὸν ἔλαττον ἔχον ἀλλὰ χαὶ τὸ χενὸν πλέον"
ἐὰν οὖν τοῦτο, φησίν, ὑπενέγχωσιν, λεγέτωσαν σαφῶς, πῶς διοριοῦσι τὸ
25 ἁπλῶς βαρὺ καὶ δηλονότι xai τὸ ἁπλῶς xoügov: ἀναάγχη γὰρ τὸ ἁπλῶς
βαρὺ διορίζειν 7, τῷ πλέον στερεὸν ἔχειν Tj, τῷ ἔλαττον χενόν, τὸ
δὲ ἁπλῶς χοῦφον ἀντικειμένως 7, τῷ πλέον χενὸν ἔχειν ἢ τῷ ἔλαττον στε- 90
ρεόν. ἣ οὖν οὕτως T, ὅπερ μᾶλλον, οὐ κατὰ τὸ ἕτερον μόνον ἀλλὰ χατὰ

2 τὸν — χουφότερα] bis D ὃ τὸ] Tt A αὑτῶν] αὐτῶν DE?c, comp. A: αὐτὸς
αὐτῶν E ηἡτιάσατο — ἔχειν (5) om. Α 4 λέγων] Tim. 59c μεγάλ᾽ c

αὐτοῦ E: corr. E? διαλείμματ᾽ c 1 τοῖς] suprascr. E? χουφότητος
om. D 8 τοῦ — χοῦφον) lacun. D 10 ἁπλῶν A 12 dvaqxaióv — αἰτιωμένοις (14)
om. D [1 ὀλίγου] om. A 20 τοῦ] e corr. D φῶσι) corr. ex φῶς A
x£vóv] -óv e corr. E 21 ὀλίγη Ab: ὅλη DE 22 ἀλλὰ --- ἔχον (23) om. c
χουφοτέρα DE?b: xougórepa AE: χουφότερον C 23 xai om. e τὸ CDE: om.
Ac πλέον om. E? 24 ὑπενέγκωσιν ΟΕ: ὑπενέγχωσι DE: ἐνέγχωσιν A: ἐπε-
νέγχωσιν c σαφῶ;: om. c διοροῦσι A 25 δηλονότι x«l] del. E?

τὸ (pr) om. E sec. ἁπλῶς — xevóv (26)) mg. E? ἀνάγκη --- χοῦφον (2)
om. D 26 διορίζεσλαι E? 21 δὲ] suprascr. E? ἔχειν DEF: om. Ac

τῷ (alt) AE?: τὸ DE 28 ἣ οὖν οὕτως Ab: om. DEc $ Ab: εἴη οὖν οὐχ F:
om. DE: ἢ οὖν τούτῳ τῷ τρόπῳ ἤ E? post ὅπερ add. xai E?K?c ἕτερον A:

στερεὸν DEb

»
[ SIMPLICI IN L- DE CAELO 1V 2. [Arist. p. 309527]

τὴν ἀμιροῖν πρὸς ἄλληλα ἀναλογίαν διοριοῦσιν, ὥστε, ὡς ἐπὶ τοῦ ἁπλῶς 804.
βαρέος τὸ πλῆρες ἔχει πρὸς τὸ χενὰν πλέων ὑπάρχον, οὕτως ἐπὶ τοῦ ἁπλῶς
χούφου τὸ χενὴν ἔχειν πρὸς τὸ πλῆρες πλέον ὑπάρχον αὐτοῦ. τὸ δὲ 30
ἁπλῶς προσέϑηχεν ἐν wp ἁπλῶς βαρὺ καὶ πρὸς ἀντιδιαστολὴν ἴσως τοῦ
5 πρὸς ἄλλο, ἐπεὶ δύνανται χουφότερον λέγειν τὸ ἐν τῷ ἴσιρ ὄγκῳ (ἔλαττον
μὲν στερεὸν ἔχον πλέον üb χενὸν τοῦ ἐν τῷ ἴσῳ ὄγκῳ) πλέον μὲν στερεὸν
ἔχοντος ἔλαττον δὲ κενόν, ἀλλὰ τοῦτο οὖχ ἔστιν ἁπλῶς χοῦφον. ὁμοίως
δὲ οὐδὲ βαρὺ τὸ οὕτως ἀποδιδόμενον" δεῖ γὰρ τὸ ἁπλῶς μὴ διὰ τὸ μέ- 1.
ξϑος εἶναι τοιοῦτον ἀλλὰ τῇ οἰκείᾳ φύσει. πρὸς τούτους οὖν τοὺς τρεῖς
10 διορισμοὺς ἀντιλέγων χαὶ πρῶτον πρὸς τὸν πρῶτον- εἶ γὰρ τὸ ἁπλῶς βαρὺ
διορίζουσι τῷ πλέον στερεὸν ἔχειν, ἔσται πλῆϑος γῆς οὕτως ὀλίγον, ἐν ᾧ
στερεὸν ἔσται ἔλαττον ἥπερ ἐν πολλῷ πλήϑει πυρός- ἔσται οὖν τὸ πῦρ 4
ἐχεῖνη βαρύτερον ἐχείνης τῆς γῆς καὶ ἢ γῇ ἐκείνη τοῦ πυρὸς ἐχείνου χου-
φοτέρα. προσυπαχουστέον δέ, ὅτι, xdv τὸ ἁπλῶς χοῦφον τῷ ἔλαττον στε-
15 ρεὸν ἔχειν, ἔσται τι πλῆϑος ὀλίγον γῆς πολλοῦ πυρὸς ἔλαττον στερεὸν ἔχον,
ὥστε χουφοτέρα ἢ γῆ ἐχείνη τοῦ πυρὸς ἐχείνου ἔσται καὶ τὸ πῦρ ἐχεῖνο «5
τῆς γῆς ἐχείνης βαρύτερον. ὁμοίως δέ, χἂν τῷ κενῷ διορίσωσιν, ὥστε
βαρὺ λέγειν ἁπλῶς | τὸ ἔλαττον ἔχων χενόν, κοῦφον δὲ ἁπλῶς τὸ πλέον 3049
ἔχον κενόν, “ἔσται τι πλῆϑος γῆς πλέον ἔχον χενὸν ὀλίγου πυρός, xal οὕτω
930 τοῦ ἁπλῶς χούφου καὶ φερομένου ἀεὶ ἄνω τοῦ πυρὸς ἔσται χουφότερον τὸ
ἁπλῶς βαρὺ xal φερόμενον ἀεὶ κάτω ἢ γῆ" τοῦτο δὲ ἀδύνατον, διότι τὸ δ
ἁπλῶς χοῦφον τοῦ βάρος ὁσονοῦν ἔχοντος χουφότερόν ἐστιν. οὐ μέντοι
ἀντιστρέφει ὁ λήγος, ὥστε τὸ χουφότερόν τινος ἤδη καὶ ἁπλῶς κοῦφον
εἶναι" χαὶ γὰρ ἐν τοῖς βάρος ἔχουσιν ἄλλο ἄλλου χουφότερον λέγεται, ὡς
35 τοῦ ταλαντιαίου τὸ μναϊαῖον. εἶτα λοιπὸν οὐδὲ τὸν τρίτον τοῦ διορισμοῦ T
τρόπον, ὃν αὐτὸς ὑπέδειξεν αὐτοῖς προσϑεὶς ἐπὶ τοῦ χούφου τῷ πλεῖον
χενὸν ἔχειν τὸ xal ἔλαττον ὀφείλειν στερεὸν ἔχειν, ixavóv φησι λῦσαι
τὴν νῦν λεγομένην ἀπορίαν" τοῦτο γάρ ἐστιν, ἐν ᾧ τὸ χενὸν ἀνάλογον
ἔχει πρὸς τὸ πλῆρες, ὥστε, ὡς ἐπὶ τοῦ ἁπλῶς βαρέος τὸ πλῆρες ἔχει τὸ
80 πρὸς τὸ χενὸν πλέον ὑπάρχον, οὕτως ἐπὶ τοῦ ἁπλῶς χούφου τὸ χενὸν
ἔχειν πρὸς τὸ πλῆρες. καὶ τοῦτον γάρ, φησί, τὸν τρόπον λέγουσιν αὐτοῖς
χαίτοι δοχοῦντα λόγον ἔχειν τὸ ἀδύνατον ὡσαύτως συμβήσεται" ἐν γὰρ τῷ

1 διοριοῦσι corr. ex διοροῦσι A: διορίσουσιν c 8 ὑπῆρχεν D 4 προσέϑηχε Ὁ

5 ἔλαττον — ὄγκῳ (6) addidi: om. ADEbc 7 ἔχοντος AEb: ἔχον DE?c 10 ἀντι-
λέγει E? τὸν] τὸ DE 11 διορίζουσιν ς cé] cor ex τὸ E! πλεῖον C
ἔσται-- ἔχον (15) om. A 12 ἔσται (pr. om. Fc 14 τῷ E!F: τὸ DE
Ῥλαττον — πυρὸς (19) om. D 13 ἔχειν] corr. ex ἔχον E? ἔσται — ἔχον Fb:

mg. E! — 17 διορίσωσι A — 18 ἔχον om. αὶ πλέον] in ras. D — 20 φερομένου)
corr. ex φανερουμένου E? 2] τοῦτο) τὸ A 29 τοῦ] τὸ A βάρεος DE: corr. E?
23 fiu E, sed cor. — 26 zpobee c τῷ DE?b: τὸ ACE πλέν C — 97 τὸ]

τῷ D: om. e 28 γάρ) mut. in M E? ἐστιν ἐν ᾧ CDEb: ἐστι A
χενὸν A: om. CDEbc 29 ἔχει (pr)] ἔχειν A ὥστε om. e ὡς om. C
30 οὕτως} οὕτω xal D: οὕτως καὶ E 31 emo] mut in φησίν E* — 32 &e

xoüvra] in ras. E λόγους A. τὸ] τὸν A

SIMPLICII IN L. DE CAELO IV 2 [Arist. p. 309427. *18] 689

πλείονι πυρὶ xal ἐν τῷ ἐλάττονι τὸν αὐτὸν ἕξει λόγον τὸ στε- 304b
ρεὸν πρὸς τὸ χενόν, ὥστε ὅσον ἐπὶ τούτῳ ἰσοταχῆ: ὀφείλειν εἶναι xal 20
δμοίως χοῦφα" ἀλλ᾽ οὐχ ἔστι" δηλοῖ δὲ τὸ ϑᾶττον ἄνω φέρεσϑαι τὸ πλέον
πῦρ τοὺ ἐλάττονος. ὁμοίως δὲ xal ἐν τῷ πλείονι χρυσῷ xal τῷ ἐλαάτ-

5 toyt ὃ αὐτὸς λόγος ἔσται τοῦ στερεοῦ πρὸς τὸ χενόν, xal ὅμως 6 πλείων
χρυσὸς xai μόλιβδος τοῦ ἐλάττονος ϑᾶττον φέρεται xdtw* οὐχ ἔδει δὲ 90
τοῦτο συμβαίνειν, εἴπερ τῇ ἀναλογίᾳ ταύτῃ διώριστο τὸ ἁπλῶς βαρὺ
xai τὸ ἁπλῶς χοῦφον: Tv γὰρ dv ἰσοταχῇ τὰ τῶν αὐτῶν λόγων.

ρ. 8090|18 ᾿Αλλὰ μήν, εἴ γε τὸ μὲν χενὸν ἕως τοῦ οὐ γὰρ αὖ τὸ 80
10 . χινεῖται μόνον, ἀλλὰ xal τὸ στερεόν. ᾿

Καὶ ἄλλας ἐνστάσεις ἐφεξῆς ἐπάγει τοῖς τὸ μὲν χενὸν τῆς χουφότητος
τὸ δὲ πλῆρες τῆς βαρύτητος αἰτιωμένοις, ὧν πρώτη μέν, ὅτι ἄτοπον τὰ 80
μὲν σώματα ἄνω φέρεσθαι διὰ τὴν τοῦ χενοῦ παρεμπλοχήν, αὐτὸ ὃξ τὸ
χενὸν μὴ φέρεσϑαι ἄνω" εἰ γὰρ τοῖς ἄλλοις αἴτιον αὐτὸ γίνεται τῆς εἰς τὸ
15 ἄνω φορᾶς οὐχ ἄν ἄλλως ἐνεχϑεῖσιν ἄνω, πῶς οὐχὶ καὶ αὐτὸ τῇ ἑαυτοῦ
φύσει ἐπὶ ταὐτὸ φέρεται; οὕτως οὖν ὑποδείξας, ὅτι τοῖς λέγουσι τῆς μὲν 40
ἄνω φορᾶς αἴτιον εἶναι τὸ χενὸν τῆς δὲ χάτω τὸ πλῇρες ἕπεται τὸ λέγειν
χατὰ φύσιν ἄνω μὲν φέρεσϑαι τὸ χενὸν χάτω δὲ τὸ πλῆρες, λοιπὸν τὰ
ἑπόμενα τούτῳ ἄτοπα συνάγει" πρῶτον μέν, ὅτι, εἰ τὸ μὲν χενὸν ἄνω πέ-
20 φυχε φέρεσθαι τὸ δὲ πλῆρες χάτω, xal διὰ τοῦτο τοῖς ἄλλοις αἴτια τὸ 45
μὲν τῆς ἄνω τὸ δὲ τῆς χάτω φορᾶς ἐστιν, οὐχ ἔδει λοιπὸν περὶ τῶν
συνθέτων σχοπεῖν, διὰ τί | τὰ μὲν τῶν σωμάτων χοῦφα τὰ δὲ βαρέα 300^
ἐστίν: τοῦτο γὰρ δῆλον ἤδη λοιπὸν ἦν τοῖς οὕτως ὑποθεμένοις: ἀλλὰ περὶ
τούτων αὐτῶν τοῦ χενοῦ χαὶ τοῦ πλήρους ζητεῖν, διὰ τί τὸ μὲν χοῦ-
25 φόν ἐστιν, τὸ δὲ ἔχει βάρος, ταὐτὸν δὲ εἰπεῖν, διὰ τί τὸ μὲν χενὸν 5
ἄνω φέρεται τὸ δὲ πλῆρες χάτω. ἄτοπον γὰρ εὐθὺς dv ἔδοξεν εἶναι τὸ
χουφότητα xal ῥοπὴν xai δύναμιν ὅλως τινὰ τῷ χενῷ διδόναι: οὐ γὰρ
σώζει τοῦτο τὴν περὶ τοῦ χενοῦ ἔννοιαν’ πλὴν οὕτως ἄν ζητοῦντες περὶ
τοῦ ἁπλῶς βαρέος xal χούφου τὴν ζήτησιν ἐποιοῦντο, ἀλλ᾽ οὐχ ὡς νῦν
80 περὶ τῶν χατὰ σύγχρισιν μόνην. δεύτερον δέ, φησίν, εἰ τὸ μὲν χενὸν ἄνω 10
φέρεται φύσει τὸ δὲ πλῆρες χάτω, τί τὸ αἴτιον τοῦ μὴ διαστῆναι ταῦτα

a
1 ἐν τῷ om. D 2 τούτων Fc in τούτῳ desin. DE vno E?
ὀφείλει C: ἔδει E? 9 ἔστιν c: εἰσιν E? τὸ (pr.)— φέρεσϑαι) ὡς E? 4 τοῦ ἐλάτ-
tovoc] ἄνω φέρεται τάχιον ἣ τὸ ἔλαττον E? τῷ πλείονι) μείζονι E? τῷ (alt.)
om. E? 9 ἔσται λόγος E? 6 τάχιον E? 1 εἰ E? διωρίζετο E?
8 τὸ om. E? dv Kb: postea ins. A τῶν αὐτῶν λόγων A: τὸν αὐτὸν ἔχοντα
λόγον be: τὴν αὐτὴν ἀναλογίαν ἔχοντα E? desin. E? 12 τῆς C: om. Ac
πρώτην Fc 18 παρεμπλοχήν F: παραπλοχήν A 16 ταὐτὸ b: τοῦτο Α: ταὐτὸν
Ες λέγουσιν ς 18 λοιπὸν Fb: λοιπὸν δὲ A 28 λοιπὸν AF: del. K:
om. ὃς οὕτως F: οὕτω A 24 πλήρους F: corr. ex πλῆρες A 25 ἔχει
βάρος Fb: βάρος ἔχει Ac δὲ (411.) Fb: om. A 28 σώζει Fb: om. A

τούτω Α 80 μόνην Ab: μόνων. C: μόνον Fc
Comment. Arist. VII Simpl. de Caelo. 44

690 SIMPLICI INL. DE CAELO IV 2 (Arist. p.309^18, 29)

ἀπ᾽ ἀλλήλων, ἀλλὰ μεμίχϑαι πρὸς ἄλληλα καὶ συμμένειν ; τάχα δὲ dy εἴη 305^
πρὸς τοῦτο ῥάδιον εἰπεῖν τὸ αὐτὸ αἴτιον εἶναι, ὅπερ τοῦ τὸ πῦρ καὶ τὴν τὸ
TA» μεμίχϑαι, τὸ μὲν ἄνω φερόμενον, τὸ δὲ χάτω, εἰ μὴ ἄρα ταῦτα μὲν
xdi χωρίζεται, τὸ δὲ χενὸν xui τὸ πλῆρες οὗ λέγουσι χωρίζεσϑαι. τρίτον
δὲ ἐπάγει τὸ ἄλογον εἶναι τὸ χώραν τῷ χενῷ ποιεῖν λέγοντας ἄνω
φέρεσθαι αὐτὸ χατὰ φύσιν" αὐτὸ γὰρ τὸ χενὸν χώρα wal τόπος ἐστερημένος
σώματός ἔστι xut αὐτούς, τοῦ δὲ τόπου τόπον ποιεῖν τῶν ἀτοπωτάτων ἐστίν. 50
ἔτι δὲ ἄπειρον αὐτοῖς τὴν χώραν ὑποτιϑεμένοις οὔτε τὸ ἄνω οὔτε τὸ χάτω
λέγειν ἔξεστιν οὔτε τὸ ἐξ οὗ οὔτε τὸ εἰς ὅ" πᾶν δὲ τὸ χατὰ τόπον χινού-
10 μενὸν ἀπὸ τόπου εἰς τόπων μεταβάλλει. τέταρτον δὲ πρὸς τούτοις, φησί, 5.
τί τὸ αἴτιον τῆς χινήσεως τὸ χοινὸν τῆς τε ἐπὶ τὸ ἄνω χαὶ τῆς ἐπὶ τὸ
χάτω; ἡμεῖς μὲν γὰρ τὴν φύσιν αἰτιώμεϑα ἀρχὴν οὖσαν" ῥοπῆς χαὶ χινή-
σεως ἐν τοῖς σώμασιν, οὗτοι δὲ οὐκ ἂν τὸ χενὸν τῆς χινήσεως αἴτιον λέ-
ὕσιεν, διότι οὐκ αὐτὸ χινεῖται μήνον, ἀλλὰ xal τὸ στερεόν.

15 p.309029. 'Osaótus δὲ συμβαίνει, x&v τις ἄλλως διορίζῃ ἕως τοῦ
χουφότερα ἀλλήλων χαὶ τῶν ἁπλῶν ἐστι.

Ταῦτα λοιπὸν κοινῶς ἐπάγει πᾶσι τοῖς περὶ βαρέος καὶ χούφου λέγουσι ts
προσπαραλαμβάνων ἐν τοῖς νῦν λεγομένοις χαὶ ἐχείνας τὰς δόξας, πρὸς ἃς
ἀντείρηχε προσεχῶς, τήν τε πλήϑει xul ὀλιγότητι τῶν ἐπιπέδων xal τὴν

30 τῷ xw xai πλήρει τὸ βαρὺ xal κοῦφον διορίζουσαν, καὶ λέγει, ὅτι ὡσαύ- “ὁ
τῶς συμβαίνει ἢ περὶ τοῦ ἁπλῶς βαρέος wal χούφου μηδὲν λέγειν αὐτοὺς
ἢ περὶ τῶν μεταξὺ τῶν ἁπλῶς βαρέων χαὶ κούφων. λέγει οὖν, ὅτι, xdv
ἄλλως τις μεγέϑει xol σμιχρότητι διορίζῃ τὰ βαρύτερα καὶ χουφότερα xal
μὴ ὡς ὃ Πλάτων, ἀλλ᾽ ἣ ὡς οἱ περὶ Δημόκριτον - οὗτοι Ἰὰρ ἐχ μὲν μιχρῶν 4&
σφαιρῶν ἔλεγον τὸ πῦρ γίνεσθαι, διὸ λεπτομερέστατον εἶναι, ix μειζόνων
δὲ ἀτόμων τὴν γῆν, ix δὲ τῶν | μέσων τὰ μεταξύ: ἢ ὡς οἱ τὸ στοι- 3055
χεῖον ἕν ὑποτιϑέμενοι χαὶ τῇ τούτου πυχνότητι χαὶ μανότητι τὰ ἄλλα
γεννῶντες" xal οὗτοι γὰρ τῆς μανότητος τὸ χενὸν ἠτιάσαντο" xol πρὸς
τούτους γὰρ xal μάλιστα πρὸς τούτους ἁρμόττει τὸ xdv ἄλλον ὁντιναοῦν
80 τρόπον χατασχευάζων, τουτέστι χἄν μὴ μέγεϑος καὶ σμικρότητα ὄνο- 8
μάζῃ, ἀλλὰ πυχνότητα καὶ μανότητα, μόνον δὲ τὴν αὐτὴν ὕλην ἅπα-

S
ΕἸ

4 xal (pr)) Ab: om. Fe 71 τόπον ποιεῖν Fb: ποιεῖν τόπον Ac τῶν ἀτοπωτάτων
A: ἀτοπώτατον Fbe 8 ὑποτιϑεμένοις CFb: ὑποτιϑεμένων A 9 i£ οὗ Fb: ἔξω A
δὲ] γὰρ C 10 πρὸς τούτοις, φησί Fb: φησι πρὸς τούτοις Ac 19 ῥοπῆς] rursus
inc. DE ῥοπῆς] ρρεπὴς D: τῆς ῥοπῆς E 15 xdv — χουφότερα (16)] ἕως Ὁ
ἄλλως F: ἄλλος AE: corr. ΕἸ διορίζει E: corr. E? 16 κουφότερ᾽ c ἐστίν
Ee: v eras, E 17 βαρέος] -o- e corr. E λέγουσιν e. 18 προσπεριλαμβά-
νων C 20 xevj] πυκνῷ D xal πλήρει om. A 21 μηδὲν] μηδὲ A: om. b
23 ἄλλος D μιχρότητι Ac διορίζει EF: corr. E?F! 24 γὰρ ix om. E:
corr, E? μὲν] del. E? — 25 γενέϑθαι A — 26 δὲ (al) om. A τὰ) δὲ «à A
28 γεννῶντας E: corr. E! — xeviv] μανὸν D. καὶ (slt)] del. E? 29 γὰρ — τούτους (alt)
om. b: ydp μάλιστα Fe ὀντιοῦν A: ὁντινοῦν e —— 30 μιχρότητα A.

SIMPLICII IN L. DE CAELO IV 2 [Arist. p. 8090 29] 691

σιν ἀποδιδούς, olov ὕδωρ ἣ ἀέρα ἢ τὸ μεταξύ. ὕλην δὲ λέγει τὸ 305b
ὑποχείμενον’ τὴν αὐτὴν δὲ ὕλην xal 6 ᾿Αριστοτέλης ἅπασιν ἀποδίδωσιν,
ἀλλ᾽ ἢ διαφορά, ὅτι οὗτοι ἐνεργείᾳ τι ὃν ἤδη ὑποχεῖσϑαι λέγουσιν, οἷον 10
ὕδωρ 7, ἀέρα ἣ τὸ μεταξύ. τὸ δὲ ἣ πλείους μὲν ἐναντίας δὲ μόνον
5 δύναται περιλαμβάνειν xal τοὺς τὸ xevóy xal πλῆρες λέγοντας xal τοὺς
γῆν καὶ πῦρ, ὡς Παρμενίδης, καὶ τοὺς πυχνὸν χαὶ μανὸν χαὶ τοὺς πλήϑει
xal ὀλιγότητι τῶν ἐπιπέδων τὴν γένεσιν ἀποδιδόντας. οὕτω: οὖν διχῇ ιῦ
διαστήσας πάντας εἴς τε τοὺς μίαν ὕλην ὑποτιϑέντας xal εἰς τοὺς πλείους
μὲν μιᾶς ἐναντίας δὲ τὰ ἑχατέροις ἑπόμενα ἄτοπα ἐπάγει, xal πρῶτον,
10 ὅτι μιᾶς τῆς ὕλης οὔσης, ὥσπερ χαὶ τοῖς ἐχ τῶν τριγώνων συνιστᾶσιν"
ἐξ ἑνὸς γὰρ τοῦ σχαληνοῦ ἡμιτριγώνου τὰ τρία παρ᾽ αὐτοῖς γέγονε στοι- 90
χεῖα, πῦρ, ἀήρ, ὕδωρ: τούτοις οὖν τοῖς ἐξ ἑνὸς τοῦ αὐτοῦ ὑποχειμένου
γεννῶσιν οὐχ ἔσται τὸ ἁπλῶς βαρὺ xal ἁπλῶς χοῦφον" f, γὰρ αὐτὴ φύσις
ἐν πᾶσιν αὐτοῖς ἔστιν, ἥτις εἰ μὲν βαρεῖα εἴη, τὸ ἁπλῶς χοῦφον οἴχεται,
15 εἰ δὲ χηύφη, τὸ βαρὺ οὐχ ἔσται τὸ ἁπλῶς, ἀλλὰ τὰ πρὸς ἄλληλα μόνον, 25
εἴτε πλήϑει xal ὀλιγότητι εἴτε μεγέϑει xal σμιχρότητι τοῦ ὑποχειμένου τὸ
μὲν βαρύτερον τὸ δὲ χουφότερον γίνεσϑαί φασιν, αὐτοῦ τοῦ στοιχείου u-
δεμίαν ἔχοντος ῥοπήν. ἐναντίας δὲ οὔσης τῆς ὕλης χαὶ τοῦ ὑποχειμένου,
χαϑαάπερ oi τὸ χενὸν xai πλῆρες λέγοντες, περὶ μὲν τοῦ ἁπλῶς βαρέος 80
90 xal ἁπλῶς χούφου λέγειν δόξουσι τὸ μὲν χενὸν ἀπλῶς χοῦφην τὸ δὲ πλῆρες
ἁπλῶς βαρὺ λέγοντες, τὰ δὲ μεταξὺ σώματα πυρός, ἀέρος χαὶ τῶν λοιπῶν
— μεταξὺ δὲ ὡς ἐξ ἀμφοῖν συγχειμένων τοῖν ἄχροιν τοῦ τε πλήρους χαὶ 85
τοῦ χενοῦ --- οὐχέτι ἔσται" οὐ γὰρ ἔχουσι διορίζειν, χατὰ τί βαρύτερα χαὶ
χουφότερά ἐστιν ἀλλήλων τε xal τῶν στοιχείων τοῦ τε χούφου τοῦ χενοῦ
xai τοῦ βαρέος τοῦ στερεοῦ μὴ εἰδότες γάρ, διὰ τί τὸ μὲν χενὸν χοῦφόν
ἐστι τὸ δὲ στερεὸν βαρύ, οὐδὲ περὶ τῶν μετεχόντων ἀπολογήσασϑαι δύναν- 40
ται. τῶν μέντοι ἁπλῶς διὰ τί τὰ σύνϑετα βαρύτερα χαὶ χουφότερα, τὴν
αἰτίαν ἄν λέγοιεν" τοῦ μὲν γὰρ χενοῦ βαρύτερα ἄν λέγοιεν αὐτὰ εἶναι τῷ
ἔχειν καὶ στερεὸν ἐν αὐτοῖς, τοῦ δὲ στερεοῦ χουφότερα τῷ ἔχειν ἐν αὑτοῖς
80 xsvóv* ἣ ὅτι οἱ μὴ ἔχοντες εἰπεῖν τὴν αἰτίαν, δι’ ἣν τῶν συνθέτων τὸ 46
μὲν βαρύ ἐστι τὸ ὃὲ χοῦφον, οὐδ᾽ ἄν τοῦ βαρύτερα τινος ὅλως αὐτὰ εἶναι
ἢ χουφότερα ἔχοιεν | τὴν αἰτίαν εἰπεῖν. μήποτε ὃὲ τὰ μεταξὺ βαρύτερα 306«
χαὶ χουφότερα ἀλλήλων δύνανται λέγειν, χουφότερα τῷ ἐν τῷ ἴσῳ ὄγχῳ
πλέον χενὸν ἔχειν ἔλαττον δὲ στερεόν, ἔμπαλιν δὲ βαρύτερα. ἀλλὰ πῶς τὰ
35 μὴ ἰσόηγχα συγχρίνουσιν, οὐχ ἕξουσιν εἰπεῖν’ ἐὰν γὰρ μιχρὸν γῆς μέρος 5

to
C

—— — ——M—— —— -—

9 ἐνεργεῖ E: corr. E? tt ὃν Ab: αἴτιον DEF: τι αἴτιον E?K? ἤδει D

4 ὑπεναντίας c 6 ruxvóv] -óv e corr. D ἢ ἀποδιδόντος E: corr. E? 8 τοὺς
(alt.)] corr. ex τὸ E? 9 τὰ om. D 12 τοῖς om. A 13 αὐτὴ] αὐτοῦ A

14 ἐν — ἧτις om. A el] corr. ex ἡ E? 15 ἔστι Fc τὰ] τὸς 11 μὲν]
mut. in μὲν χουφότερον τὸ δὲ E? βαρύτερον γίνεσϑαι DE χουφότερον) βα-
porepov DE γίνεσθαί om. DE 19 xe] ins. E? 20 ἐστι CDEFb: om. Ac
ἀπολογήσασϑαι)] mut. in ἀπολογίσασϑαι E?: ἀπολογίσασϑαι F 21 ἁπλῶν Ac

29 χαὶ --- ἔχειν (a31t.) om. Α αὐτοῖς DEc — post alt. ἔχειν del. xal στερεὸν E! αὐτοῖς
ADEc 31 οὐδὲ c αὐτὰ om. A 32 pímote] μήπω A

44*

692 SIMPLICIT IN L. DE CAELO IV 2 [Arist p. 309599. 31042]

χαὶ πολὺ πυρὸς συγχρίνηται, τίνι χριγήσεται τὸ πῦρ χουφότερον εἶναι τὰ 306^
πολλαπλάσιον τῆς Ἰῆς; ob γὰρ δυνατὸν ἐπὶ τούτων εἰπεῖν, ὅτι, ob τὸ ἴσον
μέρος λαμβανόμενον χουφότερόν ἐστι, τοῦτο καὶ ἁπλῶς χουφότερήν ἐστιν"
εἰ γὰρ τὸ (sow τοῦ (sso ἦν χουφότερον, διότι ἐλάττω μὲν εἶχε στερεὰ τὸ

5 πλεῖον δὲ χενόν, ἐν οἷς τοῦτο μὴ σώζεται, οὐδ᾽ ἄν $, αἰτία μένοι τοῦ χου-
φητέρου καὶ βαρυτέρου.

Οὕτω μὲν οὖν ὁ ᾿Αλέξανδρος τὰ μεταξὺ τῶν ἁπλῶς βαρέων καὶ
χούφων τὰ σύνϑετα ἐχ τοῦ χενοῦ xal πλήρους ἀκούων ἐξηγεῖται, μήποτε
δὲ ἁπλῶς βαρὺ wal κοῦφον γῆν xxl πῦρ λέγει μεταξὺ δὲ ἀέρα καὶ ὕδωρ, τὸ

10 xal ὅτι οὖχ ἔσται ταῦτα" οὗ γὰρ ἔχουσιν εἰπεῖν, διὰ τίνα αἰτίαν βαρύτερα
ταῦτα xa χουφότεραά ἐστιν ἀλλήλων τε καὶ τῶν ἁπλῶς.

Καὶ νῦν μὲν τοσοῦτον εἶπε μόνον, πρὸς δὲ τῷ τέλει τοῦ βιβλίου τὸ
αὐτὸ ἐπιχείρημα ϑεὶς σαφέστερον λέγει τὰ ἑπόμενα ἄτοπα χαὶ τοῖς ἕν τὸ 90
ὑποχείμενον λέγουσι xal τοῖς τὰ ἐναντία xal ἐχεῖ σαφῶς τὰ μεταξὺ τὸν

15 ἀέρα λέγει xal τὸ ὕδωρ.

᾿Ιστέον δέ, ὅτι ὁ μὲν ᾿Αλέξανδρος ἀλλήλων τε καὶ τῶν ἁπλῶν

Ἰράφει, ηὖρε δὲ ἔν τισι τῶν ἁπλῶς γεγραμμένον.

».310.8 Τὸ δὲ μεγέϑει xal σμιχρότητι διορίζειν oc τοῦ τοῦτο δέ
ἐστιν ἀδύνατον.

30 Εὐπών, τίνα μὲν ἄτοπα ἀχολουϑεῖ περὶ βαρύτητα καὶ κουφότητα τοῖς 30
μίαν ὕλην xal ἕν τὸ ὑποχείμενον λέγουσι, τίνα δὲ τοῖς τὰ ἐναντία, ἐχείνοις
μὲν τὸ περὶ τοῦ ἁπλῶς χούφου χαὶ βαρέος μηδὲν λέγειν, τούτοις δὲ τὸ
περὶ τῶν μεταξύ, ταὐτὸν δὲ εἰπεῖν περὶ τῶν φυσιχῶν σωμάτων ἣ τῶν δύο 35
μέσων στοιχείων, μὴ διορίζειν τὴν αἰτίαν, δι’ ἣν τὰ μέν ἐστιν αὐτῶν βα-

25 ρύτερα τὰ δὲ χουφότερα, μέτεισιν ἐπὶ τοὺς μεγέϑει xal σμιχρότητι τὴν
διαφορὰν τῶν στοιχείων ἀποδιδόντας" οὗτοι δὲ ἄν εἶεν οἱ παχυμερείᾳ xal
λεπτομερείᾳ, ταὐτὸν δὲ εἰπεῖν πυχνώσει χαὶ μανώσει, διορίζοντες καὶ μίαν
ὕλην ταῖς διαφοραῖς ταύταις xol αὐτοὶ ὑποτιϑέντες. καὶ λέγει περὶ αὐτῶν, €
ὅτι ὃ μὲν λόγος ὃ λεγόμενος ὑπ᾽ αὐτῶν πλασματίας μᾶλλόν ἐστι τοῦ τὸ

30 χενὸν xal τὸ πλῆρες ὑποθεμένου, πρὸς δὲ τὰς ἀπορίας τὰς πρὸς τοῦτον
ὑπενεχϑείσας ἀσφαλέστερός ἐστιν ὃ νῦν προτεϑείς. ἕχαστον γὰρ τῶν τεσ- €

1 συγχρίνονται E: συγχρίνεται F: συγχρίνωνται E*, e corr. K 2 ob] corr. ex
ob E? 7 οὕτως c 9 τὰ μεταξὺ c 11 ἁπλῶς DEb: ἁπλῶν Ac 12 τὸ
τέλος DE βιβλίου] cap. 5 14 λέγουσιν c 15 λέγει) 31298

16 piv) μὴν comp. A 17 γράφει--- ἁπλῶς 0m. A. ηὗρε δὲ (D?)Eb: εὗρε δὲ F:
εὕρηται δ᾽ c γεγραμμένον Ab: γεγραμμένων DE οἱ corr. ex γεγραμμένον Ε'

18 μιχρότητι DF διορίζειν ἕως τοῦ] ἕως D δ᾽ DE 90 τοῖς] τὴν Ac

21 ἣν τὸ] τὸ ἕν D τἀναντία c 23 δυοῖν c 34 μέσον E: corr. E?

25 τὴν om. DE 36 oi] ἡ E παχομέρεινν α 27 λεπτομέρεανα δ᾽ C
xal μανώσει om. c — xal(ali)om.A 99 ὁ (al) om.D 31 ὑπενεχϑείσας DEF:
ἐπενεχϑείσας Ac: ἐπαχϑείσας E? ἀσφαλέστατος A προστεϑείς EF.

SIMPLICII IN L. DE CAELO IV 2 [Arist. p. 81048] 693

σάρων σωμάτων τῇ τῆς λεπτότητος xal παχύτητος μεϑέξει xal τῇ χατὰ 3005
ταύτην ἀναλογίᾳ τὴν τοῦ βάρους xal | τῆς χουφότητος ἕξει ῥοπήν, ὅπερ 306b
οὐχ εἶχον λέγειν οὔτε ol ἐκ τῶν ἐπιπέδων συντιθέντες: τὰ γὰρ χαϑ᾽ αὑτὰ
ῥοπὴν μὴ ἔχοντα οὔτε ἐλάττονα οὔτε πλείονα συντεϑέντα ἔξει ῥοπήν" αλλ'

5 οὐδὲ οἱ τὸ χενὸν xal πλῆρες αἰτιώμενοι τῆς κατὰ χουφότητα xal βαρύτητα 5
διαφορᾶς τῶν στοιχείων τὴν αἰτίαν εἶχον ἀπολογίζεσϑαι" οἱ γὰρ μὴ ἔχοντες
εἰπεῖν, διὰ τί τὸ μὲν χενὸν κοῦφόν ἐστι τὸ δὲ στερεὸν βαρύ, οὐδὲ τῶν ἐχ
τούτων. συγχειμένων τῆς διαφορᾶς τὴν αἰτίαν ἔχουσι λέγειν.

Αἰτιᾶται δὲ xal τοὺς μεγέϑει xal σμιχρότητι διορίζοντας ὡς τῷ ἕν 10

10 ὑποχείμενον χαὶ μίαν φύσιν ποιεῖν τῶν τῷ μεγέϑει διαφερόντων τοῖς αὐτοῖς
ἐνεχομένους, οἷς καὶ οἱ μίαν ὕλην ποιοῦντες ἐνείχοντο" ταῦτα δὲ ἣν τὸ μὴ
εἶναι τὸ μὲν ἁπλῶς χοῦφον xal φερόμενον ἄνω xat' αὐτούς, τὸ δὲ ἁπλῶς
βαρὺ xal φερόμενον χάτω" πάντα γὰρ μίαν ἕξει φυσιχὴν ῥοπὴν χατ᾽ αὐτούς, 15
T, πλείω δὲ ἣ ἐλάσσω ταύτην, οὐ μὴν διάφορον xat! slóo;, εἴπερ ἕν τὸ

15 ὑποχείμενον. εἰ δὲ μὴ ἔστι τὸ φερόμενον ἄνω φύσει, δῆλον, ὅτι τὰ νῦν
ἄνω φέρεσθαι δοχοῦντα Y, ὑστερίζοντα xal προλαμβανόμενα ὑπὸ τῶν βαρυ-
τέρων ἐν τῇ ἐπὶ τὸ χάτω φορᾷ ἄνω δοκεῖ εἶναι 7) ἐχϑλιβύόμενα ὑπὸ τῶν 80
βαρυτέρων ἐπὶ τὸ ἄνω φέρεται βίᾳ, ἀλλ᾽ οὐ κατὰ φύσιν. ἀχολουϑεῖ δέ,
φησί, τούτοις τὸ πολλὰ μιχρά, τουτέστι πολλὰ λεπτομερῇ. ὀλίγων μεγαλο-

20 μερῶν βαρύτερα εἶναι: τῷ γὰρ ix τοῦ αὐτοῦ ὑποχειμένου εἶναι τοῖς μεγα-
λομερέσι τὰ μιχρομερῆ xai τὴν αὐτὴν φυσιχὴν ῥοπὴν ἔχειν, dv ἀϑροισϑῇ s5
πλείω μιχρομερῇῆ, βαρύτερα ἔσται τῶν ὀλίγων μεγαλομερῶν. εἰ δὲ τοῦτο,
συμβήσεται πολὺν ἀέρα καὶ πολὺ πῦρ ὕδατος ὀλίγου βαρύτερα
εἶναι xal 45e ὀλίγης" τοῦτο δέ ἐστιν ἀδύνατον.

25 Τοῦτο δέ, φησὶν ᾿Αλέξανδρος, δύναται xal πρὸς τοὺς περὶ Δημόχριτον
λέγεσϑαι, oi ix τῶν μιχρῶν σφαιρικῶν ἀτόμων ἔλεγον συντίθεσϑαι τὸ πῦρ. 80
εἰ γὰρ πᾶσαι αἱ ἄτομοι τῆς αὐτῆς οὖσαι φύσεως βάρος ἔχουσι καί εἰσιν
αἱ μείζους βαρύτεραι τῷ μείζους εἶναι, διὰ τοῦτο δὲ xal τὰ σώματα τὰ
ἐχ τῶν μειζόνων ἀτόμων συγχείμενα βαρύτερα, ἐὰν πολλαὶ ἄτομοι μικραί,

30 ὀλίγων μεγάλων ἔσονται βαρύτεραι: εἰ δὲ τοῦτο, πολὺ πῦρ ἔσται βαρύ- 8ῦ
τερον ὀλίγης γῆς. ἢ τοῦτο ἄν, φησί, πρὸς αὐτοὺς λέγοιτο, εἰ μὴ τὸ χενὸν
{τιῶντο.

1. 2 χατὰ ταύτην DEb: xat' αὐτὴν AC 2 τοῦ βάρους ADE: τῆς βαρύτητος bc

9 συντιϑέντα E 9 τῷ] τὸ DE: corr. E? ἕν] ἐν E 11. 12 τὸ μὴ εἶναι)
bis D 13 βαρὺ] suprascr. E? ἕξει μίαν DE 14 ἣ πλείω] μείζω c

17 ἐν — βαρυτέρων (18) om. A elvat] mut. in ἰέναι E? 18 φέρεσϑαι A

19 τούτοις] suprascr. E? ὀλίγων] ἣ ὀλίγων D 2] μιχρομερῇ — πλείω (22) ACFb:
om. DE μιχρομερῇ CFb: μιχροπρεπῇ A 22 σμιχρομερῇ DE βαρύτερα]
εὖτ e corr. E 29 βαρύτερα DEb: βαρύτερον Ac 25 τοῦτο δέ] τοῦ δέ A

φησὶν) φησὶν ὁ E 21 βάρους A 28 μείζονες (pr.) c tq] corr. ex
τὸ E? 28. 29 τὰ ix A: ix DE 29 ἐὰν ADEFb: αἱ Εἷς

4 SIMPLICI IN L. DE CAELO IV 3. Arist. p. 810213]

p.310s13. Τὰ μὲν οὖν παρὰ τῶν ἄλλων εἰρημένα ἕως τοῦ τὸ 3066
εἰς τὸ αὑτοῦ εἴδός ἔστι φέρεσϑαι.

Συμπερανάμενος τὰ εἰρημένα ὡς τὰς περὶ βαρέος wal κούφου δόξας ὦ
τῶν προτέρων μετὰ τῆς προσηχούσης ἀντιλογίας ἐχϑέμενος χαιρὸν εἶχε
ὃ λοιπὸν ἐπὶ τὰ ἑαυτῷ δυχοῦντα | μεταβαίνειν. ἀλλὰ χρὴ πρῶτον, φησί, ὅιο- 307^
ρισϑῆναι, περὶ ob μάλιστα ἀποροῦσί τινες, διὰ τί τῶν σωμάτων τὰ
μὲν ἀεὶ χάτω φέρεται χατὰ φύσιν τὴν αὑτῶν χινούμενα τὰ δὲ ἀεὶ ἄνω
τῷ δὲ χάτω καὶ ἄνω, εἶτα οὕτω περὶ βαρέος καὶ χούφου wal τῶν συμβαι- δ
γόντων παϑῶν αὐτοῖς, διὰ τίνα αἰτίαν αὐτὰ τε γίνεται χαὶ τὰ συμβαίνοντα
10 αὐτοῖς. ἔστι δέ, φησὶν ὁ ᾿Αλέξανδρης, và ἀπορούμενα περὶ τῆς τῶν σω-
μάτων εἰς τοὺς οἰκείους τόπους φορᾶς τοιαῦτα“ πρῶτον μέν, φασίν, εἰ τὸ
τοῦ περιέχοντος πέρας ἐστὶν ὁ ἑχάστου τόπος, δῆλον, ὅτι τὰ μήπω τι τὸ
περιέχον οὐδέ ἐστι τόπος. πῶς οὖν φέροιτο ἂν ἐπὶ τοὺς οἰχείους τόπους,
τὰ σώματα τοὺς μηδὲ τὴν ἀρχὴν ὄντας ὅλως τῶν σωμάτων μήπω ὄντων;
18 καὶ γὰρ οὐδὲ πρότερόν ποτε ἐν αὐτοῖς ἐγένοντο, ἵνα χατὰ τοῦτο λέγηται
ἐπὶ τοὺς οἰχείους φέρεσϑαι τόπους τούς ποτε γενομένους. εὐϑὸς ydp τῷ 15
ἡενέσϑαι καὶ σχεδὸν ἔτι Ἰινόμενα φέρεται τὰ σώματα. εἰ οὖν τὰ φερό-
μενα σώματα πρὸς τὰ ὅμοια φέρεται, τὸ μὲν πῦρ πρὸς τὸ πῦρ, ὃ δὲ ἀὴρ
πρὸς τὸν ἀέρα, ὁμοίως δὲ καὶ τὸ ὕδωρ wal fj γῇ, γενόμενα δὲ ἐν ἐχείνοις
30 συνεχῆ τοῖς ὅλοις γίνεται χαὶ μέρη αὐτῶν, τὰ δὲ συνεχῆ μέρη ox ἔστιν m
ἐν τόπῳ xa^ αὑτά, οὐκ ἐπὶ τοὺς οἰχείους dy τόπους φέροιτο τὰ κατὰ φύσιν
χινούμενα οὐδὲ εἰς τόπους ὅλως, dÀX ἐπὶ τὸ καταλείποντα τὸν τόπον, ἣν
εἶχε, μηκέτι ἔχειν τόπον μηδὲ εἶναι ἐν τόπῳ. ἀλλ᾽ οὐδέ, εἰ λέγοι τις τὸ
εἰς τὸν οἰχεῖον τύπον φέρεσθαι εἶναι τὸ πρὸς τὸ οἰχεῖον xal ὅμοιον σῶμα $$
φέρεσϑαι, ὑγιῶς ipei: dv yàp xa0' ὑπόϑεσιν μετενεχϑῇ ἢ γῆ εἰς τὸν τοῦ
πυρὸς τόπον χἀχεῖ χρατῆται, μετατεϑῇ δὲ τὸ πῦρ χάτω, ἔπειτα γῆ τις
ἀφεθῇ, ἐπὶ τί χινηϑήσεται χινουμένη χατὰ φύσιν; πότερον ἄνω πρὸς τὴν
ὅλην γῆν, ὅτι ἐστὶν ὁμοία αὐτῇ, ἢ κάτω πρὸς τὸ πῦρ; εἰ μὲν γὰρ πρὸς τ
τὴν ὅλην γῆν, οὐχ ἔσται τοῖς βάρος ἔχουσιν οἰχεῖος 6 κάτω τόπος οὐδὲ
80 ἐπὶ τοῦτον ἔσται χινούμενα, εἰ δὲ κάτω φέροιτο ὡς ἐπ᾽ οἰχεῖον τοῦτον τὸν
τόπον, οὐχέτι ἄν εἴη ἴσην τῷ εἰς τὸν αὑτῶν τόπον φέρεσϑαι τοῖς σώμασι

32:

1 εἰρημένα ἕως τοῦ] lo; D — 1.2 τὸ εἰς — φέρεσϑαι] τὸ δ᾽ εἰς τὸν αὑτοῦ τόπον φέρεσθαι
ἕκαστον τὸ εἰς τὸ αὐτοῦ εἴδός ἐστι φέρεσϑαι in ras. D ὠ ὠ 2 αὑτοῦ e: αὐτοῦ AE: αὐτὸ F
3 à ὥστε A περὶ τοῦ C 4 ἐχϑέμενος ΟΕ : ἐχϑέμενα ΑΡῈ : erpositas b

7 del(pr)) 564. τας. ὃ litt. E αὐτῶν ADE del (alt) om. A. 8 κάτω] xil
χάτω Fc 10 ὁ om. A 11 el] corr. ex εἰς E? 12 ci] corr. ex τὸ E?
16 οἰκείους] supraser. E? τῷ] corr. ex τὸ E? 17 el — σώματα (18) om. DE:
corr. E 19 καὶ ἡ] ἡ DE: eorr. E? 21 ἑαυτὰ c οὐχ] corr. ex xal Et
22 καταλείποντα] -εἰ- e corr. E^: καταλιπόντα Fe 94 τὸ (alt.)) suprascr. D
σῶμα] e corr. D: τόπον σῶμα E, sed corr. 36 κρατεῖται AE. 28 ὁμοία ἐστὶν
Fe αὐτῇ] corr. ex αὕτη E? 31 τῷ] corr. ex τὸ E? αὑτῶν c: αὐτῶν AD:
αὐτὸν EF

SIMPLICII IN L. DE CAELO IV ὃ [Arist. p. 310413] 695

xatà φύσιν τὸ πρὸς τὸ olxsiov φέρεσθαι, οὐδὲ ὁ αὐτὸς τοῦ ὅλου xal τοῦ 8074
μέρους τόπος.

Τὰ μὲν οὖν ἀπορούμενα τοιαῦτα. εἴποι ὃξ ἄν τις, ὅτι, ἐὰν ὁ ϑεὸς 86
xal ἢ φύσις μεταϑῶσι τὴν γῆν, ὅπου νῦν ἐστιν ἢ σελήνη, ὡς δέον οὕτως,

5 οἰσϑήσεται xal ἢ βῶλος ἐχεῖ’ λήψεται γὰρ xal τὰ μέρη παρὰ τῆς δημιουρ-
γίας ταύτην τὴν δύναμιν, ἣν τὸ ὅλον. αὐτὸς δὲ ταῦτα λύσει διὰ τοῦ δεῖξαι, 40
ὅτι τὸ εἰς τὸν αὑτοῦ τόπον φέρεσϑαι τοῖς σώμασίν ἐστιν ἴσον τῷ ἐπὶ τὸ
οἰκεῖον εἶδος φέρεσϑαι xal τὴν οἰχείαν τελξιότητα. δείξει δὲ αὐτὸ διὰ τοῦ
παντὸς μὲν τοῦ δυνάμει τι ὄντος τελβιότητα εἶναι τὸ ἐν ἐχείνῳ γενέσθαι"

10 τοῦ γὰρ δυνάμει γραμματιχοῦ τελειότης καὶ εἶδος τὸ γραμματιχὸν γενέσϑαι, 46
ὁμοίως xal τοῦ μουσιχοῦ τὸ μουσιχὸν xai τοῦ | ϑερμηῦ τὸ Üspuóv. εἰ 307^
δὲ τὸ ἐν οἷς δύναται χατὰ φύσιν γενέσϑαι τελειότης τῶν δυναμένων, xal
ἢ ἐπ᾽ ἐχεῖνα μεταβολὴ ὁδὸς ἄν αὐτοῖς εἴη ἐπὶ τὴν τελειότητα. τούτων
δὲ οὕτως ἐχόντων, ἐπεὶ τὰ χινούμενα ἐπί τι δυνάμει ὄντα ἐν ἐχείνῳ ἐπὶ 5

15 τὸ γενέσϑαι ἐν αὐτῷ ἐνεργείᾳ μεταβάλλει, πάντα ἄν τὰ χινούμενα ἐπὶ τὴν
x48 ὃ δυνάμει ἐστὶ τελειότητα xal τὸ εἶδος μεταβάλλει ὑπὸ τῶν χινεῖν
αὐτὰ xai μεταβάλλειν πεφυχότων᾽ ὥστε xal τὰ χατὰ τόπον χινούμενα ἐπὶ
τὸ οἰχεῖον εἶδος ἄν xai τὴν τεχειότητα, χαϑ᾽ Tv ἐστι χινητά, μεταβάλλοι.
εἰ δὲ τοῦτο, τὸ εἰς τὸν αὑτοῦ τόπον μεταβάλλειν εἴη ἄν τὸ εἰς τὸ αὑτοῦ

20 εἶδος xai τὴν τελειότητα μεταβάλλειν.

Τὴν μὲν οὖν ἀπόδειξιν συνελὼν οὕτως ἐξέϑετο ὁ ᾿Αλέξανδρος" 6 δὲ
᾿Αριστοτέλης προϑέμενος τὴν αἰτίαν εἰπεῖν τοῦ τὰ μὲν ἄνω χινεῖσϑαι τῶν
σωμάτων τὰ δὲ χάτω, τὰ δὲ ἐπαμφοτερίζειν χατὰ τὴν αὐτῶν φύσιν χινού- 15
μενα, ὃ ἀπῇτει xal παρὰ τῶν τὸ μὲν χενὸν χοῦφον τὸ δὲ στερεὸν βαρὺ

25 λεγόντων, χοινὴν αἰτίαν ἐπὶ πάντων τῶν εἰδῶν τῆς χινήσεως ἀποδίδωσι.
τριῶν γὰρ οὐσῶν χινήσεων τῆς τε κατὰ αὔξησιν, ἣν χατὰ μέγεϑος εἶπε,
χαὶ τῆς χατὰ ποιότητα, ἣν κατ᾽ εἶδος εἶπε, τὴν γένεσιν ἴσως ἄμα χαὶ 90
τὴν ἀλλοίωσιν δηλῶν: f, γὰρ χυρίως xat! εἶδος μεταβολὴ ἢ γένεσίς ἐστι
x«i ἢ φϑορά' xdv χίνησις οὖν χυρίως οὐχ ἡ f, γένεσις, ὡς αὐτὸς ἐν τῷ

30 πέμπτῳ τῆς Φυσιχῆς ἀχροάσεως διώρισεν, ἀλλ᾽ ἁρμόττει xal αὐτῇ τὰ νῦν

1 post οἰκεῖον add. xai ὅμοιον E*K?c post φέρεσθαι add. σῶμα E? 3 τοιαῦτα)
ταῦτα c δὲ A: δ᾽ DE ὅτι om. Ac 9 ἐχεῖ E?: ἐχείνη ADE 6 αὐτὸς]
mut. in Ἀριστοτέλης E? 7 αὑτοῦ] αὐτοῦ ADE: αὑτῶν c: αὐτὸν F 9 μὲν Ab: om.
DEc τοῦ AE?K?: τῇ DEF τὸ] τῷ DE: corr. E? ἐν] ἕν A

10 τοῦ — γενέσϑαι om. DE: ὡς τοῦ δυνάμει γραμματιχοῦ ὄντος τὸ ἐνεργείᾳ γενέσθαι γραμ-
ματιχόν E 12 τὸ ἐν) τὸ γένος ἐν D ante τῶν add. ἐστι E? δυναμένων)
δυνάμει comp. A: δυναμένων ἐστί Fc 15 τὸ] τοῦ E 16 δυνάμει AE?b: δύναμιν
DEF 11 τόπον] τὸν τόπον E et e corr. D 18 μεταβάλλοι scripsi: «μεταβάλλει
ADec: μεταβάλλειν E 19 ei — μεταβάλλειν om. E αὑτοῦ (pr.)] e corr. K: αὐτοῦ
ADF μεταβάλλει D, sed corr. αὑτοῦ (alt.)] e corr. K: αὐτοῦ ADF

21 οὖν om. A 29 τὰ δὲ χάτω om. E δ᾽ c αὑτῶν c: αὐτῶν ADE

26 ἦν] suprascr. E? χατὰ (alt.)) xal xaxà DE εἶπεν E 2" εἶπεν E 28 ἡ
(alt) AE?: ?) DE: om. Fc ἐστι] ἐστιν ἣ D ἡ (pr) AE?: om. DEFec 90 πέμπτῳ
DEFb: πέμπτῳ βιβλίῳ Ac Φυσιχῆς} αὐτῆς A διώρισεν] c. 1. 225420

»m 3IMPLICI IN L. DE CAELO IV 3 [Arist. p. 310213]

περὶ χινήσεως λεγόμενα " τρίτης δὲ οὔσης κινήσεως τῆς κατὰ τόπον xal 307»
ἑκάστην τῶν τριῶν ὁρῶμεν τὴν μεταβολὴν γινομένην Bx τῶν ἐναντέων 98
εἰς τὰ ἐναντία ἣ τὰ μεταξὺ xal οὐχ εἰς τὸ τυχὸν τῷ τυχόντι τὴν
μετάβασιν οὖσαν" τὸ γὰρ λευχὸν μεταβάλλον οὖχ εἰς γραμματιχὸν μετα-

8 βάλλει οὐδὲ εἰς ἄλλο τι πλὴν εἰς τὸ ἐναντίον τῷ λευχῷ ἤ τι τῶν μεταξύ,
ὁμοίως χαὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων: ἑχάστου γὰρ ἢ χαϑ᾿ αὑτὸ κίνησις ὡρισμένη, 80
χαὶ' αὑτὸ δὲ τοῦ λευχοῦ ἢ χαϑ' ὃ λευχὸν μεταβολὴ καὶ τοῦ τοσοῦδς, ἡ
τοσόνδε, wal τοῦ εἰς τόνδε τὸν τόπον, χαϑ' ὃ πέφυχεν εἰς αὐτόν: ὥστε xal
τὸ κατὰ τόπον μεταβάλλον οὐκ εἰς τὸ τυχὸν οὐδὲ ἐκ τὸῦ τυχόντος μετα- 85

10 βάλλει, ἀλλ᾿ ἐκ τοῦ ἐναντίου εἰς τὸ ἐναντίον 3j τὸ μεταξύ" ἐναντία δὲ κατὰ
τόπον τὸ ἄνω χαὶ τὸ κάτω.

Αἴτιον δέ φησιν ὁ ᾿Αλέξανδρος τοῦ τὴν μεταβολὴν εἰς τὸ ἐναντίον
τῷ μεταβάλλοντι ὀφείλειν γίνεσϑαι τὸ δεῖν πάντως μὲν τὸ μεταβάλλον ἐξί-
στασϑαι τούτου τοῦ ἐξ ob μεταβάλλει" οὐ γὰρ δὴ ἅμα μένοι τε ἂν ἐν αὐτῷ o

15 καὶ μεταβάλλοι ἐξ αὐτοῦ. τὸ οὖν ὑποχείμενον, ὃ χαὶ λέγεται μεταβάλλειν,
ἀπολεῖπον τὸ πρότερον εἶδος ἐν ἄλλῳ γίνεται πάντως εἴδει" οὐ γὰρ οἷόν
τε ἐν στερήσει παντὸς εἴδους εἶναι τὸ ὑποχείμενον. ἐν τοιούτῳ οὖν ἔσται
μεταβεβληκός, ἐν ᾧ ὃν οὐκέτι ἔσται ἐν ἐχείνῳ, ἐξ οὗ μεταβέβληχεν" ὥστε s
ἐν τῷ μὴ δυναμένῳ συνυπάρχειν abup* τοιαῦτα δὲ τὰ ἐναντία xai τὰ |

30 μεταξύ: οὐ γὰρ οἷόν τε ἅμα τὸ αὐτὸ κατὰ τὸ αὐτὸ ἐν τοῖς ἐναντίοις. δ08κ
εἶναι. διὰ τοῦτο οὖν οὐ λέγεται ix λευχοῦ εἰς Ἰραμματιχὸν μεταβάλλειν,
ὅτι δύναται ἅμα καὶ λευχὸς xol γραμματιχὺς εἶναι, ἀλλ᾽ ἐχ λευχοῦ εἰς
μέλαν ἢ τὰ μεταξὺ μεταβάλλει, ὅτι ἀδύνατον ἅμα λευχὸν wal μέλαν ἤ τι ὃ
τῶν μεταξὺ εἶναι, προσχρῆται δὲ τῷ μὴ εἰς τὰ τυχόντα ἀλλ' εἰς τὰ

95 ἐναντία χινεῖσϑαι τὰ χινούμενα ὑπὲρ τοῦ δεῖξαι, ὅτι οὐδὲ ὑπὸ τοῦ τυχόντος
χινεῖται ἀλλ᾽ ὑπὸ τοῦ τὴν ἐναντίαν χίνησιν χινοῦντος" διὰ γὰρ τούτου τὴν
αἰτίαν ἀποδίδωσι τῆς τῶν σωμάτων ἐπὶ τοὺς οἰχείους τόπους φορᾶς. ἐπά- (e
qst οὖν, ὅτι οὐδὲ χινητιχὸν γίνεται τὸ τυχὸν τοῦ τυχόντος" ὡς γὰρ
τὰ χινούμενα τὰς διαφόρους χινήσεις ἕτερα ἀλλήλων ἐστίν: ἄλλο γὰρ τὸ

80 χατὰ ποσὸν χινούμενον τὸ αὐξητὸν xol ἄλλο τὸ χατὰ ποιὸν τὸ ἀλλοιωτόν"
οὕτω xal τὰ κινοῦντα ἄλλα" οὔτε Ἰὰρ τὸ αὐξόμενον ὑπὸ τοῦ ἀλλοιωτικοῦ fé
αὔξεται, ἀλλ᾽ ὑπὸ τοῦ αὐξητιχοῦ, οὔτε τὸ ἀλλοιούμενον ὑπὸ τοῦ αὐξητιχοῦ

4 γραμματιχὴν E 6 ὁμοίως om. A: ὁμοίως δὲ C χίνησις — αὑτὸ (T) om. A
7d] à AE: com. E? μεταβολὴ om. A ἡ] ἢ τὸ α 9 εἰς] e corr. E

12 εἰς] εἰ εἰς A.— 13 ὀφείλειν D γίγνεσθαι DE ὠ 14 dpa] utique b μένοι
ACDE: μένει Fc ἂν AF: om. CDEb: ὃν c 15 μεταβάλλει Fc 8 A: om.
CDEb 16 ἐν ἀλλῳ] corr. ex ἄλλο E? — γίνεται Ab: γίνεσϑαι CF: γίγνεσϑαι DE:
γίνεται E? 17 οὖν ἔσται ΔΕ": οὖν συνέσται C: συνεστάναι DE: συνέσται F: erii b
18. μεταβεβληκός] με- corr. ex pat Β 20 ἅμα] bis E ἐν τοῖς om. DE: ἐν E?
21 οὖν om. c οὐ om. A — 22 ἅμα om. A 28 xà—ij om. Ρ μεταβάλλει
D et post ras. | litt. E: μεταβάλλειν F: ἡ μεταβολή Ac 24 προσχρῆται] -ἢ- e
corr. E 21 ἀποδίδωσιν c 39 ἕτερα ΑΕ’: εἰς ἕτερα DEb 80 αὐξητικὸν A
81 οὕτως c ἄλλα Ab: ἀλλ᾽ DEF: del. E^: om. c αὐξημένον A 32 οὔτε
DF: ἀλλ᾽ οὔτε AEb; fort. scr. ἀλλ᾽ οὐδὲ

SIMPLICII IN L. DE CAELO IV 3 (Arist. p. 810418] 691

ἀλλοιοῦται, ἀλλ ὑπὸ τοῦ ἀλλοιωτιχοῦ. ὡς δὲ ἐπὶ τῶν χατὰ ποιὸν xol 308^
ποσὸν μεταβολῶν οὔτε τὸ τυχὸν εἰς τὸ τυχὸν μεταβάλλει οὗὐτε ὑπὸ τοῦ
τυχόντος, ἀλλὰ μεταβάλλει μὲν εἰς τὸ ἐναντίον T, εἰς τὸ μεταξύ, μεταβαλ- 90
λεται δὲ xal χινεῖται ὑπὸ τοῦ τὴν τοιαύτην χίνησιν δυναμένου χινεῖν, τὸν

5 αὐτὸν τρόπον ὑποληπτέον xal ἐπὶ τῆς χατὰ τόπηον μεταβολῆς" τὸ γὰρ
φερόμενον οὔτε τὸ τυχὸν οὔτε εἰς τὸ τυχὸν φέρεται οὔτε ὑπὸ τοῦ 30
τυχόντος, ἀλλ᾽ αὐτό τε ὡρισμένον ἐστὶ xal εἰς ὡρισμένον φέρεται xai
ὑπὸ ὡρισμένου.

Τοῦτο οὖν προδιαρϑρώσας καὶ ἀπὸ τῶν ἄλλων κινήσεων πιστωσάμενος,

10 ὅτι τὸ xaxd τόπον χινούμενον οὐ τὸ τυχὸν εἰς τὸ τυχὸν οὐδὲ ὑπὸ τοῦ
τυχόντος. ἀλλὰ τὸ δυνάμει εἰς τὸ ἐνεργείᾳ ὑπὸ τοῦ εἰς τοῦτο ἄγειν πεφυ- 80
χότος μεταβάλλει, συλλογίζεται λοιπὸν οὕτως" εἰ ἐπὶ τὸ ἄνω χαὶ ἐπὶ τὸ
χάτω χινητιχὸν μὲν τὸ βαρυντιχὸν xal τὸ χουφιστιχόν, ἀλλ᾽ οὐ τὸ τυχόν,
χινητὸν δὲ τὸ δυνάμει βαρὺ xal τὸ δυνάμει χοὔφον, τὸ εἰς τὸν αὐτοῦ τό-

15 πὸν φέρεσθαι ἣ ἄνω Tj χάτω φερόμενον τὸ εἰς τὸ ἑαυτοῦ εἶδος ἀπὸ τοῦ 85
δυνάμει εἰς τὸ ἐνεργείᾳ φέρεσϑαί ἐστιν. ἀλλὰ μὴν τὸ ἡγούμενον αἀληῦϑὲς
διὰ τὰ προδειχϑέντα τὸ χινεῖν μὲν τὸ βαρυντιχόν, χινεῖσϑαι δὲ τὸ δυνάμει
βαρὺ ἐπὶ τὸ ἐνεργείᾳ τοιοῦτον: xal τὸ λῆγον ἄρα ἀληϑὲς τὸ τὸ χινούμενον
ἄνω Y, χάτω χατὰ φύσιν ἀπὸ τοῦ δυνάμει ἐπὶ τὸ ἐνεργεία ἑαυτοῦ εἶδος

40 χινεῖσϑαι. χαὶ γὰρ ἐπὶ τῆς ϑερμότητος, εἰ χινεῖ μὲν τὸ ϑερμαντιχύν, χι- 40
νεῖται δὲ τὸ δυνάμει ϑερμὸν εἰς τὸ ἐνεργείχ τοιοῦτον, δῆλον, ὅτι τὸ χινεῖ-
σθαι, ἐφ᾽ ὃ πέφυχεν, οὐδὲν ἄλλο ἐστὶν ἢ τὸ εἰς τὸ ἑχυτοῦ εἶδος χινεῖσί)αι
xai γίνεσϑαι ϑερμὸν χατ᾽ ἐνέργειαν. χαὶ ἕως μὲν ἄν φέρηται ἄνω ἡ χάτω,
οὐδέπω τελέως τὸ ἑαυτοῦ slÓog ἀπείληφε γινόμενον ἔτι, ὅταν δὲ ἀπολάβῃ 45

25 τὸν οἰχεῖον τόπον, τότε xal τὸ εἶδος ἀπολαμίβανει τὸ olxsiov: τὸ γὰρ 308*
ἐνεργείᾳ τοῦ ὅπερ ἦν δυνάμει τότε ἀπολαυβάνει.

Διὰ τί οὖν χάτω χινεῖται τὰ σώματα χατὰ φύσιν; ὅτι τὸ βαρεῖ εἶναι
τοῦτό ἐστιν ἐν τῷ χαάτω εἶναι χατὰ φύσιν. τὰ οὖν τέως δυνάμει ὄντα
βαρέα ὑπὸ τοῦ χατὰ βαρύτητα χινεῖν πεφυχότο;, τουτέστι τοῦ ποιοῦντος 5

30 γἣν 7| ὕδωρ, μεταβαλλόμενα ἐπὶ τὸ ἐνεργείᾳ εἶναι βαρέα εἰς τὸ οἰχεῖον
εἶδος μεταβάλλει. χαὶ γὰρ τὰ μόρια τῶν ὅλων, εἰ xal μή ἐστιν αὐτὰ ἐν
προσεχεῖ τινι τόπῳ, ὅταν τοῖς ὅλοις συνεχῇ γένηται, ἀλλὰ μετά γε τῶν

| ποιὸν] -ó- e corr. D 2 τυχὸν] -ó- e corr. D elc] ὡς A 9 piv] μὲν
? A 4 τὴν om. E χινεῖν)] χινῆσαι Α 6 post pr. οὔτε del. κατὰ D

οὔτε (sec.) om. Ec εἰς τὸ τυχὸν om. E οὔτε (tert.) om. A ἐστὶν c

8 ὑπὸ CDE: ὑπὸ τοῦ Ac 9 οὖν] γοῦν A: om. b προδιαρϑρώσας] mut. in mpos-
διαρϑρώσας ἘΠ: προδιορϑώσας A πιστωσάμενος] ἐπιτωσάμενος A 1 τὸ (pr.)]
τοῦ E 18 χινητὸν Α 14 $6] εἰ A τὸ (sec) A: om. DE τὸν]
αὐτὸν E αὑτοῦ) αὐτοῦ ADE: αὐτὸν c 18 φερόμενον] post -ó- ras. 4 litt. E

18 τὸ τὸ AF: τὸ DEc 19 ἑαυτοῦ AFb: om. DE εἶδος oin. A 22 εἶδος
om. c χινεῖσϑαι --- εἶδος (24)] bis E: corr. E? 23 ἄνω ἣ xát Ab: xdtw ἡ ἄνω
DE 24 ἀπείληφε)] ἀπείλη- in ras. D 21 post τὰ add. βαρέα E?K?c βαρεῖ
ADb: βαρὺ Ec 29 τουτέστιν C 30 ἣ Ab: x«l DE 51 μεταβάλλει om. E:
χινεῖται E? ὅλων] ἄλλων Ac 32 γε om. DE

ἥ σε) lc xópux αὐτῇ
τὰρ οὐ διὰ τοῦτο κάτω φέρεται τὰ μόρια τῆς γῆς, ὅτι ἢ γῇ χάτω, ἀλλ᾽
35 ὅτι τοῖς ὁμοίοις χαὶ ἀδιαφόροις ὑπὸ τοῦ αὐτοῦ χινητιχοῦ συμβαίνει τὴν

αὐτὴν χινεῖσϑαι χίνησιν" διὰ τοῦτο οὖν, ὅπου τὸ πᾶν, ἐχεῖ καὶ τῶν μορίων
ἕκαστον πέφυχε φέρεσθαι, ἀλλ᾽ οὐχ ὅτι πρὸς τὴν γῆν. τὰ μὲν οὖν ὅμοια ὦ
xal οὐχ ἁπλῶς ὅμοια ἀλλὰ τὰ αὐτὰ τῇ φύσει οὐδ᾽ ἄν λέγοιτο χυϊρίως 309:
ἐπὶ τὸ ὅμοιον, ἀλλ᾽ ἐπὶ τὸ αὐτὸ φέρεσϑαι ταῦτα. εἴπερ δὲ ὅλως χυριώ-

1 ὅλων] ἄλλων DE ἐν (pr) —4] ἐν Ex ἕν E? γινόμενα c τὴν om. A:
corr ex τὸ E? — 2 τὸ (alt.)) del, E? 3 φησίν E αὑτοῦ] corr. ex αὐτοῦ K:
αὐτοῦ ADEF 4 αὑτοῦ e: αὐτοῦ ADE: ἑαυτοῦ F. ἀπολαυὸν E: corr. ΕΞ

Ὁ πρῶτον - ἄνω (8) om. b.— 7.8 ἔπειτα εἰ Α: ἐπεὶ τὸ ἀὶ DE — 8 cà πρὸς (alt.)].bis

E: cor, E* 8. 9 αὐτὴν πρὸς ADEb: ἁφὴν πρὸς Fe; verba corrupta (τὸ dvo xal
χάτω subiectum est), fort. αἴσϑησιν ἡμῶν 9 ante τὸ del. ταῦτα D ἀλλὰ] ἀλλ᾽
οὐ A 11 τισιν ὁ 12 ἐστι E: corr, E? 13 κάτω ADE: κάτω κινητικὸν

μὲν τὸ βαρυντικόν, τὸ ἄνω καὶ τὸ κάτω Fe: deormum motivum quidem quod generatirum
scriptum cst illud. sursum et deorsum Ὁ 14 xal] καὶ il α ΩΙὅ ἄν τις μᾶλλον AFb:

μᾶλλον ἄν τις DEc τοῦ om. Ὁ 11 αὑτοῦ] αὐτοῦ ADF: mut. in αὐτὸν E': corr.
ex αὐτὸν Κα: αὐτὸν ὁ 18 ἐστι om. A ἀπὸ — φέρεσϑαι (20) om. D: mg. E*
30 τῷ (pr)]e corr C: corr. ex τὸ E* — 22 ἂν] suprascr. Εὖ: om. F 34 τοῦτο)

τὸ DE: corr. E?

SIMPLICII IN L. DE CAELO ΙΝ 3 (Arist. p. 81051] 699

τερον βούλεταί τις τὴν ἐπὶ τὸ ὅμοιον φορὰν εὑρεῖν, τὴν ἐπὶ τὸν αὐτοῦ 309^
τόπον εὑρήσει. ἐπειδὴ γὰρ τόπος ἐστὶ τὸ τοῦ περιέχοντος πέρας,
τὸ ἐπὶ τὸν οἰχεῖωον τόπον φερόμενον ἐπὶ τὸ πέρας φέρεται τοῦ περιέχοντος" b
τὸ δὲ περιέχον ὅμοιόν ἐστι τῷ περιεχομένῳ, διότι τὰ ἐρεξῆς ὅμοια ἐστιν
5 ἀλλήλοις, οἷον ὕδωρ ἀέρι xal ἀὴρ πυρί. καὶ ἀνάπαλιν δὲ ἐπὶ τῶν
μέσων ἀληϑὲς εἰπεῖν ὅμοια εἶναι, ἀέρα μὲν οὐ uóvov πυρὶ ὅμοιον εἶναι
ἀλλὰ xai ὕδατι, ὥστε xal τῷ ὑπερχειμένῳ χαὶ τῷ ὑποχειμένῳ, xal ὕδωρ 10
ὁμηίως τῷ τε ἀέρι χαὶ τῇ γῇ. τὰ μέντοι ἄχρα τό τε πῦρ χαὶ ἢ γῆ οὐχέτι
ἔχει τὸ τοιοῦτον ἀνάπαλιν" οὔτε γὰρ τὸ πὸρ Omspxs(usvóv τι ἔχει οὐτε T,
10 γῇ ὑποχείμενον. ὅτι δὲ ὅμοια τὰ ἐφεζῆς, δῆλον ἐχ τοῦ βαδίως μεταβάλλειν
εἰς ἄλληλα κατὰ τὴν ἐνυπάρχουσαν αὐτοῖς χοινὴν ποιότητα συγγενῆ ὄντα᾽ 15
χατὰ ταύτην δὲ τάχα xal τὸ πῦρ xal ἢ γῆ τὸ ἀνάπαλιν ἕξουσι xoti
ἔχοντα τὴν ξηρότητα.
Kal ἢ μὲν ὅλη τοῦ Àóqoo συναγωγὴ τοιαύτη: τὸ ἐπὶ τὸν οἰχεῖον
15 τύπον φερόμενον ἐπὶ τὸ περιέχον φέρεται" τὸ ἐπὶ τὸ περιέχον φερόμενον
ἐπὶ τὸ ὅμοιον φέρεται. εἰπὼν δέ, ὅτι ὃ τόπος ἐστὶ τὸ τοῦ περιέχον- ?0
τος πέρας, ἐπήγαγεν’ περιέχει δὲ πάντα τὰ χινούμενα, οὐχ ἁπλῶς,
ἀλλ᾽ ἄνω xai χάτω, τό τε ἔσχατον xai τὸ μέσον᾽ τὸ γὰρ xoxAogo-
ρητιχὸν σῶμα αὐτὸ ὃν τὸ ἔσχατον οὐ περιέχεται ὑπὸ τοῦ ἐσχάτου xal
20 τοῦ μέσου, ἀλλὰ μόνα τὰ ἄνω xal κάτω χινούμενα. τοῦτο δὲ οὐ μάτην, 93
οἶμαι, προσέϑηχεν, ἀλλ᾽ ἐνδειχνύμενος, ὅτι τῶν μὲν ἐπὶ τὸ ἄνω χινουμένων
τὸ ὑπερχείμενόν ἐστι περιεχτιχὸν τοῦ ὑποχειμένου, ὥσπερ τὸ πῦρ τοῦ ἀέρος,
τῶν ὁὲ ἐπὶ τὸ χάτω τὸ ὑποχείμενον: ταῦτα γὰρ πλησιαίτερα τῶν περιε-
χόντων ἐστὶ τοῦ τε ἐσχάτου xal τοῦ μέσου. τὸ δὲ περιέχον, φησί, τρό- 30

25 TOv τινὰ εἶδος γίνεται τοῦ mep:zyouévoo, ὃ περιεχόμενον εἶπεν ὡς ἐφεζῆς
χείμενην" εἰ γὰρ τοῖς μὲν τὸ εἶδος ὁ ἄνω τόπος δίδωσι χούφοις τότε qtvo-
μένοις, ὅταν ἐν τῷ ἄνω τόπῳ γένωνται, τοῖς δὲ βαρέσι τὸ χάτω, τῷ
μὲν πυρὶ τὸ ἔσχατον ἄνω ἐστὶ τὸ εἶδος ὡς ἐν ἐχείνῳ τὸ τέλειον ἔχοντι, 8
τῷ δὲ ἀέρι τὸ πῦρ, ὅτι μέχρι ἐχείνου ἢ ἀνοδης" xal πάλιν τῇ μὲν γῇ τὸ

80 μέσον ἐστὶν εἶδος, τῷ δὲ ὕδατι ἢ τῇ, διότι τὸ 022 ἐν γῇ γενόμξνον ὡς
t) ἑαυτοῦ εἶδος ἀπειληφὸς τὸ xarà βάρος Tpsusi. xa( ἐστι τὰ μὲν εἴδει

1 τὴν om. c αὑτοῦ e: αὐτοῦ ADE 4 τὰ om. D: suprascr. E? 9. 6 τῶν
μέσων] τὸ μέσον A 4 ὑπερχειμένῳ xal τῷ CEb: om. ADe 8 τῇ yr, CDEb:
πυρὶ Ac 9. ὑπερχείμενόν) corr. ex ὑποχείμενον E? 10 ὑποκείμενον — τοῦ AE? K^?b:
om. DEF: ᾧ xai € 1] κατὰ AE?^K?b: ἀλλὰ τὰ DE: ἀλλὰ tà xatà F: οὐ δύνανται
ἀλλὰ χατὰ C 12 xal τὸ --- ἔχοντα (13) om. A 15 ἐπὶ (pr.) — φέρεται (16) om. b
φέρεται) corr. ex φαίνεται A 16 post φέρεται add. τὸ dpa ἐπὶ τὸν οἰχεῖον τόπον
φερόμενον ἐπὶ τὸ ὅμοιον φέρεται E? K?c τοῦ οἴῃ. Α 11 ἐπήγαγε DE

td] suprascr. E? 18 ἀλλ᾽ Ab: ἀλλὰ καὶ DE: ἀλλὰ F 19 ὑπὸ] ὑπό τε c

22 περιεχτιχτικὸν E 239 τὸ (alt.) om. A γὰρ] δὲ A 24. δὲ] γὰρ Ac
21 βαρέσιν c τὸ] ὁ ς τῷ ACE?: τοῖς D: τὸ ΒΕΡ 28 πυρὶ
ΔΕ": περὶ CDEFb 29 μέχρις CFc piv γῇ A: γῇ μὲν CDE

30 ἐστὶν CDE: ἐστὶ A: ἐστὶ τὸ ὁ - διότι Ab: διὸ CDE ol] εἴδει ΟΕ Ε:

εἴδη ADEb -

τοῦ SIMPLICIL IN L. DE CAELO 1V 3 [Arist. p. 31051]

ἀνάλογα τὰ ἄχρα ὡς εἰδοποιὰ τῶν ἐφεξῆς χειμένων, τὰ δὲ ὕλῃ τὰ μέσα 309.
ὡς εἰδοποιούμενα παρ᾽ ἐχείνων" τὸ μὲν γὰρ πῦρ τῷ ἀέρι χουφήτητα ἐνδί- er
ὅωσιν, $ δὲ τῇ τῷ ὕδατι βαρύτητα. ἄλλος δὲ οὗτος 6 τρήπος ἐστὶ τῆς
εἰς τὰ εἰδικὰ χαὶ ὑλιχὰ τῶν τεσσάρων στοιχείων διαιρέσεως xal ἄλλος ἐχεῖ-
νος, xul) ὃν τὰ μὲν βαρέα καὶ ψυχρὰ ὕλης λήγην ἔχειν, τὰ δὲ χοῦφα καὶ ds
ϑερμὰ εἴδους, αὐτός τε ᾿Αριστοτέλης ἐν ἄλλοις | λέγει καὶ Θεόφραστος 309»
ἐν τῷ Περὶ τῆς τῶν στοιχείων γενέσεως, καὶ Ποσειδώνιος ὁ Στωικὸς παρὰ
τούτων λαβὼν πανταχοῦ χρῆται.
'Q δὲ ἐξηγητὴς ᾿Αλέξανδρος ἐφιστάνει μὲν τῷ ἄλλην εἶναι τὴν νῦν
10 παραδιδομένην χατὰ τὸ ὑλιχὸν wal εἰδιχὸν τῶν στοιχείων διαίρεσιν, λέγει ὁ
, δὲ τὸ ὕδωρ τῆς γῆς εἶναι εἶδος wal οὐκ ἀνάπαλιν, ὡς ἐγὼ νομίζω" γράφει
δὲ οὕτως" “ἔστι μὲν οὖν ἁπλῶς ὑλιχὰ ἢ γῆ καὶ τὸ ὕδωρ χαὶ ἁπλῶς εἰδιχὰ
τὸ müp xal 6 ἀήρ, πρὸς ἄλληλα δὲ καὶ ὡς προσεχῇ sión xal ὡς mposs-
guis ὕλαι τὰ ἐγγὺς ἀλλήλων ὄντα ὀλίγην ἔχοντα τὴν χατὰ τὸ ὁλιχὸν παρ- 16
15 ἀλλαγήν" χαὶ γὰρ τὸ ὕδωρ τῆς γῆς εἶδός πὼς καίτοι ὃν καὶ αὐτὸ ὅλι-
x6w, ὅτι πρὸς ταύτην οὕτως ἔχει." καίτοι εἰ οἱ τόποι εἰσὶν εἰδοποιοξ, ὡς
& ᾿Αριστοτέλης φησίν, ὅ τε ἔσχατος wal ὁ μέσως, καί ἐστι τῷ ὅλατι ἢ χατὰ
φύσιν ῥοπὴ ὡς πρὸς εἶδος xal τελειότητα πρὸς τὸ μέσον, προσεχεστέρα t
δὲ τῷ μέσῳ τοῦ ὕδατος ἢ γἢ, αὕτη ἂν μᾶλλον πρὸς τὸ ὕδωρ εἴδους ἔχοι
30 λόγον 3j τὸ ὕδωρ πρὸς τὴν γῆν" τὰ γὰρ τῆς βαρύτητος εἶδες ἀπὸ τοῦ μέσου
πρώτως ἢ γῆ λαβοῦσα xai τῷ ὕδατι αὐτοῦ μεταδίδωσι" καὶ ὡς ἔχει πρὸς
τὸν ἀέρα τὸ πῦρ, οὕτως ἔχει ἣ γῇ πρὸς τὸ ὕδωρ. ἔοικε δὲ ὁ ᾿Αλέξανδρος 90
πρὸς τὸ ὑπὸ τοῦ ᾿Αριστοτέλους ῥηϑὲν ἀπιδεῖν τὸ ἀεὶ γὰρ τὸ ἀνώτερον
πρὸς τὸ ὑφ᾽ ἑαυτό, ὡς εἶδος πρὸς ὕλην, οὕτως ἔχει πρὸς ἄλληλα.
μἥποτε Bb περιέχειν εἰπὼν πάντα τὰ χινούμενα ἄνω καὶ χάτω τὸ ἔσχατον
xai τὸ μέσον, ὡς περιέχον xal τὸ μέσον ἀνώτερον εἶπε τοῦ ὑφ᾽ ἑαυτοῦ 5
περιεχομένου. τὸ δὲ ἔσχατον xal τὸ μέσον τρόπον τινὰ εἶδος γίνεσϑαι
τῶν περιεχομένων φησίν, ὅτι οὖκ αὐτά ἐστι αὐτῶν εἴδη, ἀλλὰ τὰ ὑπ᾽ αὐτῶν
ἐνδιδόμενα, τοῦ μὲν ἐσχάτου τὸ ἄνω xal $, κουφότης εἰδοποιὸς οὖσα τῶν
80 κούφων, ἀπὸ δὲ τοῦ μέσου ἢ βαρύτης xal τὸ κάτω. »

1 ἀνάλογα ACE': ἀνάλογον DEb τὰ (al) τὰ M A 8. 8 ἐνδίδωσιν) e corr. D
3 ἐστὶν Ee: v eras. E τῆς] corr. ex τοῖς E? ὃὅ ἔχειν DE: ἔχει Ab: ἐπέχει C

Ὁ ante αὐτός add. ὡς K?e* τε Εὖ: corr. ex δὲ Κ: δὲ AEFb: δὲ ὁ donc) cf. Περὶ
γενέσεως xai φϑ. Π| 8 ὠ Θεόφραστος] fragm. om. Wimmer ὀ 7 Περὶ] corr. ex πυρὶ E?
γενέσεως] γεννήσεως A — 9 τῷ ΑΕ’ τὸ DEc ὠ 10 παραδεδομένην Fe — 12 εἰδικὰ]
διὰ ΠΕ: com. E! 18 δὲ om. A — 14. 15 παραλλαγήν] corr. ex παρ᾽ ἄλληλα γῆν E*
15 καίτοι ὃν AF: mut. in καὶ ποιὸν K: xal ποιὸν DE: equidem exiens b — 16 el οἴω. Ὁ
οἱ om. E 16. 17 ὡς ὁ] xal ὡς A 17 φησίν A: λέγει DEF is]
ἔσται E 19 ἔχοι] corr. ex ἔχει A: ἔχει DE 21 αὐτοῦ A: αὐτὴ Ὁ: αὐτῷ EF
23 ἀπιδεῖν om. A 24 αὑτὸ c 26 εἶπεν E: corr, E? 28 τῶν] e cor. D
περιεχομένων D: ἐχομένων AED ὑπ᾽ DE: ἀπ᾿ Ac 29 ἐνδιδόμενα DEF: ἐκδιδό-
μένα Ac τὸ A: om. DE

SIMPLICII IN L. DE CAELO IV 3 (Arist. p. 310516] 101

p.310»16 Τὸ δὲ ζητεῖν, διὰ τί φέρεται τὸ πῦρ ἄνω ἕως τοῦ ὥστε 3090
πρώτη dv εἴη xal κατὰ τὴν οὐσίαν αὔτη ἣ κίνησις.

Δείξας, ὅτι τὰ ἄνω καὶ τὰ χάτω φερόμβνα χατὰ φύσιν ὡς ἐπὶ τὸ 85
οἰχεῖον εἶδος xal τὴν οἰχείαν τελειότητα φέρεται xal ἀπὸ τοῦ δυνάμει εἰς
τὸ ἐνεργείᾳ, οὗ τὴν δύναμιν εἶχε, νῦν τοῦτο πιστοῦται xal ἀπὸ τῶν ἄλλων
χινήσεων δειχνύς, ὅτι, ὡς ἐπ᾽ ἐχείνων ἀπὸ τοῦ δυνάμει εἰς τὸ οἰχεῖον
ἐνεργείᾳ xal οὐχ εἰς ἄλλο τι γίνεται ἣ κατὰ φύσιν μεταβολή, οὕτω χαὶ 40
ἐπὶ τῆς χατὰ τόπον ἔχει. διό, φησίν, οὐδὲν διαφέρει ζητεῖν, διὰ τί τὸ
πῦρ ἄνω φέρεται ἢ δὲ γῇ χάτω, τοῦ ζητεῖν, διὰ τί τὸ ὑγιαστόν, dv, χαϑ᾽
ὃ ὑγιαστόν ἐστι, μεταβάλλῃ. εἰς ὑγείαν ἔρχεται, ἀλλ᾽ οὐχ εἰς λευχότητα"
ὁμοίως δὲ καὶ τὰ ἄλλα πάντα τὰ ἀλλοιωτά, xol τὸ αὐξητὸν δέ, τ
ὅταν μεταβάλλῃ, χκαϑ᾽ ὃ αὐξητόν, οὐχ εἰς δγείαν ἔρχεται οὐδὲ | εἰς ἄλλην 310^
ποιότητα. ἀλλ᾽ εἰς μεγέϑους ὑπεροχήν, διότι χατὰ ποσόν ἐστιν ἢ με-
ταβολή, ἀλλ᾽ οὐ κατὰ ποιόν. οὕτως οὖν xal ἐν τοῖς χατὰ τόπον χινου-
μένοις τὰ μὲν χοῦφα ἄνω τὰ δὲ βαρέα χάτω xal οὐχ ἐπ᾽ ἄλλο τι
χινεῖσϑαι πεφύχασι’ τὸ γὰρ πῦρ χάτω ὃν χοῦφον οὕτως ἐστὶ xal λέγεται 5
ὡς ἐπιπολαστιχὸν καὶ δυνάμει τέως ἔχον τὸ ἐπιπολάζειν, ὁμοίως δὲ χαὶ
ἣ γῇ ἄνω ὡς ὑποστατιχὸν xal δυνάμει τέως ἔχουσα τὸ ὑφίστασϑαι, ὡς
xai τὸ ὑγιαστόν. ὅταν δὲ χινῆται, καϑ' ὃ τοιαῦτα, τὸ μὲν πῦρ ἐπὶ τὸ
ἄνω xal τὸ ἐπιπολάζειν ὡς ἐπ᾽ οἰχεῖον εἶδος xal τὸ ἐνεργεία τὸ ξαυτοῦ
χινεῖται xal τὴν τελειότητα, ἣ δὲ γῇ ἐπὶ τὸ χάτω xal τὸ ὑφίστασϑαι, xal
οὐχ ἐπ᾽ ἄλλη τι xatà φύσιν οὐδέτερον. ταῦτα δέ, ὡς καὶ μετ᾽ ὀλίγον
μαϑησόμεϑα, λέγεται ἐπὶ τῶν ἔτι γινομένων xal μεταβαλλόντων xal μήπω
τὴν ἑαυτῶν τελειότητα xal τὸ ἐνεργείᾳ τὸ ἑαυτῶν τελέως ἀπειληφότων, 15
ἀλλ ἐπὶ τοῦτο χινουμένων, ὅπερ ὑπάρχει xal τῷ χάτω ὄντι πυρὶ xal τῇ
ἄνω οὔσῃ γῇ. ἐναργέστερον δὲ ἐπὶ τῶν ἀναθυμιάσεων ὁρᾶται οὕπω
τελέως εἰς ἀέρα τῆς μεταβολῆς γινομένης xai ἐπὶ τῶν ἐξυδατουμένων,
ὡς $, δρόσος ἔχει xal f, πάχνη" φέρεται γὰρ ταῦτα οὕπω ὄντα ἐνεργείᾳ 90
ἀὴρ ἣ ὕδωρ.

᾿Επισημαίνεται δὲ πρὸς τὰς γραφὰς ὁ ᾿Αλέξανδρος λέγων, ὅτι ἀντὶ
τοῦ τὸ δὲ ζητεῖν ἄμεινον ἣν “τὸ δὴ ζητεῖν᾽᾽ γεγράφϑαι, διότι τοῦτο ὡς
ἐπὶ προδεδειγμένοις ἐπήχϑη. δύναται δὲ καὶ διὰ τοῦ &t γεγράφθαι χαλῶς

μεὰ

1 τὸ πῦρ --- καὶ (2)) ἕως D ὥστε — χίνησις (2) om. E 2 χαὶ AFb: om. c
ἡ om. ὁ 9 xal τὰ] xal A: τὰ e corr. C 9 οὗ] οὐ AE: corr. E? 7 γίγνε-
ται DE 9 γῆ 5A 10 μεταβάλλει DE: corr. E? ὑγείαν A: ὑγίειαν DEFe
12 ὑγίειαν c οὐδὲ A: οὐδ᾽ DEF 16 πέφυχε Fc ἐστὶν c 18 ὡς (alt.) —
ὑγιαστόν (19) del. E? 19 χινῆται) -5- e corr. E τοιαῦτα] τοιαῦτα εἶδος D

τ
20 ἐπιπολάζον Ac 23 ἐπὶ] xal ἐπὶ D ἔτι om. DE 24 ἑαυτῶν (pr.)] ἑαυ A
τελείως DE 25 τῷ] corr. ex τὸ E? 21 τελείως F 91 τοῦ τὸ] τοῦτο A
τὸ δὲ] corr. ex τόδε E? τὸ (alt.)) del. E? 32 ἐπὶ] iv A εἰ] mut.

ins E?:«c

102. SIMPLICI] IN L. DE CAELO IV 3 [Aríst. p. 310616]

τὴν ὀμηκότητα τὴν πρὸς τὰς ἄλλας χινήσεις τῶν χατὰ τόπον χινουμένων 31:0»

παραδειχνύον wal ἀπ᾿ ἐχείνων ταύτην πιστούμενον. "xai τὸ ὁμοίως καὶ 5.
τούτων ἕκαστον ἤτοι, φησίν, ἔδει γεγράφθαι "ὁμοίως δὲ καὶ τῶν ἄλλων
ξχαστον᾽ 3, “ὁμοίως δὲ ὡς τούτων ἕχαστον᾽- τὸ γὰρ ἀχόλουθον, φησίν,

ὃ ἐστίν, ὥς ταῦτα, οὕτω wal τὰ ἐν τόπῳ μήποτε δὲ οὐδεμιᾶς ὑπαλλαγῆς Ὁ
ἢ λέξις δεῖται, ἐὰν χατὰ συναφὴν ἀναγνωσθῇ χέγει yàp ὁμοίως δὲ καὶ
τούτων ἕκαστον, τὸ μὲν ἐν τῷ ποιῷ, τὸ δὲ ἐν τῷ ποσῷ μετα-
βάλλει, καὶ ἐν τόπῳ τὰ μὲν χοῦφα ἄνω, τὰ δὲ βαρέα χάτω. πῶς

Ἰὰρ ἂν εἶπεν ἔχαστον ἐπὶ δυοῖν τοῦ τε χατὰ ποιότητα xal τοῦ χατὰ πο- Ss
10 σήτητα μεταβάλλοντος, εἰ μὴ τρίτον αὐτοῖς τὸ κατὰ τόπον σωονέταττεν:
ἐπιστῆσαι δὲ χρή, ὅτι δυνάμενος χαὶ ἐπὶ τῶν waYr' οὐσίαν μεταβαλλόντων,
τουτέστι τῶν γινομένων, τὰ αὐτὰ λέγειν b ᾿Αριστοτέλης, ἅπερ ἐπὶ τῶν ἀλ-

λοιουμένων, ὅτι καὶ ἐχεῖνα ἀπὸ τοῦ δυνάμει εἰς τὸ ἐνεργείᾳ μεταβάλλει, w
παρῆχεν ὅμως ἐχεῖνα, διότι οὐδὲ χινεῖσναι βούλεται αὐτὰ μήπω ὄντα, ἅπερ
15 λέγεται, τὴν δὲ χίνησιν ἐν τοῖς τρισὶν ἀπολείπει τοῖς κατὰ ποσότητα καὶ
ποιότητα χαὶ χατὰ τόπον μεταβάλλουσι, διὸ ὡς ἀπὸ ὁμοίων τῶν αὐξομένων.

χαὶ ἀλλοιουμένων τὰ wav τόπον χινούμενα ἐπιστώσατο. as
Εἰπὼν δὲ ὁμοίως ἔχειν τὰς ζητήσεις ἐπί τε τῶν wavà τόπον χίνου-

μένων, διὰ τί ἢ μὲν γῇ χάτω τὸ δὲ | πῦρ ἄνω χινεῖται, καὶ ἐπὶ τῶν 3100
30 χατὰ ποσότητα χαὶ ποιότητα, ἐφεξῆς τὴν διαφορὰν τῆς χατὰ τόπον χινή-
σεως πρὸς τὰς ἄλλας παραδίδωσιν, ὅτι τὰ μὲν χατὰ τόπον κινούμενα ἐν

Y αὑτοῖς ἔχειν δοκεῖ τὴν ἀρχὴν τῆς μεταβολῆς τὴν βαρύτητα χαὶ τὴν χου- ὃ
run, τὰ δὲ χατὰ ποιότητα xal ποσότητα οὐχέτι, ἀλλ᾽ ὑπ᾽ ἄλλων χινεῖται
τῶν ἔξωδϑεν αὐτὰ μεταβαλλόντων, οἷον τῶν ἀλλοιούντων χαὶ αὐξανόντων.
εἴτα καὶ τὴν ὁποιανοῦν ἐν τοῖς διαφέρουσιν ὁμοιότητα ἐπιδεικνύων, ἔστιν ὅτε,

φησί, xal ταῦτα τὰ ἀλλοιούμενα καὶ αὐξόμενα ἐξ ἑαυτῶν μεταβάλλει" ν᾽
xal Ἰὰρ ὑγιάζονταί τινες οὐδὲν ἰατρικῆς δεηϑέντες xal αὔξονται τῆς ἐν
αὐτοῖς ϑρεπτιχῆς xol αὐξητιχῆς δυνάμεως ἐνεργούσης. χαλῶς δὲ πρησέ-
ϑηχε τὸ μιχρᾶς γενομένης ἐν τοῖς ἔξω χινήσεως δειχνύς, ὅτι οὐχ

30 ὁμοίως τοῖς xatà τόπον χινουμένοις τὴν ὅλην τῆς χινήσεως αἰτίαν ἐξ ἕαυ- ds
τῶν ἔχουσι ταῦτα' xal γὰρ τρυφῆς δεῖται προσφερομένης xal τὸ αὐξόμενον
xai τὸ ὑγιαζόμενον καὶ ἀέρων εὐχρασίας" τὸ μέντοι ὑγιάζον xal αὖξον

προσεχῶς ἢ φύσις ἐστὶν ἢ τούτοις χρωμένη. εἰπὼν δέ, ὅτι εἰς ὑγείαν ἐξ

S
E

2 παραδεικνύων AE ὁμοίως Ab: ὁμοίως δὲ DEe 8. iot — τούτων ἕκαστον (5)
Ab:om.DEF 4 δὲ οι." — 78e 8 καὶ om. D — κοῦφ᾽ c 10 μετα-
βάλλοντος DE: μεταβάλλεσϑαι Ab εἰ μὴ τρίτον] ἡμίτριτον A. συνέταττον DE:
corr. ΕἾ 12 τουτέστιν ἐπὶ bc ὀ ὠ τὰ αὐτὰ om. Ac 13 ὅτι] xal αὐξομένων

[2 εἰς τὸ ἐνεργείᾳ] καὶ inl A μεταβάλλειν A 16 μεταβάλλουσι] seq.
ras, | litt. E. 11 τὰ --- κινηυυμένων (18. 19)) bis D 20 τὴν om. E

22 αὐτοῖς EF: corr. E? xal om. DE 23 ἄλλων AE*: ἀλλήλων DEF

36 αὐξόμενα A: αὐξανόμενα DE: τὰ αὐξανόμενα F: cà αὐξόμενα c 97 de
corr. E? 28. 2) προσέϑειχε E, sed corr. 29 γεναμένης E: corr. E?

ἐν τοῖς ἔξω γενομένης A. 32 ἀέρα A: aeris Ὁ 33 ἐστὶ Ac ἡ τούτοις.
om. A ὑγίειαν DEc.

SIMPLICII IN L. DE CAELO IV 3 (Arist. p. 810016] 108

ἑαυτοῦ μεταβάλλει βραχείας ἔξωϑεν δεηϑέντα συνάρσεως, προστίϑησιν, ὅτι 8100
τὸ αὐτό ἐστι τὸ ὑγιαστὸν xal τὸ νόσου δεχτιχόν, Ów, dv μὲν χαϑ᾽ ὃ ὑγια- 91
στὸν χινηϑῇ, εἰς ὑγείαν φέρεται, dv δὲ καϑ᾽ ὃ νοσερόν, εἰς νόσον" ἔχαστον
γὰρ ἐπ᾽ ἐχεῖνο χινεῖται, πρὸς ὃ τὴν δύναμιν ἔχει. συναγαγὼν οὖν, ὅτι τὰ
5 χατὰ τόπον χινούμενα (ταῦτα γάρ ἐστι τὸ βαρὺ xal κοῦφον) μᾶλλον τῶν 2
ἄλλως χινουμένων ἐν ἑαυτοῖς ἔχει τὴν τῆς χινήσεως ἀρχήν, τὴν αἰτίαν
ἐπήγαγε τούτου τὸ τὰ χατὰ τόπον χινούμενα τελειότερα εἶναι, τὰ δὲ τελειό-
tepa καὶ ἤδη ὄντα xat' ἐνέργειαν μᾶλλον ἔχειν ἐν ἑαυτοῖς τὴν τῆς χινήσεως
ἀρχήν. διὰ τοῦτο γὰρ xal τὰ (qa xal ὅλως τὰ ἔμψυχα τελειότερα τῶν 80
10 ἄλλων ὄντα τούτῳ μάλιστα πλεονεχτεῖ τῷ ἐξ ἑαυτῶν χινεῖσϑαι: τὸ γὰρ
ἀτελὲς χαὶ μηδέπω ὃν ὑπὸ τούτου χινεῖται, ὅφ᾽ οὗ χαὶ γίνεται. τοῦ δὲ
τελειότερα τὰ χατὰ τόπον χινούμενα εἶναι αἴτιον ἐπήγαγε τὸ τὴν τούτων
ὕλην ἐγγύτατα τῆς οὐσίας εἶναι ἀσαφῶς τὸ αἴτιον αἰνιξάμενος. ὕλην μὲν
γὰρ λέγει τὴν ἐπιτηδειότητα αὐτῶν xal τὸ δυνάμει, οὐσία v δὲ τὸ τέλειον 85
15 αὐτῶν εἶδος: πᾶν γὰρ τὸ δυνάμει ὕλη ἐστὶ πρὸς τοῦτο, ὃ δύναται, xal ἢ
ἑχάστου οὐσία χατὰ τὸ τέλειον αὐτοῦ εἶδος ἀφώρισται. ἐπεὶ οὖν τὰ χατὰ
τόπον χινούμενα οὐ χατά τι τῶν ἐν ἑαυτοῖς μεταβάλλει, ἀλλὰ χατὰ τὸν 40
τόπον μόνον, χἂν ἔχῃ τι ἀτελὲς ἔτι, διὸ xal χινεῖται, τὰ οὖν χατ᾽ οὐσίαν
ἤδη τέλεια ἐγγύς ἐστι τῆς χατὰ τόπον τελειότητος" ἢ γὰρ χατὰ τὴν τοπι-
90 χὴν χίνησιν ἐπιτηδειότης οὐχ ὡς πρὸς οὐσίαν ἀλλ᾽ ὡς πρὸς ἐνέργειαν ἵεται,
διὸ xai τὰ ϑεῖα σώματα τὴν χίνησιν ταύτην οὐχ ἀπηξίωσε χινηϑῆναι ὡς 45
πολὺ τὸ ἐνεργητιχὸν ἔχουσαν. τὸ μὲν γὰρ ἀλλοιοῦσϑαι καὶ τὸ αὔξεσϑαι
xal ἔτι πρὸ | τούτων τὸ γίνεσθαι πάθη μᾶλλόν ἐστιν, ἢ δὲ χατὰ τόπον 3114
χίνησις ἐνέργειά ἐστι μᾶλλον, διὸ τὰ χατὰ τόπον χινούμενα, xaU' ὃ μὲν χι-
25 νεῖται ὅλως, οὐδέπω μὲν τὴν χατὰ τοῦτο τελειότητα ἀπείληφεν, εἴ ye ἐπὶ
τὴν ἐντελέχειαν xal τὸ εἶδος τὸ ἑαυτῶν τὸ κατὰ τοῦτο χινεῖται, ἀφιχόμενα 6
δὲ εἰς τὸν οἰχεῖον τόπον διὰ τῆς χατὰ τόπον χινήσεως τὴν οἰχείαν ἀπολαμ-
βάνει χατὰ τοῦτο τελειότητα ἐνεργείᾳ γίνομενα τοῦτο, ὃ τέως ἦν δυνάμει
μόνην. εἰχότως οὖν τὴν τούτων ἐπιτηδειότητα ἐγγύτατα τῆς xat! αὐτὴν
80 τελειότητος εἶπεν, εἴ γε τέλεια ὄντα χατ᾽ οὐσίαν ἐνεργεῖν δεῖται μόνον, 10

1 ἑαυτῶν ς δεηϑέντα] corr. ex τὰ E? συναρμόσεως Α 2 ἐστι] seq. ras.
l litt. E τὸ (sec.))] τό τε Ac γόσου] corr. ex νόσο E? δεχτηχόν E: corr. E?
àv] post ras. 1 litt. E 9 χινηϑεῖ E: corr. E? ὑγίειαν c 5 χοῦφον AE:
τὸ χοῦφον Ce et e corr. D 6 ἄλλων CD 1 τὸ xà ACE?F: τὰ D: τὸ E

9 ἀρχήν) ἀρχὴν τὴν αἰτίαν ἐπήγαγε τούτου DE: corr. E? IO τῷ] corr. ex τὸ E?

11 ὃν] corr. ex ὧν E 12 τελειότερον E αἴτιον om. Ac 13. ἐγγύτα-
tov À 14 δυνάμει] δυνάμενον c 15. $ovdpet]. δυνάμενον C ἐστὶν CE :
v eras. E 16 εἶδος om. A 17 αὐτοῖς A 18 ἔχει E: corr. E?

οὖν] μὲν οὖν C: δὲ c; fort. γοῦν 19 ἤδη om. A ἢ] corr. ex εἰ E?

20 ἀλλ᾽ ὡς] ἀλλὰ DE ἵεται Ε: ἵεται ACDE?: εἴεται E: vadit ὃ: εἴρηται c

28 πρὸ] corr. ex πρὸς E? 290 ὅλως om. CD τοῦτο CEb: τὸ Α:
τόπον D ἀπείληφε A: ἀπείληφον E 26 χινεῖται) -t- in ras. E J8 χατὰ)
xal xatà Α γινόμενα AC: γενόμενα DEe 29 αὐτὴν] αὐτῶν AC: corr. C!

30 δεῖται] δύναται A

104 SIMPLICI IN L. DE CAELO IV 3. Arist. p. 310»16. 31141]

wal εἴ γε διὰ τῆς ἐξ ἑαυτῶν χινήσεως αὐτῆς τυγχάνει οὐδενὸς ἄλλου 81}
δεόμενα. ἡ

Ὅτι δὲ ἐγγὼὸς τῆς τελειότητός ἐστι χαὶ τελειότερα τῶν ἄλλως χινου-
μένων τὰ χατὰ τόπον χινούμενα, σημεῖα παράγει δύο, ἕν μὲν τὸ ἀπολε-
λυμένων εἶναι τὴν τοιαύτην χίνησιν, τουτέστιν ὁλοχλήρων χατ᾽ οὐσίαν τὸ
ὄντων xal ob κατά τι τῶν ἐν ἑαυτοῖς μεταβαλλόντων" τὰ γὰρ γινόμενα xal
αὐξόμενα wal ἀλλοιούμενὰ οὕπω" ἀξολελυμένα ἐστὶν εἰς τὴν χαϑ'᾿ ἑαυτὰ
ὑπόστασιν" δεύτερον δὲ ἐχ τοῦ τὰ χατὰ τόπον χινούμενα ὕστερα χατὰ τὴν
γένεσιν εἶναι, τὰ δὲ χατὰ τὴν γένεσιν ὕστερα τελειότερα εἶναι" καὶ γὰρ s
10 ἐπὶ ζῴων τὰ ἀτελῆ τῶν τελείων ἐν τῇ γενέσει προηγεῖται, σπέρμα wal
χαταμήνιον, εἰ τύχοι, καὶ ἐμβρύου χατ' ὀλύγον διάπλασις καὶ ἀπότεξις τῆς
μετὰ χρήνον τοῦ τεχϑέντος τελειώσεως, ὥστε ὅμοιον ἑαυτῷ γεννῆσαι" xal
ἐπὶ φυτῶν ὁμοίως ἐξ ἀτελοῦς ἔχαστον εἰς τὸ τέλειον πρόεισι. τὸ δὲ ce 35
λειότερον πρότερον τῇ οὐσίᾳ ὡς ἕνεχεν τούτου χαὶ τῶν ἄλλων προξιλημ-
μένων. ἀλλὰ μὴν καὶ ἢ χατὰ τόπον χίνησις ὑστέρα τῶν ἄλλων xul ἐν
ζῴοις καὶ ἐν ἀψύχοις παραγίνεται: ἤδη γὰρ τελειωθέντα τὰ ζῷα κινεῖται
χατὰ τόπον, xul τὰ φυσιχὰ σώματα τελειωϑέντα τὴν χατὰ φύσιν ἑαυτῶν 9
χίνησιν τὴν κατὰ τόπον ἀπολαμβάνει, πῦρ μὲν γενόμενον τὴν πρὸς τὸ ἔσχα-
cov, Τῇ δὲ τὴν πρὸς τὸ μέσον. προηγεῖται δὲ ἢ ἀλλοίωσις καὶ ἐπ᾿ αὐτῇ
ἢ, αὔξησις, καὶ οὕτως ἢ κατὰ τόπον χίνησις ἐπιγίνεται xal μάλιστα ἐπὶ
τῶν τελειοτέρων, ola τὰ ζῷά ἐστι. τελειωϑέντα γὰρ ἤδη xal ἀπολελυμένα Ὁ
ταῦτα τὴν προσήχουσαν τοῖς ζῴοις τοπιχὴν χινεῖται χίνησιν. ὥστε πρώτῃ
ἂν εἴη κατὰ τὴν οὐσίαν ἢ τοπιχὴ κίνησις τῶν ἄλλων ὑστέρα καὶ τῷ χρόνῳ

xai τῇ τάξει παραγινομένη.

25 p. 31131. Ὅταν μὲν οὖν γίνηται ἐξ ὕδατος ἀὴρ ἕως τοῦ φέρεται
εὐϑύς.

Εἰπών, ὅτι τὰ εἰς τὸν αὑτῶν τόπον χινούμενα εἰς τὸ αὑτῶν εἶδος ὦ
χινεῖται xal τὴν αὑτῶν τελειότητα, ἐπειδὴ xai ἣ γῇ ἤδη οὖσα ἐπὶ τὸ κάτω
χινεῖται xal πῦρ ἤδη | ὃν ἐπὶ τὸ ἄνω, διάχρισιν παραδίδωσιν ἡμῖν τῶν τε ἐν 3115
τῷ γίνεσϑαι xal ἀπὸ τοῦ δυνάμει εἰς τὸ ἐνεργείᾳ μεταβάλλειν τὴν ἑαυτῶν χί-
νησιν χινουμένων xal τῶν ἤδη ὄντων xal λέγει, ὅτι, ὅταν γίνηται ἐξ
ὕδατος ἀὴρ καὶ ὅλως ἐχ βαρέος τινὸς χοῦφον, ἔρχεται εἰς τὸ dvo, ὁ

2
1 ἑαυτῶν] αὐτῶν A m" οὐδενὸς E, sed a B eras. — 3 ἄλλων DE 5 δό-
ἀλῆρον A 1 αὐξόμενα A: αὐξανόμενα CDEc αὑτὰ D 8 τὰ D: suprascr.
C'; om. AEe 1l εἴ ἔχει εἰ A. 12 γενῆσαι A 13 πρόεισιν ς ὀ 14 πρό-
τερον b: πρῶτον ACDE — 15 καὶ (pr) seq. ras. 8 litt. E — 18 πῦρ] -ü- e corr. Ὁ
γενόμενα c 19 γῆν DE 21 dox) seq. ras. 1 litt, E: ἐστιν c 95 γίνηται
AF: γίγνηται DEG ἐξ-- τοῦ] ἕως ὅταν ἐπίσχον μὴ j D — 25 αὑτῶν (pr) A: corr.
ex αὐτῶν K: αὐτῶν CDEF αὑτῶν (alL)) eorr. ex αὐτῶν K: αὐτῶν ACDEF

38 καὶ (pr) κατὰ Fe αὑτῶν} corr. ex αὐτῶν K: αὐτῶν ACDEF 29 τὸ

πῦρ F 80 γενέσθαι A. αὐτῶν αὶ 31 γένηται c

SIMPLICII IN L. DE CAELO IV 3 (Arist. p. 81111] 105

ἅμα δὲ τῷ ἀπολαβεῖν τὸ εἶδος xal γενέσϑαι χοῦφον τελέως οὐχέτι γίνεται 3110
χοῦφον, ἀλλ᾽ ἔστιν. εἰ οὖν χοῦφον τὸ ἐπιπολάζον, ἄνω ἤδη ἐστί: φανερὸν
οὖν, ὅτι δυνάμει ὃν χοῦφον χαὶ εἰς ἐντελέχειαν ἰὸν χινεῖται ἐπὶ τὸ ἄνω,
ἐνεργείᾳ δὲ γενόμενον ἔστιν ἐχεῖ. εἰπὼν δὲ περὶ τῶν χατὰ τόπον, ὅτι εἰς 10
5 ἐντελέχειαν ἰόντα ἔρχεται Éxel* τοπιχὸν γὰρ τὸ ἐκεῖ" ἐπαγει xal περὶ τῶν
ἄλλων χινήσεων συντόμως, ὅτι χατὰ τὸ ποσὸν εἰς ἐντελέχειαν ἰόντα ἔρχεται
εἰς τὸ τοσοῦτον xal χατὰ τὸ ποιὸν εἰς τὸ τοιοῦτον, ὅπου τε f, ἐντελέχεια,
οἷον ἄνω, xal ὅσου ἦν, εἰ τύχοι, διπήχεος, χαὶ οἴου, εἰ τύχοι, λευχοῦ. 1ὅ
εἰπὼν δὲ περὶ τῶν γινομένων ἐπάγει χαὶ περὶ τῶν ἤδη ὄντων ἐνεργείᾳ τοῦ
10 ἤδη ὄντος πυρὸς χαὶ τῆς ἤδη οὔσης γῆς, ὅτι χαὶ ἐπὶ τούτων τὸ αὐτὸ
αἴτιόν ἐστι τοῦ εἰς τὸν αὑτῶν χινεῖσϑαι τόπον μηδενὸς ἐμποδίζοντος, ὅπερ
χαὶ ἐπὶ τῶν ἔτι γινομένων. χαὶ γὰρ τὰ ἐνεργείᾳ ὄντα χαὶ βία ἐν ἀλλο- 30
τρίῳ τόπῳατεχόμενα ἣ xal ἀϑρόως ἐν ἀλλοτρίῳ τόπῳ τινόμενα, ὡς τὸ
ἐνταῦϑα ἐξαπτόμενον πῦρ ἢ ὃ ἐν νέφεσι συνιστάμενος λίθος, xal ταῦτα
15 μηδενὸς ἐμποδίζοντος φέρεται ἐπὶ τὸν χατὰ φύσιν αὐτοῖς προσήχοντα
τόπον, ἐν ᾧ qevópsva τὴν τελειότητα τοῦ εἴδους ἀπολαμβάνει. εἴτε γὰρ 30
διὰ τοῦτό ἐστιν ἐν ἀλλοτρίῳ τόπῳ, ὅτι ἐχεῖ ἐγένετο, μετέχει πως ἔτι τῆς C
ἐναντίας φύσεως, ἐξ ἧς μετέβαλεν, ἣν ἀποτίϑεται πρὸς τὸν οἰχεῖον φερό-
μενον τόπον, εἴτε ὡς βίᾳ κατεχόμενον, xal οὕτω παρὰ φύσιν πως διάχει- 80
40 ται" τὸ γὰρ ἐπιπολάζειν πεφυχός, ἐὰν ὑφίστασθαι τοῖς ἄλλοις βιάζηται, ἢ
τὸ ὑφίστασϑαι πεφυχός, ἐὰν ἀπηρτῇσϑαι xal ἐπιπολάζειν ἀναγχάζηται, παρὰ
φύσιν διάχειται τότε, ὥστε xai τὰ ἐνεργείᾳ ἤδη εἶναι δοχοῦντα, ὅταν ἐν
ἀλλοτρίοις τόποις Tj, ἀτελῆ πώς ἐστι xal ἔχει τι δυνάμει xal χινεῖται πρὸς 35
τὸ ἐνεργείᾳ χαὶ τὸ τέλειον ἐπειγόμενα. χαὶ ὅτι χαὶ τὰ ἐνεργείᾳ ἤδη εἶναι
25 δοχοῦντα ἐμποδιζόμενα δὲ ἔχειν τι δυνάμει βούλεται, δηλοῖ ἐπαγαγών"
xal γὰρ f, τροφὴ καὶ τὸ ὑγιαστόν, ὅταν τὸ χωλῦον ἀρθῇ, φέρεται
ἐπὶ τὸ ἑαυτῶν ἐνεργεία δυνάμει τέως ὄντα: xal γὰρ ἣ τροφή, ὅταν ἐνερ- 40
γείᾳ γένηται τοῦτο, ὃ ἦν δυνάμει, οἷον σάρξ, τότε προστίϑεται xal τρέφει
χαὶ αὔξει ἐχεῖνο, οὗ λέγεται εἶναι τροφή. πολλὴν δὲ ἔχει τὸ δυνάμει δια-
80 φορὰν ἔν τε τῷ ἤδη γεγονότι xal ἐν τῷ μήπω τὸ εἶδος ἀπειληφότι" τοῦτο
μὲν γάρ ἐστιν ὡς τὸ ἐν τῷ παιδὲ γραμματικόν, ἐχεῖνο δὲ ὡς τὸ ἐν τῷ 45

1 τῷ] corr. ex τὸ E? 2 χοῦφον (pr.)om. A ἐστῇ comp. A: ἐστίν Ec 9 οὖν]

del. E?*: om. c ἰὸν AK?b: ὃν DEF 4 ἔστιν om. A 5 ἰόντα Ab: ἰὸν DEK?:
ὃν F tortxóv — ἐκεῖ om. EK 6 xatà A: xal xatà DEF: xal τὰ κατὰ E?K?c:
quae secundum b τὸ A: del. K?: om. DE ἔρχεται] ἔρχεται éxei c 1 post
xal add. τὰ E? ἡ Ab: ἦν ἡ DEc 8 τύχει (pr.) E, sed corr. οἵου) olov DE:
οἵου olov E*: om. b el] del. E? τύχοι (alt.) c: τύχῃ A: om. DEb 11 «óv]
corr. ex τῶν E αὑτῶν K?: αὐτῶν ADE: αὐτὸν F: ἑαυτῶν c 13 d0pów«c] ἀϑρόως
ὡς A: ἀϑρόα Fc 16 γενόμενα A: γινόμενα DEc 18 supra μετέβαλεν eras. ) E:
μετέβαλλεν c 9v] ? E 19 οὕτως c πέρα φύσεως Ac 21 τὸ om. A
ἀπηρτεῖσϑαι E: ἐπηρτῆσϑαι E? 21. 22 πέρα φύσεως Ας 32 διάχειται] βιάζηται
E: καὶ βίᾳ χεῖται E? ἤδη om. E 28 ἐστιν c 24 ἐπειγόμενον D: ἐπειγό-
μενοι E: corr. E? 26 ὅταν) bis A .28 τρέφῃ E: corr. E? 29 αὔξῃ E:
corr. E? εἶναι om. DE δ᾽ DE 29. 30 διαφϑορὰν E, sed corr. 31 ἐν τῷ
παιδὶ] παιδίον DE τὸ ἐν) suprascr. D τῷ] e corr. D

Comment. Arist. VII Simpl. de Caelo. | 45

(06 SIMPLICI] IN L. DE CAELO IV 3 TArist. p. 31131. 9}

τῇ» μὲν ξξιν ἔχοντι τὴν ipnuauacxrw μὴ ἐνεργοῦντι δὲ χατὰ ταὐτην" 3]
τοιοῦτον ὃὲ χαὶ τοῦ χατὰ τύπον χινουμένου τὸ δυνάμει. χαὶ ἔοιχεν ὁ SI
᾿Αριστοτέλης διὰ τούτων ἔνστασιν λύειν τινὰ τὴν λέ,ουσαν" εἰ τὸ φερόμενον
ἐπὶ τὸν οἰχεῖην τόπον χατὰ $031 ἐπὶ τὸ οἰχεῖον εἶδος φέρεται. διὰ τί τὸ

5 ἀπεληφὸς ἤδη τὸ οἰχεῖον εἴδως ἐπὶ τὸν οἰχεῖον φέρεται τόπον: χαὶ λξγε", ὃ
ὅτι τότε τὸ οἰχεῖον εἶδος ἀπολαμβάνει τελέως τὸ χατὰ τύπον χινυύμενον.

ὕταν ἐν τῷ οἰχείῳ τένητα! τόπῳ.

ρ.311.9 Κινεῖ δὲ τό τε ἐξ ἀρχῆς ποιῆσαν fag τοῦ xai τὸ φέρε-Ν
σϑαι εἰς τὸν αὐτοῦ τόπον τί ἔστιν, εἴρηται.
10 Εἰπών, ὅτι μᾶλλον τῶν ἄλλως χινουμένων τὰ χατὰ τόπον χινούμενα
ἐν ἑαυτοῖς ἔχει τὴν τῆς χινήσεως ἀρχήν. ἐφιστᾶνει τὸν ἀχρηαήν. ὅτι ὡς

πρὺς σύγχοιστιν τῶν ἄλλων εἴρηται τοῦτο τῶν τε χατὰ ποιότητα χαὶ τῶν d
χατὰ ποσότητα χινουμένων, ὧν xai τελειήτερα ἔστι τὰ χατὰ τόπον χινοῦ-
μενα. ἐπεί, ὅτι οὐδὲ αὐτὰ χυρίως ἐν ἑαυτοῖς ἔχει τὴν τῆς χινήσεως Χοχήν.
12 ἀλλὰ xai ἐπὶ τούτων ari; τὸ ἐν τῷ H τῆς Φυσιχῆς ἀχροάσεως εἰρη-
μένον, ὅτι οὐδὲν τῶν τυτιχῶς χινουμένων αὐτὸ faut) xiwzi, ἀλλὰ πᾶν τὸ 39
χινούμενην οὕτως ὑφ᾽ ἑτέρου xwsizat πρώτους Ob λόγους ἐχάλεσεν
ἐχείνος ὡς περὶ τῶν φυτιχῶν ἀργῶν πραγματευομένους. λέγει οὖν, ὅτι
καὶ τὰ χατὰ τύπον χινούμενα ὑφ᾽ ἑτέρου χινεῖται, πάντα μὲν ὑπὸ τοῦ ἐξ
20 ἀρχῆς ποιήσαντος" τὸ γὰρ εἰς πῦρ μεταβάλλον αὐτὸ αἴτιόν ἐστιν αὐτῷ 5
χαϑ᾽ αὐτὸ τῆς ἐπὶ τὸ ἄνω χινήσεως- ἀλλὰ xal εἴ τι χωλύει φέρεσθαι ἣ
τὸ πῦρ ἄνω Y, τὴν τἣν χάτω, τὸ ὑποσπάσαν τὸ χωλῦην αἴτιόν ἐστιν

z Ζ - * Lad d - A -——— "- . : P " "ma y ^ » e) T δὲ - : - ^P
25 Ἢ τ» uU'tUXvV. Ξπιστήῦαι 62 JU0T. £6 ΦΟΣΙΧῊ Wt WAT, ἐστιν τ, τοιαυ τη,
’» . *, L1 Ὑ͵ *, ΄ ιν)» 4 L] X , ^ , —-
χίνη5' τ᾽ eot τὰν ἄνω 68 χάτω. ἀλλ ἐπὶ τὰ πλάγια γίνεται.
" * - ^ , 1 * v , - ^ -—— σ΄
εξ, SUY "4 tpzt τινας, 6t τὶ τὰ μξν (Ky) ὠξωξταὶ XV 20.2 «oy, τὰ 3
΄ ^

ς
^Y NE 1 , 1 P] v ' ΄ YN. MN m. -» -
GE αξὶ χάτω WAT Vu. τὰ OZ yw) χαὶ χατω" ξόξιζε Yap, ὅτι τὸ 8

e '

"Pd

^ , , e - 7" M μ I -—À - , -
20 αὐτὴ") &tuu5y Αἰνοξνὴν zt$ X6 αὐτὴ} εἰς χαὶ (TM Ξα τὴ.) τελξιώτυ τὰ

| «az σὐτήν Ye 2 χαὶ fult) om. E post ἔοιχεν add. δὲ E*? 9 rot E: corr. Ε΄
ἐπὶ - εἶδος (65 om. DE 6 τότε A: om. Fb 4 γίνηται e τόπῳ γένη ται
Fb & χινεῖ Ab: χαὶ χινεῖ DEc: χινεῖται F Toc τοῦ — φέρεσϑαι (9) om. D
“ αὐτοῦ ADEF 10 ἄλλων Fc 11 αὐτοῖς A ὡς om. DE 13 ποπώτητα
A, sed eorr: ποότητα τῶν E 15 τὸ] eorr. ex τῷ E? H F: 7:4 DE: ὀγδόῳ
ACb Qus | VII 1]. 241921 16 φοσιχῶν E: corr. E? xtvoupg£vov]
eorr. ex χειμένων A: ex χινημάτων E? 17 οὕτως ACb: om. DEc 20 αὑτῷ ὁ:
αὑτῷ AD et mut. in αὐτὸ E: om. € 23 αὐτῷ] corr. ex αὐτὸ E? χατὰ] xal χατὰ c
24 ἐπεπήδη σεν A: ἀπεπήδησε DE? ὡς} suprascr. E? ὁ om. D τὸν] τὸ A
24 ἐπὶ O5 A: ἐπὶ δὲ Fe: ἐπειδὴ DEb ἀποτεϑέν A: ἀποδειχϑέν DEbe 29 xdtw
ἀεὶ Ac ἄνω Ab: xai «v DEÉc 30 αὑτοῦ (pr.)] αὐτοῦ ADE αὑτοῦ (alt.)] a»-

τοῦ ADE: ἑαυτοῦ e ἑαυτοῦ) αὑτοῦ e corr. K: αὐτοῦ F

SIMPLICII IN L. DE CAELO IV 3. 4 [Arist. p. 31129. 15] 101

χινεῖται, xal ὅτι ταὐτόν ἐστι ζητεῖν, διὰ τί φέρεται τὸ πῦρ ἄνω ἣ δὲ γῇ 312»
χάτω, xai διὰ τί τὸ ὑγιαστόν, ἄν χινῆται xai μεταβάλλῃ χκαϑ' ὃ ὑγιαστόν, 40
εἰς δγείαν ἔρχεται, dÀX οὐχ εἰς λευχότητα.

p. 311315 Τὰς δὲ διαφορὰς xal τὰ συμβαίνοντα περὶ αὐτὰ ἕως
5 τοῦ xal διὰ τὸ χενὸν τὸ χοῦφον. 46

Κοινὴν αἰτίαν ἀποδοὺς τοῖς ζητοῦσι, διὰ τί τὰ μὲν ἄνω | φέρεται 8120
τῶν σωμάτων, τὰ δὲ χάτω, τὰ δὲ xal ἄνω xal χάτω, ἐπὶ τὰς διαφορὰς
τρέπεται νῦν, χαϑ' ἃς τὰ μὲν βαρέα ἐστί, τὰ δὲ χοῦφα, τὰ δὲ ἐπαμφοτε-
οίζει, καὶ τὰ συμβαίνοντα, ὅτι οὐ τὰ αὐτὰ δοχεῖ πανταχοῦ βαρέα ἣ

10 κοῦφα εἶναι. λαμβάνει δὲ πρῶτον ἀπὸ τῆς κοινῆς ὑπολήψεως, ὅτι ἔστι 6
τι ἁπλῶς βαρὺ xal ἁπλῶς χοῦφον, xal τίνα ταῦτα ἐστιν, ὕστερον δὲ xai
προσαποδείξει αὐτά. λέγει οὖν: βαρὺ μὲν ἁπλῶς πᾶσι δοχεῖ τὸ πᾶσιν
ὑφιστάμενον, χοῦφον δὲ ἁπλῶς τὸ πᾶσι τοῖς ἐπ᾽ εὐϑείας χινουμένοις
ἐπιπολάζον. εἶτα ἐξηγεῖται τὸ ἁπλῶς ὅπως εἴληπται’ ἁπλῶς γὰρ 10

15 λέγω, φησίν, εἴς τε τὸ γένος βλέπων, xal ὅσοις μὴ ἀμφότερα ὑπάρ-
χει, χατὰ τὰ δύο ταῦτα τὸ ἁπλῶς χαραχτηρίζων. οἷς μὲν γὰρ ἀμφότερα
ὑπάρχει xal χουφότης xal βαρύτης, ὥσπερ τοῖς μέσοις δύο στοιχείοις ἀέρι
xal ὕδατι, διότι ἑχάτερον αὐτῶν ὑφίσταται μὲν τῷ ὑπερχειμένῳ ἐπιπο- 15
λάζει δὲ τῷ ὑποχειμένῳ, ταῦτα οὐχ ἄν εἴη ἁπλῶς χοῦφα ἣ βαρέα, ἀλλὰ

20 πρὸς μὲν τὰ ὑφιστάμενα αὐτοῖς χοῦφα πρὸς δὲ τὰ ἐπιπολάζοντα αὐτοῖς
βαρέα" μόνον δὲ ἐχεῖνο ἁπλῶς χοῦφον τὸ μόνως χοῦφον ἀλλὰ μὴ καὶ
βαρύ, xal μόνον ἁπλῶς βαρὺ τὸ μόνως βαρύ. εἰς δὲ τὸ γένος βλέπων 90
εἶπεν ἀντὶ τοῦ εἰς τὴν φύσιν αὐτὴν xaD ὃ τοιοῦτον, ἀλλὰ μὴ εἰς τὴν
πρὸς ἄλλο τι σύγχρισιν. τὸ ὃὲ τῇ φύσει τοιοῦτον δύο ταῦτα χαραχτηρίζειν

25 φησὶ τό τε μὴ διὰ σμιχρότητα ἣ μέγεϑος τοιοῦτον, dÀX οὗ xal τὸ
τυχὸν μόριον τὴν αὐτὴν δύναμιν ἔχει τῷ ὅλῳ, οἷον τοῦ πυρὸς τὸ τυχὸν ?5
μέγεϑος ἄνω φέρεται, ἂν μή τι τύχῃ χωλῦον ἕτερον, ὥστε, xdv μὴ

— — — ———— — — — —
— —M —

2 χινεῖται E: corr. E? μεταβάλλει E: corr. E? 9 ὑγίειαν c 4 δὲ
om. A xal — τοῦ (5)] ἕως D 9 διὰ) τοὺς διὰ Ὁ χενὸν] χενὸν
xal A 6 ζητοῦσιν c διὰ τῇ suprascr. E* T xà δὲ xal ἄνω xal χάτω
ACb: om. DE xal ἄνω AC: om. b 8 ἐστίν c 10 ὑπολείψεως E: corr. E?
12 ὃδοχεῖν DE 13 χοῦφον] xal κοῦφον E πᾶσιν c εὐθείᾳ c
14 ὅπως -- ἁπλῶς] mg. E? 15 ἀμφότερ᾽ c 19. 16 ὑπάρχῃ D 16 τὰ A:
om. CDE χαραχτηρίζον DE 18 αὐτῶν] αὐ- e corr. D ὑπερχειμένῳ] iut.
in ὑποχειμένῳ E? 18. 19 ἐπιπολάζει δὲ τῷ ὑποχειμένῳ)] ταῦτα τῷ ὑπερχειμένῳ δὲ
ἐπιπολάζει A 19 ὑποχειμένῳ) mut. in ὑπερχειμένῳ δὲ E? 20 μὲν] om. E
χοῦφα])] mut. in βαρέα E? δὲ om. A 21 βαρέα] mut. in χοῦφα E? μόνον
α
δὲ om. A χοῦφον (pr. om. A 23 αὐτὴν] αὐτοῦ DE χαϑ᾽ ὃ] x«9o seq.
ras. 1 litt. E 24 τοιοῦτον om. A 25 τό] e corr. E* τὸ] τὸ τοιοῦτον E:
corr. E? 26 πυρὸς] corr. ex πρὸς E? 21 μέγεϑος) μόριον K?c τύχει
E, sed corr.

45*

hd " “τ΄ ταῦτ ub
» .- Ἔπ

108 SIMPLICI IM. L. DE CARLO IY 4 [A&riet. p. S11e15]

ἐπιπολάζῃ ποτὲ: τῷ. ἐμποδίζεσθαι, τὸ οὔξζω κεφοχὸς ἁκλῶς χοῦφόν' ἔστιν- SEP ᾿
ὁμοίως δὲ xal τὸ ἁπλῶς βαρύ. δεύτερον δὲ τοῦ οὕτω πεφυκέναι σημεῖον
τὸ τὴν αὐτὴν χίνησιν ϑᾶττον φέρεσθαι τὸ πλέον" δμοφοῶν τὰρ ὄντων, δὲ
ὡς τὸ πλέον πρὸς τὸ ἔλαττον, οὕτω καὶ fj χίνησις ἔχει πρὸς τὴν κίνησιν.
5 ἔοιχε δὲ τὸ μὲν ὅσοις μὴ ἀμφότερα δκάρχει διορίζειν αὐτὰ τῶν
μέσων δύο στοιχείων τοῦ τε ὕδατος καὶ τοῦ ἀέρος, ὧν ἑχατέρῳ ἀμφότερα
ὑπάρχει καὶ τὸ βαρὺ καὶ τὸ κοῦφον, τὸ δὲ τῷ γένει τοιαῦτα εἶναι πρὸς ss

xal τοῦ ἁπλῶς κούφου, ὧν ἑκατέρῳ τὸ ἕτερον μόνον ὁπῆρχεν

i
i

10 t&v μέσων, ὅτι ταῦτα οὕτως ἐστὶ βαρέα xal xoüpa ὡς ἑχατέρῳ αὐτῶν
ἀμφοῖν ὁπκαρχόντων xal διὰ τοῦτο ἀμφοτεριζόντων. καὶ ταῦτα δέ, εἰ xale
μὴ καθόλου τὸ ἁπλῶς ἔχει, ὥστε τὸ μὲν αὐτῶν ἁπλῶς εἶναι βαρὸ τὸ δὲ

ἁκλῶς

ἁπλῶς χοῦφον, ἀλλὰ xat ἄλλο τι καὶ αὐτὰ τὸ ἁκλῶς ἔχει’ πρὸς dA
ληλα γὰρ ἁπλῶς τὸ μὲν βαρό ἐστι τὸ δὲ κοῦφον, δώτι dip

15 ὁπόσος ἄν Tj εἴτε ὅλος εἴτε μέρος, ἐπιπολάζει ὅδατι, καὶ xarà τοῦτο ἄν &
καὶ οὗτος ἁπλῶς κοῦφος λέγοιτο πρὸς | τὸ ὕδωρ, ὅτι οὗ
ἐπιπολάζει τῷ. ὕδατι τὸ δὲ οὔ, ἀλλὰ πᾶν ἁπλῶς καὶ ὅλον καὶ μέρος, ὅδωρ
δέ, ὁπόσον ἄν 1j, ὑφίσταται τῷ ἀέρι καὶ διὰ τοῦτο. xal αὐτὸ ὡς πρὸς τὸν
ἀέρα ἁπλῶς βαρὺ. λέγεται, ob χαϑόλου τοῦ. ἁπλῶς ὄντος τούτου, ὅτι μὴ

20 xai πρὸς τὰ ἄχρα στοιχεῖα τὸν αὐτὸν ἔχουσι λόγον. δῆλον δέ, ὅτι. κατὰ
τὴν αὐτὴν ἀναλογίαν ὁ μὲν ἀὴρ. πρὸς τὸ πῦρ βαρὸς dv εἴη, τὸ δὲ ὅδωρ
πρὸς τὴν γῆν κοῦφον.

Εἰπὼν δὲ περὶ τῶν ἁπλῶν σωμάτων τοῦ τε χκαϑόλου. ἁπλῶς χούφου

καὶ τοῦ χαθόλου ἁπλῶς βαρέος καὶ τῶν μὴ χαϑόλου μὲν ἁκλῶς δὲ ὡς ν

25 πρὸς ἄλληλα ἐφεξῆς περὶ τῶν ἄλλων ἐπάγει σωμάτων, τουτέστι τῶν
συνθέτων: ταῦτα γάρ ἐστιν ἄλλα παρὰ τὰ ἁπλᾶ. χαὶ λέγει, ὅτι, ἐπειδὴ
xal τούτων τὰ μὲν ἔχει βάρος τὰ δὲ χουφότητα, οὐδὲν αὐτὰ τού-
των ἕνεχα χρὴ πολυπραγμονεῖν: δῆλον γάρ, ὅτι f ἐν τοῖς ἁπλοῖς, ἐξ ὧν ts
σύγχειται xal ταῦτα, διαφορά, xaÜü' ὅσην ἐχείνων τοῦ μὲν πλέον τοῦ δὲ

80 ἔλαττον μετέσχεν, αὕτη τοῖς συνθέτοις γέγονεν αἰτία τοῦ τὰ μὲν αὐτῶν
χοῦφα τὰ δὲ βαρέα εἶναι, ὥστε τὸν περὶ βαρέος xal χούφου ζητοῦντα
περὶ τῶν ἐν τοῖς ἁπλοῖς χρὴ λέγειν: ἐχείνοις γὰρ ἀχολουϑεῖ τὰ σύνϑετα. 90

1 ἐπιπολάζει E, sed corr. ἐστι CE: corr. E? 2 τοῦ] corr. ex τὸ E?

ὅ τὸ ACDE: mut. in τῷ K: τῷ Εἷς ^. 6 στοιχεῖα A 4 τὸ (tert) CDEF: τῷ
Ac 8. 9 χούφου xal τοῦ ἁπλῶς βαρέος Ac 10 ἑκατέρῳ AE?b: e corr. K: ἑχατέρας
F: ἑκατέρως DE 11 ὑπαρχόντων) mut. in ὑπάρχοντα E: comp. F xal (sec.)
om. b 18 ἀλλὰ] ἀλλὰ καὶ c 18.14 γὰρ ἁπλῶς ἄλληλα DE 15 τῷ ὕδατι
Ες 17 ἀλλὰ πᾶν) ἀλλ᾽ ἅπαν CE xal μέρος CD: μέρος AEb: corr. ΕἾ

19 τοῦ χαϑόλου c 2] ἂν εἴη βαρύς Ac 23 δὲ] δὴ Fc ἁπλῶς xa8óÀou
DE 24 χαϑόλου (pr. om. A &c Ab: om. DEF 20 ἐφεξῆς DE?b: xal
ἐφεξῆς AEF: xal del. Καὶ ἄλλων) ἁπλῶν A 26 συνθέτων] σωμάτων Α

28 ἡ om. E ὧν] corr. ex ὡς E 29 post ταῦτα del. ἁπλῶς E! 90 γέγονεν

αἰτία] γεγονέναι at" A 91 τὸν] e corr. D: corr. ex τὴν E?

SIMPLICII IN L. DE CAELO IV 4 [Arist. p. 311515. ^1] 109

τοῦτο δὲ x«l τοὺς διὰ μὲν τὸ πλῆρες βαρέα λέγοντας elvat τὰ σώματα, 3185

διὰ δὲ τὸ χενὸν χοῦφα, ἀξιοῦμεν ποιεῖν χαὶ περὶ αὐτοῦ τοῦ πλήρους πρῶ-

tov x«l τοῦ χενοῦ λέγειν, δι᾿ ἣν αἰτίαν τὸ μέν ἐστι βαρὺ τὸ δὲ χοῦφον᾽

τούτου γὰρ γνωσθέντος δῆλον dv ἦν λοιπόν, διὰ τί τῶν ἐξ αὐτῶν συγχει- 95
5 μένων τὰ μὲν χοῦφαά ἐστι τὰ δὲ βαρέα.

p.311e1 Συμβαίνει δὲ μὴ πανταχῆ τὰ αὐτὰ ἕως τοῦ τῷ δὲ ὕδατι 80
ἐπιπολάζει.

Εἰπών, ὅτι τὰ σύνϑετα διὰ τὴν τῶν ἁπλῶν διαφοράν, ἐξ ὧν σύγχει-
ται τῶν μὲν πλέον τῶν δὲ ἔλαττον μετέχοντα, τὰ μέν ἐστι βαρέα τὰ δὲ
10 χοῦφα, ἔνστασιν ἐνόησέ τινα τὴν λέγουσαν: εἰ τὰ αὐτὰ πανταχοῦ ἐχ τῶν 80
αὐτῶν ἁπλῶν σύγχειται, οἷον ξύλον ταλαντιαῖον xal ἐν ἀέρι xal ἐν ὕδατι
ὃν Éx τῶν αὐτῶν συνέστηχε στοιχείων xal μόλιβδος μναϊαῖος ὁμοίως, xal
παρὰ τὰ στοιχεῖα f| κουφότης xal f, βαρύτης ἐν τοῖς συνϑέτοις ἐστίν, ὡς

προσεχῶς εἶπεν ὁ ᾿Αριστοτέλης, διὰ τί μὴ πανταχοῦ τὰ αὐτὰ βαρέα ἐστὶ 40
ι5 xal χοῦφα, ἀλλ' ἐν μὲν ἀέρι βαρύτερόν ἐστι τὸ ταλαντιαῖον ξύλον τοῦ
μναϊαίου μολίβδου, ἐν δὲ ὕδατι τὸ ἀνάπαλιν. τοῦ γὰρ ξύλου ἐπιπολάζοντος
6 μόλιβδος χάτω χωρεῖ. ταύτην οὖν τὴν ἀπορίαν, οὐχ, ὥς τινες φήϑησαν,
παρὰ χαιρὸν ἐνταῦϑα χειμένην ἀλλ’ ἀχολούϑως ἐπαχϑεῖσαν τῷ λέγοντι 45
τὴν ἐν τοῖς συνθέτοις βαρύτητα xal χουφότητα ἐχ τῆς τῶν ἁπλῶν | εἶναι 8180
20 διαφορᾶς, ἐξ ὦν σύγχειται τὰ σύνϑετα, λύει ὁ ᾿Αριστοτέλης αἴτιον εἶναι
λέγων τοῦ συμβαίνοντος τὸ πάντα τὰ ἁπλᾶ σώματα βάρος ἔχειν ἐν τῇ
αὑτῶν χώρᾳ πλὴν πυρὸς καὶ πάντα χουφότητα πλὴν γῆς. εἰ γὰρ ὑφίστα-
ται Éxactoy τῶν μετὰ τὸ πῦρ, τὸ μὲν πλείοσι τὸ δὲ ἐλάττοσι, τὸ δὲ 5
ὑφιστάμενον βαρύ, δῆλον, ὅτι πάντα βάρος ἔχει πλὴν πυρός, xaí, εἰ ἐπι-
25 πολάζει πάντα πλὴν γῆς. τὸ ὃὲ ἐπιπολάζον χοῦφον, πάντα χοῦφα πλὴν
γῆς" αὕτη γὰρ μόνη οὐδενὶ ἐπιπολάζει, ὥσπερ τὸ πῦρ μόνον οὐδενὶ ὑφί-
σταται. τούτων δὲ οὕτως ἐχόντων τὴν μὲν γῆν xal ὅσα γῆς ἔχει πλεῖ-
στὴν πανταχοῦ βάρος ἔχειν ἀναγχαῖον: πᾶσι γὰρ ὑφίσταται ἢ γῇ" ὕδωρ
δὲ ἐν μὲν τοῖς ἄλλοις σώμασιν, οἷς ὑφίστασϑαι πέφυχε, βάρος ἕξει χαὶ ἐν
80 πᾶσιν αὐτοῖς τὴν εἰς τὸ χάτω ῥοπὴν φυλάξει, διότι πρὸς ἐχεῖνα βαρύ ἐστιν 15

μι

1 τοῦτο] corr. ex τούτους E! 2 διὰ δὲ] διὰ Α: et propter Ὁ ἀξιοῦμεν DEb:
ἠξίου piv Ac πλήρους} e corr. E! 4 ἦν] εἴη C: erit b 6 συμβαίνει —
καιρὸν (18) om. E bà A: δὴ DFc μὴ om. AF πανταχοῦ DFc

ταὐτὰ c τὰ αὐτὰ --- ἐπιπολάζει (7)] ἕως seq. lac. D δ᾽ ς 10 ἐνόησέ τινα ΑΟ:
τινα ἐνόησε bc el] εἰς D 11 αὐτῶν om. CD ἀέρι xai ἐν ὕδατι CDb:
Übatt xal ἐν ἀέρι Ac 12 στοιχεῖον A 14 προσεχῶς] 311529 sq. 16 μο-
Abou] μολίβδου ἐν ὕδατι c δὲ DF: δὲ τῷ Ac 11 ῳείϑησαν D, sed corr.

2] λέγων corr. ex λεγόντων E? 22 αὑτῶν] corr. ex αὐτῶν K: αὐτῶν ADEF

28 τὸ μὲν πλείοσι CFb: τὸ δὲ πλείοσι A: om. DE τὸ δὲ ἐλάττοσι] del. E? δὲ]
(alt.) eras. E 25 πάντα (pr) CDE: τὰ πάντα Ac γῆς CDE: τῆς γῆς
Ac χοῦφα] corr. ex πάντα χοῦφον E? 26 ante ἐπιπολάζει del. πλὴν E?

28 πανταχῆ C 29 δὲ iv] suprascr. A

110 SIMPLICII IN L. DE CAELO IV 4 [Arist. p. 81101]

δφιστάμενον αὐτοῖς, oüxétt δὲ xal ἐν γῇ βάρος ἔξει" ταύτῃ γὰρ ἐπιπολάζει" 8180
διὸ τὸ ἐν ἀέρι ὕδωρ γῆς τινος βαρύτερον ὄν, ἐὰν ἐπὶ τῆς γῆς ἄμφω τεϑῇ,
ἐπιπολάσει τῷ μορίῳ τῆς γῆς. οὗ ἦν ἐν τῷ ἀέρι βαρύτερον: ὁ δὲ ἀὴρ
πρὸς μὲν τὸ πῦρ κοῦφον ἁπλῶς ὃν αὐτὸς βαρύς ἐστιν’ ὑφίσταται γοῦν τῷ 90
5 πυρὶ ἐπιπολάζοντι αὐτῷ πρὸς δὲ ὕδωρ καὶ γῆν κοῦφος" τούτοις γὰρ ἐπι-
πολάζει. διὰ τοῦτο οὖν ὁ μὲν μόλιβδος, ὁπόσος dv ᾧ, γῆς ἔχων τὸ πλεῖ-
στον xal διὰ τοῦ ὕδατος χαταδύεται, τὸ δὲ ταλαντιαῖον ξύλον ἀέρος πολλοῦ
μετέχον ἐπιπολάζει τῷ ὕδατι, ὅτι xal ὃ ἀὴρ αὐτῷ ἐπιπολάζει" ἐν μέντοι $$
ἀέρι τὸ ταλαντιαῖον ξύλον τοῦ μναϊαίου μολίβδου βαρύτερόν ἐστι πολλοῦ
10 μετέχον ἀέρος, διότι καὶ 6 ἀὴρ ἐν τῷ οἰχείῳ τόπῳ βάρος ἔχει, xal τὰ
πολλοῦ μετέχοντα ἀέρος ἐν τῷ τοῦ ἀέρος τόπῳ ῥοπὴν ἔχει βάρους. ὅτι
ὃὲ ὁ ἀὴρ ἐν τῷ οἰχείῳ τόπῳ βάρος ἔχει, ἐκ τῶν ἀσχῶν πιστοῦται, οἴτι- 80
νες πεφυσημένοι ἕλχουσι πλέον τῶν ἀφυσήτων ἐν ἀέρι.
Ταῦτα μὲν ὃ ᾿ΔΑριστοτέλης: Πτολεμαῖος δὲ ὃ μαϑηματιχὸς ἐν τῷ Περὶ
15 ῥοπῶν τὴν ἐναντίαν ἔχων τῷ ᾿Αριστοτέλει δόξαν πειρᾶται χατασχευάζειν
xal αὐτός, ὅτι ἐν τῇ ἑαυτῶν γώρᾳ οὔτε τὸ ὕδωρ οὔτε 6 ἀὴρ ἔχει βάρος.
xal ὅτι μὲν τὸ ὕδωρ οὐχ ἔχει, δείκνυσιν ἐκ τοῦ τοὺς χαταδύοντας μὴ alc- 8
ϑάνεσθαι βάρους τοῦ ἐπιχειμένου ὕδατος, χαίτοι τινὰς εἰς πολὺ χαταδύον-
τας βάϑος. δυνατὸν δὲ πρὸς τοῦτο λέγειν, ὅτι ἣ συνέχεια τοῦ ὕδατος τοῦ
40 τε ἐπιχειμένου τῷ χαταδύοντι καὶ τοῦ ὑποχειμένου xai τοῦ παρ ἑχάτερα
στηρίζοντος ἑαυτὸ ποιεῖ μὴ αἰσϑάνεσϑαι βάρους, ὡς τὰ ἐν ταῖς ὀπαῖς τῶν €
τοίχων, κἂν πανταχόϑεν ἐφάπτωνται τοῦ τοίχου, ζῷα οὐ βαρεῖται ὑπ᾽
αὐτοῦ διὰ τὸ πανταχόϑεν τὸν τοῖχον ἑαυτὸν στηρίζειν᾽’ ὡς, εἴ γε διῃρη-
μένον ἐπέχειτο τὸ ὕδωρ, εἰχὸς ἦν βάρους αἰσθάνεσθαι ἀπ᾿ αὐτοῦ. τὸ δὲ
25 τὸν ἀέρα ἐν τῇ ὁλότητι τῇ ἑαυτοῦ μὴ ἔχειν βάρος xai 6 [Πτολεμαΐης ix &
τοῦ αὐτοῦ τεχμηρίο" τοῦ χατὰ τὸν ἀσχὸν ὀείκνυσιν οὐ μόνον | πρὸς τὸ Jis
βαρύτερον slvat τὸν πεφυσημένον ἀσχὸν τοῦ ἀφυσήτηυ. ὅπερ ἐδόχει τῷ
᾿ΔΛοιστητέλει, ἀντιλέγων. ἀλλὰ xai χουφότερον αὐτὸν γίνεσθαι φυσηϑέντα
βουλύμενης. ἐγὼ ὁὲ πειραϑεὶς μετὰ τῆς δυνατῆς ἀχριβείας τὸν αὐτὸν

| βάρος --- ἀέρι (2)] mg. Ε 2 διὸ F: διὰ D: διότι AEe: propter quod Ὁ 3 ἐπι
πολάϑει Ac “ τῷ ἀέρι Fe uvatialos] μ- e corr. D πολλοῦ] πολλοῦ γὰρ A
1) διότι --- μετέχοντα ἀέρος (11) om. Δ xai (pr.)] autem εἰ b βάρος ἔχει
Om. e alt. καὶ -- ἔχει (11) om. b 11 ῥοπῆς E: corr. E* βάρους ACE:
καὶ βάρος De deinde del. ἐν δὲ χτλ. --- πλεῖστον (Arist. 311 54—6) E?: ing. ἐπεὶ --
τοιοῦτον (Arist. 008222--21) E? 12 πεφυσημένον E: corr. E? πλέον ἔλχουτι
Ac ἀφυτίτων E ἀέρι] mut. in ἀέρα E 14 Περὶ] corr. ex πυρὶ E?

15 ᾿λριστοτέλη E, sed corr. πειρᾶται) e corr. E! 16 ἔχει βάρος Ab: βάρος ἔχει
DE 11 ἔχει] ἔχει βάρος A τοὺς] τὸ A δύοντας A 18 $6ax«] seq.
ras. ὁ litt. E: evan. F 19 πρὸς] ἐπὶ DE: eorr. E? 20 παρ᾽] ὑπὸ A

2] ἑχυτὸ om. Fbe 22 τοίχων) στοιχείων A xà» DEF: om. Ab ἐφάπτων-
ται D: ἐφάπτονται AE: ἐφάπτεται F: ἐφάπτηται Ke: tangentia b 33 διὰ] ὃν DE:
eorr. E? τὸ] corr. ex τοῦ E 24 ὑπέχειτο c: succederet b iz? a»
om. A 25 τῇ (alt5] bis E, sed corr. τ ἀφυτίτου E: corr. E? 2S r(ve3dat
seripsi: ἐγγίνεσθαι A: — yevé3tat DEFe φυσηϑέντα γενέσϑαι DE 29 metpadeic]

corr. ex πεισθεὶς À

SIMPLICII IN L. DE CAELO IV 4 [Arist. p. 31151] 111

ηὗρον σταϑμὸν ἀφυσήτου te ὄντος xal φυσηϑέντος τοῦ doxoó: τῶν δὲ 314*
πρὸ ἐμοῦ τις χαὶ αὐτὸς πειραϑεὶς τὸν αὐτὸν εὑρηκέναι σταϑμὸν ἔγραψε,
μᾶλλον δὲ πρὶν φυσηϑῆναι βαρύτερον ὄντα ἐλαχίστῳ τινί, ὅπερ τῷ [|τολε-
μαίῳ συμφϑέγγεται. — xal δῆλον, ὅτι, εἰ μέν, ὡς ἐπειράθην ἐγώ, τὸ ἀλη-

5 ϑὲς ἔχει, ἀρρεπῇ dv ἐν τοῖς οἰχείοις τόποις εἴη τὰ στοιχεῖα μήτε βάρος 10
ἔχοντα μηδὲν αὐτῶν μήτε χουφότητα, ὅπερ ἐπὶ τοῦ ὕδατος ὁ [Πτολεμαῖος
ὁμολογεῖ. xal ἔχοι ἄν τινα λόγον τοῦτο: εἰ γὰρ ἢ φυσιχὴ ῥοπὴ ἔφεσίς
ἐστι τοῦ οἰχείου τόπου, τὰ τυχόντα αὐτοῦ οὐχέτι ἄν ἐφίοιτο οὐδὲ ῥέποι ἄν 15
πρὸς αὐτὸν ἐν αὐτῷ ὄντα, ὥσπερ οὐδὲ τὸ χεχορεσμένον ὀρέγεται τροφῆς.

10 εἰ δέ, ὡς ὁ [Πτολεμαῖός φησι, χουφότερος 6 πεφυσημένο: ἐστὶν ἀσχὸς τοῦ
ἀφυσήτου, ὁ μὲν ἀὴρ χουφότητα ἔχει ἐν τῷ ἑαυτοῦ τόπῳ, τὸ δὲ ὕδωρ
ἀχόλουϑον ἄν εἴη χατὰ τὸν αὐτὸν λόγον βάρος ἔχειν ἐν τῷ ἑαυτοῦ τόπῳ᾽ 30
χαὶ γὰρ ἀναδύοντες ἀπὸ τοῦ ὕδατος βάρος τι δοχοῦμεν ἀποτίθεσθαι, εἰ μὴ
ἄρα τὴν τῆς ἀναπνοῆς ἐποχὴν ἀνατιϑέμενοι τῆς ἐπὶ τούτῳ ῥαστώνης ὡς

15 βάρους ἀποϑέσεως αἰσθϑανόμεϑα. ὅλως δέ, εἰ οὕτως ἔχει ὃ ἀὴρ πρὸς τὸ
ὕδωρ, ὡς τὸ ἁπλῶς χοῦφον πρὸς τὸ ἁπλῶς βαρύ, εὔλογον τὸν μὲν ἀέρα ?5
συγγενέστερον ὄντα .τῷ ἁπλῶς χηούφῳ καὶ ἐν τῷ οἰχείῳ τόπῳ χουφότητα
ἔχειν ὥσπερ τὸ πῦρ, τὸ δὲ ὕδωρ βαρύτητα διὰ τὴν πρὸς τὴν γῆν συγγέ-
veuxy* διαφορὰν γάρ τινα ἔχειν αὐτὰ xal xatà τοῦτο ἀναγχαῖον οὕτως

20 ἔχοντα, ὡς, εἴ τις αὐτὰ μόνα παραβάλλοι πρὸς ἄλληλα, τὸν μὲν ἀέρα λέ- 80
γεσϑαι ἁπλῶς χοῦφον, τὸ δὲ ὕδωρ ἁπλῶς βαρύ, ὡς αὐτὸς ᾿Αριστοτέλης
ἐδίδαξεν. ὥστε τὸν μὲν ἀέρα ἐν μόνῳ πυρὶ βαρύτητα ἔχειν, οὗ ἐστι
βαρύτερος, τὸ δὲ ὕδωρ ἐν μόνῃ τῇ γῇ χουφότητα, ἧς ἐστι χουφότερον,
xal πάλιν τὸν μὲν ἀέρα xal ἐν αὑτῷ καὶ ἐν τοῖς μετ᾽ αὐτὸν χουφότητα, S5

25 τὸ δὲ ὕδωρ xal ἐν αὑτῷ xai ἐν τοῖς πρὸ αὐτοῦ βαρύτητα.

᾿Αλλὰ ταῦτα μὲν τῷ φιλοσοφωτάτῳ Συριανῷ δοχοῦντα εἰρήσθω μή-
ποτε δέ, xdy ἀληϑῶς εἴρηται ταῦτα, ἄλλως μὲν ὃ ἀὴρ ἐν τοῖς μετ᾽ αὐτὸν
στοιχείοις εἴρηται χοῦφος, ἄλλως δὲ ἐν τῇ ἑαυτοῦ χώρᾳ, ἐν μὲν τοῖς 40
ἄλλοις στοιχείοις ὡς xal ἐπὶ τὸ ἄνω ἀπ᾽ ἐχείνων φερόμενος, ἐν ὃὲ τῇ

30 ἑαυτοῦ χώρᾳ ὡς τοῖς ἄλλοις ἐπιπολάζων, dÀX οὐχ ὡς ἀπ᾽ ἐχείνης ἐπὶ
τὸ ἄνω φερόμενος, ὅπερ ἀναάγχη λέγειν τοὺς οἰομένους τὸν πεφυσημένον
ἀσχὸν χουφότερον εἶναι τοῦ ἀφυσήτου ς πῶς γὰρ ὅλως δυνατὸν ἐν τῷ 45
οἰχείῳ τόπῳ χοῦφον οὕτω λέγειν τὸν ἀέρα ὡς πρὸς τὸ ἄνω χινούμενον
χατὰ φύσιν; οὐ γὰρ ἐχστῆναι τοῦ οἰχείου [ τόπου βουλήσεται. ἀλλα, 8140

1 ηὗρον AE?: ἦρον E: εὗρον Dc, mg. E? ἀφυσίτου E: corr. E? φυσιϑέντος E:
corr. E? 2 vbpnxévat E: corr. E? ἔγραψε) seq. ras. 1 litt. E 9 πρὶν] seq.
ras. 11—12 litt. E 9 ἔχει A: om. DEF: sit b dpper;] r e corr. E; supra
ras. est εἴην EF: v del. F 6 ἔχοντα] ἔχον DE: corr. E? μαἷἦτε om. A

xoupótnta] hic des. E τοῦ] hic des. D 1 ἔχοι F: ἔχει A τοῦτο λόγον F

ἡ om. c 12 λόγον Fb: τόπον A 14 ὡς F: om. Ab 2] χοῦφον — ἁπλῶς (alt.)
F: om. A 24 αὑτῷ] corr. ex αὐτῷ K: αὐτῷ AF 25 αὑτῷ] corr. ex αὐτῷ K:
αὐτῷ AF 28 ἑαυτοῦ Eb: ἑαυτῶν A ἐν (alt. Fb: d iv A 34 βουλήσεται Ab:

comp. F: βούλεται c

8 WPLICII IN L. DE CAELO IV 4 [Arist. p. 31151. 13]

adv ἔλαττον ὃ πεφυσημένος ἀσχὸς Ekxq τοῦ ἀφυσήτου, οὐδὲ τοῦτο, οἶμαι, 3»
ἀναγχάζει τὰ στοιχεῖα ῥοπήν τινα ἔχειν ἐν τῷ ἑαυτῶν τόπῳ, ἀλλὰ μᾶλλον
ἴχνυσι τὴν ἀρροπίαν αὐτῶν: ὁ qàp ἐν τῷ dax ἀὴρ χατέχει τὸν ἀσχὰν &
€ τῷ ξαυτοῦ τόπῳ, 6 δὲ συμπεπτωχὼς Ἰεώδη τὴν σύστασιν ἔχων χαὶ
τοῦ ἀέρος στέρησιν πρὸς τὸ χάτω ῥέπει μᾶλλον. οὕτω δὲ xal τὸ ἐπο-
χούμενον τῷ ὕδατι ξύλον ἐν τῷ τοῦ ἀέρος τόπῳ χατά τι μέρος ἑαυτοῦ
γενόμενον τῷ ἐν αὑτῷ ἀέρι τὸ ἐν αὑτῷ γεῶδες ἐν τῇ χώρᾳ τοῦ ἀέρος τὸ
ξδράζει, τὸ δὲ xal βάρος ἔχειν ἐν τῇ οἰχείᾳ χώρᾳ τὸν ἀέρα, ὡς διὰ
o0 πλέον ἕλκειν τὸν πεφυσημένον ἀσχόν, ἀπορώτερον ἄν εἴη- ἔσται
τὰρ ὦ ἀὴρ χατὰ φύσιν ἀπὸ τῆς αὑτοῦ χώρας ἐπὶ τὸ χάτω βρίϑων, ὅπερ
πον, οἶμαι, xal τῷ ᾿Αριστοτέλει δοκεῖ. ἐπειδὴ δὲ τοῦ ᾿Αριστοτέλους
πόντος πλέον ἕλχειν τὸν πεφυσημένον ἀσχὸν τοῦ χενοῦ οὐ ῥάδιον ἀνδρὸς τὸ

Tos dxpijoüs τὴν χρίσιν κατα... t, μήποτε 6 εἰσπεμπόμενος εἰς
τὸν ἀσχὼν ἀὴρ ἀπὸ στομάτων ὡς Ἰνϑρωπείων εἰσφυσώμενος ὑγρό-
περὸς ὧν xai τῇ συνεχείᾳ τῆς ᾿ς συμπληρούμενος προστίϑησί,
τι ἐνίοτε βραχὺ βάρος, εἴ τις . iav μηδὲ τοῦ τοσούτου χατα- 30
φρονοίη.

Ρ. 311518. Ὅτι δὲ ἔστι τι ἁπλῷ καὶ ἁπλῶς χοῦφον ἕως τοῦ 35
xal τὸ δφιστάμενο 1t ἐπὶ τὸ μέσον.
φαινομένων πὶ τὸ εἶναι τὸ πᾶσιν ἐπιπολάζον
ὑφιστάμενον H τούτων τὸ μὲν ἁπλῶς κοῦφόν 80
saec πο, ἀπλῶς βαρύ, exavepo ὦνητον τῆς τοῦ ἑτέρου φύσεως,

νῦν ἀποδείχνυσιν αὐτὸ οὕτως ἔχον. μέλλων δὲ περὶ αὐτῶν λέγειν πάλιν
ὑπέμνησε, τί ποτέ ἐστι τὸ ἁπλῶς χοῦφον xal τί τὸ ἁπλῶς βαρύ, ὅτι
26 ἁπλῶς μὲν χοῦφον, ὃ del ἄνω, ἁπλῶς δὲ βαρύ, ὃ ἀεὶ κάτω πέφυχε φέρε- s
σϑαι μὴ χωλυόμενον. xol τοῦτο εἰπὼν προσέϑηχε τοιαῦτα γὰρ ἔστιν,
ἀντὶ τοῦ ἔστι γὰρ τοιαῦτα σώματα, xal οὐχ ὥσπερ οἱ περὶ Δημόχριτον
οἴονται, πάντα μὲν ἔχειν βάρος, τῷ δὲ ἔλαττον ἔχειν βάρος τὸ πῦρ ἐχϑλι-
βόμενον ὑπὸ τῶν T λαμβανόντων ἄνω φέρεσϑαι καὶ διὰ τοῦτο χοῦφον δοχεῖν" 40
80 τούτοις δὲ τὸ βαρὺ μόνον εἶναι δοχεῖ xal ἀεὶ φέρεσθαι πρὸς τὸ μέσον
τοῦτο. οὐδὲν δὲ χωλύει βάρος ἔχειν xol τὸ πῦρ xal τὰ ἄλλα πάντα τοι-

3 ἀρροπίαν F: ἀρροῖ A 4 γαιώδη F 6 τόπῳ Fb: om. A ἑαυτοῦ Fb:
om. A 7 γενόμενον F(b): γινόμενον A αὑτῷ (pr) K: αὐτῷ AFc ἀέρι
Fb: om. A αὑτῷ (alt)) corr. ex αὐτῷ K: αὐτῷ AFe ὠγαιῶδες F 10 αὑτοῦ]
corr. ex αὐτοῦ K: αὐτοῦ Ε: ἄλλου A 11 δὲ Ab: δὲ καὶ Fe 18 ὁ εἰσπεμπόμενος
Fb: ϑεὶς (comp.) πεμπόμενος A 14 ἀὴρ F: ὁ ἀὴρ A 15 συμπληρούμενος A;
πληρούμενος Fe: compactus b; fort. συμπιλούμενος 18 δ᾽ ς βαρὺ καὶ ἁπλῶς
χοῦφον Ab: βαρὺ F: χοῦφον xal ἁπλῶς βαρὺ c 19 φέρεσϑαι AF: cor. F 28 νῦν
Fb: om. A: νῦν καὶ C 24 ὑπέμνησεν c 36 ἔστιν Ε: ἔστι Ac — 27 ἔστι
γὰρ Fb: γάρ ἐστι A 28 ἔχειν Fb: ἔχει A. τῷ — βάρος (alt.) om. b τῷ δὲ K: τὸ
δὲ Ε: τότε αὶ 29 λαμβανόντων A: προλαμβανόντων Fo: prementibus b φέρεσϑαι)
φέρεται Ε: fertur b δοκεῖν K: δοχεῖ AFb

SIMPLICII IN L. DE CAELO IV 4 ΓΑτίβέ. p. 8110 18] 113

οὔτον, οἷον ὃ [Πλάτων λέγει, τὸ αἴτιον ἑχάστῳ τῶν στοιχείων τῆς ἐπὶ τὸν 8140
οἰχεῖον τόπον φορᾶς" βάρος γὰρ τὴν τοιαύτην ῥοπὴν ὁ [ἰλάτων χαλεῖ περὶ 46
τὸ ὄνομα πρὸς τὸν ᾿Δριστοτέλην διαφερόμενος, ὅτι οὗτος τὴν ἐπὶ τὸ μέσον
ῥοπὴν | βάρος χαλεῖ χάτω τὸ μέσον χαλῶν, τὴν ὃὲ ἐπὶ τὸ πέριξ χου- 3188
8 φότητα, χατὰ τὴν τῶν πολλῶν ἀνθρώπων συνήϑειαν, ὁ δέ γε [Πλάτων τὸ
χοινὸν αὐτῶν τὴν ῥοπὴν ταὐτὸν εἶναι τῷ Dápet φησίν, ὅπερ μοι δοχεῖ xal
᾿Δριστητέλης αὐτοφυῶς μετ᾽ ὀλίγον εἰρηκέναι. 5
Εἰπὼν δέ, ὅτι τισὶ τὸ βαρὺ μόνον εἶναι δοχεῖ, ἐπήγαγεν, ὅτι ὁμοίως
xal τὸ χοῦφον" εἰ γὰρ ἁπλῶς βαρὺ τὸ πᾶσιν ὑφιστάμενον, ἀνάγκη xai
10 ἁπλῶς εἶναι χοῦφον τὸ πᾶσιν ἐπιπολάζον. τοιοῦτον δὲ τὸ πῦρ. εἰ γὰρ τὰ
γεηρὰ καὶ πᾶσιν ὑφιστάμενα χάτω χαὶ ἐπὶ τὸ μέσον φέρεται, ὥρισται δὲ 10
τὸ μέσον, ἀνάγχη xal τὸ ἔσχατον ὡρίσϑαι xal εἶναί τι τὸ ἐπὶ τοῦτο φερό-
μενον χαὶ πᾶσιν ἐπιπολάζον: τοιοῦτον δὲ φαίνεται τὸ πῦρ, εἴπερ χαὶ ἐν
αὐτῷ τῷ ἀέρι συχάζοντι τοῦτο φέρεται πρὸς τὸ ἄνω" δῆλον γάρ, ὅτι
15 πρὸς τὸ ἔσχατον ὡς xal τῷ ἀέρι ἐπιπολάζον. ἡσυχάζοντι δὲ τῷ ἀέρι ιῦ
εἶπεν, ἵνα μή τις ὑπὸ τοῦ ἀέρος ὑφισταμένου ἐχϑλιβόμενον τὸ πῦρ ἄνω
λέγῃ φέρεσθαι. εἰ δὲ xal τῷ ἀέρι ἐπιπολάζει τὸ πῦρ. βάρος οὐδὲν ἔχει"
τὸ γὰρ ἔχον βάρος ὑφίστατο dv ἄλλῳ τοῦτο γάρ ἐστι τοῦ βάρους ἴδιον.
εἰ δὲ τὸ müp βάρος ἔχον ὑφίσταταί τινι, εἴη ἄν τι ἕτερον, ὃ φέρεται ἐπὶ 20
Ὅ0 τὸ ἔσχατον xal πᾶσι τοῖς φερομένοις ἐπιπολάζει: νῦν δὲ οὐδὲν φαίνεται
τοιοῦτον’ τὸ ἄρα πῦρ οὐδὲν ἔχει βάρος, εἴπερ πρὸς τὸ ἔσχατον φέρεται
xai πᾶσιν ἐπιπολάζει, ὥσπερ οὐδὲ ἢ γῆ χουφότητα ἔχει τινά, εἴπερ ὑφί-
σταται πᾶσι, xal τὸ ὑφιστάμενον πᾶσι φέρεται πρὸς τὸ μέσον" 000 γὰρ ss
ἣν ταῦτα xal τοῦ ἁπλῶς βαρέος xal τοῦ ἁπλῶς χούφου χαραχτηριστιχὰ
25 τό τε φέρεσθαι πρὸς τὸ μέσον xal τὸ πᾶσιν ἐπιπολάξειν: τὸ γὰρ μὴ
πᾶσιν ἐπιπολάζον ὑφίσταταί τινι χαί ἐστι βαρὺ πρὸς ἐχεῖνο xal οὐχ ἁπλῶς
χοῦφον. εἰ οὖν πᾶσιν ἐπιπολάζει τὸ πῦρ, οὐ μόνον χοῦφον ἀλλὰ xal χου- 80
φότατόν ἐστιν, εἰ δὲ τοῦτο, xal ἁπλῶς χοῦφον: τὸ γὰρ ὑπερϑετιχὺν παντα-
χοῦ xal ἁπλῶς τοιοῦτόν ἐστι. τὸ γὰρ γλυχύτατον xai ἁπλῶς γλυχὺ xai
80 τὸ λευχότατον χαὶ ἁπλῶς λευχὸν χαὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων ὡσαύτως.

Τὸ δὲ ὡρίσθαι τὸ μέσον νῦν μὲν λαμβάνει φανερὸν ὄν, ὀλίγον δὲ 80
ὕστερον ἀποδείχνυσιν. ἔλαβε δὲ αὐτὸ νῦν ὡς χρήσιμον πρὸς τὸ xal τὸ
ἔσχατον ὡρίσϑαι. μέσον γάρ ἐστι τὸ πάντῃ ἴσον ἀπέχον τοῦ ἐσχάτου"
εἰ οὖν ὥρισται τὸ μέσον, ὡρίσϑαι χαὶ τὸ ἔσχατον ἀνάγχη. τὸ δὲ ὡρίσϑαι

35 τὸ ἔσχατον χρήσιμον αὐτῷ πρὸς τὴν δεῖξιν τοῦ ἁπλῶς χούφου" τὸ γὰρ 40

1 Πλάτων] Tim. 63e 2 τὴν Ab: τὴν μὲν Fc 8 τισὶν ς ὅτι (alt.) Ab: ὅτι
ἔστιν Fe 9 πᾶσιν Fb: πᾶν A 10 πᾶσιν Fb: πᾶν A 11 πᾶσιν Fb: πᾶν A
18 πᾶσιν Fb: πᾶν A 14 τὸ] τὰ c 20 πᾶσι Fb: πᾶν A 22 πᾶσιν Fb: πᾶν A
3| γῆ Fb: om. A 23 πᾶσι (pr. Fb: πᾶν A πᾶσι (alt.) Fb: πὰν A 24 Ba-
ρέος --- ἁπλῶς (alt) CFb: om. A 25 πᾶσιν CFb: πᾶν Α ἐπιπολάζειν CF: ἐπιπο-
λάξον ὑφίσταται A: supernatans b 26 πᾶσιν Fb: πᾶν A 27 πᾶσιν CFb: πᾶν A
29 ἐστι] ἐστιν c 30 λευχὸν CFb: xoügov A 32 xal ACF: δεῖξαι c 33 ἐστι

ACF: ἐστιν c 94 xal τὸ ἔσχατον ὡρίσϑαι F 35 δεῖξιν CF: ἀπόδειξιν Ac

114 SIMPLICII IN L. DE CAELO IV 4 [Arist. p. 311*13. 29]

ἐπὶ τοῦτο φερόμενον xal πᾶσιν ἐπιπολάζον xal ἁπλῶς χοῦφόν ἐστι. τού- 31»
τῶν 0i προληφϑέντων ἢ, τοῦ λόγου συναγωγὴ τοιαύτη γέγονε. τὸ πῦρ
ἀνωτέρω τοῦ ἀέρος χωρεῖ: τὸ ἀνωτέρω τοῦ ἀέρος χωροῦν πρὸς τὸ ἔσχα-
τῶν χωρεῖ" τὸ πρὸς τὸ ἔσχατον χωροῦν πᾶσιν ἐπιπολάζει: τὸ δὲ πρὸς τὸ

ὃ ἔσχατον χωροῦν xal πᾶσιν ἐπιπολάζον χουφότατόν ἐστι xal ἁπλῶς χοῦ- 4
φὸν, ὥσπερ τὸ πρὸς τὸ μέσον xai πᾶσιν | ὑφιστάμενον βαρύτατον xai 315^
ἁπλῶς βαρύ: τὸ ἄρα πῦρ ἁπλῶς χοῦφον, ὡς f γῇ ἁπλῶς βαρεῖα.

p.311529 ᾿Δλλὰ μὴν ὅτι ἔστι μέσον ἕως τοῦ ἢ δὲ φορὰ γένεσίς $
ποϑέν ποι.

10 Ὑποϑθέμενος πρότερον ὡρισμένον εἶναι τὸ μέσον xal ἐχ τούτου λαβών,
e 4 σ - 3 ^ 7 M t€ e 7 3
ὅτι xal τὸ ἔσχατον ὥρισται, νῦν ἀποδείχνυσι τὸ ὑποτεθὲν τὸ ὡρίσϑαι τὸ
μέσον, ᾧ συναποδείχνυσιν, ὅτι καὶ τὸ ἔσχατον. διὰ δυεῖν δὲ ἐπιχειρημά-
των ὀείχνυσι τὸ προχείμενον. ἑνὸς μὲν χατὰ τὸν δεύτερον τῶν ὑποϑετιχῶν
τρόπον συλλογιζόμενος οὕτως" εἰ μή ἐστιν ὡρισμένον τὸ μέσον, πρὸς ὃ ἢ
φορὰ τοῖς ἔχουσι βάρος xai ἀφ᾽ οὗ τοῖς χούφοις, ἐπ᾽ ἄπειρον ἀνάγχη
φέρεσθαι τὸ φερόμενον: ἀλλὰ μὴν τοῦτο ἀδύνατον: ὥστε χαὶ τὸ μὴ εἶναι
τὸ μέσον ὡρισμένον ἀδύνατον’ ὡρισμένον ἄρα ἐστί. xai τὸ μὲν συνηυμέ-
vov OrÀew, διότι τὸ εἰς πέρας φερόμενον εἰς ὅρον φέρεται". τὴν δὲ πρόσ-
ληψιν δείχνυσιν οὕτω: λαβὼν ὡς ἐναργές, ὅτι φέρεταί τι πρὸς τὸ μέσην
5 í.jl , ὶ & € A /, , é , δέ ὶ ὄ * 324

20 xal τὸ κάτω, καὶ ὅτι ἢ φορὰ γένεσίς ἐστί ποϑέν ποι, χαὶ ὅτι τὸ dió
νατὴν Ἱενέσϑαι οὐδ᾽ ἄν -ίνοιτο ὅλως, ὅπερ xal πρότερον εἶπε, συλλογίζε- 30

,
ται λοιπὸν οὕτω δυνάμει" τὸ φερόμενον ctvy6usvóv ἔστι φερόμενον" τὸ

“Ὁ
ὧν

ὃ

, - zi -] - e Yt T .α PS 7, S -2 ν - ΄ ^ -p
M 6ouzvnV ᾧ t2 pni vOv εἰς τξλως ἂν Sf. τὴν ft ΤΥ 5 φορᾶς 4) 40 9 e0nuzvoy etz
,

LJ "^ - » A MN A ww - , Ἅ -— - « .
TZA6S ἂν Zins eT e Tort " 60 62 Z" av Et pov zo 0u. ΔΞνὴν (X αν StsS τέλος

- MS (« - — * "A δ ? ww - - n ^
295 zin: tT 07s" τὸ ἄρα φεηόύμενοην 609X ἂν Ev. απείρὴν gipus τῆ, GV 6$,

ὃ ur δύναται γενέσθαι, οὐδ᾽ ἂν τἵνοιτο, ὑπέμνησεν διὰ τοῦ ὥσπερ jp?
οὐχ ἔστιν οὐδὲν ἀδύνατον. οὔτως οὐδὲ τίγνεται. ὡς γὰρ οὐχ ἔστιν

- A , Ld ^ ΄
ἀνϑρωπος πτερωτός, οὕτως 000 ἂν τίνγιτο πᾶν γὰρ τὸ γινόμενον ὡς δυνα-

^ ^ 5 ,
uzvov εἰς τέλος ἐλ )εῖν τῆς γενέσεως τίνεται. τὸ 0i αηὸὲν ἀδύνατον γίνε-

| πᾶτιν Eb: πᾶν Δ ἐστιν Fe 2 γέγονε AF: γίνεται ὁ: est b 4 γωρεῖ --
ἔτματον Fb: om. ACe ψωροῦν)] «pet C πᾶσιν CK?b: πᾶν A: om. F
ἐπιπολάζει τὸ Om. Fs ans. K? τὸ — éztzoldtov (Ὁ) om. € δὲ — xal (prj
em. F 0 ἐστιν e: comp. ἡ 4 dpa Kb: εἴπερ A 8 ὅτι Ab: ὅτι qe corr.
ex ὅτι yn E: ὅτι p oe 11 ὑποτελὲν Fb: ὑποτιϑὲν A τὸ (ργ.) F:
om. ἡ 12 συναποδείχνυσι A δυεῖν AC: δυοῖν Fc 11 τρόπων C

6 1] eorr. ex ὅν A 1G μὴν F: μὲν A 19 οὕτω ACF: οὕτως e

2] γενέτηχι Fb: γίνεσαι A ὅπερ Fb: εἴπερ A εἶπε) 214v 13 22 ἐπτι —
γινόμενον (250 Yb: om. A alt. τὸ — pr. φερόμενον (28) om. C 3 τὸ doa —
φορᾶς (2E. b: mi. FE: om. ACe 24 τὸ δὲ - ἂν (25) om. C 235 ἄρα Fb: εἴπερ A
26 ὑπέμνντε F 2i οὕτως F: οὕτω A γίνεται F 29 γίνεται Fb: corr.

ex ó9yaxat A!

SIMPLICII IN L. DE CAELO IV 4 [Arist. p. 311929. 33] 115

- « v ,
σθαι οὐ τοῦτο σημαίνει, ὅτι πᾶν τὸ γινόμενον εἰς τέλος ἔρχεται πάντως, 315»
ἀλλ᾽ οὐχ ἀδύνατόν ἐστι τελειωϑῆναι.

ῃ.311088 Ἔπειτα πρὸς ὁμοίας γωνίας ἕως τοῦ xal γὰρ οἱ τόποι 8ῦ
δύο τὸ μέσον χαὶ τὸ ἔσχατον.

Δεύτερον ἐπιχείρημα τοῦτο δειχνύον, ὅτι ὡρισμένον τὸ ὑέσον ἐστί,
πρὸς ὃ f, φορὰ τοῖς ἔχουσι βάρος xai ἀφ᾽ οὗ τοῖς χούφοις, ix τοῦ πρὸς
ὁμοίας, ταὐτὸν δὲ εἰπεῖν πρὸς ἴσας, γωνίας φέρεσθαι φερόμενα τό τε

^ ν M -- hj , , ,
πῦρ ἄνω xal τὴν γῆν xal τὰ βαρέα πάντα χάτω. — xol ὅτι oí μὲν παλαιοὶ 40
᾿ , e * , ) e x » » ^ ,
τὴν γωνίαν ὑπὸ τὸ ποιὸν ἀλλ᾽ οὐχ ὑπὸ τὸ ποσὸν ἀνάγοντες τῷ ὁμοίῳ
χαὶ ἀνομοίῳ διήρουν ἀλλ' οὐχὶ τῷ ἴσῳ xal ἀνίσῳ, ὡς οἱ νεώτεροι, εἴρη-
ται xal πρότερον: τὸ δὲ πρὸς ἴσας γωνίας καταφέρεσθαι φυσιχῶς τὰ βάρη,
ὥστε ἴσας ποιεῖν τὰς πρὸς τῇ γῇ γωνίας, δῆλον ἐχ τοῦ xal τοὺς τοίχους 46
xal τοὺς χίονας τότε μόνον ἴστασϑαι βεβαίως, ὅταν | πρὸς ὀρϑὰς γωνίας 8108
ξὸρασϑῶσιν. ἀλλὰ xal τὰ ἀπὸ τοῦ μέσου πάλιν ἄνω φερόμενα ὥσπερ τὸ
πὺρ xal αὐτὸ ἴσας ποιεῖ τὰς ἑκατέρωθεν γωνίας πρὸς ἐχεῖνο τὸ μέρος τῆς
τῆς, ὅϑεν ἄρχεται τῆς χινήσεως᾽ ἀεὶ γὰρ τὰ ἀπὸ τοῦ μέσου χινούμενα
ἐπὶ τὸ χαϑ' &autà ἄνω χατὰ χάθετον φέρεται, διὸ ἴσας motel γωνίας τὰς
ἑχατέρωϑεν, ὅϑεν ἄρχεται χινεῖσϑαι. οὔτε γὰρ τὰ ἄνωθεν χάτω οὐτε τὰ
, d , , * A X Y , M 1 ,
χάτωϑεν ἄνω παράλληλα φέρεται, ἀλλὰ xal τὰ ἄνωϑεν χάτω xal τὰ xdco-
ὃεν ἄνω πρὸς τὸ χέντρον συννένευχε, διὸ xal ἀεὶ μείζονα τὴν πρὸς ἄλληλα 10
διάστασιν χατὰ τὴν πρὸς τὸ ἄνω γειτνίασιν ποιεῖται. εἰ οὖν συννεύει, πρὸς
ἴσας φέρεται γωνίας," χαὶ εἰ πρὸς ἴσας φέρεται γωνίας, Guvvsüst: συννεύ-
οντα ὃὲ συμπίπτει εἴς τι χοινὸν πέρας, ἐφ᾽ ὃ πάντα φέρεται" οὐ γὰρ δὴ

. ΄ Ld , » ev» ἢ , ^ A Ψ
παραλλάξαντα ἄλληλα φέροιτο ἄν: οὕτω γὰρ πάλιν ἐπὶ τὸ ἄνω ἄν φέροιτο᾽ 15

ν e , 3 3 , /, , -
ἔστιν ἄρα τι ὡρισμένον, ἐφ᾽ ὃ τὰ πανταχόϑεν φερόμενα βάρη συμπεσεῖ-
ται, τοῦτο δέ ἐστι τὸ μέσον, εἴπερ τὰ πανταχόϑεν εἰς τοῦτο συννεύει.

Δείξας δέ, ὅτι τὰ ἄνωϑεν φερόμενα ἐπὶ τὸ μέσον ὡρισμένον φέρεται,
ἐπέστησεν, ὅτι ἀνάγχη τὸν ἀχούοντα ζητεῖν, πότερον ἐπὶ τὸ τοῦ παντὸς 20
μέσον f, ἐπὶ τὸ τῆς γῆς φέρεται, ἐπειὸὴ τὸ αὐτό ἐστι τὸ ἀμφοῖν μέσον.

4 e , wv w ^ -
x«l λέγει, ὅτι αὔτη ἢ ζήτησις ἄλλου ἄν εἴη λόγου xal οὐχὶ τοῦ περὶ τοῦ
βαρέος xal κούφου: τούτῳ γὰρ ἀρχεῖ πρὸς τὴν τοῦ βαρέος xal κούφου δια-

, e , ἃ " τὸ , M ὲ 042 3 , δ “«, Ζ,,α«
φορᾶν, ὁπότερον dv ἢ τὸ μέσον, βαρὺ μὲν τιϑέντι τὸ πρὸς αὐτὸ φερόμενον, 25
χοῦφον δὲ τὸ ἀπ᾽ αὐτοῦ. χατὰ δὲ τὸ δεύτερον ταύτης τῆς πραγματείας βιβ-

] σημαίνει, ὅτι πᾶν Eb: ὅτι πᾶν σημαίνει A 2 ἐστι Ab: comp. F: tt e 9. γω-
νίας A: φέρεται γωνίας Ε΄: φαίνεται (-alv- in ras. K) γωνίας Kc 9 δειχνήον CF:
δειχνύων Α τὸ μέσον ἐστί AC: ἐστὶ τὸ μέσον Fbc 4 πρὸς Ab: om. F

8 οἱ μὲν Ab: μὲν οἱ Fc 1Ὁ τοὺς ACF: τὸς c 11. ἄνω φερόμενα Ab: φερόμενα
ἄνω CF 17 ἑαυτὰ CF: corr. ex αὑτὰ A 2l γειτνίασιν Εἰ: γειτνίωσὶν A 20 εἰς
τοῦτο Fb: om. A 90 οὐχὶ τοῦ K?b: οὐχὶ ἡ AF: οὐχ ὃ C dl τούτῳ Ab:

τοῦτο Εἰ: τοῦτο c

116 ΒΙΚΡΙΟΙΕ IN L. ὯΝ ΘΑΒΙΟ 1V 4 (Aríst. p. 311583]

Moy ἂν τοῖς κερὶ τῆς γῆς λόγοις ζητήσας τοῦτο “ἀνάγκη. φησί, πρὸς 3b 310.»
τοῦ παντός. xal γὰρ τὰ χοῦφα xal τὸ πῦρ αἷς τοὐναντίον φορόμδνα
βαρέσι πρὸς τὸ ἔσχατον φέρεται τοῦ οντος τόπου τὸ μέσον᾽", ““φόρο- ὃ
ται δὲ καὶ ἐπὶ τὸ τῆς γῆς μέσον, ἀλλὰ κατὰ συμβεβηκός, ἦ τὸ μέσον ἔχει

δ ἐν τῷ τοῦ παντὸς μέσῳρ᾽᾽"" ὅλως γάρ, εἰ πᾶν μόριον τῆς γῆς ἐπὶ τὸ μέσον
χινεῖται, οὐχ ἄν ἐπὶ τὸ τῆς γῆς μέσον χινοῖτο.

Δείξας δέ, ὅτι ὥρισται τὸ μέσον, ἐφ᾽ 8 φέρεται τὰ βάρος ἔχοντα, ἄς ἢ
διὰ τούτου δεδειγμένου τοῦ xal τὸ ἔσχατον ὡρίσϑαι' μὴ γὰρ ὄντος ὥρισ-
μένου τοῦ ἐσχάτου οὐδὲ μέσον τι εἶναι οἷόν τε, εἴ γε μέσον ἐστὶ τὸ ἴσαν

10 πανταχόϑεν ἀφεστὼς τοῦ ὅ ἐσχάτου" δείχνυσιν, ὅτι ἐπὶ τοῦτο φέρεται τὸ
πᾶσιν ἐπιπολάζον: ἐπεὶ γὰρ ἐναντίον ἐστὶ τὸ μὲν δῳίστασϑαι
λάζειν, τὸ δὲ μέσον τῷ ἐσχάτῳ, καὶ τὸ ὑφιστάμενον xal βαρὸ πρὸς τὸ &
μέσον φαίνεται φερόμενον, ἀνάγχη τὸ ἐπιπολάζον πρὸς τὸ ἔσχατον φέρο-
σϑαι" εἰ γὰρ τὸ ἐναντίον πρὸς τὸ ἐναντίον, xal τὸ ἐναντίον πρὸς τὸ ἔναν-

16 τίον. οὗ γὰρ δὴ πρὸς τὸ χάτω οἰσϑήσεται- οὐχέτι γὰρ ἄν ἐναντίον εἴη
οὐδὲ διάφορον τὸ ἐπιπολάζειν τοῦ δφίστασϑαι" τὰ γὰρ κατὰ τὴν ῥοκὴν ὦ
ἐναντία ἐπὶ ἐναντίους φέρεσϑαι τόπους ἀνάγκη.

᾿Ασφαλῶς δὲ | πρὸς τὸ ἔσχατον τῆς χώρας εἶπεν, àv d] ποι- 81 .
οὖνται τὴν χίνησιν" οὐ γὰρ πρὸς τὸ τοῦ παντὸς ἔσχατον φέρεται τὸ

80 χοῦφον' ταύτην γὰρ ἢ ἀπλανὴς ἔχει τὴν χώραν’ ἀλλὰ τὸ ἔσχατον τοῦ
ὁπὸ σελήνην, ἐν ᾧ χινεῖται τὰ βαρέα καὶ χοῦφα καὶ ὅλως τὰ ἐπ᾽ εὐδθείας ὁ
χινούμενα σώματα. τῷ δὲ ὑφίστασθαι τὸ ἀεὶ προσέθηκε δηλῶν τὸ ἁκλῶς
Bapó* τοῦτο Ἰάρ ἐστι τὸ ἀεί τὰ xal κᾶσιν ὑφιστάμενον. δείξας δὲ δύο
τοὺς τόκους ὡρισμένους τε xal ἀντικειμένοος ἀλλήλοις τό τε μέσον xal τὸ

95 ἔσχατον εἰχότως ἐπήγαγεν" διὸ χαὶ εὐλόγως τὸ βαρὺ xal χοῦφον δύον
ἐστί: xal γὰρ οἱ τόποι δύο τὸ μέσον xal τὸ ἔσχατον. εἰ γὰρ δύο
ol τόποι xal ἀντιχείμενοι, ἐφ᾽ οὖς ai χινήσεις, xal ai χατὰ τὰς χινήσεις
ῥοπαὶ αἱ ἐπὶ τούσδε τοὺς τόπους δύο ἄν εἶεν xai οὐ uía, ὡς 6 []λάτων
ἐν τῷ Τιμαίῳ δοχεῖ λέγειν βάρος εἶναι τὴν ἐπὶ τὸν οἰχεῖον τόπον φορὰν 16

80 ἔχάστου τῶν στοιχείων βουλόμενος. xal γάρ, ὥσπερ δύο ὄντων τῶν ἁπλῶν

διαστημάτων τοῦ τε χύχλου xai τῆς εὐθείας δύο xal αἱ ἅπλαϊ χινήσεις
γεγόνασιν ἦ τε ἐπ’ εὐϑείας xal fj χύχλῳ, οὕτω xal δύο ὄντων τόπων τοῦ

τε μέσου xal τοῦ ἐσχάτου δύο xal ai ῥοπαί εἰσι xal τὰ xat' αὐτὰς χινού- 9

μενα σώματα τό τε βαρὺ xal τὸ χοῦφον. εἴρηται δέ, ὅτι ὁ Πλάτων τὸ
βάρος ταὐτὸν σημαίνειν τῇ ῥοπῇ λογισάμενος ὥσπερ ῥοπὴν οὕτω xal βάρος
ἔχειν πάντα πρὸς τοὺς οἰχείους τόπους λέγει καὶ τοῦτο πεποίηχεν ἐναργὲς

1 φησί] cap. 14. 296*12 ὃ τὸ (pr. Fb: «t A ὃ. 4 φέρεται] χτλ. 296516 4 i)
corr. ex 7, K: ἢ F: γῆς A: terra b 6 χινεῖται Fb: κινεῖσθαι A 4 τὰ F: τὸ A
9 τι εἶναι AFb: ὡρίσϑαι c et in ras. K 10 ἀφεστὼς Κα: ἐφεστὼς A: ἀφεστὸς Fe
11 πᾶσιν Fb: πᾶν A 14 xal --- πρὸς τὸ ἐναντίον CFb: om. A 15 dv b: supra-
scr. À: om. Fe ἐναντίον dv Fc 16 τοῦ F: t0 A 28 πᾶσιν Fb: πᾶν Ac
25 ἐπήγαγε F δύο] δύ᾽ c 28 αἱ Ε: τὰς Α 29 Τιμαίῳ] 68 ὁ 33 αὐτὰς

Fb: d^ A

SIMPLICII IN L. DE CAELO IV 4. 5 [Arist. p. 311533. 812 48] 111

διὰ τῆς εἰχόνος ἐχείνης, περὶ ἧς τάδε γέγραφε" κάλλιον γὰρ πάλιν αὐτῶν 316b
ἀχούειν τῶν τοῦ Πλάτωνος ῥημάτων ὡς χρυσοῦ ἀργύρῳ τοῖς τοῦ 'Áptoto- 26
τέλους ἐλλαμπόντων: “εἴ τις ἐν τῷ τοῦ παντὸς τόπῳ, χαϑ᾽ ὃν fj τοῦ
πυρὸς εἴληχε μάλιστα φύσις, οὗ xal πλεῖστον ἄν ἠἡϑροισμένον εἴη, πρὸς ὃ
φέρεται, ἐπεμβὰς ἐπ᾽ ἐχεῖνο xal δύναμιν εἰς τοῦτο ἔχων μέρη τοῦ πυρὸς 80
ἀφαιρῶν ἱσταίη τιϑεὶς εἰς πλάστιγγας αἴρων τὸν ζυγὸν χαὶ τὸ πῦρ ἕλχων
εἰς ἀνόμοιον ἀέρα βιαζόμενος, δῆλον, ὡς τοὔλαττόν mou τοῦ μείζονος paov
βιᾶται. ῥώμῃ γὰρ μιᾷ δυοῖν ἅμα μετεωριζομένοιν τὸ μὲν ἔλαττον μᾶλλον
τὸ δὲ πλέον ἧττον ἀνάγχη ποὺ χατατεινόμενον ξζυνέπεσθαι τῇ βίχ, xal τὸ 80
10 μὲν πολὺ βαρὺ καὶ χάτω φερόμενον χληϑῆναι, τὸ δὲ σμιχρὸν ἐλαφρὸν xal
ἄνω. καὶ οὕτω μὲν φανήσεται τὸ πῦρ βαρύ: εἰ δὲ ἐν γῇ ἑστῶτες γεώδη
σώματα ἄνισα ϑέντες εἰς τὰς πλάστιγγας εἵἴλχομεν τὸν ζυγὸν εἰς ἀνόμοιον
ἀέρα βιαζόμενοι, τὸ σμιχρότερον ῥᾷον τοῦ μείζονος συνέπεται" χοῦφον οὖν 40
αὐτὸ προσειρήχαμεν καὶ τὸν τόπον, εἰς ὃν βιαζόμεθα, ἄνω, xal ἔσται κατὰ
15 τοῦτο χοῦφον ἣ γῆ. ὅτι μέντοι, xdv τὸ ἄνω xal τὸ χάτω μὴ προσίηται
ὃ ᾿Ιλάτων ἐν τῷ παντὶ σφαιρικῷ ὄντι μηδὲ τὸν τοῦ χούφου xai βαρέος
διορισμὸν ὡς τῶν αὐτῶν χούφων xal βαρέων εὑρισχομένων, οἶδεν ὅμως 45
διαφορὰν τῆς ἐπὶ τὸ μέσον xal τὸ πέριξ χινήσεως, σαφῶς, | οἶμαι, δεδή- 3174

€

ων

λωχεν εἰπών" ᾿᾿ἱταῦτα οὖν δὴ διαφόρως ἔχειν αὐτὰ πρὸς αὑτὰ ἀναγχη διὰ
4 a , -. ^ , , , , e 3)
20 τὸ τὰ πλήϑη τῶν γενῶν τόπον ἐναντίον ἀλλήλοις χατέχειν.

^—-

p.31248 ἔστι δή tt xal μεταξὺ τούτων ἕως τοῦ ἀὴρ δὲ πλὴν
πυρὸς πᾶσιν ἐπιπολάζει.

Δείξας, ὅτι δύο ὄντων τῶν ἀντιχειμένων τόπων τοῦ ts μέσου xal τοῦ 10
ἐσχάτου ἀνάγκη ὀύη εἶναι xal τὰ ἐπ᾽ αὐτοὺς χινούμενα τό τε ἁπλῶς βαρὺ
xal τὸ ἁπλῶς χοῦφον, ἐφεξῆς δείχνυσιν ἐκ τοῦ ἀντιχεῖσθαι τούτους τοὺς

, 3 , ΄ v 1 3 , e ,
τόπους ἀλλήλοις, Ott ἔστι τις xal μεταξὺ αὐτῶν τόπος, ὃς πρὸς ξκάτερον t6
ἐχείνων τὸν τοῦ ἑτέρου λόγον ἔχει: τοῦτο γὰρ τῶν μεταξὺ πάντων ἐστὶν
v δ , , , » ΝΜ ω- ,
ἴδιον: διὸ πρὸς μὲν τὸ χυρίως μέσον τε xal χάτω ἄνω τε xal ἔσχατός
ἐστιν ὁ μεταξὺ τόπος. πρὸς δὲ τὸν χυρίως ἄνω τε xal ἔσχατον ὁ μεταξὺ
30 χάτω τε xal μέσος ἐστίν. ὥσπερ δὲ δύο ὄντων τῶν ἄχρων τόπων δύο ἣν ἐὺ

χαὶ τὰ ἄχρα σώματα, τὸ μὲν ἁπλῶς χοῦφον, τὸ δὲ ἁπλῶς βαρύ, οὕτω
χαὶ μεταξὺ ὄντος τόπου τὴν συναμφοτέρων ἔχοντος ἰδιότητα ἔστι χαὶ σῶμα

"S
ec

2 χρυσοῦ c: χρυσὸν A: χρυ F ἀργύρῳ Fb: ἀργύρου A 9 ἐλλαμπόντων F:
ἐλαμπόντων A εἴ τις] κτλ. Tim. 63 b sq. 9 τοῦτ᾽ c 10 pr. xai — χληϑῆναι
Fb: om. A 12 εἴλχομεν Εἰ: εἰλὴν A: ἕλχοιμεν e: trarerimus b τὸν ζυγὸν εἰς
ἀνόμοιον Fb: εἰς ἀνόμοιον ζυγὸν τὸν Α 15 χοῦφον Fb: χούφη Ac 16 Πλάτων]
Tim. 63a 19 εἰπών] Tim. 63 b ταῦτ᾽ c αὑτὰ) αὐτὰ AF: αὖτ᾽ c

21] δή Α: δὲ δή Ες χαὶ AF: xal τὸ c 24 xal AC: om. Fb 26 xal
AC: suprascr. comp. F: om. b 21 ἑτέρου ACFb: ἑχατέρου c γὰρ CFb: om. A
28 τὸ ACFb: τὸν c 29 τε A: om. CF 32 συναμφότερων CFb: συναμφό-
τερον Α

418 SIMPLICII IN L. DE CAELO IV 5 [Arist. p. 31248]

-—

μεταξὺ οὐχέτι ἁπλῶς βαρὺ ἣ χοῦφον, ἀλλὰ βαρὺ xat χοῦφον πρὸς ἔχα- S17:
τερον τῶν ἄχρων, ὅπερ ἐστὶν ὕδωρ “χαὶ ἀήρ. εἴη δὲ ἄν χατὰ μὲν τὴν
εἰς δύο διαίρεσιν τῶν τόπων δύο xal τὰ σώματα δεδειχὼς τὰ χατὰ φύσιν $$
ἐπ᾽ αὐτοὺς φερόμενα, τῷ δὲ μὴ εἶναι ἀνὰ μέσον τὴν διαίρεσιν μηδὲ τὸν
ἄνω πάντα ὅμοιον εἶναι μηδὲ τὸν χάτω, ἀλλὰ τὸ τοῦ ἄνω ἔσχατον χαὶ
τὸ τοῦ χάτω ἄχρον, ὥσπερ τῷ τόπῳ, οὕτω xal τῇ φύσει πλησιάζειν
ἀλλήλοις xai μὴ ἁπλῶς ἄνω μηδὲ ἁπλῶς χάτω εἶναι, xal τὰ ἐν τούτοις 30
σώματα, οἷον μέρη ὄντα τὸ μὲν τοῦ ἄνω τὸ δὲ τοῦ χάτω, xal πρὸς
ἄλληλα συγγενῆ δύη xal ταῦτά ἐστι. διὰ τί δὲ δύο τὰ ἄχρα, xal διὰ τί
τὰ πάντα τέσσαρα, αὐτὸς ἐν τοῖς Περὶ γενέσεως xal φϑορᾶς ἐρεῖ ἀχρι-
βέστερον.

“Ὑποστήσας δὲ τῷ λόγῳ τὰ τέσσαρα στοιχεῖα, τίνα πρὸς ἄλληλα λόγον t5
ἔχει, λοιπὸν παραδίδωσιν. ἔχων δὲ ὡς ἐναργές, ὅτι ἣ μὲν ὕλη περιέχεται
ὑπὸ τοῦ εἴδους, τὸ δὲ εἶδος περιεχτιχόν ἐστι τῆς ὕλης, xal ἐπὶ τῶν εἰδο-
πεποιημένων ἤδη σωμάτων τῶν χατὰ τόπον χινουμένων τὸ μὲν ὕλης φησὶ
λόγον ἔχειν τὸ περιεχόμενον --- τοιοῦτον δέ ἐστι τὸ βαρὺ xai ἐν μέσῳ — 40
τὸ δὲ εἴδους τὸ περιέχον" τοιοῦτον δὲ τὸ χοῦφον xal ἄνω. ταῦτα μὲ
ἁπλῶς, τῶν ὃὲ μεταξὺ ἑκάτερον περιέχον τε xal περιεχόμενον xal εἴδους
x«l ὕλης ἔχει λόγον πρὸς ἄλλο xai ἄλλο. ἐπειδὴ δὲ οὐ μόνον ἐνταῦϑα
ἀλλὰ xai ἐν ἄλλοις χρῆται τῇ ἀναλογίᾳ ταύτῃ ἐπὶ τῶν στοιχείων, fva μὴ 4
λέγῃ τις, ὅτι ἐπὶ τῶν οὐσιῶν ἀληϑὲς τοῦτο, οὐχέτι μέντοι χαὶ ἐπὶ τῶν 3170
χατὰ τόπον διαφερόντων, χοινοποιξῖ τὸν λόγον xal πρὸς τὰ ἄλλα. οὐ μόνον
Y&p, φησίν, ἐπὶ τῶν οὐσιῶν ἔστιν αὕτη ἣ διαφορὰ xal ἀναλογία ἢ ὡς
εἴδους πρὸς ὕλην, ἀλλὰ xal ἐν πᾶσι τοῖς γένεσι" xal γὰρ ἐν τῷ ποιῷ 5
τὸ λευχὸν xal τὸ ἢερμὸν εἴδει ἀναλογεῖ, τὸ ὃὲ μέλαν xai τὸ ψυχρὸν ὕλῃ.
χαὶ ἐν τῷ ποσῷ τὸ μὲν μέγα καὶ τὸ πολὺ εἴδει, τὸ ὁὲ μιχρὴν xai ὀλίγον
on. χαὶ f, μὲν αὔξησις εἴδει, T, OE μείωσις ὕλῃ. xal ὅλως τὰ χρξίττονα
(ost ἀναληγηῦντα λαμβάνεται, τὰ ὃς χαταφεέστερα M

- M] , Ύ 3 , 3 w -
y τῇ χατὰ τύπον οὖν ἀντιθέσει τὸ uiv ἄνω τοῦ

b - , 4 7 e
ἐν ταῖς αντι ξσεσιν ὡς
ὕλη, xai στερήσει. xol
e , - y - A1 e , - [2 4
ὡρισμένου, τουτέστι τοῦ εἴδους" τοῦτη γὰρ τὸ ὡρισμένον, διότι xal τὴν
σις * f, Q? * -- * N Τὸ 5, -le. M 2i , - re» -
ὕλην ἀόριστον χαὶ ἑαυτὴν οὖσαν τὸ elóoc ὁρίζει" τὸ δὲ χάτω τῆς ὕλης.
* ^-^ ^ ΠῚ - , e -.-- τ 'A σι - .-
εἰπὼν 0i ταῦτα περὶ τῶν τύπων χατὰ τὸ ἑξῆς εἶπεν ἄν περὶ τῶν ἐν τοῖς 1ῦ
^, ey w X *; * — MP ν
τόποις σωμάτων. ὅτι τὸ μὲν ἄνω περιξχτιχὺὸν ὧν, οἷον τὸ πῦρ, εἴδους ἔχξι
λύγων ἐνεργεία χυῦφον ὃν χαὶ ἐπιπολάζον πᾶσι, τὸ δὲ χάτω περιεχόμενον
M t , —- bal ,? /, cy ^ ^ - ' *
χαὶ ὑφιστάμενον πᾶσι βαρὺ ὧν xax ἐνέργειαν ὕλης" ὁ Oi τοῦτον τὸν Daluáy
*( Ἁ * L] ^ - "m — [4 , A Τὰ - 4 »,
παρξελ)ὼν ἐπὶ τῆς χοινῆς ὕλης τοῦ gapsos xat χούφου ποιεῖται τὸν λόγον, 30

[5d σι , *' ^ , Ἐν ^ ΄ M , “Δ , D
ἥτις ὕλη μόνην ἐστὶ xal οὐχέτι süóo;. διαφέρει Of. xaÜ ὃ χούφου μὲν

Ἢ ἀλλήλοις CFb: ἄλλοις A “ xat ταῦτά ACb: αὐτά Εἰ: xal αὐτά c ἐστιν c

10
ν}")

*
ni^

leot. γενέσεως} 11 2 13 ἔχει ΟΕ: ἔχει τινά A 16 ἐστι AF: om. C: ἐστιν e

διαφορὰ Y: corr. ex φορὰ A ἡ (alt) F: 7 A 25 τὸ (pr. €: οὐ μόνον
Ab: τὸ μὲν Ke Ὁ τοῦτο — ὁρίζει (31) om. b 92 περὶ (pr) Fb: παρὰ

comp. À τὸ AE: τὰς 96 παρελϑὼν F: προελϑὼν A: peracto b

χούφου AF: χοῦφον c

SIMPLICII IN L. DE CAELO IV 5 [Arist. p. 31218] 119

οὖσα ὕλη ὕλης ἐστίν, οὐχ αὐτὴ ἑαυτῆς, ἀλλὰ τῆς βαρύτητος, εἴδους μὲν 8170
οὔσης ἐνεργείᾳ, λόγον δὲ ὕλης ἐχούσης. ἔστι δέ, φησίν, f, αὐτὴ τοῦ χού-
qou xal βαρέος ὕλη --- διὰ τοῦτο γὰρ xal μεταβάλλει εἰς ἄλληλα — τὸ 95
δὲ εἶναι αὐτῇ χούφου καὶ βαρέος αὖϑις οὐ ταὐτόν. χαὶ σαφηνίζει τοῦτο

5 δι’ ὑποδείγματος τοῦ σώματος τοῦ νόσῳ xal ὑγείᾳ ὑποχειμένου xal ὕλης
πρὸς ταῦτα λόγον ἔχοντος: xal γὰρ τοῦτο νοσερὸν xal ὑγιαστόν ἐστιν ὡς
πεφυχὸς νοσεῖν χαὶ ὑγιαίνειν, χαί ἐστι μὲν τὸ αὐτὸ σῶμα χαὶ τὸ αὐτὸ 80
ὑποχείμενον, τὸ δὲ εἶναι xal ὁ λόγος τοῦ νοσεροῦ xal τοῦ ὑγιαστοῦ ἕτερος"
ὃ μὲν γάρ ἐστι τὸ πεφυχὸς νοσεῖν, ὃ δὲ τὸ ὑγιαίνειν πεφυχός, ταῦτα δὲ

10 ἕτερα, διότι χαὶ τὰ ἐνεργείᾳ, πρὸς ἃ ταῦτα δυνάμει, ἕτερά ἐστιν. ἐπειὸὴ
οὖν τὸ εἶναι χούφου ὕλη οὐ ταὐτόν ἐστι τῷ εἶναι βαρέος ὕλη, xal μάλιστα 80
προσεχῶς, ἀλλὰ xatd τινα διαφορὰν ἐγγενομένην τῇ ὕλῃ ἥτοι ϑερμότητος
ἢ ψύξεως ἣ ξηρότητος ἢ ὑγρότητος Tj τινος ἄλλης τοιαύτης ἢ μὲν χούφου
ὕλη ἣ δὲ βαρέος γίνεται, δῆλον, ὅτι τὸ μὲν ἔχον πρὸς χουφότητα ἐπιτη-

15 δείαν ὕλην χοῦφον xai ἀεὶ ἄνω ὃν Tj γινόμενον, ὃν μέν, ὅταν ἔχῃ Tor 40
τὴν τοιαύτην ὕλην, γινόμενον Of, ὅταν γινομένην, τὸ δὲ τὴν ἐναντίαν,
τουτέστι τὴν πρὸς βαρύτητα ἐπιτηδείως ἔχουσαν, ὕλην ἔχον βαρὺ χαὶ ἀεὶ
χάτω. τὸ δὲ ἀεὶ δηλοῖ “ἕως ἄν τὴν τοιαύτην ὕλην ἔχ᾽, ἐπεὶ δῆλον, ὅτι
μεταβάλλεται xai αὐτά. xal μέντοι xal διαστέλλει τὸ ἁπλῶς χοῦφον xal 45

40 ἀεὶ ἄνω xal ἁπλῶς βαρὺ καὶ ἀεὶ χάτω ἀπὸ τῶν ποτὲ μὲν ἄνω ποτὲ δὲ
χάτω γινομένων, οἷα τὰ μέσα στοιχεῖά ἐστι. τὸ δὲ ἑτέρας μέν, φησί, 3184
τούτων ὕλας ἔχον σῶμα. ὡς μήτε ἁπλῶς δυνάμει χούφας εἶναι αήτε ἁπλῶς
βαρείας, ἀλλὰ πρὸς ἀλλήλας ἐχούσας τὸ βαρὺ xal χοῦφον, ὡς ἁπλῶς xai
χαϑόλου εἶχον f, ἁπλῶς χούφη xal ἢ ἁπλῶς βαρεῖα, xal τὰς ὕλας τὰς b

25 τοιαύτας ἐπαμφοτεριζούσας ἔχει xal ἄνω xal χάτω φερομένας ἁπλῶς, οὐχ
ὡς: χαϑόλου ἁπλῶς. dÀX ὡς πρὸς ἀλλήλας ἁπλῶς, ὅτι τὸν τῶν ἁπλῶν πρὸς
ἀλλήλας ἔχουσι λόγον.

᾿Αντὶ δὲ τοῦ τὸ δὲ ἑτέρας μὲν τούτων, ἐχούσας ὃὲ οὔτ

ἀλλήλας οἷὸε xal ἄλλην τραφὴν ὁ ᾿Λλέξανδρης τοιαύτην" τὸ ὃ

30 μὲν τούτων ἐχούσας᾽, xai ἐλλειπῇ͵ ταύτην οἴεται τὴν γραφὴν x«i εἶναι

———— ——— ——— —

] ὅλης AFb: om. c ες εἴδους Εἰ: εἶδος Ab l. 2 μὲν οὔσης) manente b
4 abt] huic b: αὐτὴ AF: αὐτὸ c ὃ νόσῳ CFb: νοσώδους A ὑγείᾳ C: ὑγείᾳ
χαὶ A: ὑγιείᾳ c 6 ἐστιν] ἐστι Α 7 μὲν Fb: om. A 8 vosspoo A: ὑγιαστοῦ
Fbe xai τοῦ Fb: om. A ὑγιαστοῦ] ὑγιαστιχοῦ A: νοσεροῦ Fbc " ἐστι Fb:
om. A νοσεῖν Ab: ὑγιαίνειν Fc 6 (alt.) Fb: τὸ A ὑγιαίνειν πεφυχὸς A:
natum est sanum esse Ὁ: πεφυχὸς νοσεῖν Fe 10 «à F: illud b: om. A 12 προσ-
εχῶς Ab: comp. Εἰ: προσεχεῖς c ἐγγινομένην c 13 7, (quart.) e: xal AFb
15 ἣ Fb: om. A γινόμενον Fb: γενόμενον A óv (alt.) Fb: om. A 18 ἔχῃ
e: Om. Α: ἔχοι F: habet b ἐπεὶ A: ἐπειδὴ F 22 τούτων Fb: om. A
elvat Fb: ἄνω A 23 χοῦφον CF: τὸ χοῦφον Ac 24 χαϑόλου Fb: χαϑ᾽ οὗ A

À
ἡ (alt) F: om. A 21 ἀλλήλας Εἰ: ἄλλη A 28 δὲ τοῦ] τοῦδε F τοῦ τὸ]
τοῦτο Α δ᾽ (alt.) e ὃ (terL.) c 29 ἄλληλ" Α JU τούτων Εἰ: τοι-

obtoy Α: eorum b ἐλλιπῇ Fe

190 SIMPLICII IN L. DE CAELO IV 5 (Arist. p. $12«8. 28]

τὸ πλῇρες (có δέ τι σῶμα πέρας μὲν τούτων ἐστίν, ἔχει δὲ ὕλας οὕτως 818.
ἐχούσας πρὸς ἀλλήλας, ὡς αὖται ἁπλῶς, xal διὰ τοῦτο χαὶ ἄνω καὶ κάτω 15
φερομένας, διότι πῇ μὲν χοῦφαι πῇ δὲ βαρεῖαί εἰσι᾽. πέρας γάρ ἐστι
τοῦ μὲν ἁπλῶς χούφου τὸ πῇ χοῦφον xal πρός τι βαρύ, τοῦ δὲ ἁπλῶς
6 βαρέος τὸ πῇ βαρύ" τὸ γὰρ πρῶτον πεπαυμένον τοῦ ἁπλῶς πῇ γίνεται"
xdv χατηγορῆται οὖν xatd τοῦ πῇ χούφου τὸ πῇ βαρὸ καὶ ἀνάπαλιν, ὡς 99
πέρατα κατηγορεῖται" ἐν οἷς οὖν σώμασιν αἱ ὅλαι τὰ πέρατα ἔχουσιν ἀμ-
φοτέρων τῶν τὸ ἁπλῶς ἐχουσῶν, χαὶ αὐτὰ τὰ σώματα ἐπαμφοτερίζει.
“λέγοι δὲ ἄν, φησὶν 6 ᾿Αλέξανδρος, ὅλας ἐν τοῖς σώμασι τὰ ὑκοχείμενα
10 σὺν τῇ ῥοπῇ μὲν ἄνευ δὲ τῶν ἄλλων ποιοτήτων λαμβανόμενα ξηρότητός s
τε xal τῶν ἄλλων." μήποτε δὲ ἢ μὲν ῥοπὴ τὸ ἐπιγινόμενον εἶδος ἦν xoo-
φότης ἣ βαρύτης ὑπάρχουσα, αἵ δὲ ὅλαι μετὰ ϑερμότητος καὶ ψυχρότητος,
ξηρότητος xal δγρότητος, ὧν αἱ μὲν χουφότητα αἱ δὲ βαρύτητα ἐπιδέχονται.
διὰ δὲ τοῦ τὰς ὅλας xai τὰ ὑποχείμενα τοῖς στοιχείοις πᾶσι δειχνύναι 9
15 διάφορα τὸ κατ᾽ οἰχείαν φύσιν ἕκαστον xal τῶν μεταξὺ καὶ μὴ χατὰ μέξιν
τῶν ἄχρων εἶναι τοιοῦτον, ὁποῖόν ἐστιν, ἀποδείχνυται" διὸ οὐχέτι ἀχολου-
ϑήσει ταῦτα λέγοντι πολὺν ἀέρα ὅδατης ὀλίγου γίνεσθαι βαρύτερον, διότι
ὃ ἀὴρ xal τὸ ὕδωρ ἔχουσι xal χουφότητα xal βάρος, ὅτι μεταξὺ ἐκείνων δ
τῶν ἁπλῶς τοιούτων καὶ ἔσχατά πως αὐτῶν χαὶ πέρατά ἐστι, χαὶ διὰ
80 τοῦτο τὸ μὲν ὕδωρ τοῖς ἄλλοις ὑφιστάμενον ἐπιπολάζει τῇ yj, ὃ δ᾽ ἀὴρ
τῷ πυρὶ ὑφιστάμενος πᾶσιν ἐπιπολάζει,

Ρ. 312.28 ᾿Επεὶ δέ ἐστιν ἕν μόνον, ὃ πᾶσιν ἐπιπολάζει ἕως τοῦ &
καὶ ἕν χαὶ πλείω, ὥσπερ ἐν χρώμασιν.

Εἰπὼν εἶναί τι μεταξὺ σῶμα τοῦ τε ἁπλῶς χούφου χαὶ τοῦ ἁπλῶς
25 βαρέος, ὃ πῇ μὲν χοῦφον πῇ δὲ βαρύ ἐστι πέρας ὃν ἐχάτερον τῶν ἁπλῶς 4
xai διὰ τοῦτο δύη ὀντα μεταξὺ πυρὸς καὶ γῆς 6 ἀὴρ καὶ τὸ ὕδωρ, τούτων
οὖν συντόμως ὑπομνήσας διὰ τοῦ ἐπεὶ δέ ἐστιν ἕν μόνον, ὃ πᾶσιν 818"
ἐπιπολάζει xal τῶν ἑξῆς ἐπάγει ὥστε ἀνάγχη xal τὰς ὕλας τοσαύτας
εἶναι, τέσσαρας, οὕτω δὲ (ὡς) μίαν μὲν ἁπάντων τὴν αὐτὴν εἶναι, xai δι᾿
30 ἄλλους μὲν λόγους τοὺς ἐν τῷ πρώτῳ τῆς Φυσιχῇῆς ἀχροάσεως ῥηϑέντας ὃ
xal μέντοι εἰ γίνοιτο τὰ τέσσαρα ἐξ ἀλλήλων, ὡς δέδεικται πρότερον, τὸ

-...---- -.......

4 βαρύ Ab: χοῦφον Fc 10 δὲ F: δὴ A: om. b 1] δὲ Fb: om. A ἡ piv
Dort Fb: τῇ μὲν ῥοπῇ Ac 13 ξηρότητος b: καὶ ξηρότητος A: ξηρότητός τε F

14 δὲ om. b l? ante ταῦτα add. τῷ K?c γίνεσϑαι Ε΄: γενέσϑαι Ac 18 καὶ
τὸ ὕδωρ Fb: om. A 22 85 e 29 xal (alt.) F: om. A χρώμασι F

24 τοῦ τε EF: τοῦτο C: τοῦ τὸ e corr. A 250 ἑχάτερον ACFb: ἑχατέρου c

τῶν CFb: τοῦ A 26 γῆς CFb: καὶ ὕδατος A 6 ἀὴρ A: ἀὴρ C: ἀέρα Fc
τὸ A: om. CFec 27 δ᾽ ὁ μόνον ACb: om. F 28 ὥστ᾽ c 29 τέσσαρας
A: ὃ F: τέτταρας c οὕτω AFb: τὸ c ὡς scripsi: om. AFbe piv) mut.
in ὡς K? 80 τοὺς AC: om. Εἰ: ἔδειξε c πρώτῳ] cap. 7 31 ante εἰ add.

xal K?c γένοιτο c

SIMPLICH IN L. DE CAELO IV 5 (Arist. p. 312128] 121

μέντοι εἶναι ἕτερον ἐχούσας" ἄλλος γὰρ λόγος τῆς ὡς πυρὸς προσεχοῦς 318^
ὕλης xal ὅλως τοῦ ἁπλῶς χούφου xal ἄλλος τῆς ἑχάστου τῶν ἄλλων.
δοχεῖ δέ μοι περὶ τῆς ὑποχειμένης τοῖς στοιχείοις ὕλης πολὺν ποιεῖσϑαι 10
λόγον xal μίαν αὐτῶν xal τετραπλῇν δειχνύων xai πρότερον μέν, ὅτε ἔλεγε
ἱτὸ δὲ ἑτέρας μὲν τούτων, ἐχούσας δὲ οὕτως πρὸς ἀλλήλας ἀπὸ τῶν
ὑλῶν δύο τὰ μεταξὺ δειχνὺς πρὸ ἐχείνων δὲ τὰ ἄκρα, νῦν δὲ ἀπὸ τοῦ δύο
μὲν εἶναι τὰ ἄχρα δύο δὲ τὰ μεταξὺ τέσσαρας τὰς ὕλας εἰσάγειν, διότι τῦ
τὸ προχείμενον ἦν ἐξ ἀρχῆς τὸν τρόπον τῆς ἐξ ἀλλήλων γενέσεως τῶν
στοιχείων εὑρεῖν: οὕτω γὰρ xal πόσα xal τίνα ἐστὶν εὑρεθήσεται. ὃ δὲ
10 τρόπος τῆς ἐξ ἀλλήλων γενέσεως, ὡς ἐν τῇ Περὶ γενέσεως διδάξει, χατὰ
τὴν διαφορὰν τῆς προσεχῶς αὐτοῖς ὑποβεβλημένης ὕλης xal τὴν χοινωνίαν 20
ὑποδειχϑήσεται.
᾿Αλλὰ πῶς εἰπὼν ἐπεὶ δέ ἐστιν Bv μόνην, ὃ πᾶσιν ἐπιπολάζει,
xal £v, ὃ πᾶσιν ὑφίσταται, ἀνάγχη δύο εἶναι ἄλλα, ἃ xal ἐπιπο-
15 λάζει τινὶ καὶ ὑφίσταταί τινι εἶτα προελϑὼν οὐδὲν γάρ, φησί, κωλύει
τῶν ἐναντίων εἶναι μεταξὺ xal By xal πλείω, ὥσπερ ἐν ypó-s»
μασιν; εἰ γὰρ ἀληϑὲς τὸ πρότερον, ὅτι ἀνάγχη δύο εἶναι τὰ μεταξύ, πῶς
τοῦτο ἀληϑές, ὅτι οὐδὲν χωλύει xal Bv καὶ πλείω εἶναι τὰ μεταξύ ἔοιχεν
οὖν τὸ μὲν ὕστερον χκαϑόλου εἰρηκέναι, ὅτι οὐδὲν χωλύει xal ὃν χαὶ πλείω
20 εἶναι μεταξὺ τῶν ἀντιχειμένων’ τοῦτο yàp ἀληϑὲς χαϑόλου, ὅτι τῶν ἐναν- so
τίων τὰ μὲν ἄμεσα ἐστιν, τὰ δὲ ἔμμεσα, χαὶ τῶν ἐμμέσων τὰ μὲν ἕν ἔχει
μέσην, τὰ δὲ πλείονα: τὸ δὲ πρότερον εἰρημένον τὸ ἀνάγχη δύο ἄλλα
εἶναι ὡς ἐπὶ τούτων τῶν ἐναντίων εἴρηται τοῦ τε ἁπλῶς χούφου χαὶ τοῦ
ἁπλῶς βαρέος, διὸ xal οὕτως εἶπεν: ἐπεὶ δέ ἐστιν ἕν, ὃ πᾶσιν ἐπιπο- 35
λάζει, xal £v, ὃ πᾶσιν ὑφίσταται, ἀνάγχη δύο ἄλλα εἶναι. τὴν
δὲ ἀνάγχην νῦν μὲν ἠνίξατο διὰ τοῦ τὸ μεταξὺ ἑχατέρου τῶν ἁπλῶν πέρας
ὃν διπλοῦν εἶναι" ὡς μὲν γὰρ τοῦ ἁπλῶς χούφου πέρας χοῦφόν ἐστι, xdv
u* ἁπλῶς, ἀλλὰ τῶν μετ᾽ αὐτὸ χουφότερον, ὡς δὲ τοῦ ἁπλῶς βαρέος, xv 4o
μὴ ἁπλῶς βαρύ, ἀλλὰ τῶν ἄλλων βαρύτερον, xal οὕτως ὃ τε ἀὴρ ηὐρέϑη
30 τοῖς ἄλλοις ἐπιπηολάζων πλὴν πυρὸς xal τὸ ὕδωρ τοῖς ἄλλοις ὑφιστάμενον
πλὴν γῆς, καὶ τούτοις ϑαρρήσας εἶπεν, ὅτι ἀνάγχη τοῦ ἁπλῶς χούφου χαὶ
τοῦ ἁπλῶς βαρέος δύο μέσα εἶναι" ἐν μέντοι τοῖς [Περὶ γενέσεως καὶ φϑορᾶς 46
πολυειδῶς ἀποδείχνυσιν, ὅτι δύο ἀνάγχη τὰ μεταξὺ εἶναι xal τέσσαρα |

τὼ
t£

] ἔχουσιν c ὡς} τοῦ c 1l. 2 προσεχοῦς ὅλης Cb: ὅλης προσεχοῦς A:
προσεχούσης ὅλης F 4 pr. καὶ --- δεικνύων Fb: om. A αὐτῶν Fb: αὐτὴν K?c
τετραπλῆ c ὅτε Fb: οὕτως A ἔλεγεν c 5 δ᾽ (pr)c δ᾽ (alt.) c οὕτω Fc
6 πρὸ Fb: πρὸς Ac 7 εἰσάγειν Ab: συνάγειν F: συνάγων K?c 10 Περὶ γενέσεως]
II 4 διδάξει] -δάξει evan. A 11 αὐτοῖς Fb: αὐτῆς A 12 ἀποδειχϑήσεται Fc

13 δ᾽ c ἕν μόνον om. b: μόνον evan. A πᾶσιν Fb: πᾶν A 14 ἕν Ab:
ἕν μόνον Fc πᾶσιν Fb: πᾶν A δύ᾽ c ἄλλ᾽ ς 15 οὐδὲ ς

6 ἕν xài Fe: ἕν A 18 Éotxev — μεταξὺ (20) A: oim. Fb 21 ἐστι Fc

24 δ᾽ c πᾶσιν Fb: rdv Α 25 δύ᾽ c ἄλλα elvat Fb: εἶναι ἄλλα Ac

26 ἠνίξατο F: ἠνήξατο A τοῦ τὸ F: τοῦτο Α 27 τοῦ ACF: om. c 29 εὑ-
ρέϑη c 82 τοῦ F: om. A Περὶ γενέσεως] II 2 sq.

Comment. Arist. VII Simpl. de Caelo. 46

7122 SIMPLICI IN L. DE CAELO IV 5 (Arist. p. 312428. 59}

τὰ ὅλα στοιχεῖα" χαὶ γὰρ ἐχ τοῦ τὰς εἰδοποιοὺς ἐναντιώσεις δύο εἶναι 3196
ϑερμότητα xal ψύξιν xal ξηρότητα καὶ ὑγρότητα. ὧν συνδυαζομένων ἀνάγχη
τέσσαρα γίνεσθαι τὰ πάντα ἐξ αὐτῶν στοιχεῖα, καὶ ἐκ τῆς τῶν ποιοτήτων
ἀναλογίας, ἐξ ὧν ἑκάστῳ τῶν στοιχείων τὸ εἶναι, καὶ μέντοι διὰ τὴν κατά 5

δ τι πρὸς ἄλληλα χοινωνίαν, δι᾽ ἣν ἢ εἰς ἄλληλα αὐτοῖς μεταβολὴ ῥᾳδία
κατά τι κοινὸν σύμβολον γινομένη" ἔτι δὲ xal ἐκ τοῦ τὸ μεταξὺ ὁμοιότητα
ἔχειν πρὸς ἑκάτερον τῶν ἄχρων" δυοῖν οὖν ὄντων ἐκείνων ἀνάγχη χαὶ τοῦτο
διπλοῦν εἶναι. ἀλλὰ ταῦτα μὲν ὕστερον, εἰς ἃ xai μάλιστα βλέπων εἶπεν, τὸ
ὅτι ἀνάγκη δύο εἶναι ἄλλα. μὴ δὲ τούτου τελέως δειχϑέντος εἰχότως τῷ

10 καϑόλου λήγῳ χρῆται τῷ λέγοντι μηδὲν χωλύειν καὶ ἕν χαὶ πλείω εἶναι
τὰ μεταξὺ καὶ ἐξ αὐτοῦ χαϑ᾽ ὑπόϑεσιν ἔλαβε τὸ πλείω εἶναι μέλλων αὐτὸ
διὰ πολλῶν ἀποδειχνύναι. ὃ δέ γε ϑεῖος Πλάτων χαὶ αὐτὸς ἄχρα ϑεὶς τὸ 15
πῦρ καὶ τὴν γὴν wal Ex πυρὸς μὲν εἶναι τὸν κόσμον ἀναγχάσας ὡς ὁρατόν,
ἐχ γῆς δὲ ὡς ἁπτόν, δύο τὰ μέσα καὶ αὐτὸς εἶναι ἀπέδειξε" στερεοῦ γὰρ

16 ὄντος τοῦ παντὸς καὶ στερεῶν τῶν ἄκρων Bé ἀναλογίας ὀφειλόντων συνάπ- 90
τεσϑαι τῶν ἄχρων πρὸς τὴν τοῦ παντὸς γένεσιν δύη μέσων ἀνάλογον ἔδει
τῶν τὴν στερεὰν συμπληρούντων ἀναλογίαν. ἐν χρώμασι δὲ πλείω τὰ
μεταξύ" τοῦ 1ὰρ λευχοῦ xui μέλανος ob μόνον τὸ Mu Ie. ἀλλὰ καὶ
τὸ ξανϑὸν xai τὸ φοινικοῦν. E

$0 p. 81252. Ἐν μὲν οὖν τῇ αὗτοῦ χώρᾳ ἕως τοῦ à οἷς ἐπιπολάζει,
δι᾿ ὁμοιότητα τῆς ὅλης.

Εἰσαγαγὼν εἰς τὸν λόγον τὰ δόο μέσα στοιχεῖα καὶ εἰπών, ὅτι ἔχά-
τερον αὐτῶν βάρος ἔχει xal χουφότητα, βάρος μὲν πρὸς τὰ πρὸ ἑαυτῶν.
ὅτι ὑφίσταται αὐτοῖς, χουφότητα δὲ πρὸς τὰ μεϑ' ἑαυτά, ὅτι ἐπιπολάζει,

25 εἰπὼν δὲ πρότερον καί, ὅτι τὸ μὲν πῦρ πανταχοῦ κοῦφόν ἐστι καὶ οὐδαμοῦ
ἔχει βαρύτητα, ἣ δὲ γῆ πανταχοῦ βαρεῖα xal οὐδαμοῦ ἔχει κουφότητα, 9»
περὶ τῶν μέσων δείχνυσιν, ὃ χαὶ πρήτερην εἶπεν, ἀχριβέστερον νῦν ἐπεξιὼν
τῷ λόγῳ, ὅτι ἐν τῷ ἑαυτῶν τόπῳ βαρύτητα ἔχει ἄμφω καὶ 6 ἀὴρ καὶ
τὸ ὕδωρ, κουφότητα δὲ οὐδέτερον. καὶ πρότερον μέν, ὅτι ὁ ἀὴρ Bapó-

30 τητα ἔχει, ἔδειξεν ἔχ τε τοῦ ὑφίστασϑαι τῷ πυρὶ xol ἐχ τοῦ τοὺς πεφυ- 9
σημένους ἀσχοὺς πλέον ἕλχειν τῶν ἀφυσήτων, νῦν δὲ εἰπών, ὅτι χουφό-
τῆτα δὲ οὐχ ἔχει, ἐπήγαγεν ἄλλ᾽ ἢ ἐν οἷς ἐπιπολάζει, ἀὴρ μὲν ἐν

2 συνδοξαμένων F: συνδοιαζομένων c 8 τέσσαρα Ab: δὰ F: πᾶσα Κα τὰ πάντα
Ab: om. Fe τὰ στοιχεῖα Fc 5 δι᾽ ἣν Ab: om. Fc ἡ Αἱ ἢ Βοι εἰ Ὁ
μεταβολὴ δ: μεταβολὴν AFc ῥᾳδία Ab: ῥᾳδίαν Fc δ γινομένη Ab: γινομένην Fc
7 οὖν AFb: om. c 8 βλέπων A: evan. F: ἀπιδὼν in lac. K*c 9. εἶναι ἄλλα
Ab: ἄλλα εἶναι Fe. μὴ A: μήποτε Fe: nondum b; fort. μήπω 12 Πλάτων] Tim.
cap. 7 14 ἁπτόν Fb: αὐτόν A. δύο AF: δύο εἶναι K?c εἶναι om. Fc.
16 ἔδει Ab: δεῖ Fc 19 ξανϑὸν xal τὸ φοινικοῦν Fb: om. A 30 ἐν F: NA
αὑτοῦ K: αὐτοῦ AF. 28 ἑαυτῶν A: αὐτῶν Fc 24 μετ᾽ αὐτά c 30 πυρὶ
b, in ras. Κι ἀέρι AF 32 ἀὴρ] ὁ ἀὴρ c

SIMPLICII IN L. DE CAELO IV 5 (Arist. p. 31252] 128

ὅδατι xal γῇ, ὕδωρ δὲ ἐν γῇ τούτοις γὰρ ἐπιπολάζουσιν. ἔστι δὲ τὸ 319
ἑξῆς τοῦ λόγου, ὅτι ἕχαστον τῶν ἐχόντων βάρος xal χουφότητα, οἷα τὰ 45
μέσα ἐστίν, ἐν τῇ ἑαυτοῦ χώρᾳ ἔχει βάρος, χουφότητα δὲ οὐχ | ἔχει 319^
πλὴν ἐν ἐχείνοις, οἷς ἐπιπολάζει. μεταξὺ δὲ χαϑ' αὑτὸ παρενέβαλε τὸ

ὃ ἣ δὲ γῇ ἐν ἅπασι κατὰ χοινοῦ καὶ ἐπ᾽ αὐτῆς τὸ ἔχει βάρος λαβών.

Σημεῖον δὲ τοῦ τὰ μεταξὺ ἐν τοῖς οἰχείοις τόποις βαρύτητα μὲν ἔχειν
χουφότητα δὲ μὴ ἔχειν παρέχεται τὸ τῶν μὲν ὑπ᾽ αὐτὰ ὑποσπωμένων ὃ
καταφέρεσθαι αὐτὰ ἐχ τῆς οἰχείας χώρας, τῶν δὲ ὑπὲρ αὐτὰ ἀναιρουμένων
μηχέτι εἰς τοὺς ἐχείνων ἀναφέρεσθαι τόπους: διὸ ὕδατος μὲν ὑποσπασ-

10 ϑέντος ὁ ἀὴρ εἰς τὸν ἐχείνου τόπον φέρεται, xal γῆς ὑποσπασϑείσης xai
τὸ ὕδωρ χαὶ ὁ ἀὴρ εἰς τὸν ἐχείνης συρρεῖ τόπον ἀπὸ τῶν οἰχείων τόπων 10
χαταφερόμενα ὡς βάρος ἐν τοῖς οἰχείοις ἔχοντα τόποις, τοῦ δὲ πυρὸς ἀναι-
ρεϑέντος ἀὴρ εἰς τὸν ἐκείνου τόπον χατὰ φύσιν οὐ φέρεται οὔτε ὕδωρ εἰς
τὸν τοῦ ἀέρος, ἄν ἀφαιρεθῇ ὃ ἀήρ, τὸ δὲ πὺρ τῷ μηδὲ ἐν τῷ ἑαυτοῦ

15 τόπῳ ἔχειν βαρύτητα ὑποσπωμένων τῶν ὑπ᾽ αὐτὸ οὐ φέρεται χάτω, ὃ 10
σημεῖον ἐναργὲς τοῦ μὴ ἔχειν τὸ πῦρ τὴν ἐπὶ τὸ μέσον ῥοπήν.

Εἰπὼν δὲ μὴ ἀναφέρεσθαι τὸν ἀέρα εἰς τὸν τοῦ πυρὸς τόπον ὕφαι-
ρουμένηου προσέϑηχκεν εἰ μὴ βίᾳ, ὥσπερ xat τὸ ὕδωρ σπᾶται, ὅταν
Ἱένηται τὸ ἐπίπεδον ἕν" βίᾳ γὰρ οὐδὲν κωλύει τὸν ἀέρα ἀναφέρεσθϑαι »0

20 εἰς τὸν τοῦ πυρὸς τόπον οὕτως, ὡς xal τὸ ὕδωρ εἰς τὸν τοῦ ἀέρος ἕλχεται
βίᾳ ὑπὸ τοῦ ἀέρος, ὅταν, φησίν, ὃν γένηται τὸ ἐπίπεδον τοῦ τε σπῶντος
ἀέρος xal τοῦ σπωμένου ὕδατος. χαὶ 1τὰρ ἐπὶ τῶν σιφώνων xal τῶν
ἰατρικῶν σιχυῶν, δ ὧν σπᾶται τό τε ὕδωρ xal τὸ αἷμα, xal ὁ ἀὴρ ὃ 90
σπῶν xai τὸ ὕδωρ τὸ σπώμενον πλησιάζοντα ἀλλήλοις ἐπιπέδοις οἰχείοις

258 διώρισται σώματα γε ὄντα xat, μέχρι μὲν ἄν ἢ διωρισμένα τὰ ἐπίπεδα
αὐτῶν xai μόνον ἅπτηται ἀλλήλων, μένει χατὰ χώραν ἑἕχάτερον, ὅταν
μέντοι τὰ δύο ἐπίπεδα εἰς ἕν συνέλθῃ πνεύματος ἣ ϑερμασίας συνεχιζούσης 30
αὐτὰ xal olov χρᾶσίν τινα ποιούσης, τότε θάτερον ὑπὸ ϑατέρου ὡς μέρος
αὐτοῦ γενόμενον ἤδη σπᾶται, ὅταν ϑάττων ἢ ἐπὶ τὸ ἄνω τοῦ ἀέρος τοῦ

80 σπῶντος χίνησις Ἰίνηται τῆς τοῦ ὕδατος οἰχείας εἰς τὸ χάτω ῥοπῆς" πρὶν
γὰρ διαλυϑῆναι καὶ χωρισθῆναι τὴν ἕνωσιν τῶν ἐπιπέδων φϑάνει ἀνα- 35
σπᾶσϑαι ὡς προσηρτημένον.

Εἶτα ἔνστασιν λύει τὴν λέγουσαν διὰ τί οὖν μὴ xal $j γῆ σπᾶται εἰς
τὸ ἄνω ὥσπερ τὸ ὅδωρ; καὶ λέγει, ὅτι οὐχ ἔστι τῆς γῆς τὸ ἐπίπεδον ἕν"

35 οὐ γὰρ μίαν ἔχει τὴν ἐπιφάνειαν, διότι οὐχ ἥνωται τὸ τῆς γῆς σῶμα
ὥσπερ ὕδωρ xai ἀήρ. διὰ τοῦτο οὖν οὐ συμφύεται τὸ τῆς γῆς ἐπίπεδον 40

3 ἑαυτοῦ A: αὑτοῦ e: αὐτοῦ F 4 πλὴν — ἔχειν (7) om. b om Ε: ἡ γῇῆηιᾳαᾳ

ἅπασιν c 6 τὰ C: om. A: suprascr. F 8 αὐτὰ (alt) AF: αὐτῶν c 9. 10 ὑπο-
σπασϑέντος F: ἀποσπασϑέντος A 14 δὲ A: rero b: δέ γε Fc μηδὲ Fb: μὴ A:
μηδὲν C 11 τὸν ἀέρα Fb: om. A 20 &Axetat — ἀέρος (21) Ab: habuit C: om.
Fc 26 xarà CFb: xai xatà Ac 27 συνεχιζούσης CF: συνεχούσης A: confun-
dente b 29 ϑάττων CFb: ϑᾶττον A 80 γίνηται A: γένηται CFc 94 τὸ

(tert.) AC: om. F
46*

194 SIMPLICI IN L. DE CAELO IV 5 [Aríst. p. 31252]

τοῖς ἄλλοις ὥστε συνέλχεσϑαι' τέϑρυπται τὰρ xal οὔτε ἀλλήλοις ἥνωται 319^
τὰ τῆς γῆς ἐπίπεδα διὰ τὴν τῆς γῆς ξηρότητα οὔτε τοῖς τοῦ ὕδατος ἢ τοῦ
ἀέρος ἑνοῦται" καὶ διὰ τοῦτο, φησίν, ἢ μὲν γῆ οὐ σπᾶται, τὸ δὲ δδωρ
xai εἰς τοὺς σίφωνας μὲν σπᾶται, μάλιστα δὲ εἰς τὸ πυρωϑὲν ἀγγεῖον. «ὁ
5 ἂν γὰρ ποτήριον τῶν στενοστόμων χατὰ τὸ στόμα χαϑῶμεν εἰς δδωρ. οὖχ
εἰσρεῖ τὸ | ὕδωρ εἰς αὐτό, ἐὰν μέντοι τὸ ποτήριον ϑερμανϑὲν δι᾽ ὕδατος 330»
ϑερμοῦ Tj προχλύσαντος αὐτὸ 3, τῷ πυϑμένι αὐτοῦ ἐπιχεϑέντος καϑῶμεν
ὁμοίως εἰς τὸ ὕδωρ κατὰ τὸ στόμα, σπᾷ τὸ ὅδωρ xal πληροῦται, διότι
By γίνεται τὸ ἐπίπεδον τοῦ τε ὕδατος καὶ τοῦ ἐν τῷ ἀγγείῳ ἀέρος καὶ α
10 ἑνοῦται ὑπὸ τοῦ πυρὸς συγχωνεύειν xul συμφυσᾶν τὰ διάφορα πεφυχότος,
ϑερμανϑεὶς δὲ ὁ ἐν τῷ ἀγγείῳ ἀὴρ χεῖται λεπτονόμενος καὶ ἐλάττων ὧν
πλείονα τόπον κατέχει" ἐνωθεὶς οὖν τῷ ὅδατι κατὰ τὴν ἐπιφάνοιαν. ὅταν
πλησιάσῃ, καὶ συστελλόμενος ὁπὸ τῆς φόξεως σπᾷ τὸ ᾿ὅδωρ
πρὸς ἑαυτόν, καὶ τοσοῦτον δέχεται τὸ ἀγγεῖον. ὅδατος͵, ὅσον 6

μὲ
gl
i
Hl
i
in
;
ui

Ld
8.

ἵμα.

30 ν δὴ τούτοις ἐπιστῆσαι χρή, ἦσται κατὰ ἀλήϑειαν
ἐπίπεδον, εἴπερ διῃρημένα ἐστὲν ἀλλήλων ἐνεργείᾳ τὰ σώματα
ἑτέρας, ἀλλ᾽ ἀπτόμενά ἐστιν, ob μέντοι συνεχῆ διότι
τὰ σώματα καὶ ὅμοια ἀλλήλοις, διὰ τοῦτο τῶν περάτων αὐτῶν
μένων ἕν εἶπε γίνεσθαι τὸ ἐπίπεδον. δεύτερον δέ, ὅτι, ὥσπερ

45 φέρεται ὃ ἀὴρ xal τὸ ὕδωρ, οὕτω xal κάτω, ὅταν ὁποσπασθῇ τὸ Ómoxet ss
μένον, διὰ τὸ μηδὲν εἶναι χενόν, ἐπεὶ ἐν τοῖς οἰχείοις ὄντα τόποις τὰ στοι-
χεῖα οὐχ εἰχὸς οὔτε ἄνω ῥέπειν οὔτε χάτω κατὰ φύσιν" τὸ γὰρ κατὰ φύσιν
ἐπιρρέπον ὡς ἐπ’ οἰκεῖον ῥέπει τόπον. ὁ οὖν ἀὴρ xal τὸ ὕδωρ, εἰ κατὰ
φύσιν φέροιτο πρὸς τὸ χάτω τῶν ὑποχειμένων ὑποσπωμένων, ὡς ἐπ᾽ Ὁ

30 οἰχείους φέρεται τοὺς ἀλλοτρίους τόπους, ὅπερ ἄτοπον" εἰ δὲ βίᾳ, obx
ἔχουσι βάρος κατὰ φύσιν ἐν τοῖς ἑαυτῶν τόποις, ὥσπερ οὐδὲ χουφότητα,
ἀλλ᾽, εἴπερ ἔχουσι βάρος ἐν τοῖς ἑαυτῶν τόποις, οὐχ ὡς κατωτέρω ῥέποντα
ἔχουσιν, ἀλλ᾽ ὡς τοῖς ὅπερχειμένοις ὑφιστάμενα' ἦν γὰρ καὶ τοῦτο τῶν $$
βαρέων ἴδιον. ὁμοίως δὲ καὶ χουφότητα ἔχουσιν. οὐχ ὡς πρὸς τὰ ἀνω-

35 τέρω ῥέποντα" οὐ γὰρ ἐχσταῖεν dv ἐπὶ τὸ ἄνω χατὰ φύσιν ἔχοντα. ἀλλ᾽

HET

5 «à AC: om. Fc 6 ἐὰν A: ἂν Fc 77 προχλύσαντος ACF: προχλύσαντες bc
ἐπιχεϑέντος AF: ἐπιχυϑέντος C: ἐπιχέοντες bc 10 συμφυσᾶν scripsi: cupgüp A:
συμφύειν CFe: in/lare b διάφορα CFb: ἀδιάφορα A 12 οὖν CFb: iv A

18 συνέλχει CF: συνέλχη A M ὃ CF: om. A 15 διὰ CFb: καὶ διὰ A

18 ἔπειτα AC: εἶτα Fe ὀ ἈΙ9 πρὸς αὐτὸ τὸ αἷμα AF: πρὸς ἑαυτὸ τὸ αἷμα C: τὸ αἷμα
πρὸς αὑτό be 20 ἐπιστῆσαι χρή F: χρή A: oportet attendere b 92 ἀλλ᾽ A:
ἀλλὰ c 24 βίᾳ Fb: om. A 25 οὕτω AF: οὕτως € 38 ἐπιρρέπον A(D): ἐπί
τι ῥέπον Fc

Taxe ὁ

SIMPLICII IN L. DE CAELO IV 5 (Arist. p. 31262. 19] 125

ὡς ἐπιπολάζοντα τοῖς ὑποχειμένοις, ὥσπερ xai tà πῦρ dv τῇ ἑαυτοῦ χώρᾳ 320»
χουφότητα ἔχει, οὐχ ὅτι ἀνωτέρω mou φέρεται χατὰ φύσιν, ἀλλ᾽ ὅτι τοῖς 40
ὑποχειμένοις ἐπιπολάζει.
Εἰπὼν δέ, ὅτι ἢ γῇ οὐ σπᾶται ἄνω ὥσπερ τὸ ὕδωρ, ἐπάγει, ὅτι
ὃ οὐδὲ τὸ πῦρ χάτω εἶσιν ὑφαιρουμένου τοῦ ἀέρος. ἀλλὰ τὴν μὲν
γῆν πρότερον ἔλεγε μὴ σπᾶσθαι, ὅτι οὐχ ἕν αὐτῆς τὸ ἐπίπεδον, νῦν δὲ
xat, ὅτι οὐδὲ ἡντιναοῦν ἔχει χουφότητα ἐν τῇ ἑαυτῆς χώρᾳ, δι’ ἣν αἰτίαν 45
χαὶ τὸ πῦρ οὐ φέρεται χάτω, ὅτι οὐδὲν ἔχει βάρος ἐν τῇ ἑαυτοῦ χώρᾳ"
τὰ δὲ δύο τὰ μέσα ἀποσπωμένων τῶν | ὑποχειμένων φέρεται χάτω, οὐχὶ 320^
10 ὁμοίως τῇ ἁπλῶς βαρείᾳ οὔσῃ τῇ γῇ τὸ μὲν γὰρ ἁπλῶς βαρὺ πᾶσιν ὕφί-
σταται, τὸ δὲ πρός τι βαρὺ ὄν, οἷα τὰ μέσα στοιχεῖα ἐστι, φέρεται χάτω
εἴς τε τὴν ἑαυτῶν χώραν, ὅταν ἀνωτέρω τύχῃ ὄντα, xai ἐπειδὴ xal ἐν δ
τῇ ἑαυτῶν χώρᾳ βάρος ἔχει, xal ἀπ᾽ ἐχείνης φέρεται ἐπὶ τὰ οἷς ἐπιπο-
λάζει, εἰ ἐχεῖνα μὴ εἴη" ἐχείνοις γὰρ ἐπεπόλαζεν, ὧν μὴ ὄντων οὐχέτι ἄν
15 ἐπιπολάζοι. αἰτίχν δὲ τοῦ φέρεσθαι εἰς τοὺς τούτων τόπους ἀποδίδωσι
τὴν τῆς ὕλης ὁμοιότητα πρὸς τὸ ἁπλῶς βαρύ: xal γὰρ xai f, τοῖς δύο τὸ
μέσοις στοιχείοις ὑποχειμένη ὕλη ἔχει τὸ δυνάμει βαρύ, xal κατὰ τοῦτο
τὰ τρία ὁμοιότητα ἔχει πρὸς ἄλληλα, καὶ φέρεται τὸ ὅμοιον πρὸς τὸ ὅμοιον.
ἀλλ᾽ εἴποι ἄν τις, ὅτι τὰ μέσα xal δυνάμει χοῦφαά ἐστιν, ὥστε τῆς ὕλης
20 ὁμοιότης αὐτοῖς ἔσται xal πρὸς τὸ πῦρ, xal ὁμοίως xal ἐπ᾽ ἐχεῖνο οἰσϑή- 16
σεται.

p.312»19 Ὅτι δὲ ἀναγκαῖον ποιεῖν ἴσας τὰς διαφορὰς ἕως τοῦ
οὐχ ἔσται ὃ ἀεὶ χάτω.

Εἰπών, ὅτι ἔστιν τὸ μὲν ἁπλῶς βαρὺ τὸ δὲ ἁπλῶς χοῦφον, xai δύο 90
25 τούτων μέσα πῇ μὲν ὄντα χοῦφα πῇ δὲ βαρέα, xai ὅτι χατὰ τὴν ἑαυτοῦ
φύσιν ἕκαστον ἀφωρισμένην ἔχει τὴν οἰχείαν ῥοπὴν διὰ τὸ xal τὰς προσ-
εχῶς αὐτοῖς ὑποχειμένας ὕλας διαφόρους εἶναι xal ἰσαρίθμους αὐτοῖς, ὅτι
τοῦτο ἀληϑές, xal ἕχαστον τῶν τεσσάρων οἰχείας ἔχει διαφορὰς xal οὐ 25
χατὰ μίξιν τῶν ἄχρων ὑφέστηχεν, ὡς οἱ τὸ μὲν χοῦφον τὸ χενὸν τὸ δὲ
80 βαρὺ τὸ πλῆρες λέγοντες, νῦν δείχνυσιν. ὅτι γὰρ τοῦτο προὔϑετο διὰ τοῦ
ἴσας εἰπεῖν τὰς διαφοράς, δῆλον &x τῆς τοῦ ἀντιχειμένου ἐπιφορᾶς. εἰ
μὲν γὰρ μία, φησίν, ὕλη πάντων, οἷον ἣ τὸ χενὸν ἣ τὸ πλῆρες ἣ 80
τὸ μέγεθος ἣ τὰ τρίγωνα, τάδε dy τὰ ἄτοπα ἠχολούϑει, ἅπερ ἐπάγει.

1 ἑαυτοῦ Ε: ἑαυτῶν comp. A 5 χάτω «low A: χάτεισιν Fe: descendit Ὁ

1 xal Ab: om. Fc οὐδ᾽ ἡντινοῦν c 9 ἀποσπωμένων Α: ὑποσπωμένων Fc

οὐχὶ A: οὐχ Fc l0 πᾶσιν Fb: πᾶν Α ll φέρεται χάτω Fb: χάτω φέρε-
ται α 16. ἐπιπολάζοι F: ἐπιπολάζη A εἰς τοὺς τούτων τόπους AFb: τὰ μέσα
χάτω εἰς τοὺς τόπους τῶν ὑποχειμένων K?c 19 εἴποι F: εἴπη A 20 xal
ὁμοίως AFb: ὁμοίως οὖν K?c xai (tert.) AF: in ras. Κ΄: om. b 22 6" c

28 ὃ AFb: τὸ c 24 ἔστιν Ab: evan. F: ἔσται c: om. C 29 ἑαυτοῦ A: αὐτοῦ

CF: αὑτοῦ c 30 τοῦ AK: τὸ Fc 33 ἠχολούϑει AK?: ἀχολουϑεῖ F: ἀχολουϑοίη c

196 SIMPLIOH IN L. DE COARLO IV 5 (Arist. p. 513619. 96]

. χρὴ οὖν μὴ μίαν ὑποτίθεσθαι τῶν στοιχείων τὴν προσεχῇ ὕλην, ἀλλὰ $209
ἰδίαν ἰσουμένων αὐτῶν πρὸς ἄλληλα κατὰ τὸ διαφορὰς οἰκείας ἕκαστον
αὐτῶν ἔχειν.
Ὁ μὲν οὖν σχοπὸς τοῦ προβλήματος τοιοῦτος" λέγει δέ, "EE
δ πάντων εἴη τῶν σωμάτων fj προσεχὴς ὅλη ἢ τὸ xevbv ἣ τὸ πλῆρες,
οὐχ ὅτι ὅστι τις ὃ τὸ χενὸν καθ᾽ αὐτὸ ὑκοθέμενος ὕλην, ἀλλ’ ὡς παρά-
δειγμα κουφότητος καθ᾽ ὁπόϑεσιν παρέλαβεν αὐτό, διότι xol οἱ τὸ χενὸν
καὶ πλῆρες. ὑποθέμενοι, ὥσπερ οἱ περὶ Δημόχριτον,. τὸ κενὸν χουφότητος 4
ἔλεγον τοῖς σώμασιν αἴτιον’ stt: οὖν τούτων ἕν, φησίν, ἦ τὸ μέγεϑος,
10 ὡς. οἷ τὸ στοιχεῖον ὃν λέγοντες, μεγέθει δὲ. xal σμιχρότητι xel παχύτητι
xal λεπτότητι τὴν διαφορὰν τῶν βαρέων ποιοῦντες τῆς. ὑποχειμένης ὅλης
βάρος. καθ᾽ δαυτὴν ἐχούσης, ἣ τὰ. τρίγωνα, τουτέστι τὰ ἐπέπεδα, εἰ οὖν «ὃ
μία πάντων εἴη τῶν. σωμάτων ὕλῃ ἢ xpoctyóe, ἣ χούφῃ ἣ βαϊρεῖά 331.
ἐστιν εἰ δὲ τοῦτο, ἀνάγχη ἧ. πάντα ἄνω 7| πάντα χάτω φέρεσθαι, τὴν
16 δὲ ἑτέραν μηκέτι εἶναι. εἰ “μὰν γὰρ βαρεῖα fj ὅλη, κοῦφον οὐδὲν. ἔσται
ἁπλῶς, εἴπερ πάντα ῥέπει, τουτέστι βρίϑει, εἰ καὶ μᾶλλον ἄλλα. ἄλλων
βρῶει τῷ ἐκ μειζόνων εἶναι σωμάτων ἣ Ex πλειόνων, ἣ ὅτι πλήρη, tout- 5
ἔστι πυχνότερα. ἐπιστῆσαι δὲ χρὴ τῷ si κάντα ῥέπει μᾶλλον, ὅτι ὡς
βάρους οὔσης τῆς. ῥοπῆς εἴρηται, ὥσπερ. xai 6 Πλάτων χρησάμενος τὰ
40 πρὸς τὸ οἰχεῖον φερόμενα πάντα. βαρέα λέγει ὡς ῥέποντα πρὸς αὐτό. εἰ
δὲ τὸ χενὸν ἤ τι τοιοῦτόν ἐστιν ἢ ὕλῃ, ὃ ἀεὶ ἄνω φέρεται’ καὶ γὰρ τὸ 16
χενὸν ὡς τοῦ τοιούτου παράδειγμα προεβλήϑη" οὐχ ἔσται, ὃ ἀεὶ χάτω
οἰσθήσεται. δρῶμεν δὲ xol δέδεικται ἔχ τε τῆς τῶν τόπων x«l τῆς τῶν
ἁπλῶν χινήσεων διαφορᾶς, ὅτι πανταχοῦ ὁμοίως “κατὰ φύσιν xal ἄνω τινὰ
95 φερόμενα ἐστι xal ἄλλα χάτω. 15

p.312v28 Kal τῶν μεταξὺ δὲ ἔσται ἔνια χάτω ϑᾶττον γῆς ἕως
τοῦ ἐὰν ἐχεῖνο ποιήσῃ τις ὑπερέχειν τῇ ὕλῃ.

Δεύτερον ἐπιχείρημα τοῦτο πρὸς τοὺς μιᾶς φύσεως τὴν ὕλην ὑποτιϑε- 20
μένους Y, βαρείας ἢ χούφης τῆς προσεχοῦς τῶν σωμάτων xai πρὸς πρώ-
30 τοὺς τοὺς βαρεῖαν λέγοντας τὴν μίαν. λέγει δὴ τούτοις ἀχολουϑεῖν τὸ τῆς
Ὡς ἁπλῶς βαρείας οὔσης τῶν μεταξύ τινα σώματα, ἃ οὐχ ἔστιν ἁπλῶς
βαρέα. βαρύτερα γίνεσθαι: χαίτοι γε οἱ τοιαύτην ὑποτιϑέμενοι τὴν ὕλην $5
τὴν γῆν ἁπλῶς βαρεῖαν λέγουσι, τὰ δὲ λοιπὰ τρία τῇ διαφόρῳ μίξει τῶν

2 ἰδίαν b: corr. ex ἰδία Καὶ : ἰδία F: ἴδια A 9 εἴτε AF: εἰ c: si b 12 αὑτὴν F

15 ἑτέραν AFb: ἑτέραν φορὰν K?e. . 16 εἰ Fb: om. A 19 Πλάτων] Tim. 63e
χρησάμενος AFb: ἡγησάμενος c 20 αὐτό b: αὐτά AF 21 ἄνω φέρεται Fb:
φέρεται ἄνω Ac 22 ὡς Ab: om. Fe 23 te F: om. A 24 xatà φύσιν Fb:
om. A xai F: om. A 26 δὲ ἔσται ἔνια AFb: δὴ Ev. ἔσται c 27 ἐὰν --- τις
om. F ποιήσῃ A: ποιῇ c 28. 29 ὑποτιϑεμένους CF: -ouc lacuna ab-
sumptum A 29. 30 πρὸς πρώτους CF: τοὺς πρώτους À: πρῶτον πρὸς bc

32 ὑκποτιϑέμενοι A: οὕτως τιϑέμενοι F: ὑποϑέμενοι c

SIMPLICII IN L. DE CAELO IV 5 (Arist. p. 312»28. 32] 121

στοιχείων μεγέϑει xal σμιχρότητι Y, πλήϑει χαὶ ὀλιγότητι ἐπαμφοτερίζειν: 8215
ἦταν οὖν ληφϑῇ τι τῶν μέσων τηλιχοῦτον, ὡς εἶναι τὰ ἐν αὐτῷ στερεὰ
ἢ τὰς ἀτόμους T, τὰ τρίγωνα πλείονα τῶν ἐν τῇ γῇ ἐλάττονι οὔσῃ τῷ 80
μεγέϑει,. ϑᾶττον ἐχεῖνο τοῦ ὀλίγου μορώύυ τῆς γῆς οἰσϑήσεται χάτω διὰ
5 τὸ ἐλάττονα τὴν ὀλίγην ἐχείνην γὴν ἔχειν τὰ τῆς βαρύτητος xal τῆς ἐπὶ
τὸ χάτω φορᾶς αἴτια: οὐ φαίνεται δὲ οὐδὲν μόριον ἀέρος χάτω φερόμενον
οὔτε ὅλως οὔτε ἔτι μᾶλλον ϑᾶττον γῆς ὥστε ὑφίστασθαι αὐτῇ. δείξας οὖν s»
xal toig φαινομένοις ἀσύμφωνον τὸν λόγον xai ἑπόμενον ἔχοντα τὸ τοῦ
ἁπλῶς βαρέος τὸ μὴ ἁπλῶς βαρὺ βαρύτερον εἶναι, τὸ ὅμοιόν φησιν xal
10 ἐπὶ τοῦ χηύφου συνάγεσθαι: χαϑ᾽ οὗς γὰρ τὸ κενὸν ὕλη καὶ χουφότητης
αἴτιον, εἴ τις ἀέρα ἢ ὕδωρ ὑπερέχον οὕτω λάβοι πυρὸς ὀλίγου. ὡς τὸ ἐν 40
τῷ ἀέρι χενόν, ὃ αἴτιον τῆς εἰς τὸ ἄνω φορᾶς φασι, πλέον εἶναι τοῦ ἐν
τῷ ὀλίγῳ πυρί, χουφότερον ἐχεῖνο τοῦ πυρὸς ἔσται: ὅπϑρ ἄτοπον. ταῦτα
à τὰ ἐπιχειρήματα xat ἐν τούτῳ xal ἐν τῷ πρὸ τούτου βιβλίῳ τέϑειχεν.

* w

15 si οὖν ἄτοπον τὸ μίαν εἶναι πάντων ὕλην, διαφέρειν ἀνάγχη καὶ τὰς Ota- 45

ij]

φορὰς ἴσας αὐτοῖς ποιεῖν, ἵνα ὁμοίαν ἔχῃ τὴν ἀντίϑεσιν τὴν πρὸς ἄλληλα. |

p.312»32 'Eàv δὲ δύο τὰ μεταξύ, πῶς ἔσται ποιοῦντα, ὃ movet Jule
ἕως τοῦ τοῦτο δὲ οὐ φαίνεται οὐδαμοὺ οὐδέποτε.

P» A e , ν - ' - e ,
Δείξας τὰ ἐπόμενα ἄτοπα τοῖς Bv τὸ προσεχὲς στοιχεῖον ὑποτιϑεμένοις
20 ἢ βαρὺ ἣ κοῦφον καὶ μὴ διάφορα, ὧν ἕν Ty» τὸ mdvta τὰ ἐξ αὐτοῦ Tj 5
βαρέα μόνως εἶναι ἣ χοῦφα μόνως, ὅπερ ἄν τις ἀπήτησεν αὐτόν, τὸ xai
πρὸς τοὺς δύο λέγοντας τό τε χενὸν xal τὸ πλῆρες διαλεχϑῆναι, dv τὸ
ἢ , Y y ,
uiv χουφότητος τὸ δὲ βαρύτητος αἴτιον ἔλεγον: οὐ γὰρ ἔτι πρὸς τούτους
ἔστι λέγειν, ὅτι ἢ πάντα χοῦφα ἔσται T, πάντα βαρέα: τοῦτο αὐτὸς ποιεῖ 10
L1 [4 , H , A e , Li «
25 xai ὑποθέμενος xai ταύτην τὴν ὑπόϑεσιν τὴν τὸ χενὸν xal τὸ πλῆρες
στοιχεῖα λέγουσαν τὰ ἑπόμενα xal ταύτῃ δείχνυσιν ἄτοπα xal νῦν. λέγουσι
δὲ οὗτοι τὸ uiv ἁπλῶς βαρὺ τὸ δὲ ἁπλῶς κοῦφον, ἁπλῶς μὲν βαρὺ τὸ πλῆρες
ἁπλῶς δὲ χοῦφον τὸ xsvóv, xal τὸ μὲν χενὸν πῦρ, διὸ dvo, τὴν δὲ γὴν πλῆρες,
^-^. , 7 x , ΑΝ ey AÀ - Y » * ^, λέ 3
διὸ κάτω, ἀέρα δὲ πλέον πυρὸς ἔχειν. ὕδωρ 0E γῆς. εἴ τις οὖν 000 λέγοι τὰ
80 στοιχεῖα τό τε χενὸν χαὶ τὸ πλῆρες, τὰ μεταξὺ ὅ τε ἀὴρ χαὶ τὸ ὕδωρ πῶς
ἔσται ποιοῦντα, ἃ ποιεῖ; ποιεῖ δὲ ὃ μὲν ἀὴρ ἐπιπολάζων τῷ ὕδατι,
τὸ δὲ ὕδωρ ὑφιστάμενον τῷ ἀέρι. ταῦτα οὖν πῶς ἄν ποιήσοι; ἔσται γάρ 99
τι πλῆϑος ὅδατος, ὃ πλέον πυρὸς ἕξει ὀλίγου ἀέρος, xai ἀὴρ ἔσται πολὺς

—

ὃ

2 ληφϑῇ — τηλιχοῦτον Fb: om. Α 4 éxeivo Fb: éxe(voo Ac 5. ὁ ἐπὶ τὸ]
evan. A. - 7 ὅλως] ἴσως c ἔτι Fb: ἔστι A ϑᾶττον γῆς Fb: γῆς ϑᾶττον
Ac 9 φησιν) comp. F 10 ὕλης c 13 ὀλίγῳ CFb: λόγῳ A

11 πρὸ τούτου Fb: τοῦ τόπου A βιβλίῳ] HT 5 17 ποιοῦνϑ᾽ c ὃ Α: ἃ
Fb. 18 δ᾽ ὁ 1.) στοιψεῖον om. c 20 ἦν τὸ F: ἡ τὰ A 23 αἴτιον ἔλεγον
Ab: ἔλεγον αἴτιον CFc 26 στοιχεῖα ACb: στοιχεῖον c ἄτηπα CFb: om. A

xai (alt.) ACFb: om. c 30 ὅδωρ Ab: πῦρ Fc 32 ποιήσοι AF: ποιήσαι c

88 πυρὸς Fb: πῦρ Ac

[ . t 7 - - ἦν MO" - - Do. s ν᾿ L -— "R7 " -—
; ' ὌΝ ΜΕΤΑ, τὸς ππιπ T. S bod n Mer. ας,
EE * ΟΣ . « 2 L S". " -— o si ws ^» d "t on
- . ἴω Ld »' oa .. T * *o -
. . P Po. T0.

198 BIMPLICII IN L. DE CAELO 1V 5 (Adis. p. 31983. 32854)

τῷ ὕδατι, τοῦτο δὲ οὗ φαίνεται οδαμοῦ οὐδέποτε. ἀλλὰ καὶ ὅδα- ὃς
τός τι πλῆθος ἔσται ὀλίγου ἀέρος πλέον ἔχον xüp xol χενὸν καὶ διὰ τοῦτο

6 dhp ὑφίσταιτο τῷ baut εἴτε τὸ ὕδωρ ἐκικολάζοι τῷ ἀέρι’ εἴτε γὰρ 6
. ἀἕρ ὀφίσταται, τὸ ὕδωρ ἐπιπολάζει, εἴτε τὸ ὅδωρ ἐπιπολάζει, 6 ἀὴρ

10 ὑφίσταται.

Ρ. 31356 ᾿Ανάγκη τοίνυν, ὥσπερ καὶ πῦρ ἄνω, ὅτι τοδὶ ἔχει ἕως
τοῦ χαϑάπερ εἴρηται πολλάχις.

Δείξας, ὅτι οὔτε ἂν τὸ ὑποκείμενον εἶναι δυνατὸν οὔτε δύο, ὡς τὸ
κανὸν xal τὸ πλῆρες, ἐπάγει λοιπὸν τὸ ἐξ ἀρχῆς προτεθέν, ὅτι ἀναγκαῖον €
16 ἴσας ποιεῖν τοῖς ἁπλοῖς σώμασι τὰς διαφοράς, ὡς ἕκαστον αὐτῶν xav
οἰκείας ὀφίστασθαι διαφοράς. ὥσπερ γὰρ τὸ πῦρ διὰ τὸ ἔχειν χενὸν πλέον
ἄνω φέρεσθαι λέγουσιν οὗτοι, τὰ δὲ ἄλλα οὔ, καὶ τὴν γῆν κάτω διὰ τὸ
πλῆρες, οὕτως ἔδει λέγειν xal τὸν ἀέρα διὰ τὴν ᾿οἰχείαν διαφορὰν εἰς τὴν ὦ
ἑαυτοῦ φέρεσθαι χώραν καὶ ἐπιπολάζειν τῷ ὕδατι, ὁμοίως δὲ xal τὸ ὅδωρ
30 ὑφίστασϑαι τῷ | ἀέρι, ὅτι τοιάνδε τινὰ καὶ αὐτὸ διαφορὰν ἔχει. εἰ
(4€ 7| ἄμφω τό τε ὕδωρ xal τὸν ἀέρα ἣν τῷ ὁποχειμένῳ λέγοιεν ἢ χοῦφον
ἢ βαρό, ὡς πρότερον ὑπετέθη, ἣ δύο μὲν τὰ ὁποχείμενα, ὡς τὸ πλῆρος
xal τὸ χενόν, ἄμφω δέ, τουτέστι τὰ Óóo- ἐχ παραλλήλου γὰρ εἴρηται" ὃ
ὑπάρξει ἑχατέρῳ καὶ τῷ ἀέρι χαὶ τῷ ὕδατι, ἀλλὰ μὴ τὸ ἕτερον αὐτῶν
25 τῷ ἑτέρῳ, συμβήσεται αὐτοῖς τὰ προειρημένα ἄτοπα, ἃ χαὶ νῦν συντόμως
ἐπάγει’ ἔσται γάρ τι πλῆϑος ἑχατέρου, ᾧ τοῦ ἑτέρου ὑπερέξει, ὕδωρ τε
πλέον ὀλίγου ἀέρος τῷ χούφῳ καὶ τῷ ἄνω xal ἀὴρ πολὺς ὀλίγου ὕδατος 19
τῷ βάρει xal τῷ χάτω, ἅπερ καὶ παρὰ τὰ φαινόμενά ἐστι xal παρὰ τὸν
λόγον. xal γάρ, εἰ μὲν ὃν τὸ ὑποχείμενον, πλήϑει δὲ xal ὀλιγότητι ἣ
30 μεγέϑει xal συιχρότητι $ χατὰ τὸ βάρος αὐτῶν διαφορά, πολὺς ἀὴρ ὀλί-
Ἴου ὕδατος βαρύτερος dv εἴη τῷ πλείονα ἔχειν ταῦτα, ἐξ ὧν σύγχειται, 16
xal τὸ ὀλίγον ὕδωρ χουφότερον τῷ ἐξ ἐλαττόνων συγχεῖσϑαι. el δὲ χενὸν
xal πλῆρες εἴη τὰ Ümoxe(ueva, καὶ ἀμφοτέρων ἀμφότερα μετέχοι ὅ cs ἀὴρ
xal τὸ ὕδωρ, ἀλλὰ πλείονος μὲν χενοῦ 6 ἀὴρ ἐλάττονος δὲ τὸ ὕδωρ, συμ-

9 ὑφίσταται Ab: ὑφίσταιτο Fc ἐπιπολάζει (alt.) Ab: ἐπιπολάζοι Fc 11 xal πῦρ Α:
τὸ πῦρ F: xal τὸ πῦρ c 16 χενὸν πλέον Ab: ἐχεῖνον πλέον EF: πλέον χενὸν c et corr.
ex πλέον χενὸν πλέον K? 19 φέρεσϑαι χώραν Ab: χώραν φέρεσϑαι Fc 21 ἄμφω
F: -φω evan. Α λέγοιεν Fb: comp. ambig. A 22 ὡς (pr. F: evan. A
28 «à xevóv F: xtvóv A 25 αὐτοῖς Fb: οὐ toi; A 26 9 Fb: δὰ 21 ἀέρος ---
ὀλίγου (alt.Y Fb: om. A 93 εἴη τὰ ὑποκείμενα Ab: evan. F: τὰ ὑποκείμενα c

SIMPLICII IN L. DE CAELO IV 5. 6 [Arist. p. 31346. 14] 129

βήσεται xal οὕτω τὸ αὐτὸ ἄτοπον: πολὺ yàp ὕδωρ ὀλίγου ἀέρος πλέον 322*
ἔξει χενόν, ὥστε xai χουφότερον ἔσται. εἰ δὲ τῇ ὀλιγότητι τοῦ στερεοῦ ?1
ὀρίζηιντο τὸ χουφότερην, πολὺς πάλιν ἀὴρ ὀλίγου ὕδατος πλέον στερεὸν
ἔχοι ἄν, ὥστε βαρύτερος ἄν εἴη. εἰ δὲ μηδέτερον ἐχεῖνοι χαϑ᾽ αὑτὸ τῶν
στοιχείων αἴτιον τοῦ χουφοτέρου T, βαρυτέρου φασίν, ἀλλὰ τὴν πρὸς ἄλληλα 3
αὐτῶν ἀναλογίαν αἰτιῶνται, ὅπερ ὃ ᾿Αριστοτέλης πρότερον ὡς μὴ ποιοῦσι
δέον ποιεῖν ἐπέσχηψεν, ὅτι ὃ πολὺς ἀήρ, xdv ἔχῃ πλέον ὕδατος ὀλίγου
στερεόν, ἀλλὰ χενὸν ἔχει πολλαπλάσιον, διὸ χουφότερός ἐστι χαὶ τοῦ ὀλίγου
ὕδατος, xal τὸ πλέον ὕδωρ, xdv ἔχῃ χενὸν πλέον ὀλίγου ἀέρος, ἀλλὰ στε- 80
10 ρεὸν ἔχει πολλαπλάσιον, διὸ βαρύτερόν ἐστι χαὶ τοῦ ὀλίγου ἀέρος, καὶ τὸν
τοιοῦτον δὴ λόγον διήλεγξε πρότερον 6 ᾿Αριστοτέλης ἀπὸ τῆς τῶν ὁμοειδῶν
συγχρίσεως. ἐν γὰρ τῷ πλείονι πυρὶ xal τῷ ἐλάττονι $, αὐτὴ ἀναλογία
τοῦ στερεοῦ πρὸς tà χανόν ἐστιν’ εἰ οὖν ἢ ἀναλογία αἰτία, ἰσοταχἢ ὥφει- 85
λεν εἶναι τό τε πλέον πῦρ xal τὸ ἔλαττον" xaítot ἄνω μὲν ϑᾶττον φέρεται
15 τὸ πλέον, χάτω δὲ ϑᾶττον τὸ ἔλαττον.

p.313314 Τὰ δὲ σχήματα oüx αἴτια τοῦ φέρεσϑαι ἕως τοῦ τὴν
χίνησιν τῶν ἄνω φερομένων σωμάτων. 4

Τοῦ τὰ μὲν χάτω φέρεσθαι τῶν σωμάτων τὰ δὲ ἄνω, τὰ δὲ ὑεταξὺ
ἑχάτερον εἰς τὴν ἰδίαν χώραν xal εἰς τὴν τῶν ὁποχειμένων ὑποσπωμένων
20 ἐχείνων, αἰτίαν τὴν ἑχάστου τῶν τεσσάρων ὕλην εἰπών, ἥτις xal τῆς κατὰ
τὴν οὐσίαν διαφορᾶς xal τῆς ἐπὶ τὸν οἰχεῖον τόπον ὡς ἐπὶ οἰκεῖον εἶδος 46
φορᾶς ἐστιν αἰτία, ἐπειδή τινες ἦσαν τὰ σχήματα τῆς κατὰ | φύσιν χινή- 322b
σεως αἰτιώμενοι, ὥσπερ oi πυραμίδι xal οἱ σφαίρᾳ τὸ πῦρ διὰ τὸ εὐχίνη-
tov σχηματίζοντες. λέγει, ὅτι ἁπλῶς μὲν τὸ σχῆμα χινήσεως οὐχ ἔστιν
35 αἴτιον, οὐδὲ φέρεταί τι διὰ τὸ τοιόνδε σχῆμα ἄνω T, κάτω, ἀλλὰ τῶν
πεφυχότων φέρεσϑαι ταχυτέραν τὴν χίνησιν τὴν ἐπὶ τὸν οἰχεῖον τόπον τὸ ὃ
τοιόνδε σχῆμα ποιεῖ: δι᾽ ἃς δὲ αἰτίας τὰ σχήματα συνεργεῖ πρὸς τὰς
χινήσεις, οὐ χαλεπόν, φησίν, ἰδεῖν. τέως δὲ τὰ ἀπορούμενα χαὶ ζητού-
μενὰ περὶ τῆς διὰ τὰ σχήματα διαφορᾶς τῶν χινήσεων xal δοχοῦντα συνη-
80 Ἰορεῖν τοῖς τὰ σχήματα τῶν χινήσεων αἰτιωμένοις ἐχϑέμενος ἔπειτα λύων 10
ταῦτα δείξει, ὅτι συνεργὸν μὲν τὸ σχῆμα πρὸς τὰς οἰχείας χινήσεις ἐστίν,
οὗ μέντοι αἴτιον. ἀπορεῖται δέ, διὰ τί ἐν τῇ αὐτῇ ὕλῃ, οἷον σιδήρῳ καὶ

1 οὕτως ς ἀέρος τοῦ ἀέρος Fc 1.2 πλέον ἕξει κενόν Fb: ἕξει χενὸν πλέον A

9 δρίξζοιντο A: ὁρίζοντος F: δρίζουσι c 4 δὲ Fb: om. A éxsivot] mut. in ἐχεί-
νων K: ἐκείνων c 4. 9 τῶν στοιχείων αἴτιον Ab: αἴτιον τῶν στοιχείων Fc 9 1, βα-
ρυτέρου om. c τὴν F: τῆς A 10 βαρύτερόν --- ἀέρος Fb: om. A 12 πυρὶ
xal τῷ ἐλάττονι Ab: xal τῷ ἐλάττονι πυρὶ Fe 18 τοῦ — ἀναλογία om. F

ἐστι A: om. c ἰσοταχῇ AFb: xal ἰσοταχῆ c 14 πλέον πῦρ F: πῦρ πλέον Ab
16 τὸ πλέον K?b: om. AF 16 σχήματ᾽ ς 18 τὰ (tert.)] τῶν e 20 ἥτις
F: -τις foramine absumptum A 26 φέρεσϑαι Fb: ἐπί τι φέρεσθαι A 29 τὰ bo-
χοῦντα c 80 τὰ om. F

toov IMSI uv yt
"n 2 arr ut. Ve

180 SIMPLIOI IN L.'DE CAELO Ive [Arist — .

μολίβδῳ, τὰ μὲν πλατέα κατὰ cb ὁχῆμα; xdv Bapócepa 1, ἐπικλεῖ ἐπὶ 322
ἰοῦ ὕδατος, τὰ δὲ στρογγύλα καὶ μαχρά, χἄἂν ἐλάττονα ὦ καὶ ἧττον βα- 15
ρέα, οἷον βελόνη, χάτω φέῤεται" δεύτερον δέ, διὰ τί ἐνίων χαΐτοι βαρό-
τήτα ἐχόντων σωμάτών τὰ μόρια ἐπιπλεῖ τῷ ὅδατι, ὡς τὰ τοῦ χρυσοῦ
φήγματα καὶ τὰ τοῦ χονιορτοῦ ἐν τῷ ἀέρι" δόξει γὰρ πάλιν διὰ τὸ μέγε:
ϑος ὁ χρυσὸς βάρος ἔχειν, ἀλλ' ob τῷ αὐτοῦ φόσει, εἴ γε εἰς μὴ ἔχοντα ὦ
βάρος διαιρεῖται. ἐχϑέμενος δὴ τὰς. ἀπορίας τὴν Δημοκρίτου λύαιν παράγει
πρῶτον, πρὸς ἣν ἐνστῆναι μὲν καλῶς φησι τὸν Δημόχριτον, λύοιν δὲ τὴν
ἔνστασιν μαλακῶς. ἔλύσε δὲ τὴν ἀκορίαν τέως 6 Δημόκχριτος λέγων τὰ dx
τοῦ ὅδατος ἀναφερόμενα Üspud- εἶναι γὰρ πάντων. σπέρματά᾽ ἐν πᾶσι, 6s.
καὶ γίνεσϑαι πάνξα ix πάντων". ταῦτα δὴ τοῖς πλατόσιν ἀντικρούόντα πολλὰ
ὄντα ἐκ πλείονος τοῦ ὑπὸ tà πλατέα ὕδατος ἀναχωχεύειν αὖτά, τουτέστιν
ἀνοχεῖν, τὰ δὲ στενὰ ὀλίγων ὄντων τῶν ὁπαντώντων αὐτοῖς: ϑερμῶν διο- 9
λισϑαίνειν αὐτῶν ᾿τὴν ἀντέρεισιν. οδτω. λόσας 6 Δημόχριτος τὴν ἐξ ἀρχῆς
ἀπορίαν ἐνέστη" μὲν καλῶς ἑαυτῷ λέγων, ὧς, εἰ τοῦτο τὸ αἴτιον ἦν τοῦ
τὰ πλατέα ἐποχεῖσθαι τοῖς ὅδασιν, ἔδει μᾶλλον ἐν τῷ ἀέρι τοῦτο ποιεῖν"
πλείονα γὰρ ἐν τῷ ἀέρι τὰ ϑερμὰ ἣ ἐν τῷ ὅδατι. οὕτως ἐνστὰς ὃ Δημό- 9
χρβιτος χαλῶς th» λύσιν ἀσϑενῶς xal ἀτόνως ἐπήγαγε' διὰ τοῦτο γάρ
qua ἐν τῷ ἀέρι μὴ ἀνέχεσθαι τὰ ἀλατέα ὁπὸ τῶν- ἀνάδιδομένων ϑερ-
ῶν, ὅτι μὴ πεπύχνωται ταῦτα ἐν τῷ ἀέρι λεπτῷ τὸ ὄντι καὶ χεχυμένῳ,
ὥσπερ ἐν τῷ ὕδατι’ διεσπαρμένων οὖν αὐτῶν οὖχ eic Bv üppá ἢ κίνησις €
αὐτῶν, ὥστε ἀνέχειν τὸ ὑπερκείμενον, xdv πλατὸ ἦ, ἐν δὲ τῷ ὅδατι καχυ-
tp τε xal στερροτέρῳ ὄντι συγκροτεῖται. καὶ πυχνοῦται μᾶλλον τὰ dve-
φερόμενα ϑερμά: λέγοι δὲ ἂν ἴσως xal τὸ εὐκίνητον τοῦ ἀέρος αἴτιον τοῦ
25 σχεδασμοῦ. ταύτην τὴν λύσιν xal πιθανῶς ἀποδοϑεῖσαν μαλαχὴν ὃ " Aptoo- 45
τέλη: εἶπεν ὡς οὐχ εὐτηονοῦσαν τὰς ἐναργεῖς αἰτίας ἀπολογήσασϑαι., ὅπερ
αὐτὸς ποιήσει. |

Lr d

p.313»6 Ἐπεὶ δ᾽ ἐστὶ τὰ μὲν εὐδιαίρετα ἕως τέλους. 323.

Τὰς aitíac αὐτὸς ἀποδίδωσι τοῦ τὰ διάφορα σχήματα διαφόρους ποιεῖν
30 τὰς τῶν σωμάτων χινήσεις. δύο δὲ ταύτας εἶναί φησι, μίαν μὲν τὸ τῶν ὁ

] τὸ A: οἷυ. Fc 2 τὰ μαχρά Fc ὃ yàp πάλιν Fb: -dp πά- evan. A

0 ἔχειν Fb: -etv absumptum A αὑτοῦ b: αὐτῇ A: ἑαυτοῦ Fc εἰς Fb:
εἴ A ἔχοντα Fb: Éyo- et -a evan. A * βάρος Fb: ///dpa A δὴ τὰς ἀπο-
ρίας Fb: δὴ τὰς d- evan. A τὴν F: τὸν A 11. 12 πολλὰ ὄντα Fb: om. A
12 τὰ F: τοῦ A 13 ἀνοχεῖν F: ἀνωχεῖν A: ἀνέχειν c 14 οὕτως c ὁ om.
Fe thv (alt) F: evan. A 15. 16 τοῦ τὰ F: τοῦ t- evan. A 16 τοῖς ὕδασιν
Ab: τῷ ὕδατι Fe 19 ὑπὸ --- ἀέρι (20)] evan. F: in lac. add. K?* ^ ἀναδιδομένων
AC: ἀναδιδόντων Fc 22. 29 -τὺ ἢ — παχυτέρῳ] evan. Εἰ: in lac. add. K? 32 κα
CR?: εἴη A 23 τε AC: om. Fc 29. 24 ἀναφερόμενα ACb: βίᾳ φερόμενα Fc
24 λέγοι δὲ] evan. Εἰ: in lac. add. K* δ᾽ K?c 25 xal Ab: καίπερ Fc 38 δ᾽
ἐστὶ τὰ μὲν) δὲ tà μέν ἐστιν F ἕως] ἕως τοῦ F 29 αὐτὸς scripsi: αὐτῶ A: ab-
τὰς CFc: om. b

SIMPLICII IN L. DE CAELO V 6 [Arist. p. 31306] 191

συνεχῶν σωμάτων τὰ μὲν εὐδιαίρετα εἶναι τὰ δὲ ἧττον τοιαῦτα. xal δευτέραν 323^
τὸ τὰ μὲν τῶν σωμάτων μᾶλλον εἶναι διαιρετιχὰ τὰ ὃξ ἧττον. xat λέγει, τίνα
μὲν χαϑόήλου εὐδιαίρετα, ὅτι τὰ ὑγρά: ταῦτα γάρ ἐστι τὰ εὐόριστα ὡς
σχηυατιζόμενα xai ὁριζόμενα τῷ τοῦ περιέχοντος σχήματι. τοιαῦτα ὃς 10
ὃ ἀὴρ xal ὕδωρ’ τίνα δὲ τὰ μᾶλλον εὐδιαίρετα, ὅτι τὰ μᾶλλον εὐόριστα᾽
ἀὴρ δὲ μᾶλλον ὕδατος τοιοῦτον’ ὑγρότερης γὰρ xal εὐοριστότερης"
xai ὕδωρ γῆς. ἀλλὰ xal ἐν τῷ αὐτῷ γένει τὸ ἔλαττον εὐδιαιρετώτερωον
τοῦ μείζονός ἐστι xai διασπᾶται ῥᾷον’ εὐπαϑέστερης 1ὰρ ὀλίγος ἀὴρ t
πολλοῦ xal ὀλίγον ὕδωρ τοῦ πλείονος. τούτων οὖν οὕτως ἐχόντων, Pneu,
τὰ βάρος ἔχοντα διαιρετικὰ τῶν ὑποχειμένων ὄντα ἔχε! τινὰ ἰσχύν, xal
ἣν φέρεται χάτω, καὶ τὰ ὑποχείμενα δὲ συνεχῆ διαιρετὰ ὄντα ἔχει τινὰ
πρὸς τὸ μὴ διασπᾶσϑαι δύναμιν, ταύτας δεῖ πρὸς ἄλληλα συμβάλλειν 20
τὰς δυνάμεις" ἐὰν γὰρ ὑπερβάλλῃ ἣ τοῦ διαιρετικοῦ βάρους ἰσχὺς τὴν ἐν
τῷ ὑποχειμένῳ συνεχεῖ τοῦ μὴ διασπᾶσθαι ἀλλὰ συνεχὲς μένειν ἰσχύν,
15 οὐ xav ἄλλο τι ἣ κατὰ τὸ διασπάσαι | xal διελεῖν βιάσεται τὸ διαιρε- 3235
τιχὸν ϑᾶττον χάτω φερόμενον xal διασπάσει τὸ ὑποχείμενον: ἐὰν Ob ἀσϑε-
νεστέρα ἡ f, τοὺ διαιρετιχοῦ δύναμις τῆς τοῦ ὑποχειμένου, οὐ ὀιαιρεῦ ἡσε-
ται ὑπ᾽ αὐτοῦ, ἀλλ᾽ ἐπιπολάσει τὸ Ütatpetuxóv. διὰ ταῦτα οὖν τὰ πλατέα ὃ
σώματα τῷ πλέον ἐπιπωματίζειν ὕδωρ, τὸ δὲ πλέον μὴ ὁμοίως εὐδιαίρετον
20 εἶναι, οὐ φέρεται χάτω τῷ Ostv μὲν διελεῖν τὸ Omoxe(usvov xal οὔτως
ἐνεγϑῆναι, μὴ εἶναι ὁὲ τὸ τοσοῦτον ὕδωρ εὐδιαίρετον ὑπὸ τοῦ τοσούτου
βάρους: τὰ δὲ στρογγύλα Y, μαχρὰ ὀλίγῳ ὕδατι ἐπιχείμενα Otatpst pa^i«oc 10
αὐτὸ xal διαιροῦντα φέρεται χάτω, ἐν ἀέρι 0& xal τὰ πλατέα χάτω φέρε-
ται διὰ τὸ εὐδιαιρετώτερον εἶναι τὸν ἀέρα τοῦ ὕδατος.

Ταῦτα σοι, ὦ δέσποτα τοῦ τε χόσμου παντὸς xal τῶν ἁπλῶν ἐν αὐτῷ
σωμάτων δημιουργέ, xal τοῖς ὑπό σοὺ γενομένοις εἰς ὕμνον προσφέρω τὸ
μέγεθος τῶν σῶν ἔργων ἐποπτεῦσαί τε xai τοῖς ἀξίοις ἐχφῆναι προϑυμη- 20
ϑείς, (va μηδὲν εὐτελὲς Y, ἀνθρώπινον περί cou λογιζόμενοι χατὰ τὴν
ὑπεροχήν σε προσχυνῶμεν. ἣν ἔχεις πρὸς πάντα τὰ ὑπό σου παραγόμενα.

—

Uu
C

1 εὐδιαίρετα εἶναι AC: elvat εὐδιαίρετα Fbe 2. 9 τίνα μὲν CFb: μὲν τίνα A

3 τὰ (alt.) AC(b): καὶ Fc ὃ xal CF: te xal A 6 τοιοῦτον AF: totootoc Cb
εὐοριστότερος CF: εὐοριστώτερος A 1 ἐν CFb: evan. A ὃ τοῦ μείζονός ἐστι AF:
ἐστὶ τοῦ μείζονος C(h) ὀλίγος CFb: corr. ex ὁ λόγος A? 9 τοῦ CF: absumptum
foramine A 11 διαιρετὰ ὄντα Fb: ὄντα διαιρετὰ A 12 ἄλληλα Εἰ: -ληλ- foramine
paene absumptum A; fort. ἀλλήλας 15 ἢ Ab: ἀλλὰ Fe διασπάσαι Fb: δια-
σπᾶσϑαι A 16 ϑᾶττον χάτω Ab: χάτω ϑάττω Εἰ: χάτω ϑᾶττον c φερόμενον
Fb: evan. A O09? ἢ A: εἴη Fe 19 τὸ CF: corr. ex t$ A 20 ὑποχείμενον]
hie desinit A: contuli hine CJF 2] τοσοῦτον) corr. ex σοῦτον C τοῦ) supra-
ser. F 22 ἐπιχείμενα Cb: ὑποχείμενα FJe 24 εὐδιαιρετότερον 9] 96atoe] lie
desinit C 28 εὐτελὲς F: εὐτηλὴς J 29 παραγόμενα] -ó- e corr. J: producta b
in fine: τέλος τῷ ϑεῷ δόξα J: τέλος σὺν «uw τῆς σιμπλιχίου ἐξηγήσεως τῆς εἰς τὸ ὃ τῆς περὶ

τλ

οὐρανοῦ dptoto τοῦ σταγειρίτου πραγματείας F

I N DICES

I INDEX VERBORUM

Verba asterisco notata

᾿Αβαϑής (ἐπιφάνεια) 062,27 (ἐπίπεδον) 563,
33

ἀγαθότης 96,24 106,27 (τοῦ ϑεοῦ) 137,
25 312,12 (τοῦ δημιουργοῦ) 138,26 184,
30 (δημιουργιχή) 143, 19

ἄγειν. οἱ μετρίως ἠγμένοι 184,31

ἀγενησία 139,24

ἀγένητος. τὸ d. τοῦ οὐρανοῦ 91,29 d.
μόνον ἐστὶ τὸ πρῶτον τῶν πάντων alttov
93,9 variae signif. Aristotelicae 119,14.
32 120,8 313,175sq. χυρίως ἀγένητον
defin. 337,10

ἁγιστεία 8,35

ἀγκιστρώδης (σώματα Democriti) 295,16

ἀγωγὴ logice 28,15 92,12 (λόγου) 170,28
194,18 309,96 419,3

ἀγώνιος angulis carens 129,28

ἀδέσποτος (xatacxeuf, Philop.) 201,4

ἀδιαίρετος. ἀδιαίρετον explic. 267,26. 29
568,8.

ἀδιάχοπος 263,7

ἀδιάστατος 95,4 178,36

ἀδιάφορος. 220,29 (τὸ xevóv) 286,11

ἀδιεξίτητος 204,12 (coni. ἄπειρος) 205,
28 206,8 209,28 210,6. 13

ἄδοξος. εἰς d. τὸν λόγον ἀπαγαγεῖν 240,33

ἀδρανής 83,12. 19 πάντων ἀδρανέστερον
83, 29

ἀδράνεια 126,30.

ἀδυναμία (opp. δύναμις) 321,24

ἀδύνατος. τὸ ἀδύνατον dupliciter 315,5
67 ἀδυνάτου 210,18 ài. ἀδ. δειχνύναι
234,22 631,13 ἀδύνατον ὑποϑέσθαι 12,4
τὸ ἀδύνατον τῆς ὑποθέσεως 72,0 ὑπό-

desiderantur in lexicis
ϑεσις ἀδύνατος 72,5 253,20 254,4 ἡ εἰς
dà. ἀπαγωγή 150,24 194,17 204,3 208,
28 217,22 222,34 233,15 239,9 245,
14 592,16

ἀεί. τὸ del τὸ αἰώνιον (opp. τὸ ypovtxóv)
93,28 95,21 105,26 τὸ ἀεὶ τὸ χρονιχόν
(opp. τὸ αἰώνιον) 94,16 95,21 (opp. τὸ
ποτὲ τὸ ἐν μέρει χρόνου) 97,14

ἀεικινησία 360,24. 29 361,3. 12

ἄζως 489,22

ἀήρ (οὗτος ὁ σύνϑετος) 130,14. ἐξ ὀχταέδρων
561,16

ἀϑανασία (expl.) 369,4 d. τοῦ χόσμου ἐνέρ-
γεια τοῦ ϑεοῦ 397,29

ἀίδιος (def.) 346,2 (expl) 358,18. ἁπλῶς
ἀίδιον (opp. ἀπό τινος d.) 358,22. (ζωή —
χίνησις) 401,25. 32 402,5 (οὐρανός) 8,2
(οὐσία) 301,16 τὸ ἀίδιον xal χυχλοφορι-
χὸν σῶμα 8,12

ἀιδιότης (expl.) 869,5 d. τῆς μεταβολῆς 101,
10 d. τοῦ οὐρανοῦ 80,24 200,16. 20.25

αἰϑέριος. τὸ αἰϑέριον (xal χυχλοφορητιχὸν)
σῶμα 373,26 414,82

αἰϑήρ. de vi vocabuli et veriloquio 118,
18 ᾿Αναξαγόρας πολλαχοῦ τῷ τοῦ αἰϑέ-
poc ὀνόματι ἀντὶ τοῦ πυρὸς χέχρηται 6032,
28

αἵἱρετός. αἱρετὰ xal φευχτά 555,26

αἰσϑάνεσϑαι. αἰσϑητός (opp. νοητός) 123,
29 (dist. μαϑηματιχός) 236,2. 11 αἰσϑητὴ
xal διαχεχριμένη (opp. νοητὴ xal ἧνω-
μένη) διαχόσμησις 60), 1. 4. αἰσϑητὸν
(opp. νοητὸν) (pov 216,20. 23. 25. 21. 30
6 al. κόσμος (opp. ὁ νοητὸς x.) 1410,21.

136

29 270,92 271,11 394,11 591,4 φυσι-
χὸν χαὶ αἰσϑητὸν σῶμα 6,20 αἰσθητὸν
(opp- νοητὸν) σῶμα 237,22, 94. 38

αἴσϑησις ἡ παραδεδομένη ἡμῖν ἄνωϑεν (opp
ἡ ἡμετέρα) 117,93

αἴτημα, τὰ πέντε αἰτήματα 607,6 (mathem.)
601,19

αἰτία — ides Platoniea 87,8

αἰτιολογία 896,9

αἰτιολογικός. ὁ γὰρ obvle-
σμος 7,16 250,14 811,11 329,80 347,6

αἴτιος. ἀκένητον αἴτιον 96,10 154,15 390,
20 391,8 (ποιητικόν, dist. τελικόν) 154,8.
ef. 3,22 (τὸ ποιοῦν) 461,28 (τὸ πρᾶ-

αἴσϑησις

T nu) "s διὰ τοῦ αἰτίου;

ἀπόδειξις 284,

αἰτιώδης' bed 911,6

αἰών. 98,21 94,15 (def) 388,12. 15. (def.
tripl. Arist.) 290,29. 80. 88 (expl) 367,
98 ὁ πᾶς αἰών 195,22 196,16 ἡ συν-
πέλεια τοῦ αἰῶνος 88,8

«αἰώνιος. τὸ ἀεὶ τὸ αἰώνιον 98,28 105,96
τὸ αἰώνιον (opp. τὸ ἐν μέρει
ϑφεστηκὸς καὶ ὀλιγίστῳ) 105,80

ἀκαριαῖος (χρόνος) 479,22 ᾿

ἀκατάλληλος. ἀκαταλληλότερον 258,28

ἀκινησία 122,7. 18

ἀκίνητος (αἴτια) 31,20 — κινηϑεὶς ἀκινή-
tux 95,28

ἄκλαστος. γραμμή (opp. πανταχόϑεν περι-
χεχλασμένη) 145,25 (xima) 171,28.
29

ἀκμή (expl) 428,6 (opp. παραχμή) 118,6

ἀκοινώνητος (coni. ἀλλότριος xal ξένος)
90,3.29 91,2

ἀκολουϑεῖν (logice) 16,99 27,7. 34 449,13.
14al. (όγοις) 78,9. (Δέγοντι) 720,17

ἀκολούϑησις planetarum 488,7

ἀκολουϑία (logice) 15,28 27,11 77,9 162,
32 170,11 176,30 219,5 297,33 326,92
338,3. 4. 6 353,18 al.

ἀκόλουϑος (logice) 1,18 ἀκολουϑότερον
163,11 ἀκόλουθον sc. ἐστι 78,8 κατὰ
τὸ ἀκόλουθον 89,27 — ἀχολούϑως 183,
16 189,15 338,1

ἀκοσμία (opp. κόσμος) 256,5

ἄκραντος (Pindarus) 42,17

ἄκρητος 529,15

ἀκροαματικός. ἀκροαματικὰ φιλοσοφήματα
(expl.) 289,1

ἄκρος. τὰ ἄχρα (opp. μέσα) στοιχεῖα 84,33

I INDEX

86,16 127,17 145,4 699,8 708,20aL
(σώματα) 117,91 (vag) 98,16 ἐπιτη-
δειότηρ) 391,32 τὸ ἄχρον τῆς σωματιχῆς
ἐπέχοντα φύσεως 85,2 xarà τὸ χρεῖττον
τῶν ἄχρων 85,14 — ἄκρως κοῦφος, βα-
phe 145,5

ἀκρότης. ἡ τοῦ πυρὸς d. 11,27] ix τῶν
ἀκροτήτων συνεστάναι τὰ οὐράνια 13,83
85,18 81,18 91,18 (τῶν τεσσάρων στοι-
χείων) 17,26 861,2 819,6 435,94 496,1

ἀκόρως (opp. κυρίως) 318,19

ἀλήϑεια. κατὰ τὴν à τὸ

Parmenidis (opp. δόξα) 551,23. 36 5586

ἀληϑής ἀληϑὲς ὅλως xal" αὐτό (op.
ὅ84,11

aee πρὸς ἄλληλα (expl.) 438,86 433,

ande 871,18 (οἵ. adnot) v. dweláys

ἀλλοῖος. ἔδει τι ἀλλοξον φανῆναι 88,4

ἀλλοιοῦν. τὰ ἀλλοιοόμενα σωματικῶς αὔξε-
ταὶ καὶ μειοῦται 111,19. ἀλλοιοῦσθαι κατὰ
πάθος 111,7. 90. 98.

ἀλλοίωσις (expl) 99,8 xarà xdüoc (disi.
κατὰ δύναμεν) 118,96

ἀλλοιωτικός. ἀλλοιωτειὰ κέθη 112,35

ἀλλοκοτία 192,20

«ἄλλος. τς ἴα al αὐτὶ di wi ἄνω τὸρ

ἄλλος παρά τι 91,38 943

ἀλλότριος. d. (opp. ἴδιος) τόπος 75,17
(coni. ξένος) 90,22. 29 91,2

ἄλογος (ψυχαῇ 129,19

ἀλμυρός (dxof) 201,1

ἄλυπος. ἀλυποτέρας τουτέστιν ἀργοτέρας
διανοίας 521,8

ἀμεγέϑης 518,7

ἀμεϑόδως 29,36

ἀμείωτος (opp. ἀναυξής) 109,92 τὸ ἀμείω-
τὸν 111,5

ἀμεμφής. ἀ. Φιλότης (Empedocl) 589,
13 — ἀμεμφέως (Empedocl.) 529,9

ἄμεσος. ἀ. διαίρεσις 227,83 ἄμεσα (opp.
ἔμμεσα) ἐναντία 381, 238. 31 382, 1.3.6
840,88 127,23 721,21 τὸ δι᾽ ἑαυτὸ
πιστὸν καὶ ἄμεσον 335,91 — ἀμέσως γέ:
νεσϑαι 187,17 d. παράγειν 138,16 d.
ἢ δ᾽ ἄλλων μέσων μεταβαλεῖν 344,13
d. τυχεῖν τινος 482,28 d. μετέχειν 488,4

ἀμετάβλητος (expl) 291,19 — ἀμετα-
βλήτως μεταβάλλειν 95,29

ἀμμώδης 16,19

ἀμφιδέξιος (expl) 398,81

VERBORUM

ἀμφίχυρτος (opp. μηνοειδής) 519,18

ἄν c. optat. fut. 9,12 19,22

ἀναβαίνειν. αἱ ἀναβεβηχυῖαι ἐπιστῆμαι
963,1

ἀνάβασις (opp. κατάβασις) 36,31

ἀναγκαῖος (def.) 447,8 λέξις ὡς ἀναγκαῖα
λέγεται (opp. κατὰ τὸ εὔλογον) 111,24
(dist. βίαιος) 2974,

ἀνάγχη. ἀνάγχην ὃ λόγος ἔχει 111,29. d.
μυϑιχή 3974,25 φυσιχή 814,82 ψυχιχή
914,34

ἀνάγνωσις. τάξις τῆς ἀναγνώσεως 9,51

ἀνάγωγος. οὕτως d. ὡς ταῦτα ἀγνοεῖν 82,13

ἀναζωπυρεῖν 85, 18

ἀναϑυμίασις 181,14 701,26

ἀναιρεῖν. ἀ. τὰ δεδομένα 840, 28, 29
248, 9

ἀναίρεσις. ἐχ τῆς τῶν ἀντιχειμένων 9t-
σεων ἀναιρέσεως 261,17

ἀναχάμπτειν 102,1 132,1. 184,5 308,21
809,21 810,8. 28. 33. 343,20. 27 (expl.)
φϑαρέντα μὴ πάλιν d. 295,28 ἀ. el; τι
302,29 ἀ. πάλιν εἰς τὸ εἶναι 311,17. 18

ἀνα κλᾶν. ἀχτῖνες ἀναχλώμεναι 88,22

ἀνάχλασις. d. τῶν ἀχτίνων 83,8 457,22

ἀναχόλουθος. ἀ. ἔννοια 75,10 ἀκολουϑία
11,8

ἀναχυχλεῖσθϑαι 119,1 140,30 141,8

"ἀναλήγειν (?) ἀλλῆξαι (Orphic.) 377,18

(cf. adn.)

ἀναλλοίωτος. τὸ ἀναλλοίωτον 92,1 111,
4. 28

ἀναλογία. τὴν ἀναλογίαν ἀνάπαλιν ἔχειν

222.12.17 228,1 d. χατὰ τὸ ἀνάπαλιν 229,
16.20 λόγος καὶ ἀναλογία 222,25
ἀνάλογος. ἀνάλογον ἔχειν 81,33. 221,1]
ἀναλύειν. ἀλλῦσαι (?) (Orphic.) 377,18 (cf.
adn.)
ἀνάλυσις. ἡ τῶν συλλογισμῶν d. 108,2. d.
(opp. σύνϑεσις) τοῦ λόγου 260,32
ἀναλυτιχός. ἀναλυτιχῶς συντιϑέναι τὰ τῆς
ἀποδείξεως λήμματα 403,2
ἀνάπαλιν. d. ἔχειν πρός τι 224,15 (dist.
ἐναντίος) 419,2
ἀναπόδειχτος. d. ϑέσις 169,20 164,10
χατὰ τὸν δεύτερον ἀναπόδειχτον 233,9 —
ἀναποδείχτως 92,27 102,20 108,14 257,17
ἀναρμοστία 102,30
&vapyos initio carens (Philoponus) 132,15
141,17 :
ἀνασχευαστιχὸς λόγος 221,33
Comment. Arist. VII Simpl. de Caelo.

ἀνταχολουϑεῖν

191

ἀναστέλλεσϑαι. xal ἄνω ποταμῶν ἀνεστέλ-
λεσϑαι 18,10

ἄναστρος σφαῖρα ἡ πάσας περιέχουσα 462,24
al ἄναστροι σφαῖραι 491,19. 493,18

ἀνατολή. ἡ vov d. 418,20 420,29. 33

ἀνατολικχός (opp. δυτιχός) 197,4 τὸ dva-
τολικόν 391,25.27 392,5 394,8 dvato-
λιχώτατος 547,32

ἀνατρέπειν 14,8

ἀναυξής. τὸ dvaotéc 92,1 (opp. ἀμείωτος)
109,22
ἀναύξητος. τὸ ἀναυξητόν 111,3

ἀναύχην (Empedocl.) 586,12

* dvabytvoc 580,30

ἀναφορά. d. εἴς τι 168,6

ἀναψύχειν. ἀμφῦξαι (Orphic.) 377,18

ἀνδρεία (opp. ϑρασύτης «al δειλία) 55,30

ἀνείδεος. d. ὅλη 135,29 τὸ ἀνείδεον ἐν-
υπάρχει τῇ τῆς ὕλης φύσει 806,32

ἀνελίττειν. ἀνελίττουσα χίνησις 488,9 αἱ
ἀνελίττουσαι σφαῖραι 32,17 212, ὃ 422,12
490,25 491,16.19.26 492,16. 26 493,
5. 10. 11 497,25. 28 498,4 505,26 507,
9. 9. 11 509,27

ἀνέμφατος. τὸ Bv ἀνέμφατον τοῦ πλήϑους
ἐστίν 98, 8

ἀνεξάλλαχτος 911,6

ἀνεπιστασία 163,35

ἀνεπίστατος. ἀνεπιστάτως 89,12

ἄνευ. τὸν τῶν, ὧν οὐχ ἄνευ, λόγον ἔχοντα 13,16

ἀνευφημεῖν. Ὄλυμπος ἀνευφηυεῖται ὁ οὐ-
ρανός 85,15

ἄνϑραξ. εἶδος τοῦ πυρὸς (χατὰ Πλάτωνα)
16,20 85,8

ἀνϑρωπίσχος. ἀσεβῶν τούτων ἀνθϑρωπι-
σχων τὴν γιγαντιχὴν χατὰ τῶν οὐρανίων
ἀπόνοιαν 86,6

ἄνϑρωπος. ἄ. λέγεται διὰ τὸ ἀναϑρεῖν ἃ
ὅπωπεν 281,21

ἀνισάζειν. ἀνισάξει ἡ φύσις 510,9

ἀνισασμός 509,22

᾿ἀνισοβαρής 224,34

ἀνισόρροπος 546,17

ἀνισοταχής. ἀ. χίνησις 37,9 42,9

ἄνοδος planetarum (opp. χάϑοδος) 510,29

ἀνοηταίνειν 122,21

ἀνομοειδής 255,14

ἀνομοιοβαρής (opp. ὁμοιοβαρής) 221,9

ἀνομοιομερὴς (opp. ὁμοιομερής) 221,8. 10
221,32 sq. al.

ἀνταχολουϑεῖν ἀλλήλοις (logice) 6,26

738 ἀνταναφέρειν

524,21 826,6, 10.14. 338,18..14..15. 16
340,96.29.33 341,4.19 342,21 343,1
544,31. 32. 945, 17. 18. 346,16. 247,1
148,9 365,23
ἀνταναφέρειν. ἀνταναφέρουσαι
(Theophrast.) 504, 6
ἀντανίσωσις 458,2
»ἀντεμφράττειν 441,7
ἀντεπιχειρεῖν 179,24
ἀντέρεισις 18,24 819,21
ἀντιβατικός, ἀντιβατικώτερος 440,9, 90
ἀντίγραφον 152,31 991,35 698,11
ἀντιδιαιρεῖν, ἀντιδιαιρῶν αὑτὰς (τὰς κινή-
σεις) πρὸς τὰ πάϑη 7,15 ἀντιδιῃρημένος,
95,8 103,31
ἀντιδιαστέλλειν 118,10
ἀντιδιαστολή 236,2 238,5 24712 460,4
ἀντίϑεσις. τοπικαὶ ἀντιϑέσεις (ἄνω κάτω,
πρόσϑεν ὄπισϑεν, δεξιὸν ἀριστερόν) 886,
20.30 388,90 389,1 ἀντιϑέσεις τῶν
διαστάσεων 387,91
ἀντίϑετος. d. ποιότης 166,8.9. ἀντίϑετοι
χινήσεις 192,5
ἀντικεῖσϑαι. τὰ ἀντιχείμενα (def) 361,9
πὰ κατὰ τὸ πρός τι ἀντικείμενα 137,19
ἀντικινεῖν 912,11. 15. 18, 99. 95.
ἀντικίνησις 186,93. 395,39 898,5 290,28
405,86 418,95. ἡ τοῦ πλανωμένου ἀντικ.
886,7

σφαῖραι

ἀντίληψις. αἱ ἀντιλήψεις τῶν σωμάτων
295,15

ἀντιλογία. φυλάττω ταῖς ἀντιλογίαις αὐτά
66,8.

ἀντιπαράστασις 13,29
ἀντιπαραχώρησις 459,16
ἀντιπάσχειν. ἀντιπεπονϑότως 390, 11
ἀντιπεριαγωγή 500,19.21
ἀντιπεριιστάναι. ἀντιπεριιστάμενος 15,33
16,11
ἀντιπερίστασις 16,19 77,28.29. 149,15
161,13 268,34
"ἀντιπεριφορά 418,19
ἀντιπλεονεχτεῖν 515,4
ἀντίπους 258,1 679,10. 12 680,24
ἀντιστρέφειν (logico) 61,17 168,22 104,
1.9.5.8. 11. 13. 18. 23. 980,1 312,6
326,1 333,9 334,94 342,13 358,97
595,93 418,8 570,12 688,28 σὺν ἀντι-
ϑέσει ἀντιστρέφων ἐρεῖς 28,0 — ἀντε-
στραμμένως 215,25 339,23
ἀντιστροφή (logice) 80,15. 19 31,2 144,

1 INDEX

15 162,15 163,18 164,132.16 166,13
312,4 335,96 526,29 ἡ σὺν ἀντιϑέσει.
ἀντιστροφή 98, 14, 25. 97.99. 99,3. 30,1
6.35 31,5 522,97 ἡ τῶν δρισμῶν dv-
τιστροφή 69,6. 95

ἀντίστροφος. τὸ ἀντίστροφον 213,4 936,
"

ἀντιτυπεῖν, d. τῇ αἰσθήσει 19,80

ἀντιτυπία, d. τῆς γῆς 86,14

ἀντίτυπος 15,91 16,13 77,21. 26

ἀντίφασις 933,16. 17 352,11 ἀντιφάσει
περιπίπτειν 99,11

ἀντιφατικός. διαίρεσις ἀντιφατική 991,90
639,16 — ἀντιφατιχῶς ἀντικεῖσϑαι 531,
14 846,8.

ἀντιφορά (τῶν σφαιρῶν) 156,90.

ἀντιφράττειν τῇ ὄψει 504,30

ἀντίχϑων 511,27. 38, 29.33. 512,7 515,
90. 31.339 ἀντίχϑονα τὴν σελήνην ἐκά-
λοὺν οἱ Πυϑαγόρειοι 512,17

ἄνω (def) 51,10. (Alex) 257,95 τὸ ἄνω
τοῦ μήκους ἀρχή 389,25 ἄνω τοῦ οὖρα-
νοῦ (ὁ νότιος πόλης) 390,85 392,33 ὁ
ἄνω τόπος (expl) 969,17 τὸ ἄνω φε-
Ῥόμενον τὸ χυρίως καὶ προσεχῶς 71,13

ἀνώφορος 66,92 10,31

ἀξιοῦν. τὰ ἠξιωμένα 62,9 τὰ ἀξιωθέντα
223,9

ἀξίωμα 69,98 132,4 189,31 292,7 231,23
241,80 948,5. 10 255,32 396,99 391,16
al. — (de mutatione) 301,35 (mathem.)
607,19

ἄξων (χύβου) 45,13 (χυλίνδρου) 14,15
(οὐρανοῦ) 890,10 391,14. 38. 30. 39 394,
88

ἀορισταίνειν 313,3. 7. 13.

ἀοριστία 44,11 46,35 243,19. (coni. &d-
στασις) 94,29

ἀόριστος (logice) 62, 15. 11 (coni. ἄπειρος)
147,12. 94. — ἀορίστως κειμένα (expl)
241,4 sq.

ἀπαϑής. ἀπαϑέστερος 18,18 74,6.7 τὸ
ἀπαϑέστερον 74,11

ἀπαιωρεῖσϑαι 647,24

ἀπαράλλακτος (ταυτότηρ) 118,4

ἀπαρτίζειν (mathem.) 219,98

ἀπατηλός (κόσμος, Parmenid.) 558,7

ἀπεικονίζειν med, 97,12

ἀπειράκις ἄπειρον 98,7

ἀπειρία. ἡ κατ᾽ εἶδος (opp. ἡ κατ᾽ ἀριϑμὸν)

VERBORUM

4. 612,18 d. τῶν χύσμων 311,6. d. τῶν

στοιχείων 242,21 d. τοῦ χρόνου 368,9

* ἀπειροδυναμία 44,26

ἀπειροδύναμος 19,5 240,21. 28 312,14

ἀπειρομεγέϑης 608,16

ἀπειροπλάσιος 82,4

ἄπειρος (coni. ἀόριστος) 147,12.24 τὸ ἄπει-
pov (expl. 202,9 sq. τὸ ἄπειρον (Demo-
crit) 295,4 τὸ ἄπειρον ἐν ἀρχῇ 202,12
τὸ αἰσϑητὸν (opp. τὸ μαϑηματιχὸν) ἄπειρον
2836,2.3 ἄ. τῷ ἀριϑμῷ (opp. τῷ μεγέϑει)
147,1 μεγέθει d. (opp. πλήϑει ἄ.) 245,
15. 16. τὸ ἐπ᾽ ἄπειρον (dist. τὸ ἐνεργείᾳ
ἄπειρον) 635, 14. d. ἀήρ 202,18 (xevóv)
202,17 σῶμα (def) 228,5 ἄ. πλήϑει
χόσμοι 202,14.15.16 230,1 ἐπ᾽ ἄπει-
pov διαλύεσϑαι (διάλυσις) 627,4 628,4. 30
ἐπ᾽ ἄπειρον ἱέναι 104,1 δδ8,00 584,19.
26 570,2 ἐπ᾽ ἄπειρον προχωρεῖν 627,1

ἀπεργασία τῆς γενέσεως 2,ὃ

ἀπλανής. οἱ ἀπλανεῖς 410,80 τὸ ἀπλανές
154,32 164,85 395,21 ἄστρα ἀπλανῇ s.
ἄστροι ἀπλανεῖς 89,14 164,85 415,22
444,18.28 ἡ ἀπλανὴς χίνηνις (opp. 7,
πλανωμένη) (Philop.) 198,71 ἡ τῆς
ἀπλανοῦς ἐπὶ δεξιὰ χίνησις 880,22. 26
ὁ d. οὔρανος 88,18 (opp. ὁ πλανώμενος)
420,86 459,26 ἡ ἀπλανὴς (σφαῖρα) 21,19
34,15. 21 37,35 50,16 71,8 82,18 83,
15 164,33 178,23 179,6 210,16 284,30
288,2 394,9. 12 395,31. 34. 35. 402,25.
26.29 415,21. 28 418,18 716,20 462,14
(def. 280,3 (ἡ τῶν ἀπλανῶν σφαῖρα) 1,4
287,21 τὴν ἀπλανῆ σφαῖραν ἀρχὴν τοῦ
εἶναι τῷ χόσμῳ 514,77 de regressu
eius 462,15 aut duplici motu 462,27

ἀπλατῆς 174,15

ἁπλότης 198,80 200,6

ἁπλοῦς. αἱ ἁπλαῖ χινήσεις 6,8 36,17. 25
δύο αἱ ἁπλαῖ χινήσεις ἦ τε ἐπ᾽ εὐϑείας
xal ἡ χύχλῳ 40,13 77,16 86,381 ἁπλαῖ
φυσιχαὶ χινήσεις τρεῖς ἢ πέντε 228,14
(οὐρανός) 91,11 (οὐράνιον σῶμα) 2,19
(στοιχεῖα) 86,29 ἁπλᾶ (opp. σύνϑετα)
σώματα (expl) 8,11 344,2 108, 22.
26.28.32 τὰ ἁπλᾶ (opp. τὰ σύνϑετα)
86,8 τὰ πέντε σώματα τὰ ἁπλᾶ 8,1]
0,8 144, 26 sq. ἁπλᾶ σώματα ἰσάριϑμα
ταῖς σφαίραις χαὶ τοῖς τέτταρσι στοι-
χείοις 81,716 τὰ ὑπὸ σελήνην ἁπλᾶ σώ-
ματα 40,11 ἁπλοῦν σῶμα 77,16 τὰ

139

ἀποστενοῦν

ἁπλὰ τῶν σωμάτων 80,31 τὰ ἐνταῦϑα
ἁπλᾶ σώματα 101,5 ἁπλὰ σώματα xac
ἀριϑμὸν πεπερασμένα 226,7 228,10 ἁπλᾶ
σώματα (— στοιχεῖα) 604,13. 21 —
ἁπλῶς (Arist.) (expl.) 821,19 (opp. πρὸς
ἄλληλα) 691,15 κχαϑόλου ἁπλῶς (opp.
πρὸς ἀλλήλας ἁπλῶς) 719,26 (def.) 707,
14 (opp. ἐξ ὑποθέσεως) Ψεῦδος, ἀδύνατον
922,21 8η. ἁπλῶς βαρύ, χοῦφον 20,1
144,31 711,16.17. 21 121, 3 (opp.
πρὸς ἕτερον vel xatà σύγκχρισιν) 678,3.
8. 10. 17 682,7. 9 683,5. 1. 82 τὸ ἁπλῶς
Bapó (def) 712,24 716,23 τὸ ἁπλῶς
ἕν 93,20 | à. χοῦφον (def.) 713,9

ἀπόγειος (opp. περίγειος) 32,11. 19. 113,10
410,84 ἀπογειότερος 86, 28 509, 7. 11
ἀπογειότατος 9001,31 508,26

ἀπογυμνοῦν τῷ λόγῳ 587,30

ἀποδειχτιχός (ἀδυναμία) 870, 12 (ἀκρίβεια)
912,21 (ἀνάγχη) 55,13 (λόγος) 116,6
(συλλογισμός) 55,5. — ἀποδειχτιχῶς λέγειν
55,6

ἀπόδειξις 92,9. 25 115,88 (διὰ τοῦ αἰτίου)
284,2

ἀπόδοσις (interpretatio, explicatio) 66,28. 33
804,39 (2 ὁρισμός) 173,23

ἄποιος. τὸ ἄποιον σῶμα 999,5

ἀποχαϑιστάναι. ἀποχαϑιστῶσαι (Arist.)
497,98 499,6. 10 ἀποχαϑίστασθϑαι 14,18
210,11. 34 450,17. 20 474,32 475,3.
20. 23 476,30 501,20

ἀποκατάστασις. d. τοῦ ἀστέρος 33,12
(τοῦ Κρόνου) 199,26 (γραμμῆς) 210,13
(κινήσεως) 262,20 299,1 45,20.27 ἡ
τοῦ ἡλίου d. 591,18 4. τῆς χινήσεως
τῆς γῆς 542,1

ἀποκχαταστατιχός. ἀποχαταστατιχὴ χίνησις
44,82 117,30

ἀποχλήρωσις 27,5

ἀποχληρωτιχός 26,94 27,9 158,3 161,
21 162,21

ἀποκορυφοῦν 126,3

ἀπομερίζειν 88,27

ἀπορραπίξζειν 69,12

ἀπορρεῖν 85,19 88,25

ἀπορριπτεῖν εἰς τὸν llÀitova 108,32
ἀπερριμμένος — — abiectus, nefarius 200,
90

ánóppota. ἡλιαχαὶ dróppotat 115,1 ἀπόρ-
potat τῶν ὑπὸ σελήνην 457,26

ἀποστενοῦν. ἀπεστενωμένος 485,1

415

-m jew
τείνειν, ἀποτείνεσϑαι εἰς λέξιν 19,15
πρὸς ἐχείνους τοὺς «.. λέγοντας 19,22

ποτέλεσμα (opp. αἴτιον) 113,6 367,5 404,
31

Ἰουσία (opp. παρουσία) 127,9.
«πόφασις (opp. χατάφασις) 52, 7. 18 98,30.
22.39 127,92 129,2 338,18. 27. 28 339,
9.8. 10. 11. (díst. ἐναντίον) 229,17
γατικός (opp. καταφατικός) 69,14. 15
36,15. τὰ ἀποφατιχόν (expl) 57,23
φοιτᾶν, τοῦ ἑνός 4.14
εἰν, τὸ ἁπτόν 84,3] τὸ ἁπτὸν διὰ
τὴν τῆς γῆς ἀντιτυπίαν 86,14 ἁπτὴ
ἐναντίωσις 443,31 443,1.4. ἁπτὴ ἐπι-
φάνεια 237,37 ἀἁ. ὁ οὐρανός 86,10
89,16. 19 ἁπτή οὐσία BT,ll ἀἁπτὴ
ποιότης 87,91 89,17 442,82 443,2
τ 44,4
ἄρϑρον (grammatice) 15,1
dpibpós. τῷ dpipg (opp. τῷ εἴδε 344,27
ἅ. “πατὴρ μακάρων καὶ ἀνδρῶν᾽ (Pythag.)
ὅ80,14. ἀριϑμῷᾷ δέ τε πάντ' ἐπέοιχεν
(Pyth.) 580,16
ἀριστερός (variae signifi) 384,8.8. ἡ
ἐπ᾿ ἀριστερὰ κίνησις (τῶν πλανᾶσθαι λεγο-
μένων σφαιρῶν) 380,25.
ἀρκεῖν. ἠρχέσϑη και habuit 80,95
ἁρμονικός 4. λόγος 464,6. οἱ ἐν τοῖς ἀριϑ-
Bois ἀρμονικοὶ λόγοι 469,19
ἀρνητιχός (μόριον) 28, 19 329, 10. 12.21
τὸ ἀρνητικόν 829,16
ἀρρεπής, d. ὁ οὐρανός 70,14
ἀρτᾶν. ἀρτᾶσϑαι (logice) 92,29
ἀρτιοπέρισσος 29,29 332,3
ἀρχαιοπρεπής. ἀρχαιοπρεπῶς ἑρμηνευϑέν
698,14
ἀρχαῖος. ἅπερ τοῖς ἀρχαιότεροις ἔδοξεν 82,15
ἀρχέγονος (ἔνωσις) 85,30
ἀρχή (ἀγένητος 93,18 (ἄπειρος) 202,15
203,15. κοιναὶ τῆς γενέσεως ἀρχαέ (εἶδος,
στέρησις, ὑποχείμενον) 102,11 (φυσικαῦ
3,19. 6,4.82 92,10 d. κινήσεως 78,99.
388,26 ἀ. χινήσεως ἡ φύσις 93,19. οἱ
πεπερασμένας τὰς d. λέγοντες 202,25
ἀρχικός. τὰ κυριώτερα καὶ ἀρχικώτερα τῶν
μορίων 78,11 dpyuxal ποιότητες 130,26
ἀρχοειδής (τρίγωνα) 688,27 ἀρχοειδέστερος
565,8 566,2 576,5 — ἀρχοειδῶς 580,
12
ἀσεβεῖν. δικαία τις τιμωρία τοῖς εἰς ϑεὸν
ἠσεβηκόσιν 84,90.

| INDEX

daxáe. d. πεφυσημένος 14,20 710,26 aq.

ἀστασίαστος. ἀστασιάστως 91,90.

ἀστήρ. de natura astrorum 78,30 435,10 84.
ἀστήρ τῆς οἰκείας ἕδρας ἐπὶ τὰ ἐντὸς ἀπο-
πίπτων 12,13

ἀστρολάβον (ὄργανον) 548,31
d. 462,21

ἀστρολογικάς (σκοπός) 509,13

ἀστρολόγος οἱ ἀστρολόγοι 505, 24. 99
541,14

ἀστρονομία 81,16 τὰ πρὸς ἀστρονομίαν
παραλαμβανόμενα ὄργανα 548,30.

ἀστρονομικός (ἀπορία) 510,24 (ϑεωρή-
ματα) 404,21 (ὠποϑέσεις) 36,97

ἀστρονόμος 32,6. 34 33,11 36,29 410,25
432,14 427,12 487,96 641,23 οἱ πρεσ-
βύτεροι 82,15 οἱ παλαιοί (opp. οἱ peca-
γενέστεροῦ 510,31.

ἀστρᾷος dea σώματα 199,6. ἀστριβαι
τηρήσεις 117,30

ἀσυλλόγιστος 62, 14

ἀσυμμετρία. d. μία πρὸς συμμετρίαν ἀντί-
χεῖται δῦ,6 ἀ. ἢ ὑπερβολὴ ἢ ἔλλειψις

56,

ἀσύμμετρος (opp. σύμμετρος) 220,16. 23.
29 991,4. ἀσύμμετρον εἶναι τὴν διάμετρον
τοῦ τετραγώνου ταῖς πλευραῖς 323,7

ἄασχετος. ἡ οὐσία ἄσχετός ἔστι (lamblieh.)
169,1

ἀσώματος (δύναμις) 88,16 (ἐνέργεια) 88,18
ἀ. ὕλη 185,21

ἄτακτος. τὸ éraxtov 311,32

ἀταλαίπωρος. ἀταλαιπώρως 104,17

ἀταξία (ἐξ ἧς ὁ κόσμος γέγονε) 31}, 29.
812,1

ἀτάραχος. ἀταράχως 159,5

ἀτειρής. ἀτειρέα ὄμματα (Empedoeles) 529,
28

τὸ στερεὸν

ἀτέλεια (opp. τελείοτης) 54,91

ἀτελής 70,36. 38 διὰ τὸ ἑαυτῶν ἀτελές
86,19. ἀτελὲς εἶδος 168,6 (χενήσεις) 86,
30 (ποιότης) 168,8

ἄτομος, ἄτομον (opp. xowiv εἶδος) 599,17
(τὸ ὡς ἀμερές) 622,6 (— μὴ διαιρούμε-
νος εἰς ὅμοια τῷ ὅλῳ) 665,2. τὰ ἄτομα
123,91 659,25 (defin) 685,5 τὰ νῦν
συνιστάμενα ἄτομα 299, 17 — ἄτομος
(coni ἀδιαίρετος) ἀρχή 242,19.21.29
ἄτομοι γραμμαί 566,95 561,8. (οὐσίαι)
123,15. 4. ἢ ἀμερῆ σώματα 7,30 αἱ ἄτομοι
448,12. 15. 16,88 344,2. 6.84 245,8. 11.

VERBORUM

12.18.19. 29 (describuntur) 2423,21 sq.
(ἄπειροι τῷ πλήϑει) 202,11 ol τὰς ἀτό-
μους λέγοντες 209,12 (ἀπαϑεῖς) 294,31
σύγχρισις (ξίαχρισις) τῶν d. 295,28. (De-
mocriti) 310,16. 18 311,5 564,26 516,16.
11 (Leucippi et Democriti) 583, 21. 24
984,9 609,17. 233. 24 610,4. 5. 9. 11. 14
611,6. 19 614,28 617,23. 24 628,15
632, 7. 11. 19 634,29 659,13. 19 684,21
(pondus atomorum) 693,26. 27. 29

ἀτοπία (τῆς ὑποθέσεως) 71,34 εἰς ἀτοπίαν
τὸν λόγο" ἀπάγειν 561,22

ἄτοπος. εἰς ἄτοπον λόγον ἀπάγειν 57,11
349,24.31 250,20 ἡ τοῦ ἀτόπου συνα-
γωγή 240,12 ἐνδεικνύναι ἐχ τοῦ ἐπαγο-
μένου ἀτόπου 531,23

ἀτροφεῖν 04,8

αὐθυπόστατος 93,19. 21. 94,8.10 94,21
χυρίως αὐθυπόστατον 95,3. 5 104,1. 13.
15 109,7 126,25 140,14. 15

ἄυλος (expl) 133,29 210,6

αὔξειν (coni. τρέφειν) 109,29 110,5. 7. 9

αὔξησις (expl) 96,12 (opp. μείωσις) 111,
15 ἡ αὔξησις ἀπὸ τοῦ ἄνω 383,28 ἡ
αὔξησις γένεσίς τις 109,22

αὐτοαγαϑόν 482,11. 18

αὐτοάνθρωπος 316,17

αὐτοειδής. τὸ αὐτοειδὲς τοῦ σώματος χαὶ
οὐράνιον ὄχημα 469,7

αὐτόϑεν λέγειν 68,10 110,25

αὐτοκίνητος 94,4. 11. τὸ αὐτοχίνητον 94,
30 241,9 242,6.10 381,27 τὸ αὐτο-
χίνητον —— ἡ ψυχή 585,1. 2. 3. 4.9 χυρίως
αὐτοχίνητος 95,3. ὃ

αὐτόματος. ἐκ ταὐτομάτου 137,2] ἀπὸ
ταὐτομάτου (opp. φύσει, ἀπὸ τύχης)
354,9

αὐτός. εἴτε καϑ᾽ αὑτὸ εἴτε πρὸς ἄλλο 15,5
6 αὐτός εἴδει (opp. ἀριϑμῷ) 810,17
αὐτοφυής (διάϑεσις) 374,23 (ἔννοια) 872,
20 (χίνησις) 381,22.24 ῥοπὴ αὐτοφυὴς
χαὶ οὐ χατὰ προαίρεσιν γινομένη 67,21
- αὐτοφυῶς κινεῖσϑαι 268,27 (λέγειν)
418,7 δύναμις αὐτοφυῶς ἐνεργοῦσα 53,12

ἀφαίρεσις τὸ χαϑόλου τὸ ἐξ ἀφαιρέσεως ἐν
ἡμῖν 89,29

4*7, (Alexander) 252,10. 29

ἄφϑαρτος. τὸ ἄφϑαρτον varie dictum
317,9 χυρίως ἄφϑαρτον (def.) 891,10

ἀφίδρυμα. αὐτῆς ἀφίδρυμα τῆς δεινότητος
26,24

γένεσις 141

ἀφόρητος 316,21

ἀφώτιστος 131,1

ἀχώριστος (εἴδη) 276,9 (ἐντελέχεια) 219,
18 380,17 381,9 ἀχώριστον τὸ χοινὸν
τῶν πολλῶν 918,91

Βαϑύνειν. σῶμα βεβαϑυσμένον 562,2

βαρεῖν 67,29. 80

βάρος (Plato) 713,2 116,29 (Arist.) 118,2

βαρύς. τὸ βαρύ (def) 62,25 76,30 680,4
ἁπλῶς βαρύς (cf. ἁπλῶς) 116,23

βαρύτης (def. Platonis) 69,22 (opp. xov-
φότης) 220,24

βάσις (τριγώνου) 416,10. 13. 638,30 al.

βίαιος (dist. ἀναγκαῖος) 314,7 χίνησις —
ἡ παρὰ φύσιν (opp. ἡ x«tà φύσιν) 526,
18

βλασφημεῖν κατὰ τοῦ οὐρανοῦ 88,29

βλασφημία περὶ τοῦ οὐρανοῦ 1237,20

βόρβορος. βόρβορον λόγων ἀναχινεῖν 119,11

βόρειος. ὁ B. πόλος 391,21. 36. 89 420,80

βρενθύεσθαι 26,28 130,14

βροντή. διχῶς γίνεται ἡ β. 410,2

βυϑίζειν. βυϑίξζεσϑαι (def.) 522,31

Γάλα οὐράνιον (Parmenides) 559,23

γάρ (dpa γ.) 9,15 σύνδεσμος αἰτιολογιχός
1,16 250,14 311,11 329,30 847,0

γαρύεσϑαι (Pindarus) 42,1T

γενεσιουργός (εἶδος) 115,12
18 (χίνησις) 31,28 33,23
102,1

γένεσις (opp. φϑορά) 291,15 98,26 (ὄντως,
opp. ἐξ ὑποϑέσεως) 305,33 (expl.) 96,6
(ἡ ἀπὸ τοῦ μὴ elvat εἰς τὸ εἶναι κατὰ
γρόνον μεταβολή, ἣν πάντως φϑορὰ δια-
δέχεται) 108,6 (ἡ ἀπὸ τῶν αἰτίων πρόο-
δος) 560,23 (σύγχρισις τῶν ἀτόμων) 295,
28 τὸ ᾿Αριστοτέλους τῇς T. σημαινόμενον
140,18 (Democr.) 295,24 (apud Plato-
nem duplicem intellectum habet) 103,22.
28 ἡ γ. οὐ κυρίως κίνησις 695,29 (τῶν
στοιχείων) 039,9 (τοῦ συναμφοτέρου)
518,32 (εἰ ἔστιν) δδδ, 10 84. (εἴδους)
18,32 579,8 γ. σχεῖν 98,2) τὰ ἐν γ.
inferior mundus 1,10 τὰ ἐν v. σώματα

2,21

(ἦχος) 409,
(στέρησις)

143 ἡενητός

γένητός. γενητόν (def. 93,88 (opp. ὄν:
τῶς ὅν) 102,20 — (varie dicitur) 315,16.
23.39 κυρίως T. (expl) 95,9.17 337,
ΤΙ (τῶν ὑπὸ σελήνην) 92,1 (Aristot)
108,90 (Plat) 296,19 τὸ ὃν τὸ y. 95,
81

γέννα (Parm) 137,3.

γένος. τρία y. ϑνητά 107,7 Ὑ. κοινὸν τῶν
ἐναντίων 332,24, 95,39. 88

γεωμετρικός. 7γ, ἀνάγκαις ἀποδεικνύναι
562,32 (ἀποδείξεις) 464, 30 (ἀρχαί)
562,21 (συνήϑεια) 205,99

γῆ. ἄστρον τὴν γ. ἔλεγον οἱ Πυϑαγόρειοι
512,14. κατὰ τὴν αὐτὴν ἡμέραν οὐρανὸν
καὶ γ. γεγενῆσθαι (Philoponus) 78,8 (qua.
ratione immota maneat) 520,25 (μέϑο-
Bos τῆς μετρήσεως) 549,9 sq. (μέγεϑος
τῆς περιφερείας) 549,2. 9. 500,5. (μέγεϑος
τῆς ἐπιφανείας) 549,19 (στερεὸν μέγε-
doc) 849,31.39. σημείου xal κέντρου λόγον
ἔχειν τὴν γ. πρὸς τὰ ὑπὲρ τὸν ἥλιον 51,
17 ef. 88,1 (σφαιροειδής) 542,14 sq.

Ὑιγαντιχός. ἡ γ. κατὰ τῶν οὐρανίων ἀπό-
γοιᾳ 86,4

γίνεσϑαι (expl) 138,1 τὸ γινόμενον 95,20
(def. Platon.) 305,14. {τὰ τοῦ y. σημαι-

νόμενα) 92,28 7. τῇ παρουσίᾳ τοῦ εἴδους.

519,1. τὰ κατὰ χρόνον γινόμενα 100,00
γλαφυρός. γλαφυρῶς Οέγειν) 56,17
γλεῦκος 633,22
γνώμων (mathem.) 653,5
γνωστιχός (ἐν ἡμῖν δυνάμει, 104,4
γόμφος. γόμφοι... κατάστοργοι (Empedocl.)

529,25
γοργός. γοργῶς ἐπάγειν 308,30
γραμματικός. καὶ μάλιστα εἰ καὶ Ὑραμ-

ματιχός᾽ ἐστιν, ὡς ἐπιγράφει (Philoponus)

71,7 οἵ. 10,34 18,10 74,5
γραμμὴ (de) 562,25. (ἁπλαῖ τρεῖς) 255,

98 (φυσική, opp. μαϑηματιχή) 46,8
γραμμικός (ἀκρίβεια) 415,35 (διάστασις)

25,15 (διάστημα) 18,14. (ἔχϑεσις) 209,

18 (αὐχλος) 46,22. 25. 21. 171,18
γραφή leti 906, 24 291,95 862, 20. 28

356,13
γραφιχός, (πταῖσμα) 474, 15.99
γρυπός (opp. suéc) 278,15
γυμνός. γυμνῇ χεφαλῇ ἔλεγεν 135,4
γωνία. οἱ μὲν παλαιοὶ τὴν γωνίαν ὑπὸ τὸ

ποιὸν ἀλλ᾽ οὐχ ὑπὸ τὸ ποσὸν ἀνάγοντες

τῷ ὁμοίῳ καὶ ἀνομοίῳ διήρουν ἀλλ᾽ οὐχὶ

I INDEX

τῷ ἴσῳ καὶ ἀνίσῳ, ὡς οἵ νεώτεροι TIS,
11 ef. 538,99

Τωνιοῦν, γεγωνιωμένος 139,28 130,6. 215,
Y? 459,8

Δειχνύναι, δεῖξαι τις λόγος δυνήσεται 15,
19. εἴ τὶς ἄρα δείξειε λόγος 15,25

δεικτιχός. δειχτικόν ἐστι 305,18

δειλία (opp. ἀνδρεία, ϑροσύτης) 59,30.

δεῖξις — argumentatio, demonstratio 218,12
392,96 931,28 394,96 861, 10 al. 3.
ποινοτέρα 238,95 239,90

δεκάς (Pytbagorei) 386,13 513,8. δ. 8. àe-
χάδες λόγων 136,8

δεξιός (expl) 391,28 398,7. (23.) 35. (ἀεί)
419,15 420,14 (varie adbibetur) 384,
1.2.5 (— ἀγαϑός) 386,15. 16 ἡ ἐπὶ
δεξιὰ κίνησις ὅ80,1.31. 34. 20. ἰσχυρότερα
φύσει τὰ B. καὶ ὡς ϑερμότερα 303,29
τὸ ὃ. τοῦ πλάτους ἀρχή 383,95

δέν (θοιποοτί!.) 295,5.

δεσπότης τοῦ κόσμον παντός 731,25

δεύτερος, τὸ ὃ. καλούμενον ὑποκείμενον —
τὸ ἄποιον σῶμα 976,8 εἴ. 565,3.6

δημιουργεῖν 89,15 154,14. 491,18 al.

δημιούργημα 90,21 143,98

δημιουργία. (ϑεῖα) 491,6 (qua via pro-
cesserit) 514, 38

δημιουργιχός. (ἀγαϑότης) 587,80 (ἀνα-
Aera) 576,18 (δύναμις) 512,11 (λόγος)
44,12. (μέτρον) 39,34 (νοῦς) 609,2
(πρόνοια) 588,1 (συνοχή) 513,92

δημιουργός 25,96 87,5 107,13. 108,34
135,7 184,80 808,21. 32 306,27 353,5
368,20 319,3 383,6 419,8 421,14 489,
16 (dist. φύσις 277,28. 34 (ϑεός) 131,
24 812,15. 29 31,13 452,9. (νυχτός τε
καὶ ἡμέρας) 517,8 (τῶν ἁπλῶν ἐν τῷ
χόσμῳ σωμάτων) 131,26 (Platonis) 8,
20 346,22 351,17 860,31. 82 361,14

διαβοᾶν. οἱ ἐν φιλοσοφίᾳ διαβεβοημένοι 90,
934

διάγραμμα 111,16 304,10. 95. 31

διαζωγραφεῖν (cf. Plat. Tim. 55c) 81,19
565,7

διάϑεσις (dist. πάϑος, ἕξις) 20,20 97,15
99,1.5 100,24 111,9 191,8 308, 32 αἱ.
(xéspou) 341,18 (χατ᾽ οὐσίαν) 95,31.
38

VERBORUM

διαίρεσις (expl) 645,22 ἐκ ὃ. προάγειν
τὸν λόγον 221,38 ἐκχ ὃ. δεῖξις 231,18

διαιρετιχός, διαιρετιχῷ χρῆσθαι 52,25
338,8 (opp. πιλητικός) 564,28

διαιρετός. ἐπ᾽ ἄπειρον ὃ. τὰ μεγέϑη 202,
30 (τὰ πάϑη διχῶς" κατ᾽ εἶδος, χατὰ
συμβεχηχός) 967,32

διαιώνιος 197,28

διαχορὴς τῶν τοῦ Πλάτωνος ὥσπερ τῶν
τοῦ ᾿Αριστοτέλους (Philoponus) 80,14

διαχοσμεῖν 136,7 808,21 421,31 580,13
590,9 609,3 al.

διαχόσμησις 294,19. 360,90 472,12 528,
17.22 529,16 al. (τῶν αἰσϑητῶν) 058,8.
16 587,29 (διττή) 608,31 (νοητή) 95,
29

διαχρίναι. διαχεχριμένας τὰς ἰδέας εἶναι
87,4 κόσμος διαχεχριμένος xal αἰσϑητός
294,11

διάχρισις. Ónoo τάξις ἐχεῖ πάντως xal ὃ.
87,8 (coni. διάστασις) 107,1 (opp.
ἕνωσις) 294,12

διαχριτιχός (opp. συγχριτιχός 064,28

διαλεχτιχός (νόμος) 28,20 «(ἐπιχείρημα
def.) 238;8

διάλλαξις (Empedocl.) 306,5

διάλληλος (ἀπόδειξις) 420,7 478,4. 6 (δεῖ-
ξις) 45,2. 26 408,7 420,11 477,26 418,
3.1.14 (λόγος) 48,71

διαλύειν (τὰ... εἰρημένα) 80,11

διάλυσις (coni. ἔνστασις) 144,3 (τοῦ χό-
σμου) 810, 24.28 (ΞΞ εἰς τὰ στοιχεῖα
ἀνάλυσις) 616,6

διάμετρος (τετραγώνου) 319,15. 323, 7. 11.
19. 31 324,17 336,21 (χόσμου) 252,32
(τοῦ παντός) 144,4 47,21

διανοητιχός (μάϑησις) 59,26

διαπορϑμεύειν τὴν ὄψιν 180,10

διαρϑροῦν τὴν φύσιν τοῦ βαρέος xal χούφου
09,10 (ἔννοιαν) 102,15

διάρϑρωσις 108,21

διασαφεῖν 92,80

διασπᾶν. διεσπασμένος ὁ σχοπός (Opp. πρὸς
ἕν τι βλέπων) 4,28

διάστασις 222, 10. 18. 20. 22. 24. 26. 27. 29
323,90. 97 224,1 225,195. 16. 17. 18. 23.
25 (πλείστη) 147,5 148,11 (coni. διά-
χρισις) 107,1 (μεμερισμένη) 95,15. (τῶν

οὐρανίων) 82,14 (χατὰ τὴν οὐσίαν) 98,

29 (οὐσίας) 94, 13. (αἱ ἕξ τοπιχαὶ ὃ.)
366,5 887,28. 29 390,8 392,35 398,4

δόξα 148
394,28 395,10 (τοῦ σώματος τρεῖς) 48,5
383,20 (σωματιχή) 100,9 103,29

διιστάναι. διαστατός (τριχῇ) 8,19 ὃ. xal
σωματιχὴ φύσις 108, 35

διάστημα — ἡ τῶν τόπων ἐναντίωσις 183,
20 (οὐράνιον) 212,2

διάστροφος (opp. εὐϑύς) 184, 19

διατάττειν. διατάττεσθαι — disserere 86,1
90,14

διάττειν. διάττοντες — stellae. transilientes
11,1

δίαυλος. διαύλους συνεχεῖς ποιεῖν 155,24

διαφανής. τὸ διαφανές 89,1

διαφέρειν. οὐδὲν διαφέρομαι 5,10

διαφορά 166,20 (dist. ἐναντίωσις) 198,21
(coni. πάϑος, opp. ἐνέργεια) 397,21. (xt-
νήσεων) 91,14 (οὐσίας) 91,18 (τόπου)
10,84 395,9

διαφορεῖν. 7) διαφορουμένη χοινότης 90,6

διαφόναι (Empedocles) 141,3 298,21

διὸασχαλία 5,24. 26

διέξοδος. ὃν διεξόδου ypóvov ol ἀπὸ τῶν
μαϑημάτων χαλοῦσιν 490,4

διευχρίνησις 194,8

διιστάναι 94,14 (ἀφ᾽ ἑαυτοῦ) 94,6 (περὶ
αὑτό) 138,20 (χατὰ ποιότητα) 82,19
τὸ τριχῇ διαστατόν 89,22. 28 τὸ μερι-
στὸν xal διεστώς 95,5

διχαιολογία 292, 28

δίνη 530,30 531,3. 4. 8. 11. 16. 17. 20. 21.
24.25 540,25 543,1 (Empedoclis et
Anaxagorae) 226,33. 34 521,4. 6. 14. 32.
33 528,9.8.14.16.19.23 529,4.18 5230,
16 583,1.2 (οὐρανοῦ) 814, 92 3'15, 25.
94 520,32 535,11 (opp. κύλισις) 452,
11 456,8

δίοπτρα 549,4. 1 050,2

διοργάνωσις (ἀνομοιομερής) 389, 19

διορίζειν. σῶμα διωρισμένον (opp. συνεχές)
238,20. τὸ διωρισμένον (varie explicatur)
994, 16 sq.

διορισμός 319,20

διπλόη 93,21

δισσολογεῖν 194,17

óty 6p. vos (Aratus) 479,11

διωλύγιος φλήναφος 25,31. (τῶν Θεμιστίου
παράϑεσις) 10,9

δοκίας trabs ignea 415,22

δόξα (χοινὴ τῶν ἀνθρώπων) 139,26 (Θεοῦ)
90,16 (Parmenidis, opp. ἀλήϑεια) 551,
24.21 9598,6.9

144 δουλεύειν
δουλεύειν. ϑεωρία δουλεύουσα 2,9
ὃρᾶν (opp. πάσχειν) 88,6 170,7. (εἰς ἄλληλα)
81,12 118,4. 197,39 (εἴς cx) 81,14 89,
30. 24 δ8,20. 36
δρᾶσις (opp. visu) 98,81 578,14
δραστικός (opp. καϑητιχός) 179,16 174,
81 (ποιότης, opp. πεϑητική) 192,8
198,32 195,9 196,0 197,94 899,33
636,17
*üpipaxóc 59,11. (cf. adnot.)
δρῦς. οὐκ ἀπὸ δρυὸς οὐδὲ ἀπὸ πέτρης pro-
verbii loeo dicitur (ef. Hom. « 168)
181,7
δυάς (εῆς ἐναντιώσοωρ 199,17
δύναμις (dist. φύσις, def.) 595,20 672,18.
(expl) 661,33. 38 (“-- ποιητικὴ ποιότης,
-'dist. xdüoc) 671,80 612,6 (dedpatoQ
88,16 ἡ τῶν ἃ. τῶν στοιχείων ἰσότης
88,81 (φυσική) 8έ,3 τὸ δυνάμει duplex
705,99 (expl) 850,20 (λέγειν) 59,33
τὸ ὃ, σῶμα 594,90
δυναμοῦν 964,38
δόνασϑαι. τὸ δυνάμενον (expl) 816,31 885,
1
δόνειν (opp. opp. ἀνατέλλειν) 82,80 al.
δόρ. dat. δυεῖν (im omnibus libris serip-
tum) 34,19 381,3. 8 940,2. (in melio-
ribus) 81,84 92,99 149,9.19 194,
18.22 195,13 206,1.18 264,2 304,16
401,12 615,4 714,12. δυοῖν (in omnibus
libris scriptum) 410,6 (in melioribus)
229,8
δυσαίσϑητος. δυσαισϑητότερα 13,23
δύσις (ἡ νῦν) 418,19 420,98, 82
δυσπαϑής. δυσπαϑέστερος 18, 10. 18. 28
82,1 88,2 δυσπαϑέστατος 78,117
“δυσσυνεσία 56,26
δυτιχός (opp. ἀνατολιχός) 197,5 τὸ ὄυτι-
xóv 391,26 392,6 δυτικώτατος 547,82

"Eàw ἑάσσω (Parmenides) 137,4

ἔαρ quando sit 421,22

ἐγκόσμιος (8t) 117,16

ἐγκύχλιος (xivnsu) 22,14. 16. 36,4 78,22
80,15 89,11 218,8 8]. (φιλοσοφήματα)
288,21 (σῶμα) 49,29 211,10 403,1

ἐδάφιον exemplum primum, archetypon 318,3

τι littera. 701,32

εἰ cum coniunctio 72,17

I INDEX

εἰδοποιεῖν 39,6 75,19 85,98 86,90 130,
35 182,7 133,22.23 149,2 166,27.4.5
167,5 172,8.10 176,3al. 219,25 951,
19 307,20 380,96 599,10. 53 400,14
443,31.89 449,9 509,17 576,19 606,
18 640,9. 11 650,8 657,14 678,15 615,1
616,5

εἰδοποιία. (δημιουργεκή) 306,21. 25

εἰδοποιός (opp. εἰδοποιοόμενος) 700,1. (δια-
φορῶ 169,94 678,16 (δόναμερ) 444,15
Geri) 168,80 122,1 {πένησκκ) 338,
16 (xorpórn) 700,399 (σχῆμα) 12,17
(tóxoc) 700,16.

εἶδος (opp. ὅλη) 94,29. 81 564,15 565,28
(coni. μορφῇ) 196,99 (dist. τὸ dovep-
φότερον) 378,7.18 279,8 ἡ οὐσία ἡ
κατὰ τὸ εἶδος 111,82 (coni. οὐσία) 119,
18 τῇ οὐσίᾳ οὐκ ἔστιν ἐναντίον εἶδος
101,22 (opp. στέρησι) 103,3.13 131,
18 199,7 (coni. ocípsme) 133,9 τὰ
ἀίδια εἴϑη (Platon,) 557,8. (Évolow, opp.
στέρησις) 161,21] (ἀτελές) 168,6 (κοινά,
opp. ἄτομα) 693,18 κοινὰ καὶ
εἴδη τῆς ὕλης (Arist) 377,8. (τὸ ἀεὶ ὃν
νοερόν) 599,24 (σύνθετον) 98,2. 10 o τὸ
σόνϑετον ἐκ γένους καὶ διαφορῶν. 30,4
168,96.35 εἶδ. ἑκάστου (τῶν σωμάτων)
dx τῶν ἐπιπέδων γενόμενον (Plat) 578,
922 (coni. τελειότης) 706,20 (τέλειον)
167,31.33 168,1. 5 (φυσικόν) 92,18
136,3 εἴδει (opp. ἀριϑμῷ) 344,26

tlxovixóc. εἰχονιχῶς 277,1

εἰχοσάεδρον (geometr.) 561,15. 11 565,14
514,13 639,4.8 640,16

εἰλικρινής, (εἶδος) 116,1 260,33

εἱμαρμένη (Plat) 306,80 588,6 τροχὸς
τῆς εἰμ. 377,13

εἶναι. ἔστω Aristotelis (explic.) 69,98 —
τὸ ὅν (Democriti) 295,5. (e ἡ φύσις,
Melissus) 557,11 559,10 (τὸ γενητόν)
95,27 τὸ μὴ ὅν 93,17 94,19 98,27
186,19. τὸ ὄντως ὄν (opp. γενητόν 108,
81 399,28 (— ὁ &«&) 104,9 (-Ξ τὸ
νοητόν) 557,21 558,9.15 τὸ πρώτως
ὄν 93,171.25 τὸ κχυρίως ὄν 98,20. 35
95,8. 20

εἴς. τὸ ἕν (Neoplatonic.) 271,22. 25. 36
τὸ κυρίως ἕν 98,8. 4. 5.8 ϑεῶν πλῆϑος
τὸ ἐν τῷ ἑνὶ μένον 98,12) (τὸ πάντων
ὑποστατιχὸν xol χυρίως ὑποστατιχόν) 94,
25 (τὸ τῆς συνθέσεως) 94,28 τὸ ἂν ὄν

VERBORUM

956,15 (dpiBpq, opp. εἴδει) 256,94
291,1. 3. 3. 4 216,26 283,11. 26

ἕχαστος c. plur. partic. 2,18

"ἑχατοντοεβδομηχονταπλάσιος 548,20

*éxatoccosBbopnxoaocóc 548,22

ἐχβάλλειν (geometrice) 209,33 416, 8. 26.
38. 31

ἔχϑεσις τῆς λέξεως (dist. ἡ ἐξήγησις) 336,91

ἐκϑετιχός (ἐνέργεια) 213,6

ἐκϑλίβειν 267,18. 19 208,2. 5. 6. 12. 13.
16

ἔκϑλιψις 267,29 268,18

ἔχχεντρος (opp. ὁμόχεντρος) 33, ἡ xaxà
τὸν É. ὑπόϑεσις 801,17 (χίνησις) 488,8
(σφαῖρα) 32,8. 28 422, 17 493,11 601,11.
12 οἱ ἔχχεντροι 510,2

ἐχχεντρότης 450,8 (τῶν ἀστέρων) 474,21

ἐχχρίνειν 602,1. 5

ἔχχρισις 202,21 602,24 608,1 —(explic.)

602,4 (γένεσις χατὰ E.) 628,12 635,4.
20.206.298]. ἔ. ἡ γένεσις (Anaxagoras)
632, 6. 26. 30

ἐχλείπειν. (σελήνη quando deficiat) 461,31

ἐχλειπτιχός (σύνδεσμος) 461,277. 29

ἔχλειψις (ἡλίου quomodo fiat) 461,930

ἐκμαγεῖον (Plat) 637,17 644,1

ἐχνεάζειν 98,11

ἐχπίπτειν (geometr.) 179,18

ἔχπτωσις 376,9

ἐχπυροῦν 294,4

ἐχπύρωσις 404,20 441,25 442,1

ἔχστασις (τοῦ ὄντος) 95,14 96,20 (τοῦ κατὰ
φύσιν) 399,16 (τῶν χώλων, opp. κάμψις)
15,12 17,6. 14

ἐχτείνειν τὴν yeipa (exemplum Stoicum)
284, 30

ἐχτρέπειν τὸν λόγον 591,12

ἐχτυφλοῦν (τὰ ὄμματα τῆς ἑαυτοῦ ψυχῆς)
14,8

ἔχφανσις 558.19 (εἰς τὸ εἶναι) 138,5

ἐλέφας 548,6. 8

ἕλιξ 14,20. 24. 26.29. 17,9. 171. (ἐπὶ τοῦ
χυλίνδρου s. χυλινὸριχή) 13,25. 30 14,10.
18 &. γράφειν 462,5

ἐλλειπτιχῶς λέγειν 481,24

ἔλλειψις ἡ καλουμένη (geom.) 418,4

ἐλλιπῶς ἀπαγγέλλειν ὅ31,31 (λέγειν) 349,
14 402,18

ἐμβαδόν (mathem.) 412,8 414,4. 9. 11. 13
549, 15

ἐμμελής. d. δίχην ἐπιτιϑέναι τινί 26,19

ἔννους 145

ἔμμεσος. ἐ. ἐναντία (opp. ἄμεσα) 332,6. 10
810,88 121,21

ἐμπλάζειν pass. (Empedocl.) 587,1

ἔμπροσϑεν (def) 419,16 420,16
ἀρχή) 383,25

ἐμπύρευμα (ζωῆς) 677,11

ἔμψυχος (expl) 241,8 383,32 387,32
(dist. ἔννους) 199,95 200,8 (ἀστέρες)
909,29 (οὐρανός) 91,6. 17. (σῶμα) 91,5

ἐναντιολογία. ἐναντιολογίᾳ περιβαλεῖν τινα
18,14

ἐναντίος. (expl) 102,13 334,14 123,5
(def.) 169,20 158,5 261,9 332,4 (dist.
ἀνάπαλιν) 419,2 (dist. ἀπόφασις) 329,28
(dist. στέρησις) 171,24 τὸ αὐτὸ &. τοῖς
ὁμοίοις ἐστίν 110,1 (ἄμεσα, ἔμμεσα) 940,
39 (χυρίως) 121,14. (κατὰ ἰδιότητα) 109,9
(ὑπὸ σελήνην) 109,11 (κατὰ φύσιν) 108,5
(χινήσεις) 100,5. 155,1 194,32 (φοραῦ
146,6 — ἐναντίως κινεῖσθαι 195,28

ἐναντιότης (χατ᾽ οὐσίαν) 112,8. (1óxoo ἐ. —
ἄνω xdtw, πρόσϑιον ὀπίσϑιον, δεξιὸν ἀρι-
στερόν) 70,84 71,15. 16 151,7

ἐναντίωσις (dist. διαφορά) 198,21
οὐσίαν, opp. xatà πάϑος) 112,1. 2

ἐνάργεια ἡ ἀπὸ τῆς αἰσθήσεως 116,7

ἐναρμόνιος (coni. σύμμετρος) 917,29 (σύν-
δεσις) 84,32

ἐνδέχεσϑαι. ἡ ἐνδεχομένη ὕλη 28,30 80,
29 --- ἐνδεχομένως (λαμβάνειν) 30,5. (opp.
ἀναγχαίως) 359,2. 360,23

ἔνδοξος (χατὰ τὸ à) 9,21 — ἐνδόξως 241,
31

ἐνέργεια ϑεοῦ ἀϑανασία (Arist.) 396,31
αἱ τέχναι διττὰς ἔχουσι τὰς ἐ. 398,4

ἐνεργητιχός (χίνησις, opp. παϑητιχήλ) 161,
24. 28 (grammatice) 293,5 (δύναμις)
161,4 (xtvaete, opp. παϑητικαί) 159,27
(μέθεξις, opp. παϑητιχή) 397,24

ἐναλλάσσειν. ἐνηλλαγμένως γρῆσϑαι 193,9

ἐνθδεωρεῖν 88,32

ἐνθουσιᾶν 34, 14

ἐνιαύσιος (περιφορά) 372,4

ἐνιστάναι. ὡς ἐνεστηκχὸς ἔχειν τὸ ἄπειρον
49,16 τὸ ἐνεστώς (opp. τὸ μέλλον) 356,
27 6 ἐνεστὼς γρόνος 829,14].

ἔννοια notio (ἀναχόλουϑος) 75,10 (ἀναπό-
δειχτος xal αὐτοφυής 202,26 (χοινή) 382,
28 383,8 141,18 sententia, opinio 81,1
102,16 121,10

ἔννους (dist. ἔμψυχος) 199,80 200,8

(βάϑους

(χατ᾽

146 ἑνοῦν

ἐνοῦν 271,98. 324 ἡνωμένος 41,26. 28 98,
9.16 94,123 (opp. σύνθετος) 94,24 96,
81 νοητὴ καὶ d. 808,83
Por 394,10 (πλῆϑορ 93,29 94,95

1,6

ἔνστασις dialectice 5,24 36,9. 8. 15. (προ-
φαινομένη) 52,18: 64,19. (spéyeipoc) 18,4
196,9.18 159,94 945,7 304,28 (opp.
Am.) 36,16 (coni. διάλυσις) 144,3

(4. λόειν, διαλύειν) 78,10 107,31 121,11

841,30 848,8 598, 19 al.

ἐνταῦϑα ἐπ terris 86,8 81,6.10 (cà à)
87,17 (opp. ὁ οὐρανός) 89,26 αἱ ἐ.
οὐσίαι 171,19 (στοιχεῖα) 84,24. 95 86,29

ἐντελέχεια (διττή) 319,17 (ἀχώριστος, χω-
ριστή) 880,17 (ἀχώριστος τοῦ σώματος ἡ
ψυχή Plat) 878,27 880,14. 16 ἐντελεχείᾳ
— κατ᾽ ἐνέργειαν 861,34

ἔντορνος 417,26 418,8

ἐντυγχάνειν ἔφατο. οἱ ἐντευξόμενοι 102,
16

ἔνυλος οὐσία 889,28.

ἕνωσις 41,81 96,36 106,38 294,12. (dist.
παράϑεσις) 680,7 (ἀκίνητος) 487,91
(Éxpa) 98,16 (πρὸς τὰ γνωστῷ) 55,17
(δεσμὸς τῆς b) 109,4 (πρὸς τὸ ϑεῖον
xle) $520 (www) Θῦθ,1.3. (τοῦ
νοητοῦ) 558,15

«ἐξαερίζειν 571,8

ἐξαιϑεροῦν 65,21

ἐξαιρεῖν τῶν ἐναντίων 109,8 — ἐξῃρημένος
90,8. 80 107,29 275,25. 27. 4. φύσις τοῦ
οὐρανοῦ πρὸς τὰ ὑπὸ σελήνην 91,10

ἐξαίρεσις (coni. ὑπεροχή) 20,80 (οὐρανοῦ)
91,28

ἐξαίφνης. τὸ d 120,6.

ἐξάπτειν (opp. πιλεῖν) 6;

ἐξευμαρίζειν 667,95

ἐξήγησις (τῶν Ἀριστοτέλους) 107,20. (dist.
ἡ τῆς λέξεως ἔχϑεσις) 336,29

ἐξηγητής 4,4 169,27 189,21 200,27al.
οἱ & 490,29 591,2 613,27. (Ἀριστοτέ-
λους) 3,10 5,38 26,20 179,23.33 180,
91 (δόχιμοι) 168,16 (εώτερου) 4,24
290,9 (πρότεροι) 481, 2ὃ Ἀλέξανδρος
xab οἱ ἄλλοι ἐ. 380,11 ὁ d. Ἀλέξανδρος
700,9

ἐξιέναι. αἱ ἐξιοῦσαι ποιότητες 100,15

ἕξις (dist. πάϑος, διάϑεσις) 111,10
arena) 400,9

ἐξισάζειν 162,25.28 164,3.5.6.7.10.11.28

18
,20

(opp.

I1 INDEX

ἐξισασμός 163, 28

ἐξιστάναι. ἐξίστασθαι τοῦ ἑνός 94,33 (τῶν
οἰκείων τόκων) 16,9, 10 αἱ,

ἐξοχετεύειν (Bmpedocl.) 529,1

ἔξω 16,8 τόκος ὁ ἐξωτάτω 16,8 (egedpa)
82,30

ἐξωτερικός (φιλοσοφήματα) 288,93

ἐπάγειν logico 410,19 ε]. edicere diomde
1,30 81,21 (εἰς ὑπόνοιαν) 1,12

ἐκαγωπή (opp. Mg) 303,26 ἐκ dci
(δέγχειν, δεικνόναῦ 801,24.81 (αμβέ-
νεῖν) 3,38 (ἀιστοῦν) 348,86 (πισιό)
244,91

ἐπαλλαγή. αἱ L καὶ αἱ ἀντιλήψοις τῶν
ϑωμάτων 295,15

ἐπάλλαξις o συμκλοκή 609,25

ἐκαμφοτερίζειν᾽ 34,17 τὸ ἐκαμφοτερίζον
τῶν μέσων στοιχείων 75,4

ἐπαπορεῖν 51,15

ἑκαφή. κατὰ τὰς τῶν πολλῶν LL 1030
(τοῦ πρείττονορ 66,3

ἐπείσαχτος. (ἕνωσις) 106,38 (ποιότητοῦ
88,86 84,3 — ἐπεισάκτως 94,32 ὁ

ἕπεσϑαι logice 38,1 τὸ ἑπόμενον (opp.
τὸ ἡγούμενον) 38,83 39,4. 9. 18. 14. 17.94.
90,5. 9 162,25

ἐπιγράφειν. εἰ καὶ ᾿γραμματικός᾽
ὡς ἐπιγράφει Philoponus 71,8

ἐπιγραφή 2,8 5,86

ἐπιζευγνύναι (geom) (ἐπὶ τὰ αὐτὰ σημεῖα)
148,15 176,22 179,4 180,30 416,9. 25
508,8. 31

ἐπίχηρος. εἶναι ἐν τοῖς &. 114,10

“ἐπιχίνησις 445,8

ἐπίκυκλος 32,94 33,2.6. 7.8
18 (αἰνησις) 488,9 507,19
509,1.9. 15 510,2. 12. 14

ἐπίλογος 48,29

ἐπίνοια. κατ᾽ ἐπίνοιαν 49,9 ἐπινοίᾳ (opp.
ἐνεργείᾳ) 598,28

ἐπίοπτος (Aratus) 391,16

ἐπίπεδος (γωνία) 514,12.14.21.28. (χύκλος,
opp. ἐν σφαίρᾳ x.) 34,81 25,8 — ἐκί-
πεδον (κυχλιχόν) 24,88 οἱ ἐξ ἐπιπέδων
τὰ σώματα γεννῶντες καὶ εἰς τὰ ἐπίπεδα
διαιροῦντες αὐτά 401,18 οἱ συγκρίσει καὶ
διαχρίσει τῶν ἐπιπέδων τὴν τῶν στοιχείων
ἐξ ἀλλήλων γένεσιν ποιοῦντες 632,6

ἐπιπολάζειν (def) 66,90. (opp. ὑφίστασϑαι)
27, 15 161,1

ἐπιπολαῖος. ἐπιπολαίως εἴρηκεν 196,94

36,28. 422,
508,25.

VERBORUM

ἐπιπολαστιχός 278,1. 1.24. (coni. χοῦ-
qoc) 282,8 τὸ πάντων ἐ. 280,19

ἐπιπωμάζειν 520,15

ἐπιπωματίζειν 020,29 526,3

ἐπιρρηματιχῶς adrerbii loco 349, 16

ἐπισημαίνειν med. 109,8

ἐπίστασις animi intentio, contemplatio 319,83

ἐπιστημονιχός (γνῶσις) 607,1 (εἴδησις)
99,8 ἐπιστημοτιχώτερος τρόπος 2206,13

. — ἐπιστημονιχῶς 214, 15

ἐπιτέμνειν med. τὸν τοῦ Πλάτωτος Ἰΐἵμαιον
ἐπιτεμνόμενος 296,11

ἐπιτέχνησις. φύσει, οὐχ ἐξ ἐπιτεχνήσεως
26,2

ἐπιφάνεια (def) 562,25

ἐπιφορά (def) 30,18 (συλλογισμοῦ) 523,1
(λόγου) 553,31 (opp. συνημμένον, πρόσ-
ληψις) 601,29

ἐπιχειρεῖν concludere 23,5. 9 51,8. 149,16
189,9 227,5

ἐπιχείρημα 50,9 52,1 64,14 136,10 145,
12 170,24 176,14 187,28 188,4. 29
189,6. 7. 22. 30. 214,5 226,17 229,28
336,6 243,11. 18. 89 244,34 341,20
al. (xatà τὸ ἔνδοξον) 9,20 (ἀπὸ τῶν
ἰδίων, opp. ἀπὸ τῶν χοινῶν) 239,32
(χατασχευαστιχόν) 06,18 (χοινόν) 198,8
199,20 (λογιχόν, opp. πραγματιχόν) 238,5

ἐπιχείρησις (logice) 152,22. 24. 81 171,9
176,931 194,24 216,18 218,16 2341,19.
20 244,24 266,19 (Alexander) 270,13
371,11 ἃ]. (τοῦ ἧττον xal μᾶλλον) 40,22

ἐποχ ἡ stellarun status. (ἡ κατὰ [[τολεμαῖον
τοῦ "Apxto)pou) 462,22 (ἀχριβὴς τοῦ
ἡλίου, opp. ἡ ὑφ᾽ ἡμῶν ὁρωμένη) 83,2

ἔργον (opp. πάϑος) 553,26 (expl.) 396,30
(qgu3txà τῶν σωμάτων) 5523,21

ἔρημος. ἐρήμην καταψηφίζεσθαι 292,31

ἐρυϑρός. ἡ à. καλουμένη ϑάλαττα 248,4

ἔρως (ἀναγωγόφ) 52,18

ἔσχατος. (ἡμέραι) 18,82 88,3 118,2 (οὐ-
ρανός) 1,9
ἑτεροῖος. τὸ τριχὶ μιῇ ἑτεροῖον γινόμενον

(Melissus) 113,21

ἑτεροκίνητος 523,18 300,4

ἕτερος c. gen. 77,13

ἑτερότης (opp. ταυτότης) 109, 13

ἐτήσιος (περιφορά) 312,2

ἐτυμολογία 49,11 281,23

εὐαγής. τοῦ ἀέρος τὸ τοῦ ἀέρος τὸ εὐαγές
(opp. τὸ λιμνάζον) 20,24 58,29

"εὐβίαστος.

ἔφοδος 141

εὐάρμοστος (λόγος) 84,8

εὐβιαστότερον 261,23

εὐδιάχριτος. (ὄμμα) 75,1

εὐήϑεια (opp. φρόνησις, πανουργία) 255,30

εὐϑθϑετίζειν 95,14. 18

εὐδυγραμμικχός 410,21
(σχῆμα) 409,27

εὐθύγραμμος 413,3. 5. 7. 21. 136, 23. 459,
190 τὸ εὐθύγραμμον 478,26 (opp. περι-
φερόγραμμον) 106,11. 12. 1δ. 23. 27 407,
1. 30. 34

εὐθϑυπορεῖν. εὐϑυποροῦντα στοιχεῖα 20,5
— εὐθυπορεῖσϑαι 67,18 75,7 199,1 (opp.
χύχλῳ φέρεσθαι) 238,33. εὐϑυπορούμενος
36,21 53,1 60,14. 15. (στοιχεῖον) 38,13
(σῶμα) 6,9 38,10. 13 383,2. 14. 24 135,
25 438,20. 21 al.

εὐθϑύπορος (ῥοπή) 65,81 (σώματα) 2,21

εὐϑύς (opp. διάστροφος) 184,19 εὐϑεῖα (sc.
γραμμή) def. 146,28 181,9 πᾶσαν εὐϑεῖαν
ἀτελῆ εἶναι 39,23. ἐπ᾽ εὐϑείας κινεῖσθαι,
κίνησις 72,15 15,23. 25. 28. 29 10,4 16,
28 κατ᾽ e)üelav χινεῖσϑαι, χίνησις 86,
18. 24 181,9

εὐθυφορεῖν pass. 77,13 198,12. τὰ ὑπὸ σε-
λήνην καὶ εὐΔθυφορούμενα 12,94 198,18
(σώματα) 610,24

εὐχόμιστος. εὐχομιστότερον 267,23

εὐχραής. εὐχραεστερα μῖξις 84,17

εὐχρασία (τῶν ἐνθάδε) 104,27

εὐλάβεια (φιλόσοφος) 1,21

εὔλογος. χατὰ τὸ εὔλ. (opp. dvapxaioc) 1 11,25

εὖνις (Empedocl.) 587,1

εὐπορεῖν (opp. ἀπορεῖν) 292,13. (εὔπ. ἀπο-
ριῶν 292, 28

εὐπορία (ἀποριῶν) 292,30

(στοιχεῖα) 659,3

“εὐσύγκριτος (ὄμμα) 15,2
"εὐσυννόητος 204,16
ἘῬεὐφώτιστος 491,12

ἐφάπτειν med. (geom.). ἡ ἐφαπτομένη 0238,
31. 24. 35. δύ 599,1. 3. 6. 7. 12.

ἔφεσις (πρὸς τὸ μέσον) 69,10 (τοῦ ϑείου
χάλλους) 205,18

ἐφιστάνειν animum intendere 112,25. monere
(τὸν ἀχροατήν) 706,11

ἐφοδεύειν demonstrare 2(9,10

ἔφοδος demonstratio 63,6. 246,16. 260,26
301,32 326,10 327,29

ἥλιος Philoponus de natura eius 88,9 sq.
(magnitudo et distantia) 471,6 548,90
Eudoxus de motu solis 493,11 84. quo
intervallo distet a ceteris stellis erran-
tibus 468,24 sphaera solis 474, 15. 18.
23.24 502,30 duas sphaeras soli tribuit
Callippus 497,12. τὰ ὑπὲρ τὸν f 81,17
ἡμέρα. κατὰ τὴν αὐτὴν ἡ. οὐρανὸν xal
γῆν γεγενῆσϑαι 18,1 ἐσχάτων ἤδη τῶν
ἡ. οὐσῶν, ὥς φασι (Christiani) 88,3
ἡμερήσιος (περιφορά) 372,4
ἡμισφαίριον (τὸ ἄνω) 392, 18. (τὸ κάτω)
392,14 (βόρειον xal νότιον) 390,14. 17.
23 394,5. 15 (τὸ ὑπὲρ γῆν, opp. τὸ ὑπὸ
Ti») 196,1 197,6
ἡμιτετράγωνον 564,8 638,31
ἡμιτρίγωνον 561,13. 18.638,28 639,3.6.
7.8.9 640,19 644,12. 14 684,4 691,11
ἠρεμία (κατὰ φύσιν, παρὰ φύσιν) 582,13.

ϑέρμη (παϑητική) 115,2

ϑερμότης (expl) 668,22

ϑέρος quando sit 421,23

ϑέσις (— bnóbesw) 810,86 (— παράδοξος
xal ἀναπόδειχτος ὑπόληψις) 642,31

ϑεώρημα 188,19 308,81 (χαϑολικόν) 345,

ϑεωρητιχός 876,28.)9 (δύναμις) 279,18
— ϑεωρητιχῶς (opp. πρακτιχῶς καὶ πο-
λιτικῶς) 555,25 ᾿

ϑηλυκός. ϑηλυχῶς (gramm.) 424,25

ϑνητός (τρία γένη) 107,7

ϑοίνη (8. ἑαυτῷ ποιεῖσϑαι) 33,12.

ϑολοῦν. εἴδωλόν τι ἔνυλον καὶ τεϑολωμένον
811,9

ϑολώδης 817,10 (παχύτης τοῦ πυρόὼ 65,
21

ϑρασύτης (opp. ἀνδρεία, δειλία) 55,90

ϑρεπτιχός (ψυχή) 110,80

pli. pui μιῇ ἑτεροῖον (Melissus) 113,31
ὁ περὶ τῆς τ᾿ λόγος 539,15

ϑρόνος. 8. τοῦ ϑείου ὁ οὐρανός (cf. EY.
Mt.5,25) 810,32

VERBORUM

ϑύρα. παρὰ ϑύρας βάλλειν 112,16 — ἐνστάσεις
ὡς T. ὃ. γενόμεναι 120,10 π. 9. ὑπαν-
tdv 123,5 m. 8. τε xal ἀνοήτως εἰρη-
μένα 157,14

'Ió£a (Anaxag.) 609,7 (Plat.) 276,7. 9. 10.
16. 17 Aristoteles de ideis Platonicis
87,3 ἰδέαι τῶν ζῴων (opp. μέρη) 81,23

ἰδικχός. ἰδιχῶς 386,7

ἴδιος (τόπος, opp. ἀλλότριος) 15,18 al,

ἰδιότης. ἐπίτασις τῆς LU 74,8

ἰδιωτιχός. ἰδιωτιχῶς ἀποδίδοσθαι 641,6

ἰϑυτενής (γραμμή) 180,11

᾿ἄλλειν (expl) 511,13.18 518,3
τὴν γῆν (Plato) 532,5. 12

ἴπτασϑαι 542,5

ἰσημερία 421,22 497,19

ἰσημερινός (κύχλος) 25,2 390,16. 19 437,
24 444,25 445,1.11.31. 32.33 450,1
451,31. 36 531,26 541,30. 33

ἰσοβαρής 221,12. 14

ἰσογώνιος (πεντάγωνον) 514,22

ἐσόδρομος (ἀστέρες) 470,28

ἰσοδυναμεῖν 330,18

ἰσοδύναμος 84,6

ἰσομεγέθης 84,7

* iaóoqxo« 685,1.2

ἰσοπερίμετρος 412,15 414,6. 14 459,3

ἰσόπλευρος (τρίγωνον) 180,20 561,12 514,
1. 8. 10. 11. 14. 575,383. (πεντάγωνον)
914,22

ἰσορροπία 532,11.14.17 (apud Platonem
commemoratur, non commemoratur ab
Aristotele) 535,6

ἰσοσϑενεῖν πρός τι 81,19

ἰσοσϑενῆὴς 81,15 (χινήσεις) 196,10

ἰσοσκελής (ὀρθογώνιον τρίγωνον) 561,13.
19 564,8 574,17 575,94

ἰσόστοιχος 196,18. 19

ἰσοχρόνιος (σύστασις) 78,12

ἱστάναι. ἴστασϑαι (opp. χινεῖσϑαι) 197,17.
18

ἰσχιαδιχός (ἀνήρ) 602,7

ἵλλεσϑαι

Καϑάριος 180,23
χαϑαρός. κχκαθαρώτατος (οὐσία) 81,19. 2}
(στοιχεῖον) 84,93 (φῶς) 85,9

χάτω 149

χαϑαρότη ς (οὐρανία) 12,21

χάϑετος (geom.) 9,24 502,11 504,11 538,
35 638,30

χαϑιστάναι. σφαῖραι χαϑιστῶσαι 004,9

χάϑοδος planetarum (opp. ἄνοδος) 510,29

χαϑολιχός (ἀπόδειξις) 226,26 236,10 333,
12 2345,15 346,11 (ϑεώρημα) 245,2
(λόγος) 41,33 333.11. 13. ἐπὶ καϑολιχώ-
τερον ἀναβαίνειν 1,19. ἐπὶ x. ἀνάγειν τὸν
λόγον) 6,25 202,2

καϑόλου (τὸ ἐξ ἀφαιρέσεως dv ἡμῖν) 89,29

χαχόσχολος. χαχοσγόλως 59,13 131,21
3911,24

χαλαϑοειὸδής (axtá, dist. χωνιχή, χυλιν-
δριχή) 546,31 547,2

χαλός. χαλλιόνως 311,21

χάμψις (opp. ἔχτασις) 15,12 17,7. 15

χανών (ot ᾿Λριστοτέλους x.) 139,14

κατάβασις (τῶν οὐρανίων, opp. ἀνάβασις)
36,31

χαταγραφή. ὡς ἐπὶ χαταγραφῆῇς 007,16

χαταδιχάζειν med. (— χαταψηφίζεσϑαῦ)
223,3

xataóoyf, (Iamblichus) 162, 16

χαταιδεῖν pudore afficere 125,55

χατάλληλος. τὸ χατάλληλον 225,6 481,
24 521,21

καταμετρεῖν (mathem.) 212,30 219,27.
38. 29

καταμήνιος. τὸ χαταμήνιον 101,22

χατανωτίζεσθϑαι
644,5 112,13

χαταρριζοῦν.
3,4

χατασχευάζειν (logice) 12,1 (coni. ἀπο-
δειχνύναι) 116,20 133,26. 385,29

χατασκευαστιχός (ἀλλήλων) 144,25. (ἐπι-
χειρήματα) 66,13 (λόγος) 292,21

χατασχευή demonstratio 12, 2. 1 191,22
(coni. ἀπόδειξις) 369,21

χατάφατις (opp. ἀπόφασις) 28, 20. 22. 22)
127,21 338,2'7

χαταφατιχός (opp. ἀποφατιχός)
371,19 620, 16

χατηγορία 123,20 (τοῦ ποσοῦ) 617,8

χατηγοριχός, κατηγορικῶς (opp. ὑποϑετι-
χῶς) 18, 10 (δειχνόναῦ 211,12. 19. (χα-
ταυχευάζειν) 90,21 (συλλογίξεσϑα!) 24,9
111,19 (συνάγειν) 422,29 608,6

χάτω (def) 51,10 (Alex. 2517,24 ὁ x.
τόπος (expl. 263,19

postponere, — despicere

χατερριζωμένα ὡς τὰ φυτά

356, 15

150

καυστικός 81,7.8 82,9 (φλόξ) 82,96

x&[yptatoc (Alexander) 286,27

χενός. τὸ κενόν (defin) 690,6 285,33
(Demoerit.) 295,4 (αἰτία κουφότητος)
269,14 (ἡ τοῦ x. βία) 158,17 (ἄκειρον)
202,17 242,91 243,14. 19 244,85 245,
9.19. 25. 26 (χεχωρισμένον, opp. τοῖς
σώμασιν ἀναμεμιγμένον) ὅ98,1454ᾳ. (ἀφω-
ρισμένον) 648,15 (τὸ ἐν τοῖς σώμασιν)
242,90 (τὸ χωριστόν, opp. τὸ παρεσκαρ-
᾿'μένον) 634,22

κεντροβαρικός 548,80. 81

κέντρον (opp. ἡ περιφέρεια) 24,24 (expl.)
61,11 κέντρου λόγον ἔχειν 866,18 ὡς
περὶ κέντρα μένοντα 390,21 (τοῦ παντός)
40,14 177,14. 17 516,15

χερατοειδής. ὁ τοῦ x. χιτῶνος ἐν ὀφθαλμῷ
κύχλος 47,18 ἡ κερατοειδής (geometr.)
559, 14. 24

κιβώριον (Νειλῷον) 417,8

κινεῖν. κινεῖσθαι (opp. ἴστασθαι) 197,18
(ἐναντίως expl) 195,28 (κατὰ πάϑος)
111,81 τὸ πρῶτον κινοῦν 270,10 287,
19 κινεῖσϑαι (κατὰ φύσιν, opp. βίᾳ καὶ
παρὰ φύσιν) 281,1. 8 243,26. 3] κινου-
μένως 96, 25. — χινητός (expl. 403,
5.8

κίνημα 49,80 πᾶν dv τῇ κινήσει x. 44,29

χίνησις (opp. στάσις) 109,11 (def) 22,22
(varia genera) 604,6 sq. (ἀπλῇ) 410,13
(opp. μιχτή) 248,28.30 δύο οὐσῶν ἐπ᾽
εὐθείας χινήσεων ἁπλῶν τῆς τε ἄνω καὶ
τῆς κάτω 20,4 050 εἰσὶν αἱ ἁπλαῖ x. ἥ
τε χύχλῳ xal ἡ ἐπ᾽ εὐθείας 12,8 13,11
22,14 ἃ]. x. ἀχλαῖ τρεῖς (ἡ χύχλῳ καὶ
αἱ ἐπ᾽ εὐθείας δύο) 144,26 145,14 228,
10 (ἁπλαῖ τρεῖς) 255,28 (τρεῖς ἣ πέντε)
145,6 228,15 ἡ xatà τὴν αἴσϑησιν χ.
ἀπὸ τῶν ἔμπροσθεν 383,29 (ἀτελής) 86,
20 (ἐγχύχλιος) 80,29. 82 80,15 89,11
(ἐνάτη Platonis) 382,6 (ἐνεργητική, opp.
παϑητιχή) 159,27 sq. (εὐθεῖα describitur)
65,25 (ἡ ἐπ᾽ εὐϑείας) 16,28sq. (ἡ κατ᾽
εὐθεῖαν) 86,24 (opp. ἡ χκυχλιχή) 91,14
(ζωτιχή) 65,16 (χυχλιχή s. χύχλῳ) 35,
26 36,14 (describitur) 65,27 89,13 91,
16. τὴν χύχλῳ κ. μονὴν μᾶλλον elvat
ἢ x. 96,2 (λοξή) 86,21 (μικτή, opp.
ἁπλῆ) 35,22 (ὀλίγη κ. διττή) 485,24
(ὁμαλής, opp. ἀνώμαλος) 806,10 (πρώτη)
18,5 ἡ κατὰ τόπον ἥχιστα τῆς οὐσίας

χαυστιχός

I INDEX

xal τῆς διαϑέσεως ἅπτεται 95,28. 107,32
(τοπιχή) 79,1 80,19 (ἡ κατὰ τόπον x.
ἀπὸ τῶν δεξιῶν) 388,28 (τρεῖς" ἡ κατὰ
αὔξησιν, ἡ κατὰ ποιότητα, ἡ κατὰ τόκον)
695,26 sq. (ἡ μετὰ τῆς ψυχῆς s. φυ-
χιχή) 19,35 882,16 τὴν αὐτὴν x. καὶ ὡς
ὑπὸ ψυχῆς ἅμα καὶ ὡς ὑπὸ φύσεως Tive-
σϑαι 79,9 (ἡ κατὰ φύσιν) 16,5" (διττὴ ἡ
ἀρχὴ τῆς κι) μᾶλλον δὲ τριττή) 585,6. (en
τὸ μὲν κατὰ τόπον, τὸ δὲ κατ᾽ ἀλλοίωσιν,
τὸ δὲ χατ᾿ αὔξησιν καὶ μείοοσιν) 7,10
(τῶν πλανωμένων) 154,23

πκλεψύδρα 524,19

κοῖλος (opp. κυρτός) 145,28 173,25 178,
28 179,6 215,5

χοινός (τὸ x. expl) 274,28 κατὰ κοινοῦ
(gramm.) 218,6 252,25 811,97 533,9
1723,05 κοινότερον ὑπαντᾶν 245,297 . χοι-
νότερον ζητεῖν 246,12 πκοινότερα im-
χειρήματα 298,14 ἡ x. τῶν ἀνθρώπων
δόξα 189,25 (ἔννοια) 141,13 382,38
888,5 (κρόληψιῷ 140,8. 6

κοινότης (εἴδους) 275, 16. 24. 832 (ποιοτή-
των) 599,11. 22 locus communis 238,11

κοινοφυής 215,6

κόλλα 661,5

πκόλουρος (x&voc) 547,2

κολυμβήϑρα 66,9

χομήτης 20,27 89,14 415,21 al.

χομψός. χομψῶς (expl.) 465,4 532,21

χόνισις 483,1

χορεννύναι. χεχορέσϑαι τοῦ ἑνός 94,8

χορυφή (τριγώνου) 416,9 688,80 τὸ xard
χορυφήν id quod supra verticem est. 405,5

χοσμιχός (ἡ εὐθεῖα) 39,30

χόσμος (def) 41,29 (expl) 271,2) (Ξ i,
πᾶσα ὕλη εἰδοποιημένη τε καὶ τεταγμένη)
807,20 (ΞΞ ἡ τοῦ συνεχοῦς σώματος τοῦ
ὑποχειμένου σύστασις xal διαχόσμησις)
808,18 (ΞΞ οὐρανός) 1,6 3,24 (ἀπείρους
εἶναι τῷ ἀριϑμῷ) 280,1 τὸν x. ὑπὸ τοῦ
ὄντως ὄντος ὑποστάντα ϑεοῦ προσεχῶς
γενητὸν εἶναί φησιν ὁ Πλάτων 104,9
(χαινός) 808,8 (νοητός, opp. αἰσθητός)
140,26. 29 141,7 "EpmtóoxAnc δύο xó-
σμους ἐνδείχνυται τὸν μὲν ἡνωμένον καὶ
νοητόν, τὸν δὲ διαχεχριμένον καὶ αἰσϑητόν
294,10 (opp. σφαῖρος, Empedocl.) 293,
23 310,15 (Heracl.) 294,18 τὸ xósp
εἶναι 367,15. (mutatio mundi) 301,23—
303, 14

VERBORUM

χοῦφος. τὸ x. (def) 62,26 70,25 11,9
16,31 680,5 μὴ ὑγιῶς ἀποδεδόσθαι «.
τὸ πᾶσιν ἐπιπολάζον (Xenarchus) 70,20
τὸ χουφότατον Τ0, 29

χουφότης (def. Plat.) 69,22 (opp. βαρύ-
της) 220,24

χραδασμός (τοῦ ὁρῶντος) 458,0

χρᾶσις (expl. 612,20 661,13

χρατεῖν. χέχρατηται τῷ εἴδει 10,14

χρατητιχός 906,21

χριτήριον 183,34 184,1. 12

χρόχη (opp. στήμων) 660,26

χροχόδειλος 29,16

χρύσταλλος 37,11 16,25

χύαϑος (ὃ ἀπὸ ϑαλάττης) 81,26 τὴν ϑά-
λασσαν ἐν χυάϑῳ γωρεῖσϑαι 629,30

χυβιχός (σχῆμα) 565,9

χύβος (mathem.) 304,14. 26 561,14 514,
16 (τῆς γῆς) 638,6.9.10. 24 640,16
650,27 -

χυχλιχός (γραμμή) 24,29 38,16. 20 (χίνη-
σις) 85,26 89,18 (χίνησις οὐ χυρίως x.)
461,18 (σῶμα) 498,28

κυχλογραφεῖν 209, 22. 80 210,8

χυχλογραφία 210,6. 14

χύχλος. ἡ κχύχλῳ χίνησις 6,15 36, 14 101,
32 108,7 (μέγιστος) 539, 5

χυχλοφορεῖν pass. 38,14 199,2. 7 214,8
403,29

χυχλοφορητιχός 50,24 τὸ x. 63,15.21
(opp. τὰ ὑπὸ σελήνην) 226,4 4]. 238,32
(κοινότης) 199,3 (σῶμα) 2,7 0,8. 8. 9.
13 11,9. 13 50,8 58,25. 28 61,5 63,26
91,93 92,4 107,97 108,3. 112,13 204,8
211,12. 21. 25. 213,10 214,6. 13. 26
216,3 218,28 281,2 282,17. 18. 21.
22.25 288,12. 28 288,5 456,6 598,5
600, 7 al.

χυχλοφορία 34,34 35,24 37,21 (οὐρανοῦ)
78,19 19,4 85,6 200,6. 13. 16. 17 201,3
281,4 403,129.15 al. (ἐπ᾽ ἄπειρον piv
πρόεισιν, del δὲ ob μόνον γίνεται, ἀλλὰ
xal γέγονε ἡ x. 251,28

κυχλοφοριχός (σῶμα) 1,4 2,27 3,12

χυλινδριχός (ἕλιξ) 19,30

χύὐλινδρος 14,19

χύλισις (opp. δίνησις) 452,17 400,8 (expl.)
452,19

χυμαίνειν. οὐ κυμαίνει τὸ πᾶν 599, 22
(expl.) 542,25. 21

χύριος. τὰ xoptbtepa δυσπαϑέστερα 73, 16

λύσις 151
— χυρίως (ἕν) 93,8 (ἐναντία) 121,12.
21.23.26 123,12 124,21 (ὄν) 93,20
(οὐρανός) 2,6 (οὐσία) 166,16. 33

χυρτός (opp. κοῖλος) 145,28 173,25 178,
33 179,6 215,6

χωμῳδία. εἰς ἀτοπίαν xal x. ἀπάγειν τὸν
λόγον 664,26

χῶνος (τῆς σχιᾶς) 019,20 520,4

Λαιός 384,32. 84

λέγειν. τὸ λεγόμενον (χαὶ ἄνω ποταμῶν
ἀναστέλλεσϑαι) 78,716 (xal τυφλῷ ἐστι
δῆλα) 123,2

λέξις locus, contextus verborum 49,24 14,26
235,9 317,20 318,13. 14

λεπίς. λεπίδες ἰχϑύων 89,7. 8 90,4. 18

λεπτομέρεια 80, 26

λεπτομερής (οὐσία) 84,18. 228 (σῶμα —
αἰϑήρ) 411,7

λήγειν. τὸ λῆγον propositio inferior, con-
sequens 18,9 63,33 145,26 258,16 541,8
69,18

λῆμμα 18,12. 16 59,31. 60,5. 9 115,32 39,
15 (μαϑηματιχόν) 42,7

λήρημα 15,15

λῆψις (dialectice) 146,22

λιϑώδης (opp. ἀμμώδης) 16,12

λιμνάζειν. τὸ ἀέρος τὸ λιμνάζον (opp. τὸ
εὐαγές) 20,24 51,211

λιπόξυλος (πίστις, Empedocles) 530,1

λογίζεσϑαι. τῆς ψυχῆς τὸ λογιζόμενον 281,
20
λογιχός. τὸ À. xal νοερόν 297,24 (ἐπι-

χείρημα, opp. πραγματιχόν) 238,5. 8. (ἐπι-
χείρησις) 241,31 λογιχώτερον ὑπαντᾶν
πρός τινα 245,24

λόγιον. κατὰ τὸ λόγιον 315,20

λόγος (εὐάρμοστος) 84,8 (— ἀναλογία) 222,25
228,11. 13. 16. 22. 21 224,6. 12. 20. 25.
21 232,20.22 258,1. 98 αἱ. (opp. ἐπα-
γωγή) 202,21 ὁ X. ἀναιρεῖ 245,6 — δεῖξαι
τις À. δυνήσεται 70,19 εἴ τις ἄρα δείξειε
À. 15,25

λοξός (x(vrow) 17,7. 16 36,21. (x5xAoc) 410,
32 461,28 (τῆς σελήνης) 402,7 (opp.
παράλληλος) 416,21. 25

λύσις (opp. ἔνστασις) 26,16
ρημα) 211,22

(opp. ἐπιχεί-

152 Μαϑηματιχός

Μαϑηματικός. οἱ μαϑηματιχοί 454,12 472,
Sal. (ἀρχαῦ 568,2 (diff. αἰσϑητόῷ 356,
$. 12. (γραμμή, opp. φυσικῇ) 46,9. (ilo
46,29. (ἐπίπεδα) 568,27 564,1 (σῶμα)
256,10 565,4 (expl) 567,15 594,21
631,4 (τρίγωνον) 646,23

μακαρία. κενὰς μακαρίας ἀναπλάντοιν 140,
81

μακαριότης (τοῦ οὐρανοῦ) 46,18 104, 30
τέλος τῆς ἀνθρωπίνης p. ἡ πρὸς τὰ γνωστὰ
ἕνωσις 55,17

ματρός διὰ μακροτέρων τῆς χρείας "78,

μανός (opp. πυχνόρ) 206,24 448,12 (Empe-
docles) 530,9

μανότης 615,27

᾿ μανοῦν (opp. tuxvoov) 85,23 86,18 87,4.
24 112,94 599,38

μαντεία (def) 382,228 cg ἐμὴ μ. 249,28

μάνωσις (opp. κόχνωσιο) 87,5. 448,15 444,
6.9 565,16 599,81 (expl) 616,8

μάτην (def) 151,19 199,18

μεγαλειότης 139,18

μεγαλορρήμων [Πίνδαρος 42,18

μέγας. ἡ μείζων (80. πρότασις) propositio
maior 92,9 191,29 μέγιστος κόχλος 516,
8 al.

μέϑεξις 97,8 271,6 (τελειοτέρα) 361,10
(τελειωτική) 397,23

μειονεξία (opp. πλεονεξία, διχαιοσύνη) 98,6
111,20

μειοῦν (expL) 110,18

μείωσις (ΞΞ φϑορά τις) 109,24. (opp. αὔξησις)
111,15 (expl) 96,12

μελαίνειν. μεμέλανται τὸ ῥητόν 290,24

μέλιττα. p. ἀπὸ βοὸς γίνονται 98,7

μένειν ἐπὶ τῆς ἑχυτοῦ φύσεως 82,22

μεριχός (opp. ὁλιχός) 36,94 210,35 (ζῷα)
101,18

μεριστός (coni. διεστώς) 95,2. 5

μέρος. μέρη (opp. ἰδέα) ζῴων 87,283. (λό-
γου) 85,25 (στοιχεῖα, opp. ἄχρα) 86,16
148, 4 al.

μεσημβριάζειν (ἥλιος) 82,29. 80

μεσημβρινός. ὁ p. 390,17. 18

μέσος. τὸ p. (opp. τὸ ἔσχατον) 252,1 (def.)
116,9 (duo genera) 514,9. 24 (— τὸ
χάτω Plat.) 679,31 680,17 (τῶν éivav-
τίων) 331,16. 28. 27. 84 332,15 (def)
332,19 333,25 334,2 τὰ iv yp. δύο
(8. τὰ μέσα) στοιχεῖα — ὕδωρ xal ἀήρ

I INDEX

24,4. 10 65,16 84,32 160,35 699,6
108,6 aJ.

μεσότης. τὰ ἄκρα δεόμενα πάντως μεσόν
tqtoc 86,16 (“αἰ μέσον’ τῶν ἐναντίων)
882,9 (ἰοκίοο) 888,17 '

pecoupavetv 460,28

μεταβάλλειν (xopíme) [00,16 (κατ οὐ-
σίαν) 113,11

μεταβητικός (ιἐνησιὸ 300,4 458,14. 18.27.
28 459,19 460,92 410,10. 19 477,1. 15.
18.19 478,9. 17. 831 (νόησιῷ 300,8. —
μεταβατικῶς xtvelobes 469,24. 471,94. 478,
10

μεταβλητικός. μεταβλητιχῶς κέσχειν 114,7

μεταβολή (def) 181,8 ταεία ganora em
merantur 101,39 (Plate) 104,25. 38. μ.
τις ἡ γένεσις καὶ ἡ φϑορά 108,16 p. y-
νος πάσης τῆς ὑκὸ σελήνην τροκῆς 100,1
(ἡ κατ᾿ οὐσίαν) 96,26 114,35 (χατὰ ck
ποιότητας) 114,25. (χατὰ τόπον, epp.
wer οὐσίαν) 189,11 (εὐχλῳὴ 91,27

μετάδϑοσις (καϑητική, opp. τελεσιουργόρ 118,

μεταλλεία 643,18

μεταξύ. τὸ μ. (expl) 218,33 (oli ἐναντώνη
def) 882,19 ἀντεχειμένων ὄὅστι τᾷ t
ταξύ 128,5 τὸ xopheg p. ὧν ἐνανείων
388,97 τὸ μι τοῦ ὅδωτος sei τοῦ ἀΐρος
306,6 615,26

" μεταπαραβολή 411,9

μεταπλασμός. κατὰ μεταπλασμόν 698, 19

μετάρσιος (Empedocles) 529,9

μετεωροσχόπος (ὄργανον) 548,90

μετόπωρον (quando sit) 421,22

μέτρον. μέτρα ἁπτόμενος, σβεννύμενος (He-
raclitus) 294,6 χατὰ ζωῆς ὑπέρτερα μέτρα
51,28

μῆκος (expl.) 390,6

μηνοειδ ἧς (opp. ἀμφίέχυρτος) 519,18

μἴγμα 2049,13 (Democriti) 632,18

μιχρός. ἡ ἐλάττων (πρότασις) propositio
minor 62,14. 28 92,19 226,23

μιχτός (χίνησις) 51,8. (σῶμα) 40,171

μναϊαῖος 109,12. 16 110,9

μοιριαῖος (διάστημα, def.) 549,5

μολιβδίς 439,9

μοναδιχός 216,32

μονάς 18,21 (de m. natura) 580,5sq. ἀριϑ-
μῶν γένεσις ὁ ἀπὸ τῆς p. προκοδισμός
93,15 ταῖς μ. ἐοίχασιν αἱ ἄτομοι 610,4

pov?) (opp. κίνησις) 244,25 248,8. 9 al.

VERBORUM

μονίη (Empedocl.) 591,5

μονογεν ἧς (χόσμος) 297,10 (οὐρανός) 246,22
(Plat.) 286,32

“μονόγυιος 581,26

μονοειδής (χίνησις) 11,28

μόνος. μόνως 14,28 103,30 140,17 166,26
296,19

μόνωσις (Plat) 286,20

μόριον. τὰ κυρίως οὐ μέρη, ἀλλὰ μόρια 11,
29

μορφή (coni. εἶδος) 126, 29. 31 (dist. τὸ
συναμφότερον) 218,9

μορφοῦν 241,10. 11

μουνομελή c (Empedocl.) 587,18

μυϑιχός (ἀνάγχη) 814,25 μυϑιχώτερος 530,
12. 16

μῦϑος de Ixione quid significet 377,7

Nápx» (ϑαλαττία) 313,8 440,27

ναστός (ἀρχαί, ἄτομοῦ 242,19 269,12 τὸ
ναστόν Democriti 295,5

ναστότης (τῶν ἀτόμων) 609,18 684,21

νεχροῦν. νενεχρωμένος 400,7

νήχεσϑαι ἐν τῷ τῆς ἀλογίας πόντῳ 200,29

νοερός. τὸ λογικὸν χαὶ ν. 897,24 (αἰτία)
380,11 (ἐνέργεια) 882,18 (ψυχή) 80,12

νοητός 89,26 (opp. αἰσϑητός) 133,20 ὡς
ἐν v. ϑεωρεῖσϑαι 96,31 τὸ νοητόν — τὸ
ὄντως ὄν (opp. τὸ αἰσϑητόν) 557,22 558,
16 (αἴτια) 290,21. 26 (dpyat) 291,8
(διαχόσμησις) 95,25 608,82 609,3 (ἕνω-
σις) 609,1. (ζῷον) 41,28 276,90. 21. 24.
27. 30 (χόσμος) 140,26. 29 141,7 210,
31.33 271,5. 9 294,11 591,4 (πλῇϑος)
96,30 (σῶμα) 231,22. 28. 31 649,5
(φύσις) 556,16

γότιος (πόλος) 391,23. 27. 33. 84

νοῦς significatio, vis 952,14 (— ϑεός) 291,
94 (ol πρῶτοι v. tior) 85,4 (Anaxagorae)
990,3 (ψυχῆς) 219,18. 22

vOv. πᾶν νῦν ἐν τῷ χρόνῳ 44,23

Ξένος (coni. ἀλλότριος) 90,23. 29 91,2
ξυμφύειν pass. ξὺμ πρῶτ᾽ ἐφύοντο (Empe-
docles) 529,27

Comment. Arist. VII Simpl. de Caelo.

ὁμοιομερής 109

Ὅδε. τὰ τῦδε (opp. τὰ οὐράνια) inferior
mundus 81,92 88,1. 2. 6. 9. 12 402,28 al.
τοδί 94,19

ὁδεύειν (ἐπὶ φϑοράν) 13,30

ὁδόμετρον 549,8

οἰχεῖος (ἔνστασις, expl.) 823,19 (ὁλότηςφ) 20,
19 (στέρησις) 126,15 (τόπος, opp. ἀλλό-
τριος) 20,18 77,20 231,26 258,28 al. —
οἰχείως τῷ προχειμένῳ δεικνύναι 216,30
οἰχειοτέρως 4,4

οἱἰστικός τινος 2110,12 591,17. 18

ὀκτάεδρον (geometr.) 561,15. 11 565,15.
16 574,11 639,4. 6 640,17 τὰ 6. (στοι-
χεῖα τοῦ ἀέρος) 610,22 al.

ὀχτάσφαιρον 485,4

ὀλίγος. ὀλιγώτερος 485,3]

δλικός (opp. μερικός) 80,34 ὁλικώτερος (opp.
μεριχώτερος) 270,35 461,14

ὁλολαμπής 85,14

ὁλοσχερής (σημασία) 288,11 --- ὁλοσχερῶς
λέγειν 815,3 (opp. κατὰ ἀχρίβειαν) 417,
24

ὁλοτελής. ὁλοτελῶς 315,4

ὁλότης (opp. μέρη) 85,16 80,4. 6 101,6
156,15 381,25 (οἰχεία) 20,19 58,33
264, 22 456,4 660,31 (ἀέρος) 710,25
(ἀστέρων) 455,29 (χόσμου) 41,27 (ob-
pavo) 70,16 (πυρός) 21,27 11,28 81,18
(στοιχείων) 33,834 34,2 45,29 59,117.19
64,17. 24. 26 61,6. 16 70,12. 14. 12,21.
28. 26 78.1.4 84,26 98,11. 14. 107,19
163,97 217,30 489,16 595,3.6 (τῶν
ὑπὸ σελήνην σφαιρῶν) 165,2 (τῶν σω-
μάτων, σωματιχή) 461,24. 25 658,21 (τοῦ
δπεχχαύματος) 80,29

ὄμμα (εὐδιάκριτον, opp. εὐσύγχριτον) 15,1. 2
(ψυχῆ) 14,5 141,21

ὁμοειδής (diff. ὁμώνυμος) 251,3

ὁμοιοβαρής (opp. ἀνομοιοβαρήῷ 221,9

ὁμοιομέρεια (Anaxagorae) 532,24. 535,198
603,14 604,31 605,28. 25 606,3 609,16
611,20 613,10 614,27 632,14

ὁμοιομερή ς (opp. ἀνομοιομερής) 220,6 221,8.
10.11 227,32sq. 411,7.8 532,95 533,
15. 30 605,12. 14. 15. 16. 17. 24. 32 606,
lal. (defin. 605,4 (expl. dupliciter)
606,12 (ΞΞ ἁπλοῦς) 239,6 383,192. 16
(γραμμή) 14,22 (μέρη, opp. óppavuxd)
16,15 (μόρια) 110,16 (οὐρανός) 388,31
420,25 τὰ ὁμοιομερῇ 603,18. 20. 22. 25.

ὅμοιος

9160428 6052.4 608,4 (ἀήρ, ὕδωρ
Ti πῦρ) 622,11
pots. ὅμοια (opp. τὰ αὐτά) 89,3. ὅμοιον

καὶ ταὐτόν 90,12 οὐ πέφυχεν ὑπὸ τοῦ
ὁμοίου πάσχειν τὸ ὅμοιον 82,29 (γωνίαι
m ἴσαι) 538,21. τὸ αὐτὸ ἐναντίον τοῖς.
ὁμοίοις ἐστέν 110,1

ὁμοιότης (dist. ταυτότης) 95,26

ὁμοίωσις (ἡ πρὸς τὸ ϑεῖον) 483,19.

ὁμόχεντρος (opp. Éxxevepog) 98,17 493,10.
494,1 507,11. 1.30 (uivme) 488,9
(αὐκλος) 449,21 (τῷ παντῇ 82,7. 17 ἡ
κατὰ τὸν ὁμόχεντρον ὑπόϑεσις 507,17

ὁμονοητιχός. ὁμονοητικῶς 115,17

ὁμοούσιος 438,32

ὁμοῦ ἣν πάντα χρήματα (Anaxag) 590,2

ὁμοφυής 38,8. 10. 59,6 64,16 70,12. 14
7124 73,5 81.10.14 82,9 83,95 88,6
90,7. 10 (b ϑεὸς πρὸς ἑαυτόν) 90,90
(ἀτομοὺ 945,19. 96 (ἀπλᾶ σώματα) 254,
8.11

ὁμωνυμία (ἡ τοῦ μέσου) 514,6

ὁμώνυμος (dist. συνώνυμος) 300,81 951,3
253,36 — ὁμωνύμως λέγεσϑαι 351,1 958,
36

τός (οὐρανός) 86,10 τὸ ὁρατόν 84,81
(τὸ ὁ. ὑπάρχει διὰ τὰ χρώματα) 86,18
σργανικός. τὸ ὁ. 110,99 ὀργανικώτερος
504,33 (μέρη, opp. ὁμοιομερῆ) 16,15
(pépiz) 110,17

ὄργανον χρόνου ἡ rfj 512,15

ὀρϑογώνιος (τρίγωνον) 561,13. 19. 564,8
514,41 51533 516,1

ὀρϑός (γωνία) 914,10 πρὸς ὀρϑάς 493,21
494,5. 51 501,28. 30. 81

ὁρίζειν. ὁ ὁρίζων 390,17. 18 456,14. (def)
516,5

ὁριστιχός. αἱ ὅ. τῶν μαϑημάτων ἀρχαί
566,38

ὁρμᾶν. οὗ δὲ ἕνεχεν ὁ λόγος ἅπας οὗτος
ὡρμήϑη 102,17

ὁρμή (οἰκεία) 418,5
oye 19,.2

ὄρος (mathem.) ΘΟΤ,18. 19

ὁσαπλάσιος 225,20 232,11

ὁσαπλασίων 22238

οὐδείς. τὸ οὐδὲν Democriti 295,4

οὐδέποτε. τὸ οὐδ. ἐπὶ τῶν ἀιδίων λέγεται
κυρίως 104,22

οὐράνιος. τὸ op. 60,19 82,4 592,8 τὰ
οὐράνια (opp. τὰ map ἡμῖν) 89,22. (opp.

(uvfstoo) 506,22

I INDEX

τὰ ὑπὸ σελήνην) 3,19 4,0. 9 T5,4.12 81,
l6 82,44 84,25 86,19.31 89,8 97,15
415,99 (Cim) 216,92. (περιφορά) 405,4.
4118.19 (πῦρ, opp. τὸ τοῦ Dmrxxai-
paro) 81,8 (στοιχεῖα, opp. τὰ παρ᾽ ἡμῖν)
88,31 (σῶμα — quinta exsentio) 1,11.
2,1.13 4,32 5,20 59,4 60,21 75,20 79,2
81,10. 13 83,11 84,16. 20 80,1. 12. 87,
30 89,10 91,4 203,31 304,4.9 437,

3al.
οὐρανός (Themistius de immobilitate caeli)
108. 11 — ὁ τὸ ἄνω ὁρῶν (Plat. 281,25
(significatio Arist. triplex) 1,3 280,3 sq.
(synon. κόσμος) 3,22. 246,23 258,36 398,
ἃς

ρεσίαν τῶν ἀνθρώπων
xatà τὴν αὐτὴν ἡμέραν οὖρ. καὶ γὴν γε-
γενῆσθαι (Philoponus) 18,17 ἀνεφάνη πρῶ-
τὸς ἐν τῇ σωματικῇ φύσει μετὰ τὴν νοη-
τὴν διακόσμησιν 95,25. (ἔμψυχος) 91,17
(ἔσχατοζ) lj τὸν obp. τὸ ἕτερον εἶναι τῆς.
τῶν εὐθυφορουμένων σωμάτων οὐσίας 75,
39 (ζῷον) 18,30 (οἰκητήριον εἶναι τοῦ
ϑείου καὶ ϑρόνον αὐτοῦ, cf. Ev. Matih. 5,
86) 870,31 τὸν οὐρανὸν διηγεῖσϑαι τὴν
δόξαν τοῦ Θεοῦ, cf. Psalm. 19,2 90,16
(αινηϑεὶς ἀκινήτως) 90,98 τὸν obp. ἄνω
ὄντα κοῦφον ὑπὸ τοῦ ᾿Αριστοτέλους ὁμο-
λογεῖσϑαι 11,1 (χυχλοφορία) 18,18 (—
τὸ κυκλοφορητικὸν σῶμα) 191,26 (xuplex)
2,1 (οὐκ ἂν κυρίως λέγοιτο στοιχεῖον)
8,8 (πρῶτορ) 366,9 552,1 οἱ ἐκ τῶν
τεσσάρων στοιχείων τὸν οὐρ. ὑπολαμβά-
γοντες 90,25 (σφαιροειδής) 409,8. (στερ-
piv καὶ ἀντίτυπον σῶμα) 15,281 (φϑαρτόῃ)
192 ἡ φύσις τοῦ οὐρ. 91,10 96,16

οὐσία (— ἡ κατὰ φύσιν σύστασις) 151,4
(Democriti) 295,2 sq. (coni. εἶδος) 112,
11 (ἡ κατὰ τὸ εἶδος) 111,32 (ἡ ἐξ εἴ-
ὅους καὶ ὕλης) 157, 36 (opp. στέρησις)
114,16 (xoplux) 166,16. (λεπτομερὴς καὶ
χαϑαρωτάτη) 84,19. 238. (ἡ νοητὴ καὶ ὄν-
τῶς οὖσα) 301,16 πέμπτη τις οὐσία φυύμα
essentia 6,10 81,16 (πρώτη) 270,16
(πρῶται xal Bebrepat 169,9. 16 (σωμα-
πική) 98,28. (φυσικαί — σωματικαί, opp.
ὑπὲρ φύσιν — ἀσώματο) 568, 8. 9. 10
(φωτεινὴ καὶ ἁπτή) 87,11

οὐσιοῦν 85,11. 14 94,8 130,18 646,8 657,
25

VERBORUM

οὐσιώδης 399, 95 οὐσιωδέστερος 385, 26
(γένεσις) 121,10 (διαφορά) 451,90 (δύνα-
ptc) 441,15. (εἶδος, opp. συμβεβηχός) 127,
82 (ἐναντίωσις) 163,52 161,20 (ποιότης)
165,24. 25 --- οὐσιωδῶς (opp. κατὰ συμ-
βεβηχός) 160,19

οὗτος — terrestris 86,17. 21 ἃ]. (ὃ δυστυ-
χῶς τῶν ἐν φιλοσοφίᾳ λόγων ἀχηχοώς —
Philoponus) 82,10 87,29 al.

ὀφθαλμοφανής 295,9

ὄχημα (ϑεῶν) 116,28 τὸ αὐτοειδὲς τοῦ σώ-
ματος xal οὐράνιον ὄ. 469,8

Παϑητιχός (opp. δραστιχός) 112,16 174,31
(opp. ἐνεργητιχός) 161,28 — (opp. ποιητι-
xóc) 100,23 (grammatice) 299,4 (αἰσϑή-
σεις) 713,22. (ἀλλοίωσις) 114,35 (δύναμις,
opp. ποιητική) 235,97. 38. (χινήσεις, opp.
ἐνεργητιχαῦ 159,28 (μέϑεξις, opp. évep-
γητιχή) 891,28 (ποιότης) 7,9 87,31 (opp.
δραστιχή) 192,8 198,32 195,8 196,5 197,
24 399,24 564,16 663,19 668,10 672,9.
98 — παϑητιχῶς (ἀλλοιοῦσϑαι) 114,29. 33
(δρᾶν) 113,15

παϑητός (coni. φϑαρτός) 78,11

πάϑος (expl) 99,9 661,21. 25 672,1 (dist.
διάϑεσις, ἕξις) 111,8 (dist. δύναμις) 672,5
(opp. ἔργον) 553,26 κινήσεις τινὲς τὰ
πάϑη 1,14 κατὰ πάϑος χινεῖσθϑαι 111,31

παλαιός. οἱ παλαιοί 231,1 698,19

παμμεγέϑης 203,5 |

πανουργία (opp. φρόνησις, εὐήϑεια) 55,30

πανταχοῦ. τὸ v. ἀχριβές 110,26

παντέλεια 486,29

παντέλειος 39,20 271,31 286,33

παντότης 481,21 (τοῦ ἑνός) 211,25 (τοῦ
ὄντος) 95,22

παρά. τὰ παρ᾽ ἡμῖν (opp. τὰ οὐράνια) 88,
30. 32 89,6. 22 al.

παράγειν 89,22 91,2 103,30 104,24 107,
13 109,8 (εἰς τὸ εἶναι) 119,21. 31 136,
26

παραγράφειν describere, exscribere 11,25
48,24 169,28 179,35 al.

παραγυμνοῦν — aperire, explicare 523,

παράδειγμα (Platon.) 95,26 216,12. 13. 15.
17. 21. 24. 28. 84 211,10. 17 286,29. 33.
94 (opp. εἰκών) 287,1 (χρόνου) 288,
24

πᾶς 15b

παράϑεσις (dist. ἕνωσις) 660,7

παραιτεῖσθαι c. inf. 87,9 89,2

παραιωρεῖν med. 641,9. 12

rapaxu (opp. ἀχμή) 118,7 142,28 422,
97 425,9

παραχοή error, falsa opinio 199,9

παρακολούϑημα 263,29

παραλειπτιχός. τὸ T. παρὰ τοῖς ῥήτορσι
καλούμενον σχῆμα ὅ60,21

παράλλαξις (ἡλίου) 83,2 440,15

παραλληλόγραμμον 14,18. 19 501,4. 6. 1

παράλληλος. ἐκ m. χεῖσθαι 7,29 8,3 ix
T. λέγειν 728,28 (χύχλος, opp. λοξὸς χ.)
24,21 410,30. 32 416,21 548,11

παραλογισμός 3170,12

παράλογος. παραλόγως συλλογίζεσθαι 112,
26

παρανατέλλειν 421,24

παραξέειν imitari 310,1 646,6

παραποδίζειν 75,4. (ἀπόδειξιν) 110,31

παραποδύεσϑαι εἰς ἀγῶνα 123,4

παράστασις demonstratio 106,26

παρασυναπτιχός (dist. ὑποϑετιχός) 18,11.
14 117,15 471,10 (σύνδεσμος) 553,2
(ἀξίωμα) 558,9. --- παρασυναπτιχῶς 407,
81

παράτασις (τοῦ εἶναι) 11,7 98,26 94,32
(χλατὰ τὸ elvat) 98,80 94,18 διὰ παρα-
τάσεως μεταβαλλεῖν 120,80

παράτριψις τῶν ἀχτίνων 88,20

παραχαράττειν 35,14

παράχρωσις 100,20

παραχωρεῖν (de planetis) 497,5

παραχώρησις (εἰς πλάτος) 493,24. 29 495,5

παρείσδυσις 207,19. (ἀέρος) 85,20

παρέκβασις τοῦ λόγου 510,93

παρεχδύεσϑαι 42,19

παρέλχειν. παρέλχων μῦϑος 815,38 ζήτη-
σις παρέλχουσα 405,9

παρεμπλέχειν 660,22

παρεμπλοχὴ τοῦ χενοῦ 684,22

πάρεργος (λόγος) 4,9

παροιμία. κατὰ τὴν x. 142,27 191,1 404,
80

παρόραμα 122,88 τὸ ἐν ταῖς ἀρχαῖς ἐλά-
χιστον δοχοῦν m. 202,26. 82 203,4

παρυπόστασις 429,34

παρυφιστάναι pass. τὰ παρυφιστάμενα τῇ
φύσει ποιητιχὰ αἴτια 2,21 πᾶν τὸ παρὰ φύ-
σιν τῷ xatà φύσιν παρυφίσταται 226,25

πᾶς (diff. ὅλος) 65,4 τὸ πᾶν 245,205 sq.

48 Ἐ

156 κάσχειν

284,5 (disi. τὰ: πάντα, ἐὸ τέλειον) 9,5

τὰ πάντα. (dist. τὸ πᾶν, τὸ τέλειον) 9,5 —
πάντως πρώτως πάσχειν 19,20
πάσχειν (opp. δρᾶν) 88,8 170,7 τ
πατήρ μακάρων καὶ ἀνδρῶν ὁ dpdipé 580,
14 cf. adnot. ;
καχυμερής. παχυμερῶς λέγειν. 8158
πεῖσις (opp. δρᾶσις) 90,52 55» 159,81
518,14
πέμπτος (οὐσία) 59,6. ie 87,16 90,29 108,
li 199,3.8 381,5 496,4 455,51. 462,6
58294. (σῶμα) 16,26. 56,19. 56,7: 11.20
60,10. 112,9 115,91 201,19: 2T 2153
255,29 899,4 601,116 —
πενητεύειν (Empedocles) 587,2.
πεντάγωνον δϊ4,,3.233. - ΄.
πενταδάκτυλος 314,12
πέντε (ἀπλᾶ σώματα) 30]1,23.34
περαίνειν πεπερασμένος ἀριθμῷ (opp. με’
| γέθεῦ 146,39 (xac dioc, opp. μεγέϑεὺ
DOM (πλήϑει, : opp. μεγέδε 208, 24.

κέρας. πέῤατα σωμάτων μῆκος xal πλάτος
. "482 (τοῦ μήκους, τοῦ πλάτους, dn
᾿ ϑου 388,38 —

κερατοῦν 241,11

περιαγογή (opp. ἀντεπεριαγωγῇ 500, 31
(τῆς περιφερείας) 47,24

περίγειος (opp. ἀπόγειος) 82,11. 20 118, 10
410,34 περιγειότερος 36,29. 470,31 471,
18 475,24. 27 περιγειότατος 507,32 508,
21

περιγηϑής (Empedocles) 591,5

περιγράφειν geometrice 147,28

περιγραφή. ἐν οἰχείᾳ v. ἀφωρισμένος 241,
1ὅ

περιδινεῖν pass. 96,4 109,12

περιεχτιχός, περιεχτιχώτερος 41,9

περιέλιξις 458,6

περιέχειν. τὸ περιέχον θῦ8, 88 αἱ (τὴν
ὀρϑὴν γωνίαν) περιέχουσαι 823,10 824,29
ἡ περιέχουσα σφαῖρα 71,4

περίϑεσις 389,14. 16

περιχλάειν. πανταχόϑεν περιχεχλασμένη
(opp. εὐθεῖα) γραμμή 145,25

περίμετρος (γραμμή) 180,16. 18 186,12.
14 412,28 413,6. 13. 15 414,10

πέριξ. τὸ m. (dist. τὸ. ἄνω) 818,38 (— τὸ
ἄνω, Plat.) 679,31 680,19.

περιπλοκχκή (ἀτόμων) 295,11

* TI INDRX

κεριπολεῖν. ; cd κἀτ᾽ οδρανὸν περικολοῦνία
5,13

περισσάρτιος 29,29 882,4

πκεριστροφή 309,12. 16. 33 210,12. 19. 30

- 911,L 7. 26 212,92 215,15

περισφίγγειν 161,8

περιττός, περιττῶς (expl) 465,5

περιφαντάζεσθαι 813,8

περιφέρεια rotuuitas 610,21

περιφερής, (ὑγραμμή, opp. εὐθεῖα) 49,8. 145,

κεριφερόγραμμος (opp. εὐδύγραμμορ 410,
22 418,4. 5. 18. 19. 22 (σχῆμα) 406,11.
12 456,24

περιφορά 196,18. (expl) 288,4 (opp. φορὰ
ἁπλῶρ 363,8 (οὐρανία) 86,1 (τοῦ ἡλίου)

. 112,14

περιφύειν med. 27,14

πηδᾶν. ὑπὲρ cà dcxappíéva x. 190,52

«ἰλεῖν. πεπιλημένον σώμα 440,1

κίλησις 441,11

κιλητιξός (opp. διαιρετικός) 564,29

πίστις demonstratio (dist. ἀπόδειξις) 55,3
116,5 117,21 118,13

πλάγιος. τὸ πλάγωον 248,15. 390,26. 21. 38
898,39

πλάδη (Empedocles) 580,10 E

πλανᾶν. pass. οἱ πλανώμενοι (docápec)
26,24 (de triplici motu) 463,18 οἱ
πλανᾶσϑαι λεγόμενοι 410,31 ἡ πλανω-
μένη (σφαῖρα) 178,24 119,1 894,13. 23
(αἱ πλ.) 21,20 270,17 τὸ πλ. (defin.) 50,
15.28 1354,32 280,28 394,27 395,33
420,29. 82 τὸ πλανᾶσϑαι λεγόμενον 196,9
427,5 (ἄστρα) 444,18 (χίνησις, opp.
ἀπλανής) 193,17. 18 (οὐρανός, opp. ὁ
ἀπλανής) 420,36

πλάνης. ol πλάνητες 450,9 οἱ πέντε παρὰ
τὸν ἥλιον χαὶ τὴν σελήνην 454,18 ἡ
τῶν v. σφαῖρα 288,8 (Callippus) 497,13

πλάσμα (def.) 446,30

πλάστιγξ. ἡ τῶν m. κίνησις 265,30

πλατυχός (opp. ἄτομος) 519,16

πλεονεξία (opp. μειονεξία, δικαιοσύνη) 98,6
111,19

πλῆϑος (opp. ἕν) 93,7. 8. 9 (ἔσχατον) 91,11
(νοητόν) 96,90

πληϑύνειν. τὸ γινόμενον πᾶν πεπληϑυσμέ-
voy ἐστί 93,5 πεπληϑυσμένον τι 94,8 ἕν
πεπλ. 93,29

πλήρωμα. τοῖς ἑαυτοῦ πληρώμασιν περι-

VERBORUM

γράφεσθαι 49,23 (τοῦ κόσμου ὁ χρόνος)
368,20 τὰ ὑπὸ σελήνην v. 271,8

πλησίασις. τῆς τοῦ οὐρανοῦ πλησιάσεως
τὸ πῦρ ὀρεγόμενον φέρεται 71,13

πλησίος. πλησιαίτερος 83,9 πλησιέστερος
441,14 481,6

πνεῦμα τεταμένον διὰ παντὸς τοῦ χόσμου
(Stoic.) 286,15 sq. ἕκαστον τῶν σωμάτων
ὑπὸ πνεύματός τινος συνέχεσθαι (Stoic.)
286,22

ποίησις (opp. πεῖσις) 90,32 (στοιχείων) 98,
22

ποιητιχός (αἴτιαν, αἰτία) 2,21 136,92 299,
29 (δύναμις, opp. παϑητιχή) 235,31. 38
(ποιότης) 671,30 (στοιχεῖον) 400,22. —

ποιχίλος (τοῦ ϑείου σώματος χίνησις) 404,
8. 11. 14. 26

ποιός. τριχῶς λέγεται τὰ σωματιχὰ ποιὰ 1)
χατὰ πάϑος μόνον αἰσθητὸν ἣ xatd διά-
ϑεσιν ἣ χατὰ ἕξιν 111,7. τὸ ποσὸν τοῦ
π. προτιμήσαντες 566,1. οἱ τὴν γωνίαν
ὑπὸ τὸ m. ἀνάγοντες 538,22

ποιότης 108,26 123,32 598,9. 10 599,11
(dist. συμβεβηχός) 166,21 (τριχῶς ϑεω-
ρεῖται: ὡς δύναμις, ὡς ἐνέργεια, ὡς πά-
ϑος) 613,12 618,16 (τέσσαρες) 443, 21
(ἀπταῦ 87,31 89,17 (ἀτελής) 168,3 (δρα-
στιχή) 680,17 (ἐναντίαι) 51,21 151,28
(ἐπείσαχτοι, opp. κατὰ φύσιν προσοῦσαι)
83,99 (παϑητιχή) 1,9 81,81 600,12. 27
(πρῶται) 180,18 (τελεία) 167,32. 23. (οὐ-
ρανοῦ) 88,1 (στοιχείων) 81,28 (ψύξεως)
81,80 τὰ κατὰ ποιότητας γινόμενα ἣ
φϑειρόμενα 101,18 ποιότητας διαδιδόναι
660,21 μεταβάλλειν χατὰ ποιότητα 111,6
351,25. 29 πλείων ἡ ποιότης ἐν τοῖς μεί-
ζοσιν 82,8

ποιοῦν σῶμα πεποιωμένον 819,6

πολιτιχός. πραχτιχῶς xal πολιτιχῶς (opp.
ϑεωρητιχῶς) φιλοσοφεῖν 055,29

πολλαπλασιάζειν (ἑαυτα) 99,25

πολλαπλασιασμός 93,13

πόλος 14,26 24,26 (βἰρηϊῆο. Platon. tri-
plex: οὐρανός, τὰ πέρατα τοῦ ἄξονος, ὁ
ἄξων) 917,11 (βόρειος) 394,4. 13. 25. (νό-
τιος) 994,3. 14. 26. 34 892,16 (ζωδιαχοῦ)
331,4. 193. 22. 25 (χόσμου) 502,2 (οὐρα-
νοῦ) 46,16 390,12.13.21.32. 27.29 (ὁ
διὰ παντὸς τεταμένος) 032,6. 12

πολυπραγμονεῖν (τὰ μετέωρα) 3,20

πολύστιχος (βιβλίον) 25,29

προλαμβάνειν 191

πολυχώρητος 412,16 414,15

πόρισμα logice 244,26 (συνάγειν) 911,277

πόρος (ἀέρος) 441,9 (οἱ ἐν τοῖς odpact)
598,16

πόρρωϑεν (opp. προσεχῶς) τρέφεσϑαι xal
αὔξεσϑαι 110,5

ποσός. τὸ ποσὸν τοῦ ποιοῦ προτιμήσαντες
5069,33 ἡ τοῦ π. χατηγορία 617,8 τὸ
συνεχὲς (opp. διωρισμένον) x. 203,9

ποσότης 100,4 102,27 ποσότητος εἶδος τὸ
διωρισμένον (opp. τὸ συνεχές) 580,8

ποσοῦν 564,30

ποταμός. ἄνω ποταμῶν ἀναστέλλεσϑαι 78,
15

ποτέ. τὸ T. τὸ ἐν μέρει χρόνου (opp. τὸ
ἀεὶ τὸ χρονιχόν) 97,14

πότιμος (λόγος) 201,1

πούς. παρὰ πόδας ἀντιλέγειν 49,3 (λέγειν)
182,26 (τὰ ἐναντία φάναι) 857,17 (μετα-
βάλλεσϑαι) 262,10

πραγματειώδη ς. πραγματειωδέστεραι ἀπο-
δείξεις 236,10

πραγματιχός (ἀπόδειξις) 245,20 «(ἐπιχεί-
ρημα, def., opp. λογιχόν) 238,5. 6

zpaxttxóc (ζωή) 381,18 (τὰ οὐράνια) 482,
16

πρᾶξις (coni. ζωή) 18,28 (ἡ χυρίως, def.)
484,20

προάγειν (ἀμεϑόδως) 29,96 (χατηγοριχῶς)
18,17 (ὑποϑετιχῶς) 18,10 (λόγον) 90,28
91,9 (συλλογισμόν) 63,11. 117,8

προαίρεσις. κατὰ προαίρεσιν γίνεσθαι 284,
9.10 429,17 ῥοπὴ αὐτοφνὴς xal οὐ χατὰ
προαίρεσιν γινομένη 67,27 (opp. φυσιχῶς)
67,31

προαξιοῦν 177,28 225,4. 250,10

προβάλλειν 87,17 τὰ ἐν τῷ πρώτῳ mpo-
βληϑέντα βιβλίῳ 1,13

πρόβλημα 91,20 189,17. 18 240,11 540,
11

πρόδηλος. πρόδηλον apparet 86,11. 12 90,
28 91,1

προηγεῖσθαι. προηγουμένως 2,11 61,4
361,21.31al. (opp. πάρεργος λόγος) 4,7
(opp. κατὰ συμβεβηκός) 969,22

προήγησις planetarum 188,6

προκατασχευάζειν 237,12

προχατασπᾶν 266,1

προχοπή (opp. ἀρχή, τέλος) 299,9

προκόπτειν (λόγος) 181,22

προλαμβάνειν τοῖς μὴ προειλημμένοις ἐν-

158 πρόληφψις

δείκνυται 104,2] ἐν τοῖς προλαβοῦπν
ἔδειξεν, δέδεικται 240,31 247,18
πρόληψις (def) 80,18 (χοινή) 116,6 117,19
140,3. 6 603,28 (ἄϑεος) 310,30 (zu5-
vttxoc) 14,4
πρόοδος ἰδιότητος 135,26
προοίμιον 4,11. 17 5,21 6,30 48,29. (libri
tertii) 551,25 552,24
προπηδᾶν. πρὸ τοῦ τὸν ᾿Αριστοτέλην λέ-
γειν προπηδᾶν ἐπ αὐτόν 18,17
προποδίζειν (opp. ὑποποδίζειν) 491,24
προποδισμός (opp. ὑποποδισμός) 32,20 36,
31 93,15
πρός. τὸ πρός τι (expl) 123,29 130,7 611,
6. 9 619,12 sq.
προσεχτιχός [48,117 — προσεχτιχῶς ἀχου-
στέον 115,1
“"προσεπιχείρημα 194,9
προσεχής (coni. οἰκεῖος) 238,12 240, 32
(αἰτία) 90,31 οἱ ἕν τὸ προσεχὲς στοι-
χεῖον ὑποτιϑέμενοι 121,19 (ὅλῃ 126,1.
ἡ. 29 ἡ προσεχὴς ἀπὸ τῆς ἀχινήτου αἰτίας
ὑπόστασις 109, 2) cf. 96,5 -- προσεχῶς
proxime, paullo ante 51,10 58,1 64,6 221,
28 231,14 244,11.15 369,81 424,25
449,9 463,19 514,93. 611,13 670,6 671,
239 109,14 al. continuo, statim 80,2 150,3
290,5 prorime loco 80,2 107,11 ἐν τοῖς
tp. εἰρημένηις xal ἐν τοῖς φϑάσασι 2061,
15 (opp. πόρρωϑεν) 110,5 481,2. (ΞΞ ἀμέ-
πως) 11,13. 93,6. 9. 138,11 244,20 353,8
360,9. 11. 22. 361,9. 428,32. 439, 12
προπεχέστερον 101,39
"προπυϑαφαίρετσις 00,30
πρόσϑεν (def.) 413,50 421,8
πρηπσϑήκχη. μετὰ προσϑήχης χαλεῖν l5
πρότληνις assumptio syllogismi 145,21 146,2
151,55 204,6 206,18 219,15 258,16 563,
I5 511,12 601,25 714,18
προσυφαίνειν τὸ ϑνυτὸν τῷ ἀιδίῳ [01,3
πρόσωπον (σελήνη) 401,4. 9. 24. 02
πρότατις (logice) 40,6. 9 108,3. 14. 191,8
151,21 157,12. 164,4 170,9. 182,30 183,9
1321,22 216,27 669.14. (ἐλάττων) 62,28
οὐ 1) 1527,15 218,1] 422,1. 424,19
426,2 92.17. 422,22. 423,7
126,8

πρότερος.
( f

(μείζων)

τὸ πρότερην πολλαγῶς λέγεται

(κατὰ γοωήνον) {1.1 (φύσει)
00 τὸ 00 41,5. 24. 105,12. 107,21 5854.
J. lo

oss. ὦ ἍΜ:

I INDEX

* προφϑείρειν 73,19

προχωρεῖν. rpoyepet (opp. ἀδύνατόν ἐπ-ν)
308,30

“προωϑισμός 549,23

πρῶτος (φύσει xat οὐσία, opp. ypóve 11,
14. 16. (χίνησις) 85,9. (Aóqut) 93.19. (vai
$elo) 85,4 (σῶμα) 1.15 85,5 (Xr)
136,2 (φιλοσοφία) 310,32 (Ψυγαῦ 85.4
— πρώτιστος 2,99 96,16 --- πρώτως 5,
22.29 93,17 96,26 101,8 πάντως zpe-
τως 13,30 (ὄν) 98,11

πρωτότυπον 211,4. 1. 8

πρωτουργός 271,4

πυγολαμπίς 89,6. 8 90,4 18. 17. 135.5

πυχνός (opp. μανός) 206,24 413,12 691,6

πυχνότης (opp. μανότης) 615,27 690,25. 3]

πυχνοῦν (opp. μανοῦν) 359,22 36,13 831,4.
24 112,34 599,33 600,1

πύχνωσις (opp. μάνωσις) 31,9 161,12 443,
15 444,6. 9 565,16 599,31 616,3

πῦρ τὸ παρ᾽ ἡμῖν (opp. τὸ τοῦ ὑπεχχαύμα-
τος, τὸ οὐράνιον) 81,8 (τὸ ἐν τῷ μέσῳ,
Pythagor.) 512,10. 29 (τὸ τοῦ ὑπεχχαύ-
ματος, opp. τὸ οὐράνιον 81,8 (τὸ ὑπὸ γῆν)
10,30 τρία εἴδη κατὰ [᾿λάτωνα (ἄνϑραξ,
φλόξ, φῶς) 85,7 τὸ v. ἐχ πυραμίδων sov-
εστάναι 561,16 τὸ πῦρ τὸ οὐράνιον φῶς
εἶναι μόνον (Plat.) 67,4 Plato de ignis
natura 84,15 ignem excitant lignum in
ligno terebrae in modum circumagentes
602,10

πυραμίς (geometr.) 061,14. 16. 554,9 515,
14 615,18. 21. 22 614,1 ( al.
τριγώνων γινομένη) 918,28. οὐδὲν ἀλλο
ἐστὶν ἡ m. f, κύβου γωνία 6225,19 (πῦρ)
620,18. 28. 621,3. 14. 623, 28 sq. 91 sq.
631,25 sq. 638,2 sq. 640,16 641, 20. 65U,
26 610,22

πύριος 6614,25. 28 (λεπτότης) (2,22
pxvás) 006,9. 80,21 81,2 (σύστασις) US,
18 (χρώματα) 130,24

(ἢ £x τῶν

(0)-

Ῥεῖν. ἀεὶ ῥεόντα 256,5. 18

ῥομϑβοειδής. τὸ b. χαλούμενον στερεόν 410,
9. 21

ῥοπή. ῥοπὴν ὑπάρχειν τοῖς στοιχείοις ἐν

ἀλλοτρίοις τόποις οὐστι τ, τὸν οὐρανὸν

πάσης p. ἐξτοῦ σϑαι (0,11
0) χατὰ προαίρεσιν γινομένη 61,28

σιχή) 19,12 263,18. 232 al. 581,1

(91027; xal

5-9.
v3

VERBORUM

Za8p6«(logice) 80,29 126,16 184,30 (coni.
᾿ ἀσύνετος) 199,22 — σαϑρῶς συλλογίζεσθαι

112,25

σαϑρότης λόγων 165,4

σαλεύειν 10,35 (λόγος) 22,91

σελήνη. ἀντίχϑονα τὴν σελήνην ἐκάλουν οἱ
Πυϑαγόρειοι ὥσπερ καὶ αἰϑερίαν γῆν 512,
18 defectio lunae 515,27 541,24 546,
29 quo temporis spatio ambitum com-
pleat 471, 18 quo intervallo a ceteris
stellis errantibus distet 468,24 (magni-
tudo et distantia) 471,6 variam magni-
tudinis speciem praebet 504,30 (motus)
411,18 (Eudoxus) 494,23 (sphaera)
414,18. 25 (sphaerae) 503,6 (Callippi)
491,12 (πρόσωπον) 451,4. 9. 24. 32 τὰ
ὑπὸ σελήνην (opp. τὰ οὐράνια, τὸ χυχλο-
φορητιχόν) 3,20 4,21 57,13 58,29 59,4
60,19 63,14 64,24 74,16 15,6. 11 77,31
81,16 83,18.23 86,5.19 91,10 219,8
221,81 226,5 415,29al. (ἢ ζῷα ἐστιν ἢ
φυτὰ ἢ τούτων μόρια) 2059,19 τὸ ὑπὸ
σελήνην πῦρ 82,12 (στοιχεῖα) 4,33 6,6
36,7 51,30 52,6 64,17.21. 25 69,17 13,5
11,25 81,19 85,10. 15. 87,19 210,8 al.
(σώματα) 1,12 60,10 81,11. 12. 14 86,23
218,28 219,7 al. (φϑορά) 8,6

σεληνιαχός (οὐρανός) 462,10 (σφαῖρα) 87,
18 61,18 269,17. 19 280,18 373,2 408,
20

σελίς 25,93

σημαίνειν. σημαινόμενον significatio, vis
33,2 103,2 140,19. 20 312,32 313,2. 6.
8. 11. 14 al.

σημασία (ὁλοσχερής, opp. κυρίως λεγομένη)
288,11 84.

σημεῖον (def) 562,24 (τὸ κατὰ χορυφὴν
ἡμῶν) 83,9 σημείου xal χέντρου λόγον
ἔχειν τὴν γῆν πρὸς τὰ ὑπὲρ τὸν ἥλιον 81,
16 εἴ. 88,1

σημειοῦν. σημειωτέον 111,24 112,5

σῆψις ἀέρος 124,5 131,9

σιχύη 124,17

σιχυὸς ἰατριχός 123,28

σιμός (dist. γρυπός) 278,18

σίνηπι 510,7

σίφων 123,22 124,4

σχαληνός (σώματα Democriti) 295,16 e
γωνον) 561,12 575,93 δ].

στοιχεῖον 109

σχεδαννύναι. σχεδαστῇ σύστασις 65,12

σκιαμαχία 185,2

σκυλάχιον νεογενές 101,31

σκώληξ. σχώληχες ἀπὸ διαφόρων ζῴων καὶ
φυτῶν διάφοροι γίνονται 98,7

σχωπτιχός (χάρις) 5033,29

σμιχρός (Anaxagoras) 608,22

σμιχρότης (Anaxagoras) 608,23

σοφιστής. λέγουσι οἱ σοφισταί ὅτι ...

σοφός (οἱ xa9? ἡμᾶς) 303,24 309,31

σπέρμα (ἀνθρώπου) 101,25 (Anaxagoras)
603,18 609,7

σπερματιχός.
609,4

σποράδην (opp. χατὰ συνέχειαν) γεγραμμένα
118,27

σπουδάζειν. ὃ λόγος σπουδάζει 81,10

στάϑμη. λευχή τίς εἰμι στάϑμη κατὰ τὴν
παροιμίαν 404,80 κατὰ στάϑμην εἶναι
905,9

στάσις (opp. κίνησις) 109,12

στερεῖν. ἐστερῆσθαι (def.) 101,30

στερέμνιος (opp. xevóc) 285,27

στερεός (γωνία) 914,5. 9. 12. 15. 16. 20.
23

στερέωμα (Psalm. 19,2) 90,17

στέρησις (def.) 101,30 122,20 125,29 121,5
(opp. ἕξις) 400,9 (opp. εἴδος) 102,1. 12
121,14 122,9 167,28 (dist. τὸ ἐναντίον)
171,24 (opp. οὐσία) 114,16 (οἰκεία)
124,7

στερητικχός. στερητιχῶς ἀντιχείμενον 02,16

στερρός 77,21 (σῶμα) 75,31

στερρότης τοῦ οὐρανοῦ 11,24. 82

στήμων (opp. χρόχη) 660, 26

στηριγμός 487,24. 188,6. 10

στηρίζειν planetae videntur 491,25

στιγμὴ τῶν σωμάτων (expl) 534,28

στίλβειν. στίλβοντας φαίνεσϑαι τοὺς ἀπλα-
γνοὺς ἀστέρας 453,12

033,15

σπερματικῶς προλαμβάνειν

"στοιχειοχράτωρ (ϑεοῦ 107,15

στοιχεῖον (— ἐξ οὗ πρώτου συντέϑειταί τι
xal εἰς ὃ ἔσχατον ἀναλύεταῦ) 5,9. (ΞΞ
ἁπλοῦν σῶμα) 626,29 (def.) 601,2 605,18
(expl. 274,1 604,16 sq. (&xpovw opp.
μέσον) 84, 33. (xà ἁπλᾶ xal τὰ ἐνταῦϑα
χαλούμενα) 86,29 (τὰ μέσα, opp. ἄχρα)
84,32 615,26 (τὰ παρ᾽ ἡμῖν, opp. τὰ οὐ-
ράνια) 88,30 (τὰ τέσσαρα πρῶτα) 91,271
657,4 64,30 85,11 86,8 90,295.26 638,
22 οἱ τὸ στοιχεῖον Bv ὑποτιϑέμενοι 690,

'26 (τῶν tdeo ts 8134 τὰ. τοῦ’ λόγου εἴ

. πόδι τέσσαρα c. 85,28

στοιχειοῦν. . τὸ στοιχοαῦτόν 555,4. 601,8.
:1. 17. 19

στοιχειώδης (κῦρ) 687,22 (σῶμα) 249,16
361,7 (φύσιρ 86,31.

στοιχειωτής («» Euclides) 414,2 ef. adnot.

στροφάλιγξ (Empedoel) 529,441" .

συγγινώσπειν 88,15. 268, 26. 626,292. 36

ἀογκατάϑεσις 418,81

σόγκρασις 115,8

σύγκριμα τῶν. οὐρανίων σωμάτων 84,30.

σόγπκρισις καὶ ἔκκρισις (Empedoclis et Àna-
xsagorae) 601,7

συγκριτικός (opp. διαχριτικός) 504,39 τὸ
-συγχριτιχόν .(comparativus) ἐκίτασιν ἔχει
τῆς ἰδιότητος 148

συγχώρησις. “πατὰ συγχώρησιν - 198,31

συζυγία (τοῦ κούφου καὶ τοῦ βαρέος 1,28
(8,16) περάτων τρεῖς α. ἐν τοῖς τῶν. b
σώμασι 888,299 |

συκοφάντης 168,12

συλλαβή. ἐπὶ τὴν αὐτὴν o: ἐπανιέναι , 3045
στοιχεῖα ἐν συλλαβῆς ὄντα τάξει (Plato)
638,22 -

συλλογίξεσϑαι 110,25 verbia συνελογίσατο
οὕτως vel similiter inducuntur- in syllo-
gismi formam ἃ Simplicio redacta 6,98
15,20 18,5 98,24 108,1 109,25 111,5
150,25 183,3 446,32 515,9 616,28

συλλογισμός. dote συλλογισμὸν αὐτῷ γί-
νεσϑαι τοιοῦτον vel similia (cf. s. v. συλ-
λογίζεσϑαι) 26,37 28,5 188,1 458,18 συμ-
βεβηχυῖα ποιότης 112,6 τὸ συμβεβηχός
22,12 112,19 (opp. οὐσία) 123,15 (opp.
οὐσιῶδες) 127,92 (dist. ποιότης) 166,21
χατὰ c. 98,24 112,30 (opp. οὐσιωδῶς)
123,15 160,19

συμμετρία ἑχάστη τῶν ἀρετῶν 56,5. (στοι-
χείων) 98,4. 5

σύμμετρος (coni. ἐναρμόνιος) 97,29 (opp.
ἀσύμμετρος) 220,14. 23. 29. 32. 221,2. 3
τὴν διάμετρον σύμμετρον τῇ πλευρᾷ γενέ-
σϑαι ἀδύνατον 319,15 583,5

συμπαϑὴς πίστις τῶν ἀποδείξεων 370,18

συμπάϑεια (ζωτιχή) 55,8. 10 (ἡ ἀπὸ πί-
στεως) 55,15

συμπαρατείνειν. συμπαρατετάσϑαι 84,2

συμπεραίνειν med. (logice) 76,26 90,21
218,29 545,23 al.

Li
*
εὐ CROINDEX

συμπέρασμα (logic) 15,39 40,9 61,7.8
62,295 92,€.16 111,22 182,21 188,1.
18al κοινὸν σ. τοῖς οἱρημένοις πόμα
49,96

* συμκεριαγωγή 500,19

συμκιλεῖν 549,25. 544,85

* συμκλεονάζειν 81,98

συμπληρωτουκός. τινος 167,15

συμπλοκή. χωρὶς συμπλοκῆς (Opp. κατὰ
σουμκλοκὴν) λέγειν 853,36

συμφυής. SN ταῖς τῶν ἀνθράπων

φυχαῖς 81

σόμφυσις (ἡ πρὸς. ἄλληλα) 85,31 '
φὔμφυτος. ζωὴ σ. τῷ σώματι 388,17
i inti (opp. ϑυνιληϑούειν) 838,38

Brod (logiee) 19,14 38,9 40,5. 7 1,1
. 108,21 109,31 11139. 151,85 164,19. 30
116,27 189,10. 17 308,299 669,25 728,
. ἦ αἱ.

σονάγχφγή (logic) 91,29 150,16 235,36
436,8 428,31 435,8 659,25. 668,18 128,

6.aL. «((όγου) 340,98 258,25 258,13 411,
'. 18 601,34 699,14 714,2 a1. .
᾿συναιρεῖν «συγρρημένος 93,98 — ουνῃρη-
^o μέγως ἐκθέμενος 8.81
συναέρεσις. 226,9
συναλη ϑεύειν (opp. συμψεὐδεσθαὺ 938,28.

80 329,1. 8. 8. 238

συναμφότερος (οὐσία ἡ ἕνυλος) 279,18 τὸ
συναμφότερον 214,21 215.8.10.11 276,3
(dist. εἶδος, μορφή) 278,8. 10. 13. 18
219,8

συναναχεραννύναι 85,27

συνανατέλλειν 89,15

συναπελέγχειν 66,14

συναποχαϑιστάναι. συναποχαϑιστῶσα 506,
25.28 501,4. συναποχαϑίστασθϑαι 447,12.
22. 88 448,1. 6. 80. 32 449,31 450,1. 98
451,20. 27 415,29 410,3. 4. 12

συναποκατάστασις 91,99. (πλανήτων) 448,
30 506,17. 19 507,1

συνάπτειν 95,28 συνημμένον (logice) 30,
10 63,4. 8.12 145,28.84 151,22 170,31
204,8 219,11 258,17 536,24 569,18. 19
571,8 601,26 611,25 714,17 (δεύτερον,
Philoponus) 30,15. 17

συναπτιχός (σύνδεσμος) 553,9

σύναρσις 703,1

συναφή. κατὰ συναφὴν ἀναγινώσχειν 702,6

σύνδεσις ἐνάρμονιος 84,92

VERBORUM

συνδεσμός (astronom.) 461,97. 30 463,8
(grammat.) 597,19 (αἰτιολογιχός) 7,16
250,14 329,30 347,6 461,21. 30

συνδιαπλέχειν 379,2

συνδρομὴ τῶν ἐναντίων 97,91

συνδυάζειν 335,30 722,2

συνδύνειν 89,18

συνεδρεύειν 97,23 112,35

συνεχτιχός. συνεχτιχώτατος 172,21

συνεχτρέχειν τὰς φαντασίας τοῖς ὀνόμασιν
87,10

συνενοῦν. συνενωϑέν 271,26 συνηνωμένον
xat' οὐσίαν τῷ αὐτοαγαϑῷ 482,18

συνεπουρίζειν (expl.) 596,31 sq.

συνέχεια 10,18 (συγγράμματος) 4,11 (τοῦ
ὅλου) 76,15 χατὰ συνέχειαν (opp. σπο-
ράδην) γεγραμμένα 178, 26 (προβαίνειν)
261,4

συνεχής 16,11 223,25 (opp. διωρισμένος)
298,19 τὸ συνεχές 5,24 (expl) 8, 13
(def.) 46,20 178,93

σύνϑεσις (opp. ἀνάλυσις) 260,33 (δευτέρα)
85,29 συνθετώτερος 804,6 σύνϑετον
(opp. ἁπλοῦν) 86,8 89,11 (opp. ἡνωμέ-
vov) 94,24 (opp. στοιχεῖον) 85, 24. 26
(τὰ ἐν qq) 3,13 (χίνησις, opp. ἁπλῆ) 23,

14. 15 sq. (σῶμα) 4,34 23,16. 16 86,32
944,5 7108,26. 30. 32 (τὸ οὐράνιον σῶμα)
91,4

συνιστάναι. τὰ συνεστῶτα 101,7 (φύσει)
6,34

συννεύειν τῇ ἑαυτοῦ φύσει 44,10 πρὸς ἑαυτό
44,18 εἰς ἑαυτόν 65,24 (geometrice) 46,
94

σύννευσις 65,8

σύνοδος τῆς σελήνης (opp. πανσέληνον) 480,
8. 10

συνουσιοῦν. τὰ συνουσιωμένα 361,5

συνοφρυοῦσϑαι (opp. ἐρυϑραίνεσϑαι) 88,19

συνοχή (χεντρική) 65,20 72,21 513,22

gu voy txóc (ἰδιότης τῶν ϑεῶν) 513,19

συνταγματιχός (φιλοσόφημα, expl.) 289,1

συντέλεια τοῦ αἰῶνος (opinio Christiana,
cf. Ev. Matth. 13,40) 88,3

σύντομος (coni. σύντονος) 370,11

συντυποῦν 408,26

συνυφαίνειν tà xatà μέρος τῆς πραγμα-
τείας 3,16

συνώνυμος (dist. ὁμώνυμος) 250,32

συρφετός (λογικῶν xal ἀλόγων ἐνέργεια)
811,11

σχῆμα 761

σύστασις (ἀνθρώπου) 3,21 (ἀτόμων) 242,
99 (βαρεῖα) 221,16. 19 (ζῴων) 260,5
(ἰσοχρόνιος) 78,11. (χόσμου) 8,19 139,31
281,0 (σχεδαστή) 65,12 (στερρά) 18,8
(σωματιχή) 281,32 287,4 365,18 (τοῦ
οὐρανίου σώματος) 91,11

συστασιώτης 91,18

συστατιχός τινος 897,20 (ποιότης) 167,32

συστοιχεῖν τινι 393,29

συστοιχία (τοῦ χούφου καὶ τοῦ βαρέος) 4,
16 (αἱ δέχα Pythagoreorum) 383,14
986, 6

σύστοιχος 395,12. (expl) 418,8 (στοιχεῖον)
84,5 --- συστοίχως ἔχειν 211,24

σύσφιγξις (οὐρανία) 46,2

σφαῖρα (ἡ ἀπλανής) 83,13 (Ἀφροδίτης) 71,
18 (Eppoo) 71,18 αἱ τοῦ οὐρανοῦ o. 11,3
ἡ τῶν ὀχτὼ Gc. συνῃρημένη μονάς 522,4
τὴν σ. ἐξ ὀχτὼ μορίων συγχεῖσϑαι 613,26
varii singularum sphaerarum motus 462,
24 sq.

Gpatptxóc. τὸ σφαιριχόν 168,11 (οὐρανός)
208,9. 10 (μαϑήματα) 450, 80 (σχῆμα)
10.1.8 406,6.8 408,22. 28 409,4 (σῶμα)
11,32 207,18 (ἡ τοῦ ὕδατος ἐπιφάνεια)
411,2. 7. 14

σφαιροειδής (ἄστρα) 411,5 (οὐρανός) 414,
19

σφαιροποιεῖν 414,16

σφαιροποιία 253,4. (ἡ διὰ τῶν ἀνελιττου-
σῶν) 504,16 (3, κατὰ τὸν ᾿Δριστοτέλη,)
901,25 (ἡ κατὰ Εὔδοξον) 497,6 (παλαι-
οτέρα) 474,30

σφαῖρος (Empedoclis) 293,22 310,15 528,
13. 31 308,3. 6

σφαιροῦν 65,8. 14. 19 415,19

σφαίρωσις 049,21. 28

σφῆξ. σφῆχες ἐξ ἵππου γίνονται 98,7

σχεδόν. τὸ σ. διὰ φιλόσοφον εὐλάβειαν προσ-
χείμενον 1,21

σχέσις (opp. ὕπαρξις) 162,13. (ἡ πρὸς ἀλ-
ληλα σχέσις) 04,28. (τοπιχή) 3980,14. εἴτε
φύσει εἴτε σχέσει 15,5

σχετιχός (διαφορά) 395,19

σχῆμα — τὸ ὑπό τινος ἦ τινων ὅρων περίε-
χόμενον 219,21 418,12 πέντε σχήματα
xal σώματα Platonis 87,25 (σφαιριχόν)
16,1. 8 (τὸ xarà φύσιν) 76,14 cf. 76,18
(διαφορά, Democrit.) 641,5. 21. 28. (πρῶ-
τον, logice) 108,10 2236,21. 33. 371,22
620,20 (δεύτερον) 54,2 92,8 120,14 157,

25 (πρῶτον) 1,18 86,4 δύο κατὰ γένος

τὰ πρῶτα σ. 435,29 (σύνθετα) 4,33 86,

32 (τὰ τέσσαρα) 82,1 (τὰ ὑπὸ σελήνην)

1,12. (τὰ τῇδε) 88,17 (φυσιχόν, opp.
ἔμψυχον) 6,20 428,9

σωματικός. (στοιχεῖα) 214,4 (pb) 85,1
95,15 104,30 860,25. 21 — σωματικῶς
(ἀλλοιοῦσϑαιν 111,11

σωματοειδής. τὸ c. 860,81. 88 361,4.

15 δῖ9,3

Ἰαλαντιαῖος 109,11. 15 110,7. 9

τάξις (ἀναγνώσεως) 5,91. διττὴ τάξις ἡ μὲν
ἐνταῦϑα ἡ δὲ ἐν τῷ δημιουργᾷ 87,5

ταυτότης (opp. ἑτερότηρ 95,26 109,13
(ὀνομάτων) 89,31 91,11

τεχμήριον (dist. αἴτιον) 264,6 ἐκ τεχμη-
βίου (opp. ἐξ αἰτίων) συνάγειν 403,36

τεχμηριώδης (ἀπόδοσις) 208, 1 (πίστις)
263,94.

τετραγωνίζειν 41338

τετραγωνικός (διάστασις) 4804

τετραγωνισμός (αὐκλου) 413,82. 38 418,
1.21

τετράγωνον. ὁ κύβος ἐκ τετραγώνων E
804,14.236. 574,17 sq.
τετραπλασιάζειν 220,22 -

τεχνητός (opp. φυσικό) 51,12. 132,10 938,
28

τέως interim, ad tempus 354 42,21 43.6
512 19421 201,6 236,25 231,25 314,
19 330,29 350,922.27 390,13 397,22
419, 600,2 697,28 101,18. 103,28 105,
31

τήρησις observatio astronoma. 414,90

τίμιος. ὡς τιμιωτέρου τοῦ οὐρανίου σώμα-
τος 4,32

cop. ἡ δοκοῦσα τομή (expl.) 609,21

τοπικός (αίνησις) 79,1 80,19 96,22 101,28
(σχέσις) 405,33 435,14

τόπος (def) 113,23. 231,16 258,3 369,16
287,24 694,12 699,2. 16 (dialectice)

VERBORUM

288,11 (ἀλλότριος, opp. ἴδιος) 75,17. (οὐχ
ἄπειροι οἱ τ.) 229,18 sq. (ὁ ἄνω, 6 χάτω,
6 μεταξύ) 229,10.14 τόπου ἐναντιότητες
enumerantur 151,7 (διαφοραὶ xai ἐναν-
τιώσεις) 70, 84 (olxeioc) 64,22 11,20
(φυσιχός) 16,32 (ὃ παρὰ φύσιν) 243,95

τορνοῦν (Plato) 418,10

τοσαυταπλάσιος 225,22 232,11

τοσαυταπλασίων 82,5 222,29

τριαδιχός (ἰδιότης) 8,22

τρίγωνος (σῶμα) 348,18 τὸ τρίγωνον 304,
13. 25 406,15 407,29 δύο τ. ἀρχοειδῇ
638,27 (μαϑηματιχόν, opp. φυσιχόν)
646,22

τρίοδος. τοῖς ἀπὸ τριόδου γράφειν 131,28

τριπλασιάζειν 220,18. 21

τριπλασιεφέβδομος 418,21. 32

τριχῆ. τὸ τ. διαστατόν 89,22. 28 124,17.
32 135,1

τροπή (expl. 100,28 (φυσική) 107,8 με-
ταβολὴ γένος πάσης τῆς ὑπὸ σελήνην τ.
101.2 αἱ τ. αἱ ϑεριναὶ καὶ αἱ χειμεριναί
493,17 οἱ μεταξὺ τροπῶν τε xal ἰσημε-
ριῶν χρόνοι 497,19 χειμὼν xal ϑέρος xal
αἱ μεταξὺ τ. 402,21

τρόπος. τὸ ἀεὶ τ. ὑπάρξεως εἶναι δοχεῖ 829,
20 τῷ τ. προστιϑέναι τὸ ἀρνητιχὸν μό-
ριον 28, 19. 25 80, 22 329,21 αἱ μετὰ
τρόπου προτάσεις 229,22 (ὑποϑετικχός)
62,91 (πρῶτος τῶν ὑποϑετιχῶν) 352,25
(δεύτερος τῶν ὑποθετιχῶν ὁ διὰ τριῶν
χαλούμενος) 466,32 536,21 714,14

τροχός. ἡ τῶν τ. χίνησις 15,2. (ὁ τῆς εἰ-
μαρμένης τε xal γενέσεως) 377,14

τρυγώδης μοῖρα 84,21

τρύξ. ὡς πρὸς ὕλην xal τρύγα 84,24

τρύπανον 602,10

τυμπανοειδής (γῆ) 541,6. 25

τυφλός. xal τυφλῷ, τὸ λεγόμενον, ἐστι δῆλα
123,2 cf. 195,19

τύχη. ἀπὸ τύχης (opp. φύσει, ἀπὸ ταὐτο-
μάτου) 854,10

'Y aAóc 130,15

ὑγιαίνειν. ἡ ὑπόϑεσις ὑγιαίνει 121,14
ὑγιής (logice) 163,22

ὑγρός. ἡ τοῦ ὑγροῦ φύσις (expl.) 468,6
ὑδάτινος (οὐρανός) 88,14. 15

ὑδάτιος (σῶμα) 647,11

δπόϑεσις 163

ὑδατοῦν 571,9

ὑδράρπαξ 524,20

ὕδωρ (ἐκ τῶν εἰχοσαέδρων συνεστάναι) 561,
11

υἱός. ὃ Υἱός Christianorum 137,28

ὕλη (ἀοΐ.) 718, 31 (ΞΞ ἄποιον σῶμα) 564,
17 (διαφεύγει τὴν αἴσϑησιν) 642,28 ὕλης
λόγον ἔχειν πρός τι 110,17 τὸ ὕλῃ εἶναι
(expl.) 355,1 (opp. εἶδος) 94,29. 31 564,
15 565,23 (dist. σῶμα) 134,9 sq. (ἀσώ-
ματος) 135, 21 (πρώτη) 136,2. (ἡ τοῖς
γενητοῖς xal φϑαρτοῖς ὑποχειμένη, dist. ἡ
χατὰ τόπον χινητή) 135,20

ὑλιχός. ὑλικώτερος 100,10 ὑλικωτέρα μοῖρα
τῶν οὐρανίων σωμάτων 84,20

ὑπαγορεύειν. ἡ αἴσϑησις ὑπαγορεύει 12,11

ὑπαντᾶν πρός τινα 19,29 οὐδὲν ὄφελος
τούτῳ πρὸς τὸν οἰχεῖον σχόπον ὑπαντᾷ
12,90 (dialectice) 301,23. 32

ὑπάντησις 14,1. (χατὰ ἔνστασιν) 14,9

ὕπαρξις (opp. σχέσις) 162,18 xa9* ὕπαρξιν
43,23

ὑπέκχαυμα 20,226 27,22 34,8 35,29. 35
36,11. 12 37,4. 17. 21 42,23. 27 50,18
51,14. 22 58,28. 35 80,20 81,6. 18 82,4.
21. 28.24 83,15.16.22.26 84,9 89,13
163,28 164,24 285,11 373,2 439,12. 14.
16. 27. 80 461,20 al. ἡ τοῦ ὑπεχχαύμα-
τος ὁλότης 67,11 (πῦρ, opp. τὸ οὐράνιον)
81,7

ὑπεχπροϑέειν (Empedocles) 529,12

ὑπερανέχειν 69,19 91,2 96,6

ὑπερβιβάζειν (λέξιν) 352,3

ὑπερβολή (opp. ἔλλειψις, συμμετρία) 171,18
(expl) 320,2 (πυρός) 81,9

ὑπεξέρχεσϑαι 76,11 77,29 96,6

οὑπερεδράζειν 86,8

ὑπερέχειν. πέμπτη τις οὐσία τῶν τεσσάρων
ὑπερέχουσα 6,11

ὑπερχόσμιος 380,26 291,28

ὑπερούσιος (ἀγαϑότης) 485,16

ὑπεροχή (τοῦ οὐρανοῦ πρὸς τὰ ὑπὸ σελήνην)
14,15

ὑπέρτερος (αἰτία) 199,32 (δύναμις) 199,29

ὑπερφυής (κίνησις) 38,2 59,1

ὑποδιαίρεσις 220,28

ὑποῦδρομ ἡ (τῆς σελήνης) 481,9

ὑποξζωννόναι. ὡς ὑπεζωχώς τις 260,19

ὑπόϑεσις (logice) 115,32. ἐξ ὑποϑέσεως 7].
25.28 109,18 (opp. ἀπλῶς) 322,21 sq.
(opp. xa9' αὑτό) 323,83. 14. 33 324,6

στάνον xal τὸ ὑφιστάμενον 93,92 τὸ
μόνως ὑφιστάν 94,26. 27. ὑφεστάναι 16,
15 (opp. ἐπιπολάζειν) 27,14. 161,1 τὸ
βάρυ τε καὶ ὑφιστάμενον 282,9

Φαιός. τὸ φαιόν 18,1

φακοειδής 409,29. 84 410,26 413,8

φάναι. ἐσχάτων ἤδη τῶν ἡμερῶν οὐσῶν,
ὥς φασι 88,3 cf. 143,1. τὰ ἐναργέστατα
καὶ τυφλῷ, φασί, δεικνύναι 196,18 ὅν
φασιν ... (de Herostrato) 200,30

φαντασία. ταῖς αὑτοῦ φαντασίαις (commen-
tis) συνάδειν τὰ Πλάτωνος 84,18

φάσις (caelestis) 26,32. 487,24 488,6 φά-
σεις τῆς σελήνης enumerantur (διχότομος,
ἀμφίκυρτος, μηνοειδής) 047,12

φάσμα 20,28 36,2 φάσματα (— κομῆται,
δοκχίαι) 415,21

φϑάνειν. ἐν τοῖς φϑάσασι (opp. νῦν) 91,
38

φρόνησις (opp. πανουργία, εὐήϑεια) 55,30

φυσιχός. ὁ φ. καὶ περὶ μήχους καὶ πλάτους
διαλέγεται 7,32 οἱ φ. 1,7 (dist. οἱ ϑεο-
λόγου 393,15 805,21 306,1. 6 562,9. 15
676,16 (ἀπόδειξις) 312,23 (ἀπορία) 7,
23.25 (ἀρχή) 3,19 6,4.32 92,10. (γραμ-
μή, opp. μαϑηματιχή) 46,3. 38 (Bóvapug)
84,2. (εἶδος, opp. τεχνητόν) 182,10. (ἐπί-
πεδον, opp. μαϑηματιχόν) ὅ68,30 (χινή-
σεις τρεῖς) 230,22 253,94 (opp. ψυχική)
383,4. (πραγματεία) 551,20 (ῥοπή) 79,
12 (σχῆμα) 76,18 (τόπος) 76,3 (τρί-
quvov, opp. μαϑηματικόν) 646,22 (σῶμα)
6,20 (opp. μαϑηματιχόν) 356,10 681,4
(expl) 567,16. (def) 604,4 — φυσικῶς
φέρεσϑαι 72,17 101,3 (ἀποδειανύναι, opp.
καϑόλου σκοπεῖν) 846,9. (ὑπαντᾶν πρὸς
λόγον) 680,27

φυσιολογία 81,30 564,10

φυσιολόγος 202,11 542,33 590,17

φύσις (def) 387,15 589,9 (dist. &óvapug
595,18 (expl) 381,32 (def. Arist)92,

φῶς

19 157,6 158,5 159,11 228,17 238,18
381,5 556,22 614,22 6011,9 (Plato)
382,0 (— ϑεός) 467,23 res naturalis
330,22 331,1 333,2 (ἡ κυρίως λεγομένη,
def.) 467,24 (τῶν στοιχείων) 16,244 (σω-
ματιχή) 85,2 φύσει (opp. σχέσει) 15,5
(opp. ἀπὸ ταὐτομάτου, ἀπὸ τύχης) 354,9
(πρότερος) 108,12 (συνεστῶτα) 0.24 χατὰ
φύσιν (opp. παρὰ φύσιν) 34, 35 82,1 sq.
86,22 (κχινεῖσϑαι, def) 243,26 (χίνησις)
76,4 (σχῆμα) 76,14 παρὰ φύσιν (opp.
xarà φύσιν) 34,35 35,1.9 (expl.) 51,
21sq. 80,17 (διατιϑένα) 86,18 (χινεῖ-
σϑαι, def.) 243,27 Περὶ φύσεως συγγράμ-
pata 056,25 ὑπὲρ φύσιν (dist. χατὰ q.,
παρὰ «.) 35,13. 19. 36 51,24. 28 80,23

φῶς (— εἶδος τοῦ πυρός, Plat.) 12,28 67,5
85,8 (expl) 130,31

φωστήρ 461,29

φωτεινός. τὸ t. τοῦ πυρός 12, 30 (φῶς)
85,9 (οὐσία) 87,11

φωτισμός (σελήνης) 312,90 402,31 479,6.
9. 24 480,15

XaXapóc (ἄτοπον) 220,12

χάος v. Χάος.

χαραχτηρίζειν 149,8

χειμών quando sit 421,26

χιτών. ὁ χερατοειδὴς y. ἐν ὀφθαλμῷ 47,18

χιών (dist. χρύσταλλος) 76,25

χρῆμα (Anaxagoras) 590,3 608,21. 24. 32
609,7

χρῆσις locus allatus 518,13

χροιά (ϑνητῶν, Empedocles) 530,9. (Anaxa-
goras) 609,8

χρονιχός (ἀρχή) 299,30 300,3

χρόνιος. πολὺ χρονιώτερα (an πολυχρονιώ-
τερα ἢ) 18,4

χρόνος (ἐἑνεστώς, παρεληλυϑώς, μέλλων) 105,
12sq. 296,28 5ᾳ. (dist. τὸ νῦν) 519,
1884. (τῷ αὐτοχινήτῳ συμπροῆλϑεν ἀπὸ
τοῦ αἰῶνος) 94,15 (συμπαραϑέει τῷ ὄντυ
95,18 (μετ᾽ οὐρανοῦ γεγονέναι τὸν y.,

] INDEX VERBORUM ὡς 165

Plato Tim. 37d) 296,22 299,20 312,9
(expl. Plat. 288,25

χρῶμα. τὰ yp. φωτεινοῦ τινός ἐστιν ἀπαυ-
γάσματα 86,14 πᾶν yp. ἣ λευχὸν ἣ μέλαν
ἢ μιχτόν 112,21] τὸ δοχοῦν yp. τῆς ἀντι-
ϑέσεως 262,23

χύμα (ἀέρος) 84,10

χύσις (ἀόριστος) 40,1

χώρα. χώραν ἔχειν locum habere 43,0 105,3

χωρεῖν. δι᾽ ἀλλήλων del χεχωρηχότα τὸ
σύνϑετον ἀποδίδωσι (τὰ τοῦ λόγου χὸ στοι-
χεῖα) 85,24 cf. 26 σῶμα διὰ σώματος
χωρεῖν 269,9 510,23 029,28 εἴ. 660,28

χωρητιχός 16,7

χωρίζειν (τῇ ἐπινοίᾳ, κατ᾽ ἐπίνοιαν) 215,10.
12.19 210,8 279,20 — χωριστός (εἶδος,
ἐντελέχεια) 275,25. 276,8 279,18 380,17.
18 381,8

Ψεῦδος (dist. ἀδύνατον) 322,25 sq. 324,9 sq.

φῦξις (opp. ϑερμότης) 81,25. 88,10 89,19
220,25

ψυχή (def. Arist.) 381,6. 86 (— τὸ ἔξωϑεν
χινοῦν, opp. φύσις) 387.16 (εἴδη) 123,22
(ϑρεπτιχή) 110,30 (νοερά) 80,12 (οὐρα-
νοῦ) 78,19 (πρῶται ψῳ.) 82,4. αἱ τῶν πλα-
νᾶσϑαι λεγομένων σφαιρῶν d. 380,23. χί-
νησις τῆς ψ. 311,20 sq.

ψυχιχός (χίνησις, opp. φυσιχή) 80,1. 16
383,33

ψυχοῦν 489,18 552,10 al.

ψυχρότης describitur 668, 24
ἐχπίπτειν d. 41,28

ψύχωσις 979,7. 11. 381,29

εἰς πολλὴν

Ὠχεανός v. Quxtavós.

φοειδής 409,30 410,2. 27 413,8

ὥρα quarta et vicesima pars diei 464,9
ὡροσχόπιον 411,5

ὡς ἄν c. part. 2,2

Tr? 10) 517,19
Ἀκραγαντῖνος Empedocles 632,11
Ἀλέξανδρος ὁ Αἰγαῖος 43032
Ἀλέξανδρος ὁ Μακεδών 506,14
Ἀλέξανδρος ὁ Ἀφροδισιεύς (ὁ ἐκ τῆς Ἄφρο-

δισιάδος 311,90) 176,83 297,1 480,29

ὁ Ἀριστοτέλους ἐξηγητής (ὁ P) 121,12

optimus Aristotelis, iniquus Platonis
interpres 377,20 sq. 8 Simplicio colitur
et laudstur ut veritatis amans 301,19
— de Empedocle 295,26 de corpo-
rum natura 2,6 de Heraclito Ephesio
294,17 vituperat Herminm 380,5
Xenarchum impugnat 13,29 14,9 22,18
23,9 2421 de Platone 297,1.3 299,
6.9.16 800,21 319,7 346,25 358,29
371,890.85 — iv τῷ τῶν Κατηγοριῶν
ὑπομνήματι 168,17 sq. — ἐν ταῖς εἰς τὸ A
τῆς Μεταφυσιχῆς σχολαῖς 503,33 — de
Ar. Meteor. Α 1. 888.20---ϑΦ 4,28 —

18219.26.31 183,2 185,14. 28 1866
186,18.24 187,20.25 1948.23.31 901,
14.96 204,32 2054 206,22 201,18 210,
20 2112.9. 12 2154 217, 218,11.16
224,29 225,3 236,26 231,36 239,25 241,
3.19.27.33 241,29 243,31 244,7 3451
246,29 247,11 241,22 248,1. 13.98
249,4. 16 250,16 251,28 259,1.25.91
358,3. 10. 15 256,2 257,98 958,2. 31
369,6. 11. 20 368,22 264,9 266,6. 19.
29 266,29 270,5.9.18 271,11. 14 372,
22.28.33 278,10. 30. 28. 214,93 215,
38 216,16—29 271,90 219,6 280,14
282,10.92 283,27 285,2.21.27 286,6.
15.95 281,19 290,2 291,26 293,15 394,
17. 18. 24. 26 295,96 296,6.9. 16 2971.
10 298,21.26 300,2.27 302,32 3084
809,1. 14. 310,5.24 311,4. 19 311,27
312,14 3163.26 31730 321,7 323,
18.30 327,10 3301.21 331,7 332,23
333,24 334,96 336,29 337,4 341,5. 11.
20 342,20 3434.99 344,15. 346,25. 30

alia Lees

᾿Αλκχαῖος

841,7. 18. 30 349,14. 27 351,7 852,8. 18.
25 353,13.21 358,27 359,7 360,4 361,1*
862,5 364,11 366,258 867,8. 20 368,18.
27 2369,23 371,217.33 313,25 316,28
319,18. 29. 33 380,13. 29 382,5 387,6.
14 391,12. 18 392,25. 34 393,16 395,11
396,6 398,25 399,5 400,31 402,3 404,
4.'. 28 405,11. 27 409,82 410,16 412,
30 418,10. 12. 19. 25. 414,30 415,2. 6.9
419,91 420,11 423,87 424,81 425,4 429,
1.6.17 430,12. 22. 27. 29 431,27 436,4.
9. 21. 21 438,13 439,14. 19. 23 440,6. 23
442,4. 22. 4493,18 444,83 441,4.20.38
448,2. 3. 29 450,6. 81 451,2. 9. 13. 23
452,22 453,206.35 454,7 45,17 459,
26 463,9 467,13.28 468,15 472,8 474,
1.91 418,83 481,23 485,8 489,12 491,2
913,9 515,25 518,1 521,18 525,7 528,14
992,7 535,0 538,11 543,15 545,20 546,
15 552,14 555,9 560,5 562,1. 8 570,24
512,24 575,21 518,1.20 581,25 582,9
983,12 584,29. 31 585,21. 27 586,26
987,13 588,20 589,1 590,4.12 594,16
597,13. 21 598,26 606,9 607,7 610,13.
28 611,3.14 612,1 613,27 614,16 617,
11 618,10 619,9.20 620,18 621,20 622,
25 623,4 624,10 627,16. 21---82 630,3
631,24 634,8 640,5.20 642,25 644,28
645,2 646,14 647,14.19 652,9 654,13
655,29 659,24 660,13 671,25 676,19
686,2 692,7.16 693,25 694,10 695,21
696,12 698,13 700,9. 12. 28 701,30 719,
29 120,9

Ἀλκαῖος ὁ μελοποιός (fragm. 99 Bergk)
156,25

"App óvtosc (ὁ ἡμέτερος καϑηγεμών) de causa
mundi totum librum conscripsit 271,19
Alexandriae Árcturum observavit 462,21

Ἀναξαγόρας οὐ καλῶς ἐτυμολογήσας
τὸ τοῦ αἰϑέρος ὄνομα ἀπὸ τοῦ αἴϑειν
119,2 πολλαχοῦ τῷ τοῦ αἰϑέρος ὀνό-
ματι ἀντὶ τοῦ πυρὸς χέχρηται 603, 22
ἔοιχε διττὴν ἐνδείχνυσϑαι διαχόσμησιν
608,31 (δίνησις) 874,84 375,29 ἐδό-
χει λέγειν xa9' ἕχαστον εἶδος ἀπείρους
τῷ πλήϑῳ ὁμοιομερείας 229,88 614,
27 de elementis rerum 6093, 4. 8. 14.
17. 26 604,31 605,31 608,11 609,16
613,9 635,15 673,4 de ortu rerum
compositarum 305,21 de seiunctione
et coniunctione rerum 202,91 601,7

II INDEX NOMINUM

᾿Αριστόϑηρος 161
635,15 omnia in omnibus rebus inesse
et res fieri secretione 632, 5. 9. 13. 15
635,5 corpora suam quodque naturam
servare etiam confusa et permixta 634,
25 de levitate et gravitate nihil statuit
686,13 de generatione mundi 589,25.
30 sq. 590,18 non esse vacuum 634,32
de terrae ortu 543,4 de situ terrae
511,94 terram in aére natare 520,31
quo modo terra eodem loco retineatur
527,1 quo modo in medium mundi
pervenerit 527,92 — ol περὶ Ἀ. 678,4
— citatur fr. 1 (Mullacb) 608,21 fr. ὃ
609,5 fr.6 608,29 fr.10 609,10 fr.
(om. Mullach) 608,25
Ἀναξίμανδρος θαλοῦ πολίτης xal ἑταῖρος
618,18 Ἀναξιμένης ἑταῖρος Ἀναξιμάνδρου
xai πολίτης 615,18 ἀοριστόν τι ὕδατος
μὲν λεπτότερον ἀέρος δὲ πυχνότερον ὑπέ-
ϑετο 615,18 cf. 202,1 Ἃ ἐξ ἑνὸς πάντα
γίνεσϑαι κατ᾽ εὐθεῖαν 202.22 ὑπόκχειταί
τι τοῖς στοιχείοις ἄπειρον μέγεϑος 221,15
principium τὸ μεταξύ posuit 561,4 602,
20 mundum infinitum esse docebat 531,
28 679,4 videtur mundos numero in-
finitos posuisse 202,14 615,17 de ter-
rae situ 511,24 terram suo loco ma-
nere pari momento libratam 521,1 532,
9.8. 13. de magnitudine et distantia
stellarum errantium 471,4. 8
Ἀναξιμένης ἑταῖρος ᾿Αναξιμάνδρου xal πολί-
τῆς 615,18 de principio mundi 202,13
221,16 aera principium statuit 561,4
cf. 562,9 602,19 615,18 ἐξ ἑνὸς πάντα
γίνεσθαι χατ᾽ εὐθεῖαν 202,23 de gene-
ratione mundi 590,18 mundum infini-
tum esse 531,28 terram in medio mundo
sitam 511,24 in aére natare 520,30
Ἀπολλώνιος (Argon. I 129) 517,14
Ἄρατος ὁ Σολεύς 391,12. 19. 20 citatur
(Phaenom.24) 391,12 (Phaen. 718) 4179,12
Ἄρης planeta 479,16 495,27 luna inter-
cedente occultatur 481,9.10 de sphaera
eius vel sphaeris 474,9 497,23 502,30
503,2 quot mensibus tertia eius sphaera
ambitum conficiat 496,7 varia lux 504,28
Ἀρίσταρχος solem stare, terram torqueri
docuit 444,94 de magnitudine et distan-
tia stellarum errantium 471,11
Ἀριστόϑηρος. eius cum Autolyco contro-
versia 504,25

168 ᾿Αριστοτέλης

Ἀριστοτέλης ὁ γνησιώτατος τῶν Πλάτω-
νὸς ἀκροατῶν 378,21 homo in dicendo
subtilissimus et ingenio acuto 291,20
305,18 369,7 401,1 415,16 481,25 566,
18 hyperbatis non utitur 153,12. di-
cendi consuetudinem vulgarem reicere
gravatur 69,14, 25.27 103,19 619,28
providere solet, ne parum diligenter le-
gentes rationibus captiosis decipiantur
557,19 οἵ, 296,6 priorum opiniones
initio disputationis recensere solet 292,
17 ef.512,99 nonnullis qui paullo ante
Simplieium fuerunt suspectus 297,4. una.
eum Callippo Athenis versatus Eudoxi
inventa emendavit et supplevit 493,7. 8
ef. 422,15. de Democrito quid docuerit
395,39 a Philopono impugnatar 25,25
26,20sq. 84,14 Platonis Timaeum in
angustum coegit 379,16 eum Platone
partim consentit partim dissentit 66,5
85,91 87,2 91,8 107,22. 287,3.5.14 296,
16.27.30 377,23. 26 389,30 414,19 454,
23.640,28. 30 713,3. de notionibus uni-
versalibus 89,29 quae contra naturam.
sunt celerrime interire 37,29 formas
rerum aeternas esse 277,9. de locis in-
feriore et superiore 71,1 269,15 sq. 26
τὸ χοῦφον quid sit 71,9. ex quibus fiat
materia informis 565,93 de elementis
21,2.6 31,94. 86,15. 161,1 536,11 564,
19 de ortu rerum 102,12 103,4 140,
18 de motu (circulari) 32,3. 10. 12. 26.
42,30 (directo) 42,13 (τοῦ ὑπεχχαύ-
maro) 37,94 (caeli) 509,19 510,5 (si-
derum) 194,1 (planetarum) 454,27 455,
11 495,18sq. de mundo 3,25 45,16
92,91 202,2 300,2 301,5 306,8 378,31
de terrae situ et magnitudine 33,26
550,5sq. de natura caelestium. 31,17
38,21 87,26 Aristotelis aetate sphaera
stellis vacua videtur ignota fuisse 469,
25 de caeli sphaerarum numero 508,
11.20 de animi natura 279,15. de deo
271,21

Ἀριστοτελικός.
381,2

Ἄρκτος. οἱ τῆς "A. ἀστέρες 547,90 ὁ
ἔσχατος ἀστὴρ τῆς μεγάλης "A. 54,23

Ἀρκτοῦρος locum mutavit 462,22

Ἄρτεμις Ἐφεσία 200,31

Ἀρχέδημος terram in medio mundo sitam

Ἀριστοτελικὰ δόγματα

IT INDEX

esse negabat (cf. Zeller Phil. Graec. IITa*
45,3 131,3) 513,7

Ἀρχέλαος de elementis rerum. 604,31

Ἀρχιμήδης de centrobariis 543,32 de
vireuli et sphaerae mensura 412,14 549,
11.15.19 550,10 — Cireuli dim. 3. ei-
tatur 549,11

"Namáatoc 490,33 431,11 607,5.

ἔλτλας 914,91. 98 315,4. 10. 18

Αὐγέας. εἰς τὴν Αὐγέου κόπρον ἐμπίπτειν
136,1

Αὐτόλυκος b Πιταναῖος de sphaeris caeli
dissentiebat ab Aristothero 504,28. 24

"Agpobistaxóe. ἡ ᾿Ἀφροδισιαχὴ σφαῖρα 11,4.
474,10

Ἀφροδίτη Empedoclis 539,33. 95 530,4 —
planeta 468,24 nonnullis videtur mieare
454,20 nonnunquam adeo eollustral
corpora ut umbram faciant 504,97. 99
magnitudo eius et distantia 471,9 de
sphaera eius vel sphaeris 71,18 474,11.
14.17. 18.19.21. 23.24. 25. 497,23 502,
30 503,2 quot mensibus tertia eius
sphaera ambitum conficiat 496,6

Ἀχιλλεύς (Homer) 561,32

Βαβυλών. αἱ ὑπὸ Καλλισϑένους ἐχ B, ἐκ-
πεμφϑεῖσαι τηρήσεις 506,12.

Βαβυλώνιοι. Babyloniorum observationes
siderum antiquissimae 117,26 481,14

Bop£ac (Aratus) 391,16

Γάδειρα 5481

Δαυὶδ ἐκεῖνος ὃν πάντως τιμᾷ (Philoponus)
90,4. ὁ παρ᾽ Ἰουδαίοις προφήτης (cf.
Psalm. 18,6 103,5) 141,26. 29

Δελτωτόν signum caeli 436,24

Δημόκριτος. Aristoteles de placitis eius
294,38 sq. xarà Δημόκριτον ἀλλοίωσις ἂν
εἴη ἡ γένεσις 295, 338 τὴν συμπλοχὴν
ἐπάλλαξιν ἐκάλει 609,25 — de atomis 202,
16.27 242,11 245,1. 31 246,2 295,
564,94 516,11.14 585,29 604,0 648,28
659,19 de vacuo 129,30 130,1 202,16
585,29 634,29 res fieri atomorum con-
iunctione et seiunctione 628,14 632,6.
17 673,12 de rerum qualitatibus 565,
27 641,7 de motu 375,29 mundum
infinitum esse 679,4 de variis mundis
inter se excipientibus 210,16 310,15
terram in medio mundo sitam 511,25
in aére natare 520,91 — οἱ περὶ Δημό-
xprov de atomis 569,5 585,82 588,10

NOMINUM

589,6 591,14 609,17 614,28 617,23
618,4 625,2 628,9 632,9 6059,13
665,6 673,5 685,9 690,24 de vacuo
634,5. 19. 23. 33 659,27 126,8 de motu
2083,20 584,9 de ortu et interitu mundi
294,27 310,24 de mundis inter se ex-
cipientibus 310,13 omnium rerum se-
mina inesse in omnibus, itaque omnia
fieri ex omnibus 730,10 de corporum
gravium particulis in aqua fluitantibus
130,7. 8.9. 14. 17 ol περὶ Anpóxptxov
de gravitate corporum 712,27 de igne
618,7 649,10 661,31 693,25 — οἱ περὶ
Λεύχιππον xal Δ. de interitu mundi
810,9 de levitate et gravitate corporum
684,20

Διαγόρας deos esse negavit 116,25

Δίδυμοι caeli signum 181,26 182,2 193,16
402,84 421,21

Δίιος συνοχή 3915,16

Διογένης ὁ Ἀπολλωνιάτης principium aera
statuit 602,19 615,21 — (Cynicus?) de
asinis recta via cibum petentibus 148,
19

Διονυσιακός. Διονυσιαχὴ δημιουργία 375,
16

Διόνυσος. οἱ περὶ τὸν Δ. Τιτᾶνες 375,14

Διόσπολις ἡ θηβαία 541,21

ἝἜἝχτωρ (Homer.) 561,33

Ἑλλάς 506,12

Ἕλληνες. καὶ "E. xai βάρβαροι 139,29
910,6

Ἐμπεδοχλῆς ὁ Ἀχραγαντῖνος (Arist.) 139,
33 Ἐμπεδοχλέους ὡς ποιητοῦ μυϑιχώ-
τερον... λέγοντος 530,12 "E. ὁ τὰ αὐτὰ
αἴτια ὡρισμένα, εἴπερ ἐναντία, τῆς τε γε-
νέσεως χαὶ τῆς φϑορᾶς λέγων τὸ Νεῖχος
xai τὴν Φιλίαν 308,14 cf. 293,20 de
Amore 587,10.12.24 de quattuor re-
rum elementis 530,22 603,4. 8. 13. 17.
19. 24 605,29. 31 628,8. 10. 11 632,3. 8.
11 seiunctione et coniunctione res et
fieri et interire 295, 14. 305,21 306,5
601,7 628,11 678,12 corpora suam
quodque naturam servare etiam confusa
et permixta 628,12 634,24 de levitate
et gravitate nihil statuit 686,14 non
esse vacuum 634,32 de duobus mun-
dis, altero intelligibili altero sensibili
294,10 de mundi ortu et interitu 140,
25 294,32 307,16 310,12 367,12 528,

Comment. Arist. VII Simpl. de Caelo.

Εὔδοξος 109

12. 80 590,19. 25.32 de variis muudi
formis 910, 13 de caeli motu 374,32
319,28 terram in medio mundo sitam
511,24 eodem loco retineri turbine
quodam caeli 520,32 527,1. 6 583,1. quo
modo in mundi medium pervenerit 527,
92 ab Aristotele refutatur eius de ter-
rae situ doctrina 527,35 528,4 verba
eius γῆς βάϑη quid significent dubium
922,11 de animalium et arborum par-
tibus separatim ortis 586,10. 25 587,7
— laudantur versus eius (88 Stein)
306,5 (67sq.) 141,1 293,25 530,14 (138)
591,5 (146) 522,11 (169 sq.) 528, 33
(210 84.) 530,1 (218 84ᾳ.) 530,6 (217 8q.)
930,9 (173) 587,11 (1178 54ᾳ.) 587,14
(244) 586,12 (245 sq.) 581,1

"Ez(xovpoc de atomis 212,18 569,6 de
gravitate corporum (cf. fr. 276 Usener)
267,30 269,4

Ἐρατοσϑένης de altitudine montium sum-
morum 550,2

"Eppaixóc. ἡ 'E. σφαῖρα 71,5

“Ἑρμῆς ὁ λίϑινος 137,15 — (planeta) magni-
tudo eius et distantia 471,8 quo inter-
vallo distet a ceteris planetis 468, 24
fulgor 454,19 motus 415,28 de sphaera
eius vel sphaeris 71,18 474,9. 14. 15.
20.24.26 491,28 502,30 503,3 quo
temporis spatio ambitum conficiat 495,
26 496,7

"Eppivoc caeli motus causam putabat esse
animam mundi 380,89 de remissione
et contentione motus caeli 430,32 431,
11

Εὔδημος ἐν τῷ δευτέρῳ τῆς —"Aoatpo-
λογικῆς ἱστορίας (fr. 96 Spengel) de
Eudoxo Cnidio 488,19 quae Callippus
de sphaeris docuerit 497, 17. 24 de
stellarum errantium ordine 471,5 So-
sigenes Eudemo utitur auctore 488,
20

Εὔδοξος ὁ Κνίδιος 488,19 Polemnarchi ma-
gister 493,6 primus Graecorum plane-
tarum cursum explicare conabatur 488,
19 492,4 de motibus sphaerarum caeli
in libro Περὶ ταχῶν egit 422,15 494,
12 viginti sex sphaeras caeli esse vo-
luit 497,6 cum Callippo de sphaerarum
situ consentiebat 497,10 sed carpitur
ἃ Sosigene 504,18.21 eius de motu

T0 Ἐκλείδης

᾿ 808 doetrina 493,11 de quinque pla-
metarum cursu 495,11 σα. 496,0 497,5
de lunae motu 494,29 ἡ λεγομένη ὑκὸ
Ebbótoo ἱκκοπέδη 497,2 οἱ περὶ Εὔδοξον
de sphaeris caelestibus 32,16

Ἐῤκλείδης (ὁ στοιχειωτής 414,2) respicitur
(Element. A def. 1,3, 8) 562,34 (A 18)
538,25 651,10 (A14) 589,27 (B14)
4143 (T19)588,29 (Optic. 28) 519,28

Ἑδκτήμων de varia dierum longitudine
491,20

E6poxAQc οἱ τὸν ἄτοπον Ebpoxhéa περι-
φέροντες κατὰ τὴν παροιμίαν 143,36

Ἐφέσιος. Ἐφεσία Ἄρτεμις 200,81

“Βωσφόρος stella 36,22 495,26. .

Ζεός (deus) 811,5. 11 Διὸς ὄρνις ϑεῖος (Pin-
darus) 42,18 οἱ μὲν (τῶν Πυϑθαγορείεον)
Ζηνὸς πόργον (τὸ πῦρ τὸ ἐν τῷ μέσῳ)
καλοῦσιν, οἱ δὲ Διὸς φυλακήν (cf. 818,21.

- 96. 39 519,20), οἱ δὲ Διὸς ϑρόνον 513,
- 12sq. — (planeta) 491,21 de luce eius
474,17 de sphaera eius vel sphaeris
416,18 498,11. 18. 36 502, 20. 22. 35.
28 508,29. 4 quoi sphseras ei tri-
buerit Callippus 497,11 quo temporis

spatio ambitum confielat 441,80 495,98.

496,8

᾿Ζηνόδωρος Περὶ ἰσομέτρων σχημάτων (8p.
Theonem in Ptolem. Σύντ. p. 33 sq. ed.
Halma) 412,15 cf. adnotat. -

Ζυγός caeli signum 181,28. 33 182,4. 7
185,29. 31 186,1. 3 421,23

Ἥλιος. “Ἡλίου ἀστήρ — Κρόνος 495,28 —
ἪἬέλιος (Homer.) 392,7 cf. praeterea
ἥλιος

Ἥρα 371,3. 5. 9

"Hpaioc. “Ἡραῖον τῆς ζωῆς εἶδος 311,8

Ἡράκλεια locus Hispaniae 548,2

Ἡρακλείδης ὁ [lovttxóc terram. moveri,
caelum stare putabat 444,34 519,10
541,28

'HpdxAstoc. αἱ 'HpáxAetot στῆλαι 548,2

Ἡράκλειτος ὁ Ἐφέσιος (139,34 615,
22 620,6) per aenigmata sapientiam
suam effert ἃ vulgi opinionibus dis-
sentiens 294,13 unam tantummodo rem
non ortam esse censebat 556,10 590,19
ignem principii loco posuit 561,9 562,9
602,20 615,22 620,6 621,7 de mundi
mutationum vicissitudine 139,34 294,4.

E E . Il INDEX
88 801,16 861,19 — frag. 90 (Bywater)
affertur 294,6. 15. .

Ἡρακλῆς ὁ μέγιστος 119,12

Herostratus significatur 200,90

Ἡ ρωδιανός (rhetor) 26,23

Ἡσίοδος 562,8 672,51 mundum esse
coepisse censet sed non desiturum 293,
14 — afferuntur versus eius Theog. 116
(556,8 560,16. 24) 517 (874,28) — οἱ
περὶ τὸν ᾿Ησίοδον ϑεολόγοι omnia orta
esse censebant 598,8

"Héc (Hom.) 399,7

θαλῆς ὁ Μιλήσιος (520,28 522,15 615,10
Muim Prine civis et amicos 615,13

| posuit 561,4 562,9

604, 19 608,14 615,11 de generstione
mundi 590,18 terram in aqus natantere
immotam manere censebat Aegyptios
secutus 520,98 522,15. 18 |

θεμίστιος (ὁ εὐφραδής 72,10) ἐν τοῖς πλέέ-
στοις τὸν Περίπατον προισχόμενος 69,9
.& Philopono citatur 68,6 70,9 de caeli

. eonstantia cum Aristotele consentiebat -

70,9 commemoratur 62,12 68,19 70,5
71,20 181,21.22.94 176,98 177,1.9-
citatur 177,19 188,6. 26. 80 189,9

θεός, ὃ θ. 141,27 142,16 τὰ ἀμέσως ὑπὸ
θεοῦ γινόμενα 187,17. δόξα τοῦ θεοῦ 90,
16

Θεόφραστος 1,8 de elementorum parti-
tione 700,6 de flamma ex oculis ho-
minis excitata 602,6 librum de lineis
insecabilibus nonnulli a Theophrasto
scriptum esse putabant 566,26 ἐν τῷ
πρώτῳ τῶν Προτέρων 'AvaAuttxov 553,4
de sphaeris quae astris carent (fr. 31
Wimmer) 491,19 493,18 de sphaeris
revolventibus (cf. fr. 32 Wimmer, ubi
ultima verba desunt) 504,6 ἐν τοῖς
Φυσικοῖς (fr. 522 Wimmer) 564,94 576,
14 de sens. 63 (Doxogr. p. 517, 10)
641,7

Θηβαῖος. Διόσπολις ἡ θηβαία 547,21

Θρασύμαχος (sophista) 293,1

Ἰάμβλιχος 6 ϑεῖος (1,224 169,2 564,11)
de argumento librorum Aristotelis de
caelo 1,24 5,8. 11 Pytbagoreos dicit
excentricorum orbium rationem exco-
gitasse 507,14 de facie quae con-
spicitur in luna 457,11 ἐν τῷ εἰς
τὰς Κατηγορίας ὑπομνήματι citatur 169,

i
/

i
*

NOMINUM

3. 11] Timaeum Platonis interpretatus
est 564,12

Ἰνδιχή 548,2

Ἰξίων 311,2. 3. 8 398,31

Ἰουδαῖοι. ὁ παρ᾽ ᾿Ιουδαίοις προφητὴς Δαυίδ
141,26

ἸΙουλιανός ὁ Τραλλιανός de motu caeli 380,
1. 20

Ἵππαρχος ἐν τῷ ἐπιγραφομένῳ Περὶ τῶν
διὰ βαρύτητα χάτω φερομένων 264,28
de corporibus cadentibus 266,29 de
gravitate obloquitur Aristoteli 265,10.
29 de sphaeris excentricis et epicyclis
32,22 quid de motu sphaerae stellarum
inerrantium observaverit 462, 15 — de
magnitudine et distantia stellarum erran-
tium 471,11

Ἵππασος ὁ Μεταπόντιος ignem principium
posuit 602,20 615,22 620,5

Ἵππων principium posuit aquam 602,19
615,11 deos esse negavit 116,24

Ἰχϑύες caeli signum 193, 15. 17. 20. 25
421,20. 25

Ioannes Philoponus ὁ Γραμματιχὸν ἑαυτὸν
ἐπιγράφων 119,7, homo Simplicio (quam-
quam se numquam cum eo congressum
esse dicit 26,19) ex libris suis odiosissi-
mus, variis appellationibus ab eo nota-
tur (velut ὁ Γραμματιχός 49,10 56,26
10,84 156,26 162,20 vel ὁ γεννάδας 48,
14 vel ὁ Τελχίν 66,10 vel νεαρὸς κόραξ
μᾶλλον δὲ χολοιός 42,17 vel brevissime
οὗτος — iste 81,31 82,8. 21] 83,25 88,
28 90,12 130,91 131,3 177,4 179,25 al.)
saepissime citatur in enarratione capi-
tum Ar. de caelo A 1—4, postea nus-
quam. ex libris Philoponi τῶν πρὸς
Πρόκλον (περὶ ἀιδιότητος κόσμου) affer-
tur unus locus XI ὃ et 6 135,27 (οἵ.
praeterea 136,18). cetera omnia sumpta
esse ex VI libris τῶν πρὸς Ἀριστοτέλη
(περὶ ἀιδιότητος κόσμου) coniectare licet
collatis verbis 134,20 sq. cum Simplic.
Phys. 31375 (cf. Index ed. Diels.) huius
operis Simplicius singulos locos adiectis
librorum vel capitum numeris sed indice
totius operis omisso significat hos: A (Ὁ) 7
32,1 B 13 75,16 (cf. 718,12) T' (genera-
liter) 80,28 E (general) 157,2 E 3
165,922. E 25 190,20 (cf. praeterea 200,

Κρόνος 111
24). — Philop. commemoratur p. 25,93
26,19. 24 28,16 30,15. 29 31,7 32,1.34
33,17 34,5.22 42,117.28 48,8.27 48,14.
15 49,10 56,26.28 66,10 70,2. 15. 84
14,22 15,17 176,1.27 11,15. 28 78,12.
21.28 80,24.28 81,5.31 82,8.14.27
83, 15. 21. 25. 33 84,15 88,9. 28.31 90,
12 119,7.17 121,10. 20 122,2 123,4.14
126,6. 14 130,31 131,3.9.32 132,4. 22.
29.32 133,28 134,20 135,5.21. 28 136,
18 138,32 (cf. 142,17 172,20) 141,14
142,7 sq. 156,26.31 157,2.26 158,33
161,29 162,20 163,1.12 165,17.32 170,
14 171,13. 22 172,1. 20 173,10. 25. 32
174,2 116,28 177,4 1718,13 119,25 180,
1.7 181,24 182,18. 31 184,2 186,8. 32
187,20 188,2.12 190,4.22.29 192,9.17.
217.29 193,4. 8 191,6. 21. 25 195,14. 18
25 196,35 197,10 199,19.23 200,21.24
201,4

Καλλικλῆς (cf. Plat. Gorg.) 293,1

Κάλλιππος ὁ Κυζικηνός, Ptolemarchi, qui
fuit Eudoxi amicus, condiscipulus, una
cum Aristotele Athenis versabatur 493,5
Callippi liber de sphaeris exstabat nullus
497,15 eius de sphaeris doctrina a
Sosigene carpitur 504,20 quadraginta
tres sphaeras esse voluit 497,14 de
sphaeris caelestibus 32,16 422,15 497,
8.25 de solis et lunae sphaeris 503,
14. 18. 24

Καλλισϑένης. eius ex Babylonia missae
observationes astrorum 906,11

Κάνωβος. ὁ K. ἀστὴρ καλούμενος 547,20.
22

Καρκίνος caeli signum 181,27 402,29

Κένταυρος 211,5

Kptóc caeli signum 181, 26. 28. 29. 32
182,2. 3.'! 185,29. 30 186,3 193,13.
14.16. 18. 20 402,34 421,20. 22 445,
15

Kpóvtoc. ὁ Kp. ἀστήρ 88,15. ἡ Kp. σφαῖρα
216,5 475,6. 12

Κρόνος (deus) 487,12 — (planeta) ὃν Ἡλίου
ἀστέρα οἱ παλαιοὶ προσηγόρευον 491,21
495,28 Ψύχειν καὶ συγχρίνειν τὰ τῇδε
πεπίστευται 88,12 quo temporis spatio
ambitum compleat 447,29 471,17 496,8
de sphaera eius vel sphaeris 199,24
412,9 415,2. 6 480,28 (Callippus)

49*

112 Κύπρις

497,11 498,12.18.25 501,26 509,28
508,2.4

Κύπρις (Empedoel) 529,27 530,6. 10.

Kigos. ἀστράγαλοι Κῷοι 482,13.

Δεύχιππος καὶ Δημόχριτος (5. οἱ περὶ Aeb-
uro χαὶ Δημόκριτον) de atomis οἱ va-
cuo 302,16 942,16 244,95 940,2 585,29
004,80 609,17 de motu perpetuo 583,
20 de mundis inter se excipientibus
902,16 310,8. de causa levitatis et gravi-
tatis eorporum 684,90

Λέων caeli signum 537,7. 8

Μεγέϑιος ὁ ᾿Ἀλεξανδρεύς, mediens, aequa-
lis Simplieii, de igne ex coxa homi-
mis ischiaci proveniente mira narravit
602,6

Μέλισσος ἕν εἶναι τὸ ὅν docebat 140,4
omnia orta esse negavit 556,6. 12 559,
17.19 598,2.6 672,90 ab Aristotele
refellitur. (Phys. A 3. 18624 sq) 7,94
soluta oratione seripsit 558,17 librum
suum inseripsit Περὶ φύσεως vel Περὶ
τοῦ ὄντος 556,26 557,10 verba eius
afferuntur: fragm. 11 Mallaeh (cf. adnot)
113,21 fr. 17 558,21 984. fr. de unitate
entium 557,16

Μένανδρος (rhetor) 26,22

Μέτων de varia dierum longitudine 497,
20

Μουσαῖος de rerum ortu 560,21

Μύχωνος. εἰς μίαν Μύχωνον συγχυχᾶν
185,9

Neixoc (Empedoclis) 140,27 141,2. 1 293,
20.21.22.26 308,7. 15. 528,7. 9. 10. 11.
18. 15. 20. 21. 26. 28. 30. 31 529,3. 9. 17,
19 530,15.18 586,29 587,13. 16. 18.91
590,20. 27 591,7

Neüjoc Νειλῷον κιβώριον 411,8

Νικόλαος ὁ Περιπατητικός Περὶ τοῦ παντός
(fr. IIT apud Roeper Lectiones Abulfara-
gianae 1, Gedani 1844, p. 38) 3398. ἐν
ποῖς Περὶ τῆς Ἀριστοτέλους φιλοσοφίας
398,36

Νικόμαχος Pythagoreos tradit orbium
excentricorum rationem invenisse 507,
M

Ξέναρχος dv τοῖς Πρὸς τὴν πέμπτην οὐσίαν
13,22. 25. 29. 14,8.14. 90,12. 21.32 21,
88 obloquitur Aristoteli 25, 22. 24 42,
20 de confusione physices οἱ mathema-

II INDEX

lies 35,11 de elementorum forma et
matura ratiocinatur 96,38 definitio va-
eui 986,9 de motu naturali 20,12. 91.
32 23,11.93.91 34,30. 91 42,6 50,20
de definitione eius quod est κοῦφον ΤΌ,
20 de singulis singularum rerum con-
irariís 55,25.98 56,12 de binis vitiis
singulis virtutibus contrariis citatur 55,
98

Ξενοκράτης ὁ Ἰνησιώτατος τῶν τοῦ Πλά-
τωνος ἀχροατῶν 12,92 de ortu mundi
303,93 ὧδ lineis insecabilibus ab Ari-
stotele impugnatur 563,22 364,1 665,7
ἐν τῷ Περὶ τοῦ Πλάτωνος βίου (fr. 53
p. 179,18 Heinze) 12,92 87,93

Ξενοφάνης ὁ Κολοφώνιος terram putabat
immobilem manere, quod infinita magni-
tudine esset 520,27 532,3. 7

Ξοῦϑος de mundo exundanti 599,32

Ὄλυμπος mons 149,13.30.329 "0. ἄνευ-
φημεῖται ὁ οὐρανός 88,1 "Ü. ἔσχατος
(Parmenides) 559,93

Ὅμηρος ὁ σοφώτατος citatur (M 239)
392,6 (N 572) 517,6. (T 75) 561,32
(Ὁ 725) 988,14 (a 52) 374,30

᾿Ορφεὺς mundum esse coepisse putat sed
non desiturum 293,14 560,91 citatur
fr. 296. Abel 377,14

Παρμενίδης ab Aristotele refellitur (Phys.
A8. 186»4sq) 7,24 562,8 sed ab
eodem laudatur 560,2 ἕν εἶναι τὸ ὄν
putabat 140,4 elementa posuit terram
et ignem 691,6 non nescius se ipsum
Ortum esse 559,27 res non esse ortas
docuit, sed videri 556,13 559,18 598,
2.6 672,20 de rebus sensibilibus et
intelligibilibus 558, 12 librum suum
Περὶ φύσεως inscripsit 556,26 afferun-
tur versus eius (28sq. Stein.) 557,25

ᾧ (65)557,18 (67) 137,3 (82) 559,15 (113sq.)
558,5 (129 84) 559,20 (153 sq.) 558,9

Περιπατητικχοί 134,10 317,21

Περίπατος. οἱ ἀπὸ τοῦ Π. communia
omnia singulis rebus tribuunt 599,29

Πίνδαρος laudatur (Olymp. II 87) 42,17

Πλάτων (ὁ ϑειότατος 67,24 8. ὁ ϑεῖος 377,
91.435,92 123,12 ὁ τῆς ἀληϑείας ἐξη-
γητῆς 131,1) quomodo de superiorum
philosophorum sententiis iudicaverit 512,
93 ingeniose adversariorum causam de-
fendere solet 293,1 opinionis vulgaris

NOMINUM

despector 679,29 cum Aristotele re
consentit, verbis videtur dissentire 454,
23 640,28 644,7. 8 διὰ τὸ ἀχριβὲς ἀπορ-
ραπίσας τὴν τῶν ὀνομάτων συνήϑειαν 69,
18 πολλῷ τῷ μυϑικχῷ καὶ αἰνιγματώδει
χρώμενος 646, 12 cf. 810,15 ab Aristo-
tele impugnatur (Met. K 1) eius de prin-
cipiis mathematicis opinio 665,59 quo-
modo ab Aristotele impugnetur, quomodo
ab Alexandro 377,22.24.21. 90. 33 τὸ
xotwóv χωριστὸν ἔλεγε χαὶ ἐξῃρημένον
219,26 οὐχ ἐδέχετο τὸ ἄπειρον ἐν ἀρχῇ
202,18 unum esse mundum censebat
271,18 de mundi idea 276,10. 13.15
271,18 ab Alexandro ad rationem de
mundi natur& reddendam vocatur 297,6
de mundi ortu et aeternitate 12,13 92,
31 103,3 107,6.22.24 140,20.21.24
293,14 296,5.12.27 297,1 584. 298,11.
24 300,14.23 306,16. 307,8 311,34
352, 217.29 369,25.2'" de elementis
mundi 12,21 84,31 303,17 de vacuo
corporum elementis expleto 656,11 de
elementorum formis corporeis et motu
participibus 665,19 de planis corpora
efficientibus 565,29 578,21. 26 ignis
particularum forma pyramidalis 649,30
661,31 de ortu rerum compositarum
305,21 τρία τοῦ πόλου σημαινόμενα
παρὰ Πλάτωνι 517,10 de ignea caeli
natura 81,2 84,13. 14. 22 85,"7 86,1. 9.
33 87,18. 19. 26 de elementis caeli
88,7 91,8 435,92 de motu caeli 78,18.
23 80,14. 15. 17 de primo caelo et de
primo immoto 487,9 caelum a deo fieri
et moveri 360,21 de deo mundi aeter-
nitatis auctore 301,2 de deorum ani-
mis et de anima mundi 378,1. 2. 16.
20. 26. 29 319,2. 5. 13. de anima se
ipsam movente 585,2 de animi hu-
mani natura 378,27 de temporis ortu
296,22 de gravitate et levitate cor-
porum 66,5 69,16 70,1 72,29 269,6
684,1.9 086,14. 28 0690,24 118,2
de summo et infimo loco mundi 680,
25 681,9 686,22 de terrae situ et
motu 511,25 521,1 582,4. ὅ. 1 662,
31 de stellarum et sphaerarum motu
468,17 475,19 qua ratione contortus
planetarum motus explicandus sit, pro-
blema posuit 488,21 492,81 de du-

Πρωταγόρας 118
pliei planetarum motu 454,24 455,8
— τινὲς τῶν [ἰλάτωνος φίλων 276,10
ὁ πολυτίμητος τῶν Πλάτωνος φίλων 561,
80 τινὲς τῶν τοῦ [Ιλάτωνος ἐξηγητῶν
964, 11

Πλατωνιχός. ὁ 1D. Ἰϊἵμαιος 564,12. τὸ
1I. ἐκεῖνο... τὸ ἐν Τιμαίῳ ῥηϑέν 312,21
(ἀπόδειξις) 535,5 (ἐπιχείρημα) 414,19
(ὑποϑέσεις) 649,29 --- τινὲς τῶν Πλατω-
νικῶν 297,11 640,23 οἱ νεώτεροι τῶν
IA. φιλοσόφων 564,13. οἱ Ιλ. (de ortu
mundi) 303,33 (de causa gravitatis)
9(1,9 — τοῦτο ΠΠλατωνιχῶς ὁ ᾿Αριστοτέ-
λης εἶπεν 389,30

Πλωτῖνος ὁ μέγας de motu directo 20,12.
21 de motu τοῦ ὑπεχχαύματος 31,93
ἐν τῷ Περὶ χόσμου (XXXVII 2) citatur
12,12. 115,80

Πολέμαρχος ὁ Κυζικηνός, Callippi con-
discipulus, Eudoxi amicus 493,6 vide-
tur variam specie magnitudinem solis
et lunae cognovisse 505,21

Πορφύριος ἐν ταῖς εἰς τὸ Λ τῆς Μεταφυ-
σιχῇῆς σχολαῖς de sphaerarum numero
2003,94 de aetate caeli observationum
Babyloniorum 506,13

Ποσειδώνιος ὁ Στωιχός de elementorum
partitione 700,

Ποτάμων de principiis mathematicis
607, 5

Πρόκλος (ὁ φιλόσοφος) 643,27 645,15 648,
1 ὁ dx Λυχίας ὀλίγον πρὸ ἐμοῦ γεγονὼς
τοῦ [[λάτωνος διάδοχος βιβλίον ἔγραψε
τὰς ἐνταῦϑα τοῦ Ἀριστοτέλους ἐνστάσεις
διαλύον 640,26 de motu τοῦ ὑπεχχαύ-
pato; 37,94 de immutabili terrae na-
tura 643,13. 27 645,15. 28 de planis
physicis 618,19 de formis aequalibus
totum planitiei spatium explentibus 652,
9 653,0 654,12 655,28 de minimis cor-
porum particulis earumque contagione
et motu 656,6 658,24 660,4 663,3.2*7
665,16 670,16. 20 de aquae in aéra
dissolutione 648,1 de pyramidibus par-
ticulas ignis gignentibus earumque na-
tura 649,28 650,5. 7 666,9 667,22 668,
20 669,4 — τὰ πρὸς IIpóxAov (Philoponi)
135,28 1306,17

Πρωταγόρας. quomodo Plato causam eius
egerit 293,2

T4 Πτολεμαῖος

Πτολεμαῖος (ὁ μαϑηματιχός 710,14 ὁ
ἄριστος τῶν ἀστρονόμων 456,99 ὁ ϑαυ-
μαστός 9,21) 90,91 de motu τοῦ ὑπεχ-
καύματος 97,39 de sphmeris excentricis
et epicyelis 32,23 — de motu sphaerae
stellarum inerrantium quid observaverit
462,15 de magnitudine et distantia
stellarum errantium 471,11 de pon-
dere niris inflati 710,25 711,3. 6. 10 —
ἐν τῇ Γεωγραφίᾳ (1 11,2) 549,10. ἐν
tj Περὶ διαστάσεως μονοβίβλῳ 9,91. 99
dw τοῖς Κανόσι 38,| ἐν τοῖς ᾿Ὀπτικοῖς
30,11 ἐν τῷ Περὶ ῥοπῶν 710,14. 25
ἐν τῷ Περὶ τῶν στοιχείων βιβλίῳ 90, 11
ἐν τῇ Συντάξει (generaliter) 474,27
(δύνταξ. A 2. p. 10 Halma) 411,3.6. (A 6)
539,18 (A6 p. 90) 542,3. (Z 2) 462,15
(82) 506,16. ἐν τῷ δευτέρῳ βιβλίῳ τῶν
Ὑποϑέσεων 456,23 --- ἡ κατὰ Πτολεμαῖον
ἐποχὴ 462,22

1υϑαγόρας sphaerarum concentum quon-
dam audivisse dicitar 463,23 468,97
469,11. 18

Πυϑαγόρειοι τὸ κοινὸν χωριστὸν ἔλεγον
καὶ ἐξῃρημένον 215,95 εἰς δύο συστοι-
glas πάσας τὰς ἀντιϑέσεις ἀνήγαγον 386,
l0 τὰ σχήματα αἴτια καὶ τὰ μεγέϑη τῆς
ϑερμότητος εἶναι καὶ τῆς ψύξεως 564,26
τὸν ἀριϑμὸν πατέρα μαχάρων καὶ ἀνδρῶν᾽
ἐξύμνουν (Lobeck Aglaoph. I 718) 580,
14 numeros vacuo seiungi dicunt 610,
7 de triade 8,24 dextrum et sinistrum
in principiis enumerantes ab Aristotele
refutantur 383,14 385,2 386,8 387,28
de principiis qualitatum 565,26 per-
plexe loqui solent 140,26 de formarum
planarum natura 573,5 de triangulis
corpora efficientibus 565,29 ignem ex
pyramidibus compositam esse 621,9
deum in medio mundi conditum esse
515,6 ignem in medio mundo collo-
caverunt 513,15 Pythagorei de dextra
et laeva parte caeli 383,19. 392,16. 22.
30 394,6.15 decem corpora caelestia
esse voluerunt 518,14. de stellarum er-
rantium ordine 471,5 de antichthone
invisibili 515,20. 22. lunam antichthona
appellabant 512,18 de caelestibus cor-
poribus invisibilibus, quae mundi me-
dium ambirent 515,25 terram in stel-
larum numero babebant 512,14 548,26

H INDEX

de situ terrae 511,95 512,9 513,9. 12.
13 terram medium mundi ambire do-
euerunt 515,19 536,19 a quibusdam
dieuntnr orbium excentricorum rationem.
invenisse 507,13. Pytbagoreorum de con-
ventu spbaerarum doctrina 463,22 466,
19.15 468,31. 91 470,15. 16. "Ap. ἐν τῇ
τῶν Πυϑαγορείοις ἀρεσκόντων συναγωγῇ
386,22 tris Aristoteles Pythagoreis obi-
eit 384,22

Πυϑαγορικός (ἔνδειξις) 9,11 Ἄριστ, ἐν
τῷ δευτέρῳ τῆς τῶν Πυϑαγορικῶν συνα-
Τωγῆςς (ir. 200 Rose) 893,18. 94

Ῥώμη 195,8

Σελήνη, Σεληνιακός
νιαχός

Σκχορπίος signum ὁδοὶ! 181,29

Σκύϑης (opp. Alloy) 157,31

Στέφανος caeli signum 436,35

Στοά (ef. Στωικοῦ. οἱ ἀπὸ τῆς Στοᾶς ἔξω
ποῦ οὐρανοῦ κενὸν εἶναι βουλόμενοι 384,
38

Στράτων de gravitate. corporum: 267,30
369,4

Στωικοί (εἴ. Στοά). τὸ τρίτον λεγόμενον
παρὰ τοῖς Στ, ϑέμα 937,1 de mundi
conflagràtione 294,7 807,17

Συριανὸς ὁ μέγας (2,5 391,99), à φιλοσο-
φώτατος (711,26) de argumento libro-
rum Aristotelis de caelo 2,5. de aeterno
mundi motu 397,29 de gravitate et
levitate elementorum 711,26

Σωκράτης τὸ κοινὸν χωριστὸν ἔλεγε καὶ
ἐξῃρημένον 216,26 ὁ ἐν Γοργίᾳ X. 570,
10 (Phaedo 1094) 588,9. 84 536,8 οἱ
περὶ Σωχράτην (in Platonis Timaeo) 641,
25 — exempli loco nominatur 343,14
367,4

Σωσιγένης Eudemo auctore usus est 488,

20 qua ratione Plato planetarum motus

explicaverit 488,22 de sphaerarum doc-

irina 498,3 499,16sq. 501,92. 386 de

lovis stellae spbaeris 502,20 de lunae

sphaeris 503,99 de sphaerarum nu-

mero 503,35 de sphaeris revolventibus

504,4 Eudoxi et Callippi de sphaeris

doctrinam carpit 504,17. priorum de

sphaeris rationes improbavit 509,26

510,24

Ῥαῦρος caeli signum 181,26 182,2 193,15.
18.21.25 402,94 421,21

ef. σελήνη, σελη-
*

NOMINUM

Τελχίν. τὰ τοῦ Τελχῖνος (i. e. Philoponi)
ἴδωμεν ῥήματα 66,10

Τίμαιος 6 Πυϑαγορικός, ὁ παρὰ [ἰλάτωνι
561,10 564,3 (— Timaeus Locrus) 573,
7 640,32 673,14 679,6 al.

Τιτᾶνες. οἱ περὶ τὸν Διόνυσον T. 315,14

Τιτανιχός (διάκρισις) 375,15

Τοξότης caeli signum 182,8 185,31

"Y6poyóoc caeli signum 193,15 421,21

Q (A (a Empedoclis (cf. Φιλότης) 140,25 141,1
293,20 308,5.15 528,12. 18. 27. 31 587,
12 590,20

115

' Qxeavos

Φιλόπονος cf. Ioannes Philoponus

Φιλότης Empedoclis (cf. Dua) 293,25 529,
4.13.17 530,14 586,11.26.28 581,9.17.
21. 24. 25 590,25. 29 591,3

Xdo« Hesiodi 556,8 560,17. 18. 24. 25

Χάρυβδις. τὸ λοιπὸν ἀναμετρήσασθϑαι τῆς
X. 165,9

Χῖος. ἀστράγαλοι Χῖοι 483,12

Christiani (ἄϑεοῦ impugnantur 370,30—
911,4

Χρύσιππος de vacuo infinito 285,32

'Oxeavóc (Aratus) 391,17. 20

II LOCI PLATONICI

Craylus 3960. . . . . . . . . 98194. Timaeus

43960... . . . . . . 66530

Gorgias 4690... ...... 51010
De Legibus

ἢ 839 ........ 4895.9

1 8944... . . . 108,28 320112

8940... «τις 8826

895a... . . . . . . 88991

Parmenid. 136 Β

Phaedo Ι0δ

104... . . .51130 5186

531,94 535,6. 28

€46,11

Phaedrus 93,19

Politieus 26900... . . 96,18 143,20

204,32 281,15

21004... . .. 459,6 662,1

303,20 306,26

360,30 588,5

. 806,31

. 801,3

i093... .
Y.lll.l.

. 289,11
. . 989,19
el. . . 98924
ees 800,18
E6114... . . . 414,16 415,16
Theaetetus 176A. . .359,24 362,11 364,2
Timaeus (general) . .3,18 311,29. 25. 27
385,26 312,21 536,11
564,12 578,21 583,22
584,10 585,28 640,32

647,16 659,14. 19
673,14 679,6 682,16

9210.......... .29148
7».. 104,5 297,15 299,7.11
384 .. . . . 93,2 126,24 299,24
300,8 305,14
385 ... . . L6 10410 281,16
297,20 398,26 299,15.92.27
280... ..... 5. . 399,35
$990... ... . . . 89616. 17
293... ...... Ls.
804... . . 9041 311,32 312,6

586,2 587,26. 28
588,1.8. 591,15
$08.......... . 9009
318... 66,33 286,30 401,9
44331 122,12

324sq.. .. νον νον 60622
30... ... 2. 9812.7
384. eee 287,13. 29
338... .. νων 408,31 411,6
41415 418,11
380... .. ess 79,26
344... . 3197. 382,18
35A. 489,7
3600... νων 802 3192
36k... .. 315,2 316,32 378,33
3TOsq. 22e 288,24

3p... lues 301,17 312,
$E... 301,12
388... νον τον 1059. 15. 20
140,11 299,20 368,8. 21

481,3
415,12
. . 10528
404... s. 4361 45429

ΠῚ LOCI PLATONICI {{|

Timaeus Timaeus
408. .33,3 517,7 518,2. 1. 8. 10. 56D........ 647,20. 25
17. 21. 26. 29 519,3 663,1. 2 96Esq. . . .... 666,19. 24
400. . .. 515,12 645,11 646,4 57€........ 656,98 611,9
4l... ..... 108,34 143,30 58C. . . . . 16,21 131,1. 664,11
41.346. ..... 105,32 106,6 59€. .. .... e. 687,4
351,15 369,25.2'1 61Dsq. .. .... 664,13 669,19
415 . 108,33 143,11.13 346,22 353,5 61E........... 663,29
4l1Cc...... ec. S 154,6 62Asq. . . 663,21 669,21 670,6
4lD........... 912,23 639€0........... 269,9
48B. . ......... 638,22 62Dsq. . . . .. 68,21 680,11. 26
498........... 642,11 634sq. . .. 23, 681,11 717,16
49€........... 642,14 63Bsq.. . . 68,16 285,11 711,3. 19
49E........... 631,6 63C..... 67,93 69,23 285,16
90A... ... ccr ns 636,20 63E. .. 081,29 6844 713,1.2. 5
50B........ 643,30 658,5"! 116,29. 84 126,19
50€... . .... 637,15. 18. 20 PI... ΈΞΞΕΕ 517,12
53C€sq. . . 561,11 575,21 641,25 Tim. Locr.
53D. .. .. .. νος 566,10 94€. . . . . . e e s 986,2
94A. .. clle s 566,5 97D. .......... 517,23
o4dBsq. . . . . . .... 639,12 97 E 84. 517,26 641,11 646,6
54€. .. ..... c. 644,6 98A... een sn 638,31
55€... ..... 12,16 87,19 98D . . . . . . . e. X 513,1
96B. .. . 513,10 516,25 641,18 99B. .. .. . . . . e. 664,11

5θ0 84. .. lll 639,23

A 18. 108a [8aq. . . . 525,

Physica (general)... .

2,7.23 3,9

5,18. 38 6,91
144,10 168323
365,
Α--Δ (Περὶ ἀρχῶν)... 226,19
ΑΙ 84. Ι84110 84... . . . . 5627
A2. 185310... 5... 90,19
AS 1863495... 1,28
A4, 187312 sq. 605,1 608,12
6351

A5. 188519 84. . 167,27 198,16
2003 358,1

1883932... 2... 130,1
18853184... ss. 12425
18881 2... νων 121,6
18816... .. νον 129,15

ΑΘ. 189411 84. 5... 2618
AT. 189530sq. . . 929.96 1015
108,19 116,2
131,18. 26.30.33

431,35 120,30

ΔΙ, ψιδοζι 54... 00. D
Al2sy29082099. .. . . -
ELO eise) τος

. 224221 84. τοῖα 31326

2325396... 5... 695,30
E6. 29952894... .... 526,16
Zi 339032194... .. 933
Z2. 9988981... 5... 22231

289432... .. 222,9
Z3—4.29903894. . .. . . 612,
Z6. 9960]9q. ..... 349,9
Z5.92992389. .... .. 21139

288918... s. 21028
Z102400985g .... . .. 563,21
Hl. 241b24sq. . . .2403 706,15
H2. 24328. . . . .608, 611,28
Hs $48400sq. le 425,31

06. 258»10sq. .

116,29 199,31 360,6

Physica
9 7.
θ 8.

260220 sq.
261^2" sq.

IV LOCI ARISTOTELICI

13,6 401,27

. 99,6 122,12

269,32sq. 291,33

80 9. 265513 sq.
265219

8 10. 266410 sq.
De caelo

268220

26939 . . . -.

269910 . . . .
A3 269518sq.. . . .
269520
21024
210414
210« 17

210*20
210323

Α 4.
210535
21122
211*19
211*22

. 8823 41,17

200,17 229,18
218,4
o. . 240,5
1,2 4,26 25,36
26,12 80,25
135,32 201,6
551,2 sq.

612, 25 sq.
674, 2 sq.
951,6 552,
367,22 405,31
552,4. 19

49,15

. 461,9 526,17

604,9 614,32

24,8

2.2. 4121

676,11

431,22
102,91 108,4
162,14 167,19

216,12

119
De caelo
A4. 2713270. . . . 171,95 191,31
3313533. . . . . . . 271,16
A5. 2711928. . . . . . .. 218,12
212328. . . . . . . 226,21
A". 24*29. . . . . . . . 239,22
27599 .. ...... 241,22
A8. 276914. . . . . . . 240,26
A9. 271*27sq. .. . ... 135,18
2979311. . . . . . . . 290,1
2093101. . . . . . .. 290,9
209318. . . . . . . 290,10
A10. 279*12sq. . . .... 139,31
2099»20. . . . . . .. 301,24
Α 11 84ᾳ. 280b1sq. . . ... 119,14
280511. . . . . . . . 130,25
280514. . . . . . .. 120,29
280015. . . .. 120,21 316,30
380020. . . . . . .. 917,24
A12.28344 . . . . . . .. 328,28
28301 . ... . . .. 358,24
B. ........ 31,35 33,15
366,2 552,7
B1. 283526sq. . . . ... 311,3
2843240. . . . . . . 19,16
284329... . . . . X 91,6
B2. 284515. . . . . . .. 386,25
2849393. . . . . 382,1 387,5
284934. . . . . . . 381,20
38043210. . . . . . . . 382,2
285329. . . .. 18,25 318,12
B5. 287»22sq. . . .... 395,2
B8. 290037 .. ...... 411,8
29048 . .. .. . . 41,11
290335. . . . . . . 418,21
299002 . . .. . . .. 455,19
29058 . 455,21
B12.29233 . . . . . . .. 419,15
292318. . . .. 18,26 318,13
388,22
392320. . . . . . . . 456,1
B13.29393 . . . . . . .. 512,13
293531. . . . . . . 662,93
29555 . .. . . . .. 531,13
B14.296*24sq. . . . ... 399,28
396512. . . . . . . . 116,1
2960514. . . . . . .. 116,8
D. ..... 9,30 255,30 551,17
[ 1. 29852454. 4,10 676,6
29856 . 220 4,14 214,4
29897 . .. .. . . . 199,14

180
De caelo
.D1. 999132 ........ 638,14
299515. . . . . . . . 685,9
T2. 300520sq. . .. ... 616,9
300151 .. ...... 592,5
.T4. 900314. . . . .. 612,22
I5. 308*9sq.. . . . . . . 121,14
Δ ΝΕ 551,17 674,22 sq.
615,5
ΔΙ, 307*28sq. .. .. .. 61,3
30030. .. . . . .. 612,19
311316sq. .. . ... 69,29
A3. 310316. . . . . ... 86,25
81052 ........ 285,19
3810333... .. ... 20,16
A4. 311315. . . . . . . . 160,98
8110 ἁὨ ..... ... 74416
A5. 81294299.ᾳ. . . .401,5 692,1
De generatione . . . . . . 2,31 20,17
: 600,21 672,21
616,271
A2. 8315*326sq. ...... 851,24
A5. 320022. . . . . . .. 166,7
A6. 322518... . . . . .. 612,9
B1sq.828^526 sq. . . .401,6 658,
B2. 32957sq.. . . .. 442,26 718,10
121,32
B3. 380330sq. ...... 168,90
330b30sq. .. .... 169,30
B4. 331*7sq. . . . . . . . 121,10
331414. . . . . o. . 16827
B8. 334*31sq. . . .. .. 100,6
B 10. 336415 sq. . 22,19 86,25 (?)
Meteorolgica. . . . . . . νος 2,38
Al. 338320sq. . .. . .. 4,1. 17
À 3. 339233 sq. 80,26 442,12
A3. 34011 . .. .. . .. 86,27
394032 . .. ... 81,9 82,6
A1. 34425sQ.. . . . . . . 20,26
De anima
B1. 412538sq. . . . . . . . 381,5
4124322. . . . . 279,17 380,16
4124270. . . . . . . . 200,11
B2. 418924. . . . . . . . 219,19
B. 418526sq. . . .... 442,9
B11.423413. . . . . . . . . 91,5
D5. 430310. . . . . 2179,21 380,18

IV. LOCI ARISTOTELIOL

De sensu
2. 497319sq. ...... 454,14
6. 445*28. . . . . . . . 608,3
De memoria .
᾿ 44195180. . .. . .. 8,1
Historias animalium . . . . . .- 93,8
De partibus animalium . .... $3,
De animalium motione . . ... .. 8,6
1, 6981315q.. . . . 398,20 403,14
De incessu animalium . . . . . . 3,6
4. 7050338. . . . . . . 884,11
1000 8 ........ 384,15
705918. .. .. . .. .884,15
De generatione animalium . . . . 8,5
De lineis insecabilibus. . . . . . 566,25
Metaphysica . .. ....... 269,31
A3. 984511. . . . . . .. 134,29
A5. 986927... ... o. . 5603
B1. 995194. . . . . . . . 292,20
A18. 1020338. . . . . 611,1
H4. 1044583 ........ 134,8
H5. 1044*27 . . . . . . . 135,16
K1. 1059318sq. . ..... 665,5
A6. 107153393. . . . . 116,29 270,5
211,7
AT. 1072029. . . . . . . . 2883
A8. 10783323. . .. .-. . . 210,18
: 1078Ν11.. . 5... .. 505,30
10739582. . . . . . . . 497,9
1018 0 38 sq. 422,11. 94
1073938. . . . . . . 497,96
1074314 . . . . . . . . 506,4
Ethica Nicomachea
A4. 1096214sq. . . . . . 311,29
De metallis (cf. fragm. ed.
Rose, Lips. 1886, p.204). . . . 3,2

De plantis (cf. fragm. ed.
Rose, Lips. 1886, p.209) . . . . 34
De philosophia (cf. fragm. ed.

Rose, Lips. 1886, p. 24). . . . 28992
De Pythagoreis fr. 200 Rose
(ed. Lips. 1886) . . . . . -. 386,22
fr.204. . . . .. 911,31 512,13
fr 200. . .. .. 292,18. 24
fr[.206. . . . . . . . . 296,17
Problemata physica fr. 211 .
Rose (Lips. 1886) . . . . .. 505,24

CORRIGENDA

In apparatu ad p. 12,1 pro AB scribendum Ab.

» 22,28.24 pro χινουμένῳ scrib. xiyovudyov.

» 48 scrib. 4 ἔχουσι pro 5 ἔχουσι.

» 65 ante αὐτὸ addendum 14.

» 960,25 pro ϑεόϑεν ταῦτα Ebc scrib. ταῦτα ϑεόϑεν Ebc.
», 422,11 pro XI, 8 scrib. 4 8.

»
» »
» »
» »
»

dd S d S ὃ

p. 17 mg. sup. pro 26932 scrib. 268^ 26.

p. 41,81 pro τὸ scrib. τὸ ye, v. supra p. IX.

p. 55,17 pro μαχριότητος scrib. μακαριότητος.

p. 80,28 pro αὐτοῦ scribendum esse αὑτοῦ et

p.126,6 ἀνὴρ pro ἀνὴρ monuit Diels. idem ad

p.120,12 adfert Simplicium in. Phys. f. 261747 Ald. (p. 1136,80 Diels): ἄρα οὖν οἷος
ἀνήρ ἔστιν οὗτος πρὸς ᾿Αριστοτέλη διατεινόμενος; et f. 263726. Ald. (p. 1145,
D.): ἀρα οὖν ὁποῖόν τινα τοῦτον χρὴ νομίζειν, εἰ κτλ. itaque ὁ ποῖος tentandum
non est.

. 264,25 mg. int. pro 119* scrib. 1203.

. 632,5 pro μίξις scrib. μῖξις.

"OO

— -- ——— o — — -ο“--. -«Ψ...-..

STANFORD UNIVERSITY LIBRARIES
STANFORD AUXILIARY LIBRARY
STANFORD, CALIFORNIA 94305-6004
(415] 723-9201

All books moy be recalled after 7 days

DATE DUE

PUYENULTEURNNCRP CNRC TE

Internet Archive Audio

Featured

Top

Images

Featured

Top

Software

Featured

Top

Books

Featured

Top

Video

Featured

Top

Mobile Apps

Browser Extensions

Archive-It Subscription

Save Page Now

Full text of "Commentaria in Aristotelem Graeca"

See other formats